Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ជំងឺមហារីកកស្បួន គឺជាជំងឺមហារីកកាចមួយដែលជួបប្រទះទៅលើស្ត្រីភេទហើយវាក៏ជាជំងឺមហារីកនៃមូលហេតុជំងឺដែលបានរកឃើញតែមួយគត់ផងដែរ។ជំងឺនេះកើតមានបានបណ្ដាលមកពីការឆ្លងវីរុស(HPV)។វីរុស(HPV)នោះអាចទាក់ទិនបញ្ចូនឆ្លងកាត់នឹងស្បែកតែម្ដង ហើយថិរវេលាបង្កមានរយៈពេលជាង១០ឆ្នាំ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក្ដីជំងឺមហារីកស្បួននេះអាចមានវិធានការការពារបានដោយគ្រាន់តែព្យាយាមធ្វើការស្វែងយល់ពីរោគសញ្ញារបស់វាហើយកំណត់ពេលវេលាធ្វើការស្កេន(screening)រកជំងឺមហារីកកស្បួនបើជួបប្រទះគើតមានវាភ្លាមនោះអ្នកត្រូវតែរួសរាន់ព្យាបាលឲ្យបានភ្លាមៗ។ រោគសញ្ញាបង្ហាញពីជំងឺមហារីកកស្បួន ៖ ១ ទាក់ទងនឹងកស្បួនដាច់រលាត់៖  ជាទូទៅអ្នកជំងឺភាគច្រើនតែងមានកស្បួនដាច់រលាត់។ការបើកស្បួនមានការដាច់រលាត់កម្រិតខ្លាំងនេះក៏ជាមូលហេតុដ៏សំខាន់ក្នុងការកើតមាននៅរោគសញ្ញាមហារីកនេះផងដែរ។  ២ ភាពរំភើបមានការចេញឈាម៖  ភាពរំភើបមានការចេញឈាមគឺជារោគសញ្ញាមហារីកកស្បូនដែលលេចឡើងជាងគេបំផុតប្រហែលជា៧០%ទៅ៨០%នៃអ្នកជំងឺមហារីកទ្វាមាសរបស់គាត់មានលេចឈាម។ភាគច្រើនតែងតែបង្ហាញថាក្រោយពេករួមភេទរួចឬក៏ធ្វើការពិនិត្យរោគស្ត្រីរួចឬក៏បត់ជើងធំមានការប្រើកម្លាំងខ្លាំងបណ្ដាលឲ្យទ្វាមាសមានការធ្លាក់សនិងមានលាយឈាមផងដែរ។  ៣ ទ្វារមាសហូរឈាមមិនត្រូវមានលក្ខខណ្ឌ៖ រដូវរបស់ស្ត្រីវ័យចំណាស់មានរយៈពេលច្រើនឆ្នាំភ្លាមៗនោះ ក៏មានការចុករោយដោយគ្មានមូលហេតុអ្វីសោះ។ កម្រិតនៃការហូរឈាមមិនសូវជាច្រើនទេ ប៉ុន្តែមានការឈឺក្នុងពោះ ឈឺចង្កេះនិងរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតហើយអាចងាយនឹងធ្វេសប្រហែស។ទ្វារមាសហូរឈាមមិនត្រូវតាមលក្ខខណ្ឌនេះភាគច្រើនជាសញ្ញាដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺមហារីកកស្បួនអ្នកជំងឺវ័យចំណាស់មួយចំនួនបណ្ដាលមកពីរោគសញ្ញាទាំងអស់នេះមានក៏មកធ្វើការវិនិច្ឆ័យរោគហើយក៏ទទួលបានការវិនិច្ឆ័យរោគនិងរួសរាន់ព្យាបាលជំងឺមហារីកកស្បូនដំណាក់កាលដំបូងនេះតែម្ដង។   ៤​​​​​ ឈឺចុកចាប់៖ ការឈឺចាប់តែងតែកើតឡើងនូវការឈឺចាប់នៅត្រង់ផ្នែកខាងក្រោមពោះឬឈឺចង្កេះជួនកាលការឈឺចាប់ទាំងនោះអាចកើតមានត្រង់ផ្នែកខាងលើផ្លូវនិងគន្លាក់ឆ្អឹងសន្លាក់នៅពេលមករដូវបត់ជើងធំឬក៏នៅពេលរួមភេទនោះគឺមានការឈឺចាប់ទ្វេដងជាពិសេសនៅពេលដែលការហើមរលាកបានថយចុះនៅក្នុងការពង្រើកសរសៃភ្ចាប់គន្លាក់ឆ្អឹងរបស់ស្បូនឬក៏នៅក្នុងការរាលដាលទៅលើសរសៃភ្ចាប់គន្លាក់ឆ្អឹងទូទៅត្រង់ផ្នែកខាងក្រោមនឹងក្លាយទៅជាជំងឺស្បូនរុំារៃទៅជិតដំណើរហើមរលាករបស់ជាលិកាដែល ត្រូវបានតភ្ជាប់គ្នានោះ នៅពេលដែលសរសៃពួរបានរីកធំ ការឈឺចាប់កាន់តែខ្លាំង។​​រាល់ការប៉ះពាល់កស្បូនធ្វើឲ្យមានការឈឺចាប់ភ្លាមៗនៅទីតាំងឆ្អឹងត្រគាកដែលមានឈ្មោះថា រណ្ដៅឆ្អឹងផាល (lilac fossa) និងកញ្ចូញគូតហើយមានអ្នកមហារីកស្បូនមួយចំនួនលេខចេញនូវអាការៈក្អួតចង្អោរផងដែរ។ល។ ៥ ទ្វារមាសមានធ្លាក់សជាច្រើន ៖ ជាទូទៅ មានអ្នកជំងឺមហារីករហូតដល់៧០%ទៅ៨០%មានបរិមាណធ្លាក់សដែលមានកម្រិតខុសៗគ្នា។ ភាគច្រើនបង្ហាញឲ្យឃើញថារន្ធយោនីមានហៀរទឹករងៃជាច្រើន ក្រោមមកក៏មានធំក្លិនស្អុយ និងមានការប្រែប្រួលពណ៌ផងដែល។ ដោយសារតែការកំរើកឡើងនៃមហារីកចំពោះអ្នកជំងឺមហារីកកស្បូន ធ្វើឲ្យមុខងារធ្លាក់សនៃក្រពេញស្បូនមានសភាពហួសហេតុ បណ្ដាលឲ្យការធ្លាក់សមានលក្ខណៈដូចជ័រកាវអញ្ចឹង ។ ការធ្លាក់សមានសភាពខុសប្រក្រតីនេះមានបង្ហាញឲ្យឃើញបរិមាណមានកម្រិតច្រើននិងមានការប្រែប្រួលខុសពីធម្មតាផងដែរទាំងនេះហើយជារោគសញ្ញាដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺមហារីកកស្បូន។អ្នកឯកទេសផ្នែកមហារីកមាត់ស្បូននៃមន្ទីរពេទ្យក្វាងចូវទំនើបផ្នែកមហារីកបានបង្ហាញឲ្យឃើញថាប្រសិនបើជួបប្រទះរោគសញ្ញាជំងឺមហារីកកស្បូនដូចខាងលើនេះ គួរតែប្រញប់ប្រញាល់មកកាន់មន្ទីរពេទ្យដើម្បីធ្វើការពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation  ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

បម្រែបម្រួលដែលកើតមានឡើងនៅដំណាក់កាលអស់រដូវ និងក្បែរអស់រដូវរបស់ស្ត្រី  សុទ្ធសឹងតែអាចចូលរួមផ្តល់ឲ្យស្ត្រីនូវបទពិសោធន៍អាក្រក់ជាច្រើនដែលជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពជីវិត។ ដូចនេះ  ការថែទាំដែលជាក់លាក់គួរតែត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីទ្រទ្រង់ផាសុកភាពក្នុងពាក់កណ្តាលជីវិតក្រោយរបស់ពួកគាត់។ ការគាំទ្រផ្នែកផ្លូវចិត្ត ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ របបអាហារ ក៏ដូចជាឱសថបំប៉នជាដើម  ត្រូវបានពិចារណាក្នុងការរួមបញ្ចូលជាចាំបាច់ជាមួយនឹងការព្យាបាលចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ តួយ៉ាង  ជម្រើសនៃឱសថបំប៉នមួយចំនួនត្រូវបានលើកយកមកពិភាក្សាជាបន្តបន្ទាប់ទាក់ទិននឹងការជួយគាំទ្រយ៉ាងប្រសើរដល់ការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូន ក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយរោគសញ្ញារំខាន  និងការប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតនៅពេលអស់រដូវ  ជាពិសេសឱកាសក្នុងការកាត់បន្ថយកម្រិតអ័រម៉ូនដែលត្រូវប្រើប្រាស់ផងដែរ។ ក្នុងឱសថបំប៉នជាច្រើន វីតាមីនសេក៏ត្រូវបានអ្នកជំនាញលើកមកបកស្រាយចំពោះសុខភាពរបស់ស្រ្តីអស់រដូវផងដែរ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថាអាស៊ីតអាស្កូបប៊ិច ឬវីតាមីនសេជាសារធាតុដ៏សំខាន់សម្រាប់ការកកើតនៃកោសិកាឆ្អឹងដោយសារតែវាជាអ្នកភ្ញោចProcollagen ដែលជំរុញឲ្យមានការផលិតកូឡាជែន  (collagen) និងភ្ញោចសកម្មភាពរបស់ Alkaline phosphatase ដែលជាធាតុសម្គាល់របស់កោសិកាឆ្អឹងថ្មីៗ ក៏ដូចជាការពារការរសាត់នៃឆ្អឹងដែលជាមូលហេតុនៃការពុកឆ្អឹងផងដែរ។ ដោយឡែក ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវដែលមានកង្វះនូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន  សម្ពាធនៃអុកស៊ីតកម្មគឺជាកត្តាដ៏ចម្បងមួយដែលធ្វើឲ្យមានការថយចុះនូវភាពយឺតនៃសរសៃឈាម  និងជំរុញឲ្យមានការប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ វីតាមីនសេ ជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ល្អមួយដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការចូលរួមជំរុញមុខងាររបស់ជញ្ជាំងសរសៃឈាម (Endothelial  function) និងរក្សាលំនឹងកូឡេស្តេរ៉ុល (Cholesterol homeostasis) ជាពិសេសចំពោះស្ត្រីដែលមានកត្តាប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។   ជាចុងក្រោយ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិតមានជាដំបូន្មានសម្រាប់ស្ត្រីគ្រប់រូបដែលកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហានៃការអស់រដូវនេះថា គួរមកពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដើម្បីស្វែងរកជំងឺផ្សេងទៀតដូចជា ជំងឺមហារីកជាដើម រីឯការធ្វើលំហាត់ប្រាណក៏ចាំបាច់រាប់បញ្ចូលក្នុងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃផងដែរ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖  សារធាតុបំប៉នសំខាន់ៗសម្រាប់សុខភាពស្ត្រីនៅអំឡុងពេល និងក្បែរអស់រដូវ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឯក ម៉េងលី វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃគ្លីនិកលុច្ស ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation  ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល  ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ជំងឺមហារីកសុដន់ គឺជាប្រភេទមហារីកដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ ចំពោះស្រ្តីនៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ អត្រាកើតមានថ្មីនៃជំងឺនេះ មានប្រមាណ២,៣០០ករណីចំពោះបុរស និង២៣០,០០០ ករណីចំពោះស្រ្តី។ ដំណាក់កាលនៃមហារីកសុដន់មានដូចជាដំណាក់កាលដំបូង ដំណាក់កាលដែលអាចព្យាបាលជា និងដំណាក់កាលរីករាលដាលដែលមានវិធីព្យាបាលផ្សេងៗពីគ្នា។ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យបានឆាប់រហ័សនៃជំងឺ មហារីកសុដន់នេះការស្ទាបពិនិត្យមើលសុដន់ដោយខ្លួនឯងត្រូវបានអនុវត្តនិងគួរអនុវត្តល្អបំផុតបន្ទាប់ពីថ្ងៃមករដូវដំបូងរបស់អ្នកបាន៣ទៅ៥ ថ្ងៃជារៀងរាល់ខែ។ការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនគឺជាការពិនិត្យមើលការប្រែប្រួលឬបញ្ហាផ្សេងៗនៃជាលិកាសុដន់ដែលអាចធ្វើបានដោយខ្លួនឯងពេលនៅផ្ទះ។ការពិនិត្យនេះរួមផ្សំទាំងការពិនិត្យមើលនិងការស្ទាបដែលមាន៥ជំហានដូចខាងក្រោម ៖ -ជំហានទី១ ៖ ចាប់ផ្តើមដោយមើលសុដន់នៅមុខកញ្ចក់ដោយដាក់ដៃច្រត់ចង្កេះ។ លោកអ្នកត្រូវពិនិត្យទៅលើទំហំ រូបរាង និងពណ៌នៃសុដន់ទាំងសងខាង។ -ជំហានទី២ ៖ លើកដៃរបស់អ្នកទាំងសងខាងឡើងលើ ហើយពិនិត្យមើលដូចជំហានទី១។ -ជំហានទី៣ ៖ ខណៈពេលដែលអ្នកនៅមុខកញ្ចក់ អ្នកត្រូវពិនិត្យមើលការហូរចេញនៃទឹកពីចុងសុដន់ទាំងសងខាង ដែលអាចជាទឹកថ្លាពណ៌ទឹកដោះគោ ពណ៌លឿង ឬឈាម។ -ជំហានទី៤ ៖ គេងផ្ងារ ហើយស្ទាបដោយប្រើដៃស្តាំស្ទាបសុដន់ខាងឆ្វេង បន្ទាប់មកដៃឆ្វេងស្ទាបសុដន់ខាងស្តាំ។ សូមស្ទាបដោយដាក់ម្រាម៣កណ្តាលឲ្យត្រង់ សង្កត់ល្មមៗជារាងរង្វង់ហើយចាប់ផ្តើមពីឆ្អឹងដងកាំបិតចុះមករកផ្នែកខាងលើនៃពោះ និងពីក្លៀកមកឆ្អឹងសន្ទះទ្រូង។ អ្នកត្រូវច្បាស់ថាគ្រប់ផ្នែកនៃសុដន់ត្រូវបានស្ទាប។  អ្នកក៏អាចចាប់ផ្តើមពីចុងសុដន់ ហើយស្ទាបជារង្វង់ចេញទៅក្រៅធំទៅៗរហូតដល់គែមខាងក្រៅនៃសុដន់។ មួយវិញទៀត អ្នកអាចស្ទាបដោយរំកិលម្រាមដៃរបស់អ្នកចុះឡើងៗជាជួរៗ។ វិធីរំកិលចុះឡើងៗនេះហាក់ដូចជាមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះស្រ្តីភាគច្រើន។ អ្នកអាចស្ទាបស្បែក និងជាលិកាក្រោមស្បែកបានតាមរយៈការស្ទាបសង្កត់ថ្នមៗ និងសង្កត់ល្មម ដើម្បីស្ទាបជាលិកាដែលនៅចំកណ្តាលនៃសុដន់។ ចំណែកឯជាលិកាដែលនៅជ្រៅៗ អ្នកអាចស្ទាបបានដោយការសង្កត់ឲ្យខ្លាំងបន្តិច។ -ជំហានទី៥ ៖ ជាចុងក្រោយ អនុវត្តការស្ទាបសុដន់ទាំងមូលតាមជំហានទី៤ ដោយប្តូរឥរិយាបថពីគេងទៅអង្គុយ ឬឈរវិញ។ ស្វែងយល់ពីការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង ពីគ្រូពេទ្យជំនាញ តាមរយៈ អត្ថបទនេះ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

បម្រែបម្រួលដែលកើតមានឡើងនៅដំណាក់កាលអស់រដូវ និងក្បែរអស់រដូវរបស់ស្ត្រី សុទ្ធសឹងតែអាចចូលរួមផ្តល់ឲ្យស្ត្រីនូវបទពិសោធន៍អាក្រក់ជាច្រើនដែលជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពជីវិត។ ដូចនេះ ការថែទាំដែលជាក់លាក់ គួរតែត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីទ្រទ្រង់ផាសុកភាពក្នុងពាក់កណ្តាលជីវិតក្រោយរបស់ពួកគាត់។ ការគាំទ្រផ្នែកផ្លូវចិត្ត ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ របបអាហារ ក៏ដូចជាឱសថបំប៉នជាដើម ត្រូវបានពិចារណាក្នុងការរួមបញ្ចូលជាចាំបាច់ជាមួយនឹងការព្យាបាលចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ តួយ៉ាង ជម្រើសនៃឱសថបំប៉នមួយចំនួន ត្រូវបានលើកយកមកពិភាក្សាជាបន្តបន្ទាប់ទាក់ទិននឹងការជួយគាំទ្រយ៉ាងប្រសើរដល់ការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូន ក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយរោគសញ្ញារំខាន និងការប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតនៅពេលអស់រដូវ ជាពិសេសឱកាសក្នុងការកាត់បន្ថយកម្រិតអ័រម៉ូនដែលត្រូវប្រើប្រាស់ផងដែរ។ 1.    សារធាតុចម្រាញ់ពីតែបៃតង (Green Tea Extract) តែបៃតងត្រូវបានដឹងថាជាប្រភពដ៏សំខាន់មួយនៃសារធាតុ Phytochemicals (រួមមានខ្សែស្រឡាយមួយចំនួននៃពពួក Catechins  ដែលក្នុងនោះសម្បូរជាងគេគឺ Epigallocatechin Gallateឬ EGCG) ដែលជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ខ្លាំងក្លា បើប្រៀបទៅនឹងតែខ្មៅ និងតែអ៊ូឡុង។ ក្រៅពីនោះ តែបៃតងក៏មានផ្ទុកសារធាតុពោរ-ពេញដោយអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនទៀត ដែលធ្វើឲ្យវាត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការការពារជំងឺមហារីកច្រើនប្រភេទ ជំងឺបេះដូង រាក់ស៊ីធ្មេញលើសទម្ងន់ ទឹកនោមផ្អែម និងបង្កើនប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ។ គុណប្រយោជន៍របស់វាក៏ត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវផងដែរ តាមរយៈការថយចុះនៃបរិមាណជាតិខ្លាញ់ (Triglycerides ឬ TC) និងកូឡេស្តេរ៉ុល (LDL-C) ក្នុងឈាម។ ក្រៅពីនោះ វាក៏ដើរតួយ៉ាងប្រសើរក្នុងការគ្រប់គ្រងទម្ងន់ទៀតផង។ 2.    សារធាតុ Isoflavones ក្នុងសណ្តែកសៀង (Soy Isoflavones) Isoflavones ដែលសម្បូរនៅក្នុងសណ្តែកសៀង ត្រូវបានចាត់ចូលក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ Phytoestrogensដោយសាររចនាសម្ព័ន្ធរបស់វាប្រហែលនឹងអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនដែលមានក្នុងខ្លួនរបស់យើង ដែលធ្វើឲ្យវាអាចមានលទ្ធភាពទៅភ្ជាប់នឹងរេស៊ិបទ័ររបស់អឺស្ត្រូសែនបាន និងអាចផ្តល់នូវឥទ្ធិពលដូចទៅនឹងអឺស្ត្រូសែនធម្មជាតិ។ ហេតុនេះហើយ វាត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាពិសេសសម្រាប់ស្រ្តីអស់រដូវ ជាមួយនឹងឥទ្ធិពលកាត់បន្ថយរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវ មហារីកសុដន់ មហារីកស្បូន ជំងឺប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង ឆ្អឹង និងបញ្ហាជាច្រើនទៀតដែលស្ត្រីអស់រដូវអាចរងគ្រោះ។ សារធាតុនេះក៏អាចប្រើប្រាស់បានចំពោះកូនក្មេងនិងមនុស្សជំទង់ ដោយពុំមានផលប៉ះពាល់ទៅលើការលូតលាស់របស់ពួកគេឡើយ។ ក្រៅពីនោះ Soy Isoflavones ក៏អាចបញ្ចេញនូវសកម្ម-ភាពការពារកោសិកាប្រសាទ ដែលមានសារប្រយោជន៍ដល់ការលូតលាស់ប្រាជ្ញាស្មារតីអាកប្បកិរិយា និងការបន្តពូជទៀតផង។ 3.លីកូប៉ែន (Lycopene) Lycopene គឺជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលមានអានុភាពបំផុត ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសក្នុងការប្រើប្រាស់សម្រាប់ស្ត្រីអស់រដូវក្នុងការបញ្ចេញចោលនូវពពួករ៉ាឌីកាល់សេរីដែលបង្កើតជាអុកស៊ីតកម្មនៅក្នុងរាងកាយ។ គួរបញ្ជាក់ថា ការថយចុះស្របពេលជាមួយគ្នានៃសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម និងអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនក្នុងរាងកាយរបស់យើងទៅតាមអាយុ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងផលវិបាកពីរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវ ក៏ដូចជាបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតរបស់ស្រ្តីដូចជា ជំងឺបេះដូង និងពុកឆ្អឹងជាដើម។ ក្រៅពីនោះ Lycopene ក៏មានសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងមហារីក និងការកកខ្លាញ់នៅសរសៃឈាមអាកទែរ(Antiatherogenic) ក៏ដូចជាចូលរួមក្នុងការសម្របសម្រួលអន្តរកម្មរវាងកោសិកា បម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ ព្រមទាំងការខូចខាតនូវចង្វាក់មេតាបូលីសផងដែរ។ 4.    វីតាមីនសេ (Vitamin C) ការសិក្សាបានបង្ហាញថា អាស៊ីតអាស្កូបប៊ិច ឬវីតាមីនសេ ជាសារធាតុដ៏សំខាន់សម្រាប់ការកកើតនៃកោសិកាឆ្អឹង ដោយសារតែវាជាអ្នកភ្ញោចProcollagen ដែលជំរុញឲ្យមានការផលិតកូឡាជែន (collagen) និងភ្ញោចសកម្មភាពរបស់ Alkaline phosphatase ដែលជាធាតុសម្គាល់របស់កោសិកាឆ្អឹងថ្មីៗ ក៏ដូចជាការពារការរសាត់នៃឆ្អឹងដែលជាមូលហេតុនៃការពុកឆ្អឹងផងដែរ។ ដោយឡែក ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវដែលមានកង្វះនូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន សម្ពាធនៃអុកស៊ីត-កម្មគឺជាកត្តាដ៏ចម្បងមួយដែលធ្វើឲ្យមានការថយចុះនូវភាពយឺតនៃសរសៃឈាម និងជំរុញឲ្យមានការប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ វីតាមីនសេ ជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ល្អមួយដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការចូលរួមជំរុញមុខ-ងាររបស់ជញ្ជាំងសរសៃឈាម (Endothelial function) និងរក្សាលំនឹងកូឡេស្តេរ៉ុល (Cholesterol homeostasis) ជាពិសេសចំពោះស្ត្រីដែលមានកត្តាប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។   5.    កាល់ស្យូម (Calcium) តម្រូវការកាល់ស្យូមនឹងមានការកើនឡើងចំពោះស្ត្រីក្នុងវ័យអស់រដូវ ឬនៅពេលស្ត្រីបាត់បង់នូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន។ គួរបញ្ជាក់ថា ការស្រូបចូលរបស់កាល់ស្យូមនៅពោះវៀននឹងថយចុះជាលំដាប់ផងដែរទៅតាមអាយុ (នៅអាយុ ៦៥ឆ្នាំ ការស្រូបនេះនឹងថយចុះរហូតដល់ ៥០% បើប្រៀបនឹងវ័យជំទង់)។ ដោយសារតែហេតុការណ៍នេះ ស្ត្រីអស់រដូវត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងការបាក់បែកឆ្អឹងដោយសារជំងឺពុកឆ្អឹង។ កាល់ស្យូម អាចបង្កើននូវអានុភាពនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ ព្រមទាំងមានសកម្មភាពជំរុញប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលដើម្បីកាត់បន្ថយការបាត់បង់ឆ្អឹង។ ដូចនេះការប្រើប្រាស់កាល់ស្យូមក្នុងកម្រិតសមរម្យគឺជាគន្លឹះយ៉ាងសំខាន់រួមបញ្ចូលក្នុងការព្យាបាលនានាសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានជំងឺពុកឆ្អឹង។កម្រិតប្រើប្រាស់មិនលើសពី២,៥០០ មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃនៃកាល់ស្យូមតាមរយៈអាហារ និងឬ អាហារបំប៉ន ត្រូវបានបញ្ជាក់ថាមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នកមានសុខភាពល្អទូទៅ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឯក ម៉េងលី វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃគ្លីនិកលុច្ស ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សំណួរ ៖ ខ្ញុំរស់នៅខេត្តបាត់ដំបង។ ម៉ាក់របស់ខ្ញុំមានអាយុ៥១ឆ្នាំ តែគាត់មិនទាន់អស់រដូវទេ។ ខ្ញុំឮគេថាគាត់នឹងប្រឈមនឹងជំងឺពុកឆ្អឹង នៅពេលគាត់អស់រដូវ តែគាត់មានជំងឺលើសឈាម និងកំពុងព្យាបាលជាប្រចាំ។ តើការញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិកាល់ស្យូម និងទឹកដោះគោអាចប៉ះពាល់អ្វីដែរឬទេ? តើគាត់គួរត្រៀមខ្លួនដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីការពារបញ្ហានេះ? ចម្លើយ ៖ ជាទូទៅស្រ្តីនៅជុំវិញពេលអស់រដូវ ច្រើនមានការចុះអន់ថយនូវគុណភាពឆ្អឹង ហេតុនេះហើយការទទួលទានអាហារដែលមានជាតិកាល់ស្យូម គឺជាវិធីល្អមួយ។ ឯការពិសាទឹកដោះគោ ក៏មិនមែនជាការហាមឃាត់ដែរ ព្រោះវាសម្បូរនូវជាតិកាល់ស្យូម ប៉ុន្តែត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន  ដោយសារមូលហេតុថាទឹកដោះគោមានជាតិផ្សេងទៀតច្រើន ដូចជា ប្រូតេអ៊ីន វីតាមីន និងខ្លាញ់ជាដើម។  ប្រសិនបើគាត់ធាត់ គឺសារពាង្គកាយរបស់គាត់លើសជាតិប្រូតេអ៊ីន បណ្តាលឲ្យគាត់ឡើងជាតិអាស៊ីតដែលធ្វើឲ្យឈឺសន្លាក់។ ម៉្យាងវិញទៀត ការត្រៀមខ្លួនដែលល្អបំផុតគឺ ការហូបចុក និងគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ព្រមទាំងការលេងកីឡាតាមអាយុរបស់គាត់ផងដែរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គាត់ក៏គួរធ្វើការជួបប្រឹក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យផងដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រ្តាចារ្យ លឹម តាំង សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុ-ខាភិបាល ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សំណួរ ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ២០ឆ្នាំ ភេទស្រី កម្ពស់ ១.៦៥ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៥២គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃជានិស្សិត។ នាងខ្ញុំមានបញ្ហាដោយការមករដូវមិនទៀង វាមានលក្ខណៈក្រហមរាងលឿង ហើយម៉ដ្ឋដោយមិនដឹងថាជាឈាម ឬជាសញ្ញាអំពីជំងឺអ្វីនោះទេ។ រោគសញ្ញានេះ កើតឡើងយូរៗម្តង រួចក៏បាត់ទៅវិញ។ បច្ចុប្បន្ន ខ្ញុំមិនធ្លាប់ទទួលបានការព្យាបាល ហើយក៏មិនប្រើថ្នាំអ្វីដែរ។ ខ្ញុំចង់សួរថា តើវាជាប្រភេទជំងឺអ្វី? តើវាអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរឬទេ? ចម្លើយ ៖ ការផ្លាស់ប្តូរណាមួយនៃឈាមរដូវ ប្រចាំខែរបស់ប្អូន អាចជាសញ្ញានៃការរលាក សរីរាង្គនៅក្នុងអាងត្រគាក ឬជាភាពមិនប្រក្រតី នៃដំណើរអ័រម៉ូន ដែលប្អូនត្រូវតែទៅជួបជាមួយ វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរោគស្ត្រី និងទទួលការពិនិត្យ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃ Anna Women and Baby’s Center ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សំណួរ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ៣៥ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តព្រះសីហនុ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំតែងមានអាការៈឈឺចុករួយផ្នែកខាងក្រោមចង្កេះជារឿយៗ ហើយពេលខ្លះឈឺចាប់ខ្លាំងរហូតដល់ពិបាកទ្រាំខ្លាំងណាស់ក្នុងកំឡុងពេលមានរដូវ។ តើនេះជារោគសញ្ញានៃជំងឺអ្វី? តើខ្ញុំគួរធ្វើដូចម្ដេចពេលមានអាការៈឈឺចាប់បែបនេះ? ចម្លើយ៖ មូលហេតុនៃការមករដូវមានការឈឺចាប់មានដូចជា ស្បូនមានដុំសាច់ដែលរាំងខ្ទប់លំហូរនៃឈាម មានគីស្តអង់ដូមេទ្រីយ៉ូសនៅក្រពេញដៃស្បូន និងការកន្ត្រាក់នៃសាច់ដុំស្បូនពេលមករដូវ។ ចំពោះប្អូនស្រីដែលមានអាការៈបែបនេះសូមប្រញាប់ទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យបានសមស្រប។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ហួត សេង ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត

Share

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ២២ឆ្នាំ កម្ពស់ ១. ៦៥ ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៧៧គីឡូក្រាម ជានិស្សិត។  តាំងពីមានរដូវលើកដំបូងនៅអាយុប្រហែល ១៦ឆ្នាំខ្ញុំមិនដែលមករដូវទៀងទាត់ឡើយ ដោយជាទូទៅ តែងតែមករដូវនៅរវាង ២ ទៅ ៣ខែម្តង ឬយូរជាងនេះ ហើយម្តងៗមានធ្លាក់ឈាមរដូវតិចតួច រយៈពេល ២ ទៅ ៤ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំធ្លាប់បានប្រើប្រាស់ថ្នាំលក្ខណៈដូចថ្នាំដើម្បីឲ្យមករដូវតាមរយៈការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យប្រហែល ២ខែ តែក្រោយពីបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់វាក៏ដូចដើម។ ក្រោយមកនៅ ២ឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានទៅជួបនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតផ្សេងទៀត និងត្រូវបានពិនិត្យឃើញថា ស្បូនរបស់ខ្ញុំលូតលាស់មិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលតម្រូវឲ្យខ្ញុំព្យាបាលដោយថ្នាំលេបរយៈពេលដល់ទៅ៦ខែ និងចាក់ថ្នាំរយៈពេល ៣ថ្ងៃនៅក្នុងខែនីមួយៗផងដែរ។ នៅអំឡុងពេលព្យាបាលខ្ញុំមករដូវបានទៀងទាត់ល្អ និងច្រើនគួរសម។ ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពីការព្យាបាលនោះបានមួយខែ ខ្ញុំក៏លែងមករដូវរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ហើយខ្ញុំពុំមានអាការៈពុំស្រួលក្នុងខ្លួនណាមួយឡើយ។ ខ្ញុំចង់សួរទៅ វេជ្ជបណ្ឌិតថា តើការមិនមករដូវនេះបណ្តាលមក ពីអ្វី? តើវាអាចមកពីការលើសទម្ងន់របស់ខ្ញុំ ឬ ជំងឺណាមួយ? ប្រសិនបើនៅតែរដូវមិនមកតើវាមានផលប៉ះពាល់ដែរឬទេ? និងតើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណាចំពោះបញ្ហានេះ? ចម្លើយ ៖ ស្ថានភាពនេះអាចទាក់ទងនឹងជំងឺនៃប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនរបស់រាងកាយ។ ការលើសទម្ងន់ និងការមករដូវមិនទៀងទាត់ អាចជាសញ្ញារបស់ បណ្តុំរោគសញ្ញានៃគីស្តនៅក្នុងអូវែ (Polycystic Ovary Syndrome) ដែលអាចជាមូលហេតុនៃការមិនមានកូននៅថ្ងៃក្រោយផងដែរ។ ដូចនេះ ប្អូនត្រូវទៅជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរោគស្ត្រីជាមុន និងធ្វើការពិនិត្យផ្សេងៗ រួមទាំងការពិនិត្យឈាម ដើម្បីតាមដានប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនបន្តពូជ ក៏ដូចជាធ្វើការពិនិត្យទ្វារមាសដោយតេស្តអុលត្រាសោនផងដែរ។ ក្រោយពីនោះ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្តល់ការព្យាបាលយោងតាមលទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្ត។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃ Anna Women and Baby’s Center ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

   ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន គឺជាជំងឺដែលកើតឡើងនៅបន្ទាប់មុខរបស់ស្បូន។ បើសិនជាអ្នកជំងឺដឹងបានឆាប់រហ័សនៅពេលដែលទើបនឹងកើតវាអាចព្យាបាលបាន។ នៅពេលអ្នកត្រូវបានពិនិត្យឃើញថាមានជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនការទទួលទានអាហារមានសារធាតុចិញ្ចឹមវាអាចជួយធ្វើអោយអាការៈជំងឺនៅក្នុងរាងកាយបានប្រសើរឡើង។ ហេលស៍ថាម នឹងលើកយកមកបញ្ហាដែលសក្ដិសមសម្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន មកចែកជួនអ្នកអានទាំងអស់គ្នា។ ·អាហារធញ្ញជាតិ៖អាហារធញ្ញជាតិគីផ្នែកមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់របបអាហារព្រោះវាសម្បូរទៅដោយជាតិសរសៃនឹងវីតាមីនជាច្រើនមុខ។ចំណែកអត្ថប្រយោជន៏អាហារធញ្ញជាតិសម្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនវិញគឺវាអាចជួយកាត់បន្ថយឱកាសនៃការរីលរាលដាលនៃជំងឺវាថែមទាំងជួយពង្រឹងនិងជួយដល់ដំណើរការរបស់អេស្ត្រូជេនដែលជាអ័រម៉ូនអាចបណ្ដាលអោយមានជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនឲ្យដើរស្រូលបើសិនជាវាមានច្រើនហួសកំណត់នៅក្នុងរាងកាយ។ អ្នកអាចទទួលទាននំបុ័ងស្រូវសាឡី ឬអាហារធ្វើពីគ្រាប់អញ្ញជាតិផ្សេងៗទៀត។ ·បន្លែ៖ នៅក្នុងបន្លែជាប្រភេទនៃសារការធាតុចិញ្ចឹមរួមមានវីតាមីនAនឹងជាតិសរសៃយ៉ាងច្រើន សន្ធឹកសន្ធាប់។ការទទួលទានបន្លែច្រើនជាងសាច់សត្វអាចជួយទប់ស្កាត់ជំងឺមហារីកស្បូន ហើយវាក៏អាចជួយព្យាបានជំងឺនេះផងដែរ។រាងកាយរបស់យើងត្រូវការវីតាមីននឹងជាតិរ៉ែដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងជំងឺដូចជាជំងឺមហារីកជាដើម។បន្លែក៏ជាអង់ទីអុកស៊ីដាយមួយដែលអាចជួយប្រយុទ្ធនឹងមហារីកមាត់ស្បូនដ៏មានប្រសិទ្ធបំផុត។លោកអ្នកអាចទទួលទានបន្លែបៃតងទាំងឡាយដែលមានដូចជា ប្រូកូលី ផ្ទី និងសាឡាដ សុទ្ធតែជាអាហារដែលសក្តិសមបំផុត។ ·អាហារផ្ទុកជាតិបេតាការ៉ូទីន៖ ផ្លែឈើទាំងអស់សុទ្ធតែមានសារធាតុចិញ្ចឹមនិងជាអង់ទីអុកស៊ីដាយដែលអាចជួយប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗ។នៅក្នងនោះផ្លែត្រសក់ស្រូវមានផ្ទុកសារធាតុបេតាការ៉ូទីនដែលជាសារធាតុអាចបំលែងទៅជាវីតាមីនAក្នុងរាងកាយចំពោះស្ត្រីដែលទទួលទានអាហារមានជាតិបេតាការ៉ូទីនអាចកាត់បន្ថយអត្រាកើតជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន27%។ក្រៅពីត្រសក់ស្រូវលោកអ្នកក៏បានរកទទួលទាននូវអាហារមានសារធាតុបេតាការ៉ូទីនដែលមាននៅក្នុង ការ៉ុត ដំឡូងបាំរាំង ផ្លែក្រូច ម្រេចផងដែរ។ ·តៅហ៊ូ៖ តៅហ៊ូមានប្រភពមកពីសណ្ដែកសៀងដែលមានអត្ថប្រយោន៏ដល់សុខភាពរបស់ស្ត្រីចំពោះស្ត្រីដែលទទួលទានតៅហ៊ូជំនួសផ្នែកតូចនៃការទទួលទានសាច់សត្វអាចជួយកាត់បន្ថយ អត្រាកើតជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនបាន។តៅហ៊ូអាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៏ក្នុងអំឡុងពេល ព្យាបាលជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនផងដែរ។  ជំនួយការទទួលទានសាច់គោ សាច់ជ្រូក នឹងសាច់មាន់ដែលអ្នកអាច បែបមកទទួលទានអាហារមាន តៅហ៊ូចូលផ្សំវិញ។ អ្នកគួរតែពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យពីចំនួនតៅហ៊ូដែលអាចទទួលទានបានចំពោះអ្នកជំងឺ មហារីកស្បូន៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

   ជិវិតនៅក្នុងដំណាក់កាលអស់រដូវ សំដៅដល់រយៈពេលមួយដែលស្រ្តីលែងមានការមករដូវប្រចាំខែ និងបាត់បង់មុខងារក្នុងការបន្តពូជរបស់អូវែ។ ចំពោះស្រ្តីស្ទើរតែទាំងអស់ការអស់រដូវមិនត្រូវបានចាត់ទុកជាបញ្ហាសុខភាពឡើយ តែជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយទៅវិញ។ ដូូច្នេះ ហេលស៍ថាម សុំធ្វើការបង្ហាញពី សារធាតុ៥ យ៉ាងសម្រាប់ទ្រទ្រង់សុខភាពស្រ្តីអស់រដូវ៖ ១.អត្ថប្រយោជន៍នៃសារធាតុចម្រាញ់ពីតែបៃតង៖  សម្រកទម្ងន់ ប្រឆាំងកោសិកាមហារីក ជួយសុខភាពបេះដូង និងស្បែក ប្រឆាំងភាពចាស់ជរា ប្រឆាំងទឹកនោមផ្អែម រលាកសន្លាក់ និងជំងឺឡើងសម្ពាធឈាម ។ល។ ២.អត្ថប្រយោជន៍នៃ Isoflavons ពីសណ្តែកសៀង៖ សម្របសម្រួលអាការៈអស់រដូវ  (ភាពញឹកញាប់ និងកម្រិតធ្ថន់ធ្ងរ) ភាពធុញថប់ ការពារជំងឺពុកឆ្អឹង សម្រួលសម្ពាធឈាម និងជាតិខ្លាញ់ក្នុងឈាម ការពារជំងឺមហារីក ជំងឺបេះដូង  និងការពារការឡើងទម្ងន់ ព្រមទាំងជួយដល់សុខភាពស្បែកផង។ ៣.អត្ថប្រយោជន៍នៃ Lycopene (ប្រភេទមួយនៃ Carotenoid)៖ ការពារការវិវឌ្ឍន៍ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនដែលបង្កមកពីការធ្វើអុកស៊ីកម្ម (មហារីក ឡើងសម្ពាធឈាម ទឹកនោមផ្អែមជាដើម) រារាំងការបាត់បង់ឆ្អឹង កាត់បន្ថយជំងឺពុកឆ្អឺងចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ និងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺបេះដូងជាដើម។ ៤.អត្ថប្រយោជន៍នៃវីតាមីនសេ៖ ចូលរួមធ្វើមេតាប៊ូលីសនៃប្រូតេអ៊ីន ជួយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ជុំរុញការបឺតស្រូបជាតិដែក និងទង់ដែង ទ្រទ្រង់សារធាតុ glutathione នៅក្នុងខ្លួន ជួយការផលិតឡើងវិញនៃវីតាមីន E  រក្សាសារធាតុហ្វូលាត ព្រមទាំងកាត់បន្ថយជំងឺពុកឆ្អឹង។ ៥.អត្ថប្រយោជន៍នៃកាល់ស្យូម៖ ជួយសុខភាពឆ្អឹង និងសុខភាពទូទៅ (ការលើសសម្ពាធឈាម មហារីកក្រពះ លើសទម្ងន់ ក្រួសក្នុងតម្រងនោមជាដើម) ។ បកស្រាយដោយ ៖សាស្រ្តចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឯក ម៉េងលី ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃគ្លីនិកលុច្ស  ស្វែងយល់បន្ថែម៖   សារធាតុ ៥យ៉ាងចាំបាច់សម្រាប់ទ្រទ្រង់សុខភាពស្ត្រីអស់រដូវ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ជំងឺរលាកកស្បូន ជាជំងឺដែលអាចបណ្តាលមកពីការក្រហល់ក្រហាយ ការឆ្លងមេរោគ និងការរបួសកោសិកានៅបរិវេណកស្បូន។ កោសិការលាក​ ឬកោសិកាឆ្លងរោគទាំងនេះ អាចប្រែទៅជាក្រហម ហើម និងមានការធ្លាក់ស ហើយម៉្យាងទៀតវាអាចងាយហូរឈាមនៅពេលប៉ះទង្គិច។ ដើម្បីជាការចែករំលែកនូវចំណេះដឹង​ដល់ស្ត្រីគ្រប់រូបទាក់ទិននឹងជំងឺរលាកកស្បូន លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត គី ស៊ីវ៉ាន់ថា ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រី និងនាយកអគារសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ចូលរួមចែករំលែកចំណេះដឹងសំខាន់ៗទាក់ទងនឹងស្ថានភាពទូទៅនៃជំងឺជំងឺរលាកស្បូនមានដូចខាងក្រោម៖   មូលហេតុបង្ក មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរលាកកស្បូនមាន​ ៤យ៉ាងគឺ៖  .រលាកដោយសារមេរោគ ដែលអាចមានពពួកបាក់តេរី ប៉ារ៉ាស៊ីដ ផ្សិត និង វីរុស . អាចរលាកដោយសារវិបត្តិ នៃការចិញ្ចឹមកោសិកា .  ករណីរលាកដំបៅមុន មហារីក .  រលាកដោយសារប្រតិកម្ម។   រោគសញ្ញា រោគសញ្ញាជាទូទៅ វាបង្ហាញឲ្យឃើញ ក្នុងកម្រិតតិចតួចណាស់ ហើយវាអាចបង្ហាញឲ្យរោគសញ្ញាច្រើនក្នុងករណីមានផលវិបាក ប្រសិនបើគ្មានផលវិបាកអ្វីទេ វាបង្ហាញឲ្យឃើញរោគសញ្ញាតិចតួចមែនទែន។ រោគសញ្ញាដែលអាចបង្ហាញឲ្យឃើញ មានដូចជា៖ . ការធ្លាក់សហើយការធ្លាក់សនោះមានលក្ខណៈផ្សេងៗគ្នា អាស្រ័យទៅតាមមេរោគ ដែលបង្កជំងឺ . មានអាការៈរមាស់ទ្វារមាស​ ហើមទ្វារមាស .  ឈឺចាប់ពេលរួមភេទ . ពិបាកបត់ជើងតូច ឬបត់ជើងតូចញាប់ . ហើយអាចមានអាការៈគ្រុនក្តៅ ប្រសិនបើមានការរលាកនោះរាលដានដល់ប្រដាប់បន្តពូជផ្នែកខាងលើ។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យឃើញថា ស្ត្រីមាននូវជំងឺរលាកកស្បូន គ្រូពេទ្យត្រូវប្រើវិធីបច្ចេកទេសមួយចំនួនដូចជា៖ .  ត្រូវពិនិត្យកស្បូនជាចាំបាច់ នៅពេលដែលយើងពិនិត្យឃើញសភាពនៅលើកស្បូន យើងអាចស្គាល់នូវមេរោគ ដែលបង្កជំងឺបាន . នៅក្នុងករណីចាំបាច់ គេអាចត្បារយកមេរោគហ្នឹង ទៅមើលដើម្បីឲ្យដឹងថានៅលើកស្បូននេះ មានមេរោគ ប្លែក ឬអត់និងអាចយកវាទៅបណ្តុះដើម្បី ឲ្យដឹងថាតើថ្នាំអ្វីដែលអាចសម្លាប់មេរោគនេះបាន។   ការព្យាបាល គេអាចព្យាបាលជំងឺរលាកកស្បូននេះ ឲ្យជាសះស្បើយបានដោយសារប្រើថ្នាំ និងប្រើវិធីដុត។ ការប្រើថ្នាំហ្នឹង គេប្រើដើម្បីកម្ចាត់ប្រភេទមេរោគដែលបង្កជាជំងឺ ដូច្នេះប្រសិនបើយើងប្រើថ្នាំព្យាបាលមិនអាចជាសះស្បើយបានដែរ។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរប្រសិនបើមានការព្យាបាល ដោយប្រើថ្នាំជាច្រើនដង ហើយមិនទទួលបានប្រសិទ្ធិភាពមានន័យថា ដំបៅហើយកើតឡើងវិញទៀត គឺត្រូវប្រើវិធីដុត។ វិធីដុតនេះមានពីរយ៉ាង គឺដុតមានកម្តៅ ឬត្រជាក់។ ម៉្យាងទៀត អ្នកជំងឺត្រូវអនុវត្តតាមវេជ្ជបញ្ចា ដើម្បីឲ្យការព្យាបាល ទទួលបានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ព្រោះប្រសិនបើព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវតេ ជំងឺរលាកកស្បូននេះនឹងអាចវិវឌ្ឍទៅរកសភាពរ៉ាំរ៉ៃ ព្យាបាលមិនជា។ ចំពោះសេវាព្យាបាលអ្នកជំងឺអាចទទួលយកការព្យាបាល ពីមន្ទីរពេទ្យសាធារណៈ និងឯកជន ជាពិសេសគឺការទទួលការព្យាបាលពីវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរោគស្រ្តី។         ការបង្ការ ដើម្បីការពារកុំឲ្យកើតជំងឺរលាកកស្បូននេះ ស្ត្រីត្រូវអនុវត្តនូវវិធីមួយចំនួនដូចជា៖ .  ស្ត្រីត្រូវចេះអនាម័យខ្លួនប្រាណឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងជាប្រចាំ ជាពិសេសនៅក្រោយពេលបន្ទោរបង់ និងមុន និងក្រោយពេលរួមភេទ .  ត្រូវចេះការពារខ្លួនកុំឲ្យឆ្លងជំងឺពីខាងក្រៅ .  ចាក់វ៉ាក់សាំងមហារីកមាត់ស្បូន . ទទួលការពិនិត្យតាមដានជាប្រចាំ ពីគ្រូពេទ្យឯកទេស យ៉ាងហាចឲ្យបានម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ ទោះបីស្ត្រីមិនមានជំងឺអ្វីក៏ដោយ។   © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​ ​​

Share

នៅលើដែលគេនិយាយពីជំងឺពុកឆ្អឹង ពួកគាត់តែងតែផ្តោតសំខាន់លើស្រ្តី ពិសេសគឺស្រ្តីអស់រដូវ។ ប៉ុន្តែជាការពិតជំងឺពុកឆ្អឹងអាចកើតបានទាំងបុរស និងស្ត្រី ហើយក៏អាស្រ័យតាមវ័យដែរ។ ថ្ងៃនេះ ក្រោមវត្តមានរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម តាំង ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង បម្រើការងារនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល លឹម តាំង បានចូលរួមបកស្រាយពីក្រុមមនុស្សដែលមានហានិភ័យចំពោះជំងឺពុកឆ្អឹង។ ជំងឺពុកឆ្អឹង គឺជាជំងឺដ៏ស្ងៀមស្ងាត់ដែលមិនមានបញ្ចេញអោយអ្នកជំងឺដឹងមុននោះទេ។ ជំងឺនេះបណ្តាលមកពីការថយចុះនៅកំហាប់ឆ្អឹង និងរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ឆ្អឹង ជាហេតុធ្វើអោយឆ្អឹងលែងរឹងមាំងាយនឹងបាក់ ជាពិសេសឆ្អឹងខ្នង ឆ្អឹងត្រគៀក និងកដៃ។ តើមានកត្តានិងមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលបណ្តាលអោយពុកឆ្អឹង? មូលហេតុបណ្តាលអោយពុកឆ្អឹងមានដូចជា • ការជក់បារី • ផឹកស្រា • កង្វះអាហាររូបត្ថម្ភ (កាល់ស្យូម, វីតាមីន D និងប្រូតេអ៊ីន) • ស្គមពេក • មិនហាត់កីឡា ឬធ្វើចលនាអោយបានច្រើន • ស្រ្តីអស់រដូវ រឺស្រ្តីវះកាត់ស្បូន និងដៃស្បូន • ភាពចាស់ • អ្នកមានជំងឺសន្លាក់រាំរៃ រឺប្រើថ្នាំប្រភេទសសៃយូរ • អ្នកមានជំងឺអ័រម៉ូន (Thyroid Glande) ជាចុងក្រោយនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមអោយប្រជាជនគ្រប់រូបគួរប្រុងយ័ត្នចំពោះជំងឺមួយនេះនៅពេលមានរោគសញ្ញាមិនធម្មតា និងមកទទួលការព្យាបាល បង្ការឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីចៀសវាងអោយបាននូវភាពប៉ះពាល់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម ជំងឺពុកឆ្អឹង  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share
Top