Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

   ក្រួសក្នុងទឹកប្រមាត់ត្រូវបានជួបប្រទះយ៉ាងញឹកញាប់ដែលក្នុងនោះវាអាចកើតមានលើប្រហែលជា ១៥%នៃប្រជាជនលើពិភពលោក។សំណាងល្អ ជាង ៨០% នៃអ្នកជំងឺដែលមានក្រួសក្នុងប្រមាត់ មិនមានលេចចេញជារោគសញ្ញាអ្វីឡើយ ហើយក្រួសអាចនៅក្នុងខ្លួនអ្នកជំងឺរហូតដល់ ២០ឆ្នាំដោយមិនបង្កជារោគសញ្ញា ឬផលវិបាកអ្វីឡើយ ស្របពេលដែលប្រហែល ៥%នៃអ្នកដែលមានលេចចេញជារោគសញ្ញា អាចប្រឈមនឹងផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ ឬរហូតអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត ប្រសិនមិនមានការរកឃើញ និងព្យាបាលបានទាន់ពេលវេលា។        ជាទូទៅ ក្រួសក្នុងថង់ទឹកប្រមាត់អាចរំកិល ឬមានចលនាបានលុះត្រាតែក្រួសនោះស្រាល និងអណ្តែត បានន័យថានៅពេលដែលថង់ទឹកប្រមាត់មានការកន្ត្រាក់ ឬច្របាច់ ពេលនោះគ្រួសអាចរំកិលទៅបិទមុខផ្លូវដែលហូររបស់ទឹកប្រមាត់ជាបន្តបន្ទាប់ ធ្វើឲ្យមានការស្ទះ និងលេចចេញជាផលវិបាកដូចជា៖ • ជំងឺរលាកថង់ទឹកប្រមាត់ (CHOLESISITIS)៖   ជាបញ្ហាជួបញឹកញាប់ជាងគេ ដែលកើតឡើងដោយសារក្រួសធ្លាក់ចុះមកដល់មាត់ច្រករបស់ថង់ទឹកប្រមាត់ នាំឲ្យថង់ទឹកប្រមាត់ស្ទះមិនអាចច្របាច់ទឹកប្រមាត់ចេញបាន។ ផលវិបាកនេះអាចលេចចេញជាបាតុភូតពីរគឺ ទី១ ការរីកធំនៃថង់ទឹកប្រមាត់ ដែលបង្កឲ្យអ្នកជំងឺមានការឈឺចាប់ ទី ២ការរលាកនៃថង់ទឹកប្រមាត់ដែលធ្វើឲ្យហើមជុំវិញបរិវេណនៃថង់ទឹកប្រមាត់ដែលងាយស្រួលធ្វើឲ្យមេរោគជ្រៀតចូល។ • ជំងឺរលាកផ្លូវទឹកប្រមាត់ (ANGIOCHOLITIS) ៖    ជាផលវិបាកដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងគេនៃជំងឺក្រួសក្នុងប្រមាត់។អត្រាស្លាប់ស្ទើរតែ១00%បើមិនមានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។វាកើតឡើងនៅពេលដែលក្រួសតូចៗរបូតធ្លាក់មកស្ទះក្នុងផ្លូវទឹកប្រមាត់។ បាតុភូតនេះនឹងបង្កើតបានជារោគសញ្ញាដូចជា ខាន់លឿង ការឈឺចាប់ក្រោមឆ្អឹងជំនីខាងស្តាំ ឬចុងដង្ហើម និងការឡើងកម្តៅ ឬញាក់។ • រលាកលំពែងស្រួចស្រាវ (PANCREATITISAIGUE)៖    កើតឡើងក្នុងករណីគ្រួសបន្តធ្លាក់ទៅក្រោម និងស្ទះដល់ផ្លូវចេញមកក្រៅរួម (ចេញមកក្នុងពោះវៀន) រវាងផ្លូវទឹកប្រមាត់ និងផ្លូវចេញនៃសារធាតុរបស់លំពែងដែលអាចបង្កជាបាតុភូតពីរទៀតគឺ ការបិទផ្លូវលំពែង ដែលធ្វើឲ្យចេញជារោគសញ្ញានៃការរលាកលំពែង និងជួនកាលវាអាចស្ទះទាំងផ្លូវលំពែងនិងផ្លូវទឹកប្រមាត់រួមគ្នាតែម្តង។ក្នុងករណីរលាកលំពែងគឺតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលដោយថ្នាំនិងការតាមដានព្រោះគ្រួសមាន ទំហំតូច និងអាចរបូតធ្លាក់ចេញមកដោយមិនបាច់មានការព្យាបាលដោយ Endoscopy។ក្នុងករណីចាំបាច់ បើរោគសញ្ញានៅតែមិនធូរស្រាល ឬគ្រួសនៅតែមិនរបូតចេញ ការព្យាបាលដោយ Endoscopy នឹងត្រូវធ្វើឡើង។        លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានរំលឹកជាចុងក្រោយថា បើលោកអ្នកមានការសង្ស័យរោគសញ្ញាមួយចំនួននៃជំងឺគ្រួសថង់ទឹកប្រមាត់ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកមានជំងឺនេះផ្ទាល់ គួរឧស្សាហ៍ជួបពិគ្រោះ ។ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ជំងឺក្រួសថង់ទឹកប្រមាត់  បកស្រាយដោយ ៖  លោកវេជ្ជបណ្ឌិត គី វុត្ថា ប្រធានផ្នែក ថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Share

ជាទូទៅ ថ្នាំសម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមាន ៖ លេប​ និង ចាក់​​​​ ហើយគ្រូពេទ្យ និងចេញវេជ្ជបញ្ជាទៅតាមអ្នកជំងឺម្នាក់ៗ​ (អាចលេប ឬ ចាក់?​​ ប្រភេទថ្នាំអ្វី?) ខាងក្រោមនេះ ជាការរៀបរាប់ខ្លះៗអំពីថ្នាំ សម្រាប់បងប្អូនមិត្តអ្នកអានយល់ដឹងបន្ថែម។ ប្រភេទថ្នាំគ្រាប់សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម 1-Biguanides (Metformine/ Glucophage): សកម្មភាពថ្នាំ : បន្ថយការផលិតជាតិស្ករនៅក្នុងថ្លើម, បង្កើនប្រសិទ្ធភាពធ្វើការអាំង​ស៊ុ​យ​លីននៅសាច់ដុំ ផលរំខាន : ចង្អោរ ឆ្អល់​ឬចុកពោះ ឬ រាគ ហាមប្រើចំពោះអ្នកជំងឺមាន : ខ្សោយតម្រងនោម ថ្លើម និងបេះដូង ជំងឺក្រពះ-ពោះវៀនធ្ងន់ធ្ងរ ផលល្អ : មិនចុះជាតិស្ករជ្រុលនៅពេលប្រើវាតែឯង ធ្វើឲ្យចុះទម្ងន់​ ខ្លាញ់​ និង​បញ្ចុះជាតិស្ករក្រោយអា​ហារ​...។ 2-Sulphonylureas [ Glibenclamide/Gliclazide(Diamicron)/ Glimepiride(Amaryl) ]: សកម្មភាពថ្នាំ : បង្កើនការបញ្ចេញអាំងស៊ុយលីនពីកោសិការបស់លំពែងចូលទៅក្នុងចរន្ដឈាម ផលរំខាន : អាចចុះជាតិស្ករជ្រុល ញ៉ាំច្រើន ឡើងទម្ងន់ តឹងក្រហាយក្រពះ កន្ទួលរមាស់ ហើម ហាមប្រើចំពោះអ្នកជំងឺមាន​: ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី1 ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ​ឬ បំបៅកូនដោយទឹកដោះ ប្រើដោយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះអ្នកជំងឺមានបញ្ហា : តម្រងនោម និងថ្លើម ផលល្អ : បញ្ចុះជាតិស្ករបានល្អ 3-Thiazolidinediones (Pioglitazone) សកម្មភាពថ្នាំ : ជួយបង្កើនថាមពលអាំងស៊ុយលីន ដើម្បីចាប់យកស្ករក្នុងឈាមចូលទៅក្នុងកោសិកាសាច់ដុំ ជាលិកាខ្លាញ់ និងថ្លើម។ កាត់បន្ថយការបញ្ចេញជាតិស្ករពីថ្លើម ផលរំខាន : ឡើងទម្ងន់ ការចាល់ជាតិទឹក ស្លេកស្លាំង និងឈឺក្បាល ហាមប្រើចំពោះអ្នកជំងឺមាន : ខ្សោយបេះដូង ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ឬ បំបៅកូនដោយទឹកដោះ ផលល្អ : មិនធ្វើឲ្យចុះជាតិស្ករជ្រុលនៅ​ពេលប្រើវាតែឯង។ 4-Alpha-Glucosidase inhibitor: Acarbose, Voglibose សកម្មភាពថ្នាំ : ជួយបន្ថយការបឺតស្រូបជាតិស្ករពីចំណីរអាហារនៅក្នុងពោះវៀន ផលរំខាន : រាគរូស​ ឆ្អល់ពោះ ឬ ចុកពោះ ផលល្អ:​ ជួយបញ្ចុះជាតិស្ករក្រោយអា​ហារ​បាន​ល្អ​ 5-DPP4 រឺ GLP1​ (ប្រភេទចាក់)​ inhibitor (Sitagliptin,Linagliptin,Liraglutide, Semaglutide) សកម្មភាពថ្នាំ :​​ បង្កើនការបញ្ចេញអាំងស៊ុយលីន ផលល្អ : មិនធ្វើឲ្យចុះជាតិស្ករជ្រុល​ មិនសូវឃ្លាន ស្រកទម្ងន់​បាន​ល្អ​ ផលរំខាន : អាចមានជំងឺរលាកប្រព័ន្ធដង្ហើមផ្នែកខាងលើ 6-អាំង​ស៊ុ​យ​លីន អាំង​ស៊ុ​យ​លីន​ គឺ​ជា​ថ្នាំ​ចាក់​សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម​  ដែលអាច​បន្ថយ​កម្រិត​ជាតិ​ស្ករ​ក្នុង​ឈាម​របស់​មនុស្ស​។ អាំងស៊ុយលីនមាន ៣ប្រភេទ ដោយអាស្រ័យ​លើវេជ្ជបណ្ឌិត​​នឹងប្រាប់​អ្នកថា តើប្រើនៅ​ពេលណា​? ​​ប្រភេទអ្វី? ចំនួនប៉ុន្មាន?ដែលគួរ​​ប្រើ​អាំង​ស៊ុ​យ​លីន។ នៅ​ពេល​ប្រើ​អាំង​ស៊ុ​យ​លីន​​ យើង​ត្រូវ​គិត​អំពី​ ៖         -របបអាហារដែលយើងគួរបរិភោគ ​         -ការ​ធ្វើ​លំ​ហាត់ប្រាណ​         -កម្រិត​ជាតិ​ស្ករ​ក្នុង​ឈាម ប៉ុន្មាន។ សារសំខាន់ៗរបស់លោកវជ្ជបណ្ឌិត ៖  សូមពុកម៉ែបងប្អូន ពូមីងលោកតាលោកយាយ​អញ្ជីញទៅពិនិត្យពិគ្រោះជំងឺជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតសិន​  មុននឹងទិញថ្នាំតាមឱសថស្ថាននានា ដោយជៀសវាងនូវផលប៉ះពាល់​ និងសុវត្ថិភាពទៅលើសរីរាង្គក្នុង​ ដូចជា តម្រងនោម​​ ថ្លើម បេះដូង។ល។​​ ពីការពិនិត្យពិគ្រោះនេះអ្នកអាចទទូលបាននូវការព្យាបាលមួយដ៏ត្រឹមត្រូវយូរអង្វែងទៅថ្ងៃអនាគត។ សូមអរគុណ! សូមអានអត្ថបទផ្សេងទៀត៖​  ៧​ចំណុច​ ស្វែងយល់លម្អិតពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម  បកស្រាយដោយ ៖  លោក  វេជ្ជបណ្ឌិត នៅ​​​ គីមសាន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម​ និងជំងឺទូទៅប្រចាំនៅ​​​ បន្ទប់ពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ វេជ្ជ.​ នៅ គីមសាន(Diabetes Care Clinic, Phnom Penh)

Share

ពេលវេលាពិតជាដើរលឿនណាស់មួយប៉ប្រិចភ្នែកសោះ នេះជាសប្ដាហ៍ទីមួយនៃខែកញ្ញាហើយក៏ជាពេលដែលត្រូវបូកសរុបលទ្ធផលអត្ថបទប្រចាំសប្ដាហ៍ដែលទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍នៃការអានច្រើនជាងគេ។ ក្នុងនោះ រួមមានដូចខាងក្រោម ៖ Sarahah គួរឲ្យចង់លេង តែក៏គួរឲ្យខ្លាចដែរ!  ស្របពេលដែលវាកំពុងត្រូវបានទទួលការគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំង ដោយមនុស្សភាគច្រើនបានគិតថា វាជាវិធីមួយដ៏ល្អប្រសើរសម្រាប់ការបញ្ចេញនូវមតិយោបល់ ក៏ដូចជាផ្ញើសារក្នុងចិត្តទៅកាន់នរណាម្នាក់ដោយមិនចង់បង្ហាញពីអត្តសញ្ញាណ វាក៏អាចជាអាវុធមួយចាក់ដោតបេះដូងនៃអ្នកប្រើប្រាស់ដែលបានទទួលមតិយោបល់អវិជ្ជមាន ការរិះគន់ ……… និស្សិតពេទ្យណាក៏យល់ថា«រៀនពេទ្យពិបាក»ដែរ តែពួកយើងមិនបោះបង់ឡើយ… នាងខ្ញុំឈ្មោះ តាំង រ៉ូស្សាទេវី  ជាអតីតនិស្សិតផ្នែកឱសថសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល(បញ្ចប់ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ២០១៧) ហើយសព្វថ្ងៃនេះកំពុងបម្រើការងារ មណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រសហគមន៍ (Comunity medical center)ក្រោយពេលដែលបានចូលរៀន ខ្ញុំពិតជាធ្លាប់បានគិតថា ខ្ញុំបានរើសមុខវិជ្ជាខុសដោយសារតែការសិក្សាមានភាពមមមាញឹក និងរវល់ជាខ្លាំង មិនត្រឹមតែមិនសូវបានចូលរួមសកម្មភាពសង្គមប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងត្រូវចំណាយពេលវេលា កម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្តជាច្រើនទៀតផង។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏ខ្ញុំមិនដែលមានអារម្មណ៍ថា ចង់បោះបង់ការសិក្សានោះចោលទេ ដោយសារតែឆ្នាំទី២ និងទី៣ គឺជាឆ្នាំដែលមានការចុះធ្វើការអនុវត្តផ្ទាល់……. រៀនពេទ្យ...ឆ្នាំណាសប្បាយជាងគេ? ឆ្នាំណាពិបាកជាងគេ? គិតរាប់បញ្ចូលទាំងកម្មវិធីសិក្សា សម្ពាធ ពេលវេលា មិត្តភាព កម្រិតលំបាកនៃមេរៀន ភាពមមាញឹក និងកត្តាផ្សេងៗទៀតជាច្រើន សម្រាប់អ្នកផ្ទាល់ តើឆ្នាំមួយណាដែលផ្តល់នូវភាពរីករាយដល់អ្នកជាងគេ? ហើយឆ្នាំណាដែលពិបាកជាងគេ? ហេតុអ្វីដែរ? តោះ! មកអានចម្លើយនៃនិស្សិតចំនួន៩រូបដែលបានផ្តល់កិច្ចសម្ភាសន៍ដល់ក្រុមការងារ… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

(ឯកទេសមហារីក ) ទូច ខាន់ណារ៉ា គ្រួពេទ្យជាអាជីពមួយដែលទទួលការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីសំណាក់មហាជន តែសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ចេះចង់ដឹងបន្តិចបន្តួចពីមុខវិទ្យាវេជ្ជសាស្ត្រ ក្នុងបំណងជួយព្យាបាលសាច់ញាតិតែប៉ុណ្ណោះ និងមនុស្សផងទាំងឡាយរួមទាំងមានឱកាសទទួលបានអាហារូបករណ៍របស់ក្រសួង ខ្ញុំក៏សម្រេចបន្តរៀនមុខវិជ្ជានេះ។ ប៉ុន្តែមហិច្ឆតាខណៈពេលកំពុងរៀន ណាមួយខ្ញុំចូលចិត្តរបកគំហើញថ្មីៗ ព្រមទាំងយល់ឃើញពីកង្វះខាតគ្រួពេទ្យខាងផ្នែកមហារីកនេះផង និងចង់ចូលរួមក្នុងការអភិវឌ្ឍខាងវិស័យមហារីក ស្របពេលដែលអត្រាអ្នកជំងឺកាន់តែកើនឡើង…. (ឯកទេសចក្ខុរោគ) ហួន សំអាត  ដោយសារតែការសម្លឹងមើលឃើញថា ចំនួនគ្រូពេទ្យផ្នែកចក្ខុរោគនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងហាក់ដូចជានៅមានតិចតួចនៅឡើយ ជាក់ស្តែង គឺចំនួនប្រជាជនមានច្រើន ស្របពេលដែលចំនួនគ្រូពេទ្យបែរជាមានតិច។ អ្វីដែលរឹតតែពិសេសនោះ គឺលោកមានការយល់ឃើញថាការធ្វើជាគ្រូពេទ្យផ្នែកចក្ខុរោគនេះអាចជួយឲ្យអ្នកជំងឺដែលមើលមិនឃើញ(ឡើងបាយភ្នែក) ហើយអស់សង្ឃឹម អាចមើលឃើញឡើងវិញ… (ឯកទេសសល្យសាស្រ្ត ជំងឺឆ្អឹង និងបាក់បែក) ឡោ សូយទ្រី សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ការសម្រេចជ្រើសរើសយកមុខជំនាញមួយនេះដើម្បីបន្តការសិក្សាក្នុងកម្រិតក្រោយឧត្តមសិក្សានេះ គឺបណ្តាលមកពីការសម្លឹងមើលឃើញថា នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងផ្ទាល់កំពុងតែមានការប្រឈមខ្លាំងទៅនឹងបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ ដែលត្រូវបានគេគ្រប់គ្នាហៅថា «ឃាតករលេខមួយ» ប្រចាំប្រទេស។ ប៉ុន្តែចំនួនគ្រូពេទ្យជំនាញផ្នែកនេះមិនថានៅទីរួមខេត្តនោះទេ សូម្បីតែនៅរាជធានីភ្នំពេញផ្ទាល់ ក៏ហាក់ដូចជាមិនសូវមានច្រើននៅឡើយទេ ហេតុនេះហើយ ទើបខ្ញុំសង្ឃឹមថាការចូលសិក្សាផ្នែកមួយនេះ នឹងផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំបានចូលរួមចំណែកក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហានេះ ជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យជំនាញដទៃទៀត។ (ឯកទេសបេះដូង​) វ៉េង រតនា​  មូលហេតុក្នុងការជ្រើសរើសយកអាជីពជាគ្រូពេទ្យ និស្សិតវ័យក្មេងមួយរូបនេះបាននិយាយថាការសង្គ្រោះជីវិត និងយកអាសាអ្នកដទៃជារឿងមួយដែលសប្បាយចិត្តសម្រាប់ខ្លួន។ ដូចគ្នានោះដែរ ដោយគិតពីអនាគតគ្រួសារនិងសង្គមផងដែរលោកក៏សម្រេចចិត្តបន្តថ្នាក់ឯកទេសបេះដូងនេះព្រោះតែនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងមានគ្រូពេទ្យឯកទេសបេះដូង និងមានកន្លែងសម្រាប់ថែទាំព្យាបាលជំងឺនេះហើយប៉ុន្តែប្រជាជនខ្មែរយើងមិនបានយល់ដឹងពីបញ្ហាជំងឺបេះដូងច្រើននៅឡើយ និងមិនបាន​ដឹងពីសមត្ថភាពគ្រូពេទ្យក្នុងប្រទេសយើងអាចធ្វើបានដូចពេទ្យនៃប្រទេសជិតខាងដែរ … (ឯកទេសរោគស្រ្តី) វ៉ាន់ សិរីវឌ្ឍនា  ការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសជំនាញមួយនេះមិនមែនជារឿងចៃដន្យ ឬជាការចង់បានតាមមិត្តភក្ដិឡើយ។ កត្តាសំខាន់ពីរយ៉ាងដែលជំរុញឲ្យចាប់ យកជំនាញមួយនេះគឺ ទី១ ដោយសារតែការស្រលាញ់របស់ខ្លួន និងទី២ គឺជាការជំរុញពីក្រុមគ្រួសារ។ ដោយឡែក ដោយសារតែសង្កេតឃើញថា ខ្លួនឯងផ្ទាល់តែងតែយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងចំពោះរាល់មេរៀនដែលទាក់ទងនឹងជំនាញនេះខ្លាំងដូចជា ការអានមេរៀនទុកមុនជានិច្ច ការតាមដាន ក៏ដូចជាភាពសកម្មនៅរាល់​ពេលម៉ោងបង្រៀនរបស់លោកគ្រូអ្នកគ្រូ ក៏ដូចជា​សាស្រ្ដាចារ្យនៅក្នុងថ្នាក់ និងការសាកសួរនូវរាល់ ចម្ងល់ក្រោយពេលបញ្ចប់ការបង្រៀន ជាពិសេសរាល់ពេលទំនេរ សកម្មភាពដែលមិនសូវខកខានគឺ ការស្វះស្វែងរកសៀវភៅ និងឯកសារ អានបន្ថែមក្នុងបណ្ណាល័យឬតាមរយៈអ៊ីនធឺណែត ដើម្បីបំពេញការយល់ដឹងបន្ថែមទាក់ទងនឹងជំនាញដដែលនេះហើយ ទើបមុខជំនាញនេះ ត្រូវបានជ្រើសរើសជាជំនាញនៅថ្ងៃអនាគត។ (ឯកទេសជំងឺលើស្បែក និងកាមរោគ) ប៊ន បូរិ  ព្រោះខ្ញុំគិតថាជំងឺលើស្បែកជាប្រភេទជំងឺមួយ ដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងក្នុងការព្យាបាល ព្រោះជំងឺខ្លះស្តែងចេញជារោគសញ្ញាសើស្បែកស្រដៀងគ្នា ឯជំងឺសើស្បែកខ្លះ ទៀតកើតឡើងដោយសារជំងឺនៃសរីរាង្គដទៃ ដូច្នេះវាទាមទារ ឲ្យប្រទេសយើងត្រូវការក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសើស្បែកនេះ ដើម្បីផ្តល់សេវាព្យាបាលក៏ដូចជាការថែទាំ និងការអប់រំដល់ពួកគាត់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រមទាំងដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយការចំណាយប្រាក់កាស របស់ពួកគាត់ក្នុងការស្វែងរកសេវាព្យាបាលនៅខាងក្រៅប្រទេស។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តចង់ក្លាយជាសមាជិកនៃក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសសើស្បែកនេះ ព្រោះវាជាមុខជំនាញ ដែលខ្ញុំស្រលាញ់ចូលចិត្ត ក៏ដូចជាផ្តល់ឱកាសសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការបម្រើដល់សង្គមរបស់យើងផ្ទាល់តែម្តង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការថប់អារម្មណ៍(Anxiety) ការព្រួយចិត្ត(Worry) និងការតានតឹងអារម្មណ៍(Stress) ក្លាយជាបញ្ហាប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សទូទៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ជាធម្មតា អ្នកមានការថប់អារម្មណ៍​ ឬការតានតឹងអារម្មណ៍ មិនមែនសុទ្ធតែចាំបាច់ត្រូវតែរកជំនួយពីអ្នកឯកទេសចិត្តសាស្ត្រនោះទេ ហើយក៏មិនមែនមានន័យថា អ្នកនោះមានជំងឺដែរ។ តាមការពិតការថប់អារម្មណ៍ គឺជាសញ្ញាណដាស់តឿនអ្នកឲ្យដឹងថា អ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ឬស្ថានភាពលំបាកខាងផ្លូវចិត្ត។ បើមិនមានការថប់អារម្មណ៍នោះទេ អ្នកពុំមានសមត្ថភាពប្រមើលមើលពីស្ថានភាពលំបាក និងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហានោះដែរ។ ដើម្បីឲ្យលោកអ្នកប្រិយមិត្តអ្នកអានយល់កាន់តែច្បាស់ពីអត្ថន័យនៃការថប់អារម្មណ៍ និងការខ្លាចឲ្យកាន់តែច្បាស់មានដូចខាងក្រោម ៖          ការថប់អារម្មណ៍ នឹងក្លាយជាបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរណៅពេលដែលមានសភាពរ៉ាំរ៉ៃ និងសំខាន់ដល់ការរស់នៅប្រចាំរបស់យើង ហើយរំខានសមត្ថភាពបំពេញការងាររបស់យើង។  អ្នកដែលមានការថប់អារម្មណ៍រ៉ាំរ៉ៃមានសញ្ញាណដូចខាងក្រោម៖ ·តឹងណែនសាច់ដុំ ·មានសភាពអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ ·ខ្សោយការចងចាំ ឬភ្លេចភ្លាំងច្រើន ·បែកញើសបាតដៃ ·អារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ឬច្របូកច្របល់ ·ពុំមានអារម្មណ៍ស្ងប់ ·មានទុក្ខព្រួយជានិច្ច ·ដកដង្ហើមខ្លីៗ​ដាច់ៗ ·ញ័របេះដូង ឬជីពចរដើរញាប់ ·ធ្វើទុក្ខក្រពះ ·ខ្សោយការផ្ចង់អារម្មណ៍។     ជាចុងក្រោយ អ្នកគួររក្សា ឬការគ្រប់គ្រងការគិតរបស់លោកអ្នកឲ្យបានល្អប្រសើរចៀសវាងការគិតហួសកម្រិតមួយ។ មួយវិញទៀត ការសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ ការបរិភោគត្រឹមត្រូវ​ការហាត់ប្រាណជាដើម ពិតជាបានបន្ថយនៃបញ្ហាផ្លូវចិត្តនេះបានច្រើនផងដែរ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ បញ្ហាថប់អារម្មណ៍  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ជាមួយនឹងកំណើននៃអត្ថបទដែលធ្វើការចែករំលែកពីសំណាក់សមាជិកនៃសហគមន៍ ហេលស៍ថាមជាបន្តបន្ទាប់ ក៏ដូចជាការចែករំលែកពីក្រុមអ្នកនិពន្ធ យើងក៏ឃើញមានកំណើននៃអ្នកចូលអានអត្ថបទនៅក្នុងគេហទំព័ររបស់យើងដែរ។ សម្រាប់ខែសីហានេះ យើងសង្កេតឃើញថា អត្ថបទដែលមានភាពពេញនិយមភាគច្រើនជាប្រភេទការចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃការសិក្សា ក៏ដូចជាអាជីវកម្មក្នុងវិស័យសុខាភិបាល អមជាមួយនឹងប្រភេទជំងឺដែលប្រជាជនកម្ពុជាចាប់អារម្មណ៍រួមមានដូចជា រលាកសន្លាក់ឆ្អឹង បញ្ហាពុលថ្លើមជាដើម។ នៅក្នុងចំណោមអត្ថបទជាច្រើន មានអត្ថបទ៣ដែលមានចំនួនអ្នកចូលអាន និងចែករំលែកច្រើនជាងគេដែលក្នុងនោះមានដូចខាងក្រោម ៖ ១៥ចំណុច ដែលអ្នកនឹងយល់ប្រសិនបើអ្នកជានិស្សិតពេទ្យ ជាក់ស្តែងណាស់ ជីវិតជានិស្សិតពេទ្យ នរណាក៏ដឹងហើយថា មិនដូចនឹងដំណើរជីវិតនៃនិស្សិតផ្នែកដទៃនោះទេ គឺដល់ថ្នាក់មានអ្នកខ្លះក៏ស្ញប់ស្ញែងនឹងពួកគាត់ ហើយអ្នកខ្លះក៏តែងតែគោរព និងឲ្យតម្លៃដល់ពួកគាត់ជាមួយនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែងជំនះនូវរឿងរ៉ាវផ្សេងៗក្នុងការសិក្សានៃវិស័យសុខាភិបាលនេះ។ លោកអ្នកប្រហែលជាឃើញស្នាមញញឹម និងភាពអស្ចារ្យរបស់ពួកគាត់ក្នុងពេលប្រកបវិជ្ជាជីវៈ តែលោកអ្នកប្រហែលជាមិនបានដឹងទេថា នៅពីក្រោយនោះ តើមានអ្វីខ្លះកើតឡើង? ជាពិសេសក្នុងពេលសិក្សា តើនិស្សិតពេទ្យបានជួបប្រទះនឹងរឿងរ៉ាវបែបណាខ្លះ? ហើយក្នុងចំណោមចំណុចទាំង១៥នេះ តើនិស្សិតពេទ្យគិតថាត្រូវចំពោះខ្លួនឯងដែរឬទេ? ហេតុអ្វីបានជាគេលើកយកមិកនិយាយថា មានតែនិស្សិតពេទ្យទេដែលយល់? ម្ចាស់ពានរង្វាន់សហគ្រិនវ័យក្មេងឆ្នើមឆ្នាំ២០១៧ «និស្សិតពេទ្យមិនគួរចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សាភ្លាមៗ»   លោកទន្តបណ្ឌិត ទិត ហុងយឺ នាយកមន្ទីរពេទ្យ ទន្តសាស្ត្ររំចង់ ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកទន្តបណ្ឌិតក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥នៃមហាវិទ្យាល័យទន្តវទនសាស្ត្រ និងបានបន្តការសិក្សាផ្នែកដាំបង្គោលធ្មេញ និងបញ្ចប់ថ្នាក់អនុបណ្ឌិតជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យ Frankfurt ក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង់ (២០១៤) ដែលទើបតែបានទទួលជ័យលាភីជាម្ចាស់ពានរង្វាន់សហគ្រិនវ័យក្មេងឆ្នើមឆ្នាំ២០១៧ បានផ្តល់កិត្តិយសចែករំលែកពីបទពិសោធន៍នៃដំណើរជីវិតជាអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលមួយរូបជូនដល់និស្សិតជំនាន់ក្រោយជាពិសេសនិស្សតិពេទ្យដែលមានបំណងបើកអាជីវកម្មដោយខ្លួនឯងនាពេលអនាគត។ ជាមួយនឹងការមើលឃើញពីកង្វះខាតនិងការយល់ពីតម្រូវការពិតប្រាកដរបស់អ្នកជំងឺ  លោកបានធ្វើការវិវឌ្ឍខ្លួនពីអ្នកបច្ចេកទេសទៅជាសហគ្រិនដែលមានភាពជោគជ័យម្នាក់ក្នុងវិស័យសុខាភិបាល… មូលហេតុនៃជំងឺរលាកសន្លាក់មិនមែនមានត្រឹមតែការលើសជាតិអាស៊ីត ជំងឺរលាកសន្លាក់បង្កការប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធសាច់ដុំ និងឆ្អឹង ជាពិសេសនៅត្រង់គន្លាក់ឆ្អឹង ហើយវាគឺជាមូលហេតុចំបងដែលធ្វើឲ្យមនុស្សពិការអវៈយវៈដៃជើង​ក្នុងចំណោមមនុស្សវ័យជាង​៥០ឆ្នាំនៅក្នុងបណ្តាលប្រទេសរីកចម្រើនផ្នែកឧស្សាហកម្ម។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ លោកសាស្ត្រចារ្យ លី ជាតិតា  វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ជំងឺរលាកសន្លាក់ និងសាច់ដុំ និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺទូទៅ និងសន្លាក់នៅឯមន្ទីរពេទ្យ មិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត បានបញ្ជាក់ផងដែរថា «ជំងឺនេះក៏ជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពជីវិតរបស់មនុស្ស  ហើយបណ្តាលឲ្យមានការលំបាកក្នុងការប្រកបការងារចិញ្ចឹមជីវិត និងបង្កការរំខានដល់សតិអារម្មណ៍»…  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

គ្រប់គ្នាគង់តែចៀសមិនផុតពីការមានបញ្ហាលើស្បែកតាមរូបភាពណាមួយ មិនថាស្រាល ឬក៏ធ្ងន់។  ចំពោះបញ្ហាតូចល្មមខ្លះ មិនគួរជាកង្វល់រាល់ពេលដែលអ្នកជួបម្តងហើយម្តងទៀតនោះទេ ព្រោះការពិត វាជាអ្វីដែលអ្នកក៏អាចជួយខ្លួនឯង និងអ្នកជុំវិញដោយមិនបាច់អ្នកជំនាញបាន។ តែផ្ទុយទៅវិញ អ្នកត្រូវប្រាកដថាវិធីដែលអ្នកប្រើប្រាស់គឺត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាព មិនដូច្នេះទេ អ្នកមុខជាត្រូវការអ្នកជំនាញវិញជាមិនខាន។ ការរលាកដោយកម្តៅថ្ងៃ នៅក្រោមកម្តៅថ្ងៃយូរអាចបង្កឲ្យស្បែកឡើងក្រហម   និងមានភាពក្តៅក្រហាយ ដែលនេះជាអាការៈនៃការរលាកស្បែក។ វាជាការរលាកផ្នែកសើ-ស្បែកដែលវិធីងាយៗខាងក្រោមអាចជួយបាន៖ •ការប្រើដុំទឹកកក ឬបន្ទះកន្សែងត្រជាក់ស្អំលើកន្លែងរលាកភា្លមៗ ឬងូតទឹកត្រជាក់ ដើម្បីបន្ថយភាពក្តៅនៅកន្លែងដែលមានការរលាក។ បើសិនអាច អ្នកគួរតែផ្អាកប្រើផលិតផលសម្រាប់សម្អាតខ្លួនមួយរយៈសិន ចៀសវាងការធ្វើឲ្យស្បែកកាន់តែរលាកខ្លាំង •បន្ទាប់មកប្រើប្រាស់ឡេដែលមានសារជាតិប្រទាលកន្ទុយក្រពើ  ដោយសារវាមានជាតិ លីដូកាអ៊ីនដែលអាចជួយបំបាត់ការឈឺចាប់  ឬប្រើវីតាមីនE ក្រោមទម្រង់ជាប្រេងក៏បាន ដោយសារវាមានសារជាតិប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ពូកែសម្រាប់ជួយបន្ថយអាការៈហើម និងឈឺចាប់។ •ប្រសិនបើមិនមានរូបមន្តខាងលើ អ្នកអាចប្រើចំនិតស្តើងៗនៃត្រសក់ ឬដំឡូងបារាំងបិតលើកន្លែងដែលរលាកក៏បាន។ ការរលាកផ្សេងៗ អាចជាការរលាកដោយទឹកក្តៅ  ឬភ្លើងជាដើម ដែលវាមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរជាងការរលាកដោយកម្តៅថ្ងៃ។ បើមានរលាកបែបនេះគួរតែដោះសម្លៀកបំពាក់ និងគ្រឿងអលង្ការនានាចេញដើម្បីងាយព្យាបាល។ ការកាត់បន្ថយអាការៈនេះអាចធ្វើឡើងដោយ៖ •ប្រើទឹករ៉ូប៊ីណេបាញ់លើកន្លែងរលាកឲ្យបានយូរ តែបើមិនមានទេ អ្នកអាចប្រើទឹកដោះគោ ឬទឹកតែក៏បាន •បន្ទាប់មកលាងសម្អាតកន្លែងដែលរលាកជាមួយទឹកស្អាត និងលាបពពួកជែលដែលអាចផ្តល់ភាពត្រជាក់ និងបំបាត់ការឈឺចាប់នៅត្រង់កន្លែងនោះ ករណីមិនមានរបួសចេញឈាម •បើកន្លែងរលាកឡើងពង  គួរយកម្ជុលសម្លាប់មេរោគស្អាតដើម្បីចាក់យកទឹកចេញ •ករណីមានការរលាត់ស្បែក ត្រូវប្រើផលិតផលសម្លាប់មេរោគ និងប្រើបង់រុំការពារមេរោគ។ របួសតូចៗ ជាការមុតដោយកាំបិត ឬមុតលើស្បែកមានលក្ខណៈស្រាល។ ដូចនេះអ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើគឺ៖ •ដំបូង អ្នកត្រូវលាងដៃឲ្យបានស្អាត រួចលាងមុខរបួសដោយទឹកស្អាត និងសាប៊ូ (អ្នកមិនចាំបាច់ប្រើទឹកសម្លាប់មេរោគទេប្រសិនវាមិនមែនជាមុខរបួសធំ) •ត្រូវឃាត់ឈាមដោយប្រើកំណាត់ស្អាត   ឬកំប្រេស(គួរប្រើប្រភេទសំណាញ់ដែលមិនស្អិតជាប់របួស)សង្កត់លើមុខរបួស (អាចប្រើកំណាត់២ ឬ៣ស្រទាប់ប្រសិនបើហូរឈាមច្រើន) •រួចប្រើបង់ការពារការឆ្លងមេរោគ   ជាពិសេសត្រង់កន្លែងដែលងាយកកិតដោយសម្លៀកបំពាក់ ឬត្រូវទឹក •ប្តូរបង់បិទជារៀងរាល់ថ្ងៃ ឬ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ •អ្នកអាចប្រើក្រែមសម្លាប់មេរោគ (ថ្នាំផ្សះ) លាបត្រង់មុខរបួស មុនពេលប្រើរុំកំប្រេស ឬបិតបង់រុំ ដើម្បីការពារការឆ្លងរោគ និងរក្សាសំណើមនៅត្រង់នោះផងដែរ។ សត្វល្អិតខាំ ឬកន្ទួលរមាស់ផ្សេងៗ ពេលមានកន្ទួលរមាស់ផ្សេងៗ ត្រូវចៀសវាងការអេះដែលធ្វើឲ្យរបកស្បែក ឬបង្កជាដំបៅផ្សេងៗ។ អ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើគឺបំបាត់ការរមាស់តាមរយៈ៖ •ប្រើស្លឹកជីអង្កាមបុកបិតលើកន្លែងដែលរមាស់ •ប្រើឡេ ក្រែម ឬស្រៃ្ពយន៍បាញ់ដែលមានជាតិម៉ង់តុល(Menthol) ឬក្រូតាមីតុន (Crotamiton) ដើម្បីឲ្យស្បែកត្រជាក់ និងបំបាត់រមាស់ •អាចប្រើឱសថប្រភេទAntihistamine ដើម្បីបំបាត់រមាស់ដែលបណ្តាលមកពីការអាល្លែកហ្ស៊ីផ្សេងៗ។ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ពីខាងលើ   ថ្វីត្បិតបញ្ហាទាំងនេះជាការប៉ះពាល់លើស្បែកកម្រិតស្រាល ប៉ុន្តែអ្នកគប្បីចេះពីរបៀបដោះស្រាយដ៏ងាយៗនេះ ព្រោះអ្នកគង់នឹងប្រើប្រាស់វានៅពេលណាមួយ ដើម្បីជាជំនួយសម្រាប់ខ្លួនឯង ក៏ដូចជាសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

តើប្រិយមិត្តអ្នកអានជាមិត្តនារីក៏ដូចជាសុភាពបុរសទាំងឡាយប្រាថ្នាចង់បានសក់ដែលរឹងមាំ ភ្លឺរលើបរលោង និងស្រស់ស្អាតដែរឬទេ? ប្រសិនបើចម្លើយរបស់អ្នក គឺយល់ព្រមនោះ អ្នកគួរតែមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ក្នុងការថែទាំសរសៃសក់របស់អ្នក។ អ្នកមិនត្រូវធ្វេសប្រហែសសូម្បីតែទង្វើប្រចាំថ្ងៃមួយចំនួន រួមមានទាំងការកក់សក់ ឬការធ្វើម៉ូតសក់ផ្សេងៗផងដែរ។ មានសកម្មភាពខ្លះបង្កភាពផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពសក់របស់អ្នក ដែលអ្នកអាចនឹងមិនដឹង ឬមិនចាប់អារម្មណ៍។ តាមដានជាមួយហេលស៍ថាមទាំងអស់គ្នា ដើម្បីចង់ដឹងថាតើមានចំណុចខុសឆ្គងអ្វី ដែលលោកអ្នកបានធ្វើដែរឬទេ? ១ មិនសិតសក់ មុនពេលកក់សក់   សក់របស់យើងខ្សោយជាងគេ ពេលដែលវាសើម ដោយសារតែពេលសក់សើម គឺងាយនឹងជំពាក់។ ហេតុនេះហើយ ដើម្បីចៀសវាងការប្រទាក់ឆ្វាក់សក់នោះ អ្នកគួរតែសិតសក់ជាមុនសិន។ ប្រសិនបើអ្នកចង់សិតសក់នៅពេលងូតទឹកនោះ អ្នកត្រូវប្រើប្រាស់សាប៊ូបន្ទន់សក់(conditioner) ហើយធ្វើការច្បូតសរសៃសក់ដោយប្រើម្រាមដៃសិន បន្ទាប់មកប្រើក្រាស់សិតសក់ដែលមានធ្មេញធំ មុននឹងធ្វើការលាងសំអាត។ ២ សិតតែផ្នែកចុងសក់ អ្នកប្រហែលជាលឺគេនិយាយថាការសិតសក់ច្រើនពេអាចនឹងបំផ្លាញសុខភាពសក់ ប៉ុន្តែជាតិប្រេងពីធម្មជាតិដែលនៅនឹងស្បែកក្បាលរបស់អ្នក ជាសាប៊ូបន្ទន់ដែលល្អជាងគេបំផុត។ ដូច្នេះហើយ អ្នកគួរប្រើប្រាស់ក្រាស់សិតសក់ដែលធ្មេញឈើ ធ្វើការសិតពីគល់សក់ដល់ផ្នែកខាងចុងសក់ ដើម្បីម៉ាស្សាស្បែកក្បាល ក៏ដូចជាសម្រួលដល់ដំណើររត់របស់ឈាម និងការលូតលាស់របស់សក់។ ៣ មិនសូវសម្អាតសក់ សក់ភាគច្រើននឹងភាពល្អប្រសើរអ្វីទេពីការសំអាតសក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ការសម្អាតសក់ញឹកញាប់ និងខ្លាំងពេក នឹងជម្រះជាតិប្រេងដែលមានគុណប្រយោជន៍របស់ស្បែកក្បាលរបស់អ្នក ហើយធ្វើឲ្យសក់ស្រអាប់ និងមើលទៅមិនរស់រវើកដូចសក់ធម្មជាតិ។ ធ្វើការកក់ ឬលាងសម្អាតសក់ឲ្យបានញឹកញាប់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនបានប្រើប្រាស់ផលិតផលថែរក្សាសក់ច្រើនពេកនោះទេ អ្នកអាចគ្រាន់តែលាងសក់ជាមួយនឹងទឹកធម្មតា ឬ ប្រើសាប៊ូអប់ធម្មតាក៏បាន។ ៤ កំហុសក្នុងការបន្ទន់សក់ អ្នកក៏ប្រហែលជាធ្លាប់លឺគេនិយាយថា ការបន្ទន់ផ្នែកខាងចុងសក់នឹងជួយការពារបង្ការភាពច្បត់ ប៉ុន្តែសម្រាប់មិត្តនារីដែលមានសក់ស្តើង គេគួរតែបន្ទន់សក់តាំងពីគល់ផងដែរ ព្រោះសក់របស់ពួកគេងាយប្រឈមនឹងការជ្រុះ ឬខូចទម្រង់ជាងគេ។ តែការបន្ទន់ជ្រុលពេក ក៏មិនជាទង្វើមួយល្អដែរ ដូច្នេះហើយ អ្នកគួរប្រើប្រាស់វាក្នុងបរិមាណមួយគ្រប់គ្រាន់បានហើយ។ អ្វីដែលអ្នកត្រូវចងចាំមួយទៀតនោះ គឺត្រូវតែលាងសម្អាតវារហូតដល់ជ្រះអស់ និង សាប៊ូអប់ឲ្យបានញឹកញាប់ផងដែរ។ ៥ ត្រដុស ឬជូតសក់ជាមួយនឹងកន្សែងខ្លាំងៗពេក ការត្រដុសសក់ខ្លាំងពេកជាមួយនឹងកន្សែង អាចនឹងធ្វើឲ្យស្បែកក្បាលឡើងគគ្រាត ហើយសក់ទៀតសោតក៏ស្រអាប់ រួញ ឬកណ្តាញ់ ហើយងាយនឹងជ្រុះក៏ដូចជាខូចខាត។ ហេតុនេះហើយ អ្នកគួរតែធ្វើការផ្តិតសក់តិចៗជាមួយនឹងកន្សែងហើយយកម្រាមដៃគ្រវីសរសៃសក់ថ្នមៗ។ បើទោះជាវាត្រូវការពេលយូរបានស្ងួត តែវានឹងពង្រឹងសុខភាពសក់របស់អ្នក។ ៦ មិនបានប្រើប្រាស់ផលិតផលការពារកម្តៅ យើងគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងហើយថា កម្តៅជាកត្តាទីមួយដែលបង្កជាផលប៉ះពាល់ដល់សក់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនចង់រស់នៅដោយគ្មានការផ្លំសក់ ការរមូរសក់ ឬការកៀបបសក់ទេនោះ អ្នកចាំបាច់ត្រូវប្រើប្រាស់ផលិតផលការពារកម្តៅ ដើម្បីជារនាំងការពារសរសៃសក់ និងធ្វើឲ្យស្បែកក្បាលទន់ល្មើយ។ មុននឹងចាប់ទាញម៉ាស៊ីនមកផ្លំសក់ អ្នកគួរទុកពេលឲ្យសក់ប្រែជានៅសើមតិចៗសិន (ប្រើម្រាមដៃគ្រវីសក់តិចៗ ដើម្បីឲ្យឆាប់ស្ងួត) ហើយប្រើប្រាស់កម្រិតក្តៅល្មម(warm) ជាជាងការប្រើប្រាស់នៅកម្រិតក្តៅខ្លាំង(hot)។ ៧ ប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនកៀប ទាំងសក់មិនទាន់ស្ងួតសព្វ សក់សើម និងម៉ាស៊ីនកៀបមិនត្រូវធាតុគ្នានោះទេ។ ម៉ាស៊ីនកៀបរួញ ឬកៀបត្រង់ នឹងបង្កើតកម្តៅដល់គល់នៃសរសៃសក់ ហើយធ្វើឲ្យវាចុះខ្សោយ ហើយងាយរងការខូចខាត។ សក់ត្រូវតែស្ងួតទាំងស្រុង មុននឹងប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនកៀបផ្សេងៗ បើទោះជាអ្នករវល់យ៉ាងណាក៏ដោយ។ ៨ ប្រើប្រាស់ស្ព្រាយ៍បាញ់សក់ មុននឹងចាប់ម៉ូត តើលោកអ្នកធ្លាប់លឺសម្លេង«ឈីកឈីក» (ដូចពេលខ្លាញ់ស្រក់ចុះក្នុងភ្លើង ពេលអាំងសាច់) ដែរឬទេ? ជាតិអាល់កុលនៅក្នុងស្រ្ពាយ៍បាញ់សក់នឹងមានប្រតិកម្មដូចគ្នាជាមួយនឹងកម្តៅ។ ដូចនេះហើយ អ្នកត្រូវតែប្រើប្រាស់វា បន្ទាប់ពីកៀបសក់រួច។ ៩ ម៉ូតសក់ដែលត្រូវធ្វើការសាប់សក់ ដើម្បីកម្មវិធីជប់លៀងខ្លះ អ្នកប្រហែលជាធ្វើម៉ូតសក់ស្អាតៗប្លែកៗ ដែលតម្រូវឲ្យមានការសាប់សក់ ដើម្បីឲ្យមើលទៅប៉ោងស្អាត ឬក្រាស់។ ប៉ុន្តែការធ្វើបែបនេះញឹកញាប់ពេក  នឹងបំផ្លាញដល់ស្បែកក្បាលស្រទាប់ខាងលើ ហើយសក់ទៀតសោតក៏ប្រឈមនឹងការជ្រុះ និងខូចផងដែរ។ ១០ គិតថាអាចស្រោចស្រង់សក់ដែលបែកចុងបាន មិត្តនារីខ្លះប្រហែលជាគិតថាមានវិធីដែលអាចជួយស្រោចស្រង់សក់របស់ខ្លួនដែលបានបែកចុងរួចទៅហើយ តែវាមិនមែនជាការពិតទេ។ វិធីតែមួយគត់ដែលអាចដោះស្រាយបញ្ហានេះបាន គឺការបង្ការកុំឲ្យសក់របស់អ្នកបែកចុង តាមរយៈការចៀសវាងការកក់សក់ញឹកញាប់ពេក ការជូត ឬញីសក់ខ្លាំងៗពេក ប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនកៀបមិនត្រឹមត្រូវ ជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកក៏អាចធ្វើការកាត់សក់នោះចេញក៏បាន។ ដើម្បីបិទបាំងរូបភាពបែបចុងជាបណ្តោះអាសាន្ន អ្នកអាចប្រើប្រាស់ផលិតផលដែលមានផ្ទុកនូវក្រមួនឃ្មុំ ឬជាតិសេរ៉ូមដែលមានប្រេងargan ដើម្បីបន្ទន់សក់បែបចុងនោះ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

កាហ្វេ គឺជាភេសជ្ជៈម៉្យាងដែលមានគុណប្រយោជន៍ជាច្រើន និងមានរសជាតិឈ្ងុយឆ្ងាញ់។ សព្វថ្ងៃនេះ មានមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តទទួលទានកាហ្វេបន្ទាប់ពីអាហារពេលព្រឹករួច ប៉ុន្តែពុំមានមនុស្សច្រើនទេដែលចេះទទួលទានកាហ្វេ ដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ។ តើយើងត្រូវទទួលទានកាហ្វេរបៀបណាដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ? ដើម្បីឲ្យជ្រាបកាន់តែច្បាស់ ហេលស៍ថាមសូមធ្វើការណែនាំដូចខាងក្រោម៖ មិនត្រូវទទួលទានកាហ្វេបន្ទាប់ពីម៉ោង ២រសៀល កាហ្វេមានផ្ទុកជាតិកាហ្វេអ៊ីន ដែលវាជាអ្នកភ្ញោចទៅលើខួរក្បាល។ នេះគឺជាមូលហេតុចម្បងមួយដែលធ្វើឲ្យយើងចូលចិត្តទទួលទានកាហ្វេ។ ជាតិកាហ្វេអ៊ីនអាចឲ្យយើងមានថាមពលខ្លាំង និងជួយឲ្យយើងមានស្មារតី នៅពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍ថាអស់កម្លាំង។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាយើងក្រទទួលទានកាហ្វេពេកនៅពេលថ្ងៃ វាអាចរំខានទៅដល់ដំណេករបស់យើង ហើយការដែលគេងបានតិចអាចបង្កបញ្ហាជាច្រើនដល់សុខភាពរបស់យើងផងដែរ។ មិនត្រូវដាក់ស្ករក្នុងកាហ្វេរបស់អ្នក វាជាការងាយស្រួលណាស់ក្នុងការប្រែក្លាយរសជាតិកាហ្វេទៅជាអ្វីដែលអ្នកចូលចិត្ត ដោយគ្រាន់តែបន្ថែមស្ករចូលទៅក្នុងនោះ។ ប៉ុន្តែ ស្ករគឺជាគ្រឿងផ្សំដ៏អាក្រក់ក្នុងរបបអាហារសម័យថ្មី។ ដូច្នេះ បើសិនជាអ្នកមិនអាចខ្វះជាតិផ្អែមក្នុងកាហ្វេរបស់អ្នកបានទេ សូមប្រើប្រាស់ស្ករធម្មជាតិ។ ជ្រើសរើសម៉ាកដែលមានគុណភាព ដូចជាអាហារដទៃទៀតដែរ គុណភាពនៃផលិតផល គឺអាស្រ័យទៅលើសង្វាក់ផលិតកម្ម និងការដាំដុះរបស់វា។ គ្រាប់កាហ្វេត្រូវបានបាញ់ដោយថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជាច្រើនដែលមិនគួរជ្រើសរើសយកមកប្រើឡើយ។ដោយសារតែមូលហេតុនេះហើយ យើងគួរតែជ្រើសរើសយកកាហ្វេសរីរាង្គនៅពេលដែលស័កិ្ដសម។ មិនត្រូវប្រើប្រាស់ជាតិផ្អែមសិប្បនិមិ្មត ការដាក់ជាតិផ្អែមសិប្បនិម្មិតចូលក្នុងកាហ្វេអ្នកជំនួសស្ករ វាមើលទៅដូចជាគំនិតល្អដោយសារតែវាគ្មានកាឡូរី។ ប៉ុន្តែមានអំណះអំណាងមួយចំនួនមិនគាំទ្រគំនិតនេះទេ។ ក្នុងការស្រាវជ្រាវជាច្រើនដែលទាក់ទងនឹងជាតិផ្អែមសិប្បនិមិ្មតអាចធ្វើឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើន។ ចៀសវាងផលិតផលមានខ្លាញ់ទាប និងក្រែមសិប្បនិមិ្មត ផលិតផលដែលមានជាតិខ្លាញ់ទាប និងក្រែមសិប្បនិមិ្មតដែលអ្នកប្រើប្រាស់មិនមែនបានមកពីធម្មជាតិ ដូច្នេះវាអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព។ ការសិក្សាបង្ហាញថាផលិតផលដែលមានជាតិខ្លាញ់អាចកាត់បន្ថយ គ្រោះថ្នាក់ក្នុងការកើតជំងឺធាត់។ បន្ថែមកាកាវចូលទៅក្នុងកាហ្វេរបស់អ្នក កាកាវមានសារធាតុប្រឆាំងនឹងអុកស៊ីតកម្មដែលមានសារប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាព វាអាចកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់នៃ ការកើតជំងឺបេះដូង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ធ្មេញជាផ្នែកធំមួយនៃសម្រស់ធម្មជាតិរបស់់មនុស្សគ្រប់រូប ហើយពេលខ្លះវាពិតជាមានភាពទាក់ទាញចំពោះមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ ដោយសារតែមានបញ្ហាតិចតួចនៃសុខភាពមាត់ធ្មេញ ទើបឲ្យមនុស្សមួយចំនួនពុំបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅវិញ។ជំងឺអញ្ចាញធ្មេញ ឬ Periodontitis ជាការឆ្លងមេរោគធ្ងន់ធ្ងរនៅនឹងអញ្ចេញធ្មេញ ហើយបំផ្លាញជាលិកាអញ្ចាញធ្មេញ និងមានការបំផ្លាញដល់ឫសធ្មេញផងដែរ។ មូលហេតុបណ្តាលមកពី ការបាក់ធ្មេញ ឬធ្មេញមានប្រហោងតូចៗ។  កត្តាខ្លះបណ្តាលឲ្យអ្នកកំពុងប្រឈមុខនឹងបញ្ហាអញ្ចាញធ្មេញ៖ -ការផ្លាស់ប្តូរអ័រម៉ូនចំពោះស្ត្រី -ការថែទាំមាត់មិនបានល្អ -ការថយចុះប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ,ជំងឺទឹកនោមផ្អែម,ជំងឺមហារីក -អ្នកជក់បារី -ការប្រើប្រាស់ថ្នាំមួយចំនួន -កត្តាតំណពូ -អ្នកមានអាយុច្រើន។   ស្របពេលនោះផងដែរ បញ្ហាជំងឺធ្មេញនេះមានរោគសញ្ញាជាក់លាក់មួយ ជាហេតុដែលតម្រូវឲ្យអ្នកទៅជួបពិគ្រោះជាមួយទន្តបណ្ឌិតជំនាញ៖ -មានការហូរឈាមនៅពេលដុសធ្មេញ -អញ្ចាញធ្មេញលើក្រហមឬពណ៍ស្វាយ -ហើមអញាចេញធ្មេញ -អញ្ចាញធ្មេញមានសភាពទន់ពេលប៉ះ -ធ្មេញមានប្រវែងវែងជាងធម្មតា -មានគំលាតធំជាងមុននៅចន្លោះអញ្ចាញធ្មេញ -មានការស្រៀវធ្មេញខ្លាំង -ធ្មេញមិនត្រួតស៊ីគ្នាល្អពេលទំពារអាហារ -ខ្ទុះនៅអញ្ចាញធ្មេញ -ក្លិនមាត់មិនល្អនិងមានរសជាតិមិនល្អក្នុងមាត់ -បាក់ធ្មេញ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖​   បញ្ហាអញ្ចាញធ្មេញ  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ចំពោះស្រ្តីដែលមិនទាន់ឆ្លងកាត់ការរួមភេទ ប្រសិទ្ធភាពនៃវ៉ាក់សាំងបង្ការមហារីកមាត់ស្បូន គឺមានអត្រាខ្ពស់ជាងស្រ្តីដទៃទៀត។ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃមួយចំនួនរបស់ស្រ្តីបានជះឥទ្ធិផលអាក្រក់ដល់សុខភាពដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ជាមុន ពោលគឺការប្រឈមមុខនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី3 បន្ទាប់ពីមហារីកដោះ និងពោះវៀនសម្រាប់ស្រ្តីទូទាំងពិភពលោក។ ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគឺ ជំងឺម៉្យាងដែលបង្កឡើង ដោយសារ មេរោគ HPV ដែលឆ្លងតាមរយៈការរួមភេទ និងកត្តាអំណោយផលមួយចំនួនទៀត ហើយជាទូទៅមានទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកដូចជា៖  - ទំនាក់ទំនងការរួមភេទ៖ ឆាប់រួមភេទមុនអាយុ១៧ឆ្នាំ មានដៃគូរួមភេទច្រើន មានកូនមុនអាយុ២០ឆ្នាំ និងមានកូនច្រើនលើសដើម - ការចុះថយនូវភាពស៊ាំ៖ ស្ត្រីដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ ស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំគីមីសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺមហារីក ឬពពួកអង់ទីគូអ៊ីដសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗ ឬស្ត្រីដែលមានបន្សាំសរីរៈផ្សេងៗ និងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ  -ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យារកំណើត៖ ពពួកថ្នាំពន្យារកំណើតដែលមានជាតិអ័រម៉ូនពីរមុខបញ្ចូលគ្នាក្នុងរយៈពេលលើសពី៥ឆ្នាំ  -ការជក់បារី​​​​  -កត្តាសង្គមប្រជារាស្ត្រ៖ ភាពក្រីក្រ កម្រិតសង្គម យល់ដឹងទាបរស់នៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រ  -កត្តាផ្សេងៗមួយចំនួនទៀតដូចជា៖ រលាកមាត់ស្បូនរ៉ាំរ៉ៃ មានជំងឺកាមរោគ កង្វះអនាម័យ កង្វះរបបអាហារ កង្វះការស្រាវជ្រាវរកជំងឺមហារីក ឬការតាមដានមិនបានត្រឹមត្រូវ។ ដោយសារកត្តារៀបរាប់ខាងលើនេះហើយដែលអាចឲ្យមានការកកើតជាដំបៅមហារីកនៅមាត់ស្បូនបាន។ វាបង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព សាធារណៈ ព្រមទាំងប៉ះពាល់ទៅដល់សុខភាពពិភពលោកទាំងមូលផង។  ស្វែងយល់បន្ថែម៖ មហារីកមាត់ស្បូន  បកស្រាយដោយ៖ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត គី ស៊ីវ៉ាន់ថា ជាវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញសម្ភព និង រោគស្រ្តី និងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ធ្លាក់ទឹកចិត្តឬទេ? ជាការពិតណាស់ អារម្មណ៏បែបនេះតែងតែកើតមានជារឿយៗ ពេលដែលអ្នកធ្វើអ្វីមួយមិនសមតាមបំណង។ ការធ្លាក់ទឹកចិត្ត គឺជារឿងធម្មតាទៅហើយសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺតើធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចទើបអាចបំបាត់អារម្មណ៍ការធ្លាក់ទឹកចិត្តបាននោះ? ឱសថពិតជាអាចជួយក្នុងការទប់ទល់ទៅនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។  យ៉ាងណាមិញ  វិធីព្យាបាលមួយបែបផ្សេងទៀតដែលគេហៅថា ការប្រើប្រាស់អាកប្បកិរិយាក្នុងការគិត (ការផ្តោតសំខាន់ទៅលើការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាក្នុងការគិតអំពីរឿងរ៉ាវផ្សេងៗ) អាចនឹងក្លាយជាការព្យាបាលមួយដ៏មានប្រសិទ្ធិភាព ឬក៏អាចប្រសើរជាងការប្រើប្រាស់ឱសងផងក៏ថាបាន។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ក្នុងចំណោមវិធីទាំងអស់មានមួយចំនួនដែលអាចអនុវត្តនៅផ្ទះដោយខ្លួនឯងបាន ដោយពុំចាំបាច់មានការហ្វឹកហាត់។ ១.ចៀសវាងការគិតអន្តរាយ៖ រឿងរ៉ាវតេមួយគត់ដែលអាចនាំមកឲ្យអ្នកបំបាក់ស្មារតីខ្លួនឯងនោះ គឺការគិតអ្វីមួយក្នុងផ្លូវអវិជ្ជាមានខ្លាំងពេក។ មនុស្សដែលគ្មានការងារធ្វើច្រើនតែគិតដូចនេះ។ ការគិតតែភាពអន្តរាយពុំមែនជាការល្អសម្រាប់សុភាពទេ។ ចូរកុំគិតពីផល្ធផលអាក្រក់់បំផុត បើទោះបីជាវាប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍យ៉ាងណាក៏ដោយ។  ២.បញ្ឈប់ការសញ្ជឹងគិត៖ ជួនកាល ការប៉ះទង្កិចគ្នាជាមួយមិត្តរួមការងារ ឬវ៉ៃតប់ជាមយយមិត្តភក្តិ តែងតែដិនដាមយ៉ាងស្អិតរមួតក្នុងចិត្តរបស់អ្នក ដែលជាដើមហេតុធ្វើឲ្យអ្នកគិតពីបញ្ហានេះជាប់រហូត។ ការរាលដាននៃកំហឹង ភាបតានតឹង និងការរសាប់រសល់ គឺពិតជាមានការប៉ះពាល់ទៅដល់ដំណើរនៃការចងចាំ។ នេះជាការគិតសញ្ជឹងគិត ការគិតរបៀបនេះគឺជាផ្នែកមួយដ៏ខ្លាំងក្លាដែលនាំឲ្យអ្នកបាក់ទឹកចិត្ត ប្រតិកកម្មរហ័ស ឬក៏មានរ៉េផ្លិចគឺជាការល្អ ព្រោះវាអាចបង្កើនសមត្ថភាពរបស់អ្នកក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា ក៏ប៉ុន្តែការសញ្ជឹងគិតដែលយើងបានរៀបរាប់ខាងលើនេះមានលក្ខណះផ្ទុយគ្នាស្រលះពីការមានរ៉េផ្លិច។  ប្រសិនអ្នកទទួលអារម្មណ៍ថាអ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការសញ្ជឹងគិតនូវអ្វីមួយដែលមិនល្អ អ្នកគួរតែបង្វែរការគិតរបស់អ្នកទៅរកការគិតអ្វីមួយដែលសប្បាយ ឬធ្វើការតាំងសមាធិជាដើម។ វិធីព្យាបាលដោយការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាក្នុងការគិតជារឿយៗមានគោលដៅយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកម្ចាត់អារម្មណ៏ដែលកើតពីការសញ្ជឹងគិតមិនល្អ ព្រោះវាអាចមានការបង្កឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ៣.បញ្ឈប់ការព្យាករពីអនាគតរបស់អ្នក៖ មនុស្សតិចបំផុតដែលភ្ចាប់ជាមួយនូវសមត្ថភាពពិសេសពីកំណើត គឺអាចប៉ាន់ស្មានដឺងពីអនាគតកាល ក៏ប៉ុន្តែមនុស្សដែលធ្លាក់ទឹកចិត្តជានិច្ចកាល យល់ថាពួកគេអាចដឹងរឿងរ៉ាវនានាដែលអាចនឹងកើតឡើងចំពោះខ្លួនគេក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃមួយខែឬក៏មួយឆ្នាក៏មាន ហើយជាទូទៅវាគឺជារឿងមិនល្អដែលកើតមានឡើង ឬមួយជារឿងមួយអន្តរាយនានា។ ប៉ុន្តែជាចៃដន្យល្អណាស់ ដែលការរំពឹងទុកទាំងអស់នោះកម្រក្លាយជាការពិត។ ចូរព្យាយាមគិតពីបច្ចុប្បន្នកាល ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងដំណើរជីវិតអ្នកកបានល្អ និងចៀសវាងនូវការធ្វើអ្វីដែលគ្មានប្រយោជន៍។ ៤.ចៀសវាងការគិតពីអតីតកាលច្រើនពេក៖ វាពិតជាអត់ប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ការស្តាយក្រោយ។ រីឯការនិយាយទៅកាន់ខ្លួនឯងថា អ្នកគួរតែបានធ្វើបែបនេះ ហើយអ្នកគួរបាបអ្វីបែបនោះរឹតតែជារឿងអត់ប្រយោជន៍ទៅទៀត នេះក៏ដោយសារតែអ្នកមិនអាចកែប្រែអតីតកាលបាន ផ្ទុយទៅវិញអ្នកកំពុងតែរស់នៅក្នុងបច្ចុប្បន្នកាល។ អ្នកគួរគប្បីទទួលស្គាល់ថា អ្នកបានធ្វើអ្វីដែលល្អហើយ  និងការសម្រេចចិត្តដ៏ត្រឹមត្រូវបំផុតចំពោះកាលទេសៈ និងស្ថានការណ៏ដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់កន្លងមក។ អតីតកាលនៅតែជាអតីតកាល ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកមិនត្រូវស្អប់ខ្លួនឯង ហើយបណ្តោយឲ្យខ្លួនឯងដើរផ្លូវខុសកាន់តែជ្រៅទៅៗនោះទេ ទន្ទឹមនេះផងដែរ អ្នកគួរតែធ្វើការត្រួតពិនិត្យខ្លួយនឯងចំពោះការសញ្ចឹងគិតអ្វីដែលមិនល្អ ដោយសារតែការគិតអំពីរឿងអតីតកាលអាចនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍មិនស្ងប់។ ចូរអ្នកគិតអំពីគិតអំពីបញ្ហាអនាគតឲ្យបានច្រើនវិញប្រសើរជាង។ ៥.រក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ៖ លក្ខណៈដែលគួរកត់សម្គាល់មួយទៀតនៃការធ្លាក់ទឹកចិត្ត គឺភាពឯកា។ អារម្មណ៍បែបនេះអាចនឹងកើតមានឡើងយ៉ាងងាយបំផុត ប្រសិនបើអ្នកគ្មានការងារធ្វើ ឬក្នុងករណីដែលអ្នកមិនចង់ឃើញ និងជួបអ្នកដទៃនីពេលដែលអ្នកបាក់ទឹកចិត្ត។ ការធ្វើចិត្តឲ្យក្លាហាន ព្រមទាំងការពង្រីកទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គមខាងក្រៅអាចផ្តល់ឱកាសដល់អ្នកក្នុងការទទួលការគាំទ្រហើយប្រហែលជាអ្នកអាចនឹងរកឃើញមនុស្សដែលកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពដូចអ្នកថែមទៀតផង។ ការឃុំខ្លួនឯងនៅក្នុងបន្ទប់តែម្នាក់ឯងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែគ្មានកម្លាំងចិត្ត។ ហេតុនេះ ការមានទំនាក់ទំនងជាមួយមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ បើទោះបីជាតិចតួចក្តី ក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយដែរ។ ៦.ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទម្លាប់ឲ្យបានទៀងទាត់៖ ទោះបីជាពេលខ្លះអ្នកមិនចូលចិត្តទម្លាប់របស់អ្នកក៏ដោយ អ្នកត្រូវតែប្រាកដខ្លួនអ្នកឲ្យបានច្បាស់ថាអ្នកក្រោកពីដំណេកទៀងម៉ោង បរិភោគអាហារទៀងពេលជារៀងរាល់ថ្ងៃ (បើទោះបីមានពេលខ្លះអ្នកមិនឃ្លានក៏ដោយ) ហើយចៀសវាងការធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យអ្នកគេងមិនលក់ ឬមិនស្កប់នៅពេលយប់។ ម៉្យាងវិញទៀតវានឹងរឹតតែប្រសើរទៅទៀត ប្រសិនជាអ្នកអាចយកការចូលរួមសកម្មភាពសង្គមជាទម្លាប់ក៏ល្អមួយរបស់អ្នកបាន៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share
Top