• Apr 12, 2017 |
• 7 years ago |
• 4.2K views

ស្រង់ព្រះក្នុងផ្ទះដោយរបៀបណាទៅ?

ក្រៅពីចូលរួមក្នុងពិធីស្រង់ព្រះដែលគេប្រារព្ធឡើងនៅតាមវត្តអារាម និងទីកន្លែងធំៗមួយចំនួនហើយ អ្នកមិនគួររំលងការស្រង់ព្រះនៅក្នុងផ្ទះឡើយ... តើនរណាជាព្រះនៅក្នុងផ្ទះ? គឺ សំដៅដល់លោកអ្នកមានគុណរួមមានលោកយាយលោកតា ឱពុកម្តាយ និងចាស់ទុំនៅក្នុងផ្ទះ...ដើម្បីត្រៀមស្រាប់ស្រង់ព្រះ តើដឹងឬនៅថាគួរត្រៀមអ្វីខ្លះ? សម្ភារៈ ៖ -ទឹកស្អាត (ទឹកម៉ាស៊ីន ឬទឹកអ្វីក៏បានឲ្យតែស្អាត) -ផ្កា (អាចជាផ្កាម្លិះ ផ្កាឈូក..) -ម្សៅ (គួរជ្រើសរើសម្សៅដែលមានក្លិនក្រអូប និងល្អសម្រាប់ស្បែកអ្នក) -ទឹកអប់ (ក្លិនមិនប្រកាន់នោះទេ) -សាប៊ូដុសខ្លួន និងសាប៊ូកក់សក់ -កន្សែងពោះគោសម្រាប់សម្ងួតខ្លួន -សម្លៀកបំពាក់សម្រាប់ផ្លាស់ (បើជាសម្លៀកបំពាក់ថ្មីដែលអ្នកទិញជូនទៀត ក៏កាន់តែប្រសើរ) ជំហានងាយៗដែលមិនប្រាកដថាអ្នកនឹងត្រូវប្រតិបត្តិតាមទាំងស្រុងនោះទេ៖ -កុំភ្លេចជម្រាបដំណឹងដល់ពួកគាត់ជាមុនសិន ដើម្បីឲ្យគាត់បានត្រៀមខ្លួន (កុំលេងលក្ខណៈsurpriseណា៎...) -រកកន្លែងគួរសមមួយដែលអាចឲ្យអ្នកអាចរៀបចំបាន -រៀបចំដាក់ទឹកស្អាតឲ្យបានចំណុះល្មម ហើយដាក់ផ្កាចូលតាមការគួរ (សម្រាប់ផ្កាខ្លះ អាចបកជាស្រទាប់ក៏ល្) -បាញ់ទឹកអប់ចូលទៅក្នុងទឹកដែលបានត្រៀម ឲ្យល្មមនឹងមានក្លិនក្រអូបប្រហើរតិចៗ -បើប្រាកដក្នុងចិត្តហើយថា ល្បាយនៃទឹកល្អប្រសើរហើយ អាចចាប់ផ្តើមការស្រង់ទឹកបានហើយ -ចូរធ្វើដោយក្តីគោរពដឹងគុណ ដោយចាក់ទឹកសម្អាតកាយា និងដុសសម្អាតខ្លួនប្រាណរបស់លោកជាមួយនឹងសាប៊ូដែលបានត្រៀម ហើយបើសិនជាអាច គួរតែកក់កេសារបស់លោកផងដែរ -ក្រោយពីប្រាកដថាសម្អាតកាយារបស់លោកអ្នកមានគុណហើយ ជាពេលដែលត្រូវជូតសម្ងួតខ្លួនហើយ -បន្ទាប់មកក៏ជាពេលត្រូវលាបម្សៅលើកាយាផងដែរ -ជួយគ្រងសម្លៀកបំពាក់ថ្មីដល់ពួកគាត់ -បើមានកាដូ ឬទឹកប្រាក់សម្រាប់ជូនគាត់ផងក៏ល្អ...តែវាមិនចាំបាច់នោះទេ បើគិតមកដល់ថ្ងៃនេះ ជាពិសេសក្នុងកុមារភាព...មិនដឹងថាមានប៉ុន្មានដងនោះទេ ដែលឳពុកម្តាយរបស់អ្នកងូតទឹកឲ្យអ្នក...ចុះអ្នកវិញ? ឱកាសមួយឆ្នាំមានម្តងបែបនេះ...មិនគួររំលងនោះទេ...

• Apr 12, 2017 |
• 7 years ago |
• 3.2K views

ដល់ពេលរៀបចំអីវ៉ាន់ទៅលេងផ្ទះហើយ!

ពិធីចូលឆ្នាំខ្មែរជិតក៏ខិតចូលមកដល់ ហើយក៏ជាពេលវេលាទៅលេងស្រុកកំណើតដែរ​ ទីក្រុងប្រហែលមានសភាពស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច។​ វាជាពេលសម្រាកមួយយូរគួរសមដែរ ដូចនេះ មុនពេលចេញដំណើរទៅផ្ទះ គួរតែមាន​ការរៀបចំឲ្យរួចរាល់នូវចំណុចមួយចំនួន៖  រៀបចំផ្ទះមុនចេញដំណើរទៅស្រុក • រៀបចំផ្ទះបាយ៖ រៀបចំបិទភ្លើងទូទឹកកក និងដកម្ហូប ឬអីវ៉ាន់ផ្សេងៗចេញឲ្យអស់រួចដើម្បីកុំឲ្យធុំក្លិន។ ជាពិសេសបោះចោលឲ្យអស់សម្រាមទាំងស្ងួត និងសើម ជាពិសេសកាកសំណល់ផ្ទះបាយ។ • ផ្តាច់ចរន្តអគ្គិសនី និងទឹក៖ បិទកុងតាក់ភ្លើង ការពារការឆ្លងចរន្តនានាពេលមិនមានមនុស្សនៅ និងទឹកការពារមានការលេចផ្សែងដែលយើងមិនដឹង។  • រៀបចំកន្លែងគេង៖ ភួយក្នើយអីគួរគ្រប់ទុកដាក់ការពារកុំរញេរញៃ និងមានដីតោង។  • មើលគន្លឹះទ្វា និងបង្អួចឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាព។  អីវ៉ាន់ដែលគួរយកទៅតាមខ្លួនពេលទៅផ្ទះ • កាបូបដាក់សម្លៀកបំពាក់៖ របស់របរប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃប្រាកដជាត្រូវយកទៅហើយ តែគួរតែមានសម្លៀកបំពាក់ថ្មី ឬរបស់របរប្រើប្រាស់ថ្មី ដើម្បីអប់អរសាទរឆ្នាំថ្មី (មិនមានក៏មិនអីដែរ គ្រាន់តែមានការតាំងថ្មីក៏បាន) • សៀវភៅ៖ ពេលកំពុងជិះឡានទៅផ្ទះ ដាក់កាសស្តាប់ចម្រៀង ហើយអានសៀវភៅរឿង ឬសៀវភៅអប់រំផ្សេងៗ គឺការចំណាយពេលយ៉ាងល្អបំផុត។ បន្ទាប់ពីការជួបជុំនានា អ្នកក៏អាចចំណាយពេលសម្រាប់ខ្លួនសម្រាកអានសៀវភៅ ដើម្បីជាកម្សាន្តបែបស្ងៀមស្ងាត់។ តែបើអ្នកពុលឡាន មិនបាច់អាចក៏បាន ហើយលេបថ្នាំពុលឡាន និងគេងសម្រាកទៅ។ មិនគួរទៅស្រុកដៃទទេរទេ • កុំភ្លេចកាដូឆ្នាំថ្មីសម្រាប់អ្នកមានគុណ៖ កាដូរបស់គាត់គួរតែពិសេសជាងគេ អាចជាសម្លៀកបំពាក់ របស់របរប្រើប្រាស់ ឬជាភេសជ្ជៈជំនួយសុខភាព។ • កាដូសម្រាប់បងប្អូន៖ អាចជានំ ផ្លែឈើ ឬភេសជ្ជៈក៏បាន វាសុទ្ធតែជាទឹកចិត្តទាំងអស់។  រៀបចំឲ្យរួចរាល់ មុនចេញដំណើរ ដូចនេះរយៈពេល៤ ៥ថ្ងៃនេះ អ្នកអាចទៅលេងផ្ទះ ដោយមិនមានការព្រូយបារម្ភមិនធុញទ្រាញនឹងការធ្វើដំណើរ ហើយនឹងមានការជួបជុំមួយដែលសប្បាយរីករាយ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

• Apr 12, 2017 |
• 7 years ago |
• 4.3K views

ពេលជួបជុំគ្នា មានហ្គេមប្លែក តែសប្បាយៗខ្លះដែលអាចលេងបាន(មិនត្រូវការសម្ភារៈ)

ក្រោយពីណាត់ជួបគ្នាហើយ កុំឲ្យបរិយាកាសសោះកក្រោះពេក... ដឹងទេ? ថាមានហ្គេមអ្វីខ្លះដែលអាចលេងបាន? គឺលេងដោយមិនត្រូវការសម្ភារៈអ្វីបន្តិចសោះហ្មងហា៎... ១ កង្កែបលោតទឹក តម្រូវឲ្យអង្គុយជារង្វង់មូល...ពាក្យដែលត្រូវប្រើមាន៣ឃ្លា គឺ «កង្កែប» «លោតទឹក» «ប្រូង» ... ប្រហែលជាពិបាកយល់បន្តិច តែបើយល់ហើយដឹងតែសប្បាយ...សូមចាប់ផ្តើមពីនរណាម្នាក់ជាអ្នកនិយាយថា អ្នកទី១ ៖ «កង្កែប១» អ្នកទី២ ៖ «លោតទឹក» អ្នកទី៣ ៖ «ប្រូង» អ្នកទី៤ ៖ «កង្កែប២» អ្នកទី៥ ៖ «កង្កែប២» អ្នកទី៦ ៖ «លោតទឹក» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «លោតទឹក» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «ប្រូង» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «ប្រូង» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «កង្កែប៣» មានកត់សម្គាល់ឃើញអីទេ? គឺចំនួនដងនៃការនិយាយ ត្រូវឡើងតាមជុំ...ក្នុងជុំទី១ និយាយពាក្យទាំង៣ហ្នឹងតែម្តង ដល់ជុំទី២ គឺ២ដង ហើយជុំទី៣ គឺ៣ដង... អ្នកដែលនិយាយខុស គឺចាញ់...ហើយក៏មានលក្ខខណ្ឌបន្ថែមដូចជា បើនិយាយយឺតជាងា១០វិនាទី គឺចាញ់... ថែមថយច្បាប់ខ្លួនឯងបាន លៃយ៉ាងណាឲ្យតែសប្បាយ :) :) :) ២ រាប់វត្ថុ អាចលេងជាម្នាក់ៗ ឬជាក្រុម... ដំបូង ជ្រើសរើសប្រធានបទរួមមានដូចជា ៖ ផ្លែឈើ បន្លែ ឈ្មោះទីក្រុង ឈ្មោះប្រទេស ផ្កា ជាដើម (គឺអាចរើសបានតាមចិត្ត... យកល្អ កុំរកអីដែលមានតិចពេក តែក៏កុំមានច្រើនពេកដែរ...ឈ្នះ ចាញ់ ពេលនេះមិនសូវជាសំខាន់ទេ អ្វីដែលសំខាន់ គឺជួបជុំសប្បាយ... ឧទាហរណ៍៖ បានសម្រេចថារើស«ផ្លែឈើ» ចឹងអាចចាប់ផ្តើមដូចខាងក្រោម៖ អ្នកទី១ ៖ «ក្រូច» អ្នកទី២ ៖ «ប៉ោម» អ្នកទី៣ ៖ «ទំពំាងបាយជូរ» អ្នកទី៤ ៖ «មៀន» អ្នកទី៥ ៖ «ស្វាយ» អ្នកទី៦ ៖ «ចេក» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «ម្នាស់» ច្បាប់៖ មានលក្ខខណ្ឌខ្លះដែលត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់រួមមាន  ៖ -មិនអាចនិយាយពាក្យជាន់គ្នា -មិនអាចបង្កើតពាក្យថ្មីដែលគេឯងមិនធ្លាប់ស្គាល់ -មិនអាចឆ្លើយយឺតជាង...វិនាទី(កំណត់បានតាមចិត្តប្រាថ្នា) ៣ រាប់ពាក្យប្រកបតាមព្យាង្គ ស្រដៀងនឹងហេ្គមទី២ដែរ តែប្រធានបទខុសគ្នា របៀបដូចជា «កក» «ចច» «សស» «បប» ជាដើម... មានន័យត្រូវរកនឹកពាក្យដែលប្រកបដោយផ្គុំឡើងពីអក្សរទាំង២...និយាយរួមទៅឲ្យតែអាចទៅ លឺសំឡេងអក្សរទាំង២ហ្នឹង ឧទាហរណ៍៖ បានសម្រេចថារើស«កក» ចឹងអាចចាប់ផ្តើមដូចខាងក្រោម៖ អ្នកទី១ ៖ «កង្កែប» អ្នកទី២ ៖ «កកកុញ» អ្នកទី៣ ៖ «កូនក្អាត់» អ្នកទី៤ ៖ «កុះករ» អ្នកទី៥ ៖ «កកាយ» អ្នកបន្ទាប់ ៖ «កក្រើក» ច្បាប់៖ ដូចគ្នាទៅនឹងហ្គេមទី២ដែរ.. ៤ ខ្សឹបតគ្នា តម្រូវឲ្យអង្គុយមួយជុំដែរ...មានម្នាក់ជាតំណាង ដោយចាប់ផ្តើមខ្សឹបឃ្លាអ្វីក៏បានទៅអ្នកក្បែរខ្លួន ហើយត្រូវខ្សឹបតគ្នារហូតដល់អ្នកចុងក្រោយ ត្រូវនិយាយឲ្យលឺៗ... ករណីដែលនិយាយដូចពាក្យដែលអ្នកទី១បាននិយាយ គឺរួចខ្លួន តែបើសិនជាមិនត្រឹមត្រូវទេ គឺជាអ្នកចាញ់...និយាយរួមទៅ...ហ្គេមនេះសប្បាយត្រង់បានធ្វើបាបគ្នាហ្នឹងណា៎...ចង់ឲ្យអ្នកចុងក្រោយនិយាយអី គឺអាចសារ៉េបានតាមហ្នឹងទៅ.. មិនសាក មិនដឹង...សប្បាយមិនសប្បាយប្រាប់គ្នាផង... © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Apr 12, 2017 |
• 7 years ago |
• 4K views

Enjoyបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរនៅផ្ទះក៏បាន...

បើមិនបានដើរលេងទៅទីណាដូចគេទេ...នៅផ្ទះក៏អាចenjoyបាន...តាមលក្ខណៈជាគ្រួសារ ឬក្រុមសាច់ញាត់ អ្នកជិតខាង ភូមិផងរបងជាមួយយើងហ្នឹងណា៎... ក៏មានសកម្មភាពសប្បាយៗមួយចំនួនចង់ណែនាំដែរ... ការជួបជុំញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នា ត្រឹមមានមនុស្សច្រើនជុំគ្នាក៏មានចំហាយសប្បាយខ្លះៗហើយ ទោះម្ហូបចម្អិន ឬទិញស្រាប់ក៏អាចយកមកជុំគ្នា ដើម្បីបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាល និងភាពសប្បាយរីករាយនៅក្នុងរង្វង់ជួបជុំ... ការលេងល្បែងកម្សាន្ត មានប្រភេទល្បែងជាច្រើនដែលអាចលេងកម្សាន្តជុំគ្នា មានទាំងល្បែងប្រជាប្រិយ និងមិនប្រជាប្រិយ...ប្រហែលជាធ្លាប់ស្គាល់ហើយ ល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរយើងជាកេរ្ត៍ដំណែលពីដូនតា ដូចជា ចោលឈូង បោះអង្គញ់ ទាញព្រ័ត្រ ស្តេចចង់ ដណ្តើមស្លឹកឈើ។ល។ ហើយក៏មានល្បែងខ្លះៗទៀត ដែលអាចលេងបានជុំគ្នាបាន (នៅទីនេះ) ការរាំកម្សាន្ត បទថ្មីៗចេញក៏ច្រើន បទចង្វាក់ប្រពៃណីយើងពីដើមក៏មាន...ហើយបទភ្លេងបែបអន្តរជាតិក៏មិនខ្វះ...អាចមើលតាមកាលៈទេសៈក៏ល្អម្យ៉ាង...អាចចាក់លាយឡំគ្នាទៅ ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាសនុះអី... ការធ្វើម្ហូប និងជូនកាដូដល់ចាស់ទុំ ផ្តើមដំបូងពីព្រះគន្លោងក្នុងផ្ទះ...ប្រសិនបើអាច គួរធ្វើម្ហូបខ្លះជូនដល់ពួកគាត់ពិសា មុននឹងធ្វើដំណើរទៅវត្ត ដើម្បីប្រគេនចង្ហាន់ជូនព្រះសង្ឃ...ពេលត្រលប់មកវិញ ក៏អាចដើរលេងផ្ទះជិតខាង ជូនប្រាក់ ឬកាដូបន្តិចបន្តួចដល់ចាស់ៗ...«អំពីល្អ ពិភពលោកកាន់តែប្រសើរ» ជាថ្មីម្តងទៀត...ប្រសិនបើមិនមានឱកាសចេញក្រៅ ទៅកម្សាន្តនៅកន្លែងដែលគេប្រារព្ធធំៗទេ...កុំនៅឯកោ ឬទុកឲ្យប៉ុន្មានថ្ងៃនេះគ្រាន់តែជាថ្ងៃធម្មតាអី...រកនឹកអីសប្បាយៗ បង្កើតបរិយាកាសឲ្យរីករាយ...បើអត់មាននរណាគេហៅទេ អាចធ្វើជាfirst movers ហៅគេមុនទៅណា៎... © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Apr 12, 2017 |
• 7 years ago |
• 3.8K views

Aspirin កម្រិតទាប អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការស្លាប់ពីជំងឺមហារីក?

ឱសថ Aspirin ដែលមានតម្លៃពុំសូវជាថ្លៃ និងត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជាយូរណាស់មកហើយ ដើម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលចាប់ផ្តើមពីការឈឺក្បាល បំបាត់កម្តៅ បំបាត់រលាក ក៏ដូចជាមានប្រសិទ្ធភាពកាត់បន្ថយកំណកឈាមចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺគាំងបេះដូងផងនោះ ត្រូវបានគេប្រកាសថា វាក៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាការស្លាប់ដែលបណ្តាលមកពីជំងឺមហារីកមួយចំនួន នេះបើយោងតាមការស្រាវជ្រាវ និងការសិក្សាពីប្រភពផ្សេងៗ។ Yin Cao ដែលជាគ្រូបង្ហាត់ផ្នែក Medicine, Clinical and Translational Epidemiology នៅឯមន្ទីរពេទ្យ Massachusetts និង សាលាវេជ្ជសាស្រ្ត Harvard ផងដែរនោះ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវរកទិន្នន័យនៅតាមទីតាំងសាលាសុខាភិបាលនានា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៨០ រហូតដល់ ២០១២  ដោយរកឃើញអត្រាអ្នកស្លាប់ដោយជំងឺមហារីក ចំពោះស្រ្តីមានចំនួនច្រើនជាង ៨, ២០០នាក់ និង ច្រើនជាង ៤, ៦០០នាក់ចំពោះបុរស។ ទាក់ទងនឹងទិន្នន័យនោះផងដែរ បានបង្ហាញលទ្ធផលជារួមថា «ការស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកនោះមានការថយចុះ ៧% ចំពោះស្រ្តី និង ១៥% ចំពោះបុរស ដែលបានប្រើប្រាស់ឱសថ Aspirin ជាប្រចាំ បើប្រៀបធៀបជាមួយអ្នកដែលមិនបានប្រើប្រាស់»។ ក្នុងការសិក្សាខាងលើនោះដែរ បានរកឃើញថា «អត្រាការស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ មានការថយចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ដោយកាត់បន្ថយបានអត្រា ៣១%ចំពោះស្រ្តី និង៣០%ចំពោះបុរស ចំណែកការស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកសុដន់របស់ស្រ្តី ក៏មានការថយចុះបាន ១១% រួមនឹងការថយចុះចំនួន ២៣% នៃជំងឺមហារីកក្រពេញប្រូស្តាតរបស់បុរស។ បន្ថែមពីនោះ ការស្លាប់ដោយជំងឺមហារីកសួតក៏មានការថយចុះផងដែរ»។ Cao បានបន្ថែមទៀតថា «ភស្តុតាងត្រូវបានប្រមូលផ្តុំយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដោយបង្ហាញថាសកម្មភាពរបស់ឱសថ Aspirin អាចកាត់បន្ថយអត្រាមរណៈនៃជំងឺមហារីក និងការស្លាប់ទាក់ទងនឹងជំងឺទាក់ទងនឹងសរសៃឈាមបេះដូង ប៉ុន្តែត្រូវចាំថាប្រសិនអ្នកចង់ប្រើប្រាស់ឱសថ Aspirin ក្នុងកម្រិតទាប ជាពិសេសចំពោះអ្នកមានជំងឺមហារីក ត្រូវសុំការណែនាំពីគ្រូពេទ្យជាមុនសិន»។ Rulla Tamimi ជាប្រធានផ្នែកជំងឺរោគរាតត្បាត សម្រាប់សមាគមអាមេរិកទាក់ទងនឹងកិច្ចប្រជុំប្រចាំឆ្នាំពីការស្រាវជ្រាវជំងឺមហារីក បានលើកឡើងថា «ការសិក្សាខាងលើពិតជាមានសារប្រយោជន៍ ដែលវាជាអ្វីដែលអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តកំពុងតែសិក្សាស្រាវជ្រាវ ដើម្បីឲ្យមានការយល់កាន់តែច្បាស់ពីមុខងាររបស់ឱសថ។ បន្ថែមពីនោះ វាជាការសិក្សាដែលមានភាពច្បាស់លាស់ផ្អែកតាមភស្តុតាងនៃការស្រាវជ្រាវដ៏រឹងមាំ ដែលធ្វើឲ្យសម្រេចបាននូវលទ្ធផលពីប្រសិទ្ធភាពនៃសកម្មភាពរបស់ឱសថក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាមរណៈនៃជំងឺ មហារីកសុដន់ ពោះវៀនធំ សួត និងក្រពេញប្រូស្តាត»។ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១៦ កម្លាំងសេវាការពាររបស់អាមេរិក (the US Preventive Service Task Force) បានផ្តល់ជាអនុសាសន៍ជាចុងក្រោយ ថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំ Aspirin ក្នុងកម្រិតទាបជាប្រចាំថ្ងៃចំពោះបុគ្គលមានអាយុចន្លោះពី ៥០ ទៅ ៦៩ឆ្នាំ អាចការពារបានពីជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ និងជំងឺទាក់ទងនឹងសរសៃឈាមបេះដូង ដោយហេតុថាពួកគេស្ថិតក្នុងវ័យដែលមានការប្រឈមក្នុងអត្រា ១០% ឬខ្ពស់ជាងនេះនៃការកើតមានជំងឺទាំងនោះ។ យ៉ាងណាមិញ មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចទទូលបាននូវការប្រើប្រាស់ឱសថ Aspirin នោះទេ ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមានហានិភ័យខ្ពស់វិវឌ្ឍឲ្យមានជំងឺដំបៅ និងហូរឈាមក្នុងក្រពះ-ពោះវៀន ដែលឱសថ Aspirin នឹងរឹតតែបណ្តាលឲ្យមានការប្រឈមកាន់តែខ្ពស់ ប៉ុន្តែ វាបានផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនចំពោះបុគ្គលដទៃទៀត។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 4K views

អំណោយមានតម្លៃសម្រាប់អ្នកមានគុណលើសពីទឹកប្រាក់

លោកអ្នកមានគុណចំណាយពេលលើសពីពាក់កណ្តាលជីវិតរបស់ពួកគាត់ក្នុងការមើលថែទាំ និងចិញ្ចឹមបីបាច់រូបអ្នក…អ្នកចង់បានអី ក៏ពួកគាត់ព្យាយាមរកឲ្យទាល់តែបាន…មិនដែលប្រកែក មិនដែលរអ៊ូរទាំសូម្បីតែមួយម៉ាត់ថាហត់នឿយ ឬលំបាក… ក្នុននាមជាកូនមួយរូប…តើដឹងទេថា អ្វីទៅដែលពួកគាត់ប្រាថ្នា? បើទោះជាគាត់មិនដែលនិយាយត្រង់ៗក៏ដោយ...តែមានកាដូម្យ៉ាងដែលពិតជាគុណតម្លៃលើសលប់របស់អ្វីៗទាំងអស់នៅលើលោកនេះ…ជាកាដូដែលទឹកប្រាក់មិនអាចទិញដូរបាន…ហើយបើទោះជាមានប្រាក់ច្រើនប៉ុណ្ណា ពេលវេលាល្អយ៉ាងណា អវត្តមាននៃកាដូនោះនឹងធ្វើឲ្យពួកគាត់អាក់អន់ស្រពន់ចិត្ត ទោះមិនតិចក៏ច្រើនដែរ… ដឹងទេថាជាអ្វី? មានធ្លាប់ដែលគិតទេថា វត្តមានរបស់អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរអ្វីខ្លះ? មិនដឹងថាយ៉ាងណាចំពោះអ្នកដទៃ តែសម្រាប់ឳពុកម្តាយអ្នក…វត្តមានរបស់អ្នកជាកាដូដ៏មានតម្លៃជាងគេហើយ… ទោះជានៅក្បែរគ្នារាល់ថ្ងៃ តែបើក្នុងឱកាសពិសេស អ្នកអាចកំដរគាត់បាន គឺពិតជាពិសេសហើយ… តើមានអ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើបាន? ជូនគាត់ទៅកន្លែងដែលប្រាថ្នា ប្រាកដជាកន្លែងខ្លះដែលគាត់ចង់ទៅកម្សាន្ត…ប្រសិនបើមានលទ្ធភាព គួរតែឆ្លៀតពេលខ្លះជូនពួកគាត់ទៅ… You can always surprise them… ចម្អិនអាហារដែលគាត់ចូលចិត្តញ៉ាំ កុំប្រាប់ណាថា អត់ដឹងថាគាត់ចូលចិត្តញ៉ាំអី…បើអត់ដឹងមែន…ស៊ើបមើលតាមខ្សែបណ្តាញទៅ (បងប្អូន ឬពូមីង អ៊ំប្រុស អ៊ំស្រី…សុទ្ធតែអាចផ្តល់ចម្លើយបានហើយ) …ចាំណា៎…មិនថាឆ្ងាញ់ ឬអត់នោះទេ…រសជាតិមិនសំខាន់ សំខាន់ទឹកចិត្ត… កំដរនិយាយរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍ ពេលខ្លី ឬមិនវែងមិនសំខាន់នោះទេ សំខាន់គឺត្រូវប្រាកដថាពិតជាquality timeមែន…មិនលូកឡំនឹងអ្វីផ្សេងនោះឡើយ…និយាយលេងៗ រំលឹករឿងពីក្មេង ទាំងរឿងសប្បាយ រឿងទុក្ខសោក…flashback belike  ជូនបានតែខ្លីៗប៉ុណ្ណោះ…កុំភ្លេចណា៎…វត្តមានរបស់អ្នក តែងតែមានអត្ថន័យបំផុតសម្រាប់រូបលោកអ្នកមានគុណ… © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 3.2K views

វេលាជួបជុំ…

មមាញឹកខ្លាំងណាស់មែនទេ? រកតែពេលគេងក៏មិនបានគ្រប់គ្រាន់? គម្លាតជាមួយនឹងមនុស្សដែលធ្លាប់ជិតស្និទ្ធក៏ហាក់ដូចជាឆ្ងាយទៅៗ??? មិនថាមិត្តភក្តិធ្លាប់រាប់អាន ឬសូម្បីតែក្រុមគ្រួសារ? You are not alone…មានមនុស្សតិចនោះទេ ដែលកំពុងតែប្រឹងដុតដៃដុតជើង សម្រេចនូវក្តីស្រមៃរបស់ខ្លួន ដើម្បីសុភមង្គលខ្លួនផ្ទាល់ និងមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់… សួរតាមត្រង់ណា៎…តើញ៉ាំអាហារជុំគ្រួសារញឹកញាប់ដែរឬទេ? តើជួបជុំមិត្តភក្តិចាស់ៗញឹបញាប់ប៉ុណ្ណាដែរ? វេលាក្នុងមួយថ្ងៃ នរណាក៏មានតែ២៤ម៉ោងដែរ តែមានចាប់អារម្មណ៍ទេថា អ្នកខ្លះហាក់ដូចជាលែងមានរសជាតិជីវិតអស់រលីង…ហត់ក៏ហត់…ខកចិត្តក៏ខកចិត្ត…ជួនកាល ជោគជ័យហើយក៏មិនមានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្តទៀត…លក្ខណៈថា…ជីវិតប្រែជាសាបឈឹងតែម្តង ស្របពេលជាមួយគ្នាដែរ អ្នកខ្លះហាក់ដូចជាសមប្រកបដល់ហើយ…ជោគជ័យគ្រប់រឿងតែម្តង…ទាំងការសិក្សា ការងារ និងមុខជំនួយ ហើយស្នេហាក៏ផ្អែមល្អែមទៀត… ដឹងទេថាមកពីអី?  ហេតុផលមួយក្នុងចំណោមនោះ គឺតុល្យភាព…គេចេះបែងចែកពេលវេលាសម្រាប់គ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃជីវិត…មិនមែនងប់ងល់តែមួយរឿងនោះទេ ក្នុងមួយឆ្នាំដែលមាន៣៦៥ថ្ងៃហ្នឹង…តើមានបុណ្យឈប់សម្រាកធំៗប៉ុន្មានដង? គឺមានមិនច្រើននោះទេ…តែពេលខ្លះ ឡើងរវល់ដល់ថ្នាក់មិនចង់ឈប់សោះ…តែកាលៈទេសៈដែលគេគ្រប់គ្នាឈប់អស់ នៅធ្វើការតែម្នាក់ឯងក៏មិនកើត…ចឹងហើយ មានតែឈប់ដែរ… ពេលខ្លះ ក៏ឈប់តែមាត់ទេ តែចិត្ត និងគំនិតគិតគូរដល់ការងារមិនឈប់…ខ្លួនទៅលេងផ្ទះ ឬស្រុកកំណើត តែអារម្មណ៍នៅជាមួយកុំព្យូទ័រ និងឯកសារការងារឯណោះ… កុំចឹងអីណា៎…វេលាជួបជុំសមាជិកគ្រួសារបានក្លាយជាឱកាសមួយកម្រណាស់ទៅហើយ បើមានម្តងៗហើយ តែមិនព្រមចាប់វាយកផង…តើនឹងសង្ឃឹមអីទៀត? រយៈប៉ុន្មានថ្ងៃ ស្មើនឹងប៉ុន្មានម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះ …តើអាចទេ? ទុករឿងរ៉ាវដែលប្រឈមមុខរាល់ថ្ងៃមួយឡែក ហើយចំណាយពេល និងអារម្មណ៍ទាំងស្រុងជាមួយក្រុមគ្រួសារ??? មិនថាកម្មវិធីតូច ឬធំ…សង្ឃឹមថាអ្នកនឹងអាចធ្វើបាន…ជួនកាល គ្រាន់តែការញ៉ាំអាហារមួយពេលជុំគ្នាក៏គ្រប់គ្រាន់ទៅហើយ… ត្រូវចងចាំថា…យើងមិនអាចមើលឃើញពីអនាគតនោះទេ…ឱកាសដែលមាននៅក្នុងឆ្នាំនេះ មិនប្រាកដថាមាននៅឆ្នាំក្រោយទៀតទេ…សមាជិកខ្លះក៏ត្រូវរៀបការចេញទៅមានគ្រួសារ ឬតាមចាប់ក្តីស្រមៃរបស់ខ្លួននៅជ្រុងណាមួយនៃពិភពលោកនេះ…ហើយខ្លះទៀត ក៏ដល់ពេលដែលត្រូវចាកចេញទៅដោយមិនអាចត្រលប់… ទាន់ឱកាសនៅមាន…ចំណាយពេលខ្លះជាមួយពួកគាត់ក្នុងឱកាសពិសេសនេះ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 4.1K views

អារម្មណ៍និស្សិតឱសថសាស្ត្រ តែប៉ុណ្ណឹង !!!

បញ្ចប់ហើយ តែមិនអាចបំភ្លេចបាន...........! លទ្ធផលការប្រលងបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រឱសថត្រូវបានប្រកាស ដែលអាចនិយាយបានថាជាការរង់ចាំដ៏យូររបស់គ្រប់និស្សិតទាំងអស់ យ៉ាងណាមិញនៅពីក្រោយការត្រេកអរ និងអំណរសាទរទាំងនោះ វាក៏បានបន្សល់នូវអនុស្សាវរីយជាច្រើនដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។ បើជ្រុលជានឹកឃើញពេលវេលាកន្លងទាំងនោះទៅហើយ គួរឆ្លៀតឱកាសសរសេរវាឡើង (មិនមែនដ្រាម៉ាទេណា....ហាហាហាហា) តែគ្រាន់តែជាការរំលឹក ឬយ៉ាងហោចទុកមើលនៅពេលក្រោយមានអីមិនល្អ ហើយជាការពិតណាស់វាជាអ្វីដែលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ មិនស្រួលវាក៏ជាអ្វីដែលនិស្សិតគ្រប់គ្នាបានឆ្លងកាត់ដូចគ្នាក៏ថាបាន។ ជំហានដំបូង អ្វីៗក៏ថ្មី ទាំងទីតាំងថ្នាក់រៀន លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ សូម្បីតែមិត្តរួមថ្នាក់ក៏ប្លែក ជួនកាលមានអារម្មណ៍ខ្លួនឯងដូចជា Alien បើនិយាយពីមេរៀន និងការប្រលងវិញ ពិបាករកពាក្យនិយាយមិនបាន ហើយរឹតតែមិនអាចប្រើប្រាស់ One night policy សម្រាប់ត្រៀមខ្លួនក្នុងការប្រឡងម្តងៗ ពេលខ្លះក៏អស់ទឹកចិត្តបន្ត តែខំប្រឹងជំនះ ព្រោះវាជាអ្វីដែលខ្លួនតែងតែប៉ងតាំងពីក្មេង ហើយវាក៏ជាអ្វីដែលអ្នកផ្ទះចង់បានដូចគ្នា។ មួយឆ្នាំ ទៅមួយឆ្នាំ អាចនិយាយបានថាអាចសម្របខ្លួនបានខ្លះ​ តែនៅមិនទាន់បានទាំងស្រុង ព្រោះថាមេរៀនកាន់តែលំបាកទៅ ហើយអ្វីដែលជាការចងចាំបំផុតនោះ ខ្លួនភ័យឡើងញ័រ ពេលខ្លះក៏លួចយំម្នាក់ឯង នៅពេលជិតប្រលងម្តងៗ សឹងតែអាចក្លាយជាមនុស្សមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត តែត្រូវខំតាំងចិត្ត កុំអីមិនដឹងថាខ្លួនត្រូវចូលពេទ្យប៉ុន្មានដងនោះទេ គ្រាន់តែពេលខ្លះឈឺក្បាលខ្លាំងទាល់តែប្រើប្រាស់ថ្នាំងងុយដេករយៈពេលខ្លីតែប៉ុនណឹង ..ហាហាហាហហា។ និយាយដល់ពេលនេះ​ ក៏មិនភ្លេចដែរនូវ ថ្ងៃដំបូងដែលចាប់ផ្តើមមានពួកម៉ាក មិនជាច្រើននោះទេ តែក៏ល្មមដែលអាចស៊ីត្រាវបាន ហើយបើគ្មានពួកវា មិនដឹងថាខ្ញុំអាចទ្រាំបាន ឬអត់នោះទេ ព្រោះដោយហេតុថាមនុស្សមិនអាចនៅតែម្នាក់ឯងនោះអី ហើយពួកវាតែងតែជាកម្លាំងចិត្តដ៏ខ្លាំងក្លាសម្រាប់បន្តដំណើរទៅមុខ ក្នុងរយៈពេលដ៏ច្រើនឆ្នាំនោះ។ “បានហើយ គិតថាដ្រាម៉ាប៉ុនណឹងបានហើយ” ហើយក៏មិនដឹងថាមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលមានការចងចាំបែបនេះ តែក៏ ឆ្លៀតឱកាសអរគុណដល់អ្នកមានគុណទាំងពីរសម្រាប់ការគាំទ្រតាំងពីខ្ញុំមិនទាន់ដឹងក្តី រហូតដល់ប៉ុននេះ ហើយក៏មិនភ្លេចដែរពីគុណបំណាច់ចំពោះលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូគ្រប់រូប និងអរគុណចំពោះមិត្តរូមថ្នាក់ទាំងអស់ដែលបានបន្សល់នូវអនុស្សាវរីយ៍ល្អៗ ដែលតែងតែដក់ជាប់ក្នុងអារម្មណ៍រហូត......​ហាហាហាហាហាហ.................៕

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 6K views

រូបមន្ត ធ្វើស៊ុបមាន់លាយបន្លែហ៊ុយៗ ប៉ូវកម្លាំង!

ខំរៀន ឬធ្វើការពេញមួយថ្ងៃពិតជាអស់កម្លាំង បើបានញ៉ាំស៊ុបមាន់ក្តៅៗមិនដឹងល្អយ៉ាងណា។ លើកនេះសូមលើកយករូបមន្តធ្វើស៊ុបមាន់ និងផ្សំគ្រឿងជាមួយបន្លែដែលសម្បូរទៅដោយវីតាមីនដែលអាចផ្តល់ថាមពលឲ្យអ្នកឡើងវិញបានដោយអ្នកអាចធ្វើញ៉ាំដោយខ្លួនឯងនៅផ្ទះ។ តោះមើលទាំងអស់គ្នាថាមានគ្រឿងផ្សំអ្វីខ្លះ និងធ្វើយ៉ាងម៉េច? គ្រឿងផ្សំ៖ 1. សាច់មាន់ (កាប់ដុំៗ)     = 200g 2. ការ៉ុត (កាត់កង់ៗ)    = ពាក់កណ្តាលមើមតូចល្មម 3. ដំឡូងបារាំង    = 1មើម 4. គីនឆាយ (កាត់បញ្ឆិតៗ)    = 1កង់ ស្មើរ3ថ្នាំងដៃ 5. ខ្ទឹមបារាំង (ចិញ្រ្ចាំ)    ​= 1ស្លាបព្រាបាយ 6. ប័រសាប        = កន្លះស្លាបព្រាបាយ 7. ម្សៅពោត        = 1ស្លាបព្រាកាហ្វេ 8. អំបិល        = កន្លះស្លាបព្រាកាហ្វេ 9. ទឹកស៊ុប+ទឹក    = 1លីត្រ 10. ម្រេច        = បន្តិច 11. ម្សៅស៊ុបខ្នរ    = កន្លះស្លាបព្រាកាហ្វេ 12. ស្លឹកខ្ទឹម (ហាន់)    = បន្តិច 13. ជីវ៉ាន់ស៊ុយ (ហាន់)    = បន្តិច របៀបធ្វើ៖ 1. យកឆ្នាំងដាក់លើភ្លើង(ប្រើភ្លើងតិចៗ) ដាក់ប័រចូលអោយរលាយ  2. បន្ទាប់មកដាក់ខ្ទឹមបារាំងចិញ្រ្ចាំរួចចូល ឆាបន្តអោយឈ្ងុយបន្តិចដាក់ម្សៅពោតចូល កូរបន្តបន្តិច រួចដាក់ទឹកស៊ុបលាយទឹកបន្តិចចូល កូរបន្ត។ 3. ដាក់សាច់ចូល កូរបន្តបន្តិចសិន រួចដាក់ទឹកស៊ុបលាយទឹកចូលបន្ថែម ទុកអោយពុះ។ 4. 5នាទីបន្ទាប់ពីពុះ ដាក់បន្លែដូចជាការ៉ុត ដំឡូងបារាំង និងគីនឆាយចូល បន្ទាប់មកដាក់គ្រឿងទេសចូល។ 5. រំងាស់រហូតដល់បន្លែផុយល្មម។ 6. ដួសដាក់ចាន ដោយរោយស្លឹកខ្ទឹមនិងជីវ៉ាន់ស៊ុយពីលើជាការស្រេច។ មើលទៅវិធីធ្វើដូចមិនមានអីពិបាកទេ សាកបញ្ចេញស្នាដៃធ្វើស៊ុបបែបនេះ ដើម្បីប៉ូវកម្លាំងឡើងវិញ ដែលខំសិក្សា និងធ្វើការពេញមួយថ្ងៃ។ គ្រាន់តែឃើញរូបភាពគំរូ ក៏ស្រក់ទឹកមាត់ដែរ នៅចាំអីទៀត!  រូបមន្ត និងវិធីធ្វើនេះនាំមកជូនដោយសាលាបង្រៀនធ្វើម្ហូបKSK ។

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 2.8K views

ក្លាយជាឱសថការីដោយសុវត្ថិភាព!!!

"Official pharmacist! ជយោ! ក្លាយជាឱសថការីជាផ្លូវការហើយ"  មិត្តខ្ញុំជាច្រើន ក្នុងនោះក៏មានខ្ញុំម្នាក់ដែរដែលផុស status បែបនេះនៅថ្ងៃចេញលទ្ធផលប្រលងថ្នាក់ជាតិ។ និយាយពីថាពេលកំពុងរៀនមានអារម្មណ៍ថាយូរណាស់ បន់ឲ្យតែចប់ឆាប់ៗ ប៉ុន្តែដល់ពេលរៀនចប់ហើយបែរជាមានអារម្មណ៍ថា ប្រាំឆ្នាំហាក់ដូចជាលឿនដល់ហើយ ទើបតែចូលរៀនម្ងៃនោះសោះ។ អរក៏អរ សប្បាយក៏សប្បាយ... តែក្នុងពេលជាមួយគ្នាក៏ភ័យបុកពោះតិចៗដែរ ពីព្រោះថារៀនចប់ហើយ ប្រលងចេញក៏ចប់ដែរ ពួកម៉ាករួមជំនាន់មួយភាគធំក៏មានការងារធ្វើអស់ហើយ អ្នកខ្លះក៏មានគ្រួសារ នៅឡើយតែខ្ញុំ អត់ដឹងកោះត្រើយនៅទីណាទេ។ ហ៊ើយ! T.T និយាយតាមត្រង់ ការបញ្ចប់ការសិក្សានេះចំពោះខ្ញុំ គឺជាការបញ្ចប់នូវជំពូកមួយក្នុងជីវិតហើយក៏ជាពេលដែលត្រូវចាប់ផ្ដើមជំពូកថ្មីមួយទៀត និងត្រូវបន្តដំណើរទៅមុខមួយជំហានទៀតដែរ។ បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំដែលកន្លងទៅថ្មីៗក្នុងនាមជានិសិត្សឱសថសាស្រ្ត នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល អាចចាត់ទុកបានថាជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។ ទោះបីជារយៈពេល៥ឆ្នាំកន្លងមកនេះ មាននូវការលំបាកនិងឧបសគ្គជាច្រើនក្តី ជួនកាលពេលខ្លះសឹងតែយកសៀវភៅទៅស្ងោរដាំទឹកផឹក ពេលខ្លះវិញឃើញតែមេរៀនត្រូវមើលពេលប្រលងចង់ដាច់ផ្ងារ ថ្ងៃខ្លះដាច់យប់ផងក៏មាន លេបថ្មលេបគ្រោះ ក៏ខ្ញុំនៅតែខំប្រឹងប្រែងតស៊ូទាំងត្រដាបត្រដួស រហូតទទួលបានជោគជ័យនិងលទ្ធផលល្អ។  ម៉្យាងទៀតគិតសព្វៗទៅ ខ្ញុំពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបានជួបមនុស្សល្អជាច្រើននៅក្នុងដំណើរជីវិតនេះ។ ការរៀននៅសាលាបានផ្ដល់នូវចំណេះដឹង និងជំនាញដែលអាចឲ្យខ្ញុំប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតបាន ប៉ុន្តែបើគិតឲ្យដល់ទៅ របស់សំខាន់ដែលខ្ញុំបានពាំនាំមកជាមួយបន្ទាប់ពីបញ្ចប់កាសិក្សានោះគឺមិត្តភាព។ ថ្ងៃក្រោយខ្ញុំសង្ឃឹមថាមិត្តភាពមួយនេះនឹងនៅស្ថិតស្ថេរយូរអង្វែងជារៀងរហូត។ មកដល់ថ្ងៃនេះមានមនុស្សជាច្រើនដែលខ្ញុំចង់និយាយប្រាប់ថាអរគុណ។ ជាដំបូងសូមអរគុណម៉ាក់ នឹងប៉ាបងស្រី បងប្រុសជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ ដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់នឹងតែងតែលើកទឹកចិត្ត។ ជាពិសេសគុណបំណាច់ដែលមិនអាចបំភ្លេចបានគឺ សូមអរគុណទៅកាន់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូទាំងអស់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីចែករំលែកនូវចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ និងផ្តល់ជាដំបូន្មានទាក់ទងទៅនឹងវិជ្ជាជីវៈ ក៏ដូចជាបទពិសោធន៍ជីវិតផ្សេងៗ។  មួយវិញទៀតសូមអរគុណដល់សិស្សច្បង និងអ្នកដែលស្គាល់ទាំងអស់ដែលបានជួយប្រឹក្សាយោបល់និងផ្តល់ដំបូន្មានល្អៗ។ ក្នុងនោះដែរក៏សូមអរគុណទៅកាន់ពួកម៉ាកមហាមិត្តទាំងអស់ដែលតែងតែចែករំលែក ផ្តល់អនុស្សាវរីយ៍ ការចងចាំល្អៗ ញ៉ាំត្រាវ និងរួមសុខទុក្ខជាមួយគ្នាកន្លងមក។ ជាចុងក្រោយចង់និយាយថាស្រលាញ់មិត្តភក្តិទាំងអស់គ្នា។ :-D I did it, i repeat I DID it!

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 1.5K views

ក្លាយជាឱសថការីដោយសុវត្ថិភាព

"Official pharmacist! ជយោ! ក្លាយជាឱសថការីជាផ្លូវការហើយ" មិត្តខ្ញុំជាច្រើន ក្នុងនោះក៏មានខ្ញុំម្នាក់ដែរដែលផុស status បែបនេះនៅថ្ងៃចេញលទ្ធផលប្រលងថ្នាក់ជាតិ។ និយាយពីថាពេលកំពុងរៀនមានអារម្មណ៍ថាយូរណាស់បន់ឲ្យតែចប់ឆាប់ៗ ប៉ុន្តែដល់ពេលរៀនចប់ហើយបែរជាមានអារម្មណ៍ថា ប្រាំឆ្នាំហាក់ដូចជាលឿនដល់ហើយ ទើបតែចូលរៀនម្ងៃនោះសោះ។ អរក៏អរ សប្បាយក៏សប្បាយ តែក្នុងពេលជាមួយគ្នាក៏ភ័យបុកពោះតិចៗដែរ ពីព្រោះថារៀនចប់ហើយ ប្រលងចេញក៏ចប់ដែរ ពួកម៉ាករួមជំនាន់មួយភាគធំក៏មានការងារធ្វើអស់ហើយ អ្នកខ្លះក៏មានគ្រួសារ នៅឡើយតែខ្ញុំ អត់ដឹងកោះត្រើយនៅទីណាទេ។ ហ៊ើយ! T.T   និយាយតាមត្រង់ ការបញ្ចប់ការសិក្សានេះចំពោះខ្ញុំ គឺជាការបញ្ចប់នូវជំពូកមួយក្នុងជីវិតហើយក៏ជាពេលដែលត្រូវចាប់ផ្ដើមជំពូកថ្មីមួយទៀត និងត្រូវបន្តដំណើរទៅមុខមួយជំហានទៀតដែរ។ បទពិសោធន៍របស់ខ្ញុំដែលកន្លងទៅថ្មីៗក្នុងនាមជានិសិត្សឱសថសាស្រ្តនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលអាចចាត់ទុកបានថាជាផ្នែកមួយនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន។ ទោះបីជារយៈពេល៥ឆ្នាំកន្លងមកនេះ មាននូវការលំបាកនិងឧបសគ្គជាច្រើនក្តី ជួនកាលពេលខ្លះសឹងតែយកសៀវភៅទៅស្ងោរដាំទឹកផឹក ពេលខ្លះវិញឃើញតែមេរៀនត្រូវមើលពេលប្រលងចង់ដាច់ផ្ងារ ថ្ងៃខ្លះដាច់យប់ផងក៏មាន លេបថ្មលេបគ្រោះ ក៏ខ្ញុំនៅតែខំប្រឹងប្រែងតស៊ូទាំងត្រដាបត្រដួស រហូតទទួលបានជោគជ័យនិងលទ្ធផលល្អ។ ម៉្យាងទៀតគិតសព្វៗទៅ ខ្ញុំពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបានជួបមនុស្សល្អជាច្រើននៅក្នុងដំណើរជីវិតនេះ។ ការរៀននៅសាលាបានផ្ដល់នូវចំណេះដឹង និងជំនាញដែលអាចឲ្យខ្ញុំប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតបាន ប៉ុន្តែបើគិតឲ្យដល់ទៅ របស់សំខាន់ដែលខ្ញុំបានពាំនាំមកជាមួយបន្ទាប់ពីបញ្ចប់កាសិក្សានោះគឺមិត្តភាព។ ថ្ងៃក្រោយខ្ញុំសង្ឃឹមថាមិត្តភាពមួយនេះនឹងនៅស្ថិតស្ថេរយូរអង្វែងជារៀងរហូត។   មកដល់ថ្ងៃនេះមានមនុស្សជាច្រើនដែលខ្ញុំចង់និយាយប្រាប់ថាអរគុណ។ ជាដំបូងសូមអរគុណម៉ាក់ នឹងប៉ា បងស្រី បងប្រុសជាទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំដែលបានចិញ្ចឹមបីបាច់នឹងតែងតែលើកទឹកចិត្ត។ ជាពិសេសគុណបំណាច់ដែលមិនអាចបំភ្លេចបានគឺ សូមអរគុណទៅកាន់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូទាំងអស់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ពីលទ្ធភាពដើម្បីចែករំលែកនូវចំណេះដឹង បទពិសោធន៍ និងផ្តល់ជាដំបូន្មានទាក់ទងទៅនឹងវិជ្ជាជីវៈ ក៏ដូចជាបទពិសោធន៍ជីវិតផ្សេងៗ។ មួយវិញទៀតសូមអរគុណដល់សិស្សច្បង និងអ្នកដែលស្គាល់ទាំងអស់ដែលបានជួយប្រឹក្សាយោបល់និងផ្តល់ដំបូន្មានល្អៗ។ ក្នុងនោះដែរក៏សូមអរគុណទៅកាន់ពួកម៉ាកមហាមិត្តទាំងអស់ដែលតែងតែចែករំលែក ផ្តល់អនុស្សាវរីយ៍ ការចងចាំល្អៗ ញាុំត្រាវ និងរួមសុខទុក្ខជាមួយគ្នាកន្លងមក។ ជាចុងក្រោយចង់និយាយថាស្រលាញ់មិត្តភក្តិទាំងអស់គ្នា។   I did it, i repeat I DID it!  

• Apr 11, 2017 |
• 7 years ago |
• 1.6K views

ក្លាយជាឱសថការីដោយសុវត្ថិភាព