Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ដើម្បីចូលរួម អបអរទិវាពិភពលោកនៃជំងឺរលាកថ្លើម នៅថ្ងៃទី២៨ ខែកក្តដា​ឆ្នាំ២០១៧​នេះ​​ គ្លីនិកវឌ្ឍនៈវិជ្ជា​ បានសម្រេចផ្តល់ជូននូវការធ្វើតេស្តឈាមរុករកជំងឺរលាកថ្លើមបេ ប្រពន្ធ័ការពារ និងរលាកថ្លើមសេ ចំពោះប្រជាពលរដ្ឋទូទៅដែលមិនធ្លាប់ធ្វើតេស្តឈាមពីមុនមកសោះដោយឥតគិតថ្លៃ ។ ក្នុងទិសដៅរួបរួមគ្នាប្រយុទ្ធប្រឆាំង ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទបេក៏ដូចជារួមចំណែកកាត់បន្ថយអត្រាអ្នកជំងឺ និងស្លាប់ដោយសារជំងឺរលាកថ្លើមនៅទូទាំងសាកលលោក។ គ្លីនិកវឌ្ឍនៈវិជ្ជាការធ្វើតេស្តឈាមរុករកមេរោគដោយឥតគិតថ្លៃនេះគឺចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃទី 21/07/17 ដល់ 28/07/17 (7ថ្ងៃ ) នៅគ្លីនិកវឌ្ឍនៈវិជ្ជា ។ ចុះឈ្មោះជាមុនតាមរយៈលេខទូរសព្ទ័៖ ០៩៨ ៧៩ ២២ ២៣ ៕ ប្រភពព័ត៌មាន៖ គេហទំព័ររបស់គ្លីនិក គ្លីនិកវឌ្ឍនៈវិជ្ជា។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ស្វែងយល់ថា តើធ្វើយ៉ាងណាទើបយើងអាចដឹងច្បាស់ពីបញ្ហាសុខភាពក្រពះនិង ពោះវៀន? ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ស៊ង សុភីរម្យ ផ្នែកថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និង លីយ៉ុង(ប្រទេសបារាំង)។ យើងសង្កេតឃើញថាប្រជាជនខ្មែរយើងមានបញ្ហាសុខភាពទាក់ទងនឹងក្រពះ ពោះវៀនជាច្រើនរៀងរាល់ថ្ងៃ… ១- តើមានជំងឺណាខ្លះដែលលោកវេជ្ជបណ្ឌិតសង្កេតឃើញញឹកញាប់នៅប្រទេសកម្ពុជាយើងនេះ? ចំ៖ ជំងឺវិបត្តិរំលាយអាហារ ជំងឺខ្សោយពោះវៀន ជំងឺរលាក ឬដំដៅក្រពះពោះវៀន  និង បញ្ហាដុំសាច់ក្នុងក្រពះពោះវៀនជាដើម។ ២- តើធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច ទើបអាចដឹងច្បាស់ថាយើងមានបញ្ហាណាមួយឲ្យច្បាស់លាស់ទៅ? ចំ៖ ដើម្បីឲ្យដឹងថាគាត់មានជំងឺណាមួយអោយច្បាស់នោះ ជាដំបូង អ្នកជំងឺត្រូវការពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងរៀបរាប់ពីអាការ:របស់គាត់ ពេលនោះគ្រូពេទ្យនឹងពិនិត្យរាងកាយទូទៅ ដើម្បីរកមូលហេតុ និង សរីរាង្គណាមួយដែលអាចពាក់ពន្ធ័នឹងរោគសញ្ញាគាត់ មុននឹងធ្វើការសន្និដ្ឋានថាគាត់មានជំងឺណាមួយពិតប្រាកដ។ ពេលខ្លះទៀត ក៏ទាមទារឲ្យមានការពិនិត្យឈាម ឬអេកូសាស្រ្តបន្ថែម ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យកាន់តែច្បាស់ ហើយពេលខ្លះទៀតអាចឈានដល់ការតម្រូវឲ្យឆ្លុះក្រពះ ឬពោះវៀនក្នុងគោលបំណងអោយមើលឃើញមូលហេតុដូចជារលាក ដំបៅ ឬដុំសាច់ តែម្តង។ ៣-តើការឆ្លុះក្រពះពោះវៀននេះ គេធ្វើឡើងយ៉ាងដូចម្តេចទៅ? ហើយវាចាំបាច់ត្រូវធ្វើសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាក្រពះពោះវៀនទាំងអស់ឬយ៉ាងណា? ចំ៖ ការឆ្លុះក្រពះពោះវៀន ជាមធ្យោបាយដែលគេប្រើទូទៅនៅលើសកលោកយើងនេះ ដើម្បីមើលឃើញពីរូបរាង ក្រពះពោះវៀនច្បាស់តែម្តង ដោយការប្រើបំពង់តូចមួយបំពាក់ដោយកាមេរ៉ាដែលមានសភាពទន់ និងអាចបត់បែនតាមប្រដាប់រំលាយអាហាររបស់មនុស្សយើង ដែលវាមានសុវត្ថិភាពខ្ពស់ និងមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពយើងនោះទេ។ ជាទូទៅ គេមិនតម្រូវឲ្យធ្វើការឆ្លុះក្រពះពោះវៀនលើអ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាក្រពះពោះវៀនទាំងអស់នោះទេ លើកលែងតែអ្នកជំងឺនោះគាត់មាន - ការចុកពោះរ៉ាំរ៉ៃ ហើយមិនធូរស្រាល បន្ទាប់ពីការប្រើថ្នាំព្យាបាល - ការក្អួតចង្អោរលើសពី២ថ្ងៃជាប់គ្នា - អ្នកជំងឺមានបញ្ហាប្រដាប់រំលាយអាហារដែលមានអាយុលើសពី៤៥ឆ្នាំ - អ្នកជំងឺដែលមានស្រកគីឡូច្រើន - អ្នកជំងឺដែលសង្ស័យថាមានហូរឈាមតាមប្រដាប់រំលាយអាហារដូចជា បត់ជើងធំពណ៌ខ្មៅ ឬឈាមក្រហម ស្រស់តែម្តង ព្រោះវាជារោគសញ្ញាបញ្ជាក់ថា អ្នកជំងឺគាត់មានសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចមានជំងឺដំបៅ ឬដុំសាច់ក្រពះពោះវៀន ដែលទាមទារការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា។ ៤-តើការឆ្លុះក្រពះពោះវៀនមានការលំបាកទេ? តាមការលឺតៗគ្នា គេថាប្រជាជនយើងខ្លាចការឆ្លុះ និងបារម្ភខ្លាចវាប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ពួកគាត់។ ចំ៖ ជាការពិតណាស់ គឺពួកគាត់ខ្លាចឈឺចាប់ ខ្លាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាព ខ្លាចពិបាកខ្លាំងពេកទ្រាំពុំបាន ខ្លាចធ្វើឲ្យចុះខ្សោយកម្លាំង ខ្លាចធ្វើឲ្យគាត់រលាកកាន់តែខ្លាំង ឬធ្លាយក្រពះពោះវៀនជាដើម .....។ល។ គ្លីនិកឯកទេស អេគីប យើងខ្ញុំសូមធ្វើការបកស្រាយជូនដល់អ៊ំ ពូមីង និងបងប្អូនទាំងអស់គ្នាថា ៖ «ការឆ្លុះពិនិត្យ ក្រពះពោះវៀនអាចធ្វើជូនបានគ្រប់វ័យ និង អាយុ អ្វីដែលលើសពីនេះ គឺវាមិនបណ្តាលឲ្យមានការស្ទះដង្ហើម ការចុះខ្សោយកម្លាំង ឬប៉ះពាល់ដល់សុខភាពនោះទេ ហើយក៏មិនបណ្តាលឲ្យមានការរលាក ឬធ្លាយក្រពះពោះវៀននោះដែរ ព្រោះបំពង់នោះតូច និងទាន់ហើយយើងអាចមើលឃើញផ្លូវចូលក្នុងប្រដាប់រំលាយអាហារដោយងាយស្រួល និងមិនគ្រោះថ្នាក់។ ការឆ្លុះនេះ គឺមានផលរំខានបន្តិចបន្តួចដូចជា ការក្អួតចង្អោរ ឬការឈឺអួលៗក្នុងពោះតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។» តែនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដោយសារតែមាននូវបច្ចេកទេសទំនើប ពេលនេះយើងក៏អាចប្រើប្រាស់ថ្នាំគេងជូនអ្នកជំងឺដែលមិនមានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពគាត់ ព្រមទាំងអាចបញ្ចៀសនូវការពិបាកដែលរៀបរាប់ខាងលើនេះបានហើយអ្នកជំងឺនឹងដឹងខ្លួនភ្លាម បន្ទាប់ពីឆ្លុះរួច។ ការធ្វើបែបនេះធ្វើឲ្យការឆ្លុះពិនិត្យរបស់យើងកាន់តែងាយស្រួល និងច្បាស់លាស់ ព្រមទាំងអាចកាត់ដុំសាច់ក្រពះ ពោះវៀនដែលតូចជាង៣cm ជូនពួកគាត់ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើការវះកាត់បើកពោះនោះទេ។ ខ្ញុំក៍សូមសម្រាបជូនដែរថា «វាជាមធ្យោបាយដែលគេប្រើទូទៅនៅប្រទេសជឿនលឿនដូចជាបារាំង និងជប៉ុនដែលក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតយើងខ្ញុំបានទៅសិក្សានិងបណ្តុះបណ្តាលបន្តនៅទីនោះ ហើយមានសុវត្ថិភាពតាមកម្រិតស្តង់ដារអន្តរជាតិផងដែរ។»  រក្សាសិទ្ធិដោយ ៖ គ្លីនិកអេគីប Tel: 017 55 33 17 /070 55 33 17/066 55 33 17 ការសម្ភាសផ្ទាល់នឹងមកដល់ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ... Video interview will be coming soon...

ចែករំលែក

ជំនាន់ថ្មី មិនថាក្មេង ចាស់ ប្រុស ឬស្រីទេ ចាប់ផ្តើមមានទំនោរមករកការហាត់ប្រាណហើយ ព្រោះតែហេតុផលដែលតែងទន្ទេញជាប់មាត់ថា «សុខភាពជាចម្បង» ។ ក្នុងនោះ មានមនុស្សមួយចំនួននិយមនឹងការហាត់ប្រាណតាមក្លឹប រីឯមួយចំនួនទៀតក៏មានចំណូលចិត្តដើរ រត់ រាំ និងជិះកង់ នៅខាងក្រៅវិញ។ ទោះជាសកម្មភាពអ្វីក៏ដោយឲ្យតែជាការហាត់ប្រាណ សុទ្ធតែផ្តល់មកវិញនូវអត្ថប្រយោជន៍ គ្រាន់តែខុសៗគ្នាអាស្រ័យនឹងបរិស្ថានជុំវិញ។ ដោយឡែក ការហាត់ប្រាណបែប outdoor នេះផ្តល់ឲ្យលោកអ្នកជាច្រើនរួមមាន៖ បង្កើនការផលិតវីតាមីនD ក្នុងពេលហាត់ប្រាណនៅក្រៅ អ្នកចៀសមិនផុតពីការប៉ះពាល់នៃពន្លឺថ្ងៃ ដែលអ្នកក៏ដឹងហើយថាកាលណាស្បែករបស់អ្នកប៉ះជាមួយពន្លឺថ្ងៃក្នុង កម្រិតមធ្យម ជួយបង្កើនការផលិតវីតាមីនDដ៏មានគុណប្រយោជន៍ក្នុងការកាត់បន្ថយបញ្ហាពុកឆ្អឹង និងហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកមួយចំនួន។ ភ្ញោចលើផ្លូវចិត្ត ការកើនឡើងនូវចំនួននៃការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថាសកម្មភាពខាងក្រៅ ឬការហាត់បែប outdoor ពិតជាល្អបំផុតសម្រាប់សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ បុគ្គលម្នាក់ៗ ដែលការហាត់បែប indoor ហាក់ដូចជាមិនផ្តល់ឲ្យអ្នក។ ការហាត់នៅក្នុងចំណោមធម្មជាតិ ឬរុក្ខជាតិជាច្រើនផ្តល់ត្រឡប់មកឲ្យអ្នក វិញនូវសុខភាពផ្លូវចិត្តល្អ និងអាចជួយបំបាត់ជំងឺថប់អារម្មណ៍ ព្រមទាំងស្ត្រេសបានយ៉ាងប្រសើរ។ ជាការពិត ការសម្លឹងមើលជញ្ជាំងទាំង ៤ នៃបន្ទប់ ក្នុងផ្ទះ ឬនៅក្លឹប អាចនឹងធ្វើឲ្យអ្នកវិលមុខបាន ដូចច្នេះ ហើយគួរចំណាយពេលហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅខ្លះសម្រាប់ផ្តល់នូវការភ្ញោចខួរក្បាល និង ធ្វើឲ្យចិត្តអ្នកក៏ទទួលបានការហាត់ប្រាណដែរ។ បន្ថែមពីនេះ ខ្យល់បរិសុទ្ធនឹងបង្កើនបរិមាណ អុកស៊ីហ្សែន ដែលជួយបញ្ចេញនូវសារធាតុគីមីល្អពីខួរក្បាលគឺ សេរ៉ូតូនីន មានន័យថាការហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅមិនត្រឹមតែដើម្បីរក្សារាង និងសុខភាពល្អប៉ុណ្ណោះទេ គឺរឹតតែធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ល្អអស្ចារ្យទៀតផង។ ពិសេស វាគឺត្រូវបានចាត់ចូលជាការព្យាបាលដ៏សាមញ្ញមួយ នៃជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងវិបត្តិអារម្មណ៍ផ្សេងទៀត។ កាត់បន្ថយកាឡូរីខ្ពស់ ជាការពិតណាស់ លំហាត់ប្រាណទាំងឡាយសុទ្ធតែកាត់បន្ថយកាឡូរី ប៉ុន្តែគ្រាន់តែនៅក្នុងកម្រិតខុសៗគ្នាប៉ុណ្ណោះ។ លំហាត់ប្រាណនៅក្រៅ ឬហៅថាបែប outdoor នេះអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវការកាត់បន្ថយកាឡូរីបានខ្ពស់ជាងការហាត់នៅក្នុងក្លឹប ឬបែប indoor ។ ជាឧទាហរណ៍ស្រាប់ បើអ្នករត់ដោយម៉ាស៊ីន នៅក្នុងក្លឹប នោះអ្នកនឹងចំណាយថាមពលតិចជាង បើធៀបនឹងការរត់នៅក្រៅ ព្រោះអ្នកអាចនឹងត្រូវរត់បញ្ច្រាសខ្យល់រួមនឹងរបាំងធម្មជាតិផ្សេងៗទៀត។ បង្កើនប្រសិទ្ធភាព លោកអ្នកប្រហែលជាចំណាយពេលជាទូទៅ ៣០ នាទីក្នុងក្លឹបហាត់ប្រាណ ហើយមានអារម្មណ៍ថាពិតជាយូរខ្លាំងណាស់ មែនទេ? ជួនកាលធ្វើឲ្យអ្នក ឆាប់ធុញថប់ និងមិនសូវចង់ហាត់ ដែលពេលខ្លះជាហេតុផលធ្វើឲ្យអ្នកមិនសូវហាត់បានទៀងទាត់។ បើអញ្ចឹងមែន ប្តូរទម្លាប់ចាស់ហើយចាប់ផ្តើម ហាត់ប្រាណបែប outdoor នេះវិញម្តង លោកអ្នកអាចនឹងហាត់បានទ្វេដងដោយមិនដឹងខ្លួន មិនធុញព្រមទាំងជំរុញឲ្យលោកអ្នកហាត់បាន ទៀងទាត់ផង។ តើលោកអ្នកនឹងចាំដល់ពេលណាទៀត? ចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃនេះ ឈានជើងចេញក្រៅ ដើរ រត់ ឬ ជិះកង់ សាកល៎មើល លោកអ្នកនឹងទទួលបានអារម្មណ៍ប្លែក និងអត្ថប្រយោជន៍ដ៏ល្អទាំងនោះ…. ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ពាក្យថាអាចម៍រុយត្រូវបានយកមកប្រើប្រាស់សឹងតែគ្រប់ប្រភេទស្បែកដែលមាននូវចំណុចខ្មៅៗតូចៗនៅលើស្បែក ប៉ុន្តែបើតាមផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្ត ចំណុចពណ៌ខ្មៅដែលយើងឃើញនោះមិនមែនជាប្រភេទតែមួយនោះទេ វាត្រូវបានឲ្យឈ្មោះផ្សេងៗគ្នាដោយពឹងផ្អែកទៅលើទំហំ និងរូបរាងរបស់វា។ អ្វីដែលយើងហៅថាអាចម៍រុយនោះត្រូវបានគេឲ្យឈ្មោះថា “Freckle” ទាំងនេះជាប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សឿ  ច័ន្ទថន វេជ្ជបណ្ឌិតនៃ គ្លីនិកជាតិសើស្បែក និងកាមរោគ ដែលនឹងបកស្រាយជុំវិញបញ្ហានេះក្នុងអត្ថបទខាងក្រោម។    លក្ខណៈទូទៅនៃអាចម៍រុយ អាចម៍រុយជាចំណុចតូចៗដែលមានទំហំប្រហែល ៣ ម.ម ពណ៌ខ្មៅពណ៌ត្នោត ឬពណ៌ផ្សេងៗទៀតដែលមានផ្ទៃរាបស្មើស្ថិតនៅលើស្បែក។ ចំណុច តូចៗពណ៌ខ្មៅនេះអាចកើតមាននៅពាសពេញដងខ្លួន ហើយជាពិសេសនៅលើផ្ទៃមុខ។ បើយោងទៅតាមការសង្កេតផ្ទាល់របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បានឲ្យឃើញថាប្រជាជនកម្ពុជាក៏មានការជួបប្រទះនូវបញ្ហានេះច្រើនគួរសមដែរ ប៉ុន្តែមិនថាតែប្រជាជនកម្ពុជានោះទេ ជំងឺនេះក៏កើតមាន ច្រើនទៅលើប្រជាជនទូទាំងពិភពលោកផងដែរ។ កត្តាបង្កជំងឺ អាចម៍រុយបង្កឡើងដោយកត្តាចម្បង ២ សំខាន់ៗ ទី ១ គឺកត្តាតំណពូជ (gene) និងមួយវិញទៀតដោយសារតែការរងនូវពន្លឺថ្ងៃច្រើនដែល បណ្ដាលឲ្យបុគ្គលនោះកើតអាចម៍រុយ ហើយវាច្រើនឃើញមានកើតទៅលើមនុស្សដែលមានស្បែកស ចៀសជាងអ្នកដែលមានស្បែកខ្មៅ។ រោគវិនិច័្ឆយ ដោយសារតែមានសភាពស្រដៀងគ្នា ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃអាចម៍រុយ ត្រូវបានកំណត់ថាជាចំណុចខ្មៅមានទំហំពី ៣ ទៅ ៧ មម ហើយរាបស្មើ លើស្បែកដែលខុសពី: -  ប្រជ្រុយ (nevus) - Lentigines - Seborrheic keratosis - Actinic keratosis ដែលប្រភេទជំងឺទាំងបួនខាងលើនេះជាចំណុចខ្មៅមានទំហំធំជាង ១០មម និងខ្ពស់ផុតពីស្បែកដែលជំងឺទាំងអស់នេះមិនត្រូវបាន រាប់ចូលថាជាប្រភេទនៃអាចម៍រុយនោះទេ។ ការព្យាបាល យើងអាចធ្វើការព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់ថ្នាំបំបាត់ជាតិពណ៌នៅលើអាចម៍រុយ ដែលក្នុងនោះមានដូចជាពពួក៖ - Hydroquinone - Acetic Acid - Ascorbic Acid (ឬហៅថា Vitamin C) - Alphahydroxy Acid (AHA) ដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំទាំងអស់នេះគឺអាស្រ័យទៅលើប្រភេទស្បែក របស់អ្នកជំងឺដែលក្នុងករណីខ្លះ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំអាចមានការប្រើប្រាស់ រួមបញ្ចូលគ្នា។ លើសពីនោះ អ្នកដែលកើតមានបញ្ហានេះក៏អាចទទួលយកការព្យាបាលដោយលាបនូវសារធាតុអាស៊ីតដែលមានកម្រិតខ្ពស់ដែលធ្វើឲ្យស្បែក ត្រង់កន្លែងនោះរបកចេញហៅថា “Chemical pill” ឬជ្រើសយកការព្យាបាលដោយ ឡាស៊ែរជា Pigment laser ដែលជាការបាញ់កាំរស្មី ទៅលើចំណុចដែលមានពណ៌ខ្មៅខុសពីធម្មតាដែលបង្កើតបានជាអាចម៍រុយនោះ។ ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងវិធីសាស្រ្តក្នុងការព្យាបាលដែលបានលើកឡើង ខាងលើ វាពុំអាចធានាបានថានឹងជាសះស្បើយមួយរយភាគរយនោះទេ ហើយករណីខ្លះទៀតអ្នកជំងឺក៏អាចវិវឌ្ឍទៅរកសភាពធ្ងន់ធ្ងរដូចជាមាន ស្នាមពណ៌ខ្មៅឬពណ៌សឬអាចកើតជាផ្លែសាច់បន្ទាប់ពីទទួលការព្យាបាលក៏មាន។ វិធីបង្ការ យើងគួរជ្រើសយកវិធីបង្ការប្រសើរជាងការព្យាបាល ព្រោះថាការព្យាបាលត្រូវទាមទាររយៈពេលយូរ និងមានភាពលំបាកក្នុងការព្យាបាល។ ដូចនេះ ប្រសិនបើអ្នកប្រឈមក្នុងការកើតអាចម៍រុយជាលក្ខណៈតំណពូជ ត្រូវណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ជិតៗ តាំងពីនៅកុមារភាព។ តែបើចំពោះអ្នកដែលប្រឈមទៅនឹងពន្លឺថ្ងៃច្រើនគឺត្រូវប្រើប្រាស់ឡេការពារកម្ដៅថ្ងៃឲ្យបានជាប់លាប់ ដោយមិនចាំបាច់ ប្រើតាំងតែពីក្មេងនោះទេ។ “ប្រសិនបើស្រឡាញ់សម្ផស្ស របស់ខ្លួនយើង គួរប្រើប្រាស់ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំ (sunscreen)​ ស្លៀកពាក់ឲ្យបានជិតដូចជាពាក់មួក ខោជើងវែង អាវដៃវែង ហើយប្រសិនបើអ្នកមានតំណពូជនៃជំងឺអាចម៍រុយនេះ ត្រូវតែធ្វើការប្រុងប្រយ័ត្នតាំងពីកុមារភាព។ ជាពិសេស ក្នុងករណីដែលចំណុចពណ៌ខ្មៅនោះមានការរមាស់ ឬឈឺចាប់ខុសពីធម្មតាត្រូវតែប្រញាប់មកពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតភ្លាម ព្រោះវាអាចជា សញ្ញានៃជំងឺមហារីក” នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់លោកសាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត សឿ ច័ន្ទថន ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ជំងឺរលាកសន្លាក់ ជាធម្មតាតែងតែកើតឡើងសឹងតែមនុស្សគ្រប់រូប ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលមានវ័យចំណាស់។ ការឈឺចាប់នៅទីតាំងសន្លាក់ ជាសញ្ញាដ៏ច្បាស់លាស់នៃជំងឺសន្លាក់ ហើយវាជាមូលហេតុធ្វើឲ្យមានការពិបាកក្នុងពេលធ្វើចលនា ភាពស្ពឹកស្រពន់ និងផ្តល់ភាពរំខាននានាក្នុង ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ យ៉ាងណាមិញ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺសន្លាក់ ត្រូវបានអ្នកជំនាញណែនាំឲ្យធ្វើដើម្បីជាការសម្រួលដល់ ការឈឺចាប់។ នឹកគិតដល់លំហាត់ប្រាណ ដូចជា ការដើរ រត់ជាដើម ប្រហែលជាអាចធ្វើឲ្យសន្លាក់កាន់តែមានភាពឈឺចាប់អំឡុងពេលហាត់ ដូច្នេះ ដើម្បីកុំឲ្យការហាត់ប្រាណជាបន្ទុកនោះ ការហែលទឹកអាចចាត់ទុកជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុត។  ហេតុអ្វីការហែលទឹកជាជម្រើសល្អចំពោះអ្នករលាកសន្លាក់? ការហែលទឹក មានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ចំពោះអ្នកដែលមានជំងឺរលាកសន្លាក់ឬឆ្អឹង។ បើប្រៀបធៀបជាមួយការរត់ ឬដើរ ការហែលទឹកមិនសូវជា បន្សល់នូវការអស់កម្លាំង ឬការចុករួយខ្លាំងក្លា បន្ទាប់ពីហាត់នោះទេ មួយវិញទៀតវាក៏ជាកីឡាដែលផ្តល់នូវអារម្មណ៍សប្បាយរីករាយដែល អាចកាត់បន្ថយនូវភាពតានតឹងក្នុងចិត្តផងដែរ។  មូលហេតុដែលការហែលទឹកជាជម្រើសល្អសម្រាប់អ្នកមានជំងឺរលាកសន្លាក់គឺ៖ • នៅពេលអ្នកហែលទឹក ទម្ងន់ខ្លួនរបស់អ្នក ៩០% ត្រូវបានទ្រដោយទឹកដែលវាជួយឲ្យអ្នកមិនមានការឈឺចាប់នៅត្រង់សន្លាក់ពេលធ្វើ លំហាត់ប្រាណ។ • ការហែលទឹកជួយសម្រួលនូវភាពតានតឹងរបស់សាច់ដុំ។ • ការហែលទឹកក៏ជួយផងដែរនូវការកាត់បន្ថយហានិភ័យកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺរលាកសន្លាក់នៅពេលក្រោយ ដោយវាជួយរក្សានូវកម្លាំងសាច់ដុំ ឲ្យមានស្ថេរភាព និងរចនាសម្ព័ន្ធរបស់សន្លាក់។   ការហែលទឹក មានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងណាខ្លះ? អ្នកមានជំងឺរលាកសន្លាក់ ឬឆ្អឹង អាចធ្វើលំហាត់ប្រាណក្នុងទឹក ដោយគ្រាន់តែដើរ ឬរត់ក្នុងទឹក លោត និងហែលទឹកជាដើមដែលវាអាចផ្តល់នូវ ភាពវិជ្ជមានដល់សភាពជំងឺសន្លាក់របស់អ្នកតួយ៉ាង៖ • ពង្រឹងសាច់ដុំ៖ វាជាអត្ថប្រយោជន៍ដ៏ប្រសើរ ដោយហេតុថាពេលដែលសាច់ដុំមានភាពរឹងមាំ វាអាចកាត់បន្ថយសម្ពាធទៅលើសន្លាក់របស់អ្នក។ • សម្រួលការបត់បែន៖ ការហែលទឹកនឹងអាចការពារខ្លួនអ្នកពីបញ្ហាដែលអាចមានការប្រែប្រួលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនាពេលខាងមុខតាមរយៈ ការរក្សានូវតុល្យភាពនៃសន្លាក់របស់អ្នក។ • កាត់បន្ថយការឈឺចាប់៖ ហែលទឹក ជាពិសេសក្នុងអាងទឹកដែលមានសីតុណ្ហភាពក្តៅឧណ្ហៗ​ អាចជួយធ្វើឲ្យដំណើរសាច់ដុំរបស់អ្នកសម្រាក ដោយវាបង្កើននូវប្រព័ន្ធចរន្តឈាម បន្ថយភាពស្ពឹកស្រពន់ និងការឈឺចាប់។ អ្វីគួរយល់ដឹង អំឡុងពេលហាត់? • ចាប់ផ្តើមដោយសន្សឹមៗ មិនត្រូវបង្ខំខ្លួនឯងជាពិសេសត្រូវចាប់អារម្មណ៍ទៅលើភាពប្រែប្រួលនៃរាងកាយអ្នកថាតើការហែលទឹកបង្កឲ្យ មានការឈឺចាប់ ឬយ៉ាងណា។ • បញ្ឈប់ការហាត់ប្រាណភ្លាមៗ ប្រសិនវាបណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ • បន្តញ៉ាំអាហារសុខភាព និងមានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីកាន់តែមានថាមពល និងសន្លាក់ដែលមានសុខភាពល្អ។ ប្រសិនអ្នកមិនទាន់គិតដល់ក្នុងការចាប់ផ្តើមលំហាត់ប្រាណមួយណានៅឡើយ អ្នកប្រាកដជាអាចនឹងជួបនូវផលវិបាកកាន់តែច្រើន យកល្អ គួរចាប់ផ្តើមឲ្យបានឆាប់រហ័ស និងគួរមានការតាំងចិត្តខ្ពស់ក្នុងការសម្រេចបាននូវទម្លាប់ទាំងនោះ ដោយហេតុការឈឺចាប់ និងស្ពឹកស្រពន់ ប្រាកដជាអ្វីដែលគ្មានអ្នកណាចង់បាននោះទេ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ពេលខ្លះ អ្នកត្រូវការដណ្ដប់ខ្លួនជាមួយនឹងភួយដ៏កក់ក្ដៅមួយ ឱបខ្នើយដ៏ទន់ល្មើយរបស់អ្នក និងគេងលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់។ ប៉ុន្តែបើយើងមានរបៀបរស់នៅមួយដ៏មមាញឹក មានការព្រួយបារម្ភជាប់ជានិច្ច និងមានបញ្ហាសុខភាពទៀត នោះប្រាកដណាស់ថាយើងមិនអាចគេងបានលក់ស្រួលនោះទេ។ នៅពេលដែលការច្រៀងបំពេ និងតែផ្កា Chamomile លែងមានប្រសិទ្ធភាពទៀតហើយនោះ តោះយើងទៅសាកល្បងប្រើវិធីវិទ្យាសាស្ដ្រម្ដង។ ខាងក្រោមនេះជាដំបូន្មានល្អៗមួយចំនួនទាក់ទងនឹងការរំសាយភាពនឿយហត់ និងបញ្ហាគេងមិនលក់ក្នុងរយៈពេលខ្លីរបស់អ្នក។  1. ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាគេងមិនលក់៖ រយៈពេល ៧ម៉ោងមុនពេលចូលគេង អ្នកមិនគួរទទួលទានតែ ឬកាហ្វេទេហើយអ្នកត្រូវធ្វើលំហាត់ប្រាណជារៀងរាល់ព្រឹក។ 2. ប្រសិនបើអ្នកគេងស្រមុក៖ អ្នកគួរគេងផ្អៀងទៅចំហៀង ហើយយកដៃដាក់ក្រោមក្បាលរបស់អ្នកហើយលាងច្រមុះរបស់អ្នកជាមួយនឹងទឹកសារ៉ូមប្រៃ (Saline) មុនចូលគេងនិងចៀសវាងការបរិភោគស្រា។ 3. ប្រសិនបើអ្នកឈឺត្រង់ក៖ អ្នកគួរតែផ្លាស់ប្ដូរខ្នើយកើយរបស់អ្នកជារៀងរាល់ ២ឆ្នាំម្ដងហើយជ្រើសរើសយកខ្នើយដែលធ្វើពីជ័រ (latex)។ 4. ប្រសិនបើអ្នកតែងតែភ្ញាក់នៅពេលយប់៖ អ្នកគួរចៀសវាងការទទួលទានស្រាមុនពេលចូលគេង ហើយត្រូវប្រាកដថាសីតុណ្ហភាពក្នុងបន្ទប់គឺពី ២០ ទៅ២២អង់ហ្សាសេ។ 5. ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាក្រហាយទ្រួងនៅពេលគេង៖ អ្នកគួរទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ។ អ្នកគួរតែគេងទៅខាងឆ្វេងហើយកើយខ្នើយធំខ្ពស់។ 6. ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាឈឺស្មា៖ អ្នកគួរតែគេងផ្ងារ ហើយឱបខ្នើយរបស់អ្នក។ 7. ប្រសិនបើអ្នកពិបាកភ្ញាក់ពីគេង៖ អ្នកគួរបង្កើតទម្លាប់មួយដោយភ្ញាក់ពីគេងឲ្យបានទៀងម៉ោងជារៀងរាល់ថ្ងៃទោះបីជាថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍ក៏ដោយ។ 8. ប្រសិនបើអ្នកមានអាការៈរមួលសាច់ដុំ៖ អ្នកត្រូវព្យាយាមម៉ាស្សានៅកន្លែងដែលឈឺនោះ ហើយកម្ដៅសាច់ដុំ និងសន្ធឹងសាច់ដុំរបស់អ្នក។ 9. ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាឈឺខ្នង៖ អ្នកត្រូវដាក់ខ្នើយមួយទៀតនៅពីក្រោមភ្លៅរបស់អ្នកប្រសិនបើអ្នកគេងផ្កាប់ ឬដាក់ខ្នើយនៅក្រោមជើងរបស់អ្នកប្រសិនបើអ្នកគេងផ្ងារ។ សូមឲ្យសុបិន្ដល្អណា!!! ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ពពោះរយៈពេល ៩ ខែ ទោះច្រើន ឬតិច អ្នកគង់ចៀសមិនផុតពីការមានបញ្ហានានា ដែលអាចនឹងកើតមានឡើងដោយគ្មានការរំពឹងទុក ព្រោះថារាងកាយរបស់អ្នកនឹងមានការប្រែប្រួល តាមដំណាក់កាលនីមួយៗ។ អ្វីដែលសំខាន់ តើអ្នកនឹងវិនិច្ឆ័យចំពោះរោគសញ្ញាសុខភាពទាំងនោះយ៉ាងណាខ្លះ? តើវាជាបញ្ហាធម្មតា ដែលគ្រាន់តែទាមទារនូវពេលមួយសម្រាប់សម្រាក ឬជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ដែលអ្នកត្រូវការប្រឹក្សាពីសំណាក់អ្នកឯកទេស? កុំបន្តឲ្យចម្ងល់នោះ នៅតែជាមន្ទិលសង្ស័យ ព្រោះអ្នកនឹងកាន់តែច្បាស់នូវអ្វីដែលជាបញ្ហាដែលអាចកើតមាន និងទាមទារឲ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះតាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោម។ 1. ការធ្លាក់ឈាម ការធ្លាក់ឈាម បានផ្តល់ជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ច្រើនអំឡុងពេលពពោះរបស់ស្រ្តី។ ប្រសិនបើអ្នកប្រទះឃើញ មានកាធ្លាក់ឈាមច្រើន និងចុកពោះខ្លាំង ហើយមានអារម្មណ៍អាចនឹងសន្លប់នៅអំឡុងពេលត្រីមាសទី ១នោះ វាជាសញ្ញាប្រាប់ថា អ្នកអាចនឹងមានកូនក្រៅស្បូន (ectopic)។ ដោយឡែកការធ្លាក់ឈាមខ្លាំង នៅអំឡុងពេលត្រីមាសទី ៣វិញ អ្នកអាចនឹងប្រឈមនឹងការដាច់រហែកនៃសុក។ ការធ្លាក់ឈាមតែងតែជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ ដែលអ្នកគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ និងត្រូវជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ 2. ចង្អោរ និងក្អួតធ្ងន់ធ្ងរ ជារឿងធម្មតាដែលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ មានអាការៈចង្អោរ និងក្អួត យ៉ាងណាមិញ វានឹងក្លាយជារឿងមិនធម្មតាប្រសិន អ្នកមានអាការៈក្អួតធ្ងន់ធ្ងរ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកមិនអាចទទួលទានចំណីអាហារបានសូម្បីតែទឹកធម្មតានោះ។ វាជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់នូវជីវជាតិ និងកង្វះជាតិទឹក ព្រមទាំងប៉ះពាល់ដល់ទារកនៅក្នុងផ្ទៃ ដែលតម្រូវឲ្យមានការណាត់ជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតដើម្បីដោះស្រាយ។ 3. ចលនារបស់ទារកធ្លាក់ចុះ តើអ្នកនឹងកំណត់នូវចលនារបស់ទារកយ៉ាងណា ទើបមានភាពប្រក្រតី? ជាទូទៅទារកអាចមានចលនាជើងចំនួន ១០ដង ឬច្រើនជាងនេះក្នុងរយៈពេល ២ម៉ោង ហើយបើអ្នកពុំសង្កេតឃើញមានចលនា អ្នកអាចសាកល្បងញ៉ាំនូវភេសជ្ជៈ ឬអាហារមួយចំនួនរួចធ្វើការទម្រេតខ្លួន ដើម្បីសង្កេតមើលចលនារបស់ទារកឡើងវិញ។ យ៉ាងណាមិញ បើសិននៅតែពុំសម្គាល់ឃើញមានចលនា ឬមានចលនាតិចតួច អ្នកគួរប្រញាប់ទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យដើម្បីដឹងពីសភាពរបសទារកថាកំពុងលូតលាស់ជាប្រក្រតី ឬយ៉ាងណា។ 4. ដង្ហើមខ្លី ការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូន Progesterone អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ អាចបង្កឲ្យអ្នកមានការពិបាកក្នុងការដកដង្ហើម។ វាអាចកើតមានជាធម្មតា តែកម្រនឹងជួបប្រទះ។ យ៉ាងណាមិញការពិបាកដកដង្ហើមអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត ជំងឺបេះដូង និងជំងឺសួតផ្សេងៗ អ្នកគួរស្វែងរកការពិគ្រោះជំងឺ ប្រសិនវាមានភាពមិនប្រក្រតី។ 5. មានអាការៈឈឺចាប់ខុសធម្មតា ប្រសិនសង្កេតឃើញមានការឈឺចាប់ផ្នែកក្បាល ឈឺចាប់តំបន់ពោះខ្លាំងក្លា និងស្រវាំងភ្នែក នៅត្រីមាសទី ៣ វាជាសញ្ញាគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចឈានទៅដល់ជំងឺក្រឡាភ្លើង។ រោគសញ្ញានេះអាចបណ្តាលមកពី ការឡើងសម្ពាធឈាម និងមានវត្តមានប្រូតេអ៊ីនច្រើននៅក្នុងទឹកនោម យកល្អគួរប្រញាប់ទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតដើម្បីព្យាបាល។ 6. គ្រុនផ្តាសាយ ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះអាចងាយនឹងឆ្លងនូវជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ ដែលងាយនឹងបង្កឲ្យមានភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងស្រ្តីធម្មតា។ ភាគច្រើនស្រ្តីមានផ្ទៃពោះតែងត្រូវបានណែនាំឲ្យទទួលបានការចាក់ថ្នាំបង្ការផ្តាសាយជាមុន។ ប្រសិនបើអ្នកមានជំងឺគ្រុនផ្តាសាយត្រូវសុំការពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ ការមានផ្ទៃពោះតែងតែជារឿងរីករាយសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារនីមួយៗ ព្រោះថាអ្នកនឹងអាចបង្កើននូវសមាជិកថ្មីម្នាក់ទៀត តែវាក៏ជាពេលមួយដែលគ្រប់ស្រ្តីអាចជួបប្រទះនូវហានិភ័យមួយចំនួន ដូច្នេះគួរមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់អុំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះចៀសវាងមានការសោកស្តាយ កើតឡើងដោយការធ្វេសប្រហែសណាមួយ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

Tacrolimus Ointment មានផ្ទុកសារធាតុសកម្មជា Tacrolimus ជាអង់ទីប៊ីយ៉ូទិកស្ថិតនៅក្នុងក្រុម Macrolide ដែលកាត់បន្ថយភាពស៊ាំការពាររាងកាយ និងត្រូវបានផលិតដោយ Streptomyces tsukubaensis។ ទម្រង់នៃការលាបលើស្បែកនេះ ប្រើសម្រាប់តែក្នុងករណីមានបញ្ហារលាកស្បែកប៉ុណ្ណោះ ពិសេសសម្រាប់ព្យាបាលឃ្លង់ល្ពៅនិងតាអកជាដើម។ សកម្មភាពឱសថ T-lymphocytes ត្រូវបានជំរុញឲ្យមានសកម្មភាព ដើម្បីបញ្ចេញ Cytokines និងមានប្រតិកម្មទូលាយជាមួយប្រភេទកោសិកាផ្សេងទៀតនៅលើស្បែក។ នៅពេលប្រើ Tacrolimus Ointment លើស្បែកវាមានសកម្មភាពដោយផ្ទាល់ទៅលើ T-lymphocytesជាពិសេសកោសិកា CD4+​ តាមរយៈការភ្ជាប់នឹងប្រូតេអ៊ីន FKBP(FK-binding protein)។ ទម្រង់សាំញ៉ាំ Tacrolimus-FKBP ភ្ជាប់គ្នា និងរារាំងដោយប្រជែងជាមួយនឹង calcineurin, phosphatase ដែលមានសកម្មភាពតែនៅពេលភ្ជាប់ជាមួយនឹង Calcium និងCalmodulin។ បែបផែននៃការភ្ជាប់នេះ រារាំងទៅដល់សមត្ថភាពរបស់ Calcineurin ក្នុងការដកបង្គុំផូស្វាត និងកត្តានៃការចម្លងក្រម NFAT (nuclear factor of activated T-cells)(កត្តានៃការចម្លងក្រមដែលធ្វើឲ្យតំបន់នៃហ្សែនដែលមានការរលាករបស់ Cytokines ដែលចូលរួមក្នុងការឆ្លើយតបនឹងភាពស៊ាំភ្លាមៗ និងត្រូវបានស្នើឡើងដើម្បីដើរតួនាទីក្នុងការបង្កជំងឺលើស្បែក)។ ម៉្យាងវិញទៀត Tacrolimus ក៏ត្រូវបានបង្ហាញថា រារាំងការបញ្ចេញ Mast cells និង Basophilsដែលជាអ្នកសម្របសម្រួល (mediators បន្ថយការភ្ញោចជាទៀងទាត់នៃរ៉េស៊ិបទ័រIL-8 បន្ថយការភ្ជាប់មូលេគុលក្នុងកោសិកា និង E-selection ព្រមទាំងបន្ថយការបញ្ចេញ FcεRI នៃកោសិកា Langerhans)។ យន្តការទាំងអស់នេះ កាត់បន្ថយការរលាកតាមរយៈការថយចុះអង់ទីហ្សែន។ កម្រិតប្រើប្រាស់ និងរបៀបប្រើ ជាទូទៅ Tacrolimus Ointment  ប្រើដោយលាបផ្ទាល់លើស្បែក ២ដងក្នុងមួយថ្ងៃ និងឈប់លាបពេលបាត់រោគសញ្ញា ចៀសវាងប្រើក្នុងរយៈពេលយូរ។ ការប្រើ Tacrolimus Ointment ត្រូវបានបែងចែកជា២កម្រិត ដែលតម្រូវឲ្យប្រើតាមអាយុដូចខាងក្រោម៖ • សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ អាចប្រើ Tacrolimus Ointment ទាំងកម្រិត០.០៣% និងកម្រិត០.១% • សម្រាប់ក្មេងមានអាយុពី ២ ទៅ១៥ឆ្នាំ អាចប្រើត្រឹម Tacrolimus Ointment ០.០៣%ប៉ុណ្ណោះទោះបីគ្មានការសិក្សាណាមួយបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់នៃការប្រើ Tacrolimus Ointment ក្នុងរយៈពេលយូរក៏ដោយ ក៏ថ្នាំលាបនេះត្រូវបានហាមឃាត់មិនឲ្យប្រើប្រាស់យូរដែរ។ របៀបលាប៖ ត្រូវលាងដៃឲ្យស្អាតរួចលាបក្នុងកម្រិតសមល្មមលើស្បែក ក្រោយពេលលាបរួចអ្នកមិនគួរងូតទឹក ឬហែលទឹកនិងប៉ះផ្ទាល់ជាមួយពន្លឺព្រះអាទិត្យភ្លាមៗទេ។ ផលរំខានឱសថ • ផលរំខានដែលគេតែងជួបជាញឹកញាប់៖ រលាក និងរមាស់ស្បែកពីកម្រិតតិចតួច ទៅមធ្យម ពិសេសនៅក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានថ្ងៃដំបូងនៃការប្រើប្រាស់ហើយវានឹងបាត់ទៅវិញពេលស្បែកជា។ • ផលវិបាកផ្សេងទៀត៖ អាចមានលេចចេញមុន រលាក ឬឆ្លងរោគនៅឫសសក់ ឈឺក្បាល ស្បែកងាយមានប្រតិកម្មទាំងពេលក្តៅ និងពេលត្រជាក់ ផ្តាសាយ ឈឺពោះ ឈឺសាច់ដុំ មានដំបៅ ឬឆ្លងរោគលើស្បែក និងកើតរើម។ ក្នុងពេលប្រើ Tacrolimus ប្រសិនបើអ្នកញ៉ាំសារធាតុអាល់កុល វាអាចបង្កឲ្យស្បែក និងមុខរបស់អ្នកឡើងក្រហមរួមទាំងមានអារម្មណ៍ថាក្តៅ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ប្រសិនលោកអ្នកមានបញ្ហាណាមួយកើតឡើងខុសប្រក្រតីត្រូវប្រញាប់ទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកឲ្យបានលឿនបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន ដើម្បីទទួលបានដំណោះស្រាយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​

ចែករំលែក

Hydroquinone គឺជាឱសថដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាយូរមកហើយសម្រាប់ការព្យាបាលបញ្ហាមុខជាំ មិនថាតែឯង ឬរួមផ្សំជាមួយនឹងឱសថផ្សេងទៀតដែលទោះបីជាមានការសន្និដ្ឋាននានាអំពីផលរំខានជាច្រើនរបស់វា ជាពិសេសការប្រើរយៈពេលវែង ក៏វានៅតែត្រូវបានជ្រើសរើសមកប្រើប្រាស់រហូតដល់សព្វថ្ងៃដដែល។ ឱសថជាច្រើនប្រភេទក៏ត្រូវបានប្រើផងដែរសម្រាប់ព្យាបាលបញ្ហាមុខជាំ ក៏ដូចជាជំនួស Hydroquinone ក៏ប៉ុន្តែសារធាតុនេះនៅតែត្រូវបានចេញវេជ្ជបញ្ជាដោយវេជ្ជបណ្ឌិត និងជ្រើសរើសដោយអ្នកជំងឺ ព្រមទាំងអ្នកជំនាញដោយសារតែប្រសិទ្ធភាពរបស់វា។ ទោះយ៉ាងណា ការយល់ដឹងអំពីមុខឱសថនេះ ជាមួយនឹងការប្រើប្រាស់ដ៏ត្រឹមត្រូវ ត្រូវតែបានអនុវត្តដើម្បីចៀសវាង ក៏ដូចជាកាត់បន្ថយហានិភ័យផ្សេងៗ។ ភាពទូទៅនៃ Hydroquinone Hydroquinone ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាទូទៅក្នុងការព្យាបាលការកើនឡើងនៃជាតិពណ៌ដ៏ខ្លាំងនៅលើស្បែក (hyperpigmentation) ឬហៅថាជាំ (Melasma) ក្រោមទម្រង់ជាផលិតផលលាបផ្ទាល់នៅលើស្បែក (ក្រែម ជែល ឡូសិន សូលុយស្យុងរាវ)។ Hydroquinoneត្រូវបានរកឃើញមានវត្តមានរួមផ្សំនឹងសារធាតុផ្សេងៗទៀតនៅក្នុងផលិតផលជាច្រើនដែលក្នុងនោះជួបញឹកញាប់ជាងគេគឺការរួមផ្សំជាមួយនឹង ពពួក Retine A ដើម្បីជំរុញឥទ្ធិពលដែលធ្វើឲ្យស្បែកភ្លឺ និង Steroid ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការរលាកឲ្យនៅតិចបំផុត ។ ជាទូទៅ អ្នកអាចរកបានដោយមិនបាច់ត្រូវការវេជ្ជបញ្ជាបានលុះត្រាតែវាជាប្រភេទក្រែម ដែលមានកម្រិតសារធាតុសកម្មមិនលើសពី 2% ប៉ុណ្ណោះ ករណីបរិមាណលើសពីនេះ តម្រូវឲ្យចេញវេជ្ជបញ្ជាពីវេជ្ជបណ្ឌិត ដោយសារផលរំខានរបស់វាក៏កើនឡើងជាមួយនឹងកម្រិតរបស់វាផងដែរ។ ការព្យាបាលដោយ Hydroquinone ក្រៅពីបញ្ហាមុខជាំ ជាទូទៅគេក៏ឃើញមានការប្រើប្រាស់ Hydroquinone ចំពោះការព្យាបាល ស្នាមអុជខ្មៅ (ពីកម្តៅថ្ងៃជាពិសេស) និងស្នាមមុនជាដើម។ ការធ្វើតេស្តរកប្រតិកម្មទៅនឹងសារធាតុ Hydroquinone ត្រូវធ្វើឡើងមុនពេលព្យាបាល ហើយសង្កេតលើភាពឡើងក្រហម និងរមាស់ត្រង់កន្លែងលាប។ បើសិនមិនមានប្រតិកម្មណាមួយកើតឡើងនៅ 24ម៉ោងក្រោយការធ្វើតេស្ត នោះការព្យាបាលដោយ Hydroquinone អាចត្រូវបានចាប់ផ្តើម។ ត្រូវប្រាកដផងដែរថា កន្លែងដែលមានភាពជាំ ត្រូវតែស្អាត និងស្ងួត មុនពេលលាបស្រទាប់ស្តើងមួយនៃថ្នាំនេះលើ និងលាងដៃ បន្ទាប់ពីការលាប។ដើម្បីធានាបាននូវប្រសិទ្ធភាព និងការពារការត្រឡប់មកវិញនៃភាពជាំ Hydroquinone  គួរតែត្រូវបានប្រើប្រាស់រួមជាមួយនឹងឡេការពារកម្តៅថ្ងៃកម្រិតសមរម្យមួយជានិច្ច ឬរួមផ្សំគ្នាក្នុងផលិតផលតែមួយតែម្តង។ សកម្មភាពរបស់ Hydroquinone Hydroquinone ធ្វើការរំខានដល់ការផលិតសារធាតុពណ៌របស់ស្បែក (Melanin) ដោយកោសិកា Melanocyte ដែលដំណើរនេះប្រព្រឹត្តទៅដោយការរារាំងទៅលើការបំលែងនៃ tyrosineទៅជា DOPA (dihydroxyphenyla-lanine)។ ដំណើរការនេះនាំឲ្យមានការបន្ថយតម្រូវការសារធាតុពណ៌ ដែលបណ្តាលឲ្យមានការថយចុះនៃចំនួន melanocyte និង melaninជាលទ្ធផលផ្តល់ឲ្យស្បែកនូវភាពភ្លឺជាងមុន។ ផលរំខាននៃ Hydroquinone ក្រោមទម្រង់ជាឱសថលាបផ្ទាល់នៅនឹងកន្លែងធម្មតាវាមិនបង្កជាប្រតិកម្មណាមួយឡើយប៉ុន្តែក្នុងករណីខ្លះវាអាចបង្កឲ្យមានផលរំខានមួយចំនួនរួមមាន ស្បែកស្ងួត រលាក រមាស់ ឡើងក្រហមផ្ទាំងៗ ការឡើងកន្ទួលជាដើម។ដោយឡែកចៀសវាងការប៉ះពាល់នៃសារធាតុថ្នាំចំពោះភ្នែក និងប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ពេកនៅលើស្បែកមុខ ហើយក៏មិនត្រូវប្រើប្រាស់នៅក្នុងកម្រិតខ្ពស់រយៈពេលយូរឡើយ ដោយសារវាអាចមានទំនាក់ទំនងនឹងជំងឺ Ochronosis  (ការប្រែប្រួលពណ៌ខុសប្រក្រតី ជាមួយការឡើងជាពងៗលើស្បែក)។ គួរបញ្ជាក់ថា ចំពោះការប្រើប្រាស់លើសពី 3ខែដោយមិនឃើញមានលទ្ធផល អ្នកត្រូវត្រឡប់ទៅជួបនឹងអ្នកជំនាញដើម្បីសុំការណែនាំ។មានការព្រួយបារម្ភជាច្រើនទៅលើអនុភាពនៃការបង្កើតជាមហារីកនៃ Hydroquinone ដោយមានទំនាក់ទំនងនឹងការធ្វើមេតាលីសនៅក្នុងថ្លើមរបស់វា ក៏ប៉ុន្តែ ការប្រើប្រាស់នៅក្នុងទម្រង់សម្រាប់លាបផ្ទាល់លើស្បែក មិនគួរត្រូវបានបារម្ភឡើយ ដោយសារការធ្វើមេតាបូលីសរបស់វាមួយភាគធំគឺធ្វើនៅក្នុងសរសៃឈាម និងបន្ទាប់មកត្រូវបានបញ្ចេញចោលតាមតម្រងនោម។ បម្រុងប្រយ័ត្ន អ្នកត្រូវប្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញមុនទទួលការព្យាបាលដោយ Hydroquinone នេះប្រសិនបើអ្នកមានស្ថានភាពណាមួយដូចខាងក្រោម៖ • បើអ្នកមានផ្ទៃពោះ ឬមានគម្រោងក្នុងការមានផ្ទៃពោះ ឬនៅបំបៅដោះកូន • បើអ្នកមានប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទណាមួយ រួមបញ្ចូលទាំងថ្នាំបុរាណ ឬអាហារបំប៉នផងដែរ • បើអ្នកប្រតិកម្មនឹងថ្នាំ អាហារ ឬសារធាតុណាមួយ • បើអ្នកមានបញ្ហាទាក់ទងនឹងតម្រងនោម ឬថ្លើម។ ក្រៅពីនោះ អ្នកត្រូវចៀសវាងប្រើប្រាស់ជាមួយនឹងផលិតផលឱសថដទៃទៀត (ជាពិសេសផលិតផលដែលជាស្រឡាយនៃ peroxide) អំឡុងពេលប្រើប្រាស់ Hydroquinone រហូតមានការណែនាំពីអ្នកជំនាញប៉ុណ្ណោះ។បើទោះជាមានផលរំខាន និងការបារម្ភទៅលើហានិភ័យនៃការប្រើប្រាស់ Hydroquinone រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ក៏ប៉ុន្តែជាក់ស្តែង Hydroquinone (ទម្រង់លាបផ្ទាល់) មានប្រវត្តិនៃការព្យាបាលប្រកបដោយសុវត្ថិភាពតាំងពីយូរមកហើយ ប្រសិនបើគោរពតាមការណែនាំក្នុងការប្រើប្រាស់បានត្រឹមត្រូវ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

  អ្នកមានអារម្មណ៍ថាអាហារសុខភាពដែលអ្នកព្យាយាមបរិភោគកន្លងមកដូចជាមិនបានជួយអ្វីអ្នកសោះ?ហើយខកចិត្តដែរឬទេ  បើដឹងថាអាហារល្អៗដែលអ្នកខំញ៉ាំបែរជាមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយរាងកាយ?អាហារជាច្រើនពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងលើសលប់ ហើយអ្នកក៏រំពឹងទុកថាវាពិតជាអាចជួយដល់សុខភាព ក៏ដូចជាសម្រស់របស់អ្នកបាន។ ខុសពីការគិត អាហារខ្លះមិនអាចជួយអ្នកបានពេញលេញ តាមរយៈគ្រប់រូបភាពឡើយ។ ត្រង់ចំណុចនេះ  ការផ្សំអាហារពិតជាកត្តាសំខាន់មួយ ដោយមិនត្រឹមតែធ្វើដើម្បីបង្កើនរសជាតិអាហារ តែក៏ដើម្បីទទួលអត្ថប្រយោជន៍ដែលគួរតែទទួលបានឬយ៉ាងហោចណាស់ដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ ជាការរួមបញ្ចូលយ៉ាងឥតខ្ចោះនៃអាហារ ដែលណែនាំដោយអ្នកជំនាញផ្នែករបបអាហារ និងសារជាតិចិញ្ចឹមដោយលទ្ធផលទទួល គឺលើសពីការបូកបញ្ចូលគ្នានៃផលប្រយោជន៍របស់អាហារនីមួយៗទៅទៀត។ ពពួកខ្លាញ់ ជាមួយបន្លែ បន្លែច្រើនមានផ្ទុកនូវពពួកវីតាមីនប្រភេទដែលត្រូវការខ្លាញ់ដើម្បីជំរុញការស្រូបចូលទៅក្នុងរាងកាយបាន។ ដូចនេះការបរិភោគបន្លែជាមួយនឹងបរិមាណសមរម្យនៃខ្លាញ់ក្រោមទម្រង់ជាប្រេង (ដូចជាប្រេងអូលីវជាដើម) ឬឈីស ត្រូវបានណែនាំដើម្បីទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមដែលចាំបាច់កាន់តែល្អ។      កាហ្វេ ជាមួយស្ករស ការសិក្សាមួយដែលបានផ្សាយលើ Journal Human Psychopharmacologyបានបង្ហាញថានេះអាចបណ្តាលមកពី តំបន់មួយនៃខួរក្បាលដែលទទួលខុសត្រូវលើការយកចិត្តទុកដាក់ ធ្វើការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពជាងធម្មតា។ បើសិនអ្នកមិនផឹកកាហ្វេ អាចសាកល្បងផឹកតែបៃតងជាមួយទឹកឃ្មុំបន្តិចក៏បាន។ រមៀត ជាមួយសាច់ត្រី ទាំងសារធាតុ Curcuminដែលមានក្នុងរមៀត និង DHA ដែលជាប្រភេទខ្លាញ់អូមេហ្គា៣ នៅក្នុងខ្លាញ់ត្រី អាចរារាំងកោសិកាមហារីកពីការបំបែកខ្លួនបាន។ ការរួមគ្នារបស់វាអាចជួយពន្យឺតការលូតលាស់នៃដុំមហារីក និងការរីករាលដាលនៃប្រភេទមួយនៃមហារីកសុដន់បានល្អជាងការប្រើប្រាស់ដោយឡែកពីគ្នា។ អ្នកស្រាវជ្រាវ បានលើកឡើងថា DHA អាចជួយកោសិកាឲ្យប្រើប្រាស់ Curcuminបានយ៉ាងល្អ។ រមៀត ជាមួយម្រេចខ្មៅ         Curcuminក៏ត្រូវបានរងប្រតិកម្មយ៉ាងរហ័សមុនពេលដែលវាត្រូវបានស្រូបយកទៅប្រើប្រាស់ដែលនេះជាហេតុដែល ការរួមគ្នាជាមួយនឹងម្រេចខ្មៅដែលមានសារធាតPiperine ត្រូវបានណែនាំដោយសារវាអាចជួយឲ្យ Curcumin អាចស្រូបចូលទៅក្នុងសរសៃឈាមបានដល់ទៅជាង១,០០០ដងលើសធម្មតា។ ប៉េងប៉ោះ ជាមួយសណ្តែក ខ្លួនរបស់យើងអាចស្រូបយកសារធាតុដែកដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ចំពោះខួរក្បាលនិងសាច់ដុំ ពីក្នុងរុក្ខជាតិ(ដូចជាសណ្តែក)បានតិចតួចជាងជាតិដែកដែលមានក្នុងសាច់ ដូចនេះដើម្បីបង្កើនការស្រូប ការបរិភោគរួមគ្នាជាមួយអាហារដែលសម្បូរដោយវីតាមីនសេ (ដូចជាប៉េងប៉ោះ) ត្រូវបានណែនាំ។ ប៉េងប៉ោះ ជាមួយស្ពៃប្រូខូលី ប្រូខូលី និងប៉េងប៉ោះ សុទ្ធតែជាសារធាតុដែលអាចប្រឆាំងនឹងកោសិកាមហារីកបាន ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ការរួមផ្សំនៃបន្លែទាំងពីរប្រភេទអាចបង្កើនឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងក្លាក្នុងការប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក ជាងការដែលប្រើដាច់ដោយឡែក។ តែបៃតង ជាមួយក្រូចឆ្មារ Catechins ដែលមានក្នុងតែបៃតងអាចជួយការពារបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនជាពិសេសគឺជំងឺបេះដូង និងមហារីក។ ការបន្ថែមក្រូចឆ្មារក្នុងតែបៃតង អាចជួយកាត់បន្ថយការបំផ្លាញនៃ Catechins នៅក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។    ម្យ៉ាងទៀត វីតាមីនសេដែលមានក្នុងក្រូចឆ្មារក៏ជួយបង្កើនការស្រូប Catechinsបានដល់ទៅបីដងផងដែរ។ យ៉ាអួរ ជាមួយផ្លែចេក ការញ៉ាំសារធាតុចិញ្ចឹមទាំងពីរចូលគ្នាភ្លាមៗបន្ទាប់ពីហាត់ប្រាណ ជួយធ្វើឲ្យសាច់ដុំឆាប់ត្រឡប់មកសភាពល្អឡើងវិញ។ នេះគឺជាការរួមផ្សំនៃកាបូអុីដ្រាតជាមួយប្រូតេអុីន ដែលអាចបង្កើនកម្រិតអាំងស៊ុយលីន ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យសាច់ដុំអាចចាប់យកស្ករ និងអាមីណូអាស៊ីត មកប្រើប្រាស់បានរហ័ស។ សាឡាត់ ជាមួយម្ទេសក្រហម និងជីវ៉ាន់ស៊ុយ ជាការរួមបញ្ចូលគ្នាដែលអាចផ្តល់ឲ្យយើងនូវវីតាមីនបេ៣ប្រភេទគឺ បេ១ បេ៦ បេ១២ ដែលអាចកាត់បន្ថយអាមីណូអាស៊ីតដែលបំផ្លាញសរ-សៃឈាម បង្កើនការប្រឈមនឹងជំងឺគាំងបេះដូង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។អាហារខ្លះពិតជាត្រូវការការរួមផ្សំដ៏ល្អ ជាជាងការបរិភោគវាដោយឡែក។       យ៉ាងណាមិញ តុល្យភាពអាហារមិនមែនមានន័យថា ត្រូវបរិភោគអាហារគ្រប់មុខក្នុងពេលតែមួយនោះដែរ ការរួមផ្សំដែលមិនត្រឹមត្រូវ មិនអាចជួយ   តែក៏អាចរារាំងអ្នកពីការទទួលសារធាតុល្អៗ ឬអាក្រក់ជាងនេះ គឺអាចនឹងគ្មានសុវត្ថិភាពតែម្តង។ សម្រាប់ការរួមផ្សំអាហារដែលអាក្រក់ចំពោះរាងកាយ សូមចុច ត្រង់នេះ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស ភាពការងារជាប់លាប់ ប្រាក់ខែច្រើន និងទទួលបានការគោរពពីមនុស្សជុំវិញខ្លួនគឺគ្រាន់តែជាហេតុផលល្អៗមួយចំនួន ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជ្រើសរើសយកអាជីពជាគ្រូពេទ្យប៉ុណ្ណោះ។ប៉ុន្តែនៅពេល​ដែលអ្នកជ្រើសរើស យកជំនាញឯកទេសណាមួយក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ដ្រនេះ ភាពរីករាយរបស់អ្នកគួរតែជាកត្តាចម្បងទីមួយដែលអ្នកគួរតែយកមកពិចារណា។ អ្នកនឹងដឹងថាអ្នកបានជ្រើសរើសជំនាញឯកទេសមួយដ៏ត្រឹមត្រូវនៅពេលដែលអ្នករីករាយនឹងទៅធ្វើការងារនោះដូចពេលដែលអ្នកបានបញ្ចប់ ហើយចាកចេញពីកន្លែងធ្វើការនោះដែរ។ យើងហៅវាថា ការសម្រេចបាននូវ «តុល្យភាពការងារ និងជីវិត»។(វាគឺអាចធ្វើទៅបាននៅក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រមួយនេះ។) នៅពេលដែលចុះធ្វើរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំស្ដីពីរបៀបរស់នៅរបស់គេហទំព័រពត៌មានវេជ្ជសាស្ត្រសកល Medscape បានសុំឲ្យគ្រូពេទ្យ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក វាយតម្លៃភាពសប្បាយរីករាយរបស់ពួកគេពី១ដល់៧ ដែល១គឺ មិនសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង និង ៧គឺ សប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ការសិក្សានេះបានរកឃើញថា ច្រើនជាងពាក់កណ្ដាលនៃគ្រូពេទ្យ ដែលគេបានធ្វើការស្រង់មតិគឺពួកគេមានភាពរីករាយនឹងការងារ របស់ពួកគេ និងប្រហែលជាបីភាគបួនទៀតនៃគ្រួពេទ្យ គឺរីករាយនៅក្រៅពីកន្លែងធ្វើការផងដែរ។​ ប៉ុន្តែសួរថាតើភាពសប្បាយរីករាយអាចកំណត់បានតាមរយៈឯកទេសរបស់គ្រូពេទ្យដែរឬទេ? តោះ! យើងទៅមើលឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅនៃការស្ទង់មតិ និងរកមើលថាគ្រូពេទ្យឯកទេសណាខ្លះ រីករាយនឹងការងារ ហើយគ្រូពេទ្យឯកទេសណាខ្លះដែលតែងតែរអ៊ូមិនឈប់អំពីការងាររបស់ពួកគេ។   ភាគរយច្រើនជាងគេនៃគ្រូពេទ្យដែលអះអាងថាពួកគេរីករាយនឹងការងារបំផុត គឺគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងស្បែក (Dermatologists) (៤៣%) និងបន្ទាប់មកទៀតនោះ គឺគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងភ្នែក (Ophthalmologists)(៤២%)។ គ្រូពេទ្យនៅក្នុងជំនាញទាំងពីរខាងលើនេះ ក៏ស្ថិតនៅក្នុងចំណាត់ថ្នាក់កំពូល ក្នុងរបាយការណ៍របស់ Medscape ឆ្នាំ២០១៦ និង​២០១៤ផងដែរ។ នៅក្រៅពីកន្លែងការងារ គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកប្រព័ន្ធផ្លូវទឹកនោម (Urologists) (៧៦%) ឈរនៅលំដាប់ទីមួយ ហើយគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងភ្នែក ខាងស្បែក និង ខាងប្រតិកម្មអាឡែហ្សី និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំវិញ ឯកទេសទាំងបីនេះឈរ នៅលំដាប់ថ្នាក់លេខ២ដូចគ្នា គឺមាន (៧៤%)។ ធ្វើការនៅក្នុងឯកទេសណាមួយក៏ដោយក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រនេះអ្នកត្រូវយកអ្នកជំងឺជាកត្តាចម្បង ដូច្នេះមុនពេលដែលអ្នកសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសយកជំនាញឯកទេសណាមួយ វាគឺនេះជាពេលដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់អ្នក ដើម្បីផ្ដល់នូវអាទិភាពទីមួយដល់ខ្លួនអ្នក និងភាពរីករាយរបស់អ្នកនាពេលអនាគត។ តាមរយៈការសិក្សា ខាងក្រោមនេះគឺជាបណ្ដាឯកទេសដែលបានរៀបតាមលំដាប់នៃភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការ (ពីស្នាមញញឹមទៅជាការជ្រួញចិញ្ចើម)។ 1.    ឯកទេសលើជំងឺសើស្បែក (Dermatology) (៤៣%) 2.    ឯកទេសចក្ខុរោគ (Ophthalmology) (៤២%) 3.    ឯកទេសលើប្រតិកម្មអាឡែហ្សី និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ (Allergy and immunology) (៤១%) 4.    ឯកទេសវះកាត់ឆ្អឹង (Orthopedics) (៣៧%) 5.    ឯកទេសវិកលវិទ្យា និងសុខភាពផ្លូវចិត្ត (Psychiatry and mental health) (៣៧%) 6.    ឯកទេសលើជំងឺសួត (Pulmonary medicine) (៣៧%) 7.    ឯកទេសលើជំងឺកុមារ (Pediatrics) (៣៦%) 8.    ឯកទេសរោគសាស្ដ្រ (Pathology) (៣៦%) 9.    ឯកទេសលើជំងឺមហារីក (Oncology) (៣៦%) 10. ឯកទេសលើជំងឺក្រពះ ពោះវៀន (Gastroenterology) (៣៥%) 11. ឯកទេសវះកាត់ទូទៅ (Surgery) (៣៥%) 12. ឯកទេសលើជំងឺត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក (Otolaryngology) (៣៤%) 13. ឯកទេសលើប្រព័ន្ធប្រសាទ (Neurology) (៣៤%) 14. ឯកទេសលើផ្នែកដាក់ថ្នាំសណ្ដំ (Anesthesiology) (៣៣%) 15. ឯកទេសវិទ្យុសាស្ត្រ (Radiology) (៣៣%) 16. ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ដ្រី (Obstetrics and gynecology) (៣២%) 17. ឯកទេសវះកាត់កែលំអរ (Plastic surgery) (៣២%) 18. ឯកទេសលើប្រព័ន្ធផ្លូវទឹកនោម ឬម៉ូត្រសាស្ដ្រ (Urology) (៣១%) 19. ឯកទេសលើជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងក្រពេញបញ្ចេញក្នុង (Diabetes and endocrinology) (៣១%) 20. ឯកទេសលើជំងឺឆ្លង (Infectious disease) (៣១%) 21. ឯកទេសលើជំងឺបេះដូង (Cardiology) (៣១%) 22. ការថែទាំ (Critical care) (៣០%) 23. គ្រូពេទ្យប្រចាំគ្រួសារ (Family medicine) (២៩%) 24. គ្រូពេទ្យសង្គ្រោះបន្ទាន់ (Emergency medicine) (២៨%) 25. ឯកទេសលើជំងឺសរីរាង្គ ឬជំងឺក្នុង (Internal medicine) (២៨%) 26. ឯកទេសលើជំងឺតម្រងនោម (Nephrology) (២៤%) 27. ឯកទេសលើជំងឺសន្លាក់ (Rheumatology) (២៤%) © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

ទម្រាំបង្កើតបានជាទម្លាប់ហាត់ប្រាណទៀងទាត់មួយមិនមែនជាការងាយស្រួលឡើយ ហើយអ្នកពិតជាមិនចង់ឲ្យមានការផ្អាកសូម្បីមួយថ្ងៃ មិនថាដោយហេតុផលណាមួយឡើយ។ តើនេះជាការត្រឹមត្រូវឬទេ?  រាល់ហេតុផលដែលធ្វើឲ្យអ្នកត្រូវសម្រាកហាត់ប្រាណមួយរយៈមិនគួរត្រូវបានបដិសេធទាំងអស់នោះទេ ជាពិសេសនៅពេលអ្នកមានបញ្ហាសុខភាពណាមួយ។ ដោយឡែក ក៏មិនបានន័យថាគ្រប់បញ្ហាអាចក្លាយទៅលេសដែលអ្នកត្រូវផ្អាកនោះដែរ ពីព្រោះចំពោះបញ្ហាមួយចំនួន ការហាត់ប្រាណអាចក្លាយទៅជារឿងដែលមិនគួរខកខានទៅវិញ។ តើពេលណាដែលអ្នកគួរផ្អាក និងពេលណាមិនគួរផ្អាក? សូមស្វែងរកចម្លើយនៅខាងក្រោម។ ពេលដែលគួរផ្អាកហាត់ប្រាណ ជាការទុកពេលវេលាឲ្យខ្លួនអ្នកដើម្បីបានត្រឡប់មកសុខភាពល្អដូចដើម និងអាចបន្តហាត់ដោយថាមពលវិញ។ ទាំងនេះជាស្ថានភាពសុខភាពដែលតម្រូវឲ្យអ្នកសម្រាកមួយរយៈសិន៖ • បញ្ហាតំបន់ក្រោមក៖ មានអារម្មណ៍ស្ទះដោយស្លេស្មនៅត្រង់ទ្រូង ក្អកខ្លាំងក្លា បញ្ហាប្រព័ន្ធអាហារ (ក្អួតចង្អោរ ឈឺពោះ ឬរាកដែលធ្វើឲ្យរាងកាយបាត់បង់ជាតិទឹក) ឬការចុករោយខ្លួនជាដើម។ • គេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់៖ អាចជះឥទ្ធិពលដល់ប្រសិទ្ធភាពនៃការហាត់ប្រាណ ដោយវាធ្វើឲ្យអ្នកមិនអាចតាំងអារម្មណ៍ និងថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យមានរបួស ឬការឈឺចាប់ដោយចៃដន្យផងដែរ។ • ឈឺចាប់សាច់ដុំ៖ មិនថាឈឺនៅតំបន់ណា ដោយសាររាងកាយរបស់អ្នកទាំងអស់មានការជាប់ទាក់ទងនឹងគ្នា ដូចនេះវាធ្វើឲ្យការធ្វើចលនារបស់អ្នកមានកម្រិត និងខុសប្រក្រតី អាចនាំឲ្យមានរបួសដូចគ្នា។ • ក្តៅខ្លួន៖ ការហាត់ប្រាណធ្វើឲ្យកម្តៅក្នុងរាងកាយកាន់តែកើនឡើង ដែលធ្វើឲ្យស្ថានភាពអ្នកកាន់តែអាក្រក់។ • អស់កម្លាំង៖ មិនថាអស់កម្លាំងដោយសារជំងឺហាត់លើសកម្រិត ឬមិនផ្តល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ឲ្យរាងកាយសម្របសម្រួលមកសភាពដើម សុទ្ធតែតម្រូវឲ្យអ្នកផ្អាកមួយរយៈសិន។ • មានរបួស៖ ការបង្ខំហាត់ក្នុងអំឡុងពេលនេះអាចឲ្យអ្នកប្រឈមនឹងការឈឺចាប់រយៈពេលកាន់តែយូរ និងរបួសអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អាស្រ័យនឹងស្ថានភាព និងទីតាំងនៃរបួស។ ពេលដែលមិនគួរផ្អាកហាត់ប្រាណ • ផ្តាសាយ៖ បើជាអាការៈកើតឡើងនៅលើផ្នែកកដូចជា តឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ ឈឺក ឬក្អកតិចតួចអាចជួយឲ្យប្រសើរឡើងវិញបាន ព្រមជាមួយការបង្កើនប្រព័ន្ធភាពស៊ាំតាមរយៈការហាត់ប្រាណសមរម្យ។ • ឈឺក្បាល៖ ក្នុងករណីឈឺក្បាលតឹងណែន ឬមានសម្ពាធនៅត្រង់ថ្ងាស ឬនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃក្បាល និងក ការហាត់ប្រាណជាជម្រើសដ៏ល្អ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើវានៅកម្រិតសមរម្យ និងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ • ពេលមករដូវ (សម្រាប់ស្ត្រី)៖ អ្នកអាចមានការឈឺចាប់ត្រង់ពោះ ឬអាការៈចុករួយខ្លះ ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថាការហាត់ប្រាណនៅពេលនេះអាចជួយកាត់បន្ថយនូវអាការៈទាំងនោះបានទៅវិញ។ • ពេលមានផ្ទៃពោះ៖ ការធ្វើចលនាត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំពីអ្នកជំនាញ អាចជួយទាំងសុខភាពម្តាយ និងទារកថែមទាំងអាចជួយឲ្យការសម្រាលកូនមានរយៈពេលខ្លីផងដែរ។ • ពេលស្ត្រេស៖ ការហាត់ប្រាណជាជម្រើសល្អបំផុតដោយវាអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវអារម្មណ៍ល្អ និងបន្ធូរភាពតានតឹង ថែមទាំងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងផងដែរ។ អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន អ្នកត្រូវទុកការហាត់ប្រាណជាធម្មតារបស់អ្នកនៅដោយឡែកសិន មិនថានៅពេលដែលអ្នកត្រូវបានណែនាំឲ្យផ្អាកហាត់ប្រាណ ឬពេលមិនគួរផ្អាកនោះទេ។ ជំនួសឲ្យការហាត់ជាធម្មតានេះ អ្នកក៏អាចធ្វើការសម្របសម្រួលខ្លះបើអ្នកពិតជាមិនចង់ខកខានការហាត់ ឬអ្នកមិនត្រូវបានណែនាំឲ្យផ្អាក តែក៏មិនអាចហាត់បានធម្មតា។ • បន្ថយការបញ្ចេញកម្លាំង និងរយៈពេលក្នុងការហាត់ • ជំនួសដោយលំហាត់ប្រាណស្រួលជាងមុន ឧទាហរណ៍ គួរដើរ ជំនួសឲ្យការរត់ • លំហាត់ប្រាណដែលល្អគឺការផ្តោតលើដង្ហើមដូចជា យោគៈ (Yoga)ពីឡាត (Pilate) ឬក៏ការធ្វើសមាធិ • លំហាត់ប្រាណដែលល្អសម្រាប់ជំងឺផ្តាសាយគឺ ការដើរ ឬរត់ត្រឹកៗប្រហែល២០នាទីដែលអាចជួយសម្រួលនូវអាការៈផ្តាសាយ និងធ្វើឲ្យដកដង្ហើមបានស្រួលជាងមុន • លំហាត់ប្រាណដែលណែនាំដោយអ្នកជំនាញ (សម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ អ្នកមានការឈឺចាប់សាច់ដុំ ឬសន្លាក់ជាដើម) • អ្វីដែលសំខាន់ជាងគេនោះគឺ អ្នកត្រូវតែធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំជានិច្ចមុនពេលហាត់ប្រាណ។ ប្រសិនបើអ្នកពិតជាមានអារម្មណ៍មិនល្អក្នុងការហាត់ប្រាណពិតមែន សម្រាកសិនជាជម្រើសល្អបំផុត ការរំលងការហាត់ប្រាណត្រឹមរយៈពេល ២ទៅ៣ថ្ងៃមិនអាចប៉ះពាល់ដល់ទម្លាប់ហាត់ប្រាណឬសមត្ថភាពក្នុងការហ្វឹកហាត់នោះឡើយ។ ត្រូវប្រាកដផងដែរថាអ្នកនឹងមិនបង្ខំខ្លួនឯងឡើយ ហើយរាល់ការមានបញ្ហាសុខភាព គួរទៅជួបនឹងអ្នកជំនាញ ដើម្បីអាចឲ្យអ្នកដឹងអំពីការធ្វើលំហាត់ប្រាណដែលស័ក្តិសមនឹងអ្នកបំផុត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក
Top