Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Sep 08, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.5K មើល

[ខ្លឹមៗ]ការស្រមុករបស់អ្នកអាចបំបាត់បាន១០០%

   ការស្រមុកអាចកើតលើមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ជាពិសេសមនុស្សមានទម្ងន់ច្រើន (ធាត់) ដែលវាជាការរំខានមួយនៃដំណេកដូចជា ការគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ ការខ្វះអុកស៊ីសែនទៅចិញ្ចឹមរាងកាយពេលសម្រាក​ ស្ទះការដកដង្ហើមជាដើម។ហើយបុគ្គលមួយចំនួនដែលមានបញ្ហាគេងស្រមុកនេះ កំពុងស្វែងរកដំណោះស្រាយ ឬការព្យាបាល។ ជាការល្អប្រសើរដែលការគេងស្រមុកនេះអាចព្យាបាលបាន១០០% ប្រសិនបើលោកអ្នកទៅពិគ្រោះ និងទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវពីវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ ក្រោយប្រធានបទនេះផងដែរ មន្ទីរពេទ្យធ្មេញ រំចង់ បានបូលរួមបកស្រាយ ក៏ដូចជាដំណោះស្រាយបញ្ហានេះជូនដូចខាងក្រោម៖ ការគេងស្រមុក (snoring) គឺជាសម្លេងរំខានដែលកើតឡើងពេលគេងលក់។ សម្លេងនេះកើតឡើងពីអណ្តាតក្រអូមទន់ ក្រឡើត សម្រាកហើយធ្លាក់នៅត្បៀតបំពង់ខ្យល់រួមផ្សំនឹងទឹកក្នុងបំពង់កនិងខ្យល់ដង្ហើមចេញចូលតាមផ្លូវដ៏តូចចង្អៀតនេះបានបង្កើតជាសម្លេងស្រមុកឡើង។ ទាក់ទងនឹងការព្យាបាល​  ការគេងស្រមុកនេះគឺពឹងផ្អែកលើការឧបករណ៍ពាក់ក្នុងមាត់ (Oral Appliance) ដើម្បីបើកបំពង់ខ្យល់អោយធំក្នុងពេលគេង ដើម្បីបំបាត់ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើម។ ឧបករណ៍នេះជាបច្ចេកទេសចុងក្រោយពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ វាមានលក្ខណៈ តូច ស្រាល អាចធ្វើចលនាពេលពាក់ក្នុងមាត់ មានភាពងាយស្រួលជាង ឧបករណ៍មុនៗ មានប្រសិទ្ធភាព 100%។ លើសពីនេះទៀតយើងក៏មានឧបករណ៍ CPAP សម្រាប់អ្នកជំងឺស្ទះដង្ហើមកម្រិតធ្ងន់ប្រើប្រាស់ផងដែរ។សូមលោកអ្នកដែលមានបញ្ហាដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ អញ្ជើញមកទទួលសេវាពិនិត្យ និងព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់ យើងខ្ញុំសូមស្វាគមន៍លោកអ្នកគ្រប់ពេលវេលា៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖  ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើមពេលគេង បកស្រាយដោយ៖ មន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

គន្លឹះសុខភាព ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Aug 18, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 2.9K មើល

ចូលចិត្តហិតផ្សែងមិនថាឡាន ម៉ូតូ ឬថ្នាំលាបឡាន និងពិបាកដកដង្ហើម?

សំណួរ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ២៣ឆ្នាំ ភេទ ស្រី កម្ពស់ ១.៦០ ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៥០គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃជានិស្សិត។ តាំងពីដឹងក្តីមក ខ្ញុំមានបញ្ហា ដោយសារតែខ្ញុំចូលចិត្តហិតផ្សែងមិនថាឡាន ម៉ូតូ ឬថ្នាំលាបឡាននោះទេ និងពិបាកដកដង្ហើម។ ខ្ញុំមិនធ្លាប់ស្វែងរកសេវាព្យាបាលនោះទេ ហើយខ្ញុំក៏មិនមានប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រចាំកាយនោះដែរ។ ខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា ខ្ញុំមានជំងឺអ្វី? តើជំងឺនេះ អាចព្យាបាលជាសះស្បើយឬទេ ដោយមិនចាំបាច់ប្រើប្រាស់ថ្នាំ? ចម្លើយ៖ ឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់ប្អូនស្រីពីការចូលចិត្តហិតផ្សែងនេះ ថាជាជំងឺអ្វីនោះ វាគឺជាបញ្ហាមួយដែលខាងក្រុមគ្រូពេទ្យមិនអាចនិយាយបានថាជាជំងឺអ្វីប្រាកដនោះទេ តែអាចបញ្ជាក់បានពីផលវិបាកនៃការហិតផ្សែងពុល ដូចជាពពួកឧស្ម័នកាបូនឌីអុកស៊ីតយូរអង្វែង អាចជាកត្តាមួយជំរុញ និងបង្កឲ្យរលាក ឬប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ។ បន្ថែមពីនេះ វាមិនអាចវាយតម្លៃបានត្រឹមរោគសញ្ញាថា ការរលាកសួតនោះបណ្ដាលមកពីបញ្ហាផ្សែង ឬបញ្ហាពីជំងឺផ្សេងនោះទេ វាទាមទារចាំបាច់ឲ្យមានការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យមួយពិតប្រាកដលើអ្នកជំងឺតាមរយៈការសាកសួរ ត្រួតពិនិត្យ ការថតសួត និងការធ្វើតេស្តផ្សេងៗជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស ដើម្បីដឹងពីមូលហេតុនៃជំងឺ ទើបអាចប្រើថ្នាំព្យាបាលបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនច្បាប់វេជ្ជសាស្ត្រ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គុយ ណូ ឯកទេសសណ្តំ ជំងឺធ្ងន់ សង្គ្រោះបន្ទាន់ និងជំងឺសួត សព្វថ្ងៃលោកជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសប្រពោធកម្ម សល្យសាស្ត្រនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសបម្រើការនៅមន្ទីរសំរាកព្យាបាលអាយ ស៊ី យូ ធ្លាប់បានបណ្តុះបណ្តាលនៅប្រទេសបារាំង និងប៊ែលសិក ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 22, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.9K មើល

ការប្រឈមនឹងជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ

តាមការរាយការណ៍បង្ហាញថា ជំងឺផ្លូវដង្ហើមគឺជាមូលហេតុសំខាន់ ធ្វើឲ្យមានការកើនឡើងនូវការមានជំងឺ និងការស្លាប់ចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ។ អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមរបស់ស្រ្តីមានការផ្លាស់ប្តូរទាំង សរីរវិទ្យា និងកាយវិភាគវិទ្យាយ៉ាងខ្លាំង រួមជាមួយការផ្លាស់ប្តូរផ្នែករូបរាងកាយ និងផ្លូវចិត្តផង អាចរំខានដល់ដំណើរការនៃប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមដែលប៉ះពាល់ មិនត្រឹមទៅលើសុខភាពរបស់ស្រ្តី តែក៏គ្រោះថ្នាក់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃផងដែរ។  តើអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះមានការផ្លាស់ប្តូរអ្វីខ្លះលើផ្លូវដង្ហើម? បម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន ជានិច្ចកាលអាចប៉ះពាល់ទៅដល់ផ្លូវដង្ហើមផ្នែកខាងលើរបស់ស្រ្តី នេះដោយសារតែការពង្រីកខ្លួនរបស់ស្បូន ជាមួយនឹងការលូតលាស់ របស់ទារក ព្រមទាំងសកម្មភាពអ័រម៉ូនផងនោះ ធ្វើឲ្យទីតាំងប្រអប់ទ្រូងរបស់ស្ត្រីត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ។ ខ្យល់ដកដង្ហើមចេញចូលរបស់ស្រ្តី ត្រូវបានកើនឡើង ក្នុងត្រីមាសដំបូងនៃការមានផ្ទៃពោះ បន្ទាប់មកវានឹងក្លាយជាធម្មតាវិញ។ ការកើនឡើងនូវខ្យល់ចេញចូលនេះ (hyperventilation)  បណ្តាលឲ្យចង្វាក់បេះដូងរបស់ស្រ្តីអាចត្រូវបានកើនឡើង ហើយប្រសិនបើវានៅតែបន្តកើនឡើងរហូតដល់ពេលសម្រាល វានឹងធ្វើឲ្យមានការពិបាក ក្នុងការសម្រាលកូន និងអាចជាមូលហេតុនៃជំងឺព្រាយក្រឡាភ្លើង ដែលជាការឡើងសម្ពាធឈាមក្នុងពេលសម្រាលផងដែរ។ តើជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃណាខ្លះ ដែលច្រើនកើតចំពោះស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ? រោគសញ្ញានៃជំងឺផ្លូវដង្ហើមធម្មតាដែលតែងកើតឡើងញឹកញាប់់បំផុតលើស្ត្រី ភាគច្រើន ធ្វើឲ្យស្ត្រីខ្លួនឯងមិនចាប់អារម្មណ៍ ហើយធ្វើការងារជាធម្មតា ដែលទង្វើនេះ ពិតជាមានឥទ្ធិពលមិនល្អដល់ស្រ្តី  និងកូន។ ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលអាចជួបប្រទះរួមមាន៖ • ជំងឺពិបាកដកដង្ហើម អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ការពិបាកដកដង្ហើមគឺជារឿងទូទៅមួយ  ដែលប្រហែលជា៦០% នៃស្ត្រីធ្លាប់មានអាការៈនេះ ដោយសារការប្រឹង ក្រៅពីនេះគឺជាករណី ពិបាកដកដង្ហើមនៅពេលសម្រាក។ ករណីទាំងនេះគឺត្រូវបានដឹងដែរថា ជាការពិបាកដកដង្ហើមធម្មតារបស់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ដែលអាការៈនេះ នឹងថយចុះទៅវិញ តាមពេលវេលា និងមិនរំខានដល់ជីវិតឡើយ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើស្រ្តីជួបវិបត្តិនេះញឹកញាប់  គួរតែទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ។ • ជំងឺហឺត ជំងឺហឺត ត្រូវបានរាយការណ៍ថា ជាជំងឺដែលកើតឡើងញឹកញាប់បំផុតចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ។ បើមានរោគសញ្ញាណាមួយនៃជំងឺហឺតអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ពិសេសនៅសប្តាហ៍ទី២៤ ដល់ទី៣៦ វាអាចនឹងកាន់តែពិបាក។ ការមានផ្ទៃពោះ គឺជាមូលហេតុមួយ ដែលធ្វើឲ្យជំងឺហឺតរឹតតែវិវឌ្ឍ ហើយទារកដែលកើតមក នឹងមានជំងឺនេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមមួយកម្រិតទៀត។ ការតឹងទ្រូង ពិបាកដកដង្ហើម ដកដង្ហើម‌ឮសូរ ក្អកញឹកញាប់ និងពិបាកគេង គឺជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថា ជាជំងឺហឺត។ ការគ្រប់គ្រងជំងឺហឺតក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ គឺការចៀសវាងនូវមូលហេតុបង្កមួយចំនួន បញ្ឈប់ការជក់បារី និងចៀសវាងការក្អួតចង្អោរញឹកញាប់ ដោយការញ៉ាំអាហារតិច ហើយយឺតៗ។ • Cystic Fibrosis Cystic Fibrosis ជាជំងឺទាក់ទងនឹងហ្សែន ដែលវាមានផលប៉ះពាល់បំផុតទៅលើសួត និងលំពែង។ ប្រសិនបើមានជំងឺនេះក្នុងកម្រិតស្រាល  របបអាហារគ្រប់គ្រាន់ អាចជួយស្ត្រីឲ្យធន់បាននៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ បើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដែលកំពុងមានជំងឺ Cystic Fibrosis គួរតែត្រូវបានសង្កេត និងតាមដានឲ្យបានល្អបំផុត។ • ជំងឺរលាកទងសួត កាលណារលាកទងសួតពេលមានផ្ទៃពោះ វានឹងឲ្យទៅជារលាកសួត ព្រោះតម្រូវការបរិមាណឧស្ម័នអុកស៊ីហ្សែនមិនអាចនាំទៅដល់ទារកក្នុងផ្ទៃបាន ជាហេតុ​ អាចឲ្យទារក សម្រាលមុនកំណត់ និងមិនគ្រប់គីឡូក្នុងអត្រាខ្ពស់បំផុត។ ករណីគ្រុនក្តៅ រួមជាមួយរលាកទងសួតពេលមានផ្ទៃពោះ អាចបង្កើននូវឱកាស វិវឌ្ឍជា Spina bifida អាចឲ្យទារកស្លាប់បាន។ • ខ្សោយផ្លូវដង្ហើម មិនញឹកញាប់ ប៉ុន្តែ អ្នកជក់បារីមានអត្រាខ្ពស់បំផុត ចំពោះបញ្ហាខ្សោយផ្លូវដង្ហើមនេះ ដែលជាការពិបាកផ្លាស់ប្តូរឧស្ម័នក្នុងសរសៃឈាមតូចៗនៃសួត។ ការពិគ្រោះយោបល់ និងការត្រួតពិនិត្យ មានសារសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងពីព្រោះ ជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ពិតជាពិបាកដោះស្រាយក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ  ហើយជាទូទៅ ការពិនិត្យសុខភាពអ្នក  មុន និងក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ ជាជម្រើសល្អបំផុត។ បន្ថែមពីលើនេះទៀត  ចំពោះស្ត្រីមានជំងឺហឺត  ឬជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃផ្សេងទៀតស្រាប់  គួរតែបង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៅលើស្ថានភាពរបស់ខ្លួន ដើម្បីអាចរកវិធានការក្នុងការព្យាបាលយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ អត្ថបទនេះនាំមកជូនដោយ Dr. Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃ​ Anna Women and Baby's Center។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Jul 20, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.1K មើល

ក្រៅពីប្រើប្រាស់ថ្នាំ តើអាចព្យាបាលជំងឺរលាកទងសួតតាមវិធីណាខ្លះទៀត?

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ២៧ឆ្នាំ កម្ពស់ ១.៥០ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៤៧គីឡូក្រាម មានមុខរបរជាអ្នកធ្វើការ។ ខ្ញុំមានជំងឺរលាកទងសួត ដែលកើតមានជាយូរមកហើយ។ សព្វថ្ងៃខ្ញុំទទួលបានការព្យាបាលដោយត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំរលាកទងសួតជាប្រចាំថ្ងៃ ហើយខ្ញុំចង់ដឹងថា តើជំងឺរលាកទងសួតអាចព្យាបាលតាមវិធីណាខ្លះទៀត? ចម្លើយ ៖ មុននឹងឆ្លើយតបសំណួរក្នុងការព្យាបាល ជាដំបូងសូមធ្វើការញែកឲ្យដាច់នូវជំងឺរលាកទងសួតជា ២ ផ្នែក ថាតើវាជាជំងឺរលាកទងសួតស្រួចស្រាវ ឬរ៉ាំរ៉ៃ? ប្រសិនបើជារលាកទងសួតស្រួចស្រាវ ភាគច្រើនមូលហេតុដែលបង្កគឺបណ្ដាលមកពី វីរុស និងតែងតែកើតឡើងក្រោយជំងឺផ្ដាសាយ ដែលធ្វើឲ្យមានរោគសញ្ញាដូចជាហត់តិចៗ ក្អក និងមានស្លេស្មជាដើម។ ចំពោះជំងឺប្រភេទនេះ តម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលបន្ទាន់ដើម្បីចៀសវាងការវិវឌ្ឍទៅជា ជំងឺរលាកទងសួត ឬ ជំងឺរលាកសួតរ៉ាំរ៉ៃ។  ប្រសិនបើជា ជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ រួមនឹងមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំជាប្រចាំវិញនោះ ត្រូវតែដឹងមុនថា ជំងឺនោះកើតឡើងបណ្ដាលមកពីអ្វី។ ចំពោះជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ បណ្ដាលមកពីបញ្ហា អាលែ្លកហ្ស៊ី (ជំងឺហឺត) គឺតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំជាប្រចាំថ្ងៃ។ តែការប្រើប្រាស់ថ្នាំជាប្រចាំ មានច្រើនលក្ខណៈដោយឡែកៗពីគ្នាទៅតាមប្រភេទនៃជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ។ ចំពោះការព្យាបាលលើជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ ថាអាចជាសះ-ស្បើយ ឬ មិនជាអាស្រ័យទៅលើមូលហេតុបង្ក ដែលមូលហេតុខ្លះអាចព្យាបាលជា រីឯមូលហេតុខ្លះទៀតអាចត្រឹមកាត់បន្ថយ ឬ សម្រួលដល់ជីវភាពរស់នៅ និងសុខភាពអ្នកជំងឺឲ្យបានធូរស្បើយក្នុងរយៈពេលកំណត់ណាមួយប៉ុណ្ណោះដើម្បីប្រកបមុខរបរបានធម្មតា ដោយទាមទារឲ្យគាត់ត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំជាប្រចាំ។ បកស្រាយដោយ​ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គុយ ណូ ឯកទេស សណ្តំ ជំងឺធ្ងន់ សង្គ្រោះបន្ទាន់ និងជំងឺសួត សព្វថ្ងៃលោកជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសប្រពោធនកម្ម សល្យសាស្រ្ត នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសបម្រើការនៅមន្ទីសំរាកព្យាបាល អាយ សីុ យូ ធ្លាប់បានបណ្តុះបណ្តាលនៅប្រទេសបារាំង និង ប៊ែលសិក © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 20, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5K មើល

ថ្នាំបំបាត់អាការៈចុកចុងដង្ហើមអាចបង្កើនហានិភ័យដែលធ្វើឲ្យឆាប់ស្លាប់?

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មីមួយដែលបានផ្សព្វផ្សាយកាលពីថ្ងៃច័ន្ទក្នុងទស្សនាវដ្ដី The British Medical Journal Open បាននិយាយថា ការចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទ Proton-pump inhibitors (PPIs) (វាមានមុខងារធ្វើការបញ្ឈប់អាស៊ីតដ៏ច្រើនលើសលប់ក្នុងក្រពះ) មានការផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការបង្កើនហានិភ័យដែលធ្វើឲ្យឆាប់ស្លាប់ពីមូលហេតុផ្សេងៗប្រមាណ ២៥%។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ការស្រាវជ្រាវនេះមិនបានធ្វើការសិក្សាទៅលើថ្នាំ Proton-pump inhibitors ដែលគ្មានវេជ្ជបញ្ជា ឬក៏ម៉ាកថ្នាំណាមួយដែលចេញដោយវេជ្ជបញ្ជាឡើយ។ ជាទូទៅថ្នាំប្រភេទនេះត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យប្រើប្រាស់ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងក្នុងរយៈពេលយូរ ហើយFDA នៃសហរដ្ឋអាមេរិកក៏អនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទនេះដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជាក្នុងកម្រិតទាបហើយរយៈពេលដ៏ខ្លីមួយ។   ការប្រៀបធៀប បើយោងតាមការបកស្រាយរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Ziyad Al-Aly (អ្នកនិពន្ធជាន់ខ្ពស់នៃសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ Washington) បានឲ្យដឹងថា ការស្រាវជ្រាវពីមុនបានបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងរវាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំ Proton-pump inhibitors ទៅនឹងការបង្កើនហានិភ័យដែលបណ្ដាលឲ្យសុខភាពមិនល្អ ក្នុងនោះមានច្រើនដែលបានបង្ហាញថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងនេះត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងជំងឺមួយចំនួនដូចជាជំងឺតម្រងនោម ការបាក់ឆ្អឹង ជំងឺរលាកសួត ជំងឺវិកលចរិក ការឆ្លងមេរោគ C. diff និងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ លោក Al-Aly និងសហការីរបស់លោកបានសួរសំណួរដ៏សាមញ្ញមួយថា តើនេះមានន័យថាមានការកើនឡើងហានិភ័យនៃការស្លាប់ឬ? ដើម្បីឆ្លើយនឹងសំណួរនេះពួកគេបានពិនិត្យមើលទិន្នន័យរបស់ក្រសួងកិច្ចការអតីតយុទ្ធជនអាមេរិក(មានប្រព័ន្ធកត់ត្រាវេជ្ជសាស្ត្រអេឡិចត្រូនិចដ៏ធំជាងគេក្នុងពិភពលោក) ដែលមានទិន្នន័យប្រមាណជា ៣.៥លាននាក់ ដែលអាចធ្វើការពិនិត្យមើលអ្នកជំងឺជាច្រើន និងអាចធ្វើការតាមដានពួកគេក្នុងរយៈពេល៦ឆ្នាំ ដើម្បីសិក្សាទៅលើការស្រាវជ្រាវ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានប្រៀបធៀបអ្នកដែលបានប្រើប្រាស់ថ្នាំ Proton-pump inhibitors ជាមួយនឹងអ្នកដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទដទៃទៀតដែលជួយកាត់បន្ថយអាស៊ីតក្រពះគឺ ថ្នាំប្រឆាំងនឹងអ៊ីស្តាមីន H2 ឬត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា H2 blockers។ ពួកគេក៏បានធ្វើការប្រៀបធៀបមួយទៀតដែលមានរួមបញ្ចូលអ្នកដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំ Proton-pump inhibitors ជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនមានប្រើថ្នាំ H2 blockers ឬPPIs។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានប៉ាន់ប្រមាណថាអ្នកដែលប្រើ Proton-pump inhibitors មានហានិភ័យខ្ពស់នឹងការស្លាប់ ២៥% ដែលបណ្ដាលមកពីមូលហេតុទាំងអស់ បើធៀបជាមួយនឹងអ្នកដែលប្រើថ្នាំ H2 blockers។ លោកបានពន្យល់ថាប្រសិនបើមានអ្នកជំងឺចំនួន៥០០នាក់ប្រើប្រាស់ថ្នាំ Proton-pump inhibitors រយៈពេលមួយឆ្នាំនោះនឹងមានម្នាក់ស្លាប់ ដែលអាចបណ្ដាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងបានបន្តថាប្រសិនបើអ្នកជំងឺប្រើថ្នាំ PPIs នេះកាន់តែយូរនោះហានិភ័យដែលពួកគេប្រឈមនឹងការឆាប់ស្លាប់គឺកាន់តែខ្ពស់។ នៅពេលដែលប្រៀបធៀបរវាងអ្នកប្រើថ្នាំ Proton-pump inhibitors ជាមួយនឹងអ្នកដែលមិនមានប្រើថ្នាំ H2 blockers ឬPPIs ការវិភាគបានបង្ហាញថាមានកម្រិតហានិភ័យខ្ពស់ប្រមាណ២៥%ស្មើគ្នាត្រូវបានរកឃើញ។ លោក Al-Aly និងសហការីរបស់លោកបាននិយាយថាវាពុំមានហេតុផលជីវសាស្ត្រណាមួយច្បាស់លាស់ក្នុងការពន្យល់អំពីទំនាក់ទំនងរវាង PPIs និងការកើនឡើងហានិភ័យនៃការស្លាប់នោះទេ។ ភស្ដុតាងបានបង្ហាញថា ថ្នាំទាំងនេះបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរលក្ខណៈនៃហ្សែន បង្កើនសកម្មភាពរបស់DNA ខណៈពេលដែលបន្ថយសកម្មភាពដទៃទៀត ប៉ុន្តែវាអាចបណ្ដាលមកពីភាពខុសគ្នានៃហ្សែននេះ។ លោក Al-Aly និងសហការីរបស់លោកបានសន្និដ្ឋានថាភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រដែលកំពុងតែរីកចម្រើនបានបង្ហាញថាមានផលប៉ះពាល់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងនេះ។ ពួកគេនិយាយថា គួរតែមានការដាក់កំហិតទៅលើរយៈពេលប្រើប្រាស់ និងការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទនេះរបស់អ្នកជំងឺ ដោយមានការបញ្ជាក់តាមបែបវេជ្ជសាស្ត្រ។​ យ៉ាងណាមិញ វាគឺជាការសិក្សាបែបសង្កេត ដូច្នេះពុំមានសេចក្ដីសន្និដ្ឋានណាមួយជាក់លាក់ឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ក៏មានសំណួរជាច្រើនត្រូវបានចោទសួរទៅលើលទ្ធផលនៃការសិក្សានេះពីសំណាក់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តដទៃ​ ក៏ដូចជាបុគ្គលពាក់ព័ន្ធផងដែរ។ ប៉ុន្តែ លោក Al-Aly និងសហការីរបស់លោកនៅតែជឿជាក់ថា ភស្តុតាងវិទ្យាសាស្ត្រដែលកំពុងតែរីកចម្រើនបានបង្ហាញថាវាមានផលប៉ះពាល់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងនេះ ហេតុនេះហើយ ការកំណត់ឲ្យប្រើតែក្នុងលក្ខខ័ណ្ឌវេជ្ជសាស្ត្រដែលចាំបាច់ គឺជាជម្រើសល្អបំផុត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 11, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.2K មើល

ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើមពេលគេង

ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើមពេលគេង ការគេងស្រមុករបស់អ្នកអាចបំបាត់បាន ១០០% តើការគេងស្រមុក និងស្ទះដង្ហើមពេលគេងបណ្តាលមកពីអ្វី? ការគេងស្រមុក (snoring) គឺជាសម្លេងរំខានដែលកើតឡើងពេលគេងលក់។ សម្លេងនេះកើតឡើងពីអណ្តាតក្រអូមទន់ ក្រឡើត សម្រាកហើយធ្លាក់នៅត្បៀតបំពង់ខ្យល់រួមផ្សំនឹងទឹកក្នុងបំពង់ក និងខ្យល់ដង្ហើមចេញចូលតាមផ្លូវដ៏តូចចង្អៀតនេះបានបង្កើតជាសម្លេងស្រមុកឡើង។ ការស្ទះដង្ហើមពេលគេង (sleep apnea) គឺជាដំណាក់កាលកើតបន្តពីស្រមុក ប៉ុន្តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងស្រមុកដោយបំពង់ខ្យល់ត្រូវបានបិទជិតគ្មានខ្យល់ដង្ហើមចេញចូល និងគ្មានសំលេង។ ការស្ទះដង្ហើមនេះកើតឡើងជាច្រើនដងក្នុងមួយយប់ៗ និងបណ្តាលអោយអ្នកជំងឺគេងមិនបានស្កប់ស្កល់ ខ្វះអុកស៊ីសែនចិញ្ចឹមរាងកាយបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនកើតឡើង លើសពីនេះទៅទៀតអាចបណ្តាលអោយស្លាប់បាត់បង់ជីវិតក្នុងអំឡុងពេលគេង។ ផលវិបាកនៃបញ្ហាទាំងនេះ  ការគេងស្រមុក ៖ - ផ្លូវដង្ហើមរួមតូច ដែលបណ្តាលអោយការដកដង្ហើមមិនអាចស្រូបយកអុកស៊ីសែនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រាងកាយ - បណ្តាលអោយបេះដូងដើរញាប់ដែលធ្វើអោយសំពាធឈាមឡើង - សម្លេងរំខានដល់អ្នកគេងក្បែរ ការស្ទះដង្ហើមពេលគេង ៖ - ខ្វះអុកស៊ីសែនចិញ្ចឹមរាងកាយដែលបណ្តាលអោយមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនកើតឡើងដូចជា ឡើងសំពាធឈាម កើតជំងឺបេះដូង ងងុយគេងខ្លាំងពេលថ្ងៃ ឬពេលកំពុងធ្វើការ - អស់កំលាំងដូចមិនបានគេង ទោះបីបានគេងច្រើនម៉ោងក៏ដោយមិនអាចផ្តោតអារម្មណ៍លើការងារដែលកំពុងធ្វើ - ងងុយគេងពេលបើកបរដែលនាំអោយមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ - បណ្តាលអោយដាច់សរសៃឈាមនៅផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយធ្ងន់ធ្ងរ(stroke) - ជាងនេះទៅទៀតអាចអោយស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលគេង។ រោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល រោគវិនិច្ឆ័យ ៖យើងមានឧបករណ៍ពិនិត្យសាមញ្ញ ដោយមិនចាំបាច់អោយអ្នកជំងឺទៅសម្រាកពិនិត្យនៅមន្ទីរពេទ្យទេ។ ឧបករណ៍ពិនិត្យនេះអ្នកជំងឺអាចយកទៅពាក់ និងគេងនៅផ្ទះបាន។ បន្ទាប់មកយើងនឹងបញ្ចូលទិន្នន័យទាំងអស់ពីឧបករណ៍នោះចូលមកក្នុងកុំព្យូទ័រ ដើម្បីមើលកម្រិតនៃការស្រមុក និងកម្រិតនៃការស្ទះដង្ហើមរបស់អ្នកជំងឺ។ ការព្យាបាល ៖យើងអាចធ្វើឧបករណ៍ពាក់ក្នុងមាត់ (Oral Appliance) ដើម្បីបើកបំពង់ខ្យល់អោយធំក្នុងពេលគេង ដើម្បីបំបាត់ការគេងស្រមុក និងការស្ទះដង្ហើម។ ឧបករណ៍នេះជាបច្ចេកទេសចុងក្រោយពីប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ វាមានលក្ខណៈ តូច ស្រាល អាចធ្វើចលនាពេលពាក់ក្នុងមាត់ មានភាពងាយស្រួលជាង ឧបករណ៍មុនៗ មានប្រសិទ្ធភាព 100%។ លើសពីនេះទៀតយើងក៏មានឧបករណ៍ CPAP សម្រាប់អ្នកជំងឺស្ទះដង្ហើមកម្រិតធ្ងន់ប្រើប្រាស់ផងដែរ។ សូមលោកអ្នកដែលមានបញ្ហាដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ អញ្ជើញមកទទួលសេវាពិនិត្យ និងព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់ យើងខ្ញុំសូមស្វាគមន៍លោកអ្នកគ្រប់ពេលវេលា។ ទូរស័ព្ទលេខ: 023 222 338 / 011 811 338 អុីម៉ែល: contact@roomchang.com គេហទំព័រ: www.roomchang.com អាសយដ្ឋាន: អាគារលេខ៤ ផ្លូវ១៨៤ ផ្សារថ្មី៣ ដូនពេញ ភ្នំពេញ

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jul 03, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.2K មើល

Emphysema អាចព្យាបាល តែមិនអាចអាចជាសះស្បើយ

និយមន័យ Emphysema ជាជំងឺដែលបង្កឡើងដោយការខូចទៅលើជញ្ជាំងនៃកូនថង់សួត តាមរយៈការរលាករយៈពេលយូរ ដែលបណ្តាលឲ្យកូនថង់សួតរលាយចូលគ្នា ក្លាយជាថង់ខ្យល់រីកធំជាប់ជាប្រចាំ (Permanent enlargement of the air space) ជាហេតុធ្វើឲ្យសួតបាត់បង់សមត្ថភាព ក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរខ្យល់នៅត្រង់កន្លែងខូច (Dead space)។ ក្នុងករណីដែលមាន Dead space ច្រើនកន្លែងក្នុងសាច់សួត វានឹងបណ្ដាលឲ្យ អ្នកជំងឺជួបប្រទះនូវវិបត្តិក្នុងការដកដង្ហើម  ឬហៅថា  “respiratory insufficiency”។   មូលហេតុ ជំងឺនេះជាទូទៅវាបង្កឡើងដោយសារផ្សែងបារី ព្រោះថាផ្សែងបារីមានផ្ទុកនូវសារធាតុដែលធ្វើឲ្យកូនថង់ ខ្យល់រលាក។ កូនថង់ខ្យល់ទទួលនូវរងឥទ្ធិពល​ នៃសារធាតុនេះ បន្តិចម្តងៗយូរឆ្នាំ ក៏នាំឲ្យមានការរលាយចូលគ្នា ហើយភាគច្រើនយើងតែងជួបជំងឺនេះនៅលើមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅ។ មួយវិញទៀត ជំងឺនេះក៏ស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទជំងឺដែលកើតមានពីកំណើតដោយកង្វះសារធាតុអង់ស៊ីមម្យ៉ាងហៅថា Alpha1anti-trypsin ដែលជាសារធាតុប្រឆាំងការរលាក។   ក្រៅពីកត្តាចម្បងទាំងពីរនេះ ការរស់នៅក្នុងបរិយាកាសដែលពោរពេញទៅដោយសារជាតិពុល ឬសម្បូរដោយឧស្ម័នកាបូនម៉ូណូអុកស៊ីត (CO) ក៏ជាកត្តាជម្រុញ ឲ្យមានការកើតឡើងនៃជំងឺនេះផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ យើងក៏ឃើញមានការកើតឡើងនៃ Emphysemaទៅលើអ្នកធ្លាប់កើតជំងឺរបេង ដោយសារ មានការបន្សល់ទុកនូវសម្លាកនៅលើសាច់សួត ដែលបានរាតត្បាតដោយមេរោគរបេង ហើយមិនបានសះជិតល្អទៅវិញ នាំឲ្យកូនថង់ខ្យល់ត្រង់កន្លែងនោះ មិនអាចផ្លាស់ប្តូរខ្យល់ បានក៏បណ្តាលឲ្យទៅជា Emphysema។ រោគសញ្ញា ជាទូទៅអ្នកកើតជំងឺនេះក្នុងជំហានដំបូង ពុំមានជារោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ណាមួយគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ដោយភាគច្រើនអ្នកជំងឺគ្រាន់តែមានអាការៈ ឆាប់ហត់តែប៉ុណ្ណោះ គួបផ្សំទៅនឹងវ័យរបស់អ្នកជំងឺទៀតនោះ នាំឲ្យអ្នកជំងឺមិនអើពើទៅលើរោគសញ្ញានេះឡើយ។ ប៉ុន្តែការហត់នេះ នឹងវិវឌ្ឍកាន់តែធ្ងន់ទៅៗ រួមជាមួយរោគសញ្ញាដទៃទៀត ដូចជា ក្អក និងជំងឺក្លាយរោគផ្សេងទៀត ជាពិសេសជំងឺផ្តាសាយ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺកាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ នឹងឈានដល់ ការប្រឹក្សា​ រួមជាមួយការព្យាបាល ពីគ្រូពេទ្យជំនាញ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទៅលើអ្នកជំងឺ Emphysema ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើចំណុច២ធំៗគឺ៖ ការពិនិត្យលើរាងកាយ (PE) និងធ្វើការថតសួត (Imagery) ដោយនៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺ Emphysema ការពិនិត្យទៅលើរាងកាយពុំត្រូវបានរកឃើញសញ្ញាជាក់លាក់ណាមួយទេ ព្រោះថានៅក្នុងដំណាក់កាលនេះ អ្នកជំងឺ អាចនឹងគ្មានរោគសញ្ញា ឬមានសញ្ញាក្នុងការពិបាកដកដង្ហើមតិចតួច។ ចំណែកឯអ្នកជំងឺដែលនៅក្នុង ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរ យើងអាចឃើញមានអាការៈមួយចំនួនដូចជា៖ -​​ស្គមស្គាំងលេចចេញឆ្អឹងជំនីរ -​យកដៃទប់ទ្រូង ឬឱបក្បាលជង្គង់ -​ជិតសាច់ដុំចន្លោះឆ្អឹងជំនីរ (Chest drawing) -​មិនស្វាយមុខស្វាយមាត់ទោះបីជាមានការលំបាកក្នុងការដកដង្ហើម (pink puffer sign) -​ដកដង្ហើមធ្វើមាត់ស្រួច (Pursed lip breathing)ដោយដកដង្ហើមចេញចូលវែងៗ ហើយដង្ហើមចេញវែងជាងដង្ហើមចូល -​សួតខាងឈឺមានសភាពប៉ោងជាងសួតមិនឈឺ -​ស្តាប់ឮសូរសម្លេងដូចគេហួច (Wheezing) ក្នុងករណី Emphysema តូចល្មម ឬស្ដាប់ឮសូរសំឡេងពេលដកដង្ហើមចូលមិនសូវច្បាស់ បើធៀបជាមួយនឹងសួតមិនឈឺ ក្នុងករណីមាន Emphysema ទំហំធំ -​គោះឮសូរសំឡេងខ្ទរខ្លាំង ដូចមានខ្យល់ក្នុងប្រអប់ទ្រូង (Hyperesonance) -​ចំពោះរូបភាព X-ray លើការថតសួតយើងឃើញកូនថង់ខ្យល់ដែលទំហំរបស់វាប្រែប្រួលទៅ តាមកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺ។ ការព្យាបាល ជំងឺនេះពុំអាចធ្វើការព្យាបាលឲ្យជាដាច់នោះទេ ដោយយើងធ្វើការព្យាបាលដើម្បីទប់ស្កាត់ការវិវឌ្ឍទៅមុខនៃជំងឺនេះតែប៉ុណ្ណោះ ដោយធ្វើការចាក់ Alpha antitrypsin ម្តងក្នុង១សប្តាហ៍រហូតទាល់តែគ្រប់ចំនួន ចំពោះអ្នកជំងឺដែលកង្វះអង់ស៊ីមនេះ។ ក្រោយពីជាជំងឺរបេង ឬអ្នកធ្លាប់ប៉ះពាល់នឹងផ្សែងបារី ត្រូវបញ្ឈប់កាជក់បារី ឬ ចៀសវាងផ្សែងបារី និងធ្វើការតាមដានតាមរយៈ X-Ray ឬ CT-Scan និងធ្វើតេស្តទៅលើមុខងារនៃសួត (Pulmonary function test) ទៅលើអ្នកកើតមាន Emphysema។ យើងត្រូវធ្វើការសង្រ្គោះបន្ទាន់ទៅលើអ្នកជំងឺ នៅពេលដែលអ្នកជំងឺមាន៖ -​ការចម្លងរោគ (Infection) ដោយគួបផ្សំនឹងការប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះ -​ការធ្លាយ Emphysema ដែលនាំឲ្យមានខ្យល់ក្នុងសាច់សួត (pneumothorax) -​ទំហំនៃ Emphysema ធំហួសប្រមាណ ដែលចាំបាច់ត្រូវទទួលយកការវះកាត់​ និងតាមដានក្នុងរយៈពេល ៦ខែម្តង ដើម្បីការពារការលាប់ឡើងវិញ។ ផលវិបាក ក្នុងករណីដែលអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកជំងឺនឹងជួបប្រទះផលវិបាកដែលគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិតដូចជា ការឆ្លងរោគកម្រិតធ្ងន់ និងការវិវឌ្ឍយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរក្នុងការរលាយចូលគ្នានៃកូនថង់សួត ដែលនាំឲ្យសួតបាត់បង់សមត្ថភាពក្នុងការបំពេញមុខងាររបស់ខ្លួនព្រមទាំងមានការសង្កត់ទៅលើ សរសៃឈាម ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់បេះដូង និងស្ដែងឡើងជាជំងឺខូចបេះដូងខាងស្តាំ។   អត្ថបទដោយ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ីន ឈុនអ៊ីម​ ជាវេជ្ជបណ្ឌិតនៅអគារជំងឺសួតនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jun 19, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.3K មើល

ប្រវត្តិជំងឺសួតអាចបណ្តាលឲ្យរមាស់មុខ?

សំណួរ ៖ ខ្ញុំបាទ អាយុ៤៦ឆ្នាំ ទម្ងន់៦៨គីឡូក្រាម កម្ពស់១ម៉ែត្រ៧៤ មានមុខរបរជាអ្នករកស៊ី។ មួយរយៈនេះ ខ្ញុំមានអាការៈរមាស់មុខឆៀបៗ ជាពិសេសនៅពេលយប់ ប្រហែលជាង២សប្តាហ៍មកហើយ។ ខ្ញុំគ្មានអាការៈរួមផ្សំអ្វីផ្សេងទៀតទេ។ ម៉្យាងទៀត ខ្ញុំក៏បានប្រើប្រាស់ថ្នាំទម្លាក់សត្វល្អិតហើយដែរ។ ខ្ញុំក៏គ្មានប្រវត្តិមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរណាមួយឡើយ ក្រៅពីជំងឺរលាកសួត ដែលបានជាសះស្បើយរយៈពេលជាង១៥ឆ្នាំមកហើយ។ តើអាការៈនេះទាក់ទងនឹងជំងឺណាមួយដែរឬទេ? តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេចចំពោះបញ្ហានេះ?   ចម្លើយ ៖ តាមការរៀបរាប់ គឺលោកធ្លាប់មានជំងឺសួតពីមុនមក។ បញ្ហាលើសួតភាគច្រើនតែងតែអាចមានសញ្ញាលើស្បែក ដែលស្ថិតក្នុងចង្កោមរោគសញ្ញាមួយដែលគេឲ្យឈ្មោះថា atopic dermatitis និង seborrheic dermatitis ។ ជំងឺប្រភេទនេះអាចនាំឲ្យមានអាការៈរមាស់ដល់មុខ ជាពិសេសលើចិញ្ចើម ជុំវិញច្រមុះ និងលើតំបន់ពុកមាត់ ពុកចង្កា។ លើសពីនេះ ក៏មានរមាស់ផងដែរនៅត្រចៀក និងស្បែកក្បាល។ ប៉ុន្តែ លោកគួរទៅពិនិត្យមើលជាតិស្ករក្នុងឈាម ដែលអាចជាសញ្ញារួមផ្សំនៃការកើនឡើងជាតិស្ករ។ បន្ថែមពីនេះលោកមិនគួរពិសាបារី ស្រា ឬកាហ្វេ ឬសារជាតិហឹរច្រើនពេកទេ។ ចំពោះការព្យាបាលលោកអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំលាបប្រភេទក្រែមប្រឆាំងនឹងផ្សិត ដូចជា ketoconazole miconazole និង econazole ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ី ស៊ីថាច ឯកទេសជំងឺសើស្បែក និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺសើស្បែកប្រចាំនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ផ្លូវដង្ហើម និងសួត ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jun 19, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 7K មើល

Marasmus Vs Kwashiorkor

យោងតាមរបាយការណ៍អង្គការសុខភាពពិភពលោក និងអង្កេតប្រជាសាស្ត្រ ជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភលើកុមារកម្ពុជាមានការធ្លាក់ចុះជាងពីមុន តែចំនួននៃកុមារមានបញ្ហានេះ នៅតែត្រូវបានគេចាត់ទុកថានៅខ្ពស់នៅឡើយ ដោយជាមធ្យម ក្មេងដែលត្រូវសម្រាកនៅពេទ្យកុមារជាតិដោយសារជំងឺ Marasmus និង Kwashiorkor មានប្រមាណពី៨០​ ដល់១០០នាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ។ បើទោះបីជាសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជាយើងមាន ការកើនឡើងក៏ដោយ តែមាតាកម្ពុជាយើងនៅខ្វះខាតចំណេះដឹងក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ មាតាខ្លះមិនបានបំបៅដោះកូនដោយទឹកដោះម្តាយ និងពុំបានផ្តល់អាហារបន្ថែមឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ចាប់ពីកូនមានអាយុ៦ខែឡើងទៅ។   ជំងឺ Marasmus  Marasmus គឺជាជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរដែលបណ្តាលមកពីខ្វះថាមពលសឹងតែគ្រប់មុខ ធ្វើឲ្យទម្ងន់របស់គាត់តិចជាង៦០%នៃទម្ងន់រំពឹងទុកធម្មតា ធៀបទៅនឹងអាយុ៖ • ទម្ងន់/អាយុ < -2 DS ជា Marasmus កម្រិតល្មម • ទម្ងន់/អាយុ < -3 DS ជា Marasmus ធ្ងន់ធ្ងរ។ Marasmus កើតឡើងពីកង្វះថាមពលធ្ងន់ធ្ងរស្ទើរគ្រប់ប្រភេទប្រភពថាមពល (ប្រូតេអ៊ីន លីពីត​ ជាតិស្ករ)។ ការខ្វះប្រភពថាមពលទាំងនេះ បណ្តាលមកពី៖ • ការបង្ករោគដោយវីរុស បាក់តេរី ឬប៉ារ៉ាស៊ីត ដែលធ្វើឲ្យកុមារញ៉ាំអាហារបានតិចជាងធម្មតា • ជំងឺរាករ៉ាំរ៉ៃ ដូចជាជំងឺរាកមួល ឬមានព្រូន ឬដង្កូវនៅក្នុងពោះ ដែលធ្វើឲ្យកុមារញ៉ាំតិច បាត់បង់អាហារទៅឲ្យពពួកព្រូន ឬពោះវៀនស្រូបមិនបានល្អ។   ក្មេងដែលមានជំងឺ Marasmus មានរូបរាងស្គមស្គាំងខ្លាំង ឃើញតែឆ្អឹង បាត់សាច់ដុំ និងខ្លាញ់ ជាពិសេសសាច់ដុំដើមដៃនិងសាច់ដុំគូថ សាច់ត្រជាក់ខ្លាំង តែអាចក្តៅខ្លួន ប្រសិនបើមានការបង្ករោគដោយពពួកមេរោគ បាត់បង់ជាតិទឹក និងស្លេកស្លាំង។ មានសញ្ញាទាក់ទងនឹងភ្នែក ដែលកើតឡើងដោយសារ តែខ្វះវីតាមីនអា។ ករណីធ្ងន់ធ្ងរ កុមារអាចនឹងឈានដល់ Shock (សម្ពាធឈាមធ្លាក់ចុះ ជីពចរខ្សោយ បេះដូងដើរញាប់) ពោះឡើងប៉ោង ដែលសញ្ញាទាំងនេះ អាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់កុមារ។   ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើជំងឺ Marasmus មានដូចជា៖ • ដំបូងបំផុតគឺសាកសួរពីប្រវត្តិរបស់អ្នកជំងឺ លើរបៀបនៃការចិញ្ចឹមកូន និងរបៀបហូបចុករបស់គាត់ ដូចជាមិនបានបំបៅដោះកូន ឬបំបៅក្នុងរយៈពេលខ្លី ផ្តល់អាហារមិនមានសាច់ មិនមានជីជាតិគ្រប់គ្រាន់ ដូចជាបបរស ឬឲ្យកូនញ៉ាំតិចតួចពេក។ • ការពិនិត្យមើលការលេចឡើងនូវរោគសញ្ញាស្គមស្គាំងខ្លាំង ឃើញតែឆ្អឹង ដូចទៅនឹងរោគសញ្ញាដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ • ក្រៅពីនេះ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើផលធៀបរវាងទម្ងន់ និងអាយុរបស់ក្មេង។ បើផលធៀបនេះ ទាបជាងឬស្មើនឹង -2DS ជាបញ្ហា Marasmus កម្រិតល្មម តែបើផលធៀបនេះ ទាបជាងឬស្មើ -3DS នោះជា Marasmus ធ្ងន់ធ្ងរ។   ជំងឺ Kwashiorkor Kwashiorkor ជាទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ដែលខ្វះតែជាតិប្រូតេអ៊ីនតែមួយប្រភេទប៉ុណ្ណោះ។ នេះដោយសារតែទារកត្រូវម្តាយផ្តាច់ ដោះ ហើយមិនបានផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់​ និងតាមធម្មតា ទារកត្រូវបានផ្តល់ឲ្យបៅទឹកស្ករ ឬទឹកដោះគោខាប់ជំនួស ដែលអាហារប្រភេទនេះ​ សម្បូរតែជាតិកាបូអ៊ីដ្រាត មិនមានជាតិប្រូតេអ៊ីន។   Kwashiorkor ជាភាសារបស់ Ghana មានន័យថា ជាជំងឺកើតលើកុមារបន្ទាប់ពីម្តាយមានផ្ទៃពោះកូនម្នាក់ទៀត ហើយត្រូវម្តាយផ្តាច់ដោះ និងមិនបានផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដោយឲ្យបៅត្រឹមតែទឹកស្ករ ឬទឹកដោះគោខាប់។ Kwashiorkor មានលក្ខណៈខុសគ្នាពី Marasmus ត្រង់ថា កុមារដែលមាន Kwashiorkor ដំបូងឡើយមានការលូតលាស់ល្អធម្មតា តែត្រូវបានធ្លាក់ចុះការលូតលាស់ ដោយសារតែ ម្តាយមានផ្ទៃពោះកូនមួយទៀត ហើយមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូនបង។ ក្មេងដែលមានជំងឺ Kwashiorkor មានរូបរាងស្គម ចេញឆ្អឹងជំនី មានហើមនៅដៃ និងជើង ពោះប៉ោងថ្លើមរីកធំ សក់ស្តើង ស្បែកមានសភាពមិនធម្មតាដូចជារបក និងរលាក ញ៉ាំបានតិច ឡេសឡាស មួម៉ៅ មិនរួសរាយ។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺ Kwashiorkor នឹងធ្វើឡើងដូចជា៖ • ដំបូងបំផុត គ្រូពេទ្យនឹងសួររកប្រវត្តិចិញ្ចឹមក្មេង៖ អ្នកជំងឺមានការលូតលាស់ធម្មតាដូចក្មេងដទៃ តែតាំងពីម្តាយមានផ្ទៃពោះកូនបន្ទាប់ គាត់បាត់ ការយកចិត្តទុកដាក់ពីម្តាយ ទាំងការឲ្យអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់ ត្រឹមតែទឹកស្ករ ឬទឹកដោះគោខាប់។ • បន្ទាប់មក គ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យរោគសញ្ញាគ្លីនិកលើខ្លួនកុមារដូចជា ស្គមស្គាំង ហើមដៃជើង និងពោះប៉ោង ព្រមទាំងពិនិត្យលើផលធៀបទម្ងន់ និងអាយុ របស់កុមារនោះ។ បើផលធៀបនេះទាបជាងឬស្មើនឹង -2DS ជា Kwashiorkor កម្រិតល្មម តែបើផលធៀបនេះ ទាបជាង ឬស្មើ -3DS នោះជា Kwashiorkor ធ្ងន់ធ្ងរ។   ការព្យាបាល Marasmus និង Kwashiorkor បើទោះជំងឺទាំងពីរនេះ កើតឡើងដោយសារមូលហេតុផ្សេងគ្នាក៏ដោយ ការព្យាបាលជំងឺទាំងពីរនេះគឺធ្វើឡើងក្នុងលក្ខណៈដូចគ្នា ប៉ុន្តែទៅតាមទម្រង់នៃជំងឺ៖ • ករណីទម្រង់ស្រាល៖ ណែនាំម្តាយពីការចិញ្ចឹមទារក ដោយឲ្យបំបៅកូននឹងទឹកដោះឲ្យបានច្រើន។ ករណីកូនមានអាយុច្រើនជាង៦ខែ ត្រូវបន្ថែម អាហារបំប៉នចម្រុះ ដូចជាបន្លែ ផ្លែឈើ និងសាច់ឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ • ករណីទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរ៖ ត្រូវឲ្យកុមារសម្រាកពេទ្យ និងធ្វើការព្យាបាលកង្វះអាហារូបត្ថម្ភដោយផ្តល់អាហារពិសេស (F75, F100) និងការព្យាបាលផលវិបាក ដូចជា ការបង្ករោគ បាត់បង់ជាតិទឹក ឬខ្វះវីតាមីនអាជាដើម។   បើទោះបីជា Marasmus និង Kwashiorkor ស្ថិតក្នុងទម្រង់កង្វះអាហារូបត្ថម្ភដូចគ្នាក៏ដោយ តែKwashiorkor មានលក្ខណៈ ធ្ងន់ធ្ងរជាង។ ការផ្តល់អាហារឲ្យកុមារ ត្រូវធ្វើឡើងបន្តិចម្តងៗ ព្រោះកុមារមិនអាចទទួលយកអាហារច្រើនភ្លាមៗបានទេ។   ក្រៅពីនេះ គ្រូពេទ្យនឹងអនុវត្តគោលការណ៍ទាំង១០ របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក គឺព្យាបាលលើ៖ ១.  ការខ្វះជាតិស្ករ ២.  កម្តៅត្រជាក់ខ្លាំង ៣.  ការបាត់បង់ជាតិទឹក ៤.   ការខ្វះអេឡិចត្រូលីត ៥.   ការបង្ករោគ ៦.   ការខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ ៧.   ការប្រុងប្រយ័ត្នលើការផ្តល់អាហារ ៨.   ការតាមដាន ៩.   ការជម្រុញការលូតលាស់ផ្នែកផ្លូវចិត្ត ១០. ការតាមដានការវិវឌ្ឍរបស់កុមារ។   វិធីបង្ការ Marasmus និង Kwashiorkor​ មាតាគ្រប់រូបគួរបំបៅកូន ដោយទឹកដោះតែមួយមុខគត់ ហើយនៅពេលដែលកូនបានអាយុ៦ខែ មាតាត្រូវបន្ថែមអាហារចម្រុះ ដូចជា សាច់ ស៊ុត បន្លែ គឺបបរខាប់គ្រប់គ្រឿង មិនមែនបបរស ឬបាយស្រូបទឹកសម្លនោះទេ។ ឯការបំបៅដោះ ត្រូវបន្តបំបៅ ឲ្យបានយូរ អាចរហូតដល់កូនអាយុ២ឆ្នាំ។ បើទោះជាមាតាត្រូវទៅធ្វើការនៅក្រៅផ្ទះ គួរច្របាច់ទឹកដោះទុកឲ្យកូនបៅ ព្រោះទឹកដោះម្តាយ ជាអាហារដែលល្អបំផុត សម្រាប់កូន ឯការបំបៅទឹកដោះគោ គឺធ្វើឡើងប្រសិនបើ មាតាមានបញ្ហាសុខភាព ឬលក្ខខណ្ឌណាមួយ មិនអាចបំបៅដោះកូនបាន ហើយការបំបៅទឹកដោះគោ មាតាត្រូវចេះពីរបៀបឆុង ជ្រើសរើសទឹកដាំពុះ និងអនាម័យដបទឹកដោះគោផងដែរ។  ក្រៅពីនេះ មាតាគ្រប់រូបត្រូវនាំកូនទៅទទួលយកវ៉ាក់សាំងការពារជំងឺ ឲ្យបានគ្រប់មុខ ដើម្បីចៀសវាងពីការឆ្លងជំងឺផ្សេងៗដែលអាចបង្ការបាន។ អត្ថបទដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គឹម អាង ប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងអាល្លែកហ្ស៊ីនៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Jun 06, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 2.9K មើល

គ្មានប្រវត្តិជក់បារី តែខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ?

Q: នាងខ្ញុំរស់នៅ ទីក្រុងភ្នំពេញ។ សមាជិកគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ គាត់មានអាការៈខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ដោយមានរោគសញ្ញាក្អក ពិបាកដកដង្ហើម និងមានអារម្មណ៍តឹងទ្រូង តែគាត់មិនមានប្រវត្តិក្នុងការជក់បារីនោះទេ។ ខ្ញុំសង្ស័យថាគាត់អាចមានបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី តើលោកវេជ្ជបណ្ឌិតអាចជួយណែនាំ ពីរបៀបក្នុងការព្យាបាល និងការការពារពីជំងឺនេះយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? A : តាមការរៀបរាប់សញ្ញានៃអ្នកជំងឺ សង្កេតឃើញថាមូលហេតុដែលបង្កឲ្យមានរោគសញ្ញាខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃនេះ អាចទាក់ទងនឹងជំងឺច្រើន។  -ទីមួយ គឺជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ (bronchite chronique) ដែលអ្នកជំងឺមាន អាការៈ ក្អក ស្លេស្ម រយៈពេល ៣ ខែ ក្នុងអំឡុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំ បន្តបន្ទាប់គ្នា។  -ជំងឺទីពីរ ដែលបណ្ដាលឲ្យមានខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃដែរនោះ គឺ ជំងឺហឺត (Asthme) បង្កមកពីអាល្លែកហ្ស៊ី(ភាពចាញ់) របស់ផ្លូវដង្ហើម ច្រើនកើតឡើងចាប់ពីវ័យកុមារហើយក៏កើតមានលើមនុស្សចាស់ផងដែរ។  -ជំងឺទីបី គឺ ជំងឺខ្យល់ដក់ស្ទះក្នុងផ្លូវដង្ហើម(em physèm e pulmonaire) ដែលកើតឡើងលើមនុស្សចាស់ភាគច្រើន និង បង្កមកពីការជក់បារីច្រើនក្នុងរយៈពេលយូរ (ជក់បារី លើសពីមួយកញ្ចប់ក្នុងមួយថ្ងៃ រយៈពេលលើសពី ១០ឆ្នាំឡើងទៅ) ដែលរោគសញ្ញារបស់វាច្រើនតែស្ដែងចេញជាការស្ទះ និង ថប់ ដង្ហើម។ ភាគច្រើននៃអ្នកជំងឺនេះ គេសង្កេតឃើញថាតែងតែប្រឈមមុខនឹងការធ្វើការងារជាមួយឧស្ម័នពុល ឬ ការស្រូបផ្សែងបារីលើសលប់។  -ជំងឺទីបួននោះ គឺជំងឺរីកទងសួត (dilatation des bronches) គឺ ជាជំងឺ ដែលបណ្ដាលមកពីផលវិបាកនៃជំងឺផ្សេងៗដូចជាផលវិបាកនៃជំងឺរបេង ជំងឺក្អកមាន់ ឬ ជំងឺមកពីវីរុសមួយចំនួន និងមកពីកត្តាតំណពូជ ដែលកើតមានតាំងពីកុមារដែលធ្វើឲ្យមានការចុះខ្សោយប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើម។  -ចុងក្រោយគឺ ជំងឺរបេងសួតរ៉ាំរ៉ៃ(tuberculose pulmonaire) ដែលបណ្ដាលមកពីការព្យាបាលមិនបានដិតដល់ ឬផលវិបាកនៃជំងឺរបេងខ្លួនឯង ក៏អាចបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃផ្នែកផ្លូវដង្ហើមដែរ។  សរុបមក រោគសញ្ញាទាំងអស់នេះ (ក្អក ពិបាកដកដង្ហើម តឹងទ្រូង ហត់ក្នុងរយៈពេលយូរ) ក៏មិនអាចប្រាកដថា មកពីបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ឬ មកពីការជក់បារី ឬ ផ្សែងពុលនោះឡើយ ដូចនេះ អ្នកជំងឺគួរមកពិគ្រោះនឹងគ្រូពេទ្យជំនាញឯកទេស ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យសួរដេញដោលបន្ថែម ត្រួតពិនិត្យ និងធ្វើតេស្តផ្សេងៗ ដើម្បីទទួលបានរោគវិនិច្ឆ័យពិតប្រាកដ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រា្តចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គុយ ណូ វេជ្ជបណ្ឌិតសល្យសាស្រ្ត នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យសម្រាកព្យាបាលអាយ ស៊ី យូ ធ្លាប់បានបណ្តុះបណ្តាលនៅប្រទេសបារាំង និងប៊ែលសិក © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក គ្រឿងស្រវឹង​ និងគ្រឿងញៀន ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • May 11, 2017 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 20.9K មើល

រលាកទងសួត៖ បញ្ហាផ្លូវដង្ហើមដែលកើតឡើងញឹកញាប់បំផុត!

សង្ខេបពីកាយវិភាគវិទ្យារបស់សួត សួត ជាសរីរាង្គស្ថិតនៅក្នុងប្រអប់ទ្រូង ត្រូវបានរុំព័ទ្ធដោយឆ្អឹងជំនី ហើយមាន ២គឺ សួតស្តាំ និងសួតឆ្វេង ដែលសួតខាងឆ្វេងមាន២ក្លែប រីឯសួតខាងស្តាំមាន៣ក្លែប។ សួតនីមួយៗមានបែងចែកចេញជា ១០អង្កត់បន្តទៀត។ សួតមានតួនាទីសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរខ្យល់អុកស៊ីសែនពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅមកក្នុងខ្លួន ហើយបញ្ចេញជាតិពុលពីក្នុងខ្លួនមកក្រៅវិញដូចជា ឧស្ម័នកាបូនិក ឬសារធាតុមួយចំនួនតាមរយៈការដកដង្ហើមចេញ។ និយមន័យជំងឺរលាកទងសួត ទងសួត ជាសរីរាង្គតភ្ជាប់ពីផ្លូវដង្ហើមផ្នែកខាងលើ ចូលទៅក្នុងសាច់សួតដើម្បីដោះដូរខ្យល់ ហើយទងសួតមាននាទីដឹកនាំឧស្ម័នចេញចូលសួត។ ដូចនេះ ការរលាកទងសួត គឺជាការរលាកនៅនឹងទងសួត ដែលអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់មុខងាររបស់ទងសួត។ រោគសញ្ញា កាលណាទងសួតរលាក វាអាចឡើងហើម រួមជាមួយស្លេស្មកើនឡើង ដែលនឹងធ្វើឲ្យបំពង់ខ្យល់ឆ្លងកាត់ កាន់តែរួមតូចជាងធម្មតាបណ្តាលឲ្យពិបាកក្នុងការដកដង្ហើម រហូតដល់ថប់ដង្ហើមក្នុងករណីខ្លះ។ សញ្ញាខុសប្រក្រតីនៃជំងឺរលាកទងសួតមានដូចជា  ឈឺទ្រូងហត់ ក្តៅខ្លួន ក្អក ហៀរសំបោរ។ មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម មូលហេតុនៃជំងឺរលាកទងសួតដែលគេជួបញឹកញាប់មានដូចជា៖ • បរិយាកាស៖ ដោយសារបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ឬអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសារធាតុក្នុងបរិយាកាស • ពួកវីរុស • ពពួកបាក់តេរី។ កត្តាដែលធ្វើឲ្យប្រឈមនឹងជំងឺរលាកទងសួតមានដូចជា៖ •​ កត្តាអាយុ៖ ក្មេង និងមនុស្សចាស់ • កត្តាជំងឺផ្សេងៗ ដូចជា ជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើម ជំងឺបេះដូង ជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ រោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺរលាកទងសួត ត្រូវពឹងផ្អែកលើរោគសញ្ញាគ្លីនិករបស់អ្នកជំងឺដូចជា៖ • ហត់ភ្លាមៗដោយសារទងសួតហើម និងរួមតូច • ករណីរលាកដោយសារមេរោគ មានសញ្ញា ក្តៅខ្លួន ហៀរសំបោរ ក្អក ហើយចំពោះកុមារពេលដកដង្ហើមអាចមានសំឡេងដែលអាចស្តាប់បានដោយត្រចៀកផ្ទាល់ ឬត្រូវប្រើឧបករណ៍Stethoscope។ ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាហឺត អ្នកជក់បារី ហើយក្រិនទងសួត ត្រូវពិនិត្យមុខងាររបស់សួត ហៅថា spirometry ដើម្បីរកមើលទំហំទងសួត និងកម្រិតនៃការត្បៀតរបស់វា។ ករណីសង្ស័យថាបង្កដោយមេរោគ តេស្ត Bronchoscopy ត្រូវបានធ្វើតាមរយៈការស៊កទុយយោចូលក្នុងទងសួត ដើម្បីមើលសភាពជញ្ជាំងរបស់ទងសួត និងយកសំណាកក្នុងនោះមកពិនិត្យ។ ការព្យាបាល និងដំបូន្មាន គោលបំណងក្នុងការព្យាបាលមាន ២សំខាន់៖ • ព្យាបាលរោគសញ្ញា គឺកាត់បន្ថយអាការៈហត់។ • ព្យាបាលមូលហេតុ ៖ ករណីរលាកទងសួត ដោយអាល្លែកហ្ស៊ី គេប្រើថ្នាំបំបាត់អាល្លែកហ្ស៊ី ឯករណីរលាកទងសួតដោយមេរោគ គេប្រើថ្នាំសម្លាប់មេរោគ។ ករណីរលាកទងសួតដោយសារអាល្លែកហ្ស៊ី អ្នកជំងឺត្រូវបានណែនាំ៖ • ទម្លាប់ពាក់ម៉ាសពេលចេញក្រៅ • ចៀសវាងទៅកន្លែងដែលមានបរិយាកាសមិនល្អ • ចៀសវាងផឹកទឹកកក ទឹកត្រជាក់ • ចៀសវាងបរិភោគអាហារហិរ • ត្រូវត្រឡប់មកជួបគ្រូពេទ្យវិញក្រោយព្យាបាលជា ១ទៅ៣ខែ។ ករណីរលាកដោយសារមេរោគ  អ្នកជំងឺត្រូវបានណែនាំឲ្យ៖ • ពាក់ម៉ាស់ ដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគទៅអ្នកដទៃ រីឯសមាជិកគ្រួសារ ឫអ្នកថែរក្សាអ្នកជំងឺគួរពាក់ម៉ាស់ដើម្បីការពារការឆ្លង។ • ចៀសវាងពីអ្នកដែលមានជំងឺនេះ   ដើម្បីការពារការឆ្លងមេរោគឡើងវិញ។ ផលវិបាក ករណីមិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ទងសួតអាចវិវឌ្ឍទៅរកភាពក្រិននៅពេលចាស់។ ការការពារ ដើម្បីការពារជំងឺរលាកទងសួត  គួរមានវិធានការដូចខាងក្រោម៖ 1 គួរពាក់ម៉ាស់នៅរាល់ពេលដែលប្រឈមជាមួយបរិយាកាសមិនល្អ ឬការដូរអាកាសធាតុ 2 ពាក់ម៉ាស់នៅរាល់ពេលជួបប្រាស្រ័យជាមួយអ្នកជំងឺរលាកផ្លូវដង្ហើម។ 3 បញ្ឈប់ការជក់បារី។ បកស្រាយដោយ​៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត  នី ចន្ទី  ប្រធានផ្នែកជំងឺសួតនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុ​មៈ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
  • Mar 02, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 29.4K មើល

COPD ជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ

និយមន័យ ជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ឬCOPD គឺជាជំងឺស្ទះផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ដែលមិនអាចព្យាបាលឲ្យត្រឡប់មកធម្មតាវិញទេ។ ជំងឺនេះ វិវឌ្ឍសន្សឹមៗ ស្តែងឡើងដោយសារការបឺតយកខ្យល់ពុល រួមផ្សំនឹងការរលាកមិនធម្មតា។ ជំងឺនេះ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាជំងឺដែលធ្វើឲ្យមានការរំខានដល់សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកជំងឺ ដោយសារតែវាធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺពិបាកដកដង្ហើម ពិសេសពេលដកដង្ហើមចេញ និងមានកំហាក។ ហេតុការទាំងនេះ កើតឡើងដោយសារតែការត្បៀតផ្លូវដង្ហើម ពិសេសផ្នែកខាងក្រោម ដែលធ្វើឲ្យខូចខាតដល់ការដោះដូរឧស្ម័ន និងបន្ថយបរិមាណនៃការដកដង្ហើមចូល។ ជំងឺនេះ អាចញែកចេញពីជំងឺហឺតនិងជំងឺរីកទងសួតដោយសារ៖ •ការកកើត៖ COPD កើតពីការប៉ះពាល់ផ្សែងពុលយូរអង្វែង ជាពិសេសផ្សែងបារី ហើយធ្វើឲ្យខូចរចនាសម្ព័ន្ធរបស់ថង់សួត ភាគច្រើនកើតឡើងលើមនុស្សចាស់ មិនសូវជួបចំពោះក្មេងទេ ឯជំងឺហឺត កើតឡើងដោយសារប្រតិកម្មនឹងអាល្លែកហ្សែន ធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំកើនឡើង និងមានកើតលើមនុស្សគ្រប់វ័យ ជាពិសេសកុមារ។ •ការព្យាបាល៖ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបើកទងសួតមិនអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺCOPD បានធូរស្បើយច្រើនដូចអ្នកជំងឺហឺតនោះទេ។ មូលហេតុ មូលហេតុនៃជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ចម្បងគេគឺ ផ្សែងបារី ទាំងការជក់ និងស្រូបយកផ្សែង។ ក្រៅពីនេះ សារធាតុពុលនៅក្នុងបរិយាកាស ជាពិសេសផ្សែងពុលជាដើម ក៏ជាមូលហេតុនៃជំងឺនេះដែរ។ សារធាតុទាំងនេះ ធ្វើឲ្យផ្លូវដង្ហើមរលាករ៉ាំរ៉ៃ រហូតវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ។ រោគសញ្ញា ភាគច្រើនអ្នកជំងឺមានអាការៈដូចជា ក្អក មានស្លេស្ម ពិបាកដកដង្ហើម និងតឹងទ្រូងរ៉ាំរ៉ៃ។ រោគវិនិច្ឆ័យ ក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយ ការសាកសួរអ្នកជំងឺ អំពីរោគសញ្ញានានាដូចជា មានក្អក ឡើងស្លេស្មច្រើន ហត់រយៈពេលយូរ។ អ្នកជំងឺ មានប្រវត្តិជក់បារី ឬធ្វើការប៉ះពាល់ជាមួយផ្សែងរយៈពេលច្រើនឆ្នាំ ហើយស្ថានភាពអ្នកជំងឺវិវឌ្ឍអាក្រក់ទៅអាក្រក់ទៅ។ តេស្តពិនិត្យមុខនាទីផ្លូវដង្ហើម(Epreuve Fonctionelle Respiratoire) បញ្ជាក់ពីវត្តមាននៃជំងឺខ្សោយផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ និងដំណាក់កាលនៃជំងឺនេះ។ អ្នកជំងឺត្រូវបានតម្រូវឲ្យផ្លុំក្នុងបំពង់ ដែលមានភ្ជាប់នឹងម៉ាស៊ីន Spirometer។ម៉ាស៊ីននេះ បង្ហាញពីចំណុះខ្យល់ដែលបញ្ចេញក្នុង១វិនាទី(FEV-1)និងបរិមាណខ្យល់ក្នុងសួត (FVC)។ ការធ្វើផលធៀបនៃតម្លៃទាំងពីរដែលត្រូវបានបែងចែកជា៤ដំណាក់កាល៖       •ដំណាក់កាល០៖ កម្រិតស្រាល FEV-1/FVC>7០% , FEV-1>8០%តែអ្នកជំងឺមានក្អក ស្លេស្មច្រើន និងមានសញ្ញាហត់។ •ដំណាក់កាលទី១៖ កម្រិតធ្យម FEV1/FVC៨០%។ •ដំណាក់កាលទី២៖ កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ ដែលត្រូវបានបែងចែកជា២ដំណាក់កាលផ្សេងទៀតរួមមាន·         -ដំណាក់កាលទី២A៖ FEV1/FVC

ជំងឺផ្សេងៗ ផ្លូវដង្ហើម និងសួត
ចែករំលែក
Top