Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ចង់មានកិត្តិនាមល្អក្នុងអំឡុងពេលជាសិស្សដែរឬទេ? ជាការពិតណាស់ ការសិក្សាបានលទ្ធផលល្អជាកូនសោរដឹកនាំជីវិតអ្នកឲ្យជួបតែភាពជោគជ័យនៅពេលអនាគត យ៉ាងណាមិញតើអ្នកបានដឹងទេថាការមានការសិក្សាជោគជ័យ ប៉ុន្តែពុំមានគោលដៅ និងអត្តចរិតមិនសមប្រកបអាចធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់អ្វីដែលជាការប៉ងប្រាថ្នា? លោកសាស្រ្តាចារ្យ អៀង រ័ត្នមុនី ដែលលោកកំពុងបម្រើការនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលបានផ្តល់ជាបទពិសោធន៍ និងដំបូន្មានល្អៗសម្រាប់ចែកជូនដល់សិស្សានុសិស្សក៏ដូចជាអ្នកអាន ដើម្បីជាទុនក្នុងការអភិរឌ្ឍខ្លួនឲ្យក្លាយជាអ្នកមានកេរ្ត៍ឈ្មោះល្អប្រសើរក្នុងសង្គមដែលខ្លួនកំពុងតែរស់នៅ។ ប្រវត្តិសិក្សា និងការងារ ខ្ញុំជាអតីតនិស្សិតអាហារូបករណ៍ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រឱសថសាស្រ្តនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល(ស.វ.ស) រួចក៏បានបន្តសិក្សាថ្នាក់ឱសថបណ្ឌិតនៅស.វ.សដដែល មុននឹងមានឱកាសបន្តការសិក្សាថ្នាក់បណ្ឌិតវិទ្យាសាស្រ្តឯកទេសឱសថវិទ្យានៅសាកលវិទ្យាល័យ Paul Sabatier (Toulouse III) នៃសាធារណរដ្ឋបារាំង ។ សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំជាព្រឹទ្ធបុរសរងមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្រ្តនៃស.វ.ស និង ជាប្រធានផ្នែកកិច្ចការនិស្សិតស.វ.ស ដែលជាដៃគូសហការជាមួយគ្រប់មហាវិទ្យាល័យ/សាលា/ផ្នែកពាក់ព័ន្ធនានារបស់ស.វ.ស។ គួររំឮកផងដែរ ខ្ញុំក៏ជាបុគ្គលិកកិច្ចសន្យាក្នុងការិយាល័យសិក្សា និងជាគ្រូជាប់កិច្ចសន្យាបង្រៀនមុខវិជ្ជាសរីរៈវិទ្យា និងឱសថវិទ្យា។ អ្វីដែលធ្វើឲ្យមហាជន ជាពិសេសសិស្សានុសិស្សចាប់ផ្តើមស្គាល់លោកសាស្រ្តាចារ្យ ខ្ញុំផ្ទាល់មិនអាចដឹងថានិស្សិតចាប់ផ្តើមស្គាល់ខ្ញុំពីពេលណាមកទេ តែខ្ញុំយល់ថានិស្សិតបានស្គាល់ខ្ញុំតាមរយៈសកម្មភាពរបស់ផ្នែកកិច្ចការនិស្សិតស.វ.ស និងផ្នែកកិច្ចការនិស្សិតនៅតាមមហាវិទ្យាល័យ/សាលា/ផ្នែក ក៏ដូចជាសកម្មភាពផ្សេងៗរបស់ស.វ.ស ដែលរួមមានដូចជា វគ្គបំប៉នជំនាញខ្លីៗស.វ.ស សិក្ខាសាលាជំនួយស្មារតី ការប្រកួតដេញដោលមតិរបស់និស្សិត ការងារស្រាវជ្រាវរបស់និស្សិតស.វ.ស កម្មវិធីសប្បុរសធម៌ស.វ.ស និងសកម្មភាពកីឡានិស្សិតជាដើម ជាពិសេសតាមរយៈការគាំទ្ររបស់គ្រប់ផ្នែកពាក់ព័ន្ធក្នុងការជួយដោះស្រាយបញ្ហានានារបស់និស្សិតទាំងក្នុងពេលសិក្សានៅស.វ.ស និងទាំងបញ្ចប់ការសិក្សាផងដែរ។ កត្តាធ្វើឲ្យមានកិត្តិនាមយ៉ាងល្បីល្បាញនៅក្នុងស្រទាប់សិស្សនិស្សិត ខ្ញុំមិនមានភាពល្បីល្បាញអ្វីគួរឲ្យគត់សម្គាល់ទេ ប៉ុន្តែមន្រ្តីរាជការ បុគ្គលិក និងនិស្សិតដែលបានស្គាល់ខ្ញុំ គឺដោយសារតែខ្ញុំមានឱកាសក្នុងការបង្រៀន និងការបំពេញការងារយ៉ាងប្រកៀកជាមួយគ្រប់ផ្នែកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់របស់សាកលវិទ្យាល័យ និងក្នុងសង្គមចាប់ពីកម្មករ និស្សិតរហូតដល់ថ្នាក់ដឹកនាំផងដែរ។ ជាពិសេស ខ្ញុំមានការសហការគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយសមាគមនិស្សិតស.វ.ស និងដោយសារមានការគាំទ្រពីគ្រប់ផ្នែកពាក់ព័ន្ធក្នុងការបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្ញុំខាងលើនេះ ហើយទើបខ្ញុំមានឱកាសបានស្គាល់និស្សិតជាច្រើនមកដល់ពេលនេះ។ លក្ខណៈសម្បត្តិនៃបុគ្គលគម្រូ ជាទូទៅ ខ្ញុំខិតខំបំពេញភារកិច្ចអស់ពីសមត្ថភាពដែលខ្ញុំមានដោយសហការជាមួយគ្រប់ផ្នែកពាក់ព័ន្ធ ទាំងមន្រ្តីបុគ្គលិកក្រោមបង្គាប់ និងទាំងថ្នាក់ដឹកនាំ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលតាមផែនការសកម្មភាពនានារបស់មហាវិទ្យាល័យ និងផ្នែកដែលសាកលវិទ្យាល័យបានកំណត់ តួយ៉ាង គ្រប់ពេលវេលាខ្ញុំតែងតែខិតខំអនុវត្តភារកិច្ចឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព ផ្តល់តម្លៃលើការសិក្សាបន្ត ឧត្តមភាព និង គុណភាព ប្រតិបត្តិការងារប្រកបដោយគណនេយ្យភាព តម្លាភាព វិជ្ជាជីវៈ ប្រកបដោយភាពទទួលខុសត្រូវតាមឋានៈ និង ភារកិច្ច គោរពគ្នាទៅវិញទៅមកតាមឋានានុក្រម និង ភាពថ្លៃថ្នូរ លើកកម្ពស់គំនិតច្នៃប្រឌិត លើកកម្ពស់ស្មារតីការងារជាក្រុម លើកកម្ពស់គោលការណ៍លើកទឹកចិត្តតាមលទ្ធផលការងារ និងលើកកម្ពស់ភាពជាដៃគូ។ ការកសាងកិត្តិនាមក្នុងនាមជាសិស្ស និស្សិត គឺជាយុវជនរបស់សង្គមដែលជាអ្នកបន្តវេនក្នុងពេលអនាគត ចំណែកការវិនិយោគលើយុវជន គឺជាការវិនិយោគសម្រាប់អនាគតរបស់ប្រទេសជាតិយើង ហើយការវិនិយោគដែលមានសារៈសំខាន់បំផុត គឺការអប់រំ។ ហេតុនេះ និស្សិតត្រូវយកចិត្តទុកដាក់សំខាន់បំផុត ដើម្បីទទួលបាននូវការអប់រំទាំងក្នុង និងក្រៅកម្មវិធីសិក្សាប្រកបដោយគុណភាពលើចំណេះដឹង ជំនាញ និងឥរិយាបថ ដើម្បីផ្តល់សេវាប្រកបដោយការទុកចិត្តដល់ប្រជាជនយើង។ ភាពជោគជ័យក្នុងការអប់រំ គឺជារង្វាស់ជោគជ័យ និងអាចកសាងកិត្តិនាមនៃជីវិតនិស្សិតជាយុវជនម្នាក់ៗ។ គុណប្រយោជន៍ក្នុងការកសាងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ ការកសាងឈ្មោះរបស់និស្សិតស្តែងចេញពីភាពជោគជ័យក្នុងការសិក្សារបស់ខ្លួន។ នៅពេលដែលនិស្សិតមានភាពជោគជ័យ វាមានសារៈសំខាន់ជាសាកល ពោលគឺ ជោគជ័យរបស់និស្សិតផ្ទាល់ ជាជោគជ័យរបស់ក្រុមគ្រួសារនិស្សិត ជាជោគជ័យរបស់សាកលវិទ្យាល័យ ជាជោគជ័យនៃការងារបណ្តុះបណ្តាលជារួមរបស់សង្គមយើង និងជាជោគជ័យរបស់ប្រទេសជាតិយើងផងដែរ។ ភាពខ្លាំងនៃ Brand របស់បុគ្គល យោងតាមបទពិសោធន៍ជីវិតជិត៤០ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំ  ខ្ញុំយល់ថាគ្រប់អ្នកដែលមានជោគជ័យក្នុងជីវិតតែងមានផែនការក្នុងជីវិតរបស់ពួកគាត់ក្នុងការបំពេញភារកិច្ចទើបឱកាសនៃការទទួលជោគជ័យមានខ្ពស់។ ជាសង្ខេប និស្សិតម្នាក់ៗត្រូវស្គាល់សំណួរ៤យ៉ាងសាមញ្ញ និងចេះដោះស្រាយសំណួរទាំង៤នោះដើម្បីទទួលបានជោគជ័យតាមតម្រូវការរបស់ខ្លួន៖ ១.តើយើងនៅទីណា? ២.តើគោលដៅខ្លី និងវែងរបស់យើងជាអ្វី? ៣.តើយើងធ្វើដូចម្តេចទើបបានទៅដល់គោលដៅដែលបានកំណត់នោះដោយមិនបៀតបៀនអ្នកដទៃ? ៤.តើយើងធ្វើម្តេច ដើម្បីដឹងថាយើងទៅដល់គោលដៅនោះ?”។ ប្រសិនបើនិស្សិតម្នាក់ៗគ្រាន់តែស្គាល់ វាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ តែសូមឲ្យនិស្សិតនោះចាប់ផ្តើមជាសកម្មភាពតែម្តងដោយមិនចាំថ្ងៃស្អែករួមជាមួយភាពអត់ធ្មត់ និងការលះបង់។ សារចុងក្រោយសម្រាប់មិត្តអ្នកអាន ខ្ញុំសូមផ្តាំដល់មិត្តអ្នកអានក៏ដូចជានិស្សិតជំនាន់ក្រោយនូវចំណុចចំនួន៣ដែលកំណត់អនាគតយើងម្នាក់ៗក្នុងការសម្រេចគោលដៅរបស់យើងដោយមិនបៀតបៀនអ្នកដទៃ៖ សមត្ថភាពរបស់ខ្លួនយើងផ្ទាល់ ៖ ប្រសិនបើមិនមានសមត្ថភាពទេ គឺមានន័យថាយើងពឹងច្រមុះអ្នកដទៃសម្រាប់ដកដង្ហើមរហូត។ ឱកាសដែលអ្នកដទៃជុំវិញខ្លួនផ្តល់ឲ្យ ៖ ទោះបីយើងមានសមត្ថភាពប៉ុណ្ណាក៏ដោយ តែបើយើងជាមនុស្សដែលគ្មានគុណធម៌ចំពោះអ្នកដទៃ នោះយើងនឹងមិនមានឱកាសក្នុងការកសាងខ្លួនយើងតាមផែនការកំណត់នោះទេ។ លទ្ធភាព ៖ ប្រសិនបើយើងជាបុគ្គលបានទទួលការជោគជ័យហើយ កុំភ្លេចបែរក្រោយចែករំលែកសមត្ថភាព ឱកាស  និងលទ្ធភាពដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយយើងផង ដើម្បីភាពជោគជ័យនៃសង្គមទាំងមូលរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

  លោក ហ៊ូ ក្រើន​ នាយករងអង្គការហេឡែនខេលល័រអន្តរជាតិ និងជាអ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសម្ព័ន្ធសង្គមស៊ីវិលដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភកម្ពុជា (SUN CSACambodia) បានបញ្ជាក់ថាអាហារូបត្ថម្ភត្រូវបានចាត់ទុកថា មានសារសំខាន់ណាស់លើការលូតលាស់របស់ទារក និងកុមារ។ ការអនុវត្តការចិញ្ចឹមទារក និងកុមារបានពេញលេញ គឺធានាឲ្យមានអាហារូបត្ថម្ភគ្រាប់គ្រាន់។ ជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង មានភស្តុតាងវិទ្យាសាស្រ្តបញ្ជាក់ច្បាស់ថាការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយភ្លាមអំឡុងម៉ោងដំបូង បន្ទាប់ពីសម្រាលរួចអាចទប់ស្កាត់មរណភាពទារកបានប្រហែល២០%  កុមារដែលបានទទួលការបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយតែមួយមុខគត់សម្រាប់រយៈពេល៦ខែដំបូង  អាចកាត់បន្ថយជំងឺរាករូសបាន ១១ដង និងជំងឺរលាកសួតបាន១៥ដង បើប្រៀបធៀបជាមួយកុមារ ដែលមិនបានទទួលការបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយ ។ អាណាព្យាបាលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យបានខ្លាំងក្លាបំផុតលើអាហារូបត្ថម្ភកុមារក្នុងរយៈពេល១០០០ថ្ងៃដំបូងនៃជីវិត ពោលគឺចាប់ពីពេលទារកចាប់បដិសណ្ឋិរហូតដល់អាយុ២ឆ្នាំ ព្រោះដំណាក់កាលនេះ ជាពេលដែលកុមារត្រូវការលូតលាស់ខ្លាំាងទាំងផ្នែករាងកាយ និងសតិបញ្ញាស្មារតី ហើយបើមានកំហុសឆ្គងក្នុងដំណាក់កាលនេះ គឺមិនអាចកែខៃបានទេ។ បញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភលើកុមារកម្ពុជានៅតែមានកម្រិតខ្ពស់នៅឡើយគឺ៣២% បើទោះបីជាតួលេខនេះទាបជាងក្នុងឆ្នាំ២០១០ (៤០%)ក៏ដោយ។ លោក ហ៊ូ ក្រើន បញ្ជាក់ទៀតថាមានមូលហេតុជាច្រើនដែលបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភលើកុមារកម្ពុជា ក្នុងនោះរួមមានការផ្តល់អាហារដល់កុមារមិនបានគ្រប់គ្រាន់ដូចជាការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ និងការផ្តល់អាហារបន្ថែម របៀបផ្តល់ចំណីអាហារដល់កុមារមិនបានត្រឹមត្រូវតាមអាយុ និងតម្រូវការរបស់ពួកគេ ការមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើការថែទាំកុមារ ការអនុវត្តអនាម័យ និង ទឹកស្អាតមិនបានត្រឹមត្រូវ ការមិនទទួលសេវាសុខភាពគ្រប់គ្រាន់ ការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ និងទម្លាប់ ជាដើម។ ការអនុវត្តអនាម័យនិងទឹកស្អាតមិនបានត្រឹមត្រូវ គឺធ្វើឲ្យមានការរីករាលដាលជំងឺឆ្លង។ ជំងឺជាកត្តារារាំងសមត្ថភាពរាងកាយកុមារក្នុងការបឺតស្រូបយកថាមពល និងសារជាតិចិញ្ចឹមផ្សេងៗទៀត រួមទាំងធ្វើឲ្យរាងកាយចុះខ្សោយ។ ការបឺតស្រូបយកសារជាតិចិញ្ចឹមមិនបានល្អ គឺធ្វើឲ្យរាងកាយកុមារមានបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ហើយនៅពេលរាងកាយខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ វាធ្វើឲ្យកុមារមានហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការចម្លងមេរោគបន្ថែមទៀត និងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភជាបន្តបន្ទាប់។ យោងតាមលទ្ធផលនៃការអង្កេតប្រជាសាស្រ្ត និងសុខភាពកម្ពុជា បង្ហាញថា អត្រាការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយតែមួយមុខគត់សម្រាប់កុមារអាយុ ០-៦ខែបានធ្លាក់ចុះពី ៧៤%នៅឆ្នាំ២០១០ មកត្រឹមតែ៦៥%ប៉ុណ្ណោះនៅឆ្នាំ២០១៤ ។ ក្រៅពីនេះ ទារកអាយុពី៦ដល់១១ខែមានត្រឹមតែ២០%ប៉ុណ្ណោះដែលទទួលបានអាហារបន្ថែមសមស្រប។ លោក ហ៊ូ ក្រើន បន្តទៀតថា បញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនេះផ្តល់នូវផលវិបាកជាច្រើនចំពោះកុមារផ្ទាល់ គ្រួសារ និងសង្គមជាតិ ទាំងមូល។ ចំពោះកុមារ ការមិនបានទទួលអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឲ្យការលូតលាស់របស់ពួកគាត់មិនបានពេញលេញ (ក្រិសក្រិន)​ និងសតិបញ្ញាស្មារតីមិនវាងវៃ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា ឯសុខភាពវិញ ក៏មិនសូវជារឹងមាំងាយឆ្លងជំងឺផ្សេងៗថែមទៀត។ ចំពោះគ្រួសារវិញ ត្រូវខាតបង់ប្រាក់កាស ធនធាន និងពេលវេលាក្នុងការថែទាំសុខភាពរបស់កូន។ រីឯសង្គមជាតិវិញ ត្រូវខាតបង់ធនធានមនុស្សដែលជាកម្លាំងសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ និងខាតបង់ថវិកាជាតិលើសេវាសុខាភិបាលជាដើម។ ជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង ប្រទេសកម្ពុជាបានខាតបង់ប្រមា ណ ២៥០លានដុល្លាក្នុង១ឆ្នាំ ដោយសារបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ។ បញ្ហាទាំងនេះក៏មិនមែនគ្មានវិធីដោះស្រាយដែរ ។ បច្ចុប្បន្នអង្គការសម្ព័ន្ធសង្គមស៊ីវិលដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភកម្ពុជា (SUN CSA Cambodia) បានរួមចំណែកជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុវត្តកម្មវិធីអាហារូបត្ថម្ភនៅតាមសហគមន៍ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ។ សមាជិកអង្គការសម្ព័ន្ធជាតួអង្គសំខា ន់ក្នុងការតភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងសហគមន៍ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានប្រព័ន្ធសុខាភិបាល និងជាធនធានសំខាន់សម្រាប់កសាងសមត្ថភាពសហគមន៍ ក្នុងការអនុវត្តកិច្ចអន្តរាគមន៍អាហារូបត្ថម្ភនានា។ កិច្ចអន្តរាគមន៍ទាំងនេះរួមមាន ការលើកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភចំពោះមាតា ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ និងការផ្តល់អាហារបន្ថែម ផលិតកម្មស្បៀង តាមគួ្រសារ អនាម័យនិងទឹកសា្អត ការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថស្តីពីអាហារូបត្ថម្ភ និងអនាម័យ សកម្មភាពប្រឹក្សាយោបល់ ការបញ្ចូលមីក្រូសារជាតិទៅក្នុងចំណីអាហារ ការព្យាបាលកុមារកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ និងការសិក្សាស្រាវជ្រាវស្តីពីអាហារូបត្ថម្ភ។ អង្គការសម្ព័ន្ធសង្គមស៊ីវិលដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភកម្ពុជាបានរួមចំណែកជួយនិងគាំទ្រក្រសួងសុខាភិបាលក្នុងការបង្កើត និងផ្សព្វផ្សាយឯកសារស្តីពីតួនាទីភារកិច្ច និងការទទួលខុសត្រូវ និងគោលការណ៍ណែនាំស្តីពីការពង្រឹងការអនុវត្តអនុក្រិត្យលេខ១៣៣ (ស្តីពីការឃោសនាផ្សព្វផ្សាយផលិតផល ចិញ្ចឹមទារក&កុមារ ដូចជាម្សៅទឹកដោះជាដើម...)។ អង្គការសម្ព័ន្ធបន្តការគាំទ្រ និងជួយដល់ក្រសួងពាក់ព័ន្ធនានា ដើម្បីបន្តពងឹ្រងការអនុវត្តអនុក្រិត្យលេខ ១៣៣ ឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។ បន្ថែមពីលើនេះក៏បានចូលរួមជាមួយអង្គការយូនី-សេហ្វ និងអង្គការសុខភាពពិភពលោកក្នុងការផលិត និងចែកចាយឯកសារសងេ្ខបសី្តពីខឹ្លមសារអនុកិ្រត្យលេខ១៣៣ដល់អ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្តបុគ្គលិកតាមគ្រឹះស្ថានសុខាភិបាល និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយផងដែរ។ អង្គការសម្ព័ន្ធសង្គមស៊ីវិលបានខិតខំធ្វើកា រយ៉ាងច្រើនក្នុងកិច្ចអន្តរាគមន៍អាហារូបត្ថម្ភនៅថ្នាក់ក្រោមជាតិដើម្បីគាំទ្រសហគមន៍ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងដល់ការអនុវត្តអាហារូបត្ថម្ភ។ ដើម្បីអាចធ្វើដូច្នោះបាន អង្គការសម្ព័ន្ធតែងតែធ្វើឲ្យប្រាកដថាគម្រោង និងកម្មវិធីនានារបស់សមាជិកខ្លួន អនុវត្តស្របតាមយុទ្ធសាស្រ្តជាតិស្តីពីសន្តិសុខស្បៀង និងអាហារូបត្ថម្ភ 2014-2018 និងផែនទីបង្ហាញផ្លូវអាហារូបត្ថម្ភឃជាតិ 2014-2020។ លើលពីនេះទៅទៀត អង្គការសម្ព័ន្ធបានសហការយ៉ាងទៀងទាត់ជាមួយបណ្តាញដទៃទៀត (រាជរដ្ឋាភិបាល អង្គការសហប្រជាជាតិ និងវិស័យឯកជន) ដើម្បីសម្របសម្រួល និងធ្វើការក្រោមទិសដៅរួម ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភនៅគ្រប់កម្រិតក្រោមការដឹកនាំរបស់ក្រុមប្រឹក្សាស្តារអភិវឌ្ឍកសិកម្ម និងជនបទ។ តាមរយៈកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងដៃគូពាក់ពន្ធ័ធ្វើឲ្យអត្រាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភបានធ្លាក់ចុះពី៤០%នៅឆ្នាំ២០១០ មកត្រឹម៣២%ក្នុងឆ្នាំ២០១៦។ យ៉ាងណាមិញ ចំនួននៃការធ្លាក់ចុះនេះ នៅមានកម្រិតនៅឡើយ ដូចនេះហើយ ទាំងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដៃគូពាក់ព័ន្ធ និងសហគមន៍ត្រូវសហការបន្ថែមទៀតលើបញ្ហានេះ និងអនុវត្តឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួននូវគោលនយោបាយអាហារូបត្ថម្ភ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរជាងនេះ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

          ការត្រៀមចូលទីផ្សារមូលបត្ររបស់សហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម   អំពី JM Asia ជាមួយនឹងដំណើរការរយៈពេលជាង១០ឆ្នាំមកនេះ JM Asia ជាក្រុមហ៊ុនឈានមុខគេមួយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងសិង្ហបុរី ជាក្រុមហ៊ុនប្រឹក្សាយោបល់ដល់ម្ចាស់អាជីវកម្ម និងជាក្រុមហ៊ុនផ្តល់សេវាកម្មបណ្តុះបណ្តាលជំនាញធ្វើអាជីវកម្ម រៀបចំយុទ្ធសាស្ត្រស្លាកយីហោអាជីវកម្ម និងយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារ។ ទីផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា ដោយមើលឃើញអំពីឱកាសដែលរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា តាមរយៈក្រសួងរួមជាមួយនឹងគណៈកម្មការមូលបត្រកម្ពុជា ព្រមទាំងផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា បាន និងកំពុងជម្រុញឲ្យសហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម (SMEs) អាចមានលទ្ធភាពចូលទៅក្នុងផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា(ផ្សារហ៊ុន)​ ដែលក្នុងនោះមានការផ្តល់ការលើកទឹកចិត្ត ក៏ដូចជាលក្ខខណ្ឌអនុគ្រោះជាច្រើនដល់សហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម  ថ្មីៗនេះ JM Asia បាន និងកំពុងផ្តល់ការប្រឹក្សាយោបល់ជូនដល់ក្រុមហ៊ុនផ្តល់សេវាកម្មហិរញ្ញវត្ថុនៅក្នុងស្រុកមួយ ដើម្បីឈានជើងចូលទៅក្នុងផ្សារហ៊ុនរបស់កម្ពុជា នៅក្នុងពេលឆាប់ខាងមុខនេះពោល គឺក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ នេះតែម្តង ហើយវាជាផែនការរយៈពេលវែងដ៏ល្អមួយ ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមហ៊ុនមួយអាចរៀបចំខ្លួនបានតាមលក្ខនិក និងស្តង់ដារដែលអនុឡោមតាមលក្ខខណ្ឌតម្រូវពីគណៈកម្មការមូលបត្រកម្ពុជា និងផ្សារមូលបត្រកម្ពុជា។ ផលដែលទទួលបាន​ពីចូលផ្សារហ៊ុន គឺនឹងជួយឲ្យសហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យម (SMEs) ដែលត្រៀមចូលទីផ្សារមូលបត្រមានឱកាសច្រើនបន្ថែមទៀត ក្នុងការប្រមូលដើមទុនដើម្បីពង្រីកអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនឲ្យកាន់តែធំ និងមានការទទួលស្គាល់ខ្ពស់នៅលើទីផ្សារ។​ មានកិច្ចការដ៏សំខាន់មួយដែលម្ចាស់អាជីវកម្មទាំងឡាយត្រូវធ្វើ គឺត្រូវសិក្សាស្វែងយល់ពីឱកាសនេះ និងត្រៀមរៀបចំខ្លួន ដើមី្បចាប់យកឱកាសនេះឲ្យបាន ហើយការទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលមួយដ៏ត្រឹមត្រូវពីអ្នកជំនាញ គឺជាកត្តាដែលមិនអាចខ្វះខាតបាន។ ខ្លះៗអំពីValue Investing Summit – VIS 2017 ជាសិក្ខាសាលាមួយស្តីអំពីវិនិយោគទៅលើទីផ្សារភាគហ៊ុន ដែលនឹងត្រូវប្រព្រឹត្តិទៅនៅថ្ងៃទី១៤ ដល់ ថ្ងៃទី១៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ នៅក្នុងសាលពិព័រណ៍សិង្ហបុរី នាប្រទេសសិង្ហបុរី។​ នេះជាឱកាសសិក្សារៀនសូត្រថ្មីមួយបន្ថែមទៀត ដើម្បីឲ្យយើងដឹងថាតើក្រុមហ៊ុនប្រភេទណាដែលទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកវិនិយោគ ក៏ដូចជាកត្តាសំខាន់ៗដែលក្រុមហ៊ុនថ្មីៗត្រូវធ្វើ ដើម្បីត្រៀមចូលទីផ្សារមូលបត្រ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ក្រុមហ៊ុន JM Asia នឹងធ្វើការដឹកនាំក្រុមសមាជិករបស់ខ្លួនដែលធ្លាប់បានចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលនាពេលកន្លងមកទៅប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលរួមមានស្ថាប័ន និងក្រុមហ៊ុនចំនួន៨ ដូចជាក្រុមហ៊ុន T-Shop, ELIN Leasing Plc, Century 21-Imperial Realty, KPCA Finance Plc, HangNeak Studio & Video Production, You & Food, Angel Trading​ Co., Ltd and JM Asia Cambodia Pte., Ltd ។ ហេតុផលនៃការសម្រេចចិត្តចូលរួមកម្មវិធី ដោយសារតែវាជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រចាំឆ្នាំដ៏ធំមួយ ដែលប្រមូលផ្តុំទៅដោយអ្នកវិនិយោគនៅក្នុងវិស័យវិនិយោគលើផ្សារហ៊ុននៅទូទាំងទ្វីបអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក​ ដោយមានកំនើននៃអ្នកចូលរួមគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ម្យ៉ាងវិញទៀត កម្មវិធីដ៏អស្ចារ្យនេះក៏បានក្លាយជាអត្តសញ្ញាណរបស់មហាគ្រួសារដ៏ធំមួយ ដែលប្រមូលផ្តុំទៅដោយវិនិយោគិនកំពូលនៅទ្វីបអាស៊ីផងដែរ ដែលការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាក់វាគ្មិនដែលពូកែបំផុតជាច្រើនរូបមកពីជុំវិញពិភពលោកមកចូលរួមចែករំលែកបទពិសោធន៍ជោគជ័យរបស់ខ្លួន ហើយក៏ជាជាឱកាស ដើម្បីផ្សារភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយមា្ចស់ក្រុមហ៊ុន សហគ្រាសធំៗ  និងអ្នកវិនិយោគដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើន ដែលមកពីគ្រប់ប្រភេទអាជីវកម្មពីបណ្តាប្រទេសនានាក្នុងទ្វីបអាស៊ី។ សារពី JM Asia ការបង្ហាញនូវស្លាកសញ្ញាពាណិជ្ជកម្មរបស់កម្ពុជាឈានទៅហួសពីទីផ្សារប្រទេសកម្ពុជា ដែលអាចចូលទៅទីផ្សារក្នុងតំបន់ និងសកលលោក ព្រមទាំងការរៀបចំខ្លួនឲ្យបានច្រើនថែមទៀត ដើម្បីឈានទៅចុះបញ្ជីទាំងនៅក្នុងទីផ្សារហ៊ុនក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ សុទ្ធតែជាក្តីប្រាថ្នារបស់ JM Asia។ បន្ថែមពីលើនេះផងដែរ JM Asia ក៏នឹងរៀបចំនូវកិច្ចប្រជុំពិសេសមួយផ្សេងទៀតរវាងគណៈប្រតិភូរបស់យើងពីប្រទេសកម្ពុជាជាមួយ និងវាគ្មិនសំខាន់ៗមួយចំនួន ដែលពួកគាត់ជាដៃគូយុទ្ធសាស្រ្តរបស់យើង។ អ្នកវិនិយោគជោគជ័យត្រូវរៀនយុទ្ធសាស្រ្តពីអ្នកអនុវត្តជាក់ស្តែងដែលទទួលជោគជ័យស្រាប់ និងត្រូវមានការណែនាំដោយផ្ទាល់ពីអ្នកជំនាញ!!!  

ចែករំលែក

សម្រេចក្តីស្រមៃក្លាយជាសហគ្រិន…       ក្តីសុបិន្តក្នុងការចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួន និងក្តីស្រមៃក្លាយខ្លួនជាអ្នកជំនួញប្រកបដោយភាពជោគជ័យមួយរូប នឹងមិនមែនគ្រាន់តែជាក្តីសុបិន្ត ឬក្តីស្រមៃមួយទៀតនោះទេ!!! វេទិកាពាណិជ្ជកម្ម (Business Forum) ដែលជាអង្គសិក្ខាសាលាប្រចាំឆ្នាំត្រូវបានរៀបចំឡើងជាពិសេសសម្រាប់សហគ្រិនវ័យក្មេង ដើម្បីបំផុសនូវគំនិត និងជ្រោមជ្រែងឲ្យពួកគេរកឲ្យឃើញនូវទស្សនវិស័យផ្ទាល់របស់ពួកគេនៅក្នុងអាជីវកម្ម  កំពុងត្រឡប់មកជាថ្មី ដោយពាំនាំនូវប្រធាន និងបទពិសោធន៍ថ្មី ដោយមានការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាក់វាគ្មិនកិត្តិយស ដែលនឹងធ្វើការចែករំលែកនូវរឿងសម្ងាត់នៅពីក្រោយភាពជោគជ័យនៅក្នុងអាជីវកម្ម ក៏ដូចជាការជម្រុញទឹកចិត្តផងដែរ។          សម្រាប់ឆ្នាំ ២០១៧នេះ Business Forum នឹងត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅថ្ងៃអាទិត្យ ទី២២ ខែមករា ចាប់ពីម៉ោង១:០០ រសៀលដល់ម៉ោង ៥:០០ ល្ងាច នៅឯមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ជប៉ុន (CJCC) ។  សម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងចូលរួមសិក្ខាសាលាដ៏មានសារប្រយោជន៍នេះ អ្នកអាចរកជាវសំបុត្រដោយផ្ទាល់នៅសាលាCamEd (CamEd Business School)  ពីថ្ងៃពុធទី ១១ ដល់ថ្ងៃសុក្រទី ១៣ ខែមករា​ ចាប់ពីម៉ោង ៨:០០ ព្រឹកដល់ម៉ោង ៥:០០ ល្ងាច ឬ ទំនាក់ទំនងតាមរយៈទូរស័ព្ទលេខ ៖ 069 499 739/ 012 22 62 49/ 017 494 968/ 012 22 62 89/ 086 639 914 ។       «កុំភ្លេចចូលរួមទាំងអស់គ្នា!!! ជាពិសេសសហគ្រិនវ័យក្មេង និងអ្នកដែលមានបំណងក្លាយជាសហគ្រិន ដើម្បីចាប់ផ្តើមរឿងរ៉ាវនៃអាជីវកម្មរបស់អ្នក…»   Business Forum 2017, Pursuing the Dream of Being an Entrepreneur The dream of running your own business and being a successful businessperson is no longer a dream!!!          Business Forum, an annual workshop which purpose is to emerge young business entrepreneurs and empower them to discover their own visions in business, is coming back with new topics and new experiences from our honorable guest speakers who will share with you the secret of success and inspire your business growth. The vision of our forum which purpose is to emerge young business entrepreneurs and empower them to discover their own visions in business.         For 2017, our event will be held on Sunday 22nd January from 1:00 PM to 5:00 PM at Cambodia-Japan Cooperation Centre (CJCC). You can register through the link provided below or come directly to grab your ticket at our booth at CamEd Business School from Wednesday 11th to Friday 13th January 2017 at any convenience time from 8:00 AM to 5:00 PM. You may contact at  069 499 739/ 012 22 62 49/ 017 494 968/ 012 22 62 89/ 086 639 914 for more information.       «Your presence is an honor to us. Be a part of our workshop and build your own business success story!!!»

ចែករំលែក

ប្រសិនបើអ្នកកំពុងចង់ចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មមួយដោយខ្លួនឯង​ តែអ្នកមិន​មានដើមទុនច្រើន ហើយក៏មិនដឹងថាគួរចាប់ផ្តើមពីអ្វី…​ យើងខ្ញុំសូមណែនាំមិត្តអ្នកអានពីគំនិតអាជីវកម្មខ្លះៗដែលមិនតម្រូវឲ្យមានលុយច្រើនទើបអាចធ្វើបាននោះទេ។        1. ​គេហទំព័រ ៖ ការចាប់ផ្តើមពីគេហទំព័រតូច ប៉ុន្តែអាចជាគំនិតអាជីវកម្មមួយដ៏ល្អ ប៉ុន្តែតម្រូវឲ្យមានការតាំងចិត្តខ្ពស់។        2. អ្នកធ្វើការឯករាជ្យ  ៖ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមធ្វើការងារនេះពេលណាក៏បាន ដោយវាមិនចាំបាច់ត្រូវចំណាយថវិកា​ទេ។ អ្នកគ្រាន់តែប្រកាសជំនាញរបស់អ្នកនៅលើវេទិកាបើកចំហ ឬគេហទំព័រ អំពីការងារឯករាជ្យតែប៉ុណ្ណោះ។ 3. អ្នកថតរូប ៖  អ្នកគ្រាន់តែត្រូវ​ការ​ម៉ាស៊ីនថតរូបមួយ ដើម្បីចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មនេះ ហើយអ្នកអាចរកប្រាក់ចំណូលបានតាមរយៈការផ្តល់ជាសេវាកម្ម ការថតរូបបែបអាជីព។  4. គ្រូបង្រៀនផ្ទាល់ខ្លួន ឬគ្រូបង្គោល ៖ អាជីវកម្មនេះមិនចាំបាច់ទាល់តែមានថវិកាច្រើន ឬមានដៃគូវិនិយោគអ្វីទេ ហើយអ្នកក៏មិនប្រឈមមុខនឹងការធ្លាក់ចុះសេដ្ឋកិច្ចណាមួយ ព្រោះថាការអប់រំ គឺជាវិស័យកំពុងមានតម្រូវការនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ 5. អ្នកផ្សំផ្គុំ ឬអ្នករៀបចំអាពាហ៍ពិពាហ៍ ៖ សេវាកម្មផ្សំផ្គុំដៃគូអាពាហ៍ពិពាហ៍សព្វថ្ងៃកំពុងមានការពេញនិយមគ្រាន់បើដែរ ហើយការចាប់ផ្តើមក៏មិនត្រូវការទុនវិនិយោគច្រើនដែរ។  6. អ្នកសរសេរមាតិកា ៖ ការបង្កើតមាតិកា ជាសិល្បៈមួយនៃការសរសេរ។ ប្រសិនបើអ្នកចូលចិត្តវា អ្នកអាចចាប់ផ្តើមសរសេរមាតិកាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកលើប្រធានបទណាដែលអុ្នកចូលចិត្ត ឬគិតថានឹងទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើន។   7. បើកថ្នាក់បង្រៀនរាំ លេងភ្លេង ឬគូររូប  ៖ ប្រសិនបើអ្នកពូកែរាំ លេងភ្លេង ឬគូររូប អ្នកក៏អាចបើកជាថ្នាក់បង្រៀន ហើយបើអ្នកកំពុងស្វែងរកការអនុវត្តខ្លះ អ្នកគួរចាប់ផ្តើមរៀនវគ្គខ្លីៗ ដើម្បីupgradeជំនាញរបស់អ្នក។  8. គ្រូបង្រៀនខាងកាយសម្បទា និងយោគៈ ៖ បើអ្នកធ្លាប់ទទួលបានការហ្វឹកហាត់ពីអ្នកជំនាញ អ្នកក៏អាចយកចំណេះរបស់អ្នកទៅបង្រៀន ដល់អ្នកដទៃតទៀតដែរ។  9. សេវាកម្មថែទាំក្មេង និងធ្វើម្ហូប ៖ ប្រសិនបើអ្នកជាស្រ្តី ហើយចង់បង្កើតអាជីវកម្មខ្នាតតូច អ្នកអាចចាប់ផ្តើមបានពីការបង្កើតសេវាកម្មថែទាំក្មេង និងធ្វើម្ហូប ដោយសារស្រ្តីក្នុងទីក្រុងមានការមមាញឹកនឹងការងារច្រើន។ 10. អ្នកគ្រប់គ្រងកម្មវិធី ៖ សព្វថ្ងៃនេះ មានការសហប្រតិបត្តិការ​ និង​កម្មវិធីជាច្រើន​ដែលអ្នកអាចក្តាប់យកឱកាសបង្កើតនូវសេវាគ្រប់គ្រងកម្មវិធី ប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកសម្របសម្រួលល្អ និងអាចគ្រប់គ្រងភារកិច្ចច្រើនក្នុងពេលតែមួយ ។ សង្ឃឹមថាគំនិតអាជីវកម្មទាំង១០ខាងលើអាចក្រើនរំលឹកដល់អ្នកថា «មិនចាំបាច់ទាល់តែមានទុនច្រើនទើបអាចបើកអាជីវកម្មបាននោះទេ» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

  យោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ការជក់បារីនឹងធ្លាក់ចុះពីអត្រា៤៨.៩៨%នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៥ទៅ៤៣.៣%ក្នុងឆ្នាំ២០១០ចំពោះមនុស្សប្រុសនិងពី២០.៣%ក្នុងឆ្នាំ២០០៥ទៅ១៧.២%ក្នុងឆ្នាំ២០១០ចំពោះមនុស្សស្រី។ ផ្អែកទៅតាមវិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិ នៃក្រសួងផែនការក្នុងឆ្នាំ២០១១ ចំនួននៃអ្នកប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់នៅមានប្រហែល២លាននាក់ ឯចំនួននៃអ្នកជក់បារី មានប្រហែល១.៤លាននាក់។ការជក់បារីត្រូវបានចាត់ទុកជាមូលហេតុចម្បងនៃជំងឺត្បៀតផ្លូវដង្ហើម ដែលផ្តល់ផលវិបាកដូចជា ជំងឺឆ្លងនៅសួត បញ្ហាឆ្អឹង និងខូចបេះដូងខាងស្តាំជាដើម។ ដោយផ្អែកលើបញ្ហានេះហើយ​ ហេលស៍ថាមបានធ្វើការស្រង់ព័ត៌មានស្តីពីបញ្ហាសុខភាពរបស់អ្នកជក់បារី ព្រោះជំងឺត្បៀតផ្លូវដង្ហើមនេះ ស្តែងចេញឡើងតាមរយៈការក្អករយៈពេលយូរ មានស្លេស្មច្រើន និងមានអាការៈថប់ដង្ហើម។ សម្រង់មតិនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦ ក្នុងបរិវេណជុំវិញផ្សារអូឡាំពិកនៃរាជធានីភ្នំពេញ។ កម្រងសំណួរដែលប្រើ មានសរុបចំនួន៨សំណួរដែលក្នុងនោះមានទាំងប្រភេទសំណួរបិទនិងសំណួរបើក។ អ្នកដែលចូលរួមឆ្លើយសំណួរមានចំនួន១០០នាក់ ក្នុងនោះស្រី១១នាក់និងប្រុស៨៩នាក់ ដែលមានមុខរបរជាអ្នករត់កង់បី អ្នករត់ម៉ូតូឌុប អ្នកបើកបររថយន្ត សន្តិសុខ អ្នកលក់ដូរ ប៉ូលីសចរាចរ និងបុគ្គលិកនាយកដ្ឋានសុខាភិបាល។ ក្នុងចំណោមអ្នកដែលចូលរួមទាំង១០០នាក់មាន៥៥នាក់ដែលមិនជក់បារីក្នុងនោះមានស្រី១១(២០%)នាក់ ប្រុស៤(៤៤%)នាក់និង៤៥នាក់ជាអ្នកជក់បារីរយៈពេលពី១ទៅ២៥ឆ្នាំ ក្នុងនោះមាន៦នាក់ធ្លាប់ជក់បារីពីមុនឬយូរៗជក់ម្តង(ប្រុសទាំង៦(១០០%)នាក់) ហើយ៣៩នាក់ទៀតជក់បារីជាប្រចាំ(ប្រុសទាំង៣៩(១០០%)នាក់)។ ក្នុងចំណោមអ្នកមិនជក់បារីទាំង៥៥នាក់ ៤(៨១.៨២%)នាក់ជាអ្នកស្រូបផ្សែងបារី ព្រោះមានសមាជិកគ្រួសារឬអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនជាអ្នកជក់បារី ហើយបានប៉ះពាល់ផ្សែងបារីនេះប្រមាណពី៤ទៅ២០ឆ្នាំ ឯ១០(១៨.១៨%)នាក់ មិនប៉ះពាល់ហ្នឹងផ្សែងបារី។ ទាំងអ្នកជក់បារីនិងអ្នកស្រូបផ្សែងបារីទាំង៩0នាក់ មាន៧៧(៨៥.៥៦%)នាក់ដែលមិនធ្លាប់មានក្អករយៈពេលយូរ ១២(១៣.៣៣%)នាក់មិនចាំថាធ្លាប់មានឬអត់ហើយមានត្រឹមតែម្នាក់(១.១១%)ប៉ុណ្ណោះដែលក្អករយៈយូរប្រហែល១០ឆ្នាំ។ ក្នុងនោះផងដែរ ៤៣(៤៧.៧៨%)នាក់មិនមានស្លេស្ម ហើយ៤៧(៥២.២២%)នាក់មានស្លេស្ម៖ ២៦(៥៥.៣២%)នាក់មានស្លេស្មពណ៌ស ៨(១៧.០២%)នាក់មានស្លេស្មពណ៌លឿង ៨(១៧.០២%)នាក់មានស្លេស្មពណ៌បៃតង ៤៥(៨.៥១%)នាក់មានស្លេស្មពណ៌ក្រហមនិងមានម្នាក់(២.១៣%)ប៉ុណ្ណោះមានស្លេស្មស្អិតខ្លាំងខាកមិនចេញ។ មួយវិញទៀត អ្នកដែលក្អកទាំង៩០នាក់ មាន២៦(២៨.៨៩%)នាក់មិនមានអាការៈពិបាកដកដង្ហើម និង៦៨(៧៥.៥៦%)នាក់មានអាការៈពិបាកដកដង្ហើមនៅពេលល្ងាច ក្រោយពេលក្អក ពេលត្រូវខ្យល់ ពេលត្រជាក់ខ្លាំង ឬពេលធ្វើការហត់។ ផ្អែកតាមលទ្ធផលដែលទទួលបានអ្នកជក់បារីឬប៉ះពាល់នឹងផ្សែងបារីនៅមានច្រើននៅឡើយ៤៥នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្ស១០០នាក់។ម្យ៉ាងវិញទៀតរោគសញ្ញានៃជំងឺត្បៀតផ្លូវ ដង្ហើមក៏លេចឡើងផងដែរ ដូចជាអាការៈក្អកមានស្លេស្ម និងពិបាកដកដង្ហើមជាដើម។ យ៉ាងណាមិញការស្រង់មតិនេះបានធ្វើឡើងលើប្រជាជនត្រឹមតែ១០០នាក់ក្នុងតំបន់មួយនៃរាជធានីភ្នំពេញប៉ុណ្ណោះដែលនេះនៅមិនអាចតំណាងឲ្យប្រជាជនខ្មែរទូទាំងប្រទេសនោះទេ។ប៉ុន្តែលទ្ធផលនេះក៏អាចជាផ្នែកតូចមួយនៃការបញ្ជាក់ថាប្រជាជនកម្ពុជានៅតែមានការប្រឈមនឹងបញ្ហាត្បៀតផ្លូវដង្ហើមផងដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត នេះក៏បញ្ជាក់ថា បញ្ហាជំងឺត្បៀតផ្លូវដង្ហើមគួរតែត្រូវបានគេយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះថាជំងឺនេះ អាចគំរាមដល់អាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺហើយក៏មានការប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់សេដ្ឋកិច្ចរបស់គ្រួសារនិងសង្គមផងដែរដោយហេតុថាអ្នកជក់បារីភាគច្រើនជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ប្រាក់ចំណូលរបស់គ្រួសារផ្ទាល់។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

យោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ការជក់បារីនឹងធ្លាក់ចុះពីអត្រា៤៨.៩៨%នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៥ទៅ៤៣.៣%ក្នុងឆ្នាំ២០១០ចំពោះមនុស្សប្រុសនិងពី២០.៣%ក្នុងឆ្នាំ២០០៥ទៅ១៧.២%ក្នុងឆ្នាំ២០១០ចំពោះមនុស្សស្រី។ ផ្អែកទៅតាមវិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិ នៃក្រសួងផែនការក្នុងឆ្នាំ២០១១  «បញ្ហាជ្រុះសក់» សំដៅដល់ការជ្រុះសក់ខុសពីធម្មជាតិនៃរដ្តលូលាស់របស់សក់ ពោលគឺជាការជ្រុះសក់ច្រើនជាង១០០សរសៃក្នុងមួយថ្ងៃ នេះបើតាមប្រសាសន៍លោកវេជ្ជបណ្ឌិត យិន វុឌ្ឍី ប្រធានគ្លីនិកសើស្បែកប៊ីស៊ីបឹងកេងកង និងទួលគោក។ មួយវិញទៀត តាមរយៈលោកសាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ី ស៊ីថាច ក្នុងបទសម្ភាសន៍ខែសីហាឆ្នាំ២០១៥ បញ្ហាជ្រុះសក់មានការកើនឡើងច្រើនក្នុងប្រទសកម្ពុជាយើង ហើយក៏កើតមានឡើងលើមនុស្សគ្រប់វ័យទាំងអស់។  ដោយហេតុនេះហើយ ហេលស៍ថាម បានធ្វើការសិក្សាមួយលើករណីសក់ជ្រុះនេះនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ក្នុងគោលបំណងស្វែងយល់ពីចំនួននៃអ្នកមានបញ្ហានេះ ប្រភេទសក់ជ្រុះដែលប្រជាជនជួបប្រទះ និងដំណោះស្រាយដែលពួកគាត់កំពុងធ្វើ។  ការសិក្សានេះ មានអ្នកចូលរួមសរុប ១០០នាក់ ដោយឆ្លើយតបទៅនឹងកម្រងសំណួរជាភាសាខ្មែរក្នុងប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតនិងនៅកីឡដ្ឋានអូឡាំពិក ប៉ុន្តែមានត្រឹមតែ៨៩ចម្លើយប៉ុណ្ណោះដែលយកជាការបាន។ អ្នកចូលរួមទាំង៨៩នាក់ មានអាយុរចន្លោះពី ១៥ទៅ៦១ឆ្នាំ ក្នុងនោះស្រីចំនួន ៦៦ (៧៤,១៦%) នាក់ និងប្រុសចំនួន ២៣ (២៥,៨៤%) នាក់។  តាមរយៈចម្លើយក្នុងកម្រងសំណួរ មាន៖  ១៩ (២១,៣៥%) នាក់មានបញ្ហាជ្រុះសក់ធម្មតា (ស្រី ១៦, ៨៤,២១% និងប្រុស ៣, ១៥,៧៩%)  ៤ (៤.៤៩%) នាក់មានបញ្ហាឆក (ស្រី ១, ២៥% និងប្រុស ៣, ៧៥%) ៣ (២៣,០៨%) នាក់មានបញ្ហាសក់ជ្រុះតាមដោយសារតំណពូជ (ស្រី ៣, ១០០% និងប្រុស ០, ០%) ១៣ (១៤,៦១%) នាក់មានបញ្ហាជ្រុះសក់ច្រើនគ្រប់កន្លែងនៃស្បែកក្បាល (ស្រី ១៣, ១០០% និងប្រុស ០, ០%) ៥០ (៥៦,១៨%) នាក់មានបញ្ហាសក់ខូច (ស្រី ៣៣, ៦៦% និងប្រុស ១៧, ៣៤%) ក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានបញ្ហាសក់ទាំង ៧០ (៧៨,៦៥%) នាក់ មានត្រឹមតែ ១ (១,៤៣%) នាក់ដែលបានធ្វើតេស្តសក់និងទទួលការព្យាបាល ៤ (៥,៧១%) នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលធ្លាប់បានធ្វើតេស្តសក់ ហើយ ៣៣ (៤៧,១៤%) នាក់ បានធ្វើការព្យាបាលសក់របស់ខ្លួនដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំឬផលិតផលផ្សេងៗ ឯ៣២ (៤៥,៧១%) នាក់មិនបានស្វែងរកការព្យាបាលឬធ្វើតេស្តអ្វីទេ។ លើសពីនេះទៅទៀត មានត្រឹមតែ ២នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលបានទៅពិនិត្យនៅគ្លីនិកសើស្បែក ឯអ្នកផ្សេងទៀតបាននិយាយថា ខ្លួនមិនដឹងថាត្រូវទៅពិនិត្យនៅឯណា។ យោងតាមលទ្ធផលដែលបានរកឃើញនេះ យើងអាចទាញសន្និដ្ឋានបានថា បញ្ហាជ្រុះសក់និងសក់ខូចពិតជាចោទជាបញ្ហាចំពោះប្រជាជនខ្មែរយើងទាំងក្មេងនិងចាស់។ មួយវិញទៀត ការស្វែងរកការព្យាបាលដូចជាមិនសូវមានប៉ុន្មានទេ ដោយយើងឃើញថាចំនួយនៃអ្នកដែលមានបញ្ហាហើយមិនទទួលយកការព្យាបាលគឺនៅមានច្រើននៅឡើយ (៤៥,៧១%) ហើយបើទោះអ្នកមួយចំនួន (៤៧,១៤%) បានធ្វើការព្យាបាល ក៏អ្នកទាំងនោះមិនបានធ្វើការពិនិត្យស្វែងរកមូលហេតុឲ្យបានច្បាស់ដែរដោយហេតុថាមានត្រឹម ៥,៧១% បានធ្វើតេស្ត។ សរុបមក ការសិក្សានេះ មានអ្នកចូលរួមត្រឹមតែ៨៩នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលចំនួននេះមិនអាចតំណាងឲ្យលទ្ធផលនៃប្រជាជនខ្មែរទូទាំងប្រទេសបាន ប៉ុន្តែនេះជាការពញ្ញាក់អារម្មណ៍ដល់ប្រជាជនយើងព្រមទាំងអ្នកផ្តល់សេវាសុខាភិបាលឲ្យងាកមកយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងបញ្ហានេះ ដោយហេតុថា បញ្ហនេះ បើទោះជាមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់ប្រជាជនមែន តែវានឹងធ្វើឲ្យធ្លាក់ចុះនូវគុណភាពរស់នៅរបស់ពួកគាត់ផ្ទាល់ ហើយក៏អាចប៉ះពាល់ដល់ប្រយោជន៍សង្គមផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

«ជំងឺរលាកថ្លើម»​ ជាប្រភេទជំងឺមួយដែលភាគច្រើន បង្កឡើងដោយវីរុសមានដូចជាវីរុសប្រភេទ A,B,C,D,E,F,G ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមវីរុសទាំងអស់នេះពុំមែនសុទ្ធតែអាចបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើមក្នុងសារពាង្គកាយមនុស្សទាំងអស់នោះទេ។ វីរុសទាំងនេះចែកចេញជា៣ក្រុមខុសៗគ្នាដោយក្រុមទី១អាចបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើម ក្រុមទី២មិនអាចបង្កឲ្យមានជំងឹទេតែមានការចម្លង និងក្រុមទី៣វាមិនអាចរស់នៅក្នុងខ្លួនមនុស្សបានទេ តួយ៉ាងដូចជាវីរុសប្រភេទG បន្ទាប់ពីឆ្លងរួច វានឹងងាប់ទៅវិញ ដោយសារវាមិនអាចសម្របសម្រួលទៅនឹងមជ្ឈដ្ឋានក្នុងខ្លួនមនុស្សបាន ប៉ុន្តែវីរុសនេះអាចបង្កជាជំងឺនៅក្នុងខ្លួនរបស់សត្វបាន។     តើជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAជាជំងឺអ្វី? ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA ជាប្រភេទមួយនៃជំងឺរលាកថ្លើមដែលបង្កឡើងដោយវីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទA (HAV)។ វីរុសនេះ ស្ថិតក្នុងក្រុមវីរុស RNA ដែលបណ្តាលឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើមតែវានឹងជាទៅវិញដោយឯកឯងចំពោះបុគ្គលដែលមានសុខភាពមាំមួន មិនតែប៉ុណ្ណោះប្រព័ន្ធការពាររបស់យើងនឹងបង្កើតជាអង្គបដិបក្ខដោយខ្លួនឯង ដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងរោគនៅពេលក្រោយ។ ‌ការចម្លង និងកត្តាប្រឈម ជាទូទៅ ជំងឺនេះច្រើនកើតមានឡើងទៅលើបុគ្គល នៅតំបន់ដែលមានអនាម័យទាប ឬអ្នកមានជីវភាពរស់នៅទាបដែលយើងសង្កេតឃើញជំងឺនេះតែងកើតមានក្នុងប្រទេសមិនទាន់អភិវឌ្ឍ និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ឯប្រទេសដែលមានជីវភាពខ្ពស់ក៏ដូចជាកម្រិតអនាម័យខ្ពស់មិនត្រូវបានកត់សម្គាល់ក្នុងការចម្លងជំងឺនេះច្រើន ទេ។ ដោយឡែកក្នុងករណីមានគ្រោះមហន្តរាយ ដែលតម្រូវឲ្យប្រជាជនបំលាស់ទីលំនៅ ទៅរស់នៅកន្លែងថ្មី ប្រសិនបើទីនោះគ្មានទឹកស្អាតប្រើប្រាស់ ឬធ្វើអនាម័យមិនបានត្រឹមត្រូវវាអាចនឹងមានការផ្ទុះឡើងនូវការចម្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAនេះ។ កុមារត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាក្រុមមនុស្សដែលងាយឆ្លង ព្រោះប្រព័ន្ធការពារកុមារមានសភាពទន់ខ្សោយ ឬមិនធ្លាប់បានឆ្លងដែលខុសពីមនុស្សពេញវ័យមួយចំនួនធ្លាប់បានឆ្លង និងបង្កើតប្រព័ន្ធការពាររួចទៅហើយ។ ការឆ្លងពីម្តាយទៅកូនមិនត្រូវបានគេរាប់បញ្ចូលក្នុងប្រភេទនៃការចម្លងឡើយ ហើយការចម្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA ត្រូវបានគេហៅថា“ ការឆ្លងពីចំណីអាហារនិងទឹក ទៅមនុស្ស”(លាមកជាប្រភពនៃមេរោគ) ដែលវាឆ្លងដោយសារការរស់នៅខ្វះអនាម័យ ដូចដែលពួកយើងបានរៀបរាប់ខាងលើ។ រោគសញ្ញា និងរោគវិនិច្ឆ័យ រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទAជារោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកថ្លើមស្រួចស្រាវ ឬទាន់ហន់ព្រោះវាកើតឡើងភ្លាមៗបន្ទាប់ពីឆ្លងរយៈពេល២ទៅ7 សបា្តហ៍(15 ទៅ 50ថ្ងៃ) ប៉ុណ្ណោះ ។ គ្រប់រោគសញ្ញារលាកថ្លើមទាំងអស់អាចកើតមានក្នុងរយៈពេលខ្លីដែលមានដូចជា៖ ដំណើរការថ្លើមមិនល្អ ដែលបណ្តាលឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ព្រោះថ្លើមក៏ចូលរួមចំណែកក្នុងការរំលាយអាហារផងដែរ មានសភាពហើមតិចតួច មានសញ្ញានៃការឆ្លងវីរុស (ក្តៅខ្លួន ឈឺសាច់ដុំ និងឈឺសន្លាក់អស់កំលាំង...) ។  រោគសញ្ញាសំខាន់ចំពោះជំងឺនេះ គឺមានការឈឺចាប់នៅផ្នែកខាងស្តាំខាងលើនៃពោះដែលជាទីតាំងរបស់ថ្លើម កើតឡើងដោយសារភាពតឹង ឬហើមនៃថ្លើមជាមួយនឹងការឡើងលឿងលើស្បែក។ ផ្នែកសនៃភ្នែកក៏ដូចជាក្នុងទឹកនោមមានពណ៌លឿងខុសធម្មតា។ ក្នុងករណីអ្នកជំងឺកំពុងមានជំងឺរលាកថ្លើម ឬមានភាពចុះខ្សោយនៃថ្លើម វីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទAអាចនាំឲ្យវិវឌ្ឍទៅជារលួយថ្លើម គឺថ្លើមមានភាពទន់ ឬជ្រាយនិងបាត់បង់នូវមុខងារ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់បានដោយងាយ ប្រសិនបើពុំបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។  ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជាក់លាក់តាមបែបវេជ្ជសាស្រ្តទៅលើជំងឺនេះគេពឹងផ្អែកទៅលើការពិនិត្យឈាមដែលលទ្ធផលឃើញមានការកើនឡើងនៃអង់ស៊ីមរបស់ថ្លើមទាំង២ (Transaminase) និងការនិងការកើនឡើងនៃ Unconjugated bilirubin ដែលមានន័យថាថ្លើមមិនអាចបំពេញមុខងារក្នុងការបន្សាប bilirubin បាន មិនតែប៉ុណោ្ណះយើងឃើញមានការកើតឡើងនៃអ៊ីមុយណូក្លូបូលីន​ M (IgM) ដែលជារោគសញ្ញារលាកថ្លើមស្រួចស្រាវនាំឲ្យយើងអាចកំណត់បានថាជាការឆ្លងថ្មី។យើងក៏អាចរកឃើញវីរុសA នៅក្នុងឈាមអ្នកជំងឺដែរ (HAV-RNA) ពររាប់ពាន់ដល់រាប់លានឯកត្តាក្នុងមួយមីលីលីត្រឈាម។ ការព្យាបាល និងវិធីបង្ការ “ទឹកដូងអាចព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA”។ តើវាពិតដែរទេ? សំណួរនេះតែងមានការជជែកពិភាក្សា ក្នុងចំណោមមហាជនតែធាតុពិតការផឹកទឹកឲ្យបានច្រើនមិនថាទឹកដូង ឬទឹកធម្មតាវាជាប្រការល្អសម្រាប់ថ្លើម តែប្រសិនបើអ្នកជំងឺខ្សោយថ្លើមទៅហើយនោះ ទឹកពុំត្រូវបានណែនាំឲ្យផឹកច្រើននោះទេព្រោះថាអ្នកជំងឺប្រភេទនេះមានការថយចុះនូវសូដ្យូមក្នុងឈាម ដូច្នេះផឹកទឹកច្រើននឹងបណ្តាលឲ្យហើម ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។ ដោយឡែកមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្នផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តពុំទាន់មានឱសថណាអាចសម្លាប់វីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទនេះនៅឡើយទេ ដូច្នេះ ការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងដោយតាមដាននិងបំប៉នថ្លើមក៏ដូចជាសុខភាពរបស់អ្នកជំងឺឲ្យត្រឡប់មកស្ថានភាពប្រក្រតីវិញ ពេលនោះប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់អ្នកជំងឺនឹងប្រឆាំងការរីករាលដាលនៃវីរុនេះដោយខ្លួនឯងឬពាក្យចាស់ហៅថា “ហើរ”។  ការចាក់វាក់សាំងបង្ការជាជម្រើសល្អ រួមជាមួយនឹងអនាម័យក្នុងការរស់នៅ ត្រូវណែនាំឲ្យមនុស្សគ្រប់វ័យអនុវត្ត ដើម្បីបង្ការការឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទA។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកឧកញ៉ាសាស្រ្តាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត តាន់ គីមមេង នាយកប្រតិបត្តិនៃមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រ HOPE     ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ក្នុងយុគសម័យនេះ បើនិយាយពីការរៀន និងបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសប្រហែលជាមិនសូវចាប់អារម្មណ៍ទេ តែប្រសិនបើនិយាយពីវិធីសាស្រ្តក្នុងការបង្កើនប្រសិទ្ធភាព និងគុណភាពនៃវិស័យអប់រំភាសាសកលមួយនេះ ទើបជាអ្វីដែលជាភាពទាក់ទាញ។ ការវិវឌ្ឍនៃការបង្រៀនក៏មានជាបន្តបន្ទាប់ទៅតាមសម័យកាលផងដែរ ហេតុដូចនេះហើយ ទើប ហេលស៍ថាម បានជួបសម្ភាសផ្ទាល់ជាមួយលោកសាស្រ្តាចារ្យ ទេព លីវីណា  ដែលជាអតីតនិស្សិតពូកែមួយរូបដែលបានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រខាងផ្នែកបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសនៅវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស(IFL) ក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ និងជាស្ថាបនិកនៃ Edniche English School ដើម្បីបង្ហាញជូនមិត្តអ្នកអាននូវចំណុចខ្លឹមៗគួរយល់ដឹងពីវិជ្ជាជីវៈបង្ហាត់បង្រៀនភាសាអង់គ្លេស។  ហេលស៍ថាម៖  បងផ្តល់អត្ថន័យនៃពាក្យ “ការបង្រៀន” យ៉ាងដូចម្តេច? ចម្លើយ ៖ ការបង្រៀនមិនមែនជាការដឹកនាំបែបផ្តាច់ការនៅក្នុងថ្នាក់នោះទេ តែវាជាអ្វីដែលយើងធ្វើដើម្បីជួយឲ្យមនុស្សម្នាក់ទៀតទទួលបានចំណេះដឹង ហើយខ្ញុំគិតថា ការងារជាគ្រូបង្រៀន គឺបានជួយសហគមន៍យ៉ាងច្រើនជាពិសេសផ្នែកការគិត ហើយនៅពេលដែលមានការគិតល្អ វានឹងស្តែងចេញនូវសកម្មភាពល្អសម្រាប់សង្គមទៅតាមនោះដែរ។ ហេលស៍ថាម៖ តើបងយល់ថា ការបង្រៀន​ ជា«សិល្បៈ» ឬ «ជំនាញ»? ចម្លើយ ៖ ខ្ញុំយល់ថាវាត្រូវការទាំងពីរ  ជាក់ស្តែង គ្រូបង្រៀនដែលល្អមួយរូបតែងតែមានជំនាញក្នុងការបង្រៀន បូករួមនិងសិល្បៈក្នុងការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ ដែលអាចមានមកពីកំណើត ឬការបណ្តុះបណ្តាល។ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺភាពវៃឆ្លាតក្នុងការប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តផ្សេងៗពីគ្នា និងប្លែកៗ ក្នុងការបង្រៀននូវជំនាញទំាំង៤។ ហេលស៍ថាម៖ ​ការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស គួរតែផ្តោតសំខាន់ទៅលើកត្តាអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ ពីមុន គេរៀនភាសាអង់គ្លេសតាមវិធីសាស្រ្តបកប្រែ វេយ្យាករណ៍ ឬពាក្យ ប៉ុន្តែមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ការបង្រៀនបែបនេះពុំសូវជាផ្តល់ប្រសិទ្ធិភាពគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ដោយសារតែបុគ្គលម្នាក់ៗមានគោលដៅនៃការរៀនភាសាផ្សេងពីមុន ដោយបែរមកសិក្សាសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ក្នុងការទំនាក់ទំនង ដូច្នេះហើយ ថ្នាក់ភាសាអង់គ្លេសគួរតែលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរៀនតាមបែបទំនាក់ទំនងឲ្យបានច្រើន។ ហេលស៍ថាម៖ ការសិក្សាអង់គ្លេសឲ្យជោគជ័យ ត្រូវចូលរួមប៉ុន្មានភាគរយពីសិស្ស និងគ្រូបង្រៀន? ចម្លើយ ៖ បើក្រឡេកមើលបរិបទកាលពីមុន គឺពឹងផ្អែកច្រើនទៅលើគ្រូបង្រៀនដោយសារយើងពុំមានឯកសារគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើការសិក្សា។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះ មុខងារដ៏ចម្បងរបស់គ្រូបង្រៀនប្រៀបបានដូចជាអ្នកមគ្គុទេសក៍ អ្នកបង្ហាញផ្លូវ និងលើកទឹកចិត្ត ហើយសិស្សក៏អាចរៀនបានដោយខ្លួនឯងតាមរយៈឯកសារដ៏សម្បូរបែបពីសៀវភៅ និងប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណែតជាដើម។ ហេលស៍ថាម៖ តើគ្រូ និងសិស្សគួរមានទំនាក់ទំនងបែបណាខ្លះ ដើម្បីឲ្យការសិក្សាបានជោគជ័យ? ចម្លើយ ៖ ក្រៅពីកិច្ចការបង្រៀននៅក្នុងថ្នាក់ គ្រូបង្រៀនទាំងអស់គួរតែបើកចិត្តឲ្យទូលាយ ជួយបណ្តុះបណ្តាល និងលើកទឹកចិត្តឲ្យសិស្សស្គាល់នូវយន្តការ ឬវិធីសាស្រ្តថ្មីៗក្នុងការរៀនភាសាឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាព តួយ៉ាង ការអានសៀវភៅ​ ឬការហ្វឹកហាត់ការស្តាប់តាមរយៈទូរទស្សន៍ ឬវិទ្យុ ដែលមានកម្មវិធីនិយាយជាភាសាអង់គ្លេសជាដើម។ ហេលស៍ថាម៖ តើការរៀនភាសាបរទេសជាមួយគ្រូខ្មែរ និងគ្រូបរទេសមានលក្ខណៈខុសគ្នាឬទេ? ចម្លើយ ៖ ក្នុងសង្គមយើងសព្វថ្ងៃ ខ្ញុំយល់ថាមានគ្រូបង្រៀនជាជនជាតិបរទេសតែមួយភាគតូចតែប៉ុណ្ណោះដែលមានចំណេះដឹងផ្នែកបង្រៀនច្បាស់លាស់ ក្រៅពីនោះ ពួកគាត់គ្រាន់តែចេះនិយាយភាសាអង់គ្លេសបានយ៉ាងរលូនតែនៅស្ទើរជំនាញក្នុងការបង្រៀន។ យើងមិនត្រូវគិតលើតែសញ្ជាតិនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ គួរតែមើលលើសមត្ថភាព៖  ជំនាញបង្រៀន ជំនាញគោលទាំងបួន (ការស្តាប់ សរសេរ និយាយ អាន) គួរតែមានប្រសិទ្ធិភាព។ គួរតែមានទឹកចិត្តក្នុងការបង្រៀន និងចេះកែសម្រួលកំហុសដែលសិស្សបានប្រព្រឹត្តិ។ ហេលស៍ថាម៖ តាមការសង្កេតផ្ទាល់ តើការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសរបស់គ្រូជនជាតិខ្មែរមួយចំនួនមានចន្លោះខ្វះខាតអ្វីខ្លះ? ចម្លើយ ៖ ពួកគាត់ចេះអង់គ្លេស តែនៅមានកម្រិតលក្ខណៈតំបន់នៅឡើយ ដែលអាចបានប្រើប្រាស់បានតែនៅក្នុងស្រុក។ ម៉្យាងវិញទៀត ការបង្រៀននៅមិនទាន់មានភាពទំនើបនៅឡើយ ដោយពួកគាត់ប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្រ្តដដែលៗ ដូច្នេះហើយគ្រូបង្រៀនទាំងអស់គួរតែព្យាយាមពង្រឹងចំណេះដឹងខ្លួនឯងបន្តទៅទៀត ដើម្បីជាប្រយោជន៍តទៅថ្ងៃមុខ។ ហេលស៍​ថាម៖ តើបងមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះជាសារជូនដល់យុវវ័យជំនាន់ក្រោយ ឬអ្នកចង់ក្លាយជាគ្រូបង្រៀន? ចម្លើយ ៖ ការបង្រៀន គឺពិបាក ហើយវាក៏មិនមែនជាការងារដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបានច្រើននោះដែរ ផ្ទុយទៅវិញ វាផ្តល់ឱកាសច្រើនក្នុងការចែករំលែក  ដូចនេះហើយ បើបុគ្គលម្នាក់តាំងចិត្តធ្វើជាគ្រូបង្រៀន គួរតែគិតទៅលើគុណភាពជាជាងផ្នែកអាជីវកម្ម។

ចែករំលែក

ធ្វើការមួយព្រឹកធំហើយ ដល់ម៉ោងសម្រាកបាយថ្ងៃត្រង់ គឺត្រូវតែសម្រាក និងញ៉ាំអាហារដើម្បីបង្កើនថាមពលវិញសិនទើបបាន។ អញ្ចឹងសម្រាប់អ្នកធ្វើការិយាល័យដែលត្រូវចំណាយពេលទាំងព្រឹកទាំងល្ងាចនៅក្នុងស្ថាប័នរបស់ខ្លួនគួរតែចំណាយពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ដ៏មានតម្លៃនេះបែបណា? ធម្មតា គឺទៅញ៉ាំនៅផ្ទះវិញ បើផ្ទះនៅជិតៗហ្នឹង ព្រោះថាអាចសន្សំសំចៃគួរសមដែរ។ ខ្ចប់អាហារមកញ៉ាំជុំគ្នានៅការិយាល័យក៏ម្យ៉ាង តែបើធ្វើបានរាល់ថ្ងៃមានទៅអី? មួយទៀតគឺទៅញ៉ាំអីនៅជិតៗនោះ ងាយស្រួលនិងចំនេញពេល តែចំណាយច្រើនបន្តិច និងពេលខ្លះក៏ធុញដែរ។ មានជម្រើសរើសផ្សេងទេ? ប្រាកដជាមាន ហើយក៏ឃើញថាពេញនិយមដែរ! កុម៉្មង់អាហារមកញ៉ាំនៅការិយាល័យដោយមានសេ​វាកម្មដឹកជញ្ជូនដល់កន្លែងតែម្តងនោះអី ហើយបើចង់ដឹងថាវាមានលក្ខណៈយ៉ាងណា ទាល់តែតាមដានជាមួយ ហេលស៍ថាម​ បន្តិចសិន។ អ្វីដែលល្អគឺ…  ងាយស្រួល មិនពិបាកហត់និងប្រញាប់ជិះពីការិយាល័យទៅផ្ទះ ឬទៅហាងអាហារទាំងកណ្តាលថ្ងៃ ហើយក៏មិនចាំបាច់ត្រូវក្រោកលឿនពេកដើម្បីកម្តៅឬធ្វើអាហារមកដែរ គ្រាន់តែស្គាល់លេខទូរស័ព្ទ ហើយខលទៅកុម៉ង់ និងប្រាប់ទីតាំងទៅជាការស្រេច។ ម្យ៉ាង អាចចំណេញពេលដែលរងចាំ ទៅធ្វើការបន្ត ឬសម្រាកបន្តិចក៏ល្អដែរ។ សម្បូរបែប អាហារមានច្រើនមុខ៖ ជាទូទៅហាងបម្រើសេវាកម្មអាហារប្រភេទនេះ ច្រើនមានផ្លាស់មុខម្ហូបរាល់ថ្ងៃ តែក៏មានអាហារពិសេសសប្រចាំហាងដែលមានជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ។ ច្រើនសណ្ឋាន ឬឈុត៖ អាចមានជាឈុតសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ ឬច្រើននាក់ ឬក៏ឈុតម្ហូបមួយមុខ ឬឈុតម្ហូបពីរមុខ តែតម្លៃដូចគ្នា និងឈុតអាហារមានបង្អែម ឬភេសជ្ជៈជាដើម។ ច្រើនប្រភេទ៖ អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរប្រភេទអាហារតាមចិត្តចង់ មិនថាថ្ងៃនេះចង់ញ៉ាំម្ហូបកុម៉ង់ដូចជាសម្ល ឆា ចៀន ស្ងោ បាយឆា មីឆា គុយទាវស៊ុប ហើយថ្ងៃស្អែកអាហារបែបលឿនដូចជាប៊ឺហ្គឺ ភីហ្សា សាន់វិច នំបុ័ងសាច់ខ្វៃ  និងខានស្អែកអាហារបែបអាស៊ីដូចជា ស៊ូស៊ី បុកុតិ មីទាញ មីគាវ ឬអ៊ឺរ៉ុបដូចជា ស្ប៉ាហ្គាទី សាឡាដន៍ដែលមិនបង្កក្លិនក្នុងកន្លែងធ្វើការក៏បាន។ តម្លៃ បើទោះជាមានសេវាកម្មក្នុងការដឹកជញ្ជូន ដែលបង្ហាញពីភាពស៊ីវិល័យក៏ដោយ តែតម្លៃដែលញ៉ាំនៅកន្លែងផ្ទាល់ និងដឹកជញ្ជូនមកដល់កន្លែងធ្វើការមិនមានភាពខុសគ្នាទេ ព្រោះថាភោជនីយដ្ឋាន ឬអាហារដ្ឋានមួយចំនួន មិនមានគិតលើសេវាដឹកជញ្ជូនឡើយ ឬក៏គិតតិចតួចប៉ុណ្ណោះ និងខ្លះទៀត​ មានកំណត់តម្លៃសមរម្យមួយដែលអតិថិជនអាចទទួលបានការដឹកជញ្ជូនដោយឥតគិតថ្លៃ។​ អ្វីដែលអ្នកគួរគិតដល់គឺ៖ -គុណភាពអាហារ៖ សំដៅដល់ទាំងរសជាតិ និងផាសុកភាពនៃអាហារដែលរួមមានគុណភាពគ្រឿងផ្សំ និងបន្លែសាច់ដែលមិនប៉ះពាល់សុខភាព។ -ការវេចខ្ចប់៖ ដែលល្អនោះគឺការវេចខ្ចប់ដោយរៀបចំម្ហូបដាច់ដោយឡែកពីបាយ ដាក់ប្រអប់បិទជិត រក្សាកំដៅម្ហូបបានល្អឬរក្សាគុណភាពបន្លែស្រស់ និងត្រូវជាប្រអប់ជ័រមិនមានសារធាតុ Bisphenol A (BPA) ដែលអាចបង្កជំងឺមហារីកផងដែរ។  -អនាម័យ៖ ទាំងទៅលើម្ហូបនិងការវេចខ្ចប់ ត្រូវតែស្អាតនិងមានអនាម័យ គ្មានសក់ គ្មានសត្វល្អិតជាដើម។ -ទីតាំង៖ គួរស្វែងរកហាងអាហារដែលផ្តល់សេវាកម្មនេះ នៅជិតឬ មិនឆ្ងាយពេកទីតាំងរបស់អ្នក ចៀសវាងការរងចាំយូរ និងការបង់សេវាជាដើម ឬ​ក៏ហាងដែលមានសាខាលើសពីមួយកន្លែង។ -តម្លៃ និងបរិមាណ៖ ដូចដែលបាននិយាយខាងលើ ដោយសារតម្លៃនៃអាហារមិនគិតបញ្ជូលនឹងសេវាដឹកជញ្ជូន ហេតុនេះវាហាក់ដូចជាអ្នករើសទៅញ៉ាំអាហារមួយដែលមានតម្លៃ និងបរិមាណសមរម្យអញ្ចឹងដែរ។ បង្កើតកាលវិភាគសម្រាប់អាហារពេលថ្ងៃសម្រាប់មួយសប្តាហ៍! កុំឲ្យដល់ពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ម្តងៗ ពិបាកគិតថាគួរញ៉ាំអ្វី អ្នកគួរតែបង្កើតតារាងអាហារពេលថ្ងៃសម្រាប់មួយសប្តាហ៍ឲ្យហើយ។ -ថ្ងៃចន្ទ័​៖​ បើកាលពីចុងសប្តាហ៍ដូចជាដាក់រាងជ្រុលបន្តិច យកល្អថ្ងៃច័ន្ទគួរតែញ៉ាំអាហារប្រភេទជា បន្លែ និងផ្លែឈើច្រើនបន្តិច។ -ថ្ងៃអង្គារ៖ បន្ថែមអ្វីដែលថ្មី​ ឬពិសេស ដើម្បីបង្កើនកម្លាំងចិត្តនាដើមសប្តាហ៍ដូចជាបង្អែម ឬភេសជ្ជៈដែលចូលចិត្ត។ -ថ្ងៃពុធ៖ ការងារកំពុងកូរតិចហើយ គួរញ៉ាំអាហារណាដែលអ្នកចូលចិត្ត ដើម្បីបង្កើនអរម៉ូន Endorphin ដែលមានតួនាទីជួយបន្ធូរអារម្មណ៍អ្នកឡើងវិញ។ -ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍៖ ទោះជាការងារនៅតែច្រើន​ តែត្រូវសន្សំដៃបន្តិចវិញដោយអាចញ៉ាំប្រភេទជាអាហារមិនស៊ាំញ៉ាំ ដូចជាមីឆា​ បាយឆា ស៊ុប ឬអាហារដែលលឿននិងងាយស្រួល ដូចជាសាន់វិច ប៊ឺហ្គឺរជាដើម។ -ថ្ងៃសុក្រ៖ TGIF! ជិតចុងសប្តាហ៍ត្រូវប្រញាប់បង្ហើយការងារ​ តែក៏មានអារម្មណ៍ថាធូរស្រាលព្រោះជិតបានសម្រាក ដូចនេះអាចញ៉ាំអាហារបែបជាក្រុម​ដូចជា ភីស្សា ស៊ូស៊ី ឬប៊ីប៊ីឃ្យូជាដើម។  ដូចនេះ រឿងអាហារថ្ងៃត្រង់មួយចាត់ទុកថា​ គ្មានបញ្ហាហើយណា៎ យកពេលទៅគិតរឿងផ្សេងល្អជាង! ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

ដូចដែលបានដឹងស្រាប់មកហើយថាបុគ្គលគ្រប់រូបគួរតែឆ្លៀតពេលធ្វើយ៉ាងណាអភិវឌ្ឍខ្លួនឯង ដើម្បីកសាងកេរ្ត៍ឈ្មោះរបស់ខ្លួន ហើយទទួលបានការចូលចិត្តពីមនុស្សទូទៅដែលវាជាទុនមួយសម្រាប់ទៅថ្ងៃអនាគតក្នុងការចាប់ផ្តើមធ្វើអាជីវកម្ម ឬមុននឹងក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលិកតាមបណ្តាស្ថាប័ន ឬក្រុមហ៊ុន ពីព្រោះថាការមាន Personal Branding បានផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ច្រើន តួយ៉ាង វាបានដុសខាត់រូបអ្នកឲ្យក្លាយជាមនុស្សសកម្ម និងមួយវិញទៀត អ្នកអាចមានឱកាសស្គាល់មនុស្សកាន់តែច្រើនដែលវាក៏ជាផ្នែកមួយសម្រួលដល់ការធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗ។  ភាពក្រមិចក្រមើម និងការចេះប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍កំប្លែងរបស់កញ្ញា សុន កណ្ណិកា ជាវិធីសាស្រ្តម៉្យាងសម្រាប់កសាង Brand ផ្ទាល់ខ្លួនដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអាជីវកម្មហាងប៉ាក់ និងបោះពុម្ព រួមទាំងហាងលក់ផលិតផលធ្វើឲ្យធ្មេញសរបស់កញ្ញាបានទទួលជោគជ័យរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ហេលស៍ថាមនឹងនាំអ្នកអានឲ្យជួបជាមួយ កញ្ញា សុន កណ្ណិកា សម្រាប់ធ្វើការចែករំលែកអត្ថប្រយោជន៍នៃការធ្វើ Personal Branding ឲ្យទទួលបានភាពជោគជ័យក្នុងការប្រកបការងារទៅថ្ងៃខាងមុខ។ គួររំឭកផងដែរ សព្វថ្ងៃកញ្ញាជានិស្សិតឆ្នាំទីពីរនៅ CamEd។ ហេលស៍ថាម ៖ សម្រាប់កណ្ណិកាផ្ទាល់ តើPersonal Brandingសំដៅលើអ្វីដែរ? កណ្ណិកា ៖ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ Personal Branding គឺជាវិធីសាស្រ្តមួយនៃការកសាងកេរ្ត៍ឈ្មោះសម្រាប់ខ្លួន មិនថាតាមវិធីផ្សេងៗមួយណានោះទេ តួយ៉ាង សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ គឺការប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក និងការប្រើប្រាស់ឈ្មោះរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ដាក់នៅលើផលិតផលក្នុងហាងរបស់នាងខ្ញុំផ្ទាល់តែម្តងសម្រាប់ការកសាងBrand របស់នាងខ្ញុំ។ បន្ថែមពីការកសាង Personal Branding តាមរយៈសង្គមហ្វេសប៊ុកនេះដែរ មិនប្រាកដថាបានជោគជ័យ ១០០% នោះទេ ពេលខ្លះយើងអាចក្លាយជាមនុស្សដែលគេចូលចិត្ត ឬស្អប់អាស្រ័យទៅលើវិធីសាស្រ្តរៀងៗខ្លួន ដូច្នេះហើយ យើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណាគ្រប់គ្រងទៅលើរាល់គ្រប់ទង្វើរបស់យើងទាំងអស់ដែលបានបង្ហាញចេញមកកុំឲ្យមានភាពខុសហួសហេតុពេក ឬនិយាយអ្វីដែលប៉ះពាល់ទៅដល់កេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់អ្នកដទៃ។  ហេលស៍ថាម ៖ បើនិយាយពីអត្ថប្រយោជន៍វិញ តើកណ្ណិកាយល់ថាមានអ្វីខ្លះដែរ? កណ្ណិកា ៖ ចំពោះអត្ថប្រយោជន៍នៃ Personal Branding វិញ គឺវាជួយសម្រួលដល់ការប្រកបអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់តែម្តង ជាការពិតណាស់ នៅពេលដែលយើងមានឈ្មោះល្បីនោះ ផលិតផលដែលយើងនាំចូលមកនឹងត្រូវបានគេស្គាល់ច្រើន ហើយអតិថិជនតែងតែចង់សាកដោយសារគេជឿទុកចិត្តលើយើង។  និយាយឲ្យស្រួលស្តាប់ ការធ្វើអាជីវកម្មនេះគឺចាប់ផ្តើមពី ៥០% ប្រសិនបើមានគេស្គាល់យើងច្រើន ហើយវាមានភាពល្អប្រសើរជាជាងការចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មចាប់ពី ០% ឡើងទៅដោយគ្មានអ្នកណាស្គាល់ទាល់តែសោះ។ ហេលស៍ថាម ៖ សម្រាប់កណ្ណិកាផ្ទាល់ កន្លងមក តើធ្លាប់បានប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះ? កណ្ណិកា ៖ កន្លងមក ក្រៅពីការចូលរួមក្នុងបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ខ្ញុំក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តចូលរួមការងារស្ម័គ្រចិត្តនៅតាមសាលាផងដែរ បើទោះបី វាមិនបានផ្តល់ផលចំណេញអ្វីដល់អាជីកម្មរបស់ខ្ញុំពិតមែន ដោយពេលខ្លះ វាអាចធ្វើឲ្យយើងខាតពេលវេលារកស៊ី តែខ្ញុំនៅតែឆ្លៀតពេលវេលាបន្តិចបន្តួចសម្រាប់ចូលរួមក្នុងការងារទាំងនោះ ពីព្រោះវាផ្តល់ឱកាសឲ្យនាងខ្ញុំស្គាល់មនុស្សកាន់តែច្រើន និងមួយវិញទៀត វាផ្តល់ភាពសប្បាយរីករាយ ព្រោះវាជាអ្វីដែលយើងចូលចិត្តធ្វើ។ ការចូលរួមកម្មវិធីទាំងអស់នោះប្រៀបបានឹងចំណែកមួយក្នុងការជួយទៅដល់មនុស្សដែលខ្វះខាតជាងយើង អាចជាក្មេងៗ ឬមនុស្សក្នុងវ័យចំណាស់បានយ៉ាងច្រើន។   ប៉ុន្តែ អ្វីដែលទាក់ទងនឹងការងារស្ម័គ្រចិត្តទាំងនោះមិនសូវជាបានជួយក្នុងការកសាងកេរ្ត៍ឈ្មោះរបស់ខ្ញុំឲ្យបានល្បីខ្លាំងនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ វាផ្តើមឡើងនៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមចែករំលែកក្នុងបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ដែលពីដំបូងឡើយ ការថតវីដេអូនោះមិនមែនជាការចង់បានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីអ្វីនោះទេ តែវាគ្រាន់ជាការចៃដន្យដែលវីដេអូកំប្លែងនោះបានទទួលការចូលចិត្ត និងចែករំលែកច្រើនពីអ្នកលេងហ្វេសប៊ុកទាំងអស់ ។ ពួកគេតែងតែសរសើរថាវីដេអូទាំងនោះអាចជួយសម្រាលនូវទុកកង្វល់បានមួយភាគធំ ហើយដោយហេតុថានៅតែមានអ្នកគាំទ្រ និង លើកទឹកចិត្តកាន់តែច្រើន ទើបនាងខ្ញុំនៅតែបន្តធ្វើការចែករំលែកនេះតទៅទៀតរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ដោយមិនរំពឹងទទួលយកអ្វីមកវិញគ្រាន់តែចង់ឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ។ ហេលស៍ថាម ៖ តើកណ្ណិកាមានគន្លឹះអ្វីខ្លះជាពិសេស ពេលចាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម? កណ្ណិកា ៖ ជារឿងត្រឹមត្រូវដែលថាពេលចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មតែងតែចៀសមិនផុតពីបញ្ហាប្រឈមនានា ប៉ុន្តែបើយើងមានកេរ្ត៍ឈ្មោះដែលគេបានស្គាល់រួចជាស្រេច បញ្ហាទាំងនោះនឹងត្រូវបានកាត់បន្ថយទៅតាមនោះដែរ។ ចំពោះនាងខ្ញុំផ្ទាល់ ការចាប់ផ្តើមលក់ផលិតផលតាំងពីដំបូងភាពរលូនច្រើនដោយមានអតិថិជនច្រើនដែលគេចង់ដឹងចង់សាក ប៉ុន្តែអ្វីដែលនាងខ្ញុំត្រូវធ្វើបន្តទៅទៀត គឺត្រូវរកវិធីសាស្រ្តណាក្នុងការរក្សាការលក់ឲ្យមានស្ថេរភាព។ ជាធម្មតា ស្ថិតិក្នុងការលក់តែងតែមានការឡើង និងចុះដូច្នេះហើយនៅពេលដែលវាធ្លាក់ចុះយើងត្រូវតែរកអ្វីដែលថ្មីសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយ និងទាក់ទាញអតិថិជនឲ្យនៅតែបន្តការគាំទ្រតទៅទៀត។ ហេលស៍ថាម ៖ ជាចុងក្រោយនេះផងដែរ កណ្ណិកាមានពាក្យពេចន៍ចែករំលែកដល់មិត្តអ្នកអានដែរឬទេ? កណ្ណិកា ៖ ទោះបីស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ សូមកុំបោះបង់ចោលនូវអ្វីដែលខ្លួនបានចាប់ផ្តើម ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលដៅរបស់យើង ដើម្បីបន្តទៅមុខទៀត ព្យាយាមបណ្តុះគំនិតថ្មីៗ ពីព្រោះយើងចៀសមិនផុតពីបញ្ហានានាពេលធ្វើអាជីវកម្មនោះទេ ហើយត្រូវចងចាំនូវពាក្យស្លោកមួយថា “គេធ្វើបាន យើងក៏ធ្វើបាន”។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សេចក្តីសេ្នហាដែលគ្រប់គ្នាមិនអាចគេចបាន គឺអាចកើតឡើងលើមនុស្សគ្រប់វ័យ ហើយវាមានឥទ្ធិពលខ្លាំងទៅលើយុវវ័យ។ ឥទ្ធិពលទាំងនោះអាចជះផលវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានទៅលើពួកគេដែលកំពុងស្ថិតនៅក្នុងវ័យសិក្សា។ កញ្ញា នាង សុវឌ្ឍនា ដែលមហាជនបានហៅថា Dj NaNa និងទទួលស្គាល់ថាជាពិធីការិនីវិទ្យុដ៏មានជំនាញខាងវិភាគវែកញែកវិបត្តិសេ្នហា និងចូលរួមបកស្រាយជាមួយអត្ថបទហេលស៍ថាមពីបញ្ហាពាក់ព័ន្ធទៅនឹង«សេចក្តីសេ្នហាអំឡុងពេលសិក្សារបស់យុវវ័យ»… អ្វីទៅជាអត្ថន័យនៃពាក្យថា«ស្នេហា»? វាអាចជាបង្អែមសម្រាប់បន្ថែមរសជាតិជីវិត ឬ ជាគោលបំណងមួយសំខាន់ក្នុងជីវិតដែលមិនអាចខ្វះបាន។ សម្រាប់ Dj Nanaផ្ទាល់ «សេ្នហាជាសេចក្តីស្រលាញ់កើតចេញពីបេះដូង ជាអារម្មណ៍ធម្មជាតិដែលមិនអាចបង្ខំបាន ប៉ុន្តែវាជាការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសដែលកើតចេញពីខួរក្បាលរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ»។ តើការមានស្នេហាក្នុងវ័យសិក្សាល្អដែរឬទេ? អ្នកខ្លះគិតថាវាអាចប៉ះពាល់ដល់ពេលវេលា ថយចុះគុណភាពនៃការសិក្សា ក៏ដូចជាការផ្តោតអារម្មណ៍របស់សិស្សនិស្សិត។ តាមការពិតទៅ គំនិតបែបនេះ និងពាក្យស្លោកដែលគេនិយាយថា«ស្រលាញ់ស្រីខ្លីវិជ្ជា» គ្រាន់តែជាមធ្យោបាយសម្រាប់ឃាត់យុវវ័យកុំឲ្យមានសេ្នហាតែប៉ុណ្ណោះ ហើយវាដូចជាបង្រៀនឲ្យសិស្សចេះកុហក ពីព្រោះសេ្នហាមិនអាចបង្ខំបានឡើយ។ ជំនួសឲ្យការឃាត់ឃាំង  ឪពុកម្តាយ ឬចាស់ទុំ គួរតែពន្យល់ណែនាំពីការស្រលាញ់បែបណាដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ខ្លួនផ្ទាល់ ហើយវាក៏ជាកាតព្វកិច្ចរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗក្នុងការជ្រើសរើសដៃគូសេ្នហាដែលត្រឹមត្រូវសម្រាប់ខ្លួន។ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតពេលស្រលាញ់គ្នា? អ្វីដែលសំខាន់ គឺការយោគយល់គ្នាអំពីការផ្តល់អាទិភាព និងគោលដៅរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ជាក់ស្តែង អ្នកខ្លះឲ្យអាទិភាពទៅលើការសិក្សា ដូច្នេះ ការឲ្យពេលវេលាលើការសិក្សា គឺមានច្រើនជាងការចំណាយពេលជាមួយសង្សារ មនុស្សខ្លះទៀតចាត់ទុកគូសង្សារជាអាទិភាពចម្បង។   ពេលខ្លះ វាអាចបង្កជាជម្លោះ ឬការសង្ស័យរវាងគ្នា និងគ្នា ដូច្នេះហើយ គឺវាទាមទារឲ្យមានការគោរព និងសម្របតាមគ្នា ដោយចៀសវាងការបង្ខំពីដៃគូសងខាង ដើម្បីឲ្យសេ្នហាបានរលូន។  តើមានអ្វីខ្លះជាគន្លឹះ ដើម្បីជោគជ័យទាំងការសិក្សា និងស្នេហា? -ដើរតួនាទីជាគ្រូចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ទៅតាមជំនាញដែលខ្លួនពូកែផ្សេងៗពីគ្នា  -បន្ថែមប្រសិទ្ធភាពនៃការរៀន ដោយហេតុថាមិត្តប្រុសស្រីជាមនុស្សដែលយល់ច្បាស់ពយើងជាងអ្នកដទៃ ហើយគេក៏អាចរកគន្លឹះដែលងាយយល់ និងល្អៗ -ការតាំងសតិឲ្យបានល្អ បើទោះជាជួបប្រទះនឹងស្នេហាបែកបាក់  -គិតគូរដល់អនាគតផ្ទាល់ខ្លួនជាចម្បង។ តើមានទីកន្លែងណាខ្លះដែលអាចណាត់ជួបសម្រាប់សង្សារសិស្សនិស្សិត? -បណ្ណាល័យ ៖ ជាទីកន្លែងដែលស្ងប់ស្ងាត់ ងាយស្រួលក្នុងការផ្តោតអារម្មណ៍សិក្សា -បណ្ណាគារ ៖ ជំនួសឲ្យការដើរទិញសម្លៀកបំពាក់ អ្នកអាចកំដរគ្នារើសសៀវភៅ ឬសម្ភារៈសិក្សាផ្សេងៗឲ្យមនុស្សជាទីស្រលាញ់ -កម្មវិធីសិក្សាផ្សេងៗ ៖ សិក្ខាសាលា កម្មវិធីបោះជំរុំ ពិព័រណ៍ការងារ ឬការសិក្សា ។ល។ ដែលអាចផ្តល់ឱកាសសាងអនុស្សាវរីយ៍ និងរៀនពីអ្វីដែលថ្មី -ហាងកាហ្វេ ៖ ចំណាយពេលខ្លះសិក្សាលើមេរៀនរៀងខ្លួន និងបន្ថែមភាពផ្អែមល្អែមតាមរយៈការសម្លឹងមើលមុខគ្នាពេលកំពុងផ្ចង់អារម្មណ៍រៀន -ពិកនិក ៖  ចំណាយប្រាក់តិច ហើយក៏អាចឆ្លៀតឱកាសរៀនបានដូចគ្នា -កម្មវិធីក្រៅម៉ោងសិក្សា ៖ ព្រឹត្តិការណ៍ ការប្រគុំតន្រ្តី កម្មវិធីស្ម័គ្រចិត្ត សុទ្ធតែជាឱកាសល្អ។ សារសម្រាប់មិត្តអ្នកអាន យុវវ័យដែលចង់មានដៃគូសេ្នហា គឺត្រូវជឿលើខួរក្បាលជាងបេះដូង ហើយត្រូវគិតឲ្យបានវែងឆ្ងាយសម្រាប់អនាគតខ្លួនដោយរើសដៃគូដែលខ្លួនពេញចិត្ត ប៉ុន្តែក៏ត្រូវគិតដែរថា «តើគេអាចស័ក្តិសមធ្វើជាឪពុក ឬម្តាយរបស់កូនយើងដែរឬទេ?» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top