Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

អ្នក​យល់​ថា​កម្ពស់​របស់​អ្នក ទាប​ជាងគេ​ក្នុង​ចំណោម​មិត្ត​ភ​ក្តិទាំងអស់​គ្នា ឬក៏​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​អ្នក នោះអ្នក​ត្រូវ​ដឹង​ថា មាន​វិធីសាស្ត្រ​មួយ​ចំនួន​ដែល​អាច​ជា​ជំនួយ​ក្នុង​ការ​ជួយ​ពន្លូត​កម្ពស់តាម​បែប​ធម្មជាតិ។ កម្ពស់​របស់​មនុស្ស​មាន​ទំនាក់ទំនង យ៉ាង​ជិត​ស្និទ្ធ​ជាមួយនឹងសកម្មភាព​រស់នៅ ទម្លាប់ និង​តំណពូជដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​ដល់​បញ្ហា​លូតលាស់​នៃ​រា​ង​កាយ​។ បើ​អ្នក​កំពុង​តែ​ស្ថិត​ក្នុង«​វ័យ​លូតលាស់​» ហើយ​ចង់បាន​កម្ពស់​ធំ​ខ្ពស់​នោះ អត្ថបទ​នេះ​ប្រហែលជា​អាច​ជួយ​អ្នកឲ្យ​បន្ថែម «​ធ្មេញឈើ​» បាន​វែង​ជាង​មុន ៖ ការលូត​កម្ពស់​តាម​ធម្មជាតិ អ្នក​ប្រហែលជា​មិនបាន​ចាប់អារម្មណ៍​នោះទេ ក៏ប៉ុន្តែ​សូម​ជម្រាបការពិតទៅ​ចុះថាវា​គឺ​ងាយស្រួល​នោះទេ​ដើម្បីឲ្យ​លូត​កម្ពស់ខ្ពស់ជាងកម្ពស់​បច្ចុប្បន្ន​របស់​អ្នក​​ សូម្បី​តែអ្នក​ឆ្លង​ផុត​ហួស​អាយុ​ត្រូវ​លូតកម្ពស់​របស់​អ្នក ឬ​ផុត​អំឡុងពេល​នៃ​ភាព​យុវវ័យ​ក៏ដោយ។​​ តើ​អ្នក​បាន​ជ្រាប​ទេ​ថា អ្នក​អាច​លូត​កម្ពស់​ដោយ​កើតចេញពី​រឿង​សាមញ្ញៗ នៅក្នុង​អ្វីដែល​អ្នកទទួល​ទាន ឬ អ្វីដែល​ប្រាប់​អ្នក​ឲ្យ​ផ្លាស់ប្តូរ​នូវ​ការអនុវត្ត​ការទទួល​ទាន​ចំណី​​អាហារ​ទាំងស្រុង​របស់​អ្នក ? មាន​របប​អាហារ​ត្រឹមត្រូវ  មនុស្ស​ទូទៅ​តែងតែ​គិត​ថា​ការ​បរិភោគ​អាហារ​ច្រើន​ហួស​កម្រិត នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួនរបស់​ពួក​គេ​ធាត់ និង​មើលទៅ​មាន​កម្ពស់ទាប​។ប៉ុន្តែ​បើ​អ្នក​បរិភោគ​វា​ត្រឹមត្រូវនិង​ទៀងទាត់​នោះ វា​អាច​ឲ្យ​អ្នកមាន​កម្ពស់​ខ្ពស់​ជាង​មុន និង​មាន​អារ​ម្ម​ណ៍ស្រស់ថ្លា​។ បរិភោគ​អាហារ ដែល​មាន​សារធាតុ​ប្រូតេអ៊ីនឲ្យ​បាន​គ្រប់គ្រាន់  សារធាតុ​ទាំងនោះ​មាននៅ​ក្នុង​សាច់សត្វ ត្រី សណ្តែក និង​ទឹកដោះគោ ដែលអាច​ជួយ​ឲ្យ​សាច់ដុំ​មានការ​លូតលាស់ និង​ជួយ​ឲ្យ​ឆ្អឹង​រឹង​មាំ​។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នក​គួរតែ​កាត់​បន្ថយ​នៅ​អាហារ​ដែល​មានសារធាតុ កាបូហាយដ្រាត (carbohydrates) ដែល​មាននៅ​ក្នុង ភី​ស្សា នំ​ខេ​ក នំ​ផ្អែម និង​សូ​ដា​។ បរិភោគ​អាហារដែល​មាន​ជាតិ​កាល់ស្យូមឲ្យ​បាន​គ្រប់គ្រាន់​៖ អាហារ​ទាំងនោះ មាន​នៅ​ក្នុង​បន្លែ​បៃតង និង​ទឹកដោះគោ ដែល​អាច​ជំនួយ​ដល់​ឆ្អឹង​ក្នុង​ការ​លូតលាស់​។ បរិភោគ​អាហារ ដែល​មាន​ជាតិ​ស័ង្កសី ឲ្យ​បាន​គ្រប់គ្រាន់  អាហារទាំងនោះមាន​ដូច​ជា នៅ​ក្នុង​ងាវ​សមុទ្រ ល្ពៅ គ្រាប់​ធញ្ញជាតិ សាច់​ចៀម សណ្តែកដី និង​ក្តាម​។ បរិភោគ​អាហារ ដែល​មាន​ជាតិ​វីតាមីនឌី (Vitamin D) ៖ វីតាមីន​ឌី ជួយ​ឲ្យ​ឆ្អឹង និង​សាច់ដុំរបស់​ក្មេង​ៗ មានការ​លូតលាស់បាន​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស​។ វីតាមីន​នេះ មាននៅ​ក្នុង​សាច់​ត្រី បន្លែ ឬ​ក៏​នៅ​ក្នុង​ផ្សិត​។ ការ​ហាត់ប្រាណ  ទាក់​ទិន​នឹង​លំ​ហាត់ប្រាណ​វិញ អ្នក​ចាំបាច់​ត្រូវ​បន្ទន់​ជង្គង់​បូករួម​ទាំង​ដៃ​របស់​អ្នក​ត្រូវដាក់​ឲ្យ​ដល់​ដី ។ ហើយ​ត្រូវ​កន្ធែកជើង​ទាំងសងខាង​ដោយ​ត្រូវ​លាត​ស្មា​ឲ្យ​ទូលាយ​ផងដែរ។ ដាក់​បាតដៃ​ទៅ​លើដី​ជាមួយនឹង​ម្រាមដៃ​ទាំងអស់។  បន្ទាប់មក​ត្រូវ​ ដកដង្ហើម​វែងៗ​អំឡុងពេល​បន្ទាប់ពី​​កន្ធែកជើង​ណាមួយ​បើទោះបីជា​អ្នក​កំពុងបញ្ចេញ​ចំហាយ​ក្នុង​ខ្លួន​ក៏ដោយ។ ខណៈ​កំពុង​ធ្វើ​ដូចនេះ ត្រូវដាក់​ដៃ​ទៅមុខ​ផងដែរ ។  បន្ទាប់មក ជំហរ​ទីតាំង​ខ្លួន​របស់អ្នកត្រូវ​ប្តូរ​ទៅជា​រាង​អក្សរ V ហើយ​វា​សំខាន់​ណាស់​ត្រូវដាក់​ជើង​ទាំងពីរឈរ​ឲ្យ​ត្រង់​ជាមួយនឹង​​ម្រាមជើងទាំងអស់​របស់​អ្នកត្រូវ​ទប់​ជំហរ​ខ្លួនឲ្យ​រឹងមាំ​ដូចជា​ដើមឈើ​មួយ​ដើម​ អ៊ីចឹង ។កុមា​រវ័យ​ជំទង់ ដើម្បី​មានការ​លូតលាស់​បាន​ល្អ ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​លំ​ហាត់ប្រាណ​​ ដូច​ជា​ការ​រត់ លោត ឬ​ក៏​ធ្វើ​សកម្មភាពហាត់ប្រាណ​ផ្សេង​ៗ យ៉ាងតិច​ឲ្យ​បាន ៣០​នាទី​ក្នុង​ពេល​មួយ​ថ្ងៃ ដើម្បី​ឲ្យ​សាច់ដុំ​របស់​គេ​ធ្វើការ​។ ការ​ទទួលទានដំណេក ឲ្យ​បាន​គ្រប់គ្រាន់ ជា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ  ពេល​គេង​លក់ ជា​ពេលវេលា​ដែលខ្លួនប្រាណ​របស់​អ្នក​លូតលាស់​។ ដូច្នេះការ​គេង​បាន​គ្រប់គ្រាន់ បាន​ផ្តល់​ពេល​ច្រើន​ឲ្យ​ខ្លួន​របស់​អ្នកក្នុង​ការ​លូតលាស់។ បើ​អ្នកមាន​អាយុ​ក្រោម ២០​ឆ្នាំ អ្នក​គួរតែ​គេង​ឲ្យ​បានពី​៩ ទៅ​១១ ម៉ោង​ក្នុង​មួយ​យប់ ដើម្បី​ឲ្យ​រាង​កាយ​លូតលាស់​បាន​ល្អ និង​ឆាប់រហ័ស​។ ស្វែង​យល់​ពី​បញ្ហា​មក​ពី​តំណពូជ  ជា​ទូទៅ​អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​គិត​ថា ៦០ ទៅ​៨០% នៃ​កម្ពស់​របស់​អ្នកមក​ពី​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក​។ ប៉ុន្តែ​ទោះបីជា​មក​ពី​តំណពូជ​មែន ឬ​​មិនមែន​ក៏​ដោយ ​មិនប្រាកដ​ថា អ្នក​មិន​អាច​លូត​កម្ពស់​បាន​នោះ​ទេ​។ អ្វី​ដែល​សំខាន់ អ្នក​ត្រូវ​តែ​យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះ​ខ្លួនឯង ទាំង​របប​អាហារ និង​ការ​ហាត់ប្រាណ​។ កុំ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ប៉ះពាល់ដល់​ការ​លូតលាស់​របស់​អ្នក  បើ​អ្នក​មិន​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ជួយ​ដល់​ការ​លូតលាស់​នៃ​រា​ង​កាយ​របស់​អ្នក​ទេ អ្នក​ក៏​មិន​គួរ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​លូតលាស់​ដែរ​។ ថ្នាំ​ញៀន បារី និង​គ្រឿង​ស្រវឹង គឺជា​មូលហេតុ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់ ការ​លូតលាស់​របស់​អ្នក និងធ្វើ​ឲ្យ​មានការ​លូតលាស់​យឺត​ជាង​ធម្មតា នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​ប្រើប្រាស់​វាក្នុង​វ័យ​កំពុង​លូតលាស់​។ ត្រូវ​គិត​ថា អ្នកមាន​អាយុ​ដល់​២០​ឆ្នាំ​ឡើង ទើប​អ្នក​ឈប់​មានការ​លូតលាស់  ក្មេង​ៗ​ជា​ច្រើន​តែងតែ​សួរ​សំណួរ​ខ្លួនឯង​ថា «​តើ​ខ្ញុំ​ឈប់​មានការ​លូតលាស់​ហើយ​ឬ?» បើ​អ្នកមាន​អាយុ​ក្រោម១៨​ឆ្នាំ នោះចម្លើយ​ប្រាកដជា «​ទេ​»​។ បើអ្នក​មិន​ទាន់​ពេញវ័យ​ទេ នោះ​អ្នក​នៅ​តែ​មានការ​លូតលាស់​នៅឡើយ​។ដូច្នេះ​អ្នកមាន​ពេល​ធ្វើ​អ្វី​ៗ ដើម្បី​ឲ្យ​រា​ង​កាយ​របស់​អ្នក​លូតលាស់​បន្ថែម​ទៀត ជា​ជាង​ទុក​ពេល​ព្រួយ​ពី​ការ​ឈប់​លូតលាស់​ទាំងនោះ​។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការប្រកបកិច្ចការងារ និងមុខរបរអ្វីក៏តែងតែមានក្រមសីលធម៌ ក៏ដូចជាក្បួនខ្នាតដែលត្រូវគោរពប្រតិបត្តិ ដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ព្រមទាំងបង្កើននូវគុណតម្លៃរបស់បុគ្គល មុខរបរ សង្គម ប្រទេសជាតិ ជាពិសេសវិស័យដែលខ្លួនកំពុងបម្រើការ... ដោយហេតុថា ការប្រព្រឹត្តប្រាសចាកប្រការណាមួយ មិនត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់បុគ្គលជាអ្នកបង្កហេតុតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះទេ  គឺពិតជាងាយត្រូវបានសាធារណជនវាយតម្លៃខ្លាំងណាស់... ដូចនេះហើយ កុំភ្លេចរក្សាទុកឯកសារមួយនេះណា៎ ក្រមសីលធម៌គ្រូពេទ្យ !!! មិនថាអ្នកកំពុង ឬជាអនាគអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីៈសុខាភិបាលនោះទេ... លោកអ្នកក៏អាចទាញយកឯកសារ និង អានអត្ថបទប្រកបដោយគុណតម្លៃផ្សេងទៀតផងដែរ ដែលមានដូចខាងក្រោមនេះ ៖ -ចង់រៀនពេទ្យឲ្យជោគជ័យ កុំឲ្យអត់១០ចំណុចហ្នឹងហា៎... -បើចង់បានសង្សារជានិសិត្សពេទ្យ គួរដឹងពីចំណុចទាំង១០នេះ -វិញ្ញាសាប្រឡងក្របខណ្ឌសុខាភិបាលដែលបានចេញពីឆ្នាំមុន -ស្ថិតក្នុងវិស័យសុខភាព អ្នកគួរតែស្គាល់ Websites ទាំងនេះ! -ឯកសារដែលនិស្សិតពេទ្យគួរតែមាន(មិនគិតថ្លៃ) -មិត្តគ្រូពេទ្យប្រចាំគ្រួសារ ជួយស្រាយបញ្ហា ពេលមិនមានពេទ្យនៅជិត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​

Share

មេរោគតូចៗសាហាវជាងអ្វីដែលអ្នកគិតទៅទៀត ពួកវារំខាន​ បំផ្លាញ និងរុករានក្នុងខ្លួនរបស់មនុស្សយើង។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ វីរុស Herpes simplex​ ក៏ជាភ្នាក់ងារបង្ករោគ ដែលមិនត្រឹមតែរំខានដល់ប្រព័ន្ធក្នុងរាងកាយរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ តែវាថែមទាំងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់រូបរាងខាងក្រៅរបស់អ្នកផងដែរ។​ ប្រហែលជាមានការគិតថា វីរុស និងបាក់តេរី អាចបំបាត់បានដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ប៉ុន្តែនេះជាកំហុសឆ្គង ព្រោះថាការឆ្លងរោគមួយចំនួនមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកមានវិធានការណ៍ការពារ ស្របពេលជាមួយនឹងការព្យាបាលបែបវេជ្ជសាស្ត្រ។  សូមកុំច្រឡំបន្តទៀត អ្នកនឹងទទួលបានចម្លើយ ពីចម្ងល់របស់អ្នក តាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោម៖ តើជំងឺរើមមាត់ជាអ្វី? នៅពេលដែលវីរុស Herpes simplex ធ្វើឲ្យឈឺអញ្ចាញធ្មេញ អណ្តាត បបូរមាត់ ក្រអូមមាត់ខាងលើ និងផ្នែកខាងក្នុងនៃថ្ពាល់របស់អ្នក។​ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះ បញ្ជាក់ពីជំងឺរើមមាត់។ ដោយសារតែនេះជាជំងឺកើតពីមេរោគ នោះរោគសញ្ញានៅលើខ្លួនមួយចំនួនត្រូវបានលេចឡើង ដូចជា ក្តៅខ្លួន និងឈឺសាច់ដុំ។ ស្បែករបស់អ្នក ឬស្រទាប់ភ្នាសសើម គឺជាច្រកចូលរបស់វីរុសប្រភេទនេះ។ នៅពេលដែលវីរុសចូលក្នុងខ្លួនអ្នក វានឹងបង្កបង្កើនចំនួន​ យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ដោយឡែក​ ជំងឺរើមអាចឆ្លង ពីមនុស្សម្នាក់​ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតបាន ប្រសិនបើអ្នកទៅប៉ះស្បែក ទឹកមាត់ និងភ្នាសសើមរបស់អ្នកជំងឺ។ មិនមានការកំណត់ណាច្បាស់ពីភាពសាហាវរបស់វាទេ ហើយជំងឺនេះអាចកើតឡើងលើមនុស្សគ្រប់អាយុ និងគ្រប់ពេល។ ប្រជាជនប្រហែល៥០%ក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក បានឆ្លងមេរោគនេះ និងកើតជំងឺរើមនេះ។ យោងតាមការស្រង់មតិនាពេលថ្មីៗ គេសន្និដ្ឋានថា កុមារងាយឆ្លងមេរោគរើមជាងគេ។ មូលហេតុនៃការរកឃើញនេះ អាចនឹងមិនសូវសម ប៉ុន្តែវាជារឿងពីរ​ ដែលថានៅពេលក្មេងៗត្រូវសាច់ញាតិ ឬមិត្តភក្តិថើប ពួកគេបានឆ្លងវីរុសរើមបាត់ទៅហើយ។​ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ វាមិនត្រឹមតែឆ្លងតាមការប៉ះពាល់គ្នាតែម្យ៉ាងនោះទេ ពេលខ្លះវាក៏កើតឡើងតាមរដូវ ដែលវីរុសនេះមានឥទ្ធិពលខ្លាំង និងធ្វើឲ្យអ្នកផ្ទុក មេរោគកើតជំងឺនេះ ដោយមិនមានរោគសញ្ញាណាលេចឡើង។ បាតុភូតនេះ ត្រូវបានគេស្គាល់ថា ជាការបង្ករោគដោយមិនមានរោគសញ្ញា។ នៅពេលដែលអ្នករួមភេទតាមមាត់ ឱកាសនៃការកើតជំងឺរើមមាត់នឹងកើនឡើងបន្ថែម ព្រោះថាមេរោគនេះជួនកាល ក៏បង្ករោគដោយមិនបង្ហាញនូវរោគសញ្ញាណាដែរ។ ប៉ុន្តែអ្នកគួរតែចៀសវាង រួមភេទជាមួយអ្នកដែលកំពុងមាន ឬធ្លាប់មានជំងឺរើមនៅប្រដាប់ភេទ។ ការការពារដោយប្រើស្រោមអនាម័យក្នុងពេលរួមភេទ អាចការពារអ្នកមិនត្រឹមតែ ពីមេរោគរើមនៅមាត់ប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យក្នុងការឆ្លងជំងឺកាមរោគផងដែរ។ ដូចនេះអ្នកគួរតែចាប់វិធានការណ៍ការពារខ្លួន ពីជំងឺទាំងនេះ។ តើវីរុសរើមមានប៉ុន្មានប្រភេទ? វីរុសរើមត្រូវបានគេបែងចែកជា២គឺ HSV-1 និងHSV-2។ តើអ្នកធ្លាប់ឮពីជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជទេ? ជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជបណ្តាលមកពីវីរុសរើម​ ប៉ុន្តែ តើជាប្រភេទណាមួយ HSV-1 ឬ HSV-2? វីរុសទាំងពីរប្រភេទនេះសុទ្ធតែបង្កឲ្យមានរើមនៅនឹងប្រដាប់ភេទ និងរើមនៅនឹងមាត់។ តើជាការច្រលំឬ? នេះមិនខុសទេ ដែលថាវីរុសទាំងពីរមាន DNAផ្សេងគ្នា។ ប្រហែល៨០% នៃករណីជំងឺរើមនៅមាត់បណ្តាលមកពី HSV-1 ប៉ុន្តែក៏មាន ការរាយការណ៍ថា វីរុសប្រភេទ១នេះ អាចជាមូលហេតុ នៃជំងឺរើមនៅនឹងប្រដាប់ភេទមួយភាគតូចផងដែរ។ ចំពោះ HSV-2 វាផ្ទុយគ្នាជាមួយនឹង HSV-1។ ជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជភាគច្រើន បណ្តាលមកពី SHV-2 ប៉ុន្តែប្រហែល ២០% អាចធ្វើឲ្យកើតជំងឺរើមមាត់។​​ សូមកុំមើលងាយវីរុសប្រភេទនេះឲ្យសោះ ព្រោះការឆ្លងរបស់វាលឿន ហើយអាចមានសកម្មភាព បានភ្លាមដោយសារតែការមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពរបស់អ្នកតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Share

  មានមនុស្សជាច្រើនដែលកំពុងតែអានអត្ថបទនេះ ប្រហែលជាមានកម្រិតជាតិអាស៊ីតខ្ពស់ក្នុងរាងកាយរបស់ពួកគេ។ នេះ គឺបណ្ដាលមកពីអាហារកែច្នៃ ស្ករដែលបានចម្រាញ់រួច និងប្រភេទអាហារសរីរាង្គដែលបានកែប្រែហ្សែន (Genetically Modified Organism or GMO)។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មានមនុស្សជាច្រើនមិនបានដឹងថារាងកាយដែលមានជាតិអាស៊ីតច្រើនជាប្រភពនៃការកកើតរបស់មហារីក ការលើសទម្ងន់ ការឈឺចាប់ និងបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀត។ ការធ្វើឲ្យជាតិអាស៊ីតក្នុងសារពាង្គកាយអ្នកថយចុះ គឺពិតជាងាយ និងសាមញ្ញណាស់។ ការបង្កើតមជ្ឈដ្ឋានអាល់កាឡាំងក្នុងខ្លួនគឺផ្ទុយគ្នាទៅនឹងមជ្ឈដ្ឋានអាស៊ីត។ ខាងក្រោមនេះ ជាវិធីសាស្រ្ដតាមបែបធម្មជាតិយ៉ាងសាមញ្ញទាំង១០ដែលអ្នកអាចអនុវត្ដជារៀងរាល់ថ្ងៃ ហើយវានឹងជួយបន្ថយនូវជាតិអាស៊ីតក្នុងខ្លួនអ្នក​ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកនឹងកាន់តែមានភាពស្វាហាប់ និងមានថាមពល។ ១.    អ្វីដែលសំខាន់ជាងគេដែលអ្នកគួរធ្វើនោះ គឺចាប់ផ្ដើមថ្ងៃថ្មីរបស់អ្នកជាមួយនឹងស្នាមញញឹម និងទឹកក្រូចឆ្មារស្រស់ច្របាច់មួយកែវធំ។ តាមពិតទៅ​ ផ្លែក្រូចមានឥទ្ធិពលផ្ទុយទៅលើរាងកាយរបស់អ្នក ទោះបីជាវាមានផ្ទុកជាតិអាស៊ីតក៏ដោយ។ ផឹកវាមុនគេ នៅពេលព្រឹក ដើម្បីលាងសម្អាតប្រព័ន្ធផ្សេងៗ ក្នុងរាងកាយអ្នក។   ជម្រើសមួយទៀតនោះ គឺផឹកទឹកខ្មេះដែលធ្វើពីផ្លែប៉ោមសរីរាង្គ លាយជាមួយទឹកចំនួនមួយ ឬពីរកែវជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ អ្នកគួរតែលាយវាជាមួយទឹកខ្មេះនេះ តែមួយទៅពីរស្លាបព្រាបាយបានហើយ សម្រាប់ចំណុះទឹកប្រហែល២០០មីលីលីត្រ។   ២.    អ្នកគួរទទួលទានសាឡាដបៃតង ដែលលាយជាមួយទឹកក្រូចឆ្មារ និងប្រេងអូលីវ ដែលមានគុណភាពខ្ពស់ឲ្យបានច្រើន។ បន្លែ និងផ្លែឈើបៃតង គឺជាប្រភពអាហារសម្បួរសារធាតុរ៉ែអាល់កាឡាំងដូចជា កាល់ស្យូមជាដើម។ បរិភោគអាហារមានជាតិអាល់កាឡាំង ដូចជាបន្លែ និងផ្លែឈើឲ្យបានច្រើន។ ពួកវាជួយរក្សាលំនឹង pH ក្នុងខ្លួនយើង និងជួយឲ្យរាងកាយយើងមានតុល្យភាព។ ៣.    អាហារសម្រន់របស់អ្នកគួរតែមាន គ្រាប់អាល់ម៉ុងឆៅ (Raw and unsalted almond)។ អាល់ម៉ុងសម្បូរទៅដោយរ៉ែ ដែលមានសារធាតុអាល់កាឡាំងធម្មជាតិ ដូចជា ម៉ាញេស្យូម និងកាល់ស្យូម ដែលជួយក្នុងសម្រួលឲ្យមានតុល្យភាពនៃជាតិអាស៊ីត​ និងជាតិស្ករ ក្នុងឈាម នៅពេលតែមួយ។ ៤.    ទទួលទាននូវទឹកដោះគោអាល់ម៉ុង (Almond Milk) ឬក៏ធ្វើ Berry smoothie ញ៉ាំដោយខ្លួនឯង ដោយបន្ថែមនូវម្សៅបៃតង ដូចជាម្សៅសារាយ (Spirulina) ឬម្សៅបៃតងផ្សេងទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកមានជម្រើសរវាងទឹកដោះគោអាល់ម៉ុង និងទឹកដោះគោស្រស់ នោះអ្នកគួរតែជ្រើសយកទឹកដោះគោអាល់ម៉ុង។ ៥.    អ្នកគួរតែដើរ ឬធ្វើលំហាត់ប្រាណផ្សេងៗ វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ ក្នុងការធ្វើខ្លួនឲ្យសកម្ម។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណពិតជាជួយឲ្យរាងកាយអ្នក បញ្ចេញចោលនូវផលិតផលអាស៊ីតកាន់តែបានល្អ។ ៦.    ការដកដង្ហើមឲ្យបានវែងៗ ហើយវាពិតជាល្អណាស់បើអ្នកអាចជ្រើសយកកន្លែងណាមួយ មានខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ និងសម្បូរអុកស៊ីហ្សែន ហើយឧស្សាហ៍ទៅទីនោះឲ្យបានញឹកញាប់។ នៅពេលដែលអ្នកទៅកន្លែងនោះ អ្នកគួរតែផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន(និងញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើនជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ) ដើម្បីលាងសម្អាតប្រព័ន្ធបញ្ចេញចោល។ ៧.    អ្នកមិនគួរទទួលទានសាច់ជារៀងរាល់ថ្ងៃទេ ប្រសិនបើអ្នកមិនទទួលទានសាច់បានប៉ុន្មានថ្ងៃ នោះវាពិតជាល្អ ព្រោះថាការទទួលទានសាច់រាល់ថ្ងៃអាច បន្សល់នូវជាតិអាស៊ីតច្រើន។ យើងមានរូបមន្ដធ្វើម្ហូបជាច្រើនចំពោះអ្នកតមសាច់ ដើម្បីបន្ថយជាតិអាស៊ីតក្នុងខ្លួនអ្នក។ ៨.    អ្នកមិនគួរទទួលទាននូវបង្អែមដែលមានជាតិស្ករច្រើនពេក និងមិនគួរញ៉ាំទឹកសូដា។ ស្ករ គឺជាអាហារដែលមានជាតិអាស៊ីតដ៏អាក្រក់ជាងគេ ដែលយើងតែងតែទទួលទាន ហើយវាជាសត្រូវរបស់យើង។ ប្រសិនបើអ្នកផឹកទឹកសូដាមួយកំប៉ុង អ្នកត្រូវការទឹកប្រហែល៣០កែវ ដើម្បីបន្សាបជាតិអាស៊ីត ពីក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក។ ៩.    អ្នកគួរបន្ថែមបន្លែឲ្យបានច្រើនទៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក។ អ្នកត្រូវដឹងថា ដំឡូងមិនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលទេ។ ទោះបីជាដំឡួងផ្អែមជាជម្រើសដ៏ល្អក្ដី អ្នកមិនគួរធ្វើវាញ៉ាំជាមួយប័រទេ អ្នកគួរតែប្រើប្រេងអូលីវ និងអំបិល Himalayan សម្រាប់ចំអិនវា។ ម្ទេស ត្រពាំងបារាំង ល្ពៅ ត្រប់ និងបន្លែដទៃទៀត សុទ្ធតែជាជម្រើសដ៏ល្អ។ ១០. វិធីចុងក្រោយនោះគឺ បន្ថែមបន្លែប្រភេទពួកពន្លក (Sprouts) ទៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក។ ពួកវាសម្បូរទៅដោយសារធាតុចិញ្ចឹម និងអង់ស៊ីមបង្កើនថាមពល។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

និយមន័យ ជំងឺលើសឈាម ជាជំងឺមួយប្រភេទ ដែលភាពធន់នៃភ្នាសសរសៃឈាមមានលក្ខណៈខុសពីធម្មតា ជាហេតុធ្វើឲ្យសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់លើសពី ១៤០/៩០មីលីម៉ែត្របារ៉ត (140/90mmHg)។ ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមត្រូវបានបែងចែកជា៣កម្រិត៖ •កម្រិត១ (ស្រាល) សម្ពាធឈាមស្ថិតនៅចន្លោះ ១៤០-១៥៩/៩០-៩៩ មីលីម៉ែត្របារត •កម្រិត២ (មធ្យម) សម្ពាធឈាមស្ថិតនៅចន្លោះ ១៦០-១៧៩/១០០-១០៩ មីលីម៉ែត្របារត •កម្រិត៣ (ធ្ងន់) សម្ពាធឈាមលើសឬស្មើនឹង ១៨០/១១០ មីលីម៉ែត្របារត។ រោគសញ្ញា ជាទូទៅអ្នកជំងឺនឹងលេចចេញរោគសញ្ញា៣គួរឲ្យកត់សម្គាល់៖ •វិលមុខ •តឹងកញ្ចឹងក •មានបញ្ហាភ្នែក (ពិបាកក្នុងការមើល)។ មូលហេតុ និងកត្តាហានិភ័យ លើសឈាមអាចត្រូវបានបង្កឡើងដោយកត្តាជាច្រើនរួមមាន៖ •លើសទម្ងន់ •អ្នកដែលគិតច្រើន •ការទម្លាប់ញ៉ាំអាហារប្រៃ •អ្នកដែលចូលចិត្តញ៉ាំគ្រឿងស្រវឹង និងកាហ្វេ •ការប្រើថ្នាំមួយចំនួន៖ ប្រភេទថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាក (Corticoid) ក្រៅពីមូលហេតុខាងលើ លើសឈាមក៏អាចមានកត្តាហានិភ័យជាច្រើនទៀត រួមមាន៖ •ជំងឺដែលប៉ះពាល់លើសាច់តម្រងនោម ឬស្ទះសរសៃឈាមតម្រងនោម •មានបញ្ហាទាក់ទងនឹងអ័រម៉ូនអង់ដូគ្រីន •Coarctation aortic (affections du SNC) •ការមានបញ្ហារលាកប្រព័ន្ធប្រសាទ •មានបញ្ហាលើប្រឹសបេះដូង •ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះក្នុងករណីមួយចំនួន។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជំហានដំបូងនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថា គាត់ពិតជាមានជំងឺលើសឈាមនេះប្រាកដមែន គឺត្រូវផ្អែកលើរោគសញ្ញាសំខាន់ទាំង៣ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ករណីរកឃើញថា អ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញា ស្រវាំងភ្នែក តឹងកញ្ចឹងក ឬវិលមុខ ធេងធោងនោះ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការវាស់សម្ពាធឈាមបន្ទាប់ពីឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាក១០នាទី។ ជាលទ្ធផល ប្រសិនបើឃើញសម្ពាធឈាមលើសពីធម្មតា គឺលើសពី១៤០/៩០ មីលីម៉ែត្របារត (140/90mmHg) នោះអាចសន្និដ្ឋានបានថាជាជំងឺលើសឈាម។ ការព្យាបាល អ្នកជំងឺលើសឈាមត្រូវទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីត្រួតពិនិត្យ តាមដានឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងជ្រើសរើសប្រភេទថ្នាំបញ្ចុះសម្ពាធឈាមដែលស័ក្តិសម។ ប្រភេទថ្នាំទាំងនោះ អាចរួមមានដូចជា៖ •ឱសថបញ្ចុះទឹកនោម (Thiazide Diuretics) •β blocker •ឱសថរារាំងដោយផ្ទាល់លើការបញ្ចេញរ៉េនីន (Renin Inhibitors) •ឱសថរារាំងការចូលរបស់កាលស្យូម (Anticalcium) •ពង្រីកសរសៃឈាមអាកទែដោយផ្ទាល់ (Vasodilator direct) •conversion enzyme inhibitor •Angiotensin II receptor blockers (ARBs) •Central-Acting agents។ បន្ថែមពីលើការប្រើប្រាស់ថ្នាំអ្នកជំងឺត្រូវ៖ •ធ្វើលំហាត់ប្រាណដែលអាចបន្ធូរភាពតានតឹង យ៉ាងហោចណាស់៣ដង ក្នុង១សប្តាហ៍  •កំណត់របបអាហារត្រឹមត្រូវ៖ អាហារដែលមានជាតិប្រៃត្រូវឲ្យតិចជាង២ក្រាម បរិភោគបន្លែដែលសម្បូរជាតិ ម៉ាញ៉េស្យូម ប៉ូតាស្យូម វីតាមីនC និងវីតាមីនE។ ផលវិបាក ប្រសិនបើអ្នកជំងឺពុំបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ គាត់អាចប្រឈមនឹងបញ្ហាមួយចំនួន ដូចខាងក្រោម៖ •ខ្វាក់ភ្នែក •ខ្សោយតម្រងនោម •ពិការ ឬស្លាប់មួយចំហៀងខ្លួន •មានគ្រោះថ្នាក់ដល់ខួរក្បាល •មានគ្រោះថ្នាក់ដល់បេះដូង (ខ្សោយបេះដូង) •ជួនកាល អាចរហូតដល់បាត់បង់ជីវិត។ ការការពារ ដើម្បីអាចការពារជំងឺនេះលោកអ្នកគួរ៖ •ហាត់ប្រាណ ៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ និង៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដោយជ្រើសរើសទីតាំងឲ្យបានសមស្រប និងពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ •របបអាហារត្រឹមត្រូវ ដោយចៀសវាងអាហារប្រៃ គ្រឿងស្រវឹង បន្ថែមការញ៉ាំបន្លែស្រស់ ដែលសម្បូរជីវជាតិម៉ាញ៉េស្យូម ប៉ូតាស្យូម វីតាមីនC និងEឲ្យបានច្រើន។ យ៉ាងណាមិញ ក៏មានកត្តាផ្សេងទៀតដែលអ្នកគួរយល់ដឹងអំពីវិធីការពារខ្លួនពីជំងឺនេះផងដែរ ដែលមាននៅក្នុងអត្ថបទ វិធី ៦យ៉ាងការពារអ្នកពីជំងឺលើសសម្ពាធឈាម បកស្រាយដោយ ៖​ វេជ្ជបណ្ឌិត ហែន វណ្ណា ឯកទេសសង្រ្គោះបន្ទាន់ សណ្តំជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាម និងជាប្រធានផ្នែកសង្រ្គោះបន្ទាន់ និងសណ្តំជំងឺបេះដូងនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា អាគារបេះដូង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​​

Share

ម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សបីនាក់នៃប្រជាជនអាមេរិក បានរងគ្រោះដោយសារការលើសសម្ពាធឈាម ហើយអ្វីដែលកាន់តែស្មុគស្មាញ ជំងឺនេះអាចបណ្តាលឲ្យមានការប្រឈមកាន់តែខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺមួយចំនួនដូចជា ជំងឺទាក់ទងនឹងបេះដូង ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងខ្សោយតម្រងនោមជាដើម។  អាយុ ប្រវត្តិគ្រួសារ និងជាតិសាសន៍ ជាកត្តាជំរុញឲ្យមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ដែលអ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន យ៉ាងណាមិញ អ្នកនឹងអាចធ្វើការគ្រប់គ្រងស្ថានការណ៍នោះបានតាមរយៈ ការផ្លាស់ប្តូវនូវទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃមួយចំនួន។ មានទម្លាប់រស់នៅល្អ អាចជួយការពារអ្នកពីជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតនាពេលអនាគត។ វិធីការពារជំងឺលើសសម្ពាធឈាម៖   •រក្សាទម្ងន់ឲ្យបានល្អ៖ ការការពារខ្លួនពីជំងឺលើសសម្ពាធឈាម មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងទម្ងន់របស់អ្នក។ បុគ្គលដែលមានបញ្ហាលើសទម្ងន់ គួរតែស្វះស្វែងក្នុងការបញ្ចុះទម្ងន់ តាមរយៈវិធីសាស្រ្តមួយចំនួន ចំណែកអ្នកដែលមានទម្ងន់ធម្មតា គួរតែរក្សាទម្ងន់នោះឲ្យមានស្ថេរភាព ហើយអ្នកក៏នឹងអាចពិភាក្សាជាមួយអ្នកជំនាញពីការថែរក្សាទម្ងន់ខ្លួនប្រាណនោះ។  •បរិភោគអាហារមានតុល្យភាព៖ បរិភោគអាហារដែលផ្តល់នូវសុខភាព ធ្វើឲ្យសម្ពាធឈាមស្ថិតនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យរបស់អ្នកផ្ទាល់។ គួរបង្កើនការញ៉ាំអាហារប្រភេទ បន្លែ និងផ្លែឈើ ជាពិសេសរបបអាហារដែលសម្បូរទៅដោយប៉ូតាស្យ៉ូម និងម៉ាញេស្យូមឲ្យបានច្រើន និងកាត់បន្ថយអាហារដែលមានការឡូរីខ្ពស់ ធ្វើឲ្យធាត់ និងជាតិស្ករជាដើម។  •កាត់បន្ថយជាតិប្រៃ៖ អ្នកដែលមានទម្លាប់បរិភោគអាហារដែលមានជាតិប្រៃទាប (សូដ្យូម) អាចគ្រប់គ្រងឲ្យសម្ពាធឈាមស្ថិតក្នុងសភាពធម្មតា។ អ្នកអាចកាត់បន្ថយបរិភោគអាហារកញ្ចប់ ឬអាហារកែច្នៃ ដែលមានជាតិប្រៃកម្រិតខ្ពស់ និងចៀសវាងបន្ថែមជាតិប្រៃក្នុងអាហាររបស់អ្នក។ •ធ្វើលំហាត់ប្រាណជាប្រចាំ៖ លំហាត់ប្រាណ ជាផ្នែកមួយអាចជួយអ្នកបានពីការលើសសម្ពាធឈាម។ លំហាត់ប្រាណកាន់តែច្រើន និងញឹកញាប់ រឹតតែអាចបង្កើនប្រសិទ្ធភាព ដែលការចាប់ផ្តើមដែលល្អគឺគួរអនុវត្ត ៣០នាទី ៣ ដងក្នុង១សប្តាហ៍ •កំណត់កម្រិតជាតិអាល់កុល៖ ការពិសាជាតិអាល់កុលច្រើន អាចធ្វើឲ្យសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ យកល្អគួរកំណត់កម្រិតឲ្យបានជាល់លាក់ ដោយមួយថ្ងៃការពិសាភេសជ្ជៈដែលមានជាតិអាល់កុលនោះ មិនឲ្យលើសពីមួយកែវ។  •តាមដានសម្ពាធឈាម៖ បុគ្គលដែលមានការប្រឈមខ្ពស់នឹងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម គួរតែមាននូវឧបករណ៍វាស់សម្ពាធនៅក្នុងផ្ទះ សម្រាប់ធ្វើការតាមដានឲ្យបានដិតដល់ជាប្រចាំ ពីព្រោះអាការៈនៃជំងឺលើសសម្ពាធពុំមានសញ្ញាណជាក់លាក់នោះទេ ដែលទាមទារឲ្យមានការបង្ហាញពីឧបករណ៍វាស់សម្ពាធឈាម។ ជាទូទៅអ្នកដែលមានបញ្ហាសុខភាពបម្រុងនឹងមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម (prehypertension) សម្ពាធឈាមអាចស្ថិតក្នុងកម្រិត ១២០-១៣៩/៨០-៨៩ mmHg។  ក្រឡេកមើលទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកឡើងវិញ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តថាតើអ្នកគួរធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ ឬយ៉ាងណា ដើម្បីការពារខ្លួនអ្នកពីជំងឺលើសម្ពាធឈាម រួចចាប់ផ្តើម អនុវត្តនូវទម្លាប់ដូចដែលបានបង្ហាញខាងលើ ហើយធ្វើឲ្យវាក្លាយជាទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។  បើចង់ស្វែងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីជំងឺនេះ សូមអាន គ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺលើសឈាម! បកស្រាយដោយ ៖​ វេជ្ជបណ្ឌិត ហែន វណ្ណា ឯកទេសសង្រ្គោះបន្ទាន់ សណ្តំជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាម និងជាប្រធានផ្នែកសង្រ្គោះបន្ទាន់ និងសណ្តំជំងឺបេះដូងនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា អាគារបេះដូង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​​

Share

មនុស្សគ្រប់គ្នាបានដឹងហើយថា ក្រូចឆ្មារ មានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនយ៉ាង ចំពោះសុខភាពទូទៅ ពីព្រោះ វាសំបូរទៅដោយវីតាមីន C យ៉ាងច្រើន។ យើងអាចដាក់វាទៅក្នុងទឹកតែ ម្ហូបអាហារ និងភេសជ្ជៈនានា ដើម្បីបង្កើនរសជាតិ និងទទួលយកអត្ថប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែ វាមិនចប់ត្រឹមនេះនោះឡើយ។   ថ្ងៃនេះ យើងខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នក អំពីគុណសម្បត្តិរបស់ក្រូចឆ្មារ នៅពេលដែលអ្នកដាក់វា ក្បែរគ្រែគេងរបស់អ្នក ៖   ១. ក្រូចឆ្មារ ជួយឲ្យអ្នកធូរស្រាលក្នុងអារម្មណ៍ ដោយសារតែក្លិនក្រអូបរបស់វា។ វាក៏ជួយបំបាត់ស្រ្តេស ភាពតានតឹង និងសម្ពាធការងារពេញមួយថ្ងៃរបស់អ្នក។ ២. អ្នកអាចផ្ចង់អារម្មណ៍ និងធ្វើការបានល្អជាងមុន នៅពេលអ្នកស្រង់ក្លិនរបស់វា ដូច្នេះ អ្នកក៏អាចដាក់ក្រូចឆ្មារ នៅលើតុធ្វើការរបស់អ្នកបានផងដែរ។ ៣.ក្រូចឆ្មារ ជួយឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ល្អ និងកាត់បន្ថយការបាក់ទឹកចិត្ត។ ៤. ក្រូចឆ្មារ អាចជួយកម្ចាត់បាក់តេរី និងខ្យល់មិនល្អ នៅក្នុងបន្ទប់របស់អ្នក ដូច្នេះ វាអាចធ្វើឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អ និងគេងលក់បានស្រួល។ ៥. ក្រូចឆ្មារ អាចជួយបញ្ចុះសម្ពាធឈាម តាមរយៈក្លិនដ៏ក្រអូបរបស់វា ដូច្នេះ វាពិតជាល្អ សម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម។ ៦. ក្រៅពីនេះ វាអាចកម្ចាត់ និងបណ្តេញសត្វល្អិតចង្រៃ ចេញពីកន្លែងគេងរបស់អ្នកបានគួរឲ្យកត់សម្គាល់៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

Share

និយមន័យ មូលសញ្ញានៃការស្លាប់ភ្លាមៗរបស់ទាក (SID) ត្រូវបានផ្តល់អត្ថន័យថា ជាការស្លាប់របស់ទារកមានអាយុក្រោម១ឆ្នាំ ដែលសំណល់សាកសពមិនអាច ពន្យល់បាន បន្ទាប់ពីករណីសិក្សាស្រាវជ្រាវយ៉ាងហ្មត់ចត់ និងល្អិតល្អន់មួយ រួមជាមួយនឹងការវះសាកសពពិនិត្យ។ កង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមរបស់ទារកត្រូវបានផ្តល់អត្ថន័យថា ជាការមិនអាចពន្យល់បាន នូវការបញ្ឈប់ភ្លាមៗនៃការដកដង្ហើមក្នុងរយៈពេល២០វិនាទី​ ឬច្រើនជាងនេះ ឬក៏មិនមានការដកដង្ហើមរយៈពេលខ្លី រួមជាមួយនឹងការចុះខ្សោយនៃចង្វាក់បេះដូង ឬកង្វះអុកស៊ីសែននៅក្នុងសរសៃឈាម ភាពស្លេកស្លាំង និងមានឬគ្មានការចុះខ្សោយនៃសាច់ដុំបេះដូង។ ពាក្យថាកង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមលើទារក ជាទូទៅគឺសំដៅលើទារកដែលមានអាយុក្រោម ៣៧អាទិត្យ។ កង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមលើទារក កើតមិនគ្រប់ខែ ត្រូវបានគេផ្តល់អត្ថន័យថា ជាការបញ្ឈប់ការដកដង្ហើមនៅពេលចុងក្រោយ និងភ្លាមៗយ៉ាងតិច ២០វិនាទី ឬរួមជាមួយនឹងដំណើរការនៃការដើរ របស់បេះដូងចុះខ្សោយ ឬជាមួយនឹងកង្វះអុកស៊ីសែន (Cyanosis) ចំពោះទារកដែលមានអាយុតិចជាង ៣៧អាទិត្យ។ តើអ្វីខ្លះដែលជាកត្តាហានិភ័យ ធ្វើឲ្យមានកង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមលើទារក? ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្តបន្ទាប់បានបង្ហាញថា កត្តាស្លាប់ភ្លាមៗលើទារកតូចៗ ច្រើនកើតមានយ៉ាងច្រើនលើទារកភេទប្រុស ហើយកើតមាននៅរដូវត្រជាក់ ច្រើនជាងនៅរដូវក្តៅ។ កត្តាហានិភ័យដទៃទៀត ដែលបង្កើនការស្លាប់ភ្លាមៗរបស់ទារក មានដូចជា៖ ផ្សែងបារី គ្រែដេករួមគ្នា កន្លែងគេងរួមគ្នា ការគេងប្រជ្រៀតគ្នា ឬក៏ក្បាលទារក ត្រូវបានគ្របដោយកម្រាលគ្រែ ឬកម្រាលពូកដែលធូរៗ ឬក៏បណ្តាលមកពីភួយដណ្តប់គ្របលើក្បាលទារក។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវជាបន្តបន្ទាប់បានដាក់សំណើ ពីរបៀបបំបៅដោះ និងការជ្រើសរើសប្រភេទក្បាលដោះមកបំបៅ អាចបន្ថយបាននូវហានិភ័យនៃជំងឺកង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមស្លាប់ភ្លាមៗលើទារក។ តើអ្វីទៅជារោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺកង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមលើទារក? •​ ការសិក្សាលើប្រវត្តិអ្នកជំងឺ • ការស្លាប់ភ្លាមៗរបស់ទារកបង្ហាញសំណល់សាកសពដែលមិនអាចទាយទុកមុនបាន មិនអាចបង្ការទុកមុនបាន និងមិនអាចពន្យល់បាន ទារកមានសុខភាពល្អ ដោយពុំមានរោគសញ្ញាព្រួយបារម្ភ ឬជំងឺអ្វីមួយកើតមាន ពីមុនមកឡើយ។ • ការស្លាប់របស់ទារកភ្លាមៗ នៅពេលដែលទារកកំពុងគេងលក់។ • ដូចបានគិតទុក ទារកស្ងៀមស្ងាត់ ពុំមានការស្រែកយំ។ • ទារកបង្ហាញពីការលូតលាស់​ និងវិវឌ្ឍល្អ របបអាហារធម្មតា។ • ទារកខ្លះមានបញ្ហាបន្ទាប់បន្សំផ្នែកផ្លូវដង្ហើមខាងលើ ឬក៏ចង្កោម ដែលជាសញ្ញានៃជំងឺក្រពះ ពោះវៀន ដែលបណ្តាលមកពីវីរុស សាំងស៊ីស្យាលវីរុស (Respiratory​ Syncytial Virus) ក្នុងរវាង ២សប្តាហ៍មុន សញ្ញានៃការស្លាប់ភ្លាមៗរបស់ទារក (SIDS)។ •​ ស្លាប់ភ្លាមៗរបស់ទារកដោយពុំមានការរំពឹងទុក (Sudden Unexpected Infant Death: SUID) គឺជាពាក្យមួយ ដែលជាទូទៅ គេប្រើនៅពេលដែលមានការស្លាប់របស់ទារក ក្នុងកាលៈទេសៈ ដែលមានការកើតឡើងភ្លាមៗ និងពុំមានការរំពឹងទុក ។ • មូលហេតុជាច្រើននៃការស្លាប់របស់ទារកអាចកំណត់បានតាមរយៈដំណើរការ ការប្រមូលព័ត៌មាន និងការធ្វើតេស្តបែបវេជ្ជសាស្រ្តដ៏ស្មុគស្មាញ រួមនឹងការតាមដានយ៉ាងជាក់លាក់។ ការព្យាបាល និងការគ្រប់គ្រង ចាំបាច់ត្រូវបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅកន្លែងសង្គ្រោះបន្ទាន់ភ្លាមៗ។ ចំពោះទារកដែលរកឃើញថាមានការឈប់ដំណើរការរបស់បេះដូង និងផ្លូវដកដង្ហើម អាទិភាពទីមួយគឺ ធ្វើការត្រួតពិនិត្យយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នផ្នែកផ្លូវដង្ហើម ការដកដង្ហើម ចរន្តឈាមរត់ និងការតាមដានផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត ក្រោមការយកចិត្តទុកដាក់ របស់អ្នកជំនាញ ផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់វេជ្ជសាស្រ្ត។  ការពិនិត្យតាមដាននេះរួមមាន ៖ -ដាក់ទារកក្នុងស្ថានភាពសង្គ្រោះ ដេកផ្ងារ ស្ថានភាពទម្រេតក្បាលខ្ពស់ជាងដងខ្លួន កម្តៅរបស់ទារក និងពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់នូវតំណទុយោប្រសិនបើមាន។ -ប្រភេទគ្រែ ឬគ្រែកូនង៉ែត ត្រូវពិនិត្យក្រែងមានការខ្វះចន្លោះ។  -ពិនិត្យលើស្ថានភាពសំលៀកបំពាក់ ពូក កម្រាលពូក ក្រែងលោគ្របលើមុខទារក។  -តុក្កតាដែលទារកលេង ខ្នើយកើយ ខ្នើយអោប ឬវត្ថុដទៃទៀតដែលអាចជាមូលហេតុធ្វើឲ្យមានការស្ទះដង្ហើម។ --លក្ខខណ្ឌខ្យល់អាកាសនៅក្នុងលំនៅដ្ឋាន កម្តៅក្នុងបន្ទប់ដែលទារកនៅ មុនពេលមានសញ្ញាកង្វះអុកស៊ីសែន ប្រភេទខ្យល់បក់ចេញចូល និងចរន្តខ្យល់ក្តៅ ក្នុងបន្ទប់។  -វត្តមាននៃក្មេងដទៃទៀត ឬមានអ្វីផ្សេងៗទៀត។  -ប្រតិកម្មឆ្លើយតបជាមួយអ្នកថែទាំទារក និងអ្វីៗផ្សេងទៀតដែលមាននៅកន្លែងកើតហេតុ។  នៅក្នុងអគារសង្គ្រោះបន្ទាន់ និងក្រោយព្រឹត្តិការណ៍ដែលមើលឃើញច្បាស់នូវការគំរាមកំហែងអាយុជីវិត គឺត្រូវមានការថែទាំ រួមមាន ការជួយធ្វើឲ្យទារកមានលំនឹងទូទៅ។ អ្នកជំងឺគួរទុកនៅកន្លែងដែលមានម៉ាស៊ីនតាមដានបេះដូង និងចង្វាក់ដង្ហើម រួមទាំងកម្រិតអុកស៊ីសែនក្នុងឈាម។ កង្វះជាតិស្ករក្នុងឈាម អាចនឹងមិនកើតមាន ឬកើតមានភ្លាមៗ ជាមួយជំងឺកង្វះអុកស៊ីសែនដកដង្ហើមលើទារក។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ជា ​គឹមហោ ឯកទេសផ្នែករោគកុមារ   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ហេលស៍ថាម ៖ តើអ្វីទៅជាកម្មវិធី «មិត្តជួយមិត្ត»?  PAL ៖ កម្មវិធី «មិត្តជួយមិត្ត» គឺជាកម្មវិធី មួយដែលបង្កើតឡើងក្រោមគំនិតផ្ដួចផ្ដើមរបស់ឯកឧត្តមសាកលវិទ្យាធិការនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ដ្រសុខាភិបាល ដោយមានបំណងលើកតំកើងភាតរភាព រវាងនិសិ្សតជាសិស្សច្បង នឹងនិស្សិតជាសិស្សប្អូនក្នុងការសិក្សាជាក្រុម។ ដោយមានការចង្អុលបង្ហាញនេះ សមាគមនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្រ្ដ (MSA) បានរៀបរៀងកម្មវិធីសិក្សាបែបទំនើបកម្ម ដែលឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការនិសិ្សត ដែលហៅជាភាសាអង់គ្លេសថា Peer-Assisted Learning (PAL) Program។ ហេលស៍ថាម ៖ តើកម្មវិធីដ៏ពិសេសមួយនេះ មានសមាជិកប៉ុន្មាននាក់ជាស្ថាបនិកដែរ? PAL ៖  ក្រុមស្ថាបនិកនៃកម្មវិធី «មិត្តជួយមិត្ត» ដែលយើងហៅកាត់ថា (PAL)នេះមានចំនួនបីរូបគឺ៖ ១. កញ្ញា ឃឹម ណាំហ្គេច ៖ ជាអនុប្រធានសមាគមនិសិ្សតមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្រ្ដ និងជានិសិ្សតថ្នាក់ឯកទេសចក្ខុរោគ ឆ្នាំទី២  ២. លោក លឹម សេងឃួន ៖ ជាសមាជិកនៃសមាគមនិសិ្សតមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្រ្ដ និងជានិស្សិតឆ្នាំទី៦ក្នុងកម្មវិធីសិក្សាអន្តរជាតិ ៣. កញ្ញា យី វណ្ណារី ៖ ជានិស្សិតអន្តេវិសិក ឆ្នាំទី៧។        ស្ថាបនិកទាំង៣រូបសុទ្ធតែបានបញ្ចប់ការសិក្សាវគ្គគរុកោសល្យ Essential Skills in Medical Education (ESME online course)  ដែលបង្កើតដោយ សមាគមសម្រាប់ការអប់រំវេជ្ជសាស្រ្តនៅអឺរ៉ុប: Association for Medical Education in Europe (AMEE)។ ហេលស៍ថាម ៖ តើ PAL មានចក្ខុវិស័យបែបណាខ្លះដែរក្នុងដំណើរការកម្មវិធីរបស់ខ្លួន? PAL ៖  PAL ដំណើរការដោយផ្តោតលើចក្ខុវិស័យធំៗ ៣រួមមាន៖ •បង្កើនសមត្ថភាពស្វ័យសិក្សារបស់និស្សិត  •បង្កើតបរិយាកាសដែលគាំទ្រដល់ការសិក្សា •បណ្តុះគំនិតឲ្យមានវប្បធម៌ក្នុងការចែករំលែក ហេលស៍ថាម ៖ ដើម្បីសម្រេចឲ្យបាននូវចក្ខុវិស័យខាងលើ តើPAL មានMissionsអ្វីខ្លះ? PAL ៖  សម្រាប់ជំនាន់ទីមួយកន្លងមក ជាមួយនឹងការបង្កើតជាថ្នាក់រៀនមួយសម្រាប់និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៣ ចំនួន ៣០នាក់ ដែលមានរយៈពេល៣ខែ  PALបានត្រៀមបង្កើត ក៏ដូចជារៀបចំនូវ៖ •កម្មវិធីសិក្សាដែលមានលក្ខណៈស្តង់ដា និងបង្កើតនូវបរិយាកាសមួយដែលប្លែកពីបរិយាកាសសិក្សានៅក្នុងថ្នាក់រាល់ដង  •សមត្ថភាពក្នុងការបង្កើនជំនាញអនុវត្ត ចំណេះដឹង និងឥរិយាបថ •ការវាយតម្លៃលើសមត្ថភាពសិក្សា ដើម្បីវាស់វែងទៅលើប្រសិទ្ធភាពនៃកម្មវិធីសិក្សា និងថ្នាក់រៀន  ហេលស៍ថាម ៖ ទាក់ទិននឹងការបង្កើតជាកម្មវិធីនេះឡើង តើPAL ជួបប្រទះនឹងឧបសគ្គ ឬភាពលំបាកអ្វីខ្លះ? PAL ៖  តាមការពិតទៅ កិច្ចការងារអ្វីក៏មានភាពលំបាក និងងាយស្រួលដែរ សម្រាប់កម្មវិធីដ៏ថ្មីស្រឡាងសម្រាប់ការអប់រំវេជ្ជសាស្រ្តនៅកម្ពុជាមួយនេះ ឧបសគ្គជាចម្បង គឺមានតែកង្វះខាតលើ២ចំណុចរួមមាន ៖ •កង្វះធនធានមនុស្ស ៖ ត្រង់នេះ គឺសំដៅលើសមាជិកជារៀមច្បងដែលត្រូវបង្ហាត់បង្ហាញដល់និស្សិត ដោយហេតុថា ពួកគេត្រូវមានទាំងចំណេះដឹងវេជ្ជសាស្រ្ត និងផ្នែកគរុកុសលនៃផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តផងដែរ  •កង្វះធនធានហិរញ្ញវត្ថុ ៖ ជាការចាំបាច់ដែលជួយគាំទ្រដល់ការសិក្សា ពីព្រោះដើម្បីដំណើរការថ្នាក់រៀនក៏មានតម្រូវការឯកសារ និងសម្ភារៈសិក្សាផ្សេងៗសម្រាប់សម្រួលដល់ការសិក្សា។  ហេលស៍ថាម ៖ តើអ្វីខ្លះជាសកម្មភាពធំៗដែលPAL បានរៀបចំឡើង? PAL ៖  នៅក្នុងថ្នាក់រៀនដែលបានយើងបានដំណើរការកន្លងមក មានសកម្មភាពធំៗមួយចំនួនដូចជា ៖ •សកម្មភាពបង្រៀនគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យសិស្សនិស្សិតទាំងអស់មានសមត្ថភាពក្នុងការពន្យល់គ្នាទៅវិញទៅមក •ការសិក្សាជាក្រុមតូចៗ ដើម្បីឲ្យសិស្សអាចចូលរួមសកម្មភាពក្នុងថ្នាក់រៀនបានទាំងអស់គ្នា •ការសិក្សាបង្ហាញត្រាប់ ដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពលើជំនាញអនុវត្ត •បែបបទនៃការសិក្សាដែលផ្ទុយពីអ្វីដែលនិស្សិតធ្លាប់សិក្សានៅក្នុងថ្នាក់រៀន ជាក់ស្តែងដូចជា ការយកមេរៀនទៅមើលនៅផ្ទះ ហើយត្រលប់យកការងារផ្ទះ ឬលំហាត់មកដោះស្រាយក្នុងថ្នាក់វិញ ហេលស៍ថាម ៖ តើសកម្មភាព របស់PAL មានឥទ្ធិពលបែបណាខ្លះដល់ការសិក្សារបស់និស្សិតវេជ្ជសាស្រ្ត ជាពិសេសសិក្ខាកាមដែលបានចូលរួម? PAL ៖  តាមរយៈអ្វីដែលយើងបានធ្វើ យើងគិតថាអ្វីដែលយើងអាចរួមចំណែកជួយដល់ការសិក្សារបស់ពួកគាត់នោះ គឺ ៖ •ការចែករំលែកចំណេះដឹងរវាងនិស្សិត ដែលនេះក៏ស្របជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្រ្តរបស់សាកលវិទ្យាល័យផងដែរ •ការយល់ដឹងពីគន្លឹះ ក៏ដូចជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការសិក្សាតាមរយៈការបង្ហាត់បង្ហាញរបស់រៀមច្បង ដ៏ដូចជាគំរូដែលសិស្សអាចយកទៅអនុវត្តខ្លួនឯងបាន •សមត្ថភាពស្វ័យសិក្សា ដោយផ្លាស់ប្តូរពីវប្បធម៌ដែលពឹងផ្អែកលើសាស្រ្តាចារ្យ មកជាការពឹងពាក់លើខ្លួនឯងវិញ។ ហេលស៍ថាម ៖ សម្រាប់អនាគត តើPAL នឹងមានគម្រោងអ្វីខ្លះបន្ថែមទៀត? PAL ៖  ពួកយើងនឹងបន្តខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀត ដោយសង្ឃឹម និងជឿជាក់ថា យើងនឹងអាច៖ •ពង្រឹងសមត្ថភាពក្រុមរបស់យើងបន្ថែមទៀត ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់និស្សិត និងសាកលវិទ្យាល័យ •ធ្វើឲ្យក្រុមសិក្សានេះមាននិរន្តរភាព ដែលអាចជំនួយដល់និស្សិតជំនាន់ក្រោយៗទៀត •ធ្វើឲ្យកម្មវិធីដែលយើងបានរៀបចំឡើងនេះ ក្លាយជាប្រព័ន្ធសិក្សាដែលអាចជួយដល់និស្សិតគ្រប់ជំនាន់ ហើយបើសិនជាអាច ក៏សង្ឃឹមថា វានឹងក្លាយជាផ្នែកមួយនៃកម្មវិធីសិក្សារបស់សាលាផងដែរ។ ហេលស៍ថាម ៖ ងាកត្រឡប់មកវិស័យសុខាភិបាលនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តើPAL បានរួមចំណែកអ្វីខ្លះ? PAL ៖  ដោយសារតែនិស្សិតក្នុងវិស័យនេះ នឹងក្លាយជាគ្រូពេទ្យ ដែលមានតួនាទីយ៉ាងដ៏ធំធេងមួយក្នុងការព្យាបាលជំងឺ ក៏ដូចជាអ្នកកំណត់ជោគវាសនារបស់អ្នកជំងឺ ហេតុនេះហើយ មូលដ្ឋានគ្រឹះដែលរួមមានការទទួលយកកម្មវិធីសិក្សាដែលដូចមាននៅក្នុងកម្មវិធី «មិត្តជួយមិត្ត» ពិតជាមានសារៈសំខាន់ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានសមត្ថភាពពិតប្រាកដក្នុងការប្រកបវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួននៅថ្ងៃអនាគត។ ហេលស៍ថាម ៖ ជាចុងក្រោយនេះ តើបងៗមានពាក្យសារអ្វីជូនដល់មិត្តនិស្សិតក្នុងផ្នែកដូចបងដែរឬទេ? PAL ៖  តាមការពិតទៅ គឺមានចំណុចជាច្រើន តែក៏សង្ឃឹមថាមិត្តៗនិស្សិតនឹងចងចាំថា ៖ •ការសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត មិនត្រឹមតែផ្តោតទៅជំនាញឯកទេសទេ តែគួរតែពង្រឹងទៅលើឥរិយាបថរបស់យើងទាំងក្នុងការរៀន និងការបង្រៀន •ការចែករំលែក ប្រៀបបានដូចជាការបើកទ្វារទទួលចំណេះដឹង ដូចជាពាក្យដែលគេតែងនិយាយថា «To teach is to learn twice » •ពេលដែលមានបំណងចង់ធ្វើអ្វីមួយ មិនត្រូវខ្វល់ខ្វាយថា អាចធ្វើទៅរួចឬក៏អត់ទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់នោះ ត្រូវដឹងថា អ្វីដែលយើងធ្វើ គឺ វាពិតជាត្រឹមត្រូវ ដូចជាកម្មវិធី «មិត្តជួយមិត្ត» របស់យើងជាឧទាហរណ៍មួយស្រាប់។  

Share

  ១.ជីវិតគ្រូពេទ្យ ព្យាបាលថ្នមថែ យប់ថ្ងៃមិនដែលត្អូញត្អែរ ចង់ឲ្យតែរាស្រ្តខ្មែរបានរស់ អ្នកជម្ងឺធ្ងន់ អត់ធន់ប្រឹងប្រែងសង្រ្គោះ ស្រង់ជីវិតពិតឲ្យរស់ ព្រោះមានឈ្មោះគ្រូពេទ្យ។ ២.នៅពេលមានគ្រោះ របួសមហន្តរាយ ផ្ទះុនូវជម្ងឺទាំងឡាយ តែងខ្វល់ខ្វាយ ចិត្តកាយរំលែក ផ្សងនិងគ្រោះថ្នាក់ បង្អាក់ទប់ស្កាត់រោគប្លែក កុំឲ្យឆ្លងរាលដាលពេក គ្រូពេទ្យប្រឹងអន្តរាគមន៏។ R.​ មិនថាថ្ងៃយប់ ថ្ងៃឈប់ថ្ងៃបុណ្យ គ្រូពេទ្យទន់ភ្លន់រង់ចាំស្វាគមន៏ មិនបានសម្រាក ថ្នមថ្នាក់ជួបជុំគ្រួសារឧត្តម ជួបជំុដូចគេ។ ៣.ទោះបីភ្លៀងខ្យល់ អំពល់យ៉ាងណា ឆ្លងកាត់ព្រៃភ្នំជលសា ទាន់ហេតុការណ៏មិនលំបាកទេ ឲ្យបានជោគជ័យ ផុតភ័យជម្ងឺឥតល្ហែ បងប្អូនរួមឈាមជាតិខ្មែរ ព្យាបាលថែគ្រប់គ្នា។ ..............................ភ្លេង............................... ១.ពង្រឹងសីលធម៏ បានល្អគាប់ភ្នែក ខុសឆ្គងជាយថាហេតុ ជាគ្រូពេទ្យ ញាតិចាំនិន្ទា ប្រមាថមើលងាយ និយាយរាយរាប់គ្រាំគ្រា បងប្អូនពុកម៉ែមីងមា ជួយគាំពារគ្រូពេទ្យផង។ ២.ពង្រឹងសមត្ថភាព រៀងរាបមានឈ្មោះ ជម្នះពាក្យអសុរោះ ពេទ្យទាំងអស់ស្មោះសបេះដូង ទឹកចិត្តគ្រូពេទ្យ អនេកអាណិតកន្លង ប្រៀបដូចឪពុកម្ដាយផង បីត្រកងអ្នកជម្ងឺ។ R.​ សូមញាតិប្រុសស្រី ខន្តីសន្ដោស គ្រូពេទ្យខ្លះខុសលើសល់អ្នកឈឺ តែគ្មានចេតនា ដៀលថាឲ្យឮ ពាក្យល្វីងចត់ឈឺ បានឮនោះអី។ ៣.បេះដូងគ្រូពេទ្យ ទូទាំងរដ្ឋា ធំធេងជ្រៅជាងជលសា តែងមេត្តារក្សាតម្លៃ មិនរើសអើងឡើយ ជួយហើយជីវិតប្រុសស្រី សូមបង្គំលើកម្រាមដៃ ជូនពរជ័យរាស្រ្តខ្មែរ។ និពន្ធទំនុកច្រៀង ៖ លោក​ ហុឹម នភា  ច្រៀងដោយ ៖ លោក​ ចន្ទ័ កាពូន ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុកក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា

Share

ប្រហែលជាធ្លាប់តែឃើញការសិក្សាលក្ខណៈបែបមិនសូវជាactive ហើយក៏ភាគច្រើនប្រហែលជាការសិក្សាដែលពឹងផ្អែកលើសាស្រ្តាចារ្យដែរ...ធ្លាប់គិតដែរទេថា ប្រសិនបើមានភាពសកម្ម និងផ្លាស់ប្តូរជាការពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងវិញ នឹងមានភាពខុសប្លែក និងរស់រវើកបែបណាខ្លះ? សាកចុចមើលសកម្មភាពដែលមាននៅក្នុងកម្មវិធី 《មិត្តជួយមិត្ត》 (Peer-Assisted Learning Program) ដែលហៅកាត់ថា PAL ក្នុងវីដេអូខាងក្រោមនេះ.... អាចចុចត្រង់នេះ ១០ សំណួរ នាំអ្នកឲ្យស្គាល់ពីកម្មវិធីថ្មីប្លែកនៃការសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត «មិត្តជួយមិត្ត»  ដើម្បីស្គាល់អំពីកម្មវិធីពិសេសនេះកាន់តែច្បាស់...

Share

ភាពរីករាយ និងសេចក្តីសុខ គឺជាលទ្ធផលនៃសារធាតុគីមីនៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក។ ខួរក្បាលរបស់មនុស្សយើងមានផ្ទុកទៅដោយសរសៃប្រសាទ រាប់ពាន់លាន ហើយវាមានទំនាក់ទំនងគ្នាតាមរយៈអ្នកបញ្ជូនសារ (សារធាតុគីមី)។ ពេលអ័រម៉ូន dopamine មានកម្រិតខ្ពស់ អ្នកអាចបង្កើតគម្រោងការ និងធ្វើវាបានយ៉ាងល្អ មិនថាការងារ ឬសេចក្តីស្នេហានោះទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកកើតទុក្ខ ឬគ្មានអារម្មណ៍ក្នុងការធ្វើអ្វីនោះទេ សូមអានការពិតមួយចំនួន ដែលទាក់ទងទៅនឹងរបបអាហារ ដែលអ្នកគួរទទួលទាន។   ១ Dopamine ជាសារធាតុគីមី ដែលបញ្ចេញមកពី tyrosine ដូច្នេះ អ្នកអាចញ៉ាំអាហារដូចជា គ្រាប់ល្ពៅ ផ្លែឪឡឹក សណ្តែកខៀវ ផ្លែប៉ោម និងចេក ដើម្បីជួយឲ្យអារម្មណ៍របស់អ្នកស្រស់ស្រាយឡើងវិញ។ ២ ដើម្បីបង្កើនការផលិត dopamine នៅក្នុងរាងកាយរបស់អ្នក ចូរព្យាយាមទទួលទានសូកូឡា គ្រាប់អាល់ម៉ុន ផ្លែប័រ រមៀត និងបន្លែពណ៌បៃតង។ ៣ Dopamine ជួយឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយ ហើយការខ្វះសារធាតុមួយនេះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍មិនសុខ ឬស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការធ្វើអ្វីមួយ។ ៤ ធ្វើដូចម្តេចទើបដឹងថា អ្នកខ្វះសារធាតុមួយនេះ? រោគសញ្ញាដូចជា មិនអាចផ្ចង់អារម្មណ៍ អស់សង្ឃឹម មិនចង់រួមភេទ ខ្វះការលើកទឹកចិត្ត​ អស់កម្លាំង ងងុយគេង គេងមិនលក់ និងខ្ជិល គឺជាសញ្ញាដែលបញ្ជាក់ថា អ្នកខ្វះសារធាតុមួយនេះហើយ។ ពេលខ្លះ អ្នកមិនចង់ញ៉ាំអាហារអ្វីនោះទេ។ ៥ ជាមួយគ្នានេះផងដែរ អ្នកដែលខ្វះសារធាតុមួយនេះ អាចប្រព្រឹត្តនូវអំពើមិនល្អមួយចំនួនរួមមានដូចជា ការរួមភេទ ប្រើប្រាស់ថ្នាំខុសច្បាប់ លេងល្បែង ដើរផ្សារទិញអីវ៉ាន់ និងផឹកស្រាជាដើម។ ៦ ជំនួសឲ្យការញ៉ាំអាហារគ្មានសុខភាពល្អ អ្នកគួរតែញ៉ាំទឹកដោះគោជូរ ឬអាហារសម្បូរប្រូប៊ីយូទិកដើម្បីជួយបង្កើនការផលិត dopamine។ ៧ រមៀត និងតែបៃតង ក៏ល្អសម្រាប់អ្នកខ្វះសារធាតុមួយនេះដែរ៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share
Top