Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
English English
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
Login
Createx Logo
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 6K views

អាហារូបករណ៍ផ្នែកសុខាភិបាល៥០%ពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ(IU)

ជាដំណឹងពិសេសមួយសម្រាប់សិស្សវិទ្យាល័យ និងបុគ្គលដែលមានបំណងចូលសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សា ២០១៧-២០១៨ នេះ!!! ជាមួយនឹងការផ្តល់ជូនពិសេសពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ (International University) នូវអាហារូបករណ៍៥០%សម្រាប់មួយចប់កម្មវិធីសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សា (២០១៧-២០១៨) លើមុខជំនាញរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ ១.បរិញ្ញាបត្រវេជ្ជសាស្រ្ត ៥កន្លែង ២.បរិញ្ញាបត្រទន្តសាស្រ្ត ១០កន្លែង ៣.បរិញ្ញាបត្រគិលានុបដ្ឋាក ១០កន្លែង ៤.បរិញ្ញាបត្រឆ្មប ៥កន្លែង ៥.បរិញ្ញាបត្រសុខភាពសាធារណៈ ៥កន្លែង ៦.បរិញ្ញាបត្ររងគិលានុបដ្ឋាក ៥កន្លែង ៧.បរិញ្ញាបត្ររងឆ្មប ១០កន្លែង ៨.បរិញ្ញាបត្រមន្ទីរពិសោធន៍ ៥កន្លែង ៩.បរិញ្ញាបត្ររងទន្តគិលានុបដ្ឋាក ៥កន្លែង លក្ខខណ្ឌ ៖ សម្រាប់តែនិស្សិតដែលបានប្រឡងចូលរៀនថ្នាក់ជាតិជាប់តាមអាភិភាពទី១ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ៖  អាសយដ្ឋាន ៖ អាគារលេខ89-95 ផ្លូវលេខ1984 កែង 1011 សង្កាត់ភ្នំពេញថ្មី ខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ ទូរស័ព្ទលេខ ៖ 023 881 623 / 016 423 666 / 070 888 120 ព័ត៌មានលម្អិត ៖ សូមពិនិត្យមើលសេចក្តីប្រកាសខាងលើ ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក IU International University ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

News & Events
Share
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.3K views

បញ្ហាស្បែកដែលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះជួបញឹកញាប់

  ប្រតិកម្មស្បែកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាផលវិបាកមួយដែលទទួលបានពីការមានផ្ទៃពោះដោយសារតែសារពាង្គកាយរបស់មនុស្សស្រីមិនអាចសម្របបានជាមួយនឹងការបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួន។ បញ្ហាទាំងនោះអាចមានដូចជាសង្វារ មុន និងជាំមុខជាដើម។    ១. មុន មនុស្សស្រីមួយចំនួនអាចនឹងសំណាងល្អ ព្រោះមុនរបស់គាត់បានថយចុះនៅពេលគាត់មានផ្ទៃពោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ ស្ត្រីមួយចំនួនទៀត បែរជាឡើងមុនកាន់តែច្រើន ហើយសូម្បីតែកន្លែងដែលគាត់មិនធ្លាប់មានមុនសោះក៏អាចមានដែរពេលកំពុងមានផ្ទៃពោះ។ គ្រាប់មុនទាំងនេះ នឹងបាត់ទៅវិញក្រោយសម្រាល ប៉ុន្តែស្នាមខ្មៅដែលបន្សល់ពីគ្រាប់មុននេះ នឹងមិនងាយរលុបទេ ហើយថែមទាំងធ្វើឲ្យពួកគាត់បាក់ទឹកចិត្តទៀតផង។   ២. ជាំមុខ ការមានផ្ទៃពោះ អាចធ្វើឲ្យមានការកើនឡើងនូវជាតិពណ៌របស់ស្បែកនៅកន្លែងខ្លះនៃរាងកាយ ជាពិសេសផ្ទៃមុខដែលយើងហៅថាជាំមុខ។ ការឡើងពណ៌ក្រម៉ៅនៅលើមុខនេះ ភាគច្រើនកើតឡើងនៅលើថ្ពាល់ ចង្កា និងថ្ងាស។ ការប៉ះពាល់នឹងកម្តៅក៏អាចធ្វើឲ្យការជាំមុខនេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងដែរ។   ៣. សង្វារ សង្វារកើតឡើងនៅពេលដែលកូនក្នុងផ្ទៃរបស់អ្នកលូតលាស់លឿនជាងការលូតលាស់របស់ស្បែកពោះអ្នក។ នេះជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យសរសៃយឺតនៅនឹងផ្ទៃខាងលើរបស់ស្បែកអ្នកប្រេះ និងបណ្តាលឲ្យមានស្នាមដែលហៅថាសង្វារ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Health Tips Pregnancy & Baby
Share
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 5.2K views

អ្នកឯកទេសចិត្តសាស្រ្ត «ថប់អារម្មណ៍លក្ខណៈរ៉ាំរ៉ៃនឹងបង្កជាបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ»

  ការថប់អារម្មណ៍(Anxiety) ការព្រួយចិត្ត(Worry) និងការតានតឹងអារម្មណ៍(Stress) ក្លាយជាបញ្ហាប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សទូទៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ជាធម្មតា អ្នកមានការថប់អារម្មណ៍​ ឬការតានតឹងអារម្មណ៍ មិនមែនសុទ្ធតែចាំបាច់ត្រូវតែរកជំនួយពី អ្នកឯកទេសចិត្តសាស្ត្រនោះទេហើយក៏មិនមែនមានន័យថាអ្នកនោះមានជំងឺដែរ។ តាមការពិតការថប់អារម្មណ៍ គឺជាសញ្ញាណដាស់តឿនអ្នកឲ្យដឹងថា អ្នកកំពុងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ឬស្ថានភាពលំបាកខាងផ្លូវចិត្ត។ បើមិនមានការថប់អារម្មណ៍នោះទេ អ្នកពុំមានសមត្ថភាពប្រមើលមើលពីស្ថានភាពលំបាក និងត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ប្រឈមមុខនឹងបញ្ហានោះដែរ។ ដើម្បីឲ្យលោកអ្នកប្រិយមិត្តអ្នកអានយល់កាន់តែច្បាស់ ពីអត្ថន័យនៃការថប់អារម្មណ៍ និងការខ្លាចឲ្យកាន់តែច្បាស់មានដូចខាងក្រោម          ការថប់អារម្មណ៍ នឹងក្លាយជាបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរណៅពេលដែលមានសភាពរ៉ាំរ៉ៃ និងសំខាន់ដល់ការរស់នៅប្រចាំរបស់យើង ហើយរំខានសមត្ថភាពបំពេញការងាររបស់យើង។  អ្នកដែលមានការថប់អារម្មណ៍រ៉ាំរ៉ៃមានសញ្ញាណដូចខាងក្រោម៖ ·តឹងណែនសាច់ដុំ ·មានសភាពអស់កម្លាំងល្ហិតល្ហៃ ·ខ្សោយការចងចាំ ឬភ្លេចភ្លាំងច្រើន ·បែកញើសបាតដៃ ·អារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ឬច្របូកច្របល់ ·ពុំមានអារម្មណ៍ស្ងប់ ·មានទុក្ខព្រួយជានិច្ច ·ដកដង្ហើមខ្លីៗ​ដាច់ៗ ·ញ័របេះដូង ឬជីពចរដើរញាប់ ·ធ្វើទុក្ខក្រពះ ·ខ្សោយការផ្ចង់អារម្មណ៍ សញ្ញាទាំងនេះ គឺបង្ហាញពីស្ថានភាពវិវត្តន៍ទៅរកសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយវាល្មមគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឲ្យបុគ្គលនោះមានអារម្មណ៍មិនសុខស្រួល មិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន និងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងតែលតាលឯកា។ ការថប់អារម្មណ៍បែងចែកជាច្រើនប្រភេទ វាអាស្រ័យទៅលើសញ្ញានីមួយៗ និងស្ថានភាពរបស់វាដែលបុគ្គលម្នាក់បានជួបប្រទះ។ ការថប់អារម្មណ៍ដែលលើកយកមកនិយាយមានដូចខាងក្រោម៖ ·ការថប់អារម្មណ៍ ·ការតក់ស្លុត ·ការថប់អារម្មណ៍ ឬការខ្លាញសង្គម ។ល។ ការថប់អារម្មណ៍ទូទៅមានសញ្ញាទូទៅរបស់វា គឹបុគ្គលនោះមានការព្រួយបារម្ភហួសហេតុ មិនចំពោះរឿងអ្វីមួយច្បាស់លាស់។ ជាធម្មតាមនុស្សទូទៅតែងតែមានការព្រួយបារម្ភក្នុងកម្រិតណាមួយ ឬក្នុងចំណុចណាមួយនៃជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់គេ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលមានការថប់អារម្មណ៍ទូទៅ គឺគេមានការព្រួយបារម្ភហួសប្រមាណ វាលើលពីស្ថានភាពដែលកើតមានហើយមានផលប៉ះពាល់ពីការព្រួយបារម្ភនោះ ចេះតែបន្តកើតមានឥតឈប់ឈររយៈពេលយូរ។   គោលសំខាន់នៃការព្រួយបារម្ភរបស់គេរួមមាន៖   ការបារម្ភពីសុខភាពហួសហេតុ ការបារម្ភគឺបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារហួសហេតុ ការបារម្ភបីការទទួលខុសត្រូវការងារហួសហេតុ ការព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាពសមាជិកគ្រួសារហួសហេតុ សូម្បីតែពេលខ្លះសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់ត្រឡប់ មកផ្ទះយឺតយ៉ាងតិចតួចក៏អាចធ្វើឲ្យគេមានការព្រួយបារម្ភហួសវិស័យដែរ។ ការព្រួយបារម្មណ៍ទាំងនោះហួសពីសមត្ថភាពដែលបុគ្គលនោះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានហើយអាចរំខានដល់កិច្ចការរបស់គេទៀតផង។   អារម្មណ៍ទាំងនោះអាចអមដោយបញ្ហារាងកាយមួយចំនួនផងដែរដូចជា ការឈឺចាប់ និងតានតឹងតាមសាច់ដុំ ឈឺក្បាល បត់ជើងតូចញឹកញាប់ ពិបាកលេបចំណី ឬញាក់សាច់ដុំជាដើម។​ មានមនុស្សមួយចំនួន ការថប់អារម្មណ៍ និងការព្រួយបារម្ភរ៉ាំរ៉ៃអាចកើតមានគ្រប់កាលៈទេសៈ និងគ្រប់ហេតុការណ៍ទាំងអស់។អ្នកជំនាញសុខភាពកំណត់កំណត់ថាជាការថប់អារម្មណ៍ទូទៅខណៈមូលហេតុដែលបណ្តលឲ្យកើតមានការថប់បារម្ភនេះ ពុំបានត្រូវកំណត់ឲ្យច្បាស់លាស់នោះទេ។ ជារួមអ្នកជំនាញយល់ថា​ មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកើតមានការថប់បារម្ភទូទៅរួមមាន កត្តាជីវសាស្រ្ត និងបទពិសោធន៍ពីព្រឹត្តការណ៍រន្ធត់ណាមួយដែលធ្លាប់កើតមានការកើតមានក្នុងជីវិត។  វាជារឿងធម្មតាសម្រាប់អ្នកមានការថប់បារម្ភ គឺតែងតែរួមមានបញ្ហាវេជ្ជសាស្រ្តមួយចំនួនរួមផ្សំផងដែរដូចជាការក្រៀមក្រំនិងភ័យរន្ធត់ជាដើម។ទាំងនេះអាចបណ្តាលមកពីប្រតិកម្មគីមីដែលអាចកើតមាន នៅក្នុងប្រពន្ធ័ប្រសាទនៃខួរក្បាល។ (មានត)   សញ្ញាណមួយចំនួននៃការថប់អារម្មណ៍រ៉ាំរ៉ៃ៖     ចំណុចសំខាន់បំផុតនោះគឺវាមានភាពរ៉ាំរ៉ៃ និងការព្រួលបារម្ភដែលមិនសមហេតុផល និងមិនអាចបញ្ឍប់បាន ហើយតែបន្តកើតមានជាប់ៗគ្នា។ អ្នកមានបញ្ហានេះនឹងមានអារម្មណ៍ថា​ពិបាកគ្រប់គ្រងការព្រួយចិត្តរបស់ខ្លួនណាស់។ជាងនេះទៅទៀតក្នុងដំណាក់កាលនេះអ្នកអាចមានបញ្ហា អាចនឹងមានបញ្ហារាងកាយមួយចំនួនផងដែរដែលទាក់ទងនឹងការថប់អារម្មណ៍។ យ៉ាងហោចណាស់មានសញ្ញាណបីក្នុងសញ្ញាខាងក្រោមនេះអាចលេចឡើងលើកសពី៦ខែដូចជា៖ ·ឆាប់រំភើបញាក់ញប់មិនអាចស​ម្រាកបានស្រួល ·ងាយវិលមុខ អស់កម្លាំង ·មិនអាចផ្ចង់អារម្មណ៍ និងហាក់បីដូចជាគិតមិនចេញបានសោះ ·ក្រហល់ក្រហាយក្នុងរាងកាយ ឬក្នុងពោះ ·តឹងណែនសាច់ដុំ ·បញ្ហាដំណេក(ពិបាកគេង ឬគេងហើយក្រោកមិនរួច គេងមិនស្គប់ និងគេងមិនឆ្អែត)។ ពិសេសជាងនេះទៅទៀត អ្នកមានអារម្មណ៍ថប់ និងមានការព្រួយបារម្ភ គឺមិនកំណត់ថាវាកើតមានឡើងជាក់លាក់ទៅលើបញ្ហាអ្វីមួយ ឬចំពោះព្រឹត្តិការណ៍អ្វីមួយច្បាស់លាស់នោះទេ ដូចជាភាពតក់ស្លុតដោយហេតុការណ៍ណាមួយនោះឡើយ ឬដោយសាររងភាពអាម៉ាសពីបញ្ហាអ្វីមួយជាក់លាក់ឡើយ៕ បកស្រាយដោយ លោក ហឿ សេធុល អ្នកឯកទេសពិគ្រោះយោប​ល់ផ្លូវចិត្ត និងជាអ្នកចិត្តសាស្ត្រ ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Mental Health​ & Entertainment
Share
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.1K views

[មែនក៏អី?] អ្នកស្រ្តេស និងសោកសៅខ្លាំងអាចប្រឈមនឹងជំងឺបេះដូងធ្ងន់ធ្ងរ?

  ការស្រាវជ្រាវដែលកំពុងរីកចម្រើនមួយបានបង្ហាញថា«ការស្លាប់ ឬការបាត់បង់មនុស្សជិតស្និទ្ធនឹងអ្នក គឺមិនគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ខូចចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ តែវាអាចបណ្តាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរផ្នែករាងកាយដែលអាចនាំឲ្យមានជំងឺបេះដូងធ្ងន់ធ្ងរ»។ ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយនេះបានរកឃើញថាអ្នកដែលមានដៃគូរបស់ពួកគេស្លាប់ គឺមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការមានចង្វាក់បេះដូងលោតមិនទៀងទាត់ (Atrial Fibrillation) ហើយផលប៉ះពាល់របស់វាគឺយូរអង្វែង។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានកំពុងតែសិក្សាពីបាតុភូតមួយដែលគេហៅថា Stress Cardiomyopathy ឬ Broken Heart Syndrome គឺមានន័យថានៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ស្ថិតនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ស្ត្រេស និងសោកសៅមួយដូចជាការស្លាប់នៃមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់គេជាដើម អាចធ្វើឲ្យគេបានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ដូចគាំងបេះដូងអីចឹង។ រោគសញ្ញាដទៃទៀតមានដូចជាអាការៈពិបាកដកដង្ហើម ឈឺទ្រូង ប៉ុន្តែមិនមានការស្ទះនូវសរសៃអាកទែរនោះទេ។ ក្រុមអ្នកជំនាញបានសង្ស័យថាវាអាចកើតឡើងដោយសារតែការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូនស្ត្រេសដែលត្រូវបានបង្កឡើងដោយព្រឹត្តិការណ៍មួយដែលប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍របស់អ្នក។ នៅក្នុងការសិក្សាថ្មីមួយដែលបានបោះពុម្ពផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី Open Heart ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានសង្កេតមើលថាតើការបាត់បង់ដៃគូអាចរួមចំណែកក្នុងការបង្កើននូវហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺ Atrial Fibrillation ដែរឬទេ ហើយបើសិនជាវាដូច្នេះមែន តើហានិភ័យនោមានកម្រិតប៉ុនណា។  ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានសិក្សាទៅលើបញ្ជីចុះឈ្មោះអ្នកជំងឺនៅក្នុងប្រទេសដាណឺម៉ាកដែលមានមនុស្ស 88,600 នាក់ត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមាន Atrial Fibrillation។ ពួកគេក៏បានរកឃើញដែរថា «អ្នកដែលបានបាត់បង់ដៃគូមានទំនោរនឹងមាន Atrial Fibrillation ប្រមាណជា 41% នៅក្នុងខែទីមួយបន្ទាប់ពីការបាត់បង់នៃដៃគូរបស់ពូកគេ នេះបើប្រៀបធៀបជាមួយអ្នកដែលមិនបានជួបព្រឹត្តិការណ៍បែបនេះ»។ ហានិភ័យកាន់តែខ្ពស់មួយសម្រាប់លក្ខខ័ណ្ឌបែបនេះបានបន្តរហូតដល់រយៈពេលពេញមួយឆ្នាំ។ ពួកគេថែមទាំងបានរកឃើញថាហានិភ័យនេះ គឺមានខ្ពស់ចំពោះមនុស្សដែលមានវ័យក្មេង និងចំពោះអ្នកដែលបានបាត់បង់ដៃគូរបស់ពួកគេភ្លាមៗឬដោយមិនបានដឹងមុន។ លោក Simon Graff ដែលជាអ្នកស្រាវជា្រវនៅក្នុងនាយកដ្ឋានសុខភាពសាធារណៈនៅសាកលវិទ្យាល័យ Aarhus បាននិយាយថា «ការសិក្សារបស់លោកនេះបានបន្ថែមភស្តុតាងទៅនឹងការរីកចម្រើនចំណេះដឹងនៃទំនាក់ទំនងចិត្ត និងបេះដូងថា គឺជាទំនាក់ទំនងដ៏មានឥទ្ធិពលមួយ ហើយការសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែម គឺត្រូវបានធានា»។ លោកបានបន្តទៀតថា «Broken Heart Syndrome គឺជាជំងឺមួយផ្សេងទៀតដែលមានលក្ខណៈខុសពីជំងឺដទៃ ប៉ុន្តែយន្តការនៃការវិវត្តនៃជំងឺអាចមានលក្ខណៈដូចគ្នា។ ដូចជាការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូនដែលធ្វើឲ្យមានការរលាក និងអតុល្យភាពនៅផ្នែកដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាននៃប្រព័ន្ធប្រសាទរបស់យើង។» វេជ្ជបណ្ឌិត Harmony Reynolds គឺជាគ្រូពេទ្យឯកទេសបេះដូងនៅ NYU Langone Medical Center ក៏បានសិក្សាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងស្ត្រេស និងបេះដូងដែរនោះ បានមានប្រសាសន៍ថាទំនាក់ទំនងនេះ គឺត្រូវបានទទួលស្គាល់នៅក្នុងសមាគមន៍វេជ្ជសាស្ត្រ ប៉ុន្តែអ្វីដែលអាចធ្វើបាននោះគឺវាស្ថិតនៅក្រោមការសិក្សានៅឡើយ។ លោកស្រីបាននិយាយថា «យើងមិនអាចបញ្ឈប់នូវស្ថានភាពស្ត្រេសមិនឲ្យកើតមានឡើងក្នុងជីវិតយើងបានឡើយ ប៉ុន្តែវាមាននូវវិធីសាស្ត្រជាច្រើន ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរការស្ត្រេសមិនឲ្យមានការប៉ះពាល់ដល់រាងកាយរបស់យើង។» លោកស្រីបានបន្តថា «មានសកម្មភាពជាច្រើនដែលអាចបង្កើនសកម្មភាពរបស់ប្រព័ន្ធប្រសាទដូចជា ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ ការសមាធិ យោគៈ (Yoga) និងការហាត់ដកដង្ហើមជាដើម។» ពេលខ្លះ ស្ថានភាពមិនត្រូវបានរំខានដោយទុក្ខព្រួយនោះទេ ប៉ុន្តែវាអាចជាស្ថានភាពស្ត្រេសដទៃទៀតដូចជាការរំភើបដោយសារការត្រូវឆ្នោតដ៏ធំមួយជាដើម។ ការសិក្សាថ្មីនេះថ្វីត្បិតតែមានទំហំធំ ប៉ុន្តែវាមិនអាចសន្មតបានថាអារម្មណ៍បាត់បង់នរណាម្នាក់ពិតជាអាចបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺ Atrial Fibrillation ដោយផ្ទាល់នោះទេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនមែនជាលើកទីមួយទេដែលមានការលើកឡើងថាកត្តាជីវិតមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យយើងស្ត្រេសអាចធ្វើឲ្យយើងមានបញ្ហាបេះដូង។ លោក Graff បាននិយាយថា «ឥលូវនេះការងាររបស់ពួកយើង គឺអាចត្រឹមតែបង្ហាញថាវាពិតជាមានទំនាក់ទំនងគ្នា ប៉ុន្តែយើងសង្ឃឹមថាការសិក្សានេះអាចផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតថាការស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពទុក្ខព្រួយគឺមិនមែនប៉ះពាល់ត្រឹមតែផ្លូវចិត្តនោះទេ តែវាប្រហែលជាអាចប៉ះពាល់ដល់រាងកាយរបស់យើងផងដែរ។» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

News & Events
Share
  • Aug 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 14.5K views

សេង រស្មី «និស្សិតពេទ្យគួរកុំបែកអារម្មណ៍ពេលឃើញគេរៀនចប់មានការងារធ្វើ តែខ្លួនមិនទាន់ចេះមើលជំងឺ»

ខ្ញុំបាទឈ្មោះ សេង រស្មី ជានិស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ (Internal Medicine) ឆ្នាំទី២ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល។ ខ្ញុំបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់ទុតិយភូមិ ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ ដោយទទួលបាន និទ្ទេស B ក្នុងលំដាប់ពិន្ទុ ៩៩.៩១៩ នៅវិទ្យាល័យកំពង់ធំ។ ខ្ញុំក៏ជាអតីតជ័យលាភី ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ប្រចាំខេត្តកំពង់ធំ ផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរផងដែរ។   កាលនោះខ្ញុំបានប្រលងជាប់ និងទទួលបានអាហារូបករណ៍លើកមុខជំនាញផ្សេងទៀតផងដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ត ជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជាពេទ្យនេះ ព្រោះវាជាក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំតាំងពីរៀនថ្នាក់ទី៧មកម៉្លេះ គឺខ្ញុំចង់ក្លាយជា វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសម្នាក់។ ក្រៅពីនេះ ខ្ញុំក៏ទទួលបានការជម្រុញនិងលើកទឹកចិត្តពី ប៉ា ម៉ាក់ របស់ខ្ញុំផងដែរ។ ទោះបីជាការសិក្សាមានរយៈពេលយូររហូតដល់ទៅ10ឆ្នាំរួមបញ្ចូលទាំងថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងចំណាយថវិកាអស់ច្រើនក្តី ក៏ខ្ញុំនៅតែរីករាយនឹងរៀន ព្រោះវាជាចំណង់ចំណូលចិត្ត ហើយខ្ញុំយល់ឃើញថា ជំនាញអ្វីក៏ដោយក៏ត្រូវចំណាយពេលច្រើន និងខិតខំដូចគ្នា ដើម្បីក្លាយជាបុគ្គលម្នាក់ដែលមាន សមត្ថភាពនិងជំនាញច្បាស់លាស់ពិតប្រាកដ ម្យ៉ាងទៀត គឺដើម្បីចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍវិស័យសុខាភិបាលខ្មែរយើងអោយកាន់តែប្រសើរជាងមុន។   ក្រោយពេលដែលបានចូលរៀនឆ្នាំទី១ ខ្ញុំជួបប្រទះនឹងឧបសគ្គច្រើនគួរសមដែរ ជាពិសេសគឺភាសា និង ពាក្យបច្ចេកទេសពេទ្យ ព្រោះថាមេរៀន និងការបង្រៀនរបស់សាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យគឺជាភាសាបារាំង ហើយម្យ៉ាងទៀតទាំងខ្ញុំព្រមទាំងនិស្សិតដទៃទៀត មានអារម្មណ៍ថាដូចជាទីងមោងអីចឹង គឺស្ដាប់គ្រូបង្រៀនមិនសូវយល់ តាមគ្រូពន្យល់មិនទាន់នោះទេ ព្រោះពួកយើងពុំមានមូលដ្ឋានគ្រឹះលើមុខវិជ្ជាពេទ្យនោះទេ។ ដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហានេះ ខ្ញុំក៏បានចូលរៀនភាសាបារាំងនៅ វិទ្យាស្ថានភាសាបារាំងផង និងចូលរៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រភាសាបារាំងនៅវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេសផង។ ពេលនៅសល់ពីការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានសិក្សាបន្ថែមដោយខ្លួនឯង ព្រមទាំងរៀនជាក្រុមជាមួយមិត្តភក្តិដទៃទៀត។ ជាលទ្ធផលគឺខ្ញុំបានប្រលងជាប់គ្រប់មុខវិជ្ជាទាំងអស់ ដោយទទួលបានលទ្ធផលល្អ។ ចំពោះឆ្នាំបន្ទាប់ៗទៀត ការលំបាកគឺមានច្រើនឡើងៗ ព្រោះមេរៀនច្រើនជាងមុនទ្វេដង ដោយតម្រូវឲ្យចំណាយពេលស្វ័យសិក្សាផង ចុះកម្មសិក្សានៅមន្ទីរពេទ្យផង រៀនទ្រឹស្តីនៅសាលាផង និង រៀនភាសាបារាំង អង់គ្លេសបន្ថែមផង និយាយរួមគឺស្ទើរនឹងគ្មានពេលសំរាក។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី ក៏ខ្ញុំមិនដែលមានចិត្តស្តាយក្រោយ រឺមានគំនិតបោះបង់ការសិក្សានោះទេ គឺកាន់តែខិតខំរៀនបន្ថែមទៀតនូវអ្វីដែលខ្ញុំខ្វះខាត ព្រោះវាជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ ដើម្បីក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានសម្ថតភាពម្នាក់។   ការសិក្សាថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតនេះ គឺពិតជាលំបាកទាំងការសិក្សាទ្រឹស្តី ទាំងការអនុវត្តន៍តាមមន្ទីរពេទ្យ ព្រមទាំងចំណាយពេលវេលាយូរក្នុងការសិក្សា ដូចនេះទាមទារអោយយើងអត់ធ្មត់ ជំនះភាពនឿយហត់ក្នុងការសិក្សា លើសពីនេះគឺមានការតាំងចិត្តខ្ពស់។     សម្រាប់និស្សិតដែលមានបំណងចង់ចូលរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រត្រូវគិតឲ្យបានច្បាស់ គឺត្រូវរៀនដោយចេញពីចិត្តស្រលាញ់ ជៀសវាងរៀនតាមគ្នា រៀនតាមម៉ាក់ប៉ាបង្ខំឡើយ ព្រោះថាជំនាញនេះប្រើពេកសិក្សាយូរ ហើយពិបាក បើមិនដូច្នោះទេអ្នកនឹងអាចបោះបង់ការសិក្សាចោល។ ប្រសិនបើយើងដាក់ចិត្តថារៀនពេទ្យហើយនោះ យើងត្រូវតែរៀនឲ្យបានពូកែនិងចំណាយពេលជាមួយវាឲ្យបានច្រើនតាមតែអាចធ្វើបាន។    ប្រសិនបើយើងមានបំណងចង់រៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត គួរតែចាប់ផ្តើមរៀនទាំងភាសាបារាំង និងភាសាអង់គ្លេសបណ្តើរៗអោយហើយ។    ចំពោះនិស្សិតដែលកំពុងរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត ត្រូវតែតស៊ូជំនះរៀននូវមុខវិជ្ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះឲ្យបានច្បាស់ ព្រោះវាអាចជួយឲ្យយើងបន្តដំណើរបានទៅដល់គោលដៅនៅលើវិស័យមួយនេះ បើមិនដូច្នេះទេយើងនឹងរៀនមិនទាន់គេទេនៅពេលដែលយើងឡើងដល់ឆ្នាំកាន់តែធំទៅ។ ការចុះកម្មសិក្សានៅតាមមន្ទីរពេទ្យពិតជាសំខាន់ណាស់ យើងត្រូវខិតខំរៀនទាំងការងារគិលានុបដ្ឋាក ទាំងរបៀបធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងរៀនពីរបៀបព្យាបាលជំងឺ។ ហើយពេលចុះកម្មសិក្សានោះយើងត្រូវមានវិន័យផ្ទាល់ខ្លួន និងត្រូវគោរពវិន័យរបស់មន្ទីរពេទ្យ ត្រូវទៅពេទ្យឲ្យបានទៀងទាត់ ត្រូវខិតខំរៀនទ្រឹស្តីឲ្យបានច្បាស់ និងអនុវត្តនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យឲ្យបានច្រើន ហើយត្រូវមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយនឹងសិស្សច្បង និងបុគ្គលិកនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ។     រឿងចម្បងមួយទៀត គឺចាប់ពីឆ្នាំទី៤ទៅត្រូវមានការតាំងចិត្តឲ្យរឹងមាំ ព្រោះក្នុងរយៈពេលនេះយើងងាយនឹងមានការបែកអារម្មណ៍ពេលឃើញមិត្តភក្តិយើងខ្លះគេរៀនចប់មានការងារធ្វើ ហើយយើងនៅរៀនមិនទាន់ចប់ និងមិនទាន់ចេះមើលជំងឺបាន។ វាជារយៈពេលដ៏ស្ត្រេសមួយសម្រាប់និស្សិតពេទ្យយើង ដូច្នេះយើងមិនត្រូវបាក់ទឹកចិត្ត និងមានអារម្មណ៍ស្ដាយក្រោយនោះទេ ព្រោះថាយើងរៀនឆ្នាំកាន់តែខ្ពស់ ហើយការបកក្រោយវិញក៏មិនកើតដែរ ចឹងមានតែខិតខំប្រឹងបន្ថែមទៀត។ បញ្ហាមួយទៀតនោះគឺពុំត្រូវព្យាយាមរកលុយក្នុងដំណាក់កាលនេះទេ ព្រោះយើងអាចរវល់នឹងការរកលុយហើយប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់យើង។    ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Career & Education
Share
  • Aug 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 4.8K views

អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនគួរទទួលទានអ្វី ?

   ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន គឺជាជំងឺដែលកើតឡើងនៅបន្ទាប់មុខរបស់ស្បូន។ បើសិនជាអ្នកជំងឺដឹងបានឆាប់រហ័សនៅពេលដែលទើបនឹងកើតវាអាចព្យាបាលបាន។ នៅពេលអ្នកត្រូវបានពិនិត្យឃើញថាមានជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនការទទួលទានអាហារមានសារធាតុចិញ្ចឹមវាអាចជួយធ្វើអោយអាការៈជំងឺនៅក្នុងរាងកាយបានប្រសើរឡើង។ ហេលស៍ថាម នឹងលើកយកមកបញ្ហាដែលសក្ដិសមសម្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន មកចែកជួនអ្នកអានទាំងអស់គ្នា។ ·អាហារធញ្ញជាតិ៖អាហារធញ្ញជាតិគីផ្នែកមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់របបអាហារព្រោះវាសម្បូរទៅដោយជាតិសរសៃនឹងវីតាមីនជាច្រើនមុខ។ចំណែកអត្ថប្រយោជន៏អាហារធញ្ញជាតិសម្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនវិញគឺវាអាចជួយកាត់បន្ថយឱកាសនៃការរីលរាលដាលនៃជំងឺវាថែមទាំងជួយពង្រឹងនិងជួយដល់ដំណើរការរបស់អេស្ត្រូជេនដែលជាអ័រម៉ូនអាចបណ្ដាលអោយមានជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនឲ្យដើរស្រូលបើសិនជាវាមានច្រើនហួសកំណត់នៅក្នុងរាងកាយ។ អ្នកអាចទទួលទាននំបុ័ងស្រូវសាឡី ឬអាហារធ្វើពីគ្រាប់អញ្ញជាតិផ្សេងៗទៀត។ ·បន្លែ៖ នៅក្នុងបន្លែជាប្រភេទនៃសារការធាតុចិញ្ចឹមរួមមានវីតាមីនAនឹងជាតិសរសៃយ៉ាងច្រើន សន្ធឹកសន្ធាប់។ការទទួលទានបន្លែច្រើនជាងសាច់សត្វអាចជួយទប់ស្កាត់ជំងឺមហារីកស្បូន ហើយវាក៏អាចជួយព្យាបានជំងឺនេះផងដែរ។រាងកាយរបស់យើងត្រូវការវីតាមីននឹងជាតិរ៉ែដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងជំងឺដូចជាជំងឺមហារីកជាដើម។បន្លែក៏ជាអង់ទីអុកស៊ីដាយមួយដែលអាចជួយប្រយុទ្ធនឹងមហារីកមាត់ស្បូនដ៏មានប្រសិទ្ធបំផុត។លោកអ្នកអាចទទួលទានបន្លែបៃតងទាំងឡាយដែលមានដូចជា ប្រូកូលី ផ្ទី និងសាឡាដ សុទ្ធតែជាអាហារដែលសក្តិសមបំផុត។ ·អាហារផ្ទុកជាតិបេតាការ៉ូទីន៖ ផ្លែឈើទាំងអស់សុទ្ធតែមានសារធាតុចិញ្ចឹមនិងជាអង់ទីអុកស៊ីដាយដែលអាចជួយប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗ។នៅក្នងនោះផ្លែត្រសក់ស្រូវមានផ្ទុកសារធាតុបេតាការ៉ូទីនដែលជាសារធាតុអាចបំលែងទៅជាវីតាមីនAក្នុងរាងកាយចំពោះស្ត្រីដែលទទួលទានអាហារមានជាតិបេតាការ៉ូទីនអាចកាត់បន្ថយអត្រាកើតជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន27%។ក្រៅពីត្រសក់ស្រូវលោកអ្នកក៏បានរកទទួលទាននូវអាហារមានសារធាតុបេតាការ៉ូទីនដែលមាននៅក្នុង ការ៉ុត ដំឡូងបាំរាំង ផ្លែក្រូច ម្រេចផងដែរ។ ·តៅហ៊ូ៖ តៅហ៊ូមានប្រភពមកពីសណ្ដែកសៀងដែលមានអត្ថប្រយោន៏ដល់សុខភាពរបស់ស្ត្រីចំពោះស្ត្រីដែលទទួលទានតៅហ៊ូជំនួសផ្នែកតូចនៃការទទួលទានសាច់សត្វអាចជួយកាត់បន្ថយ អត្រាកើតជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនបាន។តៅហ៊ូអាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៏ក្នុងអំឡុងពេល ព្យាបាលជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនផងដែរ។  ជំនួយការទទួលទានសាច់គោ សាច់ជ្រូក នឹងសាច់មាន់ដែលអ្នកអាច បែបមកទទួលទានអាហារមាន តៅហ៊ូចូលផ្សំវិញ។ អ្នកគួរតែពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យពីចំនួនតៅហ៊ូដែលអាចទទួលទានបានចំពោះអ្នកជំងឺ មហារីកស្បូន៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Health Tips Women's Health
Share
  • Aug 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 6.3K views

ជំងឺមុខក្រហមមិនអាចព្យាបាលដោយគ្រាន់តែប្រើថ្នាំនៅឱសថស្ថាននោះទេ...

សម្រាប់ផ្ទៃមុខមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាពិសេសសម្រាប់សុភាពនារីទាំងឡាយ។បើកាលណាផ្ទៃ មុខអ្នកទាំងអស់គ្នាជួបនៅបញ្ហាឡើងកន្ទួល​ ក្រហម ឬមុននោះវានឹងធ្វើឲ្យបាត់បង់នូវភាពទាក់ទាញ។   តើអ្វីទៅជាជំងឺមុខក្រហម? ជំងឺមុខក្រហម គឹជាជំងឺមួយប្រភេទដែលភាគច្រើនកើតមានឡើងនៅលើផ្ទៃមុខបុរសស្ត្រីទូទៅដែលមានស្បែកស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទទី១ ទី២ ហើយមានអាយុកចន្លោះពី៣០‍‍‍‍‍‍‍ដល់៥០ឆ្នាំ។ ជំងឺនេះមានទម្រង់ប្រហាក់ប្រែលនឹងមុនដែរ តែវាជាការរលោកដោយរុំារ៉ៃទៅលើក្រពេញខ្លា្ញញ់​និងគល់រោមលើស្បែកមុខ។ការរលាកនេះអាចនាំឲ្យឈាមដល់ការរីកធំនៃសរសៃឈាមតូចៗនៅលើផ្ទៃមុខដែរ។   មូលហេតុបង្កជំងឺ​ជាការពិតមូលហេតុទាក់ទងនឹងជំងឺមុខក្រហមនេះ គឺគេមិនដឹងច្បាស់លាស់នោះទេ ។ ប៉ុន្តែគេអាចសន្និដ្ឋានបានថា វាអាចបណ្ដាលមកពីបញ្ហាសេនេទិច បញ្ហាបរិស្ថាន​(កម្ដៅថ្ងៃក្ដៅខ្លាំងឬ ត្រជាក់ខ្លាំង) បញ្ហាស្ត្រេស​ បញ្ហារោគក្រពះ (រលោកក្រពះដោយមេរោគ Helicobacter pylori) ការញុំអាហារហិលពេក  សេពគ្រឿងស្រវឹង ខ្វះវីតាមីនមួយចំនួ​នដូចជា Vitamins Bcomplex ,Zinc។ល។ ការប្រើប្រាស់ផលិតផលគ្រឿងសម្អាង ដែលមានជាតិផ្សំខ្លាំងពេក ទាក់ទងទៅនិងប្រព័ន្ធការពារខ្លួនយើងជាមួយមេរោគមួយចំនួនដូចជា Demodex Follicularis   ប្រភេទជំងឺមុខក្រហមនិង រោគសញ្ញា ករណីមុខក្រហមនេះយើងអាចចែកជា៣ប្រភេទគឺ៖ ·ប្រភេទទី១ជាប្រភេទស្រាល ៖អ្នកជំងឹក្រាន់តែមានបញ្ហាក្រហមលើស្បែកមុខនិងមានឡើងសរសៃក្រហមឆ្មារៗនៅលើផ្ទៃមុខ ។ ·ប្រភេទទី២(រួមផ្សំនិងប្រភេទទីមួយខាងលើ) ៖ គឺមានសរសៃក្រហមឆ្មារៗហើយករណីខ្លះអាចមានឡើងកន្ទួលក្រហមដុំៗ និងមានខ្ទុះនៅលើផ្ទៃមុខផងដែរ ។ ·ប្រភេទទី៣​ ជាប្រភេទធ្ងន់ធ្ងរ ៖ ​អ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញាប្រភេទទី១និងទី២ ហើយសរសៃក្រហមឆ្មារៗទាំងនោះ ស្បែកមុខរិតតែក្រហមខ្លាំងមែនទែន (Telangiectasia) និងមានអ្នកជំងឺខ្លះអាចឡើងកន្ទួលក្រហមធំៗ រហូតដល់ក្លាយទៅជាក្រម៉រ(ដោយសារញេច) មានហូរទឹករងៃ មានអារម្ភក្ដៅនៅលើមុខហើយធ្វើឲ្យឡើងក្រហមទាំងភ្នែកទៀតផង។ ចំនុចមួយទៀតនោះ ​គឺវាអាចឈានដល់ប្រភេទមួយ​ពាក់ពន្ធ័ទៅនឹងច្រ​មុះដែលធ្វើអោយច្រមុះអ្នកជំងឺរើសឡើងធំ (Rhinophyma) ប៉ះពាល់ដល់សម្ភស្សផ្ទៃមុខ ។   ការព្យាបាល​៖ ការព្យាបាលជំងឹមុខក្រហមគឺពិបាក នឹងឲ្យជាសះស្បើយណាស់។ ជាមួយនេះ គោលបំណងនៃការព្យាបាល គឺវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីទប់ស្កាត់និយាយជារួម អ្នកជំងឺ អាចប្រើជាប្រភេទជាអង់ទីប៊ីយ៉ូទិច (លាបឬលេ) មួយចំនួនដូចជាDoxycycline, Erythromycine  ជាដើម ។ ទន្ទឹមនឹងនេះក្នុងករណីសភាពអ្នកជំងឺធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញអាចព្យាបាលបានដោយការវះកាត់ឬប្រើឡេស័រ។ ដទៃពីនេះក៏នៅមានបញ្ហាមួយចំនួនដែលវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញត្រូវពិចារណាផ្ដល់ជូនដល់អ្នកជំងឺអោយបានគ្រប់គ្រាន់ដែរនូវជាតិវីតាមីនមួយចំនួន និងអាហារគួរចៀសវាង ។ លើសពីនេះទៀតអ្នកជំងឺអាចស្អំមុខ ដោយប្រើទឹកត្រជាក់ (ទឹកកក) ឬធ្វើយ៉ាងណាឲ្យគាត់បន្ធូរនៅភាពតានតឹងដោយការហាត់ប្រាណធ្វើសមាធិជាដើម ។ និយាយជារួមការព្យាបាលមួយចំនួន គឺត្រូវធ្វើឡើងតាមប្រភពដែលបង្កឲ្យមានជំងឺនេះឡើង។   វិធីបង្ការជំងឺមុខក្រហម៖ ចំពោះវិធីការពារជំងឺមុខក្រហមនេះ ទី១គឺយើងត្រូវជ្រើសរើសប្រើនូវផលិតផលណាដែលមានកម្រិតជាតិថ្នាំស្រាល។  មកលាងសម្អាតនៅលើផ្ទៃមុខ។ចៀសវាងប្រើផលិតផលណាដែលធ្វើឲ្យរលាកស្បែកមុខ។ចៀសវាងការទទួលទាន គ្រឿងស្រវឹង និងអាហារដែលមានជាតិហិរ។ យើងគប្បីទទួលទានចំណីអាហារដែលមានពពួកស្ពែក្ដោប ខាត់ណា បន្លែបែតងឬទំពាំងបាយជូរឲ្យបានច្រើនព្រោះវាជាប្រភេទអាហាររូបត្ថម្ភជួយការពារកុំឲ្យកើតជំងឺក្រហមមុខនេះឡើង ។ បន្ថែមលើនេះ គួរចៀសវាងនៅកត្តាទាំងឡាយ ណាដែលជាមូលហេតុ បង្កដូចបានជម្រាបជូនខាងលើ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត  គឺយើងអាចថែរក្សាស្បែកមុខដោយការពាក់មួក ឬប្រើកន្សែងក្រមា ដើម្បីការពារកម្ដៅថ្ងៃ ហើយយក ល្អយើងក៏គួរប្រើប្រាស់ផលិតផលការពារកម្ដៅថ្ងៃផងដែរ ។   អនុសាសន៏វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ គួរបញ្ជាក់ឡើងវិញផងដែរថាជំងឺមុខក្រហមមិនមែនជាជំងឺមុនទេ។អ្នកជំងឺមិនអាចព្យាបាលជំងឺនេះដោយក្រាន់តែទៅទិញថ្នាំនៅតាមឱសថស្ថានខ្លួនឯងនោះទេ។​បញ្ហាដែលសំខាន់នោះគឺសូមឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋអញ្ជើញមក ជួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដើម្បីព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ មានតែវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញទេ  ដែលមានជួយដោះស្រាយបញ្ហានេះបាន។ ជាមួយគ្នានេះក៏សូមអំពាវនាវផងដែលជាផលដែរថាសូមបងប្អូនកុំទទួល ទានគ្រឿងស្រវឺងដែលជាមូលហេតុមួយជំរុញឲ្យកើតជំងឺមុខក្រហមនិងដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៏ក្នុងសង្គមយើងនាពេលបច្ចុប្បន្នផងដែរ។   បកស្រាយដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហូយ សេរីវឌ្ឍនៈ អនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេស និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតជំងឺសើរស្បែកនិងកាមរោគនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈ   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Skin, STD & Beauty
Share
  • Aug 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 7.4K views

ផ្លែចេកអាចជួយផ្តាច់បារី​ ហើយអស្ចារ្យដល់ម្ល៉ឹង?

ចេកជាផ្លែឈើមួយប្រភេទគ្មានរដូវដែលប្រជាជនខ្មែរនិយមដាំស្ទើរគ្រប់ផ្ទះ។បើអាចជ្រើសយកផ្លែ ចេកមកបរិភោគបានច្រើនយ៉ាង អាស្រ័យលើការនិយមរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ដូចជាបរិភោគជាផ្លែឈើស្រស់ ជាបង្អែម ជាអន្លក់ និងអាចជាថ្នាំកែរោគមួយចំនួនទៀតផង។  តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្របង្ហាញថាផ្លែកចេកមានគុណប្រយោជន៍ច្រើនណាស់សម្រាប់សុខភាពមនុស្សយើង។ ហេលស៍ថាមនឹងបកស្រាយពីអត្ថប្រយោជន៏នៃការទទួលទានផ្លែចេក។ តើនៅក្នុងផ្លែចេកមានសារធាតុអ្វីខ្លះទៅ? ហើយផ្លែចេកអាចជួយអ្វីខ្លះដល់សុខភាពមនុស្សយើងទៅ?ទាំងនេះ គឺសុទ្ធតែជាសំណួរដែលនឹងត្រូវបកស្រាយជាបន្ទរបន្ទាប់ក្នុងសំណេរនេះ។ បើលោកអ្នកមានជំងឺធ្លា្កក់ទឹកចិត្ត ខ្វះឈាម ទល់លាមក  រលោកក្រពះរលោកពោះវៀន ក្អួតចង្អោរ ជំងឺបេះដូង ជំងឺធាត់ សូមកុំបារម្ភផ្លែចេកអាចជួយដោះស្រាយបញ្ហាឲ្យអ្នកបាន។ ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថាផ្លែចេកទុំមានផ្ទុកសារជាតិស្ករបីប្រភេទ ៖ Sucrose, Fructose និង glucos រួមផ្សំនឹងសារធាតុសរសៃដែរ។ គុណតម្លៃនៃផ្លែចេកចំពោះសុខភាព៖ ·ផ្ដល់ថាមពល ៖  ចេកអាចជួយផ្ដល់ថាមពលបានភ្លាមៗ ក្រោយពេលអ្នកបានបរិភោគវា។ ជាទូទៅការបរិភោបផ្លែចេក២ផ្លែអ្នកនឹងមានថាមពលអាចលេងកីឡាបាន៩០នាទី ។ ដូច្នេះគ្មានអ្វីដែលចម្លែកទេដែរផ្លែចេកជាអាហារផ្លែឈើទីមូយនិងចម្បងបំផុតសម្រាប់ អត្តពលិក។ ·ផ្ដាច់បារី ៖ ភាពសម្បូរបែបផ្នែកវីតាមីន B12, B6និងម៉ាញេស្យូមនៅក្នុងផ្លែចេកមានប្រយោជន៏សំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នកដែលចង់ផ្ដាច់បារីព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យគេឆាប់បាត់ចំណង់ស្រេក ឃ្លានជាតិនីកូទីនរបស់បារី។ ·ប្រឆាំងនឹងជំងឺលើសឈាម ៖  ផ្លែចេកមួយផ្លែអាចមានផ្ទុកសារធាតុប៉ូតាស្យូមដល់ទៅ៣៦០មីលី្លក្រាម។ សារធាតុរ៉ែប៉ូតាស្យូមដែលមាននៅក្នុងផ្លែចេកគឺជាសម្ព័ន្ធមិត្តដ៏ចំណានបំផុតក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺលើសឈាម។ ·ជំរុញការផលិតគ្រាប់ឈាមក្រហម ៖ ក្រៅពីរ៉ែប៉ូតាស្យូម ចេកមានផ្ទុកសារធាតុរ៉ែផ្សេងទៀតដូចជាកាល់ស្យូមហ្វូស័្វរម៉ាញ៉េស្យូម និងស័ង្កសី។ ដោយកម្រិតសារធាតុរ៉ែដែកខ្ពស់ គ្រូពេទ្យតែងតែណែនាំអ្នកជំងឺខ្វះឈាម បរិភោគផ្លែចេកដើម្បីជួយជំរុញការផលិតគ្រាប់ឈាមក្រហម។ ·សម្រួលផ្លូវអាហារ ៖ សារធាតុសរសៃដែលផ្លែចេកមានផ្ទុកយ៉ាងច្រើននោះជាអ្នកជួយសម្រួលការទល់លាមក និងប្រយុទ្ធប្រឆាំងទល់នឹងបញ្ហាពោះវៀនមួយចំនូន។ ទន្ទឹមអាការៈឈឺក្រពះ ចេកទុំពិតជាអាចជួយកាត់បន្ថយការឈឺចាប់របស់អ្នកបាន។ ·ជំងឺធ្កាល់ទឹកចិត្ត៖ ជាតិTryptophaneដែលមានផ្ទុកនៅក្នុងផ្លែចេកគឺជាប្រភេទប្រូតេអ៊ីនម្យ៉ាងជួយបន្ធូរអារម្មណ៏មនុស្ សនិងផ្ដល់ភាពរីករាយ។លើសពីនេះ វីតាមីនB6ដែលមាននៅក្នុងចេកនឹងទៅជួយតម្រែតតម្រង់កម្រិតជាតិស្ករGlucoseក្នុងឈាមឲ្យស្មើល្អ ដែលវាមានប្រយោជន៏ខ្លាំងណាស់ទៅដល់សុខភាពអារម្មណ៏របស់អ្នកធ្លាក់ទឹកចិត្ត៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Health Tips Alcohol & Drugs
Share
  • Aug 22, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 3.2K views

[មែនក៏អី?] ការប្រើស្មាតហ្វូន ឬថេប្លេតអាចធ្វើឲ្យអ្នកធាត់បាន

ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា «ការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រ ឬស្មាតហ្វូននៅពេលយប់អាចបណ្តាលឲ្យយើងឡើងទម្ងន់ ដែលបានរកឃើញពីទំនាក់ទំនងមួយរវាងពន្លឺពណ៌ខៀវ (Blue Light) ដែលត្រូវបានបញ្ចេញដោយស្មាតហ្វូននិងថេប្លេត និងការកើនឡើងនៃការឃ្លាន»។ ការសិក្សាបានរកឃើញថា ការប៉ះពាល់ទៅនឹងពន្លឺអាចបង្កើនកម្រិតនៃការស្រេកឃ្លានជាច្រើនម៉ោង ហើយថែមទាំងបង្កើនកម្រិតនៃការឃ្លានបន្ទាប់ពីការទទួលទានអាហារទៀតផង។ លទ្ធផលនៃការសិក្សានៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានបង្ហាញពី ការប្រៀបធៀបមួយរវាងការប៉ះពាល់នឹងពន្លឺពណ៌ខៀវ និងពន្លឺពណ៌លឿង(Dim Light)ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការកើនឡើងនៃការឃ្លានដែលបានចាប់ផ្តើម 15 នាទីបន្ទាប់ពីបានប៉ះពាល់នឹងពន្លឺនោះហើយវានឹងនៅតែបន្តមានវត្តមានរហូតដល់ជិតពីរម៉ោងបន្ទាប់ពីការទទួលទានអាហារ។ ការប៉ះពាល់នឹងពន្លឺពណ៌ខៀវត្រូវបានគេបង្ហាញផងដែរថាវាអាចធ្វើឲ្យមានការថយចុះភាពងងុយគេងនៅពេលល្ងាចហើយបង្កើនហានិភ័យនៃការគេងមិនលក់។ សហនិពន្ធអ្នកស្រាវជ្រាវ Ivy Cheung មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Northwestern ក្នុងទីក្រុង Chicago បាននិយាយថា «ការប៉ះពាល់នឹងពន្លឺពណ៌ខៀវក្នុងរយៈពេល 3 ម៉ោងនៅពេលល្ងាចអាចបង្កឲ្យមានការប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ការឃ្លាន និងមេតាបូលីសជាតិស្ករក្នុងរាងកាយយើង»។ ការស្រាវជ្រាវនេះត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីវិទ្យាសាស្ត្រមួយឈ្មោះថា Sleep និងត្រូវបានគេធ្វើបទបង្ហាញនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំរបស់ Associated Professional Sleep Societies នៅ Minneapolis។ អ្នកដែលបានចូលរួមក្នុងការសិក្សានេះមានមនុស្សពេញវ័យចំនួន 10 នាក់ដែលទទួលបានការគេង និងទទួលទានអាហារមួយទៀងទាត់ ហើយពួកគេទទួលបានអាហារដែលមានជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតដូចគ្នា។ ពួកគេបានបញ្ចប់ការសាកល្បងរយៈពេល៤ថ្ងៃជាមួយនឹងពន្លឺពណ៌លឿង ដែលពួកគេបានប៉ះពាល់នឹងពន្លឺនេះតិចជាង 20 Lux (Lux គឺជាខ្នាតសម្រាប់គណនាចំនួនពន្លឺដែលត្រូវបានផលិត) ក្នុងអំឡុងពេល 16 ម៉ោង និងតិចជាង 3 Lux ក្នុងអំឡុងពេល 8 ម៉ោងនៃការគេង។ នៅថ្ងៃទីបី ពួកគេបានប៉ះពាល់នឹងពន្លឺ 260 Lux ក្នុងរយៈពេល 3 ម៉ោង ហើយពន្លឺពណ៌ខៀវបានចាប់ផ្តើមក្នុងរយៈ 10.5 ម៉ោងបន្ទាប់ពីពួកគេបានភ្ញាក់ពីគេង បន្ទាប់មកគេបានប្រៀបធៀបផលប៉ះពាល់របស់វាទៅនឹងការប៉ះពាល់ពន្លឺពណ៌លឿងនៅថ្ងៃទីពីរ។ កញ្ញា Cheung បាននិយាយថាវាទាមទារឲ្យមានការស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត ដើម្បីកំណត់ឲ្យបានអំពីយន្តការនៃសកម្មភាពដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងការប៉ះពាល់នឹងពន្លឺ ការឃ្លាន និងមេតាបូលីស។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

News & Events
Share
  • Aug 21, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 9K views

ដំបៅក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Ulcère gastro duodénal)

I. និយមន័យ  ដំបៅក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Ulcère gastro duodénal :UGD)ជាដំបៅស៊ីរូងទៅលើភ្នាសរបស់ក្រពះ ឬក៏ពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Couche muqueuse-Couche musculeuse ) ដំបៅទាំងនេះកើតលើមនុស្សគ្រប់វ័យអាយុភាគច្រើនចាប់ពី40ឆ្នាំលើងទៅ ជាពិសេសកើតលើបុរសច្រើនជាងស្រី(3M/1F)  II. កត្តាបង្កហេតុ 1. មេរោគ (Helicobacter pylori : HP) 2. ថ្នាំពេទ្យជាពិសេសថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់(AINS) 8-20% 3. ស្ត្រេស(Stress)កំពុងតែជជែកគ្នានៅឡើយរវាងគ្រូពេទ្យឯកទេស និង គ្រូពេទ្យឯកទេស  4. ការជក់បារីជាកត្តាជំរុញ 5. ផឹកស្រាជាមូហេតុពុំទាន់មានការយល់ស្របគ្នា III. ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការសាកសួរ និងពិនិត្យលើអ្នកជំងឺដំបៅក្រពះបង្ហាញថា មានសញ្ញាច្បាស់លាស់ (50%) គឺជាការឈឺចុកចាប់របៀបជារមួលនៅតំបន់ចុងដង្ហើម មានលក្ខណៈរ៉ាំរ៉ៃកើតរាល់ពេលមុនការហូបបាយ ហើយធូរស្រាល បន្ទាប់ពីបរិភោគអាហាររួច។ ដើម្បីបញ្ជាក់រោគវិនិច្ឆ័យឲ្យកាន់តែច្បាស់ គឺត្រូវធ្វើការឆ្លុះ ក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ(Fibroscopie ŒsoGastroDuodenale:FOGD) និងយកសាច់ក្រពះ ទៅវិភាគ។ IV. ផលវិបាកនៃជំងឺ 1. ការហូរឈាមចេញពីដំបៅដែលបណ្តាលមានការក្អួតឈាមឬក៏ លាមកពណ៌ខ្មៅ  2. ការធ្លាយក្រពះ​ ឬក៏ពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ 3. ការស្ទះចំណីអាហារបញ្ជូនពីក្រពះទៅពោះវៀនតូចជាប់នឹងក្រពះ 4. បង្កឲ្យទៅជាដំបៅមហារីក។ V. ការព្យាបាល 1. ព្យាបាលដោយថ្នាំលេបរយៈពេល 1ខែទៅ2ខែ ព្រមទាំងបរិភោគអាហារអោយមានអនាម័យទៀងពេល ជៀសវាងការប្រើថ្នាំផ្តេសផ្តាសដោយពុំបានពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ  2. ព្យាបាលដោយការវះកាត់ចំពោះភាពធ្ងន់ធ្ងររបស់ដំបៅខ្លាំងពេកដូចជាការធ្លាយ ការស្ទះ ឬក៏មហារីកក្រពះជាដើម។

Other Diseases
Share
  • Aug 21, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 6.1K views

ចុករួយភ្នែក ឈឺច្រមុះ និងចុកពេលបោះដៃផុតយូរៗម្តង?

  សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ៤០ឆ្នាំ កម្ពស់ ១.៥៥ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៤៨គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃខ្ញុំជាមេផ្ទះ។ ប្រហែលរយៈពេល ១ឆ្នាំមកហើយដែលខ្ញុំមានបញ្ហាចុករួយភ្នែក និងមានអាការៈផ្សេងទៀតដូចជាឈឺច្រមុះ និងចុកពេលបោះដៃផុតយូរៗម្តង។ តើមូលហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំចេះតែចុករួយភ្នែក? ចម្លើយ ៖ ការចុករួយភ្នែកនេះ  អាចបណ្តាលមកពីជំងឺស្ងួតភ្នែក ដែលមានសញ្ញាផ្សេងៗទៀតដូចជាចង់តែបិទភ្នែក រកាំក្នុងភ្នែក ហូរទឹកភ្នែក ដោយមិនក្រហម ឬហើមឡើយ។ ការព្យាបាលគឺ តម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺព្យាយាមសម្រាកឲ្យបានច្រើន គេងឲ្យគ្រប់គ្រាន់ និងឧសហ្សាហ៍លុបលាងមុខដោយទឹកត្រជាក់ជាដើម។ រីឯការចុករួយពេលបោះដៃផុតនោះ ពុំមានការទាក់ទងនឹងជំងឺនេះឡើយ តែវាអាចទាក់ទងនឹងជំងឺផ្សេងទៀតដូចជាជំងឺលើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែមជាដើម។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាវេបណ្ឌិតព្យាបាល និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Ear Nose Throat Eye Health
Share
  • Aug 21, 2017 |
  • 7 years ago |
  • 2.5K views

ដំបៅក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Ulcère gastro duodénal)

I. និយមន័យ  ដំបៅក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Ulcère gastro duodénal :UGD)ជាដំបៅស៊ីរូងទៅលើភ្នាសរបស់ក្រពះ ឬក៏ពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ (Couche muqueuse-Couche musculeuse ) ដំបៅទាំងនេះកើតលើមនុស្សគ្រប់វ័យអាយុភាគច្រើនចាប់ពី40ឆ្នាំលើងទៅ ជាពិសេសកើតលើបុរសច្រើនជាងស្រី(3M/1F)  II. កត្តាបង្កហេតុ 1. មេរោគ (Helicobacter pylori : HP) 2. ថ្នាំពេទ្យជាពិសេសថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់(AINS) 8-20% 3. ស្រេ្ទស(Stress) 4. ការជក់បារីជាកត្តាជំរុញ 5. ផឹកស្រាជាមូហេតុពុំទាន់មានការយល់ស្របគ្នា III. ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការសាកសួរ និងពិនិត្យលើអ្នកជំងឺដំបៅក្រពះបង្ហាញថាមានសញ្ញាច្បាស់លាស់ (50%) គឺជាការឈឺចុកចាប់របៀបជារមួលនៅតំបន់ចុងដង្ហើម មានលក្ខណះរ៉ាំរ៉ៃកើតរាល់ពេលមុនការហូបបាយហើយធូរស្រាលបន្ទាប់ពីបរិភោគអាហាររួច។ ដើម្បីបញ្ជាក់រោគវិនិច្ឆ័យអោយកាន់តែច្បាស់គឺត្រូវធ្វើការឆ្លុះ ក្រពះ និងពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ(Fibroscopie ŒsophagoGastroDuodenale:FOGD) និងយកសាច់ក្រពះ ទៅវិភាគ។ IV. ផលវិបាកនៃជំងឺ 1. ការហូរឈាមចេញពីដំបៅដែលបណ្តាលមានការក្អួតឈាមឬក៏ លាមកពណ៌ខ្មៅ  2. ការធ្លាយក្រពះ​ ឬក៏ពោះវៀនតូចជាប់ក្រពះ 3. ការស្ទះចំណីអាហារបញ្ជូនពីក្រពះទៅពោះវៀនតូចជាប់នឹងក្រពះ 4. បង្កឲ្យទៅជាដំបៅមហារីក  V. ការព្យាបាល 1. ព្យាបាលដោយថ្នាំលេបរយះពេល 1ខែទៅ2ខែ ព្រមទាំងបរិភោគអាហារអោយមានអនាម័យទៀងពេលជៀសវាងការប្រើថ្នាំផ្តេសផ្តាសដោយពុំបានពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ  2. ព្យាបាលដោយការវះកាត់ចំពោះភាពធ្ងន់ធ្ងររបស់ដំបៅខ្លាំងពេកដូចជាការធ្លាយ ការស្ទះ ឬក៏មហារីកក្រពះជាដើម។  បកស្រាយដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស អ៊ុក សារ៉ម ឯកទេសក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម និងឆ្លុះក្រពះពោះវៀន​។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Other Diseases
Share
Top