បុរសក៏អាចកើតជំងឺមហារីកសុដន់ដែរ?

Nov 08, 2019 |
5 years ago |
6.6K views

អ្វីជាជំងឺបម្រែបម្រួលសម្ពាធក្នុងត្រចៀក?

ជំងឺបម្រែបម្រួលសម្ពាធក្នុងត្រចៀក ពាក្យបច្ចេកទេសហៅថា Ear barotrauma គឺជាការបម្រែបម្រួលរវាងសម្ពាធមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅត្រចៀកជាមួយសម្ពាធមជ្ឈដ្ឋានខាងក្នុងត្រចៀក។ ជាក់ស្តែង នាពេលបច្ចុប្បន្ននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជំងឺនេះមានការកើនឡើងច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំពោះអ្នកដែលនាំភ្ញៀវទេសចរ កីឡាករហែលទឹក និងអ្នកធ្វើការនៅលើយន្តហោះពិសេសអ្នកដែលធ្វើការនៅកន្លែងខ្ពស់។ មូលហេតុបង្ក និងកត្តាប្រឈម មូលហេតុចម្បងភាគច្រើននៃការឈឺត្រចៀក (Ear barotrauma) គឺបង្កពីការរលាក ឬស្ទះ និងមានបញ្ហាទៅលើបំពង់ Eustachian tube ដែលវាស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្រោយក្រអូមមាត់ ពេលណាដែលវារលាកនោះទើបបង្កឲ្យមានជំងឺ Ear barotrauma កើតឡើង។ ដោយឡែក បុគ្គលដែលងាយប្រឈមនឹងបញ្ហាគឺអ្នកជ្រមុជទឹក ឬលិបទឹកដែលមានជម្រៅជ្រៅលើសពី ២ម៉ែត្រ អ្នកជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ អ្នកជំងឺរីកសាច់ច្រមុះ អ្នកជំងឺដុះសាច់បំពង់ក ឬរលាកបំពង់កផ្នែកខាងក្រោយញឹកញាប់ អ្នកឧស្សាហ៍ផ្តាសាយ និងបុគ្គលដែលធ្វើការនៅកន្លែងខ្ពស់ដូចជាអ្នកបម្រើការលើយន្តហោះជាដើម។ ជំងឺនេះត្រូវបានបែងចែកជា ៥កម្រិតរួមមាន៖ • កម្រិត ១៖ ជុំវិញក្រដាសត្រចៀកចាប់ផ្តើមរលាក និងមានលក្ខណៈក្រហម • កម្រិត ២៖ ក្រដាសត្រចៀកទាំងមូលចាប់ផ្តើមរលាក និងក្រហម • កម្រិត ៣៖ ក្រដាសត្រចៀកចាប់ផ្តើមប៉ោង ឬផតចូលក្នុង • កម្រិត ៤៖ ផ្នែកខាងក្រោយក្រដាសត្រចៀកមានឈាម និងមានការឈឺចាប់ខ្លាំង • កម្រិត ៥៖ ក្រដាសត្រចៀករហែក ឬធ្លាយ ពិសេសមានការឈឺចាប់ខ្លាំង។ រោគសញ្ញា ជំងឺនេះអាចមានអាការៈឈឺចាប់ខ្លាំងក្នុងត្រចៀកហើយបណ្តាលឲ្យធ្ងន់ត្រចៀក ហ៊ឹងត្រចៀក ហូរឈាមតាមត្រចៀក និងវិលមុខតែម្តង។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជាដំបូងគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យលើសញ្ញាគ្លីនិកដោយធ្វើការសាកសួរលម្អិតពីប្រវត្តិការងារ ឬប្រវត្តិជំងឺបន្ទាប់មកអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយប្រើ Otoscope ឆ្លុះចូលក្នុងរន្ធត្រចៀកដើម្បីឲ្យដឹងពីកម្រិតនៃជំងឺ Ear barotrauma និងសភាពក្រដាសត្រចៀក។ វិធីសាស្រ្តព្យាបាល ការព្យាបាលធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ ពិសេសការព្យាបាលទៅតាមកម្រិតនៃការប៉ះពាល់នីមួយៗ។ ប្រសិនបើជំងឺនេះស្ថិតនៅកម្រិតទី៥ ក្រដាសត្រចៀកធ្លាយ នោះការព្យាបាលគឺធ្វើដោយផ្ទាល់នៅក្នុងត្រចៀក ករណីនេះផងដែរ អ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ រួមផ្សំជាមួយការប្រើថ្នាំបន្តក់អង់ទីប៊ីយ៉ូទិកដើម្បីការពារកុំឲ្យឆ្លងមេរោគ។ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺពុំទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ឬព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវនោះ ផលប៉ះពាល់ធ្ងន់អាចនឹងកើតមានឡើងដូចជា ធ្លាយក្រដាសត្រចៀក ការស្តាប់មានការថយចុះ និងហ៊ឹងត្រចៀក។ វិធីសាស្រ្តការពារ • ចំពោះអ្នកធ្វើដំណើរ ឬអ្នកធ្វើការនៅលើយន្តហោះត្រូវចេះរបៀបការពារខ្លួន៖ នៅពេលដែលយន្តហោះកំពុងហោះឡើងត្រូវទំពារស្ករកៅស៊ូ ឬយកម្រាមដៃបិទច្រមុះ រួចលេបទឹកមាត់ និងជាពិសេសនៅពេលយន្តហោះចុះត្រូវប្រើ Valsalva maneuver គឺយកម្រាមដៃបិទច្រមុះឲ្យជិត ហើយបិទមាត់និងផ្លុំខ្យល់ម្តងបន្តិចៗរហូតទាល់តែមានខ្យល់រត់ដល់ត្រចៀក។ អនុវត្តបែបនេះឲ្យបានច្រើនដងពេលយន្តហោះចុះ គឺអាចការពារពីជំងឺ Ear barotrauma បាន។ • ចំពោះអ្នកដែលនាំភ្ញៀវទេសចរងូតទឹក ឬអ្នកកីឡាហែលទឹកត្រូវការពារខ្លួនកុំឲ្យត្រចៀកប៉ះផ្ទាល់ជាមួយទឹក ដោយប្រើឧបករណ៍បិទត្រចៀក ឬយកដៃខ្ទប់ច្រមុះ ហើយលោតបែរខ្នងទៅមុន ឬអ្នកដែលលិបទឹកក្នុងជម្រៅជ្រៅគឺត្រូវប្រើ Valsalva maneuver ដូចគ្នាដែរ តែធ្វើនៅពេលកំពុងលិបចូលទៅទីជ្រៅ។ ប្រសិនបើអ្នកមាននូវអាការៈដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ អ្នកត្រូវមកប្រឹក្សា និងពិនិត្យសុខភាពឲ្យបានទៀងទាត់ជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ត្រចៀក ច្រមុះ និងបំពង់កដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលមួយត្រឹមត្រូវ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ចំណាយថវិកាតិច និងជាសះស្បើយ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ ដាលី ឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ និងបំពង់កនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៤ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat

Oct 02, 2019 |
5 years ago |
9.5K views

Cholesteatoma ជំងឺត្រចៀកធ្ងន់ធ្ងរដែលត្រូវតែធ្វើការវះកាត់

ទម្រង់នៃការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃម៉្យាងត្រូវបានហៅថា Cholesteatoma ត្រចៀក បង្កឡើងពីកោសិកាស្បែកប្រភេទ épithélium pavimenteux ឬ simple squamous epithelium ដែលជ្រៀតចូលទៅក្នុងត្រចៀកកណ្តាល មានដំណើរវិវឌ្ឍយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ឈានដល់កូនឆ្អឹងតូចៗ (Auditory Ossicle) នៃត្រចៀកកណ្តាល។ Cholesteatoma ត្រចៀកជាបញ្ហាចោទធ្ងន់ធ្ងរបំផុតមួយដែលពិបាកព្យាបាល បើប្រៀបធៀបជាមួយជំងឺកើតលើត្រចៀកផ្សេងទៀត។ បច្ចុប្បន្ន ប្រជាជនកម្ពុជាហាក់មានការប្រឈមច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដោយសារពុំមានទម្លាប់ថែរក្សា និងត្រួតពិនិត្យត្រចៀកជាប្រចាំ រហូតទាល់តែមានសញ្ញា ឬឈឺទើបសម្រេចចិត្តមកជួបប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ។ ជាក់ស្តែង Cholesteatoma កើតមានជាពិសេសចំពោះបុគ្គលមានបញ្ហារលាកត្រចៀករ៉ាំរ៉ៃ ដែលភាគច្រើននៅចន្លោះអាយុពី៥ឆ្នាំ ទៅ១៥ឆ្នាំ។ មូលហេតុ ការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃដែលជា Cholesteatoma កើតមានឡើងដោយសារមូលហេតុសំខាន់ៗរួមមាន៖ • ជំងឺដក់ទឹកក្នុងត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃរយៈពេលយូរដែលបង្កឲ្យក្រដាសត្រចៀកកាន់តែស្តើង ប៉ះពាល់ដល់ភាពស្វិតនៃក្រដាសត្រចៀកធ្វើឲ្យក្រដាសត្រចៀកផតចូលក្នុង បន្ទាប់មកស្បែកនៅត្រចៀកខាងក្រៅលូនចូលទៅក្នុងតាមការផតនៃក្រដាសត្រចៀក ប៉ះពាល់ដល់ត្រចៀកកណ្តាល។ • អ្នកជំងឺធ្លាយក្រដាសត្រចៀក មានន័យថាគ្មានរនាំងការពាររយៈពេលយូរ ធ្វើឲ្យស្បែកនៅខាងក្រៅដុះលូនចូលទៅក្នុងត្រចៀកបង្កជា Cholesteatoma។ • មូលហេតុពីកំណើត គឺក្នុងពេលបង្កកំណើតទារកមានដុះនូវកោសិកាស្បែកមួយតូចនៅក្នុងត្រចៀកកណ្តាលតែម្តង ដែលកោសិកានេះលូតលាស់កាន់តែធំតាមវ័យ។ • អ្នកជំងឺមានបញ្ហាហូរសម្បោររ៉ាំរ៉ៃ មានខ្ទុះក្នុងច្រមុះ ឬមានដុះសាច់បំពង់កនៅផ្នែកខាងក្រោយ បង្កឲ្យស្ទះ និងរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃ ដោយសារការស្ទះខ្យល់ក្នុងត្រចៀកដែលរ៉ាប់រងដោយ eustachain tube (សរីរាង្គដង្ហើមត្រចៀកមកបំពង់ក)។ • ការធ្លាយក្រដាសត្រចៀក ដោយសារការសម្អាតត្រចៀកខ្លួនឯង និងមិនបានប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ។ រោគសញ្ញា និងផលវិបាក Cholesteatoma មានដំណើរវិវឌ្ឍយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ដោយដំបូងពុំធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានសញ្ញាណាមួយឡើយ ឬមានត្រឹមអាការៈតិចតួចដែលមិនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ឬកត់សម្គាល់ឡើយ។ ភាគច្រើន អ្នកជំងឺអាចលេចចេញនូវសញ្ញាសម្គាល់ច្បាស់នៅពេលមានភាពធ្ងន់ធ្ងរទៅហើយរួមមានការឈឺចាប់ក្នុងត្រចៀកមួយចំហៀង ហូរខ្ទុះតាមត្រចៀក ឬហៅថាអំបៅអំបែកដែលមានក្លិនមិនល្អ ថយចុះសមត្ថភាពក្នុងការស្តាប់ឬរហូតបាត់បង់ការស្តាប់ និងវិលមុខ ដែលជាអាការៈបន្ទាប់បន្សំតែងជួបប្រទះ។ បន្ទាប់ពីរោគសញ្ញាកើតមានឡើងយូរខែ ឬយូរឆ្នាំដោយពុំបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកជំងឺអាចនឹងប្រឈមជាមួយផលវិបាក នៅពេលប៉ះពាល់ដល់សរសៃប្រសាទទី៧ ដែលនាំឲ្យអ្នកជំងឺវៀចមាត់។ ម៉្យាងទៀត បញ្ហានេះអាចបង្កឲ្យរលាកឆ្អឹង mastoid ផ្នែកខាងក្រោយ ដែលបន្តរហូតរលាកត្រចៀកផ្នែកខាងក្នុង ហើយធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺថ្លង់។ ប្រសិនបើមានការបង្ករោគដល់ Vestibular អ្នកជំងឺនឹងលេចចេញនូវអាការៈវិលមុខញឹកញាប់។ នៅទីបំផុតមេរោគអាចបង្កឲ្យមានរលាកស្រោមខួរក្បាល ឬរហូត មានខ្យល់ក្នុងខួរក្បាល និងអាប់សែខួរក្បាល ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បាន។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ករណីសង្ស័យ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យពិនិត្យដោយឆ្លុះត្រចៀក (Autoscope) ដែលអាចរកឃើញនូវដំបៅនៅផ្នែកខាងលើនៃក្រដាសត្រចៀក និងនៅគែមក្រដាសត្រចៀក ករណីធ្លាយ រួមជាមួយការសម្គាល់ឃើញដុំសៗច្រើន។ បើការពិនិត្យដោយឆ្លុះពុំអាចញែកបានឬរកមិនឃើញនោះអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យពិនិត្យដោយស៊ីធីស្គែន មើលលើឆ្អឹងត្រចៀក ឬរកមើលទីតាំង Cholesteatoma។ បន្ថែមពីការពិនិត្យទាំង ២ខាងលើ អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវវាស់កម្រិតនៃការស្តាប់ដោយaudiogram ឬ PTA (Pure Tone audiometry) ព្រោះថាមានតែអ្នកជំងឺ cholesteatoma ប៉ុណ្ណោះដែលប៉ះពាល់ដល់ឆ្អឹងតូចៗនៅត្រចៀកកណ្តាលប្រសិនការស្តាប់ធ្លាក់ចុះខ្លាំង នោះមានន័យថា មានការខូចខាតកូនឆ្អឹង ឬការបញ្ជូនសំឡេងដាច់នៅផ្នែកណាមួយ។ វិធីសាស្ត្រព្យាបាល គួរបញ្ជាក់ថា គ្មានប្រភេទថ្នាំណាមួយដែលអាចព្យាបាល Cholesteatoma បានឡើយក្រៅពីការវះកាត់។ ជាទូទៅ ការវះកាត់នេះ ធ្វើឡើងនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃត្រចៀកដើម្បីសម្អាតផ្នែករលាក ឬផ្នែកបង្ករោគ និងឆ្អឹងដែលខូចខាតចេញឲ្យអស់។ ការវះកាត់ Cholesteatoma ត្រចៀក ជាប្រភេទនៃការវះកាត់ពិបាកមួយ ដោយសារសរីរាង្គត្រចៀកមានទំហំតូចដែលមិនអាចមើលឃើញច្បាស់ដោយភ្នែកទទេនិងតម្រូវឲ្យប្រើមីក្រូទស្សន៍ពង្រីកក្នុងការវះកាត់។ ម៉្យាង សរីរាង្គត្រចៀកមានសរសៃច្រើនពិសេសសរសៃប្រសាទទី៧នៅផ្នែកខាងក្រោមបាតត្រចៀកដែលងាយនឹងប៉ះពេលវះកាត់ ក្នុងករណី Cholesteatoma ប៉ះដល់ឆ្អឹងការពារជុំវិញសរសៃប្រសាទនេះ។ វិធីសាស្រ្តការពារ • សម្អាតច្រមុះកុមារជានិច្ច ប្រសិនពួកគេតែងមានអាការៈតឹងច្រមុះ ឬហៀរសម្បោរជាប្រចាំ • ស្វែងរកការប្រឹក្សា និងព្យាបាលប្រសិនមានជំងឺដុះសាច់បំពង់កផ្នែកខាងក្រោយដែលតែងបង្ហាញចេញជាការស្រមុកខ្លាំង។ គួរចៀសវាងការសម្អាតត្រចៀកដោយខ្លួនឯង ដោយហេតុថាវាអាចចម្លងមេរោគផ្សិត ឬបង្កឲ្យធ្លាយក្រដាសត្រចៀក និងត្រូវជួបប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសឲ្យបានឆាប់បំផុតបើមានសញ្ញានៃបញ្ហាត្រចៀកណាមួយកើតឡើង។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្រ្តាចារ្យ សុខ គួង អនុប្រធានផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៣ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat

Sep 06, 2019 |
5 years ago |
5.9K views

ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺអំបៅអំបែកត្រចៀកដែលអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតអ្នក

ជំងឺអំបៅអំបែកត្រចៀក ជាការរលាករ៉ាំរ៉ៃនៃត្រចៀកកណ្តាល បង្កឡើងដោយសារមេរោគ។ តាមការប៉ាន់ប្រមាណប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនបាននិងកំពុងប្រឈមជាមួយបញ្ហានេះ ដែលស្តែងឡើងតាមសណ្ឋាននៃអំបៅអំបែកធម្មតា និងអំបៅអំបែកកម្រិតធ្ងន់ហើយបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដោយមិនដឹងខ្លួន។ បុគ្គលប្រឈមខ្ពស់ ភាគច្រើនជំងឺអំបៅអំបែកត្រចៀកកើតមានលើក្មេងតូចៗអាយុក្រោម ៧ឆ្នាំ ដោយសាររន្ធមួយដែលឆ្លងពីត្រចៀកកណ្តាលមកច្រមុះមានប្រវែងខ្លី ធំហើយផ្តេកដែលជាលក្ខខណ្ឌមួយងាយឲ្យមេរោគឆ្លងចូល។ មួយវិញទៀតអំបៅអំបែកនេះ កើតមានក្នុងកម្រិតគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំពោះកុមារដែលរស់នៅក្នុងតំបន់កង្វះអនាម័យ និងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភផងដែរ។ មូលហេតុ ការកកើតនៃជំងឺអំបៅអំបែក ទាក់ទងជាពិសេសទៅនឹងការចម្លងរោគនៅសរីរាង្គផ្លូវដង្ហើមផ្នែកខាងលើ។ មានកត្តារួមផ្សំផ្សេងៗទៀតផងដែរដូចជាការកើតជំងឺផ្តាសាយញឹកញាប់ ជំងឺឆ្លងនៃផ្លូវដង្ហើមខាងលើកញ្ជ្រឹល ក្អកមាន់ ការដុះសាច់បំពង់ក សាច់ដុះពីច្រមុះមកក ការរលាកប្រអប់ឆ្អឹងស៊ីនីសសងខាងច្រមុះ អាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ ការមានដុំសាច់នៅចន្លោះច្រមុះ និងបំពង់ក ការដាក់ ឬប្រើឧបករណ៍ឃាត់ឈាមនៅច្រមុះណែនពេកនាំឲ្យស្ទះរន្ធដល់ត្រចៀកកណ្តាល និងភាពមិនធម្មតានៃច្រមុះ ឬឆែបមាត់។ រោគសញ្ញា សញ្ញាណដំបូង អ្នកជំងឺអំបៅអំបែកអាចមានការឈឺចាប់ ថយចុះសមត្ថភាពក្នុងការស្តាប់ ឬស្តាប់មិនឮតែម្តង ហ៊ឹងត្រចៀក ក្តៅខ្លួន ក្រដាសត្រចៀកឡើងក្រហម ប៉ោងចេញក្រៅ នៅពេលបែក ឬធ្លាយក្រដាសត្រចៀកនោះនឹងមានហូរទឹកចេញពីត្រចៀកមកក្រៅ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការពិនិត្យត្រចៀក សម្អាតត្រចៀកប្រសិនមានហូរទឹកចេញមកក្រៅ បន្ទាប់មកពិនិត្យដោយអង់ដូស្កុប ឬអូតូស្កុប ដាក់ចូលក្នុងត្រចៀក ហើយវានឹងបង្ហាញនូវរូបភាពដូចជាការរហែកក្រដាសត្រចៀករួមជាមួយខ្ទុះនៅជាប់នឹងក្រដាសត្រចៀកដែលរហែកនោះ មានហូរទឹកចេញពីត្រចៀក ហើម ក្រហម និងអាចមើលឃើញដល់ត្រចៀកកណ្តាល។ ការព្យាបាល ជាទូទៅ អ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលទៅតាមសណ្ឋាននៃអំបៅអំបែក រួមមាន៖ • អំបៅអំបែកធម្មតា ដែលគ្រាន់តែមានការហូរទឹក ការរហែកក្រដាសត្រចៀកដែលមិនប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត អ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំសម្ងួតទឹកដែលហូរចេញពីត្រចៀក និងបិតក្រដាសត្រចៀករហែកដែលជួយដល់ការស្តាប់ឲ្យបានប្រហែលនឹងត្រចៀកធម្មជាតិរបស់អ្នកជំងឺហើយលែងមានហូរទឹកតទៅទៀត។ • អំបៅអំបែកកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត ឬអំបៅអំបែកដែលមាន cholesteatoma អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការព្យាបាលដោយការវះកាត់ធំ ដើម្បីធ្វើការសម្អាតក្នុងប្រអប់ត្រចៀកកណ្តាល ដោយយកចេញនៃ cholesteatoma ធ្វើការកោសនូវឆ្អឹងពុកៗចេញ និងជួយឲ្យអ្នកជំងឺស្តាប់បានវិញតាមកម្រិតសមស្របមួយ។ ផលវិបាក ការពុំទទួលបានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ឬយឺតយ៉ាវជំងឺអំបៅអំបែកអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សមត្ថភាពនៃការស្តាប់ ទៅជាស្តាប់មិនឮ មានហៀរទឹកពីក្នុងរន្ធត្រចៀក និងប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម។ លក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀត អាចឲ្យអ្នកជំងឺមានការវិវឌ្ឍទៅជា វៀចមាត់ដោយសារមានការបំផ្លាញសរសៃប្រសាទទី៧ ងាយវិលមុខពេលងាកចុះឡើងបន្តិចបន្តួច មេរោគឆ្លងដល់ខួរក្បាល បង្កឲ្យរលាកស្រោមខួរ អាប់សែក្នុងខួរក្បាល និងអាចឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បាន។ វិធីសាស្ត្របង្ការ ការពារពីមូលហេតុ ដោយត្រូវស្វែងរកការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលាប្រសិនមានជំងឺឆ្លងនៅប្រព័ន្ធដង្ហើមផ្នែកខាងលើ ករណីមានដុះសាច់បំពង់កអាចនឹងតម្រូវឲ្យកាត់ចេញ បើមានដុះសាច់នៅតំបន់ចន្លោះច្រមុះ-កចំពោះក្មេង ត្រូវកោសចេញ និងកាត់បន្ថយ ឬទប់ស្កាត់បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី។ សម្រាប់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវសុខាភិបាល ប្រសិនជួបអ្នកជំងឺអំបៅអំបែកសូមប្រញាប់បញ្ជូនមកកាន់ផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សល្យសាស្ត្រក្បាល និងកឲ្យបានទាន់ពេលវេលា ព្រោះមួយផ្នែកតូចនៃបញ្ហានេះអាចប៉ះពាល់ដល់ទំនាក់ទំនងក្នុងសង្គម និងអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត។ ចំពោះប្រជាជនគ្រប់រូបបើមានសញ្ញាសង្ស័យណាមួយដូចខាងលើសូមប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលសមស្រប និងទាន់ពេលវេលា។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្តី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៣ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ូ រដ្ឋា ឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សល្យសាស្ត្រក្បាល និងក មានតួនាទីជាប្រធានបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង និងជាអនុប្រធានមន្ទីរសំរាកព្យាបាលលុច្ស 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat Ear Nose Throat Ear Nose Throat

Aug 16, 2019 |
5 years ago |
7.7K views

សញ្ញានៃជំងឺរលាកឆ្អឹងត្រចៀក Mastoid ដែលអ្នកគួរដឹង

Mastoiditis ជាពាក្យបច្ចេកទេសសំដៅដល់ការរលាកនៃឆ្អឹង Mastoid ដែលស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃត្រចៀក។ ជាក់ស្តែងសម្រាប់ពិភពលោកគេរកឃើញជំងឺនេះកើតមានក្នុងកម្រិត ១/២៥០០០ រីឯនៅកម្ពុជាហាក់មានការកើតឡើងច្រើនជាងនេះ។ Mastoiditis ជាជំងឺប្រឈមខ្ពស់ចំពោះកុមារអាយុតិចជាង ២ឆ្នាំ ដែលគេហៅថាជាការរលាកឆ្អឹង Mastoid ស្រួចស្រាវ និងជាប្រភេទធ្ងន់ធ្ងរអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់កុមារ ឯចំពោះមនុស្សចាស់ ច្រើនជាការរលាករ៉ាំរ៉ៃ។ ការរលាកឆ្អឹង Mastoid នេះអាចនឹងវិវឌ្ឍកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលទាមទារឲ្យអ្នកស្វែងយល់នូវសញ្ញាសំខាន់ៗ ដូចខាងក្រោម៖ មូលហេតុ និងកត្តាជំរុញនៃ Mastoiditis ភាគច្រើននៃការរលាកឆ្អឹង Mastoid បង្កពីបាក់តេរី Pneumococcus ដែលរស់នៅនឹងត្រចៀក-ច្រមុះ-បំពង់ក និងបាក់តេរី Pseudomonas aeruginosa Hemophilus influenzae។ ការរលាកនេះ កើតឡើងបន្ទាប់ពីមានការរលាកត្រចៀកកណ្តាលស្រួចស្រាវចំពោះកុមារដែលមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេល ឬមិនត្រឹមត្រូវ។ សម្រាប់មនុស្សចាស់ ឬអ្នកដែលវ័យចាប់ពី ៣០ឆ្នាំឡើងទៅ Mastoiditis កើតពីការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃ ឬហៅថាអំបៅអំបែក។ គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកដែលងាយនឹងរងការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរួមមាន៖ • អ្នកជំងឺរលាកសាច់បំពង់កផ្នែកខាងក្រោយ ធ្វើឲ្យរលាកត្រចៀកកណ្តាល និងអាចឆ្លងបន្តទៅ Mastoid • អ្នកជំងឺរលាកច្រមុះរ៉ាំរ៉ៃ ងាយធ្វើឲ្យខ្ទុះ ឬសម្បោរហូរធ្លាក់ទៅក្នុងបំពង់ក និងឡើងដល់ត្រចៀក។ សញ្ញាបញ្ជាក់ពី Mastoiditis អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈឈឺក្នុងរន្ធត្រចៀក បន្ទាប់មកឈឺផ្នែកខាងក្រោយត្រចៀកអ្នកខ្លះមានហៀរខ្ទុះពីក្នុងត្រចៀក ហើយមានពណ៌ក្រហមនៅតំបន់ Mastoid ខាងក្រោយត្រចៀក ប៉ោងរលោង និងទន់ពេលប៉ះ។ ករណីខ្លះវាឡើងប៉ោងរហូតដល់អាចរុញស្លឹកត្រចៀកមកខាងមុខ និងឲ្យរន្ធត្រចៀករួមតូចផងដែរ។ សញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរអាចរហូតហៀរខ្ទុះចេញពីផ្នែកខាងក្រោយត្រចៀកដែលអាចឲ្យអ្នកជំងឺច្រឡំថាជាការកើតបូស។ ក្រៅអំពីសញ្ញាពិសេសៗខាងលើ អ្នកជំងឺក៏អាចមានអាការៈរួមផ្សំផ្សេងទៀតដូចជា ក្តៅខ្លួនញាក់ចំពោះកុមារ ឬក្ដៅស្ទេញៗ ឈឺក្បាលចំពោះមនុស្សចាស់ និងមានការថយចុះនូវកម្រិតនៃការស្តាប់។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជាដំបូងគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យលើសញ្ញាគ្លីនិកដោយធ្វើការសាកសួរលម្អិតពីប្រវតិ្តជំងឺ បន្ទាប់មកអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយប្រើ Otoscope ឆ្លុះចូលក្នុងរន្ធត្រចៀកដើម្បីរកវត្តមានខ្ទុះក្នុងត្រចៀក និងសភាពក្រដាសត្រចៀក។ ប្រសិនមានខ្ទុះ គ្រូពេទ្យនឹងយកខ្ទុះនោះទៅបណ្ដុះបន្ថែមរកមេរោគបង្ក។ ករណីមិនអាចញែកដាច់ថាជាការរលាក Mastoid អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវស្នើសុំឲ្យស្កែនមើលឆ្អឹង Mastoid បន្ថែមទៀត។ របៀបព្យាបាល Mastoiditis ការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ និងខុសៗគ្នាអាស្រ័យតាមដំណាក់កាលរបស់អ្នកជំងឺ។ សម្រាប់ដំណាក់កាលទី១ ដែលជាការរលាក Mastoid ស្រួចស្រាវ ឬនៅថ្មីៗ និងគ្មាននូវផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ នោះអ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ រួមផ្សំជាមួយអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកទំនើបសមស្របតាមប្រភេទមេរោគដែលបានរកឃើញ។ អំឡុងពេលនៃការព្យាបាលគ្រូពេទ្យនឹងវាយតម្លៃនៃការព្យាបាលនោះ ប្រសិនអ្នកជំងឺហាក់មិនធូរស្រាលដោយការព្យាបាលដោយថ្នាំទេនោះ ការវះកាត់ជាវិធីសាស្ត្របន្ទាប់។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ការវះកាត់នេះធ្វើឡើងនៅតំបន់ Mastoid ខាងក្រោយដើម្បីយកចេញនូវផ្នែកដែលរលាក រួចប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តទើបអាចទទួលបានការជាសះស្បើយ។ ផលវិបាកនៃការព្យាបាលយឺតយ៉ាវ Mastoiditis ត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដោយផ្អែកលើផលវិបាកដែលធ្វើឲ្យពិបាកក្នុងការព្យាបាលនិងអាចបង្កឱ្យស្លាប់ក្នុងកម្រិតខ្ពស់ដូចខាងក្រោម៖ • ការស្តាប់ត្រូវបានថយចុះខ្លាំង រហូតដល់ខូចប្រព័ន្ធបញ្ជូនសំឡេង និងអាចប៉ះពាល់រហូតដល់ត្រចៀកខាងក្នុងបង្កឲ្យបាត់បង់ការស្តាប់ទាំងស្រុង • មេរោគចេញពី Mastoid ចូលដល់ក្នុងឈាមដែលអាចឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បានបើសង្គ្រោះមិនទាន់ពេល • មេរោគអាចជ្រៀតចូលទៅភ្នាសខួរក្បាល ធ្វើឲ្យរលាកភ្នាសខួរក្បាល (Meningitis) • មេរោគចូលដល់ក្នុងខួរក្បាលអាចបង្កឲ្យមានអាប់សែខួរក្បាល (Brain abscess) • មេរោគអាចធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់សរសៃឈាមវ៉ែនដែលមាននាទីនាំឈាមពីខួរក្បាលទៅបេះដូងបង្កជាការរលាក (Thrombophlebitis Sinus Sigmoidei) ដែលពិបាកក្នុងការព្យាបាល • បង្កជាការរលាកសរសៃប្រសាទទី៧ ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺវៀចមាត់ (Facial paralysis)។ ការការពារពី Mastoiditis ចៀសវាងនូវមូលហេតុបង្កដូចរៀបរាប់ខាងលើអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរលាក Mastoid ដោយប្រសិទ្ធភាព ដែលរួមមាន៖ • ចាក់វ៉ាក់សាំងបង្ការមេរោគភ្នឺម៉ូកុក (Pneumocoque) ចំពោះក្មេងតូចៗ ដែលជាមេរោគសម្បូរបំផុតនៅផ្លូវដង្ហើម • ប្រុងប្រយ័ត្នការពារកុំឲ្យក្មេងមានការរលាកត្រចៀកកណ្តាលស្រួចស្រាវដោយកុំឲ្យពួកគេមានអាការៈហូរសម្បោររ៉ាំរ៉ៃ • ចៀសវាងឲ្យក្មេងទទួលទានអាហារដែលអាចប៉ះពាល់ ឬរលាកដល់បំពង់ក ដូចជាទឹកកក ការ៉េម ទឹកក្រូច ឬស្ករគ្រាប់។ សូមបង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្នឲ្យបានខ្ពស់បំផុតចំពោះកុមារអាយុក្រោម២ឆ្នាំ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យពួកគេមានជំងឺផ្តាសាយញឹកញាប់ ពិសេសអំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុពីក្តៅមកត្រជាក់ ឬនៅរដូវវស្សា ទាំងអាហាររបៀបរស់នៅ និងគួរចេះប្រើប្រាស់សេរ៉ូមប្រៃលាងច្រមុះ។ ករណីក្មេងតូចៗដែលមិនអាចប្រាប់ពីសញ្ញានៃការឈឺត្រចៀករបស់ពួកគេបាន ឪពុកម្តាយត្រូវចំណាំនៅពេលក្មេងយំអំឡុងម៉ោង១២យប់ និងយកដៃខ្ទប់ត្រចៀក ឬមានសញ្ញាមិនប្រក្រតីណាមួយគួរជួបប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ ដូចគ្នាផងដែរ ករណីមនុស្សចាស់មានជំងឺអំបៅអំបែក ឬរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃ គួរជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើការព្យាបាលសមស្របឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្រ្តាចារ្យ សុខ គួង អនុប្រធានផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat

Aug 09, 2019 |
5 years ago |
8.6K views

អ្នកណាខ្លះដែលអាចប្រឈមនឹងជំងឺផ្សិតក្នុងត្រចៀក?

សរីរាង្គត្រចៀកត្រូវបានបែងចែកជាបីរួមមានផ្នែកខាងក្រៅ កណ្តាល និងផ្នែកខាងក្នុងដែលមានតួនាទីដោយឡែកៗពីគ្នា។ ជាក់ស្តែង ផ្នែកខាងក្រៅសម្រាប់ស្តាប់ ផ្នែកកណ្តាលសម្រាប់បញ្ជូន និងផ្នែកខាងក្នុងសម្រាប់បញ្ជូនបន្តទៅកាន់ខួរក្បាល។ ចំពោះបញ្ហាមួយនៃត្រចៀកផ្នែកខាងក្រៅ ដែលហាក់ត្រូវបានសម្គាល់ឃើញថាកើតមានច្រើនស្ថិតនៅលំដាប់លេខ ២ ចំពោះប្រជាជនកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន នោះគឺជាការបង្ករោគដោយពពួកផ្សិត ឬភាសាបច្ចេកទេសហៅថា Otomycosis ។ កត្តាបង្កឲ្យមានផ្សិតក្នុងត្រចៀក យោងតាមការសិក្សាទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេសបានបង្ហាញថាបុគ្គលដែលងាយឆ្លងមេរោគផ្សិតនៅត្រចៀករួមមាន៖ • អ្នកស្តាប់មិនឮដែលប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ជំនួយការស្តាប់នៅត្រចៀកជាប្រចាំ • អ្នកនិយមពាក់កាសនៅត្រចៀកស្តាប់ចម្រៀង ឬអ្វីផ្សេងៗ • ការហែលទឹក ដូចជាកីឡាករហែលទឹក ឬអ្នកនិយមចូលចិត្តហែលទឹកក្នុងអាងហែលទឹកញឹកញាប់ ឬអ្នកហែលទឹកមិនស្អាតនៅជនបទ តាមស្រះត្រពាំងនិងប្រឡាយ • ការសម្អាតត្រចៀក ដែលប្រើប្រាស់សម្ភារៈសម្អាតបន្តគ្នាពីម្នាក់ទៅម្នាក់ដោយមិនបានសម្លាប់មេរោគផ្សិតត្រឹមត្រូវ ឬគ្រាន់តែជូតនឹងអាល់កុលដែលមិនអាចសម្លាប់ពពួកផ្សិតបាន។ ក្រៅអំពីមូលហេតុខាងលើ ជំងឺផ្សិតនៅត្រចៀកអាចនឹងកើតមានឡើង ឬមានការវិវឌ្ឍលឿនចំពោះអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងអ្នកជំងឺឆ្លងមួយចំនួនដូចជាអ្នកជំងឺអេដស៍ជាដើម។ ដំណាក់កាលនៃរោគសញ្ញាផ្សិតត្រចៀក បន្ទាប់ពីបានឆ្លងចូលនូវពពួកផ្សិតទៅក្នុងត្រចៀកអ្នកជំងឺអាចមានលេចចេញនូវរោគសញ្ញាដូចជា រមាស់ត្រចៀក ឈឺត្រចៀក ហូរទឹករងៃ ឬហូរខ្ទុះពណ៌ប្រផេះឬខ្មៅ ពីក្នុងត្រចៀក បន្ទាប់មកអ្នកជំងឺអាចនឹងមានអាការៈហ៊ឹងត្រចៀក និងស្តាប់មិនសូវឮ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបញ្ជាក់ពីវត្តមានផ្សិតត្រចៀក ដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់អំពីការបង្ករោគដោយពពួកផ្សិតនៅក្នុងត្រចៀក ឬផ្សិតត្រចៀក គ្រូពេទ្យត្រូវយកអ្នកជំងឺទៅពិនិត្យដោយម៉ាស៊ីន Endoscope ឬ Otoscope លើសពីនេះយើងអាចកៀរ ឬផ្ដិតយកទៅពិនិត្យមើលដោយឧបករណ៍មីក្រូទស្សន៍នៃមន្ទីរពិសោធន៍ (ឧបករណ៍ដែលគេយកទៅកៀរ ឬផ្ដិតនោះគឺឈើ ១ដើម នៅខាងចុងមានសំឡីដាក់ក្នុងទីបមួយបិតជិត ដែលភាសាអង់គ្លេសហៅថា Cotton swabs) ក្នុងគោលបំណងញែកឲ្យដឹងថាជាពពួកផ្សិត ឬបាក់តេរី។ ការព្យាបាលផ្សិតត្រចៀក ក្រោយពីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបញ្ជាក់ថាជាការបង្ករោគដោយពពួកផ្សិតហើយគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការសម្អាតត្រចៀករបស់អ្នកជំងឺឲ្យស្អាតទើបឲ្យអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ ប្រភេទថ្នាំទាំងនោះអាចខុសៗគ្នាតាមកម្រិតភាពធ្ងន់ ឬស្រាលរបស់អ្នកជំងឺ ដូចជា ថ្នាំតំណក់សម្រាប់បន្តក់ក្នុងត្រចៀកឈ្មោះ Clotrimazol ១% បន្តក់ម្ដង ២-៣តំណក់ ១ថ្ងៃ ២-៣ដង រយៈពេល ១៤ថ្ងៃ ឬជាថ្នាំ Fluconazol, Econazol ថ្នាំលេប Itraconazol ១០០មិល្លីក្រាម លេប ១គ្រាប់ ១ដង រយៈពេល ២សប្តាហ៍។ ប្រសិនអ្នកជំងឺពុំទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ឬព្យាបាលមិនត្រឹមត្រូវនោះផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរអាចនឹងកើតមានឡើងដូចជារលាកត្រចៀក និងរហែកក្រដាសត្រចៀកប៉ះពាល់ដល់ការស្តាប់ជាដើម។ យុទ្ធសាស្ត្រការពារពីផ្សិតនៅត្រចៀក • សម្រាប់អ្នកប្រើឧបករណ៍ជំនួយក្នុងការស្តាប់ត្រូវសម្អាតដៃ និងយកសំឡីអាល់កុលជូតឧបករណ៍មុនពេលពាក់ • ចៀសវាងការពាក់កាស ឬបើពាក់ត្រូវលាងសម្អាតដៃមុនពេលពាក់ • ចៀសវាងការប្រើសម្ភារៈមិនស្អាតលូកចូល ឬត្បារក្នុងត្រចៀក • កាត់បន្ថយ ឬចៀសវាងការកាត់សក់ ហើយសម្អាតត្រចៀកនៅតាមហាងដែលប្រើសម្ភារៈបន្តគ្នា • ចំពោះកីឡាករ ឬអ្នកចូលចិត្តហែលទឹក ត្រូវការពារកុំឲ្យត្រចៀកប៉ះផ្ទាល់ជាមួយទឹក ដោយប្រើឧបករណ៍ពាក់ត្រចៀកពេលហែល ឬពាក់មួកបិតដល់ត្រចៀកជាដើម។ សម្រាប់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវសុខាភិបាល សូមត្រួតពិនិត្យឲ្យបានម៉ត់ចត់ ឬបញ្ជូនអ្នកជំងឺមកកាន់ផ្នែកឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់កដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់ ថាបង្កពីផ្សិតឬបាក់តេរី មុនពេលផ្តល់វេជ្ជបញ្ជាដល់អ្នកជំងឺ។ ចំពោះប្រជាជន សូមកុំព្យាយាមយកសម្ភារៈ ឬឧបករណ៍ណាមួយមកត្បារ ឬកេះក្នុងត្រចៀកដាច់ខាត ហើយសូមមកប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសត្រចៀកច្រមុះ បំពង់ក។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត កៅ សែ នាយផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់កនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat

Jan 02, 2019 |
5 years ago |
5.7K views

តើខ្ញុំមានជំងឺប្រកាំងឬ?

ឈឺក្បាលយូរ គួរគិតដល់បញ្ហាអ្វីខ្លះទៅ? ឬឲ្យតែឈឺក្បាលយូរ សុទ្ធតែជាជាជំងឺប្រកាំងមែនទេ? ដើម្បីស្រាយចង្ងល់នូវសំណួរទាំងនេះអត្ថបទខាងក្រោម អាចជាចម្លើយសម្រាប់មិត្តអ្នកអានទាំងឡាយបាន… សំណួរ៖ ខ្ញុំបាទអាយុ២៣ឆ្នាំ ភេទប្រុស កម្ពស់១ម៉ែត្រ៦២ ទម្ងន់៥៥គីឡូក្រាម មុខរបរជា និស្សិត។ រយៈពេល២ឆ្នាំកន្លងមកនេះ ខ្ញុំមានអាការៈឈឺក្បាល គេងមិនសូវលក់ និងហេវហត់ ជាខ្លាំង ហើយភាគច្រើនខ្ញុំតែងតែស្វែងរកការ ព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំឈឺក្បាល ឬផ្តាសាយ ប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំបាទចង់សួរទៅកាន់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា ការឈឺក្បាលរយៈពេលយូរបែបនេះនឹងប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាលខ្ញុំដូចម្តេចខ្លះ? តើគួរតែព្យាបាលបែបណា ទើបមានប្រសិទ្ធភាព? តើនេះជា ជំងឺប្រកាំង ឬយ៉ាងណា? ចម្លើយ៖ ទាក់ទងនឹងកត្តាឈឺក្បាល និងការហេវហត់ត្រូវពិនិត្យមើលលើសុខភាពទូទៅ ថាមានខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម គ្រាប់ឈាមមិនមានមេរោគ បានចាក់ថ្នាំបង្ការគ្រប់ចំនួន។ ទោះជាយ៉ាង ណាក៏ដោយ ប្រសិនបើមិនមានអាការៈជំងឺផ្សេង ទៀតទេ ព្រមទាំងធ្វើតាមបទដ្ឋានត្រឹមត្រូវហើយ នៅតែឈឺក្បាលទៀត ដូចនេះត្រូវចោទសួរថាតើការឈឺក្បាលបណ្តាលមកពីមូលហេតុអ្វី? ការឈឺក្បាលរយៈពេលយូរ មានលក្ខណៈឈឺបាត់ៗ តែមិនមានភាពធ្ងន់ធ្ងរអ្វីទេ ការឈឺនេះអាចទាក់ ទងនឹងអារម្មណ៍ច្រើនជាង។ បើមានជាដុំសាច់ផ្សេងៗក្នុងខួរក្បាល ឬការប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធ ប្រសាទ វាមិនប្រាកដថាមានតែឈឺក្បាលមួយមុខទេ អាចមានលេចចេញជាសញ្ញាផ្សេងៗទៀត ដូចជាមិនអាចកម្រើកដៃ ឬជើងបាន រឹងក ឡើងកម្តៅ ស្ពឹក ប៉ះពាល់លើភ្នែក ឬត្រចៀកជាដើម។ បើសិនជាប្រកាំង ការឈឺត្រូវមានលក្ខណៈពិសេសដូចជាឈឺមួយចំហៀង ឆ្វេង ឬស្តាំ រយៈពេលឈឺតិចជាង ៧២ ម៉ោង ហើយការឈឺមាន ពេលវេលាច្បាស់លាស់ និងមានអាការៈក្អួតចង្អោរ ស្រវាំងភ្នែកជាដើម។ ប៉ុន្តែការជួបពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ផ្នែកប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ខួរក្បាល និងសរសៃប្រសាទ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវទើបជាការប្រសើរ។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត ជុំ ណាវុធ ឯកទេសប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ សរសៃឈាមខួរក្បាល នាយផ្នែកសរសៃប្រសាទខួរក្បាល នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat Ear Nose Throat Ear Nose Throat Neurology Neurology Neurology Neurology

Mar 31, 2018 |
6 years ago |
6.7K views

តើបញ្ហាណាខ្លះត្រូវបានចាត់ទុកជាការបាត់បង់សមត្ថភាពផ្លូវភេទ?

ការបាត់បង់សមត្ថភាពផ្លូវភេទ គឺប៉ះពាល់ខ្លាំងទៅលើការបន្តពូជរបស់បុរស ហើយក៏ជះឥទ្ធិពលខ្លាំងដល់សុភមង្គលគ្រួសារផងដែរ។ ដូច្នេះ ការយល់ច្បាស់ពីការបាត់សមត្ថភាពនេះ ក៏ជារឿងចាំបាច់ផងដែរសម្រាប់បុរសគ្រប់រូប ជាពិសេសអ្នកដែលកំពុងប្រឈមនឹងវិបត្តិនេះ។ បញ្ហាដែលបុរសជួបញឹកញាប់ក្នុងការបាត់បង់សមត្ថភាពផ្លូវភេទ គឺទាក់ទងនឹងការបញ្ចេញទឹកកាមការឡើងរឹងនៃលិង្គ និងចំណង់ផ្លូវភេទធ្លាក់ចុះ។ 1. បញ្ហាបញ្ចេញទឹកកាម លក្ខខណ្ឌដែលបង្ហាញថា ការបញ្ចេញទឹកកាមរបស់អ្នកមានបញ្ហា អាចមានដូចជា៖ •ឆាប់ចេញទឹកកាម •យូរចេញទឹកកាម •ច្រាល់ទឹកកាមត្រឡប់ទៅថង់ស្តុកវិញ។ ការឆាប់ចេញទឹកកាម ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ការធ្លាក់ចុះនៃសេរ៉ូតូនីនដែលជាសារធាតុគីមីនៅក្នុងខ្លួននឹងមានឥទ្ធិពលលើអារម្មណ៍របស់មនុស្ស បានដើរតួសំខាន់ក្នុងការធ្វើឲ្យឆាប់បញ្ចេញទឹកកាមរបស់បុរស។ ឱសថមួយចំនួនរួមបញ្ចូលទាំងឱសថបំបាត់ការធ្លាក់ទឹកចិត្តមួយចំនួន អាចប៉ះពាល់ដល់ការបញ្ចេញទឹកកាមនេះផងដែរ ព្រោះតែការខូចខាតសរសៃប្រសាទទៅខាងក្រោយ ឬនៅខួរឆ្អឹងខ្នង។ ការយូរចេញទឹកកាម ការពន្យឺតការបញ្ចេញទឹកកាម អាចទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហាសុខភាពរយៈពេលវែង ផលរំខានរបស់ឱសថមួយចំនួន ការញៀនស្រា ឬឆ្លងកាត់ការវះកាត់។ បញ្ហាបញ្ចេញទឹកកាមយឺតនេះ ក៏អាចទាក់ទងផងដែរពីការថប់បារម្ភ ស្ត្រេស ឬបញ្ហាទំនាក់ទំនង។ ការច្រាល់ទឹកកាមត្រឡប់ទៅថង់ស្តុកវិញ ការច្រាល់ទឹកកាមត្រឡប់ទៅថង់ស្តុកវិញ កើតឡើងញឹកញាប់ចំពោះបុរសដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយខូចខាតដល់សរសៃប្រសាទ។ បញ្ហាទាំងនេះទាក់ទងនឹងសរសៃប្រសាទនៅនឹងប្លោកនោមនិងប្លោកនោម ធ្វើឲ្យការបញ្ចេញទឹកកាមហូរបញ្ច្រាស់មកវិញ។ សម្រាប់មនុស្សប្រុសដែលមិនមានបញ្ហាទឹកនោមផ្អែម ការច្រាល់បកក្រោយវិញរបស់ទឹកកាមអាចបណ្តាលមកពីផលរំខានរបស់ឱសថមួយចំនួន ឬកើតឡើងក្រោយទទួលការវះកាត់ប្លោកនោមឬក្រពេញប្រូស្តាត។ 2. ការពិបាកធ្វើឲ្យលិង្គឡើងរឹង ការពិបាកធ្វើឲ្យលិង្គឡើងរឹងនៅពេលរួមភេទ អាចបណ្តាលមកពី •ជំងឺដែលទាក់ទងនឹងលំហូរឈាម ដូចជាជំងឺរឹងសរសៃឈាមអាក់ទែ •ជំងឺនៅនឹងសរសៃប្រសាទ •បញ្ហាស្ត្រេស ជម្លោះស្នេហា បញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងបញ្ហាព្រួយបារម្ភ •គ្រោះថ្នាក់ត្រង់លិង្គ •ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម •ទម្លាប់មិនល្អដល់សុខភាព ដូចជាជក់បារី ផឹកស្រា ញ៉ាំច្រើន និងមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ 3. ការថយចុះចំណង់ផ្លូវភេទ ការថយចុះចំណង់ផ្លូវភេទ ជាទូទៅភ្ជាប់ជាមួយនឹងកម្រិតទាបនៃអ័រម៉ូនតេស្តូស្តេរ៉ូនរបស់បុរស។ តេស្តូស្តេរ៉ូន ធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ផ្លូវភេទ បង្កើតទឹកកាម លូតលាស់សាច់ដុំ សក់ និងឆ្អឹង។ ការធ្លាក់ចុះតេស្តូស្តេរ៉ូនក្នុងកម្រិតទាប អាចប៉ះពាល់ដល់រាងកាយ និងអារម្មណ៍របស់មនុស្សប្រុស។ ការថយចុះនៃចំណង់ផ្លូវភេទ ក៏អាចទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហាបាក់ទឹកចិត្ត ការព្រួយបារម្ភ ឬបញ្ហាទំនាក់ទំនង។ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងឱសថមួយចំនួនទៀតដូចជាឱសថប្រឆាំងបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្ត ក៏ចូលរួមចំណែកក្នុងការធ្វើឲ្យចំណង់ផ្លូវភេទថយចុះដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Men's Health

Mar 10, 2018 |
6 years ago |
6K views

តើសមត្ថភាពផ្លូវភេទរបស់បុរសបាត់បង់ដោយសារអ្វី?

សមត្ថភាពផ្លូវភេទ គឺពិតជាសំខាន់ណាស់ចំពោះមនុស្សប្រុស ព្រោះវាទាក់ទងទៅនឹងសមត្ថភាពធម្មជាតិរបស់មនុស្សប្រុសក្នុងការមានបុត្រធីតា ប៉ុន្តែក៏មានមនុស្សប្រុសមួយចំនួនបានបាត់បង់សមត្ថភាពនេះ ឬមានបញ្ហាលើសមត្ថភាពនេះផងដែរ។ តើមូលហេតុណាខ្លះដែលធ្វើឲ្យសមត្ថភាពផ្លូវភេទរបស់បុរសត្រូវបានបាត់បង់? មានកត្តាពីរដែលបណ្តាលឲ្យសមត្ថភាពផ្លូវភេទបុរសមានបញ្ហា នោះគឺ កត្តារាងកាយ និងកត្តាផ្លូវចិត្ត។ កត្តារាងកាយមានដូចជា ៖ •កម្រិតតេស្តូស្តេរ៉ូនទាប •ការប្រើប្រាស់ឱសថដែលត្រូវការវេជ្ជបញ្ជាដូចជា ឱសថប្រឆាំងនឹងការធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឱសថសម្រាប់ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម •ជំងឺសរសៃឈាម ដូចជាជំងឺត្បៀតសរសៃឈាមអាក់ទែ និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម •ជំងឺស្ត្រូក ឬជំងឺខូចសរសៃខួរក្បាលដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬការវះកាត់ •ការជក់បារី •ការផឹកស្រានិងការញៀនថ្នាំ។ កត្តាផ្លូវចិត្តរួមមាន៖ •ការបារម្ភពីសមត្ថភាពផ្លូវភេទ •បញ្ហាគ្រួសារ •ការធ្លាក់ទឹកចិត្ត •ឥទ្ធិពលនៃការប៉ះទង្គិចពីការរួមភេទពីមុន •ការមានបញ្ហាស្ត្រេស និងធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារការងារ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Men's Health

Jan 12, 2018 |
6 years ago |
5.4K views

បុរសគួរដឹងអ្វីខ្លះ ពីសុខភាពរបស់ខ្លួន?

រូបរាងកាយរបស់បុរសហាក់ដូចជាមានភាពរឹងមាំជាងស្រ្តី បើមើលពីរូបរាងខាងក្រៅទៅ ប៉ុន្តែប្រសិនបើសម្លឹងមើលឲ្យឌិតដល់ទៅ ហើយនិយាយពីសុខភាពវិញ គឺថាបុរសហាក់ដូចជាមានភាពព្រងើយកន្តើយច្រើនជាងមិត្តនារីទៅវិញ។ មិនដឹងថាមកពីមូលហេតុអ្វីដែរ ប៉ុន្តែពួកគេកម្រនឹងទៅរកពិគ្រោះ ឬជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យជំនាញណាស់ ស្របពេលដែលបែបផែននៃការរស់នៅរបស់ពួកគេក៏មិនសូវជាល្អប្រពៃប៉ុន្មានដែរ។ ជាក់ស្តែង យុវជនសម័យថ្មីភាគច្រើនអាចនឹងទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង និងប្រលូកនឹងសកម្មភាពមួយចំនួនដែលនាំឲ្យជីវិតរបស់ពួកគេប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ ហេលស៍ថាម បានធ្វើការបកស្រាយនូវចម្ងល់មួយចំនួន ដែលបុរសគួរស្វែងយល់ និងយកចិត្តទុកដាក់ ៖ តើបញ្ហាសុខភាពបុរសអ្វី ជាកង្វល់ចម្បងជាងគេ? ទោះបីជាគម្លាតនៃអាយុសង្ឃឹមរស់របស់ស្រ្តី និងបុរសមានការថយចុះក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែស្រ្តីនៅតែមានអាយុសង្ឃឹមរស់ដល់ទៅ5.2ឆ្នាំយូរជាងបុរសដដែល។ គម្លាតមួយនេះ គឺបណ្តាលមកពីមូលហេតុមួយចំនួនដែលទាក់ទិនទៅនឹងទម្លាប់នៃការរស់នៅរបស់បុរស ដែលក្នុងនោះរួមមានដូចជា ការជក់បារី និងការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើនជាងស្រ្តី។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេមានការខ្វល់ខ្វាយពីសុខភាពរបស់ខ្លួនតិចជាងស្រ្តីទៅវិញ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ក៏មានបញ្ហាសុខភាពមួយចំនួនដែលកើតមានចំពោះតែបុរសផងដែរ ដូចជា មហារីកក្រពេញប្រូស្តាត មហារីកពងស្វាស កម្រិតតេស្តូតេរ៉ូន ជាដើម។ បុរសខ្លះទៀតក៏មានការមមាញឹកនឹងការងារច្រើន ជាហេតុបង្កឲ្យមានបញ្ហាស្រ្តេសជាបន្តបន្ទាប់។ ហេតុអ្វីបានជាបុរសមានអាយុសង្ឃឹមរស់ខ្លីជាងស្រ្តី? បុរសតែងប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពមួយចំនួនពេលដែលឈានចូលវ័យចំណាស់ ហើយស្រ្តីក៏ដូចគ្នាដែរ។ ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវកន្លងមកបានបង្ហាញថា បុរសងាយប្រឈមនឹងជំងឺច្រើនយ៉ាងនៅវ័យក្មេងច្រើនជាងស្រ្តី។ មូលហេតុពីក្រោយការពិតនេះ អាចមកពីកត្តាអ័រម៉ូន តំណពូជ និងទម្លាប់នៃការមិនសូវគិតគូរដល់ការថែទាំសុខភាពរបស់ខ្លួន។ លើសពីនេះទៅទៀត ៖ •បុរសចំណាយតិចទៅលើការថែទាំសុខភាព •បុរសទៅកាន់មណ្ឌលសុខភាព ឬមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីបង្ការបញ្ហាសុខភាពមិនញឹកញាប់ដូចស្រ្តី •បុរសបម្រើការងារផ្នែកដែលប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ជាងស្រ្តី ដូចជា ផ្នែកដោះមីន ផ្នែកពន្លត់អគ្គីភ័យ ផ្នែកសំណង់ ។ល។ •របៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃមិនអំណោយផលដល់សុខភាព ហើយក៏មានការប្រឈមខ្ពស់នឹងហានិភ័យ ជាពិសេសក្នុងវ័យជំទង់។ តើបុរសគួរធ្វើបែបណាទើបឲ្យខ្លួនមានសុខភាពរឹងមាំ និងចាកឆ្ងាយពីជំងឺផងទាំងពួង? បុរសពេលដែលចាប់ផ្តើមចម្រើនវ័យ ចាំបាច់ត្រូវមានការប្រឹងប្រឹងបន្ថែម ដើម្បីធានាបានសុខភាពរឹងមាំល្អ។ ពួកគេចាំបាច់ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើរបបអាហារដែលត្រូវទទួលទាន ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងការជួបពិគ្រោះជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញឲ្យបានទៀងទាត់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ត្រូវចងចាំថា «របៀបរស់នៅដែលមានរបៀបរៀបរយ និងជាដើមទងនៃសុខភាពរឹងមាំ ហើយក៏ជាវិធីសាស្រ្តដ៏ល្អបំផុតក្នុងការកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងការវិវឌ្ឍជាបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗ។ ហេតុនេះហើយ បុរសគួរតែ ៖ •ធ្វើជាអ្នកទំនុកបម្រុងសុខភាពរបស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ •បង្រៀនខ្លួនឯងអំពីរបៀបរស់នៅដែលត្រឹមត្រូវ •ទទួលទានរបបអាហារដែលទ្រទ្រង់សុខភាព •រស់នៅដោយធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលសកម្ម •រក្សាទម្ងន់ឲ្យបានស្ថិតក្នុងកម្រិតមួយដែលមើលទៅជាមនុស្សមានសុខភាពល្អ •ពិនិត្យសុខភាពឲ្យបានទៀងទាត់ •ចាក់វ៉ាក់សាំងដែលចាំបាច់ •គ្រប់គ្រងស្រ្តេស •ស្វែងយល់ពីប្រវត្តិជំងឺរបស់សមាជិកគ្រួសារ •ចៀសវាងការជក់បារី •ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក្នុងកម្រិតមិនហួសហេតុពេក។ តើមានការពិនិត្យសុខភាពអ្វីខ្លះ ដែលបុរសអាចធ្វើបានដោយមិនចាំបាច់ទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យ? ជាទូទៅ បុគ្គលម្នាក់ៗគួរតែធ្វើការពិនិត្យសុខភាពរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដើម្បីឲ្យសុខភាពកាន់តែរឹងមាំ និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការស្លាប់ ឬពិការក្នុងវ័យក្មេង ប៉ុន្តែក៏មានការពិនិត្យ៤ចំណុចដែលបុរសអាចធ្វើបានដោយខ្លួនឯង ក្នុងនោះមាន ស្បែក ពងស្វាស មាត់ និងសុដន់។ ការពិនិត្យគួរធ្វើឡើងជាប្រចាំ ឆ្លាស់គ្នាទៅនឹងការទៅពិនិត្យជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ហើយក្រុមបុរសដែលមិនគួរមើលរំលងចំណុចនេះ គឺបុរសដែលមានគ្រួសារមានប្រវត្តិជំងឺផ្សេងៗ។ តើសុខភាពក្រពេញប្រូស្តាតមានសារសំខាន់អ្វីខ្លះចំពោះបុរស? បញ្ហាសុខភាពនៃក្រពេញប្រូស្តាតជាអ្វីដែលបុរសគួរយល់ដឹង ប៉ុន្តែគួរឲ្យស្តាយបុរសភាគច្រើនបែរជាមិនបានដឹងលឺពីវាទៅវិញ។ វាជាក្រពេញដែលមានផ្លែវាល់ណឹត(Walnut) ដែលបង្កើតរូបរាងនៃប្រដាប់បន្តពូជរបស់បុរស។ ក្រពេញនេះផ្គុំឡើងដោយកំពកពីរ ដែលត្រូវបានរុំព័ទ្ធដោយស្រទាប់ខាងក្រៅនៃជាលិកា។ ក្រពេញប្រូស្តាតនេះមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងផ្នែកខាងមុខនៃរន្ធគូថ និងខាងក្រោមប្លោកនោមដែលជាកន្លែងដែលទឹកនោមត្រូវបានរក្សាទុក។ វានៅព័ទ្ធជុំវិញរន្ធនោម ដែលជាបំពង់ដែលទឹកនោម និងទឹកកាមធ្វើដំណើរចេញពីរាងកាយ។ ប្រូស្តាតមានតួនាទីច្របាច់អង្គធាតុរាវទៅក្នុងរន្ធនោម ដើម្បីផលិតទឹកកាមដែលធ្វើចលនាពេលដែលរួមពេលដល់ចំណុចកំពូល។ បុរសច្រើនជាង៣០លាននាក់ មានបញ្ហាក្រពេញប្រូស្តាតដែលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់គុណភាពនៃជីវិតរបស់ពួកគេ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មានបុរសជាង១៨៦,០០០នាក់ ធ្វើការរោគវិនិច្ឆ័យឃើញថាមានមហារីកក្រពេញប្រូស្តាត ហើយក៏មាន២៩,000នាក់ នឹងស្លាប់ដោយសារជំងឺនេះ។ យ៉ាងណាមិញ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះអាចនឹងត្រូវបានព្យាបាលបានក្នុងដំណាក់កាលដំបូង។ ប្រសិនបើមានចម្ងល់បញ្ហាសុខភាព តើគួរបែបណា? សុខភាពល្អមិនសំដៅលើតែការមិនមានជំងឺនោះទេ វាជាផ្នែកមួយនៃរបៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ មិនថាជាការគេងលក់ស្កប់ស្កល់ និងគ្រប់គ្រាន់ ការសម្រាកបន្ទាប់ពីបញ្ហាស្រ្តេសពេញមួយថ្ងៃ ឬការកម្សាន្តនឹងកិច្ចការដែលខ្លួនចូលចិត្តនោះឡើយ។ ពេលខ្លះ អ្នកត្រូវឈានមួយជំហានថយក្រោយ និងសម្រាកបន្តិច ដើម្បីរក្សាលំនឹងនៃការងារ ការងារផ្ទះ និងការកម្សាន្ត។ ដំបូង អ្នកគួរមានបង្កើតនូវទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពណាម្នាក់ ដើម្បីងាយស្រួលធ្វើការទាក់ទង និងពិគ្រោះពីស្ថានភាពនៃសុខភាពរបស់ខ្លួនអ្នក។ ក្រៅពីនេះ អ្នកក៏អាចស្វែងរកព័ត៌មានជាច្រើនទៀតដែលមាននៅក្នុងប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ប៉ុន្តែអ្នកចាំបាច់ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ព្រោះអាចនឹងមានព័ត៌មានដែលអាចទុកចិត្តបាន និងព័ត៌មានខ្លះដែលត្រូវបានបង្ហោះ ដើម្បីតែផលប្រយោជន៍បុគ្គលប៉ុណ្ណោះ។ ដូចនេះ អ្នកត្រូវមានភាពឆ្លាតវៃក្នុងការស្វែងរកប្រភពព័ត៌មាននៃសុខភាព។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Men's Health

Jul 05, 2017 |
7 years ago |
4.6K views

បុរសពិតជារឹងមាំ ដូចរូបរាងមែនទេ?

បុរសហាក់ដូចជាមើលពីខាងក្រៅទៅរឹងមាំជាងស្រ្តី ប៉ុន្តែចំពោះបញ្ហាសុខភាពខាងក្នុងវិញ ពិតជាមិនអាចធ្វើការប្រៀបធៀបទេ ហើយទាំងនេះគឺជាហេតុផលខ្លះៗ ដែលកើតមានជាក់ស្តែង។ • ញ៉ាំលឿនពេក ឬមិនញ៉ាំតែម្តងចំពោះអាហារពេលព្រឹក ជាពិសេស ដោយសារមានលេសថាប្រញាប់ ឬការរវល់ជាដើម ហើយថែមទាំងឧស្សាហ៍ញ៉ាំអាហារ ខាងក្រៅផង កាន់តែមិនអាចធានាបាន។ • ហាក់ដូចជាប្រពៃណីរបស់បុរសៗ នៅពេលដែលជួបជុំគ្នាទៅហើយ តែផលប៉ះពាល់យូរអង្វែងរបស់គ្រឿងស្រវឹងពិតជាធ្ងន់ធ្ងរ រីឯផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗនោះ គឺបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ដោយយថាហេតុផ្សេងៗ។ • ទម្លាប់មិនល្អមួយចំនួន ដូចជាការជួបជុំដល់យប់ៗ ការមើលបាល់ដាច់យប់ លេងហ្គេម ក៏ដូចជាបញ្ហាទំនួលខុសត្រូវមួយចំនួន ដូចជាការងារ ការសិក្សា និងគ្រួសារ សុទ្ធតែធ្វើឲ្យជះឥទ្ធិពលដល់ការបែងចែកពេលវេលាសម្រាប់សម្រាករបស់គេយ៉ាងខ្លាំង។ • ដោយសារការចាត់ទុកថាការងារផ្ទះមិនមែនជាបន្ទុករបស់ខ្លួន ឬក៏មមាញឹកនឹងការងារផ្សេងៗ ធ្វើឲ្យបុរសភាគច្រើនសុខចិត្តបន្សាំនឹងការរស់នៅមិនសូវ មានអនាម័យ ដែលអាចឲ្យប្រឈមនឹងជំងឺយ៉ាងងាយ។ • សកម្មភាពនេះហាក់មានការកាត់បន្ថយជាច្រើន តែក៏មិនទាំងស្រុង ចំពោះមនុស្សប្រុសពិសេសវ័យចំណាស់បន្តិច ដោយមានលេសថាពិបាកផ្តាច់ ឬក៏ក្មេងទើបនឹងធំមួយចំនួន ដែលចង់ចេះ ចង់ដឹង ដែលពួកគេទាំងនេះសុទ្ធតែប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យនៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងរជាច្រើន។ • មិនខ្លាចនឹងប្រថុយថាន ជាធម្មជាតិរបស់បុរសជាច្រើន ហើយរួមផ្សំនឹងការមិនអើពើនឹងបញ្ហាសុខភាពបន្តិចបន្តួចរបស់ខ្លួនផង ធ្វើឲ្យប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា នៅពេលក្រោយយ៉ាងងាយ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Health Tips Men's Health

Jun 26, 2017 |
7 years ago |
13K views

បូសលើប្រដាប់ភេទបុរស

ការឡើងកន្ទួល តែងតែកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប មិនថាប្រុស ឬស្រីនោះទេ ប៉ុន្តែកន្ទួលខ្លះក៏បាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯង ហើយខ្លះទៀតបែរជាមានខ្ទុះ និងត្រូវការព្យាបាលដោយខានមិនបាន តួយ៉ាងដូចជា ការកើតបូស។ បូសនេះទៀតសោត មានកើតនៅគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយរបស់យើង តែអ្វីដែលជាកង្វល់ខ្លាំងនោះគឺ វាលេចឡើងនៅលើប្រដាប់ភេទរបស់មិត្តបុរសយើង។ បូស ជាអ្វី? បូស ជាប្រភេទជំងឺសើស្បែកម្យ៉ាងដែលបង្កឡើងដោយមេរោគ ប្រភេទបាក់តេរីឈ្មោះ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូសកូក)។ បូសអាចកើតមាន នៅលើមនុស្សគ្រប់វ័យ និងគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់នៃរាងកាយមនុស្ស។ ជំហានដំបូង បូសចាប់ផ្ដើមដោយការរលាកគល់រោមតូចៗ រួចបន្ដស៊ីទៅខាងក្នុង ហើយបង្កជាដុំតូចមួយមានខ្ទុះ។ បូសអាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតតាមរយៈការប៉ះពាល់ជាមួយ ទឹករងៃ ឬខ្ទុះដែលមានមេរោគនៅក្នុងនោះ។ ជាទូទៅបូសមានពីរប្រភេទគឺៈ • បូសមុខច្រើន ឬហៅថា Caruncle (ខារាំងខល) • បូសមុខមួយ ឬហៅថា Furuncle (ហ្វុយរាំងខល)។ មូលហេតុ មូលហេតុ ដែលនាំឲ្យកើតជំងឺបូសនៅត្រង់ប្រដាប់ភេទនោះ គឺបណ្ដាលមកពីភាពខ្វះអនាម័យ ពេលដែលលោកអ្នកស្លៀកពាក់ខោអាវមិនបានស្អាត ទើបបណ្ដាលឲ្យជាប់មេរោគស្ដាហ្វីឡូកូក មកជាមួយខោអាវ ជាពិសេសខោទ្រនាប់ ហើយមានប៉ះផ្ទាល់ជាមួយស្បែក បន្ទាប់មកក៏រោលទៅជាបូស។ ប្រសិនបើលោកអ្នកកើតបូស ហើយយកដៃទៅអេះកន្លែងផ្សេងៗ មេរោគស្ដាហ្វីឡូកូកអាចនឹងរោលទៅកន្លែងនោះតាមរយៈក្រចកដៃបាន។ ផលប៉ះពាល់ ចំពោះ អ្នកកើតជំងឺបូសនេះ ប្រសិនបើការថែទាំ និងការព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវទេ មេរោគ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូកូក) នឹងរីករាលដាលពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទៀត ដែលធ្វើឱ្យអ្នកកើតបូសមានការឈឺចុកចាប់។ លោកអ្នកដែលព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវ និងទាន់ពេលវេលានោះ មេរោគ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូកូក) នឹងរាលដាលដល់ក្នុងឈាម ហើយបង្កើតបានជាមេរោគក្នុងឈាម និងធ្វើឱ្យជំងឺបូសកើតហើយបាត់ទៅវិញ រួចកើតម្ដងទៀត (កើតច្រើនលើកច្រើនសារ) មិនងាយជាទេ និងបង្កើតបានជាសម្លាកជាច្រើនកន្លែង ធ្វើឲ្យខូចសោភ័ណភាពស្បែក។ ការការពារ វិធីការពារដែលប្រសើរបំផុតគឺ លោកអ្នកត្រូវចេះអនាម័យខ្លួនប្រាណ ពិសេសត្រូវឧស្សាហ៍កាត់ក្រចកដៃ ជើង ឲ្យបានខ្លី និងទៀងទាត់ ចៀសវាង កុំឲ្យមេរោគទាំងឡាយ មកសម្ងំទុំនៅក្នុងក្រចក ងាយនឹងបង្ករោគ។ ប្រសិនបើមានការកើតបូសនៅត្រង់កន្លែងប្រដាប់ភេទ ឬនៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត លោកអ្នកគួរតែមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសច្បាស់លាស់ ដើម្បីពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ កុំឲ្យកើតឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Other Diseases Men's Health

Jun 09, 2017 |
7 years ago |
11.9K views

របបអាហារដែលល្អ និងមានសុខភាពបំផុតសម្រាប់បុរស

ដើម្បីថែរក្សាសុខភាពឲ្យបានល្អ និងរឹងមាំ បុរសត្រូវការរបបអាហារជាពិសេស ហើយមានចំណីអាហារមួយចំនួន អ្នកមិនគួរមើលរំលងនោះទេ។ ការធាត់លើសទម្ងន់ អាចកើតឡើងចំពោះបុរសគ្រប់គ្នា ហើយមានបុរសតែ ៥០ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលមានរាងកាយមាំមួន និងមានសុខភាពល្អ។ គន្លឹះញ៉ាំអាហារសម្រាប់បុរស ១. ញ៉ាំផ្លែឈើ និងបន្លែឲ្យបានច្រើនមុខតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ ២. ត្រូវលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង ថែរក្សារាងកាយឲ្យបានមាំមួន តាមរយៈការញ៉ាំអាហារត្រឹមត្រូវ និងហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ៣. ផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើបរិមាណ និងគុណភាពនៃអាហារដែលអ្នកនឹងទទួលទាន មានន័យថាញ៉ាំអាហារល្អៗ និងចៀសឲ្យឆ្ងាយពីអាហារសម្រន់ ព្រមទាំងអាហារគ្មានជីវជាតិសម្រាប់រាងកាយ ៤. សាកល្បងរូបមន្តអាហារថ្មីៗ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកធុញទ្រាន់ ឬលែងចង់ញ៉ាំអាហារមានសុខភាពល្អទាំងនោះ ៥. ចម្អិនអាហារបែបសាមញ្ញៗ ដូចជាស្ងោរ ឬចំហុយ ពីព្រោះអាហារប្រភេទនេះ ងាយស្រួលញ៉ាំ ហើយមានសុវត្ថិភាពជាងការឆា ឬចៀន ដែលប្រើខ្លាញ់ច្រើនៗ។ អាហារសម្រាប់បុរស ១. ប្រូខូលី ដើម្បីការពារជំងឺមហារីកប្លោកនោម ២. ប៉េងប៉ោះ ដើម្បីការពារជំងឺមហារីកប្រូស្តាត ៣. អាហារសមុទ្រ ដើម្បីបង្កើនថាមពល និងគុណភាពមេជីវិតឈ្មោល (ឆាប់មានកូន) ៤. ឪឡឹក ដើម្បីកាត់បន្ថយសម្ពាធឈាម ៥. ប៊័រសណ្តែកដី ដើម្បីកាត់បន្ថយកូឡេសស្តេរ៉ុល ៦. អាហារធ្វើពីស្រូវអូត ដើម្បីសុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង ៧. ខ្ទឹម ដើម្បីកាត់បន្ថយការអស់កម្លាំង៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Health Tips Men's Health Vitamins & Nutrition

Your cart (4)

Basic hooded sweatshirt in pink

Black and white sport cap

Mid-rise slim cropped fit jeans

Men fashion gray shoes

បុរសក៏អាចកើតជំងឺមហារីកសុដន់ដែរ?

Related Articles

អ្វីជាជំងឺបម្រែបម្រួលសម្ពាធក្នុងត្រចៀក?

Cholesteatoma ជំងឺត្រចៀកធ្ងន់ធ្ងរដែលត្រូវតែធ្វើការវះកាត់

ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺអំបៅអំបែកត្រចៀកដែលអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតអ្នក

សញ្ញានៃជំងឺរលាកឆ្អឹងត្រចៀក Mastoid ដែលអ្នកគួរដឹង

អ្នកណាខ្លះដែលអាចប្រឈមនឹងជំងឺផ្សិតក្នុងត្រចៀក?

តើខ្ញុំមានជំងឺប្រកាំងឬ?

តើបញ្ហាណាខ្លះត្រូវបានចាត់ទុកជាការបាត់បង់សមត្ថភាពផ្លូវភេទ?

តើសមត្ថភាពផ្លូវភេទរបស់បុរសបាត់បង់ដោយសារអ្វី?

បុរសគួរដឹងអ្វីខ្លះ ពីសុខភាពរបស់ខ្លួន?

បុរសពិតជារឹងមាំ ដូចរូបរាងមែនទេ?

បូសលើប្រដាប់ភេទបុរស

របបអាហារដែលល្អ និងមានសុខភាពបំផុតសម្រាប់បុរស