Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

  អត្តបទការវិវឍ្ឍរបស់ទារកត្រឡប់មកវិញទៀតហើយ កាលពីសប្ដាហ៍មុនយើងខ្ញុំបានលើកយកពីការវិវឍ្ឍខ្លះមកធ្វើការបកស្រាយ ។ តើនៅក្នងសប្ដាហ៍ទី២៨នេះ មានអ្វីចំឡែក និងគួរឲ្យចង់ដឹងនោះ......  មកទល់សប្ដាហ៍នេះមាតាគ្រប់រូបប្រហែលជាគ្នានពេលណាដែលគេងបានគ្រប់គ្រាន់ទេមើលទៅ? ដោយសារតែទារករបស់អស់លោកអ្នកបើកភ្នែកម្ដងម្កាល និងមានការលូតលាស់ខ្លាំង ដូច្នោះហើយ ធ្វើឲ្យអ្នកកម្ដាយគ្រប់រួបមិនសូវបានគេង តែកុំបារម្ភនេះជារឿងល្អទេ ។ លើសពីនេះទៅទៀតអ្នកម្ដាយកុំភ្លេចទៅជួប​ ពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យរាល់២សប្ដាហ៍ម្ដង ដើម្បីតាមដានពីការវិវឍ្ឍរបស់ទារកជាទីស្រលាញ់របស់អស់លោកអ្នកតទៅទៀត ។  សប្ដាហ៍ទី២៨៖  ក្នុងសប្ដាហ៍នេះភ្នែករបស់ទារកជួនកាលបើកម្ដងៗ ហើយរៀនក្នុងការសម្លឹង។ បើសិនជាអ្នកម្ដាយមានការរលាកផ្លោកនោម ឬបញ្ហាទឹកនោម គួរតែប្រញប់ព្យាបាលឲ្យបានឆាប់រហ័ស។ការឆ្លងមេរោគតាមទឹកនោមធ្វើឲ្យអ្នកសម្រាលកូនមុនខែ។កង្វះឈាមនៅក្នុងខ្លួនក៏អាចធ្វើឲ្យអ្នកប្រសូត្រមុខខែដែរបើសិនជាមិនព្យាបាលភ្លាមៗ។ បើអ្នកម្ដាយមានការឈឺខ្នងជាញឹកញាប់ការចុះមុជក្នុងទឹក(ទន្លេ ស្ទឹង…..)អាចធ្វើឲ្យអ្នកមាន អារម្មណ៍ធូរស្បើយបាន។ កម្រិតឈាមក្នុងរាងកាយរបស់អ្នកកើនឡើងប្រហែល៤០ភាគរយ ដែលជាតម្រូវការរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ។ ចំណែកឈាមដែលហូរកាត់ស្បូនរបស់អ្នកមានការកើនឡើងដប់ស្មើ។ អ្នកអាចនឹងមានការដកដង្ហើមតិចជាងមុនព្រោះថាសម្ពាធពីស្បូនទប់ស្កាត់សួតរបស់អ្នកមិនឲ្យរីកបានពេញលេញ។ ជាលិកាសុដល់ បានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការបំបៅកូន និងចាប់ផ្ដើមផលិតទឹកដោះដំបូង។ សន្លាក់ត្រគាកនិងសរសៃភ្ជាប់ឆ្អឹងត្រគាកកំពុងតែរីករួចរាល់សម្រាប់ការប្រសូត្រ។ ទម្ងន់របស់ទារកនិងការបម្រាស់របស់គេអាចធ្វើឲ្យអ្នកអស់កម្លាំង។ អ្នកអាចនិងមានអាការៈគេងមិនលក់ឬមានការរំខាននៅពេលគេង ព្រោះតែអ្នកមានអារម្មណ៍មានពិបាកក្នុងការរកកន្លែងគេងឲ្យបានស្រួល។ បើសិនជាអ្នកមានអាការៈឆ្អល់ចុងដង្ហើមនៅពេលដែលគេងទម្រេតខ្លួនទៅលើគ្រែ អ្នកគួរតែដោយដាក់ខ្នើយទល់។ សម្ពាធនៃស្បូននៅក្នុងប្លោកនោមរបស់អ្នកអាចធ្វើឲ្យអ្នកក្រោកជាច្រើនដងក្នុងមួយយប់។ កំឡុងពេលនេះជាពេលដែលទារកមានការលូតលាស់លឿនជាងគេបំផុត ហើយអ្នកម្ដាយត្រូវការកាល់ឡូរីបន្ថែម ២០០ ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ចំពោះប្រូតេអ៊ីន គឺអ្នកម្ដាយត្រូវការគ្រប់ពេល ព្រោះថា ប្រូតេអ៊ីនជួយសាងរនាំងសម្រាប់ជួសជុលជាលិកាក្នុងរាងកាយ និងផ្ដល់នៅការប្រឆាំងនិងការឆ្លងមេរោគ។ កំណត់របបអាហារ របស់អ្នកឲ្យបានត្រឹមត្រូវដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមដូចជា៖ វីតាមីនA ,B, C ,E និងជាតិស័ង្កសីដែលជាតម្រូវការសម្រាប់បង្កើនទឹកដោះ។ វីតាមីន C ការពារអ្នកពីវីរុស និងជួយឲ្យរាងកាយស្រូបយកនូវជាតិដែក។  វាថែមទាំងជួយផ្សះជាលិកាបន្ទាប់ពីដឹកជញ្ជូន និងបង្កើនប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ។ ជាតិស័ង្កសី មានឥទិ្ធពលសម្រាប់អ័រម៉ូន និងការលូតលាស់លើសកម្រិតផ្សេងៗគ្នា។ វាមានសារៈសំខាន់សម្រាប់សំយោគប្រូតេអ៊ីន ការលូតលាស់របស់សាច់ដុំ និងភ្នាស់នៃកោសិកា។ ឥទ្ធិពលនៃអាស៊ីតខ្លាញ់មានភាពចាំចាច់ក្នុងការលូតលាស់នៃខួរក្បាលរបស់ទារក។ វីតាមីន K មានសារៈសំខាន់ណាស់ ក្នុងអំឡុងពេល ពីឬបី អាទិត្យចុងក្រោយនៃការពរពោះ។ វាមានការទាក់ទងនឹងការផលិត prothrombin, មានប្រសិទ្ធភាពធ្វើឲ្យឈាមមក។ មនុស្សពេញវ័យ វាបង្កើតមកពីបាត់តេរីក្នុងពោះវៀន។  ប៉ុន្ដែចំពោះពោះវៀនរបស់ទារកគ្មានមេរោគនោះទេហើយវាអាស្រ័យទៅលើការផ្គត់ផ្គង់របស់អ្នកម្ដាយ។ បើសិនជាអ្នកមិនទទួលទានសាច់ អ្នកអាចទទួលទានអ្វីបន្ថែមដើម្បីបង្គប់ជាតិប្រូតេអ៊ីនដែលត្រូវការ។ បើសិនជាអ្នកមានអាការៈមិនស្រួល ឬអ្នកមានការបារម្មណ៍ខ្លាចថាមានបញ្ហាចំពោះទារកក្នុងផ្ទៃ អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យសម្ភពនិងរោគស្ត្រី ដើម្បីឲ្យប្រាកដច្បាស់ក្នុងចិត្តពីបញ្ហាដែលអ្នកកំពុងជួបប្រទះ។  សប្តាហ៍ទី២៩៖ អ្នកម្តាយគួរតែជួបគ្រូពេទ្យរៀងរាល់ពីរសប្តាហ៍ម្តង។ មកទល់សប្តាហ៍នេះ ទារកក្នុងផ្ទៃមានប្រវែងប្តហែល ៣៦សង់ទីម៉ែត្រ បណ្តោយ និងគ្រប់ដណ្តប់ទៅដោយទឹកភ្នាសពណ៌ស ជាសារធាតុការពារស្បែកទារក។ សួតរបស់ទារកមានការលូតលាស់ផ្នែកផ្លូវខ្យល់។ សួតផលិត Surfactant ដើម្បីជំនួសក្នុងការដកដង្ហើម។ បើសិនជាអ្នកប្រសូតមុនអ្នកអាចនឹងត្រូវចាក់ Steroid Injection ដើម្បីធ្វើឲ្យសួតរបស់ទារកផលិត Surfactant ដែលធ្វើឲ្យគេងាយស្រួលក្នុងការដកដង្ហើមពេលគេកើតមិនគ្រប់ខែ។ អ្នកត្រូវធ្វើការសង្កេតលើការធ្វើចលនារបស់ទារក។ ប្រសិនបើគេមានសកម្មភាពច្រើនជារឿងធម្មតា ប៉ុន្តែបើសកម្មភាពមានការថយចុះ អ្នកត្រូវទាក់ទងគ្រូពេទ្យភ្លាម។ អ្នកគួរតែសម្រាកគ្រប់ពេលដែលអ្នកអាចជាពិសេសនៅពេលរសៀល និងពេលព្រលប់។ កាត់បន្ថយម៉ោងធ្វើការ ដើម្បីទុកពេលសម្រាក។ ការធ្វើការច្រើនពេកនៅក្នុងឆមាសទី៣ អាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការលូតលាស់របស់ទារកក្នុងផ្ទៃ។ បេះដូងរបស់អ្នកម្តាយធ្វើការខ្លាំងជាងកម្រិតរបស់ឈាម២៥ភាគរយ។ ការកើនឡើងនៃទំហំពោះអាចធ្វើឲ្យចំណុចកណ្តាលខ្លួនមានការផ្លាស់ប្តូរ។ ដូចនេះអ្នកត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នការយារធ្លាក់។   [សប្តាហ៍ទី១-៤] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី  ៥] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី៦] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី៧-៩] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្តាហ៍ទី១០-១២] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៣-១៤] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៥-១៦] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៧-២១] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី២២-២៥ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្ដាហ៍ទី២៦-២៧ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី២៨-២៩ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣០-៣៣ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៤-៣៦ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៧-៣៨ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៩-៤០ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ   © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

ដោយហេតុថា«អាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះ»​ជាបញ្ហាមួយដែលច្រើនកើតមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ទើបលោកវេជ្ជបណ្ឌិត​ ថុង ម៉េងឡុង ជាប្រធាននៃសមាគមជំងឺត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក កម្ពុជា និងជាអនុប្រធាននៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ព្រមទាំងជាប្រធាននៃបន្ទប់ពិគ្រោះជំងឺ ថុង ម៉េងឡុង បានផ្តល់កិត្តិយសធ្វើការបកស្រាយអំពីជំងឺមួយនេះ ដោយធ្វើការឆ្លើយតបនូវសំណួររួមមានដូចខាងក្រោម ៖  -នរណាខ្លះអាចកើតមានជំងឺនេះ? -តើវាអាចបង្កជាផលវិបាកអ្វីខ្លះ? -ហេតុអ្វីបានជាជំងឺនេះកើតមានញឹកញាប់? -តើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យធ្វើបានដោយរបៀបណាខ្លះ? -តើប្រជាជនគួរមានការយល់ដឹងអ្វីខ្លះអំពីជំងឺនេះ? -តើជំងឺនេះអាចព្យាបាលដោយវិធីណាខ្លះ? នៅទីណា? ដើម្បីស្រាយចម្ងល់ខាងលើនេះ សូមទស្សនាវីដេអូខាងក្រោម... ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

មិនថាស្ថានភាពជំងឺស្រាល ឬធ្ងន់យ៉ាងណា ការការពារតែងតែត្រូវបានណែនាំ និងគួរតែត្រូវបានអនុវត្តពីគ្រប់បុគ្គលទាំងអស់ ដោយហេតុថាវាបានផ្តល់ផលចំណេញ និងអត្ថប្រយោជន៍ជាចម្បងចំពោះស្ថានភាពសុខភាពទូទៅទាំងមូល ជាជាងចំណាយពេល និងថវិកាច្រើនសម្រាប់ការព្យាបាលដូចទៅនឹងពាក្យមួយឃ្លាថា “ការពារប្រសើរជាងព្យាបាល”។ ដោយឡែក ជំងឺមហារីកថ្លើមប្រាកដជាចម្ងល់មួយ និងត្រូវបានចោទសួរឡើងផងដែរទាក់ទិននឹងការការពារថាតើវាអាចការពារបានឬយ៉ាងណា? តើមានវ៉ាក់សាំងសម្រាប់ការពារជំងឺនេះដែរឬទេ?  វិធីសាស្រ្តការពារពីជំងឺមហារីកថ្លើម ការការពារខ្លួនពីជំងឺមហារីកអាចធ្វើឡើងតាមរយៈវិធីសាស្រ្តដែលមានប្រសិទ្ធភាពដូចជា៖ 1.ការចាក់វ៉ាក់សាំងការពារខ្លួនប្រឆាំងនឹងមេរោគដែលបង្កឲ្យមានជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B ទៅលើទារកទើបនឹងកើត និងក្រុមមនុស្សដែលនឹងអាចប្រឈមខ្ពស់ឆ្លងមេរោគរួមបញ្ចូលដូចជា៖ • អ្នកធ្វើការក្នុងវិស័យសុខាភិបាល • អ្នកធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់ដែលមានការឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B ខ្ពស់ • អ្នកប្រើប្រាស់ថ្នាំញៀនតាមការចាក់ • អ្នកមានដៃគូច្រើន ជាពិសេសជាមួយអ្នកដែលបានឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើម B • បុគ្គលមានជំងឺដែលអាចឆ្លងតាមការរួមភេទ • បុគ្គលរស់នៅជាមួយអ្នកដែលមានបញ្ហារលាកថ្លើម B រ៉ាំរ៉ៃ • បុគ្គលដែលធ្វើការព្យាបាលតាមការលាងឈាមរយៈពេលយូរ • ទារកកើតពីម្តាយដែលឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ B។ 2.ការពារខ្លួនពីការចម្លងនៃជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទB និងC។ 3.អនុវត្តជីវភាពរស់នៅល្អ ការពារខ្លួនពីបញ្ហាលើសទម្ងន់ ដោយចៀសវាងអាហារប្រភេទសាច់ និងខ្លាញ់។ 4.ចៀសវាងប៉ះពាល់ផ្ទាល់ជាមួយកត្តាជំរុញដែលធ្វើឲ្យមានជំងឺមហារីក ជាពិសេសការផឹកជាតិអាល់កុល និងការជក់បារីជាដើម។ 5.គ្រប់គ្រងស្ថានភាពជំងឺទាក់ទងផ្នែកមេតាបូលីស ជាពិសេសអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ 6.ត្រូវទទួលបានការព្យាបាលចំពោះអ្នកជំងឺរលាកថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃ ដែលវាអាចជួយការពារពីការក្រិនថ្លើម និងអាចវិវឌ្ឍទៅជាមហារីក។ 7.កាត់បន្ថយការលូតលាស់នៃ Aflatoxin ក្នុងអាហារដែលបានរក្សាទុក។ 8.ត្រូវស្វែងរកការពិនិត្យជាប្រចាំប្រសិនអ្នកស្ថិតក្នុងចំណោមនៃក្រុមដែលប្រឈមទៅនឹងមហារីកថ្លើម៖ • អ្នកដែលបានឆ្លងមេរោគរលាកថ្លើម B និងC • អ្នកដែលមានជំងឺក្រិនថ្លើម • អ្នកពិសាជាតិអាល់កុល • អ្នកដែលមានបញ្ហាផ្នែកមេតាបូលីស ជាពិសេសអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម • អ្នកមានបញ្ហាលើសទម្ងន់ • អ្នកជក់បារី។ ការចាប់ផ្តើមការពារ ការអនុវត្តវិធីសាស្រ្តការពារគួរចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់ៗកំពុងស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺមហារីកថ្លើម ហើយអ្នកអាចស្វែងរកអ្នកជំនាញដែលមានទំនួលខុសត្រូវលើការការពារទៅលើមហារីកថ្លើមពីផ្នែកនានាដូចជា៖  • អ្នកឯកទេសផ្នែកជំងឺឆ្លង • អ្នកជំនាញផ្នែកក្រពះ ពោះវៀន • គ្រូពេទ្យប្រចាំគ្រួសារ • អ្នកជំនាញផ្នែកកុមារ • អ្នកជំនាញផ្នែកលោហិតសាស្រ្ត • អ្នកធ្វើការក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍។ ដើម្បីទទួលបានការការពារដ៏មានប្រសិទ្ធភាព អ្នកគួរពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញមុននឹងសម្រេចចិត្តទទួលយកការចាក់វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងបញ្ហារលាកថ្លើមប្រភេទ B ដើម្បីជាអត្ថប្រយោជន៍នៃសុខភាពទាំងមូល និងសរីរាង្គថ្លើមផ្ទាល់តែម្តង។  បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅដែលសព្វថ្ងៃជា ប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ម្តងហើយម្តងទៀតដែលគ្រូពេទ្យបានកត់សម្គាល់ផលល្អនៃលំហាត់ប្រាណសម្រាប់អ្នកជំងឺថ្លើម និងចំណុចដែលត្រូវបង្កើនគុណភាពជីវិត និងព្យាករណ៍ បានកាន់តែប្រសើរ ដូចទៅនឹងហេតុផលដើម្បីជាការណែនាំនូវការហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ ស្ថិតក្នុងផ្នែកមួយ នៃកម្មវិធីព្យាបាលរបស់ពួកគេ។   ខាងក្រោមជាអត្ថប្រយោជន៍ចំពោះសរីរាង្គថ្លើមដែលត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវមួយទាក់ទងនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់៖ •បន្ថយហានិភ័យនៃស្លាកស្នាមនិងក្រិនថ្លើម៖  ជាការពិតណាស់ លំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ បន្ថយការលើសទម្ងន់ដោយចៃដន្យចំពោះអ្នកជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទ C។  តាមការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ការការពារការលើសទម្ងន់ ជួយការពារលក្ខខណ្ឌមួយចំនួន ដូចជា ខ្លាញ់រុំថ្លើម ការកើនកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ការកើនឡើងអាំងស៊ុលលីនក្នុងឈាម ដែលអាចនាំទៅដល់បញ្ហាក្រិនថ្លើម។ •បង្កើនអារម្មណ៍ល្អ៖  ភាពស្ត្រេសគឺជាបញ្ហាសាមញ្ញក្នុងចំណោមប្រជាជនដែលមានផលប៉ះពាល់ពីជំងឺក្រិនថ្លើមរ៉ាំរ៉ៃនិងអាចសូម្បីក្នុងករណីមានផលរំខានពីការព្យាបាលដោយ Pegylated Interferon ដែលចេញវេជ្ជបញ្ជាដោយគ្រូពេទ្យសម្រាប់អ្នកជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC។ លំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ ជួយកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលនៃភាពស្ត្រេស តាមរយៈការភ្ញោចឲ្យមានការបញ្ចេញ Endorphins និងកែប្រែកម្រិត Neurotransmitter ដើម្បីលើកកម្ពស់សុខភាពផ្នែកអារម្មណ៍ និងពង្រឹងថាមពលផ្លូវចិត្ត។ •បង្កើនកម្រិតអុកស៊ីសែនក្នុងឈាម៖  អត្ថប្រយោជន៍ចំពោះបេះដូងសរសៃឈាមនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ បង្កើនសមត្ថភាពនៃការចាប់យកអុកស៊ីសែនក្នុងឈាម។ កម្រិតអុកស៊ីសែនច្រើនក្នុងឈាម មានន័យថា មានអុកស៊ីសែនច្រើនដែលត្រូវបានដឹកនាំទៅកាន់ថ្លើមដូច្នេះដែរ ជាលទ្ធផលវាជួយបង្កើននូវមុខងារថ្លើម ឲ្យដំណើរការបានកាន់តែប្រសើរជាងមុន។ •បន្ថយការឈឺចាប់៖  ការហ្វឹកហាត់បង្កើនកម្លាំងទ្រទ្រង់ការលូតលាស់របស់សាច់ដុំ និងថែទាំរាងកាយ  ដែលអាចការពារ  ឬពន្យារពេលនៃការខ្សោយសាច់ដុំធ្ងន់ធ្ងរ  ដែលតែងកើតមានចំពោះអ្នកជំងឺថ្លើម។ •បង្កើនថាមពល៖  គ្រប់ពេលការហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធបេះដូងសរសៃឈាមមានដំណើរការល្អ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ដំណើរការនេះជួយដឹកនាំអុកស៊ីសែន និងអាហារ ទៅកាន់គ្រប់កោសិកា ជាលិកា សរីរាង្គ និងប្រព័ន្ធផ្សេងៗនៃរាងកាយ ដែលផ្តល់មកវិញនូវកម្រិតថាមពលកាន់តែខ្ពស់ជាងមុន។ យ៉ាងណាក៏ដោយ លោកអ្នកក៏ត្រូវគោរពតាមដំណាក់កាល និងកម្រិតដូចខាងក្រោម៖ •ដំណាក់កាលទី១៖  លោកអ្នកត្រូវចាប់ផ្តើមដោយយឺតៗប្រសិនបើអ្នកកំពុងមានជំងឺថ្លើមនិង/ឬមិនធ្លាប់បានធ្វើលំហាត់ប្រាណក្នុងរយៈពេលយូរ។អ្នកត្រូវបានស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលហាត់ក្នុងកម្រិតមួយដែលនឹងជាតម្រូវការពីរាងកាយរបស់អ្នក ប៉ុន្តែនឹងមិនត្រូវហួសកម្រិត។ អ្នកអាចហាត់ដោយដើរជំហានខ្លីៗ ក្នុងរយៈពេល៥នាទី ១០នាទី ឬ១៥នាទីដែលជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អបំផុត។  •ដំណាក់កាលទី២៖  អ្នកគួរមានជំនួយពីគ្រូបង្វឹកដែលអាចដឹងពីស្ថានភាពរបស់អ្នកនិងមានបទពិសោធន៍ក្នុងការបង្កើតនូវតម្រូវការពិសេសនៃកម្មវិធីកាយសម្បទា។ គ្រូបង្វឹកនឹងជួយអ្នក ច្នៃកម្មវិធីមួយយ៉ាងមានសុវត្ថិភាព ក្នុងការចាប់ផ្តើមស្តាឡើងវិញនូវកម្លាំង និងកាយសម្បទារបស់អ្នក។ លើសពីនេះ វានឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកមានការកើនឡើងនូវតម្រូវការ ក៏ដូចជាកម្រិតថាមពល និងនាំត្រឡប់មកវិញនូវភាពរស់រវើកដល់អ្នក។ •ដំណាក់កាលទី៣៖  ការរក្សាឲ្យមានស្ថេរភាព អាចត្រូវបានធ្វើឡើងយឺតៗ និងមានការឈឺចាប់តិចតួច នៅពេលចាប់ផ្តើមដំបូង។ ប៉ុន្តែ ទោះបីជាមេតាបូលីសរបស់អ្នកត្រូវបានប្រកួតប្រជែង ដោយជំងឺក្រិនថ្លើមយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកនៅតែអាចឆ្លើយតបជាមួយនឹងការខិតខំប្រឹងប្រែង។ អ្នកត្រូវកំណត់រយៈពេល១ខែ ហើយសម្គាល់មើលថា តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា។ បន្ទាប់មក រក្សាការអនុវត្តលំហាត់ប្រាណបន្តក្នុងរយៈពេល២ខែ និងចុងក្រោយក្នុងរយៈពេល៣ខែ ហើយអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ប្លែក មានកម្លាំងជាងមុន មានសុខភាពល្អ និងបង្កើនការគិតបែបវិជ្ជមានចំពោះជីវិតជាទូទៅរបស់អ្នក។ លោកអ្នកនៅតែទទួលបានគុណប្រយោជន៍ ទាំងរាងកាយ និងផ្លូវចិត្ត នៅពេលលោកអ្នកអនុវត្តតាមការណែនាំ ទោះបីជាអ្នកស្ថិតនៅដំណាក់កាលណាក៏ដោយ… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ជំងឺខ្លាញ់រុំថ្លើមគឺជាការកកើតនៃខ្លាញ់នៅក្នុងកោសិកាថ្លើមដែលច្រើនកើតមានទៅលើអ្នកដែលមានជំងឺលើសទម្ងន់ ហើយជាទូទៅបន្ទាប់ពីបានទៅពិនិត្យ អ្នកជំងឺដែលត្រូវបានកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺនេះគ្រូពេទ្យព្យាបាលតែងណែនាំឲ្យបង្កើតទម្លាប់នៃការហាត់ប្រាណ និងកែប្រែនូវរបបបអាហារប្រចាំថ្ងៃជាដើម ដែលទាំងនេះអាចជួយកាត់បន្ថយ នូវសារជាតិខ្លាញ់ដែលលើស និងអាចគ្រប់គ្រងទម្ងន់បានល្អថែមទៀតផង។ ដូចនេះរបៀបនៃការហាត់ប្រាណទាំង២ខាង-ក្រោមអាចជាជម្រើសដល់ល្អដែលអ្នកគួរសាកល្បង ដើម្បីជួយពង្រឹងសុខភាពថ្លើមរបស់អ្នក ដោយការភ្ញោចទៅលើថ្លើម ក៏ដូចជាសរីរាង្គប្រព័ន្ធរំលាយអាហារផ្សេងទៀត។ អែរូប៊ិក ការដើរ និងការរត់យឺតៗត្រូវបានគេចាត់បញ្ចូលជាលំហាត់ប្រាណបែបអែរូប៊ិក ដែលការហាត់ប្រាណប្រភេទនេះត្រូវប្រើប្រាស់នូវក្រុមសាច់ដុំធំនៃ​រាងកាយដែលវាអាចជួយឲ្យមានលំនឹងអេឡិចត្រូលីតក្នុងសរីរាង្គក៏ដូចជាជំរុញមុខងារនៃថ្លើមផងដែរ។ របៀបនៃការហាត់៖  •ដំបូងយើងត្រូវដើរយឺតៗពី២០ទៅ៣០នាទីក្នុង១សប្ដាហ៍ •ត្រូវបន្ថែម១០នាទីរាល់១សប្ដាហ៍ម្ដងរហូតដល់៣០ទៅ៤៥នាទីរាល់ពេលដើរម្ដងៗ •ហើយចាប់ផ្ដើមដើរ២ដងក្នុង១សប្ដាហ៍បន្ទាប់មកតម្លើងម្ដងបន្តិចរហូតដល់៥ដងក្នុង១សប្ដាហ៍ •ត្រូវផឹកទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់កំឡុងពេលដើរ ឬរត់។ យោគៈ ប្រភេទលំហាត់ប្រាណទីពីរដែលត្រូវបានណែនាំនោះគឺយោគៈដែលវាជួយពង្រឹងសាច់ដុំបានល្អព្រោះថាវាតម្រូវឲ្យសាច់ដុំធ្វើការច្រើនជាងធម្មតា។ នៅខណៈដែលសាច់ដុំធ្វើការហួសប្រមាណនោះ វានឹងជំរុញឲ្យមានការកើនឡើងនូវសកម្មភាពមេតាបូលីសក្នុងខ្លួនដែលជួយសម្រួលនូវមុខងារថ្លើម។ ខាងក្រោមនេះ ជាការបង្ហាញនូវលំហាត់ប្រាណយោគៈទាំង៤ដែលមានប្រសិទ្ធភាពទៅលើសុខភាពថ្លើម៖  •Kapalbhati Pranayama (ការហាត់ដកដង្ហើមតាមបែបយោគៈ)៖ យើងត្រូវអង្គុយពែនភ្នេននៅលើកម្រាលយោគៈ បន្ទាប់មកដកដង្ហើមចូលឲ្យជ្រៅ ហើយបង្ខំឲ្យដង្ហើមចេញវិញតាមច្រមុះដែលប្រតិបត្តិការនេះត្រូវធ្វើឲ្យរួចពី៥ទៅ១០វិនាទី និងគួរធ្វើឲ្យបានយ៉ាងតិច១៥នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ •Ardha Matsyendrasana (កាយវិការ អង្គុយបង្វិលខ្នង)៖ ដើម្បីធ្វើកាយវិការនេះយើងត្រូវអង្គុយពែនភ្នែន ដោយដាក់ជើងឆ្វេងខាងលើរួចបញ្ឈរជង្គង់ឆ្វេងឡើង បន្ទាប់មកដាក់កំភួនដៃស្ដាំទៅលើជង្គង់ឆ្វេង ហើយបង្វិលខ្លួនយឺតៗ ដោយយកដៃឆ្វេងដាក់ទៅនឹងចុងជើងស្ដាំ។ •Gomukh Asana ៖ កាយវិការយោគៈមួយ​នេះអាចជំនួយថ្លើមបានដោយការសម្រួលនូវលំហូរឈាម និងអុកស៊ីសែន។ យើងត្រូវអង្គុយខ្វែងជើងដោយដាក់ជើងម្ខាងនៅពីលើជើងម្ខាងទៀតបន្ទាប់មកធ្វើខ្នងឲ្យត្រង់រួចបោះដៃម្ខាងទៅក្រោយកញ្ចឹងកនិងបោះដៃម្ខាងទៀតទៅក្រោយឆ្អឹងជំនីរួចព្យាយាមចាប់ប្រអប់ដៃទាំង២។  •Naukasana ៖ ជាកាយវិការយោគៈធម្មតាដែលអាចជួយបញ្ចេញជាតិពុលពីសារពាង្គកាយ ហើយកាយវិការនេះគឺយើងត្រូវគេងផ្កាប់ ឬផ្ងារ រួចលើកផ្នែកខាងលើនិងខាងក្រោមនៃដងខ្លួនឡើង ហើយបោះដៃឲ្យត្រង់ទៅមុខ ដោយរក្សាស្ថានភាពបែបនេះឲ្យយូរតាមដែលអាចធ្វើបានបន្ទាប់មកសម្រាករួចធ្វើវាម្ដងទៀត។ ក៏ព្រោះតែជំងឺខ្លាញ់រុំថ្លើមភាគច្រើនបណ្ដាលមកពីមកពីការធាត់ជ្រុលពេក ដូចនេះហើយអ្នកជំងឺគួរគប្បីជ្រើសរើសយកវិធីសាស្រ្ដដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃដោយបែរមកធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងចៀសវាងចំណីអាហារមួយចំនួន ដែលការផ្លាស់ប្ដូរនេះអាចជួយឲ្យកោសិកាថ្លើម និងមុខងារថ្លើមបានប្រសើរឡើងវិញ៕  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

១/ បរិភោគអាហារដែលអ្នកចូលចិត្ត លោកអ្នកមិនចាំបាច់បោះបង់ចោលអាហារដែលអ្នកចូលចិត្តដោយសារតែ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមនោះទេ ប៉ុន្តែលោកអ្នកត្រូវដឹងពីជម្រើសអាហារដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ជាតិស្ករនៅក្នុងឈាម។ អ្នកអប់រំជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬអ្នកជំនាញខាងចំណីអាហារអាចបង្រៀនលោកអ្នកពីរបៀបមើលកំប៉ុង អានផ្លាកម្ហូប និងទំហំនៃការបែងចែកអាហារ។ ជំនាញទាំងនោះនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកគ្រប់គ្រងជាតិស្ករបានល្អ និងរក្សារសជាតិជីវិតឲ្យសប្បាយរីករាយក្នុងពេលតែមួយ។ ២/ គ្រប់គ្រងចានបាយ វិធីងាយស្រួល ដើម្បីទទួលបានអាហារដែលមានតុល្យភាពគឺ បែងចែកចានរបស់លោកអ្នកជា ៣ចំណែក(សូមមើលរូបខាងលើ)ដំបូង ចែកវាជាពីរដោយបំពេញមួយចំហៀងជាមួយបន្លែដូចជា ស្ពៃខៀវ ផ្កាខាត់ណាការ៉ុត ឬសណ្តែកបៃតង។ បន្ទាប់មក បំបែកផ្នែកនៅសល់ជាពីរ។ ប្រើមួយសម្រាប់អាហារម្សៅដូចជា បាយស បាយសំរូប មី ដំឡូងឬនំបុ័ង។ល។ នៅក្នុងផ្នែកចុងក្រោយ បន្ថែមសាច់ ឬប្រូតេអ៊ីនផ្សេងៗទៀត។ លើសពីនេះទៅទៀត លោកអ្នកក៏អាចទទួលបានទឹកដោះគោដែលមានជាតិខ្លាញ់តិច១កែវ និងផ្លែឈើកន្លះកែវផងដែរ។ ៣/ រក្សាកំណត់ត្រា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ចូរសរសេរព័ត៌មានសំខាន់ៗដូចជា កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម អ្វីដែលលោកអ្នកញ៉ាំ ហាត់ប្រាណ និងថ្នាំប្រើប្រាស់ប្រចាំ។ វានឹងជួយលោកអ្នកនិងគ្រូពេទ្យ ឲ្យដឹងថាតើការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់លោកអ្នកកំពុងដំណើរការល្អដែរឬទេ។ សរសេរផងដែរអំពីគោលដៅ(Goals)និងអារម្មណ៍ ដែលរំលឹកអំពីប្រធានបទដែលលោកអ្នកចង់សួរគ្រូពេទ្យ។ ៤/ ធ្វើផែនការសម្រាប់ថ្ងៃឈឺ ជំងឺទូទៅដូចជា ជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ និងរាគ អាចធ្វើឲ្យស្ករក្នុងឈាមឡើង។ ក្នុងពេលដំណាលគ្នា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់លោកអ្នកកាន់តែពិបាកក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមេរោគឆ្លង។ ដូច្នេះ ត្រូវរៀបចំទុកមុន ដូចជាអាហារសម្រន់ដែលមានភាពងាយស្រួលទៅលើក្រពះដែលអាចផ្តល់នូវជាតិទឹក និងជាតិស្ករគ្រប់គ្រាន់។ សូមពិនិត្យមើលជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមឲ្យបានញឹកញាប់នៅពេលលោកអ្នកឈឺនិង គួរដឹងផងថាពេលណាត្រូវទៅជួបគ្រូពេទ្យ។ ហើយកុំភ្លេចទទួលថ្នាំវ៉ាក់សាំងបង្ការជំងឺគ្រុនផ្តាសាយរៀងរាល់ឆ្នាំផង។ ៥/ គ្រប់គ្រងថង់ថ្នាំ បើលោកអ្នកលេបថ្នាំឬ ប្រើថ្នាំចាក់ សូមរៀបចំថ្នាំជាថង់ៗ និងប្រដាប់ប្រដាត្រៀមទុកសម្រាប់៣ថ្ងៃ ក្នុងករណីមានអាសន្ន។ ដោយសារតែថ្នាំទឹកនោមផ្អែមខ្លះអាចប៉ះពាល់ដល់ថ្នាំដទៃទៀត  ដូចនេះ សូមប្រាប់គ្រូពេទ្យមុននឹងប្រើថ្នាំអ្វីថ្មី(ថ្នាំដែលលោកអ្នកទិញដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា)។ ៦/ ប្រឆាំងនឹងភាពតានតឹង(Stress)រាល់ថ្ងៃ កាត់បន្ថយភាពតានតឹងនៅក្នុងជីវិតរបស់លោកអ្នកឲ្យបានច្រើន ព្រោះវាអាចបង្កើនជាតិស្ករនៅក្នុងឈាម ។ លំហាត់ប្រាណ គឺជាវិធីដ៏ល្អមួយ ដើម្បីបន្ធូរភាពតានតឹងព្រោះ វាបង្កើនកម្រិតសារធាតុគីមីនៅក្នុងខួរក្បាលដែលធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានអារម្មណ៍ល្អ។ មានមធ្យោបាយជាច្រើន ដើម្បីទទួលបានភាពសកម្មដូចជា ធ្វើការហាត់ប្រាណ ចូលរួមក្នុងក្រុមកីឡាផ្សេងៗ ឬរៀនរាំ។ ៧/ ហាត់ប្រាណក្នុងវគ្គខ្លីៗ មិនចាំបាច់ហាត់ប្រាណឲ្យសកម្មខ្លាំងក្នុងពេលតែមួយពេកទេ អាចបង្កើនវាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃដូចជា ការដើររយៈពេល ១០នាទីអោយបាន៣ដង  គឺល្អដូច ៣០នាទីក្នុងពេលតែមួយ។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាទៀងទាត់ និងមធ្យមនឹងធ្វើឲ្យលោកអ្នកមានសុខភាពល្អ ដោយវាជួយកាត់បន្ថយជាតិស្ករ សម្ពាធឈាម ជាតិខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូល និងបន្ថយភាពតានតឹង។ ៨/ សាកល្បងកម្លាំងហាត់ប្រាណ អាចទប់ស្កាត់ការបាត់បង់សាច់ដុំ ប្រសិនបើលោកអ្នកធ្វើការហ្វឹកហាត់កម្លាំងដូចជា ការលើកទម្ងន់ ឬប្រើឧបករណ៍ធ្ងន់ៗ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថាវាក៏ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងដោយរាងកាយរបស់អ្នកប្រើអាំងស៊ុយលីន និងស្ករ ហើយជាការពិតណាស់ វាជាវិធីដ៏ល្អមួយ ដើម្បីសម្រកទម្ងន់ផងដែរ។ ៩/ ពិនិត្យជើង រៀងរាល់យប់ ប្រើកញ្ចក់ឆ្លុះ​ឬសួរអ្នកណាម្នាក់ឲ្យជួយរកមើលមានហើម ឬផ្លាស់ប្តូរពណ៌ស្បែកឬ មានមុតវត្ថុអ្វីមួយ និងមើលតាមចង្វែកជើងផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកឃើញអ្វីមួយសូមទូរស័ព្ទទៅគ្រូពេទ្យភ្លាម ដើម្បីរាយការណ៍អំពីអាការៈរោគ។ ព្យាយាមថែរក្សាទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃជានិច្ច ដោយលាងសម្អាតជើងនិងធ្វើឲ្យស្បែកមានសំណើម ជារៀងរាល់ថ្ងៃដោយស្ថិតក្រោមកែវភ្នែករបស់លោកអ្នក។ ១០/ ផ្ដាច់បារី ដើម្បីផ្តាច់បារីលោកអ្នកត្រូវត្រៀមខ្លួនជាស្រេច និងសូមជ្រើសរើសកាលបរិច្ឆេទឲ្យជាក់លាក់ណាមួយ។ លោកអ្នកប្រហែលជាត្រូវការជំនួយ ដើម្បីយកឈ្នះផ្នែកផ្លូវចិត្ត និងរាងកាយនៃការញៀនជាតិនីកូទីន(បារី) ដូចជាកម្មវិធីបញ្ឈប់ការជក់បារី ក្រុមជំនួយនិងហាត់ប្រាណជាក្រុម(យ៉ូហ្គា តៃឈី)។ ឱកាសទទួលបានជោគជ័យ គឺវាអាស្រ័យលើខ្លួនលោកអ្នកទាំងស្រុង។ ១១/ ពិសាគ្រឿងស្រវឹងជាមួយ តែអាហារ គ្រឿងស្រវឹងអាចផឹកម្តងម្កាលបាន តែត្រូវមានអាហារញ៉ាំរួមជាមួយនឹងវា ព្រោះស្រាអាចបណ្តាលឲ្យជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមចុះទាប។ ភេសជ្ជៈលាយអាចបង្កើនជាតិស្ករក្នុងឈាម ដូចជាទឹកផ្លែឈើ ទឹកក្រូច ឬទឹកសូដា ​ហើយត្រូវមានទឹកគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផឹក នៅពេលលោកអ្នកស្រេកទឹក។ ស្ត្រីមិនគួរផឹកគ្រឿងស្រវឹងលើសពីមួយកែវក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយបុរសមិនលើសពីពីរកែវទេ។ សារសំខាន់ៗរបស់លោកវជ្ជបណ្ឌិត ៖​ សូមលោកអ្នកត្រូវយល់ដឹងថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ និងអាចបង្កឲ្យមានផលវិបាកផ្សេងៗដូចជាខូចតម្រងនោម  គាំងបេះដូងស្លាប់​ ខូចមួយចំហៀងខ្លួន  ដំបៅមើលមិនជា កាត់អវៈយវៈ។ល។ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អក្នុងការព្យាបាល​ មិនមែនពឹងផ្អែកទៅលើតែវេជ្ជបណ្ឌិត ឬឱសថតែមួយមុខនោះទេគឺ ពាក់កណ្តាល(៥០%)ទៀត វាអាស្រ័យលើខ្លួនអ្នកជំងឺផ្ទាល់ តាមរយៈការលេបថ្នាំនិងមកតាមណាត់ឲ្យទៀងទាត់ ហើយធ្វើតាមអ្វីដែលខ្ញុំបាទបានបកស្រាយខាងលើ។ បកស្រាយដោយ ៖  លោក  វេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ជាវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅប្រចាំនៅ បន្ទប់ពិគ្រោះ ព្យាបាលជំងឺ វេជ្ជ.​ នៅ គីមសាន(Diabetes Care Clinic, Phnom Penh) លោកអ្នកក៏អាចស្វែងយល់បន្ថែមពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម តាមរយៈ  តើថ្នាំសម្រាប់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានអ្វីខ្លះ? ស្វែងយល់លម្អិតពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម​

ចែករំលែក

បើពេលវេលាអាចត្រលប់ក្រោយ…តើនឹងនៅតែជ្រើសរើសរៀនពេទ្យឬទេ?  គ្រាន់តែជាសំណួរប្រភេទ«បើសិនជា…»មួយ តែក៏ដឹងច្បាស់ហើយ ថាមិនអាចកើតឡើងនោះទេ ព្រោះពេលវេលាមិនដែលត្រលប់ក្រោយ(ដូចក្នុងរឿងភាគ) នោះឡើយ… សូមឆ្លើយដោយស្មោះត្រង់នឹងខ្លួនឯង ថាតើ អ្នកនឹងឆ្លើយតបបែបណាចំពោះសំណួរមួយនេះ? តាមរយៈពេលវេលាកន្លងមកនេះ ជាមួយនឹងការឆ្លងកាត់ប៉ុន្មានឆ្នាំនេះ តើអ្នកពេញចិត្តនឹងមុខវិជ្ជាដែលកំពុង ឬបានសិក្សាកម្រិតណាដែរ? តើធ្លាប់គិតចង់ផ្លាស់ប្តូរឬទេ? ហេតុអ្វី?  ខាងក្រោមនេះ ជាចម្លើយដែលក្រុមការងារបានធ្វើការដកស្រង់ចេញពីកិច្ចសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងនិស្សិតសុខាភិបាលមួយចំនួនដែលធ្លាប់បានផ្តល់កិត្តិយស និងកិច្ចសហសការក្នុងការផ្តល់កិច្ចសម្ភាន៍កន្លងមក…ភាគច្រើន គឺជាចម្លើយវិជ្ជមាន ដែលនឹងបន្តរើសមុខវិជ្ចាដែលពួកគាត់កំពុងសិក្សា ព្រោះថាវាជាអ្វីដែលគាត់ស្រលាញ់ និងពេញចិត្តក្នុងការជ្រើសរើសដោយខ្លួនឯង… ប៊ុន ច័ន្ទវិចិត្រ និស្សិតឆ្នាំទី៤នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាលឯកទេសផ្នែកទន្តវទនសាស្ត្រ ខ្ញុំនៅតែជ្រើសរើសយកវា ព្រោះវាជាចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់តាំងពីក្មេងមក ហើយវាក៏បានក្លាយជាគោលដៅរបស់ខ្ញុំរហូតមកដែរ…អាចថាមកពីខ្ញុំស្រលាញ់ភាពឯករាជ្យក្នុងការបើកដំណើរការអាជីវកម្ម និងចាប់អារម្មណ៍វិស័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលស្របពេលជាមួយគ្នាក៏ថាបាន។ សេង រស្មី និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ (Internal Medicine) ឆ្នាំទី២ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ទោះជាយ៉ាងណាការលំបាកច្រើនក្តី ក៏ខ្ញុំមិនដែលមានចិត្តស្តាយក្រោយ រឺមានគំនិតបោះបង់ការសិក្សានោះទេ គឺកាន់តែខិតខំរៀនបន្ថែមទៀតនូវអ្វីដែលខ្ញុំខ្វះខាត ព្រោះវាជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ ដើម្បីក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានសម្ថតភាពម្នាក់។  លីម ចាន់បូរ៉ាម៉ី ឱសថការីឧត្តម ដែលបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ IU នៅ ខែ៤ ឆ្នាំ ២០១៧ថ្មីៗនេះ ទោះជាការសិក្សាមានការលំបាកដែលជាហេតុធ្វើឲ្យមាននិស្សិតជាច្រើនចង់បោះបង់ចោលម្តងម្កាល ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនដែលគិតថារើសមុខវិជ្ជាខុសទេ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តវាតាំងពីវ័យក្មេង ហើយក៏មានឆន្ទៈមុតមាំចង់ក្លាយជាឱសថការីដ៏ពូកែផងដែរ។ ហេង សុវណ្ណឫទ្ធិ និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រឆ្នាំទី៥ ជំនាន់ទី៤១នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ខ្ញុំមិនដែលមានគំនិតគិតថាស្ដាយក្រោយហើយចង់ផ្លាស់ប្តូរមុខវិជ្ជាសិក្សាទេ ព្រោះមុខវិជ្ជាពេទ្យនេះ គឺជាក្ដីស្រមៃតែមួយគត់របស់ខ្ញុំដែលមានតាំងពីខ្ញុំនៅក្មេង។ វ៉ាន់ គឹមរួន ឱសថការីបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យជប៉ុនសាន់រាយស៍ (Sunrise Japan Hospital) ខ្ញុំនៅតែជ្រើសរើសរៀនជំនាញនេះដដែល ពីព្រោះខ្ញុំពិតជារីករាយក្នុងការបំពេញការងារនេះ ព្រោះនេះជាចំណុចសំខាន់ដោយយើងមិនត្រូវគិតតែទៅលើប្រាក់កម្រៃតែមួយមុខនោះទេ តែយើងក៏ត្រូវគិតទៅដល់សុខភាពអ្នកជំងឺជាចម្បង ហើយត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកជំងឺឲ្យដូចបងប្អូនយើងដូចគ្នា។ សំ សុវត្ថឌី និស្សិតថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវះកាត់មាត់ ធ្មេញ (Master of Oral and Maxillofacial Surgery) នៅមហាវិទ្យាល័យទន្តសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យមហិដុល ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ បើទោះជាអាចបង្វិលពេលវេលាឲ្យត្រលប់ក្រោយម្តងទៀត ខ្ញុំនៅតែជ្រើសរើសនៅជំនាញមួយនេះ ពីព្រោះខ្ញុំនៅតែចង់ចូលរួមអភិវឌ្ឍជំនាញនេះឲ្យកាន់តែជឿនលឿន និងផ្តល់សុវត្ថិភាព និងគុណភាពជូនប្រជាជន ទាំងបច្នុប្បន្នវិស័យទន្តសាស្ត្រនេះនៅមានកម្រិតនៅឡើយ។ តាំង រ៉ូស្សាទេវី  អតីតនិស្សិតផ្នែកឱសថសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល(បញ្ចប់ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ២០១៧) ហើយសព្វថ្ងៃនេះកំពុងបម្រើការងារនៅមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រសហគមន៍ (Comunity medical center) ខ្ញុំមិនដែលមានអារម្មណ៍ថា ចង់បោះបង់ ឬផ្លាស់ប្តូរការសិក្សាមុខវិជ្ជានេះចោលទេ ដោយសារតែឆ្នាំទី២ និងទី៣ គឺជាឆ្នាំដែលមានការចុះធ្វើការអនុវត្តផ្ទាល់ឲ្យស្របនឹងទ្រឹស្ដីដែលបានសិក្សាកន្លងមក  ហើយក៏ជាវេលាដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំយល់ និងចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះចិត្តស្រលាញ់ទៅលើមុខវិជ្ជានេះផងដែរ។ លឹម ប៉ោហ្វុង និស្សិតផ្នែកទន្តវទនសាស្រ្តឆ្នាំទី៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល បើមានឱកាសរើសម្តងទៀត ខ្ញុំបា្រកដជារើសមុខវិជ្ជាមួយនេះដដែល ព្រោះថាខ្ញុំរីករាយនឹងទទួលយកការប្រកួតប្រជែង និងជំនះនូវរាល់ឧបសគ្គផ្សេងៗក្នុងពេលសិក្សាផ្នែកមួយនេះ ហើយវាការពិតដែលថា ឆ្លងកាត់ការលំបាកកាន់តែខ្លាំង ភាពរីករាយនៅពីក្រោយនោះរឹតតែអស្ចារ្យ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ដល់នាទីត្រូវស្គាល់អត្ថបទ៣ដែលមានចំនួនអ្នកចូលអានច្រើនជាងគេទៀតហើយ…មានអត្ថបទអ្វីខ្លះទៅហ្ន៎? (ភាគ១) ហេតុផលនៃការជ្រើសរើសឯកទេសផ្សេងៗពីនិស្សិតសុខាភិបាល... នរណាក៏ដោយ មិនថានៅទីណា ពេលវេលាណា ធ្វើអ្វីមួយ សុទ្ធតែមានគោលដៅ និងហេតុផលរៀងៗខ្លួន គ្រាន់តែអ្នកខ្លះច្បាស់ ហើយអ្នកខ្លះហាក់ដូចជារាងស្ទាក់ស្ទើរ និងមិនសូវច្បាស់លាស់។ ក្នុងចំណោមការសម្រេចចិត្តជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើក្នុងដំណើរជីវិត ការសម្រេចជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាសិក្សាក៏ជាជម្រើសដែលត្រូវគិតគូរ និងពិចារណាឲ្យបានច្បាស់លាស់ដែរ ព្រោះវានឹងជាអ្វីដែលយើងត្រូវបន្តដើរជាមួយ។ បើនិយាយពីរឿងរៀនពេទ្យវិញ នរណាក៏ដឹងថាពិបាកដែរ តែក៏នៅតែមានអ្នករៀន ដឹងឬទេថាមកពីអ្វី? ក្នុងអត្ថបទនេះ ជាភាគ១នៃការដកស្រង់ចម្លើយពីនិស្សិត និងអតីតនិស្សិតផ្នែកសុខាភិបាលមួយចំនួនដែលបានផ្តល់បទសម្ភាសន៍ដល់ក្រុមការងារកន្លងមក…. និស្សិតMasterនៅMahidol ផ្តាំថា«និស្សិតពេទ្យមិនអាចខ្វះ…»  បន្ទាប់ពីបានចូលសិក្សានៅសាលាពេទ្យ និស្សិតខ្លះក៏តែងតែមានបំណងបន្តការសិក្សា ឬចូលរួមវគ្គសិក្សាខ្លីខ្លះនៅក្រៅប្រទេស ដើម្បីពង្រឹង និងពង្រីកនូវការយល់ដឹងរបស់ខ្លួន ក្នុងនោះក៏មាននិស្សិតផ្នែកទន្តសាស្រ្តមួយរូបដែលសព្វថ្ងៃកំពុងសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យមាហិដុល (ប្រទេសថៃ) ហើយលោកក៏បានជាសារជូនដល់និស្សិតជំនាន់ក្រោយខ្លះៗផងដែរ… រៀនឱសថសាស្រ្តមិនអាចក្លាយជាអ្នកមាន តែអាចផ្តល់…  អានតែចំណងជើងក៏បានដឹងខ្លះៗហើយថា អត្ថបទនេះនឹងនិយាយអំពីអ្វី? ប្រាកដណាស់! គឺនិយាយអំពីការសិក្សាផ្នែកឱសថសាស្រ្ត។ ប៉ុន្តែ មិនមែនជាការបង្ហាញលម្អិតពីការសិក្សាផ្នែកនេះទាំងស្រុងនោះឡើយ តែជាការចែករំលែកបទពិសោធន៍សិក្សារបស់អតីតនិស្សិតមួយរូប ដែលបានបព្ចាប់ការសិក្សាផ្នែកឱសថសាស្រ្ត(ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦) នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ហើយបច្ចុប្បន្ន ជាឱសថការីបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យជប៉ុនសាន់រាយស៍ (Sunrise Japan Hospital) គឺកញ្ញា វ៉ាន់ គឹមរួន… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

 ហេលស៍ថាម បានព្យយាមដកស្រង់នូរអត្ថបទការវិវឌ្ឍរបស់គភ៌ក្នុងផ្ទៃអ្នកម្ដាយមកធ្វើការចុះផ្សាយជូនមិត្តអ្នកអានទាំងអស់គ្នា អស់ចំនួន២៥សប្ដាហ៍កន្លងទៅហើយ។ រយៈពេលនេះឃើញថារូបរាងទារកក្នុងផ្ទៃក៏បានវិវឌ្ឍស្ទើរគ្រប់សរីរាង្គ និងអវៈយវៈអស់ទៅហើយដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី យើងខ្ញុំនៅតែបន្តលើកយកនូវដំណើរការវិវឌ្ឍនៅសប្ដាហ៍បន្តបន្ទាប់ មកបកស្រាយជូនមិត្តអ្នកអាន ដើម្បីជាចំណេះបន្ថែមទៀតរហូតដលសប្ដាហ៍នៃការប្រសូតទារកតែម្ដង។  សប្ដាហ៍ទី២៦៖ ទារកត្រូវបានគ្រប់ដណ្ដប់ដោយទឹកពណ៍សនៅក្នុងផ្ទៃដែលជួយចិញ្ចឹងស្បែកនឹងផ្ដល់ជាស្រទាប់ការពារសម្រាបគេ។ នៅពេលនេះពោះរបស់អ្នកម្ដាយឃើញថាមានការរីកធំណាស់ហើយ។ ខ្សែកាត់តាមបណ្ដោយពោះរបស់អ្នកកាន់តែច្បាស់ឡើង។ អ្នកអាចការពារមិនឲ្យឃើញស្នាមនេះបានដោយការទិញក្រែមលាបឲ្យស្បែកទន់មកលាបពីលើស្នាមនោះ។ ស្នាមនេះនឹងបាត់ទៅវិញនៅពេលដែលអ្នកម្ដាយសម្រាលកូនហើយ។ ការទទួលជាតិស័ង្កសី និងវីតាមីនC នឹងជួយថែរក្សាស្បែករបស់អ្នកឲ្យមានសុខភាពល្អ។  សប្ដាហ៍ទី២៧៖ ការរមួលក្រពើច្រើនកើតមានក្នុងកំឡុងពេលត្រីមាសទី២នេះ ព្រោះដោយសារកង្វះខាតជាតិកាល់ស្យូម និងជាតិម៉ង់កាណែស ដែលជាតិទាំងនោះត្រូវបានទារកក្នុងផ្ទៃស្រូបយកពីអ្នកម្ដាយ ។ អ្នកគួរតែបង្កើនការទទួលទានបន្លែបៃតង និងឈីសឲ្យបានច្រើន ព្រោះអាហារប្រភេទនេះមានផ្ទុកជាតិកាល់ស្យូម និងម៉ង់កាណែសខ្ពស់។ ទារកក្នុងផ្ទៃមានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងមុនរីឯអ្នកម្ដាយក៏កើនទម្ងន់ខ្លាំងណាស់ដែរ។ ខួរក្បាលរបស់ទារកកំពុងតែធ្វើការលូតលាស់ និងទាមទារឲ្យមានសារធាតុសំខាន់ៗដូចជា អាស៊ីតខ្លាញ់សម្រាប់ជំនួយក្នុងការលូតលាស់នេះ។ អ្នកអាចរកសារធាតុ DHA និងអាស៊ីតខ្លាញ់ Omega-3 បាននៅក្នុងវប្រេតត្រី។ បើសិនជាអ្នកមានការរមាស់ឥតឈប់ឈរអ្នកគួរតែប្រាប់ទៅគ្រូពេទ្យឆ្មប និងធ្វើតេស្តឈាមព្រោះវាជារោគសញ្ញមួយនៃអាការៈ Obstetric Cholestasis ដែលជួនកាលវាកើតឡើងក្នុងត្រីមាសទី៣ ជាលទ្ធផលនៃការហៀរទឹកមាត់ឆ្លងកាត់សុកម្ដាយ។ វាគឺជាអាការៈដែលមិនអាចធ្វេសប្រហែសបាននោះទេ។ វាកើតឡើងទន្ទឹមគ្នានឹងទឹកនោមដែលមានពណ៍លឿងខ្លាំង និងជំងឺខាន់លឿងជាដើម។    [សប្តាហ៍ទី១-៤] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី  ៥] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី៦] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្តាហ៍ទី៧-៩] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្តាហ៍ទី១០-១២] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៣-១៤] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៥-១៦] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី១៧-២១] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី២២-២៥ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ  [សប្ដាហ៍ទី២៦-២៧ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី២៨-២៩ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣០-៣៣ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៤-៣៦ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៧-៣៨ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ [សប្ដាហ៍ទី ៣៩-៤០ ] ដំណើរវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ   © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងម្នាក់ៗប្រឈមនឹងជាតិពុលជាច្រើនមិនថានៅផ្ទះ នៅកន្លែងធ្វើការ ឬនៅខាងក្រៅ និងជាពិសេសគឺតាមរយៈអាហារដែលយើងបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ។ ដូចនេះ ការសម្អាតជាតិពុលដែលកកផ្តុំជាពិសេសនៅថ្លើមគឺជារឿងដ៏ចាំបាច់ ដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងហានិភ័យផ្សេងៗ និងជារឿងដែលមិនគួរមើលរំលងផងដែរសម្រាប់អ្នកចង់សម្រកទម្ងន់។ ថ្លើមដើរតួយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ដំណើរការលើសពី ៤០០ មុខងារនៅក្នុងរាងកាយរបស់យើងដែលក្នុងនោះរួមបញ្ចូលទាំងការបញ្ចេញចោលនូវសារធាតុពុល ឬសារធាតុដែលមិនត្រូវការក្នុងរាងកាយ។ កាលណាមានធាតុពុលច្រើនពេកដែលតម្រូវឱ្យថ្លើមបញ្ចេញចោល យើងអាចកត់សម្គាល់ឃើញអាការៈមួយចំនួនដូចជា អស់កម្លាំង កើនទម្ងន់ ឈឺក្បាល រំលាយអាហារមិនទៀងទាត់ ឈឺចាប់នៅផ្នែកខាងស្តាំ និងប្រែប្រួលពណ៌លើស្បែកជាដើម។ គួរឲ្យដឹងថា សារធាតុពុលដែលជួបលើអាហារច្រើនបំផុតគឺ ពពួកថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងសារធាតុគីមីមួយចំនួនទៀតដែលត្រូវបានរកឃើញប្រើប្រាស់លើបន្លែ ផ្លែឈើ និងសត្វចិញ្ចឹមដើម្បីជំរុញការផលិត និងធានាការផ្គត់ផ្គង់អាហារគ្រប់គ្រាន់ទៅដល់មជ្ឈដ្ឋានអ្នកប្រើប្រាស់។ យោងតាមការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា កម្រិតកាកសំណល់នៃថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត អាចឲ្យពុលរហូតបង្កជាមហារីកនៅក្នុងរយៈពេលយូរ ព្រមទាំងអាចបំផ្លាញប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ប្រព័ន្ធបន្តពូជ កំហុសកំណក្នុងការបង្កកំណើត ក៏ដូចជាការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំផងដែរ។  លទ្ធភាពក្នុងការចៀសវាងសារធាតុមិនល្អ មិនអាចធ្វើបានទាំងស្រុងឡើយ ក៏ប៉ុន្តែយើងអាចកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ និងកម្រិតក្នុងការពុលបានតាមរយៈវិធីសាស្ត្រមួយចំនួន៖   1.ជ្រើសយកផលិតផលអាហារសរីរាង្គ៖  បន្លែផ្លែឈើសរីរាង្គមានផ្ទុកនូវវីតាមីន អា សេ និង ស៊ុលផួរច្រើនជាង ដែលវាអាចជំរុញថ្លើមឲ្យធ្វើការបញ្ចេញ និងលាងសម្អាតជាតិពុលពីក្នុងរាងកាយបានកាន់តែប្រសើរ ព្រមទាំងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព។ ជម្រើសល្អៗសម្រាប់ជំនួយមុខងារសម្អាតជាតិពុលរួមមាន ប្រូខូលី ស្ពៃក្តោប ខ្ទឹមបារាំង ខ្ទឹមស ផ្លែប៉ោម ផ្លែប័រ និងរមៀត ជាដើម។ ក្រៅពីនោះ ផលិតផលទឹកដោះគោ និងសាច់សត្វសរីរាង្គ ក៏អាចកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ទៅនឹងពពួកអ័រម៉ូន និងថ្នាំផ្សះផងដែរ។    2.អានស្លាកសញ្ញាអាហារច្នៃ (កញ្ចប់ ឬកំប៉ុង)៖  ប្រភពធំជាងគេនៃសារធាតុដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព អាចរកឃើញនៅក្នុងអាហារស្រាប់ជាច្រើន។ ដូចនេះ ប្រសិនអ្នកមិនអាចកាត់បន្ថយការពិសាអាហារប្រភេទនេះទាំងស្រុង អ្នកក៏អាចរកមើលផលិតផលដែលមិនមានផ្ទុកនូវសារធាតុមិនល្អដូចជា phthalate និង paraben (phthalate- and paraben- free) ជាដើម។    3.លាងសម្អាតអាហារតាមវិធីសាស្ត្រត្រឹមត្រូវ៖  តាមការសិក្សាបង្ហាញថា ការលាងបន្លែផ្លែឈើជាមួយនឹងទឹកត្រជាក់អាចកម្ចាត់កាកសំណល់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតបានជាង ៧០ទៅ ៨០% និងកាន់តែប្រសើរប្រសិនបើលាងដោយកម្លាំងទឹកហូរ។ ក្រៅពីនោះ ការលាងជាមួយនឹងទឹកអំបិល ១០% (លាយអំបិល ១ភាគ ក្នុងទឹក ៩ភាគ) រួចលាងជម្រះដោយទឹកស្អាតអាចសម្អាតនូវសារធាតុដែលមានលើផ្ទៃខាងក្រៅបានប្រហែលឬច្រើនជាងបើធៀបនឹងការលាងជាមួយនឹងទឹកខ្មេះកម្រិតខ្លាំង។ អ្នកក៏អាចដាក់បន្លែក្នុងទឹកក្តៅឧណ្ហៗក្នុងរយៈពេលខ្លីដែលវាអាចជួយជម្រុះកាកសំណល់សេសសល់ជាប់នឹងបន្លែផងដែរ។     4.យកសម្បក ឬស្រទាប់ក្រៅចេញ៖  ការបកសម្បកចេញ ជាវិធីដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយទៀតដែលត្រូវបានណែនាំបំផុតជាពិសេសចំពោះបន្លែ ឬផ្លែឈើដែលអាចមានកាកសំណល់តោងជាប់នៅចង្វែកទងរបស់វា។ រីឯសាច់សត្វ គួរត្រូវបាននិងចៀរយកខ្លាញ់ដែលមានជាប់ស្បែកចេញឲ្យអស់មុននឹងយកទៅចម្អិនឲ្យបានល្អ ដោយសារផ្នែកទាំងនេះអាចផ្ទុកនូវថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងសារធាតុមិនល្អផ្សេងទៀត។    5.បរិភោគអាហារឆ្លាស់គ្នាឲ្យបានច្រើនប្រភេទ៖ ការឆ្លាស់គ្នានៃអាហារច្រើនមុខអាចជួយកាត់បន្ថយការបរិភោគចូលនូវបាក់តេរីដែលស៊ាំនឹងថ្នាំផ្សះ  អ័រម៉ូន ក៏ដូចជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតដដែលៗ។ ម្យ៉ាងទៀត ការបរិភោគអាហារប្រភេទបន្លែផ្លែឈើច្រើន អាចមានឥទ្ធិពលល្អគ្របលើបញ្ហាប្រឈមផ្សេងៗពីសារធាតុមិនល្អទាំងនោះ។   6.ភេសជ្ជៈល្អៗសម្រាប់ជួយសម្អាតជាតិពុល៖  ការពិសា ទឹក ទឹកតែ ឬតែចម្រាញ់ពីរុក្ខជាតិឱសថបានគ្រប់គ្រាន់ អាចជួយជំរុញលំហូរនៃសារធាតុចិញ្ចឹមទៅកោសិកា និងបញ្ជូនមកវិញនូវកាកសំណល់ចេញពីថ្លើមបានយ៉ាងល្អ។ ការបន្ថែមនូវទឹកក្រូចឆ្មារច្របាច់ចូលទឹកពិសា ក៏អាចបង្កើននូវសមត្ថភាពក្នុងការសម្អាតជាតិពុលរបស់ថ្លើមបានកាន់តែប្រសើរ ជាពិសេសបើសិនពិសានៅពេលព្រឹកមុនពេលអាហារ។ ដើម្បីសម្អាតជាតិពុលពីក្នុងថ្លើម ក៏ដូចជាក្នុងរាងកាយ ក៏ទាមទារចាំបាច់នូវកត្តាផ្សេងៗទៀតទាក់ទងនឹងការរស់នៅផងដែរដូចជា ការធ្វើលំហាត់ប្រាណបានទៀងទាត់ ការចៀសវាងការប៉ះពាល់នឹងសារធាតុផ្សេងៗ និងជាពិសេសគឺការជួបពិគ្រោះ និងពិនិត្យសុខភាពបានជាប់លាប់ជាមួយនឹងអ្នកជំនាញសុខភាពផងដែរ ដោយអ្នកនឹងទទួលបានដំបូន្មាន និងការណែនាំល្អៗអំពីបញ្ហានេះបានកាន់តែច្បាស់។  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

តើអ្វីជាសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញ?  សោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញ (Dental Aesthetic) ជាផ្នែកមួយនៃជំនាញទន្តសាស្រ្ត ដែលផ្តោតសំខាន់ទៅលើការព្យាបាល និងការកែប្រែសោភណ្ឌភាពធ្មេញ អញ្ចាញ និងបបូរមាត់ ដែលរួមបញ្ចូលទាំង រូបរាង ទំហំ ពណ៌ សុខភាព តួនាទី និងទីតាំងរបស់ធ្មេញថាតើវាស្ថិតនៅស្របគ្នានិងត្រង់ជួរដែរឬអត់។ ក្រៅពីនេះ ភាពស្រស់ស្អាតនៃស្នាមញញឹមទាំងមូល ក៏ត្រូវបានចាត់ចូលទៅក្នុងការសិក្សាផ្នែកសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញផងដែរ។ បើនិយាយពីសេវាកម្មសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញវិញ វាជាសេវាកម្មជួយដល់អ្នកមិនមានស្នាមញញឹមស្រស់ស្អាត ឬមិនពេញចិត្តនឹងផ្នែកណាមួយដែលធ្វើឲ្យពេលគាត់ញញឹមមកមិនសាកសម។ ទន្តបណ្ឌិតជំនាញ នឹងធ្វើឲ្យការបារម្ភទាំងឡាយរបស់ពួកគាត់បាត់បង់តាមរយៈការផ្តល់សេវាកម្មសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញដើម្បីឲ្យពួកគាត់មានការញញឹមស្រស់ស្អាតឡើងវិញនិងស្រស់ស្អាតជាងមុនដូចតារាល្បីៗនិងតួសម្តែងផ្សេងៗ។ សេវាកម្មផ្នែកសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញ ត្រូវបានចែកចេញជាច្រើនផ្នែកមានដូចជា ការបិតធ្មេញ ការដាក់ធ្មេញ ការធ្វើធ្មេញឲ្យស ការប្តូរពណ៌អញ្ចាញ ការវះកាត់អញ្ចាញ ការពត់ធ្មេញ ការដាំបង្គោលធ្មេញក្នុងឆ្អឹង និងការកែលើទម្រង់នៃស្នាមញញឹមរបស់អ្នកទាំងមូល។ ក្នុងចំណោមសេវាកម្មទាំងនេះ ការបិតធ្មេញឲ្យស ជាបច្ចេកទេសថ្មីមួយដែលកំពុងទទួលបានការគាំទ្រ និងចាប់អារម្មណ៍ពីសុភាពបុរស សុភាពស្រ្តីក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែពួកគេប្រាថ្នាចង់បានស្នាមញញឹមស្រស់ស្អាតប្រកបដោយទំនុកចិត្តនិងភាពជឿជាក់។  តើអ្វីជាការបិតធ្មេញឲ្យស?  ការបិតធ្មេញ (Dental Veneer) ជាការកែប្រែបញ្ហាមាត់ធ្មេញដែលរួមបញ្ចូលទាំងទម្រង់ រូបរាង ពណ៌ ទំហំ និងប្រវែងរបស់ធ្មេញ ដោយធ្វើឡើងតាមរយៈការបិតបន្ទះប៉សឺឡែនស្តើងលើផ្នែកខ្លះនៃធ្មេញ ឬធ្មេញទាំងមូលដើម្បីកែសម្រស់របស់ធ្មេញដែលមានលក្ខណៈធម្មជាតិ។ ជាទូទៅ វិធីសាស្រ្តនេះអាចធ្វើឡើងបានតែចំពោះដំណុះធ្មេញស្រុកពេញលេញ ដែលភាគច្រើនមនុស្សវ័យកណ្តាលតែងតែទទួលសេវាកម្មនេះ ទាំងបុរស ទាំងស្រ្តី ដោយសារពួកគេមានតម្រូវការខ្ពស់ផ្នែកសោភណ្ឌភាព សុខភាពមាត់ធ្មេញល្អ និងស្នាមញញឹមស្រស់ស្អាត។ គេបានបែងចែកការបិតធ្មេញជាពីរប្រភេទគឺ៖ • ការបិតដោយផ្ទាល់ (Direct Veneer)៖ ជាការប្រើថ្នាំប៉ះមកបិតជាស្រទាប់ៗផ្ទាល់ទៅលើធ្មេញដើម្បីឲ្យពណ៌និងរូបរាងធ្មេញស្រស់ស្អាតទៅតាមអ្វីដែលអតិថិជនចង់បាន ហើយវាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងរយៈពេលចន្លោះពី ៣ ទៅ ៥ឆ្នាំអាស្រ័យទៅលើការចេះថែទាំងយ៉ាងម៉ត់ចត់ពីអតិថិជន។  • ការបិតដោយប្រយោល (Indirect Veneer)៖ ជាការប្រើបន្ទះប៉សឺឡែនមកបិទលើធ្មេញធម្មជាតិដោយគ្មានការឆាបធ្មេញធម្មជាតិ ឬអាចឆាបតិចតួចបំផុតអាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពធ្មេញរបស់អតិថិជន។ វិធីសាស្រ្តនេះទាមទារឲ្យមានការខាំពុម្ព ដើម្បីទទួលបានជាបន្ទះសម្រាប់បិតទៅលើធ្មេញ ហើយវាមានប្រសិទ្ធភាពលើសពី១៥ឆ្នាំនិងអាចនៅជាប់លើធ្មេញរបស់អ្នកបានដល់ទៅ២៥ឆ្នាំប្រសិនបើមានការថែរក្សាត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំរបស់ទន្តបណ្ឌិត។ តើការបិតធ្មេញឲ្យសត្រូវធ្វើឡើងដូចម្តេចខ្លះ?  ដំណើរការបិតធ្មេញឲ្យស ត្រូវពឹងផ្អែកលើគោលការណ៍មួយដែលត្រឹមត្រូវ និងធ្វើដោយទន្តបណ្ឌិតដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ ដើម្បីទទួលបាននូវលទ្ធផលដែលអាចជឿទុកចិត្តបាន។ ចំណែកគោលការណ៍ទាំងនោះ បូកបញ្ចូលនូវជំហានដូចជា៖ • ការពិនិត្យ និងពិគ្រោះយោបល់ (Checkup and Consultation)៖ ដើម្បីឲ្យដឹងច្បាស់ថាតើធ្មេញរបស់អ្នកពិតជាត្រូវទទួលការព្យាបាលដោយការបិតធ្មេញឬយ៉ាងណា ការញញឹមរបស់អ្នកមានបញ្ហាត្រង់ណា សុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អ្នកល្អយ៉ាងណា អ្នកត្រូវទៅជួបទន្តបណ្ឌិតជំនាញដោយផ្ទាល់ដើម្បីធ្វើការពិនិត្យនិងពិគ្រោះជាមួយគាត់។ • ការថត X-ray៖ ទន្តបណ្ឌិតជំនាញនឹងផ្តល់ការពិនិត្យលើស្ថានភាពធ្មេញខាងក្រៅរបស់អ្នក ចំណែកឯការថត X-ray នឹងផ្តល់នូវការវិភាគកាន់តែច្បាស់អំពីស្ថានភាពឆ្អឹង សុខភាពធ្មេញនិងជាលិកាជុំវិញធ្មេញ និងជំងឺលាក់ខ្លួនផ្សេងៗទៀតដែលអាចនឹងមានក្នុងមាត់ធ្មេញរបស់អ្នកដែលមិនអាចមើលដឹង ដោយភ្នែកទទេបានឡើយ។ • ការថតរូបវិភាគលើស្នាមញញឹម (Photo Shooting)៖ ជាការផ្តិតយករូបភាពទម្រង់មុខ និងធ្មេញរបស់អ្នកពីគ្រប់ទម្រង់ដូចជាការថតនៅពេលសើច ការថតចំពីមុខ ការថតពីចំហៀងជាដើម ដើម្បីយករូបដែលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយទាំងនេះ យកមកវិភាគលើកត្តាទាំង៤ដែលធ្វើឲ្យមានស្នាមញញឹមស្អាតគឺ ធ្មេញ អញ្ចាញ បបូរមាត់ និងអារម្មណ៍របស់គាត់។ • ការរចនា (Design)៖ ជាការប្រើប្រាស់កម្មវិធីក្នុងកុំព្យូទ័រដើម្បីយកមកវិភាគទៅលើស្នាមញញឹមទាំងមូល រួចធ្វើការកែប្រែនិងឌីហ្សាញស្នាមញញឹមបច្ចុប្បន្នតាមរយៈកម្មវិធីកុំព្យូទ័រនេះដើម្បីឲ្យស្នាមញញឹមថ្មីរបស់អ្នក ស័ក្ដិសមទៅនឹងទម្រង់មុខរបស់អ្នកនិងជាអ្វីដែលអ្នកតែងតែប្រាថ្នាចង់បាន បន្ទាប់មកអ្នក នឹងឃើញរូបរាងស្នាមញញឹមថ្មីរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកពេញចិត្តនឹងការឌីហ្សាញស្នាមញញឹមថ្មីនេះ នោះទន្តបណ្ឌិតនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើការកែប្រែស្នាមញញឹមរបស់អ្នក។ • ការបង្កើតជាគំរូ (Model)៖ គំរូត្រូវធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីការសិក្សាពីជំហានទី ១ និងត្រូវបង្ហាញជូនដល់អតិថិជនពីការកែប្រែនោះ។ ការទទួលយកនៃគំរូនីមួយៗ  គឺស្ថិតលើការសម្រេចចិត្តរបស់អតិថិជន រួមបញ្ចូលនឹងការកែប្រែជាបន្តបន្ទាប់ប្រសិនបើអតិថិជនមិនពេញចិត្តចំពោះចំណុចណាមួយ នោះទើបដំណើរការនៃការបិតអាចប្រព្រឹត្តិទៅបាន តាមរយៈការបិតដោយផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោល។ តើការបិតធ្មេញឲ្យសផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងណាខ្លះ? ទាក់ទងនឹងប្រសិទ្ធភាពគឺត្រូវបានរួមបញ្ចូលពីសារសំខាន់នៃធ្មេញទាំងមូល។ ជាទូទៅធ្មេញមានមុខងារយ៉ាងសំខាន់ពីរ គឺការទំពារចំណីអាហារ និងសោភណ្ឌភាព ចំណែកភាពស្រស់ស្អាតនៃស្នាមញញឹម និងសោភណ្ឌភាពនោះទៀតសោត បានដើរតួនាទីយ៉ាងចម្បងដល់ទៅ 47% នៃសម្រស់ផ្ទៃមុខទាំងមូលក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ដោយវាបានផ្តល់ជាទំនុកចិត្តក្នុងការធ្វើការ ការទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួន នោះប្រសិទ្ធភាព និងឱកាសការងារក៏កាន់តែមានភាពរលូន ដូច្នេះ ការបិតធ្មេញជាជម្រើសដ៏ល្អ ក្នុងការបង្កើននូវគុណភាពជីវិតរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ តើគួរថែទាំមាត់ធ្មេញបែបណាខ្លះបន្ទាប់ពីការបិតធ្មេញឲ្យស? មិនថាធ្មេញដែលបានបិត ឬធ្មេញធម្មជាតិនោះទេ បុគ្គលគ្រប់រូបគួរតែបង្កើននូវការយកចិត្តទុកដាក់ថែទាំឲ្យបានទៀងទាត់។ ដោយឡែកអ្នកដែលទទួលបានការបិតធ្មេញ ត្រូវតែមានការថែទាំ និងការសម្អាតឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងរោគពុកធ្មេញដូចជា៖ • ប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិពណ៌ ព្រោះអាហារប្រភេទនេះអាចបង្កជាស្នឹមនៅលើធ្មេញ • ចៀសវាងអាហារក្តៅ ឬត្រជាក់ខ្លាំងក្នុងដំណាក់កាលដំបូង ដើម្បីកាត់បន្ថយការស្រៀវធ្មេញ • ចៀសវាងអាហាររឹង ដែលត្រូវប្រើកម្លាំងខ្លាំងក្នុងការទំពា • ករណីខ្លះត្រូវប្រើឧបករណ៍ការពារធ្មេញ (night guard) នៅពេលយប់ ដើម្បីចៀសវាងការសង្កៀតធ្មេញ ដែលអាច ប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញបិត veneer។ អ្វីខ្លះជាផលប៉ះពាល់នៃការបិតធ្មេញឲ្យសមិនបានត្រឹមត្រូវ? ក្នុងករណីដែលការបិតធ្មេញ ត្រូវបានធ្វើឡើងពីសំណាក់អ្នកដែលមិនមានជំនាញច្បាស់លាស់វាបានផ្តល់ផលវិបាកមួយចំនួនដូចជាការប្រែពណ៌នៃធ្មេញ ដុះស្នឹម បែកបាក់ ប្រែពណ៌ ពុកធ្មេញ ឬស្រៀវ និងអាចធ្វើឲ្យអ្នកឈឺធ្មេញថែមទៀតផង។ ក្រៅពីបញ្ហាទូទៅទាំងនេះ អ្នកក៏អាចប្រឈមនឹងការរលាកអញ្ចាញធ្មេញធ្ងន់ធ្ងរដោយសារតែចំណីអាហារស្ថិតនៅជាប់ធ្មេញរបស់អ្នកព្រោះតែការបិត veneer មិនបានធ្វើឡើងតាមវិធីសាស្រ្តត្រឹមត្រូវ។ លើសពីនេះ ជាងធ្មេញឬទន្តបណ្ឌិតដែលគ្មានជំនាញច្បាស់លាស់ នឹងធ្វើការឆាបធ្មេញធម្មជាតិរបស់អ្នកច្រើនដើម្បីបិត veneer ដែលនឹងធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់ធ្មេញធម្មជាតិរបស់អ្នកជារៀងរហូត។ កត្តាទាំងនេះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់សោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេញ ហើយត្រូវចំនាយពេលវេលានិងថវិកាច្រើនដើម្បីកែខៃស្ថានភាពធ្មេញ និងអញ្ចាញឲ្យត្រលប់មកសភាពដើមឬឲ្យល្អដូចស្នាមញញឹមរបស់តារា។ ដើម្បីទទួលបានសេវាកម្មបិតធ្មេញឲ្យសឬសេវាកម្មផ្សេងៗទៀតទាក់ទងនឹងសោភណ្ឌភាពមាត់ធ្មេដែលប្រកបដោយគុណភាព លោកអ្នកត្រូវចេះធ្វើការជ្រើសរើសមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញឲ្យបានត្រឹមត្រូវដោយពិនិត្យមើលទៅលើថាតើមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញណាមួយដែលបានឈរជើងក្នុងទីផ្សារក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយូរមកហើយ ហើយកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់មន្ទីរព្យាបាលធ្មេញមួយនោះត្រូវបានទទួលស្គាល់ពីភ្ញៀវជាតិនិងភ្ញៀវអន្តរជាតិយ៉ាងដូចម្តេចដែរ។ លើសពីនេះទៅទៀត លោកអ្នកក៏ត្រូវពិនិត្យមើលលើការសិក្សា ជំនាញ បទពិសោធន៍ ក្រមសីលធម៌ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ទន្តបណ្ឌិតផងដែរ ។ ដើម្បីចៀសវាងការជ្រើសរើសមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញ និងទន្តបណ្ឌិតខុស ដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកខាតបង់ថវិកា និងពេលវេលាច្រើន។ គួររំលឹកផងដែរថា លោកអ្នកគួរធ្វើការពិនិត្យសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អ្នកជាមួយទន្តបណ្ឌិតជំនាញក្នុងរយៈពេល៦ខែម្តង ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យអាចតាមដានស្ថានភាពមាត់ធ្មេញរបស់អ្នក និងអាចពិនិត្យដឹងទាន់ពេលវេលា និងជួយទប់ស្កាត់រាល់ជំងឺដែលអាចកើតមានឡើងលើសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់លោកអ្នក។ ការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា នឹងជួយកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ក្នុងពេលព្យាបាល ការកាត់បន្ថយចំណាយច្រើន និងការកាត់បន្ថយការខាតបង់ពេលវេលាច្រើនក្នុងការព្យាបាល។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកទន្តបណ្ឌិត ជ័យ សុចិន្តា  ប្រធានទន្តសាស្ត្រប្រចាំមន្ទីរព្យាបាលធ្មេញបស្ចិម សាខាកម្ពុជាក្រោម © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ មួយរយៈនេះ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថាខ្លួនឯងស្រវាំងភ្នែក មើលអ្វីមិនច្បាស់ ដូចជាបែកផ្សែង។ ខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា នេះបណ្តាលមកពីអ្វី? វាអាចមានបញ្ហាដោយសារភ្នែក ឬមកពីបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត? ហើយខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេច?   ចម្លើយ ៖ បញ្ហានេះទាមទារឲ្យដឹងពីអាយុរបស់ប្អូន ដើម្បីចូលរួមធ្វើការសន្និដ្ឋាន។ ករណីអ្នកជំងឺអាយុក្រោម ៥០ឆ្នាំ និងមិនដែលមានការប៉ះទង្គិចណាមួយទេ ជាទូទៅអាចទាក់ទងនឹងបញ្ហាភ្នែកខុសកំណុំរូបភាពដូចជា ភ្នែកម៉្ញូប ភ្នែក Hyperopia ឬអាស្ទីម៉ាត និងករណីអាយុលើសពី ៥០ឆ្នាំ អាចទាក់ទងនឹងជំងឺឡើងបាយភ្នែក ទឹកដក់ក្នុងភ្នែក ឬចំពោះអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមឬលើសឈាម អាចទាក់ទងនឹងជំងឺខូចសរសៃឈាមបាតភ្នែក។ ក្រៅពីនោះ ការចាំងនឹងពន្លឺថ្ងៃខ្លាំងក៏អាចបង្កជាបញ្ហាឡើងបាយភ្នែកផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ថា ជាទូទៅបញ្ហាស្រវាំងភ្នែក តម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺមកជួបនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសភ្នែក ដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុពិតប្រាកដ មិនថាបញ្ហានេះកើតឡើងជាអចិន្ត្រៃយ៍ ឬកើតឡើងម្តងៗក៏ដោយ ពីព្រោះវាមិនត្រឹមអាចពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាភ្នែកផ្ទាល់ តែក៏អាចពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាសុខភាពទូទៅ។ ប្រសិនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ អ្នកជំងឺត្រូវមកពិនិត្យភ្នែកឲ្យបានទៀងទាត់ និងដូចគ្នាចំពោះអ្នកដែលមានអាយុចាប់ពី ៤០ឆ្នាំ គួរទៅពិនិត្យភ្នែកឲ្យបានយ៉ាងហោចម្តងក្នុងមួយឆ្នាំ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាវេបណ្ឌិតព្យាបាល និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top