Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ជំងឺខ្សោយក្រលៀន (តម្រងនោម) គឺជាបញ្ហាចោទមួយធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ប្រទេសកម្ពុជា ជំងឺខ្សោយក្រលៀនជាប្រធានបទក្តៅគគុកមួយដែលប្រជាជនកំពុងតែចាប់អារម្មណ៍ ហើយក៏មានការភ័យខ្លាចថែមទៀតផង។ តើអ្វីជាបញ្ហាខ្សោយតម្រងនោមស្រួចស្រាវ? បញ្ហាខ្សោយតម្រងនោមស្រួចស្រាវគឺជាការថយចុះភ្លាមៗនូវមុខងារនៃការច្រោះទឹកនោម ( La baisse brutale du debit de filtration glomerulaire) បណ្តាលឲ្យមានការចាល់នូវសារធាតុពុលក្នុងរាងកាយ (Hyperuricémie, Hypercréatininémie…)។ អ្វីជាមូលហេតុចម្បង និងកត្តាជំរុញនៃបញ្ហាខ្សោយតម្រងនោមស្រួចស្រាវ? • ការខ្សោយក្រលៀនស្រួចស្រាវដោយការស្ទះផ្លូវបង្ហួរនោម (IRA Obstructive) ក្រួសក្នុងប្រព័ន្ធបង្ហូរទឹកនោម។ ក្នុងនោះក៏មានករណីពិសេសមួយចំនួនផងដែរ ដូចជាក្រួសស្ទះបង្ហូរទឹកនោមនៃបុគ្គលដែលមានតម្រងនោមតែម្ខាងពីកំណើត(Rein Unique)។ មួយវិញទៀតគឺក្រួសស្ទះក្នុងផ្លូវបង្ហូរទឹកនោមទាំងសងខាងតែម្តង (Lithiases Urinaires Obstructives Bilaterales) • ការខ្សោយក្រលៀនស្រួចស្រាវនៃមុខងារ (IRA Fonctionnelle) ការបាត់បង់ជាតិទឹកខាងក្រៅកោសិកាក្នុងករណីនេះមានដូចជា៖ បាត់បង់ជាតិទឹកតាមរយៈការក្អួត រាកខ្លាំង ការរលាកខ្លាំង ការនោមច្រើននៃអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬការនោមច្រើនក្រោយពេលវះកាត់ក្រួសក្នុងប្រព័ន្ធផ្លូវបង្ហូរទឹកនោម (Syndrome de leve d’ostacle) ការថយចុះនៃបរិមាណឈាម ទឹកនោមប្រៃធ្ងន់ធ្ងរ ក្រិនថ្លើមធ្ងន់ធ្ងរ ការចុះសម្ពាធឈាម និងការព្យាបាលដោយថ្នាំបញ្ចុះទឹកនោមហួសកម្រិត ឬមិនបានទៅពិនិត្យតាមដានជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត • ការខូចខាតទៅលើសាច់តម្រងនោមតែម្តង (IRA Organique)។ ក្រៅពីមូលហេតុចម្បងខាងលើ ក៏មានកត្តាជំរុញផ្សេងទៀតផងដែររួមមាន៖ ជំងឺដុំសាច់ប្រូស្តាត ដុំសាច់ប្លោកនោម មហារីកមាត់ស្បូន ឬដៃស្បូនដែលមានការរីករាលដាលស៊ីដល់ផ្លូវបង្ហូរទឹកនោម ឬអាចសង្កត់ទៅលើផ្លូវបង្ហូរទឹកនោម ព្រមទាំងមានការរលាកសាច់តម្រងនោមរុំារ៉ៃនិងការចុះខ្សោយក្រពេញលើតម្រងនោម (Insuffisance Surrénale)។ ក្នុងនេះផងដែរ គេសង្កេតឃើញថា បុគ្គលដែលងាយប្រឈមនឹងជំងឺនេះមានដូចជា៖ • ធ្លាប់មានប្រវត្តិកើតក្រួសក្នុងប្រព័ន្ធតម្រងនោម • លើសជាតិអាស៊ីតអ៊ុយរិច (+/- Calcul acideuique) • អ្នកជំងឺក្រិនថ្លើមធ្ងន់ធ្ងរ • តំណពូជជាដើម។ល។ តើបញ្ហាខ្សោយតម្រងនោមស្រួចស្រាវនេះមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីខ្លះ? យើងអាចកត់សម្គាល់នូវរោគសញ្ញាខាងក្រោមដើម្បីជាគន្លឹះដែលអាចសង្ស័យថាជាការខ្សោយតម្រងនោមស្រួចស្រាវ ដែលសញ្ញាទាំងនោះមានដូចជា៖ • ប្រវត្តិធ្លាប់មានក្រួសប្រព័ន្ធតម្រងនោម៖ ឈឺចុកចង្កេះដែលមានការរាលចាក់ទៅអវៈយវៈភេទខាងក្រៅដែលគេហៅថាចុកតម្រងនោម(Colique Néphrétique) • អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈលើសសម្ពាធឈាមឈឺក្បាល មិនឃ្លានបាយ ហត់ ក្អួតចង្អោរ ស្រវាំងភ្នែក ប្រកាច់ សន្លប់ ថយចុះនូវបរិមាណទឹកនោម (Oligurie

Share

នាថ្ងៃទី ២១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៩ កន្លងទៅថ្មីៗនេះ ក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ាកម្ពុជា ដែលជាក្រុមហ៊ុនមួយផ្តោតសំខាន់ទៅលើអនាម័យបានរៀបចំនូវសិក្ខាសាលាស្តីអំពី «វិធីសាស្រ្តលាងសម្អាតដៃដែលត្រឹមត្រូវដើម្បីកាត់បន្ថយការចម្លងមេរោគក្នុងមូលដ្ឋានវិស័យសុខាភិបាលនៅកម្ពុជា» នៅភោជនីយដ្ឋានទន្លេបាសាក់២ រាជធានីភ្នំពេញ។ សិក្ខាសាលានេះមានរយៈពេលមួយព្រឹក ដោយមានការចូលរួមពីសំណាក់ លោក Ryu Matsumoto នាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ាកម្ពុជា លោកសាស្រ្តាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គ្រូពេទ្យ និងភ្ញៀវកិត្តិយសយ៉ាងច្រើនជាពិសេសវាគ្មិនដែលមានបទពិសោធន៍ដែលបានបកស្រាយពីរបៀបនៃការធ្វើអនាម័យដៃយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ក៏ដូចជាផលប៉ះពាល់នៃកង្វះខាតនៃការធ្វើអនាម័យនេះ។ ដោយមើលឃើញពីកង្វះខាតនៃការធ្វើអនាម័យដៃរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទើបក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ា បានធ្វើការរិះរក និងលើកកម្ពស់នូវអនាម័យជុំវិញពិភពលោក ពិសេសផ្តោតសំខាន់ទៅលើអនាម័យផ្នែកវិស័យសុខាភិបាលតែម្តង។ នាឱកាសនេះដែរ លោក Ryu Matsumoto នាយកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា ក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ា មានគោលដៅធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអនាម័យលើពិភពលោក ពិសេសកម្ពុជាមានភាពប្រសើរឡើង ហើយដើម្បីសម្រេចបាននូវសមិទ្ធផលនេះ ក្រុមហ៊ុនសារ៉ាយ៉ាបានពង្រីក និងពង្រឹងដៃគូដល់ទៅ ២៥ប្រទេសសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ផលិតផល។ ដោយឡែក កញ្ញា UMEZAWA បានលើកឡើងក្នុងបទបង្ហាញផងដែរថា ក្នុងឆ្នាំ២០១៥ មានអ្នកជំងឺ ៣២៦៣នាក់ ដែលចូលមន្ទីរពេទ្យក្នុងនោះមានអ្នកជំងឺ១០២នាក់ បានឆ្លងមេរោគ HAI (មេរោគដែលឆ្លងពេលនៅមន្ទីរពេទ្យ ដោយកង្វះអនាម័យដៃ)។ អត្រានៃការឆ្លង ៤.៦ ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺ ១០០០នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយចំពោះការព្យាបាល HAI គឺអ្នកជំងឺត្រូវស្នាក់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យរហូតដល់ ២៥ថ្ងៃ ខណៈដែលអ្នកមិនឆ្លងសម្រាកត្រឹមតែ ២ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ កញ្ញាក៏បានបន្ថែមទៀតថា ក្នុងពិភពលោកនឹងមានអ្នកជំងឺស្លាប់ប្រមាណ ១០លាននាក់ នៅឆ្នាំ២០៥០ ដោយសារការឆ្លងជំងឺ HAI នេះ ហើយអត្រា GDP ក៏ធ្លាក់ចុះពី ២ភាគរយ ទៅ៣.៥ភាគរយ បើសិនគ្មានវិធានការចំពោះការធ្វើអនាម័យដៃឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរ ក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ា ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទីក្រុង Osaka ក្នុងឆ្នាំ១៩៥២ ដោយក្រុមហ៊ុនបានបង្កើតនូវសាប៊ូទឹកដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងរោគជាច្រើន ពិសេសក្រុមហ៊ុន សារ៉ាយ៉ា មានការរីកចម្រើន និងក្លាយជាក្រុមហ៊ុនលេខ១ នៅក្នុងវិស័យអនាម័យនៅប្រទេសជប៉ុនផងដែរ។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

វេជ្ជសាស្រ្តនាពេលបច្ចុប្បន្ន នៅមិនទាន់អាចព្យាបាលជំងឺសន្លាក់ឲ្យជាសះស្បើយនៅឡើយទេ ដោយការព្យាបាលអាចមានប្រសិទ្ធភាពត្រឹមគ្រប់គ្រងនិងសម្រួលនូវរោគសញ្ញាតែប៉ុណ្ណោះតាមរយៈការប្រើប្រាស់ឱសថរួមផ្សំគ្នាមួយចំនួន។ ជាក់ស្ដែង Allopurinol ជាសារធាតុសកម្មឱសថដ៏ចម្បងមួយ ដែលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់ការព្យាបាលសព្វថ្ងៃនេះ។ លក្ខណៈរបស់ឱសថ Allopurinol គឺជាឱសថស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទ Xanthine oxidase inhibitor ដែលមានសមត្ថភាពចម្បងទៅបន្ថយកម្រិតជាតិអាស៊ីតអ៊ុយរិចនៅក្នុងឈាម។ ជាមួយសមត្ថភាពកាត់បន្ថយជាតិអាស៊ីតនេះហើយ ទើបAllopurinol ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ស្ថានភាពជំងឺដូចជា៖ • ជំងឺសន្លាក់ • ក្រួសក្នុងតម្រងនោម • ការប្រមូលផ្ដុំអាស៊ីតអ៊ុយរិចក្នុងរាងកាយបណ្តាលមកពីការទទួលទានភេសជ្ជៈ សាច់ ឬគ្រឿងស្រវឹងច្រើនហួសប្រមាណជាដើម។ សកម្មភាពឱសថ ជាមួយចំណាត់ថ្នាក់នៅក្នុងប្រភេទ Xanthine oxidase inhibitor នោះមានន័យថាឱសថមានសមត្ថភាពទៅបញ្ឈប់មុខងាររបស់អង់សុីម Xanthine oxidase។ ជាទូទៅ អង់ស៊ីម Xanthine oxidase មានតួនាទីរ៉ាប់រងក្នុងការបំប្លែងអង់ស៊ីមពីរទៀតគឺ Hypoxanthine និងXanthineឲ្យក្លាយទៅជាអាស៊ីតអ៊ុយរិច។ នៅពេលរាងកាយត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំដោយសារធាតុអាស៊ីតអ៊ុយរិចជាច្រើនជាពិសេសនៅតាមសន្លាក់ នោះវានឹងបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ទើបឱសថAllopurinol ត្រូវបានតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ក្នុងគោលបំណងកាត់បន្ថយការកកផ្ដុំនៃអាស៊ីតអ៊ុយរិចទាំងនោះ។ របៀប និងកម្រិតប្រើប្រាស់ • ឱសថតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់មួយថ្ងៃម្តង ឬអាចប្រែប្រួលទៅតាមវេជ្ជបញ្ជារបស់គ្រូពេទ្យ។ គួរលេបបន្ទាប់ពីញ៉ាំអាហាររួច ដើម្បីកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់លើក្រពះនិងត្រូវញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន • ការផ្លាស់ប្ដូរកម្រិតដូសរបស់ឱសថ អាចធ្វើឡើងទៅតាមលទ្ធផលបានមកពីប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាល ដូចនេះអ្នកត្រូវប្រើប្រាស់ឲ្យបានទៀងពេលនិងជាប្រចាំ • ជាក់ស្ដែងការព្យាបាលជំងឺសន្លាក់៖ ឱសថអាចចាប់ផ្តើមបង្ហាញពីប្រសិទ្ធភាពក្នុងអំឡុងពេល ២ ទៅ ៣អាទិត្យឡើងទៅ។ ក្រៅពីការប្រើប្រាស់ Allopurinol អ្នកជំងឺក៏តម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថផ្សេងទៀតផងដែរ សម្រាប់បំបាត់ការឈឺចុកចាប់ដូចជា Colchicine, Ibuprofen ឬIndomethacin ជាដើម។ ផលរំខានឱសថ Allopurinol អាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺមួយចំនួនមានអាការៈធីងធោង និងងងុយ ចំណែកផលរំខានផ្សេងទៀតក៏អាចកើតមានឡើងផងដែររួមមាន៖ • ស្បែកឡើងក្រហម • រាក • ចង្អោរ ក្អួត • ឈឺពោះ • ស្រកទម្ងន់។ល។ អន្តរកម្មឱសថ ការប្រើប្រាស់ឱសថច្រើនក្នុងពេលតែមួយ អាចបង្កើន ឬបន្ថយប្រសិទ្ធភាពរបស់ឱសថណាមួយ។ ជាក់ស្ដែងAllopurinol អាចនឹងមានអន្តរកម្មជាមួយឱសថពង្រាវឈាម Warfarin ឱសថ Chlorpropamide និងឱសថ Didanosine ជាដើម។ ដូច្នេះ ដើម្បីចៀសផុតពីហានិភ័យបណ្តាលមកពីអន្តរកម្មឱសថនានា អ្នកគួររក្សាទុកកំណត់ត្រាឱសថដែលកំពុងប្រើប្រាស់ ដើម្បីធ្វើការពិភាក្សា និងទទួលបានការអនុញ្ញាតពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាមុនសិន។ បម្រុងប្រយ័ត្ន គួរចៀសវាង ឬត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ក្នុងការប្រើប្រាស់ឱសថប្រសិនអ្នក៖ • អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសារធាតុសកម្មនៅក្នុងឱសថ • មានប្រវត្តិជំងឺ ថ្លើម តម្រងនោម ទឹកនោមផ្អែមឬសម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់ • ជាស្រ្តីកំពុងមានផ្ទៃពោះ ឬអំឡុងបំបៅដោះកូន។ សម្រាប់ឱសថ Allopurinol ដែលសង្កេតឃើញមាននៅក្នុងទីផ្សារបច្ចុប្បន្នរួមមានឈ្មោះ Allopurinol Sandoz®, Zyloprim® និងZyloric។ល។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកដឹងទេថា វ័យ៤៥ឆ្នាំឡើង ជាវ័យដែលស្ត្រីទាំងឡាយ មិនថាអ្នកម្តាយអ្នកមីង ឬបងស្រីរបស់អ្នកនោះទេ ពួកគាត់កំពុងប្រឈមនឹងការអស់រដូវ? តើអ្នកបានដឹងទេថា ស្ថានភាពសុខភាពរាងកាយ និងអារម្មណ៍របស់ពួកគាត់នឹងផ្លាស់ប្តូរ ហើយប្រែជាទ្រុឌទ្រោមជាងមុន? ចុះអ្នកបានដឹងអំពីវិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះដើម្បីប្រាប់ពួកគាត់ក្នុងការទប់ទល់ជាមួយបញ្ហាទាំងអស់នេះ? សម្រាប់ចម្លើយអាចមានក្នុងអត្ថបទខាងក្រោម៖ សំណួរ៖ ម៉ាក់ខ្ញុំទើបនឹងអស់រដូវកន្លះឆ្នាំជាង ហើយគាត់ជាញឹកញាប់មានការឈឺពេញខ្លួន ក្តៅស្អុះស្អាប់ ស្ងួតមាត់ ក្តៅភ្នែក ស្ពឹកម្រាមដៃ មិនស្រួលខ្លួនសោះ។ តើគាត់គួរធ្វើដូចម្តេច? ចម្លើយ៖ សំណាងល្អ សញ្ញាណ និងសញ្ញាដែលទាក់ទងនឹងការអស់រដូវ ភាគច្រើនកើតឡើងក្នុងមួយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះ អ្នកអាចប្រាប់ម៉ាក់របស់អ្នកអនុវត្តនូវវិធីសាស្រ្តទាំង ៩ ខាងក្រោមដើម្បីកាត់បន្ថយផលរំខានទាំងឡាយ ដែលរួមមានដូចជា៖ ១ បន្ថយអាការៈក្តៅ រសាប់រសល់៖ ស្លៀកពាក់ស្តើង និងផឹកទឹកត្រជាក់មួយកែវ ឬទៅកន្លែងណាដែលត្រជាក់។ ចូរព្យាយាមកំណត់អំពីកត្តាដែលបណ្តាលឲ្យមានអាការៈក្តៅក្រហាយបែបនេះកើនឡើង។ ជាក់ស្តែង ស្ត្រីភាគច្រើនបានបង្ហាញថា ការពិសាភេសជ្ជៈក្តៅ កាហ្វេ អាហារហឹរ អាល់កុល ភាពស្ត្រេស អាកាសធាតុក្តៅ ឬសូម្បីតែបន្ទប់ដែលមានសីតុណ្ហភាពក្តៅបន្តិចក៏សុទ្ធតែអាចរំញោចឲ្យកើតមានភាពរំខាននេះដែរ។ ២ បន្ថយអាការៈរំខាននៅតំបន់ទ្វារមាស៖ តាមរយៈការប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំដែលអាចរកទិញបានដោយមិនមានវេជ្ជបញ្ជា ដែលមានដូចជា ទឹករំអិលប្រើប្រាស់ទឹកជារូបមន្តគោល (Astroglide, K-Y jelly) ទឹករំអិលប្រើប្រាស់ស៊ីលីកូនជារូបមន្តគោល ឬផលិតផលផ្តល់សំណើមផ្សេងទៀត (Replens)។ ម្យ៉ាង មិនគួរជ្រើសរើសផលិតផលដែលមានផ្ទុកសារធាតុគ្លីស៊ីនចំពោះស្ត្រីដែលមានស្ថានភាពទ្វារមាសងាយប្រតិកម្មជាមួយសារធាតុនេះ ពីព្រោះគ្លីស៊ីនជាសារធាតុងាយបណ្តាលឲ្យមានការរលាក ក្រហាយ និងរមាស់។ ចំណែក ការរួមភេទទៀងទាត់ក៏អាចជួយជំរុញលំហូរឈាមមកកាន់ទ្វារមាសបានផងដែរ។ ៣ គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់៖ គួរចៀសវាងទទួលទានកាហ្វេ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកគេង និងចៀសវាងការទទួលទានអាល់កុលច្រើនលើសលុប ដែលរំខានដល់ដំណេក។ គួរលេងកីឡាអំឡុងពេលថ្ងៃ និងចៀសវាងការហាត់ប្រាណមុនពេលចូលគេង។ ៤ អនុវត្តវិធីសាស្ត្របន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹង៖ អាចមានជាការដកដង្ហើមវែងៗ ការម៉ាស្សានិងការសម្រួលសាច់ដុំ។ ជាទូទៅអ្នកអាចស្វែងរកការបង្រៀនទាក់ទងនឹងការអនុវត្តវិធីសាស្រ្តបែបនេះបានតាមរយៈការទិញជាស៊ីឌីសៀវភៅ ឬការរៀនតាមអនឡាញជាដើម។ ៥ ពង្រឹងសាច់ដុំតំបន់ត្រគាក៖ អាចមានជាការហាត់ប្រាណផ្តោតខ្លាំងចំពោះសាច់ដុំអាងត្រគាកឈ្មោះថា Kegel ដែលអាចធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវភាពមិនប្រក្រតីនៃទម្រង់របស់តម្រងនោម។ ៦ របបអាហារសមស្រប៖ រួមមានបញ្ចូលនូវបន្លែ ផ្លែឈើ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិចម្រុះមុខ។ គួរកម្រិតអាហារដែលមានផ្ទុកខ្លាញ់ឆ្អែត ប្រេង និងស្ករ។ អ្នកអាចសាកសួរគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកថាតើ គួរបន្ថែមការទទួលទានកាល់ស្យូម និងវីតាមីន ដេ ជាអាហារបំប៉នជាប្រចាំថ្ងៃឬយ៉ាងណា។ ៧ ចៀសវាងការជក់បារី៖ ការជក់បារីបង្កើនហានិភ័យនៃការកកើតជាជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ជំងឺពុកឆ្អឹង ជំងឺមហារីក និងជំងឺជាច្រើនផ្សេងទៀត។ ម្យ៉ាងការជក់បារីក៏បណ្តាលឲ្យអាការៈក្តៅ ក្រហាយមុខ និងរសាប់រសល់នេះកើនឡើង ក៏ដូចជាធ្វើឲ្យវ័យអស់រដូវកាន់តែឆាប់ជាងមុន។ ៨ លំហាត់ប្រាណទៀងទាត់៖ អាចកាត់បន្ថយភាពប្រឈមនៃជំងឺបេះដូង សរសៃឈាម ពុកឆ្អឹង ទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺដែលវិវឌ្ឍតាមអាយុផ្សេងទៀត។ ៩ គួរជួបពិគ្រោះយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញរោគស្រ្តីឲ្យបានទៀងទាត់។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តី Women-Baby’s Center Anna 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

និយមន័យ ការហៀរសម្បោរ គឺជាការហូរទឹករំអិលពីច្រមុះមកយ៉ាងច្រើនលើសលប់។ ទឹកសម្បោរទាំងនោះអាចជាទឹកថ្លា ជាសម្បោរខាប់ ឬមិនរាវក៏មិនខាប់ពេក។ សម្បោរទាំងនេះ អាចហូរចេញមកក្រៅតាមច្រមុះ ឬធ្លាក់ចុះទៅបំពង់ក ឬអាចហូរតាមផ្លូវទាំងពីរក៏បាន។ អាការៈហៀរសម្បោរនេះ អាចនឹងភ្ជាប់ជាមួយបញ្ហាតឹងច្រមុះផងដែរ។ មូលហេតុ បញ្ហាហៀរសម្បោរ អាចបណ្តាលមកពីការរលាកនៅនឹងជាលិការបស់ច្រមុះ។ មនុស្សមួយចំនួនអាចនឹងមានបញ្ហាហៀរសម្បោររ៉ាំរ៉ៃដោយគ្មានមូលហេតុដែលគេហៅថាជាការរលាកច្រមុះដែលមិនមែនបណ្តាលមកពីអាល្លែកហ្ស៊ី។ អាការៈហៀរសម្បោរអាចពាក់ព័ន្ធនឹង • ជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹងស្រួចស្រាវ ឬជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹងរ៉ាំរ៉ៃ • បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ • ជំងឺផ្តាសាយធម្មតា • ជំងឺផ្តាសាយធំ • ការប្រើប្រាស់ស្ព្រៃយ៍បំបាត់តឹងច្រមុះច្រើនហួស • បញ្ហាវៀចឆ្អឹងច្រមុះ • ជំងឺឫសដូងច្រមុះ • ជំងឺហឺតដែលបណ្តាលមកពីសារធាតុពុល • វីរុសបង្ករោគនៅប្រព័ន្ធដំណកដង្ហើម (Respiratory syncytial virus) • ផ្សែងបារី។ ពេលណាត្រូវទៅជួបពេទ្យ? បញ្ហាហៀរសម្បោរ ជារឿងរំខាន ប៉ុន្តែវាអាចបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯង។ យ៉ាងណាមិញ បញ្ហានេះក៏អាចជាសញ្ញានៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនផងដែរ ជាពិសេសវាជាសញ្ញាដែលគួរបារម្ភបើកើតលើកុមារ។ ដូចនេះអ្នកគួរតែទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យប្រសិនបើ៖ • ចំពោះមនុស្សធំ៖ - អាការៈហៀរសម្បោរកើតឡើងលើស១០ថ្ងៃ - ក្តៅខ្លួនខ្លាំង - សម្បោរប្តូរជាពណ៌លឿងបៃតង ហើយមានអាការៈឈឺប្រហោងឆ្អឹងសងខាងច្រមុះ ឬក្តៅខ្លួន៖ ទាំងនេះអាចជាសញ្ញានៃការឆ្លងបាក់តេរី - សម្បោរមានលាយឈាម ឬហៀរសម្បោរថ្លាជាប្រចាំក្រោយមានការប៉ះទង្គិចត្រូវក្បាល។ • ចំពោះកុមារ៖ - អាយុក្រោម ២ឆ្នាំ និងមានក្តៅខ្លួនផងដែរ - បញ្ហាហៀរសម្បោរតឹងច្រមុះ ធ្វើឲ្យពិបាកក្នុងការបំបៅ ឬពិបាកដកដង្ហើម។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨១ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ភាពមមាញឹកជាមួយនឹងការប្រកបការងារ និងការរកប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ការចំណាយក្នុងគ្រួសារ នាំឲ្យការចំណាយពេលជាមួយកូនតូចៗរបស់អ្នកហាក់មានកម្រិត និងកង្វះខាតនូវការយកចិត្តទុកដាក់ផងដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី អ្នកគួរតែឆ្លៀតពេលទំនេរបង្កើតជាបរិយាកាសរីករាយ និងផ្តល់ពេលវេលាឲ្យពួកគេតាមរយ:ការនាំពួកគេដើរកម្សាន្ត មិនថាជាការដើរផ្សារ ការរៀបចំដំណើរកម្សាន្ត ជួបជុំគ្រួសារនាចុងសប្តាហ៍ឬពេលសម្រាកពីការងារជាដើម។ ថ្វីត្បិតតែកុមារតែងតែបង្កការរំខាន និងបញ្ហា តែការចំណាយពេលធ្វើដំណើរកម្សាន្តជាមួយពួកគេគឺជាកាតព្វកិច្ចមួយរបស់លោកអ្នកជាប៉ាម៉ាក់ ដោយសារវាអាចផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវផលប្រយោជន៍មួយចំនួនបន្ថែមពីលើភាពសប្បាយរីករាយដូចខាងក្រោម៖ បង្កើនភាពវ័យឆ្លាត និងចំណេះដឹងជាមួយនឹងពិភពខាងក្រៅ ការធ្វើដំណើរកម្សាន្តមិនត្រឹមតែផ្តល់ភាពសប្បាយរីករាយដល់កុមារប៉ុណ្ណោះទេ លើសពីនេះទៅទៀតវាក៏ជាឱកាសមួយដែលពួកគេបានរៀន និងស្វែងយល់ពីបរិស្ថានជុំវិញ ដែលសុទ្ធសឹងតែជាចំណុចល្អដែលលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ទាំងឡាយ មិនគួរមើលរំលង។ តាមការសិក្សារបស់លោក ហ្សង់ ផ្យាហ៊្សេ (Jean Piaget) អ្នកចិត្តសាស្ត្រកុមារ បានបង្ហាញថា ការលូតលាស់ផ្នែកបញ្ញាស្មារតីរបស់ក្មេងមានឥទ្ធិពលមួយផ្នែកពីហ្សែនតំណពូជ និងមួយផ្នែកទៀតបានមកពីការរៀនស្វែងយល់ពីបរិយាកាសខាងក្រៅ។ ដូចនេះលោកអ្នកគួរតែឆ្លៀតបង្ហាញ ឬបង្រៀនពួកគេឲ្យស្គាល់ពីអ្វីមួយដូចជា សួរឈ្មោះសត្វ ឬរុក្ខជាតិដែលពួកគេជួបនៅពេលដើរកម្សាន្តនៅសួនសត្វ ឬការបង្រៀនឲ្យគេស្គាល់ពីរបស់របរប្រើប្រាស់ ពេលដើរទិញឥវ៉ាន់ជាដើម។ បង្រៀនឲ្យក្មេងចេះអត់ធ្មត់ និងសុជីវធម៌ក្នុងការរស់នៅ ជាការពិតណាស់ សភាវ:ធម្មជាតិរបស់កុមារគ្រប់រូបគឺពួកគេមិនសូវមានការអត់ធ្មត់។ ជាធម្មតា ពួកគេតែងតែចង់បាន ឬចង់ឲ្យរឿងអ្វីមួយកើតឡើងភ្លាមៗ ទៅតាមសន្ទុះចិត្តរបស់ពួកគេ។ ការធ្វើដំណើរកម្សាន្តអាចជាពេលវេលាមួយដែលប៉ាម៉ាក់គួរបង្រៀនពួកគេឲ្យចេះរង់ចាំ និងមានសុជីវធម៌ ឧទាហរណ៍ ការរង់ចាំនៅអាកាសយានដ្ឋាន ការធ្វើដំណើរតាមមធ្យោបាយសាធារណ: ដែលតម្រូវឲ្យប្រើរយ:ពេលវែង ការតម្រង់ជួរនៅកន្លែងញ៉ាំអាហារ ការរក្សាសណ្តាប់ធ្នាប់ និងភាពស្ងៀមស្ងាត់ ការរក្សាអនាម័យ ការបង្រៀនឲ្យពួកគេរង់ចាំភ្លើងចរាចរណ៍។ល។ បង្រៀនក្មេងពីទំនួលខុសត្រូវ និងម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង ទំនួលខុសត្រូវ និងភាពមានម្ចាស់ការលើខ្លួនឯងគឺជាអ្វីដែលក្មេងត្រូវរៀនទោះបីជាពួកគេនៅតូចក្តី។ កាលបើលោកអ្នកអនុញ្ញាតឲ្យកូនៗរៀបចំសម្ភារ:ចាំបាច់សម្រាប់ការធ្វើដំណើរកម្សាន្តដោយខ្លួនឯងការបង្ហាត់ឲ្យពួកគេមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងចេះទុកដាក់របស់របរប្រើប្រាស់ វាក៏ជាផ្នែកមួយក្នុងការបង្រៀនពួកគេឲ្យយល់ដឹងពីទំនួលខុសត្រូវ និងភាពមានម្ចាស់ការផងដែរ។ បង្រៀនឲ្យក្មេងចេះបត់បែន បង្កើតទំនាក់ទំនង និងរស់នៅក្នុងសង្គម ពេលធ្វើដំណើរកម្សាន្ត មិនថាជាលក្ខណ:គ្រួសារ ឬជាក្រុម កុមារនឹងមានឱកាសជួបជាមួយមនុស្សថ្មីៗ ដែលអាចឲ្យពួកគេចេះបង្កើតទំនាក់ទំនងជាមួយក្មេងៗ ឬមនុស្សធំដទៃទៀត។ ពួកគេអាចចែករំលែកឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកនូវភាពសប្បាយរីករាយចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ផ្សេងៗគ្នាដែលពួកគេមាន។ ពង្រឹងទំនាក់ទំនង និងបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងប៉ាម៉ាក់និងកូនតូចៗ ជាទម្លាប់ធម្មជាតិរបស់ពួកគេ កុមារតូចៗតែងចង់ទទួលបាននូវការថ្នាក់ថ្នម និងការយកចិត្តទុកដាក់ពីលោកប៉ាអ្នកម៉ាក់។ ក្នុងដំណើរកម្សាន្តនីមួយៗតែងមានការជជែកពិភាក្សា ការលេងកម្សាន្ត ហើយទាំងនេះគឺជាឱកាសមួយដែលលោកអ្នកអាចផ្តល់ភាពកក់ក្តៅ ថែមទាំងធ្វើឲ្យចំណងទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នកកាន់តែមានភាពរឹងមាំ បើទោះបីជាលោកអ្នកមិនសូវមានពេលវេលាច្រើនឲ្យពួកគេក៏ដោយ។ សាកល្បងបង្កើតពេលទំនេរជាមួយពួកគេ ព្រោះវាបានផ្ដល់ជាគុណប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់កូនរបស់លោកអ្នក ដោយសង្ឃឹមថាដំណើរកម្សាន្តបន្ទាប់របស់អ្នកនឹងផ្តល់ឲ្យអ្នក និងកូនតូចៗនូវបទពិសោធន៍ថ្មីៗ និងអនុស្សាវរីយ៍មួយដែលលោកអ្នកមិនអាចបំភ្លេចបាន៕ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

តើកាហ្វេជាភេសជ្ជៈដែលអ្នកចូលចិត្តមែនឬ? បើមែនមានដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នក។ ដោយហេតុថាកាហ្វេមានផ្ទុកនូវសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មនិងសារធាតុចិញ្ចឹមដែលមានប្រយោជន៍ ហើយអាចជួយបង្កើនសុខភាព ពិសេសសុខភាពរបស់កោសិកាថ្លើម និងបន្ថយហានិភ័យនៃការកើតជំងឺធ្ងន់ធ្ងរជាច្រើន។ ខាងក្រោមនេះជាអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពទាំង ៦   របស់កាហ្វេដែលត្រូវបានបញ្ជាក់នៅក្នុងការសិក្សាខាងក្រោម៖ 1. អត្ថប្រយោជន៍ទៅលើសុខភាពរបស់ថ្លើម ថ្លើមគឺជាសរីរាង្គដ៏អស្ចារ្យមួយដែលនាំមកនូវមុខងារសំខាន់រាប់រយនៅក្នុងខ្លួន។ យ៉ាងណាមិញ សម្រាប់អ្នកដែលចូលចិត្តទទួលទានកាហ្វេគឺល្អប្រសើរចំពោះសុខភាពថ្លើម ដោយហេតុថាកាហ្វេអាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការកើតជំងឺមួយចំនួនពាក់ព័ន្ធនឹងថ្លើមដូចជាជំងឺមហារីកថ្លើម ជំងឺក្រិនថ្លើម ពិសេសទៀតនោះវាជួយទប់ស្កាត់ជំងឺខ្លាញ់រុំថ្លើមបានផងដែរ។ បើយោងតាមការសិក្សារបស់អាមេរិកទៅលើប្រជាជន ១ ភាគ៣នៃប្រជាជនទាំងអស់ បានបង្ហាញថាកាហ្វេអាចជួយកាត់បន្ថយជំងឺខ្លាញ់រុំថ្លើម និងខួរក្បាលដល់ទៅ ៤៤ភាគរយឯណោះ។ ដូច្នោះដើម្បីទទួលបានសុខភាពថ្លើមឲ្យកាន់តែមានសុខភាពល្អផងដែរនោះ អ្នកគួរគួបផ្សំជាមួយនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណរយៈពេល ៣០ ទៅ៦០នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ 2. ជួយបង្ការពីជំងឺវង្វេង ការសិក្សាមួយដែលបានចេញផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវដ្តី Nature បានបង្ហាញថាសមាសធាតុកាហ្វេអុីនដែលមានក្នុងកាហ្វេអាចជួយបង្កើតអង់ស៊ីមម៉្យាងដែលជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺវង្វេងបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ លើសពីនេះ ក៏មានការសិក្សាមួយកាលពីឆ្នាំ២០១៦ បានធ្វើទៅលើស្រ្តីជាង ៦ពាន់នាក់ដែលមានអាយុចាប់ពី ៦៥ឆ្នាំឡើងទៅដោយសបញ្ជាក់ថា ការទទួលទានកាហ្វេអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង និងជំងឺភ្លេចភ្លាំងបានដល់ទៅ ៣៦ភាគរយ។ ដូច្នោះដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីកាហ្វេអ្នកត្រូវទទួលទានកាហ្វេពី ២ទៅ៣ពែងក្នុងមួយថ្ងៃ។ 3. ប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក ដូចដែលអ្នកបានដឹងខ្លះៗហើយពីអត្ថប្រយោជន៍របស់កាហ្វេ។ ពេលនេះរឹតតែពិសេសទៅទៀតវាអាចប្រឆាំង និងទប់ស្កាត់ហានិភ័យនៃការកើតជំងឺមហារីក។ បើយោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវកាលពីឆ្នាំ ២០១៦ បានបង្ហាញថាកាហ្វេអាចដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការការពារជំងឺមហារីកដូចជាមហារីកសុដន់ មហារីកពោះវៀនធំ មហារីកថ្លើម ព្រមទាំងជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃកើតជំងឺឡើងវិញបានផងដែរ។ 4. ធ្វើឲ្យមានអាយុវែង អ្នកប្រាកដជាមិនចង់ជឿទេថាកាហ្វេពិតជាអាចឲ្យអ្នកអាយុវែងបាន។ ពិតណាស់! ដោយមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានបង្ហាញថា បុរសដែលទទួលទានកាហ្វេ ៤ ទៅ ៦ពែងក្នុងមួយថ្ងៃអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការស្លាប់ដល់ទៅ ១០ភាគរយ រីឯស្រ្តីអាចថយចុះដល់ទៅ ១៥ភាគរយ។ លើសពីនេះវាក៏អាចបង្ការការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងប្រឆាំងនឹងការរលាកបានផងដែរ។ 5. ប្រឆាំងនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តគឺជាជំងឺផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរដែលបណ្តាលឲ្យគុណភាពជីវិតធ្លាក់ចុះ។ វាជារឿងដែលមិនគួរឲ្យជឿដែលប្រហែល ៤.១ភាគរយនៃប្រជាជនអាមេរិកបច្ចុប្បន្នកំពុងជួបវិបត្តិនៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ នៅក្នុងការសិក្សារបស់សាកលវិទ្យាល័យ Harvard ដែលបានចេញផ្សាយក្នុងឆ្នាំ២០១១ ថាស្ត្រីដែលផឹកកាហ្វេចាប់ពី ៤ពែងឡើងទៅក្នុងមួយថ្ងៃអាចមានការថយចុះហានិភ័យនៃការធ្លាក់ទឹកចិត្តដល់ទៅ ២០ភាគរយ។ ជាក់ស្តែង ការសិក្សាមួយផ្សេងទៀតជាមួយមនុស្សប្រហែល ២ពាន់នាក់បានរកឃើញថាប្រសិនបើអ្នកដែលផឹកកាហ្វេចាប់ពី ៤ពែងឡើងទៅក្នុងមួយថ្ងៃគឺទំនងជាមិនប្រឈមនឹងការធ្វើអត្តឃាតដល់ទៅ ៥៣ភាគរយ។ 6. បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ អ្នកពិតជាមានចម្ងល់មែនទេ? វាជាការពិតណាស់ដោយមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានសបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថាបុរសដែលបានទទួលទានកាហ្វេពី ២ ទៅ៣ពែងក្នុងមួយថ្ងៃអាចបង្កើនផ្លូវភេទបានដល់ទៅ ៤២ភាគរយឯណោះ។ ស្របពេលនេះផងដែរ កាហ្វេក៏អាចជួយទប់ស្កាត់ការឡើងទម្ងន់ បញ្ចៀសបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាម ពិសេសជួយបង្ការការស្លាប់លិង្គរបស់បុរសបានផងដែរ។ គួរឲ្យកត់សម្គាល់ផងដែរប្រសិនបើអ្នកចង់ទទួលបានប្រសិទ្ធភាពទៅលើសុខភាពថ្លើមក៏ដូចជារាងកាយឲ្យកាន់តែមានសុខភាពល្អផងដែរនោះ អ្នកគួរគួបផ្សំជាមួយនឹងការញុំាអាហារ និងធ្វើលំហាត់ប្រាណរយៈពេល ៣០ ទៅ៦០នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

Mastoiditis ជាពាក្យបច្ចេកទេសសំដៅដល់ការរលាកនៃឆ្អឹង Mastoid ដែលស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃត្រចៀក។ ជាក់ស្តែងសម្រាប់ពិភពលោកគេរកឃើញជំងឺនេះកើតមានក្នុងកម្រិត ១/២៥០០០ រីឯនៅកម្ពុជាហាក់មានការកើតឡើងច្រើនជាងនេះ។ Mastoiditis ជាជំងឺប្រឈមខ្ពស់ចំពោះកុមារអាយុតិចជាង ២ឆ្នាំ ដែលគេហៅថាជាការរលាកឆ្អឹង Mastoid ស្រួចស្រាវ និងជាប្រភេទធ្ងន់ធ្ងរអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់កុមារ ឯចំពោះមនុស្សចាស់ ច្រើនជាការរលាករ៉ាំរ៉ៃ។ ការរលាកឆ្អឹង Mastoid នេះអាចនឹងវិវឌ្ឍកាន់តែមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលទាមទារឲ្យអ្នកស្វែងយល់នូវសញ្ញាសំខាន់ៗ ដូចខាងក្រោម៖ មូលហេតុ និងកត្តាជំរុញនៃ Mastoiditis ភាគច្រើននៃការរលាកឆ្អឹង Mastoid បង្កពីបាក់តេរី Pneumococcus ដែលរស់នៅនឹងត្រចៀក-ច្រមុះ-បំពង់ក និងបាក់តេរី Pseudomonas aeruginosa Hemophilus influenzae។ ការរលាកនេះ កើតឡើងបន្ទាប់ពីមានការរលាកត្រចៀកកណ្តាលស្រួចស្រាវចំពោះកុមារដែលមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេល ឬមិនត្រឹមត្រូវ។ សម្រាប់មនុស្សចាស់ ឬអ្នកដែលវ័យចាប់ពី ៣០ឆ្នាំឡើងទៅ Mastoiditis កើតពីការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃ ឬហៅថាអំបៅអំបែក។ គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកដែលងាយនឹងរងការរលាកត្រចៀកកណ្តាលរួមមាន៖ • អ្នកជំងឺរលាកសាច់បំពង់កផ្នែកខាងក្រោយ ធ្វើឲ្យរលាកត្រចៀកកណ្តាល និងអាចឆ្លងបន្តទៅ Mastoid • អ្នកជំងឺរលាកច្រមុះរ៉ាំរ៉ៃ ងាយធ្វើឲ្យខ្ទុះ ឬសម្បោរហូរធ្លាក់ទៅក្នុងបំពង់ក និងឡើងដល់ត្រចៀក។ សញ្ញាបញ្ជាក់ពី Mastoiditis អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈឈឺក្នុងរន្ធត្រចៀក បន្ទាប់មកឈឺផ្នែកខាងក្រោយត្រចៀកអ្នកខ្លះមានហៀរខ្ទុះពីក្នុងត្រចៀក ហើយមានពណ៌ក្រហមនៅតំបន់ Mastoid ខាងក្រោយត្រចៀក ប៉ោងរលោង និងទន់ពេលប៉ះ។ ករណីខ្លះវាឡើងប៉ោងរហូតដល់អាចរុញស្លឹកត្រចៀកមកខាងមុខ និងឲ្យរន្ធត្រចៀករួមតូចផងដែរ។ សញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរអាចរហូតហៀរខ្ទុះចេញពីផ្នែកខាងក្រោយត្រចៀកដែលអាចឲ្យអ្នកជំងឺច្រឡំថាជាការកើតបូស។ ក្រៅអំពីសញ្ញាពិសេសៗខាងលើ អ្នកជំងឺក៏អាចមានអាការៈរួមផ្សំផ្សេងទៀតដូចជា ក្តៅខ្លួនញាក់ចំពោះកុមារ ឬក្ដៅស្ទេញៗ ឈឺក្បាលចំពោះមនុស្សចាស់ និងមានការថយចុះនូវកម្រិតនៃការស្តាប់។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជាដំបូងគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យលើសញ្ញាគ្លីនិកដោយធ្វើការសាកសួរលម្អិតពីប្រវតិ្តជំងឺ បន្ទាប់មកអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយប្រើ Otoscope ឆ្លុះចូលក្នុងរន្ធត្រចៀកដើម្បីរកវត្តមានខ្ទុះក្នុងត្រចៀក និងសភាពក្រដាសត្រចៀក។ ប្រសិនមានខ្ទុះ គ្រូពេទ្យនឹងយកខ្ទុះនោះទៅបណ្ដុះបន្ថែមរកមេរោគបង្ក។ ករណីមិនអាចញែកដាច់ថាជាការរលាក Mastoid អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវស្នើសុំឲ្យស្កែនមើលឆ្អឹង Mastoid បន្ថែមទៀត។ របៀបព្យាបាល Mastoiditis ការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ និងខុសៗគ្នាអាស្រ័យតាមដំណាក់កាលរបស់អ្នកជំងឺ។ សម្រាប់ដំណាក់កាលទី១ ដែលជាការរលាក Mastoid ស្រួចស្រាវ ឬនៅថ្មីៗ និងគ្មាននូវផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ នោះអ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ រួមផ្សំជាមួយអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកទំនើបសមស្របតាមប្រភេទមេរោគដែលបានរកឃើញ។ អំឡុងពេលនៃការព្យាបាលគ្រូពេទ្យនឹងវាយតម្លៃនៃការព្យាបាលនោះ ប្រសិនអ្នកជំងឺហាក់មិនធូរស្រាលដោយការព្យាបាលដោយថ្នាំទេនោះ ការវះកាត់ជាវិធីសាស្ត្របន្ទាប់។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ការវះកាត់នេះធ្វើឡើងនៅតំបន់ Mastoid ខាងក្រោយដើម្បីយកចេញនូវផ្នែកដែលរលាក រួចប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តទើបអាចទទួលបានការជាសះស្បើយ។ ផលវិបាកនៃការព្យាបាលយឺតយ៉ាវ Mastoiditis ត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដោយផ្អែកលើផលវិបាកដែលធ្វើឲ្យពិបាកក្នុងការព្យាបាលនិងអាចបង្កឱ្យស្លាប់ក្នុងកម្រិតខ្ពស់ដូចខាងក្រោម៖ • ការស្តាប់ត្រូវបានថយចុះខ្លាំង រហូតដល់ខូចប្រព័ន្ធបញ្ជូនសំឡេង និងអាចប៉ះពាល់រហូតដល់ត្រចៀកខាងក្នុងបង្កឲ្យបាត់បង់ការស្តាប់ទាំងស្រុង • មេរោគចេញពី Mastoid ចូលដល់ក្នុងឈាមដែលអាចឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បានបើសង្គ្រោះមិនទាន់ពេល • មេរោគអាចជ្រៀតចូលទៅភ្នាសខួរក្បាល ធ្វើឲ្យរលាកភ្នាសខួរក្បាល (Meningitis) • មេរោគចូលដល់ក្នុងខួរក្បាលអាចបង្កឲ្យមានអាប់សែខួរក្បាល (Brain abscess) • មេរោគអាចធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់សរសៃឈាមវ៉ែនដែលមាននាទីនាំឈាមពីខួរក្បាលទៅបេះដូងបង្កជាការរលាក (Thrombophlebitis Sinus Sigmoidei) ដែលពិបាកក្នុងការព្យាបាល • បង្កជាការរលាកសរសៃប្រសាទទី៧ ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺវៀចមាត់ (Facial paralysis)។ ការការពារពី Mastoiditis ចៀសវាងនូវមូលហេតុបង្កដូចរៀបរាប់ខាងលើអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរលាក Mastoid ដោយប្រសិទ្ធភាព ដែលរួមមាន៖ • ចាក់វ៉ាក់សាំងបង្ការមេរោគភ្នឺម៉ូកុក (Pneumocoque) ចំពោះក្មេងតូចៗ ដែលជាមេរោគសម្បូរបំផុតនៅផ្លូវដង្ហើម • ប្រុងប្រយ័ត្នការពារកុំឲ្យក្មេងមានការរលាកត្រចៀកកណ្តាលស្រួចស្រាវដោយកុំឲ្យពួកគេមានអាការៈហូរសម្បោររ៉ាំរ៉ៃ • ចៀសវាងឲ្យក្មេងទទួលទានអាហារដែលអាចប៉ះពាល់ ឬរលាកដល់បំពង់ក ដូចជាទឹកកក ការ៉េម ទឹកក្រូច ឬស្ករគ្រាប់។ សូមបង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្នឲ្យបានខ្ពស់បំផុតចំពោះកុមារអាយុក្រោម២ឆ្នាំ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យពួកគេមានជំងឺផ្តាសាយញឹកញាប់ ពិសេសអំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុពីក្តៅមកត្រជាក់ ឬនៅរដូវវស្សា ទាំងអាហាររបៀបរស់នៅ និងគួរចេះប្រើប្រាស់សេរ៉ូមប្រៃលាងច្រមុះ។ ករណីក្មេងតូចៗដែលមិនអាចប្រាប់ពីសញ្ញានៃការឈឺត្រចៀករបស់ពួកគេបាន ឪពុកម្តាយត្រូវចំណាំនៅពេលក្មេងយំអំឡុងម៉ោង១២យប់ និងយកដៃខ្ទប់ត្រចៀក ឬមានសញ្ញាមិនប្រក្រតីណាមួយគួរជួបប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ ដូចគ្នាផងដែរ ករណីមនុស្សចាស់មានជំងឺអំបៅអំបែក ឬរលាកត្រចៀកកណ្តាលរ៉ាំរ៉ៃ គួរជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើការព្យាបាលសមស្របឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្រ្តាចារ្យ សុខ គួង អនុប្រធានផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ពុលឡានតិចតួចប្រហែលជាអាចទ្រាំទ្របាន តែបើការពុលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ជាពិសេសសម្រាប់ការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយទៀតនោះ ប្រាកដណាស់ពួកគេនឹងត្រូវការជំនួយ។ ក្នុងករណីបែបនេះ តើអ្នកនឹងណែនាំពីអ្វីខ្លះដល់ពួកគេ? ខាងក្រោមនេះអាចជាចម្លើយដ៏ល្អសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាពុលការធ្វើដំណើរ។ អ្វីគួរដឹង? ការរងឥទ្ធិពលពីការពុលឡាន ឬការធ្វើដំណើរផ្សេងទៀតអាចកើតមានឡើងលើបុគ្គលក្នុងអត្រា ៥ភាគរយនៃប្រជាជនទាំងអស់ ដែលភាគច្រើនបណ្តាលមកពី៖ - ការថប់បារម្ភ - អារម្មណ៍ភ័យខ្លាចក្នុងការជិះយន្តហោះ ទូក ឬឡាន - ការប្រើប្រាស់សារធាតុអាល់កុល ឬញៀន - អស់កម្លាំង និងគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ជាដើម។   អ្វីគួរធ្វើ? សម្រាប់គន្លឹះចម្បងមួយចំនួន ដែលអាចណែនាំទៅអ្នកពុលការធ្វើដំណើររួមមាន៖ - ត្រូវញ៉ាំអាហារឲ្យបានឆ្អែតមុនពេលធ្វើដំណើរ - ចៀសវាងពិសាអាល់កុល - គួរអង្គុយនៅផ្នែកខាងមុខ សម្រាប់ការធ្វើដំណើរតាមទូក កប៉ាល់ ឬឡាន ហើយសម្រាប់យន្តហោះអាចជ្រើសរើសទីតាំងនៅកណ្តាល - គេងអំឡុងពេលធ្វើដំណើរ - ចៀសវាងនៅទីតាំងដែលមានក្លិនមិនល្អ។ អ្នកអាចផ្ដល់ជាឱសថនៅក្នុងក្រុម Antihistaminiques H1 ដែលមានឈ្មោះដូចជា៖ - Diphenhydramine (Nautamine)៖ អាចប្រើ ១ ឬកន្លះគ្រាប់ មុនពេលធ្វើដំណើរ ៣០នាទីរៀងរាល់ ៦ម៉ោងម្ដង តែហាមប្រើប្រាស់លើសពី ៦គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ - Dramamine (Pharmacia) - Mercalm (Warner Lambert)៖ អាចលេប ១ ឬ ២គ្រាប់ រៀងរាល់ ៦ម៉ោងម្ដង និងមិនឲ្យលើសពី ៦គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ - Nausicalm (Brother)៖ ជាឱសថទឹកដែលអាចប្រើបាន ១ ឬ ២ស្លាបព្រាបាយ រៀងរាល់ ៦ម៉ោងម្ដង និងមិនឲ្យលើស ១០ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរ ឱសថខាងលើគឺអាចផ្ដល់ឲ្យសម្រាប់តែមនុស្សពេញវ័យ និងកុមារដែលមានអាយុលើសពី ២ឆ្នាំ ហើយហាមប្រើប្រាស់សម្រាប់អ្នកជំងឺពាក់ព័ន្ធក្រពេញប្រូស្តាត ទឹកដក់ក្នុងភ្នែកនិងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ។ ក្រៅពីឱសថខាងលើ ក៏មានការណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថ Scopoderm TTS ដែលមានលក្ខណៈ៖ - ជាប្រភេទបន្ទះសម្រាប់បិតជាមួយប្រសិទ្ធភាពដល់ទៅ ៧២ម៉ោង រួមបញ្ចូលទៅដោយសារធាតុសកម្ម Scopolamine ដែលមានសមត្ថភាពប្រឆាំងអាការៈចង្អោរ ឬក្អួត។ ការប្រើប្រាស់ដោយបិតលើស្បែកបែបនេះ អាចកាត់បន្ថយផលរំខានដូចជា ធីងធោង និងស្ងួតមាត់ - គួរប្រើប្រាស់ឱសថដោយបិតលើស្បែកក្រោយត្រចៀក ក្នុងសភាពស្ងួតនិងចៀសវាងបិតលើសក់។ គួរបិតនៅមុនពេលធ្វើដំណើរចន្លោះពី ៦ ទៅ១២ ម៉ោងហើយអាចបកចេញបន្ទាប់ពីការធ្វើដំណើរបានបញ្ចប់ ប៉ុន្តែសម្រាប់ការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយអាចប្រើប្រាស់ឱសថរៀងរាល់ ៧២ ម៉ោងម្តង - សារធាតុសកម្ម Scopolamine អាចបង្កផលរំខានដូចជា៖ ស្ងួតមាត់ ទល់លាមក និងចៀសវាងប្រើប្រាស់សម្រាប់បុគ្គលដែលមានវ័យចំណាស់។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ថ្គាមទាល់តែងតែត្រូវបានគ្រូពេទ្យជំនាញណែនាំឲ្យដកចេញជាដាច់ខាត ទោះបីជាមិនឈឺ ឬមានអាការៈឈឺចាប់យ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកកំពុងមានផ្ទៃពោះ ហើយកំពុងមានការឈឺចាប់ខ្លាំងវិញនោះ តើអ្នកគួរដកចេញដែរឬទេ? សំណួរ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ២៥ឆ្នាំ ភេទស្រី អំឡុងពេលនេះខ្ញុំកំពុងមានផ្ទៃពោះប្រាំពីរខែហើយខ្ញុំឈឺថ្គាមទាល់ខ្លាំងណាស់។​ តើខ្ញុំអាចធ្វើការដកថ្គាមនេះចេញបានទេ? តើវាអាចប៉ះពាល់ដល់កូនក្នុងផ្ទៃទេ? ចម្លើយ៖ ក្នុងករណីដែលប្អូនឈឺថ្គាមទាល់ខ្លាំង ក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះប្រាំពីរខែប្អូនគួរតែមកពិនិត្យ និងពិគ្រោះយោបល់ជាមួយទន្តបណ្ឌិតជំនាញ ព្រោះក្នុងករណីខ្លះទន្តបណ្ឌិតអាចមិនធ្វើការវះកាត់ភ្លាមៗនោះទេ ប៉ុន្តែទន្តបណ្ឌិតនឹងមានវិធីបន្ថយការឈឺចាប់ហើយរង់ចាំសម្រាលរួចរាល់ជាមុនសិនព្រោះថា ៣ខែដំបូងនៃការមានផ្ទៃពោះ ឬត្រីមាសដំបូងគឺជាដំណាក់កាលសំខាន់នៃការលូតលាស់របស់គភ៌។ យើងមិនអាចផ្តល់ដំបូន្មានក្នុងការដកធ្មេញក្នុងអំឡុងពេលនេះឡើយ ព្រោះឱសថមួយចំនួនធ្វើការរារាំងដល់ការលូតលាស់របស់ទារក។ រយៈពេលដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុតសម្រាប់ការដកធ្មេញគឺត្រីមាសទី ២ចាប់ពី ៤ទៅ៦ខែ ព្រោះនេះគឺជាដំណាក់កាលដែលទារកកំពុងលូតលាស់ ដូច្នេះប្រសិនបើមានការចាំបាច់ក្នុងការដកធ្មេញថ្គាមទាល់ក្នុងអំឡុងពេលនេះគឺ មិនមានការប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃពោះនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែចាប់ពីខែទី៧ ដល់ពេលសម្រាលគឺត្រីមាសទី៣ ជាដំណាក់កាលគ្រោះថ្នាក់កើនឡើងក្នុងការវះកាត់ធ្មេញ។ ដំណាក់កាលនេះគឺមិនអាចធ្វើការវះកាត់នោះទេដោយសារម្តាយដែលមានផ្ទៃពោះមិនអាចអង្គុយ ឬគេងក្នុងទីតាំងដែលត្រូវបានតម្រូវ។ ការព្យាបាលអាចបណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ម្តាយ និងទារកដោយសារការរាំងស្ទះចរន្តឈាមទៅកាន់បេះដូងព្រោះតែទម្ងន់ធ្ងន់សង្កត់ទៅលើសរសៃឈាម។ ទន្តបណ្ឌិតភាគច្រើននឹងមិនធ្វើការវះកាត់ក្នុងអំឡុងពេលនេះទេគឺរង់ចាំការសម្រាលរួចជាមុនសិន។ ករណីចាំបាច់បំផុតការដកធ្មេញថ្គាមទាល់អាចធ្វើទៅបានដោយមិនមានប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃទេ ប៉ុន្តែរយៈពេលនៃការវះកាត់ត្រូវធ្វើឲ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ហើយទីតាំងក្នុងការអង្គុយ ឬគេងត្រូវធានាថាមិនប៉ះពាល់។ បកស្រាយដោយ៖ ទន្តបណ្ឌិត សុខ ជា អគ្គនាយកមន្ទីរព្យាបាលមាត់ធ្មេញសុខ ជា និងជាសាស្រ្តាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អាកាសធាតុមិនប្រក្រតីរួមទាំងកម្ដៅកើនឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃបណ្តាលឲ្យមានលំនាំអាកាសធាតុមិនអំណោយផលសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា។ សីតុណ្ហភាពអាចឡើងដល់ ៤៥ ដឺក្រេ ដែលក្នុងកម្រិតនេះ វាអាចបង្កភាពគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងនិងបំផ្លាញដល់ស្បែករបស់អ្នក។ ការប៉ះពាល់ទៅនឹងកម្ដៅអាចនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានផ្សេងៗដល់សុខភាព និងរាងកាយរបស់អ្នកដែលផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរក្នុងចំណោមនោះគឺជាជំងឺមហារីកស្បែក និងបញ្ហាស្បែកជាច្រើនទៀត។ ដើម្បីចៀសវាងពីការបំផ្លាញដល់ស្បែក អ្នកអាចអនុវត្តតាមគន្លឹះខាងក្រោមបន្ទាប់ពីនៅក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងកម្ដៅថ្ងៃជាប្រចាំ។  ១. ងូតទឹកត្រជាក់ ងូតទឹកត្រជាក់ជាវិធីសាស្រ្តមួយដើម្បីធ្វើឲ្យស្បែករបស់អ្នកមានសំណើមឡើងវិញបន្ទាប់ពីនៅក្រោមកម្ដៅពេញមួយថ្ងៃ។ ជាក់ស្ដែងការងូតទឹកអាចជួយសម្អាតស្បែករបស់អ្នក (ជាពិសេសលើផ្ទៃមុខ) សម្អាតញើស កម្ចាត់កោសិកាស្បែកដែលស្លាប់ ធូលី និងបាក់តេរីលើស្បែករបស់អ្នកផងដែរ។ បន្ថែមពីការងូតទឹក អ្នកអាចប្រើប្រាស់ផលិតផលមួយចំនួនដែលមានសារធាតុជំនួយផ្សេងទៀត ជាពិសេសនៅលើស្បែកមុខ និងលើដងខ្លួនទូទៅ។ ២. ប្រើប្រាស់ផលិតផលផ្ដល់ជាតិសំណើម ប្រើប្រាស់ផលិតផលផ្ដល់ជាតិសំណើមនឹងបន្ថែមស្រទាប់ការពារស្បែកពីពន្លឺកាំរស្មី UV និងអាចរក្សាទុកជាតិសំណើមក្នុងស្បែករបស់អ្នកបានយូរ។ អ្នកគួរជ្រើសរើសផលិតផលផ្ដល់ជាតិសំណើមជាពិសេសដែលស័ក្តិសមទៅនឹងប្រភេទស្បែកមុខរបស់អ្នកដោយអាចប្រើវាជារៀងរាល់ថ្ងៃបន្ទាប់ពីងូតទឹកឬបន្ទាប់ពីអ្នកកោរពុកមាត់ ព្រោះវាជាពេលវេលាដ៏ល្អនៅពេលដែលស្បែករបស់អ្នកកំពុងតែសើម។ ជាក់ស្ដែង គុណសម្បត្តិនៃការប្រើប្រាស់ផលិតផលផ្ដល់ជាតិសំណើមមានដូចជា ប្រឆាំងនឹងភាពចាស់ ការពារពីការបាត់បង់ជាតិទឹក សារធាតុកង្វក់ ឬការឆ្លងមេរោគ ស្ដារស្ថានភាពស្បែកឡើងវិញ និងធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនៃស្នាមជ្រួញជាដើម។   ៣. ប្រើប្រាស់ក្រែមការពារកម្ដៅថ្ងៃ ដូចទៅនឹងផលិតផលផ្ដល់ជាតិសំណើមដែរ ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃអាចការពារស្បែកអ្នកពីពន្លឺកាំរស្មី UV និងការបំផ្លាញស្បែករបស់អ្នក។ ជាក់ស្ដែង ក្រែមការពារកម្តៅព្រះអាទិត្យគួរត្រូវប្រើនៅពេលដែលអ្នកចេញក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងអាចប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ពេលដែលអ្នកនៅក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យច្រើន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃភាគច្រើន ក៏មានរួមបញ្ចូលនូវសារធាតុសំណើមផងដែរ។ ៤. ញ៉ាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ការប្រើប្រាស់ផលិតផលនានាគ្រាន់តែជាវិធីសាស្រ្តមួយផ្នែកសម្រាប់ស្បែកមុខរបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ ដោយអ្នកក៏គួរយកចិត្តទុកដាក់លើការញ៉ាំអាហារដែលផ្ដល់គុណប្រយោជន៍សម្រាប់ស្បែករបស់អ្នកផងដែរ។ អាហារជំនួយស្បែកទាំងនោះមានដូចជា ត្រីសម្បូរខ្លាញ់ ផ្លែបឺរ គ្រាប់ផ្កាឈូករ័ត្ន ដំឡូងផ្អែម ម្ទេសក្រហមឬលឿង ប៉េងប៉ោះ សណ្តែក សូកូឡាខ្មៅ និងតែបៃតងជាដើម។ ត្រូវចាំថា អ្វីដែលអ្នកញ៉ាំអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើសុខភាពស្បែករបស់អ្នក។ អ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីការពារស្បែករបស់អ្នកឲ្យមានសុខភាពល្អ។ ៥. ពិសាទឹកឲ្យបានច្រើន វិធីងាយបំផុតក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់ស្បែករបស់អ្នកគឺបរិភោគទឹកឲ្យបានច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការផឹកទឹកផ្តល់ការចិញ្ចឹមដល់ស្បែកពីខាងក្នុង និងរក្សាស្បែកឲ្យមានសភាពទន់។ ដោយឡែក ការខ្វះជាតិទឹកនឹងបង្កឲ្យស្បែកប្រែជាស្ងួត និងអាចប្រេះ ថែមទាំងរួមចំណែកធ្វើឲ្យកើតមុនផងដែរ។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកម្តាយដែលទើបតែមានគភ៌ថ្មីថ្មោង ពិសេសនៅ ៣ខែដំបូង តែងកើតមានក្តីសង្ស័យ និងមិនប្រាកដក្នុងចិត្តថា តើក្នុងអំឡុងពេលមានគភ៌នោះត្រូវមើលថែទាំ និងមានរឿងអ្វីដែលគួរធ្វើបន្ថែមទៀតឬទេ? មានរឿងអ្វីខ្លះដែលគួរចៀសវាង? កិច្ចការងារពីមុនដែលធ្លាប់ធ្វើតើអាចធ្វើបានទៀតឬទេ? ចំណុចសង្ស័យទាំងនេះសុទ្ធតែជារឿងដែលអ្នកពពោះនៅសង្ស័យច្រើនគ្នាណាស់ ដូច្នេះម៉ោះ‌យើង! មកស្រាយចំណុចសង្ស័យទាំងនេះទាំងអស់គ្នា។ អ្វីគួរធ្វើ - បរិភោគអាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់និងត្រឹមត្រូវ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះក្នុងត្រីមាសទី១ ត្រូវបរិភោគអាហារដែលសម្បូរទៅដោយជីវជាតិចម្រុះ ដូចជាប្រភេទសាច់គ្រប់ប្រភេទ ស៊ុត និងត្រីជាដើមដើម្បីបង្កើនប្រូតេអុីន ឯបន្លែ ផ្លែឈើ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិផ្សេងទៀតជួយអ្នកឲ្យទទួលបានសារធាតុសរសៃគ្រប់គ្រាន់។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកត្រូវបរិភោគទឹកឲ្យបានច្រើនដោយបង្កើននូវបរិមាណទឹក ៣០០មិល្លីលីត្រលើបរិមាណធម្មតា ព្រោះវាអាចជួយសម្រួលដល់បញ្ហាទល់លាមកពេលមានគភ៌ រួមជាមួយនឹងជួយសម្រួលមួយផ្នែកលើបញ្ហាក្អួតចង្អោររបស់អ្នកផងដែរ។ - បរិភោគអាហារដែលសម្បូរដោយកាល់ស្យូម ក្រៅពីអាហារបំប៉នដែលមានកាល់ស្យូម អ្នកត្រូវប្រាកដថាអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកក៏សម្បូរទៅដោយកាល់ស្យូមផងដែរ ព្រោះវាមានសារសំខាន់ណាស់ក្នុងការលូតលាស់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ និងសាច់ដុំ រួមជាមួយនឹងឥទ្ធិពលក្នុងការជំរុញការកកើតឡើងនូវធ្មេញនិងឆ្អឹងរបស់ទារក។ វាក៏ជួយក្នុងការការពារអ្នកពីបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាមក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះផងដែរ។ អ្នកគួរបរិភោគទឹកដោះគោ ៦០០មិល្លីលីត្រក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីធានាឲ្យបាននូវបរិមាណកាល់ស្យូមដែលខ្លួនអ្នកត្រូវការ។ - កុំរំលងវីតាមីន D អ្នកអាចទទួលបានវីតាមីន D ពីផ្នែកលឿងនៃស៊ុតត្រីសាម៉ុង ទឹកដោះគោ ខ្លាញ់ថ្លើមត្រី ឬអាចបានវីតាមីននេះ ពេលហាលថ្ងៃ។ វាអាចជួយរក្សាកម្រិតកាល់ស្យូម និងផូស្វ័រក្នុងខ្លួនអ្នកបាន។ ការខ្វះវីតាមីន D ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ មិនត្រឹមតែបង្កើនហានិភ័យក្នុងការកើតជំងឺត្រៀមក្រឡាភ្លើងប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏អាចធ្វើឲ្យកូនរបស់អ្នកខ្វះវីតាមីននៅពេលកើតផងដែរហើយវាអាចបង្កើនហានិភ័យនៃការលូតលាស់មិនប្រក្រតីនៃឆ្អឹង និងពន្យារការលូតលាស់សរីរាង្គកាយរបស់ទារកថែមទៀត។ - បង្កើនបរិមាណអាស៊ីតខ្លាញ់ Omega-3 អាស៊ីតខ្លាញ់ប្រភេទនេះ មានសារសំខាន់ណាស់ចំពោះការលូតលាស់ខួរក្បាលរបស់ទារក ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ និងភ្នែក។ ត្រីជាប្រភពចម្បងដែលសម្បូរទៅដោយអាស៊ីតខ្លាញ់ Omega-3។ - លេបថ្នាំជាតិដែក និងអាស៊ីត Folic ឲ្យបានទៀងទាត់ អាស៊ីត Folic មានសារសំខាន់ក្នុងអំឡុងពេលមុននិងពេលមានផ្ទៃពោះថ្មីៗព្រោះវាជួយក្នុងការលូតលាស់ឆ្អឹងកងខ្នងនិងកោសិកាប្រសាទរបស់ទារក។ កង្វះសារធាតុនេះ អាចធ្វើឲ្យឆ្អឹងកងខ្នងរបស់ទារកលូតលាស់ខុសប្រក្រតី។ សម្រាប់ស្រ្តីជាម្តាយ អាស៊ីត Folic ជួយនៅក្នុងការផលិតគ្រាប់ឈាមដើម្បីកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺស្លេកស្លាំងដោយសារខ្វះគ្រាប់ឈាម។ កម្រិតជាតិដែក ដែលស្ត្រីធម្មតាត្រូវការគឺ ២១មិល្លីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃឯស្ត្រីមានផ្ទៃពោះត្រូវការដល់ទៅ ៣៥មិល្លីក្រាមក្នុងថ្ងៃ។ ជាតិដែកដែលអ្នកត្រូវលេបត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការបង្កើតគ្រាប់ឈាមរបស់ទារក និងរក្សាកម្រិតជាតិដែកក្នុងខ្លួនម្តាយឲ្យស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា។ - គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះភាគច្រើនតែងតែមានបញ្ហាចង្អោរ ក្អួតវិលមុខ និងក្រហាយទ្រូង ពិសេសអំឡុងពេលត្រីមាសទី១។ ដូច្នោះ ការគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់និងពីព្រលប់នោះគឺពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ។ ដោយហេតុថា ការគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់រយៈពេល ៧ ទៅ៩ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃអាចជួយឲ្យអ្នកម្តាយ និងកូននៅក្នុងផ្ទៃមានសុខភាពល្អ ព្រមទាំងជួយឲ្យម្តាយមានកម្លាំង។ បន្ថែមពីនេះ ការគេងថ្ងៃខ្លះនៅពេលអ្នកអស់កម្លាំងវាពិតជាពិបាកធ្វើការណាស់ដូច្នេះយកល្អគួរតែគេងថ្ងៃ ១៥នាទី ប្រសិនបើអ្នកនៅកន្លែងធ្វើការ ចូរស្វែងរកកន្លែងមួយដែលអាចបិទទ្វារបានហើយគេង ។ - ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ "តើខ្ញុំហាត់ប្រាណទៀងទាត់អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះទេ?" ពិតណាស់! ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់អាចជួយអ្នកប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងអារម្មណ៍ធុញថប់ ការប្រែប្រួលអ័រម៉ូន ភាពអស់កម្លាំង ទប់ស្កាត់ការឡើងទម្ងន់ និងការគេងមិនលក់ដែលអាចកើតឡើងក្នុងត្រីមាសទី១នៃការមានផ្ទៃពោះ។ ដោយលោកអ្នកគ្រាន់តែធ្វើការដើរពី ១៥ ទៅ ២០នាទីអាចជួយបង្កើនថាមពលក្នុងខ្លួននៅពេលអ្នកអស់កម្លាំងបានផងដែរ។ អ្វីមិនគួរធ្វើ - មានអារម្មណ៍តានតឹង កម្រិតនៃភាពតានតឹងខ្ពស់អាចបណ្តាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទារកដែលមិនទាន់កើត និងបង្កើនឱកាសនៃការរលូតកូន។ ភាពតានតឹង ឬការធ្លាក់ទឹកចិត្តជំរុញការផលិតសារធាតុគីមី និងអ័រម៉ូនមួយចំនួននៅក្នុងខ្លួនអ្នកដែលអាចរារាំងសរសៃឈាមក្នុងការផ្គត់ផ្គង់អុកស៊ីសែនទៅកាន់ស្បូន ព្រមទាំងប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់របស់ទារកផងដែរ។ - ជក់បារី តើអ្នកកំពុងជក់បារីមែនទេ? ឥលូវនេះអ្នកគួរបញ្ឈប់ជាបន្ទាប់ ពីព្រោះបារីអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់អ្នក ពិសេសកូននៅក្នុងផ្ទៃ។ នេះបើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងជំងឺ (CDC) បានបង្ហាញថា ស្រ្តីដែលជក់បារីអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះអាចប្រឈមកាន់តែខ្លាំងនឹងទារកកើតមកឆែបមាត់ ឬឆែបក្រអូម ព្រមទាំងបង្កើនការប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនរួមទាំងការរលូតកូន បញ្ហានៅសុក និងសម្រាលមិនគ្រប់ខែ ព្រមទាំងបន្ថយការលូតលាស់របស់កូន អាចធ្វើឲ្យខូចខួរក្បាល និងសួតរបស់ទារក និងបង្កើនការប្រឈមនឹងកូនស្លាប់ក្នុងផ្ទៃផងដែរ។ - ពិសាគ្រឿងស្រវឹង បើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលគ្រប់គ្រងជំងឺ (CDC) ការពិសាគ្រឿងស្រវឹងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ពិសេសអំឡុងពេល ៣ខែដំបូងវាក៏អាចឲ្យទារកលូតលាស់មិនបានល្អ កូនកើតមកមិនគ្រប់លក្ខណៈ ព្រមទាំងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាលរបស់ទារក។ ក្នុងករណីនេះផងដែរវាអាចបង្កើនការប្រឈមនឹងកូនកើតមកមិនគ្រប់ទម្ងន់ ព្រមទាំងមានបញ្ហាដល់ការរៀនសូត្រនិយាយ យកចិត្តទុកដាក់ និងរពឹសខ្លាំងខុសធម្មតាដែរ។ មកទល់សព្វថ្ងៃនេះមិនទាន់មាននរណាដឹងច្បាស់នៅឡើយថាតើគ្រឿងស្រវឹងអាចផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងកម្រិតណាលើទារកក្នុងផ្ទៃនោះទេ។ ដូច្នេះ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ត្រូវតែតមគ្រឿងស្រវឹងទាំងនេះ ដើម្បីសុវត្ថិភាពកូនរបស់អ្នក។ - បរិភោគជាតិកាហ្វេអុីនច្រើន ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា ការញ៉ាំជាតិកាហ្វេអុីនខ្ពស់អាចប្រឈមទៅនឹងការរលូតកូន ព្រមទាំងបញ្ហានៃការមានផ្ទៃពោះផ្សេងៗទៀត។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ជាតិកាហ្វេអុីនក៏អាចប៉ះពាល់ដល់សុក និងដំណើរការបេះដូងរបស់ទារកដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជាតិកាហ្វេអុីន អាចនឹងមិនប៉ះពាល់ផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកម្តាយទទួលទានសារជាតិនេះមិនឲ្យច្រើនជាង២០០ក្រាម ឬ២ពែងក្នុងមួយថ្ងៃនោះ។ - ញុំាសាច់ឆៅ និងអាហារសមុទ្រ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ពិសេសត្រីមាសទី១ ដែលបរិភោគសាច់ឆៅ និងស៊ុតឆៅអាចប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃការរលូតកូន ទារកកើតមកមិនគ្រប់លក្ខណៈពិសេសប្រភេទមេរោគឆ្លងដូចជា Listeria និង Toxoplasma ដែលអាចនាំឲ្យមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ និងគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតបានថែមទៀតផង។ អាហារសមុទ្រ សម្បូរទៅដោយសារធាតុបារ៉ត ដែលអាចបំផ្លាញការលូតលាស់នៃប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទនិងអាចពន្យឺតការលូតលាស់ព្រមទាំងបំផ្លាញខួរក្បាលរបស់ទារក។ ត្រីមាសទីមួយជាពេលវេលាសំខាន់ក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះព្រោះអ្នកជាម្តាយត្រូវធ្វើការប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំងដើម្បីធានាឲ្យបានពីការគំរាមរលូតក្នុងដំណាក់កាលនេះ។ ដូចនេះ ការស្វែងយល់ពីអ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ និងមិនគួរធ្វើគឺពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់អ្នក។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share
Top