Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ទឹកអាស៊ីតរបស់ក្រពះដែលធ្វើដំណើរមកបំពងកតាមបំពង់អាហារជារៀងរាល់ថ្ងៃអាចនឹងបង្កឲ្យមានជំងឺជាច្រើនដូចជាមហារីកបំពង់កជាដើម។ ហេតុដូច្នេះ ការការពារគឺជាការចំាបាច់ដែលយើងគួរតែយល់ដឹង។ខាងក្រោមនេះគឺជាវិធីសាស្ត្រ៨យ៉ាងដែលជួយកាត់បន្ថយការហូរចូលនៃទឹកក្រពះមក បំពងក៖ 1. សម្រកទម្ងន់  ការធាត់ជ្រុលបណ្តាលឲ្យទឹកអាស៊ីតក្រពះកើនឡើង ដោយសារសម្ពាធទៅលើពោះរបស់អ្នកអាចរុញទឹកអាស៊ីតឲ្យចូលមកបំពង់ក។ អ្នកគួរតែសម្រកទម្ងន់ ប្រសិនបើអ្នកលើសទម្ងន់ កុំព្យាយាមញ៉ាំច្រើនប្រសិនបើទម្ងន់របស់អ្នកមិនទាន់លើស។          2. ចៀសវាងការបរិភោគអាហារមួយចំនួន  អាហារមានជាតិខ្លាញ់ពេក អាហារហឹរ អាហារមានជាតិអាស៊ីតដូចជា ប៉េងប៉ោះនិងក្រូច ជីអង្កាម សូកូឡា ខ្ទឹមបារាំង កាហ្វេ ឬភេសជ្ជ:មានជាតិកាហ្វេអ៊ីន និងកាបូណាត។           3. បរិភោគអាហារក្នុងបរិមាណតិច  មិនគួរបរិភោគអាហារច្រើនពេកទេព្រោះវានឹងផ្តល់សម្ពាធទៅលើបំពង់អាហារហើយរុញច្រានទឹកអាស៊ីតមកខាងលើ។   4. កុំទទួលដំណេកបន្ទាប់ពីបរិភោគ  ប្រសិនបើអ្នកចង់សម្រាកត្រូវរង់ចាំរយៈពេល ៣ម៉ោងក្រោយពេលបរិភោគអាហារ។ ទំនាញផែនដីអាចជួយក្នុងការទប់ស្កាត់លំហូរទឹកអាស៊ីតក្រពះ នេះបាន។           5. ដំណេកខ្ពស់  នៅពេលគេង លើកខ្នើយអ្នកឲ្យបាន ៦ ទៅ ៨ អ៊ីន។ ទំនាញផែនដីនឹងជួយរក្សាអាស៊ីតក្រពះមិនឲ្យហូរឡើងមកបំពង់ក។   6. ពិនិត្យមើលថ្នាំដែលអ្នកកំពុងតែប្រើប្រាស់  អ្នកគួរតែជួបពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញអំពីបញ្ហានេះ ប្រសិនបើអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំដូចជា Non-steroidal anti-inflammatory, NSAIDs, Calcium channel blockers (ថ្នាំព្យាបាលជំងឺលើសឈាម) ថ្នាំផ្សះ (antibiotics) ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ ថ្នាំគ្រាប់ជាតិដែក -ល-។   7. បញ្ឈប់ការជក់បារី និងជាតិអាល់កុល  ការសិក្សាថ្មីៗបានបង្ហាញថាជាតិកូកាអ៊ីននៅក្នុងបារី និងស្រាអាចធ្វើឲ្យសាច់ដុំបំពង់អាហារសម្រាកដែលជាហេតុធ្វើឲ្យទឹកមាត់មិនមានលទ្ធភាពសម្អាត អាស៊ីតនៅបំពង់កបានល្អ។           8. ស្លៀកពាក់សម្លៀកបំពាក់ធូរៗ  មិនគួរស្លៀកពាក់តឹងពេកដែល  អាចរឹតសង្កត់ក្រពះ។    ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ក្នុងចំណោមស្រ្ដីមានផ្ទៃពោះចំនួន ១០នាក់ មានម្នាក់មានជំងឺលើសឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ ដែលអាចបង្កជាផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ឬអាចមានគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ដល់ជីវិត។ តើជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះជាជំងឺដូចម្តេច? ជាការពិតទៅ ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះមាននិយមន័យដូចទៅនឹងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមលើមនុស្សដែលអត់មានផ្ទៃពោះ ដោយមានសម្ពាធឈាមខាងលើ (Systolic) លើសពី ១៤mmHg និងខាងក្រោម (Diastolic) លើសពី៩០mmHg ហើយលើសពីនោះ វាក៏ជាកត្តាដែលប្រឈមទៅនឹងការស្លាប់ទាំងម្ដាយទាំងកូនផងដែរ។   ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះត្រូវបានចែកចេញជា៤ប្រភេទគឺ៖ 1. ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមរ៉ាំរ៉ៃ (Pre-existing or Chronic hypertension)៖ មានន័យថាអ្នកជំងឺមានការលើសសម្ពាធឈាមមុន ២០សប្ដាហ៍នៃគភ៌ (ពពោះ) ក៏មានន័យថាមុនពេលមានផ្ទៃ-ពោះស្រ្ដីជាម្ដាយមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាមរួចទៅហើយ។ 2. ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមពេលមានផ្ទៃពោះ (Gestational hypertension)៖ ជាការលើសសម្ពាធឈាមក្រោយ ២០សប្ដាហ៍ នៃការពពោះ។ 3. ជំងឺបម្រុងក្រឡាភ្លើង (Preeclampsia)៖ មានន័យថាអ្នកជំងឺមានសម្ពាធឈាម រួមជាមួយនឹងជាតិសាច់នៅក្នុងទឹកនោម(proteinuria) លើសពី ៣០០មីលីក្រាមក្នុង២៤ម៉ោង។ ប៉ុន្តែក្នុងការណែនាំថ្មីនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺបម្រុងក្រឡាភ្លើងគឺយើងអាចរួមបញ្ចូលទៅនឹងរោគសញ្ញាគ្លីនិកដទៃទៀតដូចជា៖ • ស្រវាំងភ្នែក • ការប៉ះពាល់ទៅលើមុខងារថ្លើម សម្គាល់បានដោយ ឈឺនៅឆ្អឹងជំនីក្រោមខាងស្ដាំ ការឡើងខ្ពស់នៃអង់ស៊ីមTransaminase • ការប៉ះពាល់ទៅលើតម្រងនោមដោយមានការកើនឡើងនៃ Creatinine • អាចឃើញមានជំងឺហើមសួត(Pulmonary edema) ផងដែរ។ 4. ជំងឺបម្រុងក្រឡាភ្លើង រួមនឹងជំងឺលើសសម្ពាធឈាមរ៉ាំរ៉ៃ៖ មានន័យថា អ្នកជំងឺមានលើសសម្ពាធឈាម មុនពពោះ រួមជាមួយរោគសញ្ញា នៃជំងឺបម្រុងក្រឡាភ្លើង ក្រោយ២០សប្តាហ៍ នៃការពពោះ។ តើមានកត្តាណាខ្លះជំរុញឲ្យកើតជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ? ដោយសារតែជំងឺនេះកើតមានរហូតទៅដល់ ១០%នៃស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះ ក្នុងនោះគេសង្កេតឃើញថាមានក្រុមស្រ្តីមួយចំនួនដែលស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌប្រឈមខ្ពស់ដូចជា៖ • ស្រ្ដីដែលមានផ្ទៃពោះមានអាយុលើសពី៤០ឆ្នាំ ឬតិចជាង១៨ឆ្នាំ • ស្រ្ដីធាត់ខ្លាំង • ស្រ្ដីធ្លាប់មានជំងឺក្រឡាភ្លើងពីមុនមក • ស្រ្ដីពពោះកូនភ្លោះ • ស្រ្តីមានជំងឺលើសឈាម • ស្រ្ដីមានវិបត្តិតម្រងនោម • ស្រ្ដីមានជំងឺពាក់ពន្ធ័ទៅនឹងប្រព័ន្ធប្រឆាំងរាងកាយ (autoimmune disease) • ឬស្រ្ដីមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ។ តើជំងឺនេះលេចឡើងនូវរោគសញ្ញាចម្បងដូចម្តេច? ចំពោះរោគសញ្ញានៃជំងឺនេះបើសិនជាអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌជំងឺលើសសម្ពាធឈាមរ៉ាំរ៉ៃ គឺពុំមានរោគសញ្ញាធំដុុំណាមួយ ដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងលក្ខខណ្ឌជំងឺបម្រុងក្រឡាភ្លើង ឬឈានដល់ជំងឺក្រឡាភ្លើងដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើយើងអាចឃើញមានលេចឡើងនូវរោគសញ្ញាចម្បងខ្លះៗតួយ៉ាងដូចជា៖ • ស្រវាំងភ្នែក ឬមានវិបត្តិគំហើញ • ឈឺក្បាលខ្លាំង • ឈឺចុកចាប់នៅត្រង់ចុងដង្ហើម ឬឈឺនៅឆ្អឹងជំនីក្រោមខាងស្ដាំ • ក្អួតចង្អោរ • ហើម (មុខ ដៃ ឬជើង)។   តើជំងឺនេះផ្តល់ផលប៉ះពាល់ណាខ្លះទៅលើម្ដាយ និងកូន? អ្វីដែលជាក្ដីបារម្ភទៅលើស្ត្រីដែលកើតមានជំងឺលើសឈាមកំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ គឺជាផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលស្ថិតក្នុងក្រុមបម្រុងក្រឡាភ្លើង ឬក្រឡាភ្លើងដែលអាចប៉ះពាល់ទៅលើអាយុជីវិតទាំងម្ដាយ និងកូន។ • ការប៉ះពាល់ផ្នែកខាងម្ដាយ៖ ស្រ្ដីជាម្ដាយអាចប្រឈមទៅនឹងការដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ឬកើតមានជំងឺហើមសួត(Pulmonary Edema)ដោយស្រ្ដីនោះមានរោគសញ្ញា    ហត់ខ្លាំងដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត មិនតែប៉ុណ្ណោះក្នុងពេលតែមួយក៏អាចមាននូវការប្រកាច់បែកគ្រាប់ឈាមការថយចុះនៃចំនួនផ្លាកែត ព្រមទាំងមានវិបត្តិថ្លើម និងតម្រងនោមធ្ងន់ធ្ងរទៀតផង ហើយប្រសិនបើពុំមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវនោះទេអ្នកជំងឺនឹងឈានទៅរកសេចក្ដីស្លាប់រហូតទៅដល់ ១០ទៅ ១៥%។ • ការប៉ះពាល់ផ្នែកខាងកូន៖ ទារកអាចប្រឈមទៅនឹងការកើតមិនគ្រប់ខែ មានការលូតលាស់យឺតយ៉ាវជាងក្មេងធម្មតា ឬមានជំងឺវិបត្តិផ្លូវដង្ហើមស្រួចស្រាវ ឬមួយមានគ្រោះថា្នក់ដល់ជីវិតតែម្ដង។   តើមានវិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ? ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដែលចម្បងនោះគឺការវាស់សម្ពាធឈាមឲ្យបានត្រឹមត្រូវដែលដូចទៅនឹងការវាស់សម្ពាធឈាម ទៅលើអ្នកជំងឺលើសឈាមធម្មតាដែរមានន័យថាមុនពេលធ្វើការវាស់យើងត្រូវឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាកឲ្យបានយ៉ាងតិច ១៥នាទីហើយចៀសវាងការទទួលទានកូកាកាហ្វេ ឬបារីឲ្យបាន៣០នាទីមុនពេលវាស់។ យើងត្រូវវាស់ឲ្យបានច្រើនដង ដោយវាស់ ២ម៉ោង ទៅ៦ម៉ោងម្ដងក្នុងរយៈពេល ១៥ម៉ោងដើម្បីប្រាកដថាអ្នកជំងឺពិតជាលើសសម្ពាធឈាមមែនឬទេ? បន្ទាប់ពីនោះយើងអាចបូមយកឈាមទៅពិសោធន៍បន្ថែមដើម្បីរកមើលការវិវឌ្ឍនៃជំងឺ ដែលអាចប៉ះពាល់ទៅលើមុខងាររបស់សរីរាង្គផ្សេងៗដូចជាថ្លើម ឬតម្រងនោមជាដើម។ តើត្រូវព្យាបាលជំងឺនេះដូចម្តេច? យើងអាចធ្វើការព្យាបាលទៅលើជំងឺនេះបាន ប៉ុន្តែយើងមិនអាចប្រាកដថាមិនមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត១០០%នោះទេ ដោយក្នុងនោះមាន ១០% ទៅ១៥%ជាករណីដែលយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន។ ការព្យាបាលត្រូវបានបែងចែកជា២គឺ៖ • ការព្យាបាលដោយមិនប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ ត្រូវធ្វើការណែនាំអ្នកជំងឺឲ្យចៀសវាងការបរិភោគម្ហូបប្រៃ កុំឲ្យឡើងទម្ងន់ខ្លាំង និងធ្វើការសម្រាកនៅលើគ្រែឲ្យបានច្រើន។ • ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ ថ្នាំដែលត្រូវប្រើប្រាស់ទៅលើអ្នកជំងឺមានដូចជា ថ្នាំលើសឈាម (Antihypertensive drug)  ឱសថប្រឆាំងការប្រកាច់ (Antiepileptic seizure) និងមានជាឱសថការពារមុនពេលមានផ្ទៃពោះចំពោះអ្នកជំងឺណាដែលធ្លាប់មានប្រវត្តិកើតជំងឺនេះពីមុនមកដូចជាពពួក Aspirin និងកាល់ស្យូមជាដើម។ បើករណីចាំបាច់ ស្រ្តីដែលមានផ្ទៃពោះត្រូវធ្វើការវះកាត់យកទារកក្នុងផ្ទៃចេញ បើគភ៌មានអាយុចាប់ពី ៣២សប្ដាហ៍។ ប៉ុន្តែជាទូទៅប្រសិនបើអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងក្រុមដែលលើសសម្ពាធឈាមពេលមានផ្ទៃពោះ ឬភាសារបច្ចេកទេសហៅថា “Gestational Hypertension” ការលើសសម្ពាធឈាមនឹងត្រឡប់ទៅរកសភាពធម្មតាវិញបន្ទាប់ពីសម្រាលរួច ៣ទៅ៤សប្តាហ៍ ឬ៣ខែក្រោយដែលវាអាស្រ័យទៅលើស្ថានភាពសុខភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ចំណែកឯអ្នកជំងឺដែលស្ថិតក្នុងក្រុមលើសសម្ពាធឈាមរ៉ាំរ៉ៃវិញ ការលើសសម្ពាធឈាមនឹងមិនបាត់ទៅវិញឡើយដែលតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់ថ្នាំបញ្ចុះសម្ពាធឈាមយូរអង្វែង។   តើជំងឺនេះអាចបង្ការបានយ៉ាងដូចម្តេច? ចំពោះវិធីបង្ការវិញប្រសិនបើស្រ្តីដែលធ្លាប់កើតមានជំងឺនេះម្ដងរួចទៅហើយ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែទៅតាមដានជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញឲ្យបានជាប់លាប់ បើសិនជាគាត់ចង់មានទម្ងន់លើកក្រោយទៀត ដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការកើតជំងឺលើសសម្ពាធឈាមអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះម្ដងទៀត ហើយប្រសិនបើស្រ្តីមានផ្ទៃពោះរួចសង្ស័យថាខ្លួនឯងមានរោគសញ្ញាដូចជា ឈឺក្បាល ស្រវាំងភ្នែក ឬចុកចុងដង្ហើម សូមប្រញាប់ប្រញាល់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញជាបន្ទាន់ ដើម្បីកាត់បន្ថយអត្រាការស្លាប់របស់ម្ដាយ និងទារកអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ និងពេលសម្រាល បន្ថែមពីលើនេះទៀតអ្នកដែលមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាមហើយចង់មានផ្ទៃពោះគាត់អាចប្រើប្រាស់នូវវិធីសាស្ត្របង្ការទុកជាមុនដែលមានដូចជាការប្រើប្រាស់ថ្នាំ Aspirin និងកាល់ស្យូម។ វេជ្ជបណ្ឌិត ថេង យូដាលីន ឯកទេសជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ស្របពេលដែលក្រុមគ្រូពេទ្យត្រូវបានប្រមាទមាក់ងាយពីសាធារណជន ជាពិសេសតាមរយៈបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក អ្នកប្រហែលជាមិនដឹងទេថាគ្រូពេទ្យមួយចំនួនសម្រេចចិត្តចូលរៀនជំនាញនេះដោយសាររងភាពឈឺចាប់ឃើញឪពុកម្តាយ បងប្អូនឈឺ ហើយគាត់មិនអាចជួយអ្វីបានកាលពីកុមារភាព។ ទឹកចិត្តចង់ជួយគេ ទឹកចិត្តចង់ព្យាបាល និងស្រោចស្រង់ជីវិតគេឯងបានដក់ជាប់ក្នុងអារម្មណ៍របស់គាត់តាំងពីក្មេងមកម្ល៉េះ ទើបធ្វើឲ្យមនុស្សមួយចំនួនសម្រេចចិត្តប្រឡូកចូលក្នុងវិជ្ជាជីវៈនេះទាំងដឹងមុនថានឹងត្រូវចំណាយពេលរៀនលើសលប់បើធៀបនឹងមុខវិជ្ជាផ្សេង។ បើមានគំនិតគិតតែរឿងប្រាក់ ម្ល៉េះមិនចំណាយពេលរៀនយូរដល់ម្លឹងទេ ព្រេាះរៀនមុខវិជ្ជាផ្សេងឆាប់ចប់ ហើយងាយស្រួលរកលុយទៀតផង តែដោយសារទឹកចិត្ត ភាពឈឺចាប់ ទើបរុញច្រានឲ្យពួកគាត់ចាប់យកមុខជំនាញនេះ តស៊ូធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីមានឱកាសពាក់អាវស បំពេញភារកិច្ចសង្គ្រេាះជីវិតមនុស្សឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ សម្រាប់មនុស្សទូទៅ អាវសមួយនេះ ត្រឹមតែជាអាវក្រណាត់មួយប៉ុណ្ណេាះ តែសម្រាប់ក្រុមគ្រូពេទ្យ អាវនេះតំណាងឲ្យភាពតស៊ូ អំណត់ និងជំនះរាល់ឧបសគ្គទម្រាំមានថ្ងៃនេះ។ បើអ្នកប្រៀបធៀប សមត្ថភាព និងសម្ភារៈ ប្រហែលជាយើងមិនអាចប្រៀបធៀបនឹងគេគ្រប់ 100% នេាះទេ ប្រហែលជាមានចំណុចមួយចំនួនយើងត្រូវបន្តអភិវឌ្ឍបន្ថែមទៀត តែបេះដូងស្រឡាញ់វិជ្ជាជីវៈនេះ និងចិត្តចង់សង្រ្គោះជីវិតប្រជាពលរដ្ឋយើង លោកអ្នកមិនអាចមើលរំលងឡើយ! តើពាក្យជេរប្រទិច ប្រមាទមាក់ងាយ ផ្តល់នូវប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដល់អ្នក?

ចែករំលែក

បន្ថែមពីលើការត្រៀមនូវចម្លើយឆ្លើយតបទៅកាន់សំណួរដែលអ្នកជ្រើសរើសបុគ្គលិកអាចនឹងសួរ បេក្ខភាពក៏គួរត្រៀមនូវសំណួរខ្លះដើម្បីធ្វើការសាកសួរ ទៅកាន់ពួកគេវិញផងដែរ។ ការធ្វើបែបនេះនឹងជួយបន្ថែមពិន្ទុឲ្យខ្លួនអ្នកបានមួយកម្រិតទៀត ហើយក៏អាចបង្ហាញនូវចំណាប់អារម្មណ៍ដែលអ្នកមាន លើស្ថាប័ន ឬក្រុមហ៊ុនបានកាន់តែខ្លាំងក្លាថែមទៀត។ លោក Bill Cole ជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ «គន្លឹះ ទទួលបានជោគជ័យក្នុងការសម្ភាសន៍» «The Interview Success Guide» បានបង្ហាញប្រាប់ថា «ការសួរសំណួរជាវិធីសាស្រ្តដ៏ល្អមួយ ក្នុងការបង្ហាញ នូវចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក ហើយវាក៏ធ្វើឲ្យ អ្នកសម្ភាសន៍មើលឃើញពីសក្តានុពលរបស់អ្នកដែរ»។ ​ ​បេក្ខភាព​ ជាទូទៅ មានឫកពារមទម្យ និងសុភាពពេករហូតដល់មិនហ៊ាននឹងធ្វើការសាកសួរ អ្វីទៅវិញ ដោយផ្នត់គំនិតមួយគិតថា អ្នកសម្ភាសន៍ជាអ្នកមានអំណាច ក៏ដូចជា មនុស្សដែលខ្លូននឹងត្រូវធ្វើការងារជាមួយ ហើយក៏មិនចង់បង្កជា ភាពល្អក់កករជាមួយគ្នា។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមានបំណងធ្វើឲ្យខ្លួនឯងក្លាយជាបេក្ខភាពដែលលេចធ្លោ និងខុសប្លែកពីបេក្ខភាពដទៃនោះមិនថា ជាការសួរក្រោយពេលដែលអ្នកសម្ភាសន៍អស់សំណួរ ឬពេលណានោះទេ សំណួរទាំង 5 ខាងក្រោមនេះ ជាអ្វីដែលមិនគួររំលងឡើយ៖   1. ដើម្បីបំពេញការងារមួយនេះឲ្យបានជោគជ័យតើបុគ្គលិកគួរតែមានជំនាញនិងលទ្ធភាពផ្នែកអ្វីខ្លះ? តាមរយៈការស្វែងយល់ពីចំណុចសំខាន់ទាំងពីរខាងលើហើយ លោកអ្នកក៏អាចធ្វើការពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនបន្ថែមដើម្បីបំពេញនូវតម្រូវការ ឲ្យបានកាន់តែពេញលេញ។   2.​  ប្រសិនបើខ្ញុំបានទទួលការងារនេះហើយ តើខ្ញុំគួរធ្វើបែបណាដើម្បីបំពេញការងារឲ្យល្អបំផុត? សំណួរមួយនេះនឹងជាសញ្ញាណមួយដែលបង្ហាញដល់អនាគតនិយោជករបស់អ្នកថា អ្នកមានឆន្ទៈមោះមុតក្នុងការបំពេញកិច្ចការងារ និងកាតព្វកិច្ច របស់ខ្លួនឲ្យដល់កម្រិតកំពូល។ អ្នកត្រូវចាំថានិយោជកណាក៏ប្រាថ្នាចង់បាននិយោជិកដែលមានមហិច្ឆតា និងឆន្ទៈរឹងមាំដែរ។   3. ក្រោយពីបានស្វែងយល់ពីខ្ញុំហើយ តើអ្នកគិតថាខ្ញុំអាចនឹងជួយក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកបានតាម របៀបណាដែរ? តាមរយៈសំណួរមួយនេះ អ្នកដែលសម្ភាសន៍អ្នក នឹងព្យាយាមពិចារណា ក៏ដូចជានឹកគិតដល់ តួនាទីដែលស័ក្តិសមនឹងអ្នកបំផុត ហើយក៏ជាថ្មី ម្តងទៀត បង្ហាញពីឆន្ទៈក្នុងការត្រៀមខ្លួនរៀបរយជាស្រេចក្នុងការបំពេញកាតព្វកិច្ច​ និងកិច្ចការងាររបស់ខ្លួន។   4. តើមានសំណួរអ្វីផ្សេងបន្ថែមទៀត ដែលខ្ញុំអាចឆ្លើយបានទេ? ខ្ញុំចង់ឲ្យវាពេញលេញតាមដែលអាចធ្វើបាន ក្រោយពីសាកសួរសំណួរនេះ អ្នកអាចសង្កេតមើលប្រតិ-កម្មតបរបស់អ្នកដែលសម្ភាសន៍អ្នក។ ​ក្នុងករណីនេះ គេអាចនឹងឆ្លើយតបថា «គឺមានចំណុចមួយទៀត...» ហើយអ្នកក៏មានឱកាសឆ្លើយតបដោយភ្លាមៗដោយមិនបានព្រាងទុកដែលអាចឆ្លុះបញ្ចាំងពី ភាពរហ័សរហួនរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើគាត់ញញឹម ហើយរក្សាការសម្លឹងមុខអ្នកនោះមានន័យថាអ្នកមានឱកាសខ្ពស់ក្នុងការទទួលបានការងារនោះ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើគាត់មានការខ្វែងដៃ ឬងាកចេញពីអ្នកបន្តិច ឬក៏សម្លឹងមើលទៅកាន់ទីឆ្ងាយ ដូចជាមាត់ទ្វារជាដើមនោះ អាចនឹងបញ្ជាក់ថា គាត់មិនសូវជាពេញចិត្តនោះទេ។ 5. តើខ្ញុំគួរធ្វើ ឬអាចធ្វើអ្វីបានពេលដែលខ្ញុំរង់ចាំការឆ្លើយតប? សំណួរនាពេលបញ្ចប់បទសម្ភាសន៍មួយនេះ ធ្វើឲ្យអ្នកមើលទៅមានការគិតគូរច្រើន ចេះជួយយកអាសារ និងទម្លាប់ដ៏ល្អមួយក្នុងការត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ គ្រប់ពេលវេលា។  ស្របពេលជាមួយគ្នានេះផងដែរ មានព័ត៌មានមួយចំនួនដែលអ្នកមិនគួរធ្វើការសាកសួរ ក្នុងនោះមានដូចជា ៖ ប្រាក់រង្វាន់ម៉ោង ឬថ្ងៃសម្រាក និងបញ្ហាផ្សេងៗមួយចំនួនទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើការស្រាវជ្រាវបន្ថែម ហើយសួរពីសំណួរដែលបេក្ខភាពដទៃមិនដែលសូម្បីតែគិត ដល់នោះ អ្នកនឹងក្លាយជាបេក្ខភាព មួយដែលនិយោជកនឹងចងចាំជាងគេបំផុត។ អ្វីដែលគួរចាំនោះ គឺថាមានបេក្ខភាពជាច្រើន កំពុងដាក់ពាក្យសុំ ចូលបម្រើការងារដូចជារូបអ្នកដែរ ហេតុនេះហើយ អ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើនោះគឺការ ធ្វើខ្លួនឯងឲ្យប្លែក និងលេចធ្លោជាងអ្នកដទៃ។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

ខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តធ្វើការងារបំផុតហើយ មិនដឹងថាមកពីហេតុអីដែរ? ឬមកពីស្មារតីនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្ញុំខ្ពស់ពេកទេដឹង…គឺថា…តាំងពីនៅរៀន រហូតដល់ចូលធ្វើការឲ្យគេ រហូតដល់បើករកស៊ីខ្លួនឯង គឺងប់ងល់នឹងការងាររហូតមក… គេងក៏តិច ញ៉ាំក៏មិនដែលទៀងពេលហ្នឹងគេ ហើយបើនិយាយពីរឿងដើរលេងវិញ គឺកម្របំផុតហើយ…បើមិនមានឱកាសអ្វីពិសេសខ្លាំងទេ គឺមិនខ្ចីទៅតែម្តង តែបើលក្ខណៈbusiness trip វិញ ទៅដល់ណាក៏ទៅដែរ។ និយាយរួមទៅ ខួរក្បាលខ្ញុំពេលហ្នឹង គឺគិតថា «មនុស្សម្នាក់ៗចាំបាច់ត្រូវធ្វើការមានប្រយោជន៍គ្រប់វិនាទីដែលយើងមាន»។ ប៉ុន្តែ…ដល់ថ្ងៃមួយនោះ…ជាថ្ងៃដែលផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុងនូវការគិតរបស់ខ្ញុំ…ជាថ្ងៃដែលខ្ញុំឃើញទឹកភ្នែកប៉ាស្រក់ជាលើកទីមួយ…ជារយៈពេលដែលខ្ញុំគេងលើគ្រែពេទ្យយូរជាងគេ…ជាអំឡុងពេលដែលមិនអាចនឹងភ្លេចបាន!!! ខ្ញុំមានពេលវេលាច្រើនណាស់ តែបែរជាគ្មានកម្លាំងកាយនឹងបញ្ចប់កិច្ចការដែលចង់ធ្វើបាន…បានត្រឹមតែគេងលើគ្រែពេទ្យ ហើយនឹកគិតដល់រឿងរ៉ាវដែលកន្លង…ជាពេលពិចារណាកំហុសឡើងវិញ!!! ចាំបានថា Steve Jobs ក៏បាននឹកឃើញនូវរឿងដ៏សំខាន់មួយផងដែរ ពេលដេលគាត់គេងលើគ្រែពេទ្យ មុននឹងស្លាប់ទៅ (អាចមើលត្រង់នេះបាន Steve Jobs....) គ្រូពេទ្យដែលជាមិត្តរួមថ្នាក់កាលពីវិទ្យាល័យក៏តែងតែនៅនិយាយលេងជាមួយ ពេលដែលគេទំនេរ…ហើយអ្វីដែលគេនិយាយមុនគេ ក្រោយពេលដែលខ្ញុំដឹងខ្លួននោះ គឺ «សួរតាមត្រង់ណា៎…អ្វីទៅជានិយមន័យនៃពាក្យ«ជោគជ័យ»របស់ឯង? ប្រសិនបើវារួមបញ្ចូលទាំងការស្លាប់នៅវ័យក្មេងនោះ បន្តធ្វើការងារងាប់មុខចឹងទៀតចុះ!!!» មិនដែលឃើញគេខឹងដល់ថ្នាក់ហ្នឹងទេ តែក៏ដឹងថានិយាយបែបហ្នឹង ព្រោះតែបារម្ភពីខ្ញុំដែរ…ខ្ញុំមិនដឹងឆ្លើយតបយ៉ាងម៉េច ក៏បានតែនៅស្ងៀម។ គេក៏ហុចទូរស័ព្ទដៃមកឲ្យខ្ញុំអានអត្ថបទខ្លី តែខ្លឹមមួយ…អត្ថន័យ គឺថា… «យោងទៅតាមការសិក្សាបែបវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានបង្ហាញថា «ការធ្វើការច្រើនម៉ោងអាចសម្លាប់អ្នកបាន!!!»។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាមូលហេតុមួយចំនួនដែលដកស្រង់ពីការសិក្សាពេលថ្មីៗនេះ៖ •ការរំលងវិសម្សកាលអាចបង្កើនឱកាសនៃការកើតជំងឺគាំងបេះដូងពី ៣០%ទៅ៥០%នេះបើយោងតាមការសិក្សារយៈពេល៩ឆ្នាំ។ •ការធ្វើការច្រើនម៉ោងអាចបង្កើនអត្រាមរណភាពរហូតដល់២០%។ •ការរំលងវិសម្សកាលត្រឹមតែមួយឆ្នាំអាចបង្កើនការមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយអ្នកអាចនឹងស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីក។ •ប្រសិនបើអ្នកធ្វើការកាន់តែច្រើនម៉ោង ហានិភ័យនៃការមានជំងឺដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាលរបស់អ្នកក៏កាន់តែខ្ពស់។ ទោះបីជាការធ្វើការលើសពី៤០ម៉ោងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ក៏អាចបង្កើនអត្រាការស្លាប់របស់អ្នកចំនួន១០%ដែរ។ •ការអង្គុយរយៈពេលយូរ (អាចជាការអង្គុយនៅមុខកុំព្យូទ័រ ឬក្នុងអង្គប្រជុំ) អាចបង្កើនហានិភ័យនៃការមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម មហារីក និងស្លាប់នៅវ័យក្មេង។ សរុបមក ប្រសិនបើមេ ឬក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកបង្ខំឲ្យអ្នកធ្វើការលើសពី៤០ម៉ោងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ (ទោះបីជាមានប្រាក់ថែមម៉ោងក្ដី ឬអត់ក្ដី) ពួកគេកំពុងតែបំផ្លាញតុល្យភាពការងារ និងតុល្យភាពជីវិតរបស់អ្នកហើយ។  វាក៏ដូចគ្នាផងដែរ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើការឲ្យខ្លួនឯង និងធ្វើការច្រើនម៉ោងដោយគ្មានការឈប់សម្រាក ឬវិសម្សកាលនោះ។ បើអ្នកប្រព្រឹត្តិបែបនេះ គឺអ្នកកំពុងតែធ្វើអត្តឃាតខ្លួនឯងបន្តិចម្ដងៗហើយ។ អ្វីដែលគួរឲ្យអស់សំណើចអំពីការធ្វើការច្រើនម៉ោងនោះ គឺវាមិនបានបង្កើនផលិតភាពរបស់អ្នកទេ! បើទោះបីជាអ្នកគិតថាអ្នកបានធ្វើវាកាន់តែច្រើនក្ដី ប៉ុន្តែធាតុពិត គឺមិនមែនដូច្នេះទេ មានន័យថាអ្នកកំពុងតែប្រថុយជីវិតរបស់អ្នកហើយ។» អានចប់ហើយ ទឹកភ្នែកក៏ហូរដោយមិនដឹងខ្លួន!!! គួរតែដល់ពេលហើយ…ដល់ពេលដែលត្រូវផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងហើយ…ដល់ពេលដែលត្រូវក្លាយជាមនុស្សថ្មី ដើម្បីខ្លួនឯង!!!  សម្រាប់គ្រប់គ្នាដែលអាចដល់ត្រង់នេះ ខ្ញុំមានពាក្យខ្លះចង់ផ្តាំថា«កុំចាំដល់ឃើញក្តារមឈូសទើបស្រក់ទឹកភ្នែក កុំចាំដល់គេងលើគ្រែពេទ្យទើបអាណិតខ្លួន»

ចែករំលែក

ក្នុងចំណោម 6គូ ឬបើគិតជាភាគរយប្រហែលជា 16% នៃអ្នកស្ថិតក្នុងវ័យបន្តពូជត្រូវបានដឹងថាកំពុងជួបនូវបញ្ហាលំបាកក្នុងការមានកូន(infertility) នេះបើតាមស្ថិតិរបស់ មន្ទីរសំរាកព្យាបាលកម្ពុជា (Fertility Clinic of Cambodia) និងតាមទិន្នន័យ អង្គការសុខភាពពិភពលោក (World Health Organization)។ ការខកបំណងទៅលើគម្រោងមានបុត្រត្រូវបានជួបប្រទះដោយគ្រួសារជាច្រើនរួចមកហើយដោយនាំមកនូវផលប៉ះពាល់ជាច្រើនដល់ពួកគេមិនថាជា ឥទ្ធិពលលើផ្លូវអារម្មណ៍ចំពោះខ្លួនឯង ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ព្រមទាំងការរិះគន់ ឬសើចចំអកពីសង្គមជុំវិញ ជាពិសេសវាក៏អាច ប៉ះពាល់ដល់បញ្ហា សុខភាពទៀតផង។ ហេតុនេះ ចាំបាច់ត្រូវរកដំណោះស្រាយតាមបែបវេជ្ជសាស្ត្រ។   តើអ្វីទៅជាការលំបាកមានកូន? បុរសស្រ្តីដែលព្យាយាមមានកូន ក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំដោយមានការរួមភេទជាទៀងទាត់ 2 ទៅ 3 ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ហើយនៅតែមិនអាចមានកូនបាន អាចចាត់ទុកបានថាជាអ្នកលំបាកមានកូន។ សូមបញ្ជាក់ថា  ពីមុន ការលំបាកមានកូនមិនត្រូវបានចាត់ទុកជាជំងឺទេ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន វាត្រូវបានឲ្យ និយមន័យជាជំងឺដែលអាចជះឥទ្ធិពលជាពិសេសទៅលើផ្លូវចិត្ត និងអាចមានពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺទូទៅមួយចំនួនផងដែរ ដូចជាបណ្តាលមកពី គីស្ត ឬដុំសាច់ នៅក្នុងស្បូនចំពោះស្រ្តី ចំណែកបុរស ជាពិសេសគឺអាចជា varicocele (សរសៃវ៉ែនលើពងស្វាសហើម នាំឲ្យមានកម្តៅ និងមិនសូវមានការ ផលិតស្ពែម) ដែលបញ្ហានេះ បើសិនជាទុកយូរអាចមានជាបញ្ហាផ្សេងៗទៀតដូចជាឈឺពងស្វាសជាដើម។   តើអ្វីខ្លះជាមូលហេតុនៃការលំបាកមានកូន? មូលហេតុជាទូទៅត្រូវបានចែកចេញជា 2ផ្នែកគឺផ្នែកស្រ្តី ប្រហែល 40% (Female infertility) និងផ្នែកបុរស ប្រហែល40% (Male infertility) ក្រៅពីនោះគឺ 20% ទៀតជាបញ្ហាដែលមិនអាចពន្យល់បាន (Unexplained infertility) ។ • ផ្នែកបុរស៖ បុរសដែលមានការបញ្ចេញ ឬផលិតទឹកកាមមិនគ្រប់គ្រាន់ ឬស្ពែមមានចលនាមិនល្អ ចំនួនតិច រូបរាងមិនប្រក្រតីដែលអាចជាផលវិបាក បណ្តាលមកពីការឆ្លងនូវមេរោគ ការរលាកពងស្វាស ការប៉ះទង្គិច ឬជាបញ្ហាពីកំណើតតែម្តង។ • ផ្នែកស្ត្រី៖ អាចទាក់ទងនឹងការមានដុំសាច់ក្នុងស្បូន ការស្ទះដៃស្បូន មានគីស្តនៅក្រពេញដៃស្បូន ឬក៏ការមានបញ្ហាលើដំណើរអូវុល (ដូចជាការធ្លាក់ មិនទៀងទាត់នៃអូវុល) ជាដើម។   ក្រៅពីនោះ កត្តារស់នៅ ដូចជាការពិសាស្រា និងបារីច្រើនអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ការផលិត មេជីវិតឈ្មោល និងអាចធ្វើឲ្យការផលិតអូវុលមិនល្អ ឬដៃស្បូនមានចលនាមិនគ្រប់គ្រាន់ផងដែរ ដូចនេះ ទើបស្រ្តីជក់បារីអាចប្រឈមនឹងការមានកូនក្នុងដៃស្បូនពេលមានផ្ទៃពោះ។ កត្តាអារម្មណ៍ស្ត្រេស តប់ប្រមល់ គេងមិនលក់ ឬភាពនឿយហត់នឹងការងារពេកក៏អាចប៉ះពាល់ដល់វដ្តរដូវរបស់ស្ត្រីផងដែរ។   តើលទ្ធភាពនៃការមានកូនអាស្រ័យនឹងអ្វីខ្លះ? អាយុរបស់ស្ត្រី៖ តាមរយៈនិយមន័យនៃការលំបាកមានកូន ប្រសិនបើមានការរួមភេទ 2 ទៅ 3ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ហើយនៅតែមិនមានកូន   ស្ត្រីក្រោម អាយុ 35ឆ្នាំ គួរមកពិគ្រោះជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យ ឯកទេស នៅរយៈពេល 1ឆ្នាំក្រោយ និងស្ត្រីលើសពី 35ឆ្នាំ គួរព្យាយាមត្រឹម 6ខែ   ស្របពេលដែល ស្ត្រីអាយុចាប់ពី 40ឆ្នាំ គួរព្យាយាមត្រឹមរយៈពេល 3ខែប៉ុណ្ណោះដោយសារស្ត្រីដែលអាយុច្រើន អាចមានមេជីវិតញីកាន់តែខ្សោយ និងធ្វើឲ្យកាន់តែពិបាក មានកូន។ ដោយឡែក ចំពោះស្ត្រីអាយុនៅតិច ក៏អាចស្វែងរកការពិគ្រោះ និងទទួលយកដំបូន្មានពីវិធីសាស្ត្រធម្មជាតិដែលជួយឲ្យឆាប់មានកូន។ ស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺតាមរយៈការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការលំបាកមានកូន៖ •  ចំពោះស្ត្រីប្រសិនបើមានការសង្ស័យណាមួយគាត់នឹងត្រូវណែនាំឲ្យថតឆ្លុះអេកូរកមើលដុំគីស្ត និងមើលសុខភាពស្បូន ភាពស្ទះ ឬចំហនៃដៃស្បូនក្រពេញ ព្រមទាំងតាមដានដំណើរអូវុល ក៏ដូចជាការធ្វើតេស្តរកកម្រិតអ័រម៉ូន (តេស្តឈាម)ផងដែរ។ •  ចំពោះបុរស ត្រូវឲ្យពិនិត្យមើលទឹកកាម (អ្នកជំងឺត្រូវខានរួមភេទពី 3 ទៅ 5ថ្ងៃ) ដើម្បីវាយតម្លៃចំនួន និងរូបរាង ព្រមទាំងគុណភាពនៃមេជីវិតឈ្មោល។   តើអ្វីជាដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហាលំបាកមានកូន? ការលំបាកមានកូនបណ្តាលមកពីមូលហេតុផ្សេងៗ និងត្រូវព្យាបាលទៅតាមមូលហេតុផងដែរដែលក្នុងនោះជាទូទៅគឺមាន 3 វិធីសាស្ត្រ៖ •  ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ ចំពោះស្ត្រីដែលមានបញ្ហាដំណើរអូវុល នឹងអាចត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំជំនួយអូវុល (ភ្ញោចអូវុល) រួចតាមដានមើលថាអូវុលនឹងធំ លូតលាស់ល្មមនៅពេលណា ដែលជាពេលវេលាដែលគាត់គួររួមភេទ និងមានឱកាសមានកូនបានជោគជ័យ។ •  ការបញ្ចូលមេជីវិតឈ្មោលក្នុងស្បូនរបស់ស្ត្រី៖ ជាវិធីក្នុងការលាងសម្អាតមេជីវិតបុរសមុននឹងបញ្ចូលក្នុងស្បូនដែលការធ្វើនេះគឺជាការជំនួយក្នុងការហែល របស់មេជីវិតឈ្មោល (កាត់បន្ថយរយៈពេលក្នុងការហែល)ទៅរកមេជីវិតញី។ វាត្រូវបានណែនាំផងដែរក្នុងករណីស្បូនស្ត្រីដែលពុំសូវមានរំអិល។ •  ការបង្កកំណើតកូនក្នុងកែវ៖ ជាបច្ចេកវិទ្យាទំនើបចុងក្រោយជួយឲ្យមានកូន ដោយការយកមេជីវិតញីចេញមកក្រៅដើម្បីធ្វើការបង្កកំណើតជាមួយ មេជីវិតបុរសជាស្វាមី ឲ្យបានជាកោសិកាកូន រួចទើបចាក់បញ្ចូលទៅក្នុងស្បូនវិញ។ បច្ចេកទេសនេះត្រូវបានណែនាំករណីដែលអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងស្ថានភាព ពិបាកខ្លាំងដូចជា មេជីវិតឈ្មោលខ្សោយខ្លាំងពេក ដៃស្បូនស្ទះទាំងសងខាងដែលធ្វើឲ្យគ្មានលទ្ធភាពមានកូនតាមបែបធម្មជាតិ។ វាក៏ត្រូវបានជ្រើសរើស មកអនុវត្តក្នុងករណីលំបាកមានកូនដែលមិនអាចបកស្រាយបានផងដែរ (ស្ពែមល្អ ដៃស្បូនល្អ ក្រពេញល្អ ដំណើរធ្លាក់អូវុលទៀងទាត់តែមិនមានកូន)។ បច្ចេកទេសនេះក៏អាចជាវិធីសាស្ត្រដែលឈានដល់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញនូវបញ្ហាមួយចំនួនផងដែរដូចជាការរកឃើញនូវរូបរាងខុសប្រក្រតីរបស់មេជីវិញី ដែលជាមូលហេតុនៃការលំបាកមានកូនជាដើម។   តើលទ្ធភាពនៃឡាបូបង្កកំណើតអាចសម្រេចបានអ្វីខ្លះ? លទ្ធភាពនៃការមានកូនតាមរយៈបច្ចេកវិទ្យាជួយបង្កកំណើតនៅកម្ពុជាមានអត្រាជោគជ័យខ្ពស់ពោលគឺសម្រេចបាន 67%  បើប្រៀបនឹងប្រទេស ជឿនលឿននៅប៉ែកអឺរ៉ុប បានត្រឹមតែ 28 % ទៅ41 % ខណៈដែលសហរដ្ឋអាមេរិកបាន 54% នេះបើយោងតាម របាយការណ៍របស់ស្ថាប័នបច្ចេកវិទ្យា ជួយបង្កកំណើតនៅអឺរ៉ុប European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE) និងរបាយការណ៍ផ្លូវការរបស់ ស្ថាប័នបច្ចេកវិទ្យាជួយបង្កកំណើតនៅអាមេរិក American Society for Reproductive Medicine (ASRM) នៅឆ្នាំ 2016 ។ លទ្ធផលខ្ពស់នេះ គឺដោយសារឡាបូនៃមន្ទីរព្យាបាលកម្ពុជា កសាងឡើងតាមការប្រឹក្សាពីអ្នកជំនាញមកពីសហរដ្ឋអាមេរិក វិធីសាស្ត្រព្យាបាលមានសុវតិ្ថភាព និងប្រសិទ្ធភាព ស្របតាមស្តង់ដាអន្តរជាតិ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសមានបទពិសោធន៍ និងបំពាក់ដោយសំភារៈចុងក្រោយ  និងជាពិសេសអ្នកជំងឺដែលជាទូទៅជា ប្រជាជនអាស៊ី ឬកម្ពុជាផ្ទាល់ ច្រើនចង់បានកូននៅ អាយុក្រោម 35ឆ្នាំ ដែលវាអំណោយផលដល់ការជោគជ័យកាន់តែខ្ពស់ជាងប្រជាជនអឺរ៉ុប។ មកដល់សព្វថ្ងៃមន្ទីរសម្រាកព្យាបាលកម្ពុជា បានជួយដល់អ្នកលំបាកមានកូនកម្រិតមធ្យម និងកម្រិតខ្លាំងឲ្យទទួលបានជោគជ័យ ចំនួន1431 គ្រួសារ រួចមកហើយ ។ជាមួយនឹងលទ្ធផលជោគជ័យនេះ នាំឲ្យមានការគាំទ្រ និងកាត់បន្ថយការទៅក្រៅប្រទេស បានយ៉ាងច្រើនពីប្រជាជនកម្ពុជា។ ក្រៅពីជួយអ្នកលំបាកមានកូនកម្រិតស្រាលដល់ធ្ងន់ មន្ទីរសម្រាកព្យាបាលកម្ពុជា ក៏មានការជោគជ័យផងដែរចំពោះការតាមដានផ្ទៃពោះតាមរយៈអេកូ កម្រិតស្តង់ដា ការត្រួតពិនិត្យរោគស្ត្រីទូទៅ ការកៀរយកជាលិកាស្បូនមកមើល (Pap Smear) វិធីសាស្ត្រពន្យារកំណើតផ្សេងៗការពិនិត្យរោគស្ត្រីប្រចាំឆ្នាំ និងជាពិសេសគឺការបូមទឹកភ្លោះដើម្បីតាមដានរកជំងឺ down syndrome ចំពោះទារកក្នុងផ្ទៃដែលជាលទ្ធផល ការតាមដាននេះ អាចកាត់បន្ថយ សឹងតែទាំងស្រុងចំពោះទារកដែលមាន down syndrome។ តាមរយៈម៉ាស៊ីនអេកូសាស្ត្រទំនើបដែលមិនត្រឹមអាចរកឃើញនូវភាពមិនប្រក្រតីរបស់ទារក ប៉ុណ្ណោះទេ បើគេយកលទ្ធផលនោះមកវិភាគជាមួយលទ្ធផលអ័រម៉ូនតាមរយៈឈាមម្តាយ វាក៏អាចឲ្យធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញនូវការប្រឈមនឹងជំងឺលើសឈាម និងទឹកនោមប្រៃពេលមានផ្ទៃពោះ (ព្រាយក្រឡាភ្លើង) បានទៀតផង។ សរុបមក អ្នកលំបាកមានកូន ពុំគួរមានក្តីបារម្ភ ឬខ្មាស់អៀនឡើយ ហើយសូមជួបជាមួយនឹងអ្នកជំនាញច្បាស់លាស់ដែលមានវិជ្ជាជីវៈក្រមសីលធម៌ខ្ពស់ និងអាចរក្សាការសម្ងាត់ជូនពួកគាត់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ។   អត្ថបទដោយ វេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ាន សុខទៀង ឯកទេសលំបាកមានកូន រោគស្ត្រី និងសម្ភព នាយិកាបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរសំរាកព្យាបាល កម្ពុជា។   ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

សក្តានុពលនៃការសិក្សាតាមរយៈអ៊ីនធើណែត គឺពិតជាមិនគួរឲ្យជឿ ប៉ុន្តែការស្វែងរកព័ត៌មានដ៏ល្អបំផុត គឺមានច្រើនលើសលប់។ គេហទំព័រ YouTube គឺជាឧទាហរណ៍ដ៏ល្អមួយ ដែលមានការផ្គត់ផ្គង់មិនចេះរីងស្ងួតនូវ Channels និងវីដេអូជាច្រើនដែលនិយាយទាក់ទងនឹងវិស័យវេជ្ជសាស្រ្ត និងការថែទាំសុខភាព។ Channels និងវីដេអូមួយចំនួនធំ គឺអាចខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារបស់អ្នក ប៉ុន្តែមានមួយចំនួនទៀតពិតជាមានគុណប្រយោជន៍ និងជាប្រភពធនធានដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់អ្នកដែលចាប់យកជំនាញវេជ្ជសាស្រ្ត។ ប្រសិនបើអ្នកស្រឡាញ់វិស័យវេជ្ជសាស្រ្ត អ្នកគួរតែរៀនក៏ដូចជាធ្វើការស្វែងយល់បន្ថែមអំពីវាតាមរយៈ Channels វេជ្ជសាស្រ្តទាំង៧នេះនៅក្នុង YouTube។ ពួកវានឹងជួយឲ្យអ្នករៀនពេទ្យកាន់តែស្រួល កាន់តែចូលចិត្ត និងកាន់តែរីករាយ។ 1. MedCramVideos នេះ គឺជាChannelដែលល្អបំផុតក្នុងការស្វែងរកការបង្រៀនអំពីវេជ្ជសាស្រ្តដែលងាយយល់សម្រាប់ការត្រៀមប្រលងរបស់អ្នក។ MedCramVideos ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយក្នុងចំណោមChannelsវេជ្ជសាស្រ្តល្បីៗនៅក្នុង YouTube ដែលមានលក្ខណៈជាវីដេអូអប់រំ។ ជាមួយនឹងការបង្ហាញសាមញ្ញនិ ងការពន្យល់ច្បាស់ៗ ដូច្នេះហើយ បានជាមាននិស្សិតពេទ្យជាច្រើនចូលចិត្តChannelនេះ។ មាតិកានៃប្រធានបទនីមួយៗរួមមាន ការបង្ហាញអំពីរោគសញ្ញា ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល។ វា គឺជាប្រភពធនធានដ៏មានសារៈសំខាន់មួយសម្រាប់និស្សិតពេទ្យក៏ដូចជាគ្រូពេទ្យ និងអ្នកដែលបម្រើការក្នុងវិស័យវេជ្ជសាស្រ្តទាំងអស់។  Channel នេះគឺត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Roger Seheult។ ការបង្រៀនរបស់គាត់ គឺល្អឥតខ្ចោះ សម្រាប់អ្នកកំពុងត្រៀមប្រលងUSMLE, MCAT, PANCE, NCLEX, NAPLEX, NDBE, RN, RT, MD, DO, PA, NP និងការប្រលងផ្សេងៗទៀត។   2. iMedicalSchool “សូមស្វាគមន៍មកកាន់សាលាវេជ្ជសាស្រ្តក្នុងគេហទំព័រ YouTube!”  ស្រដៀងនឹង Channel មុនដែរ iMedicalSchool ផ្ដោតសំខាន់ទៅលើការពន្យល់ដែលមានលក្ខណៈងាយយល់ និងសាមញ្ញ។ អ្វីដែលខុសគ្នានោះគឺ របៀបនៃការរៀបចំមាតិកា។ ប្រសិនបើអ្នកមានភាពលំបាកជាមួយនឹងពាក្យបច្ចេកទេសពេទ្យ ឬក៏មិនចង់អានសៀវភៅនោះ iMedicalSchool គឺជាជម្រើសដ៏ល្អក្នុងការសិក្សាអំពីជំងឺ និងមេរៀនដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ។ ទោះបីជាអ្នកដែលមិនធ្វើការក្នុងវិស័យសុខាភិបាលក៏អាចស្ដាប់យល់ដែរ។ Channel នេះផ្ដោតលើប្រធានបទដូចជា ការសិក្សាអំពីក្រពេញបញ្ចេញក្នុង(Endocrinology)  ឈាម(Hematology) រូបភាពវេជ្ជសាស្រ្ត(Radiology) ក្រពះពោះវៀន(Gastroenterology) ជំងឺសន្លាក់(Rheumatology) គីមីជីវៈ(Biochemistry) និងជំងឺឆ្លង(Infectious Diseases)។ 3. Armando Hasudungan’s Medical Channel វា គឺជាChannel ដែលល្អបំផុតក្នុងការសិក្សាអំពីអំប្រ៊ីយ៉ុង(Embryology) ប្រព័ន្ធប្រសាទ(Neurology) តម្រងនោម(Nephrology) ជីវវីទ្យាអំពីកោសិកា(Cell Biology) ប្រព័ន្ធបន្តពូជ(The Reproductive System) ឱសថសាស្រ្ត(Pharmacology) ឬអតិសុខុម(Microbiology)។ ក្រៅពីការពន្យល់ដែលមានលក្ខណៈច្បាស់ៗទៅលើប្រធានបទដ៏ស្មុគស្មាញហើយនោះ អ្វីដែលធ្វើឲ្យChannelនេះមានលក្ខណៈពិសេសខុសពីគេនោះ គឺការគូររូបយ៉ាងស្អាតដែលអមជាមួយនឹងការពន្យល់នោះ។ សម្លេងដែលនិយាយពន្យល់ក្នុងវីដេអូនោះ គឺជាសម្លេងរបស់Armando Hasudungan ដែលរូបលោកជានិស្សិតវេជ្ជសាស្រ្តដែលគ្រប់គ្រងChannelនេះដោយខ្លួនឯង។ វីដេអូភាគច្រើនដែលគាត់បានបង្ហោះ គឺសម្រាប់និស្សិតពេទ្យ និងគ្រូពេទ្យ។ 4. One Minute Medical School  ដូចឈ្មោះរបស់Channelអីចឹង នៅទីនេះអ្នកនឹងរកមានវីដេអូអប់រំដែលមានរយៈពេលមួយនាទីជាច្រើនដែលឆ្លើយតបនឹងសំណួរទាក់ទងនឹងសុខភាព បញ្ហាវេជ្ជសាស្រ្ត ឬជីវវីទ្យា។ អ្នកដែលអ្នកបានឃើញក្នុងវីដេអូនីមួយៗនោះ គឺជាលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Rob Tarzwell ដែលលោកគឺជំនួយការសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រនៅឯសាកលវិទ្យាល័យ British Columbia។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Tarzwell ជារឿយៗតែងតែលើកឡើងពីសំណួរប្រចាំថ្ងៃ ហើយផ្ដល់ឲ្យនូវការពន្យល់ដ៏សាមញ្ញ និងមិនប្រើភាសាបច្ចេកទេសពេទ្យទេ។ ពេលខ្លះ លោកបានពន្យល់យ៉ាងស៊ីជម្រៅចំពោះប្រធានបទដ៏ស្មុគស្មាញមួយចំនួនដូចជា ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម(Nuclear medicine) ការសិក្សាអំពីឥទ្ធិពលនៃអ៊ីយ៉ុងរបស់វិទ្យុសកម្ម(Radiobiology) ជំងឺសាច់ដុំ និងគ្រោងឆ្អឹង (Musculoskeletal disorder) និងជំងឺដែលទាក់ទងនឹងបេះដូង និងផ្លូវដង្ហើម(Cardio-respiratory medicine)។ 5. Interactive Biology ប្រសិនបើអ្នកមានការចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការស្វែងយល់ពីរបៀបដែលរាងកាយអ្នកធ្វើការនោះ Channel មួយនេះស័ក្តិសមនឹងអ្នកបំផុត។ ភាគច្រើននៃវីដេអូ គឺផ្ដោតទៅលើកាយវិភាគវិទ្យា(Human anatomy) និងរបៀបដែលរាងកាយយើងធ្វើការ និងការប្រាស្រ័យទាក់ទងនឹងបរិស្ថានរបស់យើង។ កម្រិតនៃពាក្យបច្ចេកទេសពេទ្យ គឺមានលក្ខណៈទាប ខណៈពេលដែលការយល់មានលក្ខណៈខ្ពស់។ មិនថាអ្នកកំពុងដាក់ពាក្យសុំធ្វើការនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ និងចង់បង្កើនការចងចាំរបស់អ្នក ឬអ្នកមានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងទៅលើមុខវិជ្ជាកាយវិភាគវិទ្យាក្ដី អ្នកនឹងឃើញថាវីដេអូទាំងនេះមានការទាក់ទងគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ ជាការពិតណាស់ ដែលថាអ្នកមិនអាចពឹងពាក់លើវាទាំងស្រុងនោះទេ។ ចំណេះដឹងពីវីដេអូទាំងនេះមិនមែនសម្រាប់អ្នកត្រៀមប្រលងទេ តែអ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកមើលវាដើម្បីជាជំនួយបន្ថែមដល់ការមើលសៀវភៅរបស់អ្នក។ Interactive Biology គ្របដណ្ដប់ប្រធានបទដូចជា ការសិក្សាពីការធ្វើចលនារបស់រាងកាយ(Kinesiology) រោគសាស្រ្ត(Pathology) ប្រព័ន្ធប្រសាទ(Nervous system) ប្រព័ន្ធចរន្ដឈាម(Circulatory system) ប្រព័ន្ធសាច់ដុំ(Muscular system) និងជីវវិទ្យាសម្រាប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ 6. Harvard Medical School Channel នេះគឺស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ Harvard Medical School (HMS) ផ្ទាល់តែម្ដង។ វាគ្របដណ្ដប់ទៅលើប្រធានបទយ៉ាងធំទូលាយនៅក្នុងវិស័យវិទ្យាសាស្រ្តវេជ្ជសាស្រ្ត បច្ចេកវិទ្យា និងការបង្កើតថ្មី។ មានវីដេអូជាច្រើនត្រូវបានចូលរួមដោយអតីតសិស្ស និងគ្រូបង្រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យHarvard ដើម្បីជជែកវែកញែកអំពីបញ្ហាផ្សេងៗក្នុងការអប់រំវិស័យសុខាភិបាល និងការសិក្សាស្រាវជ្រាវ។ ចំណែកឯមាតិកាវិញក៏មានលក្ខណៈផ្លូវការ និងម៉ត់ចត់ ហើយព័ត៌មានវិញគឺត្រូវបានរៀបចំយ៉ាងមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈ និងបានត្រួតពិនិត្យយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ វីដេអូទាំងនោះភាគច្រើនមានលក្ខណៈជាព័ត៌មាន ហើយវាមិនមែនជាវីដេអូអប់រំចំទេ ប៉ុន្តែប្រធានបទគឺសុទ្ធតែត្រូវបានសង្ខេបយ៉ាងល្អនិងកម្រលើសពី៥នាទីណាស់ វាគឺជាChannel ដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់អ្នកដែលចង់ដឹងពីការពិតផ្សេងៗ។ 7. NIH US National Library of Medicine វីដេអូដែលមានគុណភាពខ្ពស់ជាច្រើនត្រូវបានបង្ហោះចេញពីបណ្ណាល័យវេជ្ជសាស្ត្រជាតិនៃសហរដ្ឋអាមេរិក (US National Library of Medicine ឬNLM) ហើយ Channelនេះមានវីដេអូចាស់ៗជាច្រើន។ អ្នកអាចស្វែងរកមើលវីដេអូអប់រំតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៣០ និងអំឡុងសង្រ្គាមលោកលើកទី២។ អ្នកអាចធ្វើការស្រាវជ្រាវទៅលើប្រវតិ្តនៃវេជ្ជសាស្រ្ត និងស្វែងរកព័ត៌មានដែលកម្រៗ។ ព័ត៌មានទាំងនោះគឺពិតជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់សម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងចង់សិក្សាអំពីប្រវត្តិនៃវេជ្ជសាស្រ្ត។ ហើយវានៅមានវីដេអូណែនាំមួយចំនួនដែលពន្យល់ពីការស្វែងរកព័ត៌មានពីគេហទំព័ររបស់ NLM។ តើមានChannels អ្វីដែលគិតថានឹងល្អសម្រាប់ការចែករំលែកដែរឬទេ? សូមចែករំលែកប្រាប់ផង យើងខ្ញុំនឹងដាក់បង្ហាញបន្ថែមទៀត... ចូលចិត្តមើលTED Talk ទេ? បើចូលចិត្ត​ ប្រាកដជាចូលចិត្តអត្ថបទនេះដែរជាមិនខាន TED Talks ទាំង៦ សម្រាប់អ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ថ្នាំងងុយគេង (Amitriptyline) មានក្នុង​កម្រិត 10,25, 50, 75, 100, 150mg ដែលត្រូវបានគេប្រើច្រើនក្នុងការព្យាបាល ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ កម្រិតដែលអនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់ ច្រើនបំផុតគឺត្រឹម១៥០​ mgក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់អ្នកមិនតម្រូវឲ្យសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យ និង៣០០mgថ្ងៃ សម្រាប់អ្នកតម្រួវឲ្យគេងពេទ្យ។ ប្រសិនបើការប្រើប្រាស់ លើសកម្រិតចាប់ពី៧៥០mg ឬលើសពីនេះ (ប្រហែលជា៣០គ្រាប់ឬលើសពីនេះនៃកម្រិត២៥mg ក្នុងមួយគ្រាប់) អាចបណ្តាលឲ្យពុលភ្លាមៗ ដូចជាករណីការអត្តឃាតជាដើម ដោយអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់ថ្នាំងងុយគេងក្នុងបរិមាណច្រើន ក្នុងគោលបំណងចង់សំលាប់ខ្លួន។​​   ការពុលដែលបណ្តាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំងងុយគេងលើសកម្រិតមានសញ្ញាដូចជា៖ ការប៉ះទៅលើ ប្រព័ន្ធបេះដូង - គាំងបេះដូង - ការស្រុតចុះសំពាធឈាមធ្ងន់ធ្ងរ -​ វិបត្តិចង្ខាក់បេះដូងធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ះពាល់ប្រព័ន្ធប្រសាទ -  សន្លប់បាត់បង់ស្មារតី -  ប្រកាច់​ -  គាំងចង្វាក់ដង្ហើម ចំពោះអ្នកជំងឺដែលកំពុងប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំនេះងាយនឹងប្រឈមការចង់ធ្វើអត្តឃាតដោយសារតែគាត់មានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឬស្រ្តេសជាដើម។ ហេតុនេះ គួរតែមានការយកចិត្ត ចំពោះអ្នកជំងឺ និងគួរតែទទួលការព្រឹក្សាយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យមុនការប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ ប្រសិនបើមានករណីពុល ថ្នាំងងុយគេង (Amitriptiline) នេះគួរតែបញ្ជុនអ្នកជំងឺទៅមន្ទីរពេទ្យឲ្យទាន់ពេលវេលា។ ដកស្រង់ពី៖ drugs.com © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ​​​​ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

កាលពីថ្ងៃទី១២ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៧កន្លងទៅនេះ វេទិកាសន្ទនាពាណិជ្ជកម្ម Cambodia Startup Journey ដែលបានរៀបចំជារៀងរាល់ខែដោយ ផាកកាហ្វេ  និងវិទ្យាស្ថានអភិវឌ្ឍការអប់រំ ត្រូវបានប្រារព្ធធ្វើឡើងដូចសព្វមួយដងនៅឯហាងផាកកាហ្វេបឹងកេងកងត្រសក់ផ្អែម ដោយមានអ្នកចូលរួមស្តាប់ជាម្ចាស់អាជីវកម្មផ្ទាល់ និងអនាគតម្ចាស់អាជីវកម្មដែលមានបំណងសិក្សាពីបទពិសោធន៍នៃវាគ្មិនកិត្តិយស។ សម្រាប់ខែមិថុនានេះ គឺមានវត្តមាន កញ្ញា Prak Thida ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងទូទៅនៃវិទ្យុ Lotusជាអ្នកសម្របសម្រួលកិច្ចពិភាក្សា និងវត្តមាននៃការអញ្ជើញជាវាគ្មិនកិត្តិយសពីសំណាក់ លោក Ken Lo អគ្គនាយក និងជាថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់នៃ Centrury21 Imperial Realty និងលោក Sar Kinal អគ្គនាយកនៃក្រុមហ៊ុន Aplus Consulting។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កិច្ចពិភាក្សាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយប្រធានបទ« ធនធានមនុស្ស និងការចាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម»។ ជាក់ស្តែង កិច្ចសន្ទនានាល្ងាចនោះ ក៏បានបកស្រាយយ៉ាងក្បោះក្បាយអំពីបញ្ហាធនធានមនុស្សដែលម្ចាស់អាជីវកម្មគ្រប់រូបគួរយល់ដឹង ដើម្បីអាចធ្វើការគ្រប់គ្រង និងដោះស្រាយបញ្ហាបានប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងលទ្ធផលនៃដំណើរការការងារ ក៏ដូចជាអាជីវកម្មផ្ទាល់តែម្តង។  យ៉ាងណាមិញ កិច្ចសន្ទនាពាណិជ្ជកម្មបែបនេះក៏នឹងត្រូវបានរៀបចំឡើងជារៀងរាល់ខែតាមប្រធានបទផ្សេងៗផងដែរ  សម្រាប់លោកអ្នកដែលមានបំណងអញ្ជើញចូលរួមក្នុងសិក្ខាសាលាបន្ទាប់ទៀត សូមធ្វើការទាក់ទងទៅកាន់លេខទូរស័ព្ទ 012 232 823 ឬក៏ 077 676 423 ក្នុងការកក់សំបុត្រចូលរួម។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែក ណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលង គ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។

ចែករំលែក

I.ចម្រៀងមួយនេះ ច្រៀងក្នុងពេលនេះ ពីកូនស្រី លំអោនសុំខមាលទោស ទង្វើធ្វើខុសកន្លង គ្រប់អ្វីដែលឆ្គាំាឆ្គង សង្ឈឹមថាលោកពុកនឹងអាចអភ័យ ។ II.ពេលម៉ាក់មិននៅ លោកប៉ាតែងនៅ មើលថែកូន នាទីជាម៉ាក់ជាប៉ា តែលោកមិនដែលអាក់អន់ ទឹកមុខតែងទន់ភ្លន់ និយាយលួងលោម រូបកូនគ្រប់ពេលវេលា ។ R.លោកពុកជាមនុស្សអស្ចារ្យ សម្រាប់កូនគ្រប់គ្នា ទោះកូនខុស ពុកតែងត្រាប្រណី បារម្ភពីសុខទុក្ខកូន លំបាកខ្លួនក៏មិនថ្វី លើលោកិយ ពិតគ្មានអ្នកស្មើឡើយ ។ III.កូនសូមប្តេជ្ញា ទោះមានរឿងអ្វី កីកូនស្រី នឹងមិនបំភ្លេចលោកពុក មានលោកទើបកូនក្លាហាន ពុកគឺជាកម្លាំងចិត្ត ហើយពុកនឹងស្ថិត នៅក្នុងចិត្តកូនជានិច្ច ។ (លំនាំបទ ៖ «ម៉ែ» ដោយ ណាំ ប៊ុណ្ណារ័ត្ន)

ចែករំលែក

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 2.0px 0.0px; font: 14.0px 'Khmer Sangam MN'; color: #454545} p.p2 {margin: 0.0px 0.0px 2.0px 0.0px; font: 14.0px Helvetica; color: #454545; min-height: 17.0px} span.s1 {font: 14.0px Helvetica} គ្រូពេទ្យសុទ្ធតែមុខលុយ អ្នកក្រមិនព្យាបាល មើលថែតែអ្នកមាន មិនដឹងថាធ្វើគ្រូពេទ្យធ្វើស្អីទេ​ បើមិនចេះព្យាបាលអ្នកជំងឺ ទុកឲ្យអ្នកជំងឺស្លាប់!    ជារឿយៗ ពាក្យប្រមាទទាំងនេះ និងជួនកាលលើសពីនេះទៀតត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ពាសពេញបណ្តាញសង្គម នៅពេលដែលមានរឿងមួយកើតឡើងទាក់ទងនឹងគ្រូពេទ្យ ហើយយើងតែងតែសង្កេតឃើញថា វីដេអូថតនៅមន្ទីរពេទ្យ ស្រែកឡូឡានៅពេទ្យ ត្រូវបានចែករំលែកពេញហេ្វសប៊ុក ទាំងអ្នកខ្លះមិនទាន់បានមើលវីដេអូ ពេញលេញ ឬអានអត្ថបទចប់នៅឡើយ។ តើគ្រូពេទ្យនៅស្រុកខ្មែរពិតជាសុទ្ធតែអន់ដលម្លឹងឬ?    បរិបទមួយដែលម្នាក់ៗកំពុងតែព្យាយាមចាប់កំហុសគ្នាទៅវិញទៅមក ចែករំលែកព័ត៌មានមិនមានប្រភពច្បាស់លាស់ ឬពេញលេញ ដើម្បីទទួលបានប្រជាប្រិយ និងរកប្រាក់ចំណូលតាមរយៈហ្វេសប៊ុក បានបង្កើតជាក្រដាសខ្មៅមួយផ្ទាំងដ៏ធំដែលបែងចែកសាធារណជន និងក្រុមគ្រូពេទ្យ។ ជាការពិតណាស់ មិនមែនក្រុមគ្រូពេទ្យទាំងអស់សុទ្ធតែល្អនេាះទេ តែក៏មិនមែនមានន័យថាពួកគាត់សុទ្ធតែអាក្រក់នេាះទេ ប្រៀបបាននឹងវិជ្ជាជីវៈផ្សេងៗដែរតែមានមនុស្សល្អ និងអាក្រក់។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍បែបណាប្រសិនបើអ្នកជាអ្នកលក់ចាប់ហួយ ហើយពេលមានរឿងអីមួយទាក់ទងនឹងហាងចាប់ហួយមួយ ស្រាប់តែគេជេរថាអ្នកលក់ចាប់ហួយសុទ្ធតែកោរលុយ បោកប្រាស់! ចុះបើអ្នកជាអ្នកលក់បាយ ស្រាប់តែមានរឿងហាងបាយមួយផ្សេងថាអង្ករផ្លាស្ទីក ហើយគ្រប់គ្នាជេរថាពួកលក់បាយសុទ្ធតែចោរម្សៀត រកតែចំណេញមិនខ្វល់ពីសុខភាពគេឯង! អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា បើអ្នកជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនដែលធ្វើអ្វីអាក្រក់ចឹងផង? គេថាទាល់តែប៉ះខ្លួនឯងបានដឹងថាឈឺប៉ុណ្ណា។ ជាការពិតណាស់ ករណីមួយចំនួនពិតជាកំហុសរបស់ក្រុមគ្រូពេទ្យមួយចំនួន តែជាច្រើនករណីដែលក្រុមគ្រូពេទ្យត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ និងជេរប្រទិច រហូតពិបាកទទួលយកបាន។ គ្រូពេទ្យគ្រាន់តែជាមនុស្សសាមញ្ញម្នាក់ ដែលមានចិត្តចង់រៀនផ្នែកនេះដើម្បីសង្រ្គេាះមនុស្ស តាមសមត្ថភាពរបស់ពួកគាត់រៀងៗខ្លួន។ គ្រូពេទ្យមិនមែនជាទេវតាដែលអាចប្រោសមនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យរស់នៅបានទេ។ គ្រូពេទ្យម្នាក់ៗត្រូវរៀនមិនតិចជាង ៧ ឆ្នាំនេាះទេ នេះមិនទាន់រាប់បញ្ចូលរៀនឯកទេសផ្សេងៗផង អញ្ចឹងហើយការតស៊ូព្យាយាម ឆ្លងកាត់ភាពតប់ប្រមល់ពិតជាមិនតិចទេ ទម្រាំអាចមើលថែអ្នកជំងឺម្នាក់ៗបាន តើមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលអាចតស៊ូបានបែបហ្នឹង? ក្នុងវិជ្ជាជីវៈមួយតែងតែមានមនុស្សល្អ និងអាក្រក់ មនុស្សមានសមត្ថភាព និងអសមត្ថភាព ចុះហេតុអីបានជាកូនខ្មែរគ្រប់រូបមិនព្រមថយក្រោយមួយជំហាន ហើយគិតវិភាគឲ្យបានស៊ីុជម្រៅលើតត្តភាពជាក់ស្តែង ហើយស្តែងចេញនូវពាក្យពេជ្យដែលមានសុជីវធម៌ និងប្រកបដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ? តើអនាគតទៅជាយ៉ាងណា បើខ្មែរស្អប់គ្នាដល់ម្លឹង ថ្ងៃនេះ ជាមួយគ្រូពេទ្យ ថ្ងៃក្រោយបន្ថែមភាពស្អប់ជាមួយប៉ូលីស មេធាវី ចៅក្រម ប្រហែលជាថ្ងៃណាមួយសម្បីតែអ្នកលក់ចាប់ហួយ លក់បាយ លក់បន្លែ លក់ទឹកអំពៅ ក៏ត្រូវបានផ្នត់គំនិតបែបនេះបង្វែរឲ្យស្អប់គ្នាទៅវិញទៅមកដែរ។   តើពាក្យជេរប្រទិច ប្រមាទមាក់ងាយ ផ្តល់នូវប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដល់អ្នក?

ចែករំលែក

កែវដាក់ក្នុងភ្នែក (contact lenses) អាចជួយដល់មនុស្សមួយចំនួន ដែលមានបញ្ហាភ្នែកមើលជិត ឬឆ្ងាយមិនសូវឃើញ ជាពិសេស អ្នកដែលមាន ភ្នែកម៉្ញូប ហើយមិនចង់ប្រើប្រាស់វ៉ែនតាម្តងម្កាល។ យ៉ាងណាមិញ សព្វថ្ងៃ កែវដាក់ក្នុងភ្នែកនេះ ត្រូវបានមនុស្សភាគច្រើនប្រើប្រាស់ដើម្បី តុបតែងលម្អខ្លួន ធ្វើជាស្តាយ ឬលេងពណ៌ភ្នែកផងដែរ។ ស្របពេលនេះផងដែរ ក៏មានការនិយាយតៗគ្នាផងដែរអំពី ករណីគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្តាលពីការប្រើប្រាស់ កែវដាក់ភ្នែកនេះ។ តើការពាក់បែបនេះ អាចមានផលប៉ះពាល់ចំពោះភ្នែកពិតមែនឬទេ?   ខាងក្រោមជាការបកស្រាយរបស់ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសភ្នែកចំពោះបញ្ហានេះ៖ ជាការពិត កែវដាក់ភ្នែកសព្វថ្ងៃមានគុណភាពខ្ពស់ ទន់ ហើយងាយស្រួលពាក់។ វាមិនធ្វើឲ្យឈឺភ្នែក រកាំ ឬមានបញ្ហាក្នុងការមើលឡើយ។ ប៉ុន្តែ វាមិនប្រាកដថា មានសុវត្ថិភាពក្នុងការពាក់ ១០០ ភាគរយនោះទេ។ ហេតុអ្វី?   ពេលអ្នកពាក់កែវក្នុងភ្នែក ការឆ្លងមេរោគតាមរយៈដៃរបស់អ្នក អាចកើតឡើងគ្រប់ពេលវេលា។ វាក៏អាចមានជាប់ធូលីដី ឬកម្ទេចកម្ទីផ្សេងៗ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យភ្នែករបស់អ្នករកាំ ឬឆ្កូតបានដោយងាយ។ ការពាក់កែវក្នុងភ្នែកនេះយូរម៉ោង ក៏មិនល្អ ចំពោះសុខភាពភ្នែកដែរ ជាពិសេស ប្រសិនបើអ្នកភ្លេចដោះវាចេញពេលគេង។ ក្រៅពីនេះ កែវដាក់ក្នុងភ្នែកដែលមានតម្លៃថោក និងគ្មានគុណភាព ពិតជាគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ ចំពោះភ្នែក រហូតអាចធ្វើឲ្យអ្នក បាត់បង់ភ្នែករបស់អ្នកផងក៏ថាបាន។   គ្រូពេទ្យជំនាញបានណែនាំថា កែវដាក់ក្នុងភ្នែក គឺជាឧបករណ៍ពេទ្យ ដើម្បីព្យាបាល ឬដោះស្រាយបញ្ហាភ្នែកប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះ ប្រសិនបើមិនចាំបាច់ទេ ការចៀសវាងប្រើប្រាស់ក្នុងករណីមិនចាំបាច់ គឺជាការល្អបំផុត។ អ្នកត្រូវចងចាំថា ទោះបីជាអ្នកប្រយ័ត្នយ៉ាងណាក៏ដោយ មេរោគ ឬបញ្ហានានា អាចនឹងកើតឡើងបាន នៅពេលអ្នកពាក់ ឬដោះកែវដាក់ក្នុងភ្នែកម្តងៗ។ អ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវពាក់កែវដាក់ក្នុងភ្នែក ៖     · ជ្រើសរើស ឬពាក់កែវដាក់ក្នុងភ្នែក ដែលគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកជំនាញបានណែនាំប៉ុណ្ណោះ     · កុំប្រើប្រាស់វាម្តងទៀត​ ប្រសិនបើអ្នកគិតថា វាជ្រុះធ្លាក់ ហួសថ្ងៃកំណត់ ឬសឹកខ្លាំង     · លាងសម្អាតដៃរបស់អ្នកឲ្យបានស្អាតបំផុត មុន និងក្រោយពេលពាក់     · ផ្លាស់ប្តូរកែវក្នុងភ្នែកនេះ តាមកាលកំណត់ ទៅតាមផលិតផលដែលអ្នកទិញ     · ដកកែវនេះចេញភ្លាម ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួល ឬពិបាកមើល    ​ · កុំពាក់វា នៅពេលហែលទឹក ឬអំឡុងពេលគេង៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ។  

ចែករំលែក
Top