• May 19, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 3.8K មើល

ពិតជាអស្ចារ្យ គ្រាន់តែបរិភោគអាហារមួយចំនួនបញ្ជូលគ្នា

  អ្នកមានអារម្មណ៍ថាអាហារសុខភាពដែលអ្នកព្យាយាមបរិភោគកន្លងមកដូចជាមិនបានជួយអ្វីអ្នកសោះ?ហើយខកចិត្តដែរឬទេ  បើដឹងថាអាហារល្អៗដែលអ្នកខំញ៉ាំបែរជាមិនត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយរាងកាយ?អាហារជាច្រើនពិតជាមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងលើសលប់ ហើយអ្នកក៏រំពឹងទុកថាវាពិតជាអាចជួយដល់សុខភាព ក៏ដូចជាសម្រស់របស់អ្នកបាន។ ខុសពីការគិត អាហារខ្លះមិនអាចជួយអ្នកបានពេញលេញ តាមរយៈគ្រប់រូបភាពឡើយ។ ត្រង់ចំណុចនេះ  ការផ្សំអាហារពិតជាកត្តាសំខាន់មួយ ដោយមិនត្រឹមតែធ្វើដើម្បីបង្កើនរសជាតិអាហារ តែក៏ដើម្បីទទួលអត្ថប្រយោជន៍ដែលគួរតែទទួលបានឬយ៉ាងហោចណាស់ដើម្បីសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ ជាការរួមបញ្ចូលយ៉ាងឥតខ្ចោះនៃអាហារ ដែលណែនាំដោយអ្នកជំនាញផ្នែករបបអាហារ និងសារជាតិចិញ្ចឹមដោយលទ្ធផលទទួល គឺលើសពីការបូកបញ្ចូលគ្នានៃផលប្រយោជន៍របស់អាហារនីមួយៗទៅទៀត។ ពពួកខ្លាញ់ ជាមួយបន្លែ បន្លែច្រើនមានផ្ទុកនូវពពួកវីតាមីនប្រភេទដែលត្រូវការខ្លាញ់ដើម្បីជំរុញការស្រូបចូលទៅក្នុងរាងកាយបាន។ ដូចនេះការបរិភោគបន្លែជាមួយនឹងបរិមាណសមរម្យនៃខ្លាញ់ក្រោមទម្រង់ជាប្រេង (ដូចជាប្រេងអូលីវជាដើម) ឬឈីស ត្រូវបានណែនាំដើម្បីទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមដែលចាំបាច់កាន់តែល្អ។      កាហ្វេ ជាមួយស្ករស ការសិក្សាមួយដែលបានផ្សាយលើ Journal Human Psychopharmacologyបានបង្ហាញថានេះអាចបណ្តាលមកពី តំបន់មួយនៃខួរក្បាលដែលទទួលខុសត្រូវលើការយកចិត្តទុកដាក់ ធ្វើការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពជាងធម្មតា។ បើសិនអ្នកមិនផឹកកាហ្វេ អាចសាកល្បងផឹកតែបៃតងជាមួយទឹកឃ្មុំបន្តិចក៏បាន។ រមៀត ជាមួយសាច់ត្រី ទាំងសារធាតុ Curcuminដែលមានក្នុងរមៀត និង DHA ដែលជាប្រភេទខ្លាញ់អូមេហ្គា៣ នៅក្នុងខ្លាញ់ត្រី អាចរារាំងកោសិកាមហារីកពីការបំបែកខ្លួនបាន។ ការរួមគ្នារបស់វាអាចជួយពន្យឺតការលូតលាស់នៃដុំមហារីក និងការរីករាលដាលនៃប្រភេទមួយនៃមហារីកសុដន់បានល្អជាងការប្រើប្រាស់ដោយឡែកពីគ្នា។ អ្នកស្រាវជ្រាវ បានលើកឡើងថា DHA អាចជួយកោសិកាឲ្យប្រើប្រាស់ Curcuminបានយ៉ាងល្អ។ រមៀត ជាមួយម្រេចខ្មៅ         Curcuminក៏ត្រូវបានរងប្រតិកម្មយ៉ាងរហ័សមុនពេលដែលវាត្រូវបានស្រូបយកទៅប្រើប្រាស់ដែលនេះជាហេតុដែល ការរួមគ្នាជាមួយនឹងម្រេចខ្មៅដែលមានសារធាតPiperine ត្រូវបានណែនាំដោយសារវាអាចជួយឲ្យ Curcumin អាចស្រូបចូលទៅក្នុងសរសៃឈាមបានដល់ទៅជាង១,០០០ដងលើសធម្មតា។ ប៉េងប៉ោះ ជាមួយសណ្តែក ខ្លួនរបស់យើងអាចស្រូបយកសារធាតុដែកដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ចំពោះខួរក្បាលនិងសាច់ដុំ ពីក្នុងរុក្ខជាតិ(ដូចជាសណ្តែក)បានតិចតួចជាងជាតិដែកដែលមានក្នុងសាច់ ដូចនេះដើម្បីបង្កើនការស្រូប ការបរិភោគរួមគ្នាជាមួយអាហារដែលសម្បូរដោយវីតាមីនសេ (ដូចជាប៉េងប៉ោះ) ត្រូវបានណែនាំ។ ប៉េងប៉ោះ ជាមួយស្ពៃប្រូខូលី ប្រូខូលី និងប៉េងប៉ោះ សុទ្ធតែជាសារធាតុដែលអាចប្រឆាំងនឹងកោសិកាមហារីកបាន ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា ការរួមផ្សំនៃបន្លែទាំងពីរប្រភេទអាចបង្កើនឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងក្លាក្នុងការប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក ជាងការដែលប្រើដាច់ដោយឡែក។ តែបៃតង ជាមួយក្រូចឆ្មារ Catechins ដែលមានក្នុងតែបៃតងអាចជួយការពារបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនជាពិសេសគឺជំងឺបេះដូង និងមហារីក។ ការបន្ថែមក្រូចឆ្មារក្នុងតែបៃតង អាចជួយកាត់បន្ថយការបំផ្លាញនៃ Catechins នៅក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ។    ម្យ៉ាងទៀត វីតាមីនសេដែលមានក្នុងក្រូចឆ្មារក៏ជួយបង្កើនការស្រូប Catechinsបានដល់ទៅបីដងផងដែរ។ យ៉ាអួរ ជាមួយផ្លែចេក ការញ៉ាំសារធាតុចិញ្ចឹមទាំងពីរចូលគ្នាភ្លាមៗបន្ទាប់ពីហាត់ប្រាណ ជួយធ្វើឲ្យសាច់ដុំឆាប់ត្រឡប់មកសភាពល្អឡើងវិញ។ នេះគឺជាការរួមផ្សំនៃកាបូអុីដ្រាតជាមួយប្រូតេអុីន ដែលអាចបង្កើនកម្រិតអាំងស៊ុយលីន ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យសាច់ដុំអាចចាប់យកស្ករ និងអាមីណូអាស៊ីត មកប្រើប្រាស់បានរហ័ស។ សាឡាត់ ជាមួយម្ទេសក្រហម និងជីវ៉ាន់ស៊ុយ ជាការរួមបញ្ចូលគ្នាដែលអាចផ្តល់ឲ្យយើងនូវវីតាមីនបេ៣ប្រភេទគឺ បេ១ បេ៦ បេ១២ ដែលអាចកាត់បន្ថយអាមីណូអាស៊ីតដែលបំផ្លាញសរ-សៃឈាម បង្កើនការប្រឈមនឹងជំងឺគាំងបេះដូង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។អាហារខ្លះពិតជាត្រូវការការរួមផ្សំដ៏ល្អ ជាជាងការបរិភោគវាដោយឡែក។       យ៉ាងណាមិញ តុល្យភាពអាហារមិនមែនមានន័យថា ត្រូវបរិភោគអាហារគ្រប់មុខក្នុងពេលតែមួយនោះដែរ ការរួមផ្សំដែលមិនត្រឹមត្រូវ មិនអាចជួយ   តែក៏អាចរារាំងអ្នកពីការទទួលសារធាតុល្អៗ ឬអាក្រក់ជាងនេះ គឺអាចនឹងគ្មានសុវត្ថិភាពតែម្តង។ សម្រាប់ការរួមផ្សំអាហារដែលអាក្រក់ចំពោះរាងកាយ សូមចុច ត្រង់នេះ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• May 19, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 14.3K មើល

គ្រូពេទ្យឯកទេសណាដែលមានភាពរីករាយបំផុតក្នុងឆ្នាំ២០១៧នេះ?

ការជួយសង្គ្រោះជីវិតមនុស្ស ភាពការងារជាប់លាប់ ប្រាក់ខែច្រើន និងទទួលបានការគោរពពីមនុស្សជុំវិញខ្លួនគឺគ្រាន់តែជាហេតុផលល្អៗមួយចំនួន ដែលធ្វើឲ្យអ្នកជ្រើសរើសយកអាជីពជាគ្រូពេទ្យប៉ុណ្ណោះ។ប៉ុន្តែនៅពេល​ដែលអ្នកជ្រើសរើស យកជំនាញឯកទេសណាមួយក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ដ្រនេះ ភាពរីករាយរបស់អ្នកគួរតែជាកត្តាចម្បងទីមួយដែលអ្នកគួរតែយកមកពិចារណា។ អ្នកនឹងដឹងថាអ្នកបានជ្រើសរើសជំនាញឯកទេសមួយដ៏ត្រឹមត្រូវនៅពេលដែលអ្នករីករាយនឹងទៅធ្វើការងារនោះដូចពេលដែលអ្នកបានបញ្ចប់ ហើយចាកចេញពីកន្លែងធ្វើការនោះដែរ។ យើងហៅវាថា ការសម្រេចបាននូវ «តុល្យភាពការងារ និងជីវិត»។(វាគឺអាចធ្វើទៅបាននៅក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រមួយនេះ។) នៅពេលដែលចុះធ្វើរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំស្ដីពីរបៀបរស់នៅរបស់គេហទំព័រពត៌មានវេជ្ជសាស្ត្រសកល Medscape បានសុំឲ្យគ្រូពេទ្យ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក វាយតម្លៃភាពសប្បាយរីករាយរបស់ពួកគេពី១ដល់៧ ដែល១គឺ មិនសប្បាយចិត្តជាខ្លាំង និង ៧គឺ សប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ ការសិក្សានេះបានរកឃើញថា ច្រើនជាងពាក់កណ្ដាលនៃគ្រូពេទ្យ ដែលគេបានធ្វើការស្រង់មតិគឺពួកគេមានភាពរីករាយនឹងការងារ របស់ពួកគេ និងប្រហែលជាបីភាគបួនទៀតនៃគ្រួពេទ្យ គឺរីករាយនៅក្រៅពីកន្លែងធ្វើការផងដែរ។​ ប៉ុន្តែសួរថាតើភាពសប្បាយរីករាយអាចកំណត់បានតាមរយៈឯកទេសរបស់គ្រូពេទ្យដែរឬទេ? តោះ! យើងទៅមើលឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅនៃការស្ទង់មតិ និងរកមើលថាគ្រូពេទ្យឯកទេសណាខ្លះ រីករាយនឹងការងារ ហើយគ្រូពេទ្យឯកទេសណាខ្លះដែលតែងតែរអ៊ូមិនឈប់អំពីការងាររបស់ពួកគេ។   ភាគរយច្រើនជាងគេនៃគ្រូពេទ្យដែលអះអាងថាពួកគេរីករាយនឹងការងារបំផុត គឺគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងស្បែក (Dermatologists) (៤៣%) និងបន្ទាប់មកទៀតនោះ គឺគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងភ្នែក (Ophthalmologists)(៤២%)។ គ្រូពេទ្យនៅក្នុងជំនាញទាំងពីរខាងលើនេះ ក៏ស្ថិតនៅក្នុងចំណាត់ថ្នាក់កំពូល ក្នុងរបាយការណ៍របស់ Medscape ឆ្នាំ២០១៦ និង​២០១៤ផងដែរ។ នៅក្រៅពីកន្លែងការងារ គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកប្រព័ន្ធផ្លូវទឹកនោម (Urologists) (៧៦%) ឈរនៅលំដាប់ទីមួយ ហើយគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងភ្នែក ខាងស្បែក និង ខាងប្រតិកម្មអាឡែហ្សី និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំវិញ ឯកទេសទាំងបីនេះឈរ នៅលំដាប់ថ្នាក់លេខ២ដូចគ្នា គឺមាន (៧៤%)។ ធ្វើការនៅក្នុងឯកទេសណាមួយក៏ដោយក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្ត្រនេះអ្នកត្រូវយកអ្នកជំងឺជាកត្តាចម្បង ដូច្នេះមុនពេលដែលអ្នកសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសយកជំនាញឯកទេសណាមួយ វាគឺនេះជាពេលដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់អ្នក ដើម្បីផ្ដល់នូវអាទិភាពទីមួយដល់ខ្លួនអ្នក និងភាពរីករាយរបស់អ្នកនាពេលអនាគត។ តាមរយៈការសិក្សា ខាងក្រោមនេះគឺជាបណ្ដាឯកទេសដែលបានរៀបតាមលំដាប់នៃភាពរីករាយនៅកន្លែងធ្វើការ (ពីស្នាមញញឹមទៅជាការជ្រួញចិញ្ចើម)។ 1.    ឯកទេសលើជំងឺសើស្បែក (Dermatology) (៤៣%) 2.    ឯកទេសចក្ខុរោគ (Ophthalmology) (៤២%) 3.    ឯកទេសលើប្រតិកម្មអាឡែហ្សី និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ (Allergy and immunology) (៤១%) 4.    ឯកទេសវះកាត់ឆ្អឹង (Orthopedics) (៣៧%) 5.    ឯកទេសវិកលវិទ្យា និងសុខភាពផ្លូវចិត្ត (Psychiatry and mental health) (៣៧%) 6.    ឯកទេសលើជំងឺសួត (Pulmonary medicine) (៣៧%) 7.    ឯកទេសលើជំងឺកុមារ (Pediatrics) (៣៦%) 8.    ឯកទេសរោគសាស្ដ្រ (Pathology) (៣៦%) 9.    ឯកទេសលើជំងឺមហារីក (Oncology) (៣៦%) 10. ឯកទេសលើជំងឺក្រពះ ពោះវៀន (Gastroenterology) (៣៥%) 11. ឯកទេសវះកាត់ទូទៅ (Surgery) (៣៥%) 12. ឯកទេសលើជំងឺត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក (Otolaryngology) (៣៤%) 13. ឯកទេសលើប្រព័ន្ធប្រសាទ (Neurology) (៣៤%) 14. ឯកទេសលើផ្នែកដាក់ថ្នាំសណ្ដំ (Anesthesiology) (៣៣%) 15. ឯកទេសវិទ្យុសាស្ត្រ (Radiology) (៣៣%) 16. ឯកទេសសម្ភព និងរោគស្ដ្រី (Obstetrics and gynecology) (៣២%) 17. ឯកទេសវះកាត់កែលំអរ (Plastic surgery) (៣២%) 18. ឯកទេសលើប្រព័ន្ធផ្លូវទឹកនោម ឬម៉ូត្រសាស្ដ្រ (Urology) (៣១%) 19. ឯកទេសលើជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងក្រពេញបញ្ចេញក្នុង (Diabetes and endocrinology) (៣១%) 20. ឯកទេសលើជំងឺឆ្លង (Infectious disease) (៣១%) 21. ឯកទេសលើជំងឺបេះដូង (Cardiology) (៣១%) 22. ការថែទាំ (Critical care) (៣០%) 23. គ្រូពេទ្យប្រចាំគ្រួសារ (Family medicine) (២៩%) 24. គ្រូពេទ្យសង្គ្រោះបន្ទាន់ (Emergency medicine) (២៨%) 25. ឯកទេសលើជំងឺសរីរាង្គ ឬជំងឺក្នុង (Internal medicine) (២៨%) 26. ឯកទេសលើជំងឺតម្រងនោម (Nephrology) (២៤%) 27. ឯកទេសលើជំងឺសន្លាក់ (Rheumatology) (២៤%) © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

• May 18, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 7.3K មើល

គួរហាត់ប្រាណ ឬទេពេលអ្នកមិនស្រួលខ្លួន?

ទម្រាំបង្កើតបានជាទម្លាប់ហាត់ប្រាណទៀងទាត់មួយមិនមែនជាការងាយស្រួលឡើយ ហើយអ្នកពិតជាមិនចង់ឲ្យមានការផ្អាកសូម្បីមួយថ្ងៃ មិនថាដោយហេតុផលណាមួយឡើយ។ តើនេះជាការត្រឹមត្រូវឬទេ?  រាល់ហេតុផលដែលធ្វើឲ្យអ្នកត្រូវសម្រាកហាត់ប្រាណមួយរយៈមិនគួរត្រូវបានបដិសេធទាំងអស់នោះទេ ជាពិសេសនៅពេលអ្នកមានបញ្ហាសុខភាពណាមួយ។ ដោយឡែក ក៏មិនបានន័យថាគ្រប់បញ្ហាអាចក្លាយទៅលេសដែលអ្នកត្រូវផ្អាកនោះដែរ ពីព្រោះចំពោះបញ្ហាមួយចំនួន ការហាត់ប្រាណអាចក្លាយទៅជារឿងដែលមិនគួរខកខានទៅវិញ។ តើពេលណាដែលអ្នកគួរផ្អាក និងពេលណាមិនគួរផ្អាក? សូមស្វែងរកចម្លើយនៅខាងក្រោម។ ពេលដែលគួរផ្អាកហាត់ប្រាណ ជាការទុកពេលវេលាឲ្យខ្លួនអ្នកដើម្បីបានត្រឡប់មកសុខភាពល្អដូចដើម និងអាចបន្តហាត់ដោយថាមពលវិញ។ ទាំងនេះជាស្ថានភាពសុខភាពដែលតម្រូវឲ្យអ្នកសម្រាកមួយរយៈសិន៖ • បញ្ហាតំបន់ក្រោមក៖ មានអារម្មណ៍ស្ទះដោយស្លេស្មនៅត្រង់ទ្រូង ក្អកខ្លាំងក្លា បញ្ហាប្រព័ន្ធអាហារ (ក្អួតចង្អោរ ឈឺពោះ ឬរាកដែលធ្វើឲ្យរាងកាយបាត់បង់ជាតិទឹក) ឬការចុករោយខ្លួនជាដើម។ • គេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់៖ អាចជះឥទ្ធិពលដល់ប្រសិទ្ធភាពនៃការហាត់ប្រាណ ដោយវាធ្វើឲ្យអ្នកមិនអាចតាំងអារម្មណ៍ និងថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យមានរបួស ឬការឈឺចាប់ដោយចៃដន្យផងដែរ។ • ឈឺចាប់សាច់ដុំ៖ មិនថាឈឺនៅតំបន់ណា ដោយសាររាងកាយរបស់អ្នកទាំងអស់មានការជាប់ទាក់ទងនឹងគ្នា ដូចនេះវាធ្វើឲ្យការធ្វើចលនារបស់អ្នកមានកម្រិត និងខុសប្រក្រតី អាចនាំឲ្យមានរបួសដូចគ្នា។ • ក្តៅខ្លួន៖ ការហាត់ប្រាណធ្វើឲ្យកម្តៅក្នុងរាងកាយកាន់តែកើនឡើង ដែលធ្វើឲ្យស្ថានភាពអ្នកកាន់តែអាក្រក់។ • អស់កម្លាំង៖ មិនថាអស់កម្លាំងដោយសារជំងឺហាត់លើសកម្រិត ឬមិនផ្តល់ពេលគ្រប់គ្រាន់ឲ្យរាងកាយសម្របសម្រួលមកសភាពដើម សុទ្ធតែតម្រូវឲ្យអ្នកផ្អាកមួយរយៈសិន។ • មានរបួស៖ ការបង្ខំហាត់ក្នុងអំឡុងពេលនេះអាចឲ្យអ្នកប្រឈមនឹងការឈឺចាប់រយៈពេលកាន់តែយូរ និងរបួសអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ អាស្រ័យនឹងស្ថានភាព និងទីតាំងនៃរបួស។ ពេលដែលមិនគួរផ្អាកហាត់ប្រាណ • ផ្តាសាយ៖ បើជាអាការៈកើតឡើងនៅលើផ្នែកកដូចជា តឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ ឈឺក ឬក្អកតិចតួចអាចជួយឲ្យប្រសើរឡើងវិញបាន ព្រមជាមួយការបង្កើនប្រព័ន្ធភាពស៊ាំតាមរយៈការហាត់ប្រាណសមរម្យ។ • ឈឺក្បាល៖ ក្នុងករណីឈឺក្បាលតឹងណែន ឬមានសម្ពាធនៅត្រង់ថ្ងាស ឬនៅផ្នែកខាងក្រោយនៃក្បាល និងក ការហាត់ប្រាណជាជម្រើសដ៏ល្អ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើវានៅកម្រិតសមរម្យ និងតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ។ • ពេលមករដូវ (សម្រាប់ស្ត្រី)៖ អ្នកអាចមានការឈឺចាប់ត្រង់ពោះ ឬអាការៈចុករួយខ្លះ ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថាការហាត់ប្រាណនៅពេលនេះអាចជួយកាត់បន្ថយនូវអាការៈទាំងនោះបានទៅវិញ។ • ពេលមានផ្ទៃពោះ៖ ការធ្វើចលនាត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំពីអ្នកជំនាញ អាចជួយទាំងសុខភាពម្តាយ និងទារកថែមទាំងអាចជួយឲ្យការសម្រាលកូនមានរយៈពេលខ្លីផងដែរ។ • ពេលស្ត្រេស៖ ការហាត់ប្រាណជាជម្រើសល្អបំផុតដោយវាអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវអារម្មណ៍ល្អ និងបន្ធូរភាពតានតឹង ថែមទាំងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងផងដែរ។ អ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបាន អ្នកត្រូវទុកការហាត់ប្រាណជាធម្មតារបស់អ្នកនៅដោយឡែកសិន មិនថានៅពេលដែលអ្នកត្រូវបានណែនាំឲ្យផ្អាកហាត់ប្រាណ ឬពេលមិនគួរផ្អាកនោះទេ។ ជំនួសឲ្យការហាត់ជាធម្មតានេះ អ្នកក៏អាចធ្វើការសម្របសម្រួលខ្លះបើអ្នកពិតជាមិនចង់ខកខានការហាត់ ឬអ្នកមិនត្រូវបានណែនាំឲ្យផ្អាក តែក៏មិនអាចហាត់បានធម្មតា។ • បន្ថយការបញ្ចេញកម្លាំង និងរយៈពេលក្នុងការហាត់ • ជំនួសដោយលំហាត់ប្រាណស្រួលជាងមុន ឧទាហរណ៍ គួរដើរ ជំនួសឲ្យការរត់ • លំហាត់ប្រាណដែលល្អគឺការផ្តោតលើដង្ហើមដូចជា យោគៈ (Yoga)ពីឡាត (Pilate) ឬក៏ការធ្វើសមាធិ • លំហាត់ប្រាណដែលល្អសម្រាប់ជំងឺផ្តាសាយគឺ ការដើរ ឬរត់ត្រឹកៗប្រហែល២០នាទីដែលអាចជួយសម្រួលនូវអាការៈផ្តាសាយ និងធ្វើឲ្យដកដង្ហើមបានស្រួលជាងមុន • លំហាត់ប្រាណដែលណែនាំដោយអ្នកជំនាញ (សម្រាប់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ អ្នកមានការឈឺចាប់សាច់ដុំ ឬសន្លាក់ជាដើម) • អ្វីដែលសំខាន់ជាងគេនោះគឺ អ្នកត្រូវតែធ្វើការកម្តៅសាច់ដុំជានិច្ចមុនពេលហាត់ប្រាណ។ ប្រសិនបើអ្នកពិតជាមានអារម្មណ៍មិនល្អក្នុងការហាត់ប្រាណពិតមែន សម្រាកសិនជាជម្រើសល្អបំផុត ការរំលងការហាត់ប្រាណត្រឹមរយៈពេល ២ទៅ៣ថ្ងៃមិនអាចប៉ះពាល់ដល់ទម្លាប់ហាត់ប្រាណឬសមត្ថភាពក្នុងការហ្វឹកហាត់នោះឡើយ។ ត្រូវប្រាកដផងដែរថាអ្នកនឹងមិនបង្ខំខ្លួនឯងឡើយ ហើយរាល់ការមានបញ្ហាសុខភាព គួរទៅជួបនឹងអ្នកជំនាញ ដើម្បីអាចឲ្យអ្នកដឹងអំពីការធ្វើលំហាត់ប្រាណដែលស័ក្តិសមនឹងអ្នកបំផុត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

• May 18, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 3.7K មើល

ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃណាមួយត្រូវនឹងអ្នក?

កម្តៅថ្ងៃផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវគុណប្រយោជន៍ជាច្រើន តែក្នុងនោះវាក៏ផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលប៉ះពាល់ដល់ស្បែកអ្នកដែរ ក្នុងករណីអ្នកប៉ះពាល់ផ្ទាល់ រយៈពេលយូរ ឬញឹកញាប់។ ហេតុដូចនេះហើយ ទើបគ្រប់គ្នាតែងតែប្រើប្រាស់ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំ ដោយសារពេលនេះជាខែសម្បូរកម្តៅថ្ងៃស្រាប់ផង តែប្រាកដទេថាអ្នកជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃបានសមស្របហើយ? ជម្រះមន្ទិលរបស់អ្នកជាមួយ ហេលស៍ថាម ថ្ងៃនេះ ពីជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវនៃឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ។ ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ គឺជាផលិតផលផ្សំឡើងដោយសារធាតុជាច្រើន ជួយការពារកាំរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យជះមកលើស្បែក ក្នុងទម្រង់ផ្សេងៗពីគ្នា និងកម្រិតខុសគ្នា ដើម្បីតម្រូវតាមប្រភេទស្បែក។ ដូចនេះ លោកអ្នកគួរធ្វើការជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃតាមប្រភេទស្បែកដូចខាងក្រោម៖ ស្បែកកូនតូច៖ មនុស្សមួយចំនួនតែងយល់ថាឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ គឺប្រើសម្រាប់តែវ័យជំទង់នេះជាការគិតខុសទាំងស្រុង។ ស្បែកក្មេងតូចៗជាស្បែកដែលទាមទារឲ្យមានការថែរក្សាខ្ពស់បំផុតដោយហេតុថាវាឆាប់ប្រតិកម្ម និងឆាប់រលាកជាមួយពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ លោកអ្នកគួរជ្រើសរើសប្រភេទឡេការពារ ដែលគ្មាននូវសារធាតុគីមី PABA និង Oxybenzone ព្រោះសារធាតុទាំងពីរមុខនេះជាធម្មតាធ្វើឲ្យស្បែកមានប្រតិកម្មហើយវារឹតតែមានឥទ្ធិពលលើស្បែកក្មេង។ ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ខ្លួនប្រភេទដែលមានសារធាតុ ស័ង្កសីអុកស៊ីត (Zinc oxide) និងទីតានីញ៉ូមអុកស៊ីត (Titanium dioxide)មានភាពអនុគ្រោះច្រើនចំពោះស្បែកងាយប្រតិកម្មដែលជាទូទៅមាននៅក្នុងឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ សម្រាប់ក្មេងតូចៗ។ ម៉្យាង គួរប្រើស្ព្រៃយ៍ការពារកម្តៅថ្ងៃ ឬដបដែលមានសម្បកពណ៌ចម្រុះព្រោះវាអាចជាការជំរុញឲ្យក្មេងចូលចិត្តប្រើ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ស្ព្រៃយ៍ការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ក្មេងមិនគួរប្រើផ្ទាល់ទៅលើមុខនោះទេ គួរបាញ់ដាក់ដៃជាមុន រួចទើបលាបទៅលើមុខ។ ស្បែកមនុស្សចាស់៖ ទោះជាបុគ្គលដែលមានវ័យចំណាស់ បានប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយនឹងកាំរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យស្ទើរពេញមួយជីវិតរបស់គាត់យ៉ាងណាក៏ដោយ ស្បែករបស់ពួកគាត់នៅតែត្រូវការការពារបើមិនដូច្នោះទេហានិភ័យនៃការវិវឌ្ឍទៅជាមហារីកស្បែក និងត្រៀមមហារីក ស្បែកកាន់តែឆាប់ចាស់ ឡើងអុជៗ និងលេចចេញស្នាមជ្រីវជ្រួញលើស្បែក។ដោយសារមនុស្សចាស់មានការថយចុះនូវចលនាពិបាកក្នុងការលាប អញ្ចឹងគួរជ្រើសរើសប្រភេទជាស្ព្រៃយ៍បាញ់ ទើបងាយស្រួល និងប្រសើរបំផុត។ ស្បែកស្ងួត៖ មានន័យថាអ្នកត្រូវការទាំងការការពាររួមទាំងអាចផ្តល់សំណើមដល់ស្បែករបស់អ្នកបានទៀតផង ដូចនេះអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃដែលអាចទាំងផ្តល់សំណើមដល់ស្បែក។ លោកអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃដែលមាននូវសារធាតុឡាណូលីន (Lanolin) ប្រេង (oils) និងស៊ីលីកូន (Silicon) ដូចជាឌីមេទីកូន (Dimeticone)។ ម៉្យាងទៀត ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ ដែលមានឥទ្ធិពលផ្តល់សំណើមដល់ស្បែករបស់អ្នកបាន ច្រើនស្ថិតក្នុងទម្រង់ ជាក្រែម ជាឡូសិន និងជាក្រមួន ដោយលោកអ្នកអាចពិនិត្យមើលនៅលើសម្បកប្រអប់ (creams, lotions, or ointments)។ ស្បែកជាំ ឬធ្លាប់មានមហារីកស្បែក៖ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានស្បែកជាំ ឬអ្នកធ្លាប់មានមហារីកស្បែក ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃមានSPF30+ ត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើជាប្រចាំថ្ងៃ។ លោកអ្នកត្រូវប្រាកដថា អ្នកលាបបានគ្រប់គ្រាន់ និងញឹកញាប់តាមការណែនាំ (រៀងរាល់២ម៉ោងក្រោយពេលចេញក្រៅ ឬភ្លាមៗបន្ទាប់ពីហែលទឹករួច) គឺសំខាន់បំផុត។ ស្បែកស្រអាប់៖ បុគ្គលដែលមានស្បែកស្រអាប់ ឆាប់ឡើងពណ៌ តែមិនងាយនឹងរលាកដោយសារកម្តៅថ្ងៃ អាចនឹងមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវការប្រើឡេការពារកម្តៅថ្ងៃនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនខុសគ្នាជាមួយនឹងការរលាកដោយសារកម្តៅថ្ងៃនោះទេ ព្រោះថាពេលអ្នកត្រូវកម្តៅថ្ងៃ ហើយស្បែកឡើងពណ៌ នោះមានន័យថាវាជាលទ្ធផលនៃការបំផ្លាញ DNA របស់ស្បែក។ ប្រសើរបំផុតអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃដែលមានវិសាលភាពទូលាយ (Broad-Spectrum Suscreens) ក្នុងកម្រិត SPF15+។ ស្បែកងាយអាល្លែកហ្ស៊ី និងស្បែកមានមុន៖ អ្នកជំងឺដែលមានស្បែកងាយនឹងអាល្លែកហ្ស៊ី ឬស្បែកមានមុនគួរចៀសវាងផលិតផលដែលមានផ្ទុកសារធាតុផ្តល់ក្លិន ក៏ដូចជាមានផ្ទុកពពួកPABA Oxybenzone Salicylate និងEcamsule។ ម៉្យាងវិញ ទៀត អ្នកជំងឺដែលងាយអាល្លែកហ្ស៊ី និងអ្នកជំងឺដែលស្បែកមានមុន គួរតែចៀសវាងប្រភេទឡេមានផ្ទុកជាតិអាល់កុលព្រោះវាធ្វើឲ្យស្បែកកាន់តែស្ងួត ហើយធ្វើឲ្យមុនកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀត ដែលភាគច្រើនឃើញមានស្ថិតក្នុងទម្រង់ជាជែល។ លោកអ្នកមិនគួរប្រើឡេការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រភេទក្រែមនោះទេ ព្រោះវាមានជាតិប្រេងធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែងាយកើតមុន។ ទោះបីជាអ្នកក៏គង់នឹងត្រូវបានណែនាំពីអ្នកលក់ផលិតផលយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់អ្នកបានដឹងខ្លះ ដើម្បីទទួលបានជម្រើសដែលសមស្របជាមួយស្បែករបស់អ្នក។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 8.8K មើល

ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃណាមួយ ត្រូវនឹងអ្នក?

កម្តៅថ្ងៃផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវគុណប្រយោជន៍ជាច្រើនតែក្នុងនោះវាក៏ផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវផលប៉ះពាល់ដល់ស្បែកអ្នកដែរ ក្នុងករណីអ្នកប៉ះពាល់ផ្ទាល់ រយៈពេលយូរឬញឹកញាប់។​ ហេតុដូចនេះហើយ​ទើបគ្រប់គ្នាតែងតែប្រើប្រាស់ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំដោយសារពេលនេះជាខែសម្បូរកម្តៅថ្ងៃស្រាប់ផង តែ ប្រាកដទេថាអ្នកជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃបានសមស្របហើយ? ជម្រះមន្ទិលរបស់អ្នកជាមួយហេលស៍ថាមថ្ងៃនេះជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវនៃ ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ។ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃគឺជាផលិតផលផ្សំឡើងដោយសារធាតុជាច្រើនជួយការពារកាំរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យជះមកលើស្បែកក្នុងទម្រង់ផ្សេងៗពីគ្នានិងកម្រិតខុសគ្នាដើម្បីតម្រូវតាមប្រភេទស្បែក។​​ ដូចនេះលោកអ្នកគួរធ្វើការជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃតាមប្រភេទស្បែកដូចខាងក្រោម៖ ស្បែកកូនតូច៖ មនុស្សមួយចំនួនតែងយល់ថាឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ គឺប្រើសម្រាប់តែវ័យជំទង់នេះជាការគិតខុសទាំងស្រុង។ ស្បែកក្មេងតូចៗជាស្បែកដែលទាមទារឲ្យមានការថែរក្សាខ្ពស់បំផុត ដោយហេត ថាវាឆាប់ប្រតិកម្ម និងឆាប់រលាកជាមួយពន្លឺព្រះអាទិត្យ។  លោកអ្នកគួរជ្រើសរើសប្រភេទឡេការពារ ដែលគ្មាននូវសារធាតុគីមី PABA និង Oxybenzone ព្រោះសារធាតុទាំងពីរមុខនេះ ជាធម្មតាធ្វើឲ្យស្បែកមានប្រតិកម្មហើយវារឹតតែមានឥទ្ធិពលលើស្បែកក្មេង។ ការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ខ្លួនប្រភេទ ដែលមានសារធាតុស័ង្កសីអុកស៊ីត (Zincoxide) និងទីតានីញ៉ូមអុកស៊ីត(Titanium dioxide) មានភាពអនុគ្រោះច្រើន ចំពោះស្បែកងាយប្រតិកម្មដែលជាទូទៅមាននៅក្នុងឡេការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ក្មេងតូចៗ។ គួរប្រើស្ព្រៃយ៍ការពារកម្តៅថ្ងៃឬដប ដែលមានសម្បកពណ៌ចម្រុះព្រោះវាអាចជាការជំរុញឲ្យក្មេងចូលចិត្តប្រើ។គួរបញ្ជាក់ផងដែរថាស្ព្រៃយ៍ការពារកម្តៅថ្ងៃសម្រាប់ក្មេងមិនគួរប្រើផ្ទាល់ទៅលើមុខនោះទេ គួរបាញ់ដាក់ដៃជាមុន រួចទើបលាបទៅលើមុខ។ ស្បែកមនុស្សចាស់៖ ទោះជាបុគ្គលដែលមានវ័យចំណាស ​បានប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយនឹងកាំរស្មីពន្លឺព្រះអាទិត្យស្ទើរ ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់យ៉ាងណាក៏ ដោយស្បែករបស់ពួកគាត់នៅតែត្រូវការការពារ បើមិនដូច្នោះទេហានិភ័យនៃការវិវឌ្ឍទៅជាមហារីកស្បែកនិងត្រៀមមហារីក ស្បែកកាន់តែឆាប់ចាស់ ឡើងអុជៗ ងលេចចេញស្នាមជ្រីវជ្រួញ​​​លើស្បែក។ ដោយសារមនុស្សចាស់មានការថយចុះនូវចលនា ពិបាកក្នុងការលាបអញ្ចឹងគួរជ្រើសរើសប្រភេទជា ស្ព្រៃយ៍បាញ់ ទើបងាយស្រួល និងប្រសើរបំផុត។ ស្បែកស្ងួត៖ មានន័យថាអ្នកត្រូវការទាំងការការពាររួមទាំងអាចផ្តល់សំណើមដល់ស្បែករបស់អ្នកបានទៀតផង ដូចនេះអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃដែលអាចទាំងផ្តល់សំណើមដល់ស្បែក។ លោកអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ ដែលមាននូវសារធាតុឡាណូលីន(Lanolin) ប្រេង (oils) និងស៊ីលីកូន (Silicon) ដូចជាឌីមេទីកូន (Dimeticone)។ ម៉្យាងទៀតឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ ដែលមានឥទ្ធិពលផ្តល់សំណើមដល់ស្បែករបស់អ្នកបាន ច្រើនស្ថិតក្នុងទម្រង់ ជាក្រែម ជាឡូសិន និងជាក្រមួនដោយលោកអ្នកអាចពិនិត្យមើលនៅលើសម្បកប្រអប់ (creams, lotions, or ointments)។ ស្បែកជាំ ឬធ្លាប់មានមហារីកស្បែក៖​ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានស្បែកជាំ ឬអ្នកធ្លាប់មានមហារីកស្បែកឡេការពារកម្តៅថ្ងៃមានSPF30+ ត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើជាប្រចាំថ្ងៃ។ លោកអ្នកត្រូវប្រាកដថា អ្នកលាបបានគ្រប់គ្រាន់ និងញឹកញាប់តាមការណែនាំ (រៀងរាល់២ម៉ោងក្រោយពេលចេញក្រៅ ឬភ្លាមៗបន្ទាប់ពីហែលទឹករួច) គឺសំខាន់បំផុត។ ស្បែកស្រអាប់៖ បុគ្គលដែលមានស្បែកស្រអាប់ ប់ឡើងពណ៌តែមិនងាយនឹងរលាកដោយសារកម្តៅថ្ងៃ អាចនឹងមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនចាំបាច់ត្រូវការប្រើ​ឡេការពារកម្តៅថ្ងៃនោះទេ។ ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាមិនខុសគ្នា ជាមួយនឹងការរលាកដោយសារកម្តៅថ្ងៃនោះទេ ព្រោះថាពេលអ្នកត្រូវកម្តៅថ្ងៃ ហើយស្បែកឡើងពណ៌ នោះមានន័យថាវាជាលទ្ធផលនៃការបំផ្លាញ DNA របស់ស្បែក។ សើរបំផុតអ្នកគួរជ្រើសរើសឡេការពារកម្តៅថ្ងៃដែលមានវិសាលភាពទូលាយ (Broad Spectrum Suscreens)ក្នុងកម្រិត SPF15+។ ស្បែកងាយអាល្លែកហ្ស៊ី និងស្បែកមានមុន៖ ជំងឺដែលមានស្បែកងាយនឹងអាល្លែកហ្ស៊ីឬស្បែកមានមុនគួរចៀសវាងផលិតផល ដែលមានផ្ទុកសារធាតុផ្តល់ក្លិន ក៏ដូចជាមានផ្ទុកពពួកPABA Oxybenzone SalicylateនិងEcamsule។ ម៉្យាងវិញទៀត អ្នកជំងឺដែលងាយអាល្លែកហ្ស៊ី និងអ្នកជំងឺដែលស្បែកមានមុន គួរតែចៀសវាងប្រភេទឡេមានផ្ទុកជាតិអាល់កុលព្រោះវាធ្វើឲ្យស្បែកកាន់តែស្ងួត ហើយធ្វើឲ្យមុនកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរថែមទៀត ដែលភាគច្រើនឃើញមានស្ថិតក្នុងទម្រង់ជាជែល។ លោកអ្នកមិនគួរប្រើឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ ជាប្រភេទក្រែមនោះទេព្រោះវាមានជាតិប្រេងធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែងាយកើតមុន។ ទោះបីជាអ្នកក៏គង់នឹងត្រូវបានណែនាំពី អ្នកលក់ផលិតផលយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់អ្នកបានដឹងខ្លះដើម្បីទទួលបានជម្រើសដែលសមស្របជាមួយស្បែករបស់អ្នក។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2.8K មើល

តើការឈឺចាប់អំឡុងពេលមករដូវមានបញ្ហាអ្វីដែរឬទេ?

ភេទ ៖ ស្រី អាការៈ ៖ នៅពីរ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ គាត់តែងតែមានការឈឺចាប់រៀងរាល់ពេលមករដូវ។ ដោយឡែកគាត់ចាប់ផ្តើមមករដូវ តាំងពីអាយុ ១៥ឆ្នាំ និងមកទៀងទាត់ជារៀងរាល់ខែ ហើយគាត់បានរៀបការរួចហើយ។សំណួរ ៖ តើអ្វីដែលបានរៀបរាប់ខាងលើនេះជារោគសញ្ញាអ្វី? តើមានវិធីព្យាបាលអ្វីខ្លះដែលគួរប្រតិបិត្ត?

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2.3K មើល

តើការឈឺចាប

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 9.9K មើល

ជាំមុខមិនមែនជាជំងឺ តែប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ផ្លូវចិត្ត

មុខ ដែលមានត្រឹមតែស្នាម ឬអុជខ្មៅបន្តិចអាចធ្វើឲ្យអ្នករំខានចិត្តមិនតិចទៅហើយ ចុះបើការជាំដុំៗនៅមុខរបស់អ្នកវិញ តើវានឹងរំខានអ្នកយ៉ាងណា? ប្រាកដណាស់មុខរបស់អ្នកនឹងត្រូវបានកត់សម្គាល់យ៉ាងងាយស្រួលខណៈដែលមានការឡើងជាំដុំៗ ដែលសូម្បីមានការប្រើប្រាស់នូវគ្រឿងសម្អាងបិទបាំងហើយក៏ដោយ។ ថ្វីត្បិតតែការជាំមុខមិនត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែវាមានឥទ្ធិពលមិនល្អដល់សុខភាពសម្រស់និងជាពិសេសគឺសុខភាពផ្លូវចិត្ត ព្រមទាំងអារម្មណ៍ ដូចនេះ មិនថាអ្នកបានជួបប្រទះនូវបញ្ហានេះហើយ ឬក៏មិនទាន់ជួប អ្នកពិតជាគួរស្វែងយល់ឲ្យបានច្បាស់អំពី  មូលហេតុដែលបង្ក   ព្រមទាំងដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហាដែលងាយនឹងជួបប្រទះនេះ។ I. បញ្ហាមុខជាំគឺជាអ្វី? បញ្ហាមុខជាំ ត្រូវបានហៅថា Melasma ដែលជាការឡើងនូវពណ៌ក្រម៉ៅនៅលើស្បែកខុសពីប្រក្រតី។ ជាទូទៅ Melasma ច្រើនកើតចំពោះស្រ្តីច្រើនជាងបុរស ឯតំបន់នៅលើផ្ទៃមុខដែលកើតមានញឹកញាប់ជាងគេគឺនៅតំបន់ថ្ងាស ថ្ពាល់ផ្នែកខាងលើ និងចំហៀងជិតគុម្ពត្រចៀក ព្រមទាំងចង្កាជាដើម។ II. អ្វីខ្លះជាកត្តាជំរុញនៃបញ្ហាមុខជាំ? • កម្តៅថ្ងៃ៖ ជាកត្តាមានឥទ្ធិពលលើស្បែកតាមរយៈការជះនៃកាំពន្លឺ UVA និង UVB  ទៅលើស្បែក ដែលបង្កឲ្យខូចស្បែក។ កម្តៅថ្ងៃក៏ជាកត្តាជំរុញឲ្យកោសិកាពណ៌នៃស្បែក (Melanin) ធ្វើការបង្កើនចំនួន និងឡើងមកកកកុញនៅលើស្បែក ដែលនាំឲ្យស្បែកឡើងពណ៌ក្រម៉ៅខុសពីធម្មតាផងដែរ។ • កត្តាអ័រម៉ូន៖ អ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន (Estrogen) របស់ស្ត្រី ក៏នាំឲ្យមានការកើនឡើងច្រើនខុសប្រក្រតីនៃកោសិកាពណ៌របស់ស្បែកដូចគ្នា (Melanin) ដោយសារកោសិកាទាំងនោះនឹងធ្វើការប្រមូលផ្តុំច្រើនឡើងជាមួយនឹងការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូននេះ ដែលជាទូទៅគេប្រទះឃើញកើតមានចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ស្ត្រីសម្រាលកូនរួចមុន៦ខែ និងស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំពន្យារកំណើតប្រភេទ COC (Combined Oral Contraceptive)  ដែលមានបរិមាណ Estrogen ច្រើនជាដើម។ III. អ្វីជាយន្តការដែលបណ្តាលឲ្យកើតជាបញ្ហាមុខជាំ? Melasma ជាបញ្ហាដែលបណ្តាលមកពីការកើនឡើងនៃជាតិ Melanin បណ្តាលមកពីការជំរុញរបស់ Thyrosinase ដែលជាអ្នកធ្វើឲ្យមានការភ្ញោច(Stimulation)លើការបង្កើនឡើង នូវការផលិតកោសិកា Melanin យ៉ាងច្រើនលើសលប់ ដែលជាមូលហេតុនៃបញ្ហាមុខជាំនេះ។ ដោយឡែក ការកើនឡើងនូវសារធាតុ Thyrosinase នេះត្រូវបានដឹងថា មានការជាប់ទាក់ទងផងដែរទៅនឹងការបញ្ចេញជាតិពុលពីក្រពេញពកក  (Thyroide)។សរុបមក  គេសង្កេតឃើញថា  បម្រែបម្រួលនូវអ័រម៉ូននៅពេលមានផ្ទៃពោះ  និងក្រោយពេលមានផ្ទៃពោះ  ការប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យារកំណើតនិងការមានជំងឺនៅក្រពេញពកក  ព្រមជាមួយនឹងបញ្ហាស្ត្រេស សុទ្ធតែជាកត្តាបង្កឲ្យមានបញ្ហាមុខជាំនេះឡើង។  ដូចដែលបានបញ្ជាក់ កត្តាកម្តៅថ្ងៃ ក៏ជាកត្តាមួយដែលជំរុញឲ្យ មានការកើនឡើងនូវការផលិត កោសិកា Melanin ផងដែរ ហើយនេះជាយន្តការធម្មជាតិមួយដែលសរីរាង្គកាយយើងត្រូវបំពេញដើម្បីការពាររាងកាយប្រឆាំងនឹងកម្តៅថ្ងៃ (mechanism the response defense to ultraviolet)។ IV. បញ្ហាមុខជាំអាចត្រូវបានព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច? 1.    ការព្យាបាលមួយផ្នែកត្រូវធ្វើឡើងទៅតាមកត្តាមូលហេតុដែលបង្កជាបញ្ហាមុខជាំនេះផ្ទាល់ ដែលមានន័យថា៖ •    ប្រសិនបើស្ត្រីកំពុងតែពិសាថ្នាំពន្យារកំណើត គាត់ត្រូវបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំនោះសិន •    ចំពោះស្រ្តីទើបនឹងសម្រាលកូន ត្រូវរង់ចាំមើលរយៈពេល ៦ខែក្រោយសម្រាល •    ចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះក៏ត្រូវរង់ចាំសម្រាលកូនរួចរយៈពេល៦ខែក្រោយសម្រាលដូចគ្នា។ តែទោះជាក្នុងករណីណាក៏ដោយ   ការប្រើប្រាស់នូវមធ្យោបាយការពារកម្តៅថ្ងៃនានាក៏ត្រូវបានណែនាំទាំងចំពោះបុរស និងស្ត្រីដដែល ទៅតាមទម្រង់នៃប្រភេទរបស់ស្បែកដែលត្រូវបានបែងចែកជា៦ក្រុម។ 2.    ចំពោះការប្រើថ្នាំលាបផ្សេងទៀត  ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវការឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៃពណ៌របស់ស្បែក (Hyperpigmentation) ក៏ត្រូវប្រើតាមដំណាក់កាលផងដែរគឺចាប់ផ្តើមពី Kliment I, Kliment II, Kliment III និងបន្តការពារការឡើងពណ៌ស្បែកឡើងវិញដោយពពួក Alpha  Albutine ។ ចំពោះ Hydroquinone នៅតែមានការណែនាំឲ្យប្រើដដែលរួមជាមួយ Retine A និងពពួក Steroide ទៅតាមកម្រិតនៃការរលាករបស់ស្បែក។ បច្ចុប្បន្ន មានការព្យាបាលបន្ថែមឬ ទៅតាមកម្រិតនៃការឡើងពណ៌របស់ស្បែកដោយពពួក AHA ផងដែរ។ 3.    ចំពោះការព្យាបាលដោយថ្នាំលេបវិញ ការប្រើប្រាស់ Tranxamic acid (500mg) ពេលព្រឹក នៅតែត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់សម្រាប់ការព្យាបាលដូចគ្នា។ ការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវនិងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៃបញ្ហាមុខជាំទាមទារឲ្យអ្នកធ្វើការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុនៃការបង្ក និងធ្វើការដោះស្រាយវាទៅតាមស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ ក៏ដូចជាដំណាក់កាលនៃបញ្ហាផ្ទាល់តែម្តង។ សូមអរគុណចំពោះការយកចិត្តទុកដាក់តាមដានការចែករំលែកខាងលើចំពោះព័ត៌មានកាន់តែច្បាស់លាស់ និងលម្អិត លោកអ្នកអាចស្វែងរកការពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់នៅ “រតនា ពិគ្រោះព្យាបាលជំងឺរោគស្ត្រី សើស្បែក និងកាមរោគ” ។ បកស្រាយដោយ វេជ្ជបណ្ឌិត ញ៉ែម ណាវីឯកទេសសើស្បែកនិងកាមរោគ នៃមន្ទីរពេទ្យបង្អែករាជធានីភ្នំពេញនិងម្ចាស់បន្ទប់ពិគ្រោះជំងឺរតនា © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។ 

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 4.3K មើល

មន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ ខេត្តសៀមរាប នឹងប្រារពពិធីបុណ្យផ្កាប្រាក់មហាសាមគ្គី

មន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ ខេត្តសៀមរាប នឹងប្រារពពិធីបុណ្យផ្កាប្រាក់មហាសាមគ្គី ខួបលើកទី៤ នាថ្ងៃទី១១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៧ វេលាម៉ោង២:00 រសៀល ដល់ម៉ោង៦:00ល្ងាចនៅឧបដ្ឋានសាលា វត្តរាជបូណ៍ ក្រុងសៀមរាប ក្រោមការផ្តួចផ្តើមរបស់ ព្រះមហាវិមលធម្ម ពិន សែម សិរិសុវណ្ណោ ព្រះរាជាគណៈថ្នាក់ទោ ព្រមទាំងព្រះសង្ឃ ពុទ្ធបរិស័ទ សប្បុរសជនក្នុង និងក្រៅ ខេត្តជាច្រើននាក់។ អាស្រ័យហេតុនេះ សូមគោរពអញ្ជើញសម្តេចទ្រង់ ឯកឧត្តម អ្នកឧកញ៉ា លោកជំទាវ លោក លោកស្រី អ្នកនាងកញ្ញា ទាំងអស់ ចូលរួមបរិច្ចាគថវិកាដើម្បី រួមចំណែកជួយទ្រទ្រង់ក៏ដូចជា ជួយសម្រាលទុក្ខលំបាកដែលមន្ទីរពេទ្យ កំពុងជួបប្រទះ ព្រមទាំងជួយផ្សព្វផ្សាយបន្តអំពីកង្វះខាតរបស់មន្ទីរពេទ្យ។ ព័ត៌មានបន្ថែមសូមទំនាក់ទំនងលេខ ទូរស័ព្ទ 012  725 745/ 017 912 618/ 017 778 678។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 14.3K មើល

របៀបញ៉ាំ ៨យ៉ាងដុតបំផ្លាញកាឡូរីកាន់តែច្រើន

ការដុតបំផ្លាញកាឡូរីបានល្អ មិនត្រឹមជួយអ្នកឲ្យស្រកទម្ងន់ ប៉ុន្តែវាក៏ធ្វើឲ្យអ្នកគេងលក់ស្រួល ចៀសពីជំងឺមួយចំនួននិងមានកម្លាំងរឹងមាំទៀតផង។ ប៉ុន្តែ កាឡូរីដ៏លើសលប់របស់អ្នករឹងរូសហួសពីការគិត ដែលការហាត់ប្រាណតែម្យ៉ាងមិនអាចជួយអ្វីបានច្រើនទេបើមិនធ្វើរួមជាមួយរបៀបនៃការញ៉ាំដ៏ត្រឹមត្រូវនោះ។ 1. ចាប់ផ្តើមតាំងពីព្រឹក រីករាយដុតបំផ្លាញកាឡូរីតាំងពីពេលចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មីរបស់អ្នកតាមរយៈការញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក ដើម្បីដាស់មេតាបូលីសរបស់អ្នកនិងធ្វើឲ្យវាដំណើរការបានពេញមួយថ្ងៃ។ កុំភ្លេចរបបអាហារសមរម្យដែលល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អាហារពេលព្រឹកដូចជា ទឹកដោះគោជូរ និងផ្លែឈើ ឬនំបុ័ង គ្រាប់ធញ្ញជាតិ។ 2. ញ៉ាំឲ្យគ្រប់គ្រាន់ និងច្រើនពេល ការបរិភោគតិចជាងតម្រូវការរបស់រាងកាយ នោះរាងកាយរបស់អ្នកនឹងបញ្ឈប់ដំណើរការមេតាបូលីសរបស់អ្នកដូចគ្នា ដែលចុងក្រោយអ្នកមិនត្រឹមតែអស់កម្លាំងនោះទេ ថែមទាំងសល់កាឡូរីលើសដើម។ ដូចនេះ ក្រៅពីអាហារចម្បង ៣ពេលសមរម្យអ្នកក៏អាចបន្ថែមអាហារសម្រន់សុខភាពនៅចន្លោះអាហារនីមួយៗផងដែរ ដើម្បីឲ្យមេតាបូលីសអាចដំណើរការបានធម្មតា និងដុតកាឡូរីរបស់អ្នកមិនឈប់ឈរ។ 3. ទឹកត្រជាក់ ការបរិភោគទឹកត្រជាក់មួយថ្ងៃ ៦កែវយ៉ាងតិច ត្រូវបានបង្ហាញថាបង្កើនការដុតបំផ្លាញកាឡូរីដោយមេតាបូលីស ដល់ទៅ ៥០កាឡូរីក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលការកើនឡើងនេះបានពីការប្រើប្រាស់ថាមពលដើម្បីសម្របសម្រួលសីតុណ្ហភាពរបស់ទឹកទៅនឹងសីតុណ្ហភាពរបស់រាងកាយ។ 4. បញ្ចូលគ្រឿងហឹរទៅក្នុងអាហារ អាហារហឹរមានសារធាតុធម្មជាតិ ដែលអាចជំរុញមេតាបូលីសរបស់អ្នកឲ្យកាន់តែស្វាហាប់។ ទោះបីជាឥទ្ធិពលនេះនឹងកើតមានជាបណ្តោះអាសន្ន ប៉ុន្តែការចម្អិនអាហារដោយបន្ថែមម្ទេសក្រហម ឬបៃតង ម្រេច ខ្ញី ខ្ទឹមសជាដើមឲ្យបានញឹកញាប់ពិតជាអាចធ្វើឲ្យអត្ថប្រយោជន៍កើនឡើងជាលំដាប់។ 5. ជ្រើសរើសអាហារសរីរាង្គ សារធាតុពុលដែលចេញពីថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត អាចរារាំងដំណើរការមេតាបូលីស ដែលជាលទ្ធផលធ្វើឲ្យការដុតកាឡូរីត្រូវបានកាត់បន្ថយ។ ដូចនេះ អ្នកគួរតែជ្រើសរើសបន្លែ ផ្លែឈើសរីរាង្គសម្រាប់បរិភោគជានិច្ច។ 6. អាហារទំពាច្រើន ជ្រើសរើសប្រភេទអាហារដែលទាមទារឲ្យអ្នកទំពាច្រើន ដូចជាសាច់សុទ្ធ គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ផ្លែឈើ ឬបន្លែទាំងមូល ជាជាងអាហារដែលត្រូវបានចិញ្ច្រាំ ចិតជាចំណិតតូចៗ ឬធ្វើឲ្យល្អិតហើយស្រេច ដើម្បីភ្ញោចដល់មេតាបូលីស។ 7. ប្តូរមកជាតែ និងកាហ្វេ បើអ្នកជ្រើសរើសកាហ្វេសម្រាប់បង្កើនថាមពល និងធ្វើឲ្យអ្នកមានស្មារតីល្អនោះអ្នកនឹងរីករាយជាមួយនឹងការបង្កើនអត្រានៃការធ្វើមេតាបូលីសផងដែរ ប្រសិនបរិភោគក្នុងកម្រិតល្មម។ រីឯឥទ្ធិពលរួមគ្នានៃ Caffeine និង Catechins របស់តែបៃតង ឬតែអូឡុងអាចបង្កើនមេតាបូលីសបានដល់ ២ទៅ ៣ម៉ោង។ 8. បំបែកខ្លាញ់ដោយជាតិកាកសរសៃ ការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ជាតិកាកសរសៃអាចបង្កើនការដុតកាឡូរីបានដល់ទៅជាង ៣០% ដែលជាលទ្ធផលធ្វើមានការស្រកទម្ងន់យ៉ាងរហ័ស។ អាហារសម្បូរដោយកាកសរសៃមាននៅក្នុងបន្លែ ផ្លែឈើ និងធញ្ញជាតិ។ រួមផ្សំជាមួយរបៀបក្នុងការបរិភោគអាហារខាងលើ របបអាហារសុខភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកក៏ចាំបាច់បំផុតផងដែរ ជាពិសេសគឺកុំភ្លេចនូវអាហារដែលមានប្រូតេអ៊ីន ខ្លាញ់ អូមេហ្គា៣ វីតាមីន និងជាតិរ៉ែផ្សេងៗ ដែលសុទ្ធសឹងអាចជំរុញការដុតបំផ្លាញកាឡូរីប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ អ្នកក៏គ្មានផ្លូវជួបកាឡូរីដ៏លើសលប់នោះទៀតទេ បើអ្នករក្សាការធ្វើលំហាត់ប្រាណទៀតទាត់ និងប្រកាន់យករបៀបរស់នៅដ៏ល្អ (ភាពសកម្ម ការគេង សម្រាក…)។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 41.4K មើល

ចង់ប្រលងក្របខណ្ឌពេទ្យឲ្យជាប់ទេ?

ការប្រលងក្របខណ្ឌក្នុងឆ្នាំ​ ២០១៧ កាន់តែឈានជិតចូលមកដល់ ហើយដើម្បីចូលរួមចំណែកនៃដំណើរការប្រលងនោះ ក្រុមការងារ ហេលស៍ថាម បានធ្វើបទសម្ភាសជាមួយបេក្ខភាពមួយរូបដែលបានជាប់ជាស្ថាព័រក្នុងការប្រលងក្របខណ្ឌនាឆ្នាំ ២០១៦ដើម្បីជាការចែករំលែកជាគន្លឹះសំខាន់ៗសម្រាប់ការប្រលងឲ្យបានជោគជ័យ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរ ឱសថការី ឡាយ លីដា សព្វថ្ងៃកំពុងបម្រើការងារនៅការិយាល័យស្រុកប្រតិបត្តិស្ទោង ក្នុងតំណែងជាបុគ្គលិកឃ្លាំងឪសថ ដោយបានបញ្ចប់ការសិក្សាមុខជំនាញឱសថសាស្រ្តក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ពីសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល។  សំណួរដែលចេញក្នុងការប្រលង៖ ជាប្រភេទសំណួរបើក ដែលក្នុងនោះរួមមាន​សំណួរបច្ចេកទេសចំនួន ៦សំណួរ និងសំណួរវប្បធម៍ចំនួន ១៤សំណួរ ពុំមានសំណួរពហុជម្រើសឬសំណួរផ្ទាល់មាត់ទេ។ មុនពេលប្រលងបេក្ខភាព៖ គួរព្យាយាមរំលឹកមេរៀនបច្ចេកទេសដែលបានរៀនពីមហាវិទ្យាល័យកន្លងមក ដោយប្រើប្រាស់នូវសៀវភៅក៏ដូចជាឯកសារដែលបានសន្សំទុកពីការសិក្សាក្នុងមហាវិទ្យាល័យកន្លងមក រឺអាចស្រាវជ្រាវតាមរយៈប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណេត។ បន្ថែមពីនេះទៀតបេក្ខភាពគួរតែព្យាយាមតាមដានព័ត៌មាន ដែលកើតឡើងក្នុងប្រទេសនាពេលថ្មីៗ និងព្យាយាមអាននូវវប្បធម៍ទូទៅឲ្យបានច្រើន​តាមរយៈការអានកាសែត​​​​​​​ ស្ដាប់វិទ្យុ ឬជាវសៀវភៅវប្បធម៍ទូទៅពីបណ្ណាគារផ្សេងៗ រឺក៏អាចសិក្សាពីបណ្ដាញសង្គម FACEBOOK តាមរយៈគេហៈទំព័រ​​ «​ត្រៀមប្រលងក្របខណ្ឌពេទ្យ» ឬទាក់ទងសិស្សច្បង មិត្តភក្តិដើម្បីសុំខ្ចីឯកសារមកថតចំលង។ រយៈពេលត្រៀមជាមុនសម្រាប់ការប្រលង៖ ជាការពិតណាស់ បេក្ខភាពនិមួយៗពិតជាមមារញឹកណាស់ក្នុងការសិក្សានៅសាលា ក៏ដូចជាការប្រលងក្នុងសាលា ដូចនេះបេក្ខភាពពុំមានពេលច្រើនក្នុងការត្រៀមប្រលងក្របខណ្ឌនោះទេ។ តែយ៉ាងណាក៏ដោយបេក្ខភាព គួរតែត្រៀមខ្លួនយ៉ាងតិចមួយឆ្នាំ មុនពេលប្រលងដោយគ្រាន់តែចំណាយពេលមួយម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ដូចដែលបានដឹងស្រាប់ការប្រលងក្របខណ្ឌគឺទាមទារការត្រៀមលក្ខណៈជាច្រើនពីព្រោះថាវិញ្ញាសារក្នុងពេលប្រលងរួមមានសំណួរបច្ចេកទេសព្រមទាំងសំណួរវប្បធម៍ទូទៅដូចនេះប្រសិនបើបេក្ខភាពអាចត្រៀមខ្លួនមុនពេលប្រលងបានរឹតតែយូររឹតតែល្អ។ ក្នុងអំឡុងពេលប្រលងវិញ ទង្វើដែលបេក្ខភាពគួរធ្វើ និងចៀសវាងក្នុងពេលប្រលងរួមមាន៖ - បេក្ខភាពត្រូវតែទៅដល់មណ្ឌលប្រលងអោយបានមុនម៉ោង ពុំត្រូវទៅយឺតនោះទេ និងត្រូវប្រាកដថាបានយកបង្កាន់ដៃទៅជាមួយផងដែរ - ត្រូវគោរពតាមការណែនាំរបស់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូដែលជាអនុរក្ស - ត្រូវគោរពតាមបទបញ្ជាដែលអនុរក្សបានអានឲ្យស្ដាប់ក្នុងអំឡុងពេលប្រលងអោយបានខ្ជាប់ខ្ជួន - បេក្ខភាពពុំត្រូវជជែកគ្នា និង​ លួចចម្លងឯកសារក្នុងពេលប្រលងជាដាច់ខាត។ គន្លឹះ ឬតិចនិកដែលជួយជំរុញឲ្យការប្រលងបានជោគជ័យ៖ ខ្ញុំពុំមានតិចនិកអ្វីពិសេសនោះទេដោយគ្រាន់តែ នាងខ្ញុំព្យាយាមតាមដានព័ត៍មានដែលកើតឡើងក្នុងស្រុក អានសៀវភៅ ក៏ដូចជាឯកសារផ្សេងៗដែលទាក់ទងនឹងវប្បធម៍ទូទៅ សិក្សាតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណេត ព្រមទាំងគេហទំព័រក្នុង FACEBOOK និងព្យាយាមស្រាវជ្រាវរកវិញ្ញាសារដែលធ្លាប់ចេញប្រលងក្នុងឆ្នាំកន្លងមកដើម្បីយល់ឲ្យបានច្បាស់ពីការប្រលងក្នុងគោលបំណងជួយសម្រួលដល់ការត្រៀមខ្លួនរបស់នាងខ្ញុំ។ ម៉្យាងវិញទៀតសំណួរដែលធ្លាប់ចេញកន្លងមកក៏អាចចេញទៀតផងដែរ។ បន្ថែមពីនេះ នាងខ្ញុំបានព្យាយាមរំឭកមេរៀនបច្ចេកទេស ដែលនាងខ្ញុំបានសិក្សាក្នុងមហាវិទ្យាល័យកន្លងមក។ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺនាងខ្ញុំបានគោរពតាមបទបញ្ជាក្នុងអំឡុងពេលប្រលង ពីព្រោះថាក្នុងករណីដែលបេក្ខភាពល្មើសវិន័យក្នុងពេលប្រលងអនុរក្សអាចនឹងដកសិទ្ធិប្រលងពីបេក្ខភាពនោះ។ ឧបសគ្គក្នុងការប្រលងចូលក្របខណ្ឌនេះ៖ ជាការពិតណាស់ការប្រលងចូលក្របខណ្ឌពេទ្យ គឺពិតជាមានឧបសគ្គចំពោះបេក្ខភាពនិមួយៗ។ នាងខ្ញុំផ្ទាល់ក៏មិនខុសពីបេក្ខភាពដទៃទៀតដែរ ឧបសគ្គនោះគឺនាងខ្ញុំត្រូវការរំលឹកមេរៀនក៏ដូចជាអានវប្បធម៍ទូទៅឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន ដូចនេះនាងខ្ញុំត្រូវការពេលវេលាច្រើនក្នុងការត្រៀមខ្លួន។ បន្ថែមពីនេះទៀតចំនួនបេក្ខភាព ដែលក្រសួងសម្រេចជ្រើសរើសគឺមានចំនួនតិច ដូចនេះការប្រលងនេះ គឺពិតជាមានលក្ខណៈប្រកួតប្រជែងណាស់ តួយ៉ាង ក្នុងករណីឆ្នាំដែលនាងខ្ញុំបានប្រលងក្រសួងបានសម្រេចជ្រើសរើសតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះសម្រាប់ប៉ុស្តិដែលនាងខ្ញុំបានជ្រើសរើស។ ជាចុងក្រោយ ចំពោះនិសិ្សតជំនាន់ក្រោយដែលចង់ប្រលងចូលក្របខណ្ឌគួរតែព្យាយាមឆ្លៀតពេលរំលឹកមេរៀនឲ្យបានលឿនកុំចាំដល់កៀកថ្ងៃប្រលងពីព្រោះថាការប្រលងនេះទាមទារឲ្យយើងអានច្រើន។ បន្ថែមពីនេះទៀតនិស្សិតត្រូវសម្រេចចិត្តឲ្យច្បាស់ក្នុងពេលជ្រើសរើសប៉ុស្តិ ពីព្រោះថាបន្ទាប់ពីជោគជ័យក្នុងការប្រលងហើយបេក្ខជន នឹងត្រូវបានតម្រូវឲ្យបម្រើការងារនៅមណ្ឌលនោះយ៉ាងហោចណាស់៥ឆ្នាំ។លើសពីនេះទៅទៀត និស្សិតទាំងអស់គួរតែគោរពនូវវិន័យក្នុងអំឡុងពេលប្រលងឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​

• May 17, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 5.1K មើល

ព្រោះតែការខូចចិត្ត ទើបក្លាយជាបែបនេះ…

ស្នេហាមានអំណាចខ្លាំងណាស់ ការចាប់ផ្ដើម គឺរីករាយស្រស់ថ្លា មានក្ដីសុខ រំជួលចិត្ដ រំភើបចិត្ដ ទាំងនេះក៏អាចរួមបញ្ចូល និង ការបែកបាក់មួយដែលគូស្នេហ៍ភាគច្រើន មិនបានគិតដល់ ត្រង់ការបែកបាក់នោះទេ ប៉ុន្ដែការបែកបាក់នោះ គឺតែងតែមានហេតុផល ហេតុផលនោះទោះបីជាមិនចង់ទទួលយក ក៏ត្រូវតែស្ដាប់ និងបើកចិត្ដទទួលយកវា មិនស្ដាប់ត្រូវតែលឺ មិនបើកចិត្ដទទួល គឺលទ្ធផលឈឺចាប់ ព្រោះយើងមិនចង់បាត់បង់ស្នេហានោះទេ ហើយចង់ប្រាប់ហេតុផលមួយឲ្យទៅស្នេហាបានដឹងថា មុននឹងទទួលយកអ្នក ខ្ញុំតាំងចិត្ដខ្ពស់ណាស់ទើបហ៊ានយកស្នេហាមួយនេះ ប៉ុន្ដែហេតុអ្វីបានអ្នកបោះបង់ខ្ញុំបែបនេះ? ខូចចិត្ដមកពីមិនទទួលយកការបែកបាក់ គឺខ្ញុំបែកទាំងមិនអស់ចិត្ដ មូលហេតុមិនអាចទទួលយកបាន វាធ្វើឲ្យខ្ញុំខូចចិត្ដគ្រប់ពេល មិនឃ្លានបាយដោយសារតែស្នេហា យំគ្រប់ពេលដែលនៅម្នាក់ឯងព្រោះនឹកគេនឹកអនុស្សវិ៍យគ្រប់យ៉ាង កើតទុក្ខគ្រប់ពេល ព្រោះអ្វីដែលគិតទុកវាមិនអាចកើតមានឡើង រឹតតែឈឺចាប់ពេលនឹកឃើញម្ដងៗ តូចចិត្ដ ព្រោះគេមើលមិនឃើញការតស៊ូដែលយើងមានដើម្បីគេ ទោះលំបាកក៏ពេញចិត្ដគ្រប់យ៉ាងគឺដើម្បីគេម្នាក់គត់។ ទាំងអស់នេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ដែលមិនចេះផឹកស្រា ហើយយកស្រាជាត្រីមុខ បំបាត់បញ្ហាដែលបានឆ្លងកាត់ពេលដែលនឹកឃើញម្ដងៗ ព្រោះគិតថាមានតែស្រាទេ អាចយល់ចិត្ដ និងរឿងគ្រប់យ៉ាង ហើយក៏ក្លាយជាមនុស្សដែលចូលចិត្ដកន្លែងដែលស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីព្យាយាមនៅក្នុងចិត្ដ និងអាចបញ្ចេញនូវអាការៈខូចចិត្ដទាំងទ្បាយឲ្យអស់។ អារម្មណ៍អស់សង្ឃឹមកើតមានឡើងគ្រប់ពេលឃើញគេរស់នៅដោយសប្បាយដោយគ្មានវត្ដមានយើង គឺឈឺចាប់ណាស់។ ម៉្យាងទៀត មិនចង់ទៅកន្លែងដែលធ្លាប់មានអនុស្សាជាមួយគេព្រោះចិត្ដវាប្រាប់ថាឈឺណាស់ ចេះតែសួរខ្លួនឯងថាខុសអ្វី?បានជាផ្ដាច់និស្ស័យស្នេហាបែបនេះ? ចេះកុហកខ្លួនឯងថាអាចបំភេ្លចគេបាន ទាំងដឹងការពិតថាកំពុងតែនឹកគេស្ទើរស្លាប់ទៅហើយ គិតលើខ្លួនឯងថា យើងខ្វះចន្លោះត្រង់ណា?លែងមានភាពជឿជាក់លើខ្លួនគ្រប់យ៉ាង… ព្រោះតែស្រលាញ់គេទើបធ្វើឲ្យខ្ញុំភ្លេចខ្លួនមិនបានឲ្យតម្លៃសម្រាប់ខ្លួនឯង ចេះតែរករឿងគេ មិនទុកចិត្ដគេ ហើយបង្ហាញក្ដីស្រលាញ់គ្រប់យ៉ាង រួមទាំងចំណុចខ្សោយឲ្យគេបានឃើញ ហើយតែងតែគិតថា គេយល់ពីយើងគ្រប់យ៉ាង និងគិតថាយើងជាព្រះនាងសម្រាប់គេ តែការពិតមិនដូចយើងគិតទេ គឺខុសទាំងស្រុង ។ ឈឺចាប់ដូចនេះ ដូចជារបួសមួយដ៏ចម្លែក ដែលគ្មានថ្នាំព្យាបាល កាន់តែយូរវារឹតតែឈឺចាប់ណាស់ ព្រមទាំងដឹងគ្រប់យ៉ាង នៅតែមិនព្រមចេញពីភាពឈឺចាប់នេះទៀត ហើយយើងរស់នៅដោយយើង គេរស់នៅដោយគេ ត្រូវមើលថែខ្លួនឯង ប៉ុន្ដែ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំហត់ណាស់មិនចង់មើលថែខ្លួនឯងទេ គឺចង់ឲ្យគេមើលថែវិញ ព្រោះចង់បានភាពកក់ក្ដៅពីគេម្នាក់នោះ។ មនុស្សដូចខ្ញុំរងគ្រោះ ព្រោះតែយល់ពីអារម្មណ៍គេពេកទើបគ្មានពេលបញ្ចេញភាពម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង រួចចេះតែស្ដាយក្រោយចង់ឲ្យពេលវេលាត្រលប់មកវិញ និងស្លាប់ពេលដែលមានក្ដីសុខនោះ ព្រោះពេលដែលបែកបាក់វាពិតជាពិបាកណាស់ ហើយក៏ជាការឈឺចាប់មួយដែលពិបាកជាងការដែលរស់នៅមានជីវិតលើផែនដីនេះទៅទៀត។ ទោះជាយូរយ៉ាងណា ក៏ការឈឺចាប់មួយនោះ នៅតែមានដល់ពេលជាអ្នកដទៃ ត្រូវបង្ខំចិត្ដសើច បង្ខំចិត្ដលាក់អារម្មណ៍ឯកា ហើយពេលខ្លះ ញុំាបាយលាយទឹកភ្នែកក៏មាន បើស្ដាប់ទៅប្រហែលជាអ្នកគ្រប់គ្នាមិនជឿទេ ប៉ុន្ដែ ខ្ញុំចង់និយាយថា វាជាការពិតដែលខ្លួនខ្ញុំនេះធ្លាប់បានឆ្លងកាត់សភាពបែបនេះ គឺក្ដីសង្ឃឹមមួយភាគរយក៏គ្មានដែរ…មកដល់ពេលនេះ!!! តែងតែសួរខ្លួនឯងថា តើមានប៉ុន្មានដង អ្នកឈឺចាប់ដូចយើង ឫ ក៏គ្មានទេ ? ខ្ញុំក៏ចង់បានដៃគូឈឺចាប់ដែរ ប៉ុន្ដែមិនមាន បានត្រឹមអង្គុយមើលមេឃ ហើយស្ដាប់បទចម្រៀង ខូចចិត្តព្រមទាំងរៀបរាប់រឿងដែលឈឺចាប់មាននៅក្នុងចិត្ដថា ខ្ញុំឈឺណាស់ ខ្ញុំអន់ណាស់មែនទេ? ហេតុអ្វីចិត្ដដាច់ម៉េ្លះ? ហេតុអ្វីដាច់ចិត្ដចោរខ្ញុំ? ខ្ញុំមិនល្អត្រង់ណាម៉េចក៏មិនប្រាប់? បើអាចសុំជួបត្រឹម១នាទីដាច់ខ្យល់ស្លាប់ក៏ព្រម…ហើយអារម្មណ៍ឯកាវា មកតាមលងខ្ញុំគ្រប់ពេលវេលា គ្រប់ពេល ឬខ្ញុំត្រូវឈឺចាប់បែបនេះរហូតទៅដល់ថ្ងៃស្លាប់។ លួចច្រណែនអ្នកមានគូសង្សារ លួចអន់ចិត្ដគ្រប់យ៉ាងគិតថាខ្លួនឯងអន់គ្រប់យ៉ាង តែងតែគិតថា រៀនខ្ពស់ មានការងារល្អ រាងស្អាត ទាំងអស់នេះសុទ្ធតែគ្មានប្រយោជន៍ទាំងអស់ ព្រោះគ្មានអ្នកត្រូវការបែបនេះទេ។ ធ្លាប់គិតថា…ពេលដែលមានគេ យើងតស៊ូគ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឈានដល់ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ការតាំងចិត្ដយ៉ាងរឹងមាំនេះ ទើបធ្វើឲ្យខ្លួនធ្លាក់ចូលក្នុងសភាពឈឺចាប់រហូតមកដល់ពេលនេះ។  រាល់ការស៊ូតគ្រប់យ៉ាង គឺដើម្បីប៉ាម៉ាក់បងប្អូន និងខ្លួនឯង តែងតែមានន័យ តែខ្ញុំគិតថាចំពោះគេ គឺមិនមានន័យទេ ប៉ុន្ដែទ្រាំទទួលយកអារម្មណ៍ទាំងនោះ គឺឲ្យតម្លៃខ្លួនឯងជាងនេះបន្ដិច ថ្លៃថ្នូវជាងនេះបន្ដិច ហើយបានត្រឹមតែគិតថា «មានតែរបស់ដែលយើងមិនធ្លាប់មានទេ ទើបមិនដែលបាត់បង់»។