Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ជាទូទៅ យើងត្រូវដុសធ្មេញជាទៀងទាត់ បន្ទាប់ពីបរិភោគចំណីអាហាររួច ឬយ៉ាងតិចក្នុង១ថ្ងៃ ២ដង​ គឺពេលព្រឹក និងសំខាន់បំផុតពេលមុនចូលគេង។ ដើម្បីទទួលបានការសម្អាតមាត់ធ្មេញបានត្រឹមត្រូវ សូមអនុវត្តតាមវិធីឲ្យដូចខាងក្រោមៈ ១. ដាក់ច្រាសដុសធ្មេញរបស់អ្នកនៅមុំ ៤៥ដឺក្រេ នៅលើធ្មេញធៀបនឹងអញ្ចាញធ្មេញ ហើយដុសថ្នមៗតាមចលនាពីមុខទៅក្រោយ ឬពីក្រោយទៅមុខសម្រាប់សម្អាតបាក់តេរី នៅចន្លោះកធ្មេញ និងអញ្ចាញធ្មេញ (ដុសទាំងផ្ទៃខាងក្នុង និងខាងក្រៅសំរាប់ធ្មេញក្រោយ)។ ២. ដាក់ច្រាសដុសធ្មេញ៩០ដឺក្រេ កែងនឹងផ្ទៃនៃធ្មេញទាំងផ្ទៃខាងក្រៅ និងផ្ទៃខាងក្នុង ហើយដុសស្របតាមអក្សធ្មេញ បើធ្មេញលើដុសមកក្រោម ធ្មេញក្រោមដុសទៅលើ ដោយដុសជាចលនាកន្លះរង្វង់ ចំពោះធ្មេញខាងមុខផ្ទៃខាងក្នុង យើងដុសដោយបញ្ឈរច្រាស ហើយដុសតាមចលនាទាញចេញមកក្រៅ។ ៣. ដុសធ្មេញគ្រប់ផ្នែក គឺផ្ទៃខាងក្រៅ ផ្ទៃខាងក្នុង និងផ្ទៃទំពាររបស់ធ្មេញទាំងអស់។ ៤. បន្ថែមពីការដុសធ្មេញ យើងក៏ត្រូវដុសអណ្ដាតផងដែរ ដើម្បីសម្អាតបាក់តេរី និងរក្សាការដកដង្ហើមឲ្យបានស្រស់ថ្លា។ ៥. យើងក៏ត្រូវប្រើខ្សែអំបោសទាក់ធ្មេញ(dental floss) ដើម្បីសម្អាតកាកសំណល់ចំណីអាហារនៅចន្លោះធ្មេញ ព្រោះថាច្រាសដុសធ្មេញមិនអាចសម្អាតដល់ចន្លោះធ្មេញបានទេ (យ៉ាងតិចប្រើមួយដងក្នុងមួយថ្ងៃ នៅពេលយប់មុន ឬក្រោយដុសធ្មេញ)។ ៦. យើងប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ ដើម្បីសម្លាប់មេរោគ បន្ទាប់ពីដុសធ្មេញហើយ (ប្រើ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ ពេលព្រឹក និងល្ងាច) ៧. ត្រូវធ្វើការត្រួតពិនិត្យ និងសម្អាតមាត់ធ្មេញជាទៀងទាត់ រៀងរាល់៦ខែម្ដងជាមួយទន្តពេទ្យជំនាញដែលនៅជិតលោកអ្នក។ បកស្រាយដោយលោកទន្តបណ្ឌិត លឹម ឈុនស្រេង នៃ  Malis Dental Clinic ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ចែករំលែក

តើអ្នកគិតថាកូនរបស់អ្នកមានការពិបាកក្នុងការចងចាំព័ត៌មានផ្សេងៗ ឬងាយភ្លេច ប្រសិនបើមានសកម្មភាពណាមួយមកកាត់ផ្តាច់មិនថាជាសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ ឬការសិក្សារៀនសូត្ររបស់ពួកគេដែរឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកជួបបញ្ហាទាំងនេះកើតឡើងលើកូនៗរបស់អ្នក ឬដើម្បីការពារកុំឲ្យបញ្ហាទាំងនេះកើតឡើង សកម្មភាពទាំង៥ខាងក្រោមនេះ ប្រហែលជានឹងអាចជួយបាន៖ ពង្រឹងលើការស្រមើស្រមៃជារូបភាព លើកទឹកចិត្តដល់កូនរបស់អ្នក ឲ្យចេះបង្កើតរូបភាពក្នុងការគិតរបស់គេនៅពេលពួកគេអាន ឬឮអ្វីមួយ។ ចាប់ផ្តើមដោយឲ្យកូនៗរបស់អ្នកស្រមៃមើល ប្រសិនបើយើងចង់រៀបតុញ៉ាំអាហារសម្រាប់ក្រុមមនុស្ស ៥នាក់ តើតុ និងកៅអីគួរមានរូបរាងយ៉ាងណា? បន្ទាប់មក អាចឲ្យពួកគេគូររូបដែលពួកគេបានគិតនោះចូលក្នុងក្រដាស។ នៅពេលកូនរបស់អ្នកមានការស្រមើស្រមៃបានប្រសើរហើយ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមឲ្យពួកគេពិពណ៌នារូបភាពក្នុងក្តីស្រមៃរបស់ពួកគេដោយមិនចាំបាច់មានការគូរទៀតទេ។ លើកទឹកចិត្តឲ្យពួកគេចេះសួរសំណួរ ដើម្បីជំនួយដល់ការគិតត្រិះរិះរបស់កុមារ មាតាបិតាគ្រប់រូបគួរតែលើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេឲ្យសួរជាសំណួរ និងបញ្ចេញមតិយោបល់លើប្រធានបទណាមួយ។ ការធ្វើបែបនេះ អាចឲ្យអ្នកដឹងពីកម្រិតនៃការយល់លើប្រធានបទ និងការចងចាំរបស់កុមារ ថែមទាំងអាចជួយពួកគេបង្កើនការគិតឲ្យបានល្អ និងសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេ។ ច្នៃមេរៀន ឬព័ត៌មាន ជាចង្វាក់ភ្លេង ឬចម្រៀង ការជួយកូនៗរបស់អ្នក បង្កើតជាចង្វាក់ភ្លេង កំណាព្យ ឬចម្រៀង ពីមេរៀនដែលពួកគេពិបាកក្នុងការចងចាំ អាចជួយពួកគេឲ្យងាយស្រួលទន្ទេញ និងចាំបានរយៈពេលយូរ។ ដោយហេតុថា ខួរក្បាលរបស់មនុស្សម្នាក់ៗមានលក្ខណៈពិសេស អាចចងចាំបានល្អ ចំពោះចង្វាក់ភ្លេង ឬចម្រៀង ដូចនេះ ការច្នៃមេរៀនតាមចង្វាក់ភ្លេង ឬជាចម្រៀងអាចជួយកូនៗរបស់អ្នកឲ្យចងចាំមេរៀនបានល្អ និង ងាយស្រួលក្នុងការរំឭកឡើងវិញ។ ឲ្យពួកគេបង្រៀនអ្នកវិញ អ្នកអាចលើកទឹកចិត្តឲ្យកូនៗរបស់អ្នកពន្យល់ ឬបង្រៀនអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សាពីសាលា ឬព័ត៌មានផ្សេងៗ ដែលពួកគេបានដឹងពីមិត្តភក្តិជាដើម។ អនុញ្ញាតឲ្យពួកគេ បង្កើតជាឧទាហរណ៍ ដោយខ្លួនឯង ឬអាចមានជាសម្ភារៈជាក់ស្តែងជាផ្នែកនៃការបង្រៀន ដើម្បីសម្រួលដល់ការចងចាំ និងការច្នៃប្រឌិតរបស់ពួកគេ។ លេងល្បែងពង្រឹងលើការមើល ដើម្បីឲ្យការមើល គួបផ្សំនឹងការចងចាំរបស់កុមារមានភាពរហ័សរហួន លោកអ្នកអាចឲ្យកុមារស្វែងរកពាក្យនៅក្នុងអត្ថបទ ដោយមានការកំណត់រយៈពេលការលេងផ្គុំរូបភាព ឬការស្វែងរករូបភាពក្នុងទស្សនាវដ្តីជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀត ល្បែងមួយចំនួនក៏ជួយដល់ការចងចាំកុមារដែរ ដូចជាការលេងបៀរក្រដាស (Uno) អាចឲ្យកុមារព្យាយាមចាំច្បាប់នៃការលេង និងសន្លឹកបៀរ របស់ពួកគេ។ មាតាបិតាគ្រប់រូបអាចធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះជាមួយកូនៗនៅផ្ទះ ព្រោះក្រៅពីជំនួយដល់ការចងចាំ និងសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេហើយ វាក៏រួមចំណែកបង្កើនភាពស្និទ្ធស្នាលក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នក ព្រមទាំងអាចស្វែងយល់ពីតម្រូវការបន្ថែមរបស់កុមារទាំងក្នុងការរៀនសូត្រ និង ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ​©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

​ធ្មេញកុមារ ឬជាធ្មេញដែលជាទូទៅត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ធ្មេញទឹកដោះ និងធ្មេញបណ្តោះអាសន្ន គឺជាធ្មេញដំបូងគេក្នុងការលូតលាស់របស់មនុស្ស។ ពួកវាកើតឡើងក្នុងដំណាក់កាលលូតលាស់របស់កុមារ ហើយពួកគេអាចមើលឃើញក្នុងមាត់តាំងពីនៅពេលជាទារកដែលមានអាយុអំឡុងពេល៦ខែ។ ធ្មេញទារកមានសារៈសំខាន់ណាស់ បើសិនជាធ្មេញរបស់ទារកត្រូវបានបាត់បង់ឆាប់ពេកនោះ ធ្មេញដែលនៅសេសសល់អាចរាលចេញ ហើយមិនទុកកន្លែងធ្មេញមនុស្សពេញវ័យចេញបានល្អទេ ហើយបើសិនជាធ្មេញមិនត្រូវបានបង្ការថែទាំទេ វាអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់មុខងារទំពារ ចំណាយច្រើន ដើម្បីព្យាបាល ការលូតលាស់ធ្មេញមិនបានល្អ ធ្វើឲ្យឈឺចាប់ ពិបាកក្នុងការសហកាណ៍​ព្យាបាល និងធ្វើឲ្យមានការបង្ករោគ។​ ការពុកធ្មេញ (ហៅថា Caries) គឺជាជំងឺឆ្លងរ៉ាំរ៉ៃទូទៅបំផុតនៃកុមារភាព។ ទម្លាប់មាត់ធ្មេញដែលមានសុខភាពល្អគួរចាប់ផ្តើមពីដំបូង ព្រោះធ្មេញពុកអាចកើតមានភ្លាមៗនៅពេលដែលធ្មេញចូលមក។ ដោយសារតែឪពុកម្ដាយមួយចំនួនបានមើលរំលង ឬមិនសូវបានយកចិត្តទុកដាក់ថែទាំធ្មេញទឹកដោះ និងមិនរកវិធីបង្ការហើយបានគិតថា មិនសូវសំខាន់ ព្រោះធ្មេញស្រុកនឹងដុះមកជំនួស ទើបយើងតែងតែឃើញលទ្ធផលមិនល្អនៅពេលកុមារធំពេញវ័យ​មានធ្មេញមិនល្អ ហើយត្រូវចំណាយច្រើនទាំងពេលវេលា និងថវិកាក្នុងការព្យាបាល។ មូលហេតុដែលងាយធ្វើឲ្យធ្មេញទឹកដោះមានរោគពុកធ្មេញ រោគពុកធ្មេញលូតលាស់ នៅពេលមាត់របស់ទារកត្រូវបានឆ្លងដោយបាក់តេរីផលិតអាសុីត។ ឪពុកម្តាយ និងអ្នកថែទាំអាចចម្លងបាក់តេរីដល់ទារកតាមរយៈទឹកមាត់។ ឧទាហរណ៍ បាក់តេរីត្រូវបានរីករាលដាលតាមរយៈការចែករំលែកទឹកមាត់នៅលើស្លាបព្រា ឬពែងកែវដែលយកមកភ្លក់អាហារ ឬផឹក មុនពេលផ្តល់ចំណីដល់ទារក។ ការពុកធ្មេញបានវិវឌ្ឍឡើងនៅពេលធ្មេញ និងអញ្ចាញធ្មេញរបស់កុមារត្រូវបានប៉ះពាល់ទៅនឹងចំណីអាហារដែលមិនមែនជាទឹកមានរយៈពេលយូរ ឬជាញឹកញាប់ពេញមួយថ្ងៃ។ ស្ករធម្មជាតិឬជាតិស្ករនៅក្នុងសារធាតុរាវ ឬអាហារត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរបំលែងទៅជាអាស៊ីតដោយបាក់តេរីនៅក្នុងមាត់។ អាសុីតនេះទៅរំលាយផ្នែកខាងក្រៅរបស់ធ្មេញបង្កឲ្យវាមានរោគពុកធ្មេញ។ មូលហេតុដ៏សាមញ្ញបំផុតដែលកើតឡើងថែមទៀតនោះ គឺនៅពេលឪពុកម្តាយដាក់កូនឲ្យគេងបៅជាមួយទឹកដោះគោ ទឹកផ្លែឈើ(សូម្បីតែនៅពេលលាយជាមួយទឹក) ភេសជ្ជៈកំប៉ុង ទឹកស្ករ ឬភេសជ្ជៈមានជាតិស្ករ វាក៏ងាយនឹងអាចធ្វើឲ្យកើតឡើងរោគពុកធ្មេញ ជាពិសេសនៅពេលដែលកុមារត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យផឹកភេសជ្ជៈ ទឹកដោះគោជាញឹកញាប់ ពេញមួយថ្ងៃ និងនៅពេលសំរាក ឬនៅពេលគេង។ ការបំបៅដោះកូនច្រើនដោយការបំបៅដោះម្ដាយ វាមិនបណ្តាលឲ្យធ្មេញពុកទេ ហើយម្តាយទាំងអស់ដែលបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ គួរតែដឹង និងតាមដានពីអនាម័យសុដន ថែទាំធ្មេញ វិធីបង្ការ និងមានរបបអាហារល្អៗសម្រាប់កូន។ រោគសញ្ញានៃរោគពុកធ្មេញកុមារ ការពុកធ្មេញដំបូងអាចលេចឡើងជាចំណុចពណ៌សនៅបន្ទាត់ស្ករអញ្ចាញធ្មេញចំពោះធ្មេញមុខ។ ចំណុចទាំងនេះពិបាកនឹងមើលឃើញជាលើកដំបូង សូម្បីតែគ្រូពេទ្យ ឬពេទ្យធ្មេញរបស់កុមារដោយគ្មានឧបករណ៍ត្រឹមត្រូវ។ កុមារដែលមានពុកធ្មេញត្រូវពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលដើម្បីបញ្ឈប់ការរាលដាលពីការរីករាលដាល និងដើម្បីការពារការខូចខាតបន្ថែមទៀត។ តើធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីការពារធ្មេញពុកនៅវ័យជាទារក? សូមអនុវត្តតាមជំហានដូចខាងក្រោម ដើម្បីការពារការពុកធ្មេញ ៖ ថែរក្សាសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អ្នកឲ្យបានល្អ មុនពេលទារករបស់អ្នកកើតមក។ វាមានសារៈសំខាន់ និងត្រឹមត្រូវក្នុងការពិនិត្យមើលជាមួយពេទ្យធ្មេញសម្រាប់ការថែទាំមាត់ធ្មេញនៅពេលអ្នកមានផ្ទៃពោះ មិនថាអ្នកជ្រើសរើសបំបៅកូនដោយទឹកដោះ ឬទឹកដោះគោ វាជាការសំខាន់ណាស់ក្នុងការថែរក្សាធ្មេញទារកឲ្យបានល្អ។ ទារកដែលកើតដល់អាយុ 12 ខែ ៖ គួររក្សាមាត់ធ្មេញរបស់ទារកឲ្យស្អាតដោយជូតសំអាតអញ្ចាញធ្មេញជាមួយនឹងក្រណាត់ជូតសម្អាតទារកឲ្យស្អាត។ នៅពេលដែលអ្នកឃើញធ្មេញលើកដំបូងដុះសូមដុសធ្មេញដោយប្រើច្រាសដុសធ្មេញទារកទន់ និងថ្នាំដុសធ្មេញ(សម្រាប់ទារក) នៃថ្នាំដុសធ្មេញដែលមានជាតិហ្វ្លុយអូរីត។ នៅអាយុ12 ទៅ 36 ខែ ៖ ដុសធ្មេញកូនរបស់អ្នក 2 ដងក្នុងមួយថ្ងៃរយៈពេល 2 នាទី។ ប្រើប្រាស់ថ្នាំដុសធ្មេញមានជាតិហ្វ្លុយអូរាយ ហូតដល់ថ្ងៃខួបកំណើតទីបីរបស់កូនអ្នក។ ពេលវេលាល្អបំផុតដើម្បីដុសធ្មេញ គឺបន្ទាប់ពីអាហារពេលព្រឹកនិងមុនពេលចូលគេង។ មិនត្រូវឲ្យកូនរបស់អ្នកចូលគេងជាមួយការបៀមដបទឹកដោះគោ ឬអាហារឡើយ វាមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់កូនមានជាតិស្ករជាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏អាចធ្វើឲ្យកូនរបស់អ្នកប្រឈមនឹងការឆ្លងមេរោគត្រចៀក និងស្លាក់។ កុំប្រើដបទឹកដោះគោ ឬដបជ័រ ដើម្បីឲ្យអ្នកដើរលេងជាមួយ ឬផឹកក្នុងរយៈយូរឡើយ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកចង់មានដប ឬពែងលេង នៅពេលញាំចំណីអាហារយើងអាចដាក់បំពេញវាដោយត្រឹមតែទឹកប៉ុណ្ណោះបានហើយ។ បង្រៀនកូនរបស់អ្នកឲ្យផឹកពីរកែវធម្មតាឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានតាមអាយុចាប់ពី 12 ទៅ 15 ខែ។ ការផឹកពីរកែវនិងធ្វើឲ្យសារធាតុរាវប្រមូលផ្តុំជុំវិញធ្មេញ ជួយលាងសំអាតធ្មេញ តែមិនត្រូវឲ្យយកកែវទៅដេកផឹកជាមួយទេ។ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកត្រូវមានដបទឹកដោះគោ ឬទឹកដោះគោប្រើសម្រាប់រយៈពេលវែង សូមដាក់បំពេញវាដោយទឹកតែប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងកំឡុងពេលជិះរថយន្ដ សូមផ្តល់តែទឹក ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកស្រេកទឹក។ កំណត់បរិមាណនៃអាហារផ្អែម ឬស្អិតដែលកូនរបស់អ្នកញ៉ាំដូចជាស្ករគ្រាប់ ស្ករពីនំផ្អែម ផ្លែឈើផ្អែម ឬប្រភេទនំខេក។ ស្ករ គឺអាចមាននៅក្នុងអាហារដូចជា ប្រភេទពពុះ និងបន្ទះបំពងផងដែរ ហើយអាហារទាំងនេះ គឺអាក្រក់ជាពិសេសប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកញ៉ាំអាហារច្រើន។ ពួកគេគួរតែត្រូវបានបរិភោគតែនៅពេលញាំអាហារតែប៉ុណ្ណោះ និងបង្រៀនកូនរបស់អ្នកឲ្យប្រើអណ្តាតរបស់គាត់ ដើម្បីសម្អាតអាហារភ្លាមៗចេញពីធ្មេញ។ មិនត្រូវផ្តល់ទឹកសម្រាប់ទារកដែលមានអាយុតិចជាង 6 ខែនោះទេ ប្រសិនបើទឹកត្រូវបានផ្តល់ឲ្យទារកមានអាយុចន្លោះពី 6 ទៅ 12 ខែ ដែលមានបរិមាណ៤អោន(១អោន=២៨ក្រាម)ក្នុងមួយថ្ងៃ ចំពោះកុមារអាយុពី 1 ទៅ 6 ឆ្នាំទឹកដែលត្រូវបានផ្តល់ត្រូវបានកំណត់ត្រឹម 4 ទៅ 6 អោនក្នុងមួយថ្ងៃ។ ធ្វើការណាត់ជួបឲ្យកូនរបស់អ្នកជួបពេទ្យធ្មេញមុនអាយុ 1ឆ្នាំ ប្រសិនបើអ្នកមានការព្រួយបារម្ភពេទ្យធ្មេញអាចពិនិត្យកូនរបស់អ្នកឆាប់ និងស្វែងរកពេទ្យធ្មេញកុមារនៅតំបន់របស់អ្នកនៅ។ ប្រសិនបើគ្មានពេទ្យធ្មេញដែលអាចពិនិត្យមើលកូនរបស់អ្នកត្រឹមអាយុ 1 ឆ្នាំទេ គ្រូពេទ្យកុមាររបស់អ្នកអាចមើលទៅក្នុងមាត់របស់កូនអ្នកបាន ដោយលាបហ្វ្លូអូរាយ និងនិយាយជាមួយអ្នកអំពីរបៀបរក្សាសុខភាពរបស់កូនអ្នក។ រោគពុកធ្មេញអាចបង្ការបានដោយនិយាយជាមួយគ្រូពេទ្ យឬទន្តពេទ្យរបស់កូនអ្នក ប្រសិនបើអ្នកឃើញសញ្ញានៃការពុកនៅក្នុងធ្មេញរបស់កូនអ្នក ឬប្រសិនបើអ្នកមានសំណួរអំពីធ្មេញរបស់កូនអ្នក។ ជាមួយនឹងការថែទាំត្រឹមត្រូវ កូនរបស់អ្នកអាចធំឡើង ដើម្បីឲ្យមានធ្មេញដែលមានសុខភាពល្អពេញមួយជីវិតជាមួយស្នាមញញឹមល្អ។ បកស្រាយដោយលោកទន្តបណ្ឌិត លឹម ឈុនស្រេង នៃ  Malis Dental Clinic ​©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការអស់រដូវ គឺជាដំណើរធម្មជាតិរបស់ស្ត្រីដែលអាចមានរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដោយនាំមកជាមួយនូវអាការៈរំខានជាច្រើន ការផ្លាស់ប្តូរទាំងសរីរាង្គកាយ និងផ្លូវចិត្ត ក៏ដូចជាហានិភ័យនៃជំងឺមួយចំនួនផងដែរ។ នៅអំឡុងពេលនេះ ស្ត្រីអស់រដូវជាទូទៅអាចត្រូវបានទទួលការព្យាបាលដោយការប្រើប្រាស់ឱសថអ័រម៉ូនជំនួស ដោយក្នុងនោះរួមមានសារធាតុសកម្មជាអឺស្ត្រូសែន ឬការរួមបញ្ចូលនៃអឺស្ត្រូសែនជាមួយនឹងអ័រម៉ូនដទៃទៀត។ទោះជាការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូននេះត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងទូលំទូលាយអស់រយៈពេលលើសពី ៧០ជាងឆ្នាំមកហើយក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែស្របជាមួយនឹងប្រសិទ្ធភាពក្នុងការព្យាបាលរបស់វា ឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានមួយចំនួនរបស់វាក៏ត្រូវបានសង្កេតឃើញផងដែរ ដោយក្នុងនោះរួមមានទាំងការផ្តល់ជាហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកទៀតផង។ បច្ចុប្បន្នការព្យាបាលដោយសារធាតុចម្រាញ់ពីរុក្ខជាតិក្រោមទម្រង់ជា Isoflavones ត្រូវបានសង្កេតឃើញថាមានការនិយមប្រើប្រាស់សម្រាប់ឆ្លាស់ជាមួយការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន ក្នុងការគ្រប់គ្រងរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវរបស់ស្ត្រី។   នៅក្នុងអត្ថបទនេះ អ្នកទាំងអស់គ្នានឹងអាចធ្វើការស្វែងយល់បានកាន់តែច្បាស់អំពីការព្យាបាលទាំង ២យ៉ាងគឺ ការព្យាបាលដោយអឺស្ត្រូសែន និងការព្យាបាលដោយ Isoflavones ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ ការព្យាបាលដោយអឺស្ត្រូសែន (HRT) ដោយសារអាការៈរំខាននៃការអស់រដូវកើតមានឡើងពីការថយចុះនៃអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនដែលកើតមានទៅតាមអាយុ ដូចនេះ ការព្យាបាលដោយជំនួសមកវិញនូវអ័រម៉ូនសំយោគពីខាងក្រៅ គឺជាវិធីសាស្ត្រដែលសមស្របបំផុតសម្រាប់ស្ថានភាពនេះ។ ការព្យាបាលនេះត្រូវបានហៅកាត់ថា HRT (Hormone Replacement Therapy) ដែលក្នុងនោះរួមមានពីរប្រភេទគឺ អ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនសុទ្ធ ឬតែឯង និងការរួមបញ្ចូលរវាងអឺស្ត្រូសែនជាមួយនឹងអ័រម៉ូនប្រូសេស្តេរ៉ូន។ HRT អាចផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនក្នុងការព្យាបាលរួមមានដូចជា៖ •   ការថយចុះនូវអាការៈរំខាននៃការអស់រដូវ •   ការថយចុះនៃហានិភ័យទៅនឹងបញ្ហាបាក់បែកឆ្អឹងដោយជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជំងឺភ្លេចភ្លាំងនិងវង្វេងវង្វាន់ (Dementia) ព្រមទាំងមហារីកចុងពោះវៀនធំ •   ភាពប្រសើរឡើងនៃប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង ជាមួយនឹងការថយចុះនៃជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង និងអត្រាការស្លាប់ដោយសារជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងសរសៃឈាមបេះដូង។   ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ HRT ក៏អាចនាំមកនូវផលប៉ះពាល់មួយចំនួនផងដែរជាឧទាហរណ៍ឱសថ HRT អាចធ្វើឲ្យការប្រឈមនឹងហានិភ័យនៃឈាមកកក្នុងសរសៃឈាមឡើងទ្វេដង ព្រមទាំងអាចជំរុញការលូតលាស់នៃកោសិកាសុដន់ត្រៀមមហារីក។ ក្រៅពីនោះ HRT ក៏ត្រូវបានដឹងថាអាចបង្កការប្រឈមនឹងជំងឺស្ទះសរសៃឈាមខួរក្បាល ព្រមទាំងជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូងផងដែរ។ ការព្យាបាលដោយសារធាតុ Isoflavones Isoflavones គឺជាប្រភេទអឺស្ត្រូសែនរបស់រុក្ខជាតិ(Phytoestrogens) ដែលមានសកម្មភាពដូចនឹងអឺស្ត្រូសែនក្នុងរាងកាយរបស់យើង។ Isoflavones អាចភ្ជាប់ទៅនឹងសរីរាង្គទទួលរបស់អឺស្ត្រូសែន និងបញ្ចេញសកម្មភាពក្រោមទម្រង់២យ៉ាងគឺ សកម្មភាពអឺស្ត្រូសែន និងសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងអឺស្ត្រូសែនដោយអាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពអ័រម៉ូនរបស់បុគ្គល ដើម្បីបង្កើតបានជាតុល្យភាពជីវសាស្ត្រក្នុងរាងកាយ។   The North American Menopause Society បានផ្តល់ការណែនាំអំពី Isoflavones ចម្រាញ់ពីសណ្តែកសៀងដែលអាចប្រើប្រាស់ជាការព្យាបាលឆ្លាស់ជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនបានសម្រាប់អាការៈនៃការអស់រដូវកម្រិតស្រាល។ ស្ត្រីជាច្រើនបានរាយការណ៍អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃ Isoflavones ក្នុងការបន្ថយអាការៈក្តៅក្រហល់ក្រហាយ និងបែកញើសពេលយប់ នៅពេលដែលពួកគេបរិភោគជាទៀងទាត់នូវអាហារជាសណ្តែកសៀង។ ក្រៅពីនោះ Isoflavones ក៏អាចផ្តល់នូវអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនផងដែររួមមាន៖ •   វាដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការការពារ ព្រមទាំងទ្រទ្រង់ឆ្អឹងឲ្យបានរឹងមាំ និងសុខភាពល្អ •   វាជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម ដែលអាចជួយការពារប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូងពីអុកស៊ីតកម្មទៅលើ LDL (ខ្លាញ់អាក្រក់)ការប្រមូលផ្តុំនៃកូឡេស្តេរ៉ុលនៅក្នុងសរសៃឈាមអាទែរដោយបង្កើតជាបន្ទះស្រទាប់ខ្លាញ់ដែលអាចធ្វើឲ្យរាំងស្ទះលំហូរឈាម និងជាលទ្ធផលបង្កឲ្យមានបញ្ហារឹងសរសៃឈាម •   វាអាចទប់ស្កាត់អង់ស៊ីមដែលជំរុញការលូតលាស់នៃដុំសាច់ ការពារការកើតឡើងនូវសរសៃឈាមដែលចិញ្ចឹមដុំសាច់មហារីក និងការពារការកើតឡើងនៃរ៉ាឌីកាល់សេរីដែលប៉ះពាល់លើកោសិកាធម្មតាព្រមទាំងបន្ថយអត្រាប្រឈមនឹងមហារីកសុដន់ដោយទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលអាក្រក់នៃអឺស្ត្រូសែនក្នុងរាងកាយក្នុងការបង្កជាជំងឺមហារីក •   វាអាចកាត់បន្ថយអាការៈគេងមិនលក់ ដែលត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយការអង្កេតការវិភាគលក្ខណៈ polysomnographic •   វាអាចបង្កើនការសំយោគវីតាមីនដេ និងជំរុញការភ្ញោចការស្រូបយកកាល់ស្យូមទៅក្នុង ឆ្អឹង ព្រមទាំងរារាំងសកម្មភាពនៃការរសាត់ឆ្អឹងតាមរយៈការបន្ថយកោសិកា osteoclasts ដែលមានន័យថាបន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺពុកឆឹ្អងនៅវ័យអស់រដូវ •   វាអាចបង្កើនកម្រាស់កោសិកា epidermal និង dermal ព្រមទាំងបង្កើតសន្ទស្សន៍ សរសៃឈាមតូចៗ បង្កើនបរិមាណកូឡាជែន និងកោសិកាយឺត ក៏ដូចជាសរសៃឈាមនៅស្រទាប់ dermal ផងដែរ ដែលមានន័យថា វាអាចជួយបន្ថយភាពជ្រីវជ្រួញនៅវ័យអស់រដូវ •   វាអាចជំរុញការលូតលាស់នៃសរសៃសក់ និងការពារការជ្រុះសក់ ដោយបង្កើនការផលិតភ្នាក់ងារ insulin-like growth factor (IGF-I) នៅក្នុងរន្ធឫសសរសៃសក់ •   ការសិក្សាមួយចំនួនបានបញ្ជាក់ផងដែរអំពីតួនាទីដ៏សំខាន់នៅក្នុងអាការៈស្ងួតទ្វារមាស ក្រោយពីអស់រដូវ •   វាមាននាទីជួយដល់ការចងចាំ ការផ្ចង់អារម្មណ៍ មុខងារខួរក្បាលផ្នែកខាងមុខ ក៏ដូចជាមុខងារក្នុងការគិតផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ចែករំលែក

ភ្នែកប្រែពណ៌ជាក្រហម ឬមានអាការៈស្អិតភ្នែកអាចជារោគសញ្ញានៃការរលាកភ្នាសដែលគ្របលើផ្នែកសនៃគ្រាប់ភ្នែក ឬហៅថា Conjonctivite។ ភាគច្រើន ជំងឺនេះមានសភាពស្រាល ដែលអាចដោះស្រាយបានដោយគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ជាមួយឱសថលាងភ្នែកមួយចំនួន តែត្រូវប្រយ័ត្នព្រោះការរលាកក៏អាចបណ្តាលមកពីជំងឺផ្សេងទៀតដូចជា ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក   (Glaucomes) ឬជំងឺរលាកប្រស្រីភ្នែក (Irido-cyclites)។ អ្វីគួរដឹង? ក្នុងករណីភ្នែករបស់អ្នកមានសភាពស្អិតនៅរាល់ពេលក្រោកពីគេងពេលព្រឹកព្រលឹម វាអាចជាសញ្ញានៃជំងឺរលាកភ្នាសភ្នែកតិចតួចដែលបណ្តាលមកពី៖ •    ការចម្លងរោគ ៖ ភាគច្រើនបណ្តាលមកពីពពួកវីរុស •    បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ៖ មានវត្តមានលម្អងផ្កា ឬអាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសត្វឆ្មា ឬឆ្កែ ជាដើម។ អ្វីគួរធ្វើ? ការផ្តល់ដំបូន្មានអាចមានដូចជា៖ •    លាងភ្នែកជាមួយសូលុយស្យុងប្រភេទ L’acide borique មានឈ្មោះ៖ Dacryosérum, Optraex, Sophtal (ជាថ្នាំអំពូលប្រើប្រាស់តែម្តង) •    ប្រើប្រាស់ឱសថលាងភ្នែកពពួក Antiseptique មានដូចជា៖ Désomédine collyre ឬBiocidan ជាដើម •    ប្រើប្រាស់ក្រែមលាបភ្នែកពពួក Antiseptique៖ ប៉ូម៉ាត Maurice 2,5% (Cooper) តែចៀសវាងប្រើប្រាស់ជាមួយភ្នែកដែលពាក់កញ្ចក់ Lens។ ប្រសិនភ្នែកស្តែងចេញមានពណ៌ក្រហម រួមទាំងមានការឈឺចាប់ទៀតនោះ អ្នកគួរប្រញាប់ស្វែងរកការពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកជំងឺភ្នែក។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

គ្រប់ការទទួលទានតែងផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលវិជ្ជមាន និងផលអវិជ្ជមាន អាស្រ័យលើបរិមាណ និងគុណភាពខុសៗពីគ្នា។  តួយ៉ាងដូចជា ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ពិសេសក្នុងបរិមាណច្រើនដែលវាអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ និងផលប៉ះពាល់យូរអង្វែងដែលអ្នកអាចកំពុងមើលរំលង… ផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ •  បន្ទាប់ពីញ៉ាំបានពីរបីកែវរួចមក អ្នកទទួលទានអាចមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយកាត់បន្ថយការប្រមូលអារម្មណ៍ និងពន្យឺតប្រតិកម្មឆ្លើយតប •  ក្រោយមក អ្នកផឹកអាចមានការទប់ទល់ថយចុះ មានជំនឿចិត្ត មានអាកប្បកិរិយាឆ្គាំឆ្គង និយាយឡុលៗ និងមានការរំជួលចិត្ត (ដូចជា កើតទុក្ខ សប្បាយ ឬក្រេវក្រោធ) •  បើបន្តទទួលទានទៀត នឹងនាំទៅរកការចង្អោរក្អួត និងរហូតដល់គេងមិនលក់ •  ករណីទទួលទានច្រើនជាងនេះទៀត អាចបណ្តាលឲ្យសន្លប់ ឬស្លាប់ក៏មាន •  ប្រសិនអ្នកនោះនៅតែផឹកបន្ត គេនឹងមានការច្របូកច្របល់ ស្រវាំងភ្នែក  និងសមត្ថភាពបញ្ជាសាច់ដុំចុះខ្សោយ។ ផលប៉ះពាល់យូរអង្វែង ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើន និងរយៈពេលយូរ អាចបំផ្លាញសរីរាង្គជាច្រើនដូចជាការខូចខាតដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទខួរក្បាល បេះដូង និងថ្លើម។ លើសពីនេះ ប្រសិនបើអ្នកផឹកមិនមានអាហារគ្រប់គ្រាន់ក្នុងក្រពះទេនោះ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង អាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពកាន់តែខ្លាំង រួមមាន៖ •  មហារីកមាត់ បបូរមាត់ បំពង់ក បំពង់អាហារ ថ្លើម  •  ខូចខាតប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាល ដូចជា បាត់បង់ការចងចាំ វង្វេងវង្វាន់  •  សម្ពាធឈាមកើនឡើង ជីពចរមិនទៀងទាត់បេះដូងរីក   •  ចុះខ្សោយ ជាលិកាសាច់ដុំ  •  បែកញើសត្រជាក់ ស្នាមក្រហម និងជាំនៅលើស្បែក  •  រលាកក្រពះ ឈាមក្នុងក្រពះ និងដំបៅក្រពះ •  ការរីកធំនៃថ្លើម ជំងឺរលាកថ្លើម និងក្រិនថ្លើម  •   រលាកលំពែង  •   ស្កៀប និងបាត់បង់ញាណនៅប្រអប់ដៃ និងប្រអប់ជើង  •   សម្រាប់បុរស ធ្វើឲ្យអសមត្ថភាពផ្លូវភេទការរួញតូចនៃពងស្វាស កាត់បន្ថយ និងខូចខាតដល់មេជីវិត  •   សម្រាប់ស្ត្រី ប្រឈមមុខនឹងរោគស្ត្រី។ ការស៊ាំ និងការញៀនគ្រឿងស្រវឹង  មនុស្សដែលទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើន តែងតែមានភាពស៊ាំនឹងគ្រឿងស្រវឹង ដែលជាលទ្ធផល អ្នកខ្លះអាចទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងក្នុងបរិមាណច្រើនដោយមិនស្រវឹង ប៉ុន្តែការប៉ះពាល់សុខភាពនៅតែមាន។ អ្នកទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើនជាទៀងទាត់អាចញៀនផ្លូវកាយ ឬផ្លូវចិត្ត ឬទាំងពីរ។ ជាក់ស្តែងអ្នកដែលញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវចិត្ត  យល់ថាការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង  មានសារសំខាន់ជាងអ្វីទាំងអស់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។ ចំណែកអ្នកដែលញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវកាយ យល់ថារាងកាយរបស់គេដំណើរការបានលុះត្រាតែមានជាតិគ្រឿងស្រវឹង។ អាការៈញៀនគ្រឿងស្រវឹង     បើសិនមនុស្សម្នាក់ មានការញៀនគ្រឿងស្រវឹងផ្លូវកាយ ហើយស្រាប់តែឈប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹងភ្លាមៗ អ្នកនោះ នឹងលេចចេញនូវអាការៈញៀនដែលរួមមាន បាត់បង់ការឃ្លាន ចង្អោរ ថប់បារម្ភគេងមិនលក់ ឆាប់ច្រឡោតខឹង វង្វេងវង្វាន់ ញ័រនិងបែកញើសត្រជាក់។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរ អាការៈញៀនគ្រឿងស្រវឹង អាចបណ្តាលឲ្យកន្ត្រាក់ ប្រកាច់ រមួលសាច់ដុំ ក្អួត ភ័ន្តវិញ្ញាណ វិបល្លាស និងអាចរហូតដល់ស្លាប់។   បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

ចែករំលែក

ក្នុងវីដេអូខាងក្រោមនេះ អ្នកនឹងជួយអ្នកឲ្យស្វែងយល់បន្ថែម ពីជំងឺឫសដូងបាត។ ការព្យាបាល​ជំងឺឫសដូងបាត នៅគ្លីនិក តូច យ៉ាន​! បើលោក លោកស្រី មានជំងឺឬសដូងបាត សូមកុំបារម្ភ ! សូមអញ្ជើញមកកាន់គ្លីនិក តូច យ៉ានយើងខ្ញុំ មានវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសព្យាបាលជំងឺឫសដូងបាត ធានាព្យាបាលជាគ្រប់ប្រភេទ និងគ្រប់ដំណាក់កាលនៃជំងឺឫសដូងបាត ទោះបីដុះ ៥០ឬ៦០ឆ្នាំហើយក្តី ឬកំពុងទុំហូរឈាមក្តី ។ - ព្យាបាលដោយ បច្ចេកទេសវិទ្យាសាស្រ្តថ្មីទំនើប - ចាក់និងលេបថ្នាំពេទ្យសម័យ មិនបាច់វៈកាត់ មិនបាច់សំរាកពេទ្យ - ធានាព្យាបាលជាគ្រប់ប្រភេទ​ជំងឺឫសដូងបាតទោះបីដុះ៥០ឬ៦០ឆ្នាំហើយក្តី ឬ កំពុងទុំ ហូរឈាម ក្តី ។ - ព្យាបាលរយៈពេលខ្លី (៣ទៅ៥ថ្ងៃយ៉ាងយូរបំផុត ធានាមិនដុះវិញ)។ - ព្យាបាលរួចមាន ប័ណ្ណធានារាប់រងជូនអ្នកជំងឺ ធានាជូនមួយជីវិត។ - បើមានអ្នកជំងឺស្ត្រី មានអ្នកគ្រូពេទ្យពិនិត្យ និង ព្យាបាលជូន។ - ក្នុងរយៈពេលព្យាបាលអ្នកជំងឺ ពុំមានការឈឺចាប់ អាចដេក, ដើរ, ឈរ, អង្គុយ, ហូបចុក, លក់ដូរ, ធ្វើការងារ បានដូចធម្មតា មិនបាច់សម្រាកពេទ្យ។  - ពិនិត្យ, ពិគ្រោះ, ថត ជំងឺឬសដូងបាតជូនតលៃ $៥ក្នុងមួយនាក់។ - ចំពោះអ្នកនៅបណ្ដាខេត្ត,ក្រុងឆ្ងាយពុំមានកន្លែងស្នាក់នៅ គ្លីនិក មាន កន្លែងឲ្យស្នាក់នៅ ចាក់ថ្នាំរយៈពេល ៣ឬ៥ថ្ងៃ ដោយពុំគិតប្រាក់ទេ។ លោក លោកស្រី ទូរស័ព្ទពិភាក្សាពិគ្រោះជំងឺ ជាមួយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត តូច យ៉ាន បានតាមរយៈទូរស័ព្ទលេខTel: 012 855 922 /070 855 922 /016 955 822/097 97 97 882ឬ ទូរស័ព្ទមិនអស់ប្រាក់លេខ 1800 20 1989 ឬ មកកាន់ផ្ទះលេខ 16-18 ផ្លូវលេខ16 ក្នុងបុរីពិភពថ្មី ផ្លូវ វេងស្រេង ភូមិ ត្រពាំងថ្លឹង សង្កាត់ ចោមចៅ ខណ្ឌ័ ពោធិ៍សែនជ័យ និង សាខាទាំង ៥ នៅទីក្រុង ភ្នំពេញ ។ សូមអគុណ!

ចែករំលែក

ឳពុកម្តាយគ្រប់រូបតែងតែចង់ឲ្យកូនរបស់ខ្លួនក្លាហាន ដើម្បីឲ្យពួកគេហ៊ានប្រឈមមុខគ្រប់រឿងដែលកើតឡើង រឹតតែចេះសម្រេចចិត្តប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវ។ អ្នកជាអាណា-ព្យាបាលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្រៀនកូនៗរបស់អ្នកចាប់តាំងពីពួកគេនៅជាក្មេងតូចៗ ដែល៧វិធីខាងក្រោម ពិតជាអាចជួយលោកអ្នកបាន៖ ធ្វើជាបុគ្គលគំរូសម្រាប់ពួកគេ ប្រសិនអ្នកចង់ឲ្យកូនៗរបស់អ្នកក្លាយជាមនុស្សក្លាហាន អ៊ីចឹងអ្នកក៏ត្រូវក្លាហានដូចគ្នា ឬអាចនិយាយបានថាអ្នកជាបុគ្គលដំបូងដែលកូនៗរបស់អ្នកនឹងយកជាគំរូ។ ចូរសាកល្បងធ្វើនូវអ្វីដែលអ្នកមិនធ្លាប់ធ្វើ ហើយមានអារម្មណ៍ថាភ័យខ្លាច ជាមួយកូនៗរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យពួកគេឃើញថាទោះបីវាជារឿងដែលអ្នកខ្លាចក៏អ្នកនៅតែក្លាហានហ៊ានធ្វើវា។ ឧទាហរណ៍ អ្នកមិនចេះរាំ តែអ្នកក៏ហ៊ានរាំនៅទីសាធារណៈ ឬអ្នកមិនចេះជិះស្គី តែអ្នក ក៏ហ៊ានជិះ ដោយធ្វើវាជាមួយកូនរបស់អ្នក។ រៀបរាប់ពីវីរជនក្នុងសង្គម នៅពេលគិតលើបុគ្គល ដែលមានសេចក្តីអង់អាចក្លាហាន គ្រប់គ្នាតែងតែនឹកទៅដល់កងទ័ព អ្នកពន្លត់អគ្គីភ័យ ឬប៉ូលីសជាដើម។ ជាការពិត ពួកគេសុទ្ធតែ អាចផ្តល់ជាគំរូ ឬជាឧទាហរណ៍នៃភាពក្លាហាន ដល់កូនៗរបស់លោកអ្នកបាន។ លើសពីនេះ លោកអ្នកក៏អាចសរសេរជាពាក្យស្លោក ឬសុភាសិតមួយចំនួនអំពីភាពក្លាហានចេញពីបុគ្គលទាំងនោះ ដោយបិតវានៅកន្លែងដែលកូនៗរបស់អ្នកងាយនឹងមើលឃើញ។ ជំរុញឲ្យមានការចូលរួមប្រកួតប្រជែង រាល់ការប្រកួតប្រជែងតែងតែមានឧបសគ្គជានិច្ច ដូច្នេះ ការជម្នះឧបសគ្គទាំងនោះបាននឹងធ្វើឲ្យក្មេងរឹតតែមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ក្រៅពីនេះ ពួកគេក៏ត្រូវរៀនទទួលនូវលទ្ធផលវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានទាំងនោះឲ្យបាន ប្រសិនបើពួកគេបរាជ័យ វានឹងក្លាយជាមេរៀនមួយដែលធ្វើឲ្យក្មេងរឹតតែមានភាពរឹងមាំជាងមុន និងបង្កើនការខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែម តែបើគេទទួលបានជោគជ័យ នោះវាជាសមិទ្ធផលដែលធ្វើឲ្យពួកគេមានសេចក្តីក្លាហានរឹតតែខ្លាំងឡើងៗ។ ឲ្យពួកគេសាកល្បងអ្វីដែលថ្មី ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយតែងការពារកូនរបស់ខ្លួនគ្រប់ពេល ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកគួរតែឲ្យពួកគេប្រឈមជាមួយអ្វីមួយដែលថ្មី ទោះបើពួកគេអាចនឹងមានការភ័យខ្លាចក៏ដោយ។ លោកអ្នកអាចចាប់ផ្តើមទៅតាមដំណាក់កាល ម្តងមួយៗដោយព្យាយាមសាកល្បងអាហារថ្មី ឬលេង កីឡាដែលពួកគេមិនធ្លាប់បានលេង ជាដើម។ លើកទឹកចិត្ត និងសរសើរ ទោះបីជោគជ័យ ឬបរាជ័យ ម្តងឬច្រើនដងយ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកជាឳពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលគឺជាបុគ្គលសំខាន់បំផុត ដែលពួកគេត្រូវការពាក្យលើកទឹកចិត្តនិងសរសើរ។ សម្តីរបស់អ្នកក្នុងពេលនោះ ប្រៀបបាននឹងអាវុធដ៏មុតស្រួច ក្រើនរំលឹកឲ្យកូនរបស់អ្នកជាប្រចាំឲ្យមានភាពក្លាហាន ជម្នះនូវគ្រប់ឧបសគ្គពេញមួយជីវិត។ បង្រៀនកូនឲ្យដឹងថា ធ្វើខុសមិនមែនជារឿងគួរឲ្យខ្លាចទេ ជាក់ស្តែង ក្មេងៗនៅសាលាភាគច្រើន​តែងតែមិនហ៊ានឆ្លើយសំណួររបស់គ្រូ ដោយសារតែពួកគេគ្មានភាពក្លាហាននឹងឆ្លើយ ឬខ្លាចថា ចម្លើយរបស់ពួកគេអាចខុសជាដើម។ ដូចនេះ វាពិតជាសំខាន់ណាស់ក្នុងការដែលធ្វើឲ្យកូនៗរបស់-អ្នកក្លាហានក្នុងការនិយាយ ពិសេស អ្នកត្រូវឲ្យពួកគេដឹងថានិយាយខុសមិនមែនជារឿងដែលត្រូវខ្លាចនោះទេ។ ប្រាប់អំពីរឿងរ៉ាវប្រថុយ និងគ្រោះថ្នាក់ដែលអ្នកជួបប្រទះ ការចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍មិនល្អនានាទៅដល់កូនៗរបស់អ្នក គឺជាវិធីសាស្រ្តមួយបង្ហាញអំពីការជម្នះលើរឿងដែលមិនស្ថិតក្នុងការរំពឹងទុក ពោលគឺអ្វីដែលកើតឡើងទាំងនឹកស្មានមិនដល់។ យុទ្ធសាស្ត្រនេះ ជួយឲ្យកូនៗរបស់អ្នកមានភាព ក្លាហានហ៊ានប្រឈមជាមួយនឹងគ្រោះថ្នាក់ ឬបញ្ហាផ្សេងៗ និងអាចដោះស្រាយវាប្រកបដោយ​ទំនុកចិត្ត។ គ្មានអ្វីដែលប្រសើរជាងការដែលលោកអ្នកបានបណ្តុះនូវភាពក្លាហានដល់កូន តាំងពីកុមារភាព​នោះឡើយ…….. ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

សរីរាង្គត្រចៀកហាក់មិនសូវបង្កជាការប្រឈមនឹងជំងឺមួយចំនួនសម្រាប់មនុស្សទូទៅ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកង្វះនូវការថែទាំឲ្យបានដិតដល់ ប៉ុន្តែនៅរាល់ពេលអាការៈលេចឡើងដូចជាការរលាក បណ្តាលឲ្យឈឺចាប់ នោះត្រូវទាមទារឲ្យមានការស្វែងរកការព្យាបាលពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានជំនាញផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក។ អ្វីគួរដឹង? ភាគច្រើននៃរោគសញ្ញាឈឺត្រចៀក តែងកើតមានលើស្រទាប់ខាងក្រៅនៃត្រចៀក (នៅចន្លោះក្រដាសត្រចៀក និងផ្នែកខាងក្រៅ) ឬកណ្តាល (ផ្នែកនៅខាងក្រោយនៃក្រដាសត្រចៀក)  ដោយគេអាចបែងចែកដូចជា៖ •  នៅស្រទាប់ខាងក្រៅ៖ អាចជាការរលាកត្រចៀកខាងក្រៅ ការរលាកមានលក្ខណៈឈឺ ឬជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ • នៅស្រទាប់កណ្តាល៖ ជាការរលាកត្រចៀកស្រួចស្រាវមានខ្ទុះ (ចំពោះកុមារ) និងការរលាកកើតមានឡើងដោយសារសម្ពាធ (ចំពោះមនុស្សពេញវ័យ)។ យ៉ាងណាមិញ  ចំពោះរោគសញ្ញាឈឺត្រចៀកមួយចំនួន  ជាពិសេសជំងឺដែលមានសភាពរ៉ាំរ៉ៃអាចមិនជាប់ទាក់ទងនឹងសរីរាង្គត្រចៀកនោះទេ ដោយសារសរីរាង្គត្រចៀកត្រូវបានរុំព័ទ្ធទៅដោយសរសៃជាច្រើន ដូចនេះការឈឺអាចបណ្តាលមកពីតំបន់ដែលឆ្ងាយតួយ៉ាងដូចជា៖ • បណ្តាលមកពីធ្មេញ៖ ធ្មេញពុក ការប៉ះពាល់លើធ្មេញព្រៃ និងបញ្ហាសន្លាក់មាត់ធ្មេញ •  ឈឺមាត់ •  បញ្ហាបំពង់កជាដើម។ រាល់ជំងឺត្រចៀកដែលរ៉ាំរ៉ៃគួរតែទទួលបានការព្យាបាលពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ដោយហេតុថាវាក៏អាចមានហានិភ័យទៅនឹងជំងឺមហារីកផងដែរ ដូចជា មហារីក Amygdale ឬ មហារីកក្រោមអណ្តាត។ អ្វីគួរផ្តល់ឲ្យ? អំឡុងពេលមានជំងឺ អ្នកអាចណែនាំឲ្យអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់នូវឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ដែលមាន ២ ថ្នាក់៖ 1. ថ្នាក់ទី ១៖ រួមបញ្ចូលទាំងឱសថពពួក Paracétamol  និងក្នុងក្រុម Anti-Inflammatoire Non Stéroidien (AINS) ដូចជា៖ •  Doliprane (Théraplix)៖ ប្រើ ២គ្រាប់ឬក្រោមទម្រង់កញ្ចប់ ៥០០mg ដោយការប្រើប្រាស់គឺ ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ  សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ •  Efferalgan (UPSA)៖ ក្នុងទម្រង់ជាឱសថគ្រាប់ដាក់ទឹកពុះ ៥០០mg ដោយប្រើម្តង ២គ្រាប់៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ •   Efferalgan (UPSA)៖ ជាឱសថក្នុងទម្រង់ម្សៅ ប្រើចំពោះកុមារក្នុងកម្រិត ១៥mg/kg រៀងរាល់ ៦ម៉ោងម្តង •  Ibuprofène (ក្នុងក្រុម AINS)៖ ប្រើក្នុងកម្រិត ២០០mg។ 2. ថ្នាក់ទី ២៖ ជាប្រភេទឱសថដែលមានការបញ្ចូលគ្នារវាងឱសថ Paracétamol (៤០០mg) និង Codéine (២០mg) ក្នុងគ្រាប់ថ្នាំតែមួយ ដោយការប្រើប្រាស់គឺ ម្តង ២គ្រាប់ ៣ដងក្នុងមួយថ្ងៃ និងមិនឲ្យលើស ៦គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលរួមមានឱសថដូចជា៖ •   Paracétamol Codéine (GNR) •   Oralgan Codéine (Pierre Fabre) •   Prontalgine (Bœhringer)។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

«សុខភាពផ្លូវចិត្តពិតជាសំខាន់សម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប មិនថាសម្រាប់ជាតិសាសន៍ណានោះឡើយ» នេះបើយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកសាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត យឹម សុបុត្រា អ្នកជំនាញឯកទេសវិកលវិទ្យា និងការបំពានគ្រឿងញៀន និងជាប្រធានផ្នែកពិគ្រោះសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងការបំពានគ្រឿងញៀននៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ព្រមទាំងជានាយកនៃមន្ទីរសម្រាកព្យាបាលផ្លូវចិត្ត សាន់រ៉ាយ។ លោកក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា បញ្ហាផ្លូវចិត្តដែលកើតមានញឹកញាប់ជាងគេ គឺ ជំងឺថប់បារម្ភ ធ្លាក់ទឹកចិត្ត វិកលចរិត និងបញ្ហាផ្លូវចិត្តដោយការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ហើយវាអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់វ័យតែភាគច្រើនក្នុងយុវភាព (បុរសអាយុ ២០-៣៥ ឆ្នាំ និងស្ត្រី ២៥-៣៥ឆ្នាំ)។ តើមានកត្តាអ្វីខ្លះ ដែលមានទំនាក់ទំនងជិតសិ្នទ្ធទៅនឹងសុខភាពផ្លូវចិត្ត? •    កត្តាសង្គមសាស្ត្រ៖ សំដៅដល់សង្គមខ្នាតតូចនិងធំ រួមមានការប្រាស្រ័យទាក់ទងរវាងមនុស្សចាប់ពី២នាក់ឡើងទៅ សង្គមគ្រួសារ និងសង្គមជាតិទាំងមូល។ ដរាបណាបុគ្គលម្នាក់ៗមានទំនាក់ទំនងល្អ ចេះចែករំលែកសេចក្តីសុខឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ក៏មិនមានទំនាស់ ឬហិង្សាក្នុងគ្រួសារហើយមានការរស់នៅចុះសម្រុងគ្នា ចំណែកឯប្រទេសជាតិ ក៏មិនសូវមានបញ្ហាសោកនាដកម្ម(សង្គ្រាម គ្រោះធម្មជាតិ…) ផ្សេងៗទេនោះ ការប៉ះទង្គិចបញ្ហាផ្លូវចិត្តក៏មិនសូវកើតមានដែរ។ •    កត្តាគីមីសាស្ត្រ៖ ការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមីមួយចំនួន ស្របច្បាប់ និងមិនស្របច្បាប់ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានការប៉ះទង្គិចដល់សុខភាពខួរក្បាល និងមិនអាចគ្រប់គ្រងស្មារតីបានល្អ  ដូចជាការសេពគ្រឿងញៀន អាភៀន ឬការប្រើប្រាស់ឱសថមិនបានត្រឹមត្រូវតាមវេជ្ជបញ្ជា ជាដើម។ •    កត្តាចិត្តសាស្ត្រ៖ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ទទួលបានការចិញ្ចឹមបីបាច់ផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ ក៏ដូចជាការគាំទ្រផ្លូវចិត្តបានល្អនោះ ពេលដែលចម្រើនវ័យទៅគឺប្រាកដជាមានភាពរឹងមាំ ហើយក៏មិនងាយaប្រឈម ឬទទួលការប៉ះទង្គិចពីកត្តាផ្សេងនោះដែរ។ តើបុគ្គលដែលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត មានការប្រឈមទៅនឹងអ្វីខ្លះដែរ? •    បុគ្គល៖ ការគេង និងញ៉ាំមិនសូវបាន ជាហេតុនាំឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវកាយរ៉ាំរ៉ៃ ហើយជាទូទៅ ក៏លែងចង់បំពេញកិច្ចការងារអ្វី ហើយជាលទ្ធផលក៏ត្រូវបាត់បង់ឱកាស និងចំណូលសេដ្ឋកិច្ច ជួនកាលអាចបង្កជាប្រតិកម្មទាន់ហន់ រួមមានការធ្វើអត្តឃាត ឬធ្វើមនុស្សឃាតទៀតផង។ •    គ្រួសារ៖ បាត់ចំណូលទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារបាត់បង់សុភមង្គល ព្រមទាំងបង្កើននូវបន្ទុកដល់សមាជិកដទៃ។ •    សង្គម៖ បញ្ហាអសន្តិសុខ ដូចជា ការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ការធ្លាក់ចុះនៃសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ល។ តើការគិត និងសុខភាពផ្លូវចិត្តមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? មនុស្សភាគច្រើនបានយល់ច្រឡំថា ផ្លូវចិត្ត គឺពាក់ព័ន្ធនឹងបេះដូង តែតាមការពិត វាមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយខួរក្បាល (ប្រព័ន្ធប្រសាទកណ្តាល)។ ហេតុនេះហើយ ពេលខួរក្បាលមានបញ្ហា ការគិតក៏នឹងមានបញ្ហាដែរ ហើយផ្លូវចិត្តក៏មានការប៉ះទង្គិចផងដែរ។ រីឯអារម្មណ៍វិញ វាក៏មានឥទ្ធិពលលើខួរក្បាលផងដែរ។ តើផលវិបាកនៃការគិតច្រើន រួមមានអ្វីខ្លះ? វាអាស្រ័យទៅលើបែបផែននៃការគិត បើសិនជាបុគ្គលម្នាក់មានស្មារតីល្អ ចេះគិតបានត្រូវ គិតបែបវិជ្ជមាននោះ វាក៏មិនមានផលវិបាកអ្វីដែរ។ផ្ទុយទៅវិញ បើម្នាក់នោះគិតច្រើនហើយផ្តោតតែលើភាពអវិជ្ជមាននោះ ផលវិបាកនឹងកើតមានច្រើន ដែលអាចជាបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ហើយនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។   តើបុគ្គលមួយរូបគួរមានលក្ខណៈសម្បត្តិបែបណាខ្លះ ដើម្បីមានសមត្ថភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងការគិត និងថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តខ្លួនឯងបាន? •    មានអារម្មណ៍ល្អចំពោះខ្លួនឯង៖ គ្រប់ពេលវេលា ចេះធ្វើឲ្យខ្លួនឯងសប្បាយ •    មានអារម្មណ៍ល្អចំពោះអ្នកដទៃ៖ មើលគេក្នុងផ្លូវល្អ មានទំនាក់ទំនងល្អ សាមគ្គីគ្នាកសាងនិងរួមរស់ជាមួយគ្នា តាមផ្លូវយុត្តិធម៌ •    មានសមត្ថភាពក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា៖ ចេះប្រឈម ទប់ទល់ និងដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង ឬសុំជំនួយពីអ្នកដទៃ។ តើលោកវេជ្ជបណ្ឌិតមានសារអ្វីសម្រាប់ចែករំលែកបន្ថែម អំពីការថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តឬទេ? ត្រូវចាំថា«សុខភាពបរិបូរពេញលេញ គឺសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរឹងមាំ ព្រមគ្នាតែម្តង» ហើយត្រូវតែចេះទទួលស្គាល់ និងលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងមានមោទនភាពជាមួយនឹងអ្វីដែលខ្លួនឯងមាន។ រាល់ពេលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដំបូងត្រូវចេះជួយខ្លួនឯងក្នុងការគ្រប់គ្រងភាពតានតឹងក្នុងចិត្ត តាមរយៈការអប់រំសុខភាពផ្លូវចិត្ត ដូចជាការធ្វើសមាធិ ឬស្តាប់ព្រះធម៌តាមបែបព្រះពុទ្ធសាសនា។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកក៏គួរចេះប្រើប្រាស់ពេលវេលាដោយបែងចែកពេលវេលាសម្រាកកាយចិត្ត ដោយការធ្វើលំហាត់កីឡា ឬដើរកម្សាន្ត។ ក្នុងករណីមិនអាចជួយខ្លួនឯងបាន អ្នកក៏ត្រូវទទួលជំនួយពីគ្រូពេទ្យជំនាញឯកទេសផ្លូវចិត្ត តាមរយៈការពិគ្រោះ និងព្យាបាលតាមបែបចិត្តសាស្ត្រ ដែលរួមមានទាំងសេវារដ្ឋ និងឯកជន។ បកស្រាយដោយ​៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត យឹម សុបុត្រា ប្រធានផ្នែកពិគ្រោះសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងការបំពានគ្រឿងញៀននៃ មន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

មានបញ្ហាសុខភាពកម្រិតស្រាលមួយចំនួនដែលអាចនឹងកើតមានឡើងចំពោះកូនអ្នកហើយអ្នកក៏អាចជួយសម្រាល និងដោះស្រាយវាបានជាមួយនឹងវិធីងាយៗ ដោយការប្រើប្រាស់របស់ដែលមានស្រាប់នៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនដែលត្រូវបានឆ្លងកាត់ការពិសោធន៍ ហើយបញ្ជាក់ថាមានសុវត្ថិភាពចំពោះសុខភាពក្មេង ដោយមិនបង្កជាផលរំខានដល់សុខភាពឡើយ… ទឹកឃ្មុំ និងក្រូចឆ្មារ សម្រាប់បញ្ហាស្អកក ទឹកឃ្មុំ១ស្លាបព្រាពេញអាចជួយសម្រួលដល់អាការៈក្អករបស់ក្មេង ហើយប្រសិទ្ធភាពក៏ប្រហែលនឹងថ្នាំបំបាត់ក្អកមួយចំនួនផងដែរ។ អ្នកអាចលាយទឹកឃ្មុំ១ស្លាបព្រាជាមួយនឹងទឹកក្រូចឆ្មារ១ស្លាបព្រា ហើយដាក់កម្តៅឲ្យក្តៅឧណ្ហៗ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចទុកឲ្យត្រជាក់បន្តិច រួចសឹមឲ្យកូនរបស់អ្នកលេបម្តង១ស្លាបព្រា។ បញ្ជាក់៖ ក្មេងក្រោមអាយុ១ឆ្នាំ មិនគួរទទួលទានទឹកឃ្មុំឡើយ។ ប្រដាប់ផ្លុំពពុះសាប៊ូ សម្រាប់បញ្ហាថប់អារម្មណ៍ ការដកដង្ហើមវែងៗ ហើយយឺតៗ នឹងជួយឲ្យកូនរបស់ អ្នកមានអារម្មណ៍ថាធូរស្បើយ ជាពិសេសពេលដែលគេមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដូចជាស្ត្រេស ឬថប់អារម្មណ៍ ជាដើម។ បើសិនអ្នកមានប្រដាប់ផ្លុំពពុះសាប៊ូនៅផ្ទះស្រាប់ ជំនួសឲ្យការប្រាប់ពួកគេធ្វើសមាធិ ឬលំហាត់ប្រាណតាមចលនាដង្ហើមនោះ អ្នកអាចឲ្យគេផ្លុំវាលេងដោយប្រាប់ថាផ្លុំឲ្យបានធំ (ដែលតម្រូវឲ្យផ្លុំយឺតៗនិងយូរ)។ ទឹកកក ឬជែល សម្រាប់អាការៈឈឺក្បាល អាចប្រើប្រាស់ទឹកកកដុំដែលមានស្រាប់ក្នុងទូទឹកកកហើយរុំដោយក្រណាត់ស្អាត និងក្រាស់ល្មម ស្អំលើក្បាលពួកគេ ដោយអ្នកត្រូវប្រាកដថា មិនស្អំទឹកកកផ្ទាល់លើស្បែកក្បាលរបស់គេឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀតបើអ្នកមានជែលបិតលើក្បាលសម្រាប់ក្មេងទៀតនោះក៏រឹតតែប្រសើរ ដោយអ្នកអាចរកបាននៅតាមឱសថ​ស្ថាននានា ហើយជាការល្អបំផុត បើអ្នកមានវាខ្លះៗ សម្រាប់ប្រចាំការនៅក្នុងផ្ទះ។ តែខ្ញីស្រស់ៗ សម្រាប់អាការៈពុលឡាន ខ្ញីមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបញ្ឈប់ការកន្ត្រាក់របស់ក្រពះ ដែលជាហេតុបង្កឲ្យមានអារម្មណ៍ថាវិលមុខ និងចង្អោរ។ សម្រាប់ក្មេងដែលមានអាយុស្មើ ឬលើសពី២ឆ្នាំ អ្នកអាចដាក់ចំណិតខ្ញីស្រស់ៗ ក្នុងទឹកពុះ ហើយទុកក្នុងរយៈពេលប្រមាណ៤ទៅ៥នាទី រួចសឹមទុកឲ្យត្រជាក់បន្តិច មុននឹងឲ្យក្មេងញ៉ាំ។ អ្នកគួរតែឲ្យគេញ៉ាំប្រមាណជាកន្លះម៉ោងមុនធ្វើដំណើរតាមឡាន។ ត្រសក់ សម្រាប់អាការៈហើមតិចតួច ចំណិតត្រសក់ត្រជាក់ៗអាចជួយសម្រួលដល់បញ្ហាស្បែកឡើងក្តៅ និងហើម បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ អ្នកអាចដាក់ចំណិតត្រសក់នៅត្រង់កន្លែងដែលមានបញ្ហាហើមនោះ  ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើការឆ្លាស់ចំណិតថ្មីទៀត ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាចំណិតត្រសក់នោះឡើងកម្តៅតិចៗហើយ។ ម្សៅដុតនំ (Baking Soda) សម្រាប់បញ្ហាសត្វល្អិតទិច ឬខាំ អ្នកអាចលាយម្សៅ Baking Soda នោះ ជាមួយនឹងបរិមាណទឹកល្មម ដើម្បីឲ្យលាយទៅបានជាល្បាយខាប់ និងអន្តាយៗ​បន្តិច ហើយលាបនៅត្រង់កន្លែងដែលសត្វល្អិតទិចឬខាំនោះ ហើយទុកវាឲ្យស្ងួត។ ការធ្វើបែបនេះ វានឹងជួយកាត់បន្ថយការឡើងកន្ទួល និងហើមដោយសារ សត្វល្អិតនោះមិនខាន។ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងករណីកូនរបស់អ្នកមានបញ្ហា សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរ ឬអាការៈមិនធូរស្រាល អ្នកគួរប្រញាប់នាំគេទៅជួបពិនិត្យ និងពិគ្រោះជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ដោយកុំពន្យារពេលទុកយូរ ឡើយ… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ    

ចែករំលែក

យើងម្នាក់ៗបាន និងកំពុងចំណាយពេលមួយភាគបីនៃរយៈពេលពេញមួយថ្ងៃរបស់យើងបំពេញការងារនៅកន្លែងធ្វើការ។ និយាយទៅ វាមានរយៈពេលយូរគួរសម ប៉ុន្តែអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាពេលវេលាដើរលឿន ប្រសិនបើយើងរីករាយនឹងធ្វើការងារនោះ។   ដើម្បីធ្វើឲ្យមានភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការប្រហែលជាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេ ប៉ុន្តែវាអាចធ្វើទៅបាន។ សម្រាប់រូបខ្ញុំផ្ទាល់ ក្នុងរយៈពេលជាង៣ឆ្នាំមកនេះ គឺបានចាត់ទុកការិយាល័យដូចជាផ្ទះ ហើយមិត្តរួមការងារជាគ្រួសាររួចទៅហើយ ហេតុដូចនេះហើយ ការងារមិនមែនជាសម្ពាធ តែវាប្រៀបបានជាកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្តឲ្យគ្រួសារមួយនេះដើរឆ្ពោះទៅកាន់គោលដៅរួមមួយជាមួយគ្នា។ វាជាការពិតដែលថាម្នាក់ៗមានវិធីសាស្រ្តផ្សេងគ្នាក្នុងការធ្វើការងារ ហើយខ្ញុំក៏មិនមែនជាអ្នកជំនាញអ្វីដែរ គ្រាន់តែថ្មីៗនេះ បានអាននូវអត្ថបទមួយដែលគិតថានឹងអាចជួយដល់អ្នកធ្វើការងារបានច្រើនជាពិសេសអ្នកដែលកំពុងតែមានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួនដោយប្រការណាមួយ។ ក្នុងនោះ គេបានលើកនូវវិធីសាស្ត្រ៥យ៉ាងដែលយើងអាចធ្វើបាន ដើម្បីបង្កើតឲ្យមាននូវភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្លួន ដែលមានដូចខាងក្រោម៖ 1.កំណត់គោលដៅតូចៗ៣ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ជួនកាល វាអាចនឹងពិបាកបន្តិចក្នុងការធ្វើឲ្យខ្លួនអ្នកយល់ថា អ្នកកំពុងតែធ្វើឲ្យគម្រោងការមានដំណើរការក្នុងពេលដែលមានការរំខានមិនចេះចប់មិនចេះហើយនៃការទទួលអីុម៉ែល ការហៅទូរស័ព្ទ និងការផ្តល់អាទិភាពទៅលើការងារជាដើម។ អ្នកអាចកំណត់នូវចំណុចតូចៗ៣យ៉ាងដែលអ្នកចង់សម្រេចឲ្យបានជារៀងរាល់ថ្ងៃហើយបន្ទាប់មកគូសវាចេញនៅពេលដែលអ្នកបានធ្វើវារួច។ ការធ្វើដូចនេះអាចរំឭកខ្លួនអ្នកអំពីដំណើរការងារដ៏អស្ចារ្យដែលអ្នកកំពុងធ្វើ។ 2.ចៀសវាងគំនិតអវិជ្ជមាននៅកន្លែងធ្វើការ មិនថាអ្នករីករាយប៉ុណ្ណាទេ ភាពអវិជ្ជមាន ការនិយាយដើមគ្នា និងការត្អូញត្អែររបស់អ្នករួមការងារអាចប៉ះពាល់ដល់ថាមពលរបស់អ្នក។ ផ្ទុយមកវិញ អ្នកគួរតែព្យាយាមរាប់អានជាមួយអ្នករួមការ-ងារណាដែលមានភាពវិជ្ជមាន រួសរាយរាក់ទាក់ និងអាចផ្តល់នូវទំនាក់ទំនងការងារល្អៗជាដើម។ កាន់តែប្រសើរជាងនេះ អ្នកគួរតែធ្វើជាមនុស្សម្នាក់ដែលពោរពេញទៅដោយភាពវិជ្ជមាន និងចេះយកអាសាអ្នកដទៃ។ លក្ខណៈទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យការងាររបស់អ្នកកាន់តែប្រសើរ។ 3.ចាត់ទុកកន្លែងធ្វើការជារបស់អ្នក ដោយហេតុថា អ្នកនឹងចំណាយពេលវេលាដ៏យូរនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នក អ្នកនឹងចូលចិត្តវាប្រសិនបើអ្នកធ្វើឲ្យវាមានផាសុកភាព ស្រស់ស្រាយ និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីខ្លួនអ្នក។ អ្នកគួរតែរៀបចំវាឲ្យមានលក្ខណៈសាមញ្ញ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនបើអ្នកពង្រាយនៅកន្លែងដែលអ្នកធ្វើការវិញ វាអាចនាំឲ្យមានការរំខាន។ 4.មានភាពម្ចាស់ការលើការអភិវឌ្ឍវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នក ការអភិវឌ្ឍវិជ្ជាជីវៈនឹងជួយឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកបានផ្សារភ្ជាប់នឹងការងាររបស់អ្នក និងធ្វើឲ្យអ្នកក្លាយជាអ្នកជំនាញម្នាក់។ អ្នកគួរតែទទួលយកនូវដំបូន្មានល្អៗពីមេ ឬចៅហ្វាយរបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវធ្វើជាអ្នកដឹកនាំផ្លូវជីវិតរបស់ខ្លួនអ្នកផ្ទាល់។ អ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគោលដៅរបស់អ្នក ជាជាងផ្តោតអារម្មណ៍លើបច្ចុប្បន្នភាព។ អ្នកគួរតែមានវិធានការជាក់លាក់មួយដែលអាចនាំអ្នកឲ្យទៅដល់គោលដៅរបស់អ្នក។ 5.ផ្ដោតសំខាន់ទៅលើអនាគត ប្រសិនបើអ្នកជួបប្រទះនឹងរឿងមិនល្អប៉ុន្មានថ្ងៃនោះវាមិនសូវអាក្រក់ទេ ព្រោះថាអ្នកមានគោលដៅដ៏ច្បាស់លាស់ និងមានរយៈពេលដ៏វែងមួយ ហើយអ្នកអាចឃើញថាការងាររបស់អ្នកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វាស័ក្តិសមនឹងគោលដៅពេលអនាគតរបស់អ្នក ឬអត់។   អ្នកគួរតែខិតខំធ្វើការនាពេលបច្ចុប្បន្ន តែអ្នកមិនត្រូវបំភ្លេចពីគោលដៅនាពេលអនាគតរបស់អ្នកទេ។ វិធីសាស្ត្រដ៏ល្អបំផុតក្នុងការសម្រេចឲ្យបាននូវគោលដៅយូរអង្វែង (ជាទូទៅ វាអាចមានរយៈពេលពី១ទៅ៣ឆ្នាំ)។ អ្នកគួរតែរៀបចំផែនការដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់អ្នកដូចខាងក្រោម៖ 1.ធ្វើឲ្យការគិតរបស់អ្នកមានភាពច្បាស់លាស់ និងប្រាកដប្រជា 2.បង្កើតជាផែនការផ្ទាល់ខ្លួនមួយសម្រាប់ខ្លួនឯង 3.កំណត់រង្វាន់ និងផលប្រយោជន៍របស់អ្នក 4.កំណត់ឧបសគ្គ និងការប្រកួតប្រជែង 5.ធ្វើសេចក្ដីព្រាងទុកចំពោះដំណោះស្រាយនានា 6.បង្កើតជាផែនការក្នុងការអនុវត្ត 7.កំណត់យកនូវវិធីសាស្រ្តក្នុងការតាមដានការវិវឌ្ឍនៃផែនការរបស់អ្នក 8.សរសេរចេញមកនូវការតាំងចិត្តដ៏មុតមាំរបស់អ្នក 9.កំណត់ប្រភពធនធាន 10.ធ្វើវាឲ្យបាន។ យើងគួរតែបង្កើតជាតារាងពេលវេលាមួយសម្រាប់ជំហាននីមួយៗ ហើយអនុវត្តមួយជំហានម្ដងៗ មិនត្រូវបង្ខំឡើយ។ ម្យ៉ាងទៀត ត្រូវប្រាកដថាការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង  នឹងនាំយើងឲ្យទៅកាន់ជំហានបន្ទាប់នៃផែនការរបស់យើង។ សង្ឃឹមថាគន្លឹះ​​ខាងលើនេះ​​ នឹងអាចជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នក…Happy office hours… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top