Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
English English
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
Login
Createx Logo
  • Nov 08, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 5.3K views

ដំបូន្មានសម្រាប់ករណីកម្តៅរាងកាយស្ទេញៗ ព្រមទាំងពងបែកមាត់ជាប្រចាំ

ករណីមួយនៃការពងបែកមាត់ត្រូវបានលើកយកមកបកស្រាយរួចមកហើយកាលពីលេខមុន ដូច្នេះ សម្រាប់ខែនេះ អ្នកនឹងស្វែងយល់អំពីករណីប្រហាក់ប្រហែល មួយទៀត ដែលរួមជាមួយនឹងអាការៈឡើងកម្តៅផងដែរ។ តើដំបូន្មានអ្វីខ្លះនឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនចំពោះករណីនេះ? សំណួរ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ២៣ឆ្នាំ ភេទស្រី កម្ពស់ ១.៦២ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៤៥ គីឡូក្រាម ជានិស្សិត។ រាងកាយរបស់ខ្ញុំតែងមានកម្តៅស្ទេញៗជាប្រចាំ និងមានឡើងពងបែក ក្នុងមាត់ ទោះបីជាព្យាយាមបរិភោគទឹកច្រើនហើយក៏ដោយ។ តើអាការៈនេះប្រក្រតីឬទេ? តើខ្ញុំគួរធ្វើដូចម្តេចដើម្បីចៀសផុតពីអាការៈទាំងនេះ? ចម្លើយ៖ ជាទូទៅពាក្យថាកម្តៅស្ទេញៗដែលយើងនិយមនិយាយ មិនយកជាការបានទេ ប្រសិនមិនមានការប្រើប្រាស់ទែរម៉ូម៉ែត្រសម្រាប់ស្ទង់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ គួរបញ្ជាក់ថា សីតុណ្ហភាពជាក់លាក់របស់ខ្លួនយើង អាចកំណត់បានដោយវាស់ជាមួយ នឹងទែម៉ូម៉ែត្រហើយបូកថែមកន្លះ តែវាក៏ប្រែប្រួល ទៅតាមស្ថានភាព នៅពេលវាស់ផ្ទាល់ផងដែរដូចជា ការវាស់នៅពេលព្រឹកព្រលឹម ឬទើបនឹងហាលថ្ងៃហើយ ឬក្រោយការលេងកីឡាជាដើម។ ដូចនេះ យកល្អ គួរវាស់កម្តៅក្រោយពី ការសម្រាកបន្តិចសិន។ កម្តៅដែលហៅថាក្តៅខ្លួនគឺចាប់ពី ៣៨.៣អង្សា ហើយកម្តៅធម្មតាគឺ ៣៧អង្សា ឬ៣៦.៥អង្សា ឬយ៉ាងទាប ៣៦អង្សា។ ទោះយ៉ាងណា ប្រសិនបើប្អូនពិតជាក្តៅខ្លួនមែន សំណួរបន្ទាប់គឺចង់សួរប្អូនថា តើប្អូនមានអាការៈញ័រទ្រូង បេះដូងដើរញាប់ ស្រកគីឡូ ឆាប់ខឹងឆេវឆាវឬទេ? ដែលទាំងនេះ អាចជាសញ្ញានៃការឡើងក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត ដែលបង្កើននូវការបញ្ចេញអ័រម៉ូនធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថាក្តៅភាយៗជាប្រចាំ។ ដូចនេះ ដើម្បីអាចសន្និដ្ឋានបានទាល់តែ គ្រូពេទ្យធ្វើការប្រមូលព័ត៌មានបន្ថែមទៀតពីប្អូន។ រីឯការពងបែកមាត់របស់ប្អូន ក៏អាចសាកល្បងបរិភោគទឹកឲ្យបានច្រើន ការធ្វើអនាម័យមាត់ធ្មេញ ខ្ពុរមាត់ក្រោយបរិភោគ ប្តូរច្រាស់ដុសធ្មេញ និងប្រើច្រាស់ដែលទន់ជាដើម ដោយប្អូនមិនបាច់បារម្ភពេកឡើយ ពីព្រោះវាអាចជាបញ្ហាធម្មតាដែលមនុស្សទូទៅ សុទ្ធតែអាចជួបប្រទះ។ រីឯដំបូន្មានចំពោះបញ្ហាក្តៅខ្លួនស្ទេញៗរបស់ប្អូន អាចផ្តល់ជូនបានលុះត្រាតែដឹងកម្តៅច្បាស់លាស់របស់ប្អូន ប៉ុន្តែ ការក្តៅខ្លួនពិតប្រាកដ គឺតែងតែមានបញ្ហានៅពីក្រោយមួយ ដែលគួរតែត្រូវបានពិនិត្យឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងធ្វើការព្យាបាលទៅលើឫសគល់ នៃមូលហេតុនោះផ្ទាល់តែម្តង។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត បូរី សុថ្ថារិទ្ធ ឯកទេសវេជ្ជសាស្រ្តទូទៅ និងជំងឺឆ្លង ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកជំងឺទូទៅ និងជំងឺឆ្លង នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Ear Nose Throat Ear Nose Throat Cough, Cold & Flu Cough, Cold & Flu Cough, Cold & Flu Cough, Cold & Flu
Share
  • Nov 07, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 11.2K views

មិនសូវសម្បូរទឹកដោះបំបៅកូន គួរធ្វើបែបណា?

ជាទូទៅ អ្នកម្តាយគ្រប់រូបត្រូវបានផ្តល់ដំបូន្មានឲ្យធ្វើការបំបៅដោះកូនយ៉ាងតិច ៦ខែក្រោយសម្រាល ប៉ុន្តែ ចំពោះអ្នកម្តាយមួយចំនួនបែរជាជួបប្រទះជាមួយនឹង បញ្ហាកង្វះទឹកដោះក្នុងអំឡុងពេលដ៏សំខាន់នេះ។ តើបញ្ហាវាបណ្តាលមកពីកត្តាអ្វីខ្លះ ហើយត្រូវដោះស្រាយបែបណា? សំណួរ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ២៥ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ ៦៣ និងទម្ងន់ ៤៨ គីឡូក្រាម ជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនឯកជន។ នាងខ្ញុំទើបនឹងសម្រាលកូនបានប្រហែល៤ខែ និងមានបញ្ហាលំបាកមួយចំនួនក្នុងការបំបៅដោះកូន។ ខ្ញុំខ្លាចថាកូនបៅមិនឆ្អែត ដោយសារមិនសូវមានទឹកដោះចេញ។ ដោយឡែក កូនរបស់ខ្ញុំ មានការឡើងទម្ងន់ធម្មតា គ្រាន់តែគាត់បង្ហាញអាកប្បកិរិយាបៅមិនឆ្អែត ឬឃ្លានម្តងទៀតបន្ទាប់ពីបំបៅហើយ និងពេលខ្លះទឹកដោះលែងចេញ មុនពេលកូនរបស់ខ្ញុំបៅឆ្អែត។ តើខ្ញុំអាចបន្ថែមអាហារខាងក្រៅដល់កូនឬទេ ប្រសិនបើគាត់បៅមិនឆ្អែត? តើគួរធ្វើដូចម្តេចដើម្បីបង្កើនការបញ្ចេញទឹកដោះ? តើអ្វីខ្លះដែលខ្ញុំគួរធ្វើ និងចៀសវាងនៅអំឡុងពេលបំបៅដោះ? ចម្លើយ៖ ជាការពិត ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ ជាវិធីសាស្រ្តដែលងាយស្រួល ផ្តល់នូវសុខភាពល្អ ហើយថែមទាំងមិនចាំបាច់ចំណាយប្រាក់ទៀតផង។ អ្នកដឹងទេ? ទាំងម្តាយ និងកូនសុទ្ធតែទទួលបាននូវអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនពីវិធីសាស្រ្តមួយនេះ។ ចំពោះកូន ពួកគេនឹងទទួលបាននូវអង្គបដិបក្ខ (អង់ទីករ) និងសារធាតុចិញ្ចឹមដ៏ប្រសើរពីម្តាយ ជាពិសេសតាមរយៈការបំបៅដោះដំបូងនោះតែម្តង។ ទឹកដោះម្តាយអាចការពារកូនពីជំងឺផ្តាសាយគ្រុនក្តៅ និងជំងឺ ដែលបង្ករោគមួយចំនួនទៀត។ លើសពីនេះទៀត វាថែមទាំងជួយកាត់បន្ថយនូវអត្រាប្រឈមនៃបណ្តុំរោគសញ្ញាស្លាប់ភ្លាមៗ (SIDS) របស់កុមារទៀតផង។ ការសិក្សាមួយបានបញ្ជាក់ថា កុមារដែលបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយទំនងជាអាចមាននូវជំងឺហឺត រាក ជំងឺបង្ករោគនៅត្រចៀក និងជំងឺធាត់ តិចជាងកុមារដែលមិនបានទទួលនូវការបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយ។ ចំពោះម្តាយវិញ វិធីសាស្ត្រនេះបង្កឲ្យមានលក្ខណៈងាយស្រួល ហើយថែមទាំងជួយកាត់បន្ថយនូវ ជំងឺមហារីកស្បូន ជំងឺមហារីកដោះ និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ទៀតផង។ គុណប្រយោជន៍ដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មួយទៀតសម្រាប់អ្នកម្តាយជំនាន់ថ្មីគឺ ការសម្រករាង ដោយសារវាអាចដុតបំផ្លាញកាល់ឡូរីបានយ៉ាងច្រើន។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើម្តាយមិនមានទឹកដោះគ្រប់គ្រាន់ទេនោះ យើងក៏មានវិធីសាស្ត្រជាច្រើន ដើម្បីជួយបង្កើនទឹកដោះ។ ខាងក្រោមនេះ ជាដំណើរនៃការផលិតទឹកដោះ៖ • ទឹកដោះត្រូវបានផលិតនៅពេលមានតម្រូវការ នេះមានន័យថានៅពេលទឹកដោះត្រូវបានបញ្ចេញអស់ មិនថាតាមរយៈការបំបៅកូន ឬការច្របាច់ចេញនោះទេ ទឹកដោះនឹងផលិតថ្មីទៀតដើម្បីបំពេញទឹកដោះចាស់ដែលបាត់បង់។ • នៅពេលសុដន់សម្បូរទឹកដោះហើយ ការផលិតទឹកដោះថ្មីក៏មិនសូវធ្វើឡើងដែរដោយហេតុថាវានឹងបញ្ជូនជាសញ្ញាទៅកាន់ទីតាំងផលិតទឹកដោះ ឲ្យធ្វើការផលិត យឺតៗ។ • ផ្ទុយមកវិញ ពេលសុដន់គ្មានទឹកដោះ ការផលិតនឹងធ្វើឡើងកាន់តែលឿនជាងធម្មតា។ នេះបានបញ្ជាក់ថា មានការបំបៅកាន់តែច្រើន នោះការផលិត ក៏មានកាន់តែច្រើនដែរ ដោយសារពេលសុដន់គ្មានទឹកដោះកាន់តែញឹកញាប់ ទឹកដោះកាន់តែច្រើននឹងត្រូវបានផលិត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដំណើរការផ្គត់ផ្គង់នេះអាចប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពក៏អាស្រ័យនឹងរបៀបដែលកូនប៉ះនឹងសុដន់ម្តាយ ឥរិយាបថត្រឹមត្រូវពេលបំបៅ និងអាហារូបត្តម្ភ ផងដែរ។ ប្រសិនបើកូនអ្នកបឺតជញ្ជក់ទឹកដោះមិនបានត្រឹមត្រូវទេ ការភ្ញោចទៅលើការផលិតទឹកដោះមកវិញក៏មិនបានល្អដែរ។ វិធីសាស្រ្តមួយទៀត ដើម្បីជំរុញការផលិតទឹកដោះគឺបំបៅ រួចច្របាច់ចោលបន្ថែមទៀត។ ជួនកាល ក្រោយពេលអ្នកបំបៅកូនហើយ សុដន់របស់អ្នក មិនអាចឲ្យជាសញ្ញាពេញលេញមួយថាអស់ទឹកដោះទេ ដូច្នេះអ្នកអាចច្របាច់ទឹកដោះអ្នកចេញបន្ថែមទៀត បន្ទាប់ពីកូនអ្នកបៅរួចហើយ។ ការដែលធ្វើបែបនេះ អាចរំញោចឲ្យរាងកាយរបស់អ្នកឲ្យផលិត និងផ្គត់ផ្គង់ទឹកដោះបានច្រើនជាងមុន បើទោះបីការច្របាច់ចេញនេះបានតែមួយទៅពីរតំណក់ក៏ដោយ។ *    ម៉្យាង ការយកចិត្តទុកដាក់ថែរក្សាខ្លួនឯងក៏អាចជះឥទ្ធិពលលើការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដោះ និងការផលិតទឹកដោះផងដែរ។ សូមព្យាយាមទទួលទាននូវ របបអាហារល្អៗ និងផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន។  មិនតែប៉ុណ្ណោះ ត្រូវព្យាយាមរកពេលសម្រាកបន្ធូរបន្ថយអារម្មណ៍ និងយកចិត្តទុកដាក់លើខ្លួនឯងឲ្យបានច្រើន ដូចជាងូតទឹក គេងមួយស្របក់ អានសៀវភៅជាដើម។ វាអាចជារឿងមួយដែលពិបាកក្នុងការរកពេលវេលាមួយដើម្បីថែរក្សាខ្លួនឯង ប៉ុន្តែសូមចងចាំថា ថែរក្សាខ្លួនអ្នកគឺថែរក្សាកូនរបស់អ្នកផងដែរ។ *    ប្រសិនបើការព្រួយបារម្ភរបស់អ្នកចំពោះការមានទឹកដោះតិចពេកហួសពីអ្វីដែលត្រូវបានណែនាំខាងលើនោះអ្នកអាចទៅរកអ្នកឯកទេសខាងបំបៅដោះកូនគឺ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna ដែលធ្វើការនៅ Women Baby’s Center។ អ្នកឯកទេសបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយអាចជាជំនួយការដ៏ប្រសើរបំផុត ដើម្បីកំណត់ពីហេតុផលដែលទំនងកើតមានឡើងចំពោះបញ្ហានេះ ព្រមទាំងអាចផ្តល់នូវការពិភាក្សាស្តីពីផែនការថែទាំខ្លួនឯង ធ្វើយ៉ាងណាបង្កើនបរិមាណ ទឹកដោះឲ្យបានច្រើន អតិបរមាផងដែរ។ ដរាបណាកូនរបស់អ្នកមានភាពសប្បាយរីករាយ សុខភាពល្អ និងកំពុងលូតលាស់ អ្នកមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភ អំពីការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដោះម្តាយទេ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃ Anna Woman and Baby’s Center ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Ear Nose Throat Ear Nose Throat Ear Nose Throat Pregnancy & Baby
Share
  • Nov 07, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 4.1K views

សន្និសីទវេជ្ជសាស្រ្តប្រចាំឆ្នាំលើកទី៥នៃសមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជា

នាថ្ងៃទី ០៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ កន្លងទៅថ្មីៗនេះ សមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជាបានរៀបចំនូវមហាសន្និសីទប្រចាំឆ្នាំលើកទី៥របស់ខ្លួន ក្រោមប្រធានបទ «សិល្បៈនៃការព្យាបាលជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមបេះដូង» នៅសណ្ឋាគារសុខា រាជធានីភ្នំពេញ។  សន្និសីទរយៈពេល១ថ្ងៃពេញនេះ មានការអញ្ជើញចូលរួមយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ពីសំណាក់ ឯកឧត្តមសាស្រ្តាចារ្យ ធា គ្រុយ ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាល នៃគណៈគ្រូពេទ្យជាតិកម្ពុជា និងជារដ្ឋលេខាធិការនៃក្រសួងសុខាភិបាល លោកសាស្ត្រាចារ្យ ឡា ម៉េងហួ អនុប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃគណៈគ្រូពេទ្យជាតិកម្ពុជា លោកសាស្រ្តាចារ្យ សុខ ជួរ ប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជា លោកសាស្រ្តាចារ្យ Anwar SANTOSO ប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូង ប្រចាំតំបន់អាស៊ាន ឯកឧត្តម លោកជំទាវ លោកសាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិតដែលជាសមាជិកនៃសមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជា និងសហភាតរៈទាំងអស់ ព្រមទាំងមានការចូលរួមយ៉ាងច្រើនលើសការរំពឹងទុកពីសំណាក់បងប្អូនសិស្សានុសិស្សប្រមាណជាង ៣០០នាក់ផងដែរ។  នាឱកាសនេះ លោកសាស្ត្រាចារ្យ សុខ ជួរ បានមានប្រសាសន៍ថា «គោលបំណងនៃការបង្កើតឲ្យមានសន្និសីទនេះឡើងជារៀលរាល់ឆ្នាំ គឺដើម្បីប្រមូលផ្តុំ សហភាតរៈទាំងអស់​ ក្នុងការចែករំលែកនូវចំណេះដឹង ចំណេះធ្វើរវាងគ្នា និងគ្នា បង្កើននូវសមត្ថភាពក្រុមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជា ក៏ដូចជាក្រុមគ្រូពេទ្យបេះដូង ក្នុងតំបន់ ក្នុងន័យចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍវិស័យសុខាភិបាលកម្ពុជាឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង តាមរយៈការពង្រឹងសមត្ថភាពធនធានមនុស្សតែម្តង»។ គួរបញ្ជាក់ម្តងទៀតថា អង្គសន្និបាតនេះ បានធ្វើការពិភាក្សាយ៉ាងស៊ីជម្រៅពាក់ព័ទ្ធនឹងសិល្បៈនៃការព្យាបាលជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាម ដែលក្នុងនោះរួមមាន ជំងឺចំនួន ៤គឺ ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ជំងឺប្រឹសបេះដូង ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមផ្នែកខាងក្រៅ និងជំងឺបេះដូងពីកំណើត។ ក្នុងកម្មវិធីនេះផងដែរ ក៏មានការអញ្ជើញ ចូលរួមធ្វើបទបង្ហាញពីវាគ្មិនកិត្តិយស ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជាច្រើនរូប ព្រមទាំងបញ្ចប់ជាមួយនឹងចូលរួមនៅក្នុងវេទិកាសំណួរ-ចម្លើយ ពីអ្នកចូលរួមទាំងអស់ យ៉ាងសកម្ម និងប្រកបដោយលទ្ធផលយ៉ាងគួរឲ្យកត់សម្គាល់។   ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Events Events Events News & Events
Share
  • Nov 06, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 3.6K views

[មានវីដេអូ] Medicine Talk “តោះនិយាយជាមួយសិស្សច្បងពី ដំណើរជីវិតជានិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេស”

តើនិស្សិតវេជ្ជសាស្ត្របានគិតហើយឬនៅថា គួរជ្រើសឯកទេសមួយណានៅថ្ងៃខាងមុខ? ហើយគួរត្រៀមខ្លួនបែបណាខ្លះ ដើម្បីប្រលងជាប់ជានិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេស?   ចុះកំឡុងពេលរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រឯកទេសនីមួយៗ មានភាពលំបាកយ៉ាងណាខ្លះទៅ ហើយត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាអ្វីខ្លះ? ... និស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តទើបចូលរៀន ឬអនាគតលោកវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់យើងប្រហែលជាធ្លាប់បានសួរខ្លួនឯង ឬលើកមកពិភាក្សាជាមួយមិត្តភក្តិ ឪពុកម្តាយជាច្រើនលើកច្រើនសាររួចមកហើយនូវសំណួរខាងលើនេះ ហើយក៏ប្រហែលជាមានសំណួរជាច្រើនទៀតទាក់ទងនឹងគោលដៅនៃការជ្រើសរើសជំនាញឯកទេសនាថ្ងៃអនាគត ដែលតែងតែចោទជាការបារម្ភ និងកង្វល់ជាច្រើនសម្រាប់យើង ជាពិសេសនៅឆ្នាំដែលត្រៀមបញ្ចប់ការសិក្សាតែម្តង។   សុភាសិតខ្មែរដែលបានលើកឡើងថា “អ្នកចេះដប់ មិនស្មើអ្នកប្រសប់មួយ” ហេតុនេះការជ្រើសរើសជំនាញឯកទេសដែលយើងស្រឡាញ់ពិតប្រាកដពិតជាសំខាន់។​​ គ្រាន់តែថា ឯកទេសមានច្រើនណាស់ ហើយសុទ្ធតែល្អៗដូចគ្នា មិនដឹងគួរជ្រើសមួយណា មិនដឹងថាមួយណាដែលត្រូវនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន ដែលមូលហេតុទាំងនេះមកពី ការខ្វះខាតព័ត៌មាន តថភាពជាក់ស្តែង ទំនាក់ទំនង បទពិសោធន៍ ក៏ដូចជាកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្ត។ ប៉ុន្តែអាចឈប់បារម្ភបានណា កត្តានេះក៏ធ្លាប់ជាបញ្ហាសម្រាប់រៀមច្បង វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរបស់យើងដែលនឹងមកចូលរូមជាវាគ្មិនក្នុងកម្មវិធីនេះដូចគ្នាដែរ។ បើអញ្ចឹង ហេតុអ្វីក៏មិនចាប់យកឱកាសក្នុងការជួបជាមួយនឹងសិស្សច្បងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរបស់អ្នក ដែលបានឆ្លងកាត់ដំណើរផ្លូវដែលអ្នកកំពុងបារម្ភក្នុងការឈានជើងឆ្លងកាត់ និងមើលថាតើពួកគាត់អាចជួយអ្នកបានកម្រិតណា? អ្នកអាចនឹងភ្ញាក់ផ្អើលក្រោយពីបានជួបពួកគាត់! ហេតុអ្វី Medicine Talk ត្រូវបានបង្កើតឡើង? ចុះរំពឹងថាទទួលបានអ្វីខ្លះក្រោយចូលរួម? ស្របពេលនឹងការចូលរួមលើកកម្ពស់វិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលតាមរយៈប្រតិបត្តិការផ្សេងៗជាច្រើនកន្លងមក ហេលស៍ថាម ប្រូ ក៏មានជំនឿជាក់ផងដែរថា វិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្តពិតជាដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ ដែលក្នុងនោះការលើកកម្ពស់ធនធានមនុស្សជាអ្វីដែលយើងមិនអាចមើលរំលងបាន។ ហេតុនេះ ហេលស៍ថាម ប្រូ បានធ្វើការគោរពអញ្ចើញនូវវាគ្មិនវ័យក្មេងដែលជានិមិត្តរូបដ៏មានប្រជាប្រិយនៅក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្រ្តចំនួន ១០រូប ដើម្បីបង្ហាញជាមាគ៌ាក្នងការជ្រើសរើសឯកទេសមួយដ៏ត្រឹមត្រូវ  ក៏ដូចជាសាងទំនាក់ទំនងយ៉ាងស្អិតរមួតរវាងសិស្សច្បង និងសិស្សប្អូនវេជ្ជសាស្ត្រដើម្បីផ្លាស់ប្តូព័ត៌មាន និងស្រាយចម្ងល់ទាំងឡាយដែលពួកគាត់មាន។  ម៉្យាងទៀត ហេលស៍ថាម ប្រូ មានជំនឿជាក់យ៉ាងមុតម៉ាំថា ក្រោយពីបានចូលរួមកម្មវិធីនេះហើយ អ្នកនឹងអាចស្រាយចម្ងល់ ទទួលបាននូវគន្លឹះក្នុងការសម្រេចចិត្ត កម្លាំងជម្រុញចិត្ត ភាពជឿជាក់ ព័ត៌មានជាក់ស្តែងអំពីឯកទេសដែលខ្លួនស្រលាញ់កាន់តែច្បាស់ ក៏ដូចជាត្រៀមខ្លួនបានឲ្យល្អដើម្បីឈានជើងក្នុងជំនាញដែលខ្លួនពេញចិត្ត។ លើសពីនេះទៀត អ្នកអាចនឹងចាប់ផ្តើមរកឃើញនូវចំណង់ចំណូលចិត្តពិតប្រាកដរបស់ខ្លួន និងអាចជ្រើសរើសឯកទេសដែលស័ក្តិសមចំពោះខ្លួនប្រកបដោយជំនឿចិត្តផងដែរ។  គួរបញ្ជាក់ផងដែរ សិស្សច្បងវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេសរបស់យើងដែលនឹងចូលរួមចែករំលែកនៅក្នុង Medicine Talk រួមាន៖ 1. លោកស្រី វន ម៉ាលីស អតីតនិស្សិតឯកទេស ជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាម   2. លោក ស៊ឹម សុផាណ្ណា និស្សិតឯកទេស វេជ្ជសាស្រ្តទូទៅ 3. លោក វ៉ា ម៉េង និស្សិតឯកទេស ជំងឺសួត 4. កញ្ញា អ៊ំ វីណា អតីតនិស្សិតឯកទេស សម្ភព និងរោគស្រ្តី 5. លោក គឹម សុភ័ក្រ្តា និស្សិតឯកទេស ជំងឺឆ្អឹង និងបាក់បែក 6. លោក មិន សុផាន់ណារ៉ា និស្សិតឯកទេស ជំងឺទឹកនោមផ្អែមនិងក្រពេញ 7. លោក រម្យ មុន្នី និស្សិតឯកទេសជំនាញ ផ្នែកជំងឺមហារីកព្យាបាលដោយកាំរស្មី 8. លោក បួយ ហេង និស្សិតឯកទេស ក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម  9. កញ្ញា សឿង ស៊ីថន និស្សិតឯកទេស វិជ្ជារោគកុមារ 10. លោក ប៊ន បូរិ និស្សិតឯកទេស សើស្បែក សំបុត្រចូលរួម សម្រាប់ការចូលរួម អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចចុះឈ្មោះចូលរួមជាមុន ជាមួយតម្លៃសំបុត្រត្រឹមតែ ២០,000រៀល (សម្រាប់និស្សិត) និង៤0,000រៀល (សម្រាប់មិនមែននិស្សិត) នៅមុនថ្ងៃទី ១៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៨។ ចំពោះតម្លៃសំបុត្រក្រោយថ្ងៃទី ១៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៨ គឺ ៤0,000រៀល (សម្រាប់មិនមែននិស្សិត) និង៦0,000រៀល (សម្រាប់មិនមែននិស្សិត)។ ***បញ្ជាក់៖ ចំនួនកន្លែងមានកំណត់!!! របៀបចុះឈ្មោះ ដើម្បីចុះឈ្មោះជាមុន សូមចូលទៅកាន់ទំព័រ http://healthtime.tips/subpage/Healthtimepro/appointments ហើយធ្វើការបំពេញឈ្មោះ ភេទ អ៊ីម៉ែល លេខទូរស័ព្ទ ដោយជ្រើសយក Medicine Talk “តោះនិយាយជាមួយសិស្សច្បងពី ដំណើរជីវិតជានិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេស”និងរើសយក ថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ម៉ោង៨ព្រឹក។ ត្រង់ផ្នែកព័ត៌មានបន្ថែម សូមបំពេញឈ្មោះស្ថាប័នសិក្សា ឬការងារ (សាលា ឬកន្លែងធ្វើការ) និងចំនួនសំបុត្រដែលអ្នកត្រូវការ។ ឬ ប្រើ Healthogo App ស្វែងរក Healthtime Pro ហើយចុចលើការណាត់ជួប រួចបំពេញ ថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ម៉ោង៨ព្រឹក ជ្រើសយក Healthtime Pro Forum និងបំពេញលេខទូរស័ព្ទ។ ត្រង់ផ្នែកព័ត៌មានបន្ថែម សូមបំពេញឈ្មោះស្ថាប័នសិក្សា ឬការងារ (សាលា ឬកន្លែងធ្វើការ) និងចំនួនសំបុត្រដែលអ្នកត្រូវការ។ កំណត់សម្គាល់៖ ការបង់ប្រាក់ និងទទួលសំបុត្រ ប្រព្រឹត្តិនៅការិយាល័យក្រុមហ៊ុនហេលស៍ថាមខប ចាប់ពីថ្ងៃជូនដំណឹងនេះតទៅ។ សម្រាប់ទំនាក់ទំនងព័ត៌មានបន្ថែម ៖ ០៧៧ ៨៨៨ ០៧៦/ ០៧៧ ៨៨៨ ០៧៥/ ០៦៩ ៨៨៨ ១១២ កុំភ្លេច ចូលរួមជាមួយពួកយើង ក្នុងកម្មវិធី Medicine Talk “តោះនិយាយជាមួយសិស្សច្បងពីដំណើរជីវិតជានិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេស” ទាំងអស់គ្នា នាព្រឹកថ្ងៃទី ១៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៨ ខាងមុខនេះ ចាប់ពី៨ព្រឹក ដល់១២ថ្ងៃត្រង់ នៅសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្រ្ត (UP)។ ប្រញាប់កក់សំបុត្ររបស់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ (កន្លែងមានកំណត់)! ហើយពួកយើង និងសិស្សច្បងវេជ្ជសាស្រ្តឯកទេសរបស់យើង នឹងរង់ចាំជួបអ្នកទាំងអស់គ្នានៅថ្ងៃនោះ! *ហេលស៍ថាម ប្រូ ជាស្ថាប័នផ្តោតលើការអប់រំ និងពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល ជាពិសេសលើការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងអ្នកជំងឺ ដើម្បីសុខុមាលភាពរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

News & Events News & Events News & Events News & Events
Share
  • Nov 06, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 6.3K views

តើអ្នកធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំបានត្រឹមត្រូវហើយឬនៅ?

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មានអ្នកណាខ្លះដែលចាប់ផ្តើមហាត់ប្រាណដោយមិនធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំជាមុន? ហើយអ្នកណាខ្លះដែលធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំដែរ ប៉ុន្តែ នៅមិនទាន់ឃើញថាវាមានប្រយោជន៍អ្វីពិសេស? ចំពោះអ្នកហាត់ប្រាណដោយមិនចង់ចំណាយពេលកម្តៅសាច់ដុំជាមុន ជាទូទៅច្រើនតែបញ្ចប់ជាមួយនឹងការឈឺចុកចាប់ ឬរងរបួសនៅផ្នែកណាមួយ ហើយបន្ទាប់មក ក៏ចំណាយពេលជាច្រើនសម្រាកពីការហាត់ប្រាណ។ ដោយឡែក ចំពោះអ្នកដែលកម្តៅសាច់ដុំដែរតែមិនត្រឹមត្រូវ ឬស័ក្តិសមនឹងខ្លួនទេនោះ ក៏មិនមានអ្វីខុសប្លែកដែរ ដែលចុងក្រោយគឺមានតែទន្ទឹងចាំហើយចាំទៀត មើលលទ្ធផលលើការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្លួនឯង។ ហេតុអ្វីអ្នកត្រូវកម្តៅសាច់ដុំមុនពេលហាត់ប្រាណ? ជាទូទៅ សាច់ដុំដែលមិនសូវបានធ្វើចលនា អាចមានលក្ខណៈតឹង និងពិបាកក្នុងការទាញយឺត ដូចនេះ កាលណាអ្នកធ្វើចលនាសាច់ដុំធ្ងន់ ឬលឿនភ្លាមៗ នោះវាអាចប្រឈមនឹងការដាច់រហែក ដែលបង្កជាផលវិបាកពីស្រាលទៅធ្ងន់ធ្ងរ អាស្រ័យនឹងកម្រិតនៃសម្ពាធ។ អ្នកឯកទេសបង្ហាញថា ការកម្តៅសាច់ដុំ អាចផ្តល់កម្តៅ បន្ធូរសាច់ដុំ និងរៀបចំចិត្តត្រៀមសម្រាប់ការហាត់ប្រាណដ៏ល្អ។ ដូចនេះ ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែចំណាយពេលត្រឹម៥ ទៅ ១០នាទី (និងលើសពីនេះ ប្រសិនបើលំហាត់ប្រាណមានលក្ខណៈខ្លាំងក្លា) ក្នុងការកម្តៅសាច់ដុំឲ្យបានត្រឹមត្រូវជាមុន អ្នកអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពិសេសជាច្រើន បន្ថែមពីការខិតខំហាត់ប្រាណដូចជា៖ • ជំរុញចលនាឈាមរត់ ដែលធ្វើឲ្យការបញ្ចេញសកម្មភាពបានយ៉ាងស័ក្តិសម • សាច់ដុំអាចបត់បែនដល់កម្រិតអតិបរមាស្របពេលកាត់បន្ថយការរងរបួសដល់កម្រិតអប្បបរមា • បង្កើននូវចង្វាក់បេះដូងតាមលំដាប់ • ជួយឲ្យមានការដកដង្ហើមតាំងពីចាប់ផ្តើមសកម្មភាព។ កម្តៅសាច់ដុំបែបណាទើបចាត់ទុកថាត្រឹមត្រូវ? ប្រភេទនៃការកម្តៅសាច់ដុំ៖ រាល់ការកម្តៅសាច់ដុំអាចមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាអាស្រ័យលើកម្រិត និងគោលបំណងនៃការហាត់ ដែលក្នុងនោះ ការកម្តៅសាច់ដុំដោយប្រើចលនាប្រកបដោយថាមពលត្រូវបានណែនាំដោយវាអាចជួយភ្ញោចដល់ប្រព័ន្ធប្រសាទ និងសាច់ដុំ ដែលជួយឲ្យសកម្មភាពរបស់អ្នក ប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងល្អបំផុត។ វាជាការកម្តៅសាច់ដុំ ដោយធ្វើការបំលាស់ប្តូរចលនារាងកាយដោយគ្មានការពត់ បត់បែនខ្លួន ឬទ្រទម្ងន់នោះទេ តែជាការធ្វើឲ្យចរន្តឈាមផ្លាស់ប្តូរទៅគ្រប់សាច់ដុំនៃរាងកាយ។ អ្នកអាចជ្រើសរើសយ៉ាងតិច៣ ក្នុងចំណោមវិធីសាស្រ្តខាងក្រោម៖ • លោតខ្សែ ២ ទៅ៣នាទី ឬសម្រាប់អ្នកដំបូងអាចធ្វើត្រឹម ៣០វិនាទីសិន • លោតដោយសន្ធឹងដៃចុះឡើង និងជើងចេញចូល ៥០ដង ឬដំបូងអាចធ្វើត្រឹម ២០ដង (jumping jacks) • ឈរលាតជើង និងបន្ទន់ជង្គង់ចុះឡើង ២០ដង ឬដំបូងអាចធ្វើត្រឹម ១០ដង (Squats) • លោតដោយលើកជង្គង់ទាំង២ ឲ្យផុត ឬម្តងម្ខាង ១០ ទៅ ១៥ដង ( Knee High Jump) • ការដើរ៖ អ្នកអាចធ្វើការដើរ ដោយការលាតសន្ធឹងដៃបណ្តើរៗដើម្បីឲ្យចរន្តឈាមរត់បានល្អមុននឹងចាប់ផ្តើមការរត់ចម្ងាយរយៈពេលយូរ។ ក្នុងនោះ ក៏មានវិធីជាច្រើនទៀត ដែលអ្នកអាចជ្រើសរើសបាន និងតម្រូវតាមកម្រិតនៃការហាត់ប្រាណ និងសមត្ថភាពរបស់អ្នកជាសន្សឹមៗ។ គន្លឹះខ្លះៗដើម្បីធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ១.  ចាប់ផ្តើមសន្សឹមៗ៖ ដំបូងត្រូវកម្តៅសាច់ដុំយឺតៗ និងងាយៗ រួចបញ្ចប់ដោយចលនាពិបាក ប្រើកម្លាំង និងរហ័ស ដើម្បីធ្វើឲ្យរាងកាយកើនកម្តៅតាមលំដាប់។ ២. ធ្វើចលនារាងកាយជំនួសការពត់ខ្លួន៖ ការពត់ខ្លួនមិនគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ហើយផ្ទុយទៅវិញមានតែធ្វើឲ្យសាច់ដុំលាតសន្ធឹងខ្លាំងជ្រុល និងធ្វើឲ្យសាច់ដុំអស់កម្លាំង នៅពេលហាត់ប្រាណប៉ុណ្ណោះ (តែវាមានប្រយោជន៍ក្នុងការធ្វើក្រោយពេលហាត់ប្រាណ)។ ៣. រមៀលចុះឡើងនៅផ្នែកផ្សេងៗនៃរាងកាយ៖ អាចប្រើជាកូនបាល់ធឺនីស ឬខ្នើយបំពង់ទន់ៗដែលអាចជួយការពារការរងបួស និងធ្វើឲ្យសាច់ដុំធូរ ក៏ដូចជា បង្កើនចរន្តឈាមរត់ផងដែរ។ ៤. កម្តៅសាច់ដុំគ្រប់ផ្នែក៖ ទោះបីជាអ្នកនឹងហាត់ទៅលើតែផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយក៏ដោយ អ្នកគួរតែហ្វឹកហាត់គ្រប់ផ្នែកនៃរាងកាយ ពីព្រោះភាពជាប់នៃសន្លាក់ ផ្នែកណាមួយ ក៏អាចមានឥទ្ធិពល លើរាងកាយទាំងមូលបានដែរ។ ៥. ចាប់ផ្តើមសកម្មភាពហាត់ប្រាណដោយយឺតៗដូចគ្នា រួចបន្តទៅចលនារហ័ស និងខ្លាំងក្លា។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Health Tips Fitness
Share
  • Nov 05, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 4K views

កំហុសឆ្គង៦យ៉ាងដែលបណ្តាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទ្វារមាស

តើខ្ញុំគួរសម្អាតបរិវេណនោះញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា? ហើយប្រើអ្វីដើម្បីសម្អាតទើបស្អាត?តើអ្វីដែលមិនគួរប្រើ និងអ្វីដែលខ្ញុំមិនគួរធ្វើ? ជាការពិតណាស់ ដែលថាសុខភាពទា្វរមាសគឺមានសារសំខាន់ដូចទៅនឹងសុខភាពទូទៅផងដែរ ដូច្នេះ​ អ្វីដែលល្អនោះគឺការសម្អាតទ្វារមាសដោយខ្លួនឯង តាមបែបធម្មជាតិ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការមានកំហុសទូទៅមួយចំនួនដែលស្រី្តធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃ អាចបណ្តាលឲ្យសុខភាពទ្វារមាសធ្លាក់ចុះ និង​អាចឈានទៅរកជំងឺរលាកទ្វារមាស ដោយសារបាក់តេរី ឬមេរោគផ្សិតទៀតផងដូចជា៖ • ការសម្អាតពីខាងក្រោយមកខាងមុខ អ្នកមិនត្រូវសម្អាតពីខាងក្រោយមកមុខនោះទេ ពីព្រោះ មានមេរោគផ្សេងៗគ្នាដែលនៅបរិវេណរន្ធគូទអាចមានឱកាសចូលទៅក្នុងទ្វារមាសបាន។ តួយ៉ាងដូចជា មេរោគអឺកូលី (E-Coli) អាចចូលទៅដល់រន្ធនោម និងបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរលាកតម្រងនោម (UTI) ដែលធ្វើឲ្យអ្នកបត់ជើងតូចមកឈឺ និងក្រហាយ។ ដូច្នេះ អ្នកមិនត្រូវសម្អាតពីក្រោយមកខាងមុខនោះទេ។ • ការប្រើប្រាស់សាប៊ូក្រអូប ខណៈដែលអ្នកតែងតែសម្អាតទ្វារមាស ពេលខ្លះ អ្នកចង់បន្ថែមជំនួយដល់វា មិនថ្វីទេប្រសិនបើអ្នកសម្អាតផ្នែកខាងក្រៅនៃទ្វារមាសរបស់អ្នក នៅពេលដែលអ្នកងូតទឹកនោះ ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវប្រាកដថាកុំប្រើប្រាស់សាប៊ូក្រអូប។ សាប៊ូ ឬគ្រឿងសម្អាងផ្សេងទៀតដែលមានក្លិនក្រអូប អាចធ្វើឲ្យទ្វារមាស ដែលមានសុខភាពល្អ ទៅជាខូចខាតបាន។ • ការសម្អាតផ្នែកខាងក្នុង ហាមសម្អាតផ្នែកខាងក្នុងជាដាច់ខាត ព្រោះការសម្អាតផ្នែកខាងក្នុងគឺធ្វើឲ្យកម្រិតជាតិអាស៊ីត (PH)នៅនឹងទ្វារមាសបាត់បង់តុល្យភាព និងបញ្ចេញចោល នូវមេរោគល្អៗ (Lactobacilus) នៅតំបន់នោះ ដែលវាមានតួនាទីថែរក្សាសុខភាពរបស់ទ្វារមាសឲ្យប្រសើរ។ ប្រសិនបើអ្នកជួបបញ្ហាធ្លាក់ស ដែលមានផលរំខាន ហើយអ្នកចង់បំបាត់ក្លិននោះអ្នកគួរតែទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដើម្បីស្វែងរកពីមូលហេតុពិតរបស់វា។ • ការទទួលទានអាហារដែលគ្មានតុល្យភាព អាហារដែលអ្នកទទួលទានរាល់ថ្ងៃ គឺមានផលប៉ះពាល់ណាស់ដល់សុខភាពទា្វរមាសរបស់អ្នក។ ដូច្នេះ វាសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកត្រូវមានអនាម័យក្នុងការទទួលទាន និងតុល្យភាពនូវសារជាតិដែលមានក្នុងចំណីអាហារ។ លើសពីនេះទៀត អ្នកគួរទទួលទានអាហារមួយចំនួនដែលអាចជួយឲ្យសុខភាពទ្វារមាសរបស់អ្នកប្រសើរ ដូចជា ទឹកផ្លែបឺរី ទឹកដោះគោជូរ ខ្ទឹមសស្រស់ និងទឹកផ្លែប៉ោមជាដើម។ សារធាតុទាំងអស់នេះអាចជួយឲ្យទា្វរមាសមានសុខភាពល្អ និងអាចការពារពីការឆ្លង នៃពពួកមេរោគផ្សិតទៀតផង។ បន្ថែមពីលើនេះ ទឹកសណ្តែកក៏អាចជួយអ្នកដែលមានបញ្ហាទ្វារមាសស្ងួតឲ្យមកមានសំណើមវិញបានថែមទៀតផង។ ប្រសិនបើអ្នកមិនចូលចិត្ត ឬពិបាកក្នុងការញ៉ាំ អ្នកអាចប្រើប្រាស់ផលិតផល ១ប្រភេទ ដែលវាជាប្រភេទ ប៊្រីបាយ៉ូទិច។ ប៊្រីបាយ៉ូទិចប្រៀបបានដូចជាទឹក ដែលវាជួយឲ្យទា្វរមាសមានសំណើម និងអាចសម្លាប់មេរោគតាមបែបធម្មជាតិបានទៀតផង។ កាន់តែពិសេសជាងនេះទៅទៀត មានការសិក្សាមួយ នៅក្នុងឆ្នាំ២០១៣ បានរកឃើញថា ចំពោះអ្នកជំងឺដែលប្រើប៊្រីបាយ៉ូទិចបន្ទាប់ពីថ្នាំផ្សះអត្រានៃការជាពីដំបៅនៅមាត់ស្បូនមានរហូតដល់៧៤% ។ ម៉្យាងវិញទៀត ការប្រើប៊្រីបាយ៉ូទិចនេះផងដែរ គឺវាបង្កើននូវកម្រិតឡាក់តិចអាស៊ីតនៅទ្វារមាសដែល​អាចទប់ការវិវឌ្ឍនៃទា្វរមាសដែលមានដំបៅទៅជាមហារីកបាន។ • ការស្លៀកខោទ្រនាប់តឹងពេក ឬសើម ជាការប្រាកដណាស់ ទ្វារមាសរបស់អ្នកចង់បានភាពស្ងួត និងអាចមានខ្យល់ចេញចូលបាន ប៉ុន្តែ មេរោគមិនចង់បាននោះទេ វាចង់បានភាពក្តៅ និងមានសំណើមទៅវិញ។ ជាក់ស្តែង អ្នកអាចការពារទ្វារមាសរបស់អ្នកបានដោយការទ្រាប់សំឡីអនាម័យ និងចៀសវាងស្លៀករឹបតឹងពេក។ សំខាន់ជាងនេះទៀត អ្នកគួរចៀសឲ្យផុតពីការបែកញើស ការសើម ឬត្រូវប្តូរសម្លៀកបំពាក់ដែលហែលទឹកចេញ កាន់តែឆាប់កាន់តែប្រសើរ ដើម្បីឲ្យតំបន់ពិសេសនោះឆាប់ស្ងួត។ • ការប្រើតាំប៉ុង ឬសំឡីអនាម័យូរពេក និយាយពីការរក្សាតំបន់នោះឲ្យបានល្អ គឺត្រូវប្តូរតាំប៉ុង ឬសំឡីអនាម័យឲ្យបានទៀងទាត់ល្អ ដូច្នេះ វាមិនអាចក្លាយជាកន្លែងដែលមេរោគអាក្រក់រស់នៅនោះទេ។ ការទុកតាំប៉ុង ឬសំឡីអនាម័យមិនល្អនៅតំបន់នោះយូរពេកអាចបណ្តាលឲ្យក្តៅ និងសើម ដែលមេរោគចូលចិត្តរស់នៅបំផុត។ លើសពីនេះ អ្នកមិនត្រូវ ប្រើប្រាស់សំឡីអនាម័យ ដើម្បីគ្រាន់តែការពារការធ្លាក់សតិចតួចធម្មតានោះទេ តែវាអាចធ្វើឲ្យទ្វារមាសឡើងកម្តៅបានផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើតាមការណែនាំទាំងអស់ខាងលើនេះបាន  វាអាចជួយឲ្យអ្នកចៀសវាងផុតពីមេរោគ អាក្រក់ៗមួយចំនួនបាន។ តួយ៉ាង បើមិនបាន ១០០% ក៏ជួយបានខ្លះផងដែរ  ជាពិសេស មេរោគ​ដែលបណ្តាលឲ្យមានការរលាកទ្វារមាសដោយ បាក់តេរី ឬមេរោគផ្សិត និងការរលាកផ្លូវនោម (UTI) ជាដើម។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត យូ ម៉ូលីន ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពាមាតា និងទារក បន្ទប់ពិគ្រោះជំងឺម៉ីស៊ីថាច យូម៉ូលីន និងគ្លីនិក ក្បាលថ្នល់ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Health Tips Health Tips Women's Health
Share
  • Nov 03, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 3.3K views

ការមើលឃើញដូចទឹករលក សញ្ញាណនៃ Macular Pucker….

និយមន័យនៃជំងឺ Macular Pucker Macular Pucker គឺជាជំងឺមួយកើតឡើងនៅនឹងស្រទាប់ខាងលើនៃរ៉េទីនផ្នែកកណ្តាល ដែលជាទីតាំង ទទួលរូបភាព ពន្លឺ និងព័ត៌មានឲ្យភ្នែក អាចមើលឃើញ។ ករណីជំងឺនេះ បង្កឲ្យទៅជាស្នាមនៅខាងលើស្រទាប់រ៉េទីន និងធ្វើឲ្យរ៉េទីនវិវឌ្ឍ ទៅជាជ្រួញផងដែរ។ មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម បុគ្គលដែលងាយប្រឈមនឹងជំងឺនេះ រួមមាន៖ • អ្នកជំងឺម៉្ញូបខ្ពស់ • អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម • មនុស្សចាស់ មានវ័យចាប់ពីអាយុ៥០ឆ្នាំឡើងទៅ • អ្នកមានជំងឺភ្នែកមួយចំនួនដូចជា ជំងឺរលាកបាតភ្នែក ជំងឺរលាកកញ្ចក់ភ្នែក បញ្ហាសរសៃឈាម នៅស្រទាប់រ៉េទីន និងការប៉ះទង្គិចចំភ្នែកជាដើម។ រោគសញ្ញា និងយន្តការ រោគសញ្ញានៃ Macular Pucker ស្តែងឡើងតាមរយៈការប៉ះពាល់គំហើញ៖ • ស្រវាំងភ្នែក • មើលវត្ថុ ឬរូបភាពអ្វីមួយដូចជាទឹករលក • មិនសូវច្បាស់ត្រង់ចំណុចកណ្តាល។ យ៉ាងណាមិញ ចំពោះយន្តការរបស់ជំងឺ Macular Pucker គឺនៅពេលដែលអ្នកជំងឺមានអាយុ៥០ឆ្នាំ ឡើងទៅ ស្រទាប់ Vitreous gel ប្រែប្រួលពីលក្ខណៈចាហួយទៅជាទឹក ហើយរបូតចេញ ពីស្រទាប់រ៉េទីន ធ្វើឲ្យរ៉េទីនមានភាពជ្រួញ និងមានស្នាម ដែលជាហេតុបង្កឲ្យទៅជាជំងឺ Macular Pucker។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទៅលើជំងឺ Macular Pucker គឺផ្អែកទៅលើកត្តាពីរយ៉ាង៖ • ការសាកសួរពីរោគសញ្ញារបស់អ្នកជំងឺដូចជា ស្រវាំងភ្នែក​ ឬការមើលឃើញរូបភាពជាទឹករលក ដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ • គ្រូពេទ្យនឹងតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺពិនិត្យស្រទាប់បាតភ្នែកដោយប្រើម៉ាស៊ីន Optical Coherence Tomography (OCT) ដើម្បីឲ្យដឹងថាស្រទាប់បាតភ្នែក ឬរ៉េទីនមានអ្វីនៅពីលើ ដោយចំណាយតែ១០នាទី ក្នុងការដឹងពីលទ្ធផលថាមានជំងឺ Macular Pucker ឬEpiretinal membrane។ ការព្យាបាល និងផលវិបាក ការព្យាបាលធ្វើឡើងក្រោយពីគ្រូពេទ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ បើករណីអ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញាស្រាល ឬគ្រាន់តែ ស្រវាំងភ្នែក នោះគាត់នឹង មិនតម្រូវឲ្យធ្វើការវះកាត់នោះទេ។ ដោយឡែក បើសិនគាត់មានលេចចេញជារោគសញ្ញា ធ្ងន់ធ្ងរ ឬប៉ះពាល់ទៅលើគំហើញខ្លាំង គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការវះកាត់តាមរបៀបម៉្យាងដែលហៅថា Vitrectomy ដោយវះយកចេញនូវ Vitreous gel និងជំនួសមកវិញដោយសេរ៉ូមប្រៃ។ បន្ទាប់មក គ្រូពេទ្យនឹង ធ្វើការកាត់យកនូវស្នាម នៅពីលើស្រទាប់បាតភ្នែកនោះចេញ ដែលវាជាមូលហេតុបង្កឲ្យមាន Macular Pucker នេះឡើង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រោយពីការព្យាបាល អ្នកជំងឺនឹងទទួលបានគំហើញតែពាក់កណ្តាល ប៉ុណ្ណោះ។ ដោយឡែក បើអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា ឬយឺតយ៉ាវក្នុងការព្យាបាល គាត់នឹងអាច បាត់បង់គំហើញកាន់តែធំទៅៗ និងរហូតដល់មិនអាចធ្វើការព្យាបាលដោយជោគជ័យបាន។ វិធីសាស្រ្តការពារ ដើម្បីការពារពីជំងឺ Macular Pucker ចាំបាច់ត្រូវត្រួតពិនិត្យភ្នែកជាប្រចាំទាំងផ្នែកខាងក្នុង និងបាតភ្នែក ការពារមិនឲ្យមានការប៉ះទង្គិច រក្សាអនាម័យភ្នែកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងបរិភោគអាហារមានវីតាមីន ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុន សារិន ឯកទេសចក្ខុរោគ មានតួនាទីជាអនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Eye Health
Share
  • Nov 02, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 5.3K views

ហានិភ័យនៃរោគសញ្ញាដែលអាចជាជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក

តើអ្វីទៅជាមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក? មហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក ឬដែលពាក្យបច្ចេកទេសហៅថា Retinoblastoma គឺជាប្រភេទមហារីក ក្នុងគ្រាប់ភ្នែក ដែលច្រើនកើតមកពីកោសិកាមិនធម្មតារបស់ស្រទាប់រ៉េទីន។ ភាគច្រើននៃជំងឺនេះ គេសង្កេតឃើញ មានលើកុមារអាយុក្រោម ៥ឆ្នាំ និង ក្រុមកុមារអាយុ១២ខែ ទៅ២៤ខែ ជាមធ្យម ១៨ខែ។ បច្ចុប្បន្ន ជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែកមានការប្រែប្រួលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៅលើពិភពលោក ហើយ ត្រូវបានគេសិក្សាថា វាកើតមានប្រហែលជា ១១ករណីក្នុងចំណោមកុមារ ១លាននាក់ដែលមានអាយុតិចជាង ៥ឆ្នាំ។ ដោយហេតុថាមិនទាន់ មានការសិក្សាណាមួយពីជំងឺនេះនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ទិន្នន័យពិតប្រាកដរបស់ជំងឺនេះក៏មិនទាន់ត្រូវបានគេដឹង ផងដែរ។ ប៉ុន្តែ បើយើងក្រឡេក​មើលទៅប្រទេសជិតខាងរបស់យើងដូចជា វៀតណាម និងថៃ យើងសង្កេតឃើញថា ប្រទេសវៀតណាមមាន១៨.៩ ករណីក្នុងចំណោមកុមារ១លាននាក់ដែលមានអាយុចន្លោះពី០ ទៅ ៤ឆ្នាំ ខណៈពេលដែល ប្រទេសថៃមាន ១០ករណីក្នុងចំណោមកុមារ១លាននាក់ដែលមានអាយុចន្លោះពី០ ទៅ ៤ឆ្នាំដូចគ្នា។ មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម មូលហេតុចម្បងដែលបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក គឺវាបណ្តាលមកពីកត្តាបម្រែបម្រួលសេនេទិច របស់ក្រម៉ូសូមទី១៣ ហើយដែលវាអាចជាកត្តាតំណពូជ ឬមិនមែនតំណពូជ។ ករណីតំណពូជ ប្រហែល ៦% ទៅ១០% កុមារអាចនឹងឆាប់កើតមានជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក និងកើតលើភ្នែកទាំងសងខាង ប្រមាណប្រហែល៣០% ពិសេសប្រឈមខ្ពស់ចំពោះកុមារអាយុតិចជាង៥ឆ្នាំ។ រោគសញ្ញាជាក់ស្តែង អាការៈនៃជំងឺមហារីកគ្រាប់ភ្នែកដែលច្រើនជួបប្រទះញឹកញាប់រួមមាន៖ • ប្រស្រីភ្នែកឡើងពណ៌ស ដូចជាភ្នែកសត្វឆ្មាពេលយប់ • ភ្នែកស្រលៀង • ឈឺភ្នែក ភ្នែកក្រហម និងទឹកដក់ក្នុងភ្នែក • គំហើញថយចុះ • ឈាមនៅថតមុខនៃភ្នែក រីកប្រស្រីភ្នែក និងភ្នែកលៀនជាដើម • លើសពីនេះក៏មានសញ្ញាមួយចំនួនដែលមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងរោគសញ្ញានេះមាន ភ្នែកឡើងបាយ  ទឹកចាហួយនៅក្នុងភ្នែកផ្នែកខាងមុខស្រអាប់ ជំងឺសរសៃបាតភ្នែក ក្មេងកើតមិនគ្រប់ខែ និងជំងឺតុសូការីយ៉ាស៊ីស។ យន្តការនៃជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក ហ្សែនទប់ដុំRB1 ស្ថិតនៅលើដៃក្រូម៉ូសូមទី១៣ ទៅតំបន់ទី១៤ មានតួនាទីធ្វើឲ្យមានរបៀបរៀបរយសម្រាប់ នុយក្លេអូប្រូតេអ៊ីននៃRB ដែលជាធម្មតាវាទប់ស្កាត់ទៅនឹងការបែងចែកកោសិកាមិនធម្មតា។ ដូចនេះ ប្រសិនបើ មានបម្រែបម្រួលខ្លះៗនៅក្នុងហ្សែនទប់ដុំRB1 វានឹងបង្កឲ្យទៅជាមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែកតែម្តង។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីអាចបញ្ជាក់ថាជាជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដូចជា៖ • ពង្រីកប្រស្រីភ្នែក៖ ថត ឬឆ្លុះមើលសរសៃបាតភ្នែក ដោយឧបករណ៍ Indirect ophthalmoscopy ដើម្បីឲ្យដឹងថាវាជាដុំដែលបង្កឡើងដោយមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក ឬក៏មិនមែន។ • Ultrasonography៖ ដើម្បីចង់ដឹងថាជាដុំរបស់មហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក។ • CT Scan៖ ឲ្យដឹងថាដុំមហារីក នឹងវិវឌ្ឍចេញនៅខាងក្នុង ឬនៅខាងក្រៅ ហើយអាចឲ្យយើងដឹងថា ដុំនេះមានរាលដាលទៅកោសិកាសរីរាង្គដទៃ ជាពិសេសពីប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទរហូតដល់ខួរក្បាល។ ការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែកត្រូវធ្វើការព្យាបាលទៅតាមដំណាក់កាលនីមួយៗ ដោយត្រូវមានការចូលរួមពី គ្រូពេទ្យឯកទេសភ្នែក គ្រូពេទ្យវះកាត់សរសៃប្រសាទ និងគ្រូពេទ្យព្យាបាលជំងឺមហារីក ផងដែរ។ ករណីស្រាល ការព្យាបាលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ និងអាចជាសះស្បើយបាន ប៉ុន្តែបើជាដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ នោះការព្យាបាល មិនសូវបានជោគជ័យទេ។ ជាទូទៅ ការព្យាបាលទាំងនោះរួមមាន៖ • ការប្រើវិទ្យុសកម្ម ដើម្បីបំផ្លាញដុំមហារីក • ការដុតនឹងធាតុត្រជាក់ ដើម្បីបំផ្លាញដុំមហារីក • ការបាញ់កាំរស្មីឡាស៊ែ និងការចាក់ថ្នាំគីមី ដើម្បីបំផ្លាញដុំមហារីក និងមិនឲ្យកោសិកាមហារីកដុះរាលដាល ទៅកាន់ខួរក្បាល និងសរីរាង្គផ្សេងៗទៀត។ • ការវះកាត់យកគ្រាប់ភ្នែកចេញ ដើម្បីកុំឲ្យរីករាលដាលទៅសរីរាង្គដទៃទៀត ក្នុងករណី ធ្ងន់ធ្ងរ។ ផលវិបាក កុមារអាចនឹងត្រូវស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែក ក្នុងអំឡុងអាយុ ២ទៅ៤ឆ្នាំ ប្រសិនបើ មិនមាន ការព្យាបាលទាន់ពេលវេលាទេនោះ។ ផ្ទុយមកវិញ អត្រានៃការជាសះស្បើយអាចរហូតដល់ ៩៥% បើអ្នកជំងឺ ឆាប់ទទួលបានការព្យាបាល និងត្រូវធ្វើការតាមដានឲ្យបានទៀងទាត់។ ទាក់ទងនឹងការតាមដានបន្ទាប់ពី ការព្យាបាលរួច ត្រូវធ្វើតាមដំណាក់កាល ដំបូង ៣ ទៅ ៤ខែម្តង បន្ទាប់មក ៦ខែម្តង ១ឆ្នាំម្ដង រហូតដល់៩ឆ្នាំក្រោយ ព្រោះដុំមហារីកប្រភេទនេះ វានឹងអាចបង្កឲ្យកើតឡើងវិញក្នុងករណីខ្លះ។ វិធីសាស្រ្តការពារ គ្មានវិធីសាស្ត្រណាមួយដើម្បីការពារពីមហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែកនេះបាននៅឡើយទេមកដល់បច្ចុប្បន្ន ដោយហេតុថា វាជាជំងឺតំណពូជ ឬកើតពីកំណើត។ ប្រសិនបើឪពុកម្ដាយ ឬអាណាព្យាបាល សង្ស័យ ឬឃើញរោគសញ្ញាមហារីក ក្នុងគ្រាប់ភ្នែកដូចខាងលើ ឬសមាជិកគ្រួសារដែលមាន មហារីកក្នុងគ្រាប់ភ្នែកពីមុនមក ត្រូវតែមកពិនិត្យ និងព្យាបាលជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យឯកទេសភ្នែក ឲ្យបានលឿនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីកាត់បន្ថយ ឬការពារ ពីភាពពិការភ្នែក ឬប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតផងដែរ។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គង់ ពិសិដ្ឋ ឯកទេសចក្ខុរោគ  និងឯកទេសជាន់ខ្ពស់សរសៃបាតភ្នែក មានតួនាទីជាអនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង និងជាប្រធានមន្ទីរពេទ្យភ្នែកដុកទ័រ គង់ ពិសិដ្ឋ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Eye Health
Share
  • Nov 01, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 3.4K views

Macular Hole ប៉ះពាល់គំហើញបែបណាខ្លះ?

និយមន័យជំងឺ Macular Hole Macular Hole គឺសំដៅលើប្រហោងប្រស្រីបាតភ្នែកនៅពីក្រោយកូនក្រមុំភ្នែក ជាទីតាំងសំខាន់ដែលសរសៃប្រសាទភ្នែកទទួលរូបភាព ពន្លឺ និងព័ត៌មានឲ្យភ្នែកអាចមើលឃើញ។ Macular Hole ត្រូវបានបែងចែកទៅតាមរូបរាង ដែលរួមមាន ២ធំៗខាងក្រោម៖ -Full Thickness Macular Hole៖ សំដៅទៅលើរន្ធប្រស្រីភ្នែកខូចទាំងស្រុងបង្កើតបានជាប្រហោង។ ពេលនោះគំហើញរបស់អ្នកជំងឺចាប់ផ្តើមធ្លាក់ចុះ ហើយមើលឃើញខ្មៅកណ្តាល ឬជួនកាល ឃើញដូចទឹករលកជាដើម។ -Partial-Thickness MacularHole៖ អ្នកជំងឺមិនទាន់មានការប៉ះពាល់ដល់គំហើញធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ដែលពួកគាត់អាចមើលឃើញច្បាស់នៅឡើយ ឬគំហើញអាចនឹងថយចុះប្រហាក់ប្រហែល ៥០ភាគរយ ឬក៏អាចឃើញរូបភាពវៀច។ មូលហេតុ និងកត្តាជំរុញ - ៨០ ភាគរយនៃ Macular Hole ទាក់ទងនឹងវ័យ ពិសេសចាប់ពី ៦០ ទៅ៧០ឆ្នាំ ដែលកើតលើស្រ្តី ច្រើនជាងបុរសពីរដង។ - អ្នកដែលមានជំងឺលើសរសៃឈាមបាតភ្នែកដូចជា អ្នកជំងឺលើសឈាម ទឹកនោមផ្អែម អ្នកជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបាតភ្នែក ឬអ្នកជំងឺ AMD(ជំងឺខូចបាតភ្នែកម៉្យាងដោយសារវ័យចំណាស់)។ - ការប៉ះទង្គិចជាមួយវត្ថុទាលចំភ្នែក ដែលធ្វើឲ្យខូចរចនាសម្ព័ន្ធភ្នែកខាងក្នុង។ - អ្នកជំងឺដែលធ្លាប់បានព្យាបាលដោយកាំរស្មីឡាស៊ែរ (ករណីកម្រ)។ សញ្ញាសម្គាល់ អ្នកជំងឺ Macular Hole មិនបង្ហាញជាសញ្ញាឈឺចាប់អ្វីនោះទេ ភាគច្រើន គាត់រកឃើញចៃដន្យដោយខ្លួនឯងនូវអាការៈ ដូចជាស្រវាំងផ្សែងៗពិបាកក្នុងការមើលជិត និងឆ្ងាយ ឃើញរូបភាពឬអក្សរតូចជាងភ្នែកម្ខាងទៀត ហើយអាចមានស្រមោលខ្មៅនៅចំកណ្តាល ឬទឹករលក។ ពេលខ្លះអ្នកជំងឺអាចសង្កេតឃើញថា ភ្នែកចាញ់ពន្លឺខុសធម្មតាជាដើម។   យន្តការនៃ Macular Hole - ទ្រឹស្តីពីមុន៖ កំណត់ថា កាលណាដល់អាយុ៦០ឆ្នាំឡើង សរសៃប្រសាទនៅត្រង់ប្រស្រីបាតភ្នែកចាប់ផ្តើមបង្កើតឲ្យមានកូនប្រហោងតូចដុះ យូរទៅក៏ក្លាយទៅជា Macular Hole។ - ទ្រឹស្តីបច្ចុប្បន្ន៖ ធម្មតា នៅផ្នែកខាងលើរបស់ស្រទាប់រ៉េទីន (សរសៃប្រសាទបាតភ្នែក) មានសរីរាង្គមួយហៅថា Vitreous body ស្ថិតជាប់នឹងផ្ទៃខាងលើនៃស្រទាប់រ៉េទីន។ នៅពេលអាយុកាន់តែច្រើន Vitreous body ចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូររូបរាងទៅជាមិនស្អិតតោងជាប់ ដែលបណ្តាលឲ្យទាញប្រស្រីបាតភ្នែកខូចទ្រង់ទ្រាយ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃ Macular Hole ករណីសង្ស័យ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យពិនិត្យបាតភ្នែក(Fundoscopy) ហើយម៉្យាងវិញទៀត គ្រូពេទ្យអាចនឹងពិនិត្យដោយប្រើឧបករណ៍វិភាគឈ្មោះOptical Coherence Tomography(OCT)ដើម្បីដឹងពីទំហំនៃប្រហោង និងអាចសន្និដ្ឋានពីលទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាល។ ការព្យាបាល និងការពារ អ្នកជំងឺ Macular Hole ត្រូវព្យាបាលដោយការវះកាត់បូមយក Vitreous body នេះចេញ បន្ទាប់មកចាក់ហ្គាសទៅភ្ជិតរន្ធនោះ ដែលអាចនឹងតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺគេងផ្កាប់មុខប្រហែល១០ថ្ងៃ។ ប្រសិនមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ ឬយឺតយ៉ាវអាចប៉ះពាល់ដល់ទីតាំងគំហើញ នឹងអាចវិវឌ្ឍទៅជាគំហើញខ្សោយ ។    ដើម្បីការពារពី Macular Hole ចាំបាច់ត្រូវអញ្ជើញមកពិនិត្យភ្នែកជាប្រចាំ យ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំម្តងទោះបីគ្មានសញ្ញាអ្វីក៏ដោយ ជាពិសេសមនុស្សដែលមានវ័យចាប់ពី ៥០ឆ្នាំឡើង ឬក៏មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម មានប្រវត្តិប៉ះទង្គិចភ្នែក ឬអ្នកមានកម្រិតម៉្ញូបខ្ពស់  (ចាប់ពី ៥០០ ដឺក្រេឡើង) …… សម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិតទូទៅ ប្រសិនបើមានអ្នកជំងឺត្អូញប្រាប់ថា គាត់មើលឃើញស្រមោលតូចខ្មៅធ្វើចលនាក្នុង ឬផ្នែកកន្ទុយភ្នែក សូមមេត្តាណែនាំអ្នកជំងឺឲ្យមកជួបពិភាក្សាជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសភ្នែក ដើម្បីកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យ និងព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត សាលី ធារិទ្ធ ឯកទេសជាន់ខ្ពស់ជំងឺបាតភ្នែក និងជាប្រធានផ្នែកឯកទេសបាតភ្នែកនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Eye Health
Share
  • Oct 31, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 4.5K views

ការចុកទ្រូងជាផលវិបាករបស់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែរឬទេ?

ការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករបានល្អ និងអនុវត្តការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃទៅតាមការណែនាំ ជាគោលការណ៍ដ៏ស័កិ្តសមសម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមយ៉ាងណាមិញ បើទោះបីស្ថានភាពជំងឺអាចគ្រប់គ្រងបានអ្នកក៏មិនគួរមើលរំលងចំពោះអា-ការៈមិនធម្មតាមួយចំនួនដែលវាអាចជាផលវិបាករបស់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមផ្ទាល់។ សំណួរ៖ ខ្ញុំអាយុ ៦៥ឆ្នាំ ភេទប្រុស កម្ពស់១,៧៦ ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៧០ គីឡូក្រាម បច្ចុប្បន្នបានចូលនិវត្តន៍ហើយ។ ខ្ញុំទើបនឹងត្រូវបានប្រាប់ថាមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅរយៈពេល ១ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ បច្ចុប្បន្នស្ថានភាពជាតិស្កររបស់ខ្ញុំមានលំនឹងល្អ ហើយខ្ញុំក៏តែងតែប្រើប្រាស់ថ្នាំបានទៀងទាត់ និងបរិភោគអាហារមានកម្រិត ក៏ដូចជាដើរហាត់ប្រាណសឹងតែរៀងរាល់ព្រឹកផងដែរ។ ដោយឡែក បច្ចុប្បន្នខ្ញុំក៏ត្រូវបានគ្រូពេទ្យឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំបញ្ចុះជាតិខ្លាញ់ផងដែរ។ តែមួយរយៈនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ចុកទ្រូងជាញឹកញាប់ ជាពិសេស នៅពេលគេងផ្អៀងទៅខាងឆ្វេង ហើយពេលខ្លះក៏មានអារម្មណ៍អស់កម្លាំងផងដែរ។ តើរោគសញ្ញានេះបណ្តាលមកពីហេតុអ្វី? ប្រសិនបើជាតិស្ករខ្ញុំមានលំនឹងល្អរហូត តើខ្ញុំអាចបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបានដែរឬទេ? តើមានវិធីណាមួយដែលអាចព្យាបាលទឹកនោមផ្អែមឲ្យជាវិញបានឬទេ? ចម្លើយ៖ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដែលរកឃើញវត្តមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម អាចមានពីរករណី ទីមួយអ្នកជំងឺអាចរកឃើញជំងឺតាមរយៈការពិនិត្យសុខភាពជាចៃដន្យ និងម៉្យាងទៀតអ្នកជំងឺដឹងពីវត្តមាននៃជំងឺនៅពេលដែលលេចចេញរោគសញ្ញាដែលនោះបង្ហាញការកើនឡើងនូវកម្រិតជាតិស្ករក្នុងខ្លួនមានរយៈពេលយូរឆ្នាំមកហើយ (យ៉ាងហោចណាស់ ១០ឆ្នាំ)។ ក្នុងករណីខាងលើអ្នកជំងឺទើបតែមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមអស់រយៈពេល ១ឆ្នាំហើយចំណែកការប្រតិបត្តិជាប្រចាំថ្ងៃដូចជាការប្រើប្រាស់ថ្នាំ របបអាហារមានកម្រិត និងលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់គឺស័ក្តិសមជាមួយនឹងគោលការណ៍នៃការព្យាបាល ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺក៏តម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថបញ្ចុះជាតិខ្លាញ់ដែរនោះ បង្ហាញថាជាតិខ្លាញ់គឺមានសភាពលើស ដែលទាមទារឲ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់បន្ថែម ពីព្រោះអាចប្រ-ឈមទៅនឹងបញ្ហាសរសៃឈាមបេះដូង ដែលអាចលេចចេញជារោគសញ្ញាចុកទ្រូងតាមការរៀបរាប់ខាងលើ ដូច្នេះលោកគួរកុំបណ្តែតបណ្តោយ ហើយត្រូវស្វែងរកការពិនិត្យជាបន្ទាន់ពីសំណាក់គ្រូពេទ្យមានជំនាញ។ សូមបញ្ជាក់ថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលទាមទារឲ្យមានការព្យាបាលរហូតពេញមួយជីវិត ដោយសារមិនទាន់មានវិទ្យាសាស្រ្តណាសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺឲ្យជាសះស្បើយឡើយ ចំណែកការគ្រប់គ្រងស្ថានភាពជាតិស្ករបានល្អនោះវាអាចបញ្ចៀសពីផលវិបាកផ្សេងៗ។ បកស្រាយដោយ៖​ សាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត ទូច ឃុន ប្រធានផ្នែកជំងឺទឹកនោមផ្អែម នាយករងមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

Diabetes
Share
  • Oct 29, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 4K views

"My Heart, Your Heart" ចែករំលែកការយកចិត្តទុកដាក់អំពីសុខភាពបេះដូងជាមួយក្រុមគ្រួសារកម្ពុជា

នាថ្ងៃទី ២៨ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៨ កន្លងទៅនេះ ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌា បានរៀបចំឡើងនូវកម្មវិធីមួយស្តីពី សុខភាពបេះដូង «My Heart, Your Heart» ក្នុងគោលបំណងលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងជាសាធារណៈអំពីសុខភាពបេះដូង និងដើម្បីជំរុញដល់ប្រជាជនកម្ពុជាក្នុងការរស់នៅប្រកបដោយសុខភាពល្អ និងមានភាពសកម្ម។ កម្មវិធីដែលប្រព្រឹត្តឡើងពេញមួយព្រឹកនេះរួមមាន ការពិនិត្យ និងពិគ្រោះយោបល់ទាក់ទងនឹងសុខភាពបេះដូងជូនដល់សាធារណជនដែលអញ្ជើញចូលរួម ការធ្វើបទបង្ហាញ និងវេទិកាពិភាក្សាស្តីពីសុខភាពបេះដូង ក្រោមការចូលរួមពីគ្រូពេទ្យឆ្នើមពីររូបគឺ លោកសាស្ត្រាចារ្យ សុខ ជួរ វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺបេះដូងនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជា ព្រមទាំងលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ថេង យូដាលីន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។  ក្នុងឱកាសនេះផងដែរ លោក Robert Elliott  អគ្គនាយកប្រតិបត្តិ និងនាយកចាត់ការទូទៅនៃក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌា បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ តែងតែគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងលើការលើកកម្ពស់សុខភាព និងសុខុមាលភាព។ កម្មវិធីសុខភាពបេះដូងនាព្រឹកនេះបានផ្សារភ្ជាប់យ៉ាងល្អទៅនឹងគោលដៅរបស់យើងក្នុងការជួយធ្វើឲ្យការសម្រេចចិត្តរបស់ប្រជាជនកាន់តែមានភាពងាយស្រួល និងជីវិតរបស់ពួកគាត់កាន់តែប្រសើរឡើង។ បេះដូងជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង ហើយនៅពេលដែលបេះដូងមានសុខភាពល្អ គឺប្រៀបដូចជាយើងទទួលបានទ្រព្យដ៏មានតម្លៃបំផុតមួយផងដែរ។» លោក Robert បានបន្ថែមថា៖ «យើងប្តេជ្ញាក្នុងការជួយកសាងអនាគតដែលមានភាពរឹងមាំផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ និងពោរពេញដោយសុខភាពល្អជូនដល់គ្រួសារកម្ពុជា។ ជាផ្នែកមួយនៃការប្តេជ្ញាចិត្តនេះ យើងទើបតែបានសម្ពោធជាផ្លូវការនូវអត្ថប្រយោជន៍ព្យាបាលជំងឺធ្ងន់ធ្ងរកាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំនេះ ដែលអត្ថប្រយោជន៍នេះផ្តល់នូវការការពារផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរហូតដល់ ១០ ម៉ឺនដុល្លាអាមេរិក សម្រាប់ស្ថានភាពជំងឺធ្ងន់ធ្ងរនានារួមទាំងជំងឺបេះដូងផងដែរ។» លោកសាស្ត្រាចារ្យ សុខ ជួរ ក៏បានមានប្រសាសន៍ដែរថា៖ «កម្មវិធីនេះមានសារសំខាន់ណាស់សម្រាប់សាធារណជនដើម្បីយល់ដឹងឲ្យកាន់តែច្បាស់អំពីសុខភាពបេះដូង និងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ ទោះបីជាជំងឺបេះដូងមិនមែនជាជំងឺឆ្លងក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាព និងអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតទៀតផង។ ការសិក្សាយល់ដឹងបន្ថែមគឺជាគន្លឹះមួយនៃការការពារពីការកើតជំងឺបេះដូង។» ដោយឡែក ទឹកប្រាក់បរិច្ចាគសប្បុរសធម៌ពីក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌា ទៅកាន់សមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជាដែលទទួលបាននាកម្មវិធីព្រឹកថ្ងៃទី ២៨ ខែតុលា នេះមានចំនួនជាទឹកប្រាក់សរុប ៥០០០ ដុល្លាអាមេរិក។ ទាក់ទងនឹងចំណុចនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតក៏បានបន្ថែមទៀតថា៖ «ទឹកប្រាក់បរិច្ចាគសប្បុរសធម៌របស់ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌានឹងត្រូវប្រើប្រាស់ដើម្បីជួយដល់សមាគមគ្រូពេទ្យបេះដូងកម្ពុជាក្នុងការអប់រំ និងលើកកម្ពស់ដល់ការយល់ដឹងអំពីសុខភាពបេះដូងទៅកាន់ប្រជាជនកម្ពុជា។ លើសពីនេះទៅទៀតទឹកប្រាក់សប្បុរសធម៌នេះនឹងជួយគាំទ្រដល់ការផ្តល់ការអប់រំបន្ថែមទៅកាន់វេជ្ជបណ្ឌិតកម្ពុជា ដូច្នេះយើងអាចជួយបង្កើនគុណភាពនៃការព្យាបាល និងអាចអនុញ្ញាតឲ្យគ្រូពេទ្យរបស់យើងផ្តល់ការព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃដល់សហគមន៍ក្រីក្រផងដែរ។» គួររំលឹកផងដែរថា ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌា បានចាប់ផ្តើមប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួននៅថ្ងៃទី ២៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ និងជាទីផ្សារចុងក្រោយរបស់ ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ហ្វាយនែនសល ដែលជាក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងអាយុជីវិតឈានមុខគេមួយក្នុងពិភពលោក។ នៅក្នុងឆ្នាំនេះ ក្រុមហ៊ុន មេនូឡាយហ្វ៍ ខេមបូឌា បានឈ្នះពានរង្វាន់អន្តរជាតិចំនួន ៣ ពីស្ថាប័ន Asia Pacific Customer Service Consotium (APCSC) ដែលរួមមានពានរង្វាន់ទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអតិថិជនប្រចាំឆ្នាំ ពានរង្វាន់ភាពជាអ្នកដឹកនាំសកម្មភាពសង្គមប្រចាំឆ្នាំ និងពានរង្វាន់កិត្តិនាមក្រុមហ៊ុនឆ្នើមប្រចាំឆ្នាំ។  

Entertainment News & Events
Share
  • Oct 29, 2018 |
  • 6 years ago |
  • 5.2K views

ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម

និយមន័យ ជំងឺរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម គឺជាការបង្ករោគតាមផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម រួមមានតម្រងនោម បំពង់បង្ហូរនោម ប្លោកនោម បង្ហួរនោម និងក្រពេញប្រូស្តាត(បុរស) ដែលភាគច្រើនកើតក្នុងប្លោកនោមជាសរីរាង្គផ្ទុកទឹកនោម។ វាជាប្រភេទជំងឺឆ្លងកើតច្រើនជាងគេ ជួរទី២ នៃជំងឺឆ្លងផ្សេងទៀត ហើយស្ត្រីមានច្រើនជាងបុរស១០ដងដោយសារតែទម្រង់កាយវិភាគវិទ្យា(Anatomy)។ ដោយឡែក ចំពោះអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមិនបានគ្រប់គ្រងជាតិស្ករឲ្យបានត្រឹមត្រូវ អាចមានហានិភ័យទ្វេដងក្នុងការឆ្លងមេរោគតាមផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោមនេះ។ មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម •    កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ និងមិនបានគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវល្អ •    ស្ករនៅក្នុងទឹកនោមជួយជំរុញការលូតលាស់របស់បាក់តេរី •    ប្លោកនោមមិនបានបញ្ចេញទឹកនោមចោល ទាំងស្រុងដោយសារប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ  ត្រូវបានប៉ះពាល់ •    ភាគច្រើនជាស្ត្រី ព្រោះបង្ហួរនោមមានលក្ខណៈកាយវិភាគវិទ្យាត្រង់ និងខ្លីដែលជាកត្តាបង្កើនការចម្លងមេរោគ ឬបាក់តេរី •    មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមលើសពី១០ឆ្នាំ •    មានផលវិបាកជំងឺទឹកនោមផ្អែមរួចជាស្រេចដែលប៉ះពាល់តម្រងនោម ឬសរសៃឈាម •    អ្នកជំងឺធ្លាប់មានការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោមក្នុងឆ្នាំមុន ហើយវាក៏មានហានិភ័យខ្ពស់នៃការកើតឡើងម្តងទៀត។ តើពេលណាលោកអ្នកត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត? ដើម្បីចៀសវាងការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោមសូមពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ប្រសិនបើមានរោគសញ្ញាមួយ ឬច្រើនកើតឡើងដូចខាងក្រោម៖ •    ក្ដៅខ្លួន ឬញាក់ •    នោមញឹកញាប់ •    នោមរអាក់រអួល •    នោមមានអាការៈក្រហាយ ឬឈឺ •    ទឹកនោមមានកករ ពណ៌ស្រអាប់ ឬមានឈាម •    ទឹកនោមមានក្លិនមិនល្អ •    ឈឺពោះនៅពេលនោម ជាពិសេសនៅលើថ្ងាស (ផ្នែកខាងក្រោមនៃពោះ) ឬឈឺចង្កេះ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងធ្វើការស្នើសុំធ្វើតេស្តទឹកនោមរបស់លោកអ្នកដើម្បីស្វែងរកមេរោគប្រភេទបាក់តេរី។ តេស្តផ្សេងទៀតអាចប្រើផងដែរដូចជា អេកូពោះ MRI និង ស៊ីធីស្កែន (CT scan) ជាពិសេសប្រសិនបើលោកអ្នកនៅតែមានការរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម។ ការព្យាបាល ប្រសិនបើតេស្តទឹកនោមមានសញ្ញាឆ្លងប្រភេទបាក់តេរី នោះវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងចេញវេជ្ជបញ្ជាថ្នាំផ្សះ ឬអង់ទីប៊ីយ៉ូទិច ដែលជាធម្មតាសម្រាប់ញ៉ាំពី ៥ ទៅ ៧ ថ្ងៃ (ប៉ុន្តែវាអាចប្រើរយៈពេលវែង បើជំងឺឆ្លងនេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ)។ ជាមួយគ្នានេះ ប្រភេទថ្នាំដែលជួយបន្ថយភាពឈឺចាប់ និងក្រហាយត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ផងដែរ។ វិធីការពារ •    ព្យាយាមគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាមឲ្យបានល្អនៅក្នុងកម្រិតគោលដៅ •    រក្សាអនាម័យផ្ទាល់ខ្លួនដោយលាងដៃជាមួយសាប៊ូឲ្យបានញឹកញាប់ •    លាង ឬជូតសម្អាតពីមុខទៅក្រោយ បន្ទាប់ពីបន្ទោបង់ •    កុំដំអក់យូរ បើឈឺនោម •    ផឹកទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ •    បត់ជើងតូចបនា្ទប់ពីមានការរួមភេទដើម្បីបញ្ចេញចោលមេរោគ •    បញ្ឈប់ការជក់បារី។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅ នៅមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺទឹកនោមផ្អែម កម្ពុជា-កូរ៉េ នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Other Diseases Diabetes
Share
Top