Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

មានបញ្ហាសុខភាពកម្រិតស្រាលមួយចំនួនដែលអាចនឹងកើតមានឡើងចំពោះកូនអ្នកហើយអ្នកក៏អាចជួយសម្រាល និងដោះស្រាយវាបានជាមួយនឹងវិធីងាយៗ ដោយការប្រើប្រាស់របស់ដែលមានស្រាប់នៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនដែលត្រូវបានឆ្លងកាត់ការពិសោធន៍ ហើយបញ្ជាក់ថាមានសុវត្ថិភាពចំពោះសុខភាពក្មេង ដោយមិនបង្កជាផលរំខានដល់សុខភាពឡើយ… ទឹកឃ្មុំ និងក្រូចឆ្មារ សម្រាប់បញ្ហាស្អកក ទឹកឃ្មុំ១ស្លាបព្រាពេញអាចជួយសម្រួលដល់អាការៈក្អករបស់ក្មេង ហើយប្រសិទ្ធភាពក៏ប្រហែលនឹងថ្នាំបំបាត់ក្អកមួយចំនួនផងដែរ។ អ្នកអាចលាយទឹកឃ្មុំ១ស្លាបព្រាជាមួយនឹងទឹកក្រូចឆ្មារ១ស្លាបព្រា ហើយដាក់កម្តៅឲ្យក្តៅឧណ្ហៗ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចទុកឲ្យត្រជាក់បន្តិច រួចសឹមឲ្យកូនរបស់អ្នកលេបម្តង១ស្លាបព្រា។ បញ្ជាក់៖ ក្មេងក្រោមអាយុ១ឆ្នាំ មិនគួរទទួលទានទឹកឃ្មុំឡើយ។ ប្រដាប់ផ្លុំពពុះសាប៊ូ សម្រាប់បញ្ហាថប់អារម្មណ៍ ការដកដង្ហើមវែងៗ ហើយយឺតៗ នឹងជួយឲ្យកូនរបស់ អ្នកមានអារម្មណ៍ថាធូរស្បើយ ជាពិសេសពេលដែលគេមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដូចជាស្ត្រេស ឬថប់អារម្មណ៍ ជាដើម។ បើសិនអ្នកមានប្រដាប់ផ្លុំពពុះសាប៊ូនៅផ្ទះស្រាប់ ជំនួសឲ្យការប្រាប់ពួកគេធ្វើសមាធិ ឬលំហាត់ប្រាណតាមចលនាដង្ហើមនោះ អ្នកអាចឲ្យគេផ្លុំវាលេងដោយប្រាប់ថាផ្លុំឲ្យបានធំ (ដែលតម្រូវឲ្យផ្លុំយឺតៗនិងយូរ)។ ទឹកកក ឬជែល សម្រាប់អាការៈឈឺក្បាល អាចប្រើប្រាស់ទឹកកកដុំដែលមានស្រាប់ក្នុងទូទឹកកកហើយរុំដោយក្រណាត់ស្អាត និងក្រាស់ល្មម ស្អំលើក្បាលពួកគេ ដោយអ្នកត្រូវប្រាកដថា មិនស្អំទឹកកកផ្ទាល់លើស្បែកក្បាលរបស់គេឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀតបើអ្នកមានជែលបិតលើក្បាលសម្រាប់ក្មេងទៀតនោះក៏រឹតតែប្រសើរ ដោយអ្នកអាចរកបាននៅតាមឱសថ​ស្ថាននានា ហើយជាការល្អបំផុត បើអ្នកមានវាខ្លះៗ សម្រាប់ប្រចាំការនៅក្នុងផ្ទះ។ តែខ្ញីស្រស់ៗ សម្រាប់អាការៈពុលឡាន ខ្ញីមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបញ្ឈប់ការកន្ត្រាក់របស់ក្រពះ ដែលជាហេតុបង្កឲ្យមានអារម្មណ៍ថាវិលមុខ និងចង្អោរ។ សម្រាប់ក្មេងដែលមានអាយុស្មើ ឬលើសពី២ឆ្នាំ អ្នកអាចដាក់ចំណិតខ្ញីស្រស់ៗ ក្នុងទឹកពុះ ហើយទុកក្នុងរយៈពេលប្រមាណ៤ទៅ៥នាទី រួចសឹមទុកឲ្យត្រជាក់បន្តិច មុននឹងឲ្យក្មេងញ៉ាំ។ អ្នកគួរតែឲ្យគេញ៉ាំប្រមាណជាកន្លះម៉ោងមុនធ្វើដំណើរតាមឡាន។ ត្រសក់ សម្រាប់អាការៈហើមតិចតួច ចំណិតត្រសក់ត្រជាក់ៗអាចជួយសម្រួលដល់បញ្ហាស្បែកឡើងក្តៅ និងហើម បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ អ្នកអាចដាក់ចំណិតត្រសក់នៅត្រង់កន្លែងដែលមានបញ្ហាហើមនោះ  ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើការឆ្លាស់ចំណិតថ្មីទៀត ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាចំណិតត្រសក់នោះឡើងកម្តៅតិចៗហើយ។ ម្សៅដុតនំ (Baking Soda) សម្រាប់បញ្ហាសត្វល្អិតទិច ឬខាំ អ្នកអាចលាយម្សៅ Baking Soda នោះ ជាមួយនឹងបរិមាណទឹកល្មម ដើម្បីឲ្យលាយទៅបានជាល្បាយខាប់ និងអន្តាយៗ​បន្តិច ហើយលាបនៅត្រង់កន្លែងដែលសត្វល្អិតទិចឬខាំនោះ ហើយទុកវាឲ្យស្ងួត។ ការធ្វើបែបនេះ វានឹងជួយកាត់បន្ថយការឡើងកន្ទួល និងហើមដោយសារ សត្វល្អិតនោះមិនខាន។ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងករណីកូនរបស់អ្នកមានបញ្ហា សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ ឬអាការៈមិនធូរស្រាល អ្នកគួរប្រញាប់នាំគេទៅជួបពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ដោយកុំពន្យារពេលទុកយូរ ឡើយ… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ    

Share

យើងម្នាក់ៗបាន និងកំពុងចំណាយពេលមួយភាគបីនៃរយៈពេលពេញមួយថ្ងៃរបស់យើងបំពេញការងារនៅកន្លែងធ្វើការ។ និយាយទៅ វាមានរយៈពេលយូរគួរសម ប៉ុន្តែអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាពេលវេលាដើរលឿន ប្រសិនបើយើងរីករាយនឹងធ្វើការងារនោះ។   ដើម្បីធ្វើឲ្យមានភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការប្រហែលជាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ប៉ុន្តែវាអាចធ្វើទៅបាន។ សម្រាប់រូបខ្ញុំផ្ទាល់ ក្នុងរយៈពេលជាង៣ឆ្នាំមកនេះ គឺបានចាត់ទុកការិយាល័យដូចជាផ្ទះ ហើយមិត្តរួមការងារជាគ្រួសាររួចទៅហើយ ហេតុដូចនេះហើយ ការងារមិនមែនជាសម្ពាធ តែវាប្រៀបបានជាកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្តឲ្យគ្រួសារមួយនេះដើរឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅរួមមួយជាមួយគ្នា។ វាជាការពិតដែលថាម្នាក់ៗមានវិធីសាស្រ្តផ្សេងគ្នាក្នុងការធ្វើការងារ ហើយខ្ញុំក៏មិនមែនជាអ្នកជំនាញអ្វីដែរ គ្រាន់តែថ្មីៗនេះ បានអាននូវអត្ថបទមួយដែលគិតថានឹងអាចជួយដល់អ្នកធ្វើការងារបានច្រើនជាពិសេសអ្នកដែលកំពុងតែមានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួនដោយប្រការណាមួយ។ ក្នុងនោះ គេបានលើកនូវវិធីសាស្ត្រ៥យ៉ាងដែលយើងអាចធ្វើបាន ដើម្បីបង្កើតឲ្យមាននូវភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួន ដែលមានដូចខាងក្រោម៖ 1.កំណត់គោលដៅតូចៗ៣ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជួនកាល វាអាចនឹងពិបាកបន្តិចក្នុងការធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកយល់ថា អ្នកកំពុងតែធ្វើឲ្យគម្រោងការមានដំណើរការក្នុងពេលដែលមានការរំខានមិនចេះចប់មិនចេះហើយនៃការទទួលអីុម៉ែល ការហៅទូរស័ព្ទ និងការផ្តល់អាទិភាពទៅលើការងារជាដើម។ អ្នកអាចកំណត់នូវចំណុចតូចៗ៣យ៉ាងដែលអ្នកចង់សម្រេចឲ្យបានជារៀងរាល់ថ្ងៃហើយបន្ទាប់មកគូសវាចេញនៅពេលដែលអ្នកបានធ្វើវារួច។ ការធ្វើដូចនេះអាចរំឭកខ្លួនអ្នកអំពីដំណើរការងារដ៏អស្ចារ្យដែលអ្នកកំពុងធ្វើ។ 2.ចៀសវាងគំនិតអវិជ្ជមាននៅកន្លែងធ្វើការ មិនថាអ្នករីករាយប៉ុណ្ណាទេ ភាពអវិជ្ជមាន ការនិយាយដើមគ្នា និងការត្អូញត្អែររបស់អ្នករួមការងារអាចប៉ះពាល់ដល់ថាមពលរបស់អ្នក។ ផ្ទុយមកវិញ អ្នកគួរតែព្យាយាមរាប់អានជាមួយអ្នករួមការ-ងារណាដែលមានភាពវិជ្ជមាន រួសរាយរាក់ទាក់ និងអាចផ្តល់នូវទំនាក់ទំនងការងារល្អៗជាដើម។ កាន់តែប្រសើរជាងនេះ អ្នកគួរតែធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលពោរពេញទៅដោយភាពវិជ្ជមាន និងចេះយកអាសាអ្នកដទៃ។ លក្ខណៈទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យការងាររបស់អ្នកកាន់តែប្រសើរ។ 3.ចាត់ទុកកន្លែងធ្វើការជារបស់អ្នក ដោយហេតុថា អ្នកនឹងចំណាយពេលវេលាដ៏យូរនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នក អ្នកនឹងចូលចិត្តវាប្រសិនបើអ្នកធ្វើឲ្យវាមានផាសុកភាព ស្រស់ស្រាយ និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីខ្លួនអ្នក។ អ្នកគួរតែរៀបចំវាឲ្យមានលក្ខណៈសាមញ្ញ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នកពង្រាយនៅកន្លែងដែលអ្នកធ្វើការវិញ វាអាចនាំឲ្យមានការរំខាន។ 4.មានភាពម្ចាស់ការលើការអភិវឌ្ឍវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នក ការអភិវឌ្ឍវិជ្ជាជីវៈនឹងជួយឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកបានផ្សារភ្ជាប់នឹងការងាររបស់អ្នក និងធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាអ្នកជំនាញម្នាក់។ អ្នកគួរតែទទួលយកនូវដំបូន្មានល្អៗពីមេ ឬចៅហ្វាយរបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវធ្វើជាអ្នកដឹកនាំផ្លូវជីវិតរបស់ខ្លួនអ្នកផ្ទាល់។ អ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគោលដៅរបស់អ្នក ជាជាងផ្តោតអារម្មណ៍លើបច្ចុប្បន្នភាព។ អ្នកគួរតែមានវិធានការជាក់លាក់មួយដែលអាចនាំអ្នកឲ្យទៅដល់គោលដៅរបស់អ្នក។ 5.ផ្ដោតសំខាន់ទៅលើអនាគត ប្រសិនបើអ្នកជួបប្រទះនឹងរឿងមិនល្អប៉ុន្មានថ្ងៃនោះវាមិនសូវអាក្រក់ទេ ព្រោះថាអ្នកមានគោលដៅដ៏ច្បាស់លាស់ និងមានរយៈពេលដ៏វែងមួយ ហើយអ្នកអាចឃើញថាការងាររបស់អ្នកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វាស័ក្តិសមនឹងគោលដៅពេលអនាគតរបស់អ្នក ឬអត់។   អ្នកគួរតែខិតខំធ្វើការនាពេលបច្ចុប្បន្ន តែអ្នកមិនត្រូវបំភ្លេចពីគោលដៅនាពេលអនាគតរបស់អ្នកទេ។ វិធីសាស្ត្រដ៏ល្អបំផុតក្នុងការសម្រេចឲ្យបាននូវគោលដៅយូរអង្វែង (ជាទូទៅ វាអាចមានរយៈពេលពី១ទៅ៣ឆ្នាំ)។ អ្នកគួរតែរៀបចំផែនការដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកដូចខាងក្រោម៖ 1.ធ្វើឲ្យការគិតរបស់អ្នកមានភាពច្បាស់លាស់ និងប្រាកដប្រជា 2.បង្កើតជាផែនការផ្ទាល់ខ្លួនមួយសម្រាប់ខ្លួនឯង 3.កំណត់រង្វាន់ និងផលប្រយោជន៍របស់អ្នក 4.កំណត់ឧបសគ្គ និងការប្រកួតប្រជែង 5.ធ្វើសេចក្ដីព្រាងទុកចំពោះដំណោះស្រាយនានា 6.បង្កើតជាផែនការក្នុងការអនុវត្ត 7.កំណត់យកនូវវិធីសាស្រ្តក្នុងការតាមដានការវិវឌ្ឍនៃផែនការរបស់អ្នក 8.សរសេរចេញមកនូវការតាំងចិត្តដ៏មុតមាំរបស់អ្នក 9.កំណត់ប្រភពធនធាន 10.ធ្វើវាឲ្យបាន។ យើងគួរតែបង្កើតជាតារាងពេលវេលាមួយសម្រាប់ជំហាននីមួយៗ ហើយអនុវត្តមួយជំហានម្ដងៗ មិនត្រូវបង្ខំឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ត្រូវប្រាកដថាការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង  នឹងនាំយើងឲ្យទៅកាន់ជំហានបន្ទាប់នៃផែនការរបស់យើង។ សង្ឃឹមថាគន្លឹះ​​ខាងលើនេះ​​ នឹងអាចជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នក…Happy office hours… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូន ជាកាតព្វកិច្ចដ៏ធំ និងចាំបាច់របស់មាតាបិតាគ្រប់រូប ហើយលោកអ្នកក៏ត្រូវតែប្រាកដថាអ្នកនឹងអាចមើលថែទាំពួកគេបានល្អ ឲ្យមានសុខភាពល្អ និងរឹងមាំ ទើបអាចចៀសឆ្ងាយអំពីបញ្ហាសុខភាព ក៏ដូចជាជំងឺផ្សេងៗ។ តើអ្នកដឹងទេថា…ការផ្តល់នូវសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ និងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ក៏ដូចជាបំពេញសកម្មភាពមួយចំនួនរយៈពេលប្រមាណ៦០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ ដល់កូនៗរបស់អ្នក គឺអាចការពារពួកគេពីបញ្ហាលើសទម្ងន់ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនផងដែរ?   បើសិនជាអាច លោកអ្នកអាចសាកល្បងនូវទង្វើ ក៏ដូចជាសកម្មភាពខាងក្រោមនេះ ដើម្បីភាពរឹងមាំ នៃសុខភាព និងជីវិតរបស់កូនជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នក…   បង្កើតនូវទម្លាប់ធ្វើអ្វីដែលសកម្ម ត្រឹមតែ៦០នាទី ក្នុងរយៈពេល២៤ម៉ោង (មួយថ្ងៃ)ក៏ល្មមគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យអ្នក និងកូនរបស់អ្នកបំពេញនូវសកម្មភាពខ្លះដែលបង្កនូវភាពសកម្មនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ ក្នុងនោះ អ្នកអាចសាកល្បងនូវហ្គេមមួយចំនួនដូចខាងក្រោម ៖ - បោះប៉េងប៉ោងលេងទៅវិញទៅមក - ផ្លុំពពុះសាប៊ូ ដែលអាចឲ្យកូនរបស់អ្នករត់ចាប់លេង - លេងបាល់ទាត់ ឬលេងបោះបាល់ - ដើរកម្សាន្តនៅសួនច្បារ ឬទីធ្លាណាមួយ។ លើកទឹកចិត្តពួកគេក្នុងការបំពេញសកម្មភាព មានវិធីជាច្រើនដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីបង្ហាញអំពីការផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ពួកគេក្នុងការបំពេញសកម្មភាពដែលជួយឲ្យសុខភាពរឹងមាំ។ ជាក់ស្តែងបន្ថែមពីលើការចុះឈ្មោះឲ្យពួកគេក្នុងក្លឹបកីឡា ឬថ្នាក់រៀនអ្វីនោះ អ្នកក៏គួរតែចំណាយពេលខ្លះទៅចូលរួមមើលពួកគេ ឬលើកទឹកចិត្តពេលមានការប្រកួតមិនថាមិត្តភាព ឬប្រកួតដណ្តើមពានរង្វាន់ក្តី។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកក៏អាចគាំទ្រដល់ពួកគេ ដោយការត្រៀមនូវសម្លៀកបំពាក់ត្រឹមត្រូវសមស្របទៅនឹងសកម្មភាព ឬធ្វើការរៀបចំអាហារ ឬភេសជ្ជៈដែលជួយទ្រទ្រង់ដល់សកម្មភាពទាំងនោះផងដែរ។ កាត់បន្ថយ ឬកម្រិតពេលសម្លឹងអេក្រង់ ពេលសម្លឹងអេក្រង់ ជាពិសេសការមើលទូរទស្សន៍និងលេងអុីនធើណែត សុទ្ធតែបង្អាក់ពួកគេពីការធ្វើសកម្មភាព ហេតុនេះហើយ អ្នកត្រូវតែមានការដាក់កម្រិត និងកំណត់ពេលវេលា (អ្នកជំនាញណែនាំថា គួរតែចំណាយពេលតិចជាង២ម៉ោង សម្រាប់កុមារដែលមានអាយុ២ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ)ដែលពួកគេគួរតែចំណាយក្នុងការសម្លឹងមើលអេក្រង់។ បើសិនជាអាច អ្នកគួរតែចៀសវាងការដាក់ទូរទស្សន៍ ឬកុំព្យូទ័រនៅក្នុងបន្ទប់របស់ពួកគេហើយដាក់នៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ឬ កន្លែងណាដែលអ្នកអាចឃ្លាំមើលពួកគេបាន។ បន្ថែមពីលើនេះ អ្នកក៏គួរតែមានគម្រោងក្នុងការធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗដើម្បីជំនួសឲ្យការចំណាយពេលអង្គុយចុច និងសម្លឹងមើលតែអេក្រង់។   បង្កើតទម្លាប់ក្នុងការរៀបចំអាហារដែលល្អសម្រាប់សុខភាព វាអាចជាទង្វើតូចតាចដែលអ្នកធ្វើជាប្រចាំក្នុងការរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ ក្នុងនោះមានដូចជា ការចម្អិនអាហារដោយប្រើប្រេងអូលីវជំនួសឲ្យប៊័រ  ការកាត់បន្ថយការទទួលទានអាហារដែលមានជាតិផ្អែមជាពិសេសនៅពេលយប់ ជំនួសឲ្យការរៀបចំនូវភេសជ្ជៈកំប៉ុង អ្នកគួររៀបចំទឹកធម្មតា ទឹកដោះគោមានជាតិខ្លាញ់ទាប(Low-fat milk) ទឹកផ្លែឈើស្រស់ និងប្រើប្រាស់បន្លែក្នុងអាហារឲ្យបានច្រើន។ល។ ប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយរបៀបរបបក្នុងការទុកដាក់អាហារ អ្នកប្រហែលជាមិនចាប់អារម្មណ៍ទេថា ទម្លាប់មួយចំនួនជាពិសេសការទុកដាក់ចំណីអាហារនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកក៏មានឥទ្ធិពលលើសុខភាពរបស់ពួកគេដែរ។ ជាក់ស្តែង ជាជាងការដាក់នូវប្រអប់នំ ឬចំណីកញ្ចប់ អ្នកគួរត្រៀមនូវផ្លែឈើ ឬអាហារដែលចម្អិននៅផ្ទះសម្រាប់ពួកគេវិញ។ គន្លឹះមួយទៀត គឺការប្រើប្រាស់ចានដែលមានទំហំតូចល្មមនិងប្រើជាប្រចាំ ដើម្បីកម្រិតនូវបរិមាណនៃការទទួលទានរបស់ពួកគេ។   ធ្វើជាគំរូដល់កូនរបស់អ្នក ដូចដែលដឹងស្រាប់ហើយថា លោកអ្នកជាគំរូទីមួយ និងជិតស្និទ្ធជាងគេសម្រាប់បុត្រធីតារបស់អ្នក ហេតុនេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទម្លាប់ល្អអ្វីនោះ ពួកគេក៏នឹងងាយអនុវត្តតាមផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកអាចមានទម្លាប់ក្នុងការចាត់ទុកសុខភាពជាអាទិភាព តាមរយៈសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃនៅចំពោះមុខពួកគេ ហើយពន្យល់ប្រាប់ ក៏ដូចជារំលឹកជារឿយៗអំពីអត្ថប្រយោជន៍របស់វា។ ថ្វីត្បិតថា វាត្រូវការពេលវេលាខ្លះក៏ដោយ ពួកគេនឹងសង្កេតឃើញ និងអនុវត្តតាមបន្តិចម្តងៗជាមិនខាន។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share

ការប្រើប្រាស់ឱសថសម្រាប់បំបាត់ជំងឺរាកអាចធ្វើទៅបាន និងមានប្រសិទ្ធភាព ប្រសិនបានដឹងពីមូលហេតុដែលបង្កឲ្យមានជំងឺនោះឡើង យ៉ាងណាមិញ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នដោយសារការសន្និដ្ឋានអាចមានភាពមិនត្រឹមត្រូវ។ គួរដឹងអ្វីខ្លះ ពីជំងឺរាក? ជំងឺរាកស្រួចស្រាវ អាចកើតមានឡើងភ្លាមៗ ដែលឱសថការីអាចធ្វើការព្យាបាលបាន ចំណែក ចំពោះជំងឺរាកដែលអូសបន្លាយច្រើនជាង  ៤សប្តាហ៍ អាចចាត់ចូលជាជំងឺរាករ៉ាំរ៉ៃ បង្កឡើងដោយមូលហេតុច្រើនរួមបញ្ចូលគ្នា   នាំឲ្យការព្យាបាលក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តឡើងទៅតាមស្ថានភាពនីមួយៗ ជាមួយនឹងការប្រើប្រាស់ឱសថខុសៗគ្នាផងដែរ។ ឱសថមួយចំនួនទៀតក៏អាចបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរាកផងដែរដូចជា៖ •Colchicine •Digitaline •ឱសថពាសក្រពះ (Pansements digestifs) ក្នុងកម្រិតខ្ពស់ •Benfluorex •ថ្នាំផ្សះ។ ភាគច្រើននៃជំងឺរាកស្រួចស្រាវចំពោះមនុស្សពេញវ័យបណ្តាលមកពីការចម្លងដោយពពួកវីរុស Rotavirus និងពពួក Colibacilles Salmonelles Staphylocoques ចំណែកក្នុងករណីកម្រអាចបណ្តាលមកពី Shigelles ដែលការឆ្លងមានលក្ខណៈពេញមួយគ្រួសារ ឬចម្លងតាមភោជនីយដ្ឋាន។ បន្ថែមពីនោះ ជំងឺរាកក៏អាចលេចឡើង បន្ទាប់ពីមានដំណើរកម្សាន្តទៅកាន់ប្រទេសដែលមានបញ្ហាខ្វះខាតអនាម័យផងដែរ។ អ្វីគួរណែនាំ? ការតមអាហារហាក់ដូចជាគ្មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការធ្វើឲ្យរោគសញ្ញាធូរស្បើយនោះទេ   ដោយឡែក អ្នកត្រូវឲ្យអ្នកជំងឺបន្តញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន ដើម្បីបង្ការការបាត់បង់ជាតិទឹក  មានដូចជា  ទឹកឆ្អិនធម្មតា ទឹកតែ ទឹកដែលចម្រាញ់ពីបន្លែនានា (ដែលមានរួមបញ្ចូលនូវទឹក និងសារធាតុរ៉ែ) ឬកូកាកូឡា ដែលធ្វើការយ៉ាងល្អសម្រាប់ប្រឆាំងនឹងអាការៈរាក។ សម្រាប់ការណែនាំផ្សេងទៀតអាចមានដូចជា៖ • អាចប្រើប្រាស់ឱសថពពួក Lopéramide ដែលមានសមត្ថភាពទៅបន្ថយលំហូរនៃចលនាពោះវៀនដែលមានឈ្មោះដូចជា Lodiarid (Clément), Imossel (JP Martin), Dyspagon (Pirre Fabre) ឬ Peracel (Monot)។ សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ គឺអាចលេប ២គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ ហាមលើសពី ៦គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែ ឱសថនេះមិនអាចប្រើប្រាស់ចំពោះកុមារអាយុក្រោម ៨ឆ្នាំ និងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះទេ។ • ក្នុងករណីអ្នកដឹងពីមូលហេតុពិតប្រាកដក្នុងការបង្កជាបញ្ហារាកនេះ ថាទាក់ទងនឹងបាក់តេរី​អាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកពពួក Nifuroxazide ដែលអាចមានឈ្មោះ Bifix (Roche-Nicholas)។ សម្រាប់ការប្រើប្រាស់គឺអាចលេប ៤គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលប្រើតែក្នុងរយៈពេល៣ថ្ងៃ។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la médication officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share

ការពុលអាហារ ដែលប្រជាជនមួយចំនួននិយមហៅថា ការទាស់ចំណី ឬពុលចំណី គឺជាការទទួលទានអាហារដែលមានប្រឡាក់ដោយមេរោគ មិនស្អាត ហើយបង្កឲ្យទៅជាការក្អួត រាករូស ឬចុកពោះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយ។ ចំពោះបញ្ហានេះ ពុំមានការសិក្សាណាមួយជាក់លាក់អំពីកម្រិតនៃការកើតឡើងនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែក្នុងការអនុវត្តវិជ្ជាជីវៈពេទ្យបច្ចុប្បន្ន ឃើញថាវាប្រឈមជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ជាក់ស្តែងប្រភេទអាហារដែលប្រឈមជាមួយការពុលជាងគេ គឺប្រភេទអាហារតាមដងផ្លូវ ខ្វះនូវអនាម័យ មិនមានការការពារត្រឹមត្រូវពីធូលីដី និងប្រភេទអាហារដែលមិនបានសម្អាតជាដើម។   បុគ្គលងាយប្រឈមជាមួយការពុលអាហារជាងគេ គឺអ្នកដែលរស់នៅប្រមូលផ្តុំគ្នា ពិសេសកម្មករ កម្មការនីរោងចក្រ មនុស្សវ័យចំណាស់ និងក្មេងតូចៗ ដែលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំការពារខ្លួនមានកម្រិត។ មួយវិញទៀត គឺអ្នកមានជំងឺប្រចាំកាយមួយចំនួន ដូចជាទឹកនោមផ្អែម ក្រិនថ្លើម ឬអ្នកជំងឺអេដស៍ធ្ងន់ធ្ងរព្រោះប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរបស់ពួកគាត់ខ្សោយស្រាប់។   រោគសញ្ញា និងយន្តការនៃការពុលអាហារ ភាគច្រើនរោគសញ្ញាដែលស្តែងឡើងពីការពុលអាហារត្រូវបានបែងចែកជា២ប្រភេទ៖ • Cholera Syndromes ឬ Watery Diarrhea ៖ ជាអាការៈរាកសុទ្ធតែទឹកច្រើនៗតែម្តង • Dysenteric Syndromes ៖ ជាអាការៈរាកតិចៗ តែមានលាយសម្បោរ និងលាយឈាម។   លើសពីនេះ អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈចុកពោះ និងក្អួត ចង្អោរ ជាដើម។   នៅពេលអ្នកជំងឺញ៉ាំចំណីអាហារដែលមានប្រឡាក់ដោយមេរោគចូល ដែលមេរោគមួយចំនួនមានសកម្មភាពបញ្ចេញជាតិពុលចូលទៅក្នុងពោះវៀនហើយបណ្តាលឲ្យរាកជាទឹក។ រីឯមេរោគមួយចំនួនទៀត មានសមត្ថភាពឲ្យមានរបួសនៅពោះវៀនជាហេតុបង្កឲ្យទៅជាការរាក មានលាយសម្បោរឬលាយឈាម។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល ជាទូទៅ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការពុលអាហារ ពឹងផ្អែកទៅលើរោគសញ្ញាដែលអ្នកជំងឺបានរៀបរាប់ខាងលើ និងការសាកសួររបស់គ្រូពេទ្យពីព័ត៌មានទាក់ទងនឹងការទទួលទានអាហារដែលខ្វះអនាម័យ។   ចំពោះការព្យាបាលមិនមានការពិបាកនោះទេ ករណីស្រាល មិនមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកជំងឺអាចត្រឹមសម្រាកនៅផ្ទះ និងប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំ ដែលអាចទិញនៅតាមឱសថស្ថានដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជាដូចជា Spasfon ឬ Smecta និងបន្ថែមការញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន ឬញ៉ាំទឹកអូរ៉ាលីត្រ ដើម្បីបង្គ្រប់ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនតាមការណែនាំរបស់ឱសថការី។ ករណីធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកជំងឺខ្សោះជាតិទឹកខ្លាំងភ្លាមៗ ឬការប្រើប្រាស់ថ្នាំដូចជម្រាបជូនខាងលើពុំមានប្រសិទ្ធភាព ចាំបាច់ត្រូវមកជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ព្រោះអ្នកជំងឺត្រូវការការផ្តល់ជាតិទឹកបន្ថែមដោយការដាក់សេរ៉ូម ឬប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់មេរោគបន្ថែមពីគ្រូពេទ្យ។   ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា នោះអាការៈរាកអាចឲ្យទៅជាការខ្សោះជាតិទឹកធ្ងន់ធ្ងរ រហូតដល់ Shock និងមួយវិញទៀត អាចរហូតដល់មានការបង្ករោគធ្ងន់ធ្ងរនៅពោះវៀន។   វិធីសាស្ត្រការពារខ្លួន ដើម្បីចៀសវាងការពុលអាហារ ត្រូវផ្តោតសំខាន់លើ២ចំណុច៖ • ការធ្វើញ៉ាំខ្លួនឯង និងការធ្វើលក់ឲ្យគេញ៉ាំ៖ រក្សាអនាម័យ លាងសម្អាតដៃជាប្រចាំ ពិសេសត្រូវសម្អាតដៃមុននឹងចម្អិនអាហារជានិច្ច។ ចំពោះសាច់បន្លែ ត្រូវលាងសម្អាតឲ្យស្អាតមុនចម្អិន និងរក្សាម្ហូបអាហារកុំឲ្យមានធូលីដីហុយចូល ឬរុយរោមជាដើម។ • អ្នកញ៉ាំ៖ ត្រូវមានអនាម័យលាងដៃឲ្យស្អាតមុននឹងទទួលទានអាហារ ប្រសិនទទួលទានអាហារនៅខាងក្រៅ ត្រូវមើលថាអាហារនោះត្រូវបានរក្សាទុកក្នុងស្ថានភាពមួយសមរម្យឬអត់ គ្មានធូលីដីហុយចូល និងមានការថែរក្សាបានត្រឹមត្រូវជាដើម។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត សាន់ ចាន់ណា ឯកទេស ក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

បើយោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក(WHO)បានពន្យល់ថាជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលកើតឡើងនៅពេលដែលលំពែងមិនផលិតអាំងស៊ុយលីនគ្រប់គ្រាន់ ឬនៅពេលរាងកាយមិនអាចប្រើអាំងស៊ុយលីនដែលលំពែងផលិតបាន។  អាំងស៊ុយលីន គឺជាអ័រម៉ូនមួយដែលមានតួនាទីគ្រប់គ្រងជាតិស្ករនៅក្នុងឈាម(ដោយជាតិស្ករទាំងនោះបានមកតាមរយះនៅពេលសរីរាង្គកាយរំលាយអាហារ វាផ្តល់ជាតិស្ករទៅក្នុងឈាមរបស់យើង)។ ជាតិស្ករនេះត្រូវបានហៅថាគ្លុយកូស ហើយរាងកាយរបស់យើងប្រើប្រាស់វាដើម្បីទាញយកនូវថាមពលដែលយើងត្រូវការ។  អាហារផ្អែមក្លាយទៅជាគ្លុយកូស ប៉ុន្តែអាហារដទៃទៀតក៏ក្លាយទៅជាគ្លុយកូសផងដែរ ជាពិសេសអាហារជាតិម្សៅ ដូចជាបាយ ដំឡូង នំបុ័ង ឬអាហារផ្សេងទៀតដែលធ្វើពីស្រូវសាឡីជាដើម។ ដូចនេះអាហារមួយចំនួនដែលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរជៀសវាងដែលអាចបង្កហានិភ័យចំពោះអ្នកជំងឺបានដែរ រួមមាន ៖ អាហារមានជាតិស្ករខ្ពស់៖ សូដា បង្អែម និងអាហារដទៃទៀត អាចបង្កើតកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមបានយ៉ាងលឿន។ ទឹកផ្លែឈើ៖ ផ្លែឈើ ដែលមិនសម្បូរជាតិសរសៃត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតតិច ហើយបង្កផលប៉ះពាល់ដល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ប្រសិនបើអ្នកចង់បានភេសជ្ជៈស្រស់ ហើយជួយរក្សាកម្រិតជាតិស្ករឲ្យថេរ នោះគឺក្រូចឆ្មា។ ទឹកដោះគោ៖ ផលិតផលទឹកដោះគោ មួយចំនួន អាចបង្កើនកម្រិតកូលេស្តេរ៉ុលអាក្រក់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក និងបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង។ អាហារសម្បូរខ្លាញ់៖ អាហារ ដែលមានជាតិខ្លាញ់ ដូចជាប្រហិតចៀន និងដំឡូងចៀនជាដើម បង្កហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ព្រោះវា ជួយបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ជាចុងក្រោយសង្ឃឹមថាអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែកគាត់នឹងអាចជៀសវាង ឬតមនៅរបបអាហារខាងលើនេះបានដើម្បីរក្សាសុខភាពខ្លួនឯង ដើម្បីក្រុមគ្រួសារ នឹង ដើម្បីប្រទេសជាតិ។ រៀបចំអត្ថបទដោយ៖ សុផល ផលនីវិសិដ្ឋ និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតនៃសាកលវិទ្យាល័យ អន្តរជាតិ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ     

Share

តើអ្នកទើបតែផ្តាច់បារីមែនទេ? ហើយក៏កំពុងតែមានអារម្មណ៍ថា ចង់ជក់ម្តងៗដែរ មែនទេ? ការពិតទៅ វាជារឿងធម្មតា ដែលអ្នកទើបតែផ្តាច់បារី ចេះតែមានអារម្មណ៍ចង់ជក់ម្តងៗ ព្រោះអ្នកមិនអាចចៀសផុតពីការលាប់ទ្បើងវិញ ដោយសារការញៀនជាតិនីកូទីនក្នុងបារីបានឡើយ។ ករណីនេះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវរៀបចំផែនការ និងប្រុងស្មារតី ក្នុងការយកឈ្នះការជក់បារីទ្បើងវិញ  និងជួយឲ្យអាចផ្តាច់បានអស់មួយជីវិតតាមការអនុវត្ត៣ចំណុចខាងក្រោម៖ ពង្រឹងកម្លាំងចិត្ត សកម្មភាពមួយចំនួន ដែលជួយធ្វើឲ្យចិត្តរបស់អ្នកមានភាពរឹងមាំ រួមមាន៖ • ដំណើរការមួយជំហានម្ដងៗ • ផ្តាច់ការញៀនជាតិនីកូទីន • អនុវត្តការគិតដូចអ្នកមិនជក់បារី • មានអារម្មណ៍ល្អអំពីការរស់នៅថ្មី • តាំងចិត្តដោះស្រាយរាល់ឧបសគ្គ។   សកម្មភាពត្រូវធ្វើ ពេលលាប់ទ្បើងវិញ ប្រសិនបើអ្នកដឹងខ្លួនឯងថា អ្នកកំពុងលាប់ឡើងវិញនោះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវ៖ • រក្សាការជំរុញ និងលើកទឹកចិត្តដល់ខ្លួនឯង • មានអាកប្បកិរិយាវិជ្ជមានជានិច្ច • រំឭកអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ • រៀបចំផែនការសកម្មភាពទ្បើងវិញដដែលៗ៖ ចៀសវាង - ផ្លាស់ប្តូរ  - ពន្យារពេល។   ពេលក្លាយខ្លួនជាអ្នកផ្តាច់បារីបាន១០០% ទោះអ្នកបានផ្តាច់រួចហើយក៏ដោយ​ អ្នកចាំបាច់ត្រូវមានទម្លាប់៖ • ថែរក្សាការប្តេជ្ញាចិត្ត និងលើកទឹកចិត្ត • ប្រើប្រាស់ជំនាញដែលបានរៀន ដើម្បីស្ថិតនៅជាអ្នកមិនជក់បារី • ស្វែងរកឲ្យឃើញនូវលទ្ធភាពវិជ្ជមានដ៏ពេញលេញរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យអនាគតស្ថិតក្នុងដៃរបស់អ្នក • ត្រូវគិតថា អ្នកបានក្លាយខ្លួនជាអ្នកមិនជក់បារី គឺអ្នកបានសម្រេចនូវកិច្ចការ និងការផ្លាស់ប្តូរដ៏មហាអស្ចារ្យ នៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក។   បកស្រាយដោយ៖  វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិ លើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

ប្រសិនបើសម្រេចចិត្តឈប់ជក់បារី  អ្នកត្រូវរៀបចំផែនការនិងកែប្រែទម្លាប់ឬសកម្មភាពខ្លះៗ នោះនឹងទទួលជោគជ័យក្នុងការផ្តាច់បារីបាន១០០%។   ដូច្នេះ ៣ចំណុចខាងក្រោម អាចជួយលោកអ្នកបាន៖ រៀបចំផែនការ និងសកម្មភាព • ឈប់ជក់បារីពិតប្រាកដ តាមកាលបរិច្ឆេទដែលមានកំណត់ • ចូលរួមកម្មវិធីឈប់ជក់បារីយ៉ាងទៀងទាត់ • អនុវត្តតាមការណែនាំ ដែលមានក្នុងជំហានទាំង៧ • ទទួលទានដំណេកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ • សុំការគាំទ្រលើកទឹកចិត្តពីក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិ • ចៀសវាងទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង តែ កាហ្វេ ក្នុងអំឡុងពេលត្រៀមផ្តាច់បារី • ចៀសឲ្យឆ្ងាយពីកន្លែងដែលមានផ្សែងបារី។ អ្វីគួរធ្វើអំឡុងពេលឈប់ជក់បារី • ធ្វើពិធីជប់លាងដោយនិយាយថា «ឈប់ជក់បារីហើយ» • មិនទិញ និងមិនទទួលអំណោយបារី • កម្ទេចចោលបារី • កម្ទេចចានគោះក្រញ៉មបារីចោល • ប្រាប់ទៅក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តភក្តិថាអ្នកបានឈប់ជក់បារីហើយ។ របៀបនៃការទប់ទល់ចំណង់បារី • ប្រកាស ៖ និយាយខ្លាំងៗ ម្តងហើយម្តងទៀត ថាឈប់ជក់បារីហើយ • ពន្យារពេល ៖ ភាគច្រើនចំណង់ចង់ជក់បារីខ្លាំងនឹងបាត់ទៅវិញក្នុងរយៈពេល៣ ទៅ៥នាទី • ដកដង្ហើមវែងៗ ៖ ត្រឹមតែ២ទៅ៣ដង ធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាធូរស្បើយ • ផឹកទឹក ៖ ក្រេបទឹកតិចៗ១ទៅ២កែវ អាចជួយបង្វែរអារម្មណ៍ អ្នកពីចំណង់បារី • ធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗ ៖ ដើម្បីបន្លប់ចិត្តឲ្យភ្លេចបារី អ្នកគួរធ្វើពលកម្ម កិច្ចការផ្ទះ លេងកីឡា អានសៀវភៅ ឬទស្សនាវដ្តី និងទំពាស្ករកៅស៊ូជាដើម។   លោកអ្នកអាចចាប់ផ្តើមដោយព្យាយាមផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តងៗ បើទោះជាពេលខ្លះអ្នកមានអារម្មណ៍ចង់បោះបង់ចោលក៏ដោយ….. បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ផលវិបាកនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺអាចប៉ះពាល់តាំងពីភ្នែករហូតដល់ចុងជើង ប៉ុន្តែផលវិបាកទាំងនោះសុទ្ធតែអាចការពារ ឬអាចពន្យារបាន។ ហេតុនេះ វេជ្ជបណ្ឌិតចង់ឲ្យអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាំងឡាយ បង្កើតទម្លាប់ក្នុងការធ្វើរឿងសំខាន់ៗ ខាងក្រោមឲ្យបានទៀងទាត់ដែលមាន៩ចំណុច… 1. ស្គាល់ចំនួនខ្លះៗ កំហាប់ស្ករក្នុងឈាម(A1C) សម្ពាធឈាម កូឡេស្តេរ៉ុល ទម្ងន់សមាមាត្រនឹងកំពស់(BMI) មុខងារតម្រងនោម ដើម្បីយល់ដឹងពីស្ថានភាពជំងឺទឹកនោមផ្អែមផ្ទាល់ខ្លួន និងតាមដានរាល់សារសំខាន់របស់វា។ 2. តាមដានជាតិស្ករក្នុងឈាម ការធ្វើតេស្តជាតិស្ករក្នុងឈាមជាញឹកញាប់ខុសៗគ្នាពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ ប៉ុន្តែស្ទើរតែគ្រប់គ្នាធ្វើបានល្អប្រសើរ ប្រសិនបើពួកគាត់យល់ពីប្រសិទ្ធភាពនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឬ របបអាហារត្រឹមត្រូវ និងការផ្លាស់ប្តូរកម្រិតថ្នាំ (ជាពិសេសអាំងស៊ុយលីន) ។ 3. ជួបជាមួយអ្នកឯកទេសភ្នែក ជាសំណាងល្អ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមភាគច្រើនមិនមានបញ្ហាភ្នែកប៉ះពាល់ខ្លាំងទេ ប៉ុន្តែនៅពេលវាកើតឡើង វាអាចមានការរំខានខ្លាំង។ យ៉ាងណាមិញ បញ្ហានេះ យើងអាចការពារ និងព្យាបាលបានភាគច្រើន។ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរទៅពិនិត្យបាតភ្នែកជាមួយគ្រូពេទ្យចក្ខុរោគយ៉ាងហោចណាស់មួយដងក្នុងមួយឆ្នាំ ដើម្បីដឹងថាមានផលប៉ះពាល់ដល់សរសៃឈាមបាតភ្នែកឬទេ។ 4. ជួបគ្រូពេទ្យធ្មេញ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមងាយប្រឈម នឹងបញ្ហាធ្មេញ(ភាគច្រើនរលាកអញ្ចាញ និងពុកធ្មេញ) ហេតុនេះ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរពិនិត្យធ្មេញយ៉ាងហោចណាស់ពីរដងក្នុងមួយឆ្នាំ។ 5. ពិនិត្យមើលជើងរៀងរាល់ថ្ងៃ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចកាត់បន្ថយមុខងារសរសៃប្រសាទបាន(ញាណដឹង) ហើយលោកអ្នកប្រហែលជាមិនមានអារម្មណ៍មុត ឬជាំដែលជាធម្មតាបណ្តាលឲ្យឈឺចាប់។ សូមពិនិត្យបាតជើង លាបក្រេមរក្សាស្បែកលើប្រអប់ជើងនៅពេលយប់ ឲ្យប្រាកដថាមានស្បែកជើងពាក់សមស្រប ហើយសុំឲ្យគ្រូពេទ្យពិនិត្យមើលជើងរាល់ពេលទៅជួប។ 6. ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ហាត់ប្រាណ គឺជាផ្នែកមួយនៃការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់លោកអ្នកជាប្រចាំថ្ងៃ! សូមហាត់ប្រាណឲ្យបាន ១៥០នាទីក្នុងមួយសប្តាហ៏ដូចជាដើរ ឬរត់ ដោយអាចប្រើស្មាតហ្វូនដែលមានកម្មវិធីរាប់ជំហានជាជំនួយដល់លោកអ្នកឱ្យដឹងពីចំនួនកំពុងធ្វើ។ 7. ដឹងអ្វីដែលត្រូវញ៉ាំ យកចិត្តទុកដាក់នូវអ្វីដែលលោកអ្នកពិសា។ រក្សាទុកកំណត់ហេតុអាហារដែលមានកម្រិតសន្ទស្សន៏ជាតិស្ករ(ខ្ពស់ មធ្យម និងទាប់) ហើយគួរចៀសវាងអាហារដែលមានជាតិស្ករខ្ពស់ និងកុំហូបជាន់គ្នាច្រើនពេក។ 8. ប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ធ្វើកំណត់ត្រានូវអ្វីទាក់ទងដែលត្រូវពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យនៅពេលណាត់ជួបលើកក្រោយ។ សូមប្រាប់ទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ប្រសិនបើលោកអ្នកមានអារម្មណ៍តប់ប្រមល់ ខ្វាយខ្វល់ ខឹង ឬបាក់ទឹកចិត្ត។ 9. មកតាមការណាត់ឲ្យបានទៀងទាត់ អនុញ្ញាតឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតដឹងពីការវិវឌ្ឍជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាន់ពេលវេលា ទាំងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ហូបចុក ទទួលទានថ្នាំ លទ្ធភាព និងតាមដានឥទ្ធិពលថ្នាំ បើទោះបីលោកអ្នកមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីក៏ដោយ។ លោកអ្នកត្រូវចាំថាទោះជាការរក្សាកម្រិតជាតិស្ករបានល្អក៏ដោយ ប៉ុន្តែ ជំងឺនេះអាចផ្តល់នូវគុណវិបត្តិជាច្រើនទៀត។ ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះចំណុចទាំង៩ខាងលើ ប្រៀបដូចជាប្រទីបបង្ហាញផ្លូវដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីការពារខ្លួនជាប្រចាំផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ក- កុំចូលគេងយប់ជ្រៅ ខ- ខំញ៉ាំអាហារឲ្យបានទៀងពេល គ- គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ឃ- ឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រឿងញៀន ង- ងូតទឹកសម្អាតកាយាឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ច- ចេញទៅក្រៅ ត្រូវការពារស្បែកពីពន្លឺមិនល្អ ឆ- ឆ្លៀតពេលអានបន្ថែមអំពីចំណេះដឹងសុខភាព ជ- ជជែកពីបញ្ហាសុខភាពជាមួយអ្នកជំនាញ ឈ- ឈប់បំផ្លាញសុខភាពខ្លួនឯង ញ- ញញឹមឲ្យបានច្រើន ដ- ដាក់កាលវិភាគសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ឋ- ឋានៈជាអ្វី ក៏ត្រូវឲ្យតម្លៃលើសុខភាព ឌ- ឌឺអ្វីក៏បាន តែហាមរឿងទម្ងន់ និងកម្ពស់ (ប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តគេណាស់ណា) ឍ- ឍ (អត់មានទេ :) :) :) )  ណ- ណាត់ជួបពេទ្យហើយ ហាមខកណាត់ ត- តុបតែងបន្ទប់គេងឲ្យមានផាសុកភាព ថ- ថែទាំទាំងសុខភាពផ្លូវកាយ និងចិត្ត ទ- ទម្លាក់សម្ពាធពីខ្លួនខ្លះ ធ- ធ្វើសមាធិ ដើម្បីសុខភាពផ្លូវចិត្ត  ន- និយាយពីបញ្ហាក្នុងចិត្តជាមួយមនុស្សដែលទុកចិត្ត ប- បើកចិត្តឲ្យទូលាយ ផ- ផឹកទឹកឲ្យបានយ៉ាងតិច២លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ ព- ពិនិត្យសុខភាពតាមកាលកំណត់ ភ- ភ្លេចអ្វី ភ្លេចបាន តែហាមភ្លេចញ៉ាំបាយ ម- មិនថារវល់ម្តេចក្តី ទោះយប់ ឬថ្ងៃ ត្រូវមានពេលសម្រាក យ- យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះបែបបទនៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ រ- រីករាយនឹងអ្វីដែលខ្លួនមាន ល- លែងប៉ះ ឬប្រើប្រាស់ផលិតផលអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព វ- វែកញែកពេលវេលាធ្វើការ និងសម្រាកឲ្យបានច្បាស់លាស់ ស- ស្រលាញ់ខ្លួនឯងឲ្យច្រើនជាងអ្នកដទៃ ហ- ហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ ឡ- ឡើងចុះជណ្តើរជើង ជំនួសជណ្តើរយន្ត អ- អប់រំចិត្តឲ្យចាត់ទុក«សុខភាព» ជាអាទិភាពចម្បង យ៉ាងណាមិញ ទាំងនេះ គ្រាន់តែជាការចងក្រងដោយប្រមូលផ្តុំគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ បើមានអ្វីខុសឆ្គង សូមជួយណែនាំផង...

Share

Myobrace គឺជាឧបករណ៍ពត់ធ្មេញកុមារ (ពត់ធ្មេញតាំងពីពេលមានធ្មេញទឹកដោះ)​ ដែលវាប្រើពេលខ្លី មិនតម្រូវឲ្យពាក់លួស ដើម្បីពត់ និងមិនចាំបាច់ដកធ្មេញពេលពត់នោះទេ។ ចំពោះមនុស្សយើងទូទៅ មិនសូវបានចាប់អារម្មណ៍ និងថែទាំធ្មេញទឹកដោះសម្រាប់កុមារឡើយ ហើយគិតថាវាមិនសូវសំខាន់ទេ​ ចាំពេលដុះធ្មេញស្រុកចាំចាប់ផ្ដើមគិតថែទាំ និងយកចិត្តទុកដាក់។​ ការសិក្សាដោយក្រុមទន្តពេទ្យបានឲ្យដឹងថាការថែទាំធ្មេញទឹកដោះបានល្អ​ វានឹងធ្វើឲ្យធ្មេញស្រុក ឬអចិន្ត្រៃយ៍ដុះចេញមកក៏បានល្អដែរ។ ដូចគ្នានោះដែរ ការដែលយើងពត់ធ្មេញឲ្យហើយ គឺការពត់ធ្មេញចាប់តាំងពីពេលមានធ្មេញទឹកដោះដុះចេញមក ពិតជាល្អ និងប្រើពេលខ្លីជាងការពត់ធ្មេញស្រុក ឬធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍​។ ឧបករណ៍ពត់ធ្មេញ​ Myobrace គឺជាការព្យាបាលពត់ធ្មេញដែលផ្តោតលើការដោះស្រាយមូលហេតុដើមនៃធ្មេញដុះកោង​ ចង្អៀត និងដុះវៀចមិនត្រង់ជួរ​ដែលជាញឹកញាប់ វាកើតដោយគ្មានតម្រូវការសម្រាប់ធ្មេញ ឬការធ្វើឲ្យមានភាពធម្មជាតិ និងការអភិវឌ្ឍល្អនៃធ្មេញ។ ការព្យាបាល គឺសមស្របបំផុតសម្រាប់កុមារដែលមានអាយុពី 3 ទៅ 15ឆ្នាំ និងពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ក្នុងមាត់ដែលអាចប្រើបានក្នុងរយៈពេល 1-2 ម៉ោងក្នុងពេលថ្ងៃ បូកជាមួយនឹងការប្រើពេលគេងនៅពេលយប់។ តាមការសិក្សារបស់ក្រុមទន្តពេទ្យបានឲ្យដឹងថា មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យធ្មេញដុះមិនត្រង់គឺបង្កឡើងតាំងពីពេលដែលយើងមិនបានថែទាំធ្មេញទឹកដោះឲ្យបានល្អ​ និងដោយសារមានទម្លាប់មិនល្អដូចជា កង្វះអនាម័យមាត់ធ្មេញ​ ចូលចិត្តបៀម ដកដង្ហើមតាមមាត់ និងការលូតលាស់មិនល្អចំពោះឆ្អឹងថ្គាម។ អ្វីជាការព្យាបាលរបស់ Myobrace? -កែតម្រូវទម្លាប់មាត់ធ្មេញមិនល្អ -អភិវឌ្ឍ និងកែតម្រូវឆ្អឹងថ្គាម -តម្រង់ធ្មេញឲ្យត្រង់ -បង្កើនប្រសិទ្ធភាពការអភិវឌ្ឍឆ្អឹងមុខ -ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវសុខភាពទូទៅ -កែប្រែទម្លាប់ទទួលទានអាហារឲ្យបានល្អ។ តើ Myobrace ធ្វើការព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច ចំពោះកុមារ? -ធ្វើឲ្យកុមារដកដង្ហើមតាមច្រមុះបានល្អ -ទីតាំងអណ្តាតត្រឹមត្រូវ -ការលេបត្រឹមត្រូវ -រក្សាបបូរមាត់ជាមួយគ្នា -កត្តាទាំង៤ខាងលើនេះហើយក៏ជាមូលហេតុបណ្ដាលឲ្យធ្មេញដុះមិនល្អ។ ការព្យាបាលការពត់ធ្មេញដោយ Myobrace មាន៤ដំណាក់កាល ៖ -ការកែខ្លួនទម្លាប់ -ការអភិវឌ្ឍឆ្អឹងក្រអូមមាត់ -ការតម្រឹមតំរង់ធ្មេញ -រក្សាទុកលំនឹង បន្ទាប់ពីការព្យាបាលពត់ធ្មេញហើយ។ បកស្រាយដោយលោកទន្តបណ្ឌិត លឹម ឈុនស្រេង នៃ  Malis Dental Clinic ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ក្នុង១ឆ្នាំៗ មានមនុស្សស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកមាត់ ឬមហារីកមាត់និងបំពង់កផ្នែកខាងលើ នៅប្រទេសអាមេរិក។ ជាង ៥១,៥៥០ ករណី នៃជំងឺមហារីកមាត់ និងបំពង់កផ្នែកខាងលើ  ត្រូវបានរកឃើញនៅប្រទេសអាមេរិកឆ្នាំនេះ។ ក្នុងករណីទាំងនោះ ៤០% មិនអាចរស់លើសពី៥ឆ្នាំនោះទេ ហើយអ្នកដែលអាចរស់បានរយៈពេលវែងនឹងមានបញ្ហាដូចជា ការខូចទ្រង់ទ្រាយមុខ ឬ មានការពិបាកក្នុងការនិយាយ និង ការញ៉ាំអាហារ។ អត្រាស្លាប់ដោយសារជំងឺនេះនូវមានកម្រិតខ្ពស់ ដោយសារការរកឃើញនៃជំងឺមហារីកយឺត។ បុន្តែ ប្រសិនបើយើងអាចរកឃើញហើយព្យាបាលជំងឺមហារីកមាត់ បានរហ័ស និងព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ការព្យាបាលនឹងមានភាពជោគជ័យខ្ពស់ ព្រមទាំងកាត់បន្ថយផលលំបាកក្រោយការព្យាបាលបានច្រើន ។ គួរត្រួតពិនិត្យមាត់ ធ្មេញជាមួយទន្តបណ្ឌិតឲ្យបានទៀងទាត់ គួរតែពិនិត្យមើលរោគសញ្ញា និង អាការៈនៃមហារីកមាត់ជាប្រចាំដោយនៅពេលមកត្រួតពិនិត្យធ្មេញ និង ត្រូវមកជួបទន្តពេទ្យវិញ ប្រសិនបើរោគសញ្ញានោះមិនបាត់ ឬ ប្រសើរជាងមុន ក្នុងរយៈពេល២ទៅ៣ សប្តាហ៍។ រោគសញ្ញាគួរប្រុងប្រយត្ន័ ៖ •មានដំបៅដែលមិនជាសះស្បើយក្នុងរយៈពេល២សប្តាហ៍ •មានការប្រែពណ៌ទៅជា ក្រហម ស ឬ ខ្មៅ នៃជាលិកាទន់ក្នុងមាត់ •ដំបៅ ដែលមានឈាមពេលប៉ះវា •មានឡើងដុំ ឬ ដុំរឹងលើជាលិកា (ភាគច្រើននៅចំហៀងនៃអណ្តាត) •ជាលិកាឡើងខ្ពស់ជុំវិញ •មានដុំបៅនៅក្រោមធ្មេញស្និត ដែលមិនជាសះក្រោយពេលការកែតម្រូវរួច •ដុំដែលឡើងក្រាស់នៅក្នុងមាត់ •ឡើងដុំរឹងដែលពុំមានការឈឺចាប់នៅក ដែលលើសពី ២សប្តាហ៍ •រោគសញ្ញាទាំងនេះមានភាពដូចគ្នាត្រង់វាមិនជាសះស្បើយទៅវិញ។ រោគសញ្ញានៃមហារីកបំពង់ក ដែលកើតមកពី Human Papilloma Virus “HPV” អាចលើសពី ២ទៅ៣ សប្តាហ៍៖ •ស្អក ឬ ឈឺបំពង់កដែរមិនព្រមជាសះស្បើយ •ឡើងដុំរឹងដែលពុំមានការឈឺចាប់នៅក ដែលលើសពី ២សប្តាហ៍ •ការក្អកដែលមិនព្រមជា •មានការពិបាកក្នុងការលេប មានអារម្មណ៍ថាអាហារដក់ជាប់ក្នុងបំពង់ក •មានការឈឺចាប់ក្នុងត្រចៀកមួយចំហៀង លើសពី ២ទៅ៣ ថ្ងៃ •រោគសញ្ញាទាំងនេះមានភាពដូចគ្នាត្រង់វាមិនជាសះស្បើយទៅវិញ។ ប្រសិនបើមានរោគសញ្ញាទាំងនេះ សូមប្រញាប់ទៅជួបទន្តបណ្ឌិតជំនាញខាងជំងឺមហារីក។ កត្តាហានិភ័យ យោងទៅតាមការស្រាវជ្រាវ មានកត្តាច្រើន ដែលបង្កជាជំងឺមហារីកមាត់ និងបំពង់ក។ កាលពីមុន ជំងឺនេះភាគច្រើនកើតមានទៅលើមនុស្សដែលជក់បារី និង ផឹកស្រា ចាប់ពីអាយុ៥០ឡើងទៅ  ប៉ុន្តែបច្ចុ្បន្ន គេបានកត់សម្គាល់ថា ជំងឺមហារីកអាចនឹងកើតមានឡើងលើមនុស្សវ័យក្មេងអាយុតិចជាង៥០ឆ្នាំ ដែលមិនជក់បារីផងដែរ ដោយសារតែវីរុសប្រភេទម្យ៉ាងដែលមានឈ្មោះថា HPV16 ។ Human Papilloma virus (HPV16) មានការទាក់ទងគ្នារវាង ការវិវត្តិនៃ មហារីកមាត់ និងបំពង់ក (ភាគច្រើននៅក្រោមអណ្តាត) ។ វីរុសនោះនឺងបាត់ដោយឯកឯង (៩៩%) បុន្តែ១% ទៀតអាចផ្ទុកវីរុស ហើយវាអាចបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីក។ ភាគច្រើននៃជំងឺមហារីកកើតទៅលើមនុស្សប្រុសច្រើនជាងស្រ្តី។ ប្រភព ៖ Oral Cancer Foundation  NEWPORT Beach, California, ថ្ងៃ២ ខែមេសា ២០១៨ /PRNewswire/ បកប្រែជាខេមរភាសាដោយ ៖ សមាគមទន្តពេទ្យកម្ពុជា (CDA)

Share
Top