Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ឈប់ជក់បារី ហើយផ្តាច់អស់មួយជីវិត…

តើអ្នកទើបតែផ្តាច់បារីមែនទេ? ហើយក៏កំពុងតែមានអារម្មណ៍ថា ចង់ជក់ម្តងៗដែរ មែនទេ?

ការពិតទៅ វាជារឿងធម្មតា ដែលអ្នកទើបតែផ្តាច់បារី ចេះតែមានអារម្មណ៍ចង់ជក់ម្តងៗ ព្រោះអ្នកមិនអាចចៀសផុតពីការលាប់ទ្បើងវិញ ដោយសារការញៀនជាតិនីកូទីនក្នុងបារីបានឡើយ។ ករណីនេះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវរៀបចំផែនការ និងប្រុងស្មារតី ក្នុងការយកឈ្នះការជក់បារីទ្បើងវិញ  និងជួយឲ្យអាចផ្តាច់បានអស់មួយជីវិតតាមការអនុវត្ត៣ចំណុចខាងក្រោម៖

ពង្រឹងកម្លាំងចិត្ត
សកម្មភាពមួយចំនួន ដែលជួយធ្វើឲ្យចិត្តរបស់អ្នកមានភាពរឹងមាំ រួមមាន៖
• ដំណើរការមួយជំហានម្ដងៗ
• ផ្តាច់ការញៀនជាតិនីកូទីន
• អនុវត្តការគិតដូចអ្នកមិនជក់បារី
• មានអារម្មណ៍ល្អអំពីការរស់នៅថ្មី
• តាំងចិត្តដោះស្រាយរាល់ឧបសគ្គ។
 
សកម្មភាពត្រូវធ្វើ ពេលលាប់ទ្បើងវិញ
ប្រសិនបើអ្នកដឹងខ្លួនឯងថា អ្នកកំពុងលាប់ឡើងវិញនោះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវ៖
• រក្សាការជំរុញ និងលើកទឹកចិត្តដល់ខ្លួនឯង
• មានអាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានជានិច្ច
• រំឭកអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់
• រៀបចំផែនការសកម្មភាពទ្បើងវិញដដែលៗ៖ ចៀសវាង - ផ្លាស់ប្តូរ  - ពន្យារពេល។
 
ពេលក្លាយខ្លួនជាអ្នកផ្តាច់បារីបាន១០០%
ទោះអ្នកបានផ្តាច់រួចហើយក៏ដោយ​ អ្នកចាំបាច់ត្រូវមានទម្លាប់៖
• ថែរក្សាការប្តេជ្ញាចិត្ត និងលើកទឹកចិត្ត
• ប្រើប្រាស់ជំនាញដែលបានរៀន ដើម្បីស្ថិតនៅជាអ្នកមិនជក់បារី
• ស្វែងរកឲ្យឃើញនូវលទ្ធភាពវិជ្ជមានដ៏ពេញលេញរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យអនាគតស្ថិតក្នុងដៃរបស់អ្នក
• ត្រូវគិតថា អ្នកបានក្លាយខ្លួនជាអ្នកមិនជក់បារី គឺអ្នកបានសម្រេចនូវកិច្ចការ និងការផ្លាស់ប្តូរដ៏មហាអស្ចារ្យ នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។
 
បកស្រាយដោយ៖  វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិ លើកកម្ពស់សុខភាព

©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  


Related Articles

View All

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក រួមជាមួយនឹងលោកស្រី Susan Bowerman, នាយិកាជាន់ខ្ពស់ ផ្នែកការអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលអាហារូបត្ថម្ភទូទាំងពិភពលោកនៅ Herbalife បានរួមគ្នាចែករំលែកពី មូលហេតុដែលអ្នកត្រូវការប្រូតេអ៊ីន និង របៀបដែលអាស៊ីតអាមីណូដើរតួនាទីក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក។ អ្នកដឹងហើយថា វាសំខាន់ក្នុងការបរិភោគប្រូតេអ៊ីនជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែតើអ្នកពិតជាដឹងថាហេតុអ្វីទេ? តើប្រូតេអ៊ីនជាអ្វី ហើយវាដើរតួនាទីអ្វីសម្រាប់រាងកាយរបស់អ្នក? យើងនឹងពន្យល់នៅខាងក្រោម ៖   ប្រូតេអ៊ីនគឺជាសារជាតិចម្បងក្នុងអាហារមួយដែលសំខាន់ខ្លាំងសម្រាប់អាហារដែលមានសុខភាពល្អ។ តាំងពីកុមារ អ្នកប្រហែលជាស្គាល់ថា ប្រូតេអ៊ីនអាចធ្វើឱ្យអ្នក “រឹងមាំ និងមានកម្លាំង”។ ទោះបីមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរក ថាតើនរណាជាអ្នកបង្កើតពាក្យ “protein” (ពាក្យនេះបានបង្ហាញនៅក្នុងឯកសារវិទ្យាសាស្ត្រជាលើកដំបូងនៅឆ្នាំ 1838) ក៏ដោយ មិនមានការជំទាស់នោះទេថា ពាក្យនេះបានចេញពីពាក្យក្រិច "protos" ដែលមានន័យថា “លេខមួយ” ដើម្បីទទួលស្គាល់អំពីសារៈសំខាន់នៃប្រតេអ៊ីនក្នុងជីវិត។   អាស៊ីតអាមីណូគឺជាអ្វី? ហើយវាមានចំនួនប៉ុន្មាន?   ប្រូតេអ៊ីនដែលអ្នកបរិភោគ (និងប្រូតេអ៊ីនដែលមាននៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក) ទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងពីអង្គធាតុតូចៗដែលមានឈ្មោះថា អាស៊ីតអាមីណូ។ អ្នកនឹងបានស្គាល់ថា អាស៊ីតអាមីណូត្រូវបានស្គាល់ជារឿយៗថាជា “បណ្តុំដើម្បីសាងសង់” ព្រោះអង្គធាតុតូចៗទាំងនេះត្រូវបានតម្រៀបគ្នាឡើង ដើម្បីបង្កើតប្រូតេអ៊ីន។    អាស៊ីតអាមីណូចំនួន 20 អាចត្រូវបានប្រើដើម្បីបង្កើតប្រូតេអ៊ីន – ទាំងប្រូតេអ៊ីនដែលអ្នកបរិភោគ និងប្រូតេអ៊ីនដែលរាងកាយរបស់អ្នកផលិត។ ហើយដូចជាពាក្យណាមួយមិនប្រាកដថា ប្រើតួអក្សរទាំង 26 ទាំងអស់ដើម្បីបង្កើតពាក្យនីមួយៗទេ ភាគច្រើននៃជាតិសរីរាង្គក៏មិនមានអាស៊ីតអាមីណូទាំង 20 គ្រប់គ្រាន់ដែរ។   ប៉ុន្តែអាស៊ីតអាមីណូក៏អាចត្រូវបានរៀបចំក្នុងលំដាប់ និងប្រវែងផ្សេងៗគ្នា ដើម្បីបង្កើតប្រូតេអ៊ីនផ្សេងៗ។ លំដាប់នៃអាស៊ីតអាមីណូនីមួយៗបញ្ជាក់ន័យនៃប្រូតេអ៊ីននោះ ព្រោះរចនាសម្ព័ន្ធចុងក្រោយនៃសង្វាក់អាស៊ីតអាមីណូកំណត់ថាប្រូតេអ៊ីននោះជាអ្វី ហើយវាដើរតួនាទីអ្វី។   តើមានប្រភេទនៃប្រូតេអ៊ីនអ្វីខ្លះនៅក្នុងអាហារ?   ប្រហែលជាអ្នកមិនដែលគិតអំពីរឿងនេះទេ ប៉ុន្តែមិនមែនប្រូតេអ៊ីននៅក្នុងអាហារទាំងអស់ស្មើគ្នាទេ។ លំដាប់អាស៊ីតអាមីណូដែលបង្កើតផ្នែកសនៃស៊ុត គឺខុសប្លែកពីការរៀបចំអាមីណូអាស៊ីតដែលបង្កើតប្រូតេអ៊ីននៅក្នុងទឹកដោះគោ។   នៅពេលអ្នកបរិភោគអាហារដែលផ្តល់ប្រូតេអ៊ីន វាគួរតែមានន័យថា អាហារខុសៗគ្នាមានប្រូតេអ៊ីនខុសៗគ្នា (និងភាគច្រើនមានច្រើនជាងមួយ) – ទោះបីវាត្រូវបានបង្កើតឡើងពីអាមីណូអាស៊ីតដូចគ្នាក៏ដោយ។   ឧទាហរណ៍៖ · នៅពេលអ្នកផឹកទឹកដោះគោ ឬយ៉ាអួរ អ្នកកំពុងទទួលបានប្រូតេអ៊ីនដែលមានឈ្មោះថា casein និង whey · នៅពេលអ្នកបរិភោគសាច់ ត្រីឬមាន់ អ្នកទទួលបានប្រូតេអ៊ីនដែលមានឈ្មោះថា collagen និង myosin · សណ្តែកមានជាតិសរីរាង្គដែលមានឈ្មោះថា legumins · ស៊ុតមានប្រូតេអ៊ីនច្រើន រួមទាំង avidin និង ovalbumin   ប្រូតេអ៊ីនទាំងនេះមានតែមួយគត់ ព្រោះវាត្រូវបានបង្កើតឡើងពីលំដាប់អាមីណូអាស៊ីតដែលគ្មាននរណាមានដូចពេលដែលប្រូតេអ៊ីនទាំងនេះត្រូវបានរំលាយ និងទទួលបានអាមីណូអាស៊ីត វាអាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់ប្រូតេអ៊ីនក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក។   ហេតុអ្វីបានជាអ្នកត្រូវការប្រូតេអ៊ីនប្រចាំថ្ងៃ? ការទទួលទានបរិមាណត្រឹមត្រូវ និងប្រភេទប្រូតេអ៊ីនប្រចាំថ្ងៃគឺមានសារៈសំខាន់ ព្រោះប្រសិនបើអ្នកមានការខ្វះខាតប្រូតេអ៊ីនជាប្រចាំនៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក រាងកាយរបស់អ្នកនឹងគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីចាប់ផ្តើមបំបែកប្រូតេអ៊ីននៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក ដើម្បីផ្តល់អាស៊ីតអាមីណូដែលត្រូវការសម្រាប់ផលិតប្រូតេអ៊ីនសំខាន់ៗសម្រាប់រាងកាយ។ ខណៈពេលដែលដំណើរការនៃការបង្កើត និងបំបែកនេះកើតឡើងនៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នកគ្រប់ពេលវេលា ប្រព័ន្ធនេះដំណើរការបាន ដរាបណាមានអាស៊ីតអាមីណូគ្រប់គ្រាន់ដែលបានមកពីរបបអាហារ ដើម្បីរក្សាដំណើរការទាំងពីរឱ្យមានតុល្យភាព។   ប្រូតេអ៊ីនពេញលេញ និងមិនពេញលេញ ប្រភេទប្រូតេអ៊ីនដែលអ្នកញ៉ាំក៏សំខាន់ដែរ ក្នុងចំណោមអាស៊ីតអាមីណូទាំង 20 ដែលរាងកាយរបស់អ្នកប្រើដើម្បីផលិតប្រូតេអ៊ីនរាងកាយ 9 ក្នុងចំណោមពួកវាត្រូវបានគេហៅថា "ចាំបាច់" - ពួកគេត្រូវតែមកពីរបបអាហាររបស់អ្នកព្រោះរាងកាយរបស់អ្នកមិនអាចបង្កើតវាបាន (ទោះបីជាវាអាចផលិតអាស៊ីតអាមីណូ 11 ដែលនៅសល់ក៏ដោយ) ។   ប្រូតេអ៊ីនពេញលេញ ប្រូតេអ៊ីនពីប្រភពសត្វមានអាស៊ីតអាមីណូសំខាន់ៗទាំងអស់ ដូច្នេះពួកវាត្រូវបានគេហៅថា "ពេញលេញ" ។ ទាំងនេះរួមមាន: · សាច់ · ត្រី · ស៊ុត · ផលិតផលទឹកដោះគោ និងទឹកដោះគោ   សណ្តែកសៀង និងអាហារប្រូតេអ៊ីនដែលទទួលបានពីសណ្តែកសៀង ដូចជាតៅហ៊ូ ទឹកដោះគោ សណ្តែកសៀង ឬម្សៅប្រូតេអ៊ីនសណ្តែកសៀង ក៏ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាប្រូតេអ៊ីនពេញលេញផងដែរ។ ប្រូតេអ៊ីនមិនពេញលេញ លើកលែងតែសណ្តែកសៀង ប្រូតេអ៊ីនរុក្ខជាតិខ្វះអាស៊ីតអាមីណូសំខាន់មួយ ឬច្រើន ដូច្នេះពួកវាត្រូវបានចាត់ទុកថា "មិនពេញលេញ" ទាំងនេះរួមមាន៖ · សណ្តែក · គ្រាប់ · គ្រាប់ធញ្ញជាតិ   អ្នកហូបបួសធ្វើការជុំវិញបញ្ហានេះដោយការទទួលទានអាហារជាច្រើនប្រភេទ ដើម្បីធានាថាពួកគេទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមពេញលេញនៃអាស៊ីតអាមីណូសំខាន់ៗនៅក្នុងរបបអាហាររបស់ពួកគេ។   អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់អ្នកសមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង90។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការបណ្តុះបណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម។​ 

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក បានចែករំលែកពីគន្លឹះរបៀបបង្កើតផែនការលំហាត់ប្រាណប្រចាំសប្តាហ៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ សម្រាប់អ្នកខ្លះ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ 30នាទីគឺ ល្អឥតខ្ចោះ រីឯសម្រាប់អ្នកខ្លះទៀត ការហាត់ប្រាណយូរជាងនេះគឺជាការចាំបាច់ ដើម្បីសម្រេចបានគោលដៅធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ ដូច្នេះតើអ្នកដឹងថា តើអ្នកពិតជាត្រូវការចំណាយពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណប៉ុន្មាន? សូមអានបន្ត ដើម្បីស្វែងយល់ពីរបៀបដែលអ្នកអាចបង្កើតផែនការហាត់ប្រាណផ្ទាល់ខ្លួន។ ទំហំមួយមិនអាចតម្រូវបានគ្រប់គ្នាទេ ចំពោះការហាត់ប្រាណ។ យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែជាបុគ្គលដែលមានចំណូលចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន ជាពិសេសនៅពេលនិយាយអំពីរាងកាយសមសួន។ យើងម្នាក់ៗមានប្រភេទរាងកាយតែមួយគត់របស់យើង (លុះត្រាតែអ្នកជាកូនភ្លោះដូចគ្នា) ហើយយើងម្នាក់ៗមានតម្រូវការ និងគោលដៅខុសៗគ្នា។ តើអ្នកត្រូវការលំហាត់ប្រាណប៉ុន្មាន អាស្រ័យលើគោលដៅរួមរបស់អ្នក។ អ្វីដែលអាចជាផែនការលំហាត់ប្រាណប្រចាំសប្តាហ៍ដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកប្រហែលជាមិនល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកផ្សេងនោះទេ។ អ្នកនឹងត្រូវការផែនការអាហារូបត្ថម្ភ និងការធ្វើលំហាត់ប្រាណដែលដំណើរការល្អបំផុតសម្រាប់កាលវិភាគផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក និងកម្រិតកាយសម្បទាបច្ចុប្បន្ន។ តើយើងត្រូវការធ្វើលំហាត់ប្រាណរយៈពេលប៉ុន្មាន? មានប្រភពជាច្រើនដែលណែនាំការធ្វើលំហាត់ប្រាណប្រចាំសប្តាហ៍ 150នាទី (ប្រហែល 30 នាទី 5 ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍) សម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់ និងសុខភាពទូទៅ។ នេះត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ដោយសកម្មភាពរាងកាយកម្រិតមធ្យមទៅខ្លាំង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ចូរនិយាយថាគោលដៅរបស់អ្នកដូចជាការរត់ម៉ារ៉ាតុង។ ក្នុងករណីនេះ អ្នកនឹងត្រូវហ្វឹកហាត់យូរជាង 30នាទីក្នុងពេលតែមួយ។ ប្រសិនបើគោលដៅរបស់អ្នកគឺសម្រកទម្ងន់ ឬកែលម្អកម្រិតសម្បទាទាំងមូលរបស់អ្នក 30 នាទីអាចជាអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ។ ចំណាយពេលវេលាបន្ថែមទៀត ដើម្បីកំណត់ការហាត់ប្រាណរបស់អ្នក ការខិតខំ ដើម្បីសម្រេចបាននូវចំនួនអប្បបរមានៃសកម្មភាពដែលបានណែនាំ គឺមានសារៈសំខាន់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា។ នៅពេលអ្នកគិតអំពីវា 30 នាទីគឺជាការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងរយៈពេលខ្លី ហើយវាជាគោលដៅដែលអាចសម្រេចបាន។ ទោះបីជាពេលវេលាហាត់ប្រាណ 30 នាទីគឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការសម្រេចបាននូវអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពដែលទាក់ទងនឹងការហាត់ប្រាណក៏ដោយ អ្នកគួរតែព្យាយាមកំណត់ពេលហាត់ប្រាណឱ្យបានយូរ។ នេះជាមូលហេតុ៖ • ប្រហែល 50 ទៅ 60 នាទីក្នុងមួយថ្ងៃនឹងអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកមានការផ្តោតអារម្មណ៍បន្ថែមលើខ្លួនអ្នក • ពេលវេលាបន្ថែមនេះអាចត្រូវបានប្រើសម្រាប់ការកម្តៅសាច់ដុំ និងហាត់ប្រាណ • អ្នកនឹងមិនចាំបាច់ពន្លឿនការហាត់ប្រាណរបស់អ្នកទេ។ ដកដង្ហើម រក្សាជាតិទឹក និងបញ្ចូលអាហារូបត្ថម្ភ ទៅក្នុងផែនការលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នកតាមតម្រូវការ • អ្នកអាចបង្កើតទម្លាប់នៃការសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅលំហាត់ប្រាណ • អ្នកនឹងមានពេលច្រើន ដើម្បីរៀបចំអាហារសម្រន់សុខភាព ក្រោយពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ ផែនការលំហាត់ប្រាណប្រចាំសប្តាហ៍របស់អ្នក មិនគួរជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកតានតឹងនោះទេ។ វាជាការប្រឆាំងដែលអ្នកត្រូវប្រញាប់ប្រញាល់ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីទម្លាប់ហាត់ប្រាណរបស់អ្នក ហើយវាធ្វើឱ្យអារម្មណ៍មិនល្អនៅពេលការធ្វើសកម្មភាពលើរាងកាយរបស់អ្នក។ ដឹងពីដែនកំណត់របស់អ្នក៖ ហេតុអ្វីការធ្វើលំហាត់ប្រាណលើស អាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ត្រលប់ទៅវិញនៅពេលហាត់ប្រាណហួសកម្រិត អាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់បាន។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នកខ្លាំងពេកអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដូចការមិនធ្វើអ្វីទាំងអស់។ នេះជាហេតុផលមួយចំនួនដែលធ្វើលំហាត់ប្រាណច្រើនពេក តែមិនបានផល៖ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណច្រើនពេកអាចប៉ះពាល់គោលដៅសម្រកទម្ងន់របស់អ្នក ការធ្វើលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នកឱ្យខ្លាំងបំផុតពិតជាអាចបន្ថយការរំលាយអាហាររបស់អ្នក ហើយនោះក៏ដោយសារតែរាងកាយរបស់អ្នកព្យាយាមរក្សាថាមពល ដែលបណ្តាលឱ្យអ្នកដុតកាឡូរីតិចជាងមុន។ លើសពីនេះ ការបង្កើនកម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេរបស់អ្នកដោយគ្មានការសម្រាកគ្រប់គ្រាន់អាចជំរុញការបញ្ចេញអរម៉ូន cortisol ដែលជាអរម៉ូនស្ត្រេសដែលភ្ជាប់ទៅនឹងការឡើងទម្ងន់។ សាច់ដុំរបស់អ្នកត្រូវការស្តារឡើងវិញ លំហាត់ប្រាណជួយជំរុញឱ្យមានទឹកភ្នែកតូចៗនៅក្នុងសរសៃសាច់ដុំរបស់អ្នក​ហើយនៅពេលដែលជាសះស្បើយ សាច់ដុំរបស់អ្នកនឹងកើនឡើង។ បើគ្មានរយៈពេលព្យាបាលគ្រប់គ្រាន់ និងអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់ទេ សាច់ដុំរបស់អ្នកនឹងមិនអាចបង្កើតឡើងវិញបានត្រឹមត្រូវនោះទេ។ ជំនួសមកវិញ អ្នកគួរមានពេលវេលាសម្រាក និងបំពេញថាមពលវិញ ដូច្នេះអ្នកគួរតែកំណត់ពេលសម្រាក និងបំពេញកម្លាំងឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យសាច់ដុំរបស់អ្នកអាចងើបឡើងវិញបានលឿន។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណច្រើនពេកអាចមិនល្អសម្រាប់សុខភាពទូទៅរបស់អ្នក ករណីធ្ងន់ធ្ងរនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណខ្លាំងពេកអាចនាំឱ្យអស់កម្លាំង ខ្សោះជាតិទឹក របួសធ្ងន់ធ្ងរ និងសូម្បីតែ rhabdomyolysis - ស្ថានភាពដែលកើតឡើងនៅពេលដែលជាលិកាសាច់ដុំបំបែក និងសរសៃសាច់ដុំចូលទៅក្នុងចរន្តឈាមរបស់អ្នក ដែលអាចបំផ្លាញថ្លើមរបស់អ្នក។   តើគួរធ្វើលំហាត់ប្រាណច្រើនប៉ុណ្ណា? ការដាក់កំហិតនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណដ៏លំបាករបស់អ្នកត្រឹម 3 ទៅ 4 ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមានការសម្រាកមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃគឺជាគំនិតដ៏ល្អ។ អ្នកត្រូវប្រាកដថាបានបញ្ចូលគ្នានូវការធ្វើលំហាត់ប្រាណដ៏ខ្លាំងក្លាជាមួយនឹងអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យផងដែរ។ ស្វែងយល់ពីរបៀបដែលប្រូតេអ៊ីន កាបូអ៊ីដ្រាត និងខ្លាញ់មានឥទ្ធិពលលើសកម្មភាពកីឡា។ មានតែអ្នកទេដែលដឹងថារាងកាយរបស់អ្នកល្អបំផុត ដូច្នេះដំបូន្មានដូចរាល់ដង គឺត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើអារម្មណ៍របស់អ្នក ជម្រុញ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​បាន​គ្រប់​គ្រាន់ ប៉ុន្តែ​មិន​ដល់​ចំណុច​ហត់​ទេ។   បង្កើតផែនការលំហាត់ប្រាណជាប់លាប់រៀងរាល់សប្តាហ៍ លំហាត់ប្រាណផ្តល់លទ្ធផលល្អបំផុតនៅពេលអ្នកធ្វើតាមទម្លាប់របស់អ្នក។ វាគ្រាន់តែជាផ្នែកនៃយុទ្ធសាស្ត្រសុខភាពទូទៅ ដើម្បីកែលម្អជីវិតរបស់អ្នក។ អ្នកគួរមានភាពសកម្ម កត់ត្រាតាមដានលទ្ធផលរបស់អ្នក យ៉ាងហោចណាស់ មានភាពសកម្មជាអប្បបរមាដែលមានសុខភាពល្អរៀងរាល់សប្តាហ៍។ ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកហាត់ប្រាណខ្លាំង ត្រូវប្រាកដថាអ្នកចំណាយពេលសម្រាកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ នេះជាកាលវិភាគហាត់ប្រាណ/សម្រាក ដើម្បីផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវគំនិតអំពីរបៀបដែលរៀបចំផែនការប្រចាំសប្តាហ៍៖ • ថ្ងៃច័ន្ទ៖ ការរត់ និងហាត់ប្រាណ កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេខ្ពស់ • ថ្ងៃអង្គារ៖ ជិះកង់ និងយូហ្គា កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេកម្រិតមធ្យម • ថ្ងៃពុធ៖ ការហ្វឹកហាត់ចន្លោះពេលទម្ងន់ខ្លួន កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេខ្ពស់ • ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៍៖ ជាថ្ងៃសម្រាកសកម្មសម្រាប់ការដើរកម្សាន្ត ឬឡើងភ្នំ កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេទាប • ថ្ងៃសុក្រ៖ ជិះកង់ និងរត់ កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេមធ្យម ប៉ុន្តែរយៈពេលវែង • ថ្ងៃសៅរ៍៖ សម្រាកយ៉ាងសកម្មសម្រាប់ការហែលទឹកសប្បាយជាលក្ខណៈគ្រួសារ ជិះទូកលេង កម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេទាប • ថ្ងៃអាទិត្យ៖ សម្រាក   ជាធម្មតាអ្នកគួរកែសម្រួលកម្រិតអាំងតង់ស៊ីតេ និងរយៈពេលនៃការហាត់ប្រាណរបស់អ្នក ដើម្បីធានាថាការហាត់ប្រាណរបស់អ្នកមិនមានភាពតានតឹង និងរីករាយ។     ##### អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់អ្នកសមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង90។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការបណ្តុះបណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក រួមជាមួយនឹងលោកស្រី Susan Bowerman, នាយិកាជាន់ខ្ពស់ ផ្នែកការអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលអាហារូបត្ថម្ភទូទាំងពិភពលោកនៅ Herbalife បានរួមគ្នាចែករំលែកពី តើកាបូអ៊ីដ្រាតទាំងអស់សុទ្ធតែមិនល្អឬ?កាបូអ៊ីដ្រាតចម្រាញ់​ និង ​កាបូអ៊ីដ្រាត​មិន​ចម្រាញ់។   កាបូអ៊ីដ្រាតទទួលបានអត្រាមិនល្អក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ភាគច្រើនដោយសារតែមនុស្សភ្ជាប់កាបូអ៊ីដ្រាតជាមួយអាហារដូចជានំបុ័ងស ប៉ាស្តា និងអង្ករ បន្ថែមពីលើទឹកដោះគោជូរ និងទឹកផ្លែឈើដែលមានជាតិផ្អែម។ តាមការពិត មិនមែនកាបូអ៊ីដ្រាតទាំងអស់សុទ្ធតែអាក្រក់នោះទេ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលកាបូអ៊ីដ្រាតត្រូវបានចម្រាញ់ សារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗ និងមានប្រយោជន៍ជាច្រើនអាចត្រូវបានដកចេញ។ ឧទាហរណ៍ យកស្រូវសាលីទាំងមូល នៅពេលដែលចម្រាញ់ទៅជាម្សៅពណ៌ស ម្សៅនៅចំកណ្តាលនៅតែមាន ប៉ុន្តែដំណើរការនេះចម្រាញ់ចេញ bran និង germ ផ្សេងៗទៀត។ ​Bran ជា​ប្រភព​ដ៏​ល្អ​នៃ​ជាតិ​សរសៃ និង​វីតាមីន ខណៈ​ germ ​មាន​វីតាមីន សារធាតុ​រ៉ែ និង​​​ខ្លាញ់​ល្អ។ នេះ​ជា​មូលហេតុ​ដែល​វា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​យល់​ពី​ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​កាបូអ៊ីដ្រាត​ចម្រាញ់ និង​មិន​ចម្រាញ់។ តើកាបូអ៊ីដ្រាតល្អគឺជាអ្វី? ជ្រើសរើសកាបូអ៊ីដ្រាតដែលមិនចម្រាញ់ កាបូអ៊ីដ្រាតជួយឱ្យរាងកាយរបស់យើងដំណើរការបានត្រឹមត្រូវដោយបញ្ចូលថាមពលចម្បងសម្រាប់ខួរក្បាល និងកោសិកាឈាមក្រហមរបស់យើង។ កាបូអ៊ីដ្រាតដែលមានសុខភាពល្អបំផុតគឺជាសារធាតុដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងស្ថានភាពដែលមិនចម្រាញ់ និងធម្មជាតិ ដោយគ្មានអ្វីត្រូវបានដកចេញទេ។ ចូរគិតអំពីសារធាតុ "ទាំងមូល" និង "មិនទាន់កែច្នៃ" ។ ប្រភពនៃកាបូអ៊ីដ្រាតល្អទាំងនេះរួមមាន គ្រាប់ធញ្ញជាតិ សណ្តែក ផ្លែឈើ និងបន្លែ ដែលសុទ្ធសឹងជាប្រភពដ៏ល្អនៃជាតិសរសៃ វីតាមីន សារធាតុរ៉ែ និងសារធាតុ Phytonutrients។ អ្នកដែលធ្វើតាមរបបអាហារកាបូអ៊ីដ្រាតទាបខ្លាំង ដូចជារបបអាហារ keto ហានិភ័យនោះគឺមិនទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមទាំងនេះគ្រប់គ្រាន់ទេ។ វិធីដើម្បីទទួលបានកាបូអ៊ីដ្រាតល្អ ដើម្បីបញ្ចូលកាបូអ៊ីដ្រាតដែលមិនបានចម្រាញ់ទៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក សូមរកមើលអាហារនៅក្នុងដែលមិនទាន់កែច្នៃ។ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងរៀបចំផ្លែឈើ បន្លែ ឬសូម្បីតែដំឡូងសម្រាប់អាហារ ចូរថែរក្សាសំបកនៅពេលដែលអាចធ្វើទៅបាន។ នៅពេលអ្នកណែនាំម្សៅគ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងអង្ករសំរូបទៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក អ្នកប្រហែលជាត្រូវកែសម្រួលរសជាតិ និងភាពខុសគ្នាបន្តិច។ ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃណាស់៖ បន្ថែមពីលើការផ្តល់សារធាតុចិញ្ចឹមច្រើន អាហារទាំងនេះជាទូទៅត្រូវបានបំពេញច្រើនជាង កាបូអ៊ីដ្រាតដែលត្រូវបានចម្រាញ់ ដោយសារតែជាតិសរសៃបន្ថែម។ វិធីកាត់បន្ថយកាបូអ៊ីដ្រាតកែច្នៃ ដើម្បីរក្សារបបអាហារដែលមានសុខភាពល្អ ចូរកាត់បន្ថយការទទួលទានកាបូអ៊ីដ្រាតចម្រាញ់ និងកែច្នៃរបស់អ្នក៖ នំបុ័ង នៅពេលស្វែងរកជម្រើសនំបុ័ងដែលមានសុខភាពល្អ សូមព្យាយាមជៀសវាងនំបុ័ងពណ៌ស ហើយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជម្រើសនំប៉័ងស្រូវសាឡីនៅចំពោះមុខអ្នក។ ក្រុមហ៊ុនផលិតជាច្រើនដាក់ស្លាកនំបុ័ងរបស់ពួកគេថាជា "multigrain" ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវមើលបញ្ជីគ្រឿងផ្សំដើម្បីកំណត់ថាតើគ្រាប់ធញ្ញជាតិពិតជាគ្រាប់ធញ្ញជាតិទាំងអស់ហើយមិនចម្រាញ់។ ជាមួយនឹងនំបុ័ងស្រូវសាឡីទាំងមូល រកមើលស្រូវសាឡី 100% នៅខាងមុខ និង 100% នៃម្សៅស្រូវសាឡីទាំងមូលនៅក្នុងគ្រឿងផ្សំ។ ពាក្យ "ទាំងមូល" គឺជាគន្លឹះ - ប្រសិនបើវាគ្រាន់តែនិយាយថាម្សៅស្រូវសាឡីឧទាហរណ៍វាទំនងជាត្រូវបានចម្រាញ់។ ម្សៅ ប៉ាស្តា និងអង្ករ ដូចជានំប៉័ង នៅពេលទិញម្សៅ ប៉ាស្តា ឬអង្ករ វាជាការល្អបំផុតក្នុងការស្វែងរកផលិតផលគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ដូចជាម្សៅស្រូវសាលី ប៉ាស្តាគ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងអង្ករសំរូប។ បើមិនដូច្នេះទេ ផលិតផលចម្រាញ់នឹងដកចេញ bran និង​ germ ដោយយកសារធាតុចិញ្ចឹមដូចជា ជាតិដែក ហ្វូឡាត និងវីតាមីន B ចេញ។ ទឹកផ្លែឈើ ជាមួយនឹងទឹកផ្លែឈើស្រស់ ឬ ទឹកជ្រលក់ផ្លែឈើ សំបកត្រូវបានដកចេញ ដែលនាំយកជាតិសរសៃធម្មជាតិ និងសារធាតុ Phytonutrients យ៉ាងច្រើនចេញ។ អ្នកអាចទៅរកផ្លែឈើទាំងមូលធៀបនឹងទឹកផ្លែឈើ ឬទឹកផ្លែប៉ោមដែលគ្មានជាតិផ្អែម ប្រសិនបើអ្នកចង់ទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ជាអតិបរមា។ លើសពីនេះ ទឹកផ្លែឈើមានបរិមាណតិចជាងផ្លែឈើទាំងមូល ប៉ុន្តែមានកាឡូរីច្រើនជាងការទទួលទានម្តង។ ទទួលបានច្រើនបំផុតពីកាបូអ៊ីដ្រាតរបស់អ្នក នេះគឺជាតិចនិចមួយចំនួនដើម្បីចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរពីកាបូអ៊ីដ្រាតចម្រាញ់ទៅជាកាបូអ៊ីដ្រាតដែលមិនចម្រាញ់៖ • ព្យាយាមសាកល្បងជាមួយគ្រាប់ធញ្ញជាតិថ្មីទៅក្នុងអាហារប្រចាំថ្ងៃ។ ជំនួសឱ្យអង្ករ ប្តូរវាជាមួយអង្ករសំរូប ឬមី។ • ជំនួសឱ្យនំបុ័ងពណ៌សចម្រាញ់ ធញ្ញជាតិ និងអាហារសម្រន់ សូមសាកល្បងប្រភេទគ្រាប់ធញ្ញជាតិ 100% ជំនួសវិញ។ • នៅពេលធ្វើស៊ុប ឬសម្លដែលមានសាច់ច្រើន ព្យាយាមកាត់បន្ថយបរិមាណប្រូតេអ៊ីនសត្វ ហើយជំនួសវាដោយសណ្តែកកំប៉ុងមួយចំនួន។ • ដើម្បីផ្តាច់ខ្លួនចេញពីទឹកផ្លែឈើ និងរក្សាជាតិទឹក សូមសាកល្បងទទួលទានទឹកដែលមានក្លិនឈ្ងុយ ជាមួយនឹងការបន្ថែមផ្លែឈើ ឬបន្លែទាំងមូល។ អ្នក​នឹង​រៀន​រីករាយ​ជាមួយ​រសជាតិ​នៃ​អាហារ​ស្រស់ៗ​ក្នុង​ភេសជ្ជៈ​មាន​កាឡូរី​ទាប។   អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់អ្នកសមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង 90 ។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការបណ្តុះបណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម និងមានសុខភាពល្អដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ល្អបំផុតរបស់ពួកគេ។

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក រួមជាមួយនឹងលោកស្រី Dana Ryan, ជានាយិកា និងជាគ្រូបង្វឹកផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ នៃការអប់រំទូទាំងពិភពលោកនៅក្រុមហ៊ុន Herbalife បានរួមគ្នាចែករំលែកពី អាហារូបត្ថម្ភបន្ថែម: អ្វីដែលត្រូវទទួលទាន មុន កំឡុងពេល និងក្រោយពេលហាត់ប្រាណ។ ប្រសិនបើ​អ្នក​ចង់​បង្កើន​សមត្ថភាព​កីឡា អ្នក​ប្រហែល​ជា​ត្រូវពិចារណា​ការទទួល​ទាន​អាហារូបត្ថម្ភ។ អាហារូបត្ថម្ភ និងផែនការកាយសម្បទាល្អដើរទន្ទឹមគ្នា ដូច្នេះអាហារូបត្ថម្ភល្អបំផុតគឺល្អដូចជា ទម្លាប់ហ្វឹកហាត់ និងរបបប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ នេះ​ជា​មូលហេតុ​ដែល​វា​សំខាន់​ក្នុង​ការ​ពិចារណា​មិន​ត្រឹមតែ​ថា​ តើអាហារូបត្ថម្ភណា​ដែល​ត្រូវ​ទទួលទាន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ក៏​ត្រូវ​ប្រើ​នៅពេលណា​ដែរ​។ វិធីដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីការហាត់ប្រាណ នៅពេលគិតអំពីអាហារូបត្ថម្ភដែលមានប្រសិទ្ធិភាពបំផុតដើម្បីធ្វើការហាត់ប្រាណ វាមានប្រយោជន៍ក្នុងការគិតអំពីពួកវាជា 3ដំណាក់កាល៖ មុន អំឡុងពេល និងក្រោយពេលហាត់ប្រាណ។ នេះ​ជា​ការណែនាំ​រហ័ស​សម្រាប់​ការ​បញ្ចូល​ថាមពល​អាហារូបត្ថម្ភ​ការ​ហាត់ប្រាណ​របស់អ្នក៖   មុនពេលហាត់ប្រាណ នៅពេលដែលអ្នកមានការប្រកួតធំ ឬវគ្គហាត់ប្រាណដ៏លំបាក វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការរៀបចំ និងរៀបចំផែនការជាមុន។ អ្នក​ត្រូវ​ផ្តល់​កម្លាំង​ចិត្ត​ដល់​ខ្លួន​អ្នក​ ដោយ​ការ​ទទួល​ទាន​អាហារូបត្ថម្ភ ​មុន​ពេល​ហាត់​ប្រាណ​ជាមួយ​នឹង​ជាតិ​កាហ្វេអ៊ីន។ ជាតិកាហ្វេអ៊ីនជួយជំរុញដល់ការរំលាយអាហារក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក ដែលមានប្រសិទ្ធិភាព ជួយរក្សាការផ្តោតអារម្មណ៍ និងកាត់បន្ថយភាពអស់កម្លាំង។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ អាហារូបត្ថម្ភ មុនពេលហាត់ប្រាណជាមួយនឹងសារធាតុនីទ្រីកអុកស៊ីដ ជួយឱ្យលំហូរឈាមមានសុខភាពល្អ។ សរសៃឈាមកាន់តែធំទូលាយជួយដល់ការបញ្ជូនសារធាតុចិញ្ចឹម និងអុកស៊ីហ្សែនទៅកាន់សាច់ដុំដែលកំពុងធ្វើការ អំឡុងពេលហាត់ប្រាណ ដែលបន្ទាប់មកជួយរក្សាការធ្វើសកម្មភាព។   កំឡុងពេលហាត់ប្រាណ ពេលហាត់ប្រាណ អ្នកនឹងចង់រក្សាជាតិទឹក និងថាមពល ដូច្នេះសូមរកមើលភេសជ្ជៈកីឡាដែលមានបរិមាណកាបូអ៊ីដ្រាត និងអេឡិចត្រូលីតល្អ! អេឡិចត្រូលីតអាចជំនួសសារធាតុចិញ្ចឹមដ៏មានតម្លៃដូចជា សូដ្យូម ប៉ូតាស្យូម ម៉ាញ៉េស្យូម និងកាល់ស្យូម ដែលបាត់បង់នៅពេលអ្នកបែកញើស។ ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃកាបូអ៊ីដ្រាត និងអេឡិចត្រូលីតនឹងមិនត្រឹមតែជំនួសសារធាតុចិញ្ចឹមដ៏មានតម្លៃទាំងនោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏នឹងបន្តផ្គត់ផ្គង់សាច់ដុំរបស់អ្នកជាមួយនឹងជាតិគ្លុយកូសដែលត្រូវការដើម្បីរក្សាដំណើរការរបស់អ្នក។ ការហាត់ប្រាណកាន់តែយូរនិងកាន់តែខ្លាំង អ្នកត្រូវការកាន់តែច្រើន!   ក្រោយពេលហាត់ប្រាណ អាហារូបត្ថម្ភក្រោយពេលហាត់ប្រាណរបស់អ្នកមានគោលបំណង 2៖ 1. បំពេញអ្វីដែលបានបាត់បង់ 2. ត្រៀមសម្រាប់លំហាត់ប្រាណបន្ទាប់អ្នក នេះជាមូលហេតុដែលអ្នកចង់ផ្តោតលើប្រូតេអ៊ីន និងកាបូអ៊ីដ្រាតគុណភាពខ្ពស់។ ប្រូតេអ៊ីនជួសជុល និងបង្កើតសាច់ដុំឡើងវិញ ដែលល្អសម្រាប់ការបង្កើនម៉ាសសាច់ដុំគ្មានខ្លាញ់។ ប្រភេទនៃការហាត់ប្រាណដែលអ្នកធ្វើនឹង កំណត់សមាមាត្រនៃកាបូអ៊ីដ្រាតទៅនឹងប្រូតេអ៊ីនដែលអ្នកនឹងត្រូវការ។ • សម្រាប់ការហាត់ប្រាណខ្លាំងជាងមុន អ្នកនឹងត្រូវការកាបូអ៊ីដ្រាតបន្ថែមទៀត ហើយត្រូវរក្សាសមាមាត្រ 3ភាគ1 ជាមួយប្រូតេអ៊ីន។ ដោយសារតែអ្នកទំនងជាត្រូវការប្រូតេអ៊ីនយ៉ាងហោចណាស់20ក្រាម បន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណរបស់អ្នក អ្នកនឹងត្រូវការកាបូអ៊ីដ្រាតយ៉ាងតិច 60ក្រាមសម្រាប់ការហាត់ប្រាណ។ • សម្រាប់ការហាត់ប្រាណដោយផ្អែកលើកម្លាំង អ្នកនឹងមិនត្រូវការកាបូអ៊ីដ្រាតច្រើនទេ ដូច្នេះសូមព្យាយាមឱ្យសមាមាត្រ 1ភាគ1 មានន័យថាអ្នកត្រូវការកាបូអ៊ីដ្រាតប្រហែល 20ក្រាម ជាមួយនឹងប្រូតេអ៊ីន 20ក្រាម។ ប្រូតេអ៊ីនអាចមកពីអាហារទាំងមូលដូចជាសាច់មាន់ ឬត្រី។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សជាច្រើនមិនចូលចិត្តញ៉ាំភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណខ្លាំងនោះទេ ហើយវាមិនងាយស្រួលក្នុងការគណនាការទទួលទានប្រូតេអ៊ីនរបស់អ្នកពីអាហារនោះទេ។ អាហារក្រឡុកប្រូតេអ៊ីនគឺជាដំណោះស្រាយដ៏ល្អ និងងាយស្រួលបន្ទាប់ពីការហាត់ប្រាណ។ មិនថាការហាត់ប្រាណដែលអ្នកកំពុងធ្វើជាប្រភេទអ្វីនោះទេ អ្នកនឹងចង់ធ្វើឱ្យប្រាកដថាអ្នកទទួលបានអាហារក្រឡុកប្រូតេអ៊ីនក្រោយការហាត់ប្រាណភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការហ្វឹកហាត់របស់អ្នក! អាហារក្រឡុកក្រោយពេលហាត់ប្រាណអាចមកពីប្រូតេអ៊ីនទឹកដោះគោ (whey ឬ casein) ឬពីប្រភពរុក្ខជាតិដូចជាសណ្តែក។ អ្វីដែលត្រូវរកមើលនៅក្នុងអាហារូបត្ថម្ភកីឡា និងកាយសម្បទា ការអានស្លាកសញ្ញាអាហារូបត្ថម្ភនៃផលិតផលរបបអាហារណាមួយគឺជាជំហានដំបូង ដែលធានាថាអ្នកកំពុងទទួលបានអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ ដើម្បីបង្កើនលទ្ធផល។ អ្នកចង់ដឹងថាតើសារធាតុ macronutrients ប៉ុន្មានដែលអ្នកកំពុងប្រើ ព្រមទាំងមានអ្វីបន្ថែមទៀត។ នោះអាចនិយាយថា ខណៈពេលដែលការទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមត្រឹមត្រូវគឺមានសារៈសំខាន់មិនគួរឱ្យជឿនៅពេលហាត់ប្រាណ វាជារឿងសំខាន់ដែលអាហារូបត្ថម្ភរបស់អ្នកល្អ។ ការស្វែងរកវិញ្ញាបនប័ត្រដូចជា NSF Certified for Sport® ផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវទំនុកចិត្តថាផលិតផលរបស់អ្នកត្រូវបានសាកល្បងសម្រាប់សារធាតុហាមឃាត់ប្រឆាំងនឹងបញ្ជីសារធាតុហាមឃាត់របស់សមាគមប្រឆាំងសារធាតុញៀនពិភពលោក។ សរុបមក នៅពេលគិតអំពីការបន្ថែមទៅលើការហាត់ប្រាណ ចូរផ្តោតលើអាហារូបត្ថម្ភ និងបង្កើតទម្លាប់ដែលនឹងជួយអ្នក មុន កំឡុងពេល និងក្រោយវគ្គបណ្តុះបណ្តាលនីមួយៗ។ វានឹងជួយអ្នកឱ្យសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកបានយ៉ាងវែងឆ្ងាយ!   អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់សមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់​ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង 90។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការ​បណ្តុះ​បណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម និងមានសុខភាពល្អដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ល្អបំផុតរបស់ពួកគេ។

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក រួមជាមួយនឹងលោកស្រី Susan Bowerman, នាយិកាជាន់ខ្ពស់ ផ្នែកការអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលអាហារូបត្ថម្ភទូទាំងពិភពលោកនៅ Herbalife បានរួមគ្នាចែករំលែកពី ប្រភេទខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ ៖ ការលើកឧទាហរណ៍ចំពោះខ្លាញ់ឆ្អែត និង ខ្លាញ់មិនឆ្អែត។ តើប្រភេទខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អមានអ្វីខ្លះ? វាអាចស្តាប់ទៅដូចជាភាពផ្ទុយគ្នា ប៉ុន្តែមានខ្លាញ់ដែលមិនត្រឹមតែល្អសម្រាប់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែចាំបាច់សម្រាប់របបអាហារពេញលេញ និងជីវជាតិ។ ខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អក៏អាចជួយលើកកម្ពស់សុខភាពបេះដូងបានដែរ ដូច្នេះគ្មានហេតុផលដើម្បីជៀសវាងខ្លាញ់ទាំងអស់ក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នកឡើយ។ គន្លឹះសំខាន់គឺការដឹងពីភាពខុសគ្នារវាងខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ និងខ្លាញ់មិនល្អ ហើយសំខាន់ជាងនេះទៅទៀតគឺការដឹងពីប្រភពដ៏ល្អបំផុតនៃខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ។ ចូរស្វែងយល់ឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីអាហារប្រភេទណាដែលពួកវាមាន និងមួយណាដែលស័ក្តិសមនឹងអ្នក។ ខ្លាញ់ឆ្អែត និង ខ្លាញ់មិនឆ្អែត៖ តើមួយណាល្អជាង? ខ្លាញ់ដែលអ្នកញ៉ាំអាចបែងចែកជាពីរប្រភេទធំៗ៖ ខ្លាញ់ឆ្អែត (មិនមានសុខភាពល្អ) និងខ្លាញ់មិនឆ្អែត (មានសុខភាពល្អ)។ • ខ្លាញ់មិនឆ្អែតត្រូវបានចាត់ទុកថាល្អសម្រាប់អ្នក ដោយសារពួកវាមានប្រភពមកពីអាហាររុក្ខជាតិ។ លើសពីនេះទៅទៀត ពួកគេអាចជួយរក្សាកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុលក្នុងឈាមរបស់អ្នកឱ្យស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា។ • ម្យ៉ាងវិញទៀត របបអាហារដែលមានជាតិខ្លាញ់ឆ្អែតច្រើន ដែលត្រូវបានរកឃើញជាចម្បងនៅក្នុងផលិតផលចម្រាញ់ចេញពីសត្វ ដូចជា ប៊ឺ ឈីស ទឹកដោះគោ និងសាច់ អាចរួមចំណែកដល់ការកើនឡើងកម្រិតកូឡេស្តេរ៉ុលក្នុងឈាម។ ខ្លាញ់មិនឆ្អែត Monounsaturated និង ខ្លាញ់ឆ្អែត Polyunsaturated ខ្លាញ់មិនឆ្អែតអាចត្រូវបានបំបែកជាពីរប្រភេទទៀតគឺ ខ្លាញ់មិនឆ្អែត monounsaturated និងខ្លាញ់ឆ្អែត polyunsaturated។ • អ្នកនឹងរកឃើញខ្លាញ់មិនឆ្អែត monounsaturated នៅក្នុងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រេងអូលីវ និងផ្លែបឺរ។ ពួកគេត្រូវបានចាត់ទុកថាមានសុខភាពល្អចំពោះបេះដូងនៅពេលទទួលទានក្នុងបរិមាណមធ្យម - និងជំនួសឱ្យខ្លាញ់ឆ្អែតដែលមិនសូវមានសុខភាពល្អ។   • ខ្លាញ់ឆ្អែត Polyunsaturated អាចត្រូវបានចាត់ថ្នាក់បន្ថែមទៀតជាខ្លាញ់ omega-3 ឬ omega-6។ ខណៈពេលដែលរាងកាយរបស់អ្នកត្រូវការទាំងពីរប្រភេទ អ្នកត្រូវការវានៅក្នុងតុល្យភាពត្រឹមត្រូវដើម្បីលើកកម្ពស់សុខភាព។ បញ្ហាសម្រាប់យើងភាគច្រើនគឺការទទួលទានខ្លាញ់អូមេហ្គា-៦ ច្រើនពេក (ភាគច្រើនមកពីអាហារចៀន អាហារសម្រន់ និងនំផ្អែមៗ) និងអូមេហ្គា-៣មិនបានគ្រប់គ្រាន់ (ផ្តល់ដោយត្រី គ្រាប់ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងបន្លែបៃតង)។ ខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ និងការសម្រកទម្ងន់៖ រក្សាកាឡូរីរបស់អ្នកក្នុងការត្រួតពិនិត្យ រឿងមួយដែលត្រូវចងចាំ - ខ្លាញ់បន្ថែមអាចបន្ថែមកាឡូរីទៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក។ ឧទាហរណ៍ប្រេងទាំងអស់ ដោយមិនគិតពីប្រភពរបស់វា មានប្រហែល 120 កាឡូរីក្នុងមួយស្លាបព្រា។ ដោយសារតែប្រេងអូលីវគឺជាខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ មិនមែនមានន័យថាអ្នកគួរចាក់វាពេញអាហាររបស់អ្នកនោះទេ។ បរិមាណខ្លាញ់តិចតួចអាចបន្ថែមរសជាតិច្រើនដល់អាហារ ដូច្នេះត្រូវប្រើវាឱ្យតិច ហើយផ្តោតលើអាហារដែលមានសុខភាពល្អ។   បញ្ជីកំពូលរបស់ខ្ញុំនៃអាហារដែលមានជាតិខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ អាហារដែលមានជាតិខ្លាញ់ដែលផ្តល់ផលល្អដល់សុខភាពបេះដូងរួមមាន គ្រាប់ពូជ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រេងអូលីវ អាហារសមុទ្រ និងផ្លែបឺរ។ នេះគឺជាវិធីមួយចំនួនដើម្បីធ្វើការបន្ថែមទៀតនៅក្នុងថ្ងៃរបស់អ្នក។ គ្រាប់ពូជ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ គ្រាប់អាល់ម៉ុន ភីស្តាឈីអូ វ៉ាល់ណាត់ និងផ្លែប៉ែកានត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា "គ្រាប់ធញ្ញជាតិ " ដែលមានអូមេហ្គា 3 ជំនួយសុខភាពបេះដូងច្រើនជាងសណ្តែកដី ។ ប្រេងអូលីវ ប្រេងអូលីវក៏ជាប្រភពដ៏ល្អបំផុតមួយនៃជាតិខ្លាញ់ monounsaturated សម្រាប់សុខភាពបេះដូងផងដែរ។ ប្រសិនបើរសជាតិនៃប្រេងអូលីវបន្ថែមកម្រិតជាតិប្រេងខ្លាំងពេកសម្រាប់អ្នក សូមរកមើលប្រេងអូលីវ "ស្រាល" ដែលមានកាឡូរីដូចគ្នានឹងប្រេងអូលីវធម្មតា ប៉ុន្តែមានរសជាតិស្រាលជាង។   អាហារសមុទ្រ ខ្លាញ់ត្រីធម្មជាតិមានផ្ទុកអូមេហ្គា 3 ដែលផ្តល់ផលល្អដល់សុខភាពបេះដូង ប៉ុន្តែយើងភាគច្រើនមិនញ៉ាំវាញឹកញាប់ទេ អាចពីរឬបីដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។   ផ្លែបឺរ ផ្លែបឺរ គឺជាផ្លែឈើមួយប្រភេទដែលមានលក្ខណៈពិសេស និងជាប្រភពដ៏ល្អនៃប្រភេទខ្លាញ់មិនឆ្អែត monounsaturated ។ អ្នកអាចទទួលបានជាតិខ្លាញ់ក្នុងរបបអាហារដែលមានសុខភាពល្អ ប្រសិនអ្នកទទួលទានបានត្រឹមត្រូវ។ ខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អពីអាហារដូចជាត្រី គ្រាប់ធញ្ញជាតិ គ្រាប់អូលីវ និងប្រេងអូលីវ និងផ្លែបឺរ អាចជួយផ្តល់អាហារូបត្ថម្ភសំខាន់ៗដល់រាងកាយរបស់អ្នក ប៉ុន្តែកុំភ្លេចពិនិត្យមើលកាឡូរីទាំងនោះ។ ទោះបីជាពួកវាមានជាតិខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អក៏ដោយ ក៏កាឡូរីអាចបន្ថែមបានដែរ។   អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់អ្នកសមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង90។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការបណ្តុះបណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម។

(ភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុន Herbalife កម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក រួមជាមួយនឹងលោកស្រី Susan Bowerman, នាយិកាជាន់ខ្ពស់ ផ្នែកការអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាលអាហារូបត្ថម្ភទូទាំងពិភពលោកនៅ Herbalife បានរួមគ្នាចែករំលែកពី អ្វីដែលត្រូវញ៉ាំសម្រាប់របបអាហារដែលមានតុល្យភាព៖ កំពូលអាហារូបត្ថម្ភប្រចាំថ្ងៃ។ ការស្វែងរកតុល្យភាពគឺពិបាកណាស់ ជាពិសេសនៅពេលនិយាយអំពីអាហារូបត្ថម្ភ។ ការរៀបចំផែនការអាហារជាមួយគ្រឿងផ្សំដែលមានសុខភាពល្អត្រូវការពេលវេលា ហើយជារឿយៗ អាហារកម្ម៉ង់ គឺងាយស្រួលជាង។ ប៉ុន្តែដើម្បីទទួលបានអារម្មណ៍ល្អបំផុត រាងកាយរបស់អ្នកត្រូវការការលាយបញ្ចូលគ្នានៃសារធាតុចិញ្ចឹមប្រចាំថ្ងៃ។ យើងកំពុងនិយាយអំពីបរិមាណត្រឹមត្រូវនៃប្រូតេអ៊ីន កាបូអ៊ីដ្រាត ខ្លាញ់ វីតាមីន សារធាតុរ៉ែ ទឹក និងជាតិសរសៃ។ វាមានតុល្យភាពច្រើន ហើយទោះបីជាអ្នកញ៉ាំមានការប្រុងប្រយ័ត្នបំផុតក៏អាចមានការពិបាកក្នុងការបំពេញគោលដៅសារធាតុចិញ្ចឹមនីមួយៗជារៀងរាល់ថ្ងៃដែរ។ ប៉ុន្តែមានវិធីងាយៗមួយចំនួនក្នុងការរួមបញ្ចូលគ្នានូវអាហារដែលមានសុខភាពល្អ និងអាហារូបត្ថម្ភ ដើម្បីបំពេញតម្រូវការប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក និងស្វែងរកតុល្យភាពកាឡូរីត្រឹមត្រូវដើម្បីជួយអ្នកស្រក ឡើង ឬរក្សាទម្ងន់របស់អ្នក។ ទស្សនវិជ្ជាអាហារូបត្ថម្ភសកលរបស់ Herbalife សង្កត់ធ្ងន់លើតុល្យភាព 40-30-30 នៃកាបូអ៊ីដ្រាត ប្រូតេអ៊ីន និងខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អ រួមជាមួយនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងសម្រាកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ការស្វែងរកតុល្យភាព និងបង្កើតទម្លាប់ល្អសម្រាប់សុខភាព នឹងជួយអ្នកឱ្យរស់នៅបានយ៉ាងល្អបំផុត។ អ្វីជាអាហាររូបត្ថម្ភមានតុល្យភាពស្រដៀងទៅនឹង ៖ សារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗទាំង ៧ នេះគឺជាធាតុទាំងប្រាំពីរនៃរបបអាហារដែលមានតុល្យភាព ដើម្បីជួយអ្នកឱ្យមើលឃើញពីគោលដៅអាហារូបត្ថម្ភប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ 1. ប្រូតេអ៊ីន ប្រូតេអ៊ីនគឺជាសារធាតុចិញ្ចឹមដ៏សំខាន់សម្រាប់ស្ទើរតែគ្រប់កោសិកាទាំងអស់នៅក្នុងរាងកាយ។ អ្នកប្រើប្រូតេអ៊ីនដើម្បីផលិតម៉ូលេគុលសំខាន់ៗ ដូចជាអ័រម៉ូន និងអង់ស៊ីម និងដើម្បីបង្កើត និងរក្សាជាលិកាសាច់ដុំ។ ប្រូតេអ៊ីនក៏អស្ចារ្យផងដែរក្នុងការបំពេញភាពស្រេកឃ្លាន។ រាងកាយរបស់អ្នកកំពុងប្រមូលផ្តុំ បំបែក និងប្រើប្រាស់ប្រូតេអ៊ីនឥតឈប់ឈរ ដូច្នេះវាជារឿងសំខាន់ក្នុងការបញ្ចូលប្រូតេអ៊ីនឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីជំនួសអ្វីដែលអ្នកបានប្រើ។ យើងសូមណែនាំឱ្យអ្នក រហូតដល់ 30 ភាគរយនៃបរិមាណកាឡូរីប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកបានមកពីរុក្ខជាតិគ្មានខ្លាញ់ ឬប្រូតេអ៊ីន។ បរិភោគ៖ · ផ្អែកលើសត្វ៖ ទឹកដោះគោ ត្រី និងស៊ុត · រុក្ខជាតិដែលមានមូលដ្ឋានលើ៖ គ្រាប់សណ្តែក (រួមទាំងសណ្តែកសៀង) ឬតៅហ៊ូ… · ម្សៅប្រូតេអ៊ីន និងអាហារក្រឡុកប្រូតេអ៊ីន 2. កាបូអ៊ីដ្រាត រាងកាយរបស់អ្នកចូលចិត្តម៉ាក្រូសារជាតិមួយទៀត គឺកាបូអ៊ីដ្រាត សម្រាប់ឥន្ធនៈរបស់វា ដូច្នេះហើយ វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការទទួល បានគ្រប់គ្រាន់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ យើងសូមណែនាំឱ្យអ្នកទទួលបានប្រហែល 40 ភាគរយនៃកាឡូរីរបស់អ្នកពីកាបូអ៊ីដ្រាត គ្រាប់ធញ្ញជាតិ បន្លែ និងផ្លែឈើ - មិនមែនជាប្រភេទស្ករ ឬម្សៅដែលអ្នករកឃើញនៅក្នុងនំដុត នំសូដា ឬស្ករគ្រាប់នោះទេ។ បរិភោគ៖ · ផ្លែឈើ · បន្លែ · គ្រាប់ធញ្ញជាតិទាំងមូលដូចជា អង្ករសំរូប ឬ នំបុ័ងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ 3. ខ្លាញ់ រាងកាយរបស់អ្នកក៏ត្រូវការបរិមាណតិចតួចនៃខ្លាញ់ដែលមានប្រយោជន៍ផងដែរ ហើយអ្នកប្រហែលជាទទួលបានគ្រប់គ្រាន់ហើយ។ របបអាហាររបស់ជនជាតិអាមេរិកធម្មតា ផ្គត់ផ្គង់ជាតិខ្លាញ់សរុប និងជាតិខ្លាញ់ឆ្អែតច្រើនជាងអ្វីដែលយើងត្រូវការ ហើយមិនមានខ្លាញ់ដែលមានសុខភាពល្អគ្រប់គ្រាន់ទេ ដូចជាខ្លាញ់ត្រី គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ប្រេងអូលីវ និងផ្លែបឺរ។ ខ្លាញ់គឺជាប្រភពនៃកាឡូរីដែលប្រមូលផ្តុំខ្លាំង ដែលជាមូលហេតុដែលទស្សនវិជ្ជាអាហារូបត្ថម្ភរបស់ Herbalife ណែនាំឱ្យអ្នកកំណត់ខ្លាញ់របស់អ្នកឱ្យត្រឹម 30 ភាគរយ ឬតិចជាងនេះនៃការទទួលទានកាឡូរីប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ បរិភោគ៖ · ត្រី · គ្រាប់ · ប្រេងដែលមានសុខភាពល្អ ដូចជាអូលីវ · ផ្លែបឺរ   4. វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែ វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែត្រូវបានចូលរួមនៅក្នុងប្រតិកម្មគីមីជាច្រើនដែលរាងកាយរបស់អ្នកអនុវត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយសារធាតុរ៉ែជាច្រើនដូចជា កាល់ស្យូម និងម៉ាញ៉េស្យូម មានតួនាទីជារចនាសម្ព័ន្ធនៅក្នុងរាងកាយ។ របបអាហារដែលមានតុល្យភាពល្អជួយផ្គត់ផ្គង់វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែដែលអ្នកត្រូវការ ហើយការទទួលទានវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែជាច្រើនប្រចាំថ្ងៃជួយឱ្យអ្នកទទួលបានបរិមាណត្រឹមត្រូវ។ 5. សារធាតុ Phytonutrients អាហាររុក្ខជាតិផលិតនូវសមាសធាតុធម្មជាតិជាច្រើនដែលហៅថា phytonutrients ។ ពួកវាមានអត្ថប្រយោជន៍មួយចំនួនដូចជា ការពារជំងឺ បង្កើនភាពស៊ាំ និងជួសជុលការខូចខាត DNA ។ សារធាតុពណ៌របស់ពួកគេផ្តល់ឱ្យផ្លែឈើ និងបន្លែពណ៌ដ៏ស្រស់ នោះហើយជាមូលហេតុដែលវាសំខាន់ក្នុងការញ៉ាំអាហារចម្រុះពណ៌ និងសំបូរទៅដោយរុក្ខជាតិ។ បរិភោគ៖ · 4 ½ កែវ នៃផ្លែឈើ និងបន្លែចម្រុះពណ៌ជារៀងរាល់ថ្ងៃ · យ៉ាងហោចណាស់ 3 ពណ៌ផ្សេងគ្នានៅរាល់អាហារ · ភាពចម្រុះសម្បូរបែបពេញមួយសប្តាហ៍ 6. ជាតិសរសៃ ជាតិសរសៃជួយដល់ដំណើរការរំលាយអាហារ ជួយបំពេញ និងជំរុញអ្នក ដល់ការលូតលាស់នៃបាក់តេរីល្អដែលងាយនឹងរំលាយអាហារក្នុងបំពង់រំលាយអាហារ។ ផ្លែឈើ បន្លែ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងសណ្តែក គឺជាប្រភពដ៏ល្អបំផុតនៃជាតិសរសៃអាហារ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនអាចទទួលបាន 25 ក្រាមដែលត្រូវបានណែនាំជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ អ្នកអាចធ្វើការបន្ថែមជាតិសរសៃបាន។ បរិភោគ៖ · ផ្លែឈើ និងបន្លែ · គ្រាប់ធញ្ញជាតិ · សណ្តែក 7. ជាតិទឹក រាងកាយរបស់មនុស្សមានជាតិទឹក 70 ភាគរយ ដូច្នេះវាគ្មានអ្វីចម្លែកទេដែលយើងត្រូវរក្សាជាតិទឹក ដើម្បីរក្សាសុខភាព។ រាងកាយរបស់អ្នកត្រូវការទឹកដើម្បីដឹកជញ្ជូនសារធាតុចិញ្ចឹមទៅកាន់កោសិកា និងកម្ចាត់ផលិតផលកាកសំណល់។ ទឹកក៏ជួយគ្រប់គ្រងសីតុណ្ហភាពរាងកាយ និងរំអិលសន្លាក់ សរីរាង្គ និងជាលិកាផងដែរ។ អនុសាសន៍ទូទៅសម្រាប់សារធាតុរាវគឺប្រហែលប្រាំបី 8 អោន (240 មីលីលីត្រ) កែវក្នុងមួយថ្ងៃ។ ទឹកគួរតែជាជម្រើសដំបូង ប៉ុន្តែភេសជ្ជៈផ្សេងទៀតក៏អាចរាប់បញ្ចូលក្នុងការបំពេញតម្រូវការជាតិទឹកប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកផងដែរ។ ភេសជ្ជៈ៖ · ទឹកធម្មតា ទឹកផ្លែឈើ · តែ · កាហ្វេ នៅពេលនិយាយអំពីតុល្យភាពកាឡូរី អ្នកមានការគ្រប់គ្រងលើផ្នែកទាំងពីរនៃកាឡូរី។ អ្នកអាចកំណត់ចំនួនកាឡូរីដែលបានចូលដោយរាប់កាឡូរី គ្រប់ផ្នែក និងតាមដានចំនួនកាឡូរីដែលអ្នកដុតជារៀងរាល់ថ្ងៃដោយរក្សាសកម្មភាព។ ដូច្នេះមិនថាគោលដៅរបស់អ្នកគឺសម្រក ឡើង ឬរក្សាទម្ងន់ទេ ថាមពលគឺស្ថិតនៅក្នុងដៃអ្នក។   អំពីក្រុមហ៊ុន Herbalife ក្រុមហ៊ុន Herbalife (NYSE: HLF) គឺជាក្រុមហ៊ុនសុខភាព និងសុខុមាលភាពឈានមុខគេ និងជាសហគមន៍ដែលកំពុងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់មនុស្សជាមួយនឹងផលិតផលអាហារូបត្ថម្ភដ៏អស្ចារ្យ និងជាឱកាសអាជីវកម្មសម្រាប់អ្នកសមាជិកឯករាជ្យរបស់ខ្លួនចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1980។ ក្រុមហ៊ុនផ្តល់ជូននូវផលិតផលដែលគាំទ្រដោយវិទ្យាសាស្រ្តដល់អ្នកប្រើប្រាស់នៅក្នុងទីផ្សារជាង 90។ តាមរយៈសមាជិកឯករាជ្យដែលផ្តល់ជូននូវការ​បណ្តុះ​​បណ្តាលមួយទល់មួយ និងផ្តល់ការគាំទ្រសហគមន៍ដោយបំផុសគំនិតឱ្យអតិថិជនប្រកាន់ខ្ជាប់នូវរបៀបរស់នៅដែលមានភាពសកម្ម និងមានសុខភាពល្អដើម្បីរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ល្អបំផុតរបស់ពួកគេ។

ស្រាគឺជាសារជាតិពុលម៉្យាងដែលត្រូវបានផលិតចេញពីម្សៅមេ ហើយត្រូវបានគេប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយ ព្រោះវាជាសារជាតិដែលមានឥទ្ធិពលដល់ចិត្តសាស្ត្រ និងធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរផ្នែកអារម្មណ៍ដល់អ្នកប្រើប្រាស់ទៀតផង។ ជាញឹកញាប់ គេតែងមានការភ័ន្តច្រទ្បំថា សុរាជាសារជាតិដែលនាំឲ្យមានការភ្ញោច តែតាមពិតទៅសកម្មភាពទាំងនេះអាចកើតមាននៅពេលពួកគេពិសាវាក្នុងបរិមាណតិចប៉ុណ្ណោះ ដែលឥទ្ធិពលទាំងនោះមានដូចជា កាត់បន្ថយភាពតានតឹង ធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ស្រាកស្រាន្ត និងសប្បាយរីករាយ។ ហេតុផលទាំងនេះហើយដែលនាំឲ្យមនុស្សភាគច្រើនពិសាសុរាជាលក្ខណៈទូទៅក្នុងឱកាសណាមួយម្តងម្កាល។ ផ្ទុយមកវិញ សុរាគឺជាសារជាតិមួយនាំឲ្យមានការចុះខ្សោយដល់មជ្ឈមណ្ឌលប្រព័ន្ធប្រសាទកណ្តាល ដែលឥទ្ធិពលទាំងនោះស្ទើរតែទាំងអស់ប៉ះពាល់ទៅលើកោសិកា និងប្រព័ន្ធប្រសាទទាំងមូល នៅពេលដែលគេបង្កើនកំហាប់សុរាទៅក្នុងសរីរាង្គ។ ជាលទ្ធផល វានឹងនាំឲ្យមានការបញ្ឈប់មុខងារខួរក្បាលមួយចំនួនដូចជា  ការថយចុះនៃចលនាញាណថយចុះនៃការវិនិច្ឆ័យរហ័ស ធ្លាក់ចុះនៃភាពមានលំនឹង លំបាកជាងពេលមុន និងរំញោចយឺតៗ។ ជាទូទៅ សុរាមានឈ្មោះផ្សេងៗគ្នាទៅតាមតំបន់ និងប្រទេសនីមួយៗ ដែលក្នុងនោះមានដូចជាទឹកត្នោតជូរ ស្រាបៀរ ស្រាក្រហម ស្រាវីស្គី ម៉ាទីនី ជាដើម។ ការស្រូប ការបញ្ចេញ និងការបំប្លែងសុរានៅក្នុងសរីរាង្គ • សុរាត្រូវបានស្រូបចូលយ៉ាងលឿនទៅក្នុងចរន្តឈាម តាមរយៈក្រពះ ២០% និងពោះវៀន ៨០% • បន្ទាប់មកវានឹងអាចជ្រៀតចូលទៅដល់ខួរក្បាលក្នុងរយៈពេល ៥នាទីក្រោយ • វានឹងត្រូវបានរងមេតាបូលីសនៅត្រង់ថ្លើមពី៩០ទៅ ៩៥% រួចត្រូវបានបញ្ចេញចោលវិញតាមរយៈទឹកនោម ញើស និងដង្ហើម។ មាត្រដ្ឋានសម្រាប់ការផឹក ការប្រើមាត្រដ្ឋានសម្រាប់ផឹកត្រូវបានគេតាក់តែងទ្បើងដើម្បីជួយដល់អ្នកពិសាសុរាឲ្យចេះតាមដាននូវបរិមាណសុរាដែលគាត់នឹងត្រូវពិសា ហើយក៏ជាមាត្រដ្ឋានសម្រាប់ធ្វើលំហាត់ក្នុងការកាត់បន្ថយនូវបរិមាណសុរាដែលពួកគេពិសាលើសលប់កន្លងមក។ ប្រភេទសុរាមានច្រើនផ្សេងៗគ្នា ដូច្នេះ កម្រិតនៃកំហាប់សុរាសុទ្ធមានផ្សេងៗគ្នាដែរ៖ • កម្រិតមាត្រដ្ឋានដែលត្រូវផឹកមានប្រហែល ១៤ក្រាមនៃជាតិសុរាសុទ្ធខាងក្រោមនេះគឺជាបរិមាណសុរាដែលមានសមភាពទៅនឹងកម្រិតស្តង់ដា -    មួយដប  ឬមួយកំប៉ុងបៀរ = ៣៥០ ម.ល (៥%) -    ស្រាក្រហម = ១៥០ ម.ល (១២%) -    ស្រាខ្លាំង = ៤០ម.ល (៤៥%) -    ទឹកត្នោតជូរ =  ៣០០ ម.ល  (៣%)។ ផលប៉ះពាល់សុរាមកលើសុខភាពរយៈពេលខ្លី • ពិសាក្នុងកម្រិតតិចនាំឲ្យមានការសម្រាក សប្បាយ និយាយច្រើន កើនឡើងនូវសកម្មភាព និងថយចុះនូវការទប់ចិត្ត។ • ពិសាក្នុងកម្រិតខ្ពស់នាំឲ្យមានការថយចុះនូវការសម្របសម្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រងចលនារាងកាយ និងសាច់ដុំ បាត់បង់លំនឹង រំញោច  កាត់បន្ថយសមត្ថភាពដោះស្រាយ កាត់បន្ថយប្រតិកម្មឆ្លើយតប និយាយត្រដិត ថយចុះការផ្ចង់អារម្មណ៍ បាត់បង់ភាពម្ចាស់ការ បាត់បង់សតិ បាត់បង់នូវភាពមានសីលធម៌ បាត់បង់ការចងចាំរយៈពេលខ្លី ងងុយដេក ស្រវាំងភ្នែក ធ្លាក់ទឹកចិត្ត បង្កើនអាកប្បកិរិយា គ្រោះថ្នាក់ កាចឃោរឃៅ ធីងធោង ចង្អោរ ក្អួត ឈឺពោះវៀន សន្លប់ ឬរហូតដល់ស្លាប់។ ផលប៉ះពាល់សុរាមកលើសុខភាពក្នុងរយៈពេលវែង • ចុះខ្សោយសមត្ថភាពផ្លូវភេទ មានបញ្ហាផ្ចង់អារម្មណ៍ និងការចងចាំ • ធ្លាក់ទឹកចិត្ត ថប់បារម្ភ • មានបញ្ហាគ្រួសារ និងការទំនាក់ទំនង • ថយចុះការយកចិត្តទុកដាក់បំពេញកិច្ចការ • មានបញ្ហាផ្នែកច្បាប់ និងសេដ្ឋកិច្ច • ខូចខាតដល់សរីរៈមួយចំនួនជាបណ្តោះអាសន្ន និងអាចជារៀងរហូត • ខូចខួរក្បាលនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយា និងអារម្មណ៍ • តម្រូវការកម្រិតថ្នាំកាន់តែច្រើនដើម្បីទទួលបាននូវប្រសិទ្ធភាពដែលខ្លួនចង់បាន • ញៀន “សម្អាងដោយមានចំណង់ប្រើខ្លាំង” មានបញ្ហាសុខភាព និងសង្គម ខកខានការបំពេញតួនាទីជាទម្លាប់ ពិបាកកាត់បន្ថយការទទួលទានសុរា។ ជំងឺទាំងឡាយដែលកើតចេញពីការពិសាសុរាច្រើនក្នុងរយៈពេលយូរ • ការពិសាសុរាច្រើន និងរយៈពេលវែងអាចឲ្យមានជំងឺថ្លើមបីប្រភេទគឺ ខ្លាញ់រុំថ្លើម (Fatty liver) រលាកថ្លើម (១០ ទៅ ៣៥%) និងក្រិនថ្លើម (១០ ទៅ២០%) • ជំងឺទាក់ទងនឹងបេះដូង និងសរសៃឈាមមួយចំនួន • ជំងឺទាក់ទងនឹងប្រដាប់រំលាយអាហារ ដែលមានជំងឺរលាកក្រពះ ដំបៅក្រពះ រលាកពោះវៀនធំ រលាកបំពង់អាហារ រលាកលំពែងជាដើម • ជំងឺខួរក្បាលដែលមានទំនាក់ទំនងនឹងបញ្ហាថ្លើមអាចជាមូលហេតុនាំឲ្យមានបម្រែបម្រួលការគេង បម្រែបម្រួលអារម្មណ៍ បម្រែបម្រួលអាកប្បកិរិយា ជំងឺថប់បារម្ភ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ប៉ះពាល់លើញាណធ្ងន់ធ្ងរ ការប្រុងប្រយ័ត្នមានរយៈពេលខ្លី បញ្ហាលើលំនឹង ករណីធ្ងន់ធ្ងរនាំឲ្យសន្លប់ ខ្លះអាចឲ្យស្លាប់ • បាត់បង់សារជាតិ Thiamine (វីតាមីន B1) ជាសារជាតិចម្បងសម្រាប់ទ្រទ្រង់គ្រប់ពពួកជាលិការាប់បញ្ចូលទាំងជាលិកាខួរក្បាល • ការថយចុះនូវសម្រូបសារជាតិបំប៉ន វីតាមីន​​​​ និងសារជាតិរ៉ែមួយចំនួនទៀត។ រហូតដល់ទៅ ៨០% នៃអ្នកពិសាសុរាក្នុងរយៈពេលខ្លីមួយនៃជីវិតរបស់គាត់ និងក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ គាត់នឹងអាចកើតមានជំងឺមួយឈ្មោះថា  Wernicke’s encephalopathy តែបើក្នុងរយៈពេលវែង និងក្នុងស្ថានភាពទ្រុឌទ្រោមខ្លាំង អ្នកជំងឺនឹងអាចកើតជាជំងឺមួយឈ្មោះផ្សេងទៀតគឺ Korsakoff’s psychosis។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ប្រមាណជា ៨០ ទៅ ៩០% នៃអ្នកមានជំងឺ Wernicke’s encephalopathy នឹងអាចវិវឌ្ឍទៅជាមានជំងឺ Korsakoff’s psychosis។ គួរបន្ថែមថា ស្រ្តី ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ កុមារ និងទារក អាចរងគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្តាលមកពីសុរាច្រើនជាង និងធ្ងន់ធ្ងរជាងបុរស។ ហេតុនេះហើយទើប អ្នកវេជ្ជសាស្រ្តក្នុងលោកជាច្រើននាពេលថ្មីៗនេះបានអះអាងថា ការពិសាសុរាក្នុងពេលមានគភ៌ត្រូវតែចៀសវាងជាដាច់ខាត ព្រោះវានឹងអាចបង្កឲ្យគ្រោះថ្នាក់ដល់ទារក ថ្វីបើពិសាក្នុងកម្រិតតិចតួចក៏ដោយ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

តើអ្នកចូលចិត្តការជួបជុំដែលពោរពេញដោយសុរាមែនទេ?ហើយតើអ្នកធ្លាប់បានគិតពីផលមិនល្អដែលអាចប្រហែលនឹងកើតមានឡើង នៅពេលអ្នកត្រូវបើកបរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីការជួបជុំនេះដែរឬទេ? គ្រឿងស្រវឹង និងការបើកបរ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងអាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ដល់ការបើកបររបស់អ្នកគួរឲ្យបារម្ភដែលរួមមាន៖ • កាត់បន្ថយលទ្ធភាពធ្វើសកម្មភាពលើសពីមួយក្នុងខណៈពេលមួយ • ធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកក្នុងការប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើការបើកបរ • ពន្យឺតប្រតិកម្មឆ្លើយតប ទៅនឹងហេតុការណ៍ដែលមិនបានរំពឹងទុកកើតឡើង • ធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ជឿជាក់លើខ្លួនឯងជ្រុល  ដែលនឹងនាំឲ្យហ៊ានប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ • រំខានចក្ខុវិញ្ញាណរបស់អ្នក  ជាពិសេសនៅពេលយប់ និងសោតវិញ្ញាណ • ធ្វើឲ្យអ្នកធូរស្បើយក្នុងអារម្មណ៍ និងងាយលង់លក់ពេលយានយន្តកំពុងទៅមុខ។ អ្នកដឹងទេ ៖ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល ០.០៥ក្នុងឈាមប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ២ដង ធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលគ្មាជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម។ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល០.១០ក្នុងឈាមប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរលើសពី ៧ដង បើធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលមានជាតិអាល់កុលសូន្យក្នុងឈាម។ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល០.១៥ក្នុងឈាម ប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ២៥ដង បើធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលគ្មានជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម។ អ្វីជាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម? កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម គឺជាបរិមាណនៃជាតិអាល់កុលក្នុងចរន្តឈាម ឧទាហរណ៍ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម ០.០៥ មានន័យថា អ្នកនោះមានជាតិអាល់កុល ០.០៥ ក្រាម ក្នុង១០០ មីលីលីត្រ ឈាម។ ជាក់ស្តែង កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនឹងកើនឡើងភ្លាម បន្ទាប់ពីអ្នកទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ហើយឡើងដល់ចំណុចខ្ពស់បំផុតនៅពេលអ្នកឈប់ទទួលទាន ពី៣០-៦០នាទី  ក្នុងករណីខ្លះ វាត្រូវប្រើពេលរហូតដល់២ម៉ោងដើម្បីឡើងដល់ចំណុចកំពូល ជាពិសេសពេលមានអាហារក្នុងក្រពះ។ ទោះបីជាអ្នកឈប់ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ១-២ម៉ោងក៏ដោយ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមអ្នកនៅតែកើនឡើងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ថា ថ្លើមរំលាយគ្រឿងស្រវឹងក្នុងកម្រិតប្រហែល៧.៥ក្រាមអាល់កុល ក្នុង១ម៉ោង។ ទោះជាយ៉ាងណា កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមថយចុះតាមពេលវេលា លើកលែងតែមានការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបន្ថែម ហើយវាត្រូវបានគេវាស់តាមរយៈខ្យល់ដង្ហើមដោយឧបករណ៍ម៉្យាង ឬដោយការវិភាគឈាម។ វិធីគណនារកកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម លោកអ្នកត្រូវអនុវត្តតាមជំហានដូចខាងក្រោម៖ ១-រកបរិមាណគ្រឿងស្រវឹងដែលអ្នកបានទទួលទានជាក្រាម ២-គុណចំនួនម៉ោងដែលអ្នកបានទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងនឹង៧.៥ ក្រាម (អត្រាជាមធ្យមនៃការបញ្ចេញជាតិអាល់កុលពីរាងកាយ) ៣-ធ្វើវិធីដកលទ្ធផលនៃជំហាន២ ទៅនឹងលទ្ធផលនៃជំហាន១ ៤-គុណទម្ងន់អ្នកជាគីឡូក្រាមនឹង៦.៨ បើអ្នកជាបុរស និងជាមួយ៥.៥ បើអ្នកជាស្ត្រី ៥-ចែកលទ្ធផលនៃជំហាន៣នឹងលទ្ធផលនៃជំហាន៤អ្នកនឹងបានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមរបស់អ្នក។ ឧទាហរណ៍៖ ១-បើបុរសម្នាក់ទម្ងន់ ៨០គីឡូក្រាម ទទួលទានអស់ ១០០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹង ចន្លោះពីម៉ោង ៨យប់ ទៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ គាត់នៅមានជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនៅម៉ោង៨ព្រឹកនៃថ្ងៃបន្ទាប់  នេះដោយសារគាត់ត្រូវការពេលវេលាប្រហែល៨ម៉ោងកន្លះ ដើម្បីឲ្យជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមគាត់ត្រឡប់ទៅសូន្យវិញក្រោយពេលគាត់ឈប់ផឹក។ ២-បើស្ត្រីម្នាក់ទម្ងន់៥៥គីឡូក្រាម ទទួលទានអស់៦០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងចន្លោះម៉ោង៨យប់ទៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ​ នោះគាត់មានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមប្រហែល ០.១០ភាគរយនៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ យ៉ាងហោចណាស់ក៏៦ម៉ោងកន្លះទៀតដែរ ទើបកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមរបស់គាត់ត្រលប់ទៅសូន្យវិញ ក្រោយពីគាត់ឈប់ផឹក។  កត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងកាន់តែច្រើន កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមកាន់តែខ្ពស់ ប៉ុន្តែបើមនុស្សពីរនាក់ផ្សេងគ្នា ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នា អាចមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខុសគ្នា អាស្រ័យដោយកត្តាច្រើនយ៉ាងរួមមាន៖ • មាឌ (ទំហំខ្លួន)៖ អ្នកដែលមានមាឌតូច នឹងមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ជាងអ្នកដែលមានមាឌធំ បើសិនទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នា។ • ក្រពះទទេ៖ ចំពោះអ្នកដែលមិនទាន់ទទួលទានអាហារ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនឹងឡើងខ្ពស់លឿនជាងអ្នកដែលទទួលទានអាហាររួច។ អាហារនៅក្នុងក្រពះ ពន្យឺតល្បឿននៃជាតិអាល់កុលឆ្លងចូលទៅក្នុងចរន្តឈាម។ •​ ជាតិខ្លាញ់ក្នុងរាងកាយ៖ អ្នកមានជាតិខ្លាញ់ច្រើនក្នុងរាងកាយ (ធាត់) មានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ ព្រោះជាតិអាល់កុលមិនជ្រាបចូលទៅក្នុងជាលិកាខ្លាញ់ទេ។ •​ ភេទ៖ បើទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នាស្ត្រីតែងមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ជាងបុរស។ ដោយសារកត្តាទាំងអស់ខាងលើនេះហើយទើបការរកបរិមាណនៃគ្រឿងស្រវឹងដែលបានទទួលទានមិនអាចកំណត់កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមបានត្រឹមត្រូវទេ។ វិធីទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីរក្សាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមក្រោម០.០៥ • ចំពោះបុរស  (ទម្ងន់មធ្យម)៖ មិនត្រូវទទួលទានលើសពី២០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុងម៉ោងដំបូង និងមិនលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងនៅម៉ោងបន្តបន្ទាប់។ • ចំពោះស្ត្រី  (ទម្ងន់មធ្យម)៖ មិនត្រូវទទួលទានលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុងម៉ោងដំបូង និងមិនលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹង នៅម៉ោងបន្តបន្ទាប់។ គួរបញ្ជាក់ថា ទោះបីជាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមត្រឡប់មកសូន្យវិញក្រោយពេលឈប់ផឹកក៏ដោយ សមត្ថភាពក្នុងការវិនិច្ឆ័យ  និងការសម្តែងនៅតែស្ថិតក្នុងភាពទន់ខ្សោយដោយសារការស្រវឹងនៅឡើយ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង​ នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ទោះបីគ្រឿងស្រវឹងមានកម្រិតត្រឹមត្រូវក្នុងការទទួលទានយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រោះថ្នាក់នៅតែអាចមានតាមរូបភាពផ្សេងៗ ពិសេសកើតមានចំពោះស្ត្រី… ជាទូទៅ ស្ត្រីនឹងមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ជាងបុរស ដោយហេតុថា រាងកាយស្ត្រីផ្ទុកជាតិខ្លាញ់ច្រើនជាង និងជាតិទឹកតិចជាងរាងកាយបុរស ហើយស្ត្រីតែងមានទម្ងន់ខ្លួន (មាឌ)តូចជាងបុរស។   ស្ត្រីអាចប្រឈមនឹងផលរំខានច្រើនរួមមាន៖ • ងាយខូចខាតថ្លើម និងទទួលរងផលប៉ះពាល់សុខភាពដទៃទៀតជាងបុរស • ការកើតមហារីកសុដន់ និងរោគស្ត្រី • ការស្រាវជ្រាវខ្លះបានបង្ហាញថា ប្រតិកម្មរបស់ស្ត្រីទៅនឹងគ្រឿងស្រវឹង ប្រែប្រួលទៅតាមវដ្តរដូវរបស់ស្ត្រី ដោយសារកម្រិតអ័រម៉ូនខុសគ្នា • ស្ត្រីដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យារកំណើតអាចត្រូវការពេលវេលា ដើម្បីបញ្ចេញជាតិអាល់កុលពីរាងកាយ វែងជាងស្ត្រីដែលមិនប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យារកំណើត។ ករណីស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងបំបៅដោះកូន • ជាតិអាល់កុលដែលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទទួលទានឆ្លងកាត់សុកទៅដល់ទារក ដូចនេះការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងពេលមានផ្ទៃពោះ អាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាដូចជា ធ្លាក់ឈាម រលូតកូន ឬកូនកើតមិនគ្រប់ខែ • មានភស្តុតាងបង្ហាញថា បើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ២ ឬ៣ ស្តង់ដា ក្នុង១ថ្ងៃ  អាចប៉ះពាល់ដល់ទារក និងធ្វើឲ្យទារកលូតលាស់យឺត  ពិការផ្នែករាងកាយ និងបញ្ញា • ទារកដែលកើតពីម្តាយដែលញៀនគ្រឿងស្រវឹង អាចមានអាការៈញៀនក្រោយពេលកើត និងមានចង្កោមរោគសញ្ញាស្លាប់ដោយគ្រឿងស្រវឹង        • ទារកដែលមានចង្កោមរោគសញ្ញានេះ អាចមានមុខមាត់មិនប្រក្រតី • អង្គការសុខភាពពិភពលោកបានផ្តល់ដំបូន្មានថា គ្មានការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងដែលមានសុវត្ថិភាពក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះទេ។     ដើម្បីមានសុវត្ថិភាព ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមិនត្រូវទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងទាល់តែសោះ និងត្រូវពិគ្រោះជាមួយមន្ត្រីសុខាភិបាលជាមុន បើអ្នកចង់ប្រើប្រាស់នូវសារធាតុណាមួយនៅពេលអ្នកមានផ្ទៃពោះ ឬអំឡុងពេលបំបៅដោះកូន ដូចជាគ្រឿងស្រវឹង និងថ្នាំពេទ្យមួយចំនួន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

វាជាការល្អប្រសិនបើអ្នកមានបងប្អូន ក្រុមគ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិដែលព្យាយាមផ្តាច់បារីតែពួកគាត់ពិបាកក្នុងការផ្តាច់ ហើយត្រូវការជំនួយពីអ្នក។ ពិតណាស់ដែលថាការផ្តាច់បារី វាពុំមែនជាការងាយស្រួលក្នុងការអនុវត្ត សំខាន់អ្នកបានយល់ដឹងច្បាស់អំពីវិធីសាស្ត្រត្រឹមត្រូវ ទទួលបានព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងការគាំទ្រពីក្រុមគ្រួសារ។ ខាងក្រោមនេះ ជាយុទ្ធសាស្ត្រជួយឲ្យអ្នកដទៃឈប់ជក់បារី៖ •    ធ្វើជាគំរូល្អដល់ប្រជាពលរដ្ឋ​ ក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិ •    ចេះចែករំលែកបទពិសោធន៍ជាមួយអ្នកដទៃ •    មិនបង្ខំអ្នកដទៃឲ្យធ្វើតាមខ្លួន •    មានគំនិតសុទិដ្ឋិនិយមជានិច្ច •    ចូលរួមលើកកម្ពស់បរិយាកាសគ្មានផ្សែង •    អនុវត្តយ៉ាងសកម្មក្នុងសកម្មភាព ដើម្បីអប់រំ និងកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់។ មិនតែប៉ុណ្ណោះសមាជិកគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិគឺជាប្រភពដ៏សំខាន់ក្នុងការលើកទឹកចិត្ត ផ្តល់នូវកម្លាំងចិត្តក្នុងការផ្តាច់បារី។ អ្នកអាចប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្របន្ថែមទៀតដើម្បីជួយពួកគាត់ រួមមាន៖ •    ចូលរួមសរសើរលើកទឹកចិត្តឲ្យគាត់ឈប់ជក់បារី •    មានចិត្តអំណត់ពេលគាត់មានអាការៈញៀន •    ផ្តល់រង្វាន់ដល់គាត់ដើម្បីឲ្យឈប់ជក់បារី •    ចូលរួមជាមួយគាត់ក្នុងសកម្មភាពដែលមិនមែនជាការជក់បារី ដូចជាការដើរកម្សាន្ត និងការហាត់ប្រាណជាដើម។ បកស្រាយដោយ​៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

កម្រិតការទទួលទានភាគច្រើនតែងត្រូវបានកំណត់តាមលក្ខខណ្ឌផ្សេងៗនៃដំណើរការសរីរាង្គកាយ ដើម្បីទទួលបានគុណសម្បត្តិ និងកាត់បន្ថយគុណវិបត្តិមួយចំនួន។ ដោយឡែក ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក៏មិនខុសគ្នាដែរ ដូច្នេះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវដឹងច្បាស់ពីស្តង់ដាក្នុងការទទួលទាន ក៏ដូចជាវិធីសាស្ត្រដែលអាចជួយអ្នកឲ្យទទួលទានបានតិច។ ស្តង់ដានៃការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង •    មួយស្តង់ដាគ្រឿងស្រវឹងដែលទទួលទាន គឺ១០-១៤ក្រាម នៃជាតិអាល់កុលសុទ្ធ   •    គ្រឿងស្រវឹងផ្សេងគ្នា ផ្ទុកនូវបរិមាណនៃជាតិអាល់កុលសុទ្ធខុសៗគ្នា។ ខាងក្រោមនេះ ជាគំរូនៃស្តង់ដាគ្រឿងស្រវឹង ចំពោះផលិតផលគ្រឿងស្រវឹងខ្លះ ដែលអ្នកងាយចងចាំ៖ •    ១កំប៉ុង នៃស្រាបៀរដែលមានរសជាតិស្រាល (កម្រិតជាតិអាល់កុល២.៧%)= ០.៨ ស្តង់ដា  •    ១កំប៉ុង នៃស្រាបៀរដែលមានរសជាតិមធ្យម (កម្រិតជាតិអាល់កុល៣.៥%) = ១ស្តង់ដា  •    ១កំប៉ុង នៃស្រាបៀrដែលមានរសជាតិខ្លាំង (កម្រិតជាតិអាល់កុល ៤.៩%) = ១.៥ស្តង់ដា ផលិតផលគ្រឿងស្រវឹងជាច្រើនបានបង្ហាញពីបរិមាណជាតិអាល់កុលជាក្រាមដែលមានក្នុងដប ឬកំប៉ុង។ អ្នកអាចចែកបរិមាណនេះនឹង១០ នោះ អ្នកនឹងរកឃើញចំនួនស្តង់ដា ក្នុង១ដប ឬ១កំប៉ុង  ឧទាហរណ៍  ស្រា១ប្រភេទ បង្ហាញប្រាប់២៥០ក្រាម បរិមាណជាតិអាល់កុលក្នុង១ដប  ចំណុះ៧៥០មីលីលីត្រ ដូច្នេះ១ដបស្រានេះ ស្មើនឹង២៥ស្តង់ដា។ គោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់ការទទួលទាន ដើម្បីឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់តិច ដើម្បីឲ្យមានផលប៉ះពាល់សុខភាពយូរអង្វែងកម្រិតទាប ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងគួរប្រព្រឹត្តទៅតាម គោលការណ៍ណែនាំខាងក្រោម៖ សម្រាប់បុរស •   ជាមធ្យមមិនត្រូវលើសពី ៤ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹង ក្នុង១ថ្ងៃ •   មិនត្រូវលើសពី២៨ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុង១សប្តាហ៍ •   ២ ឬ៣ ថ្ងៃ ក្នុង១សប្តាហ៍ ដែលមិនទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងសោះ។ សម្រាប់នារី •   ជាមធ្យមមិនត្រូវលើសពី ២ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹង ក្នុង១ថ្ងៃ •   មិនត្រូវលើសពី១៤ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុង១សប្តាហ៍ •   ២ ឬ៣ ថ្ងៃ ក្នុង១សប្តាហ៍ ដែលមិនទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងសោះ។ ដើម្បីឲ្យមានផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗកម្រិតទាប  ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង គួរប្រព្រឹត្តទៅតាមគោលការណ៍ណែនាំខាងក្រោម៖ សម្រាប់បុរស៖ •   ជាមធ្យមមិនត្រូវលើសពី  ៦ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹងទេ ក្នុង១ថ្ងៃ និងមិនលើសពី៣ថ្ងៃក្នុង១សប្តាហ៍ •   ត្រូវទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងដោយសន្សឹមៗមិនត្រូវលើសពី២ស្តង់ដានៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុងម៉ោងដំបូង  និងមិនលើសពី១ស្តង់ដាក្នុងម៉ោងបន្ទាប់។ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងហួសប្រមាណ •    ជាការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើនក្នុងរយៈពេលខ្លីមួយ ឬការបន្តទទួលទានច្រើនថ្ងៃ ឬច្រើនសប្តាហ៍ជាប់ៗគ្នា •    មានគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ព្រោះវាបណ្តាលឲ្យមានការពុលភ្លាមៗ ធ្ងន់ធ្ងរ និងនាំទៅរកស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ •    ផលប៉ះពាល់ ជារឿយៗនៃការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងហួសប្រមាណគឺ សភាពធីងធោង  ឈឺក្បាល ចង្អោរ ញ័រខ្លួនប្រាណ  និងក្អួត។ អ្នកដែលមិនអាចទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបាន •    អ្នកដែលកំពុងព្យាបាលដោយថ្នាំពេទ្យ •    ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ •    អ្នកដែលត្រូវបើកបរ •    អ្នកបញ្ជាម៉ាស៊ីន •    ក្មេងអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំ។ វិធីសាស្ត្ រដើម្បីទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបានតិច •    ចាប់ផ្តើមទទួលទានភេសជ្ជៈដែលមិនមែនជាគ្រឿងស្រវឹងមុន •    ទទួលទានអាហារមុន ឬអំឡុងពេលអ្នកទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង •    សាកល្បងការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងកម្រិតស្រាលជំនួស •    កត់ត្រាទុកនូវបរិមាណគ្រឿងស្រវឹងដែលអ្នកបានទទួលទាន  •    ប្រើប្រាស់ស្តង់ដានៃការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង •    ចៀសវាងការទទួលទានដោយលើកអកបណ្តាក់គ្នា •    ចៀសវាងទទួលទានគ្រឿងក្លែមប្រៃ •    កំណត់ល្បឿនទទួលទានដោយខ្លួនឯង •    មិនទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងសោះនៅថ្ងៃខ្លះ       •    ត្រូវមានគោលការណ៍ខ្លួនឯង •    ធ្វើខ្លួនឲ្យរវល់។   បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គ្រប់ការទទួលទានតែងផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលវិជ្ជមាន និងផលអវិជ្ជមាន អាស្រ័យលើបរិមាណ និងគុណភាពខុសៗពីគ្នា។  តួយ៉ាងដូចជា ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ពិសេសក្នុងបរិមាណច្រើនដែលវាអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ និងផលប៉ះពាល់យូរអង្វែងដែលអ្នកអាចកំពុងមើលរំលង… ផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ •  បន្ទាប់ពីញ៉ាំបានពីរបីកែវរួចមក អ្នកទទួលទានអាចមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយកាត់បន្ថយការប្រមូលអារម្មណ៍ និងពន្យឺតប្រតិកម្មឆ្លើយតប •  ក្រោយមក អ្នកផឹកអាចមានការទប់ទល់ថយចុះ មានជំនឿចិត្ត មានអាកប្បកិរិយាឆ្គាំឆ្គង និយាយឡុលៗ និងមានការរំជួលចិត្ត (ដូចជា កើតទុក្ខ សប្បាយ ឬក្រេវក្រោធ) •  បើបន្តទទួលទានទៀត នឹងនាំទៅរកការចង្អោរក្អួត និងរហូតដល់គេងមិនលក់ •  ករណីទទួលទានច្រើនជាងនេះទៀត អាចបណ្តាលឲ្យសន្លប់ ឬស្លាប់ក៏មាន •  ប្រសិនអ្នកនោះនៅតែផឹកបន្ត គេនឹងមានការច្របូកច្របល់ ស្រវាំងភ្នែក  និងសមត្ថភាពបញ្ជាសាច់ដុំចុះខ្សោយ។ ផលប៉ះពាល់យូរអង្វែង ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើន និងរយៈពេលយូរ អាចបំផ្លាញសរីរាង្គជាច្រើនដូចជាការខូចខាតដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទខួរក្បាល បេះដូង និងថ្លើម។ លើសពីនេះ ប្រសិនបើអ្នកផឹកមិនមានអាហារគ្រប់គ្រាន់ក្នុងក្រពះទេនោះ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង អាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពកាន់តែខ្លាំង រួមមាន៖ •  មហារីកមាត់ បបូរមាត់ បំពង់ក បំពង់អាហារ ថ្លើម  •  ខូចខាតប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាល ដូចជា បាត់បង់ការចងចាំ វង្វេងវង្វាន់  •  សម្ពាធឈាមកើនឡើង ជីពចរមិនទៀងទាត់បេះដូងរីក   •  ចុះខ្សោយ ជាលិកាសាច់ដុំ  •  បែកញើសត្រជាក់ ស្នាមក្រហម និងជាំនៅលើស្បែក  •  រលាកក្រពះ ឈាមក្នុងក្រពះ និងដំបៅក្រពះ •  ការរីកធំនៃថ្លើម ជំងឺរលាកថ្លើម និងក្រិនថ្លើម  •   រលាកលំពែង  •   ស្កៀប និងបាត់បង់ញាណនៅប្រអប់ដៃ និងប្រអប់ជើង  •   សម្រាប់បុរស ធ្វើឲ្យអសមត្ថភាពផ្លូវភេទការរួញតូចនៃពងស្វាស កាត់បន្ថយ និងខូចខាតដល់មេជីវិត  •   សម្រាប់ស្ត្រី ប្រឈមមុខនឹងរោគស្ត្រី។ ការស៊ាំ និងការញៀនគ្រឿងស្រវឹង  មនុស្សដែលទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើន តែងតែមានភាពស៊ាំនឹងគ្រឿងស្រវឹង ដែលជាលទ្ធផល អ្នកខ្លះអាចទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក្នុងបរិមាណច្រើនដោយមិនស្រវឹង ប៉ុន្តែការប៉ះពាល់សុខភាពនៅតែមាន។ អ្នកទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើនជាទៀងទាត់អាចញៀនផ្លូវកាយ ឬផ្លូវចិត្ត ឬទាំងពីរ។ ជាក់ស្តែងអ្នកដែលញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវចិត្ត  យល់ថាការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង  មានសារសំខាន់ជាងអ្វីទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ចំណែកអ្នកដែលញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវកាយ យល់ថារាងកាយរបស់គេដំណើរការបានលុះត្រាតែមានជាតិគ្រឿងស្រវឹង។ អាការៈញៀនគ្រឿងស្រវឹង     បើសិនមនុស្សម្នាក់ មានការញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវកាយ ហើយស្រាប់តែឈប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹងភ្លាមៗ អ្នកនោះ នឹងលេចចេញនូវអាការៈញៀនដែលរួមមាន បាត់បង់ការឃ្លាន ចង្អោរ ថប់បារម្ភគេងមិនលក់ ឆាប់ច្រឡោតខឹង វង្វេងវង្វាន់ ញ័រនិងបែកញើសត្រជាក់។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ អាការៈញៀនគ្រឿងស្រវឹង អាចបណ្តាលឲ្យកន្ត្រាក់ ប្រកាច់ រមួលសាច់ដុំ ក្អួត ភ័ន្តវិញ្ញាណ វិបល្លាស និងអាចរហូតដល់ស្លាប់។   បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

Top