Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ស្នេហាមានអំណាចខ្លាំងណាស់ ការចាប់ផ្ដើម គឺរីករាយស្រស់ថ្លា មានក្ដីសុខ រំជួលចិត្ដ រំភើបចិត្ដ ទាំងនេះក៏អាចរួមបញ្ចូល និង ការបែកបាក់មួយដែលគូស្នេហ៍ភាគច្រើន មិនបានគិតដល់ ត្រង់ការបែកបាក់នោះទេ ប៉ុន្ដែការបែកបាក់នោះ គឺតែងតែមានហេតុផល ហេតុផលនោះទោះបីជាមិនចង់ទទួលយក ក៏ត្រូវតែស្ដាប់ និងបើកចិត្ដទទួលយកវា មិនស្ដាប់ត្រូវតែលឺ មិនបើកចិត្ដទទួល គឺលទ្ធផលឈឺចាប់ ព្រោះយើងមិនចង់បាត់បង់ស្នេហានោះទេ ហើយចង់ប្រាប់ហេតុផលមួយឲ្យទៅស្នេហាបានដឹងថា មុននឹងទទួលយកអ្នក ខ្ញុំតាំងចិត្ដខ្ពស់ណាស់ទើបហ៊ានយកស្នេហាមួយនេះ ប៉ុន្ដែហេតុអ្វីបានអ្នកបោះបង់ខ្ញុំបែបនេះ? ខូចចិត្ដមកពីមិនទទួលយកការបែកបាក់ គឺខ្ញុំបែកទាំងមិនអស់ចិត្ដ មូលហេតុមិនអាចទទួលយកបាន វាធ្វើឲ្យខ្ញុំខូចចិត្ដគ្រប់ពេល មិនឃ្លានបាយដោយសារតែស្នេហា យំគ្រប់ពេលដែលនៅម្នាក់ឯងព្រោះនឹកគេនឹកអនុស្សវិ៍យគ្រប់យ៉ាង កើតទុក្ខគ្រប់ពេល ព្រោះអ្វីដែលគិតទុកវាមិនអាចកើតមានឡើង រឹតតែឈឺចាប់ពេលនឹកឃើញម្ដងៗ តូចចិត្ដ ព្រោះគេមើលមិនឃើញការតស៊ូដែលយើងមានដើម្បីគេ ទោះលំបាកក៏ពេញចិត្ដគ្រប់យ៉ាងគឺដើម្បីគេម្នាក់គត់។ ទាំងអស់នេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ដែលមិនចេះផឹកស្រា ហើយយកស្រាជាត្រីមុខ បំបាត់បញ្ហាដែលបានឆ្លងកាត់ពេលដែលនឹកឃើញម្ដងៗ ព្រោះគិតថាមានតែស្រាទេ អាចយល់ចិត្ដ និងរឿងគ្រប់យ៉ាង ហើយក៏ក្លាយជាមនុស្សដែលចូលចិត្ដកន្លែងដែលស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីព្យាយាមនៅក្នុងចិត្ដ និងអាចបញ្ចេញនូវអាការៈខូចចិត្ដទាំងទ្បាយឲ្យអស់។ អារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមកើតមានឡើងគ្រប់ពេលឃើញគេរស់នៅដោយសប្បាយដោយគ្មានវត្ដមានយើង គឺឈឺចាប់ណាស់។ ម៉្យាងទៀត មិនចង់ទៅកន្លែងដែលធ្លាប់មានអនុស្សាជាមួយគេព្រោះចិត្ដវាប្រាប់ថាឈឺណាស់ ចេះតែសួរខ្លួនឯងថាខុសអ្វី?បានជាផ្ដាច់និស្ស័យស្នេហាបែបនេះ? ចេះកុហកខ្លួនឯងថាអាចបំភេ្លចគេបាន ទាំងដឹងការពិតថាកំពុងតែនឹកគេស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ គិតលើខ្លួនឯងថា យើងខ្វះចន្លោះត្រង់ណា?លែងមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនគ្រប់យ៉ាង… ព្រោះតែស្រលាញ់គេទើបធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្លេចខ្លួនមិនបានឲ្យតម្លៃសម្រាប់ខ្លួនឯង ចេះតែរករឿងគេ មិនទុកចិត្ដគេ ហើយបង្ហាញក្ដីស្រលាញ់គ្រប់យ៉ាង រួមទាំងចំណុចខ្សោយឲ្យគេបានឃើញ ហើយតែងតែគិតថា គេយល់ពីយើងគ្រប់យ៉ាង និងគិតថាយើងជាព្រះនាងសម្រាប់គេ តែការពិតមិនដូចយើងគិតទេ គឺខុសទាំងស្រុង ។ ឈឺចាប់ដូចនេះ ដូចជារបួសមួយដ៏ចម្លែក ដែលគ្មានថ្នាំព្យាបាល កាន់តែយូរវារឹតតែឈឺចាប់ណាស់ ព្រមទាំងដឹងគ្រប់យ៉ាង នៅតែមិនព្រមចេញពីភាពឈឺចាប់នេះទៀត ហើយយើងរស់នៅដោយយើង គេរស់នៅដោយគេ ត្រូវមើលថែខ្លួនឯង ប៉ុន្ដែ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំហត់ណាស់មិនចង់មើលថែខ្លួនឯងទេ គឺចង់ឲ្យគេមើលថែវិញ ព្រោះចង់បានភាពកក់ក្ដៅពីគេម្នាក់នោះ។ មនុស្សដូចខ្ញុំរងគ្រោះ ព្រោះតែយល់ពីអារម្មណ៍គេពេកទើបគ្មានពេលបញ្ចេញភាពម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង រួចចេះតែស្ដាយក្រោយចង់ឲ្យពេលវេលាត្រលប់មកវិញ និងស្លាប់ពេលដែលមានក្ដីសុខនោះ ព្រោះពេលដែលបែកបាក់វាពិតជាពិបាកណាស់ ហើយក៏ជាការឈឺចាប់មួយដែលពិបាកជាងការដែលរស់នៅមានជីវិតលើផែនដីនេះទៅទៀត។ ទោះជាយូរយ៉ាងណា ក៏ការឈឺចាប់មួយនោះ នៅតែមានដល់ពេលជាអ្នកដទៃ ត្រូវបង្ខំចិត្ដសើច បង្ខំចិត្ដលាក់អារម្មណ៍ឯកា ហើយពេលខ្លះ ញុំាបាយលាយទឹកភ្នែកក៏មាន បើស្ដាប់ទៅប្រហែលជាអ្នកគ្រប់គ្នាមិនជឿទេ ប៉ុន្ដែ ខ្ញុំចង់និយាយថា វាជាការពិតដែលខ្លួនខ្ញុំនេះធ្លាប់បានឆ្លងកាត់សភាពបែបនេះ គឺក្ដីសង្ឃឹមមួយភាគរយក៏គ្មានដែរ…មកដល់ពេលនេះ!!! តែងតែសួរខ្លួនឯងថា តើមានប៉ុន្មានដង អ្នកឈឺចាប់ដូចយើង ឫ ក៏គ្មានទេ ? ខ្ញុំក៏ចង់បានដៃគូឈឺចាប់ដែរ ប៉ុន្ដែមិនមាន បានត្រឹមអង្គុយមើលមេឃ ហើយស្ដាប់បទចម្រៀង ខូចចិត្តព្រមទាំងរៀបរាប់រឿងដែលឈឺចាប់មាននៅក្នុងចិត្ដថា ខ្ញុំឈឺណាស់ ខ្ញុំអន់ណាស់មែនទេ? ហេតុអ្វីចិត្ដដាច់ម៉េ្លះ? ហេតុអ្វីដាច់ចិត្ដចោរខ្ញុំ? ខ្ញុំមិនល្អត្រង់ណាម៉េចក៏មិនប្រាប់? បើអាចសុំជួបត្រឹម១នាទីដាច់ខ្យល់ស្លាប់ក៏ព្រម…ហើយអារម្មណ៍ឯកាវា មកតាមលងខ្ញុំគ្រប់ពេលវេលា គ្រប់ពេល ឬខ្ញុំត្រូវឈឺចាប់បែបនេះរហូតទៅដល់ថ្ងៃស្លាប់។ លួចច្រណែនអ្នកមានគូសង្សារ លួចអន់ចិត្ដគ្រប់យ៉ាងគិតថាខ្លួនឯងអន់គ្រប់យ៉ាង តែងតែគិតថា រៀនខ្ពស់ មានការងារល្អ រាងស្អាត ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែគ្មានប្រយោជន៍ទាំងអស់ ព្រោះគ្មានអ្នកត្រូវការបែបនេះទេ។ ធ្លាប់គិតថា…ពេលដែលមានគេ យើងតស៊ូគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឈានដល់ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ការតាំងចិត្ដយ៉ាងរឹងមាំនេះ ទើបធ្វើឲ្យខ្លួនធ្លាក់ចូលក្នុងសភាពឈឺចាប់រហូតមកដល់ពេលនេះ។  រាល់ការស៊ូតគ្រប់យ៉ាង គឺដើម្បីប៉ាម៉ាក់បងប្អូន និងខ្លួនឯង តែងតែមានន័យ តែខ្ញុំគិតថាចំពោះគេ គឺមិនមានន័យទេ ប៉ុន្ដែទ្រាំទទួលយកអារម្មណ៍ទាំងនោះ គឺឲ្យតម្លៃខ្លួនឯងជាងនេះបន្ដិច ថ្លៃថ្នូវជាងនេះបន្ដិច ហើយបានត្រឹមតែគិតថា «មានតែរបស់ដែលយើងមិនធ្លាប់មានទេ ទើបមិនដែលបាត់បង់»។

Share

សាកល្បងចំណាយពេលត្រឹម ១នាទី ក្រឡេកមើលក្រចកដៃ ឬក្រចកជើងរបស់អ្នក តើវាមើលទៅមានសុខភាពល្អ ឬអត់? តើអ្នកមានឃើញស្នាមឆ្នូត អុជៗ លើក្រចកមានពណ៌ ឬរូបរាងខុសពីធម្មតា? យ៉ាងហោចណាស់ លក្ខខណ្ឌដែលបានរៀបរាប់ខាងលើអាចត្រូវបានកាត់បន្ថយ ឬបំបាត់តាមរយៈការថែរក្សាត្រឹមត្រូវ។ តាមរយៈហេលស៍ថាម ថ្ងៃនេះនឹងបង្ហាញលោកអ្នកអំពីចំណុចនានាជុំវិញក្រចកមានសុខភាពល្អ៖ ក្រចកបែបណាទើបអាចនិយាយបានថាគ្មានបញ្ហា? ម្នាក់ៗហាក់ពុំសូវចាប់អារម្មណ៍​ គិតត្រឹមតែថាក្រចកស វែង គ្មានដីគឺគ្មានបញ្ហាហើយ។ យ៉ាងណាមិញ ពាក្យថាក្រចកមួយម៉ាត់គឺផ្គុំដោយស្រទាប់ជាតិប្រូតេអ៊ីនស្តើង ហៅថាគេរ៉ាទីន លូតលាស់ពីទីតាំងខាងក្រោមក្រចក ក្រោមសាច់គែមក្រចក ហើយក្រចកដែលមានសុខភាពល្អគឺរលោង គ្មានខូង មានទម្រង់ជាពណ៌ធម្មជាតិ មានស្ថេរភាព និងគ្មានចំណុចខុសប្រក្រតី។ ម៉្យាងទៀតអ្នកត្រូវតែគ្មាននូវសញ្ញាដូចខាងក្រោម៖ • ក្រចកមានការប្តូរពណ៌ខុសធម្មតា ដូចជាទៅជាស្លេក ឬខ្មៅ នៅក្នុង ឬក្រោមនៃក្រចក • ប្តូររូបរាងក្រចក ដូចជារាងទឹករលក • ក្រចកស្តើង ឬក្រាស់ជាងធម្មតា • ក្រចកហាក់មិនជាប់ជាមួយស្បែកជុំវិញ • មានឈាមជុំវិញក្រចក • ហើម ឬឈឺចាប់ជុំវិញក្រចក។ ៥ ចំណុចដែលលោកអ្នកមិនគួរភ្លេច ដើម្បីថែរក្សាក្រចកឲ្យល្អបំផុត៖ • រក្សាអនាម័យជាប្រចាំ៖ បាក់តេរី ឬមីក្រុបមួយចំនួននឹងជ្រាបចូលតាមរយៈក្រចកក្នុងរាល់ពេលអ្នកកាត់ក្រចកឬសាច់ជុំវិញក្រចកដូចនេះអ្នកត្រូវប្រាកដថាបានសម្លាប់មេរោគលើកន្ត្រៃមុននឹងប្រើ។ ម៉្យាងការរក្សាឲ្យដៃរបស់អ្នកស្ងួតជានិច្ចក៏ជាវិធីសាស្រ្តមួយអាចការពារពីការលូតលាស់របស់បាក់តេរី នៅផ្នែកខាងក្រោមក្រចកដៃរបស់អ្នកបានដែរ។ អ្វីដែលអ្នកមិនគួរភ្លេចនោះគឺការពាក់ស្រោមដៃជាប្រចាំ នៅពេលអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំង ក្តៅខ្លាំង ពេលលាងចាន បោកសម្លៀកបំពាក់ ឬករណីដែលក្រចកអ្នកត្រូវប៉ះជាមួយសារធាតុគីមីដោយផ្ទាល់។ • កាត់តម្រឹម និងលាបថ្នាំក្រចក៖ វាពិតជាចាំបាច់ណាស់ពិសេសសម្រាប់លោកអ្នកដែលមានក្រចកទន់ ព្រោះវាងាយបាក់កាលណាវាវែង ហើយការលាបថ្នាំក្រចកជាប្រចាំអាចធ្វើឲ្យក្រចកអ្នករឹងបានមួយកម្រិតផងដែរ។  សូមបញ្ជាក់ថា ការកាត់តម្រឹមក្រចក ក៏ត្រូវបានណែនាំសម្រាប់គ្រប់សភាពក្រចកផងដែរ មិនថាក្រចករឹង ឬទន់នោះទេ។ • ផ្តល់សំណើម៖ មិនត្រឹមតែស្បែកទេដែលត្រូវការសំណើមក្រចករបស់អ្នកក៏ដូចគ្នា ដូចនេះពេលអ្នកលាបឡូសិនដៃរបស់អ្នក កុំភ្លេចលាបលើក្រចក និងសាច់ក្នុងក្រចកផងដែរដើម្បីឲ្យក្រចកដៃអ្នកមើលទៅភ្លឺរលោងស្រស់ស្អាត។ បន្ថែមពីនេះលោកអ្នកក៏គួរតែការពារវាផងដែរដើម្បីឲ្យក្រចករឹងល្អ និងចៀសពីបញ្ហាខាងលើបានមួយកម្រិតទៀត។ • របបអាហារត្រឹមត្រូវ៖ ពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដែលគ្រូពេទ្យមួយចំនួនបានណែនាំឲ្យញ៉ាំអាហារដែលសម្បូរដោយវីតាមីននិងអាហារបំប៉នដូចជាបីយ៉ូទីន វីតាមីនអ៊ី និងខ្លាញ់ត្រីជាប្រចាំ។ ពិសេសអាហារដែលសម្បូរជាតិប្រូតេអ៊ីនដូចជាសណ្តែកសាច់ត្រី និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិមួយចំនួនរួមផ្សំ និងបន្លែបៃតងនឹងជួយឲ្យក្រចកអ្នករឹងមាំនិងមានអនាម័យស្អាត។ • រក្សាឲ្យក្រចកបានសម្រាក៖ ទោះបីការលាបក្រចកធ្វើឲ្យក្រចកអ្នកស្រស់ស្អាត និងរឹងល្អយ៉ាងណាក៏ដោយ វាតែងតែមានកម្រិតក្នុងការប្រើប្រាស់ដែរ។ សូម្បីតែលោកអ្នកត្រូវការសម្រាក ដូច្នេះអ្នកត្រូវទុកពេលឲ្យក្រចកអ្នកបានសម្រាក ដើម្បីធ្វើការជួសជុល  យ៉ាងហោចណាស់ក៏មួយអាទិត្យ រួមជាមួយនឹងការថែរក្សាខាងលើលោកអ្នកក៏ត្រូវទាមទារឲ្យបញ្ឈប់ទម្លាប់មិនល្អមួយចំនួនទៀតដូចជា៖ • ខាំក្រចកដៃ ឬសាច់គល់ក្រចក៖ ទម្លាប់ទាំងនេះអាចបំផ្លាញបន្ទះក្រចកអ្នកទាំងមូលរឹតតែអាចប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញរបស់អ្នកទៀតផង។ ម៉្យាងក្នុងទឹកមាត់មានអង់ស៊ីមដែលធ្វើឲ្យក្រចកអ្នកខ្សោយ ទន់ និងងាយបាក់។ ទោះបីការប៉ះពាល់តិចតួចក៏ដោយ ក៏វាជាហេតុអាចឲ្យបាក់តេរី ឬពពួកផ្សិតជ្រៀតចូលបាននិងបង្កជាជំងឺផ្សេងៗ។ • ហាមប្រើទឹកលាងក្រចកញឹកញាប់ពេក៖ លោកអ្នកគួរព្យាយាមកាត់បន្ថយការប្រើទឹកលាងក្រចក ឲ្យបានតិចបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន ហើយគួរកុំឲ្យវាប៉ះផ្ទាល់ជាមួយសាច់គែមក្រចកពេលអ្នកលាង។ គួរជ្រើសរើសប្រភេទទឹកលាងក្រចកដែលគ្មានផ្ទុកអាសេតូន (Aceton-free) ព្រោះវាធ្វើឲ្យក្រចកអ្នកកាន់តែស្ងួត។ • ហាមប្រើផលិតផលរក្សាក្រចកដែលមានផ្ទុកToluene or Formaldehyde៖ ដោយសារសារធាតុទាំងនោះធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សាច់ក្រចក រួមទាំងរាងកាយរបស់អ្នកផងដែរទោះក្នុងបរិមាណតិចតួចក៏ដោយដូចនេះអ្នកត្រូវពិនិត្យមើលឲ្យច្បាស់មុននឹងជ្រើសរើសផលិតផលទាំងនោះ។ • កុំកាត់ក្រចកដល់គល់ពេក៖ ទោះបីមានការណែនាំឲ្យកាត់ក្រចកជាប្រចាំក៏ដោយ អ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកមិនកាត់រហូតដល់គល់ រឹតតែមិនត្រូវកាត់សាច់គែមក្រចក ព្រោះទម្លាប់នេះអាចបង្ករោគផ្សេងៗដោយងាយ តាមរយៈការឆ្លងមេរោគ។ • កុំប្រើប្រាស់ក្រចកខុសបច្ចេកទេស៖ យ៉ាងណាក៏ដោយ ហាមដាច់ខាតការដែលអ្នកជំនួសឧបករណ៍ផ្សេងៗ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីទប់កោស កាត់ ឆ្កឹះ ឬកេះ ព្រោះវាអាចបំផ្លាញក្រចករបស់អ្នក ទាំងដោយផ្ទាល់ និងមិនផ្ទាល់ រួមទាំងបង្ករោគដោយមិនដឹងខ្លួន។ បើទោះជាក្រចករបស់អ្នកមានគ្រប់លក្ខខណ្ឌក្រចកមានសុខភាពល្អដូចបានរៀបរាប់ខាងលើហើយក៏ដោយ…សំខាន់គឺអ្នកត្រូវធ្វើការថែរក្សាវាឲ្យស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពនេះរហូតទៅ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់ទៅកន្លែងហាត់ប្រាណ អ្នកប្រាកដជាធ្លាប់បានឃើញនូវទង្វើរបស់ជនមួយចំនួន ដែលមិនបានអនុវត្ដតាមការណែនាំរបស់កន្លែងហាត់ប្រាណ ហើយធ្វើឲ្យអ្នកគិតថា នៅផ្ទះល្អជាង។ ត្រូវចាំក្នុងចិត្តថា កន្លែងហាត់ប្រាណជាកន្លែងសាធារណៈ ​មិនមែនជាកន្លែងឯកជនដាច់មុខរបស់អ្នកនោះទេ ហេតុនេះហើយ រាល់ទង្វើដែលអ្នកធ្វើ ចាំបាច់ណាស់ត្រូវតែគិតគូរដល់អ្នកដែលនៅក្បែរខ្លួនផង។ ៨ចំណុចដែលមិនគួរប្រតិ​ប​ត្តិនោះ​ រួមមានដូចខាងក្រោម៖​ ១. មិនត្រូវទុកម៉ាស៊ីនហាត់ប្រាណឲ្យនៅមានញើស វាជារឿងធម្មតាទេដែលយើងតែងតែបែកញើសរាល់ពេលយើងហាត់ប្រាណ។ ការប្រើកូនកន្សែង គឺជាវិន័យមួយដ៏សំខាន់របស់កន្លែងហាត់ប្រាណ ក៏ដូចជា ការប្រើនូវកូនកន្សែងនេះ ដើម្បីជូតញើសរបស់អ្នកចេញពីម៉ាស៊ីនដែលអ្នកបានប្រើរួច។ ចូរចងចាំថាម៉ាស៊ីនស្ទើរតែទាំងអស់ គឺមានស្បែកគ្របពីលើ ហើយញើសរបស់អ្នកនឹងជាប់នៅទីនោះ លុះត្រាតែអ្នកជូតវាចេញ។   ២. កុំកាន់កាប់ម៉ាស៊ីនហាត់ប្រាណ​ ប្រសិនបើអ្នកមិនប្រើវា មានមនុស្សជាច្រើនចូលចិត្តទៅអង្គុយលេងនៅលើម៉ាស៊ីនហាត់ប្រាណ។ ពូកគេតែងតែចុចទូរស័ព្ទលេង មើលសារអេឡិចត្រូនិច ថតរូបលេង ឬក៏សម្រាកលេង នៅលើម៉ាស៊ីនទាំងនោះ នៅពេលដែលមានអ្នកដទៃកំពុងតែរង់ចាំប្រើនូវម៉ាស៊ីនមួយនោះដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកនៅកន្លែងហាត់ប្រាណ អ្នកត្រូវចងចាំថា ​អ្នកមកទីនេះដើម្បីហាត់ប្រាណ។ ៣. ការនិយាយទូរស័ព្ទ និងការប្រើប្រាស់ប្រដាប់បំពងសម្លេង នៅកន្លែងហាត់ប្រាណមានមនុស្សរំខានមួយចំនួនដែលតែងតែនិយាយទូរស័ព្ទឮៗ​ ហើយយូរៗ នៅកំឡុងពេលហាត់ប្រាណ ហើយមានអ្នកខ្លះទៀត ចូលចិត្តចាក់ចម្រៀងឮៗ សូម្បីតែអ្នកដែលពាក់កាសក៏អាចស្ដាប់ឮដែរ។ ៤. ម៉ាស៊ីនហាត់ប្រាណ គឺសម្រាប់អ្នករាល់គ្នា តើអ្នកចាំទេ កាលពីយើងរៀននៅថ្នាក់មតេ្តយ្យ យើងត្រូវបានបង្រៀនថា របស់លេងនៅក្នុងសាលាគឺសម្រាប់ក្មេងៗគ្រប់គ្នា? ដូច្នេះហើយ អ្នកគួរតែអនុវត្ដដូចគ្នា ពេលអ្នកនៅកន្លែងហាត់ប្រាណ។ អ្នកមិនគួរហាត់ប្រាណដោយប្រើម៉ាស៊ីនតែមួយគត់នោះទេ។ អ្នកមិនគួរចំណាយពេល២ម៉ោង ទៅលើតែម៉ាស៊ីនរត់ហាត់ប្រាណ មួយទេ ប្រសិនបើអ្នកឃើញថាមានអ្នកដទៃទៀតកំពុងរង់ចាំប្រើម៉ាស៊ីននោះដែរ។ ៥. មិនត្រូវទុកដុំដែក (ទម្ងន់) ឲ្យនៅពាសវាលពាសកាលទេ មេរៀនមួយទៀតដែលអ្នកបានរៀនកាលពីនៅក្មេងៗនោះ គឺមិនត្រូវទុករបស់លេងអ្នកឲ្យនៅពង្រាយគ្រប់ទីកន្លែងនោះទេ។ វិន័យដូចគ្នានេះ ក៏គួរតែអនុវត្ត នៅកន្លែងហាត់ប្រាណ។ អ្នកគួរតែដាក់ដុំដែកទៅកាន់កន្លែងដើមរបស់វាវិញ។ កាលដែលទុកដុំដែកនៅលើឥដ្ឋចោល វាអាចធ្វើឲ្យអ្នកដទៃដួល ឬមានរបួសបាន។ ៦. ការដាក់សម្ពាធដល់អ្នកដទៃ ការប្រើម៉ាស៊ីនហាត់ប្រាណណាមួយរហូតដល់៦០នាទី គឺវាមិនសមរម្យទេ ប៉ុន្តែការឈរឱបដៃ និងព្យាយាមតឿនអ្នកដែលកំពុងហាត់ប្រាណឲ្យលឿនឡើង គឺជាទង្វើមួយដែលមិនគួរសមដូចគ្នា។ ៧. ទៅយឺត អ្នកមិនគួរទៅយឺតទេ ទោះបីវាជាថ្នាក់កាយសម្បទាជាក្រុម ឬឯកជនក៏ដោយ។ ការទៅយឺតអាចរំខានដល់គ្រូបង្វឹក ក៏ដូចជាមិត្តរួមក្រុមដទៃទៀតដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកមកដល់យឺត អ្នកគួរតែព្យាយាមកាន់បន្ថយការរំខានរបស់អ្នកឲ្យតិចបំផុត ទៅតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ ៨. បន្ទប់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់នៅកន្លែងហាត់ប្រាណ មិនមែនជាបន្ទប់ទឹកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកទេ មានអ្នកខ្លះដើរដោយគ្មានខោអាវនៅក្នុងបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ ទង្វើបែបនេះអាចធ្វើ  ឲ្យប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍អ្នកដទៃ ហើយមានអ្នកខ្លះងូតទឹករាប់ម៉ោង និងមានអ្នកខ្លះទៀតចេញទៅទាំងមិនបានសំអាតបន្ទប់ទឹក ហើយបន្សល់ទុកនូវពពុះសាប៊ូ និងសក់ជាដើម។ ទោះបីជាអ្នកមិនប្រកាន់ ឲ្យអ្នកដទៃឃើញអ្នកអាក្រាតកាយក៏ដោយ អ្នកគួរចងចាំថា មានអ្នកខ្លះមិនចូលចិត្តនៅជិតអ្នកដែលគ្មានពាក់សម្លៀកបំពាក់ ឬអ្នកដែលដោះសម្លៀកបំពាក់ នៅកន្លែងសាធារណៈទេ។ អ្នកគួរគោរពអ្នកដទៃ គោរពពេលវេលា និងឯកជនភាពរបស់ពួកគេ។ អ្នកត្រូវចងចាំថា បន្ទប់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់នៅកន្លែងហាត់ប្រាណ មិនមែនជាបន្ទប់ទឹកផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកឡើយ ហើយអ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកបានលាងសំអាតវាក្រោយពេលប្រើប្រាស់វារួច។    ប្រភព ៖ Bright Side © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

មនុស្សទូទៅ សុទ្ធតែធ្លាប់ស្គាល់ថាមុនជាអ្វី មុនមាននៅលើផ្ទៃមុខ និងដងខ្លួន ប៉ុន្តែតើលោកអ្នកដឹងទេថា មានវត្តមានមុនមួយប្រភេទដែលគេឲ្យឈ្មោះថា មុន Pustule? ហេលស៍ថាម សូមនាំជូនលោកអ្នកនូវអត្ថបទស្តីពីមុនប្រភេទនេះ ដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ុក សាវឿន ប្រធាននៃគ្លីនិកជាតិ សើស្បែក និងកាមរោគ។ និយមន័យ និងមូលហេតុ មុន Pustule ជាមុនកើតពីមេរោគ Propiono-bacterium acnes ដែលគេហៅថា P.acnes។ មុននេះកើតច្រើន​ លើមនុស្សពេញវ័យ និងមនុស្សចាស់ដែលមានក្រពេញខ្លាញ់ធ្វើការលើសកម្រិត។ មួយវិញទៀត វាមានច្រើននៅលើផ្ទៃមុខ ខ្នងផ្នែកខាងលើ និងទ្រូងផ្នែកខាងលើ។ តាមលក្ខខណ្ឌជីវសាស្ត្រ ចាប់ពីពេញវ័យរហូតដល់អាយុជិត៣០ឆ្នាំ ទាំងប្រុសទាំងស្រីមានការផលិតអ័រម៉ូនអង់ដ្រូហ្សែន (Androgen) ច្រើន ដែល ជំរុញឲ្យក្រពេញខ្លាញ់បញ្ចេញខ្លាញ់ក្នុងបរិមាណច្រើនលើសលុប។ នេះជាមូលហេតុដែលអាចឲ្យមេរោគ P.acneជ្រៀតចូលក្នុងរន្ធខ្លាញ់ ហើយកកើតកូនចៅ នៅក្នុងក្រពេញនោះ ដែលបណ្តាលឲ្យរលាកក្រពេញទៅជាដុំពក (Pustule)។ ការកើតមុនដោយ P.acnes ទៅជារ៉ាំរ៉ៃដល់ចាស់អាចមកពី៖ • ចំពោះមនុស្សស្រី មុននេះកើតមានច្រើនលើអ្នកមានជំងឺ Polycystic ovarian ដែលជាជំងឺជំរុញឲ្យអ័រម៉ូនអង់ដ្រូហ្សែន​(Androgen) កើនឡើងពេញមួយជីវិត។ • ចំពោះមនុស្សប្រុស គាត់អាចមានក្រពេញសៀរ៉េណាល់ (Suprarenal glands)ធំជាងធម្មតា ដែលផលិតអ័រម៉ូនអង់ដ្រូហ្សែន (Androgen) ច្រើនហួស នាំឲ្យឡើងមុនធំៗរហូតដល់ចាស់។ កត្តាជំរុញ មានកត្តាមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យកើតមុន Pustule មានដូចជា៖ • បញ្ហាអ័រម៉ូន • កង្វះអនាម័យខ្លួនប្រាណ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ មុន Pustule ត្រូវបានកំណត់ដោយគ្រាន់តែមើលនឹងភ្នែក​ នូវរូបរាងរបស់វាតែប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនចាំបាច់ឆ្លងកាត់តេស្តណាមួយឡើយ។ ការព្យាបាល មុន Pustule អាចព្យាបាលបានដោយក្រែមលាបអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក (Benzyl peroxide 5% ចំពោះផ្ទៃមុខ និង Benzyl peroxide 10% ចំពោះដងខ្លួន) ដែលជាថ្នាំជម្រើសទី១នៃការព្យាបាល។ ប៉ុន្តែ ការប្រើប្រាស់ក្រែមលាបនេះច្រើន ផ្តល់នូវផលរំខាន ដែលអ្នកកើតមុនមិនសូវជាអាចទទួលយកបាន ដូចជា រមាស់ ក្តៅ នៅនឹងកន្លែងលាប ដោយសារតែ ថ្នាំនេះមានលក្ខណៈសម្លាប់មេរោគផង និងមានលក្ខណៈជា Keratolyticផង។ ជម្រើសទី២ គឺការប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់មេរោគប្រភេទលេបវិញ តែជួនកាល ក៏មានការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទទាំងពីរ រួមបញ្ចូលគ្នា ក្នុងពេលតែមួយ តែម្តង។ ដោយសារមុនទាក់ទងទៅនឹងលក្ខខណ្ឌជីវសាស្ត្រទៅតាមវ័យរបស់មនុស្ស ការព្យាបាលក៏មិនប្រាកដថាអាចជាដាច់ទេ ព្រោះវាអាស្រ័យទៅនឹង បរិមាណអ័រម៉ូនអង់ដ្រូហ្សែន ដែលផលិតក្នុងខ្លួនបុគ្គលម្នាក់ៗ និងការអនាម័យខ្លួនផងដែរ។ វិធីបង្ការ ដើម្បីការពារការកកើតឡើងនូវមុន Pustule គឺត្រូវរក្សាអនាម័យខ្លួនប្រាណ ដោយសម្អាតខ្លួន៣ទៅ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ការកើតមុន  Pustule ជារឿងធម្មជាតិ ហើយវានឹងជាវិញដោយឯកឯង តែអ្នកកើតមុនវិញ បែរជាពិបាកនឹងទទួលយក ព្រោះវារំខានដល់ផ្លូវចិត្ត របស់ពួកគាត់ ពោលគឺធ្វើឲ្យមានភាពខ្មាស់អៀន និងបាត់បង់ទំនាក់ទំនងសង្គម។ ដូចនេះ ការព្យាបាលមុនគួរតែធ្វើ ដើម្បីការពារស្លាកស្នាមអចិន្ត្រៃយ៍ (មុខខ្មូត) និងចៀសវាងនូវការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកកើតមុន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

អ្នកណាថាការព្យាយាមសម្រកទម្ងន់គឺដើម្បីតែសម្រស់នោះ ការសិក្សាជាច្រើនបង្ហាញឲ្យឃើញថា ការគ្រប់គ្រងលើទម្ងន់ដងខ្លួនបានល្អ ផ្តល់សារប្រយោជន៍ជាច្រើន ដល់សុខភាព  និងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ ការស្រកទម្ងន់ចាប់ពី ៥ ទៅ១០ភាគរយនៃទម្ងន់សរុប នឹងអាចជួយអ្នក ដូចនេះ​ ហេលស៍ថាម នឹងនាំបង្ហាញ​ អ្នកទាំងអស់គ្នា អំពីហេតុការណ៍ដែលអាចកើតឡើងក្រោយការស្រកទម្ងន់។ ការសម្រកទម្ងន់តាមរូបភាពផ្សេងៗដូចជា   ការយកចិត្តទុកដាក់លើរបបអាហារ និងការធ្វើសម្មភាពនានា អាចឲ្យអ្នកចៀសវាងការកើតនូវជំងឺមួយចំនួន ក៏ដូចជាជួយការពារការវិវឌ្ឍទៅជាធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺផងផ្សេងៗដូចខាងក្រោម៖ • បញ្ចៀសជំងឺដាប់សរសៃឈាម និងជំងឺគាំងបេះដូង៖ ហានិភ័យនៃជំងឺនេះ គឺកើតឡើងដោយសារការកើនឡើងខ្ពស់នៃសម្ពាធឈាម និងកូឡេស្តេរ៉ូល។   នៅពេលទម្ងន់ស្រកចុះ អ្នកនឹងអាចកាត់បន្ថយ​ LDL (Low Density Lipoprotein)ដែលជាប្រភេទកូឡេស្តេរ៉ូលមិនល្អអាចតោងជាប់សរសៃឈាម តែផ្ទុយទៅវិញ វាចូលរួមបង្កើន HDL (High Density Lipoprotein)ដែលជាពពួកកូឡេស្តេរ៉ូលល្អ ជាមួយនឹងតួនាទីក្នុងការដឹកនាំខ្លាញ់មិនល្អ ទៅបញ្ចេញចោល។ ទាំងនេះជាហេតុផល អាចបន្ថយការឡើងសម្ពាធឈាម ដែលអាចឈានដល់ការស្ទះ ឬដាច់សរសៃឈាម និងការពារការកើតជំងឺគាំងបេះដូង ជាដើម។ • បញ្ចៀសជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២៖ ការកើតជំងឺនេះគឺទាក់ទងនឹងការឡើងទម្ងន់ ព្រោះខ្លាញ់ក្នុងរាងកាយបានរារាំងការស្រូបយកជាតិស្ករចូលកោសិកាដែលជាហេតុបង្កឲ្យជាតិស្ករកើនឡើងក្នុងឈាម។  ផ្ទុយមកវិញ   ការស្រកទម្ងន់អាចបង្ការការកើតជំងឺនេះ   និងទប់ស្កាត់ផលវិបាកដែលអាចកើតឡើងផ្សេងៗ ដូចជា ការខូចតម្រងនោម ការងងឹតភ្នែក និងជំងឺបេះដូងជាដើម។  ការស្រកទម្ងន់ក៏ជួយឲ្យបរិមាណជាតិស្ករក្នុងឈាមថយចុះ និងធ្វើឲ្យអ្នកកាត់បន្ថយ ការប្រើប្រាស់ឱសថបញ្ចុះជាតិស្ករបានមួយកម្រិតទៀតផង។ ការសិក្សាបង្ហាញថា ការសម្រកទម្ងន់៧ភាគរយនៃទម្ងន់សរុបរបស់អ្នក នឹងជួយអ្នក ពីការកើតជំងឺនេះបានដល់ទៅ ៥៨ភាគរយ។ • បញ្ចៀសជំងឺរលាកសន្លាក់៖ កើតឡើងដោយសារដំណើរការមិនប្រក្រតីនៃសន្លាក់ ត្រង់ឆ្អឹង និងឆ្អឹងខ្ចី។ ពេលលើសទម្ងន់ សន្លាក់ឆ្អឹងត្រង់ជង្គង់ ចង្កេះ និងឆ្អឹងកងខ្នង នឹងធ្វើការកាន់តែខ្លាំង។ តាមការសិក្សា បង្ហាញថា បើអ្នកឡើងទម្ងន់១០គីឡូក្រាម នោះសន្លាក់ឆ្អឹងរបស់អ្នកនឹងត្រូវទ្រទម្ងន់បន្ថែម ពី៣០ ទៅ៦០គីឡូក្រាម មានន័យថា សន្លាក់អ្នកនឹងរងទម្ងន់ ៣ទៅ៦ដងនៃទម្ងន់ដែលបានលើស។ តែប្រសិនអ្នកស្រកទម្ងន់ ៥ភាគរយវិញគឺអាចកាត់បន្ថយកម្លាំងសង្កត់លើសន្លាក់ឆ្អឹង និងការឈឺចាប់បាន។ លើសពីនេះទៀត បើអ្នកស្រកអស់១០ភាគរយ អ្នកក៏អាចបង្ការរោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកសន្លាក់ជង្គង់បាន ២៨ភាគរយផងដែរ។ • បញ្ចៀសជំងឺមហារីក៖ តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវ របស់The World Cancer Research Fund បង្ហាញថាការបញ្ចុះទម្ងន់ ៥ភាគរយ នៃទម្ងន់ខ្លួនសរុប អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីក ដូចជា មហារីកសុដន់ មហារីកប្រូស្តាត និងមហារីកពោះវៀនធំ។ ទាំងនេះគឺដោយសារតែ មានការថយចុះនូវ អ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន អឺស្រ្តូសែន និងអង់ត្រូសែន ដែលជាអ័រម៉ូនអាចបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីក។ •បញ្ចៀសពីអាការៈគេងបាត់ដង្ហើម និងស្រមុក៖ អាការៈនេះកើតឡើងដោយសារតែការស្ទះចលនាខ្យល់ក្នុងប្រព័ន្ធដកដង្ហើម។ ចំពោះអ្នកលើសទម្ងន់ គឺមានកោសិកាទន់ៗច្រើននៅត្រង់ក ដែលបង្កើតជាសម្លេងស្រមុកនៅពេលគេង ហើយក៏ជាមូលហេតុមួយនៃអាការៈគេងបាត់ដង្ហើម ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកគេងត្រូវភ្ញាក់ឡើង ដើម្បីចាប់ផ្តើមដកដង្ហើមវិញផងដែរ។ ការសិក្សាបង្ហាញថា ការសម្រកទម្ងន់១០ភាគរយ អាចជួយកាត់បន្ថយជាតិខ្លាញ់ ដែលនៅជាប់នឹងបំពង់សម្លេង ក៏អាចបំបាត់អាការៈគេងបាត់ដង្ហើមបាន២៦ភាគរយ និងធ្វើឲ្យអ្នកគេងលក់ស្រួល។ • បញ្ចៀសគ្រោះថ្នាក់នៅពេលសម្រាល៖ ចំពោះអ្នកលើសទម្ងន់ ឬធាត់ អាចទទួលការរំខានដល់ការធ្វើមេតាបូលីសនៃអ័រម៉ូនភេទ ដែលអាចធ្វើឲ្យប្រែប្រួលដល់វដ្តរដូវ និងអាចឈានដល់ការមិនអាចមានកូន ឬអារ។ អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ បើអ្នកលើសទម្ងន់ នោះអ្នកនឹងប្រឈមនឹងផលប៉ះពាល់ទាំងម្តាយ និងកូន ដូចជាជំងឺក្រឡាភ្លើង ជំងឺលើសឈាម ឬជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ចំពោះកូនក្នុងផ្ទៃវិញ អាចប្រឈមនឹការលើសទម្ងន់ និងស្ថិតក្នុងទំហំដែល បង្កការពិបាក នៅពេលឆ្លងទន្លេ តែការស្រកទម្ងន់អាចជួយកែប្រែបញ្ហាទាំងនេះបាន។ ក្រៅពីហេតុការណ៍ចំពោះសុខភាពរបស់អ្នកខាងលើ​ ក៏នៅមានហេតុការណ៍ដទៃទៀត ដែលអាចកើតមានពេលស្រកទម្ងន់ផងដែរ ដែលរួមមាន៖ • ទទួលអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ៖ ដោយសារអ្នកបានសម្រេចគោលបំណង ក្នុងការបន្ថយទម្ងន់ខ្លួនឯងបានសម្រេច និងការរារាំងនូវការបញ្ចេញអ័រម៉ូនស្រេ្តស ដែលជាលទ្ធផលធ្វើឲ្យអ្នកមានភាពរីករាយ។ • បង្កើនសម្រស់៖ ជាក់ស្តែង អ្នកនឹងមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងជាងមុន និងមានអារម្មណ៍ល្អជាមួយខ្លួនឯងជាងមុនដូចគ្នា។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកអាចស្លៀកពាក់ និងតុបតែងខ្លួនបានយ៉ាងសម្បូរបែបជាងមុន ជាមួយនឹងទំហំដងខ្លួនស្រស់ស្អាតរបស់អ្នក។ • សន្សំសំចៃថវិកា៖ បន្ទាប់ពីបានសម្រកទម្ងន់ហើយ   អ្នកនឹងមិនសូវប្រឈមនឹងជំងឺ ហើយនេះក៏ជាការសន្សំថវិកាមួយពីការព្យាបាលផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលអាចនឹងមានភាពលំបាកបន្តិច ព្រោះហាក់ដូចជាងាយនឹងទទួលរងការវាយតម្លៃរបស់សាធារណជន...ក៏ប៉ុន្តែ មិនប្រាកដថាជារឿងដែលយើងគ្រប់គ្នាគួរចៀសវាងនោះទេ...បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលក្លាយជានិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាលមួយរូបហើយ  (ប្រសិនបើចង់ដឹងថា ពេលរៀនពេទ្យ ធ្វើម៉េចទើបបានជោគជ័យ អាចអានត្រង់នេះបាន ចង់រៀនពេទ្យឲ្យជោគជ័យ កុំឲ្យអត់១០ចំណុចហ្នឹងហា៎... គឺនឹងត្រូវចូលបម្រើការក្នុងវិស័យនេះហើយ តើអ្នកដឹងទេថា អ្នកត្រូវត្រៀមខ្លួនរបៀបណាខ្លះ? ឬក៏...គួរតែមានលក្ខណៈសម្បត្តិអ្វីខ្លះ ដើម្បីទទួលបានជោគជ័យក្នុងវិស័យមួយនេះ?   ស្វែងយល់ពីចំណុចខាងក្រោមនេះជាមួយគ្នា...ហើយវិភាគមើល ថាតើខ្លួនអ្នកមានប៉ុន្មានចំណុចហើយ? នៅខ្វះអ្វីខ្លះទៀត? ១. មានទម្លាប់ក្នុងការអាន ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃមានការសិក្សាទាក់ទងអំពីវេជ្ជសាស្ដ្រថ្មីៗ ជំងឺថ្មីៗ ឱសថថ្មីៗ ។ល។ ដូច្នេះហើយប្រសិនបើអ្នកចង់ក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតដែលជោគជ័យម្នាក់ អ្នកគួរតែអានបន្ថែមឲ្យបានច្រើនជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ២. ចេះដាក់ខ្លួន ៖ ចូរគោរពអ្នកដទៃ...បើទោះបីជាអ្នកជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះដែលស្អប់គ្រូពេទ្យណាដែលមានអំណួតក៏ដោយ ហើយទោះបីអ្នកជាវេជ្ជបណ្ឌិតវ័យក្មេងដែលពូកែយ៉ាងណា ក៏មិនប្រាកដថាអ្នកដឹងនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនោះទេ ៣. មានគោលជំហរ «លុយមិនមែនជាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទេ» ៖ ត្រូវតែចងចាំជានិច្ចថា អ្នក គឺជាវេជ្ជបណ្ឌិតមួយរូប ហើយកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នក គឺមិនមែនជាការងារធម្មតាមួយនោះទេ ព្រោះថា...អ្នកកំពុងតែបំពេញការងារទាក់ទិននឹងការព្យាបាល និងជួយសង្រ្គោះជីវិតរបស់មនុស្ស។ ៤. មានមហិច្ឆតា ៖ មហិច្ឆតារបស់មនុស្សម្នាក់ៗ គឺពុំមានដែនកំណត់នោះទេ ហើយអ្នកក៏គួរតែកុំបោះបង់ចោលមហិច្ឆតារបស់អ្នកឲ្យសោះ ដើម្បីបន្តភាពជោគជ័យរបស់អ្នក។ ៥. មានភាពល្អិតល្អន់ ៖ មិនថាបំពេញកិច្ចការអ្វីនោះ អ្នកត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះព័ត៌មានទាំងអស់ឲ្យបានល្អិតល្អន់ ជាក់ស្តែង អ្នកអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើជំងឺណាមួយបាន ក៏ដោយសារតែផ្អែកលើទិន្នន័យ ឬរោគសញ្ញាណាមួយដែលត្រូវបានពិនិត្យឃើញ។ ៦. ប្រកាន់ខ្ជាប់នូវភាពមានទំនួលខុសត្រូវ ៖ ត្រូវចាំជានិច្ចថា អ្នកត្រូវមានទំនួលខុសលើរាល់សកម្មភាព ក៏ដូចជាទង្វើទាំងអស់ដែលអ្នកបានធ្វើ គឺ ត្រូវប្រឈមមុខនឹងលទ្ធផលនៃទង្វើរបស់ខ្លួនមិនថាក្នុងពេលណា ឬកាលៈទេសៈណានោះទេ។ ៧. មានជំនាញទំនាក់ទំនង ៖ ប្រសិនបើអ្នកមានពេលទំនេរ អ្នកគួរតែចំណាយពេលខ្លះសិក្សាជំនាញទំនាក់ទំនងនេះ ដោយហេតុថាតួនាទីមួយរបស់អ្នក គឺជាអ្នកផ្ដល់ដំណឹងល្អ ឬអាក្រក់ ក៏ដូចជាអ្នកផ្ដល់ដំបូន្មានទៅកាន់អ្នកជំងឺក្នុងអាកប្បកិរិយាមួយដ៏សមរម្យ។ និយាយរូមទៅ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យទំនាក់ទំនងរវាងអ្នក និងអ្នកប្រើប្រាស់សេវាសុខភាពរបស់អ្នកមានភាពជិតស្និទ្ធ និងប្រកបដោយទំនុកចិត្ត។ ៨. មានសិល្បៈក្នុងការគ្រប់គ្រងពេលវេលា ៖ តុល្យភាពត្រូវតែមានរវាងពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួន ពេលវេលាសម្រាប់ការងារ និងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក ។ កុំភ្លេចណាថា...អ្នកមិនមែនជាគ្រឿងយន្តទេ...ចូរធ្វើជីវិតរបស់អ្នកឲ្យសប្បាយរីករាយដូចជាអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈដែរ។ ៩. មានភាពអំណត់អត់ធ្មត់ ៖ កុំប្រញាប់...យឺតៗចុះ ឲ្យតែដល់គោលដៅ...ប្រសិនបើអ្នកជាវេជ្ជបណ្ឌិតដ៏ល្អម្នាក់មែនពិត កេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ  និងភាពជោគជ័យក៏គង់តែនឹងរកមកអ្នកជាមិនខាន (តែត្រូវតែខំប្រឹងបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពផង)។ ១០. មានសិល្បៈក្នុងការចែករំលែក ៖ មិនថាជាចំណេះដឹង ឬក៏បទពិសោធន៍ទាក់ទង និងមិនទាក់ទងនឹងជំនាញនោះទេ គឺគួរតែត្រូវបានចែករំលែកទៅកាន់សាធារណជន និងអ្នកដែលស្ថិតនៅក្នុងវិស័យដូចគ្នា។  (លោកអ្នកក៏អាចចាប់ផ្តើមថ្ងៃនេះផងដែរ បង្កើតអត្ថបទផ្ទាល់ខ្លួន) ១១. បើកចិត្តឲ្យទូលាយ ៖ ទោះបីជាមានមតិរិះគន់បែបណា គឺត្រូវតែហ៊ានទទួលស្គាល់ការពិត និងបើកចិត្តឲ្យបានទូលាយ ដើម្បីធ្វើការកែតម្រូវ និងអភិវឌ្ឍខ្លួនឲ្យល្អប្រសើរឡើង។ ប្រភព ៖ https://www.meddybear.net/10-tips-successful-doctor/ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

នាថ្ងៃទី២៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០០២ ការប្រជុំលើកដំបូងដែលមានការចូលរួមពីសំណាក់គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកឆ្អឹងបាក់បែកមកពីមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ មន្ទីរពេទ្យនរោត្តមសីហនុ មន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា និងមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ បានសម្រេចបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាភិបាលសមាគមដែលមានសមាជិកចំនួន០៧រូប។ គោលបំណងនៃការបង្កើតសមាគមនេះ គឺដើម្បីចងសម្ព័ន្ធភាពជាមួយសមាគមបារាំង ( SOFCOT) ហើយទិសដៅនៃការចងសម្ព័ន្ធភាព គឺដើម្បីបម្រើផលប្រយោជន៍វិជ្ជាជីវៈ ពង្រីកចំណេះដឹង ទទួលបាននូវការឧបត្ថម្ភពីសមាគមសម្ព័ន្ធភាពជាអាទិ៍ ឯកសារ សម្ភារៈ និងអាហារូបករណ៍។ល។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សមាគមសល្យសាស្រ្តជំងឺឆ្អឹង និងបែកបាក់ ជាសមាគមបម្រើផ្នែកបច្ចេកទេសសុទ្ធសាធ ដោយមិនរកប្រាក់កម្រៃ។ គោលបំណងសំខាន់មួយទៀត គឺប្រមូលចងក្រងនូវក្រុមអ្នកបច្ចេកទេស ធ្វើការពិភាក្សា និងប្តូរយោបល់​ ដើម្បីភាពរីកចម្រើន។ ផលលំបាកនៅក្នុងដំណើរការសមាគម សម្រាប់ដំណើរការកន្លងមក ឧបសគ្គដែលបានសមាគមជួបប្រទះរួមមានដូចជា បញ្ហាកង្វះហិរញ្ញវត្ថុ ព្រោះតាំងពីដំបូងមក ការបង់ចូលសមាគម គឺត្រឹមតែ២០,០០០៛ (៥$) ក្នុងមួយឆ្នាំ។ បើទោះជាយើងមានដៃគូសមាគមក្រៅប្រទេសដែលបានជួយផ្នែកឯកសារ និងសម្ភារៈ ដូចជា ៖ សមាគម  ( SOFCOT) អង្គការ World Orthopaedic Concern UK ដែលកន្លងមកបានជួយឧបត្ថម្ភថ្លៃធ្វើដំណើររបស់គ្រូពេទ្យតាមបណ្តាខេត្តក្នុងការចូលរួមប្រជុំ អង្គការ Orthopaedic Out Reach Australia ដែលបានជួយសម្ភារៈ បរិក្ខារមួយចំនួនធំ ដល់បណ្តាមន្ទីរពេទ្យដែលមានសមាជិកសមាគមកំពុងបម្រើការ, Sign Nail Organization, AO Foundation,ដៃសម្ព័ន្ធនានាក្រៅប្រទេស និងក្រុមហ៊ុនឯកជននានា ឧបត្ថម្ភក្នុងការរៀបចំការបណ្តុះបណ្តាលនានា តែសមាគមនៅតែត្រូវការការចំណាយរដ្ឋបាលនានា ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការប្រើប្រាស់ប្រាក់បដិភាគចូលរួមរបស់សមាជិក ដែលនាំឲ្យប្រាក់បម្រុងសម្រាប់តម្កល់មានកម្រិតទាប។ សមិទ្ធផលរបស់សមាគម ទោះជាមានឧបសគ្គដូចដែលបានលើកឡើងខាងលើក៏ពិតមែន តែសមាគមនៅតែទទួលបានភាពជោគជ័យដ៏ធំធេងដូចខាងក្រោម៖ ក.  ចំនួនសមាជិកនៃសមាគម ៖ កាលពីដំបូង យើងមានចំនួនច្រើនជាងនេះ តែរយៈណពេល៥ឆ្នាំចុងក្រោយរហូតដល់២០១៦នេះ យើងមានសមាជិក៧៩នាក់ ដែល៩៩%ជាគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកជំងឺឆ្អឹងបាក់បែក និងគ្រាំគ្រា និងជំងឺឆ្អឹង។ ខណៈពេលដំបូងនោះ លោកគ្រូពេទ្យវះកាត់ជាច្រើនបានចូលក្នុងសមាគមនេះដែរ តែបន្តិចម្តងៗសមាគមបានធ្វើការកម្រិតសមាជិកមកនៅត្រឹមតែ៧៩នាក់ ដែលត្រូវធ្វើការផ្ទាល់លើការវះកាត់ឆ្អឹង និងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលបន្ត។ សម្រាប់អស់លោកជាច្រើនដែលធ្វើផ្នែកវះកាត់ទូទៅ មានភារកិច្ចផ្នែកបណ្តុះបណ្តាលតាមផ្នែករបស់ពួកគាត់ ហេតុដូច្នេះហើយ លោកក៏សម្រេចឈប់។ ខ. យើងមានការបណ្តុះបណ្តាលសមត្ថភាពសមាជិកជាប្រចាំ តាមរយៈការបណ្តុះបណ្តាលទាំងក្រៅ និង ក្នុងប្រទេស។ បន្ថែមពីលើនេះផងដែរ យើងក៏មានការប្រជុំប្រចាំខែ ការប្រជុំប្រចាំត្រីមាសរបស់គណៈកម្មការសមាគម ​វគ្គបណ្តុះបណ្តាលខ្លីៗលើជំនាញឯកទេសបន្ថែម ការបញ្ជូនសមាជិកទៅធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សាក្នុង និងក្រៅប្រទេស ការជួយឧបត្ថម្ភទាំងសម្ភារៈ និងឯកសារ រួមទាំងការពិគ្រោះយោបល់ជាប្រចាំរវាងសមាជិក និងជួរគណៈកម្មការ កិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយដៃគូជាច្រើន ដែលបានជួយទាំងបច្ចេកទេស និងសម្ភារៈលើជំនាញ និងតម្រូវការនៃការព្យាបាលឆ្អឹងបាក់បែក ។ល។ គ. ការទាក់ទាញបានម្ចាស់ជំនួយនានាដែលបានផ្តល់ជាសម្ភារៈ ម៉ាស៊ីនទំនើបៗ ជំនួយផ្នែក បច្ចេកទេស ក្នុងការព្យាបាលជំងឺឆ្អឹងបាក់បែក។ ឃ. ភាពម្ចាស់ការរបស់សមាគមក្នុងដំណើរការខ្លួនឯង ផ្នែកបច្ចេកទេស ង. បានដាក់ឲ្យមានដំណើរការចុះឈ្មោះសមាគមទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ ច. មានការទទួលស្គាល់ជាលក្ខណៈជាតិ និងអន្តរជាតិ ដោយសារយើងមានកិច្ចសហការល្អជាមួយនឹងដៃគូក្នុងស្រុក និងដៃគូអន្តជាតិ ទាំងក្នុងតំបន់អាស៊ាន និងសកលលោក។ ឆ. សមាគមមានរចនាសម្ព័ន្ធ និងគោលនយោបាយច្បាស់លាស់  ហើយបានដើរតួនាទីជាសេនាធិការឲ្យមន្ទីរពេទ្យថ្នាក់ជាតិ និងថ្នាក់ខេត្ត ក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេសលើការព្យាបាលជំងឺឆ្អឹងបាក់បែក និងគ្រាំគ្រា ក៏ដូចជាជំនួយផ្នែករដ្ឋបាលផងដែរ។ ថ្វីត្បិតថា ហិរញ្ញវត្ថុមានកម្រិតតិច តែសមាគមយើងធ្វើសកម្មភាពច្រើនផ្នែកបច្ចេកទេស ដោយយើងមានរៀបចំនូវសិក្ខាសាលា ដោយច្រើនធ្វើជាមួយដៃគូបរទេស។ ជាក់ស្តែង យើងមានកម្មវិធីជួបគ្នារាល់ថ្ងៃសុក្រនៃសប្តាហ៍ទី៣រៀងរាល់ខែនៅតាមមន្ទីរពេទ្យថ្នាក់ជាតិធំៗ ដូចជាមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរសូវៀត មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត មន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា មជ្ឈមណ្ឌលស្តាលទ្ធភាពពលកម្មកៀនឃ្លាំង និងមណ្ឌលនៃក្តីសង្ឈឹម ដោយមានការដាក់វេនគ្នាមួយខែម្តង។ លើសពីនេះទៅទៀត យើងក៏មានការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាក់គ្រូពេទ្យឯកទេសពីតាមខេត្តផងដែរ មិនតែត្រឹមប៉ុណ្ណោះ យើងក៏បានអញ្ចើញនិស្សិតសិក្សាឯកទេសវះកាត់ចូលរួម ដើម្បីធ្វើការរៀនសូត្រទៀតផង។ ត្រលប់មកលក្ខខណ្ឌចូលជាសមាជិកនៃសមាគមវិញ​ គឺរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ · ជាគ្រូពេទ្យជាតិ ឬអន្តរជាតិដែលបានចុះបញ្ជីក្នុងគណៈគ្រូពេទ្យកម្ពុជា · ត្រូវបានណែនាំខ្លួនដោយសមាជិកសកម្មពីររូបរបស់សមាគម · ត្រូវចូលរួមរាល់ការបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេសបន្ត ជាចុងក្រោយនេះ សមាគមសល្យសាស្រ្តជំងឺឆ្អឹង និងបែកបាក់  ក៏សូមផ្តាំផ្ញើជូនដល់ជនរួមជាតិទាំងមូលដែលមានបញ្ហាឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង សូមប្រញាប់រួសរាន់ទៅទទួលការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីកាត់បន្ថយពិការភាព ចំណេញពេលវេលា និងសុវត្ថិភាព ព្រោះថាក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យនៃសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងយើងមានការខិតខំប្រឹងប្រែងពង្រឹងទាំងបច្ចេកទេស និងសម្ភារៈ ដើម្បីបម្រើជូនប្រជាជនកម្ពុជាយើងនូវផ្នែកសេវាកម្ម គុណភាព និងសុវត្ថិភាពដូចប្រទេសជិតខាងយើង និងអន្តរជាតិដែរ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។                                               

Share

ជារៀងរាល់ឆ្នាំមានមនុស្សប្រមាណជា 8,200,000 នាក់ទូទាំងពិភពលោកត្រូវបានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកសុដន់នេះ។ កាលពី៥ឆ្នាំមុនម្ដាយរបស់លោក Rios Cantu ត្រូវបានប្រាប់ថាដុំសាច់របស់គាត់មិនមែនជាដុំសាច់កាចទេ តែ៦ខែក្រោយមកគេបានរកឃើញថាដុំទាំងនោះជាដុំមហារីក។ លោកស្រី ត្រូវបានព្យាបាលដោយកាត់សុដន់ទាំងសងខាង ដោយកត្តានេះហើយដែលបានជំរុញឲ្យលោក Rios Cantu ព្យាយាមស្វែងរកឧបករណ៍មួយដែលអាចរកឃើញរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកនៅដំណាក់កាលដំបូង។ នៅលើគេហទំព័រ dailymail.co.uk បានឲ្យដឹងថា លោក Julian Rios Cantu ដែលមានអាយុ១៨ឆ្នាំ រួមជាមួយនឹងមិត្តភក្ដិទាំងបីនាក់របស់គាត់បានបង្កើតអាវទ្រនាប់អ៊ីវ៉ា (Eva bra) ដោយបានបំពាក់នូវ biosensors ចំនួន២០០ ដែលអាចត្រួតពិនិត្យនូវសីតុណ្ហភាព រូបរាង និងទម្ងន់សុដន់របស់ស្ដ្រីបាន។  ក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគេឈ្មោះ Higia Technologies បានឈ្នះពានរង្វាន់ The Global Student Entrepreneur Awards (GSEA) ដែលប្រារព្ធធ្វើនៅទីក្រុង Frankfurt ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ កាលពីថ្ងៃទី២៧ ដល់ ២៩ ខែមេសា ជាមួយនឹងទឹកប្រាក់ $20,000 បើទោះជាអាវនេះ ស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលគំរូដំបូងនៅឡើយក៏ដោយ។     តើវាដំណើរការយ៉ាងដូចម្ដេច? អាវទ្រនាប់នេះមានbiosensorsចំនួន២០០ ដែលអាចត្រួតពិនិត្យសីតុណ្ហភាព រូបរាង និងទម្ងន់សុដន់របស់ស្ដ្រី។ ស្ដ្រីតម្រូវឲ្យពាក់អាវទ្រនាប់អ៊ីវ៉ា (Eva bra) គឺត្រឹមតែ៦០ទៅ៩០នាទី ហើយវានឹងវាស់សីតុណ្ហភាពនិងប្រាប់ទៅអ្នកពាក់ឲ្យបានដឹងអំពីការផ្លាស់ប្ដូរណាមួយដែលគួរឲ្យបារម្ភ។ ព័ត៌មានទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីមួយដែលនឹងអាចឲ្យស្រ្ដីដឹងថាមានការផ្លាស់ប្ដូរណាមួយដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។ រោគសញ្ញាទាំង១២នៃជំងឺមហារីកសុដន់៖ ១. ដុំសាច់ក្រាស់នៅក្នុងសុដន់ (Thick mass)៖ ការឡើងក្រាស់ភ្លាមៗនៃជាលិកាដោះអាចជាសញ្ញានៃស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចជា lobular breast cancer (ជំងឺមហារីកសុដន់កើតនៅលើlobules ដែលជាកន្លែងផលិតទឹកដោះ) និង inflammatory breast cancer (ជំងឺមហារីកសុដន់ដែលធ្វើឲ្យដោះមានលក្ខណៈហើមហើយឡើងក្រហម ឬរលាក)។ ២. ការផតចូលនៃផ្ទៃសុដន់ (Indentation)៖ ស្ដ្រីមួយចំនួនបានកត់សម្គាល់ឃើញថាមានការធ្លាក់ចុះ ឬផុងចូលក្នុងនៅលើដោះ។ នេះគឺបណ្ដាលមកពីកោសិកាមហារីកបានភ្ជាប់ទៅនឹងជាលិកាដោះដូច្នេះហើយបានជាវាទាញផ្នែកណាមួយនៃផ្ទៃដោះឲ្យផតចូលក្នុង។ ៣. សំណឹកស្បែក (Skin erosion)៖ ក្នុងករណីកម្រមួយចំនួនជំងឺមហារីកដែលកំពុងលូតលាស់នៅក្រោមស្បែកអាចទំលាយស្បែកចេញមកក្រៅហើយបង្កជាមុខរបួសមួយ។ ៤. កំដៅឬក្រហម (Heat and redness)៖ ប្រសិនបើស្ទាបសុដន់ទៅ មានអារម្មណ៍ថាក្ដៅ ឬវាមានការឡើងក្រហមមួយភាគបីនៃសុដន់នោះ វាអាចជាសញ្ញានៃ Inflammatory breast cancer។ ៥. សារធាតុរាវ (New fluid)៖ ការហូរចេញមកដោយឯកឯងនូវសារធាតុរាវពីសុដន់មួយចំហៀង ដែលអាចជាពណ៌ដូចឈាម ពណ៌ត្នោតឬថ្លា មានន័យថាវាអាចមានអ្វីមួយនៅក្នុងសុដន់ដែលបណ្ដាលឲ្យមានការរលាកនេះ។ ៦. ខួចលើស្បែក (Dimpling)៖ ការមានស្នាមខួចនៅលើស្បែកគឺជាសញ្ញាទូទៅនៃinflammatory breast cancer។ ៧. ដុំពក (Bump)៖ បើមានការហើម ប៉ោងឬពកនៅលើសុដន់ ចូលអ្នកទៅពិនិត្យដើម្បីធ្វើការតាមដាន។ ៨. ការលេចចេញនូវសរសៃវ៉ែន (Growing vein)៖ ការប្រែប្រូលមួយចំនួនដូចជា ការរីកនៃសរសៃវ៉ែនក៏អាចជាសញ្ញាមួយដែលបណ្ដាលមកពីជំងឺមហារីកបានទៅបិទខ្ទប់សរសៃឈាម។ ៩. ក្បាលដោះរួមចូលខុសប្រក្រតី (Retracted nipple)៖ ការវិវឌ្ឍនៃក្បាលដោះរូមចូលឬផតចូលក្នុងហើយមិនអាចទាញចេញមកវិញ ដូច្នេះវាមិនមែនកើតពីកំណើតទេ គឺមានដុំមួយនៅពីក្រោយក្បាលដោះដែលជាអ្នកទាញឲ្យវារួមចូលក្នុងបែបនេះ។ ១០. រូបរាងឬទំហំថ្មី (New shape or size)៖ ការប្រែប្រូលណាមួយទៅលើរូបរាងនិងទំហំដែលមិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងវដ្ដរដូវ គួរតែធ្វើការពិនិត្យតាមដាន។ ១១. ស្បែកដូចសំបកក្រូច (Orange peel skin)៖ ស្បែកដែលមានចង្អូរឬប្រហោងតូចៗដូចជាសំបកផ្លែក្រូច អាចជាមូលហេតុមួយដែលបណ្ដាលមកពីមានការប្រមូលផ្ដុំនៃសារធាតុរាវក្នុងសុដន់។ ១២. ដុំមើលមិនឃើញ (Invisible lump)៖ ទោះបីជាវាមានរោគសញ្ញាជាច្រើនទៀតក៏ដោយ វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការត្រួតពិនិត្យដើម្បីស្វែងរកដុំសាច់។ ដុំមហារីកជាទូទៅមានសភាពរឹងនិងមិនអាចផ្លាស់ទីបាន ដូចជាគ្រាប់ក្រូចអញ្ចឹង។ “បច្ចុប្បន្ននេះ មិនទាន់មានភស្តុតាងណាមួយដែលបង្ហាញថាអាវទ្រនាប់ប្រភេទនេះគឺជាវិធីដែលអាចជឿទុកចិត្តបានក្នុងការស្វែងរកដុំសាច់មហារីក ហើយវាមិនមែនជាគំនិតល្អទេសម្រាប់ស្រ្ដីក្នុងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដែលមិនទាន់ត្រូវបានធ្វើការពិសោធន៍ត្រឹមត្រូវជាលក្ខណៈវិទ្យាសាស្រ្ដនៅឡើយ។” នេះបើតាមការប្រាប់ទៅកាន់BBC របស់ Anna Perman ពីមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវជំងឺមហារីកនៃចក្រភពអង់គ្លេស។ Anna បានបន្ថែមដូច្នេះថា “វាពិតជាអស្ចារ្យណាស់ដែលបានឃើញយុវជនដូចជា Julian ដែលចាប់អារម្មណ៍ខាងវិទ្យាសាស្រ្ដ និងមានគំនិតដែលអាចជួយក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺមហារីក។” © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។                                             

Share

ជារៀងរាល់ឆ្នាំមានមនុស្សប្រមាណជា 8,200,000 នាក់ទូទាំងពិភពលោកត្រូវបានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកសុដន់នេះ។ កាលពី៥ឆ្នាំមុនម្ដាយរបស់លោក Rios Cantu ត្រូវបានប្រាប់ថាដុំសាច់របស់គាត់មិនមែនជាដុំសាច់កាចទេ តែ៦ខែក្រោយមកគេបានរកឃើញថាដុំទាំងនោះជាដុំមហារីក។ លោកស្រី ត្រូវបានព្យាបាលដោយកាត់សុដន់ទាំងសងខាង ដោយកត្តានេះហើយដែលបានជំរុញឲ្យលោក Rios Cantu ព្យាយាមស្វែងរកឧបករណ៍មួយដែលអាចរកឃើញរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកនៅដំណាក់កាលដំបូង។ នៅលើគេហទំព័រ dailymail.co.uk បានឲ្យដឹងថា លោក Julian Rios Cantu ដែលមានអាយុ១៨ឆ្នាំ រួមជាមួយនឹងមិត្តភក្ដិទាំងបីនាក់របស់គាត់បានបង្កើតអាវទ្រនាប់អ៊ីវ៉ា (Eva bra) ដោយបានបំពាក់នូវ biosensors ចំនួន២០០ ដែលអាចត្រួតពិនិត្យនូវសីតុណ្ហភាព រូបរាង និងទម្ងន់សុដន់របស់ស្ដ្រីបាន។  ក្រុមហ៊ុនរបស់ពួកគេឈ្មោះ Higia Technologies បានឈ្នះពានរង្វាន់ The Global Student Entrepreneur Awards (GSEA) ដែលប្រារព្ធធ្វើនៅទីក្រុង Frankfurt ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ កាលពីថ្ងៃទី២៧ ដល់ ២៩ ខែមេសា ជាមួយនឹងទឹកប្រាក់ $20,000 បើទោះជាអាវនេះ ស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលគំរូដំបូងនៅឡើយក៏ដោយ។     តើវាដំណើរការយ៉ាងដូចម្ដេច? អាវទ្រនាប់នេះមានbiosensorsចំនួន២០០ ដែលអាចត្រួតពិនិត្យសីតុណ្ហភាព រូបរាង និងទម្ងន់សុដន់របស់ស្ដ្រី។ ស្ដ្រីតម្រូវឲ្យពាក់អាវទ្រនាប់អ៊ីវ៉ា (Eva bra) គឺត្រឹមតែ៦០ទៅ៩០នាទី ហើយវានឹងវាស់សីតុណ្ហភាពនិងប្រាប់ទៅអ្នកពាក់ឲ្យបានដឹងអំពីការផ្លាស់ប្ដូរណាមួយដែលគួរឲ្យបារម្ភ។ ព័ត៌មានទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងកម្មវិធីមួយដែលនឹងអាចឲ្យស្រ្ដីដឹងថាមានការផ្លាស់ប្ដូរណាមួយដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។ រោគសញ្ញាទាំង១២នៃជំងឺមហារីកសុដន់៖ ១. ដុំសាច់ក្រាស់នៅក្នុងសុដន់ (Thick mass)៖ ការឡើងក្រាស់ភ្លាមៗនៃជាលិកាដោះអាចជាសញ្ញានៃស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចជា lobular breast cancer (ជំងឺមហារីកសុដន់កើតនៅលើlobules ដែលជាកន្លែងផលិតទឹកដោះ) និង inflammatory breast cancer (ជំងឺមហារីកសុដន់ដែលធ្វើឲ្យដោះមានលក្ខណៈហើមហើយឡើងក្រហម ឬរលាក)។ ២. ការផតចូលនៃផ្ទៃសុដន់ (Indentation)៖ ស្ដ្រីមួយចំនួនបានកត់សម្គាល់ឃើញថាមានការធ្លាក់ចុះ ឬផុងចូលក្នុងនៅលើដោះ។ នេះគឺបណ្ដាលមកពីកោសិកាមហារីកបានភ្ជាប់ទៅនឹងជាលិកាដោះដូច្នេះហើយបានជាវាទាញផ្នែកណាមួយនៃផ្ទៃដោះឲ្យផតចូលក្នុង។ ៣. សំណឹកស្បែក (Skin erosion)៖ ក្នុងករណីកម្រមួយចំនួនជំងឺមហារីកដែលកំពុងលូតលាស់នៅក្រោមស្បែកអាចទំលាយស្បែកចេញមកក្រៅហើយបង្កជាមុខរបួសមួយ។ ៤. កំដៅឬក្រហម (Heat and redness)៖ ប្រសិនបើស្ទាបសុដន់ទៅ មានអារម្មណ៍ថាក្ដៅ ឬវាមានការឡើងក្រហមមួយភាគបីនៃសុដន់នោះ វាអាចជាសញ្ញានៃ Inflammatory breast cancer។ ៥. សារធាតុរាវ (New fluid)៖ ការហូរចេញមកដោយឯកឯងនូវសារធាតុរាវពីសុដន់មួយចំហៀង ដែលអាចជាពណ៌ដូចឈាម ពណ៌ត្នោតឬថ្លា មានន័យថាវាអាចមានអ្វីមួយនៅក្នុងសុដន់ដែលបណ្ដាលឲ្យមានការរលាកនេះ។ ៦. ខួចលើស្បែក (Dimpling)៖ ការមានស្នាមខួចនៅលើស្បែកគឺជាសញ្ញាទូទៅនៃinflammatory breast cancer។ ៧. ដុំពក (Bump)៖ បើមានការហើម ប៉ោងឬពកនៅលើសុដន់ ចូលអ្នកទៅពិនិត្យដើម្បីធ្វើការតាមដាន។ ៨. ការលេចចេញនូវសរសៃវ៉ែន (Growing vein)៖ ការប្រែប្រូលមួយចំនួនដូចជា ការរីកនៃសរសៃវ៉ែនក៏អាចជាសញ្ញាមួយដែលបណ្ដាលមកពីជំងឺមហារីកបានទៅបិទខ្ទប់សរសៃឈាម។ ៩. ក្បាលដោះរួមចូលខុសប្រក្រតី (Retracted nipple)៖ ការវិវឌ្ឍនៃក្បាលដោះរូមចូលឬផតចូលក្នុងហើយមិនអាចទាញចេញមកវិញ ដូច្នេះវាមិនមែនកើតពីកំណើតទេ គឺមានដុំមួយនៅពីក្រោយក្បាលដោះដែលជាអ្នកទាញឲ្យវារួមចូលក្នុងបែបនេះ។ ១០. រូបរាងឬទំហំថ្មី (New shape or size)៖ ការប្រែប្រូលណាមួយទៅលើរូបរាងនិងទំហំដែលមិនមានជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងវដ្ដរដូវ គួរតែធ្វើការពិនិត្យតាមដាន។ ១១. ស្បែកដូចសំបកក្រូច (Orange peel skin)៖ ស្បែកដែលមានចង្អូរឬប្រហោងតូចៗដូចជាសំបកផ្លែក្រូច អាចជាមូលហេតុមួយដែលបណ្ដាលមកពីមានការប្រមូលផ្ដុំនៃសារធាតុរាវក្នុងសុដន់។ ១២. ដុំមើលមិនឃើញ (Invisible lump)៖ ទោះបីជាវាមានរោគសញ្ញាជាច្រើនទៀតក៏ដោយ វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការត្រួតពិនិត្យដើម្បីស្វែងរកដុំសាច់។ ដុំមហារីកជាទូទៅមានសភាពរឹងនិងមិនអាចផ្លាស់ទីបាន ដូចជាគ្រាប់ក្រូចអញ្ចឹង។ “បច្ចុប្បន្ននេះ មិនទាន់មានភស្តុតាងណាមួយដែលបង្ហាញថាអាវទ្រនាប់ប្រភេទនេះគឺជាវិធីដែលអាចជឿទុកចិត្តបានក្នុងការស្វែងរកដុំសាច់មហារីក ហើយវាមិនមែនជាគំនិតល្អទេសម្រាប់ស្រ្ដីក្នុងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដែលមិនទាន់ត្រូវបានធ្វើការពិសោធន៍ត្រឹមត្រូវជាលក្ខណៈវិទ្យាសាស្រ្ដនៅឡើយ។” នេះបើតាមការប្រាប់ទៅកាន់BBC របស់ Anna Perman ពីមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវជំងឺមហារីកនៃចក្រភពអង់គ្លេស។ Anna បានបន្ថែមដូច្នេះថា “វាពិតជាអស្ចារ្យណាស់ដែលបានឃើញយុវជនដូចជា Julian ដែលចាប់អារម្មណ៍ខាងវិទ្យាសាស្រ្ដ និងមានគំនិតដែលអាចជួយក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺមហារីក។”

Share

កុមារ គឺជាវ័យមួយដែលកំពុងតែមានការរីកលូតលាស់ ហើយក៏ជាវ័យដែលមាតាបិតាត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ចំពោះបរិមាណនៃសារធាតុចិញ្ចឹម ដែលបុត្រធីតាតូចៗរបស់ពួកគាត់ត្រូវការផងដែរ។  មិនត្រឹមតែក្នុងបរិមាណដែលគ្រប់គ្រាន់ប៉ុណ្ណោះទេ គឺ ចាំបាច់ត្រូវតែជា សារធាតុចិញ្ចឹមដែលត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យសារពាង្គកាយរបស់ពួកគេមានការរីកធំធាត់បានល្អ។ ហេតុដូច្នេះហើយ របបអាហារដែលកុមារបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ ពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ និងជាអ្វីដែលមាតាបិតាមិនគួរមើលរំលង។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាសារធាតុចិញ្ចឹមចម្បង ៣យ៉ាង ដែលកុមារត្រូវការជាចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃ៖ ជាតិដែក ជាតិដែក​ មាននាទីចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការបង្កើតគោលិកាឈាមក្រហមដែលមានសុខភាពល្អ អាចដឹកនាំអុកស៊ីសែនទៅកាន់កោសិកានៅទូទាំងរាងកាយ។ វាពិតជាមានសារសំខាន់ក្នុងការបង្កើតអេម៉ូក្លូប៊ីន ដែលជាជាតិពណ៌ក្រហមនៅក្នុងឈាម និងមានតួនាទីក្នុងការដឹកនាំអុកស៊ីសែន ព្រមទាំងចូលរួម​ ក្នុងការវិវឌ្ឍរបស់ខួរក្បាលផងដែរ។ ដូចនេះហើយ បញ្ហាកង្វះជាតិដែកនឹងបណ្តាលឲ្យកើតជំងឺខ្វះឈាម  ប្រឈមនឹងអាការៈអស់កម្លាំង និងខ្សោយបញ្ញាទៀតផង។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សារធាតុចិញ្ចឹមដ៏សំខាន់មួយនេះសម្បូរនៅក្នុងសាច់ក្រហម និងថ្លើម  ដែលជាទូទៅបរិមាណដែលត្រូវការ គឺពី៧ទៅ១០មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ។ ជាតិស័ង្កសី ជាតិស័ង្កសីរួមចំណែកក្នុងការលូតលាស់ជាទូទៅ និងការវិវឌ្ឍនៃសរីរាង្គបន្តពូជ ការវិវឌ្ឍនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ និងការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗ។ ប្រសិនបើ កុមារទទួលទានវាក្នុងបរិមាណមិនគ្រប់គ្រាន់ទេនោះ គឺអាចប្រឈមនឹងភាពខ្សោយការចងចាំ  សមត្ថភាពក្នុងការរៀន និងសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលអារម្មណ៍។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ស័ង្កសីក៏ជួយក្នុងការលូតលាស់មិនពេញលេញ(ក្រិន) និងបញ្ហារាករូសធ្ងន់ធ្ងរនៃកុមារ ព្រមទាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺដែលងាយកើតមានដូចជា ក្អក ផ្តាសាយ ជំងឺឆ្លងមេរោគត្រចៀក និងជំងឺដែលបង្កដោយប៉ារាសិត ដូចជាជំងឺគ្រុនចាញ់ផងដែរ។ វាក៏ដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងការព្យាបាលជំងឺផ្សេងទៀត ដូចជា អាការៈគ្រប់គ្រងស្ថានភាពខ្លួនឯងមិនបាន ហ៊ឹងត្រចៀក ជំងឺភ្នែក អេដស៍ ជំងឺហឺត ជំងឺទឹកនោមផ្អែម សម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់។ល។ សារធាតុចិញ្ចឹមមួយនេះ មាននៅក្នុងអាហារច្រើនប្រភេទ រួមមាន ៖ សាច់ក្រហម ពពួកសត្វខ្ចៅខ្យង ដំឡូង (ទុកទាំងសំបក) ពពួកសណ្តែក ពពួកសណ្តែកដី ផ្សិត គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និង មួយចំណែកទៀតនៅក្នុងទឹកដោះ។ វីតាមីនចម្រុះ វីតាមីនមានច្រើនប្រភេទ​ ហើយមាននាទីខុសៗគ្នា ដែលចាំបាច់សម្រាប់រាងកាយ៖ • វីតាមីន A៖ ជួយឲ្យភ្នែកកុមារភ្លឺច្បាស់ ស្បែកមានសុខភាពល្អ និងការពារពីការបង្ករោគផ្សេងៗ ដែលវាសម្បូរនៅក្នុងបន្លែដូចជា ការ៉ុត ស៊ុតពណ៌លឿង និង ប្រេងត្រីជាដើម។ • វីតាមីន B៖ មានច្រើនប្រភេទដែលមានប្រភពពីអាហារខុសៗគ្នា ហើយវាជួយក្នុងការផលិត RNA និង DNA​ ផលិតគ្រាប់ឈាម ចូលរួមក្នុង មេតាបូលីសផ្សេងៗ ព្រមទាំងចូលរួមក្នុងការផលិតគ្រាប់ឈាមថែមទៀតផង។ • វីតាមីន C៖ មានសារប្រយោជន៍ក្នុងការប្រឆាំងទៅនឹងជំងឺផ្ដាសាយ ដោយធ្វើឲ្យកោសិការបស់សរសៃឈាមរឹងមាំ ជួយឲ្យដំបៅឆាប់ជា ព្រមទាំង ធ្វើឲ្យឆ្អឹង និងធ្មេញរឹងមាំ។ វាសម្បូរនៅក្នុងផ្លែឈើដូចជា ប៉េងប៉ោះ ក្រូច និង ស្វាយជាដើម។ • វីតាមីន D៖  ជួយឲ្យរាងកាយស្រូបជាតិរ៉ែដូចជា កាល់ស្យូមសម្រាប់ទ្រទ្រង់ឲ្យឆ្អឹង និងធ្មេញរឹងមាំ និងមានមុខងារ  ដូចជាអ័រម៉ូនដែលជួយសម្រួល ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរាងកាយ ការផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន និងការលូតលាស់របស់កោសិកា។ ជាទូទៅ រាងកាយអាចផលិតវាបាននៅពេលដែលស្បែកត្រូវពន្លឺថ្ងៃ។ • វីតាមីន E៖ ជួយបង្កើនប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរាងកាយ  និងជួយឲ្យរាងកាយប្រឆាំងទប់ទល់ទៅនឹងមេរោគ។ វារក្សាការបើកធំរបស់សរសៃឈាម ដែលជួយឲ្យឈាមមានលំហូរងាយស្រួល។ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងករណីដែលបុត្រធីតារបស់លោកអ្នកមានបញ្ហាលំបាកក្នុងការទទួលទាន នូវប្រភេទអាហារដែលជាប្រភពនៃសារធាតុចិញ្ចឹមចម្បង ៣ខាងលើ លោកអ្នកក៏អាចផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវអាហារបំប៉នដែលមានផ្ទុកនូវអាហារូបត្ថម្ភទាំងនោះផងដែរ។ ហេតុនេះ បញ្ហារើសអាហាររបស់កូន នឹងលែងជាកង្វល់ របស់មាតាបិតាទៀតហើយ។ ដើម្បីរក្សាការរីកលូតលាស់នៃរាងកាយរបស់កូនអ្នក សូមធ្វើការជ្រើសរើសប្រភេទអាហារបំប៉នដែលស័ក្តិសម និងមានគុណប្រយោជន៍ សម្រាប់ពួកគេបំផុត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

កុមារ គឺជាវ័យមួយដែលកំពុងតែមានការរីកលូតលាស់ ហើយក៏ជាវ័យដែលមាតាបិតាត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ចំពោះបរិមាណនៃសារធាតុចិញ្ចឹម ដែលបុត្រធីតាតូចៗរបស់ពួកគាត់ត្រូវការផងដែរ។  មិនត្រឹមតែក្នុងបរិមាណដែលគ្រប់គ្រាន់ប៉ុណ្ណោះទេ គឺ ចាំបាច់ត្រូវតែជា សារធាតុចិញ្ចឹមដែលត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យសារពាង្គកាយរបស់ពួកគេមានការរីកធំធាត់បានល្អ។ ហេតុដូច្នេះហើយ របបអាហារដែលកុមារបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ ពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ និងជាអ្វីដែលមាតាបិតាមិនគួរមើលរំលង។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាសារធាតុចិញ្ចឹមចម្បង ៣យ៉ាង ដែលកុមារត្រូវការជាចាំបាច់ប្រចាំថ្ងៃ៖ ជាតិដែក ជាតិដែក​ មាននាទីចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការបង្កើតគោលិកាឈាមក្រហមដែលមានសុខភាពល្អ អាចដឹកនាំអុកស៊ីសែនទៅកាន់កោសិកានៅទូទាំងរាងកាយ។ វាពិតជាមានសារសំខាន់ក្នុងការបង្កើតអេម៉ូក្លូប៊ីន ដែលជាជាតិពណ៌ក្រហមនៅក្នុងឈាម និងមានតួនាទីក្នុងការដឹកនាំអុកស៊ីសែន ព្រមទាំងចូលរួម​ ក្នុងការវិវឌ្ឍរបស់ខួរក្បាលផងដែរ។ ដូចនេះហើយ បញ្ហាកង្វះជាតិដែកនឹងបណ្តាលឲ្យកើតជំងឺខ្វះឈាម  ប្រឈមនឹងអាការៈអស់កម្លាំង និងខ្សោយបញ្ញាទៀតផង។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សារធាតុចិញ្ចឹមដ៏សំខាន់មួយនេះសម្បូរនៅក្នុងសាច់ក្រហម និងថ្លើម  ដែលជាទូទៅបរិមាណដែលត្រូវការ គឺពី៧ទៅ១០មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ។ ជាតិស័ង្កសី ជាតិស័ង្កសីរួមចំណែកក្នុងការលូតលាស់ជាទូទៅ និងការវិវឌ្ឍនៃសរីរាង្គបន្តពូជ ការវិវឌ្ឍនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ និងការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗ។ ប្រសិនបើ កុមារទទួលទានវាក្នុងបរិមាណមិនគ្រប់គ្រាន់ទេនោះ គឺអាចប្រឈមនឹងភាពខ្សោយការចងចាំ  សមត្ថភាពក្នុងការរៀន និងសមត្ថភាពក្នុងការប្រមូលអារម្មណ៍។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ស័ង្កសីក៏ជួយក្នុងការលូតលាស់មិនពេញលេញ(ក្រិន) និងបញ្ហារាករូសធ្ងន់ធ្ងរនៃកុមារ ព្រមទាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺដែលងាយកើតមានដូចជា ក្អក ផ្តាសាយ ជំងឺឆ្លងមេរោគត្រចៀក និងជំងឺដែលបង្កដោយប៉ារាសិត ដូចជាជំងឺគ្រុនចាញ់ផងដែរ។ វាក៏ដើរតួនាទីសំខាន់ក្នុងការព្យាបាលជំងឺផ្សេងទៀត ដូចជា អាការៈគ្រប់គ្រងស្ថានភាពខ្លួនឯងមិនបាន ហ៊ឹងត្រចៀក ជំងឺភ្នែក អេដស៍ ជំងឺហឺត ជំងឺទឹកនោមផ្អែម សម្ពាធឈាមឡើងខ្ពស់។ល។ សារធាតុចិញ្ចឹមមួយនេះ មាននៅក្នុងអាហារច្រើនប្រភេទ រួមមាន ៖ សាច់ក្រហម ពពួកសត្វខ្ចៅខ្យង ដំឡូង (ទុកទាំងសំបក) ពពួកសណ្តែក ពពួកសណ្តែកដី ផ្សិត គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និង មួយចំណែកទៀតនៅក្នុងទឹកដោះ។ វីតាមីនចម្រុះ វីតាមីនមានច្រើនប្រភេទ​ ហើយមាននាទីខុសៗគ្នា ដែលចាំបាច់សម្រាប់រាងកាយ៖ • វីតាមីន A៖ ជួយឲ្យភ្នែកកុមារភ្លឺច្បាស់ ស្បែកមានសុខភាពល្អ និងការពារពីការបង្ករោគផ្សេងៗ ដែលវាសម្បូរនៅក្នុងបន្លែដូចជា ការ៉ុត ស៊ុតពណ៌លឿង និង ប្រេងត្រីជាដើម។ • វីតាមីន B៖ មានច្រើនប្រភេទដែលមានប្រភពពីអាហារខុសៗគ្នា ហើយវាជួយក្នុងការផលិត RNA និង DNA​ ផលិតគ្រាប់ឈាម ចូលរួមក្នុង មេតាបូលីសផ្សេងៗ ព្រមទាំងចូលរួមក្នុងការផលិតគ្រាប់ឈាមថែមទៀតផង។ • វីតាមីន C៖ មានសារប្រយោជន៍ក្នុងការប្រឆាំងទៅនឹងជំងឺផ្ដាសាយ ដោយធ្វើឲ្យកោសិការបស់សរសៃឈាមរឹងមាំ ជួយឲ្យដំបៅឆាប់ជា ព្រមទាំង ធ្វើឲ្យឆ្អឹង និងធ្មេញរឹងមាំ។ វាសម្បូរនៅក្នុងផ្លែឈើដូចជា ប៉េងប៉ោះ ក្រូច និង ស្វាយជាដើម។ • វីតាមីន D៖  ជួយឲ្យរាងកាយស្រូបជាតិរ៉ែដូចជា កាល់ស្យូមសម្រាប់ទ្រទ្រង់ឲ្យឆ្អឹង និងធ្មេញរឹងមាំ និងមានមុខងារ  ដូចជាអ័រម៉ូនដែលជួយសម្រួល ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរាងកាយ ការផលិតអ័រម៉ូនអាំងស៊ុយលីន និងការលូតលាស់របស់កោសិកា។ ជាទូទៅ រាងកាយអាចផលិតវាបាននៅពេលដែលស្បែកត្រូវពន្លឺថ្ងៃ។ • វីតាមីន E៖ ជួយបង្កើនប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរាងកាយ  និងជួយឲ្យរាងកាយប្រឆាំងទប់ទល់ទៅនឹងមេរោគ។ វារក្សាការបើកធំរបស់សរសៃឈាម ដែលជួយឲ្យឈាមមានលំហូរងាយស្រួល។ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងករណីដែលបុត្រធីតារបស់លោកអ្នកមានបញ្ហាលំបាកក្នុងការទទួលទាន នូវប្រភេទអាហារដែលជាប្រភពនៃសារធាតុចិញ្ចឹមចម្បង ៣ខាងលើ លោកអ្នកក៏អាចផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវអាហារបំប៉នដែលមានផ្ទុកនូវអាហារូបត្ថម្ភទាំងនោះផងដែរ។ ហេតុនេះ បញ្ហារើសអាហាររបស់កូន នឹងលែងជាកង្វល់ របស់មាតាបិតាទៀតហើយ។ ដើម្បីរក្សាការរីកលូតលាស់នៃរាងកាយរបស់កូនអ្នក សូមធ្វើការជ្រើសរើសប្រភេទអាហារបំប៉នដែលស័ក្តិសម និងមានគុណប្រយោជន៍ សម្រាប់ពួកគេបំផុត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share

អ្នកធ្វើការនៅការិយាល័យមួយចំនួនជារឿយៗតែងចំណាយពេលវេលាជាច្រើនម៉ោងមិនសម្រាក ដើម្បីធ្វើការឲ្យឆាប់ចប់ ទោះបីជាពេលខ្លះឈឺចង្កេះ ឈឺក្បាលជាដើម ហើយអ្វីដែលកាន់តែសោកស្តាយទៀតនោះ  លទ្ធផលការងារដូចជាមិនសូវគាប់ចិត្ត។ តាមពិតទៅប្រសិនបើអ្នកយល់ដឹងពីគន្លឹះមួយចំនួនដែលមិនត្រឹមតែជួយសម្រួលដល់អាការៈមិនល្អពេលកំពុងធ្វើការប៉ុណ្ណោះទេ តែថាមិនត្រូវថែមទាំងទទួលបានលទ្ធផលល្អថែមទៀតផង។ ដូច្នេះ Health Time Pubសូមលើកយកចំណុចខ្លះៗមកបង្ហាញដែលអ្នកធ្វើការក្នុងការិយាល័យទាំងអស់គួរតែយល់ដឹង៖ • ឧស្សាហ៍ធ្វើចលនា អង្គុយធ្វើការយូរទៅសាច់ដុំភ្នែក និងដៃក៏នឿយហត់ មិនស្វាហាប់ទៅតាមហ្នឹងដែរ ហើយអង្គុយក៏មិនស្រួល ថែមទាំងរួយក រួយខ្នងទៀត ដូច្នេះតើគួរធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីធ្វើឲ្យធូរស្រាល? អ្នកធ្វើការគួរតែសម្រាកដោយងើបឈរបន្តិច ពត់ខ្លួនទៅឆ្វេងស្តាំ ឬដើរទៅក្រៅដើម្បីទទួលយកនូវអារម្មណ៍ថ្មីមកធ្វើការបន្ត។ • សម្រាក ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថារាងរឹង ឬ ឈឺចង្កេះពេលកំពុងធ្វើការ អ្នកអាចសម្រាក រួចដើរជុំវិញការិយាល័យក្នុងរយៈពេល ១០ ទៅ២០នាទី ព្រោះការធ្វើបែបនេះអាចជួយសម្រួលឆ្អឹង និងសរសៃបានមួយផ្នែកបន្ថែមពីនេះអ្នកក៏ប្រហែលជាអាចនឹកគិតឃើញគំនិតថ្មីក៏ថាបាន។ • ឧស្សាហ៍ក្រោកឈរ ការអង្គុយយូរពេកធ្វើឲ្យរបត់ឈាមរត់មិនល្អ មានអាការៈឈឺក្បាលហេតុដូចនេះ អ្នកគួរតែឧស្សាហ៍ក្រោកឈរធ្វើចលនាយ៉ាងហោចណាស់រាល់៣០នាទីម្តង។ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកភ្លេច អ្នកគប្បីកំណត់នាទីក្នុងទូរស័ព្ទដៃដើម្បីទុកជាការក្រើនរំលឹក។ • សឺរេកុំព្យូទ័រឲ្យស្មើនឹងភ្នែក ដើម្បីទទួលបានភាពងាយស្រួល ដោយមិនចាំបាច់ឱន ឬងើយពេលកំពុងធ្វើការ អ្នកគួរតែធ្វើយ៉ាងណាដាក់កុំព្យូទ័រពីមុខឲ្យស្មើកម្រិតភ្នែកហើយដាក់ចម្ងាយប្រវែងដៃរបស់អ្នក ដើម្បីចៀសវាងសម្លឹងយូរទៅស្រវាំង និងនឿយហត់។ • អង្គុយត្រង់ខ្លួន មនុស្សមួយចំនួនតែងអង្គុយខ្នងមិនត្រង់ពេលធ្វើការ ជាហេតុនាំឲ្យពួកគាត់ឆាប់រួយចង្កេះដូច្នេះអ្នកគួរតែអង្គុយធ្វើយ៉ាងណាឲ្យខ្នងត្រង់ ឬ ជ្រើសរើសប្រភេទកៅអីមានទ្រនាប់សម្រាប់ទ្រខ្នង។ ធ្វើបែបនេះអាចឲ្យអ្នកធ្វើការផ្ចង់អារម្មណ៍បានយូរ មិនបាច់ខ្វល់រឿងឈឺចង្កេះ។ • ទុកតែរបស់ចាំបាច់ ដើម្បីរក្សាបរិយាកាសធ្វើការបានល្អ ចៀសវាងភាពរញ៉េរញ៉ៃពេលធ្វើការ អ្នកគួរតែទុកឯកសារ និងរបស់ប្រើប្រាស់ដែលចាំបាច់នៅជិតខ្លួន ឬលើតុបានហើយ។ អ្នកមិនគួរទុករបស់ច្រើនដែលមិនត្រូវការនៅក្បែរខ្លួននោះទេ ព្រោះអាចធ្វើជ្រុះនេះ ជ្រុះនោះ មានអារម្មណ៍ឆេវឆាវ ពិបាកធ្វើការ។ ចលនាងាយៗលំហាត់ប្រាណពោះ ១.ការលើកជើង នរណានិយាយថាអ្នកត្រូវតែអង្គុយជាប់នឹងកៅអីដោយមិនគួរធ្វើសកម្មភាពអ្វីទាំងអស់? លំហាត់ប្រាណមួយនេះអាចជួយសម្រកក្បាលពោះ និងជួយឲ្យចង្កេះរាងតូចបាន ដោយអ្នកគ្រាន់តែអង្គុយលើកៅអី ហើយលើកជើងឡើងលើម្តងម្ខាងៗក្នុងរយៈពេលមួយសមស្របតាមដែលអ្នកអាចធ្វើបាន។ ២.ការពត់ខ្លួនស្របពេលអង្គុយ អ្នកត្រូវអង្គុយនៅចុងកៅអី ហើយទប់ខ្លួនឲ្យជាប់ ដោយបញ្ឈរខ្នងឲ្យត្រង់ រួចងាកមកខាងឆ្វេង រួចងាកខាងស្តាំឲ្យអស់ ហើយរក្សាសកម្មភាពនេះក្នុងរយៈពេល៥វិនាទី។ អ្នកអាចអនុវត្តបែបនេះពី៥ទៅ៦ដងតាមចិត្តរបស់អ្នក។ ចលនាលំហាត់ប្រាណកដៃ និងម្រាមដៃ ធ្វើការងារជាមួយនឹងកុំព្យូទ័រយូរពេកធ្វើឲ្យកដៃ និងម្រាមដៃដូចជាចុកខ្លាំង ហេតុដូចនេះ អ្នកគួរតែហាត់ពត់ដៃ បន្តិចបន្តួចជាមួយសកម្មភាពខាងក្រោម៖ ១.ពត់បាតដៃ អ្នកអាចឈរ ឬអង្គុយក៏បាន ប្រសិនបើអ្នកអង្គុយ ត្រូវបញ្ឈរខ្នងឲ្យត្រង់ ពន្លាតដៃឲ្យអស់យកដៃស្តាំទាញម្រាមដៃ និងបាតដៃខាងឆ្វេងមកក្រោយ ហើយរក្សាសកម្មភាពនេះក្នុងរយៈពេល ៣០វិនាទី រួចផ្លាស់ប្តូរដៃ។ អ្នកអាចអនុវត្តសកម្មភាពនេះ ៥ ទៅ ៦ដង ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលពីការស្ពឹក។ ២. សង្កត់កំភួនដៃចូលគ្នា អង្គុយឲ្យត្រង់ ហើយផ្គុំដៃចូលគ្នាពីមុខទ្រូង ដោយឲ្យកែងដៃឡើងលើបន្តិច បន្ទាប់មកពត់ទៅខាងឆ្វេង ហើយពត់មកខាងស្តាំវិញដោយអនុវត្តក្នុងរយៈពេល១០វិនាទី រួចចាប់ផ្តើមឡើងវិញ។ អ្នកអាចអនុវត្តច្រើនដងដើម្បីជួយសម្រួលស្មា និងកំភួនដៃ។ ឆ្លៀតបាន គួរតែឆ្លៀតខ្លះ…កុំឲ្យសម្ពាធផ្លូវកាយ បន្ថែមពីលើសម្ពាធការងារ ហើយនាំឲ្យបាត់បង់នូវប្រសិទ្ធភាពការងារអី… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

Share
Top