Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ភ្នំពេញ, ថ្ងៃទី ២៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៧ - ដោយមានភ្ញៀវទេសចរជាង ១.៥ លាននាក់មកទស្សនាប្រទេសកម្ពុជាក្នុងត្រីមាសទី១ នៃឆ្នាំ២០១៧នេះ បើធៀបទៅនឹងចំនួន ១.៣ លាននាក់ក្នុងអំឡុងពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ២០១៦ វិស័យទេសចរណ៍នៅកម្ពុជាបន្តមានកំណើនលឿនគួរឱ្យកត់សម្គាល់ និងប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ដូចដែលបានបង្ហាញឱ្យឃើញដោយរបាយការណ៍អាជីពការងារដែលបានចេញផ្សាយដោយ everjobs.com.kh នាពេលថ្មីៗនេះ អាជីពដែលរីកលូតលាស់លឿនបំផុតនៅក្នុងប្រទេសដែលជា វិស័យទេសចរណ៍នោះមិនត្រឹមតែរួមចំណែកដល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចរបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជានោះទេ តែវាក៏ជាឧស្សាហកម្មឈានមុខគេមួយនៅក្នុងប្រទេសផងដែរនៅពេលដែលយើងនឹងគិតទៅដល់ឱកាសការងារនាពេលខាងមុខនោះ។  Divotsna Jangir ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍ទីផ្សារនៅ everjobs.com.kh បានមានប្រសាសន៍ថា "ទន្ទឹមជាមួយនឹងវិស័យវាយនភ័ណ្ឌ វិស័យទេសចរណ៍គឺជាសសរស្តម្ភដ៏សំខាន់មួយនៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសកម្ពុជាចាប់តាំងពីចុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ និងដើមឆ្នាំ២០០០។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វិស័យនេះក៏កំពុងបង្កើតឱ្យមានតម្រូវការខ្ពស់នៃបុគ្គលដែលមានទេពកោសល្យក្នុងស្រុកដើម្បីបំពេញតម្រូវការក្នុងវិស័យបដិសណ្ឋារកិច្ចរបស់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ។"  យោងទៅតាមទិន្នន័យចុងក្រោយបំផុតដែលបានចេញផ្សាយដោយវេទិកាការងារ អាជីពសណ្ឋាគារ និងកន្លែងស្នាក់នៅបានក្លាយជាឧស្សាហកម្មមួយក្នុងចំណោមវិស័យឧស្សាហកម្មកំពូលក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំចុងក្រោយនេះនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែលមានឱកាសការងារជាង ៥ ៤០០កន្លែង ត្រូវបានបង្ហោះនៅលើវែបសាយការងារចាប់តាំងពីខែមករាឆ្នាំ២០១៥ ។ មិនត្រឹមតែស្ថិតក្នុងលំដាប់កំពូលនៃបញ្ជីនៅក្នុងការជ្រើសរើសបុគ្គលិក ប៉ុន្តែវាក៏ជាផ្នែកមួយនៃវិស័យដ៏ពេញនិយមបំផុតក្នុងចំណោមអ្នកស្វែងរកការងារធ្វើផងដែរ ដោយមានជាង១៧ ០០០ ពាក្យស្នើរសុំការងារដែលបានដាក់ស្នើរក្នុងអំឡុងពេលជាមួយគ្នានេះ។  Divotsna បានបន្ថែមថា "ទិន្នន័យដែលប្រមូលបានបង្ហាញឱ្យយើងថាមានមុខតំណែងមួយចំនួន ដូចជាអ្នកទទួលភ្ញៀវ និងអ្នកទទួលខុសត្រូវភ្ញៀវដែលមានតម្រូវការកាន់តែច្រើនពីនិយោជកក្នុងវិស័យបដិសណ្ឋារកិច្ច។ ជាង ២ ០០០ និង ១ ០០០ ពាក្យស្នើរសុំការងារត្រូវបានដាក់ស្នើតាមរយៈវែបសាយរបស់យើងចំពោះប្រភេទការងារទាំងពីរខាងលើចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំ២០១៥កន្លងមក។"  នៅទូទាំងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា វាជាធម្មតាដែលឱកាសការងារនៅក្នុងវិស័យសណ្ឋាគារ និងកន្លែងស្នាក់នៅភាគច្រើនស្ថិតគឺនៅតាមទីក្រុងដែលអាចទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរបានដូចជា ទីក្រុងភ្នំពេញ ក្រុងព្រះសីហនុ និងខេត្តសៀមរាប។ យោងទៅតាមក្រុមហ៊ុនអង្គរ ដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើប្រាក់ចំណូលពីប្រាសាទ អ្នកទេសចរអន្តរជាតិជាង ១២.៩២% បានមកទស្សនាប្រាសាទអង្គរវត្តក្នុងកំឡុងពេល៦ខែដំបូងនៃឆ្នាំ២០១៧នេះ បើប្រៀបធៀបទៅនឹងរយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ២០១៦។ ដោយសង្កេតឃើញការកើនឡើងនៃចំនួនភ្ញៀវទេសចរនៅក្នុងខេត្តសៀមរាប យើងអាចរំពឹងថាទីក្រុងដែលស្ថិតក្នុងលំដាប់ទី២ក្នុងការផ្ដល់ឱកាសការងារច្រើនតាមរយៈរបាយការណ៍នេះនឹងនៅតែជាផ្នែកមួយក្នុងការបង្កើត និងផ្ដល់ឱកាសការងារសំខាន់ៗដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងប្រទេសយើង។ អំពី Everjobs Cambodia everjobs.com.kh គេហទំព័រអ៊ិនធឺណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារធ្វើដែលឈានមុខគេបំផុតនៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានដំណើរការ កាលពីខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ នៅប្រទេស មីយ៉ាន់ម៉ា។ គេហទំព័រនេះត្រូវបានពង្រីកនៅទូទាំងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ នាពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ ហើយត្រូវបានដំនើរការនៅប្រទេសកម្ពុជា នាខែមីនាឆ្នាំ ២០១៥។ Everjobs Cambodia ទទួលបានភាពជោគជ័យជាមួយនឹងអ្នកបើកមើលក្នុងមួយថ្ងៃ ចំនួន៦៥០០នាក់, ជាមួយស្តុកផ្ទុកទិន្នន័យដែលមាន ៣០,០០០ ពាក្យស្នើរសុំការងារ និង ៣,៥០០កន្លែងនៃឱកាសការងារ។ គេហទំព័រនេះបានផ្ដល់នូវឱកាសការងារជាងរាប់ពាន់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយព្រមទាំងបានជួយផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកស្វែងរកការងារ ជាមួយនឹងចំណេះដឹងនិងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ។ អំពី Everjobs everjobs ជាគេហទំព័រអ៊ិនធើណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារដែលសព្វថ្ងៃ បានដំនើរការនៅក្នុង ប្រទេសកម្ពុជា ប្រទេសបង់ក្លាដេស ប្រទេសស្រីលង្កា និងប្រទេសមីយ៉ានម៉ា។ គ្រប់គ្រង និងដឹកនាំដោយនាយកប្រតិបត្តិប្រចាំតំបន់អាស៊ីលោក Gijs Verheijke, everjobs មានបំណងក្លាយជាគេហទំព័រអ៊ិនធើណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារដែលឈានមុខគេ និងស្វែងរកការផ្គូរផ្គងដ៏សក្ដិសមបំផុតសម្រាប់និយោជក និងនិយោជិក។ ក្រុមហ៊ុននេះត្រូវបានគាំទ្រដោយក្រុមអ៊ីនធើណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (APACIG) ។ អំពី APACIG ក្រុមអ៊ីនធឺណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (www.apacig.com) គឺជាក្រុមហ៊ុនដែលបានទទួលការបណ្តាក់ទុនពី ក្រុមហ៊ុនអ៊ីនធើណេត Rocket Ooredoo។ បណ្តាញរបស់ក្រុមនេះមាន ជាង១៣ e-commerce រូមទាំងក្រុមហ៊ុនលើទីផ្សារអ៊ីនធើណេតផ្សេងទៀត  វាបានកំពុងតែប្រតិបត្ដិការនៅក្នុងប្រទេសចំនូន ១៥។ ចាប់តាំងពីក្រុមហ៊ុននេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ 2014 ក្រុមអ៊ីនធើណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (APACIG) បានក្លាយជាគេហទំព័រលើបណ្តាញអ៊ីនធើណេតដែលនាំមុខគេនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី ហើយក៏បានក្លាយជាក្រុមហ៊ុនអ៊ីនធើណេតដ៏កំពូលនៅក្នុងតំបន់ផងដែរ។ ទំនាកទំនង៖ Helene Banet (Marketing & PR Manager) ទូរស័ព្ទលេខ៖ +៨៥៥ ៧០ ៣៧៣ ៤៩៥ អ៊ីម៉ែល៖ helene.banet@everjobs.com.kh

ចែករំលែក

នរណាៗក៏និយាយឃ្លាហ្នឹងដែរ!!!​ តែសំខាន់បានលឺ១លានដងមិនស្មើនឹងបានឆ្លងកាត់១ដងនោះឡើយ។ ពាក្យសម្តីខ្លះក៏គ្រាន់តែជាពាក្យចចាមអារ៉ាមដែលមនុស្សនិយាយតៗគ្នាពីម្នាក់ទៅម្នាក់ ហើយក៏បានក្លាយជាផ្នត់គំនិតមួយដែលមិនប្រាកដថាត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងនោះឡើយ។ ហេតុនេះហើយ ទើបក្រុមការងារបានចោទជាសំណួរនេះទៅកាន់និស្សិតផ្នែកសុខាភិបាលដែលបានផ្តល់បទសម្ភាសន៍កន្លងមក ដើម្បីបានស្តាប់ពីអារម្មណ៍ និងការយល់ឃើញពីអ្នកដែលបាន ឬកំពុងឆ្លងកាត់ផ្ទាល់តែម្តង... ចង់ដឹងថាវាជារឿងពិត ឬមិនពិត សូមបន្តអានខាងក្រោមនេះ... លឹម ប៉ោហ្វុង និស្សិតផ្នែកទន្តវទនសាស្រ្តឆ្នាំទី៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ការសិក្សាផ្នែកទន្តសាស្រ្ត មិនខុសពីមុខវិជ្ជាផ្សេងនោះទេ គឺសុទ្ធតែមានការលំបាកដូចគ្នា។ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អ និស្សិតមិនគួរបិទនូវផ្លូវចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនត្រឹមតែការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យឡើយ គឺត្រូវតែបន្តរៀនសូត្រ និងអភិវឌ្ឍខ្លួនទៅមុខជានិច្ចតាមរយៈការធ្វើការស្រាវជ្រាវ ដើម្បីពង្រីកនូវការយល់ដឹងរបស់ខ្លួន។ នៅពេលឡើងដល់ឆ្នាំបន្តបន្ទាប់ ចំណេះដឹង និងការហ្វឹកហាត់ផ្សេងៗនឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ និងអនុវត្តផ្ទាល់នៅលើអ្នកជំងឺ។ វាប្រៀបបាននឹងវដ្តមួយដែលនឹងបន្តសម្លឹងមើល(អង្កេត) រៀនសូត្រ អនុវត្ត និងពិនិត្យមើលលទ្ធផលនៃការងារ ហើយសិក្សាពីកំហុស ហើយបន្តអនុវត្តជំនាញបន្ថែមទៀត ដែលនេះជាមូលហេតុដែលត្រូវបានគេហៅថា«Dental practitioner» ជាអ្នកដែលរៀន និងអនុវត្តជាបន្តបន្ទាប់។ សេង រស្មី និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ (Internal Medicine) ឆ្នាំទី២ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ការសិក្សាថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតនេះ គឺពិតជាលំបាកទាំងការសិក្សាទ្រឹស្តី ទាំងការអនុវត្តន៍តាមមន្ទីរពេទ្យ ព្រមទាំងចំណាយពេលវេលាយូរក្នុងការសិក្សា ដូចនេះទាមទារអោយយើងអត់ធ្មត់ ជំនះភាពនឿយហត់ក្នុងការសិក្សា លើសពីនេះគឺមានការតាំងចិត្តខ្ពស់។   សម្រាប់និស្សិតដែលមានបំណងចង់ចូលរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រត្រូវគិតឲ្យបានច្បាស់ គឺត្រូវរៀនដោយចេញពីចិត្តស្រលាញ់ ជៀសវាងរៀនតាមគ្នា រៀនតាមម៉ាក់ប៉ាបង្ខំឡើយ ព្រោះថាជំនាញនេះប្រើពេកសិក្សាយូរ ហើយពិបាក បើមិនដូច្នោះទេអ្នកនឹងអាចបោះបង់ការសិក្សាចោល។ ប្រសិនបើយើងដាក់ចិត្តថារៀនពេទ្យហើយនោះ យើងត្រូវតែរៀនឲ្យបានពូកែនិងចំណាយពេលជាមួយវាឲ្យបានច្រើនតាមតែអាចធ្វើបាន។ លី ហ្សូកា និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឆ្នាំទី៦នៃសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ(IU) ពាក្យនេះត្រឹមត្រូវតែមិនទាំងស្រុង មិនថារៀនមុខវិជ្ជាណាគឺសុទ្ធតែពិបាកគ្រាន់តែតិចនិងច្រើន សំខាន់សួរខ្លួនឯងវិញថា តើស្រឡាញ់មុខវិជ្ជាដែលកំពុងរៀននឹងកំរិតណា? បើយើងស្រឡាញ់នៅអ្វីដែលយើងរៀន ច្បាស់ណាស់ មិនថាមុខវិជ្ជានឹងលំបាកកម្រិតណាក៏យើងនៅតែអាចខិតខំរៀនដល់ចប់បានដែរ តែបើរៀនមុខវិជ្ជាផ្ទុយពីឆន្ទ:ទោះមុខវិជ្ជានឹងស្រួលរៀនក៏មានអារម្មណ៍ថាហត់នឿយលំបាកដែរ។ លីម ចាន់បូរ៉ាម៉ី ឱសថការីឧត្តម ដែលបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ IU នៅ ខែ៤ ឆ្នាំ ២០១៧ថ្មីៗនេះ នាងខ្ញុំយល់ស្រប  ប៉ុន្តែ ពេលដែលមានគោលដៅច្បាស់លាស់ គឺត្រូវតស៊ូរហូតដល់បញ្ចប់ ដូចពាក្យដែលគេនិយាយថា«ព្យាយាមគង់បានសម្រេច»។ ហេង សុវណ្ណឫទ្ធិ និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រឆ្នាំទី៥ ជំនាន់ទី៤១នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល តាមរយៈបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ការរៀនពេទ្យមិនស្រួលពេកហើយក៏មិនពិបាកពេកនោះដែរ ព្រោះថានៅសាកលវិទ្យាល័យខ្ញុំ មានសាស្ត្រាចារ្យដែលបញ្ចប់ការសិក្សាពីក្រៅប្រទេសជាច្រើនរូប ដូច្នេះ ពួកគាត់តែងតែចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍ល្អៗក្នុងការសិក្សាមុខវិជ្ជាមួយនេះឲ្យបានជោគជ័យ និងពន្យល់មេរៀនបានល្អងាយចាប់បាន ហើយឆាប់យល់។ សំ សុវត្ថឌី និស្សិតថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវះកាត់មាត់ ធ្មេញ (Master of Oral and Maxillofacial Surgery) នៅមហាវិទ្យាល័យទន្តសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យមហិដុល ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ វាជាអ្វីដែលខ្ញុំបានលឺទាំងពីខ្ញុំមិនទាន់ស្គាល់អ្វីដែលហៅថាវិស័យទន្តសាស្រ្តម្ល៉េះ…ប៉ុន្តែតើមានមុខវិជ្ជាណាដែររៀនទៅងាយស្រួល ហើយមិនជួបឧបសគ្គនោះ? សំខាន់ គឺចិត្តស្រលាញ់ ការតាំងចិត្ត ត្រូវយកក្តីស្រមៃ និងគោលដៅមកដាក់ក្នុងការសិក្សា ដូចនេះគ្មានពាក្យថាលំបាកទៀតទេ។ ហេង ចាន់ឡៃ និស្សិតទន្តសាស្រ្តឆ្នាំទី៦ នៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្រ្ត សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់គឺខ្ញុំយល់ស្របទៅនឹងមតិនេះផងដែរ មិនត្រឹមតែមុខវិជ្ជាពេទ្យទេ មុខវិទ្យាផ្សេងក៏ពិបាកដូចគ្នា គ្រាន់តែមុខវិទ្យាពេទ្យមានទាក់ទង ទៅអ្នកអាយុជីវិតរបសអ្នកជំងឺ ដូចឆ្នេះយើងមិនត្រូវលេងសើចលើអាយុជីវិតរបស់នរណាម្នាក់ទេ ព្រោះជីវិតម្នាក់ៗមានតម្លៃស្មើគ្នា។ វ៉ាន់ គឹមរួន ឱសថការីបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យជប៉ុនសាន់រាយស៍ (Sunrise Japan Hospital) ខ្ញុំក៏យល់ស្របនឹងគំនិតនេះដែរ ប៉ុន្តែមិនមែនពិបាករហូតដល់ថ្នាក់យើងមិនអាចធ្វើបាននោះទេ ព្រោះមុខវិជ្ជានេះទាមទារឲ្យយល់ច្បាស់នូវចំណុចសំខាន់ ព្រោះត្រូវប្រើប្រាស់ឱសថក្នុងការព្យាបាលជំងឺ សុវត្ថិភាព ប្រសិទ្ធភាព និង អាយុជីវិតអ្នកជំងឺពិតជាសំខាន់មិនអាចកាត់ថ្លៃបាន ហើយក៏ទាមទារនូវការអត់ធ្មត់ និង ការខិតខំប្រឹងប្រែងខ្ពស់។ ឡូវ ប៉េងហុង និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៥ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ពិតណាស់! មូលហេតុទី១ គឺដោយហេតុថា ត្រូវចំណាយពេលយូរ គឺចន្លោះពី៨ទៅ១០ឆ្នាំឯណោះ។ បើទោះជាត្រូវលះបង់ពេលវេលាច្រើន ហើយក៏មិនប្រាកដថាមានកន្លែងធ្វើការងារល្អទៀត។ ម្យ៉ាងទៀត ត្រូវចំណាយពេលប្រាក់ច្រើន ដើម្បីបង់ថ្លៃសិក្សាមិនដូចជាមុខវិជ្ជាដទៃនោះទេ។ មូលហេតុមួយទៀត គឺសម្ផស្ស និងថាមពលមិនត្រូវលះបង់ និងចំណាយច្រើន ដោយសារតែត្រូវរៀនយូរហើយត្រូវចំណាយពេលចុះស្តារ និងយាមនៅពេទ្យទៀត។ ជាចុងក្រោយ គឺងាយប្រឈមនឹងការវាយប្រហារនៃពាក្យសម្តីរបស់អ្នកជំងឺនៅមន្ទីរពេទ្យ ព្រោះថាជាទូទៅ អ្នកជំងឺមិនសូវគោរព និងឲ្យតម្លៃដល់និស្សិតពេទ្យចុះស្តារនោះឡើយ ហេតុនេះហើយ ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះអាកប្បកិរិយា និងពាក្យសម្តីរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកជំងឺ។ ចុះនិសិ្សតពេទ្យដទៃទៀតវិញ? គិតបែបណាចំពោះឃ្លាខាងលើនេះ? យ៉ាងណាមិញ ដូចដែលគ្រប់គ្នាបានដឹងស្រាប់ហើយ គឺមិនមានអ្វីដែលងាយស្រួលនោះទេ មុខវិជ្ជាសិក្សានីមួយៗសុទ្ធតែមានលក្ខណៈពិសស បង្កប់នូវភាពលំបាក និងងាយស្រួលផ្សេងៗពីគ្នា។ សំខាន់ឆន្ទៈរបស់ខ្លួនអ្នកដែលជ្រើសរើសទៅវិញទេ ដែលត្រូវតែប្រាកដចិត្តថា«រៀនពេទ្យ ព្រោះតែឆន្ទៈផ្ទាល់ខ្លួន» នោះមិនថាមានភាពលំបាក ឬឧបសគ្គបែបណានោះទេ ក៏នឹងអាចជម្នះបានជានិច្ច… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

យោងតាមសេចក្តីជូនដំណឹងនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ សែនសុខ ត្រូវការជ្រើសរើសបុគ្គលិក ដែលមានបងា្ហញជូនខាងលើនេះស្រាប់ ក្នុងនោះរួមមាន៖  -ផ្នែកជំងឺទូទៅ  -ផ្នែកជំងឺកុមារ។ កាលបរិច្ឆេទសំខាន់ ៖ ឈប់ទទួលពាក្យថ្ងៃទី១៦ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ កន្លែងទទួលពាក្យ ៖ ការិយាល័យធនធានមនុស្សនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ សែនសុខ(រៀងរាល់ម៉ោងធ្វើការ) សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ៖ អាសយដ្ឋាន ៖ អាគារលេខ៩១-៩៦ ផ្លូវលេខ១៩៨៦ សង្កាត់ភ្នំពេញថ្មី ខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ លេខទូរស័ព្ទ ៖ 023 883 712 /13 Email: info@sensokiuh.com / finance@sensokiuh.com  បញ្ជាក់ ៖ សូមភ្ជាប់ជាមួយនឹងប្រវត្តិរូបសង្ខេបជាភាសាអង់គ្លេស និងសញ្ញាបត្រពាក់ព័ន្ធ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

តើឱសថការីជានរណា? តើមានរឿងរ៉ាវអ្វីខ្លះដែលអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈដទៃមិនអាចយល់បាននោះ? ស្ថានភាពខាងក្រោមនេះ ប្រហែលជាមានតែឱសថការីទេដែលយល់នោះ លក្ខណៈថាពេលបម្រើការងាររបស់ខ្លួន ប្រាកដណាស់​ គឺបានជួបប្រទះនឹងរឿងរ៉ាវទាំងនេះ ហើយពេលខ្លះ ក៏មិនដឹងថាត្រូវមានប្រតិកម្មបែបណាទៀតហ្នឹងណា… 1.ពេលដែលអ្នកទិញថ្នាំសួរច្រើនដងថាតើ generic drug ដូចគ្នាទៅនឹងថ្នាំbrandហ្នឹងអត់?​ហើយក៏ត្រូវឆ្លើយច្រើនដងដែរថា​«ចាស៎/បាទ៎!!! ដូចគ្នា…» 2.ពេលដែលវេជ្ជបញ្ជារបស់អ្នកជំងឺផុតកំណត់ តែនៅតែទទូចឲ្យអ្នកចេញថ្នាំដោយគ្មានការទាក់ទងទៅកាន់គ្រូពេទ្យ 3.ពេលអ្នកទិញថ្នាំមិនជឿថាជាថ្នាំដដែល នៅពេលដែលមានការផ្លាស់ប្តូរការរចនា ឬរូបរាងនៃប្រអប់ថ្នាំ ឬថ្នាំ 4.ពេលដែលអតិថិជនម្នាក់ទៀតចូលមកកាត់ផ្តាច់អ្នកដោយផ្តល់ដំបូន្មាន និងនិយាយពីនេះពីនោះ នៅពេលដែលអ្នកកំពុងតែប្រឹក្សាជាមួយនឹងអ្នកជំងឺ 5.ពេលដែលត្រូវបានអ្នកជំងឺសួរសំណួរជាច្រើនតែមិនសូវទាក់ទងនឹងថ្នាំដែលគាត់ត្រូវប្រើប្រាស់ (លក្ខណៈថាបែកអូរហូរជាស្ទឹង ដល់ថ្នាក់ពេលខ្លះ ក៏សួរនាំដល់សម្ភារៈសិក្សាអីទៀត) 6.ពេលដែលអ្នកសួរអតិថិជនថា «តើត្រូវការស្បោង/ថង់ទេ?» ហើយគាត់ក៏ឆ្លើយថា «បើមាន ឲ្យមក»         7.ពេលអ្នកទិញថ្នាំសួរថា«ចុះថ្នាំហ្នឹងមានលក់នៅឱសថស្ថាន ឬកន្លែងណាផ្សេងទៀតអត់?» នៅមានស្ថានភាពអ្វីខ្លះទៀត​ ដែលធ្លាប់ជួបប្រទះ ឬឆ្លងកាត់ហើយគិតថា«I am not alone, all pharmacists know how it feels like…»? Comment​ បន្ថែមមកណា!!! ក្រុមការងារនឹងដាក់បន្ថែមជូន… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

តើវាបណ្តាលមកពីមូលហេតុអ្វី? ហេតុអ្វីក៏អាចបណ្តាលឲ្យមានករណីឈឺ និងស្លាប់បែបនេះ? តើអ្វីខ្លះជាមូលហេតុពីក្រោយករណីគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងអាយុជីវិតទាំងនេះ? យោងតាមសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាបានផ្តល់ជូននូវព័ត៌មានខ្លឹមៗដែលរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ និយមន័យ ជំងឺដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡា ហៅថាទ្រឹស៊ីណែឡា (Trichinellosis) គឺជាជំងឺមួយដែលចម្លងមកមនុស្ស តាមរយៈការបរិភោគសាច់ឆៅ ឬសាច់ចម្អិនមិនឆ្អិនល្អដែលសាច់នោះមានដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡា។ រោគសញ្ញា រោគសញ្ញាដំបូង  រួមមាន ក្អួតចង្អោរ រាករូស ក្អួត អស់កម្លាំង និងគ្រុនក្ដៅ។ ឈឺពោះអាចកើតមានឡើងក្នុងអំឡុងពេល ១ទៅ ២ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីឆ្លងដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡាចូលក្នុងខ្លួនមនុស្សយើង។ បន្ទាប់ពីរោគសញ្ញាដំបូងមក មានអាការៈដូចជាឈឺក្បាល គ្រុនក្ដៅ ក្អក ហើមមុខនិងត្របកភ្នែក (អាចមានហើមដៃ ហើមជើង) ឈឺសន្លាក់និងឈឺសាច់ដុំ រមាស់ស្បែក រាក ឬទល់លាមក។  រោគសញ្ញាផ្សេងទៀត ជាធម្មតាចាប់ផ្ដើមពី២ ទៅ ៨ សប្ដាហ៍ បន្ទាប់ពីការបរិភោគសាច់ដែលមានដង្កូវព្រូននេះ។   រោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ មានដូចជាពិបាកធ្វើចលនា និងបង្កបញ្ហាដល់បេះដូងនិងដង្ហើម ដែលបណ្ដាលមកពីការរាតត្បាតនៃដង្កូវព្រូននេះនៅក្នុងសរីរាង្គមនុស្ស (ដូចជាស្ងួត បេះដូង ថ្លើម និងខួរក្បាលជាដើម) និងអាចបណ្ដាលឲ្យស្លាប់បាន។ ការព្យាបាល ការព្យាបាល គឺសាមញ្ញ និងមានប្រសិទ្ធភាពបាន។ នៅពេលចាប់ផ្ដើមឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានដោយផ្អែកលើរោគសញ្ញា និងប្រវត្តិនៃការញុំសាច់ឆៅ ឬសាច់មិនឆ្អិនល្អ ជាពិសេសសាច់សត្វព្រៃ ។  វិធីការពារ ១. ប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត និងម្ហូបអាហារដែលស្អាត និងឆ្អិនជានិច្ច ២. ត្រូវលាងដៃនឹងសាប៊ូ មុនពេល និងអំឡុងពេលរៀបចំម្ហូបអាហារ មុនបរិភោគ និងក្រោយបន្ទោរបង់ ៣. លាងសំអាតបន្លែផ្លែឈើឲ្យបានស្អាតមុនបរិភោគ ៤. សំអាតសម្ភារៈប្រើសម្រាប់ចម្អិនម្ហូបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ៥. ចម្អិនអាហារឲ្យបានឆ្អិនល្អ ជាពិសេស សាច់ សត្វស្លាប ស៊ុត និងអាហារសមុទ្រ ។ ៦. ទុកដាក់ចំណីអាហារឆៅ និងឆ្អិនដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។ ៧. កុំរក្សាទុកអាហារក្នុងកំដៅធម្មតាលើសពី២ម៉ោង ៨. មិនត្រូវរក្សាទុកអាហារជាច្រើនថ្ងៃទេ ទោះជាស្ថិតក្នុងកម្រិតសីតុណ្ហភាពសុវត្ថិភាពក៏ដោយ     ក. បើយើងរក្សាទុកអាហារក្នុងប្រព័ន្ធត្រជាក់ គឺត្រូវឲ្យនៅក្រោមសីតុណ្ហភាព៥អង្សាសេ     ខ. បើយើងរក្សាទុកអាហារក្នុងប្រព័ន្ធកំដៅ គឺត្រូវឲ្យលើសពីសីតុណ្ហភាព៦០អង្សាសេ ៩. កុំប្រើប្រាស់ចំណីអាហារហួសកាលកំណត់។   គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា បើតាមប្រភពព័ត៌មាននៃគេហទំព័រ Fresh News បានឲ្យដឹងថា «ក្រោយពីទទួលបានព័ត៌មានពីមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សបរិស្ថានការពារព្រៃឡង់ អំពីករណីឆ្លងជំងឺ និងបានបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងកេតុមាលា រាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧ មន្រ្តីនាយកដ្ឋានជំងឺឆ្លងបានចុះទៅមន្ទីរពេទ្យទាំងពីរខាងលើ និងបានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា បណ្តាលមកពីចំលង Larves Trichinella Spiralis ដោយបរិភោគសាច់ព្រៃដែលចំអិនមិនឆ្អិនល្អ និងផឹកស្រាសរដែលពុំមានប្រភពច្បាស់លាស់ ដែលពុំមានការត្រួតពិនិត្យ ត្រឹមត្រូវពីមន្ត្រីជំនាញ»។ បន្ថែមពីលើនេះ Fresh News ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា មានប្រជាពលរដ្ឋចំនួន៧នាក់ (ម្នាក់ជាមន្ដ្រីឧទ្យានុរក្សបរិស្ថានព្រៃឡង់ ៣នាក់រស់នៅឃុំសណ្ដាន់ និង៣នាក់ទៀតរស់នៅឃុំមានរិទ្ធ ក្នុងស្រុកសណ្ដាន់ ខេត្តកំពង់ធំ) បានស្លាប់ដោយសារតែហូបស្រាច្រើន និងសាច់សត្វឆៅនៅក្នុងព្រៃ។ ដើម្បីទប់ស្កាត់ ក៏ដូចជាបង្ការនូវករណីគ្រោះថ្នាក់ និងស្លាប់បន្ថែមទៀត ក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាក៏សូមអំពាវនាវដល់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្បែរព្រៃទាំងអស់ «សូមបរិភោគសាច់ចំអិនល្អ និងកុំបរិភោគសាច់ព្រៃឆៅឲ្យសោះ» ។ យ៉ាងណាមិញ មន្ត្រីជំនាញកំពុងបន្តតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់បំផុត ចំណែកឯមន្រ្តីជំនាញថ្នាក់ជាតិ ក៏បាន និងកំពុងចែកឱសថព្យាបាល និងការពារការឆ្លងប៉ារ៉ាស៊ីតប្រភេទ Trichenolla Spiralis ដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅមូលដ្ឋានផងដែរ។ ប្រភព ៖ គេហទំព័រផ្លូវការរបស់ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

គូស្នេហ៍និស្សិតbelikeចំណេញទាំងរឿងស្នេហា និងការសិក្សា...  បើរៀនពេទ្យរវល់យ៉ាងហ្នឹង តើនិស្សិតពេទ្យអាចនឹងមានសង្ឃឹមអាចមានស្នេហាដែរឬទេ ? ហើយពេលមាន តើគួរបែងចែកពេលវេលាដូចម្ដេច ? បើគ្រាន់តែចំណាយពេលវេលាទៅលើការសិក្សាវាស្ទើរតែមិនគ្រប់ផងនោះ។ ប៉ុន្ដែ មិនប្រាកដថានិស្សិតពេទ្យមិនអាចមានស្នេហាណា៎…ជាក់ស្តែងណាស់ មានគូស្នេហ៍និស្សិតពេទ្យមួយគូដែលមិនត្រឹមតែមានចំណងស្នេហ៍ដ៏ផ្អែមល្អែមមួយប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងទទួលបាន លទ្ធផលសិក្សាគាប់ប្រសើរផងដែរ ហើយក៏បានចែករំលែកអំពីស្នេហាក្នុងពេលសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលរបស់ គាត់ផងដែរ … គាត់រៀនពេទ្យផងIRផងផ្តាំថា«យកល្អរៀនពេទ្យតែមួយ ហើយផ្តោតឲ្យខ្លាំងទៅបានហើយ»  គ្រាន់តែលឺថា រៀនពេទ្យ ម្នាក់ៗប្រាកដជាស្រមៃដល់កាលវិភាគដ៏សែនមមាញឹកទាំងព្រឹក ថ្ងៃនិងយប់ជាមិនខាន ហើយចុះទម្រាំនិយាយអំពីការសិក្សា២មុខវិជ្ជាក្នុងពេលតែមួយ ដែល១ជាការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលទៀតនោះ តើស្រមៃដល់អ្វីដែរ? ប្រាកដជារូបភាពនៃនិស្សិតដែលត្រូវហត់នឿយ និងរវល់រកពេលដកខ្លួនមិនបានជាមិនខាន…តែក៏មិនមែនជាអ្វីដែលមិនអាចកើតមានដែរ…រាល់ថ្ងៃនេះ ប្រាកដជាមាននិស្សិតមួយចំនួនកំពុងសិក្សាបែបនេះដែរ។ ក្នុងនោះ ក៏មាននិស្សិតមួយរូបដែលរៀនពេទ្យផង និងមុខវិជ្ជាមិនងាយស្រួលនៅសាលាតឹងរឹងមួយទៀតផងដែរ គឺ យុវនិស្សិត ឡូវ ប៉េងហុង ដែលគាត់ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍របស់គាត់ទៅកាន់និស្សិតពេទ្យដទៃទៀត និងជំនាន់ក្រោយនៃនិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាល។  "ការព្យាបាលដោយយកកោសិកាខ្ចីៗពីខ្លួនអ្នកជំងឺមកជួសជុលសន្លាក់ដែលរលាករបួស ឬប្រេះស្រាំសរសៃពួរ"ជាទំព័រវេជ្ជសាស្ត្រថ្មីនៅកម្ពុជា!  ថ្មីៗនេះ មានរបកគំហើញថ្មីៗប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺ«ការព្យាបាលដោយប្រើកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងមកជួសជុលកន្លែងដែលខូច ឬសឹករេចរឹលនោះ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកជំងឺទាំងនេះអាចជាសះស្បើយបាន» ដែល មានលក្ខណៈខុសស្រឡះពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ ឬឱសថទំនើបដូចជា ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់សម្រាប់បំបាត់ហើម និងបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលជាទូទៅ អ្នកជំងឺប្រាប់ថាពេលអស់ជាតិថ្នាំនឹងឈឺចាប់ឡើងវិញ ពោល គឺថ្នាំទាំងនោះមិនអាចជួយជំរុញការជួសជុលឡើងវិញនូវស្រទាប់កោសិកាដែលខូច ឬសឹករេចរឹល ឬប្រេះស្រាំនោះបានរហ័សទេ គឺរង់ចាំសរីរាង្គនោះជួសជុលដោយខ្លួនឯង (self heeling) ប៉ុណ្ណោះ…នេះបើយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការប្រើប្រាស់ឱសថដោយសុវត្ថិភាពសំដៅលើអ្វីខ្លះ?  លោកបណ្ឌិត បូរី សុថ្ថាវីរៈ សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល បានផ្តល់នូវការប្រឹក្សាយោបល់ទៅនឹងការឆ្លើយតបទៅនឹងបម្រើបម្រាស់ឱសថប្រកបដោយសុវត្ថិភាពដោយស្រាយនូវចម្ងល់ផ្សេងៗ ជាពិសេសឆ្លើយនឹងសំណួខាងក្រោមនេះ 1.តើអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់ ឱសថមិនត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំឬទេ? 2.តើអ្នកគួរធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីឲ្យការប្រើប្រាស់ឱសថបានត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាព? 3.គន្លឹះក្នុងការប្រើប្រាស់ឱសថប្រកបដោយសុវត្ថិភាព  [លែងឆ្ងល់] ហេតុអ្វីមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួត ពេលដុសធ្មេញព្រឹកឡើង?  តើមាននរណាខ្លះដែលងើបពីគេងមកដឹងតែមិនភ្លេចរឿងទាញយកច្រាសដុសធ្មេញមកដុសធ្មេញ? ហើយមានថ្ងៃខ្លះ ឬជាញឹកញាប់ ក៏មានអារម្មណ៍ថាចង់ក្អួត? លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សាន់ ចាន់ណា គ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងឫសដូងបាត នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបកស្រាយនូវ ចម្ងល់សុខភាពមួយនេះថា  «ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រសិនបើចង់ក្អួតរាល់ពេលដុសធ្មេញ នោះបញ្ហាអាចបណ្តាលមកពីថ្នាំដុសធ្មេញ តែករណីមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួតតែពេលព្រឹក មូលហេតុអាចមកពី… ១១គន្លឹះដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានល្អ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅប្រចាំនៅ បន្ទប់ពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ វេជ្ជ. នៅ គីមសាន(Diabetes Care Clinic, Phnom Penh) បានធ្វើការចែករំលែកដល់សាធារណជន ជាពិសេសអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមនូវគន្លឹះទាំង១១យ៉ាងនៃទំំម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យការគ្រប់គ្រងនូវជំងឺរបស់ខ្លួនបានល្អ និងចៀសវាងនូវផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពិភពលោកនេះកាន់តែទំនើបដោយសារវិទ្យាសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកមានភាពរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយក៏ដូចគ្នាផងដែរចំពោះផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រវេជ្ជសាស្ត្រ អ្នកប្រាជ្ញវេជ្ជសាស្រ្តល្បីៗលើសកលលោកកំពុងបន្តការរុករក និងបានរកឃើញវីធីសាស្រ្តថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងវីធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកតាមបណ្តាប្រទេសនានា បន្តការសិក្សាតាមដានជាប្រចាំ ដើម្បីឲ្យទាន់សម័យកាល ហើយលៃលកយកវីធីសាស្ត្រថ្មីទាំងនោះ មកធ្វើជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកជំងឺនៅក្នុងប្រទេស និងតំបន់រៀងៗខ្លួន។  ជាក់ស្តែង ការខូចខាត ឬសឹកបាត់កោសិកាសំខាន់របស់សរីរាង្គណាមួយ  នឹងបណ្តាលឲ្យបាត់បង់មុខងារប្រក្រតីរបស់សរីរាង្គនោះ (ឧទាហរណ៍ របួសសន្លាក់ របួសសរសៃពួរ រលាក ឬសឹកសន្លាក់ របួសប្រពន្ធ័ប្រសាទខួរឆ្អឹងខ្នង ជំងឺស្បែករឹង ចាស់វង្វេង។ល។) នឹងកកើតជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលពិបាកព្យាបាល។   ថ្មីៗនេះ មានរបកគំហើញថ្មីៗប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺ«ការព្យាបាលដោយប្រើកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងមកជួសជុលកន្លែងដែលខូច ឬសឹករេចរឹលនោះ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកជំងឺទាំងនេះអាចជាសះស្បើយបាន»។ វិធីសាស្រ្តនេះមានលក្ខណៈខុសស្រឡះពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ ឬឱសថទំនើបដូចជា ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់សម្រាប់បំបាត់ហើម និងបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលជាទូទៅ អ្នកជំងឺប្រាប់ថាពេលអស់ជាតិថ្នាំនឹងឈឺចាប់ឡើងវិញ ពោល គឺថ្នាំទាំងនោះមិនអាចជួយជំរុញការជួសជុលឡើងវិញនូវស្រទាប់កោសិកាដែលខូច ឬសឹករេចរឹល ឬប្រេះស្រាំនោះបានរហ័សទេ គឺរង់ចាំសរីរាង្គនោះជួសជុលដោយខ្លួនឯង (self heeling) ប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបសរីរាង្គមួយចំនួនដែលមិនមានការជួសជុលដោយខ្លួនឯងនោះ នឹងនៅបន្តឈឺរ៉ាំរ៉ៃ ហើយតម្រូវការថ្នាំសម្រន់នៅតែបន្តជាប់មិនអាចខានបាន។  ជាក់ស្តែង សន្លាក់របស់មនុស្សយើង គឺផ្គុំឡើងដោយក្បាលឆ្អឹងពីរទល់គ្នា ដោយក្បាលឆ្អឹងនីមួយៗមានទ្រនាប់កោសិកាទន់ៗ ហើយចន្លោះនោះ មានទឹកសន្លាក់សម្រាប់រំអិលពេលសន្លាក់មានចលនាដោយគ្មានការឈឺចាប់ ហើយក្បាលឆ្អឹងទាំងពីរនេះតភ្ជាប់គ្នាដោយសរសៃពួរ និងរុំពទ្ធ័ដោយស្រោមសន្លាក់យ៉ាងមាំ ប៉ុន្តែសន្លាក់យើងមិនមានសរសៃឈាមមកចិញ្ចឹមដោយផ្ទាល់ទេ ហេតុដូចនេះហើយ ទើបពេលដែលវាមានរបួស ឬសឹករេចរឹលទ្រនាប់ឆ្អឹងសន្លាក់នេះ វានឹងវិវឌ្ឍជាជំងឺឈឺសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ។  ការព្យាបាលដោយលេបថ្នាំ ឬចាក់ថ្នាំចូលក្នុងសន្លាក់ គឺជាវិធីសាស្ត្រសម្រន់ដែលមានប្រសិទ្ធភាពរហ័សសម្រាប់បំបាត់ការឈឺចាប់។ រីឯវិធីសាស្រ្តថ្មីដោយចាក់បញ្ចូលកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ទៅក្នុងសន្លាក់នេះវិញ គឺជួយជំរុញការជួសជុលកន្លែងដែលខូច ប្រេះស្រាំ ឬសឹករេចរឹលនោះ ដែលវានឹងធ្វើឲ្យសន្លាក់ឆាប់ជាសះស្បើយ អាចផ្តាច់ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់ទាំងនោះបាន ហើយសន្លាក់លែងឈឺទៀតហើយ។  ដូចនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺទទួលបានលទ្ធផលជាទីពេញចិត្ត គួរបូកបញ្ចូលវិធីព្យាបាលទាំងពីរនេះទើបជាការប្រសើរ។ បកស្រាយដោយ ៖​ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា  ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនង៖  069 877 688 /078 666 990 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ចែករំលែក

គ្រាន់តែលឺថា រៀនពេទ្យ ម្នាក់ៗប្រាកដជាស្រមៃដល់កាលវិភាគដ៏សែនមមាញឹកទាំងព្រឹក ថ្ងៃនិងយប់ជាមិនខាន ហើយចុះទម្រាំនិយាយអំពីការសិក្សា២មុខវិជ្ជាក្នុងពេលតែមួយ ដែល១ជាការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលទៀតនោះ តើស្រមៃដល់អ្វីដែរ? ប្រាកដជារូបភាពនៃនិស្សិតដែលត្រូវហត់នឿយ និងរវល់រកពេលដកខ្លួនមិនបានជាមិនខាន…តែក៏មិនមែនជាអ្វីដែលមិនអាចកើតមានដែរ…រាល់ថ្ងៃនេះ ប្រាកដជាមាននិស្សិតមួយចំនួនកំពុងសិក្សាបែបនេះដែរ។ ក្នុងនោះ ក៏មាននិស្សិតមួយរូបដែលរៀនពេទ្យផង និងមុខវិជ្ជាមិនងាយស្រួលនៅសាលាតឹងរឹងមួយទៀតផងដែរ ដែលគាត់ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍របស់គាត់ទៅកាន់និស្សិតពេទ្យដទៃទៀត និងជំនាន់ក្រោយនៃនិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាល។  តោះ! តាមដានការចែករំលែកបទពិសោធន៍ពីយុវនិស្សិត ឡូវ ប៉េងហុង មកពីខេត្តបាត់ដំបង ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៥ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងទើបបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកសិក្សាអន្តរជាតិពីវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស (ឆ្នាំ២០១៧)។  មានហេតុផលមួយចំនួនដែលជំរុញឲ្យខ្ញុំសិក្សា២មុខវិជ្ជាលំបាកៗក្នុងពេលតែមួយ ហើយហេតុផលចម្បងគេ គឺ«ចំណង់ចំណូលចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន»។ ប្រសិនបើយើងស្រលាញ់ ឬចូលចិត្តអ្វី នោះយើងនឹងប្រឹងប្រែងអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់យើង។ ជាក់ស្តែង សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លើផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តនេះ ហើយក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តស្វែងយល់អំពីវិទ្យាសាស្រ្តនយោបាយផងដែរ។ កត្តាលោកអ្នកមានគុណ ដែលតែងតែគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តរាល់ការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងការផ្តល់នូវការគំនិតយោបល់ផ្សេងៗ រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវការ ហើយជាពិសេស គឺការលើកទឹកចិត្ត និងទ្រទ្រង់ទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។ ក្នុងចំណោមមុខវិជ្ជាទាំងពីរ ខ្ញុំគិតថាកម្មវិធីសិក្សា ដែលមានកិច្ចការងាផ្ទះ កិច្ចការស្រាវជ្រាវ ការធ្វើបទបង្ហាញ Quiz ដែលមិនប្រាប់មុន ការប្រលងMid-term ការពិភាក្សាក្រុម និងការងារផ្សេងទៀត នៅវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស ដែលសុទ្ធតែត្រូវការត្រៀមខ្លួនទុកមុនរហូតនោះ មានកម្រិតលំបាកជាង។ ជួនកាល ក៏ត្រូវគេចម៉ោងសាលាពេទ្យ ឬម៉ោងយាម ដើម្បីធ្វើការងារសាលាមួយទៀតផងដែរ។ ពេលខ្លះទៀត កាលវិភាគប្រលងក៏ត្រូវជាន់គ្នាទៀត ដូចនេះហើយ ការគ្រប់គ្រងពេលវេលាពិតជាមានភាពស្មុគស្មាញណាស់ ហើយរាល់ថ្ងៃ គឺពេលព្រឹក ស្តារនៅពេទ្យ ពេលថ្ងៃរៀនសាលាពេទ្យ ហើយពេលយប់រៀននៅIFL ជួនកាល ក៏ត្រូវយាមពេលយប់នៅពេទ្យទៀត។  ស្តាប់ទៅដូចជាមមាញឹកណាស់ ហើយពិតណាស់ គឺវាមិនងាយស្រួលនោះទេ។ ជំនាញជាចម្បងដែលត្រូវការ ដើម្បីជម្នះនូវឧបសគ្គនោះ គឺ«ការគ្រប់គ្រងពេលវេលា» សម្រាប់ខ្ញុំ គឺតែងតែត្រៀម ក៏ដូចជារៀបចំកាលវិភាគនៃការងារយ៉ាងហោចណាស់១សប្តាហ៍មុន។ ជំនាញ១ទៀត គឺ«ទំនាក់ទំនងល្អ» កាលណាយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងមិត្តរួមថ្នាក់ យើងក៏អាចឲ្យពួកគេពន្យល់បន្ថែមពីអ្វីដែលយើងមិនច្បាស់ ឬខកខានមិនបានមករៀន ហើយក៏អាចជួយសុំច្បាប់ឲ្យអ្នកផងដែរ។ «តិចនិកក្នុងការរៀន» ក៏ជាកត្តាដែលមិនអាចខ្វះបានផងដែរ ជាពិសេសskimming និងscanning រកចំណុចសំខាន់ និងជួយឲ្យអ្នកចំណេញពេលវេលាក្នុងការស្វែងយល់ពីមេរៀន ឬឯកសារផ្សេងៗ។ «ពេលវេលាសិក្សា» អាចនឹងមានភាពខុសគ្នារវាងមនុស្សម្នាក់ៗ ដោយមានអ្នកខ្លះចូលចិត្តរៀនពេលយប់ អ្នកខ្លះចូលចិត្តរៀនពេលព្រឹកព្រលឹម ដូច្នេះហើយ សម្រាប់ត្រូវដឹងខ្លួនឯងថា រៀនចូលពេលណាជាងគេ។ សម្រាប់ការសិក្សា២មុខវិជ្ជាដំណាលគ្នានេះដែរ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺ«ការតាំងចិត្ត» ដែលនឹងជាកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្តអ្នក ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់ខ្លួន។ «ភាសាបរទេស» ក៏សំខាន់ផងដែរ បើយើងចេះភាសាស្ទាត់នោះ ការសិក្សាស្វែងយល់របស់យើងក៏បានឆាប់រហ័ស និងងាយយល់ផងដែរ ហើយចុងក្រោយនោះ «ការរៀបផែនការ» ត្រូវតែច្បាស់លាស់ និងម៉ត់ចត់់សម្រាប់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ និងការសិក្សា។ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាល ហើយចង់សិក្សា១ជំនាញទៀតនោះ គួរតែជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាដែលមិនសូវពិបាកខ្លាំង។ តែបើស្រលាញ់ផ្នែកសិក្សាអន្តរជាតិដូចជាខ្ញុំនោះ អ្នកគួរតែរើសយកសាលាផ្សេងដែលលមិនសូវតឹងរឹង ឬមានកម្មវិធីសិក្សារវល់ខ្លាំង។  ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលស្រលាញ់ការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលជាង គួរតែកុំរៀនមុខវិជ្ជា១ទៀតអី ព្រោះថាឆ្លងកាត់តាមអ្វីដែលបានឆ្លងកាត់កន្លងមក ខ្ញុំគិតថាវាពិតជាពិបាក ហើយខ្ញុំក៏មិនអាចនឹងធ្វើទៅបានដែរ ប្រសិនបើមិនមានការជួយជ្រោមជ្រែងគាំទ្រពីប៉ាម៉ាក់ និងមិត្តភក្តិនោះ ព្រោះថាការសិក្សាផ្នែកនេះក៏ពិបាកណាស់ទៅហើយ ហេតុនេះហើយ គួរតែរៀនតែមួយមុខបានហើយ ហើយផ្តោតខ្លាំងទៅលើស្វ័យសិក្សា និងការអនុវត្តនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អ្នកបើកបរពេលយប់មួយចំនួនតែងតែត្អូញត្អែរថាខ្លួនពិបាកមើលផ្លូវឬស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍។ តើអ្នកដឹងទេថានេះជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺអ្វី តាមប្រសាសន៍របស់លោក វេជ្ជបណ្ឌិត  នេះជារោគសញ្ញានៃជំងឺម៉្ញូបពេលយប់ Nocturnal myopia or night myopia ។ និយមន័យ ជំងឺម៉្ញូបពេលយប់  Noctunal myopia or nightmyopia គឺជាប្រភេទម៉្ញូបម្យ៉ាងដែលអ្នកជំងឺអាចមើលឃើញធម្មតានៅកន្លែងដែលមានពន្លឺគ្រប់ គ្រាន់តែមិនអាចមើលឃើញរូបភាពនៅក្នុងទីតាំងដែលមានពន្លឺមិនគ្រប់គ្រាន់ឬងងឹតដែលអ្នកមានភ្នែកធម្មតាអាចមើលឃើញបាន។ ជំងឺនេះភាគច្រើនកើតលើក្មេងជំទង់ និងមនុស្សពេញវ័យអាយុក្រោម៤០ឆ្នាំ ដែលមានទម្លាប់ក្នុងការសម្លឹងមើលវត្ថុក្នុងទីងងឹតនិងរយៈពេលយូរ។ មូលហេតុ ម៉្ញូបពេលយប់មិនបង្កឡើងពីតំណពូជទេតែវាកើតឡើងដោយសារលក្ខខណ្ឌនៃការងាររបស់បុគ្គលនោះផ្ទាល់ដូចជាគាត់ជាអ្នកបើកបរឡានពេលយប់។ យន្តការនៃការកើតជំងឺនេះគឺដោយសារអ្នកជំងឺប្រឹងសម្លឹងទីតាំងឆ្ងាយនៅទីងងឹតរយៈពេលយូរដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកូនក្រមុំភ្នែករីកធំនាំឲ្យភ្នែកស្រវាំងហើយសាច់ដុំខាងក្នុងភ្នែកទាញរូបភាពទៅជិតដែលកំនុំរូបភាពមិនត្រូវនឹងរ៉េទីន។ រោគសញ្ញា អ្នកដែលមានម៉្ញូបបែបនេះអាចដឹងថាខ្លួនឯងម៉្ញូបបានតាមការប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកនៅជិតខ្លួន។ ឧទារហណ៍ពេលបើកបរឡានពេលងងឹតគាត់មិនអាចមើលឃើញស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍បាន ផ្ទុយទៅវិញអ្នកដែលអង្គុយនៅជិតគាត់បែរជាមើលឃើញទៅវិញ។ ចំពោះអ្នកដែលកុំពុងប្រើប្រាស់វ៉ែនតាអាចដោះវ៉ែនតាហើយប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួននៅពេលថ្ងៃនិងពេលយប់ប្រសិនបើមានលក្ខណៈខុសគ្នានោះអ្នកអាចនឹងមានម៉្ញូបពេលយប់មួយទៀតហើយ។ ប្រសិនបើការងាររបស់អ្នកត្រូវធ្វើនៅទីងងឹតដូចជាអ្នកបើកបរពេលយប់ នោះអ្នកត្រូវទៅជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងព្យាបាល។ រោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើជំងឺនេះ គឺទាមទារដឹងពីប្រវត្តិរបស់អ្នកជំងឺលើការងាររបស់គាត់ប្រចាំថ្ងៃ និងការត្អូញត្អែររបស់អ្នកជំងឺពីការពិបាកមើលនៅទីងងឹត។ វិធីសាស្ត្រសម្រាប់ពិនិត្យរកម៉្ញូបពេលយប់នេះគឺប្រើ Retinoscope ដែលជាតេស្តវាស់គំហើញនៅទីងងឹត។ ការព្យាបាល ជំងឺនេះនឹងបាត់ទៅវិញនៅពេលអ្នកជំងឺឈានដល់វ័យ៤០ឆ្នាំដោយសារតែសាច់ដុំរបស់ភ្នែកនឹងឈប់ប្រឹងខ្លាំងដូចមុនទៀត។ ដូចនេះហើយការព្យាបាលជំងឺនេះក្នុងពេលកំពុងកើតមានគឺគ្រាន់តែកែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺឲ្យមកធម្មតាវិញតាមរយៈការប្រើប្រាស់វ៉ែនតានៅពេលយប់ ឬនៅទីកន្លែងងងឹត។ មួយ វិញទៀតអ្នកជំងឺអាច នឹងមិនចាំបាច់ពាក់វ៉ែនតាប្រសិនបើគាត់អាចផ្លាស់ប្តូរការងាររបស់គាត់បាន។ ផលវិបាក ការមិនបានមកព្យាបាលជំងឺនេះមិនមានផលប៉ះ ពាល់ណាមួយលើភ្នែករបស់អ្នកជំងឺទេប៉ុន្តែវាអាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការងារដែលធ្វើនៅទីងងឹតដោយសារតែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺមិនអាចមើលឃើញច្បាស់។ ជាចុងក្រោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមផ្តាំដល់មាតាបិតាទាំងអស់គួរនាំកូនមកពិនិត្យភ្នែកមុនពេលចូលរៀនដើម្បីឲ្យគំហើញរបស់ក្មេងបានគ្រប់គ្រាន់។ម្យ៉ាងទៀតសូមកុំទាន់ឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នកប្រើប្រាស់ iPad ឬ Smartphone នៅពេលដែលពួកគេនៅវ័យក្មេងពេកយ៉ាងហោចណាស់ក៏រង់ចាំដល់ពួកគេមានអាយុ៦ឆ្នាំសិនដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោក វេជ្ជបណ្ឌិត សាលី ធារិទ្ធ ឯកទេសជំងឺភ្នែកនិងឯកទេសជាន់ខ្ពស់ជំងឺបាតភ្នែក និងជាអនុប្រធានជំងឺភ្នែកនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

  ថ្លើមជាសរីរាង្គដ៏សំខាន់ណាស់ក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ដូច្នេះ ការថែទាំក៏ទាមទារមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងណាស់ដែរ។ យ៉ាងណាវិញ មនុស្សមួយចំនួនមិនបានគិតដិតដល់ ជាហេតុនាំឲ្យមានការខូចខាតរចនាសម្ព័ន្ធ និងមុខងាររបស់ថ្លើមផងដែរ។ ក្នុងចំណោមសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃទាំងអស់ មានសកម្មភាពមួយចំនួនជាសកម្មភាពបំផ្លាញមុខងារថ្លើមបន្តិចម្តងៗ ដែលពេលខ្លះវាអាចវិវឌ្ឍទៅជាក្រិនថ្លើម ឬក៏មហារីកជាដើម។​ ជំងឺក្រិនថ្លើមមានមូលហេតុដូចតទៅ៖ •ការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមី ការទទួលទានសុរានិងប្រភេទឱសថបុរាណ-សម័យច្រើន ក្នុងរយៈពេលយូរ ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់មុខងារនិងកោសិការបស់ថ្លើម។ •អ្នកជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B និងC (យោងតាមEASL 2016 បានបង្ហាញពីអត្រានៃអ្នកជំងឺរលាក ថ្លើមប្រភេទ Bមានប្រមាណ៣៥០លាននាក់ និងC ប្រមាណពី១៣០ទៅ១៥០លាននាក់ ដែលវិវឌ្ឍទៅជាក្រិនថ្លើម)។ •ថ្លើមត្រូវបានពុលដោយសារការកើនឡើងនូវជាតិដែកច្រើន។ •អ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯង (Autoimmune disease) ដែលវាទៅបំផ្លាញសាច់ថ្លើម។ •អ្នកដែលខ្សោយកម្លាំង បាត់បង់ចំណង់អាហារ។ •អ្នកធាត់ដែលអាចបង្កឲ្យមានខ្លាញ់រុំថ្លើម ហើយឲ្យក្រិនក្នុងកម្រិតប្រមាណ៣០%។ •កត្តាជំរុញផ្សេងទៀត មានដូចជា  លើសគីឡូ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងអ្នកជំងឺលើសជាតិខ្លាញ់ជាដើម។         ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត  បានមានប្រសាសន៍ថា មនុស្សគ្រប់រូបគួរតែមានការថែទាំសុខភាពឲ្យបានល្អ ដូចជាការគ្រប់គ្រងរបបអាហារជាដើម ព្រោះការថែទាំនោះគឹជាការថែទាំសុខភាពថ្លើម និងដើម្បីចៀសវាងបញ្ហាណាមួយដែលនាំខាតប្រយោជន៍នៅពេលខាងមុខ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ជំងឺក្រិនថ្លើម  បកស្រាយដោយ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សុខ ហ៊ាង ឯកទេសក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អាងហែលទឹក មិនត្រឹមតែកន្លែងដំបូងដែលគិតដល់មុនគេសម្រាប់រដូវក្តៅ ឬជាកន្លែងកម្សាន្តសប្បាយតែម៉្យាងនោះទេ អ្នកក៏គួរធ្វើការជ្រើសរើសវាសម្រាប់លំហាត់ប្រាណជាប្រចាំថ្ងៃផងដែរ។ លំហាត់ប្រាណបែបហែលទឹកត្រូវបានណែនាំពីអ្នកជំនាញជាច្រើនសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប ដោយផ្អែកលើអត្ថប្រយោជន៍ជាចម្បងចំពោះសុខភាពទាំងមូល។   ខាងក្រោមនេះជាអត្ថប្រយោជន៍ ៥យ៉ាងនៃការហែលទឹក ដែលនឹងបង្ហាញជូនអ្នក ឬអាចជាហេតុផលដែលអ្នកគួរផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ទៅជ្រើសរើសការហែលទឹកជំនួសវិញ។ 1. លំហាត់ប្រាណមួយតួខ្លួន អ្នកអាចទទួលបាននូវការហាត់ប្រាណពេញរាងកាយតាមរយៈការហែលទឹក ដោយហេតុថាវារួមបញ្ចូលទាំងចលនាដៃ ជើង និងដងខ្លួនទាំងមូល។អ្នកអាចហែលទឹកត្រឹមតែ ៣០នាទីតែប៉ុណ្ណោះ តែវាមានតម្លៃស្មើនឹងលំហាត់ប្រាណផ្សេងៗដល់ទៅ ៤៥នាទី។  2. បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺ ចំណាយពេលតែ ៣០នាទីក្នុង ១សប្តាហ៍ សម្រាប់ការហាត់ប្រាណក្នុងអាងហែលទឹកអាចជួយការពារអ្នកពីជំងឺដូចជា ជំងឺបេះដូង ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២។ 3.ដុតកាឡូរីបានច្រើន ខុសពីការហាត់ប្រាណបែបរត់ ឬដើរដែលបណ្តាលឲ្យអ្នកឆាប់មានអារម្មណ៍ហត់នឿយ ការហែលទឹកអាចឲ្យអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណបានយូរនោះការដុតបំផ្លាញកាឡូរីក៏បានច្រើន ធ្វើឲ្យអ្នកស្រកទម្ងន់ រួមជាមួយនឹងទឹកចិត្តសប្បាយរីករាយផងដែរ។ 4. កាត់បន្ថយភាពស្រេ្តស កុំឲ្យភាពតប់ប្រមល់បំផ្លាញទឹកចិត្តក្នុងការបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ដោយហេតុថាការហែលទឹកទៀងទាត់ពេលវេលា ជាជម្រើសមួយដ៏ល្អជួយសម្រួលអារម្មណ៍ស្រេ្តស កាត់បន្ថយភាពតានតឹង ការបាក់ទឹកចិត្ត និងបង្កើនការគេងឲ្យមានផាសុកភាព។  5. បង្កើនថាមពល បណ្តោយឲ្យរាងកាយគ្មានសកម្មភាព ឬមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណទាល់តែសោះប្រៀបដូចជាបំផ្លាញនូវថាមពលរបស់អ្នក។ យកល្អអ្នកគួរទម្លាប់ក្នុងការហែលទឹកដោយចំណាយតែ ៣០នាទី ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ នោះវាអាចជួយបន្ថែមនូវថាម-ពលតាមរយៈការបង្កើនកម្រិតមេតាបូលីសក្នុងរាងកាយ។  ខាងលើគ្រាន់តែគុណប្រយោជន៍មួយចំនួនតូចនៃការហែលទឹកប៉ុណ្ណោះ តែអ្នកក៏នឹងអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតជាច្រើនផងដែរ។ ចាប់ផ្តើមធ្វើការសម្រេចចិត្ត ហើយទទួលយកនូវអ្វីដែលនឹងផ្តល់ជូនសម្រាប់សុខភាពអ្នក។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top