Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
English English
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
Login
Createx Logo
  • Oct 17, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.5K views

យល់ដឹងពីទិដ្ឋភាពទូទៅនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ!

ការមិនបញ្ចេញរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) រហូតឈានដល់ដំណាក់កាលមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ គឺជាកង្វល់មួយដ៏ចម្បងដែលវាធ្វើឲ្យមានភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការចាប់បានពីស្ថានភាពជំងឺ ដូច្នេះហើយទើបជំងឺនេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា “ឃាតករលាក់មុខ”។ អ្វីជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬColorectal Cancer (CRC)? ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) បង្កឡើងពីកោសិកាពោះវៀនធំ ឬ កោសិកា rectum(ប្រវែង២ទៅ៣អុីញចុងក្រោយនៃពោះវៀនធំមុនដល់ទ្វារធំ)។អំឡុងពេលមានជំងឺ កោសិកាធម្មតានៃពោះវៀនធំនិងចុងពោះវៀនធំ ចាប់ផ្តើមមានបម្រែបម្រួលការរាលដាលមានសភាពមិនអាចគ្រប់គ្រងបានហើយមិនងាប់ទៅវិញនោះទេ។ជាទូទៅស្ថានភាពនៃកោសិកាដែលលូតលាស់នោះស្តែងចេញជាដំណាក់កាលដំបូងbenign(មិនទាន់មហារីក)ហៅថាpolypដែលអាចប្រែប្រួលនៅពេលណាមួយបង្កឲ្យក្លាយជាដុំមហារីក។ ករណីមិនមានការព្យាបាលឬធ្វើការកាត់ចេញpolypនោះវាអាចមានអានុភាពខ្ពស់ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតអ្នកជំងឺ។ ភាគច្រើននៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ(CRC) គឺជាប្រភេទ adenocarcinomas ដែលកោសិកាស្ថិតក្នុងសភាពដែលអាចបញ្ចេញទឹករំអិល និងសារធាតុរាវពីកោសិកាពោះវៀនផ្សេងៗទៀត។   ជំងឺ CRC កើតឡើងញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា? មិនថាក្នុងពិភពលោកឬប្រទេសកម្ពុជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ(CRC)ស្ថិតក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកដែលតែងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់មិនថាចំពោះបុរស ឬស្រ្តី។ ផ្អែកតាមរបាយការណ៍ទិន្នន័យនៃGLOBOCAN ក្នុងឆ្នាំ ២០១២ ក៏បានបង្ហាញផងដែរថា៖ • ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) កើតមានឡើងទូទាំងពិភពលោកក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៣ ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់ (អត្រា ៩.៧%)៖ ចំពោះបុរសមានអត្រា ១០.០% ស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៣និងចំពោះស្រ្តីក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ ២ ក្នុងអត្រា៩.២%។ • ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬCRC ស្ថិតក្នុងលេខរៀងទី ៥ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់ (អត្រា ៥.៥%)៖ កើតមានលើបុរសស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៦ (អត្រា ៦.៥%) និងចំពោះស្រ្តីក្នុងអត្រា ៤.៧% ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៥។មូលហេតុនិងកត្តាប្រឈមនៃជំងឺ CRCមូលហេតុ និងកត្តាប្រឈមដែលបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) រួមបញ្ចូលទាំងកត្តាដែលមិនអាចគ្រប់គ្រង និងអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ ១. មូលហេតុដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ • អាយុ៖ បុគ្គលចាប់ពីវ័យ ៥០ឆ្នាំឡើងទៅមានហានិភ័យខ្ពស់ប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំដោយហេតុថាគេឃើញមានមនុស្ស ៩០% មានជំងឺ CRC តែងកើតលើបុគ្គលក្នុងវ័យ ៥០ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ • ភេទ៖ បុរសមានការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺCRC ជាងស្រ្តី • ជាតិសាសន៍៖ ជនជាតិស្បែកខ្មៅមានអត្រាខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬCRC (មិនតពូជ) ហើយជំងឺនេះជាមូលហេតុដ៏ចម្បង នៃអត្រាមរណៈក្នុងចំណោមជនជាតិស្បែកខ្មៅ • ប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺ CRC៖ ប្រសិនសមាជិកគ្រួសារអ្នកមានប្រវត្តិនៃជំងឺ CRC ឬប្រភេទជំងឺadenomatous polyposis (FAP) អ្នកអាចងាយប្រឈមនឹងជំងឺនេះ ជាពិសេសករណីគ្រួសារអ្នកមានជំងឺមហារីកក្នុងវ័យក្មេងទៀតផង • មានកោសិកាត្រៀមមហារីកប្រភេទ Colorectalpolyps • មានជំងឺរលាកពោះវៀន (Inflammatoryboweldiseases)៖ ជាប្រភេទជំងឺដំបៅរលាកពោះវៀន(ulcerative colitis) ឬជំងឺ Crohn’s ដែលអាចស្តែងចេញជាការរលាកពោះវៀនធំ និងបន្តប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) នៅរយៈពេលយូរណាមួយ • ប្រវតិ្តមានជំងឺមហារីក៖ អ្នកដែលធ្លាប់មានជំងឺCRC អាចនឹងលាប់រើឡើងវិញម្តងទៀត។ ចំណែកស្រ្តីដែលមានប្រវត្តិជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ស្បូនឬសុដន់ សុទ្ធតែជាមូលហេតុបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) ក្នុងអត្រាខ្ពស់មួយ • ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២៖ បុគ្គលដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ អាចនឹងវិវឌ្ឍទៅរកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) ហើយលទ្ធផលនិងការព្យាករណ៍ជំងឺ CRC ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ មានការពិបាក។ ២. មូលហេតុដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ • ការជក់បារី៖ អាចបង្កើនការបង្កឲ្យមានកោសិកាត្រៀមមហារីក polyps ក្នុងពោះវៀនធំ ក៏ដូចជាបង្កឲ្យទៅជាជំងឺ CRC ផ្ទាល់តែម្តង។ អ្នកជក់បារីមានអត្រា ១៨% ប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងការវិវឌ្ឍជាជំងឺ CRC។ • កត្តាចំណីអាហារ៖ បរិភោគរបបអាហារជាប្រភេទសាច់ក្រហម ឬកែច្នៃ អាហារមានជាតិខ្លាញ់ខ្ពស់(fast food ឬសាច់មានខ្លាញ់) អាហារមានជាតិសរសៃទាប កង្វះអាហារប្រភេទផ្លែឈើ និងបន្លែសុទ្ធតែជាមូលហេតុនៃជំងឺមហារីក CRC • ជាតិអាល់កុល៖ អ្នកពិសាជាតិអាល់កុលកម្រិតមធ្យមប្រឈមក្នុងអត្រា ២០% នៃជំងឺCRC បើប្រៀបជាមួយអ្នកមិនសេពគ្រឿងស្រវឹង ចំណែកអ្នកពិសាក្នុងកម្រិតខ្លាំងក្លា (៤ដង ឬច្រើនជាងនេះក្នុង១ថ្ងៃ) នឹងស្ថិតក្នុងអត្រា ៥០%ប្រឈមទៅនឹងជំងឺ • ជំងឺធាត់៖ ការឡើងទម្ងន់ក្នុងកម្រិត ១.៥ដង បង្កើនការវិវឌ្ឍឲ្យទៅជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC)សម្រាប់អ្នកមានជំងឺធាត់ បើប្រៀបជាមួយអ្នកមានទម្ងន់ធម្មតា • កង្វះការធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ អ្នកណាប្រឈមមុខខ្ពស់នឺងជំងឺ CRC? • អ្នកមានអាយុ ៥០ឆ្នាំ ពិសេសមនុស្សប្រុស • អ្នកមានជំងឺរលាកពោះវៀនរ៉ាំរៃ និងមានកោសិកាត្រៀមមហារីក colorectal polyps • អ្នកមានសមាជិកគ្រួសារដែលមានប្រវត្តិជំងឺ CRC • អ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ • អ្នកមានជីវភាពរស់នៅគ្មានផាសុកភាព (អ្នកជក់បារី សេពគ្រឿងស្រវឹង អ្នកមានជំងឺធាត់ អ្នកគ្មានការធ្វើលំហាត់ប្រាណ  អ្នកអនុវត្តរបបអាហារគ្មានសុខភាព)។ ជារួម ការយល់ដឹងពីកត្តាប្រឈមនៃជំងឺ ក៏ដូចជាការពិភាក្សាពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញ ជាវិធីសាស្ត្រមួយជួយអ្នកឲ្យមានជម្រើសក្នុងការអនុវត្តជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃល្អនិងការថែទាំសុខភាពដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេងនិងមហារីកទូទៅដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Gastrointestinal
Share
  • Oct 16, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 59K views

អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរតែស្គាល់ថា អ្វីជាHbA1C?

HbA1C ជាមធ្យមភាគជាតិស្កររយៈពេល៣ខែចុងក្រោយរបស់មនុស្សយើង។ និយាយឲ្យស្រួលស្ដាប់ គឺជាមធ្យមភាគជាតិស្ករដែលខាំជាប់នឹងអេម៉ូក្លូប៊ីន ដែលជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃគ្រាប់ឈាមក្រហមរបស់យើង។ កាលណាយើងធ្វើតេស្តHbA1C នេះ យើងនឹងអាចដឹងពីមធ្យមភាគជាតិស្កររយៈពេល៣ខែចុងក្រោយ។ ដោយសារគ្រាប់ឈាមក្រហមយើងមានអាយុ១២០ថ្ងៃ គឺប្រហាក់ប្រហែល៣ខែ។ ហេតុនេះហើយ ការវាយតម្លៃកម្រិតជាតិស្ករ ដែលទៅខាំជាប់ទៅលើអេម៉ូក្លូប៊ីននោះ អាចវាយតម្លៃជាតិស្កររបស់យើង ក្នុងរយៈពេល៣ខែចុងក្រោយ។ តើHbA1Cមានតួនាទីដូចម្តេច? HbA1Cមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ កាលណាHbA1Cធំជាង6.5% គឺអ្នកជំងឺមានកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ។ លើសពីនេះទៅទៀត HbA1Cមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការតាមដានប្រសិទ្ធភាពព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ កាលណា HbA1Cកើនឡើងខ្ពស់ អ្នកជំងឺនឹងប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកផ្សេងៗដូចជាផលវិបាកលើភ្នែក លើតម្រងនោម លើប្រពន័្ធសសៃវិញ្ញាណ ឬលើសរសៃឈាមបេះដូងជាដើម។ ហេតុនេះហើយ សម្រាប់បងប្អូនប្រជាជនដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមចាំបាច់ត្រូវស្គាល់អ្វីដែលជា HbA1C។ តើ HbA1Cត្រូវពិនិត្យនៅពេលណា? ហើយបូមឈាមដាក់ទីបអ្វី?  ដោយសារHbA1Cជាមធ្យមភាគជាតិស្កររយៈពេល៣ខែចុងក្រោយ ដូច្នោះហើយ HbA1Cអាចធ្វើតេស្ដពេលណាក៏បាន មុនបាយក៏បាន ក្រោយបាយក៏បានហើយបូមដាក់ទីប Hemogram។ នៅក្នុងការតាមដានប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមអ្នកជំងឺគួរគប្បីពិនិត្យ HbA1Cយ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបាន១ ឬ២ដងក្នុងមួយឆ្នាំ ហើយពិសេសពិនិត្យHbA1Cរាល់៣ខែម្ដង។ កត្តាអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឲ្យប្រែប្រួល ឬប៉ះពាល់ដល់សុក្រិតភាពរបស់ HbA1C? កត្តាខ្លះអាចធ្វើឲ្យតម្លៃHbA1Cទាបជាងកម្រិតធម្មតាដូចជា៖  -ជំងឺខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម  -ជំងឺThalassemia -អ្នកដែលបាត់បង់ឈាម  -អ្នកជំងឺដែលទើបតែទទួលការបញ្ចូលឈាម  -ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ កត្តាមួយចំនួនទៀតដែលអាចធ្វើឲ្យHbA1Cខ្ពស់ជាងតំលៃពិតដូចជា៖  -អ្នកជក់បារី  -អ្នកដែលខ្សោះជាតិទឹកខ្លាំង  -អ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាសួតហើយគ្រាប់ឈាមក្រហមកើនឡើង -កង្វះអុកស៊ីហ្សែនរ៉ាំរ៉ៃ ហេតុដូចនេះ ប្រជាពលរដ្ឋដែលមិនទាន់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬមានហើយក្តីគួរតែទៅពិនិត្យរក HbA1Cឲ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីចៀសផុតពីផលលំបាកមួយចំនួនដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ អត្ថបទនេះរៀបរៀងដោយលោក អ៊ត ងីម (អ្នកជំនាញមន្ទីរពិសោធន៍នៃមន្ទីរពេទ្យខ្មែរ-សូវៀត និងនាយកចាត់ការទូទៅនៃមន្ទីរពិសោធន៍វេជ្ជសាស្ត្រ សុភមង្គល និងម៉េឌីថិច) ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Other Diseases Diabetes
Share
  • Oct 12, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 6.5K views

សិក្ខាសាលាសម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិត និងនិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងការស្តានិតិកាយសម្បទា

នេះជាសិក្ខាសាលាពិសេសមួយសម្រាប់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល ជាពិសេសវេជ្ជបណ្ឌិត និងនិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្ត ដែលត្រូវបានរៀបចំដោយ IMATOKU MEDIC (CAMBODIA) ដោយមានការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាកវេជ្ជបណ្ឌិតមកពីមន្ទីរពេទ្យជប៉ុនសាន់រ៉ាយ (Sunrise Japan Hospital)ផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សិក្ខាសាលានេះនឹងមានការផ្តោតទៅលើប្រធានបទចំនួន២សំខាន់ក្នុងនោះរួមមាន៖ -ប្រធានបទ ៖ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងការព្យាបាល វាគ្មិន ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Hayashi Yoshifumi -ប្រធានបទ ៖ ស្តានិតិកាយសម្បទា (Rehabilitation) វាគ្មិន ៖ លោក Keng Chan Veasna សិក្ខាសាលាដ៏មានសារប្រយោជន៍មួយនេះនឹងត្រូវបានរៀបចំឡើងនៅថ្ងៃពុធ ទី១៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ ចាប់ពីម៉ោង ២:០០រសៀល រហូតដល់ម៉ោង ៤:៤០ ល្ងាច នៅឯសណ្ឋាគារកាំបូឌីយ៉ាណា (សាលទន្លេសាប)។ លោកអ្នកក៏ចូលរួមស្តាប់ដោយឥតគិតថ្លៃផងដែរ… សម្រាប់អ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ ហើយមានបំណងចុះឈ្មោះចូលរួមសូមចូលទៅកាន់ សិក្ខាសាលាសម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិត និងនិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្ត សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម៖  TEL : 011 972 997 E-mail : aingheak@imatokucambodia.com កុំភ្លេចចូលរួមទាំងអស់គ្នា ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមទៅលើប្រធានបទខាងលើនេះ… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases News & Events
Share
  • Oct 12, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 12.9K views

ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងផលវិបាកទៅលើភ្នែក

ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺដែលបណ្តាលមកពីការកើនឡើងជាតិស្ករនៅក្នុងឈាម។ ជំងឺនេះជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ មិនអាចព្យាបាលអោយជាដាច់នោះទេ ហើយវានឹងវិវឌ្ឃន៍បន្តិចម្តងៗ និងបង្កជាផលវិបាក ប្រសិនបើគ្មានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវណាមួយនោះទេ។ ផលវិបាកនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម កើតទៅលើសរីរាង្គជាច្រើនរបស់អ្នកជំងឺ ក្នុងនោះវាអាចក៏ប៉ះពាល់ទៅលើភ្នែករបស់អ្នកជំងឺផងដែរ។ តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមផ្តល់ផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់ភ្នែក? អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដែលមិនបានព្យាបាលគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាមអោយបានត្រឹមត្រូវ វាបង្កផលវិបាកទៅលើភ្នែកមានដូចជា៖ - ជំងឺបាតភ្នែកដោយសារទឹកនោមផ្អែម(Diabetic Retinopathy)ផលប៉ះពាល់ទៅលើសរសៃឈាមនៃបាតភ្នែក។ - ជំងឺហើមបាតភ្នែក (Diabetic Macular Edema) - ជំងឺភ្នែកឡើងបាយ (Cataract) - ជំងឺឡើងសម្ពាធក្នុងភ្នែក ឬទឹកដក់ក្នុងភ្នែក (Glaucoma)។ តើអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានផលវិបាកលើភ្នែកមានអាការៈយ៉ាងដូចម្តេច? ជាទូទៅ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានផលវិបាកទៅលើភ្នែកមួយភាគធំ មិនមានការស្តែងចេញជារោគសញ្ញាអ្វីទាល់តែសោះ រហូតទាល់តែវាវិវឌ្ឍន៍ទៅកាន់ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរទើបអាចមានអាការរោគ ដែលពេលខ្លះវាស្ទើរតែយឺតពេលក្នុងការព្យាបាល។ ទោះជាយ៉ាងណា មានរោគសញ្ញាដែលអាចស្តែងចេញមួយចំនួន ដូចជា ស្រវាំង ឬព្រិលភ្នែក ហាក់ដូចជាមានរបស់មកបាំងខាងមុខភ្នែក ការឈឺចុកចាប់ក្នុងគ្រាប់ភ្នែក និងការថយចុះនៃគំហើញរបស់ភ្នែកខាងណាមួយ ឬទាំងសងខាង។ តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីដឹងថាអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានផលវិបាកទៅលើភ្នែក? រាល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាំងអស់គួរតែធ្វើការព្រឹក្សាជំងឺជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស និងធ្វើការត្រួតពិនិត្យបាតភ្នែកអោយបានទៀងទាត់។ វិធីក្នុងការពិនិត្យបាតភ្នែក គឺត្រូវធ្វើឡើងតាមរយៈ Fundus examination ដែលមាន Fundus photography (ថតរូបភាពបាតភ្នែក)ជាដើម។ លើសពីនេះ យើងមានឧបករណ៍ និងបច្ចេកទេសក្នុងការពិនិត្យវិភាគបន្ថែម ប្រសិនបើយើងរកឃើញថាអ្នកជំងឺមានផលវិបាកទៅលើបាតភ្នែករបស់គាត់ ដើម្បីឈានទៅដល់ការព្យាបាល។ តើនៅពេលណាដែលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រូវធ្វើការត្រួតពិនិត្យបាតភ្នែក? ជាទូទៅ តាមរយៈភស្តុតាងវិទ្យាសាស្រ្តដែលគេបានសិក្សា និងតាមដាន រាល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ គួរតែធ្វើការពិនិត្យភ្នែកនៅពេលដែលទើបដឹងថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដំបូង។ រីឯអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ យើងផ្តល់ដំបូន្មានអោយពិនិត្យភ្នែក ៥ឆ្នាំក្រោយពីទទួលរោគវិនិច័្ឆយជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ករណីមួយទៀត គេត្រូវធ្វើការពិនិត្យបាតភ្នែកផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ដែលមានផ្ទៃពោះ ពីព្រោះថានៅពេលនោះឯងគឺត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរថ្នាំគ្រាប់ដែលធ្លាប់ប្រើទៅជាប្រើប្រាស់ថ្នាំចាក់ដើម្បីគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាម។ រាល់ការដែលយើងធ្វើការបញ្ចុះជាតិស្ករដោយគំហុកទៅលើអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ដែលមានគភ៌ នឹងមានការប៉ះពាល់លើបាតភ្នែកស្រាប់ អាចជំរុញអោយសភាពជំងឺបាតភ្នែកនោះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបាន។ បកស្រាយដោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចន្ថា តុលា ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម ក្រពេញអរម៉ូន បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យ ព្រះកុសុមៈនិងមជ្ឈមណ្ឌលព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម ( Diabetic Care Center)  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Diabetes Eye Health
Share
  • Oct 10, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 3.5K views

សាណូហ្វីកម្ពុជារៀបចំកម្មវិធីចែករំលែកចំណេះដឹងអំពី “ដំណោះស្រាយប្រសើរបំផុតសម្រាប់អ្នកជំងឺបេះដូងនិងមេតាបូលិក”

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី ០៧ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ ៖ ក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជា រៀបចំកម្មវិធីវេជ្ជសាស្រ្តស្តីពី "ដំណោះស្រាយប្រសើរបំផុតសម្រាប់អ្នកជំងឺបេះដូងនិងមេតាបូលិក" ទៅកាន់អ្នកវេជ្ជបណ្ឌិតប្រមាណ ១៥០នាក់នៅសណ្ឋាគារសុខាភ្នំពេញ។ កម្មវិធីនេះមានគោលបំណងចែករំលែកនូវទិន្នន័យវិទ្យាសាស្ដ្រថ្មីៗ លើការគ្រប់គ្រងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមឲ្យប្រសើរជាងមុន។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម ហ៊ុយ ប្រធានផ្នែកកិច្ចការវេជ្ជសាស្រ្តនៃក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីមានប្រសាសន៍ថា៖ “កម្មវិធីនេះពិតជាសំខាន់ណាស់ព្រោះជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនជាច្រើនលាននាក់ជុំវិញពិភពលោក ដូចជាអ្នកមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមានប្រមាណ ១,១ពាន់លាននាក់ និងអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានប្រមាណ៤១៥លាននាក់នៅឆ្នាំ២០១៥។ ទិសដៅរបស់យើងគឺចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការផ្តល់ចំណេះដឹងបន្ថែមដល់វេជ្ជបណ្ឌិតនៅប្រទេសកម្ពុជាដោយ អញ្ជើញវាគ្មិនល្បីៗទាំងក្នុងស្រុក និងក្នុងតំបន់មកចែករំលែកដើម្បីឲ្យពួកគាត់ផ្តល់នូវដំបូន្មានកាន់តែប្រសើរជាងមុនទៅកាន់អ្នកជំងឺអំពីការការពារនិងព្យាបាលជំងឺលើសសម្ពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។” នៅប្រទេសកម្ពុជាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមចំនួន២៣០,៨០០ករណីក្នុងឆ្នាំ២០១៥។ តួលេខនេះត្រូវបានរំពឹងថានឹងកើនឡើង៤០% រហូតដល់ឆ្នាំ២០៤០ខណៈជំងឺទឹកនោមផ្អែមក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកកំពុងក្លាយជាបញ្ហាធំចម្បងមួយហើយបង្កឲ្យមានការកើនឡើងបន្ទុកផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តសង្គម និងសេដ្ឋកិច្ចដោយសារចំនួនមនុស្សដែលរងផលប៉ះពាល់ត្រូវបានគេសន្និដ្ឋានថាកើនឡើងពី១៥៣ លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១៥ រហូតដល់២១៥លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០៤០។ នេះបើយោងតាមសហព័ន្ធជំងឺទឹកនោមផ្អែមអន្តរជាតិ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ថេង យូដាលីន អ្នកឯកទេសផ្នែកជំងឺបេះដូង បានថ្លែងក្នុងកម្មវិធីថា៖ «សេចក្តីបារម្ភរបស់យើងសព្វថ្ងៃ គឺការស្លាប់ ឬពិការភាពនៃផលលំបាកនៃជំងឺស្ទះសរសៃឈាម ដែលធំជាងគេគឺក្បាល និងបេះដូង។ នៅក្នុងនោះមូលហេតុដែលយើងជួបច្រើនជាងគេគឺលើសសម្ពាធឈាម និងទឹកនោមផ្អែម។» លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ថែមថា ៧០% នៃអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ គឺមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ដែលជាតួលេខច្រើនបំផុត។ លោកសាស្រ្តាចារ្យ មហាបរិញ្ញា កុយ វ៉ាន់នី អ្នកឯកទេសជំងឺក្រពេញអ័រម៉ូនបានសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើបញ្ហាជំងឺលើសសម្ពាធឈាមថា៖ «យើងមិនគួរមើលរំលងនូវបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាម ពីព្រោះអាត្រាមរណភាពដោយសារជំងឺលើសសម្ពាធឈាមដែលមិនព្យាបាលគឺមានកម្រិតខ្ពស់។ បើយើងរាប់តួលេខនៃការស្លាប់ សឹងតែមូលហេតុទី១ ដែលឲ្យអ្នកជំងឺលើពិភពលោកយើងនេះទទួលមរណភាពស្លាប់រាប់លាននាក់ក្នុង១ឆ្នាំ ដោយសារតែបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាមដោយមិនបានព្យាបាល ឬព្យាបាលដោយមិនគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាមបានល្អ។» ដោយសារជំងឺទាំងពីរនេះស្ថិតក្នុងប្រភេទជំងឺមិនឆ្លងក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែការការពារ និងព្យាបាលជំងឺទាំងពីរត្រូវតែមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងត្រឹមត្រូវទៅតាមប្រភេទនៃអ្នកជំងឺ។  តាមរយៈសម្តីរបស់ លោកសាស្រ្តាចារ្យ Nemencio A.Nicodemus អ្នកជំនាញផ្នែកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មកពីប្រទេសហ្វីលីពីនបានលើកឡើងពីការសិក្សាធំមួយនៅឆ្នាំ២០០២។ ការសិក្សានេះគឺផ្តោតទៅលើការប្រើអាំងស៊ុយលីនទៅលើអ្នកជំងឺដែលបម្រុងមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ គេឃើញថាការប្រើអាំងស៊ុយលីននៅក្រុមអ្នកជំងឺបម្រុងជំងឺទឹកនោមផ្អែម គេឃើញថាវាមានប្រយោជន៍នៅក្នុងការការពារទប់ស្កាត់កុំឲ្យអ្នកជំងឺវិវត្តទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមបាន។ លោកបន្ថែមថា៖ “បច្ចុប្បន្ននេះ គឺយើងប្រើអាំងស៊ុយលីននៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកមនោមផ្អែម ប៉ុន្តែប្រហែលជាអាចទៅអនាគតអាចមានការប្រើអាំងស៊ុយលីន សម្រាប់ការការពារកុំឲ្យអ្នកជំងឺវិវត្តពីបម្រុងជំងឺទឹកនោមផ្អែមទៅជំងឺទឹកនោមផ្អែមតែម្តង។” សម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រើប្រាស់អាំងស៊ុយលីននេះ លោក Nemencio បានបញ្ជាក់ទៀតថា៖ “យើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងហើយថាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ គឺគាត់មានកង្វះអាំងស៊ុយលីន ដែលកោសិកាលំពែងរបស់ខ្លួនគាត់ផលិតអាំងស៊ុយលីនមិនគ្រប់គ្រាន់។” យោងតាមការស្ទង់មតិរបស់ STEPS រៀបចំដោយសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានបង្ហាញថាអត្រាប្រេវ៉ាឡង់នៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ២០១០មាន២,៣% នៅតំបន់ជនបទហើយ៥,៦% នៅតំបន់ទីប្រជុំជន។ ក្រុមអាយុដែលងាយរងគ្រោះជាងគេគឺពីអាយុ៦៥ទៅ៦៩ឆ្នាំដែលមានប្រេវ៉ាឡង់រហូតដល់៦% ហើយអាត្រាប្រវ៉ាឡង់នេះបានកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំពីព្រោះតែប្រទេសកម្ពុជាមានចំនួនប្រជាជនអាយុក្មេងច្រើន។ ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមគឺជាជំងឺដែលមិនឆ្លងតែត្រូវបានមើលរំលងនៅប្រទេសកម្ពុជានិងបណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដទៃទៀត។ អាត្រាប្រេវ៉ាឡង់គឺថ្មីៗនេះមានចំនួន១១% នៃចំនួនមនុស្សពេញវ័យនេះបើយោងតាមការសិក្សាថ្មីៗនេះប៉ុន្តែចំនួននេះក៏នឹងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សផងដែរ។ ប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនណាស់ដែរមិនបានដឹងថាពួកគេកំពុងតែប្រឈមមុខនឹងជំងឺនេះ។ ដោយសារតែជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមិនស្តែងជារោគសញ្ញាឲ្យឃើញ លោកសាស្រ្តាចារ្យ កុយ វ៉ាន់នី បានណែនាំដល់ប្រជាជនគួរតែទៅពិនិត្យសុខភាព ជាពិសេសក្រុមមនុស្សដែលមានប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺលើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែម និងក្រុមមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅគួរតែពិនិត្យវាស់សម្ពាធឈាមយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំ ឬពីរឆ្នាំម្តង និងមនុស្សដែលមានវ័យកាន់តែចាស់ គួរតែទៅពិនិត្យ១ឆ្នាំម្តង ឬ ៦ខែម្តង ហើយសម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺស្រាប់គឺត្រូវតែពិនិត្យឲ្យបានញឹកញាប់ទៅតាមការណែនាំរបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យ។ រីឯមនុស្សដែលលើសទម្ងន់ខុសពីធម្មតា ដែលទទួលទានអាហារមិនសមស្រប ងាយហត់ សម្រាន្តមិនលក់ មិនធ្លាប់ពិនិត្យសុខភាពពីមុនសោះនោះ គួរតែទៅពិនិត្យសុខភាព ដើម្បីទទួលបានការការពារនិងព្យាបាលទាន់ពេល៕  អំពីក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១២ក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជាដែលជាក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធនៃក្រុមហ៊ុនថែទាំសុខភាពលំដាប់ពិភពលោកបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងសកម្ម ដើម្បីអតិថិជនបុគ្គលិកនិងជាពិសេសប្រជាជនដែលពឹងផ្អែកជារៀងរាល់ថ្ងៃលើថ្នាំពេទ្យរបស់យើង។ដោយផ្តោតសំខាន់លើតម្រូវការរបស់អ្នកជំងឺសាណូហ្វីកម្ពុជាប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការធ្វើឲ្យផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុនអាចស្វែងរកបានសម្រាប់ប្រជាជនជាច្រើននៅគ្រប់ទីកន្លែងនិងគ្រប់គ្នាដែលកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីធ្វើឲ្យសុខភាពកាន់តែល្អប្រសើរឡើងនិងរស់នៅប្រកបដោយភាពរីករាយគ្រប់ដំណាក់កាលនៃជីវិត។ ដោយមានវត្តមាននិងបទពិសោធន៍២៥ឆ្នាំនៅប្រទេសកម្ពុជាសាណូហ្វីកម្ពុជាគឺជាដៃគូដ៏ចម្បងជាមួយអ្នកជំនាញថែទាំសុខភាពកម្ពុជាដូចជា៖វេជ្ជបណ្ឌិតឱសថការីគិលានុបដ្ឋាយិកាឆ្មបនិងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ជាច្រើនដើម្បីផ្សព្វផ្សាយអប់រំនិងបង្កើនចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងវិទ្យាសាស្រ្តនិងវេជ្ជសាស្រ្ត។ ក្រុមហ៊ុនមានបេសកកម្មដើម្បីធ្វើឲ្យលទ្ធភាពក្នុងការទទួលបានឱសថ និងតំហែទាំសុខភាពកាន់តែប្រសើរឡើង និងធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដល់ជីវិភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាជាង ១៦លាននាក់។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអាចធ្វើការទាក់ទងមកកាន់៖ Media Relations Mrs. Chrim Kimchhorng MYCUTFILM Tel: +855 (0) 17 871 807 Sanofi Cambodia Mr. Lorn Chheang Orn Business Operations and Communication Manager Sanofi Cambodia Tel: +855 (0) 70 279 707 Mr. Chab Mikthona Communication Executive Sanofi Cambodia Tel: +855 (0) 85 33 40 41 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases News & Events
Share
  • Oct 09, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 7.6K views

Q & A អំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផិត រ៉ាដា

1.    តើអ្វីទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម? ទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយប្រភេទ (Metabolic disorder) ដែលបណ្តាលមកពីស្ករក្នុង ឈាមឡើងលើសកម្រិតធម្មតា (Hyperglycemia)។ ជាតិស្ករដែលលើសក្នុងឈាមនេះ មួយចំនួនធ្លាក់មកតាមទឹកនោមដែលធ្វើឲ្យគេ ហៅតៗគ្នាថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ 2.    តើជំងឺនេះចែកចេញជាប៉ុន្មានប្រភេទ? ជំងឺទឹកនោមផ្អែមចែកចេញជាពីរប្រភេទគឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ (DM1, IDDM, Juveuil DM) និងទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ (DM2, NIDDM)។ ក្រៅពីនេះ យើងក៏ឃើញមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលកើតលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះផងដែរ(Gestational Diabetes Mellitus) និងទឹកនោមផ្អែមបណ្តាលមកពីកត្តា ក៏ដូចជាជំងឺផ្សេងៗ(Secondary diabetes mellitus) ដូចជាកត្តាហ្សែន (Genetic) កត្តាក្រពេញបញ្ចេញក្នុង (Endocrine) ថ្នាំមួយចំនួន ជំងឺមួយចំនួន អ័រម៉ូនប្រភេទខ្លះ។ល។ 3.    មូលហេតុអ្វីដែលធ្វើឲ្យកើតជំងឺទឹកនោម ផ្អែម? ជំងឺនេះអាចមានលើមនុស្សគ្រប់ភេទ និងគ្រប់វ័យ ឯមូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកើតនោះគឺ៖ -ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១៖ ច្រើនកើតមានលើមនុស្សដែលមានអាយុក្រោម ៤០ឆ្នាំ ដែលមូលហេតុបណ្តាលមកពីកង្វះ Insulin ទាំងស្រុង (Absolute insulin deficiency) ដោយសារការខូចកោសិកាបេតាទាំងស្រុងរបស់លំពែង។ការខូចខាតកោសិកាបេតារបស់លំពែងនេះបណ្តាលមកពី Autoimmune (៩0%) និង Idiopathic (១0%)។ អ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១នេះ ភាគច្រើនស្គម ស្ករឡើងខ្ពស់ៗ ហើយការព្យាបាលគឺការចាក់ Insulin មួយ ជីវិត។ -ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២៖ ច្រើនកើតលើមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី ៤០ឆ្នាំឡើងទៅ។ មូលហេតុបណ្តាលមកពីការខូចសមត្ថភាព insulin ក្នុងការបំពេញមុខងារ (Insulin resistant) ឬខ្វះ insulin តិចតួច (Relative insulin deficiency)។ អ្នកជំងឺក្នុងប្រភេទនេះភាគច្រើនធាត់ ហើយការព្យាបាលគឺការ ប្រើប្រាស់ថ្នាំគ្រាប់ ឬចាក់ insulin បន្ថែម។ ការញ៉ាំមានរបៀបត្រឹមត្រូវ និងការហាត់ប្រាណទៀងទាត់ជួយឲ្យការព្យាបាលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។  គួរបញ្ជាក់ថា Insulin ជាប្រភេទអ័រម៉ូនម្យ៉ាងដែលបញ្ចេញពីកោសិកាបេតារបស់លំពែង និងមានមុខងារដឹកជញ្ជូនស្ករចេញពីសរសៃឈាមចូលទៅក្នុងសាច់ដុំ ជាលិកាខ្លាញ់ និងថ្លើម។ 4.    តើធ្វើដូចម្តេចអាចដឹងថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម? មានរបៀបពិនិត្យ ២យ៉ាងគឺ៖ -ទីមួយ៖ ត្រូវពិនិត្យជាតិស្ករពេលព្រឹកមុន ទទួលទានអាហារ បើឃើញចាប់ពី ១២៦ mg/dl ឡើងទៅក្នុងថ្ងៃខុសៗគ្នា ២ដង នោះមានន័យថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ។ -ទីពីរ៖ ការពិនិត្យស្ករនៅពេលណាមួយ (Random plasma glucose) ឃើញ ចាប់ពី ២០០ mg/dl  ឡើងទៅ និងមានរោគ សញ្ញាទឹកនោមផ្អែមរួមផ្សំផងនោះ មានន័យ ថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ។ ពេលខ្លះគ្រូពេទ្យ អាចប្រើតេស្តមួយទៀតឈ្មោះ Glucose tolerance test ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ចំពោះការកំណត់យក HbA1c នៅមិនទាន់មានឯកភាព ១០០%ទេ។ 5.    តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ? បើស្ករឡើងអត់ខ្ពស់ ជួនកាលគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីទេ។ បើស្ករខ្ពស់ អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈ ដូចជា នោមច្រើន ស្រេកទឹក អស់កម្លាំង ស្រកទម្ងន់ ឃ្លាន ស្រវាំងភ្នែក ញ័រទ្រូង។ល។ អ្នកជំងឺខ្លះដឹងថាមានទឹកនោមផ្អែមបន្ទាប់ពីទៅធ្វើតេស្តឈាមលេង ខ្លះដឹងពេលធ្វើតេស្តឈាម ពេលវះកាត់ ខ្លះទៀតដឹងពេលឃើញមានស្រមោចរោមទឹកនោមខ្លួនឯង។ល។ អ្នកខ្លះទៀត ដឹងបន្ទាប់ពីខ្លួនឯងមានផលវិបាកទឹកនោមផ្អែមហើយដូចជាស្ពឹកជើង ក្រហាយជើង ដំបៅ ជើងអត់ជា ឡើងបាយភ្នែកជាដើម។ល។ 6.    តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមផ្តល់ផលវិបាកអ្វីខ្លះ? ជំងឺនេះបើពុំបានព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវទេនោះ នឹងផ្តល់ផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរគឺធ្វើឲ្យខូចសរសៃឈាមទាំងអស់ (micro and macro vascular damage) និងសរសៃប្រសាទ ពិសេសសរសៃប្រសាទជើង។ -ការខូចសរសៃឈាមតូចៗ ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺ ខូចភ្នែក ខ្វាក់ភ្នែក(Retinopathy) ខូចសរសៃប្រសាទ (Neuropathy) និងខូចតម្រងនោម (Nephropathy)។ -ការខូចសរសៃឈាមធំៗ អាចឲ្យដាច់ សរសៃឈាមខួរក្បាល(stroke) ស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង(CAD) អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់ ដោយគាំងបេះដូង(Heart attack)  ខូចសរសៃឈាម និងសរសៃប្រសាទជើង(PNP) (PVD) ដំបៅរលួយជើង(gangrene) ។ល។ -ខូចសរសៃប្រសាទស្វ័យប្រវត្តិ (autono mic neuropathy) ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺនោមអត់អស់ ចុកចុងដង្ហើម អួលបាយ ។ល។ -ក្រៅពីនេះ អ្នកជំងឺក៏ងាយកើតជំងឺផ្សិត និងសើស្បែកផងដែរ។ 7.    តើជំងឺនេះអាចព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច? អាចជា ឬក៏អត់? បច្ចុប្បន្ននេះមិនទាន់មានវិធីសាស្ត្រណាមួយអាចព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាទេ ប៉ុន្តែយើងមាន ថ្នាំដែលអាចព្យាបាល និងវិធីសាស្ត្រសម្រាប់ជួយអ្នកជំងឺឲ្យរស់នៅ និងធ្វើការងារបានធម្មតា។ ថ្នាំទាំងនោះអាចជួយបំបាត់រោគសញ្ញាដែលរំខានដល់អ្នកជំងឺ និងការពារផលវិបាកទឹកនោមផ្អែម កុំឲ្យចេញ។ ចំពោះថ្នាំមាន ២ក្រុមធំៗគឺ ថ្នាំលេប (Oral medicine) និងថ្នាំចាក់ (Insulin)។ 8.    តើយើងអាចចៀសវាង និងការពារជំងឺទឹកនោមផ្អែមមុនយ៉ាងដូចម្តេច? គ្មានថ្នាំសម្រាប់ការពារជាមុនសម្រាប់ជំងឺនេះទេ ប៉ុន្តែមានវិធានការមួយចំនួនអាចជួយបង្ការជំងឺនេះបានដូចជា សម្រកទម្ងន់ ហាត់ប្រាណ ទៀងទាត់ បរិភោគត្រឹមត្រូវ លំហែខួរក្បាល ឈប់ជក់បារី និងបន្ថយឲ្យបានជាអតិបរិមានូវការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ផិត រ៉ាដា ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជាប្រធានគ្លីនិក ផិតរ៉ាដា និងជាសាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យ អន្តរជាតិភ្នំពេញ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Diabetes
Share
  • Oct 06, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 14.3K views

គន្លឹះ៨ចំណុច ដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ និងបង្ការផលវិបាកនានា

ចំនួនអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២នៅកម្ពុជាមានការកើនឡើងជាលំដាប់ស្របពេលមានការអភិវឌ្ឍរីកចម្រើន នៃប្រទេសនិងសាកលភាវូបនីយកម្ម។ គេប៉ាន់ប្រមាណថា មានអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅប្រទេសកម្ពុជាប្រមាណ១៧០,០០០នាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១០ ហើយចំនួននេះនឹងហក់ឡើងទៅដល់ ២៦៤,០០០នាក់ក្នុងឆ្នាំ២០២៨(ស្មើនឹងកើនឡើងប្រមាណ៨០%)។ ដើម្បីចូលរួមលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមនិងការការពារផលលំបាក ខ្ញុំបាទសុំធ្វើការបង្ហាញនូវគន្លឹះជោគជ័យ៨ចំណុច។ 1.ការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករ ការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករជាចំណុចសំខាន់នៃការគ្រប់គ្រងនិងការពារផលវិបាកនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២។ អ្នកជំងឺត្រូវអនុវត្តតាមចំណុចមួយ ចំនួនដូចខាងក្រោម៖ -  ស្វែងយល់ពីប្រភេទចំណីអាហារដែលសម្បូរជាតិស្ករនិងបរិភោគក្នុងបរិមាណសមរម្យ ដោយចៀសវាងបរិភោគអាហារដែលសម្បូរជាតិស្ករពីរបីមុខជាន់គ្នា -  ត្រូវស្វែងយល់ពីសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងចំណីអាហារ (សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករជាល្បឿននៃការស្រូបចូលក្នុងឈាមនៃជាតិស្ករក្រោយពេលយើងទទួលទានចំណីអាហារដែលមានជាតិស្ករ។ ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករខ្ពស់ ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករមធ្យម ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករទាប អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគប្បីបន្ថយចំណីអាហារដែលមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករខ្ពស់) -  ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ៣០នាទី ២ទៅ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ការហាត់ប្រាណធ្វើឲ្យជាតិស្កររបស់អ្នកជំងឺថយចុះ - ស្វែងរកគ្រូពេទ្យនៅពេលដែលជាតិស្ករមិនអាចគ្រប់គ្រងបានតាមរយៈរបប អាហារនិងការហាត់ប្រាណ - ជួសជាតិស្ករជាប្រចាំនិងកត់ត្រាទុក ហើយចៀសវាងជួសជាតិស្ករតែពេលព្រឹករួចមិនបានជួស ជាតិស្ករក្រោយអាហារ។ 2. គ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម ការព្យាបាលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនមែនមានត្រឹមតែការបញ្ចុះជាតិស្ករនោះទេគឺត្រូវគិតអំពីសម្ពាធឈាមថែមទៀត ដើម្បីកាត់បន្ថយផលវិបាកនានា។ អ្នកជំងឺត្រូវអនុវត្តតាមចំណុចខាងក្រោម៖ -  បន្ថយការពិសាប្រៃ មានដូចជាគ្រឿងផ្អាប់ -  រក្សាសម្ពាធឈាមឲ្យនៅក្រោម ១៤០/៩០មីលីម៉ែត្របារ៉តសម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមទូទៅ និងក្រោម១៣០/៨០មីលីម៉ែត្របារ៉ត សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានមុខងារតម្រងនោមធ្លាក់ចុះ - ឆាប់ពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យអំពីសម្ពាធឈាម ក្នុងករណីដែលសម្ពាធឈាមលោកអ្នកលើសពីកម្រិតដែលបានជម្រាបជូនខាងលើ។ 3. គ្រប់គ្រងជាតិខ្លាញ់ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ភាគច្រើនមាន ផលវិបាកលើសរសៃឈាមបេះដូង ខួរក្បាល និងសរសៃឈាមនៅអវយវៈខាងក្រោមជាដើម។ ហេតុនេះហើយ ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវហានិភ័យខាងលើ អ្នកជំងឺគួរគប្បីអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖ - បន្ថយបរិភោគអាហារដែលមានខ្លាញ់ច្រើន ដូចជាអាហារដែលបំពងអាហារដែលចៀន ឬក៏គ្រឿងក្នុងសត្វ។ល។ -  រក្សាកុំឲ្យលើសទម្ងន់ - ពិនិត្យជាតិខ្លាញ់យ៉ាងហោចណាស់១ដងក្នុង១ឆ្នាំ រួចប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ តើជាតិខ្លាញ់របស់យើងលើសហើយឬនៅ។ 4. ពិនិត្យនិងតាមដានតម្រងនោម ការសិក្សាបានបង្ហាញថា អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២នៅអាស៊ីយើងនេះមានផលប៉ះពាល់លើតម្រងនោមខ្ពស់ ហេតុនេះហើយអ្នកជំងឺគួរគប្បីយល់ដឹង និងអនុវត្តនូវចំណុចខាងក្រោមដើម្បីកាត់បន្ថយនូវហានិភ័យបន្ថែមពីលើការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករ សម្ពាធឈាម និងខ្លាញ់។ -  ពិនិត្យមើលមុខងារតម្រងនោមតាមរយៈការពិនិត្យឈាម Creatinine, Urée ឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់១ដងក្នុង១ឆ្នាំ - ពិនិត្យមើលទឹកនោម Microalbumine យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបាន១ ដងក្នុង១ឆ្នាំ -  ពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យអំពីការតាមដាន តម្រងនោមនិងព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា - ចៀសវាងការយល់ច្រឡំថា ថ្នាំពេទ្យដែលព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមនាំឲ្យខូចតម្រងនោម។ ការសិក្សាមិនបានបង្ហាញថាមានថ្នាំពេទ្យ សម្រាប់ព្យាបាលទឹកនោមផ្អែមណាមួយដែលធ្វើឲ្យខូចតម្រងនោមនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការ-គ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនបានល្អនោះទេដែលធ្វើឲ្យខូចតម្រងនោម។ 5. ពិនិត្យ និងតាមដានភ្នែក ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ អាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានបញ្ហាបាតភ្នែក និងជំងឺ ភ្នែកមួយចំនួនទៀត ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកជំងឺគួរគប្បីអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖ - ត្រួតពិនិត្យភ្នែកយ៉ាងតិចឲ្យបាន១ដងក្នុង១ឆ្នាំទោះបីមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីក៏ដោយ - ប្រឹក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យភ្នែកក្នុងករណីមានរោគសញ្ញាដូចជាស្រវាំងភ្នែក ព្រិលភ្នែកជាដើម។ 6. ពិនិត្យ និងតាមដានជើង អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងការមានដំបៅក្រជា ឬក៏កាត់ម្រាមជើង ឬក៏កាត់ជើងតែម្តង ខ្ពស់ជាងអ្នកដែលមិនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ហេតុដូច្នេះហើយ មានចំណុចមួយចំនួនដែលយើងត្រូវអនុវត្តប្រតិបត្តិ៖ - ដុសសម្អាតជើងឲ្យបានស្អាតជាប្រចាំ - ចៀសវាងយកទឹកក្តៅ ឬឆ្នាំងអ៊ុតមកស្អំ - ចៀសវាងដើរជើងទទេ - ករណីមានដំបៅ ដាច់ខាតត្រូវតែទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យទោះបីដំបៅនោះតូចយ៉ាងណាក៏ដោយ។ 7. បញ្ឈប់ការជក់បារី បារីនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែម បើបូកបញ្ចូលគ្នាគឺជាគ្រោះធំរបស់អ្នកជំងឺ ។ ដាច់ខាតត្រូវតែបោះបង់ការជក់បារីឲ្យបាន កត្តាដែលគួរចងចាំគឺ៖ - អ្នកជក់បារីអាចប្រឈមមុខនឹងការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម៣០ទៅ៤០%លើសអ្នកអត់ជក់បារី - អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលជក់បារីប្រឈមមុខខ្ពស់ជាងអ្នកដែលអត់ជក់បារីទៅលើជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ការកាត់ជើង និងការខូចបាតភ្នែក។ 8. ប្រឹក្សាជាប្រចាំជាមួយគ្រូពេទ្យ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ គួរគប្បីយល់ថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទី២ជាជំងឺដែលវិវឌ្ឍទៅមុខជាប្រចាំ ពីព្រោះថា ខ្លួនយើងអាចចាស់ លំពែងយើងក៏ចាស់ ក៏ចុះទ្រុឌទ្រោមផងដែរ (លំពែងជាដើមហេតុធ្វើឲ្យយើងកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២)។ ហេតុដូច្នេះហើយការតាមដានជាប្រចាំជាមួយគ្រូពេទ្យគឺពិតជាកត្តាសំខាន់ ។ អ្នកជំងឺគួរគប្បី៖ - ចៀសវាងការលេបថ្នាំតាមគ្នា - ចៀសវាងការទិញថ្នាំទឹកនោមផ្អែមដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា - ប្រឹក្សាអំពីថ្នាំដែលអ្នកជំងឺទទួលទាន ពីព្រោះជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ អ្នកជំងឺត្រូវទទួលទាន ថ្នាំរយៈពេលយូរ ដូច្នេះហើយ អ្នកជំងឺ និងក្រុមគ្រួសារ គួរគប្បីស្វែងយល់អំពីប្រភេទថ្នាំលេបនីមួយៗ ឬក៏ថ្នាំចាក់នីមួយៗដែលអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់រាល់ថ្ងៃ៕ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុំ សត្ថា ឯកទេសក្រពេញអ័រម៉ូន និងទឹកនោមផ្អែមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Diabetes
Share
  • Oct 04, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4K views

ស្វែងយល់ការរីកចម្រើននៃការដាំបង្គោលធ្មេញ និងពត់ធ្មេញ

វិស័យសុខាភិបាលកំពុងត្រូវបានគេយកចិត្តទុកដាក់ និងខិតខំស្រាវជ្រាវពីសំណាក់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តក្នុងការរុករកនូវអ្វីដែលថ្មីៗ ដើម្បីបំពេញ និងបន្ថែមជាភាពងាយស្រួលទៅតាមតម្រូវការរបស់មនុស្ស ។ ​​បច្ចុប្បន្ន តួយ៉ាង ផ្នែកសុខភាពធ្មេញ ក៏កំពុងតែមានការរីកចម្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដូចជា ការដាំបង្គោលធ្មេញ និងពត់ធ្មេញជាដើម។ ការដាំបង្គោលធ្មេញ Dental Implant ជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការដាំលោហៈចូលទៅក្នុងធ្មេញជំនួសឫសធ្មេញកំណើតដែលបានបាត់បង់ ដោយប្រើប្រាស់ប្រភេទលោហៈ ដែលអាចរស់នៅក្នុងឆ្អឹងធ្មេញរបស់មនុស្សបាន ហើយវាត្រូវបានគេចម្រាញ់ជាច្រើនដំណាក់កាល និងផ្តល់ជាអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាង វិធីសាស្រ្តដាក់ធ្មេញដែលធ្លាប់អនុវត្តកន្លងមក។ •សារប្រយោជន៍នៃការដាំបង្គោលធ្មេញបច្ចុប្បន្នមានលក្ខណៈ៖ -មិនមានផលប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញល្អដទៃទៀត -មានលក្ខណៈដូចទៅនឹងធ្មេញកំណើត និងមានភាពរឹងមាំ។ •ចំពោះលោហៈធាតុដែលគេចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ គឺពពួក Pure Titanium ដែលពេលខ្លះវាផ្តល់អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចដល់អ្នកដែលចង់សាកល្បងសេវាកម្មនោះ។ ប៉ុន្តែ ថ្មីៗនេះមានការដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់នូវប្រភេទលោហៈម្យ៉ាងទៀតដែលមិនស្តែងចេញជារូបភាពដែក គឺពពួក Zirconiaមានពណ៌សដូចទៅនឹងភ្លុកធ្មេញ តែមានតម្លៃខ្ពស់។ ការពត់ធ្មេញ Orthodontic  ជាសេវាកម្មមួយដែលកំពុងតែទទួលបាននូវប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសចំពោះយុវវ័យ​ ក្នុងបំណងកែលម្អសភាពទម្រង់ធ្មេញ ក៏ដូចជាបង្កើនសម្រស់ផងដែរ។ •ការពត់តម្រង់ធ្មេញដែលអ្នកតែងតែឃើញជាញឹកញាប់ ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដោយដែកតូចៗ Conventional Braces បិទភ្ជាប់ដោយសរសៃដែក និងបន្ថែមដោយកៅស៊ូ ដែលអាចប្តូរពណ៌តាមចំណង់ចំណូលចិត្ត ដែលការតាមដានពីសំណាក់ទន្តបណ្ឌិតនៃការពត់ធ្មេញប្រភេទនេះគឺអាចប្រើប្រាស់ពេលយ៉ាងហោចណាស់ ១៥ដង។ •ការវិវឌ្ឍចុងក្រោយនេះ ការពត់ធ្មេញអាចធ្វើឡើងបានដោយគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ពពួកប្លាស្ទិកដែលមានពណ៌ថ្លា Clear Bracesអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាងការប្រើប្រាស់ពពួកដែក Conventional Braces តួយ៉ាង៖ -មានសភាពរឹង និងស្វិត -ដោយសារវាមានពណ៌ថ្លា នោះអ្នកដទៃអាចមិនដឹងថាអ្នកបានធ្វើការពត់ធ្មេញ -មានលក្ខណៈជាប់បានល្អ ដោយមិនបារម្ភពីការជ្រុះ ឬរបូតចេញ -កម្រិតលទ្ធផលមានភាពជាក់លាក់ និងល្អជាងការប្រើប្រាស់ដែក -អាចបត់បែនគ្រប់កាលៈទេសៈ ប្រសិនអ្នកត្រូវការដោះចេញដើម្បចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនានា -កាត់បន្ថយពេលវេលាក្នុងការណាត់ជួបជាមួយគ្រូពេទ្យ ដោយអាចធ្វើឡើងត្រឹមតែ ៥ ទៅ៦ដងតែប៉ុណ្ណោះ។ មិនថាការវិវឌ្ឍមានសភាពយឺត ឬលឿន ច្រើន​ ឬតិចយ៉ាងណាក្តីសុទ្ធតែជាផលវិជ្ជមានមួយដែលបង្ហាញពីការរីកចម្រើននៃវិស័យសុខាភិបាលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ។ បកស្រោយដោយ៖  លោកទន្តបណ្ឌិត នូ រតនា នាយកប្រចាំ ពេទ្យធ្មេញ ឌី ឃែរ ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Oral Health
Share
  • Oct 04, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 10.2K views

ស្វែងយល់ពី ប្រព័ន្ធទឹកនោម និងការវះកាត់តម្រងនោម

ជាទូទៅប្រព័ន្ធទឹកនោមរាប់បញ្ចូលតាំងពីលើចុះមកក្រោម ខាងលើហៅថាតម្រងនោម ដែលមនុស្សម្នាក់់ៗមានតម្រងនោម២ គឺសរីរៈដែលច្រោះនូវជាតិពុលទាំងឡាយ ចម្រាញ់ចេញពីក្នុងឈាម បន្ទាប់មកក្រលៀនទាំងពីរនេះច្រោះបានជាទឹកនោម ហើយទឹកនោមនោះត្រូវបានហូរមកក្រោមតាមរយៈបំពង់បង្ហូរទឹកនោមសងខាង មានប្រវែងពី២,៥ទៅ៣តឹក រួចហូរចូលទៅក្នុងផ្លោកនោម។ ផ្លោកនោមមានតួនាទីមួយ គឺច្របាច់បញ្ជូនទឹកនោមឲ្យឆ្លងកាត់ក្រពេញប្រូស្តាតចំពោះបុរស និងហូរចេញមកក្រៅពេលបត់ជើងតូច។មនុស្សយើងម្នាក់ៗរស់នៅដោយពឹងផ្អែកលើអវៈយវៈទាំងពីរនេះដោយហេតុថាបើគ្មានតម្រងនោមជាតិពុលទាំងឡាយនឹងកើនឡើងក្នុងឈាម ហើយទីបំផុតនឹងអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់បាន។ លក្ខខណ្ឌដែលតម្រូវឲ្យមានការវះកាត់តម្រងនោម សញ្ញានានាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការវះកាត់តម្រងនោមត្រូវបានគេចែកដូចខាងក្រោម៖ •ជំងឺកើតក្រោយ មិនពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺមហារីក ដូចជាជំងឺក្រួសក្នុងតម្រងនោម ដែលវារំខានដល់ការហូរទឹកនោម ធ្វើឲ្យស្ទះ ឈឺចុកចាប់នៅផ្នែកខ្នងចុះមកផ្នែកខាងក្រោម មានសញ្ញាក្តៅញាក់ញ័រ។ ករណីនេះ អ្នកជំងឺត្រូវតែជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស ដើម្បីរកមូលហេតុពិតប្រាកដ។ •អ្នកជំងឺមានដុំសង្កត់មកលើបំពង់ទឹកនោម ធ្វើឲ្យមានការស្ទះដូចគ្នាផងដែរ ដូចនេះហើយ អ្នកជំងឺចុកផ្នែកខាងក្រោយ អាចម្ខាង ឬសងខាងទៅតាមទំហំដុំ។ •មានការថយចុះនូវការច្រោះទឹកនោម ក្រេអាទីនីនកើនឡើងខ្លាំងក្នុងឈាម ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានការហើមជើងបរិមាណទឹកនោមធ្លាក់ចុះទាបហើយអ្នកជំងឺមានក្តៅខ្លួន នោមឈាម ស្លេកស្លាំង ស្រក់ទម្ងន់ទាំងនេះហើយជាសញ្ញាពាក់ព័ន្ធនឹងមហារីក ដែលទាមទារឲ្យអ្នកជំងឺត្រូវព្យាបាលដោយការវះកាត់។ ការធ្វើតេស្តមុននឹងសម្រេចវះកាត់ •វិធីទី១៖ ដំបូងអ្នកជំងឺគឺត្រូវពិនិត្យអេកូសាស្ត្រ ជាលទ្ធផលអាចឲ្យយើងដឹងពីទំហំរបស់តម្រងនោមទាំងសងខាង ពិនិត្យមើលថាតម្រងនោមមានដក់ទឹក ស្ទះ ក្រួស ឬដុំនៅក្នុងតម្រងនោម និងដំណើរការរបស់សរសៃឈាមចិញ្ចឹមតម្រងនោម។ •វិធីទី២៖ ថតកាំរស្មីពោះ (ASP) ដែលវាអាចបង្ហាញនូវរូបភាពច្បាស់ ឃើញស្រមោលក្រួស ឬក្រួស និងភាពមិនធម្មតានៃតម្រងនោម។ •វិធីទី៣៖ មធ្យោបាយចុងក្រោយគឺអាចឈានដល់ការធ្វើស្កែន ដោយពុំចាក់ថ្នាំ ឬដោយចាក់ថ្នាំ ដែលវានឹងផ្តល់ឲ្យនូវព័ត៌មានលម្អិតពាក់ព័ន្ធនឹងទីតាំង ទំហំដុំ ឬទំហំក្រួស បង្ហាញអំពីការច្រោះ និងសមត្ថភាពច្រោះនៃតម្រងនោមជាដើម។ មុនពេលគ្រូពេទ្យឯកទេសតម្រងនោមសម្រេចចិត្តវះកាត់ អ្នកជំងឺភាគច្រើនត្រូវពិនិត្យសុខភាពជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញផ្សេងទៀត ដូចជា ជំនាញបេះដូង ដើម្បីពិនិត្យសុខភាពបេះដូងមុនពេលវះកាត់។ មួយផ្នែកទៀតត្រូវពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យដាក់ថ្នាំសន្តំ ដើម្បីបានព័ត៌មានអំពីថាតើរយៈពេលវះកាត់ណាមួយដែលអ្នកជំងឺអាចទ្រាំទ្រជាមួយនឹងភាពសន្តំបាន។ វិធីសាស្ត្រក្នុងការវះកាត់ ការវះកាត់តម្រងនោមដោយប្រើអង់ដូស្កុប ដែលជាការលូកចូលតាមផ្លូវធម្មជាតិ ដោយពុំមានស្នាម គ្មានការហូរឈាម ជាធម្មតាចំណាយរយៈពេល១ម៉ោងទៅ១ម៉ោង៣០នាទី ហើយសម្រាកពេទ្យត្រឹមតែ១ថ្ងៃ ឬ២ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកការវះកាត់ផ្សេងទៀត គឺការវះកាត់បើក ដែលអាចចំណាយពេលពី១ម៉ោងកន្លះទៅ៣ម៉ោង និងសម្រាកពេទ្យចន្លោះពី៥ថ្ងៃទៅ៧ថ្ងៃ។ គួរបញ្ជាក់ថា មុនពេល អំឡុងពេល និងក្រោយពេលវះកាត់ អ្នកជំងឺត្រូវបានពន្យល់យ៉ាងច្បាស់លាស់ជាមុន ពាក់ព័ន្ធដឹងសុវត្ថិភាពនៃការវះកាត់ ដើម្បីឲ្យគាត់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការទទួលយកលទ្ធផល។ គោលការណ៍ណែនាំក្រោយវះកាត់ ក្រោយពេលវះកាត់ អ្នកជំងឺត្រូវគោរព និងអនុវត្តតាមការណ៍ណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ ដែលវាខុសៗពីគ្នាតាមប្រភេទនៃជំងឺ។ ជាក់ស្តែង ប្រសិនបើវះកាត់ជំងឺក្រួសក្នុងតម្រងនោម ក្រោយពីការវះកាត់ទទួលបានជោគជ័យ អ្នកជំងឺត្រូវញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើនជាង២លីត្រក្នុង១ថ្ងៃ និងចៀសវាងកត្តាទាំងឡាយណាដែលអាចឲ្យគាត់កើតក្រួសឡើងវិញ ដូចជាការទទួលទានសាច់ច្រើន ឬសារធាតុសម្បូរកាល់ស្យូម ក្នុងទឹកដោះគោ សុកូឡាជាដើម។ ភាគរយនៃហានិភ័យពីការវះកាត់លើតម្រងនោម បានបង្ហាញនូវអត្រាទាបបំផុត សឹងតែគ្មាន ប្រសិបបើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានត្រឹមត្រូវ និងការជ្រើសរើសវិធីសាស្ត្រល្អបំផុត។ តម្រងនោមនីមួយៗពិតជាសំខាន់ណាស់ វាស្មើនឹងអាយុជីវិតយើងដូច្នេះដែរ ដែលគ្រប់គ្នាត្រូវធ្វើការថែរក្សា ដោយត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំ និងគ្រប់គ្រងរបបអាហារ ចៀសវាងនូវការញ៉ាំពពួកកាល់ស្យូម ជាតិសាច់ លើសកម្រិត ហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ និងពិសាទឹកឲ្យបានច្រើន យ៉ាងហោចណាស់២-៣លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោក វេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ុល វិបុល ឯកទេសវះកាត់តម្រងនោម នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត្រ និងបម្រើការនៅគ្លីនិក សុនីតា។ គ្លីនិក សុនីតា​មានអាសយដ្ឋាន៖ ផ្ទះលេខ៦៤ ផ្លូវលេខ១៣៤  សង្កាត់ផ្សារដេប៉ូ២ ខណ្ឌទួលគោក រាជធានីភ្នំពេញ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases
Share
  • Oct 03, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 18.5K views

អាការៈស្លេកស្លាំង ឬខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម អាចជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺសាហាវមួយចំនួន!

អ្នកជំងឺស្លេកស្លាំង ឬខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហមភាគច្រើន តែងរកជាវថ្នាំជាតិដែក និងវីតាមីនដោយមានជំនឿថា អាចប៉ះប៉ូវគ្រាប់ឈាម។ ប៉ុន្តែជំងឺខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហមមិនមែនសុទ្ធតែត្រូវព្យាបាលដោយថ្នាំជាតិដែក និងវីតាមីននោះទេ ពីព្រោះមានមូលហេតុផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ដែលបណ្តាលអោយខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម។ ជាឧទាហរណ៍: បើមូលហេតុខ្វះឈាមក្រហមដោយសារមានហូរឈាមតិចៗរ៉ាំរ៉ៃតាមក្រពះពោះវៀន គឺត្រូវរកមើលថាតើវាជាដំបៅធម្មតា ឬដំបៅមហារីកដើម្បីព្យាបាលឲ្យចំទិសដៅ។ល។ តាមស្ថិតិឆ្នាំ២០១៦ នៅផ្នែកជំងឺមហារីក និងជំងឺឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានរកឃើញមូលហេតុធំៗនៅពីក្រោយជំងឺកង្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម ដែលគួរឲ្យតក់ស្លុត៖    ១) មហារីកក្រពះ     ២) មហារីកពោះវៀន      ៣) មហារីកមាត់ស្បូន     ៤) មហារីកឈាមស៊ីឆ្អឹង (Multiple Myeloma)     5) ដំបៅក្រពះ ដំបៅពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ     6) ដុំសាច់ក្នុងស្បូន     7) មហារីកគ្រាប់ឈាម    ៨) ជំងឺគ្រាប់ឈាមផ្សេងៗ។-ល-។  ដូចនេះអ្នកជំងឺស្លេកស្លាំងគួរទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ដើម្បីរកមូលហេតុនៃកង្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម និងដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវ។  “ការលេបថ្នាំជាតិដែក​​ និងវីតាមីនដោយមិនបានស្រាវជ្រាវពិនិត្យរកមូលហេតុឲ្យអស់សេចក្តី អាចជាការផ្តល់ឱកាសឲ្យជំងឺចេះតែ វិវត្តន៍រហូតដល់ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ​ និងនាំមកនូវភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការព្យាបាលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។” បកស្រាយដោយ ៖​ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Cancer & Blood Disease
Share
  • Sep 23, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 7.9K views

"ការព្យាបាលដោយយកកោសិកាខ្ចីៗពីខ្លួនអ្នកជំងឺមកជួសជុលសន្លាក់ដែលរលាករបួស ឬប្រេះស្រាំសរសៃពួរ"ជាទំព័រវេជ្ជសាស្ត្រថ្មីនៅកម្ពុជា!

ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពិភពលោកនេះកាន់តែទំនើបដោយសារវិទ្យាសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកមានភាពរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយក៏ដូចគ្នាផងដែរចំពោះផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រវេជ្ជសាស្ត្រ អ្នកប្រាជ្ញវេជ្ជសាស្រ្តល្បីៗលើសកលលោកកំពុងបន្តការរុករក និងបានរកឃើញវីធីសាស្រ្តថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងវីធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកតាមបណ្តាប្រទេសនានា បន្តការសិក្សាតាមដានជាប្រចាំ ដើម្បីឲ្យទាន់សម័យកាល ហើយលៃលកយកវីធីសាស្ត្រថ្មីទាំងនោះ មកធ្វើជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកជំងឺនៅក្នុងប្រទេស និងតំបន់រៀងៗខ្លួន។  ជាក់ស្តែង ការខូចខាត ឬសឹកបាត់កោសិកាសំខាន់របស់សរីរាង្គណាមួយ  នឹងបណ្តាលឲ្យបាត់បង់មុខងារប្រក្រតីរបស់សរីរាង្គនោះ (ឧទាហរណ៍ របួសសន្លាក់ របួសសរសៃពួរ រលាក ឬសឹកសន្លាក់ របួសប្រពន្ធ័ប្រសាទខួរឆ្អឹងខ្នង ជំងឺស្បែករឹង ចាស់វង្វេង។ល។) នឹងកកើតជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលពិបាកព្យាបាល។   ថ្មីៗនេះ មានរបកគំហើញថ្មីៗប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺ«ការព្យាបាលដោយប្រើកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងមកជួសជុលកន្លែងដែលខូច ឬសឹករេចរឹលនោះ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកជំងឺទាំងនេះអាចជាសះស្បើយបាន»។ វិធីសាស្រ្តនេះមានលក្ខណៈខុសស្រឡះពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ ឬឱសថទំនើបដូចជា ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់សម្រាប់បំបាត់ហើម និងបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលជាទូទៅ អ្នកជំងឺប្រាប់ថាពេលអស់ជាតិថ្នាំនឹងឈឺចាប់ឡើងវិញ ពោល គឺថ្នាំទាំងនោះមិនអាចជួយជំរុញការជួសជុលឡើងវិញនូវស្រទាប់កោសិកាដែលខូច ឬសឹករេចរឹល ឬប្រេះស្រាំនោះបានរហ័សទេ គឺរង់ចាំសរីរាង្គនោះជួសជុលដោយខ្លួនឯង (self heeling) ប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបសរីរាង្គមួយចំនួនដែលមិនមានការជួសជុលដោយខ្លួនឯងនោះ នឹងនៅបន្តឈឺរ៉ាំរ៉ៃ ហើយតម្រូវការថ្នាំសម្រន់នៅតែបន្តជាប់មិនអាចខានបាន។  ជាក់ស្តែង សន្លាក់របស់មនុស្សយើង គឺផ្គុំឡើងដោយក្បាលឆ្អឹងពីរទល់គ្នា ដោយក្បាលឆ្អឹងនីមួយៗមានទ្រនាប់កោសិកាទន់ៗ ហើយចន្លោះនោះ មានទឹកសន្លាក់សម្រាប់រំអិលពេលសន្លាក់មានចលនាដោយគ្មានការឈឺចាប់ ហើយក្បាលឆ្អឹងទាំងពីរនេះតភ្ជាប់គ្នាដោយសរសៃពួរ និងរុំពទ្ធ័ដោយស្រោមសន្លាក់យ៉ាងមាំ ប៉ុន្តែសន្លាក់យើងមិនមានសរសៃឈាមមកចិញ្ចឹមដោយផ្ទាល់ទេ ហេតុដូចនេះហើយ ទើបពេលដែលវាមានរបួស ឬសឹករេចរឹលទ្រនាប់ឆ្អឹងសន្លាក់នេះ វានឹងវិវឌ្ឍជាជំងឺឈឺសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ។  ការព្យាបាលដោយលេបថ្នាំ ឬចាក់ថ្នាំចូលក្នុងសន្លាក់ គឺជាវិធីសាស្ត្រសម្រន់ដែលមានប្រសិទ្ធភាពរហ័សសម្រាប់បំបាត់ការឈឺចាប់។ រីឯវិធីសាស្រ្តថ្មីដោយចាក់បញ្ចូលកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ទៅក្នុងសន្លាក់នេះវិញ គឺជួយជំរុញការជួសជុលកន្លែងដែលខូច ប្រេះស្រាំ ឬសឹករេចរឹលនោះ ដែលវានឹងធ្វើឲ្យសន្លាក់ឆាប់ជាសះស្បើយ អាចផ្តាច់ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់ទាំងនោះបាន ហើយសន្លាក់លែងឈឺទៀតហើយ។  ដូចនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺទទួលបានលទ្ធផលជាទីពេញចិត្ត គួរបូកបញ្ចូលវិធីព្យាបាលទាំងពីរនេះទើបជាការប្រសើរ។ បកស្រាយដោយ ៖​ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា  ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនង៖  069 877 688 /078 666 990 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Other Diseases Bones & Articulations
Share
  • Sep 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 3.2K views

ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងម៉្ញូបតែពេលយប់ទេ?

អ្នកបើកបរពេលយប់មួយចំនួនតែងតែត្អូញត្អែរថាខ្លួនពិបាកមើលផ្លូវឬស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍។ តើអ្នកដឹងទេថានេះជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺអ្វី តាមប្រសាសន៍របស់លោក វេជ្ជបណ្ឌិត  នេះជារោគសញ្ញានៃជំងឺម៉្ញូបពេលយប់ Nocturnal myopia or night myopia ។ និយមន័យ ជំងឺម៉្ញូបពេលយប់  Noctunal myopia or nightmyopia គឺជាប្រភេទម៉្ញូបម្យ៉ាងដែលអ្នកជំងឺអាចមើលឃើញធម្មតានៅកន្លែងដែលមានពន្លឺគ្រប់ គ្រាន់តែមិនអាចមើលឃើញរូបភាពនៅក្នុងទីតាំងដែលមានពន្លឺមិនគ្រប់គ្រាន់ឬងងឹតដែលអ្នកមានភ្នែកធម្មតាអាចមើលឃើញបាន។ ជំងឺនេះភាគច្រើនកើតលើក្មេងជំទង់ និងមនុស្សពេញវ័យអាយុក្រោម៤០ឆ្នាំ ដែលមានទម្លាប់ក្នុងការសម្លឹងមើលវត្ថុក្នុងទីងងឹតនិងរយៈពេលយូរ។ មូលហេតុ ម៉្ញូបពេលយប់មិនបង្កឡើងពីតំណពូជទេតែវាកើតឡើងដោយសារលក្ខខណ្ឌនៃការងាររបស់បុគ្គលនោះផ្ទាល់ដូចជាគាត់ជាអ្នកបើកបរឡានពេលយប់។ យន្តការនៃការកើតជំងឺនេះគឺដោយសារអ្នកជំងឺប្រឹងសម្លឹងទីតាំងឆ្ងាយនៅទីងងឹតរយៈពេលយូរដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកូនក្រមុំភ្នែករីកធំនាំឲ្យភ្នែកស្រវាំងហើយសាច់ដុំខាងក្នុងភ្នែកទាញរូបភាពទៅជិតដែលកំនុំរូបភាពមិនត្រូវនឹងរ៉េទីន។ រោគសញ្ញា អ្នកដែលមានម៉្ញូបបែបនេះអាចដឹងថាខ្លួនឯងម៉្ញូបបានតាមការប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកនៅជិតខ្លួន។ ឧទារហណ៍ពេលបើកបរឡានពេលងងឹតគាត់មិនអាចមើលឃើញស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍បាន ផ្ទុយទៅវិញអ្នកដែលអង្គុយនៅជិតគាត់បែរជាមើលឃើញទៅវិញ។ ចំពោះអ្នកដែលកុំពុងប្រើប្រាស់វ៉ែនតាអាចដោះវ៉ែនតាហើយប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួននៅពេលថ្ងៃនិងពេលយប់ប្រសិនបើមានលក្ខណៈខុសគ្នានោះអ្នកអាចនឹងមានម៉្ញូបពេលយប់មួយទៀតហើយ។ ប្រសិនបើការងាររបស់អ្នកត្រូវធ្វើនៅទីងងឹតដូចជាអ្នកបើកបរពេលយប់ នោះអ្នកត្រូវទៅជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងព្យាបាល។ រោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើជំងឺនេះ គឺទាមទារដឹងពីប្រវត្តិរបស់អ្នកជំងឺលើការងាររបស់គាត់ប្រចាំថ្ងៃ និងការត្អូញត្អែររបស់អ្នកជំងឺពីការពិបាកមើលនៅទីងងឹត។ វិធីសាស្ត្រសម្រាប់ពិនិត្យរកម៉្ញូបពេលយប់នេះគឺប្រើ Retinoscope ដែលជាតេស្តវាស់គំហើញនៅទីងងឹត។ ការព្យាបាល ជំងឺនេះនឹងបាត់ទៅវិញនៅពេលអ្នកជំងឺឈានដល់វ័យ៤០ឆ្នាំដោយសារតែសាច់ដុំរបស់ភ្នែកនឹងឈប់ប្រឹងខ្លាំងដូចមុនទៀត។ ដូចនេះហើយការព្យាបាលជំងឺនេះក្នុងពេលកំពុងកើតមានគឺគ្រាន់តែកែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺឲ្យមកធម្មតាវិញតាមរយៈការប្រើប្រាស់វ៉ែនតានៅពេលយប់ ឬនៅទីកន្លែងងងឹត។ មួយ វិញទៀតអ្នកជំងឺអាច នឹងមិនចាំបាច់ពាក់វ៉ែនតាប្រសិនបើគាត់អាចផ្លាស់ប្តូរការងាររបស់គាត់បាន។ ផលវិបាក ការមិនបានមកព្យាបាលជំងឺនេះមិនមានផលប៉ះ ពាល់ណាមួយលើភ្នែករបស់អ្នកជំងឺទេប៉ុន្តែវាអាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការងារដែលធ្វើនៅទីងងឹតដោយសារតែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺមិនអាចមើលឃើញច្បាស់។ ជាចុងក្រោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមផ្តាំដល់មាតាបិតាទាំងអស់គួរនាំកូនមកពិនិត្យភ្នែកមុនពេលចូលរៀនដើម្បីឲ្យគំហើញរបស់ក្មេងបានគ្រប់គ្រាន់។ម្យ៉ាងទៀតសូមកុំទាន់ឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នកប្រើប្រាស់ iPad ឬ Smartphone នៅពេលដែលពួកគេនៅវ័យក្មេងពេកយ៉ាងហោចណាស់ក៏រង់ចាំដល់ពួកគេមានអាយុ៦ឆ្នាំសិនដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោក វេជ្ជបណ្ឌិត សាលី ធារិទ្ធ ឯកទេសជំងឺភ្នែកនិងឯកទេសជាន់ខ្ពស់ជំងឺបាតភ្នែក និងជាអនុប្រធានជំងឺភ្នែកនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Eye Health
Share
Top