Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
English English
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
Login
Createx Logo
  • Jun 05, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 7.9K views

ភាពសាហាវនៃជំងឺរើមមាត់​

មេរោគតូចៗសាហាវជាងអ្វីដែលអ្នកគិតទៅទៀត ពួកវារំខាន​ បំផ្លាញ និងរុករានក្នុងខ្លួនរបស់មនុស្សយើង។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ វីរុស Herpes simplex​ ក៏ជាភ្នាក់ងារបង្ករោគ ដែលមិនត្រឹមតែរំខានដល់ប្រព័ន្ធក្នុងរាងកាយរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ តែវាថែមទាំងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់រូបរាងខាងក្រៅរបស់អ្នកផងដែរ។​ ប្រហែលជាមានការគិតថា វីរុស និងបាក់តេរី អាចបំបាត់បានដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ប៉ុន្តែនេះជាកំហុសឆ្គង ព្រោះថាការឆ្លងរោគមួយចំនួនមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកមានវិធានការណ៍ការពារ ស្របពេលជាមួយនឹងការព្យាបាលបែបវេជ្ជសាស្ត្រ។  សូមកុំច្រឡំបន្តទៀត អ្នកនឹងទទួលបានចម្លើយ ពីចម្ងល់របស់អ្នក តាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោម៖ តើជំងឺរើមមាត់ជាអ្វី? នៅពេលដែលវីរុស Herpes simplex ធ្វើឲ្យឈឺអញ្ចាញធ្មេញ អណ្តាត បបូរមាត់ ក្រអូមមាត់ខាងលើ និងផ្នែកខាងក្នុងនៃថ្ពាល់របស់អ្នក។​ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះ បញ្ជាក់ពីជំងឺរើមមាត់។ ដោយសារតែនេះជាជំងឺកើតពីមេរោគ នោះរោគសញ្ញានៅលើខ្លួនមួយចំនួនត្រូវបានលេចឡើង ដូចជា ក្តៅខ្លួន និងឈឺសាច់ដុំ។ ស្បែករបស់អ្នក ឬស្រទាប់ភ្នាសសើម គឺជាច្រកចូលរបស់វីរុសប្រភេទនេះ។ នៅពេលដែលវីរុសចូលក្នុងខ្លួនអ្នក វានឹងបង្កបង្កើនចំនួន​ យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ដោយឡែក​ ជំងឺរើមអាចឆ្លង ពីមនុស្សម្នាក់​ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតបាន ប្រសិនបើអ្នកទៅប៉ះស្បែក ទឹកមាត់ និងភ្នាសសើមរបស់អ្នកជំងឺ។ មិនមានការកំណត់ណាច្បាស់ពីភាពសាហាវរបស់វាទេ ហើយជំងឺនេះអាចកើតឡើងលើមនុស្សគ្រប់អាយុ និងគ្រប់ពេល។ ប្រជាជនប្រហែល៥០%ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក បានឆ្លងមេរោគនេះ និងកើតជំងឺរើមនេះ។ យោងតាមការស្រង់មតិនាពេលថ្មីៗ គេសន្និដ្ឋានថា កុមារងាយឆ្លងមេរោគរើមជាងគេ។ មូលហេតុនៃការរកឃើញនេះ អាចនឹងមិនសូវសម ប៉ុន្តែវាជារឿងពីរ​ ដែលថានៅពេលក្មេងៗត្រូវសាច់ញាតិ ឬមិត្តភក្តិថើប ពួកគេបានឆ្លងវីរុសរើមបាត់ទៅហើយ។​ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ វាមិនត្រឹមតែឆ្លងតាមការប៉ះពាល់គ្នាតែម្យ៉ាងនោះទេ ពេលខ្លះវាក៏កើតឡើងតាមរដូវ ដែលវីរុសនេះមានឥទ្ធិពលខ្លាំង និងធ្វើឲ្យអ្នកផ្ទុក មេរោគកើតជំងឺនេះ ដោយមិនមានរោគសញ្ញាណាលេចឡើង។ បាតុភូតនេះ ត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាការបង្ករោគដោយមិនមានរោគសញ្ញា។ នៅពេលដែលអ្នករួមភេទតាមមាត់ ឱកាសនៃការកើតជំងឺរើមមាត់នឹងកើនឡើងបន្ថែម ព្រោះថាមេរោគនេះជួនកាល ក៏បង្ករោគដោយមិនបង្ហាញនូវរោគសញ្ញាណាដែរ។ ប៉ុន្តែអ្នកគួរតែចៀសវាង រួមភេទជាមួយអ្នកដែលកំពុងមាន ឬធ្លាប់មានជំងឺរើមនៅប្រដាប់ភេទ។ ការការពារដោយប្រើស្រោមអនាម័យក្នុងពេលរួមភេទ អាចការពារអ្នកមិនត្រឹមតែ ពីមេរោគរើមនៅមាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យក្នុងការឆ្លងជំងឺកាមរោគផងដែរ។ ដូចនេះអ្នកគួរតែចាប់វិធានការណ៍ការពារខ្លួន ពីជំងឺទាំងនេះ។ តើវីរុសរើមមានប៉ុន្មានប្រភេទ? វីរុសរើមត្រូវបានគេបែងចែកជា២គឺ HSV-1 និងHSV-2។ តើអ្នកធ្លាប់ឮពីជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជទេ? ជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជបណ្តាលមកពីវីរុសរើម​ ប៉ុន្តែ តើជាប្រភេទណាមួយ HSV-1 ឬ HSV-2? វីរុសទាំងពីរប្រភេទនេះសុទ្ធតែបង្កឲ្យមានរើមនៅនឹងប្រដាប់ភេទ និងរើមនៅនឹងមាត់។ តើជាការច្រលំឬ? នេះមិនខុសទេ ដែលថាវីរុសទាំងពីរមាន DNAផ្សេងគ្នា។ ប្រហែល៨០% នៃករណីជំងឺរើមនៅមាត់បណ្តាលមកពី HSV-1 ប៉ុន្តែក៏មាន ការរាយការណ៍ថា វីរុសប្រភេទ១នេះ អាចជាមូលហេតុ នៃជំងឺរើមនៅនឹងប្រដាប់ភេទមួយភាគតូចផងដែរ។ ចំពោះ HSV-2 វាផ្ទុយគ្នាជាមួយនឹង HSV-1។ ជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជភាគច្រើន បណ្តាលមកពី SHV-2 ប៉ុន្តែប្រហែល ២០% អាចធ្វើឲ្យកើតជំងឺរើមមាត់។​​ សូមកុំមើលងាយវីរុសប្រភេទនេះឲ្យសោះ ព្រោះការឆ្លងរបស់វាលឿន ហើយអាចមានសកម្មភាព បានភ្លាមដោយសារតែការមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពរបស់អ្នកតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Other Diseases Oral Health
Share
  • Apr 20, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 11.3K views

ពត់ធ្មេញពិតជាធ្វើឲ្យអ្នកស្អាតបាន

មនុស្សម្នាក់ស្អាតបំផុតនៅពេលដែលគេញញឹម ឬសើច ហើយវាជាសញ្ញាបង្ហាញពីភាពពេញចិត្ត  សេចក្តីសុខ និងសុភមង្គលជូនដល់មនុស្សជុំវិញអ្នក ធ្វើឲ្យគេស្រស់ស្រាយបានជាមួយអ្នក។ ប៉ុន្តែ ចុះបើធ្មេញមិនស្អាត ជាពិសេសមិនមែនមួយជួរដូចគេ ដែលសូម្បីតែសើចក៏ត្រូវបង្ខំចិត្តលាក់ដែរពេលខ្លះនោះ? បច្ចុប្បន្ននេះ វាមិនមែនជាបញ្ហាទៀតទេ …អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឮ និងដឹងខ្លះៗមកហើយអំពីការពត់ឬតម្រង់ធ្មេញដែលមានការពេញនិយមយ៉ាងខ្លាំងទាំងក្នុងប្រទេសផ្ទាល់ ក៏ដូចជាជុំវិញពិភពលោកតែម្តង។ មិនថាអ្នកណា អ្នកណា និងសូម្បីតែតារាល្បីៗជាច្រើនក៏ជ្រើសរើសវិធីសាស្ត្រនេះមកកែតម្រូវសោភ័ណភាពផងដែរ។ ដូចនេះ សូមជួបជាមួយលោកទន្តពេទ្យ ស៊ឹង គីមសាន ស្ថាបនិកនៃ ”គ្លីនិកធ្មេញ គីមសាន”ដើម្បីបកស្រាយចម្ងល់ទាក់ទិននឹងការពត់ធ្មេញនេះជាពិសេស ជុំវិញអត្ថប្រយោជន៍នៃវិធីសាស្រ្តនេះតែម្តង។ អ្វីជាការពត់តម្រង់ធ្មេញ? ការពត់តម្រង់ធ្មេញគឺជាផ្នែកមួយនៃវិស័យទន្តសាស្រ្តដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងលើការលូតលាស់ ការវិវឌ្ឍ និងបម្រែបម្រួលនៃមុខមាត់ ផ្នត់ឆ្អឹងថ្គាម ព្រមទាំងធ្មេញផងដែរ។ ជាពិសេស វាជាការព្យាបាលទៅលើលក្ខណៈខុសប្រក្រតីនៃធ្មេញ និងទម្រង់មុខក្នុងការកំណត់មួយដែលទាក់ទងទៅនឹងកត្តាជីវសាស្ត្រ។ ហេតុអ្វីបានជាការពត់ធ្មេញត្រូវបានណែនាំឲ្យធ្វើ? ពីព្រោះគុណប្រយោជន៏ជាច្រើនដែលបានពីការពត់ធ្មេញផ្តល់ឲ្យលោកអ្នកនូវ៖ • សម្រស់ និងការបញ្ចេញស្នាមញញឹម ដែលជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការបង្កើនទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង ក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាទាំងសម្រាប់ក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន និងជីវិតក្នុងសង្គមការងារ។ • ដំណោះស្រាយក្នុងការតម្រង់ធ្មេញឲ្យត្រូវទៅតាមកំណាំធ្មេញធម្មតា ងាយស្រួលក្នុងការខាំទំពាចំណីអាហារ ដែលជាកត្តាជំរុញឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អ។ • ធ្មេញដែលត្រង់ជួរស្អាត ធ្វើឲ្យងាយស្រួលក្នុងការសម្អាតបានល្អនូវចំណីអាហារ ឬក៏កម្ទេចកំទីដែលតោងជាប់នៅចន្លោះធ្មេញ។ ផ្ទុយមកវិញ ប្រសិនបើធ្មេញរបស់អ្នកមិនត្រង់ជួរ វាអាចបង្កភាពងាយស្រួលក្នុងការជាប់ចំណីអាហារ និងបាក់តេរី ជាហេតុនាំឲ្យមានរោគពុកធ្មេញ ក្លិនមាត់មិនល្អ ជំងឺអញ្ជាញធ្មេញមួយចំនួន និងអាចនាំឲ្យបាត់បង់ធ្មេញទៀតផង។ នរណាខ្លះគួរជ្រើសរើសការពត់ធ្មេញ? ជាទូទៅការពត់តម្រង់ធ្មេញ គឺអាចធ្វើឡើងសម្រាប់មនុស្សគ្រប់វ័យ ទាំងកុមាររហូតដល់មនុស្សចាស់ និងត្រូវបានណែនាំចំពោះអ្នកណាម្នាក់ដោយផ្អែកលើសភាពធ្មេញ របស់ពួកគេដូចជា៖ • បុគ្គលដែលមានធ្មេញដុះប្រជ្រួសគ្នា • បុគ្គលដែលមានឆ្អឹងថ្គាមធ្មេញផ្នែកខាងលើលយទៅមុខខ្លាំង គ្របទៅលើឆ្អឹងថ្គាមផ្នែកខាងក្រោម • បុគ្គលដែលមានឆ្អឹងថ្គាមផ្នែកខាងក្រោមលយទៅមុខខ្លាំង ឬឆ្អឹងថ្គាមផ្នែកខាងលើខិតទៅក្រោយខ្លាំង • បុគ្គលដែលមានចន្លោះប្រហោងនៃផ្នែកធ្មេញមុខ នៅពេលដែលធ្មេញផ្នែកខាងក្រោយខាំប៉ះគ្នា • បុគ្គលដែលមានខ្សែបន្ទាត់នៃចំនុចកណ្តាលធ្មេញមុខខាងលើមិនស្របគ្នាទៅនឹងចំនុចកណ្តាលនៃធ្មេញមុខផ្នែកខាងក្រោម • បុគ្គលដែលមានចន្លោះ ឬប្រហោងពីធ្មេញមួយទៅធ្មេញមួយទៀត • បុគ្គលដែលមានធ្មេញមានលក្ខណៈចង្អៀត ដែលមិនមានលំហគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ដំណុះធ្មេញ។ តើមានជម្រើសអ្វីខ្លះសម្រាប់ការពត់តម្រង់ធ្មេញ? វិធីសាស្រ្តនៃការពត់តម្រង់ធ្មេញ ដែលនិយមប្រើប្រាស់ជាទូទៅមាន៣ប្រភេទ៖ 1.   ការពត់តម្រង់ធ្មេញដោយប្រើលួសដាក់ជាប់ពីខាងក្រៅនៃធ្មេញ៖  វាជាវិធីសាស្ត្រដែលគេប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ជាងគេ ក្នុងការពត់តម្រង់ធ្មេញ។ 2.   ការពត់តម្រង់ធ្មេញដោយប្រើលួសដាក់ជាប់ពីខាងក្នុងនៃធ្មេញ៖វិធីនេះមិនអាចឲ្យគេមើលដឹងថាយើងកំពុងព្យាបាលពត់តម្រង់ធ្មេញទេ ប៉ុន្តែវាក៏មិនសូវជាមានផាកសុខភាពប៉ុន្មានដែរ។ 3.    ការពត់តម្រង់ធ្មេញដោយប្រើឧបករណ៍ជ័រថ្លា៖ មិនប៉ះពាល់ដល់សោភ័ណភាព រឹតតែគេមើលមិនដឹងថាយើងកំពុងព្យាបាលពត់តម្រង់ធ្មេញទៀត គ្រាន់តែវាមានតម្លៃថ្លៃជាងការពត់តម្រង់ធ្មេញទាំងពីរប្រភេទខាងលើ។ លោកទន្តពេទ្យ ស៊ឹង គីមសាន  បានបញ្ជាក់ផងដែរថាអាណាព្យាបាលទាំងអស់គួរនាំកូនទៅជួបទន្តពេទ្យ នៅពេលពួកគេចាប់ផ្តើមដុះធ្មេញស្រុកដំបូង ដើម្បីឲ្យទន្តពេទ្យពិនិត្យ ថែទាំតាមដាន និងវាយតម្លៃទៅលើដំណុះធ្មេញរបស់គាត់ ហើយវាពិតជាសំខាន់ ក្នុងការនាំឲ្យពួកគេមានធ្មេញត្រង់ជួរស្អាតនៅពេលធំពេញវ័យ។  បើយោងតាមសមាគម ពត់តម្រង់ធ្មេញសហរដ្ឋអាមេរិក បានណែនាំថា កុមារគួរតែទទួលបានការវាយតម្លៃអំពីការពត់តម្រង់ធ្មេញពីទន្តបណ្ឌិតតាំងពីនៅមុនអាយុ៧ឆ្នាំ។   សូមថ្លែងអំណរគុណផងដែរចំពោះការចូលរួមផ្តល់យោបល់ពីទន្តបណ្ឌិត កែវ ប្រឹក្សា   ដែលកំពុងបន្តការសិក្សាថ្នាក់បណ្ឌិត (PhD)ផ្នែកពត់តម្រង់ធ្មេញនៅប្រទេសជប៉ុន។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Health Tips Oral Health
Share
  • Apr 08, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 5K views

ជំងឺធ្មេញកុមារ មិនមែនជាបញ្ហាតូចតាចទេ

ជំងឺធ្មេញកុមារដែលមិនគួរមើលរំលងលក្ខណៈទូទៅរបស់ធ្មេញមិនថាកុមារ ឬមនុស្សពេញវ័យ លក្ខណៈជាទូទៅ របស់ធ្មេញចែកចេញជា ៣ ស្រទាប់ដូចជាកាចា(ផ្នែកខាងក្រៅ) ភ្លុក និងបណ្តូលធ្មេញ ដែលជាស្រទាប់ផ្នែកខាងក្នុងរបស់ធ្មេញ ។ បន្ថែមពីនេះធ្មេញមានរួមបញ្ចូលនូវសារធាតុម្យ៉ាងដែលឲ្យឈ្មោះថា Cementum ដែលព័ទ្ធជុំវិញឫសរបស់ធ្មេញ និង Ligament សម្រាប់ភ្ជាប់ពី Cementum ទៅកាន់ឆ្អឹង ដែល វាបង្កឲ្យធ្មេញមានចលនាតិចៗជាធម្មតា។ គប្បីកុំចាត់ទុកសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់កុមារជាបញ្ហាតូចតាច ផ្ទុយទៅវិញ វាជាប្រភពមេរោគ និងជាកត្តាបង្កជំងឺជាច្រើនដែលបង្អាក់ការលូតលាស់របស់កុមារ និងប្រឈមទៅនឹងសុខភាពទូទៅដូចជាក្តៅខ្លួន រាកជាដើម។ ដំណាក់កាលវិវឌ្ឍនៃធ្មេញកុមារជាទូទៅ កុមារមានធ្មេញទាំងអស់ចំនួន២០ ដែលផ្នែកខាងលើមានចំនួន១០ បូករួមជាមួយផ្នែក ខាងក្រោម ចំនួន១០បន្ថែមទៀត។ ចំពោះដំណុះធ្មេញព្រៃចាប់ផ្តើមក្នុងអាយុ ៦ខែ រហូតដល់៣ឆ្នាំ ហើយធ្មេញនឹងមានការផ្លាស់ប្តូរពីធ្មេញព្រៃទៅធ្មេញស្រុកចាប់ពីអាយុ ៦ឆ្នាំ និងចប់សព្វគ្រប់ក្នុង កំឡុងអាយុ១៣ឆ្នាំ។ យ៉ាងណាមិញ ធ្មេញព្រៃរបស់កុមារមានលក្ខណៈខុសគ្នាពីមនុស្សពេញវ័យ ផ្អែកលើសភាព ២យ៉ាង៖ • មានពណ៌សល្អក់ដូចទៅនឹងពណ៌របស់ ទឹកដោះ ដែលខុសពីធ្មេញរបស់មនុស្សពេញវ័យដែលមានពណ៌ស។ • វាមានក្បាលធ្មេញតូច និងឫសខ្លី ដែលផ្ទុយ ពីមនុស្សពេញវ័យ។ កត្តាប្រឈម និងការប៉ះពាល់កុមារដែលស្ថិតក្នុងអាយុចាប់ពី ២ឆ្នាំ ទៅ ៧ឆ្នាំជាវ័យដែលងាយទទួលរងបញ្ហាសុខភាពមាត់ធ្មេញច្រើនជាងគេ ដោយពួកគេមិនទាន់ចេះថែរក្សាការពារធ្មេញដោយខ្លួនឯង។ កត្តាដែលប៉ះពាល់ និងបង្ករោគ មានដូចជាការផ្តល់របបអាហារដែល មិនអំណោយផល និង ការលើសឬខ្វះនូវសារធាតុរ៉ែមួយចំនួន។នៅពេលដែលធ្មេញទទួលរងនូវជាតិស្ករច្រើនពីចំណីអាហារ វាត្រូវបានបំលែង ឲ្យទៅជាជាតិអាស៊ីត ដែលបណ្តាលមកពីពពួកមេរោគមួយចំនួននាំឲ្យខូចខាតសភាពរបស់ធ្មេញក្នុងពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ណាមួយ។  មួយវិញទៀតទម្លាប់នៃការបំបៅទឹកដោះគោ ដែលខុសពីទឹកដោះធម្មជាតិ ក៏អាចនាំឲ្យធ្មេញឈានទៅរកការខូចខាតផងដែរ ដែលបញ្ហាទាំងនោះមានដូចជា៖ • ធ្មេញពុក • ពណ៌របស់ធ្មេញមានសភាពខុសធម្មតា(ខ្មៅ ឬត្នោត) • មានទំហំមិនប្រក្រតី • មិនរឹងមាំ និងស្តើង • ងាយស្រៀវ។ រោគសញ្ញា និងរោគវិនិច្ឆ័យ គន្លឹះមួយចំនួនក្នុងការរករោគសញ្ញានៃជំងឺធ្មេញរបស់កុមារមានដូចជា៖ • ការពិនិត្យមើលការប្រែប្រួលនូវសភាពពណ៌របស់ធ្មេញ • កុមារពិបាកក្នុងការទំពារ • មានចំណីអាហារដែលអាចជាប់នៅតាមចន្លោះធ្មេញ  ដែលបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់។ ជាទូទៅ កុមារដែលមានបញ្ហាមាត់ធ្មេញ ទាមទារឲ្យទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ ឬគ្លីនិកដែលមានទន្តបណ្ឌិតពោរពេញទៅដោយជំនាញច្បាស់លាស់ទើបអាចធានាបាននូវការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបាន ត្រឹមត្រូវ និងច្បាស់លាស់។ ការព្យាបាល និងការការពារ ចំពោះការព្យាបាលប្រែប្រួលទៅតាមសភាពធ្មេញតួយ៉ាង៖ • កុមារដែលមានចង្អូរធ្មេញជ្រៅប្រឈមទៅនឹង ការពុកធ្មេញ គឺតម្រូវឲ្យមានការប៉ះបិទជម្រៅនៃ ចង្អូរទាំងនោះដែលឲ្យឈ្មោះថា Fissure Sealant។ • ប្រើប្រាស់សារធាតុភ្លុយអរ (Fluoride) លាបត្រង់កន្លែងធ្មេញដែលមានការខូចខាត អាចការពារការពុកធ្មេញទាន់ពេលវេលា។ • ចំពោះធ្មេញដែលមានដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរអាចឈានទៅរកការព្យាបាលដោយជ្រើសរើសនូវការដាក់ធ្មេញប្រភេទ stainless steel crown សម្រាប់កុមារ។ • ធ្វើការដកធ្មេញព្រៃមុនអាយុ ក្នុងករណីដែលមិនអាចរក្សាទុកធ្មេញ ដែលមានបញ្ហានោះតទៅទៀតបាន។ ការការពារទាមទារឲ្យមានការផ្តល់អាហារដែលមានជាតិវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងទៀងទាត់តាមពេលវេលាជាពិសេសចំណីអាហារប្រភេទមើមដែលវាសម្បូរ ទៅដោយជាតិ ភ្លុយអរ និងកាល់ស្យូមគួរតែផ្តល់ឲ្យកុមារឲ្យបានច្រើន ដូចជាការ៉ុត និងដំឡូងបារាំងជាដើម។ ចៀសវាងផ្តល់អាហារដែលមានជាតិស្ករច្រើនជាពិសេសផលិតផលស្ករគ្រាប់។ បន្ថែមពីនេះ អាណាព្យាបាលមិនត្រូវបន្តក់ជាតិថ្នាំភ្លុយអរដោយខ្លួនឯងទៅលើធ្មេញក្មេង ដែលមិនបានទទួលវេជ្ជបញ្ជាពីទន្តបណ្ឌិតទេ។             ផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរករណីដែលមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេលវេលាអាចបង្កជាបញ្ហា៖ • ធ្មេញព្រៃខូច និងជ្រុះមុនអាយុ • បាត់ចំណង់ចំណីអាហារ ដែលអាចបង្កជាជំងឺទៅថ្ងៃអនាគត • ប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា។ ចំពោះកុមារដែលមានប្រវត្តិធ្លាប់ទទួលរងនូវ បញ្ហាធ្មេញបានបន្សល់ទុកនូវផលអវិជ្ជមានពេលពេញវ័យដូចជា៖ • បាត់បង់សោភ័ណភាពផ្ទៃមុខ ដោយទម្រង់នៃធ្មេញស្រុកដុះមិនបានល្អ • បញ្ហាលើមុខងារទំពា ងាយបង្កជាជំងឺមាត់ធ្មេញផ្សេងៗ • បាត់បង់ទំនុកចិត្ត។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកទន្តបណ្ឌិត អ៊ឹង ប៉ោលាង នៃមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញ អេឡេហ្គង់ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។     

Other Diseases Parenting Oral Health Parenting Oral Health
Share
  • Apr 03, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 6K views

ឧស្សាហ៍ហើមអញ្ចាញធ្មេញ ទោះលេបថ្នាំហើយក៏មិនបាត់?

សំណួរ៖ ខ្ញុំបាទអាយុ ៤០ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តកំពង់ចាម។ ខ្ញុំឧស្សាហ៍ហើមអញ្ចាញធ្មេញ ហើយប្រពន្ធខ្ញុំក៏ទៅផ្សំថ្នាំនៅឱសថស្ថានឲ្យខ្ញុំលេបទៅក៏បាត់វិញ។ តើនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? ហើយខ្ញុំលេបថ្នាំរាល់ពេលដែលហើមបែបនេះ ជាវិធីព្យាបាលត្រឹមត្រូវទេ? ចម្លើយ៖ ការហើមអញ្ចាញអាចបណ្តាលមកពីរលាកអញ្ចាញ ដោយសារមានកំបោរច្រើននៅជើងធ្មេញ ឬដោយសារអាប់សែធ្មេញ។ ដូចនេះ លោកត្រូវទៅជួបទន្តពេទ្យជំនាញដើម្បីព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះការលេបថ្នាំបំបាត់ហើមមិនមែនជាដំណោះស្រាយត្រឹមត្រូវទេ។ បកស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត យិន ស៊ីថន សាស្រា្តចារ្យក្នុងមហាវិទ្យាល័យទន្តវទនសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងម្ចាស់គ្លីនិកធ្មេញ ប្រាយស្មាល

Ear Nose Throat Oral Health
Share
  • Apr 03, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 3.2K views

មានឈាមហូរ រាល់ពេលដុសធ្មេញ?

សំណួរ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ៣៥ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ។ រាល់ពេលខ្ញុំដុសធ្មេញ តែងតែមានហូរឈាម។ តើនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? ហើយត្រូវព្យាបាលដូចម្តេចដែរ? ចម្លើយ៖ ការហូរឈាមអញ្ចាញអាចបណ្តាលមកពីមូលហេតុជាច្រើន ហើយភាគច្រើនបណ្តាលមកពីមានកំណកកំបោរនៅជាប់នឹងធ្មេញដែលបណ្តាលឲ្យរលាកអញ្ចាញធ្មេញ។ ចំពោះការព្យាបាលវិញ ជំងឺរលាកអញ្ចាញធ្មេញត្រូវព្យាបាលតាមដំណាក់កាលនៃជំងឺ៖ •ករណីក្នុងដំណាក់កាលរលាកមធ្យម ទន្តពេទ្យនឹងធ្វើការលាងធ្មេញ និងណែនាំឲ្យអ្នកជំងឺប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ជាប្រចាំ ព្រមទាំងឲ្យមកជួបវិញក្នុងរយៈពេល ១ខែ ទៅ២ខែក្រោយ។ •ករណីក្នុងដំណាក់កាលរលាកខ្លាំង ទន្តពេទ្យនឹងចាក់ថ្នាំស្ពឹក ហើយធ្វើការបកអញ្ចាញធ្មេញ រួចកៀរយកកំបោរចេញឲ្យអស់ ទើបធ្វើការបិទអញ្ចាញឲ្យដូចដើមវិញ។ ម៉្យាងទៀត អ្នកជំងឺត្រូវត្រឡប់មកជួបវិញក្នុងរយៈពេល ២សប្តាហ៍ម្តង។ បកស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត យិន ស៊ីថន សាស្រា្តចារ្យក្នុងមហាវិទ្យាល័យទន្តវទនសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងម្ចាស់គ្លីនិកធ្មេញ ប្រាយស្មាល © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat Oral Health
Share
  • Apr 01, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 16.5K views

ក្រោយដកធ្មេញ ត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ?

ការដកធ្មេញ តែងតែមានធ្វើចំពោះមនុស្សគ្រប់វ័យ មិនថាក្មេងឬចាស់នោះទេ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាអាចចៀសបានដែរ។ ម្យ៉ាងទៀតការថែទាំក្រោយពេលដកធ្មេញរួចក៏ប្រជាជនយើងនៅមិនទាន់យល់ច្បាស់និងអនុវត្តមិនទាន់ល្អថែមទៀត។ ដោយហេតុនេះហើយ ហេលស៍ថាមបានធ្វើបទសម្ភាសន៍លើប្រធានបទការថែទាំសុខភាពមាត់ធ្មេញក្រោយពេលដកធ្មេញជាមួយលោក ហួត សុវណ្ណលាភ ទន្តបណ្ឌិតនៃមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញម៉ាស្ទ័រឃែរ ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលតាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ និងបានបន្តការសិក្សាវគ្គខ្លីនៅក្រៅប្រទេស ព្រមទាំងបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលលើជំនាញព្យាបាលរន្ធឫស និងដាំបង្គោលក្នុងឆ្អឹង។ ការដកធ្មេញ ត្រូវបានចែកចេញជា២ប្រភេទ គឺការដកធ្មេញទឹកដោះដែលជាការដកធ្មេញធម្មតា ដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរពីធ្មេញទឹកដោះទៅជាធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍។ ជាទូទៅ ការដកធ្មេញនេះធ្វើឡើងចាប់ពីកុមារមានអាយុប្រហែល៦ឆ្នាំទៅ។ ការដកធ្មេញមួយទៀត គឺធ្វើទៅលើធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍។ វាអាចដោយសារតែធ្មេញនោះពុក បាក់បែក ឬមានមេរោគ (Infection)ខ្លាំងដែលមិនអាចព្យាបាលប៉ះប៉ូវទុកបាន។​ មួយផ្នែកទៀត ដោយសារបញ្ហារលាកអញ្ចាញ សណ្តកអញ្ចាញ បាត់បង់ឆ្អឹងជុំវិញឫសធ្មេញ ធ្វើឲ្យធ្មេញរង្គើលខ្លាំង។ មូលហេតុចម្បង គឺការសម្អាតមិនបានស្អាតនាំឲ្យមានកំបោរតាមជើងធ្មេញ។ លើសពីនេះទៅទៀត ការដកធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍មួយចំនួនអាចធ្វើឡើងដោយសារតែការពត់ធ្មេញ ព្រោះទន្តពេទ្យត្រូវការមានចន្លោះខ្លះដើម្បីអាចពត់ធ្មេញបាន។ ការដកធ្មេញទាំង២ប្រភេទនេះ គឺមានភាពខុសគ្នាពោលគឺ ការដកធ្មេញទឹកដោះមានភាពងាយស្រួលជាង ហើយជួនកាលពុំចាំបាច់ប្រើថ្នាំស្ពឹកឡើយ ផ្ទុយពីការដកធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍ដែលមានការពិបាក ហើយត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំស្ពឹកទៀតរួមទាំងថ្នាំផ្សះ ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ ហើមក្រោយការដកធ្មេញ។ និយាយពីការថែទាំវិញ ត្រូវធ្វើរយៈពេល៣ទៅ៤ថ្ងៃ ឬអាចដល់១សប្តាហ៍ក្រោយការដកធ្មេញ។ ពេលដកធ្មេញរួចភ្លាមៗ អ្នកជំងឺមិនត្រូវញ៉ាំអាហារណា ដែលរឹងមិនត្រូវខាកស្តោះឬជញ្ជក់ខ្លាំងនោះទេ ក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោងដំបូង។  ក្រោយពេល ២៤ម៉ោង ត្រូវប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ ឬទឹកអំបិលក្តៅឧណ្ហៗ រួមទាំងខ្ពុរថ្នមៗ ក្នុងអំឡុងពេល៣ទៅ៤ថ្ងៃដំបូង។ អ្នកជំងឺត្រូវញ៉ាំថ្នាំតាមវេជ្ជបញ្ជាដែលទន្តបណ្ឌិតបានចេញឲ្យ។ ដើម្បីជំនួសធ្មេញដែលដករួច គេអាចប្រើប្រាស់ធ្មេញជំនួសដែលមាន៣ ជម្រើសគឺការដាំបង្គោលធ្មេញ(Implant) ការស្រោបធ្មេញ(Bridge) និងការដាក់ធ្មេញដោះដាក់។ ការដាំបង្គោលធ្មេញ មានលក្ខណៈល្អជាងគេ ព្រោះវាមិនប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញផ្សេងទៀត​ ហើយកម្លាំងនៃការទំពារក៏ល្អផងដែរ តែវិធីសាស្ត្រនេះទាមទារឲ្យមានការវះកាត់ និងចំណាយថវិកាច្រើន។ បច្ចេកទេសនេះមានតាំងពីទសវត្សរ៍ទី៦០មកម្ល៉េះ នៅបរទេស ហើយត្រូវបានគេសិក្សាថាមិនមានការប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទេ ហើយបើមានការថែទាំបានត្រឹមត្រូវ ធ្មេញនេះអាចប្រើប្រាស់បានរយៈពេលលើសពី ៣០ឆ្នាំ ឬអាចប្រើរហូតតែម្តង។ ម្យ៉ាងទៀត គេអាចធ្វើការជួសជុលបានចំពោះផ្នែកខាងលើដោយមិនប៉ះពាល់ដល់ជើងធ្មេញខាងក្នុង។ ឯធ្មេញស្រោបវិញ មានគុណភាពល្អគួរសម តែវាត្រូវឆាបធ្មេញសងខាងដើម្បីធ្វើបង្គោល តែវាចំណាយពេលតិច និងថវិកាសមរម្យ។ ចំពោះធ្មេញដោះដាក់វិញ ភាគច្រើនប្រើប្រាស់លើមនុស្សចាស់ដែលបាត់បង់ធ្មេញច្រើន តែវិធីនេះ មិនសូវមានសោភ័ណភាពទេ ហើយកម្លាំងទំពារក៏មិនល្អប៉ុន្មានដែរ ដោយសារតែវាពឹងផ្អែកទៅលើអញ្ចាញទាំងស្រុង។ ប្រសិនបើមិនមានការថែទាំឲ្យបានល្អ ធ្មេញដែលដាក់នេះនឹងខូចដូចជាធ្មេញធម្មជាតិរបស់យើងដែរ។ វានឹងបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហារលាកអញ្ចាញសណ្តកអញ្ចាញ ឬសណ្តកធ្មេញ ដែលអាចធ្វើឲ្យធ្មេញដែលដាំបង្គោលនឹងខូចទៅលើឆ្អឹងរបស់វាឯធ្មេញដែលស្រោបនឹងរបូតចេញហើយខូចទាំងធ្មេញស្ពានទាំង២ថែមទៀត។ មួយវិញទៀតក៏អាចមានក្លិនផងដែរ ដោយសារតែការឆ្លងមេរោគ ហើយជាលទ្ធផលឆ្អឹងដែលនៅជុំវិញនោះនឹងបាត់បង់។ ជាចុងក្រោយ លោកទន្តបណ្ឌិតបានបញ្ជាក់ផងដែរថា បើទោះជាធ្មេញដាក់អាចប្រើប្រាស់បានដូចធ្មេញធម្មជាតិក៏ដោយក៏វាមិនអាចល្អដូចធ្មេញធម្មជាតិរបស់យើងដែរ។ ដូចនេះហើយ សូមព្យាយាមថែទាំធ្មេញរបស់អ្នក ដោយទៅធ្វើការសម្អាតធ្មេញជាមួយទន្តពេទ្យរៀងរាល់៦ខែម្តង។

Other Diseases Oral Health
Share
  • Mar 14, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 3.9K views

ដុសធ្មេញពេលព្រឹក ហើយមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួត?

សំណួរ៖ ខ្ញុំបាទអាយុ ២៥ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តកំពត។ រាល់ព្រឹក ពេលខ្ញុំដុសធ្មេញ ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួតជានិច្ច ហើយអាការៈនេះកើតមានប្រមាណ ៦ខែ។ តើនេះជាបញ្ហាអ្វីដែរ? ចម្លើយ ៖ ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រសិនបើចង់ក្អួតរាល់ពេលដុសធ្មេញ នោះបញ្ហាអាចបណ្តាលមកពីថ្នាំដុសធ្មេញ តែករណីនេះ ប្អូនមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួតតែពេលព្រឹក មូលហេតុអាចមកពីបញ្ហាក្រពះ ដែលគេហៅថា Dyspepsia។ ក្នុងករណីនេះ ប្អូនត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើការពិនិត្យថាតើប្អូនមានរោគសញ្ញាប្រកាសអាសន្នដូចជាស្គមស្គាំង ស្លេកស្លាំងដុំពោះ បើមាន នោះគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យដោយឆ្លុះក្រពះ (Fibroscopy) ដើម្បីពិនិត្យសាច់ក្រពះ និងច្រិបយកសាច់ក្រពះ ដើម្បីពិនិត្យរកមេរោគ Helicobacter pylori។ តែបើគ្មានសញ្ញាប្រកាសអាសន្នទេនោះ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការព្យាបាលដោយថ្នាំ ហើយការរកវត្តមានមេរោគ នឹងធ្វើតាមតេស្តដង្ហើម ឬពិនិត្យលាមក។ សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា ចំពោះការធ្វើតេស្តពិនិត្យរកមេរោគនេះ អ្នកជំងឺត្រូវមកជួបនឹងគ្រូពេទ្យសិន ដើម្បីចៀសវាងទទួលបានលទ្ធផលកំហុសអវិជ្ជមាន ពោលគឺប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានប្រើថ្នាំសះ ឬថ្នាំក្រពះ(PPI) នោះលទ្ធផលនឹងបញ្ជាក់ថាអវិជ្ជមានទាំងពេលខ្លះមានវត្តមានរបស់មេរោគ។ ដូចនេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានប្រើថ្នាំសះ គ្រូពេទ្យនឹងឲ្យគាត់រងចាំរយៈពេល៤សប្តាហ៍សិន មុនធ្វើតេស្តរកមេរោគ ឯអ្នកជំងឺដែលបានប្រើថ្នាំក្រពះ គាត់រងចាំ ២សប្តាហ៍សិន ទើបពិនិត្យ។ មួយវិញទៀត តេស្តឈាមរកមេរោគក្រពះ Helicobacter pylori នេះ មិនត្រូវបានគេប្រើទេនៅក្នុងការអនុវត្តប្រចាំថ្ងៃពីព្រោះវាអាចផ្តល់លទ្ធផលខុស(False positive)។ តេស្តនេះ វាអាចវិជ្ជមានផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺគាត់បានឆ្លងបាក់តេរីផ្សេងដែលនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ Helicobacterpylori ដែលជាធម្មតាវាមិនបង្ករជំងឺទេ ហើយតេសនេះនៅតែវិជ្ជមានរាប់ខែរាប់ឆ្នាំទោះបីមេរោគ ត្រូវបានសម្លាប់ក៏ដោយ។ ការពិតតេស្តប្រភេទ គេមិនប្រើក្នុងការព្យាបាលទេ តែគេប្រើសម្រាប់រកទិន្នន័យនៃអ្នកដែលមានមេរោគ Helicobacter pylori ទៅវិញទេ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សាន់ ចាន់ណា គ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងឫសដូងបាត នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត

Ear Nose Throat Gastrointestinal Oral Health
Share
  • Mar 06, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.1K views

អ្វីទៅដែលជាភាពទាក់ទាញលើផ្ទៃមុខនៅពេលញញឹម?

អ្វីទៅដែលជាភាពទាក់ទាញលើផ្ទៃមុខនៅពេលញញឹម? តើអ្នកធ្លាប់យល់ដឹងអំពីធ្មេញមុខដែរឬទេ?  ហេលស៍ថាម នឹងនាំអារម្មណ៍អ្នកអានទាំងអស់មកជាប់នឹងការជួបសំភាសជាមួយទន្តបណ្ឌិតជំនាញ ទាក់ទងទៅនឹងប្រធានបទ   «សិល្បៈ និងវិធីសាស្ត្រនៃការដាក់ធ្មេញមុខ»។ ធ្មេញមុខមានសារៈសំខាន់អ្វីខ្លះ? ធ្មេញមុខពិតជាសំខាន់ដោយសារវាផ្តល់ជាសោភ័ណភាពនៅលើផ្ទៃមុខនៅពេលញញឹម ហើយវាមានតួនាទីខាំផ្តាច់ចំណីអាហារឲ្យបានល្អមុនពេលទំពា និងផ្តល់នូវការបញ្ចេញសំឡេង ប្រសិនបើមិនមានធ្មេញមុខ ឬការដាក់ ធ្មេញមុខមានសភាពវែងពេកឬក៏ខ្លីពេក វាអាចនឹងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺបញ្ចេញសំឡេងមិនច្បាស់។ មូលហេតុអ្វីខ្លះ ដែលបណ្តាលឲ្យអញ្ចាញធ្មេញខាងមុខឡើងខ្មៅបន្ទាប់ពីធ្វើការដាក់ធ្មេញ? តើមានដំណោះស្រាយអ្វីខ្លះ? បញ្ហានេះអាចបណ្តាលមកពី ធ្មេញដែលមានការព្យាបាលរន្ធឬសរួច រយៈពេលយូរឆ្នាំ ធ្វើឲ្យមានការប្រែប្រួលពណ៌របស់ធ្មេញ។ មូលហេតុមួយទៀតនោះគឺដោយសារបង្គោលលោហៈ(metal post core)ដែលដាក់ចូលទៅក្នុងធ្មេញ នឹងឆ្លុះពណ៌ខ្មៅចេញមកក្រៅ។  ម្យ៉ាងវិញទៀតការដាក់ធ្មេញប្រភេទ សេរាមិកដែលមានសារធាតុលោហៈនៅខាងក្នុង (PFM)ធ្វើឲ្យឆ្លុះពណ៌លោហៈតាមគល់ធ្មេញមកលើអញ្ចាញ។ ការដាក់ធ្មេញមិនជិតល្អធ្វើឲ្យមានការជ្រៀបទឹក និងការជាប់កំណកកំបោរផ្សេងៗ ក៏ជាមូលហេតុធ្វើឲ្យអញ្ចាញឡើងពណ៌ខ្មៅដូចគ្នា។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាធ្មេញដែលព្យាបាលរន្ធឬសរួច ទន្តបណ្ឌិតអាចធ្វើការបាញ់កាំរស្មីធ្វើឲ្យធ្មេញសឬធ្វើ internal bleaching។ ចំពោះការដាក់បង្គោលលោហៈ អាចប្តូរទៅជាបង្គោលព័រសឺឡែន(Porcelain) ពណ៌ស។ ការដាក់ធ្មេញប្រភេទ all Ceramic ដែលជាព័រសឺឡែនសុទ្ធ ជៀសវាងការដាក់ប្រភេទCeramic PFM អាចជួយអញ្ចាញមិនអោយឡើងខ្មៅបាន។ ចំណែកឯការដាក់ធ្មេញមិនបានជិតល្អធ្វើឲ្យមានការជ្រៀបទឹកនោះ មានតែការគាស់ចេញរួចដាក់សារជាថ្មីតែប៉ុណ្ណោះ។ តើធ្មេញមុខគួរតែដាក់ធ្មេញប្រភេទអ្វី ទើបមើលទៅមានភាពស្រស់ស្អាត?ហេតុអ្វី? ការដាក់ធ្មេញប្រភេទអ្វីទើបមើលទៅស្រស់ស្អាត វាអាស្រ័យលើបុគ្គលម្នាក់ៗ។ អ្នកជំងឺខ្លះមានធ្មេញស្អាតស្រាប់ប៉ុន្តែគាត់ចង់កែនូវទម្រង់ ប្រវែង និងពណ៌ នោះគាត់អាចទទួលការដាក់ជាប្រភេទ Veneers។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើធ្មេញគាត់ធ្លាប់ដាក់ពីមុនមក ឬមានការបែកបាក់ខ្លាំងដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការដាក់ធ្មេញ អ្នកជំងឺអាចទទួលយកធ្មេញប្រភេទ all Ceramic (Empress, EMax, Zirconia…) ឬប្រភេទporcelain ផ្សេងៗទៀតដែលមិនមានលោហៈនៅខាងក្នុង ព្រោះវាមិនចាំងឆ្លុះនូវពណ៌ឬក៏ស្រមោលមកខាងក្រៅ និងមើលទៅមានសភាពដូចធម្មជាតិ។ តើអ្នកជំងឺគួរតែថែរក្សាធ្មេញមុខដែលដាក់ហើយយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ការថែរក្សាធ្មេញដាក់ក៏ដូចជាការថែរក្សាធ្មេញធម្មជាតិដូចគ្នា អ្នកជំងឺគួរតែមកពិនិត្យធ្មេញនិងសម្អាតធ្មេញជាមួយទន្តបណ្ឌិតជំនាញឲ្យបានទៀងទាត់។ សម្អាតធ្មេញដោយខ្លួនឯងឲ្យបានត្រឹមត្រូវនិងមួយថ្ងៃយ៉ាងតិច២ដង ជាមួយថ្នាំដុសធ្មេញនិងខ្សែទាក់ធ្មេញ(dental floss)។ ចំពោះករណីដែលមិនមានធ្មេញមុខ រវាងការដាំបង្គោលអុីមផ្លេននិងការដាក់ធ្មេញជាប់គ្នា តើវិធីណាមួយប្រសើរជាង?ហេតុអ្វី? ប្រសិនបើអ្នកជំងឺបាត់បង់ធ្មេញមុខ ការដាំបង្គោលអ៊ីមផ្លេនប្រាកដជាជម្រើសដែលល្អជាងគេ ប្រសិនបើគាត់មានបរិមាណឆ្អឹងគ្រប់គ្រាន់និងគុណភាពឆ្អឹងល្អ ពីព្រោះវាផ្តល់នូវសោភ័ណភាពដូចធ្មេញធម្មជាតិ និងមិនត្រូវការឆាបធ្មេញដែលល្អសងខាងធ្វើជាបង្គោល។ ក៏ប៉ុន្តែ ការដាក់ធ្មេញដោយបង្គោលអ៊ីមផ្លេនមានតម្លៃថ្លៃ ត្រូវធ្វើការវះកាត់ ហើយត្រូវធ្វើដោយទន្តបណ្ឌិតមានជំ-នាញដោយសារធ្មេញខាងមុខស្ថិតនៅតំបន់សោភ័ណភាព។ តើការយល់ដឹងអំពីងាំធ្មេញមុខមានសារៈសំខាន់អ្វីខ្លះចំពោះទន្តបណ្ឌិត និងអ្នកជំងឺ? វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះទន្តបណ្ឌិតគ្រប់រូប ព្រោះប្រសិនបើងាំធ្មេញខាងមុខរបស់អ្នកជំងឺមិនល្អ ដូចជាកល់ នោះនៅពេលដែលគាត់ប្រើប្រាស់វានឹងងាយបែកបាក់ និងពិបាកប្រើ។ រីឯចំពោះអ្នកជំងឺវិញ មិនមានអ្វីពិបាកនោះទេដោយសារបញ្ហារបស់គាត់នឹងត្រូវបានពិនិត្យនិងកែតម្រូវឡើងវិញដោយទន្តបណ្ឌិត។

Other Diseases Oral Health
Share
  • Mar 01, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 2.7K views

លាងធ្មេញធ្វើឲ្យសឹក និងឆាប់ខូចធ្មេញ?

សំណួរ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ២២ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តកណ្តាល។ ខ្ញុំតែងតែឮមិត្តភក្តិថា ការលាងធ្មេញអាចធ្វើឲ្យធ្មេញសឹក ហើយឆាប់ខូចទៀត។ ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើការលាងធ្មេញដែលត្រឹមត្រូវ គួរធ្វើចន្លោះពេលប៉ុន្មានពីការលាងម្តងៗ? ចម្លើយ៖ ការលាងធ្មេញមិនធ្វើឲ្យធ្មេញសឹកទេ ព្រោះការលាងធ្មេញគ្រាន់តែបំបែកជាតិកំបោរនៅជាប់នឹងធ្មេញដែលប្អូនមិនបានសម្អាតតាមការដុសធ្មេញ។ ឯរយៈពេលនៃការលាងធ្មេញវិញ ជាទូទៅ គឺធ្វើក្នុងរយៈពេលពី៦ខែទៅ១ឆ្នាំ ពោលគឺចំពោះអ្នកដែលដុសធ្មេញមិនសូវស្អាតត្រូវលាង៦ខែម្តង ឯអ្នកដែលដុសធ្មេញបានស្អាតល្អអាចលាង១ឆ្នាំម្តង។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកស្រីទន្តបណ្ឌិត យិន ស៊ិីថន សាស្ត្រាចារ្យនៃមហាវិទ្យាល័យទន្តវទនសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងជាម្ចាស់ គ្លីនិកធ្មេញ ប្រាយស្មាល © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Ear Nose Throat Oral Health
Share
  • Feb 28, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.3K views

ដុសធ្មេញច្រើន បណ្តាលឲ្យដង្កូវស៊ីធ្មេញ?

សំណួរ ​៖ ខ្ញុំបាទ អាយុ២៨ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ ខ្ញុំតែងតែដុសធ្មេញជាប្រចាំរាល់ពេលងូតទឹក។ និយាយទៅបើខ្ញុំងូតទឹកមួយថ្ងៃ៣ដង ខ្ញុំក៏ដុសធ្មេញ៣ដងដែរ ហើយបើខ្ញុំងូតទឹក៤ដង ខ្ញុំក៏ដុសធ្មេញ៤ដងដែរក្នុងមួយថ្ងៃ។ តែមិត្តភក្តិខ្ញុំប្រាប់ថា ដុសធ្មេញច្រើនដងបែបនេះអាចបណ្តាលឲ្យដង្កូវស៊ីធ្មេញវិញ។ តើនេះជាការពិតឬទេ? ចម្លើយ ៖ ទស្សនៈដែលថាដុសធ្មេញច្រើនដងធ្វើឲ្យដង្កូវស៊ីធ្មេញនោះ គឺមិនពិតទេ ផ្ទុយទៅវិញ វាធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់ប្អូនមានសុខភាពល្អ និងរឹងមាំ។ ឯមូលហេតុនៃដង្កូវស៊ីធ្មេញមានច្រើនកត្តាដូចជា៖ •ការសម្អាតធ្មេញ៖ ប្អូនត្រូវជ្រើសរើសច្រាសដុសធ្មេញដែលល្អ និងប្រើFloss តែបើសិនជាប្អូនមិនចេះប្រើFloss ប្អូនអាចទៅរៀនជាមួយនឹងទន្តពេទ្យបាន ហើយចំពោះអ្នកដែលមានអាយុចាប់ពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅ ពួកគាត់ត្រូវប្រើច្រាសតូចមួយទៀតបន្ថែម ដើម្បីដុសចន្លោះធ្មេញ (Interdental brush)។ •ការជ្រើសរើសថ្នាដុសធ្មេញ៖ ថ្នាំដុសធ្មេញដែលប្អូនប្រើត្រូវមានជាតិភ្លុយអឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ •អាហារ៖ ប្អូនគួរកាត់បន្ថយអាហារដែលមានជាតិស្អិត ផ្អែម និងអាស៊ីត ដោយមិនត្រូវបរិភោគអាហារប្រភេទនេះញឹកញាប់ពេក និងត្រូវដុសធ្មេញឲ្យស្អាតបន្ទាប់ពីបរិភោគរួច។ •ទឹកមាត់៖ ចំពោះអ្នកដែលមានទឹកមាត់មានវត្តមានបាក់តេរីច្រើន នឹងត្រូវណែនាំឲ្យប្រើថ្នាំបៀម។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកស្រីទន្តបណ្ឌិត យិន ស៊ិីថន សាស្ត្រាចារ្យនៃមហាវិទ្យាល័យទន្តវទនសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងជាម្ចាស់ គ្លីនិកធ្មេញ ប្រាយស្មាល ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ HealthTime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Ear Nose Throat Oral Health
Share
Top