Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ធ្មេចបើកៗ ក៏ដល់សប្តាហ៍ទី៣ នៃខែទី៦ នៃឆ្នាំ២០១៧បាត់ទៅហើយ…ជាមួយនឹងាការគាំទ្រអាន និងចូលទស្សនារបស់អ្នកគ្រប់គ្នារួមមានទាំងអ្នកជំងឺ អ្នកស្រលាញ់សុខភាព និងអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាលនោះ គេហទំព័រយើងក៏ទទួលបានកំណើននៃអ្នកចូលទស្សនាគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ សម្រាប់សប្តាហ៍ទី៣នេះ យើងក៏បានរកឃើញអត្ថបទ៣ ដែលមានចំនួនអ្នកចូលអាន និងចែករំលែកច្រើនជាងគេ ក្នុងនោះរួមមាន៖ ១ ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមដែលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះគួរយល់ដឹង  ក្នុងចំណោមស្រ្ដីមានផ្ទៃពោះចំនួន១០នាក់មានម្នាក់មានជំងឺលើសឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ដែលអាចបង្កជាផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ឬអាចមានគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ដល់ជីវិត។ តើជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះជាជំងឺដូចម្តេច? សូមកុំរំលងអត្ថបទនេះ ជាមួយនឹងការបកស្រាយយ៉ាងក្បោះក្បាយពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិត ថេង យូដាលីន ឯកទេសជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត… ២ អ្វីគួរយល់ដឹងពីជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC យោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកសាស្រ្តាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឱម សិរីវិជិត ជាសាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល និងជាអនុប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យកម្ពុជាផ្នែកជំងឺថ្លើម និងប្រដាប់រំលាយអាហារ «ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC ជាជំងឺបង្កដោយវីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទC នៃក្រុម Flaviviridae មានលក្ខណៈធ្វើឲ្យរលាកថ្លើមភាគច្រើនពី ៧០% ទៅ៨០%វិវឌ្ឍន៍ទៅរកសភាពរ៉ាំរ៉ៃ  រីឯ២០% ទៅ៣០%ទៀត អាចវិវឌ្ឍន៍ទៅជាសះស្បើយដោយខ្លួនឯង»។ ចំណុចគួរយល់ដឹងជាច្រើនទៀតក៏ត្រូវបានលើកយកមកបកស្រាយនៅក្នុងអត្ថបទនេះផងដែរ…. ៣ ផ្នែកជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមសមាជិកថ្មីរបស់មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈក្នុងឆ្នាំ២០១៧  បើទោះបីជាផ្នែកជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ(មានទីតាំងនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ក្រោយអគារធំរបស់មន្ទីរពេទ្យ) ក្រោមការផ្តួចផ្តើមពីក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមរបស់មន្ទីរពេទ្យក្រោមការជ្រោមជ្រែងទាំងស្រុងពីមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈទើបតែបានចាប់ដំណើរការឡើងក្នុងខែមីនាឆ្នាំ២០១៧នេះក៏ដោយ តែផ្នែកនេះបម្រើសេវា២៤ម៉ោងជូនអ្នកជំងឺដោយមានផ្តល់នូវសេវាពិគ្រោះព្យាបាលជំងឺបេះដូង ជំងឺសរសៃឈាមនិងជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ព្រមទាំងមានសេវាសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យមានដូចជាសេវាសង្គ្រោះបន្ទាន់សម្រាប់អ្នកជំងឺបេះដូង និងសេវាសម្រាកព្យាបាលសម្រាប់អ្នកជំងឺលើសសម្ពាធឈាមធម្មតា… ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

កុមារ អាចនឹងរឹងទទឹងដោយមិនអាចដឹងនូវអ្វីដែលល្អ ឬមិនល្អយ៉ាងណាមិញពួកគេប្រៀបបានជាក្រដាសសស្អាតដែលងាយស្រួលនឹងធ្វើការហ្វឹកហាត់ឲ្យ ប្រកាន់យកនូវទម្លាប់ណាមួយដែលត្រឹមត្រូវ។ការញ៉ាំអាហារដែលត្រឹមត្រូវ មិនពឹងផ្អែកតែលើប្រភេទអាហារតែម្យ៉ាងនោះទេ របៀបនៃការញ៉ាំ ក៏ចូលរួម ចំណែកនាំឲ្យការញ៉ាំកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ផ្តល់នូវសុខភាពដ៏រឹងមាំ និងការលូតលាស់បានល្អ ជាពិសេសជួយឲ្យក្មេងតូចៗអាចបណ្តុះគំនិតចេះឲ្យតម្លៃ សុខភាពនៅថ្ងៃខាងមុខទៀតផង។ ចង់ដឹងថា ទម្លាប់នោះគួរមានអ្វីខ្លះ អ្នកអាចស្វែងយល់តាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោម៖   របបអាហារដែលគួរមាន មានការជ្រើសរើសជាច្រើនដើម្បីទទួលបានទម្លាប់ការញ៉ាំដែលត្រឹមត្រូវ ក្នុងនោះមានពីរទិដ្ឋភាពដែលអ្នកអាចធ្វើការណែនាំដល់កូនតូចៗរបស់អ្នក មួយផ្នែកគឺការកំណត់ចំនួននៃការញ៉ាំនីមួយៗ និងម្យ៉ាងទៀតគឺការកាត់បន្ថយផ្តល់ឲ្យកុមារនូវជាតិខ្លាញ់ និងស្ករ។ ប្រភេទអាហារដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ និងគួរតែត្រូវបានអនុវត្តក្នុងរបបអាហារជាចម្បង សម្រាប់កុមារនោះមានដូចជា៖ • ផលិតផលដែលគ្មានសារជាតិធ្វើឲ្យធាត់ • ពពួកសាច់ ដែលដកចេញនូវផ្នែកស្បែក • នំបុ័ង និងគ្រាប់ធញ្ញជាតិ • អាហារសម្រន់ដូចជា បន្លែ និងផ្លែឈើជាដើម។   វិធីសាស្រ្តហ្វឹកហាត់ទម្លាប់ញ៉ាំរបស់ក្មេងតូចៗ អាណាព្យាបាលមួយចំនួនហាក់ដូចជាដាក់កម្រិតក្នុងការញ៉ាំ ក្នុងករណីដែលកូនៗរបស់ពួកគេមានបញ្ហាលើសទម្ងន់ តែអ្នកប្រហែលជាមិនបានដឹងទេថា នេះជាការអនុវត្តខុសមួយ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យកូនតូចៗមានបញ្ហាកង្វះជីវជាតិទៅវិញ។ យកល្អគួរចាប់យកទម្លាប់ខាងក្រោម ហើយអនុវត្តវាទៅលើកូន របស់អ្នកដែលនឹងអាចបង្រៀនពួកគេឲ្យមានការហ្វឹកហាត់ទម្លាប់ក្នុងការទទួលទានដែលមានសុខភាព៖ 1. ផ្តល់ជម្រើសអាហារ៖ គួរមានការស្តុកទុកនូវប្រភេទអាហារដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ដល់សុខភាព នៅក្នុងផ្ទះឲ្យបានច្រើន នោះកូនរបស់អ្នកនឹង អាចរៀនជ្រើសរើស ស្គាល់ និងញ៉ាំតែអាហារណាដែលមានជីវជាតិត្រឹមត្រូវ។ 2. បង្រៀនកូនអ្នកឲ្យញ៉ាំយឺតៗ៖ ការញ៉ាំយឺតៗ មិនត្រឹមតែឲ្យមានការទំពារអាហារបានម៉ត់ល្អ កូនរបស់អ្នកនឹងអាចមានលទ្ធភាពបែងចែកឲ្យច្បាស់ ពីការឃ្លាន និងឆ្អែត។ ពួកគេអាចនឹងសុំនូវចំណែកអាហារបន្ថែមទៀត តែអ្នកគួរទុកពេលវេលាយ៉ាងហោចណាស់ ១៥នាទី ពីព្រោះការទុកគម្លាតពេល ឲ្យគិតនោះ ខួរក្បាលនឹងអាចបញ្ជូនសញ្ញាពីភាពឆ្អែតទៅកាន់ពួកគេ។ 3. ញ៉ាំអាហារជុំគ្នា៖ ជាគ្រួសារ គួរណាស់ត្រូវមានពេលវេលាឲ្យបានញឹកញាប់ដើម្បីញ៉ាំអាហារជុំគ្នា ហើយខណៈពេលនៅជាមួយគ្នា គួរចេះបង្កើតបរិយាកាស សប្បាយរីករាយ ចៀសវាងមានការស្តីបន្ទោស ឬមានអារម្មណ៍ឆេវឆាវ ជាហេតុធ្វើឲ្យការទទួលទានអាហារគ្មានផាសុកភាព ឬកូនរបស់អ្នកអាចនឹង ព្យាយាមញ៉ាំអាហារក្នុងល្បឿនលឿនដើម្បីឆាប់បានគេចពីស្ថានការណ៍ដ៏តឹងតែងនោះ។   4. កំណត់ពេលសម្រាប់អាហារសម្រន់៖ អាហារសម្រន់ដែលត្រូវបានកំណត់ពេលសម្រាប់ញ៉ាំអាចជាផ្នែកផ្តល់ឲ្យកុមារនូវជីវជាតិកាន់តែគ្រប់គ្រាន់ គួរចៀសវាងអនុញ្ញាតឲ្យកុមារញ៉ាំតាមចំណង់ព្រោះវាអាចឲ្យលើសទម្ងន់។ 5. ហាមមើលទូរទស្សន៍ពេលញ៉ាំអាហារ៖ កម្មវិធីទូរទស្សន៍នានា អាចទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់កុមារ ឲ្យចាកចេញឆ្ងាយពីការបរិភោគអាហារដែល អាចឲ្យពួកគេមិនញ៉ាំ ឬញ៉ាំលើស។ អ្នកគួររៀបចំជាបន្ទប់បាយ ឬតុសម្រាប់តែការញ៉ាំបាយដាច់ដោយឡែក និងត្រូវបណ្តុះទម្លាប់របស់ពួកគេជាប្រចាំថ្ងៃ។ 6. ឲ្យកុមារញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន៖ ផ្តល់ទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដល់កុមារ ព្រោះភេសជ្ជៈដែលមានជាតិផ្អែម ឬពពួកសូដា អាចបង្កើនឱកាសប្រឈម ទៅនឹងជំងឺធាត់។ 7. កុំយកអាហារជាធ្នាក់៖ ការពិន័យកុមារដោយបង្អត់អាហារ ធ្វើឲ្យពួកគេអាចនឹងមានអារម្មណ៍ភ័យព្រួយ ដោយគិតថាខ្លួននឹងមិនមានអាហារសម្រាប់ញ៉ាំ ដែលជាលទ្ធផល ពួកគេអាចនឹងញ៉ាំកាន់តែច្រើន និងគ្រប់ពេលប្រសិនបើមានឱកាស។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នៅពេលដែលអ្នកយកចំណីដូចជា  ស្ករគ្រាប់ សម្រាប់ជាធ្នាក់បង្ខំឲ្យពួកគេញ៉ាំអាហារសុខភាពដូចជាពពួកបន្លែនោះ វាមិនមែនជាវិធីសាស្រ្តល្អនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញនេះ ជាការហ្វឹកហាត់ឲ្យកុមារលែងឲ្យ តម្លៃទៅលើពពួកអាហារសុខភាពនោះទៅវិញ។ 8. អាហារខាងក្រៅត្រូវមានតុល្យភាព៖ កុមារប្រហែលជាមានឱកាសញ៉ាំអាហារប្លែកៗនៅខាងក្រៅ ដូចជានៅតាមសាលារៀនរបស់ពួកគេជាដើម។ អ្នកអាចកាត់បន្ថយឱកាសនោះ ដោយរៀបចំជាអាហារប្រអប់សម្រាប់រាល់ពេលដែលគេនៅសាលា។  ទម្លាប់មួយដែលល្អ មិនអាចសម្រេចបានភ្លាមៗនោះទេ ដោយឡែកកុមារអាចងាយស្រួលនឹងស្វែងយល់ បើអ្នកអាចធ្វើការណែនាំទៅកាន់ពួកគេ កាន់តែឆាប់ កាន់តែប្រសើរ។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ជំងឺអេដស៍ និងជំងឺរលាកថ្លើម បង្កឡើងដោយវីរុសនិងឆ្លងតាមផ្លូវដូចគ្នាហើយការបង្ករោគរួមគ្នានៃជំងឺអេដស៍ និងជំងឺរលាកថ្លើមមាន៣ ប្រភេទគឺ ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម បេ (HIV-HBV)  ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមសេ(HIV-HCV) និងជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេសេ (HIV-HBV+HCV) ។ ការបង្ករោគរួមគ្នានេះ បានកើតពាសពេញពិភពលោក ឧទាហណ៍ ប្រទេសនីស្ស៊ែរីយ៉ា ការបង្ករោគរវាងជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម បេ (HIV-HBV) មាន២៧,៨ ភាគរយ ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម សេ (HIV-HCV) មាន១៣ភាគរយ និងជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេសេ (HIV-HBV+HCV) មាន ៧ភាគរយ។ ចំណែកប្រទេសបារាំង ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម បេ (HIV-HBV) មាន៣៧ភាគរយ ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម សេ (HIV-HCV) មាន ២៤ ភាគរយ និងជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេ សេ (HIV-HB+HCV) មិនទាន់មានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ទេ។   តើអ្វីទៅជាការបង្ករោគរួមគ្នានៃជំងឺអេដស៍ និងជំងឺរលាកថ្លើម (HIV and -Hepatitis co-infection)? ការបង្ករោគរួមគ្នានេះ គឺសំដៅទៅលើអ្នកជំងឺមានជំងឺអេដស៍ ព្រមគ្នាជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម ឬមានជំងឺរលាកថ្លើម ហើយមានការឆ្លងជំងឺអេដស៍ទៀត។ ការបង្ករោគរួមគ្នានេះ អាចមាន៖ ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេ ឬសេ (HIV-B/ HIV-C) និងជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេសេ (HIV-HBV+HCV)។ ចំណែក ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទអា មិនត្រូវបានអត្ថាធិប្បាយទេ។   តើវាស្តែងឡើងយ៉ាងដូចម្តេច? ការដែលបង្ហាញឲ្យដឹង ថាអ្នកជំងឺម្នាក់មានការបង្ករោគរួមគ្នា គឺយើងអាចដឹងតាមរយៈការពិនិត្យឈាម។ ពេលខ្លះអ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញាដូចជា លឿងភ្នែក ទាចទឹក ឬក្រិនថ្លើម គាត់មកពិនិត្យឈាម ក៏រកឃើញមានជំងឺអេដស៍ថែមទៀត។ ដូចនេះ ការស្តែងឡើងរបស់ជំងឺនេះ គឺវាអាស្រ័យលើ ស្ថានភាពជំងឺមួយណាដែលធ្ងន់ជាង។   តើមនុស្សប្រភេទណា និងនៅតំបន់ណាដែលប្រឈមនឹង ជំងឺនៃការបង្ករោគរួមគ្នានេះច្រើនជាងគេ? ជំងឺនៃការបង្ករោគរួមគ្នានេះ អាចកើតលើមនុស្សគ្រប់វ័យពិសេសលើមនុស្សពេញវ័យច្រើនជាងគេ។ ជំងឺនេះកើតច្រើននៅតំបន់ព្រំដែន ដែលមានមនុស្សច្រើន ឬទីប្រជុំជន។   តើប្រទេសកម្ពុជាសព្វថ្ងៃ កំពុងប្រឈមនឹងជំងឺនេះ ប៉ុន្មានភាគរយ? បើតាមការសិក្សារបស់គ្រូពេទ្យមួយក្រុមឃើញថា៖ •  ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេ (HIV-B) មាន ១១ភាគរយ •  ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមសេ (HIV-C) មាន ៣ ទៅ ៥ភាគរយ •  ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេសេ (HIV-BC) មិនទាន់មានទិន្នន័យច្បាស់លាស់។   តើអ្វីជាមូលហេតុចម្បងនៃការបង្ករោគរួមគ្នានេះ? តើមានកត្តាជំរុញអ្វីខ្លះ? ចំពោះការបង្ករោគរវាងជំងឺអេដស៍និងជំងឺរលាកថ្លើមបេឬសេ គឺអាចឆ្លងតាមរយៈឈាមពីម្តាយមកកូន និងការរួមភេទដូចគ្នា ដោយឡែកករណីខ្លះ មានការឆ្លងជំងឺរលាកថ្លើមបេពីម្តាយទៅកូន លុះពេលពេញវ័យទើបមានការឆ្លងជំងឺអេដស៍ថែមទៀត។ កត្តាជំរុញឲ្យមានការឆ្លងជំងឺនេះ អាចមក ពីការចង់សប្បាយដោយមិនមានការពារឲ្យត្រឹមត្រូវ ឬការប្រើម្ជុលសឺរ៉ាំងរួមគ្នា។   តើអ្នកជំងឺ អាចនឹងមានការប្រឈមខ្ពស់ចំពោះការបង្កពីជំងឺផ្សេងទៀតឬទេ? ជាធម្មតាអ្នកជំងឺដែលមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ គឺប្រព័ន្ធការពាររាងកាយរបស់គាត់បានចុះខ្សោយរួចទៅហើយ ការបង្ករោគរួមគ្នានៃជំងឺអេដស៍ និងជំងឺរលាកថ្លើម ពិតជាអាចបង្កើតនូវជំងឺឱកាសនិយមផ្សេងៗ ដូចជាជំងឺរបេងជាដើម។   តើការព្យាបាលវិញយ៉ាងដូចម្តេចដែរ? តើជំងឺនេះអាចព្យាបាលឲ្យជាដាច់បានទេ? ចំពោះការព្យាបាលវិញ គេបែងចែកទៅតាមប្រភេទនៃជំងឺ៖ • ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមបេ (HIV-HBV)៖ ការព្យាបាលរបស់ជំងឺអេដស៍ និង ជំងឺរលាកថ្លើមបេមានលក្ខណៈដូចគ្នា។ ដូចនេះ យើងអាច ប្រើថ្នាំព្យាបាល ជំងឺអេដស៍ក៏ដូចជាព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមបេដែរ។ ថ្នាំមានដូចជា Tenofovir  Lamivudine ឬEmtricitabineជាដើម។ ជំងឺទាំងពីរនេះ សុទ្ធតែមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាដាច់បានទេ។ • ជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើមសេ (HIV-HCV)៖ ការព្យាបាល គឺត្រូវមើលលើស្ថានភាពជំងឺ៖  - បើជំងឺអេដស៍ មានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ ដែលCD4របស់គាត់តិចជាង២០០ ត្រូវព្យាបាលជំងឺអេដស៍មុន ចាំពេលជំងឺអេដស៍បានធូរស្បើយហើយ ចាំព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមសេជាក្រោយ។  - បើជំងឺរលាកថ្លើមសេមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរជាង ត្រូវព្យាបាលព្រមគ្នានឹងជំងឺអេដស៍។ ជំងឺរលាកថ្លើមយើងអាចព្យាបាលវាជាដាច់ក្នុងរយៈពេលតែ ៣ខែបើកោសិកាថ្លើមនៅល្អ តែបើកោសិកាថ្លើមក្រិនហើយ យើងត្រូវព្យាបាលវាចំនួន ៦ខែ។ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនបានទៅជួបគ្រូពេទ្យទាន់ពេលវេលា គាត់អាចប្រឈមនឹងការស្លាប់ដោយសារជំងឺឱកាសនិយមរបស់ជំងឺអេដស៍។ រាល់អ្នកជំងឺដែល កើតជំងឺអេដស៍ជាមួយជំងឺរលាកថ្លើម ៤០ភាគរយ គឺស្លាប់ដោយសារថ្លើម។   តើមានវិធីសាស្រ្តណាខ្លះ ដើម្បីការពារការបង្ករោគរួមគ្នានេះ? អ្នកដែលប្រឈមនឹងជំងឺនេះជាងគេគឺ អ្នកប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន និងអ្នករកស៊ីផ្លូវភេទជាដើម ហើយការការពារ មិនខុសអ្វីពីការការពារការឆ្លងនៃ ជំងឺអេដស៍ទេ។ ការចាក់វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទបេ និង ការពិនិត្យពីជំងឺនេះ គួរតែត្រូវណែនាំដល់ប្រជាជនទូទៅ។   បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឆាយ គឹមប៉ាវ​ នាយផ្នែកជំងឺប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ នៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ សូវៀត   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

មិនថាអ្នកកំពុងមានជំងឺ​ ឬគ្រាន់តែចង់ជួបប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នកនោះទេ អ្នកត្រូវតែត្រៀមខ្លួនឲ្យរួចជាស្រេច មុននឹងទៅនឹង ដើម្បីចំណេញពេលវេលា និងថវិការផងដែរ។   ខាងក្រោមនេះ គឺជាអ្វីដែលអ្នកគួរតែត្រៀម មុននឹងទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នក ៖   អ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ៖ · ណាត់គ្រូពេទ្យទុកជាមុន · យកឯកសារសុខភាពដែលមានទាំងអស់ទៅជាមួយ · កត់ត្រារោគសញ្ញា ឬបញ្ហាដែលអ្នកកំពុងជួបប្រទះ · សរសេររបាយការណ៍ផ្ទាល់ខ្លួន ដែលទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហារបស់អ្នក ដូចជា ស្រ្តេស ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងការព្យាបាលនានា · កត់ត្រាតារាងថ្នាំ វីតាមីន ឬអាហារបំប៉ន ដែលអ្នកធ្លាប់ប្រើប្រាស់ ឬកំពុងប្រើប្រាស់ · កត់ចំណាំប្រវត្តិគ្រួសារ ជំងឺតំណពូជ ដែលគ្រួសារអ្នកធ្លាប់កើតមានដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺបេះដូង ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមជាដើម · នាំបងប្អូន ឬមិត្តភក្តិទៅជាមួយ · កត់ត្រាសំណួរដែលអ្នកចង់សួរគ្រូពេទ្យរបស់អ្នក។   សំណួរដែលអ្នកអាចសាកសួរគ្រូពេទ្យរបស់អ្នក ៖ · តើរោគសញ្ញារបស់អ្នកធ្ងន់ធ្ងរដល់កម្រិតណាដែរ? ហើយគួរធ្វើបែបណាទើបល្អ? · តើអ្នកគួរធ្វើតេស្តអ្វីដែរឬទេ? · តើគួរធ្វើបែបណា ដើម្បីបង្ការ ឬទប់ស្កាត់បញ្ហានេះ កុំឲ្យកើតម្តងទៀត? · បើមិនឈឺអ្វីទេ តើអ្នកគួរធ្វើបែបណា ទើបអាចការពារជំងឺនានា តទៅមុខទៀត? · តើអ្នកគួរតម ឬបញ្ឈប់សកម្មភាព ឬអាហារណាជាពិសេសដែរឬទេ? · តើអ្នកអាចជ្រើសរើសវិធីព្យាបាលណា ដែលល្អជាងនេះដែរឬទេ? · តើអ្នកអាចអានឯកសារ ឬព័ត៌មានបន្ថែម អំពីបញ្ហានេះ តាមវិធីណាដែរ? ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ការសិក្សាជាច្រើនបានវិភាគទៅលើទំនាក់ទំនងរវាងយោគៈ និងជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត។ ឆ្លងតាមរយៈការសិក្សាជាច្រើនមកពីសាកលវិទ្យាល័យ  Harvard ផ្នែកជំងឺផ្លូវចិត្ត គេបានណែនាំថា ៖ យោគៈ អាចកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់នៃភាពតានតឹង យោគៈ អាចជួយព្យាបាលរោគថប់អារម្មណ៍ និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត យោគៈ ជាវិធីសាស្រ្តសម្រួលអារម្មណ៍ដូចជា ការសមាធិ ការស្មឹងស្មាត និងការហាត់ប្រាណ យោគៈ ជួយបង្កើនថាមពលដល់រាងកាយ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា យោគៈ គឺជាលំហាត់ប្រាណ ដែលទាក់ទងទៅនឹងកាយវិការផ្សេងៗគ្នា តិចនិកក្នុងការដកដង្ហើម និងការសមាធិ។ ការព្យាបាលមួយនេះមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ និងល្អបំផុត សម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងរោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀតដែលទាក់ទង ទៅនឹងការផ្តោតអារម្មណ៍ ឬបាត់បង់ថាមពលក្នុងរាងកាយ ដូចជា ៖ អ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍ ដូចជាស្រ្តេស ការថប់អារម្មណ៍ និងបាក់ទឹកចិត្ត ឈឺខ្នង ឈឺចង្កេះ ឬបញ្ហាសាច់ដុំ ឈឺចាប់រ៉ាំរ៉ៃ បញ្ហាសុខភាពទូទៅ។ អ្នកអាចស្វែងរកថ្នាក់រៀនយោគៈ នៅតាមសណ្ឋាគារ កន្លែងហាត់ប្រាណ មន្ទីរពេទ្យ ឬមួយក៏អ្នកអាចទាញយកវាពី YouTube មកហាត់រៀនដោយខ្លួនឯងក៏បានដែរ៕   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ធ្លាប់គិតថា តួនាទីដែលចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ឱសថការីម្នាក់ គឺការផ្តល់ជូននូវឱសថដែលត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាពជូនដល់អតិថិជន ហើយក៏តែងតែរីករាយ នៅពេលដែលឃើញគាត់បានជាសះស្បើយពីបញ្ហាសុខភាពដែលបាន និងកំពុងជួបប្រទះ។  ក្រោយពីមើលវីដេអូនេះហើយពិតជា INSPIRED…​ ក្នុងនាមជាឱសថការីមួយរូប អ្វីដែលយើងត្រូវចាប់អារម្មណ៍នោះ គឺតម្រូវការពិតប្រាកដរបស់ពួកគាត់។ ក្រៅពីការផ្តល់ជូននូវថ្នាំ ដែលអាចជួយពួកគាត់បានហើយ វាជាការចាំបាច់ក្នុងការផ្តល់នូវដំបូន្មានល្អៗ ការយកចិត្តទុកដាក់ រួមនឹងមានទំនាក់ទំនងល្អ ជាមួយនឹងពួកគាត់… ក្តីបារម្ភ និងការយកចិត្តទុកដាក់ ប្រៀបបានជាកម្លាំងចិត្ត និងថ្នាំពិសេស ដែលមិនងាយរកបានបន្ថែមលើប្រសិទ្ធភាពនៃឱសថដែលអ្នកបានផ្តល់ជូនផងដែរ… ឱសថការីគ្រប់រូប កុំភ្លេចមើលវីដេអូនេះណា៎…

ចែករំលែក

ពេលឡើងសម្ពាធឈាមខ្ពស់ វាមិនតែងតែលេចចេញជារោគសញ្ញាអ្វីគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ប៉ុន្តែវាបែរជាធ្វើឲ្យអ្នកប្រឈមទៅនឹងបញ្ហាផ្សេងៗទៅវិញ ដូចជា ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ការត្បៀតសរសៃឈាម បាត់បង់ការដឹង និងខ្សោយតម្រងនោមជាដើម។  ថ្នាំពេទ្យ ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថា អាចជួយបញ្ចុះសម្ពាធឈាម ប៉ុន្តែពេលខ្លះ វាក៏អាចផ្តល់ផលវិបាកមួយចំនួន ចំពោះអ្នកជំងឺផងដែរ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាវិធីសាស្រ្តធម្មជាតិ ដែលអាចជួយការពារ និងគ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាមបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ហើយការធ្វើបែបនេះជាប្រចាំ ក៏អាចការពារ អ្នកពីការកើតជំងឺនេះផងដែរ។ ១. ដើរហាត់ប្រាណ ឬដើរកំសាន្តលេងពេលចប់ពីការងារក៏បានឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ ១០,០០០ ជំហានក្នុងមួយថ្ងៃ ២. ហាត់ដកដង្ហើមឲ្យបានជ្រៅៗឲ្យបាន៥នាទីនៅពេលព្រឹក និងពេលល្ងាច ដើម្បីកាត់បន្ថយសម្ពាធឈាមរបស់អ្នក ៣. ញ៉ាំចេក និងដំឡូងបារាំង ពីព្រោះវាសំបូរជាតិប៉ូតាស្យូមដែលអាចបញ្ចុះសម្ពាធឈាម គួរឲ្យកត់សម្គាល់ ៤. គ្រប់គ្រងការទទួលទានជាតិអំបិលឲ្យបានល្អមានន័យថា កុំញ៉ាំប្រៃ (ញ៉ាំមិនឲ្យលើសពី ១,៥០០ មីល្លីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ ៥. ការញ៉ាំសូកូឡាខ្មៅ ដែលមានផ្ទុកសារធាតុ flavonols អាចជួយថែរក្សាសុខភាពសរសៃឈាមឲ្យយឺតបានល្អ និងកាត់បន្ថយសម្ពាធឈាមបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ៦. ញ៉ាំស្រាក្នុងកម្រិតមួយ ដែលគ្រូពេទ្យបានណែនាំ ពីព្រោះស្រាអាចជួយកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងជំងឺបេះដូង និងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមបានគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ៧. កាត់បន្ថយការទទួលទានជាតិកាហ្វេអ៊ីន ពីព្រោះវាជាសារធាតុដែលអាចធ្វើឲ្យកម្រិតសម្ពាធឈាមរបស់អ្នកកើនឡើង ៨. ធ្វើការតិចជាងមុន ដើម្បីបន្ថយសម្ពាធ និងភាពតានតឹងនៅក្នុងអារម្មណ៍ ៩. ស្តាប់តន្រ្តី ពីព្រោះអ្នកជំនាញបានណែនាំថាវាអាចជួយបញ្ចុះសម្ពាធឈាមក្នុងពេលដែលអ្នកកំពុងមានបញ្ហាបាន៕   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC ជាជំងឺរលាកថ្លើមមួយប្រភេទដែលបង្កឡើងដោយវីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទC។ ជំងឺនេះត្រូវបានគេដឹងថាមិនមានវ៉ាក់សាំងចាក់ សម្រាប់បង្ការការកើតជំងឺនេះឡើយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត នេះក៏ជាជំងឺដែលពិបាកក្នុងការព្យាបាលឲ្យជាផងដែរ។ យ៉ាងណាមិញ ឱសថថ្មីត្រូវបានរកឃើញ និងអាចព្យាបាលជំងឺនេះ ដោយគ្រាន់តែលេបក្នុងមួយថ្ងៃតែម្តងប៉ុណ្ណោះ។ Sofosbuvir គឺជាថ្នាំប្រើលេបតាមមាត់ដែលជាឱសថអសកម្ម (Prodrug) ប្រភេទនុយក្លេអូទីត មានប្រសិទ្ធភាពប្រឆាំងនឹងអង់ស៊ីមNS5B polmerase នៃវីរុសរលាកថ្លើមប្រភេទC។ ថ្នាំនេះ ត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយសហរដ្ឋអាមេរិក សហព័ន្ធអឺរ៉ុប ប្រទេសកាណាដា និងតំបន់ផ្សេងទៀត ថាជាថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC។ Sofosbuvir ក្រោយពេលស្រូបចូល ត្រូវបានបំលែងយ៉ាងលឿនទៅជា GS-331007 ដែលជាមេតាបូលីតច្រើនជាងគេនៅក្នុងឈាមរបស់ថ្នាំនេះពោល គឺច្រើនជាង៩០%នៃសារធាតុសកម្មរបស់ថ្នាំនៅក្នុងឈាម។ GS-331007 ត្រូវបានចាប់យកដោយកោសិកាថ្លើមដែលអង់ស៊ីមគីណាសរបស់កោសិកា បំលែងវាទៅជាទម្រង់អាណាឡូក 5’-triphosphate form (GS-461203)។ ទម្រង់អាណាឡូក 5’-triphosphate form (GS-461203) បានធ្វើត្រាប់តាមអាស៊ីតអាមីនេ uridine របស់កោសិកាហើយមិនសហការជាមួយនឹងអង់ស៊ីម RNA polymerase របស់មេរោគរលាកថ្លើមប្រភេទC ក្នុងការធ្វើឲ្យខ្សែដំបូងនៃ RNA វែង ដោយធ្វើឲ្យបញ្ឈប់ដំណើរកកើតរបស់ RNA។ ទម្រង់សកម្ម GS-461203 មានឥទ្ធិពលទៅលើកការសំយោគ NS5B និងដើរតួជាខ្សែខាងចុងដែលមិនពេញលេញ។ ទម្រង់សកម្មមិនរារាំងសកម្មភាពអង់ស៊ីម  DNA polymerases, RNA polymerases,or mitochondrial RNA polymerase របស់មនុស្សទេ។   Sofosbuvir អាចប្រើបានទៅលើអ្នកជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទCដោយមិនចាំបាច់ប្រែប្រួលកម្រិតនៃការប្រើទៅតាមស្ថានភាពនៃការខូចខាតថ្លើម របស់អ្នកជំងឺ ឬកម្រិតនៃការខូចខាតតម្រង់នោមពីស្រាលទៅមធ្យម។ ថ្នាំនេះ ត្រូវបានរកឃើញថាមិនមានអន្តរកម្មជាមួយនឹងថ្នាំដែលប្រើប្រាស់ញឹកញាប់ទៅលើអ្នកកើតជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទC ដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ទេ។   ការឆ្លាស់គ្នាដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ទៅលើការជួប GS-331007 ឬ sofosbuvir ត្រូវបានកម្រិតពី P-glycoprotein របស់ពោះវៀនដែលអាចកាត់ បន្ថយការប៉ះរបស់ថ្នាំទៅគោលដៅរបស់វា។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ដើមទ្រូង ឬសុដន់មនុស្សស្រី គឺ­­­­ជារបស់ពិសេសម៉្យាង ដែលមនុស្សប្រុសភាគច្រើន មិនងាយមើលរំលងឡើយ។ ការសំឡឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មនុស្សស្រី បានក្លាយទៅជារឿងធម្មតា សម្រាប់មនុស្សប្រុសទៅហើយ បើមិនអ៊ីចឹងទេ មនុស្សប្រុសម្នាក់នោះ ច្បាស់ជាមានបញ្ហាហើយ។ ថ្ងៃនេះ យើងខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកថាតើ ហេតុអ្វីមនុស្សប្រុសចូលចិត្តសំឡឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មនុស្សស្រី។ · មនុស្សប្រុសយល់ថា ដើមទ្រូងរបស់មនុស្សស្រី ជារបស់អាថ៌កំបាំង ដែលគេគួរតែស្វែងយល់ និងមើលឲ្យឃើញផ្ទាល់ភ្នែក។ ខណៈពេលដែលបុរសមិនមាន ដើមទ្រូងបែបនេះហើយ ទើបគេចង់ដឹងថាតើវាជាអ្វីឲ្យប្រាកដ។ · ពេលមនុស្សប្រុសគិតអំពីការរួមភេទ និងការយកកូន គេប្រហែលជាចង់បានមនុស្សស្រីដែលមានសុខភាពល្អ រាងកាយមាំមួន ហើយដើមទ្រូងធំៗ។ · ដើមទ្រូងមនុស្សស្រី ជាចំណុចរសើប សិចស៊ី និងគួរឲ្យគយគន់។ · មនុស្សប្រុសចង់បានដើមទ្រូងរបស់នារីដែលទន់ៗ គួរឲ្យចង់ស្ទាបអង្អែល ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាល ហើយសំឡឹងមើលវា។ · មនុស្សប្រុសរីករាយ សប្បាយចិត្ត និងកាត់បន្ថយភាពតានតឹង ពេលបានសំឡឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មនុស្សស្រី។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការសំឡឹងមើលដើមទ្រូងរបស់មនុស្សស្រី អាចបង្កើនអាយុរបស់មនុស្សប្រុស បានពី ៤ ទៅ ៦ ឆ្នាំឯណោះ៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ភាពអន្ទះអន្ទែង លាយឡំជាមួយនឹងភាពសប្បាយរីករាយ តែងតែកើតមានឡើងចំពោះអ្នកម្តាយគ្រប់រូប ដែលកំពុងតែរង់ចាំនូវវត្តមានរបស់កូនតូចៗ នឹងមកដល់ឆាប់ៗនេះ។ តើគួរមានការរៀបចំខ្លួនយ៉ាងណា? តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទ្រាំទ្រនឹងភាពឈឺចាប់នៅពេលសម្រាល? សំណួរទាំងនេះ ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះភាគច្រើន ប្រហែលជាត្រូវបានសួរខ្លួនឯងជាញឹកញាប់ ដោយហេតុថា ពេលវេលានៃការសម្រាលនោះ កាន់តែជិតចូលមកដល់។   ពិតណាស់ វាជារឿងដែលអ្នកប្រាកដជាត្រូវឆ្លងកាត់នូវពេលវេលាមួយ ពោរពេញដោយភាពឈឺចាប់ និងគ្មានឡើយនូវផាសុកភាពកំឡុងពេលសម្រាល វាជាហេតុផលមួយដែលទាមទារឲ្យអ្នកគួរមានការហ្វឹកហាត់ខ្លួនឯង ទាំងផ្លូវកាយនិងចិត្ត ទទួលយកនូវពេលវេលាទាំងនោះ។ ប្រសិនអ្នកពុំទាន់ច្បាស់ថា អ្វីដែលអ្នកគួរមានការរៀបចំនោះ អត្ថបទខាងក្រោម នឹងប្រាប់អ្នកពីវិធីសាស្រ្តមួយចំនួន អាចឲ្យអ្នកអាចរៀបចំខ្លួនបានល្អ និងទទួលយកពេលវេលានោះ ដោយសុវត្ថិភាព។   ១.  បន្តរបបអាហារឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់៖ នៅពេលសម្រាលអ្នកមិនអាចទទួលបាននូវអាហារនោះទេ ដោយរង់ចាំទាល់តែការសម្រាលបានបញ្ចប់ ដែលប្រហែលជាទាមទារនូវពេលវេលាច្រើនម៉ោង ឬតិច អាស្រ័យលើស្ថានភាពខុសៗគ្នានៃការសម្រាលរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ អ្នកគួរតែផ្តល់ជាតិទឹក របបអាហារ និងថ្នាំវីតាមីនដល់ខ្លួនឯងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ នៅពេលដែលការសម្រាលកាន់តែខិតជិតមកដល់ ដើម្បីផ្តល់កម្លាំងដល់ខ្លួនឯងឲ្យបានបរិបូណ៍ សម្រាប់ពេលវេលាដ៏ អស្ចារ្យនោះ។   ២.  ធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបយោគៈ៖ លំហាត់ប្រាណយោគៈ អាចហ្វឹកហាត់អ្នក​ ពីវិធីសាស្រ្តក្នុងការដកដង្ហើមឲ្យបានល្អ។ តាមរយៈកីឡាប្រភេទនេះ អ្នកអាចរៀន និងសម្របខ្លួនបានច្រើនក្នុងការធ្វើចលនាដង្ហើម ដែលជាជំនួយ នៅពេលដល់ពេលសម្រាល។ ការអនុវត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃមុនពេលសម្រាល អ្នកក៏នឹងអាច បន្ថយនូវភាពតានតឹងនៅនឹងខ្នង ដើមទ្រូង ស្មា និងត្រគាកជាដើម។   ៣.  ចំណាយពេលខ្លះដើម្បីសម្មាធិ៖ ការសម្មាធិអាចបង្រៀនផ្លូវកាយ និងចិត្តរបស់អ្នក ក្នុងការគ្រងគ្រងអារម្មណ៍របស់ខ្លួន ក្នុងស្ថានភាពលំបាក។ វាអាចនាំឲ្យអ្នកទទួលយក និងប្រឈមមុខ ជាមួយអ្វីដែលប្រាកដជាកើតឡើង ព្រោះវាជាឥរិយាបទល្អមួយ ជាជាងមានអារម្មណ៍ប្រឆាំង មិនទទួលយក និងចង់រត់គេច ដែលជាដើមចមធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែពិបាកក្នុងការឆ្លងកាត់ការសម្រាលនោះ។   ៤.  រៀបចំអាហារទុកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់៖ មុនពេលសម្រាល អ្នក ឬក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក គួរតែបំពេញទូរទឹកកក នូវអាហារដែលមានជីវជាតិឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ងាយស្រួលក្នុងការបំពេញបន្ថែមថាមពល បន្ទាប់ពីធ្វើការសម្រាលរួច និងចៀសវាងនូវការខ្វះខាតនានា។   ៥.  រៀនពីការសម្រាលកូន៖ មានរឿងជាច្រើនទាក់ទងនឹងការពពោះ ដែលជាចម្ងល់ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកដែលមានផ្ទៃពោះជាលើកដំបូង។ អ្នកអាចចាប់ផ្តើម ចូលរួមរៀននៅតាមថ្នាក់បណ្តុះបណ្តាលនានា ដែលនឹងបង្រៀនអ្នកពីចំណេះដឹងទូទៅនៃការរៀបចំខ្លួនមុនពេលសម្រាល និងការថែរក្សាកូនដំបូងរបស់អ្នក។ ៦.  ស្វែងរកអ្នកគាំទ្រ៖ យកល្អអ្នកគួរមានអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន សម្រាប់ជាជំនួយក្នុងការគាំទ្រ និងផ្តល់កម្លាំងចិត្តមុន និងកំឡុងពេលសម្រាល ដូច្នេះ គួរកុំមានការស្ទាក់ស្ទើរ ក្នុងការស្វែងរកអ្នកដែលនឹងអាចពឹងពាក់បាន ក្នុងការដោះស្រាយចម្ងល់របស់អ្នកផ្សេងៗ។   ៧.  ជ្រើសរើសអ្នកឯកទេស៖ កំណត់ទីតាំង និងអ្នកឯកទេសសម្រាប់ពេលវេលាក្នុងការសម្រាល ជាមួយគ្នាផងដែរ អ្នកក៏នឹងអាចធ្វើការពិភាក្សាជាមុន និងស្តាប់យោបល់ពីជម្រើសផ្សេងៗនៃការសម្រាល ក៏ដូចជាការគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់ ពីសំណាក់អ្នកឯកទេសបានផងដែរ។ ចាប់ផ្តើមរៀបចំខ្លួនជាមុន បើទោះជាមិនបានគ្រប់ចំណុចខាងលើទាំងអស់ ក៏ប្រសើរជាងមិនបានធ្វើអ្វីទាល់តែសោះ ព្រោះថាការសម្រាលកូនជាបន្ទុកមួយរួចទៅហើយ កុំបណ្តាយឲ្យ បញ្ហាបន្ទាប់បន្សំ បន្តកើតឡើងបន្ថែមទៀត នោះមិនមែនជារឿងល្អទេ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

និយមន័យ នៃភាពខុសគ្នារវាងការរលូត និងការរំលូតកូន ការរលូតកូន គឺជាការខ្ជាក់ចេញដោយឯកឯង (Spontaneous Expulsion) នូវធាតុបង្កកូន (Product of conception) ហើយកូនដែលធ្លាក់នោះមិនអាចរស់បានទេ ទោះបីមានការសង្គ្រោះល្អយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ករណីនេះ ទារកក្នុងផ្ទៃត្រូវមានអាយុជុំវិញ ២៤អាទិត្យ និងមានទម្ងន់តិចជាង ៥០០ក្រាម។ ចំណែកឯ ការរំលូតវិញ គឺជាការធ្វើឲ្យធ្លាក់ធាតុបង្កកូន ដោយកោស ឬកាយ ឬដាក់ថ្នាំ។   សញ្ញាគ្លីនិក និងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការរលូតកូននឹងបង្ហាញលោកអ្នកតាមរយៈសញ្ញានានាខាងក្រោម៖ • ស្ត្រីមានសញ្ញាណនៃការបាត់រដូវ ឬរដូវមិនទៀងទាត់ • មានធ្លាក់ឈាមតិច ឬច្រើន • ឈឺពោះ ម្តងឈឺម្តងអត់ ហើយចេះតែខ្លាំងទៅៗ • ការកន្ត្រាក់នៃស្បូន • ស្បូនរីកទំហំ ហើយទន់ • មាត់ស្បូនបើក • ករណីធ្វើការពិនិត្យដោយចំពុះទា (Speculum) ឃើញមានឈាមហូរចេញពីក្នុងស្បូន។ ដើម្បីធ្វើការបញ្ជាក់ឲ្យកាន់តែច្បាស់ អ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យពិនិត្យអេកូរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រ ដោយបង្ហាញនូវលទ្ធផលដូចខាងក្រោម៖ • ទារកក្នុងផ្ទៃគ្មានចង្វាក់បេះដូង ឬចលនា • ទារកធ្លាក់ទៅក្រោមកន្សោមកូន (Ovular bag) • ជួនកាលមើលឃើញតែពងថ្លាៗ (Clair Egg)។   មូលហេតុនៃការរលូតកូនញឹកញាប់ ស្រ្តីខ្លះធ្លាប់បានប្រឈមជាមួយការរលូតកូន ដោយសារការធ្វេសប្រហែស ប៉ុន្តែចំពោះស្ត្រីដែលចេះតែមានការលូតកូនជាបន្តបន្ទាប់ដោយមិនដឹងមូលហេតុនោះ ស្ត្រីត្រូវធ្វើការពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញព្រោះវាអាចដោយសារតែមាត់ស្បូនចំហរ ឬបញ្ហាក្រូម៉ូសូម ជាដើម ដែលអ្នកជំងឺអាចធ្វើការព្យាបាលបាន។ ហានិភ័យនៃការរំលូតកូនដោយមានការបង្ករោគ (Septic Abortion) ស្ត្រីមួយចំនួនបានទៅធ្វើការរំលូតកូនខាងក្រៅដែលគ្មានសុវត្ថិភាព ដោយសារមានការប្រើប្រាស់នូវសម្ភារ:មិនស្អាត មិនបានសម្លាប់មេរោគត្រឹមត្រូវ (មិនស្តេរីល) ភាគច្រើនជាការរំលូតដោយខុសច្បាប់។ ករណីនេះស្ត្រីនឹងប្រឈមជាមួយនឹងការក្តៅខ្លួនខ្លាំង ញាក់ ធ្លាក់ឈាមមានធុំក្លិនស្អុយ ជួនកាល ពោះឡើងរឹងដោយរលាកស្រោមពោះ បន្ទាប់ពីស្ត្រីទទួលការរំលូតមិនស្អាត ២៤ទៅ ៤៨ម៉ោង ដែលក្នុងនោះជួនកាលមានការសល់កូន ឬកំទេចសុក ឬអាចមានការធ្លាយស្បូនទៀតផង។ ស្ត្រីក៏អាចធ្លាក់ចូលក្នុងសភាព Shockដែលស្តែងឡើងតាមរយៈ ថ្ងាសត្រជាក់ស្រេប មានបែកញើសស្អិត សម្ពាធឈាមចុះ ជីពចរញាប់ អាចលើសពី១០០ក្នុងមួយនាទី អត់មានទឹកនោម និងមានវិបតិ្តនៃការដកដង្ហើម។ ពេលនោះ ស្ត្រីត្រូវតែសម្រាកពេទ្យរយៈពេលយូរជាដាច់ខាត ដែលការព្យាបាលគឺតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះក្នុងកម្រិតខ្ពស់ ហើយប្រសិនបើមិនបានសង្គ្រោះទាន់ពេលវេលាទេនោះ អ្នកជំងឺនឹងអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិតបានទៀតផងក៏មាន។ បកស្រាយដោយ លោកសាស្រ្តាចារ្យ ប៉ូ ជិនសាមុត © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

បញ្ហាមុខជាំ (Melasma) ជាការឡើងនូវពណ៌ក្រម៉ៅនៅលើស្បែកខុសពីប្រក្រតី ដែលជាទូទៅច្រើនកើតចំពោះស្រ្តីច្រើនជាងបុរស ឯតំបន់នៅលើផ្ទៃមុខដែលកើតមានញឹកញាប់ជាងគេ គឺនៅតំបន់ថ្ងាស ថ្ពាល់ផ្នែកខាងលើ និងចំហៀងជិតគុម្ពត្រចៀក ព្រមទាំងចង្កាជាដើម។    ឆ្លើយតបនឹងសំណួរដែលបានលើកឡើងក្នុងចំណងជើង គឺថាកត្តាជំរុញឲ្យកើតមុនមានទំាង២តែម្តង… •កម្តៅថ្ងៃ៖ ជាកត្តាមានឥទ្ធិពលលើស្បែកតាមរយៈការជះនៃកាំពន្លឺ UVA និង UVB  ទៅលើស្បែក ដែលបង្កឲ្យខូចស្បែក និងជាកត្តាជំរុញឲ្យកោសិកាពណ៌នៃស្បែក (Melanin) ធ្វើការបង្កើនចំនួន និងឡើងមកកកកុញនៅលើស្បែក ដែលនាំឲ្យស្បែកឡើងពណ៌ក្រម៉ៅខុសពីធម្មតា។ •កត្តាអ័រម៉ូន៖ អ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន (Estrogen) របស់ស្ត្រីក៏នាំឲ្យមានការកើនឡើងច្រើនខុសប្រក្រតីនៃកោសិកាពណ៌របស់ស្បែកដូចគ្នា (Melanin) ដោយសារកោសិកាទាំងនោះនឹងធ្វើការប្រមូលផ្តុំច្រើនឡើងជាមួយនឹងការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូននេះ ដែលជាទូទៅកើតមានចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ស្ត្រីសម្រាលកូនរួចមុន៦ខែ និងស្ត្រីដែលប្រើថ្នាំពន្យារកំណើតប្រភេទ COC (Combined Oral Contraceptive)  ដែលមានបរិមាណ Estrogen ច្រើនជាដើម។   បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ញ៉ែម ណាវី  ឯកទេសសើស្បែកនិងកាមរោគ នៃមន្ទីរពេទ្យបង្អែករាជធានីភ្នំពេញនិងម្ចាស់ «រតនា ពិគ្រោះព្យាបាលជំងឺរោគស្ត្រី សើស្បែក និងកាមរោគ»   យល់ដឹងបន្ថែមពី បញ្ហាជាំមុខ    © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក
Top