Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

បញ្ហាជំងឺអង្គែកើតមានច្រើននៅប្រទេសកម្ពុជាយើង ហើយវាស្ថិតនៅក្នុងជំងឺឈានមុខគេទាំង១០ដែលកើតចំពោះស្បែករបស់ប្រជាជនអាស៊ី។ អង្គែមិនមែនកើតតែលើសក់ក្បាលទេ តែវាកើតនៅគ្រប់កន្លែងមានមេរោគ ហើយក៏អាចកើតនៅលើស្បែកផងដែរ តែវាមានសភាពជាក្រម៉ដូ​ចស្បែកបែកស្រកា។ តាមពាក្យសាមញ្ញារបស់ប្រជាជន បញ្ហានេះគេហៅថា«អង្គែ» តែបើពាក្យបច្ចេកទេសគេហៅថា «Seborrheic dermatitis»អង្គែ ដែលកើតឡើងដោយសារការលើសជាតិប្រេង និងខ្លាញ់ច្រើនលើស្បែកក្បាលដែលនាំឲ្យរោកស្បែកក្បាល។​​ អង្គែគ្រាន់តែជាសញ្ញាជំងឺរលោកស្បែកស្រាលៗ។  អង្គែមានពីរប្រភេទផ្សេងគ្នា គឺអង្គែធម្មតា និងអង្គែដោយសារជំងឺ គឺកើតឡើងដោយសារស្ត្រេស គេងមិនលក់ ធុញថប់ក្នុងអារម្មណ៍ ផឹកស្រា និងមានសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែលបណ្ដាលឲ្យស្បែកឡើងខ្លាញ់។ ការផ្អាប់ជាតិខ្លាញ់យូរនៅលើស្បែកក្បាលអាចឲ្យវារោលរលាកស្បែកក្បាលបាន។ ឯជំងឺមួយចំនួនទៀតក៏អាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាអង្គែផងដែរដូចជា ជំងឺPsoriasis ឲ្យអង្គែដែលមានសភាពជាបន្ទះៗពណ៌ស ហើយក្រាស់។​​ ឯការព្យាបាលវិញ អ្នកខ្លះប្រើសាប៊ូថ្នាំបន្ថែមជាតិមានដូចជា សាប៊ូសម្រាប់ស្បែកអង្គែ សាប៊ូសម្រាប់ស្បែកប្រេង សាប៊ូសម្រាប់ស្បែកមានអង្គែក្រាស់ ឬសាប៊ូសម្រាប់ពង្រឹងគល់សក់អាចឲ្យបាត់អង្គែបាន តែបើមិនបាត់ គ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យប្រើទឹកថ្នាំលាបសក់នៅកន្លែងដែលមានអង្គែ ប្រហែល១ទៅ២សប្ដាហ៍នឹងជា ។ យ៉ាងណាមិញ បញ្ហានេះងាយនឹងព្យាបាល តែវាក៏ងាយនឹងកើតមានវិញដែរ។  ដូចនេះ ដើម្បីបង្ការកុំឲ្យកើតមានអង្គែម្ដងទៀត អ្នកត្រូវគោរពតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យពីប្រភេទសាប៊ូដែលត្រូវនឹងស្បែកក្បាលរបស់អ្នក ចៀសវាងផ្លាស់ប្ដូរសាប៊ូចង់បានក្លិនក្រអូប ឬចង់ប្ដូរពណ៍សក់តាមការកក់សាប៊ូ ដូចអ្នកមានសក់ក្បាលធម្មតា​។ ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមជម្រាបដល់អ្នកដែលមានបញ្ហាជំងឺអង្គែនេះថា អ្នកជំងឺអាចធ្វើការជ្រើសរើសប្រភេទសាប៊ូដែលត្រូវនឹងស្បែកក្បាលរបស់ខ្លួនមកសាកល្បងជាមុនប៉ុន្តែប្រសិនបើមិនទទួលបានប្រសិទ្ធភាពពីការប្រើប្រាស់សាប៊ូទេ លោកអ្នកត្រូវមកជួបនឹងគ្រូពេទ្យសើស្បែកដែលលោកអ្នកទុកចិត្តបាន​ ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យ និងរកមធ្យាបាយដោះស្រាយ។  ជាទូទៅ ករណីអង្គែធម្មតា​លោកអ្នកអាចប្រើត្រឹមសាប៊ូបានអាចព្យាបាលបញ្ហានេះបាន ប៉ុន្តែករណីអង្គែខ្លាំងក្លា គ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់សាប៊ូបូកជាមួយថ្នាំទឹកលាបលើស្បែកក្បាល។ មួយវិញទៀត សូមចៀសវាងការប្រើប្រាស់ផលិតផលដែលលោកអ្នកមិនស្គាល់ច្បាស់លាស់ ឬប្រើតាមគ្នា ឬទទួលការព្យាបាលដោយគ្មានជំនាញ ព្រោះអាចឲ្យលោកខាតទាំងថវិកា និងពេលវេលា។  បកស្រាយដោយ ៖  លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ជាអនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាព-ខ្មែរសូវៀត នឹងជាប្រធានកាដាវ គ្លីនិកសើស្បែក និងឡេសឺរ (វេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ) ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

យោងតាមសេចក្តីប្រកាសជូនដំណឹងរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល ក៏ដូចជា នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង បានឲ្យដឹងថា ការធ្វេសប្រហែសក្នុងការទទួលទានចំណីអាហារដែលខ្វះអនាម័យ ការចម្អិនអាហារ និងទុកដាក់ចំណីអាហារមិនបានត្រឹមត្រូវ អាចបណ្តាលឲ្យពុល ដែលភាគច្រើនអាចបង្កចេញជារោគសញ្ញាដូចជា ៖ ក្អួត ចង្អោរ រាក រាកមួលជាដើម ហើយអាចបណ្តាលឲ្យឈឺ និងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត។  ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរនេះដែរ នាយកដ្ឋានក៏មានការព្រួយបារម្ភចំពោះបញ្ហាសុខភាពរបស់ប្រជាជាន ហេតុដូចនេះហើយ ដើម្បីបង្ការនូវគ្រោះថ្នាក់ខាងលើ ក៏ដូចជាចៀសវាងការខាតបង់ពេលវេលា និងថវិកា នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង សូមជម្រាបជូននូវវិធានការសម្រាប់អនុវត្តដែលរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ ១. ប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត និងម្ហូបអាហារដែលស្អាតជានិច្ច ២. ត្រូវលាងដៃនឹងសាប៊ូ មុនពេល និងអំឡុងពេលរៀបម្ហូបអាហារ មុននិងក្រោយពេលបន្ទោបង់ ៣. លាងបន្លែ ផ្លែឈើឲ្យបានស្អាត មុនបរិភោគ ៤. សម្អាតសម្ភារៈប្រើសម្រាប់ចម្អិនម្ហូបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ៥. ចម្អិនអាហារឲ្យបានឆ្អិនល្អ ជាពិសេសសាច់ សត្វស្លាប ស៊ុត និងអាហារសមុទ្រ ៦. ទុកដាក់អាហារឆៅ និងឆ្អិនដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ៧. មិនត្រូវរក្សាអាហារទុកជាច្រើនថ្ងៃទេ ទោះជាស្ថិតក្នុងកម្រិតសីតុណ្ហភាពសុវត្ថិភាពក៏ដោយ      ក.បើយើងរក្សាអាហារទុកក្នុងប្រព័ន្ធត្រជាក់ គឺត្រូវឲ្យនៅក្រោមសីតុណ្ហភាព៥អង្សាសេ      ខ.បើយើងរក្សាអាហារទុកក្នុងប្រព័ន្ធកម្តៅ គឺត្រូវឲ្យលើសពីសីតុណ្ហភាព៦០អង្សាសេ ៨. កុំប្រើប្រាស់ចំណីអាហារហួសកាលកំណត់ប្រើប្រាស់. ស្របពេលជាមួយគ្នានេះផងដែរ នាយកដ្ឋានក៏សូមលើកទឹកចិត្តដល់សាធារណជនទូទៅ សូមធ្វើការអនុវត្តតាមដំបូន្មានឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីការពារខ្លួន និងមនុស្សជាទីស្រលាញ់ ពីបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗក្នុងឱកាសពីធីបុណ្យប្រពៃណីជាតិនេះ... សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទាក់ទងទូរស័ព្ទលេខ ១១៥ (មិនគិតថ្លៃពីគ្រប់ប្រព័ន្ធ) ប្រភព ៖ គេហទំព័រ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការថែទាំសុខភាពមាត់ធ្មេញមានសារៈសំខាន់ណាស់ នៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះដោយសារបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺអញ្ចាញប៉ះពាល់ដល់ទារក្នុងផ្ទៃ។ ខាងក្រោមនេះ ជាវិធីសាស្ត្រថែរក្សាសុខភាពមាត់ធ្មេញមុនពេល អំឡុងពេល និងក្រោយពេលមានផ្ទៃពោះ... ១.មុនពេលមានផ្ទៃពោះ អ្នកគួរតែព្យាយាមធ្វើការណាត់ជួបជាមួយទន្តបណ្ឌិត ដើម្បីទទួលបានការសម្អាត ការពិនិត្យជាលិកាអញ្ចាញ និងបញ្ហាសុខភាពមាត់ធ្មេញផ្សេងទៀត មុននឹងគ្រោងមានផ្ទៃពោះ។ ២.អំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ -ប្រាប់ទន្តបណ្ឌិតរបស់អ្នកអំពីការមានផ្ទៃពោះ ដោយធ្វើការព្យាបាលនៅត្រីមាសទី១ និងពាក់កណ្ដាលទី២នៃត្រីមាសទី៣ ត្រូវបានចៀសវាង បើមិនមានអ្វីបន្ទាប់ -ជម្រាបទន្តបណ្ឌិតអំពីឈ្មោះថ្នាំ និងកម្រិតនៃការប្រើប្រាស់ដែលអ្នកកំពុងទទួលទាន -ចៀសវាងការថតកាំរស្មី Xនៅពេលមានគភ៌។ ប៉ុន្តែ នៅសម័យបច្ចុប្បន្ន បច្ចេកវិទ្យាបានធ្វើឲ្យការថតនេះមានសុវត្ថិភាពច្រើនជាងនៅសម័យមុន  -មិនត្រូវខកខានការណាត់ជួបជាមួយទន្តបណ្ឌិតទេ ព្រោះនៅពេលមានផ្ទៃពោះ ជំងឺអញ្ចាញធ្មេញត្រូវតែពិនិត្យមើលឲ្យបានញឹកញាប់ -រក្សាខ្ជាប់នូវអនាម័យមាត់ធ្មេញ ដើម្បីកាត់បន្ថយបញ្ហាផ្សេងៗ -ប្រសិនបើអ្នកមិនមានអារម្មណ៍ល្អជាមួយថ្នាំដុសធ្មេញ អ្នកអាចជ្រើសយកប្រភេទថ្នាំដុសធ្មេញផ្សេងទៀតដោយធ្វើការសាកសួរយោបល់របស់គ្រូពេទ្យ -ខ្ពុរមាត់ជាមួយទឹកខ្ពុរមាត់ ដើម្បីឲ្យមានអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លា កាត់បន្ថយការក្អួតចង្អោរ -មិនត្រូវបរិភោគអាហារសម្រន់មានជាតិស្ករច្រើនពេកតាមតែការចង់នោះទេ ព្រោះវាប្រឈមនឹងរោគពុកធ្មេញ -បរិភោគអាហារល្អៗសម្រាប់សុខភាព ដូចជាយ៉ាអួ ឈីស និងផលិតផលទឹកដោះគោ ដែលមានផលល្អដល់ធ្មេញ និងអញ្ចាញរបស់ទារកដែលចាប់ផ្ដើមកើតតាំងពី៣ខែនៅក្នុងពោះម្ដាយ។ ៣.បន្ទាប់ពីសម្រាលកូន ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាអញ្ចាញធ្មេញ និងជាលិកាជុំវិញធ្មេញនៅពេលមានផ្ទៃពោះ អ្នកគួរតែទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យភ្លាមៗ ដើម្បីធ្វើការព្យាបាល និងពិនិត្យមើលបញ្ហាផ្សេងៗ។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

វីរុស គឺជាកត្តាបង្ករោគយ៉ាងសំខាន់បណ្តាលឲ្យមានជំងឺផ្តាសាយធំ ដែលរោគសញ្ញាអាចស្តែងចេញមានដូចជា តឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ កណ្តាស់ និងបូករួមជាមួយអាការៈឈឺក្បាលកម្រិតមធ្យមផងដែរ។  នៅក្នុងលក្ខខណ្ឌធម្មតា  ការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងបំបាត់រោគសញ្ញានៅទីតាំងផ្ទាល់ យ៉ាងណាមិញការសាកសួរបន្ថែមពីស្ថានភាពជំងឺក៏អាចប្រព្រឹត្តិទៅបានដោយហេតុថាជំងឺអាចបង្កមកពីជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹង(Sinusite)ឬបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ (Rhinite allergique) ។ អ្វីគួរផ្តល់ឲ្យ? ចំពោះមនុស្សពេញវ័យដែលមានជំងឺផ្តាសាយធំ គួរត្រូវបានណែនាំដោយ៖ • ធ្វើការលាងច្រមុះ ជាមួយសេរ៉ូមប្រៃ (Sérumphysiologique) ដូចជា Gifrer, Gilbert ឬSmithkline Beecham ឬឱសថដែលចម្រាញ់ពីទឹកសមុទ្រដូចជា Stérimar (Fumouze) ឬ Unimer ។ល។   ប្រើប្រាស់ឱសថបាញ់ច្រមុះ ដើម្បីការពារពីការឆ្លងជំងឺផ្សេងទៀតដូចជា៖ • ពពួក Ammonium quaternaire: Biocidan nasal (Menarini) • ពពួក Benzalkonium: Humex Fournier solution nasale (Urgo) • ពពួក Framycétine: Isofra (Bouchara) Soframycine (Roussel, Diamant) • ពពួក Fusafungine: Locabiotal (Therval)។   អាចប្រើប្រាស់រួមគ្នាជាមួយឱសថផ្សេងទៀតដូចជា ពពួក៖ • ឱសថបន្ថយតឹងច្រមុះ (Sympathomimétique Vasoconstricteur): Phénylpropanolamine, Pseudoéphédrine, Plényléphrine • ឱសថប្រឆាំងអាល្លែកហ្ស៊ី (Antihistaminique H1): Clocinizine, Diphénhydramine, Carbinoxamine • ឱសថ Paracétamol: Actifed ឬRinutan។ ការប្រើប្រាស់ • ហាមប្រើប្រាស់លើសពី ២ គ្រាប់ក្នុងរយៈពេលមួយថ្ងៃ ហើយឱសថដែលបានណែនាំខាងលើអាចប្រើបានចំពោះតែបុគ្គលមានអាយុចាប់ពី១៥ឆ្នាំឡើងទៅ • ចំពោះអ្នកជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម មិនអនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថបន្ថយតឹងច្រមុះ (Vasoconstricteur) នោះទេ • ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ពេលប្រើប្រាស់ឱសថអាល្លែកហ្សុី (Antihistaminique) ពីព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ងងុយគេង • ចៀសវាងប្រើប្រាស់អាល់កុលអំឡុងពេលព្យាបាល។ បម្រុងប្រយ័ត្ន ត្រូវស្វែងរកការព្យាបាលជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតក្នុងករណី៖ • ជំងឺផ្តាសាយកើតមានរយៈពេលយូរ ជាមួយអាការៈ ឈឺលើផ្ទៃមុខ សំបោរមានខ្ទុះ ដោយសារវាអាចជាជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹងស្រួចស្រាវ(Sinusite aiguë) • ស្ថានភាពជំងឺកើតមានយូរ សម្បោរមិនហៀរចេញ មានអារម្មណ៍ស្ទះ និងក្អកនៅពេលយប់ នោះវាអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹងរ៉ាំរ៉ៃ (Sinusite chronique) • អាការៈស្តែងចេញជា កណ្តាស់ជាប់ជាប្រចាំហៀរសម្បោរខ្លាំង តឹងច្រមុះ និងក្រហមលើផ្ទៃមុខ អាចជាសញ្ញានៃជំងឺអាល្លែកហ្ស៊ី។ ប្រភពយោង៖  Le Vademecum de  la Médication Officinale ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សព្វថ្ងៃនេះ បុគ្គលិកការិយាល័យភាគច្រើន ត្រូវការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រច្រើនម៉ោងជារៀងរាល់ថ្ងៃ អាចបណ្ដាលឲ្យភ្នែកឈឺ ឬអាចរលាកភ្នែក។ វាអាចបណ្ដាលឲ្យភ្នែករបស់អ្នក មើលមិនច្បាស់ មានអារម្មណ៍ថាឈឺភ្នែក និងពិបាកក្នុងការសម្របទៅនឹងពន្លឺផ្សេងៗ។ ខាងក្រោមនេះ ជាវិធីថែទាំភ្នែករបស់អ្នកពីរោគសញ្ញាទាំងនេះ... ១. ទុកពេលឲ្យភ្នែករបស់អ្នកសម្រាក  អ្នកគួរតែក្រោកចេញពីតុធ្វើការរបស់អ្នក ដើម្បីសម្លឹងមើលអ្វីដែលនៅឆ្ងាយពីអ្នក ប្រហែលជា១០នាទី រហូតដល់ភ្នែករបស់អ្នកអាចមើលចំណុចនៅឆ្ងាយៗបាន និងឲ្យភ្នែកអ្នកសម្រាក។  ២. ធ្វើចលនាភ្នែក ប្រសិនបើអ្នកអង្គុយមុខកុំព្យូទ័ររយៈពេលវែង ហើយមិនមានពេលអាចដើរទៅណាបាន អ្នកអាចធ្វើចលនាភ្នែករបស់អ្នកទៅតាមទិសទ្រនិចនាឡិកា ធ្វើចលនាពីឆ្វេងទៅស្តាំ ពីលើចំក្រោម។ ធ្វើបែបនេះ៣ដងសម្រាប់ចលនានីមួយៗ ដើម្បីឲ្យភ្នែករបស់អ្នកសម្រាក។  ៣. រក្សាសំណើមភ្នែក  មនុស្សភាគច្រើនដែលផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងទៅលើការងារ មិនសូវបានព្រិចភ្នែកញឹកញាប់ ទេ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកស្ងួត។ អ្នកអាចធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកមានសំណើមវិញដោយការព្រិចភ្នែកឲ្យបានញឹកញាប់ ឬអាចប្រើប្រាស់សូលុយស្យុងបន្ដក់ភ្នែក ដើម្បីផ្សើមភ្នែកអ្នក។ អ្នកត្រូវចាំថា រាល់ការប្រើប្រាស់ផលិតផលណាមួយ ត្រូវសុំការណែនាំពីវេជ្ជបណ្ឌិតជាមុនសិន។  ៤. ដកដង្កើមឲ្យបានទៀងទាត់ នៅពេលអ្នកផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លាំងទៅលើអេក្រក់កុំព្យូទ័រ ធ្វើឲ្យដង្ហើមអ្នកធ្លាក់ចុះដោយមិនដឹងខ្លួន។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវដកដង្ហើមឲ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីឲ្យលំហូរឈាមអ្នកបានល្អ។  ៥. ដាក់កុំព្យូទ័រនៅលើតុទាប ឬ ប្រើកុំព្យូទ័រដែលអាចចល័តបាន ធ្វើបែបនេះ នឹងអាចភ្នែករបស់អ្នកសម្លឹងចុះ ដែលការសម្លឹងចុះក្រោម ជាមធ្យាបាយមួយដែលធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នកត្រូវបានគ្រងដោយត្របកភ្នែក ហើយព្រិចភ្នែកបានច្រើន និងចេញទឹកភ្នែកបានច្រើន។  ៦. កំណត់លើការប្រើប្រាស់ contact lenses  ប្រសិនបើអ្នកពាក់ contact lenses តែភ្នែករបស់អ្នកមិនសូវមានសំណើម អ្នកគួរតែប្រើប្រាស់វ៉ែនតាធម្មតាជំនួសវិញ។ មនុស្សដែលប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័ររយៈពេលវែង គួរធ្វើការត្រួតពិនិត្យភ្នែករៀងរាល់៦ខែម្ដង។  ៧. បរិភោគអាហារដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់ភ្នែក  អាហារដែលសម្បូរសារធាតុ DHA ដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់កែវភ្នែក និងការពារភ្នែកពីការខូចខាត ឬ ជំងឺភ្នែកឡើងបានភ្នែកដូចជាត្រីសមុទ្រ ការ៉ុត និងបន្លែបៃតង រាប់បញ្ចូលទាំងគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ ដែលមានសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលអាចកាត់បន្ថយ ការខូចខាតកោសិកាភ្នែក និងធ្វើឲ្យសមត្ថភាពនៃការមើលកាន់តែប្រសើរ ។  ៨. បរិភោគផ្លែឈើ និងបន្លែ ជាពិសេសផ្លែឈើ និងបន្លែដែលសម្បូរវីតាមីន A ដែកជួយឲ្យភ្នែកអ្នកមានសុខភាពល្អ។ អាហារទាំងនោះ រួមមាន ៖ ស្វាយ ប៉េះប៉ោះ ឳឡឹក ការ៉ុត ល្ពៅ ដំឡូងជ្វា គ្រាប់ធញ្ញាជាតិ ត្រីនិងស៊ុត។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

តើអ្វីជាជំងឺឫសដូងបាត? ជំងឺឫសដូងបាត ជាជំងឺដែលតែងតែកើតមានជាញឹកញាប់ចំពោះប្រជាជនទូទៅ។ ជាធម្មតា មនុស្សគ្រប់រូបតែងតែមានសរសៃឫសដូងបាត ប៉ុន្តែយើងហៅថាជាជំងឺឫសដូងបាតនៅពេលដែលសរសៃទាំងនេះរីកប៉ោងធំខុសធម្មតា និងបង្កជារោគសញ្ញាផ្សេងៗ។​ រោគសញ្ញាជំងឺឫសដូងបាត ជំងឺឫសដូងបាតមានពីរប្រភេទ គឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុង និងឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្រៅ។រោគសញ្ញាទាំងនោះមានដូចជា៖ - ការធ្លាក់ឈាមក្រហមស្រស់តាមបាត - ការលានធ្លាក់សរសៃឫសដូង - ការមានដុំពកហើម និងឈឺនៅបាត។ ជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងមាន៤កម្រិត៖ - កម្រិត១៖ សរសៃឫសដូងប៉ោងធំ បណ្ដាលឲ្យ ធ្លាក់ឈាមក្រហមស្រស់ពេលបន្ទោបង់ ប៉ុន្តែសរសៃនេះមិនលានចេញក្រៅទេ។ - កម្រិត២៖ សរសៃឫសដូងប៉ោងធំលានចេញ មកក្រៅពេលបន្ទោបង់ រួចលឹបចូលទៅក្នុងវិញ ដោយខ្លួនឯង និងអាចមានធ្លាក់ឈាមក្រហមស្រស់ពេលបន្ទោបង់។ - កម្រិត៣៖ សរសៃឫសដូងប៉ោងធំលានចេញមកក្រៅពេលបន្ទោបង់ រួចលឹបចូលទៅក្នុងវិញលុះត្រាតែរុញបញ្ចូល និងអាចមានធ្លាក់ឈាមក្រហមស្រស់ពេលបន្ទោបង់។ - កម្រិត៤៖ សរសៃឫសដូងប៉ោងធំលានចេញមកក្រៅរហូតមិនលឹបចូលទៅក្នុងវិញទេ ទោះបីជាព្យាយាមរុញបញ្ចូលក៏ដោយ និងអាចមានធ្លាក់ឈាមក្រហមស្រស់។ មូលហេតុសំខាន់ៗនៃជំងឺឫសដូងបាត - ការទល់លាមក ឬរាករ៉ាំរ៉ៃ - ប្រើពេលយូរក្នុងការបន្ទោបង់ម្ដងៗ - មុន និងក្រោយពេលសម្រាលកូន ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺនេះនឹងត្រូវបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីការពិគ្រោះសាកសួរនូវរោគសញ្ញា និងការពិនិត្យបាត ដោយឧបករណ៍ទំនើប ដែលមានភាពងាយស្រួល ឆាប់រហ័សដោយគ្មានការឈឺចាប់ និងគ្មានផលវិបាក ។ ការព្យាបាលជំងឺឫសដូងបាតនាពេលបច្ចុប្បន្ន វិធីព្យាបាលមានច្រើនប្រែប្រួលទៅតាមដំណាក់កាលនីមួយៗនៃសភាពជំងឺ និងអ្នកជំងឺ។​ ​គោលការណ៍រួមនៃការព្យាបាល គឺដោះស្រាយវិបត្តិ នៃការបន្ទោបង់។ ការព្យាបាលមានដូចជា៖ - ចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត១ និង ជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្រៅ យើងចាប់ផ្ដើមព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំលេប និងលាប។ ក្នុងករណីបរាជ័យជាមួយការប្រើថ្នាំការព្យាបាលឈានទៅរកការចងឫសដូងសម្រាប់ជំងឺឫសដូងបាតក្នុង​ និងការវះកាត់តូចសម្រាប់ជំងឺឫសដូងបាតក្រៅ។ - ចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត២ការព្យាបាលដោយការចងគួបផ្សំជាមួយថ្នាំលេបគឺជាជម្រើសដ៏ល្អប្រសើរ។ - ចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត៣យើងចាប់ផ្ដើមព្យាបាលដោយការចងគួបផ្សំជាមួយ​ថ្នាំលេប។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើឫសដូងបាតនោះធំខ្លាំងការចងនិងលេបថ្នាំអាចទទួលបរាជ័យ នោះការវះកាត់ជាជម្រើសចុងក្រោយដែលប្រសើរបំផុត។ - ចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត៤ការវះកាត់គឺជាវិធីព្យាបាលតែមួយគត់ដែលមានប្រសិទ្ធភាព។ ផលប្រយោជន៍នៃការព្យាបាល ១- ការព្យាបាលដោយឧបករណ៍ ៖ ការចង ឫសដូងបាត ជាវិធីព្យាបាលដែលមានប្រសិទ្ធ ភាព ចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត១ ២និង៣ ដែលមិនចំណាយពេលយូរ គ្មានស្នាមរបួស មិនមានការឈឺចាប់ មិនត្រូវការចាក់ថ្នាំស្ពឹកមិនតម្រូវឲ្យសម្រាកពេទ្យ អ្នកជំងឺអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះ និងធ្វើការងារប្រចាំថ្ងៃជាធម្មតាបានភ្លាមក្រោយពេលចង។ ការចងឫសដូងបាតមិនមែនជាការព្យាបាលជាដាច់មិនលាប់ឡើងវិញនោះទេ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនដោះស្រាយវិបត្តិនៃការបន្ទោបង់។ វិធីព្យាបាលមួយផ្សេងទៀតគឺការដុតដោយកំដៅ Infrarouge ដែលអាចមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះជំងឺឫសដូងបាតផ្នែកខាងក្នុងកម្រិត១ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបជាមួយការចង គឺការចងមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ជាង។ ២- ការវះកាត់ ៖ មានបច្ចេកទេសផ្សេងៗជាច្រើនរួមមានការកាត់យកសរសៃឫសដូងខាងក្រៅ និងខាងក្នុងចេញ ជាបច្ចេកទេសតែមួយគត់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដែលត្រូវបានសកលលោកទទួលស្គាល់ថាជាបច្ចេកទេសដែលល្អមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការព្យាបាលជំងឺឫសដូងបាតឲ្យជាដាច់។  នៅក្នុងសម័យទំនើបនេះ ទោះបីជាមានស្នាមរបួស និងការឈឺចាប់ក្រោយវះ ក៏យើងមានថ្នាំ និងវិធីសាស្ត្រ ដើម្បីបំបាត់ការឈឺចាប់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពផងដែរ។ ជាទូទៅ ក្រោយពេលវះកាត់ តម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាកពេទ្យត្រឹមតែ១-២ថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ។ ផលវិបាកដែលអាចជួបប្រទះមានដូចជា ការឈឺចាប់ដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន ការធ្លាក់ឈាមក្រោយវះដែលមានដោយកម្រ ការពិបាកនោមដែលមាន រយៈពេលខ្លីក្រោយពេលវះថ្មីៗជាដើម ក៏ប៉ុន្តែទាំងនេះសុទ្ធតែជាផលវិបាកដែលអាចដោះស្រាយបាន។ ការរឹតបន្តឹងសរសៃឫសដូងខាងក្នុង (Stapled hemorrhoidopexy និង Hemorrhoidal arterial ligation)គឺជាបច្ចេកទេសផ្សេងទៀត វិធីនេះមិនមានស្នាមរបួស និងមានការឈឺចាប់ក្រោយវះតិចជាងការកាត់ឫសដូងចេញក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែអត្រានៃការកើតមានជំងឺនេះឡើងវិញគឺខ្ពស់មិនមែនជាសះស្បើយដាច់នោះទេ រីឯតម្លៃវិញ គឺប្រហាក់ប្រហែលនឹងការកាត់ឫសដូងដែរ។ របបអាហារសម្រាប់អ្នកជំងឺឫសដូងបាត មិនតម្រូវឲ្យតមអាហារអ្វីទាំងអស់។ ចំណាំ ៖ ប្រជាជនទូទៅតែងតែប្រើពាក្យឫសដូងបាតនៅពេលដែលគាត់មានរោគសញ្ញាផ្សេងៗនៅបាត។ ក៏ប៉ុន្តែរោគសញ្ញាទាំងនេះអាចបណ្ដាលមកពីជំងឺផ្សេង ក្រៅពីឫសដូងបាត (ឧទាហណ៍៖ ការដាច់ក្រសាល់គូទ ដុំសាច់មហារីកនៅបាត និងបូស។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានរោគសញ្ញា ផ្សេងៗនៅបាត លោកអ្នកគួរតែជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និង ព្យាបាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា គ្លីនិកអេគីប មានទស្សនៈវិស័យមួយ គឺបង្កើន ស្តង់ដារ ក៏ដូចជាសមត្ថភាព សេវាកម្ម ដើម្បីអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយប្រទេសជិតខាង រួមចំណែកក្នុងការលើកតម្កើងវិស័យសុខាភិបាល សេវាកម្មគ្លីនិកឯកជន និងសេវាសុខភាពក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជូនដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងគោលបំណងលើកកម្ពស់សុខភាពប្រជាពលរដ្ឋ និងកាត់បន្ថយការធ្វើចំណាកស្រុកទៅស្វែងរកសេវាសុខាភិបាលបរទេស។ បកស្រាយដោយ  ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ថាវ ស៊ីដានីន ឯកទេសផ្នែកថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងឫសដូងបាត នៃគ្លីនិកអេគីប ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អាការៈរមាស់ភ្នែក គឺជាអាការៈធ្វើឲ្យអ្នករមាស់ក្នុងភ្នែក និងជុំវិញភ្នែកដែលតែងតែកើតឡើងជាធម្មតាលើមនុស្សគ្រប់វ័យ។ ការរមាស់ភ្នែក គឺកើតឡើងច្រើននៅតំបន់ដែលមានបរិស្ថានមិនល្អដោយមានធូលី និងដីហុយច្រើនក្នុងបរិយាកាស ហើយវាអាចកើតឡើងតាមរដូវកាលផលដែរ។ អាការៈបែបនេះអាចធ្ងន់ធ្ងរ បើអ្នកធ្វេសប្រហែសហើយចេះតែយកដៃទៅប៉ះ និងញីមិនឈប់នៅជុំវិញភ្នែក។ លោកអ្នកអាចយកវិធីសាស្ត្រទាំងនោះទៅអនុវត្តសាកបាន..... ១. ប្រើស្បៃ ឬក្រណាត់ត្រជាក់ ដើម្បីអាចបញ្ឈប់ការរមាស់ភ្នែក អ្នកអាចប្រើប្រាស់ក្រណាត់ ឬស្បៃស្អាតមកដាក់ត្រាំក្នុងទឹកកកឲ្យត្រជាក់ រួចអាចយកស្បៃស្អាតយកមកដាក់លើតំបន់ត្រង់កន្លែងណាដែលមានអាការៈរមាស់ខ្លាំង។ ព្យាយាមធ្វើបែបនេះ៣ ទៅ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃក៏អាចព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានដោយងាយ។  ២. ត្រសក់ ផ្លែត្រសក់ គឺមានជាតិទឹក និងត្រជាត់ដែលអាចជួយប្រឆាំងនឹងភាពរមាស់បានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ហើយត្រសក់ក៏អាចបន្ថយការរលាយ ហើម និងអាការៈរមាស់ភ្នែកបានផងដែរ។ វិធីសាស្ត្រយកផ្លែត្រសក់មកព្យាបាលការរមាស់ភ្នែក គឺចិតត្រសក់ជាចំណិតតូចៗយកមកដាក់ក្នុងទូរទឹកកកពី បន្ទាប់មកយកមកដាក់លើភ្នែកយ៉ាងតិច១០នាទី ដោយអនុវត្តបែបនេះឲ្យបាន៤ទៅ៥ដងក្នុងមួយថ្ងៃទើបងាយឆាប់បាត់រមាស់។ ៣. ទឹកដោះគោស្រស់ត្រជាក់ ទឹកដោះគោស្រស់ក៏អាចយកមកព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានមួយដែរ។ វីធីសាស្ត្រគឺគ្រាន់តែយកសំឡីកប្បាសផ្ដិតទឹកដោះគោ រួចហើយអ្នកអាចយកវាជួតជុំវិញភ្នែកដែលរមាស់ គឺជាការស្រេច។ អាចធ្វើបែបនេះ២ ឬ៣ដងពេលព្រឹក និងម្ដងទៀតពេលល្ងាច។  ៤. ទឹកអំបិល  ទឹក និងអំបិលជាវិធីងាយស្រួលមួយដែលអាចជួយឲ្យធូរស្បើយការឈឺចាប់ត្រង់ភ្នែក និងការរមាស់ភ្នែកផងដែរ។ ការលាយបញ្ចូលគ្នារវាងទឹក និងអំបិលអាចកម្ចាត់បាត់តេរី និងកម្ទេចកម្ទីដីបាន។ វិធីងាយស្រួល គឺអាចលាយអំបិលមួយស្លាបពា្រកាហ្វេដាក់ក្នុងទឹកស្អាតរួចដាំទឹករហូតដល់អំបិលរលាយអស់ បន្ទាប់មកទុកឲ្យត្រជាង់ រួចមកបន្តក់លើកន្លែងដែលឈឺ និងរមាស់។ ធ្វើបែបនេះឲ្យបានញឹកញាប់ ហើយតែ២ ឬ៣ថ្ងៃ នឹងឃើញប្រសិទ្ធភាព។ ៥.តែបៃតង តែបៃតងមានអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាព ក្នុងនោះ តែបៃតងក៏អាចព្យាបាលការរមាស់ភ្នែកបានដែរ។ វាអាចជាប្រយោជន៏ក្នុងការបំបាត់ការរមាស់ ថែមទៀតផង។ វីធីសាស្ត្រប្រើប្រាស់អាចយកតែបៃតងដាំជាមួយទឹកស្អាត បន្ទាប់មកទុកឲ្យត្រជាក់ និងបន្តក់ភ្នែក ដើម្បីលាងបាក់តេរី និងការរលោករមាស់លើភ្នែកដោយធ្វើបែបនេះពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ៦.ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ  ប្រទាលកន្ទុយក្រពើក៏មានប្រសិទ្ធភាព និងជាវិធីសាស្ត្រធម្មជាតិអាចធ្វើនៅផ្ទះដោយខ្លួនឯងបាន ហើយថែមទាំងអាចព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានយ៉ាងល្អ។ វិធីសាស្ត្រ គឺគ្រាន់តែកាត់យកសាច់ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ និងធ្វើឲ្យក្លាយជាទឹកមកលាយនឹងទឹកឃ្មុំ បន្ទាប់មកដុសលើកន្លែងដែលភ្នែករមាស់នោះ។  ៧. ទឹកបន្លែ ទឹកបន្លែឆៅច្រើនប្រភេទជាពិសេសការរ៉ុត គឺត្រូវបានរកឃើញថាមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការបំបាត់អាការៈរមាស់ភ្នែកបានយ៉ាងប្រសើរ។ អ្នកអាចយកការ៉ុតមួយ ឬពីរដើម និងកិនជាទឹកការ៉ុត ដើម្បីយកមកពិសាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីអាចជួយបំបាត់អាការៈរមាស់ភ្នែកបាន។  ៨.ដំឡូងបារាំង ដំឡូងបារាំងស្រស់ គឺជារបស់ងាយស្រួលរកដែលអាចយកមកព្យាបាលអាការៈរមាស់ភ្នែកបានផងដែរ។ ដោយគ្រាន់តែកិនជាចំណិតតូចៗរាងមូល រួចហើយយកទៅដាក់ក្នុងទឹកកក។ នៅពេលវាត្រជាក់ដាក់លើភ្នែករបស់អ្នកដោយធ្វើបែបនេះមួយថ្ងៃ៣ដងរហូតដល់អាការៈរមាស់ជាសះស្បើយ។  ៩. ទឹកស្អាត ឬបរិសុទ្ធ ការពិសាទឹកឲ្យបានច្រើនពី២ទៅ៣លីត្រជារៀងរាល់ថ្ងៃក៏អាចជួយកាត់បន្ថយ ឬជៀសវាងការកើតអាការៈរមាស់ភ្នែកបានដែរ។  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ប្រសិនបើនិយាយអំពីការវះកាត់ណាមួយ អ្នកប្រាកដណាស់គិតដល់គ្រូពេទ្យវះកាត់ទាំងកម្រិតសិក្សា ការហ្វឹកហាត់ និងបទពិសោធន៏របស់គ្រូពេទ្យវះកាត់នោះមិនខាន ហើយអ្នកប្រហែលជាមិនគិតច្រើនដល់គ្រូពេទ្យសណ្ដំឡើយ ពោលគឺមិនបានគិតដល់កម្រិតសិក្សា ឬបទពិសោធន៍របស់គាត់ឡើយ ទាំងដែលការពិតគ្រូពេទ្យសណ្ដំ មានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានសុវត្ថិភាព និងផាសុកភាពមុន អំឡុងពេល និងក្រោយពេលវះកាត់… នៅក្នុងអត្ថបទនេះផងដែរ លោក គ្រួច សុផល្លីដា (រ៉េស៊ីឌិនឯកទេសសណ្តំ  សង្គ្រោះបន្ទាន់ និង ជំងឺធ្ងន់) និងបច្ចុប្បន្នកំពុងសិក្សាអាហារូបករណ៍ស្រាវជ្រាវវេជ្ជសាស្ត្រសណ្តំ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសបង្ហាញជូនមិត្តអ្នកអាននូវតួនាទី ក៏ដូចជាចំណុចសំខាន់ផ្សេងៗជាច្រើនអំពីគ្រូពេទ្យសណ្តំ..  តើគ្រូពេទ្យសណ្ដំជានរណា? គ្រូពេទ្យសណ្ដំក៏ដូចជាគ្រូពេទ្យព្យាបាល និងគ្រូពេទ្យវះកាត់ដែរ។ ពួកគេមានឯកទេសទៅលើការសណ្ដំ ការគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់(Pain management) និងជំងឺធ្ងន់ (Critical Care Medicine) និងមានចំណេះដឹងចាំបាច់សម្រាប់យល់ដឹង និងព្យាបាលខ្លួនមនុស្សទាំងមូល។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា គ្រូពេទ្យសណ្ដំនៅសហរដ្ឋអាមេរិកទាមទារការសិក្សាពី ១២ទៅ១៤ឆ្នាំ រីឯប្រទេសបារាំង និងកម្ពុជាទាមទារការសិក្សា១០ ទៅ១២ឆ្នាំ។  តើគ្រូពេទ្យសណ្ដំមានតួនាទីសំខាន់អ្វីខ្លះ? គ្រូពេទ្យសណ្ដំវាយតម្លៃ តាមដាន ព្យាបាលថែទាំ មុន អំឡុងពេល និងក្រោយការវះកាត់ ធ្វើការសណ្ដំ ដឹកនាំក្រុមសណ្ដំ ព្រមទាំងរក្សាសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកជំងឺ។  មុនការវះកាត់  គ្រូពេទ្យសណ្ដំរួមជាមួយអ្នកជំងឺ និងគ្រូពេទ្យវះកាត់ នឹងធ្វើការពិនិត្យវាយតម្លៃសុខភាព ក៏ដូចជាសម្រេចទម្រង់នៃការសណ្ដំ និងតាមដានគ្រប់គ្រងសញ្ញាជីវិតអំឡុងពេលវះកាត់ រាប់ទាំងត្រូវប្រាកដថាបេះដូង និងសួតរបស់អ្នកជំងឺដំណើរការល្អ ពេលដែលមិនដឹងស្មារតី។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គ្រូពេទ្យសណ្ដំថែមទាំងព្យាបាលថែទាំអ្នកបន្ទាប់ពីការវះកាត់ទៀតផង គឺធ្វើឲ្យអ្នកមានផាសុកភាព និងបន្ថយការឈឺចាប់ ពេលអ្នកដឹងខ្លួនឡើងវិញ។  គ្រូពេទ្យសណ្ដំក៏មានតួនាទីសំខាន់ផងដែរនៅក្នុងការព្យាបាលថែទាំអ្នកជំងឺដែលបានវះកាត់រួច ឬទម្រង់ការតូចដែលមិនចាំបាច់ឲ្យអ្នកជំងឺសន្លប់ដូចជាស្ត្រីសម្រាលកូនដែលត្រូវដឹងខ្លួន និងទាមទារឲ្យមានការបន្ថយការឈឺចាប់។ គ្រូពេទ្យថ្នាំសណ្ដំក៏ជួយដល់អ្នកជំងឺដែលមានការឈឺចាប់ខ្លាំង ដោយសារការរងរបួស ឬការឈឺចាប់រុំារ៉ៃ ដោយសារការឈឺក្បាល បញ្ហាឆ្អឹងខ្នង មហារីក ។ល។  តើគ្រូពេទ្យសណ្ដំធ្វើអ្វីខ្លះ សម្រាប់ការវះកាត់មួយ? -មុនពេលវះកាត់ ៖  ប៉ុន្មានថ្ងៃ ឬសប្ដាហ៍មុនពេលវះកាត់ គ្រូពេទ្យសណ្ដំរបស់អ្នកនឹងជួយអ្នកដើម្បីប្រាកដថាអ្នកស័ក្តិសមនឹងទទួលការវះកាត់នោះដោយសួរអ្នកលម្អិតពីបញ្ហាសុខភាពរបស់អ្នក ពិនិត្យរាងកាយ និងពិនិត្យលទ្ធផលតេស្តផ្សេងៗ ។ គ្រូពេទ្យសណ្ដំនឹងឆ្លើយសំណួររបស់អ្នកដែលទាក់ទងនឹងការសណ្ដំ។ អ្នកជំងឺត្រូវប្រាប់គ្រូពេទ្យសណ្ដំពីបញ្ហាសុខភាពរបស់អ្នកទាំងអស់ ដូចជាជំងឺបេះដូង ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ហឺត និងថ្នាំសង្កូវផ្សេងៗដែលដែលអ្នកកំពុងប្រើ ព្រមទាំងប្រវត្តិបញ្ហាដែលទាក់ទងសណ្ដំពីមុន។ អ្នកជំងឺគួរប្រើប្រាស់ពេលនេះ ដើម្បីយល់ដឹងពីការថែទាំដោយសុវត្ថិភាព និង ផាសុកភាពសម្រាប់ការវះកាត់។ ជាចុងបញ្ចប់នឹងមានជំនួបគ្រូពេទ្យដើម្បីសម្រេចនូវគម្រោងទម្រង់សណ្ដំដែលសមស្របសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការវះកាត់។  -អំឡុងពេលវះកាត់ ៖  គ្រូពេទ្យសណ្តំនឹងគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់របស់អ្នក តាមដានយ៉ាងដិតដល់លើការសណ្ដំ ដំណើរការសញ្ញាជីវិតដែលអាចធ្វើការជាក្រុម ឬម្នាក់ឯង។ គ្រូពេទ្យសណ្ដំនឹងគ្រប់គ្រង និងដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើងពេលវះកាត់ដូចជា ការឡើងចុះសម្ពាធឈាម បញ្ហាផ្លូវដង្ហើមមិនប្រក្រតី ឡើងចុះជាតិស្ករ ការប្រែប្រួលចង្វាក់បេះដូង វិបត្តិហូរឈាម..... -ក្រោយការវះកាត់ ៖  នៅផ្នែកក្រោយសណ្ដំ គ្រូពេទ្យសណ្ដំ និងគិលានុបដ្ឋាកសណ្ដំ និងធ្វើការថែទាំតាមដានការភ្ញាក់ពីសណ្ដំទៅលើការដកដង្ហើម ចរន្តឈាមរត់ ស្មារតី កម្រិតអុកស៊ីសែន។ គ្រូពេទ្យសណ្ដំ ជាមនុស្សម្នាក់ដែលសម្រេចថាអ្នកភ្ញាក់ពីសណ្ដំទាំងស្រុង នឹងបញ្ចូនទៅផ្ទះ (សម្រាប់ទម្រង់ការតូចតាច) ទៅបន្ទប់ធម្មតា ឬទៅផ្នែកជំងឺធ្ងន់។  តើអ្វីជាទម្រង់នៃការសណ្ដំដែលគ្រូពេទ្យសណ្ដំនឹងផ្ដល់ដល់អ្នកជំងឺ?  ជាទូទៅ គ្រូពេទ្យសណ្ដំទទួលបន្ទុក និងផ្ដល់ទម្រង់សណ្ដំដូចខាងក្រោម៖ -ការសណ្ដំអ្នកជំងឺទាំងស្រុង (General Anesthesia) ៖  តាមរយៈថ្នាំឧស្ម័ន (Anesthtic gas) ថ្នាំចាក់តាមសរសៃនឹងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺបាត់ស្មារតី ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់នៅពេលវះកាត់ធំៗ ដូចជាវះកាត់ខួរក្បាល ទ្រូង បេះដូង .....។  -ការឲ្យអ្នកជំងឺគេង(Monitored Anesthesic or sedation) ៖  ទម្រង់នេះគឺធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាក (Relaxed) ក្នុងកម្រិតផ្សេងៗនៃស្មារតី។ ផ្អែកទៅលើទម្រង់ការ (Prodedure) កម្រិតនៃការឲ្យគេង គឺមានកម្រិតពីរាក់ៗ (អ្នកជំងឺដឹងខ្លួនតិចៗមិនអាចនិយាយបាន តែគ្មានការឈឺចាប់) ទៅដល់កម្រិតជ្រៅ(ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមិនដឹងខ្លូន ពេលទទួលទម្រង់ការ) គេប្រើទម្រង់សណ្ដំនេះសម្រាប់ទម្រង់ដែលមិនសូវធ្ងន់ធ្ងរ(Minimally Invasive Procedure) ដូចជាការឆ្លុះក្រពះ ពោះវៀន។ - ការស្ពឹកតាមតំបន់ (Regional Anesthesia) ៖  ថ្នាំស្ពឹកនឹងធ្វើឲ្យអ្នកស្ពឹកតាមផ្នែកនៃរាងកាយ ដូចជា ផ្នែកក្រោមចង្កេះ តាមរយៈការចាក់ម្ជុលម្យ៉ាងហៅថា ការតេទែ(catheter)។ អ្នកនឹងដឹងខ្លួនធម្មតាដោយមិនទទួលការឈឺចាប់ ឬដឹងពីតំបន់នោះឡើយ។ ការស្ពឹកតាមតំបន់នេះមានដូចជា វិធីស្ពឹកដោយចាក់ឆ្អឹងខ្នង(Spinal Block) អេពីឌៀរ៉ាល់ (Epidural) នឹងការចាក់តាមតំបន់ដៃ ប្រអប់ដៃជើង...។ គេប្រើក្នុងការសម្រាលដោយមិនមានការឈឺចាប់(painfree delivery) ការវះយកកូន (c-section) ការវះកាត់ដៃជើង ឬផ្នែកខាងក្រោមពោះ...។ -ការស្ពឹកក្នុងកន្លែង(Local Anesthesia) ៖   ការចាក់ថ្នាំស្ពឹកទៅកន្លែងតូចណាមួយនៃរាងកាយដែលមានទម្រង់ការនោះ។ អ្នកនឹងដឹងខ្លួនធម្មតា តែគ្មានអារម្មណ៏ថាឈឺចាប់ឡើយ។  គេប្រើក្នុងការវះកាត់របួសស្បែកតិចតួច វះកាត់គីសលើស្បែក ការដកធ្មេញ... ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

នាថ្ងៃទី១៤-១៥-១៦ ខែមីនា មានការចុះបេសកកម្ម អំពីការវះកាត់ស្តារលទ្ធភាពពលកម្មជូនអ្នកជំងឺឃ្លង់ នៅមន្ទីរពេទ្យខេត្តបាត់ដំបង មានការចូលរួមពី ក្រុមកម្មវិធីជាតិកម្ចាត់ជំងឺហង់សិនដឹកនាំដោយវេជ្ជបណ្ឌិត ឡាយ សម្បត្តិ ជាប្រធានកម្មវិធី សហការជាមួយអង្គការប្រចាំអាស៊ីប៉ាស៊ីភិចផ្នែក Leprosy Rehabilitation គឺលោកសាស្ត្រាចារ្យ FRANCIS ឯកទេសវះកាត់ សាស្ត្រាចារ្យ AJEY ជំនាញផ្នែកសណ្តំ គ្រូពេទ្យឯកទេសមកពីមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ខាងមន្ទីរពេទ្យខេត្ត ព្រមទាំងនិស្សិតមកពីតាមខេត្ត៥នាក់។ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាយ សម្បត្តិ ប្រធានកម្មវិធីជាតិកម្ចាត់ជំងឺហង់សិន «បច្ចុប្បន្ន មជ្ឈមណ្ឌលវះកាត់ស្តារលទ្ធភាពពលកម្មចំពោះអ្នកជំងឺឃ្លង់មាន២ គឺនៅភ្នំពេញមួយ និងនៅខេត្តបាត់ដំបងមួយ។ សម្រាប់បេសកកម្មក្នុងពេល៣ថ្ងៃនេះ មានគោលបំណងដើម្បីវះកាត់ស្តារលទ្ធភាពពលកម្មឲ្យអ្នកជំងឺឃ្លង់ រួមមានជើងធ្លាក់កែឲ្យទៅជាមិនធ្លាក់ ដៃក្រញ៉ង់កែឲ្យទៅជាមិនក្រញ៉ង់ ភ្នែកបិទមិនជិតកែឲ្យបិទជិតវិញ គ្មានច្រមុះដាក់ខ្ទង់ច្រមុះ រួមទាំងព្យាបាលដំបៅផ្សេងៗជាដើម។ អ្នកជំងឺអាចទទួលបានការវះកាត់ព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃ ព្រមទាំងមានការផ្តល់ជូននូវចំណីអាហារ ការស្នាក់នៅ ថវិកាសម្រាប់ការធ្វើដំណើរ និងចិញ្ចឹមគ្រួសារផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានស្នាម ឬករណីសង្ស័យណាមួយ គាត់អាចមកទទួលសេវាដោយឥតគិតថ្លៃនៅគ្រប់សេវាកម្មរដ្ឋក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា»  ។ សាស្ត្រាចារ្យ FRANCIS ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ មកពីប្រទេសបារាំង «បេសកកម្មក្នុងថ្ងៃនេះពិតជាល្អ និងមានសកម្មភាពជាក់ស្តែងជាច្រើន ដែលជាផ្នែកមួយចូលរួមអភិវឌ្ឍបច្ចេកទេសវះកាត់ស្តារលទ្ធភាពពលកម្មឲ្យកាន់តែប្រសើរ។ ម៉្យាងដោយសង្កេតឃើញថាកម្ពុជាមានការអភិវឌ្ឍរហ័ស និងមានធនធានផ្នែកសុខាភិបាលខ្ពស់ខ្ញុំក៏បានសម្រេចចិត្តចូលរួមក្នុងបេសកកម្មនេះ ហើយក៏សង្ឃឹមថាការរាលដាលនៃជំងឺឃ្លង់នឹងត្រូវបានថយចុះនៅប្រទេសកម្ពុជាទៅអនាគត»  ។ វេជ្ជបណ្ឌិត កាក់ សិលា ប្រធានមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តបាត់ដំបង និង លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ហង់ សុជីវិ គ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកកែសម្ផស្សដែលបម្រើការនៅផ្នែកសើស្បែកជំងឺហង់សិន និងជាគ្រូពេទ្យវះកាត់នៅអគារវះកាត់ទូទៅនៃមន្ទីរពេទ្យបង្អែកខេត្តបាត់ដំបង បានមានប្រសាសន៍ថា «កម្មវិធីនេះពិតជាសារប្រយោជន៍ចំពោះប្រជាពលរដ្ឋដែលមានជំងឺហង់សិនយ៉ាងខ្លាំង ផលវិបាកមួយចំនួន ដូចជាការស្វែងរកអ្នកជំងឺលាក់មុខ ព្រោះមានការរើសអើងចំពោះខ្លួនឯង មិនព្រមទទួលយកការព្យាបាលរយៈពេលយូរ និងខ្វះខាតនូវតម្រូវការផ្សេងៗផងដែរ»  ។ លោក គឹម សូតារា និស្សិតផ្នែកសោភណសល្យសាស្ត្រ និងកែរូបរាង នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ឆ្នាំទី៣ «ខ្ញុំបានចូលរួមស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងកម្មវិធីវះកាត់ជូនដល់អ្នកជំងឺដែលមានផលវិបាកពីជំងឺហង់សិននេះក្នុងគោលបំណងជួយដល់អ្នកជំងឺដែលទទួលរងផលវិបាកដោយសារជំងឺឃ្លង់ ឬហង់សិនដែលរួមមានដូចជាបញ្ហាភ្នែកបិទមិនជិត អវយវៈខុសប្រក្រតី ដែលប៉ះពាល់ដល់ការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ និងដើម្បីទទួលបានចំណេះដឹងបន្ថែម ពីព្រោះជាទូទៅការសិក្សាមិនមែនមានត្រឹមតែនៅសាលា ឬមន្ទីរពេទ្យដែលត្រូវចុះកម្មសិក្សាឡើយ ហើយបេសកកម្មផ្សេងៗទាក់ទងនឹងសុខភាព ក៏ជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ដែលអាចជួយដល់ការរីកចម្រើនលើចំណេះដឹង និងធ្វើឲ្យយើងបានជួបស៊ាំជាមួយនឹងករណីជំងឺប្លែកៗផងដែរ»  ។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះផងដែរ ក៏មានអ្នកជំងឺចំនួន៣រូបដែលរួមមាន លោកពូ អាន រ៉ាឌី ក្នុងវ័យ៦១ឆ្នាំ (បន្ទាយមានជ័យ) លោកអ៊ំស្រី អ៊ុំ អេង អាយុ៦២ឆ្នាំ (បន្ទាយមានជ័យ)​ ​និងលោកអ៊ំ ហ៊ីប ម៉ាន់ (បន្ទាយមានជ័យ) ក៏បានចូលរួមចែករំលែកនូវចំណាប់អារម្មណ៍ដែរថា «អ្នកជំងឺភាគច្រើនបានទទួលដំណឹងអំពីកម្មវិធីវះកាត់ជូនឥតថ្លៃនេះតាមរយៈមន្ទីរពេទ្យ និងគ្រូពេទ្យខេត្តផ្ទាល់។ ខ្ញុំសូមសំណូមពរដល់ថ្នាក់ដឹកនាំវិស័យសុខាភិបាលឲ្យនៅតែបន្តជួយផ្សព្វផ្សាយអំពីជំងឺនេះ ដើម្បីការពារកុំឲ្យមានការកើត ក៏ដូចជាការរើសអើងដល់អ្នកជំងឺហង់សិន និងសូមឲ្យមាននូវការរៀបចំនូវកម្មវិធីព្យាបាលដោយឥតគិតថ្លៃដល់អ្នកជំងឺនេះបន្តទៅទៀត»​​  ។  ពួកគាត់ក៏បានបង្ហាញពីការតាំងចិត្តក្នុងការចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងកម្មវិធីទាំងនេះទៀតហើយក៏នឹងជួយជំរុញអ្នកជំងឺដទៃទៀតឲ្យចូលរួមទទួលសេវានេះដោយមិនមានការអៀនខ្មាស់ ឬរើសអើងខ្លួនឯងបន្តទៀត ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ខ្ញុំបាទមានអាយុ៣៥ឆ្នាំ កម្ពស់១ម៉ែត្រ៦៥ ទម្ងន់៦០គីឡូក្រាម រស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ក្នុងរយៈពេល១ខែកន្លងមកនេះ ខ្ញុំបាទមានអារម្មណ៍ថា ធ្មេញរបស់ខ្ញុំរង្គើពេលទទួលទានអាហាររឹង។ ខ្ញុំបាទសូមសួរទៅកាន់លោកស្រីទន្តបណ្ឌិតថា តើមានវិធីសាស្ត្រ អ្វីខ្លះដែលអាចធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់ខ្ញុំបាទរឹងមាំឡើងវិញ? ចម្លើយ ៖ ប្រសិនអ្នកមានបញ្ហារង្គើធ្មេញ រាល់ពេលទំពាអាហាររឹង អ្នកគួរមកទទួលការពិ- និត្យពីទន្តពេទ្យ ដោយការពិនិត្យនោះអាចធ្វើឡើង តាមការពិនិត្យផ្ទាល់នៅក្នុងមាត់ និងតាមការថត មើលដោយ X-ray។ ម៉្យាងទៀត អ្នកត្រូវដឹងថាធ្មេញរបស់អ្នកអាចស្ថិតក្នុងភាពធម្មតា តែវាអាចរង្គើនៅពេលអ្នកខាំរបស់រឹងបណ្តាលមកពីកម្លាំងខ្លាំងប៉ះទៅលើធ្មេញ យ៉ាងណាមិញបញ្ហានេះជាស្ថានភាពធម្មតាដែលធ្មេញនឹងអាចត្រឡប់មកសភាពរឹងឡើងវិញបន្ទាប់ពីប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយ។ ក្រៅពីបញ្ហាខាងលើ ការរង្គើក៏អាចបង្កមកពីរាក់ស៊ីធ្មេញ ដែលទាមទារឲ្យមានការថតមើលកម្រិតឆ្អឹងធ្មេញខាងក្នុង ថាតើការស្រកនៃឆ្អឹងឈានដល់កម្រិតណា ដើម្បីការព្យាបាលបានត្រឹមត្រូវ។ បកស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត ស៊ឹម សិលាភាណ ប្រធានបច្ចេកទេស គ្លីនិកធ្មេញ រៀលធីស ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

បន្ថែមពីលើកម្លាំងចិត្ត និងគោលដៅក្នុងការហាត់ប្រាណ សម្លៀកបំពាក់ដែលអ្នកស្លៀកទៅកាន់ក្លឹបហាត់ប្រាណក៏ជាចំណែកមួយក្នុងការធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍រីករាយក្នុងការហាត់ប្រាណដែរ ព្រោះថាអ្នកនឹងមិនចង់បន្តហាត់ឲ្យបានជាប្រចាំ ឬរៀងរាល់ថ្ងៃឡើយ ប្រសិនបើការហាត់របស់អ្នកស្ថិតនៅក្រោមសម្ពាធ ឬមិនមានសេរីភាព និងផាសុកភាពនោះ… ហេតុដូចនេះ សូមតាមដានអានចំណុចខាងក្រោមអំពីអ្វីខ្លះដែលអ្នកគួរតែចៀសវាង… សម្លៀកបំពាក់ធ្វើពីកប្បាសសុទ្ធ សម្លៀកបំពាក់ប្រភេទនេះអាចនឹងមើលទៅដូចជាជម្រើសល្អ ប៉ុន្តែកប្បាសនឹងស្រូបយកសំណើមលឿន ហើយមិនងាយស្ងួតវិញនោះទេ ជាហេតុនាំឲ្យញើសរបស់អ្នកនៅស្អិតនឹងអ្នក។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះដែរ វាអាចនឹងបង្កជាអាការៈរមាស់ ឬរំខានដល់សុខភាពស្បែក និងបង្កើនការប្រឈមនឹងការកកិតខ្លាំងត្រង់កន្លែងដែលមានការបត់បែនច្រើនផងដែរ។ ដំណោះស្រាយ៖ អ្នកអាចស្លៀកនូវប្រភេទសម្លៀកបំពាក់ដែលឆាប់ស្ងួត មានកម្រាស់មិនក្រាស់ពេក ដែលត្រូវបានរចនាយ៉ាងពិសេសសម្រាប់ការហាត់កីឡា។ គន្លឹះ៖ មិនថាសម្លៀកបំពាក់ត្រូវបានធ្វើដោយប្រើវត្ថុធាតុដើមអ្វីនោះទេ អ្នកគួរតែបោះចោលវានៅពេលដែលវាចាប់ផ្តើមមានក្លិនមិនល្អដោយឯកឯងបើទោះជាអ្នកមិនបានប្រើប្រាស់វាក៏ដោយ។ ស្បែកជើងដែលរហែក ឬខូចខាត ប្រសិនបើអ្នកប្រើប្រាស់វារហូតដល់មានប្រហោងឬរបកត្រង់ផ្នែកណាមួយនោះ អ្នកកំពុងតែធ្វើបាបជើងរបស់អ្នកហើយ។ អ្នកជំនាញបានលើកឡើងថា«ស្បែកជើងដែលត្រឹមត្រូវនឹងជួយសម្រួលដល់ការហាត់របស់អ្នក ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលដែលផ្នែកណាមួយត្រូវបានខូចខាតហើយអ្នកនៅតែបន្តប្រើប្រាស់វាទៀតនោះ វានឹងបង្កជាបញ្ហាឈឺជង្គង់និងជើងជាមិនខាន។ ដំណោះស្រាយ៖ អ្នកគួរផ្លាស់ប្តូរស្បែកជើងក្រោយពេលប្រើប្រាស់សម្រាប់ការធ្វើចលនាបានប្រមាណ៥០០ miles ឬ ៨០០ km ដូចនេះ ប្រសិនបើអ្នករត់២ថ្ងៃ/សប្តាហ៍ អ្នកគួរផ្លាស់ប្តូរ១ឆ្នាំម្តង ហើយបើសិនអ្នករត់ប្រមាណ៦ទៅ៧ថ្ងៃ/សប្តាហ៍ គួរតែប្តូររៀងរាល់៣ខែ។ គន្លឹះ៖ អ្នកគួរជ្រើសរើសស្បែកជើងដែលមានមុខងារល្អ ជាជាងម៉ូតដែលឡូយឆាយ ព្រោះថាស្បែកជើងនីមួយៗមានមុខងារខុសគ្នាស្រដៀងទៅនឹងថ្នាំដែរ បើអ្នកប្រើប្រាស់ត្រូវ នឹងជួយឲ្យដំណើរការនៃលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នកកាន់តែប្រសើរ តែបើខុស គឺអាចបង្កជាបញ្ហាផ្សេងៗ។ អាវកាក់សម្រាប់ហាត់កីឡា(Sport Bra)ដែលមិនបំពេញមុខងារល្អ អាវប្រភេទនេះមានមុខងារការពារឆ្អឹងសន្លាក់ និងជាលិកានៅត្រង់តំបន់ទ្រូងពីការបត់បែន ឬសម្ពាធខ្លាំងពេក ដែលអាចឲ្យអ្នកហាត់បានដោយមិនចាំបាច់បារម្ភ។ ក្នុងករណីដែលអ្នកមិនបានទិញផលិតផលដែលត្រឹមត្រូវនោះ វានឹងបង្កឲ្យភាពទើសទាល់(មិនមានផាសុកភាព) និងការរំខានក្នុងពេលហាត់ជាមិនខាន។ ដំណោះស្រាយ៖ ជម្រើសដែលល្អជាងគេ គឺត្រូវដឹងអំពីដងខ្លួន និងប្រភេទលំហាត់ប្រាណដែលអ្នកធ្វើ។ សម្រាប់អ្នកដែលមានដើមទ្រូងធំ គួរតែប្រើប្រាស់ប្រភេទដែលមានខ្សែ (ដៃ) អាវធំ និងជាយអាវ(កៅស៊ូផ្នែកខាងក្រោមនៃទ្រូង)ដែលមានទំហំធំ ដើម្បីឲ្យទប់និងរក្សាទ្រង់ទ្រាយនៃដើមទ្រូងបានល្អ។ គន្លឹះ៖ អ្នកគួរតែធ្វើការផ្លាស់ប្តូររៀងរាល់៦ ទៅ៩ខែម្តង។ គ្រឿងអលង្ការ /គ្រឿងតុបតែងខ្លួន យកល្អ គួរតែកុំពាក់នូវគ្រឿងតុបតែងខ្លួនទៅហាត់ប្រាណ មិនថាជាគ្រឿងអលង្ការ ឬអ្វីនោះឡើយព្រោះវាអាចនឹងរំខានដល់ការហាត់ ដោយសារការទាក់ ឬរឹបសង្កត់ដោយប្រការណាមួយ។ ដំណោះស្រាយ៖ ដោះ ឬរក្សាទុកនៅក្នុងកាបូបកីឡា ឬទូដាក់សម្ភារៈដែលមានគន្លឹះសុវត្ថិភាព។ សម្លៀកបំពាក់រលុងខ្លាំងពេក ជាពិសេសខោជើងធំ សម្លៀកបំពាក់ ជាពិសេសខោរលុងៗ ជើងធំពិតជាមានការប្រឈមខ្ពស់នឹងគ្រោះថ្នាក់ និងផលវិបាកផ្សេងៗក្នុងការហាត់ ដូចជាពិបាកក្នុងការពត់ខ្លួន ការធ្វើចលនាផ្សេងៗជាដើម។ ដំណោះស្រាយ៖ ស្លៀកពាក់ខោអាវណាដែលមិនរលុងខ្លាំង ឬមានជើង និងដៃធំ ដើម្បីសុវត្ថិភាពនិងផាសុកភាពក្នុងការហាត់។ សម្លៀកបំពាក់រឹបខ្លាំងពេក ពេលដែលអ្នកស្លៀកពាក់អ្វីដែលរឹបពេក សេរីភាព និងសុវត្ថិភាពក៏មិនមានពេញលេញដែរ។ ដំណោះស្រាយ៖ គួរជ្រើសរើសសម្លៀកបំពាក់ណាដែលយ៉ាងហោចណាស់អាចឲ្យអ្នកលើកដៃ និងជើងធ្វើចលនាបានស្រួល យ៉ាងហោចណាស់ក៏មានដៃ ឬជើងទូលាយគ្រាន់ ជាពិសេសត្រង់ផ្នែកក្លៀក។ ទឹកអប់ និងឡេដែលមានក្លិនឆួលខ្លាំង នរណាក៏មិនចង់ឲ្យខ្លួនឯងធុំក្លិនមិនល្អដែរ ប៉ុន្តែក្លិននៃទឹកអប់ ឬឡេដែលឆួលខ្លាំងមួយចំនួននឹងបង្កជាក្លិនដែលងាយធ្វើឲ្យឈឺក្បាល នៅពេលដែលខ្លួនប្រាណរបស់អ្នកឡើងកម្តៅ ហើយចាប់ផ្តើមបែកញើស។ អ្នកជំនាញក៏បានហាមប្រាមផងដែរចំពោះការប្រើប្រាស់នូវគ្រីមសម្រាប់ដៃ ព្រោះវាអាចបង្កភាពរអិលនៅពេលដែលអ្នកចាប់កាន់ឧបករណ៍ហាត់មួយចំនួន។ ស្របពេលជាមួយគ្នាដែរ គ្រីមលាបមុខក៏គួរតែត្រូវបានចៀសវាងផងដែរ ព្រោះវាអាចនឹងហូរធ្លាក់តាមញើស ហើយចូលមកក្នុងភ្នែករបស់អ្នកទៀតផង។  ដំណោះស្រាយ៖ ប្រើប្រាស់គ្រឿងសម្អាងដែលមិនមានក្លិន និងជាតិប្រេង ឬបើសិនជាអាច គួរតែកុំប្រើប្រាស់តែម្តង។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

ជាការពិតណាស់ បារីបង្កគ្រោះថ្នាក់ច្រើនយ៉ាងទៅលើសារពាង្គកាយរបស់អ្នក តែវាអាចមានឱកាសប្រសើរទ្បើងវិញប្រសិនបើអ្នកឈប់ជក់។ មនុស្សមួយចំនួនគិតថា ការជួសជុលកោសិកាទ្បើងវិញបន្ទាប់ពីឈប់ជក់បារី ត្រូវចំណាយពេលវេលាយូរ តែផ្ទុយទៅវិញ អ្នកនឹងទទួលបានសុខភាពល្អប្រសើរ បន្ទាប់ពីអ្នកផ្តាច់បារីបាន១០០%។ ក្នុងរយៈពេល២-៣ម៉ោងក្រោយពីឈប់ជក់៖  ជាតិនីកូទីន ចេញពីប្រព័ន្ធឈាមរត់ ហើយប្រហែល២ថ្ងៃនីកូទីនត្រូវបញ្ចេញចោលអស់ពីសារពាង្គកាយ។ ក្នុងរយៈពេល៦ម៉ោង៖  •កាបូនម៉ូណូអុកស៊ីតក្នុងឈាមថយចុះ •អុកស៊ីសែនក្នុងឈាមកើនទ្បើង •ល្បឿននៃចង្វាក់បេះដូងត្រឡប់ទៅធម្មតាវិញ •សម្ពាធឈាមចុះមកធម្មតា •សីតុណ្ហភាពនៅតាមដៃ ជើង ត្រឡប់មកធម្មតាវិញ។ ក្នុងរយៈពេល១២ម៉ោង៖ •គ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺបេះដូងចុះថយ •មុខងាររបស់សួតមានចលនាប្រសើរទ្បើងវិញ។  ក្នុងរយៈពេល៣-៥ថ្ងៃ៖ •ដឹងរសជាតិ ដឹងក្លិនប្រសើរជាងមុន •រោគសញ្ញាញៀនបាត់អស់ •ក្អកបញ្ចេញស្លេស្មពីសួត ។ ក្នុងរយៈពេល១ខែ៖ •រោមតូចៗក្នុងសួតមានចលនាទ្បើងវិញ •មុខងារសួត និងចរន្តឈាមមានចលនាប្រសើរទ្បើងវិញ។ ក្នុងរយៈពេល៣ខែ៖ •ការក្អក និងការរលាក ថយចុះ •មានកម្លាំងធម្មតាវិញ។ ក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំ៖  គ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺបេះដូងមានតិចបំផុត។ ក្នុងរយៈពេល១៥ឆ្នាំ៖  ជំងឺទាំងទ្បាយដែលបណ្តាលមកពីការជក់បារី បានថយចុះមកនៅយ៉ាងទាបបំផុតប្រហែលអ្នកមិនជក់បារីដែរ លើកលែងជំងឺមហារីក។ បកស្រាយដោយ ៖​ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកំពស់សុខភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក
Top