Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

Eye Lubricant ជាប្រភេទថ្នាំបន្តក់ភ្នែកដែលតែងត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់ជាញឹកញាប់សម្រាប់ការដោះស្រាយបញ្ហាភ្នែកស្ងួត រមាស់ ឬការពារពីការប៉ះពាល់ទូទៅ ដែលបណ្តាលមកពីខ្យល់ កម្តៅពីព្រះអាទិត្យ ឬអាចបង្កមកពីការប្រើប្រាស់ភ្នែកច្រើនហួសកម្រិតទៅលើការអាន ឬមើលគ្រឿងអេឡិចត្រូនិច។ ប្រភេទថ្នាំបន្តក់នេះ អាចរួមបញ្ចូលនូវសារធាតុ ផ្សំមួយ ឬច្រើននៃសមាសធាតុដូចជា Carboxymethylcellulose, Dextran, Glycerin, Hypromellose, Polyethylene glycol 400 (PEG 400), Polysorbate, Polyvinyl alcohol, Povidone, ឬ Propylene glycol និងសារធាតុដទៃទៀត។ របៀប និងកម្រិតប្រើប្រាស់ ជាទូទៅ អ្នកអាចប្រើប្រាស់ឱសថច្រើនដងក្នុងមួយថ្ងៃ ឬនៅពេលភ្នែកចាប់ផ្តើមមានអាការៈ ស្ងួត ឬរមាស់ យ៉ាងណាមិញ អ្នកអាចពិនិត្យ នៅលើសម្បកថ្នាំ ឬសាកសួរជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតក៏ ដូចជាឱសថការីសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវទៅតាមសភាពភ្នែករបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ របៀបប្រើ៖ •    សម្អាតដៃរបស់អ្នកជាមុនសិន ដើម្បីបង្ការការឆ្លងមេរោគ ហើយចៀសវាងប៉ះផ្ទាល់ទៅលើ ចុងនៃថ្នាំបន្តក់ ឬប៉ះភ្នែករបស់អ្នក •    ងើយក្បាលរបស់អ្នក រួចទាញត្របកភ្នែកខាងក្រោម ហើយបន្តក់ថ្នាំចូល ១ ទៅ២តំណក់បន្ទាប់មកទម្លាក់ភ្នែកចុះក្រោមវិញ ព្រមទាំងបិទភ្នែក ១ ទៅ ២នាទី ដើម្បីឲ្យឱសថអាចជ្រាបចូលបានល្អ។ ផលរំខានរបស់ឱសថ •    ឱសថអាចធ្វើឲ្យស្រវាំងភ្នែកបណ្តោះអាសន្ន នៅពេលអ្នកប្រើប្រាស់លើកដំបូង •    ផ្តល់ដំណឹងទៅដល់គ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើអ្នកបន្តមានរោគសញ្ញា៖ ឈឺភ្នែក ភ្នែកក្រហម ឬរមាស់ និង​ប្រតិកម្មអាល្លែកហ្ស៊ីផ្សេងទៀតដូចជា ហើមមុខ បំពង់ក វិលមុខធ្ងន់ធ្ងរ ឬពិបាកដកដង្ហើម។ អន្តរកម្មឱសថ មុនពេលប្រើប្រាស់ឱសថ ត្រូវប្រាប់ទៅដល់អ្នក​ជំនាញ ឬគ្រូពេទ្យពីប្រភេទថ្នាំភ្នែកដទៃទៀត ឬឱសថណាមួយទាំងមាន ឬគ្មានវេជ្ជបញ្ជាដែលអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់។ បម្រុងប្រយ័ត្ន •    ធ្វើការសង្កេតមើលថាតើអ្នកមានប្រតិកម្មជាមួយសារធាតុនៃឱសថ ឬកំពុងមានបញ្ហាសុខភាពណាមួយឬទេ ដែលវាទាមទារឲ្យមានការប្រឹក្សា ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត •    ថ្នាំបន្តក់ភ្នែកអាចឲ្យភ្នែកអ្នកស្រវាំង នៅពេលប្រើ ដូចនេះ ចៀសវាងធ្វើការជាមួយម៉ាស៊ីន ឬបើកបរ ដោយរង់ចាំឲ្យគំហើញភ្នែករបស់អ្នក ត្រឡប់មកសភាពដើមវិញ។ អ្នកអាចប្រើប្រាស់ឱសថបន្តក់ភ្នែកប្រភេទ Eye Lubricant នេះបានដែលមានឈ្មោះនៅលើទីផ្សារដូចជា Tears Naturale® II, Poly-Tear®  ឬRefresh Tears® ជាដើម។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

ភ្នែករបស់យើងអាចនឹងរងឥទ្ធិពលដោយសារការ ប៉ះទង្គិចដោយចៃដន្យមួយចំនួន ដែលខ្លះអាចនឹងមិនចោទជាបញ្ហាអ្វីឡើយ ស្របពេលដែលខ្លះទៀតអាចផ្តល់នូវផលវិបាកទៅថ្ងៃក្រោយ។ ជាក់ស្តែងករណីខាងក្រោមបានបង្ហាញអំពីការ ព្រួយបារម្ភអំពីការប៉ះត្រូវភ្នែកទៅនឹងខ្លាញ់ក្តៅដែលនឹងត្រូវបានបកស្រាយតាមរយៈលោកវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសភ្នែកដូចខាងក្រោម។ សំណួរ៖ នាងខ្ញុំទើបនឹងបានជួបបញ្ហា ផ្ទុះខ្លាញ់ត្រូវក្រោមភ្នែក ហើយវាធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ក្តៅក្រហាយយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្ញុំចង់សួរលោក វេជ្ជបណ្ឌិតថា តើនាងខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចពេលជួបបញ្ហានេះភ្លាមៗ ហើយតើវាបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ថ្ងៃក្រោយដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ ផលប៉ះពាល់ និងការព្យាបាល អាស្រ័យទៅនឹងបរិមាណ  និងកម្រិតនៃការរលាក ថាតើការរលាកនោះធំប៉ុណ្ណា និងជ្រៅប៉ុណ្ណា។ ដោយឡែក ក្រោយពីការរលាកភ្លាម អ្វីដែលត្រូវធ្វើភ្លាមគឺត្រូវលាងទឹកធម្មតា ឬទឹកត្រជាក់ (ចាប់ពី ៥ អង្សាសេឡើង) ដើម្បីបន្ថយកម្តៅ តែចៀសវាងប្រើទឹកកក (ក្រោម ០ អង្សាសេ) ទៅស្អំ ដែលនឹងនាំឲ្យការរលាកកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ និងមានការខូចស្បែកនៅត្រង់បរិវេណនោះទៅវិញ។ បន្ទាប់ពីនោះ យើងអាចប្រើប្រាស់ក្រែមឬស្ព្រៃ​យន៍បាញ់ប្រឆាំងការរលាក (Burn​ cream) នៅបរិវេណនោះ និងចុងក្រោយ យកល្អគួរមក ទទួលការពិនិត្យភ្នែកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីប្រាកដថាការផ្ទុះខ្លាញ់ក្តៅមិនបានប៉ះទៅលើកញ្ចក់ភ្នែក។ យ៉ាងណាមិញ ករណីមានការរលាកខ្លាំង ស្បែកនៅតំបន់នោះនឹងអាចទៅជាជ្រួញ ឬអាចទាញឲ្យត្របកភ្នែកធ្លាក់ដោយសារសម្លាកពីការរលាក ប៉ុន្តែជាទូទៅមិនមានទំនាក់ទំនងនឹងបញ្ហាគំហើញឡើយ ប្រសិនបើមិនមានការផ្ទុះខ្លាញ់ចូលក្នុងភ្នែក។ បកស្រាយដោយ​៖ វេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាវេជ្ជបណ្ឌិតព្យាបាល និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

យើងខ្ញុំគិតថា លោកលោកស្រីមួយចំនួនធំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ពិតជាធ្លាប់ស្គាល់ និងបានដឹងថាអ្វីជាជំងឺភ្នែកឡើងបាយ ជំងឺកន្ទុយថ្លែន និងជំងឺបាតភ្នែកបណ្តាលមកពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម ប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចតួចណាស់ដែលស្គាល់ពីជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក។ បើយោងតាមសៀវភៅស្តីអំពីផែនការយុទ្ធសាស្រ្តជាតិ សម្រាប់គ្រប់គ្រង និងបង្ការភាពពិការភ្នែក ២០១៦-២០២០   ដែលបានបោះពុម្ភដោយ កម្មវិធីជាតិសុខភាពភ្នែក ក្នុងខែកញ្ញា ២០១៧ យើងសង្កេតឃើញថា «ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកមាន ៣.១% នៃភាពពិការភ្នែក និងមានប្រជាជនកម្ពុជាប្រមាណជា ៣០ ០០០នាក់ មានជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែករ៉ាំរ៉ៃ»។   បន្ថែមពីលើនេះ ប្រជាជនប្រមាណជា ៩០ ០០០នាក់ទៀតត្រូវបានគេសង្ស័យថាមានជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក  ជាពិសេសជាងនេះទៅទៀត  ជំងឺមួយនេះក៏ជាមូលហេតុចម្បងទី៤  ដែលបណ្ដាលឲ្យមានភាពពិការភ្នែកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ការយល់ដឹងពីជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ភ្នែក ជាសរីរាង្គសំខាន់មួយចាំបាច់សម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដែលមានតួនាទីចម្បង គឺការមើលឃើញ ឬហៅថា “គំហើញ’’។ ជាទូទៅ មនុស្សយើងអាចមើលឃើញបានដោយអាស្រ័យលើកត្តាបីយ៉ាង គឺមុខងារគ្រាប់ភ្នែក ខួរក្បាល និងខ្សែបញ្ជូនរូបភាពពីគ្រាប់ភ្នែកទៅខួរក្បាលមានលក្ខណៈល្អ។ កាលណាកត្តាណាមួយក្នុងចំណោមកត្តាទាំងបីនេះមានបញ្ហា នោះគំហើញក៏មានបញ្ហាដែរ។ ជាក់ស្តែង ចំពោះជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក គឺអ្នកជំងឺមានបញ្ហាទៅលើសរសៃអ៊ុបទិក ( Optic nerve ជាខ្សែបញ្ជូនរូបភាពពីគ្រាប់ភ្នែកទៅខួរក្បាល)   ដោយសារការកើនឡើងសម្ពាធនៅក្នុងភ្នែក។ នៅពេលដែលសម្ពាធនៅក្នុងភ្នែកកើនឡើង សរសៃអ៊ុបទិកដែលស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្រោយភ្នែកនឹងរងការគាបសង្កត់ជាប្រចាំនាំឲ្យវាខូចដោយធ្វើឲ្យដែនគំហើញរបស់អ្នកជំងឺបាត់បង់ឬរួមតូចទៅៗរហូតដល់មើលមិនឃើញទាំងស្រុង។ សូមបញ្ជាក់ថា សរសៃអ៊ុបទិកជាកោសិកាខួរក្បាល ដូច្នេះប្រសិនបើវាមានការខូចខាត វាមិនអាចដុះរីកលូតលាស់មកដូចធម្មតាបាននោះទេ។ ដោយយោងតាមហេតុផលខាងលើ ក្រោយការព្យាបាល ដែនគំហើញដែលបាត់របស់អ្នកជំងឺមិនអាចត្រឡប់មកធម្មតាបាននោះទេ ប្រសិនបើមុនការព្យាបាលអ្នកជំងឺមានការប៉ះពាល់ទៅលើសរសៃអ៊ុបទិកធ្ងន់ធ្ងរ។ ការព្យាបាលជំងឺនេះ គឺតម្រូវឲ្យអ្នកស្វែងរកជំងឺនេះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកដក់ នឹងចាប់ផ្តើមព្យាបាលមុនពេលមានបញ្ហាប៉ះពាល់ទៅលើសរសៃអ៊ុបទិក និងមុនពេលមានការបាត់ដែនគំហើញ។ លក្ខណៈទូទៅនៃប្រព័ន្ធទឹកនៅក្នុងភ្នែក និងដែនគំហើញ នៅក្នុងគ្រាប់ភ្នែករបស់យើងមានចរន្តទឹកហូរដ៏អស្ចារ្យមួយ ដោយហេតុតែមានតុល្យភាពរវាងការផលិតទឹក  និងការស្រូបទឹកចេញពីគ្រាប់ភ្នែកបាតុភាពនេះធ្វើឲ្យកើតមានសម្ពាធមួយ ដែលជាធម្មតាក្នុងភ្នែករបស់យើងមានសម្ពាធទឹកចន្លោះពី ១០ ទៅ២០ មីលីម៉ែត្របារ៉ត។ ដោយឡែកជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកបណ្តាលមកពីបាត់តុល្យភាពរវាងការផលិតទឹក និងការស្រូបទឹកចេញពីគ្រាប់ភ្នែក ដែលនាំឲ្យទឹកដែលផលិតនៅក្នុងភ្នែកចេញមិនរួច និងកើនបរិមាណនៅក្នុងនោះ ធ្វើឲ្យសម្ពាធនៅក្នុងគ្រាប់ភ្នែកកើនខុសពីធម្មតា ដូច្នេះវាធ្វើឲ្យសរសៃអ៊ុបទិកខូច និងដែនគំហើញបាត់ជាបណ្តើរៗ។ ការវិវឌ្ឍន៍ នៃការខូចសរសៃអ៊ុបទិក និងការបាត់ដែនគំហើញ (ក) ប្រព័ន្ធនៃចរន្តទឹកហូរក្នុងភ្នែកធម្មតា (ខ) ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក៖ សរសៃអ៊ុបទិក ខូចដោយសារសម្ពាធសង្កត់ ចំណែកឯ ដែនគំហើញ ជាទំហំវាល ឬផ្ទៃទាំងមូលដែលយើងអាចមើលឃើញនៅពេលដែលភ្នែកបានបើក  ដោយយើងអាចមើលឃើញវត្ថុដែលនៅចំហៀង ខាងលើ ៦០ដឺក្រេ ខាងក្រោម៧៥ដឺក្រេ  ខាងច្រមុះ៦០ដឺក្រេ  ខាងត្រចៀក ១០០ដឺក្រេនៅពេលមើលត្រង់ទៅមុខ។ រោគសញ្ញាសំខាន់ៗរបស់ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ជំងឺនេះស្ទើរតែគ្មានសញ្ញាណាមួយស្តែងចេញឲ្យអ្នកជំងឺបានដឹងមុនថាគាត់មានជំងឺនេះទេ លុះត្រាតែសរសៃអ៊ុបទិកខូចលើសពី៨០% ទើបអ្នកជំងឺអាចលេចចេញសញ្ញាមួយចំនួនដូចខាងក្រោម៖ •    ឈឺក្បាល (ភាគច្រើនមួយចំហៀង និងនៅពេលព្រឹកព្រលឹម) •    ភ្នែកឆាប់ឡើងបាយ និងស្រវាំងភ្នែក •    ភ្នែកក្រហម ហើយឈឺ •    ចង់ក្អួត ចង្អោរ •    មើលច្បាស់តែវត្ថុដែលនៅពីចំមុខ និងមើលមិនច្បាស់វត្ថុដែលនៅចំហៀង •    ចុករួយគ្រាប់ភ្នែកជាញឹកញាប់។ល។   តើនរណាដែលងាយប្រឈមមុខនឹងជំងឺនេះ? ក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានអត្រានៃការកើតជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកនេះប្រមាណជា ៣.១% ដែលនៅក្នុងនោះវាកើតមានច្រើននៅលើក្រុមមនុស្សចាស់ដែលមានអាយុចាប់ពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅ និងមានទំនោរកើតលើស្ត្រីច្រើនជាងបុរស។ ជាមួយគ្នានេះដែរ គេសង្កេតឃើញថាជំងឺនេះកើតមានឡើងទៅលើភ្នែកទាំងសងខាង  ហើយសឹងតែ ៨០% នៃអ្នកជំងឺមិនដឹងថាគាត់មានជំងឺមួយនេះទេ។ បន្ថែមពីលើនេះគេឃើញជំងឺនេះច្រើនកើតមាននៅលើក្រុមមនុស្សដូចខាងក្រោម៖ •    អ្នកប្រើប្រាស់វ៉ែនតាអានអក្សរលេខធំជាង +4.00ដឺក្រេ •    អ្នកដែលប្រើប្រាស់វ៉ែនតាអានអក្សរមុនអាយុ ៤០ឆ្នាំ •    អ្នកជំងឺភ្នែកឡើងបាយដែលមិនបានទទួលការព្យាបាលដោយវះកាត់ •    អ្នកជំងឺដែលប្រើថ្នាំបន្តក់ភ្នែកច្រើនហួស​ ឬគ្មានវេជ្ជបញ្ជា •    អ្នកដែលមានឪពុកម្តាយ ធ្លាប់កើតជំងឺនេះពីមុនមក •    ជាពិសេសចំពោះជនជាតិអាស៊ី និងអាហ្រ្វិក។ល។ តើគេអាចព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះទៅលើជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក? ការព្យាបាលធ្វើឡើងក្រោយពីគ្រូពេទ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដោយការឆ្លុះមើលសរសៃអ៊ុបទិក ការវាស់សម្ពាធក្នុងភ្នែក ការវាស់កម្រាស់កញ្ចក់ភ្នែក ការវាយតម្លៃលើប្រភេទមុំរវាងកញ្ចក់ភ្នែកនិងប្រស្រីភ្នែក ការវិភាគទៅលើការបាត់ដែនគំហើញរបស់អ្នកជំងឺ និងការវិភាគទៅលើការខូចខាតនៃសរសៃអ៊ុបទិកទើបអាចសន្និដ្ឋានបានថាអ្នកជំងឺពិតជាមានជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកបាន។ គោលដៅនៃការព្យាបាល គឺធ្វើយ៉ាងណាការពារកុំឲ្យភ្នែករបស់អ្នកជំងឺវិវឌ្ឍទៅរកភាពពិការ។ ជាក់ស្តែង ការព្យាបាលអាចធ្វើឡើងច្រើនរបៀបដូចជា៖ •    ការប្រើប្រាស់ជាឱសថ ៖  ដែលមាន២ក្រុម គឺ ឱសថបន្ថយការបញ្ចេញទឹកនៅផ្នែកខាងក្រោយ និងមួយក្រុមទៀតគឺឱសថជួយឲ្យការហូរចេញបានល្អជាងមុន។ •    ការបាញ់ឡាស៊ែរ (Laser) ជាមួយម៉ាស៊ីនទំនើប ៖  ឡាស៊ែរមួយប្រភេទធ្វើឲ្យមានប្រហោងមួយនៅលើប្រស្រីភ្នែក និងការប្រើឡាស៊ែរមួយប្រភេទទៀតបាញ់នៅផ្នែកមួយដែលត្រូវហូរចេញ (យើងច្រើនប្រើប្រាស់ការព្យាបាលដោយឡាស៊ែរ និងថ្នាំរួមជាមួយគ្នា)។ •   ការវះកាត់៖   អាចធ្វើឡើងក្នុងករណី ការប្រើប្រាស់ថ្នាំរួមជាមួយឡាស៊ែរ ពុំមានប្រសិទ្ធភាព។ ដោយសារជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ជាជំងឺមួយដែលទាមទារឲ្យមានការព្យាបាលពេញមួយជីវិត ទោះបីជាក្រោយពីបានទទួលការព្យាបាលបានជោគជ័យក៏ដោយក៏តម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺមកធ្វើការតាមដានឲ្យបានទៀងទាត់ទៅតាមការណាត់ជួបរបស់លោកគ្រូពេទ្យ។ ម៉្យាងវិញទៀត សម្រាប់អ្នកជំងឺដែលទទួលការព្យាបាលបានត្រឹមត្រូវ គឺត្រឹមតែអាចរក្សាដែនគំហើញដែលនៅសល់ប៉ុណ្ណោះ មិនអាចធ្វើឲ្យដែនគំហើញដែលបាត់នោះត្រឡប់មកវិញទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងករណីដែលមិនបានទទួលការព្យាបាលបានទាន់ពេលវេលា អ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងភាពពិការភ្នែកទាំងស្រុងអស់មួយជីវិតដោយសារតែសរសៃអ៊ុបទិកត្រូវបានខូចខាតហើយមិនអាចស្តារឡើងវិញបាន។ ដូច្នេះ ការរកឃើញជំងឺនេះកាន់តែលឿន ការព្យាបាលទប់ស្កាត់កុំឲ្យពិការភ្នែកកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។ ការណែនាំពីវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ស្ថិតនៅក្នុងក្រុមជំងឺភ្នែកដែលមិនអាចស្តារគំហើញឲ្យការមើលឃើញត្រឡប់មកធម្មតាវិញបាន ដូច្នេះអ្នកជំងឺដែលមានអាយុលើសពី ៤០ឆ្នាំឡើងទៅ ឬក្រុមមនុស្សដែលមានកត្តាប្រឈមដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ គួរតែមកពិនិត្យស្វែងរកជំងឺនេះឲ្យបានទាន់ពេលវេលាគឺមុនពេលដែលជំងឺនេះវិវឌ្ឍដល់ដំណាក់កាលអន់គំហើញ ឬបាត់ដែនគំហើញ។ មជ្ឈមណ្ឌលព្យាបាលជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក យើងខ្ញុំផ្តល់ជូននូវសេវាកម្មដ៏ទូលំទូលាយសម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកចាប់ផ្តើមពី ការពិនិត្យស្វែងរកជំងឺនេះចាប់តាំងពីថ្ងៃជួបដំបូង ការកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេសវេជ្ជសាស្រ្ត និងការផ្តល់ជម្រើសជាច្រើនក្នុងការព្យាបាល។ ដោយសារជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក   គឺជាជំងឺមួយត្រូវការពិនិត្យតាមដាន និងព្យាបាលពេញមួយជីវិត ដូច្នេះអ្នកជំងឺតែងតែត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់និងការជឿជាក់ខ្ពស់ទៅលើសមត្ថភាពរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត និងគិលានុបដ្ឋាកដែលកំពុងមើលថែទាំខ្លួនគាត់។ នៅមជ្ឈមណ្ឌលយើងខ្ញុំកំពុងព្យាយាមផ្តល់សេវាក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកនេះឲ្យឈានមុខគេ និងបង្កើនចំណងមិត្តភាពរវាងអ្នកជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែករាប់ពាន់នាក់ដែលត្រូវមកជួបជុំគ្នាពិភាក្សាចែករំលែកបទពិសោធន៍ជោគជ័យក្នុងការព្យាបាល និងវិធីសាស្រ្តក្នុងការរស់នៅជាមួយជំងឺនេះរៀងរាល់៣ទៅ៦ខែ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនង គ្លីនិកភ្នែក ភ្នំពេញ ០៦១ ៦៦៦៧៧១ ឬ ០៨៦ ៨៨៦៦៧៦ ឬ ០៨៨ ៨៨៦៨៨៣៦ គេហទំព័រ  ៖ http://www.EYE.today បកស្រាយដោយ​៖​ វេជ្ជបណ្ឌិត ហេង សុផល ប្រធាន គ្លីនិកភ្នែក ភ្នំពេញ និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺភ្នែក នៃ មន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ភ្នែក គឺជាសរីរាង្គដែលមានសារសំខាន់បំផុតសម្រាប់គំហើញរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ហើយវារួមផ្សំពីកោសិកាជាច្រើនដូចជា ប្រព័ន្ធប្រសាទដែលភ្ជាប់ទៅខួរក្បាល សម្បកគ្រាប់ភ្នែក កែវភ្នែក និងកញ្ចក់ភ្នែក។ ចំពោះផ្នែកសរីរាង្គកញ្ចក់ភ្នែក មានទីតាំងស្ថិតនៅខាងមុខនៃគ្រាប់ភ្នែកទាំងមូល អនុញ្ញាតឲ្យកាំពន្លឺអាចឆ្លងចូលទៅខាងក្នុងដើម្បីចាប់រូបភាព​ ដែលក្នុងករណីកញ្ចក់ភ្នែកថ្លា នោះទើបមានការចាប់រូបភាពបាន។  អ្វីជាជំងឺដំបៅកញ្ចក់ភ្នែក? ដំបៅកញ្ចក់ភ្នែក ជាជំងឺដែលកើតឡើងមានសភាពឈឺ ស្តែងចេញជាពណ៌សនៅលើកញ្ចក់ភ្នែក និងជួនកាលមានលាយឡំជាមួយខ្ទុះ។ ជំងឺនេះឃើញមានការកើតឡើងជាញឹកញាប់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជាពិសេសប្រជាជនដែលមានមុខរបរធ្វើស្រែចំការ គួរបញ្ជាក់ផងដែរ ដំបៅកញ្ចក់ភ្នែកពុំមែនជាជំងឺឆ្លងនោះទេ ដែលវាចែកចេញជាប្រភេទទៅតាមមេរោគដែលបង្ករោគដូចជា បាក់តេរី ផ្សិត និងវីរុសជាដើម។  មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម មានមូលហេតុមួយចំនួនដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺដំបៅកញ្ចក់ភ្នែកដូចជា៖ •មេរោគ ដែលឆ្លងចូលតាមរយៈការប៉ះទង្គិចនានា •ចំពោះប្រភេទភ្នែកស្ងួត ហើយមានសភាពចំហរ ធ្វើឲ្យមានការចម្លងមេរោគ •ការប៉ះពាល់ជាមួយសារធាតុគីមី ចំណែកកត្តាប្រឈមដែលតែងសង្កេតឃើញមាន គឺក្នុងករណី៖ •ទទួលរងការប៉ះទង្គិច  •បុគ្គលដែលប្រើប្រាស់ Contact lens  •បុគ្គលដែលមានភ្នែកបិទមិនជិត  •បុគ្គលដែលមានមុខរបរធ្វើស្រែចំការ ឬអ្នកធ្វើការក្នុងរោងចក្រជាដើម។ រោគសញ្ញា និងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ •រោគសញ្ញានៃជំងឺដំបៅកញ្ចក់ភ្នែកស្តែងចេញជា៖ •អាការៈឈឺ •កញ្ចក់ភ្នែកឡើងពណ៌ស •មានខ្ទុះ ដែលធ្វើឲ្យភ្នែកស្រវាំង ជាទូទៅ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទាមទារឲ្យធ្វើឡើងនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ឬគ្លីនិក ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកចក្ខុរោគនឹងធ្វើការពិនិត្យមើលផ្ទាល់ជាមួយម៉ាស៊ីន ដើម្បីរកវត្តនៃសារធាតុពណ៌សនៅក្នុងកញ្ចក់ភ្នែក។ ម៉្យាងទៀត គ្រូពេទ្យក៏អាចធ្វើការកៀរយកសំណាកពណ៌សនោះទៅពិនិត្យដើម្បីរកមើលប្រភេទមេរោគដែលបង្កជំងឺឲ្យបានជាក់លាក់។  ការព្យាបាល ការព្យាបាលជំងឺដំបៅកញ្ចក់ភ្នែក អាចជាសះស្បើយបានតាមរយៈការប្រើប្រាស់ឱសថសម័យ ដោយការប្រើប្រាស់ឱសថមានការប្រែប្រួលទៅតាមប្រភេទមេរោគដែលបង្កជំងឺ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងករណីជំងឺមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង នោះគេមិនអាចធ្វើការព្យាបាលបានទេ។  ផលវិបាក និងការកាពារ ការមិនទទួលបានការពិនិត្យ និងព្យាបាលបានទាន់ពេលវេលា ស្ថានភាពជំងឺអាចឈានដល់ដំណាក់កាលធ្លាយគ្រាប់ភ្នែក ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការយកគ្រាប់ភ្នែកចេញ។ ដូច្នេះ វិធីសាស្រ្តការពារទូទៅដែលអាចអនុវត្តបានគឺ៖ •ត្រូវធ្វើការដោយប្រុងប្រយ័ត្ន  •ពាក់វ៉ែនតាការពារកុំឲ្យសត្វចូល  •ក្នុងករណីសង្កេតឃើញមានអាការៈឈឺភ្នែកត្រូវស្វែងរកការព្យាបាល ដោយចៀសវាងប្រើប្រាស់ឱសថដោយខ្លួនឯង។  បកស្រាយដោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ជា អាង វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសចក្ខុរោគ នៅមន្ទីរពេទ្យភ្នែកខេត្តតាកែវ  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

ការត្អូញត្អែរថាមើលឆ្ងាយមិនច្បាស់ដែលចាំបាច់ត្រូវទៅមើលជិតតែម្តង ឬការធ្វើភ្នែកព្រឹមៗនៅពេលចង់មើលអ្វីមួយច្បាស់ជាមួយនឹងអាការៈឈឺរោយជុំវិញក្រឡង់ភ្នែក (eyestrain) ដែលធ្វើឲ្យទទួលអារម្មណ៍ថាឈឺណែនក្បាលជាដើម អាចបង្ហាញថាជាសញ្ញានៃម៉្ញូប។ ថ្វីត្បិតថាម៉្ញូបកើតជាធម្មតាទៅហើយសម្រាប់មនុស្សសម័យថ្មីនេះ តែវាក៏ជាការពិតដែរ ដែលម៉្ញូបបានធ្វើឲ្យជីវិតអ្នកប្រែប្រួលមួយកម្រិតដែរ ដូចនេះការយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពភ្នែករបស់អ្នកទាំងមុន និងក្រោយពេលម៉្ញូប គឺជារឿងដែលមិនគួរមើលរំលង។ ធ្វើយ៉ាងណាទើបដឹងថាអ្នកពិតជាម៉្ញូប? ការទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យខាងចក្ខុរោគ ឬក៏ហាងវាស់វ៉ែនតា (Optometry) ជារឿងដែលអ្នកគួរគិតដល់ ដើម្បីធ្វើការវាស់គំហើញ(VA)ជាមុន ដោយសារការវាស់នេះអាចឲ្យដឹងថា អ្នកគួរប្រើប្រាស់វ៉ែនតាប្រភេទភ្លឺ ឬមិនភ្លឺ។ បន្ទាប់មក គេធ្វើការវាស់ Pinhole ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកមើលតាមចន្លោះតូចៗម្តង។ ក្រោយមកទៀត គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការវាស់ដឺក្រេតាម២របៀបបន្តបន្ទាប់គ្នាគឺ Subjective និង Objective ដែលការវាស់បែប Subjectiveត្រូវធ្វើជាមួយ Retinoscope ឬម៉ាស៊ីន Autorefractor  និងបន្ទាប់ពីនោះឲ្យអ្នកជំងឺសាកលវ៉ែនតាគំរូ (Trial lenses) ដែលនេះហៅថាការវាស់ដឺក្រេតាមបែប Objective ។ គួរបញ្ជាក់ថា​ការវាស់បែប Subjective និងobjective អាចមានភាពខុសគ្នា ដោយសារពេលខ្លះការវាស់ដោយម៉ាស៊ីន និងការសាកលវ៉ែនតាគំរូទៅតាមលទ្ធផលវាស់ដោយម៉ាស៊ីននោះ មិនត្រូវនឹងអ្នកជំងឺ ដូចនេះ តម្រូវឲ្យមានការកែតម្រូវដឺក្រេរហូតដល់អ្នកជំងឺទទួលយកបាន និងមើលច្បាស់ដែលមានន័យថា លទ្ធផលគឺផ្អែកលើ Objective តេស្តជាធំ។ ក្រៅពីនោះ គ្រូពេទ្យក៏អាចធ្វើការពិនិត្យបាតភ្នែកផងដែរ ដើម្បីរកផលវិបាកនៃជំងឺម៉្ញូប ប្រសិនបើគាត់មានម៉្ញូបខ្លាំង។ ពេលណាគួរមកពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ? វាអាស្រ័យលើស្ថានភាព និងមុខរបររបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ ដែលក្នុងករណីស្រវាំងបន្តិចបន្តួច តែគាត់ជាអ្នកស្រែចំការដែលមិនសូវប្រើភ្នែកក្នុងការមើលរបស់តូចៗ ឬជិតៗច្រើននោះ គាត់មិនចាំបាច់មកជួបគ្រូពេទ្យក៏បាន។ ប៉ុន្តែអាការៈដដែលនេះ សម្រាប់អ្នកធ្វើការ ឬសិស្សនិស្សិត ដែលត្រូវការប្រើប្រាស់ភ្នែកជាចម្បងក្នុងការសម្លឹងមើលរបស់តូចៗរយៈពេលយូរ ដូចជាសៀវភៅ កុំព្យូទ័រ ក្តារខៀន ឬក៏ការបញ្ចាំងមេរៀនតាមស្លាយ (Slides show)ជាដើម គួរតែជាពេលដែលគាត់ត្រូវទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកវាស់វ៉ែនតាហើយ។ មូលហេតុនៃការម៉្ញូប ភាពលូតលាស់មិនស្របគ្នារវាងកញ្ចក់ភ្នែក និងទំហំនៃគ្រាប់ភ្នែក (វាស់ពីមុខមកក្រោយ) ដែលវាកើតឡើងមកពីភ្នែកទៅជារីកធំខុសពីធម្មតា ឬកញ្ចក់ភ្នែកកោងខ្លាំងពេក ដែលកំណោងកញ្ចក់ភ្នែកធ្វើឲ្យមានការបត់កាំពន្លឺជាកំនុំរូបភាពនៅខាងមុខបាតភ្នែកជាមូលហេតុនៃការម៉្ញូប។ ជាទូទៅ គេចាត់ទុកប្រវែងធម្មតារបស់ភ្នែក គឺ២៤មីលីម៉ែត្រ ប្រសិនបើអង្កត់ផ្ចិតនេះធំខុសពីធម្មតានោះកញ្ចក់ភ្នែកធម្មតារបស់យើង នឹងធ្វើការបត់កាំពន្លឺនៅខាងមុខបាតភ្នែក ធ្វើឲ្យកាំពន្លឺដែលផ្តុំគ្នាជាកំនុំរូបភាពត្រូវនៅខាងមុខបាតភ្នែក។ សូមបញ្ជាក់ថា តាមការស្រាវជ្រាវមួយចំនួន គេឃើញថាពុំមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែលបង្កឲ្យម៉្ញូបទេ តែ៩០%ត្រូវបានគេសន្និដ្ឋានថាបណ្តាលមកពីតំណពូជ ឬហ្ស៊ែន តែមិនទាន់ដឹងថាក្រូម៉ូសូមប្រាកដណាមួយ ជាអ្នកកំណត់ការម៉្ញូបទេ។ កត្តាអាចឲ្យអ្នកប្រឈមមុខនឹងម៉្ញូប កត្តាប្រឈមមុខមួយចំនួនក៏ត្រូវបានដឹងផងដែរថា អាចបណ្តាលឲ្យម៉្ញូបក្នុងនោះរួមមានបរិយាកាសរស់នៅ ឬធ្វើការ ដូចជាការធ្វើការនៅការិយាល័យដែលការងារតម្រូវឲ្យមើលតែរបស់ជិតៗខ្លួន មិនសូវមានពេលសម្លឹងទៅឆ្ងាយ ឬសម្រាកភ្នែកបានគ្រប់គ្រាន់ ការមើល ឬសម្លឹងរបស់ជិតៗដូចជា ការអានសៀវភៅ ឬប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទថេបប្លេតជាដើម។ គួរឲ្យដឹងផងដែរថា ករណីដែលភ្នែកមើលជិតជាង៦ម៉ែត្រភ្នែក យើងនឹងធ្វើការសម្របសម្រួលដោយសាច់ដុំភ្នែកឲ្យចាប់ផ្តើមធ្វើការដែលជាហេតុធ្វើឲ្យផ្តល់សម្ពាធដល់ភ្នែក តែបើយើងមើលលើសពី៦ម៉ែត្រ ភ្នែករបស់យើងស្ថិតនៅក្នុងសភាពសម្រាក។ អ្នកណាខ្លះអាចប្រឈមមុខនឹងការម៉្ញូប? តាមការសិក្សាមួយរបស់លោកសាស្ត្រាចារ្យ ងី ម៉េង នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅខេត្តកណ្តាលលើមនុស្សចំនួន៥,៥២៧នាក់ អាយុពី១២ទៅ១៤ឆ្នាំ ឃើញថាមាន៥,៥៧% ជាអ្នកមានកំហុសកំនុំ (Refractive error) ដែលរួមមានទាំងម៉្ញូប Hyperopia អាស្ទីម៉ាតដែលការស្រាវជ្រាវនោះ បង្ហាញថាអ្នករស់នៅទីក្រុង(១៣,៧%)មានអត្រាប្រឈមមុខខ្ពស់ជាងនៅជនបទ(២,៥%)។ មានការសិក្សាមួយទៀតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយសិក្សាទៅលើមនុស្សចំនួន២១៥ពាន់នាក់នៅលើ១០ប្រទេសពីអាយុទើបកើតដល់៩៦ឆ្នាំ ក្នុងនោះម៉្ញូបមានដល់ទៅ៩៦,៣% ដែលមួយផ្នែកធំគឺ ស្ថិតនៅវ័យ១៦ឆ្នាំ។ ម្យ៉ាងទៀត គេក៏សង្កេតឃើញផងដែរថា ករណីកំហុសកំនុំនៅកម្ពុជា គឺកើតមានតិចជាងនៅប្រទេសជឿនលឿនដទៃ ។ មានការព្យាបាលដែរឬទេសម្រាប់អ្នកភ្នែកម៉្ញូប? ករណីដែលម៉្ញូបទាក់ទងនឹងហ្ស៊ែននោះ ពុំមានវិធីក្នុងការបញ្ឈប់ការវិវឌ្ឍទៅរកភាពម៉្ញូប ឬឡើងដឺក្រេភ្នែកទេ។ ចំពោះម៉្ញូបដែលកើតមាននៅវ័យក្មេង ការវិវឌ្ឍនឹងមានសភាពលឿន ប៉ុន្តែវានឹងថយចុះវិញនៅក្រោយអាយុ១៩ឆ្នាំ ឬ២២ឆ្នាំ។ ក្នុងករណីដែលការម៉្ញូបរបស់គាត់ឈប់មានការវិវឌ្ឍមានន័យថា គាត់បានជោគជ័យក្នុងការព្យាបាល តែករណីដែលការវិវឌ្ឍនៅតែបន្តនោះការព្យាបាលនឹងត្រូវធ្វើជាបន្ត ហើយការពាក់វ៉ែនតា ឬធ្វើការវះកាត់បន្តទៀតក៏ត្រូវបានពិចារណាដដែល។ ដូចនេះ ការព្យាបាលដាច់ ឬក៏អត់ គឺអាស្រ័យនឹងការវិវឌ្ឍរបស់ម៉្ញូប។ ពុំមានថ្នាំណាមួយសម្រាប់បញ្ឈប់ការឡើងដឺក្រេបានទេ ហើយក៏ពុំមានការបញ្ជាក់ណាមួយពីប្រសិទ្ធភាពរបស់វាដែរ។ ការព្យាបាលដែលងាយបំផុត គឺពាក់វ៉ែនតាមុននឹងឈានដល់ដំណាក់កាលវះកាត់ ដែលជាទូទៅវ៉ែនតាប្រភេទដកត្រូវប្រើចំពោះអ្នកម៉្ញូប ឯ Hyperopia ត្រូវប្រើប្រាស់វ៉ែនតាបូក រីឯអាស្ទីម៉ាតអាចមានបូក និងដកទៅតាមការពិនិត្យ និងវាស់ឃើញជាក់ស្តែង ។ រីឯការវះកាត់លើកញ្ចក់ភ្នែកដូចជាការប្រើប្រាស់ឡាស៊ែរ ការបញ្ចូលកងទៅនឹងកម្រាស់កញ្ចក់ភ្នែក ដើម្បីធ្វើកំណោងកញ្ចក់ភ្នែកមានកំណោងមកធម្មតាវិញ។ សម្រាប់ដែលមានម៉្ញូបកម្រិតខ្ពស់ (២០ Diopters) អាចធ្វើការវះកាត់ដោយបញ្ចូលកញ្ចក់សិប្បនិម្មិតតម្រូវ នឹងភ្នែករបស់យើងជំនួសកញ្ចក់ភ្នែករបស់យើង។ គោលបំណងនៃការវះកាត់គឺ ដើម្បីឲ្យភ្នែករបស់យើងត្រលប់មកធម្មតាវិញ ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺអាចប្រើប្រាស់វ៉ែនតាក្នុងកម្រិតស្រាលមួយ ដើម្បីមើលច្បាស់ ​ពីព្រោះការវះកាត់ជាក់ស្តែងអាចជួយអ្នកជំងឺបន្ថយដឺក្រេភ្នែកបានប៉ុន្តែមិនទាំងស្រុងទេ។ ការប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកដោយសារការម៉្ញូប ករណីដែលមិនធ្វើការព្យាបាល ឬពាក់វ៉ែនតាជាជំនួយគឺ ដំបូងវានឹងជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់គុណភាពនៃជីវិតដោយការមើលឆ្ងាយមិនច្បាស់ដូចអ្នកដទៃ ធ្វើការងារផ្សេងៗដោយមិនសូវងាយស្រួល ព្រមទាំងរំខានដោយអាការៈនៃបញ្ហាម៉្ញូប ដូចជា ឈឺក្បាល តឹងគ្រាប់ភ្នែក ឈឺក្រឡង់ភ្នែក ហើយលើសពីនោះក៏ប្រឈមមុខនឹងជំងឺផ្សេងៗ ក្នុងករណីដែលម៉្ញូបកម្រិតខ្ពស់ដូចជា ជំងឺរបកបាតភ្នែក ដក់ទឹកក្នុងភ្នែកកោសិកាបាតភ្នែកហិនហោច ដែលជាទូទៅអាចកើតចំពោះអ្នកដែលម៉្ញូបខ្លាំងចាប់ពីកម្រិត៥ ឬ៦Diopters ឡើងទៅ។ «ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាភ្នែក ឬមានអាការៈដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ សូមទៅរកអ្នកផ្តល់សេវាកាត់វ៉ែនតា ឬទៅជួបគ្រូពេទ្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះការវាស់វ៉ែនតាខុសធ្វើឲ្យមានការខាតបង់មិនសំដៅដល់អាយុជីវិតផ្ទាល់ទេ តែសំដៅដល់ការខាតទាំងប្រយោជន៍ និងពេលវេលាដែលផ្ទុយពីការពាក់វ៉ែនតាត្រឹមត្រូវ ដែលផ្តល់នូវភាពងាយស្រួលពិតប្រាកដដល់ការរស់នៅជាងពេលមិនពាក់វ៉ែនតា។ ដោយឡែក ចំពោះជំនឿរបស់បងប្អូនយើងជាច្រើនមកដល់បច្ចុប្បន្នជាពិសេសមាតាបិតាដែលថា ការពាក់វ៉ែនតាធ្វើឲ្យភ្នែកកូនចេះតែឡើងដឺក្រេ និងមានអារម្មណ៍ថាកូនមិនល្អដូចអ្នកដទៃទៅវិញ គួរតែត្រូវបានពិចារណាឡើងវិញពីព្រោះការពិតវាពុំមែនជាបញ្ហាអ្វីធំដុំនោះទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺគំហើញច្បាស់របស់កូនដែលអាចជួយឲ្យជីវិតពួកគេប្រសើរឡើងរួមទាំងការរៀនសូត្រ ការប្រកបការងារព្រមជាមួយនឹងគុណភាពជីវិតដ៏ល្អផងដែរ» នេះជាប្រសាសន៍ផ្តាំផ្ញើររបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតប៉ោក ធន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

១. ដូចម្ដេចដែលហៅថាជំងឺរបើកបាតភ្នែក? វាជាការរបើកចេញពីគ្នារវាងកោសិកាស្រទាប់បាទភ្នែកដែលមានមុខងារក្នុងការចាប់រូបភាព និងការមើលឃើញ ដែលធ្វើឲ្យមានការធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការមើលឃើញ ឬពិការភ្នែកបើមិនព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។  ២. តើជំងឺរបើកបាតភ្នែកកើតឡើងដោយសារអ្វី ? ជំងឺរបើកបាតភ្នែកកើតឡើងដោយសារមូលហេតុជាច្រើនតាមប្រភេទរបស់ការរបើកដូចជា៖  -ជំងឺរបើកបាតភ្នែកដោយមានប្រហោង កើតឡើងដោយសារការប៉ះទង្គិចផ្ទាល់នូវភ្នែក ឬក្បាលដោយកត្តាណាមួយ។ ការដាច់ចេញនៃសារធាតុចាហួយបាតភ្នែក ដែលបង្កើតជាកម្លាំងទាញ។ ភាពម៉្ញូបដែលមានដឺក្រខ្ពស់ ឬការបើកដែលអាចកើតឡើងដោយឯកឯង។  -ជំងឺរបើកបាតភ្នែកដោយសារការគ្មានប្រហោងដែលកើតឡើងដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬទារកកើតមិនគ្រប់ខែ។ -ជំងឺរបើកបាតភ្នែកដោយសារការរលាកបាតភ្នែក ដូចជាជំងឺរលាកបាតភ្នែករុំាំរ៉ៃ ការដុះដុំសាច់ ឬការដុះសរសៃឈាមថ្មីក្នុងបាតភ្នែក។  ៣.តើរោគសញ្ញារបស់ជំងឺរបើកបាតភ្នែកមានអ្វីខ្លះ?  អ្នកជំងឺរបើកបាតភ្នែកអាចគ្មានអាការៈអ្វីខុសធម្មតា នៅពេលដែលមានការរបើកមានប្រហោងតូច ឬនៅកម្រិតចាប់ផ្ដើម។  អ្នកជំងឺអាចមានថយចុះនៃគំហើញ និងពេលខ្លះអាចមានអារម្មណ៍ថា ដូចជាមានផ្ទាំងខ្មៅងងឹតមកបាំងនៅលើ ឬខាងក្រោមនៃភ្នែក អាស្រ័យទៅលើទីតាំងនៃកន្លែងរបើក។ អ្នកជំងឺក៏អាចមានអារម្មណ៍ថាមានដូច ជាភ្លើងផ្លេកបន្ទោរភ្លឺមួយពព្រិចភ្នែករួចបាត់រួចបាត់ទៅវិញបួករួមនឹងការមើលឃើញស្រមោលល្អិតៗដែលរត់កាត់មុខភ្នែក។ ៤.តើអ្នកណាខ្លះដែលប្រឈមនឹងជំងឺរបើកបាតភ្នែកនេះ ? អ្នកដែលប្រឈមនឹងជំងឺប្រភេទនេះមានដូចជាអ្នកដែលធ្លាប់ជួបការប៉ះទង្គិច។ អ្នកដែលមានដឺក្រេម៉្ញូបខ្ពស់លើសពី៦០០ ដឺក្រេ ឬធ្លាប់មានប្រវត្តិរបើកបាតភ្នែកនៅភ្នែកម្ខាងទៀត។ មនុស្សចាស់អាយុកលើសពី៥០ឆ្នាំ ឬមានរួមផ្សំជាមួយជំងឺប្រចាំកាយដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺលើសឈាមជំងឺភ្នែកដទៃទៀត។ ប៉ុន្តែពេលខ្លះជំងឺនេះអាចកើតមានដោយខ្លួនឯកឯងដោយមិនបាច់មានកត្តាប្រឈមទាំងនេះឡើយ។  ៥. តើអ្នកជំងឺរបើកបាតភ្នែកអាចព្យាបាលបានដែរឬទេ ? ចំពោះប្រហោងបាតភ្នែកនៅបាតភ្នែកដែលមិនទាន់ឈានទៅដល់ការរបើកបាតភ្នែកការបាញ់កាំរស្មីបិទប្រហោងជាវិធីបង្ការមួយដែលមានប្រសិទ្ធភាព និងអាចបញ្ជៀសមិនឲ្យមានការរបើកបាតភ្នែកទៅថ្ងៃក្រោយ។ចំពោះភ្នែកដែលឈានដល់ការរបើករួចហើយ ការវះកាត់គឺជាជម្រើសតែមួយគត់។ ការវះកាត់នេះតម្រូវឲ្យមានការដាក់បញ្ជូលហ្គាស ឬស៊ីលីកូនចូលក្នុងភ្នែកដើម្បីឲ្យមានការបិទជិតឲ្យបានល្អនៃបាតភ្នែកហើយពេលខ្លះក៏តម្រូវឲ្យមានការចាញ់កាំរស្មីបន្ថែមទៅលើស្នាមរហែកស្របពេលកំពុងវះកាត់ ដើម្បីបង្ការកុំឲ្យមានការរើឡើងវិញនៃជំងឺនេះ ៕ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត ងី ម៉េង ឯកទេសចក្ខុរោគ និងជាប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធាននៃ គ្លីនិកភ្នែក ម៉េង រ័ត្ននីន ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សព្វថ្ងៃនេះ បុគ្គលិកការិយាល័យភាគច្រើន ត្រូវការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រច្រើនម៉ោងជារៀងរាល់ថ្ងៃ អាចបណ្ដាលឲ្យភ្នែកឈឺ ឬអាចរលាកភ្នែក។ វាអាចបណ្ដាលឲ្យភ្នែករបស់អ្នក មើលមិនច្បាស់ មានអារម្មណ៍ថាឈឺភ្នែក និងពិបាកក្នុងការសម្របទៅនឹងពន្លឺផ្សេងៗ។ ខាងក្រោមនេះ ជាវិធីថែទាំភ្នែករបស់អ្នកពីរោគសញ្ញាទាំងនេះ... ១. ទុកពេលឲ្យភ្នែករបស់អ្នកសម្រាក  អ្នកគួរតែក្រោកចេញពីតុធ្វើការរបស់អ្នក ដើម្បីសម្លឹងមើលអ្វីដែលនៅឆ្ងាយពីអ្នក ប្រហែលជា១០នាទី រហូតដល់ភ្នែករបស់អ្នកអាចមើលចំណុចនៅឆ្ងាយៗបាន និងឲ្យភ្នែកអ្នកសម្រាក។  ២. ធ្វើចលនាភ្នែក ប្រសិនបើអ្នកអង្គុយមុខកុំព្យូទ័ររយៈពេលវែង ហើយមិនមានពេលអាចដើរទៅណាបាន អ្នកអាចធ្វើចលនាភ្នែករបស់អ្នកទៅតាមទិសទ្រនិចនាឡិកា ធ្វើចលនាពីឆ្វេងទៅស្តាំ ពីលើចំក្រោម។ ធ្វើបែបនេះ៣ដងសម្រាប់ចលនានីមួយៗ ដើម្បីឲ្យភ្នែករបស់អ្នកសម្រាក។  ៣. រក្សាសំណើមភ្នែក  មនុស្សភាគច្រើនដែលផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងទៅលើការងារ មិនសូវបានព្រិចភ្នែកញឹកញាប់ ទេ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកស្ងួត។ អ្នកអាចធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកមានសំណើមវិញដោយការព្រិចភ្នែកឲ្យបានញឹកញាប់ ឬអាចប្រើប្រាស់សូលុយស្យុងបន្ដក់ភ្នែក ដើម្បីផ្សើមភ្នែកអ្នក។ អ្នកត្រូវចាំថា រាល់ការប្រើប្រាស់ផលិតផលណាមួយ ត្រូវសុំការណែនាំពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាមុនសិន។  ៤. ដកដង្កើមឲ្យបានទៀងទាត់ នៅពេលអ្នកផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងទៅលើអេក្រក់កុំព្យូទ័រ ធ្វើឲ្យដង្ហើមអ្នកធ្លាក់ចុះដោយមិនដឹងខ្លួន។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវដកដង្ហើមឲ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីឲ្យលំហូរឈាមអ្នកបានល្អ។  ៥. ដាក់កុំព្យូទ័រនៅលើតុទាប ឬ ប្រើកុំព្យូទ័រដែលអាចចល័តបាន ធ្វើបែបនេះ នឹងអាចភ្នែករបស់អ្នកសម្លឹងចុះ ដែលការសម្លឹងចុះក្រោម ជាមធ្យាបាយមួយដែលធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកត្រូវបានគ្រងដោយត្របកភ្នែក ហើយព្រិចភ្នែកបានច្រើន និងចេញទឹកភ្នែកបានច្រើន។  ៦. កំណត់លើការប្រើប្រាស់ contact lenses  ប្រសិនបើអ្នកពាក់ contact lenses តែភ្នែករបស់អ្នកមិនសូវមានសំណើម អ្នកគួរតែប្រើប្រាស់វ៉ែនតាធម្មតាជំនួសវិញ។ មនុស្សដែលប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័ររយៈពេលវែង គួរធ្វើការត្រួតពិនិត្យភ្នែករៀងរាល់៦ខែម្ដង។  ៧. បរិភោគអាហារដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ភ្នែក  អាហារដែលសម្បូរសារធាតុ DHA ដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់កែវភ្នែក និងការពារភ្នែកពីការខូចខាត ឬ ជំងឺភ្នែកឡើងបានភ្នែកដូចជាត្រីសមុទ្រ ការ៉ុត និងបន្លែបៃតង រាប់បញ្ចូលទាំងគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ ដែលមានសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលអាចកាត់បន្ថយ ការខូចខាតកោសិកាភ្នែក និងធ្វើឲ្យសមត្ថភាពនៃការមើលកាន់តែប្រសើរ ។  ៨. បរិភោគផ្លែឈើ និងបន្លែ ជាពិសេសផ្លែឈើ និងបន្លែដែលសម្បូរវីតាមីន A ដែកជួយឲ្យភ្នែកអ្នកមានសុខភាពល្អ។ អាហារទាំងនោះ រួមមាន ៖ ស្វាយ ប៉េះប៉ោះ ឳឡឹក ការ៉ុត ល្ពៅ ដំឡូងជ្វា គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ ត្រីនិងស៊ុត។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អាការៈរមាស់ភ្នែក គឺជាអាការៈធ្វើឲ្យអ្នករមាស់ក្នុងភ្នែក និងជុំវិញភ្នែកដែលតែងតែកើតឡើងជាធម្មតាលើមនុស្សគ្រប់វ័យ។ ការរមាស់ភ្នែក គឺកើតឡើងច្រើននៅតំបន់ដែលមានបរិស្ថានមិនល្អដោយមានធូលី និងដីហុយច្រើនក្នុងបរិយាកាស ហើយវាអាចកើតឡើងតាមរដូវកាលផលដែរ។ អាការៈបែបនេះអាចធ្ងន់ធ្ងរ បើអ្នកធ្វេសប្រហែសហើយចេះតែយកដៃទៅប៉ះ និងញីមិនឈប់នៅជុំវិញភ្នែក។ លោកអ្នកអាចយកវិធីសាស្ត្រទាំងនោះទៅអនុវត្តសាកបាន..... ១. ប្រើស្បៃ ឬក្រណាត់ត្រជាក់ ដើម្បីអាចបញ្ឈប់ការរមាស់ភ្នែក អ្នកអាចប្រើប្រាស់ក្រណាត់ ឬស្បៃស្អាតមកដាក់ត្រាំក្នុងទឹកកកឲ្យត្រជាក់ រួចអាចយកស្បៃស្អាតយកមកដាក់លើតំបន់ត្រង់កន្លែងណាដែលមានអាការៈរមាស់ខ្លាំង។ ព្យាយាមធ្វើបែបនេះ៣ ទៅ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃក៏អាចព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានដោយងាយ។  ២. ត្រសក់ ផ្លែត្រសក់ គឺមានជាតិទឹក និងត្រជាត់ដែលអាចជួយប្រឆាំងនឹងភាពរមាស់បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ហើយត្រសក់ក៏អាចបន្ថយការរលាយ ហើម និងអាការៈរមាស់ភ្នែកបានផងដែរ។ វិធីសាស្ត្រយកផ្លែត្រសក់មកព្យាបាលការរមាស់ភ្នែក គឺចិតត្រសក់ជាចំណិតតូចៗយកមកដាក់ក្នុងទូរទឹកកកពី បន្ទាប់មកយកមកដាក់លើភ្នែកយ៉ាងតិច១០នាទី ដោយអនុវត្តបែបនេះឲ្យបាន៤ទៅ៥ដងក្នុងមួយថ្ងៃទើបងាយឆាប់បាត់រមាស់។ ៣. ទឹកដោះគោស្រស់ត្រជាក់ ទឹកដោះគោស្រស់ក៏អាចយកមកព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានមួយដែរ។ វីធីសាស្ត្រគឺគ្រាន់តែយកសំឡីកប្បាសផ្ដិតទឹកដោះគោ រួចហើយអ្នកអាចយកវាជួតជុំវិញភ្នែកដែលរមាស់ គឺជាការស្រេច។ អាចធ្វើបែបនេះ២ ឬ៣ដងពេលព្រឹក និងម្ដងទៀតពេលល្ងាច។  ៤. ទឹកអំបិល  ទឹក និងអំបិលជាវិធីងាយស្រួលមួយដែលអាចជួយឲ្យធូរស្បើយការឈឺចាប់ត្រង់ភ្នែក និងការរមាស់ភ្នែកផងដែរ។ ការលាយបញ្ចូលគ្នារវាងទឹក និងអំបិលអាចកម្ចាត់បាត់តេរី និងកម្ទេចកម្ទីដីបាន។ វិធីងាយស្រួល គឺអាចលាយអំបិលមួយស្លាបពា្រកាហ្វេដាក់ក្នុងទឹកស្អាតរួចដាំទឹករហូតដល់អំបិលរលាយអស់ បន្ទាប់មកទុកឲ្យត្រជាង់ រួចមកបន្តក់លើកន្លែងដែលឈឺ និងរមាស់។ ធ្វើបែបនេះឲ្យបានញឹកញាប់ ហើយតែ២ ឬ៣ថ្ងៃ នឹងឃើញប្រសិទ្ធភាព។ ៥.តែបៃតង តែបៃតងមានអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាព ក្នុងនោះ តែបៃតងក៏អាចព្យាបាលការរមាស់ភ្នែកបានដែរ។ វាអាចជាប្រយោជន៏ក្នុងការបំបាត់ការរមាស់ ថែមទៀតផង។ វីធីសាស្ត្រប្រើប្រាស់អាចយកតែបៃតងដាំជាមួយទឹកស្អាត បន្ទាប់មកទុកឲ្យត្រជាក់ និងបន្តក់ភ្នែក ដើម្បីលាងបាក់តេរី និងការរលោករមាស់លើភ្នែកដោយធ្វើបែបនេះពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ៦.ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ  ប្រទាលកន្ទុយក្រពើក៏មានប្រសិទ្ធភាព និងជាវិធីសាស្ត្រធម្មជាតិអាចធ្វើនៅផ្ទះដោយខ្លួនឯងបាន ហើយថែមទាំងអាចព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានយ៉ាងល្អ។ វិធីសាស្ត្រ គឺគ្រាន់តែកាត់យកសាច់ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ និងធ្វើឲ្យក្លាយជាទឹកមកលាយនឹងទឹកឃ្មុំ បន្ទាប់មកដុសលើកន្លែងដែលភ្នែករមាស់នោះ។  ៧. ទឹកបន្លែ ទឹកបន្លែឆៅច្រើនប្រភេទជាពិសេសការរ៉ុត គឺត្រូវបានរកឃើញថាមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការបំបាត់អាការៈរមាស់ភ្នែកបានយ៉ាងប្រសើរ។ អ្នកអាចយកការ៉ុតមួយ ឬពីរដើម និងកិនជាទឹកការ៉ុត ដើម្បីយកមកពិសាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីអាចជួយបំបាត់អាការៈរមាស់ភ្នែកបាន។  ៨.ដំឡូងបារាំង ដំឡូងបារាំងស្រស់ គឺជារបស់ងាយស្រួលរកដែលអាចយកមកព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានផងដែរ។ ដោយគ្រាន់តែកិនជាចំណិតតូចៗរាងមូល រួចហើយយកទៅដាក់ក្នុងទឹកកក។ នៅពេលវាត្រជាក់ដាក់លើភ្នែករបស់អ្នកដោយធ្វើបែបនេះមួយថ្ងៃ៣ដងរហូតដល់អាការៈរមាស់ជាសះស្បើយ។  ៩. ទឹកស្អាត ឬបរិសុទ្ធ ការពិសាទឹកឲ្យបានច្រើនពី២ទៅ៣លីត្រជារៀងរាល់ថ្ងៃក៏អាចជួយកាត់បន្ថយ ឬជៀសវាងការកើតអាការៈរមាស់ភ្នែកបានដែរ។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្វីជាអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក? អាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក ត្រូវបានហៅជាភាសាបច្ចេកទេសថា Allergic Conjunctivitis មានន័យថាជាការរលាកភ្នែកដោយសារតែសារធាតុមួយចំនួន ជាដើមចមបង្កឲ្យមានប្រតិកម្មដែលគេហៅថា ភ្នាក់ងារ អាល្លែកហ្ស៊ី (Allergic Agents)។ ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីនេះអាចកើតមានឡើងចំពោះមនុស្សស្ទើរគ្រប់វ័យ ហើយបើតាមការសង្កេតឃើញដោយផ្ទាល់របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសចក្ខុរោគទៅលើអ្នកជំងឺដែលបានមកពិនិត្យជារៀងរាល់ថ្ងៃគឺមានប្រមាណ ៣០-៤០% ទៅតាមវេលានៃខែនីមួយៗក្នុងមួយឆ្នាំ។ ជាទូទៅអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកត្រូវបានគេចែកចេញជាច្រើនប្រភេទ យោងទៅតាមមូលហេតុបង្កមានជាអាទិ៍៖ • តាមរដូវកាល (Seasoning)៖  មានន័យថាជាការកើតអាល្លែកហ្ស៊ីតាមរដូវកាល ជាពិសេសនៅក្នុងរដូវផ្ការីក និងមុនរដូវភ្លៀងធ្លាក់ ដោយសារតែសម្បូរទៅដោយលម្អងផ្កាព្រៃដែលអាចជាភ្នាក់ងារអាល្លែកហ្ស៊ី ហើយច្រើនកើតមានឡើងក្នុងប្រទេសត្រជាក់ ប៉ុន្តែ ដោយឡែកនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងពុំសូវជួបប្រទះទេ។ • តាមការប៉ះពាល់ (Contact with Environment)៖  ជាប្រភេទអាល្លែកហ្ស៊ីដែលឧស្សាហ៍ជួបប្រទះញឹកញាប់បំផុតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បង្កឡើងដោយសារធាតុមិនល្អមាននៅក្នុងខ្យល់ដូចជា ធូលី សារធាតុគីមី ដែលអាចជាភ្នាក់ងារបង្កអាល្លែកហ្ស៊ី ឬ  សម្ភារៈប្រើប្រាស់នៅក្នុងផ្ទះ មានសត្វល្អិតចង្រៃរស់នៅ (House Mite) និងរោមសត្វដូចជា ឆ្កែ ឬឆ្មាជាដើម។ • តាមប្រភេទជំងឺដទៃទៀត(Atopic Allergy)៖ ជាអាល្លែកហ្ស៊ីដែលទាក់ទងទៅនឹងជំងឺផ្សេងៗតួយ៉ាងដូចជា អ្នកដែលមានបញ្ហា   អាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ឬច្រមុះ ជំងឺកើតហឺត។ល។ អាលែ្លកហ្ស៊ីប្រភេទនេះ គេសង្កេតឃើញថាកើតមានទៅលើស្ត្រី ដោយសារ ការប្រើប្រាស់គ្រឿងសម្អាងច្រើន។ • តាមការពាក់លែន (Contact Lens)៖  វាទាក់ទងទៅនឹងអ្នកដែលចូលចិត្តប្រើប្រាស់លែនដាក់ភ្នែក ដោយសារតែសារធាតុដែលកកក្រោមលែនកកិតជាមួយនឹងកែវភ្នែករួចបង្កជាអាល្លែកហ្ស៊ី។ កុមារត្រូវបានសង្កេតឃើញថាងាយនឹងកើតមានជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកជាងគេ ក៏ព្រោះថាពួកគេកង្វះអនាម័យខ្លួនប្រាណ ដោយសារពួកគេចូលចិត្តលេងធូលីដី ឬលេងកន្លែងមិនស្អាតដែលនាំឲ្យពួកគេងាយប្រឈមនឹងភ្នាក់ងារអាល្លែកហ្ស៊ី។ម៉្យាងទៀត ស្រ្តីក៏ត្រូវបានសម្គាល់ថាងាយនឹងកើតមានជំងឺនេះផងដែរ ព្រោះពួកគាត់ចូលចិត្តប្រើប្រាស់គ្រឿងតុបតែងទៅលើភ្នែកដូចជា ម៉ាស្ការ៉ាដែលជាហេតុធ្វើឲ្យភ្នែកទទួលរងនូវប្រតិកម្មក្រៅពីនេះកត្តាមុខរបរមួយចំនួនក៏ងាយប្រឈមទៅនឹងអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកដូចគ្នាដែរ។ រោគសញ្ញាគួរកត់សម្គាល់ រោគសញ្ញានៃអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក រួមមាន រមាស់ក្រហម  ហើម រកាំ ឬស្រវាំង រួយភ្នែក និងចាញ់ពន្លឺដែលទាំងនេះសុទ្ធសឹងតែជារោគសញ្ញា អាចបញ្ជាក់ថាមានអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក។ រោគវិនិច្ឆ័យសមស្រប បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញាដែលបានរៀបរាប់ខាងលើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើការសួរប្រវត្តិជំងឺ ក៏ដូចជាពិនិត្យបន្ថែមទៅលើភ្នែកដែលយើងឃើញមានជាដុំពកតូចនៅលើគ្រាប់ភ្នែក ឬនៅក្នុងត្របកភ្នែកផ្នែកខាងលើ ហើយដុំពកតូចនេះអាចក្លាយជាធំ ឬមានឡើងសនៅជុំវិញប្រស្រីភ្នែកក្នុងករណីអាល្លែកហ្ស៊ីធ្ងន់ធ្ងរ។ ការព្យាបាល ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកកម្រិតស្រាលគ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យព្យាបាលដោយការបន្តក់នូវទឹកភ្នែកសិប្បនិម្មិត ដើម្បីសម្អាតភ្នាក់ងារបង្កអាល្លែកហ្ស៊ី(Allergic Agents)ចេញពីក្នុងភែ្នក។ ក្នុងករណីអាការៈរោគមិនមានលក្ខណៈធូរស្រាល អ្នកជំងឺអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ភែ្នកដើម្បីកាត់បន្ថយរមាស់ដែលមាន២ក្រុមគឺ ពពួក Antihistamine និងMast cell stabilizer ក្នុងរយៈពេល៧ថ្ងៃ។ ចំណែកអ្នកដែលមានជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីធ្ងន់ធ្ងរដូចជា ហើមត្របកភែ្នកខ្លាំង ក្រហម និងចាញ់ពន្លឺ ជួនកាលអាចបង្កជាដំបៅលើកញ្ចក់ភែ្នក ដែលអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់គំហើញ ពួកគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការព្យាបាលជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញឲ្យបានត្រឹមត្រូវទើបអាចជាសះស្បើយ។ វិធីសាស្រ្តបង្ការ ដើម្បីកាត់បន្ថយអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកបានយើងត្រូវបញ្ចៀសនូវកត្តាបង្ក ឬប្រឈមមួយចំនួនដូចជា៖  -ត្រូវចៀសវាងកន្លែងសម្បូរលម្អងផ្កាសម្រាប់អ្នកដែលអាល្លែកហ្ស៊ីទៅតាមរដូវកាល  -ត្រូវពាក់វ៉ែនតាការពារធូលីហុយចូលភ្នែក  - ត្រូវជ្រើសរើសផលិតផលគ្រឿងសម្អាងដែលពុំបង្កឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ី  -មិនត្រូវប្រើប្រាស់ Contact Lens ក្នុងករណីមិនចាំបាច់  -ហាមញីភ្នែកពេលរមាស់  -បង្កើនអនាម័យក្នុងការរស់នៅ និងហូបចុក  -ប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនសម្អាតខ្យល់ដើម្បីបន្សុទ្ធខ្យល់ក្នុងផ្ទះ ឬក្នុងបន្ទប់គេង។ បើទោះបីជាអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកពុំបង្កឲ្យបាត់បង់គំហើញក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺភ្នែកដែលជួបប្រទះញឹកញាប់ ដូចនេះត្រូវធ្វើការការពារ ថែរក្សាភ្នែកឲ្យបានល្អ និងគប្បីចៀសវាងកត្តាបង្កដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ប្រសិនបើមានសញ្ញាសង្ស័យត្រូវរួសរាន់មកជួបគ្រូពេទ្យភែ្នកជំនាញឲ្យលឿន កុំឲ្យវិវឌ្ឍទៅរកសភាពធ្ងន់ធ្ងរបាន។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ដោរ សីហា ឯកទេសចក្ខុរោគ មានតួនាទីជាអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាអនុប្រធានកម្មវិធីជាតិសុខភាពភ្នែក នៃក្រសួងសុខាភិបាល ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

ជំងឺពពែភ្នែក ជាជំងឺដែលកើតមាននៅក្រពេញខ្លាញ់លើត្របកភ្នែកតាមរយៈពពួកបាត់តេរីមួយប្រភេទដែលភាគច្រើនមាននៅលើស្បែក។ វាបង្កបញ្ហាមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកឈឺ និងអាក្រក់មើលនៅលើភ្នែក។ រោគសញ្ញាសម្គាល់នៃជំងឺពពែភ្នែកមានដូចជា៖ ដុំពកក្រហមនៅលើត្របកភ្នែក ឈឺ ហើម ហូរទឹកភ្នែកជាដើមហើយដុំពកក្រហមនោះមិនងាយនឹងជានោះទេ។ ហេលស៍ថាម សូមបង្ហាញនូវវិធីសាស្ត្រងាយៗសាមញ្ញខាងក្រោម ដើម្បីសម្រាលការឈឺចាប់ដោយសារពពែភ្នែក៖  ១. ប៉េងប៉ោះ ប្រើប្រាស់ចំណិតប៉េងប៉ោះ ហើយបិតទៅលើកន្លែងដែរឈឺរយៈពេល៥នាទីនោះនឹងកាត់បន្ថយការឈឺចាប់បានច្រើន។ ធ្វើបែបនេះ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ២. ស្លឹកអាកាស្យា យកស្លឹកអាកាស្យា ៣ទៅ៤សន្លឹករួចដាក់ក្នុងកែវដែលមានទឹកដាំពុះបន្ទាប់មកពីទុកវាឲ្យត្រជាក់។ ហើយយកក្រណាត់ស្អាតមកជ្រលក់ ចុងក្រោយយកក្រណាត់សើមនោះមកដាក់លើភ្នែកដែលឈឺរយៈពេល១០នាទី។ វីធីសាស្ត្របែបនេះក៏អាចជួយកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់ផងដែរ។  ៣. ត្រសក់ យើងបានដឹងរួចហើយថា ត្រសក់មានសារជាតិទឹកច្រើនត្រជាក់ ដូច្នេះ វាអាចឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លា។ ដោយកាត់យកចំណិតត្រសក់មកបិទលើភ្នែកដែលឈឺនោះវានឹងឲ្យពពែភ្នែកស្រកហើម និងលែងសូវឈឺ។ ៤. ជីវ៉ាន់ស៊ុយបារាំង យកស្លឹកជីវ៉ាន់ស៊ុយបារាំងចំនួន២សន្លឹក រួចដាក់ក្នុងទឹកដាំពុះទុកឲ្យត្រជាក់ហើយយកក្រណាត់ស្អាតមកជ្រលក់​ បន្ទាប់មកបិតលើពពែភ្នែកនោះ។ ធ្វើបែបនេះ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃនោះនឹងបាត់អាការៈរលាក។  ៥. ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ ដំបូង ចិតសម្បកប្រទាលកន្ទុយក្រពើចេញហើយយកក្រណាត់ស្អាត ឬសំឡីមកផ្ដិតសារធាតុរាវចេញពីដើមនោះមកបិទ ហើយអ្នកកុំភ្លេចលាងភ្នែកជាមួយទឹកតែផ្កាខាម៉ូមីល។  ៦.ជីវ៉ាន់ស៊ុយ យកគ្រាប់ជីវ៉ាន់ស៊ុយមួយស្រាបព្រាដាក់ទៅក្នុងទឹកដាំពុះមួយកែវ។ ទុកវាឲ្យត្រជាក់ហើយច្រោះវា។ យកក្រណាត់ស្អាតមកជ្រលក់ហើយបិទទៅលើភ្នែក។ អនុវត្តបែបនេះ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃនោះពពែភ្នែកនឹងជាសះស្បើយ។  ភ្នែកពិតជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប​ ដូច្នេះ ការថែទាំភ្នែកត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុត។ ស្វែងរកវិធីសាស្ត្រងាយៗមិនចំណាយប្រាក់កាសច្រើន ថែមទាំងអាចការពារឬសម្រាលការឈឺចាប់។ យើងសង្ឃឹមថាវិធីសាស្ត្រខាងលើអាចជួយអ្នកជំងឺពពែភ្នែកបាន។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សំណួរ ៖ ក្មួយស្រីរបស់ខ្ញុំមានអាយុ ៨ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៣៨គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃជាសិស្ស។ នាងមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយ អស់រយៈពេល ១ឆ្នាំ ហើយមិនធ្លាប់ទទួលបានការព្យាបាលនោះទេ។ ខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា តើចំពោះបញ្ហារបស់ក្មួយខ្ញុំ គួរតែធ្វើរបៀបណា? ចម្លើយ ៖ ចំពោះការព្យាបាលសម្រាប់អ្នកជំងឺមានជំងឺបាយភ្នែកគឺអាស្រ័យតាមលក្ខខណ្ឌរបស់អ្នកជំងឺក្នុងការបក ដូចជា កម្រិតភាពខ្សោយនៃគំហើញរបស់ក្មេង និងលទ្ធភាពនៃភាពភ្លឺច្បាស់វិញរបស់ភ្នែកដោយការពាក់វ៉ែនតា តែក្នុងករណីខ្លះ អ្នកជំងឺអាចនឹងតម្រូវឲ្យទទួលការវះកាត់បកបាយនោះចេញតែម្តង ព្រោះករណីបាយភ្នែកអាចមានទំនាក់ទំនងនឹងការបង្កទៅជាជំងឺភ្នែកខ្ជិលចំពោះក្មេងបាន ពោលគឺភ្នែកសុខភាពល្អ តែមិនធ្វើការ ឬមើលមិនសូវឃើញ បើពុំមានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។ ក្នុងករណីនេះ ការព្យាបាលអាចទទួលបានលទ្ធផលល្អ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺទទួលយកការព្យាបាលក្នុងដំណាក់កាលនេះ។ ទោះយ៉ាងណា ក្រោយពីការវះកាត់ អ្នកជំងឺចាំបាច់បំផុតត្រូវតាមដានសុខភាពភ្នែក និងគំហើញឲ្យបានជាប់លាប់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ដើម្បីប្រាកដថាភ្នែករបស់ក្មេងមិនវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺភ្នែកខ្ជិល ដោយក្នុងនោះផងដែរ អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់វ៉ែនតាជំនួយគំហើញបន្ថែម។  បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាវេជ្ជបណ្ឌិតព្យាបាល និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ម៉្ញូបត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាការមើលឃើញខ្លី ឬមើលឃើញជិត ដែលបណ្ដាលឲ្យមនុស្សមានការលំបាកក្នុងការមើលវត្ថុឆ្ងាយច្បាស់។ ការកើនទ្បើងនូវកម្រិតម៉្ញូបខ្ពស់ អាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងទៅលើភ្នែក រហូតអាចឈានទៅដល់ភាពពិការភ្នែក។ ដូច្នេះ ប្រភេទអាហារ៦មុខខាងក្រោមអាចជាផ្នែកមួយចូលរួមក្នុងការកាត់បន្ថយកម្រិតម៉្ញូប ឬរក្សាកម្រិតម៉្ញូបកុំឲ្យវិវឌ្ឍទៅមុខ៖ ១. សាច់ត្រី ត្រីជាប្រភេទអាហារដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកភ្នែកម៉្ញូប ជាពិសេស ពពួកត្រីសាល់ម៉ុង ត្រីធូណា ដែលវាសម្បូរដោយអូមេហ្គា៣ ជួយឲ្យភ្នែកលោកអ្នក ភ្លឺច្បាស់ និងការពាររោគសញ្ញាភ្នែកស្ងួតបង្កពីមូលហេតុផ្សេងៗ។ ការបរិភោគសាច់ត្រីជាទៀងទាត់រៀងរាល់ថ្ងៃអាចជួយកាត់បន្ថយការវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺភ្នែកទ្បើងបាយ និងការចុះខ្សោយនៃជំងឺភ្នែកនៅពេលក្រោយបានយ៉ាងប្រសើរ។ ២. សាច់សត្វ ការបរិភោគសាច់ជ្រូក សាច់គោ និង អយស្ទ័រសម្បូរជាតិស័ង្កសី ដែលជាសារធាតុរ៉ែផ្តល់នូវ វីតាមីនA ដល់ភ្នែករបស់អ្នក។ វាក៏ជាផ្នែកមួយ ដ៏សំខាន់ក្នុងការធានានូវការផលិតជាតិមេទ្បានីនដែលសារជាតិពណ៌នេះទទួលខុសត្រូវចម្បងក្នុងការថែរក្សាការថតកាំរស្មីភ្នែក ជាពិសេសការពារភ្នែកងងឹតនៅពេលយប់។ ដើម្បីឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព អ្នកគួរទទួលទានសាច់ក្នុងមួយថ្ងៃ យ៉ាងតិច ៣៧៥មីលីក្រាម។ ៣. បន្លែបៃតង បន្លែបៃតងសម្បូរទៅដោយសារជាតិ Lutein និង Zeaxanthin ដែលអាចការពារភ្នែករបស់លោកអ្នកពីកាំរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យ ពិសេសការពារស្រទាប់ខាងក្នុងនៃគ្រាប់ភ្នែក។ មិនតែប៉ុណ្ណោះបន្លែបៃតងក៏ជួយបង្ការកុំឲ្យភ្នែកខ្សោយ និងកាត់បន្ថយការកើនទ្បើងនៃកម្រិតភ្នែកម៉្ញូប ប្រសិនបើអ្នកបរិភោគបន្លែប្រមាណ ១២ មីលីក្រាមរៀងរាល់ថ្ងៃ។ បន្លែទាំងនោះអាចរួមមាន ប៉េងបោះដំទ្បូង ស្ពៃ សាទ្បាត់ ខាត់ណា ជាដើម។ ៤. ផ្លែឈើ លោកអ្នកអាចបរិភោគប្រភេទផ្លែឈើដូចជា ស្ត្រូប៊័ររី ស្វាយ ល្ហុង និងក្រូច ធ្វើជាអាហារសម្រន់បាន ព្រោះវាសម្បូរទៅដោយវីតាមីនC ជួយបង្កើនប្រ-ព័ន្ធភាពសុំាក្នុងរាងកាយ បង្កើនភាពធន់នៃភ្នែកទៅនឹងជំងឺផ្សេងៗទៀត។ យ៉ាងហោចណាស់ អ្នកអាចបរិភោគផ្លែឈើចំនួន ៩០ មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់បុរស និង៧៥មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់ស្ត្រី ដើម្បីជំនួយដល់សុខភាពភ្នែករបស់អ្នក។ ៥. គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ការបរិភោគគ្រាប់ធញ្ញជាតិជាប្រចាំ អាចជាដំណោះស្រាយមួយក្នុងចំណោមដំណោះស្រាយជាច្រើនដើម្បីគ្រប់គ្រងភ្នែកម៉្ញូប ព្រោះវាសម្បូរ ដោយវីតាមីនE ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការ ការពារប្រតិកម្មផ្សេងៗ និងថែរក្សាភ្នែកឲ្យមើលឃើញកាន់តែច្បាស់។ លោកអ្នកគ្រាន់តែទទួលទានគ្រាប់ធញ្ញជាតិដូចជា អាល់មុន សណ្ដែកដីសណ្ដែកបៃតង និង ពពួកគ្រាប់ធញ្ញជាតិមួយចំនួនទៀតក្នុងបរិមាណត្រឹមតែ ០.៥ មីលីក្រាម ក្នុង មួយថ្ងៃ នោះអ្នកនឹងឃើញលទ្ធផល។ ៦. ស៊ុត និង ការ៉ុត ស៊ុតមានផ្ទុកទៅដោយវីតាមីនA ដែលជួយការពារភ្នែកងងឹតនៅពេលយប់ និង ភ្នែកស្ងួត។ ជាមធ្យម លោកអ្នកអាចទទួលទានស៊ុតក្នុងចន្លោះពី១ទៅ៤គ្រាប់ ក្នុងមួយថ្ងៃ។ រីឯការ៉ុតក៏មិន ខុសគ្នាដែរ វាជាបន្លែមាននូវវីតាមីនច្រើនប្រភេទសម្រាប់លើកកម្ពស់ក្នុងការជួយឲ្យភ្នែកមានសុខភាពល្អ និងឲ្យភ្នែកមើលឃើញច្បាស់ជាងមុន។ ល្អបំផុត គួរទទួលទានទឹកការ៉ុត ប្រមាណ១១៨.២មីលីលីត្រ ឬ ការ៉ុត២០មីលីក្រាម ( ១ ទៅ ៤ ការ៉ុត) រៀងរាល់ថ្ងៃសម្រាប់អ្នកមានភ្នែកម៉្ញូប។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share
Top