Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

សំណួរ ៖ ខ្ញុំរស់នៅខេត្តបាត់ដំបង។ ម៉ាក់របស់ខ្ញុំមានអាយុ៥១ឆ្នាំ តែគាត់មិនទាន់អស់រដូវទេ។ ខ្ញុំឮគេថាគាត់នឹងប្រឈមនឹងជំងឺពុកឆ្អឹង នៅពេលគាត់អស់រដូវ តែគាត់មានជំងឺលើសឈាម និងកំពុងព្យាបាលជាប្រចាំ។ តើការញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិកាល់ស្យូម និងទឹកដោះគោអាចប៉ះពាល់អ្វីដែរឬទេ? តើគាត់គួរត្រៀមខ្លួនដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីការពារបញ្ហានេះ? ចម្លើយ ៖ ជាទូទៅស្រ្តីនៅជុំវិញពេលអស់រដូវ ច្រើនមានការចុះអន់ថយនូវគុណភាពឆ្អឹង ហេតុនេះហើយការទទួលទានអាហារដែលមានជាតិកាល់ស្យូម គឺជាវិធីល្អមួយ។ ឯការពិសាទឹកដោះគោ ក៏មិនមែនជាការហាមឃាត់ដែរ ព្រោះវាសម្បូរនូវជាតិកាល់ស្យូម ប៉ុន្តែត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន  ដោយសារមូលហេតុថាទឹកដោះគោមានជាតិផ្សេងទៀតច្រើន ដូចជា ប្រូតេអ៊ីន វីតាមីន និងខ្លាញ់ជាដើម។  ប្រសិនបើគាត់ធាត់ គឺសារពាង្គកាយរបស់គាត់លើសជាតិប្រូតេអ៊ីន បណ្តាលឲ្យគាត់ឡើងជាតិអាស៊ីតដែលធ្វើឲ្យឈឺសន្លាក់។ ម៉្យាងវិញទៀត ការត្រៀមខ្លួនដែលល្អបំផុតគឺ ការហូបចុក និងគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ព្រមទាំងការលេងកីឡាតាមអាយុរបស់គាត់ផងដែរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ គាត់ក៏គួរធ្វើការជួបប្រឹក្សាជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យផងដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រ្តាចារ្យ លឹម តាំង សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុ-ខាភិបាល ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ៣៨ឆ្នាំ ជាអ្នកធ្វើការការិយាល័យ។ នាងខ្ញុំធ្លាប់មានបញ្ហារលាកប្លោកនោមជាញឹកញាប់ ហើយពេលនេះខ្ញុំក៏ត្រូវបានរកឃើញថា មានក្រួសក្នុងតម្រងនោមផងដែរ។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងទទួលការព្យាបាលដោយថ្នាំរំលាយក្រួស។ ខ្ញុំក៏បានប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺពកករយៈពេលជាង ១០ឆ្នាំមកហើយរហូតមកដល់ពេលនេះ។ ខ្ញុំកំពុងមានគម្រោងយកកូនដំបូងនៅក្នុងឆ្នាំនេះ ខ្ញុំចង់សួរថា តើការព្យាបាល និងជំងឺខាងលើអាចមានផលប៉ះពាល់ដល់ការមានផ្ទៃពោះរបស់ខ្ញុំឬទេ?  ចម្លើយ ៖ ប្រសិនបើអ្នកមានគម្រោងមានផ្ទៃពោះ អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នក ហើយយកល្អ អ្នកគួរធ្វើការត្រួតពិនិត្យឈាម ទឹកនោម និងការពិនិត្យផ្សេងទៀតមុនពេលធ្វើការបង្កកំណើត។ ដោយឡែក ទាក់ទងនឹងកំហាប់អ័រម៉ូន TSH ដែលត្រូវបានធ្វើតេស្តឈាមមើលដើម្បីវាយតម្លៃពីមុខងារនៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតរបស់អ្នកគួរតែត្រូវបានរក្សាឲ្យនៅទាបជាងពាក់កណ្តាលនៃចន្លោះកម្រិតធម្មតា មុនពេលមានផ្ទៃពោះ ដោយសារវាអាចមានទំនាក់ទំនងនឹងការកាត់បន្ថយអត្រាប្រឈមនឹងការរលូតកូន។  ជាការពិត ស្ត្រីជាច្រើនបានជួបប្រទះនឹងបញ្ហារលាកផ្លូវទឹកនោមនៅពេលមានផ្ទៃពោះ ប៉ុន្តែក្នុងនោះក៏មានករណីគ្រោះថ្នាក់ដែលបង្កពីបញ្ហានេះផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ បើសិនជាជំងឺរលាកផ្លូវនោមនេះ មិនត្រូវបានព្យាបាលទេនោះ វាអាចបង្កឲ្យទៅជាការឆ្លងរោគនៅនឹងតម្រងនោម (រលាកតម្រងនោម) ដែលមានគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះទាំងម្តាយ និងកូនក្នុងផ្ទៃ។  ដោយហេតុនេះហើយ ទើបការព្យាបាលជំងឺរលាកផ្លូវនោមឲ្យបាន ត្រឹមត្រូវមុននឹងចាប់ផ្តើមបង្កកំណើត គឺល្អបំផុត។ ការធ្វើបែបនេះ មិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យអ្នកមានផាសុកភាពនៅពេលដែលអ្នកមានផ្ទៃពោះនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែវាក៏ជាជម្រើសល្អបំផុត ដើម្បីប្រាកដថាអ្នកអាចចាប់ផ្តើមនូវការមានផ្ទៃពោះប្រកបដោយសុខមាលភាពផងដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃ Anna Women and Baby’s Center ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ៦១ឆ្នាំ ភេទស្រី កម្ពស់ ១.៥៨ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៥៣គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃជាមេផ្ទះ។ អស់រយៈពេល ៧ ទៅ ៨ឆ្នាំហើយដែលខ្ញុំមានអាការៈព្រិលភ្នែក ហើយខ្ញុំក៏ធ្លាប់បានទៅទទួលបានការព្យាបាលដោយធ្វើការវះកាត់ និងទៅពេទ្យពិនិត្យសម្ពាធទឹកជាប្រចាំផងដែរ។ ខ្ញុំមានប្រើប្រាស់ថ្នាំជាប្រចាំដូចជា ថ្នាំលើសឈាម លើសជាតិខ្លាញ់ និងប៉ូវឆ្អឹង។ ខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា ហេតុអ្វីបានជាភ្នែកវះដាក់កែវហើយ នៅតែមិនភ្លឺច្បាស់ និងនៅមានទឹកដក់បាតភ្នែក? ​ ចម្លើយ ៖ គួរបញ្ជាក់ថា ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែករបស់អ្នកជំងឺ និងការវះកាត់ដាក់កែវ ឬហៅថាវះកាត់បកបាយភ្នែក ពុំមានការទាក់ទងគ្នាឡើយ។ ចំពោះជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ការវះកាត់ខាងលើមិនអាចកែបញ្ហាបានឡើយ ដូចនេះរឿងចាំបាច់ដែលត្រូវធ្វើ គឺត្រូវទៅជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យភ្នែកជាប្រចាំ ជាពិសេសអ្នកជំងឺដែលមានអាយុចាប់ពី ៤៥ឆ្នាំឡើង ពីព្រោះជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកអាចនឹងពុំផ្តល់សញ្ញាណាមួយឲ្យបានដឹងឡើយ រហូតដល់វាឈានដល់ដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណោះ។  ជាក់ស្តែង ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ពុំអាចជាសះស្បើយឡើយ ប៉ុន្តែការព្យាបាលឲ្យបានទៀងទាត់ និងត្រឹមត្រូវអាចពន្យារនូវការវិវឌ្ឍរបស់វា ពោលគឺបាត់បង់ការមើលឃើញឲ្យប្រព្រឹត្តទៅសន្សឹមៗ។  ដោយឡែក ទោះជាជំងឺឡើងបាយ និងទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ជាធម្មតាពុំមានអ្វីពាក់ព័ន្ធគ្នា តែក្នុងករណីពិសេសខ្លះអាចមានការពាក់ព័ន្ធផងដែរ ដូចនេះដើម្បីដឹងថា ការឡើងបាយធ្វើឲ្យមានទឹកដក់ឬទឹកដក់មកពីបញ្ហាផ្សេងត្រូវមកជួបនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសទើបជាការប្រសើរ។  គួរឲ្យដឹងផងដែរថា ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ភ្នែកមួយចំនួនមិនបានត្រឹមត្រូវ អាចជាមូលហេតុនៃជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកបានដែលអ្នកជំងឺទាំងអស់គួរចៀសវាងប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ភ្នែកដោយគ្មានការណែនាំពីគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកជំនាញ។ សរុបមកការស្រវាំងភ្នែករបស់អ្នកជំងឺអាចទាក់ទងនឹងកម្រិតនៃការដក់ទឹក រយៈពេលនៃការបកភ្នែក តែបើ ៤ទៅ ៥ឆ្នាំ ហើយ អាចមកពីកន្លែងដាក់កែវស្រអាប់ ដែលអាចព្យាបាលឲ្យស្រឡះវិញបាន។ បកស្រាយដោយ ៖  លោកវេជ្ជបណ្ឌិត  អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសព្រមទាំងជាវេជ្ជបណ្ឌិតព្យាបាល  និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង​ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ២២ឆ្នាំ រស់នៅខេត្ត កំពង់ឆ្នាំង។ ខ្ញុំទើបតែសម្រាលកូនហើយបាន៤ខែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំខ្វល់ខ្វាយនោះ គឺខ្ញុំហូរឈាមច្រមុះជារឿយៗបន្ទាប់ពីសម្រាលកូនរួច ហើយពេលខ្លះនៅក្នុងបន្ទប់ត្រជាក់ ក៏មានហូរឈាមដែរ។ ជាការពិត ក្នុងអំឡុងពេលខ្ញុំកំពុងពពោះ ក៏មានឈាមច្រមុះតិចៗម្តងម្កាលដែរ។ តើខ្ញុំមានបញ្ហាអ្វីមែនទេ? តើត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចដោះស្រាយបាន?            ចម្លើយ ៖ ជំងឺរបស់ប្អូនកើតឡើងបណ្តាលមកពីបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូននៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ អ័រម៉ូនទាំង២នោះគឺ Progesterone និង Estrogen ដែលធ្វើឲ្យសរសៃឈាមនៅច្រមុះ រីកធំ (Nasal vasodilatation) ដូចនេះ កាលណានៅក្នុងបន្ទប់កាន់តែត្រជាក់ នោះបញ្ហានឹងចោទកាន់តែខ្លាំង ដោយសារសរសៃឈាមដែលរីកធំ អាចប្រេះនាំឲ្យមានការហូរឈាម ដែលអាការៈទាំងនេះនឹងអាចបាត់ទៅវិញ បើសិនការហូរឈាមតិចតែប្រសិនបើហូរឈាមខ្លាំងវិញត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីធ្វើការឃាត់ឈាម (Nasal Tamponude)តែម្តង។  ដូចនេះ អ្វីដែលប្អូនស្រី ត្រូវធ្វើគឺ ពាក់ម៉ាស់ការពារ តមរបស់ត្រជាក់ឬនៅបន្ទប់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ជាដើម។ ជាពិសេសប្អូន ឲ្យត្រូវទៅជួបគ្រូពេទ្យផ្នែករោគស្រ្តីដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុពិតប្រាកដណាមួយ ដែលពេលខ្លះកង្វះវីតាមីនមួយចំនួនក៏បណ្តាលឲ្យមានបញ្ហានេះផងដែរ ឧទាហរណ៍វីតាមីនសេ ដែលកង្វះខាតរបស់វា នាំឲ្យសរសៃឈាមមានភាពផុយស្រួយ។  គួររំលឹកផងដែរ បម្រែបម្រូលអ័រម៉ូនកើតមាននៅពេលមានផ្ទៃពោះ ហើយនឹងអាចត្រឡប់មកធម្មតាវិញ នៅថ្ងៃទី៥ ឬទី៦ក្រោយពីសម្រាល ឬប្រែប្រួលទៅតាមស្ថានភាពរបស់បុគ្គល។ ដោយឡែក បញ្ហាកើនឡើងនូវសម្ពាធឈាម នៅអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះក៏អាចទាក់ទងនឹងអាការៈរបស់ប្អូនផងដែរ ហើយការកើនឡើងនូវសម្ពាធឈាមនេះ អាចនឹងបន្តរហូតដល់៣ខែទៅ៦ខែបន្ទាប់ពីសម្រាលកូន។ ដូចនេះសំណូមពរចុងក្រោយគឺ  សូមប្អូនស្រីទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសដើម្បីតាមដានអាការៈរបស់ប្អូន មិនថាមុនឬក្រោយ សម្រាល និងទទួលយកដំបូន្មាន ក៏ដូចជាការផ្តល់ជាឱសថបំប៉ន ឬវីតាមីនបន្ថែមពីលើរបបអាហារ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត កៅ សែ នាយផ្នែកផ្ទាល់ខាងត្រចៀក ច្រមុះនិងបំពង់កនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖  នាងខ្ញុំមានអាយុ ២៣ឆ្នាំ។ កាលពី២សប្តាហ៍មុន នាងខ្ញុំបានទៅប៉ះធ្មេញត្រង់កន្លែងពុក តែរហូតមកដល់ពេលនេះ ត្រង់កន្លែងធ្មេញប៉ះនោះ នៅតែមានសភាពស្រៀវចំពោះភេសជ្ជៈ និងអាហារក្តៅ ឬត្រជាក់។ នាងខ្ញុំចង់ជម្រាបសួរលោកស្រីទន្តបណ្ឌិតថា តើសភាពស្រៀវនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? ហើយវានឹងនៅយូរប៉ុណ្ណាដែរ? ចម្លើយ ៖  មូលហេតុនៃការស្រៀវធ្មេញមានច្រើន ដោយឡែក ចំពោះករណីរបស់ប្អូន វាអាចបណ្តាលមកពីត្រង់ប្រហោងដែលពុកនោះធំ ដែលតម្រូវឲ្យធ្វើការកាយយកផ្នែកដែលពុកនោះចេញ និងធ្វើឲ្យថ្នាំសម្រាប់បំពេញប្រហោងនោះ អាចនៅកៀកនឹងបណ្តូល ឬសរសៃធ្មេញធ្វើឲ្យមានការស្រៀវ។  ក្រៅពីនោះ ភាពស្រៀវក៏អាច បណ្តាលមកពីការបំពេញថ្នាំ ដោយមានខ្យល់ (bubble)ចូលក្នុងប្រហោងធ្មេញពុកនោះ ការកាយយកធ្មេញពុកមិនអស់ ឬការសម្លប់មេរោគ មិនបានត្រឹមត្រូវអំឡុងពេលប៉ះធ្មេញផងដែរ។ ក្នុងករណីនេះ ប្អូនស្រីគួរចៀសវាងបរិភោគ អាហារក្តៅ និងត្រជាក់មួយរយៈសិន។  គួរបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើការប៉ះធ្មេញរបស់ប្អូនបានធ្វើឡើងដោយត្រឹមត្រូវ នោះភាពស្រៀវធ្មេញអាចនឹង កាត់បន្ថយបន្តិចម្តងៗ និងប្រសើរឡើងវិញនៅ សប្តាហ៍ទី ៦។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្រសិនភាពស្រៀវកាន់ តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ឬមិនមានភាពធូរស្រាលនោះ អ្នកជំងឺគួរទៅជួបជាមួយនឹងអ្នកជំនាញ ដើម្បីធ្វើការថត X-ray រកមូលហេតុ និងទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។  បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យ យិន ស៊ីថន នាយកមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញ ប្រាយស្មាយ និងជាប្រធានគ្រប់គ្រងគ្លីនិកទន្តវន្តសាស្ត្រនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ជីតារបស់ខ្ញុំមានអាយុ៦៨ឆ្នាំ កម្ពស់១ម៉ែត្រ៦៩ ទម្ងន់៥៨គីឡូក្រាម រស់នៅខេត្តពោធិ៍សាត់។ គាត់ចូលចិត្តញ៉ាំកាហ្វេណាស់ មួយថ្ងៃគាត់ញ៉ាំរហូតដល់៤កែវ។ នាងខ្ញុំសូមសួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា តើគាត់នឹងអាចប្រឈមជាមួយនឹងបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាម ឬទេ? ចម្លើយ ៖ ជាទូទៅ ការញ៉ាំកាហ្វេនាំឲ្យមានការភ្ញោចលើការបញ្ចេញអាដ្រេណាលីនធ្វើឲ្យមានការឡើងសម្ពាធឈាម។ ប៉ុន្តែ ចំពោះករណីជីតារបស់ប្អូន គាត់ពិសាកាហ្វេជាទម្លាប់មកហើយ  ហេតុដូច្នេះ កាហ្វេមិនធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សម្ពាធឈាមរបស់គាត់ខ្លាំងនោះទេ មានន័យថាកាហ្វេមិនបានធ្វើឲ្យគាត់ប្រឈមជាមួយនឹងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមទេ។  ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់គួរបន្ថយបរិមាណកាហ្វេរបស់គាត់ គឺជាការប្រសើរបំផុត។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យ វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ ជួរ ប្រធានផ្នែកជំងឺបេះដូងនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត  និងជាប្រធានសមាគមជំងឺបេះដូងកម្ពុជា ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមកពីខេត្ត កណ្តាល។ ប៉ុន្មានថ្ងែមុនខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះ ហើយពេលដែលខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ វាបានធ្វើឲ្យមុខខ្ញុំហើម។ តើលោកវេជ្ជបណ្ឌិតអាចពន្យល់បានទេថា តើវាកើតឡើងបណ្តាលមកពីអ្វី ហើយតើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេច? ចម្លើយ ៖ ជាទូទៅ ថ្នាំផ្សះដែលប្រជាជននិយមប្រើ ហើយមានប្រតិកម្មជាមួយញឹកញាប់នោះ មិនមែន ជាថ្នាំប្រើសម្រាប់ផ្សះមុខរបួសនោះទេ តែតាមពិត ថ្នាំផ្សះ (antibiotics) គឺជាថ្នាំប្រើសម្រាប់ទប់ស្កាត់ការរីករាលដាល ឬសម្លាប់មេរោគ(Bacteria)។ ម្យ៉ាងទៀត មុននឹងប្រើប្រាស់ ថ្នាំផ្សះ គប្បីដឹងថា ប្អូនធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយ ថ្នាំ ប្រភេទនោះដែរឬទេ ព្រោះថាបើសិនដឹងថា មានប្រតិកម្មជាមួយថ្នាំប្រភេទណាមួយ ប្អូនត្រូវ តែប្រុងប្រយ័ត្ន និងចៀសវាង។  ជាទូទៅ គ្រប់ថ្នាំទាំងអស់នឹងអាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដូចគ្នាគ្រាន់តែថ្នាំផ្សះគេច្រើនជួបប្រទះ ដោយសារផលវិបាករបស់វា។ ដូចនេះ សំណួររបស់ប្អូនស្រីមិនទាន់ អាចឆ្លើយបាននៅឡើយទេថាវាមកពីថ្នាំផ្សះ ឬយ៉ាងណា លុះត្រាដឹងថា តើប្រភពនៃការប្រើប្រាស់មកពីណា? តើប្អូនស្រីបានប្រើប្រាស់ថ្នាំប៉ុន្មានមុខ? តើមានតែថ្នាំផ្សះមួយមុខឬយ៉ាងណា? តើប្អូនតែងតែប្រតិកម្មជាមួយថ្នាំណាមួយឬទេ?  ចំណែកឯការឡើងហើមមុខ មិនមែនជាប្រតិកម្ម របស់ថ្នាំតែមួយមុខទេ ជួនកាលអាចបណ្ដាល មកពីជំងឺផ្សេងទៀតដូចជា ជំងឺខ្សោយតម្រងនោម ជាដើម។ ចំពោះរោគសញ្ញានៃការប្រតិកម្មថ្នាំមានដូចជា រមាស់ កន្ទួល កន្ទាលត្រអាក ថប់ដង្ហើម ក្អួតចង្អោរ ហើមបបូរមាត់ មុខ និងបំពង់ខ្យល់ដែលធ្វើឲ្យស្ទះផ្លូវដង្ហើម ឬក៏អាចប៉ះពាល់ដល់បេះដូង និងប្រព័ន្ធឈាមរត់ (Choc Anaphylatique) ដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត បាន។  ហេតុនេះ បើប្អូនស្រីមានការសង្ស័យ ទាក់ទង នឹងការប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងផលវិបាក ជាពិសេសពពួកថ្នាំផ្សះ ប្អូនគួរតែពិគ្រោះ ជាមួយ គ្រូពេទ្យជំនាញដែលផ្ដល់ការប្រឹក្សាពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រកបដោយសុវត្ថិភាព ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គុយ ណូ ឯកទេសសណ្តំ ជំងឺធ្ងន់ សង្គ្រោះបន្ទាន់ និងជំងឺសួត សព្វថ្ងៃលោកជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសប្រពោធកម្ម សល្យសាស្ត្រនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសបម្រើការនៅ មន្ទីរសំរាកព្យាបាល អាយ ស៊ី យូ ធ្លាប់បានបណ្តុះបណ្តាលនៅប្រទេសបារាំង និងប៊ែលសិក ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ខ្ញុំបាទអាយុ ៤៨ ឆ្នាំ មកពីខេត្តកណ្តាល។ ខ្ញុំមានជំងឺមហារីកពោះវៀន និងបានទទួលការវះកាត់រួចមកហើយខ្ញុំកំពុងទទួលការព្យាបាលដោយសារធាតុគីមី (ឱសថ)។ ខ្ញុំមានការថយចុះចំណង់ក្នុងការហូបអាហារ។ តើធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីបង្កើនការហូបអាហាររបស់ខ្ញុំឡើងវិញ? ចម្លើយ ៖ នៅអំឡុងពេលព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់ឱសថ ឬសារធាតុគីមី  វាពិតជាមានសារសំខាន់ក្នុងការបរិភោគអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលបានកម្លាំងសម្រាប់ទប់ទល់ និងប្រឆាំងនឹងកោសិកាមហារីក។ ក្រៅពីនោះ ការណែនាំខាងក្រោមក៏អាចជួយអ្នកបានផងដែរ៖ • ព្យាយាមបរិភោគអាហារឲ្យបានញឹកញាប់ ដោយញ៉ាំត្រឹមតែប៉ុន្មានម៉ាត់ពេញៗ ទោះបីអ្នកមិនឃ្លានក៏ដោយ។ ព្យាយាមបរិភោគតិចៗបែបនេះ រៀងរាល់ ២ម៉ោងម្តង • បរិភោគអាហារដែលអ្នកចូលចិត្ត ទោះជាអ្នកនឹងញ៉ាំវាដដែលៗក៏ដោយ • ទុកអាហារនៅជាប់ខ្លួនអ្នកជានិច្ច នៅពេលដែលអ្នកចេញក្រៅ (ទៅទទួលការព្យាបាល ឬទៅធ្វើការ) • បរិភោគអាហារចម្បង នៅពេលណាដែលអ្នកមានចំណង់ញ៉ាំបំផុត ដែលវាអាចជាអាហារពេលព្រឹកជាជាងអាហារពេលល្ងាច • កុំភ្លេចឆ្លៀតពេលដើរបន្តិចនៅចន្លោះអាហារនីមួយៗ  • អាចអញ្ជើញមិត្តភក្តិ និងគ្រួសារឲ្យបរិភោគជាមួយអ្នក  • បង្កើតអាហារដែលមើលទៅគួរឲ្យចង់បរិភោគ • បរិភោគអាហារ និងភេសជ្ជៈដែលមានកាឡូរី និងប្រូតេអុីនខ្ពស់៖    ឧទាហរណ៍រួមមាន៖ * ត្រីធូណា ឬត្រីសាលម៉ុន ជាមួយនឹងបាយ * ស៊ុប (សាច់ត្រី សាច់មាន់ ជាមួយនឹងគុយទាវ ឬមី) * ដំឡូងបារាំង គុយទាវ ឬមី និងសាឡាត់ធ្វើពីសណ្តែក * ត្រីដុត មាន់ដុត សណ្តែក ឬ សាច់ផ្សេងៗទៀត * បាប៊ីឃ្យូសាច់មាន់ * គុយទាវ ឬផាស្តាជាមួយឈីស * ស៊ុតស្ងោរ ស៊ុតចៀនជាមួយឈីស និងបន្លែ * បង្អែមចាហួយធ្វើពីអង្ករ គ្រាប់សារគូ ទឹកដោះគោ ឬសណ្តែកសៀង * ទឹកដោះគោ ឬយ៉ាអ៊ួរក្តៅឧណ្ហៗជាមួយគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ផ្លែឈើ និង ស្ករក្រហម * នំដុត ជាមួយក្រែមឈីស ប័រ ទឹកស៊ីរ៉ូ ឬតំណាប់លាបនំបុ័ង * ការ៉េម យ៉ាអួរ  * គ្រាប់រុក្ខជាតិ និងតំណាប់ផ្លែឈើក្រៀម  * ទឹកដោះគោក្រឡុកធ្វើឡើងពីទឹកដោះគោ ឬទឹកសណ្តែកជាមួយទឹកឃ្មុំ (ប្រសិនបើអ្នកមិនមាន ការហើមពោះក្រោយពីបរិភោគទឹកដោះគោ) * ទឹកផ្លែឈើក្រឡុក * ភេសជ្ជៈសូកូឡាក្តៅៗ ឬជាមួយទឹកកក។  បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅ ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ សែនសុខ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ២៤ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំតែងតែរមួលក្រពើ មិនថាពេលហាត់ប្រាណ ឬពេលកំពុងគេងលក់ហើយក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនមានបញ្ហាសុខភាពអ្វីផ្សេងទៀតទេ តែខ្ញុំមានទម្ងន់ជាង៦០គីឡូ។ តើវាអាចជាមូលហេតុដែរឬទេ? តើអាការៈនេះមានទាក់ទងនឹងជំងឺអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើការបញ្ជាក់ពីកម្ពស់របស់អ្នកទៀតវានឹងកាន់តែប្រសើរ។ យោងតាមការរៀបរាប់ខាងលើនេះ វាមិនបានបញ្ជាក់ពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺនោះទេ។ អ្វីដែលត្រូវគិតដំបូងគេ គឺវីតាមីន ដូចជា ប្រភេទកាល់ស្យូម វីតាមីនក្រុមបេ ឬបេ១២ និងជាតិដែក ព្រោះថាកង្វះជាតិណាមួយក៏បណ្តាល ក៏ឲ្យសាច់ដុំមានការចុកស្រពន់ ឬរមួលក្រពើដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រ្តាចារ្យ លឹម តាំង សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុ-ខាភិបាល ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវមួយទៀតដែលក្រុមស្រាវជ្រាវដែលជានិស្សិត និងសាស្ត្រាចារ្យនៃ ដេប៉ាតឺម៉ង់ឱសថសាស្ត្រ មហាវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល សាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ បានធ្វើឡើង និងត្រូវបានបោះពុម្ពក្នុងទស្សនាវដ្តីវិទ្យាសាស្ត្រអន្តរជាតិ Asian Journal of Pharmacognosyនោះ គឺជា«ការវិភាគសមាសធាតុគីមីឱសថរុក្ខជាតិ និងការវិភាគដោយប្រើTHIN LAYER CHROMATOGRAPHY នៅក្នុងញស្រុក ដែលមានប្រភពពី ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ប្រទេសកម្ពុជា»។   ញស្រុក (Morinda citrifolia L.) ត្រូវបានគេប្រើសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺដូចជា រលាកក្រពះ រលាកស្បែក រលាកផ្លូវដង្ហើម បញ្ហាវដ្តរដូវ បញ្ហាប្រព័ន្ធតម្រងនោម ក្តៅខ្លួន និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ការសិក្សានេះមានគោលបំណងដើម្បីកំណត់រកសមាសធាតុគីមីឱសថរុក្ខជាតិក្នុងសារធាតុចម្រាញ់(ដោយប្រើអេតាណុល) ចេញពី ញស្រុក និងកំណត់នូវវត្តមានសមាសធាតុគីមីទាំងឡាយ ដោយប្រើThin Layer Chromatography។ ការវិភាគសារធាតុគីមីឱសថរុក្ខជាតិ ទៅលើសារធាតុចម្រាញ់(ដោយប្រើអេតាណុល) ក្នុងរុក្ខជាតិញ នេះបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា ឫសវាមានផ្ទុកPhenol, Coumarins, Cardiac glycosides និង steroids។ នៅផ្លែមាន Alkaloids, phenol tannins, coumarins, cardiac glycosides និងsteroids។ ស្លឹកមានផ្ទុកAlkaloids, saponins, phenol, tannins និង coumarins។  តាមរយៈការវិភាគដោយប្រើ Thin Layer Chromatography បានបង្ហាញឲ្យឃើញ នៅ ជំហានរលកពន្លឺ ចន្លោះពី 254-366nm នូវចំណុច ញែកដាច់ពីគ្នាបានល្អ (ដោយប្រើ mobile phase system ជា ក្លរ៉ូហ្វម និង អេតាណុល (chloroform:methanol 7:3)។  ការរកឃើញនេះពិតជាមានសារសំខាន់សម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យគុណភាពរបស់រុក្ខជាតិ ញស្រុក និងជាគន្លងសម្រាប់ការបន្តការស្រាវជ្រាវពាក់ព័ន្ធនឹងការញែកម៉ូលេគុលឱសថចេញពី ញស្រុក នៅប្រទេសកម្ពុជា។ សំគាល់៖  លទ្ធផលស្រាវជ្រាវនេះត្រូវបានបោះពុម្ពរួចហើយក្នុងទស្សនាវដ្តីវិទ្យាសាស្ត្រអន្តរជាតិ Asian Journal of Pharmacognosy (2017)1(3):511 ប្រភព ៖ លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវរបស់ក្រុមស្រាវជ្រាវដែលជានិស្សិត និងសាស្ត្រាចារ្យនៃ ដេប៉ាតឺម៉ង់ឱសថសាស្ត្រ មហាវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ សុខាភិបាល សាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ រាជធានីភ្នំពេញ ប្រទេសកម្ពុជា ៖ ម៉េង ចាន់ណែត, កែវ សំអែល, ជា ស៊ីន, សាន ម៉េងហ៊ុយ, ទ្រី លឹមប៊ុណ្ណា, សេង ស៊ុនណារី, ឈួន ស្រីនាថ, ឆាន់ សុគន្ធា  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ គឺត្រូវបានបង្កឡើងដោយវីរុសប្រភេទសេ ដែលជាទូទៅវាឆ្លងរាលដាលតាមរយៈការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ជាមួយឈាមដែលមានផ្ទុកវីរុសនេះ ហើយវាអាចឆ្លងរាលដាលតាមរយៈការរួមភេទ ជាមួយដៃគូ ដែលមានផ្ទុកវីរុស និងពេលម្តាយទៅកូននៅអំឡុងពេលសម្រាល។ មនុស្សភាគច្រើនដែលផ្ទុកវីរុសនេះ គឺមិនមានបង្ហាញឲ្យឃើញរោគសញ្ញាណាមួយនោះទេអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ ប្រសិនបើគាត់មានរោគសញ្ញា គឺគាត់មានអារម្មណ៏ថាគ្រុនផ្តាសាយ ហើយគាត់ក៏អាចមានអាការៈ ឬជំងឺមួយចំនួនកើតព្រមជាមួយ ដូចជាជំងឺខាន់លឿនដែលធ្វើឲ្យស្បែក និងភ្នែកឡើងលឿង ឬលាកមពណ៌ស។              វីរុសនៃជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ រីកលូតលាស់ក្នុងថ្លើម ហើយវាបង្កឲ្យមានប្រតិកម្មរលាក។ ការស្ថិតនៅនៃវីរុសជាមួយប្រតិកម្មរលាកយូរអង្វែងដោយវីរុសគ្មានរោគសសញ្ញាបង្កឲ្យមានការប្រែប្រួលម្តងៗ នៃរចនាសម្ព័ន្ធកោសិកាថ្លើម និងបង្កឲ្យមានសន្លាកដែលហៅថា សរសៃក្រិន ឬភាពក្រិន។ ការវិវត្តន៍នៃជំងឺនេះវាអាចបង្កឲ្យលេចចេញជាដុំ ហើយព័ទ្ធជុំវិញសរសៃក្រិនដែលហៅថា ជំងឺក្រិនថ្លើម។ ក្នុងករណីនេះ ការវិវត្តន៍ពីភាពក្រិនតៅជាជំងឺក្រិនថ្លើម អាចប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងឆាប់រហ័សដោយសារពិសារស្រាច្រើន អាយុច្រើន ភេទប្រុស ជំងឺធាត់ពេក ការខ្វះប្រព័ន្ធការពារ ឬមានជំងឺផ្សេងៗទៀតបន្ថែមដូចជា ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទបេ​ ជំងឺអេដស៍។ ក្នុង៣០%នៃជំងឺក្រិនថ្លើម អាចវិវត្តន៍ទៅរកជំងឺមហារីកក្នុងរយៈពេលវែង ឬមិនវែង។ ជំងឺរលាកថ្លើមសេ អាចធ្វើឲ្យថ្លើមខូចខាត វាជាសត្រូវដ៏ស្ងៀមស្ងាត់រហូតដល់អ្នកមិនចាប់អារម្មណ៍ថាឈឺ។ បើមិនព្យាបាលទេ ប្រព័ន្ធការពារយើងមិនអាចកម្ចាត់វីរុសនេះបានទេ។ ដូច្នេះ ការព្យាបាលគឺពិតជាអាចឲ្យយើង មានឱកាសការពារថ្លើមរបស់អ្នក។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឆាយ គឹមប៉ាវ ឯកទេសថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងជាប្រធានផ្នែកក្រពះ ពោះវៀននៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ថ្លើម គឺជាសរីរាង្គដែលសំខាន់សម្រាប់ជីវិត បើសិនជាថ្លើមខូចនោះជីវិតនឹងបាត់បង់។ វីរុសនៃជំងឺរលាកថ្លើមសេជាសត្រូវដ៏ស្ងៀមស្ងាត់របស់ថ្លើមអ្នក។ វាបង្កឲ្យថ្លើមខូចដោយអ្នកជំងឺមិនចាប់អារម្មណ៏ថាខ្លួនឈឺ។ ដូច្នេះ ការព្យាបាលជំងឺនេះពិតជាមានឱកាស ឲ្យចៀសផុតពីការវិវត្តន៍របស់ថ្លើមទៅជាក្រិន និងមហារីក៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖  ៣ ហេតុផលខ្លឹមៗនៃការព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទសេ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

មាតាគ្រប់រូបគួរគប្បីចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះសុទ្ធតែមួយមុខគត់ តាំងពីនាទីកើតដំបូងរហូតដល់អាយុ៦ខែ ដោយមិនមានការបន្ថែមទឹកធម្មតាផងដែរ។ ក្រោយអាយុទារកបាន៦ខែ ការបន្ថែមនូវអាហារដែលមានគុណប្រយោជន៍ផ្សេងពីទឹកដោះសុទ្ធ មានដូចជា សាច់ ស៊ុត បន្លែ គឺបបរខាប់គ្រប់គ្រឿង មិនមែនបបរស ឬបាយស្រូបទឹកសម្លនោះទេ។ ឯការបំបៅដោះ ត្រូវបន្តបំបៅ ឲ្យបានយូរ អាចរហូតដល់កូនអាយុ២ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែនៅចន្លោះពេលនោះ ប្រសិនបើម្តាយមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់លើអាហាររូបត្ថម្ភ ការរវល់ជាមួយការងារផ្សេងៗ ឬក៏ត្រូវការថែទាំកូនតូចម្នាក់ទៀត នោះធ្វើឲ្យទារកត្រូវតែផ្តាច់ដោះមួយរយៈពេលវែង។​ ការផ្តាច់ដោះភ្លាមៗនោះដែរ ធ្វើឲ្យទារកកង្វះនូវអាហារូបត្ថម្ភក្នុងការលូតលាស់សរីរាង្គកាយ និងប្រាជ្ញា។ Kwashiorkor ជាទម្រង់ធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ដែលខ្វះតែជាតិប្រូតេអ៊ីនតែមួយប្រភេទប៉ុណ្ណោះ។ នេះដោយសារតែទារកត្រូវម្តាយផ្តាច់ដោះ ហើយមិនបានផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់​ និងតាមធម្មតា ទារកត្រូវបានផ្តល់ឲ្យបៅទឹកស្ករ ឬទឹកដោះគោខាប់ជំនួស ដែលអាហារប្រភេទនេះ​ សម្បូរតែជាតិកាបូអ៊ីដ្រាត មិនមានជាតិប្រូតេអ៊ីន។ Kwashiorkor ជាភាសារបស់ Ghana មានន័យថា «ជាជំងឺកើតលើកុមារបន្ទាប់ពីម្តាយមានផ្ទៃពោះកូនម្នាក់ទៀត ហើយត្រូវម្តាយផ្តាច់ដោះ និងមិនបានផ្តល់អាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដោយឲ្យបៅត្រឹមតែទឹកស្ករ ឬទឹកដោះគោខាប់»។ Kwashiorkor មានលក្ខណៈខុសគ្នាពី Marasmusត្រង់ថា កុមារដែលមាន Kwashiorkor ដំបូងឡើយមានការលូតលាស់ល្អធម្មតា តែត្រូវបានធ្លាក់ចុះការលូតលាស់ ដោយសារតែ ម្តាយមានផ្ទៃពោះកូនមួយទៀត ហើយមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូនបង។ ក្មេងដែលមានជំងឺ Kwashiorkor មានរូបរាងស្គម ចេញឆ្អឹងជំនី មានហើមនៅដៃ និងជើង ពោះប៉ោងថ្លើមរីកធំ សក់ស្តើង ស្បែកមានសភាពមិនធម្មតាដូចជារបក និងរលាក ញ៉ាំបានតិច ឡេសឡាស មួម៉ៅ មិនរួសរាយ។ អ្នកម្តាយគួរស្វែងយល់បន្ថែមពីអាហារូបត្ថម្ភដល់កូនៗរបស់គាត់ គឺភារៈកិច្ចដ៏សំខាន់មួយ ព្រោះថាបើទារកមិនបានទទួលការយកចិត្តទុលដាក់បានត្រឹមត្រូវនោះទេ ទារកនឹងមិនមានការលូតលាស់ប្រក្រតី ហើយថែមទាំងប្រឈមមុខនឹងជំងឺឆ្លងផ្សេងៗបានយ៉ាងងាយ។ ទាំងនេះជាប្រសាសន៍របស់សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត គឹម អាង ប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងអាល្លែកហ្ស៊ីនៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖  Marasmus Vs Kwashiorkor   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top