Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Jul 03, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 5.1K មើល

ផលប៉ះពាល់នៃការដកធ្មេញច្រើន!

បច្ចុប្បន្ន ការពត់ធ្មេញពិតជាពេញនិយមណាស់ក្នុងចំណោមយុវវ័យកម្ពុជា ប៉ុន្តែលក្ខខណ្ឌពត់ធ្មេញរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ អាចនឹងខុសគ្នាអាស្រ័យស្ថានភាពធ្មេញបច្ចុប្បន្នរបស់គាត់។ បុគ្គលខ្លះមិនចាំបាច់តម្រូវឲ្យមានការដកធ្មេញទេ តែបុគ្គលខ្លះវិញត្រូវឲ្យដកធ្មេញយ៉ាងច្រើនទៅវិញ ជាក់ស្តែងដូចករណីខាងក្រោមរបស់មិត្តអ្នកអានយើងម្នាក់... សំណួរ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ២៣ឆ្នាំ នាងខ្ញុំចង់ធ្វើការពត់ធ្មេញ ប៉ុន្តែពេលទៅពិគ្រោះគ្រូពេទ្យថាខ្ញុំត្រូវដកធ្មេញចំនួន ៥គ្រាប់។ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តថាមិនពត់វិញ ព្រោះត្រូវដកធ្មេញច្រើនក្នុងពេលតែមួយ ហើយក៏ធ្លាប់ឮមិត្តភក្តិថាអាចមានគ្រោះថ្នាក់។ ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើការដកធ្មេញច្រើនបែបនេះអាចមានគ្រោះថ្នាក់ពិតប្រាកដដែរឬទេ ឬអាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាទៅថ្ងៃមុខឬទេ? ចម្លើយ៖ ទាក់ទងនឹងការពត់ធ្មេញដោយតម្រូវឲ្យដកធ្មេញគឺពិតជាមាន ប៉ុន្តែដកធ្មេញប៉ុន្មានគ្រាប់ប៉ះពាល់ ឬអត់នោះមិនអាចសន្មត់បានភ្លាមៗទេទាល់តែពិនិត្យឲ្យបានល្អិតល្អន់ជាមុនសិន។ ដើម្បីឲ្យកាន់តែប្រាកដចំពោះករណីនេះ ប្អូនចាំបាច់ត្រូវតែទៅជួបប្រឹក្សាជាមួយអ្នកឯកទេសពត់តម្រង់ធ្មេញ។ បកស្រាយដោយ៖ ទន្តបណ្ឌិត ចៅ ស៊ីវកាយ នៃមន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Jul 02, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 6.9K មើល

ការកើនឡើងយ៉ាងគំហុកនៃជំងឺគ្រុនឈាមលើមនុស្សធំ

ជំងឺគ្រុនឈាម ជាទូទៅត្រូវបានដឹងថាជាជំងឺដែលងាយនឹងរងគ្រោះទៅលើកុមារ ក៏ប៉ុន្តែជំងឺនេះក៏អាចកើតមានចំពោះមនុស្សពេញវ័យ ឬមនុស្សធំផងដែរ។ បច្ចុប្បន្ន ជំងឺគ្រុនឈាមហាក់បីដូចជាក្លាយទៅជាប្រធានបទក្តៅគគុកមួយបន្ទាប់ពីមានការកើនឡើងយ៉ាងគំហុកជាច្រើនករណីនៃជំងឺគ្រុនឈាមក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះ ទាំងនៅលើកុមារ និងមនុស្សធំ។ ក្នុងនោះដែរតាមរយៈសារព័ត៌មានផ្សេងៗបានបង្ហាញឲ្យឃើញអំពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ក្រុមការងារជំនាញនៃក្រសួងសុខាភិបាល ដែលបាននឹងកំពុងពង្រឹងបន្ថែមនៅយុទ្ធនាការផ្សេងៗដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងទៅនឹងជំងឺគ្រុនឈាមនេះផងដែរ។ ដោយឡែក យោងទៅតាមទិន្នន័យនៃការអង្កេតផ្ទាល់នៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបង្ហាញឲ្យឃើញថាក្នុងរយៈពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ ករណីនៃជំងឺគ្រុនឈាមលើមនុស្សពេញវ័យមានចំនួនច្រើនបានកើតឡើងក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺដែលមកទទួលការព្យាបាលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែតបើប្រៀបធៀបទៅនឹងតួលេខនៃឆ្នាំចាស់កន្លងទៅ។ ក្នុងចំណោមនោះ ករណីដែលផ្ទៀងផ្ទាត់ដោយតេស្ត Serology NS1 ផ្តល់លទ្ធផលវិជ្ជមាន ក៏ដូចជាករណីផ្សេងទៀតផ្តល់លទ្ធផលវិជ្ជមានក្នុងតេស្ត Serology IgM, IgG គឺមានចំនួនច្រើន និងមានករណីមួយចំនួនទៀតដែលមិនមានលេចចេញជាលទ្ធផលវិជ្ជមានលើ Serology NS1 ក៏ដូចជា Serology IgM, IgG ប៉ុន្តែមានការលេចឡើងនូវសញ្ញាគ្លីនិកសង្ស័យមួយចំនួនដែលពុំមែនមានន័យថាអ្នកជំងឺមិនមានជំងឺគ្រុនឈាមឡើយ (តែករណីនេះគឺមានចំនួនតិច បើប្រៀបធៀបទៅនឹងករណីជំងឺគ្រុនឈាមដែលមានលទ្ធផលវិជ្ជមានទៅលើ Serology NS1, IgM, IgG)។ និយមន័យនៃជំងឺគ្រុនឈាម ជំងឺគ្រុនឈាមចំពោះមនុស្សធំ មិនខុសពីជំងឺគ្រុនឈាមកើតលើកុមារឡើយដោយវាកើតឡើងពីការខាំរបស់មូសខ្លាញី Aedes ដែលមានផ្ទុកនូវពពួកមេរោគ Flavirvirus ហើយមានការចាក់បញ្ចូលនៃពពួកមេរោគនេះទៅក្នុងខ្លួនរបស់មនុស្សបន្ទាប់ពីមានការខាំរបស់មូសខាងលើ ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សត្រូវធ្លាក់ខ្លួនឈឺក្នុងពេលបន្ទាប់មកទៀត។ ជំងឺនេះត្រូវបានហៅថាជំងឺគ្រុនឈាមដោយសារតែវាអាចផ្តល់ជារោគសញ្ញាគ្រុនក្តៅ និងមានភ្ជាប់មកជាមួយ (ឬអាចគ្មានដោយកម្រ) នូវរោគសញ្ញានៃការហូរឈាម។ ប្រភេទនៃជំងឺគ្រុនឈាមដែលកើតលើមនុស្សពេញវ័យ គ្រុនឈាមត្រូវបានបែងចែកចេញជាបីប្រភេទផ្សេងៗគ្នា Dengue Fever, Dengue Hemorrhagic Fever និង Dengue Shock Syndrome។ ជាទូទៅមនុស្សធំច្រើនតែមានទំនោរនឹងកើតមានជំងឺគ្រុនឈាមកម្រិត Dengue Fever ច្រើនជាង Dengue Hemorrhagic Fever ផ្ទុយពីកុមារដែលច្រើនតែកើត Dengue Hemorrhagic Fever ច្រើនជាង Dengue Fever ប៉ុន្តែប្រសិនបើមនុស្សធំមាន Dengue Hemorrhagic Fever វិញនោះស្ថានភាពនឹងអាក្រក់ជាងការដែលកើតលើកុមារ។ យន្តការនៃជំងឺគ្រុនឈាម មេរោគគ្រុនឈាមនឹងត្រូវបានចម្លងទៅកាន់មនុស្សក្រោយពីមូសខ្លាញី Aedes ខាំ ដែលដំបូងមេរោគនេះគឺនៅក្រោមស្បែកប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែភ្នាក់ងារបង្ហាញអង់ទីហ្សែនរបស់ខ្លួនយើង ដែលជាពពួក Antigen-presenting cells (APCs) ជាអ្នកចាប់យកមេរោគនេះទៅទីកន្លែងផ្សេងៗ ហើយនាំយករហូតដល់ក្នុងសរសៃឈាមដើម្បីឲ្យរាងកាយផលិតជាអង់ទីករកម្ចាត់មេរោគទាំងនេះ។ ពេលជាមួយគ្នានេះដែរសរីរាង្គរបស់អ្នកជំងឺក៏បានបញ្ចេញនូវពពួកសារធាតុគីមីមួយចំនួនក្នុងរាងកាយរបស់យើងគឺពពួក Proinflammatory ដូចជាពពួក Interleukins និងCytokines មួយចំនួន ដែលសារធាតុទាំងនោះអាចទៅបំផ្លាញសរសៃឈាមរបស់អ្នកជំងឺហើយអាចបង្កឲ្យមានការហូរឈាម។ គួរបញ្ជាក់ថា កម្រិតនៃជំងឺគ្រុនឈាមក៏ត្រូវបានសម្គាល់ដោយចលនការ Proinflammation នេះផ្ទាល់ផងដែរ ហើយកម្រិតនីមួយៗកើតឡើងអាស្រ័យនឹងការឆ្លើយតបនៃរាងកាយរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។    កត្តាប្រឈម ដូចគ្នាផងដែរ កត្តាប្រឈមនៃជំងឺគ្រុនឈាមចំពោះមនុស្សធំគឺ ពុំមានមូលហេតុដែលពិសេសជាងករណីកើតលើកុមារឡើយ មានន័យថាមិនថាអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម លើសឈាម អ្នកពិសាស្រាច្រើន ឬអ្នកដែលមានសុខភាពខ្សោយអ្វីនោះឡើយគឺសុទ្ធតែអាចប្រឈមនឹងជំងឺនេះបានដូចគ្នាឲ្យតែគាត់ត្រូវបានមូសខ្លាញីខាំ (ជាពិសេសការស្ថិតនៅទីកន្លែងងងឹតក្នុងពេលថ្ងៃ)។ រោគសញ្ញា ចំពោះមនុស្សធំដែលច្រើនមានជំងឺគ្រុនឈាមអាចចេញជារោគសញ្ញាដូចជា៖ •កម្រិត Dengue Fever (DF)៖ ក្តៅខ្លួន (កើតមានលើសឹងគ្រប់អ្នក) ឈឺក្បាល ក្អួត ចង្អោរ និងការឈឺសាច់ដុំ ឬឈឺចុកចាប់នៅក្នុងសន្លាក់ ហើយពេលខ្លះអាចលេចចេញជាកន្ទួលក្រហមនៅលើស្បែក។ •កម្រិត Dengue Hemorrhagic Fever(DHF)៖ រោគសញ្ញានៃការហូរចេញនូវពពួកប្លាស្មាពីក្នុងសសៃឈាម ឬហៅថា Plasma leakage syndrome។ ការហូរចេញនូវពពួកប្លាស្មាពីក្នុងសរសៃឈាម ឬហៅថាPlasma leakage syndrome នេះអាចបង្កឲ្យអ្នកជំងឺបាត់បង់សារធាតុរាវក្នុងសរសៃឈាមដែលអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ដោយមានការធ្លាក់ចុះនូវសម្ពាធឈាម “Hypovolemic shock”។ យើងអាចដឹងបានតាមរយៈការកើនឡើងនៃកំហាប់អេម៉ាតូគ្រីតក្នុងឈាមហើយដែលលទ្ធផលនេះអាចបង្ហាញតាមរយៈការបូមឈាមពិនិត្យមើលអេម៉ូក្រាមរបស់អ្នកជំងឺ។ ការហូរឈាមក៏អាចកើតមានឡើង ហើយអាចមានសភាពជាការហូរឈាមធ្ងន់ធ្ងរនិងហូរឈាមតិចតួច ដែលក្នុងនោះករណីហូរឈាមតិចតួចមានដូចជាការហូរឈាមក្រោមស្បែក (Purpura ឬ Petechiae) ដែលច្រើនកើតមាននៅលើដៃ និងជើង  ឬហូរឈាមអញ្ចាញធ្មេញនៅពេលដុសធ្មេញ ឬខ្លះហូរឈាមច្រមុះជាដើម។ រីឯការដែលហូរឈាមខ្លាំងអាចមានជាការហូរឈាមតាមប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ (ការក្អួតឈាម ឬការបត់ជើងចេញឈាម) ហើយដែលករណីខ្លះធ្ងន់ធ្ងររហូតដល់ត្រូវការការបញ្ចូលឈាមទៀតផង។ •កម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ Dengue Shock Syndrome(DSS)៖ អាចនឹងមានការធ្លាក់ចុះនៃសម្ពាធឈាម ជីពចរដើរញាប់ ដែលជាទូទៅបណ្តាលមកពីអ្នកជំងឺបាត់បង់កម្រិតច្រើននូវពពួកប្លាស្មា (អាចដឹងបានតាមរយៈការកើនឡើងនៃកំហាប់អេម៉ាតូគ្រីតក្នុងឈាមហើយដែលលទ្ធផលនេះអាចបង្ហាញតាមរយៈការបូមឈាមពិនិត្យមើលអេម៉ូក្រាមរបស់អ្នកជំងឺ) ឬការបាត់បង់ឈាម (អាចដឹងបានតាមរយៈការថយចុះនៃកំហាប់អេម៉ាតូគ្រីតក្នុងឈាមហើយដែលលទ្ធផលនេះអាចបង្ហាញតាមរយៈការបូមឈាមពិនិត្យមើលអេម៉ូក្រាមរបស់អ្នកជំងឺ) ដោយសារការខូចខាតនៃសរសៃឈាម។ ជាធម្មតាជញ្ជាំងសរសៃឈាមទប់មិនឲ្យមានការហូរចេញនៃប្លាស្មាពីសរសៃឈាមឡើយ តែកាលណាមានមេរោគគ្រុនឈាម វាអាចទៅបង្កើតជាបណ្តុំអង់ទីករអង់ទីហ្សែន ដែលនាំឲ្យមានការបញ្ចេញសារធាតុ Proinflammatory ទៅបំផ្លាញស្រទាប់សរសៃឈាម ធ្វើឲ្យមានការហូរឈាម រួចក៏បង្កឲ្យមានការធ្លាក់ទាបនៃបរិមាណឈាម ដែលហៅថា Hypovolemic shock។ កម្រិតទី៣ នៃជំងឺគ្រុនឈាមនេះគឺជាកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរដែលទាមទារឲ្យមានការព្យាបាលកម្រិតសង្គ្រោះបន្ទាន់ (ICU)។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យចំពោះជំងឺគ្រុនឈាមជាដំណាក់កាលដ៏សំខាន់បំផុតសម្រាប់គ្រូពេទ្យក្នុងការសន្និដ្ឋានអំពីជំងឺ ក្នុងនោះការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរួមមាន៖ 1. ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើរោគសញ្ញាគ្លីនិក៖  មេរោគគ្រុនឈាមគឺប្រភេទជាវីរុស ដែលអាចស្តែងជារោគសញ្ញាប្រហាក់ប្រហែលទៅនឹងការចម្លងរោគដោយពពួកវីរុសដទៃទៀតដូចជាជំងឺផ្តាសាយជាដើមដែលអាចមានរោគសញ្ញាដូចជាការក្តៅខ្លួន ឈឺសាច់ដុំ ក្អួតចង្អោរ ឈឺក្បាល (តែគ្រុនឈាមនឹងពុំមានអាការៈហៀរសម្បោរឡើយ) រួមនឹងសញ្ញាមួយចំនួនទៀតដូចជាការឡើងកន្ទួលក្រហមលើស្បែក និងការហូរឈាមតិច ឬច្រើនផងដែរ។ ក្នុងនោះការធ្វើតេស្តនៅលើស្បែកដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថា Tourniquet Test ដោយក្រុមគ្រូពេទ្យក៏អាចដាក់ឲ្យមានការសង្ស័យផងដែរចំពោះជំងឺគ្រុនឈាមនេះបើសិនជាតេស្តនេះបង្ហាញលទ្ធផលវិជ្ជមាន។ 2. ការមើលឈាម Hemogramme ឬ Full Blood Count (FBC)៖  ជាការរាប់គ្រាប់ឈាម ស ក្រហម និងប្លាកែត ដែលអាចជាសញ្ញានៃការវាយលុកដោយមេរោគគ្រុនឈាមបើ៖ - មានការធ្លាក់ចុះនៃប្លាកែត (តែជំងឺឆ្លងបង្កដោយវីរុស និងបាក់តេរីមួយចំនួនក៏បង្កឲ្យមានការធ្លាក់ចុះនៃប្លាកែតផងដែរ) - មានការកើនឡើងនៃ Hematocrit (កំហាប់ឈាមខាប់) ដោយសារមេរោគគ្រុនឈាមអាចបង្កឲ្យមានការហូរចេញនៃប្លាស្មាដែលធ្វើឲ្យបាត់បង់បរិមាណទឹករបស់ឈាមដែលស្ថិតនៅក្នុងសរសៃឈាម - មានការថយចុះនៃកំហាប់អេម៉ាតូគ្រីតក្នុងឈាមហើយដែលលទ្ធផលនេះអាចបង្ហាញឲ្យដឹងថាអាចមានការហូរឈាមក្នុងផ្នែកណាមួយនៃសរីរាង្គរបស់អ្នកជំងឺ - មានការថយចុះ ឬមានការកើនឡើងបន្តិចបន្តួចរបស់គ្រាប់ឈាមស។ 3. តេស្តឈាមរកអង់ទីហ្សែន (Serology NS1)៖ ជាការវាស់បរិមាណ អង់ទីហ្សែន NS1 នៅក្នុងឈាមរបស់អ្នកជំងឺ។ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះតេស្តនេះផ្ទាល់ពុំអាចបង្ហាញលទ្ធផលទេប្រសិនបើអ្នកជំងឺចេញរោគសញ្ញាបាន ៤ ឬ ៥ថ្ងៃ រួចមកហើយនោះ ដោយសារតែអង់ទីហ្សែនដែលបញ្ចេញដោយមេរោគបានបាត់ទៅវិញទៅហើយ។ 4. តេស្តឈាមរកអង់ទីករ (Serology antibod)៖   ក្នុងករណីដែលអ្នកជំងឺបានចេញរោគសញ្ញាលើសពី ៤ ទៅ៥ថ្ងៃមកហើយតាមរយៈតេស្តនេះគ្រូពេទ្យនឹងតាមដានរកមើលអង់ទីករ IgM ឬ IgG ដែលមិនបាត់ទៅវិញទោះអង់ទីហ្សែនរបស់មេរោគបានបាត់ទៅហើយក៏ដោយ។ 5. តេស្ត PCR Virus (Polymerase chain reaction)៖  ជាការពិនិត្យឈាមរកមើល DNAរបស់វីរុសផ្ទាល់តែម្តង។ ដោយឡែក តេស្តនេះគឺមានតម្លៃថ្លៃ ហើយដែលគេនឹងមិនប្រើប្រាស់សម្រាប់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជាទូទៅឡើយ។ ការព្យាបាលជំងឺគ្រុនឈាម មកដល់បច្ចុប្បន្នពុំមានការព្យាបាលជាក់លាក់ណាមួយសម្រាប់ជំងឺគ្រុនឈាមឡើយនៅទូទាំងសកលលោកដូចនេះការព្យាបាលរបស់វាគឺអាស្រ័យនឹងរោគសញ្ញាដែលស្តែងចេញ។ - ករណីអ្នកជំងឺមាន Dengue Fever៖ ដែលមិនបណ្តាលឲ្យមានការហូរឈាមខ្លាំងទេនោះគាត់ក៏មិនតម្រូវឲ្យសម្រាកព្យាបាលនៅពេទ្យ ឬបញ្ចូលសេរ៉ូមឡើយ គឺគ្រាន់តែសម្រាកនៅផ្ទះ និងពិសាទឹកឲ្យបានច្រើនប៉ុណ្ណោះ (មេរោគអាចធ្វើឲ្យសារធាតុប្លាស្មាជ្រាបចេញពីសរសៃឈាមក្នុងចំនួនតិចតួចដែលអាចនាំឲ្យមានការខ្វះជាតិទឹកក្នុងសរសៃឈាម)។ - ករណីអ្នកជំងឺមាន Dengue Hemorrhagic Fever៖ ដែលអាចបង្កឲ្យមានការបាត់បង់ចំនួនច្រើននៃសារធាតុប្លាស្មា ក៏ដូចជាអាចមានការបាត់បង់សារធាតុឈាមបន្ទាប់ពីមានការហូរឈាមក្នុងសរីរាង្គផ្សេងៗ នោះអ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវការការចាក់បញ្ចូលឈាម។ ប៉ុន្តែគ្រូពេទ្យនឹងសាកល្បងធ្វើការបញ្ចូលសូលុយស្យុងមួយចំនួនជាមុនដូចជា Colloid ឬករណីខ្លះគេបញ្ចូលតែសេរ៉ូមដើម្បីបង្គ្រប់ជាតិទឹកហើយបើសិនជាលទ្ធផលល្អគេនឹងមិនធ្វើការបញ្ចូលឈាមឡើយ។ ជាសរុបមកការព្យាបាលចំពោះជំងឺគ្រុនឈាមគឺមានការខុសគ្នាទៅតាមករណីនីមួយៗដែលនឹងត្រូវសម្រេចចិត្តដោយគ្រូពេទ្យក្រោយពីធ្វើការវិនិច្ឆ័យយ៉ាងល្អិតល្អន់ទៅលើស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ ឯការបញ្ចូលឈាមនឹងធ្វើទៅតាមក្រឹត្យក្រមដែលបានកំណត់ត្រឹមត្រូវដើម្បីចៀសវាងនូវផលវិបាកដោយសារការព្យាបាលទៅលើអ្នកជំងឺ។ ម្យ៉ាងទៀតជាទូទៅចំពោះមនុស្សធំដែលកើតមានជំងឺគ្រុនឈាមនឹងត្រូវបានណែនាំឲ្យចូលសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ ជាពិសេសគឺករណីមាន Dengue Hemorrhagic Fever (ដែលអាចចូលផ្នែកទូទៅ ឬផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់) ហើយក្នុងករណី Dengue Shock Syndrome គឺតម្រូវឲ្យចូលក្នុងផ្នែកសង្គ្រោះបន្ទាន់តែម្តង។ ទាក់ទងនឹងការតមចំណីអំឡុងពេលព្យាបាលក្នុងករណីជំងឺឆ្លងជាទូទៅដែលមិនថាជាជំងឺគ្រុនឈាមឬគ្រុនពោះវៀនវាជាការយល់ច្រឡំមួយរបស់ប្រជាជនភាគច្រើន។ ក្នុងករណីនេះ គ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យមានការពិសាអាហារមានជីវជាតិឲ្យបានច្រើន ដើម្បីបំប៉នដល់សរីរាង្គនិងជាពិសេសដល់ពពួកគ្រាប់ឈាមសដែលជាអ្នកប្រឆាំងនឹងមេរោគក្នុងខ្លួនរបស់យើង។ ករណីត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន ក្នុងករណីដែលមានរោគសញ្ញាក្តៅខ្លួន ហើយមានការសង្ស័យថាអាចជាជំងឺគ្រុនឈាម និងមុនពេលធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់នោះអ្នកជំងឺគួរចៀសវាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំដោយខ្លួនឯង ក្នុងនោះរួមមានពពួក NSAIDs និងអាស្ពីរីនជាដើម ពីព្រោះឱសថអាស្ពីរីនមានមុខងារទប់មិនឲ្យប្លាកែតចាប់ជាប់គ្នាដែលអំណោយផលដល់រោគសញ្ញានៃការហូរឈាម ជាហេតុអាចបង្កឲ្យមានការគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងក្នុងករណីដែលមានជំងឺគ្រុនឈាម។ ដូចគ្នាផងដែរ ពពួក NSAIDs ក៏អាចបង្កការគ្រោះថ្នាក់ដោយការហូរឈាមនេះផងដែរ។ ចំពោះការប្រើប្រាស់ថ្នាំពពួក ប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល ក៏គួរតែមានការប្រុងប្រយ័ត្នផងដែរដោយមិនគួរប្រើប្រាស់ឲ្យលើសពីកម្រិតនៃការប្រើប្រាស់ឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកជំងឺក៏ត្រូវប្រយ័ត្នប្រយែងចំពោះកត្តាដែលបណ្តាលឲ្យមានការហូរឈាមដូចជាការដួល បុកទង្គិច និងកោសខ្យល់ជាដើម ទោះបីក្នុងកម្រិតស្រាលក៏ដោយ ដោយសារមេរោគគ្រុនឈាមអាចបំផ្លាញសរសៃឈាម និងប្លាកែតស្រាប់ធ្វើឲ្យងាយទទួលរងការប៉ះទង្គិចជាងធម្មតា (គ្រោះថ្នាក់បំផុតប្រសិនបើវាបង្កឲ្យមានការហូរឈាមនៅខាងក្នុង)។ ការការពារជំងឺគ្រុនឈាម ការពារជំងឺគ្រុនឈាមសម្រាប់មនុស្សធំមិនខុសពីកុមារឡើយ គឺតម្រូវឲ្យធ្វើការស្លៀកពាក់ជិតៗ និងបើអាចគឺសម្លៀកបំពាក់ដែលមានពណ៌ចាំងៗ ឬពណ៌ស្រស់ ហើយគួរព្យាយាមកុំស្ថិតនៅទីកន្លែងងងឹត ការលាបផលិតផលការពារមូសនៅលើស្បែក និងការគេងក្នុងមុងជាដើម ដែលនេះជាការការពារបុគ្គល។ រីឯការការពារជារួម គឺការបំបាត់ទឹកថ្លុក ប្រើថ្នាំអាល់បែតក្នុងពាង កម្ទេចសម្បកកង់ និងសម្ភារៈដែលអាចដក់ទឹកបាន។ ចំពោះការការពារដោយវ៉ាក់សាំង គឺកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងការពិភាក្សាគ្នាក្នុងចំណោមអង្គការសុខភាពពិភពលោកនៅឡើយ ហើយក៏នៅមិនទាន់មានការប្រើប្រាស់ទូលំទូលាយក្នុងពិភពលោកដែរបើទោះបីជាវ៉ាក់សាំងរបស់ជំងឺគ្រុនឈាមនេះត្រូវបានផលិត និងចរាចរណ៍តាំងពីឆ្នាំ ២០១៦មកម្ល៉េះក៏ដោយ។ ផលវិបាកនៃជំងឺគ្រុនឈាម ផលវិបាកនៃគ្រុនឈាមគឺ ការហូរឈាម ឬឈានដល់មាន Shock Syndrome (ការធ្លាក់ទាបនៃសម្ពាធឈាម) ដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។ អាចមានការប៉ះពាល់ដោយកម្រផងដែរ ទៅលើសរីរាង្គថ្លើមដោយសារមេរោគគ្រុនឈាមនេះដែលអាចបង្កឲ្យមានរលាកថ្លើមស្រួចស្រាវធ្ងន់ធ្ងររហូតប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត (Fulminant hepatic failure)។ ជារួមមក លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បូរី សុថ្ថារិទ្ធ បានក្រើនរំលឹកម្តងទៀតចំពោះអ្នកជំងឺដែលសង្ស័យថាមានជំងឺគ្រុនឈាម ជាពិសេសពេលក្តៅខ្លួននៅអំឡុងពេលខែវស្សា ត្រូវចៀសវាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំដោយខ្លួនឯង មុនពេលដឹងមូលហេតុច្បាស់លាស់ព្រមទាំងរួសរាន់ទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យដែលនៅជិតបំផុត ឬមន្ទីរពេទ្យធំដែលមានលទ្ធភាពក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានរហ័ស។ លោកក៏បានលើកទឹកចិត្តផងដែរដល់ក្រុមគ្រូពេទ្យឲ្យបន្តធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យបានច្បាស់លាស់ (តាមរយៈការវិភាគរោគសញ្ញាគ្លីនិក និងការវិភាគទៅលើលទ្ធផលឈាម អេម៉ូក្រាម ដែលសុទ្ធតែអាចធ្វើទៅបានស្ទើរតែនៅគ្រប់កន្លែងទាំងអស់) ដើម្បីចៀសវាងក្នុងការបណ្តោយឲ្យជំងឺនេះវិវឌ្ឍទៅរកស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងផ្តល់ការព្យាបាលដែលសមស្របទៅនឹងករណីរបស់អ្នកជំងឺ។ ការបង្ការនិងការពារជំងឺគ្រុនឈាម គឺចាប់ផ្តើមពីយើងទាំងអស់គ្នា បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត បូរី សុថ្ថារិទ្ធ ឯកទេសវេជ្ជសាស្រ្តទូទៅ (Internal Medicine) និងជំងឺឆ្លងនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Jul 02, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 2.8K មើល

ចង់ធាត់មែនទេ? ចុះប្រើសារធាតុបំប៉ន៤ប្រភេទនេះឬនៅ?

ខំប្រឹងហាត់ប្រាណផង ញ៉ាំអាហារច្រើនផងតែនៅមិនឡើងគីឡូសោះ! សំខាន់ចង់ឡើងគីឡូជាមួយសាច់ដុំ មិនមែនសុទ្ធតែខ្លាញ់ទេ! តើគួរធ្វើអ្វីបន្ត? កុំបារម្ភអ្នកនៅមានដំណោះស្រាយបន្តទៀត តាមរយៈការទទួលទានសារធាតុបំប៉ន ៤ប្រភេទដូចខាងក្រោម៖ 1) ប្រូតេអុីន ប្រូតេអុីនជាធាតុបង្កដ៏សំខាន់ក្នុងការរីកលូតលាស់របស់សាច់ដុំ ដោយបរិមាណដែលគួរទទួលទានប្រចាំថ្ងៃគឺ ១.៤ក្រាម ទៅ២ក្រាមក្នុងមួយគីឡូក្រាមនៃទម្ងន់ខ្លួន (1.4-2.0 g/kg) សម្រាប់ការឡើងទម្ងន់ចំពោះមនុស្សពេញវ័យដែលសកម្ម។ គួរបញ្ជាក់ថាប្រូតេអុីនទាំងនោះអាចទទួលបានតាមរយៈចំណីអាហារប្រចាំថ្ងៃ ឬអាហារបំប៉ននានាដែលមានលើទីផ្សារ។ 2) Creatine Creatine ជាប្រភេទសារធាតុបំប៉នសម្រាប់ការឡើងសាច់ដុំ និងទម្ងន់។ ការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថា សារធាតុប្រភេទនេះអាចជួយជំរុញការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ហាត់ប្រាណបានយូរ ព្រមទាំងបង្កើនបរិមាណសាច់ដុំទ្វេដង។ សព្វថ្ងៃនៅលើទីផ្សារមានទម្រង់ Creatine ច្រើនប្រភេទណាស់ ប៉ុន្តែទម្រង់ Creatine monohydrate តែងត្រូវបានផ្តល់អនុសាសន៍ឲ្យប្រើប្រាស់។ ចំណែក កម្រិតប្រើប្រាស់វិញ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមទទួលទានប្រមាណ ២០ក្រាមក្នុង ១ថ្ងៃ បែងចែកជា ៤ពេល រយៈពេល ៥ទៅ ៧ថ្ងៃ។ បន្ទាប់មកអ្នកអាចរក្សាកម្រិតទទួលទានប្រចាំថ្ងៃចន្លោះពី ៣ទៅ៥ក្រាមក្នុងថ្ងៃ។ 3) Weight gainers Weight gainers ជាប្រភេទផលិតផលផ្តល់កាល់ឡូរីខ្ពស់ ដែលជាទូទៅវាផ្ទុកទៅដោយបរិមាណស្ករ និងប្រូតេអុីនច្រើន និងមានភាពពេញនិយមខ្លាំងចំពោះអ្នកដែលពិបាកឡើងទម្ងន់។ ជាក់ស្តែង អ្នកអាចទទួលបានថាមពលប្រមាណ ១២៥០កាល់ឡូរីក្នុងពេលទទួលទានម្តង ដែលក្នុងនោះមានផ្ទុកស្ករ ២៥២ក្រាម និងប្រូតេអុីន ៥០ក្រាម។ ផលិតផលទាំងនេះពិតជាអាចជួយអ្នកឲ្យសម្រេចបានការឡើងទម្ងន់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ប្រសិនបើអ្នកបន្ថែមលើរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកទៀត។ 4) Exercise-Enhancing Supplements ការឡើងទម្ងន់ប្រកបដោយសុខភាព និងពោរពេញទៅដោយសាច់ដុំ មិនមែនខ្លាញ់ គឺត្រូវការជាចាំបាច់ណាស់នូវការធ្វើលំហាត់ប្រាណបូករួមជាមួយរបបអាហារត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ការតាំងចិត្តក្នុងការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាប្រចាំ ពិតជាមិនងាយស្រួលទេ ហេតុនេះទើបអ្នកត្រូវការសារធាតុបំប៉នមួយចំនួនទៀតដើម្បីបង្កើនចំណង់ហាត់ប្រាណ និងហាត់ប្រាណបានយូរសម្រេចគោលដៅតាមការគ្រោងទុក។ ផលិតផលទាំងនោះមានដូចជា កាហ្វេអុីន (Caffeine) ស៊ីទ្រូលីន (Citrulline) បេតាអាឡានីន (Beta-alanine) និងHMB (Beta-hydroxy beta-methylbutyrate)។ ការគេងបានគ្រប់គ្រាន់ ពិសាអាហារបានត្រឹមត្រូវ បូករួមជាមួយការទទួលទានសារធាតុបំប៉នទាំង ៤ខាងលើបន្ថែមទៀត ពិតជាអាចជួយជំរុញការឡើងទម្ងន់អ្នកបាន! អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​ ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​ ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​
ចែករំលែក
  • Jul 01, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 3.6K មើល

ទម្លាប់ ៧យ៉ាងសាមញ្ញៗដែលការពារអ្នកពីអាការៈក្អក

ក្អកគួរឲ្យរំខានណាស់មែនទេ? ជឿជាក់ថានរណាៗក៏មិនចង់ជួបបញ្ហានេះដែរ! ហេតុនេះអត្ថបទខាងក្រោមនឹងបង្ហាញអ្នកពីមូលហេតុនិងវិធីសាស្រ្តការពារខ្លួនងាយៗដែលអាចអនុវត្តឲ្យក្លាយជាទម្លាប់បាន។ អ្វីខ្លះជាកត្តាជំរុញឲ្យក្អក? ក្អកជារេផ្លិចដ៏សំខាន់មួយដែលកើតឡើងរាល់ពេលមានការរំខាននានាដល់ដំណើរការរបស់ប្រព័ន្ធដង្ហើម។ ជាក់ស្តែង វាអាចបណ្តាលមកពី៖ + ការជក់បារី៖ សារធាតុគីមីដែលមានក្នុងបារីអាចរំខាន និងបំផ្លាញកោសិកាសួតយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ការជក់បារីរយៈពេលយូរអាចបណ្តាលឲ្យសួតបង្កើតជាសារធាតុរំអិលយ៉ាងច្រើន ជាហេតុធ្វើឲ្យមានក្អកស្លេស្មជាប្រចាំ + កត្តាអាល្លែកហ្សុី៖ អាការៈនេះអាចកើតឡើងចំពោះបុគ្គលមួយចំនួនតូចដែលជាទូទៅ លម្អងផ្កា រោមសត្វ ជាកត្តាប្រឈមដែលកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ + សារធាតុរំខានដែលមានក្នុងបរិស្ថាន៖ មានសារធាតុរំខានជាច្រើនដែលមានក្នុងបរិយាកាស និងនៅក្នុងផ្ទះ ដូចជាផ្សែង អ័ព្ទក៏អាចជះឥទ្ធិពលបានផងដែរ + ជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ៖ ការបង្ករោគដោយពពួកបាក់តេរី មួយចំនួន ព្រមទាំងជំងឺហឺតជាកត្តាចម្បងដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ ដែលអាចមានដូចជាជំងឺស្ទះផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃ (COPD) ជំងឺក្រិនសួត (Pulmonary fibrosis) ជាដើម + ខ្យល់ពុល៖ ការរស់នៅក្នុងទីក្រុង ចរាចរណ៍មមាញឹក តំបន់ជិតរោងចក្រសុទ្ធតែអាចបង្កជាហានិភ័យខ្ពស់ប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវដង្ហើមដែលអ្នកអាចមើលរំលង។ ការពារបានយ៉ាងណាខ្លះ? ជាការពិត អ្នកនៅតែអាចការពារខ្លួនបានយ៉ាងប្រសើរក្នុងការទប់ទល់ពីបញ្ហាក្អកតាមរយៈការយល់ដឹងអំពីមូលហេតុបង្កចម្បងៗដែលបានរៀបរាប់ខាងលើដោយវិធីសាស្ត្រ ៧យ៉ាងសាមញ្ញៗមានដូចជា៖ ១. បញ្ឈប់ការជក់បារី បន្តិចម្តងៗតាមតែអាចធ្វើបាន ២. ប្រសិនជាអាច អ្នកគួរព្យាយាមជ្រើសរើសកន្លែងការងារណាដែលមិនប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវដង្ហើម ៣. បន្ទប់គួរមានសំណើមជានិច្ច ៤. ព្យាយាមសង្កេត និងការពារខ្លួនពីកត្តាបង្កអាល្លែកហ្សុីមួយចំនួនដែលអ្នកធ្លាប់ប្រទះ ដែលអាចមានជាប្រភេទអាហារ លម្អងផ្កា រោមសត្វជាដើម។ គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រឆាំងអាល្លែកហ្សុីជាមុន នៅរាល់ពេលដែលអ្នកគិតថាអ្នកអាចប៉ះជាមួយកត្តាប្រឈមទាំងនោះ ៥. ប្រសិនបើអ្នកកំពុងមានជំងឺហឺត សូមព្យាយាមគ្រប់គ្រងជំងឺនេះឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ ៦. លាងដៃឲ្យបានស្អាត និងញឹកញាប់ ដើម្បីចៀសវាងការបង្ករោគ ៧. រក្សាប្រព័ន្ធការពាររាងកាយឲ្យនៅមានសុខភាពល្អជានិច្ច តាមរយៈការទទួលទានរបបអាហារត្រឹមត្រូវ សម្បូរសារធាតុចិញ្ចឹម បន្លែ ផ្លែឈើ ដែលសម្បូរដោយវីតាមីន (វីតាមីន C និងវីតាមីនចម្រុះ) លំហាត់ប្រាណទៀងទាត់ សម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ព្រមទាំងអនុវត្តការរស់នៅដែលមានអនាម័យ ដើម្បីគេចផុតពីការឆ្លងរោគនៅផ្លូវដង្ហើម។ គួររំឭកដែរថា ភាគច្រើននៃបញ្ហាក្អកគឺបណ្តាលមកពីជំងឺប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើម ជាពិសេសគឺជំងឺផ្តាសាយ ជំងឺរលាកសួត និងជំងឺរបេងជាដើម ហេតុនេះសូមប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយការឆ្លងរោគទាំងនោះ។ សម្រួលអាការៈនេះបែបណា? ការព្យាបាលអាស្រ័យទៅតាមមូលហេតុបង្ក ប៉ុន្តែក្នុងនោះអ្នកក៏អាចប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រខាងក្រោមដើម្បីសម្រាលភាពរំខានដែលកើតមានឡើង៖ - ការលាយទឹកក្តៅឧណ្ហៗ ជាមួយក្រូចឆ្មារ និងទឹកឃ្មុំ - ការពិសាទឹកក្ដៅឧណ្ហៗ ជំនួសឲ្យការទទួលទានទឹកត្រជាក់ - ចៀសវាងការបរិភោគអាហារប្រៃ បំពង និងហឹរ - កាត់បន្ថយការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង - ប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់ក្អកដែលអាចរកទិញបាននៅតាមឱសថស្ថាន ជាមួយការណែនាំប្រើប្រាស់ត្រឹមត្រូវ។ រក្សាប្រព័ន្ធការពាររាងកាយឲ្យរឹងមាំជាមួយការបញ្ចៀសពីកត្តាអាល្លែកហ្សុីនានា ជាវិធីសាស្ត្រដ៏ប្រសើរក្នុងការការពារពីបញ្ហាក្អក។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន
ចែករំលែក
  • Jun 29, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 5.4K មើល

វិធីសាស្រ្តថែទាំទារកទើបនឹងកើតសម្រាប់អ្នកជំនាញ

ទារកនៅក្នុងផ្ទៃត្រូវការការថែទាំមួយផ្នែកសម្រាប់ធានាការលូតលាស់ឲ្យបានពេញលេញ និងរង់ចាំដល់ពេលវេលាក្នុងការសម្រាល ដោយឡែកអំឡុងពេលសម្រាល និងក្រោយពេលសម្រាល ទារកក៏ត្រូវការការថែរក្សាមួយផ្នែកផ្សេងទៀតដើម្បីឲ្យទារកទទួលបានសុខភាពល្អចាប់តាំងពីថ្ងៃដំបូងនៃពេលកើត។ ជាក់ស្ដែងការរៀបចំទុកជាមុនជាកាតព្វកិច្ចចម្បងសម្រាប់អ្នកជំនាញក្នុងការសម្រាល ដោយអ្នកអាចស្វែងយល់បានតាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោម៖ ការរៀបចំមុនសម្រាល និងអំឡុងពេលសម្រាល តាមពិតការរៀបចំសម្ភារៈមុនសម្រាលគឺមានអត្ថប្រយោជន៍ខ្លាំងរហូតដល់មានសុភាសិតមួយឃ្លាបានពោលថា “ការថែទាំទារកបានល្អចាប់ផ្តើមពីការរៀបចំល្អ”។ សម្ភារៈដែលត្រូវរៀបចំមានដូចជា៖ • ស្រោមដៃស្តេរីល ២គូ • ក្រណាត់ស្អាត ២ ឬ ៣ • បាឡុងសប់ និងម៉ាស់ • ប្រដាប់បូមស្លេស្ម • ដង្គៀបគាបផ្ចិតស្តេរីល • រមូលក្រណាត់ទុកកល់កទារក • ខោអាវ មួក ស្រោមដៃ និងស្រោមជើង។ ការលាងដៃគឺ មានសារៈសំខាន់បំផុតមុនពេល និងក្រោយពេលចាប់កាន់ទារក ព្រោះវាអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យក្នុងការចម្លងរោគបាន។ ពេលទារកកើតភ្លាម ត្រូវដាក់ទារកផ្កាប់លើពោះម្តាយ និងបែរមុខចេញ ហើយកត់ពីពេលវេលាកំណើត។ ក្នុងអំឡុងពេល ៣០វិនាទីដំបូងត្រូវ៖ • ជូតសម្ងួតទារកឲ្យស្ងួតចាប់ពីមុខ ត្រចៀក ភ្នែក និងក្បាល បន្ទាប់មកដងខ្លួន ដៃ និងជើង • ពិនិត្យពីការដកដង្ហើមរបស់ទារកក្នុងអំឡុងពេលជូតសម្ងួត • យកចេញនូវខោអាវសើម។ ត្រូវចាំថាមិនមានការបូមស្លេស្មទេ បើទារកមិនមានស្លេស្ម និងមិនត្រូវសប់បញ្ចូលខ្យល់ទេ បើទារកនៅដកដង្ហើម និងមិនទន់អវយវៈ • បើក្រោយពេលសម្ងួត ៣០វិនាទីហើយ ទារកមានដង្ហើម និងស្រែកយំត្រូវ៖ + ដាក់ទារកគេងផ្កាប់លើពោះម្តាយ ឬទ្រូង សាច់ប៉ះសាច់ (Skin-to-skin) គ្របខ្លួនទារកជាមួយភួយ និងក្បាលទារកជាមួយមួក + ដាក់កាតសម្គាល់ឈ្មោះលើដៃ ឬកជើងទារក។ + រៀបចំធ្វើ APGAR SCORE + ចាក់វីតាមីន K ឲ្យទារក ១មិលី្លក្រាមតាមសាច់ដុំ + ទុកឲ្យទងផ្ចិតស្ងួត និងស្អាត + ឲ្យថ្នាំអង់ទីប៊ីយូទិកប្រភេទតំណក់ ឬពោម៉ាត (Tetracycline Eye Ointment) បន្តក់ភ្នែកទារកទាំងសងខាងយោងតាមពិធីការថ្នាក់ជាតិ។ ក្នុងពេល ១ទៅ៣នាទីក្រោយ ទាក់ទងនឹងការគាបទងផ្ចិត៖ • ដោះស្រោមដៃមួយគូចេញ • គាបទងផ្ចិតក្រោយពេលដែលបាត់ជីបចរលោត  លើផ្ចិត និងទងផ្ចិតរួមតូចហើយពណ៌សស្លេក • ការគាបគឺ ទុកចន្លោះប្រហែល ២ ទៅ៥សង់ទីម៉ែត្រពីពោះទារក • ពេលកាត់ហើយមិនត្រូវយកអ្វីមកបិទទេ ទុកឲ្យទងផ្ចិតចំហរ។ ការតាមដាន និងថែទាំក្រោយពេលសម្រាល ចៀសវាងងូតទឹកឲ្យទារករយៈពេល ២៤ម៉ោងបន្ទាប់ពីសម្រាល ពីព្រោះ៖ • ការងូតទឹកអាចឲ្យទារកចុះកម្តៅរាងកាយ (Hypothermia) • សារធាតុសស្អិតៗលើទារក (Vernix) មានតួនាទីការពារទារកពីបាក់តេរី និងការចុះថយកម្តៅរាងកាយ។ ក្រោយសម្រាល ១ម៉ោងត្រូវតាមដានម្តាយ និងទារក៖ • មិនត្រូវទុកឲ្យម្តាយនិងទារកនៅតែឯងទេ • ទុកឲ្យម្ដាយ និងទារកនៅក្នុងបន្ទប់សម្រាល • កត់ត្រាពី ថ្នាំ ការព្យាបាល និងវិធីនៃការសម្រាល • ពិនិត្យទារករាល់ ១៥នាទីម្តងពីការដកដង្ហើម   និងកម្តៅ • ធ្វើការពិនិត្យរាងកាយទារកជាប្រចាំពី៖ + ទម្ងន់ទារក (Weight) + ប្រវែងទារក (Length) + ទំហំក្បាលទារក (Occipitofrontal Circumference)។ • ការប៉ះផ្ទាល់ស្បែក និងស្បែក (Skin to skin contact) និងការបំបៅដោះដំបូង (Initiation of breastfeeding)៖ + ចាប់ផ្តើមដំបូងទារកនឹងចង់សម្រាក + ការសម្រាកអាច ៣០ទៅ៤០នាទីមុនពេលទារកបញ្ចេញសញ្ញាចង់បៅ (Feeding Cues) ដែលសញ្ញានោះមានដូចជា៖ បើកមាត់ លៀនអណ្តាត លិឍបបូរមាត់ បែរក្បាលងាកទៅរកដោះម្តាយ។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

មាតា និងទារក មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Jun 28, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 11.4K មើល

ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរអាចព្យាបាលជាសះស្បើយទេ?

នាពេលបច្ចុប្បន្ន ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរហាក់មានការកើនឡើងតាមសមាមាត្រខ្ពស់ទៅនឹងវ័យ និងអាយុរបស់មនុស្ស (អាយុចាប់ពី ៤០ ទៅ៦០ឆ្នាំ) ជាពិសេស ៨០ភាគរយកើតចំពោះស្ត្រីហើយភាគច្រើនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងកត្តាតំណពូជ។ ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរ ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ ឬភាសាបចេ្ចកទេសហៅថា Rheumatoid Polyarthritis ជាជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយវាត្រូវបានកំណត់ដោយការរីកសាយភាយ និងការរលាកនៅលើសន្លាក់ ពិសេសជាលិកាស្រោមសន្លាក់ (Tissue synovial)។ ដោយឡែកជំងឺនេះវាអាចបង្កឲ្យមានការខូចរចនាសម្ព័ន្ធនៃសន្លាក់ឆ្អឹងយ៉ាងឆាប់រហ័សផងដែរ។ ជំងឺនេះត្រូវបានចំណាត់ថ្នាក់នៅក្នុងប្រភេទជំងឺ Systemic (System disease) ប្រសិនបើមានលេចចេញជាសញ្ញាផ្សេងក្រៅពីរោគសញ្ញាសន្លាក់ ហើយត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ក្នុងជំងឺអូតូអង់ទីករ (Auto-immune diseases) ដោយសារមានវត្តមាន Auto-antibody និង Rheumatoid Factor។ មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម មានមូលហេតុក៏ដូចជាកត្តាប្រឈមជាច្រើនដែលបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរ តែកត្តាសំខាន់ដែលធ្វើឲ្យមានជំងឺនេះឡើងរួមមាន៖ • កត្តាតំណពូជ (HLA DR4) • កត្តាបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន (Factor Hormonal) • កត្តាបរិយាកាសសង្គម • កត្តាសុខភាពផ្លូវចិត្ត • ភាពបម្រែបម្រួលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ (Immunologic) • ស្រ្តីវ័យចំណាស់ (អាយុចាប់ពី ៦០ឆ្នាំឡើងទៅ)។ រោគសញ្ញា ជាទូទៅ ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរអាចលេចចេញរោគសញ្ញាដូចជារលាក ហើម ឈឺចុកចាប់នៅតាមផ្ទៃសន្លាក់ប្រអប់ដៃ និងម្រាមដៃ។ ជួនកាលពេលខ្លះអាចជាការប៉ះពាល់ និងការរលាកសន្លាក់នៅទីតាំងផ្សេងទៀតដូចជា ប្រអប់ជើង ជង្គង់ ត្រគាក ស្មា និងឆ្អឹងកងក។ លើសពីនេះក៏មានអាការៈផ្សេងៗក្រៅពីអាការៈខាងលើរួមមាន៖ • អ្នកជំងឺឧស្សាហ៍ឈឺតាមផ្ទៃសន្លាក់ខ្លាំងនៅពេលយប់ • អ្នកជំងឺមានសភាពស្លេកស្លាំង • អស់កម្លាំង (ក្នុងករណីរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ) • ទ្រុឌទ្រោមសភាពទូទៅតិចតួច ឬច្រើន • ឧស្សាហ៍រឹងគាំងសន្លាក់នៅពេលព្រឹកព្រលឹម • មានដុំពកនៅក្បែរផ្ទៃសន្លាក់ ( Nodule Rheumatoid) • ពេលខ្លះជំងឺនេះក៏អាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរទៅលើបេះដូង សួត ស្រោមសួត តម្រងនោម អណ្តើក ឬកូនកណ្តុរ (Spleno-ganglionnaire) និងរលាកសរសៃឈាមផងដែរ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានតាមរយៈការសង្កេតអាការៈនៃជំងឺដែលបានរៀបរាប់ខាងលើដោយការកើតដំណាលគ្នាយ៉ាងតិច ៤ដង ក្នុងអំឡុងពេលចាប់ពី ៦សប្តាហ៍ឡើងទៅ (Criteria of American Collect of Rheumatology)។ បន្ថែមពីនេះ យើងក៏អាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានតាមរយៈការបូមឈាមយកទៅពិនិត្យ និងការថតកាំរស្មីអុិច (X-ray) ដើម្បីឲ្យដឹងថាមានពុកឆ្អឹងនៅផ្នែកចុងឆ្អឹង មានសឹកផ្ទៃសន្លាក់ និងខូចខាតទ្រង់ទ្រាយសន្លាក់ឬទេ។ ការព្យាបាល ជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃ និងធ្ងន់ធ្ងរត្រូវព្យាបាលដោយផ្អែកលើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេសរួមមាន៖ • ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ • ការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាក (Anti-in-flammatory) ឬថ្នាំប្រភេទស្តេរ៉ូអុីត (Steroid) • ការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទ Immuno Supressor • ការព្យាបាលដោយចលនា • ការប្រើឧបករណ៍ជំនួយចលនាសន្លាក់ឆ្អឹង • ការព្យាបាលដោយការវះកាត់។ល។ ផ្ទុយទៅវិញ ក្រៅពីការព្យាបាលខាងលើ អ្នកជំងឺពុំមានការតមចំណីអាហារណាមួយជាពិសេសនោះទេ ប៉ុន្តែចំពោះលំហាត់ប្រាណវិញ អ្នកជំងឺគួរធ្វើលំហាត់ប្រាណណាដែលមានចលនាយឺត និងសាមញ្ញធម្មតាដូចជា ការដើរ ការហាត់យូហ្គា និងសមាធិ។ លើសពីនេះ អ្នកជំងឺមិនគួរជ្រើសរើសការធ្វើលំហាត់ប្រាណណាដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ទៅដល់មុខងារសន្លាក់ឆ្អឹងទេដូចជាការរត់ លើកទម្ងន់ធ្ងន់ និងការលេងកីឡាបាល់ទាត់ជាដើម។ ផលវិបាក ជាក់ស្តែង ប្រសិនគ្មានការបង្ការ ឬព្យាបាលនោះទេជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃអាចវិវឌ្ឍទៅរកការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃសន្លាក់ឆ្អឹង បាត់បង់មុខងារសន្លាក់ឆ្អឹងតិច ឬច្រើន ពិសេសអាចប្រឈមទៅនឹងពិការភាពសន្លាក់ឆ្អឹងតែម្តង។ ជួនកាលពេលខ្លះ វាបង្កឲ្យមានការឈឺចុកចាប់រុំារ៉ៃ ទ្រុឌទ្រោមសភាពទូទៅ ស្លេកស្លាំង និងការបាក់ទឹកចិត្តផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញ ជំងឺនេះមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយបាននោះឡើយ។ វិធីសាស្រ្តការពារ មានវិធីសាស្រ្តមួយចំនួនដែលអាចអនុវត្តបានសម្រាប់ការពារពីជំងឺរលាកសន្លាក់រុំារ៉ៃរួមមាន៖ • ស្ត្រីវ័យចំណាស់ ឬមានអាយុលើស៦០ឆ្នាំ គួរតែមកធ្វើតេស្តស្វែងរកមើលជំងឺរលាកសន្លាក់ឲ្យបានជាមុន • សូមប្រជាពលរដ្ឋគួរអញ្ជើញមកជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញជាមុនសិនដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់លាស់ និងទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ • ការព្យាបាលត្រឹមត្រូវគឺជួយកាត់បន្ថយពិការភាពនៃសន្លាក់ឆ្អឹង និងធ្វើឲ្យការរស់នៅមានភាពប្រសើរ។ ការប្រឹក្សាដើម្បីស្វែងរកវត្តមាន និងមូលហេតុបង្កជំងឺរលាកសន្លាក់ឆ្អឹងពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញផ្ទាល់អាចធ្វើឲ្យការព្យាបាលបានត្រឹមត្រូវ និងធានាឲ្យបានប្រសិទ្ធភាព មិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាព មិនចំណាយពេលវេលានិងថវិកាច្រើន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត គុជ គីមសួរ ឯកទេសជំងឺទូទៅ និងសន្លាក់ឆ្អឹងនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ឆ្អឹង​ និងសន្លាក់ ឆ្អឹង​ និងសន្លាក់ ឆ្អឹង​ និងសន្លាក់
ចែករំលែក
  • Jun 27, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 2.6K មើល

ព្រឹត្តិការណ៍ប្រណាំងស៊ីក្លូឆ្នាំ២០១៩ ដើម្បីលើកកម្ពស់ និងអភិរក្សស៊ីក្លូខ្មែរឲ្យមានសន្ទុះខ្លាំងក្នុងវិស័យទេសចរណ៍

សមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជា (CATA) សហការជាមួយក្រសួងទេសចរណ៍ សមាគមអភិរក្សស៊ីក្លូ និងមុខរបរក្រៅប្រព័ន្ធដែលមានការចូលរួមសហការគាំទ្រដោយសាលាក្រុងភ្នំពេញ និងគណៈកម្មាធិកាជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជាបានរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ប្រណាំងស៊ីក្លូទេសចរណ៍ឆ្នាំ ២០១៩ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកប្រកបរបរធាក់ស៊ីក្លូ លើកកម្ពស់ និងអភិរក្សស៊ីក្លូក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ដោយសំដៅការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីសំណាក់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ។ ជាក់ស្តែង ព្រឹត្តិការណ៍ប្រណាំងស៊ីក្លូទេសចរណ៍ឆ្នាំ ២០១៩នេះ ធ្វើឡើងក្រោមប្រធានបទ «អភិរក្សស៊ីក្លូដើម្បីទេសចរណ៍» ដែលប្រារព្ធទៅនាថ្ងៃទី ២២ និង២៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៩ ដោយរៀបចំឡើងនៅសួនច្បារព្រះនាងប្រាជ្ញាបរមី (ជិតសណ្ឋាគារ រ៉េស៊ីដង់សុខាភ្នំពេញ) ក្រោមអធិបតីភាពលោក ថោង ខុន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងទេសចរណ៍ លោក ឃួង ស្រេង អភិបាលរាជធានីភ្នំពេញ និងលោកជំទាវ ឆាយ ស៊ីវលីន ប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជាផងដែរ។ នាឱកាសនោះ លោក ថោង ខុន បានថ្លែងក្នុងកម្មពិធីថាស៊ីក្លូមិនត្រឹមតែបានដើរតួនាទីជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើរមួយដែលមិនប៉ះពាល់បរិស្ថាន និងអាចបម្រើដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះទេ តែវាអាចដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ដោយទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍ និងផ្តល់បទពិសោធន៍ថ្មីៗនៃទេសចរណ៍ទីក្រុង តាមរយៈការផ្តល់សេវាកម្មស៊ីក្លូទេសចរណ៍។ ក្នុងនោះផងដែរ លោក ឃួង ស្រេង បានបញ្ជាក់បន្ថែមថាព្រឹត្តិការណ៍នេះបានឆ្លុះបញ្ចំាងពីការលើកទឹកចិត្តគាំទ្រ និងចូលរួមអភិរក្សដល់អ្នកប្រកបរបរស៊ីក្លូ ពិសេសដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង និងយកចិត្តទុកដាក់របស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការអភិរក្សត្រីចក្រក្រយានកម្ពុជាស៊ីក្លូក្រោមការផ្តួចផ្តើមរបស់សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃកម្ពុជា។ លើសពីនេះ លោកជំទាវ ឆាយ ស៊ីវលីន ប្រធានសមាគមទីភ្នាក់ងារទេសចរណ៍កម្ពុជាបានបញ្ជាក់ថាដោយមើលឃើញពីបញ្ហាប្រឈមនេះទើបជំរុញឲ្យមានការរៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ប្រណាំងស៊ីក្លូទេសចរណ៍ឆ្នាំ ២០១៩ នេះឡើងក្នុងគោលបំណងបង្កើនប្រជាប្រិយភាព បង្កើនការប្រើប្រាស់ស៊ីក្លូ និងចំណូលដល់អ្នកធាក់ស៊ីក្លូដើម្បីគាំពារដល់មុខរបរធាក់ស៊ីក្លូកុំឲ្យបាត់បង់តាមរយៈការប្រើប្រាស់ស៊ីក្លូក្នុងវិស័យទេសចរណ៍។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា អ្នកជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ទទួលបានថវិកាចំនួន ៤០ម៉ឺនរៀល ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ ទទួលបានថវិកា ៣២ម៉ឺនរៀល និងចំណាត់ថ្នាក់លេខ៣ ទទួលបានថវិកា ២៤ ម៉ឺនរៀល។ ដោយឡែក អ្នកចូលរួមដែលមិនទទួលបានជ័យលាភីក៏ទទួលបានការឧបត្ថម្ភលើកទឹកចិត្តក្នុងម្នាក់ៗថវិកាចំនួន ១០ម៉ឺនរៀលផងដែរ។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Jun 27, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 2.3K មើល

វិធីសាស្រ្តសម្រកទម្ងន់ដ៏មានប្រសិទ្ធភាពចំនួន ៥យ៉ាងសម្រាប់ស្ត្រីក្រោយអស់រដូវ

ភាគច្រើននៃស្រ្តីអស់រដូវតែងឡើងទម្ងន់ដោយមិនដឹងមូលហេតុពិតប្រាកដ។ យ៉ាងណាក៏ដោយនេះមិនមានន័យថាការសម្រកទម្ងន់មិនអាចធ្វើបាននោះទេគ្រាន់តែអ្នកត្រូវស្វែងយល់ពីវិធីសាស្រ្តកែតម្រូវរបៀបរបបនៃការរស់នៅដើម្បីទូទាត់ភាពប្រែប្រួលនៃកម្រិតអ័រម៉ូនដែលបានកើតឡើង។ ១ ថែរក្សាសុខភាពពោះវៀន បាក់តេរីល្អនៅក្នុងពោះវៀនបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរក្សាឲ្យបាននូវតុល្យភាពរាងកាយ ពិសេសប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ និងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថាសុខភាពពោះវៀនល្អនឹងជួយសម្រួលកម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនដែលប្រែប្រួលឲ្យបានប្រសើរឡើងវិញ ពីព្រោះនៅក្នុងវ័យអស់រដូវ កម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនក្នុងឈាមបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុក និងអាចកើនឡើងវិញម្តងម្កាល ដែលជាមូលហេតុចម្បងបង្ករោគសញ្ញាក្តៅក្រហល់ក្រហាយ អារម្មណ៍ប្រែប្រួល និងឡើងទម្ងន់ជាដើម។ ដើម្បីទទួលបានពោះវៀនដែលមានសុខភាពល្អ អ្នកគួរ៖ • កាត់បន្ថយអាហារផ្អែមកែច្នៃ តែបង្កើនការបរិភោគអាហារសរសៃ • បរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើ ជាពិសេសអាហារប្រភេទPrebiotic ដែលមានដូចជា ខ្ទឹមបារាំង ខ្ទឹមស ស្ពៃ ឬចេក • ទទួលទានប្រភេទអាហារងាយរំលាយ និងបង្កើនបាក់តេរីល្អដែលមានដូចជាទឹកដោះគោជូរ ឬទទួលទានអាហារបំប៉នប្រភេទ Probiotic ដែលមានគុណភាពខ្ពស់ • ពិសាទឹកឲ្យបានច្រើន • កាត់បន្ថយអាហារចៀន គ្រឿងស្រវឹង កាហ្វេ និងGluten។ ២ ធ្វើលំហាត់ប្រាណបែប HIIT(High Intensity Interval Training) អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ សាច់ដុំ និងមេតាបូលីសរបស់អ្នកបានធ្លាក់ចុះបណ្តើរៗ ខណៈពេលដែលខ្លាញ់ចាប់ផ្តើមកកើតឡើងបន្តិចម្តងៗកជាដុំជុំវិញក្បាលពោះ ដើមដៃ ភ្លៅជាដើម។ ហេតុនេះ HIIT (High Intensity Interval Training) ដែលជាប្រភេទកីឡាប្រើប្រាស់កម្លាំងខ្លាំង អាចជាការរត់ ដើរលឿន ឬលើកដុំទម្ងន់ធ្ងន់ៗ គឺស័ក្តិសមបំផុតសម្រាប់ជួយបង្កើនសាច់ដុំ ព្រមទាំងជំរុញការធ្វើមេតាបូលីសក្នុងរាងកាយដើម្បីដុតបំផា្លញខ្លាញ់ដែលសេសសល់។ អ្នកអាចធ្វើលំហាត់ប្រាណនេះ ២ ទៅ ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ស្ត្រីដែលបានធ្វើកីឡាប្រភេទនេះជួយបង្កើនដង់ស៊ីតេឆ្អឹង ព្រមទាំងអាចសម្រួលកម្រិតអ័រម៉ូនដែលធ្លាក់ចុះបានទៀតផង។ ៣ គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ទោះអ្នកស្ថិតក្នុងអាយុណាក៏ដោយ ការគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ជាកត្តាចម្បងបណ្តាលឲ្យការស្រកទម្ងន់ប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងលំបាក។ ហេតុនេះ ទម្លាប់នៃការគេងត្រឹមត្រូវដោយចាប់ផ្តើមតាមរយៈការកំណត់ម៉ោងរោទិ៍មុនចូលគេង កម្រិតការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ឬគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចផ្សេងទៀតយ៉ាងតិច ១ម៉ោងមុនចូលគេង។ ម៉្យាង អ្នកក៏អាចរៀបចំបន្ទប់គេងឲ្យបានស្អាត ព្រមទាំងមានបរិយាកាសស្រស់ស្រាយ ក្លិនក្រអូបមានខ្យល់ចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ដែលអាចបង្កជាលក្ខណៈអំណោយផលដល់ការឆាប់គេងលក់ និងគេងលក់បានស្កប់ស្កល់។ ៤ បោះបង់ស្ករ បន្ថយសារធាតុរំញោច សារធាតុរំញោច ដូចជាកាហ្វេអុីន និងសារធាតុផ្អែមអាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាខ្វះជាតិទឹក ព្រមទាំងជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់កម្រិតជាតិស្ករ និងអ័រម៉ូនក្នុងឈាម។ ហេតុនេះ អ្នកគួរចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរការទទួលទានភេសជ្ជៈប្រភេទនេះ ដោយប្តូរមកជាការទទួលទានតែបៃតង ឬទឹកក្រូចស្រស់ច្របាច់ដែលជាប្រភពនៃថាមពល ការរំញោច និងការបង្កើនមេតាបូលីសក្នុងរាងកាយប្រកបដោយសុខភាពល្អ។ ៥ កាត់បន្ថយស្ត្រេស មានការសិក្សាវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនដែលបានបង្ហាញទំនាក់ទំនងរវាងភាពស្ត្រេស និងការឡើងទម្ងន់។ ដោយសារបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនក្នុងរាងកាយខ្លាំងពេកបណ្តាលឲ្យស្ត្រីក្រោយអស់រដូវមានភាពប្រឈមខ្ពស់ជាមួយការកើនឡើងភាពស្ត្រេស។ ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពស្រេ្តសទាំងនេះ ស្ត្រីទាំងឡាយអាចអនុវត្តការធ្វើកីឡា និងលំហាត់ប្រាណដែលពួកគាត់ពេញចិត្ត អាចជាការធ្វើយូហ្គា ម៉ាស្សា ឬចាក់ម្ជុលវិទ្យាសាស្ត្រដោយអ្នកជំនាញជាដើម។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៨ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​ ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​ ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​
ចែករំលែក
  • Jun 26, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 5.6K មើល

ធ្លាក់ស ក្រហាយនិងមានក្លិនអាចប្រាប់ពីអ្វីខ្លះដល់អ្នក?

សុខភាពបន្តពូជរបស់ស្ត្រីពិតជាងាយទទួលរងនូវការគំរាមកំហែងខ្លាំងណាស់ ជាពិសេសការចម្លងរោគពីដៃគូ និងទម្លាប់មិនល្អនៃការធ្វើអនាម័យប្រចាំថ្ងៃ។ រោគសញ្ញា និងភាពគ្រោះថ្នាក់ចំពោះសុខភាពបន្តពូជអាចមានភាពខុសៗគ្នាអាស្រ័យទៅតាមមូលហេតុបង្ក។ករណីសិក្សាខាងក្រោមអាចជាឧទាហរណ៍មួយដែលត្រូវបានសង្ស័យថាជាសញ្ញាណនៃការឆ្លងរោគតាមទ្វារមាស។ សំណួរ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ២៥ឆ្នាំ ភេទស្រី ទម្ងន់៤៨គីឡូក្រាម ធ្វើការនៅស្ថាប័នឯកជនមួយកន្លែងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ ប្រមាណជាង ២ខែនេះប្អូនមានអាការៈធ្លាក់សខុសប្រក្រតី មានលក្ខណៈឈឺ ក្រហាយ ពិសេសមានក្លិនទៀតផង។ តើអាការៈនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? តើអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ រោគសញ្ញាទាំងនេះអាចជាសញ្ញាណនៃជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ (Sexually transmitted diseases)។ វាអាចបណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងរលាកត្រង់តំបន់អាងត្រគាក។ វិធីសាស្ត្រតែម៉្យាងគត់ដែលអាចបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីប្រភេទនៃការចម្លងនោះគឺអ្នកត្រូវទៅត្រួតពិនិត្យសុខភាពបន្តពូជជាមួយក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសរោគស្រ្តី។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តី Women-Baby’s Center Anna អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

សុខភាពស្រ្តី សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jun 25, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 9.1K មើល

ស្ងួត រមាស់ ក្រហាយទ្វារមាសគួរដោះស្រាយបែបណា?

ស្ងួតទ្វារមាស ជាលក្ខខណ្ឌមួយដែលបណ្តាលឲ្យមានការរមាស់ ក្រហាយ ស្ងួត ឈឺចាប់ជាពិសេសក្នុងអំឡុងពេលរួមភេទដែលកត្តាទាំងនេះពិតជាជះឥទ្ធិពលយ៉ាងអវិជ្ជមានទៅលើគុណភាពជីវិត និងទំនាក់ទំនងដៃគូផងដែរ។ ជាទូទៅ ការស្ងួតទ្វារមាសតែងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ ជាក់ស្តែង ៥០% នៃស្ត្រីអស់រដូវ និងស្រ្តីដែលមិនទាន់អស់រដូវមួយចំនួនតូចបានជួបវិបត្តិនេះ។ មូលហេតុនៃស្ងួតទ្វារមាស នៅពេលកម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនបានធ្លាក់ចុះ ស្ត្រីនឹងប្រឈមជាមួយភាពស្ងួតនៃទ្វារមាសជាបញ្ហាចម្បង។ អ័រម៉ូននេះ ជាប្រភេទអ័រម៉ូនស្ត្រីម៉្យាងដែលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យទ្វារមាសមានសុខភាពល្អ តាមរយៈការរក្សាភាពសើម ភាពយឺត និងកម្រិតអាស៊ីតនៅត្រង់តំបន់ទ្វារមាស។ ចំណែកមូលហេតុបង្កផ្សេងទៀតអាចរាប់បញ្ចូលទាំងលក្ខខណ្ឌសុខភាពមួយចំនួន ព្រមទាំងការលាងសម្អាតប្រចាំថ្ងៃដែលមិនត្រឹមត្រូវផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ថា ការថយចុះនូវកម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនអាចបណ្តាលមកពីកត្តាច្រើនប្រភេទ ក្នុងនោះរួមមាន៖ • វ័យក្រោយអស់រដូវ • ចន្លោះវ័យជិតអស់រដូវ • ការវះកាត់ចោលនូវសរីរាង្គអូវែ • ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ • ក្រោយសម្រាលកូន • ទម្លាប់ជក់បារី • ផលវិបាកបន្ទាប់ពីទទួលការព្យាបាលជំងឺមហារីកអូវែ តាមរយៈការបញ្ចាំងកាំរស្មី និងការប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមី • វិបត្តិនៃប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ • ការប្រើប្រាស់ឱសថរារាំងតួនាទីអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនដែលប្រើសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺ Vterine fibroids ឬ Endometriosis • ការលាងសម្អាតទ្វារមាសបែប Douching ដែលជាប្រភេទលាងសម្អាតជ្រៅចូលទៅខាងក្នុង • ការប្រើប្រាស់ឱសថផ្តាសាយ និងអាល្លែកហ្ស៊ី(អាចជះឥទ្ធិពលលើបុគ្គលមួយចំនួនតូច)។ ដំណោះស្រាយ ការព្យាបាលអាចមានជម្រើសច្រើន និងខុសៗគ្នាអាស្រ័យទៅតាមមូលហេតុបង្កដែលការព្យាបាលទាំងនោះរួមមាន៖ - ការប្រើប្រាស់ក្រែមលាបអឺស្ត្រូហ្សែន ការព្យាបាលប្រភេទនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ជាងគេ ក្នុងករណីមូលហេតុបង្កមកពីកង្វះអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែន។ វិធីសាស្ត្រនេះត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់តាមរយៈការលាបផ្ទាល់ត្រង់តំបន់ទ្វារមាស ដើម្បីបន្ថយអាការៈឈឺចាប់ រមាស់ ក្រហាយទាំងនោះ។ ម៉្យាង ការប្រើប្រាស់អ័រម៉ូនអឺស្រ្តូហ្សែនតាមវិធីសាស្រ្តបែបនេះ អាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការកើតជំងឺមហារីកនានា បើប្រៀបធៀបជាមួយការប្រើប្រាស់ដោយលេប ឬចាក់ជាដើម។ - ការប្រើប្រាស់ទឹករំអិល និងសារធាតុផ្តល់សំណើម ក្នុងករណី បញ្ហាស្ងួតទ្វារមាសនៅមានសភាពស្រាលដែលអាចស្តែងចេញតាមរយៈអាការៈឈឺចាប់រាល់ពេលរួមភេទ ឬមានការឈឺចាប់ រមាស់ ក្រហាយបន្តិចបន្តួច នោះស្ត្រីទាំងឡាយអាចប្រើប្រាស់ទឹករំអិលនៅពេលរួមភេទ ឬប្រើប្រាស់សារធាតុផ្តល់សំណើមប្រចាំថ្ងៃទៅតាមការណែនាំរបស់ផលិតផលនីមួយៗ។ - អនុវត្តវិធីសាស្រ្តព្យាបាលនៅផ្ទះ ការផ្លាស់ប្តូររបៀបរបបនៃការស់នៅមួយចំនួនពិតជាអាចជួយកាត់បន្ថយអាការៈស្ងួតទ្វារមាសនេះបានដែលវិធីសាស្ត្រទាំងនេះមានដូចជា៖ + ទម្លាប់នៃការរួមភេទទៀងទាត់៖ ចំពោះស្ត្រីដែលមានដៃគូអាចអនុវត្តការរួមភេទឲ្យបានទៀងទាត់ ព្រោះលក្ខខណ្ឌនេះអាចជួយជំរុញលំហូរឈាម និងរំញោចឲ្យមានការផលិតទឹករំអិលកាន់តែច្រើន។ បន្ថែមពីនេះ ដៃគូអាចផ្តើមការឱប ថើប បំបោសអង្អែលជាមុន ដើម្បីជំរុញការបង្កើនទឹករំអិលមុនពេលចាប់ផ្តើមធ្វើការរួមភេទ។ + ប្រើប្រាស់ផលិតផលអនាម័យត្រឹមត្រូវ៖ ស្រ្តីមួយចំនួនធំ ទម្លាប់ប្រើប្រាស់ទឹកអនាម័យដែលមានក្លិនក្រអូបខ្លាំង ឬការប្រើប្រាស់ Douche ជាប្រចាំដែលជាហេតុបណ្តាលឲ្យកម្រិត pH នៃតំបន់ទ្វារមាសប្រែប្រួល។ + អាហារដែលសម្បូរសារធាតុហ្វីតូអឺស្ត្រូហ្សែន (phytoestrogens)៖ Phytoestrogens ជាសារធាតុដែលមានតួនាទីស្រដៀងនឹងអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនក្នុងរាងកាយ។ សារធាតុនេះត្រូវបានរកឃើញក្នុងរុក្ខជាតិជាច្រើនមានដូចជា សណ្តែកសៀង គ្រាប់ធញ្ញជាតិ គ្រាប់ផ្លែឈើ និងតៅហ៊ូ។ ការសិក្សាវិទ្យាសាស្រ្តក៏បានបង្ហាញផងដែរថា phytoestrogens មានទំនាក់ទំនងក្នុងការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវភាពស្ងួតទ្វារមាស និងអាការៈក្តៅក្រហល់ក្រហាយក្នុងរាងកាយដែលបណ្តាលមកពីការថយចុះនៃកម្រិតអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែន។ + ខោទ្រនាប់ធ្វើពីកប្បាស៖ ខោទ្រនាប់ដែលធ្វើអំពីសាច់កប្បាសអាចសម្រួលខ្យល់ចេញចូលបាន ដែលអាចអនុញ្ញាតឲ្យទ្វារមាសដកដង្ហើមបានយ៉ាងប្រសើរ។ ហេតុនេះការបង្ករោគនានាដែលបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាស្ងួតទ្វារមាស ក៏មិនអាចលូតលាស់បានផងដែរ។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

សុខភាពស្រ្តី សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jun 24, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 2.8K មើល

គុណប្រយោជន៍នៃការព្យាបាលសម្ផស្ស ដោយការចាក់បូថុក(Botox Injection)

បុរសស្រ្ដីគ្រប់រូប គួរតែដោះស្រាយបញ្ហាស្បែកជ្រីវជ្រួញ ដែលបណ្ដាលមកពីការវិវឌ្ឍទៅនៃអាយុ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏នៅមានវិធីសាស្រ្ដដ៏ប្រសើរមួយ ដើម្បីកាត់បន្ថយការលេចចេញនូវស្នាមជ្រីវជ្រួញ ដោយការព្យាបាលសម្ផស្ស តាមរយៈការចាក់បូថុក(Botox)។ តើអ្វីទៅជាការព្យាបាលសម្ផស្សដោយ Botox? Botox គឺជាភ្នាក់ងារចាក់បញ្ចូល ទៅក្នុងស្បែកមួយប្រភេទ ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីកាត់បន្ថយស្នាមជ្រីវជ្រួញនៅលើផ្ទៃមុខ ដោយធ្វើឲ្យសាច់ដុំត្រង់ផ្ទៃមុខបានសម្រាក ។ Botox មានផ្ទុកនូវទម្រង់ Toxin ដែលត្រូវបានលាយផ្សំជាមួយសារធាតុដទៃទៀត ប្រកប​ដោយការយកចិត្ដទុកដាក់ខ្ពស់ និងត្រូវបានបង្ហាញថា ការព្យាបាលសម្ផស្សដោយ Botox នេះ មានសុវត្ថិភាពខ្ពស់។ ដោយសារហេតុផលនេះ ទើបរដ្ឋបាលចំណីអាហារ និងឱសថអាមេរិក បានអនុញ្ញាត​ឲ្យមានការព្យាបាលដោយប្រើ Botox ដែលផលិតចេញពីសារធាតុ botulinum toxin ដើម្បីកាត់​បន្ថយវិបត្ដិសាច់ដុំត្រង់ភ្នែក និងស្នាមជ្រីវជ្រួញចុងចិញ្ចើម។ ការព្យាបាលពិសេសនេះ ជាញឹកញាប់ត្រូវ​បានប្រើប្រាស់រួមផ្សំជាមួយ វិធីសាស្រ្ដវះកាត់កែសម្ផស្សត្រង់ផ្ទៃមុខដូចជា វះកាត់លើកផ្ទៃមុខ ឬវះ​កាត់​លើកត្របកភ្នែក ដើម្បីបង្កើនអត្ថប្រយោជន៍កែស​ម្ផស្សជាអតិបរមា ។ តើការព្យាបាលសម្ផស្សដោយ Botox មានអត្ថប្រយោជន៍សំខាន់ៗអ្វីខ្លះ? -ការព្យាបាលសម្ផស្ស ដោយ Botox គឺជាដំណោះស្រាយ ចំពោះបញ្ហាជ្រីវជ្រួញ ដោយគ្មានការ​វះកាត់។ បុរស ស្រ្ដីភាគច្រើន អាចទទួលបាននូវផ្ទៃមុខម៉ត់រលោង ដោយមិនចាំបាច់ឆ្លងកាត់ ការវះកាត់កែសម្ផស្ស។ ការព្យាបាលសម្ផស្ស​ដោយ Botox បង្កមុខរបួសតូចបំផុត និងអាចដោះស្រាយ​បញ្ហាជ្រីវជ្រួញ នៅបរិវេណថ្ងាស ក និងជុំវិញមាត់។ -ការព្យាបាលសម្ផស្សដោយ Botox ត្រូវបានអ្នកជំនាញបង្ហាញថា មានប្រសិទ្ធភាពលើក​ចិញ្ចើម​ឱ្យខ្ពស់។ មួយរយៈពេលកន្លងទៅ ចិញ្ចើមរបស់អ្នក អាចធ្លាក់។ តាមរយៈការព្យាបាលសម្ផស្ស ដោយ Botox អ្នកអាចលើកចិញ្ចើមរបស់អ្នកឲ្យខ្ពស់ ដែលធ្វើឲ្យមុខរបស់អ្នក ថយការនឿយ​ហត់ ព្រមទាំងផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវរូបសម្រស់កាន់តែក្មេងជាងវ័យ។ -Botox អាចលុបបំបាត់ស្នាមជ្រួញនៅតាមកន្ទុយភ្នែក ជ្រួញនៅចន្លោះចិញ្ចើម និងស្នាមជ្រួញផ្សេងៗទៀត ដែលបណ្តាលមកពីចលនាសាច់ដុំ នៅលើមុខ ជាពិសេសនៅពេលដែលលោកអ្នកសើច ។ -Botox អាចកែទម្រង់មុខមូលរបស់លោកអ្នក ទៅទម្រង់មុខជាអក្សរ V -ការព្យាបាលសម្ផស្សដោយ Botox អាចកាត់បន្ថយស្នាមជ្រួញដោយសារការជ្រួញចិញ្ចើម និងស្នាមជ្រីវជ្រួញដទៃទៀត ដែលបណ្ដាលមកពីការកន្រ្ដាក់សាច់ដុំផ្ទៃមុខ បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ ភាពឆ្លាតវៃ ក្នុងការជ្រើសរើស សូមជ្រើសរើសម៉ាក ដែលត្រឹមត្រូវ ហើយលោកអ្នក មិនចាំបាច់ប្រើច្រើន unit នោះទេ ។ ដើម្បីទទួលបានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ សូមប្តូរទម្លាប់ ដែលធ្វើឱ្យផ្ទៃមុខរបស់លោកអ្នកឆាប់ជ្រួញដូចជាការ ចងចិញ្ចើម និងការសម្ដែងទឹកមុខផ្សេងៗ ដែលនាំឲ្យជ្រួញ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ត្រូវជ្រើសរើសគ្លីនិកដែលមានដុកទ័រ ប្រកបដោយជំនាញច្បាស់លាស់ ដើម្បីចៀសវាងការខូចទម្រង់មុខ ៕

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jun 24, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 8.8K មើល

ងាយៗកម្ចាត់មុនក្បាលសដោយខ្លួនឯង

សារធាតុកង្វក់ បញ្ហាស្រេ្តស ភាពតានតឹង បម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន ជាតិខ្លាញ់ បាក់តេរី និងកោសិកាស្បែកចាស់ៗសុទ្ធសឹងតែជាកត្តាបង្កឲ្យស្ទះរន្ធញើសបណ្តាលឲ្យស្បែកមុខរបស់អ្នកលេចឡើងនូវប្រភេទមុនម៉្យាងហៅថា មុនក្បាលស។ ជាក់ស្ដែង មុនប្រភេទនេះតែងកើតមាននៅលើច្រមុះ ថ្ពាល់ ស្នៀតផ្កា និងថ្ងាសដែលរំខានដល់ការសម្រេចក្ដីប្រាថ្នាក្នុងការមានស្បែកមុខដ៏ស្រស់ស្អាត។ យ៉ាងណាមិញក្រៅពីស្វែងរកសេវានៅតាមគ្លីនិកនានាអ្នកក៏អាចធ្វើការកម្ចាត់មុនទាំងនេះតាមរយៈរូបមន្តខាងក្រោម៖ ទឹកខ្មេះផ្លែប៉ោម ទឹកខ្មេះផ្លែប៉ោម គឺជាធាតុផ្សំធម្មជាតិដ៏អស្ចារ្យមួយប្រភេទដែលត្រូវបានប្រើក្នុងរូបមន្តសម្រាប់ថែរក្សាស្បែកឲ្យភ្លឺរលោង រក្សាសំណើម និងបន្ថយស្នាមជ្រួញ។ បន្ថែមពីនេះ វាក៏មានមុខងារពិសេសក្នុងការព្យាបាលមុនគ្រប់ប្រភេទ មិនថាមុនក្បាលស ឬក្បាលខ្មៅ ដោយសារមានផ្ទុកនូវប្រភេទអាស៊ីតម៉្យាងជួយប្រឆាំងនឹងការរលាក កម្ចាត់បញ្ហាមុន និងបាក់តេរីដែលបង្កឲ្យមានមុន។ លោកអ្នកគ្រាន់តែយកទឹកខ្មេះផ្លែប៉ោម ២ ទៅ៣ស្លាបព្រាកាហ្វេ និងសំឡីស្អាតមួយដុំ បន្ទាប់យកសំឡីមកដាក់ត្រាំក្នុងទឹកខ្មេះផ្លែប៉ោមដោយបន្ថែមទឹកស្អាតបន្តិច ហើយទុករយៈពេល ៣នាទី រួចបិតនៅលើផ្ទៃមុខ ឬដាក់ផ្ទាល់នៅលើមុនក្បាលសទុកឲ្យស្ងួតរយៈពេល ១៥នាទី សឹមលាងសម្អាតជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ហៗ ដោយអ្នកអាចអនុវត្តចន្លោះពី ២ ទៅ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ទឹកឃ្មុំ សមាសធាតុផ្សំធម្មជាតិមួយទៀត ដែលលោកអ្នកប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ ទាំងការទទួលទាន និងការថែរក្សាសម្រស់នោះគឺទឹកឃ្មុំ។ វាក៏មានតួនាទីកម្ចាត់ និងព្យាបាលបញ្ហាស្បែកមុខដូចជា មុខអាល្លែកហ្ស៊ី មុខមុន ពិសេសប្រភេទមុនក្បាលស ព្រមទាំងជួយឲ្យស្បែកមុខរលោង និងមានសំណើមផងដែរ។ ក្រៅពីទទួលទាន អ្នកអាចលាបទឹកឃ្មុំទៅលើស្បែកមុខរបស់អ្នកនៅរាល់ពេលព្រឹកព្រលឹម ឬពេលយប់មុនពេលចូលគេង ទុករយៈពេល ២០នាទីរួចលាងសម្អាតចេញជាមួយទឹកត្រជាក់។ ជម្រើសមួយទៀតអ្នកអាចលាយស៊ុតពណ៌សជាមួយទឹកឃ្មុំ ហើយលាបនៅលើស្បែកមុខ ឬលើមុនរបស់អ្នករយៈពេល ១៥នាទីបន្ទាប់មកលាងជម្រះជាមួយទឹកស្អាត និងសាប៊ូដើម្បីបំបាត់ក្លិនរបស់ស៊ុតពណ៌សជាការស្រេច។ អ្នកគ្រាន់តែអនុវត្តវិធីសាស្រ្តធម្មជាតិនេះជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីស្បែកមុខគ្មានមុន គ្មានស្នាម និងទន់រលោង។ ស្រ្កាប់ស្ករស ស្រ្កាប់ស្ករសមានអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់ជួយធ្វើឲ្យស្បែកទន់រលោង ស្រស់ថ្លា និងជម្រះនូវកោសិកាស្បែកចាស់ៗចោល ពិសេសកម្ចាត់មុនក្បាលសបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ បន្ថែមពីនោះ ស្រ្កាប់ស្ករសមានលក្ខណៈពិសេសម៉្យាងដែលជួយដល់ចលនាឈាមរត់នៅលើផ្ទៃមុខឲ្យប្រសើរឡើង និងធ្វើឲ្យស្បែកមុខដកដង្ហើមបានល្អ។ អ្នកគ្រាន់តែយកស្ករស ១ស្លាបព្រាបាយ ទឹកឃ្មុំ ១ស្លាបព្រាបាយ និងទឹកក្រូចឆ្មារ ៣ ឬ៤ដំណក់ ដាក់បញ្ចូលគ្នារួចកូរល្បាយឲ្យសព្វល្អ បន្ទាប់មកធ្វើការម៉ាស្សាថ្នមៗនៅលើស្បែកមុខដែលមានមុនក្បាលសរយៈពេល ២ទៅ៣នាទីរួចទុកចោលរយៈពេល ៣ទៅ៥នាទី សឹមលាងសម្អាតជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ហៗជាការស្រេច។ អ្នកអាចអនុវត្ត២ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍សម្រាប់ប្រសិទ្ធភាពកាន់តែល្អ។ ម្សៅសូដា ដោយហេតុថានៅក្នុងម្សៅសូដាមាននូវសារធាតុម៉្យាងដែលមានប្រសិទ្ធភាពសម្អាតកោសិកាស្បែកចាស់ៗចេញ ហើយធ្វើឲ្យស្បែកមុខមានសំណើម និងទន់រលោងពិសេសវាជួយបំបាត់ស្នាម កម្ចាត់មុនក្បាលស និងមុនក្បាលខ្មៅបានថែមទៀតផង។ លើសពីនេះវាអាចរក្សាតុល្យភាព pH និងទប់ស្កាត់ការផលិតជាតិខ្លាញ់ដែលបង្កឲ្យកើតមុនក្បាលស។ លោកអ្នកគ្រាន់តែយកម្សៅសូដា ២ឬ៣ស្លាបព្រាកាហ្វេលាយជាមួយទឹកសមស្រប ហើយធ្វើការកូរល្បាយនោះឲ្យសព្វល្អ បន្ទាប់មកធ្វើការលាប ឬម៉ាស្សាថ្នមៗនៅលើផ្ទៃមុខ និងមុនក្បាលស រួចទុករយៈពេល ១៥ទៅ២០នាទីចាំលាងសម្អាតជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ហៗជម្រះជាការស្រេច។ អ្នកអាចអនុវត្តវិធីសាស្រ្តនេះជារៀងរាល់មួយ ឬពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ដើម្បីព្យាបាលមុនក្បាលសពីផ្ទៃមុខបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ ថ្នាំអាស្ពីរីន អាស្ពីរីន មានផ្ទុកនូវសារធាតុអាស៊ីត សាលីស៊ីលិចដែលជួយកម្ចាត់បាក់តេរី កម្ចាត់ចោលកោសិកាចាស់ៗ ប្រឆាំងការរលាក និងព្យាបាលបញ្ហាស្បែកមុខមួយចំនួនដូចជា ស្នាមជ្រីវជ្រួញ ស្បែកស្ងួត មុខឡើងមុនពិសេសមុនក្បាលស។ អ្នកគ្រាន់តែយកថ្នាំអាស្ពីរីន ២ ទៅ៣គ្រាប់កិនឲ្យម៉ត់លាយជាមួយទឹកស្អាតក្នុងបរិមាណសមស្រប ដោយកូរឲ្យសព្វក្លាយជាល្បាយមួយខាប់ល្មម រួចធ្វើការលាបល្បាយនោះទៅលើច្រមុះ និងផ្ទៃមុខដែលមានបញ្ហា ឬកន្លែងមានមុនក្បាលសហើយទុកឲ្យស្ងួតរយៈពេល ៧ ទៅ៨នាទី សឹមលាងសម្អាតជាមួយទឹកត្រជាក់។ លោកអ្នកអាចធ្វើការអនុវត្តចន្លោះ មួយ ទៅពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីទទួលបានស្បែកមុខគ្មានជ្រួញ មានសំណើម និងបាត់មុនផងដែរ។   ទោះបីគ្រឿងផ្សំ ៥យ៉ាងខាងលើរក្សាឲ្យអ្នកមានផ្ទៃមុខគ្មានមុន និងស្អាតយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកក៏ត្រូវបន្តថែរក្សាភាពស្អាតនេះឲ្យបានស្ថិតស្ថេរយូរអង្វែងតាមរយៈការអនុវត្តនូវគន្លឹះជាប្រចាំថ្ងៃរួមមាន៖ • លាងសម្អាតផ្ទៃមុខមួយថ្ងៃ២ដង ពេលព្រឹក និងពេលចូលគេងឲ្យបានទៀងទាត់ជាមួយហ្វូមដែលមានជាតិទឹកដោះគោ ឬលាងសម្អាតទឹកក្តៅឧណ្ហៗ • ស្ទីមមុខជាមួយទឹកក្តៅឧណ្ហៗជាប្រចាំ • រក្សាអនាម័យសក់ និងខ្នើយកើយឲ្យបានស្អាត • លាបសេរ៉ូម និងឡេការពារកម្តៅព្រះអាទិត្យដែលមាន SPF ១៥ ឡើងទៅ • ទទួលទានទឹកឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ ៨ ទៅ ១០កែវក្នុងមួយថ្ងៃ • កាត់បន្ថយអាហារមានជាតិខ្លាញ់ និងភេសជ្ជៈ ដែលមានផ្ទុកជាតិអាល់កុល និងកាហ្វេ • បង្កើនការទទួលទានបន្លែ ផ្លែឈើ និងសាច់ដែលមានផ្ទុកនូវវីតាមីន និងអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្គា-៣។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
Top