• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2.8K មើល

ជ្រុះទូរស័ព្ទនៅទីសាធារណៈ (social experiment)

នាទីចុងក្រោយនៃ វីដេអូនេះ ធ្វើអោយអ្នករំជួលចិត្ត។ ជ្រុះទូរស័ព្ទនៅទីសាធារណៈ (social experiment) Talent: Mr. Robert Luke Camera by Mr. Tim Thai Corporate producing: Mr. Sophat Gibbon Keo Video directed and edited by Mr. Tan Kimsour

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 1.7K មើល

ផ្តោតលើអតិថិជនចាស់(ម៉ូយ) ឬអតិថិជនថ្មី?

នាងខ្ញុំជាអាជីវករមួយរូប ដែលតែងតែរួសរាយរាក់ទាក់ និងមានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយម៉ូយជានិច្ច។ ថ្ងៃមួយ មានអតិថិជនថ្មីជាច្រើនបានចូលមកទិញឥវ៉ាន់របស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែស្របពេលជាមួយគ្នានោះ មានម៉ូយម្នាក់បានមកដល់ ហើយខ្ញុំក៏លក់ជូនអតិថិជនតាមលេខរៀងនៃការមកដល់របស់គាត់។ ពេលនោះ អតិថិជនចាស់ជាម៉ូយក៏មានការអាក់អន់ចិត្ត និងរអ៊ូថា​«មិនព្រមលក់ឲ្យគ្នាឯងមុនទេ!!!»។  ខ្ញុំហាក់ដូចជានៅស្ទាក់ស្ទើរថាតើទង្វើរបស់ខ្ញុំត្រឹមត្រូវឬអត់? បើមានករណីបែបនេះកើតឡើងទៀត តើគួរធ្វើយ៉ាងដូចម្តេច? តើមានវិធីណាដែលអាចបំពេញចិត្តរបស់អតិថិជនទាំង២ប្រភេទបានទេ៎?

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 3K មើល

ក្រសួងព័ត៌មានតម្រូវឲ្យស្ថានីយវិទ្យុ-ទូរទស្សន៍ប៉ុស្តិ៍លេខ៣ បញ្ឈប់កិច្ចសហការផលិតកម្មវិធីផ្សាយជាមួយស្ថានីយវិទ្យុ ABC កម្ពុជា FM 107.50 MHz ជាបន្ទាន់

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2K មើល

ក្រសួងព័ត៌មានតម្រូវឲ្យស្ថានីយវិទ្យុ-ទូរទស្សន៍ប៉ុស្តិ៍លេខ៣ បញ្ឈប់កិច្ចសហការផលិតកម្មវិធីផ្សាយជាមួយស្ថានីយវិទ្យុ ABC កម្ពុជា FM 107.50 MHz ជាបន្ទាន់

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 1.4K មើល

គួររៀន ២ មហាវិទ្យាល័យ ឬក៏ ១ បានហើយ?

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 1.5K មើល

សង្សារទៅរៀននៅក្រៅប្រទេស គួររង់ចាំ ឬ បែកគ្នា?

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2.2K មើល

គួរទិញសិទ្ធិអាជីវកម្ម ឬបង្កើតស្លាកយីហោថ្មី?

ខ្ញុំគិតថា គំនិតផ្តួចផ្តើមអាជីវកម្មមានមិនតិចនោះទេ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ហើយខ្ញុំក៏ជាម្នាក់ក្នុងចំណោមបុគ្គលជាច្រើនដែលមានគំនិតចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនមួយផងដែរ... បើគិតមកដល់ពេលនេះ ខ្ញុំក៏បានស្វែងយល់ច្រើនគ្រាន់បើដែរហើយ អំពីការត្រៀមខ្លួនក្លាយជាម្ចាស់អាជីវកម្មមួយរូប ដោយបានព្យាយាមអានសៀវភៅទាំងភាសាជាតិ និងអង់គ្លេសពីអ្នកជោគជ័យនៅលើពិភពលោក ព្រមទាំងចូលរួមសិក្ខាសាលាអប់រំជាបន្តបន្ទាប់ ហើយក៏ប្រឹក្សាជាមួយមនុស្សជាច្រើនដែរ... ខ្ញុំផ្ទាល់ពិតជាចង់បង្កើតនូវស្លាកយីហោមួយដែលថ្មីណាស់ តែមានមនុស្សមួយចំនួនដែលខ្ញុំស្គាល់បានលើកឡើងថា «វានឹងត្រូវការពេលយូរមែនទែន...ហើយបើមានដើមទុនច្រើនក្រែលដែរ ម៉េចមិនទិញសិទ្ធអាជីវកម្ម(Franchise)មកពីក្រៅទៅ?»។ ស្តាប់ហើយ...ក៏មានអារម្មណ៍ស្ទាក់ស្ទើរ... តើអាចផ្តល់យោបល់ខ្លះដល់ខ្ញុំបានទេ៎? តើគួរតែទិញសិទ្ធអាជីវកម្មពីស្លាកយីហោដែលមានស្រាប់? ឬបង្កើតស្លាកយីហោថ្មី?

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 4.2K មើល

អាថ៌កំបាំងនៃពេលសាកល្បងសមត្ថភាព(Probation) ពី CamHR

  បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់នូវការធ្វើបទសម្ភាសន៍ដោយជោគជ័យមក បេក្ខភាពនឹងឈានដល់ដំណាក់កាលនៃការសាកល្បងសមត្ថភាព (Probation) ដែលជាដំណាក់កាល មួយដែលក្រុមហ៊ុននឹងធ្វើការពិចារណា និងវាយតម្លៃសមត្ថភាពការងាររបស់បេក្ខភាព បន្ថែមពីលើអ្វីដែលគេបានបង្ហាញនៅក្នុង CV និងរៀបរាប់ក្នុងពេលសម្ភាសន៍។  ចង់ដឹងទេថា «តើគួរធ្វើបែបណាខ្លះ ដើម្បីធានាបាននូវការពេញចិត្តពីថ្នាក់លើ ហើយអាចក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិ?» ដើម្បីដោះស្រាយនូវចម្ងល់ទាំងនេះ ហេលស៍ថាម ក៏បានអញ្ជើញតំណាងកិត្តិយសពីក្រុមហ៊ុន ខេម អេច អ (CAMHR) គឺលោក វ៉ែន ប៊ុនលី ដែលជានាយកពាណិជ្ជកម្ម មានបទពិសោធន៍ ជាង ១០ឆ្នាំមកហើយក្នុងផ្នែកធនធានមនុស្ស។ រយៈពេលនៃការសាកល្បងការងារ សម្រាប់ក្រុមហ៊ុនយើងខ្ញុំក៏មិនខុសគ្នាជាមួយក្រុមហ៊ុនដទៃទៀតដែរ គឺជាទូទៅរយៈពេលសាកល្បងការងារ(Probation)មានរយៈពេល៣ខែ ដែលមានលក្ខណៈដូចនឹងក្រុមហ៊ុនអន្តរជាតិ និងក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកជាច្រើនផងដែរ។ ចំពោះបុគ្គលិកដែលត្រូវបានផ្តល់ឱកាសឲ្យឆ្លងកាត់រយៈពេលសាកល្បងការងារ គឺមើលទៅលើ៥ចំណុចធំៗដែលបេក្ខភាពត្រូវមានជាចាំបាច់ដែលមានដូចជា៖  -ត្រូវមានភាពស្មោះត្រង់ជាមួយក្រុមហ៊ុន -ត្រូវមានលក្ខណៈសម្បត្តិដែលសមស្របជាមួយលក្ខខណ្ឌការងារ  និងបរិស្ថានការងារ -ត្រូវមានអាកប្បកិរិយាល្អគួបផ្សំនឹងបទពិសោធន៍ការងារខ្លះៗពីមុនមក -ឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងការងារដែលប្រធានបានប្រគល់ឲ្យធ្វើ និងអាចធ្វើការងារជាក្រុមបាន -មានចំណង់ចំណូលចិត្ត ឬចូលចិត្តការងារ ព្រមទាំងមានភាពអត់ធ្មត់នឹងការងារ ដែលជាតួនាទីដែលមេប្រគល់ជូន។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ចំណុចខាងលើនេះនឹងត្រូវបានបន្តធ្វើការវាយតម្លៃដោយប្រធានផ្នែកនីមួយៗរបស់គេ បន្ទាប់ពីបេក្ខភាពជាប់ចូលទៅក្នុងដំណាក់កាលសាកល្បងការងារ។ ទង្វើដែលគួរធ្វើ និងមិនគួរធ្វើ ជាការពិតណាស់ យើងឃើញបុគ្គលិកមួយចំនួនព្យាយាមបង្ហាញសមត្ថភាពរបស់គាត់លើសព្រំដែន នៅពេលចាប់ផ្ដើមការងារដំបូង ដើម្បីបង្ហាញឲ្យនិយោជកឃើញ ប៉ុន្តែទង្វើនេះធ្វើឲ្យគាត់ពិបាកធ្វើការងារជាក្រុមជាមួយបុគ្គលិកដែលចូលមុនៗ ដូច្នេះ បុគ្គលិកដែលជាប់ក្នុងរយៈពេលសាកល្បងការងារគួរយល់ដឹងពីចំណុចមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ  ៖ ទង្វើគួរប្រតិបត្តិ -គួរសម្របខ្លួនធ្វើការងារជាក្រុម -រៀនយល់ពីអត្តចរិតរបស់មិត្តរួមការងារ -ស្វែងយល់ពីច្បាប់ការងារ និងគោរពច្បាប់ការងារដែលក្រុមហ៊ុនចែង -ព្យាយាមបង្ហើយរាល់ការងារដែលប្រធានក្រុម និងក្រុមហ៊ុនដាក់ឲ្យធ្វើដោយមិនរអ៊ូរទាំឡើយ ទង្វើមិនគួរប្រតិបត្តិ -ធ្វើហួសសិទ្ធិដែលខ្លួនមាន ដោយព្យាយាមបង្ហាញនូវភាពអស្ចារ្យរបស់ខ្លួន -មានអំនួតជ្រុលលើខ្លួនឯង និងចាត់ទុកអ្នកដទៃអន់ជាងខ្លួន -រិះគន់ទៅលើច្បាប់ការងារ ឬបរិស្ថានការងាររបស់ក្រុមហ៊ុន ដោយមិននាំមកនៅការស្ថាបនា។ តើការប្រឹងប្រែងអួតជារឿងល្អដែរឬទេ? អ្នកខ្លះហាក់ដូចជាខំអួតបង្ហាញនូវសមត្ថភាពឲ្យនិយោជកឃើញនៅក្នុងរយៈពេល Probation ដើម្បីងាយនឹងបានឱកាសក្លាយជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិ សកម្មភាពនេះបើចំពោះក្រុមហ៊ុនតូច គេអាចនឹងបែងចែកការងាររបស់គាត់ទៅទំនាក់ទំនងនៅខាងក្រៅ វាប្រហែលជាគ្មានបញ្ហាទេ តែប្រសិនបើធ្វើការងារជាក្រុម វាអាចប៉ះពាល់ដល់សតិអារម្មណ៍របស់អ្នកផ្សេងដែលនៅជុំវិញខ្លួន។ ទោះបីជាអាចបំពេញនូវពាក្យអំនួតរបស់ខ្លួនបានក៏ដោយ តែវាធ្វើឲ្យមានការបាក់ទឹកចិត្តទៅលើបុគ្គលិកចាស់ដែលគេមិនអាចធ្វើបាន។  ចំណុចដែលត្រូវធ្វើការវាយតម្លៃ ក្នុងរយៈពេលProbationនេះផងដែរ ផ្នែកធនធានមនុស្សនឹងធ្វើការវាយតម្លៃលើចំណុចខ្លះចំពោះការបំពេញការងាររបស់បុគ្គលិកដែលមានដូចជា៖ -ការងារដែលដាក់ឲ្យ អាចធ្វើបានប៉ុណ្ណា? ទោះបីជាបានត្រឹមតែ៣០-៤០%ក៏មិនមានបញ្ហាដែរ ព្រោះវាអាចជាការងារដែលមានលក្ខណៈថ្មី សម្រាប់បុគ្គលិកដែលទើបតែចូលដំណាក់កាលសាកល្បង -មើលទៅលើវប្បធម៌ទូទៅ ដែលយើងមើលទៅលើសមត្ថភាពរបស់គាត់អាចទទួលយកនូវការងារដែលយើងដាក់ទៅ ឬក៏អត់ -មើលទៅលើចំណង់ក្នុងការធ្វើការងារនៅពេលដែលដាក់ការងារឲ្យធ្វើ ថាតើមានសកម្មភាពតបតមកវិញយ៉ាងណា។ លក្ខណៈសម្បត្តិ ដើម្បីក្លាយជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិ ចំពោះឱកាសក្លាយជាបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិវិញ លុះត្រាតែបុគ្គលិកមានលក្ខណៈសម្បត្តិ៥យ៉ាងដូចខាងក្រោម ៖ -ភាពស្មោះត្រង់ជាមួយក្រុមហ៊ុន -មានឥរិយាបថល្អ -មានចំណេះដឹង និងព្យាយាមរៀនពីការងារដែលដាក់ឲ្យធ្វើ -មានបុគ្គលិកលក្ខណៈល្អ ដែលអាចធ្វើការងារជាក្រុមបាន និងចង់បានការលើកស្ទួយពីក្រុមហ៊ុននៅថ្ងៃក្រោយ -មានបទពិសោធន៍ការងារខ្លះ និងចង់រៀនបន្ថែមពីក្រុមហ៊ុន។ ចំណុចខុសគ្នារវាងបុគ្គលិក Probation និងបុគ្គលិកពេញសិទ្ធិ -បុគ្គលិកពេញសិទ្ធ៖ មានកិច្ចសន្យាការងារច្បាស់លាស់ ទទួលបានការអនុញ្ញាតមួយចំនួន និងមានច្បាប់ឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ។  -បុគ្គលិក Probation ៖ ជាបុគ្គលិកបណ្ដោះអាសន្ន គ្មានច្បាប់ឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ មានការចរចារលើប្រាក់ខែបន្ទាប់ពីចប់Probation និងមិនអាចចូលរួមធ្វើការងារមួយចំនួន ព្រោះខាងក្រុមហ៊ុនមិនទាន់អាចទុកចិត្តបាន។ អនុសាសន៍ ជាចុងក្រោយ លោកក៏សូមផ្ដាំផ្ញើដល់អ្នកដែលទើបតែចូលធ្វើការ ឬអ្នកដែលទើបតែជាប់ការងារថ្មី  អ្នកគួរតែសម្របខ្លួនជាមួយបរិយាកាសការងារ ក៏ដូចជាមិត្តរួមការងារ ហើយចៀសវាងការព្យាយាមផ្តល់ជាដំបូន្មាន ឬបង្គាប់បញ្ជាទៅដល់បុគ្គលិកចាស់ ដែលវានាំឲ្យមានភាពលំបាក ឬទើសទាល់ក្នុងដំណាក់កាលសាកល្បងការងារ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

• Jan 24, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 5.7K មើល

ក្តីប្រាថ្នានៃអ្នកគ្រូពេទ្យសោភ័ណសល្យសាស្រ្ត

នាងខ្ញុំឈ្មោះ ម៉ម គឹមអេង ជានិស្សិតឯកទេសសោភ័ណសល្យសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល។ ដោយសារនាងខ្ញុំស្ថិតក្នុងគ្រួសារដែលមានជីវភាពមធ្យម ដូចនេះ ការទទួលបានអាហារូបករណ៍ឥតបង់ថៃ្ល ជាឱកាសមួយធ្វើឲ្យនាងខ្ញុំអាចចូលសិក្សាក្នុងសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលបាន។ មួយវិញទៀត ដោយក្តីស្រឡាញ់តាំងពីកេ្មង ព្រមទាំងមានការលើកទឹកចិត្តពីក្រុមគ្រួសារ នាងខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាវេជ្ជសាស្រ្តនេះតែម្តង។ ជាទូទៅ បន្ទាប់ពីការសិក្សា អស់រយ:ពេល៦ឆ្នាំ បញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រវេជ្ជសាស្រ្ត និសិ្សតទាំងអស់មានផ្លូវពីរដែលត្រូវជ្រើសរើសទីមួយ គឺបន្ត២ឆ្នាំទៀត ដើម្បីក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតទូទៅ និងទីពីរ គឺប្រឡងប្រជែងជាមួយនិសិ្សតដទៃទៀតដើម្បីបានចូលរៀនថ្នាក់ជំនាញឯកទេសរយ:ពេល៤ឆ្នាំ ។ ទាក់ទងនឹងជំនាញឯកទេសសោភ័ណសល្យសាស្រ្ត (វះកាត់កែលម្អ) Plastic surgery មានមនុស្សជាច្រើនយល់ច្រឡំថា វាគ្រាន់តែជាការវះកាត់កែសម្ផស្សតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ Plastic surgery នេះ ចូលរួមចំណែកយ៉ាងធំដូចជា ភាពមិនគ្រប់លក្ខណ:ពីកំណើតនៅលើមុខ មាត់ ឬក្រអូមមាត់ឆែប ពិការភាពអវ:យវ: គ្រោះថ្នាក់ដែលធ្វើឲ្យមានភាពមិនប្រក្រតី ឬរលាកលើរូបរាងកាយ និងរួមចំណែកជាមួយនឹងការវះកាត់ដុំមហារីកផងដែរ។ នាងខ្ញុំសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសជំនាញនេះ ដោយសារវាជាការវះកាត់ដែលប្រើបច្ចេកទេស និងប្រើកម្លាំងស្រាល ដែលនាងខ្ញុំអាចធ្វើបាន។ ម៉្យាងទៀត នាងខ្ញុំស្រលាញ់ជំនាញមួយនេះតាំងពីឆ្នាំទី៤ដែលជាឆ្នាំដំបូងនៃការចុះកម្មសិក្សានៅឯមន្ទីរពេទ្យមកម៉្លេះ។ ការសិក្សាផ្នែកនេះ មានការលំបាកច្រើនដូចនិស្សិតឯកទេសដទៃទៀតដែរ ទាំងការយាម ការឈរវះកាត់រយ:ពេលយូរ ព្រមទាំងប្រឈមនឹងការឆ្លងរោគកម្រិតខ្ពស់។ បញ្ហាមួយទៀត គឺការចំណាយ ព្រោះថ្នាក់ឯកទេសមិនមានការផ្តល់អាហារូបករណ៍ទៀតនោះទេ ដូច្នេះ ការសិក្សារយៈពេលយូរ និស្សិតត្រូវការថវិកាបង់ថៃ្លសិក្សា រួមទាំងការចាយវាយផេ្សងៗទៀតច្រើន។ ការសិក្សាផ្នែកវះកាត់កែលំអនេះ បែងចែកជាពីរដំណាក់កាលគឺ ក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំដំបូង និស្សិតត្រូវធ្វើកម្មសិក្សាវះកាត់ទូទៅ និង២ឆ្នាំបន្ទាប់គឺ ធ្វើកម្មសិក្សាវះកាត់ឯកទេស។ ទោះជាជួបព្យុះភ្លៀងយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងខ្ញុំមិនដែលគិតថានឹងបោះបង់វានោះទេ ព្រោះនាងខ្ញុំតែងតែទទួលបានការលើកទឹកចិត្តពីមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ក្រុមគ្រួសារ លោកគ្រូអ្នកគ្រូ និងមិត្តភក្តិជានិច្ច។ ជាការពិត​ ជំនាញនេះជាជំនាញដែលខ្ញុំស្រលាញ់ ហើយខ្ញុំអាចជាសមាជិកម្នាក់គត់ ដែលជាទីពំនាក់ពេលក្រុមគ្រួសារ ឬបងប្អូនឈឺ។ ដើម្បីចូលរួមជួយដល់កិច្ចការសង្គម ក្រៅពីការសិក្សានៅសាលា នាងខ្ញុំមានតែកម្លាំងកាយ ចិត្ត និងជំនាញ ចុះជួយវះកាត់ព្យាបាលដល់ប្រជាជននៅតាមខេត្ត ដោយឥតគិតថ្លៃ និងស្វែងរកថវិកាពីសប្បុរសជន ដើម្បីជួយអ្នកជំងឺក្រីក្រ។ សម្រាប់គម្រោងនាថៃ្ងអនាគត នាងខ្ញុំមានបំណងចង់បើកគ្លីនិកផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីជីវភាពគ្រួសារ និងប្រសិនបើមានលទ្ធភាព ខ្ញុំចង់បង្កើតជាអង្គការចាស់ជរាមួយ ព្រោះថាសព្វថៃ្ងនេះមានតែអង្គការកុមារកំព្រា និងមន្ទីរពេទ្យប៉ុណ្ណោះដែលព្យាបាលមិនគិតថ្លៃសម្រាប់អ្នកជំងឺក្រីក្រ។ ជាចុងក្រោយ នាងខ្ញុំសូមផ្តាំផ្ញើទៅកាន់ប្អូនៗជំនាន់ក្រោយថា «ប្អូនគួរតែសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសនូវអ្វីដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ហើយជាអ្វីដែលប្អូនអាចធ្វើបាន ព្រោះថាប្អូនត្រូវប្រកបរបរនេះអស់មួយជីវិត។ រីឯការរៀនភាសាបន្ថែម ទាំងភាសាអង់គេ្លស និងភាសាបារាំង សុទ្ធតែចាំបាច់សម្រាប់ការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ក៏ដូចជាដើម្បីសិក្សាបន្តនៅក្រៅប្រទេសនានាផងដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ត្រូវមានការអត់ធ្មត់ តស៊ូ និងលះបង់ប្រកបដោយសីលធម៌​ទើបយើងអាចឆ្លងរួចនូវការលំបាកទាំងនេះបាន។» ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Jan 23, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 2.2K មើល

រៀនចប់គួរធ្វើការ​ ឬចេញរកស៊ី!

វិបត្តិមិត្តអ្នកអាន៖ ខ្ញំុទើបតែរៀនចប់ បរិញ្ញាប័ត្រផ្នែកគ្រប់គ្រងពីសាកលវិទ្យាល័យក្នុងស្រុកមួយ។ ឪពុកម្តាយ ខ្ញំុជាអ្នកលក់ដូរនៅផ្សារអូរឬស្សី​ គាត់ចង់ឲ្យខ្ញំុធ្វើការនៅធនាគារ កំុឲ្យហត់ដូចពួកគាត់​ តែខ្ញំុមិនចង់ធ្វើការទេ ព្រេាះខ្ញំុគិតថា រកសីុរកលុយបានច្រើនជាង ម៉្យាងមិនចាំបាច់ត្រូវមាត់គេ ចង់សម្រាកពេលណាក៏បាន។ ខ្ញំុចង់បើកហាងលក់អាហារនិងកាហ្វេមួយកន្លែង នៅក្បែផ្សារអូរឬស្សីព្រេាះមានមនុស្សច្រើនណាស់នៅទីនេាះ លក់ដូចប៉ា ម៉ាក់ខ្ញំុក៏សឹងតែរកពេលសម្រាកគ្មានផង។ ខ្ញំុចង់ដឹងថាតើខ្ញំុគួរទៅធ្វើការ ឬរកសីុ?

• Jan 23, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 5.5K មើល

ដំណើរនៃការផ្តួចផ្តើមអាជីវកម្មថ្មី

ដើម្បីជាការចូលរួមចំណែកមួយផ្នែកក្នុងការលើកស្ទួយនូវការផ្តួចផ្តើមអាជីវកម្មថ្មីនៅកម្ពុជា Park Café រួមសហការជាមួយនឹង Educational Development Institute បានរៀបចំនូវវេទិកាស្តីអំពីការផ្តើមអាជីវកម្ម ដោយផ្តោតសំខាន់លើប្រធានគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផ្សេងៗ និងបានបែងចែកប្រធានបទទាំងនោះទៅតាមខែនីមួយៗក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំពេញតែម្តង។ ក្នុងនោះផងដែរ សិក្ខាសាលាលើកទី១ប្រចាំឆ្នាំ២០១៧នេះ នឹងឈានចូលមកដល់ក្នុងពេលឆាប់ៗ គឺ នៅថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧ វេលាម៉ោង ០៥:៣០ ដល់ម៉ោង០៨ :០០ ល្ងាច ជាមួយនឹងវត្តមាននៃវាគ្មិនកិត្តិយសចំនួន ២រូប គឺ លោក ឡែម ចាន់សំរេច ជានាយកគ្រប់គ្រងនៃCambodia Investor Club (CIC) និង លោក ស៊ីម ចាន់គិរីរ័ត្ន ជាស្ថាបនិក និងនាយកប្រតិបត្តិនៃBanhji ក្រោមការសម្របសម្រួលពីសំណាក់លោក ហេង សេងលី ជានាយកគ្រប់គ្រងទូទៅនៃPark Café។ ប្រធានបទពិភាក្សាសម្រាប់សិក្ខាសាលាលើកនេះ រួមមាន៖ -វិធីសាស្រ្តក្នុងការផ្តើមអាជីវកម្ម -យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការរៀបចំគម្រោងអាជីវកម្ម -និន្នាករទីផ្សារ និងទីផ្សារបច្ចុប្បន្ន -យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការស្វែងរកឥណទានសម្រាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម -ជួបជាមួយអ្នកជំនាញផ្តល់ឥណទាន ទាំងនេះសុទ្ធតែជាគន្លឹះដ៏មានគុណប្រយោជន៍សម្រាប់សហគ្រិន អនាគតសហគ្រិន និងអ្នកមានគំនិតផ្តើមអាជីវកម្មថ្មីនាពេលអនាគត ជាពិសេស គឺ ចាប់ផ្តើមដោយទទួលបានការផ្តល់ជូននូវឥណទាន។ តម្លៃសំបុត្រសម្រាប់ចូលរួម គឺត្រឹមតែ ១៥ដុល្លាប៉ុណ្ណោះ និងមានរាប់បញ្ចូលនូវអាហារសម្រន់ជាលក្ខណៈ Cocktails Reception ផងដែរ…សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម លោកអ្នកអាចធ្វើការទំនាក់ទំនងបានតាមរយៈទូរស័ព្ទលេខ 012​ 232 823 ​/ 077​ 67​6 423 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

• Jan 23, 2017 |
• 8 ឆ្នាំមុន |
• 3.8K មើល

ប្រាកដទេថាអ្នកគ្រាន់តែម៉្ញូបធម្មតា?

ការត្អូញត្អែរថាមើលឆ្ងាយមិនច្បាស់ដែលចាំបាច់ត្រូវទៅមើលជិតតែម្តង ឬការធ្វើភ្នែកព្រឹមៗនៅពេលចង់មើលអ្វីមួយច្បាស់ជាមួយនឹងអាការៈឈឺរោយជុំវិញក្រឡង់ភ្នែក (eyestrain) ដែលធ្វើឲ្យទទួលអារម្មណ៍ថាឈឺណែនក្បាលជាដើម អាចបង្ហាញថាជាសញ្ញានៃម៉្ញូប។ ថ្វីត្បិតថាម៉្ញូបកើតជាធម្មតាទៅហើយសម្រាប់មនុស្សសម័យថ្មីនេះ តែវាក៏ជាការពិតដែរ ដែលម៉្ញូបបានធ្វើឲ្យជីវិតអ្នកប្រែប្រួលមួយកម្រិតដែរ ដូចនេះការយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពភ្នែករបស់អ្នកទាំងមុន និងក្រោយពេលម៉្ញូប គឺជារឿងដែលមិនគួរមើលរំលង។ ធ្វើយ៉ាងណាទើបដឹងថាអ្នកពិតជាម៉្ញូប? ការទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យខាងចក្ខុរោគ ឬក៏ហាងវាស់វ៉ែនតា (Optometry) ជារឿងដែលអ្នកគួរគិតដល់ ដើម្បីធ្វើការវាស់គំហើញ(VA)ជាមុន ដោយសារការវាស់នេះអាចឲ្យដឹងថា អ្នកគួរប្រើប្រាស់វ៉ែនតាប្រភេទភ្លឺ ឬមិនភ្លឺ។ បន្ទាប់មក គេធ្វើការវាស់ Pinhole ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកមើលតាមចន្លោះតូចៗម្តង។ ក្រោយមកទៀត គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការវាស់ដឺក្រេតាម២របៀបបន្តបន្ទាប់គ្នាគឺ Subjective និង Objective ដែលការវាស់បែប Subjectiveត្រូវធ្វើជាមួយ Retinoscope ឬម៉ាស៊ីន Autorefractor  និងបន្ទាប់ពីនោះឲ្យអ្នកជំងឺសាកលវ៉ែនតាគំរូ (Trial lenses) ដែលនេះហៅថាការវាស់ដឺក្រេតាមបែប Objective ។ គួរបញ្ជាក់ថា​ការវាស់បែប Subjective និងobjective អាចមានភាពខុសគ្នា ដោយសារពេលខ្លះការវាស់ដោយម៉ាស៊ីន និងការសាកលវ៉ែនតាគំរូទៅតាមលទ្ធផលវាស់ដោយម៉ាស៊ីននោះ មិនត្រូវនឹងអ្នកជំងឺ ដូចនេះ តម្រូវឲ្យមានការកែតម្រូវដឺក្រេរហូតដល់អ្នកជំងឺទទួលយកបាន និងមើលច្បាស់ដែលមានន័យថា លទ្ធផលគឺផ្អែកលើ Objective តេស្តជាធំ។ ក្រៅពីនោះ គ្រូពេទ្យក៏អាចធ្វើការពិនិត្យបាតភ្នែកផងដែរ ដើម្បីរកផលវិបាកនៃជំងឺម៉្ញូប ប្រសិនបើគាត់មានម៉្ញូបខ្លាំង។ ពេលណាគួរមកពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ? វាអាស្រ័យលើស្ថានភាព និងមុខរបររបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ ដែលក្នុងករណីស្រវាំងបន្តិចបន្តួច តែគាត់ជាអ្នកស្រែចំការដែលមិនសូវប្រើភ្នែកក្នុងការមើលរបស់តូចៗ ឬជិតៗច្រើននោះ គាត់មិនចាំបាច់មកជួបគ្រូពេទ្យក៏បាន។ ប៉ុន្តែអាការៈដដែលនេះ សម្រាប់អ្នកធ្វើការ ឬសិស្សនិស្សិត ដែលត្រូវការប្រើប្រាស់ភ្នែកជាចម្បងក្នុងការសម្លឹងមើលរបស់តូចៗរយៈពេលយូរ ដូចជាសៀវភៅ កុំព្យូទ័រ ក្តារខៀន ឬក៏ការបញ្ចាំងមេរៀនតាមស្លាយ (Slides show)ជាដើម គួរតែជាពេលដែលគាត់ត្រូវទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកវាស់វ៉ែនតាហើយ។ មូលហេតុនៃការម៉្ញូប ភាពលូតលាស់មិនស្របគ្នារវាងកញ្ចក់ភ្នែក និងទំហំនៃគ្រាប់ភ្នែក (វាស់ពីមុខមកក្រោយ) ដែលវាកើតឡើងមកពីភ្នែកទៅជារីកធំខុសពីធម្មតា ឬកញ្ចក់ភ្នែកកោងខ្លាំងពេក ដែលកំណោងកញ្ចក់ភ្នែកធ្វើឲ្យមានការបត់កាំពន្លឺជាកំនុំរូបភាពនៅខាងមុខបាតភ្នែកជាមូលហេតុនៃការម៉្ញូប។ ជាទូទៅ គេចាត់ទុកប្រវែងធម្មតារបស់ភ្នែក គឺ២៤មីលីម៉ែត្រ ប្រសិនបើអង្កត់ផ្ចិតនេះធំខុសពីធម្មតានោះកញ្ចក់ភ្នែកធម្មតារបស់យើង នឹងធ្វើការបត់កាំពន្លឺនៅខាងមុខបាតភ្នែក ធ្វើឲ្យកាំពន្លឺដែលផ្តុំគ្នាជាកំនុំរូបភាពត្រូវនៅខាងមុខបាតភ្នែក។ សូមបញ្ជាក់ថា តាមការស្រាវជ្រាវមួយចំនួន គេឃើញថាពុំមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែលបង្កឲ្យម៉្ញូបទេ តែ៩០%ត្រូវបានគេសន្និដ្ឋានថាបណ្តាលមកពីតំណពូជ ឬហ្ស៊ែន តែមិនទាន់ដឹងថាក្រូម៉ូសូមប្រាកដណាមួយ ជាអ្នកកំណត់ការម៉្ញូបទេ។ កត្តាអាចឲ្យអ្នកប្រឈមមុខនឹងម៉្ញូប កត្តាប្រឈមមុខមួយចំនួនក៏ត្រូវបានដឹងផងដែរថា អាចបណ្តាលឲ្យម៉្ញូបក្នុងនោះរួមមានបរិយាកាសរស់នៅ ឬធ្វើការ ដូចជាការធ្វើការនៅការិយាល័យដែលការងារតម្រូវឲ្យមើលតែរបស់ជិតៗខ្លួន មិនសូវមានពេលសម្លឹងទៅឆ្ងាយ ឬសម្រាកភ្នែកបានគ្រប់គ្រាន់ ការមើល ឬសម្លឹងរបស់ជិតៗដូចជា ការអានសៀវភៅ ឬប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទថេបប្លេតជាដើម។ គួរឲ្យដឹងផងដែរថា ករណីដែលភ្នែកមើលជិតជាង៦ម៉ែត្រភ្នែក យើងនឹងធ្វើការសម្របសម្រួលដោយសាច់ដុំភ្នែកឲ្យចាប់ផ្តើមធ្វើការដែលជាហេតុធ្វើឲ្យផ្តល់សម្ពាធដល់ភ្នែក តែបើយើងមើលលើសពី៦ម៉ែត្រ ភ្នែករបស់យើងស្ថិតនៅក្នុងសភាពសម្រាក។ អ្នកណាខ្លះអាចប្រឈមមុខនឹងការម៉្ញូប? តាមការសិក្សាមួយរបស់លោកសាស្ត្រាចារ្យ ងី ម៉េង នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅខេត្តកណ្តាលលើមនុស្សចំនួន៥,៥២៧នាក់ អាយុពី១២ទៅ១៤ឆ្នាំ ឃើញថាមាន៥,៥៧% ជាអ្នកមានកំហុសកំនុំ (Refractive error) ដែលរួមមានទាំងម៉្ញូប Hyperopia អាស្ទីម៉ាតដែលការស្រាវជ្រាវនោះ បង្ហាញថាអ្នករស់នៅទីក្រុង(១៣,៧%)មានអត្រាប្រឈមមុខខ្ពស់ជាងនៅជនបទ(២,៥%)។ មានការសិក្សាមួយទៀតនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដោយសិក្សាទៅលើមនុស្សចំនួន២១៥ពាន់នាក់នៅលើ១០ប្រទេសពីអាយុទើបកើតដល់៩៦ឆ្នាំ ក្នុងនោះម៉្ញូបមានដល់ទៅ៩៦,៣% ដែលមួយផ្នែកធំគឺ ស្ថិតនៅវ័យ១៦ឆ្នាំ។ ម្យ៉ាងទៀត គេក៏សង្កេតឃើញផងដែរថា ករណីកំហុសកំនុំនៅកម្ពុជា គឺកើតមានតិចជាងនៅប្រទេសជឿនលឿនដទៃ ។ មានការព្យាបាលដែរឬទេសម្រាប់អ្នកភ្នែកម៉្ញូប? ករណីដែលម៉្ញូបទាក់ទងនឹងហ្ស៊ែននោះ ពុំមានវិធីក្នុងការបញ្ឈប់ការវិវឌ្ឍទៅរកភាពម៉្ញូប ឬឡើងដឺក្រេភ្នែកទេ។ ចំពោះម៉្ញូបដែលកើតមាននៅវ័យក្មេង ការវិវឌ្ឍនឹងមានសភាពលឿន ប៉ុន្តែវានឹងថយចុះវិញនៅក្រោយអាយុ១៩ឆ្នាំ ឬ២២ឆ្នាំ។ ក្នុងករណីដែលការម៉្ញូបរបស់គាត់ឈប់មានការវិវឌ្ឍមានន័យថា គាត់បានជោគជ័យក្នុងការព្យាបាល តែករណីដែលការវិវឌ្ឍនៅតែបន្តនោះការព្យាបាលនឹងត្រូវធ្វើជាបន្ត ហើយការពាក់វ៉ែនតា ឬធ្វើការវះកាត់បន្តទៀតក៏ត្រូវបានពិចារណាដដែល។ ដូចនេះ ការព្យាបាលដាច់ ឬក៏អត់ គឺអាស្រ័យនឹងការវិវឌ្ឍរបស់ម៉្ញូប។ ពុំមានថ្នាំណាមួយសម្រាប់បញ្ឈប់ការឡើងដឺក្រេបានទេ ហើយក៏ពុំមានការបញ្ជាក់ណាមួយពីប្រសិទ្ធភាពរបស់វាដែរ។ ការព្យាបាលដែលងាយបំផុត គឺពាក់វ៉ែនតាមុននឹងឈានដល់ដំណាក់កាលវះកាត់ ដែលជាទូទៅវ៉ែនតាប្រភេទដកត្រូវប្រើចំពោះអ្នកម៉្ញូប ឯ Hyperopia ត្រូវប្រើប្រាស់វ៉ែនតាបូក រីឯអាស្ទីម៉ាតអាចមានបូក និងដកទៅតាមការពិនិត្យ និងវាស់ឃើញជាក់ស្តែង ។ រីឯការវះកាត់លើកញ្ចក់ភ្នែកដូចជាការប្រើប្រាស់ឡាស៊ែរ ការបញ្ចូលកងទៅនឹងកម្រាស់កញ្ចក់ភ្នែក ដើម្បីធ្វើកំណោងកញ្ចក់ភ្នែកមានកំណោងមកធម្មតាវិញ។ សម្រាប់ដែលមានម៉្ញូបកម្រិតខ្ពស់ (២០ Diopters) អាចធ្វើការវះកាត់ដោយបញ្ចូលកញ្ចក់សិប្បនិម្មិតតម្រូវ នឹងភ្នែករបស់យើងជំនួសកញ្ចក់ភ្នែករបស់យើង។ គោលបំណងនៃការវះកាត់គឺ ដើម្បីឲ្យភ្នែករបស់យើងត្រលប់មកធម្មតាវិញ ប៉ុន្តែអ្នកជំងឺអាចប្រើប្រាស់វ៉ែនតាក្នុងកម្រិតស្រាលមួយ ដើម្បីមើលច្បាស់ ​ពីព្រោះការវះកាត់ជាក់ស្តែងអាចជួយអ្នកជំងឺបន្ថយដឺក្រេភ្នែកបានប៉ុន្តែមិនទាំងស្រុងទេ។ ការប្រឈមមុខនឹងផលវិបាកដោយសារការម៉្ញូប ករណីដែលមិនធ្វើការព្យាបាល ឬពាក់វ៉ែនតាជាជំនួយគឺ ដំបូងវានឹងជះឥទ្ធិពលមិនល្អដល់គុណភាពនៃជីវិតដោយការមើលឆ្ងាយមិនច្បាស់ដូចអ្នកដទៃ ធ្វើការងារផ្សេងៗដោយមិនសូវងាយស្រួល ព្រមទាំងរំខានដោយអាការៈនៃបញ្ហាម៉្ញូប ដូចជា ឈឺក្បាល តឹងគ្រាប់ភ្នែក ឈឺក្រឡង់ភ្នែក ហើយលើសពីនោះក៏ប្រឈមមុខនឹងជំងឺផ្សេងៗ ក្នុងករណីដែលម៉្ញូបកម្រិតខ្ពស់ដូចជា ជំងឺរបកបាតភ្នែក ដក់ទឹកក្នុងភ្នែកកោសិកាបាតភ្នែកហិនហោច ដែលជាទូទៅអាចកើតចំពោះអ្នកដែលម៉្ញូបខ្លាំងចាប់ពីកម្រិត៥ ឬ៦Diopters ឡើងទៅ។ «ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាភ្នែក ឬមានអាការៈដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ សូមទៅរកអ្នកផ្តល់សេវាកាត់វ៉ែនតា ឬទៅជួបគ្រូពេទ្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ព្រោះការវាស់វ៉ែនតាខុសធ្វើឲ្យមានការខាតបង់មិនសំដៅដល់អាយុជីវិតផ្ទាល់ទេ តែសំដៅដល់ការខាតទាំងប្រយោជន៍ និងពេលវេលាដែលផ្ទុយពីការពាក់វ៉ែនតាត្រឹមត្រូវ ដែលផ្តល់នូវភាពងាយស្រួលពិតប្រាកដដល់ការរស់នៅជាងពេលមិនពាក់វ៉ែនតា។ ដោយឡែក ចំពោះជំនឿរបស់បងប្អូនយើងជាច្រើនមកដល់បច្ចុប្បន្នជាពិសេសមាតាបិតាដែលថា ការពាក់វ៉ែនតាធ្វើឲ្យភ្នែកកូនចេះតែឡើងដឺក្រេ និងមានអារម្មណ៍ថាកូនមិនល្អដូចអ្នកដទៃទៅវិញ គួរតែត្រូវបានពិចារណាឡើងវិញពីព្រោះការពិតវាពុំមែនជាបញ្ហាអ្វីធំដុំនោះទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺគំហើញច្បាស់របស់កូនដែលអាចជួយឲ្យជីវិតពួកគេប្រសើរឡើងរួមទាំងការរៀនសូត្រ ការប្រកបការងារព្រមជាមួយនឹងគុណភាពជីវិតដ៏ល្អផងដែរ» នេះជាប្រសាសន៍ផ្តាំផ្ញើររបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតប៉ោក ធន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ