Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Dec 24, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4K មើល

សកម្មភាពចុងសប្ដាហ៍១០យ៉ាង ដើម្បីកែលម្អសុខុមាលភាពរបស់អ្នក

សុខុមាលភាពសម្រាប់ជីវិតគឺជាភាពសុខស្រួល សុខភាពរឹងមាំ និងភាពសប្បាយរីករាយ ហើយវាមិនត្រឹមតែសម្រាប់ខាងរាងកាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវារួមទាំងបញ្ញា និងស្មារតីផងដែរ។ អ្នកគួរតែចំណាយពេលខ្លះមកមើលថែទាំខ្លួនឯងឲ្យមានសុខភាពល្អ ទើបអ្នកអាចសម្រេចអ្វីៗបន្តទៀតបាន។ អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រហែលជាមានការងាររវល់ជាច្រើនរៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចនេះ យើងក៏បានលើកយកសកម្មភាពដែលអ្នកអាចធ្វើបាននៅចុងសប្ដាហ៍ ដើម្បីកែលម្អ និងថែរក្សាសុខុមាលភាព ទាំងរាងកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកឲ្យកាន់តែប្រសើរជាងមុន។ ១. អានសៀវភៅ អ្នកធ្លាប់ឮទេថា ការអានសៀរភៅអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតអ្នកដោយនឹកស្មានមិនដល់? ប្រាកដណាស់ ទម្លាប់នៃការអាន ជាទម្លាប់ដ៏ល្អមួយ ហើយយ៉ាងហោចណាស់អ្នកគួរបង្កើតទម្លាប់ល្អមួយនេះ ក្នុងពេលសម្រាកផងដែរ ប្រសិនបើអ្នករវល់ខ្លាំងក្នុងថ្ងៃធម្មតា។ ការអាននឹងឲ្យអ្នកស្គាល់ និងរៀនចេះនូវអ្វី ដែលអ្នកមិនធ្លាប់ដឹងពីមុន រួមទាំងការហ្វឹកហាត់ខាងខួរក្បាល និងបញ្ញាឲ្យរីកលូតលាស់ផងដែរ។ អានសៀវភៅល្អមួយក្បាល ស្មើនឹងរើសបានគ្រាប់ពេជ្រដ៏មានតម្លៃមួយដុំ។ ២. ចម្អិនអាហារខ្លួនឯង អ្នកប្រហែលជាជាប់រវល់រហូតដល់ញ៉ាំបាយខាងក្រៅសឹងតែរាល់ថ្ងៃ ប្រសិនបើគ្មានអ្នកចម្អិនម្ហូបឲ្យនៅផ្ទះ ប៉ុន្តែអ្នកគួរសាកចំណាយពេល ១ ទៅ ២ម៉ោងយ៉ាងយូរ មកចម្អិនអាហារសម្រាប់ខ្លួនឯង ឬគ្រួសារម្តងវិញម្តង បើទោះបីជាធ្វើកើត ឬមិនកើតក៏ដោយ ក៏គួរតែសាក។ សាកធ្វើម្ហូបដែលអ្នកចូលចិត្តញ៉ាំទៅមើល អ្នកនឹងដឹងថាការធ្វើម្ហូប ក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកសប្បាយចិត្តដែរ! ៣. ញ៉ាំអាហារដែលអ្នកចូលចិត្ត គេនិយាយថាអាហារឆ្ងាញ់ អាចធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ប្រសើរឡើងដែរ! ប្រសិនបើអ្នកមិនចេះ ឬមិនចង់ចម្អិនអាហារខ្លួនឯងនៅចុងសប្ដាហ៍ទេ អ្នកអាចជ្រើសរើសភោជនីយដ្ឋាន ឬកន្លែងញ៉ាំអីណាមួយ កម្មង់ម្ហូបដែលអ្នកចូលចិត្ត ឬញ៉ាំអាហារណាដែលល្អ និងបំប៉នសុខភាព ដូចកាលពីថ្ងៃទី១៦ នៅ Ignite Phnom Penh 4 មានវាគ្មិន លោក ជា វុឌ្ឍី បានលើកយកប្រធានបទមួយថា «You are what you eat» មានន័យថា «ញ៉ាំអី បានហ្នឹង» ហើយគាត់បានណែនាំឲ្យយើងចេះ ប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការជ្រើសរើសអាហារ ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យសុខភាពយើងប្រសើរ ឬចុះទន់ខ្សោយទៅតាមហ្នឹងដែរ។ ៤. លេងកីឡា ការលេងកីឡាមិនត្រឹមតែនាំមកនូវសុខភាពល្អទេ វាថែមទាំងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយថែមទៀតផង។ ឆ្លៀតពេលចុងសប្តាហ៍ ជ្រើសរើសកីឡាណាមួយដែលអ្នកគិតថា អ្នកចូលចិត្តជាងគេ ដូចជា លេងបាល់ រត់ ហែលទឹក វាយសីជាដើម ហើយប្រសិនបើធ្វើបានបែបហ្នឹងជារៀងរាល់ថ្ងៃទៀត អ្នកនឹងទទួលបានសុខភាពល្អ និងអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ៥. ងូតទឹកយូរ ជឿ ឬអត់ថាងូតទឹកយូរធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ? រាល់ថ្ងៃក្រោកពីគេង ប្រញាប់ទៅរៀន ទៅធ្វើការឲ្យទាន់ម៉ោង ប្រាកដជាងូតទឹកឲ្យតែស្អាតៗទេ តែបានជាចុងសប្តាហ៍ អត់ប្រញាប់ទៅណាផង សាកងូតទឹកឲ្យបានយូរម្តងមើល អ្នកនឹងទទួលបានអារម្មណ៍ប្លែក និងស្រស់ស្រាយជាងធម្មតា។ សាកមើលទៅបានដឹង កុំឲ្យថាគេចេះតែថា! ៦.ដើរលេងកន្លែងធម្មជាតិ អ្នកគួរចំណាយពេលចុងសប្តាហ៍ឲ្យមានន័យ បើជ្រុលជាហត់នឿយទាំងកាយ និងចិត្តមកច្រើនថ្ងៃដែរហើយ។ អ្នកគួរចំណាយពេលដើរលេងខ្លះ បើមិនបានទៅកន្លែងឆ្ងាយៗ ក៏បានទៅកន្លែងជិតៗ ដែលមានធម្មជាតិខ្លះដែរ ដូចជាជិះតាមមាត់ទន្លេ ទៅលេងសួន ឬកន្លែងណាក៏បាន ឲ្យតែមានដើមឈើ ឬទឹកជាដើម ព្រោះវាអាចជួយលុបបំបាត់ភាពនឿយហត់របស់អ្នកបាន។ ៧. ថតរូប ទៅដើរលេងហើយអត់ថតរូបម៉េចបាន! ការថតរូបក៏អាចធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ល្អដែរ! វាក៏ជាភស្តុតាងមួយថា អ្នកធ្លាប់ទៅកន្លែងសប្បាយៗ អ្នកធ្លាប់មានក្តីសុខជាមួយពេលវេលាហ្នឹង... ជួនកាលអ្នកអាចញញឹមពេលមើលរូបធ្លាប់ថតដែរ ហើយអាចនឹងចង់ទៅកន្លែងក្នុងរូបហ្នឹងម្តងទៀតផង។ ពេលខ្លះ នៅពេលអ្នកថតរូបបានស្អាតៗច្រើន អ្នកក៏មានរីករាយទៅតាមហ្នឹងក៏មានដែរ។ អញ្ចឹង សាកដើរថតរូបចុងសប្តាហ៍ម្តងមើល៎ បានដឹងថាយ៉ាងណា! ៨. ដើរទិញឥវ៉ាន់ មិនចាំបាច់ថាដើរទិញរបស់ប្រេនៗអីទេ គ្រាន់តែដើរផ្សារទិញរបស់ប្រើប្រាស់ ឬរបស់ញ៉ាំ ក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកបានស្រស់ស្រាយមួយផ្នែកធំផងដែរ។ ចំណាយពេលប្រហែល២ម៉ោងទៅដើរផ្សារ ទិញរបស់ខ្លះៗ និងមើលមនុស្សម្នាគេឯង ក៏អាចលំហែអារម្មណ៍បានដែរ។ ៩. សមាធិ ប្រសិនបើអ្នកចេះសមាធិ វាកាន់តែប្រសើរថែមទៀត។ សមាធិមិនមែនជារឿងងាយស្រួលរៀនទេ តែវាក៏មិនពិបាកដល់ថ្នាក់ធ្វើមិនបានដែរ។ ចំណាយពេលធ្វើសមាធិត្រឹមមួយសប្តាហ៍ម្តង អ្នកនឹងទទួលបានថារាងកាយ និងចលនាដង្ហើមអ្នកប្រសើរឡើង រួមទាំងមានសេចក្តីសុខខាងផ្លូវចិត្តបានស្ងប់ផងដែរ។ អ្នកអាចរៀនសមាធិតាម Youtube ឬកាន់តែល្អស្វែងរកថ្នាក់បង្ហាត់បង្ហាញពីការធ្វើសមាធិពីអ្នកជំនាញតែម្តង បានប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់ចេះ។ ១០. ចំណាយពេលវេលាជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ពិតណាស់ សកម្មភាពទាំង៩ខាងលើ បើធ្វើម្នាក់ឯង វាដូចជាឯកាពេក តែប្រសិនបើមានអ្នកធ្វើជាមួយវិញ កាន់តែមានន័យ។ អ្នកគួរចំណាយពេលចុងសប្តាហ៍ ឲ្យកាន់តែមានន័យថែមទៀត ដោយធ្វើសកម្មភាពដែលអ្នកចូលចិត្ត ជាមួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ដូចជាគ្រួសារ មិត្តភក្តិ ឬមនុស្សពិសេសរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកស្រ្តេស អ្នកក៏អាចឆ្លៀតពេលបង្ហាញនូវអារម្មណ៍តានតឹងឲ្យគេស្តាប់ វាក៏អាចជួយសម្រាលទុក្ខអ្នកបានយ៉ាងច្រើន ហើយអ្នកក៏មានពេលវេលាល្អៗចំណាយជាមួយមនុស្សដែលអ្នកស្រឡាញ់ទៀតផង។ ជារួមមក ដើម្បីរក្សាសុខុមាលភាពក្នុងជីវិត អ្នកត្រូវថែទាំសុខភាពទាំងផ្លូវកាយ និងចិត្តឲ្យរឹងមាំ ទើបអ្នកអាចបន្តក្តីស្រម៉ៃ និងសុបិន្តរបស់អ្នកទៀតបាន។ ទោះបីអ្នកមិនអាចធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះបានជារៀងរាល់ថ្ងៃទាំងអស់បាន ក៏អ្នកអាចធ្វើវាយ៉ាងហោចណាស់ម្តងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ដែរ។ ស្រឡាញ់ និងថែរក្សាសុខភាពទាំងអស់គ្នាណា៎!   ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព
ចែករំលែក
  • Dec 24, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.8K មើល

ហាត់ប្រាណពេលធ្វើដំណើរកម្សាន្តដ៏អស្ចារ្យ…

ហាត់ប្រាណ និងដំណើរកម្សាន្ត ហាក់ដូចជារឿង២ដែលដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ប៉ុន្តែវាហាក់ផ្តល់គុណប្រយោជន៍រហូតអ្នកមិនអាចស្មានដល់។ សំខាន់នៅត្រង់ថា អ្នកគួរធ្វើវានៅពេលណា ហើយលំហាត់ប្រាណបែបណាដែលអ្នកអាចធ្វើបាននៅពេលនេះប៉ុណ្ណោះ… ល្មមអំឡុងចុងឆ្នាំ ដែលម្នាក់ៗហាក់កំពុងរៀបចំគម្រោងដើរកម្សាន្ត ជាមួយមិត្តភក្តិ ក្រុមការងារ គ្រួសារ ហើយអ្នកខ្លះក៏ប្រហែលចង់ទៅម្នាក់ឯង ដូចនេះ លោកអ្នកអាចសាកល្បងគន្លឹះហាត់ប្រាណមួយចំនួន ដូចខាងក្រោម៖ ខណៈពេលរង់ចាំ ឬអង្គុយយូរ បើសិនជាអ្នកនឹងត្រូវដើរលេងកម្សាន្តដោយការធ្វើដំណើរដោយយន្តហោះ ឬរថយន្តរយៈពេលយូរ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនព្រមធ្វើលំហាត់ប្រាណខ្លះខណៈពេលដែលកំពុងតែអង្គុយ ដូចជា ការលើកជើងសណ្តូកទៅមុខ អង្គុយចោងហោងដោយបន្ទន់ជង្គង់យឺតៗ និងការបង្វិលកជើងឲ្យស្របទ្រនិចនាឡិកាផង។ លំហាត់ប្រាណតិចតួចនេះនឹងជួយរក្សារបត់ឈាមរត់សំខាន់ៗ និងធ្វើឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អបានថែមទៀតផង។   អំឡុងពេលនៃដំណើរកម្សាន្ត ក្នុងរយៈពេលនៃដំណើរកម្សាន្តដ៏រីករាយនេះលោកអ្នកអាចឆ្លៀតឱកាសហាត់ប្រាណបន្ថែមបែបងាយៗដែលរួមមាន៖ ១. ដើរ៖ ជ្រុលជាអ្នកត្រូវមកដើរកម្សាន្ត ហើយមកដល់ទីតាំងត្រូវឈប់ល្មម ដែលអ្នកអាចនឹងមានអារម្មណ៍ល្ហិតល្ហៃ តែសូមព្យាយាមដើរឲ្យបានច្រើន ព្រោះថាទេសភាពនឹងអមដំណើរអ្នកនឹងមិនធ្វើឲ្យអ្នកនឿយហត់ក្នុងការដើរឡើយ។ អ្នកអាចចំណាយត្រឹមតែពីរ ទៅបីនាទី នោះអ្នកនឹងដឹងដោយអារម្មណ៍នូវភាពស្រស់ស្រាយ បង្កប់ទាំងផ្លូវចិត្ត និងកាយ។ ត្បិតការដើរក្នុងដំណើរកម្សាន្តរបស់អ្នកពេលនេះ អាចជួយកាត់បន្ថយស្រេ្តស  បន្ថយសម្ពាធឈាម សម្រួលលំហូរឈាមនៅក្នុងរាងកាយយ៉ាងល្អទៀតផង។ ២. រត់ត្រឹកៗ៖ ពេលព្រឹកព្រលឹម ឬពេលល្ងាចពិតជាអំណោយផលយ៉ាងល្អដែលអ្នកគួរព្រលែងបាតជើងរបស់អ្នកឲ្យប៉ះជាមួយគ្រាប់ខ្សាច់ដ៏ល្អិត និងត្រជាក់ បូករួមជាមួយទេសភាពមាត់សមុទ្រ ឬព្រៃឈើបៃតងខ្ចីនៃទីតាំងកម្សាន្តរបស់អ្នក។ មិនចាំបាច់ចំណាយពេលយូរតែ១០ ទៅ ២០នាទីអាចមានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុងការកាត់បន្ថយនូវភាពតានតឹង បញ្ចេញជាតិពុល សម្រកជាតិខ្លាញ់ និងពង្រឹងប្រព័ន្ធការពាររាងកាយលើពីការរត់ធម្មតានៅផ្ទះ។ ៣. ជិះកង់៖ អ្នកអាចធ្វើដំណើរកម្សាន្តទៅទីតាំងមួយដែលមានទំហំធំ ដូច្នេះការជិះកង់គឺជាជម្រើសមួយល្អបំផុតជំនួសឲ្យការប្រើប្រាស់យាន្តជំនិះផ្សេង។ អ្នកអាចបញ្ចេញកម្លាំងពីគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយរបស់អ្នកបានយ៉ាងស្មើគ្នា ពិសេសសាច់ដុំជើង ហើយអ្នកនឹងកាន់តែរីករាយជាមួយនឹងមិត្តភក្តិរបស់អ្នក ជាមួយការរំឭកដល់អនុស្សាវរីយ៍កាលវ័យជិះកង់ទៅរៀនជាមួយគ្នា។ ទេសភាពស្រស់ស្អាត មាត់សមុទ្រធំល្វឹងល្វើយ សួនច្បារគួរជាទីទាក់ទាញ គួបផ្សំជាមួយនឹងតន្រ្តីយ៉ាងពិរោះថែមទាំងបានហាត់ប្រាណទៀត។ ៤. លោតអន្ទាក់៖ ខ្សែលោតអន្ទាក់ ងាយស្រួលក្នុងការទុកដាក់តាមខ្លួន ហើយលោកអ្នកអាចអនុវត្ត ការហាត់ប្រាណដោយការលោតអន្ទាក់នេះ បាននៅគ្រប់ទីកន្លែង។ អ្នកអាចហាត់ជាមួយក្រុមមិត្តភក្តិដែលមកជាមួយគ្នា ដោយធ្វើការប្រកួតប្រជែងបានយ៉ាងសប្បាយរីករាយ នោះសេចក្តីរីករាយចេញពីចិត្តត្រូវបានជំរុញ តាមរយៈសំឡេងសើចក្អាកក្អាយ ដែលនាំដោយសោតវិញ្ញាណរបស់អ្នក។ ការចងចាំដ៏មានអត្ថន័យ ហើយក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកមានរាងស្រឡូនស្អាត និងមានសុខភាពល្អ។ បទពិសោធន៍ថ្មីដែលទទួលបានពេលនេះលោកអ្នកអាចយកទៅសាកល្បងនៅពេលអ្នកធ្វើដំណើរកម្សាន្តលើកក្រោយៗ ដើម្បីទទួលបាននូវអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លា សុខភាពល្អ និងជីវិតពោរពេញដោយភាពមានន័យ… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Dec 24, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.9K មើល

[មានវីដេអូ] វគ្គសិក្សាខ្លី “មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់រៀបចំគម្រោងដំណើរការ គ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យ”

ដើម្បីដើរឲ្យទាន់តាមភាវូបនីយកម្ម និងការអភិវឌ្ឍនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដ៏ឥតឈប់ឈរ វិស័យសុខាភិបាលដើរតួយ៉ាងសំខាន់​ដែលមិនអាចខ្វះបាន។ ក្នុងវឌ្ឍនភាពនៃវិស័យសុខាភិបាលនេះ​ ស្ថាប័នឯកជន ក៏ជាចលករមួយដ៏សំខាន់ ក្នុងការជួយជម្រុញឲ្យគុណភាពសុខភាពរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា កាន់តែប្រសើរមួយកម្រិតទៀត។ ដូចនេះ​ហើយ ការបង្កើត គ្លីនិក និងមន្ទីរពេទ្យ ឯកជនដែលមាន​ ស្តង់ដារ និងប្រកបដោយគុណភាព​ល្អ ចាំបាច់ត្រូវមាន ផ្នែកគន្លឹះសំខាន់ៗ ដែលគិតតាំងពីការរៀបចំគម្រោងដំណើរ ធនធានដែលមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈច្បាស់លាស់ ទីតាំងសមស្រប រចនាសម័្ពន្ធច្បាស់លាស់ រហូតដល់ការ ធ្វើប្រតិបត្តិការ ដោយមានការគ្រប់គ្រងល្អផងដែរ ។ល។​ វគ្គសិក្សាខ្លី ស្តីពីមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់រៀបចំគម្រោងដំណើរការ គ្លីនិក/មន្ទីពេទ្យ នឹងផ្តល់ឲ្យអ្នកចូលរួម ​បាន សិក្សាស្វែងយល់ឲ្យកាន់តែច្បាស់ពី ស្នូលផ្សំសំខាន់ៗ ក្នុងការរៀបចំគម្រោងដំណើរការ គ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យឲ្យបានជោគជ័យ ព្រមទាំងការសិក្សលើគំរូគម្រោងដំណើរការគ្លីនិក ដោយគ្រូបង្គោល លោកបណ្ឌិត សុខ ស៊ាង ដែលជា សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកសហគ្រិនភាព នៃសាកលវិទ្យាល័យជាតិគ្រប់គ្រង។ ជាពិសេស អ្នកចូលរួមនឹងទទួលបាននូវបទពិសោធន៍ល្អដែលគួរយល់ដឹងដ៏មានន័យ ដែលបានពីការចែក រំលែកពី វាគ្មិនកិត្តិយស ដែលមានភាពជោគជ័យលើការដំណើរការគ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យ។​ ក្នុងនោះយើងមាន កិត្តិយសវាគ្មិនសំខាន់ៗ ពីររូប៖ វាគ្មិនកិត្តិយសទី១ គឺ លោកសាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត គង់ ពិសិដ្ឋ ជានាយកនៃមន្ទីរពេទ្យភ្នែក ដុកទ័រ គង់ ពិសិដ្ឋ, ជាអនុប្រធានមន្ទីពេទ្យព្រះអង្គដួង និងជាប្រធានអគារចក្ខុរោគក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ព្រមទាំង ជាប្រធាន អាសនៈ និងជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនថ្នាក់វេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ និងថ្នាក់ឯកទេសចក្ខុរោគនៅសកលវិទ្យាល័យ វិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាលផងដែរ។ វាគ្មិនកិត្តិយសទី២ គឺ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សោម លក្ខិណា ជាស្ថាបនិកនៃមន្ទីរពេទ្យពហុព្យាបាលអន្តរជាតិ ខេមា និងគ្លីនិកខេមា និងជាប្រធានផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ ព្រមទាំងជាវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅនៃមន្ទីរពហុព្យាបាល អន្តរជាតិ ខេមា​ ផងដែរ។ វគ្គសិក្សាខ្លី ស្តីពី មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់រៀបចំគម្រោងដំណើរការគ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យ គឺជាសកម្មភាពសិក្សា ផ្តល់បន្ថែមដើម្បីជួយជម្រុញ ឲ្យវិស័យសុខាភិបាលក្នុងប្រទេសកម្ពុជាកាន់តែមានគុណភាពល្អប្រសើរ​ បន្ថែមទៀត ដោយគោលបំណងនៃ ការរៀបចំវគ្គសិក្សាខ្លីនេះ សង្ឈឹមថាអ្នកចូលរួម​ នឹងទទួលបានចំនេះដឹង មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ការរៀបចំគម្រោងដំណើរការគ្លីនិក និងយល់ដឹងពីចំនុចសំខាន់នីមួយៗ លើគំរូបង្ហាញក្នុង វគ្គសិក្សាខ្លីផងដែរ ដោយលើសពីនេះគឺការត្រៀមខ្លួនឲ្យបានល្អ និងការដាក់អាទិភាពលើប្រតិបត្តិការគ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យឲ្យបានជោគជ័យ៕ សំបុត្រចូលរួម សម្រាប់ការចូលរួម អ្នកទាំងអស់គ្នាអាចចុះឈ្មោះចូលរួមជាមុន ជាមួយតម្លៃសំបុត្រត្រឹម15$ មុនថ្ងៃទី០៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៩។  ***បញ្ជាក់៖ ចំនួនកន្លែងមានកំណត់!!! របៀបចុះឈ្មោះ ដើម្បីចុះឈ្មោះជាមុន សូមចូលទៅកាន់ទំព័​រ http://healthtime.tips/subpage/Healthtimepro/appointments ហើយធ្វើការបំពេញឈ្មោះ ភេទ អ៊ីម៉ែល លេខទូរស័ព្ទ ដោយជ្រើសយក វគ្គសិក្សាខ្លី “មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់រៀបចំគម្រោងដំណើរការ គ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យ” និងរើសយក ថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ ២០១៩ ម៉ោង៨ព្រឹក។ ត្រង់ផ្នែកព័ត៌មានបន្ថែម សូមបំពេញឈ្មោះស្ថាប័នសិក្សា ឬការងារ (សាលា ឬកន្លែងធ្វើការ) និងចំនួនសំបុត្រដែលអ្នកត្រូវការ។ ឬ ប្រើ Healthogo App ស្វែងរក Healthtime Pro ហើយចុចលើការណាត់ជួប រួចបំពេញ ថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ ២០១៩ ម៉ោង៨ព្រឹក ជ្រើសយក វគ្គសិក្សាខ្លី “មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់រៀបចំគម្រោងដំណើរការ គ្លីនិក/មន្ទីរពេទ្យ” និងបំពេញលេខទូរស័ព្ទ។ ត្រង់ផ្នែកព័ត៌មានបន្ថែម សូមបំពេញឈ្មោះស្ថាប័នសិក្សា ឬការងារ (សាលា ឬកន្លែងធ្វើការ) និងចំនួនសំបុត្រដែលអ្នកត្រូវការ។ កំណត់សម្គាល់ ៖ ការបង់ប្រាក់ និងទទួលសំបុត្រ ប្រព្រឹត្តិនៅការិយាល័យក្រុមហ៊ុនហេលស៍ថាមខប ចាប់ពីថ្ងៃជូនដំណឹងនេះតទៅ។ ឬធ្វើការកក់សំបុត្រជាមុន ដោយគ្រាន់តែធ្វើការចុះឈ្មោះ តាមវិធីខាងលើ និងផ្ញើប្រាក់ជូនក្រុមការងារយើងជាមុន តាមរយៈ Wing (077 888 067) ឬABA bank (000318913) នោះក្រុមការងារនឹងប្រគល់សំបុត្រជូនលោកអ្នកនៅក្នុងថ្ងៃកម្មវិធី។​ សម្រាប់ទំនាក់ទំនងព័ត៌មានបន្ថែម ៖ ០៧៧ ៨៨៨ ០៧៦/ ០៧៧ ៨៨៨ ០៧៥/ ០៦៩ ៨៨៨ ១១២

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Dec 22, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.4K មើល

អត្ថបទ៣ដែលទទួលបានការអានច្រើនជាងគេប្រចាំខែវិច្ឆិកា

ពីមួយខែទៅមួយខែ អត្រានៃការចូលអាន និងការចែករំលែកអត្ថបទមានការកើនឡើងជាលំដាប់ មិនខុសគ្នាពីខែមុនៗឡើយ ហើយក្រុមការងារហេលស៍ថាមតែងជ្រើសរើសអត្ថបទចំនួន៣ ដែលទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ និងចូលអានច្រើនជាងគេ ដើម្បីសង្ខេបឲ្យមិត្តអ្នកអានបានស្វែងយល់បន្ថែម ក្នុងនោះរួមមាន៖ ១. «ស្រមុក» សញ្ញានៃជំងឺស្ទះដង្ហើមនៅពេលគេងយប់ យោងតាមប្រសាសន៍របស់ សាស្ត្រាចារ្យ មហាបរិញ្ញា វ៉ាន់ មិច ឯកទេសវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ និងជំងឺសួត នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យសួត កម្ពុជា បានឲ្យដឹងថា ស្រមុក គឺជារោគសញ្ញានៃវិបត្តិក្នុងការដកដង្ហើម មានន័យថាវាជាសញ្ញាមួយនៃជំងឺដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីការដកដង្ហើមចូលសួតមានការរំខានដោយការត្បៀតនៃផ្លូវដង្ហើម។ ការត្បៀតនេះអាចមាននៅក្នុងច្រមុះ ឬបំពង់ក ដោយសារមានការរីកសាច់ ឬមានដុះសាច់ច្រមុះ បំពង់ក ឬការមិនផ្តល់សញ្ញាពីខួរក្បាល ដែលធ្វើឲ្យខ្យល់អុកស៊ីសែនចូលក្នុងសួតមិនបានគ្រប់គ្រាន់ និងខ្យល់ដែលឆ្លងកាត់ផ្លូវតូចចង្អៀត បង្កជាការលាន់ស្រមុក...... ស្វែងយល់បន្ថែម៖ http://www.healthtime.tips/library/article/1749 ២. ម្តងសើច  ម្តងយំ អាចជារោគសញ្ញានៃជំងឺ Bipolar Disorder  បុគ្គលក្នុងអាយុជាមធ្យម ២១ឆ្នាំ ទាំងបុរស និងស្រ្តី បូកផ្សំជាមួយអាការៈផ្លូវចិត្តប្រែប្រួលមួយចំនួនដែលមិនអាចបកស្រាយបាន អាចជារោគសញ្ញានៃជំងឺផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរមួយប្រភេទគឺ BipolarDisorder។ Bipolar Disorder ជាជំងឺផ្លូវចិត្តប្រភេទធ្ងន់ និងរ៉ាំរ៉ៃមួយ ដែលអាចលាប់មកវិញ ប្រសិនមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។  អ្នកជំងឺហាក់មានអារម្មណ៍ឡើងចុះ ដែលម្តងអាចស្តែងចេញជាការបាក់ទឹកចិត្តខ្លាំង (Depression)រួចប្រែទៅជាមានទឹកចិត្តឡើងខ្ពស់ខ្លាំងជាងធម្មតា (Mania)។ ម៉្យាងទៀត វាក៏ត្រូវបានគេហៅផងដែរថាជាជំងឺអារម្មណ៍២ ដែលមានការប្រែប្រួលក្នុងរយៈពេលកំណត់ណាមួយរវាងអារម្មណ៍ពិបាកចិត្ត និងសប្បាយចិត្តជ្រុល………នេះបើតាមការបកស្រាយដោយ សាស្ត្រាចារ្យ   វេជ្ជបណ្ឌិត ហួត លីនណា ឯកទេសវិកលវិទ្យាជំនាន់ទី១ និងអនុបណ្ឌិតជំងឺផ្លូវចិត្ត និងខួរក្បាល ប្រចាំគ្លីនិកជំនាញផ្លូវចិត្ត និងខួរក្បាល ហួត លីនណា...                                                          ចង់ដឹងលម្អិតសូមចូលទៅកាន់៖ http://www.healthtime.tips/library/article/1755 ៣. ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺខុសប្រក្រតីទារកក្នុងផ្ទៃ ការរកមើលនូវជំងឺខុសប្រក្រតីរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ គឺជាការស្វែងរកនូវភាពមិនធម្មតាទាំងរូបរាងកាយ និងបម្រែបម្រួលក្រូម៉ូសូម ឬហ្សែនណាមួយដែលមិនត្រឹមត្រូវ ឬដែលអាចឲ្យទារកសម្រាលមកមានសុខភាពមិនល្អ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនេះ រួមមានទាំងការពិនិត្យអេកូទារកក្នុងផ្ទៃ ពិសេសនៅត្រីមាសទី១ និងត្រីមាសទី២ ការពិនិត្យតេស្តឈាមទៅលើម្តាយ ទាក់ទងនឹងជំងឺអាប់បញ្ញាកូនមួយចំនួនដែលកើតញឹកញាប់ (down syndrome screening:ដែលអាចធ្វើចន្លោះពីអាយុគភ៌ ១១សប្តាហ៍៥ថ្ងៃទៅ១៣សប្តាហ៍៥ថ្ងៃ ឬពី ១៤សប្តាហ៍ ទៅ១៧សប្តាហ៍) និង(Non-Invasive Prenatal Testing:ជាតេស្តឈាមដែលអាចសិក្សា ទៅលើហ្សែនរបស់ទារកក្នុងឈាមម្តាយ ដែលអាចធ្វើចាប់ពីអាយុគភ៌ ១០សប្តាហ៍ ទៅដល់ ២៥ សប្តាហ៍)។ តេស្តដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះមិនមានការប៉ះពាល់ដល់សុខភាពម្តាយ និងទារកទេ.......នេះបើតាមការបកស្រាយរបស់ វេជ្ជបណ្ឌិត ទី សុវណ្ណរដ្ឋ ឯកទេសសម្ភព-រោគស្ត្រី និងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព-រោគស្ត្រី នៃមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល និងសម្ភពមាតា..... យល់ដឹងបន្ថែមតាមរយៈ៖ http://www.healthtime.tips/library/article/1769 ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អត្ថបទប្រចាំខែ អត្ថបទប្រចាំខែ
ចែករំលែក
  • Dec 21, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5K មើល

កត្តាចម្បងបំផុតដែលស្ត្រីងាយប្រឈមនឹងមហារីកសុដន់

ជំងឺមហារីកសុដន់ គឺជាប្រភេទជំងឺមហារីកទូទៅបំផុតកើតឡើងក្នុងចំណោមមនុស្សស្រី ដែលត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងជាលិកាសុដន់។ កោសិកាទាំងនេះជាធម្មតាលេចឡើងពីបំពង់ ឬក្រពេញនៃសុដន់ និងអាចរាលដាលពេញសុដន់ ព្រមទាំងទៅផ្នែកផ្សេងទៀតនៃរាងកាយ។ បច្ចុប្បន្ន ជំងឺមហារីកសុដន់គឺជាបញ្ហាសកល និងជាមូលហេតុនាំមុខទី២ ដែលបណ្តាលឲ្យមានការស្លាប់ចំពោះស្ត្រី៖ • លើពិភពលោក ជំងឺមហារីកសុដន់ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ១ (២៥%) (យោងតាម GLOBOCAN  2012) • ស្រ្តីកម្ពុជា ជំងឺមហារីកសុដន់ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ២ (១៥%) (យោងតាម GLOBOCAN​​ 2012)។ កត្តាប្រឈមនៃការកើតជំងឺមហារីកសុដន់ មានកត្តាប្រឈមធំៗ២ ដែលបណ្តាលឲ្យកើតជំងឺមហារីក រួមមាន៖ ក. កត្តាហានិភ័យចម្បងដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន     ១.    ភេទ៖ ជំងឺមហារីកសុដន់កើតឡើងចំពោះមនុស្សស្រីប្រហែល ១០០ដងច្រើនជាងមនុស្សប្រុស     ២.    អាយុ៖ អាយុកាន់តែច្រើន កត្តាប្រឈមជំងឺមហារីកសុដន់កាន់តែខ្ពស់     ៣.    ប្រវត្តិគ្រួសារ៖ ៥ ទៅ១០% នៃករណីជំងឺនេះ ជាលទ្ធផលដោយផ្ទាល់ពីការមានបម្រែបម្រួលហ្សែនដែលឆ្លងពីម្តាយឪពុក     ៤.    ប្រវត្តិនៃការមានរដូវ៖ ការមានរដូវមុនអាយុ១២ឆ្នាំ និង/ឬ ការអស់រដូវក្រោយអាយុ៥៥ឆ្នាំ អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺ។ ខ. កត្តាហានិភ័យចម្បងដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន     ១.    ជំងឺធាត់លើសទម្ងន់៖ ការលើសទម្ងន់ក្រោយអស់រដូវបង្កើនហានិភ័យ នៃការកើតជំងឺមហារីកសុដន់     ២.    ការមិនមានកូន៖ ស្ត្រីដែលគ្មានកូន ឬស្ត្រីដែលមានកូនដំបូងនៅក្រោយអាយុ ៣០ឆ្នាំ មានឱកាសប្រឈមនឹងការកើតជំងឺមហារីកសុដន់ច្រើនបន្តិច បើធៀបជាមួយស្ត្រីផ្សេងទៀត     ៣.    ការមិនបំបៅកូន៖ ការសិក្សាមួយចំនួនបានបង្ហាញថា ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយអាចបន្ថយហានិភ័យបាន     ៤.    ការទទួលទានជាតិអាល់កុល៖ ការពិសាគ្រឿងស្រវឹងមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងច្បាស់ថា អាចបង្កើននូវហានិភ័យកើតជំងឺមហារីកសុដន់     ៥.    ជក់បារី៖ ការជក់បារីច្រើន និងរយៈពេលយូរមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងការប្រឈមខ្ពស់នៃជំងឺមហារីកសុដន់     ៦.    មិនសូវធ្វើកីឡា ឬលំហាត់ប្រាណ     ៧.    ការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូនក្រោយអស់រដូវ។ រោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកសុដន់  ស្ត្រីម្នាក់ៗត្រូវស្វែងរកជំនួយពីគ្រូពេទ្យ ប្រសិនបើគាត់បានឃើញសញ្ញាដូចជា៖ • ដុំក្នុងសុដន់ ការឈឺចាប់នៅសុដន់ ការផ្លាស់ប្តូររូបរាងសុដន់ • បន្តរមាស់ និងឡើងកន្ទួលជុំវិញក្បាលសុដន់ ក្បាលសុដន់រួញចូលក្នុង មានការហូរទឹកពីក្បាលសុដន់ (ការហូរឈាម) • ការផ្លាស់ប្តូរស្បែកគ្របដណ្តប់សុដន់រួមមាន  ការឡើងក្រហម ហើម ដំបៅ ការហូរទឹកដោះ និងឡើងកម្រាស់ស្បែកសុដន់ដូចសម្បកក្រូច • ហើម និងមានដុំនៅតំបន់ Axillar គឺចាប់ពីក្លៀកក្រោមក្លៀក រហូតមកដល់សុដន់។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់ វិធីសាស្រ្តសំខាន់ៗក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់៖ • ការពិនិត្យរូបរាងនៃសុដន់ (ការពិនិត្យគ្លីនិក)៖ ការពិនិត្យសុដន់ដោយប្រើដៃស្ទាបយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ដែលត្រូវបានអនុវត្តដោយអ្នកឯកទេសមានបទពិសោធន៍ច្បាស់លាស់ ឬជួនកាលប្រហែលអាចត្រូវបានធ្វើឡើងដោយស្រ្តីខ្លួនឯង ដើម្បីស្វែងរកដុំ ភាពឡើងក្រាស់ ភាពមិនស៊ីមេទ្រីគ្នានៃសុដន់ជាដើម។ • ការប្រើប្រាស់ ultrasonography៖ ការធ្វើតេស្តរូបភាពដែលបញ្ជូនរលកសំឡេងប្រេកង់ខ្ពស់ឆ្លងកាត់សុដន់ និងបំប្លែងទៅជារូបភាពនៅលើកញ្ចក់អេក្រង់ តែមិនមានសារធាតុវិទ្យុសកម្មជាប់ពាក់ព័ន្ធទេ។ គ្រូពេទ្យអាចប្រើអ៊ុលត្រាសោនដើម្បីជាជំនួយក្នុងការបញ្ជាក់កាន់តែច្បាស់ពីទីតាំងនៃកោសិកាសង្ស័យនៅក្នុងសុដន់ នៅពេលប្រើវិធីសាស្រ្តមួយទៀត គឺការបូមយកកោសិកានោះចេញដោយម្ជុលជីវសាស្ត្រ (biopsy needles)។ • តេស្ត Mammography៖ នេះជាវិធីសាស្រ្តស្តង់ដាមួយសម្រាប់ការពិនិត្យរកជំងឺមហារីក តាមរយៈការរកឃើញជាកំណកតូចៗ ដុំពក ដោយប្រើប្រាស់កាំរស្មី X ទៅលើសុដន់។ កម្រិតនៃជាតិវិទ្យុសកម្មក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការពិនិត្យនេះ មានតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។  • តេស្ត Ductography៖ ប្រើប្រាស់សម្រាប់អ្នកជំងឺមួយចំនួន (ការពិនិត្យដោយកាំរស្មី X ជាមួយសារធាតុបញ្ច្រាស ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតដាក់បញ្ចូលតាមបំពង់សុដន់ តាមរយៈការប្រើប្រាស់ម្ជុលពិសេស)។ • បច្ចេកទេសម៉ាញ៉េទិច (Magnetic ResonanceImage=MRI)៖ ប្រើមេដែកដ៏ខ្លាំងមួយដើម្បីបង្កើតរូបភាពយ៉ាងលម្អិតសុដន់។ វាមានប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកជំងឺមួយចំនួន (ឧទាហរណ៍ ស្ត្រីដែលមានការវះកាត់ដាក់បញ្ចូលសុដន់ ឬការវះកាត់មុនផ្សេងៗទៀត)។ • ដើម្បីបញ្ជាក់ពីរោគវិនិច្ឆ័យ វេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើការច្រឹបសាច់៖ ជាញឹកញាប់ គឺការបូមយកសាច់ពីម្ជុលដ៏តូច (fine-needle aspiration) ការបូមយកសាច់ដុំដោយម្ជុលធំ (core-needle biopsy) ឬកាត់សាច់ចេញ (excision biopsy) (ការវះកាត់ខ្នាតតូច)។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ជាធម្មតា គ្រូពេទ្យប្រើវិធីវិភាគរោគវិនិច្ឆ័យពីរ ឬបីប្រភេទសម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់។ វិធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺមហារីកសុដន់ការព្យាបាលជំងឺត្រូវអាស្រ័យលើស្ថានភាពអ្នកជំងឺម្នាក់ៗ និងដំណាក់កាលនៃជំងឺផងដែរ។ វិធីសាស្ត្រព្យាបាលទាំងនោះរួមមាន៖ • ការព្យាបាលដោយវះកាត់៖ អាចជាការវះឆ្កៀលយកតែជាលិកាមហារីកក្នុងសុដន់ចំពោះដំណាក់កាលដំបូង (breast-conserving surgery) និងការវះកាត់សុដន់ទាំងមូល (mastectomy) ចំពោះដំណាក់កាលផ្សេងទៀត។ • ការព្យាបាលជារួម៖ មានទាំងការព្យាបាលគីមីការព្យាបាលឲ្យចំម៉ូលេគុលគោលដៅ (ការព្យាបាលបែបជីវសាស្រ្ត) និងការព្យាបាលដោយប្រើអ័រម៉ូន។ ការព្យាបាលបែបនេះអាចសាយភាយទៅក្នុងចរន្តឈាម ហើយបំផ្លាញ ឬគ្រប់គ្រងការលូតលាស់របស់កោសិកាមហារីក ដែលមានសមត្ថភាពរាលដាលទៅកន្លែងផ្សេងទៀត នៃរាងកាយ។ • ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម៖ ជាការព្យាបាលនៅនឹងកន្លែងដែលអាចបំផ្លាញកោសិកាមហារីកនៅក្នុងសុដន់ និងក្រពេញកូនកណ្តុរដោយប្រើប្រាស់កាំរស្មី X។ • ការព្យាបាលសម្រន់ការឈឺចាប់ និងការព្យាបាលជារួម៖ សម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមិនអាចព្យាបាលបាន នៅដំណាក់កាលខ្ពស់ ដើម្បីសម្រាលផលវិបាករបស់អ្នកជំងឺ ដូចជាការហើម រលាកសុដន់ការដំបៅនៅសុដន់រួមជាមួយការហូរឈាមជាដើម។ ការពិនិត្យតាមដានរកជំងឺមហារីកនេះ ជាវិធីសាស្រ្តមួយដែលធ្វើឡើងចំពោះស្ត្រីដែលមិនមានរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីក នៅដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺ។ គោលបំណងនៃការពិនិត្យ គឺដើម្បីស្វែងរកជំងឺមហារីកនៅមុនពេលវាមានឱកាសលូតលាស់ និងរាលដាលបន្តទៀត ក៏ដូចជាដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលមួយដែលល្អប្រសើរ ព្រមទាំងមិនសូវមានគ្រោះថ្នាក់ទៀតផង។ គួរបញ្ជាក់ថា ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការពិនិត្យរកជំងឺមហារីកអាចបន្ថយហានិភ័យពីការស្លាប់ចំពោះស្រ្តី។ មានវិធីសាស្រ្ត៤ប្រភេទក្នុងការពិនិត្យរកជំងឺមហារីកនៅដំណាក់កាលដំបូង ១.    ការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង (Breast Self-Examination =BSE) • ដំបូងត្រូវចាប់ផ្តើមដោយសម្លឹងមើលសុដន់របស់អ្នកនៅក្នុងកញ្ចក់ជាមួយការដាក់ស្មាឲ្យត្រង់ និងដៃច្រត់ចង្កេះដើម្បីរកមើលថា ទំហំ រូបរាង និងពណ៌របស់សុដន់ នៅសភាពធម្មតា និងដូចគ្នាឬទេ។ • ត្រូវលើកដៃឡើងរកមើលការផ្លាស់ប្តូរដូចគ្នាបូករួមការសង្កេតមើលថាមានសារធាតុរាវចេញពីក្បាលសុដន់មួយ ឬទាំងសងខាងទេ (អាចជាទឹក ទឹកដោះ ទឹកពណ៌លឿង ឬឈាម)។ • ត្រូវពិនិត្យសុដន់ខណៈពេលកំពុងគេង ឈរ ឬអង្គុយ ដោយប្រើដៃស្ដាំស្ទាបសុដន់ខាងឆ្វេង ដៃឆ្វេងស្ទាបសុដន់ស្តាំ រួចរក្សាម្រាមដៃឲ្យរាបស្មើ និងដាក់រួមគ្នា ហើយអូសជាចលនារង្វង់ប្រហែលទំហំមួយភាគបួន (ចាប់ផ្តើមធ្វើការពិនិត្យតាំងពីក្បាលសុដន់ទៅ)។ ស្ត្រីភាគច្រើនចូលចិត្តធ្វើជំហាននេះនៅពេលងូតទឹក ព្រោះគាត់ងាយស្រួលអនុវត្តពេលស្បែកសើម និងរអិល។ ស្ត្រីទាំងអស់គួរតែអនុវត្ត BSE រាល់ខែ ដោយស្រ្តីមិនទាន់អស់រដូវ គួរធ្វើនៅពេលរដូវបញ្ចប់បាន ២ទៅ៣ថ្ងៃ ព្រោះពេលនោះសុដន់ទន់ ចំណែកស្រី្តអស់រដូវ ត្រូវជ្រើសរើសកាលបរិច្ឆេទថេរមួយរៀងរាល់ខែ ដូច្នេះវាងាយស្រួលក្នុងការចងចាំ។ ២.    ការពិនិត្យបែបគ្លីនិក៖ ជាវិធីសាស្រ្តដ៏ចាំបាច់ដែលតម្រូវឲ្យមានការពិនិត្យពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ ការពិនិត្យបែបនេះ គួរចាប់ផ្តើមចំពោះស្ត្រីអាយុ២០ឆ្នាំឡើងទៅ ដោយអាយុ២០-៣៩ឆ្នាំម្តងក្នុងរយៈពេលបីឆ្នាំ ចំណែក៤០-៥០ឆ្នាំ ម្តងជារៀងរាល់ឆ្នាំ និង> ៥០ ឆ្នាំ ម្តងក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំ។ ៣.    ការពិនិត្យដោយអេកូ៖ វាជាការចាំបាច់ណាស់សម្រាប់ស្ត្រីអាយុចាប់ពី ៤០ឆ្នាំឡើងទៅ ដោយ៤០-៥០ឆ្នាំ ម្តងជារៀងរាល់ឆ្នាំ និង> ៥០ឆ្នាំ ម្តងក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំ។ ៤.    បច្ចេកទេសម៉ាញ៉េទិច (Magnetic Resonance Imaging =MRI)៖ វាអាចត្រូវបាន ណែនាំសម្រាប់ការតាមដានចំពោះស្ត្រីដែលមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺមហារីកសុដន់ ឬស្ត្រីដែលមានសុដន់ឡើងធំ។ វិធីសាស្ត្រការពារខ្លួនពីជំងឺមហារីក • ញ៉ាំអាហារដែលផ្តល់សុខភាពល្អឲ្យបានច្រើនដូចជាបន្លែ ផ្លែឈើស្រស់ ទឹកសណ្តែក ឬផលិតផលទឹកដោះគោ ចៀសវាងការបរិភោគអាហារដែលសម្បូរទៅដោយខ្លាញ់ និងមិនគួរបរិភោគសាច់ក្រហម (សាច់ជ្រូក សាច់គោ...) • ចៀសវាងការផឹកស្រាហួសកម្រិត • បញ្ឈប់ការជក់បារី • ចៀសវាងការលើសទម្ងន់ ជាពិសេសស្ត្រីក្រោយអស់រដូវ • ត្រូវតែសកម្ម ក្នុងនោះការធ្វើលំហាត់ប្រាណ៥ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យកើតជំងឺមហារីកបាន • គួរប្រើប្រាស់ថ្នាំព្យាបាលប្រភេទអ័រម៉ូន និងថ្នាំ ពន្យារកំណើត ដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ជាពិសេសត្រូវមានការត្រួតពិនិត្យពីគ្រូពេទ្យជាមុនសិន។ ការពិនិត្យរកឃើញកាន់តែឆាប់ គឺជាការការពារដ៏ល្អបំផុត! បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសមហារីកចំពោះកុមា រនិងមហារីកទូទៅ  ប្រធានផ្នែកជំងឺមហារីក នៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ    

សុខភាពស្រ្តី សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Dec 19, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.5K មើល

MORPHINE សម្រាប់បំបាត់ការឈឺចាប់បែបណាខ្លះ?

ការឈឺចាប់កម្រិតមធ្យម ឬខ្លាំងក្លា បណ្តាលមកពីជំងឺមួយចំនួនដូចជា មហារីក ការឈឺចាប់បន្ទាប់ពីការវះកាត់ ឬរបួសផ្សេងៗ ត្រូវបានគ្រប់គ្រងតាមរយៈឱសថ Morphine ស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទ Opioid ដែលវាមានសមត្ថភាពផ្លាស់ប្តូរការឆ្លើយតបរបស់ខួរក្បាល និងប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទទៅនឹងការឈឺចាប់។ សកម្មភាពឱសថ សកម្មភាពដំបូងរបស់ Morphine ធ្វើឡើងដោយឆ្លើយតបទៅនៃ mu-opioid រ៉េស៊ិបទ័រ ដែលជារ៉េស៊ិបទ័រមួយនៃប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ រ៉ាប់រងឲ្យមានឥទ្ធិពលបំបាត់ការឈឺចាប់។ កម្រិតស្រូបចូលនៃឱសថ Morphine ត្រូវបានចែកចាយយ៉ាងលឿនទៅកាន់រាងកាយ និងខួរក្បាល ដែលកំហាប់ខ្ពស់បំផុតក្នុងផ្លាស្មា បន្ទាប់ពីការលេបឱសថគ្រាប់ធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេល ៣០ ទៅ ៩០នាទី ហើយសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ក្រោមទម្រង់ជាថ្នាំចាក់តាមស្បែក និងសាច់ដុំ គេឃើញមានកំហាប់កើនខ្ពស់បំផុតបន្ទាប់ពី ១៥ ទៅ ២០នាទី ចំណែកការបញ្ចេញចោលពាក់កណ្តាលត្រូវបានសង្កេតឃើញមាននៅក្នុងរយៈពេល ១ ទៅ២ម៉ោង។ ឱសថត្រូវរងការធ្វើមេតាបូលីសពីសរីរាង្គថ្លើមក្នុងអត្រា៤០% ទៅ ៥០% មុនពេលជ្រាបទៅដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ក្រោមប្រតិកម្ម glucuronidation បង្កើតឲ្យមានមេតាបូលីតជាចម្បងឈ្មោះ morphine-3-glucuronide (M3G) និង morphine-6-glucuronide (M6G) ដែលនឹងត្រូវបញ្ចេញចោលតាមរយៈទឹកនោម។ កម្រិត និងការប្រើប្រាស់ ចំពោះការប្រើប្រាស់ឱសថ Morphine ទាមទារការណែនាំពីឱសថការី ឬវេជ្ជបណ្ឌិត ដែលកម្រិតសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យសង្កេតឃើញរួមមាន៖ • ឱសថទម្រង់គ្រាប់៖ អាចប្រើបាន ១៥ ទៅ ៣០មីលីក្រាម រៀងរាល់ ៤ម៉ោងម្តង • ឱសថទម្រង់សូលុយស្យុង៖ អាចប្រើបាន ១០ ទៅ ២០មីលីក្រាម ដែលប្រែប្រួលទៅតាមរយៈពេលនៃការវះកាត់ ឬកម្រិតនៃការឈឺចាប់។ ផលរំខាន រោគសញ្ញាដែលជាផលរំខានបណ្តាលមកពីឱសថអាចនឹងលេចឡើង និងគួរផ្តល់ជាព័ត៌មានទៅកាន់វេជ្ជបណ្ឌិតប្រសិនអាការៈកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដូចជា៖ • ធីងធោង • ឈឺចាប់ ឬរមួលក្នុងពោះ • ស្ងួតមាត់ • ឈឺក្បាល • ភ័យព្រួយ ឬអារម្មណ៍ផ្លាស់ប្តូរ • ប្រស្រីភ្នែករួមតូច • វិបត្តិក្នុងការបត់ជើងតូច។ល។ អន្តរកម្មឱសថ ការប្រឈមទៅនឹងឥទ្ធិពលនៃផលរំខានរបស់ឱសថMorphine នឹងកាន់តែកើនឡើង ក្នុងករណីអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់រួមជាមួយប្រភេទឱសថដទៃផ្សេងទៀតដូចជា៖ • ឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ប្រភេទ Opioid ឬថ្នាំបំបាត់ក្អក (Codeine, Hydrocodone) • សារធាតុញៀន • ឱសថងងុយគេង (Alprazolam, Lorazepam) • ឱសថបន្ធូរសាច់ដុំ (Carisoprodol, Cyclobenzaprine) • ឱសថប្រឆាំងអាល្លែកហ្ស៊ី (Cetirizine, Diphenhydramine)។ បន្ថែមពីឱសថខាងលើ ក៏នៅមានឱសថមួយចំនួនទៀតដែលអាចបង្កជាអន្តរកម្មឱសថ ដូច្នេះអ្នកជំងឺគួរកត់សម្គាល់ ឬរក្សាទុកឱសថដែលធ្លាប់បានឬកំពុងប្រើប្រាស់ សម្រាប់ការផ្តល់ជាដំណឹងទៅដល់វេជ្ជបណ្ឌិតមុនពេលអាចចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ឱសថ Morphine។ បម្រុងប្រយ័ត្ន ការប្រើប្រាស់ឱសថនេះ ក៏ត្រូវទាមទារឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនដូចជា៖ • បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី៖ សារធាតុនៅក្នុង Morphine អាចបង្កជាប្រតិកម្មចំពោះអ្នកជំងឺ ហេតុនេះការពិភាក្សាជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញគួរអនុវត្តឡើងមុនពេលប្រើប្រាស់ • ប្រវត្តិមានជំងឺ៖ ប្រាប់ដំណឹងទៅដល់គ្រូពេទ្យជាមុន ប្រសិនអ្នកមានជំងឺទាក់ទងទៅនឹងសរីរាង្គក្បាល វិបត្តិដង្ហើម តម្រងនោម ថ្លើម ឬក្រពះ ពោះវៀនជាដើម • ហាមប្រើប្រាស់សារធាតុអាល់កុល ជាមួយគ្នានឹងឱសថ Morphine ដោយហេតុថាអ្នកជំងឺនឹងអាចប្រឈមទៅនឹងអាការៈធីងធោងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ • ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះនិងស្រ្តីបំបៅដោះកូន៖អាចប្រើប្រាស់ឱសថនេះបាន ក្នុងករណីដែលចាំបាច់បំផុត ក្រោមការណែនាំរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត។   គួរបញ្ជាក់ដែរថា ឱសថ Morphine កំពុងមាននៅលើទីផ្សារមានឈ្មោះដូចជា ArymoTM ER និង MORPHIGESIC-30 ដែលការប្រើប្រាស់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើទៅតាមវេជ្ជបញ្ជា។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ឱសថ
ចែករំលែក
  • Dec 19, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.9K មើល

មូលហេតុអ្វីបានជាសក់ជ្រុះដុំៗ?

ការជ្រុះសក់អាចកើតមានឡើងទាំងនៅផ្នែកក្បាល និងដងខ្លួនទាំងមូលដែលវាអាចជាលទ្ធផលនៃតំណពូជ ការប្រែប្រួលអ័រម៉ូន ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ឬលក្ខខណ្ឌព្យា បាលជំងឺជាដើម។ មនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់មានបញ្ហាសក់ជ្រុះតែភាគច្រើនកើតមានចំពោះមនុស្ស​ប្រុស។ ដើម្បីឲ្យសក់ដុះឡើងវិញបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព អ្នកគួរស្វែងយល់ពីឫសគល់នៃបញ្ហាទាំងនេះឲ្យបានច្បាស់លាស់ ព្រមទាំងទទួលយកការព្យាបាលមួយដែលត្រឹមត្រូវពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញផងដែរ។ សំណួរ៖ ខ្ញុំបាទអាយុ ២០ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ៧០ ទម្ងន់ ៥០គីឡូក្រាម ជានិស្សិត។ ខ្ញុំមានការបាត់បង់ ឬជ្រុះសក់ជាដុំ មើលទៅដូចជាឆក ដែលមិនមានជាដំបៅ រមាស់ ឬការឈឺចាប់អ្វីទេនៅលើផ្នែកបាត់សក់នោះ តែខ្ញុំមានការខ្មាសអៀនចំពោះសក់ក្បាលរបស់ខ្លួនឯងបែបនេះណាស់។ តើបញ្ហានេះបណ្តាលមកពីអ្វី? តើមានវិធីព្យាបាលណាធ្វើឲ្យដុះសក់វិញបានទេ? ចម្លើយ៖ គួរជម្រាបថា ជំងឺជ្រុះសក់ត្រូវបានបែងចែកទៅតាមទម្រង់នៃការជ្រុះ (pattern) របស់វាដែលរួមមានដូចជា ការជ្រុះមួយៗស្មើ ការជ្រុះនៅ ចំកន្លែងជាក់លាក់ណាមួយ ឬជ្រុះលក្ខណៈឆក។ ក្នុងករណីជាការជ្រុះទម្រង់ឆក ជាទូទៅអាចបណ្តាលមកពីបញ្ហាតំណពូជ មានន័យថាក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកជំងឺ ធ្លាប់មានបញ្ហាជ្រុះសក់ទម្រង់ឆក (ឧទាហរណ៍ ជំងឺ androgenic alopecia) ប៉ុន្តែ សញ្ញានៃការជ្រុះសក់ទម្រង់នេះអាចកើតមានខ្លាំង ដរាបណាអ្នកជំងឺមានអាយុចាប់ពី ៤៥ឆ្នាំឡើងឯណោះ ដែលខុសពីបញ្ហារបស់ប្អូន កើតមានតាំងពីវ័យក្មេង។ ជាទូទៅ សក់ជ្រុះ និងសក់ដែលដុះឡើងវិញ ត្រូវមានការសមាមាត្រគ្នាហើយក្នុងករណីដែលសក់ជ្រុះមានភាពលើសលុបលើសក់ដុះតាំងពីវ័យនៅក្មេងអាចបញ្ជាក់អំពីបញ្ហាមិនប្រក្រតីណាមួយ។ ចំពោះការព្យាបាលនឹងត្រូវធ្វើឡើងទៅតាមមូលហេតុនៃការជ្រុះសក់ដែលក្នុងចំណោមមូលហេតុទាំងនោះក៏អាចរួមមានផងដែរនូវបញ្ហាបណ្តាលមកពីផលិតផលសាប៊ូកក់សក់ ស្ត្រេស ភាពតានតឹង ការគេងមិនបាន ឬផលវិបាកនៃជំងឺផ្សេងទៀតដូចជាជំងឺពកក ឬជំងឺស្វាយក្រាប (មេរោគស្វាយក្នុងឈាម) ជាដើម។ អាស្រ័យហេតុនេះការព្យាបាលអាចនឹងធ្វើឡើងតាមរយៈ ការបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់សាប៊ូកក់សក់មិនសមស្រប ការប្រើប្រាស់សាប៊ូដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ស្បែកក្បាល ថ្នាំលាប ឬស្ព្រៃយន៍បាញ់ដើម្បីភ្ញោចដំណើរការដុះសក់ និងបន្ទាប់ ពីនោះ ការព្យាបាលជាលក្ខណៈរួមផ្សំរវាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំស្ព្រៃយន៍ ថ្នាំលាប និងថ្នាំលេប ក៏អាចត្រូវបានណែនាំសម្រាប់មូលហេតុមួយចំនួនដូចជាក្នុងករណីជ្រុះសក់ទម្រង់ឆកជាដើម។ ក្រៅពីនោះ ការព្យាបាលក៏រួមមានការចាក់ថ្នាំនៅនឹងកន្លែងដែលជ្រុះតែម្តងផងដែរ។ ចុងក្រោយ ប្រសិនការព្យាបាលខាងលើមិនទទួលបានលទ្ធផលទេនោះ ការដាំសក់នឹងត្រូវបានណែនាំ ប៉ុន្តែការព្យាបាលនេះតម្រូវឲ្យមានការចំណាយច្រើន ហើយបច្ចុប្បន្ននៅកម្ពុជាក៏ពុំទាន់មានអ្នកជំនាញដែលមានឯកទេសដាំសក់ច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ ដូចនេះការព្យាបាលជាទូទៅមានតែជាការប្រើប្រាស់ថ្នាំលាប ថ្នាំលេបនិងចាក់នៅកន្លែងជ្រុះតែម្តង។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ឯកទេសសើស្បែក និងឡេសឺរ មានតួនាទីជាអនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យសើស្បែកកម្ពុជា ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Dec 18, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 2.9K មើល

គោលដៅថ្នាំថ្មីសម្រាប់មហារីកដ៏កាចសាហាវ

ថ្មីៗនេះអ្នកស្រាវជ្រាវនៅមជ្ឈមណ្ឌលមហារីក Dana-Farber បានរកឃើញម៉ូលេគុលដែលអាចព្យាបាលជំងឺមហារីកប្រភេទ Synovial Sarcoma និងmalignant rhabdoid tumors ដែលកម្រ និងពិបាកក្នុងការព្យាបាល។ ក្នុងនោះអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានបង្ហាញថា ការប្រើប្រាស់ថ្នាំនេះអាចបត់ដំណើរធាតុផ្សំនៃ ncBAF ដែលធ្វើឡើងអំពីប្រូតេអ៊ីនជាក់លាក់ផ្សេងៗជាច្រើន។ លោកបណ្ឌិត Cigall Kadoch នៃមជ្ឈមណ្ឌលមហារីក Dana-Farber និងជាអ្នកនិពន្ធនៃ Nature Cell Biology បាននិយាយថាវាជាការជំនួសជំហានដំបូង នៃការព្យាបាលប្រភេទមហារីកទាំង២ខាងលើហើយការរកឃើញ cancer specificagent អាចជួយដល់ការស្រាវជ្រាវបន្តទៀតនៃប្រភេទមហារីកដទៃ។   គួរបញ្ជាក់ថា Synovial Sarcoma ជាមហារីកដ៏កម្រនៃជាលិកាទន់ (soft tissue) ដែលច្រើនកើតឡើងលើមនុស្សពេញវ័យ ស្ថិតនៅដៃ ជើង ម្រាមដៃ ម្រាមជើង រីឯ malignant rhabdoid tumors វិញក៏ជាជំងឺមហារីកកម្រដូចគ្នា តែវាមានលក្ខណៈកាចសាហាវខ្លាំងជាង តែងកើតឡើងលើក្មេងក្រោមអាយុ២ឆ្នាំ វិវឌ្ឍរហូតទៅបំផ្លាញខួរក្បាល តម្រងនោម និងសរីរាង្គផ្សេងៗ។ តាមការសិក្សារបស់ក្រុម Kadoch បានបន្តការស្រាវជ្រាវដោយផ្តោតសំខាន់លើផ្នែក Chromatin Remodelling Complex ដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺមហារីក ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា SWI/SNF Family។ ពួកគេបានរកឃើញមានបីប្រភេទនៃ complexes រួមមាន cBAF, PBAF និងncBAF ក្នុងនោះ ncBAF គឺជាអ្នកដើរតួនាទីជាក់លាក់ក្នុងជំងឺមហារីក Synovial Sarcoma និងMalignant Rhabdoid Tumors ដើម្បីគ្រប់គ្រងការលូតលាស់ និងការបែងចែកកោសិកា។ Brittany Michel, Andrew D'Avino និងSeth Cassel ជាអ្នកចូលរួមសហការក្នុងការស្រាវជ្រាវនេះជាមួយ Kadoch បានលើកឡើងថា វាជាគោលដៅមិនបានរំពឹងទុកមួយ ដែលបានស្រាវជ្រាវ Pre-Clinically រួចរាល់ហើយ ដែរនៅក្នុងក្តីសង្ឃឹមនៃការព្យាបាលមហារីកដ៏កម្រទាំង២នេះ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ឱសថ ឱសថ
ចែករំលែក
  • Dec 17, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.6K មើល

ឥទ្ធិពលអាក្រក់បំផុតនៃគ្រឿងស្រវឹងលើការបើកបរ

តើអ្នកចូលចិត្តការជួបជុំដែលពោរពេញដោយសុរាមែនទេ?ហើយតើអ្នកធ្លាប់បានគិតពីផលមិនល្អដែលអាចប្រហែលនឹងកើតមានឡើង នៅពេលអ្នកត្រូវបើកបរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីការជួបជុំនេះដែរឬទេ? គ្រឿងស្រវឹង និងការបើកបរ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងអាចផ្តល់ផលប៉ះពាល់ដល់ការបើកបររបស់អ្នកគួរឲ្យបារម្ភដែលរួមមាន៖ • កាត់បន្ថយលទ្ធភាពធ្វើសកម្មភាពលើសពីមួយក្នុងខណៈពេលមួយ • ធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកក្នុងការប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើការបើកបរ • ពន្យឺតប្រតិកម្មឆ្លើយតប ទៅនឹងហេតុការណ៍ដែលមិនបានរំពឹងទុកកើតឡើង • ធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ជឿជាក់លើខ្លួនឯងជ្រុល  ដែលនឹងនាំឲ្យហ៊ានប្រថុយនឹងគ្រោះថ្នាក់ • រំខានចក្ខុវិញ្ញាណរបស់អ្នក  ជាពិសេសនៅពេលយប់ និងសោតវិញ្ញាណ • ធ្វើឲ្យអ្នកធូរស្បើយក្នុងអារម្មណ៍ និងងាយលង់លក់ពេលយានយន្តកំពុងទៅមុខ។ អ្នកដឹងទេ ៖ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល ០.០៥ក្នុងឈាមប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ២ដង ធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលគ្មាជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម។ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល០.១០ក្នុងឈាមប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរលើសពី ៧ដង បើធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលមានជាតិអាល់កុលសូន្យក្នុងឈាម។ • អ្នកបើកបរដែលមានកំហាប់ជាតិអាល់កុល០.១៥ក្នុងឈាម ប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរ២៥ដង បើធៀបទៅនឹងអ្នកបើកបរដែលគ្មានជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម។ អ្វីជាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម? កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម គឺជាបរិមាណនៃជាតិអាល់កុលក្នុងចរន្តឈាម ឧទាហរណ៍ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម ០.០៥ មានន័យថា អ្នកនោះមានជាតិអាល់កុល ០.០៥ ក្រាម ក្នុង១០០ មីលីលីត្រ ឈាម។ ជាក់ស្តែង កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនឹងកើនឡើងភ្លាម បន្ទាប់ពីអ្នកទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ហើយឡើងដល់ចំណុចខ្ពស់បំផុតនៅពេលអ្នកឈប់ទទួលទាន ពី៣០-៦០នាទី  ក្នុងករណីខ្លះ វាត្រូវប្រើពេលរហូតដល់២ម៉ោងដើម្បីឡើងដល់ចំណុចកំពូល ជាពិសេសពេលមានអាហារក្នុងក្រពះ។ ទោះបីជាអ្នកឈប់ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ១-២ម៉ោងក៏ដោយ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមអ្នកនៅតែកើនឡើងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ថា ថ្លើមរំលាយគ្រឿងស្រវឹងក្នុងកម្រិតប្រហែល៧.៥ក្រាមអាល់កុល ក្នុង១ម៉ោង។ ទោះជាយ៉ាងណា កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមថយចុះតាមពេលវេលា លើកលែងតែមានការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបន្ថែម ហើយវាត្រូវបានគេវាស់តាមរយៈខ្យល់ដង្ហើមដោយឧបករណ៍ម៉្យាង ឬដោយការវិភាគឈាម។ វិធីគណនារកកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម លោកអ្នកត្រូវអនុវត្តតាមជំហានដូចខាងក្រោម៖ ១-រកបរិមាណគ្រឿងស្រវឹងដែលអ្នកបានទទួលទានជាក្រាម ២-គុណចំនួនម៉ោងដែលអ្នកបានទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងនឹង៧.៥ ក្រាម (អត្រាជាមធ្យមនៃការបញ្ចេញជាតិអាល់កុលពីរាងកាយ) ៣-ធ្វើវិធីដកលទ្ធផលនៃជំហាន២ ទៅនឹងលទ្ធផលនៃជំហាន១ ៤-គុណទម្ងន់អ្នកជាគីឡូក្រាមនឹង៦.៨ បើអ្នកជាបុរស និងជាមួយ៥.៥ បើអ្នកជាស្ត្រី ៥-ចែកលទ្ធផលនៃជំហាន៣នឹងលទ្ធផលនៃជំហាន៤អ្នកនឹងបានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមរបស់អ្នក។ ឧទាហរណ៍៖ ១-បើបុរសម្នាក់ទម្ងន់ ៨០គីឡូក្រាម ទទួលទានអស់ ១០០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹង ចន្លោះពីម៉ោង ៨យប់ ទៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ គាត់នៅមានជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនៅម៉ោង៨ព្រឹកនៃថ្ងៃបន្ទាប់  នេះដោយសារគាត់ត្រូវការពេលវេលាប្រហែល៨ម៉ោងកន្លះ ដើម្បីឲ្យជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមគាត់ត្រឡប់ទៅសូន្យវិញក្រោយពេលគាត់ឈប់ផឹក។ ២-បើស្ត្រីម្នាក់ទម្ងន់៥៥គីឡូក្រាម ទទួលទានអស់៦០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងចន្លោះម៉ោង៨យប់ទៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ​ នោះគាត់មានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមប្រហែល ០.១០ភាគរយនៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ យ៉ាងហោចណាស់ក៏៦ម៉ោងកន្លះទៀតដែរ ទើបកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមរបស់គាត់ត្រលប់ទៅសូន្យវិញ ក្រោយពីគាត់ឈប់ផឹក។  កត្តាដែលជះឥទ្ធិពលដល់កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាម ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងកាន់តែច្រើន កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមកាន់តែខ្ពស់ ប៉ុន្តែបើមនុស្សពីរនាក់ផ្សេងគ្នា ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នា អាចមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខុសគ្នា អាស្រ័យដោយកត្តាច្រើនយ៉ាងរួមមាន៖ • មាឌ (ទំហំខ្លួន)៖ អ្នកដែលមានមាឌតូច នឹងមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ជាងអ្នកដែលមានមាឌធំ បើសិនទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នា។ • ក្រពះទទេ៖ ចំពោះអ្នកដែលមិនទាន់ទទួលទានអាហារ កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមនឹងឡើងខ្ពស់លឿនជាងអ្នកដែលទទួលទានអាហាររួច។ អាហារនៅក្នុងក្រពះ ពន្យឺតល្បឿននៃជាតិអាល់កុលឆ្លងចូលទៅក្នុងចរន្តឈាម។ •​ ជាតិខ្លាញ់ក្នុងរាងកាយ៖ អ្នកមានជាតិខ្លាញ់ច្រើនក្នុងរាងកាយ (ធាត់) មានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ ព្រោះជាតិអាល់កុលមិនជ្រាបចូលទៅក្នុងជាលិកាខ្លាញ់ទេ។ •​ ភេទ៖ បើទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងបរិមាណដូចគ្នាស្ត្រីតែងមានកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមខ្ពស់ជាងបុរស។ ដោយសារកត្តាទាំងអស់ខាងលើនេះហើយទើបការរកបរិមាណនៃគ្រឿងស្រវឹងដែលបានទទួលទានមិនអាចកំណត់កំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមបានត្រឹមត្រូវទេ។ វិធីទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងដើម្បីរក្សាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមក្រោម០.០៥ • ចំពោះបុរស  (ទម្ងន់មធ្យម)៖ មិនត្រូវទទួលទានលើសពី២០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុងម៉ោងដំបូង និងមិនលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងនៅម៉ោងបន្តបន្ទាប់។ • ចំពោះស្ត្រី  (ទម្ងន់មធ្យម)៖ មិនត្រូវទទួលទានលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹងក្នុងម៉ោងដំបូង និងមិនលើសពី១០ក្រាមនៃគ្រឿងស្រវឹង នៅម៉ោងបន្តបន្ទាប់។ គួរបញ្ជាក់ថា ទោះបីជាកំហាប់ជាតិអាល់កុលក្នុងឈាមត្រឡប់មកសូន្យវិញក្រោយពេលឈប់ផឹកក៏ដោយ សមត្ថភាពក្នុងការវិនិច្ឆ័យ  និងការសម្តែងនៅតែស្ថិតក្នុងភាពទន់ខ្សោយដោយសារការស្រវឹងនៅឡើយ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង​ នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន
ចែករំលែក
  • Dec 15, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.7K មើល

អ្វីទៅដែលហៅថាការបូមទឹកភ្លោះ?

  ការបូមទឹកភ្លោះ ជាការដោតម្ជុលដោយឆ្លងកាត់ ស្បែកពោះម្តាយ ស្បូន និងស្រោមទឹកភ្លោះ ដើម្បីបឺតយកទឹក ភ្លោះក្នុងបរិមាណ ១០ ទៅ ២០ មីលីលីត្រ យកទៅ វិភាគ ដែលជាទូទៅ គេធ្វើក្នុងអាយុគភ៌ ចន្លោះ ១៥ ទៅ ១៨ សប្តាហ៍។ ហេតុអ្វីបានជាធ្វើការបូមទឹកភ្លោះ? គេធ្វើការបូមទឹកភ្លោះក្នុង៖  - ករណីធ្វើតេស្តឈាមម្តាយក្នុងអំឡុងពេលពពោះ មានការប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងជំងឺខុសប្រក្រតីពីកំណើត - ករណីឃើញភាពខុសប្រក្រតីតាមការពិនិត្យអេកូរូបរាងកូនក្នុងពោះ - ករណីមានប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺតំណពូជ ឬជំងឺ ពីកំណើត - ករណីមានប្រវត្តិកូនមុន ឬផ្ទៃពោះមុនមានជំងឺខុស ប្រក្រតីពីកំណើត។ ការបូមទឹកភ្លោះមិនអាចរកឃើញគ្រប់ជំងឺខុសប្រក្រតីរបស់ទារកពីកំណើតទេ តែអាចរកមើលនូវ ជំងឺពីកំណើតមួយចំនួន ក្នុងករណីឪពុក និងម្តាយ មានកត្តាប្រឈមមុខខ្ពស់ដូចជា៖ - Down syndrome ជំងឺទ្រីសូមីទី ២១ ដែលប៉ះពាល់ដល់បញ្ញា និងសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ - Sickle cell disease ជំងឺតំណពូជគ្រាប់ឈាមក្រហមរាងកណ្តៀវ ដែលងាយនឹងបែក ធ្វើឲ្យមានភាពស្លេកស្លាំង និងប៉ះពាល់ដល់ការដឹកជញ្ជូនអុកស៊ីសែនទៅសរីរាង្គសំខាន់ផ្សេងៗ។ - Cystic fibrosis ជំងឺតំណពូជដែលប៉ះពាល់ទៅលើការបញ្ចេញនូវជាតិរំអិល ពិសេសក្នុងសួត និងលំពែង ដែលអាចមានការប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាព។ - Muscular dystrophy ជំងឺតំណពូជដែលប៉ះពាល់ដល់មុខងារសាច់ដុំ ធ្វើឲ្យសាច់ដុំទន់ អាចពិបាកក្នុងការដើរ ឈរ ធ្វើចលនា និងកម្រើកសាច់ដុំ។ - Tay-Sachs and similar diseases ជាជំងឺតំណពូជដែលប៉ះពាល់ទៅលើកោសិកាបញ្ជា ដែលនៅក្នុងខួរក្បាល និងឆ្អឹងកងខ្នង។ ក្រៅពីនេះ ការបូមទឹកភ្លោះអាចរកឃើញនូវភាពខុសប្រក្រតីនៃការបិទមិនជិតនូវខួរឆ្អឹងកងខ្នងនិងឆ្អឹងលលាដ៏ក្បាលកូន ក្នុងករណីដែលអេកូពិបាកមើលឃើញ។ ការបូមទឹកភ្លោះក្នុងត្រីមាសទី ៣ដើម្បីរកមើលនូវភាពទុំរបស់សួតទារក ក្នុងការ កំណត់ឲ្យទារកកើតក្នុងលក្ខខណ្ឌណាមួយ។ ការបូមទឹកភ្លោះក៏អាចវិភាគនូវមេរោគមួយចំនួនដែលបញ្ជាក់ថាទារកពិតជាមានឆ្លងពីម្តាយ ឬអត់។ ការបូមទឹកភ្លោះប្រកបដោយបទពិសោធន៍ខ្ពស់អាចកាត់បន្ថយនូវផលវិបាកដូចជាការបាត់បង់កូនក្រោយបូមទឹកភ្លោះ។ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនង អាសយដ្ឋាន៖ ផ្ទះលេខ៤ ផ្លូវ៥៤៨ សង្កាត់បឹងកក់១ ខណ្ឌទួលគោក ភ្នំពេញ លេខទូរស័ព្ទ៖ ០១២/០៧០ ៦៨ ៥០ ៧៥   អុីម៉ែល៖ doctor_tysovannaroth@yahoo.com បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ទី សុវណ្ណរដ្ឋឯកទេសសម្ភព-រោគស្ត្រី និងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព-រោគស្ត្រី នៃមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល និងសម្ភព មាតា ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

មាតា និងទារក មាតា និងទារក មាតា និងទារក មាតា និងទារក មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Dec 14, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 21.1K មើល

សញ្ញាណនៃជំងឺពងបែកដៃ ជើង មាត់ លើកុមារ

ជំងឺពងបែកដែលភាសាបច្ចេកទេសហៅថា Hand-Foot-and-Mouth Disease ជាប្រភេទមួយនៃជំងឺកើតលើបាតដៃ បាតជើង ក្នុងមាត់ និងលើខ្លួនរបស់កុមារទាំងមូល នៅចន្លោះអាយុក្រោម៥ឆ្នាំ (ដោយឡែក សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យក៏អាចកើតមានដែរ តែមិនស្តែងចេញជារោគសញ្ញាទេ)។ ជំងឺនេះត្រូវបានបែងចែកជា ២ទៅតាមប្រភេទមេរោគ តែទម្រង់នៃការស្តែងចេញគឺប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងស្ទើរតែគ្រប់តំបន់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តែងប្រឈមជំងឺពងបែកនេះ ពិសេសនៅរដូវធ្លាក់ខ្យល់ គ្រាន់តែនៅឆ្នាំខ្លះវាពុំបានស្តែងចេញជាលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណោះ។ មូលហេតុ និងការឆ្លង ជំងឺពងបែកលើកុមារនេះបង្កឡើងពីវីរុស ២ប្រភេទរួមមាន៖ • Coxsackie virus៖ មានអត្រានៃការកើតឡើងញឹកញាប់ច្រើន តែវាមានលក្ខណៈស្រាល • EV71៖ បង្កឡើងក្នុងអត្រាតិចតួចប៉ុណ្ណោះតែអ្នកជំងឺភាគច្រើនមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ និងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់។ វីរុសទាំង២ប្រភេទនេះមាននៅក្នុងលំហ ឆ្លងដោយផ្ទាល់ទៅកាន់កុមារ ហើយបន្តឆ្លងទៅកុមារផ្សេងទៀតតាមរយៈការប៉ះពាល់ស្បែកដែលមានដំបៅ។ សញ្ញាសម្គាល់ ទោះបីជំងឺពងបែកលើកុមារនេះបង្កឡើងពីវីរុស២ប្រភេទខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយ តែរោគសញ្ញាដែលស្តែងចេញជារួមដូចគ្នា គឺឡើងកម្តៅរាងកាយ បន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមចេញពងបែក នៅលើបាតដៃឬបាតជើង ក្នុងមាត់ រួចចេញពេញខ្លួនតែម្តង ដែលទីតាំងទាំង ៣មានសភាពក្រាស់ជាងកន្លែងផ្សេង។ ក្រៅពីនេះ កុមារអាចនឹងថយចុះនូវចំណង់អាហារដែលធ្វើឲ្យពួកគេហេវហត់ អស់កម្លាំង និងប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំការពាររាងកាយ មិនអាចទប់ទល់នឹងជំងឺនេះបាន។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការពិនិត្យលើសញ្ញាគ្លីនិកដោយគ្រូពេទ្យឯកទេសត្រូវបានធ្វើឡើងដំបូងបំផុតដើម្បីសន្និដ្ឋានពីជំងឺនេះ។ តែក្នុងករណីពិសេសដើម្បីឲ្យកាន់តែច្បាស់ គ្រូពេទ្យនឹងយកជាតិខ្ទុះ ឬរំអិលនៅក្នុងបំពង់កកុមារទៅពិនិត្យ និងធ្វើការបណ្តុះមេរោគនៅមន្ទីរពិសោធន៍ធំៗ ដូចជាមន្ទីរពិសោធន៍ប៉ាស្ទ័រជាដើម។ ការព្យាបាល គួរបញ្ជាក់ថា គ្មានថ្នាំប្រភេទណាមួយជាក់លាក់ដែលត្រូវបានយកមកព្យាបាលជំងឺពងបែកនេះទេមានតែការប្រើប្រាស់ថ្នាំទៅតាមរោគសញ្ញារបស់កុមារប៉ុណ្ណោះ ដូចជា បញ្ចុះកម្តៅ ឬថ្នាំសម្អាតលើស្បែក និងជំនួយដល់ការទទួលទានអាហារដោយមានការគណនាលើកម្រិតតម្រូវការកាល់ឡូរីសមស្របសម្រាប់កុមារម្នាក់ៗ។ ការប្រើប្រាស់អង់ទីប៊ីយ៉ូទិកមិនត្រូវបានណែនាំនោះទេក្នុងករណីជំងឺនេះ លុះត្រាតែដំបៅមានលក្ខណៈក្លាយ និងធ្ងន់ធ្ងរ ព្រមទាំងមានវេជ្ជបញ្ជាត្រឹមត្រូវពីគ្រូពេទ្យឯកទេសរោគកុមារ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ កុមារនឹងអាចជាសះស្បើយដោយខ្លួនឯងទោះបីមិនបានទទួលការព្យាបាល ប្រសិននេះជាករណីស្រាល។ ផ្ទុយមកវិញ ប្រសិនបើមានការលេចចេញនូវផលវិបាករបស់ជំងឺនោះ វានឹងបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកខួរក្បាល(Encephalitis) រលាកស្រោមខួរ (Meningitis) ឬទន់អវយវៈ (Flaccid Paralysis) ដោយសារវីរុសជាពិសេសគឺវីរុស​ EV71 ដែលប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតកុមារបាន។ ការការពារ ដោយសារតែករណីពងបែកលើកុមារនេះអាចឆ្លងបន្តទៅកុមារផ្សេងទៀត តាមរយៈការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ ឬការនៅក្បែរគ្នា ពិសេសកុមារនៅតាមមត្តេយ្យសាលា ដូច្នេះ ឪពុកម្តាយ ឬលោកគ្រូអ្នកគ្រូដែលដឹងថាកុមារកំពុងមានជំងឺនេះ ត្រូវឲ្យកុមារសម្រាកនៅផ្ទះយ៉ាងហោចណាស់ ១សប្តាហ៍។ គួរបញ្ជាក់ថាគ្មានវ៉ាក់សាំងសម្រាប់ចាក់ការពារនោះទេសម្រាប់លក្ខណៈទូទៅនៃពិភពលោក ដោយឡែកមាន តែប្រទេសចិនមួយប៉ុណ្ណោះមានវ៉ាក់សាំងនេះ តែក៏មិនទាន់ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយពេញពិភពលោកដែរ។ នៅពេលសង្កេតឃើញកុមារមានពងបែកលើស្បែក ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលត្រូវប្រញាប់នាំពួកគេមកប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសរោគកុមារ ដែលនៅជិតបំផុតឲ្យបានឆាប់រហ័ស។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះដែរ ត្រូវរក្សាកុមារឲ្យនៅផ្ទះដើម្បីកាត់បន្ថយការចម្លងបន្តទៅកុមារផ្សេង និងផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យកុមារថយកម្លាំង។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឈ ប៊ុនណា ឯកទេសរោគកុមារ ផ្នែកជំងឺធ្ងន់ និងសង្គ្រោះបន្ទាន់នៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

មាតា និងទារក មាតា និងទារក មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Dec 13, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.7K មើល

គួរធ្វើយ៉ាងណា ប្រសិនបើឈាមច្រមុះ?

  ជាមួយការអនុវត្តនូវវិធីសាស្រ្តមួយចំនួននោះបញ្ហាឈាមច្រមុះអាចនឹងបំបាត់បានក្នុងរយៈពេលតែ១៥នាទី ដែលមូលហេតុបង្កជំងឺកម្រនឹងមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ អ្វីគួរដឹង? ភាគច្រើននៃបញ្ហាឈាមច្រមុះ ជាជំងឺស្រាលផ្ទុយទៅនឹងគំនិតដែលលើកឡើងថាវាជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម។  ដោយឡែក បញ្ហាឈាមច្រមុះ ដែលបង្កមកពីជំងឺលើសសម្ពាធឈាម គឺកើតឡើងក្នុងករណីជំងឺដែលមិនបានតាមដាន និងមិនប្រើប្រាស់ថ្នាំទៀងទាត់ នាំឲ្យស្ថានភាពជំងឺគ្មានស្ថេរភាពតែប៉ុណ្ណោះ។   អ្វីគួរផ្តល់ឲ្យ? ដើម្បីបញ្ឈប់បញ្ហាឈាមច្រមុះ អ្នកគួរ៖ • ឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាក និងអង្គុយឲ្យបានស្រួល • ដាក់សំឡីខ្ទប់ និងយកចេញនូវដុំឈាមកក (Caillots) ចេញ • ខ្ទប់ច្រមុះរយៈពេល ១០ នាទី • ឲ្យអ្នកជំងឺញ៉ាំទឹក និងដាក់ដុំទឹកកកស្អំនៅលើថ្ងាស។ ក្នុងករណីមានបញ្ហាឈាមច្រមុះភ្លាមៗបែបនេះ ការប្រើប្រាស់បង់បិតដំបៅឬឱសថផ្សេងៗអាចនឹងគ្មានប្រសិទ្ធភាពនោះទេ។ ប្រសិនការទប់ឈាមមិនមានប្រសិទ្ធភាព ត្រូវនាំអ្នកជំងឺទៅទទួលការព្យាបាលពីអ្នកមានជំនាញ តាមរយៈការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍សម្រាប់ទប់ឈាមដែលមានលក្ខណៈ៖ • អាចជក់ទឹកបាន • រីកមាឌនៅពេលជក់ទឹក • ត្រូវផ្សើមវាជាមួយឱសថ Xylocaine naphtazolée។ ករណីសង្គ្រោះបន្ទាន់ ប្រសិនការហូរឈាមក្នុងលក្ខខណ្ឌច្រើន និងមិនអាចទ្រាំទ្របាន (អ្នកជំងឺមានសភាពស្លេក មិនស្រួលខ្លួន ឬសន្លប់) អ្នកគួរបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក។ បម្រុងប្រយ័ត្ន ត្រូវស្វែងរកការប្រឹក្សាជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតប្រសិនបញ្ហាហូរឈាមច្រមុះកើតឡើងញឹកញាប់ពីព្រោះវាអាចជាប់ទាក់ទងទៅនឹង៖ • ជំងឺឈាមក្រកក • ដុំសាច់នៅប្រហោងច្រមុះ • ការចម្លងនៃជំងឺ Naso-sinusienne។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព
ចែករំលែក
Top