Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ស្ត្រីគ្រប់រូបសុទ្ធតែបានជួបប្រទះនៅការឈឺចាប់ពោះឬចុករោយខ្នងរៀងរាល់ខែ នៅពេលមានរដូវ។ គ្រាន់តែអ្នកខ្លះមានការឈឺចាប់តិច អ្នកខ្លះមានការឈឺចាប់ខ្លាំងរហូតដល់ពិបាកទ្រាំ។ ជាការពិតណាស់ វានឹងបាត់ទៅវិញនៅក្នុង២ឬ៣ថ្ងៃបន្ទាប់។ គ្មានវិធីសាស្ត្រណាដែរអាចបំបាត់ការឈឺចាប់នេះទាំងស្រុងនោះទេ ។ មានតែវីធីសម្រាលការឈឺចាប់តែប៉ណ្ណោះ។ ដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ទាំងនោះ ហេលស៍ថាមនឹងបង្ហាញវីធីមួយចំនួន៖  ១. ប្រើប្រាស់ថង់កំដៅ ជាវិធីដ៏ងាយស្រួលរក និងសាមញ្ញបំផុត។ វាមានប្រសិទ្ធខ្លាំងក្នុងការបំបាត់ការឈឺចាប់ ព្រោះវាធ្វើឲ្យសាច់ដុំមានការសម្រាក អាចប្រសើរជាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំទៀតផង។ អ្នកអាចប្រើប្រាស់ថង់ទឹកក្ដៅ ដែរវាបញ្ចេញកំដៅរហូតដល់១២ម៉ោង ស្អំលើនៅលើសម្លៀកបំពាក់ ឬផ្ទាល់លើស្បែក នៅលើខ្នង និងពោះផ្នែកខាងក្រោយ។ ថង់ទឹកក្ដៅលក់នៅលើទីផ្សារមានច្រើនទម្រង់ ធំឬតូចទៅតាមយើងត្រូវការ ដែរប្រភេទខ្លះអ្នកអាចពាក់វាទៅតាមខ្លួន។  ២. ផឹកទឹកក្ដៅ វិធីមួយទៀតគឺបរិភោគទឹកក្ដៅ។ វាហាក់ដូចជាចម្លែកបន្តិច តែផឹកទឹកក្ដៅ ឬទឹកក្ដៅឧណ្ហៗធ្វើឲ្យចលនារត់របស់ ឈាមបានល្អហើយទៅកាន់កន្លែងសាច់ដុំរមួលដើម្បីបន្ថយការឈឺចាប់។  ៣. ធ្វើការម៉ាស្សា អ្នកអាចសម្រួលសាច់ដុំតឹងណែនបានដោយធើ្វការម៉ាស្សា។ ចូរដាក់ដៃរបស់អ្នកលើពោះ ឬខ្នង បន្ទាប់មកសង្កត់ហើយច្របាច់តិចៗនៅត្រង់កន្លែងទាំងពីរនោះ ជាពិសេសកន្លែងដែរមានការឈឺចាប់ខ្លាំង។ អ្នកអាចស្វែងរកជំនួយ ពីអ្នកដទៃតែត្រូវប្រាកដថាកុំសង្កត់ខ្លាំងពេក។  ៤. កាត់បន្ថយការផឹកកាហ្វេ និងស្រា មនុស្សស្រីមួយចំនួនធំមានអារម្មណ៍ថាការឈឺចាប់មានការអន់ថយ ប្រសិនបើពួកគាត់កាត់បន្ថយប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង និងកាហ្វេ។ ចៀសវាងផលិតផលទាំងពីរខាងលើជាដាច់ខាត បើមានការឈឺចាប់ខ្លាំង។ អ្នកអាចជំនូសកាហ្វេបានដោយផឹកតែខ្មៅជំនួសវិញ ព្រោះវាក៏មានជាតិកាហ្វេអ៊ីនខ្លះដែរសម្រាប់ដាស់ស្មារតីនៅពេលព្រឹក។  ៥. ធ្វើលំហាត់ប្រាណ ការសិក្សាបានបង្ហាញថាលំហាត់ប្រាណអាចសម្រួលដល់សាច់ដុំកុំអោយឈឺចាប់។ អ្នកអាចដើរឬ ធ្វើយោគៈនៅពេលមានការឈឺចាប់។ សកម្មភាពទាំងនេះពិតជាអាចជួយស្ត្រីបានច្រើន។  ៦. បរិភោគខ្ញី វិធីសាស្ត្រមួយទៀត គឺការបរិភោគ ឬផឹកទឹកខ្ញី។ ខ្ញីជាឱសថបំបាត់ភាពឈឺចាប់ពេលមានរដូវ ថែមទាំងលុបបំបាត់ភាពនឿយហត់ និងអាចជួយឲ្យរដូវមកទៀង។ ចិតខ្ញី២ទៅ៣ចំណិត ដាំជាមួយទឹកមួយពែង រយៈពេល៥នាទីបន្ទាប់មកលាយជាមួយទឹកក្រូចឆ្មា និងទឹកឃ្មុំ។ ផឹក៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ អ្នកក៏អាចបៀមស្ករ រស់ជាតិខ្ញីផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

វាអាចជាប្រធានបទគួរឲ្យខ្មាសអៀនមួយ! ប៉ុន្តែមានស្ត្រីជាច្រើនទទួលរង​នូវ​ផលរំខានទាំងនេះ  ហើយគួរ​ឲ្យធុញខ្លាំងណាស់  ប្រសិនបើវាកើតមានចំពោះអ្នក។ តាមធម្មតាវាគ្រាន់តែជាផលរំខានដូចទៅនឹងការមករដូវដូច្នេះឯង  ប៉ុន្តែពេល​ខ្លះវាក៏អាចជារោគសញ្ញានៃបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរបានដែរ។ តាមរយៈអត្ថបទខ្លីនេះ វានឹងអាចជួយអ្នកឲ្យដឹងថា តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៏ថាដូចជាមានស្រមោចខាំតំបន់ពិសេសរបស់អ្នក។ តើអ្វីទៅជាជម្រើសក្នុងការព្យាបាល? ប៉ុន្តែដូចសព្វមួយដងវាជាការល្អបំផុតដែលអ្នកគួរទៅ ជួបគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងទទួលការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ។ បញ្ហាទាំង ៥នោះមាន៖ ១. ការរលាកទ្វារមាសដោយបាក់តេរី (BV) BV​ អាចជាមូលហេតុញឹកញាប់ជាងគេ ដែលបណ្តាល ឲ្យអ្នករមាស់បរិវេណ​ទ្វារមាស ដែលបណ្តាលមកពីអតុល្យភាពនៃបាក់តេរីល្អ (ថយចុះ) និងបាក់​តេរីអាក្រក់  (កើនឡើង) និងការបំរែបំរួលនៃកម្រិតជាតិអាស៊ីត  pHនៅទ្វារមាសស្ត្រី។ វាអាចស្រដៀងនឹងការឆ្លងដោយមេរោគផ្សិត ប៉ុន្តែប្រសិនបើមានធ្លាក់ស ហើយឆ្អាបដូចត្រីនោះ ប្រាកដណាស់គឺ BV។ ចំពោះការព្យាបាលវិញ លោកអ្នកអាចសាកសួរអំពីពពួកប៊្រីប៊ីយ៉ូទីក (Prebiotic) ក្រុមនេះមានប្រសិទ្ធភាព និងសុវត្ថិភាពខ្ពស់។ ២. ការឆ្លងដោយមេរោគផ្សិត ដូចBVដូច្នេះដែរ  មេរោគផ្សិតបណ្តាលមកពីអតុល្យភាពនៃកម្រិតអាស៊ីត pH។ វាអាចកើតមានដោយសារតែក្រោយការប្រើថ្នាំផ្សៈ ការរួមភេទ ស្ត្រេសការតមអារហា  (ស្ត្រីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម មានអត្រាខ្ពស់)។  បន្ថែមលើការរមាស់ អ្នកអាចសម្គាល់ឃើញមានការធ្លាក់សរាងខាប់។ ការដែលល្អ​នោះគឺ វាងាយស្រួលក្នុងការព្យាបាលណាស់។ ការព្យាបាលស្តង់ដា គឺប្រើថ្នាំប្រឆាំងមេរោគផ្សិត ដូចជា Fluconazole ជាដើម ដែលអាចគ្រប់គ្រងរោគសញ្ញាក្នុងរយៈពេល២ទៅ៣ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។  ៣. ការរលាកស្បែក ការក្រហាយស្បែកនេះអាចបណ្តាលមកពីការប្រើផលិតផលមួយចំនួនដូចជា សាប៊ូ ស្រោមអនាម័យ ទឹករំអិល ទឹកអប់ជាដើម បន្ថែមលើ​ការរមាស់ អ្នកអាចសម្គាល់ផងដែរថាវាឡើងក្រហម ហើម និងឡើង​កន្ទួល។​ វាក៏អាចបណ្តាលមកពីការកោររោមផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកងាយនឹងអាល្លែហ្ស៊ី សូម​ប្រើផលិតផល ដើម្បីបន្ថយអាល្លែហ្ស៊ីដូចជា សាប៊ូកក់សក់ ហ្វូមកោរ សាប៊ូបន្ទន់សម្លៀកបំពាក់ជាដើម សូមចៀសវាងការប្រើផលិតផល ដែលបណ្តាលឲ្យរលាកដូចជាសាប៊ូដុសខ្លួន សារធាតុគីមី ឬទឹករំអិលដែលធ្វើឲ្យរលាក។ ៤. ជំងឺស្បែក ឬជំងឺស្បែករបកក្រហម បញ្ហាស្បែកតំណរពូជទាំង ២នេះអាចបណ្តាលឲ្យតំបន់ពិសេសរបស់ស្ត្រីឡើងក្រហម និងរមាស់ ហើយវាអាចឡើងរោលដូចនឹងការរលាកសំឡីអនាម័យ​ដូច្នេះដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកឃើញមានអាការៈបែបនេះ ការប្រើផលិតផលដែលមាន steroid ស្រាលដូចជា hydrocortisone ឬលាងសម្អាត​ដោយ​ទឹក​អង្ករ អាចជួយបន្ថយការរំខានទាំងនេះបាន។ ៥. ការឆ្លងជំងឺកាមរោគ ទំព័រសុខភាពស្ត្រី (ស.ស) មិនគួរប្រាប់អ្នកពីបញ្ហានេះម្តងទៀតនោះទេ។ ប៉ុន្តែការរួមភេទដែលមិនបាន ការពារអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកឆ្លងនូវជំងឺធ្ងន់ធ្ងរបាន ដូច្នេះអ្នកត្រូវតែការពារខ្លូនអ្នកនៅពេលរួមភេទជានិច្ច។ មេរោគខ្លះអាចធ្វើឲ្យរូងនាគរបស់អ្នករមាស់បានដូចជា ជំងឺ Chlamydiaជំងឺស្វាយ ជំងឺ Trichomoniasis និងជំងឺប្រមេះទឹកបាយជាដើម។ វាអាច​​បណ្តាលឲ្យអួលៗ អាចឈឺពើតៗ និងអាចធ្វើឲ្យឈឺ និងក្រហាយខ្លាំង​នៅតំបន់​ពិសេស​នោះ។ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហារមាស់ដោយអមជាមួយនឹង រោគសញ្ញានៃជំងឺកាមរោគទាំងនេះដូចជា ក្រហាយខ្លាំង នោមឈឺ ធ្លាក់សររមាស់ធំក្លិនខ្លាំង ឈឺនៅពេលរួមភេទ អ្នកគួរតែទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញរោគស្ត្រីជាប្រញាប់ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកជំងឺកាមរោគ។ ប្រសិនបើវា​ជាជំងឺ​កាមរោគ វេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នកអាចប្រើថ្នាំសម្លាប់មេរោគដោយចាក់ លេប ឬថ្នាំ​ប្រឆាំងនឹងវីរុស ប្រសិនបើវាជាជងឺប៉េស៕ © 2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អត្ថបទមួយនេះ ប្រហែលជាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាភ្នែក ហើយត្រូវការពាក់វ៉ែនតា។ ចំណែកឯអ្នកចូលចិត្តពាក់យកស្តាយ ក៏អាចធ្វើតាមវិធីសាស្រ្តខាងក្រោមនេះបានផងដែរ ដើម្បីកាត់បន្ថយស្នាមជាំលើច្រមុះ ដោយសារតែវ៉ែនតា... ដូចលោកអ្នកបានដឹងហើយថា ការប្រើប្រាស់វ៉ែនតា ក្នុងរយៈពេលយូរពេក វានឹងធ្វើឲ្យមានស្នាមជាំ ឬស្នាមទ្រុតនៅលើច្រមុះរបស់អ្នក។ ក្នុងករណីខ្លះ វានឹងបាត់ទៅវិញ ប៉ុន្តែ ករណីខ្លះ វានឹងចេះតែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ រហូតដល់បង្កការឈឺចាប់ទៀតផង ជាពិសេស អ្នកដែលប្រើវ៉ែនតាធ្ងន់ៗ។ ដូច្នេះ អ្នកគួរតែប្រើប្រាស់វ៉ែនតាដែលស្តើង និងមានគុណភាពល្អ ដើម្បីកាត់បន្ថយទម្ងន់ ដែលនឹងសង្កត់លើច្រមុះរបស់អ្នក។ ដំណោះស្រាយតាមវិធីធម្មជាតិ៖ ១) ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ អាចជួយធ្វើឲ្យស្បែកម៉ដ្ឋ ទន់ និងមានសំណើម។ វាក៏អាចប្រឆាំងការរលាក ដែលបង្កឡើងដោយសារវ៉ែនតារបស់អ្នកផងដែរ។ អ្នកគ្រាន់តែយកសាច់ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ មកលាបលើកន្លែងដែលមានបញ្ហា មុនពេលចូលគេង នោះវានឹងជួយព្យាបាលកោសិកា ព្រមទាំងធ្វើឲ្យស្បែកនៅទីនោះសស្អាតទៀតផង។ អ្នកក៏អាចលាបវាបន្ថែមនៅពេលថ្ងៃផងដែរ។ ២) ក្រូចឆ្មារ ក្រូចឆ្មារ មានផ្ទុកសារធាតុអាស៊ីតស៊ីទ្រិក ដែលអាចជួយឲ្យស្បែកស និងជួយកម្ចាត់កោសិកាងាប់ៗបានផងដែរ។ អ្នកអាចច្របាច់ក្រូចឆ្មារមួយផ្លែដាក់ក្នុងចាន រួចយកក្រណាត់ស្អាតមកជ្រលក់ រួចយកមកជូតកន្លែងដែលមានបញ្ហា។ អ្នកអាចធ្វើបែបនេះឲ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីកម្ចាត់ស្នាមខ្មៅ និងកោសិកាងាប់ៗនៅលើច្រមុះរបស់អ្នក។ ៣) ត្រសក់ ត្រសក់ ជារបស់ធម្មជាតិ ដែលអាចការពារច្រមុះរបស់អ្នក ពីបញ្ហាខាងលើនេះបាន។ ងាយៗ គឺអ្នកគ្រាន់តែចិតត្រសក់ជាបន្ទះៗ រួចមកបិទនៅច្រមុះ ឬពេញផ្ទៃមុខរបស់អ្នកក៏បាន។ ត្រសក់ នឹងជួយផ្តល់សំណើម កម្ចាត់ស្នាមជាំ និងសម្លាកបានទៀតផង។ ត្រសក់ ក៏ជួយឲ្យស្បែករបស់អ្នកមានសំណើម ទន់ និងម៉ដ្ឋរលោង។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការប្រើប្រាស់ឱសថបញ្ចុះកម្តៅជាដំណោះស្រាយដំបូង និងត្រូវបានអនុវត្តឡើងជាញឹកញាប់សម្រាប់កុមារដែលកំពុងមានបញ្ហាគ្រុនក្តៅ យ៉ាងណាមិញ ការសង្កេតមើលមូលហេតុនៃជំងឺក៏គួរមិនត្រូវបានមើលរំលងនោះទេ   ដោយហេតុថារោគសញ្ញាអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងជំងឺដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតផងដែរ។ លក្ខណៈរោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅលើកុមារ រោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅ អាចបង្កមកពីការចម្លងរោគធម្មតាតាមប្រព័ន្ធដង្ហើមខាងលើដូចជា  រលាកច្រមុះ បំពង់ក (Rhinopharyngites) រលាកត្រចៀក (Otites) ឬមានការចម្លងរោគក្នុងសរីរាង្គសួត (Infections broncho-pulmonaires) ប្រព័ន្ធបង្ហូរនោម (urinaires) ឬប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ (digestives) ជាដើម។ ក្នុងករណីខ្លះ និងកម្រ គ្រុនក្តៅអាចជារោគសញ្ញាដំបូងនៃជំងឺរលាកស្រោមខួរក្បាល (méningite) ឬមហារីកគ្រាប់ឈាមស្រួចស្រាវ (Leucémie aigue) ដែលទោះបីក្នុងករណីណាក៏ដោយ ការស្វែងរកការប្រឹក្សា និងការព្យាបាលគួរត្រូវបានអនុវត្តឡើង។ អ្វីគួរធ្វើ? -ក្នុងករណីមិនធ្ងន់ធ្ងរ និងមុនពេលទទួលបានការព្យាបាលត្រូវ៖ • ណែនាំអាណាព្យាបាលមិនត្រូវផ្តល់ឲ្យកុមារនូវថ្នាំផ្សះ (antibiotique) នោះទេ • គួរឲ្យកុមារញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន និងបន្តបន្ថែមអាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ • ត្រូវតាមដានកម្តៅរាងកាយយ៉ាងតិច ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ -ណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថជាពពួកបញ្ចុះកម្តៅដូចជា Paracétamol ឬAcide acétylsalicylique៖ • ឱសថ Paracétamol អាចជា៖ Efferalgan (UPSA) សម្រាប់កុមារ ក្រោមទម្រង់ជាកញ្ចប់ ៨០mg, ១៥០mg និង ២៥០mg។ ការប្រើប្រាស់គឺក្នុងកម្រិត ៦០mg/Kg/ ២៤ ម៉ោង ឬ ១០mg/kg រៀងរាល់ ៤ម៉ោងម្តង។ • ឱសថ Acide acétylsalicylique អាចជា៖ Aspégic ក្រោមទម្រង់ជាកញ្ចប់ ១០០mg ឬ ២៥០mg។ សម្រាប់ការប្រើប្រាស់គឺ ៥០mg/kg/២៤ ម៉ោង។ -ធ្វើការណែនាំដោយផ្តល់ឱសថដល់កុមារជាប្រចាំរៀងរាល់ ៤ ម៉ោងម្តង។ -ប្រសិនកុមារមានបញ្ហាក្អួត ឬពិបាកក្នុងការលេបឱសថ អាចប្តូរទៅជាឱសថក្នុងទម្រង់ជាសុលវិញដែលកម្រិតប្រើប្រាស់ដូចទៅនឹងឱសថគ្រាប់ដូចជា៖ • Efferalgan ៖ ថ្នាំសុលសម្រាប់កុមារជំទង់ • Fébrectol ៖ ថ្នាំសុលសម្រាប់កុមារ និងទារក។ ករណីសង្គ្រោះបន្ទាន់៖ ប្រសិនស្ថានភាពជំងឺកុមាររួមបញ្ចូលនូវសញ្ញាដូចជា រងាញាក់ ឈឺក្បាល ក្អួត និងមានកន្ទួលឈាមនៅលើស្បែក  ត្រូវស្វែងរកការព្យាបាលភ្លាមៗនៅមន្ទីរពេទ្យ ដោយវាអាចបណ្តាលមកពីជំងឺរលាកស្រោមខួរក្បាល ឬជំងឺកកសរសៃឈាម (Purpura fulminans)។ ឯកសារយោងដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ៖  Le Vademecum de  la Médication Officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អ្នកជក់បារីជាច្រើនលើកឡើងថា គាត់ជក់បារីដោយសារតែមានភាពតានតឹងជាងអ្នកដែលមិនជក់បារី។ ជាក់ស្តែង មនុស្សជាច្រើនបានជ្រើសរើសការជក់បារីដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍ រៀងរាល់ពេលមានបញ្ហាណាមួយ រហូតដល់ការជក់ក្លាយទៅជាទម្លាប់ដែលពិបាកនឹងបញ្ឈប់។ដូចនេះ ដើម្បីអាចជំរុញឲ្យការឈប់ជក់បារីប្រព្រឹត្តិទៅបាន អ្នកមិនត្រូវមើលរំលងអំពីការស្វែងយល់លើមូលហេតុពិតប្រាកដនៃភាពតានតឹងនោះទេ ព្រោះក្រោយពេលដឹងច្បាស់ពីមូលហេតុនៃភាពតានតឹង អ្នកក៏នឹងអាចដោះស្រាយវាបានដោយមិនចាំបាច់យកបារីជាលេសក្នុងការបន្ធូរអារម្មណ៍ទៀតដែរ។  ខាងក្រោមនេះ ជាមូលហេតុដែលជាទូទៅធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍តានតឹង។អ្នកក៏អាចសាកល្បងគិតឡើងវិញ ថាតើភាពតានតឹងរបស់អ្នកបណ្តាលមកពីមូលហេតុមួយណាផងដែរ។ ១ បញ្ហាទំនាក់ទំនង • ការទាស់ទែងក្នុងគ្រួសារ ឬអ្នកធ្វើការជាមួយគ្នា • ទុក្ខព្រួយក្នុងគ្រួសារ។ ២ បញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួន • មានបញ្ហាសុខភាពមិនល្អ • មានបញ្ហាលុយកាក់ • បាត់បង់មោទនភាព • ទុក្ខព្រួយក្នុងគ្រួសារ (សមាជិកក្នុងគ្រួសារមានគ្រោះថ្នាក់ ឬស្លាប់)។ ៣ បញ្ហាការងារ • តម្រូវការការងារខ្ពស់ពេក • មិនអាចត្រួតត្រាលើការងារបាន • លក្ខខណ្ឌការងារមិនល្អ • ធុញថប់នឹងការងារ។ ៤ ការផ្លាស់ប្តូរ • មានការផ្លាស់ប្តូរអាជីព ផ្ទះ សាលារៀន • ពេលចូលនិវត្តន៍ • ការឈ្លោះប្រកែកគ្នាជាប្រចាំ។ ៥ បរិយាកាសជុំវិញ • ធាតុអាកាសមិនល្អ • មានការរំខានផ្សេងៗពីការរស់នៅ។ ក្រោយពីស្វែងយល់ពីមូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យអ្នកស្អិតទ្រូងហើយនោះ ដល់ពេលដែលអ្នកចាប់ផ្តើមស្វែងរកវិធីសាស្ត្រស្រាយចំណងតានតឹងរបស់អ្នកហើយ។ ខាងក្រោមនេះ ជាវិធីសាស្រ្តដែលអ្នកអាចជ្រើសរើសទៅសាកល្បងបាន៖ 1. យល់ដឹងអំពីភាពតានតឹង៖ មូលហេតុ ស្ថានភាព 2. បង្កើនចំណងទំនាក់ទំនង៖ បង្កើត និងពង្រឹងទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារឲ្យបានរឹងមាំ 3. ចែករំលែកភាពសប្បាយ និងទុក្ខព្រួយជាមួយមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ និងនឹកគិតរឿងសប្បាយៗក្នុងជីវិតឲ្យបានច្រើនៗ 4. រៀនបន្ធូរបន្ថយអារម្មណ៍ដោយ  ដកដង្ហើមវែងៗងូតទឹកក្តៅឧណ្ហៗ និងធ្វើសរសៃដងខ្លួន កម្សាន្តជាមួយបទភ្លេង និងបទចម្រៀង សប្បាយនឹងភាពស្ងប់ស្ងាត់នៃធម្មជាតិ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកំពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

វាអាចជាការលំបាកមួយសម្រាប់មាតាបិតា ជាពិសេសសម្រាប់ថ្ងៃសំខាន់ៗរបស់កូន ឬក្រោយពេលដែលកូនសម្រេចបាននូវសមិទ្ធផលអ្វីមួយ អ្នកប្រហែលជាត្រូវគិត និងពិចារណាថាតើគួរផ្តល់ជាកាដូប្រភេទណាដល់កូនជាទីស្រឡាញ់ប្រាកដណាស់ ការផ្តល់កាដូ ឬអំណោយជារឿងល្អ និងអាចទុកជាអនុស្សាវរីយ៍សម្រាប់ពួកគេហើយក៏មិនប្រាកដថាចាំបាច់ត្រូវតែជារបស់លេងនោះដែរ។ដើម្បីជាការកាត់បន្ថយនូវចំនួនរបស់លេងរាយប៉ាយច្រើននៅក្នុងផ្ទះ លោកអ្នកក៏អាចផ្លាស់ប្តូរទៅជាការជូននូវអ្វីផ្សេងដែលអាចផ្តល់នូវគុណតម្លៃតាំងពីពេលជូនរហូតដល់ពួកគេធំពេញវ័យ… 1. ថ្នាក់រៀនបន្ថែម ៖  មិនដឹងថាមានក្មេងប៉ុន្មាននាក់ដែលពេញចិត្តនឹងកាដូនេះ តែគិតថាយ៉ាងហោចណាស់ ក៏មានខ្លះដែរ។ អ្នកអាចផ្តល់ការរៀនបន្ថែមលើការសិក្សានៅសាលារៀនដូចជា ថ្នាក់រៀនរាំ តន្ត្រី គំនូរជាដើម តែត្រូវប្រាកដថាជំនាញបន្ថែមនោះ ត្រូវនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ពួកគេ។ នេះជាវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អមួយ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តកូនៗក្នុងការទាញយកប្រយោជន៍ពីការសិក្សាថ្នាក់បន្ថែមនេះ និងជាទង្វើបង្ហាញឲ្យពួកគេអាចដឹងថា អ្នកមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការចូលចិត្តរបស់ពួកគេ។ 2. ដំណើរកម្សាន្ត ៖  ភាពសប្បាយរីករាយនៅខាងក្រៅផ្ទះក៏ជាអំណោយមួយដ៏ល្អប្រសើរផងដែរ។ការទៅលេងទីកន្លែងកម្សាន្តផ្សេងៗដូចជា សួនសត្វ សារមន្ទីរវិទ្យាសាស្ត្រ  សួនកុមារ ជាដើម នឹងជួយផ្លាស់ប្តូរនូវអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដែលអាចបន្លប់ និងកាត់បន្ថយសម្ពាធពីការសិក្សា ហើយអ្នកក៏អាចបង្កើនភាពជិតស្និទ្ធក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងពួកគេទៀតផង។ 3. ព្រឹតិ្តការណ៍ផ្សេងៗ ៖  ព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្នអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតស្មុគស្មាញពួកគេឲ្យក្លាយទៅជាស្រស់ស្រាយ និងបន្ថែមនូវការយល់ដឹងអំពីពិភពខាងក្រៅ ក្នុងនោះរួមមានដូចជាការទស្សនាភាពយន្ត ការប្រគុំតន្រ្តី ការប្រកួតកីឡា ការតាំងពិព័រណ៍។ល។ 4. សកម្មភាពកម្សាន្ត ៖  លោកអ្នកក៏អាចចំណាយពេលខ្លះចូលរួមលេងសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងៗដូចជាការលេងកីឡាបាល់ទាត់ ការជិះកង់ ការរៀបចំសួនច្បារ ការមើលថែទាំសត្វចិញ្ចឹម សុទ្ធតែជាសកម្មភាពបង្កឲ្យមានភាពសប្បាយរីករាយក្នុងគ្រួសារ និងភាពរួបរួមគ្នា។ ក្មេងៗចូលចិត្តចំណាយពេលវេលាជាមួយមនុស្សពេញវ័យ ហើយពួកគេក៏ចង់ឃើញថា អ្នកអាចចំណាយពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ពួកគេ និងមានការយកចិត្តទុកដាក់លើពួកគេ។ 5. ការចម្អិនអាហារ៖  ក្មេងៗខ្លះចូលចិត្តចម្អិនអាហារជាមួយក្រុមគ្រួសារ។ ការញ៉ាំអាហាររួមតុជាមួយពួកគេ  ឬការចម្អិនអាហាររួមគ្នា គឺជាពេលវេលាដ៏ល្អបំផុតនៃការរឹតចំណងមេត្រីភាព ហើយស្របពេលជាមួយគ្នា ក៏អាចរៀនអំពីបំណិនជីវិតផងដែរ។ យូរៗម្តង អ្នកគួរតែត្រៀមសម្ភារៈ និងគ្រឿងផ្សំក្នុងផ្ទះបាយ ហើយកំណត់កាលវិភាគសម្រាប់ការចម្អិនអាហារជាមួយគ្នា។ 6. ប្រតិទិន ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុ៖  កុមារមួយចំនួនមានការចាប់អារម្មណ៍លើព្រឹត្តិការណ៍ពិសេសឬសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ  (ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអ្វី? តើព្រឹត្តិការណ៍នេះចាប់ផ្តើមនៅពេលណា? រហូតដល់ពេលណា?) ឬមានទំនោរលើការរៀបចំផែនការផ្សេងៗទៀត។ កុមារនឹងអាចចេះតស៊ូ និងការព្យាយាមបំផុសគំនិតថ្មីៗក្នុងថ្ងៃនេះទៅអនាគតដោយមានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងពេលវេលា និងមានផែនការជាប្រចាំ។ ការផ្តល់កាដូនេះ នឹងអាចឲ្យពួកគេកត់ត្រារាល់សកម្មភាព និងគម្រោងផ្ទាល់ខ្លួន ហើយវាអាចនឹងជាទម្លាប់ដ៏ល្អប្រសើរមួយដែលនឹងជាប្រយោជន៍សម្រាប់ការសិក្សា អាជីពការងារ ឬមុខជំនួញនាថ្ងៃអនាគត។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

    កាលពីមុន ការធ្វើសមាធិ ហាក់ដូចជាពុំមានការចាប់អារម្មណ៍ពីមនុស្សទូទៅឡើយដោយភាគច្រើនបានគិតថាការសមាធិគឺសម្រាប់តែ មនុស្សចាស់ ឬព្រះសង្ឃប៉ុណ្ណោះ តែបច្ចុប្បន្ន ការសមាធិ ហាក់ដូចជាបានក្លាយទៅជាចំណុចកណ្តាលនៃប្រធានបទដែលតែងតែត្រូវបានលើកយកមក និយាយ ក៏ដូចជាអនុវត្តជាញឹកញាប់នៅតាមព្រឹត្តិការណ៍ ព្រមទាំងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលផ្សេងៗតាមសាលា និងស្ថាប័នការងារជាពិសេសក៏មានមនុស្ស មិនតិចហើយទេ ដែលបានចាប់យកការធ្វើសមាធិជាទម្លាប់មួយសម្រាប់ការរស់នៅទៀតផង។      “ជាការពិតណាស់ មនុស្សសព្វថ្ងៃបានស្វែងយល់អំពីព័ត៌មានជាច្រើន រួមទាំងបច្ចេកវិទ្យាដ៏ទំនើប ក៏ប៉ុន្តែពុំបានចំណាយពេលដើម្បី ស្វែងយល់អំពីអ្វីដែលជាសេចក្តីសុខពីខាងក្នុងឡើយ ដោយយល់ថាសម្ភារៈដែលនៅជុំវិញខ្លួន ជាចំណែកនៃសេចក្តីសុខរបស់ខ្លួន តែការពិតវាជា សេចក្តីសុខរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ តាមរយៈការធ្វើសមាធិ វាធ្វើឲ្យយើងអាចយល់ពីសេចក្តីសុខពិតប្រាកដ ដែលចេញពីខ្លួនយើងបាន។” នេះបើតាមលោក នឺម ឈុន្នី នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមហ៊ុនបណ្ដុះបណ្ដាល ANAKOT Asia Academy ជាស្ថាប័នបណ្តុះបណ្តាលដែលផ្តោតលើភាពជាអ្នកដឹកនាំ ដែលបញ្ជូលការរៀនសមាធិ និងហ្វឹកហាត់ផ្លូវចិត្ត ឬ Mind Fitness (Holistic)។ លោក ឈុន្នី បាន បញ្ចប់ការសិក្សាពីសាលាពុទ្ធសាសនាអន្តរជាតិ ឈៀងម៉ៃ ផ្នែកទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនា  និងមនុស្សសាស្ត្រ ជាមួយនឹងបទពិសោធន៍ការងារជាច្រើន ទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស ទាក់ទងនឹងការអភិវឌ្ឍ ធនធានមនុស្សតាមបែបព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលរួមទាំងការបង្រៀនសមាធិផងដែរ ហើយលោកក៏បានចូលរួមចែករំលែកបន្តទៀតទាក់ទងនឹង ការធ្វើសមាធិ នេះដូចខាងក្រោម៖ ការសមាធិគឺជាអ្វី? សមាធិ ឬតាមភាសាបាលីហៅថា ភាវនា មានន័យថាការអភិវឌ្ឍផ្លូវចិត្ត ឬផ្នត់គំនិត ឬ ការតម្កល់ចិត្តអោយនឺង ការធ្វើចិត្តអោយត្រជាក់ ការធ្វើចិត្តស្ងប់ និងត្រូវបានចែកចេញជាពីរគឺ សមថកម្មដ្ឋាន និង វិប្បសនាកម្មដ្ឋាន ដែលសមថកម្មដ្ឋានគឺជាការហ្វឹកហាត់ចិត្តឲ្យស្ងប់ បង្កើនសន្តិភាពជាមួយខ្លួនឯង (របៀបគ្រប់គ្រងកំហឹង ឬចិត្ត) និងវិប្បសនាកម្មដ្ឋានគឺជាការរៀនដើម្បីបង្កើនបញ្ញាស្មារតី ពោលគឺ ដើម្បីកាត់ផ្តាច់នូវសេចក្តីទុក្ខ (ទោសៈ មោហៈ)។ តើការសមាធិមានសារប្រយោជន៍ដូចម្តេចខ្លះ? សមាធិពិតជាមានសារប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់ សមាធិគឺអាចជួយឲ្យយើងរស់នៅជាមួយខ្លួនឯង និងក្រុមគ្រួសារដោយមានក្តីសុខ កាត់បន្ថយភាពតានតឹង និងស្ត្រេសប្រចាំថ្ងៃ ហើយអាចរៀនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍នៅពេលមានកំហឹង និងបង្កើនសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ ជាពិសេសសមាធិអាចជួយធ្វើឲ្យយើងមាន ទំនុកចិត្តលើអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើផងដែរតាមរយៈការផ្តោតអារម្មណ៍លើការដកដង្ហើមឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ស្របជាមួយនឹងការបង្ហាញអំពីអត្ថប្រយោជន៍នៃ ការសមាធិ លោក ឈុន្នី ក៏បានចែករំលែកផងដែរអំពីបទពិសោធន៍នៃការប្រសើរឡើងនៃគុណភាពជីវិតរបស់លោកផ្ទាល់រហូតឈានដល់ការជាសះស្បើយ ពីជំងឺតាមរយៈការធ្វើសមាធិនេះ។ គួរបញ្ជាក់ថា លោកធ្លាប់មានជំងឺតម្រងនោមនិងបានទទួលការព្យាបាលរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំដែលឈានដល់ការទទួល ការវះកាត់ផងដែរ ក៏ប៉ុន្តែពុំទទួលបានលទ្ធផលល្អឡើយ។ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០០៦ លោកបានទៅរៀនបន្តនៅប្រទេសថៃ ដែលជាពេលលោកបានអនុវត្ត ពិតប្រាកដលើការធ្វើសមាធិ និងក្រោយមកនៅចុងឆ្នាំ ២០០៧ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍មួយនៅប្រទេសថៃ លោកបានជំនះលើផលវិបាក និងភាពចុកចាប់នៃជំងឺ របស់លោកតាមរយៈការធ្វើការតាំងចិត្តសមាធិ រហូតអាចផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើប្រភពនៃភាពចុកចាប់ និងមានអារម្មណ៍ថាវាបានសាបរលាបទៅផងដែរ ហើយជាលទ្ធផលលោកក៏បានជាសះស្បើយរហូតដល់សព្វថ្ងៃ។ តែទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកបានបញ្ជាក់ថាទាំងនេះគ្រាន់តែជាអ្វីដែលបានកើតឡើង ចំពោះលោកប៉ុណ្ណោះ ដូចនេះលោកនឹងមិនអះអាងឡើយថារឿងនេះនឹងអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា តែលោកនៅតែចាត់ទុកថា សមាធិជាផ្នែក មួយនៃជីវិតរបស់លោក និងចាប់ផ្តើមចែករំលែកអត្ថប្រយោជន៍នេះតាមរយៈការបង្រៀនសមាធិទៅកាន់មនុស្សកាន់តែច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន។ តើគួរធ្វើដូចម្តេចសម្រាប់ការទើបនឹងចាប់ផ្តើមសមាធិ? ដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការសមាធិ យើងគ្រាន់តែត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើការសមាធិ(ត្រឹមត្រូវ) និងបន្តិចម្តងៗដោយមិនដាក់ការរំពឹងទុក ឬគ្រាន់តែ គិតថាអនុវត្តជាទម្លាប់ដើម្បីប្រយោជន៍ប្រចាំថ្ងៃ ក្នុងរយៈពេលពី ១ ទៅ ៧សប្តាហ៍ រហូតក្លាយជាទម្លាប់ យើងនឹងអាចសង្កេតឃើញពីការផ្លាស់ប្តូរ ជាបន្តបន្ទាប់។  ជំហានដំបូង យើងត្រូវផ្តោតលើការដកដង្ហើមចេញចូល ដែលមានន័យថាយើងបានចាប់ផ្តើមរៀនផ្តោតអារម្មណ៍លើអ្វីមួយដោយតម្រូវឲ្យ យើងមានសតិ និងរឮកជារឿយៗលើអ្វីដែលនៅជុំវិញខ្លួនឯងបានដូចជាការដកដង្ហើម ការគិត ការដើរ ការនិយាយស្តី និងអ្វីផ្សេងៗដែលធ្វើឡើងដោយ ខ្លួនយើង ដើម្បីអាចឲ្យយើងគ្រប់គ្រងលើខ្លួនឯងបាន។ គួរបញ្ជាក់ថា ការធ្វើសមាធិដ៏ត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាព គឺមានការចាប់ផ្តើមពីសមថកម្មដ្ឋាន ដែលជាការរៀនតំកល់ចិត្តឲ្យ នឹងស្ងប់និងរឹងមាំ។ អ្នកអាចនឹងមានការគិតច្រើន ពិបាកក្នុងការផ្តោតក្នុងរយៈពេលដំបូង ប៉ុន្តែបន្តិចម្តងៗ អ្នកអាច សម្រួលការគិតឲ្យផ្តោតលើការដកដង្ហើម ឬលើអ្វីមួយបានកាន់តែល្អ។ បន្ទាប់ពីនោះ យើងអាចសួរការណែនាំពីរៀមច្បង ឬគ្រូដែលមានបទពិសោធន៏ ពីរបៀបដែលគួរអនុវត្តជំហានណាបន្តទៀត។ ក្រោយពេលដែលអ្នកបានយល់ដឹងអំពីការធ្វើសមាសមាធិ (បានត្រឹមត្រូវ) ហើយអ្នកអាចធ្វើការសមាធិនេះ ដោយខ្លួនឯងបានតាមរយៈការមើលសៀវភៅបន្ថែម និងអនុវត្តបន្តបាន។ ក្រោយពីរៀនអំពីសមថកម្មដ្ឋាន ដែលជាការគ្រប់គ្រងចិត្ត អ្នកអាចនឹងឈាន ដល់ជំហានបន្ទាប់គឺ វិប្បសនាកម្មដ្ឋាន ដែលជាការស្វែងយល់អំពីឬសគល់នៃបញ្ហាផ្លូវចិត្តដើម្បីអាចឈានដល់ការស្វែងរកដំណោះស្រាយបាន។ តើការសមាធិអាចនាំឲ្យមានផលវិបាកណាមួយដែរឬទេ? ក្នុងការធ្វើសមាធិពុំមានផលវិបាកអ្វីឡើយ រីឯការលើកឡើងថា ការចុករួយស្រពន់ដៃជើង ឬភាពធុញថប់នៅអំឡុងពេលសមាធិ ពុំមែនជាផលវិបាកពី ការសមាធិឡើយ វាជាផ្នែកមួយនៃការចុកចាប់ពីឥរិយាបទពីរូបរាងកាយរបស់យើង ដែលដូចនឹង ការដើរ ឈរ ឬអង្គុយរយៈពេលយូរដូច្នោះឯង ដែលផលវិបាកទាំងនេះ កើតឡើងទាល់តែការអនុវត្តសមាធិប្រព្រឹត្តទៅដោយមិនត្រឹមត្រូវ (មច្ឆាសមាធិដែលជាសមាធិដោយពុំមានគ្រូណែនាំត្រឹមត្រូវ ឬមិនទៅតាមអ្វីដែលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានបង្រៀន ពោលជាការស្រមើស្រមៃផ្តេសផ្តាស)។ ថ្វីត្បិតតែយើងអាចរៀនពីការសមាធិតាមរយៈការអានសៀវភៅ តែជាការល្អយើងគួរតែរៀនពីគ្រូបង្វឹក ឬរៀមច្បងជាមុនសិនដើម្បីចៀសផុតពីបញ្ហាមួយចំនួន ដែលជាក់ស្តែងមានមនុស្សមិនតិចទេដែលមាន ការរំពឹងទុកខ្ពស់ពេកលើការសមាធិនៅពេលដំបូងៗដោយគិតថាពួកគេនឹងទទួលបានសេចក្តីសុខផ្លូវចិត្តបានភ្លាមៗ។ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផល លើអ្វីក៏ដោយ រួមទាំងការសមាធិនេះផងដែរ ទាមទារឲ្យយើងមានឆន្ទះ ការប្តេជ្ញាចិត្ត និងពេលវេលាក្នុងការអង្កេតមើលលទ្ធផលបន្តិចម្តងៗ។ តើអ្នកណាខ្លះអាចធ្វើការសមាធិបាន? មនុស្សគ្រប់វ័យសុទ្ធតែអាចធ្វើសមាធិបាននៅគ្រប់ពេល និងកាលៈទេសៈ ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកដែលកំពុងតានតឹងខ្លាំង ឬស្ត្រេសខ្លាំង យកល្អគួរតែកុំធ្វើ ការសមាធិ លុះត្រាតែមានគ្រូបង្ហាត់នៅជាមួយ ចៀសវាងការនៅម្នាក់ឯង ដែលអាចបង្កជាទុក្ខទោសទៅវិញ។ លក្ខខណ្ឌសម្រាប់ធ្វើការសមាធិបានល្អមានអ្វីខ្លះ? ដើម្បីធ្វើការសមាធិបានល្អ លក្ខខណ្ឌដំបូងគេគឺទីតាំងស្ងប់ស្ងាត់ល្មម និងចៀសវាងការស្លៀកពាក់តឹងពេកដែលពិបាកដល់ការធ្វើឥរិយាបថសមរម្យ ឬអ្នកអាចអង្គុយលើកៅអីជំនួសឲ្យការបត់ជើង ពែនភ្នែន។  រយៈពេលដែលល្អ គួរតែមួយថ្ងៃ ១០នាទី មុនពេលចូលគេង៥នាទី និងមុនពេលចេញ ទៅធ្វើការ ឬទៅរៀន៥នាទី ឬអាចចាប់ផ្តើមជាមួយការសមាធិត្រឹម ២ ទៅ ៣នាទីក្នុងពេលម្តងៗសិន តែត្រូវប្រាកដផងថាអ្នកបានរៀបចំខ្លួនទាំងកាយ និងចិត្តឲ្យបានរួចរាល់ និងមានពេលគ្រប់គ្រាន់មុនពេលសមាធិ។ តើយើងអាចរៀនពីការសមាធិនៅកន្លែងណាខ្លះ?  យើងអាចទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលទាក់ទងនឹងការធ្វើសមាធិ នៅកន្លែងមួយចំនួនដូចជានៅ បាត់ដំបង កំពង់ចាម និងភ្នំពេញ ដែលរួមមានដូចជា នៅ VIPASSA  ភូមិគ្រឹះអប់រំចិត្តផ្កាឈូក និងវត្តល័ង្ការជាដើម។ ជាក់ស្តែង នៅ VIPASSA ផ្ទាល់ តែងផ្តល់ថ្នាក់បង្រៀន ធម្មសិក្សា និងសមាធិដោយ ព្រះភិក្ខុ គូ សុភាព និង ខ្ញុំបាទ  ជារៀងរាល់ថ្ងៃច័ន្ទ ពីម៉ោង ៦ ដល់ ៧ កន្លះល្ងាច ដោយការចូលរួមគឺគ្រាន់តែបង់វិភាគទានចំនួន ១ ម៉ឺនរៀលសម្រាប់ថ្លៃ អាហារសម្រន់ និងទីកន្លែងតែប៉ុណ្ណោះ។     សរុបមកវិញ លោក ឈុន្នី បានលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកដែលកំពុងអនុវត្តសមាធិហើយ ឲ្យគួរតែបន្តអនុវត្តឲ្យខ្ជាប់ខ្ជួន រីឯអ្នកដែលចង់ធ្វើ សមាធិ គួរតែចាប់ផ្តើមរៀន ព្រោះការធ្វើសមាធិជាផ្នែកមួយដែលជួយឲ្យជីវិតមានភាពរុងរឿង សេចក្តីសុខ សុភមង្គល និង សេចក្តីល្អចំពោះខ្លួនឯង សង្គម និងគ្រួសារ។ ក្រោយពីមានសេចក្តីសុខជាមួយនឹងខ្លួនឯងហើយ អ្នកក៏អាចចែករំលែកក្តីសុខនេះទៅកាន់អ្នកដទៃផងដែរ។ ការធ្វើសមាធិ កាន់តែច្រើន អ្នកក៏នឹងកើនបញ្ញា ព្រមទាំងអភិវឌ្ឍស្មារតី និងចិត្តគំនិតឲ្យដើរទាន់ការវិវឌ្ឍនៃបច្ចេកវិទ្យាផងដែរ។ បកស្រាយដោយ៖ លោក នឺម ឈុន្នី  នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមហ៊ុន ANAKOT Asia Academy ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

នរណាក៏ប្រាថ្នាចង់បានជីវិតដែលមានក្តីសុខសុភមង្គល ប្រកបដោយសុខភាពរឹងមាំដែរ…ហើយក៏មានមនុស្សមិនតិចដែរ ដែលបានដឹងអំពីគន្លឹះនៃការរស់នៅ ដើម្បីឲ្យសម្រេចឲ្យបាននូវគោលដៅនោះ ប៉ុន្តែមិនប្រាកដថាមានមនុស្សច្រើននាក់នោះទេ ដែលបាន និងកំពុងអនុវត្តឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួននោះ… ខាងក្រោមនេះ ជាគន្លឹះទាំង១២ ដែលត្រូវបានណែនាំដោយអង្គការសុខភាពពិភពលោក(World Health Organization) ដែលលោកអ្នកអាចស្វែងយល់បានខាងក្រោមនេះ… 1-មានរបបអាហារដែលត្រឹមត្រូវ 2-ធ្វើឲ្យខ្លួនឯងសកម្មជារៀងរាល់ថ្ងៃ 3-ចាក់វ៉ាក់សាំងបង្ការ 4-ចៀសឲ្យឆ្ងាយពីគ្រឿងញៀន 5-ចៀសវាង ឬទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក្នុងកម្រិតទាប 6-គ្រប់គ្រងស្ត្រេសសម្រាប់សុខភាពផ្លូវកាយ និងចិត្ត 7-អនុវត្តអនាម័យល្អ 8-កុំបង្កើនល្បឿន ឬបើកបរពេលស្រវឹង  9-ដាក់ខ្សែក្រវាត់ និងពាក់មួកសុវត្ថិភាព រាល់ពេលបើកបរ 10-អនុវត្តសុខភាពផ្លូវភេទដែលមានសុវត្ថិភាព 11-ពិនិត្យសុខភាពឲ្យបានទៀងទាត់ 12-ឲ្យទារកបៅទឹកដោះដំបូង បានយល់បានដឹងហើយ កុំភ្លេចអនុវត្តផងណា៎!!! ទើបបានដឹងថាមានប្រសិទ្ធភាពឬអត់? ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

បារី គឺជាវិធីសាស្រ្តទូទៅបំផុតក្នុងការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ ជាពិសេសវ័យជំទង់។ ការជ្រើសរើសជក់បារីអាចបណ្តាលមកពីកត្តាដូចជា ការអូសទាញពីមិត្តភក្តិ ការចង់ដឹងចង់សាកល្បង ការឃោសនាពាណិជ្ជកម្មបារី និង ការជក់លេងកម្សាន្ត។ ឥទ្ធិពលនៃការជក់បារី បង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរសឹងតែគ្រប់កោសិកាទាំងអស់នៃសារពាង្គកាយ ព្រោះនៅក្នុងផ្សែងបារីមានសារធាតុគីមី ជាង៤០០០ប្រភេទ ដែលសារធាតុទាំងនោះគឺជាជាតិពុល និងជាតិដែលធ្វើឲ្យរលាកដល់កោសិកា។ ផលប៉ះពាល់នៃការជក់បារី ១.ប៉ះពាល់សុខភាព ថ្នាំជក់បង្កឱ្យមានជំងឺ ទាំងអ្នកជក់ និងអ្នករងការស្រូបផ្សែងផលិតផលថ្នាំជក់ពីគេ ដែលមានដូចជា ជំងឺមហារីកសួត មហារីកបំពង់រំលាយអាហារផ្នែកខាងលើ ជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលជាដើម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ បារីអាចធ្វើឲ្យជ្រុះសក់ ភ្នែកទ្បើងបាយ ពុកធ្មេញ ហើមសួតពុកឆ្អឹង ជំងឺបេះដូង និង ខូចទឹកកាម។ ២.ប៉ះពាល់បរិស្ថាន ឧស្សាហកម្មថ្នាំជក់បានប៉ះពាល់បរិស្ថានក្រោមទិដ្ឋភាពជាច្រើន។ កសិដ្ឋានថ្នាំជក់ ប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងជីគីមី ដែលបង្កបញ្ហាដល់បរិស្ថានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ លើសពីនេះ សំណល់ដើមថ្នាំជក់ដែលផ្ទុកសារធាតុគីមីពុលចំនួន ៧,០០០ប្រភេទ និងផ្សែងផលិតផលថ្នាំជក់បង្កជាជំងឺមហារីក និងបំពុលបរិស្ថានផងដែរ។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវការបញ្ឈប់ការជក់បារីដោយជោគជ័យ ចាំបាច់ត្រូវអនុវត្តនូវវិធានការ៧ជំហានដូចខាងក្រោម៖ ១-ត្រៀមខ្លួនឈប់ជក់បារី ២-ដល់ពេលឈប់ជក់បារី ៣-ឈ្នះលើការញៀននីកូទីន ៤-ជ្រើសរើសយកទម្លាប់ថ្មី ៥-រស់នៅដោយគ្មានផ្សែងបារី ៦-ឈប់ជក់បារីជារៀងរហូត ៧-ទទួលជ័យជំនះក្នុងជីវិត។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកំពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

ការកំណត់រកមូលហេតុនៃជំងឺគ្រុនក្តៅនឹងមានភាពងាយស្រួល នៅពេលជំងឺកើតមានភ្លាមៗ  និងស្រួចស្រាវ រួមជាមួយរោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ដែលផ្តល់ជាការកំណត់រកមើលកត្តាបង្កឲ្យបានជាក់លាក់។ យ៉ាងណាមិញវានឹងមានភាពពិបាកប្រសិនរោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅកើតមានយូរ និង មិនដឹងពីមូលហេតុបង្កពិតប្រាកដ។ អ្វីគួរធ្វើសម្រាប់ផ្តល់ឲ្យអ្នកជំងឺ?   ប្រសិនអ្នកជំងឺសូមឲ្យអ្នកធ្វើការព្យាបាលដើម្បី​បញ្ចុះកម្តៅ អ្នកត្រូវ៖ •កំណត់ថា៖  -សីតុណ្ហភាពរាងកាយត្រូវបានវាស់ច្បាស់លាស់៖  ដើម្បីដឹងថាវាជាជំងឺគ្រុនក្តៅ  ឬមិនមែន  -ត្រូវបញ្ជាក់ថាវាមិនទាមទារការសង្គ្រោះបន្ទាន់៖ ដោយហេតុថាអាចនឹងមានករណីខ្លះដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការពិនិត្យព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ធ្វើការពិគ្រោះយោបល់ពីស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ ប្រសិនស្ថានភាពជំងឺមិនទាមទារការសង្គ្រោះបន្ទាន់។          •មិនត្រូវធ្វើតាមការចង់បានរបស់អ្នកជំងឺដែលទាមទារការព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះ(Antibiotique) ពីព្រោះឱសថនេះតម្រូវឲ្យមានការអនុញ្ញាតពីវេជ្ជបណ្ឌិត។ ម៉្យាងទៀត ឱសថAntibiotique មិនមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបញ្ចុះកម្តៅ (Antipyretique) នោះទេ ដោយការប្រើប្រាស់មិនត្រឹមត្រូវ អាចប្រឈមទៅនឹងភាពស៊ាំនៃបាក់តេរីចំពោះឱសថ។ ណែនាំ និងផ្តល់ឲ្យនូវឱសថបញ្ចុះកម្តៅ អំឡុងពេលពិគ្រោះយោបល់ដែលអាចជា៖ •ឱសថ Paracétamol៖ មានឈ្មោះជា Doliprane (Théraplix) ឬ Efferalgan (UPSA) ក្រោមទម្រង់ជាគ្រាប់ (ឱសថដាក់ទឹកពុះ) ក្នុងកម្រិត ៥០០ មីលីក្រាម។ •L’acide  acétylsalicylique៖ មានឈ្មោះជា Aspirine Bayer ស្ថិតក្នុងទម្រង់ជាឱសថគ្រាប់ ៥០០ មីលីក្រាម ឱសថ Aspirine UPSA ៥០០ មីលីក្រាម ជាទម្រង់ដាក់ទឹកពុះ (effervescents) ឱសថ Aspégic ឱសថ Catalgine ដែលមានទម្រង់ជាកញ្ចប់ ៥០០មីលីក្រាម។  •ណែនាំពីការប្រើប្រាស់ឱសថ ក្នុងរយៈពេល៤ម៉ោងម្តង ដើម្បីទទួលបានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបញ្ចុះកម្តៅ៖ កម្រិតប្រើប្រាស់សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ៖  -Paracétamol៖ ៣ ក្រាម ក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោង  -L’acide acétylsalicylique៖ ៦ ក្រាម ក្នុងរយៈពេល ២៤ម៉ោង •ឱសថ Paracétamol៖ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ ជាងការប្រើប្រាស់ឱសថ Aspirine ដោយវាផ្តល់ផលរំខានតិចតួចដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ប៉ុន្តែក៏មិនត្រូវធ្វើការធ្វេសប្រហែស ដោយហេតុថា៖ -ការប្រើប្រាស់លើសប្រសិទ្ធភាពព្យាបាល(> ៣ ក្រាម/២ ម៉ោង)  អាចបណ្តាលឲ្យមានការពុលថ្លើម (Hépato-toxique) -ការប្រើប្រាស់លើសកម្រិត អាចបង្កឲ្យខូចខាតកោសិកាថ្លើមស្រួចស្រាវ (Cytolyse hépatique)ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ។ •ឱសថ Aspirineមិនត្រូវប្រើប្រាស់ចំពោះ៖ -អ្នកមានជំងឺដំបៅក្រពះ ពោះវៀន -អ្នកកំពុងព្យាបាលដោយឱសថប្រឆាំងកំណកឈាម ដូចជា Héparine ឬ Antivitamines K -ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះក្នុងត្រីមាសទី ៣។ •ត្រូវប្រើដោយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះ៖ -អ្នកខ្សោយតម្រងនោម -ស្រ្តីមករដូវច្រើន -អ្នកជំងឺហឺត។ •មិនត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើចំពោះអ្នកកំពុងព្យាបាលដោយ៖ -ឱសថ Anti-inflammaoires non stéroïdiens (Indocid, Feldéne, Profénid, Voltaréne…) -ឱសថ Corticoïdes (Betnesol, Célesténe, Célestamine, Cortancyl, Solupred…) -ឱសថ Uricosuriques (Bénémide, Désuric…) -ឱសថ Méthoexate ក្នុងកម្រិតលើសពី ១៥មីលីក្រាម ក្នុងមួយសប្តាហ៍ (Methotrexate, Ledertrexate)។ •ករណីសង្គ្រោះបន្ទាន់ រោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅអាចបណ្តាលមកពីករណីធ្ងន់ធ្ងរដូចជា៖ -រលាកស្រោមខួរ (Méningites) ដែលស្តែងចេញជាអាការៈគ្រុនក្តៅ ជាមួយឈឺក្បាល និងក្អួតចង្អោរ -មេរោគក្នុងឈាម (Septicémies) រួមជាមួយរោគសញ្ញារងាញាក់ -Chocs septiques ជាមួយរាងកាយឡើងពណ៌ និងចង្វាក់ដង្ហើមញាប់ -ជំងឺគ្រុនចាញ់ ដែលអាចលេចឡើងបន្ទាប់ពីត្រឡប់មកពីតំបន់ដែលមានជំងឺ -គ្រុនក្តៅចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ។ អ្នកជំងឺត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យជាបន្ទាន់ប្រសិនរោគសញ្ញាបានស្តែងចេញដូចទៅនឹងករណីខាងលើ។ ឯកសារយោងដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ៖ Le  vademecum de la Médication officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

គ្រុនឈាម ជាជំងឺមួយប្រភេទ ឆ្លងមកមនុស្សតាមរយៈមូសខ្លាញីមានផ្ទុកមេរោគគ្រុនឈាម ហើយមានហានិភ័យខ្ពស់ ពិសេសចំពោះក្មេងក្រោម៥ឆ្នាំ។ ដោយហេតុថាជំងឺនេះគ្មានវ៉ាក់សាំង និងមិនមានការព្យាបាលជាក់លាក់ ដូច្នេះមានតែការការពារ និងបំបាត់មូសខ្លាទេ ទើបជាវិធីសាស្ត្រដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។ស្វែងយល់បន្ថែមជាមួយ ហេលស៍ថាមលើ២ចំណុចការពារកូនៗរបស់លោកអ្នក  និងខ្លួនអ្នកពីជំងឺគ្រុនឈាមដោយជោគជ័យ៖ រៀបចំផ្ទះ បរិវេណជុំវិញក៏ដូចជានៅក្នុងផ្ទះ ជារឿងចម្បងមិនគួរមើលរំលង។ អ្នកត្រូវប្រាកដថា ទីធ្លាត្រូវបានបោសសម្អាតជាប្រចាំ រាល់សំរាមផ្សេងៗគួរដុតចោលរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះទ្វារ ឬបង្អួច ត្រូវដាក់សំណាញ់ល្អិតៗឬកញ្ចក់ ដើម្បីចៀសវាងសត្វល្អិតផ្សេងៗ ជាពិសេសកុំឲ្យមូសចូល។  ក្រៅពីនេះ ត្រូវឧស្សាហ៍លាងសម្អាតវត្ថុដែលអាចដក់ទឹកបានរួមមាន ថូផ្កា ធុងទឹក ទឹកដក់នៅសំបកកង់ ទឹកថ្លុកនៅក្រោមផ្ទះ ឬជិតៗផ្ទះអ្នក និងត្រូវលាងពាងទឹកឲ្យបានស្អាតជានិច្ច ដើម្បីកុំឲ្យមានដង្កូវទឹក។ ប្រើឧបករណ៍ការពារ •មុង៖  ក្មេងតូចមិនអាចដឹងថាខ្លួនពួកគេមានមូសខាំ ឬយ៉ាងណាទេ ដូច្នេះទាមទារឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់។ ទោះបីបរិស្ថានជុំវិញផ្ទះអ្នកស្អាត តែអ្នកក៏ត្រូវទម្លាប់ឲ្យកូនៗលោកអ្នកគេងនៅក្នុងមុងជានិច្ច និងត្រូវប្រាកដថាមុងមិនរហែកធ្លុះធ្លាយ ឬ ចន្លោះប្រហោង។ •សម្លៀកបំពាក់៖  ការស្លៀកពាក់ត្រឹមត្រូវជាការការពារមួយបន្ថែមទៀត ជ្រើសរើសសម្លៀកបំពាក់វែងៗ (ខោជើងវែង អាវដៃវែង)ហើយក្រាស់ៗ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ អាចប្រើ ស្រោមជើង និងស្រោមដៃ នៅពេលគេង ទោះនៅក្នុងមុងក៏ដោយ។ •ថ្នាំមូស៖   អាចប្រើថ្នាំបាញ់មូស ឬធូបមូសនៅក្នុងផ្ទះ បន្ទប់គេង ក្រោមគ្រែ និងទីកន្លែងងងឹតឬកន្លែងដែលអាចជាប្រភពនៃសត្វមូស។   គួរបញ្ជាក់ថា ថ្នាំមូសមិនត្រូវបាញ់នៅផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ ឬលើសម្លៀកបំពាក់ទេ។ •ជែល បន្ទះបិត ឬខ្សែដៃ៖  ដោយសារបច្ចេកវិទ្យាកាន់តែទំនើប រឹតតែការការពារកាន់តែមានជម្រើសច្រើន។ ជាក់ស្តែង ក្មេងៗអាចប្រើប្រាស់ជាជែលលាបលើរាងកាយ បន្ទះបិតលើសម្លៀកបំពាក់ ឬខ្លួន  និងខ្សែដៃមាននូវទឹកថ្នាំការពារមូសផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ក្មេងតូចៗភាគច្រើនចូលចិត្តមានវត្ថុអ្វីម្យ៉ាងនៅក្បែរខ្លួនរបស់គេជាប្រចាំ ដែល​អាចផ្តល់នូវភាពកក់ក្តៅ និងស្និទ្ធស្នាលដល់ពួកគេ។ យ៉ាងណាមិញ ចំពោះអាយុ​ដែលអ្នកគួរផ្តល់នូវវត្ថុសំណព្វដល់គេ​នោះជាប្រធានបទមួយដែលមានការពិភាក្សាពីអ្នកជំនាញជាច្រើន អ្នកខ្លះណែនាំឲ្យចាំដល់កូនរបស់អ្នកមានអាយុ៦ ឬ៩ខែសិនអ្នកខ្លះក៏គិតថាគួរចាំដល់អាយុ១ឆ្នាំ ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តបាន អាស្រ័យលើសភាពរបស់កូនអ្នកផ្ទាល់ រួមផ្សំនឹង វត្ថុដែលអ្នកផ្តល់ឲ្យគេនោះ ថាតើវាអាច នឹងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការក្លាយជាម្ចាស់របស់វត្ថុនោះឬទេ សម្រាប់កូនរបស់ អ្នកក្នុងវ័យណាមួយនោះ? វត្ថុសំណព្វ ទាំងនោះអាចជាភួយ តុក្កតា របស់លេង ជាដើម ដែលសុទ្ធតែអាចផ្តល់នូវកាដូភ្ញាក់ផ្អើលដល់ទៅ៧យ៉ាងដែលអ្នកប្រហែលជាមិនធ្លាប់បាននឹកគិតពីមុនមក…   រៀនពីវិធីលួងលោមខ្លួនឯង ទារកខ្លះចូលចិត្តលួងលោមខ្លួនឯងដោយការបៀមមេដៃ ស្របពេលអ្នកខ្លះទៀតចូលចិត្តលេង ជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វរបស់ខ្លួន។ អ្នកជំនាញ ក៏បានបង្ហាញដែរថា វត្ថុនោះក៏អាចជាតំណាងនៃក្តីស្រឡាញ់ និងចំណងដ៏ជិតស្និទ្ធរវាងឳពុក ម្តាយ និងកូន ព្រោះថាក្មេងនឹងទទួលបានក្តីស្រឡាញ់ និងចំណាប់អារម្មណ៍ពីវត្ថុនោះនៅពេល ដែលប៉ាម៉ាក់របស់គេមិននៅក្បែរខ្លួន។   ឆាប់គេងលក់ ពេលដែលមានវត្ថុសំណព្វនៅក្បែរខ្លួនជាប្រចាំនឹងជួយឲ្យកូនរបស់អ្នកឆាប់គេងលក់។ ជាមួយនឹងវត្ថុដែលគេស្រឡាញ់ និងទុកចិត្តជាងគេនៅ ក្បែរខ្លួន គេអាចនឹងឆាប់គេង បើទោះជាពេលខ្លះមិនមានការលួងលោមពីប៉ាម៉ាក់របស់គេក៏ដោយ។ ពេលខ្លះ វាក៏អាចកាត់បន្ថយការយំពេល ភ្ញាក់ពីគេងមក ហើយមិនឃើញប៉ាម៉ាក់នៅក្បែរខ្លួនដែរ ដរាបណាមានវត្ថុនោះនៅក្បែរខ្លួនគេ។   ចេះយល់ចិត្តអ្នកដទៃ ការដែលមានវត្ថុសំណព្វនៅក្បែរខ្លួន នឹងផ្តល់ផលវិជ្ជមានដល់ផ្លូវប្រាជ្ញាស្មារតី និងសុខភាពផ្លូវចិត្តគឺធ្វើឲ្យក្មេងកាន់តែមានភាពច្នៃប្រឌិត មានការស្រមើស្រមៃខ្ពស់ កាត់បន្ថយស្ត្រេស និងក្តីបារម្ភទាំងឡាយ ហើយថែមទាំងបង្ការពីបញ្ហាថប់បារម្ភទៀតផង។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ តាមរយៈការលួងលោមខ្លួនឯងដោយការប្រើប្រាស់ ឬលេងជាមួយនឹងវត្ថុនោះ គេក៏អាចរៀនយល់ពីចិត្ត និងអារម្មណ៍អ្នកដទៃទៀតផង។ មានទំនួលខុសត្រូវ ភាពជាម្ចាស់នៃវត្ថុសំណព្វរបស់ខ្លួន នឹងធ្វើឲ្យក្មេងមានទំនួសខុសត្រូវតាំងពីវ័យក្មេង ព្រោះគេនឹងព្យាយាមមើលថែទាំ និងរក្សាវាឲ្យនៅក្បែរ ខ្លួនជានិច្ច ដោយមិនចង់បាត់បង់នោះឡើយ។ ប្រាកដណាស់ គេអាចយល់ដឹងពីគុណតម្លៃរបស់ វាចំពោះខ្លួនឯងយ៉ាងច្បាស់ ហើយក៏នឹងធ្វើយ៉ាងណាមិនឲ្យវាខូចខាត ឬបាត់បង់ដោយងាយៗ នោះឡើយ។   មានឯករាជ្យភាព ពេលដែលគេជិតស្និទ្ធទៅនឹងវត្ថុនោះខ្លាំង គេក៏នឹង មានភាពឯករាជ្យដោយមិនមានត្រូវការវត្តមានរបស់អ្នកគ្រប់ពេលវេលានោះទេ ព្រោះថាវាជួយសម្រាលនូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច និងថប់បារម្ភផ្សេងៗហើយផ្តល់មកវិញនូវទំនុកចិត្តដល់គេក្នុងការធ្វើអ្វីៗនិងទៅទីណាដោយមិនសូវខ្វល់ថានឹងមានវត្តមានរបស់អ្នកទៅជាមួយឬអត់។ រៀនពីវិធីគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ រឿងល្អមួយទៀតនោះ គឺគេអាចយល់ច្បាស់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯង និងចេះគ្រប់គ្រងវា តាមរយៈការក្លាយជាក្មេងម្នាក់ដែលកាន់តែរឹងមាំ និងមានទំនាក់ទំនងជ្រាលជ្រៅជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ដូចទៅនឹងទំនាក់ទំនងដែលគេមានជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វរបស់គេដែរ។   រៀនពីវិធីទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ កូនរបស់អ្នកប្រហែលជានិយាយ ឬទាក់ទងច្រើនជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វនោះ មិនថានៅក្នុងផ្ទះ ឬចេញក្រៅនោះទេ មិនខុសអ្វីពីមនុស្សធំបច្ចុប្បន្នដែលប្រាស្រ័យទាក់ទងតាមរយៈទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនជាប្រចាំឡើយ។ រាល់ពេលដែលអ្នកនាំគេចេញទៅក្រៅកុំភ្លេចនាំយកវត្ថុនោះទៅផងដើម្បីឲ្យគេមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព និងកក់ក្តៅហើយក៏រីករាយនឹងបើកចិត្តឲ្យទូលាយក្នុងការទាក់ទងជាមួយនឹងអ្នកដទៃបណ្តើរៗដែរ បើទោះបីជាដំបូងៗគេហាក់ដូចជាមិនសូវនិយាយច្រើនក៏ដោយ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក
Top