Articles

Jan 27, 2017 |
7 years ago |
3.6K views

ខំញ៉ាំតិច ហើយហាត់ប្រាណទៀងទាត់តែនៅតា៎ធាត់…

នៅពេលដែល⁣ការកាត់បន្ថយការញ៉ាំអាហារ និងបង្កើនការធ្វើលំហាត់ប្រាណ មិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកជោគជ័យលើការសម្រកទម្ងន់បាន វាអាចមានមូលហេតុផ្សេងដែលពាក់ព័ន្ធនឹងខ្លួនយើងផ្ទាល់។⁣ ជាក់ស្តែង វាអាចជាភាពខុសប្រក្រតីមួយដែលអ័រម៉ូនCortisol មានការបង្កើតឡើងលើសពីតម្រូវការរបស់យើង។ Cortisol គឺជាប្រភេទអ័រម៉ូនស្តេរ៉ូអីុត ដែលត្រូវបានផលិតក្នុងក្រពេញលើតម្រងនោម និងមានតួនាទីទៅលើការគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម ប្រឆាំងនឹងការរលាក និងការធ្វើមេតាបូលីសរបស់កោសិកា។ ម្យ៉ាងទៀត វាក៏ជម្រុញឲ្យកោសិកាប្រើប្រាស់ គ្លុយកូស ឬជាតិស្ករ និងធ្វើការរក្សាទុកខ្លះសម្រាប់ឲ្យខួរក្បាលប្រើប្រាស់ផងដែរ។ ក្រៅពីនោះ⁣ វាអនុញ្ញាតឲ្យខ្លួនប្រាណប្រើប្រាស់អាស៊ីតខ្លាញ់ដែលរក្សាទុកដើម្បីផលិតជាថាមពល និងដើរតួរយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការជម្រុញឲ្យមានការឆ្លើយតបនៅពេលមានគ្រោះអាសន្ន។ អ័រម៉ូនCortisol អាចនឹងត្រូវបញ្ចេញមកជាបន្តបន្ទាប់នៅពេលដែលយើងមានអារម្មណ៍តានតឹង ឬស្ត្រេស ហេតុនេះហើយ ទើបវាត្រូវបានគេហៅថា «អ័រម៉ូនស្រេ្តស» ហើយកាលណាការបញ្ចេញរបស់វាច្រើនលើសពីប្រក្រតី វាថែមទាំងអាចបង្កើតបានជាបណ្តុំនៃរោគសញ្ញាមួយដែលហៅថា Cushing's syndrome ទៀតផង។ អាការៈដែលមានមកជាមួយនឹងភាពមិនប្រក្រតីនេះមានដូចជា៖ • ការប្រែប្រួលអារម្មណ៍៖ ឆាប់ខឹង ថប់អារម្មណ៍ ឬធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងអាចមានអារម្មរណ៍ថាឈឺក្បាលជាដើម • មានអារម្មណ៍អស់កម្លាំង ទោះជាមិនបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ • ញ័រទ្រូង ឬអាចមានការឡើងសម្ពាធឈាម • មិនឃ្លានអាហារ ឬញ៉ាំច្រើន ហើយមានការឡើងទម្ងន់ដោយមិនមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ • មានអាការៈពិបាកក្នុងការរំលាយអាហារ • នោមញឹក ទល់លាមក ឬរាគ • មានបញ្ហាក្នុងការគេង ឬមិនសូវមានការចងចាំល្អ • មានដុះរោម និងកើតស្នាមជ្រួញលើមុខ • មុខហើម និងមានជាតិខ្លាញ់នៅលើកញ្ចឹងក។ ប្រសិនបើអ្នកមានការសង្ស័យណាមួយទាក់ទងនឹងភាពមិនប្រក្រតីខាងលើ⁣⁣ អ្នកត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យជំនាញ⁣ ដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុពិតប្រាកដ⁣ ក៏ដូចជាធ្វើការដោះស្រាយ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវផងដែរ⁣។ ក្រៅពីនោះ⁣ ក៏មានការណែនាំពីការការពារបញ្ហាខាងលើនេះតាមរយៈ៖ ១. ចៀសវាងអាហារមួយចំនួន⁣ ឬយ៉ាងហោចណាស់កម្រិតការញ៉ាំអាហារទាំងនោះក្នុងបរិមាណតិចតួច ដែលក្នុងនោះរួមមាន •កាហ្វេអីុន៖ មិនគួរញ៉ាំលើសពី ៤ពែងក្នុងមួយថ្ងៃ។ •អាល់កុល៖ អាចញ៉ាំក្នុងមួយថ្ងៃ បរិមាណ •ប្រភេទស្រាបៀ៖ < ៧១០ ម.ល (តិចជាង២កំប៉ុង) •ប្រភេទស្រាក្រហម៖ < ២៩៦ ម.ល •ប្រភេទស្រា Whisky៖ < ៨៨ ម.ល •ម្ហូបដែលមានស្ករខ្ពស់៖ •មនុស្សស្រី ត្រូវការបរិមាណស្ករ ២៥ក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ •មនុស្សប្រុស ត្រូវការបរិមាណស្ករ ៣៧.៥ក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ •គួរតែចៀសវាងប្រើប្រាស់ស្ករ Aspartame ឬហៅថាប្រភេទSugar-Free ចំពោះអ្នកដែលមានសុខភាពធម្មតា។ តែអាចប្រើបានត្រឹម ៥០ មីលីក្រាម ក្នុងមួយគីឡូក្រាមនៃទម្ងន់ខ្លួនអ្នក បើតាមការណែនាំរបស់ FDA (Food and Drug Administration)។ •អាហារដែលមានសារធាតុ ប៉ូតាស្យូមខ្ពស់៖ អ្នកមិនគួរញ៉ាំអាហារដែលមានប៉ូតាស្យូមលើសពី ២០០ មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃទេ។ ឧទាហរណ៍ ដំឡូងបារាំង ១ផ្លែមានប៉ូតាស្យូម ៧៧៦ មីលីក្រាម ទឹកដោះគោ ១កែវ មានប៉ូតាស្យូម ៣៤២ មីលីក្រាម។ ២. អាហារដែលគួរញ៉ាំ អាហារដែលមានសារធាតុ៖ •ផូស្វ័រទីដីលសេរីន (Phosphatidylserines) មានក្នុងប្រភេទត្រីមានស្រកា អន្ទង់ ជាដើម។ •ផេនីលអាឡានីន (Phenylalanine) មានក្នុង សាច់មាន់ ស៊ុត អង្ករសម្រូប ផ្កាខាត់ណាបៃតង ឬល្ពៅ •ទ្រីបតូហ្វាន (Tryptophan) មានក្នុង អង្ករសម្រូប សណ្តែកសៀង សាច់ ស៊ុត ឬទឹកដោះគោ •វីតាមីន B5 មានក្នុង ទឹកដោះគោ អាល់ម៉ុង ត្រីសូម៉ុង ស្រូវសាលី និង ម្សៅធញ្ញជាតិ •ប្រភេទគ្រាប់សណ្តែក គ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងគ្រាប់ផ្កាឈូករ័ត្ន។ ៣. ញ៉ាំអាហារសម្រន់ វាមិនមានបញ្ហាអ្វីទេ បើអ្នកញ៉ាំអាហារ ៥ពេលក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងបរិមាណសមស្រប។ ផ្ទុយទៅវិញ ការរំលងអាហារណាមួយរបស់អ្នក ជាកត្តាជម្រុញឲ្យមានការបញ្ទេញនូវអ័រម៉ូនcortisol។ ៤. ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ អ្នកគួរហាត់ប្រាណ ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងមិនឲ្យលើសពី ៥០នាទី ព្រោះការហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លាពេក ក៏ធ្វើឲ្យកើនឡើងបរិមាណអ័រម៉ូនcortisolដែរ។ ៥. ការគេង និងសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ វាជាការសំខាន់ណាស់ដែលអ្នកគួរតែគេងឲ្យបានពី៨ទៅ១០ម៉ោង ព្រោះការគេងគ្រប់គ្រាន់ អាចធ្វើឲ្យថយចុះបរិមាណអ័រម៉ូន cortisol។ ៦. ប្រើប្រាស់សារធាតុបំប៉នប្រឆាំងនឹងការស្ត្រេស វីតាមីនC វីតាមីនB5 វីតាមីនA អាស៊ីតហ្វូលីក កាល់ស្យូម និងម៉ាញ៉េស្យូមជាដើម ក៏អាចជួយកាត់បន្ថយការបញ្ចេញនូវ អ័រម៉ូន cortisolបានដែរ។ ៧. ញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន អ្នកគួរយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការរក្សាជាតិទឹកក្នុងខ្លួនឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងគួរបង្កើតជាទម្លាប់ក្នុងការញ៉ាំទឹក១កែវរាល់ពេលក្រោកពីគេង និងមុនពេលចូលគេង។ មិនមានអ្វីប្លែកពីធម្មតាឡើយ ព្រោះការញ៉ាំទឹកយ៉ាងហោច ៨កែវ ដែលស្មើនឹង២លីត្រ ក្នុងមួយថ្ងៃនៅតែត្រូវបានណែនាំ។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Fitness

Share

Jan 26, 2017 |
7 years ago |
5.2K views

វិធី និងផលវិបាកនៃការប្រឆាំងនឹងភាពជ្រីវជ្រួញ

ផ្ទៃមុខជាផ្នែកសំខាន់បំផុតនៃសម្រស់សម្រាប់គ្រប់គ្នាទាំងបុរសនិងស្រ្តី។ ពិតណាស់មានបញ្ហាជាច្រើនតែងតែកើតឡើងនៅលើមុខរបស់លោកអ្នក ក្នុងនោះការប្រែប្រួលទៅជាចាស់ និងជ្រីវជ្រួញ ក៏អាចកើតតាមវ័យរបស់លោកអ្នកផងដែរ។ ហេលស៍ថាម នឹងលើកយកប្រធានបទមួយស្តីពី«ការប្រឆាំងនឹងភាពភាពចាស់ជ្រីវជ្រួញ»ដោយធ្វើបទសម្ភាសន៍ជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត យិន វុឌ្ឍី ជាអ្នកជំនាញខាងផ្នែកកែសម្ផស្ស និងប្រឆាំងភាពជ្រីវជ្រួញ(Cosmetic Laser Surgery, Botox, Filler, Thread Lift និង Anti-Aging)នៅSeoul Korea ហើយបច្ចុប្បន្នលោកជាប្រធានគ្លីនិកស្បែក បឹងកេងកង (BC Skin Clinic and Laser) ។ តាមរយៈប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត យិន វុឌ្ឍី បានឲ្យដឹងថា«ស្នាមជ្រីវជ្រួញនៅលើផ្ទៃមុខច្រើនកើត ជាពិសេសចាប់ពីអាយុ30ឆ្នាំឡើងទៅហើយ ក៏អាចមានស្នាមជ្រួញខ្លះកើតចាប់ពីអាយុ25ឆ្នាំដែរ»។ វាអាចមានកត្តាចម្បងចំនួនពីរដែលបង្កឲ្យមានបញ្ហាជ្រីវជ្រួញនេះរួមមាន៖ •កត្តាខាងក្រៅ ( Extrinsic Factor )៖ ការត្រូវកម្តៅថ្ងៃខ្លាំង ការគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ការជក់បារី និងផឹកស្រាកត្តាបរិស្ថានជុំវិញខ្លួនដែលពោរពេញដោយផ្សែងនិងជាតិពុលនិងការបរិភោគចំណីអាហារគ្មានវីតាមីនគ្រប់គ្រាន់។ •កត្តាខាងក្នុង ( Intrinsic Factor )៖ តំណពូជ( Geneic ) ការមានអាយុច្រើន ( Advanced Age ) ការបាត់បង់ជាតិ Fat, Elastin, Collagen, HA ពីក្នុងស្រទាប់ស្បែកភាពរួមតូចនៃឆ្អឹង ( Bone Resorption)សាច់ដុំរួមស្វិត ឬខ្សោយ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានបន្តទៀតថា ការប្រើផលិតផលថែរក្សាសម្ផស្សមួយចំនួនអាចធ្វើឲ្យស្នាមជ្រួញលុបបាត់បានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែលោកអ្នកត្រូវប្រយ័ត្ន បើផលិតផលទាំងនោះពុំមានច្បាប់អនុញ្ញាតពីក្រសួងសុខាភិបាល ឬគ្មានវេជ្ជបញ្ជាពីគ្រូពេទ្យនោះ វានឹងអាចបង្កឲ្យមានបញ្ហាដល់ស្បែកធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្រៅពីការប្រើប្រាស់ផលិតផលថែរក្សាសម្ផស្ស យើងមានវិធីផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដូចជា៖ •ការប្រើថ្នាំលាបពពួកRetinoid , Vitamin C, E, Arbutine , HA ,Botox •ការប្រើថ្នាំចាក់តាមរបៀប Mesotherapy គឺចាក់នៅកន្លែងដែលមានបញ្ហាជ្រួញផ្ទាល់ ដើម្បីបណ្តុះកោសិកាថ្មី។ •ការភៀលមុខ ( Chemical Peeling ឬ Skin Resurfacing ) ដោយលាបពពួក AHA , BHA , TCA , PA , MA , LA , KA …..ក្នុងគោលបំណងជំរុះកោសិកាចាស់បណ្ដុះកោសិកាថ្មីឲ្យខ្ចី និងភ្លឺរលោង។ •Face Lifting With Laser គឺប្រើប្រាស់កាំរស្មី Laser ដើម្បីរំញោចកោសិកាថ្មីឲ្យដុះបានល្អ និងជួយបន្តឹងស្បែកផងដែរ។ •Botox : ជាប្រភេទថ្នាំBotulinum Toxin, Type A មានតួនាទីបន្ធូរសាច់ដុំដែលកន្រា្តក់ខ្លាំងដូចជា កន្ទុយភ្នែក ជុំចញ្ចើម ថ្ងាស ច្រមុះ ក បបូរមាត់ ឲ្យបាត់ភាពជ្រីវជ្រួញ និងមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ដែលទទួលស្គាល់ដោយ US FDA និងកំពុងពេញនិយមលើសកលលោក។ •Thread Lift ជាបច្ចេកវិទ្យាថ្មីដោយប្រើប្រាស់ខ្សែអំបោះប្រភេទSilhouette របស់ USA ផលិតពី Poly Lactic Acid ងាយរលាយចូលទៅក្នុងស្បែកមានក្បាលរាងសាជីដែលអាចទាញស្បែកមុខបានតឹងល្អភ្លាមៗ និងស្ថិតនៅរយៈពេលវែងចន្លោះ២ទៅ៣ឆ្នាំព្រមទាំងទទួលស្គាល់ដោយ US FDA ហើយនៅពេលដែលរលាយវាក៏ក្លាយទៅជាសារជាតិបណ្តុះកោសិការថ្មីធ្វើឲ្យមុខក្មេងជាងវ័យ។ •ប្រើម៉ាស៊ីនប្រភេទ Ulthera ឬ Liftera ដើម្បីទាញបន្តឹងស្បែកមុខ ឬដងខ្លួនទាំងមូលកុំឲ្យជ្រួញ និងយារធ្លាក់ដោយមិនបាច់វះកាត់ និងបានផលខ្ពស់។ •Surgery ជាការវះកាត់ទាញបន្តឹងស្បែក បំបាត់ភាពជ្រីវជ្រួញ។ នៅពេលលោកអ្នកទទួលការព្យាបាលរួច លោកអ្នកគួរមានវិធីការពារ ឬថែរក្សាផ្ទៃមុខដោយមានការការពារពីកម្តៅថ្ងៃឲ្យបានល្អ និងលាបឡេថែរក្សាស្បែកឲ្យបានជាប្រចាំទើបយើងទទួលផលរយៈពេលយូរ។ បន្ថែមពីនេះ ការព្យាបាលនេះអាចផ្តល់នូវផលអវិជ្ជមានដល់ផ្ទៃមុខទៅថ្ងៃក្រោយដែរ ប្រសិនបើការព្យាបាលគ្មានជំនាញច្បាស់លាស់ ឬប្រើប្រាស់ឧបករណ៍មិនត្រូវតាមស្តង់ដាដែលផលវិបាកទាំងនោះមានដូចជា៖ •ការលាបអាចបណ្តាលឲ្យរោល ក្រហម របក ក្រហាយ រមាស់ •ការចាក់តាមរបៀប Mesotherapy អាចឲ្យមានស្នាមមុខម្ជុលឬស្នាមជាំឈាមបន្តិចបន្តួច •ការភៀលមុខអាចបណ្ដាលឲ្យមានក្រហមក្រហាយ ឬក្រមៅ •ការចាក់ Botox អាចបណ្ដាលឲ្យមានការទាញស្បែកមិនស្មើគ្នា •Tread lift អាចធ្វើឲ្យទម្រង់មុខមិនស្មើគ្នាឬប្រើអំបោះមិនល្អអាចក្ររលាយនិងស្បែកឡើងរឌិបរដុបឬរលាកក្រហម •ប្រើMachine Ultheraឬ Liftera គឺសុវត្ថិភាពបំផុតគ្រាន់តែឈឺសាច់ដុំបន្តិចបន្តួចរយះពេលប្រហែលមួយសប្ដាហ៍ប៉ុណ្ណោះ •Surgery : ការវះកាត់អាចបណ្ដាលឲ្យមានស្នាម ឬផ្លែនៅលើផ្ទៃមុខរបស់អ្នកទៅថ្ងៃក្រោយ។ ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតមានមតិផ្ដាំផ្ញើក៏ដូចជាយោបល់ណែនាំដល់ប្រជាជនទាំងអស់ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នមុននឹងសម្រចចិត្តទទួលយកសេវាកម្មអ្វីមួយ និងដើម្បីកុំឲ្យមានផលវិបាកដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើសូមមេត្តាទៅជួបគ្រូពេទ្យដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ ដើម្បីសុខភាពយើងទាំងអស់គ្នា។

Skin, STD & Beauty

Share

Jan 26, 2017 |
7 years ago |
3.5K views

គួរទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម ឬបង្កើតស្លាកយីហោថ្មី?

ពេលចាប់ផ្តើមធ្វើអាជីវកម្ម ឬជំនួញដំបូង សហគ្រិន ក៏ដូចជាម្ចាស់អាជីវកម្មហាក់ដូចជាមានភាពស្ទាក់ស្ទើរ និងរារែកចិត្តដោយមិនប្រាកដថា តើខ្លួនឯងគួរតែចាប់ផ្តើមឈានជំហានដំបូងដោយការទិញយកសិទ្ធិធ្វើអាជីវកម្មជាមួយនឹងស្លាកយីហោដែលមានវត្តមានរួចជាស្រេច ឬធ្វើការបង្កើតនូវស្លាកយីហោដ៏ថ្មីស្រឡាងមួយ? យ៉ាងណាមិញ ជម្រើសនីមួយៗសុទ្ធតែមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរៀងខ្លួន ហើយKonexgens ក៏បានធ្វើការសាកសួរសំណួរដែលអាចនឹងជាចម្ងល់នៃបុគ្គលជាច្រើនទៅកាន់បុគ្គលពីររូបក្នុងបទសម្ភាសន៍។ ចង់ដឹងថាបុគ្គលទាំងពីររូបជានរណាខ្លះ? ហើយពួកគាត់មានយោបល់យ៉ាងណាខ្លះ? បន្តអានជាមួយគ្នា... លោកស្រីបណ្ឌិត សូ ផនណារី អនុប្រធាននាយកប្រតិបត្តិ និងជាគណៈប្រធាននាយិកាប្រតិបត្តិការនៃធនាគារអេស៊ីលីដា អាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៃផលិតផល និងទីផ្សារផ្ទាល់ ព្រោះជាធម្មតាវត្ថុមួយតែងមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរបស់វា។ ប្រសិនបើយើងទិញស្លាកយីហោរបស់គេមក យើងប្រហែលជាអាចចំណេញពេលវេលា និងប្រាក់កាសដោយមិនបាច់ចំណាយច្រើនក្នុងការធ្វើការឃោសនា តែទាមទារខ្ពស់ឲ្យរក្សានូវសភាពដើមឲ្យដូចរបស់គេ តែផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើយើងបង្កើតមុខជំនួញដោយប្រើយីហោថ្មីដោយខ្លួនឯង លក្ខណៈធំ ឬតូច គឺអាស្រ័យទៅលើហិរញ្ញវត្ថុយើងផ្ទាល់ ប៉ុន្តែបើមុខជំនួញទទួលបានជោគជ័យនោះ អតិថិជន យើងនឹងមានជំនឿចិត្ត ហើយស្លាកយីហោរបស់យើងកាន់តែមានភាពល្បីល្បាញ។ ហេតុដូចនេះហើយ ចំណុចសំខាន់ដែលគួរយកចិត្តទុកដាក់ គឺ គួរតែថ្លឹងថ្លែងឲ្យបានច្បាស់មុននឹង សម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីមួយ។ លោក Andrew Barnes នាយកនៃPresentation Clinic ការទិញសិទ្ធិអាជីវកម្មត្រូវចំណាយប្រាក់ច្រើន ហើយអ្នកនឹងចំណាយពេលវេលានិងការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងខ្លួនឯង ព្រមទាំងក្រុមការងារ ដើម្បីសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះឲ្យស្លាកយីហោរបស់អ្នកដទៃ ដែលមានវត្តមាននៅលើទីផ្សាររួចជាស្រេច។ តែវាក៏ហាក់ដូចជា មានសុវត្ថិភាពជាង ដោយសារតែស្លាកយីហោនោះមានដំណើរការរួចរាល់ ហើយក៏ទទួលបានទំនុកចិត្តស្រេចពីអតិថិជន ព្រមទាំងការទទួលស្គាល់ពីគុណភាព។ យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើអ្នកមានធនធាន មានថវិកា និងក្រុមការងារដែលគ្រប់គ្រាន់ ហើយខ្លួនអ្នកផ្ទាល់ក៏ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ អ្នកគួរតែជ្រើសបង្កើតស្លាកយីហោដោយខ្លួនឯង។ ក្នុងករណីដែលមិនបានជោគជ័យពីដំបូង អ្នកក៏តែងតែអាចដើរជាមួយនឹងផែនការបន្ទាប់ ប្រសិនបើអ្នកមានគម្រោងផែនការក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់រួចជាស្រេច។ ចម្លើយអាចនឹងពិបាកឆ្លើយបន្តិច ប្រសិនបើឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសរវាងជម្រើសទាំងពីរ អ្វីដែលលោកអ្នកគួរធ្វើ គឺ ធ្វើរង្វាយតម្លៃឲ្យបានម៉ត់ចត់ ឬអាចធ្វើការប្រឹក្សាជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារ និងទីប្រឹក្សាដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត ដើម្បីធ្វើការជម្រើសដែលស័ក្តិសមបំផុត។ មិត្តអ្នកអានក៏អាចសិក្សាស្វែងយល់ពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិនៃជម្រើសទាំងពីរជាមួយនឹងអត្ថបទខាងក្រោមនេះផងដែរ… កំណត់សម្គាល់ ៖ A : អ្នកទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម B : ម្ចាស់ស្លាកយីហោថ្មី សិទ្ធិក្នុងនាមជាម្ចាស់ A៖ មិនមានសេរីភាពក្នុងការផ្លាស់ប្តូរផលិតផល ឬសេវាកម្មដែលខ្លួនបានទិញតាមចិត្តប្រាថ្នា ឬក៏ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពទីផ្សារនោះឡើយ ដោយសារតែហេតុថា ម្ចាស់ស្លាកយីហោដើមជាអ្នកដែលមានសិទ្ធិធ្វើការសម្រេចចិត្តលើកិច្ចការទាំងអស់នោះរាប់បញ្ចូលទាំងចង្វាក់ផលិតកម្ម និងការងារចាំបាច់ផ្សេងៗទៀត។ B៖ ជាមួយនឹងសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង តែបែរជាមិនច្បាស់ ថាតើ ខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម ការផ្តល់សេវាកម្ម និងរាល់ការសម្រេចចិត្តផ្សេងៗ នឹងត្រឹមត្រូវ ឬអត់ ដោយសារតែមិនទាន់បានដាក់សាក ឬបញ្ចេញទៅលើទីផ្សារនៅឡើយ។ ទុនវិនិយោគ និងសេរីភាព A៖ ត្រូវចំណាយទុនវិនិយោគមិនសូវច្រើន តែត្រូវតែបំពេញនូវកាតព្វកិច្ច ព្រមទាំងលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយដែលកំណត់ដោយម្ចាស់ស្លាកយីហោ ដែលជួនកាលត្រូវបានកំណត់ប្រាក់កាស និងពេលវេលាកំណត់ដែលមិនអាចនឹងពន្យារ ឬផ្លាស់ប្តូរបាន។ B៖ ដើមទុនសម្រាប់វិនិយោគមានចំនួនច្រើន ហើយក៏មានសិទ្ធិពេញលេញក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ ឬកែសម្រួលផែនការដែលបានដាក់ចេញ ក្នុងករណីដែលមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងដោយមិនបានព្រាងទុក។ វិសាលភាពនៃស្លាកយីហោ A៖ ប្រាកដណាស់ គឺមានការទទួលស្គាល់ និងវិសាលភាពទូលំទូលាយ តែក៏អាចប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ក្នុងករណីដែលម្ចាស់ ឬអ្នកដែលបានទិញសិទ្ធិណាម្នាក់ធ្វើឲ្យលេចចេញនូវរូបភាពអវិជ្ជមាននៃស្លាកយីហោ នោះម្ចាស់ដទៃទៀតក៏ត្រូវរងការខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះដោយស្វ័យប្រវត្តិដែរ។ B៖ ប្រសិនបើធ្វើបានជោគជ័យនោះ មិនត្រឹមតែ បានប្រាក់ចំណូលច្រើនទេ ថែមទាំងអាចមានឱកាសលក់នូវសិទ្ធិអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនឲ្យអ្នកដទៃទៀតផង។ ប្រតិបត្តិការ A៖ គុណតម្លៃជាច្រើនត្រូវបានទទួលពីការទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម ជាពិសេសអ្នកដែលមិនមាន ឬមិនសូវមានបទពិសោធន៍ក្នុងការធ្វើអាជីវកម្ម ដោយមានការផ្តល់នូវការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងទៅនឹងប្រព័ន្ធអាជីវកម្ម បណ្តាញនៃអ្នកចែកចាយ ព្រមទាំងសេវាកម្មផ្សេងៗទៀត។ B៖ កិច្ចការទាំងអស់គឺត្រូវបានសិក្សា និងសាកល្បងដោយខ្លួនឯង ដោយមិនមានការទ្រទ្រង់ ឬបង្ហាត់បង្រៀនពីខាងណាឡើយ។ អត្រាជោគជ័យ A និង B៖ មិនមានអ្វីវាស់ស្ទង់ពីកម្រិត ឬភាគរយនៃភាពជោគជ័យរបស់ជម្រើសទាំងពីរឡើយ។ ចូរធ្វើការពិចារណាឲ្យបានម៉ត់ចត់ មុននឹងធ្វើការសម្រេចថាជ្រើសរើសមួយណាសម្រាប់ដំណើរ អាជីវកម្មរបស់អ្នក…

Career & Education

Share

Jan 26, 2017 |
7 years ago |
5.6K views

គន្លឹះក្លាយជាPublic Speaker ឆ្នើមពីជ័យលាភីលើឆាកអន្តរជាតិ

ចំណេះផ្នែកភាសាបរទេសមួយមុខ គឺមិនអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យបុគ្គលមួយរូបក្លាយជាអ្នកនិយាយជាសាធារណៈដ៏ល្អឡើយ ដោយឡែក កុលបុត្រខ្មែរមួយរូបមិនត្រឹមតែមានសមត្ថភាពក្នុងការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់ជាតិប៉ុណ្ណោះទេ លោកបានដណ្តើមយកជ័យលាភីលេខ១ ក្នុងចំណោមបេក្ខភាពមកពីប្រទេសទាំង១០ក្នុងតំបន់អាស៊ាន រួមជាមួយប្រទេសចិនជាម្ចាស់ផ្ទះក្នុងកម្មវិធី Youth Education Forum and Public Speaking Contest 2016 គឺ លោក យ៉ាន់ ឧត្តម ដែលជានិស្សិតឆ្នើមមួយរូបនៃសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា។ ប្រវត្តិនៃការសិក្សា បន្ទាប់ពីបានបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ លោកក៏បានទទួលអាហារូបករណ៍ពីសាកលវិទ្យាល័យដល់ទៅ៣ក្នុងពេលតែមួយដែលក្នុងនោះរួមមាន សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទនីតិសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្រ្តសេដ្ឋកិច្ច (RULE) វិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស (IFL) និងសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា ប៉ុន្តែក្រោយពីលោកចូលសិក្សាបានរយៈពេលមួយខែលោកក៏បានបញ្ឈប់ការសិក្សានៅវិទ្យាសា្ថនភាសាបរទេសដោយសារតែលោកបានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សាបន្តនៅឯសាធារណរដ្ឋកូរ៉េក្នុងឆ្នាំទី៣ និងបានបន្តការសិក្សានៅឯសហរដ្ឋអាមេរិកនៅឆ្នាំទី៤ហើយសព្វថ្ងៃនេះលោកក៏កំពុងធ្វើនិក្ខេបបទបញ្ចប់ការសិក្សាផងដែរ។ ថ្វីត្បិតតែលោកមិនទាន់បានបញ្ចប់ការសិក្សាជាស្ថាពរក៏ដោយ លោកក៏មានការងារ២នៅក្នុងដៃ គឺជាសហស្ថាបនិក និងជាប្រធានក្រុមហុ៑ន The Brander ដែលជាក្រុមហ៊ុនភ្នាក់ងារប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងជាជំនួយការស្រាវជ្រាវនៃសាកលវិទ្យាល័យ Columbia សហរដ្ឋអាមេរិក។ តើអ្វីទៅជាការនិយាយជាសាធារណៈ (Public speaking) សម្រាប់គំនិតរបស់លោកផ្ទាល់? ខ្ញុំយល់ថាការនិយាយជាសាធារណៈ(Public speaking)គឺ ជាសិល្បៈមួយដែលបុគ្គលត្រូវនិយាយអំពីប្រធានបទណាមួយដោយព្យាយាមនិយាយឲ្យអ្នកដទៃយល់អំពីគំនិតរបស់ខ្លួនឲ្យបានច្រើន។ តើការធ្វើជា Public speaker ត្រូវការឲ្យមានជំនាញអ្វីខ្លះ? ដើម្បីក្លាយខ្លួនជា Public speaker ល្អ ខ្ញុំយល់ថាបុគ្គលនោះត្រូវមានជំនាញ ៣សំខាន់ គឺ៖ -ចំណេះដឹងខាងផ្នែកភាសាទាំងភាសាជាតិ និងភាសាបរទេស ប៉ុន្តែការចេះភាសាតែមួយមុខមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ពីព្រោះមានមនុស្សជាច្រើនដែលចេះភាសាតែពួកគេទាំងអស់មិនមែនសុទ្ធតែអាចធ្វើជា Public speaker ឡើយ។ -ចេះស្គាល់អំពីបញ្ហា គឺមានន័យថា គាត់ត្រូវយល់ដឹងអំពីបញ្ហាសង្គម ស្ថានការនយោបាយ ស្ថានការសេដ្ឋកិច្ច ទើបអាចបញ្ចូលគំនិត និងប្រើភាសាក្នុងការនិយាយបកស្រាយអំពីគំនិតដែលខ្លួនមាន។ -មានបច្ចេកទេសក្នុងការនិយាយ ព្រោះថាមានសិស្សនិស្សិតជាច្រើនដែលអាចនិយាយភាសាបរទេសបានយ៉ាងល្អ។ តើបុគ្គលរូបត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទង្វើអ្វីខ្លះដើម្បីក្លាយជា Public Speaker ល្អមួយរូប? បន្ថែមពីលើជំនាញទាំង៣ដែលបានលើកឡើងខាងលើ ការនិយាយជាសាធារណៈក៏មានពាក់ព័ន្ធទៅនឹងផ្នែកបច្ចេកទេសដែលវាទាមទារឲ្យមានជំនាញក្នុងការនិយាយ ការប្រើកាយវិកា ដូចជាការប្រើប្រាស់ក្រសែភ្នែក ការប្រើប្រាស់ឆាកជាដើម។ សម្រាប់រូបខ្ញុំផ្ទាល់ ដើម្បីឲ្យគេចូលរួមស្ដាប់ខ្ញុំមានគន្លឹះមួយចំនួន គឺស្គាល់អ្នកស្ដាប់ឲ្យបានច្បាស់ថាតើកម្រិតចំណេះដឹងរបស់គេប៉ុណ្ណា។ ជាក់ស្តែង សម្រាប់ការប្រកួតប្រជែងដែលទើបតែត្រូវបានបញ្ចប់ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានប្រទះឃើញថាគណៈកម្មការជាមនុស្សដែលមានសមត្ថភាព និងចំណេះដឹងខ្ពស់។ ដូច្នេះ ខ្ញុំត្រូវនិយាយបែបស៊ីជម្រៅហើយបង្ហាញអំពីគោលគំនិតធំៗរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យគណៈកម្មការយល់ និងអាចចាប់បានដោយងាយ។ បច្ចេកទេសទី២របស់ខ្ញុំ គឺការមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងដូចជាការប្រកួតថ្មីៗនេះ រូបខ្ញុំផ្ទាល់បានចុះពីលើឆាកទៅនិយាយនៅចំពោះមុខគណៈកម្មការដែលអាចបង្ហាញឲ្យពួកគាត់ឃើញថាខ្ញុំពិតជាមានជំនឿចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯងក៏ដូចជាផ្សាភ្ជាប់ប្រធានបទក្នុងការអត្ថាធិប្បាយរបស់ខ្ញុំទៅឲ្យអ្នកដែលកំពុងស្តាប់ផងដែរ។ ចំណុចមួយទៀតដែលខ្ញុំតែងតែប្រើប្រាស់ គឺខ្ញុំគិតថាខ្ញុំមានភាពទាក់ទាញទៅលើការនិយាយតាំងពីធម្មជាតិ នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមនិយាយ គឺសំឡេងរបស់ខ្ញុំហាក់ដូចជាមានភាពទាក់ទាញឲ្យគេចង់ស្តាប់នូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ ហើយនោះក៏មិនមែនត្រឹមតែជាការគិតរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ តែខ្ញុំក៏បានស្តាប់ឮពាក្យនោះពីអ្នកដទៃផងដែរ។ តើត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះទើបអាចកសាងទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងក្នុងការនិយាយPublic speaking? -បុគ្គលនោះត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងជាមុនសិនមានន័យថាត្រូវដឹងថាខ្លួនឯងមានបច្ចេកទេសដល់កម្រិតណាហើយ? ត្រូវយល់ដឹងពីប្រធានបទដែលយើងឡើងនិយាយ និងដឹងថាមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងដល់កម្រិតណា? ព្រោះកាលណាបើយើងមិនទាន់ស្គាល់ខ្លួនឯងច្បាស់ ឬយល់ពីប្រធានបទឲ្យបានស៊ីជម្រៅនោះនៅពេលដែលយើងឡើងនិយាយលើវេទិកាវានឹងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ភិតភ័យ។ -យើងត្រូវស្គាល់អ្នកដទៃសំដៅទៅលើអ្នកដែលយើងត្រូវនិយាយជាមួយដូចជាគណៈកម្មការ ទស្សនិកជនដែលចូលរួមស្តាប់ និងជាពិសេសគឺដៃគូប្រកួតប្រជែងរបស់យើងផ្ទាល់ដែលដូចទៅនឹងសុភាសិតមួយបាននិយាយថា «បើយើងស្គាល់សត្រូវច្បាស់យើងច្បាំង១០០ដងឈ្នះទាំង១០០ដង»។ តើត្រូវមានលក្ខខណ្ឌបែបណាខ្លះទើបអាចក្លាយជាបេក្ខភាពចូលរួមប្រកួត? បេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រកួត គឺត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជា ដែលបានចុះអនុសារណៈយោគយល់គ្នាជាមួយនឹងសាកលវិទ្យាល័យនៅខេត្តមួយនៃប្រទេសចិន ក្រោមការជ្រើសរើសបេក្ខភាពពីលោកសាកលវិទ្យាធិការ រួមជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំសាលាដោយមានធ្វើការតេស្តសាកល្បងសមត្ថភាពជាច្រើន។ ជាលទ្ធផលក៏បានជ្រើសរើសយកនិស្សិត២រូបឲ្យចូលរួមព្រមទាំងមានគណៈប្រតិភូថ្នាក់ជាតិ ថ្នាក់ក្រោមជាតិ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាលាជាង៥០នាក់រួមដំណើរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាការប្រកួតប្រជែងនោះទេ គឺមានកិច្ចប្រជុំកំពូលកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៃបណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ានទាំងអស់ស្តីពីវិស័យអប់រំដែលតែងតែប្រារព្ធធ្វើឡើង ជារៀងរាល់ឆ្នាំតាំងពីឆ្នាំ ២០០៨ មកម៉្លេះដែលព្រឹតិ្តការណ៍នេះមានឈ្មោះថា«China-ASEAN Educational Cooperation Week» ។ តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលជួយជម្រុញឲ្យទទួលបានជោគជ័យ? កត្តាដែលជួយជម្រុញខ្ញុំឲ្យទទួលបានជ័យជំនះមានដូចជា៖ -កត្តាខ្លួនឯង ៖ ដោយសារពេលដែលខ្ញុំសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្តកម្ពុជាខ្ញុំបានបង្កើតក្រុមតទល់មតិ (Debate) និងស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯងច្រើន -កត្តាសាកលវិទ្យាល័យ ៖ដែលបានផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំចូលរួមប្រកួតប្រជែង និងខិតខំធ្វើការជម្រុញយ៉ាងមុតមាំទៅលើការប្រកួតនេះ -កត្តាទីប្រឹក្សា និងគ្រូបង្វឹក ៖ ព្រោះថាពួកគាត់បានជួយជ្រោមជ្រែងយ៉ាងពេញទំហឹងជួយផ្តល់ជាយោបល់ បកស្រាយនូវចម្ងល់មួយចំនួន និងផ្តល់ឯកសារពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ ជាពិសេស គឺក្នុងការបង្កើតមាតិកាសម្រាប់និយាយ។ ចំពោះពួកខ្ញុំ គឺបានត្រៀមឯកសារទុករួចជាស្រេចដូច្នេះនៅពេលណាដែលប្រធានបទចេញមកមានភាពប្រហាក់ប្រហែលគ្នាគឺពួកខ្ញុំពុំមានការព្រួយបារម្ភឡើយ។ ជាចុងក្រោយ តើលោកមានសារអ្វីខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអាន? ជាចុងក្រោយនេះផងដែរ ខ្ញុំសូមសំណូមពរឲ្យកូនខ្មែរទាំងអស់កុំមើលងាយលើសមត្ថភាពខ្លួន ត្រូវលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងឲ្យបានច្រើន ត្រូវអភិវឌ្ឍចំណេះដឹង ជំនាញ និងវិជ្ជាជីវៈបន្ថែម ដោយជឿថាខួរក្បាលកូនខែ្មរមិនអន់ទេ យើងអាចក្រឡេកទៅមើលនិស្សិតដែលទទួលបានអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅក្រៅប្រទេសសុទ្ធសឹងតែទទួលបានការកោតសរសើរពីបណ្តាប្រទេសទាំងនោះ។ ជាក់ស្តែង ជោគជ័យថ្ងៃនេះរបស់ខ្ញុំអាចចាត់ទុកថាជាគំរូមួយសម្រាប់យុវជនខែ្មរផងដែរ ដូច្នេះខ្ញុំសង្ឃឹមថាពួកគាត់ក៏អាចសម្រេចបានដូចខ្ញុំ ឬលើសពីខ្ញុំក៏ថាបាន ហើយត្រូវចងចាំថា «ត្រូវបញ្ឈប់នូវពាក្យត្អូញត្អែរ ហើយត្រូវខិតខំធ្វើការងារឲ្យបានជោគជ័យ»។

Career & Education

Share

Jan 25, 2017 |
7 years ago |
3.9K views

ខ្លះៗនៃស្លាកយីហោពីcellcard

ការបង្កើត ឬប្រកបរបរអ្វីមួយដែលមានស្លាកយីហោផ្ទាល់ខ្លួន ប្រាកដណាស់ជាភាពល្អប្រសើរមួយសម្រាប់ទាក់ទាញអតិថិជន យ៉ាងណាមិញ ការរុករកវិធីសាស្រ្តដើម្បីផ្សព្វផ្សាយផលិតផលទាំងនោះ ជាកត្តាមួយ ដ៏សំខាន់ និងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ដោយធ្វើយ៉ាងណាឲ្យផលិតផលរបស់អ្នកអាចបន្តដំណើរតទៅមុខបាន។ តាមរយៈប្រសាសន៍របស់Christine Arce-Cabrera ដែលជាប្រធានផ្នែកទំនាក់ទំនងខាងម៉ាកផលិតផលនៅក្រុមហ៊ុនCellcard «ការសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ឬស្លាកយីហោរបស់ក្រុមហ៊ុនរួមចំណែកយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបង្កើតនូវលក្ខណៈពិសេសរបស់ខ្លួនតាមរយៈការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនង និងយកឈ្នះលើទឹកចិត្តអតិថិជន»។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា Christineបានបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រផ្នែក Integrated Marketing Communications (IMC) និងថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែក Advertising ពី University of Asia and the Pacific (UA&P Philippines)។ ហេលស៍ថាម៖ និយាយពីការធ្វើឲ្យអតិថិជនស្គាល់ស្លាកយីហោមួយ តើមានអ្វីខ្លះជាចាំបាច់? ដំបូង ត្រូវធ្វើឲ្យអតិថិជនគោលដៅស្គាល់ច្បាស់ពីយើង ហើយបន្សល់នូវការចងចាំជាអារម្មណ៍ដិតដាមនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ តាមរយៈវិធីសាស្រ្តផ្សេងៗទៅតាមផលិតផល ឬសេវាកម្មរបស់ក្រុមហ៊ុននីមួយៗ។ ហេលស៍ថាម៖ តើស្លាកយីហោមានសារសំខាន់យ៉ាងណាខ្លះចំពោះក្រុមហ៊ុន? ក្នុងពិភពដែលផលិតផលជាច្រើនកំពុងតែប្រជែងគ្នា ដើម្បីដណ្តើមចំណាប់អារម្មណ៍របស់អតិថិជន ស្លាកយីហោជាអ្វីដែលបង្កើតឲ្យមានភាពខុសគ្នារវាងក្រុមហ៊ុននីមួយៗ។ វាបញ្ជាក់ពីគុណភាព ទំនុកចិត្ត កេរ្តិ៍ឈ្មោះ ព្រមទាំងបណ្តុះនូវទឹកចិត្តស្រឡាញ់ និងពេញចិត្ត ដែលជាឱកាសមួយអាចឲ្យអ្នកឈរជើងនៅលេខរៀងមុខគេសម្រាប់អតិថិជន។ តួយ៉ាង កាហ្វេមួយកែវដែលមានស្លាកសញ្ញាច្បាស់លាស់ ប្រាកដណាស់វានឹងទទួល បានការជាវមុនគេ ក៏ដោយសារតែកម្លាំង និងថាមពលនៃស្លាកយីហោ ដែលមានឥទ្ធិពលដល់ផ្នត់គំនិតអ្នកប្រើប្រាស់ និងអាចបញ្ជាក់ពីកម្រិតសង្គមដែលខ្លួនកំពុងរស់នៅ។ ហេលស៍ថាម៖ តើគុណតម្លៃអ្វីដែលស្លាកយីហោគួរផ្តល់ជូនអ្នកប្រើប្រាស់ ដើម្បីក្លាយខ្លួនជាជម្រើសដំបូងរបស់ពួកគេ? វាពឹងផ្អែកថាតើអ្វីជាគោលដៅនៃទីផ្សារ និងការចង់បានរបស់អ្នកជាវ។ គ្រប់ច្បាប់ ឬវិធីសាស្រ្តមួយមិនប្រាកដថាអាចប្រើប្រាស់បានជោគជ័យគ្រប់បុគ្គលទាំងអស់នោះទេ។ សំខាន់ គឺត្រូវមានការសិក្សាឲ្យបានច្បាស់លាស់ពីអតិថិជនគោលដៅ ពីព្រោះពួកគេជាគុណតម្លៃ និងជារង្វាស់មួយដែលអាចកំណត់បានថាតើផលិតផលរបស់យើងឈានដល់ដំណាក់កាលដែលអាចបន្តទៅមុខបាន ឬក៏បោះបង់ចោល។ អ្វីដែលសំខាន់ គឺ ត្រូវមានការប្រកាន់ខ្ជាប់ និងស្វែងយល់ពីតម្រូវការខុសៗគ្នារបស់អ្នកប្រើប្រាស់ ដោយហេតុថាអតិថិជនតែងតែចង់ទទួលបានអ្វីដែលខុសៗគ្នា ដើម្បីស្របទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ពួកគេ បុគ្គលខ្លះចង់បាននូវអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្លួនលេចធ្លោ និងទាក់ទាញ ស្របពេលដែលអ្នកមួយចំនួនទៀតគិតគូរខ្លាំងទៅលើគុណភាពនៃផលិតផលទាំងនោះជាចម្បង។ ហេលស៍ថាម៖ តើធ្វើដូចម្តេចទើបអាចកសាងនូវឈ្មោះផលិតផលបានប្រកបដោយភាពជោគជ័យ? សារដើម្បីផ្សព្វផ្សាយផលិតផលអាចធ្វើទៅបាន តាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនានា ប៉ុន្តែត្រូវធានាថាសារទាំងនោះបង្កប់នូវអ្វីដែលជាភាពទាក់ទាញដល់អតិថិជន និងត្រូវគោលដៅដែលអ្នកចង់បង្ហាញទៅតាមពេលវេលា និងទីកន្លែងដែលស័ក្តិសម។ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មតាមរយៈទូរទស្សន៍ វិទ្យុ ស្លាកសញ្ញាតាមទីសាធារណៈ បណ្តាញសង្គមដូចជា ហ្វេសប៊ុក ការផ្សព្វផ្សាយតាមការប្រគុំតន្រ្តី ឬកម្មវិធីផ្សេងៗជាដើមសុទ្ធតែជាអ្វីដែលអ្នកពុំគួរមើលរំលង។ យ៉ាងណាមិញ ដោយហេតុថាបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយទាំងនោះកំពុងតែមានការប្រកួតប្រជែងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង ដូច្នេះ ត្រូវមានការសម្រេចចិត្តដ៏ឆ្លាតវៃមួយ ដើម្បីធ្វើយ៉ាង-ណាចៀសវាងនូវការជះភាពរំខានដល់អារម្មណ៍ និងទឹកចិត្តរបស់អតិថិជន។ ហេលស៍ថាម៖ តើធ្វើបែបណាខ្លះ ទើបអាចរក្សាកេរ្តិ៍ឈ្មោះស្លាកយីហោឲ្យបានស្ថិតស្ថេរ? ធ្វើយ៉ាងណារក្សាឲ្យបាននូវវត្តមាន និងភាពទាក់ទាញរបស់ផលិតផលទាំងនោះទៅដល់មហាជនទូទៅទាំងអស់ ពីព្រោះថាបើគ្មានភាពទាក់ទាញ ក៏មិនមានឱកាសទទួលបានការស្រឡាញ់ និងពេញចិត្តពីសំណាក់អតិថិជនផងដែរ។ ដូច្នេះហើយ ត្រូវកែប្រែ និងរក្សានូវអ្វីដែលជាការចង់បាន ភាពពេញចិត្ត និងតម្រូវការរបស់អតិថិជនទាំងអស់ទៅតាមសម័យកាល។ ហេលស៍ថាម៖ ជាចុងក្រោយនេះ តើChristineមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអាន? ការងារផ្នែកនេះប្រហែលជាត្រូវបានគេគិតថា មានភាពឡូយឆាយ និងភាពច្នៃប្រឌិតច្រើន តែស្របពេលជាមួយគ្នា វាក៏មិនខុសពីការងារដទៃទេ គឺទាមទារនូវការអត់ធ្មត់ និងលះបង់ច្រើន។ តួយ៉ាង នាងខ្ញុំមានភាពមមាញឹកច្រើន ទាំងពេលថ្ងៃ និងពេលយប់ ហើយពេលខ្លះត្រូវប្រឈមមុខនឹងកំហឹងរបស់អតិថិជន ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណា នាងខ្ញុំមិនដែលស្តាយក្រោយ ឬគិតថាចង់បោះបង់ចោលមួយវិនាទីណាមួយឡើយ។

Career & Education

Share

Jan 25, 2017 |
7 years ago |
4.4K views

វេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ឆ្លើយតបចម្ងល់ពី «ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន»

«នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ស្រ្តីប្រមាណ១,៥០០នាក់បានកើតជំងឺនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងប្រមាណ ៦០%បានបាត់បង់ជីវិតដោយសារជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនជារៀងរាល់ឆ្នាំ» នេះបើយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកកោសិកាមហារីក ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកវិភាគកោសិកាមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងអ្នកសម្របសម្រួលក្នុងយុទ្ធនាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនតាំងពីឆ្នាំ២០១៣។ ដោយសារតែជំងឺនេះ ជាកង្វល់ដ៏គួរព្រួយបារម្ភមួយនៃបញ្ហាសុខភាពស្រ្តីមិនថាតែនៅកម្ពុជា និងទូទាំងពិភពលោក យើងខ្ញុំក៏សូមនាំមកជូនអត្ថបទសំណួរ-ចម្លើយទាក់ទិននឹងជំងឺនេះ ដែលចម្លើយខាងក្រោមជាការបកស្រាយផ្ទាល់ពីសំណាក់លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន។ ចង់ដឹងថាមានអត្ថន័យខ្លឹមសារយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ សូមតាមដានជាមួយគ្នា… សំណួរ ៖ ដូចម្តេចដែលហៅថា«ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន»? ចម្លើយ ៖ ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ជាដំបៅមហារីកដែលកើតពីការលូតលាស់ឥតឈប់ឈររបស់កោសិកាមាត់ស្បូនបណ្តាលមកពីការឆ្លងរយៈពេលយូរអង្វែងរបស់វីរុស Human Papilloma Virus (HPV) នៅនឹងមាត់ស្បូន។ សំណួរ ៖ តើជំងឺនេះលេចឡើងជាមួយនឹងរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ រោគសញ្ញាសំខាន់នៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន គឺការធ្លាក់ឈាមដោយឯកឯង ក្រៅពីឈាមរដូវ។ រោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀតមានដូចជា៖ ការឈឺចាប់ ឬ ធ្លាក់ឈាមក្នុងពេល ឬ ក្រោយពេលរួមភេទ ។ សំណួរ ៖ តើស្រ្តីណាខ្លះដែលមានការប្រឈមមុខខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺមួយនេះ? ចម្លើយ ៖ ស្រ្តីដែលងាយប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បួនមានដូចជា ៖ •ស្រ្តីដែលមានដៃគូរួមភេទច្រើន ឬដៃគូរបស់គាត់មានដៃគូរួមភេទច្រើន • ស្ត្រីដែលមានជំងឺអេដស៍ ឬជំងឺកាមរោគផ្សេងៗទៀត • ស្ត្រីដែលមានកូនច្រើន (មានផ្ទៃពោះដំបូងនៅអាយុក្មេងជាង ១៨ឆ្នាំ) • ស្ត្រីដែលមិនបានធ្វើការចាក់វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងមេរោគ HPV • ស្រ្តីដែលមិនធ្លាប់តាមដានកោសិកាមាត់ស្បូន (pap smear) •ស្ត្រីដែលមិនធ្លាប់ធ្វើតេស្តរកមេរោគ HPV (HPV DNA test) សំណួរ ៖ តើជំងឺនេះបង្កឡើងដោយសារអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ មូលហេតុនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនមានតែមួយគត់គឺ ការផ្ទុកវីរុស Human Papilloma Virus (HPV) នៅនឹងមាត់ស្បូនរយៈពេលយូរ (ជាទូទៅលើសពី ៥ ឆ្នាំ)។ សំណួរ ៖ តើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺនេះប្រព្រឹត្តទៅដូចម្តេចដែរ? ចម្លើយ ៖ ជំងឺមួយនេះអាចធ្វើការរោគវិនិច្ឆ័យបានតាមរយៈវិធីមួយចំនួនដូចខាងក្រោម ៖ •វេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយប្រើសារធាតុជូរ ឬឆ្លុះមាត់ស្បូនដោយប្រើកែវពង្រីក (colposcopy) •ប្រសិនបើគ្មានដំបៅនៅនឹងមាត់ស្បូនទេ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងធ្វើការបៀកយកកោសិកាមាត់ស្បូនយកទៅវិភាគ (pap smear) ដើម្បីស្វែងរកកោសិកាដែលមិនប្រក្រតីដែលត្រៀមវិវឌ្ឍទៅជាកោសិកាមហារីក •ប្រសិនបើមានដំបៅគួរឲ្យសង្ស័យនៅនឹងមាត់ស្បូន វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងធ្វើការដុតដំបៅមាត់ស្បូនដែលគួរឲ្យសង្ស័យនោះ (cryotherapy) ឬធ្វើការច្រឹបយកសាច់មាត់ស្បូនយកទៅវិភាគ (cervical biopsies)ដើម្បីរុករកកោសិកាមហារីក។ សំណួរ ៖ តើមានការព្យាបាលទេសម្រាប់ជំងឺមួយនេះ? បើមាន តើព្យាបាលដោយវិធីណា? ក្រោយពីព្យាបាលជាហើយ តើជំងឺនេះមានបន្សល់ទុកនូវផលវិបាកអ្វីខ្លះដល់អ្នកជំងឺទេ? ចម្លើយ ៖ ប្រសិនបើវេជ្ជបណ្ឌិតពិនិត្យរកឃើញកោសិកាមាត់ស្បូនមិនប្រក្រតីនៅដំណាក់កាលត្រៀមមហារីក(Pre-cancerous) ការព្យាបាលដោយកាត់យកតែមួយផ្នែកនៃមាត់ស្បូនចេញអាចព្យាបាលជំងឺនេះជាដាច់។ ដោយឡែក ប្រសិនបើកោសិកានោះក្លាយជាកោសិកាមហារីកដែលរាលដាលទៅហើយ ការព្យាបាល គឺផ្អែកទៅលើដំណាក់កាលនៃជំងឺ ឬ ផ្អែកលើការរាលដាលនៃកោសិកាមហារីកនោះផ្ទាល់។ ការព្យាបាលទាំងនោះរួមមាន៖ ១. ការវះកាត់យកស្បូនទាំងមូលព្រមទាំងដៃស្បូនទាំងសងខាងចេញ ២. ការព្យាបាលដោយថ្នាំគីមី ៣. ការព្យាបាលដោយថាមពលវិទ្យុសកម្ម។ ថ្វីត្បិតការព្យាបាលទាំង៣វិធីសាស្រ្តខាងលើនេះមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ការព្យាបាលពុំអាចជាដាច់នោះទេ គឺគ្រាន់តែអាចពន្យារជីវិតរបស់អ្នកជំងឺបានមួយរយៈប៉ុណ្ណោះ យូរ ឬឆាប់អាស្រ័យលើដំណាក់កាលនៃមហារីក។ សំណួរ៖ ងាកទៅរកការបង្ការជំងឺនេះវិញ យើងឃើញមានវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺមហារីកមាត់ស្បូននេះ តើវ៉ាក់សាំងនេះអាចការពារស្ត្រីគ្រប់រូបឲ្យរួចផុតពីការកើតជំងឺនេះបានដល់កម្រិតណា? ចម្លើយ៖ វីរុស HPV ដែលកាចសាហាវ (high-risk HPV) ដែលនាំឲ្យកើតជំងឺមហារីកនេះមានជាង១០ប្រភេទ។ វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងមេរោគ HPV មាន២ប្រភេទ គឺឈ្មោះ Gardasil និង Cervarix។ វ៉ាក់សាំងទាំង២ប្រភេទនេះ អាចការពារមេរោគ HPV ដែលកាចសាហាវជាងគេ (high-risk HPV) បានចំនួន២ប្រភេទដូចគ្នា គឺប្រភេទទី ១៦ និងប្រភេទទី១៨ (HPV16 and HPV18) ដែលមេរោគទាំង២ប្រភេទនេះ បង្កឲ្យកើត៧០% នៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ សរុបមក វ៉ាក់សាំងពុំអាចបង្ការជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនបាន ១០០%ទេ។ យ៉ាងណាមិញ កុមារីដែលមានអាយុចាប់ពី៩ឆ្នាំឡើងទៅអាចធ្វើការចាក់វ៉ាក់សាំងនេះបាន ប៉ុន្តែនៅពេលពួកគាត់ចាប់ផ្តើមសកម្មភាពផ្លូវភេទ ពួកគាត់ត្រូវមកធ្វើការពិនិត្យកោសិកាមាត់ស្បូន (pap smear) និងធ្វើតេស្តរកមេរោគ HPV (HPV DNA Test) ឲ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីអាចបង្ការ៣០%ទៀតនៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ សំណួរ៖ មានការនិយាយតគ្នាថា វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺមហារីកមាត់ស្បូននេះ អាចចាក់បានចំពោះតែស្រ្តីដែលមិនទាន់រៀបការប៉ុណ្ណោះ តើនេះជាការពិតដែរឬទេ? បើនេះជាការពិត តើស្ត្រីដែលរៀបការហើយអាចបង្ការខ្លួនគាត់ពីជំងឺនេះបានដោយរបៀបណា? ចម្លើយ៖ កុមារីចាប់ពីអាយុ៩ឆ្នាំឡើង អាចធ្វើការចាក់វ៉ាក់សាំងនេះបាន ទោះបីជាគាត់មិនទាន់ពេញវ័យក៏ដោយ (មិនទាន់មានឈាមរដូវ)។ ការចាក់វ៉ាក់សាំងនេះមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់បំផុត នៅពេលស្រ្តីមិនទាន់ឆ្លងកាត់ការរួមភេទ។ ដោយឡែក ស្រ្តីដែលរៀបការរួចអាចចាក់វ៉ាក់សាំងនេះបាន ប៉ុន្តែប្រសិទ្ធិភាពនៃការបង្ការជំងឺមហារីកមានការថយចុះ។ ការបង្ការដែលមានប្រសិទ្ធិភាពបំផុតសម្រាប់ស្រ្តីដែលរៀបការរួច គឺការពិនិត្យកោសិកាមាត់ស្បូនរៀងរាល់២ ឬ៣ឆ្នាំម្តង និងការធ្វើតេស្តរកមេរោគ HPV ឲ្យបាន៣ ឬ៥ឆ្នាំម្តង។ សំណួរ៖ តើមានសកម្មភាពអ្វីខ្លះពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជាវិស័យសុខាភិបាលផ្ទាល់ ក្នុងការការពារ និងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូននេះ? ចម្លើយ៖ នាយកដ្ឋានការពារសុខភាពនៃក្រសួងសុខាភិបាលសហការជាមួយអង្គការសុខភាពពិភពលោក និងអង្គការដៃគូសំខាន់ៗមួយចំនួនទៀត បាន និងកំពុងធ្វើការសិក្សាសាកល្បងមួយ(pilot study) សម្រាប់បង្ការជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនដោយប្រើប្រាស់សារធាតុជូរ (VIA test) នៅខេត្តកំពង់ចាម។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះនឹងត្រូវបានដាក់បញ្ចូលជាមូលដ្ឋាន ក្នុងការបង្កើតកម្មវិធីជាតិប្រយុទ្ធប្រឆាំង នឹងជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះក្រសួងសុខាភិបាលក៏កំពុងធ្វើគម្រោងស្នើសុំជំនួយផ្នែកវ៉ាក់សាំងពីអង្គការ GAVI ដែលផ្តល់ជំនួយវ៉ាក់សាំងដល់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍលើពិភពលោក។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរ សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៧នេះ ក៏មានផងដែរនូវ«យុទ្ធនាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកលើកទី៨» ដោយមានការពិនិត្យមាត់ស្បូនដោយមិនគិតថ្លៃសម្រាប់ស្ត្រីដែលរៀបការរួច (អាយុចាប់ពី៣០ដល់៥០ឆ្នាំ) រយៈពេលមួយខែ ចាប់ពីថ្ងៃទី០៨ កុម្ភៈ ដល់ថ្ងៃទី០៨ មិនា នៅឯមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។ បញ្ជាក់ ៖ សូមធ្វើការចុះឈ្មោះជាមុនតាមទូរស័ព្ទលេខ 085 22 12 92

Other Diseases Women's Health

Share

Jan 24, 2017 |
7 years ago |
2.4K views

ជ្រុះទូរស័ព្ទនៅទីសាធារណៈ (social experiment)

នាទីចុងក្រោយនៃ វីដេអូនេះ ធ្វើអោយអ្នករំជួលចិត្ត។ ជ្រុះទូរស័ព្ទនៅទីសាធារណៈ (social experiment) Talent: Mr. Robert Luke Camera by Mr. Tim Thai Corporate producing: Mr. Sophat Gibbon Keo Video directed and edited by Mr. Tan Kimsour

Entertainment News & Events

Share

Jan 24, 2017 |
7 years ago |
1.3K views

ផ្តោតលើអតិថិជនចាស់(ម៉ូយ) ឬអតិថិជនថ្មី?

នាងខ្ញុំជាអាជីវករមួយរូប ដែលតែងតែរួសរាយរាក់ទាក់ និងមានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយម៉ូយជានិច្ច។ ថ្ងៃមួយ មានអតិថិជនថ្មីជាច្រើនបានចូលមកទិញឥវ៉ាន់របស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែស្របពេលជាមួយគ្នានោះ មានម៉ូយម្នាក់បានមកដល់ ហើយខ្ញុំក៏លក់ជូនអតិថិជនតាមលេខរៀងនៃការមកដល់របស់គាត់។ ពេលនោះ អតិថិជនចាស់ជាម៉ូយក៏មានការអាក់អន់ចិត្ត និងរអ៊ូថា«មិនព្រមលក់ឲ្យគ្នាឯងមុនទេ!!!»។ ខ្ញុំហាក់ដូចជានៅស្ទាក់ស្ទើរថាតើទង្វើរបស់ខ្ញុំត្រឹមត្រូវឬអត់? បើមានករណីបែបនេះកើតឡើងទៀត តើគួរធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច? តើមានវិធីណាដែលអាចបំពេញចិត្តរបស់អតិថិជនទាំង២ប្រភេទបានទេ៎?

Ear Nose Throat

Share