Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

អត្ថបទមួយនេះ ប្រហែលជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាភ្នែក ហើយត្រូវការពាក់វ៉ែនតា។ចំណែកឯអ្នកចូលចិត្តពាក់យកស្តាយ ក៏អាចធ្វើតាមវិធីសាស្រ្តខាងក្រោមនេះបានផងដែរ ដើម្បីកាត់បន្ថយស្នាមជាំលើច្រមុះ ដោយសារតែវ៉ែនតា។ ដូចលោកអ្នកបានដឹងហើយថា ការប្រើប្រាស់វ៉ែនតា ក្នុងរយៈពេលយូរពេក វានឹងធ្វើឲ្យមានស្នាមជាំ ឬស្នាមទ្រុតនៅលើច្រមុះរបស់អ្នក។ ក្នុងករណីខ្លះ វានឹងបាត់ទៅវិញ ប៉ុន្តែ ករណីខ្លះ វានឹងចេះតែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ រហូតដល់បង្កការឈឺចាប់ទៀតផង ជាពិសេស អ្នកដែលប្រើវ៉ែនតាធ្ងន់ៗ។ ដូច្នេះ អ្នកគួរតែប្រើប្រាស់វ៉ែនតាដែលស្តើង និងមានគុណភាពល្អ ដើម្បីកាត់បន្ថយទម្ងន់ ដែលនឹងសង្កត់លើច្រមុះរបស់អ្នក។ ដំណោះស្រាយតាមវិធីធម្មជាតិ៖ ១) ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ អាចជួយធ្វើឲ្យស្បែកម៉ដ្ឋ ទន់ និងមានសំណើម។ វាក៏អាចប្រឆាំងការរលាក ដែលបង្កឡើងដោយសារវ៉ែនតារបស់អ្នកផងដែរ។ អ្នកគ្រាន់តែយកសាច់ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ មកលាបលើកន្លែងដែលមានបញ្ហា មុនពេលចូលគេង នោះវានឹងជួយព្យាបាលកោសិកា ព្រមទាំងធ្វើឲ្យស្បែកនៅទីនោះសស្អាតទៀតផង។ អ្នកក៏អាចលាបវាបន្ថែមនៅពេលថ្ងៃផងដែរ។ ២) ក្រូចឆ្មារ ក្រូចឆ្មារ មានផ្ទុកសារធាតុអាស៊ីតស៊ីទ្រិក ដែលអាចជួយឲ្យស្បែកស និងជួយកម្ចាត់កោសិកាងាប់ៗបានផងដែរ។ អ្នកអាចច្របាច់ក្រូចឆ្មារមួយផ្លែដាក់ក្នុងចាន រួចយកក្រណាត់ស្អាតមកជ្រលក់ រួចយកមកជូតកន្លែងដែលមានបញ្ហា។ អ្នកអាចធ្វើបែបនេះឲ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីកម្ចាត់ស្នាមខ្មៅ និងកោសិកាងាប់ៗនៅលើច្រមុះរបស់អ្នក។ ៣) ត្រសក់ ត្រសក់ ជារបស់ធម្មជាតិ ដែលអាចការពារច្រមុះរបស់អ្នក ពីបញ្ហាខាងលើនេះបាន។ ងាយៗ គឺអ្នកគ្រាន់តែចិតត្រសក់ជាបន្ទះៗ រួចមកបិទនៅច្រមុះ ឬពេញផ្ទៃមុខរបស់អ្នកក៏បាន។ ត្រសក់ នឹងជួយផ្តល់សំណើម កម្ចាត់ស្នាមជាំ និងសម្លាកបានទៀតផង។ ត្រសក់ ក៏ជួយឲ្យស្បែករបស់អ្នកមានសំណើម ទន់ និងម៉ដ្ឋរលោង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ពណ៌ខោអាវ អាចជួយឲ្យអ្នកស្រស់ស្រាយ មានអារម្មណ៍ល្អបង្កើនថាមពល និងនាំសំណាងដល់អ្នកទៀតផង ប្រសិនបើអ្នកជ្រើសរើសបានត្រឹមត្រូវ ហើយស័ក្តសមនឹងចរិត តួនាទីនិងកាលៈទេសៈ។ ពណ៌សម្លៀកបំពាក់ ក៏អាចធ្វើឲ្យគេមើលដឹងពីអត្តចរិត និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់បុគ្គលម្នាក់នោះផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាការបកស្រាយថាតើ ពណ៌ដែលអ្នកចូលចិត្តស្លៀកពាក់ បញ្ជាក់អំពីអ្វីខ្លះ? ·ពណ៌ខ្មៅ៖ តំណាងឲ្យគ្រប់យ៉ាង ឬគ្មានតែម្តង ·ពណ៌ប្រផេះ៖ តំណាងឲ្យភាពមិនរួសរាយ ឬស្ងប់ស្ងាត់ ហើយអ្នកពាក់ពណ៌នេះភាគច្រើន មិនសូវសប្បាយចិត្ត នៅមួយកន្លែង ហើយមិនសូវរវល់នឹងអ្វីទាំងអស់ ·ពណ៌មាស៖ តំណាងឲ្យការគ្រប់គ្រង ទំនុកចិត្ត ការច្នៃប្រឌិត និងភាពល្អឥតខ្ចោះ ហើយអ្នកដែលពាក់ពណ៌នេះ ភាគច្រើន ជាមនុស្សរួសរាយ ចូលចិត្តទូន្មានអ្នកដទៃ ហើយគិតវិជ្ជមានជានិច្ច ·ពណ៌ទង់ដែង៖ តំណាងឲ្យសេចក្តីស្នេហា និងតម្រូវការក្នុងសេចក្តីស្នេហា ·ពណ៌ក្រហម៖ តំណាងឲ្យថាមពល ភាពកក់ក្តៅ និងការលើកទឹកចិត្ត ·ពណ៌ទឹកក្រូច៖ តំណាងឲ្យគំនិតច្នៃប្រឌិត ការដែលអាចកើតឡើងបាន និងការរំភើបរីករាយ ·ពណ៌លឿង៖ តំណាងឲ្យការលើកកម្ពស់សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងភាពស្វាហាប់ ·ពណ៌បៃតង៖ តំណាងឲ្យភាពរីករាយ និងសុភមង្គល ·ពណ៌ខៀវ៖ តំណាងឲ្យការលួងលោម និងលើកទឹកចិត្ត ·ពណ៌ស្វាយ៖ តំណាងឲ្យការប្រែប្រួល ដែលនឹងទៅកាត់បន្ថយស្រ្តេស​ និងសុខភាពផ្លូវចិត្ត ·ពណ៌ស៖ តំណាងឲ្យភាពស្រស់ស្អាត សុភមង្គល តុល្យភាព និងភាពល្អប្រពៃ ·ពណ៌ផ្កាឈូក៖ តំណាងឲ្យភាពក្មេងខ្ចី អារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ និងទំនុកចិត្ត៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ម៉្ញូបមានច្រើនប្រភេទណាស់ដូចជា ម៉្ញូបធម្មតា ម៉្ញូបពេលយប់ ម៉្ញូបក្លែងក្លាយជាដើម។ ពេលនេះ ហេលស៍ថាមសូមនាំមកជូនមិត្តអ្នកអាននូវម៉្ញូបមួយប្រភេទទៀតដែលបកស្រាយដោយ វេជ្ជបណ្ឌិត ជុកម៉ុល កុសុម៉ា គ្រូពេទ្យឯកទេសចក្ខុរោគនៃគ្លីនិកម៉េង-រ័ត្ននីន ឯកទេសភ្នែកនោះគឺម៉្ញូបខ្លាំង ដែលជាប្រភេទម៉្ញូបផ្តល់ផលវិបាកខ្លាំងក្លាដល់គំហើញរបស់យើង។ ១. តើអ្វីជាជំងឺម៉្ញូបខ្លាំង? ជំងឺម៉្ញូបខ្លាំង ជាប្រភេទមួយនៃការម៉្ញូបភ្នែកដែលផ្ដល់ផលប៉ះពាល់ដល់បាតភ្នែកធ្ងន់ធ្ងរជាងការម៉្ញូបទូទៅ។ជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងអាចចាត់ទុកបាននៅពលកម្រិតនៃដឺក្រេមានតម្លៃ ចាប់ពី - 6.00 (600ដឺក្រេ) ឡើងទៅ ឬមានប្រវែងភ្នែក (Axial length) លើសពី 26.5 ម.ម។ ២. តើជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងមានមូលហេតុមកពីអ្វីខ្លះ? ជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងអាចកើតមានឡើងដោយសារ៖ • ការកើតដោយឯកឯង • កត្តាតំណពូជ • ការលូតលាស់ប្រវែងខុសធម្មតានៃគ្រាប់ភ្នែក។ ៣. តើជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ? មនុស្សដែលមានជំងឺនេះ គឺមានភាពម៉្ញូបតាំងពីកំណើតដែលផ្ទុយពីការម៉្ញូបធម្មតាដែលបណ្ដាលមកពីការសិក្សាការអាន ឬការសរសេរច្រើនដែលនេះគេហៅថាជំងឺម៉្ញូបរៀន (Developmental myopia or School-aged myopia)។ជំងឺម៉្ញូបរៀនជាទូទៅកើតមាននៅក្នុងវ័យសិក្សា ឬអាយុ១០ឆ្នាំឡើងហើយដែលជំងឺនេះជាទូទៅមិនផ្ដល់ផលវិបាកអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដល់បាតភ្នែកដូចជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងឡើយ។ជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងអាចស្ដែងចេញដោយការមើលស្រវាំង ការឆាប់ឡើងកម្រិតដឺក្រេ ដែលតម្រូវឲ្យផ្លាស់ប្តូរកញ្ចក់វ៉ែនតាញឹកញាប់ ឬការមើលស្រវាំងទោះបីជាពាក់វ៉ែនតាហើយក្ដី។ ៤. តើជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងអាចព្យាបាលបានដែរឬទេ? មកទល់ពេលនេះ មិនទាន់មានថ្នាំបន្តក់ ឬថ្នាំលេបណាដែលអាចបញ្ឈប់ការវិវឌ្ឍនៃការលូតលាស់ប្រវែងរបស់ភ្នែកនៅក្នុងជំងឺនេះឡើយ។ ការពាក់វ៉ែនតានៅតែជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ការព្យាបាលនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូង។ ការបាញ់កាំរស្មី (Laser Refractive Procedure) ជាជម្រើសមួយទៀតសម្រាប់បន្ថយកម្រិតដឺក្រេភ្នែក ដែលជាទូទៅមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយនៅក្នុងជំងឺម៉្ញូបខ្លាំងឡើយ។ ៥. តើជំងឺនេះអាចមានផ្ដល់ផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ? បើសិនជាមានការវិវឌ្ឍខ្លាំង ជំងឺនេះអាចបណ្ដាលឲ្យមានការស្ដើងនៃស្រទាប់បាតភ្នែក (Myopic Degeneration) និងធ្វើឲ្យមានការហូរឈាមនៅតំបន់ម៉ាគូឡា (Choroidal Neovascularisation) ដែលនឹងធ្វើឲ្យមានការប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់គំហើញ។ ការរហែកបាតភ្នែកក៏ជាផលវិបាកមួយទៀតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរបណ្ដាលមកពីការលូតលាស់ប្រវែងខុសប្រក្រតីនៃគ្រាប់ភ្នែក។ ការរហែកបាតភ្នែក (Peripheral Retinal Degenerations and breaks) ប្រឈមនឹងការវិវឌ្ឍទៅជាការរបើកសរសៃបាតភ្នែក (Rhegmatgenous retinal detachment) បើសិនជាមិនបានព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។ ៦. តើត្រូវធ្វើដូចម្ដេចចំពោះការបង្ការនិងថែទាំជំងឺនេះ? ចំពោះក្មេងដែលមានជំងឺនេះត្រូវវាស់កម្រិតដឺក្រេនៃភ្នែកនិងត្រូវពាក់វ៉ែនតាជាចាំបាច់ដើម្បីចៀសវាងជំងឺភ្នែកខ្ជិល (Amblyopia)។ ការធ្លាក់ចុះភ្លាមៗនៃគំហើញអាចជារោគសញ្ញាដែលបង្ហាញប្រាប់ពីការហូរឈាមនៅតំបន់ម៉ាគូឡា (Choroidal neovascularization) ឬការរបើកបាតភ្នែក (Rhegmatogenous Retinal Detachment)។ វេជ្ជបណ្ឌិត ជុកម៉ុល កុសុម៉ា បម្រើការជាវេជ្ជបណ្ឌិតនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គដួង និងមន្ទីរព្យាបាលភ្នែកម៉េង-រ័ត្ននីន ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​

Share

ប្រធានបទ: អត្ថប្រយោជន៍នៃការពិនិត្យសុខភាពទូទៅ   បកស្រាយដោយ: វេជ្ជបណ្ឌិត ពុទ្ធ ឧត្តម ប្រធានគ្រប់គ្រងនៃគ្លីនិកអេគីប   ជាទូទៅបងប្អូនប្រជាជនខ្មែរយើង ភាគច្រើនមិនសូវចាប់អារម្មណ៏ និង យកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការថែទាំ  ឬការពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំនោះទេ ដោយភាគច្រើនពួកគាត់គិតថា ឥតប្រយោជន៍(អត់ឈឺអីផងទៅពេទ្យធ្វើអី្វ?)  ខាតពេលវេលា ខាតថវិការ ចាំពេលឈឺ ឬមិនស្រួលខ្លួនចាំទៅពិគ្រោះព្យាបាលជាមួយគ្រូពេទ្យតែម្តង ៕   ពួកគាត់ពិតជាមិនបានគិតថា ភាគច្រើននៃជម្ងឺដ៏កាចសាហាវមួយចំនួននោះ អាចឆ្លងមកយេីងដោយមិនដឹងខ្លួន  ឬពេលដែលកំពុងផ្ទុកគឺគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីទាំងអស់។ ជាការពិតណាស់ពេលជម្ងឺនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងភាគច្រេីនយើង អាចធ្វើការព្យាបាល ឫ ការពារបានយ៉ាងងាយស្រួលសោះ ដូចជាជំងឺរលាកថ្លើម ជំងឺរលាក ឬដំបៅក្រពះពោះវៀន  និងជំងឺដុំសាច់ក្រពះពោះវៀនជាដើម....។ តែបើយើងជួបពិគ្រោះនិងតាមដានសុខភាពជាទៀងទាត់ជាមួយគ្រូពេទ្យ  នោះយើងអាចដឹងពីស្ថានភាពជំងឺ និងធ្វើការព្យាបាល ឬការពារបានទាន់ពេលវេលាដែលមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ ៕   ក្នុងគោលបំណងលេីកកំពស់សុខភាពប្រជាជនខ្មែរយេីង គ្លីនិក អេគីប ឯកទេសជម្ងឺ ថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និង ឫសដូងបាត យើងខ្ញុំក៏មានសេវាពិនិត្យសុខភាពទូទៅជាកញ្ចប់ផងដែរ រួមជាមួយក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ដែលអាចផ្តល់ជូនអោយបងប្អូនប្រុសស្រី ពុកម៉ែ អ៊ុំពូមីង យាយតា នូវការពិនិត្យសុខភាព ការពិគ្រោះ និង ការព្យាបាល ក្នុងតំលៃយ៉ាងសមរម្យ សុវិត្តិភាពខ្ពស់ និង  ក្រុមសីលធម៍វិជ្ជាជីវៈខ្ពស់បំផុត ដែលកញ្ចប់សុខភាពទាំងនោះមានដូចជា ៖  - កញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាពទូទៅ  - កញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាពថ្លើមទូទៅ  - កញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាពមុនទទួលការព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B និង C  - កញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាពក្រពះ  - កញ្ចប់ពិនិត្យសុខភាពពោះវៀន  - កញ្ចប់សុខភាពក្នុងការរុករកដុំមហារីក ក្រពះ ពោះវៀន ដំណាក់កាលដំបូងផងដែរ។   គួរកត់សំគាល់ផងដែរថាការពិនិត្យសុខភាពទូទៅ គួរធ្វេីរៀងរាល់6ខែម្តងយ៉ាងទៀងទាត់នឹងអាចផ្តល់អោយយើងទាំងអស់គ្នាទទួលបាននូវការការពារសុខភាព និង ជៀសវាងជម្ងឺកាចសាហាវ មួយចំនួនបានជាង 60 ទៅ 70% នៃការវិវត្តន៍ហួសពេលនៃជម្ងឺ, ការពិនិត្យក៏អាចផ្តល់នូវការចំណេញទាំងពេលវេលា ថវិការ និង ការរស់នៅ បានយូរដោយមានសុខភាពល្អផងដែរ ។  ការការពារ គឺប្រសើរជាងការព្យាបាល !    សូមទទួលការគោរពនិងស្រលាញ់ពីគ្លីនិក អេគីប    រក្សាសិទ្ធិដោយ គ្លីនិក អេគីប    សូមទំនាក់ទំនងសំរាប់ពត៌មានបន្ថែម មកកាន់ គ្លីនិកឯកទេស អេគីប ៖ 070553317 - 066553317 - 017553317

Share

ការប្រើប្រាស់ ឬប៉ះពាល់ទៅនឹងសារធាតុគីមីមួយចំនួន គឺពិតជាមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងកំពុងបំបៅដោះកូន។   ដូចដែលអ្នកបានដឹងហើយថា ការមានផ្ទៃពោះ គឺជាដំណាក់កាលមួយ ដែលអ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ និងលះបង់រឿងរ៉ាវជាច្រើន ដើម្បីសុខភាពកូនរបស់អ្នក។ សូម្បីតែចំណីអាហារមួយចំនួន ដែលអ្នកធ្លាប់ញ៉ាំ ក៏មិនប្រាកដថា អាចញ៉ាំបានដែរក្នុងពេលនេះ។ក្រៅពីនេះ គ្រឿងសម្អាង គឺជាក្តីកង្វល់បន្ទាប់ សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ពីព្រោះ អ្នកប្រហែលជាត្រូវនៅឆ្ងាយបន្តិចពីរបស់ទាំងនេះ។   សារធាតុទៅបង្អាក់ប្រព័ន្ធអង់ដូគ្រីន ចូរនៅឲ្យឆ្ងាយពីសារធាតុនេះ ពីព្រោះ វាអាចទៅរំខានដល់អ័រម៉ូនរបស់អ្នក ហើយវាពិតជាមានគ្រោះថ្នាក់ណាស់ សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ។ សារធាតុទាំងនោះមានដូចជា BPA, Atrazine, Phthalates, Dioxin និង Perchlorate។   សារធាតុទាំងនេះ អាចប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ចំពោះទារកក្នុងផ្ទៃ? វានឹងទៅរាំងស្ទះដល់ប្រព័ន្ធអង់ដូគ្រីន ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យទារកកើតខុសធម្មតា មានដុំសាច់ ឬមិនលូតលាស់ជាដើម។ និយាយទៅ គឺវានឹងទៅរំខានសកម្មភាពរបស់អ័រម៉ូន។   សារធាតុទាំងនេះ មាននៅក្នុងផលិតផលអ្វីខ្លះ?  វាមានស្ទើរតែគ្រប់ផលិតផលគ្រឿងសម្អាងទៅហើយ ដូចជាទឹកអប់ ឡេលាបខ្លួន និងម្សៅជាដើម។ បើអ្នកចង់ប្រើប្រាស់ផលិតផលណាមួយ ត្រូវមើលលើគ្រឿងផ្សំរបស់វាជាមុនសិន ហើយបើអាច ផលិតផលធម្មជាតិ គឺជាជម្រើសដ៏ល្អ។   ប្រការល្អបំផុត​ គឺអ្នកគួរតែសាកសួរគ្រូពេទ្យជំនាញរបស់អ្នក ថាតើផលិតផលណា ដែលអ្នកអាចប្រើប្រាស់បាន សូម្បីតែក្រែមលាបមាត់ ថ្នាំលាបសក់ ម្សៅផាត់មុខ និងឡេជាដើម៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ពេលបត់ជើងតូច ភាគច្រើន ទឹកនោមគួរតែថ្លាល្អ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា​ អ្នកមានសុខភាពល្អ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើទឹកនោមរបស់អ្នកមានពណ៌ស្រអាប់ លឿងចាស់ ខាប់ មានក្លិនឈួល ឬមានពពុះ នោះវាអាចនិយាយបានថា ក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក មានដំណើរខុសប្រក្រតីហើយ។   យ៉ាងណាមិញ ពពុះទឹកនោម អាចជារឿងធម្មតា ប្រសិនបើអ្នកខំប្រឹងនោមខ្លាំងពេក។ វាក៏អាចកើតឡើង ក្នុងករណីដែលអ្នកលាងប្រដាប់ភេទ ជាមួយនឹងសាប៊ូ ដូច្នេះ អ្នកមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភឡើយ។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី សូមធ្វើការតាមដាន លក្ខណៈទឹកនោមរបស់អ្នកឲ្យបានដិតដល់។ ពពុះក្នុងទឹកនោម អាចបណ្តាលមកពី ៖ ១ អ្នកញ៉ាំទឹកមិនបានគ្រប់គ្រាន់ (ពេលដែលអ្នកនោម មានអាចមានប្រូតេអ៊ីន និងសារធាតុនានានៅក្នុងនោះ) ២ ការមានផ្ទៃពោះ ក៏អាចធ្វើឲ្យទឹកនោមមានពពុះផងដែរ ៣ ស្រ្តេស និងភាពតានតឹង អាចបង្កើតជាពពុះក្នុងទឹកនោម ៤ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម អាចជះឥទ្ធិពលដល់តម្រងនោម ដូច្នេះ វាក៏ធ្វើឲ្យទឹកនោមមានពពុះ ៥ មានជំងឺមានជាតិប្រូតេអ៊ីនច្រើនក្នុងទឹកនោម ៦  មានការរលាកនៅផ្លូវទឹកនោម។   ទឹកនោម គឺជារឿងសំខាន់ ពីព្រោះ វាអាចបញ្ជាក់អំពីសុខភាព នៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ សូមមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើអ្នកសង្ស័យ ឬមានរោគសញ្ញាព្រមាន គួរឲ្យកត់សម្គាល់៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ស្ត្រីវ័យចំណាស់ ឬស្ត្រីដែលស្ថិតក្នុងវ័យក្រោយពេលអស់រដូវ ជាទូទៅត្រូវប្រឈមមុខនឹងជំងឺ ឬក៏ការប្រែប្រួលជាច្រើន ក្នុងនោះបញ្ហាពុកឆ្អឹង ឬឆ្អឹងស្ពោត ដែលតែងតែកើតមាន ហើយក៏ជាការបារម្ភដ៏ធំមួយរបស់ពួកគាត់ ពីព្រោះវាជាមូលហេតុចម្បងនៃការវិវឌ្ឍទៅកាន់ ភាពទ្រុឌទ្រោម និងបាក់បែកឆ្អឹង។ មានសំណួរជាច្រើនទាក់ទងនឹងជំងឺនេះត្រូវបានលើកឡើង ហើយដើម្បីស្រាយចម្ងល់ទាំងនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឌុក គុណសេណា វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ខាងឆ្អឹងពីប្រទេសបារាំង បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់ និងជាអនុប្រធានក្រុមវប្រឹក្សាភិបាលសម្ពន្ធ គ្រូពេទ្យសហភាពសហព័ន្ធ យុវជនកម្ពុជា នឹងធ្វើការបកស្រាយជូនដល់ប្រិយមិត្តដើម្បីយល់ដឹង និងអាចការពារខ្លួនពីជំងឺនេះបានទាន់ពេលវេលា និងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីទទួលបានសុខភាពឆ្អឹងល្អរឹងមាំ។ និយមន័យនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជាការថយចុះនៃកំហាប់ជាតិរ៉ែ​របស់ឆ្អឹង ពោលគឺការថយចុះទាំងចំនួន និងបរិមាណនៃសរសៃឆ្អឹង ក៏ដូចជាការថយចុះនៃកម្រាស់សម្បកឆ្អឹង ដែលជាធម្មតាសរសៃឆ្អឹងយើងគឺមានសភាពក្រាស់ មាំ និងហាប់ណែន តែករណីមានជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ចំនួនសរសៃឆ្អឹងមិនត្រឹមតែថយចុះទេ តែចំនួនដែល នៅសល់ក៏តូចស្តើងផងដែរ។ មូលហេតុនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹង     មូលហេតុបង្កគឺអាស្រ័យនឹងប្រភេទនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹងផ្ទាល់ ដែលមាន២ប្រភេទធំៗ ៖ • Ostéoporose primaire (ជំងឺស្ពោធឆ្អឹង ប្រភេទទីមួយ) ប្រភេទទីមួយនេះទាក់ទងទៅនឹងបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួនជាពិសេសចំពោះស្រ្តី និងការថយចុះនៃសារធាតុរ៉ែចាំបាច់របស់ឆ្អឹងដែលមាន៣សំខាន់ៗគឺ កាល់ស្យូម(calcium) ម៉ាញេស្យូម (magnesium) និងវីតាមីនដេ( vitamin D)។ ជំងឺស្ពោតឆ្អឹងប្រភេទនេះកើតលើស្ត្រីប្រហែល ៩៥% និងអាចកើត លើបុរសចំនួន៨០% ផងដែរ ដោយហេតុថាស្ត្រីម្នាក់ៗត្រូវឆ្លងកាត់នូវបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនជាច្រើនដំណាក់កាលចាប់តាំងពី ពេលពេញវ័យ មានគ្រួសារ មានគភ៌ បំបៅដោះកូន និងរហូតឈានដល់វ័យអស់រដូវ រួមផ្សំនឹងការថយចុះនូវសារធាតុរ៉ែចម្បងនៃឆ្អឹងផង ទាំងអស់នេះហើយដែលបង្កឲ្យមានកើត ជាជំងឺស្ពោតឆ្អឹង។ •  Ostéoporose Secondaire (ជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ប្រភេទទីពីរ) ប្រភេទទី២នេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងពិបាកព្យាបាលជាងប្រភេទទីមួយ ដោយសារតែអ្នកជំងឺមិនត្រឹមតែមានមូលហេតុបង្កនៅក្នុងប្រភេទទី១ទេ ថែមទាំងមានកត្តាជំងឺប្រចាំកាយផ្សេងៗ ឧទាហរណ៍ដូចជា ជំងឺមហារីក (myélome mutiple) ជំងឺតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ អ្នកជំងឺដែលប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំ corticoide ជាប្រចាំ អ្នកពិសាជាតិអាល់កុល ឬស្រា និងជក់បារីជាដើម។ រោគសញ្ញានៃជំងឺ ពុំមានរោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ដែលអាចឲ្យកំណត់បានថាជាជំងឺស្ពោតឆ្អឹងទេ តែជាទូទៅអ្នកជំងឺនេះអាចស្តែងចេញនូវអាការៈឈឺចុកចាប់ រួយតាមឆ្អឹង​ និងសន្លាក់ឆ្អឹងដៃជើងម្តងម្កាល ដែលយើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឬយកចិត្តទុកដាក់ទេ តែវានឹងស្តែងចេញកាន់តែញឹកញាប់នូវអាការៈរបៀប នេះ រហូតដល់កើតមានជាប្រចាំ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យមានការថយចុះនូវសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ព្រមទាំងអាចចំណាំបានផងដែរតាម ការសង្កេតឃើញនូវភាពកោងខ្នង និងកម្ពស់ទាបជាងមុនរបស់អ្នកជំងឺ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកជំងឺអាចទទួលរងការខូចខាតយ៉ាងងាយដូចជា ប្រេះឬ បាក់ឆ្អឹង ដោយគ្រាន់តែមានការដួលប៉ះទង្គិចតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺស្ពោតឆ្អឹងអាចផ្អែកលើកត្តាជាច្រើន ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន ដោយសារវិទ្យាសាស្រ្តទំនើបឡើង គេច្រើនប្រើម៉ាស៊ីន DXA scan (Dual Xray Absorptiometry) សម្រាប់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដោយវាអាចបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវកំហាប់ជាតិរ៉ែក្នុងឆ្អឹងរបស់យើងម្នាក់ៗ ដែលលទ្ធផលត្រូវបាន គិតជាក្រាមក្នុង១សង់ទីម៉ែត្រការេ ។ ចំពោះលទ្ធផលត្រូវបានបង្ហាញចេញជា T-score ដែលក្នុងនោះ •​ បើ T-score > -1 បញ្ជាក់ថាកំហាប់ជាតិរ៉ែក្នុងឆ្អឹងស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា • បើនៅចន្លោះពី -1 ដល់ -2,5 ( -1≥ T.score > -2.5) មានន័យថា កំហាប់ឆ្អឹងចុះខ្សោយ (osteopenia) • បើT.score ≤ -2.5 បញ្ជាក់ថាឆ្អឹងស្ពោត ឬពុកហើយ (osteoporosis) ។ ការព្យាបាល ការព្យាបាល គឺចាំបាច់ត្រូវការកែសម្រួលនិងបំពេញនូវកង្វះខាតជាតិរ៉ែរបស់ឆ្អឹងក្រោយពីបានវាស់ដោយម៉ាស៊ីន DXA scan រួច។ តាមការស្រាវជ្រាវ បច្ចុប្បន្នបានបង្ហាញថា ស្រ្តីដែលមានអាយុក្រោម៥០ឆ្នាំ ត្រូវការសារធាតុកាល់ស្យូម ១០០០ ម.ក ក្នុងមួយថ្ងៃ ម៉ាញេស្យូម ៣១០ ទៅ ៣២០ ម.ក ក្នុងមួយថ្ងៃ ព្រមទាំងវីតាមីនដេ៣ (D³)ចំនួន ៦០០ IU ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ដោយឡែក ចាប់ពីអាយុ ៥០ឆ្នាំឡើងទៅនាំឲ្យមានការកើនឡើងនូវតម្រូវការដោយកាល់ស្យូម កើនឡើងទៅដល់ ១២០០ ម.ក ក្នុងមួយថ្ងៃ ម៉ាញេស្យូម ៣២០ ម.ក ក្នុងមួយថ្ងៃ និងវីតាមីនដេ៣ ៨០០ IU ក្នុងមួយថ្ងៃ។ គួររំលឹកថា សារធាតុទាំងនេះមាន ទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ដូចនេះមិនអាចឲ្យខ្វះសារធាតុណាមួយបានឡើយ។ លើសពីនេះ យើងអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលជំរុញឲ្យមានការស្រូបឡើងវិញ នូវសារធាតុរ៉ែដែលចេញពីឆ្អឹងក្រោយ ពេលអស់រដូវ ឬពេលវ័យចំណាស់ ហៅថាពពួក Antiresorption គឺ bisphosphonate (Alendronate) ផងដែរ ក្នុងគោលបំណងការពារកុំឲ្យមានការពុកឆ្អឹងលឿននិងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយប្រើក្នុងកម្រិត ១០ មក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃ ឬ ៧០ មក្រ ក្នុងមួយអាទិត្យ ឬក៏អាច ១៥០ មក្រ ក្នុងមួយខែតែម្តង។ វិធីសាស្ត្រការពារ មានគោលការណ៍៥ចំណុច ដែលគួរអនុវត្តដើម្បីការពារឆ្អឹងពុកដោយមានប្រសិទ្ធភាពគឺ៖ • ជ្រើសរើសទទួលទានចំណីអាហារដែលសម្បូរជាតិកាល់ស្យូមដូចជា ត្រីសាឌីន សាម៉ុង ទឹកដោះគោ ឬផលិតផលពីទឹកដោះគោ តៅហ៊ូ បន្លែបៃតង • ទទួលទានផងដែរនូវចំណីដែលសម្បូរវីតាមីនដេដូចជា ត្រីធូណា សាម៉ុង ស៊ុតក្រហម ខ្លាញ់ត្រី ថ្លើមសត្វ និងទឹកដោះគោឆៅជាដើម • ការហាលសំដិលខ្លួននឹងពន្លឺថ្ងៃក៏ជាគន្លឹះសំខាន់មួយផងដែរ ដោយសារវាជួយសម្រួលក្នុងការផលិតវីតាមីនដេ៣នៅក្រោមស្បែក។ ដូចនេះ​ គួរចំណាយ ពេលយ៉ាងតិច ៥ ទៅ ៣០ នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ និងយ៉ាងតិច២ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីសំដិលខ្លួនក្រោមពន្លឺថ្ងៃ។ • ធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឲ្យបានទៀងទាត់ដូចជា ការដើរ រត់យឺតៗ ឬរាំជាដើម និងចៀសវាងការដួល ឬប៉ះទង្គិចដដែលៗ ដែលធ្វើអោយឆ្អឹងខ្សោយ និងងាយបាក់។ • ចុងក្រោយ យើងអាចប្រើប្រាស់នូវឱសថបំប៉នឆ្អឹង ករណីអ្នកជំងឺមិនអាចបរិភោគអាហារគ្រប់គ្រាន់បាន ឬមានជំងឺប្រចាំកាយណាមួយ ឬមិនសូវ មានទម្លាប់ចេញក្រៅឲ្យត្រូវពន្លឺថ្ងៃជាដើម។ ទាក់ទងនឹងឱសថដែលមានជាតិកាល់ស្យូមលើទីផ្សាសព្វថ្ងៃមាន ២ ប្រភេទគឺ calcium carbonate និង calcium citrate​។ ចំពោះcalcium citrate គឺជាម៉ូលេគុលដែល ងាយស្រួលស្រូបតាមប្រព័ន្ធរំលាយអាហារនិងជាជម្រើសដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកដែល មានបញ្ហាក្រពះពោះវៀន ឬមានការវះកាត់ក្រពះពោះវៀនជាដើម។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឌុក គុណសេណា "សូមធ្វើការការពារខ្លួនពីជំងឺនេះដោយអនុវត្តតាមគោលការណ៍ខាងលើដែលយើងគួរអនុវត្តវាជាប្រចាំ និងឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីសុខមាលភាពក្នុងគ្រួសារ ក៏ដូចជាក្នុងសង្គមផងដែរ"។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ប្រធានបទ៖ ជំងឺរលាកថ្លេីមប្រភេទ លែងជាបញ្ហាទៀតហេីយសំរាប់ប្រជាជនយេីង   បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ហាក់ ចាន់ភក្តី ឯកទេសថ្លេីម ក្រពះ ពោះវៀន និងឬសដូងបាត   សំណួរ៖បច្ចុប្បន្នយេីងសង្កេតឃេីញថាបញ្ហាក្រិនថ្លេីមដោយវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេមានច្រេីនគួរអោយកត់សំគាល់ដូច្នោះហេីយខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា តេីវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះវាឆ្លងតាមវិធីណាខ្លះ? ជាទូទៅជំងឺរលាកថ្លេីមប្រភេទសេ វាឆ្លងតាមរយះ ៖ - តាមការប្រេីប្រាស់របស់មុតស្រួច ដែលប្រលាក់ឈាមអ្នកជំងឺដែលផ្ទុកវីរុសប្រភេទសេនេះ - តាមការរួមភេទដែលមានដៃគូរច្រេីនដោយមិនបានប្រេីប្រាស់ស្រោមអនាម័យជាដេីម សូមបងប្អូនចាំថា វីរុសនេះមិនឆ្លងតាមការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នានោះទេ ហេីយការបរិភោគអាហារជាមួយគ្នាក៏មិនអាចបណ្តាលអោយឆ្លងដែរ។   សំណួរ៖តេីមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះដែលធ្វេីអោយយេីងសង្ស័យថាឆ្លងវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះ? ហេីយធ្វេីយ៉ាងណាទេីបយេីងអាចដឹងថាេយីងមានផ្ទុកវីរុសរលាកថ្លេីមនេះទៅ? ចំ ៖ អរគុណសំរាប់សំនួរនេះ ព្រោះថាប្រជាជនយេីងភាគច្រេីនយល់ច្រលំថា បេីមិនមានរោគសញ្ញា ឬមិនឈឺអ្វីទេគាត់មិនចាំបាច់មកពិនិត្យសុខភាពទេ។ នេះជាការយល់ខុសមួយ, យេីងឃេីញថាជំងឺរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះមួយភាគធំមិនមានរោគសញ្ញាទេ លេីកលែងតែវីរុសនេះឆ្លងចូលមួយរយះធំប្រហែលជាជិត១០ឆ្នាំ ទេីបអាចមានរោគសញ្ញាដូចជាស្បែកឬភ្នែកឡេីងលឿងជាមួយការរម៉ាស់, ស្បែកឆាប់ឡេីងជាំ, មានទាចទឹកជាដេីម។ ដូចនេះដើម្បីដឹងថាយេីងមានផ្ទុកវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះឬអត់យេីងគួរមកពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស និងធ្វេីតេសឈាមមួយចំនួនដែលមិនសូវជាអស់ថវិការប៉ុន្មានទេដោយយេីងមានសេវាជាកញ្ចប់សំរាប់ពិនិត្យសុខភាពថ្លេីមជូនប្រជាជនយេីងនៅគ្លីនិកអេគីប។   សំណួរ៖សូមអរគុណលោកវេជ្ជបណ្ឌិត, ខ្ញុំមានសំនួរមួយទៀតថាបេីយេីងមានផ្ទុកវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះ តេីយេីងគួរធ្វេីយ៉ាងណាទៀត?  ចំ៖ បាទ ខ្ញុំសូមជំរាបជូនបងប្អូនពូមីងថា បេីយេីងបានដឹងថាមានជំងឺនេះយេីងមិនគួរធ្វេសប្រហេសទេដេីម្បីកុំអោយហួសពេល ព្រោះបេីដល់ដំណាក់កាលក្រិនថ្លេីមការព្យាបាលមានការលំបាន និងមិនអាចវិលល្អដូចដេីម១០០ភាគរយទេ។ អ្វីដែលយេីងត្រូវធ្វេី អ្នកផ្ទុកវីរុសរលាកថ្លេីមប្រភេទសេនេះ គួរតែណាត់ជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសដូចជាយេីងខ្ញុំដេីម្បីពិគ្រោះយោបល់ និងត្រូវធ្វេីតេសអមវេជ្ជសាស្រ្តមួយចំនួនអោយដឹងពីស្ថានភាពថ្លេីម ដេីម្បីត្រៀមការព្យាបាលបានល្អនិងត្រឹមត្រូវ។   សំណួរ៖ចុះការព្យាបាលមានការលំបាកទេ ហេីយការព្យាបាលនោះវាអាចប៉ះពាល់ដល់ការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ទេ? ចំ៖ មកដល់បច្ចុប្បន្នការព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លេីមប្រភេទសេមានងាយស្រួលដោយប្រេីប្រាស់ថ្នាំគ្រាប់រយះពេលពី ៣ ទៅ៦ខែ ដែលមិនសូវមានផលវិបាកដល់អ្នកជំងឺទេ និងមានការជោគជ័យខ្ពស់បេីពួកគាត់បានជួបនិងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសត្រឹមត្រូវ ព្រោះពួកយេីងដឹងពីវាច្រេីនជាគេដែលអាចទប់មិនអោយមានការឡប់ឡេីងវិញដែលជាអ្វីដែលអ្នកជំងឺត្រូវការ មិនមែនគ្រាន់តែអស់មេរោគប៉ុណ្ណោះទេ។   សំណួរ៖ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមអោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតផ្តល់ជាយោបល់និងមតិផ្តាំផ្ញេីរដល់ប្រជាជនយេីងទាំងអស់គ្នាផង? ចំ ៖ ក្នុងឪកាសនេះខ្ញុំសូមផ្តាំដល់ប្រជាជនខ្មែរយេីងថា បេីមានសង្ស័យថាមានជំងឺរលាកថ្លេីមប្រភេទ សេនេះគាត់គួរតែមកពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសយេីងខ្ញុំ ដេីម្បីធ្វេីតេសឈាមអោយបានជាក់លាក់ និងអាចទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលាដេីម្បីជៀសពីជំងឺក្រិនថ្លេីម និងមហារីកថ្លេីម។ សូមបងប្អូនពិនិត្យសុខភាពអោយបានទៀងទាត់ព្រោះជំងឺនេះអាចព្យាបាលជា ប៉ុន្តែគ្មានវ៉ាក់សាំងការពារទេ។   សូមអរគុណ... រក្សាសិទ្ធិដោយគ្លីនិក អេគីប សូមទំនាក់ទំនងសំរាប់ពត៌មានបន្ថែម មកកាន់គ្លីនិកឯកទេស អេគីប ៖ 070553317 - 066553317 - 017553317

Share

នៅដំណាក់កាលមួយ អ្នកនឹងដឹងខ្លួនឯងថា «ទ្រព្យសម្បត្តិ» មិនមែនជាអ្វីគ្រប់យ៉ាង ហើយរឹតតែមិនមែនជាអ្វិដែលអ្នកអាចរក្សា និងយកទៅបាន ក្រោយពេលបាត់បង់ជីវិតនោះទេ... តើអ្វីទៅដែលមានតម្លៃមហាសាល? តើអ្វីទៅដែលអ្នកគួរយកចិតទុកដាក់គ្រប់ពេល ទើបមិនប្រឈមនឹងភាពស្តាយក្រោយ? ចុចមើលវីដេអូទាំងអស់គ្នា...

Share

ភាពយឺតយ៉ាវ និងកំហុសតិចតួចដែលអាចនឹងនាំមកនូវវិប្បដិសារីដែលយើងគ្រប់គ្នាមិនប្រាថ្នានោះ គឺអាចកើតមាន ប្រសិនបើអ្នកមិនប្រាកដក្នុងចិត្តថា គួរទៅទទួលយកនូវសេវាកម្មសុខភាពនៅទីណា? ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតណានោះ... ហើយបើសិនជាចង់ដឹងថា «ពេលឈឺ ទៅណា?» នោះ កុំរំលងវិដេអូខាងក្រោមនេះឲ្យសោះ....

Share

គំនិតដែលថាអ្វីដែលយើងបរិភោគអាចមានឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ទៅលើអារម្មណ៍របស់យើង គឺមិនមែនជាគំនិតថ្មីឡើយ។ ឥឡូវនេះ​វាក៏បានក្លាយជាស្នូលនៃការស្រាវជ្រាវ ហើយមានភស្ដុតាងថ្មីៗជាច្រើនសម្រាប់គំនិតថា ខួរក្បាលរបស់យើងនិងអារម្មណ៍របស់យើងមានការផ្សារភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ។ ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធ និងអ្នកធ្វើយុទ្ធនាការផ្សព្វផ្សាយអំពីសុខភាពផ្លូវចិត្តមួយរូប លោកស្រី Rachel Kelly បាននិពន្ធសៀវភៅ The Happy Kitchen: Good Mood Food ដែលសៀវភៅនេះបង្រៀនយើងអំពីទំនាក់ទំនងមួយនេះហើយវាបានក្លាយជាបេសកកម្មមួយរបស់លោកស្រី។ ត្រលប់ទៅកាលពីឆ្នាំ១៩៩៧ លោកស្រី Kelly បានធ្វើការជាអ្នកសារព៌ត៍មាននៅឯ The Time នៅទីក្រុងឡុងដ៍។ លោកស្រីកើតមាននូវរោគសញ្ញាដូចជាញ័រទ្រូង ចង្អោរ និងភាពមិនអាចគ្រប់គ្រងបាននូវគំនិតអវិជ្ជមានបាន ហើយជាលទ្ធផលលោកស្រីមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងររយៈពេលប្រាំមួយខែ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក លោកស្រី Kelly បានទទួលរងនូវជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរនេះម្ដងទៀតដែលលើកនេះវាមានសភាពយូរជាងលើកមុនទៅទៀត។ នៅពេលដែលលោកស្រីបានទទួលការព្យាបាលរោគសញ្ញាតាមទម្លាប់ចាស់ជាមួយនឹងថ្នាំប្រឆាំងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត (Anti-depressants) និងការព្យាបាលដោយការសន្ទនាគ្នាជាមួយគ្រូពេទ្យដើម្បីជួយលោកស្រីឲ្យចេះគ្រប់គ្រងបញ្ហារបស់លោកស្រីដោយការផ្លាស់ប្ដូរនូវការគិត និងឥរិយាបទរបស់គាត់ (Cognitive behavioural therapy) ក្រោយមកលោកស្រីក៏មានបំណងចង់ស្វែងយល់ពីការព្យាបាលនៃសុខភាពផ្លូវចិត្តទាំងមូល។ ក្រោយមកលោកស្រីក៏ត្រូវបានណែនាំឲ្យជួបជាមួយអ្នកជំនាញខាងអាហារូបត្ថម្ភ ឈ្មោះ Alice Macintosh បន្ទាប់ពីការសហការគ្នា ដែលមានលទ្ធផលជាផ្លែផ្លាមួយបានកើតឡើងគឺពួកគេបាននិពន្ធសៀវភៅមួយក្បាលដែលមានរូបមន្តធ្វើម្ហូបដល់ទៅ ៧០មុខ ដោយអាស្រ័យលើការសិក្សាអំពីអាហារូបត្ថម្ភជាង ១៥០ ប្រភេទផ្សេងៗគ្នា។ ខួរក្បាលទី២ ខណៈពេលដែលការសិក្សាអំពីការព្យាបាលដោយអាហារូបត្ថម្ភ ស្ថិតនៅដំណាក់កាលដំបូងនៅឡើយ លោកស្រី Kelly បានបែងចែកការស្រាវជ្រាវជាពីរតំបន់ដែល ៖ - តំបន់ទីមួយ គឺខ្លាញ់ល្អ ដូចជា អូមេហ្គា ៣ - តំបន់ទីពីរ គឺភស្ដុតាងអំពីពពួកមេរោគល្អក្នុងពោះវៀន (Healthy microbiome or gut flora)។ អាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្គា៣ (Omega-3 fatty acids) ត្រូវបានជឿជាក់ថា មាននាទីសំខាន់ក្នុងការប្រឆាំងនឹងការរលាកក្នុងរាងកាយរបស់យើង និងមានការសិក្សាខ្លះទៀតបានបង្ហាញថាឥទ្ធិពលរបស់វា គឺរហូតដល់ផ្នែកខ្លះនៃខួរក្បាលដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ស្រដែងគ្នានេះដែរ ការមាននូវពពួកមេរោគល្អក្នុងពោះវៀននេះអាចធ្វើឲ្យមានភាពប្រសើរឡើងនៃអារម្មណ៍ដោយបង្កើននូវសុខុមាលភាពរបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងនេះទៅទៀតគឺ វាមានឥទ្ធិពលដោយផ្ទាល់ទៅលើប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់អ្នក។  ហើយសុខភាពប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ គឺជាកត្តាមួយទៀតដែលមានការតភ្ជាប់គ្នាយ៉ាងខ្ពស់ជាមួយនឹងសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ លោកស្រី Kelly បានបន្តថា មានមនុស្សមួយចំនួនបានហៅក្រពះថាជា “ខួរក្បាលទីពីរ” ហើយនៅពេលដែលនរណាម្នាក់បានទទួលរងពីជំងឺថប់បារម្ភ និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តដូចខ្ញុំ អ្នកទាំងនោះគិតថា “បញ្ហាគឺមកពីខួរក្បាល។” “ឥឡូវនេះខ្ញុំគិតថាការផ្លាស់ប្ដូរគឺយើងកំពុងតែស្វែងរកនូវប្រព័ន្ធទាំងមូលនៃខួរក្បាលនិងផ្លូវដែលវាផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងផ្នែកផ្សេងៗនៃរាងកាយរបស់យើង។”   វិធានមាស (The golden rules) ជាមួយនឹងវិធីធ្វើម្ហូបសុខភាពរបស់ពួកគេ លោកស្រី Kelly និង Macintosh បានបង្កើតជាវិធានទាំង១០ ដើម្បីរៀបចំរបបអាហារ និងជួយដល់សុខភាពផ្លូវចិត្ត៖ 1. បរិភោគអាហារប្រភេទរុក្ខជាតិឲ្យបានច្រើន៖ បន្លែ និងពពួកសណ្ដែក (Legumes) សុទ្ធតែសម្បូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹម និងជាតិសរសៃ។ 2. ប្រើជី (Herb) និងគ្រឿងទេសឲ្យបានច្រើន៖ ជាពិសេសនោះ គឺរមៀត និង saffron (ជាប្រភេទគ្រឿងទេសដែលបានមកពីផ្កា Crocus sativus)។ 3. អាហារប្រភេទគ្រាប់ (Nuts)៖ អាហារប្រភេទគ្រាប់អាចជួយឲ្យអារម្មណ៍កាន់តែប្រសើរ។ 4. បរិភោគ ដើម្បីស់អ្នក៖ពោះវៀនរប វាគឺជាការគ្រប់គ្រងតុល្យភាពបាក់តេរីក្នុងក្រពះ​ និងពោះវៀនរបស់អ្នក។ អ្នកគួរតែរក្សាខួរក្បាលទីពីររបស់អ្នកឲ្យរីករាយ និងមានសុខភាពល្អ។​ 5. ខ្លាញ់ គឺជាមិត្តរបស់អ្នក៖ ប្រភេទពពួកខ្លាញ់ល្អ ដូចដែលបាននិយាយពីខាងលើគឺពពួក អូមេហ្គា ៣ គឺត្រូវបានចាត់ទុកថាមានផលវិជ្ជមានទៅលើផ្នែកនៃខួរក្បាលដែលផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការធ្លាក់ទឹកចិត្ត។​ 6. ការទទួលបាននូវតុល្យភាពដ៏ត្រឹមត្រូវនៃប្រូតេអ៊ីន៖ គួរបរិភោគនូវអាហារដែលមានប្រូតេអ៊ីនល្អៗដូចជាត្រី និងសាច់គ្មានខ្លាញ់ជាដើម ហើយចៀសវាងការទទួលទាននូវផលិតផលសាច់កែច្នៃ។ 7. ចៀសវាងការញ៉ាំផ្អែម៖ ជាថ្មីម្ដងទៀត ផលិតផលអាហារកែច្នៃអាចបណ្ដាលឲ្យមានការចុះខ្សោយនៃសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ 8. រក្សាលំនឹងជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់អ្នក៖ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់សុខភាពហើយអ្នកមិនត្រូវធ្វេសប្រហែសឡើយ។ 9. ផ្លាស់ប្ដូររបបអាហាររបស់អ្នក៖ អាហារបែបបស្ចិមប្រទេសជាមធ្យម​ មានគ្រឿងផ្សំប្រហែល២០មុខ ប៉ុន្តែបើមនុស្សជំនាន់ដើមវិញ គេបរិភោគច្រើនរហូតដល់១៥០មុខ។ 10. សម្រាក និងការកំសាន្ដ៖ យើងមិនអាចបំភ្លេចអំពីផលប្រយោជន៍នៃការបរិភោគអាហារជាសហគមន៍ និងសកម្មភាពកំសាន្ដសប្បាយនោះទេ ហើយនេះក៏ជាមូលហេតុមួយដែលរាល់ការប្រារព្ធពិធីនៃវប្បធម៌នីមួយច្រើនតែផ្ដោតសំខាន់ទៅលើអាហារ។ លោកស្រី Kelly បាននិយាយថា  “វិធីសាស្ដ្រទាំងនេះ និងការបរិភោគនូវអាហារូបត្ថម្ភពិតជារឿងគួរឲ្យរីករាយមួយសម្រាប់អ្នកដែលមិនចូលចិត្តប្រើថ្នាំ។ វិធីសាស្ត្រនេះនឹងមានការលូតលាស់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសុខភាពផ្លូវចិត្តនាពេលអនាគត។” ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ប្រទេសនីមួយៗសុទ្ធតែមានអ្វីប្លែក និងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សទូទាំងសកលលោកស្ងើចសរសើរ។ តាមប្រពៃណីនិងទំនៀមទម្លាប់របស់ប្រទេសនីមួយៗ វាក៏មានដូចជា របៀបរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងអ្វីច្រើនទៀត ដែលអ្នកត្រូវរៀនសូត្រផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ ប្រទេសឥណ្ឌាមានយូហ្កា និងក្បួនថ្នាំបូរាណ ដើម្បីបង្អួតពិភពលោក។ អ៊ីចឹង តើអ្នកមានឆ្ងល់ទេថា ហេតុអ្វីនារីជនជាតិជប៉ុនស្រស់ស្អាត ហើយមិនងាយចាស់? ជាការពិត អាចនិយាយបានថា ជនជាតិជប៉ុនទាំងប្រុស ទាំងស្រី ភាគច្រើន មានស្បែកស្រស់ស្អាត ហើយមិនងាយចាស់នោះទេ ហើយបើនិយាយរូបរាងវិញ គឺស្រឡូន គួរឲ្យខ្នាញ់តែម្តង។ បើចង់ដឹង អ្នកគួរតែមើលទម្លាប់នៃការរស់នៅរបស់ពួកគេហើយ ៖ · ពួកគេញ៉ាំតែបៃតង ពីព្រោះ វាជាអង់ទីអុកស៊ីដង់ ដែលជួយពន្យារភាពចាស់ជរា។ វាក៏ជួយការពារប្រឆាំងជំងឺមហារីក និងជំងឺបេះដូងផងដែរ។ ជនជាតិជប៉ុនតែងតែញ៉ាំតែបៃតងមួយ ឬពីរពែងជាប្រចាំថ្ងៃ។ · ពួកគេចូលចិត្តអាហារសមុទ្រ ច្រើនជាងសាច់មាន់ សាច់ជ្រូក និងសាច់គោ។ ជាការពិត សាច់ក្រហម ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការរលាក ជំងឺធាត់ លើសទម្ងន់ និងការឡើងកូឡេសស្តេរ៉ូល។ · ជនជាតិជប៉ុនចូលចិត្តត្រីសាលម៉ុន ត្រីធូណា និងបង្គា។ ត្រី ជាប្រភពដ៏ល្អនៃប្រូតេអ៊ីន និងអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្កាបី។ · ជនជាតិជប៉ុនញ៉ាំអាហារប្រើមេ ដូចជា kimchi, tempeh, miso, sauerkraut, kombucha និង kefir ដែលវាសំបូរអង់ស៊ីម វីតាមីន និងប្រូប្យូទិក ព្រមទាំងបង្កើនបាក់តេរីល្អៗ ក្នុងក្រពះពោះវៀន។ · ជនជាតិជប៉ុនដើរច្រើនបំផុត ការដើរអាចកាត់បន្ថយស្រ្តេស និងជួយថែរក្សារាងកាយឲ្យមានសុខភាពល្អ និងស្រស់ស្អាត។ · ជនជាតិជប៉ុនភាគច្រើនហាត់ក្បួនការពារខ្លួន ដូចជា ការ៉ាត់តេ យូដូ និងអាគីដូជាដើម ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេ មានរាងកាយស្រស់ស្អាត រឹងមាំ ងាយបត់បែន និងពូកែអត់ទ្រាំ។ · ជនជាតិជប៉ុនញ៉ាំអាហារតិចៗ ប៉ុន្តែ មានគុណភាព និងមានសុខភាពល្អ។ · ពួកគេចូលចិត្តសមាធិ និងសម្រួលអារម្មណ៍ ដើម្បីកាត់បន្ថយស្រ្តេស និងសម្ពាធការងារ។ ត្រូវចងចាំថា បើគ្មានភាពតានតឹង គុណភាពជីវិតរស់នៅរបស់អ្នក នឹងកើនឡើង៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Share
Top