Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Apr 07, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.7K មើល

អាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកមិនមានលក្ខណៈកាចសាហាវ ប៉ុន្តែជួបប្រទះញឹកញាប់

អ្វីជាអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក? អាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក ត្រូវបានហៅជាភាសាបច្ចេកទេសថា Allergic Conjunctivitis មានន័យថាជាការរលាកភ្នែកដោយសារតែសារធាតុមួយចំនួន ជាដើមចមបង្កឲ្យមានប្រតិកម្មដែលគេហៅថា ភ្នាក់ងារ អាល្លែកហ្ស៊ី (Allergic Agents)។ ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីនេះអាចកើតមានឡើងចំពោះមនុស្សស្ទើរគ្រប់វ័យ ហើយបើតាមការសង្កេតឃើញដោយផ្ទាល់របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសចក្ខុរោគទៅលើអ្នកជំងឺដែលបានមកពិនិត្យជារៀងរាល់ថ្ងៃគឺមានប្រមាណ ៣០-៤០% ទៅតាមវេលានៃខែនីមួយៗក្នុងមួយឆ្នាំ។ ជាទូទៅអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកត្រូវបានគេចែកចេញជាច្រើនប្រភេទ យោងទៅតាមមូលហេតុបង្កមានជាអាទិ៍៖ • តាមរដូវកាល (Seasoning)៖  មានន័យថាជាការកើតអាល្លែកហ្ស៊ីតាមរដូវកាល ជាពិសេសនៅក្នុងរដូវផ្ការីក និងមុនរដូវភ្លៀងធ្លាក់ ដោយសារតែសម្បូរទៅដោយលម្អងផ្កាព្រៃដែលអាចជាភ្នាក់ងារអាល្លែកហ្ស៊ី ហើយច្រើនកើតមានឡើងក្នុងប្រទេសត្រជាក់ ប៉ុន្តែ ដោយឡែកនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងពុំសូវជួបប្រទះទេ។ • តាមការប៉ះពាល់ (Contact with Environment)៖  ជាប្រភេទអាល្លែកហ្ស៊ីដែលឧស្សាហ៍ជួបប្រទះញឹកញាប់បំផុតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បង្កឡើងដោយសារធាតុមិនល្អមាននៅក្នុងខ្យល់ដូចជា ធូលី សារធាតុគីមី ដែលអាចជាភ្នាក់ងារបង្កអាល្លែកហ្ស៊ី ឬ  សម្ភារៈប្រើប្រាស់នៅក្នុងផ្ទះ មានសត្វល្អិតចង្រៃរស់នៅ (House Mite) និងរោមសត្វដូចជា ឆ្កែ ឬឆ្មាជាដើម។ • តាមប្រភេទជំងឺដទៃទៀត(Atopic Allergy)៖ ជាអាល្លែកហ្ស៊ីដែលទាក់ទងទៅនឹងជំងឺផ្សេងៗតួយ៉ាងដូចជា អ្នកដែលមានបញ្ហា   អាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ឬច្រមុះ ជំងឺកើតហឺត។ល។ អាលែ្លកហ្ស៊ីប្រភេទនេះ គេសង្កេតឃើញថាកើតមានទៅលើស្ត្រី ដោយសារ ការប្រើប្រាស់គ្រឿងសម្អាងច្រើន។ • តាមការពាក់លែន (Contact Lens)៖  វាទាក់ទងទៅនឹងអ្នកដែលចូលចិត្តប្រើប្រាស់លែនដាក់ភ្នែក ដោយសារតែសារធាតុដែលកកក្រោមលែនកកិតជាមួយនឹងកែវភ្នែករួចបង្កជាអាល្លែកហ្ស៊ី។ កុមារត្រូវបានសង្កេតឃើញថាងាយនឹងកើតមានជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកជាងគេ ក៏ព្រោះថាពួកគេកង្វះអនាម័យខ្លួនប្រាណ ដោយសារពួកគេចូលចិត្តលេងធូលីដី ឬលេងកន្លែងមិនស្អាតដែលនាំឲ្យពួកគេងាយប្រឈមនឹងភ្នាក់ងារអាល្លែកហ្ស៊ី។ម៉្យាងទៀត ស្រ្តីក៏ត្រូវបានសម្គាល់ថាងាយនឹងកើតមានជំងឺនេះផងដែរ ព្រោះពួកគាត់ចូលចិត្តប្រើប្រាស់គ្រឿងតុបតែងទៅលើភ្នែកដូចជា ម៉ាស្ការ៉ាដែលជាហេតុធ្វើឲ្យភ្នែកទទួលរងនូវប្រតិកម្មក្រៅពីនេះកត្តាមុខរបរមួយចំនួនក៏ងាយប្រឈមទៅនឹងអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកដូចគ្នាដែរ។ រោគសញ្ញាគួរកត់សម្គាល់ រោគសញ្ញានៃអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក រួមមាន រមាស់ក្រហម  ហើម រកាំ ឬស្រវាំង រួយភ្នែក និងចាញ់ពន្លឺដែលទាំងនេះសុទ្ធសឹងតែជារោគសញ្ញា អាចបញ្ជាក់ថាមានអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែក។ រោគវិនិច្ឆ័យសមស្រប បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញាដែលបានរៀបរាប់ខាងលើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើការសួរប្រវត្តិជំងឺ ក៏ដូចជាពិនិត្យបន្ថែមទៅលើភ្នែកដែលយើងឃើញមានជាដុំពកតូចនៅលើគ្រាប់ភ្នែក ឬនៅក្នុងត្របកភ្នែកផ្នែកខាងលើ ហើយដុំពកតូចនេះអាចក្លាយជាធំ ឬមានឡើងសនៅជុំវិញប្រស្រីភ្នែកក្នុងករណីអាល្លែកហ្ស៊ីធ្ងន់ធ្ងរ។ ការព្យាបាល ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកកម្រិតស្រាលគ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យព្យាបាលដោយការបន្តក់នូវទឹកភ្នែកសិប្បនិម្មិត ដើម្បីសម្អាតភ្នាក់ងារបង្កអាល្លែកហ្ស៊ី(Allergic Agents)ចេញពីក្នុងភែ្នក។ ក្នុងករណីអាការៈរោគមិនមានលក្ខណៈធូរស្រាល អ្នកជំងឺអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ភែ្នកដើម្បីកាត់បន្ថយរមាស់ដែលមាន២ក្រុមគឺ ពពួក Antihistamine និងMast cell stabilizer ក្នុងរយៈពេល៧ថ្ងៃ។ ចំណែកអ្នកដែលមានជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីធ្ងន់ធ្ងរដូចជា ហើមត្របកភែ្នកខ្លាំង ក្រហម និងចាញ់ពន្លឺ ជួនកាលអាចបង្កជាដំបៅលើកញ្ចក់ភែ្នក ដែលអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់គំហើញ ពួកគាត់ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការព្យាបាលជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញឲ្យបានត្រឹមត្រូវទើបអាចជាសះស្បើយ។ វិធីសាស្រ្តបង្ការ ដើម្បីកាត់បន្ថយអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកបានយើងត្រូវបញ្ចៀសនូវកត្តាបង្ក ឬប្រឈមមួយចំនួនដូចជា៖  -ត្រូវចៀសវាងកន្លែងសម្បូរលម្អងផ្កាសម្រាប់អ្នកដែលអាល្លែកហ្ស៊ីទៅតាមរដូវកាល  -ត្រូវពាក់វ៉ែនតាការពារធូលីហុយចូលភ្នែក  - ត្រូវជ្រើសរើសផលិតផលគ្រឿងសម្អាងដែលពុំបង្កឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ី  -មិនត្រូវប្រើប្រាស់ Contact Lens ក្នុងករណីមិនចាំបាច់  -ហាមញីភ្នែកពេលរមាស់  -បង្កើនអនាម័យក្នុងការរស់នៅ និងហូបចុក  -ប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនសម្អាតខ្យល់ដើម្បីបន្សុទ្ធខ្យល់ក្នុងផ្ទះ ឬក្នុងបន្ទប់គេង។ បើទោះបីជាអាល្លែកហ្ស៊ីភ្នែកពុំបង្កឲ្យបាត់បង់គំហើញក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺភ្នែកដែលជួបប្រទះញឹកញាប់ ដូចនេះត្រូវធ្វើការការពារ ថែរក្សាភ្នែកឲ្យបានល្អ និងគប្បីចៀសវាងកត្តាបង្កដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ប្រសិនបើមានសញ្ញាសង្ស័យត្រូវរួសរាន់មកជួបគ្រូពេទ្យភែ្នកជំនាញឲ្យលឿន កុំឲ្យវិវឌ្ឍទៅរកសភាពធ្ងន់ធ្ងរបាន។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ដោរ សីហា ឯកទេសចក្ខុរោគ មានតួនាទីជាអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាអនុប្រធានកម្មវិធីជាតិសុខភាពភ្នែក នៃក្រសួងសុខាភិបាល ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ជំងឺផ្សេងៗ ភ្នែក
ចែករំលែក
  • Apr 06, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.4K មើល

សញ្ញាណនៃអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម

និយមន័យនៃអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម ជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម គឺជាប្រតិកម្មដែលបង្កឡើងដោយពពួកអាល្លែកហ្សែនធ្វើឲ្យមានការហើម រលាកតាមផ្លូវដង្ហើម។ សម្រាប់ការអង្កេតនៅប្រទេសកម្ពុជាយើងគឺមានការកើនឡើង ជាក់ស្តែង នៅឆ្នាំ២០០៤ ការសិក្សានៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ករណីអ្នកជំងឺដែលគាត់មកពិគ្រោះឃើញថាមានអាល្លែកហ្ស៊ី១៥% និងនៅឆ្នាំ២០១៥ការសិក្សានៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា ករណីជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីនេះមានការកើនឡើងរហូតដល់២៨%។  តាមទិន្នន័យនៅឆ្នាំ២០០៦ តំបន់នៃពិភពលោកដែលប្រឈមនឹងអាល្លែកហ្ស៊ីខ្ពស់ជាងគេ គឺអ៊ុយគ្រែន រហូតដល់៤០%។ មូលហេតុបង្កឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម • កត្តាខាងក្រៅ     -ការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុ ដែលយើងហៅថាអាល្លែកហ្ស៊ីរដូវកាល វាកើតមានឡើងពេលប្តូរពីរដូវក្តៅទៅរដូវត្រជាក់  ឬពីរដូវត្រជាក់មករដូវក្តៅ ឬរដូវផ្ការីកដែលធ្វើឲ្យគាត់អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយលម្អងផ្កា     -ការបំពុលបរិស្ថាន ផ្សែងបារី ផ្សែងយានយន្តឬផ្សែងចេញពីរោងចក្រ     - គេហដ្ឋានមិនស្អាត មានផ្សិតនៅតោងជាប់ជញ្ជាំង ដោយសារជម្រាបទឹកផ្សេងៗ ផ្សិតដុះពីអាហារផ្អូម ឬផ្សិតពីកាកសំណល់ផ្សេងៗ     - សត្វចិញ្ចឹម ដែលមានរោមដូចជាសត្វឆ្កែ សត្វឆ្មា សត្វល្អិត ឬពពួកសត្វកន្លាត ទាំងលាមក ទាំងទឹកនោមរបស់វា     -Ascariens ជាសត្វល្អិតតូចបំផុតដែលរស់នៅជាប់កម្រាលព្រំ ភួយ មុង ខ្នើយ កន្ទេលជាដើម។ • កត្តាខាងក្នុង     - មកពីចំណីអាហារដូចជា គ្រឿងសមុទ្រ ស៊ុតទឹកដោះគោ អាហារផ្អាប់ និងសណ្តែកដី     - ថ្នាំពេទ្យ ថ្នាំបុរាណដែលមានការលាយផ្សំចូលគ្នាជាច្រើនមុខ។ បុគ្គលជាកម្មកររោងចក្រ រស់នៅ និងធ្វើការក្នុងបរិស្ថានមិនល្អ ឬធ្វើការក្នុងកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសត្វប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើមបំផុត។ ចំពោះអ្នកអាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះស្រាប់មាន២០%កើតហឺត រីឯបុគ្គលដែលកើតហឺតមាន៥០%អាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ។ រោគសញ្ញាជាក់ស្តែង មនុស្សម្នាក់អាចសន្និដ្ឋានថាមានជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើមបានផ្អែកលើរោគសញ្ញាដូចជា រមាស់ច្រមុះ តឹងច្រមុះ កណ្តាស់ ហៀរសំបោរ អាចដល់សួតគឺធ្វើឲ្យហត់ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីសញ្ញាក្អកទៅតាមដំណាក់កាល។ រោគសញ្ញាបន្ទាប់បន្សំអាចរួមមានអស់កម្លាំង ឈឺក្បាល និងសញ្ញាលើស្បែក ហើយក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺគេងមិនបានឬគេងភ្ញាក់ៗ ប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា ការងារ ក៏ដូចជាសង្គមជាតិទាំងមូល។ យន្តការនៃអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម ពេលដែលអាល្លែកហែ្សនចូលដល់ក្នុងខ្លួន  កោសិកាមួយហៅថាម៉ាក្រូហ្វាចាប់យកអាល្លែកហ្សែនដើម្បីបង្កើតបានជាអង់ទីក័រ។  នៅពេលអាល្លែកហ្សែនចូលលើកទី២ អង់ទីក័រចាប់យកអាល្លែកហ្សែននោះម្តងទៀត ហើយវាបញ្ចេញជាសារធាតុមួយឈ្មោះថាអ៊ីសស្តាមីន (Histamine)ជាហេតុនាំឲ្យមានការលេចចេញជារោគសញ្ញាអាល្លែកហ្ស៊ីផ្សេងៗ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើម ដំបូងត្រូវសាកសួរលម្អិតពីប្រវត្តិរបស់ជំងឺ កើតតាំងពីពេលណា តាំងពីកុមារភាព ឬទើបតែកើតមានឡើងថ្មីៗ ប្រវត្តិគ្រួសារ ដោយសារអាល្លែកហ្ស៊ីជាជំងឺតពូជ ប្រសិនបើឪពុក ឬម្តាយមានអាល្លែកហ្ស៊ី នោះកូនអាចប្រឈមនឹងបញ្ហានេះរហូតដល់៣០%។ មួយវិញទៀត ត្រូវសាកសួររហូតដល់ការរស់នៅរបស់គាត់ ដើម្បីរកមូលហេតុធ្វើឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ី បរិស្ថានការងាររបស់គាត់ ជាកម្មកររោងចក្រ ធ្វើការនៅកន្លែងមួយគ្មានខ្យល់អាកាសឆ្លងកាត់ ឬហប់ កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសត្វ មុខងារ រួមនឹងបរិស្ថានដែលគាត់រស់នៅ។ បន្ទាប់មកតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺពិនិត្យគ្លីនិកដូចជា មើលច្រមុះ បំពង់ក ដើម្បីរកមើលកត្តាអាល្លែកហ្ស៊ី។ ក្រៅពីនេះ មានការធ្វើតេស្តឈាមដើម្បីសិក្សារក IgE specific រកមើលសារធាតុអាល្លែកហ្ស៊ី និងបច្ចេកទេសចុងក្រោយ គឺការធ្វើតេស្តលើស្បែក ហៅថា Skin Prick Testsដែលមានសារធាតុយកមកធ្វើតេស្តច្រើនយ៉ាង។ អាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើមត្រូវព្យាបាលរបៀបណា? ការព្យាបាលជារឿងមួយសំខាន់បំផុត ជាដំបូងត្រូវផ្អែកលើការសាកសួរអ្នកជំងឺ ប្រសិនបើគាត់មានអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសារធាតុណាមួយ  ត្រូវចៀសសារធាតុនោះ។ ឧទាហរណ៍ បើគាត់ញ៉ាំទឹកដោះគោហើយបណ្តាលឲ្យគាត់ក្អក  រមាស់ក ឬកណ្តាស់ ត្រូវណែនាំឲ្យគាត់បញ្ឈប់ នោះគាត់នឹងមានភាពធូរស្រាល។ ដូចនេះ អ្នកជំងឺចាំបាច់ត្រូវធ្វើការអង្កេតខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ម៉្យាងទៀត អ្នកជំងឺអាចតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទប្រឆាំងនឹងអីុសស្តាមីន (Antihistaminic) ឬពពួក Corticoid ទាំងប្រភេទថ្នាំលេប និងថ្នាំបាញ់ទៅតាមសញ្ញាអាល្លែកហ្ស៊ីដែលគ្រូពេទ្យចេញវេជ្ជបញ្ជា។ ជាទូទៅការការពារ និងព្យាបាលជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីផ្លូវដង្ហើមត្រូវធ្វើឡើងទន្ទឹមគ្នា ដោយហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ព្រោះវាអាចជួយឲ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំកាន់តែមានភាពរឹងមាំ ហើយនៅពេលពួកគាត់ប៉ះជាមួយអាលែ្លកហ្សែនតិចតួចនឹងមិនចេញនូវសញ្ញាអាល្លែកហ្ស៊ីនោះទេ។ មួយវិញទៀត ត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអនាម័យ ផឹកស្អាត ហូបស្អាត រស់នៅស្អាត  និងត្រូវទម្លាប់ប្រើម៉ាស់ជាប្រចាំ  ឬអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំការពារទុកជាមុន។ ប្រដាប់ដង្ហើមជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃរាងកាយនៅពេលមានផលប៉ះពាល់ ឬហើម បុគ្គលនោះត្រូវជួបជាមួយបញ្ហា ទាំងសុខភាព ថវិកា ពេលវេលា ការរៀនសូត្រ ការងារ និងសង្គមទាំងមូល។ ជាក់ស្តែង ជាឧទាហរណ៍ស្រាប់នៅប្រទេសបារាំងឆ្នាំ២០០២ មានការខាតបង់បណ្តាលមកពីបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី រហូតដល់៩១៥លានអឺរ៉ូ។ ដូច្នេះគ្រប់គ្នាចាំបាច់ត្រូវចូលរួមប្រយុទ្ធប្រឆាំងជាមួយជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីនេះដោយយ៉ាងហោចណាស់ខិតខំសម្អាតទីក្រុងឲ្យបានស្អាត។ បញ្ជាក់ ៖ ទិវាពិភពលោកប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីនឹងប្រារព្ធឡើងចាប់ពីថ្ងៃទី២២ ដល់ ២៨ ខែមេសាឆ្នាំ២០១៨។ បកស្រាយដោយ ៖​ វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ គួង ឯកទេស ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក មានតួនាទីជាអនុប្រធានផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Apr 03, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.6K មើល

វិធីសាស្រ្តធំ ៤យ៉ាងក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ

ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ អាចនឹងត្រូវរកឃើញអំឡុងពេលទទួលបានការពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំ ដែលលទ្ធផលនៃការពិនិត្យបានបង្ហាញពីដុំសាច់នៅតំបន់ត្រគាក ឬគេអាចធ្វើការសន្និដ្ឋានតាមរយៈរោគសញ្ញាគួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយចំនួនដែលបានបកស្រាយរួចមកហើយនៅក្នុងអត្ថបទ«“ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ” ជាមូលហេតុមួយនៃការស្លាប់របស់ស្រ្តី» ។ ចំណែកការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការពិនិត្យជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែអាចធ្វើឡើងតាមរយៈវិធីសាស្រ្តពិនិត្យដូចខាងក្រោម៖ 1.    ការពិនិត្យគ្លីនិក (Clinical examination) a ការពិនិត្យបែបគ្លីនិកនៅតំបន់ត្រគាក (អនុវត្តដោយវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែករោគស្រ្តី) ៖ ជាផ្នែកមួយនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យផ្នែករោគស្រ្តី ដោយគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យនៅតំបន់អាងត្រគាក ដើម្បីស្វែងរកពីវត្តមាននៃដុំសាច់ (Mass) ក៏ដូចជាហានិភ័យដែលវាអាចធ្វើការភ្ជាប់ខ្លួនទៅនឹងកោសិកាដែលនៅជុំវិញ។ អំឡុងពេលនៃការពិនិត្យ អ្នកជំនាញនឹងធ្វើការប៉ះផ្ទាល់លើតំបន់ក្រពេញអូវែតាមរយៈពោះ និងមាត់ស្បូន (អាចតាមចុងពោះវៀនធំចំពោះក្មេងស្រី) ដែលអាចអនុវត្តបានសម្រាប់ការពិនិត្យរោគស្រ្តីជាប្រចាំ ឬក្នុងករណីលេចឡើង នូវផលរំខាននានា។ b ការពិនិត្យរាងកាយទូទៅ (អនុវត្តដោយអ្នកជំនាញផ្នែកមហារីក) ៖ ចំពោះស្ថានភាពជំងឺក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យរកមើលសញ្ញា Ascites (ជាការប្រមូលផ្តុំជាតិទឹក ក្នុងប្រហោងពោះ) ការស្ទះចលនាពោះវៀន មានទឹកក្នុងស្រោមសួត និងការកើនឡើងទំហំ នៃក្រពេញទឹករងៃ ឬមានដុំសាច់ក្នុងសរីរាង្គផ្សេង (ដូចជា ដុំមហារីក Metastases ក្នុងថ្លើម)។ ការពិនិត្យបែបគ្លីនិកជាវិធីសាស្រ្តមានតមៃ្លថោក និងងាយស្រួលក្នុងករណីមានការសង្ស័យពីជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ប៉ុន្តែវាមិនទាន់អាចឆ្លើយតបគ្រប់គ្រាន់ទៅនឹងអ្នកជំងឺដែលមានដុំសាច់នៅក្នុងក្រពេញអូវែ ឬតំបន់អាងត្រគាកនៅឡើយទេ។ 2.    ការពិនិត្យដោយវិទ្យុសកម្ម (Radiological Investigations) a ការថតឆ្លុះពោះដោយប្រើប្រាស់សំឡេង Ultrasonography (សម្រាប់ស្រ្តី និងក្មេងស្រី) និងការថតឆ្លុះមាត់ស្បូន Transvaginal ultrasonography (សម្រាប់ស្រ្តី)។ សម្រាប់ Transvaginal ultrasonography៖ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការចាប់បានជារូបភាពនៃសរីរាង្គនៅតំបន់ត្រគាកថតដោយប្រើប្រាស់សំឡេង ultrasound តាមរយៈការស៊កបំពង់ចូលទៅក្នុងមាត់ស្បូន ដើម្បីរកមើលដុំមហារីកនៅក្រពេញអូវែ។ ការពិនិត្យបែបនេះមានភាពទ្រាំទ្របាន និងពុំសូវ មានតម្លៃថ្លៃ ដែលអាចប្រើក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដំបូង ប៉ុន្តែវាអាចមានភាពពិបាកក្នុងការ កំណត់បានពីស្ថានភាពដុំសាច់កម្រិតស្រាល (Benign) ឬធ្ងន់ធ្ងរ (malignant)។ ការពិនិត្យបែប Ultrasonography អាចបង្ហាញពីរោគសញ្ញាទឹកដក់ (Ascites) ឬមហារីកស្រោមពោះ (Peritoneal metastases) ដែលកោសិកាមហារីក ភ្ជាប់ទៅនឹងប្រហោងពោះ។   b វិធីសាស្រ្ត Magnetic Resonance Imaging (MRI) ឬវិធីសាស្រ្ត Computed tomography (CT-scan) ៖ ចំពោះការពិនិត្យតាមបែប MRI អាចផ្តល់ជាព័ត៌មានបន្ថែមពីលក្ខណៈនៃដុំសាច់ក្រពេញអូវែ ចំណែក CT-scan អាចផ្តល់ជាការកំណត់ពីប្រភេទនៃមហារីកក្រពេញអូវែ។ វិធីសាស្រ្តទាំងពីរបានជួយក្នុងការកំណត់ដំណាក់កាលនៃជំងឺ  ផែនការក្នុងការព្យាបាល និងគ្រប់គ្រងលទ្ធផលនៃ ការព្យាបាល ប៉ុន្តែវាមានតម្លៃថ្លៃជាងវិធីសាស្រ្តបែប Ultrasonography។ c ការថតឆ្លុះ X-ray (Chest X-ray)៖  ការពិនិត្យបែបនេះមានសារសំខាន់ក្នុងការកំណត់បាន នូវផ្នែករាងកាយណាមួយដែលត្រូវបានរងឥទ្ធិពលដូចជា សួត ជាដើម។ d វិធីសាស្រ្ត Positron-emission tomography – computed tomography (PET-CT)៖ ជាការពិនិត្យដោយធ្វើការបង្ហាញ ឲ្យកាន់តែច្បាស់ពីរូបភាពរចនាសម្ព័ន្ធ និងសកម្មភាពមេតាបូលីសរបស់កោសិកា។ PET-CT មានភាពជាក់លាក់ និងមានតម្លៃថ្លៃ ដែលពុំសូវត្រូវបានណែនាំសម្រាប់ការពិនិត្យដំបូងនោះទេ តែវាមានប្រយោជន៍ចំពោះដុំមហារីកដែលស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលមានសកម្មភាពមេតាបូលីសខ្លាំង(ដូចជា ជំងឺមហារីកកោសិកាតូចនៃក្រពេញអូវែ)។ 3.    ការពិនិត្យសញ្ញាសម្គាល់ដុំមហារីក (ការធ្វើតេស្តឈាម) អង់ទីហ្សែន ១២៥ (CA 125) ដែលជាប្រូតេអ៊ីននៅលើផ្ទៃខាងលើនៃកោសិកាមហារីកក្រពេញអូវែ អាចនឹងមានការកើនឡើង ក្នុងកម្រិត ៨០% ចំពោះប្រភេទជំងឺមហារីក epithelial។ យ៉ាងណាមិញ សញ្ញាសម្គាល់នេះ នៅមិនទាន់មានភាពច្បាស់លាស់ និងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែនោះទេដោយវាអាចបង្កភាពភាន់ច្រឡំទៅលក្ខខណ្ឌជំងឺមិនមែនជាមហារីក (ដូចជា ជំងឺស្បូន Endometriosis)។ ប្រតេអុីន CA 125 ត្រូវបានវាស់សម្រាប់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យចំពោះជំងឺដុំសាច់ក្នុងដៃស្បូន បន្ទាប់ពីទទួលបានការពិនិត្យតាមUltrasonography ដែលតេស្តនេះអាចប្រើបាន ដើម្បីគ្រប់គ្រងលទ្ធផលនៃការព្យាបាលបែបគីមី (Chemotherapy) និងសម្រាប់ការតាមដានបន្ទាប់ពីការព្យាបាល។  4.    ការពិនិត្យដុំមហារីក (Histopathological examination) ជាការពិនិត្យកោសិកាដុំមហារីកក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ ដែលដុំសាច់ត្រូវ បានយកមកតាមរយៈការកាត់ចេញ (Biopsy) ឬតាមការវះកាត់ (Radical surgery)។ វិធីសាស្រ្តនេះអាចផ្តល់ភាពច្បាស់លាស់ដល់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងកំណត់បានពីលក្ខណៈរបស់ដុំមហា-រីកក្រពេញអូវែ អនុញ្ញាតឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតអាចដឹងពីប្រភេទរបស់មហារីក ដែលនាំឲ្យមានការកំណត់ពីវិធីសាស្រ្តព្យាបាលសម្រាប់អ្នកជំងឺនីមួយៗ។ ការប្រឹក្សាពីដំណាក់កាលនៃមហារីក ការរៀបចំផែនការព្យាបាល ទាមទារឲ្យធ្វើឡើងពីសំណាក់ វេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែករោគស្រ្តី និងផ្នែកជំងឺមហារីក ដើម្បីធានាឲ្យបានពីការកំណត់ឲ្យបានច្បាស់ពីសា្ថនភាពជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ។  បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅ ដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីក និងជាអនុប្រធាននៅ មន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Apr 02, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.1K មើល

តើវាពិតជាខ្មោចសង្កត់ ឬជាជំងឺ?

Sleep Paralysis ជាអារម្មណ៍មួយដែលអ្នកភ្ញាក់ដឹងខ្លួនធម្មតា តែមិនអាចកម្រើក ឬនិយាយបាន។ វាច្រើនកើតមានឡើងនៅពេល គេងលក់ ឬភ្ញាក់ដឹងខ្លួន ហើយមានអារម្មណ៍ថប់ ឬមានសម្ពាធនៅតំបន់ទ្រូង ហើយហេតុការណ៍នេះកើតមានតែប៉ុន្មានវិនាទី  ឬប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ។ តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ភាពធុញថប់ ការប៉ះទង្គិចផ្លូវអារម្មណ៍ ទុក្ខព្រួយ កង្វល់ អាចជាហេតុធ្វើឲ្យមានការកើនឡើងនូវ Sleep Paralysis នេះ។ ជាក់ស្តែង បញ្ហានេះកើតមាននៅពេលអ្នកភ្ញាក់មុនពេល Rem cycle (Rapid eyes movement) បញ្ចប់ ដែល Rem គឺជាដំណាក់កាលនៃការគេង ដែលខួរក្បាលរបស់អ្នកមានសកម្មភាពខ្លាំង។ ក្នុងអំឡុងពេល Rem សាច់ដុំរបស់អ្នកត្រូវបានផ្អាក ជាហេតុធ្វើឲ្យមានការបញ្ឈប់ការសុបិន និងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់។ មនុស្សភាគច្រើនមានអារម្មណ៍រវើរវាយក្នុងអំឡុងពេល Sleep Paralysis មិនតែប៉ុណ្ណោះ ប្រសិនបើវាកើតឡើងដោយសារតែខួរក្បាលកំពុងយល់សប្តិ អ្នកនឹងអាចឃើញអ្វីដែលចម្លែក ឬការមើលឃើញខុសប្រក្រតី ហើយការរវើរវាយទាំងនោះ ស្ថិតក្នុងរូបភាពខុសៗគ្នា ហើយមួយក្នុងចំណោមនោះ ហៅថា បាតុភូតនៃការរំខាន ។ ប្រភេទនៃការរវើរវាយមួយផ្សេងទៀត ហៅថា បាតុភូតនៃការភ័យព្រួយ ដែលជាអារម្មណ៍នៃការប៉ះទង្គិច ឬការថប់ដង្ហើម ។ មនុស្សប្រមាណ ៧.៦ % នៃចំនួន ប្រជាជនទូទៅ ជួបបញ្ហា Sleep Paralysis នេះ ហើយមានការកើនឡើងរហូតដល់២៨% ជួបវិបត្តិនៃការរំខានក្នុងអំឡុងពេលគេងផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ មានប្រជាជន លើស៣៤% ដែលជួបប្រទះនូវ ភាពទុក្ខព្រួយ និងកង្វល់។ បញ្ហានេះកើតឡើងនៅចន្លោះអាយុ ១០ ទៅ ២៥ឆ្នាំ ក្នុងនោះសេនេទិច អាចដើរតួនាទីសំខាន់ហើយជាធម្មតាផ្សារភ្ជាប់នឹង Nacolepsy (អ្នកដែលងាយគេងលក់ បើទោះជាស្ថិតក្នុង ស្ថានភាពណាក៏ដោយ)។ មួយវិញទៀត  ឥរិយាបថនៃការគេងក៏អាចបង្កឲ្យមានជំងឺនេះដែរដូចជា ការគេងផ្ងារ កង្វះនៃការគេង និងការគេងមិនទៀងទាត់ រួមទាំងការប្រើប្រាស់ថ្នាំមួយចំនួន។ Sleep Paralysis គ្មានការព្យាបាលជាក់លាក់ទេ ដូចនេះ អ្នកជំងឺគួរគប្បីយល់ដឹងពីតិចនិកនៃការគេងឲ្យបានត្រឹមត្រូវ បង្កើនការគេងឲ្យបានច្រើន (៦ ទៅ ៨ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ) ទម្លាប់ចូលគេងឲ្យបានទៀងទាត់ ធ្វើការព្យាបាលនៅពេលមាន ជំងឺទាក់ទងនឹងការគេង ឬជំងឺដែលធ្វើឲ្យគេងមិនលក់ តែក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួន អាចតម្រូវឲ្យប្រើថ្នាំបំបាត់ស្ត្រេស ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត
ចែករំលែក
  • Mar 31, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 17.1K មើល

ហេតុអ្វីស្បែកអ្នក ងាយអាល្លែកហ្ស៊ីជាងគេ?

តើអ្វីទៅជាអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក? រាល់សារធាតុទាំងឡាយ ដែលប៉ះទៅលើស្បែក ឬស្បែកប្រឈមជាមួយសារធាតុទាំងនោះ ហើយបង្កជាអាការៈ កន្ទួល ក្រហម រោល រមាស់គេហៅថា “អាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក”។ ជាក់ស្តែង នៅប្រទេសកម្ពុជាយើងសព្វថ្ងៃ បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែកនេះ មានការកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដោយសារបរិស្ថាន ក៏ដូចជាភាពរីកចម្រើននៃប្រទេសជាតិ រួមនឹងឧស្សាហកម្មធំៗ។ មូលហេតុបង្កឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ការកើតមាននូវអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែកអាចមានកត្តាផ្សេងៗចូលរួមដូចជា ផ្សែងពីរោងចក្រឧស្សាហកម្មធំៗ រថយន្តដែលបានបញ្ចេញសារធាតុពុលទៅក្នុងបរិយាកាស របស់របរប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃដូចជាគ្រឿងសម្អាង ឡេ ទឹកអប់ សាប៊ូ ជាពិសេសម្ហូបអាហារ និងការប្រើប្រាស់ឱសថជាដើម។ នៅពេលមួយដែលសារធាតុបង្កអាល្លែកហ្ស៊ីប៉ះជាមួយស្បែក ឬចូលទៅក្នុងខ្លួន ប្រព័ន្ធភាពសុំាក្នុងរាងកាយមិនអាចទទួលយកបាន ពេលនោះប្រព័ន្ធភាពសុំាបានបញ្ចេញធាតុដើម្បីទៅទប់ទល់នឹងធាតុបង្កទាំងនោះ ហើយបង្កើតជាប្រតិកម្មដែលហៅថា អាល្លែកហ្ស៊ី។ មនុស្សសឹងតែគ្រប់គ្នាអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក តែអ្នកដែលប្រឈមខ្ពស់បំផុតគឺ អ្នកមានស្បែកងាយប្រតិកម្ម (Sensitive Skin) ពីកំណើត ឪពុកម្តាយ តាយាយ ឬក្រុមគ្រួសារធ្លាប់មានប្រវត្តិអាល្លែកហ្ស៊ី។ រោគសញ្ញានៃអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក រោគសញ្ញានៃការអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក មានចែកតាមកម្រិត៖ • កម្រិតស្រាល ៖ អាចចេញកន្ទួល រោល ក្រហម រមាស់ ស្ងួត ហើយអាចឈានដល់ការចេញទឹករងៃតិចៗ ប៉ោងនិងហើម។ • កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ ៖ អាចឡើងពងទឹក ក្រហាយ ខ្លះអាចឡើងជាំ ហើយខ្លះទៀតឡើងខ្មៅ ដោយសារការប្រើប្រាស់គ្រឿងក្រអូបផ្សេងៗជាដើម។ បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ជាបញ្ហាដែលគួរឲ្យបារម្ភ និងទាមទារការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ដោយហេតុថា វាកើតមាននៅលើមនុស្សគ្រប់វ័យ មិនថាក្មេងវ័យជំទង់ ឬមនុស្សចាស់ ហើយអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែកមានច្រើនប្រភេទ និងមានលក្ខណៈខុសពីគ្នាទៅតាមប្រភេទស្បែក។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ គ្រូពេទ្យឯកទេសធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែកអាស្រ័យទៅនឹង រោគសញ្ញាគ្លីនិកមើលឃើញផ្ទាល់ និងការសាកសួរពីប្រវត្តិដើមហេតុនៃការអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក (ទៅណា? ញ៉ាំអ្វី? ប្រើប្រាស់អ្វី? ប៉ះពាល់អ្វី?)។ សម្រាប់ប្រទេសរីកចម្រើនមួយចំនួន គ្រូពេទ្យធ្វើតេស្ត ដែលមាននូវសារធាតុសង្ស័យច្រើននាំឲ្យមានអាល្លែកហ្ស៊ី យកមកដាក់លើស្បែកអ្នកជំងឺ ពិសេសនៅលើខ្នងច្រើនចំណុច រួចគ្របរយៈពេលប្រហែលជា៤៨ ទៅ៩៦ម៉ោង ទើបបើកឡើងវិញ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសារធាតុណាមួយ វានឹងឡើងកន្ទួលក្រហម ឬមានពងទឹក ដែលគេហៅថាការធ្វើ Patch Test ។ ក្រៅពីនេះ ការធ្វើតេស្តឈាមមិនសូវជាជួយណាស់ណានោះទេ គ្រាន់តែឃើញមានការកើនឡើងនូវពពួក IgE ដែលអាចបញ្ជាក់បានថាអ្នកជំងឺប្រឈមនឹងការងាយអាល្លែកហ្ស៊ីប៉ុណ្ណោះ។ ការព្យាបាលអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក អាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ងាយស្រួលក្នុងការព្យាបាល ដោយត្រូវចែកតាមកម្រិត៖ • កម្រិតស្រាល ៖ អ្នកជំងឺអាចលាបត្រឹមពពួកTopical Steroid បើរមាស់ អាចប្រើពពួក Antihistamine ។ • កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំង ឬទីតាំងនៃការអាល្លែកហ្ស៊ីធំ ៖ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការព្យាបាលដោយលាបផង រួមនឹងការញុំាថ្នាំក្នុងរយៈពេលខ្លី។ វិធីសាស្ត្រការពារខ្លួន ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យនរណាម្នាក់អាល្លែកហ្ស៊ីទៀត គឺជារឿងមួយពិបាក ដោយសារអ្នកអាល្លែកហ្ស៊ីនោះមិនមែនបញ្ចប់ត្រឹមការព្យាបាលឲ្យជានោះទេ គាត់ត្រូវរកមូលហេតុឲ្យឃើញថាគាត់អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយអ្វី ដើម្បីឲ្យចៀស។ ករណីអ្នកជំងឺចៀសបាន ថ្ងៃក្រោយគាត់នឹងអាចជាដាច់រហូត ផ្ទុយមកវិញ បើគាត់មិនអាចចៀសបានទេ នោះគាត់នឹងអាចអាល្លែកហ្ស៊ីទៀត ហើយត្រូវព្យាបាលបន្តទៀត។ ប្រជាជនមួយចំនួនពេលដែលមានអាល្លែកហ្ស៊ីស្បែក ច្រើនយល់ច្រឡំថា មកពីការឈឺថ្លើម មានសត្វល្អិតក្នុងឈាម ឬមេរោគក្នុងឈាម ប៉ុន្តែបើតាមបច្ចេកទេស វាមិនទាក់ទងនឹងការឈឺថ្លើម ឬបញ្ហាឈាមអ្វីនោះទេ ដោយសារតែរបស់មួយប៉ះខ្លួនអ្នកជំងឺ ហើយគាត់មិនអាចទទួលយកបាន។ ករណីនេះ ចាំបាច់ត្រូវជួបគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីពិគ្រោះ និងព្យាបាល។ សូមកុំជ្រើសរើសថ្នាំចាក់ប្រភេទ Steroid ជាជម្រើសទី១ក្នុងការព្យាបាលបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ព្រោះវាអាចបណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ និងមានផលវិបាកដូចជា ហើមមុខ បាយឆ្ងាញ់ ខូចតម្រងនោម គ្មានកម្លាំងជាដើម។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ឯកទេសផ្នែកសើស្បែក និងឡេសើរ មានតួនាទី ជានាយករងមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Mar 30, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 2.9K មើល

Complication of Hemorrhoid

Complication of Hemorrhoid 1.After treatment and drop of hemorrhoid, there might be minor pain. 2.Some pain occurs after stool passes through the wound. 3.After treatment, anus will not perform stretching or tightening as usual, but will return to be normal from 3 to 12 months. 4.New anus will be a little small, but after 3 to 12 months it will gradually in size and return to normal. Post Treatment of Hemorrhoid 1.After complete treatment of hemorrhoid, the symptoms caused by the diseases will be disappeared; there is no more pain nor bleeding, and defecation will be more convenient, and toxic waste or gas inside intestines and blood will be completely discharged. 2.Better operation of gastrointestinal tract in digesting and absorbing foodstuff. 3.Gastrointestinal tract disease caused by hemorrhoid will be gradually recovered. 4.Liver stops receiving toxic matter left from food from gastrointestinal tract, and liver that was ill because of hemorrhoid will return to normal by itself. 5.Symptoms such as tight chest or suffocation will disappear, and blood circulation, heart, and lung will return to normal. 6.No more headache, dizzy, hair loss, or grey hair; better eye vision. 7.Better memory, less boredom or frustration. 8.No more daily backache, leg or arm pain, or dizziness. 9.Fresh skin without skin diseases such as rash, itchy skin, or hives. 10.Better sexual sensation, and feel strong as before. 11.In conclusion, after treatment of hemorrhoid, the patients will be healthy and strong. Their memory will return to normal. General health will be good just like a clear sky after raining. ______________________ Address : #16, 18 Street 16 Borey Piphupthmey, Veng Sreng, Choam Choa, Phnom Penh Cambodia, Tel : 012 855 922, 070 855 922/ 097 9797 882  Tool-Free : 1800 00 1989  Facebook page : Clinic Toch Yan Hemorrhoid Treatment

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Mar 29, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 9.8K មើល

កូនក្រៅស្បូនជាអ្វី ?

និយមន័យ ជំងឺកូនក្រៅស្បូនគឺសំដៅទៅលើការកាត់សម្បុករបស់អំប្រ៊ីយ៉ុងនៅខាងក្រៅតួស្បូន។ វាអាចកើតមានឡើងនៅក្នុងដៃស្បូន (Tubal pregnancy) នៅក្នុង(ovarian pregnancy)។ កូនក្រៅស្បូនមិនអាចលូតលាស់ធំបាន និងមិនអាចរស់បាននោះទេ។ ការលូតលាស់ធំវាមិនអាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាដល់ស្បូនរបស់អ្នកម្ដាយ។ ជំងឺនេះគឺទាមទារអោយមានការព្យាបាលភ្លាមៗ ព្រោះការព្យាបាលនេះវាផ្ដល់ផលល្អសម្រាប់ស្ត្រីក្នុងការមានកូនបន្ទាប់ទៀត។ ប្រសិនបើយើងមិនធ្វើការព្យាបាលយឺតអាចបណ្ដាលឲ្យប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតដោយសារហូរឈាម។  រោគសញ្ញា គឺដំបូងសញ្ញាវាដូចទៅការមានផ្ទៃពោះធម្មតា៖ ការបាត់រដូវ ក្អួតចង្អោរ តឹងណែនដើមទ្រូង ហើយនៅពេលដែរយើងធ្វើតេស្តពិនិត្យលទ្ធផលគឺវិជ្ជាមាន។ កូនក្រៅស្បូនមិនអាចលូតលាស់ដូចកូនធម្មតានោះទេ។ ការហូរឈាមតិចៗថែមទាំងអាការៈឈឺពោះឬត្រគាកវាជាសញ្ញារបស់ជំងឺកូនក្រៅស្បូនដែលគប្បីត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន។ បើមានការលេចធ្លាយនៅដៃស្បូន(fallopian tube) វាអាចបណ្ដាលឲ្យមានអារម្មណ៍រោយស្មា មិងមានចលនារបស់ពោះវៀនដោយសារការហូរឈាមបង្កើតទៅជាដុំឈាមដែលប៉ះពាល់ដល់សរសៃប្រសាទជិតៗនោះ។ ប្រសិនបើដាច់រហែកនៅដៃស្បូនវិញ(fallopian tube ruture) ការហូរឈាមនឹងមានបរិមាណច្រើនពេញពោះហើយក៏បង្កឲ្យមានអាការៈឈឺក្បាល និងអាចដួលសន្លប់ទៀតផល។ ប្រសិនបើអ្នកមានអាការៈដូចជា៖ ធ្លាក់ឈាមតិចៗតាមទ្វារមាស ឈឺពោះឬត្រគាក រោយស្មា ឈឺក្បាល និងឧស្សាហ៍សន្លប់កំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះនោះគប្បីទៅជួបពេទ្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។  មូលហេតុ  ទីតាំងដែលកើតមានច្រើនជាងគេគឺនៅដៃស្បូន (Tubal pregnancy) ដែលបណ្ដាលមកពីស៊ុតជាប់គាំងនៅពេលដែលវារំកិលខ្លួនទៅផ្នែក1/3ខាងក្រៅនៃដៃស្បូនទៅកាន់តួរស្បូនដោយសារតែកោសិការរបស់ដៃស្បូនទៅកាន់តួស្បូនដោយសារតែកោសិការបស់ដៃស្បូនខូចខាត ឬកំរិតអ័រម៉ូនមិនមានតុល្យភាព ឬភាពលូតលាស់មិនប្រក្រដីរបស់ស៊ុត។  កត្តាដែលបង្ក កូនក្រៅស្បូនអាចមាន ១%ទៅ៣% ក្នុងចំណោមការមានផ្ទៃពោះដោយបណ្ដាលមកពីកត្តាផ្សេងៗដូចជា៖  -ធ្លាប់មានកូនក្រៅស្បូនពីមុន -មានការរលាកឬឆ្លងមេរោគនូវដៃស្បូន -មានបញ្ហាក្នុងការមានកូន(fertility issue) -ភាពមិនប្រក្រដីរបស់ស្បូន (កំណើត ឬធ្លាប់មានប្រវត្តិយកកូនចេញ) -ការជក់បារី -ការប្រើប្រាស់វីធីពន្យាកំណើតខុស ផលវិបាក  ប្រសិនបើមានកូនក្រៅស្បូនហើយមិនធ្វើការព្យាបាល ឬព្យាបាលយឺតពេលអាចបណ្ដាលឲ្យមានការធ្លាយស្បូន និងការហូរឈាមខ្លាំងក្លាដែរអាចឲ្យបាត់បង់ជីវិត។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ប្រសិនបើគ្រូពេទ្យសង្ស័យទៅលើការមានកូនក្រៅស្បូន ប្រាកដណាស់គាត់នឹងពិនិត្យរកមើលកន្លែងដែលឈឺ និងពិនិត្យរកមើលសាច់ដុំនៅក្នុងដៃស្បួន និងអូវែ។ ហើយដើម្បីបញ្ជក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់ថាពិតជាមានកូនក្រៅស្បូនមែន គេត្រូវធ្វើតេស្តឈាម និងអេកូ។  ក្នុងករណីបន្ទាន់ មានការហូរឈាមខ្លាំងចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ការសនិ្នដ្ឋានការមានកូនក្រៅស្បូនគឺមានភាគច្រើន និងតម្រូវអោយធ្វើការវះកាត់ភ្លាមៗ។  ការព្យាបាល  -ការយកកូនចេញ (abortion) ស៊ុតមិនអាចលូតលាស់ធំនៅខាងក្រៅស្បូននោះទេ ដើម្បីចៀសវាងការមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតម្ដាយ យើងត្រូវតែធ្វើការយកចេញ -ប្រើថ្នាំ (methotrexate) ប្រសិនបើកូនក្រៅស្បូនត្រូវបានរកឃើញមុន ឬទាន់ពេលវេលា គេប្រើថ្នាំបញ្ឃប់ការលូតលាស់របស់ស៊ុត និងរំលាយកោសិកានោះ។  -ការវះកាត់ ក្នុងករណីហូរឈាមខ្លាំង បណ្ដាលមកពីការដាច់រហែកដៃស្បូន និងរកឃើញកូនក្រៅស្បូនយឺតពេលដែលមិនអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងវិធីសាស្ត្រផ្សេងបាននោះការវះកាត់ជាជម្រើសល្អ។ ការការពារ យើងមិនអាចធ្វើការការពារមិនឲ្យមានកូនក្រៅស្បូនបាននោះទេ ប៉ុន្តែយើងអាចកាត់បន្ថយកត្តាដែលបង្កឲ្យមាន ដូចជាឈប់ជក់បារី កាត់បន្ថយចំនួនដៃគួររួមភេទ និងប្រើប្រាស់ស្រាមអនាម័យសម្រាប់ការពារកុំឲ្យមានការឆ្លងមេរោគ (sexually transmitted infections) និងកាត់បន្ថយមូលហេតុនៃជំងឺរលោក(pelvic inflammatory disease)។ ជាចុងក្រោយ ហេលស៍ថាម សូមផ្ដាំផ្ញើដល់ប្រិយមិត្តអ្នកអាន និងស្ត្រីដែលមានផ្ទៃពោះទាំងអស់គួរគប្បីទៅពិនិត្យផ្ទៃពោះឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងទៀងទាត់ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាមិនមែនជាកូនក្រៅស្បូននោះទេ។ ការដឹងមុនជាមធ្យាបាយដ៏ប្រសើរសម្រាប់ការព្យាបាល និងវិធីបង្ការកុំឲ្យមានបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ហើយងាយស្រួលក្នុងការពារប្រសិនបើចង់មានកូនលើកក្រោយទៀត។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Mar 28, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.1K មើល

Hemorrhoid Treatment

Hemorrhoid Treatment Treatment of Hemorrhoid is divided into two methods: conventional and modern. 1. Conventional treatment has been in existence for a long time and learned from one generation to another. Treatment includes:             - Boil traditional medicines (leaves, branches, roots, etc.)             - Tablet or capsule, or cream             - Take a steam-bath, or grill             - Medicine for cutting 2. Modern treatment is divided into methods: surgical and non-surgical.            3. Surgical treatment ​​​​                - Manual operation                 - Machine operation     4. Nonsurgical treatment                  - Treatment by laser                  - Treatment by rubber band ligation                  - Treatment by pill                  - Treatment by cream                  - Treatment by injection 5. Treatment by modern injection and medicines                  - Inject from 3 to 5 days the longest            - 7 to 10 days after injection, hemorrhoids will drop by themselves                - During the course of treatment, patients can walk, sleep, stand, sit, do business, perform their job as usual without staying at the clinic              - Guarantee that the after treatment hemorrhoids will not appear again (Lifetime Warrantee card issuance)      - Patients are completely cured for all the types of hemorrhoids, even though they have been 50 or 60 years, or are at the final stage with blood and strain. ​​​​​​​

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Mar 23, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.3K មើល

ដឹងទេថាទម្លាប់ដកសក់ទាក់ទងនឹងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត?

សក់ជ្រុះ ជាបញ្ហាមួយដែលគ្រប់គ្នាតែងជួបប្រទះស្ទើរតែរៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងនោះផងដែរ វាមានច្រើនប្រភេទ និងមានមូលហេតុផ្សេងៗពីគ្នា។ Trichotillomania ជាប្រភេទមួយនៃបញ្ហាសក់ជ្រុះ ដែល ហេលស៍ថាម បានលើកយកមកធ្វើបទសម្ភាសន៍ជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ជំនាញសើស្បែក ព្រមទាំងជានាយករងមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យសើស្បែកកម្ពុជា។ និយមន័យ Trichotillomania ជាប្រភេទជំងឺជ្រុះសក់ម៉្យាង ដែលបណ្តាលមកពីការមានទម្លាប់ដកសក់ខ្លួនឯងដោយការញៀន ហើយបន្តការដកសក់នេះជាប្រចាំ។ ចំណុចមួយទៀត អ្នកដែលមានបញ្ហានេះ អាចដោយសារគាត់មានបញ្ហាចិត្តសាស្ត្រ (mental health problem) ឬ វិបត្តិផ្លូវចិត្ត ហើយភាពតឹងតែងក្នុងអារម្មណ៍ក៏អាចឈានទៅរកការដកសក់ដោយមិនដឹងខ្លួនដែរ។ មូលហេតុ Trichotillomania មិនមែនជាជំងឺតពូជនោះទេ ហើយក៏មិនមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែរ។ បើយោងតាមទ្រឹស្តី ដោយសារគាត់មានអារម្មណ៍តឹងតែង បញ្ហាផ្លូវចិត្ត ឬការប៉ះពាល់ទៅលើអារម្មណ៍ បណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺចេះតែដកសក់ និយាយរួមសក់ជ្រុះដោយដកខ្លួនឯង ជាលក្ខណៈញៀន និងទម្លាប់របស់គាត់ផ្ទាល់តែម្តង។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ភាគរយនៃTrichotillomania ដែលគេតែងជួបប្រទះភាគច្រើន គឺទៅលើស្ត្រីជាងបុរស។ រោគសញ្ញា អ្នកអាចឃើញកន្លែងដែលមានរោមដូចជា នៅលើក្បាល ចិញ្ចើម រោមភ្នែកក្លៀក ដៃ ជើង ទ្រូង ឬសូម្បីតែរោមនៅតំបន់ភេទ រោមមុខ និងពុកមាត់ ទៅជាវាលនោះ សុទ្ធតែអាចហៅថាជំងឺTrichotillomaniaបានទាំងអស់។ គ្រាន់តែ ជាទូទៅគេសំដៅលើក្បាលខ្លាំងជាងគេប៉ុណ្ណោះ ព្រោះជាកន្លែងដែលគេមើលឃើញ។ រោគវិនិច្ឆ័យ គេមើលលើសញ្ញាជាលក្ខណៈផ្លូវចិត្ត(psycholo-gical symptoms) ការប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍បុគ្គលនោះផ្ទាល់ ដែលធ្វើឲ្យ អ្នកជំងឺដកសក់ខ្លួនឯងជារឿយៗ។ ខណៈដែលគាត់មានបញ្ហាជ្រុះសក់នេះ គាត់មានអាការៈអៀនខ្មាស តែងតែបដិសេធក្នុងការចូលរួមសកម្មភាពសង្គមនានា  ព្រមទាំងចូលចិត្តលាក់ខ្លួននៅតែម្នាក់ឯង។ ការព្យាបាល ការជ្រុះសក់នេះកើតឡើងដោយសារទម្លាប់ ដូចនេះ ការព្យាបាល គឺត្រូវកែទម្លាប់របស់គាត់ ដែលការកែទម្លាប់នេះ ត្រូវមើលថាហេតុផលអ្វីដែលគាត់ចេះតែទាញសក់ខ្លួនឯង។ បើកាលណាគាត់មានបញ្ហាទាញសក់ដោយសារមានការតឹងតែងអារម្មណ៍ ខឹងមួរម៉ៅ ឬមានបញ្ហាទាក់ទងទៅនឹងផ្លូវចិត្តនោះ ការព្យាបាលគួរត្រូវបានណែនាំឲ្យទៅជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ ដើម្បីផ្តល់ប្រឹក្សា ទាក់ទងនឹងការផ្លាស់ប្តូរការប្រព្រឹត្ត អប់រំឲ្យយល់ថាស្ថានភាពគាត់ប្រឈមនឹងការដែលសក់ជ្រុះខ្លាំងបើសិនជាមិនកែទម្លាប់។  វាអាចនឹងពិបាកក្នុងការព្យាបាល ដោយសារនេះជាលក្ខណៈញៀន ប៉ុន្តែអាចជួយបង្ការបានមួយផ្នែកទៀត ជាឧទាហរណ៍ប្រសិនបើអ្នកជំងឺឧស្សាហ៍ដក ឬទាញសក់ពេលធ្វើដំណើរ គួរឲ្យគាត់ពាក់មួក ឬកន្សែង រុំក្បាល រួមនឹងការលើកទឹកចិត្តគាត់ ព្រមទាំងមិនត្រូវស្តីបន្ទោសគាត់ទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហានេះបញ្ហានោះទេ។ ផលវិបាក ប្រសិនបើគាត់មិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលាទេនោះ  គឺប៉ះពាល់ដល់គុណភាពជីវិតរបស់ពួកគេ ដូចជាធ្វើឲ្យបុគ្គលនោះមិនអាចចូលរួមនៅក្នុងសង្គមមានភាពខ្មាស់អៀនខ្លួនឯង និងចូលចិត្តនៅដាច់ពីគេ។   មួយវិញទៀត អ្នកជំងឺអាចប្រឈមជាមួយនឹងការជ្រុះសក់អស់ដោយសារសក់គាត់ដុះមិនទាន់។ សារជូនមិត្តអ្នកអាន ជាចុងក្រោយ ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យសើស្បែក បើប្រជាពលរដ្ឋយើងមានបញ្ហាជ្រុះសក់ ធ្វើយ៉ាងណាគួរទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញខាងស្បែកសិន ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យមើលថាពិតជាជំងឺTrichotillomaniaមែន ឬអត់ បន្ទាប់មកទើបវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងណែនាំបន្តឲ្យទៅជួបគ្រូពេទ្យផ្នែកខាងចិត្តសាស្ត្រ បើអ្នកមានបញ្ហាតឹងតែងក្នុងអារម្មណ៍ ឧស្សាហ៍មួរម៉ៅ ខឹង និយាយរួមគឺ បញ្ហាផ្លូវចិត្តគួរទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញផ្លូវចិត្តចៀសវាងការបន្តទម្លាប់នេះតទៀត។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត
ចែករំលែក
  • Mar 22, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.3K មើល

ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA មិនធ្ងន់ធ្ងរ តែស្រួចស្រាវ

«ជំងឺរលាកថ្លើម»​ ជាប្រភេទជំងឺមួយដែលភាគច្រើន បង្កឡើងដោយវីរុសមានដូចជាវីរុសប្រភេទ A,B,C,D,E,F,G ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមវីរុសទាំងអស់នេះពុំមែនសុទ្ធតែអាចបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើមក្នុងសារពាង្គកាយមនុស្សទាំងអស់នោះទេ។ វីរុសទាំងនេះចែកចេញជា៣ក្រុមខុសៗគ្នាដោយក្រុមទី១អាចបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើម ក្រុមទី២មិនអាចបង្កឲ្យមានជំងឹទេតែមានការចម្លង និងក្រុមទី៣វាមិនអាចរស់នៅក្នុងខ្លួនមនុស្សបានទេ តួយ៉ាងដូចជាវីរុសប្រភេទG បន្ទាប់ពីឆ្លងរួច វានឹងងាប់ទៅវិញ ដោយសារវាមិនអាចសម្របសម្រួលទៅនឹងមជ្ឈដ្ឋានក្នុងខ្លួនមនុស្សបាន ប៉ុន្តែវីរុសនេះអាចបង្កជាជំងឺនៅក្នុងខ្លួនរបស់សត្វបាន។     តើជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAជាជំងឺអ្វី? ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA ជាប្រភេទមួយនៃជំងឺរលាកថ្លើមដែលបង្កឡើងដោយវីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទA (HAV)។ វីរុសនេះ ស្ថិតក្នុងក្រុមវីរុស RNA ដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើមតែវានឹងជាទៅវិញដោយឯកឯងចំពោះបុគ្គលដែលមានសុខភាពមាំមួន មិនតែប៉ុណ្ណោះប្រព័ន្ធការពាររបស់យើងនឹងបង្កើតជាអង្គបដិបក្ខដោយខ្លួនឯង ដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងរោគនៅពេលក្រោយ។ ‌ការចម្លង និងកត្តាប្រឈម ជាទូទៅ ជំងឺនេះច្រើនកើតមានឡើងទៅលើបុគ្គល នៅតំបន់ដែលមានអនាម័យទាប ឬអ្នកមានជីវភាពរស់នៅទាបដែលយើងសង្កេតឃើញជំងឺនេះតែងកើតមានក្នុងប្រទេសមិនទាន់អភិវឌ្ឍ និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ឯប្រទេសដែលមានជីវភាពខ្ពស់ក៏ដូចជាកម្រិតអនាម័យខ្ពស់មិនត្រូវបានកត់សម្គាល់ក្នុងការចម្លងជំងឺនេះច្រើន ទេ។ ដោយឡែកក្នុងករណីមានគ្រោះមហន្តរាយ ដែលតម្រូវឲ្យប្រជាជនបំលាស់ទីលំនៅ ទៅរស់នៅកន្លែងថ្មី ប្រសិនបើទីនោះគ្មានទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ ឬធ្វើអនាម័យមិនបានត្រឹមត្រូវវាអាចនឹងមានការផ្ទុះឡើងនូវការចម្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAនេះ។ កុមារត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាក្រុមមនុស្សដែលងាយឆ្លង ព្រោះប្រព័ន្ធការពារកុមារមានសភាពទន់ខ្សោយ ឬមិនធ្លាប់បានឆ្លងដែលខុសពីមនុស្សពេញវ័យមួយចំនួនធ្លាប់បានឆ្លង និងបង្កើតប្រព័ន្ធការពាររួចទៅហើយ។ ការឆ្លងពីម្តាយទៅកូនមិនត្រូវបានគេរាប់បញ្ចូលក្នុងប្រភេទនៃការចម្លងឡើយ ហើយការចម្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA ត្រូវបានគេហៅថា“ ការឆ្លងពីចំណីអាហារនិងទឹក ទៅមនុស្ស”(លាមកជាប្រភពនៃមេរោគ) ដែលវាឆ្លងដោយសារការរស់នៅខ្វះអនាម័យ ដូចដែលពួកយើងបានរៀបរាប់ខាងលើ។ រោគសញ្ញា និងរោគវិនិច្ឆ័យ រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAជារោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកថ្លើមស្រួចស្រាវ ឬទាន់ហន់ព្រោះវាកើតឡើងភ្លាមៗបន្ទាប់ពីឆ្លងរយៈពេល២ទៅ7 សបា្តហ៍(15 ទៅ 50ថ្ងៃ) ប៉ុណ្ណោះ ។ គ្រប់រោគសញ្ញារលាកថ្លើមទាំងអស់អាចកើតមានក្នុងរយៈពេលខ្លីដែលមានដូចជា៖ ដំណើរការថ្លើមមិនល្អ ដែលបណ្តាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ព្រោះថ្លើមក៏ចូលរួមចំណែកក្នុងការរំលាយអាហារផងដែរ មានសភាពហើមតិចតួច មានសញ្ញានៃការឆ្លងវីរុស (ក្តៅខ្លួន ឈឺសាច់ដុំ និងឈឺសន្លាក់អស់កំលាំង...) ។  រោគសញ្ញាសំខាន់ចំពោះជំងឺនេះ គឺមានការឈឺចាប់នៅផ្នែកខាងស្តាំខាងលើនៃពោះដែលជាទីតាំងរបស់ថ្លើម កើតឡើងដោយសារភាពតឹង ឬហើមនៃថ្លើមជាមួយនឹងការឡើងលឿងលើស្បែក។ ផ្នែកសនៃភ្នែកក៏ដូចជាក្នុងទឹកនោមមានពណ៌លឿងខុសធម្មតា។ ក្នុងករណីអ្នកជំងឺកំពុងមានជំងឺរលាកថ្លើម ឬមានភាពចុះខ្សោយនៃថ្លើម វីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទAអាចនាំឲ្យវិវឌ្ឍទៅជារលួយថ្លើម គឺថ្លើមមានភាពទន់ ឬជ្រាយនិងបាត់បង់នូវមុខងារ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បានដោយងាយ ប្រសិនបើពុំបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។  ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជាក់លាក់តាមបែបវេជ្ជសាស្រ្តទៅលើជំងឺនេះគេពឹងផ្អែកទៅលើការពិនិត្យឈាមដែលលទ្ធផលឃើញមានការកើនឡើងនៃអង់ស៊ីមរបស់ថ្លើមទាំង២ (Transaminase) និងការនិងការកើនឡើងនៃ Unconjugated bilirubin ដែលមានន័យថាថ្លើមមិនអាចបំពេញមុខងារក្នុងការបន្សាប bilirubin បាន មិនតែប៉ុណោ្ណះយើងឃើញមានការកើតឡើងនៃអ៊ីមុយណូក្លូបូលីន​ M (IgM) ដែលជារោគសញ្ញារលាកថ្លើមស្រួចស្រាវនាំឲ្យយើងអាចកំណត់បានថាជាការឆ្លងថ្មី។យើងក៏អាចរកឃើញវីរុសA នៅក្នុងឈាមអ្នកជំងឺដែរ (HAV-RNA) ពររាប់ពាន់ដល់រាប់លានឯកត្តាក្នុងមួយមីលីលីត្រឈាម។ ការព្យាបាល និងវិធីបង្ការ “ទឹកដូងអាចព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA”។ តើវាពិតដែរទេ? សំណួរនេះតែងមានការជជែកពិភាក្សា ក្នុងចំណោមមហាជនតែធាតុពិតការផឹកទឹកឲ្យបានច្រើនមិនថាទឹកដូង ឬទឹកធម្មតាវាជាប្រការល្អសម្រាប់ថ្លើម តែប្រសិនបើអ្នកជំងឺខ្សោយថ្លើមទៅហើយនោះ ទឹកពុំត្រូវបានណែនាំឲ្យផឹកច្រើននោះទេព្រោះថាអ្នកជំងឺប្រភេទនេះមានការថយចុះនូវសូដ្យូមក្នុងឈាម ដូច្នេះផឹកទឹកច្រើននឹងបណ្តាលឲ្យហើម ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ ដោយឡែកមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្នផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តពុំទាន់មានឱសថណាអាចសម្លាប់វីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទនេះនៅឡើយទេ ដូច្នេះ ការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងដោយតាមដាននិងបំប៉នថ្លើមក៏ដូចជាសុខភាពរបស់អ្នកជំងឺឲ្យត្រឡប់មកស្ថានភាពប្រក្រតីវិញ ពេលនោះប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់អ្នកជំងឺនឹងប្រឆាំងការរីករាលដាលនៃវីរុនេះដោយខ្លួនឯងឬពាក្យចាស់ហៅថា “ហើរ”។  ការចាក់វាក់សាំងបង្ការជាជម្រើសល្អ រួមជាមួយនឹងអនាម័យក្នុងការរស់នៅ ត្រូវណែនាំឲ្យមនុស្សគ្រប់វ័យអនុវត្ត ដើម្បីបង្ការការឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកឧកញ៉ាសាស្រ្តាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត តាន់ គីមមេង នាយកប្រតិបត្តិនៃមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រ HOPE     ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Mar 15, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.3K មើល

 Classification of Hemorrhoid

 Classification of Hemorrhoid Hemorrhoid is classified into 4 types: Type 1: External Hemorrhoid Type 2: Internal Hemorrhoid Type 3: Bi Hemorrhoid Type 4: Mixed Hemorrhoid  Grade of Hemorrhoid Hemorrhoid is divided into 4 grades: 1. Grade 1 of hemorrhoids is the first stage that hemorrhoid just starts and it does not show any serious symptoms; patients only experience defecation difficulty (either constipation, diarrhea, or blood in stool), pain and itchy anus. 2. Grade 2 of hemorrhoids is the second stage that hemorrhoid enlarges and causes severe difficulty during defecation; hemorrhoids may protrude beyond the anal verge but return to their resting point by themselves after defecation. 3. Grade 3 of hemorrhoids is the stage that hemorrhoid gets bigger every time the patients go to toilet. Hemorrhoids protrude, causing severe pain with blood present. After defecation, hemorrhoid cannot return to their resting point by themselves, and manual effort is required for replacement into the anal canal. 4. Grade 4 of hemorrhoids is the final stage where hemorrhoids prolapse by themselves and cannot be returned no matter how much effort is put to push them back, causing acute thrombosis. If you experience any of the four stages, do not feel worried. Please visit Toch Yan Clinic. We have doctors specialized in hemorrhoid, and guarantee that we can cure all the types and grades of hemorrhoid at all of our branches.   at #16, 18 Street 16 Borey Piphupthmey, Veng Sreng, Choam Choa, Phnom Penh Cambodia, Tel :012 855 922, 070 855 922/ 097 9797 882 Tool-Free 1800 00 1989, Facebook page : clinic toch hemorrhoid treatment

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Mar 13, 2018 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4K មើល

“ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ” ជាមូលហេតុមួយនៃការស្លាប់របស់ស្រ្តី

ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ជាជំងឺកើតមានជាញឹកញាប់ក្នុងលំដាប់ទី ៨ ដែលជាមូលហេតុនៃការស្លាប់របស់ស្រ្តីក្នុងពិភពលោកក្នុងកម្រិត ៣.៧% នេះបើយោងទៅតាមប្រភព GLOBOCAN ឆ្នាំ ២០១២ ដោយឡែកចំពោះស្រ្តីនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក៏កំពុងប្រឈមទៅនឹងជំងឺស្ថិតក្នុងលេខរៀងទី ៨ ផងដែរ ជាមួយអត្រាការស្លាប់គឺ ៣.៦%។   អ្វីជាមហារីកក្រពេញអូវែ? អូវែ ជាក្រពេញបន្តពូជរបស់ស្រ្តីមួយគូ សម្រាប់ផលិត និងបង្កើតជាអូវុល (ស៊ុត) ក៏ដូចជាអ័រម៉ូនស្រ្តី។ ចំពោះជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ជាជំងឺដែលកោសិកាអូវែម្ខាង ឬទាំងពីរលូតលាស់ក្នុងលក្ខខណ្ខមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ហើយបង្កជាដុំមហារីក (malignant tumors)។ ភាគច្រើននៃជំងឺ (៩០%) ត្រូវបានបែងចែកជាប្រភេទ“epithelial” ដែលកើតចេញពីផ្ទៃខាងលើនៃអូវែ (ovarian  carcinoma)ចំណែកមួយប្រភេទទៀតជំងឺអាចស្តែងចេញមកពីកោសិកាស៊ុត(germ cell tumors) ឬកោសិកាដែលនៅជុំវិញ (Stromal cells tumors)។  មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម សព្វថ្ងៃមូលហេតុជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែនៅមិនទាន់ត្រូវបានយល់ច្បាស់នៅឡើយ ដោយគេអាចត្រឹមធ្វើការសន្និដ្ឋានលើកត្តាប្រឈមមួយចំនួនតែប៉ុណ្ណោះ យ៉ាងណា មិញកត្តាប្រឈមនោះនៅមិនមែនជាមូលហេតុពិតប្រាកដជាក់លាក់នោះទេ។ គ្រប់ស្រ្តីទាំងអស់ តែងមានហានិភ័យប្រឈមទៅនឹងជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែក្នុងអំឡុងពេលជីវិតរស់នៅហើយចំពោះវត្តមានកត្តាប្រឈមតិចឬច្រើនសុទ្ធតែអាចបង្កើនឱកាសក្នុងការកកើតជាជំងឺ ប៉ុន្តែមិនមែនមានន័យថាជំងឺត្រូវតែកើតមានឡើងនោះទេ ដែលជាហេតុស្រ្តីគ្រប់រូបគួរធ្វើការកត់សម្គាល់ពីរោគសញ្ញាឲ្យបានឆាប់រហ័ស និងឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ •ចំពោះជំងឺមហារីកប្រភេទ Epithelial  តែងកើតលើស្រ្តីក្នុងវ័យចំណាស់ក្នុងអត្រាប្រហែល៥០% នៅអាយុចាប់ពី ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ ប៉ុន្តែស្រ្តីក្នុងវ័យក្មេងក៏អាចរងប៉ះពាល់បានដែរ។ •ចំពោះដុំមហារីកបង្កពីស៊ុត (Germ cell tumors) តែងកើតមានជាញឹកញាប់លើស្រ្តីក្នុងវ័យក្មេង។ កត្តាប្រឈមដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន 1. ការមានផ្ទៃពោះយឺត 2. ចំនួនកូនដែលស្ត្រីបានផ្តល់កំណើត។ ចំពោះស្រ្តីដែលមិនធ្លាប់ធ្វើការសម្រាលកូនអាចប្រឈមទៅនឹងការកើតជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែខ្ពស់ជាង ២ដងបើប្រៀបធៀបទៅនឹងស្រ្តីដែលធ្លាប់ផ្តល់កំណើត។ កត្តាប្រឈមដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន 1. កត្តាហ្សែន៖ ប្រវត្តិគ្រួសារដែលមានជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ឬមហារីកសុដន់ ដោយអ្នកជំងឺ ១០% ត្រូវបានរកឃើញមានវត្តមានការប្រែប្រួលហ្សែនពីកំណើតដែលជាដើមចមនៃជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ។ 2. មានប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនចំពោះជំងឺមហារីកសុដន់ក្រពេញអូវែ ស្បូន ឬមហារីកពោះវៀនធំ 3. វ័យចំណាស់ 4. ការចាប់ផ្តើមវដ្តរដូវក្នុងវ័យក្មេងពេក 5. វ័យក្រោយអស់រដូវយឺត 6. មិនអាចបង្កកំណើតបាន 7. កោសិកាស្បូនដុះមិនធម្មតា (Endometriosis) 8. ជាតិសាសន៍៖ ស្រ្តីស្បែកសមានហានិភ័យខ្ពស់ប្រឈមទៅនឹងជំងឺក្នុងកម្រិត ៣០% ទៅ៤០% ច្រើនជាងស្រ្តីដែលមានស្បែកខ្មៅ។ ដំណាក់កាលនៃជំងឺ ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែត្រូវបានចែកចេញជា ៤ដំណាក់កាល៖ •ដំណាក់កាលទី I៖ មហារីក ស្ថិតក្នុងសភាពមានកម្រិតលើក្រពេញអូវែម្ខាង ឬសងខាង •ដំណាក់កាលទី II៖ មហារីកបានរាលដាលចេញក្រៅក្រពេញអូវែ និងលូតលាស់ទៅកាន់អាងត្រគាក •ដំណាក់កាលទី III៖ មហារីកបានរាលដាលចេញពីអាងត្រគាក និងអាចស្តែងចេញនៅក្នុងប្រព័ន្ធទឹករងៃផ្នែកខាងលើនៃពោះ •ដំណាក់កាលទី IV៖ មហារីកបានរាលដាលដល់សរីរាង្គដែលនៅឆ្ងាយ ដូចជានៅក្នុងថ្លើម និងសួត។ រោគសញ្ញានៃជំងឺ ជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែក្នុងកម្រិតដំបូង កម្រនឹងស្តែងចេញជារោគសញ្ញា ដែលរោគសញ្ញាទាំងនោះតែងកើតឡើងនៅពេលជំងឺឈានដល់ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ។ រោគសញ្ញា និងសញ្ញាណនៃជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ   អាចបង្កភាពភ័ន្តច្រឡំទៅនឹងបម្រែបម្រួលនៃរាងកាយ (ការប្រែប្រួល ដោយសារវ័យចំណាស់ របបអាហារ ឥទ្ធិពលនៃវ័យក្រោយអស់រដូវ ។ល។) ដែលធ្វើឲ្យការពិនិត្យនៅដំណាក់កាលដំបូងអាចនឹងមានភាពពិបាក។ រោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែរួមមាន៖ 1. សម្ពាធនៅពោះ ហើម ឬតឹងពោះ 2. ឈឺចាប់នៅតំបន់អាងត្រគាក 3. ពិបាករំលាយអាហារជាប្រចាំ បញ្ហាក្រពះ មានខ្យល់ ឬចង្អោរ 4. ប្រែប្រួលការបន្ទោរបង់ (ទល់លាមក) 5. បត់ជើងតូចញឹកញាប់ 6. មិនសូវឃ្លាន ឬឆាប់ឆ្អែត 7. ស្រកទម្ងន់ 8. វដ្តរដូវប្រែប្រួល 9. ឈឺខ្នង 10. ចុះខ្សោយ។ ក្នុងករណីរោគសញ្ញាដែលមិនអាចពន្យល់បានកើតមានសឹងតែរៀងរាល់ថ្ងៃអស់រយៈពេល ២ទៅ ៣សប្តាហ៍ វាអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធទៅនឹងមូលហេតុដែលចាំបាច់ត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ និងស្វែងរកការប្រឹក្សាជាមួយអ្នកជំនាញឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេងនិងមហារីកទូទៅ ដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
Top