Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Sep 25, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 9.8K មើល

មានតែឱសថការីទេ...ដែលយល់អារម្មណ៍ពេលហ្នឹង!!!

តើឱសថការីជានរណា? តើមានរឿងរ៉ាវអ្វីខ្លះដែលអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈដទៃមិនអាចយល់បាននោះ? ស្ថានភាពខាងក្រោមនេះ ប្រហែលជាមានតែឱសថការីទេដែលយល់នោះ លក្ខណៈថាពេលបម្រើការងាររបស់ខ្លួន ប្រាកដណាស់​ គឺបានជួបប្រទះនឹងរឿងរ៉ាវទាំងនេះ ហើយពេលខ្លះ ក៏មិនដឹងថាត្រូវមានប្រតិកម្មបែបណាទៀតហ្នឹងណា… 1.ពេលដែលអ្នកទិញថ្នាំសួរច្រើនដងថាតើ generic drug ដូចគ្នាទៅនឹងថ្នាំbrandហ្នឹងអត់?​ហើយក៏ត្រូវឆ្លើយច្រើនដងដែរថា​«ចាស៎/បាទ៎!!! ដូចគ្នា…» 2.ពេលដែលវេជ្ជបញ្ជារបស់អ្នកជំងឺផុតកំណត់ តែនៅតែទទូចឲ្យអ្នកចេញថ្នាំដោយគ្មានការទាក់ទងទៅកាន់គ្រូពេទ្យ 3.ពេលអ្នកទិញថ្នាំមិនជឿថាជាថ្នាំដដែល នៅពេលដែលមានការផ្លាស់ប្តូរការរចនា ឬរូបរាងនៃប្រអប់ថ្នាំ ឬថ្នាំ 4.ពេលដែលអតិថិជនម្នាក់ទៀតចូលមកកាត់ផ្តាច់អ្នកដោយផ្តល់ដំបូន្មាន និងនិយាយពីនេះពីនោះ នៅពេលដែលអ្នកកំពុងតែប្រឹក្សាជាមួយនឹងអ្នកជំងឺ 5.ពេលដែលត្រូវបានអ្នកជំងឺសួរសំណួរជាច្រើនតែមិនសូវទាក់ទងនឹងថ្នាំដែលគាត់ត្រូវប្រើប្រាស់ (លក្ខណៈថាបែកអូរហូរជាស្ទឹង ដល់ថ្នាក់ពេលខ្លះ ក៏សួរនាំដល់សម្ភារៈសិក្សាអីទៀត) 6.ពេលដែលអ្នកសួរអតិថិជនថា «តើត្រូវការស្បោង/ថង់ទេ?» ហើយគាត់ក៏ឆ្លើយថា «បើមាន ឲ្យមក»         7.ពេលអ្នកទិញថ្នាំសួរថា«ចុះថ្នាំហ្នឹងមានលក់នៅឱសថស្ថាន ឬកន្លែងណាផ្សេងទៀតអត់?» នៅមានស្ថានភាពអ្វីខ្លះទៀត​ ដែលធ្លាប់ជួបប្រទះ ឬឆ្លងកាត់ហើយគិតថា«I am not alone, all pharmacists know how it feels like…»? Comment​ បន្ថែមមកណា!!! ក្រុមការងារនឹងដាក់បន្ថែមជូន… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Sep 25, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 4.8K មើល

ព្រោះតែសាច់ព្រៃចម្អិនមិនបានល្អ ទើបមានករណីឈឺ និងស្លាប់ថ្មីៗនេះនៅកម្ពុជា

តើវាបណ្តាលមកពីមូលហេតុអ្វី? ហេតុអ្វីក៏អាចបណ្តាលឲ្យមានករណីឈឺ និងស្លាប់បែបនេះ? តើអ្វីខ្លះជាមូលហេតុពីក្រោយករណីគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងអាយុជីវិតទាំងនេះ? យោងតាមសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់ក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាបានផ្តល់ជូននូវព័ត៌មានខ្លឹមៗដែលរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ និយមន័យ ជំងឺដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡា ហៅថាទ្រឹស៊ីណែឡា (Trichinellosis) គឺជាជំងឺមួយដែលចម្លងមកមនុស្ស តាមរយៈការបរិភោគសាច់ឆៅ ឬសាច់ចម្អិនមិនឆ្អិនល្អដែលសាច់នោះមានដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡា។ រោគសញ្ញា រោគសញ្ញាដំបូង  រួមមាន ក្អួតចង្អោរ រាករូស ក្អួត អស់កម្លាំង និងគ្រុនក្ដៅ។ ឈឺពោះអាចកើតមានឡើងក្នុងអំឡុងពេល ១ទៅ ២ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីឆ្លងដង្កូវព្រូនទ្រឹស៊ីណែឡាចូលក្នុងខ្លួនមនុស្សយើង។ បន្ទាប់ពីរោគសញ្ញាដំបូងមក មានអាការៈដូចជាឈឺក្បាល គ្រុនក្ដៅ ក្អក ហើមមុខនិងត្របកភ្នែក (អាចមានហើមដៃ ហើមជើង) ឈឺសន្លាក់និងឈឺសាច់ដុំ រមាស់ស្បែក រាក ឬទល់លាមក។  រោគសញ្ញាផ្សេងទៀត ជាធម្មតាចាប់ផ្ដើមពី២ ទៅ ៨ សប្ដាហ៍ បន្ទាប់ពីការបរិភោគសាច់ដែលមានដង្កូវព្រូននេះ។   រោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ មានដូចជាពិបាកធ្វើចលនា និងបង្កបញ្ហាដល់បេះដូងនិងដង្ហើម ដែលបណ្ដាលមកពីការរាតត្បាតនៃដង្កូវព្រូននេះនៅក្នុងសរីរាង្គមនុស្ស (ដូចជាស្ងួត បេះដូង ថ្លើម និងខួរក្បាលជាដើម) និងអាចបណ្ដាលឲ្យស្លាប់បាន។ ការព្យាបាល ការព្យាបាល គឺសាមញ្ញ និងមានប្រសិទ្ធភាពបាន។ នៅពេលចាប់ផ្ដើមឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបានដោយផ្អែកលើរោគសញ្ញា និងប្រវត្តិនៃការញុំសាច់ឆៅ ឬសាច់មិនឆ្អិនល្អ ជាពិសេសសាច់សត្វព្រៃ ។  វិធីការពារ ១. ប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត និងម្ហូបអាហារដែលស្អាត និងឆ្អិនជានិច្ច ២. ត្រូវលាងដៃនឹងសាប៊ូ មុនពេល និងអំឡុងពេលរៀបចំម្ហូបអាហារ មុនបរិភោគ និងក្រោយបន្ទោរបង់ ៣. លាងសំអាតបន្លែផ្លែឈើឲ្យបានស្អាតមុនបរិភោគ ៤. សំអាតសម្ភារៈប្រើសម្រាប់ចម្អិនម្ហូបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ៥. ចម្អិនអាហារឲ្យបានឆ្អិនល្អ ជាពិសេស សាច់ សត្វស្លាប ស៊ុត និងអាហារសមុទ្រ ។ ៦. ទុកដាក់ចំណីអាហារឆៅ និងឆ្អិនដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។ ៧. កុំរក្សាទុកអាហារក្នុងកំដៅធម្មតាលើសពី២ម៉ោង ៨. មិនត្រូវរក្សាទុកអាហារជាច្រើនថ្ងៃទេ ទោះជាស្ថិតក្នុងកម្រិតសីតុណ្ហភាពសុវត្ថិភាពក៏ដោយ     ក. បើយើងរក្សាទុកអាហារក្នុងប្រព័ន្ធត្រជាក់ គឺត្រូវឲ្យនៅក្រោមសីតុណ្ហភាព៥អង្សាសេ     ខ. បើយើងរក្សាទុកអាហារក្នុងប្រព័ន្ធកំដៅ គឺត្រូវឲ្យលើសពីសីតុណ្ហភាព៦០អង្សាសេ ៩. កុំប្រើប្រាស់ចំណីអាហារហួសកាលកំណត់។   គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា បើតាមប្រភពព័ត៌មាននៃគេហទំព័រ Fresh News បានឲ្យដឹងថា «ក្រោយពីទទួលបានព័ត៌មានពីមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សបរិស្ថានការពារព្រៃឡង់ អំពីករណីឆ្លងជំងឺ និងបានបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងកេតុមាលា រាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧ មន្រ្តីនាយកដ្ឋានជំងឺឆ្លងបានចុះទៅមន្ទីរពេទ្យទាំងពីរខាងលើ និងបានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា បណ្តាលមកពីចំលង Larves Trichinella Spiralis ដោយបរិភោគសាច់ព្រៃដែលចំអិនមិនឆ្អិនល្អ និងផឹកស្រាសរដែលពុំមានប្រភពច្បាស់លាស់ ដែលពុំមានការត្រួតពិនិត្យ ត្រឹមត្រូវពីមន្ត្រីជំនាញ»។ បន្ថែមពីលើនេះ Fresh News ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា មានប្រជាពលរដ្ឋចំនួន៧នាក់ (ម្នាក់ជាមន្ដ្រីឧទ្យានុរក្សបរិស្ថានព្រៃឡង់ ៣នាក់រស់នៅឃុំសណ្ដាន់ និង៣នាក់ទៀតរស់នៅឃុំមានរិទ្ធ ក្នុងស្រុកសណ្ដាន់ ខេត្តកំពង់ធំ) បានស្លាប់ដោយសារតែហូបស្រាច្រើន និងសាច់សត្វឆៅនៅក្នុងព្រៃ។ ដើម្បីទប់ស្កាត់ ក៏ដូចជាបង្ការនូវករណីគ្រោះថ្នាក់ និងស្លាប់បន្ថែមទៀត ក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាក៏សូមអំពាវនាវដល់ប្រជាជនដែលរស់នៅក្បែរព្រៃទាំងអស់ «សូមបរិភោគសាច់ចំអិនល្អ និងកុំបរិភោគសាច់ព្រៃឆៅឲ្យសោះ» ។ យ៉ាងណាមិញ មន្ត្រីជំនាញកំពុងបន្តតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់បំផុត ចំណែកឯមន្រ្តីជំនាញថ្នាក់ជាតិ ក៏បាន និងកំពុងចែកឱសថព្យាបាល និងការពារការឆ្លងប៉ារ៉ាស៊ីតប្រភេទ Trichenolla Spiralis ដល់ប្រជាពលរដ្ឋនៅមូលដ្ឋានផងដែរ។ ប្រភព ៖ គេហទំព័រផ្លូវការរបស់ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Sep 24, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 3K មើល

អត្ថបទប្រចាំសប្តាហ៍ទី​៣ នៃខែកញ្ញា

គូស្នេហ៍និស្សិតbelikeចំណេញទាំងរឿងស្នេហា និងការសិក្សា...  បើរៀនពេទ្យរវល់យ៉ាងហ្នឹង តើនិស្សិតពេទ្យអាចនឹងមានសង្ឃឹមអាចមានស្នេហាដែរឬទេ ? ហើយពេលមាន តើគួរបែងចែកពេលវេលាដូចម្ដេច ? បើគ្រាន់តែចំណាយពេលវេលាទៅលើការសិក្សាវាស្ទើរតែមិនគ្រប់ផងនោះ។ ប៉ុន្ដែ មិនប្រាកដថានិស្សិតពេទ្យមិនអាចមានស្នេហាណា៎…ជាក់ស្តែងណាស់ មានគូស្នេហ៍និស្សិតពេទ្យមួយគូដែលមិនត្រឹមតែមានចំណងស្នេហ៍ដ៏ផ្អែមល្អែមមួយប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងទទួលបាន លទ្ធផលសិក្សាគាប់ប្រសើរផងដែរ ហើយក៏បានចែករំលែកអំពីស្នេហាក្នុងពេលសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលរបស់ គាត់ផងដែរ … គាត់រៀនពេទ្យផងIRផងផ្តាំថា«យកល្អរៀនពេទ្យតែមួយ ហើយផ្តោតឲ្យខ្លាំងទៅបានហើយ»  គ្រាន់តែលឺថា រៀនពេទ្យ ម្នាក់ៗប្រាកដជាស្រមៃដល់កាលវិភាគដ៏សែនមមាញឹកទាំងព្រឹក ថ្ងៃនិងយប់ជាមិនខាន ហើយចុះទម្រាំនិយាយអំពីការសិក្សា២មុខវិជ្ជាក្នុងពេលតែមួយ ដែល១ជាការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលទៀតនោះ តើស្រមៃដល់អ្វីដែរ? ប្រាកដជារូបភាពនៃនិស្សិតដែលត្រូវហត់នឿយ និងរវល់រកពេលដកខ្លួនមិនបានជាមិនខាន…តែក៏មិនមែនជាអ្វីដែលមិនអាចកើតមានដែរ…រាល់ថ្ងៃនេះ ប្រាកដជាមាននិស្សិតមួយចំនួនកំពុងសិក្សាបែបនេះដែរ។ ក្នុងនោះ ក៏មាននិស្សិតមួយរូបដែលរៀនពេទ្យផង និងមុខវិជ្ជាមិនងាយស្រួលនៅសាលាតឹងរឹងមួយទៀតផងដែរ គឺ យុវនិស្សិត ឡូវ ប៉េងហុង ដែលគាត់ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍របស់គាត់ទៅកាន់និស្សិតពេទ្យដទៃទៀត និងជំនាន់ក្រោយនៃនិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាល។  "ការព្យាបាលដោយយកកោសិកាខ្ចីៗពីខ្លួនអ្នកជំងឺមកជួសជុលសន្លាក់ដែលរលាករបួស ឬប្រេះស្រាំសរសៃពួរ"ជាទំព័រវេជ្ជសាស្ត្រថ្មីនៅកម្ពុជា!  ថ្មីៗនេះ មានរបកគំហើញថ្មីៗប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺ«ការព្យាបាលដោយប្រើកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងមកជួសជុលកន្លែងដែលខូច ឬសឹករេចរឹលនោះ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកជំងឺទាំងនេះអាចជាសះស្បើយបាន» ដែល មានលក្ខណៈខុសស្រឡះពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ ឬឱសថទំនើបដូចជា ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់សម្រាប់បំបាត់ហើម និងបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលជាទូទៅ អ្នកជំងឺប្រាប់ថាពេលអស់ជាតិថ្នាំនឹងឈឺចាប់ឡើងវិញ ពោល គឺថ្នាំទាំងនោះមិនអាចជួយជំរុញការជួសជុលឡើងវិញនូវស្រទាប់កោសិកាដែលខូច ឬសឹករេចរឹល ឬប្រេះស្រាំនោះបានរហ័សទេ គឺរង់ចាំសរីរាង្គនោះជួសជុលដោយខ្លួនឯង (self heeling) ប៉ុណ្ណោះ…នេះបើយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អត្ថបទប្រចាំខែ
ចែករំលែក
  • Sep 24, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 2.8K មើល

អត្ថបទប្រចាំសប្តាហ៍ទី២នៃខែកញ្ញា

ការប្រើប្រាស់ឱសថដោយសុវត្ថិភាពសំដៅលើអ្វីខ្លះ?  លោកបណ្ឌិត បូរី សុថ្ថាវីរៈ សាស្ត្រាចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល បានផ្តល់នូវការប្រឹក្សាយោបល់ទៅនឹងការឆ្លើយតបទៅនឹងបម្រើបម្រាស់ឱសថប្រកបដោយសុវត្ថិភាពដោយស្រាយនូវចម្ងល់ផ្សេងៗ ជាពិសេសឆ្លើយនឹងសំណួខាងក្រោមនេះ 1.តើអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់ ឱសថមិនត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំឬទេ? 2.តើអ្នកគួរធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីឲ្យការប្រើប្រាស់ឱសថបានត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាព? 3.គន្លឹះក្នុងការប្រើប្រាស់ឱសថប្រកបដោយសុវត្ថិភាព  [លែងឆ្ងល់] ហេតុអ្វីមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួត ពេលដុសធ្មេញព្រឹកឡើង?  តើមាននរណាខ្លះដែលងើបពីគេងមកដឹងតែមិនភ្លេចរឿងទាញយកច្រាសដុសធ្មេញមកដុសធ្មេញ? ហើយមានថ្ងៃខ្លះ ឬជាញឹកញាប់ ក៏មានអារម្មណ៍ថាចង់ក្អួត? លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សាន់ ចាន់ណា គ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងឫសដូងបាត នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត បានបកស្រាយនូវ ចម្ងល់សុខភាពមួយនេះថា  «ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រសិនបើចង់ក្អួតរាល់ពេលដុសធ្មេញ នោះបញ្ហាអាចបណ្តាលមកពីថ្នាំដុសធ្មេញ តែករណីមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួតតែពេលព្រឹក មូលហេតុអាចមកពី… ១១គន្លឹះដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមបានល្អ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅប្រចាំនៅ បន្ទប់ពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ វេជ្ជ. នៅ គីមសាន(Diabetes Care Clinic, Phnom Penh) បានធ្វើការចែករំលែកដល់សាធារណជន ជាពិសេសអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមនូវគន្លឹះទាំង១១យ៉ាងនៃទំំម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យការគ្រប់គ្រងនូវជំងឺរបស់ខ្លួនបានល្អ និងចៀសវាងនូវផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អត្ថបទប្រចាំខែ
ចែករំលែក
  • Sep 23, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 8.7K មើល

"ការព្យាបាលដោយយកកោសិកាខ្ចីៗពីខ្លួនអ្នកជំងឺមកជួសជុលសន្លាក់ដែលរលាករបួស ឬប្រេះស្រាំសរសៃពួរ"ជាទំព័រវេជ្ជសាស្ត្រថ្មីនៅកម្ពុជា!

ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ពិភពលោកនេះកាន់តែទំនើបដោយសារវិទ្យាសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកមានភាពរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយក៏ដូចគ្នាផងដែរចំពោះផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រវេជ្ជសាស្ត្រ អ្នកប្រាជ្ញវេជ្ជសាស្រ្តល្បីៗលើសកលលោកកំពុងបន្តការរុករក និងបានរកឃើញវីធីសាស្រ្តថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងវីធីសាស្ត្រព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗ ដែលតម្រូវឲ្យអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រគ្រប់ផ្នែកតាមបណ្តាប្រទេសនានា បន្តការសិក្សាតាមដានជាប្រចាំ ដើម្បីឲ្យទាន់សម័យកាល ហើយលៃលកយកវីធីសាស្ត្រថ្មីទាំងនោះ មកធ្វើជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកជំងឺនៅក្នុងប្រទេស និងតំបន់រៀងៗខ្លួន។  ជាក់ស្តែង ការខូចខាត ឬសឹកបាត់កោសិកាសំខាន់របស់សរីរាង្គណាមួយ  នឹងបណ្តាលឲ្យបាត់បង់មុខងារប្រក្រតីរបស់សរីរាង្គនោះ (ឧទាហរណ៍ របួសសន្លាក់ របួសសរសៃពួរ រលាក ឬសឹកសន្លាក់ របួសប្រពន្ធ័ប្រសាទខួរឆ្អឹងខ្នង ជំងឺស្បែករឹង ចាស់វង្វេង។ល។) នឹងកកើតជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលពិបាកព្យាបាល។   ថ្មីៗនេះ មានរបកគំហើញថ្មីៗប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយ គឺ«ការព្យាបាលដោយប្រើកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺខ្លួនឯងមកជួសជុលកន្លែងដែលខូច ឬសឹករេចរឹលនោះ ដើម្បីផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកជំងឺទាំងនេះអាចជាសះស្បើយបាន»។ វិធីសាស្រ្តនេះមានលក្ខណៈខុសស្រឡះពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ ឬឱសថទំនើបដូចជា ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់សម្រាប់បំបាត់ហើម និងបំបាត់ការឈឺចាប់ ដែលជាទូទៅ អ្នកជំងឺប្រាប់ថាពេលអស់ជាតិថ្នាំនឹងឈឺចាប់ឡើងវិញ ពោល គឺថ្នាំទាំងនោះមិនអាចជួយជំរុញការជួសជុលឡើងវិញនូវស្រទាប់កោសិកាដែលខូច ឬសឹករេចរឹល ឬប្រេះស្រាំនោះបានរហ័សទេ គឺរង់ចាំសរីរាង្គនោះជួសជុលដោយខ្លួនឯង (self heeling) ប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ទើបសរីរាង្គមួយចំនួនដែលមិនមានការជួសជុលដោយខ្លួនឯងនោះ នឹងនៅបន្តឈឺរ៉ាំរ៉ៃ ហើយតម្រូវការថ្នាំសម្រន់នៅតែបន្តជាប់មិនអាចខានបាន។  ជាក់ស្តែង សន្លាក់របស់មនុស្សយើង គឺផ្គុំឡើងដោយក្បាលឆ្អឹងពីរទល់គ្នា ដោយក្បាលឆ្អឹងនីមួយៗមានទ្រនាប់កោសិកាទន់ៗ ហើយចន្លោះនោះ មានទឹកសន្លាក់សម្រាប់រំអិលពេលសន្លាក់មានចលនាដោយគ្មានការឈឺចាប់ ហើយក្បាលឆ្អឹងទាំងពីរនេះតភ្ជាប់គ្នាដោយសរសៃពួរ និងរុំពទ្ធ័ដោយស្រោមសន្លាក់យ៉ាងមាំ ប៉ុន្តែសន្លាក់យើងមិនមានសរសៃឈាមមកចិញ្ចឹមដោយផ្ទាល់ទេ ហេតុដូចនេះហើយ ទើបពេលដែលវាមានរបួស ឬសឹករេចរឹលទ្រនាប់ឆ្អឹងសន្លាក់នេះ វានឹងវិវឌ្ឍជាជំងឺឈឺសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ។  ការព្យាបាលដោយលេបថ្នាំ ឬចាក់ថ្នាំចូលក្នុងសន្លាក់ គឺជាវិធីសាស្ត្រសម្រន់ដែលមានប្រសិទ្ធភាពរហ័សសម្រាប់បំបាត់ការឈឺចាប់។ រីឯវិធីសាស្រ្តថ្មីដោយចាក់បញ្ចូលកោសិកាខ្ចីៗរបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ទៅក្នុងសន្លាក់នេះវិញ គឺជួយជំរុញការជួសជុលកន្លែងដែលខូច ប្រេះស្រាំ ឬសឹករេចរឹលនោះ ដែលវានឹងធ្វើឲ្យសន្លាក់ឆាប់ជាសះស្បើយ អាចផ្តាច់ថ្នាំលេប ឬថ្នាំចាក់ទាំងនោះបាន ហើយសន្លាក់លែងឈឺទៀតហើយ។  ដូចនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺទទួលបានលទ្ធផលជាទីពេញចិត្ត គួរបូកបញ្ចូលវិធីព្យាបាលទាំងពីរនេះទើបជាការប្រសើរ។ បកស្រាយដោយ ៖​ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ផេង បូរ៉ា  ឯកទេសព្យាបាលដោយកោសិកា  ឯកទេសជំងឺគ្រាប់ឈាម និង មហារីក បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត និងជាប្រធាននៃ មជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសុខភាពអូហ្វីលីស សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទំនាក់ទំនង៖  069 877 688 /078 666 990 ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ ឆ្អឹង​ និងសន្លាក់
ចែករំលែក
  • Sep 22, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 25.4K មើល

គាត់រៀនពេទ្យផងIRផងផ្តាំថា«យកល្អរៀនពេទ្យតែមួយ ហើយផ្តោតឲ្យខ្លាំងទៅបានហើយ»

គ្រាន់តែលឺថា រៀនពេទ្យ ម្នាក់ៗប្រាកដជាស្រមៃដល់កាលវិភាគដ៏សែនមមាញឹកទាំងព្រឹក ថ្ងៃនិងយប់ជាមិនខាន ហើយចុះទម្រាំនិយាយអំពីការសិក្សា២មុខវិជ្ជាក្នុងពេលតែមួយ ដែល១ជាការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលទៀតនោះ តើស្រមៃដល់អ្វីដែរ? ប្រាកដជារូបភាពនៃនិស្សិតដែលត្រូវហត់នឿយ និងរវល់រកពេលដកខ្លួនមិនបានជាមិនខាន…តែក៏មិនមែនជាអ្វីដែលមិនអាចកើតមានដែរ…រាល់ថ្ងៃនេះ ប្រាកដជាមាននិស្សិតមួយចំនួនកំពុងសិក្សាបែបនេះដែរ។ ក្នុងនោះ ក៏មាននិស្សិតមួយរូបដែលរៀនពេទ្យផង និងមុខវិជ្ជាមិនងាយស្រួលនៅសាលាតឹងរឹងមួយទៀតផងដែរ ដែលគាត់ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសចែករំលែកនូវបទពិសោធន៍របស់គាត់ទៅកាន់និស្សិតពេទ្យដទៃទៀត និងជំនាន់ក្រោយនៃនិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាល។  តោះ! តាមដានការចែករំលែកបទពិសោធន៍ពីយុវនិស្សិត ឡូវ ប៉េងហុង មកពីខេត្តបាត់ដំបង ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងសិក្សាផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តឆ្នាំទី៥ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងទើបបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកសិក្សាអន្តរជាតិពីវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស (ឆ្នាំ២០១៧)។  មានហេតុផលមួយចំនួនដែលជំរុញឲ្យខ្ញុំសិក្សា២មុខវិជ្ជាលំបាកៗក្នុងពេលតែមួយ ហើយហេតុផលចម្បងគេ គឺ«ចំណង់ចំណូលចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន»។ ប្រសិនបើយើងស្រលាញ់ ឬចូលចិត្តអ្វី នោះយើងនឹងប្រឹងប្រែងអស់ពីលទ្ធភាព ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរបស់យើង។ ជាក់ស្តែង សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លើផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តនេះ ហើយក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តស្វែងយល់អំពីវិទ្យាសាស្រ្តនយោបាយផងដែរ។ កត្តាលោកអ្នកមានគុណ ដែលតែងតែគាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្តរាល់ការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ ព្រមទាំងការផ្តល់នូវការគំនិតយោបល់ផ្សេងៗ រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រូវការ ហើយជាពិសេស គឺការលើកទឹកចិត្ត និងទ្រទ្រង់ទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។ ក្នុងចំណោមមុខវិជ្ជាទាំងពីរ ខ្ញុំគិតថាកម្មវិធីសិក្សា ដែលមានកិច្ចការងាផ្ទះ កិច្ចការស្រាវជ្រាវ ការធ្វើបទបង្ហាញ Quiz ដែលមិនប្រាប់មុន ការប្រលងMid-term ការពិភាក្សាក្រុម និងការងារផ្សេងទៀត នៅវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេស ដែលសុទ្ធតែត្រូវការត្រៀមខ្លួនទុកមុនរហូតនោះ មានកម្រិតលំបាកជាង។ ជួនកាល ក៏ត្រូវគេចម៉ោងសាលាពេទ្យ ឬម៉ោងយាម ដើម្បីធ្វើការងារសាលាមួយទៀតផងដែរ។ ពេលខ្លះទៀត កាលវិភាគប្រលងក៏ត្រូវជាន់គ្នាទៀត ដូចនេះហើយ ការគ្រប់គ្រងពេលវេលាពិតជាមានភាពស្មុគស្មាញណាស់ ហើយរាល់ថ្ងៃ គឺពេលព្រឹក ស្តារនៅពេទ្យ ពេលថ្ងៃរៀនសាលាពេទ្យ ហើយពេលយប់រៀននៅIFL ជួនកាល ក៏ត្រូវយាមពេលយប់នៅពេទ្យទៀត។  ស្តាប់ទៅដូចជាមមាញឹកណាស់ ហើយពិតណាស់ គឺវាមិនងាយស្រួលនោះទេ។ ជំនាញជាចម្បងដែលត្រូវការ ដើម្បីជម្នះនូវឧបសគ្គនោះ គឺ«ការគ្រប់គ្រងពេលវេលា» សម្រាប់ខ្ញុំ គឺតែងតែត្រៀម ក៏ដូចជារៀបចំកាលវិភាគនៃការងារយ៉ាងហោចណាស់១សប្តាហ៍មុន។ ជំនាញ១ទៀត គឺ«ទំនាក់ទំនងល្អ» កាលណាយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងមិត្តរួមថ្នាក់ យើងក៏អាចឲ្យពួកគេពន្យល់បន្ថែមពីអ្វីដែលយើងមិនច្បាស់ ឬខកខានមិនបានមករៀន ហើយក៏អាចជួយសុំច្បាប់ឲ្យអ្នកផងដែរ។ «តិចនិកក្នុងការរៀន» ក៏ជាកត្តាដែលមិនអាចខ្វះបានផងដែរ ជាពិសេសskimming និងscanning រកចំណុចសំខាន់ និងជួយឲ្យអ្នកចំណេញពេលវេលាក្នុងការស្វែងយល់ពីមេរៀន ឬឯកសារផ្សេងៗ។ «ពេលវេលាសិក្សា» អាចនឹងមានភាពខុសគ្នារវាងមនុស្សម្នាក់ៗ ដោយមានអ្នកខ្លះចូលចិត្តរៀនពេលយប់ អ្នកខ្លះចូលចិត្តរៀនពេលព្រឹកព្រលឹម ដូច្នេះហើយ សម្រាប់ត្រូវដឹងខ្លួនឯងថា រៀនចូលពេលណាជាងគេ។ សម្រាប់ការសិក្សា២មុខវិជ្ជាដំណាលគ្នានេះដែរ អ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺ«ការតាំងចិត្ត» ដែលនឹងជាកម្លាំងជំរុញទឹកចិត្តអ្នក ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់ខ្លួន។ «ភាសាបរទេស» ក៏សំខាន់ផងដែរ បើយើងចេះភាសាស្ទាត់នោះ ការសិក្សាស្វែងយល់របស់យើងក៏បានឆាប់រហ័ស និងងាយយល់ផងដែរ ហើយចុងក្រោយនោះ «ការរៀបផែនការ» ត្រូវតែច្បាស់លាស់ និងម៉ត់ចត់់សម្រាប់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ និងការសិក្សា។ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាល ហើយចង់សិក្សា១ជំនាញទៀតនោះ គួរតែជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាដែលមិនសូវពិបាកខ្លាំង។ តែបើស្រលាញ់ផ្នែកសិក្សាអន្តរជាតិដូចជាខ្ញុំនោះ អ្នកគួរតែរើសយកសាលាផ្សេងដែលលមិនសូវតឹងរឹង ឬមានកម្មវិធីសិក្សារវល់ខ្លាំង។  ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលស្រលាញ់ការសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលជាង គួរតែកុំរៀនមុខវិជ្ជា១ទៀតអី ព្រោះថាឆ្លងកាត់តាមអ្វីដែលបានឆ្លងកាត់កន្លងមក ខ្ញុំគិតថាវាពិតជាពិបាក ហើយខ្ញុំក៏មិនអាចនឹងធ្វើទៅបានដែរ ប្រសិនបើមិនមានការជួយជ្រោមជ្រែងគាំទ្រពីប៉ាម៉ាក់ និងមិត្តភក្តិនោះ ព្រោះថាការសិក្សាផ្នែកនេះក៏ពិបាកណាស់ទៅហើយ ហេតុនេះហើយ គួរតែរៀនតែមួយមុខបានហើយ ហើយផ្តោតខ្លាំងទៅលើស្វ័យសិក្សា និងការអនុវត្តនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Sep 22, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 3.7K មើល

ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងម៉្ញូបតែពេលយប់ទេ?

អ្នកបើកបរពេលយប់មួយចំនួនតែងតែត្អូញត្អែរថាខ្លួនពិបាកមើលផ្លូវឬស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍។ តើអ្នកដឹងទេថានេះជារោគសញ្ញារបស់ជំងឺអ្វី តាមប្រសាសន៍របស់លោក វេជ្ជបណ្ឌិត  នេះជារោគសញ្ញានៃជំងឺម៉្ញូបពេលយប់ Nocturnal myopia or night myopia ។ និយមន័យ ជំងឺម៉្ញូបពេលយប់  Noctunal myopia or nightmyopia គឺជាប្រភេទម៉្ញូបម្យ៉ាងដែលអ្នកជំងឺអាចមើលឃើញធម្មតានៅកន្លែងដែលមានពន្លឺគ្រប់ គ្រាន់តែមិនអាចមើលឃើញរូបភាពនៅក្នុងទីតាំងដែលមានពន្លឺមិនគ្រប់គ្រាន់ឬងងឹតដែលអ្នកមានភ្នែកធម្មតាអាចមើលឃើញបាន។ ជំងឺនេះភាគច្រើនកើតលើក្មេងជំទង់ និងមនុស្សពេញវ័យអាយុក្រោម៤០ឆ្នាំ ដែលមានទម្លាប់ក្នុងការសម្លឹងមើលវត្ថុក្នុងទីងងឹតនិងរយៈពេលយូរ។ មូលហេតុ ម៉្ញូបពេលយប់មិនបង្កឡើងពីតំណពូជទេតែវាកើតឡើងដោយសារលក្ខខណ្ឌនៃការងាររបស់បុគ្គលនោះផ្ទាល់ដូចជាគាត់ជាអ្នកបើកបរឡានពេលយប់។ យន្តការនៃការកើតជំងឺនេះគឺដោយសារអ្នកជំងឺប្រឹងសម្លឹងទីតាំងឆ្ងាយនៅទីងងឹតរយៈពេលយូរដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកូនក្រមុំភ្នែករីកធំនាំឲ្យភ្នែកស្រវាំងហើយសាច់ដុំខាងក្នុងភ្នែកទាញរូបភាពទៅជិតដែលកំនុំរូបភាពមិនត្រូវនឹងរ៉េទីន។ រោគសញ្ញា អ្នកដែលមានម៉្ញូបបែបនេះអាចដឹងថាខ្លួនឯងម៉្ញូបបានតាមការប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួនជាមួយនឹងអ្នកនៅជិតខ្លួន។ ឧទារហណ៍ពេលបើកបរឡានពេលងងឹតគាត់មិនអាចមើលឃើញស្លាកសញ្ញាចរាចរណ៍បាន ផ្ទុយទៅវិញអ្នកដែលអង្គុយនៅជិតគាត់បែរជាមើលឃើញទៅវិញ។ ចំពោះអ្នកដែលកុំពុងប្រើប្រាស់វ៉ែនតាអាចដោះវ៉ែនតាហើយប្រៀបធៀបគំហើញរបស់ខ្លួននៅពេលថ្ងៃនិងពេលយប់ប្រសិនបើមានលក្ខណៈខុសគ្នានោះអ្នកអាចនឹងមានម៉្ញូបពេលយប់មួយទៀតហើយ។ ប្រសិនបើការងាររបស់អ្នកត្រូវធ្វើនៅទីងងឹតដូចជាអ្នកបើកបរពេលយប់ នោះអ្នកត្រូវទៅជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងព្យាបាល។ រោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើជំងឺនេះ គឺទាមទារដឹងពីប្រវត្តិរបស់អ្នកជំងឺលើការងាររបស់គាត់ប្រចាំថ្ងៃ និងការត្អូញត្អែររបស់អ្នកជំងឺពីការពិបាកមើលនៅទីងងឹត។ វិធីសាស្ត្រសម្រាប់ពិនិត្យរកម៉្ញូបពេលយប់នេះគឺប្រើ Retinoscope ដែលជាតេស្តវាស់គំហើញនៅទីងងឹត។ ការព្យាបាល ជំងឺនេះនឹងបាត់ទៅវិញនៅពេលអ្នកជំងឺឈានដល់វ័យ៤០ឆ្នាំដោយសារតែសាច់ដុំរបស់ភ្នែកនឹងឈប់ប្រឹងខ្លាំងដូចមុនទៀត។ ដូចនេះហើយការព្យាបាលជំងឺនេះក្នុងពេលកំពុងកើតមានគឺគ្រាន់តែកែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺឲ្យមកធម្មតាវិញតាមរយៈការប្រើប្រាស់វ៉ែនតានៅពេលយប់ ឬនៅទីកន្លែងងងឹត។ មួយ វិញទៀតអ្នកជំងឺអាច នឹងមិនចាំបាច់ពាក់វ៉ែនតាប្រសិនបើគាត់អាចផ្លាស់ប្តូរការងាររបស់គាត់បាន។ ផលវិបាក ការមិនបានមកព្យាបាលជំងឺនេះមិនមានផលប៉ះ ពាល់ណាមួយលើភ្នែករបស់អ្នកជំងឺទេប៉ុន្តែវាអាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការងារដែលធ្វើនៅទីងងឹតដោយសារតែគំហើញរបស់អ្នកជំងឺមិនអាចមើលឃើញច្បាស់។ ជាចុងក្រោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតសូមផ្តាំដល់មាតាបិតាទាំងអស់គួរនាំកូនមកពិនិត្យភ្នែកមុនពេលចូលរៀនដើម្បីឲ្យគំហើញរបស់ក្មេងបានគ្រប់គ្រាន់។ម្យ៉ាងទៀតសូមកុំទាន់ឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នកប្រើប្រាស់ iPad ឬ Smartphone នៅពេលដែលពួកគេនៅវ័យក្មេងពេកយ៉ាងហោចណាស់ក៏រង់ចាំដល់ពួកគេមានអាយុ៦ឆ្នាំសិនដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោក វេជ្ជបណ្ឌិត សាលី ធារិទ្ធ ឯកទេសជំងឺភ្នែកនិងឯកទេសជាន់ខ្ពស់ជំងឺបាតភ្នែក និងជាអនុប្រធានជំងឺភ្នែកនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ភ្នែក
ចែករំលែក
  • Sep 22, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 4K មើល

[ខ្លឹមៗ] ខាងក្រោមនេះអាចបញ្ជាក់ថាអ្នកក៏អាចប្រឈមមុខជំងឺក្រិនថ្លើម

  ថ្លើមជាសរីរាង្គដ៏សំខាន់ណាស់ក្នុងប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ដូច្នេះ ការថែទាំក៏ទាមទារមានការយកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងណាស់ដែរ។ យ៉ាងណាវិញ មនុស្សមួយចំនួនមិនបានគិតដិតដល់ ជាហេតុនាំឲ្យមានការខូចខាតរចនាសម្ព័ន្ធ និងមុខងាររបស់ថ្លើមផងដែរ។ ក្នុងចំណោមសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃទាំងអស់ មានសកម្មភាពមួយចំនួនជាសកម្មភាពបំផ្លាញមុខងារថ្លើមបន្តិចម្តងៗ ដែលពេលខ្លះវាអាចវិវឌ្ឍទៅជាក្រិនថ្លើម ឬក៏មហារីកជាដើម។​ ជំងឺក្រិនថ្លើមមានមូលហេតុដូចតទៅ៖ •ការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមី ការទទួលទានសុរានិងប្រភេទឱសថបុរាណ-សម័យច្រើន ក្នុងរយៈពេលយូរ ដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់មុខងារនិងកោសិការបស់ថ្លើម។ •អ្នកជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B និងC (យោងតាមEASL 2016 បានបង្ហាញពីអត្រានៃអ្នកជំងឺរលាក ថ្លើមប្រភេទ Bមានប្រមាណ៣៥០លាននាក់ និងC ប្រមាណពី១៣០ទៅ១៥០លាននាក់ ដែលវិវឌ្ឍទៅជាក្រិនថ្លើម)។ •ថ្លើមត្រូវបានពុលដោយសារការកើនឡើងនូវជាតិដែកច្រើន។ •អ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯង (Autoimmune disease) ដែលវាទៅបំផ្លាញសាច់ថ្លើម។ •អ្នកដែលខ្សោយកម្លាំង បាត់បង់ចំណង់អាហារ។ •អ្នកធាត់ដែលអាចបង្កឲ្យមានខ្លាញ់រុំថ្លើម ហើយឲ្យក្រិនក្នុងកម្រិតប្រមាណ៣០%។ •កត្តាជំរុញផ្សេងទៀត មានដូចជា  លើសគីឡូ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងអ្នកជំងឺលើសជាតិខ្លាញ់ជាដើម។         ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត  បានមានប្រសាសន៍ថា មនុស្សគ្រប់រូបគួរតែមានការថែទាំសុខភាពឲ្យបានល្អ ដូចជាការគ្រប់គ្រងរបបអាហារជាដើម ព្រោះការថែទាំនោះគឹជាការថែទាំសុខភាពថ្លើម និងដើម្បីចៀសវាងបញ្ហាណាមួយដែលនាំខាតប្រយោជន៍នៅពេលខាងមុខ៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ជំងឺក្រិនថ្លើម  បកស្រាយដោយ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត សុខ ហ៊ាង ឯកទេសក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គន្លឹះសុខភាព ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Sep 22, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 5.6K មើល

៥ យ៉ាងអ្នកគួរចុះក្នុងអាងហែលទឹក!

អាងហែលទឹក មិនត្រឹមតែកន្លែងដំបូងដែលគិតដល់មុនគេសម្រាប់រដូវក្តៅ ឬជាកន្លែងកម្សាន្តសប្បាយតែម៉្យាងនោះទេ អ្នកក៏គួរធ្វើការជ្រើសរើសវាសម្រាប់លំហាត់ប្រាណជាប្រចាំថ្ងៃផងដែរ។ លំហាត់ប្រាណបែបហែលទឹកត្រូវបានណែនាំពីអ្នកជំនាញជាច្រើនសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប ដោយផ្អែកលើអត្ថប្រយោជន៍ជាចម្បងចំពោះសុខភាពទាំងមូល។   ខាងក្រោមនេះជាអត្ថប្រយោជន៍ ៥យ៉ាងនៃការហែលទឹក ដែលនឹងបង្ហាញជូនអ្នក ឬអាចជាហេតុផលដែលអ្នកគួរផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ទៅជ្រើសរើសការហែលទឹកជំនួសវិញ។ 1. លំហាត់ប្រាណមួយតួខ្លួន អ្នកអាចទទួលបាននូវការហាត់ប្រាណពេញរាងកាយតាមរយៈការហែលទឹក ដោយហេតុថាវារួមបញ្ចូលទាំងចលនាដៃ ជើង និងដងខ្លួនទាំងមូល។អ្នកអាចហែលទឹកត្រឹមតែ ៣០នាទីតែប៉ុណ្ណោះ តែវាមានតម្លៃស្មើនឹងលំហាត់ប្រាណផ្សេងៗដល់ទៅ ៤៥នាទី។  2. បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺ ចំណាយពេលតែ ៣០នាទីក្នុង ១សប្តាហ៍ សម្រាប់ការហាត់ប្រាណក្នុងអាងហែលទឹកអាចជួយការពារអ្នកពីជំងឺដូចជា ជំងឺបេះដូង ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២។ 3.ដុតកាឡូរីបានច្រើន ខុសពីការហាត់ប្រាណបែបរត់ ឬដើរដែលបណ្តាលឲ្យអ្នកឆាប់មានអារម្មណ៍ហត់នឿយ ការហែលទឹកអាចឲ្យអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណបានយូរនោះការដុតបំផ្លាញកាឡូរីក៏បានច្រើន ធ្វើឲ្យអ្នកស្រកទម្ងន់ រួមជាមួយនឹងទឹកចិត្តសប្បាយរីករាយផងដែរ។ 4. កាត់បន្ថយភាពស្រេ្តស កុំឲ្យភាពតប់ប្រមល់បំផ្លាញទឹកចិត្តក្នុងការបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ដោយហេតុថាការហែលទឹកទៀងទាត់ពេលវេលា ជាជម្រើសមួយដ៏ល្អជួយសម្រួលអារម្មណ៍ស្រេ្តស កាត់បន្ថយភាពតានតឹង ការបាក់ទឹកចិត្ត និងបង្កើនការគេងឲ្យមានផាសុកភាព។  5. បង្កើនថាមពល បណ្តោយឲ្យរាងកាយគ្មានសកម្មភាព ឬមិនធ្វើលំហាត់ប្រាណទាល់តែសោះប្រៀបដូចជាបំផ្លាញនូវថាមពលរបស់អ្នក។ យកល្អអ្នកគួរទម្លាប់ក្នុងការហែលទឹកដោយចំណាយតែ ៣០នាទី ៣ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ នោះវាអាចជួយបន្ថែមនូវថាម-ពលតាមរយៈការបង្កើនកម្រិតមេតាបូលីសក្នុងរាងកាយ។  ខាងលើគ្រាន់តែគុណប្រយោជន៍មួយចំនួនតូចនៃការហែលទឹកប៉ុណ្ណោះ តែអ្នកក៏នឹងអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ផ្សេងទៀតជាច្រើនផងដែរ។ ចាប់ផ្តើមធ្វើការសម្រេចចិត្ត ហើយទទួលយកនូវអ្វីដែលនឹងផ្តល់ជូនសម្រាប់សុខភាពអ្នក។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Sep 22, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 7K មើល

ហាត់ប្រាណរបៀបណាទើបសមនឹងខ្ញុំ?

ការហាត់ប្រាណនៅពេលព្រឹកព្រលឹម សម្រាកថ្ងៃត្រង់ និងល្ងាច តើពេលណាមួយដែលល្អបំផុតសម្រាប់អ្នក?  មនុស្សម្នាក់ៗមានភាពខុសគ្នាច្រើនយ៉ាង រួមទាំងការទទួលបានលទ្ធផលពីការហាត់ប្រាណក្នុងពេលជាក់លាក់ណាមួយផងដែរ។ ដូចនេះ មិនប្រាកដថាអ្នកនឹងត្រូវហាត់ប្រាណតាមពេលវេលារបស់អ្នកផ្សេងទៀតដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលដូចគ្នានោះឡើយ សំខាន់អ្នកត្រូវស្វែងរកពេលវេលាដែលល្អបំផុតក្នុងការទទួលបានលទ្ធផលតាមដែលអ្នកត្រូវការ។  ១.ពេលព្រឹកព្រលឹម គុណសម្បតិ្ត៖ ការហាត់ប្រាណនៅពេលព្រឹកអាចធ្វើឲ្យមេតាបូលីសចាប់ផ្តើមដំណើរការដុតបំផ្លាញជាតិខ្លាញ់បានល្អពេញមួយថ្ងៃតែម្តងដែលមានន័យថាល្អបំផុតសម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់។ ម្យ៉ាងទៀត ការហាត់នៅពេលនេះធ្វើឲ្យជាតិស្ករដែលស្តុកទុកទៅជាកម្លាំងដែលអាចបំលែងជាតិខ្លាញ់ទៅជាអង់ដូហ្វីនដែលអាចជំរុញឲ្យមានថាមពល អារម្មណ៍ល្អ និងសុទិដ្ឋិនិយមក្នុងការចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មីប្រកបដោយភាពសកម្មទៀតផង។ ក្រៅពីនោះ ការហាត់ភ្លាមក្រោយពីក្រោកពីគេងជាពេលដែលខួរក្បាលស្រឡះល្អ មិនមានការរំខានអារម្មណ៍ដែលអាចឲ្យអ្នកផ្តោតលើការយកឈ្នះខ្លួនឯងក្នុងពេលហាត់ប្រាណបានយ៉ាងប្រសើរ។ ចំពោះអ្នកដែលមានបញ្ហាពិបាកគេង ការហាត់ប្រាណនៅពេល ព្រឹកក៏ជាជម្រើសដ៏ល្អផងដែរ។ ចំណុចគួរពិចារណា៖ ការហាត់ប្រាណជាមួយនឹងពោះទទេនៅពេលព្រឹក មានន័យថាអ្នកត្រូវហាត់ជាមួយនឹងកម្លាំងដែលមានកម្រិត ហើយអ្នកក៏អាចងាយប្រឈមនឹងការរងបួសដូចជាឈឺសាច់ដុំជាដើម ដោយសារសាច់ដុំមិនទាន់កម្តៅបានល្អ (ត្រូវការពេលយូរកម្តៅសាច់ដុំ)។ ការហាត់នៅពេលព្រឹកក៏តម្រូវឲ្យអ្នកគេងបានគ្រប់គ្រាន់ និងក្រោកយ៉ាងហោចមួយម៉ោងលឿនជាងធម្មតា ដែលអាចជាការលំបាកសម្រាប់អ្នកសម្រាកយប់ជ្រៅ និងត្រូវចេញបំពេញភារកិច្ចតាំងពីព្រឹក ដោយវាអាចនឹងបំផ្លាញថ្ងៃថ្មីរបស់អ្នកទៅវិញបើអ្នកបង្ខំខ្លួនឯងពេក។ ដោយឡែក មនុស្សភាគច្រើនពិបាកជំនះនឹងការហាត់ប្រាណក្នុងសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ពេលព្រឹក ពិសេសនៅរដូវរងាផងដែរ។ ២.ពេលសម្រាកថ្ងៃត្រង់ គុណសម្បត្តិ៖ ហាក់ដូចជាប្លែកសម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ក៏ប៉ុន្តែនេះជាជម្រើសល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកមិនសូវមានពេលវេលា។ ក្រៅពីអាចសម្រាកបានគ្រប់គ្រាន់នៅពេលព្រឹក និងមានពេលវេលាសម្រាកលំហែនៅពេលល្ងាច ការហាត់ប្រាណនៅក្នុងអំឡុងពាក់កណ្តាលថ្ងៃ ក៏អាចជួយសម្រាលការនឿយហត់ និងស្ត្រេសពីការសិក្សា ឬការងារបានមួយកម្រិតធំ ព្រមទាំងជំរុញឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លាឡើងវិញក្នុងការបំពេញភារកិច្ចក្នុងពាក់កណ្តាលថ្ងៃទៀតបានកាន់តែល្អ។ សម្រាប់ការហាត់ប្រាណមុនពេលអាហារថ្ងៃត្រង់ អ្នកក៏អាចសង្កេតឃើញថាអ្នកនឹងពិចារណាបានច្រើនក្នុងការជ្រើសរើសអាហារ និងបន្ថយបរិមាណអាហារថ្ងៃត្រង់ និងល្ងាចទៀតផង។ សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តទៅក្លឹបហាត់ប្រាណ ក៏អាចចៀសពីការរំខានពីមនុស្សច្រើន ឬការរង់ចាំម៉ាស៊ីនយូរផងដែរ។  ចំណុចគួរពិចារណា៖ ពេលវេលាសម្រាកខ្លី មិនអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកធ្វើការហាត់បានយូរ ព្រមទាំងអាចមានការរំខានអារម្មណ៍ជាមួយបញ្ហាដែលសេសសល់សម្រាប់ពេលថ្ងៃផងដែរ។ តាមការសិក្សា មុខងារនៃសួតក៏មិនសូវពេញលេញដែរនៅអំឡុងពេលថ្ងៃត្រង់។ ក្រៅពីនោះ អាកាសធាតុនៅពេលថ្ងៃ គឺជាឧបសគ្គចម្បងមួយសម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ដែលអាចធ្វើឲ្យជម្រើសនៃការហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅត្រូវបានច្រានចោល។  ៣.ពេលរសៀល ឬល្ងាច  គុណសម្បត្តិ៖ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា នៅអំឡុងម៉ោង ២ រសៀលទៅ ៦ល្ងាច ជាពេលដែលរាងកាយមានកម្តៅខ្ពស់បំផុត ដែលអាចបង្កើនមុខងារ កម្លាំង និងភាពបត់បែននៃសាច់ដុំ សកម្មភាពអង់ស៊ីម ព្រមទាំងភាពធន់ ដែលមានន័យថា រាងកាយរបស់អ្នកបានត្រៀមរួចរាល់បានយ៉ាងល្អសម្រាប់ការហាត់ប្រាណ។ ការកម្តៅសាច់ដុំបានក្នុងរយៈពេលខ្លី រួមជាមួយសម្ពាធឈាមស្ថិតក្នុងកម្រិតទាប ដែលអាចជួយកាត់បន្ថយការរបួស និងគ្រោះថ្នាក់មួយចំនួន ក៏ជាគុណសម្បត្តិនៃការហាត់ពេលល្ងាចផងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ការហាត់ក្នុងកម្រិតល្មមនៅពេលល្ងាច អាចឲ្យអ្នកគេងបានលក់ស្រួលដូចគ្នា ប៉ុន្តែបានយូរជាងបើធៀបនឹងការហាត់ពេលព្រឹក។ នេះក៏ជាពេលល្អ ដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងពីថ្ងៃ និងបង្កើននូវថាមពលមកវិញដើម្បីគិតគម្រោងថ្មីៗបន្តនៅពេលយប់ផងដែរ។ ពេលល្ងាចក៏ត្រូវបានណែនាំផងដែរសម្រាប់ការហាត់បង្កើនសាច់ដុំ និងកម្លាំង។ ផ្ទុយពីការយល់ឃើញភាគច្រើន ការហាត់នៅពេលល្ងាចអាចឲ្យអ្នកកាត់បន្ថយចំណង់ក្នុងការបរិភោគទៀតផង។   ចំណុចគួរពិចារណា៖ ជាញឹកញាប់អ្នកអាចនឹងត្រូវបែងចែកពេលវេលាពេលល្ងាចសម្រាប់លំហែជា-មួយមិត្តភក្តិ អ្នករួមការងារ ឬដៃគូ ដែលធ្វើឲ្យអ្នកខកខានក្នុងការហាត់ប្រាណ។ ម្យ៉ាងទៀត ការងារនៅសេសសល់មួយចំនួន អាចធ្វើឲ្យអ្នកមិនចង់ចំណាយពេលទៅហាត់ប្រាណ។ ប្រសិនបើអ្នកហាត់ប្រាណលើសកម្រិត ឬហាត់នៅកៀកម៉ោងចូលគេង (តិចជាង ៣ម៉ោង) នោះវាអាចរំខានដល់ការគេងទៀតផង។ អ្នកក៏អាចខាតបង់ឥទ្ធិពលនៃការដុតបំផ្លាញជាតិខ្លាញ់ក្រោយពីហាត់ប្រាណផងដែរ ដោយសារមេតាបូលីសនឹងធ្លាក់ចុះនៅពេលគេង។ តើអ្នកនឹងសម្រេចចិត្តជ្រើសយកពេលវេលាណាមួយ?  ការជ្រើសរើសពេលវេលាដែលល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកពិតជាសំខាន់ តែសំខាន់ជាងនោះគឺភាពជាប់លាប់នៃការហាត់ប្រាណ។ ដូចនេះ មិនថាគោលបំណងនៃការហាត់ប្រាណរបស់អ្នកគឺជាអ្វី ពេលវេលារបស់អ្នកក៏ត្រូវយោងតាមកត្តាជាច្រើនទៀតផងដែរ ទើបអាចធានានូវភាពជាប់លាប់ ប្រសិទ្ធភាពព្រមទាំងផាសុកភាពសម្រាប់អ្នកផ្ទាល់ ក្នុងនោះរួមមាន ដៃគូហាត់ប្រាណ ឬគ្រូបង្វឹក កាលវិភាគប្រចាំថ្ងៃ កន្លែងហាត់ប្រាណ និងម៉ោងអាហាររបស់អ្នកជាដើម។ អ្នកប្រហែលជាអាចមានការប្រឆាំងគ្នាខ្លះក្នុងជ្រើសរើសពេលវេលាដោយយោងតាមកត្តាផ្សេងៗ តែអ្នកត្រូវចងចាំថា អ្នកបានសម្រេចចិត្តត្រឹមត្រូវរួចមកហើយក្នុងការជ្រើសរើសការហាត់ប្រាណ ឯពេលវេលាដែលអ្នកអាចសម្របខ្លួនបានជាពេលវេលាល្អបំផុតរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកមិនច្បាស់ថា ពេលវេលាណាមួយត្រូវនឹងអ្នក អ្នកក៏អាចសាកល្បងទៅតាមពេលនីមួយៗជាមុនសិនផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Sep 17, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 34.4K មើល

គូស្នេហ៍និស្សិតbelikeចំណេញទាំងរឿងស្នេហា និងការសិក្សា...

បើរៀនពេទ្យរវល់យ៉ាងហ្នឹង ពេលមានស្នេហាគួរបែងចែកពេលវេលាបែបណា? បើគ្រាន់តែចំណាយពេលលើការសិក្សាហ្នឹងក៏សឹងតែមិនគ្រប់ផងសម្រាប់២៤ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែ មិនប្រាកដថានិស្សិតពេទ្យមិនអាចមានស្នេហាណា៎…ជាក់ស្តែង ប្រាកដណាស់គឺថា និស្សិតពេទ្យជាច្រើនក៏កំពុងមានទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយនឹងមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ខ្លួន ដែលអ្នកខ្លះក៏មានដៃគូស្នេហាជានិស្សិតពេទ្យដូចគ្នាទៀតផង។  ក្នុងនោះផងដែរ ក្រុមការងារក៏សូមណែនាំនឹងគូស្នេហ៍និស្សិតពេទ្យផ្នែកទន្តសាស្រ្តមួយគូដែលមិនត្រឹមតែជោគជ័យរឿងស្នេហាទេ គឺថែមទាំងទទួលបានលទ្ធផលសិក្សាដ៏គាប់ប្រសើរដូចគ្នាផងដែរ ដែលខាងក្រោមនេះ ក៏ជាការចែករំលែកបទពិសោធន៍នៃយុវនិស្សិត ហេង ចាន់ឡៃ ជានិស្សិតទន្តសាស្រ្តឆ្នាំទី៦ នៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្រ្ត ដែលយល់ថា «ស្នេហា គឺមនុស្សពីរនាក់យល់ចិត្តគ្នាទទួលយកភាពល្អ និង អាក្រក់របស់គ្នា និង គោរពគ្នាទៅវិញទៅមក» …សូមតាមដានជាមួយគ្នា ដើម្បីស្វែងយល់ពីអ្វីដែលគាត់ចង់ឲ្យអ្នកដឹង ជាពិសេសនិស្សិតពេទ្យដែលចង់មានស្នេហា…  តើស្នេហាមានឥទ្ធិពលវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានបែបណាខ្លះចំពោះការសិក្សា? វិជ្ជមាន -អាចជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាអាចជួយពន្យល់មេរៀន -អាចប្រាប់នូវចំណុចខ្វះខាតរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក -អាចលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។ អវិជ្ជមាន -ប្រសិនបើងប់ងល់ពេក គឺអាចខាតបង់ពេលវេលារៀនសូត្រ និងមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការរៀន -ជួនកាលក៏អាចប៉ះពាល់ដល់អនាគត។ ប្រហែលជាមាននិស្សិតពេទ្យជាច្រើន គិតថាខ្លួនឯងរវល់ច្រើននឹងរៀន ហើយបើមានស្នេហាក៏ហាក់ដូចជាមិនសូវមានពេលឲ្យគ្នា តើបងយល់យ៉ាងណាដែរចំពោះការយល់ឃើញបែបនេះ? ការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ គឺសំខាន់លើបុគ្គលម្នាក់ៗ បើសិនជាពួកគេអាចបែងចែកពេលវេលាលើការសិក្សា និងស្នេហាឲ្យដាច់ពីគ្នា វាមិនមានការលំបាកនោះទេ ហើយអ្វីដែលសំខាន់ គឺត្រូវចេះផ្តល់ពេលវេលាឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ តើនិស្សិតពេទ្យគួរមានការបែងចែកពេលវេលាបែបណាទើបល្អ ដើម្បីទទួលបានជោគជ័យទាំងក្នុងការសិក្សា និងស្នេហា? -ត្រូវមានពេលសម្រាប់សិក្សាឲ្យបានច្រើន (គួរតែយកការសិក្សាជាអាទិភាព) -អាចជួបគ្នា នៅពេលដែលទំនេរពីម៉ោងសិក្សា  -គួរតែបង្កើតកាលវិភាគឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីជៀសវាងការបរាជ័យទាំងពីរហើយ -មិនគួរដាក់សម្ពាធលើខ្លួនពេកនោះទេ ជាពិសេស គឺមិនគួរគិតថាខ្លាចដៃគូស្នេហាខឹង ឬប្រកាន់នឹងខ្លួនឡើយ។ តើមានកន្លែងណាខ្លះដែលនិស្សិតពេទ្យគួរតែទៅ សម្រាប់date? ហេតុអ្វី?  -បណ្ណាល័យ ៖ ដោយសារតែអាចជួបគ្នា ហើយអាចអានសៀវភៅបានទៀត  -រោងកុន ៖ ដោយសារតែអាចកាត់បន្ថយសម្ពាធពីការសិក្សាបានខ្លះផងដែរ។ តើមានទម្លាប់ ឬទង្វើអ្វីខ្លះ ដែលបងទាំងពីរបានធ្វើកន្លងមក ហើយជាមូលហេតុជំរុញឲ្យចំណងស្នេហ៍កាន់តែរឹងមាំ និងការសិក្សាក៏មានលទ្ធផលគាប់ប្រសើរ? -តែងតែពិភាក្សាគ្នារឿងសិក្សា -ផ្លាស់ប្តូរវិធីសម្រាប់ជំរុញសមត្ថភាព -ផ្លាស់ប្តូរយោបល់គ្នាទៅវិញទៅមក -លើកទឹកចិត្តគ្នា ពេលមានបញ្ហា និងផ្តល់ពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ មានមតិខ្លះបានលើកឡើងថា«និស្សិតមិនគួរស្រលាញ់និស្សិតពេទ្យ»ដូចគ្នាទេ តើបងយល់យ៉ាងណាដែរ? ខ្ញុំយល់ថា វាអាស្រ័យទៅលើអត្តចរិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងការយល់ឃើញរបស់គេ។ សម្រាប់បងផ្ទាល់ ដៃគូរបស់បងក៏ជានិស្សិតពេទ្យដូចគ្នាដែរ តើវាមិនមែនជាបញ្ហា ឬភាពលំបាកទេឬ សម្រាប់ចំណងស្នេហារវាងមនុស្សពីរនាក់ដែលមានភាពមមាញឹកដូចគ្នាបែបនេះ? តើអាចបាន និងកំពុងឆ្លងកាត់វាដោយរបៀបណាខ្លះដែរ? មានខ្លះៗដែរ ព្រោះពេលខ្លះ មានការយល់ឃើញខុសគ្នាសម្រាប់ការដោះស្រាយបញ្ហា ឬការព្យាបាលទៅលើអ្នកជំងឺ (សម្រាប់ពេទ្យធ្មេញ ពេលខ្លះ មានវិធីសាស្រ្តលើសពី១សម្រាប់ការព្យាបាល)។ សម្រាប់បញ្ហារបស់ខ្ញុំ គឺយើងពិភាក្សាគ្នារកដំណោះស្រាយដែលសមស្រប ហើយពួកយើងយល់ស្របដូចគ្នា ដោយពេលខ្លះយើងសម្អាងលើឯកសារយោងreference ក្នុងការសម្រេចចិត្តយកវិធីសាស្រ្តមួយណា។ តើបងយល់ថា មនុស្សពីរនាក់ស្រលាញ់គ្នា កត្តាអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេ? សំខាន់ គឺត្រូវយល់ចិត្តគ្នា គោរពគ្នា អត់អោនឲ្យគ្នា និង ផ្តល់ពេលវេលាឲ្យគ្នា។ ជាចុងក្រោយ តើបងមានសារអ្វីសម្រាប់ចែករំលែកបន្ថែមដល់និស្សិតពេទ្យ ជាពិសេសទាក់ទិននឹងការមានស្នេហាក្នុងវ័យសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលនេះដែរឬទេ? ត្រូវស្វែងយល់ពីខ្លួនឯងឲ្យបានច្បាស់ថា បើយើងមានស្នេហាវានឹងអាចប៉ះពាល់លើការសិក្សារបស់យើងដែរឬទេ? ហើយវានឹងផ្តល់សម្ពាធឲ្យយើងខ្លាំងឬទេ? ការគ្រប់គ្រងពេលេវេលារបស់យើងអាចគ្រប់គ្រងបានដែរឬទេ?  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Sep 17, 2017 |
  • 8 ឆ្នាំមុន |
  • 4.1K មើល

អារម្មណ៍ពេទ្យ​ រដូវបុណ្យទាន ភាគច្រើន​គឺបែបនេះ...

«មិនតូចចិត្តនោះទេ ព្រោះជាកាតព្វកិច្ចដែលត្រូវបំពេញ...ដើម្បីរួមចំណែកក្នុងការទ្រទ្រង់វិស័យសុខាភិបាលនៅប្រទេសយើង ទោះបីជាត្រូវលះបង់ពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនច្រើនក៏ដោយ ជាពិសេសបុណ្យជាតិធំៗ... រាល់ឆ្នាំ...ពេលដែលគេគ្រប់គ្នាចាប់ផ្តើមត្រៀមខ្លួនធ្វើដំណើរទៅកាន់ស្រុកកំណើត ខ្ញុំក៏មិនត្រៀមដែរ គឺត្រៀមស្បៀងសម្រាប់ញ៉ាំរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃហ្នឹង ព្រោះហាងភាគច្រើនក៏បិទអស់ហើយ...បើមិនត្រៀមទុកមុន អាចប្រឈមនឹងគ្រោះទុរភិក្ស... កន្លែងដែលត្រូវទៅ គឺនៅតែមិនផ្លាស់ប្តូរ...បើទោះជាតាមដងផ្លូវមិនសូវមានមនុស្សម្នាកកកុញដូចរាល់ថ្ងៃក៏ដោយ...ការងារដែលត្រូវបំពេញ ក៏នៅតែដូចដើមដដែលហ្នឹង... សម្រាប់ពួកខ្ញុំ...បានត្រឹមcallទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកផ្ទះ បានត្រឹមលឺសំឡេងពួកគេជួបជុំគ្នាយ៉ាងសប្បាយ តែខ្លួនឯងក៏មានអ្នកកំដរដែរ គឺមិត្តរួមការងារ និងអ្នកជំងឺ...សំខាន់ ថ្មីៗនេះ ក៏មានកម្មវិធីផ្សាយផ្ទាល់(live)តាមហ្វេសប៊ុកហ្នឹងទៀត...ពេលទំនេរ ចង់scrollលេងហ្វេសប៊ុកបំបាត់អផ្សុកក៏រឹតតែឈឺចាប់...អ្នកផ្ទះក៏live ទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្សេងៗក៏live...គឺថា...សិល្បៈនៃការចែករំលែកពេញទំហឹង... ពេលខ្លះ...ក៏ចង់ជួបជុំជាមួយនឹងសមាជិកគ្រួសារដូចគេដូចឯងដែរ...តែពិតជាមិនអាច... ប៉ុន្តែ...រាល់ពេលដែលនឹកគិតដល់ស្នាមញញឹមរបស់អ្នកជំងឺ ព្រមទាំងសាច់ញាតិរបស់ពួកគេ គឺពិតជាមានកម្លាំងចិត្តខ្លាំងណាស់...Motivation level គឺឡើងស្រឺតៗតែម្តង...អាចជាចំណែកមួយនៃការផ្តល់នូវក្តីសង្ឃឹមឡើងវិញដល់ប្រជាជនកម្ពុជា គឺជាមោទនភាពដែលតែងតែមានរហូតមកទៅហើយ... វេលាតែមួយ អារម្មណ៍ពីរ!!!» កាលពីមុន មិនទាន់បានមករៀន និងនៅជាមួយបងជាអតីតនិស្សិតពេទ្យ និងសព្វថ្ងៃជាពេទ្យមួយរូប មិនបានដឹងពីអារម្មណ៍របស់ពួកគាត់ឡើយ ហើយក៏តែងតែស្តីបន្ទោសគាត់​ និងខឹងគាត់ដែលគាត់មិនសូវបានមកជួបជុំអ្នកផ្ទះហ្នឹងគេ។ មិនដឹងរឿង ទើបចេះតែនឹកឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាគ្រាន់តែមកលេងស្រុក ជួបជុំបងប្អូនប៉ុន្មានថ្ងៃដូចគេឯង? ចាំបានថា មានម្តងនោះ ក៏ធ្លាប់ប្រាប់ឲ្យគាត់ឈប់ធ្វើជាពេទ្យទៅ!!! មិនអញ្ចឹងទេ...នៅតែបែបហ្នឹង... ដល់ពេលមកនៅជិត ធ្លាប់ទៅឃើញគាត់ក្នុងថ្ងៃឈប់សម្រាក ត្រូវនៅបំពេញការងារយ៉ាងមមាញឹក ទើបយល់ថាបែបណា...រួមផ្សំនឹងពាក្យពេចន៍ខាងលើនេះទៀត ខ្ញុំក៏យល់កាន់តែច្បាស់... សង្ឃឹមថា អ្នកផ្ទះនៃពេទ្យដូចជាខ្ញុំ នឹងយល់ពីពួកគាត់ដូចគ្នា ប្រសិនបើពួកគាត់មិនសូវជាមានពេលវេលាសម្រាប់អ្នក...ពេលខ្លះ មិនមែនមិនចង់ទេ គឺមិនអាច...

អាជីព និងការសិក្សា សម្រាប់អ្នកវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល
ចែករំលែក
Top