Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូនជាកាតព្វកិច្ចរបស់លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់គ្រប់ៗរូប តែវាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ។ ក្រោយពេលមានបុត្រធីតា លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់តែងតែមានការព្រួយបារម្ភពីអនាគតរបស់កូនៗហើយខិតខំស្វែងរកវិធីសាស្ត្រផ្សេងៗក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀនពួកគេដើម្បីធានាថាពួកគេទទួលបាននូវភាពជោគជ័យទៅថ្ងៃអនាគត។ លោកអ្នកប្រាកដជាមានការនឿយហត់ ហើយមិនយូរមិនឆាប់វានឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាធុញទ្រាន់ក្នុងការមើលថែ និងអប់រំប្រៀនប្រដៅពួកគេ  ដោយចៀសមិនផុតពីការមានកំហុសឆ្គងផ្សេងៗដោយអចេតនា។ ជាក់ស្ដែងកំហុសឆ្គងមួយចំនួនដែលអាចជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់ភាពជោគជ័យ និងការអភិវឌ្ឍរបស់កូនៗរបស់អ្នកដូចជា៖ ១. បារម្ភហួងហែងខ្លាំងពេក ឪពុកម្តាយគ្រប់ៗរូបតែងតែស្រលាញ់ថ្នាក់ថ្នមកូននិងហ៊ានធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីពួកគេ។ ប៉ុន្តែប៉ាម៉ាក់ខ្លះទម្រើសកូនខ្លាំងជ្រុលពេកដោយមិនហ៊ានបណ្តោយឲ្យកូនធ្វើកិច្ចការងារអ្វីមួយដែលគ្មានជំនួយពីពួកគេឡើយ។ ឧ. ការធ្វើកិច្ចការផ្ទះដែលគ្រូដាក់ឲ្យ ការស្លៀកពាក់ ងូតទឹក...ឬការសម្រេចចិត្តក្នុងការងារតូចៗ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកតែងតែឈរចាំមើលគ្រប់គ្រងកូនគ្រប់ពេលនោះ វាអាចជាមូលហេតុមួយដែលធ្វើឲ្យកូនគ្មានភាពឯករាជ្យ គ្មានភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង និងគ្មានជំហររឹងមាំ។ ហេតុនេះបានជាធ្វើឲ្យកូនរបស់លោកអ្នកប្រែក្លាយជាមនុស្សដែលមិនអាចសម្រេចការងារអ្វីមួយដោយខ្លួនឯងបានឡើយ។ ២. ចូលចិត្តប្រៀបធៀប ឪពុកម្តាយខ្លះចូលចិត្តប្រៀបធៀបកូនរបស់ខ្លួនទៅនឹងកូនអ្នកដទៃ តែនេះមិនមែនជាចំណុចល្អក្នុងការអប់រំកូននោះទេ។ ការអប់រំបែបនេះអាចនឹងធ្វើឲ្យកុមារក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានសម្ពាធផ្លូវចិត្ត និងគិតច្រើន។ ពួកគេនឹងបាត់បង់នូវទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងថែមទាំងទទួលបាននូវអារម្មណ៍មួយថាខ្លួនឯងមានសមត្ថភាពមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការធ្វើកិច្ចការ និងមានភាពរារែកក្នុងការសម្រេចចិត្ត។ ទម្លាប់បែបនេះនឹងជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ពួកគេទៅថ្ងៃអនាគត។ ៣. ស្រែកគំហក និងប្រើអំពើហិង្សា ការស្រែកគំហក និងប្រើអំពើហិង្សាអាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់កុមារ។ ប្រសិនបើអ្នកមានទម្លាប់និយាយខ្លាំងៗ ឬស្រែកគំហកដាក់កូន អ្នកគួរកែទម្លាប់ទាំងនេះចេញព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យក្មេងមានជំងឺបាក់ស្បាត ដែលអាចឈានទៅរកជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងខ្លាចគេទៅថ្ងៃមុខ។ ៤. មិនធ្វើជាគំរូល្អ ក្មេងងាយនឹងទទួលរងនូវឥទ្ធិពលពីមនុស្សធំតាមរយៈទង្វើ និងទម្លាប់របស់ពួកគេព្រមទាំងបរិស្ថាននៅជុំវិញខ្លួនរបស់ក្មេងផងដែរ។ ក្មេងមិនអាចបែងចែកដោយខ្លួនឯងថា ទង្វើណាជះឥទ្ធិពលល្អ ឬអាក្រក់ឡើយ។ ដោយឡែក កូនដែលពូកែកុហកជាលទ្ធផលបានពីប៉ាម៉ាក់ដែលពូកែកុហក។ លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ដែលមិនបានដើរតួនាទីជាមេគ្រួសារ ឬមេផ្ទះដែលមានទំនួលខុសត្រូវនឹងមិនអាចមានឱកាសទទួលបានកូនដែលមានសមត្ថភាពអាចគ្រប់គ្រងការងារមួយប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវនោះទេ។ ៥. មិនចំណាយពេលវេលាជាមួយកូន ក្មេងត្រូវការការថ្នាក់ថ្នម ភាពស្និទ្ធស្នាល និងទំនាក់ទំនងល្អពីប៉ាម៉ាក់ ដើម្បីឲ្យការលូតលាស់ផ្នែកបញ្ញាស្មារតី និងសារពាង្គកាយបានល្អប្រសើរ។ ឪពុកម្តាយខ្លះមិនមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការនៅជាមួយកូននោះទេ ខ្លះទៀតទុកកូនចោលឲ្យលេងតែម្នាក់ឯង ឬមើលស្មាតហ្វូន...ទាំងនេះសុទ្ធតែជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យកូនក្លាយជាក្មេងមិនចេះមាត់ក មិនសូវចូលចិត្តមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ និងខ្វះភាពកក់ក្តៅ។ ហេតុដូចនេះ កូនរបស់អ្នកអាចនឹងក្លាយជាមនុស្សឯកោ និងពិបាកចូលចំណោមក្នុងសង្គមនៅពេលដែលពួកគេធំឡើង។ ៦. បិទសិទ្ធិសេរីភាពរបស់កូន កុមារគ្រប់រូបទទួលបាននូវសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តដោយគ្មានការគាបសង្កត់ពីមនុស្សពេញវ័យ។ ដោយឡែក ប៉ាម៉ាក់មួយចំនួនតែងគិតថាកាលបើយើងបើកសិទ្ធិឲ្យកូនធ្វើអ្វីតាមចិត្ត នោះជាទម្លាប់មិនល្អដែលអាចធ្វើឲ្យកូនក្លាយជាក្មេងទម្រើស។ នេះជាទស្សនៈមួយដែលមិនត្រឹមត្រូវនោះទេក្មេងគួរតែទទួលបានសិទ្ធិនេះយ៉ាងពេញលេញដើម្បីឲ្យពួកគេក្លាយជាក្មេងដែលមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានទម្លាប់ក្នុងការចិញ្ចឹមកូនដូចដែលយើងបានរៀបរាប់ខាងលើ លោកអ្នកគួរតែព្យាយាមកែប្រែទម្លាប់ទាំងនេះចេញដើម្បីកាត់បន្ថយការរងសម្ពាធផ្លូវចិត្ត និងចៀសវាងការបង្កើតនូវទម្លាប់មិនល្អរបស់ក្មេង។ កុមារដែលមិនរងការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តនឹងអាចក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យដែលមានភាពជោគជ័យក្នុងឆាកជីវិត។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨២ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បញ្ហាគំរាមរលូតកូនចោទជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិតស្រ្តីផងដែរ ប្រសិនបើខ្វះចន្លោះក្នុងការព្យាបាលនិងការតាមដានពិនិត្យផ្ទៃពោះជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ ជាក់ស្តែង បញ្ហានេះគេសង្កេតឃើញថានៅលើសកលលោកមានប្រហែល ២០ ទៅ៣០ភាគរយនៅក្នុងអំឡុងពេល២០សប្តាហ៍នៃអាយុគភ៌។ ប៉ុន្តែប្រហែល ៥០ភាគរយនៃការគំរាមរលូតនេះដែរ ស្រ្តីអាចបន្តការពពោះរហូតដល់គ្រប់ខែបើគ្មានសញ្ញាអ្វីប្លែក។ ដោយឡែកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងក៏មានប្រហាក់ប្រហែល ឬអាចច្រើនជាងនេះ ដោយសារយើងមិនទាន់មានការសិក្សារួមគ្នាច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។ និយមន័យ ការគំរាមរលូត គឺជាការធ្លាក់ឈាមតាមទ្វារមាសដែលអាចកើតមាននៅអំឡុងពេលចាប់ផ្តើមមានគភ៌រហូតដល់សប្តាហ៍ទី ២០នៃគភ៌ក្នុងផ្ទៃ។ ការធ្លាក់ឈាមនេះអាចរួមផ្សំជាមួយនឹងការឈឺចុកចាប់ក្នុងពោះ ដែលជាសញ្ញាបញ្ជាក់ពីការគំរាមរលូត ឬអាចឈានទៅរកការរលូតផងដែរ។ មូលហេតុចម្បង និងកត្តាប្រឈម មានមូលហេតុក៏ដូចជាកត្តាប្រឈមជាច្រើនដែលអាចបង្កឲ្យមានបញ្ហាគំរាមរលូតកូន តែកត្តាសំខាន់ដែលធ្វើឲ្យមានបញ្ហានេះកើតឡើងរួមមាន៖ • ភាពមិនប្រក្រតីនៃកត្តាហ្សែន ឬក្រូម៉ូសូម • ការឆ្លងរោគដោយពពួកបាក់តេរី ឬពពួកវីរុសក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ • ការគ្រោះថ្នាក់ចំផ្នែកណាមួយនៃពោះ • អាយុម្តាយច្រើនលើសពី ៣៥ឆ្នាំ • ការលើសគីឡូច្រើន • ការប្រឈមនឹងការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ឬប៉ះពាល់ដោយសារធាតុគីមីផ្សេងៗ • ការមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមធ្ងន់ធ្ងរ។ល។ ក្នុងនោះដែរ បញ្ហានេះមិនមានកត្តាជំរុញចម្បងច្បាស់លាស់ទៅលើការគំរាមរលូតនៅឡើយទេ តែការធ្វើការងារធ្ងន់ និងការកង្វះចំណីអាហារក៏ជាកត្តាជំរុញបន្តិចបន្តួចផងដែរ។ ដូច្នេះ ស្រ្តីគ្រប់រូបអាចប្រឈមនឹងបញ្ហានេះ បើដូចនឹងលក្ខណៈដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ រោគសញ្ញា និងរោគវិនិច្ឆ័យ ជាទូទៅ បញ្ហាគំរាមរលូតនេះអាចលេចឡើងនូវរោគសញ្ញាដូចជា ការធ្លាក់ឈាម និងការឈឺចាប់ពោះដែលមានសភាពរាងធ្ងន់ចុះក្រោម។ ដូចគ្នានេះផងដែរបញ្ហាគំរាមរលូតកូនត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ឬឆែកសុខភាពបានដោយការពិនិត្យអេកូសាស្រ្តនិងការពិនិត្យឈាមជាដើម។ល។ ការថែរក្សាគភ៌ដែលគំរាមរលូត យើងគួរថែរក្សាគភ៌ដែលគំរាមរលូតនេះដោយការសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយការធ្វើការងារធ្ងន់ និងការរួមភេទផងដែរ។ លើសពីនេះស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះទាំងអស់ត្រូវទទួលទានថ្នាំរក្សាគភ៌ទៅតាមបច្ចេកទេស និងបន្តប្រើប្រាស់ថ្នាំជាតិដែកបន្ថែម។ ផលវិបាក និងវិធីសាស្រ្តការពារ ចំណែក ផលវិបាកដែលអាចនឹងកើតមានចំពោះអ្នកជំងឺ បន្ទាប់ពីមានបញ្ហាគំរាមរលូតក៏អាចមានដូចជា៖ • ការរបកសុក • ការធ្លាក់ឈាមក្រោយសម្រាល • ការសល់កម្ទេចសុក • ស្បូនខ្សោយអាចឈានទៅរកការកាត់ស្បូនចោល • វិបត្តិអត់កូនទៅថ្ងៃក្រោយដោយសារការរំលូត • ទារកកើតមិនគ្រប់ខែ។ ចំពោះវិធីសាស្រ្តក្នុងការពារការគំរាមរលូតកូនគឺមិនមានវិធីសាស្រ្តការពារជាក់លាក់នៅឡើយទេ ប៉ុន្តែបងប្អូនអាចថែរក្សាគភ៌ដោយការសម្រាកគ្រប់គ្រាន់កាត់បន្ថយកិច្ចការធ្ងន់ និងការរួមភេទផងដែរ។ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតក៏សូមផ្តាំផ្ញើដល់បងប្អូនស្រ្តីទាំងអស់ដែលមានគភ៌សូមមេត្តាទៅពិនិត្យផ្ទៃពោះឲ្យបានទៀងទាត់ស្របតាមគោលនយោបាយនៃក្រសួងសុខាភិបាលពិសេស ២៥ខេត្តក្រុងទាំងអស់គ្នាដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយនូវហានិភ័យនៃបញ្ហាគំរាមរលូតកូនក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយអត្រាមរណភាពមាតានិងទារកផងដែរ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត យូ ម៉ូលីន ឯកទេស សម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិ គាំពារមាតា និងទារក និងជាអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពារមាតា និងទារក និងបន្ទប់ពិគ្រោះជំងឺ ម៉ីស៊ីថាច យូម៉ូលីន អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម លេខ ៨២ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ពេលជួបមនុស្សមិនធ្លាប់ស្គាល់ស្រាប់តែនិយាយអីក៏លែងចេញ ឬបែកញើសបាតដៃជោគពេលត្រៀមធ្វើបទបង្ហាញធំៗម្តងៗដែរទេ? នេះគេហៅថាជំងឺចាញ់ច្រាបគេ។ អ្នកអាចនឹងព្យាយាមចៀសវាងនូវទំនាក់ទំនងសង្គមទាំងអស់សូម្បីតែការជជែកគ្នាតិចតួច ឬគេចពីក្រសែភ្នែកអ្នកដទៃ ព្រោះរឿងដែលអ្នកដទៃយល់ថាធម្មតា អ្នកបែរជាមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រណុកខ្លួនទៅវិញ។ ជំងឺចាញ់ច្រាបគេ ច្រើនកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលអ្នកមានអាយុ ១៣ឆ្នាំ។ វាអាចជាប់ទាក់ទងទៅនឹងប្រវត្តិអ្នកជំងឺដែលធ្លាប់ត្រូវគេធ្វើបាបសម្លុត ឬចំអន់ជាដើម។ កូនក្មេងដែលមានការអៀនខ្មាសច្រើនមានទំនោរក្នុងការវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺចាញ់ច្រាបគេនៅពេលដែលពួកគេធំឡើង ដោយសារតែការគ្រប់គ្រងលើសកម្រិតរបស់ឪពុកម្តាយ។ អ្នកដែលចាញ់ច្រាបគេ ភាគច្រើនលេចចេញសញ្ញានៅពេលពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដូចជា៖ • ត្រូវជួបជាមួយមនុស្សប្លែកមុខ • ត្រូវនិយាយជាសាធារណៈ • ត្រូវសម្តែងនៅលើឆាក • ត្រូវបានគេមើលពេលកំពុងធ្វើអ្វីមួយ • ត្រូវគ្រូហៅនៅក្នុងថ្នាក់ • ត្រូវនិយាយក្នុងកិច្ចប្រជុំ។ នៅពេលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនោះ ពួកគេនឹងលេចចេញនូវសញ្ញាដូចជា៖ • អារម្មណ៍ - មានការបារម្ភច្រើនហួសលើស្ថានភាពសង្គម - បារម្ភរាប់ថ្ងៃ រាប់ខែនៅពេលមានកម្មវិធីអ្វីម្តងៗ - ភ័យខ្លាចជ្រុលថាមានគេវាយតម្លៃមិនល្អមកលើខ្លួន ជាពិសេសអ្នកដែលមិនធ្លាប់ស្គាល់ - ខ្លាចសកម្មភាពរបស់ខ្លួនធ្វើទៅខ្មាសគេ - ខ្លាចគេមើលដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងតែភ័យ។ • រាងកាយ - មុខឡើងក្រហម - ពិបាកដកដង្ហើម - ឈឺពោះ ចង្អោរ - ញ័រ ដល់ថ្នាក់សំឡេងក៏ញ័រ - បេះដូងលោតញាប់ តឹងទ្រូង - បែកញើស - វិលមុខ ឬអស់កម្លាំង។ បើទោះអ្នកអាចគេចពីស្ថានភាពសង្គមទាំងនេះក៏ពិតមែន តែជំងឺនេះអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់គុណភាពជីវិតរបស់អ្នកផងដែរព្រោះអ្នកនឹងបាត់បង់នូវការគោរពចំពោះខ្លួនឯង មានគំនិតអវិជ្ជមាន បាក់ទឹកចិត្ត ពិបាកក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ។ អ្នកដែលមានបញ្ហាចាញ់ច្រាបគេ មិនមែនថាមិនអាចងើបមុខរួចនោះទេ អ្នកអាចព្យាយាមជាមួយនឹងវិធីសាស្រ្តខាងក្រោមនេះដើម្បីធ្វើឲ្យជីវិតរបស់អ្នកមានពន្លឺឡើងវិញ៖ • ទៅឲ្យបានមុនគេ៖ ការទៅធ្វើការមុនគេ ឬចូលរួមកម្មវិធីមុនគេ ជាវិធីសាស្ត្រប្រាប់ខួរក្បាលអ្នកថា អ្នកមិនមានភាពភ័យខ្លាចនោះទេ ហើយអ្នកក៏ត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាគ្រប់យ៉ាងដែលនៅចំពោះមុខ។ • សាកល្បងអ្វីថ្មី៖ អ្នកអាចសាកល្បងទៅកន្លែងដែលអ្នកមិនធ្លាប់ទៅ ឬចូលរៀនថ្នាក់សិល្បៈ។ ការធ្វើបែបនេះ អាចឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងកំពុងផ្សងព្រេងហើយអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចរបស់អ្នកក៏លែងតាមបន្លាចអ្នកពីក្រោយទៀតដែរ។ • ផ្តល់ការគោរពដល់ខ្លួនឯង៖ និយាយពាក្យពិរោះៗមកកាន់ខ្លួនឯង។ អ្នកត្រូវនិយាយពាក្យដែលអ្នកចង់ឲ្យអ្នកដទៃនិយាយមកកាន់អ្នកមកខ្លួនឯងហើយនិយាយពាក្យដែលជួយជ្រោមជ្រែងគេទៅកាន់អ្នកដទៃ។ ការគោរពតាមនូវអ្វីដែលខ្លួនអ្នកបាននិយាយចេញមក នឹងធ្វើឲ្យខួរក្បាលអ្នកមានមហិច្ឆតាជាងមុន។ • កំណត់តម្លៃរបស់ខ្លួនឯង៖ សិក្សាពីខ្លួនឯងឲ្យបានស៊ីជម្រៅ ហើយកំណត់ពីតម្លៃរបស់ខ្លួន រួចជីកកកាយវាចេញមក។ អ្នកគួរធ្វើការជម្នះដើម្បីអ្វីដែលអ្នកជឿជាក់ថាខ្លួនអាចធ្វើបាន។ ការធ្វើតាមតម្លៃខ្លួនឯងនឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានក្តីសង្ឃឹម និងជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះនូវការភ័យខ្លាចដែលធ្វើឲ្យអ្នកបាត់តម្លៃនោះ។ មិនមែនមានតែអ្នកម្នាក់ទេ ដែលកើតជំងឺចាញ់ច្រាបគេ មានមនុស្សជាច្រើនដែលមានបញ្ហាមួយនេះ។ អ្វីដែលអ្នកត្រូវធ្វើគឺមិនត្រូវបោះបង់ខ្លួនឯងចោលនោះទេ ព្យាយាមធ្វើតាមវិធីសាស្ត្រដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ ហើយប្រាប់ខ្លួនឯងថា “ខ្ញុំអាចធ្វើបាន ខ្ញុំមិនខ្វល់ពីក្រសែភ្នែកអ្នកដទៃឡើយ”។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ​ ៨១ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ដើរក៏ពិបាក អង្គុយក៏ពិបាក តើឲ្យស្រ្តីមានផ្ទៃពោះទៅហាត់ប្រាណយ៉ាងម៉េចរួច? តើការហាត់ប្រាណអាចជាបន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ឬយ៉ាងណា? តាមពិតទៅ ការឈឺចាប់ និងភាពរំខាននានាដូចជា ពិបាកគេង ហើមជើង ហើមពោះ ឬទល់លាមកក្នុងអំឡុងពេលពពោះសុទ្ធតែអាចសម្រួលបានតាមរយៈការធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ ទន្ទឹមគ្នាផងដែរ លំហាត់ប្រាណក្នុងពេលពពោះក៏អាចជួយសម្រាលផ្លូវចិត្តរបស់ស្រ្តីកាត់បន្ថយភាពនឿយហត់ ចង្អោរ និងពន្លឿនសុខភាពម្តាយត្រឡប់មកវិញក្រោយពេលកើត។ យ៉ាងណាមិញ ការហាត់ប្រាណអាចមានច្រើនយ៉ាងតែស្រ្តីដែលកំពុងពពោះមានជម្រើសមួយចំនួនដែលនឹងអាចសាកល្បងតាមរយៈវិធីសាស្រ្តខាងក្រោម៖ យូហ្គា យូហ្គាជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណមួយដែលជួយសម្រួលភាពរំខាននៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ វាអាចជួយឲ្យស្រ្តីគេងលក់ស្រួល បន្ថយស្រេ្តស កាត់បន្ថយភាពភ័យខ្លាច និងកាត់បន្ថយអាការៈចាញ់កូនបានខ្លះៗផងដែរ។ លើសពីនេះទៀត យូហ្គាអាចធ្វើឲ្យលំហូរឈាមក្នុងរាងកាយរបស់ស្រ្តីមានលំនឹងល្អ ព្រមទាំងការពារពីការប្រឈមនឹងជំងឺផ្សេងៗមួយចំនួនដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងពង្រឹងសុខភាពសរសៃឈាមបេះដូង។ យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានឲ្យដឹងថាក្រោយពីការសម្រាលស្រ្តីតែងតែបាត់បង់នូវការមករដូវនោះការហាត់យូហ្គាអាចជួយទប់ស្កាត់ការកើតជំងឺពុកឆ្អឹងបានដោយបង្កើតដង់ស៊ីតេនៃសារធាតុរ៉ែសម្រាប់ឆ្អឹង និងជំរុញឲ្យខួរក្បាលក្មេងនៅក្នុងផ្ទៃមានការលូតលាស់។ ដូច្នេះស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះក្នុងត្រីមាសទី១ គួរតែចំណាយពេលត្រឹមតែ ៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការឈឺចាប់ពេលសម្រាល និងមានសុខភាពល្អ។ Pilates Pilates មិនមែនសំដៅតែលើការហាត់ឲ្យរាងស្រឡូនស្អាតតែមួយមុខនោះទេ តែវាក៏រួមចំណែកក្នុងការជួយរក្សារាងរបស់ស្រ្តីអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះបានផងដែរ។ ដោយហេតុថា វាសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការប្រើប្រាស់ចិត្តដើម្បីគ្រប់គ្រងរាងកាយ និងផ្ដល់តុល្យភាពរវាងរាងកាយនិងចិត្តតាមរយៈការអភិវឌ្ឍទៅលើសាច់ដុំខាងក្នុងនៃរាងកាយ។ លើសពីនេះ វាក៏អាចជួយកាត់បន្ថយនូវភាពតានតឹង ស្ត្រេស ជួយសម្រួលដល់ការគេង បំបាត់នូវភាពនឿយហត់ ជាពិសេសអាចការពារពីការកើតជំងឺក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង ជំងឺក្រឡាភ្លើងក្រោយពេលសម្រាល និងជួយកាត់បន្ថយការឈឺចាប់បានទៀតផង។ ដូច្នោះ មុនពេលសម្រាលអ្នកគួរតែចំណាយពេលមួយដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីទទួលបាននូវសុខភាពល្អទាំងម្តាយ និងទារក។      ការដើរ ការដើរ ឬការធ្វើចលនាយឺតៗគឺជាលំហាត់ប្រាណមួយដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះ។ វាជាលំហាត់ប្រាណបែបកម្សាន្ត  ហើយមិនត្រូវការគម្រោងចាំបាច់ ឬឧបករណ៍អ្វីច្រើនឡើយ ដោយគ្រាន់តែមានស្បែកជើងមួយគូសម្រាប់ដើរជាការស្រេច។ ការដើរដែលមានលក្ខណៈយឺតៗអាចជួយដល់ចលនាឈាមរត់ កាត់បន្ថយការស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង កាត់បន្ថយភាពតានតឹង ស្ត្រេស ព្យាបាលជំងឺទល់លាមកជាពិសេសជួយនូវការឈឺចាប់ពេលសម្រាលបានផងដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នកមិនបានដើរ ឬធ្វើចលនានោះទេ វានឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអាការៈមួយចំនួនដូចជា ស្ពឹកដៃជើង គេងមិនលក់ ឡើងទម្ងន់  ពិសេសអាចឲ្យអ្នកកើតជំងឺផ្សេងបានថែមទៀតផង។ ដោយឡែក ប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់បានសាកល្បងនោះ អ្នកគួរតែចំណាយពេលដើរត្រឹមតែ ៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ ៣ទៅ៥ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីជួយឲ្យអ្នកគេងលក់ស្រួល និងធ្វើឲ្យមានសុខភាពល្អទាំងម្តាយ ទាំងកូន។ ការលើកទម្ងន់ ជាលំហាត់ប្រាណដែលជួយឲ្យសាច់ដុំមានភាពល្អសម្រាប់ធ្វើការសម្រាល ជួយអ្នករក្សានូវទម្ងន់ដែលអ្នកចង់បានពិសេសជួយពង្រឹងរាងកាយរបស់អ្នកឲ្យមានសុខភាពល្អ និងរឹងមាំផងដែរ។ អ្នកអាចធ្វើវាបាននៅផ្ទះ ឬនៅកន្លែងហាត់ប្រាណដែលមានគ្រូបង្វឹកត្រឹមត្រូវ ដោយចៀសវាងការធ្វើចលនាដែលប៉ះពាល់ដល់ក្បាលពោះ កុំលើកធ្ងន់ពេក ឬលើកក្នុងកាយវិការដេក ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើបានក្នុងកាយវិការអង្គុយ ឬឈរ។ ជាក់ស្តែង យោងតាមការសិក្សារបស់ The Journal Of Physical Activity And Health Reported បានឲ្យដឹងថាការបង្កើនកម្លាំងពីអាំងតង់ស៊ីតេទាបទៅកម្រិតមធ្យម ពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍អាចធ្វើឲ្យការសម្រាលរបស់អ្នកមានសុវត្ថិភាពនិងការពារអ្នកពីជំងឺផ្សេងៗបានថែមទៀតផង។ ការហែលទឹក ចំពោះស្រ្តីដែលចេះហែលទឹកគួរតែបន្តការហែលទឹកនៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ វាអាចជួយឲ្យចលនាដង្ហើមប្រព្រឹត្តទៅបានល្អប្រសើរ ចលនាបេះដូងដើរបានស្រួល ជួយដល់លំហូរឈាម បង្កើនភាពរឹងមាំនៃសាច់ដុំ កាត់បន្ថយការឈឺចាប់បានតិចតួចពេលសម្រាលព្រមទាំងជួយបន្ធូរសម្ពាធនៅក្នុងពោះបានខ្លះផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ស្រ្តីគ្រាន់តែធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបនេះត្រឹមតែ ៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយអនុវត្ត ៣ ទៅ៥ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរ និងមានប្រសិទ្ធភាព។ យ៉ាងណាមិញ ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះគួរចៀសវាងប្រភេទលំហាត់ប្រាណដែលខ្លាំងក្លា ឬប្រើប្រាស់កម្លាំងសាច់ដុំពោះដោយសារវាអាចមានហានិភ័យដល់ទារក និងម្ដាយ។ ចំណែកការជ្រើសរើសលំហាត់ប្រាណណាមួយខាងលើ ក៏គួរតែទទួលបានការអនុញ្ញាតពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញផងដែរ ពីព្រោះសុខភាពរបស់ស្រ្តីពពោះអាចមានភាពខុសគ្នាពីម្នាក់ទៅម្នាក់។  អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្តី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ​ ៨១​ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកណាខ្លះ ដែលតែងធ្វេសប្រហែសក្នុងការញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក? មានមនុស្សមិនតិចនោះទេ ដែលជ្រើសរើសអាហារមិនស័កិ្តសមដូចជានំបុ័ង ឬអាហារក្រៀមក្រោះដទៃទៀតសម្រាប់ជាអាហារពេលព្រឹកប្រចាំថ្ងៃ។ ពិតណាស់អាហារប្រភេទទាំងនោះអាចបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលនិងរហ័សក្នុងការរកទិញថែមទាំងចំណេញពេលបានច្រើនក្នុងការញ៉ាំ ប៉ុន្តែអ្នកមិនដឹងទេថាវាអាចប៉ះពាល់នូវមុខងារក្រពះពោះវៀនរបស់អ្នកនៅរយៈពេលណាមួយ។ ដូច្នេះអ្នកគួរកាត់បន្ថយ និងផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ទាំងអស់នោះហើយងាកមកចាប់ផ្ដើមរបបអាហារពេលព្រឹកផ្សេងទៀត ដែលមិនត្រឹមតែមានរសជាតិឆ្ងាញ់នោះទេ ថែមទាំងជាឱសថបំប៉នដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់អ្នកទៀតផង។ ១. ត្រីសាម៉ុង ត្រីសាម៉ុងគឺជាប្រភពដ៏ល្អបំផុតមួយនៃអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្គា-៣ដែលជាថ្នាំធម្មជាតិប្រឆាំងនឹងការរលាកប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់អ្នក ព្រមទាំងអាចជួយព្យាបាលអាការៈហើមពោះ និងឈឺពោះបានផងដែរ។ ការសិក្សាខ្លះបានរកឃើញផងដែរថាអាស៊ីតអូមេហ្គា-៣ នៅក្នុងត្រីសាម៉ុងពិតជាមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការពារមហារីកពោះវៀនធំ។ ជាក់ស្ដែង ការទទួលទានត្រីសាម៉ុងនៅពេលព្រឹក វាពិតជាផ្តល់គុណប្រយោជន៍បំផុតចំពោះការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវការរំលាយអាហារបង្កើនថាមពលក្នុងរាងកាយ លើកកម្ពស់ការសម្រកទម្ងន់ ពិសេសជួយរក្សាលំនឹងកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមព្រោះវាមានផ្ទុកនូវជាតិប្រូតេអុីនខ្ពស់។ ២. យ៉ាអ៊ួ យ៉ាអ៊ួដែលគ្មានរសជាតិផ្លែឈើ និងគ្មានលាយទៅដោយសារធាតុពណ៌ ជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុតក្នុងការទទួលទាន ជាពិសេសសម្រាប់ជាអាហារពេលព្រឹករបស់អ្នក។ វាមិនត្រឹមតែមានរសជាតិឆ្ងាញ់ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានជីវជាតិជាច្រើនដែលជួយបង្កើនការរំលាយអាហារបានយ៉ាងល្អ។ ដោយហេតុថាយ៉ាអ៊ួមានផ្ទុកនូវប្រូតេអុីន កាល់ស្យូម និងឡាក់តូស(Lactose) ពិសេសសម្បូរទៅដោយប្រូប៊ីយ៉ូទិក (Probiotics) ដែលជួយធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវមុខងារប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ជួយថែរក្សាសរីរាង្គរបស់ពោះវៀនឲ្យមានសុខភាពល្អ និងកាត់បន្ថយអាការៈហើមពោះ ទល់លាមក និងរាកជាដើម។ ៣. ផ្លែប៉ោម ផ្លែប៉ោមមិនត្រឹមតែជួយសម្រស់ឲ្យនៅក្មេងជាងវ័យនោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏អាចជួយការពារកោសិកាពោះវៀនពីបញ្ហារំខាននានាផងដែរ។ ផ្លែប៉ោមជាប្រភេទផ្លែឈើសម្បូរទៅដោយសារជាតិ Pectin ដែលជាជាតិសរសៃរលាយជួយបង្កើនការរំលាយអាហារនៅក្នុងពោះវៀនតូច  បង្កើនការធ្វើចលនារបស់ពោះវៀន ពិសេសជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការឆ្លងមេរោគក្នុងពោះវៀននិងព្យាបាលអាការៈទល់លាមកបានថែមទៀតផង។   ៤. ផ្លែល្ហុងទុំ ផ្លែល្ហុង ជាផ្លែឈើធម្មជាតិដែលសម្បូរ និងងាយស្រួលក្នុងការរកទិញនៅលើទីផ្សារ។ ជាក់ស្តែងការចាប់ផ្តើមអាហារពេលព្រឹកជាមួយផ្លែល្ហុងពិតជាពិសេសណាស់ ដោយសារផ្លែល្ហុងមានផ្ទុកនូវជាតិអង់ស៊ីមម្យ៉ាងឈ្មោះថា Papain ដែលជាអង់ស៊ីមជួយបង្កើនមុខងាររំលាយអាហារ និងបន្ថយហានិភ័យនៃការរលាកពោះវៀនធំដូចជា អាការៈទល់លាមក និងហើមពោះបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះវាក៏អាចជួយសម្រកទម្ងន់ ព្រមទាំងថែរក្សារាងនិងសម្រស់របស់លោកអ្នកឲ្យនៅស្អាតក្មេងជាងវ័យបានដែរ។ ៥. ផ្លែម្នាស់ បន្ថែមពីអត្ថប្រយោជន៍ដែលស្រដៀងគ្នាទៅនឹងផ្លែល្ហុង ផ្លែម្នាស់ក៏មាននូវប្រភេទអង់ស៊ីមម្យ៉ាងឈ្មោះថា Bromelain ដែលមានមុខងារពិសេសក្នុងការបំបែកជាតិប្រូតេអុីន។ ការញ៉ាំទឹកម្នាស់ ត្រូវបានបង្ហាញថាអាចជួយកាត់បន្ថយការរលាកផ្លូវរំលាយអាហារ នេះបើយោងតាមការសិក្សាដែលធ្វើឡើងទៅលើសត្វកណ្តុរ។ បន្ថែមពីនោះ ផ្លែម្នាស់ ត្រូវបានចាត់ទុកជាឱសថធម្មជាតិមួយក្នុងការសម្អាតពពួកប៉ារ៉ាស៊ីតនៅក្នុងពោះវៀននិងធានាបានសុខភាពប្រព័ន្ធរំលាយអាហាររបស់អ្នកឲ្យបានល្អពេញមួយថ្ងៃ។ ៦. ផ្លែចេក ពេលវេលាល្អបំផុតសម្រាប់ការបរិភោគផ្លែចេកគឺនៅពេលព្រឹក ព្រោះផ្លែចេកអាចជួយការពារអាការៈចុកដើមទ្រូង ធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដំណើរការបានល្អ និងអាចឲ្យអ្នកមានកម្លាំងល្អសម្រាប់ការប្រកបកិច្ចការងាររហូតបានពេញមួយថ្ងៃ។ ដោយហេតុថាផ្លែចេកមានផ្ទុកសមាសធាតុដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា Protease ដែលជួយលុបបំបាត់បាក់តេរីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដូចជា H. pylori ដែលជាដើមចមបណ្តាលឲ្យរលាកស្រទាប់ក្រពះបាន។ ៧. បន្លែបៃតងចាស់ បន្លែបែតង ជាប្រភពដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃជាតិសរសៃដែលមិនរលាយ។ ជាតិសរសៃបែបនេះ និងសារធាតុម៉ាញ៉េស្យូមដែលមាននៅក្នុងបន្លែអាចជួយសម្រួលនូវដំណើរការបញ្ចេញកាកសំណល់ពីពោះវៀនរបស់អ្នក កាត់បន្ថយអាការៈទល់លាមកតាមរយៈការបង្កើនការកន្រ្តាក់នៃផ្លូវក្រពះពោះវៀន។ ជាក់ស្ដែង បន្លែពណ៌បៃតងចាស់ដែលអ្នកបរិភោគបាន អាចមានដូចជា ស្ពៃបៃតង ប្រូខូលី និងប្រភេទស្លឹកដែលមានពណ៌បៃតងជាច្រើនទៀត។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

(រាជធានីភ្នំពេញ)៖ ក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញ លែន ឃែភីថល ម.ក នៅរសៀលថ្ងៃទី២៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩ កន្លងនេះ បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្រ្តជាមួយគ្នាជាមួយក្រុមហ៊ុន ម៉េកស៍ អាយខន ម.ក ក្រុមហ៊ុន អូរ៉ូរ៉ា ឃែភីថល ម.ក និងក្រុមហ៊ុន ហ្វួរមី រ៉ូសហ្ស ម.ក សម្រាប់ការវិនិយោគរួមគ្នាលើសេវាកម្មសុខាភិបាល និងសេវាកម្មគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ ៥.៦លានដុលា្លរសហរដ្ឋអាមេរិក។ ជាក់ស្តែង ពិធីចុះកិច្ចព្រមព្រៀងនេះ ត្រូវបានចុះហត្ថលេខាដាច់ដោយឡែកពីគ្នារវាងលោកជំទាវ សែ លីលី ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញ លែន ឃែភីថល ម.ក ជាមួយលោកស្រី អុិន ថៃរ៉ូហ្សាលីន ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន ម៉េកស៍ អាយខន ម.ក លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត ឃួន លីដា ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន អូរ៉ូរ៉ា ឃែភីថល ម.ក និងលោក វ៉ាន ច័ន្ទដារិទ្ធ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលក្រុមហ៊ុន ហ្វួរមី រ៉ូសហ្ស ម.ក នៅសណ្ឋាគារ សូហ្វីតែល ភ្នំពេញភោគីត្រា។ ក្នុងឱកាសនេះដែរ លោក Rory Cox នាយកវិនិយោគនៃក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញ លែន ឃែភីថល ម.ក បានឲ្យដឹងថា ការបណ្តាក់ទុនរួមគ្នានេះគឺដើម្បីផ្តល់ឲ្យប្រទេសកម្ពុជានូវគោលដៅមួយធ្វើឲ្យការរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ធប្រកបដោយភាពទាន់សម័យ។ យើងរីករាយក្នុងការបង្កើតទំនាក់ទំនងសហប្រតិបត្តិការឲ្យកាន់តែជិតសិ្នទ្ធថែមទៀត ដើម្បីធានាបាននូវភាពជោគជ័យនៃគម្រោងដ៏ធំរបស់យើងគឺទីក្រុង អៃស៊ីធី។ លោកស្រី Lorencia Kumalasari នាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន ម៉េកស៍ អាយខន បានលើកឡើងថា ក្រុមហ៊ុន ម៉េកស៍ អាយខន ជាក្រុមហ៊ុនមេដែលបានបង្កើតក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធពីរក្នុងការផ្តល់សេវាកម្មផ្នែកទន្តសាស្រ្ត និងរោគសើស្បែក ដោយគោរពតាមបទដ្ឋាន ISO ត្រឹមត្រូវ។ ហើយនៅក្នុងឆ្នាំខាងមុខនេះ ក្រុមហ៊ុនគ្រោងនឹងបើកសាខា Jordan Petra Dental Clinic ចំនួន ៤ បន្ថែមទៀតដែលអាចធ្វើឲ្យអតិថិជនមានឱកាសទទួលបានការព្យាបាលប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ ដោយសារតែមានវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានបទពិសោធន៍ និងតម្លៃសមរម្យផងដែរ។ ក្នុងនោះដែរ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត វ៉ាន សុខជា នាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន អូរ៉ូរ៉ា ឃែភីថល បានលើកឡើងផងដែរថា ក្រុមហ៊ុន អូរ៉ូរ៉ា ឃែភីថលជាក្រុមហ៊ុនមេដែលបានបង្កើតក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធពីរគឺ ក្រុមហ៊ុន Maxicare Pedaitric Clinic និងក្រុមហ៊ុន Bright Mind ដែលមានក្រុមគ្រូពេទ្យមានជំនាញច្បាស់លាស់ រួមជាមួយការបណ្តុះបណ្តាលខ្ពស់និងបញ្ចប់ការសិក្សាមកពីប្រទេសបារាំង អូស្ត្រាលី និងកូរ៉េ។ ក្រុមហ៊ុន Bright Mind ផ្តោតលើការពិនិត្យព្យាបាលកុមារជួបបញ្ហាជំងឺ Autism ដោយក្រុមជំនាញជាជនជាតិបរទេសហើយចំពោះគ្លីនិក Maxicare Pediatric មានបម្រើសេវាកម្ម ២៤ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ដល់អតិថិជនផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុន អូរ៉ូរ៉ា ឃែភីថល ក៏បានសម្រេចចិត្តចូលរួមជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីផ្តល់សេវាកម្មថែទាំសុខភាពដល់អ្នករស់នៅក្នុងទីក្រុង អៃ ស៊ីធី ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋនៅជុំវិញនោះផងដែរ។ លោក លីវ បូនីតូ នាយកប្រតិបត្តិក្រុមហ៊ុន ហ្វួរមី រ៉ូសហ្ស បានលើកឡើងដែរថា ដោយបានមើលឃើញនូវកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ស្ថេរភាពនយោបាយនិងលំហូរចូលជាវិជ្ជមាននៃវិនិយោគិនពីក្រៅប្រទេសមកក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក្រុមហ៊ុន ហ្វួរមី រ៉ូសហ្ស បានចាប់ដៃគូសហការជាមួយក្រុមហ៊ុន ភ្នំពេញ លែន ឃែភីថល ក្នុងការផ្តល់សេវាកម្មសវនកម្ម គណនេយ្យ និងពន្ធដារ ដល់សហគ្រាសដែលនឹងមានវត្តមានក្នុងទីក្រុងដ៏មានសក្តានុពលមួយនេះនិងដើម្បីជួយសហគ្រាសគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុប្រកបដោយតម្លាភាព។ក្រុមហ៊ុនក៏ជា Xero Gold Partner ដំបូងគេបង្អស់នៅប្រទេសកម្ពុជា។ Xero Accounting Software គឺជាកម្មវិធីគណនេយ្យ ដែលកំពុងទទួលបានចំណែកទីផ្សារធំៗនៅបរទេស និងទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។  សូមបញ្ជាក់ផងដែរថា ភាពជាដៃគូបែបនេះ នឹងជំរុញឲ្យមានរលកសហការជាដៃគូលក្ខណៈអន្តរជាតិបន្ថែមទៀត ក៏ដូចជាស្រូបទាញគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍វិស័យអចលនទ្រព្យលំដាប់ពិភពលោកមកទីផ្សារកម្ពុជាផងដែរ។ ក្រុមហ៊ុនភ្នំពេញ លែន ឃែភីថល ម.ក គ្រោងនឹងរៀបចំឲ្យមានការចូលរួមបណ្តាក់ទុនជាបន្តបន្ទាប់ទៀតនៅឆ្នាំនេះផងដែរ។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ជំងឺមហារីកឈាម ឬភាសាបច្ចេកទេសហៅថា Leukemia គឺជាមហារីកនៃជាលិកាបង្កើតឈាម រួមបញ្ចូលទាំងខួរឆ្អឹងខ្នង និងប្រព័ន្ធទឹករងៃ។ ជំងឺមហារីកឈាមជាធម្មតាពាក់ព័ន្ធនឹងកោសិកាឈាមស។ ខួរឆ្អឹងខ្នងរបស់អ្នកជំងឺមហារីកឈាម គឺផលិតកោសិកាឈាមសមិនធម្មតាដែលមិនអាចបំពេញមុខងារបានល្អ និងមិនអាចការពាររាងកាយប្រឆាំងនឹងការបង្ករោគ។ ចំពោះការព្យាបាលជំងឺមហារីកឈាមគឺវាអាស្រ័យនឹងប្រភេទនៃមហារីកឈាមនិងកត្តាផ្សេងទៀតជាច្រើន។ មូលហេតុ និងកត្តាហានិភ័យ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមិនទាន់អាចបញ្ជាក់បានអំពីមូលហេតុពិតប្រាកដដែលបង្កជាជំងឺមហារីកឈាមឡើយ។ វាហាក់ដូចជាវិវឌ្ឍមកពីកត្តារួមគ្នានៃហ្សែន និងបរិស្ថាន (វិទ្យុសកម្ម)។ ម៉្យាងវិញទៀត ជំងឺមហារីកឈាមកើតមានឡើងអាស្រ័យនឹងកត្តារួមផ្សំខាងក្រោម៖ - បញ្ហាហ្សែន៖ ហ្សែនខុសធម្មតាហាក់ដើរតួនាទីក្នុងការវិវឌ្ឍនៃជំងឺមហារីកឈាម ដែលបញ្ហាហ្សែនទាំងនោះមានដូចជា Down syndrome។ - ប្រវត្តិគ្រួសារធ្លាប់មានជំងឺមហារីកឈាម៖ ប្រសិនសមាជិកណាមួយនៃគ្រួសាររបស់អ្នកត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញមានជំងឺមហារីកឈាម នោះហានិភ័យរបស់អ្នកអាចត្រូវបានកើនឡើង។ - ការជក់បារី៖ អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកឈាមស្រួចស្រាវ (Acute myelogenous leukemia)។ - ការប្រឈមនឹងសារធាតុគីមី៖ ការប៉ះពាល់ជាមួយសារធាតុគីមីមួយចំនួនដូចជា បង់ហ្សែន (Benzene) ដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងប្រេងឥន្ទនៈនិងត្រូវបានប្រើក្នុងរោងចក្រគីមី គឺវាទាក់ទងនឹងហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកឈាមប្រភេទខ្លះ។ - ការព្យាបាលមហារីកពីមុន៖ អ្នកដែលធ្លាប់ព្យាបាលដោយថ្នាំគីមី ឬបាញ់កាំរស្មីក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីក មានការកើនឡើងនូវហានិភ័យនៃការវិវឌ្ឍទៅជាប្រភេទជំងឺមហារីកឈាមមួយចំនួន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សភាគច្រើនដែលមានកត្តាហានិភ័យខាងលើអាចនឹងមិនកើតជំងឺមហារីកឈាមឡើយហើយមនុស្សមួយចំនួនផ្សេងទៀតដែលមានជំងឺមហារីកឈាមអាចនឹងគ្មាននូវហានិភ័យខាងលើ។ ចំណាត់ថ្នាក់នៃជំងឺមហារីកឈាម គ្រូពេទ្យឯកទេសបានបែងចែកចំណាត់ថ្នាក់នៃជំងឺមហារីកឈាមដោយផ្អែកលើ៖ ១. ល្បឿននៃការវិវឌ្ឍ - ជំងឺមហារីកឈាមស្រួចស្រាវ៖ កោសិកាឈាមខុសធម្មតាគឺជាកោសិកាឈាមដែលមិនពេញវ័យ (Blasts)។ កោសិកាឈាមនេះ មិនអាចបំពេញមុខងារធម្មតារបស់ខ្លួនបានទេ ហើយវាបំបែកខ្លួនយ៉ាងលឿន ដូច្នេះស្ថានភាពជំងឺនឹងកាន់តែអាក្រក់ឆាប់រហ័ស។ មហារីកឈាមស្រួចស្រាវទាមទារការព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា។ - ជំងឺមហារីកឈាមរ៉ាំរ៉ៃ៖ មហារីកឈាមរ៉ាំរ៉ៃមានច្រើនប្រភេទ និងកើតមានចំពោះកោសិកាឈាមពេញវ័យភាគច្រើន។ កោសិកាឈាមទាំងនេះចម្លងយឺតៗជាបន្តបន្ទាប់។ ទម្រង់ខ្លះនៃជំងឺមហារីកឈាមរ៉ាំរ៉ៃពុំមានលេចចេញនូវសញ្ញាណាមួយក្នុងដំណាក់កាលដំបូងឡើយ ហើយអាចមិនត្រូវបានសម្គាល់ឃើញ ឬវិនិច្ឆ័យដឹងជាច្រើនឆ្នាំ។ ២. ប្រភេទនៃកោសិកាពាក់ព័ន្ធ - Acute lymphocytic leukemia (ALL)៖ នេះជាប្រភេទជំងឺមហារីកឈាមដែលភាគច្រើនកើតចំពោះក្មេងតូចៗ និងអាចកើតចំពោះមនុស្សពេញវ័យផងដែរ។ - Acute myelogenous leukemia (AML)៖ មហារីកឈាមស្រួចស្រាវនេះជាជំងឺមហារីកឈាមទូទៅមួយ ដែលកើតមានទាំងក្មេងតូចនិងមនុស្សពេញវ័យ តែភាគច្រើនកើតចំពោះមនុស្សពេញវ័យ។ - Chronic lymphocytic leukemia (CLL)៖ មហារីកឈាមរ៉ាំរ៉ៃដែលកើតមានចំពោះមនុស្សពេញវ័យភាគច្រើន។ - Chronic myelogenous leukemia (CML)៖ ប្រភេទមហារីកឈាមនេះមានផលប៉ះពាល់សំខាន់ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ។ អ្នកជំងឺមហារីកឈាមរ៉ាំរ៉ៃនេះ (CML) អាចមានសញ្ញាសម្គាល់តិចតួច ឬគ្មានសញ្ញាអ្វីទាំងអស់ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនខែ ឬច្រើនឆ្នាំ មុនពេលវាចូលដល់ដំណាក់កាលដែលកោសិកាឈាមលូតលាស់យ៉ាងលឿន។ - ប្រភេទផ្សេងទៀត៖ ប្រភេទជំងឺមហារីកឈាមកម្រផ្សេងទៀតរួមមាន Hairy cell leukemia, Myelodysplastic syndromes និង Myeloproliferative disorders។ រោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកឈាម រោគសញ្ញានៃមហារីកឈាមជាញឹកញាប់គឺមិនច្បាស់លាស់ និងមិនជាក់លាក់។ ជាក់ស្តែង សញ្ញាជាធម្មតាភាគច្រើនរួមមានដូចខាងក្រោម៖ - គ្រុនក្តៅ ឬញាក់ ដែលមិនអាចពិពណ៌នាបាន - ខ្សោយ និងអស់កម្លាំងជាប្រចាំ - ងាយថប់ដង្ហើម ឬពិបាកដកដង្ហើម - មានការឆ្លងមេរោគញឹកញាប់ - ស្រកទម្ងន់ - បាត់បង់ចំណង់អាហារ - ឡើងកូនកណ្តុរ ថ្លើម និង/ឬអណ្តើក រីកធំ - ឈឺចាប់នៅពោះ - ហូរឈាម (ឈាមច្រមុះ ឈាមរដូវ និងឈាមពេលដុសធ្មេញ ញឹកញាប់) - មានស្នាមក្រហមតូច និងធំលើស្បែក - បែកញើសច្រើន ពិសេសពេលយប់ - ឈឺឆ្អឹង និងសន្លាក់ - ករណីកម្រ មហារីកឈាមអាចត្រូវបានរកឃើញដោយការពិនិត្យឈាមក្នុងលក្ខខណ្ឌខ្លះ។ សូមចងចាំថា អ្នកអាចនឹងមើលរំលងសញ្ញាដំបូងនៃជំងឺមហារីកឈាមព្រោះវាមានលក្ខណៈប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងជំងឺផ្តាសាយនិងជំងឺមួយចំនួនផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះ សូមប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកប្រសិនអ្នកមាននូវសញ្ញាប្រចាំណាមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកបារម្ភ ឬសង្ស័យ។  បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ប្រធានផ្នែកជំងឺមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម លេខ ៨២ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការឈឺចាប់អំឡុងពេលមករដូវ អាចជាផលរំខានមួយប៉ះពាល់ដល់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងអាចកើតមានឡើងជាប្រចាំ ដែលជាទូទៅការប្រើប្រាស់ឱសថដោយខ្លួនឯងត្រូវបានអនុវត្ដឡើងសម្រាប់សម្រួលដល់ការឈឺចាប់ទាំងនោះ។ អ្វីគួរដឹង? តាមការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការឈឺចាប់ផ្នែកពោះអំឡុងពេលមករដូវ អាចកើតមានឡើងបន្តបន្ទាប់ជារៀងរាល់ខែ យ៉ាងហោចណាស់ទៅលើស្រ្តីប្រមាណ ៣០% ទៅ៥០%។ ភាគច្រើនការប្រើប្រាស់ឱសថជាវិធីសាស្រ្តចម្បងមួយសម្រាប់កាត់បន្ថយការឈឺចាប់ទាំងនោះ។ លក្ខណៈនៃការឈឺចាប់ • តែងកើតឡើងទៅតាមវដ្ដរដូវរៀងរាល់ខែ ដែលអាចហៅថា វដ្តអូវុល។ • ភាគច្រើនកើតឡើងនៅរៀងរាល់ថ្ងៃទី១នៃការមករដូវ • អាចស្ដែងឡើងរយៈពេលពី ២៤ ទៅ ៣៦ ម៉ោង • អាចរួមបញ្ចូលជាមួយវិបត្តិប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដូចជា ចង្អោរ ក្អួត ទល់លាមក ឬរាក • អាចធ្វើឲ្យស្លេកស្លាំង ឬឈឺចង្កេះ។ បទពិសោធន៍នៃការឈឺចាប់បណ្តាលមកពីវដ្ដរដូវ តែងប្រែប្រួលពីស្រ្តីម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀត ដោយពាក់ព័ន្ធទៅនឹងកត្តាសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួនប្រវត្តិសមាជិកគ្រួសារ រួមទាំងសង្គម និងបរិយាកាសផងដែរ។  អ្វីគួរធ្វើ? • ឱសថការីអាចចូលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរុករកមូលហេតុបន្ថែមនៅពីក្រោយការឈឺចាប់ ដែលអាចបណ្តាលមកពី ការឈឺចាប់ផ្នែកអារម្មណ៍ គ្រួសារ បញ្ហាផ្លូវភេទ ទំនោរនៃការធ្លាក់ទឹកចិត្តជាដើម។ • ចំពោះនារីវ័យក្មេង៖ ការព្យាបាលភាពរំខានទាំងនេះ អាចធ្វើទៅបានដោយកាត់បន្ថយការបញ្ចេញខ្លាំងពេកនៃសារធាតុ ប្រូស្តាក្លេនឌីន ដែលតែងកើតមានឡើងនៅពេលភ្នាសស្បូនចាប់ផ្ដើមដាច់ចេញ។ ការកើនឡើងសារធាតុប្រូស្តាក្លេនឌីន នេះជាមូលហេតុធ្វើឲ្យស្បូនកន្រ្តាក់កាន់តែខ្លាំង។ ដំបូន្មានបន្ថែម៖ • អាចប្រើប្រាស់ឱសថដែលមានសកម្មភាពទៅបន្ថយសារធាតុ ប្រូស្តាក្លេនឌីន នៅក្នុងក្រុម Anti-inflammatoire non stéroïdien មានឈ្មោះដូចជា៖ Ibuprofène 200mg (Boerhinger), Ibualgic (EG Labo) ឬ Upfen 200mg (UPSA)។ អាចប្រើម្ដង ១ ទៅ ២គ្រាប់ បីដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដោយមិនឲ្យលើសពី ៦គ្រាប់។ ករណីខ្លះអាចប្រើប្រាស់ ៤៨ម៉ោង មុនពេលមករដូវ។ • ប្រសិនការឈឺចាប់ក្នុងកម្រិតកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អាចបន្ថែមជាមួយឱសថកាត់បន្ថយការកន្រ្តាក់៖ Spasfon (Lafon) ចំនួន ២គ្រាប់។  ប្រភពយោង៖​ Le Vademecum de la Médication officinale អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពី ទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨២ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អតិថិជនដែលជាអ្នកជំងឺក៏អាចមានសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញយោបល់ និងការចូលរួមជាមួយអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវសុខាភិបាលផងដែរក្រៅពីសិទ្ធិជាច្រើនដែលពួកគេទទួលបាន។ តើគោលគំនិតគន្លឹះចំពោះសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញយោបល់ និងការចូលរួមមានអ្វីខ្លះ? • អតិថិជនមានសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញមតិយោបល់ទាក់ទងទៅនឹងសេវាថែទាំព្យាបាលដែលគេបានទទួលកន្លងមក។ • អតិថិជនមានសិទ្ធិក្នុងការតវ៉ា ឬប្តឹងនូវរាល់កំហុសឆ្គងដែលបង្កឡើងដោយអ្នកផ្តល់សេវា។ • អតិថិជនមានសិទ្ធិក្នុងការចូលរួមតាមរយៈតំណាងដែលគេបានជ្រើសតាំងសម្រាប់ការធ្វើផែនការ និងវាយតម្លៃសេវាសុខាភិបាល និងផ្តល់យោបល់អំពីគុណភាព និងលក្ខណៈដែលសេវាបានផ្តល់កន្លងមក។ តើការអនុវត្តចំពោះសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញយោបល់និងការចូលរួមមានអ្វីខ្លះ? • អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពត្រូវចាត់ទុកថា មតិយោបល់របស់អតិថិជន ឬអ្នកតំណាងរបស់គាត់ជាព័ត៌មានត្រឡប់ប្រកបដោយស្ថាបនាសម្រាប់ខ្លួនឯងផង និងមូលដ្ឋានសុខាភិបាលផង។ • អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពត្រូវប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធផ្តល់ព័ត៌មានត្រឡប់ឲ្យបានទៀងទាត់ និងទាន់ពេលវេលាតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ • អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពត្រូវបង្កើត និងលើកកម្ពស់បរិយាកាសមួយដែលគាំទ្រដល់បរិយាកាសព័ត៌មានត្រឡប់របស់អតិថិជននិងការធ្វើការតាមដានទៀងទាត់នូវវិធានការ ឬសកម្មភាពទាំងនេះ។ • គណៈកម្មការដែលតំណាងឲ្យសហគមន៍ត្រូវមានតួនាទីយ៉ាងសកម្មក្នុងការផ្តល់ព័ត៌មានត្រឡប់និងតាមដាននូវសកម្មភាពផ្តល់ព័ត៌មានត្រឡប់។ • រាល់ការប្តឹងតវ៉ាទាំងឡាយត្រូវមានភស្តុតាងច្បាស់លាស់សម្រាប់បង្ហាញទៅអាជ្ងាធរពាក់ព័ន្ធ ឬគណៈកម្មការដែលតំណាងឲ្យសហគមន៍។ • អ្នកតំណាងសហគមន៍ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលអាចផ្តល់ជាជំនួយការដល់អតិថិជនបាននៅពេលដែលគេចង់ប្តឹងតវ៉ាចំពោះអ្នកគ្រប់គ្រងមូលដ្ឋានសុខាភិបាល និងបុគ្គលិកសុខាភិបាលត្រូវសហការជាមួយអតិថិជនក្នុងការផ្តល់ព័ត៌មានពិតប្រាកដទាក់ទងទៅនឹងភស្តុតាងដែលត្រូវការ។ តើការទទួលខុសត្រូវចំពោះសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញយោបល់ និងការចូលរួមមានអ្វីខ្លះ? • អតិថិជនត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការផ្តល់ព័ត៌មានត្រឡប់ពិតប្រាកដទៅអ្នកផ្តល់សេវាសុខាភិបាលដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ ឬតាមរយៈបងប្អូន ញាតិមិត្ត ឬតាមរយៈគណៈកម្មការដែលជាតំណាងរបស់ខ្លួន។ • អតិថិជនត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការជ្រើសរើសតំណាងរបស់ខ្លួនដែលតំណាងឲ្យសំឡេងរបស់ខ្លួនពិតប្រាកដ និងការពារផលប្រយោជន៍ឲ្យខ្លួនទាក់ទងទៅនឹងការផ្តល់សេវាសុខាភិបាល។ • អតិថិជន និងតំណាងរបស់ខ្លួនត្រូវទទួលខុសត្រូវការតាមដាននូវបញ្ហាទាំងឡាយដែលបានផ្តល់ព័ត៌មានត្រឡប់ទៅអ្នកផ្តល់សេវាសុខភាព។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង ឯកទេសសុខភាពសាធារណៈ អនុប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលជាតិ លើកកម្ពស់សុខភាព 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកអានមួយចំនួនប្រាកដជាបានដឹងរួចមកហើយពីលក្ខណៈទូទៅ និងរោគសញ្ញានានានៃជំងឺផ្ដាសាយ តាមរយៈការចេញផ្សាយរបស់ ហេលស៍ថាមនៅខែមុន។ ជាថ្មីម្ដងទៀតដើម្បីបង្កើនការយល់ដឹងពីជំងឺផ្ដាសាយឲ្យបានកាន់តែច្បាស់ និងចំណុចផ្សេងទៀតដែលអ្នកមិនធ្លាប់បានដឹងពីមុននោះអត្ថបទខាងក្រោមអាចជាបកស្រាយបន្ថែមសម្រាប់អ្នក។ ផ្ដាសាយត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថាជាការចម្លងសាមញ្ញទៅលើច្រមុះ និងបំពង់កដែលបង្កឡើងពីវីរុសជាង ២០០ប្រភេទខុសៗគ្នា។ ភាគច្រើនក្នុងករណីជំងឺផ្ដាសាយក្នុងកម្រិត ១០ ទៅ ៤០ភាគរយ ត្រូវបានបង្កឡើងដោយមេរោគមួយប្រភេទហៅថា Rhinovirus។ ចំណែក រោគសញ្ញានៃជំងឺផ្ដាសាយតែងស្ដែងចេញនៅរយៈពេល ២ទៅ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការឆ្លងរោគ ហើយអ្នកជំងឺមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការចម្លងទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ទៀតនៅថ្ងៃទី៣ ឬទី៤បន្ទាប់ពីរោគសញ្ញាលេចឡើង។ បើទោះបី ជំងឺផ្ដាសាយអាចធូរស្រាលក្នុងរយៈពេល ១ អាទិត្យ តែក្នុងករណីខ្លះក៏អាចកើនដល់ ២អាទិត្យ។ ភាពញឹកញាប់នៃការឆ្លងជំងឺផ្ដាសាយ មនុស្សពេញវ័យជាមធ្យមអាចមានជំងឺផ្ដាសាយ ២ ទៅ៤ដងក្នុងមួយឆ្នាំ ជាពិសេសសង្កេតឃើញកើតមានញឹកញាប់ទៅលើស្រ្តីដែលស្ថិតក្នុងវ័យចន្លោះ ២០ ទៅ ៣០ឆ្នាំ និងមានចំនួនច្រើនជាងការឆ្លងទៅលើបុរស។ ចំណែកបុគ្គលដែលមានវ័យច្រើនជាង ៦០ឆ្នាំ មានហានិភ័យទាបក្នុងការឆ្លងមេរោគផ្ដាសាយ។ ជាទូទៅ ជំងឺផ្ដាសាយងាយចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ ទៅកាន់ម្នាក់ទៀតនៅក្នុងរដូវភ្លៀង ធ្លាក់ខ្យល់ ឬរងាចំណែកការឆ្លងតាមរដូវកាលអាចកើតមានឡើងផងដែរ ដូចជាកម្មវិធីដែលមានការប្រមូលផ្ដុំមនុស្សច្រើន ឬការចាប់ផ្ដើមបវេសនកាលថ្មីក្នុងការសិក្សារបស់កុមារពីព្រោះវាជាឱកាសបង្កើនការឆ្លងវីរុសផ្ដាសាយបានយ៉ាងងាយ។ កត្តាធ្វើឲ្យងាយចម្លងមេរោគផ្ដាសាយ ជាទូទៅ វីរុសផ្តាសាយអាចឆ្លងចូលក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកតាមរយៈមាត់ ភ្នែក ឬច្រមុះ។ វាក៏អាចរីករាលដាលផងដែរតាមរយៈការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាច្រើនរួមមាន៖ • ការប្រើប្រាស់ក្រដាសជូតមាត់មិនត្រឹមត្រូវ៖ ការទុកក្រដាសជូតមាត់ក្នុងហោប៉ៅរបស់អ្នកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ឡើងវិញជារឿងដែលគួរឲ្យចៀសវាង។ អ្នកគួរបោះចោលក្រដាសជូតមាត់ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការប្រើប្រាស់រួច ដោយសារមេរោគបានតោងលើក្រដាសនោះនៅពេលប្រើប្រាស់លើកទីមួយរួចមកហើយ • ការប៉ះពាល់វត្ថុណាមួយ៖ ប្រសិនបើអ្នកបានដឹងពីចំនួនវីរុសដែលមាននៅក្នុងបរិយាកាស នោះអ្នកប្រហែលជាត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នជាងមុនលើអ្វីដែលអ្នកបានប៉ះពាល់។ ជាក់ស្ដែង ប្រសិនបើអ្នកត្រូវប៉ះពាល់លើបង្កាន់ដៃជណ្តើរសាធារណៈ ចូរគ្របដៃរបស់អ្នកជាមួយនឹងក្រណាត់ ឬដៃអាវរបស់អ្នកដើម្បីរារាំងវីរុសពីការឆ្លងដោយផ្ទាល់លើស្បែករបស់អ្នក • ការចែករំលែក៖ ចៀសវាងការប្រើប្រាស់វត្ថុ ឬឧបករណ៍ណាមួយដូចជានៅសាលា ឬកន្លែងធ្វើការ ដោយគ្មានការប្រុងប្រយ័ត្ន ជាពិសេសការប្រើប្រាស់បន្ទាប់ពីបុគ្គលដែលកំពុងមានជំងឺ • ការមិនលាងសម្អាតដៃឲ្យបានទៀងទាត់៖ ជាទម្លាប់ដែលធ្វើឲ្យវីរុសផ្ដាសាយងាយឆ្លងចូលក្នុងខ្លួនអ្នកយ៉ាងងាយស្រួល។ អ្នកគួរលាងដៃឲ្យបានញឹកញាប់ដើម្បីបញ្ឈប់មេរោគឲ្យបានលឿនមុនឆ្លងចូលតាមច្រមុះ និងមាត់របស់អ្នក • រស់នៅមិនស្អាត និងគ្មានផាសុកភាព៖ អ្នកគួរបោសជូតសមា្អតផ្ទះ តុការងារ និងនៅតាមទីធ្លាជាពិសេសនៅពេលអ្នកណាម្នាក់ឈឺ។ បន្ថែមពីនោះគួររស់នៅជាមួយផាសុកភាពដោយកំណត់ការគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ពិសាអាហារមានជីវជាតិ ញ៉ាំទឹកឲ្យបានញឹកញាប់ និងគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង • មិនធ្វើលំហាត់ប្រាណ៖ ជាទូទៅសកម្មភាពហាត់ប្រាណឲ្យបានជាប្រចាំអាចជួយលើកកម្ពស់សុខភាពទូទៅ និងសុខុមាលភាពរបស់មនុស្សនិងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមួយចំនួន • មិនចាក់វ៉ាក់សាំង៖ ដោយហេតុថាជំងឺផ្ដាសាយអាចការពារបានតាមរយៈការចាក់វ៉ាក់សាំង ដូច្នេះអ្នកគួរទទួលបានការចាក់វ៉ាក់សាំងតាមការណែនាំរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺផ្ដាសាយ បើទោះបីជំងឺផ្ដាសាយងាយនឹងធូរស្រាលក្នុងរយៈពេលខ្លីណាមួយ ប៉ុន្តែក្នុងករណីមេរោគមានសមត្ថភាពអាចរាលដាលទៅកាន់រាងកាយផ្សេងទៀតនោះវាអាចបង្កជាជំងឺផ្សេងដូចជា រលាកច្រមុះ ការឆ្លងរោគនៅត្រចៀក ឬរលាកទងសួតជាដើម។ ផលវិបាកនៃជំងឺខាងលើអាចឲ្យមានអាការៈក្អកជាប់លាប់ជាប្រចាំនិងអាចប្រែប្រួលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបើទោះបីជំងឺផ្ដាសាយបានជាសះស្បើយរួចទៅហើយ។ ជាក់ស្ដែង ប្រសិនស្ថានភាពជំងឺបានប្រែប្រួលនោះការព្យាបាលក៏ត្រូវការប្រើប្រាស់ឱសថច្រើន និងចំណាយរយៈពេលយូរដូច្នេះអ្នកត្រូវស្វែងរកការពិគ្រោះ និងព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលាក្នុងករណីអ្នកសង្កេតឃើញអាការៈផ្ដាសាយអូសបន្លាយច្រើនជាង ១០ថ្ងៃ ហើយមានរួមបញ្ចូលនូវរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតដូចជា៖ • កម្ដៅខ្លួនកើនខ្លាំងលើសពី ៣៧ អង្សា ជាពិសេសលើកុមារ • សម្បោរពណ៌លឿង ឬបៃតង • ឈឺបំពង់ក ឬពិបាកដកដង្ហើម។ល។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

កូនឈឺ ជាកង្វល់ដ៏ធំបំផុតសម្រាប់អាណាព្យាបាលគ្រប់រូប ជាក់ស្ដែងការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយជា បញ្ហាដែលងាយនឹងកើតឡើងបំផុតលើកុមារតូចៗ និងជាក្តីបារម្ភចំពោះឪពុកម្តាយគ្រប់រូបផងដែរ។ ហេតុនេះហើយអត្ថបទខាងក្រោមនឹងបង្ហាញអំពីគន្លឹះសំខាន់ៗនិងដំណោះស្រាយខ្លះៗទាក់ទងនឹងការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយលើកុមារដែលឪពុកម្តាយគួរធ្វើនិងមិនគួរធ្វើពេលដែលកូនតូចៗរបស់លោកអ្នកជួបនឹងបញ្ហានេះ។ ការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយលើកុមារ កម្តៅរាងកាយរបស់មនុស្សយើងប្រែប្រួលពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ ប៉ុន្តែទោះជាមានការប្រែប្រួលយ៉ាងណា សម្រាប់វេជ្ជសាស្រ្តពាក្យថា ការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយគឺយកចាប់ពីស្មើ ឬលើស ៣៨អង្សាឡើងទៅ។ ក្មេងដែលមានកម្តៅរាងកាយកើនខ្ពស់ ច្រើនតែឡេះឡះ មិនគេង ថយចុះការលេង និងមិនញ៉ាំអាហារ។ល។ កម្តៅឡើងកាន់តែខ្ពស់ នោះអាការៈកាន់តែអាក្រក់យ៉ាងណាមិញការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយខ្ពស់មិនមែនសុទ្ធតែធ្ងន់ធ្ងរនៅទេ ប៉ុន្តែវាអាស្រ័យលើកត្តាបង្កដែលកំណត់ថាធ្ងន់ធ្ងរ ឬអត់។ កត្តាបង្កធ្វើឲ្យក្មេងក្តៅខ្លួន កត្តាដែលធ្វើឲ្យក្មេងក្តៅខ្លួនភាគច្រើនបណ្តាលមកពីការបង្ករោគដូចជាបាក់តេរី ឬវីរុសដូចជាផ្តាសាយជាដើម ប៉ុន្តែក៏រួមមានកត្តាផ្សេងទៀតដូចជា៖ • អាកាសធាតុក្តៅពេក ឬត្រជាក់ពេក • ស្លៀកពាក់ក្រាស់ ឬច្រើនជាន់ពេក • ការប្រើប្រាស់ថ្នាំមួយចំនួន • ការចាក់វ៉ាក់សាំង • ជំងឺមួយចំនួន • អាល្លែកហ្ស៊ី។ល។ មានតែការវាស់កម្តៅតាមទែម៉ូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះដែលអាចឲ្យឪពុកម្ដាយដឹងថាក្មេងក្តៅខ្លួនកម្រិតណា។ ការយកដៃ ឬខ្នងដៃស្ទាបក្បាល ក ឬដងខ្លួន មិនត្រូវបានយកជាការដើម្បីកំណត់ពីកម្តៅរបស់ក្មេងឡើយ។ អ្នកអាចយកកម្តៅក្មេងតាម គូថ ត្រចៀក មាត់ ក្បាល ឬក្លៀកដោយប្រើប្រាស់ទែម៉ូម៉ែត្រអេឡិចត្រូនិក ឬទែម៉ូម៉ែត្របារ៉ត។ ការអនុវត្តនៅពេលក្មេងក្តៅខ្លួន នៅពេលកូនតូចៗមានកម្តៅរាងកាយកើនឡើងខ្ពស់ អ្នកគួរប្រកាន់ខ្ជាប់ការអនុវត្តមួយចំនួនដូចជា៖ • ស្លៀកពាក់ខោអាវឲ្យក្មេងស្តើងៗ ចៀសវាងខោអាវក្រាស់ ឬគ្របភួយក្រាស់ៗព្រោះអាចធ្វើឲ្យកម្តៅកាន់តែកើនឡើង • បើក្មេងក្តៅញាក់អាចដណ្តប់ភួយបាន ប៉ុន្តែត្រូវដកភួយចេញវិញពេលបាត់ញាក់ • ឲ្យក្មេងផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន ដូចជាទឹកក្រូច ទឹកសណ្តែក ទឹកស៊ុបជាដើម • អាចងូតទឹកឲ្យក្មេងបាន ប៉ុន្តែចៀសវាងទឹកត្រជាក់ពេក និងពិសេសកុំឲ្យក្មេងត្រាំទឹក • កុំប្រើអាល់កុលជូតក្មេង • អាចប្រើក្រណាត់សើមជូតខ្លួនឲ្យក្មេង ជាពិសេសត្រង់ក្លៀក កញ្ចឹងក និងខ្លួនប្រាណ • កុំបង្ខំឲ្យក្មេងញុំា បើក្មេងមិនចង់ញុំា • ឲ្យក្មេងសម្រាកបានច្រើន • តាមពិតទៅក្មេងដែលមានសុខភាពល្អ នៅពេលក្តៅខ្លួនមិនគួរប្រើថ្នាំភ្លាមៗនោះទេ ដូចដែលយើងដឹងស្រាប់ទៅហើយថាថ្នាំជាអាវុធមុខពី​​​​​​​​​​​​​​​​​រ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ឪពុកម្តាយអាចឲ្យជាថ្នាំបញ្ចុះកម្តៅតែគួរចងចាំដែរថា ថ្នាំបញ្ចុះកម្តៅមិនមានផលចំពោះការបង្ករោគនោះឡើយ ដែលថ្នាំទាំងនោះមានដូចជា៖ - ប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល អាចឲ្យតាមគូថ ឬលេបតាមមាត់ - អុីប៊ុយប្រូហ្វែន អាចឲ្យលេបតាមមាត់។ កត្តាដែលគួរដឹងពេលប្រើថ្នាំបញ្ចុះកម្តៅ • កុំប្រើលើសពី ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃ • ក្មេងក្រោម ២ឆ្នាំមិនត្រូវបានប្រើទេ ដោយត្រូវពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ថែម •​ អានក្រដាសចង្អុលបង្ហាញមានស្រាប់ក្នុងប្រអប់ថ្នាំឲ្យបានច្បាស់លាស់ • ត្រូវវាល់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវចំពោះថ្នាំទឹក ដោយអាចប្រើស្លាបព្រាដែលមានស្រាប់ក្នុងប្រអប់ជាជាងប្រើស្លាបព្រាផ្ទះបាយ • ក្តៅខ្លួនលើក្មេងតូចជាង ៣ខែ គួរយកមកមន្ទីរពេទ្យជាជាងឲ្យថ្នាំនៅផ្ទះព្រោះក្មេងតូចក្តៅខ្លួនអាចជាសញ្ញានៃការបង្ករោគ • មិនត្រូវប្រើថ្នាំអាស្ពីរីន ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យមានជំងឺមួយហៅថា Reye’s Syndrome ដែលជាជំងឺកាចសាហាវលើកុមារ និងអាចធ្ងន់ធ្ងរដល់ស្លាប់ • ថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលគួរឲ្យជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ហៗ មុនពេលងូតទឹក ព្រោះពេលងូតទឹកអាចធ្វើឲ្យក្មេងញាក់ ដែលនាំឲ្យកម្តៅកើនឡើង • មិនត្រូវជូត ឬដុសខ្លួនក្មេងជាមួយអាល់កុល ឬងូតទឹកត្រជាក់ឡើយ។ តើសញ្ញាណាខ្លះដែលឪពុកម្តាយគួរប្រុងប្រយ័ត្ន? វាជាការពិតណាស់ដែលមានកត្តាជាច្រើនធ្វើឲ្យមានកម្តៅរាងកាយកើនឡើង ប៉ុន្តែលើសពីនេះ អ្វីដែលសំខាន់នោះ តើក្មេងក្តៅខ្លួនឪពុកម្តាយគួរប្រុងប្រយ័ត្នអ្វីខ្លះ? ចំណុចទាំងនោះរួមមាន៖ • ក្តៅខ្លួនលើកុមារតូចជាង២ឆ្នាំ • ក្មេងសន្លឹម • ក្មេងប្រកាច់ • ពិបាកដកដង្ហើម ឬហត់ • មានហូរឈាមក្រោមស្បែកសណ្ឋានជា គ្រាប់ក្រហមៗតូចៗលើស្បែក • ក្មេងយំជាប់មិនឈប់ • ក្មេងមានក្អួត ឬរាកជាប់មិនឈប់ • ឈឺក្បាល រឹងក ឬវង្វេងវង្វាន់សម្រាប់ក្មេងធំ។ ការកើនឡើងកម្តៅរាងកាយខ្លាំងអាចធ្វើឲ្យក្មេងបាត់បង់នូវជាតិទឹក និងសារធាតុរ៉ែ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សរីរាង្គកាយ និងការលូតលាស់របស់កូនៗលោកអ្នក។ បន្ថែមពីនោះត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ និងគួរមកពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញភ្លាម ប្រសិនកម្តៅក្មេងមិនថយចុះដើម្បីអាចចៀសវាងផលវិបាកផ្សេងៗដែលអាចកើតមាន។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ឈរមុខកញ្ចក់ម្តងៗ ស្ទើរស្រក់ទឹកភ្នែក ពេលឃើញមុនធំៗនៅពាសពេញផ្ទៃមុខបែបនេះហើយមានខ្ទុះចេញមកក្រៅទៀត។ មើលហើយខ្ពើមខ្លួនឯង ចុះទម្រាំអ្នកដទៃវិញ??? ឃើញហើយគិតយ៉ាងម៉េចទៅលោក..... ខ្មាសគេខ្លាំងណាស់មែនទេ? មិនដឹងធ្វើយ៉ាងម៉េចទើបមុនទាំងនោះឈប់កើតមានទៀតមែនទេ? ម៉ោះ! សាកល្បងវិធីទាំង ៦ខាងក្រោមធានាថាហ៊ានចេញក្រៅដោយមិនបាច់ពាក់ម៉ាសទៀតទេ។ ១. លាងសម្អាតមុខឲ្យបានត្រឹមត្រូវ លុបលាងមុខអ្នក២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីជម្រុះកោសិកាងាប់ និងជាតិខ្លាញ់ដែលលើសនៅផ្ទៃមុខចេញ ប៉ុន្តែអ្នកមិនគួរលាងមុខលើសពី ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃទេ ព្រោះវាបែរជាធ្វើឲ្យមុខអ្នកមានបញ្ហាទៅវិញ។ អ្នកត្រូវប្រើទឹកក្តៅឧណ្ហៗនិងសាប៊ូដែលមានជាតិកាត់តិចបានហើយព្រោះសាប៊ូដែលមានជាតិកាត់ខ្លាំង អាចធ្វើឲ្យមុខអ្នកកាន់តែរលាកថែមទៀត។ ចៀសវាងការជូតមុខជាមួយក្រណាត់ខ្លាំងៗពេក អ្នកគួរតែធ្វើការជូតថ្នមៗហើយប្រើកន្សែងទន់ៗសម្រាប់ជូតមុខ។ ២. ប្រើផលិតផលបំបាត់មុន អ្នកអាចរកទិញផលិតផលទាំងនេះដោយខ្លួនឯងបានដោយមិនត្រូវការវេជ្ជបញ្ជា។ សារធាតុផ្សំរបស់ផលិតផលបំបាត់មុនភាគច្រើនមានដូចជា Benzoyl peroxide, Salicylic acid, Glycolic acid ឬ Lactic acid ដែលអាចការពារស្បែកមុខអ្នកពីមេរោគ និងធ្វើឲ្យស្បែកអ្នកស្ងួត។ អ្នកគួរតែប្រើផលិតផលទាំងនេះ ក្នុងបរិមាណតិចនៅពេលប្រើដំបូង ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យមុខស្ងួតខ្លាំងនិងឡើងកន្ទួលតិចៗ។ ក្រោយពីមុខអ្នកអាចស៊ាំនឹងផលិតផលទាំងនេះហើយ អ្នកអាចបង្កើនបរិមាណតាមតម្រូវការរបស់អ្នកបាន។ អ្នកក៏អាចប្រើផលិតផលមួយប្រភេទទៀតគឺ ជែល Retinoid ដែលមានប្រសិទ្ធភាពការពារមិនឲ្យមុនកើតឡើងវិញ។ ៣. ផ្សើមផ្ទៃមុខ ដោយសារផលិតផលបំបាត់មុនភាគច្រើនធ្វើឲ្យស្បែកមុខអ្នកស្ងួត ដូច្នេះហើយ អ្នកគួរតែប្រើឡេផ្តល់សំណើមដើម្បីការពារស្បែកមុខអ្នកពីភាពស្ងួតខ្លាំងនិងឡើងកន្ទួលតូចៗ។ អ្នកអាចស្វែងរកឡេផ្តល់សំណើមដែលមិនធ្វើឲ្យឡើងមុន ដោយមានដាក់“Noncomedogenic” នៅលើស្លាកផលិតផល។ ៤. កាត់បន្ថយការប្រើគ្រឿងសម្អាង ក្នុងពេលនេះ អ្នកគួរតែចៀសវាងប្រើម្សៅទ្រនាប់ ម្សៅផាត់ ឬគូល័រថ្ពាល់តែបើអ្នកចាំបាច់ត្រូវតែធ្វើការតុបតែងមុខ កុំភ្លេចលុបលាងគ្រឿងសម្អាងទាំងនោះចេញពេលដែលអ្នករួចការងារ។ ប្រសិនជាអាច គួរជ្រើសរើសគ្រឿងសម្អាងដែលមិនមានសារធាតុប្រេងដោយមិនមានសារធាតុបន្ថែមពណ៌។ ៥. ប្រយ័ត្នប្រយែងចំពោះផលិតផលប្រើលើសក់ ចៀសវាងប្រើសារធាតុមានក្លិន ប្រេង ប៉ូម៉ាត ឬជែលនៅលើសក់ ព្រោះវាអាចប៉ះមកលើផ្ទៃមុខ ហើយធ្វើឲ្យបិទរន្ធខ្លាញ់ និងធ្វើឲ្យស្បែកមុខអ្នករលាក។ អ្នកគួរប្រើសាប៊ូ និងក្រែមបន្ទន់ដែលផ្តល់សំណើមដល់សក់។ ករណីសក់អ្នកសម្បូរប្រេង នោះវាក៏អាចធ្វើឲ្យស្បែកមុខអ្នកមានប្រេងច្រើនផងដែរ។ ដូចនេះត្រូវឧស្សាហ៍កក់សក់អ្នកឲ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីការពារការឆ្លងប្រេងពីសក់មកមុខ។ ៦. ចៀសវាងយកដៃប៉ះមុខ ដៃរបស់អ្នកមិនត្រឹមតែអាចចម្លងបាក់តេរីមកលើផ្ទៃមុខនោះទេ វាថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យស្បែកដែលកំពុងរលាកកាន់តែមានស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង។ មិនត្រូវញេចមុនដោយម្រាមដៃនោះទេ ព្រោះវាអាចបន្សល់នូវស្នាមនៅលើស្បែកមុខ និងអាចឆ្លងមេរោគផងដែរ។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share
Top