Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

 ជំងឺរលាកសន្លាក់ បង្កការប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធសាច់ដុំ និងឆ្អឹង ជាពិសេសនៅត្រង់គន្លាក់ឆ្អឹង។ ជំងឺរលាកសន្លាក់នេះ គឺជាមូលហេតុចំបងដែលធ្វើឲ្យមនុស្សពិការអវៈយវៈដៃជើង​ ក្នុងចំណោមមនុស្សវ័យជាង​ ៥០ឆ្នាំនៅក្នុងបណ្តាលប្រទេសរីកចម្រើនផ្នែកឧស្សាហកម្ម។ ជំងឺរលាកសន្លាក់ ជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពជីវិតរបស់មនុស្ស បណ្តាលឲ្យមានការលំបាកក្នុងការប្រកបការងារចិញ្ចឹមជីវិត និងបង្កការរំខានដល់សតិអារម្មណ៏។ លោកសាស្ត្រចារ្យ លី ជាតិតា វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ជំងឺរលាកសន្លាក់ និងសាច់ដុំ និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺទូទៅ និងសន្លាក់នៅឯមន្ទីរពេទ្យ មិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ផ្តល់កិត្តិយសដើម្បីបកស្រាយ បំភ្លឺពីស្ថានភាពទូទៅ នៃជំងឺរលាកសន្លាក់ដូចខាងក្រោម៖ អ្វីជាជំងឺរលាកសន្លាក់?      ជំងឺរលាកសន្លាក់ ជាការរលាកត្រង់គន្លាក់ឆ្អឹង (ចំណុចប្រសព្វនៃឆ្អឹង)​ មួយផ្នែក ឬបរិវេណជាច្រើនទៀតនៃសរីរាង្គកាយមនុស្ស។ ជំងឺរលាកសន្លាក់មានជាង ១០០ប្រភេទ ដែលមួយប្រភេទៗបណ្តាលមកពីមូលហេតុ និងមានវិធីសាស្ត្រព្យាបាលខុសៗគ្នា។ រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកសន្លាក់ អាចកើតឡើងសន្សឹមៗ ប៉ុន្តែវាក៏អាចកើតឡើងមួយរំពេចផងដែរ។ ជំងឺរលាកសន្លាក់នេះ គេឃើញមានភាគច្រើនចំពោះមនុស្សវ័យខ្ទង់ ៥០ឆ្នាំជាង ឬជាង៦៥ឆ្នាំ ប៉ុន្តែវាក៏អាចវិវត្តន៍ នៅក្នុងខ្លួនកុមារ​ និងមនុស្សវ័យជំទង់ដែរ។​ យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ជំងឺនេះកើតចំពោះមនុស្សស្រីច្រើនជាងបុរស និងចំពោះមនុស្សណា​ ដែលមានទម្ងន់ធាត់គីឡូ។   មូលហេតុបង្ក         មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកើតជំងឹរលាកសន្លាក់ គឺមានការបកស្រាយផ្សេងៗគ្នាអាស្រ័យទៅលើប្រភេទនៃជំងឺរលាកសន្លាក់ ហើយក្នុងនេះ យើងសូមលើកយកតែជំងឺរលាកសន្លាក់ ៥ប្រភេទ និងមូលហេតុផ្សេងៗគ្នា​របស់វាមកបកស្រាយ។ -ទាក់ទងនឹងវ័របស់មនុស្ស និងសភាពធាត់លើសគីឡូ ៖ កាលណាមនុស្សាមានវ័យកាន់តែចាស់ ឬមនុស្សដែលធាត់លើសគីឡូ សភាពនៃសន្លាក់ក៏កាន់តែទ្រុឌទ្រោម និងសឹករេចរិលដែរ។  - រលាកសន្លាក់គ្មានមូលហេតុ៖ គឹជាប្រភេទរលាកសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ ដែលមិនត្រឹមតែប៉ះពាល់់ដល់សន្លាក់ប៉ុណ្តោះ ប៉ុន្តែថែមទាំងជះឥទ្ធិពលដល់សរីរាង្គខាងក្នុងដូចជា បេះដូង​ សួត តម្រងនោម និងគ្រាប់ឈាមជាដើម។ វាមានសភាពរលាកសន្លាក់ច្រើនកន្លែង នៅក្នុងខ្លួនអ្នកជំងឺដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានការលំបាកច្រើន​ ហើយផលពិបាក នៃជំងឺនេះអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត ឬធ្វើឲ្យសន្លាក់មានការខូចខាតខ្លាំង រហូតធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានភាពពិការ។ -រលាកសន្លាក់បណ្តាលមកពីមេរោគ ៖ មេរោគធម្មតា មេរោគសង្គម ឬមេរោគរបេងជាដើម​ អាចបណ្តាលឲ្យមនុស្សកើតជំងឺរលាកសន្លាក់។ ជំងឺរលាកសន្លាក់ប្រភេទនេះ គឺជាការរលាកសន្លាក់មួយ ដែលមានសភាពខ្លាំងក្លា ហើម មានផលពិបាកដល់ជីវិត ធ្ងន់ធ្ងរជាងការរលាកសន្លាក់ប្រភេទទី២ទៅទៀត ពីព្រោះមេរោគអាចជ្រាបចូលដល់ចរន្តឈាមរហូតធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បាត់បង់អាយុជីវិត។ -រលាកសន្លាក់បណ្តាលមកពីការគ្រាប់គ្រីស្តាល់៖ ប្រភេទរលាកសន្លាក់នេះ បណ្តាលមកពីលើសជាតិអាស៊ីដ ពីព្រោះជាតិអាស៊ីដឡើងខ្ពស់ អាចបង្កើតបានជាគ្រាប់ស្តាល់តូចៗដែលអាចមើលឃើញឧបករណ៏ Microscope ។ -រលាកសន្លាក់ពីប្រភេទជំងឺដទៃទៀត៖ រលាកសន្លាក់មួយនេះ បណ្តាលមកពីជំងឺមួយចំនួនដូចជាជំងឺក្នុងឈាម និងជំងឺលើសជាតិខ្លា្ញញ់ជាដើម។ រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកសន្លាក់ រោគសញ្ញាជាចម្បង គឺអ្នកជំងឺមានការឈឺចាប់ត្រង់សន្លាក់ បើសិនរលាកសន្លាក់មានលក្ខណៈ ហើមត្រង់កន្លែងនោះ ឈឺចាប់ខ្លាំង មានសភាពក្រហម ហើយមានកម្តៅក្តៅ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ         ជំងឺរលាកសន្លាក់មួយចំនួន អាចធស្វើរោគវិនិច្ឆ័យតាមរយៈការសួរនាំពីការឈឺចាប់របស់អ្នកជំងឺ និងការពិនិត្យទៅលើរោគសញ្ញាទាំងឡាយដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ហើយជំងឺរលាកសន្លាក់ដទៃទៀត​ អាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យតាមរយៈ​ សាកសួរដូចគ្នា បូករួមទាំងការវិភាគឈាម ការថតដោយប្រើឧបករណ៏វិទ្យុសកម្ម CT Scans ឬ X-ray ។ ការព្យាបាល         ជំងឺរលាកសន្លាក់មួយចំនួន មិនអាចព្យាបាលឲ្យជាដាច់នោះទេ ដោយសារវាមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែមួយចំនួនទៀតដូចជា ប្រភេទរលាកសន្លាក់ដែលបណ្តាលមកពីមេរោគ អាចព្យាបាលឲ្យជាដាច់ មិនរើឡើងវិញ ដោយប្រើប្រភេទថ្នាំផ្សះអង់ទីប៊ូទិក។ ដោយឡែកជំងឺរលាកសន្លាក់មួយចំនួនទៀតដូចជា ប្រភេទរលាកសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ រលាកសន្លាក់ដោយសារគ្រីស្តាល់ មិនអាចព្យាបាលឲ្យជាដាច់នោះទេ ប៉ុន្តែអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺធូរស្រាលបាន រហូតដល់​ ៧០% ទៅ ៨០% ដោយអ្នកជំងឺត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមវេជ្ជបញ្ជា៕ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

លំហាត់ប្រាណមិនត្រឹមតែជួយដល់សុខភាពទូទៅទេ វាក៏អាចជាជំនួយដល់សាច់ដុំភ្នែក និងធ្វើឲ្យភ្នែកមានសភាពសម្រាកទៀតផងតាមរយៈប្រភេទលំហាត់ជាក់លាក់នៅលើភ្នែកដែលក្នុងនោះ ក៏រួមមានទាំងរបៀបម៉ាស្សា ក៏ដូចជាសម្រាកមួយចំនួនផងដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ...អ្នកគួរតែពិភាក្សាជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតមុនពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណនេះ ប្រសិនបើភ្នែកអ្នកមានជំងឺផ្សេងៗទៀត... ពង្រឹងត្របកភ្នែក អ្នកអាចពង្រឹងសាច់ដុំនៅជុំវិញភ្នែករបស់អ្នកឲ្យរឹងមាំបានដូចនឹងសាច់ដុំដទៃទៀតដែរ។ វាចាប់ផ្តើមដោយការបិទត្របកភ្នែកពាក់កណ្តាលព្រឹមៗ។ ពេលនោះអ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាត្របកភ្នែករបស់អ្នកនឹងញ័រតិចៗដោយការប្រឹង។ •    ដូច្នេះដើម្បីកុំឲ្យមានសភាពញ័រនេះ អ្នកគ្រាន់តែសម្លឹងមើលវត្ថុដែលនៅឆ្ងាយជាការស្រេច. •    ធ្វើភ្នែកព្រឹមៗបែបនេះរយៈពេល ១០ទៅ១៥វិនាទី រួចបិទភ្នែកតិចៗ។ ដកដង្ហើមវែងៗ ដើម្បីបង្កើនអុកស៊ីហ្សែននៅក្នុងឈាម។ នៅពេលអ្នកដកដង្ហើមចូល ខ្យល់ដែលពោរពេញទៅដោយអុកស៊ីហ្សែននឹងចូលតាមច្រមុះរបស់អ្នក។ ដកដង្ហើមចេញ ហើយធ្វើដូចនេះរយៈពេល១នាទី ឬក៏ច្រើន។ ម៉ាស្សាភ្នែក ម៉ាស្សា គឺជាការព្យាបាលដែលគេនិយមប្រើ ដើម្បីសម្រួលភាពតានតឹង និងសម្ពាធផ្សេងៗ ពីព្រោះវាជួយឲ្យឈាមរត់ស្រួល។ ការ ម៉ាស្សាចាប់ផ្តើមពីត្របកខាងលើចំនួន១០វិនាទី រួចត្របកខាងក្រោមជាបន្តបន្ទាប់។ •    ប្រើម្រាមដៃដំបូងទាំង៣សង្កត់ថ្នមៗ និងមានចលនាជារង្វង់ •    សង្កត់តិចៗនៅលើក្រពេញឡាគ្រីមាល(Lacrimal gland) ដែលជាក្រពេញបញ្ចេញទឹកភ្នែកច្រើនជាងគេ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានទឹកភ្នែកចេញ និងមានសំណើមនៅក្នុងភ្នែក ហើយធ្វើឲ្យភ្នែកដែលមានភាពនឿយហត់បានសភាពសម្រាក។ •    នៅពេលម៉ាស្សាត្របកភ្នែកខាងក្រោម ត្រូវម៉ាស្សានៅម្តុំឆ្អឹងឡាគ្រីមាល(Lacrimal bone) ដែលនៅជិតភ្នែកផ្នែកខាងក្នុង។ ព្រិចភ្នែក ការព្រិចភ្នែកធ្វើឲ្យភ្នែកបានសម្រាក ដោយសារការព្រិចភ្នែកនេះធ្វើឲ្យភ្នែកសើម និងបញ្ចេញជាតិពុលតាមទឹកភ្នែក។ អ្នកគួរព្រិចភ្នែក៤វិនាទីម្តង ដើម្បីការពារភាពស្អិតស្ងួតរបស់គ្រាប់ភ្នែក។ សម្រាក អ្នកគួរតែសម្រាកភ្នែករបស់អ្នកនៅពេលអ្នកធ្វើការច្រើន ជាពិសេសពេលប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រ។ •    វិធីសាស្រ្ត 20-20-20៖ រៀងរាល់២០នាទី អ្នកគួរតែមើលរបស់ដែលនៅទីឆ្ងាយចម្ងាយប្រហែលជាង ២០ហ្វីត(20 feet) រយៈពេល២០វិនាទី។ •    ប្រសិនបើអ្នករវល់ពេក អ្នកអាចដាក់ម៉ោងរោទ៍ ដើម្បីរំលឹកពេលដែលភ្នែកត្រូវសម្រាក។ •    អ្នកអាចបើកភ្នែកឲ្យអស់ និងបន្ទាប់មកបិទភ្នែកឲ្យអស់ម្តងម្កាល ព្រោះការសិក្សាថ្មីៗបានបញ្ជាក់ថា សកម្មភាពបែបនេះកាត់បន្ថយការស្រវាំងភ្នែក ព្រិលភ្នែក ភ្នែកមានសភាពនឿយហត់ និងភ្នែកស្ងួត។ សម្រាកភ្នែកដោយប្រើបាតដៃ ការធ្វើឲ្យភ្នែកសម្រាក គឺធ្វើឡើយដោយគ្រាន់តែប្រើបាតដៃរបស់អ្នកដាក់លើភ្នែក២ ឬ៣នាទី។ •    អង្គុយនៅលើកៅអីដែលមានខ្នងត្រង់។ ដាក់កែងដៃនៅលើតុ ឬក៏ដាក់ក្រណាត់កល់ ដើម្បីកុំឲ្យឈឺកែងដៃ។ ត្រដុសបាតដៃអ្នកឲ្យមានកំដៅ រួចយកមកខ្ទប់លើភ្នែកទាំងសងខាង។ ដកដង្ហើមមួយៗធម្មតា និងសម្រាករយៈពេល ៥ទៅ១០នាទី។ អ្នកអាចដាក់ម៉ោងរោទ៍ ដើម្បីកំណាត់នាទី។ •    ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ បន្ទាប់ពីម៉ោងរោទ៍នោះ រយៈពេលនេះ គឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកហើយ។តែអ្នកអាចបន្ថែមនាទី ប្រសិនបើអ្នកគិតថាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់។ ភ្នែកក៏ចេះនឿយហត់ដែរ...ហើយសុខភាពភ្នែកក៏រឹតតែត្រូវការថែទាំដូចផ្នែកដទៃដូចគ្នា...ចំណាយពេលតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីនេត្រាដ៏មានតម្លៃទាំងគូរបស់អ្នក...បើសាកហើយមានប្រសិទ្ធភាព ជួយចែករំលែកបន្តផង… © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

រវល់ខ្លាំងណាស់មែនទេ? មមាញឹកនឹងការងារប្រចាំថ្ងៃខ្លាំងណាស់មែនដែរទេ? ប្រាកដណាស់ ភាពមមាញឹកនឹងការងារបានក្លាយជាមូលហេតុ ឬសឹងតែជាលេសរបស់មនុស្សជំនាន់ថ្មីមួយចំនួន ដែលធ្វើឲ្យគេខកខានមិនបានធ្វើចលនាលំហាត់ប្រាណផ្សេងៗ។ ការធ្វើចលនារបស់ដងខ្លួនទោះបីជាមួយរយៈពេលខ្លី ឬវែង គួរណាស់តែជាទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់សុខភាពរបស់បុគ្គលគ្រប់រូប ព្រោះថានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ អាទិភាពដំបូងគេនៃជីវិតរបស់យើងគ្រប់គ្នា គឺជាសុខភាពទាំងផ្លូវកាយ និងចិត្ត។ យ៉ាងណាមិញ សម្រាប់អ្នកដែលរវល់ខ្លាំងដល់ថ្នាក់ដកខ្លួនពីការងារដើម្បីទៅលេងកីឡា ឬធ្វើលំហាត់ប្រាណផ្សេងៗទៀតនោះ សូមកុំបារម្ភអីណា៎…អត្ថបទមួយនេះនឹងណែនាំអ្នកអំពីសកម្មភាពមួយចំនួនដែលលោកអ្នកអាចធ្វើបាន ជំនួសឲ្យការលេងកីឡា ឬលំហាត់ប្រាណ៖ ធ្វើការងារច្រើនក្នុងពេលតែមួយ អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឃើញបានដឹងលឺ ក៏ដូចជាស្គាល់នូវអត្ថន័យនៃឃ្លានេះហើយ គឺបានន័យថា ក្នុងពេលដំណាលគ្នា បុគ្គលម្នាក់ធ្វើសកម្មភាពច្រើនជាងមួយ។ ជាក់ស្តែង នៅកន្លែងធ្វើការងាររបស់អ្នក អ្នកក៏អាចដើរបណ្តើរ និយាយទូរស័ព្ទបណ្តើរ ឬ ចុចកុំព្យូទ័រវាយឯកសារបណ្តើរ នឹកគិតពីគម្រោងនាពេលអនាគតបណ្តើរផងដែរ។ ការដើរជាសកម្មភាពគោលចម្បងមួយដែលត្រូវបានណែនាំដោយអ្នកជំនាញ ហើយលោកអ្នកក៏អាចគួបផ្សំវាជាមួយនឹងសកម្មភាពណាមួយទៀត។ ធ្វើកិច្ចការងារផ្ទះ ការងារផ្ទះដែលអ្នកធ្វើជាប្រចាំដូចជា ការបោកសម្លៀកបំពាក់ ការថែទាំសួនច្បារ ការលាងសម្អាតចាន ឬបោសសម្អាតផ្ទះជាដើម សុទ្ធតែរួមចំណែកធ្វើឲ្យខ្លួនប្រាណមានភាពនឿយហត់ និងបញ្ចេញជាតិពុលពីក្នុងខ្លួនប្រាណដូចគ្នានឹងលំហាត់ប្រាណមួយចំនួនផងដែរ។ ធ្វើដំណើរប្រចាំថ្ងៃ ចំណុចនេះអាចនឹងពិបាកបន្តិចសម្រាប់អ្នកដែលធ្វើដំណើរដោយរថយន្ត ឬម៉ូតូ ប៉ុន្តែលោកអ្នកក៏អាចឆ្លៀតបានតាមរយៈការដើរចុះឡើងនៅក្នុងការិយាល័យ ឬបន្ទប់ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យខ្លួនឯងសកម្ម និងមិននៅស្ងៀមតែមួយកន្លែង។ ពេលបញ្ចប់ការងាររួចរាល់ហើយ អ្នកក៏គួរឆ្លៀតពេល៥ទៅ១០នាទី ដើរត្រឹកៗនៅទីធ្លាផ្ទះផងដែរ។ ធ្វើការចតយានយន្តឲ្យឆ្ងាយបន្តិច បើមិនអាចឆ្លៀតដើរបានពេលផ្សេង លោកអ្នកអាចអនុវត្តវិធីមួយនេះបានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដោយគ្រាន់តែដាក់ចតរថយន្ត ឬម៉ូតូឲ្យនៅឆ្ងាយបន្តិចពីផ្លូវចូលកន្លែងធ្វើការងារ  ឬពេលទៅផ្សារទំនើប ភោជនីយដ្ឋាន។ល។ ដោយគ្រាន់តែធ្វើបែបនេះ អ្នកក៏អាចចំណេញពេលប្រមាណនាទី ដុតកម្តៅជាតិពុលក្នុងខ្លួនប្រាណបាត់ទៅហើយ។ ហាត់ប្រាណបន្តិចបន្តួចក្នុងការិយាល័យ ការហាត់ប្រាណពិតជាផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ដល់ទាំងសុខភាពរបស់អ្នកផ្ទាល់ និងផលិតភាពនៃការងាររបស់អ្នក។ ការពត់ពែនដងខ្លួននៅលើកៅអី (តាមចលនាមួយចំនួនដែលអ្នកអាចរកមើលបាននៅក្នុងការណែនាំដោយអ្នកជំនាញនៅក្នុងអ៊ីនធឺណែត) ក៏អាចនឹងគ្រប់គ្រាន់ និងប្រសើរជាងការដែលអង្គុយសំកុកគ្រប់នាទីសម្លឹងមើលតែអេក្រង់កុំព្យូទ័រដែរ។ ដើរទៅកាន់កន្លែងជិតៗ ការឆ្លៀតឱកាសដើរ ជាវិធីសាស្រ្តដ៏ល្អប្រសើរមួយសម្រាប់បុគ្គលដែលរវល់នឹងការងារ ព្រោះដូចដែលបានលើកឡើងខាងលើរួចមកហើយថា ការដែលធ្វើឲ្យខ្លួនឯងមានចលនា និងភាពសកម្មជាអ្វីដែលគ្រប់គ្នាគួរតែធ្វើ។ ប្រសិនបើមានកាលៈទេសៈណាដែលតម្រូវឲ្យអ្នកទៅកាន់កន្លែងខ្លះដែលមិនសូវស្ថិតក្នុងចម្ងាយឆ្ងាយខ្លាំង វានឹងជាការប្រសើរ បើអ្នកធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើង។ ប្រើប្រាស់ជណ្តើរជើង បុរសម្នាក់បានដុតរហូតដល់១៨០កាឡូរី តាមរយៈការប្រើជណ្តើរជើងរយៈពេល២០នាទី ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ដូចគ្នាសម្រាប់អ្នកផងដែរ ប្រសិនបើមានជម្រើសនោះ អ្នកគួរតែរើសយកជណ្តើរជើង ជំនួសឲ្យជណ្តើរយន្ត។ សកម្មភាពមួយនេះក៏មានប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពបេះដូងរបស់អ្នកផងដែរ។ លំហាត់ប្រាណងាយៗ តាមការពិតទៅ មានចលនាលំហាត់ប្រាណតូចតាចខ្លះដែលអាចអនុវត្តដោយមិនប្រកាន់ទីកន្លែង ឬពេលវេលានោះឡើយ មានដូចជា ការលោតដោយលើកដៃទាំងពីរឡើងលើហើយទះដៃទាំងពីរ ការអោនចុះអាវ៉ង់ហើយងើបឈរឡើងដោយលើកដៃទំាងពីរ ជាដើម។ បន្ថែមពីលើសកម្មភាពដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះហើយ អ្នកក៏ត្រូវតែប្រាកដដែរថាសារពាង្គកាយរបស់អ្នកបានទទួលថាមពលគ្រប់គ្រាន់តាមរយៈរបបអាហារដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមត្រឹមត្រូវ ក៏ដូចជាក្នុងបរិមាណមួយគ្រប់គ្រាន់ល្មម។ «ការពារប្រសើរជាងព្យាបាល» ទាន់ពេលដែលសុខភាពអ្នកមិនទាន់មានបញ្ហា អ្នកគួរតែចំណាយពេល និងថវិកាទៅលើការទ្រទ្រង់វា ជាជាងការព្យាបាលវាទៅថ្ងៃអនាគត។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

រៀនពេទ្យ គឺជាមុខវិជ្ជាដ៏លំបាកបំផុតមួយ ព្រោះថាវា គឺជាការសិក្សាពីវិធីក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការព្យាបាល និងការបង្ការជំងឺជាដើម។ ដោយសារតែការចងចាំគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៅក្នុងជំនាញមួយនេះ ដូច្នេះហើយស្មាតហ្វូនឬថេប្លេតបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការព្យាបាលក៏ដូចជាក្នុងការសិក្សាវិជ្ជាពេទ្យមួយនេះ ដែលអនុញ្ញាតឲ្យនិស្សិតពេទ្យ និងគ្រូពេទ្យអាចចូលទៅទាញចូលទិន្នន័យនិងព័ត៌មានដែលមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវនិងទាន់សម័យ ការគណនាផ្សេងៗ និងឯកសារយោង។ ស្មាតហ្វូន គឺជាផ្នែកមួយដែលមិនអាចខ្វះបាននៃវេជ្ជសាស្ត្រសម័យទំនើប។ ខាងក្រោមនេះគឺជាការជ្រើសរើសយក App សិក្សាល្អៗទាំង៦ដែលនិស្សិតពេទ្យនិងគ្រូពេទ្យគួរមាននៅក្នុងស្មាតហ្វូន។ Medscape សម្រាប់ iOS, Android លក្ខណៈពិសេសនៃ App មួយនេះគឺមានដូចជាព័ត៌មានវេជ្ជសាស្ត្រ ព័ត៌មានទាក់ទងនឹងថ្នាំ ការធ្វើបទបង្ហាញគ្លីនិកនិងព្យាបាល។ ព័ត៌មាននៅក្នុងកម្មវិធីមួយនេះមានភាពត្រឹមត្រូវនិងអាចយកជាការបាន អ្នកអាចបន្តការសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រជាមួយនឹងព័ត៌មានដ៏ច្រើនលើសលុបជាមួយនឹង App មួយនេះ។ VIDAL សម្រាប់ iOS, Android App មួយនេះត្រូវបានប្រើជាភាសាបារាំង និងជាApp ដែលស្ទើរតែគ្រប់គ្រូពេទ្យទាំងអស់បាននឹងកំពុងតែប្រើប្រាស់នូវកម្មវិធីមួយនេះ។ គេប្រើ App មួយនេះដើម្បីសិក្សាអំពីថ្នាំ មានដូចជាធាតុផ្សំរបស់វា ការព្យាបាលសម្រាប់ជំងឺណា កម្រិតនៃការប្រើថ្នាំ ផលប៉ះពាល់នៃថ្នាំ បំរាមសម្រាប់អ្នកប្រើប្រាស់ជាដើម។ Medicalcul សម្រាប់ Android App នេះមានលក្ខណៈពិសេសប្លែកពី App ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ និស្សិតពេទ្យយើងច្រើនប្រើកម្មវិធីមួយនេះដើម្បីគណនានូវរូបមន្តផ្សេងៗក្នុងវេជ្ជសាស្ត្រ ព្រោះថាវាមានភាពងាយស្រួលនិងចំណេញពេលវេលា។ ភាពងាយស្រួលនោះគឺអ្នកគ្រាន់តែចុចយករូបមន្តមួយណាដែលអ្នកត្រូវការ ហើយបញ្ចូលទិន្នន័យទៅតាមតារាងដែលបានបង្ហាញក្នុងកម្មវិធីនេះ រួចហើយវានឹងធ្វើការគណនាភ្លាមៗ និងបន្ថែមពីនេះទៅទៀតវាក៏បានបង្ហាញពីរូបមន្តក្នុងការគណនានៅខាងក្រោម ដូច្នេះអ្នកអាចរំលឹកពីរូបមន្តរបស់វាបានទៀតផង។ MedCalc សម្រាប់ iOS App នេះមានលក្ខណៈដូចគ្នាទៅនឹង App ខាងលើដែរ ហើយអ្វីដែលខុសគ្នានោះគឺApp មួយនេះសម្រាប់អ្នកដែលប្រើ iOS។ គេប្រើកម្មវិធីនេះដើម្បីគណនារូបមន្តផ្សេងៗក្នុងវេជ្ជសាស្ត្រ ហើយវាមានរូបមន្តជាច្រើនដែលអ្នកអាចធ្វើការស្រាវជ្រាវបន្ថែម។ Uptodate សម្រាប់ iOS, Android នេះគឺជា App ដែលកំពុងតែពេញនិយមខ្លាំងក្នុងចំណោមនិស្សិតពេទ្យក៏ដូចជាគ្រូពេទ្យ។ លក្ខណៈពិសេសនៃ App នេះគឺព័ត៌មានថ្មីៗដែលមិនចេះរីងស្ងួតទាក់ទងនឹងវេជ្ជសាស្ត្រ។ កម្មវិធីនេះត្រូវបានគេបញ្ចូលនូវអត្ថបទពេទ្យទាក់ទងនឹងការព្យាបាលជំងឺ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ការបង្ការជំងឺ និងមានជាច្រើនទៀត។ រីឯអត្ថបទដែលត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីមួយនេះគឺសុទ្ធតែជាអត្ថបទពីការសិក្សាថ្មីដែលមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវ ទាន់សម័យ និងអាចយកជាឯកសារយោងបាន។ Healthogo សម្រាប់ iOS, Android  Healthogo មានលក្ខណៈពិសេសរបស់សម្រាប់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល ជាពិសេសនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងតែម្តង។ និស្សិតពេទ្យអាចទទួលបន្ថែមនូវចំណេះដឹងផ្សេងៗដែលអាចទុកចិត្តបាននៅក្នុងវិស័យសុខាភិបាលទាំងចំណេះដឹងបច្ចេកទេស ចំណេះដឹងនៃសុខភាពទូទៅ ព័ត៌មានសុខភាព ការសិក្សា ការងារ និងការធ្វើអាជីវកម្ម ព្រមទាំងឱកាសជាច្រើនផ្សេងទៀតផងដែរ។ សម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានគ្លីនិកឯកជនវិញ គឺអាចក្លាយជាសមាជិកមួយរូបនៃហេលស៍ថាម ប្រូ និងធ្វើការបង្ហាញនូវសក្តានុពលនៃស្ថាប័នរបស់ខ្លួនតាមរយៈការបង្កើតទំព័រអាជីវកម្ម ព្រមទាំងចែករំលែកនូវចំណេះដឹង ក៏ដូចជាបទពិសោធន៍របស់ខ្លួនផងដែរ។ ទាំងនិស្សិតពេទ្យ និងអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលគ្រប់រូប ក៏អាចចូលរួមក្នុង«វេទិកាសុខភាព» ដោយធ្វើការឆ្លើយតបនឹងចម្ងល់ផ្សេងៗអំពីបញ្ហាសុខភាព និងចែករំលែកដំបូន្មានល្អៗដល់សាធារណជនផងដែរ។ ប្រសិនបើមានAppណាដែលធ្លាប់បានប្រើប្រាស់ ហើយគិតថាមានអត្ថប្រយោជន៍ពិសេសសម្រាប់និស្សិតពេទ្យ និងពេទ្យនោះ សូមជួយធ្វើការណែនាំបន្ថែមផង ដើម្បីជាការចែករំលែកដល់អ្នកនៅក្នុងវិជ្ជាជីវៈដូចគ្នា...

Share

សៀវភៅហោប៉ៅស្តីពី«ការថែទាំព្យាបាលក្នុងមន្ទីរពេទ្យសម្រាប់កុមារ» នេះ គឺសម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិត គិលានុប្បដ្ឋាក/យិកា និងមន្រ្តីសុខាភិបាលផ្សេងៗទៀត ដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការថែទំាព្យាបាលកុមារតូចៗ ប្រើប្រាស់នៅមន្ទីរពេទ្យបង្អែកកម្រិត១ ដែលនេះជាការបោះពុម្ពផ្សាយលើកទីពីរ ដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោក។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សៀវភៅនេះសម្រាប់ប្រើប្រាស់ថែទាំព្យាបាលអ្នកជំងឺក្នុងមន្ទីរពេទ្យ និងអ្នកជំងឺមកពិគ្រោះជំងឺខាងក្រៅនៅមន្ទីរពេទ្យតូចៗដែលមានមន្ទីរពិសោធន៍ និងឱសថសារវ័ន្ត ហើយក៏អាចប្រើប្រាស់តាមសេវាសុខាភិបាលមួយចំនួនទៀត ដែលកុមារឈឺត្រូវបានទទួលឲ្យសំរាកព្យាបាលផងដែរ។ សម្រាប់ការទាញយក សូមចុចត្រង់នេះ សៀវភៅហោប៉ៅស្តីពី«ការថែទាំព្យាបាលក្នុងមន្ទីរពេទ្យសម្រាប់កុមារ ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក Medicine © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

  ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ គឺត្រូវបានបង្កឡើងដោយវីរុសប្រភេទសេ ដែលជាទូទៅវាឆ្លងរាលដាលតាមរយៈការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ជាមួយឈាមដែលមានផ្ទុកវីរុសនេះ ហើយវាអាចឆ្លងរាលដាលតាមរយៈការរួមភេទ ជាមួយដៃគូ ដែលមានផ្ទុកវីរុស និងពេលម្តាយទៅកូននៅអំឡុងពេលសម្រាល។ មនុស្សភាគច្រើនដែលផ្ទុកវីរុសនេះ គឺមិនមានបង្ហាញឲ្យឃើញរោគសញ្ញាណាមួយនោះទេអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ ប្រសិនបើគាត់មានរោគសញ្ញា គឺគាត់មានអារម្មណ៏ថាគ្រុនផ្តាសាយ ហើយគាត់ក៏អាចមានអាការៈ ឬជំងឺមួយចំនួនកើតព្រមជាមួយ ដូចជាជំងឺខាន់លឿនដែលធ្វើឲ្យស្បែក និងភ្នែកឡើងលឿង ឬលាកមពណ៌ស។ ដើម្បីស្រាយបំភ្លឺ និងផ្តល់ជាចំណេះដឹង ទាក់ទិននឹងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឆាយ គឹមប៉ាវ ឯកទេសថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងជាប្រធានផ្នែកក្រពះ ពោះវៀននៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ផ្តល់កិត្តិយសដល់ហេលស៍ថាម ដើម្បីបកស្រាយពីស្ថានភាពទូទៅនៃជំងឺនេះដូចខាងក្រោម ៖ ហេតុអ្វីត្រូវព្យាបាល?មានហេតុផលចំនួន៣ ដែលត្រូវព្យាបាលអ្នកជំងឺរលាកថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃប្រភេទសេ 1. ការពារថ្លើមរបស់អ្នក 2. ការពារសុខភាពរបស់អ្នក 3. ដើម្បីក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក និងមនុស្សជុំវិញខ្លួន។ ថ្លើម គឺជាសរីរាង្គដែលសំខាន់សម្រាប់ជីវិត បើសិនជាថ្លើមខូចនោះជីវិតនឹងបាត់បង់។ វីរុសនៃជំងឺរលាកថ្លើមសេជាសត្រូវដ៏ស្ងៀមស្ងាត់របស់ថ្លើមអ្នក។ វាបង្កឲ្យថ្លើមខូចដោយអ្នកជំងឺមិនចាប់អារម្មណ៏ថាខ្លួនឈឺ។ ដូច្នេះ ការព្យាបាលជំងឺនេះពិតជាមានឱកាស ឲ្យចៀសផុតពីការវិវត្តន៍របស់ថ្លើមទៅជាក្រិន និងមហារីក។ ទោះបីការព្យាបាលមានរយៈពេលយូរ និងមានផលវិបាកខ្លះក៏ប៉ុន្តែវាឆ្លើយតបនឹងហេតុផលសំខាន់ខាងលើនេះ ៖ ១. ការពារថ្លើមរបស់អ្នក       វីរុសនៃជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ រីកលូតលាស់ក្នុងថ្លើម ហើយវាបង្កឲ្យមានប្រតិកម្មរលាក។ ការស្ថិតនៅនៃវីរុសជាមួយប្រតិកម្មរលាកយូរអង្វែងដោយវីរុសគ្មានរោគសសញ្ញាបង្កឲ្យមានការប្រែប្រួលម្តងៗ នៃរចនាសម្ព័ន្ធកោសិកាថ្លើម និងបង្កឲ្យមានសន្លាកដែលហៅថា សរសៃក្រិន ឬភាពក្រិន។ ការវិវត្តន៍នៃជំងឺនេះវាអាចបង្កឲ្យលេចចេញជាដុំ ហើយព័ទ្ធជុំវិញសរសៃក្រិនដែលហៅថា ជំងឺក្រិនថ្លើម។ ក្នុងករណីនេះ ការវិវត្តន៍ពីភាពក្រិនទៅជាជំងឺក្រិនថ្លើម អាចប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងឆាប់រហ័សដោយសារពិសារស្រាច្រើន អាយុច្រើន ភេទប្រុស ជំងឺធាត់ពេក ការខ្វះប្រព័ន្ធការពារ ឬមានជំងឺផ្សេងៗទៀតបន្ថែមដូចជា ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទបេ ឬជំងឺអេដស៍។ ក្នុង៣០%នៃជំងឺក្រិនថ្លើម អាចវិវត្តន៍ទៅរកជំងឺមហារីកក្នុងរយៈពេលវែង ឬមិនវែង។ ជំងឺរលាកថ្លើមសេ អាចធ្វើឲ្យថ្លើមខូចខាត វាជាសត្រូវដ៏ស្ងៀមស្ងាត់រហូតដល់អ្នកមិនចាប់អារម្មណ៍ថាឈឺ។ បើមិនព្យាបាលទេ ប្រព័ន្ធការពារយើងមិនអាចកម្ចាត់វីរុសនេះបានទេ។ ដូច្នេះ ការព្យាបាលគឺពិតជាអាចឲ្យយើង មានឱកាសការពារថ្លើមរបស់អ្នក។ ២.ការពារសុខភាពអ្នក      ជំងឺរលាកថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃប្រភេទសេ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានសុខភាពមិនល្អ និងបាត់បង់គុណភាពជីវិត បើសិនថ្លើមវិវត្តន៍ទៅរកជំងឺក្រិន ឬមហារីកថ្លើមខាងមុខ។ ការព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមសេ គឺងាចកម្ចាត់វីរុសបានអស់ និងជាសះស្បើយ។ ឱកាសនៃការជាសះស្បើយពឹងផ្អែកទៅលើ៖ ·ប្រភេទមេរោគ ·ចំនួនមេរោគ ·សភាពថ្លើមមុនពេលព្យាបាល ·អាយុ ឬរយៈពេលឆ្លង ·កត្តាដែលបង្កនូវគ្រោះថ្នាក់ នៃការវិវត្តន៍ជំងឺរបស់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ (ដូចជា​ផឹកស្រា អ្នកផ្ទុកវីរុសរលាកថ្លើមបេ ឬអេដស៍ ជាមួយ ។ល។) ។ ៣.ដើម្បីក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក និងមនុស្សជុំវិញខ្លួនអ្នក       បើសិនគ្មានការព្យាបាល អ្នកនៅតែជាអ្នកផ្ទុកវីរុសហើយអ្នក នឹងអាចបន្តគ្រោះថ្នាក់ចម្លងមេរោគនេះទៅអ្នកដទៃ។ គ្រោះថ្នាក់នេះវាមានក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលជួនកាលវាបង្កឡើងដោយសារប៉ះពាល់សំភារៈ ដែលមានប្រឡាក់ដោយឈាមដូចជា ច្រាសដុសធ្មេញ ឡាមកោរពុកមាត់ កន្រ្តៃកាត់ក្រចក ម្ចុល កន្ត្រៃ ឬរបយសពេលគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ។         ជាមួយការព្យាបាល អ្នកអាចកម្ចាត់មេរោគពីរាងកាយអ្នក​និងជាសះស្បើយ ហើយអ្នកមិនមែនជាអ្នកចម្លងមេរោគទៀតឡើយ។ បើសិនគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកសំណូមពរនូវការព្យាបាលដល់អ្នក ពេលវេលាសម្រាប់ពិចារណា គឺចាំបាច់បំផុតសម្រាប់រៀបចំខ្លួនឲ្យបានល្អ៕ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

ញញឹមមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យរូបអ្នកមានភាពលេចធ្លោនោះទេ វាថែមទាំងជួយឲ្យសារពាង្គ កាយរបស់អ្នកដំណើរការបានល្អប្រសើរផងដែរ។ ការញញឹមមានគុណប្រយោជន៍លើសពីអ្វី ដែលគិតដល់ ហើយវានឹងធ្វើឲ្យជីវិតរបស់អ្នកមានតែភាពស្រស់ថ្លា។        ១/ អ្នកដែលញញឹមមានឥទ្ធិពលដែលទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន។ ២/ រាល់ពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍មិនល្អ ចូរព្យាយាមញញឹម ព្រោះវានឹងបង្កើតឱកាសមួយឲ្យអារម្មណ៍របស់អ្នកល្អប្រសើរជាងមុន។ ៣/ ស្នាមញញឹមរបស់អ្នកមិនត្រឹមតែមានប្រយោជន៍សម្រាប់ខ្លួនអ្នកនោះទេ វាថែមទាំងជួយឲ្យអារម្មណ៍របស់អ្នកដែលនៅជិតអ្នកស្រស់ថ្លាទៅតាមអ្នកទៀតផង។ ៤/ ភាពស្មុគស្មាញងាយនឹងបង្ហាញនៅលើទឹកមុខរបស់អ្នក ប៉ុន្តែញញឹមនឹងជួយបិទបាំងនូវភាពនឿយហត់ក៏ដូចជាអស់កម្លាំង។ ព្យាយាមញញឹម ពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញនោះ វានឹងកាត់បន្ថយភាពតប់ប្រមល់ទាំងនោះ។ ៥/ ពេលញញឹម ប្រព័ន្ធស៊ាំនឹងដំណើរការបានល្អ ព្រោះអ្នកមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ។ ៦/ ពេលដែលអ្នកញញឹម សម្ពាធឈាមរបស់អ្នកនឹងថយចុះ។ ៧/ ការសិក្សាបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ការញញឹមមានឥទ្ធិពលលើប្រព័ន្ធប្រសាទ ការឈឺ ចាប់ និង ការគេងដែលជួយឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ល្អ។ វាប្រៀបបាននឹងឱសថធម្មជាតិមួយដែរ។ ៨/ សាច់ដុំដែលប្រើពេលញញឹមនឹងជួយឲ្យអ្នកមើលទៅក្មេងជាងវ័យ។ ៩/ អ្នកដែលញញឹម គឺ ជាអ្នកដែលមានទំនុកចិត្ត និង ធ្វើកិច្ចការប្រកបដោយជោគជ័យ។ ១០/ សាកល្បងគិតពីរឿងដែលអវិជ្ជមានដោយញញឹមព្រមជាមួយគ្នា។ វាប្រាកដជាលំបាក ព្រោះពេលដែលអ្នកញញឹម រាងកាយរបស់អ្នកបានបញ្ជូនសារមួយថា«ជីវិតមានតែរឿងល្អ»។ ចាកចេញពីភាពស្មុគស្មាញ ពិបាកចិត្ត និង ក្តីបារម្ភជាមួយនឹងស្នាមញញឹមជាប្រចាំ របស់អ្នក។ ឧស្សាហ៍ញញឹម សំណាងល្អនឹងរកមកដោយឯងៗ!!! © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

ដំបៅជើង ដែលកើតមាននៅលើអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មិនមែនសុទ្ធតែមិនអាចព្យាបាលជាសះស្បើយនោះទេ! នៅក្នុងស្រទាប់មហាជនបងប្អូនប្រជាជន តែងមានការយល់ឃើញថារាល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដែលមានដំបៅជើងសុទ្ធតែមិនអាចព្យាបាលបានជាសះស្បើយ ហើយអាចប្រឈមនឹងការកាត់ជើងទៀតផង។ តើការយល់ឃើញខាងលើនេះជាការពិតដែរឬទេ? ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយប្រភេទ ដែលកើតឡើងដោយសារកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់អ្នកជំងឺកើនឡើង។ នៅពេលដែលអ្នកជំងឺ កើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមច្រើនឆ្នាំ ពួកគាត់អាចប្រឈមមុខនឹងផលលំបាកមួយចំនួន ដែលក្នុងនោះក៏មានដំបៅជើងផងដែរ។ ដំបៅជើងនៅលើអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មានកត្តាបង្កជាច្រើន ដូចជា៖ ក) ដំបៅជើងប្រភេទទីមួយ៖ ជាដំបៅដែលកើតដោយសារការប៉ះពាល់ទៅលើប្រព័ន្ធវិញ្ញាណនៅនឹងជើងរបស់អ្នកជំងឺ (Neuropathy)។ នៅពេលដែលអ្នកជំងឺកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមយូរឆ្នាំ ពួកគាត់អាចមានផលប៉ះពាល់ទៅលើប្រព័ន្ធវិញ្ញាណនៃជើងទាំងសងខាងរបស់ពួកគាត់។ ជើងរបស់គាត់អាចមានសភាពស្ពឹក លែងដឹងក្តៅត្រជាក់ លែងដឹងការឈឺចាប់ ជួនកាលអាចមានអារម្មណ៍ដូចមានស្រមោចវារលើ បន្ទាប់មកទៀតអ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងកើតដំបៅ ជាពិសេសប្រសិនបើមានការប៉ះទង្គិចណាមួយ។ ដំបៅប្រភេទនេះភាគច្រើនកើតនៅតំបន់ដែលអ្នកជំងឺឈរសង្កត់ខ្លាំង ឬរឹបដោយស្បែកជើងដែលចង្អៀត ដែលបណ្តាលអោយមានការកកិត។ ដោយសារតែមានការប៉ះពាល់លើប្រព័ន្ធវិញ្ញាណ អ្នកជំងឺមិនដឹងពីការឈឺចាប់នោះទេ ដែលជាហេតុធ្វើអោយគាត់ធ្វេសប្រហែស មិនបានចាប់អារម្មណ៍ ឬមិនបានមកព្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ។ នៅពេលដែលមិនមានការថែទាំត្រឹមត្រូវ ដំបៅទាំងនោះអាចនឹងមានការបង្កជាការក្លាយរោគ (Infection)។ ខ) ដំបៅប្រភេទទីពីរ៖ ជាដំបៅដែលបណ្តាលមកពីការស្ទះសរសៃឈាមដែលចិញ្ចឹមជើងទៅសងខាង។ នៅពេលជំងឺទឹកនោមផ្អែម វិវឌ្ឍន៍រ៉ាំរ៉ៃយូរឆ្នាំ។ សរសៃឈាមនៅតាមចុងជើងរបស់អ្នកជំងឺបានស្ទះក្រិន ដូច្នេះហើយ កម្រិតអុកស៊ីហ្ស៊ែន និងចំណីអាហារដែលរត់ ទៅតាម សរសៃឈាមទាំងនោះមានការថយចុះ វាមិនអាចទៅចិញ្ចឹមកោសិកានៅតាមចុងជើងរបស់អ្នកជំងឺបានឡើយ។ កោសិកាដែល ខ្វះចំណីអាហារ វានឹងខូចខាត ដែលជាហេតុអាចធ្វើអោយអ្នកជំងឺមានដំបៅ (Arteriopathy)។ ដំបៅប្រភេទនេះដំបូងឡើយ គឺវាបង្កអោយមានការឈឺចុកចាប់ ស្បែកអ្នកជំងឺចេញពណ៌ក្រហមរលោង ជ្រុះរោម មានការឈឺចាប់ខ្លាំង។ បន្ទាប់មក បន្តិចម្តងៗ ជើងរបស់គាត់ចាប់ផ្តើមប្រែពណ៌ទៅជាពណ៌ស្វាយ ឡើងត្រជាក់ រួចហើយចាប់ប្រែពណ៌ទៅជាពណ៌ខ្មៅ។ ដំបៅអាចចេញលើម្រាមមួយ ឬច្រើន ទៅតាមស្ថានភាពនៃការស្ទះសរសៃឈាម។ ប្រសិនណាបើគាត់មិនបានមកប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានការថែទាំត្រឹមត្រូវនោះទេ ដំបៅនោះក៏អាចមានការក្លាយរោគ (Infection)ផងដែរ។ គ) ប្រភេទដំបៅទីបី៖ កើតឡើងដោយសារការរួមផ្សំគ្នានៃបញ្ហាប្រព័ន្ធវិញ្ញាណ (Neuropathy) និងការស្ទះសរសៃឈាម នៅចុងម្រាមជើង (Arteriopathy)។  រាល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានដំបៅនៅនឹងជើង មិនមែនមានន័យថាសុទ្ធតែព្យាបាលមិនជានោះទេ។ គ្រូពេទ្យអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យតាមរយៈការពិនិត្យ ការថតឆ្លុះដើម្បីឲ្យដឹងអំពីមូលហេតុដែលបណ្តាលអោយមានដំបៅនោះ ថាតើវាមកពី Neuropathy ឬមួយ Arteriopathy ឬក៏បណ្តាលមកពីការលាយគ្នារវាង Neuropathy និង Arteriopathy ។ ហេតុដូច្នេះហើយពេលដែលបងប្អូនអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មានដំបៅជើង សូមមេត្តារួសរាន់មកប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុដែលបង្កអោយមានដំបៅទាំងនោះ ព្រមទាំងឆាប់ព្យាបាលអោយបានទាន់ពេលវេលា។ ការយឺតយ៉ាវណាមួយ ក្នុងការស្វែងរកការព្យាបាល រឺក៏ព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវ ឧទាហរណ៍ការប្រើឱសថបុរាណ រឺមួយថ្នាំបិទបំពោកទៅលើដំបៅនោះ ដោយមិនបានរកមូលហេតុអោយបានច្បាស់លាស់ គឺជាហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរ ដែលអាចវិវឌ្ឍឈានទៅរកការព្យាបាលមិនជា ឬអាចឈានដល់ការកាត់អវយវៈ។  បកស្រាយដោយ ៖  វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុំ សត្ថា​ វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រចាំនៅ Diabetes Care Center © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​  

Share

មួយក្នុងចំណោម សារចំនួនបី ដែលនាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃប្រទេសសីង្ហបុរី បានលើកឡើងក្នុង​ឱកាស National Day Message 2017 របស់ប្រទេសសីង្ហបុរី បានលើកឡើង ពីការលើកកម្ពស់សុខភាព ដែលផ្តើមចេញ បុគ្គលម្នាក់ៗ ដែលត្រូវបានសង្កត់ធ្ងន់លើជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ លោក Lee Hsien Loong បានបង្ហាញថា​ មួយភាគបីនៃមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី៦០ឆ្នាំ គឺមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ បើទោះជាជំងឺនេះកើតច្រើនលើមនុស្សចាស់ តែដើម្បីមានសុខភាពល្អ និងរស់នៅបានយូរអង្វែង គឺត្រូវតែផ្តើមពីវ័យក្មេងទៅ និងត្រូវស្វែងយល់ ទាំងចំនេះ​ដឹងពីជំងឺ និងការការពារ​។ លោកក៏បានបន្ថែមថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺដែលយើងមិនអាចមើលឃើញ តែវាមានផលលំបាកច្រើនក្រោយពីកើតជំងឺនេះ។  សូមស្តាប់សំដីផ្ទាល់របស់លោក Lee Hsien Loong។  ប្រភព៖ https://www.facebook.com/leehsienloong/videos/1566798353382865/

Share

នៅលើដែលគេនិយាយពីជំងឺពុកឆ្អឹង ពួកគាត់តែងតែផ្តោតសំខាន់លើស្រ្តី ពិសេសគឺស្រ្តីអស់រដូវ។ ប៉ុន្តែជាការពិតជំងឺពុកឆ្អឹងអាចកើតបានទាំងបុរស និងស្ត្រី ហើយក៏អាស្រ័យតាមវ័យដែរ។ ថ្ងៃនេះ ក្រោមវត្តមានរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម តាំង ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង បម្រើការងារនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល លឹម តាំង បានចូលរួមបកស្រាយពីក្រុមមនុស្សដែលមានហានិភ័យចំពោះជំងឺពុកឆ្អឹង។ ជំងឺពុកឆ្អឹង គឺជាជំងឺដ៏ស្ងៀមស្ងាត់ដែលមិនមានបញ្ចេញអោយអ្នកជំងឺដឹងមុននោះទេ។ ជំងឺនេះបណ្តាលមកពីការថយចុះនៅកំហាប់ឆ្អឹង និងរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ឆ្អឹង ជាហេតុធ្វើអោយឆ្អឹងលែងរឹងមាំងាយនឹងបាក់ ជាពិសេសឆ្អឹងខ្នង ឆ្អឹងត្រគៀក និងកដៃ។ តើមានកត្តានិងមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលបណ្តាលអោយពុកឆ្អឹង? មូលហេតុបណ្តាលអោយពុកឆ្អឹងមានដូចជា • ការជក់បារី • ផឹកស្រា • កង្វះអាហាររូបត្ថម្ភ (កាល់ស្យូម, វីតាមីន D និងប្រូតេអ៊ីន) • ស្គមពេក • មិនហាត់កីឡា ឬធ្វើចលនាអោយបានច្រើន • ស្រ្តីអស់រដូវ រឺស្រ្តីវះកាត់ស្បូន និងដៃស្បូន • ភាពចាស់ • អ្នកមានជំងឺសន្លាក់រាំរៃ រឺប្រើថ្នាំប្រភេទសសៃយូរ • អ្នកមានជំងឺអ័រម៉ូន (Thyroid Glande) ជាចុងក្រោយនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមអោយប្រជាជនគ្រប់រូបគួរប្រុងយ័ត្នចំពោះជំងឺមួយនេះនៅពេលមានរោគសញ្ញាមិនធម្មតា និងមកទទួលការព្យាបាល បង្ការឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីចៀសវាងអោយបាននូវភាពប៉ះពាល់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម ជំងឺពុកឆ្អឹង  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថាកម្រិតជាតិដែកទាបនៅក្នុងឈាមអាចមានទំនាក់ទំនង ចំពោះការកើនឡើងគ្រោះថ្នាក់នៃការកើតជំងឺភ្លេចភ្លាំងពេលឈានដល់វ័យចាស់នេះបើយោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយចុះផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្ដីវិជ្ជាពេទ្យខាងសរសៃប្រសាទ និងខួរក្បាល។ ជំងឺខ្វះឈាមកើតឡើង នៅពេលចំនួនកោសិកាឈាម ក្រហក ឬបណ្ដុំជាតិក្រហមនៃឈាម (ប្រូតេអ៊ីនមួយប្រភេទនៅក្នុងឈាមក្រហម)ធ្លាក់ចុះទាប។ ក្រុមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យ California រដ្ឋ SanFrancisco និងស្ថាប័នសិក្សាជាន់ខ្ពស់ស្ដីអំពីវិជ្ជាពេទ្យខាងសរសៃប្រសាទ និងខួរក្បាលអាមេរិក បានធ្វើការវិភាគលើចំនួនមនុស្សចាស់ ២.៥៥២នាក់ អាយុចន្លោះ៧០ឆ្នាំ និង៧៩ឆ្នាំ ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវស្ដីអំពីសុខភាព និងសមាសភាពរាងកាយនិងអាយុ។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានគេអនុវត្តអស់រយៈពេលជាង ១១ឆ្នាំតម្រូវឲ្យមនុស្សចាស់ចូលរួមក្នុងការធ្វើតេស្តការគិត និងការចងចាំអំឡុងពេលនេះ។ នៅរយៈពេលចាប់ផ្ដើមនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវអ្នកជំងឺទាំងអស់មិនមានផ្ទុកជំងឺភ្លេចភ្លាំងឡើយ។ នៅគ្រាដំបូងនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវលើចំនួនមនុស្ស ៣៩៣នាក់ត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ រកឃើញថាមានផ្ទុកជំងឺខ្វះឈាមហើយមនុស្ស ៤៤៥នាក់បានវិវឌ្ឍនូវជំងឺនេះនៅចុងបញ្ចប់នៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវ។ លទ្ធនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបានបង្ហាញថាអ្នកផ្ទុកជំងឺខ្វះឈាម នឹងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់រហូត ៤១% នៃការកើតជំងឺភ្លេចភ្លាំងបើប្រៀបធៀបទៅនឹងអ្នកជំងឺ ដែលមិនមានផ្ទុកជំងឺខ្វះឈាមនេះ។ អ្នកដឹកនាំការសិក្សាស្រាវជ្រាវ លោក Kristin Yaffe មកពីសាកលវិទ្យាល័យ California រដ្ឋ San Francisco បានមានប្រសាសន៍ថា "នៅក្នុងលទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវនេះមាននូវការពន្យល់ជាច្រើន ចំពោះមូលហេតុថាតើហេតុអ្វីខ្វះឈាមមានទំនាក់ទំនងជាមួយជំងឺភ្លេចភ្លាំង។ ជាតួយ៉ាងជំងឺខ្វះឈាមអាចជាសញ្ញាបញ្ចាក់មួយនៃការចុះខ្សោយ នែសុខភាពទូទៅ ឬកម្រិតអុកស៊ីសែននៅក្នុងរាងកាយទាបបណ្ដាលមកពីជំងឺខ្វះឈាម អាចដើរតួនាទី ក្នុងទំនាក់ទំនងនេះ។  ការថយចុះអុកស៊ីសែនទៅកាន់ខួរក្បាលត្រូវបានអ្នកជំនាញឲ្យដឹងថា "វាធ្វើអោយសមត្ថភាពគិតចុះ និងអាចបណ្ដាលឲ្យខូចសរសៃប្រសាទ"។ តើរបបអាហារល្អៗអាចជួយកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់នេះបានទេ? មនុស្សចំនួនច្រើនជាង៣លាននាក់នៅសហរដ្ធអាមេរិកមានផ្ទុកនៅជំងឺខ្វះឈាមនេះ។ ជំងឺខ្វះឈាមបណ្ដាលមកពីកង្វះជាតិដែក គឺជាទម្រង់ដ៏សាមញ្ញបំផុតតែងកើតមាន។ វាកើតឡើងនៅពេលដែលរាងកាយមិនបានទទួលជាតិដែកគ្រាប់គ្រាន់ សម្រាប់ការផលិតចេញនូវជាតិដែកគ្រាប់គ្រាន់សម្រាប់ការផលិតចេញនូវជាតិក្រហមនៃឈាម។ ការទទួលទានអាហារសម្បូរជាតិដែកអាចការពារជំងឺខ្វះឈាម បណ្ដាលមកពីកង្វះជាតិដែក។ វិទ្យាស្ថានជាតិជំងឺសួតបេះដូង និងឈាមបាននាំនូវប្រភេទអាហារ ដែលសម្បូរដោយជាតិដែកដូចជា ប្រភេទសាច់សត្វពណ៌ក្រហម (ដូចជា សាច់គោ ឬថ្លើម) សាច់មាន់ សាច់មាន់បារាំង សាច់ជ្រូក ស្លឹកផ្ទី និងប្រភេទបន្លែពណ៌ខៀវក្រមៅ តៅហ៊ូ សណ្ដែក ដំណាប់ផ្លែឈឺ ទឹកផ្លែព្រួន ធញ្ញជាតិ និងនំបុ័ង ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

ការក្លាយជាម្តាយជារឿងក៏ប្រសើរសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។ កត្តាដែលនៅតែមានតាំងពីបុរាណដល់សម័យទំនើបគឺ ការមានផ្ទៃពោះ និងការបង្កើតកូន។ ប្តីប្រពន្ធជាច្រើនគូនៅពេលដែលសម្រចចិត្តថាត្រូវមានកូនសុទ្ធតែយល់ថា វាជាធម្មជាតិនៃមនុស្ស និងពួកគេអាចមានកូនគ្រប់ពេលវេលា។ នេះប្រហែលជាត្រឹមត្រូវចំពោះមនុស្សភាគច្រើន តែវាអាចជារឿងអកុសលចំពោះប្តីប្រពន្ធរាប់លានគូ។ ប្តីប្រពន្ធមួយគូក្នុងចំណោមប្តីប្រពន្ធ ៧គូ មានបញ្ហាមិនអាចមានផ្ទៃពោះ ទោះបីជាពួកគាត់ព្យាយាមយកកូនក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំក៏ដោយ។ ដូចនេះ ការពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះពិតជាមានមែនសម្រាប់ប្តីប្រពន្ធជាច្រើនគូ។ មួយវិញទៀត ការអសមត្ថភាពមានផ្ទៃពោះបន្ទាប់ពីប្តីប្រពន្ធមួយគូក្នុងរយៈពេលលើសពីមួយឆ្នាំ ឬ៦ខែសម្រាប់ស្ត្រីដែលមានអាយុលើសពី៣៥ឆ្នាំ នោះប្តីប្រពន្ធនេះត្រូវចាត់ទុកថាមានបញ្ហាអា។ ការបរាជ័យក្នុងការមានផ្ទៃពោះអាចជាឥទ្ធិពលទៅលើទាំងសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់ស្រ្តី តាមគ្រូពេទ្យបានបញ្ជាក់ថា ពួកគាត់បានរកឃើញថាអាចមានបញ្ហាសុខភាពតិចតួច ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងតប់ប្រមល់ដោយសារការចង់បានកូនតែមិនបាន។ វាជារឿងសំខាន់ផងដែរ ដែលថាអាមិនមែនជាបញ្ហារបស់មនុស្សស្រីទេ។ ការសិក្សាផ្សេងៗ បានបង្ហា្ថញថាភាពអា អាចបណ្តាលមកពីកត្តាមនុស្សស្រីមាន៤៥% ក្នុងករណីទាំងអស់ កត្តាមនុស្សប្រុសមាន ៣០% ឯ ២៥%ទៀត បណ្តាលមកពីរួមគ្នានៃកត្តាមនុស្សស្រី និងមនុស្សប្រុស។ ៤០%នៃករណីដែលកើតឡើងមិនអាចរកឃើញមូលហេតុពិតប្រាកដទេ ទោះជាមានការធ្វើតេស្តគ្រប់ប្រភេទ និងមានការតាមដានយ៉ាងដិតដល់ពីគ្រូពេទ្យក៏ដោយ។ នេះជាភាពអាដែលមិនអាចពន្យល់បាន។ មូលហេតុខាងក្រោមនេះជាការចូលរួមបកស្រាយដោយវេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova។​  មូលហេតុចម្បងនៃការអសមត្ថភាពផ្លូវភេទ គឺ៖ មូលហេតុបណ្តាលមកពីមនុស្សស្រី មានជំងឺដុំពកច្រើនក្នុងអូវែ៖ ចំពោះដុំពកច្រើនក្នុងប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួនមនុស្សស្រីមិនមានតុល្យភាព ដែលធ្វើឲ្យការផលិតពងអូវែដែលចាំបាច់សម្រាប់ការបង្កកំណើតនោះខូច។ ជំងឺដុំពកច្រើនក្នុងអូវែបណ្តាលឲ្យអូវែផលិតអ័រម៉ូនភេទប្រុសច្រើនគឺ តេសតូស្តេរ៉ូន។ តេសតូស្តេរ៉ូនច្រើនអាចធ្វើឲ្យមានដុះរោមខុសធម្មតាដូចជាពុកមាត់ សុដន់រួមតូច មានមុន ​និងសក់ស្តើងជាងមុន។ ការធាត់ខ្លាំង ក៏ជាសញ្ញានៃជំងឺដុំពកច្រើនក្នុងអូវែ។ នេះជាមូលហេតុដែលដំបូន្មានដំបូង​ និងសំខាន់ជាងគេសម្រាប់មនុស្សស្រីដែលមានជំងឺនេះ ហើយចង់បានកូនហើយគឺត្រូវបញ្ចុះទម្ងន់ និងផ្លាស់ប្តូររស់នៅ។ ជំងឺដែលត្របកក្នុងស្បូននៅខុសកន្លែង (Endometriosis)៖​ វាជាលក្ខណៈមួយដែលបណ្តាលឲ្យមានការស្ទះបំពង់ដៃស្បូន និងបញ្ហានៃការបញ្ចេញអូវុល។ រោគសញ្ញាដែលអាចកើតឡើងមានដូចជា មានការឈឺចាប់ពេលមានរដូវ ឈឺចាប់ខ្លាំងពេលរួមរ័ក្ស ឈឺនៅត្រគាករ៉ាំរ៉ៃ ឈឺពេលពោះវៀនមានចលនាពេលបន្ទោរបង់។ ពេលខ្លះរោគសញ្ញាតែមួយគត់ដែលជួបប្រទះគឺការពិបាកមានផ្ទៃពោះ។ បំពង់ដៃស្បូនត្រូវបានបំផ្លាញ​ ឬស្ទះ៖ ជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ គឺជាជំងឺដែលត្រូវចៀសវាង និងត្រូវព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះថាជំងឺដែលឆ្លងតាមមេរោគហ្គោណូរេ និងក្លាមីដ្យា អាចការបង្កើនការធ្វើឲ្យស្ទះបំពង់ដៃស្បូន ដែលបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាអា។ ជំងឺឆ្លងផ្សេងទៀតដូចជារបេង និងការមានកូនក្រៅស្បូន ក៏អាចស្ទះ ឬបាត់បង់ដៃស្បូនម្ខាង។ មូលហេតុបណ្តាលមកពីមនុស្សប្រុស ៖ ចំនួនស្ពែម៉ាតូសូអ៊ីត (មេជីវិតឈ្មោល) ទាប ទម្រង់ខុសធម្មតា និងគ្មានចលនា ជាមូលហេតុចម្បងនៃភាពអារបស់មនុស្សប្រុស។ លក្ខខណ្ឌផ្សេងទៀតដូចជា ជំងឺរីកសរសៃវ៉ែននៅត្រង់ស្រោមពងស្វាស បានរកឃើញចំពោះ ៤០នៃបុរសដែលអា។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share
Top