Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.9K មើល

សឹកធ្មេញមិនខុសពីបាត់អាវក្រោះការពារធ្មេញនោះទេ...

បញ្ហាសឹកធ្មេញ កើតមានឡើងដោយសារតែការបាត់បង់នូវកាចាធ្មេញ ដែលជាជាលិកាដ៏រឹងមាំមួយ គ្របដណ្តប់ពីក្រៅភ្លុកធ្មេញ។ វាប្រៀបបានជាអាវក្រោះ សម្រាប់ការពារធ្មេញ។ តើអ្វីខ្លះមូលហេតុដែលបណ្តាលឲ្យមានការសឹកធ្មេញ? •ការទទួលទានភេសជ្ជៈ ដែលសម្បូរដោយអាស៊ីត Phosphoric និងអាស៊ីត Citric ច្រើនហួសប្រមាណ •ការទទួលទានទឹកផ្លែឈើ៖ ទឹកផ្លែឈើខ្លះមាននូវវត្តមាននៃអាស៊ីត អាចធ្វើឲ្យធ្មេញសឹកខ្លាំង តួយ៉ាងដូចជា អាស៊ីត Citric ដែលមាននៅក្នុងក្រូចឆ្មារ •របបអាហារ៖ ការចូលចិត្តទទួលទានអាហារផ្អែមខ្លាំង និងជាតិម្សៅ •បញ្ហាមាត់ស្ងួត៖ បណ្តាលមកពីទឹកមាត់បញ្ចេញតិច តួយ៉ាង អ្នកមានជំងឺស្ងួតមាត់ •បញ្ហាក្រពះពោះវៀន៖ ការច្រាលជាតិអាស៊ីតពីក្រពះ តាមរយៈការភើ ឬក្អួតចង្អោរ ក៏អាចជាដើមចមនៃការសឹកធ្មេញ •ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ ដូចជាពពួក Aspirin Antihistamines និងVitamin C ជាដើម •កត្តាតំណពូជ •កត្តាបរិស្ថាន៖ ដូចជា ការសង្កៀតធ្មេញពេលគេងលក់ ការប្រើប្រាស់ច្រាសដុសធ្មេញរឹងពេក និងអ្នកមានទុក្ខកង្វល់ច្រើន។ តើការសឹកធ្មេញ ស្តែងចេញនូវលក្ខណៈដូចម្តេចខ្លះ? •មានអាការៈស្រៀវសង្កៀរបន្តិចបន្តួច ក្នុងករណីដំបូង ឬសឹកបន្តិចបន្តួច •មានអាការៈស្រៀវ សង្កៀរ និងឈឺចាប់ខ្លាំង ពេលទទួលទានរបស់ផ្អែម ទទួលទានទឹកក្តៅ ឬត្រជាក់ ករណីមានការសឹកធ្មេញខ្លាំង •តាមគែមធ្មេញ មានលក្ខណៈគគ្រើម រឆេតរឆូត ខុសប្រក្រតី •មានការប្តូរពណ៌ធ្មេញ នៅពេលដែលកាចាធ្មេញបាត់បង់ ភ្លុកធ្មេញត្រូវបានចំហ នាំឲ្យធ្មេញប្រែពណ៌ទៅជាលឿង។ តើការសឹកធ្មេញ នាំឲ្យមានផលវិបាកដូចម្តេចខ្លះ? •នៅពេលកាចាធ្មេញសឹក នោះវាងាយនឹងធ្វើឲ្យធ្មេញពុកផុយ ក្លាយទៅជាប្រហោង។ នៅដំណាក់កាលដំបូង ប្រហោងតូចៗទាំងនោះ មិនទាន់ចោទជាបញ្ហានោះទេ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលដែលប្រហោងតូចៗនោះមានការវិវឌ្ឍ ឬរាលដាលទៅជាធំ វាអាចប៉ះពាល់ដល់សរសៃប្រសាទធ្មេញ ដែលនាំឲ្យមានការឈឺចាប់ខ្លាំង មានការបង្ករោគ និងអាប់សែ។ •ធ្វើឲ្យបាត់បង់សម្រស់ ដែលមើលទៅមិនស្អាត។ តើគេអាចការពារការសឹកធ្មេញបានដោយរបៀបណា? •កាត់បន្ថយអាហារ និងភេសជ្ជៈដែលមានជាតិអាស៊ីត •បន្ទាប់ពីទទួលទានភេសជ្ជៈ និងអាហារដែលមានជាតិអាស៊ីតរួច ត្រូវខ្ពុលមាត់ជាមួយទឹកដើម្បីកម្ចាត់ចោលនូវជាតិអាស៊ីតចេញ •គួរប្រើនូវទុយោសម្រាប់បឺត នៅពេលទទួលទានភេសជ្ជៈ ដែលមានជាតិហ្គាស ឬភេសជ្ជៈមានជាតិផ្អែម ដូចជាទឹកផ្លែឈើស្រស់ជាដើម។ •ទំពារស្ករកៅស៊ូ និងទទួលទានទឹកឲ្យបានច្រើន ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយបញ្ហាស្ងួតមាត់ និងបង្កើនបរិមាណនៃការបញ្ចេញទឹកមាត់។ •គួរប្រើប្រាស់ច្រាសដុសធ្មេញដែលមានសរសៃទន់ ដើម្បីការពារពីការសឹកធ្មេញ •ប្រើប្រាស់នូវថ្នាំដុសធ្មេញដែលមានផ្ទុកនូវជាតិ ហ្ល្វ័រអឺរាយ ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការស្រៀវធ្មេញ។ តើត្រូវព្យាបាលការសឹកធ្មេញ ដោយរបៀបណា? គប្បីទៅជួបទន្តពេទ្យ ដើម្បីធ្វើការប៉ះបិទ ឬធ្វើការស្រោបធ្មេញក្នុងករណីការសឹកធ្មេញនោះមានទំហំធំ ដើម្បីការពារការបាក់បែកទៅថ្ងៃមុខ និងបង្កើនសម្រស់ឡើងវិញ។ បកស្រាយដោយលោកទន្តបណ្ឌិត ហ៊ុយ ប៉ូលីន ម្ចាស់មន្ទីរព្យាបាលធ្មេញ ឯកទេស ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.6K មើល

[លែងឆ្ងល់] ហេតុអ្វីញ៉ាំកាឡូរីហើយត្រូវដុតវិញ? ហើយអាចធ្វើអ្វីខ្លះទើបដុតបានច្រើន?

ចំពោះអ្នកដែលចង់បានរាងស្អាត ឬចង់រក្សារាង តែងតែគិតនៅពេលកំពុងញ៉ាំថា ខ្លាចតែញ៉ាំច្រើនទៅឡើងគីឡូទេ៎…អ្នកខ្លះពេលកំពុងញ៉ាំមានភាពសប្បាយរីករាយណាស់ រួចទើបអង្គុយកើតទុក្ខ ថាខ្លួនឡើងគីឡូរហូត…ជាការពិត មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវតែញ៉ាំ ដើម្បីផ្ទេរថាមពលទៅកាន់រាងកាយសម្រាប់ប្រើប្រាស់ គ្រាន់តែពេលខ្លះ យើងញ៉ាំលើស ឬខ្វះពីតម្រូវការរបស់រាងកាយតែប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកគួរតែយល់ដឹងពីបរិមាណថាមពលដែលអ្នកត្រូវការ ឬបរិមាណថាមពលដែលអ្នកបានញ៉ាំ និងគួរតែដុតកាឡូរីប៉ុណ្ណា តាមដែលអ្នកចង់បាន។ ហេលស៍ថាម សូមបង្ហាញពីចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងថាមពលដែលមកពីចំណីអាហារ និងគន្លឹះនៃសកម្មភាពងាយៗដែល មានបង្ហាញពីបរិមាណកាឡូរីដែលអាចដុតតាមសកម្មភាពនីមួយៗ។ តើអ្វីទៅជាកាឡូរី?                                                                       កាឡូរី គឺជាខ្នាត ឬរង្វាស់រង្វាល់នៃថាមពលដែលមាននៅក្នុងចំណីអាហារ បន្លែ ផ្លែឈើ ឬភេសជ្ជៈដែលយើងបរិភោគរាល់ថ្ងៃ។ នៅពេលដែលយើងបរិភោគចំណីអាហារទាំងនោះ គឺយើងទទួលនូវថាមពលដែលស្តុកទុកក្នុងម៉ូលេគុល ប្រូតេអ៊ីន កាបូអ៊ីដ្រាត និងសារធាតុខ្លាញ់នៃចំណីអាហារដែលយើងបានទទួលទាន។ បរិមាណសរុបនៃថាមពលមាននៅក្នុងចំណីអាហារ គឺត្រូវបានតំណាងដោយ កាឡូរី ដែលផលិតផលខ្លះមានបង្ហាញក្នុងស្លាកអាហារូបត្ថម្ភដែលមាននៅលើកញ្ចប់ស្រាប់។ ហេតុអ្វីបានជាញ៉ាំកាឡូរីហើយត្រូវដុតចោលវិញ?                           រាងកាយមានសកម្មភាព២យ៉ាងទៅលើកាឡូរី គឺប្រើប្រាស់វា ឬស្តុកទុកវា។ កាឡូរីដែលបានមកពីការបរិភោគអាហារមិនអាចបាត់បង់ ឬក៏ត្រូវបានបំផ្លាញដោយឯកឯងទេ គឺគ្រាន់តែផ្លាស់ប្តូរទម្រង់ប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលយើងបរិភោគអាហារចូលទៅសារពាង្គកាយ ខ្លួនរបស់យើងបំលែង ឬដុតកាឡូរីទៅជាប្រភេទថាមពលផ្សេងៗគ្នាដែលរាងកាយត្រូវការ ដើម្បីដំណើរការដូចជា ៖ សម្រាប់ដកដង្ហើម ធ្វើចលនា ឬការធ្វើកាងារផ្សេងៗ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលកាឡូរីដែលយើងញ៉ាំមិនបានយកទៅប្រើប្រាស់នោះ វានឹងត្រូវបានស្តុកទុកក្នុងរាងកាយក្រោមទម្រង់ជាខ្លាញ់ ច្រើនជាងទុកក្នុងសាច់ដុំ ដែលជាកត្តាធ្វើឲ្យអ្នកឡើងទម្ងន់ ឬធាត់ជាដើម។ ដូចនេះហើយទើបយើងត្រូវការធ្វើសកម្មភាពបន្ថែមទៀត ដើម្បីប្រើប្រាស់កាឡូរីឲ្យអស់។ តើរាងកាយរបស់យើងត្រូវការកាឡូរី និងដុតទៅវិញក្នុងបរិមាណប៉ុន្មានដែរ? តម្រូវការកាឡូរីអាចខុសគ្នាពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀត ហើយការដុតកាឡូរីវិញក៏ដូចគ្នាដែរ។ តុល្យភាពនៃការតម្រូវការ និងការដុតកាឡូរីមាន ៣ករណី៖ ១. ប្រសិនបើអ្នកញ៉ាំកាឡូរី ច្រើនជាងការដុត នោះអ្នកនឹងឡើងទម្ងន់ ២. ប្រសិនបើអ្នកញ៉ាំកាឡូរី តិចជាងការដុត នោះអ្នកនឹងស្រក់ទម្ងន់ ៣. ប្រសិនបើអ្នកញ៉ាំកាឡូរី ស្មើនឹងការដុត នោះអ្នកនឹងអាចរក្សាទម្ងន់របស់អ្នកឲ្យនៅដដែលបាន។ ជាធម្មតា មនុស្សប្រុសត្រូវការបរិមាណកាឡូរី ២,៥០០កាឡូរីក្នុងមួយថ្ងៃ ចំនែកឯមនុស្សស្រីត្រូវការ ២,០០០កាឡូរីក្នុងមួយថ្ងៃ។ អ្នកអាចសម្រេចចិត្តថាអ្នកចង់ ឡើង ស្រក ឬរក្សាទម្ងន់ឲ្យនៅដដែល។ បន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមគណនាបរិមាណកាឡូរីដែលត្រូវដុតក្នុងមួយថ្ងៃ ឬហៅថា BMR= Basal Metabolic Rate ជាមួយយើងទាំងអស់គ្នា… រូបមន្ត ៖  BMR = 10m + 6.25h - 5a + 5 ចំពោះបុរស               BMR = 10m + 6.25h - 5a - 161 ចំពោះស្រ្តី M  ជាទម្ងន់ (គីឡូក្រាម) H ជាកម្ពស់ (សង់ទីម៉ែត្រ) a ជាអាយុ (ឆ្នាំ) បន្ទាប់ពីបានដឹងពីបរិមាណកាឡូរីដែលត្រូវដុតហើយ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមកំណត់បរិមាណកាឡូរីត្រូវញ៉ាំ ដើម្បីស្របទៅតាមទម្ងន់ដែលអ្នកចង់បានដូចការណែនាំខាងលើ។ បន្តទៅទៀតនេះ សូមឈានទៅដល់សកម្មភាព ឬប្រភេទកីឡាងាយៗដែលអាចដុតកាឡូរីបានច្រើន បើបៀបធៀបទៅនឹងសកម្មភាពផ្សេងទៀតក្នុងរយៈពេលដូចគ្នា។ ១.  ការលោតអន្ទាក់                                                                      ការលោតអន្ទាក់ ជាសកម្មភាពងាយធ្វើ ហើយអាចធ្វើបាននៅគ្រប់ទីកន្លែងតាមចំណូលចិត្តរបស់អ្នកថែមទាំងដុតកាឡូរីបានដល់ទៅ ១,០៧៤ កាឡូរីក្នុងមួយម៉ោង។ ២. ការរត់                                                                                ការរត់ជាប្រភេទកីឡាដែលអ្នកអាចស្រូបយកខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធនៅខាងក្រៅ អាចមើលទេសភាពបាន និងអាចដុតកាឡូរី បាន១,០៧៤ កាឡូរី ក្នុងមួយម៉ោង ប្រសិនបើអ្នករត់ក្នុងល្បឿន១២គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ ៣. ការរត់ឡើងជណ្តើរ                                                                 ការរត់ឡើងជណ្តើរអាចឲ្យអ្នកដុតកាឡូរីបាន ៨១៩កាឡូរី ក្នុងមួយម៉ោង។ អ្នកអាចចំណាយពេលចុងសប្តាហ៍ ឬពេលល្ងាចៗ ទៅរត់ឡើងជណ្តើរស្តាតអូឡាំពិកក៏បាន។ ៤. ការលេងបាល់បោះ                                                                   ជាកីឡា ដែលមានលក្ខណៈជាក្រុមដែលបង្កភាពសប្បាយរីករាយ និងអាចជួយអ្នកដុតកាឡូរី បាន៧២៨ កាឡូរីក្នុងមួយម៉ោង។  ៥. ការលេងកូនបាល់                                                                 ជាកីឡាដែលអ្នកអាចលេងជាគូ ឬលេងតែឯង ហើយអាចដុតកាឡូរីបាន៧២៨កាឡូរីក្នុងមួយម៉ោង។ ៦. ការដើរផ្សារ                                                                           បើទោះជាមានសេវាដឹកជញ្ជូនដល់ទីកន្លែងក៏ដោយ អ្នកគួរចំណាយពេលទៅទិញរបស់របរ ប្រើប្រាស់ ឬទិញម្ហូប ដោយខ្លួនឯងកាន់តែប្រសើរ ព្រោះវាអាចជួយដុតកាឡូរីបាន២៦០កាឡូរី ក្នុងមួយម៉ោង។ ៧. ការបោសសម្អាត                                                      ការបោសសម្អាតនៅផ្ទះប្រៀបដូចជាការហាត់ប្រាណមួយដែរ។ ការបោសសម្អាតអាចដុតបាន ២៣៦កាឡរីក្នុងមួយម៉ោង ហើយការជូតផ្ទះវិញអាចដុតបាន២៥៩កាឡូរីក្នុងមួយម៉ោង។ ៨. ការដាំដំណាំ ឬមើលថែសួន                                                      ជាសកម្មភាពដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ជាច្រើន ដូចជាបានផលិតផលហូបផ្លែ ហើយបានសុខភាពល្អ ភាពស្រស់ស្អាត និងអាចដុតកាឡូរីបាន៣៣៤កាឡូរី ក្នុងមួយម៉ោងទៀតផង។ អ្នកបានស្គាល់ហើយ ថាតើអ្វីទៅជាកាឡូរី? រូបមន្តគណនាបរិមាណកាឡូរីដែលមនុស្សម្នាក់ៗគួរដុតក្នុងមួយថ្ងៃ និងសេចក្តីណែនាំពីសកម្មភាពដែលអាចដុតកាឡូរីបាន។ ជំហានបន្ទាប់គឺ ការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកក្នុងការជ្រើសរើសសកម្មភាពដែលអ្នកគិតថាសមស្របទៅនឹងលក្ខខណ្ឌរបស់អ្នក… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។    

គន្លឹះសុខភាព ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​
ចែករំលែក
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.6K មើល

អាហារទាំង ៦ យ៉ាងដែលប៉ះពាល់ដល់ធ្មេញ

ការថែរក្សាធ្មេញរបស់អ្នកគឺជាការសំខាន់ណាស់។ មនុស្សភាគច្រើនដឹងថាស្ករគ្រាប់ និងអាហារផ្សេងៗដែលមានជាតិផ្អែមអាចធ្វើឲ្យធ្មេញខូចបាន ប៉ុន្តែចុះផ្លែឈើ? អ្នកប្រហែលជាធ្លាប់ឮហើយថាការដុសធ្មេញ និងសម្អាតចន្លោះធ្មេញ២ដងក្នុង១ថ្ងៃ គឺជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុតក្នុងការថែរក្សាធ្មេញរបស់អ្នកឲ្យមានសុខភាពល្អ។   ប៉ុន្តែអាហារមួយចំនួនដែលអាចធ្វើឲ្យធ្មេញខូចបានទោះជាមានការសម្អាតយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ខាងក្រោមនេះជាអាហារទាំង៦យ៉ាងដែលធ្វើធ្មេញខូចបាន ៖   ១.ផ្លែប៉ោម ផ្លែប៉ោមគឺមានជាតិអាស៊ីតខ្ពស់វាធ្វើឲ្យរឹងនៅកាចាធ្មេញរបស់អ្នក ខណៈពេលដែលការញុំផ្លែប៉ោម១ផ្លែអាចឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អចៀសឆ្ងាយពីគ្រូពេទ្យក៏ដោយ។ អាស៊ីតនោះអាចឲ្យអ្នកទៅជួបពេទ្យធ្មេញលឿនផងដែល។ ការញុំផ្លែប៉ោមគឺល្អគ្រាន់តែអ្នកត្រូវតែច្បាស់ថាលាងសម្អាតមាត់របស់អ្នកជាមួយទឺក ឫទឹកខ្ពុលមាត់លឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។   ២. ទឹកកក អ្នកប្រហែលជាភ្ញាក់ផ្អើលហើយថាមនុស្សប៉ុន្មានអ្នកដែលគិតថាទឹកកកល្អសំរាប់ធ្មេញ។ វាធ្វើពីទឹកហើយអត់មាននូវជាតិស្ករ ឬសារជាតិផ្សេងទេ។ ប៉ុន្តែការទំពារលើរបស់ដែលរឹងអាចធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់អ្នកងាយឈឺចាប់ទៅជាជំងឺធ្មេញបន្ទាន់មួយហើយអាចធ្វើឲ្យខូចដល់កាចាធ្មេញផងដែរ។   ៣. ពោតលីង ពោតលីងគឺច្បាស់ណាស់ពិតជាជាប់នៅនឹងធ្មេញរបស់អ្នកហើយកន្លែងដែលនៅចន្លោះធ្មេញរបស់អ្នកនឹងដុះបាក់តេរីផងដែរ។ វាមិនអីទេដែលញ៉ាំពោតលីងមួយកញ្ចប់គ្រាន់តែអ្នកត្រូវតែច្បាស់ថាលាងសម្អាតមាត់របស់អ្នកជាមួយទឹក ឬទឹកខ្ពុរមាត់លឿនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។   ៤. ស្ករគ្រាប់រឹងៗ អ្នកបានដឹងរួចមកហើយថាជាតិស្ករនៅក្នុងស្ករគ្រាប់ គឺជាបញ្ហា ហើយស្ករគ្រាប់រឹងគឺកាន់តែគ្រោះថា្នក់ ព្រោះថាពួកយើងបានបៀមវាក្នុងមាត់រយៈពេលយូរ។   ៥. បន្លែត្រាំ របស់ត្រាំគឺបានធ្វើឡើងជាមួយទឹកខ្មេះដែលមានអាស៊ីតខ្ពស់ហើយពេលខ្លះក៏មានស្ករដែរ។ ខណៈពេលដែលបន្លែធ្វើឲ្យមានសុខភាពល្អតែទឹកអំបិលធ្វើឲ្យខូចធ្មេញរបស់អ្នកវិញ។ ផឹកទឹកជាមួយអាហាររបស់អ្នកជួយសម្អាតអាស៊ីត និងស្ករចេញពីធ្មេញរបស់អ្នក។   ៦. ប៊័ររសជាតិសណ្តែកដី ដោយសារតែវាស្អិតនិងមានស្ករទៀតនោះប៊័ររសជាតិសណ្តែកដីមិនត្រឹមតែចិញ្ចឹមបាក់តេរីប៉ុណ្ណោះទេតែវាធ្វើឲ្យបាក់តេរីទាំងនោះងាយស្រូលក្នុងការច្រៀតចូលក្នុងចន្លោះធ្មេញផងដែរ។ បើមើលតាមធម្មជាតិទៅគឺប៊័រសណ្តែកដីដែលគ្មានជាតិស្ករគឺកាត់បន្ថយបញ្ហាផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

គន្លឹះសុខភាព សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 2.2K មើល

ជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃភាគច្រើន បណ្តាលមកពីបាក់តេរី (Helicobacter Pylori) និងការប្រើប្រាស់ពពួកថ្នាំាំAINS រយៈពេលយូរ

នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ប្រជាជនកម្ពុជាយើងភាគច្រើន កើតនូវជំងឺរលាកក្រពះកម្រិតរ៉ាំរ៉ៃ និងជំងឺរលាកក្រពះស្រួចស្រាវ ដែលបណ្តាលឲ្យរលាកក្រពះនេះជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃ និងបង្កផលវិបាកក្នុងការបំពេញការងារ។ ជំងឺតម្កាក់ពិតជាបង្កក្តីរំខានដល់ការប្រព្រឹត្តទៅ នៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃដូចជា ការរកទទួលការសិក្សា ឬបំពេញកាតព្វកិច្ចផ្សេងៗ ដូច្នេះការរក្សារាងកាយឲ្យមានសុខភាពល្អគឺជាប្រការអាទិភាពដែលយើងចាំបាច់ដោះស្រាយដើម្បីញ៉ាំងជីវិតឲ្យចៀសផុតពីជំងឺនេះ។ ជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃ ដែលហៅថាជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃ គឺជាការរលាករទៅលើភ្នាសក្រពះ ក្នុងកម្រិតរ៉ាំរ៉ៃ ដែលភាសាបារាំងហៅថា (Inflammation chronique de la muqueuse gastrique)។ មូលហេតុបណ្តាលឲ្យរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃ ការប្រើប្រាស់ឱសថផ្សេងៗ ឬទម្លាប់នៃការទទួលទាន និងវិបត្តិសរីរាង្គមួយចំនួន អាចបង្កជាការរលាកស្រទាប់ខាងក្នុង នៃក្រពះរបស់អ្នក ដែលនាំទៅរកការរលាករ៉ាំរ៉ៃ កត្តាទាំងនោះរួមមាន៖ •បាក់តេរី (Helicobacter Pylori) •ការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទណាមួយ ក្នុងរយៈពេលយូរ ដូចជាថ្នាំ (Aspirin AINS) •ម៉្យាងទៀតការរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃនេះ អាចកើតពីកត្តាពូជក្នុងកម្រិត ២០% ដែលយើងហៅថា (Gastrite Chronique atrophique auto-immune) ។ រោគសញ្ញានៃជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃ ការរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃភាគច្រើនមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែជួនកាលមនុស្សដែលមាននេះ អាចជួបបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា៖ •ឈឺចុកចុងដង្ហើម (របៀបក្រហាយ នៅមួយកន្លែង ឬចាក់មកឆ្អឹងខ្នង ឬស្មាខាងស្តាំ) •ហើមពោះ ឬពិបាករំលាយអាហារ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរអ្នកអាចមានការហូរឈាមក្រពះ ឬមានលាមកពណ៌ខ្មៅ។ សូមទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ ជាពិសេសគ្រូពេទ្យឯកទេស ប្រសិនបើអ្នកមានលាមកខ្មៅ ក្អួតមានឈាម ឬមានអាការៈឈឺក្រពះយូរអង្វែង។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ អ្នកជំងឺត្រូវមកមន្ទីរពេទ្យ ជួបអ្នកឯកទេសក្រពះ និងពោះវៀន ដើម្បីឆ្លុះក្រពះ និងយកសាច់ក្រពះទៅវិភាគ។ ការវិវឌ្ឍន៍របស់អ្នកជំងឺ ជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃនេះ ប្រសិនបើមិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងទាន់ពេលវេលាទេនោះ វាអាចវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺមហារីកក្រពះ។ វិធីព្យាបាល ជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃនេះ ត្រូវព្យាបាលតាមវិធីផ្សេងៗដូចជា៖  •ការហូបចុកឲ្យមានអនាម័យ និងទៀងទាត់ពេលវេលា •ឈបប្រើថ្នាំ Aspirin AINS •តមបារី ស្រា កាហ្វេ អាហារហឹរ និងអាហារផ្អាប់  •ប្រើថ្នាំ Antibiotic រយៈពេល ១០-១៤ថ្ងៃ ក្នុងករណីរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃដោយ HP (Hhelicobacter Pylori) •ការព្យាបាលតាមរោគសញ្ញា (បើជាតិអាស៊ីដឡើង យើងត្រូវប្រើ Pancement Anti-Acid។ បើឈឺចុកចាប់យើងត្រូវប្រើថ្នាំបំបាត់ការចុកចាប់។ អនុសាសន៍គ្រូពេទ្យជំនាញ ជំងឺរលាកក្រពះរ៉ាំរ៉ៃ ជាជំងឺពិបាកធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងព្យាបាល ដូច្នេះអ្នកជំងឺត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេស ក្រពះ និងពោះវៀនជាការចាំបាច់៕ បកស្រាយដោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សារ៉ម ឯកទេសក្រពះ ពោះវៀន និងថ្លើម និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺប្រដាប់រំលាយអាហារនៃមន្ទីរពទ្យ ព្រះកុសុមៈ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.1K មើល

តើការព្យាបាលជំងឺមហារីកថ្លើមមានអ្វីខ្លះ?

  ការព្យាបាលជំងឺមហារីកហាក់មានភាពស្មុគស្មាញ ដែលទាមទារឲ្យមានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំពីសំណាក់អ្នកជំនាញ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានមួយ។ តួយ៉ាងការព្យាបាលជំងឺមហារីកថ្លើម ក៏មិនខុសប្លែកពីជំងឺមហារីកដទៃនោះទេ ដោយសារដំណើរការនៃការព្យាបាល គឺធ្វើឡើងដោយផ្អែកទៅលើគោលបំណងធំ ៣គឺ៖ • បំបាត់ចោលទាំងស្រុងនៃដុំមហារីក • បញ្ឈប់ការរីកលូតលាស់នៃកោសិកាមហារីក • ធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងវិញនូវគុណភាពជីវិតបន្ទាប់ពីការគ្រប់គ្រងនូវរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីក(ការឈឺចាប់ ពិបាករំលាយអាហារ ។ល។) ប្រភេទនៃវិធីសាស្រ្តក្នុងការព្យាបាល  1.  ការវះកាត់៖  ជាវិធីសាស្រ្តព្យាបាលមានសក្តានុពលខ្ពស់ ដែលជាជម្រើសក្នុងការព្យាបាលចំពោះសភាពជំងឺដែលស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់ ដំបូងនៃជំងឺមហារីកថ្លើម៖ • ក្នុងករណីខូចខាតតែមួយផ្នែកនៃសរីរាង្គថ្លើមការព្យាបាលអាចធ្វើឡើង ដោយការកាត់ផ្នែកដែលមានជំងឺចេញតែប៉ុណ្ណោះ  (liver resection)។ • វិធីសាស្រ្តក្នុងការវះកាត់មួយផ្នែកទៀត គឺស្តែងចេញតាមរយៈការប្តូរសរីរាង្គថ្លើមទាំងស្រុង ដោយជំនួសសរីរាង្គថ្លើមថ្មីមួយទៀត ដែលត្រូវនឹងបុគ្គលនីមួយៗ។ -  ផលវិបាកនៃការព្យាបាលដោយការវះកាត់ អាចស្តែងចេញដូចជា៖   កំណកឈាមនៅសរសៃវ៉ែនជ្រៅ ការហូរឈាម បញ្ហាបេះដូង និងចង្វាក់ដង្ហើមការឆ្លងមេរោគ និងប្រតិកម្មចំពោះថ្នាំស្ពឹក។ ប្រសិនការព្យាបាលដោយការវះកាត់មិនអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន ការព្យាបាលផ្សេងនឹងត្រូវបានណែនាំក្នុងគោលបំណងគ្រប់គ្រងនូវស្ថានភាពជំងឺ ដោយកាត់បន្ថយរោគសញ្ញា និងធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវគុណភាពជីវិត។  2.  ការរំលាយដុំមហារីក (Tumor ablation)៖ ជាវិធីសាស្រ្តក្នុងគោលបំណងបំផ្លាញចោលនូវដុំមហារីក តាមរយៈការប្រើប្រាស់កម្តៅវិទ្យុសកម្ម (Radiofrequency ឬRFA)៖ ដោយរលកនៃសារធាតុវិទ្យុសកម្មនោះបានឆ្លងកាត់តាមរយៈម្ជុល ដើម្បីកម្ចាត់ចោលនូវកោសិកាមហារីកក្នុងកម្រិតកម្តៅដ៏ខ្ពស់មួយ។ • សារធាតុអាល់កុលដោយការចាក់អេតាណុលតាមស្បែក (percutaneous ethanol injectionឬPEI)៖  សារធាតុអាល់កុលត្រូវបានចាក់បញ្ចូលទៅកាន់កោសិកាមហារីកតាមម្ជុលដើម្បីបំផ្លាញដុំមហារីកនោះ។ ដំណើរការវិធីសាស្រ្តរំលាយដុំមហារីក តែងត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងផ្នែករូបសាស្រ្ត (scanning)ដោយសារវាជាជំនួយសម្រាប់ឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតអាចចាក់បញ្ចូលម្ជុល សំដៅទៅរកកោសិកាមហារីកតាមរយៈស្បែកបាន ផ្អែកទៅលើ ultrasoundឬ CT-scan ។ -   ការរំលាយដុំសាច់មហារីក អាចបង្កជាផលប៉ះពាល់ដូចជា ការឈឺចាប់ក្នុងពោះ ឡើងកម្តៅការឆ្លងមេរោគ និងការហូរឈាមជាដើម ជាទូទៅវីធីសាស្រ្តនេះនឹងត្រូវអនុវត្តម្តងទៀតនៅពេលដែលដុំមហារីកលូតលាស់ជាថ្មី។  3.   ការព្យាបាលជាប្រព័ន្ធ (Systemic Therapy)៖ • ការព្យាបាលដោយគីមី (Chemotherapy)៖ ជាការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក សម្រាប់សម្លាប់ ឬរារាំងការលូតលាស់កោសិកាមហារីក។វាអាចជួយគ្រប់គ្រងរោគសញ្ញាដោយបង្រួម និងពន្យារពេលក្នុងការរីកលូតលាស់ នៃកោសិកាមហារីក។ ការព្យាបាលដោយគីមី ត្រូវបានអនុវត្តឡើងដោយការចាក់តាមសរសៃវ៉ែន និងតាមរយៈការចាក់បញ្ចូលតាមរបៀប Chemoembolization(រូបភាពទី២)ដែលជាការចាក់ថ្នាំគីមីចូលទៅក្នុងសរសៃវ៉ែនចិញ្ចឹមកោសិកាមហារីកថ្លើម ដោយសារធាតុថ្នាំនោះរួមបញ្ចូលទៅដោយសារធាតុជែលនិងប្លាសិ្ទកតូចៗ ដើម្បីបិទលំហូរទៅកាន់កោសិកាមហារីកថ្លើម យ៉ាងណាមិញ វិធីសាស្រ្តការចាក់ថ្នាំគីមី មិនសុទ្ធតែសាកសមចំពោះគ្រប់អ្នកជំងឺនោះទេព្រោះវាអាចធ្វើឡើងតែក្នុងលក្ខខណ្ឌដែលមុខងារថ្លើមនៅមានដំណើរការបានល្អគ្រប់គ្រាន់។ -  ចំពោះផលប៉ះពាល់នៃការព្យាបាលរួមមាន៖  មិនឃ្លានអាហារ ចង្អោរ ក្អួត អស់កម្លាំង ជ្រុះសក់ឈឺមាត់ កើនឡើងនៃការឆ្លងមេរោគ រាក ថយចុះកោសិកាឈាម និងអាចរួមបញ្ចូលនូវការឡើងកម្តៅ ឬការឈឺចាប់ក្នុងករណីព្យាបាលតាមរយៈChemoembolization។ • ការព្យាបាលឲ្យចំគោលដៅ (Targeted​ therapy)៖  ជាការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ឬសារធាតុ មានឥទ្ធិពលរារាំងការលូតលាស់ និងរីករាលដាលនៃកោសិកាមហារីក ដោយវាទៅជ្រៀតជ្រែកជាមួយ ម៉ូលេគុលសំខាន់ៗនៃការលូតលាស់ និងវិវឌ្ឍទៅជាកោសិកាមហារីក។ -  ផលប៉ះពាល់៖  មិនឃ្លានអាហារ ចង្អោរ ក្អួតអស់កម្លាំង ជ្រុះសក់ រាក ថយចុះនៃកោសិកាឈាមស ការប្រែប្រួលស្បែកបាតដៃ និងជើង។ • ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម (Radiotherapy)៖ សារធាតុវិទ្យុសកម្មដ៏ខ្លាំងក្លា បានបំផ្លាញ ឬរារាំងកោសិកាមហារីក ប៉ុន្តែវិធីសាស្រ្តខាងលើនេះមិនសូវត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីព្យាបាលចំពោះជំងឺមហារីកថ្លើមដោយផ្ទាល់នោះទេ ដោយគេច្រើនអនុវត្តវាដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ចំពោះអ្នកជំងឺមានបញ្ហាមហារីកឆ្អឹង  (Bone metastases)បណ្តាលមកពីមហារីកថ្លើម។ -   ផលប៉ះពាល់អាចកើតឡើងនៅផ្នែកខាងក្រៅដូចជា៖  រលាកស្បែក ចង្អោរ ក្អួត និងអស់កម្លាំងដែលវាអាចនឹងបាត់ទៅវិញបន្ទាប់ពីការព្យាបាលបានបញ្ចប់។ • ការថែទាំ៖  ត្រូវបានផ្តល់ឲ្យអ្នកជំងឺដែលស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃជំងឺមហារីកថ្លើម។ លក្ខខណ្ឌក្នុងការជ្រើសរើសការព្យាបាល ជាការពិត មិនមានការព្យាបាលណាដែលល្អស័ក្តិសមបំផុតចំពោះអ្នកជំងឺគ្រប់បុគ្គលនោះទេ ដោយវេជ្ជបណ្ឌិតត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តផ្អែកលើស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺ និងលក្ខណៈរបស់ជំងឺ ដូច្នេះទើបការរៀបចំការព្យាបាលជំងឺមហារីកថ្លើម ទាមទារឲ្យមានចូលរួមពីសំណាក់អ្នកជំនាញជាច្រើនផ្នែក។ ចំណែកឯប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលក៏មានការប្រែប្រួលទៅតាមដំណាក់កាលនៃជំងឺមហារីកថ្លើម លក្ខណៈនៃដុំមហារីក ហានិភ័យ ក៏ដូចជាស្ថានភាពសុខភាពទូទៅនៃអ្នកជំងឺ។ អត្រានៃការជាសះស្បើយ គេអាចកំណត់បានអត្រានៃការជាសះស្បើយ តាមដំណាក់កាលនៃជំងឺ៖ • ដំណាក់កាលទី I៖ ៥០% ទៅ ៧០% • ដំណាក់កាលទី II៖ ៣០% ទៅ ៥០% • ដំណាក់កាលទី III៖ ១០% • ដំណាក់កាលទី IV៖ ០% ទង្វើគួរធ្វើអំឡុងពេលព្យាបាល អ្នកជំងឺទាំងអស់ត្រូវអនុវត្តតាមការណែនាំរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតដូចជា៖ • របបអាហារ៖ ចៀសវាងអាហារមានជាតិហិរអាហារចៀន និងអាំង ភេសជ្ជៈមានជាតិហ្គាសនិងអាល់កុលជាដើម • របបអនាម័យ៖ គួរពាក់មាស់មុខ លាងសម្អាតផ្លែឈើ និងបន្លែ លាងសម្អាតដៃមុនពេលបរិភោគអាហារ បន្ទាប់ពីចូលបង្គន់ និងបន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវ • ចៀសវាងការមានរបួសនានា • គោរពការណាត់ជួបនៃការព្យាបាលឲ្យបានតឹងតែង (ហាមគេចវេសពីការព្យាបាល ប្រសិនគ្មានហេតុផលចាំបាច់) ។ បកស្រាយដោយ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅ ដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Aug 24, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.4K មើល

តើជំងឺគ្រុនពោះវៀនឆ្លងរាលដាលពីកត្តាអ្វីខ្លះ?

ជំងឺគ្រុនពោះវៀន គឺជាជំងឺឆ្លងតាមរយៈបាក់តេរីមួយប្រភេទដែលអាចឆ្លងរាលដាលទៅក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្ស និងប៉ះពាល់ដល់សរីរាង្គជាច្រើននៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស។ ប្រសិនបើមិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងទាន់ពេលវេលានោះទេ វាអាចបង្កជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ និងអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់បាត់បង់ជីវិត។ ដើម្បីជាគន្លឹះ ក្នុងការការពារ និងព្យាបាលជំងឺនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សារ៉ម ឯកទេសផ្នេកជំងឹក្រពះ ពោះវៀន និងថ្លើម និងជាប្រធានផ្នេកជំងឺប្រដាប់រំលាយអាហារនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ផ្តល់ជាកិត្តិយសចូលរួមបកស្រាយពីស្ថានភាពទូទៅ នៃជំងឹគ្រុនពោះវៀនដូចខាងក្រោម៖ អ្វីទៅជាជំងឺគ្រុនពោះវៀន? ដែលហៅថាជំងឺគ្រុនពោះវៀន គឺជាជំងឺឆ្លងមួយប្រភេទ ដេលបណ្តាលមកពីមេរោគម៉្យាងឈ្មោះថា Salmonella Typhi ដែលស្ថិតនៅក្នុងក្រុមពពួក Enterobacterie ។  ការឆ្លងរាលដាល និងការរាតត្បាត ជំងឺគ្រុនពោះវៀនឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតដោយរបៀបពីរយ៉ាងគឺ៖ •របៀបទីមួយ (ផ្ទាល់) គឺដោយសារដៃអ្នកជំងឺមិនស្អាត •របៀបទីពីរ (មិនផ្ទាល់) គឺសំដៅទៅលើចំណីអាហារ និងទឹកបរិភោគ ដែលមានមេរោគ ហើយអត្រានៃការរាលត្បាតមេរោគគឺឃើញមាន ១៣-១៦លាននាក់ដែលកើតជំងឺគ្រុនពោះវៀនក្នុងមួយឆ្នាំ និងបណ្តាលឲ្យមនុស្សស្លាប់ ក្នុងអត្រា២០ម៉ឺននាក់ ក្នុងមួយឆ្នាំទូទាំងពិភពលោក។ រោគសញ្ញា រោគសញ្ញានៃជំងឺគ្រុនពោះវៀន គឺមានដូចជា៖ •អាការៈក្តៅខ្លួនថេរ ដែលអាចឡើងសល់ ៤០ដឺក្រេ •អ្នកជំងឺឈឹក្បាល •អណ្តាលអ្នកជំងឺឡើងសផ្នែកកណ្តាល និងក្រហមជុំវិញ •ជីពចរមិនស៊ីចង្វាក់ ជាមួយនឹងកម្តៅ •អ្នកជំងឺមិនបត់ជើងធំ ហើយពោះអ្នកជំងឺចុចទៅឈឺ ភាគច្រើនឈឺនៅចំហៀងខាងស្តាំ ផ្នែកខាងក្រោមបន្តិច •មានគ្រាប់ឈាមសចុះ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺគ្រុនពោះវៀន គឺជាការស្មុគស្មាញបន្តិច ប៉ុន្តែត្រូវដឹងឲ្យច្បាស់ពីពេលវេលាដែលអ្នកជំងឺគ្រុនពោះវៀន។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺគ្រុនពោះវៀនមានដូចជា៖ •Hemocultures គឺជាយកឈាមទៅបណ្តុះ ហើយតេស្តក្នុងមួយសប្តាហ៍ទីមួយ គឺបានផលល្អណាស់ (៨០-៩០%) នៅសប្តាហ៍ទីពីរ ក៏យើងអាចបូមឈាមទៅបណ្តុះដែរ ប៉ុន្តែបានផលតែ ៤០% ទេ។ •Serologie de WIDAL et FEIIX ដែលតេស្តនេះផ្តល់ពុំសូវល្អទេ ហើយតេស្តនេះភាគច្រើនគេធ្វើនៅសប្តាហ៍ទី២ និងសប្តាហ៍ទី៣។ •Coproculture ដែកតេស្តនេះ គឺត្រូវយកឈាមទៅបណ្តុះ ហើយតេស្តនេះធ្វើឡើងដើម្បីបញ្ចាក់ថាតើអ្នកជំងឺផ្ទុកមេរោគក្នុងពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ ឬអត់ ដែរតេស្តនេះផ្តល់ផលបានត្រឹមតែ ៣០%ទេ។ ផលវិបាក នៃជំងឺគ្រុនពោះវៀន ប្រសិនបើយើង មិនបានទទួលបានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវទេ ជំងឺគ្រុនពោះវៀននេះបានផ្តល់ផលវិបាកច្រើនយ៉ាងដូចជា៖ •អ្នកជំងឺអាចហូរឈាមនៅក្នុងចុងពោះវៀនតូច •អ្នកជំងឺអាចធ្លាយចុងពោះវៀនតូច •អាចបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺម៉្យាងទៀត ឈ្មោះថា Choc endotoxinique គឺជាជំងឺរលាកស្រោមខូរ និងបណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺ កើតជំងឺរលាកស្រោមបេះដូង ប៉ុន្តែជំងឺទាំងពីរនេះ គេឃើញកើតមានក្នុងអត្រាតិចតួចទេ។ ការព្យាបាល ការព្យាបាលទៅលើជំងឺគ្រុនពោះវៀននេះ បើយើងធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានទាន់ពេលវេលា គឺអាចព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយបាន។ វិធីព្យាបាលនោះរួមមានដូចជា៖ •ទី១ ត្រូវឲ្យអ្នកជំងឺបរិភោគអាហាររាវ ពេលសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ •ទី២ គឺយើងត្រូវប្រើថ្នាំ អង់ទីប៉ូទិក ដែលស្រុកខ្មែរយើងនិយមប្រើឱសថ Antibiotic នេះ ពីរប្រភេទ គឺ Flouroquinolones (Ofloxacine) និង Cephalosphorine de 3rd generation ដែលថ្នាំទាំងពីរប្រភេទនេះ អាចប្រើពី ៧ ទៅ១០ថ្ងៃ ដើម្បីព្យាបាលជំងឺនេះឲ្យជាសះស្បើយ។ ការការពារ ដើម្បីចៀសផុតពីជំងឺគ្រុនពោះវៀន គឺមនុស្សយើងត្រូវអនុវត្តវិធីសាស្ត្រពីរយ៉ាងគឺ៖ •ទី១៖ ត្រូវហូបចុកឲ្យបានស្អាត និងមានអនាម័យមានន័យថា ត្រូវសម្អាតដៃមុនញ៉ាំបាយ ហើយចំណីអាហារនិងទឹក ដែលមិនស្អាតយើងកុំបរិភោគ។ •ទី២៖ យើងគួរត្រូវទៅចាក់វ៉ាក់សាំងការពារ ដែលអាចចាក់ចំពោះក្មេងអាយុចាប់ពី ២ឆ្នាំឡើងទៅ។ អនុសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានផ្តល់អនុសាសន៍ថា ប្រសិនបើយើងសង្ស័យថាខ្លួនឯងកើតជំងឺគ្រុនពោះវៀន យើងត្រូវទៅមន្ទីរពេទ្យជាបន្ទាន់ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងទទួលការព្យាបលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.1K មើល

កូនបៅតែទឹកដោះគោម្សៅ ហើយឡើងទម្ងន់លឿន?

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំ រស់នៅខេត្តកំពង់ធំ។ កូនខ្ញុំទើបតែបាន១ខែ ហើយពេលគាត់ទើបតែកើតមានទម្ងន់២គីឡូ៤ខាំ ស្រាប់តែបាន១ខែខ្ញុំថ្លឹងគាត់ម្ដងទៀតបាន៤គីឡូ៨ខាំ។ ខ្ញុំបារម្ភថាពេលធំគាត់អាចនឹងធាត់ជ្រុល។ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្ដេចទៅបើកូនខ្ញុំសព្វថ្ងៃបៅតែទឹកដោះគោម្សៅ? ចម្លើយ ៖ ជាទូទៅទារកអាយុ៣ខែទើបមានទម្ងន់ស្មើនឹង២ដងនៃទម្ងន់កំណើត។ ក្រសួងសុខាភិបាល ក៏បានណែនាំឲ្យមាតាគ្រប់រូបចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះដោយសារតែទឹកដោះម្ដាយជាអាហារល្អបំផុត និងមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ដល់កូន។ ម្យ៉ាងទៀត ទារកអាចបៅទៅតាមតម្រូវការដែលពួកគាត់ត្រូវការតែប៉ុណ្ណោះខុសពីការចិញ្ចឹមដោយទឹកដោះគោម្សៅ ព្រោះឪពុកម្ដាយ ឬអ្នកមើលថែអាចឆុងខាប់ ឬស្ដើងពេក ហើយការផ្ដល់ឲ្យទារកអាចច្រើនឬតិចជ្រុលដោយសារតែការមិនបានយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះ។ ចំពោះករណីកូនលោកស្រីការឡើងទម្ងន់នេះគឺខ្ពស់ជាងធម្មតា ហើយលោកស្រីបានចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះគោម្សៅទៀត។ ដូច្នេះ អ្វីដែលត្រូវធ្វើពេលនេះ ត្រូវពិនិត្យលើបរិមាណម្សៅទឹកដោះគោដែលលោកស្រីផ្ដល់ឲ្យកូនថាសមស្របឬទេ របៀបឆុងត្រឹមត្រូវទេ ហើយឲ្យកូនបៅញឹកញាប់ពេកទេ។ តាមធម្មតាទារកក្នុងខែទី១ត្រូវបៅ១ថ្ងៃ៦ដង ឯបរិមាណប្រែប្រួលទៅតាមទម្ងន់របស់ទារក ដូចនេះ លោកស្រីត្រូវទៅជួបអ្នកជំនាញអាហារូបត្ថម្ភកុមារដើម្បីទទួលបានការណែរនាំពីការផ្ដល់ចំណីអាហារត្រឹមត្រូវដល់កូន។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យ គឹម អាង ប្រធានផ្នែកជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងអាល្លែកហ្ស៊ី ព្រមទាំងជាអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.7K មើល

វដ្ដរដូវមិនទៀង ប្រើថ្នាំហើយក៏នៅតែមិនប្រសើរ?

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ២២ឆ្នាំ កម្ពស់ ១. ៦៥ ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៧៧គីឡូក្រាម ជានិស្សិត។  តាំងពីមានរដូវលើកដំបូងនៅអាយុប្រហែល ១៦ឆ្នាំខ្ញុំមិនដែលមករដូវទៀងទាត់ឡើយ ដោយជាទូទៅ តែងតែមករដូវនៅរវាង ២ ទៅ ៣ខែម្តង ឬយូរជាងនេះ ហើយម្តងៗមានធ្លាក់ឈាមរដូវតិចតួច រយៈពេល ២ ទៅ ៤ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំធ្លាប់បានប្រើប្រាស់ថ្នាំលក្ខណៈដូចថ្នាំដើម្បីឲ្យមករដូវតាមរយៈការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យប្រហែល ២ខែ តែក្រោយពីបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់វាក៏ដូចដើម។ ក្រោយមកនៅ ២ឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានទៅជួបនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតផ្សេងទៀត និងត្រូវបានពិនិត្យឃើញថា ស្បូនរបស់ខ្ញុំលូតលាស់មិនគ្រប់គ្រាន់ ដែលតម្រូវឲ្យខ្ញុំព្យាបាលដោយថ្នាំលេបរយៈពេលដល់ទៅ៦ខែ និងចាក់ថ្នាំរយៈពេល ៣ថ្ងៃនៅក្នុងខែនីមួយៗផងដែរ។ នៅអំឡុងពេលព្យាបាលខ្ញុំមករដូវបានទៀងទាត់ល្អ និងច្រើនគួរសម។ ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពីការព្យាបាលនោះបានមួយខែ ខ្ញុំក៏លែងមករដូវរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ហើយខ្ញុំពុំមានអាការៈពុំស្រួលក្នុងខ្លួនណាមួយឡើយ។ ខ្ញុំចង់សួរទៅ វេជ្ជបណ្ឌិតថា តើការមិនមករដូវនេះបណ្តាលមក ពីអ្វី? តើវាអាចមកពីការលើសទម្ងន់របស់ខ្ញុំ ឬ ជំងឺណាមួយ? ប្រសិនបើនៅតែរដូវមិនមកតើវាមានផលប៉ះពាល់ដែរឬទេ? និងតើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណាចំពោះបញ្ហានេះ? ចម្លើយ ៖ ស្ថានភាពនេះអាចទាក់ទងនឹងជំងឺនៃប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនរបស់រាងកាយ។ ការលើសទម្ងន់ និងការមករដូវមិនទៀងទាត់ អាចជាសញ្ញារបស់ បណ្តុំរោគសញ្ញានៃគីស្តនៅក្នុងអូវែ (Polycystic Ovary Syndrome) ដែលអាចជាមូលហេតុនៃការមិនមានកូននៅថ្ងៃក្រោយផងដែរ។ ដូចនេះ ប្អូនត្រូវទៅជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសរោគស្ត្រីជាមុន និងធ្វើការពិនិត្យផ្សេងៗ រួមទាំងការពិនិត្យឈាម ដើម្បីតាមដានប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនបន្តពូជ ក៏ដូចជាធ្វើការពិនិត្យទ្វារមាសដោយតេស្តអុលត្រាសោនផងដែរ។ ក្រោយពីនោះ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្តល់ការព្យាបាលយោងតាមលទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្ត។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្ត្រីនៃ Anna Women and Baby’s Center ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 11.3K មើល

និស្សិតឱសថសាស្រ្តbelike គ្រាន់តែCetirizine, Amoxicillin...ពាក្យបច្ចេកទេស និង ឈ្មោះសារធាតុគីមីច្រើនបន្តិចហ្នឹង...

នាងខ្ញុំឈ្មោះ លីម ចាន់បូរ៉ាម៉ី ជាឱសថការីឧត្តមដែលទើបបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ (IU) ក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ២០១៧ថ្មីៗនេះ។  កត្តាជំរុញឲ្យជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជានេះ កត្តាចម្បង គឺផ្ទាល់ខ្លួនតែម្តង ដោយហេតុថាកាលពីនៅក្មេង ខ្ញុំគិតថា«ពេទ្យជាវិជ្ជាជីវៈមួយដែលអាចសង្គ្រោះជីវិត ក៏ដូចជាជួយអ្នកដទៃដែលកំពុងត្រូវការការព្យាបាល» ហើយវាក៏ក្លាយជាគោលបំណងមួយក្នុងជីវិត។ ដោយសង្កេតឃើញថា នាងខ្ញុំចូលចិត្តមុខវិជ្ជា ជីវវិទ្យា គីមីវិទ្យា និង គណិតវិទ្យាជាងមុខវិជ្ជាដទៃៗទៀត ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តដាក់ពាក្យស្នើសុំអាហារូបករណ៍សម្រាប់បរិញ្ញាបត្រឱសថសាស្រ្ត ហើយក៏បានទទួលជោគជ័យ។   កម្លាំងជំរុញទឹកចិត្តក្នុងការសិក្សា មុននឹងសម្រេចចិត្តចូលរៀន  ខ្ញុំបានសាកសួរយោបល់ពីបុគ្គលជាច្រើន ដូចជាសិស្សច្បង លោកគ្រូអ្នកគ្រូដែលដឹងពីសមត្ថភាពសិក្សា និងជាពិសេសការពិភាក្សាក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ខ្ញុំអរគុណចំពោះការគាំទ្រពីគ្រួសារណាស់ ដែលតែងតែផ្តល់ជាកម្លាំងចិត្តក្នុងពេលរៀនសូត្រ ឬ ជួបឧបសគ្គអំឡុងពេលសិក្សាច្រើនឆ្នាំនេះ។ អំឡុងពេលរៀន នាងខ្ញុំបានយល់ពីមូលហេតុដែលគេតែងតែថា«រៀនពេទ្យពិបាក»នោះ គឺត្រូវចងចាំមេរៀនជាច្រើន រួមទាំងពាក្យបច្ចេកទេស និង ឈ្មោះសារធាតុគីមី ដែលយើងកំរជួបប្រទះក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។  មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំងត្រូវស្រាវជ្រាវក្រៅម៉ោងសិក្សា ដើម្បីបន្ថែមចំណេះដឹងផ្ទាល់ខ្លួន ព្រោះបច្ចេកវិទ្យាតែងតែរីកចម្រើន ដូច្នេះ យើងត្រូវតាមដានព័ត៌មានថ្មីៗដែលទាក់ទងនឹងវិជ្ជាជីវៈយើង។ ប៉ុន្តែ ការខិតខំទាំងអស់នេះ សុទ្ធតែជាគ្រឹះសម្រាប់ភាពជោគជ័យទៅអនាគត ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាបទពិសោធន៍ទាំងនេះពិតជាមានគុណតម្លៃណាស់។ ទោះជាការសិក្សាមានការលំបាក ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យមាននិស្សិតជាច្រើនចង់បោះបង់ចោលម្តងម្កាល ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនដែលគិតថារើសមុខវិជ្ជាខុសទេ ព្រោះខ្ញុំចូលចិត្តវាតាំងពីវ័យក្មេង ហើយក៏មានឆន្ទៈមុតមាំចង់ក្លាយជាឱសថការីដ៏ពូកែផងដែរ។ ភាពលំបាកក្នុងការសិក្សា ដោយសារតែខ្ញុំរៀនសាកលវិទ្យាល័យ ២ ក្នុងពេលតែមួយ ហើយត្រូវស្តារនៅឱសថស្ថាន និងកន្លែងនានា ធ្វើឲ្យកាលវិភាគសិក្សាពេលខ្លះជាន់គ្នា ជាពិសេសពេលប្រលង ជួនកាលក៏ត្រូវប្រលងក្នុងអំឡុងពេលតែមួយទៀត ។ ខ្ញុំបានដោះស្រាយបញ្ហាដោយរៀបចំនូវផែនការរៀនប្រចាំថ្ងៃ  ដើម្បីបែងចែកម៉ោងសិក្សាសម្រាប់មុខវិជ្ជានីមួយៗ ហើយបង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងការរៀនសូត្រ ដែលបានធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចផ្តោតទៅលើមុខវិជ្ជាមួយៗ ដូចនេះ ការរៀនសូត្រក៏មានគុណភាពដែរ។ រៀនពេទ្យពិតជាមិនស្រួល តែក៏អាចទៅរួច នាងខ្ញុំយល់ស្របនឹងពាក្យថា «រៀនពេទ្យមិនស្រួលនោះទេ» ដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើមកស្រេច។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលមានគោលដៅច្បាស់លាស់ គឺត្រូវតស៊ូរហូតដល់បញ្ចប់ ដូចពាក្យដែលគេនិយាយថា«ព្យាយាមគង់បានសម្រេច»។  យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការសិក្សា -យកចិត្តទុកដាក់ពេលរៀនក្នុងថ្នាក់  -យកព័ត៌មានដែលទទួលបានមកបង្រួមជាគន្លឹះខ្លីៗងាយស្រួលក្នុងការចងចាំ -រៀនជាក្រុម ព្រោះយើងអាចដឹងថាខ្លួនឯងនៅខ្វះខាតអ្វី ត្រូវបន្ថែមអ្វី គួបផ្សំនឹងការចែករំលែកទៅវិញទៅមក គឺអាចឆ្ពោះទៅមុខទាំងអស់គ្នា។ Dos & Don’ts សម្រាប់និស្សិតពេទ្យ Dos ៖  -ខិតខំសិក្សា ហ្វឹកហ្វាត់ខ្លួនឯងឲ្យទៅជាពេទ្យស្ទាត់ជំនាញ និងមានវិជ្ជាជីវៈច្បាស់លាស់  -ស្រាវជ្រាវឯកសារផ្សេងៗទាក់ទងទៅនឹងមុខវិជ្ជានីមួយៗ ដើម្បីដឹងពីការរកឃើញថ្មីៗទាន់ហេតុការណ៍ -ប្រកាន់ខ្ជាប់អាកប្បកិរិយាល្អ ស្មោះត្រង់ចំពោះអ្នកជំងឺ  -មានសុជីវធម៌ក្នុងការនិយាយស្តី  និងបំពេញការងារ។ Don’ts ៖ -កុំមើលងាយអ្វីដែលកំពុងរៀនដោយគិតថា ថ្ងៃក្រោយមិនអាចយកទៅអនុវត្ត ព្រោះការពិត ការសិក្សាថ្ងៃនេះអាចប្រើបាននៅកាលៈទេសៈណាមួយ -មិនត្រូវមានអាកប្បកិរិយាប្រមាថបៀតបៀនអ្នកដទៃ  ជាពិសេសអ្នកជំងឺ។ ការរួមចំណែកនៃនិស្សិតពេទ្យក្នុងវិស័យសុខាភិបាល «សុខភាពជាដើមទុនរបស់មនុស្ស» ដូចនេះហើយ ធនធានមនុស្សក្នុងវិស័យសុខាភិបាលពិតជាមានតួនាទីសំខាន់។ ជាក់ស្តែង ដើម្បីក្លាយជាពេទ្យមានវិជ្ជាជីវៈ និងប្រកបដោយសីលធម៌មួយរូប គឺត្រូវឆ្លងកាត់រយៈពេលសិក្សាយូរ និង ជួបការលំបាកជាច្រើន។ សារជូនដល់សិស្សប្អូន សូមកុំធ្វើការសម្រេចចិត្តចូលរៀនវិស័យសុខាភិបាលដោយសារកត្តាសង្គម ដូចជាផ្នត់គំនិតដែលគិតថា«ពេទ្យរកប្រាក់ចំណូលបានច្រើន»។ សូមសងេ្កតមើលកត្តាផ្ទាល់ខ្លួនថា អាចចូលចិត្តមុខវិជ្ជាពេទ្យនេះទេ? ការសិក្សាអាចទទួលយកបានទេ? មានគោលដៅច្បាស់លាស់ទេ?  ចំពោះកត្តាគ្រួសារ គឺត្រូវពិភាក្សាឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងសាកសួរយោបល់ពីក្រុមគ្រួសារ ព្រោះពួកគាត់អាចដឹងពីគុណសម្បត្តិ ឬ គុណវិប្បតិ្ត នៃការជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជាពេទ្យនេះ។ បើមានការសម្រេចចិត្តហើយមានគោលដៅច្បាស់លាស់ គឺត្រូវតស៊ូព្យាយាមរហូតដល់បានសម្រេចនូវអ្វីដែលយើងកំណត់។ មិនមានអ្វីដែលមិនពិបាកទេ សំខាន់ជាងគេ គឺខ្លួនយើងមានឆន្ទៈមុតមាំនោះ គឺអាចឆ្ពោះទៅកាន់ភាពជោគជ័យ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 9.3K មើល

កូឡាជែនអស្ចារ្យដល់ថ្នាក់់ហ្នឹង? ចឹងតើបានគេពេញនិយម...

  នៅពេលដែលនិយាយដល់ Collagen តើអ្នកនឹងគិតដល់អ្វីមុនគេ? ជាការពិតណាស់ បញ្ហាទាក់ទងសម្រស់នឹងលេចឡើងមកមុនគេ ប៉ុន្តែអ្នកមានដឹងដែរទេថាជាក់ស្តែងការប្រើប្រាស់សារធាតុកូឡាជែនក្រោមរូបភាពផ្សេងៗគ្នាក្នុងគោលបំណងរក្សាសុខភាពមានលើសពីនេះសន្ធឹកសន្ធាប់  ស្របពេលដែលមានការមន្ទិលសង្ស័យមួយចំនួនទាក់ទងនឹងប្រសិទ្ធភាពក៏ដូចជាសុវត្ថិភាពរបស់សារធាតុនេះផងដែរ។   តើអ្វីទៅជាកូឡាជែន(collagen)? Collagen ជាប្រូតេអ៊ីនដ៏សម្បូរម្យ៉ាងដែលមានលក្ខណៈរឹងមិនរលាយ និងរាងជាសរសៃៗ ដែលត្រូវបានផលិតក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្សស្រាប់ ដោយកោសិកាមួយចំនួនពិសេសគឺកោសិកាហ្វីប្រូប្លាស (fibroblast) នៃជាលិកាភា្ជប់ (connectivetissue) ឆ្អឹងសាច់ដុំ ស្បែក សរសៃពួរជាដើម។   វាក៏ជាធាតុផ្សំដ៏សំខាន់របស់សក់ និងក្រចកផងដែរ។ វាត្រូវបានផ្សំឡើងពីអាស៊ីតអាមីនេចម្បង៣ គឺគ្លីស៊ីន(Glycine) ប្រូលីន(Proline) និងអ៊ីត្រូស៊ីប្រូលីន (Hydroxyproline)។  រីឯបំណែករបស់collagen ហៅថា gelatin មានតួនាទីមិនខុសពី collagen ឡើយ។   តើ Collagen មានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងណាខ្លះ? Collagen មាននាទីប្រៀបដូចជាអ្នកទ្រទ្រង់នូវរចនាសម្ព័ន្ធនានានៃសរីរាង្គឲ្យមានភាពរឹងមាំដោយវាធ្វើការភ្ជាប់ជាមួយគ្នាផងដែរនូវសរីរាង្គទាំងអស់នៃរាងកាយទាំងមូល។  លើសពីនេះ Collagen ក៏ត្រូវបានដឹងផងដែរថាអាចជួយជំនួសកោសិកាដែលងាប់ក៏ដូចជាជួសជុលឡើងវិញនូវជាលិកាដែលខូចខាតព្រមទាំងការពារការស្រូបយក និងការរីករាលដាលនៃសារធាតុដែលអាចបង្កជំងឺ មេរោគ និងកោសិកាមហារីកបានទៀតផង។ ដូចនេះហើយបានជា Collagen ត្រូវបាននិយមយកមកប្រើប្រាស់ក្នុងរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រ  និងគ្រឿងសម្អាងយ៉ាងទូលំទូលាយ៖   ១.ប្រើជាបង់សម្រាប់បិទរបួស ជាមួយនឹងឥទ្ធិពលក្នុងការធ្វើឲ្យរបួសឆាប់ជាសះស្បើយ Collagen ក៏ទាក់ទាញផងដែរនូវកោសិកាថ្មីៗឲ្យមកកាន់ទីតាំងរបួសដោយវាបង្កើតជាទម្រង់មួយសម្រាប់កោសិកាថ្មីៗអាចលូតលាស់បានល្អ និងជម្រុញឲ្យមុខរបួសឆាប់ជា។ គួរកត់សម្គាល់ថាបង់ប្រភេទនេះ មិនគួរជ្រើសរើសប្រើប្រាស់សម្រាប់ការរលាកកម្រិតធ្ងន់ដែលមានដំបៅគ្របដណ្តប់ដោយក្រម៉ស្ងួត ឬក៏អ្នកជំងឺដែលមានប្រតិកម្មជាមួយនឹងផលិតផលពីសត្វគោ ឬសត្វសមុទ្រឡើយ។   ២.ប្រើប្រាស់ក្នុងវិស័យកែសម្ផស្ស ការចាក់បំពេញសារធាតុ Collagen ទៅក្នុងស្បែកត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនៅត្រង់បរិវេណស្បែកដែលជ្រីវជ្រួញ ក៏ដូចជាសម្លាកផ្សេងៗផងដែរពិសេសគឺប្រហោងមុខដោយសារមុនជាដើម។គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា Collagenនឹងត្រូវបានចាក់បំពេញតែតំបន់ស្បែកផ្នែកខាងលើប៉ុណ្ណោះ និងអាចរក្សាប្រសិទ្ធភាពបានរយៈពេលរហូតដល់ទៅ៦ខែ។ ចំពោះការខូចខាតនៃស្បែកនៅជ្រៅច្រើនបំពេញដោយសារធាតុខ្លាញ់ស៊ីលីកូនឬក៏ប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាអ៊ីមផ្លានតែម្តង។ យ៉ាងណាមិញ ការជ្រើសរើសប្រើប្រាស់នូវវិធីសាស្ត្រនេះត្រូវបានប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំងចំពោះអ្នកដែលមានប្រតិកម្ម ឬក៏អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយសារធាតុណាមួយ និងតម្រូវឲ្យមានការធ្វើតេស្តលើស្បែកជាមុនជាចាំបាច់។ ដោយឡែក ការបង្កើនកម្រិត Collagen ក្នុងខ្លួនឡើងវិញដោយការប្រើប្រាស់ Collagen ក្នុងទម្រង់ផ្សេងៗទៀតក៏អាចជួយឲ្យស្បែកមើលទៅមានសភាពតឹងណែន រលោង និងជួយឲ្យកោសិកាថ្មីៗដុះព្រមទាំងជួសជុលនូវកោសិកាចាស់ៗមកធម្មតាទៀតផង។ ក្រៅពីនោះ សុខភាពសក់ក្រចកនិងធ្មេញក៏នឹងប្រសើរឡើង ដោយឥទ្ធិពលនៃCollagen នេះដូចគ្នា។   ៣.វិធីសាស្ត្រតម្រង់ទិសនៃការកកើតថ្មីរបស់កោសិកា(GTR) ក្នុងការវះកាត់មាត់ធ្មេញ, Collagen ដែលមានទម្រង់ជាស្រទាប់របាំង (membrane) ត្រូវបានប្រើក្នុងគោលបំណងជម្រុញការលូតលាស់របស់កោសិកាជាក់លាក់ណាមួយដោយវាក្លាយជារបាំងសម្រាប់បន្ថយល្បឿននៃកោសិកាអេប៉ីតេល្យូម(Epithelium) របស់អញ្ចាញដែលអាចរំកិលទៅដល់ត្រង់មុខរបួសនោះដើម្បីទុកចន្លោះសម្រាប់កោសិកាថ្មីៗ របស់ធ្មេញឲ្យដុះឡើងវិញបានល្អ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារ Collagen អាចស្រូបទៅវិញដោយកោសិកា និងត្រូវបានបំផ្លាញទៅវិញដោយឯកឯងដូចនេះអ្នកជំងឺមិនចាំបាច់តម្រូវឲ្យទទួលយកការវះកាត់ម្តងទៀត ដើម្បីដករបាំងCollagen នេះចេញវិញឡើយ។   ៤.Collagen ក្នុងការព្យាបាលរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង ដោយយោងទៅលើប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ Collagen ត្រូវបានជ្រើសរើសមកប្រើប្រាស់ក្នុងជំងឺរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង។ ប្រសិទ្ធភាពនេះបានមកដោយសារ Collagen ដែលប្រមូលផ្តុំនៅក្នុងឆ្អឹងខ្ចីទៅជួយភ្ញោចកោសិកាដែលនៅក្នុងសន្លាក់ហៅថា Chondrocytes ឲ្យផលិតសារធាតុដែលស្ថិតនៅក្រៅកោសិកា (Extracellular matrix) ដែលធានាមុខងាររបស់ឆ្អឹងខ្ចី។ ដោយឡែក ត្រង់តំបន់សន្លាក់ឆ្អឹងនេះផ្ទាល់ ប្រសិនបើមានកង្វះ Collagen កើតឡើងនឹងធ្វើឲ្យសរសៃពួរក៏ដូចជាសរសៃភា្ជប់ធ្វើចលនាមិនសូវស្រួលនាំឲ្យមានភាពគាំងនិងហើមសន្លាក់និងបញ្ហាដទៃទៀត។   ៥.ជម្រុញមេតាបូលីស និងបង្កើនថាមពល គ្លីស៊ីន (Glycine) ដែលមានក្នុង collagen នឹងជួយក្នុងការស្រូបយកស្ករចូលទៅក្នុងកោសិកា ដើម្បីធ្វើការផលិតថាមពល។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាក៏ជួយក្នុងការកសាងសាច់ដុំផងដែរដោយវាទៅដុតរំលាយកាឡូរីច្រើនជាងខ្លាញ់នៅក្នុងសាច់ដុំ។   ៦.បណ្តេញជាតិពុលនៅក្នុងខ្លួន គ្លីស៊ីន (Glycine) នឹងទៅកាត់បន្ថយការខូចខាតនៃថ្លើមដោយវាធ្វើការបឺតស្រូបសារធាតុខាងក្រៅផ្សេងៗមិនឲ្យឆ្លងកាត់ថ្លើម។ លើសពីនោះ វាក៏ជួយឲ្យរាងកាយចៀសផុតពីសារធាតុគីមីជាច្រើន  និងកសាងឡើងវិញនូវសុខភាពផ្លូវអាហារផងដែរ។   តើអ្នកអាចបាន Collagen ដោយរបៀបណា? •ការលូតលាស់នៃ Collagen, elastin និងMelanin សុទ្ធតែអាចភ្ញោចតាមរយៈការព្យាបាល ដោយកាំរស្មីឡាស៊ែរដែលប្រើប្រាស់នូវបច្ចេកវិទ្យានៃពន្លឺដែលមានកម្រិតរលកខ្លាំង។ វិធីសាស្ត្រមួយនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការព្យាបាលស្នាមសង្វារ។ •សារធាតុចិញ្ចឹមមួយចំនូនទៀតដែលអាចទ្រទ្រង់ការផលិត ឬស្រូបយកព្រមទាំងបំលែង Collagenឲ្យប្រើការបានរួមមាន៖ •Proline ដែលច្រើនមាននៅក្នុងស៊ុតផ្នែកស សាច់ ឈីស សណ្តែក និងស្ពៃក្តោប •Anthocyanidins ដែលមាននៅក្នុងផ្លែឈើមួយចំនួនដូចជាប្លេកប៊ែរី ប្លូប៊ែរី ឆៀរី និងរ៉ាស់ប៊ែរី •Vitamin C អាចរកបាននៅក្នុងផ្លែក្រូច ស្ត្រូប៊ែរី ម្រេចនិង ផ្កាស្ពៃ •Vitamin A សម្បូរនៅក្នុងអាហារធ្វើពីសាច់សត្វនិង រុក្ខជាតិមួយចំនួនដែលមានផ្ទុក betacarotene •Copper ដែលមាននៅក្នុងខ្យង គ្រាប់ធញ្ញជាតិ សាច់ពណ៌ក្រហម និងនៅក្នុងទឹករ៉ែសម្រាប់បរិភោគមួយចំនួនផងដែរ។   តើ collagen នឹងត្រូវបំផ្លាញឬបាត់បង់នៅពេលណា? ខណៈពេលដែល collagen ត្រូវបានសំយោគនៅក្នុងរាងកាយរបស់មនុស្សដោយធម្មជាតិ វាក៏អាចនឹងបាត់បង់ទៅវិញផងដែរដោយកត្តាទាំងក្នុង និងក្រៅខ្លួនជាច្រើនរួមមាន៖ •វ័យ ការបាត់បង់នៃ Collagen នឹងកើតមានជាបន្តបន្ទាប់ និងកើនឡើងជាពិសេសចាប់ពីអាយុ៤០ ឆ្នាំឡើងទៅហើយចំពោះស្ត្រីក្រោយវ័យអស់រដូវវិញការបាត់បង់របស់វាជាលទ្ធផលធ្វើឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពក៏ដូចជាសម្រស់យ៉ាងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដូចជា ស្បែកយារធ្លាក់ លេចឡើងនូវស្នាមជ្រីវជ្រួញ និងភាពចុះទន់ខ្សោយនៃឆ្អឹងខ្ចីនៅនឹងសន្លាក់ផងដែរ។ •ពេលមានបញ្ហាសុខភាពណាមួយ ឬមានភាពតានតឹងអារម្មណ៍   អំឡុងពេលនេះមិនត្រឹមតែមានការខូចខាតCollagenទេខ្លួនប្រាណរបស់អ្នកក៏មិនអាចផលិតគ្រប់គ្រាន់នូវអាស៊ីតអាមីនេដោយខ្លួនឯងបានឡើយហើយលើសពីនេះតម្រូវការនៃសារធាតុសំខាន់ៗទាំងនេះក៏មានការកើនឡើងផងដែរដូចនេះជំនួយពីអាហារបំប៉នពីក្រៅពិតជាសំខាន់។ •ការបរិភោគស្ករក្នុងបរិមាណខ្ពស់ អាហារមានកម្រិតជាតិស្ករខ្ពស់អាចបង្កើតឲ្យមានចលនាការមួយដែលស្ករនៅក្នុងឈាមទៅភ្ជាប់ជាមួយប្រូតេអ៊ីនបង្កើតជាផលិតផលថ្មីមួយដែលទៅបំផ្លាញ ប្រូតេអ៊ីនដែលនៅជិតៗដែលក្នុងនោះក៏រួមមានទាំង Collagen ផងដែរជាហេតុធ្វើឲ្យវាមានសភាពស្ងួត ទន់ខ្សោយ និងផុយស្រួយងាយនឹងខូចខាត។ •ការជក់បារី សារធាតុគីមីដែលមាននៅក្នុង បារីអាចទៅបំផ្លាញទាំង Collagenនិង Elastin រីឯសាធាតុនីកូទីនក៏ជះឥទ្ធិពលដល់សរសៃឈាមដែលធ្វើការនាំសារធាតុចិញ្ចឹមនិងអុកស៊ីសែនទៅកោសិកាផងដែរ។ •ពន្លឺព្រះអាទិត្យ កាំរស្មីស្វាយអុលត្រាពីព្រះអាទិត្យ អាចធ្វើឲ្យ Collagen បាក់បែកហើយ ថែមទាំងអាចធ្វើឲ្យមានការកកើតនៃ Elastin ជាមួយនឹងលក្ខណៈខុសប្រក្រតីដែលជម្រុញឲ្យមានការផលិតអង់ស៊ីមទៅបំផ្លាញ collagen បន្ថែមទៀត។ •ភាពខុសប្រក្រតីនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ (ការប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯង) ករណីខ្លះនៃភាពមិនធម្មតានៃប្រ-ព័ន្ធភាពស៊ាំ គឺធ្វើឲ្យមានការផលិតអង់ទីករដែលប្រឆាំងផ្ទាល់ នឹងប្រូតេអ៊ីនរបស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ក៏អាចរួមមានទាំង Collagen ផងដែរ។   ការប្រើប្រាស់ Collagen ពីផលិតផលខាងក្រៅអាចមានផលរំខានអ្វីខ្លះ? •ការកើនឡើងខ្ពស់នូវកម្រិតកាល់ស្យូមនៅក្នុងខ្លួន ជាពិសេសសម្រាប់  Collagen ដែលមានប្រភពពីឆ្អឹងខ្ចីរបស់ត្រីឆ្លាម និងខ្យងច្រើនផ្ទុកនូវបរិមាណដ៏ច្រើននៃកាល់ស្យូម ហើយជាក់ស្តែងភាពលើសលប់នេះនឹងបង្ហាញឡើងតាមរយៈអាការៈមួយចំនួនដូចជា ការទល់លាមក ការឈឺឆ្អឹងអស់កម្លាំង ក្អួតចង្អោរ និងមានចង្វាក់បេះដូងមិនប្រ-ក្រតីផងដែរ។ កាន់តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងករណីដែល Collagenត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាមួយអាហារបំប៉នផ្សេងទៀតដែលមានផ្ទុកសារធាតុកាល់ស្យូមដូចគ្នា។ •ការមានប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុនៃផលិតផល ដោយសារប្រភពនៃ Collagen ដែលចម្រាញ់ចេញពីសត្វសមុទ្រ ឬស៊ុត ដូចនេះប្រតិកម្មអាចកើតមានឡើងជាពិសេសជាមួយក្មេងៗ។ ដូចនេះ ការធ្វើតេស្តមុនប្រើប្រាស់ពិតជាសំខាន់។ •ផ្តល់នូវរសជាតិនិងក្លិនមិនល្អជាប់នៅក្នុងមាត់ ការប្រើប្រាស់ផលិតផល Collagen ជាមួយទឹកផ្លែឈើដើម្បីបិទបាំងរសជាតិនិងក្លិនមិនល្អរបស់វាអាចនិយមប្រើប្រាស់ ប៉ុន្តែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផ្លែឈើដែលមានសារធាតុអាស៊ីតដូចជា ក្រូច ប៉ោម ទំពាំងបាយជូ ប៉េងប៉ោះ ដោយសារវាអាចកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលរបស់ Collagen បាន។ •ការបាត់បង់ចំណង់អាហារ អាចនឹងកើតមាននៅអំឡុងពេលប្រើប្រាស់វាផងដែរដូចនេះការប្រើប្រាស់ខុសពីគោលបំណងក្នុងការសម្រកទម្ងន់នឹងក្លាយទៅជាផលរំខានទៅវិញ។   ទោះបីផលរំខានទាំងនេះកើតមានក្នុងភាគរយតិចក៏ដោយ ប៉ុន្តែមុននឹងសម្រេចចិត្តជ្រើសប្រើប្រាស់ប្រភេទ Collagen ប្រភេទណាមួយ អ្នកគប្បីពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ឬក៏អ្នកជំនាញសើស្បែកណាមួយ ដើម្បីធានាឲ្យបានការប្រើប្រាស់ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងចៀសផុតពីផលរំខានក៏ដូចជាគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គន្លឹះសុខភាព ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.8K មើល

អាហារូបករណ៍ផ្នែកសុខាភិបាល៥០%ពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ(IU)

ជាដំណឹងពិសេសមួយសម្រាប់សិស្សវិទ្យាល័យ និងបុគ្គលដែលមានបំណងចូលសិក្សាផ្នែកសុខាភិបាលសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សា ២០១៧-២០១៨ នេះ!!! ជាមួយនឹងការផ្តល់ជូនពិសេសពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ (International University) នូវអាហារូបករណ៍៥០%សម្រាប់មួយចប់កម្មវិធីសម្រាប់ឆ្នាំសិក្សា (២០១៧-២០១៨) លើមុខជំនាញរួមមានដូចខាងក្រោម ៖ ១.បរិញ្ញាបត្រវេជ្ជសាស្រ្ត ៥កន្លែង ២.បរិញ្ញាបត្រទន្តសាស្រ្ត ១០កន្លែង ៣.បរិញ្ញាបត្រគិលានុបដ្ឋាក ១០កន្លែង ៤.បរិញ្ញាបត្រឆ្មប ៥កន្លែង ៥.បរិញ្ញាបត្រសុខភាពសាធារណៈ ៥កន្លែង ៦.បរិញ្ញាបត្ររងគិលានុបដ្ឋាក ៥កន្លែង ៧.បរិញ្ញាបត្ររងឆ្មប ១០កន្លែង ៨.បរិញ្ញាបត្រមន្ទីរពិសោធន៍ ៥កន្លែង ៩.បរិញ្ញាបត្ររងទន្តគិលានុបដ្ឋាក ៥កន្លែង លក្ខខណ្ឌ ៖ សម្រាប់តែនិស្សិតដែលបានប្រឡងចូលរៀនថ្នាក់ជាតិជាប់តាមអាភិភាពទី១ សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ៖  អាសយដ្ឋាន ៖ អាគារលេខ89-95 ផ្លូវលេខ1984 កែង 1011 សង្កាត់ភ្នំពេញថ្មី ខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ ទូរស័ព្ទលេខ ៖ 023 881 623 / 016 423 666 / 070 888 120 ព័ត៌មានលម្អិត ៖ សូមពិនិត្យមើលសេចក្តីប្រកាសខាងលើ ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក IU International University ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Aug 23, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4K មើល

បញ្ហាស្បែកដែលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះជួបញឹកញាប់

  ប្រតិកម្មស្បែកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាផលវិបាកមួយដែលទទួលបានពីការមានផ្ទៃពោះដោយសារតែសារពាង្គកាយរបស់មនុស្សស្រីមិនអាចសម្របបានជាមួយនឹងការបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួន។ បញ្ហាទាំងនោះអាចមានដូចជាសង្វារ មុន និងជាំមុខជាដើម។    ១. មុន មនុស្សស្រីមួយចំនួនអាចនឹងសំណាងល្អ ព្រោះមុនរបស់គាត់បានថយចុះនៅពេលគាត់មានផ្ទៃពោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ ស្ត្រីមួយចំនួនទៀត បែរជាឡើងមុនកាន់តែច្រើន ហើយសូម្បីតែកន្លែងដែលគាត់មិនធ្លាប់មានមុនសោះក៏អាចមានដែរពេលកំពុងមានផ្ទៃពោះ។ គ្រាប់មុនទាំងនេះ នឹងបាត់ទៅវិញក្រោយសម្រាល ប៉ុន្តែស្នាមខ្មៅដែលបន្សល់ពីគ្រាប់មុននេះ នឹងមិនងាយរលុបទេ ហើយថែមទាំងធ្វើឲ្យពួកគាត់បាក់ទឹកចិត្តទៀតផង។   ២. ជាំមុខ ការមានផ្ទៃពោះ អាចធ្វើឲ្យមានការកើនឡើងនូវជាតិពណ៌របស់ស្បែកនៅកន្លែងខ្លះនៃរាងកាយ ជាពិសេសផ្ទៃមុខដែលយើងហៅថាជាំមុខ។ ការឡើងពណ៌ក្រម៉ៅនៅលើមុខនេះ ភាគច្រើនកើតឡើងនៅលើថ្ពាល់ ចង្កា និងថ្ងាស។ ការប៉ះពាល់នឹងកម្តៅក៏អាចធ្វើឲ្យការជាំមុខនេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើងដែរ។   ៣. សង្វារ សង្វារកើតឡើងនៅពេលដែលកូនក្នុងផ្ទៃរបស់អ្នកលូតលាស់លឿនជាងការលូតលាស់របស់ស្បែកពោះអ្នក។ នេះជាមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យសរសៃយឺតនៅនឹងផ្ទៃខាងលើរបស់ស្បែកអ្នកប្រេះ និងបណ្តាលឲ្យមានស្នាមដែលហៅថាសង្វារ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

គន្លឹះសុខភាព មាតា និងទារក
ចែករំលែក
Top