Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Jul 18, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3K មើល

everjobs បានបង្ហាញអំពីផ្នែកការងារដែលជ្រើសរើសបុគ្គលិកច្រើនជាងគេនៅក្នុងត្រីមាសទី២ ឆ្នាំ២០១៧នេះ

បើទោះបីជាការងារផ្នែកសិក្សាអប់រំស្ថិតនៅជួរមុខគេនៅក្នុងទីផ្សារការងារលើបណ្ដាញក៏ដោយ មុខតំណែងការងារផ្នែកវិស្វករគឺកំពុងតែទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ថ្ងៃទី18 ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៧- រាជធានីភ្នំពេញ- everjobs.com.kh ដែលជាគេហទំព័រការងាររីកលូតលាស់ជាងគេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ថ្មីៗនេះបានចេញបោះពុម្ពផ្សាយនូវរបាយការណ៍ការងារច្បាប់ចុងក្រោយរបស់ពួកគេ គឺរបាយការណ៍ប្រចាំត្រីមាសក្នុងការវិភាគអំពីទីផ្សារការងារនៅក្នុងប្រទេស។ ការវិភាគអំពីទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជាប្រចាំត្រីមាសនេះ ត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងក្រាហ្វិចដែលបានលើកឡើងអំពីបម្រែបម្រួលនៃការដាក់ពាក្យស្នើរសុំការងារអនឡាញនៅក្នុងពេលថ្មីៗនេះក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ទិន្នន័យនៃរបាយការណ៍នេះទទួលបានមកពីការត្រួតពិនិត្យនៅក្នុងគេហទំព័រ everjobs.com នៅក្នុងអំឡុង ខែមេសា ខែឧសភា និងខែមិថុនានៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៧នេះ ដែលវាបានចង្អុលបង្ហាញអំពីផ្នែកការងារដែលជ្រើសរើសបុគ្គលិកច្រើនជាងគេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដោយផ្អែកលើ ឱកាសការងារជាង ៥ ៤០០កន្លែង ដែលបានចេញផ្សាយនៅលើទំព័រអ៊ីនធឺណេត និងមានពាក្យសុំការងារជាង ២៥ ៥០០ច្បាប់ដែលបានដាក់ញ្ចូលទៅក្នុងគេទំព័រនៅក្នុងត្រីមាសទី២ ក្នុងឆ្នាំនេះ។ យោងទៅតាមរបាយការណ៍ការងារដែលបានប្រមូលអស់រយៈពេល ៣ខែនេះ ការងារផ្នែកការសិក្សាអប់រំបានបន្តឈរនៅជួរមុខគេនៅក្នុងទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជា។ ជាមួយនឹងឱកាសការងារជាង ៣៧៥កន្លែងដែលបានចុះផ្សាយនៅលើគេហទំព័រ everjobs.com.kh នៅក្នុងអំឡុងពេលនេះ ការងារផ្នែកការសិក្សាអប់រំក៏ទទួលបានការពេញនិយមខ្លាំងពីសំណាក់អ្នកស្វែងរកការងារនៅកម្ពុជាផងដែរ។ «គ្រូបង្រៀន» គឺជាការងារមួយដែលត្រូវបានគេស្វែងរកច្រើនជាងគេ ក្នុងការចំនោមប្រភេទការងារដទៃទៀតនៅក្នុងត្រីមាសទី២ ឆ្នាំ២០១៧នេះ។ everjobs បានបំពេញបែបបទពាក្យស្នើរសុំការងារជាង ១ ៦០០ច្បាប់ សម្រាប់មុខតំណែងការងារផ្នែកគ្រូបង្រៀន ទៅតាមរយៈគេហទំព័រនៅក្នុងអំឡុងខែមេសា ឧសភា និងមិថុនា ឆ្នាំ២០១៧នេះ។ Divotsna អ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍អាជីវកម្ម បានលើកឡើងថា «ខណៈដែលការងារផ្នែកការសិក្សាអប់រំ និងធនាគារនៅតែមានអត្រាថេរនៅក្នុងចំនោមមុខតំណែងការងារកំពូលដទៃទៀតក្នុងរយៈពេលដ៏យូរដោយសារតែការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចសង្គមនៅកម្ពុជានោះ ការផ្លាស់ប្ដូរនៅពេលថ្មីៗនេះកំពុងតែកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដែលវាត្រូវបានកាន់កាប់ដោយការងារផ្នែកបច្ចេកទេសដូចជា ព័ត៌មានវិទ្យា និងវិស្វកម្មជាដើម។» ខណៈដែលការងារ «គ្រូបង្រៀន» ទទួលបានភាពជោគជ័យដោយមានការស្វែងច្រើនជាងគេនៅក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ របាយណ៍កាងារបាននកំណត់នូវអត្តសញ្ញាណនៃមុខតំណែងការងារថ្មីមួយដែលទទួលបានការស្វែងរកច្រើនជាងគេនោះគឺ «វិស្វករ»។ ជាមួយនឹងអ្នកស្វែងរកការងារតាមបណ្ដាញជាង ១២.២៥% បានចាប់អារម្មណ៍ទៅលើកមុខតំណែងការងារផ្នែកវិស្វកម្ម នៅលើគេហទំព័រការងាររបស់ everjobs ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនក៏មានចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងការទទួលយកបុគ្គលិកបច្ចេកទេសដែលមានជំនាញផងដែរ មានឱកាសការងារច្រើនជាង ២០០កន្លែងដែលបានចុះផ្សាយនៅលើគេហទំព័រក្នុងអំឡុងពេលត្រីមាសទី ២ នៅឆ្នាំ២០១៧នេះ។  អំពី Everjobs Cambodia everjobs.com.kh គេហទំព័រអ៊ិនធឹណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារថ្វើដែលឈានមុខគេបំផុតនៅកម្ពុជា ដែលត្រូវបានដំណើរការ កាលពីខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ នៅប្រទេស មីយ៉ាន់ម៉ា។ គេហទំព័រនេះត្រូវបានពង្រីកនៅទូទាំងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ នាពេលប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងមកនេះ ហើយត្រូវបានដំនើរការនៅប្រទេសកម្ពុជា នាខែមីនាឆ្នាំ ២០១៥។ Everjobs Cambodia ទទួលបានភាពជោគជ័យជាមួយនឹងអ្នកបើកមើលក្នុងមួយថ្ងៃ ចំនួន៦៥០០នាក់, ជាមួយស្តុកផ្ទុកទិន្នន័យដែលមាន ៣០,០០០ ពាក្យស្នើរសុំការងារ និង ៣,៥០០កន្លែងនៃឱកាសការងារ។ គេហទំព័រនេះបានផ្ដល់នូវឱកាសការងារជាងរាប់ពាន់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយព្រមទាំងបានជួយផ្គត់ផ្គង់ដល់អ្នកស្វែងរកការងារ ជាមួយនឹងចំនេះដឹងនិងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ។ អំពី Everjobs everjobs ជាគេហទំព័រអ៊ិនធឹណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារដែលសព្វថ្ងៃ បានដំនើរការនៅក្នុង ប្រទេសកម្ពុជា ប្រទេសបង់ក្លាដេស ប្រទេសស្រីលង្កា និងប្រទេសមីយ៉ានម៉ា។ គ្រប់គ្រង និងដឹកនាំដោយនាយកប្រតិបត្តិប្រចាំតំបន់អាស៊ីលោក Gijs Verheijke, everjobs មានបំណងក្លាយជាគេហទំព័រអ៊ិនធឺណេតសម្រាប់ស្វែងរកការងារដែលឈានមុខគេ និងស្វែងរកការផ្គូរផ្គងដ៏សក្ដិសមបំផុតសម្រាប់និយោជក និងនយោជិក។ ក្រុមហ៊ុននេះត្រូវបានគាំទ្រដោយក្រុមអ៊ីនធឺណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (APACIG) ។ អំពី APACIG ក្រុមអ៊ីនធឺណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (www.apacig.com) គឺជាក្រុមហ៊ុនដែលបានទទួលការបណ្តាក់ទុនពី ក្រុមហ៊ុនអ៊ីនធើណេត Rocket Ooredoo។ បណ្តាញរបស់ក្រុមនេះមាន ជាង១៣ e-commerce រូមទាំងក្រុមហ៊ុនលើទីផ្សារអ៊ីនធឺណេតផ្សេងទៀត, វាបានកំពុងតែប្រតិបត្ដិការនៅក្នុងប្រទេសចំនូន ១៥។ ចាប់តាំងពីក្រុមហ៊ុននេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ 2014 ក្រុមអ៊ីនធឺណេតអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក (APACIG) បានក្លាយជាគេហទំព័រលើបណ្តាញអ៊ីនធឺណេតដែលនាំមុខគេនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី ហើយក៏បានក្លាយជាក្រុមហ៊ុនអ៊ីនធើណេតដ៏កំពូលនៅក្នុងតំបន់ផងដែរ។ ទំនាកទំនង៖ Helene Banet (Marketing Communications & PR Executive) ទូរស័ព្ទលេខ៖ +៨៥៥ (០)៧០ ៣៧៣ ៤៩៥ អ៊ីម៉ែល៖ helene.banet@everjobs.com.kh

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Jul 18, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 17.9K មើល

ជំងឺទឹកនោមផ្អែមលើស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ (Gestational Diabetes)

ជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលកើតឡើងនៅពេលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ជាបញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងសុខភាពដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូច្នេះ ត្រូវការការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងសងខាងពោលគឺ ម្ខាងពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ និងម្ខាងទៀតពីសំណាក់អ្នកជំងឹខ្លួនឯងផ្ទាល់តែម្តង គឺគ្រប់ស្រ្តីមានគភ៍ទាំងអស់។ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានច្រើនប្រភេទ តែជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលយើងជួបប្រទះច្រើនជាងគេនៅពេលបច្ចុប្បន្នគឺ មានតែជំងឹទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ដែលមានប្រហែលជាង ៩០% នៃជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាំងអស់។ បន្ទាប់ពីនេះ មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភទទី១ដែលមានប្រហែល ៥-១០% នៃអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមទាំងអស់។ បន្ទាប់មកទៀត គឺជំងឺទឹកនោមផ្អែមកើតនៅលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដែលមានប្រហែលពី ៣-៥% ក្នុងចំណោមស្ត្រីដែលមានគភ៌។      និយមន័យ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឹជាការរុករាន និងការប្រែប្រួលកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដែលគេហៅស្ត្រីនោះថា មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលកំពុងមានគភ៌។ កម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមរបស់ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះកើតជំងឺនេះ នឹងវិលមករកសភាពធម្មតាវិញនៅក្រោយពេលសម្រាលកូនរួច។ ប៉ុន្តែ សូមកុំយល់ច្រឡំនឹងអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ដែលមិនដឹងខ្លួន ឬមិនត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឹទឹកនោមផ្អែម។ ចំណុចនេះមានន័យថា ករណីមួយគឺគាត់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២រួចមកហើយ ប៉ុន្តែពេលគាត់ចង់បានកូន ទោះគាត់សម្រាលកូនរួចហើយក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែត្រូវការព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់រហូត។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីរកឲ្យឃើញថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមកើតមាននៅពេលដែលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ គឺយើងត្រូវចែកឲ្យដាច់រវាងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះហើយកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងស្រ្តីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម រួចហើយតែគាត់ចង់មានកូន។  •ចំពោះការវិនិច្ឆ័យ រកឲ្យឃើញជំងឹទឹកនោមផ្អែមលើស្រ្តីដែលកំពុងមានផ្ទៃពោះ៖  ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើតេស្តម៉្យាង ដើម្បីតាមដានរកកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម (ការធ្វើតេស្តគឺអាស្រ័យទៅលើបុគ្គលម្នាក់) បានធ្វើការបែងចែកចេញជាពីរផ្នែក។ ដូចជា គាត់ធ្លាប់មានប្រវត្តិលើសជាតិស្ករពីមុនមក មានប្រវត្តិលើសទម្ងន់ ឬធ្លាប់មានឪពុកម្តាយកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬធ្លាប់មានផ្ទៃពោះតែកូនស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ ឬកូនមានក្បាលធំជាដើម។ ស្រ្តីប្រភេទដូចបានរៀបរាប់ខាងលើនេះ ការធ្វើតេស្តរកជាតិស្ករ និងការតមអាហារនៅពេលមានផ្ទៃពោះដំបូង គឺជាប្រការមួយដ៏សំខាន់។  •ចំណែកឯទីពីរ ចំពោះស្រ្តីផ្សេងទៀត ការរកមើលជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះ គឺពឹងទៅលើតេស្តម៉្យាងដែលតម្រូវឲ្យស្រ្តីនោះញ៉ាំទឹកស្ករ រួចរកមើលកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរយះពេលមួយម៉ោង ពីរម៉ោងឬបីម៉ោង។ ក្រោយពីការតេស្តហើយ ឲ្យញ៉ាំទឹកស្ករនោះទៀតទៅតាមបច្ចេកទេសរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដូចជាតេស្តមួយដែលគេឲ្យឈ្មោះថា O’sullivan Test ជាដើម។ តេស្តនេះគឺត្រូវរកមើលចន្លោះសប្តាហ៍ទី២៤ និងទី២៨ នៃការមានផ្ទៃពោះបន្ទាប់ពីបាត់រដូវ។ មានន័យថា O’sullivana Test គេច្រើនតែធ្វើនៅពេលដែលស្ត្រីបាត់រដូវនៅសប្តាហ៍ទី២៤ និងទី២៨(ចំពោះអ្នកដែលមិនធ្លាប់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពីមុនមក)។ គេអាចកត់សម្គាល់បានថាស្ត្រី អាចកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះ កាលណាគាត់មានបញ្ហា យ៉ាងហោចណាស់មួយក្នុងចំណោមបញ្ហាដូចខាងក្រោមនេះ៖  •ប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺទឺកមានផ្អែម ពិសេសឪពុកម្តាយ •មុនពេលមានផ្ទៃពោះ ធ្លាប់មានប្រវត្តិលើសទម្ងន់ធម្មតា ១០% •អាយុលើសពី២៥ឆ្នាំ •ធ្លាប់មានប្រវត្តិបញ្ហាវិបត្តិជាតិស្ករក្នុងឈាមដែលភាសាបច្ចេកទេសពេទ្យហៅថា Impaired Glucose Tolerance ដែលមានន័យថា បុគ្គលម្នាក់នេះ គាត់នៅចន្លោះអ្នកមានសុខភាពធម្មតា និងអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ •ធ្លាប់មានប្រវត្តិរលូតកូន ឬកូនស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ ឬធ្លាប់សម្រាលកូនថ្លោសពេក ដែលមានន័យថា កូននោះមានទម្ងន់លើសពី ៤kg ឡើងទៅ។ មានផ្ទៃពោះច្រើនដង លើសពី៤ដងឡើងទៅ។      ចំពោះស្ត្រីមានលក្ខណៈដូចរៀបរាប់ខាងលើនេះ ចាំបាច់នៅពេលដែលពិនិត្យផ្ទៃពោះលើកដំបូង វេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើតេស្តរកមើលជំងឹទឹកនោមផ្អែម នៅពេលដែលគាត់មានផ្ទៃពោះសប្តាហ៍ទី២៤ និងទី២៨។ ភាគរយនៃករណីជំងឺទឹកនោមផ្អែម កើតឡើងនៅពេលដែលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ បញ្ចាក់ថាស្រ្តីនោះគាត់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ដោយមិនដឹងខ្លួន។ ថ្មីៗនេះ គេជួបប្រទះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមានជំងឹទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ មានការកើនឡើងជាលំដាប់ ចាប់តាំងពីគេរកឃើញជំងឺទឹកនោមផ្អែម កាន់តែច្រើនឡើងលើមនុស្សវ័យក្មេងៗ។ គេបានសម្គាល់ឃើញថា យ៉ាងហោចណាស់ ៥០% នៃស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលដែលគាត់មានផ្ទៃពោះ គឺកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២។ ការព្យាបាល នៅក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមគោលការណ៍៤យ៉ាងដែលអ្នកជំងឺត្រួវគោរពឲ្យបាននោះគឺ : •ទី១ ទទួលទានរបបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ •ទី២ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ •ទី៣ លំហាត់ប្រាណ •ទី៤ ការតាមដានកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ព្រមទាំងការណាត់ជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតឲ្យបានទៀងទាត់។ គោលការណ៍ទាំង៤ខាងលើនេះ អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមត្រួវតែគោរពឲ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន ដើម្បីចៀសវាងផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរដែលអាចកើតមានឡើងនៅពេលខាងមុខ។ បន្ថែមពីនេះ ស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះ ត្រូវធ្វើការតាមដាន និងព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមឲ្យបានកាន់តែញឹកញាប់។ មានន័យថា ត្រូវណាត់ជួបជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញជំងឺទឹកនោមផ្អែមរៀងរាល់២សប្តាហ៍ម្តងរហូតដល់ពេលសម្រាល ដើម្បីឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការត្រួតពិនិត្យពីការវិវឌ្ឍនៃកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ពីព្រោះការប្រើឱសថចំពោះស្ត្រីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ ពុំមែនប្រើនៅកម្រិតដដែលៗនោះទេ គឺត្រូវបង្កើនកម្រិតថ្នាំទៅតាមការវិវឌ្ឍរបស់ទារកក្នុងផ្ទៃ។      វិធានការព្យាបាលចំពោះស្រ្តីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះដំបូង គឺ ៖ •ធ្វើការណែនាំឲ្យស្រ្តីនោះជួបប្រាស្រ័យជាមួយអ្នកឯកទេសខាងចំណីអាហារសិន ដើម្បីឲ្យគាត់វាយតម្លៃអំពីចំណីអាហារដែលអ្នកជំងឺគួរតែទទួលទានរាល់ថ្ងៃ (គិតជាប៉ុន្មានកាល់ឡូរី)។  •ប្រសិនបើ ការធ្វើរបបអាហារមិនអាចធ្វើឲ្យកម្រិតជាតិស្ករចុះមកត្រឹមគោលដៅដែលវេជ្ជបណ្ឌិតចង់បាននោះទេ នោះវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញទឹកនោមផ្អែម នឹងតម្រូវឲ្យចាក់ថ្នាំប្រភេទអាំងស៊ុយលីន។ ការចាក់ថ្នាំនេះ ពុំមានផលប៉ះពាល់អ្វីដល់ទារកក្នុងផ្ទៃនោះទេ ព្រោះវាមិនឆ្លងកាត់ទៅដល់សុកម្តាយឡើយ។ ផ្ទុយមកវិញ ថ្នាំនេះបង្កើតជាតិស្ករក្នុងឈាមឲ្យទៅដល់សុក និងជួយមិនឲ្យមានផលលំបាកផ្សេងៗដល់ទារក។ ក្នុងការប្រើប្រាស់អាំងស៊ុយលីន ជាជំហានដំបូងត្រូវចាក់ក្នងកម្រិតទាប បន្ទាប់មកធ្វើការដំឡើងទៅតាមកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។ ការចាក់ថ្នាំនេះ អ្នកជំងឺត្រូវចាក់ពី៣ទៅ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃ។ មុននឹងចាក់ថ្នាំដល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ វេជ្ជបណ្ឌិតត្រូវបង្រៀនពីរបៀបចាក់ និងរបៀបប្រើប្រាស់ថ្នាំ ដើម្បីចៀសវាងការចុះជាតិស្ករពេក។ ពេលនោះដែរ ស្ត្រីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមានផ្ទៃពោះ ក្រោយពីការសម្រាលកូនរួច ត្រូវទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញទឹកនោមផ្អែមដើម្បីវាយតម្លៃឡើងវិញ។ ប្រសិនជាមិនមានសញ្ញាត្រូវការប្រើប្រាស់ថ្នាំទឹកនោមផ្អែមទេ ៦ខែក្រោយ ស្ត្រីនោះត្រូវធ្វើតេស្តរកជាតិស្ករម្តងទៀត។ ប្រសិនបើ៦ខៃក្រោយសម្រាលហើយ វេជ្ជបណ្ឌិតពិនិត្យមើលទៅលើកម្រិតជាតិស្ករមិនមានការកើនឡើងនោះទេ សន្មត់ថាអ្នកជំងឹជាសះស្បើយ។ ដូចនេះ គឺមិនបាច់ត្រូវប្រើថ្នាំទៀតទេ។  គួរកត់សម្គាល់ថា ស្ត្រីដែលធ្លាប់មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ ច្រើនតែបង្កឲ្យមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅថ្ងៃខាងមុខ ជាពិសេសបើសិនជាស្ត្រីមានការកើនឡើងទម្ងន់ជាលំដាប់។ ដូច្នេះ ដើម្បីចៀសវាងពីផលប៉ះពាល់នេះ ស្ត្រីដែលសម្រាលកូនរួច គួររក្សាទម្ងន់ឲ្យនៅធម្មតា បង្កើននូវសកម្មភាពការងារ និងតាមដានកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។  ជាទូទៅ ស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចមានផ្ទៃពោះបាន (ចំពោះស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមរួចទៅហើយ មុនពេលមានផ្ទៃពោះ) ដូចអ្នកដែលគ្មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែរ លើកលែងតែស្ត្រីនោះមានបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗដូចជា ជំងឺបេះដូង ឬជាពិសេសជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ឬក៏ជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់គាត់នោះមិនគ្រប់គ្រងជាតិស្ករបានត្រឹមត្រូវ។ បើសិនជាដូចករណីដូចរៀបរាប់ខាងលើនេះ គួរចៀសវាងកុំឲ្យមានផ្ទៃពោះ។ ប៉ុន្តែស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម មុនសម្រេចចិត្តចង់បានកូន ត្រូវទៅជួបជាមួយអ្នកជំនាញផ្នែកទឹកនោមផ្អែមជាមុនសិន។ ចំពោះស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមធ្លាប់ប្រើថ្នាំជាប្រភេទគ្រាប់ ត្រូវបញ្ឈប់បែរមកប្រើថ្នាំចាក់វិញ ដើម្បីឲ្យមានសុវត្ថិភាពមុន និងក្រោយពេលសម្រាលកូន។  ចំណែកឯផលប៉ះពាល់វិញ មានច្រើនចំពោះស្ត្រីដែលមានផ្ទៃពោះមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយ មិនបានធ្វើការបញ្ចុះជាតិស្ករឲ្យបានត្រឹមត្រូវទេនោះ ផលប៉ះពាល់នឹងកើតមានចំពោះម្តាយខ្លួនឯង ព្រមទាំងទារកពេលធំឡើងដូចជា៖  •គ្រោះថ្នាក់ចំពោះម្តាយ ​៖ ឧស្សាហ៍រលូតកូន គ្រោះថ្នាក់ពេលសម្រាលកូន ដូចជាព្រាយក្រឡាភ្លើងហើយពី១០ទៅ៦០%ភាគរយនៃម្តាយមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលមានផ្ទៃពោះ មានការប្រឈមមុខនឹងការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលខាងមុខ។ •ចំពោះទារក ៖ ទារកមានក្បាលធំពិបាកក្នុងការសម្រាល ទារកអាចស្លាប់ក្នុងផ្ទៃ ជួនកាលអាចស្លាប់ពេលកើតភ្លាម ឬកើតបានប៉ុន្មានថ្ងៃ ទារកកើតមកមានភាពមិនប្រក្រតីមានការចុះជាតិស្ករច្រើន។ នៅពេលទារកសម្រាលមក ចូរប្រយ័ត្នចំពោះស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានផ្ទៃពោះ។ នៅពេលដែលធំឡើង អាចកើតជំងឺទឹកនោមផ្អេមប្រភេទទី២ ឬមានជំងឺធាត់ជាដើម។ ដូចនេះ ត្រូវធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យកូនធាត់ខ្លាំងពេក។ ការការពារ ដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ចំពោះទារក និងម្តាយ ស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះ វេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញត្រូវធ្វើការព្យាបាលយ៉ាងណាឲ្យកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមរបស់គាត់ចុះឲ្យដល់គោលដៅគឹត្រឹមតិចជាង ៩៥mg/dlនៃឈាម ហើយមុនពេលបរិភោគអាហារ និងពីរម៉ោងក្រោយពីពិសាអាហារ ឲ្យនៅត្រឹមតិចជាង ១២០mg/dlនៃឈាម។ គួរបញ្ចាក់ថាដែរ កម្រិតជាតិស្ករចំពោះស្រ្តីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ពេលមានផ្ទៃពោះត្រូវទាបជាងអ្នកមានជំងឺទឹកនោមប្រភេទទី២ និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១។ មានន័យថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី១ និងប្រភេទទី២ គេឲ្យកម្រិតជាតិស្ករនៅខ្ពស់ជាងនេះបន្តិច។ និយាយជារួម នៅពេលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម នោះកម្រិតជាតិស្កររបស់គាត់ត្រូវតែទាបជាងអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមធម្មតា ទើបអាចរក្សាកូនក្នុងផ្ទៃឲ្យមានសុខភាពល្អ។ ដូច្នេះ ចំពោះស្រ្តីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅពេលមានផ្ទៃពោះគួរធ្វើតេស្តរកកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ពី៣ទៅ៤ដងក្នុងមួយថ្ងៃបើអាចធ្វើបាន ហើយកត់លទ្ធផលទុកសម្រាប់យកទៅពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញខាងទឹកនោមផ្អែម ដើម្បីឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតបានដឹងពីការប្រែប្រួលនៃកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម និងងាយស្រួលដល់គាត់ក្នុងការចេញវេជ្ជបញ្ជាឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ យោងតាមលទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវមួយដែលត្រូវចុះផ្សាយដោយ Pubmed ក្នុងអត្ថបទ Diabetes (ខែធ្នូ ២០១២) បានបង្ហាញស្ត្រីដែលមាន Gestational Diabetes ការបំបៅដោះកូនរយះពេលបីខែឡើងទៅ អាចការពារពួកគេពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ ក្នុងពេលអនាគតបាន៤០%៕ បកស្រាយដោយ​លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ទូច ឃុន​​ នាយករងមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ និងជាប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺទឹកនោមផ្អែមកម្ពុជា-កូរ៉េ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ទឹកនោមផ្អែម មាតា និងទារក ទឹកនោមផ្អែម មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Jul 18, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3K មើល

ឱកាសបង្ហាញសមត្ថភាព និងសក្តានុពលនៃអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល

តើលោកអ្នក គឺជា ៖ -និស្សិតកំពុងសិក្សាក្នុងវិស័យសុខាភិបាលមែនឬទេ? ហើយអ្នកគិតថានឹងពិបាកក្នងការស្វែងរកទីផ្សារការងារនាពេលអនាគតទេ? -អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈក្នុងវិស័យសុខាភិបាលមែនឬទេ? ហើយលោកអ្នកបាន និងកំពុងពង្រឹងសេវាកម្មបន្ថែមមែនឬទេ? ធ្លាប់បានគិតឬទេថា ធ្វើបែបណាទើបសាធារណជនស្គាល់ និងទុកចិត្តអ្នក? (អាចអាន សាធារណជនមានទំនុកចិត្តលើវេជ្ជបណ្ឌិតដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះ ) ទាំងនេះមិនមែនជាបញ្ហាទៀតនោះទេ!!! លោកអ្នកអាចបង្ហាញនូវសមត្ថភាព និងសក្តានុពលរបស់អ្នក មិនថាជានិស្សិត ឬជាអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលនោះទេ តាមរយៈការបង្កើតអត្ថបទផ្ទាល់ខ្លួន និងធ្វើការចេញផ្សាយជាសាធារណៈនៅលើគេហទំព័រផ្លូវការរបស់ហេលស៍ថាម។   ហេតុអ្វីគួរចេញផ្សាយអត្ថបទនៅលើគេហទំព័រហេលស៍ថាម? មានហេតុផលមិនតិចនោះទេ ហើយក្នុងនោះផងដែរ លោកអ្នកនឹងទទួលបានឱកាសដែលរួមមានដូចជា ៖ -ឱកាសការងារក្នុងស្ថាប័នល្បីៗក្នុងវិស័យសុខាភិបាល -ឱកាសអាហារូបករណ៍ជាតិ និងអន្តរជាតិ -ឱកាសចុះផ្សាយអត្ថបទក្នុងទស្សនាវដ្តីហេលស៍ថាមប្រូ -ឱកាសត្រូវបានអញ្ជើញមានវត្តមានជាវាគ្មិនកិត្តិយស -មិនបាច់ចំណាយច្រើនក្នុងការចែករំលែកអត្ថបទរបស់ខ្លួន -ធ្វើឲ្យសាធារណជនចាប់ផ្តើមស្គាល់ពីសេវាកម្មនៃស្ថាប័នរបស់អ្នក ដូចជាមន្ទីរពេទ្យ បន្ទប់ពិគ្រោះជំងឺ គ្លីនិក ឬឱសថស្ថានជាដើម។ តើធ្វើបែបណាទើបចូលសរសេរអត្ថបទបាន? ងាយៗ ដោយគ្រាន់តែចូលទៅកាន់ www.healthtime.tips ជម្រើសទី១ -ដំបូង សូមធ្វើការចុះឈ្មោះជាមុនសិន -ស្វែងរកមើលប៊ូតុង«បង្កើតអត្ថបទផ្ទាល់ខ្លួន» នៅត្រង់របាខាងឆ្វេងដៃ រួចចុចលើវា ជម្រើសទី២ -ចូលទៅកាន់ Home Page -ជ្រើសរើសយក«ចំណេះដឹង និងព័ត៌មាន» -ជ្រើសរើសយក «បង្កើតអត្ថបទផ្ទាល់ខ្លួន» តើមានប្រធានបទអ្វីខ្លះដែលអាចចូលរួមសរសេរបាន? អ្វីក៏បាន ឲ្យតែអត្ថបទដែលមានគុណប្រយោជន៍ និងអាចទុកចិត្តបានដែលទាក់ទិននឹងសុខភាព -សុខភាពបច្ចេកទេស -សុខភាពទូទៅ -ការសិក្សា ការងារ និងការធ្វើអាជីវកម្ម (ក្នុងវិស័យសុខាភិបាល) -វិបត្តិសុខភាព -ព័ត៌មាន (សុខភាព និងទូទៅ) -ការសិក្សា និងវិភាគលើជំងឺ ប្រសិនបើមិនបាននិពន្ធដោយខ្លួនឯង តើអាចយកអត្ថបទដែលមានស្រាប់ហើយ មកសង្ខេប ឬបកប្រែបានដែរ ឬទេ? ប្រាកដជាបាន ប៉ុន្តែ អ្នកគួរតែបញ្ជាក់ពីប្រភពនៃឯកសារផងដែរ តើអាចដាក់ជាវីដេអូភ្ជាប់ជាមួយអត្ថបទបានដែរ ឬទេ? អាចបាន! ដោយគ្រាន់តែធ្វើការ Copy Embed link របស់វីដេអូរបស់អ្នក ហើយធ្វើការPaste ទៅលើកន្លែងដែលមានបង្ហាញថា «Embed Code» (ត្រង់ខាងក្រោមគេបង្អស់ កន្លែងដែលអ្នកបង្កើតអត្ថបទ) នេះជាឱកាសសម្រាប់អ្នកដែលកំពុង និងអនាគតប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល…ចាប់ផ្តើមថ្ងៃនេះ ជាមួយសហគមន៍ហេលស៍ថាម!!! ដើម្បីបង្ហាញពីអ្វីដែលអ្នកមាន ក៏ដូចជាយល់ដឹង…ហើយវាក៏ជាចូលរួមចំណែកមួយផងដែរក្នុងការផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌នៃការចែករំលែក… សូមចុច ត្រង់នេះ ដើម្បីសាកល្បងល៎មើល… សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ៖ សូមទាក់ទងមកកាន់ 077 888 076 ឬ info@time-media.com ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Jul 18, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.8K មើល

អាស៊ីតខ្លាញ់ក្នុងអាហារនាំហានិភ័យដល់សុខភាពកម្រិតណា?

ជំងឺបេះដូង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល (stroke) ដែលជាមូលហេតុនៃការស្លាប់ចម្បងមួយទូទាំងពិភពលោក ត្រូវបានរកឃើញថា អាចកាត់បន្ថយ តាមរយៈការបរិភោគអាហារគ្មានអាស៊ីតខ្លាញ់ trans   ដែលមានក្នុងអាហារប្រចាំថ្ងៃជាច្រើនប្រភេទរបស់យើង។ គេហទំព័រល្បីៗជាច្រើនដូចជា Pharmacorama, Yale,New York Times ព្រមទាំងគេហទំព័ររបស់សមាគមជំងឺបេះដូងរបស់អាមេរិក ជាដើម បានលើកឡើងអំពីការសិក្សាមួយទើបនឹងត្រូវបានចុះផ្សាយនៅថ្ងៃទី ១២ ខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៧ ដោយ  JAMA Cardiology អំពីការថយចុះ នៃការប្រឈមទៅនឹងជំងឺគាំងបេះដូង   និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល យ៉ាងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ (៦.២ %) ត្រឹមរយៈពេលប្រហែល ៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ចំពោះប្រជាជន​ នៅក្នុងតំបន់ដែលត្រូវបានហាមឃាត់មិនឲ្យប្រើប្រាស់នូវអាស៊ីតខ្លាញ់ (Trans- fatty acid) នៅក្នុងអាហារ បើប្រៀបនឹងតំបន់មិនមាន ការហាមឃាត់។ រំលឹកឡើងវិញអំពីឥទ្ធិពលអាក្រក់របស់អាស៊ីតខ្លាញ់ស្រឡាយ trans អាស៊ីតខ្លាញ់ដែលស្ថិតក្នុងស្រឡាយ trans ត្រូវបានបង្ហាញជាយូរមកហើយថា មានឥទ្ធិពលអាក្រក់មកលើសុខភាព  ដែលជាញឹកញាប់វាត្រូវបានអ្នកជំនាញផ្នែកសុខភាពណែនាំឲ្យមានការចៀសវាង  ឬយ៉ាងហោចណាស់ កាត់បន្ថយ កម្រិតប្រើប្រាស់របស់វា។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាបានស្តែងឲ្យឃើញពីទំនាក់ទំនងកាន់តែច្បាស់នៃការកើនឡើងនូវហានិភ័យនៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ 2  ដោយការបរិភោគអាស៊ីតខ្លាញ់ trans ជាមួយនឹងការពន្យល់អំពីការបង្កឲ្យកើនឡើង នៃសារធាតុខ្លាញ់អាក្រក់ (LDL) និងថយចុះវិញនៃខ្លាញ់ល្អ (HDL)។ ការជួបយ៉ាងញឹកញាប់នៃវត្តមានអាស៊ីតខ្លាញ់ស្រឡាយ trans ក្នុងអាហារចំពោះប្រភពពីធម្មជាតិរបស់វា ជាទូទៅឃើញមាននៅក្នុងសាច់គោ ទឹកដោះគោ និងផលិតផលពីទឹកដោះគោ ព្រមទាំងគ្រាប់រុក្ខជាតិមួយចំនួន (ផ្កាឈូករ័ត្ន អូលីវជាដើម)។ ក្រៅពីនេះ សារធាតុអាស៊ីតខ្លាញ់នេះ ត្រូវបានសំយោគឡើង ផងដែរ ហើយច្រើនរកឃើញនៅក្នុង ភីហ្សា សូកូឡា មុខម្ហូបចៀន បំពង ដុត អាហារដែលបានរៀបចំហើយស្រេច ព្រមទាំងប្រេងបន្លែ ដែលឆ្លងកាត់ការកែច្នៃ និងប័រ (ចម្រាញ់ពីខ្លាញ់សត្វ) ជាដើម។ ដោយឡែក ភាពពេញនិយមក្នុងប្រើប្រាស់របស់វានៅក្នុងឧស្សាហកម្មអាហារ គឺទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពជួយបង្កើនរសជាតិ ការប្រើប្រាស់បានច្រើនដង តម្លៃថោក ងាយស្រួលប្រើ ធន់នឹងសីតុណ្ហភាព និងមិនងាយខូច។ ការកាត់បន្ថយកត្តាហានិភ័យដោយសារអាស៊ីតខ្លាញ់ស្រឡាយ trans យោងតាមសមាគមបេះដូងអាមេរិក អាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកគួរតែមានអាស៊ីតខ្លាញ់ trans តិចជាង 1%  ដែលទាមទារឲ្យអ្នកមានការប្រុងប្រយ័ត្នលើរបបអាហាររបស់អ្នកក្នុងរូបភាពមួយចំនួនដូចជា៖ • ពិនិត្យមើលស្លាកអាហារ និងចៀសវាងផលិតផលមានវត្តមានអាស៊ីតខ្លាញ់ trans៖   នៅសហរដ្ឋអាមេរិក   ផលិតផលដែលមានកម្រិតសារធាតុនេះ តិចជាង ០.៥ក្រាមនៃបរិមាណសម្រាប់ការបរិភោគម្តង នឹងត្រូវបានបង្ហាញជាតួលេខ ០ក្រាមនៅលើស្លាក។ ថ្វីត្បិតវាមានបរិមាណតិច តែករណីអ្នកប្រើផលិតផល ច្រើនមុខ ដែលមានសារធាតុនេះ ក៏អាចឲ្យអ្នកងាយនឹងប្រឈមជាមួយ ផលប៉ះពាល់ផងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ជំនួសឲ្យការប្រើឈ្មោះ Trans fatty acid នៅលើស្លាក អ្នកក៏នឹងជួបស្លាកដែលមានដាក់ “partially hydrogenated oils” ផងដែរ។ • ប្រើប្រេងរុក្ខជាតិធម្មជាតិដែលមិនបានចម្រាញ់៖ ទោះជាពុំទាន់មានការបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់ថា អាស៊ីតខ្លាញ់ធម្មជាតិ មានឥទ្ធិពលអាក្រក់ដូចគ្នា នឹងអាស៊ីតខ្លាញ់ ដែលត្រូវបានសំយោគឡើង ក៏វាត្រូវបានណែនាំដោយអ្នកជំនាញសុខភាពជាច្រើន ជំនួសឲ្យប្រេងបន្លែ ដែលមានអាស៊ីតខ្លាញ់ ក្រោមទម្រង់ សំយោគដែរ។ • កាត់បន្ថយអាហារដែលអាចមានសារធាតុអាស៊ីតខ្លាញ់នេះ៖  អាហារដែលបានរៀបចំហើយជាស្រេច  (សូម្បីតែបន្លែ ផ្លែឈើ)  នំដូណាត់ នំស្រួយ នំដុត នំខេក អាហារចៀន បំពងជាដើម។ • ការអនុវត្តបម្រាមក្នុងការប្រើប្រាស់អាស៊ីតខ្លាញ់ស្រឡាយ trans៖ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក រដ្ឋមួយចំនួនបានអនុវត្តបម្រាមក្នុងការប្រើប្រាស់សារធាតុនេះ រួចមកហើយ។ ការិយាល័យសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ និងថ្នាំ (FDA) របស់អាមេរិក ក៏បានលើកឡើងអំពីគម្រោងក្នុងការហាមឃាត់ការប្រើប្រាស់សារធាតុនោះ ក្នុងអាហារនៅក្នុងឆ្នាំ 2018 ខាងមុខនេះផងដែរ។ ស្របនឹងគម្រោងនេះ មានសំណួរមួយត្រូវបានចោទឡើងថា តើបណ្តារដ្ឋដទៃ  ព្រមទាំងប្រទេសនានាគួរអនុវត្តច្បាប់ប្រឆាំងនឹងការប្រើប្រាស់អាស៊ីតខ្លាញ់ trans នៅក្នុងអាហារដែរឬទេ?   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

គន្លឹះសុខភាព វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ
ចែករំលែក
  • Jul 18, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3.9K មើល

សារធាតុ ៥យ៉ាងចាំបាច់សម្រាប់ទ្រទ្រង់សុខភាពស្ត្រីអស់រដូវ

ជីវិតនៅក្នុងដំណាក់កាលអស់រដូវរបស់ស្ត្រី សំដៅដល់រយៈពេលមួយដែលស្ត្រីលែងមានការមករដូវប្រចាំខែ និង បាត់បង់នូវមុខងារក្នុងការបន្តពូជរបស់អូវែ។ ចំពោះស្ត្រីស្ទើរតែទាំងអស់ការអស់រដូវមិនត្រូវបានចាត់ទុកជាបញ្ហាសុខភាពឡើយ តែជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនមួយទៅវិញ។ ១.  សារធាតុចម្រាញ់ពីតែបៃតង៖​ ស្លឹកតែបៃតង ១ក្រាម នៅក្នុង ១០០មីលីលីត្រនៃទឹក ឆុងក្នុងរយៈពេល ៣នាទី ជាទូទៅអាចមានសារធាតុ Catechins ចំនួន ៣០ ទៅ ៤០%។ មានការ បង្ហាញថា សារធាតុចម្រាញ់នៃតែបៃតងមានឥទ្ធិពលជីវសាស្រ្ត និងឱសថសាស្ត្រជាច្រើនដូចជា ប្រឆាំងមហារីក ប្រឆាំង អុកស៊ីតកម្ម ប្រឆាំងវីរុស និងប្រឆាំង អាល្លែកហ្ស៊ីជាដើម។ អត្ថប្រយោជន៍នៃសារធាតុចម្រាញ់នៃតែបៃតង៖ សម្រកទម្ងន់ ប្រឆាំងកោសិកាមហារីក ជួយសុខភាពបេះដូង និងស្បែក ប្រឆាំងភាពចាស់ជរា ប្រឆាំង ទឹកនោមផ្អែម រលាកសន្លាក់ និងជំងឺឡើងសម្ពាធឈាម។ល។   ២.  សារធាតុ Isoflavons ពីសណ្តែកសៀង៖ អាហារពីសណ្តែកសៀងត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាប្រភពនៃប្រូតេអ៊ីន សារធាតុខ្លាញ់ល្អចំពោះសុខភាព និងជាពិសេសគឺជាប្រភពតែមួយគត់ ដែលសម្បូរនូវសារធាតុ Isoflavons ដែលមានមុខងារជាច្រើនជាពិសេសចំពោះស្ត្រីនៅវ័យអស់រដូវ។ អត្ថប្រយោជន៍នៃ Isoflavons៖ សម្របសម្រួលអាការៈនៃការអស់រដូវ (ភាពញឹកញាប់ និងកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ) ភាពធុញថប់ ការពារជំងឺពុកឆ្អឹង សម្រួលសម្ពាធឈាម និងជាតិខ្លាញ់នៅក្នុងឈាម ការពារជំងឺមហារីក  ជំងឺបេះដូង និងការពារការឡើងទម្ងន់ព្រមទាំងអាចជួយដល់សុខភាពស្បែកផងដែរ។ ៣.  Lycopene៖ ជាប្រភេទមួយនៃ carotenoid ដែលមានអនុភាពជាសាធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ខ្លាំងក្លា និងមានបរិមាណច្រើនបំផុត នៅក្នុងឈាម និងកោសិកាមួយចំនួនដូចជា កោសិកាខ្លាញ់ ប្រូស្តាត ថ្លើម និងក្រពេញ adrenal។ អត្ថប្រយោជន៍នៃ Lycopene៖ ការពារការវិវឌ្ឍនៃជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួន ដែលបង្កមកពីការធ្វើអុកស៊ីតកម្ម (មហារីក ឡើងសម្ពាធឈាម ទឹកនោមផ្អែមជាដើម) រារាំងការបាត់បង់ឆ្អឹង កាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺឆ្អឹងពុកចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ និងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺបេះដូងជាដើម។ ៤.  វីតាមីនសេ៖ ដោយសារមនុស្សខ្វះនូវអង់ស៊ីម L-3 gulonolactone oxidase ដែលចាំបាច់សម្រាប់ការសំយោគវីតាមីនសេ ដូចនេះ យើងត្រូវការវីតាមីនសេតាមរយៈប្រភពខាងក្រៅវិញ។ វីតាមីនសេ ចាំបាច់សម្រាប់ការផលិតកូឡាជែន carnitineនិងសារធាតុគីមី (neurotransmitters) សំខាន់ៗមួយចំនួនទៀតនៅក្នុងខ្លួន។ អត្ថប្រយោជន៍នៃវីតាមីនសេ៖ ចូលរួមធ្វើមេតាបូលីសនៃប្រូតេអ៊ីន ជួយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ជំរុញការស្រូបនៃជាតិដែក និងទង់ដែង ទ្រទ្រង់សារធាតុ​ glutathione នៅក្នុងខ្លួន ជួយក្នុងការផលិតឡើងវិញនៃវីតាមីន E (alpha-tocopherol) រក្សាស្ថេរភាពនៃហ្វូឡាត (folate) ព្រមទាំងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺពុកឆ្អឹង។ ៥.  កាល់ស្យូម៖ គឺជាសារធាតុរ៉ែដែលសម្បូរជាងគេនៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស ដែលក្នុងនោះ ៩៩%នៃកាល់ស្យូមសរុប គឺរក្សាទុកនៅក្នុងឆ្អឹង។ ក្រៅពីនោះគឺរក្សាទុកនៅនឹង កោសិកា (០.៩%) និងនៅក្នុងឈាមព្រមទាំងសារធាតុរាវនៅក្រៅកោសិកា (០.១%) ដែលជាកន្លែងអាចបញ្ចេញឥទ្ធិពលទៅលើប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទនិងប្រព័ន្ធសាច់ដុំ។ កាល់ស្យូមដែលជាធាតុរក្សាលំនឹងសារធាតុរ៉ែនៃឆ្អឹងនឹងថយចុះ កាលណាស្ត្រីឈានដល់វ័យអស់រដូវ ដោយសារកំហាប់ កាល់ស្យូមនឹងថយចុះពីក្នុងឆ្អឹង។ អត្ថប្រយោជន៍នៃកាល់ស្យូម៖ ជួយសុខភាពឆ្អឹង និងសុខភាពទូទៅ (ការឡើងសម្ពាធឈាម មហារីកពោះវៀន លើសទម្ងន់ ក្រួសក្នុងតម្រងនោមជាដើម)។ សារធាតុទ្រទ្រង់សុខភាពដែលបានលើកឡើងត្រូវបានបញ្ជាក់ថា អាចគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទ្រទ្រង់សុខភាពរបស់ស្ត្រីដោយប្រើដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ឬប្រើរួមជាមួយគ្នា តែម្តង។ សារធាតុទ្រទ្រង់សុខភាពពិតជាដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការសម្របសម្រួលរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវ ដែលជាដំណាក់កាលធម្មជាតិដ៏យូររបស់ស្រ្តី (អាចរហូតដល់ជាង ១០ឆ្នាំ) ដូចនេះ ស្រ្តីទាំងអស់ពិតជាអាចបន្តការរស់នៅប្រកបដោយសុខុមាលភាពតាមធម្មជាតិបានបើទោះជាពួកគាត់ឈានចូលដល់ វ័យអស់រដូវហើយក៏ដោយ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិតឯក ម៉េងលី វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃគ្លីនិកលុច្ស។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ជំងឺផ្សេងៗ សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jul 17, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.3K មើល

ធ្លាប់មានបញ្ហាស្ងួតទឹកភ្លោះ តើអាចប៉ះពាល់ដល់កូនបន្ទាប់ឬទេ?

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំអាយុ 28 ឆ្នាំ កម្ពស់ 1,62 ម ទម្ងន់ 56 គក និងកំពុងមានទម្ងន់កូនទី 2ជាង 6ខែ។ គួរបញ្ជាក់ថា ដោយសារកាលពី កូនទី1 ខ្ញុំធ្លាប់មានបញ្ហាស្ងួតទឹកភ្លោះ ដោយឡែកសម្រាប់កូនទី 2 នេះតើខ្ញុំអាចនឹងមាន បញ្ហានេះម្តងទៀតឬទេ? តើខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងណា? តើការបរិភោគទឹកដូងច្រើនអាចមានប្រយោជន៍ ឬប៉ះពាល់ដល់ទារកឬទេ? ចម្លើយ៖  ជាង 8%នៃស្ត្រីមានផ្ទៃពោះអាច មានកម្រិតទឹកភ្លោះទាប និងប្រហែល 4%ត្រូវបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញថាមានបញ្ហា oligohydramnios (ស្ងួតទឹកភ្លោះ)។ ទឹកភ្លោះជាផ្នែកមួយនៃប្រព័ន្ធទ្រទ្រង់ជីវិតរបស់ទារក ហើយវាត្រូវបានបង្កើតឡើងក្រោយពីថង់ទឹកភ្លោះលេចចេញជារូបរាងនៅប្រហែលអំឡុងថ្ងៃទី12 នៃការបង្កកំណើត។ នៅពេលដែលទារកធ្វើការលូតលាស់ គេនឹងមានចលនានៅក្នុងស្បូនរបស់ម្តាយដោយមានជំនួយពីទឹកភ្លោះនេះហើយ។ ប្រសិនបើកម្រិតទឹកភ្លោះតិចពេកនោះ វាត្រូវបានហៅថា oligohydramnios (ការស្ងួតទឹកភ្លោះ)។ Oligohydramnios អាចសង្កេតឃើញនៅក្នុងអំឡុងពាក់កណ្តាលត្រីមាសទី 2 និងអាចបង្កឲ្យមានផលវិបាកមួយចំ-នួនរួមមាន Intrauterine Growth Restriction (ការរារាំងការលូតលាស់របស់ទារកនៅក្នុងស្បូន) ការសម្រាលកូនមុនខែ ព្រមទាំងផល-វិបាកផ្សេងៗនៅពេលសម្រាលកូន ដូចជាការសង្កត់លើទងសុក ការឆ្លងចូលនៃកាកសំណល់លាមករបស់ទារកចូលក្នុងទឹកភ្លោះ និងការសម្រាលកូនតម្រូវឲ្យវះកាត់។  ការមានបញ្ហាស្ងួតទឹកភ្លោះនេះកើតឡើងនៅក្នុងការពពោះលើកទីមួយ មិនបានបង្កើនឱកាសក្នុងការមានបញ្ហានេះជាថ្មីឡើយ។  ខាងក្រោមនេះ គឺជាមូលហេតុមួយចំនួននៃការមានកម្រិតទឹកភ្លោះតិច៖ 1.    កំហុសកំណពីកំណើត៖ បញ្ហាជាមួយនឹង ការលូតលាស់នៃតម្រងនោម ឬបំពង់បង្ហូរ នោមដែលអាចបង្កឲ្យការផលិតទឹកនោមបានតិច និងនាំឲ្យកម្រិតនៃទឹកភ្លោះក៏មានតិចផងដែរ។ 2.    មានបញ្ហាសុក៖ បើសុកមិនអាចផ្តល់នូវឈាមនិងសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ទៅកាន់ទារកទេ នោះទារកនឹងអាចបញ្ឈប់ចរន្តនៃលំ-ហូរនោះ។ 3.    ការលេច និងការរហែកនៃស្រទាប់ទឹក ភ្លោះ៖ វាអាចជាការស្រក់ ឬការជ្រាបក្នុង ល្បឿនយឺតនៃទឹកភ្លោះ។ ការរហែកស្រទាប់ នេះមុនពេលកំណត់  អាចបង្កឲ្យមានកម្រិតទាបនៃទឹកភ្លោះផងដែរ។ 4.    ការពពោះលើសការកំណត់ (លើសពី 42សប្តាហ៍)៖ អាចមានបរិមាណទឹកភ្លោះតិច ដែលជាលទ្ធផលនៃការថយចុះមុខងាររបស់សុក។ 5.    ផលវិបាកពីម្តាយ៖ កត្តាទាក់ទងនឹងម្តាយមួយចំនួនដូចជា ម្តាយខ្វះជាតិទឹក លើសសម្ពាធ-ឈាម ត្រៀមក្រឡាភ្លើង ទឹកនោមផ្អែម និងខ្វះអុកស៊ីហ្សែនរ៉ាំរ៉ៃ សុទ្ធតែអាចមានឥទ្ធិពលលើកម្រិតនៃទឹកភ្លោះ។ អ្នកអាចពិសាសារធាតុរាវដូចជាទឹក ឬទឹកដូង ដើម្បីជួយក្នុងការបង្កើនកម្រិតទឹកភ្លោះ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Jul 17, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.3K មើល

ចំណេះដឹងទូទៅពីការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំ

១. តើការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំគឺជាអ្វី? (Colonoscopy)  ការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំ គឺជាការធ្វើតេស្តមួយដែលអាចអោយយើងមើលនៅផ្ទៃខាងក្នុងនៃពោះវៀនធំរបស់មនុស្ស។ ជាញឹកញាប់ វេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំដើម្បីពិនិត្យរកមើលការដុះសាច់ (polyps) ឬសម្រាប់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (colorectal cancer)។ ការដុះសាច់ (polyps) ជាការលូតលាស់មិនប្រក្រតីនៃផ្ទៃខាងក្នុងនៃពោះវៀនធំ ដែលអាចវិវត្តទៅជាមហារីកពោះវៀនធំបាន។ ប្រសិនបើអ្នកមានការដុះសាច់ វេជ្ជបណ្ឌិតអាចនឹងយកពួកវាចេញក្នុងពេលឆ្លុះមើលពោះវៀនធំនោះតែម្តង។ ការកាត់សាច់ដុះ (polypectomy) ជួយបន្ថយឱកាសនៃការកើតជំងឺមហារីកពោះវៀនធំបាន។ ការធ្វើតេស្តពិនិត្យរកមហារីក (cancer screening) គឺជាការធ្វើតេស្តដែលត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីព្យាយាមរកអោយឃើញជំងឺមហារីកមុនពេលដែលមនុស្សម្នាក់មានរោគសញ្ញា។ មហារីកដែលត្រូវបានរកឃើញនៅដំណាក់កាលដំបូងជាទូទៅមានទំហំតូច និងអាចត្រូវបានព្យាបាលយ៉ាងងាយស្រួល និងមានប្រសិទ្ធភាព។ ការធ្វើតេស្តរកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមានច្រើនវិធី ប៉ុន្ដែការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំ នៅតែជាតេស្តល្អបំផុតដែល វេជ្ជបណ្ឌិតបានជ្រើសរើសយក។ ២.នៅពេលណាដែលខ្ញុំគួរតែមានការតាមដានរកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ? ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតបានផ្ដល់អនុសាសន៍ថាមនុស្សភាគច្រើន ត្រូវចាប់ផ្តើមតាមដានរកមើល ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅអាយុ 50 ។ មនុស្សខ្លះមានការប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងការកើតជំងឺមហារីកពោះវៀន ដោយសារតែមានប្រវត្តិគ្រួសារមាន ឬមានលក្ខខណ្ឌវេជ្ជសាស្រ្តមួយចំនួន។ មនុស្សទាំងនេះ អាចនឹងចាប់ផ្តើមការតាមដានរកមើល ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅវ័យក្មេងជាងប្រជាជនទូទៅ។ ៣.តើអ្វីទៅជាហេតុផលផ្សេងទៀតដែលគ្រូពេទ្យអាចផ្ដល់យោបល់ឲ្យដើម្បីធ្វើការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំ? វេជ្ជបណ្ឌិតអាចផ្តល់យោបល់ឲ្យអ្នកធ្វើការឆ្លុះពោះវៀនធំប្រសិនបើអ្នកមានរោគសញ្ញាដូចខាងក្រោម ៖ - មានឈាមនៅក្នុងលាមក - ការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ក្នុងការបន្ទោរបង់ដូចជារាគរូសរាំរ៉ៃ - ភាពស្លេកស្លាំង - ឈឹពោះរយៈពេលវែង ឬ ឈឺទ្វារធំ - មានប្រវត្តិជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬដុះសាច់ក្នុងពោះវៀនធំ។ ៤. តើមានអ្វីដែលខ្ញុំគួរធ្វើមុនពេលការឆ្លុះពោះវៀន? វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្ដល់សេចក្ដីណែនាំអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើមុនពេលការឆ្លុះពោះវៀន។ គាត់នឹងប្រាប់អ្នកពី អាហារដែលអ្នកអាចបរិភោគនិង មិនអាចបរិភោគ។ គាត់នឹងប្រាប់អ្នកថាតើអ្នកត្រូវការបញ្ឈប់ការប្រើថ្នាំណាមួយនៃថ្នាំប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកជាមុន។ អ្នកអាចនឹងបញ្ឈប់ថ្នាំមួយចំនួនរហូតដល់ទៅមួយសប្តាហ៍មុនពេលការធ្វើតេស្តនេះ។ ពោះវៀនធំត្រូវការបានសម្អាតចេញមុនពេលការឆ្លុះពោះវៀន។ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្ដល់ឱ្យអ្នកនូវទឹកថ្នាំមួយដែលបណ្តាលឱ្យបន្ទោបង់ញឹក។​ វាជាការសំខាន់ ដើម្បីផឹកទាំងអស់របស់វា​ ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាពោះវៀនធំរបស់អ្នក គឺស្អាត។ ៥. តើមានអ្វីកើតឡើង ក្នុងអំឡុងពេលការឆ្លុះពោះវៀន? វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវថ្នាំ ដើម្បីធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាបានសម្រាក។ បន្ទាប់មកគាត់នឹងដាក់បំពង់តូចមួយចូលក្នុងទ្វារធំ គាត់នឹងមើលស្រទាប់ខាងក្នុងនៃពោះវៀនធំទាំងមូលក្នុងអំឡុងពេលឆ្លុះពោះវៀន។​ វេជ្ជបណ្ឌិតអាចធ្វើតេស្តមួយដែលហៅថាការធ្វើកោសល្យវិច័យ ដោយការកោសយកផ្នែកតូចមួយនៃជាលិកាពោះវៀនធំ។ បន្ទាប់មកគាត់នឹងយកជាលិកានោះទៅពិនិត្យមើលតាមមីក្រូទស្សន៍ ដើម្បីមើលថាតើវាមានរោគមហារីក រឺក៏អត់។ ៥. តើមានអ្វីកើតឡើង បន្ទាប់ពីការឆ្លុះពោះវៀន? វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងផ្ដល់ឱ្យអ្នកនូវការណែនាំអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើបន្ទាប់ពីការឆ្លុះពោះវៀន។ មនុស្សភាគច្រើនអាចបរិភោគជាធម្មតា។ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងប្រាប់អ្នកពេលដែលត្រូវចាប់ផ្តើមប្រើឡើងវិញ នូវថ្នាំណាមួយដែលអ្នកបានឈប់មុនពេលធ្វើតេស្ត។ ៦. នៅពេលដែលខ្ញុំគួរហៅទូរស័ព្ទទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ឬគិលានុបដ្ឋាយិការបស់ខ្ញុំ? ហៅទូរស័ព្ទទៅវេជ្ជបណ្ឌិតឬគិលានុបដ្ឋាយិការបស់អ្នកភ្លាមប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាដូចខាងក្រោមនេះ ៖ - ចុកពោះខ្លាំង - ក្អួត - គ្រុនក្តៅ - ការហូរឈាមច្រើនតាមទ្វារធំ។ ចំណេះដឹងទូទៅខ្លីៗ ១ / ការប្រឈមមុខនឹងជំងឺនេះកើនតាមអាយុ ច្រើនជាង ៩០ % នៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំត្រូវបានរកឃើញនៅអាយុ ៥០ ឆ្នាំឡើងទៅ។ ២ / ការដុះសាច់នៅដំណាក់កាលមុនមហារីក ឬមហារីកនៅដំណាក់កាលដំបូង ជាទូទៅមិនបង្កអោយមានរោគសញ្ញាអ្វីទេ ដូច្នេះការតាមដានស្វែងរកជំងឺនេះមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ ៣ / មនុស្សខ្លះមានការប្រឈមមុខខ្ពស់នឹងការកើតជំងឺមហារីកពោះវៀន ដោយសារតែមានប្រវត្តិគ្រួសារមានឬ មានលក្ខខណ្ឌវេជ្ជសាស្រ្តមួយចំនួន។ មនុស្សទាំងនេះអាចនឹងចាប់ផ្តើមការតាមដានរកមើល ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅវ័យក្មេងជាងប្រជាជនទូទៅ។ ៤ / ការធ្វើតេស្តរកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំមានច្រើនវិធី ប៉ុន្ដែការឆ្លុះមើលពោះវៀនធំ នៅតែជាតេស្តល្អបំផុតដែលវេជ្ជបណ្ឌិតបានជ្រើសរើសយកមកប្រើប្រាស់។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Jul 17, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.9K មើល

កុំឲ្យបបូរមាត់ខ្មៅ​ បន្ថយសម្រស់អ្នកតទៅទៀត!

លោកអ្នកកំពុងតែមិនពេញចិត្តជាមួយនឹងបបូរមាត់ខ្មៅ ស្ងួត គ្រើមរបស់អ្នកមែនទេ? ទោះបីអ្នកព្យាយាមប្រើក្រែមពណ៌ស្រស់ៗ ដើម្បីបិទបាំង យ៉ាងណាក៏ដោយ វានៅតែជាបញ្ហាចម្បងរបស់អ្នក ព្រោះថាក្រែមទាំងនោះមិនអាចបិទបាំងបានជារៀងរហូតនោះទេ។ ហេលស៍ថាម នឹងលើកឡើងពីវិធីសាស្ត្រធម្មជាតិងាយៗ ដើម្បីបញ្ចប់កង្វល់នៃបបូរមាត់ខ្មៅរបស់អ្នក ដូចខាងក្រោម៖ ទឹកក្រូចឆ្មារ៖ ក្រូចឆ្មារត្រូវបានដឹងថា មានលក្ខណសម្បត្តិជាថ្នាំធម្មជាតិដ៏ស័កិ្តសិទិ្ធ ហេតុនេះ វាជាឱសថធម្មជាតិនៅផ្ទះដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយជួយឲ្យបបូរមាត់ខ្មៅ របស់អ្នក មានពន្លឺភ្លឺឡើងវិញ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាថែមទាំងអាចកម្ចាត់ចេញនូវ ចំនុចខ្មៅៗដែលមានលើបបូរមាត់ ក៏ដូចជាស្បែករបស់អ្នកបានដែរ។ លោកអ្នក គ្រាន់តែច្របាច់យកទឹក  រួចប្រើវាលាបលើបបូរមាត់របស់អ្នករៀងរាល់យប់ មុនពេលចូលគេង នោះអ្នកនឹងទទួលបានបបូរមាត់រលោង រួមជាមួយពណ៌ស៊ីជំពូ ប្រកបដោយភាពទាក់ទាញ។ ទឹកឃ្មុំ៖ ទឹកឃ្មុំក៏ជាថ្មាំធម្មជាតិមួយប្រភេទនៅផ្ទះដែរ ដែលអាចព្យាបាលបបូរមាត់ខ្មៅបាន ដោយសារវ័យកាន់តែចាស់ និងកត្តាខាងក្រៅមួយចំនួន។ លោកអ្នក អាចអនុវត្តដោយលាបទឹកឃ្មុំនៅលើបបូរមាត់អ្នករៀងរាល់យប់ ហើយទុកវាឲ្យស្ងួតពេញមួយយប់តែម្តង វាមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យបបូរមាត់អ្នកភ្លឺនោះទេ ថែមទាំង ជួយឲ្យទន់ទៀតផង។ ទឹកត្រសក់៖ វាមានផ្ទុកដោយសារធាតុធម្មជាតិ ជួយឲ្យបបូរមាត់ភ្លឺរលោង ផ្តល់ភាពសម្រាក និងជួយចិញ្ចឹមស្បែកបបូរមាត់របស់អ្នកទៀតផង។ អ្នកគ្រាន់តែយក ត្រសក់ចិត ហើយកិន ឬក្រឡុកឲ្យក្លាយជាទឹក បន្ទាប់មកយកសំឡីមូលៗ ជ្រលក់លាបលើបបូរមាត់ ទុករយៈពេល២០នាទី ទៅ៣០នាទី សឹមលាងជាមួយនឹង ទឹកស្អាត ដោយលោកអ្នកអាចអនុវត្តម្តងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប្រេងអូលីវ៖ ក្នុងប្រេងអូលីវមានផ្ទុកនូវសារធាតុរ៉ែសំខាន់ៗ វីតាមីន និងសារធាតុបំប៉នផ្សេងៗជាច្រើន ដូចនេះ កាលណាលាបប្រេងអូលីវនៅពេលយប់ នឹងជួយបន្ទន់ស្បែកបបូរមាត់ និងជួយឲ្យភ្លឺរលោង។ ប្រេងដូង៖ ប្រេងដូងមានផ្ទុកនូវអាស៊ីតខ្លាញ់ដែលជួយឲ្យបបូរមាត់មានសុខភាពល្អ ផ្តល់សំណើម និងធ្វើឲ្យបបូរមាត់របស់អ្នកឡើងពណ៌ស៊ីជំពូស្រស់ថ្លា។ គួរបញ្ជាក់ថា លោកអ្នកអាចលាបប្រេងដូងតាមតម្រូវការ ទាំងនៅពេលថ្ងៃ និងពេលយប់។ ប្រទាលកន្ទុយក្រពើ៖ ក្នុងប្រទាលកន្ទុយក្រពើមានជាតិ Flavonoid ឬហៅថា Aloesin ដែលសមាសភាគនេះ អាចរារាំងដំណើរការផលិតជាតិពណ៌ របស់ស្បែក ជាហេតុធ្វើឲ្យបបូរមាត់អ្នកឡើងភ្លឺ។ លោកអ្នកគ្រាន់តែលាបប្រទាលកន្ទុយក្រពើលើបបូរមាត់របស់អ្នកទុកឲ្យស្ងួត រួចលាងសម្អាត​ ជាមួយនឹង ទឹកក្តៅឧណ្ហៗ ដោយអនុវត្តម្តងក្នុងមួយថ្ងៃ នោះអ្នកនឹងទទួលបានលទ្ធផលគួរជាទីគាប់ចិត្ត។ 6 ជម្រើសខាងលើនឹងធ្វើឲ្យក្តីប្រាថ្នានៃបបូរមាត់ស៊ីជំពូរបស់អ្នកក្លាយជាការពិត បើអញ្ចឹង សូមកុំចាំដល់ស្អែកណា… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

គន្លឹះសុខភាព ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jul 17, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3K មើល

[លែងឆ្ងល់] ហេតុអ្វីស្រ្តីក្នុងវ័យអស់រដូវងាយទទួលរងពីជំងឺមហារីក?

ជំងឺមហារីកភាគច្រើន  កើតឡើងចំពោះមនុស្សដែលមានវ័យចំណាស់ មិនថាបុរស ឬស្រ្តីនោះទេ ចំណែកស្រ្តីដែលស្ថិតក្នុងវ័យអស់រដូវមានអត្រាប្រឈមទៅនឹង ជំងឺមហារីកខ្ពស់ជាង  ៣ដង  បើប្រៀបធៀបចំពោះស្រ្តីដែលពុំទាន់អស់រដូវ។  ជាទូទៅជំងឺមហារីក  អាចនឹងកើតមានឡើងក្នុងអត្រា ៦០% ចំពោះស្រ្តី ក្នុងចន្លោះ អាយុ ៤៨ឆ្នាំ ដល់ ៥១ឆ្នាំ ដែលជាទូទៅ សភាពជំងឺអាចស្តែងចេញជាដំណាក់កាលដំបូងដោយមិនបញ្ចេញជារោគសញ្ញាគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ហើយអត្រានោះ នឹងកើនឡើងប្រសិនបើអាយុរស់មធ្យមរបស់ស្រ្តីកាន់តែវែង (អាចមានអាយុដល់ទៅ ៧៥ឆ្នាំ ជាមធ្យម)។ តើប្រភេទជំងឺមហារីកណាខ្លះដែលកើតជាញឹកញាប់? ចំពោះស្រ្តីដែលឈានចូលដល់វ័យក្រោយអស់រដូវ អាចនឹងមានការប្រឈមទៅនឹងជំងឺមហារីកជាញឹកញាប់ដូចជា៖ • មហារីកមាត់ស្បូន៖ មិនមែនជាជំងឺតពូជ តែវាបង្កឡើងដោយវីរុសប្រភេទ Human Papillomavirus (HPV) ដែលហែ្សនរបស់មេរោគ បានទៅភ្ជាប់ខ្លួនជាមួយហ្សែនមាននៅក្នុងកោសិកាមាត់ស្បូន ជាលទ្ធផលវាបង្កើតបានជាហែ្សនថ្មីមិនធ្លាប់មានពីមុនមកនៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង ហើយអាចបញ្ចេញប្រូតេអ៊ីន E6 និងE7 ដែលជាភ្នាក់ងារយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្ករោគជាជំងឺមហារីក។ • មហារីកសុដន់៖ ជាជំងឺមហារីកដែលកើតមានឡើងដោយមានការប្រែប្រួលនៃហែ្សនពីរប្រភេទគឺ BRCA1 និងBRCA2 កាលណាស្រ្តីមានផ្ទុកនូវ​ ហែ្សនប្រភេទនេះ បង្កឲ្យមានហានិភ័យក្នុងការចម្លងទៅដល់កូន។ យ៉ាងណាមិញ គ្រប់បុគ្គលទាំងអស់ មិនសុទ្ធតែត្រូវឆ្លងជំងឺមហារីកសុដន់ពីម្តាយនោះទេ តែក្នុងករណីនេះ ពួកគេមានអត្រាដែលអាចកើត ខ្ពស់ជាងអ្នកដែលពុំមានប្រវត្តិកើតមហារីកសុដន់។ • ក្រៅពីជំងឺមហារីកទាំងពីរខាងលើ ស្រ្តីវ័យក្រោយអស់រដូវក៏អាចប្រឈមទៅនឹងជំងឺមហារីកផ្សេងទៀតដូចជា មហារីកក្រពះ  ពោះវៀនធំ ខួរក្បាល ឈាម ឬមហារីកឆ្អឹង  ដែលវានឹងអាចកើតឡើងជាទូទៅដូចទៅនឹងបុរសដែរ។ តើមានកត្តាអ្វីខ្លះបង្កជាជំងឺមហារីក? ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តពុំទាន់កំណត់ឲ្យបានច្បាស់ពីមូលហេតុពិតប្រាកដនៃការបង្កជាជំងឺមហារីកនោះទេ តែគេអាចឃើញមានកត្តាមួយចំនួន ដូចជា៖ • ស្រ្តីក្នុងវ័យអស់រដូវ តែងមានបញ្ហាលើផ្លូវចិត្តដែលបង្កជា ស្ត្រេស។​ វាជាដើមចមមួយបង្កឲ្យហែ្សនក្នុងណៃ្វយ៉ូនៃកោសិកាមានការប្រែប្រួលប ង្កើតបានជាហែ្សនថ្មី ដែលអាចផលិតប្រូតេអ៊ីនជាភ្នាក់ងារនៃជំងឺមហារីក។​ យ៉ាងណាមិញ ការផលិតនូវហែ្សនដែលផ្លាស់ប្តូរនោះ គឺទាមទាររយៈពេលយូរ យ៉ាងហោចណាស់ ១៥ ទៅ ២០ឆ្នាំ។ • ចំពោះស្រ្តីដែលឆាប់មានរដូវ និងយូរក្នុងការអស់រដូវ ជាលក្ខខណ្ឌមួយដែលស្រ្តីអាចនឹងមានហានិភ័យខ្ពស់កើតមានជំងឺមហារីក ដោយសារស្រ្តីក្នុងលក្ខខណ្ឌ បែបនេះ ស្ថិតនៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃអ័រម៉ូន Estrogen រយៈពេលយូរ។ • ជំងឺមហារីកអាចបង្កផងដែរ ពីពពួកបាក់តេរី វីរុសផ្សេងៗមួយចំនួន ក៏ដូចជាប៉ារ៉ាស៊ីតដែលមានក្នុងខ្ចៅ ខ្យង លៀសជាដើម។ • សារធាតុក្នុងបរិស្ថានជុំវិញ និងខ្យល់បរិយាកាស ដូចជាផ្សែងឡាន ម៉ូតូ សារធាតុរ៉ែដែលមានសារធាតុវិទ្យុសកម្ម និងពន្លឺព្រះអាទិត្យ ក៏ចូលរួមចំណែក បង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកមួយចំនួនផ្សេងទៀតផងដែរ។   វិធីសាស្រ្តការពារ កាត់បន្ថយការកើតមហារីក • វិធីសាស្រ្តដោយឡែក៖ ចំពោះស្រ្តីមិនទាន់មានគ្រួសារ គួរធ្វើការចាក់វ៉ាក់សាំង ចំពោះប្រភេទមហារីកដែលអាចធ្វើទៅបាន ដូចជាមហារីកមាត់ស្បូនជាដើម។ ចំពោះស្រ្តីក្នុងវ័យអស់រដូវ ត្រូវពិនិត្យតាមដាន និងរកមើលសញ្ញាដំបូងនៃជំងឺមហារីក (Early detection) ដូចជា ការរកមើលកោសិកា មហារីកមាត់ស្បូន រយៈពេល ១ ឬ២ឆ្នាំម្តង និងការពិនិត្យសុដន់តាមវិធីសាស្រ្ត mammography រហូតដល់អាយុ ៧២ឆ្នាំ។ • វិធីសាស្រ្តជារួម៖ កាត់បន្ថយបញ្ហាស្ត្រេស  ដោយចំណាយពេលវេលាសម្រាប់លំហែកាយ និងអារម្មណ៍ តាមរយៈការធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបរាំ ឬយោគៈ គួរដើរឲ្យបាន ២០,០០០ជំហាន ក្នុងមួយសប្តាហ៍ កាត់បន្ថយការហូបអំបិល ខ្លាញ់ និងរក្សាទម្ងន់ឲ្យមានស្ថេរភាព។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យ អ៊ាវ សុខា ប្រធានផ្នែកជំងឺមហារីក និងជំងឺឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

គន្លឹះសុខភាព សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
  • Jul 14, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 2.9K មើល

តើឱសថ NSAIDs អាចធ្វើឲ្យមានជំងឺគាំងបេះដូង?

អត្ថបទមួយបានចុះផ្សាយនៅក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវ BMJ នាខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ បានបង្ហាញពី ឥទ្ធិពលនៃឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ NSAID ដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់អាចមានការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺគាំងបេះដូងក្នុងអត្រាចន្លោះ ២៥% ទៅ ៦០% ក្នុងកម្រិតប្រើប្រាស់ធម្មតាចាប់ពី សប្តាហ៍ទី ១នៃការព្យាបាល។ ឱសថ NSAID ទាំងនោះរួមបញ្ចូលដូចជាពពួកCelecoxib Ibuprofen Diclofenac និង Naproxen ដែលឱសថ Celecoxib មានឥទ្ធិពលទាបជាងគេក្នុងការបណ្តាលឲ្យមានជំងឺគាំងបេះដូង ម៉្យាងទៀត ហានិភ័យនៃការបង្កជាជំងឺកាន់តែខ្ពស់ប្រសិនការប្រើប្រាស់ឱសថក្នុង កម្រិតកាន់តែច្រើន។  ដោយសារមានការកើនឡើងនៃការប្រឈមទៅនឹងជំងឺគាំងបេះដូង ដូចនេះ គួរមានការពិចារណាឡើងវិញ ក្នុងការសម្រេចចិត្ត ប្រើប្រាស់ ឬចៀសវាងប្រើប្រាស់តែម្តងប្រសិនជាអាចធ្វើទៅបាន។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ឱសថ
ចែករំលែក
  • Jul 14, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3.5K មើល

ដោះស្រាយបែបណាចំពោះកុមារលើសទម្ងន់?

ការឃាត់ឃាំងកុមារក្នុងការទទួលបាននូវចំណីអាហារ នៅពេលពួកគេមានបញ្ហាលើសទម្ងន់មិនមែនជាវិធីសាស្រ្តត្រឹមត្រូវនោះទេ ដោយអ្នកត្រូវ យល់ថាការបង្អត់អាហារអាចអនុវត្តបានតែចំពោះបុគ្គលដែលពេញវ័យតែប៉ុណ្ណោះ។ កុមារ ជាវ័យដែលគួរទទួលបាននូវរបបអាហារដែលមានជីវជាតិ និងក្នុងកម្រិតមួយដែលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់សុខភាព ក៏ដូចជាការលូតលាស់បានល្អ ចំណែកបញ្ហានៃការលើសទម្ងន់ ភាគច្រើនបណ្តាលមកពីភាពមិនស្មើគ្នារវាងការបញ្ចូលថាមពល (ញ៉ាំអាហារ) និងការបញ្ចេញថាមពល (ធ្វើចលនា ឬលំហាត់ប្រាណរបស់កុមារ)។ ដូច្នេះ វិធានការដោះស្រាយការលើសទម្ងន់ គួរតែធ្វើឡើងដោយសុវត្ថិភាព មិនមែនដោយការបង្អត់អាហារនោះទេ ដែលចំណុចខាងក្រោមអាចជាការណែនាំដ៏ល្អសម្រាប់អាណាព្យាបាលទាំងអស់។ 1.  កំណត់តម្រូវការកាឡូរី៖ កម្រិតកាឡូរី​ប្រចាំថ្ងៃរបស់កុមារអាចប្រែប្រួលពីចន្លោះ ១,០០០ ទៅ២,០០០ កាឡូរី សម្រាប់កុមារ​ដែលមានអាយុចន្លោះ ៣ ទៅ ១៣ឆ្នាំ។ បើទោះបីកុមារមានបញ្ហាលើសទម្ងន់ ពួកគេនៅតែអាចទទួលបានចំនួនកាឡូរីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងវ័យនីមួយៗ គ្រាន់តែទាមទារឲ្យមានការ ធ្វើចលនា នៃរាងកាយឲ្យបានច្រើន ដើម្បីអាចប្រើប្រាស់នូវថាមពលដែលបានបញ្ចូលពីចំណីអាហារទាំងនោះ។ 2.  ចាប់ផ្តើមដោយជំហានតូច៖ ផ្តាច់ចំណី មិនត្រូវបានណែនាំនោះទេ អ្នកគួរចាប់ផ្តើមកែប្រែបន្តិចម្តងៗរហូតដល់ក្លាយជាទម្លាប់ តួយ៉ាងដូចជា៖ •   ផ្តល់ទឹកដោះគោ ឬភេសជ្ជៈដែលមិន​មានជាតិធាត់ (nonfat) ជំនួសពីផលិតផល​ដែលមានជាតិស្ករ។ •   អាហារពេលព្រឹកត្រូវតែមានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់​​ ដោយអ្នកអាចរៀបចំជាពពួកគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ព្រោះអាហារប្រភេទនេះអាចឲ្យកុមា ​ញ៉ាំឆាប់ឆ្អែត ក្នុងនោះបន្លែ និងផ្លែឈើក៏មិន​គួរមើលរំលងសម្រាប់ជារបបអាហារប្រចាំ​ថ្ងៃផងដែរ។ •   កាត់បន្ថយការញ៉ាំអាហារខាងក្រៅ ជាពិសេសប្រភេទ Fast Food។ 3.  ធ្វើចលនារាងកាយ៖ កុមារគ្រប់រូបគួរចំណាយពេលសម្រាប់ការធ្វើចលនា ដើម្បីបញ្ចេញថាមពល យ៉ាងហោចណាស់​ ៦០នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលការធ្វើចលនានោះអាច​រួមបញ្ចូលដូចជា៖ •  ដើរកំសាន្ត ឬជិះកង់ជាមួយគ្រួសារ •  ការហែលទឹក រាំ ឬរត់នៅតាមសួនកុមារ​ជាដើម •  ឲ្យកុមារចំណាយពេល និងធ្វើសកម្មភាពនៅខាងក្រៅ ជាជាងបណ្តោយឲ្យពួកគេមើលទូរទស្សន៍ ឬប្រើប្រាស់គ្រឿងអេឡិចត្រូនិច។ 4.  ធ្វើជាគំរូល្អ៖ មិនគួរចាត់វិធានចំពោះ កូនរបស់អ្នកតែម្នាក់នោះទេ ក្រុមគ្រួសារ ទាំងមូលរួមទាំងអ្នកផ្ទាល់ក៏គួរតែចាប់ផ្តើមអនុវត្តនូវគម្រោងអាហារ និងការថែរក្សា សុខភាពរាងកាយ ដែលនេះជាគំរូយ៉ាងល្អសម្រាប់ឲ្យកុមារអនុវត្តតាម និងអាចបណ្តុះទម្លាប់របស់ពួកគេ។ 5.  រក្សាភាពអត់ធ្មត់៖ ការចាប់ផ្តើមដំបូងតែងតែមានភាព តឹងតែង កុមារអាចនឹងមិនព្រម​ទទួល ឬរឹងទទឹង តែយ៉ាងណាមិញ ​អ្នកត្រូវមានភាពអត់ធ្មត់ បន្តផ្តល់ឲ្យកុមារនូវទម្លាប់ ថ្មីនោះជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដោយសារការសិក្សាបានបង្ហាញថា វាត្រូវការពេលវេលាខ្លះសម្រាប់ឲ្យកុមារអាចទទួលយក និងសម្របខ្លួន បានជាមួយនឹងអ្វីដែលថ្មី។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

គន្លឹះសុខភាព ការចិញ្ចឹមកូន ស្រក-ឡើង​​ ទម្ងន់​
ចែករំលែក
  • Jul 14, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 16.9K មើល

ជំងឺគាំងបេះដូងហានិភ័យខ្ពស់ ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ

និយមន័យ ជំងឺគាំងបេះដូងជាជំងឺដែលកើតចេញមកពីការត្បៀត ឬការស្ទះនៃសរសៃឈាមបេះដូង។ ជំងឺនេះអាចកើតឡើងសន្សឹមៗរហូតដល់ដំណាក់កាលណាមួយ វានឹងស្ទះជិតឈឹងតែម្តង ឬអាចកើតឡើងភ្លាមៗដោយកំណកឈាម ធ្វើឲ្យស្ទះ។ ដោយឡែក ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវវិញ ពុំមានលក្ខណៈខុសគ្នាច្រើននោះទេ គ្រាន់តែអាចនិយាយបានថា ស្ត្រីអស់រដូវមានហានិភ័យច្រើនជាងអ្នកធម្មតា។ រោគសញ្ញា ស្រ្តីវ័យចំណាស់ដែលមានជំងឺគាំងបេះដូងអាចមានសញ្ញាជាទូទៅ ដូចជាចុកទ្រូងខ្លាំង រហូតដល់បែកញើស ព្រមទាំងមានការក្អួតចង្អោររួមជាមួយផង ប៉ុន្តែសញ្ញាទាំងនេះ វាស្តែងចេញតែពាក់កណ្តាលនៃអ្នកជំងឺប៉ុណ្ណោះ។ មានន័យថាក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺ២នាក់ មានម្នាក់លេចចេញសញ្ញាដូចខាងលើ រីឯម្នាក់ទៀតអាចនឹងមានសញ្ញាផ្សេង ដូចជាឈឺចាប់នៅកៀនកសងខាង នៅថ្គាមក្រោម លើស្មាខាងឆ្វេង នៅដៃឆ្វេង ឬរមួលនៅចុងដង្ហើម អស់កម្លាំង ល្ហិតល្ហៃ និងថប់ដង្ហើម ដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់ច្រឡំជាមួយនឹងសញ្ញាក្រពះពោះវៀន ជាលទ្ធផលគឺខកខានក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងព្យាបាល ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ចំពោះករណីខ្លះទៀត អ្នកជំងឺមិនមានស្តែងចេញជារោគសញ្ញាអ្វីទាំងអស់ គឺគាត់មកជួបគ្រូពេទ្យដោយមានសភាពហត់តែម្តង មានន័យថាជាការស្តែងចេញនូវសញ្ញាខ្សោយបេះដូងតែម្តង។ មូលហេតុ ជំងឺគាំងបេះដូងមានមូលហេតុចម្បងទាក់ទងនឹងការកកខ្លាញ់នៅជញ្ជាំងសរសៃឈាមបេះដូង។ ទាក់ទិននឹងស្ត្រី កាលណាគាត់អស់រដូវ អ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែន របស់គាត់ថយចុះ។ ពេលស្ត្រីខ្វះអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហែ្សន វានឹងធ្វើឲ្យមានបម្រែបម្រួលមេតាបូលីសនៅក្នុងរាងកាយ ជាហេតុធ្វើឲ្យសម្ពាធឈាមកើនឡើងខុសពី ពេលដែលគាត់មិនទាន់អស់រដូវ ការផលិតជាតិខ្លាញ់ក្នុងខ្លួនមានការប្រែ-ប្រួលខុសពីមុន មានការកើនឡើងនូវទ្រីគ្លីសេរីត ពពួកខ្លាញ់អាក្រក់(LDL) និងមានការថយចុះនូវពពួកខ្លាញ់ល្អ(HDL)។ កត្តាហានិភ័យ កត្តាគ្រោះថ្នាក់ប្រឈមមុខនឹងជំងឺបេះដូងសរសៃឈាមរួមមាន៖ •  អាយុលើសពី៥០ឆ្នាំ •  កត្តាគ្រួសារនៅជំនាន់ទី១ មានន័យថាប្រសិន បើឳពុករបស់គាត់ធ្លាប់មានបញ្ហាគាំងបេះដូងនៅអាយុត្រឹម៦០ឆ្នាំ ឬម្តាយមានបញ្ហា សរសៃឈាមបេះដូង នៅអាយុ៥០ឆ្នាំ •  អ្នកជំងឺលើសឈាម លើសជាតិស្ករ និងស្ត្រីលើសទម្ងន់ ឬធាត់ •  ការពិសាគ្រឿងស្រវឹងច្រើន •  អ្នកចូលចិត្តជក់បារី •  ការរស់នៅបែបអសកម្ម មានន័យថាការមិនទម្លាប់ហាត់ប្រាណ ឬការធ្វើការនៅតែក្នុងការិយាល័យ •  អ្នកមានបញ្ហាស្ត្រេស ពិសេសស្ត្រីស្ថិតនៅកំឡុងពេលជុំវិញការអស់រដូវ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីបញ្ជាក់ថានរណាម្នាក់ពិតជាមានជំងឺគាំងបេះដូង ឬត្បៀតសរសៃឈាមបេះដូងនេះពិតមែន ត្រូវផ្អែកមួយផ្នែកលើរោគសញ្ញាដូចបានរៀបរាប់ ខាងលើ  រួមជាមួយនឹងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយការវាស់ចង្វាក់បេះដូងតាមរយៈឧបករណ៍ ECG (Electrocardiogram) អេកូបេះដូង និង ការធ្វើតេស្តឈាមរកអង់សីុមចេញពីបេះដូងហៅថា Troponin។ ការព្យាបាល ភាគច្រើននៃការព្យាបាលជំងឺគាំងបេះដូង មិនថាចំពោះមនុស្សធម្មតា ឬស្ត្រីអស់រដូវនោះទេ វាមានវិធីសាស្ត្រពីរបែប គឺព្យាបាលដោយពង្រីកសរសៃឈាម និងប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ •  ការថតឆ្លុះនិងពង្រីកសរសៃឈាម៖ ដំបូងត្រូវធ្វើការថតឆ្លុះនិងពង្រីកធ្វើឡើងតាមរយៈសរសៃឈាមក្រហមនៅលើកដៃ  ឬនៅក្រលៀនដោយបញ្ចូល ឧបករណ៍តូច ជាទុយោវែង ស៊កតាមសរសៃរហូតដល់សរសៃឈាមបេះដូង។  បន្ទាប់មក ចាក់ថ្នាំផ្សំពីអ៊ីយ៉ូត ដែលគេប្រើវាដូចទៅនឹងម៉ាស៊ីនស្កេន ផ្សេងទៀត អ៊ីចឹងដែរ គួបផ្សំជាមួយម៉ាស៊ីនកាំរស្មីX  ដែលមានសមត្ថភាពវិលជុំវិញខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺដើម្បីធ្វើការថតចាប់យករូបភាពសរសៃឈាម បេះដូង ហើយមានលទ្ធភាពរកឃើញថាសរសៃឈាមត្បៀតនៅកន្លែងណា ត្បៀតវែងក៏ខ្លី ប៉ុន្មានកន្លែងប៉ុន្មានសរសៃ។  បន្ទាប់មកទៀត ចាប់ផ្តើមព្យាបាលដោយ ការពង្រីកនៅទីតាំងទាំងនោះ។ ការពង្រីកធ្វើឡើងដោយប្រើរឺស័រស៊កបញ្ចូលតាមទុយោរហូតដល់ទីតាំងត្បៀត ដែលរឺស័រនេះមិនមានប្រតិកម្ម ឬផលប៉ះពាល់ ណាមួយដល់រាងកាយឡើយ។ •  ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ អ្នកជំងឺក៏តម្រូវឲ្យមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំទៅតាមបញ្ហាដែលគាត់កំពុងជួបប្រទះ ឬបញ្ហាដែលទើបតែត្រូវបានរកឃើញក្នុងគោលបំណង ដើម្បី គ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម ជាតិស្ករ និងជាតិខ្លាញ់របស់គាត់។ ម៉្យាងទៀត អ្នកជំងឺត្រូវបញ្ឈប់រាល់សកម្មភាពនានាដែលជាកត្តាហានិភ័យ   បង្កើន ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ និងប្រកាន់នូវរបបអាហារមានតុល្យភាព។ ការព្យាបាលដោយប្រើអ័រម៉ូនមិនត្រូវបានណែនាំនោះទេក្នុងករណីនេះ ទោះបីគាត់ ស្ថិតក្នុងវ័យអស់រដូវក៏ដោយ ព្រោះថា វាមិនត្រឹមតែគ្មានប្រយោជន៍ថែមទាំងផ្តល់នូវហានិភ័យដល់ស្ត្រីថែមទៀតផង។ ការការពារ •  បង្កើនទម្លាប់ត្រួតពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំពិសេស ទៅលើជាតិខ្លាញ់ ជាតិស្ករ និងមុខងារតម្រងនោម៖ ស្ត្រីចាប់ពីអាយុ ២០ឆ្នាំដល់ ៥០ឆ្នាំ ឬបុរសអាយុចាប់ពី២០ឆ្នាំទៅ៤០ឆ្នាំគួរត្រួតពិនិត្យសុខភាពរៀងរាល់ ៣-៥ ឆ្នាំម្តង។ ស្ត្រីចាប់ពី៥០ឆ្នាំឡើងទៅគួរធ្វើការត្រួតពិនិត្យសុខភាព រៀងរាល់១ឆ្នាំម្តង។ •  អនុវត្តការរស់នៅល្អ៖ ហាត់ប្រាណជាប្រចាំ យ៉ាងហោចណាស់៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ និង៣ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍  កាត់បន្ថយភាពស្ត្រេស បរិភោគបន្លែ ផ្លែឈើ និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ សាច់ត្រី ឬសាច់មាន់ឲ្យបានច្រើន ចៀសវាងភេសជ្ជៈដែលមានជាតិស្ករកម្រិតខ្ពស់ និងសាច់ក្រហមច្រើនពេក។ បកស្រាយដោយ វេជ្ជបណ្ឌិត មិន សេងលាប ឯកទេសជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ជំងឺផ្សេងៗ បេះដូង និងសរសៃឈាម សុខភាពស្រ្តី បេះដូង និងសរសៃឈាម សុខភាពស្រ្តី
ចែករំលែក
Top