Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

អ្នកធ្លាប់ស្រមៃចង់ទៅរៀននៅបរទេសដែរឬទេ? មានសិស្សនិស្សិតមិនតិចទេដែលតែងតែសង្ឃឹមថាខ្លួននឹងបានទៅបន្តការសិក្សានៅឯក្រៅប្រទេស ប៉ុន្តែតើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់អាចសម្រេចក្ដីប្រាថ្នារបស់ខ្លួនបានទៅ?  ក្នុងអត្ថបទខាងក្រោមនេះ ហេលស៍ថាម បានធ្វើកិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងនិសិ្សតអាហារូបករណ៍ដ៏ឆ្នើមមួយរូបគឺលោក ហេង វិបុល ហើយលោកក៏ជាអតីតសិស្សពូកែមេដាយមាសគណិតវិទ្យា និងទទួលបាននិទ្ទេស A លំដាប់ទី១ផងដែរ។ បើលោកអ្នកចង់ដឹងអំពីការចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃការសិក្សាទាំងអស់នេះសូមអានអត្ថបទរបស់យើងខាងក្រោម.... ប្រវត្តិនៃការសិក្សា ជាអតីតសិស្សនៃអនុវិទ្យាល័យចតុមុខ និងបានបន្តទៅវិទ្យាល័យព្រះស៊ីសុវត្ថិនៅថ្នាក់ទី១០ លោក ហេង វិបុល ក៏បានទទួលមេដាយមាសសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាថ្នាក់ទី១២ ថែមទាំងជាសិស្សនិទ្ទេស Aកម្រិតទី១ ក្នុងការប្រលងសញ្ញាបត្រចំណេះដឹងទូទៅទុតិយភូមិផងដែរ។  បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់វិទ្យាល័យ លោកបានទទួលអាហារូបករណ៍ពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្ដ សុខាភិបាលតែលោកសិក្សាបានតែរយៈពេល៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះលោកក៏បានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅសហរដ្ឋអាមេរិកផ្នែកគីមីវិទ្យា និងជីវវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យ Grambling State University ។  បន្ទាប់ពីសិក្សាអស់រយៈពេល២ឆ្នាំ លោកក៏បានផ្លាស់ប្ដូរទៅសាកលវិទ្យាល័យ Yale University ដោយរៀនមុខវិជ្ជា Molecular Biophysics in Biochemistry ដែលផ្ដោតសំខាន់ទៅលើការសិក្សាពីភាគល្អិតដោយបង្កើតជាទ្រឹស្ដីជីវរូបវិទ្យា និងជីវគីមីវិទ្យា។  ដើម្បីចូលរៀនថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតទូទៅ ឬរៀនក្នុងសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្រ្ដនៅសហរដ្ឋអាមេរិក គេតម្រូវឲ្យនិស្សិតបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រវិទ្យាសាស្រ្ដ៤ឆ្នាំជាមុនសិនទើបអាចដាក់ពាក្យចូលរៀនបាន។ ការសិក្សាថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតនៅទីនោះមានរយៈពេល៤ឆ្នាំដែលមានលក្ខណៈខុសប្លែកពីប្រទេសកម្ពុជា ដោយឡែកចំពោះរូបលោកផ្ទាល់ បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ លោកក៏បានដាក់ពាក្យចូលរៀនថ្នាក់បណ្ឌិតផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ដដែលត្រូវបន្តការសិក្សារហូតទៅដល់៨ឆ្នាំបន្ថែមទៀតដោយសព្វថ្ងៃនេះលោកនៅជានិសិ្សតឆ្នាំទី២នៅឡើយ និងបណ្ឌិតផ្នែកស្រាវជ្រាវប្រសាទសាស្រ្ត(ឆ្នាំ២០១៦)។ គន្លឹះក្នុងការទទួលបានអាហារូបករណ៍ ក្នុងការសិក្សាយើងគួរតែខិតខំសិក្សានៅក្នុងថ្នាក់ឲ្យបានពូកែ និងដើម្បីមានលទ្ធភាពនឹងប្រលងជាសិស្សពូកែដោយបច្ចុប្បន្នមានសិស្សពូកែគណិតវិទ្យា រូបវិទ្យា និងអក្សសាស្រ្ដខ្មែរ ក្រៅពីនោះ ការដែលទទួលបាននិទ្ទេសល្អនៅពេលប្រលងសញ្ញាបត្រទុតិយភូមិក៏ជាគុណសម្បត្តិមួយផងដែរ។  ចំណុចដែលសំខាន់នៅពេលដែលចង់ដាក់ពាក្យទៅសិក្សានៅ ក្រៅប្រទេស គឺយើងត្រូវពង្រឹងផ្នែកភាសាឲ្យបានល្អជាក់ស្ដែងនៅពេលដែលលោកប្រលងយកអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅសហរដ្ឋអាមេរិកគឺគេតម្រូវឲ្យធ្វើតេស្ដភាសាអង់គ្លេស SAT ដែលជាតេស្ដភាសាស្តង់ដាអន្តរជាតិដែលមិនត្រឹមតែនិស្សិតបរទេសនោះទេសូម្បីតែសិស្សជនជាតិអាមេរិកផ្ទាល់ដែលបានបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យក៏តម្រូវឲ្យឆ្លងកាត់តេស្ដនេះផងដែរ។  ក្រៅពីការសិក្សា យើងក៏គួរតែចូលរួមចំណែកក្នុងការងារសង្គម និងការងារស្ម័គ្រចិត្តមួយចំនួន ដែលវាអាចជួយជម្រុញ ឬបន្ថែមសក្ដានុពលទៅលើប្រវត្តិរូបសង្ខេប(CV)របស់យើង។ វិធីសាស្រ្តក្លាយជាសិស្សពូកែ ពេលរៀនថ្នាក់វិទ្យាល័យក្រៅពីសិក្សានៅសាលារដ្ឋ លោកបានចំណាយពេលទំនេរបស់លោកទៅសិក្សាថ្នាក់ក្រៅម៉ោងបន្ថែមនៅសាលារៀនគួរជ័យថាវី ដោយសារតែលោកជាអតីតសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាតាំងពីថ្នាក់ទី៩ដូច្នេះលោករៀនគួរគណិតវិទ្យាបន្ថែមច្រើនដោយខិតខំប្រឹងប្រែងសិក្សាពីលំហាត់ និងស្វែងយល់ពីទ្រឹស្ដីផ្សេងៗដើម្បីពង្រឹងសម្ថភាពទៅប្រលងសិស្សពូកែនៅថ្នាក់ទី១២។  ក្រៅពីនោះ លោកបានជួយក្នុងការងារសង្គមមួយចំនួនដូចជា ចុះជួយធ្វើការងារបរិស្ថាន ជួយបង្រៀនក្មេងកំព្រា និងឆ្លៀតពេលរៀនភាសាបន្ថែម។ ជាក់ស្ដែងសព្វថ្ងៃនេះលោកអាចនិយាយបានរហូតដល់ទៅ៤ភាសាដូចជា ខ្មែរ ចិន បារាំង និងអង់គ្លេស។  ភាពលំបាកក្នុងការសិក្សានៅបរទេស មិនមានអ្វីដែលជាបញ្ហាចោទប៉ុន្មានទេដោយសារតែលោកបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយក៏មានន័យថាលោកមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ទៅប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងជាតិសាសន៍គេផងដែរ ប៉ុន្តែដោយសារតែកម្មវិធីសិក្សានៅប្រទេសកម្ពុជាមានកង្វះខាតមួយចំនួនផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ដអក្សរសិល្ប៍របស់សហរដ្ឋអាមេរិក (History and  Literature) របៀបនៃការសរសេរជាភាសារអង់គ្លេសក៏ មានលក្ខណៈខុសគ្នាមួយចំនួន សូម្បីតែថ្នាក់តន្រី្ដ ឬសិល្បៈក៏តម្រូវឲ្យសិក្សាដែរ។ កង្វះខាតទាំងអស់នេះវាតម្រូវឲ្យលោកត្រូវខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីឲ្យការសិក្សារបស់លោកដើរទន្ទឹមនឹងគេព្រោះតែនេះជាចំណេះដឹងទូទៅរបស់សិស្សវិទ្យាល័យនៅឯសហរដ្ឋអាមេរិក។  ចំណុចសំខាន់មួយទៀតដែលកម្មវិធីសិក្សារបស់ជាតិយើងខ្វះខាតនោះ គឺការធ្វើពិសោធន៍ផ្ទាល់ដែលនៅពេលដែលរៀនថ្នាក់វិទ្យាល័យយើងគ្រាន់តែចេះទ្រឹស្ដីដូចជានៅក្នុងមេរៀនរូបវិទ្យា និងគីមីវិទ្យាប៉ុន្តែយើងពុំបានអនុវត្តផ្ទាល់នោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ សាស្រ្ដាចារ្យនៅទីនោះបែរជាយល់ថាយើងមានចំណេះដឹងផ្នែកនេះរួចទៅហើយ ដូច្នេះត្រង់ចំណុចនេះយើងត្រូវតែស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯង ឬសុំឲ្យសិស្សច្បងពន្យល់ និងបង្រៀនបន្ថែមដើម្បីតាមឲ្យទាន់កម្មវិធីសិក្សា។ បរិយាកាសសិក្សានៅក្រៅប្រទេស នៅពេលទៅដល់ទីនោះដំបូងនិស្សិតទាំងអស់តម្រូវឲ្យចូលរួមក្នុងវគ្គ International Orientation Program ដែលធ្វើឡើងដើម្បីឲ្យនិស្សិតទាំងអស់ស្គាល់គ្នាទៅវិញទៅមកបង្កើនទំនាក់ទំនងរវាងសិស្សច្បងនិងសិស្សប្អូន និងណែនាំនិស្សិតជំនាន់ថ្មីឲ្យស្គាល់ពីបរិវេណសាលារៀនដូចជាបណ្ណាល័យ អាហារដ្ឋាន ក៏ដូចជាសាលសិក្សាជាដើម។  ក្រៅពីការរៀនហើយ នៅទីនោះយើងត្រូវតែសម្របខ្លួនជាមួយនឹងបរិយាកាសវប្បធម៌ដ៏សម្បូរបែប ការទំនាក់ទំនង និងរបៀបលើកដាក់សម្លេងរបស់ជនជាតិគេដើម្បីសម្រួលក្នុងជីវភាពក៏ដូចជាការចូលក្នុងសង្គមផងដែរ។ ដោយសារតែសាកលវិទ្យាល័យដែលលោកបាន និងកំពុងតែសិក្សាគឺជាសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិដែលអាចធ្វើឲ្យលោកស្គាល់ និងយល់ដឹងពីវប្បធម៌បរទេសជាច្រើនដោយពុំមានការរើសអើងគ្នាឡើយហើយក្នុងនោះក្រៅពីការសិក្សាហើយសាកលវិទ្យាល័យក៏បានរៀបចំឲ្យនិស្សិតចូលរួមជាមួយនឹងសមាគម ឬអង្គការនានា និងចូលរួមសកម្មភាពសង្គមទៀតផង។  នៅពេលដែលចូលដល់រដូវវិស្សមកាលម្ដងៗ មាននិស្សិតមួយចំនួនបានចេញទៅរកការងារក្រៅម៉ោងធ្វើចំពោះរូបលោកក៏មិនខុសគ្នាផងដែរដោយរូបលោកព្យាយាមទៅបម្រើការងារជូនមន្ទីរពិសោធន៍នានាក្នុងគោលបំណងងាយនឹងទទួលបានឱកាសណាមួយដាក់ពាក្យចូលរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រ។ សារសម្រាប់មិត្តអ្នកអាន ជាចុងក្រោយ លោកក៏មានពាក្យពេចន៍ខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអានជាពិសេសអ្នកដែលមានបំណងទៅសិក្សានៅប្រទេសក្រៅដែរថា «ជីវភាពដែលរស់នៅក្រៅប្រទេសតែម្នាក់ឯងដំបូង គឺមិនងាយស្រួលនោះឡើយ ដូច្នេះយើងគួរតែមានភាពម្ចាស់ការលើខ្លួនឯងចេះរបៀបរៀបចំគម្រោងផ្ទាល់ខ្លួនឲ្យបានច្បាស់លាស់ រៀនរស់នៅដោយឯករាជ្យ ហើយត្រូវរៀនទម្លាប់ក្នុងការរស់នៅ និងវប្បធម៌របស់គេដែលវាធ្វើឲ្យយើងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការរស់នៅឯបរទេស។» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

«កុមារណាក៏អាចជាកុមារឆ្លាតបានដែរ» ដរាបណាគាត់រៀនបានត្រឹមត្រូវតាមអ្វីដែលគ្រូ បង្រៀន បូកផ្សំនឹងឳពុកម្តាយដែលជឿជាក់លើកូន លើកទឹកចិត្តដល់កូន ព្រមទាំងផ្តល់ពេលវេលាឲ្យ កូនសិក្សានៅផ្ទះ។ ជាមួយនឹងកម្មវិធីសិក្សាដោយប្រើប្រាស់ក្បាច់គិតលេខបុរាណចិន (Abacus)ជាមូលដ្ឋាន ដែលប្លែកពីស្ថាប័នដទៃ UCMAS Cambodia បាន និងកំពុងបង្ហាត់បង្រៀនកុមារជាច្រើននាក់ ហើយKonexgens ក៏បានជួបសម្ភាសផ្ទាល់ជាមួយនឹងកញ្ញា ហេង រចនា ដែលជានាយកគ្រប់គ្រងផ្ទាល់ ដែល កញ្ញាក៏បានបញ្ជាក់ថា យូស៊ីម៉ាស់(UCMAS) ត្រូវបានបង្កើតដោយបណ្ឌិតសាស្ត្រាចារ្យលោកឌីណូ វង្ស(Prof.Dr. Dino Wong)ជាជនជាតិចិនម៉ាឡេស៊ី ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៣ ក្នុងគោលបំណងអភិវឌ្ឍខួរក្បាលកុមារជាទូទៅហើយពិសេសគឺកុមារដែលមានអាយុចាប់ពី៤-១២ឆ្នាំ ឲ្យមានសមត្ថភាពខ្ពស់ក្នុងការប្រើប្រាស់ខួរក្បាលទាំងឆ្វេង និង ស្តាំឲ្យមានថាមពលខ្លាំង។ ជំនាញក្នុងស្ថាប័ន ជំនាញពិសេសរបស់ស្ថាប័នរបស់យើង គឺបង្រៀនឲ្យកុមារពូកែចងចាំ ផ្តោតអារម្មណ៍ សង្កេត ពូកែស្តាប់ ច្នៃប្រឌិត និង ដោះស្រាយបញ្ហាដោយមានភាពជឿជាក់ខ្ពស់ ដែលជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការស្រឡាញ់ការសិក្សា និងទទួលបានជោគជ័យគ្រប់ផ្នែកក្នុងជីវិតរបស់គាត់។  ជាពិសេស កម្មវិធីនេះជួយឲ្យពួកគេ «គណនាលេខយ៉ាងលឿនដោយប្រើប្រាស់ខួរក្បាលលឿនជាងម៉ាស៊ីនគិតលេខ»។ពេលដែលកុមាររៀនចប់ទាំង១០កម្រិត ពួកគេអាចគិតលេខ បូក ដក គុណ ចែក ប្រភាគ ប្ញសការេពីខ្ទង់រាយដល់ខ្ទង់លាន ក្នុងរយៈពេលតិចជាង១នាទី។ អំពីការបង្រៀន •អាយុចូលរៀនរបស់កុមារ      តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានឲ្យដឹងថា ការអភិវឌ្ឍខួរក្បាលប្រកបដោយភាពជោគជ័យ និងជម្រុញឲ្យមានសក្តានុពលរបស់ខួរក្បាលកុមារ គឺកើតឡើងក្នុងអំឡុង១២ទៅ១៣ឆ្នាំរបស់កុមារ ហើយមូលហតុដែលយើងទទួលសិស្សពីអាយុ៤ឆ្នាំ ពីព្រោះពួកគាត់ធំល្មមក្នុងការបង្រៀន និង ចេះនិយាយទំនាក់ទំនងគ្នាបានក្នុងថ្នាក់រៀន។ •ជំនាញនៃការបង្រៀន កម្មវិធីUCMAS គឺចង់អភិវឌ្ឍខួរក្បាលកុមារតាមរយៈសកម្មភាពនៅក្នុងថ្នាក់តាមរយៈគ្រូប្រចាំថ្នាក់ ដែលទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលខ្ពស់ពីប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ បច្ចេកទេសក្នុងការបណ្តុះបណ្តាលយ៉ាងម៉ត់ចត់របស់យើង គឺផ្អែកលើបែបបទគរុកោសល្យ ដោយអ្នកជំនាញផ្នែកអភិវឌ្ឍកុមារ និងទទួលស្គាល់ពីសមាគមអប់រំកុមារតូចរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីធានាថាកូនសិស្សរបស់យើងទទួលបានផលប្រយោជន៍ និងជោគជ័យនៅក្នុងកម្មវិធីយើងនេះ។ •លក្ខណៈពិសេសនៃកម្មវិធីសិក្សា ការអប់រំមានលក្ខណ:ល្អប្លែកពីគេ ដោយពួកយើងបង្កើនការគិតរបស់កុមារទាំងមូលតាមរយៈ៖ ១.ការគិតក្នុងរូបភាព ៖  សិស្សបង្កើនសមត្ថភាពចងចាំតាមរយៈការស្រមៃដោយផ្ទុកតួលេខក្នុងខួរក្បាលរបស់គេ នៅពេលដែលគេកំពុងរៀនក្បាច់គិតលេខចិន (Abacus)។ ២.បង្រៀនកុមារឲ្យមានភាពរហ័សក្នុងភាពឆ្លាតវៃ ៖  តាមរយៈការស្តាប់ និង ការមើលកាត(FlashCard)។  ៣.បង្រៀនកុមារឲ្យគិតលឿន និងធ្វើលឿន ៖ ការបណ្តុះបណ្តាលទាក់ទងនឹងល្បឿនជួយដល់សិស្សឲ្យស្តាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និងឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរយ៉ាងរហ័ស សម្លៀងការយកចិត្តទុកដាក់ និង ការផ្តោតអារម្មណ៍ឲ្យល្អប្រសើរ។ ៤.បង្រៀនកុមារឲ្យពូកែវិទ្យាសាស្រ្តពិត ការគណនាលេខ  និង គណិតវិទ្យា ៖  ការគណនាគ្រាប់Bead របស់ Abacus ជួយឲ្យសិស្សមានចំណង់ចំណូលចិត្តរៀនគណិតវិទ្យាដូចជា៖  ប្រព័ន្ធ គោល១០ ទំនាក់ទំនងលេខ ការកំណត់ខ្ទង់របស់លេខ ការខ្ចី និង ការត្រាទុក ការបូកផ្សំ និង កន្សោមលេខ។ សកម្មភាពក្រៅម៉ោងសិក្សា មានអាណាព្យាបាលមួយចំនួនគិតថាកាលណាកូនរៀនច្រើន ខ្លាចកូនមានបញ្ហាខួរក្បាល ឬក៏ទប់ទល់មិនបាន។ ប៉ុន្តែបើយើងក្រឡេកមើលទៅប្រទេសជឿនលឿន គេមានកម្មវិធីបន្ថែមច្រើនណាស់ ដូចជាកម្មវិធី កីឡា គូររូប របាំ កម្មវិធីបំប៉នគណិត ។ល។ ពួកគេរៀនច្រើនម៉ោងជាងយើងទៀត មិនដែលឃើញកុមារណាមានបញ្ហាដោយសារការរៀនច្រើននោះទេ ប៉ុន្តែមានតែភាពឆ្លាតវៃជាងមុន និងសមត្ថភាពខ្ពស់ក្នុងការសិក្សា និង ការងារនាពេលអនាគត។  ដូច្នេះ  នេះ គឺជាឱកាសមួយសម្រាប់ប្រទេសរបស់យើងក្នុងការបង្កើតធនធានមនុស្សវិទ្យាសាស្ត្រចាប់ពីពេលនេះតទៅ។កុមារណាដែលពូកែលេខ និងវិទ្យាសាស្រ្តពិត ជាទូទៅគឺជាមនុស្សឆ្លាតគ្រប់មុខវិជ្ជា។ សារជូនដល់មិត្តអ្នកអាន ប្រសិនបើអស់លោកអ្នកចង់បង្កើនសមត្ថភាពការគិតរបស់កូន គួរសាកល្បងបញ្ជូនកូនឲ្យសិក្សាកម្មវិធី UCMAS ដែលមានប្រជាប្រិយភាពនៅលើពិភពលោកសរុបមាន៦៣ប្រទេស និងត្រូវបានទទួលស្គាល់ពី ISO, កំណត់ត្រាពិភពលោក, UKAS, សមាគមអប់រំកុមារតូចពីសហរដ្ឋអាមេរិក។ ម្យ៉ាងទៀត កម្មវិធីនេះត្រូវបានសិក្សាស្រាវជ្រាវក្នុងសាកលវិទ្យាល័យជាច្រើននៅលើពិភពលោកថា ជាកម្មវិធីមួយដែលជួយកុមារមានភាពឈ្លាសវៃ និងពូកែទាំងលេខនព្វន្ត ចំណោទ គណិត និងរៀនមុខវិជ្ជាដទៃទៀតក៏ពួកគាត់រៀនពូកែដែរ។

Share

កម្មវិធី Cambodian Start-up Journey ដែលបានប្រព្រឹត្តឡើងនៅថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ វេលាម៉ោង ០៥ :៣០ ដល់ម៉ោង០៨ :៣០ នាទីល្ងាច ដែលមានអ្នកចូលរួមចំនួន៥០នាក់ គឺជាកម្មវិធីជំនួបសហគ្រិនដែលបង្កើតឡើងក្នុងគោលបំណងលើកស្ទួយការផ្តួចផ្តើមអាជីវកម្មថ្មីនៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយ Park Café រួមសហការជាមួយនឹង Educational Development Institute។   នៅក្នុងកម្មវិធីនេះដែរ មានវាគ្មិនកិត្តិយសចំនួន ២រូប គឺ លោក ឡែម ចាន់សំរេច ជានាយកគ្រប់គ្រងនៃCambodia Investor Club (CIC) និង លោក ស៊ីម ចាន់គិរីរ័ត្ន ជាសហស្ថាបនិក និងនាយកប្រតិបត្តិនៃBanhji ក្រោមការសម្របសម្រួលពីសំណាក់លោក ហេង សេងលី ជានាយកគ្រប់គ្រងទូទៅនៃPark Café។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា Banhji ដែលមានលោក ស៊ីម ចាន់គិរីរ័ត្ន ជានាយកប្រតិបត្តិ គឺជាប្រព័ន្ធគណនេយ្យសម្រាប់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យម ដែលជួយសម្រួលដល់អាជីវកម្មរបស់ពួកគាត់។ អ្នកប្រើប្រាស់អាចឃើញពីសមតុល្យ និងប្រតិបត្តិការណ៍របស់អតិថិជន ព្រមទាំងបង្ហាញពីសម្រង់តម្លៃបញ្ជាលក់ ប្រាក់កក់អតិថិជន វិក័យបត្រលក់ជាសាច់ប្រាក់ ឬជំពាក់ ការបង្វិលទំនិញត្រលប់មកវិញ និងប័ណ្ណដឹកជញ្ជូនជាដើម។ លើសពីនេះទៅទៀតលោកក៏បានចែកជូននូវគន្លឹះសំខាន់មួយចំនួនដូចជា របៀបគ្រប់គ្រងពេលវេលា ក្រុមការងារ និងរបៀបគ្រប់គ្រង។ ចំណែកCambodia Investor Club (CIC) ដែលមានលោក ឡែម ចាន់សំរេច ជានាយកគ្រប់គ្រង បានបង្ហើបពីគន្លឹះ និងលក្ខន្តិកៈ ដើម្បីចូលជាសមាជិក ក៏ដូចជាធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីទទួលបានជំនួយពី CIC ដើម្បីប្រកបអាជីវកម្ម។ ជាមួយគ្នានេះផងដែរ លោកក៏បានពិភាក្សាទៅលើសក្តានុពលភាពនៃទីផ្សារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា របៀបផ្តាច់មុខ ក្រុមការងារដ៏ត្រឹមត្រូវ ការចែកចាយ និងពេលវេលាដែលត្រឹមត្រូវក្នុងការធ្វើអាជីវកម្ម។ ដោយសារអ្នកចូលរួមមានចម្ងល់ជាច្រើនទាក់ទងទៅនឹងប្រធានបទដែលបានលើកឡើង ធ្វើឲ្យកម្មវិធីទាំងមូលមានភាពសកម្ម និងរស់រវើក។ នៅចុងបញ្ចប់នៃកម្មវិធី ក៏មានការញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នាសម្រាប់អ្នកចូលរួម ដើម្បីឲ្យពួកគាត់មានពេលជួបជជែក និងសំណេះសំណាលគ្នា ដើម្បីបង្កើនចំណងមិត្តភាពក៏ដូចជាពង្រីកបណ្តាញអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន។ កម្មវិធីបែបនេះមានជារៀងរាល់ខែ ដោយ Cambodian Start Up Journey គឺជាកម្មវិធីដំបូងគេប្រចាំឆ្នាំ២០១៧ក្រោមការឧបត្ថម្ភធំដោយ ក្រុមហ៊ុន Coca Cola ព្រមទាំងសហការគាំទ្រដោយ CIC, YEAC និង JCI Cambodia  និងមាន ហេលស៍ថាមខប ថ្មីៗ FEB និង សប្បាយ ជាដៃគូផ្សព្វផ្សាយ។ ចំពោះប្រធានបទ និងព័ត៌មានទាក់ទិននឹងកម្មវិធីប្រចាំខែជាបន្តបន្ទាប់ សូមរង់ចាំតាមដានជាមួយយើងទាំងអស់គ្នា...

Share

ដោយបានឆ្លងកាត់នូវបទពិសោធន៍ជាង៦ឆ្នាំនៃផ្នែកគ្រប់គ្រងឱសថស្ថានចំនួនពីរកន្លែងកន្លងមក និងសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកនៃឱសថស្ថាន ឌឺ ហ៊ែល លោក ដាវ សីហា នឹងចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍របស់លោកជូនដល់ប្រិយមិត្តអ្នកអាន និងជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមានបំណង ឬតៀមនឹងបើកដំណើរការនូវឱសថស្ថានផ្ទាល់ខ្លួននាពេលអនាគត។ កត្តាដែលត្រូវការជាចាំបាច់ក្នុងការចាប់ផ្ដើមធ្វើអាជីវកម្មផ្នែកឱសថ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមនូវអាជីវកម្មផ្នែកឱសថមួយ សំខាន់បំផុតចំពោះអ្នកដែលមានបំណងចង់ចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មនេះ គឺតម្រូវឲ្យមានការយល់ច្បាស់ពីឱសថ ព្រោះថាឱសថ គឺជាអាវុធមុខពីរដែលអាចព្យាបាលមនុស្ស តែក៏អាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផងដែរ។ មិនគួរយកផលប្រយោជន៍បុគ្គលជាធំដោយណែនាំឲ្យអតិថិជនប្រើប្រាស់ឱសថដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា ឬគាត់មិនមែនជាឱសថការី នោះអាជីវកម្មនឹងដំណើរការដោយរលូន។ គោលការណ៍ចម្បងរបស់ឱសថស្ថាន គឺត្រូវយកសុខភាពប្រជាជនជាគោល ដូច្នេះវាជាការលំបាកចំពោះអ្នកដែលមិនបានឆ្លងកាត់ការសិក្សា ឬកង្វះចំណេះដឹងខាងឱសថ។ បើអ្នកចង់ប្រកបរបរនេះអ្នកគួរសួរខ្លួនឯងថាតើអ្នកមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីផ្ដល់សេវាកម្មជូនអតិថិជនដោយគោរពតាមគោលការណ៍នៃក្រសួងសុខាភិបាលដែរឬទេ? ភាពខុសគ្នារវាងអាជីវកម្មផ្នែកឱសថ និងអាជីវកម្មធម្មតា គ្រប់អាជីវកម្មសុទ្ធតែមានភាពខុសប្លែកគ្នា ជាក់ស្តែង ចំពោះអាជីវកម្មធម្មតាដែលមិនមានទាក់ទងនឹងសុខភាពមិនមានហានិភ័យខ្ពស់ និងច្បាប់តឹងរឹងដូចឱសថស្ថានឡើយ ព្រោះវាអាចមានការប៉ះពាល់ដល់សុខភាពប្រជាជន។ ឧបសគ្គដែលត្រូវប្រឈម និងវិធីដោះស្រាយ ឧបសគ្គតែងតែមានគ្រាន់តែពេលខ្លះតូច ពេលខ្លះធំ ចំពោះឱសថស្ថានយើងខ្ញុំ បញ្ហា គឺកង្វះទំនុកចិត្តពីអតិថិជនដោយគាត់យល់ឃើញថាភ្នាក់ងាររបស់យើងមិនមែនជាឱសថការី ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងណែនាំនូវផលិតផលដែលមានរូបធាតុផ្សំ ឬប្រសិទ្ធភាពដូចទៅនឹងឱសថដែលគាត់ប្រើប្រាស់ ប៉ុន្តែខុសក្រុមហ៊ុនផលិត ឬឈ្មោះដែលដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ក្នុងទីផ្សារនោះ គឺគាត់មិនត្រូវការឡើយ ដោយគាត់ទាមទារឲ្យដូចនឹងវេជ្ជបញ្ជាបេះបិទតែម្ដង។ ដំណោះស្រាយរបស់យើង គឺត្រូវព្យាយាមពន្យល់ឲ្យអតិថិជនបានយល់អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃឱសថនោះ។ តម្លៃនៃផលិតផលឱសថ ឱសថដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិល្អ ជាឱសថដែលមានច្បាប់ត្រឹមត្រូវចេញពីក្រសួងសុខាភិបាល ហើយកត្តាសំខាន់ គឺការទុកដាក់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវដោយមិនគួរឲ្យត្រូវពន្លឺថ្ងៃខ្លាំងពេក ដែលអាចនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់គុណភាព។ ទាក់ទងនឹងរូបរាងខាងក្រៅ យើងមិនគួរបកសម្បក ឬហែកថង់ចេញឡើយ និងត្រូវរៀបចំទុកដាក់ឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ដែលនេះជាគោលការណ៍ចម្បងរបស់ឱសថស្ថាន។ សារសម្រាប់មិត្តអ្នកអាន ជាចុងក្រោយ លោកក៏សូមឲ្យប្រិយមិត្តអ្នកអានទាំងអស់ ទាំងអ្នករួមអាជីព និងអ្នកប្រើប្រាស់ ពិនិត្យមើលឱសថឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដោយសារតែមូលហេតុដែលបានលើកឡើងខាងលើថា ឱសថប្រៀបបាននឹងអាវុធមុខពីរដែលវាអាចបង្កផលលំបាកទៅថ្ងៃក្រោយប្រសិនបើមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់ត្រឹមត្រូវទេនោះ ដូច្នេះអ្នកគួរជ្រើសរើសឱសថណាដែលមានបញ្ជិកាត្រឹមត្រូវ និងលេបថ្នាំទៅតាមការកំណត់របស់គ្រូពេទ្យ។

Share

មាននិស្សិតទន្តសាស្រ្តមិនតិចទេ ដែលមានបំណងបើកនូវគ្លីនិកធ្មេញផ្ទាល់ខ្លួនបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សារួច ដោយសារតែយល់ដឹងពីក្តីប្រាថ្នានេះហើយ ទើបហេលស៍ថាមនាំមកជូនលោកអ្នកនូវគន្លឹះសំខាន់ៗក្នុងការបើកដំណើរការគ្លីនិកធ្មេញ ជាពិសេសក្នុងពេលចាប់ផ្តើមដំបូង តាមរយៈបទសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងទន្តបណ្ឌិតវ័យក្មេងរូបសង្ហា  គឺលោក ស៊ឹង គីមសាន ដែលជាស្ថាបនិកនៃ«គ្លីនិកធ្មេញ គីមសាន» ដែលបានចាប់ផ្តើមនៅពាក់កណ្តាលខែឧសភាឆ្នាំ២០១៦។ ហេលស៍ថាម៖ តើប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មរបស់ «គ្លីនិកធ្មេញ គីមសាន» មានទស្សនវិស័យបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ ក្នុងប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មនេះ គ្លីនិករបស់ខ្ញុំមានទស្សនវិស័យដូចជា៖ •          បម្រើសេវាកម្មល្អបំផុតដល់អតិថិជន ទាំងគុណភាព និងអនាម័យ •          ផ្តល់នូវការពេញចិត្ត និងទំនុកចិត្តខ្ពស់ដល់អតិថិជន •          ថែរក្សាសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អតិថិជនទាំងអស់ឲ្យបានល្អបំផុត •          ផ្តល់ការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេសទន្តសាស្រ្តទំនើប •          ផ្តល់ភាពស្មោះត្រង់ និងគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ •          មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងការងារ។ ហេលស៍ថាម៖ តើការបើកគ្លីនិកធ្មេញមួយចាំបាច់ត្រូវមានការត្រៀមនូវអ្វីខ្លះដែរ? ចម្លើយ៖ ជាការពិតណាស់ មានកត្តាជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើការពិចារណាដែលរួមមានដូចជា៖ •          ដើមទុន និងធនធានមនុស្ស •          គំនិតច្នៃប្រឌិតក្នុងការរៀបចំគ្លីនិកផ្ទាល់ •          សិល្បៈក្នុងការទំនាក់ទំនង ទាំងការរាប់អានមិត្តភក្តិ បងប្អូន ទាំងបណ្តាញសង្គម និងការផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម •          ការពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯង ជាពិសេសត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជានិច្ចក្នុងការក្រោកឈរ និងទប់ទល់នៅពេលដែលមានកត្តាប្រឈមទាំងឡាយដែលអាចកើតឡើង។ ហេលស៍ថាម៖ ការបើកដំណើរការដំបូងបែបនេះ ប្រាកដណាស់ គឺត្រូវជួបប្រទះនឹងការលំបាកក្នុងការស្វែងរក និងទាក់ទាញអតិថិជន តើលោកមានវិធីសាស្រ្តបែបណាខ្លះដើម្បីចែករំលែកដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ ឧបសគ្គដែលចម្បងនោះគឺ មិនទាន់មានអ្នកស្គាល់គ្លីនិករបស់ខ្ញុំច្រើន។ អ្វីដែលខ្ញុំគួរតែធ្វើនោះគឺ ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានអំពីគ្លីនិករបស់ខ្ញុំតាមរយៈបណ្តាញសង្គមជាដើម។ ហេលស៍ថាម៖ គ្លីនិកធ្មេញមួយដែលទទួលបានទំនុកចិត្តពីសំណាក់អតិថិជនគួរមានលក្ខណៈសម្បត្តិបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ លក្ខណៈសម្បត្តិដែលគួរមានរួមមានដូចជា ៖ •          គ្រូពេទ្យដែលមានចំណេះដឹងច្បាស់លាស់ និងគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួន •          មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់លើការងារ •          បុគ្គលិកទាំងអស់ត្រូវមានភាពរួសរាយរាក់ទាក់ សេវាកម្មល្អ មានការយោគយល់ទៅលើអ្នកជំងឺ •          គោរពពេលវេលារបស់អ្នកជំងឺ ព្រមទាំងមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះអ្នកជំងឺមិនភូតភរ មិនកុហក •          ឲ្យតម្លៃទៅលើអ្នកជំងឺស្មើៗគ្នា ជាពិសេសកន្លែង និងសម្ភារៈប្រើប្រាស់ត្រូវប្រកបដោយអនាម័យខ្ពស់។ ហេលស៍ថាម៖  សម្រាប់និស្សិតទន្តសាស្រ្តដែលមានបំណងបើកគ្លីនិកធ្មេញ នាពេលអនាគត តើពួកគេគួរតែត្រៀមខ្លួនបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ និស្សិតទន្តសាស្រ្តគួរតែបម្រើការក្នុងគ្លីនិករបស់អ្នកដទៃឲ្យបានរយៈពេលពី ២ទៅ៣ឆ្នាំយ៉ាងតិច មុននឹងចាប់ផ្តើមគ្លីនិកខ្លួនឯង ដើម្បីទទួលបានឱកាសក្នុងការរៀនអំពី៖ •          ការងារគ្លីនិកបានមួយកម្រិតទៀត •          វិធីដោះស្រាយបញ្ហាបានច្រើន និងរហ័សជាងមុន នៅពេលការងាររបស់គាត់ជួបបញ្ហា •          របៀបធ្វើការងារជាក្រុម ការយោគយល់ ការពិភាក្សា និងស្វែងរកដំណោះស្រាយ •          របៀបធ្វើអាជីវកម្ម និងការទំនាក់ទំនងជាមួយអតិថិជន •          ការគ្រប់គ្រងគ្លីនិកនិងបុគ្គលិក។ ទោះបីជាយើងចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មដំបូង ដោយគ្មានបុគ្គលិកក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្នកធ្វើជំនួញទាំងអស់គឺសុទ្ធតែមានទស្សនវិស័យវែងឆ្ងាយ។ ដូច្នេះចំណុចទាំងអស់នេះដើរតួយ៉ាងសំខាន់ នៅពេលដែលយើងធ្វើអាជីវកម្មដោយខ្លួនឯង។ ហេលស៍ថាម៖ ជាចុងក្រោយ តើលោកមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអាន ជាពិសេសអនាគតម្ចាស់គ្លីនិកធ្មេញជំនាន់ក្រោយឬទេ? ចម្លើយ៖ ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសូមអរគុណដល់មិត្តអ្នកអានទាំងអស់ដែលបានចំណាយពេលអានអត្ថបទរបស់ខ្ញុំ និងសូមដាស់តឿនដល់ប្អូនៗទន្តនិស្សិតទាំងអស់ ត្រូវប្រឹងប្រែងពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ទាំងជំនាញ និងភាសា ហើយកុំចំណាយពេលវេលាទៅលើអ្វីដែលអត់ប្រយោជន៍។ ក្នុងពេលទំនេរ ត្រូវចំណាយពេលអានសៀវភៅ ស្វែងយល់ពីការងារគ្លីនិកតាមរយៈ You Tube និងការចុះកម្មសិក្សាផ្ទាល់ឲ្យបានច្រើន។ ប្រសិនបើចង់បើកគ្លីនិកខ្លួនឯង ត្រូវតែប្រឹងប្រែងអនុវត្តជំនាញគ្លីនិកឲ្យបានច្រើន ដើម្បីជាទុនក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើង ព្រមទាំងធ្វើការ រៀនសូត្រពីគ្លីនិកដទៃទៀត ដើម្បីបានជាបទពិសោធន៍សម្រាប់ពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ ប្រសិនបើអាច គួរតែចូលឲ្យជិតជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ និងបងប្អូនដែលជាអ្នកជំនួញឬអាជីវករ ដើម្បីរៀនសូត្រពីល្បិច និងគន្លឹះ ដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មឲ្យបានជោគជ័យ ហើយព្យាយាមបង្កើនទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តភក្តិ និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនឲ្យបានកាន់តែច្រើន និងប្រសើរជាងមុន។ និយាយរួម គឺត្រូវត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា ដែលប្រឈមទាំងឡាយក្នុងការបើកគ្លីនិកធ្មេញ ក៏ដូចជាការប្រកួតប្រជែង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ស្ថិតក្នុងវ័យជាសិស្សវិទ្យាល័យ ការប៉ងប្រាថ្នាទទួលបានជោគជ័យលើការសិក្សាតែងតែមាន ប៉ុន្តែវារមែងទទួលបានដូចចិត្តប្រថា្ន ដរាបណាមានការប្រឹងប្រែង ដុះខាត់សមត្ថភាពរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ បូកផ្សំជាមួយការតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំជំនះលើឧបសគ្គ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យយើងទទួលបានលទ្ធផលទាំងនោះ យុវជន ង៉ូវ ហេង ដែលជាអតីតសិស្សវិទ្យាល័យបាក់ទូក ​ និងជាសិស្សដែលទទួលបានជោគជ័យ ជាពានរង្វាន់កិត្តិយសក្នុងការប្រកួតប្រជែងសិស្សពូកែផ្នែកគណិតវិទ្យាអូឡាំព្យាដអន្តរជាតិលើកទី៥៧ (57th IMO 2016)ដែលប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅទីក្រុងហុងកុង និងធ្វើការចែករំលែកបទពិសោធន៍ក្នុងការរៀនសូត្រ ការតាំងចិត្ត និងការសម្រេចចិត្តក្នុងការជ្រើសរើសមុខជំនាញ ដើម្បីបន្តការសិក្សាឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងទទួលបានជោគជ័យទៅតាមការរំពឹងទុក។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនធ្លាប់បានទទួលបាននូវស្នាដៃ អ្វីខ្លះ? ហេង ៖ ក្រៅពីទទួលបានពានរង្វាន់កិត្តិយសនៅក្នុងការប្រឡងគណិតវិទ្យាអូឡាំព្យាដអន្តរជាតិលើកទី៥៧ នៅហុងកុង ខ្ញុំក៏ជាអតីតសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាទូទាំងប្រទេសនៅថ្នាក់ទី៩ផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កាលពីរៀនថ្នាក់ទី៩ ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ប្រលងតេស្តជប៉ុន Suken Test នៅសាកលវិទ្យាល័យខេមរៈ។ ដល់ពេលចូលថ្នាក់ទី១០ ខ្ញុំក៏ទទួលបានមេដាយការប្រលងក្នុងកម្មវិធីមួយ ក្រោមការរៀបចំឡើងដោយ University of Waterloo (ប្រទេសកាណាដា) ។   ក្នុងថ្នាក់ទី១២នេះផងដែរខ្ញុំទើបតែទទួលបានការប្រលងសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាទូទាំងប្រទេសបានមេដាយសំរិទ្ធ។ ក្រៅពីមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ខ្ញុំក៏ធ្លាប់បានប្រលងដោយធ្វើការជាក្រុម Global Enterprise Challenge ផ្នែក Business នៅមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ជប៉ុន (CJCC) ដោយទទួលបានមេដាយមួយ រួមជាមួយនិង  Trophyចំនួនពីរ។ ហេលស៍ថាម ៖ ហេតុអ្វីបានជាមានចំណាប់អារម្មណ៏ខាងផ្នែកគណិតវិទ្យា? ហេង ៖ ចំពោះខ្ញុំ ការជោគជ័យលើមុខវិជ្ជាអ្វីមួយគឺវាអាស្រ័យលើការស្រលាញ់ចូលចិត្ត។ អ្នកខ្លះគិតថាវាជាមុខវិជ្ជាពិបាក ស្មុគស្មាញ ពេលខ្លះអារម្មណ៏នេះក៏កើតឡើងចំពោះរូបខ្ញុំផ្ទាល់ តែដើម្បីរក្សាការតស៊ូទៅមុខ យើងត្រូវមានគោលដៅ និងយល់ពីចំណង់ចំណូលចិត្តខ្លួនឲ្យបានច្បាស់។ សម្រាប់ខ្ញុំគណិតវិទ្យាជាមុខវិជ្ជាដែលទាក់ទងទៅនឹងជំនាញដែលខ្ញុំនឹងធ្វើការជ្រើសរើសបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ថ្នាក់ទី ១២ រួមជាមួយការស្រលាញ់ចូលចិត្តតាំងពីតូច កត្តាទាំងពីរនេះជាកម្លាំងទឹកចិតជម្រុញឲ្យខ្ញុំទទួលបានជោគជ័យខាងផ្នែកគណិតវិទ្យា។ ហេលស៍ថាម ៖ តើបេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រកួតត្រូវមានលក្ខខណ្ឌបែបណាខ្លះ? ហេង ៖ ដើម្បីធ្វើជាបេក្ខភាពចូលរួមប្រកួតសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៦នេះ បេក្ខភាពទាំង៦នាក់សុទ្ធតែជាអតីតសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាកាលពីថ្នាក់ទី៩ ដែលដំបូងមានចំនួន១០នាក់ រួចក្រោយមកទើបត្រូវបានជម្រុះយក៦នាក់ ។ ហេលស៍ថាម ៖ តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលជម្រុញឲ្យទទួលបានជោគជ័យលើការប្រកួតប្រជែង? ហេង ៖ កត្តាសំខាន់ គឺ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ខ្លួនឯងផ្ទាល់ និងអ្នកជុំវិញខ្លួន។ លោកគ្រូ/អ្នកគ្រូ ជាមនុស្សសំខាន់ក្នុងការជួយហ្វឹកហាត់សមត្ថភាពរបស់យើង ពួកគាត់មានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងការជ្រើសរើសវិធីសាស្រ្តល្អៗក្នុងការដោះស្រាយលំហាត់។ បន្ថែមពីនេះ គាត់ក៏បានណែនាំអំពីប្រធានលំហាត់ថ្មីៗ រួមជាមួយក្នុងការជ្រើសរើសសៀវភៅសម្រាប់រៀនបន្ថែម។ សម្រាប់ខ្លួនយើងផ្ទាល់ គឺត្រូវមានការតាំងចិត្តឲ្យមុតមាំ ប្រើប្រាស់ពេលវេលាក្នុងការសិក្សាឲ្យបានច្រើន ហើយធ្វើយ៉ាងណារៀនឲ្យបានសព្វ។ ជាការពិតណាស់ ការសិក្សាតែងតែមានភាពលំបាក សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ការប្រកួត គឺត្រូវប្រើពេលវេលាច្រើនដែលធ្វើឲ្យការសិក្សានៅសាលាមានការខ្វះខាត ដូច្នេះអ្នកជុំវិញខ្លួនយើង ទាំងមិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសារ បានផ្តល់ជាកម្លាំងចិត្តដល់ខ្ញុំសម្រាប់បន្តដំណើរទៅមុខទៀត។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនបានទទួលមេរៀនអ្វីខ្លះ ពីការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់អន្តរជាតិលើកដំបូងមួយនេះ? ហេង ៖ ចំពោះការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់អន្តរជាតិជាលើកដំបូងនេះ គឺមានលក្ខណៈប្លែក រលូន និង ប្រសើរជាងនៅក្នុងការប្រលងក្នុងស្រុក តួយ៉ាង វិញ្ញាសាប្រលងក៏មានលក្ខណៈថ្មី ប្លែកដោយសារតែវាត្រូវបានបង្កើតថ្មីតាមរយៈការសំយោគចេញពីវិញ្ញាសាបង្កើតថ្មីពីបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗពីគ្នាក្រោមការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃពីគណៈកម្មការយ៉ាងសុក្រឹត។ ហេតុនេះហើយ វិញ្ញាសាទាំងនោះតម្រូវឲ្យបេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រលងមានការគិតត្រិះរិះយ៉ាងម៉ត់ចត់។ ម្យ៉ាងទៀត ការរៀនរបស់សិស្សនៅទីនោះក៏មានលក្ខណៈខុសប្លែកផងដែរ ដោយហេតុថាសិស្សទាំងនោះត្រូវបានបំប៉នទាក់ទងនឹងការប្រលងបែបនេះតាំងពីក្មេងមកម៉្លេះ ដូច្នេះហើយ ពួកគេសុទ្ធតែមានការស្រាវជ្រាវច្រើន ចំណេះក៏មានច្រើន ខុសប្លែកពីយើងដែលប្រើប្រាស់ រយៈពេលខ្លី។ ហេលស៍ថាម ៖ តើហេងមានវិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះ ដើម្បីក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាមួយរូប? ហេង ៖ ក្នុងនាមជាសិស្ស ការក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ អានសៀវភៅឲ្យបានច្រើនតាមតែអាចធ្វើទៅបាន និងហ្វឹកហាត់ធ្វើលំហាត់ឲ្យបានច្រើននោះទេ គឺវាមានលក្ខណៈល្អប្រសើរជាងការដែលយកពេលវេលាធ្វើអ្វីផ្សេងដែលឥតប្រយោជន៍។ ការជួបជុំជាមួយមិត្តភក្តិ ក៏ជាការល្អសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរគំនិត ស្របពេលជាមួយគ្នាវាក៏ជាការកំសាន្តផងដែរ។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះ ការស្វ័យសិក្សាបន្ថែមពីការសិក្សានៅសាលា ក៏ជាកត្តាជួយឲ្យខ្ញុំទទួលបានជោគជ័យ ជាក់ស្តែង ខ្ញុំអាចប្រើពេលវេលាក្នុងការស្រាវជ្រាវបន្ថែមតាមប្រពន្ធ័អុីនធឺណែត អាចជាព័ត៌មានទាក់ទងនឹងចំណេះដឹងទូទៅ វិជ្ជាជីវៈ និងអត្ថបទកំសាន្តផ្សេងៗ។ ទម្លាប់របស់ខ្ញុំក្នុងការក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែគណិតវិទ្យា ការប្រើប្រាស់ពេលវេលា គឺពិតជាសំខាន់។ ជាទូទៅ ខ្ញុំចំនាយពេលច្រើនម៉ោងចំពោះមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ជាពិសេសរាល់ពេលត្រៀមប្រលង ឬការប្រកួតប្រជែងផ្សេងៗ ដែលអាចនិយាយបានថាខុសពីសិស្សដទៃដែលប្រើពេលតែ១ម៉ោងក្នុងការសិក្សាលើមុខវិជ្ជានេះ ពីព្រោះគេគិតថាវាអាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍តប់ប្រមល់។ គន្លឹះពិសេសនោះ គឺ ខ្ញុំតែងតែរៀបខ្លួនឯងតាំងពីក្បាលព្រលប់រហូតដល់ប្រហែលពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ ហើយក៏អានសៀវភៅរឿងបែប Non-fictionឬ Science-fiction ដែលជាប្រភេទសៀវភៅដែលខ្ញុំចូលចិត្តប្រមាណ ៣០នាទីសិន ទើបចូលគេង។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះផងដែរ សិស្សភាគច្រើនប្រហែលជាគិតថា ពេលរៀនមិនគួរមានអារម្មណ៍ងងុយគេងទេ ប៉ុន្តែតាមការពិតទៅ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍បែបនោះ កុំចុះចាញ់ ឬមានអារម្មណ៍ថាអន់ថយឡើយ អ្នកគួរដើរចេញទៅក្រៅដើម្បីរំសាយអារម្មណ៍ឲ្យស្រឡះ ឬសម្រាកមួយភ្លែតសិន នោះលទ្ធផលក្រោយការដកឃ្លាបន្តិច នឹងមានភាពប្រសើរជាងការដែលប្រឹងធ្វើទាំងហត់នឿយ ឬងងុយគេង។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនមានគម្រោងចូលរួមប្រកួតប្រជែងក្នុងកម្មវិធីអ្វីទៀតឬទេ? ហេង ៖ ដោយសារតែខ្ញុំមិនទាន់សូវបានយល់ច្បាស់អំពីបែបផែននៃការប្រកួតប្រជែងក្នុងកម្រិតសាកលវិទ្យាល័យ ហេតុនេះហើយខ្ញុំមិនទាន់មានគម្រោងចូលរួមកម្មវិធីអ្វីនៅឡើយនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមចាប់យកឱកាសក្នុងការចូលរួមកម្មវិធី Exchange Programs ឬ Internshipនៅតាមប្រទេសមួយចំនួន  ជាពិសេសប្រទេសសិង្ហបុរី និង ជប៉ុន  ដោយហេតុថាប្រទេសទាំងពីរមានរបៀបរបបបង្រៀន រីឯស្តង់ដានៃការសិក្សាមានលក្ខណៈល្អមិនចាញ់បណ្តាប្រទេសនៅតំបន់អឺរ៉ុបឡើយ។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនមានគម្រោងអនាគតអ្វីខ្លះដែរ? ហេង ៖ ជាដំបូងនោះ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲ្យបានទទួលជោគជ័យក្នុងការសិក្សាព្រមទាំងមុខរបរដែលប្រាថ្នាជាមុនសិន។ ហើយក្រោយមកប្រហែលជា១០ឆ្នាំជាង ទើបខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើការគិតគូរអំពីកិច្ចការងារផ្សេងទៀតដែលធ្លាប់បាននឹកគិតកន្លងមក។ ជាក់ស្តែង តាមរយៈបទពិសោធន៍ក្នុងការចូលរួមប្រកួតកម្មវិធីផ្សេងៗ គឺបានដុសខាត់គំនិតខ្ញុំឲ្យមានការច្នៃប្រឌិត ហើយប្រសិនបើមានឱកាស ខ្ញុំចង់បង្កើតអ្វីដែលថ្មីៗ ដើម្បីជាមធ្យោបាយក្នុងការការពារបរិស្ថាន។ ហេលស៍ថាម ៖  តើប្អូនមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះសម្រាប់ណែនាំដល់សិស្សជំនាន់ក្រោយ? ហេង ៖ «តែងតែមានក្តីសង្ឃឹម ប៉ុន្តែកុំរំពឹងខ្លាំងពេក»  ព្រោះថា អ្វីដែលយើងរំពឹងខ្លាំងពេកនោះ អាចនឹងធ្វើឲ្យយើងបាក់ទឹកចិត្តចំពោះលទ្ធផលប្រសិនបើចេញមក មិនបានដូចអ្វីដែលខ្លួនបានរំពឹងទុក។  មួយវិញទៀត «កុំបោះបង់ចោលនូវក្តីសុបិន្តរបស់ខ្លួន បើទោះបីជាវាតូច ឬធំពេកក៏ដោយ» ។  

Share

ជាថ្មីម្តងទៀត ជាមួយការមកដល់នៃកម្មវិធី Startup Weekend ដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅក្រោមប្រធានបទ Fintech ដែលជាការរួមបញ្ចូលរវាងពាក្យ “Financial Technology"សំដៅដល់ប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មទាំងឡាយណាដែលជួយសម្រួលដល់សេវា និងប្រព័ន្ធផ្សេងៗនៃផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុឲ្យដំណើរការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងប្រសិទ្ធផលដោយប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យា ដូចជា កុំព្យូទ័រ ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ទូរស័ព្ឌជាដើម ។ គោលដៅចម្បងរបស់ Fintechជាការផ្តល់ឱកាសដល់អ្នកចូលរួមទាំងអស់បានស្វែងយល់ និងមានគំនិតស្តីពីការធ្វើអាជីវកម្មជំរុញឲ្យប្រតិបត្តិការសេវាកម្ម និងប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុឲ្យមានសក្តានុពល និងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់តាមរយៈការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិចដូចជា កំព្យូទ័រ អ៊ីនធើណែត និងប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទ។   អ្នកចូលរួមទាំងអស់នឹងបានផ្សារភ្ជាប់ ក៏ដូចជាធ្វើការសហការផ្ទាល់ជាមួយនឹងបុគ្គលផ្សេងទៀតដែលមានចំណង់ចំណូលចិត្ត និងគោលដៅដូចគ្នាសម្រាប់ការកែប្រែគំនិត Fintech ឲ្យក្លាយជាការពិតក្រោមជំនួយនៃការបង្ហាត់បង្រៀនពីគ្រូបង្វឹកនៃកម្មវិធីផ្ទាល់។   ព្រឹត្តិការណ៏នេះនឹងរៀបចំឡើងក្នុងរយៈពេល ៥៤ ម៉ោង ដែលគិតចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃសុក្រ ទី ៣ ដល់ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៥ ខែមករា ស្ថិតក្នុងទីតាំង Trybe ដែលមានអាស័យដ្ឋាន  222Eo Keo Chea St. (184) ភ្នំពេញ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ល្ងាចថ្ងៃសុក្រចាប់ពីម៉ោង ៥ និង ៣០នាទី កម្មវិធីនឹងចាប់ផ្តើមឡើងដែលនឹងមានការបង្ហាញពីវត្តមានរបស់ចូលរួម ក៏ដូចជាការរៀបចំជាក្រុមតូចៗសម្រាប់ការបង្កើតគំនិតអាជីវកម្ម ព្រមទាំងបន្តទៅថ្ងៃសៅរ៍ និងអាទិត្យដោយមានការបង្ហាត់បង្ហាញពីសំណាក់គ្រូបង្វឹកដែលមានជំនាញទាក់ទងនឹងប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិច ក៏ដូចជាខាងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុតាមស្ថាប័ននានា ដើម្បីផ្តល់ជាគំនិតក្នុងការផ្តួចផ្តើមអាជីវកម្មដល់ក្រុមទាំងអស់។ បន្ទាប់ពីមានការពិភាក្សារវាងសមាជិកនៃគ្រប់ក្រុមទាំងអស់ ពួកគេនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើបទបង្ហាញពីគម្រោងនីមួយៗរបស់ខ្លួនទៅកាន់គណៈកម្មការនៃកម្មវិធី ដើម្បីជ្រើសរើសក្រុមដែលទទួលបានជ័យលាភីកិត្តិយស... កុំខកខាននូវឱកាសដ៏ពិសេសនេះឲ្យសោះ បើទោះបីអ្នកមិនមានចំនេះជំនាញខាងផ្នែកប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិចក៏ដោយ! អ្នកអាចធ្វើការកក់សំបុត្រតាមរយៈប្រព័ន្ធអនឡាញ ដោយគ្រាន់តែចូលទៅកាន់ Startup Weekend Cambodia FinTech 2017

Share

ការស្វែងរកការងាររបស់សិស្សទើបតែបញ្ចប់ការសិក្សា ឫចំពោះអ្នកដែលពុំធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ការងារពីមុនមក  គឺជារឿងមួយដែលលំបាក និងប្រើប្រាស់រយៈពេលយូរក្នុងការទទួលបានការងារមួយដែលមានលំនឹង និងប្រើប្រាស់រយៈពេលយូរក្នុងការទយលបានការងារមួយដែលមានលំនឹង ព្រមទាំងស្របតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន។  កញ្ញា លីម ហ៊ួង ដែលសព្វថ្ងៃជានាយកប្រតិបត្តិនៅស្ថាប័ន First Solutions (Cambodia) Co, Ltd បានផ្តល់ជាគន្លឹះសំខាន់ៗដល់ហេលស៍ថាម  ដើម្បីចែកជូនមិត្តអ្នកអានក្នុងការត្រៀមលក្ខណៈ និងជំនាញទន់ដែលគួរមានសម្រាប់ប្រលូកក្នុងវិស័យការងារនាពេលខាងមុខ។  គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កញ្ញាជាអតីតនិសិ្សតបរិញ្ញាបត្រខាងផ្នែកច្បាប់ពីសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា និងផ្នែករដ្ឋបាលសាធារណៈពីសាកលវិទ្យាល័យភូមិនីតិសាស្រ្ត និងវិទ្យាសាស្រ្តសេដ្ឋកិច្ច(RULE) មុននឹងបន្តថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅ Chales Sturt University ប្រទេសអូស្រា្តលីខាងជំនាញពាណិជ្ជកម្ម។ កញ្ញាធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ការងារច្រើនជាមួយស្ថាប័នផ្សេងៗជាពិសេសខាងផ្នែកទំនាក់ទំនង ព្រមជាមួយនឹងជំនាញការប្រើប្រាស់ភាសាខ្មែរ អង់គ្លេស ជប៉ុន និងចិនបានយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។ ហេលស៍ថាម៖ សម្រាប់អ្នកដែលមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ការងារ គួរតែមានជំនាញអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ ខ្ញុំយល់ថាចំពោះអ្នកដែលទើបតែរៀនចប់ ឬអ្នកដែលពុំទាន់មានបទពិសោធន៍ការងារពីមុនមកទាល់តែសោះ គួរតែមានជំនាញមួយចំនួន ដើម្បីក្លាយជាបេក្ខភាពលេចធ្លោ។  •    ជំនាញភាសាក្រៅពីភាសាជាតិរបស់ខ្លួន ដែលអាចជាភាសាអង់គ្លេស ឬ ភាសាផ្សេងទៀត ដែលវាជាទុនមួយសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន ឬស្ថាប័នផ្សេងៗពិចារណាក្នុងការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើស។  •    ចំពោះអ្នកគ្មានចំណេះដឹងខាងភាសា គួរតែមានប្រវត្តិការសិក្សាដែលអាចយកជាការបាន រួមជាមួយជីវប្រវត្តិទាក់ទងទៅនឹងការធ្លាប់ទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលពីជំនាញផ្សេងៗតាមកម្មវិធីមួយចំនួន ក្រៅពីការសិក្សានៅតាមសាលារបស់ពួកគាត់ ជំនាញទាំងនេះអាចមិនមែនជាបទពិសោធន៏នោះទេតែវាក៏ជាចំណេះដឹងមួយផ្នែកផងដែលទាក់ទងនឹងការបណ្តុះបណ្តាល។  •    ជំនាញពិសេសមួយចំនួន ដូចជាជំនាញកុំព្យូទ័រ រឺផ្នែករចនា ជាដើម។ ហេលស៍ថាម៖ ជំនាញទន់ ដែលសិស្សវិទ្យាល័យ ក៏ដូចជាបុគ្គលគ្រប់រូបគួរតែមាន ដើម្បីត្រៀមខ្លួនបម្រើការងារ? ចម្លើយ ៖ បុគ្គលគ្រប់រូបរួមនឹងសិស្សវិទ្យាល័យ ខ្ញុំយល់ថាពួកគាត់គួរតែមានការរៀបចំខ្លួនឲ្យបានមុននូវជំនាញទន់ទាំងនោះ ដែលមិនមែនជាជំនាញពិសេស រឺត្រូវការហ្វឹកហាត់លក្ខណៈជាផ្លូវការនោះទេ។  •    ជំនាញក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទង(Networking)។ ជាការពិត វាជាការល្អក្នុងការមានទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តភក្តិច្រើនក្នុងសង្គមការសិក្សារបស់គាត់ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ជំនាញទន់ខាងទំនាក់ទំនងនេះ គឺពួកគាត់គួរតែប្រើប្រាស់ពេលវេលាចូលរួមកម្មវិធីផ្សេងៗ ដូចជាវេទិកានិសិ្សតសម្រាប់ចែកជាបទពិសោធន៏ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយអាចមានកម្មវិធីជាច្រើនទៀតសំរាប់យុវជនក្មេងៗ តាមរយៈកម្មវិធីទាំងនេះផងដែរអាចជាឱកាសក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងសិស្សច្បង។  •    មានការដុសខាត់ទម្លាប់ក្នុងការរៀបចំ គោរពពេលវេលា (Time Management) ឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព ដែលជាការល្អ ទម្លាប់ទាំងនេះគួរតែមានការអនុវត្តទាំងពីថ្នាក់វិទ្យាល័យ។  •    ការប្រកាន់ខ្ជាប់ក្រមសីលធ៌ម និងការរស់នៅល្អ ក៏ជាកត្តាសំខាន់ផងដែរក្នុងវិស័យការងារ។ វាមានតម្លៃខ្ពស់ក្នុងការប្រកបការងារ ឬការទទួលបានអាហារូបករណ៏ ជាក់ស្តែងទោះបីជាពួកគាត់ទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់លើជំនាញតែក្រមសីលធ៌មមានសភាពអន់ខ្សោយ ក៏វាជាការពិបាកក្នុងការទទួលបានការងារល្អផងដែរ។ ហេលស៍ថាម៖ ជំនាញទន់ទាំងនោះ អាចនឹងទទួល ឫរៀនសូត្របានតាមរយៈវិធីអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ ទោះបីជាជំនាញទន់ជាការអប់រំក្រៅប្រព័ន្ធ ប៉ុន្តែបុគ្គលគ្រប់រូបគួរតែចំណាយពេលវេលាដោយស្ម័គ្រចិត្តក្នុងការធ្វើកម្មវិធីទៅតាមវិទ្យាល័យនៅទីក្រុង និងតាមទីបណ្តាខេត្តផ្សេងៗ កម្មវិធីនេះមិនប្រាកដថាផ្តល់ផលប្រយោជន៍បានទាំងស្រុងនោះទេ តែវាក៏ជាផ្នែកតូចមួយសម្រាប់ចែករំលែកការអប់រំដល់គ្នាទៅវិញទៅមក។  ម៉្យាងវិញទៀត ពួកគេអាចចូលរួមកម្មវិធីដែលធ្វើឡើងដោយអ្នកជំនាញផ្សេងៗទាក់ទងនឹងការចែកចាយគំនិតក្នុងការរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ចូលរៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ឬមុនចូលបម្រើការងារ ពីព្រោះតាមរយៈកម្មវិធីនេះពួកគេអាចទទួលបានវិធីសាស្រ្តថ្មីៗ ឬយល់ដឹងពីផលប៉ះពាល់ក្នុងការគ្មានជំនាញទន់ ។ ហេលស៍ថាម៖ ការដុសខាត់នូវជំនាញទន់ អាចធ្វើបានតាមរូបភាពអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ៖ ដើម្បីតម្រង់ទិស ដុសខាត់អ្នកវ័យក្មេង ទីមួយ គឺទាក់ទងនឹងបរិយាកាសជុំវិញខ្លួន យើងអាចនិយាយបានថាសង្គមគ្រួសារជាបរិយាកាសចម្បង ដែលវាជាបំណែកមួយក្រៅពីសង្គមនៅតាមសាលារៀន ឬវិទ្យាល័យ ដែលពួកគាត់កំពុងតែទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល។  បន្ថែមពីសង្គមទាំងពីរខាងលើ ពួកគាត់អាចត្រូវបានដុសខាត់តាមរយៈកម្មវិធីដែលរៀបចំឡើងដោយថ្នាក់ដឹកនាំនៅតាមក្រុមហ៊ុនឯកជន ឬក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋ ដោយហេតុថាកម្មវិធីនេះអាចផ្តល់ឱកាសឲ្យពួកគាត់ស្វែងយល់ពីសង្គមដែលមានលក្ខណៈថ្មីហើយប្លែក ក្រៅពីសង្គមគ្រួសារដែលបានឆ្លងកាត់រយៈពេលយូរ ដោយវាហាក់ដូចជាគ្មានអ្វីប្លែក។ ហេលស៍ថាម៖ សិស្សវិទ្យាល័យគួរធ្វើ និងមិនគួរធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីមានអាទិភាពជាងគេ ពេលដែលដាក់ពាក្យបម្រើការងារ? ចម្លើយ៖ ការសិក្សា ឬការទទួលការហ្វឹកហាត់ពីអ្នកដទៃមិនអាចដុសខាត់សមត្ថភាពបាន១០០%ទេ ដូច្នេះ ពួកគាត់គួរតែយកនូវអ្វីដែលខ្លួនបានរៀនកន្លងមក យកមកអនុវត្តក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ពីព្រោះការរៀនបានទ្រឹស្តី តែខ្វះការអនុវត្ត ចំណេះដឹងទាំងនោះក៏ត្រូវបានកប់ចោលដោយឥតប្រយោជន៍។  បន្ថែមពីនេះ ពួកគាត់គួរតែមានជំនាញទន់ដែលបាននិយាយខាងលើ និងប្រើប្រាស់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។  ការចូលរួមក្នុងសង្គមក៏ជាអ្វីដែលពួកគាត់គួរធ្វើ ដូចជាការជួយសង្គមតាមកម្មវិធីសប្បុរសធម៌ ឬការចុះជួយសហគមន៍តាមរូបភាពផ្សេងៗ ពីព្រោះថាវាអាចជួយឲ្យពួកគាត់មានក្តីស្រមៃផ្សេង ក្រៅពីការសិក្សាតាមសាលារៀន។  ផ្ទុយមកវិញ អ្វីដែលគាត់មិនគួរធ្វើ គឺប្រព្រឹត្តិអ្វីដែលខុសដោយចេតនាផ្ទុយទៅនឹងទ្រឹស្តីដែលគាត់បានរៀន ដោយវាអាចប៉ះពាល់ដល់កិត្តិយស ការប្រកបការងាររបស់ខ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ ដូច្នេះ គួរកុំប្រព្រឹត្តិអ្វីដែលខុសពីឆន្ទៈរបស់ខ្លួន ដូចជាពាក្យគេថា «បើយើងរៀន គឺយើងត្រូវគិតថាយើងរស់នៅមួយជីវិត»។

Share

ការងារស្ម័គ្រចិត្តអាចកើតមានក្នុងរូបភាពផ្សេងៗពីគ្នាដែលជាការងារមួយមិនត្រឹមតែជួយឲ្យបំពេញនូវចន្លោះពេលទំនេររបស់បុគ្គលម្នាក់ឲ្យមានប្រយោជន៍ទេ វាថែមទាំងរួមចំណែកជួយដល់បុព្វហេតុសង្គមណាមួយផងដែរ។ Konexgens ក៏បានជួបសម្ភាសផ្ទាល់ជាមួយលោក ឆាលី សំសុក្រឹត្យ ដែលមានបទពិសោធន៍ជាង៧ឆ្នាំជាមួយការងារស្ម័គ្រចិត្តនិងជាប្រធានក្រុមការងារស្ម័គ្រចិត្តនៃព្រឹត្តិការណ៍ប្រចាំឆ្នាំBarCamp ដែលមានអត្ថន័យខ្លឹមសារដូចខាងក្រោម… គុណប្រយោជន៍នៃការងារស្ម័គ្រចិត្ត -    ចូលរួមចំណែកជួយដល់សង្គមជាតិ -    បង្ហាញឲ្យអ្នកដទៃឃើញពីការគោរព និងស្រឡាញ់ខ្លួនឯង -    ស្គាល់ខ្លួនឯងរឹតតែច្បាស់ ព្រមទាំងកាន់តែចេះឲ្យតម្លៃខ្លួនឯង -    ដឹងថាទោះបីជាមនុស្សបែបណា មានជំនាញអ្វី ហើយស្ថិតក្នុងស្ថានភាពណា ក៏សុទ្ធតែអាចផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់សង្គមដូចគ្នា។ សំណួរអ្នកគួរសួរខ្លួនឯង ពេលជ្រើសរើសការងារស្ម័គ្រចិត្ត  -    តើការងារមួយនេះមានលក្ខណៈអ្វីខ្លះពិសេសជាងការងារដទៃ?  -    តើវាអាចផ្តល់អ្វីខ្លះមកឲ្យយើង?  -    តើវាស័ក្តិសមនឹងយើងឬទេ (ស្របតាមមុខជំនាញសិក្សា ឬការងារ)?  -    តើវានឹងអាចកែប្រែយើងបានកម្រិតណា? ក្នុងរូបភាពបែបណាខ្លះ?  -    តើវាអាចឲ្យយើងស្គាល់ខ្លួនឯងថែមទៀតឬអត់?  -    តើការងារមួយនេះនឹងផ្តល់ឱកាសឲ្យយើងយល់ពីបញ្ហាសង្គមអ្វីខ្លះ? -    តើវាផ្តល់ឱកាសឲ្យរៀនពីអ្នកដទៃឬទេ? ប្រភេទការងារស្ម័គ្រចិត្តដែលមិនគួរមើលរំលង ការងារដែលទាញយើងចេញពីភាពស្រណុក ជាពិសេសការចុះទៅតាមខេត្ត ឬ តំបន់ណាក៏ដោយឲ្យតែមិនមែនជាកន្លែងយើងនៅសព្វថ្ងៃ ដើម្បីមានឱកាសជួបជាមួយបរិស្ថានថ្មី មនុស្សថ្មី បញ្ហាថ្មី ហើយការមើលទៅកាន់ពិភពលោករបស់យើងក៏កាន់តែទូលំទូលាយជាងមុនដែរ។ ប្រភេទការងារដែលពេញចិត្តជាងគេ ការងារដែលអាចឲ្យផ្សារភ្ជាប់ជំនាញដែលកំពុងសិក្សា និង ការងារដែលខ្លួនកំពុងបំពេញ ដូចជាBarCampជាដើម ដែលអាចឲ្យអ្នកមានជំនាញផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា និងជំនាញផ្សេងមួយទៀត ទាញយកគុណប្រយោជន៍បានច្រើនយ៉ាង។ លក្ខណៈសម្បត្តិនៃអ្នកស្ម័គ្រចិត្តឆ្លាតវៃ -    ស្គាល់ខ្លួនឯងឲ្យបានច្បាស់ -    ស្គាល់ពីការងារដែលខ្លួនចូលរួម -    បើកចិត្តឲ្យទូលាយទទួលយកបទពិសោធន៍ថ្មី -    មានចិត្តចង់ដឹង ចង់រៀនពីគ្រប់គ្នា  -    ចាត់ទុកមិត្តរួមការងារ ប្រធានក្រុម និងអ្នកដែលពាក់ព័ន្ធជាគ្រូ ព្រោះថាយើងនឹងធ្វើការជាមួយមនុស្សមកពីមជ្ឈដ្ឋានផ្សេងៗពីគ្នា  -    គ្រប់គ្រងខ្លួនឯង ជាពិសេសការបែងចែកពេលវេលា ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការងារផ្ទាល់ខ្លួន -    ធ្វើការងារឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព  -    ចេះវិភាគលើបញ្ហាសង្គម ព្រោះការងារស្ម័គ្រចិត្តភាគច្រើនទាក់ទងនឹងបញ្ហាសង្គមដែលចោទឡើង  -    បង្កើតគំនិតយោបល់ផ្សេងៗក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា។   ចំណុចដែលបេក្ខភាពគួរមាន ដើម្បីទទួលបានការងារស្ម័គ្រចិត្ត -    ស្គាល់ពីអង្គភាពនៃអ្នកចាត់ចែងកម្មវិធី  -    ស្គាល់ពីខ្លួនឯង  -    ស្គាល់ពីគោលបំណងនៃការងារស្ម័គ្រចិត្ត -    មានគោលបំណងច្បាស់លាស់ក្នុងការចូលរួមការងារស្ម័គ្រចិត្ត -    មានភាពឆ្លាតវៃក្នុងការគ្រប់គ្រងការងារ ពេលវេលា និងស្ថានភាពបញ្ហា -    មានចំណង់ក្នុងការចង់រៀនបន្ថែម   -    មានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការងារ លក្ខណៈពិសេសដែលជួយឲ្យក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ -    មានសមត្ថភាពក្នុងការធ្វើការងារជាមួយមនុស្ស -    មិនផ្តោតសំខាន់តែលើការបញ្ចប់ការងារតាមគោលដៅមួយមុខ  -    ព្យាយាមបំពេញកិច្ចការងារប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព សារសម្រាប់មិត្តអ្នកអាន គួរតែស្វែងយល់ពីខ្លួនឯងបន្ថែម ហើយសួរខ្លួនឯងថាតើការជួយសង្គមមានន័យយ៉ាងណាសម្រាប់ខ្លួនយើង? ហើយការរីកចម្រើនអ្វីខ្លះ ដែលយើងចង់អោយកើតមានឡើងក្នុងសង្គម? ហេតុនេះហើយ គួរចាប់ផ្តើមរៀបចំពេលវេលា និងចូលរួមធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត ដើម្បីឲ្យសង្គមមានការរីកចម្រើនទាំងអស់គ្នា…

Share

មានបំណងចង់នាំចូលផលិតផលប្រណិតចូលក្នុងទីផ្សារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមែនទេ? តើធ្លាប់បានគិតថាអាចមានហានិភ័យខ្ពស់ឬ? Konexgensសូមនាំមិត្តអ្នកអានមកជួបជាមួយនឹងលោក វុង ពិលី នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមហ៊ុនហ៊ុង ហ៊ាប (ខេមបូឌា) ចំកាត់ជាមួយនឹងអត្ថបទសម្ភាសន៍ខាងក្រោម ដែលលោកនឹងធ្វើការបកស្រាយនូវចំណុចសំខាន់ៗក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មជាមួយផលិតផលប្រណិតប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថាក្រុមហ៊ុនរបស់លោក ជាអ្នកចែកចាយនូវផលិតផលប្រណិតច្រើនប្រភេទដែលសុទ្ធតែជាផលិតផលលំដាប់ថ្នាក់ពិភពលោក និងជាផលិតផលកំពូលនៃប្រទេសម្ចាស់ដើមដែលរួមមានដូចជារថយន្តVolkswagenពីអាល្លឺម៉ង់ ផលិតផលប្រើប្រាស់ចុងក្រោយរួមមានLEE KUM KEE, E&J Gallo Winery និង SELLEYS (RP7) ផលិតផលកសិកម្ម និងផ្នែករ៉ែ ព្រមទាំងជាម្ចាស់នៃស្លាកយីហោApsara Rice។ កត្តាគួរពិចារណាពេលសម្រេចនាំចូលម៉ាកផលិត-ផលប្រណិតមួយ មាន២កត្តាសំខាន់ៗ គឺ ផលិតផល និង ក្រុមហ៊ុន។ សំណួរដែលចាំបាច់ជាងគេ គឺ ត្រូវមើលថា«តើផលិតផលដែលនឹងនាំចូលមានទីផ្សារដែរឬទេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា?»។ ប្រសិនបើវាមានទីផ្សារហើយ យើងត្រូវមើលទៅលើសក្តានុពលរបស់ផលិតផលនោះទៀត។ បន្ទាប់មក ត្រូវក្រឡេកមើលទៅលើស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច និងធនធានមនុស្សនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្លួន ថាតើអាចមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការនាំយកផលិតផលនោះមកបានដែរឬទេ? ចំណុចគួរពិចារណា ដើម្បីដឹងថាផលិតផលមួយមានទីផ្សារនៅក្នុងស្រុក ឬអត់ វាពឹងផ្អែកទៅលើរយៈពេលដែលយើងចំណាយនៅក្នុងការធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវទីផ្សារ។ តាមការពិតទៅ  ៥០% ត្រូវពឹងទៅលើជំនាញដែលយើងមាន ហើយ៥០%ទៀត គឺពឹងទៅលើសំណាង។ គុណវិបត្តិ និងគុណសម្បត្តិក្នុងការធ្វើជាអ្នកចែកចាយបន្តផលិតផលប្រណិត ដោយសារតែផលិតផលប្រណិត គឺជាផលិតផលដែលមានគុណភាពខ្ពស់ ហើយត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ទូទាំងពិភពលោកស្រាប់ ដូចនេះ អតិថិជនមានការយល់អំពីគុណតម្លៃនៃផលិតផល។ ស្របពេលជាមួយគ្នាដែរ ទីផ្សាររបស់ផលិតផលប្រណិតតូច ហើយអតិថិជនក៏មានតិច ហេតុនេះហើយ សេវាកម្មដែលផ្តល់ជូនដល់អតិថិជនគឺចាំបាច់ត្រូវតែមានស្តង់ដារបំផុត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការធ្វើការជាមួយនឹងក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិល្បីៗ គឺមិនមានភាពងាយស្រួលឡើយ ដោយហេតុថាគេទាមទារនូវលក្ខខណ្ឌច្រើន។ ជាពិសេសនោះ គេនឹងសិក្សាមើលថាតើអ្នកមានការយល់ច្បាស់អំពីអាជីវកម្មរបស់គេ រីឯប្រវត្តិក្រុមហ៊ុនត្រូវតែស្អាតបាត ហើយរឹងមាំ មានទុនគ្រប់គ្រាន់ ព្រមទាំងមានទំនាក់ទំនងល្អ និងចាំបាច់ត្រូវតែជាក្រុមហ៊ុនដែលមានស្តង់ដារ។ ចំណុចខុសគ្នារវាងBranding ផលិតផលធម្មតា និង ផលិតផលប្រណិត ចំណុចដែលសំខាន់បំផុត គឺទីផ្សារ។ ផលិតផលធម្មតា ជាផលិតផលដែលមានទីផ្សារធំទូលាយ(Mass Market)មានន័យថា ក្នុងករណីដែលអតិថិជនមិនទិញផលិតផលរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺក្រុមហ៊ុនមិនសូវមានភាពខ្វល់ខ្វាយនោះទេ ក៏ព្រោះថាអាចនឹងមានអតិថិជនដទៃទិញ។ ចំណែកឯផលិតផលប្រណិតវិញ គឺមានទីផ្សារតូចខ្លាំង ហើយអតិថិជនរបស់ក្រុមហ៊ុន គឺមានចំនួនកំណត់ ហេតុនេះហើយ ទាមទារឲ្យមាននូវការប្រឹងបញ្ចុះបញ្ចូលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពទៅកាន់អតិថិជនដោយផ្តល់នូវសេវាកម្មដែលល្អ និងគួរឲ្យទុកចិត្ត។ ចំណុចដែលអតិថិជនគិតដល់ នៅពេលចង់ទិញផលិតផលប្រណិត និយាយឲ្យខ្លីទៅ គឺវាពឹងផ្អែកទៅលើរសនិយម និងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អតិថិជន ព្រមទាំងគុណតម្លៃដែលពួកគេផ្តល់ឲ្យផលិតផលនីមួយៗ និងជាពិសេសទៅទៀតនោះ គឺតម្លៃរបស់វា។ ជាក់ស្តែង អ្នកខ្លះប្រើទូរស័ព្ទIphoneដោយសារតែវាមានរូបរាងស្អាត ហើយអ្នកខ្លះទៀតប្រើវា ដោយសារវាមានភាពងាយស្រួលក្នុងការប្រើប្រាស់។ ការរួមចំណែកក្នុងការសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះផលិតផល ក្នុងនាមជាអ្នកចែកចាយផលិតផលបន្ត នាមជាអ្នកចែកចាយ និយាយឲ្យខ្លី គឺជាអ្នកតំណាងឲ្យម៉ាកផលិតផល ហើយត្រូវមានស្តង់ដារតាមក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិ ហើយកាតព្វកិច្ចដែលត្រូវបំពេញ គឺ លើសពីការទិញ និងលក់ ដោយក្រុមហ៊ុនត្រូវមានតួនាទីថែរក្សាផលិតផលតាំងពីពេលដែលចេញពីរោងចក្ររហូតដល់ក្រោយពេលដែលអតិថិជនប្រើប្រាស់។ គន្លឹះក្នុងការសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះផលិតផល ម្ចាស់អាជីវកម្ម ជាពិសេសអ្នកគ្រប់គ្រងផលិតផលគួរយល់ដឹងនូវចំណុចមួយចំនួនដូចជា -ទស្សនវិជ្ជា និងប្រវត្តិនៃម៉ាកផលិតផល -ទីផ្សាររបស់ផលិតផល -អ្នកប្រើប្រាស់ផលិតផល -ដៃគូប្រកួតប្រជែងសក្តានុពល។ សារសម្រាប់សហគ្រិនជំនាន់ក្រោយ បុគ្គលភាគច្រើនតែងតែគិតថា ការធ្វើអាជីវកម្ម គឺរកប្រាក់ចំណូលបានច្រើន និងល្អប្រសើរ។ ប៉ុន្តែ ជាក់ស្តែងគឺមានការលះបង់ និងទំនួលខុសត្រូវច្រើនមែនទែនរួមមាន ត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច ដើម្បីធានាឲ្យបានស្ថេរភាពរបស់បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន រដ្ឋាភិបាល និងគ្រួសារ។ ដូចនេះ អ្នកត្រូវគិតឲ្យបានច្បាស់លាស់ មុនពេលដែលអ្នកសម្រេចចិត្តថានឹងក្លាយជាសហគ្រិនមួយរូប។ វេទិកាសំណួរ ចម្លើយទាក់ទិននឹងជំងឺមហារីក លោកស្រី ហាវ​ មនីរត្ន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកកោសិកាមហារីក ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកវិភាគកោសិកាមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉េត។ លោកស្រីបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលនៅឆ្នាំ ២០០៧ និងបានបញ្ចប់ការហ្វឹកហាត់ផ្នែកកោសិកាមហារីកពីសាកលវិទ្យាល័យ Ghent University Hospital ប្រទេស ប៊ែលហ្សិក ក្នុងឆ្នាំ ២០១១ ហើយចាប់ផ្តើមចូលបំរើការងារនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែតក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ​២០១១។​ ចាប់ពីឆ្នាំ២០១៣ លោកស្រី មនីរត្ន បានធ្វើជាអ្នកសម្របសម្រួលក្នុងយុទ្ធនាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។  លោកស្រីបានជម្រាបដល់ ហេលស៍ថាម ឲ្យដឹងថា ស្រ្តីប្រមាណជា ១,៥០០នាក់ បានកើតជំងឺមហារីកមាត់ស្បួនជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងប្រមាណជា ៦០%បានបាត់បង់ជីវិតដោយសារជំងឺនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។  ដើម្បីរួមចំណែកក្នុងការកាត់បន្ថយ​ និងព្យាបាលជំងឺនេះ លោកអ្នកអាចផ្ញើរសំណួរមកកាន់ហេលស៍ថាម តាមរយៈ Comment ក្នុងអត្ថបទនេះ ក្រុមការងារយើងខ្ញុំនឹងទាក់ទងលោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត និងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសល្បីៗទាំងក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុកដើម្បីឆ្លើយតប នឹងចម្ងល់របស់លោកអ្នក។  សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមលោកអ្នកអាចទាក់ទងយើងខ្ញុំតាមរយៈ ០៧៧​ ៨៨៨ ០៧៦ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ពេលចាប់ផ្តើមធ្វើអាជីវកម្ម ឬជំនួញដំបូង សហគ្រិន ក៏ដូចជាម្ចាស់អាជីវកម្មហាក់ដូចជាមានភាពស្ទាក់ស្ទើរ និងរារែកចិត្តដោយមិនប្រាកដថា តើខ្លួនឯងគួរតែចាប់ផ្តើមឈានជំហានដំបូងដោយការទិញយកសិទ្ធិធ្វើអាជីវកម្មជាមួយនឹងស្លាកយីហោដែលមានវត្តមានរួចជាស្រេច ឬធ្វើការបង្កើតនូវស្លាកយីហោដ៏ថ្មីស្រឡាងមួយ? យ៉ាងណាមិញ ជម្រើសនីមួយៗសុទ្ធតែមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរៀងខ្លួន ហើយKonexgens ក៏បានធ្វើការសាកសួរសំណួរដែលអាចនឹងជាចម្ងល់នៃបុគ្គលជាច្រើនទៅកាន់បុគ្គលពីររូបក្នុងបទសម្ភាសន៍។ ចង់ដឹងថាបុគ្គលទាំងពីររូបជានរណាខ្លះ? ហើយពួកគាត់មានយោបល់យ៉ាងណាខ្លះ? បន្តអានជាមួយគ្នា... លោកស្រីបណ្ឌិត សូ ផនណារី អនុប្រធាននាយកប្រតិបត្តិ និងជាគណៈប្រធាននាយិកា​ប្រតិបត្តិការនៃធនាគារអេស៊ីលីដា អាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៃផលិតផល និងទីផ្សារផ្ទាល់ ព្រោះជាធម្មតាវត្ថុមួយតែងមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរបស់វា។ ប្រសិនបើយើងទិញស្លាកយីហោរបស់គេមក យើងប្រហែលជាអាចចំណេញពេលវេលា និងប្រាក់កាសដោយមិនបាច់ចំណាយច្រើនក្នុងការធ្វើការឃោសនា តែទាមទារខ្ពស់ឲ្យរក្សានូវសភាពដើមឲ្យដូចរបស់គេ តែផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងបង្កើតមុខជំនួញដោយប្រើយីហោថ្មីដោយខ្លួនឯង លក្ខណៈធំ ឬតូច គឺអាស្រ័យទៅលើហិរញ្ញវត្ថុយើងផ្ទាល់ ប៉ុន្តែបើមុខជំនួញទទួលបានជោគជ័យនោះ អតិថិជន យើងនឹងមានជំនឿចិត្ត ហើយស្លាកយីហោរបស់យើងកាន់តែមានភាពល្បីល្បាញ។ ហេតុដូច​នេះហើយ ចំណុចសំខាន់ដែលគួរយកចិត្តទុកដាក់ គឺ គួរតែថ្លឹងថ្លែងឲ្យបានច្បាស់មុននឹង សម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយ។ លោក Andrew Barnes នាយកនៃPresentation Clinic ការទិញសិទ្ធិអាជីវកម្មត្រូវចំណាយប្រាក់ច្រើន ហើយអ្នកនឹងចំណាយពេលវេលានិងការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងខ្លួនឯង ព្រមទាំងក្រុមការងារ ដើម្បីសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះឲ្យស្លាកយីហោរបស់អ្នកដទៃ ដែលមានវត្តមាននៅលើទីផ្សាររួចជាស្រេច។ តែវាក៏ហាក់ដូចជា មានសុវត្ថិភាពជាង ដោយសារតែស្លាកយីហោនោះមានដំណើរការរួចរាល់ ហើយក៏ទទួលបានទំនុកចិត្តស្រេចពីអតិថិជន ព្រមទាំងការទទួលស្គាល់ពីគុណភាព។ យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើអ្នកមានធនធាន មានថវិកា និងក្រុមការងារដែលគ្រប់គ្រាន់ ហើយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ក៏ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ អ្នកគួរតែជ្រើសបង្កើតស្លាកយីហោដោយខ្លួនឯង។ ក្នុងករណីដែលមិនបានជោគជ័យពីដំបូង អ្នកក៏តែងតែអាចដើរជាមួយនឹងផែនការបន្ទាប់​ ប្រសិនបើអ្នកមានគម្រោងផែនការក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់រួចជាស្រេច។ ចម្លើយអាចនឹងពិបាកឆ្លើយបន្តិច ប្រសិនបើឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសរវាងជម្រើសទាំងពីរ អ្វីដែលលោកអ្នកគួរធ្វើ គឺ ធ្វើរង្វាយតម្លៃឲ្យបានម៉ត់ចត់ ឬអាចធ្វើការប្រឹក្សាជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ និងទីប្រឹក្សាដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត ដើម្បីធ្វើការជម្រើសដែលស័ក្តិសមបំផុត។ មិត្ត​អ្នកអានក៏អាចសិក្សាស្វែងយល់ពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិនៃ​ជម្រើសទាំងពីរជាមួយនឹងអត្ថបទខាងក្រោមនេះផងដែរ… កំណត់សម្គាល់ ៖ A : អ្នកទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម B : ម្ចាស់ស្លាកយីហោថ្មី សិទ្ធិក្នុងនាមជាម្ចាស់  A៖ មិនមានសេរីភាពក្នុងការផ្លាស់ប្តូរផលិតផល ឬសេវាកម្មដែលខ្លួនបានទិញតាមចិត្តប្រាថ្នា ឬក៏ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពទីផ្សារនោះឡើយ ដោយសារតែហេតុថា ម្ចាស់ស្លាកយីហោដើមជាអ្នកដែលមានសិទ្ធិធ្វើការសម្រេចចិត្តលើកិច្ចការទាំងអស់នោះរាប់បញ្ចូលទាំងចង្វាក់ផលិតកម្ម និងការងារចាំបាច់ផ្សេងៗទៀត។ B៖ ជាមួយនឹងសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង តែបែរជាមិនច្បាស់ ថាតើ ខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម ការផ្តល់សេវាកម្ម និងរាល់ការសម្រេចចិត្តផ្សេងៗ​ នឹងត្រឹមត្រូវ ឬអត់ ដោយសារតែមិនទាន់បានដាក់សាក ឬបញ្ចេញទៅលើទីផ្សារនៅឡើយ។ ទុនវិនិយោគ និងសេរីភាព A៖​  ត្រូវចំណាយទុនវិនិយោគមិនសូវច្រើន តែត្រូវតែបំពេញនូវកាតព្វកិច្ច ព្រមទាំងលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយដែលកំណត់ដោយម្ចាស់ស្លាកយីហោ ដែលជួនកាលត្រូវបានកំណត់ប្រាក់កាស និងពេលវេលាកំណត់ដែលមិនអាចនឹងពន្យារ ឬផ្លាស់ប្តូរបាន។ B៖ ដើមទុនសម្រាប់វិនិយោគមានចំនួនច្រើន ហើយក៏មានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ ឬកែសម្រួលផែនការដែលបានដាក់ចេញ ក្នុងករណីដែលមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងដោយមិនបានព្រាងទុក។ វិសាលភាពនៃស្លាកយីហោ A៖ ប្រាកដណាស់ គឺមានការទទួលស្គាល់ និងវិសាលភាពទូលំទូលាយ តែក៏អាចប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ក្នុងករណីដែលម្ចាស់ ឬអ្នកដែលបានទិញសិទ្ធិណាម្នាក់ធ្វើឲ្យលេចចេញនូវរូបភាពអវិជ្ជមាននៃស្លាកយីហោ នោះម្ចាស់ដទៃទៀតក៏ត្រូវរងការខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះដោយស្វ័យប្រវត្តិដែរ។ B៖ ប្រសិនបើធ្វើបានជោគជ័យនោះ មិនត្រឹមតែ បានប្រាក់ចំណូលច្រើនទេ ថែមទាំងអាចមានឱកាសលក់នូវសិទ្ធិអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនឲ្យអ្នកដទៃទៀតផង។ ប្រតិបត្តិការ A៖ គុណតម្លៃជាច្រើនត្រូវបានទទួលពីការទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម ជាពិសេសអ្នកដែលមិនមាន ឬមិនសូវមានបទពិសោធន៍ក្នុងការធ្វើអាជីវកម្ម  ​ដោយមានការផ្តល់នូវការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងទៅនឹងប្រព័ន្ធអាជីវកម្ម បណ្តាញនៃអ្នកចែកចាយ ព្រមទាំងសេវាកម្មផ្សេងៗទៀត។ B​​​​៖​​ កិច្ចការទាំងអស់គឺត្រូវបានសិក្សា និងសាកល្បងដោយខ្លួនឯង ដោយមិនមានការទ្រទ្រង់ ឬបង្ហាត់បង្រៀនពីខាងណាឡើយ។ អត្រាជោគជ័យ A និង B៖ មិនមានអ្វីវាស់ស្ទង់ពីកម្រិត ឬភាគរយនៃភាពជោគជ័យរបស់ជម្រើសទាំងពីរឡើយ។ ចូរធ្វើការពិចារណាឲ្យបានម៉ត់ចត់ មុននឹងធ្វើការសម្រេចថាជ្រើសរើសមួយណាសម្រាប់ដំណើរ អាជីវកម្មរបស់អ្នក…

Share

ចំណេះផ្នែកភាសាបរទេសមួយមុខ គឺមិនអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យបុគ្គលមួយរូបក្លាយជាអ្នកនិយាយជាសាធារណៈដ៏ល្អឡើយ ដោយឡែក កុលបុត្រខ្មែរមួយរូបមិនត្រឹមតែមានសមត្ថភាពក្នុងការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់ជាតិប៉ុណ្ណោះទេ  លោកបានដណ្តើមយកជ័យលាភីលេខ១ ក្នុងចំណោមបេក្ខភាពមកពីប្រទេសទាំង១០ក្នុងតំបន់អាស៊ាន រួមជាមួយប្រទេសចិនជាម្ចាស់ផ្ទះក្នុងកម្មវិធី Youth  Education Forum and Public Speaking Contest 2016 គឺ លោក យ៉ាន់ ឧត្តម ដែលជានិស្សិតឆ្នើមមួយរូបនៃសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា។ ប្រវត្តិនៃការសិក្សា បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ លោកក៏បានទទួលអាហារូបករណ៍ពីសាកលវិទ្យាល័យដល់ទៅ៣ក្នុងពេលតែមួយដែលក្នុងនោះរួមមាន សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្រ្តសេដ្ឋកិច្ច (RULE) វិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស (IFL) និងសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា ប៉ុន្តែក្រោយពីលោកចូលសិក្សាបានរយៈពេលមួយខែលោកក៏បានបញ្ឈប់ការសិក្សានៅវិទ្យាសា្ថនភាសាបរទេសដោយសារតែលោកបានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សាបន្តនៅឯសាធារណរដ្ឋកូរ៉េក្នុងឆ្នាំទី៣ និងបានបន្តការសិក្សានៅឯសហរដ្ឋអាមេរិកនៅឆ្នាំទី៤ហើយសព្វថ្ងៃនេះលោកក៏កំពុងធ្វើនិក្ខេបបទបញ្ចប់ការសិក្សាផងដែរ។ ថ្វីត្បិតតែលោកមិនទាន់បានបញ្ចប់ការសិក្សាជាស្ថាពរក៏ដោយ លោកក៏មានការងារ២នៅក្នុងដៃ គឺជាសហស្ថាបនិក និងជាប្រធានក្រុមហុ៑ន The Brander ដែលជាក្រុមហ៊ុនភ្នាក់ងារប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងជាជំនួយការស្រាវជ្រាវនៃសាកលវិទ្យាល័យ Columbia សហរដ្ឋអាមេរិក។          តើអ្វីទៅជាការនិយាយជាសាធារណៈ (Public speaking) សម្រាប់គំនិតរបស់លោកផ្ទាល់?  ខ្ញុំយល់ថាការនិយាយជាសាធារណៈ(Public speaking)គឺ ជាសិល្បៈមួយដែលបុគ្គលត្រូវនិយាយអំពីប្រធានបទណាមួយដោយព្យាយាមនិយាយឲ្យអ្នកដទៃយល់អំពីគំនិតរបស់ខ្លួនឲ្យបានច្រើន។                                                                      តើការធ្វើជា Public speaker ត្រូវការឲ្យមានជំនាញអ្វីខ្លះ? ដើម្បីក្លាយខ្លួនជា Public speaker ល្អ ខ្ញុំយល់ថាបុគ្គលនោះត្រូវមានជំនាញ ៣សំខាន់ គឺ៖ ​ -ចំណេះដឹងខាងផ្នែកភាសាទាំងភាសាជាតិ និងភាសាបរទេស ប៉ុន្តែការចេះភាសាតែមួយមុខមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ពីព្រោះមានមនុស្សជាច្រើនដែលចេះភាសាតែពួកគេទាំងអស់មិនមែនសុទ្ធតែអាចធ្វើជា Public speaker ឡើយ។ -ចេះស្គាល់អំពីបញ្ហា គឺមានន័យថា គាត់ត្រូវយល់ដឹងអំពីបញ្ហាសង្គម ស្ថានការនយោបាយ ស្ថានការសេដ្ឋកិច្ច ទើបអាចបញ្ចូលគំនិត និងប្រើភាសាក្នុងការនិយាយបកស្រាយអំពីគំនិតដែលខ្លួនមាន។ -មានបច្ចេកទេសក្នុងការនិយាយ ព្រោះថាមានសិស្សនិស្សិតជាច្រើនដែលអាចនិយាយភាសាបរទេសបានយ៉ាងល្អ។ តើបុគ្គលរូបត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទង្វើអ្វីខ្លះដើម្បីក្លាយជា Public Speaker ល្អមួយរូប? បន្ថែមពីលើជំនាញទាំង៣ដែលបានលើកឡើងខាងលើ   ការនិយាយជាសាធារណៈក៏មានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងផ្នែកបច្ចេកទេសដែលវាទាមទារឲ្យមានជំនាញក្នុងការនិយាយ ការប្រើកាយវិកា ដូចជាការប្រើប្រាស់ក្រសែភ្នែក ការប្រើប្រាស់ឆាកជាដើម។  សម្រាប់រូបខ្ញុំផ្ទាល់  ដើម្បីឲ្យគេចូលរួមស្ដាប់ខ្ញុំមានគន្លឹះមួយចំនួន គឺស្គាល់អ្នកស្ដាប់ឲ្យបានច្បាស់ថាតើកម្រិតចំណេះដឹងរបស់គេប៉ុណ្ណា។ ជាក់ស្តែង     សម្រាប់ការប្រកួតប្រជែងដែលទើបតែត្រូវបានបញ្ចប់ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានប្រទះឃើញថាគណៈកម្មការជាមនុស្សដែលមានសមត្ថភាព និងចំណេះដឹងខ្ពស់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំត្រូវនិយាយបែបស៊ីជម្រៅហើយបង្ហាញអំពីគោលគំនិតធំៗរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យគណៈកម្មការយល់ និងអាចចាប់បានដោយងាយ។  បច្ចេកទេសទី២របស់ខ្ញុំ គឺការមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងដូចជាការប្រកួតថ្មីៗនេះ រូបខ្ញុំផ្ទាល់បានចុះពីលើឆាកទៅនិយាយនៅចំពោះមុខគណៈកម្មការដែលអាចបង្ហាញឲ្យពួកគាត់ឃើញថាខ្ញុំពិតជាមានជំនឿចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯងក៏ដូចជាផ្សាភ្ជាប់ប្រធានបទក្នុងការអត្ថាធិប្បាយរបស់ខ្ញុំទៅឲ្យអ្នកដែលកំពុងស្តាប់ផងដែរ។  ចំណុចមួយទៀតដែលខ្ញុំតែងតែប្រើប្រាស់ គឺខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមានភាពទាក់ទាញទៅលើការនិយាយតាំងពីធម្មជាតិ នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយ គឺសំឡេងរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជាមានភាពទាក់ទាញឲ្យគេចង់ស្តាប់នូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ ហើយនោះក៏មិនមែនត្រឹមតែជាការគិតរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ តែខ្ញុំក៏បានស្តាប់ឮពាក្យនោះពីអ្នកដទៃផងដែរ។                 តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះទើបអាចកសាងទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងក្នុងការនិយាយPublic speaking? -បុគ្គលនោះត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងជាមុនសិនមានន័យថាត្រូវដឹងថាខ្លួនឯងមានបច្ចេកទេសដល់កម្រិតណាហើយ? ត្រូវយល់ដឹងពីប្រធានបទដែលយើងឡើងនិយាយ និងដឹងថាមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងដល់កម្រិតណា? ព្រោះកាលណាបើយើងមិនទាន់ស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ ឬយល់ពីប្រធានបទឲ្យបានស៊ីជម្រៅនោះនៅពេលដែលយើងឡើងនិយាយលើវេទិកាវានឹងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ភិតភ័យ។  -យើងត្រូវស្គាល់អ្នកដទៃសំដៅទៅលើអ្នកដែលយើងត្រូវនិយាយជាមួយដូចជាគណៈកម្មការ ទស្សនិកជនដែលចូលរួមស្តាប់ និងជាពិសេសគឺដៃគូប្រកួតប្រជែងរបស់យើងផ្ទាល់ដែលដូចទៅនឹងសុភាសិតមួយបាននិយាយថា «បើយើងស្គាល់សត្រូវច្បាស់យើងច្បាំង១០០ដងឈ្នះទាំង១០០ដង»។  តើត្រូវមានលក្ខខណ្ឌបែបណាខ្លះទើបអាចក្លាយជាបេក្ខភាពចូលរួមប្រកួត? បេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រកួត គឺត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា ដែលបានចុះអនុសារណៈយោគយល់គ្នាជាមួយនឹងសាកលវិទ្យាល័យនៅខេត្តមួយនៃប្រទេសចិន ក្រោមការជ្រើសរើសបេក្ខភាពពីលោកសាកលវិទ្យាធិការ រួមជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំសាលាដោយមានធ្វើការតេស្តសាកល្បងសមត្ថភាពជាច្រើន។  ជាលទ្ធផលក៏បានជ្រើសរើសយកនិស្សិត២រូបឲ្យចូលរួមព្រមទាំងមានគណៈប្រតិភូថ្នាក់ជាតិ ថ្នាក់ក្រោមជាតិ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាលាជាង៥០នាក់រួមដំណើរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា  នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាការប្រកួតប្រជែងនោះទេ គឺមានកិច្ចប្រជុំកំពូលកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៃបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ានទាំងអស់ស្តីពីវិស័យអប់រំដែលតែងតែប្រារព្ធធ្វើឡើង ជារៀងរាល់ឆ្នាំតាំងពីឆ្នាំ ២០០៨ មកម៉្លេះដែលព្រឹតិ្តការណ៍នេះមានឈ្មោះថា«China-ASEAN Educational Cooperation Week» ។                                តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលជួយជម្រុញឲ្យទទួលបានជោគជ័យ?             កត្តាដែលជួយជម្រុញខ្ញុំឲ្យទទួលបានជ័យជំនះមានដូចជា៖  -កត្តាខ្លួនឯង ៖ ដោយសារពេលដែលខ្ញុំសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជាខ្ញុំបានបង្កើតក្រុមតទល់មតិ (Debate) និងស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯងច្រើន  -កត្តាសាកលវិទ្យាល័យ ៖ដែលបានផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំចូលរួមប្រកួតប្រជែង និងខិតខំធ្វើការជម្រុញយ៉ាងមុតមាំទៅលើការប្រកួតនេះ  -កត្តាទីប្រឹក្សា និងគ្រូបង្វឹក ៖ ព្រោះថាពួកគាត់បានជួយជ្រោមជ្រែងយ៉ាងពេញទំហឹងជួយផ្តល់ជាយោបល់ បកស្រាយនូវចម្ងល់មួយចំនួន និងផ្តល់ឯកសារពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ ជាពិសេស គឺក្នុងការបង្កើតមាតិកាសម្រាប់និយាយ។ ចំពោះពួកខ្ញុំ គឺបានត្រៀមឯកសារទុករួចជាស្រេចដូច្នេះនៅពេលណាដែលប្រធានបទចេញមកមានភាពប្រហាក់ប្រហែលគ្នាគឺពួកខ្ញុំពុំមានការព្រួយបារម្ភឡើយ។ ជាចុងក្រោយ តើលោកមានសារអ្វីខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអាន? ជាចុងក្រោយនេះផងដែរ ខ្ញុំសូមសំណូមពរឲ្យកូនខ្មែរទាំងអស់កុំមើលងាយលើសមត្ថភាពខ្លួន ត្រូវលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងឲ្យបានច្រើន ត្រូវអភិវឌ្ឍចំណេះដឹង ជំនាញ និងវិជ្ជាជីវៈបន្ថែម ដោយជឿថាខួរក្បាលកូនខែ្មរមិនអន់ទេ យើងអាចក្រឡេកទៅមើលនិស្សិតដែលទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅក្រៅប្រទេសសុទ្ធសឹងតែទទួលបានការកោតសរសើរពីបណ្តាប្រទេសទាំងនោះ។ ជាក់ស្តែង ជោគជ័យថ្ងៃនេះរបស់ខ្ញុំអាចចាត់ទុកថាជាគំរូមួយសម្រាប់យុវជនខែ្មរផងដែរ ដូច្នេះខ្ញុំសង្ឃឹមថាពួកគាត់ក៏អាចសម្រេចបានដូចខ្ញុំ ឬលើសពីខ្ញុំក៏ថាបាន ហើយត្រូវចងចាំថា «ត្រូវបញ្ឈប់នូវពាក្យត្អូញត្អែរ ហើយត្រូវខិតខំធ្វើការងារឲ្យបានជោគជ័យ»។ 

Share
Top