Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Jul 14, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 7.8K មើល

ផលប៉ះពាល់នៃការរួមទ្វារមាសរបស់ស្ត្រីអស់រដូវ

ការរួមទ្វារមាស ជាស្ថានភាពមួយនៃភាពស្តើង និងស្ងួតនៃសន្ទះ ឬជញ្ជាំងទ្វារមាស បណ្តាលមកពីការថយចុះនៃកម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន ដែលអាច កើតនៅក្នុងវ័យអស់រដូវ (Menopause) និងក្រោយអស់រដូវ (Post - Menopause) (អត្រាជាង 50%)។ តើរោគសញ្ញានៃការរួមទ្វារមាសមានអ្វីខ្លះ? ស្ត្រីម្នាក់ៗអាចជួបនឹងរោគសញ្ញាណាមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោមក្នុងពេលតែមួយ ឬកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់៖ • ភាពស្ងួត ឬរមាស់ឆៀបៗនៅនឹងទ្វារមាស ភាពតឹង ឬខ្លីជាងមុននៃបំពង់យោនី • ការធ្លាក់ស ការរលាក ក្តៅ ឬភាពឈឺចាប់នៅនឹងទ្វារមាស • ការនោមញឹក ភាពក្តៅឬក្រហាយនៅពេលបញ្ចេញទឹកនោម • ការបាត់បង់ចំណង់រួមភេទ ការធ្លាក់ឈាម ការឈឺចាប់ ឬគ្មានផាសុកភាពនៅអំឡុង ឬក្រោយពី ការរួមភេទ ការថយចុះនៃទឹករំអិលធម្មជាតិជាដើម។ តើការរួមនៃទ្វារមាសអាចផ្តល់នូវផលវិបាកអ្វីខ្លះ? ការថយចុះនូវកម្រិតអាស៊ីតធម្មជាតិ នៅអំឡុងពេលនេះ អាចធ្វើឲ្យស្ត្រីងាយប្រឈមនឹងការឆ្លងរោគពីបាក់តេរី នៅទ្វារមាស។ ស្ថានភាពនេះក៏ជំរុញ ឲ្យទ្វារមាសស្ត្រីអាចរងការប៉ះពាល់ដោយការរលាកផ្សេងៗ ក៏ដូចជារងរបួសបានយ៉ាងងាយ។ ក្រៅពីនោះ ការប្រឈមនឹងការរួមស្វិតនៃប្រព័ន្ធបង្ហូរនោម (genitourinary atrophy) ឬបញ្ហាមុខងារនៃប្រព័ន្ធបង្ហូរនោមក៏អាចកើតមានផងដែរ។ អ្វីជាមូលហេតុបង្កឲ្យមានការរួមនៃទ្វារមាសចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ? នៅជុំវិញវ័យអស់រដូវ អូវែរបស់ស្ត្រីចាប់ផ្តើមកាត់បន្ថយការផលិតនូវ អ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន ដែលជាអ្នកដើរតួសំខាន់ក្នុងការរក្សាជាលិការបស់ទ្វារមាសឲ្យ មានភាពរអិល និងសុខភាពល្អ។ ជាលទ្ធផល ការថយចុះនៃបរិមាណនៃអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន ធ្វើឲ្យមានការកាត់បន្ថយចរន្តឈាមនៅនឹងជាលិកាទ្វារមាស និងនាំឲ្យមានការរួម ស្តើង ស្ងួត ព្រមទាំងការបាត់បង់ភាពយឺតនៃជាលិកា។ ដោយឡែក ក្រៅពីការអស់រដូវ មានមូលហេតុជាច្រើនទៀត អាចបង្កឲ្យមាន ការថយចុះនូវអឺស្ត្រូហែ្សន (ការព្យាបាលមហារីក ការវះកាត់អូវែ ព្រមទាំងជំងឺមួយចំនួនដូចជាទឹកនោមផ្អែមជាដើម)។ តើអ្វីខ្លះជាកត្តាជំរុញឲ្យមានបញ្ហារួមទ្វារមាសនៅពេលអស់រដូវ? ស្ត្រីមួយចំនួនអាចមានឱកាសប្រឈមនឹងបញ្ហានេះងាយជាងអ្នកដទៃប្រសិនបើពួកគេ មិនដែលបង្កើត កូនតាមបែបធម្មជាតិ មិនសូវរួមភេទ និងជាពិសេសជាអ្នកជក់បារី។ តើការរួមនៃទ្វារមាសត្រូវធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយរបៀបណា? ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនឹងត្រូវធ្វើឡើងដោយ៖ ការរកសញ្ញាគ្លីនិក៖ ការរួមនៃបបូរធំ និងបបូរតូចនៃទ្វារមាស ការបាត់នូវផ្នត់នៃយោនី ស្រទាប់រំអិលនៃទ្វារមាសមានពណ៌ស្លេក ស្តើង ភ្លឺ ស្ងួត និង បាត់បង់ភាពយឺតជាដើម។ តេស្តផ្សេងៗទៀត៖  ការវាស់កម្រិត pH នៃទ្វារមាស(vaginal pH) ព្រមទាំងការពិនិត្យឈាម ដើម្បីរកអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន។ តើការរួមនៃទ្វារមាសត្រូវបានព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច? ជម្រើសដំបូងនៃការព្យាបាលគឺ ការប្រើប្រាស់ទឹករំអិល (អំឡុងពេលរួមភេទ) ប្រភេទក្រែម ឬជែលផ្តល់សំណើមដល់ទ្វារមាស។ ជម្រើសបន្ទាប់គឺ ថ្នាំប្រភេទអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន ក្រោមទម្រង់ដូចជា ក្រែមលាបផ្ទាល់នៅទ្វារមាស ថ្នាំស៊ុលនៅទ្វារមាស កងដាក់នៅទ្វារមាស ថ្នាំលេប បន្ទះបិទលើស្បែក និងកងដាក់នៅក្រោមស្បែកជាដើម។ គួរបញ្ជាក់ថា ជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់នូវអ័រម៉ូន ទាមទារឲ្យធ្វើឡើងក្រោមការណែនាំ និងតាមដាន របស់វេជ្ជបណ្ឌិតប៉ុណ្ណោះ ដោយសារតែឥទ្ធិពលមិនល្អមួយចំនួន ក៏ដូចជាការប្រុងប្រយ័ត្ន និងការហាមឃាត់ក្នុងការប្រើប្រាស់នៃ អឺស្ត្រូហែ្សន (ជាពិសេស អ្នកជំងឺមហារីកសុដន់ ឬមានកត្តាហានិភ័យណាមួយ)។ ដំបូន្មានមួយចំនួន ចំពោះការផ្លាស់ប្តូរ នូវរបៀបក្នុងការរស់នៅក៏អាចចូលរួមចំណែកសម្រួលដល់អាការៈរំខាននៃបញ្ហានេះផងដែរ ដែលក្នុងនោះរួមមាន​ ការប្រើខោទ្រនាប់ធ្វើពីសំឡីកូតុង (cotton)និងសម្លៀកបំពាក់រលុងៗ ដើម្បីបង្កើតឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលបានល្អ កាត់បន្ថយការចម្លងរោគដោយ ពពួកបាក់តេរី។ តើការរួមនៃទ្វារមាសចំពោះស្ត្រីអស់រដូវអាចការពារបានដែរឬទេ? បញ្ហានេះមិនអាចការពារបានទាំងស្រុងឡើយ តែស្ត្រីអាចធ្វើការកាត់បន្ថយការប្រឈមបានតាមរយៈ៖  ការរួមភេទទៀងទាត់ (អាចបង្កើននៃលំហូរឈាម ទៅចិញ្ចឹមជាលិកាទ្វារមាសបានល្អ) បញ្ឈប់ការជក់បារី (ដែលប៉ះពាល់ដល់លំហូរឈាមនិងអាចប៉ះពាល់ដល់កម្រិតអឺស្ត្រូហែ្សនរបស់ស្ត្រី)  និងវីតាមីនជំនួយ (វីតាមីន អឺ អាចជាសារធាតុរំអិល រីឯវីតាមីន ដេ អាចបង្កើនសំណើមនៅទ្វារមាស)។ ថ្វីត្បិតស្ត្រីនៅវ័យអស់រដូវមានឱកាសច្រើនក្នុងការប្រឈមនឹងបញ្ហារួមទ្វារមាស ក៏ប៉ុន្តែមិនមានន័យថាពួកគាត់ត្រូវរស់នៅដោយគ្មានផាសុកភាព ជាមួយបញ្ហានេះឡើយ ប្រសិនបើបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវដែលផ្តល់ដោយវេជ្ជបណ្ឌិត និងចៀសវាងការពន្យារពេលដោយសារមានភាព អៀនខ្មាសនឹងបញ្ហាខាងលើ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រ្តាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឌុក កុសល  ឯកទេសផ្នែករោគស្ត្រី និងសម្ភព នៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិគាំពារមាតានិងទារក និងមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល និងសម្ភពវនីដា ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jul 14, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.7K មើល

តើខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំអស់រដូវដោយរបៀបណា?

តើអ្វីទៅជាការត្រៀមអស់រដូវ? ការត្រៀមអស់រដូវ គឺជារយៈពេលចុងក្រោយនៃភាពចាស់របស់កន្សោមពង ដែលសំដែងចេញជារោគសញ្ញាផ្សេងៗ។ ការត្រៀមអស់រដូវនេះសំដៅលើ ភាពមិនទៀងទាត់របស់វដ្តរដូវ ដូចជា វដ្តរដូវមានរយៈពេលខ្លី ឬវែងជាងមុនខុសធម្មតាការធ្លាក់ឈាមរដូវតិច ឬច្រើនខ្លាំង ការធ្លាក់ឈាមចន្លោះរដូវ ដោយសារមានការប្រែប្រួលអ័រម៉ូនបញ្ចេញដោយដៃស្បូន។ ការត្រៀមអស់រដូវ ជាទូទៅអាចចាប់ផ្តើមនៅចន្លោះអាយុពី ៤០ឆ្នាំទៅ ៤៥ឆ្នាំដែលភាគច្រើន មានរយៈពេល៥ឆ្នាំ មុននឹងឈានដល់អស់រដូវតែម្តង។   រោគសញ្ញា និងបម្រែបម្រួលរាងកាយ ការថយចុះនូវអ័រម៉ូនអូវែ Progesterone និង Estrogen ធ្វើឲ្យរាងកាយរបស់ស្ត្រីមានការប្រែប្រួល រួមជាមួយនឹងរោគសញ្ញាមួយចំនួនដូចជា៖   បម្រែបម្រួលរាងកាយ៖ រោគសញ្ញាអាចមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ ឬអត់ អាស្រ័យលើលក្ខណៈធម្មជាតិ និងសុខភាពរបស់ស្ត្រីម្នាក់ៗ ទាក់ទងនឹងការថយចុះ អ័រម៉ូនរបស់អូវែ ដែលវានឹងចុះរហ័ស ឬសន្សឹមៗ។ ជាញឹកញាប់អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈ អស់កម្លាំង ក្តៅក្នុង ហត់ ឈឺក្បាល ឈឺសុដន់ ស្បែកស្ងួត បែកញើសច្រើនពេលយប់ដើមទ្រូងរួមតូច ឡើងទម្ងន់។ ក្រៅពីរោគសញ្ញាខាងលើ ស្ត្រីមួយចំនួនក៏បានប្រឈមនឹង ទ្វារមាសស្ងួត ក្តៅ សរីរាង្គបន្តពូជ ចាប់ផ្តើមរួមតូចបន្តិចបន្តួច  ឈឺចាប់ពេលរួមភេទ ថយចុះអារម្មណ៍ផ្លូវភេទ នោមញឹក មានអារម្មណ៍ថាពិបាកទប់ពេលឈឺនោម។ ករណីខ្លះ សរសៃយឺតតោងរបស់ស្បូនគាត់ចាប់ផ្តើមចុះខ្សោយជាហេតុបង្កឲ្យស្រុតស្បូន ឬប្លោកនោម នៅពេលអស់រដូវ ។   បម្រែបម្រួលផ្លូវចិត្ត៖ ភាគច្រើនស្ត្រីមួយចំនួនអាចប្រឈមនឹងការពិបាកក្នុងការគេង មួរម៉ៅ ឆាប់ភ្លេចភ្លាំង ពិបាកចិត្ត គិតច្រើនដោយសារភាព រអាក់រអួលរដូវ។ ម៉្យាងទៀត ការគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើឲ្យគាត់មានអារម្មណ៍ឆេវឆាវ ស្ត្រេស ស្មុគស្មាញច្រើន។   រោគវិនិច្ឆ័យ ភាគច្រើនការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យពឹងផ្អែកទៅលើ អាយុ សញ្ញានានាដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ រួមនឹងរោគសញ្ញាអមគ្លីនិកដែលជាការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ តាមរយៈការពិនិត្យឈាមដើម្បីឲ្យដឹងពីការកើនឡើងនិងថយចុះនៃអ័រម៉ូនមួយចំនួន។ ជាលទ្ធផល កាលណាមានការកើនឡើងអ័រម៉ូនដែលបញ្ចេញ ដោយខួរក្បាល FSH និងLH ព្រមជាមួយនឹងការថយចុះអ័រម៉ូនដែលបញ្ចេញដោយក្រពេញអូវែគឺ anti Mullerium hormone (AMH) អ័រម៉ូន Estrogen និងProgesterone នោះបញ្ជាក់បានថាគាត់កំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលនៃការត្រៀមអស់រដូវ។   ការព្យាបាល ជាទូទៅស្ត្រីត្រូវបានទទួលការប្រឹក្សាពីអ្នកជំនាញឲ្យយល់ច្បាស់អំពីស្ថានភាពរបស់គាត់ ព្រមជាមួយនឹងរោគសញ្ញាត្រៀមអស់រដូវមួយចំនួនដែល អាចនឹងកើតមាន ដើម្បីសម្រួលផ្លូវចិត្ត និងទទួលយកការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវមួយ។ សូមបញ្ជាក់ថា ការព្យាបាលរយៈពេលត្រៀមអស់រដូវគឺជា រយៈពេលរដូវរអាក់រអួលមិនទៀងទាត់ ដូច្នេះការព្យាបាលធានាឲ្យស្ត្រីមានរដូវទៀងទាត់មកវិញ ឬបន្តមករដូវជាធម្មតាតាមរយៈការព្យាបាលដោយ ប្រើអ័រម៉ូន HRT (Hormone Replacement Therapy) ឬវីតាមីនចម្រុះដែលមានមុខងារជំ-នួយសម្រាប់ស្ត្រីត្រៀមអស់រដូវ។ ដូចគ្នាផងដែរ ស្ត្រីខ្លះទាមទារឲ្យមានការព្យាបាលទៅតាមរោគសញ្ញា ដូចជាការប្រើប្រាស់ជែលរំអិលទ្វារមាសចំពោះអាការៈមានរមាស់នៅទ្វារមាសជាដើម។   ដំបូន្មាន គ្រប់ស្ត្រីដែលឈានដល់អាយុត្រៀមអស់រដូវមានសញ្ញាដូចខាងលើ គួរតែមកជួបជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស ធ្វើការពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ រួមទាំងគុណភាពជីវិតកាន់តែប្រសើរ។  ស្ត្រីក្នុងវ័យនេះផងដែរ គួរថែរក្សាសុខភាពឲ្យបានល្អដោយការគ្រប់គ្រងទម្ងន់របស់គាត់តាមរយៈ៖ •  ធ្វើលំហាត់ប្រាណជាប្រចាំ យ៉ាងហោចណាស់៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃដូចជាការដើរ រត់ ឬរាំដើម្បីបញ្ចេញញើស។ •  កំណត់របបអាហារត្រឹមត្រូវ ដោយទទួលទានអាហារប្រភេទបន្លែ ផ្លែឈើ ទឹកដោះគោ និងទឹកសណ្តែក ព្រោះវាសម្បូរដោយប្រូតេអ៊ីន វីតាមីនចម្រុះ និងកាល់ស្យូម។ • ​​ គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ (ចៀសវាងប្រើទូរស័ព្ទមុនគេង ឬដាក់ទូរទស្សន៍ក្នុងបន្ទប់គេង   និងបន្ថយការគិតមុនគេង)។ •  បន្ថយការញ៉ាំកាហ្វេ ស្រា និងបារី។   មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ស្ត្រីក្នុងដំណាក់កាលត្រៀមអស់រដូវ គួរស្រាវជ្រាវរកជំងឺមហារីកផ្សេងៗដូចជាមហារីកមាត់ស្បូន មហារីកសុដន់ជាដើម ព្រោះវ័យនេះ ស្ថិតក្នុងអត្រានៃការកើតជំងឺមហារីកខ្ពស់។   បកស្រាយដោយ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ិច សុធី ឯកទេសសម្ភព-រោគស្ត្រី និងជាអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសនៃមជ្ឈមណ្ឌល ជាតិគាំពារមាតា និងទារក។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jul 13, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3K មើល

[ខ្លឹមៗ]​ ប្រសិទ្ធភាពនៃវ៉ាក់សាំងមហារីកមាត់ស្បូន

ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ជាដំបៅមហារីកដែលកើតពីការរីកលូតលាស់ឥតឈប់ឈរនៃកោសិកាមាត់ស្បូនបណ្តាលមកពីការឆ្លងរយៈពេលយូរអង្វែងរបស់វីរុស HUMAN PAPILLOMA VIRUS (HPV) នៅមាត់ស្បូន។ ក្រៅពីការធ្លាក់ឈាមដោយឯកឯងខុសពីឈាមរដូវ មានរោគសញ្ញាផ្សេងៗដូចជា ការឈឹចាប់ ឬធ្លាក់ឈាមក្នុងពេល ឬក្រោយពេលរួមពេលរួមភេទ។ ដោយសារនេះជាជំងឺកាចសាហាវ ទើបស្ត្រីគ្រប់រូបគួរទទួលវ៉ាក់សាំងការពារចាប់ពីអាយុ៩ឆ្នាំឡើងទៅ។​ យ៉ាងណាមិញ វ៉ាក់សាំងមិនបានបង្ការបាន ១០០%​ទេ ប៉ុន្តែវាមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ចំពោះស្ត្រីមិនទាន់ឆ្លងកាត់ការរួមភេទពីមុនមក។ ស្វែងយល់ពីជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនពីលោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត ហាវ មនីរត្ន ឯកទេសផ្នែកកោសិកាមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ដែលបានធ្វើការឆ្លើយតបចម្ងល់ពី «ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន»​  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។     

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jul 13, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.6K មើល

[ខ្លឹមៗ] ជំងឺតាអក អាចជាដោយខ្លួនឯងបាន?

ជំងឺតាអក ជាការរលាកស្រទាប់ស្បែកមិនថាស្រទាប់ខាងលើ ឬស្រទាប់កណ្តាលឡើយ លុះត្រាតែមានការរលាករ៉ាំរ៉ៃខ្លាំងទើបមានការរលាកដល់ស្រទាប់ក្រោមស្បែក។ តាអកអាចកើតឡើងលើគ្រប់មនុស្សគ្រប់វ័យ ជាពិសេសកើតលើក្មេងប្រុសជាងក្មេងស្រី។ ជាទូទៅ ខ្មែរយើងនិយមហៅជម្ងឺនេះថា “ស្រែងទឹកដោះ” ហើយពួកគាត់ជឿថាជាសះស្បើយដោយការលាបទឹកដោះម្តាយត្រង់កន្លែងកើត តែតាមការពិត គឺវាជាដោយខ្លួនឯង​90% ទៅហើយចំពោះក្មេងៗ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សារុន សេងហួរ ឯកទេសជំងឺសើស្បែក និងកាមរោគ នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត បានបន្តទៀតថា “យកល្អគួរទៅពិគ្រោះជាមួយអ្នកជំនាញ ដើម្បីប្រឹក្សាយោបល់ និងធ្វើការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ”៕ ស្វែងយល់បន្ថែម ​​ ជំងឺតាអក © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។     

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Jul 11, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.3K មើល

ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើមពេលគេង

ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើមពេលគេង ការគេងស្រមុករបស់អ្នកអាចបំបាត់បាន ១០០% តើការគេងស្រមុក និងស្ទះដង្ហើមពេលគេងបណ្តាលមកពីអ្វី? ការគេងស្រមុក (snoring) គឺជាសម្លេងរំខានដែលកើតឡើងពេលគេងលក់។ សម្លេងនេះកើតឡើងពីអណ្តាតក្រអូមទន់ ក្រឡើត សម្រាកហើយធ្លាក់នៅត្បៀតបំពង់ខ្យល់រួមផ្សំនឹងទឹកក្នុងបំពង់ក និងខ្យល់ដង្ហើមចេញចូលតាមផ្លូវដ៏តូចចង្អៀតនេះបានបង្កើតជាសម្លេងស្រមុកឡើង។ ការស្ទះដង្ហើមពេលគេង (sleep apnea) គឺជាដំណាក់កាលកើតបន្តពីស្រមុក ប៉ុន្តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងស្រមុកដោយបំពង់ខ្យល់ត្រូវបានបិទជិតគ្មានខ្យល់ដង្ហើមចេញចូល និងគ្មានសំលេង។ ការស្ទះដង្ហើមនេះកើតឡើងជាច្រើនដងក្នុងមួយយប់ៗ និងបណ្តាលអោយអ្នកជំងឺគេងមិនបានស្កប់ស្កល់ ខ្វះអុកស៊ីសែនចិញ្ចឹមរាងកាយបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនកើតឡើង លើសពីនេះទៅទៀតអាចបណ្តាលអោយស្លាប់បាត់បង់ជីវិតក្នុងអំឡុងពេលគេង។ ផលវិបាកនៃបញ្ហាទាំងនេះ  ការគេងស្រមុក ៖ - ផ្លូវដង្ហើមរួមតូច ដែលបណ្តាលអោយការដកដង្ហើមមិនអាចស្រូបយកអុកស៊ីសែនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រាងកាយ - បណ្តាលអោយបេះដូងដើរញាប់ដែលធ្វើអោយសំពាធឈាមឡើង - សម្លេងរំខានដល់អ្នកគេងក្បែរ ការស្ទះដង្ហើមពេលគេង ៖ - ខ្វះអុកស៊ីសែនចិញ្ចឹមរាងកាយដែលបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនកើតឡើងដូចជា ឡើងសំពាធឈាម កើតជំងឺបេះដូង ងងុយគេងខ្លាំងពេលថ្ងៃ ឬពេលកំពុងធ្វើការ - អស់កំលាំងដូចមិនបានគេង ទោះបីបានគេងច្រើនម៉ោងក៏ដោយមិនអាចផ្តោតអារម្មណ៍លើការងារដែលកំពុងធ្វើ - ងងុយគេងពេលបើកបរដែលនាំអោយមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ - បណ្តាលអោយដាច់សរសៃឈាមនៅផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ(stroke) - ជាងនេះទៅទៀតអាចអោយស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលគេង។ រោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល រោគវិនិច្ឆ័យ ៖យើងមានឧបករណ៍ពិនិត្យសាមញ្ញ ដោយមិនចាំបាច់អោយអ្នកជំងឺទៅសម្រាកពិនិត្យនៅមន្ទីរពេទ្យទេ។ ឧបករណ៍ពិនិត្យនេះអ្នកជំងឺអាចយកទៅពាក់ និងគេងនៅផ្ទះបាន។ បន្ទាប់មកយើងនឹងបញ្ចូលទិន្នន័យទាំងអស់ពីឧបករណ៍នោះចូលមកក្នុងកុំព្យូទ័រ ដើម្បីមើលកម្រិតនៃការស្រមុក និងកម្រិតនៃការស្ទះដង្ហើមរបស់អ្នកជំងឺ។ ការព្យាបាល ៖យើងអាចធ្វើឧបករណ៍ពាក់ក្នុងមាត់ (Oral Appliance) ដើម្បីបើកបំពង់ខ្យល់អោយធំក្នុងពេលគេង ដើម្បីបំបាត់ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើម។ ឧបករណ៍នេះជាបច្ចេកទេសចុងក្រោយពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ វាមានលក្ខណៈ តូច ស្រាល អាចធ្វើចលនាពេលពាក់ក្នុងមាត់ មានភាពងាយស្រួលជាង ឧបករណ៍មុនៗ មានប្រសិទ្ធភាព 100%។ លើសពីនេះទៀតយើងក៏មានឧបករណ៍ CPAP សម្រាប់អ្នកជំងឺស្ទះដង្ហើមកម្រិតធ្ងន់ប្រើប្រាស់ផងដែរ។ សូមលោកអ្នកដែលមានបញ្ហាដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ អញ្ជើញមកទទួលសេវាពិនិត្យ និងព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់ យើងខ្ញុំសូមស្វាគមន៍លោកអ្នកគ្រប់ពេលវេលា។ ទូរស័ព្ទលេខ: 023 222 338 / 011 811 338 អុីម៉ែល: contact@roomchang.com គេហទំព័រ: www.roomchang.com អាសយដ្ឋាន: អាគារលេខ៤ ផ្លូវ១៨៤ ផ្សារថ្មី៣ ដូនពេញ ភ្នំពេញ

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 11, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 8.5K មើល

ការព្យាបាលជំងឺក្រួសក្នុងតម្រងនោម

 ឯកទេសប្រព័ន្ធតម្រងនោម ជំងឺក្រួសក្នុងតម្រងនោម - ការព្យាបាល ប្រសិនបើអ្នកឃើញមានឈាមនៅក្នុងទឹកនោម - ត្រូវទៅជួបអ្នកឯកទេសប្រព័ន្ធតំរង់នោមជាបន្ទាន់ ព្រោះរោគសញ្ញានេះអាចជាសញ្ញានៃជំងឺដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ។ តើប្រភេទជំងឺអ្វីខ្លះដែលចាំបាច់ដើម្បីទៅជួបអ្នកឯកទេសប្រព័ន្ធតម្រងនោម ? ជំងឺប្រព័ន្ធតម្រងនោមដែលបង្កដោយមេរោគមានដូចជា: -រលាកក្រពេញប្រូស្តាត -រលាកតំរងនោម -រលាកប្លោកនោម  -រលាកពងស្វាសនិងក្រពេញអេពីឌីឌីម -រលាកបំពង់បង្ហូរនោម -រលាកលិង្គ និងស្បែកគ្របក្បាលលិង្គ ជំងឺប្រព័ន្ធម៉ូត្រសាស្ត្រដែលមិនបង្ករដោយមេរោគ: -ក្រួសក្នុងតម្រងនោម ក្រួសក្នុងបង្ហួរនោម ក្រួសក្នុងប្លោកនោម -ការស្រុតចុះតម្រងនោម  -ការត្បៀតនៃបំពង់បង្ហួរនោម -ដុំសាច់ក្រពេញប្រូស្តាត -ដុំសាច់នៃតម្រងនោម ប្លោកនោម ប្រដាប់បន្តពូជផ្នែកខាងក្រៅ -ជំងឺហើមសរសៃឈាមពងស្វាស -ជំងឺទឹកក្នុងស្រោមពងស្វាស -គីសដុះក្នុងបំពង់អេពីឌីឌីម -ជំងឺកាមរោគ ដូចជា Chlamydia,  Mycoplasmosis, Ureaplasmosis, ជំងឺធ្លាក់ស ជំងឺប្រមេះ -ឬសដុះក្នុងប្រដាប់ភេទ(ជំងឺសិរមាន់) (ឬសដុះនៅលើប្រដាប់ភេទនិងទីតាំងផ្សេងទៀត) -ជំងឺ Peyronie (លិង្គកោង) -កង្វះអ័រម៉ូន តេស្តូតេរ៉ូន - អ័រម៉ូនភេទរបស់បុរស -ស្បែកគ្របក្បាលលិង្គចង្អៀត -ជំងឺរាគនោមចំពោះស្ត្រី -ជំងឺរាគនោមភ្លាមៗមួយរំពេច(ប្លោកនោមមានសកម្មភាពខ្លាំងហួសហេតុ) -បុរសដែលមានបញ្ហាចំពោះសុខភាពបន្តពូជ។ រោគសញ្ញាដែលអ្នកត្រូវទៅជួបអ្នកឯកទេសប្រព័ន្ធតម្រង់នោម: -វិបត្តិនៃការបត់ជើងតូច  ៖ នោមញឹក មានអារម្មណ៏មិនស្រួលក្នុងអំឡុងពេលនោម នោមមានការលំបាក នោមយប់ញឹកញាប់ (លើសពី 1 ដងក្នុងមួយយប់) លេចទឹកនោមនៅពេលប្រឹង នោមច្រើនខ្លាំងមួយរំពេច។ -ការឈឺចាប់ ៖ ឈឺនៅផ្នែកខាងក្រោមនៃពោះ ចង្វែក(ចន្លោះគូទនិងយោនីរឺលិង្គ) ចង្កេះ នៅតំបន់ផ្នែកខាងក្រៅនៃប្រដាប់ភេទ ការឈឺចាប់  ឈឺក្ដៅៗ ឬគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍មិនស្រួលក្នុងអំឡុងពេលនោម, ការបញ្ចេញទឹកកាម។ -ជំងឺផ្លូវភេទ ៖ ការឆាប់ចេញទឹកកាម លិង្គមិនកម្រើក ចំណង់ផ្លូវភេទថយចុះ។ -ការបែងចែកលក្ខណៈខុសគ្នានៃការរលាកបំពង់បង្ហូរនោមគឺអាស្រ័យទៅនឹងពណ៍នៃទឹកនោម (ពណ៏សក្បុស,ពណ៏លឿងៗ,ដែលមានខ្ទុះ ល) ។ -ការផ្លាស់ប្តូរពណ៌ និងស្ថិរភាពនៃទឹកកាម (ឧទាហរណ៍,ពណ៏ឈាម,ពណ៏លឿង,ពណ៏ត្នោត,រួមទាំងភាពមិនប្រក្រតីនៃមេជីវិតឈ្មោល) ។ -រមាស់ ក្ដៅៗក្នុងតំបន់ប្រដាប់បន្តពូជផ្នែកខាងក្រៅ។ -សីតុណ្ហភាពរាងកាយកើនឡើងដោយគ្មានមូលហេតុ។ -ការដុះដុំសាច់នៅក្នុងតំបន់នៃប្រដាប់បន្តពូជផ្នែកខាងក្រៅ។ ដំបូន្មានអ្នកជំនាញឯកទេសប្រព័ន្ធតម្រង់នោម  - វិធីសាស្រ្តល្អបំផុតសម្រាប់ការការពារជំងឺរលាកនៃក្រពេញប្រូស្តាត។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំបុរសទាំងអស់ដែលអាយុច្រើនជាង 40 ឆ្នាំចាំបាច់ត្រូវតែពិនិត្យមើលកម្រិតនៃ PSA នៅក្នុងឈាមនិងការប្រព្រឹត្ដទៅនៃក្រពេញប្រូស្តាតTRUS។ PSA - អង់ទីសែនក្រពេញប្រូស្តាតជាក់លាក់។ សញ្ញាសម្គាល់ជំងឺមហារីក (Oncomarker), ពោលគឺជាសន្ទស្សន៍ដែលបង្ហាញពីភាពសង្ស័យថា ដុំសាច់មហារីកនៅលើក្រពេញប្រូស្តាតគឺជាដុំសាច់មហារីកនៅដំណាក់កាលដំបូង។ នៅក្នុងករណីនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺមហារីកក្រពេញប្រូស្តាតនៅដំណាក់កាលដំបូងត្រូវធ្វើការព្យាបាលយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយជាញឹកញាប់វាគ្មានផ្ដល់ផលវិបាកស្មុគ្រស្មាញនិងធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិតនោះទេ។ TRUS - transrectal, ពោលគឺ តាមរយៈរន្ធគូថដោយប្រើអ៊ុលត្រាសោន។ នៅក្នុងករណីនេះឧបករណ៍សំរាប់តាមដានបំរែបំរួលនេះត្រូវបានភ្ជាប់ដោយផ្ទាល់ទៅនឹងក្រពេញប្រូស្តាត។ ដូច្នេះវាបង្កើននូវសមត្ថភាពក្នុងការពិនិត្យយ៉ាងខ្លាំងហើយយើងអាចធ្វើការតាមដានរហូតដល់ទំហំ 0.1 មីលីម៉ែត្រ! ប្រសិនបើអ្នកចង់រៀបចំផែនការដើម្បីមានផ្ទៃពោះ, នោះបុរសក៏ត្រូវតែទៅជួបអ្នកឯកទេស ប្រព័ន្ធតំរងនោម, បើទោះបីជាអ្នកគ្នានការត្អូញត្អែរពីជំងឺរឺរោគសញ្ញាអ្វីនោះក៍ដោយ។ ការទទួលការណាត់ជួបពិគ្រោះនេះយើងនឹងពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើការស្រាវជ្រាវដើម្បីអោយច្បាស់ថាក្នុងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះមិនមានការភ្ញាក់ផ្អើលអ្វីដែលមិនល្អកើតឡើងនោះឡើយ។ ការរួមភេទញឹកញាប់គឺជាវិធីសាស្រ្តដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់ការការពារជំងឺរលាកនៃក្រពេញប្រូស្តាត។ ឯកទេសប្រព័ន្ធតំរងនោមព្យាបាលអ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាតំរងនោម រួមទាំងព្យាបាលនូវភាពអាររបស់បុរស, បញ្ហាអសមត្ថភាពផ្លូវភេទ ប្រព័ន្ធតំរងនោម គឺជាជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រនិងដែលផ្តោតលើផ្លូវទឹកម៉ូត្ររបស់បុរសនិងស្ត្រី និងលើប្រព័ន្ធប្រដាប់បន្តពូជរបស់បុរស។ អ្នកដែលមានវិជ្ជាជីវះវេជ្ជសាស្ត្រលើឯកទេសផ្នែកប្រព័ន្ធតំរងនោមត្រូវបានគេហៅថា អ្នកឯកទេសប្រព័ន្ធប្រព័ន្ធតំរងនោម និងត្រូវបានបណ្តុះបណ្តាលដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ,ព្យាបាលនិងថែរក្សាអ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាប្រព័ន្ធប្រព័ន្ធតំរងនោម ។ សរីរាង្គដែលស្ថិតនៅក្នុងប្រព័ន្ធតំរងនោមរួមមានតម្រងនោម,ក្រពេញតំរងនោម,បំពង់បង្ហួរនោម,ប្លោកនោម,បង្ហួរនោមនិងសរីរាង្គបន្តពូជរបស់បុរស (ពងស្វាស,បំពង់អេពីឌីឌីម,ថង់ទឹកកាម,ក្រពេញប្រូស្តាតនិងលិង្គ) ។

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Jul 10, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.1K មើល

តំហែទាំលើ ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ

ផ្នែកប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកិនបំបែកចំណីអាហារ និងស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹម ដើម្បីឲ្យរាងកាយប្រើប្រាស់ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ តែបើកាលណាប្រព័ន្ធរំលាយអាហារយើងមិនល្អ នោះវាអាចធ្វើឲ្យមានការរំខាន ដល់ការរស់នៅរបស់យើង ដែលធ្វើឲ្យគុណភាពនៃការរស់នៅ របស់យើងថយចុះផងដែរ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ីដេតជាប្រធានប្រតិបត្តិ នៃគ្លីនិកអេគីប បានបញ្ជាក់ពីការតំហែទាំ ផ្នែកប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដែរថា វាជាការថែទាំមានការលំបាកបន្តិច ព្រោះវាជាការថែទាំ ផ្នែកខាងក្នុង ដែលយើងពិបាកក្នុងការលាងសម្អាត ដូច្នេះហើយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតបាន ណែនាំឲ្យមានការពិនិត្យសុខភាពផ្នែកក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម ហើយជាពិសេសចំពោះមនុស្ស វ័យចាប់ពី ៤៥ឆ្នាំឡើងទៅសម្រាប់មនុស្សប្រុស និង៥០ឆ្នាំសម្រាប់មនុស្សស្រី។ ក្នុងនោះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ក៏បានបង្ហាញពីប្រាប់ពីការថែទាំផ្សេងៗ ដូចជាការ៖ •    ធ្វើតេស្តដង្ហើមរកមេរោគក្រពះ •    ការពិនិត្យតាមរយៈអេកូសាស្រ្តមើលពោះ •    ការត្រួតពិនិត្យមើលទឹកប្រមាត់ឬថង់ទឹកប្រមាត់ •    ការត្រួតពិនិត្យមើលថ្លើមឬលំពែង។ ចំនែកឯរឿងក្រពះ ពោះវៀនជាទូទៅដើម្បី ធ្វើការថែទាំនិង ពិនិត្យមើលឲ្យបានច្បាស់លាស់ ចាំបាច់ទាមទារឲ្យមានការឆ្លុះស៊ុងក្រពះ ពោះវៀន  ដូចគ្នាចំពោះប្រទេសជឿនលឿនដទៃដែរ។ ដូចនេះហើយការពិនិត្យសុខភាព ចំពោះប្រព័ន្ធរលាយអាហារ ពិតជាមានសារៈសំខាន់ ដែលក្នុងនោះការថែទាំគឺត្រូវបូករួម បញ្ចូលទាំង ទង្វើនៃការហូបចុក រស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងផងដែរ ទើបធានាបាននូវប្រព័ន្ធ រំលាយអាហារដែលមានសុខភាពល្អ និងមិនមានបញ្ហា។ ដូចដែលយើងដឹងហើយថា ការយល់ដឹងរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា គឺនៅមានកំរិតនៅឡើយ ចំពោះបញ្ហាសុខភាពទូទៅ ក៏ដូចជាផ្នែកសំខាន់មួយចំនួន ដូចជាផ្នែកក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម។ លោកស៊ីដេត បានប្រាប់បន្ថែមឲ្យដឹងថា ជាទូទៅប្រជាជនយើងមាន ការធ្វេស ប្រហែស ចំពោះតំហែទាំសុខភាពរបស់ពួកគាត់ ដោយភាគច្រើនពួកគាត់ រងចាំទាល់តែមាន រោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ ឬមានការរំខានខ្លាំង ទើបគាត់មកជួបពេទ្យ ហើយភាគច្រើនពួកគាត់ សុខចិត្តទ្រាំ ឬគ្រាន់តែធ្វើការព្យាបាលបន្ទាប់បន្សំដោយខ្លួនឯង។ បើនិយាយពីការពិនិត្យ សុខភាព ការពិតវាមិនបានចំនាយពេលវេលា ឬប្រាក់កាសច្រើនឡើយ បើធៀបនឹង ការព្យាបាល។ ដូចសុភាសិតពោលថា “ការពារប្រសើជាងព្យាបាល”។   គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា៖ •    មនុស្សធម្មតាមានអាយុចាប់ពី ៤៥ឆ្នាំឡើងទៅ ដែលមិនមានប្រវត្តិគ្រួសារមានបញ្ហាក្រពះ ពោះវៀនធ្ងន់ធ្ងរ ឬមហារីក ពួកគាត់អាចពិនិត្យរាល់ ៣ ទៅ៥ឆ្នាំម្តង។ •    តែផ្ទុយទៅវិញបើ គ្រួសាររបស់គាត់មាន ប្រវត្តិសុខភាពមិនល្អ ដូចជាបញ្ហាក្រពះ ពោះវៀន វាអាចទាក់ទងនឹង តំណរពូជ ឬហ្សែននេទិច ឧទាហរណ៍ ដូចជាដុំមហារីកជាដើម នោះគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើ ការអង្កេតជំនាញឯកទេស និងវិភាគរោគបន្តបន្ទាប់ និងគួរទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ •    ចំពោះលក្ខខណ្ឌមនុស្សវ័យក្រោម ៤៥ឆ្នាំ បើគាត់មាន ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ឬតានតឹង ហើយមិនមានរោគសញ្ញាគំរាមកំហែងធ្ងន់ធ្ងរ ពេលខ្លះពួកគាត់អាចប្រឹក្សា និង ធ្វើការ ពិនិត្យលើរបៀបរបបនៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់ឡើងវិញ ឬអាចញាំុថ្នាំតិចតួច។ បន្ទាប់មកបើអាការៈជំងឺនៅតែមិនប្រសើរឡើង គ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការអង្កេតបន្តបន្ទាប់ ទៀតដើម្បីមើលពីបញ្ហាផ្សេងៗទៀត។ ទាក់ទងនឹងការថែទាំសុខភាពទូទៅ ក៏ដូចជាផ្នែកក្រពះ ពោះវៀន លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ីដេត បានផ្តាំផ្ញើផងដែរថា យើងត្រូវចាំបាច់យកចិត្តទុកដាក់លើ ការថែទាំសុខភាព ទាំងការពិនិត្យ ទាំងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដោយចៀសវាងការពិសារគ្រឿងស្រវឹង ចៀសវាងការពិសារអាហារ ដែលមិនមានអនាម័យ ឬមិនសមស្របតាមបច្ចេកទេសចំអិនល្អ និងត្រូវហាត់ប្រាណឲ្យបាន ច្រើន។ មួយវិញទៀត ការពិនិត្យសុខភាពត្រូវ ពិនិត្យឲ្យបានទៀងទាត់ បើទោះមិនមានរោគសញ្ញាក៏ដោយ ដើម្បីចៀសវាងនូវការវិឌ្ឍន៍នៃជំងឺ ដែលអាចធ្វើឲ្យមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហួសពេលក្នុងការព្យាបាល។ តួយ៉ាងសូម្បីតែមហារីក ក៏យើងអាចព្យាបាលបានដែរ ប្រសិន បើយើងពិនិត្យ និងរកឃើញក្នុងដំណាក់កាលទីមួយដំបូងបំផុតនោះ យើងអាចធ្វើការ ព្យាបាល ដែលអាចជួយដល់អ្នកជំងឺឲ្យមានសុខភាពល្អបានច្រើន និងអាចរស់នៅបាន យូរអង្វែងផងដែរ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។                             

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Jul 10, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 14.9K មើល

យល់ដឹងពីប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ

សារសំខាន់នៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់មនុស្ស តាមការស្រាវជ្រាវនៅក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្សយើង ត្រូវបានគេរកឃើញ ថាមានប្រព័ន្ធភាពសុំាក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆំាងនឹងបណ្តាជំងឺ និងមេរោគឆ្លងជាច្រើន។​ វាមានមុខងារយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការការពាររាងកាយពីជំងឺឆ្លង​ និងការវិវឌ្ឍរបស់ជំងឺមហារីក។ មេរោគឆ្លងទាំងនេះ អាចបង្កឲ្យមានជំងឺ ឬការស្លាប់ ប្រសិនបើ មិនបានកម្ចាត់ចោល។ មូលហេតុចម្បងដែលធ្វើឲ្យ​មនុស្សធ្លាក់ខ្លួនឈឺ គឺដោយសារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ ដូច្នេះបើចង់ព្យាបាលជំងឺ គឺត្រូវមាន ប្រព័ន្ធការពាររាងកាយមួយ​ ដែលមានសុខភាពល្អ​ ដើម្បី​ទប់ទល់នឹងជំងឺទំាងអស់នោះបាន។ មូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សធ្លាក់ខ្លួនឈឺ មានកត្តាជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យមនុស្សធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ដោយសារប្រព័ន្ធភា​ព​ស៊ាំក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្សចុះខ្សោយ ដូចជា ការទទួលទានជាតិស្រវឹង ការជក់បារី ការទទួលដំណេកមិនគ្រប់គ្រាន់ ស្ត្រេស ការទទួលទានអាហារឆ្អែតពេក និងកម្រិតជាតិខ្លាញ់ខ្ពស់។ ជាទូទៅ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្ស​ មានកម្រិតខ្ពស់បំផុត​នៅអាយុ២០ឆ្នាំ ហើយត្រូវបានចុះខ្សោយជាលំដាប់ នៅអាយុលើសពី​២០ឆ្នាំឡើងទៅ និងអាយុ៧០ឆ្នាំនៅសល់តែ១០ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។  តើរាងកាយប្រឈមនឹងអ្វីខ្លះ ប្រសិនបើប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ? តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា រាងកាយមនុស្សនឹងងាយឆ្លងជំងឺតាម​រយៈបាក់តេរីក្នុងមាត់ និងក្នុងពោះវៀននៅពេលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំចុះខ្សោយ។ មូលហេតុនៃការឆ្លងបាក់តេរីទំាងអស់នេះហើយ ដែលរាងកាយរបស់មនុស្សគ្មាន​សមត្ថភាពប្រឆំាងទប់ទល់ និងបណ្តាលឲ្យមានការរលាករ៉ាំរ៉ៃ។ ការរលាករ៉ាំរ៉ៃ ជាហេតុផលចម្បងដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺជាច្រើន ដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម អាល្លែកហ្ស៊ី ខ្លាញ់រុំសរសៃឈាម សម្ពាធឈាមខ្ពស់​​ ឬលើសឈាម និងជំងឺមហារីក គ្រប់ប្រភេទ។  ធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច​ដើម្បីឲ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរឹងមំា? តាមគោលការណ៍ណែនាំសុខភាពទូទៅ ជំហានល្អបំផុតរបស់អ្នក គឺការរក្សាប្រព័ន្ធភាពស៊ាំឲ្យរឹងមាំ និងមានសុខភាពល្អ។ គ្រប់ផ្នែកនៃរាងកាយរបស់អ្នក រួមបញ្ចូលទាំងប្រព័ន្ធការពាររាងកាយល្អប្រសើរជាងមុន នៅពេលដែលមុខងារការពាររាងកាយមានសុខភាពល្អ បានគាំទ្រដោយការរស់នៅដូចជា៖  ១-  មិនជក់បារី  ២- បរិភោគអាហារមានបន្លែ ផ្លែឈើ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ និងជាតិខ្លាញ់ទាប ៣- ការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ ៤- រក្សាទម្ងន់ឲ្យមានស្ថេរភាព  ៥- គ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាមរបស់អ្នក ៦- ប្រសិនបើអ្នកផឹកស្រា​ ត្រូវផឹកក្នុងកម្រិតទាប ៧-​ ទទួលដំណេកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ សម្គាល់៖ ការលាងដៃរបស់អ្នកជាញឹកញាប់ និងការចម្អិនសាច់យ៉ាងហ្មត់ចត់។​ ការទទួលបានការធ្វើតេស្តពិនិត្យសុខភាពជាទៀងទាត់សម្រាប់មនុស្ស នៅក្នុងក្រុមអាយុ និងប្រភេទមានហានិភ័យ។ អ្វីទៅជាប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ? ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំគឺជាប្រព័ន្ធមួយ ដែលមានរចនាសម្ព័ន្ធបែបជីវសាស្ត្រ ហើយ​ដំណើរការនៅក្នុងសរីរាង្គដែលអាចការពារនឹងជំងឺបាន។ ប្រព័ន្ធភាស៊ាំមានពីរប្រភេទ គឺប្រព័ន្ធភាពស៊ាំពីធម្មជាតិ និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំទទួលពីខាងក្រៅ។ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំពីធម្មជាតិ មានកោសិកា​ Natural Killer Cell (NK Cell) និង Macrophage Cellដែលកោសិកាទំាងពីរ មានតួនាទីស្វែងរកទីតំាងមេរោគឆ្លង ហ៊ុមព័ទ្ធ ការត្រួតពិនិត្យ និងបំបែកកោសិកា ហើយចាប់បញ្ជូនទៅកាន់កោសិកា T-Cellនៅក្នុងក្រពេញ ហើយT-Cell ជាអ្នកកម្ចាត់មេរោគ ទំាងនោះជាស្ថាពរ។ ប្រព័ន្ធភាពសុំាទទួលពីខាងក្រៅ គឺជារចនាសម្ព័ន្ធមួយ ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងវិញ នៅពេលជំងឺ​ ត្រូវបានបញ្ឈប់។  តើប្រភេទបេតាគ្លុឃែនមួយណា​ដែលអ្នកគួរជ្រើសរើស? β-1,3/1,6-Glucan មានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ជាអ្នកបំលែងភាពស៊ាំបេតាគ្លូឃែន ដែលដំាពីពូជផ្សិតខ្មៅ អាអុរិអូបាស៊ីឌៀម ​មានសមត្ថភាព ក្នុងការជម្រុញ​ និងបង្កើនប្រព័ន្ធភាពស៊ាំក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្សឲ្យកាន់តែរឹងមំាបំផុត។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវពីសាកលវិទ្យាល័យហាវ៉ាដសហរដ្ឋអាមេរិក​ បានរកឃើញថា ភ្នាសខាងលើនៃកោសិកា Macrophage Cell ភ្ជាប់អវយវៈទៅនឹងដៃរបស់ បេតាគ្លុឃែន ងាយស្រួលដាក់ជាទំពក់ចូលក្នុងកោសិកា ហើយវាភ្ជាប់គ្នាក្នុងការជំរុញមុខងារកោសិកាការពាររាងកាយរបស់មនុស្សឲ្យកាន់តែរឹងមំា​ និងឆាប់រហ័ស។ វាមានសមត្ថភាពខ្ពស់ ក្នុងការបង្កើនបរិមាណ គ្រាប់ឈាមស​ និងអាចបំផ្លាញវាបានដែលបណ្តាលមកពីជំងឺគ្រាប់ឈាមសច្រើនពេក​ រួមទំាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រឆំាងជំងឺមហារីក​ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់​ ដល់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។ សាកលវិទ្យាល័យក៏បានចេញរបាយការណ៍ថា អ្នកដែលបានប្រើប្រាស់បេតា គ្លុឃែន 1,3-1,6​ លើសពី៣ឆ្នំាឡើងទៅ មានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយខ្លំាងជាងអ្នកមិនបានប្រើប្រាស់៥ទៅ៧ដង ហើយត្រូវបានទទួលស្គាល់​ និងពេញនិយម ប្រើប្រាស់ពីប្រជាជនជប៉ុន និងប្រជាជន ក្នុងប្រទេសជឿនលឿនមួយចំនួន ដូចជាសហរដ្ឋអាមេរិក អូស្ត្រាលី កាណាដា និងក្នុងបណ្តាប្រទេសអាស៊ី​ បន្ទាប់ពីពួកគេមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរឹងមំាល្អ និងមានអាយុវែង។ បេតាគ្លុឃែន 1,3-1,6 ពីពូជផ្សិតអាអុរិអូបាស៊ីឌៀម ជាប្រភេទចាហួយរាវទន់ល្មើយងាយស្រូបចូលរាងកាយ ក្នុងការប្រយុទ្ធជាមួយពពួកមេរោគឆ្លង និងការរលាក រ៉ាំរ៉ៃ ហើយសមជាមួយអ្នកជំងឺ ដូចជា ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ី​ ទឹកនោមផ្អែម​ ខ្លាញ់រុំសរសៃឈាម លើសឈាម និងជំងឺមហារីក។  អត្ថបទដោយ៖​​ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត KAZUSHIGE IINUMA, PHD ប្រធានសមាគម​ការ​ពារជំងឺប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ
ចែករំលែក
  • Jul 03, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.2K មើល

Emphysema អាចព្យាបាល តែមិនអាចអាចជាសះស្បើយ

និយមន័យ Emphysema ជាជំងឺដែលបង្កឡើងដោយការខូចទៅលើជញ្ជាំងនៃកូនថង់សួត តាមរយៈការរលាករយៈពេលយូរ ដែលបណ្តាលឲ្យកូនថង់សួតរលាយចូលគ្នា ក្លាយជាថង់ខ្យល់រីកធំជាប់ជាប្រចាំ (Permanent enlargement of the air space) ជាហេតុធ្វើឲ្យសួតបាត់បង់សមត្ថភាព ក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរខ្យល់នៅត្រង់កន្លែងខូច (Dead space)។ ក្នុងករណីដែលមាន Dead space ច្រើនកន្លែងក្នុងសាច់សួត វានឹងបណ្ដាលឲ្យ អ្នកជំងឺជួបប្រទះនូវវិបត្តិក្នុងការដកដង្ហើម  ឬហៅថា  “respiratory insufficiency”។   មូលហេតុ ជំងឺនេះជាទូទៅវាបង្កឡើងដោយសារផ្សែងបារី ព្រោះថាផ្សែងបារីមានផ្ទុកនូវសារធាតុដែលធ្វើឲ្យកូនថង់ ខ្យល់រលាក។ កូនថង់ខ្យល់ទទួលនូវរងឥទ្ធិពល​ នៃសារធាតុនេះ បន្តិចម្តងៗយូរឆ្នាំ ក៏នាំឲ្យមានការរលាយចូលគ្នា ហើយភាគច្រើនយើងតែងជួបជំងឺនេះនៅលើមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅ។ មួយវិញទៀត ជំងឺនេះក៏ស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទជំងឺដែលកើតមានពីកំណើតដោយកង្វះសារធាតុអង់ស៊ីមម្យ៉ាងហៅថា Alpha1anti-trypsin ដែលជាសារធាតុប្រឆាំងការរលាក។   ក្រៅពីកត្តាចម្បងទាំងពីរនេះ ការរស់នៅក្នុងបរិយាកាសដែលពោរពេញទៅដោយសារជាតិពុល ឬសម្បូរដោយឧស្ម័នកាបូនម៉ូណូអុកស៊ីត (CO) ក៏ជាកត្តាជម្រុញ ឲ្យមានការកើតឡើងនៃជំងឺនេះផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ យើងក៏ឃើញមានការកើតឡើងនៃ Emphysemaទៅលើអ្នកធ្លាប់កើតជំងឺរបេង ដោយសារ មានការបន្សល់ទុកនូវសម្លាកនៅលើសាច់សួត ដែលបានរាតត្បាតដោយមេរោគរបេង ហើយមិនបានសះជិតល្អទៅវិញ នាំឲ្យកូនថង់ខ្យល់ត្រង់កន្លែងនោះ មិនអាចផ្លាស់ប្តូរខ្យល់ បានក៏បណ្តាលឲ្យទៅជា Emphysema។ រោគសញ្ញា ជាទូទៅអ្នកកើតជំងឺនេះក្នុងជំហានដំបូង ពុំមានជារោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ណាមួយគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ដោយភាគច្រើនអ្នកជំងឺគ្រាន់តែមានអាការៈ ឆាប់ហត់តែប៉ុណ្ណោះ គួបផ្សំទៅនឹងវ័យរបស់អ្នកជំងឺទៀតនោះ នាំឲ្យអ្នកជំងឺមិនអើពើទៅលើរោគសញ្ញានេះឡើយ។ ប៉ុន្តែការហត់នេះ នឹងវិវឌ្ឍកាន់តែធ្ងន់ទៅៗ រួមជាមួយរោគសញ្ញាដទៃទៀត ដូចជា ក្អក និងជំងឺក្លាយរោគផ្សេងទៀត ជាពិសេសជំងឺផ្តាសាយ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺកាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ នឹងឈានដល់ ការប្រឹក្សា​ រួមជាមួយការព្យាបាល ពីគ្រូពេទ្យជំនាញ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទៅលើអ្នកជំងឺ Emphysema ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើចំណុច២ធំៗគឺ៖ ការពិនិត្យលើរាងកាយ (PE) និងធ្វើការថតសួត (Imagery) ដោយនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺ Emphysema ការពិនិត្យទៅលើរាងកាយពុំត្រូវបានរកឃើញសញ្ញាជាក់លាក់ណាមួយទេ ព្រោះថានៅក្នុងដំណាក់កាលនេះ អ្នកជំងឺ អាចនឹងគ្មានរោគសញ្ញា ឬមានសញ្ញាក្នុងការពិបាកដកដង្ហើមតិចតួច។ ចំណែកឯអ្នកជំងឺដែលនៅក្នុង ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ យើងអាចឃើញមានអាការៈមួយចំនួនដូចជា៖ -​​ស្គមស្គាំងលេចចេញឆ្អឹងជំនីរ -​យកដៃទប់ទ្រូង ឬឱបក្បាលជង្គង់ -​ជិតសាច់ដុំចន្លោះឆ្អឹងជំនីរ (Chest drawing) -​មិនស្វាយមុខស្វាយមាត់ទោះបីជាមានការលំបាកក្នុងការដកដង្ហើម (pink puffer sign) -​ដកដង្ហើមធ្វើមាត់ស្រួច (Pursed lip breathing)ដោយដកដង្ហើមចេញចូលវែងៗ ហើយដង្ហើមចេញវែងជាងដង្ហើមចូល -​សួតខាងឈឺមានសភាពប៉ោងជាងសួតមិនឈឺ -​ស្តាប់ឮសូរសម្លេងដូចគេហួច (Wheezing) ក្នុងករណី Emphysema តូចល្មម ឬស្ដាប់ឮសូរសំឡេងពេលដកដង្ហើមចូលមិនសូវច្បាស់ បើធៀបជាមួយនឹងសួតមិនឈឺ ក្នុងករណីមាន Emphysema ទំហំធំ -​គោះឮសូរសំឡេងខ្ទរខ្លាំង ដូចមានខ្យល់ក្នុងប្រអប់ទ្រូង (Hyperesonance) -​ចំពោះរូបភាព X-ray លើការថតសួតយើងឃើញកូនថង់ខ្យល់ដែលទំហំរបស់វាប្រែប្រួលទៅ តាមកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺ។ ការព្យាបាល ជំងឺនេះពុំអាចធ្វើការព្យាបាលឲ្យជាដាច់នោះទេ ដោយយើងធ្វើការព្យាបាលដើម្បីទប់ស្កាត់ការវិវឌ្ឍទៅមុខនៃជំងឺនេះតែប៉ុណ្ណោះ ដោយធ្វើការចាក់ Alpha antitrypsin ម្តងក្នុង១សប្តាហ៍រហូតទាល់តែគ្រប់ចំនួន ចំពោះអ្នកជំងឺដែលកង្វះអង់ស៊ីមនេះ។ ក្រោយពីជាជំងឺរបេង ឬអ្នកធ្លាប់ប៉ះពាល់នឹងផ្សែងបារី ត្រូវបញ្ឈប់កាជក់បារី ឬ ចៀសវាងផ្សែងបារី និងធ្វើការតាមដានតាមរយៈ X-Ray ឬ CT-Scan និងធ្វើតេស្តទៅលើមុខងារនៃសួត (Pulmonary function test) ទៅលើអ្នកកើតមាន Emphysema។ យើងត្រូវធ្វើការសង្រ្គោះបន្ទាន់ទៅលើអ្នកជំងឺ នៅពេលដែលអ្នកជំងឺមាន៖ -​ការចម្លងរោគ (Infection) ដោយគួបផ្សំនឹងការប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះ -​ការធ្លាយ Emphysema ដែលនាំឲ្យមានខ្យល់ក្នុងសាច់សួត (pneumothorax) -​ទំហំនៃ Emphysema ធំហួសប្រមាណ ដែលចាំបាច់ត្រូវទទួលយកការវះកាត់​ និងតាមដានក្នុងរយៈពេល ៦ខែម្តង ដើម្បីការពារការលាប់ឡើងវិញ។ ផលវិបាក ក្នុងករណីដែលអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកជំងឺនឹងជួបប្រទះផលវិបាកដែលគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតដូចជា ការឆ្លងរោគកម្រិតធ្ងន់ និងការវិវឌ្ឍយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរក្នុងការរលាយចូលគ្នានៃកូនថង់សួត ដែលនាំឲ្យសួតបាត់បង់សមត្ថភាពក្នុងការបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនព្រមទាំងមានការសង្កត់ទៅលើ សរសៃឈាម ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់បេះដូង និងស្ដែងឡើងជាជំងឺខូចបេះដូងខាងស្តាំ។   អត្ថបទដោយ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ីន ឈុនអ៊ីម​ ជាវេជ្ជបណ្ឌិតនៅអគារជំងឺសួតនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 02, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 1K មើល

មានគភ៌ដំបូងនៅអាយុច្រើន សុទ្ធតែផ្តល់ហានិភ័យ ឬយ៉ាងណា?

ស្ត្រីមួយចំនួនហាក់មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ចំពោះការមានគ្រួសារ ដោយសារកត្តាការសិក្សា កត្តាសង្គម និងការងារ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេ ច្រើនតែមានកូនដំបូងនៅអាយុច្រើន។ បើយោងទៅតាមឯកសារជាច្រើនបង្ហាញថាស្ត្រីដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាគាត់មានផ្ទៃពោះដំបូងនៅអាយុច្រើនគឺគិតចាប់ពីអាយុ ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅ។ ប៉ុន្តែថា តើការមានគត៌ដំបូងនៅអាយុច្រើន មានគុណវិបត្តិ និងគុណសម្បត្តិបែបណាខ្លះ? ហើយអ្នកគួរត្រៀមខ្លួនបែបណា? សូមតាមដានអត្ថបទខាងក្រោម៖ បញ្ហាប្រឈម វ័យកាន់តែជ្រេ រាងកាយកាន់តែវិវឌ្ឍទៅមុខ មិនច្រើនក៏តិចដែរ ទាំងបុរសទាំងស្ត្រី ដោយឡែកការមានកូនដំបូងនៅអាយុច្រើនអាចមានការប្រឈមដូចជា៖ ចំពោះស្ត្រីខ្លួនឯងផ្ទាល់៖ • ថយលទ្ធភាពបង្កកំណើត៖ ស្ត្រីកាលណាមានអាយុច្រើន នោះលទ្ធភាពនៃការមានគភ៌ត្រូវបានថយចុះទៅតាមអាយុ មានន័យថាគាត់ពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះ។ • មានជំងឺលើសឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ ជំងឺទាំង ២ប្រភេទនេះត្រូវបានរកឃើញថាកើតមានញឹកញាប់ចំពោះស្ត្រីមានគភ៌ដំបូងនៅអាយុច្រើន គាត់អាចនឹងប្រឈមជាមួយនឹងជំងឺលើសឈាម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលដំបូងមានភាពស្ងៀមស្ងាត់ពេលស្ត្រីមិនមានគភ៌ ផ្ទុយមកវិញវាត្រូវបានរកឃើញនៅពេលស្ត្រីចាប់មានផ្ទៃពោះ។ ម៉្យាងជាធម្មតាអាយុកាន់តែច្រើន ជំងឺប្រចាំកាយកាន់តែមានគឺថាគាត់អាចនឹងមានជំងឺលើសឈាម ឬទឹកនោមផ្អែម មុនពេលគាត់មានផ្ទៃពោះ ដែលទាំងនេះរឹតតែបង្កហានិភ័យខ្ពស់ពេលគាត់មានគភ៌។ • ជំងឺលើសរីរាង្គបន្តពូជ៖ ស្ត្រីមានគភ៌នៅអាយុច្រើន អាចប្រឈមជាមួយនឹងជំងឺដែលកើតនៅលើសរីរាង្គបន្តពូជដូចជាដុំស្បូន និងដុំដៃស្បូនជាដើម។ ចំពោះទារកក្នុងផ្ទៃ៖ មិនខុសគ្នានោះទេ ការថយចុះលទ្ធភាពក្នុងការមានគភ៌ នោះមានន័យថាក្រពេញដៃស្បូនធ្វើការមិនបានល្អ ជាហេតុធ្វើឲ្យការផលិតមេជីវិតមកក៏មិនបានល្អដែរ។ នៅពេលការបង្កកំណើតមិនល្អ ធ្វើឲ្យកូនកើតមកក៏មិនល្អ ដែលទាំងនេះអាចឈានដល់ការរលូតកូន។ លទ្ធភាពក្នុងការរលូតកូនកើនឡើងទៅតាមអាយុ ដូចនេះការរងពីការគំរាមនៃទារកក្នុងផ្ទៃមិនវិវឌ្ឍមានច្រើន។ ចំពោះករណីខ្លះ កូនមិនរលូត តែគាត់អាចនឹងប្រឈមជាមួយកត្តាមិនធម្មតាទៅលើក្រូម៉ូសូម (trisomy កើនឡើងតាមវ័យដែលជាទូទៅភាពមិនធម្មតាទៅលើក្រូម៉ូសូមអាចមាន ១/១១១ចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះចាប់ពី ៣៥ឆ្នាំឡើងទៅ តែវាអាចមានត្រឹមតែ ១/១៥០០បើស្ត្រីមានគភ៌នៅអាយុទាបជាង ៣៥ឆ្នាំ។ បញ្ហាពេលសម្រាល៖ អត្រានៃការវះកាត់កើនឡើងរហូតដល់៤៦% ប្រសិនបើគាត់មានគភ៌នៅអាយុច្រើន ផ្ទុយមកវិញការសម្រាលតាមបែបធម្មជាតិមានត្រឹមតែ ៥៣% ទៅ៥៤%ប៉ុណ្ណោះ។ ចំពោះការសម្រាលតាមបែបធម្មជាតិនេះផងដែរ ស្ត្រីអាចនឹងប្រឈមខ្ពស់ជាមួយនឹងការធ្លាក់ឈាមច្រើន រួមនឹងរយៈពេលនៃការឈឺពោះសម្រាលយូរជាងធម្មតា។ ក្រោយការសម្រាល៖ បន្ទាប់ពីសម្រាលបានជោគជ័យ គាត់អាចនឹងប្រឈមជាមួយការព្យាបាលជំងឺគាត់ស្របពេលមានផ្ទៃពោះ។ ការតាមដានការពិនិត្យនិងតាមដានផ្ទៃពោះមិនមានអ្វីដែលខុសប្លែកពីស្ត្រីទូទៅទេ គឺត្រូវអេកូពោះ ៣ដងដូចគ្នា និងតាមដានផ្ទៃពោះរៀងរាល់ 1ខែម្តង។ នៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍមួយចំនួន មានបន្ថែមនូវការធ្វើតេស្តរកក្រូម៉ូសូមមិនធម្មតា (Chromosomal Anomaly ) តាមរយៈការវិភាគតាមបែប systematic screening និងធ្វើការតាមដានពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ (gestational diabetes) ដោយប្រើ systematic test។ ការត្រៀមខ្លួន វាពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដោយសារគាត់មានអាយុច្រើន ជាចាំបាច់គាត់ប្រហែលជាមានជំងឺប្រចាំកាយអ្វីមួយរួចទៅហើយ ដូចនេះមុនពេលមានផ្ទៃពោះគាត់ត្រូវទៅជួបគ្រូពេទ្យឯកទេស ដើម្បីពិនិត្យមើលថារាងកាយរបស់គាត់អាចទទួលយកការមានគភ៌បានដែរឬទេ។ ចំពោះកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះវិញ គាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការតាមដាន តាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ ដូចគ្នាផងដែរចំពោះក្នុងពេលសម្រាលនិងក្រោយពេលសម្រាល។ គុណសម្បត្តិ ទោះជាការមានផ្ទៃពោះនៅអាយុច្រើនអាចនឹងបង្កហានិភ័យយ៉ាងណាក៏ដោយ វាក៏ផ្តល់នូវគុណសម្បត្តិផងដែរ។ ដោយហេតុថាគាត់មានភាពគ្រប់គ្រាន់ ទាំងចំណេះដឹង ទាំងការងារ និងសមត្ថភាពរាងកាយពេញលេញ ហេតុនេះធ្វើឲ្យការមានផ្ទៃពោះរបស់គាត់ក្លាយជារឿងសំខាន់មួយ និងមានតម្លៃ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ម្តាយដែលមានអាយុច្រើន អាចចាស់ទុំបន្តិច ប្រាកដប្រជា ព្រមទាំងឆ្លងកាត់ការពិចារណាបានត្រឹមត្រូវ ហើយត្រៀមខ្លួនជានិច្ចចំពោះបញ្ហាប្រឈមដែលនឹងកើតមានក្នុងពេលខាងមុខ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហួត សេងឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Jul 01, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.2K មើល

១០ អត្ថបទអំពីជំងឺមហារីកប្រភេទផ្សេងៗគ្នា

មហារីកជាជំងឺដ៏កាចសាហាវដែលគ្រាន់តែលឺឈ្មោះ ពេលខ្លះក៏គួរឲ្យខ្លាចដែរ។ ដើម្បីជាចំណេះដឹងសម្រាប់យល់ដឹង និងអនុវត្ត ដើម្បីការពារខ្លួនអ្នកពីជំងឺទាំងនោះ ក៏មានចំណុចខ្លះដែលអ្នកអាចស្វែងយល់បានពីវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដែលមានបទពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំក្នុងការងារទាក់ទិននឹងជំងឺនេះ តាមរយៈអត្ថបទទាំង១០ខាងក្រោមនេះ ៖  ១. កត្តាត្រូវយល់ដឹងដើម្បីការពារខ្លួនអ្នកពីជម្ងឺមហារីកសុដន់  ជំងឺមហារីកសុដន់ គឺជាជំងឺមហារីកដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ចំពោះស្រ្តីកម្ពុជាបន្ទាប់ពីជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន។ ផ្ទុយមកវិញ ចំពោះប្រទេសដែលអភិវឌ្ឍន៍ ជំងឺមហារីកជាជំងឺដែលមានអត្រាកើតមានលេខរៀងទីមួយវិញដោយហេតុថាពួកគាត់យល់ដឹងពីវិធីបង្ការជំងឺមហារីកមាត់ស្បូនច្រើនជាងស្ត្រីកម្ពុជា។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ជា ចាន់ឌីជាប្រធានផ្នែករូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះសីហនុ និងជាម្ចាស់មន្ទីរសំរាកព្យាបាលសានីន បានបកស្រាយថា… ២. យល់ដឹងពីជំងឺមហារីកកូនកណ្តុរជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ជំងឺមហារីកកូនកណ្តុរ គឺជាមហារីកប្រព័ន្ធទឹករងៃ ដែលប្រពន្ធ័នេះជាផ្នែកមួយនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំការពាររាង្គកាយរបស់មនុស្សយើង ទប់ទល់នឹងការលុកលុយពីសំណាក់ពពួកមេរោគផ្សេងៗ និងកោសិកា កាចសាហាវ មួយចំនួន។ មហារីកកូនកណ្តុរចាប់ផ្តើមពីការផ្លាស់ប្តូរសកម្មភាពនៃកោសិកា Lymphocytes ល្អៗទៅជាកោសិកាមិនធម្មតាមួយ ដែលចាប់ផ្តើមធ្វើ… ៣. ឈឺឆ្អឹងរ៉ាំរ៉ៃ ឬ ឆ្អឹងស្ពោត ឬ ឆ្អឹងផុយងាយបាក់ អាចជារោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកឈាមក្នុងឆ្អឹង…  លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  បានឲ្យដឹងថា ជំងឺមហារីកឈាមក្នុងឆ្អឹងប អាចកើតលើមនុស្សប្រុសស្រីគ្រប់វ័យ ភាគច្រើនកើតលើមនុស្សអាយុចាប់ពី ៦០ឆ្នាំឡើង ហើយវាគឺជាជំងឺមហារីកនៃខួរឆ្អឹង ដែលបង្កឡើងដោយកំណើនខុសប្រក្រតីនៃពពួកកោសិកាផ្លាស្មាសែល (plasma cells)… ៤. តើដុំពកដែលដុះចេញពីក្នុងស្បែកអាចបង្កជាដុំមហារីកដែរឬទេ?  យោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត នួន សូម៉ូនី ឯកទេសជំងឺសើស្បែកវេជ្ជបណ្ឌិតនៃមជ្ឈមណ្ឌលប្រយុទ្ធជំងឺអេដស៍ សើស្បែក និងកាមរោគ « Nodule ជាដុំពកដុះចេញពីក្នុងស្បែក ដែលជាការលូតលាស់ខុសធម្មតារបស់ជាលិកាក្នុងខ្លួនមនុស្ស។ វាអាចកើតមានក្រោមស្បែក ឬកើតមាននៅក្នុងសរីរាង្គរបស់មនុស្ស (Internal Organs)»ដែលអាចបង្កទៅជាដុំមហារីកបាន បើមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់ និងការព្យាបាលឲ្យត្រឹមត្រូវ… ៥. ៦ យ៉ាងការពារអ្នកពីជំងឺមហារីកសុដន់  ដោយហេតុថា ជំងឺមហារីកសុដន់មិនមានវ៉ាក់សាំងក្នុងការការពារនោះ  លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅនៃមន្ទីរពេទ្យអន្តរជាតិសែនសុខ នឹងណែនាំអំពីវិធីសាស្រ្តដ៏ត្រឹមត្រូវក្នុងការការពារខ្លួនពីជំងឺមហារីកសុដន់ដែលស្ត្រីទាំងអស់ មិនថាស្ថិតក្នុងវ័យណាត្រូវយល់ដឹង…. ៦ . ជំងឺមហារីក គេព្យាបាលដោយវិធីណាខ្លះ?   អ្នកជំងឺមហារីកមួយចំនួនតម្រូវឲ្យទទួលការព្យាបាលតែមួយមុខប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែ សម្រាប់អ្នកខ្លះទៀតត្រូវទទួលការព្យាបាលបញ្ចូលគ្នា ដូចជា ការវះកាត់ ការចាក់ ឬលេបថ្នាំ និងការប្រើជាតិវិទ្យុសកម្មជាដើម ហើយការព្យាបាលជំងឺមហារីក មានច្រើនប្រភេទ ដោយអាស្រ័យទៅលើដំណាក់កាល និងស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ… ៧. បុរសវ័យ៤០ឆ្នាំម្នាក់បានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកភ្នែក ព្រោះតែ…  ជំងឺមហារីកត្រូវបានស្គាល់ថាជាឃាតករលាក់មុខ ដែលមិនបានចេញជាសញ្ញាអ្វីមួយឲ្យយើងដឹងមុនឡើយ ហើយជាងនេះទៅទៀតនោះ មិនថានរណាក៏ដោយ ក៏អាចកើតជំងឺនេះដែរ។ យោងទៅតាមការសិក្សាបែបវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបង្ហាញថា «ពន្លឺដែលចេញពីអេក្រង់ទូរស័ព្ទរបស់អ្នក អាចបណ្ដាលឲ្យ…» ៨. (វីដេអូ) ដឹងថាខ្លួនអ្នកមានដុំមហារីកសុដន់ឬអត់ដោយខ្លួនឯង...  ការសិក្សាបង្ហាញថា ម្នាក់ក្នុងចំណោមស្រ្តី៨នាក់ អាចប្រឈមមុខនឹងជំងឺមហារីកសុដន់ដ៏កាចសាហាវមួយនេះ។ ហើយមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃនេះ មិនទាន់មានវិទ្យាសាស្រ្តណាអាចការពារ ឬវ៉ាក់សាំងចំពោះជំងឺមហារីកនេះទេ។ ប៉ុន្តែជំងឺនេះ នឹងមិនអាចវាយប្រហារស្រ្តីបានទេ ប្រសិនបើមានការតាមដាន និងដឹងបានទាន់ពេលវេលា… ៩. ជំងឺមហារីកកុមារមានដល់ទៅជាង៤០ប្រភេទ?  វេជ្ជបណ្ឌិត ម្លិះ រដ្ឋា វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីក និងជំងឺឈាមកុមារនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានលើកឡើងថា «នៅប្រទេសកម្ពុជាយើងមិនទាន់មានស្ថិតិបង្ហាញពីអត្រាជំងឺមហារីកលើកុមារនៅឡើយទេ តែបើផ្អែកតាមតួលេខនេះ អត្រាជំងឺមហារីកលើកុមារអាយុក្រោម ១៥ឆ្នាំ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងមានប្រហែល ៦៣០ ករណីថ្មី ក្នុង ១ឆ្នាំ។ ជំងឺនេះមានជាង ៤០ប្រភេទ ហើយវាអាចកើតលើក្មេងគ្រប់អាយុទាំងអស់…» ១០. ឈឺក្រពះ? រលាកក្រពះ? ដំបៅក្រពះ? មហារីកក្រពះ?  ការឈឺចាប់ឆ្អល់ក្រហាយនៅម្តុំចុងដង្ហើមអ្នកជំងឺតែងចោទថាខ្លួនមានរោគក្រពះ ប៉ុន្តែវាមិនសុទ្ធតែអញ្ចឹងទេ។ ក្រៅពីបញ្ហាក្រពះ វាក៏អាចបណ្តាលមកពីរឿងរ៉ាវនៃសរីរាង្គនៅតំបន់ក្បែរខាងដែរដូចជាផ្នែកក្រោមនៃបំពង់អាហារ (lower esophagus)ឫ ថ្លើមស្តាំ ឫផ្លូវប្រម៉ាត់ ឫលំពែង ហើយមានតែគ្រូពេទ្យទេ ដែលអាចវិភាគបែងចែករោគទាំងនេះបាន។ លោកសាស្ត្រាចារ្យ តាន់ តេកស្រេង… © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
  • Jun 30, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 2.7K មើល

[វីដេអូ] ញំុាអាហារដែលជ្រុះមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពទេ មែនក៏អី?

សួរតាមត្រង់ណា៎…តើមានប៉ុន្មានដងដែរ​​ ដែលរើសចំណីអាហារដែលធ្លាក់ជ្រុះហើយ មកញ៉ាំវិញ? ប្រហែលជាមានអ្នកធ្លាប់បានលឺ និងជឿជាក់លើពាក្យដែលគេតែងនិយាយតគ្នាអំពី«អាហារដែលជ្រុះក្រោម៥វិនាទី គឺមិនអីនោះទេ ដោយហេតុថាមេរោគមិនទាន់ឆ្លងក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លីនេះឡើយ» ហើយជារឿយៗ ក៏ព្យាយាមរើសភ្លាម ឲ្យលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន ក្រោយពីធ្វើឲ្យចំណីអាហារខ្លះធ្លាក់ជ្រុះ…. ដោយសារតែចង់ដឹងច្បាស់ថាតើ អ្វីដែលគេនិយាយនោះ ជារឿងពិតឬក៏អត់ ក៏មានការពិសោធន៍មួយបានធ្វើឡើងដោយបុរសម្នាក់ និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ដោយមានការចូលរួមពិនិត្យ និងបកស្រាយលទ្ធផលពីសាស្ត្រាចារ្យ Laura Bowater ខាងផ្នែកមីក្រូជីវសាស្រ្ត​(Microbiology) មកពី University of East Anglia។ ចង់ដឹងថាការពិសោធន៍នេះមានដំណើរការបែបណា ហើយទទួលបានលទ្ធផលបែបណាខ្លះ? ចុចមើលវីដេអូទាំងអស់គ្នា… ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក Channel 4 © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
Top