Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី ០៧ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ ៖ ក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជា រៀបចំកម្មវិធីវេជ្ជសាស្រ្តស្តីពី "ដំណោះស្រាយប្រសើរបំផុតសម្រាប់អ្នកជំងឺបេះដូងនិងមេតាបូលិក" ទៅកាន់អ្នកវេជ្ជបណ្ឌិតប្រមាណ ១៥០នាក់នៅសណ្ឋាគារសុខាភ្នំពេញ។ កម្មវិធីនេះមានគោលបំណងចែករំលែកនូវទិន្នន័យវិទ្យាសាស្ដ្រថ្មីៗ លើការគ្រប់គ្រងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមឲ្យប្រសើរជាងមុន។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម ហ៊ុយ ប្រធានផ្នែកកិច្ចការវេជ្ជសាស្រ្តនៃក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីមានប្រសាសន៍ថា៖ “កម្មវិធីនេះពិតជាសំខាន់ណាស់ព្រោះជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនជាច្រើនលាននាក់ជុំវិញពិភពលោក ដូចជាអ្នកមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមានប្រមាណ ១,១ពាន់លាននាក់ និងអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានប្រមាណ៤១៥លាននាក់នៅឆ្នាំ២០១៥។ ទិសដៅរបស់យើងគឺចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការផ្តល់ចំណេះដឹងបន្ថែមដល់វេជ្ជបណ្ឌិតនៅប្រទេសកម្ពុជាដោយ អញ្ជើញវាគ្មិនល្បីៗទាំងក្នុងស្រុក និងក្នុងតំបន់មកចែករំលែកដើម្បីឲ្យពួកគាត់ផ្តល់នូវដំបូន្មានកាន់តែប្រសើរជាងមុនទៅកាន់អ្នកជំងឺអំពីការការពារនិងព្យាបាលជំងឺលើសសម្ពាធឈាមនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។” នៅប្រទេសកម្ពុជាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមចំនួន២៣០,៨០០ករណីក្នុងឆ្នាំ២០១៥។ តួលេខនេះត្រូវបានរំពឹងថានឹងកើនឡើង៤០% រហូតដល់ឆ្នាំ២០៤០ខណៈជំងឺទឹកនោមផ្អែមក្នុងតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកកំពុងក្លាយជាបញ្ហាធំចម្បងមួយហើយបង្កឲ្យមានការកើនឡើងបន្ទុកផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តសង្គម និងសេដ្ឋកិច្ចដោយសារចំនួនមនុស្សដែលរងផលប៉ះពាល់ត្រូវបានគេសន្និដ្ឋានថាកើនឡើងពី១៥៣ លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១៥ រហូតដល់២១៥លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០៤០។ នេះបើយោងតាមសហព័ន្ធជំងឺទឹកនោមផ្អែមអន្តរជាតិ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ថេង យូដាលីន អ្នកឯកទេសផ្នែកជំងឺបេះដូង បានថ្លែងក្នុងកម្មវិធីថា៖ «សេចក្តីបារម្ភរបស់យើងសព្វថ្ងៃ គឺការស្លាប់ ឬពិការភាពនៃផលលំបាកនៃជំងឺស្ទះសរសៃឈាម ដែលធំជាងគេគឺក្បាល និងបេះដូង។ នៅក្នុងនោះមូលហេតុដែលយើងជួបច្រើនជាងគេគឺលើសសម្ពាធឈាម និងទឹកនោមផ្អែម។» លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ថែមថា ៧០% នៃអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ គឺមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ដែលជាតួលេខច្រើនបំផុត។ លោកសាស្រ្តាចារ្យ មហាបរិញ្ញា កុយ វ៉ាន់នី អ្នកឯកទេសជំងឺក្រពេញអ័រម៉ូនបានសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើបញ្ហាជំងឺលើសសម្ពាធឈាមថា៖ «យើងមិនគួរមើលរំលងនូវបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាម ពីព្រោះអាត្រាមរណភាពដោយសារជំងឺលើសសម្ពាធឈាមដែលមិនព្យាបាលគឺមានកម្រិតខ្ពស់។ បើយើងរាប់តួលេខនៃការស្លាប់ សឹងតែមូលហេតុទី១ ដែលឲ្យអ្នកជំងឺលើពិភពលោកយើងនេះទទួលមរណភាពស្លាប់រាប់លាននាក់ក្នុង១ឆ្នាំ ដោយសារតែបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាមដោយមិនបានព្យាបាល ឬព្យាបាលដោយមិនគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាមបានល្អ។» ដោយសារជំងឺទាំងពីរនេះស្ថិតក្នុងប្រភេទជំងឺមិនឆ្លងក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែការការពារ និងព្យាបាលជំងឺទាំងពីរត្រូវតែមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងត្រឹមត្រូវទៅតាមប្រភេទនៃអ្នកជំងឺ។  តាមរយៈសម្តីរបស់ លោកសាស្រ្តាចារ្យ Nemencio A.Nicodemus អ្នកជំនាញផ្នែកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មកពីប្រទេសហ្វីលីពីនបានលើកឡើងពីការសិក្សាធំមួយនៅឆ្នាំ២០០២។ ការសិក្សានេះគឺផ្តោតទៅលើការប្រើអាំងស៊ុយលីនទៅលើអ្នកជំងឺដែលបម្រុងមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ គេឃើញថាការប្រើអាំងស៊ុយលីននៅក្រុមអ្នកជំងឺបម្រុងជំងឺទឹកនោមផ្អែម គេឃើញថាវាមានប្រយោជន៍នៅក្នុងការការពារទប់ស្កាត់កុំឲ្យអ្នកជំងឺវិវត្តទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមបាន។ លោកបន្ថែមថា៖ “បច្ចុប្បន្ននេះ គឺយើងប្រើអាំងស៊ុយលីននៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកមនោមផ្អែម ប៉ុន្តែប្រហែលជាអាចទៅអនាគតអាចមានការប្រើអាំងស៊ុយលីន សម្រាប់ការការពារកុំឲ្យអ្នកជំងឺវិវត្តពីបម្រុងជំងឺទឹកនោមផ្អែមទៅជំងឺទឹកនោមផ្អែមតែម្តង។” សម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍នៃការប្រើប្រាស់អាំងស៊ុយលីននេះ លោក Nemencio បានបញ្ជាក់ទៀតថា៖ “យើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងហើយថាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ គឺគាត់មានកង្វះអាំងស៊ុយលីន ដែលកោសិកាលំពែងរបស់ខ្លួនគាត់ផលិតអាំងស៊ុយលីនមិនគ្រប់គ្រាន់។” យោងតាមការស្ទង់មតិរបស់ STEPS រៀបចំដោយសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានបង្ហាញថាអត្រាប្រេវ៉ាឡង់នៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ២០១០មាន២,៣% នៅតំបន់ជនបទហើយ៥,៦% នៅតំបន់ទីប្រជុំជន។ ក្រុមអាយុដែលងាយរងគ្រោះជាងគេគឺពីអាយុ៦៥ទៅ៦៩ឆ្នាំដែលមានប្រេវ៉ាឡង់រហូតដល់៦% ហើយអាត្រាប្រវ៉ាឡង់នេះបានកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំពីព្រោះតែប្រទេសកម្ពុជាមានចំនួនប្រជាជនអាយុក្មេងច្រើន។ ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមគឺជាជំងឺដែលមិនឆ្លងតែត្រូវបានមើលរំលងនៅប្រទេសកម្ពុជានិងបណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដទៃទៀត។ អាត្រាប្រេវ៉ាឡង់គឺថ្មីៗនេះមានចំនួន១១% នៃចំនួនមនុស្សពេញវ័យនេះបើយោងតាមការសិក្សាថ្មីៗនេះប៉ុន្តែចំនួននេះក៏នឹងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សផងដែរ។ ប្រជាជនកម្ពុជាភាគច្រើនណាស់ដែរមិនបានដឹងថាពួកគេកំពុងតែប្រឈមមុខនឹងជំងឺនេះ។ ដោយសារតែជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមិនស្តែងជារោគសញ្ញាឲ្យឃើញ លោកសាស្រ្តាចារ្យ កុយ វ៉ាន់នី បានណែនាំដល់ប្រជាជនគួរតែទៅពិនិត្យសុខភាព ជាពិសេសក្រុមមនុស្សដែលមានប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺលើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែម និងក្រុមមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅគួរតែពិនិត្យវាស់សម្ពាធឈាមយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំ ឬពីរឆ្នាំម្តង និងមនុស្សដែលមានវ័យកាន់តែចាស់ គួរតែទៅពិនិត្យ១ឆ្នាំម្តង ឬ ៦ខែម្តង ហើយសម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺស្រាប់គឺត្រូវតែពិនិត្យឲ្យបានញឹកញាប់ទៅតាមការណែនាំរបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យ។ រីឯមនុស្សដែលលើសទម្ងន់ខុសពីធម្មតា ដែលទទួលទានអាហារមិនសមស្រប ងាយហត់ សម្រាន្តមិនលក់ មិនធ្លាប់ពិនិត្យសុខភាពពីមុនសោះនោះ គួរតែទៅពិនិត្យសុខភាព ដើម្បីទទួលបានការការពារនិងព្យាបាលទាន់ពេល៕  អំពីក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១២ក្រុមហ៊ុនសាណូហ្វីកម្ពុជាដែលជាក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធនៃក្រុមហ៊ុនថែទាំសុខភាពលំដាប់ពិភពលោកបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងសកម្ម ដើម្បីអតិថិជនបុគ្គលិកនិងជាពិសេសប្រជាជនដែលពឹងផ្អែកជារៀងរាល់ថ្ងៃលើថ្នាំពេទ្យរបស់យើង។ដោយផ្តោតសំខាន់លើតម្រូវការរបស់អ្នកជំងឺសាណូហ្វីកម្ពុជាប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការធ្វើឲ្យផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុនអាចស្វែងរកបានសម្រាប់ប្រជាជនជាច្រើននៅគ្រប់ទីកន្លែងនិងគ្រប់គ្នាដែលកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីធ្វើឲ្យសុខភាពកាន់តែល្អប្រសើរឡើងនិងរស់នៅប្រកបដោយភាពរីករាយគ្រប់ដំណាក់កាលនៃជីវិត។ ដោយមានវត្តមាននិងបទពិសោធន៍២៥ឆ្នាំនៅប្រទេសកម្ពុជាសាណូហ្វីកម្ពុជាគឺជាដៃគូដ៏ចម្បងជាមួយអ្នកជំនាញថែទាំសុខភាពកម្ពុជាដូចជា៖វេជ្ជបណ្ឌិតឱសថការីគិលានុបដ្ឋាយិកាឆ្មបនិងរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ជាច្រើនដើម្បីផ្សព្វផ្សាយអប់រំនិងបង្កើនចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងវិទ្យាសាស្រ្តនិងវេជ្ជសាស្រ្ត។ ក្រុមហ៊ុនមានបេសកកម្មដើម្បីធ្វើឲ្យលទ្ធភាពក្នុងការទទួលបានឱសថ និងតំហែទាំសុខភាពកាន់តែប្រសើរឡើង និងធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរដល់ជីវិភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាជាង ១៦លាននាក់។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអាចធ្វើការទាក់ទងមកកាន់៖ Media Relations Mrs. Chrim Kimchhorng MYCUTFILM Tel: +855 (0) 17 871 807 Sanofi Cambodia Mr. Lorn Chheang Orn Business Operations and Communication Manager Sanofi Cambodia Tel: +855 (0) 70 279 707 Mr. Chab Mikthona Communication Executive Sanofi Cambodia Tel: +855 (0) 85 33 40 41 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

យោងតាមសេចក្តីប្រកាសអំពីក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា បានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៧ នូវសេចក្តីប្រកាសអំពី«ការផ្តល់វិញ្ញាបនបត្របញ្ជាក់ការដាក់លក់ផលិតផលចំណីអាហារ និងបញ្ជាក់អនាម័យផលិតផលចំណីអាហារ»ដែលរួមមានប្រការដែលត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់ និងអនុវត្តចំនួន១២ ដែលអត្ថន័យខឹ្លមសារដើមទាំងស្រុងនៅក្នុងរូបភាពខាងលើ។ ប្រភព៖ គេហទំព័រ របស់ក្រសួងសុខាភិបាល​ នាយកដ្ឋានឱសថ ចំណីអាហារ បរិក្ខារពេទ្យ និងគ្រឿងសម្អាង (https://www.ddfcambodia.com)  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកដឹងទេថាស្បែកស្តើងមិនមែនត្រឹមតែបណ្តាលមកពីការវិវឌ្ឍនៃអាយុប៉ុណ្ណោះទេ វាអាចកើតឡើងនៅពេលកម្រិតកូឡាជែនក្នុងស្បែកថយចុះហើយភាពរលាស់នៃស្បែក ក៏ត្រូវបានបាត់បង់បន្តិចម្តងៗ។  អ្វីដែលគួរឲ្យបារម្ភចំពោះអ្នកមានស្បែកមុខស្តើង គឺការងាយប្រឈមនឹងបញ្ហាស្បែក និងងាយមានប្រតិកម្មលើស្បែកជាមួយនឹងផលិតផលមួយចំនួន។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកនៅតែអាចកាត់បន្ថយវាបានតាមរយៈ៖ -ការផ្តល់សំណើមជាប្រចាំ៖ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលគួរជាទីគាប់ចិត្ត អ្នកចាំបាច់ត្រូវប្រើផលិតផលផ្តល់សំណើម ដែលមានសារធាតុផ្សំយ៉ាងហោចណាស់ក៏ពពួកវីតាមីន C វីតាមីនA ឬវីតាមីនE និងពពួកបេតាការ៉ូតែនដែរ។  ផលិតផលផ្តល់សំណើមមានផ្ទុករ៉េទីន A (អាស៊ីតបានពីវីតាមីន A) អាចត្រូវបានប្រើលើស្បែកពិសេសអ្នកមានស្បែកស្តើង ដើម្បីលើកកម្ពស់គុណភាពកោសិកាស្បែក ដែលវាច្រើនសម្បូរនៅក្នុងផលិតផលផ្តល់សំណើម ប្រភេទជាសេរ៉ូម ឬក្រែម។ -ការការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំ៖ លោកអ្នកចាំបាច់ត្រូវលាបឡេ ឬក្រែមការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំ ពេលអ្នកចេញក្រៅ ហើយលាបឲ្យក្រាស់បន្តិចនៅត្រង់កន្លែងដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ឆាប់ក្តៅ ពេលត្រូវពន្លឺថ្ងៃ ដោយហេតុថា ពន្លឺថ្ងៃក៏ជាមូលហេតុមួយ ក្នុងចំណោមមូលហេតុជាច្រើន អាចធ្វើឲ្យស្បែកមុខស្តើង។ ចំពោះការជ្រើសរើសផលិតផលនេះទៀតសោត ក៏មិនខុសពីការប្រើចំពោះស្បែកធម្មតាដែរ យ៉ាងហោចណាស់ត្រឹមSPF ១៥ឡើងទៅ  ទោះបីជាថ្ងៃដែលមានពពកបាំងក៏ដោយ ព្រោះកាំរស្មី UV អាចឆ្លងកាត់ពពកបាន។ -ការលាបប្រេងវីតាមីន E ផ្ទាល់លើស្បែក៖ ភាគច្រើនប្រេងវីតាមីន E ច្រើនមានទម្រង់ជាគ្រាប់កាប់ស៊ីល ដូច្នេះហើយលោកអ្នកត្រូវច្របាច់ចាក់វីតាមីន E ដែលមានក្នុងកាប់ស៊ីលនោះ ដាក់លើបាតដៃ បន្ទាប់មកលាបលើស្បែកថ្នមៗឲ្យសព្វផ្ទៃមុខពិសេសត្រង់ផ្នែកដែលស្តើង។ គុណប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យនៃវីតាមីន E ជួយស្បែកមិនឲ្យវិវឌ្ឍទៅជាស្តើងឆាប់រហ័ស ពិសេសពេលប្រើវាលាបផ្ទាល់លើស្បែក និងនៅពេលយប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ -ការកាត់បន្ថយក្រែមដែលមានផ្ទុកស្តេរ៉ូអុីតលើស្បែក៖ ប្រសិនបើអាច ចៀសវាងការប្រើប្រាស់ក្រែមលើស្បែកដែលធ្វើឲ្យស្បែកស្តើង។ អាចប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ក្រែមស្តេរ៉ូអុីតព្យាបាលបញ្ហាស្បែកមួយចំនួន។ អ្នកជំនាញខាងស្បែក ជាធម្មតាអាចចេញវេជ្ជបញ្ជាព្យាបាលប្រភេទដែលគ្មានផ្ទុកនូវជាតិស្តេរ៉ូអុីត។ លាបផលិតផលមានផ្ទុកវីតាមីន C លាបសេរ៉ូមក្រែម និងឡូសិនដែលមានផ្ទុកវីតាមីន C វាអាចជួយបង្កើនការផលិតកូឡាជែនដែលជួយឲ្យស្បែកមិនឆាប់ស្តើង។ ក្រៅពីនេះ អ្នកក៏ត្រូវផ្លាស់ប្តូរ ឬរក្សាទម្លាប់មួយចំនួនដូចខាងក្រោម៖ •ឈប់ជក់បារី៖ លោកអ្នកត្រូវបញ្ឈប់ការជក់បារីជាដាច់ខាត បើអ្នកមានទម្លាប់ជក់ ដោយសារការជក់បារីបង្កើនកម្រិតនីកូទីន និងបន្ថយលំហូរឈាមក្នុងរាងកាយ។ ជាលទ្ធផល ចំណីអាហារដែលត្រូវស្រូបដោយស្បែកមានការថយចុះ ហើយជាតិពុលត្រូវបានបញ្ចេញតាមស្បែកកាន់តែតិចដែលធ្វើឲ្យស្បែកលូតលាស់មិនបានល្អ និងកាន់តែស្តើងទៅៗ។ •បន្ថយកម្រិតនៃការញ៉ាំសុរា (ពពួកអាល់កុល)៖ ព្យាយាមបន្ថយកម្រិតនៃការញ៉ាំសុរា ឬបញ្ឈប់តែម្តង បើអាច ព្រោះអាល់កុលដែលមានក្នុងសុរា បង្កើនកម្រិតជាតិពុលក្នុងរាងកាយ ដែលជះផលអវិជ្ជមានចំពោះស្បែក និងធ្វើឲ្យស្បែកឆាប់ឡើងស្នាមជ្រួញ និងស្តើង។ •ម៉ាស្សាសម្រួលលំហូរឈាម៖ ការម៉ាស្សាថ្នមៗជួយសម្រួលលំហូរឈាម ធ្វើឲ្យការផ្តល់ចំណីអាហារទៅកាន់ស្បែកដែលមានសភាពស្តើងនោះបានគ្រប់គ្រាន់ និងកាត់បន្ថយការវិវឌ្ឍនៃបញ្ហាស្បែកស្តើង។ លោកអ្នកក៏អាចប្រើជាប្រេងធម្មជាតិម៉ាស្សាលើស្បែកបានផងដែរ ដែលការម៉ាស្សានេះអាចអនុវត្តយ៉ាងហោចណាស់២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប្រសិនបើអ្នកអាចអនុវត្តនូវចំណុចខាងលើបានទៀងទាត់នោះអ្នកនឹងអស់កង្វល់ចំពោះស្បែកស្តើងតទៅទៀតហើយ… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

1.    តើអ្វីទៅជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម? ទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយប្រភេទ (Metabolic disorder) ដែលបណ្តាលមកពីស្ករក្នុង ឈាមឡើងលើសកម្រិតធម្មតា (Hyperglycemia)។ ជាតិស្ករដែលលើសក្នុងឈាមនេះ មួយចំនួនធ្លាក់មកតាមទឹកនោមដែលធ្វើឲ្យគេ ហៅតៗគ្នាថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ 2.    តើជំងឺនេះចែកចេញជាប៉ុន្មានប្រភេទ? ជំងឺទឹកនោមផ្អែមចែកចេញជាពីរប្រភេទគឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ (DM1, IDDM, Juveuil DM) និងទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ (DM2, NIDDM)។ ក្រៅពីនេះ យើងក៏ឃើញមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលកើតលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះផងដែរ(Gestational Diabetes Mellitus) និងទឹកនោមផ្អែមបណ្តាលមកពីកត្តា ក៏ដូចជាជំងឺផ្សេងៗ(Secondary diabetes mellitus) ដូចជាកត្តាហ្សែន (Genetic) កត្តាក្រពេញបញ្ចេញក្នុង (Endocrine) ថ្នាំមួយចំនួន ជំងឺមួយចំនួន អ័រម៉ូនប្រភេទខ្លះ។ល។ 3.    មូលហេតុអ្វីដែលធ្វើឲ្យកើតជំងឺទឹកនោម ផ្អែម? ជំងឺនេះអាចមានលើមនុស្សគ្រប់ភេទ និងគ្រប់វ័យ ឯមូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យកើតនោះគឺ៖ -ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១៖ ច្រើនកើតមានលើមនុស្សដែលមានអាយុក្រោម ៤០ឆ្នាំ ដែលមូលហេតុបណ្តាលមកពីកង្វះ Insulin ទាំងស្រុង (Absolute insulin deficiency) ដោយសារការខូចកោសិកាបេតាទាំងស្រុងរបស់លំពែង។ការខូចខាតកោសិកាបេតារបស់លំពែងនេះបណ្តាលមកពី Autoimmune (៩0%) និង Idiopathic (១0%)។ អ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១នេះ ភាគច្រើនស្គម ស្ករឡើងខ្ពស់ៗ ហើយការព្យាបាលគឺការចាក់ Insulin មួយ ជីវិត។ -ទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២៖ ច្រើនកើតលើមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី ៤០ឆ្នាំឡើងទៅ។ មូលហេតុបណ្តាលមកពីការខូចសមត្ថភាព insulin ក្នុងការបំពេញមុខងារ (Insulin resistant) ឬខ្វះ insulin តិចតួច (Relative insulin deficiency)។ អ្នកជំងឺក្នុងប្រភេទនេះភាគច្រើនធាត់ ហើយការព្យាបាលគឺការ ប្រើប្រាស់ថ្នាំគ្រាប់ ឬចាក់ insulin បន្ថែម។ ការញ៉ាំមានរបៀបត្រឹមត្រូវ និងការហាត់ប្រាណទៀងទាត់ជួយឲ្យការព្យាបាលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។  គួរបញ្ជាក់ថា Insulin ជាប្រភេទអ័រម៉ូនម្យ៉ាងដែលបញ្ចេញពីកោសិកាបេតារបស់លំពែង និងមានមុខងារដឹកជញ្ជូនស្ករចេញពីសរសៃឈាមចូលទៅក្នុងសាច់ដុំ ជាលិកាខ្លាញ់ និងថ្លើម។ 4.    តើធ្វើដូចម្តេចអាចដឹងថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម? មានរបៀបពិនិត្យ ២យ៉ាងគឺ៖ -ទីមួយ៖ ត្រូវពិនិត្យជាតិស្ករពេលព្រឹកមុន ទទួលទានអាហារ បើឃើញចាប់ពី ១២៦ mg/dl ឡើងទៅក្នុងថ្ងៃខុសៗគ្នា ២ដង នោះមានន័យថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ។ -ទីពីរ៖ ការពិនិត្យស្ករនៅពេលណាមួយ (Random plasma glucose) ឃើញ ចាប់ពី ២០០ mg/dl  ឡើងទៅ និងមានរោគ សញ្ញាទឹកនោមផ្អែមរួមផ្សំផងនោះ មានន័យ ថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ។ ពេលខ្លះគ្រូពេទ្យ អាចប្រើតេស្តមួយទៀតឈ្មោះ Glucose tolerance test ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ចំពោះការកំណត់យក HbA1c នៅមិនទាន់មានឯកភាព ១០០%ទេ។ 5.    តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ? បើស្ករឡើងអត់ខ្ពស់ ជួនកាលគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីទេ។ បើស្ករខ្ពស់ អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈ ដូចជា នោមច្រើន ស្រេកទឹក អស់កម្លាំង ស្រកទម្ងន់ ឃ្លាន ស្រវាំងភ្នែក ញ័រទ្រូង។ល។ អ្នកជំងឺខ្លះដឹងថាមានទឹកនោមផ្អែមបន្ទាប់ពីទៅធ្វើតេស្តឈាមលេង ខ្លះដឹងពេលធ្វើតេស្តឈាម ពេលវះកាត់ ខ្លះទៀតដឹងពេលឃើញមានស្រមោចរោមទឹកនោមខ្លួនឯង។ល។ អ្នកខ្លះទៀត ដឹងបន្ទាប់ពីខ្លួនឯងមានផលវិបាកទឹកនោមផ្អែមហើយដូចជាស្ពឹកជើង ក្រហាយជើង ដំបៅ ជើងអត់ជា ឡើងបាយភ្នែកជាដើម។ល។ 6.    តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមផ្តល់ផលវិបាកអ្វីខ្លះ? ជំងឺនេះបើពុំបានព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវទេនោះ នឹងផ្តល់ផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរគឺធ្វើឲ្យខូចសរសៃឈាមទាំងអស់ (micro and macro vascular damage) និងសរសៃប្រសាទ ពិសេសសរសៃប្រសាទជើង។ -ការខូចសរសៃឈាមតូចៗ ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺ ខូចភ្នែក ខ្វាក់ភ្នែក(Retinopathy) ខូចសរសៃប្រសាទ (Neuropathy) និងខូចតម្រងនោម (Nephropathy)។ -ការខូចសរសៃឈាមធំៗ អាចឲ្យដាច់ សរសៃឈាមខួរក្បាល(stroke) ស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង(CAD) អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់ ដោយគាំងបេះដូង(Heart attack)  ខូចសរសៃឈាម និងសរសៃប្រសាទជើង(PNP) (PVD) ដំបៅរលួយជើង(gangrene) ។ល។ -ខូចសរសៃប្រសាទស្វ័យប្រវត្តិ (autono mic neuropathy) ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺនោមអត់អស់ ចុកចុងដង្ហើម អួលបាយ ។ល។ -ក្រៅពីនេះ អ្នកជំងឺក៏ងាយកើតជំងឺផ្សិត និងសើស្បែកផងដែរ។ 7.    តើជំងឺនេះអាចព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច? អាចជា ឬក៏អត់? បច្ចុប្បន្ននេះមិនទាន់មានវិធីសាស្ត្រណាមួយអាចព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាទេ ប៉ុន្តែយើងមាន ថ្នាំដែលអាចព្យាបាល និងវិធីសាស្ត្រសម្រាប់ជួយអ្នកជំងឺឲ្យរស់នៅ និងធ្វើការងារបានធម្មតា។ ថ្នាំទាំងនោះអាចជួយបំបាត់រោគសញ្ញាដែលរំខានដល់អ្នកជំងឺ និងការពារផលវិបាកទឹកនោមផ្អែម កុំឲ្យចេញ។ ចំពោះថ្នាំមាន ២ក្រុមធំៗគឺ ថ្នាំលេប (Oral medicine) និងថ្នាំចាក់ (Insulin)។ 8.    តើយើងអាចចៀសវាង និងការពារជំងឺទឹកនោមផ្អែមមុនយ៉ាងដូចម្តេច? គ្មានថ្នាំសម្រាប់ការពារជាមុនសម្រាប់ជំងឺនេះទេ ប៉ុន្តែមានវិធានការមួយចំនួនអាចជួយបង្ការជំងឺនេះបានដូចជា សម្រកទម្ងន់ ហាត់ប្រាណ ទៀងទាត់ បរិភោគត្រឹមត្រូវ លំហែខួរក្បាល ឈប់ជក់បារី និងបន្ថយឲ្យបានជាអតិបរិមានូវការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ផិត រ៉ាដា ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជាប្រធានគ្លីនិក ផិតរ៉ាដា និងជាសាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យ អន្តរជាតិភ្នំពេញ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

គាត់ថា«ចង់ស្អាត ត្រូវឆ្លាត» ហើយមិនប្រាកដថារៀនពេទ្យ ដឹងតែមុខចាស់នោះទេ!!! នអ្នកខ្លះមិនសូវជាភ័យខ្លាចនឹងភាពលំបាកក្នុងការសិក្សានោះទេ តែហាក់ដូចភ័យថានឹងត្រូវមុខចាស់ និងបាក់សម្រស់។ ប៉ុន្តែ មាននិស្សិតស្រីផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្រ្តមួយរូបបានបញ្ជាក់ថា«ខ្ញុំយល់ស្របដែលថានិស្សិតច្រើនតែមុខចាស់ តែមិនទាំងអស់នោះទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់គឺ បើសិនជាចង់ស្អាតត្រូវតែឆ្លាត ហើយកុំខ្ជិល!!!»  ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ក្នុងការថែទាំនូវសម្ផស្សរបស់ខ្លួនឲ្យនៅស្រស់ស្អាត មិនថាមានកាលវិភាគមមាញឹកយ៉ាងណាក្នុងនាមជានិស្សិតពេទ្យមួយរូប កញ្ញា អ៊ិត ម៉ូលីកា ក៏បានបង្ហើប និងបង្ហាញពីគន្លឹះរបស់គាត់ដែលតែងតែធ្វើជាប្រចាំ និងមានប្រសិទ្ធភាព… អាការៈស្លេកស្លាំង ឬខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម អាចជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺសាហាវមួយចំនួន! អ្នកជំងឺស្លេកស្លាំង ឬខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហមភាគច្រើន តែងរកជាវថ្នាំជាតិដែក និងវីតាមីនដោយមានជំនឿថា អាចប៉ះប៉ូវគ្រាប់ឈាម។ ប៉ុន្តែជំងឺខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហមមិនមែនសុទ្ធតែត្រូវព្យាបាលដោយថ្នាំជាតិដែក និងវីតាមីននោះទេ ពីព្រោះមានមូលហេតុផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ដែលបណ្តាលអោយខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម។ ជាឧទាហរណ៍ ៖ បើមូលហេតុខ្វះឈាមក្រហមដោយសារមានហូរឈាមតិចៗរ៉ាំរ៉ៃតាមក្រពះពោះវៀន គឺត្រូវរកមើលថាតើវាជាដំបៅធម្មតា ឬដំបៅមហារីកដើម្បីព្យាបាលឲ្យចំទិសដៅ…នេះបើយោងតាមប្រសាសន៍នៃលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស... ផលវិបាកនៃការដាច់សរសៃជង្គង់ដែលបណ្តាលមកពីការលេងកីឡា លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ម៉េង សុខ ឯកទេសបាក់បែកឆ្អឹង និងសន្លាក់ បម្រើការងារនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរសូវៀត និងមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល លឹម តាំង «ការដាច់សរសៃនៅត្រង់ជង្គង់ភាគច្រើនកើតលើមនុស្សវ័យកណ្តាលជាពិសេសក្នុងវ័យលេងកីឡាឬអ្នកមានសកម្មភាពខ្លាំងតែពួកគាត់ហាក់ដូចជាមិនទាន់យល់ច្បាស់ពីបញ្ហានេះនៅឡើយទេ។ដោយបញ្ហាដាច់សរសៃនៅត្រង់ជង្គង់ត្រូវបានមើលរំលងពីផលវិបាករបស់វា ព្រោះអ្នកលេងកីឡាយល់ថាខ្លូនគ្រាន់តែ គ្រិច ថ្លោះ ឬភ្លាត់ជាដើម ហើយកន្លែងដែលងាយរងគ្រោះជាងគេនោះនៃរាងកាយមាន កជើង និងជង្គង់….» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

មានអ្នកខ្លះមិនសូវជាភ័យខ្លាចនឹងភាពលំបាកក្នុងការសិក្សានោះទេ តែហាក់ដូចភ័យថានឹងត្រូវមុខចាស់ និងបាក់សម្រស់។ ប៉ុន្តែ មាននិស្សិតស្រីផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្រ្តមួយរូបបានបញ្ជាក់ថា«ខ្ញុំយល់ស្របដែលថានិស្សិតច្រើនតែមុខចាស់ តែមិនទាំងអស់នោះទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់គឺ បើសិនជាចង់ស្អាតត្រូវតែឆ្លាត ហើយកុំខ្ជិល!!!»  ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ក្នុងការថែទាំនូវសម្ផស្សរបស់ខ្លួនឲ្យនៅស្រស់ស្អាត មិនថាមានកាលវិភាគមមាញឹកយ៉ាងណាក្នុងនាមជានិស្សិតពេទ្យមួយរូប កញ្ញា អ៊ិត ម៉ូលីកា ក៏បានបង្ហើប និងបង្ហាញពីគន្លឹះរបស់គាត់ដែលតែងតែធ្វើជាប្រចាំ និងមានប្រសិទ្ធភាព។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កញ្ញាសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសការសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តនេះក៏ដោយសារទឹកចិត្តស្រលាញ់ និងឆន្ទៈដ៏មុតមាំតាំងតែពីក្មេងមក។ ម្យ៉ាងទៀត កម្លាំងជំរុញ និងគម្រូនៃភាពជាវេជ្ជបណ្ឌិតនៃលោកអ្នកមានគុណទាំងពីរ ក៏បណ្តុះចិត្តកញ្ញាឲ្យស្រលាញ់ ហើយក៏តែងតែមានចិត្តស្រលាញ់   និងចង់យកការងារជាមុខរបរអនាគត បើទោះបីជាត្រូវលះបង់ច្រើន ទាំងពេលវេលា ថវិកា ។ល។ ហេលស៍ថាម ៖ នរណាក៏ថា«និស្សិតពេទ្យភាគច្រើនមុខចាស់»តើបងយល់ឃើញបែបណាដែរ? ម៉ូលីកា ៖ ខ្ញុំយល់ស្រប  ហើយភាគច្រើនក៏បែបហ្នឹងមែន គ្រាន់តែមិនទាំងអស់នោះទេ។ ជាក់ស្តែង ការសិក្សាផ្នែកមួយនេះ គឺមានកត្តាច្រើនដែលជំរុញឲ្យនិស្សិតក្លាយទៅជាបែបហ្នឹង ក្នុងនោះ ប្រាកដណាស់គឺកាលវិភាគមមាញឹកខ្លាំង ពេលវេលារៀនក៏យូរ ត្រូវប្រើពេលច្រើន ជួនកាលពេលធ្វើការ និស្សិតពេទ្យធ្វើការ ហើយពេលគេគេង គាត់នៅតែធ្វើការ។ ជាទូទៅ ក៏ត្រូវគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ហើយចំណុចនេះហើយដែលជាសត្រូវនឹងសម្រស់របស់និស្សិតពេទ្យម្នាក់ៗ។ ហេលស៍ថាម ៖ រៀនពេទ្យរវល់យ៉ាងហ្នឹង រៀនក៏យូរ ហើយក៏ពិបាក ម្នាក់ៗហាក់ដូចជាមិនសូវមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ថែទាំសម្រស់របស់ខ្លួនឡើយ តែម៉ូលីកាក៏អាចធ្វើបាន តើមានគន្លឹះអ្វីជាពិសេសដែរឬទេ? ម៉ូលីកា ៖ កត្តាចម្បងជាងគេនោះ គឺការបែងចែកពេលវេលារវាងការងារ និងទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ជាក់ស្តែង សម្រាប់ខ្ញុំ ក្រោយពេលចុះកម្មសិក្សា ខ្ញុំតែងតែឆ្លៀតពេលហាត់ប្រាណឲ្យបានប្រហែលកន្លះម៉ោង។   សម្រាប់ថ្ងៃដែលមិនត្រូវវេនយាមវិញ (ព្រោះនិស្សិតពេទ្យមិនមែនយាមរាល់ថ្ងៃនោះទេ)  ខ្ញុំតែងតែចំណាយពេលកន្លះ ឬ១ម៉ោង ធ្វើកិច្ចការខ្លះដើម្បីខ្លួនឯង ដូចជាការបិទម៉ាស់ និងម៉ាស្សាមុខជាដើម។  សម្រាប់អ្នកមិនសូវមានពេលច្រើន និងមិនចង់ចំណាយថវិកាច្រើនទេនោះ វិធីតាមបែបធម្មជាតិពិតជាអាចជួយបាន ដោយប្រើប្រាស់គ្រឿងផ្សំពីធម្មជាតិ។ ការធ្វើបែបនេះ នឹងមិនចំណយពេលច្រើននោះទេ ដូចនេះហើយ ជាជាងការចុចទូរស័ព្ទលេង គួរតែចំណាយពេលខ្លះដើម្បីសម្រស់របស់ខ្លួន។  នរណាក៏រវល់ដែរ តែសំខាន់កុំឲ្យវាក្លាយជាលេស ហើយបើចង់ឆ្លៀត គឺប្រាកដជាបាន។ ពេលទំនេរពីម៉ោងរៀន ត្រូវមានពេលសម្រាប់់សម្រាក ទើបល្អប្រសើរសម្រាប់ទាំងសុខភាព និងសម្ផស្ស។ គន្លឹះមួយទៀត គឺមុនពេលចេញទៅក្រៅម្តងៗ  ខ្ញុំមិនដែលភ្លេច ឬខកខានលាបក្រែមការពារកម្តៅថ្ងៃនោះទេ ព្រោះវាអាចជួយការពារកាំរស្មីUV  ដែលអាចសត្រូវ និងប្រាកដណាស់ជាដើមហេតុនៃភាពបាក់សម្រស់ និងធ្វើឲ្យវាកាន់តែទ្រុឌទ្រោម។ ហេលស៍ថាម ៖ ជាញឹកញាប់ គឺនិស្សិតពេទ្យមិនសូវបានគេងគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ភាគច្រើនក៏ត្រូវគិតច្រើន ធ្វើការងារច្រើន រៀនច្រើនដែរ តើគួរធ្វើបែបណាខ្លះ ទើបមិនប៉ះពាល់ដល់សម្រស់? ម៉ូលីកា ៖ វិធីមិនឲ្យប៉ះពាល់សោះ គឺមិនមាននោះទេ ព្រោះថាដូចដែលដឹងស្រាប់ហើយ គឺក្នុងនាមជានិស្សិតពេទ្យមួយរូប មិនមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់នោះឡើយ។ ស្ទើរតែអាចនិយាយបានថា មិនមានវិធីដែលជួយឲ្យសម្រស់នៅអមតៈឡើយ។ ប៉ុន្តែយើងមានសិទ្ធិក្នុងការពន្យារភាពចាស់របស់យើង ដើម្បីចៀសវាងនូវពាក្យដែលគេហៅថា«មុខចាស់ជាងវ័យ» ដោយការឆ្លៀតឱកាស និងបែងចែកពេលវេលាច្បាស់លាស់ ដូចដែលបានជម្រាបជូនខាងលើ។ និយាយរួមទៅ សម្ផស្សគឺអាស្រ័យលើបុគ្គលម្នាក់ៗថាតើឆ្លាតប៉ុណ្ណា? ឧស្សាហ៍កម្រិតណា?  ហេលស៍ថាម ៖ តើចំណីអាហារ និងភេសជ្ជៈអ្វីខ្លះ ដែលនិស្សិតពេទ្យគួរទទួលទាន ដើម្បីមានថាមពលសម្រាប់កាលវិភាគមមាញឹក និងថែរក្សាសម្រស់កុំឲ្យទ្រុឌទ្រោម? ម៉ូលីកា ៖ តាមការពិតទៅ មិនមានអី្វពិសេសខ្លាំងនោះទេ ព្រោះថាគ្រប់អាហារសុទ្ធតែផ្តល់នូវថាមពលដល់រូបរាងកាយ។ យ៉ាងណាមិញ មានប្រភេទអាហារខ្លះដែលគួរតែចៀសវាង រួមមានអាហារដែលមានជាតិកូលេស្តរ៉ូលខ្ពស់ (អាហារបំពង-ចៀន) គ្រឿងស្រវឹង និងអាហារដែលមានជាតិផ្អែម ព្រោះនេះសុទ្ធតែបង្កផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព និងរាងកាយ ជាពិសេស គឺធ្វើឲ្យរាងមិនសូវស្អាត ហើយនាពេលអនាគក៏ប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពច្រើនដែរ។ ជាទូទៅ ប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថាចង់ញ៉ាំអ្វីដែលផ្អែម ជាពិសេសពេលហត់នឿយ តែគួរកុំទទួលទានញឹកញាប់ពេក។ ចំពោះប្រភេទអាហារដែលគួរបរិភោគវិញ គឺប្រាកដណាស់ បន្លែ។ ប្រហែលជាភាគច្រើនបារម្ភថាបន្លែមានជាតិគីមី ប៉ុន្តែក៏អាចជ្រើសរើសបន្លែសរីរាង្គមកទទួលទានបាន ដើម្បីធានាបាននូវសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ។  រីឯសាច់វិញ ចំពោះខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំញ៉ាំសាច់គោ សាច់មាន់ និងត្រី តែមិនសូវញ៉ាំសាច់ជ្រូក ព្រោះវាផ្តល់នូវប្រូតេអ៊ីនតិចជាងសោច់គោ ហើយក៏មានខ្លាញ់ច្រើនដែរ។   ចំណែកឯភេសជ្ជៈវិញ  គឺទឹកបរិសុទ្ធ (ទឹកសាប)ជាជម្រើសយ៉ាងល្អបំផុតហើយ។ ខ្ញុំគិតថា គួរតែញ៉ាំឲ្យបានយ៉ាងហោច២លីត្រទៅ២លីត្រកន្លះសម្រាប់មនុស្សស្រី ឬលើសពីហ្នឹង សម្រាប់មនុស្សប្រុស ព្រោះវាមានគុណតម្លៃច្រើនណាស់ចំពោះសុខភាព ដូចជាជួយឲ្យស្រកគីឡូ បណ្តុះកោសិកាថ្មីៗ បង្ការវីរុសផ្សេងៗជាដើម។ ហេលស៍ថាម ៖ ពេលដែលទំនេរពីកម្មវិធីសិក្សា និងកាតព្វកិច្ចជានិស្សិតពេទ្យ តើមានសកម្មភាពអ្វីខ្លះ (Lifestyle) ដែលនិស្សិតពេទ្យគួរធ្វើ ដើម្បីជួយដល់សុខភាព ជាពិសេសសម្រស់របស់ខ្លួន? ម៉ូលីកា ៖ «ហាត់ប្រាណ»  គឺពិតជាល្អខ្លាំងសម្រាប់សុខភាព និងរូបរាងកាយ។ សំខាន់ត្រូវមានការតាំងចិត្តឲ្យបានមុតមាំ ដែលជាការប្រសើរ និងកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្ត គួរតែមានគោលដៅច្បាស់លាស់សម្រាប់ការហាត់ប្រាណរបស់ខ្លួន។ «ស្ទីមសូណា» ក៏ល្អ និងអាចធ្វើបានសម្រាប់ទាំងប្រុសស្រី ដោយហេតុថាការធ្វើបែបនេះ គឺមិនត្រឹមតែដើម្បីសម្រស់ស្រស់ស្អាតនោះទេ។ ប៉ុន្តែ វាក៏ជួយបណ្តេញជាតិពុលចេញពីក្នុងខ្លួនរបស់យើងបានផងដែរ។  ជាទូទៅ គឺបានធ្វើការហួសពីកម្លាំងរួចទៅហើយ ហេតុនេះហើយ ពេលទំនេរគួរតែមានពេលសម្រាក និងធ្វើអ្វីដើម្បីខ្លួនឯង ព្រោះថាខួរក្បាលបានធ្វើការច្រើនហើយ ខ្លួនប្រាណក៏ត្រូវតែសម្រាកដូចគ្នាដែរ។   ហេល៍ថាម ៖ ជាចុងក្រោយ តើបងមានសារអ្វីសម្រាប់ចែករំលែកបន្ថែមដល់អនាគតនិស្សិតពេទ្យដែលបារម្ភថារៀនពេទ្យនឹងត្រូវមុខចាស់ដែរឬទេ?  ម៉ូលីកា ៖ ប្រសិនបើចង់ស្អាត ត្រូវតែឆ្លាតវៃ ហើយដាច់ខាតកុំខ្ជិល។ អ្វីដែលសំខាន់ជាងគេ គឺសិល្បៈ និងភាពវៃឆ្លាតក្នុងការបែងចែកពេលវេលារបស់ខ្លួន(ដូចដែលបានលើកឡើងខាងលើ) ហើយរៀបចំគម្រោង និងផែនការច្បាស់លាស់។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ពេលមានផ្ទៃពោះ អ្នកមិនគួរហាត់ប្រាណ ជាការពិតទេ? នៅមានការលើកឡើងជាច្រើនទៀតអំពីការហាត់ប្រាណពេលមានផ្ទៃពោះនេះ ដែលអ្នកមិនដឹងថាជារឿងពិត ឬគ្រាន់តែជាអាថ៌កំបាំង។ ទោះបីមានការយល់ដឹងច្រើនរួចមកហើយអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការហាត់ប្រាណចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ការចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍ខុសៗគ្នាជាច្រើនកន្លងមករបស់ស្ត្រីជាច្រើនរូបទៀតនៅតែធ្វើឲ្យមានការយល់ច្រឡំនឹងអាថ៌កំបាំងខ្លះៗដែលយើងតែងតែឮតៗគ្នា។តើអាថ៌កំបាំងទាំងនោះជាការពិតឬទេ? អាថ៌កំបាំងទី 1៖ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមិនគួរធ្វើលំហាត់ប្រាណក្បាលពោះឡើយ។ ការពិត ៖  វាមិនត្រឹមតែមិនមានបញ្ហាតែវាថែមទាំងមានអត្ថប្រយោជន៍ចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះទៀតផង។  មិនថាតំបន់ពោះ និងគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយ រួមទាំងត្រគាក សុទ្ធតែត្រូវធ្វើឲ្យមានភាពរឹងមាំនៅអំឡុងពេលនេះ ដើម្បីជាជំនួយពេលសម្រាលកូន  និងការសះស្បើយឡើងវិញក្រោយសម្រាល។ អាថ៌កំបាំងទី 2 ៖   ប្រសិនបើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះហាត់ប្រាណច្រើនពេកនោះនឹងអាចស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹមពីកូនវិញ   ដែលនឹងធ្វើឲ្យកូនលូតលាស់មិនពេញលេញ។ ការពិត ៖   ការប៉ះពាល់នេះអាចទាក់ទងនឹងការស្តុកទុកសារធាតុចិញ្ចឹមរបស់ស្ត្រីខ្លួនឯងផ្ទាល់ប៉ុណ្ណោះ តែមិនមែនជាសារធាតុចិញ្ចឹមរបស់កូនអ្នកឡើយ។  ទោះយ៉ាងណា ដើម្បីចៀសវាងបញ្ហានេះ អ្នកត្រូវគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករឲ្យបានល្អ ដោយញ៉ាំអាហារតិចៗ តែច្រើនដង។ អាថ៌កំបាំងទី 3៖ ការមានទម្ងន់ធ្វើឲ្យស្ត្រីងាយប្រឈមនឹងការរងរបួសនៅពេលហាត់ប្រាណ។ ការពិត៖  ពេលមានផ្ទៃពោះ រាងកាយរបស់ស្ត្រីបង្កើតនូវអ័រម៉ូន relaxin ដែលជួយឲ្យសន្លាក់មានភាពរអិល និងជួយឲ្យការសម្រាលកូនបានស្រួល។  ប៉ុន្តែ នៅពេលសន្លាក់រអិល ឬធូរពេក ធ្វើឲ្យស្ត្រីបង្កើនការធ្វើចលនាដែលនាំឲ្យប្រឈមនឹងការរងរបួសទៅវិញ។ ដូចនេះ  ស្រ្តីគួរចៀសវាងនូវសកម្មភាពដែលត្រូវប្រើសាច់ដុំខ្លាំង ឬចលនាសន្លាក់ច្រើន។ អាថ៌កំបាំងទី 4៖   បើអ្នកមិនធ្លាប់ហាត់ប្រាណពីមុន អ្នកក៏មិនគួរចាប់ផ្តើមហាត់ពេលមានផ្ទៃពោះដែរ។ ការពិត ៖   បើអ្នកមិនដែលហាត់ប្រាណពីមុន អ្នកមិនគួរក្លាយជាអ្នកហាត់យ៉ាងសកម្មអំឡុងពេលពពោះឡើយ។ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមបានសន្សឹមៗដោយគ្រាន់តែជាការដើរ ឬហែលទឹកធម្មតាក៏អាចជួយឲ្យអ្នកមានការធូរស្រាលពីសម្ពាធនៃការមានផ្ទៃពោះ ព្រមទាំងជួយឲ្យគេងបានលក់ស្រួលផងដែរ។  ១០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃជាការចាប់ផ្តើមល្អមួយ រួចអ្នកអាចបង្កើនការហាត់បន្តិចម្តងៗ។ អាថ៌កំបាំងទី 5៖   អ្នកមិនចាំបាច់ហ្វឹកហាត់អាងត្រគាកឡើយ បើអ្នកនឹងសម្រាលកូនដោយវះកាត់។ ការពិត ៖ សាច់ដុំត្រង់ត្រគាករបស់ស្ត្រីនឹងចុះខ្សោយអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។    អាងត្រគាករឹងមាំអាចកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងការយារធ្លាក់នៃសរីរាង្គនៅតំបន់នោះ ដូចនេះ វាជាការល្អដែលស្រ្តីហ្វឹកហាត់លំហាត់ប្រាណនេះ ទោះជាគាត់សម្រាលកូនដោយវះកាត់ក៏ដោយ។ អាថ៌កំបាំងទី 6៖ ស្ត្រីគួរតែហាត់ប្រាណរហូតដល់ពេលសម្រាល។ ការពិត ៖  លទ្ធផលនឹងកាន់តែល្អចំពោះម្តាយ និងទារក កាលណាការហាត់ប្រាណត្រូវបានបន្តកាន់តែជិតដល់ពេលសម្រាលប្រសិនស្ថានភាពអ្នកមិនត្រូវបានណែនាំឲ្យឈប់។ តែបើអ្នកមិនមានអារម្មណ៍ចង់ហាត់ទេនោះ យកល្អគួរកាត់បន្ថយការហាត់ជាជាងការឈប់ហាត់តែម្តង។ អាថ៌កំបាំងទី 7៖  ការដកដង្ហើមបានខ្លីរបស់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ គឺជាសញ្ញាដែលពួកគេមិនគួរហាត់ប្រាណ។ ការពិត ៖  ដង្ហើមខ្លីៗរបស់ស្ត្រីនៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ គឺការពិតទាក់ទងនឹងកម្រិតអ័រម៉ូនប្រូសេស្តេរ៉ូន   ដែលទៅភ្ញោចការដកដង្ហើម និងធ្វើឲ្យមានបន្ទេរឧស្ម័នពីម្តាយទៅទារក។ ការហាត់ប្រាណអាចជួយបង្កើនសរសៃឈាមនៅសុកដែលជាផ្លូវបញ្ជូនអុកស៊ីហែ្សន និងសារធាតុចិញ្ចឹមទៅទារក។ អាថ៌កំបាំងទី 8៖ ការហាត់ប្រាណខ្លាំងពេក អាចធ្វើឲ្យកើនកម្តៅដែលគ្រោះថ្នាក់ចំពោះទារក។ ការពិត ៖  ការមានផ្ទៃពោះអាចជួយទប់ទល់នឹងការឡើងកម្តៅរបស់ម្តាយដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ទារកស្រាប់ហើយ តាមរយៈការកើនឡើងនៃបរិមាណឈាម ការបែកញើស ឬការស្តុកកម្តៅសម្រាប់ជាលិកា។  ការហាត់ប្រាណអាចជួយឲ្យស្ត្រីមានផ្ទៃពោះអាចគ្រប់គ្រងកម្តៅនេះបានកាន់តែល្អ   តែគួរប្រាកដថាបានហាត់នៅកន្លែងមានខ្យល់ចេញចូលល្អ មិនក្តៅពេក   និងត្រូវផ្តល់ជាតិទឹកជាប្រចាំផងដែរ។ រាល់ការធ្វើលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នកគួរមានការពិគ្រោះ  និងណែនាំដោយអ្នកជំនាញ  ទោះយ៉ាងណា  មិនមែនគ្រប់សកម្មភាពហាត់ប្រាណតម្រូវឲ្យស្ថិតក្រោមការតាមដានរបស់អ្នកជំនាញនោះដែរ(ការដើរ ឬរត់ត្រឹកៗជាដើម) ដរាបណាអ្នកមិនមានកត្តាហានិភ័យ ឬស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពិសេសណាមួយ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ចំនួនអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២នៅកម្ពុជាមានការកើនឡើងជាលំដាប់ស្របពេលមានការអភិវឌ្ឍរីកចម្រើន នៃប្រទេសនិងសាកលភាវូបនីយកម្ម។ គេប៉ាន់ប្រមាណថា មានអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅប្រទេសកម្ពុជាប្រមាណ១៧០,០០០នាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១០ ហើយចំនួននេះនឹងហក់ឡើងទៅដល់ ២៦៤,០០០នាក់ក្នុងឆ្នាំ២០២៨(ស្មើនឹងកើនឡើងប្រមាណ៨០%)។ ដើម្បីចូលរួមលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមនិងការការពារផលលំបាក ខ្ញុំបាទសុំធ្វើការបង្ហាញនូវគន្លឹះជោគជ័យ៨ចំណុច។ 1.ការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករ ការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករជាចំណុចសំខាន់នៃការគ្រប់គ្រងនិងការពារផលវិបាកនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២។ អ្នកជំងឺត្រូវអនុវត្តតាមចំណុចមួយ ចំនួនដូចខាងក្រោម៖ -  ស្វែងយល់ពីប្រភេទចំណីអាហារដែលសម្បូរជាតិស្ករនិងបរិភោគក្នុងបរិមាណសមរម្យ ដោយចៀសវាងបរិភោគអាហារដែលសម្បូរជាតិស្ករពីរបីមុខជាន់គ្នា -  ត្រូវស្វែងយល់ពីសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករក្នុងចំណីអាហារ (សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករជាល្បឿននៃការស្រូបចូលក្នុងឈាមនៃជាតិស្ករក្រោយពេលយើងទទួលទានចំណីអាហារដែលមានជាតិស្ករ។ ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករខ្ពស់ ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករមធ្យម ចំណីអាហារខ្លះមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករទាប អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគប្បីបន្ថយចំណីអាហារដែលមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករខ្ពស់) -  ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ៣០នាទី ២ទៅ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ការហាត់ប្រាណធ្វើឲ្យជាតិស្កររបស់អ្នកជំងឺថយចុះ - ស្វែងរកគ្រូពេទ្យនៅពេលដែលជាតិស្ករមិនអាចគ្រប់គ្រងបានតាមរយៈរបប អាហារនិងការហាត់ប្រាណ - ជួសជាតិស្ករជាប្រចាំនិងកត់ត្រាទុក ហើយចៀសវាងជួសជាតិស្ករតែពេលព្រឹករួចមិនបានជួស ជាតិស្ករក្រោយអាហារ។ 2. គ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម ការព្យាបាលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនមែនមានត្រឹមតែការបញ្ចុះជាតិស្ករនោះទេគឺត្រូវគិតអំពីសម្ពាធឈាមថែមទៀត ដើម្បីកាត់បន្ថយផលវិបាកនានា។ អ្នកជំងឺត្រូវអនុវត្តតាមចំណុចខាងក្រោម៖ -  បន្ថយការពិសាប្រៃ មានដូចជាគ្រឿងផ្អាប់ -  រក្សាសម្ពាធឈាមឲ្យនៅក្រោម ១៤០/៩០មីលីម៉ែត្របារ៉តសម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមទូទៅ និងក្រោម១៣០/៨០មីលីម៉ែត្របារ៉ត សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានមុខងារតម្រងនោមធ្លាក់ចុះ - ឆាប់ពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យអំពីសម្ពាធឈាម ក្នុងករណីដែលសម្ពាធឈាមលោកអ្នកលើសពីកម្រិតដែលបានជម្រាបជូនខាងលើ។ 3. គ្រប់គ្រងជាតិខ្លាញ់ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ភាគច្រើនមាន ផលវិបាកលើសរសៃឈាមបេះដូង ខួរក្បាល និងសរសៃឈាមនៅអវយវៈខាងក្រោមជាដើម។ ហេតុនេះហើយ ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវហានិភ័យខាងលើ អ្នកជំងឺគួរគប្បីអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖ - បន្ថយបរិភោគអាហារដែលមានខ្លាញ់ច្រើន ដូចជាអាហារដែលបំពងអាហារដែលចៀន ឬក៏គ្រឿងក្នុងសត្វ។ល។ -  រក្សាកុំឲ្យលើសទម្ងន់ - ពិនិត្យជាតិខ្លាញ់យ៉ាងហោចណាស់១ដងក្នុង១ឆ្នាំ រួចប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ តើជាតិខ្លាញ់របស់យើងលើសហើយឬនៅ។ 4. ពិនិត្យនិងតាមដានតម្រងនោម ការសិក្សាបានបង្ហាញថា អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២នៅអាស៊ីយើងនេះមានផលប៉ះពាល់លើតម្រងនោមខ្ពស់ ហេតុនេះហើយអ្នកជំងឺគួរគប្បីយល់ដឹង និងអនុវត្តនូវចំណុចខាងក្រោមដើម្បីកាត់បន្ថយនូវហានិភ័យបន្ថែមពីលើការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករ សម្ពាធឈាម និងខ្លាញ់។ -  ពិនិត្យមើលមុខងារតម្រងនោមតាមរយៈការពិនិត្យឈាម Creatinine, Urée ឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់១ដងក្នុង១ឆ្នាំ - ពិនិត្យមើលទឹកនោម Microalbumine យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបាន១ ដងក្នុង១ឆ្នាំ -  ពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យអំពីការតាមដាន តម្រងនោមនិងព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា - ចៀសវាងការយល់ច្រឡំថា ថ្នាំពេទ្យដែលព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមនាំឲ្យខូចតម្រងនោម។ ការសិក្សាមិនបានបង្ហាញថាមានថ្នាំពេទ្យ សម្រាប់ព្យាបាលទឹកនោមផ្អែមណាមួយដែលធ្វើឲ្យខូចតម្រងនោមនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការ-គ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនបានល្អនោះទេដែលធ្វើឲ្យខូចតម្រងនោម។ 5. ពិនិត្យ និងតាមដានភ្នែក ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ អាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានបញ្ហាបាតភ្នែក និងជំងឺ ភ្នែកមួយចំនួនទៀត ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកជំងឺគួរគប្បីអនុវត្តដូចខាងក្រោម៖ - ត្រួតពិនិត្យភ្នែកយ៉ាងតិចឲ្យបាន១ដងក្នុង១ឆ្នាំទោះបីមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីក៏ដោយ - ប្រឹក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យភ្នែកក្នុងករណីមានរោគសញ្ញាដូចជាស្រវាំងភ្នែក ព្រិលភ្នែកជាដើម។ 6. ពិនិត្យ និងតាមដានជើង អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងការមានដំបៅក្រជា ឬក៏កាត់ម្រាមជើង ឬក៏កាត់ជើងតែម្តង ខ្ពស់ជាងអ្នកដែលមិនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ហេតុដូច្នេះហើយ មានចំណុចមួយចំនួនដែលយើងត្រូវអនុវត្តប្រតិបត្តិ៖ - ដុសសម្អាតជើងឲ្យបានស្អាតជាប្រចាំ - ចៀសវាងយកទឹកក្តៅ ឬឆ្នាំងអ៊ុតមកស្អំ - ចៀសវាងដើរជើងទទេ - ករណីមានដំបៅ ដាច់ខាតត្រូវតែទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យទោះបីដំបៅនោះតូចយ៉ាងណាក៏ដោយ។ 7. បញ្ឈប់ការជក់បារី បារីនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែម បើបូកបញ្ចូលគ្នាគឺជាគ្រោះធំរបស់អ្នកជំងឺ ។ ដាច់ខាតត្រូវតែបោះបង់ការជក់បារីឲ្យបាន កត្តាដែលគួរចងចាំគឺ៖ - អ្នកជក់បារីអាចប្រឈមមុខនឹងការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម៣០ទៅ៤០%លើសអ្នកអត់ជក់បារី - អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលជក់បារីប្រឈមមុខខ្ពស់ជាងអ្នកដែលអត់ជក់បារីទៅលើជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ការកាត់ជើង និងការខូចបាតភ្នែក។ 8. ប្រឹក្សាជាប្រចាំជាមួយគ្រូពេទ្យ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ គួរគប្បីយល់ថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទី២ជាជំងឺដែលវិវឌ្ឍទៅមុខជាប្រចាំ ពីព្រោះថា ខ្លួនយើងអាចចាស់ លំពែងយើងក៏ចាស់ ក៏ចុះទ្រុឌទ្រោមផងដែរ (លំពែងជាដើមហេតុធ្វើឲ្យយើងកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២)។ ហេតុដូច្នេះហើយការតាមដានជាប្រចាំជាមួយគ្រូពេទ្យគឺពិតជាកត្តាសំខាន់ ។ អ្នកជំងឺគួរគប្បី៖ - ចៀសវាងការលេបថ្នាំតាមគ្នា - ចៀសវាងការទិញថ្នាំទឹកនោមផ្អែមដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា - ប្រឹក្សាអំពីថ្នាំដែលអ្នកជំងឺទទួលទាន ពីព្រោះជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ អ្នកជំងឺត្រូវទទួលទាន ថ្នាំរយៈពេលយូរ ដូច្នេះហើយ អ្នកជំងឺ និងក្រុមគ្រួសារ គួរគប្បីស្វែងយល់អំពីប្រភេទថ្នាំលេបនីមួយៗ ឬក៏ថ្នាំចាក់នីមួយៗដែលអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់រាល់ថ្ងៃ៕ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុំ សត្ថា ឯកទេសក្រពេញអ័រម៉ូន និងទឹកនោមផ្អែមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

មន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀតបានផ្តល់ដំណឹងជូនដល់មាតាបិតា អាណាព្យាបាលដែលមានកុមារតូចៗទាំងអស់ដែលមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយ និងបញ្ហាត្របកភ្នែកមកទទួលការពិនិត្យ និងព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃ។ កាលបរិច្ឆេទ៖ ចាប់ពីថ្ងៃទី៥ ដល់ថ្ងៃទី៧ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ ទីតាំង៖ នៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត គ្រប់ម៉ោងធ្វើការ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

មានមនុស្សជាច្រើនសួរពួកគាត់ថា«រៀនពេទ្យចប់ ហេតុអ្វីមិនធ្វើពេទ្យ?បែរជាធ្វើគ្រូបង្រៀន ឬសាស្រ្តាចារ្យទៅវិញ?» ចម្លើយក៏មានច្រើនបែបច្រើនសណ្ឋានទៅតាមការយល់ឃើញរបស់ពួកគាត់ម្នាក់ៗដែរ។ ប្រាកដណាស់ថា ម្នាក់ៗសុទ្ធតែស្ញើចសរសើរនឹងទឹកចិត្ត និងការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគាត់ក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀននូវមុខវិជ្ជាផ្សេងៗទៅតាមជំនាញរបស់ពួកគាត់ ព្រោះថាត្រឹមជានិស្សិតពេទ្យមួយរូបដែលរៀនសូត្រពីពួកគាត់ ក៏បានដឹងរួចស្រាប់ហើយថាការរៀនហ្នឹងមិនងាយនោះទេ ចុះទម្រាំតែអ្នកបង្រៀនវិញនោះ? ដូចដែលយើងបានដឹងហើយថា ពន្យល់ និងបង្រៀនគេបាន ដរាបណាបុគ្គលម្នាក់នោះយល់ច្បាស់ និងធ្លាប់បានសិក្សាស្រាវជ្រាវ ក៏ដូចជាសិក្សាលើចំណុចទាំងនោះ… ថ្វីត្បិថា ខ្ញុំមិនធ្លាប់បានរៀនពេទ្យហ្នឹងគេមែន តែខ្ញុំឃើញលោកសាស្រ្តាចារ្យមួយរូបរបស់បងប្រុសខ្ញុំ ដែលពិតជានិមិត្តរូបមែន…គាត់មិនត្រឹមតែបំពេញកាតព្វកិច្ចជាសាស្រ្តាចារ្យមួយរូបនៅសាលាប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់បានដើរតួនាទីជាឱពុកទីពីរដែលតែងតែមើលថែទាំ និងយកចិត្តទុកដាក់លើការរៀនសូត្រ និងការងាររបស់សិស្សនិស្សិតគ្រប់រូប ដោយមិនត្រឹមតែជួយពង្រឹងនូវការយល់ដឹងឡើយ គឺជួយជំរុញលើកទឹកចិត្តនិស្សិតៗគ្រប់រូបក្នុងការបន្តដំណើរក្នុងការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលនេះ។ ធ្លាប់លឺបងប្រុសនិយាយថា រៀនម៉ោងផ្សេង ត្រូវចំណាយពេលច្រើនក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែម តែសម្រាប់ម៉ោងរបស់គាត់វិញ គឺហាក់ដូចជាប្លែកជាងគេបន្តិច។ ដោយហេតុថាវិធីសាស្រ្តបង្រៀន និងពន្យល់របស់គាត់ មានលក្ខណៈងាយយល់ និងមិនស្មុគស្មាញច្រើនឡើយ… អត្តចរិតម៉ត់ចត់ ម៉ឺងម៉ាត់ តែប្រកបដោយក្តីស្រលាញ់រាប់អាន និងឆន្ទៈក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សក្នុងវិស័យសុខាភិបាល បានធ្វើឲ្យគាត់ក្លាយជាបុគ្គលមួយរូបដែលមិត្តរួមការងារ និងសិស្សនិស្សិតជាច្រើនគោរពស្រលាញ់… យ៉ាងណាមិញ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងសាស្រ្តាចារ្យគ្រប់រូបសុទ្ធតែបានរួមចំណែកក្នុងការបណ្តុះបណ្តាល និងត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់ការសិក្សារបស់សិស្សនិស្សិត គ្រាន់តែវិធីសាស្រ្ត និងបច្ចេកទេសមានលក្ខណៈខុសៗពីគ្នា តែអ្វីដែពួកគាត់មានដូចគ្នានោះ គឺទឹកចិត្តចង់ឲ្យកូនសិស្សរបស់ខ្លួនបានចេះបានដឹង បានរីកចម្រើន… ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ តើមិត្តៗនិស្សិតគោរពស្រលាញ់ និងកោតសរសើរសាស្ត្រាចារ្យមួយរូបណាជាងគេដែរ? ហេតុអ្វី? ខាងក្រោមនេះជាវីដេអូដែលបានឃើញនៅហ្វេសប៊ុក ដែលគេបង្ហាញពីទឹកចិត្តដ៏មហិមារបស់សាស្រ្តាចារ្យនៅសាលាពេទ្យមួយរូប...This is kind of a Try Not To Cry Challenge, so brace urself...u may cut onion when seeing this... ប្រភព ៖ ហ្នឹងក៏ផុសដែរ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

វិស័យសុខាភិបាលកំពុងត្រូវបានគេយកចិត្តទុកដាក់ និងខិតខំស្រាវជ្រាវពីសំណាក់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តក្នុងការរុករកនូវអ្វីដែលថ្មីៗ ដើម្បីបំពេញ និងបន្ថែមជាភាពងាយស្រួលទៅតាមតម្រូវការរបស់មនុស្ស ។ ​​បច្ចុប្បន្ន តួយ៉ាង ផ្នែកសុខភាពធ្មេញ ក៏កំពុងតែមានការរីកចម្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដូចជា ការដាំបង្គោលធ្មេញ និងពត់ធ្មេញជាដើម។ ការដាំបង្គោលធ្មេញ Dental Implant ជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការដាំលោហៈចូលទៅក្នុងធ្មេញជំនួសឫសធ្មេញកំណើតដែលបានបាត់បង់ ដោយប្រើប្រាស់ប្រភេទលោហៈ ដែលអាចរស់នៅក្នុងឆ្អឹងធ្មេញរបស់មនុស្សបាន ហើយវាត្រូវបានគេចម្រាញ់ជាច្រើនដំណាក់កាល និងផ្តល់ជាអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាង វិធីសាស្រ្តដាក់ធ្មេញដែលធ្លាប់អនុវត្តកន្លងមក។ •សារប្រយោជន៍នៃការដាំបង្គោលធ្មេញបច្ចុប្បន្នមានលក្ខណៈ៖ -មិនមានផលប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញល្អដទៃទៀត -មានលក្ខណៈដូចទៅនឹងធ្មេញកំណើត និងមានភាពរឹងមាំ។ •ចំពោះលោហៈធាតុដែលគេចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ គឺពពួក Pure Titanium ដែលពេលខ្លះវាផ្តល់អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចដល់អ្នកដែលចង់សាកល្បងសេវាកម្មនោះ។ ប៉ុន្តែ ថ្មីៗនេះមានការដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់នូវប្រភេទលោហៈម្យ៉ាងទៀតដែលមិនស្តែងចេញជារូបភាពដែក គឺពពួក Zirconiaមានពណ៌សដូចទៅនឹងភ្លុកធ្មេញ តែមានតម្លៃខ្ពស់។ ការពត់ធ្មេញ Orthodontic  ជាសេវាកម្មមួយដែលកំពុងតែទទួលបាននូវប្រជាប្រិយភាពយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសចំពោះយុវវ័យ​ ក្នុងបំណងកែលម្អសភាពទម្រង់ធ្មេញ ក៏ដូចជាបង្កើនសម្រស់ផងដែរ។ •ការពត់តម្រង់ធ្មេញដែលអ្នកតែងតែឃើញជាញឹកញាប់ ត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដោយដែកតូចៗ Conventional Braces បិទភ្ជាប់ដោយសរសៃដែក និងបន្ថែមដោយកៅស៊ូ ដែលអាចប្តូរពណ៌តាមចំណង់ចំណូលចិត្ត ដែលការតាមដានពីសំណាក់ទន្តបណ្ឌិតនៃការពត់ធ្មេញប្រភេទនេះគឺអាចប្រើប្រាស់ពេលយ៉ាងហោចណាស់ ១៥ដង។ •ការវិវឌ្ឍចុងក្រោយនេះ ការពត់ធ្មេញអាចធ្វើឡើងបានដោយគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ពពួកប្លាស្ទិកដែលមានពណ៌ថ្លា Clear Bracesអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាងការប្រើប្រាស់ពពួកដែក Conventional Braces តួយ៉ាង៖ -មានសភាពរឹង និងស្វិត -ដោយសារវាមានពណ៌ថ្លា នោះអ្នកដទៃអាចមិនដឹងថាអ្នកបានធ្វើការពត់ធ្មេញ -មានលក្ខណៈជាប់បានល្អ ដោយមិនបារម្ភពីការជ្រុះ ឬរបូតចេញ -កម្រិតលទ្ធផលមានភាពជាក់លាក់ និងល្អជាងការប្រើប្រាស់ដែក -អាចបត់បែនគ្រប់កាលៈទេសៈ ប្រសិនអ្នកត្រូវការដោះចេញដើម្បចូលរួមក្នុងកម្មវិធីនានា -កាត់បន្ថយពេលវេលាក្នុងការណាត់ជួបជាមួយគ្រូពេទ្យ ដោយអាចធ្វើឡើងត្រឹមតែ ៥ ទៅ៦ដងតែប៉ុណ្ណោះ។ មិនថាការវិវឌ្ឍមានសភាពយឺត ឬលឿន ច្រើន​ ឬតិចយ៉ាងណាក្តីសុទ្ធតែជាផលវិជ្ជមានមួយដែលបង្ហាញពីការរីកចម្រើននៃវិស័យសុខាភិបាលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ។ បកស្រោយដោយ៖  លោកទន្តបណ្ឌិត នូ រតនា នាយកប្រចាំ ពេទ្យធ្មេញ ឌី ឃែរ ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share
Top