Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

តើអ្នកធ្វើអ្វីមុនគេ ក្រោយពេលភ្ញាក់ពីគេង? ប្រហែលជាអ្នកពត់ពែនរាងកាយ ហើយប្រញាប់ទៅបន្ទប់ទឹករួចដុសធ្មេញមុនពេលងូតទឹកហើយ។ ជាការពិត មនុស្សប្រហែលជា ៩០ភាគរយ គឺមានទម្លាប់បែបនេះនៅពេលព្រឹក ពីព្រោះវាជួយឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អ និងស្រស់ស្រាយក្នុងអារម្មណ៍ ដើម្បីចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មី។​ អ្នកប្រហែលជាដឹងហើយថា ដើម្បីមាត់ធ្មេញមានសុខភាពល្អ និងការពារបញ្ហានានាអ្នកត្រូវដុសសម្អាតវាពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយប្រសិនបើអ្នកមិនបានដុសសម្អាតធ្មេញជាប្រចាំទេ អ្នកអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាមាត់ធ្មេញជាច្រើន ដូចជា ពុកធ្មេញ កើតមេរោគ កំណកកំបោរ ដំបៅមាត់ ហើយក្នុងករណីខ្លះ អាចឈានទៅរកជំងឺមហារីកមាត់ធ្មេញទៀតផង។ យ៉ាងណាមិញ ថ្ងៃនេះ យើងខ្ញុំនឹងបង្ហាញបងប្អូននូវការពិតមួយចំនួនដែលអ្នកគួរប្រុងប្រយ័ត្នទាក់ទងទៅនឹងការដុសធ្មេញរបស់អ្នក ពីព្រោះបើអ្នកមើលរំលងវាអាចក្លាយជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរបានយ៉ាងងាយ។ ១ ដាច់ខាតសូម្បីតែម្តង កុំប្រើច្រាស់ដុសធ្មេញរួមគ្នាជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ហើយក្នុងករណីដែលអ្នកភ្លេចយកមកជាមួយអ្នកអាចប្រើដៃរបស់អ្នកដុសជំនួសវិញ។ ២ កុំខ្ពុរមាត់ ឬខ្ជាក់ទឹក ចូលក្នុងចានបង្គន់ ពីព្រោះវាអាចនឹងខ្ទាតចូលមកកាន់រាងកាយ ឬមាត់របស់អ្នកវិញបានយ៉ាងងាយជាទីបំផុត។ ៣ កុំគ្របក្បាលច្រាសនឹងថង់ ឬក្រដាសជូតមាត់ ពីព្រោះវាធ្វើបិទផ្លូវខ្យល់ចេញចូលហើយអាចបង្កើតជាកន្លែងដែលបាក់តេរីផ្តុំគ្នារស់នៅ។ ៤ កុំដាក់ច្រាសផ្តេក ពីព្រោះវាធ្វើឲ្យច្រាស់មិនងាយស្ងួត ហើយអាចធ្វើឲ្យបាក់តេរីកកកុញនៅទីនោះ។ ៥ អ្នកគួរមានទម្លាប់ផ្លាស់ប្តូរច្រាសដុសធ្មេញរៀងរាល់បីខែម្តង ទោះបីជាវានៅស្អាតយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយហេតុថាច្រាសដុសធ្មេញចាស់ៗសំបូរទៅដោយបាក់តេរីជាច្រើន ដែលភ្នែកអ្នកមើលមិនឃើញ៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

បើតាមការអង្កេតនៅឆ្នាំ២០០៤-២០០៥ របស់សមាគមជំងឺទឹកនោមផ្អែមកម្ពុជា គេបានរកឃើញថាអត្រាអ្នកកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៅទីក្រុងមានប្រហែល១០% នឹងនៅជនបទប្រហែល៥%។ គេហទំព័រសុខភាព ហេលស៏ថាម នឹងបង្ហាញមិត្តអ្នកអានអោយស្គាល់កាន់តែច្បាប់នូវជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២នេះ តាមរយៈការបកស្រាយយ៉ាងក្បោះក្បាយរបស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ទូច ឃុន នាយករងមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈនិងប្រធានផ្នែកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ និយមន័យ   ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ជាជំងឺរុំារ៉ៃ ដែលស្ដែងឡើងដោយការកើនឡើងអត្រាជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមហើយនៅក្នុងបរិការណ៍នៃភាពសុំានឹងអាំងស៊ុយលីន(ការផលិតអាំងស៊ុយលីនក្នុងខ្លួនមានសភាពធម្មតាតែសរីរាង្គមិនអាចប្រើវាបាន) និងកង្វះខាតនៃអាំងស៊ុយលីន (កោសិកាបេតារបស់លំពែងដំណើរការមិនល្អនាំឲ្យផលិតអាំងស៊ុយលីនមិនគ្រប់គ្រាន់)។ ក្នុងនោះដែរភាពធាត់ពេកក៏ជាកត្តាចម្បងឲ្យមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ចំពោះករណីបុគ្គលដែលមានប្រវត្តិគ្រួសារកើតជំងឺនេះ។ រោគសញ្ញា ជំងឺនេះរោគសញ្ញាចម្បងមានដូចជា បត់ជើងតូចច្រើនជាពិសេសនៅពេលយប់ ស្រេកទឹកខ្លាំងអាចទទួលទានទឹកប្រមាណ ១០កែវក្នុងមួយថ្ងៃ ឃ្លាន ចុះស្គម។ ចំណែករោគសញ្ញាផ្សែងៗទៀតមានដូចអស់កម្លាំង ស្រវាំងភ្នែក បើសិនមានដំបៅគឺក្រជា។ ប៉ុន្តែរោគសញ្ញាទាំងនេះមិនត្រូវបានលេចចេញឲ្យដឹងក្នុងដំណាក់កាលដំបូងទេ។ ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមានរោគសញ្ញាដូចដែលរៀបរាប់ខាងលើនៅពេលដែលគ្រូពេទ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញ គឺអាចមានផលវិបាក មួយឬពីររួចទៅហើយ។ ដូចនេះប្រសិនបើលោកអ្នកធាត់ ឬមានប្រវត្តិគ្រួសារកើតជំងឺនេះ ការពិនិត្យសុខភាពជាប្រចាំ ជាពិសេសការតាមដានជាតិស្ករមួយដងក្នុងមួយឆ្នាំជាការល្អ។ មូលហេតុបង្ក មូលហេតុនៃការកើតជំងឺនេះកើតឡើងដោយសារការបូកបញ្ចូលគ្នានៃកត្តាដែលអាចធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរបាន និងកត្តាដែលផ្លាស់មិនបាន។ កត្តាដែលយើងអាចផ្លាស់ប្ដូរបាន ឬហោះថាlifestyle cause មានដូចជារបៀបរបបរស់នៅបែបអ្នកទីក្រុងការទទួលទានអាហារដែលមានកាឡូរីខ្ពស់ មានជាតិសាច់ជាតិខ្លាញ់ជាតិប្រេងអាក្រក់ ឬភេជ្ជៈដែលមានជាតិផ្អែមខ្លាំងនិងការមិនសូវមានការបញ្ចេញកំលាំងពលកម្ម។ ឯកត្តាដែលមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរបានដូចជាតំណពូជ ប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម កត្តាភេទ និងកត្តាអាយុ ពេលអាយុកាន់តែច្រើន ការកើនជំងឺកាន់តែមានភាគរយខ្ពស់។ ក្រៅពីកត្តាដែលរៀបរាប់ខាងលើការប្រើប្រាស់ឱសថ និងជំងឺមួយចំនួនក៏អាចបណ្ដាលឲ្យកើតជំងឺនេះដែរ ដូចជាឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ លើសសំពាធឈាម ឱសថបញ្ចុះជាតិខ្លាញ់ហើយស្រ្តី ដែលធ្លាប់ឡើងជាតិស្ករក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះនិងជំងឺទាក់ទងនឹងក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត មហារីក ហើយការទទួលទានដំណេកមិនគ្រប់គ្រាន់។  វិធីព្យាបាល នៅពេលធ្វើការវិនិច្ឆ័យដឹងថាអ្នកជំងឺមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម តែបើជាតិស្ករមិនទាន់ខ្ពស់ខ្លាំងនៅឡើយ ការព្យាបាលដោយផ្លាស់ប្ដូររបបអាហារ និងហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ជាជម្រើសទីមួយ។ បន្ទាប់ពីការអនុវត្តរបបអាហារត្រឹមត្រូវ នឹងលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់បានរយៈពេល ២-៣ខែហើយ គ្រូពេទ្យនិងពិនិត្យជាតិស្ករដែលមាននៅក្នុងឈាមម្ដងទៀត ប្រសិនបើលទ្ធផលនៅតែខ្ពស់ដដែលគ្រូពេទ្យនឹងឲ្យប្រើថ្នាំបញ្ចុះជាតិស្ករមួយមុខគួបផ្សំនឹងទម្លាប់រស់នៅល្អដដែល និងមានការពិនិត្យជាតិស្ករមួយខែ និងបីខែក្រោយ បើជាតិស្ករនៅតែខ្ពស់គ្រូពេទ្យនឹងណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំពីរ ឬបីមុខបញ្ជូលគ្នា តែបើជាតិស្ករនៅតែមិនចុះទៀត គ្រូពេទ្យនឹងសម្រេចឲ្យចាក់អាំងស៊ុយលីនតែម្ដង ដើម្បីឲ្យជាតិស្ករចុះឲ្យដល់គោលដៅឲ្យបានឆាប់ ក្នុងគោលបំណងបន្ថយផលវិបាក។ វិធីពន្យារ ឬការពារ ចំពោះមធ្យោបាយសម្រាប់ពន្យារកុំឲ្យឆាប់កើត ឬការពារកុំឲ្យកើតជំងឺនេះគឺសំខាន់ទាក់ទងនឹងរបបអាហារនិងការហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់។ ឧទាហរណ៏ ប្រសិនបើដឹងថាបុគ្គលម្នាក់ធាត់ពេក និងមានប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺនេះត្រូវចាត់វិធានការផ្លាស់ប្តូរបៀបនៃការរស់នៅ និងទទួលទានអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីបន្ថយទម្ងន់របស់គាត់ឲ្យបាន។ ក្នុងការសិក្សាបានបង្ហាញថាបុគ្គលដែលមានទំនោរកើតជំងឺនេះ ប្រសិនបើទម្លាប់នៃការរស់នៅរបស់គាត់ល្អអាចពន្យារ ឬកាត់បន្ថយអត្រានៃការកើតជំងឺ។ ជាមួយគ្នានេះដែរត្រូវកាត់បន្ថយទទួលទានភេជ្ជៈដែលមានជាតិផ្អែម បន្ថយការបរិភាគប្រេងដែលមិនល្អ។  ប៉ុន្តែចំពោះបុគ្គលដែលស្ថិតនៅចន្លោះអ្នកកើតជំងឺ និងអ្នកជំងឺនេះ ការធ្វើកីឡា និងរបបអាហារប្រហែលជាមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពទេ គ្រូពេទ្យអាចនឹងជ្រើសឱសថ មួយប្រភេទសម្រាប់គាត់ដើម្បីពន្យារការកើតជំងឺ។ អ្នកដែលមានវីតាមីន D3 ទាប ប្រឈមការកើតជំងឺនេះច្រើន ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ការបំពេញបង្គ្រប់វីតាមីន D3 នាំឲ្យបន្ថយហានិភ័យនៃការកើតជំងឺ។ មួយវិញទៀតការធ្វើអនុវត្តក្នុងការរស់នៅបានត្រឹមត្រូវ មានប្រសិទ្ធភាពជាងការប្រើប្រាស់ឱសថតែមួយមុខទៅទៀត។ ផលវិបាក ប្រសិនបើមិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ អ្នកជំងឺអាចនឹងជួបប្រទះនឹងផលវិបាកភ្លាមៗ និងផលវិបាករយៈពេលយូរ។ ផលវិបាកភ្លាមៗមានដូចជាសន្លប់ ដោយសារជាតិស្ករឡើងខ្ពស់ពេក ឬចុះទាបពេក ដែលជាមូលហេតុអ្នកជំងឺត្រូវទទួលការសង្គ្រោះភ្លាមៗ។ ផលវិបាករយៈពេលយូរមានដូចជា​ ការប៉ះពាល់សរសៃឈាមតូចៗនៅភ្នែកធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺងងឹតភ្នែកនៅតម្រងនោមនាំឲ្យខូចតម្រងនោម ហើយអាចវិវត្តទៅដំណាក់កាលចុងក្រោយដែលត្រូវឈាងឈាម និងប្រពន្ធ័សរសៃប្រសាទបញ្ជានាំឲ្យអ្នកជំងឺមានសភាពស្ពឹក ក្ដៅ ហាក់បីដូចជាមានសត្វខាំ ឬទេច ឬមានអ្វីមកចាក់នៅបាតជើង អ្នកជំងឺខ្លះស្ពឹកពេលប៉ះជាមួយនឹងទឹកក្ដៅខ្លាំង ពេលមុតអ្វីមួយគាត់មិនដឹងឈឺ ហើយក្លាយជាដំបៅរលួយ និងអាចឈានដល់ការកាត់ជើងក៏មាន។ ផលវិបាករយះពេលយូរអាចប៉ះពាល់លើសរសៃឈាមធំៗដូចជានៅបេះដូងធ្វើឲ្យត្បៀត ឬស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង នៅខួរក្បាលឲ្យទៅជាជំងឺស្ត្រូក នៅផ្នែកខាងចុះៗ ដូចជាអវៈយវៈខាងក្រោមដែលនាំឲ្យមិនមានលំហូរឈាមទៅដល់ផ្នែកខាងចុងនៅជើង ហើយនៅពេលមានរបូស ដំបៅទាំងនោះមិនងាយជា ហើយអាចទៅជារលួយ។ សារជូនដល់មិត្តអ្នកអាន ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសូមផ្ដាំផ្ញើរដល់អ្នកជំងឺទាំងអស់ថា ជំងឺនេះទាមទារឲ្យមានការព្យាបាលរហូតគឺត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យតាមការណាត់ឲ្យបានទៀងទាត់ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យកម្រិតជាតិស្ករឡើងខ្ពស់។ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំដោយមិនមានការតាមដានឲ្យបានត្រឹមត្រូវ កម្រិតជាតិស្ករអាចនៅតែខ្ពស់ហើយផលវិបាកនឹងកើតមានជាមិនខាន។ អ្នកជំងឺត្រូវតែមកជួបគ្រូពេទ្យតាមការណាត់ដើម្បីតាមដាន និងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យកម្រិតជាតិស្ករអាចស្ថិតនៅក្នុងគោលដៅដែលចង់បានក្នុងគោលបំណងចៀសវាងការកើតផលវិបាក។ ម្យ៉ាងទៀត គ្រូពេទ្យក៏មានតេស្ដម្យ៉ាង ដែលអាចដឹងពីកម្រិតជាតិស្ករជាមធ្យមដែលគេហៅថា HbA1C។ ចំពោះអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម បើមានការព្យាបាលនឹងតាមដានបានត្រឹមត្រូវ ផលវិបាកអាចចៀសវាងបាន ឬបើកើតក៏នៅពេលយូរទៀតដែរ ហើយពួកគាត់អាចប្រកបរបររកស៊ីបានដូចធម្មតា។ ប្រសិនផលវិបាកលេចហើយនោះការចំណាយលើការព្យាបាលមិនមែនត្រឹមតែលើទឹកនោមផ្អែមមួយមុខទេ គឺព្យាបាលត្រូវបូកបញ្ចូលជាមួយជំងឺផ្សេងៗទៀតជាច្រើន។ សរុបមក ការព្យាបាលត្រូវមាន ៤ចំនុចសំខាន់ៗគឺ ការគ្រប់គ្រងរបបអាហារ និងការហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ ប្រើប្រាស់ថ្នាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងការតាមដានជាតិស្ករឲ្យបានទៀងទាត់។​ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

១. តើអ្វីទៅជាជំងឺពុកឆ្អឹង? ជំងឺពុកឆ្អឹង គឺជាជំងឺដ៏ស្ងៀមស្ងាត់ដែលមិនមានបញ្ចេញឲ្យអ្នកជំងឺដឹងមុននោះទេ។ ជំងឺនេះបណ្តាលមកពីការថយចុះនៅកំហាប់ឆ្អឹង និងរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ឆ្អឹង ជាហេតុធ្វើឲ្យឆ្អឹងលែងរឹងម៉ាំងាយនឹងបាក់ ជាពិសេសឆ្អឹងខ្នង ឆ្អឹងត្រគាក និងកដៃ។ ២.តើមានកត្តានិងមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលបណ្តាលឲ្យ​ពុកឆ្អឹង? មូលហេតុបណ្តាលឲ្យពុកឆ្អឹងមានដូចជា •ការជក់បារី •ផឹកស្រា •កង្វះអាហាររូបត្ថម្ភ(កាល់ស្យូម,វីតាមីន D និងប្រូតេអ៊ីន) •ស្គមពេក •មិនហាត់កីឡា ឬធ្វើចលនាឲ្យបានច្រើន •ស្រ្តីអស់រដូវ ឬស្រ្តីវះកាត់ស្បូន និងដៃស្បូន •ភាពចាស់ •អ្នកមានជំងឺសន្លាក់រាំរៃ ឬប្រើថ្នាំប្រភេទសសៃយូរ •អ្នកមានជំងឺអ័កម៉ូន(Thyroid Glande)។ ៣.តើធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីឲ្យយើងដឹងថាមានជំងឺពុកឆ្អឹង? ពុកឆ្អឹង ជំងឺស្ងៀមស្ងាត់ វាមានរោគសញ្ញាតិចតួចនៅលើតែមនុស្សចាស់ប៉ុណ្ណោះ ដូចជាស្រកកំពស់ កោងខ្នង ឬបណ្តាលឲ្យបាក់តែម្តង។ ដូច្នេះ ដើម្បីដឹងចំពោះមនុស្សមិនសូវចាស់ខ្លាំង ត្រូវមកវាស់កំហាប់ឆ្អឹង ឬថតx-ray ជាពិសេសមនុស្សដែលមានកត្តាប្រឈមមុខច្រើន។ ៤.តើមានការព្យាបាលយ៉ាងដូចម្តេច? កាត់បន្ថយកត្តាដែលជំរុញឲ្យមានពុកឆ្អឹងដូចជា •បញ្ឈប់ការជក់បារី រឺប្រើប្រាស់ថ្នាំសសៃ •ត្រូវញ៉ាំឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់នូវវីតាមីន D,កាល់ស្យូម និងប្រូតេអ៊ីន •ត្រូវហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់។ ចំពោះស្រ្តីអស់រដូវ ឬស្រ្តីវះកាត់ស្បូន ត្រូវប្រើអ័រម៉ូនជំនួយ ឬប្រើថ្នាំប្រភេទជំនួយឆ្អឹងបន្ថែមដូចជា Biphosphonate, Calcium+Vitamin D ។ល។ ៥.តើការពារយ៉ាងដូចម្តេច? •កាត់បន្ថយ ឬបញ្ឈប់ស្រា បារី •ហូបឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ កាល់ស្យូម និងវីតាមីនD •ហាត់ប្រាណឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងទៀងទាត់ •ចំពោះស្រ្តីអស់រដូវ និងវះកាត់ស្បូនត្រូវឧស្សាហ៍វាស់កំហាប់ឆ្អឹង និងតាមដានឲ្យបានទៀងទាត់។

ចែករំលែក

មិនថាអ្នកធ្វើអ្វីទេ អ្នកនៅតែមិនអាចចៀសផុតពីការបរិភោគអាហារសម្បូរខ្លាញ់ឡើយ ទោះបីជាអ្នកកំពុងតែព្យាយាមទទួលទាន នូវអ្វីដែលធ្វើឲ្យសុខភាពអ្នកល្អក៏ដោយ។ ថ្មីៗនេះយើងបានជជែកជាមួយនឹងស្ថាបនិកនៃ Project Juice គឺអ្នកនាង Marra St. Clair ដែលអ្នកនាងនឹងបង្រៀនយើង អំពីវិទ្យាសាស្ត្រដែលនៅពីក្រោយការធ្វើឲ្យយើងចង់ញ៉ាំអាហារទាំងនេះ។   តើការចង់ញ៉ាំនូវអាហារទាំង៥ប្រភេទខាងក្រោម មានន័យយ៉ាងដូចម្ដេច? អ្នកនាង St. Clair បានបំបែកពួកវាជាមូលហេតុរួមមួយចំនួន ដែលនាំឲ្យអ្នកចង់ទទួលទាននូវប្រភេទអាហារទាំងនេះ៖ ១.    បង្អែម៖ ចំណង់អាហារប្រភេទនេះ កើតមានឡើងពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំ ឬកើតទុក្ខមិនសប្បាយចិត្ត។ ២.    អាហារប្រៃ៖ សុខៗចង់ញ៉ាំអ្វីដែលប្រៃៗមែនទេ? អ្នកអាចនឹងកំពុងតែស្ត្រេសនឹងបញ្ហាអ្វីមួយហើយ។ ៣.    អាហារចៀន ឬបំពង៖ ខ្លាញ់ល្អក្នុងខ្លួនអ្នកអាចធ្វើឲ្យអ្នកចង់ញ៉ាំអាហារចៀន ឬបំពង ដែលជាប្រភេទអាហារពុំសូវមានគុណភាពខ្ពស់ ។ ៤.     សាច់៖ ខ្លួនប្រាណអ្នកអាចនឹងត្រូវការជាតិដែក ប្រសិនអ្នកចង់ញ៉ាំសាច់ខ្លាំង។ ៥.     កាបូអ៊ីដ្រាត៖ តើអ្នកកំពុងតែដាក់កំហិតទៅលើរបបអាហាររបស់អ្នកមែនដែរឬទេ? បើដូច្នេះមែននោះ វាគ្មានអ្វីគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ សម្រាប់ការចង់ញ៉ាំ អាហា​មានផ្ទុកកាបូអ៊ីដ្រាត ។   តើត្រូវបំពេញចំណង់អាហាររបស់អ្នកដោយមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពតាមរបៀបណា? បង្អែម គុណប្រយោជន៍៖ យើងទទួលទានរបស់ដែលផ្អែម ដើម្បីធ្វើឲ្យខ្លួនយើងមានភាពរីករាយ និងធ្វើឲ្យខួរក្បាលបញ្ចេញ Serotonin ហើយវា គឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់មួយ ជួយឲ្យមានការបំបែកសារធាតុទាំងនេះ និងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ល្អក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោងក្រោយមក។ អាហារគួរទទួលទាន៖ អាហារដែលមានជាតិផ្អែមជាមួយនឹងប្រភពស្ករធម្មជាតិ និងមានការរំលាយយឺតដូចជា ផ្លែឈើស្រស់ៗ (ផ្លែប៉ោម ផ្លែម្នាស់ និងផ្លែប័ររី សុទ្ធតែមានផ្ទុកនូវជាតិសរសៃខ្ពស់) ព្រមទាំងវីតាមីន D និងសូកាឡាខ្មៅ ដែលសុទ្ធតែអាចជួយក្នុងការភ្ញោចឲ្យបញ្ចេញ Serotonin។   អាហារប្រៃ គុណប្រយោជន៍៖ យើងត្រូវការជាតិប្រៃ នៅពេលដែលយើងខ្វះសារធាតុរ៉ែសំខាន់ៗក្នុងខ្លួនយើង ឬក៏អាចមកពីអតុល្យភាពនៃអេឡិចត្រូលីតក្នុងខ្លួន ដែលទាមទារនូវប៉ូតាស្យូម ឬក្លរបន្ថែមទៀត។ អាហារគួរទទួលទាន៖ ការទទួលទានសូល្យូម៥០០មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ គឺជាបរិមាណមួយដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់សុខភាពរបស់យើង ហើយអាហារដែលសម្បូរសារធាតុរ៉ែ គឺអាចរកបាននៅក្នុងអាហារដូចជា ស៊ូស៊ី (Sushi) ជាដើម។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកក៏គួរតែទទួលទានទឹកដូង ព្រោះវាអាចជួយការពាររាងកាយអ្នក ពីការខ្វះជាតិទឹក និងជួយបំពេញនូវអេឡិចត្រូលីតក្នុងខ្លួនអ្នក ដោយហេតុ​ថា បើគ្មានការស្រូបយកជាតិទឹកបានល្អទេ វានឹងធ្វើឲ្យអ្នកខ្វះនូវជាតិទឹក និងធ្វើឲ្យអ្នកចង់ទទួលទាននូវអំបិល ឬអាហារណាដែលប្រៃៗ។   អាហារចៀន ឬបំពង គុណប្រយោជន៍​៖ នៅពេលដែលអ្នកគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ និងបន្ទាប់ពីការទទួលទានស្រាច្រើន វាអាចធ្វើឲ្យរាងកាយអ្នកអតុល្យភាព ហើយចង់ទទួលទាន អាហារបំពង ឬអាហារសម្បូរខ្លាញ់ ដោយហេតុថាអ្នកប្រហែលជាបាត់បង់នូវសារធាតុខ្លាញ់ ដែលវាមាននាទីសំខាន់ក្នុងការជួយរក្សាលំនឹងនៃរបបអាហារ និងជួយឲ្យរាងកាយអ្នកស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹមផ្សេងៗ។ អាហារគួរទទួលទាន៖ ប្រសិនបើអ្នកទទួលទានអាហារដែលសម្បូរខ្លាញ់កាន់តែច្រើន អ្នកនឹងចង់ទទួលទានវាកាន់តែច្រើនទៅៗ ដូច្នេះ ដើម្បីឲ្យរាងកាយអ្នក ទទួលបាននូវប្រភពខ្លាញ់ល្អសម្រាប់សុខភាព និងធ្វើឲ្យអ្នកឆ្អែត អ្នកគួរតែទទួលទានផ្លែប័រ ប្រេងអូលីវ និងសណ្ដែក។ ចំណែកប្រេងដូង គឺពិតជាល្អ សម្រាប់ការចំអិនអាហារ ព្រោះថាវាសម្បូរខ្លាញ់ល្អ។   សាច់ គុណប្រយោជន៍​៖ តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាហត់អស់កម្លាំងដែរ ឬទេ? ការឃ្លានសាច់ ជាពិសេសសាច់ក្រហម ជាសញ្ញាទូទៅមួយ ដែលបង្ហាញថា អ្នកមានកង្វះជាតិដែក ហើយជាលទ្ធផលវានឹងធ្វើឲ្យអ្នកអស់កម្លាំង។ អាហារគួរទទួលទាន៖ អាហារសុខភាពផ្សេងៗដូចជា ស្ពីណាត់ សណ្ដែកដី តៅហ៊ូ ប៉េងប៉ោះ គ្រាប់ល្ពៅ និងសូកូឡា ហើយអ្នកអាចទទួលទានអាហារទាំងនេះ ជាមួយនឹងអាហារដែលសម្បូរទៅដោយវីតាមីនC ដូចជាផ្លែក្រូច ផ្លែស្ត្រូបឺរី និងផ្កាខាត់ណាជាដើម ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរ។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកគួរតែទទួលទានអាហារដែលសម្បូរជាតិដែក មិនមែនជាសាច់យ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានចំនួន២មុខក្នុងមួយថ្ងៃ។   កំណត់សម្គាល់់៖ ប្រសិនបើអ្នកនៅតែបន្តមានអាការៈអស់កម្លាំងដែលមិនមែនបណ្ដាលមកពីការទទួលទានដំណេកមិនគ្រប់គ្រាន់ និងនៅតែមាន​ ចំណង់អាហារខ្លាំងនោះ អ្នកគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ព្រោះថាអ្នកអាចនឹងមានជំងឺខ្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម ឬបញ្ហាគ្រាប់ឈាម និងខ្វះជាតិដែកជាដើម។   កាបូអ៊ីដ្រាត គុណប្រយោជន៍​៖ តើអ្នកណាដែលមិនចូលចិត្តភីហ្សា ឬផាស្តា (Pasta)? ទោះបីជាអ្នកមានសុខភាពល្អទាំងស្រុង ឬល្អល្មមក៏ដោយ បើអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ​ត្រូវការ ឬចង់ញ៉ាំអាហារសម្បូរកាបូអ៊ីដ្រាតខ្លាំងនោះ គឺជារោគសញ្ញានៃការទទួលទានមិនបានគ្រប់គ្រាន់។ អ្នកនឹងចង់ទទួលទាននូវអាហារណា ដែលមានកាបូអ៊ីដ្រាត នៅពេលដែលរាងកាយរបស់អ្នកមានការខ្វះខាត ហើយវាអាចកើតឡើងដោយសារអ្នកមានការរឹតត្បិតទៅលើកាឡូរី ឬការទទួលទាន អាហារដែលមិនមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់។ អាហារគួរទទួលទាន៖ ដើម្បីទប់ស្កាត់ចំណង់អាហាររបស់អ្នក អ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកទទួលទានបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រាងកាយ និងការធ្វើសកម្មភាពរបស់អ្នក ហើយអ្នកត្រូវប្រាកដថា អ្នកនឹងញ៉ាំអាហាររៀងរាល់ពីរទៅបីម៉ោងម្ដង។ ការធ្វើបែបនេះអាចជួយធ្វើឲ្យមេតាបូលីសរបស់អ្នកកាន់តែល្អ និងកាត់បន្ថយ ចំណង់អាហាររបស់អ្នក ហើយអ្នកគួរតែបញ្ចូលអាហារសម្បូរជាតិសរសៃចំនួន២មុខ ទៅក្នុងរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

FDAបានអនុម័តឲ្យប្រើថ្នាំប្រភេទ Delafloxacin ដែលមានឈ្មោះក្នុងទីផ្សារថា Baxdela ផលិតដោយក្រុមហ៊ុន Melinta Therapeutics។ វាគឺជាពួក Fluoroquinolone បង្កើតឡើងសម្រាប់ព្យាបាលមនុស្សពេញវ័យ ដែលមានបញ្ញាស្បែក បង្កដោយបាក់តេរី ស្រួចស្រាវ និងការឆ្លងមេរោគទៅលើរចនាសម្ព័ន្ធនៃស្បែក (Acute Bacterial Skin and Skin Structure Infections ឬ ABSSSI)បង្កឡើងដោយពួកបាក់តេរី។ តាមរយៈសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ក្រុមហ៊ុន Melinta បាននិយាយថា ការអនុម័តឲ្យប្រើថ្នាំថ្មីដែលមានឈ្មោះថា Baxdela នេះ គឺមានការគាំទ្រពីការសិក្សាស្រាវជ្រាវចំនួនពីរ។ រីឯការសិក្សា និងធ្វើតេស្ត Phase 3 studies គឺជាការសិក្សាមួយដែលមានរយៈយូរ និងមានទំហំសិក្សាធំ ដើម្បីធ្វើតេស្តសាកល្បងទៅលើប្រសិទ្ធភាពនៃថ្នាំ ទៅលើអ្នកជំងឺដែលមាន ABSSSI បានបង្ហាញថាការព្យាបាលដោយ Baxdela ទាំងថ្នាំចាក់ និងថ្នាំគ្រាប់ បានឆ្លើយតបនឹងការព្យាបាលនៅ៤៨ទៅ៧២ម៉ោងដំបូង គឺមានប្រសិទ្ធមិនទាបជាងការរួមបញ្ចូលគ្នារវាង Vancomycin និងAztreonamទេ នេះបើយោងទៅតាមការសាកល្បងរបស់ FDA។ តាមរយៈសេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់ក្រុមហ៊ុន Melinta បានឲ្យដឹងថា ថ្នាំគ្រាប់៤៥០មីលីក្រាមនេះ គឺមានសមាសធាតុផ្សំ និងប្រសិទ្ធភាពដូចគ្នា និងអាចប្រើជំនួសឲ្យថ្នាំចាក់ ៣០០មីលីក្រាមបាន ហើយវាក៏មិនមានសញ្ញានៃផលប៉ះពាល់លើមុខងារថ្លើម មុខងារតម្រង់នោម ឬការសម្របសម្រួលគ្លុយកូសទេ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត David Hooper សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យ Harvardបានមានប្រសាសន៍ថា “ភាពធន់នឹងថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក កំពុងធ្វើឲ្យមានការកើននូវការព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងឡើង។ គ្រូពេទ្យត្រូវការឧបករណ៍បន្ថែមទៀតក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការគំរាមកំហែងនេះ។ ការអនុម័តឲ្យមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំ​ Baxdelaនេះ គឺវាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការប្រឆាំងនឹងភាពធន់នៃ Methicillin-Resistance Staphylococcus Aureus (MRSA) និងជំងឺឆ្លងដ៏កាចសាហាវដទៃទៀត ដែលវាបានផ្ដល់ឲ្យគ្រូពេទ្យនូវជម្រើសមួយផ្សេងទៀត ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមរបស់អ្នកជំងឺ ABSSSI”។   ប្រភព ៖ Pharmacy Times ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ចែករំលែក

ការឡើងកន្ទួល តែងតែកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់រូប មិនថាប្រុស ឬស្រីនោះទេ ប៉ុន្តែកន្ទួលខ្លះក៏បាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯង ហើយខ្លះទៀតបែរជាមានខ្ទុះ និងត្រូវការព្យាបាលដោយខានមិនបាន តួយ៉ាងដូចជា ការកើតបូស។ បូសនេះទៀតសោត មានកើតនៅគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយ​របស់យើង តែអ្វីដែលជាកង្វល់ខ្លាំងនោះគឺ វាលេចឡើងនៅលើប្រដាប់ភេទរបស់មិត្តបុរសយើង។ បូស ជាអ្វី? បូស ជាប្រភេទជំងឺសើស្បែកម្យ៉ាងដែលបង្កឡើងដោយមេរោគ​ ប្រភេទបាក់តេរីឈ្មោះ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូសកូក)។​​ បូសអាចកើតមាន​ នៅលើមនុស្សគ្រប់វ័យ និងគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់នៃរាងកាយមនុស្ស។ ជំហានដំបូង បូសចាប់ផ្ដើមដោយការរលាកគល់រោមតូចៗ រួចបន្ដស៊ីទៅខាងក្នុង ហើយបង្កជាដុំតូចមួយមានខ្ទុះ។ បូសអាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតតាមរយៈការប៉ះពាល់ជាមួយ ទឹករងៃ ឬខ្ទុះដែលមានមេរោគនៅក្នុងនោះ។  ជាទូទៅបូសមានពីរប្រភេទគឺៈ • បូសមុខច្រើន ឬហៅថា Caruncle (ខារាំងខល) • បូសមុខមួយ ឬហៅថា Furuncle (ហ្វុយរាំងខល)។   មូលហេតុ មូលហេតុ ដែលនាំឲ្យកើតជំងឺបូសនៅត្រង់ប្រដាប់ភេទនោះ គឺបណ្ដាលមកពីភាពខ្វះអនាម័យ ពេលដែលលោកអ្នកស្លៀកពាក់ខោអាវមិនបានស្អាត ទើបបណ្ដាលឲ្យជាប់មេរោគស្ដាហ្វីឡូកូក​ មកជាមួយខោអាវ ជាពិសេសខោទ្រនាប់ ហើយមានប៉ះផ្ទាល់ជាមួយស្បែក បន្ទាប់មកក៏រោលទៅជាបូស។ ប្រសិនបើលោកអ្នកកើតបូស ហើយយកដៃទៅអេះកន្លែងផ្សេងៗ មេរោគស្ដាហ្វីឡូកូកអាចនឹងរោលទៅកន្លែងនោះតាមរយៈក្រចកដៃបាន។ ផលប៉ះពាល់ ចំពោះ អ្នកកើតជំងឺបូសនេះ ប្រសិនបើការថែទាំ និងការព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវទេ មេរោគ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូកូក) នឹងរីករាលដាលពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយទៀត ដែលធ្វើឱ្យអ្នកកើតបូសមានការឈឺចុកចាប់។ លោកអ្នកដែលព្យាបាលមិនបានត្រឹមត្រូវ និងទាន់ពេលវេលា​នោះ មេរោគ Staphylococcus (ស្ដាហ្វីឡូកូក) នឹងរាលដាលដល់ក្នុងឈាម​ ហើយបង្កើត​បានជាមេរោគក្នុងឈាម និងធ្វើឱ្យជំងឺបូសកើតហើយបាត់ទៅវិញ រួចកើតម្ដងទៀត (កើតច្រើនលើកច្រើនសារ) មិនងាយជាទេ និងបង្កើតបានជាសម្លាកជាច្រើនកន្លែង ធ្វើឲ្យខូចសោភ័ណភាពស្បែក។ ការការពារ វិធីការពារដែលប្រសើរបំផុតគឺ លោកអ្នកត្រូវចេះអនាម័យខ្លួនប្រាណ ពិសេសត្រូវឧស្សាហ៍កាត់ក្រចកដៃ ជើង ឲ្យបានខ្លី​ និងទៀងទាត់ ចៀសវាង កុំឲ្យមេរោគទាំងឡាយ មកសម្ងំទុំនៅក្នុងក្រចក​ ងាយនឹងបង្ករោគ។ ប្រសិនបើមានការកើតបូសនៅត្រង់កន្លែងប្រដាប់ភេទ ឬនៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត លោកអ្នកគួរតែមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសច្បាស់លាស់ ដើម្បីពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ កុំឲ្យកើតឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

យោងតាមសេចក្តីប្រកាសជូនដំណឹងពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ ក្រោមកិច្ចសហការពីសាលកវិទ្យាល័យ ចឹងចូវ (ប្រទេសចិន) សាកលវិទ្យាល័យនឹងរៀបចំកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរនិស្សិតទៅកាន់សាកលវិទ្យាល័យ ចឹងចូវ រយៈពេលមួយខែ ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃទី 01 ដល់ថ្ងៃទី30 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ2017ខាងមុខនេះ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កម្មវិធីដ៏ពិសេសនេះ គឺសម្រាប់និស្សិតមហាវិទ្យល័យវេជ្ជសាស្ត្រចំនួន 20 នាក់ និងនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រចំនួន 20 នាក់ ។  កាលបរិច្ឆេទសំខាន់ ៖ ផុតកំណត់ថ្ងៃទទួលពាក្យ ៖ 30 កក្កដា ឆ្នាំ2017  សម្រាប់ពត៌មានបន្ថែមសូមទំនាក់ទំនង ការិយាល័យកិច្ចការទំនាក់ទំនង៖ Tel​​​ :  087 98 1111 / 086 26 46 56 E-mail​ : info@iu.edu.kh / iu.inter@iu.edu.kh Website : www.iu.edu.kh Credit: ទំព័រហ្វេសប៊ុក IU International University

ចែករំលែក

វិបត្តិក្នុងការគេងអាចនិយាយបានថា អ្នកជំងឺមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត និងផ្លូវកាយ ដែលជាហេតុនាំឲ្យអ្នក ពិបាកក្នុងការគេងនៅពេលយប់ ហើយងងុយគេង នៅពេលថ្ងៃ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាប្រាកដជាធ្លាប់ជួបប្រទះបញ្ហានេះនៅក្នុងឆាកជីវិតរបស់ពួកគេ។   អ្នកប្រហែលជាមានបញ្ហានៃការគេង ប្រសិនបើអ្នក ៖ · មិនងាយគេងលក់ញឹកញាប់ · អស់កម្លាំងនៅពេលថ្ងៃ សូម្បីតែអ្នកគេងបានច្រើនជាង៧ម៉ោងក្នុងមួយយប់ក៏ដោយ · សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃចុះខ្សោយជាលំដាប់។   វាជារឿងសំខាន់ណាស់​ ដែលត្រូវស្វែងរកមូលហេតុធ្វើឲ្យអ្នកមានវិបត្តិនៃការគេងនេះ ហើយស្វែងរកដំណោះស្រាយឲ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សញ្ញាព្រមានដែលអ្នកគួរតែប្រញាប់ទៅមន្ទីរពេទ្យរួមមាន៖ · ងងុយគេងពេលបើកបរឡាន ឬម៉ូតូ · គ្មានសកម្មភាព ឬនៅធ្មឹងស្ងៀម ពេលមើលទូរទស្សន៍ ឬធ្វើការ · ពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ នៅកន្លែងការងារ នៅសាលា ឬនៅផ្ទះ · មានអ្នកប្រាប់អ្នកថា អ្នកដូចជាអស់កម្លាំងខ្លាំង · ឆ្លើយតបយឺត · ពិបាកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ · ចង់តែសម្រាក និងគេងគ្រប់ពេល៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ភាគច្រើន ពលរដ្ឋមិនមានទម្លាប់ទៅជួបគ្រូពេទ្យពេលមានជំងឺគ្រុនផ្តាសាយនោះទេ ពីព្រោះពួកគាត់គិតថា វាជារឿងធម្មតា ហើយជារឿយៗ វានឹងបាត់ទៅវិញ ដោយខ្លួនឯង ក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃ។ ក្នុងករណីមួយចំនួន ពួកគាត់អាចប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលមាននៅក្នុងផ្ទះ ឬទៅឱសថស្ថាន រកទិញថ្នាំពីរបីលេបប៉ុណ្ណោះ។   យ៉ាងណាមិញ ក៏មានពលរដ្ឋមួយចំនួនទៀតប្រញាប់ទៅមន្ទីរពេទ្យ ឬជួបវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់គេផងដែរ ពេលមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលក្នុងខ្លួន ដោយសារជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ ដំបូន្មាននានាមិនសូវជាមានប្រសិទ្ធភាពប៉ុន្មានទេ សម្រាប់ជំងឺមួយនេះ ហេតុអ្វីទៅ?   មនុស្សគ្រប់គ្នាគិតថាផ្តាសាយ គឺជារឿងធម្មតា ស្រាល ហើយនឹងជាវិញដោយខ្លួនឯងក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី។ ប៉ុន្តែ វាមិនអញ្ចឹងទាំងអស់នោះទេ!   ជំងឺផ្តាសាយ អាចធ្វើឲ្យអ្នកមិនស្រួលក្នុងរាងកាយ ខ្សោយកម្លាំង ចុកចាប់ពេញខ្លួន គ្រុនក្តៅ ហើយគ្មានអារម្មណ៍ធ្វើអ្វីនោះទេ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលអ្នកសម្រាក ញ៉ាំអាហារ និងទឹកឲ្យបានច្រើន ជាធម្មតាវានឹងបាត់ទៅវិញដោយខ្លួនឯង។ ដូច្នេះហើយ អ្នកមិនចាំបាច់ទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតឡើយ។   ទោះបីជាយ៉ាងណា​ វីរុសជំងឺគ្រុនផ្តាសាយមួយចំនួនអាចទៅបំផ្លាញប្រព័ន្ធការពាររាងកាយរបស់យើង ហើយវិវត្តទៅជាជំងឺរលាកសួត​ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ រហូតពេលខ្លះ អាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់ទៀតផង។ ជាការពិត រៀងរាល់ឆ្នាំ ពលរដ្ឋអាមេរិចពី ២០,០០០ ទៅ៤០,០០០នាក់ បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ដោយសារជំងឺគ្រុនផ្តាសាយនេះ។   គួរបញ្ចាក់ផងដែរថា ពេលលោកអ្នកមានជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ សូមប្រញាប់ទាក់ទងទៅគ្រូពេទ្យរបស់អ្នក ក្នុងករណីដែលអ្នក ៖ · មានអារម្មណ៍ថា ពិបាកដកដង្ហើម · ចាប់ផ្តើមក្អកមានស្លេស្មពណ៌លឿង បៃតង ឬត្នោតចាស់ · ឈឺក្នុងទ្រូងខ្លាំង នៅពេលដកដង្ហើមចូលជ្រៅៗ · ឈឺក្នុងត្រចៀកខ្លាំងទៅៗ · គ្រុនក្តៅលើសពី ៣៨ អង្សារសេ · ឈឺក្បាលមិនបាត់៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ជាបញ្ហាចោទមួយ ក្នុងចំណោមបញ្ហាជាច្រើនផ្សេងៗទៀតនៃការមានផ្ទៃពោះ ដោយគេសង្កេតឃើញថា នៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍ វាបានកើតឡើងក្នុងអត្រា ៦% ចំណែកក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគិតត្រឹមឆ្នាំ ២០១២ បញ្ហានេះបានកើតឡើងក្នុងអត្រា ១០.៥%។   អ្វីទៅជាការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ? ផ្អែកតាមវេជ្ជសាស្រ្ត គេបានបែងចែកបញ្ហានេះជាពីរករណី៖ • ការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ៖ ជាការសម្រាលកូនភ្លាមៗ មិនអាចឃាត់បាន កើតឡើងមុន ៣៧សប្តាហ៍នៃអាយុគភ៌ (ចន្លោះពី ២៦សប្តាហ៍ ទៅ តិចជាង ៣៧សប្តាហ៍) ដើម្បីឲ្យការកំណត់អាយុកាន់តែប្រាកដ ត្រូវទាមទារឲ្យស្រ្តីចងចាំឲ្យបានច្បាស់លាស់ ​ពី ថ្ងៃ ខែនៃវដ្តរដូវ។ • គំរាមសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ៖ ជាបញ្ហាដែលស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ អាចមានរោគសញ្ញាព្រមានដោយសារស្បូនកន្រ្តាក់ខ្លាំងបណ្តាលឲ្យឈឺពោះខ្លាំង ញឹកញាប់ និងជាប់រហូត មានបម្រែបម្រួលនៃមាត់ស្បូន ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ប្រសិនបើគ្មានអន្តរាគមន៍ ឬអន្តរាគមន៍មិនទាន់ពេល​ ពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញ។ គ្រូពេទ្យជំនាញ អាចធ្វើការគ្រប់គ្រងបញ្ហានេះបាន ដើម្បីឲ្យកូនអាចរស់រានមានជីវិតបន្ត និងអាចកើតរស់ ឬអាចបន្តរស់ ដល់គ្រប់ខែបាន (៣៧ សប្តាហ៍) ។   មូលហេតុនៃការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ​ (Cause of spontaneous prematurity) មានកត្តាផ្សេងៗជាច្រើន ដែលបណ្តាលឲ្យមានការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែដូចជា៖ មូលហេតុមកពីម្តាយ •​មានកត្តាអំណោយផលជាច្រើនដូចជា៖ -    មានប្រវត្តិសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ -    ធ្លាប់ធ្វើការរំលូតកូន ឬរលូតកូនដោយឯកឯង -    អាយុម្តាយតិចជាង ១៨ឆ្នាំ ឬលើសពី ៣៥ឆ្នាំ -    ស្ត្រីដែលធ្វើការធ្ងន់ ឬធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយជាប្រចាំ -    មានផ្ទៃពោះជាប់ៗគ្នា -    មានកម្រិតជីវភាពរស់នៅទាប -    ស្រ្តីដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ ឬជាតិពុល។ •ក្រៅពីកត្តាអំណោយផលខាងលើ ក៏នៅមានមូលហេតុទូទៅមួយចំនួនទៀតដូចជា៖ -    មានការក្លាយរោគនៅផ្លូវនោម ទ្វារមាស មាត់ស្បូន ក្នុងស្រោមទឹកភ្លោះ និងទឹកភ្លោះ ក៏ដូចជាមានការក្លាយរោគផ្សេងៗជាច្រើនទៀត ឬមានការឡើងកម្តៅដោយឯកឯង -    ម្តាយមានភាពស្លេកស្លាំង -    ស្រ្តីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមកំឡុងពេលពពោះ -    មានការប៉ះទង្គិចទៅលើពោះ។ •លើសពីនេះអាចមានមូលហេតុនៅនឹងកន្លែងរួមមាន៖ -    ស្បូនមានរូបរាងមិនធម្មតា -    កស្បូនផ្នែកខាងក្នុងចំហ -    មានដុំសាច់នៅក្នុងស្បូន។ មូលហេតុមកពីកូន • មានកូនភ្លោះ ២ឬ ៣ក្នុងពេលតែមួយ • មានទឹកភ្លោះច្រើន • បែកទឹកភ្លោះមុនពេលឈឺពោះ • រលាកស្រោមទឹកភ្លោះ និងទឹកភ្លោះ • មានភាពមិនធម្មតានៃសុក៖ សុកពាំងមាត់ស្បូន ឬសុករបើកចេញពីស្បូនមុនពេលកំណត់។ គ្មានមូលហេតុពិតប្រាកដ៖ គេឃើញមានកើតឡើងក្នុងអត្រា ៤០%។   រោគសញ្ញានៃការគំរាមសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ជាទូទៅវាកើតលើស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះតិចជាង៣៧សប្តាហ៍ ដោយរោគសញ្ញាអាចស្តែងចេញជាការកន្ត្រាក់នៃស្បូនទៀងទាត់ បណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងមានបម្រែបម្រួលនៅមាត់ស្បូន ដែលអាចដឹងបានដោយការលូកទ្វារមាស។ ត្រូវរកមើលថាតើមាន ការធ្លាក់ឈាម បែកទឹកភ្លោះ ឬមានក្លាយរោគផ្សេងៗឬទេ។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ គឺត្រូវធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយការវិភាគបន្ថែមដូចជា៖ • ការប្រើម៉ាស៊ីនសម្រាប់វាស់ការកន្រ្តាក់នៃស្បូន​(CTG) ដែលវិធីសាស្រ្តនេះគឺធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណង វិភាគទៅលើប្រភេទនៃការកន្ត្រាក់របស់ស្បូន។ • ធ្វើការឆ្លុះអេកូតាមទ្វារមាស ដើម្បីវាស់ប្រវែងនៃកស្បូន • ម្យ៉ាងវិញទៀត គេអាចធ្វើការវិភាគទឹករំអិលក្នុងទ្វារមាសដើម្បីរកមើលថា តើមានវត្តមាន នៃហ្វីប្រូនិចទីន (fibronectin) ឬទេ (ក្នុងករណីកូនមានអាយុ តិចជាង ៣៤សប្តាហ៍)។     វិធីសាស្រ្តក្នុងការព្យាបាល ការព្យាបាលត្រូវបានគេអនុវត្តជាចាំបាច់ទៅលើការគំរាមសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ដែលកូនមានអាយុតិចជាង ៣៤សប្តាហ៍ (ចន្លោះ ២៦ ទៅ ៣៤សប្តាហ៍) ពីព្រោះវាមានហានិភ័យច្រើនជាងកូនដែលកើតមានអាយុលើសពី ៣៤សប្តាហ៍ ដែលការព្យាបាលរួមបញ្ចូលដូចជា៖ • ឲ្យស្រ្តីសម្រាកពេទ្យ ដោយមានការថែទាំពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញ ក្នុងការជួយសង្រ្គោះទារកមុន និងក្រោយពេលសម្រាល ចំណែកការសម្រាកនោះទៀតសោត ស្រ្តីត្រូវសម្រាកដោយផ្អៀងទៅខាងឆ្វេង • ព្យាបាលមូលហេតុ ដែលបង្កឲ្យមានការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ដូចជា ការក្លាយរោគផ្សេងៗនៅលើម្តាយ • ព្យាបាលការកន្ត្រាក់នៃស្បូន ដោយប្រើប្រាស់ថ្នាំដើម្បីបំបាត់ការកន្ត្រាក់ស្បូន ដែលមានប្រសិទ្ធភាពរយៈពេល ៤៨ម៉ោងយ៉ាងតិច ដើម្បីឲ្យកូនអាចមានលទ្ធភាព រស់បានដោយខ្លួនឯងបន្ទាប់ពីសម្រាល • ប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទ Corticoid មុនពេលសម្រាល ចំពោះគ្រប់ករណីដែលកូនកើតមិនគ្រប់ខែតិចជាង ៣៤សប្តាហ៍ • តាមដានម្តាយ និងកូន៖ ចំពោះម្តាយ -    ការកន្ត្រាក់នៃស្បូនដោយប្រើម៉ាស៊ីន (CTG) -    វាស់ប្រវែងកស្បូន ដោយប្រើអេកូតាមទ្វារមាស -    ស្រាវជ្រាវរកកត្តាបង្កឲ្យមានការក្លាយរោគ -    ផលវិបាកនៃថ្នាំបញ្ឈប់ការកន្រ្តាក់ស្បូន។ ចំពោះកូន -    ចលនារបស់ទារក -    ចង្វាក់បេះដូងកូនដោយប្រើម៉ាស៊ីន​(CTG)     ផលវិបាកនៃការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ • កំពុងសម្រាល៖ -    ​ ក្នុងករណី ដែលកូនមានអាយុលើសពី ៣៤សប្តាហ៍ ឬលើសពី ២គីឡូក្រាម គឺពុំមានបញ្ហាចោទធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ដោយទារកអាចរស់ដោយខ្លួនឯងបាន គ្រាន់តែទាមទារការថែទាំឲ្យបានដិតដល់ និងរក្សាកម្តៅខ្លួនប្រាណទារកឲ្យបានល្អ។ -    ក្នុងករណីដែលកូនមានអាយុក្រោម ៣៤សប្តាហ៍ ឬតិចជាង ២គីឡូក្រាម ជាទូទៅកំឡុងពេលសម្រាល អាចប៉ះទង្គិចដល់ខួរក្បាលរបស់ទារក (ដោយសារឆ្អឹងលលាដ៍ក្បាលទារកនៅទន់)។ •​ ក្រោយពេលសម្រាល៖ -    ការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ វាអាចបណ្តាលឲ្យសរីរាង្គរបស់ទារក (សួត ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ថ្លើម និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ) លូតលាស់មិនបានពេញលេញល្អ -    កូនកើតមិនគ្រប់ខែដែលមានទម្ងន់តិច អាចប្រឈមទៅនឹងអត្រាកើនឡើងនៃការឈឺ និងស្លាប់ជុំវិញកំណើត និងអាចមានផលវិបាកលើ ប្រព័ន្ធប្រសាទ-ផ្លូវចិត្ត (Neuro-psychic sequelae) -    ស្រ្តីអាចប្រឈមទៅនឹងការមានផ្ទៃពោះមិនគ្រប់ខែនៅពេលក្រោយទៀត ប្រសិនបើពុំបានរកមូលហេតុ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។   វិធីការពារការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ការការពារ ត្រូវបានបែងចែកជា បីដំណាក់កាល៖ ដំណាក់កាលទី ១៖ ជាដំណាក់កាលបឋមដែលត្រូវរិះរកគ្រប់មធ្យោបាយក្នុងការការពារមុនពេលមានផ្ទៃពោះ និងពេលកំពុងពពោះ ដោយរកកត្តាអំណោយផល ដល់ការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ក្នុងនោះរួមមាន៖ -    ការសម្រួលលក្ខខណ្ឌការងារ -    ចៀសវាងការធ្វើការងារធ្ងន់ ឬធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ -    គោរពពេលវេលាសម្រាកមុនសម្រាល -    ហាមធ្វើលំហាត់ប្រាណខ្លាំងក្លា -    ត្រូវបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់។ ដំណាក់កាលទី ២៖ ជាដំណាក់កាលត្រូវព្យាបាលកត្តាអំណោយផល ដែលធ្វើឲ្យមានការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែដូចជា៖ -    ព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលរាល់គ្រប់ការបង្ករោគនៅផ្លួវទឹកនោម និងទ្វារមាស -    ធ្វើការចងកស្បូននៅមុន ១៥សប្តាហ៍នៃគភ៌ ក្នុងករណីស្រ្តីមានចំហកស្បូនខាងក្នុង -    ព្យាបាលមូលហេតុផ្សេងទៀតដែលអាចបង្កឲ្យមានការសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ។ ដំណាក់កាលទី ៣៖ គឺជាការព្យាបាល ដែលអ្នកជំនាញត្រូវប្រើឱសថសម្រាប់បញ្ឈប់ការកន្ត្រាក់នៃស្បូន។ ដូច្នេះ គ្រប់ស្រ្តីទាំងអស់ ត្រូវតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញជាមុនសិន មុននឹងចង់បានកូន។ ជាពិសេសស្រ្តីដែលធ្លាប់មានប្រវត្តិសម្រាលកូនមិនគ្រប់ខែ ត្រូវតែស្វែងរកសេវាពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យជំនាញជាចាំបាច់បំផុត ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យមានលទ្ធភាពស្រាវជ្រាវរកមូលហេតុដែលបង្កឲ្យមានបញ្ហាពីពេលមុន និងចៀសវាងកុំឲ្យកើតមានឡើងវិញទៀត នៅពេលមានផ្ទៃពោះលើកក្រោយ រួចបន្តតាមដានកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ រហូតដល់ពេលសម្រាលបានគ្រប់ខែ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត គី ស៊ីវ៉ាន់ថា នាយអាគាររោគស្រ្តី និងសម្ភព នៅមន្ទីរពេទ្យ ព្រះកុសុមៈ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។​

ចែករំលែក

ធ្លាប់តែឃើញគេម៉ាស្សាប្រេង និងឲ្យម៉ាស្សាដោយត្រាំជើងក្នុងទឹកដែលមានត្រីម៉ាស្សាមែនទេ៎?  រូបភាព គឺគ្រាន់តែស្រមៃ ក៏មានអារម្មណ៍ថាrelaxingដែរ តែបើនិយាយអំពី«ម៉ាស្សាជាមួយកាំបិត»វិញ តើហ៊ានសាកទេ?  លក្ខណៈថា គ្រាន់តែលឺហ្នឹង ក៏រាងស្រាវបាត់ទៅហើយ…  វាជាវិធីសាស្រ្តព្យាបាលរបស់ចិនបុរាណកាលពី២៥០០ឆ្នាំមុន ហើយក៏ត្រូវកំពុងត្រូវបានអនុវត្តនៅតៃវ៉ាន់ផងដែរ ហើយក៏ត្រូវបានអតិថជនជាច្រើនចូលចិត្តពេញចិត្តផងដែរ… ចុះអ្នកវិញ? បើសិនជាមាននៅប្រទេសយើង តើនឹងសាកល្បងដែរឬអត់ Video Credit : Pretty 52 © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top