Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Jul 04, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.8K មើល

ជំងឺអុតស្វាយអាចកើតលើសពីម្តង ឬទេ?

ជំងឺអុតស្វាយកើតមាននៅលើអ្នកដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ មិនមានអង់ទីក័រការពារពីម្តាយឬមិនបានចាក់វ៉ាក់សាំងការពារ។ គេច្រើនសង្កេតឃើញជំងឺនេះ កើតច្រើនលើកុមារមានអាយុចន្លោះពី ៦ខែដល់១៥ឆ្នាំ។ សំណួរ ៖ កូនប្រុសនាងខ្ញុំអាយុ ៥ឆ្នាំ ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ កូនខ្ញុំមានចេញអុតស្វាយស្ទើរពេញខ្លួន។ នាងខ្ញុំចង់សួរគ្រូពេទ្យថាតើជំងឺនេះអាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតឬទេ? ហើយធ្វើយ៉ាងណាទៅទើបឆាប់ជាទៅវិញ? ចម្លើយ ៖ ជំងឺអុតស្វាយមាន៥ ប្រភេទ ហើយក៏អាចបង្ការ និងព្យាបាលបានដែរ។ ចំពោះជំងឺអុតស្វាយ អាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតបានតាមរយៈទឹករងៃ។ ជំងឺនេះអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះវាកើតជាដំបៅធំៗ និងគ្រប់កន្លែង ជាពិសេសកើតមានលើភ្នែក បំពង់ក ក្នុងត្រចៀក និងលើប្រដាប់ភេទជាដើម ហើយបន្សល់ជាស្នាមធំៗ។  គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ជំងឺអុតស្វាយអាចកើតលើសពីម្តងចំពោះមនុស្សម្នាក់ ហេតុនេះការចាក់វ៉ាក់សាំងការពារបានចំពោះអ្នកធ្លាប់កើតប្រភេទអុតស្វាយកម្រិតស្រាល។ ពេលកូនមានជំងឺនេះ គួរតែបញ្ជូនកុមារ ទៅមន្ទីរពេទ្យដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ដើម្បីព្យាបាល និងគួរតែលុបបំបាត់គំនិតដែលថាពេល មានជំងឺអុតស្វាយ មិនបាច់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញគ្រាន់តែទុកឲ្យអ្នកជំងឺ ងូតទឹក និងមិនបាច់មានការព្យាបាលនោះ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ជា គឹមហោ ឯកទេសរោគកុមារ នាយករងប្រតិបត្តិមន្ទីរពេទ្យចំការមន និងជាប្រធានគ្លីនិកពេជ្រស័ក្តិសិទ្ធិ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ការចិញ្ចឹមកូន
ចែករំលែក
  • Jul 03, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 7.2K មើល

ស្រទាប់ខាងក្រោមភ្នែក ខ្មៅ ព្រោះតែអ្វី?

ជាធម្មតា នៅពេលដែលអ្នកមានស្រទាប់ខាងក្រោមភ្នែកខ្មៅ ពេលនោះអ្នកជុំវិញប្រាកដជាសួរថា “តើអ្នកគេងមិនគ្រប់គ្រាន់មែនទេ?” ឬក៏មិត្តភក្តិចំអន់ថា អ្នកមានទឹកមុខអាក្រក់មើលជាដើម។ ការស្តាប់លឺពាក្យសម្តីទាំងនោះ ពិតជាធ្វើឲ្យអ្នកអាក់អន់ស្រពន់ចិត្ត និងមិនពេញចិត្តចំពោះរូបសម្ផស្សរបស់អ្នកជាមិនខាន ដូច្នេះ វាពិតជាមានសារសំខាន់ក្នុងការរកមូលហេតុដែលធ្វើឲ្យស្រទាប់ខាងក្រោមភ្នែកខ្មៅ ហើយរកវិធីការពារនូវបញ្ហាចោទឡើងទាំងនោះ។ ក្រៅពីហេតុផលថាអ្នកគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ និងការសេពគ្រឿងស្រវឹង នៅមានកត្តាផ្សេងៗដទៃទៀតដូចជា៖ កត្តាហ្សែន ៖ មនុស្សមួយចំនួនមានស្រទាប់ខាងក្រោមភ្នែកខ្មៅតាំងពីកុមារភាព ដែលអាចជាលក្ខណៈតំណពូជ។ចំពោះមនុស្សមួយចំនួនស្រទាប់ភ្នែកខ្មៅនោះនឹងបាត់ទៅវិញ នៅពេលពួកគេធំពេញវ័យ តែអ្នកខ្លះវិញមានជាប់រហូតពេញមួយជីវិត។ ប្រសិនបើអ្នកសង្កេតឃើញថាប្រវត្តិគ្រួសារមានបញ្ហានេះដូច្នេះ វាប្រហែលជាហេតុផលមួយសមស្របក្នុងការធ្វើឲ្យស្រទាប់ភ្នែកខ្មៅ។ ការតឹងច្រមុះ ៖ អាចធ្វើឲ្យសរសៃឈាមនៅតំបន់ជុំវិញភ្នែករីក ដែលជាមូលហេតុធ្វើឲ្យមានសភាពខ្មៅ។ ប្រសិនបើអ្នកផ្តាសាយ ឬមានបញ្ហាឆ្លងនៅប្រព័ន្ធដង្ហើម នោះអ្នកអាចមានស្រទាប់ភ្នែកខ្មៅនោះកើតឡើង។ ពណ៍ស្បែកមានសភាពមិនប្រក្រតី ៖ ស្បែកដែលនៅជុំវិញភ្នែករបស់អ្នកស្តើងជាងនៅកន្លែងផ្សេងៗ ដូច្នេះ ងាយនឹងមើលឃើញសរសៃឈាមណាស់ ហើយការបែងចែកសារធាតុមេឡានីនដែលជាសារធាតុផ្តល់ពណ៍ដល់រាងកាយអាចបង្កឲ្យលេចឡើងនូវស្រទាប់ភ្នែកខ្មៅនោះផងដែរ។ ពន្លឺព្រះអាទិត្យ ៖ ជាការពិត កម្តៅព្រះអាទិត្យបង្កឲ្យខ្លួនប្រាណយើងបង្កើតសារធាតុមេឡានីនកាន់តែច្រើន ដែលជាមូលហេតុធ្វើឲ្យស្រទាប់ខាងក្រោមភ្នែកកាន់តែខ្មៅ។ របៀបរស់នៅ ៖ ការជក់បារី ពិសាស្រា ផឹកកាហ្វេ ឬប្រើប្រាស់ថ្នាំ កុំឲ្យងងុយគេងអាចធ្វើឲ្យអ្នកគេងមិនបានគ្រប់គ្រាន់ក៏ជាមូលហេតុមួយក្នុងចំណោមកត្តាផ្សេងដែរ។ អាយុ ៖ នៅពេលដែលលោកអ្នកកាន់តែមានអាយុជ្រេទៅៗ នោះលោកអ្នកនឹងបាត់បង់សារធាតុខ្លាញ់ និងខូឡាជែននៅជុំវិញភ្នែក គួបផ្សំនឹងស្បែកស្តើងផងនោះ អាចបង្កើនភាពលេចឡើងនូវស្រទាប់ពណ៍ខ្មៅក្រោមភ្នែកកាន់តែច្បាស់។ ការបរិភោគអំបិលច្រើន ៖ បរិភោគអំបិលច្រើន ឬសូដ្យូមអាចបង្កឲ្យមានការរក្សាទុកសារធាតុរាវច្រើននៅក្នុងខ្លួន ជាពិសេសនៅម្តុំភ្នែក ហើយធ្វើឲ្យភ្នែកខ្មៅ។  ដូច្នេះ ដើម្បីចៀសវាសនូវបញ្ហាស្រទាប់ភ្នែកខ្មៅទាំងនោះ វិធីសាស្រ្តដែលល្អបំផុត គឺដឹងពីមូលហេតុ និងកត្តាទាក់ទងផ្សេងៗដែលបង្កឲ្យបញ្ហាទាំងនោះកើតមានឡើង។ ជាក់ស្តែង បើអ្នកគិតថាមូលហេតុមកពីអ្នកមិនបានគេងគ្រប់គ្រាន់ ដូច្នេះ អ្នកគួរតែគេងឲ្យបានច្រើនជាងនេះ។ បើសិនមកពីកម្តៅព្រះអាទិត្យ ដូចនេះ ត្រូវរកវិធីផ្សេងៗឲ្យនៅឆ្ងាយពីពន្លឺព្រះអាទិត្យជាដើម ហើយអាចប្រើប្រាស់ផលិតផលមានប្រសិទ្ធភាពឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jul 03, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 8.7K មើល

ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម 

និយមន័យ ជំងឺរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម គឺជាការបង្ករោគតាមផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម រួមមានតម្រងនោម បំពង់បង្ហូរនោម ប្លោកនោម បង្ហួរនោម និងក្រពេញប្រូស្តាត(បុរស) ដែលភាគច្រើនកើតក្នុងប្លោកនោមជាសរីរាង្គផ្ទុកទឹកនោម។ វាជាប្រភេទជំងឺឆ្លងកើតច្រើនជាងគេ ជួរទី២ នៃជំងឺឆ្លងផ្សេងទៀត ហើយស្ត្រីមានច្រើនជាងបុរស ១០ដងដោយសារតែកាយវិភាគវិទ្យា(Anatomy)។ ចំពោះអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលមិនបានគ្រប់គ្រងជាតិស្ករឱ្យបានត្រឹមត្រូវ អាចមានហានិភ័យទ្វេដងក្នុងការឆ្លងមេរោគតាមផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម។  មូលហេតុ និងកត្តាប្រឈម •កម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងខ្ពស់ និងមិនបានគ្រប់គ្រងត្រឹមត្រូវល្អ •ស្ករនៅក្នុងទឹកនោមជួយជំរុញការលូតលាស់របស់បាក់តេរី •ប្លោកនោមមិនបានបញ្ចេញទឹកនោមចោលទាំងស្រុងដោយសារប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទត្រូវបានប៉ះពាល់ •ភាគច្រើនជាស្ត្រីព្រោះបង្ហួរនោមមានលក្ខណៈកាយវិភាគវិទ្យាត្រង់ និងខ្លី ដែលជាកត្តាបង្កើនការចម្លងមេរោគ ឬបាក់តេរី •មានជំងឺទឹកនោមផ្អែមលើសពី១០ឆ្នាំ •មានផលវិបាកជំងឺទឹកនោមផ្អែមរួចជាស្រេចដែលប៉ះពាល់តម្រងនោម ឬសរសៃឈាម   •អ្នកជំងឺធ្លាប់មានការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោមក្នុងឆ្នាំមុនហើយវាក៏មានហានិភ័យខ្ពស់នៃការកើតឡើងម្តងទៀត។ តើពេលណាលោកអ្នកត្រូវទៅពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត? ដើម្បីជៀសវាងការឆ្លងមេរោគលើផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោមសូមពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ប្រសិនបើរោគសញ្ញាមួយឬច្រើនកើតឡើងដូចខាងក្រោម: •ក្ដៅខ្លួន ឬញាក់ •នោមញឹកញាប់  •នោមរអាក់រអួល  •នោមមានអាការៈក្រហាយ ឬឈឺ •ទឹកនោមមានកករ ពណ៌ស្រអាប់ ឬមានឈាម  •ទឹកនោមមានក្លិនមិនល្អ  •ឈឺពោះនៅពេលនោម ជាពិសេសនៅលើថ្ងាស់(ផ្នែកខាងក្រោមនៃពោះ) ឬឈឺចង្កេះ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ វេជ្ជបណ្ឌិតនឹងធ្វើការស្នើសុំធ្វើតេស្តទឹកនោមរបស់លោកអ្នក ដើម្បីស្វែងរកមេរោគប្រភេទបាក់តេរី។ តេស្តផ្សេងទៀតអាចប្រើផងដែរដូចជា អេកូពោះ MRI និង ស៊ីធីស្កែន(CT scan) ជាពិសេសប្រសិនបើលោកអ្នកនៅតែមានការរលាកផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម។ ការព្យាបាល ប្រសិនបើតេស្តទឹកនោមមានសញ្ញាឆ្លងប្រភេទបាក់តេរី នោះវេជ្ជបណ្ឌិតនឹងចេញវេជ្ជបញ្ជាថ្នាំផ្សះអង់ទីប៊ីយ៉ូទិច ដែលជាធម្មតាសម្រាប់ញ៉ាំពី ៥ ទៅ ៧ ថ្ងៃ (ប៉ុន្តែវាអាចប្រើរយៈពេលវែង បើជំងឺឆ្លងនេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ)។ ជាមួយគ្នានេះប្រភេទថ្នាំដែលជួយបន្ថយភាពឈឺចាប់ និងក្រហាយត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ផងដែរ។ វិធីការពារ •ព្យាយាមគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាមអោយបានល្អនៅក្នុងកម្រិតគោលដៅ •រក្សាអនាម័យផ្ទាល់ខ្លួនដោយលាងដៃជាមួយសាប៊ូឱ្យបានញឹកញាប់ •លាង ឬជូតសំអាតពីមុខទៅក្រោយ បន្ទាប់ពីបន្ទោរបង់ •កុំដំអក់យូរទៅនោម(បើឈឺនោម) •ផឹកទឹកអោយបានគ្រប់គ្រាន់ •បត់ជើងតូចបនា្ទប់ពីមានការរួមភេទដើម្បីបញ្ចេញចោលមេរោគ •បញ្ឈប់ការជក់បារី ម្យ៉ាងទៀតមានការសិក្សាមួយចំនួនទៅលើទឹកផ្លែឈើហ្គេនបឺរី Cranberry បានបញ្ជាក់ថា អាចប្រើក្នុងការព្យាបាល ឬការពារជំងឺឆ្លងតាមផ្លូវប្រព័ន្ធទឹកនោម។ សូមផឹកទឹកផ្លែឈើហ្គេនបឺរី ដែលមានជាតិស្ករតិច ឬផឹកគ្រាប់ថ្នាំហ្គេនបឺរីជំនួយ៕ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅ នៅមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺទឹកនោមផ្អែម កម្ពុជា-កូរ៉េ នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ជំងឺផ្សេងៗ ទឹកនោមផ្អែម
ចែករំលែក
  • Jul 02, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3.6K មើល

រស់នៅជាមួយបំលាស់ប្តូរក្នុងវ័យអស់រដូវរបស់ស្ត្រី ដោយសារធាតុចិញ្ចឹមពីសណ្តែកសៀង

ទោះបីជាការប្រើប្រាស់ឱសថជាអ័រម៉ូនជំនួស (HRT)នៅតែចាត់ទុកថាជាការការពារ ក៏ដូចជាការព្យាបាលសម្រាប់បន្ធូរបន្ថយអាការៈរបស់ស្ត្រីអស់រដូវមកដល់បច្ចុប្បន្ន តែសារធាតុធម្មជាតិជាច្រើនត្រូវបាននាំមកដោយការស្រាវជ្រាវថ្មីៗជាមួយនឹងការពេញនិយមប្រើប្រាស់យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ យ៉ាងណាមិញ សារធាតុធម្មជាតិទាំងនោះភាគច្រើនមានតម្លៃថ្លៃ និងមានប្រសិទ្ធភាពខុសប្លែកពីគ្នា ដូចនេះមានតែសារធាតុមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះត្រូវបានបង្ហាញអំពីអត្ថប្រយោជន៍ទៅលើសុខភាពយ៉ាងជោគជ័យ ដែលក្នុងនោះរួមមានទាំងសារធាតុ Isoflavones ពីសណ្តែកសៀងផងដែរ។ តើ Isoflavones របស់សណ្តែកសៀងជាអ្វី? Isoflavones ត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនរបស់រុក្ខជាតិ ដោយសារវាមានរចនាសម្ព័ន្ធប្រហែលនឹងអឺស្ត្រូសែនដែលមានក្នុងខ្លួនមនុស្ស ក៏ប៉ុន្តែ វាមិនផ្តល់ជាផលរំខានដូចជាអ័រម៉ូនឡើយ ដោយសារសមត្ថភាពក្នុងការជ្រើសរើសជាលិកាភ្ជាប់របស់វា។ តើ Isoflavonesមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងណាខ្លះចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ? 1.អាការៈក្តៅក្រហល់ក្រហាយ ភាពក្តៅស្អុះស្អាប់ និងបែកញើសពេលយប់ គឺជាសញ្ញារំខានបំផុតដែលធ្វើឲ្យស្ត្រីអស់រដូវភាគច្រើនត្រូវសម្រេចចិត្តទទួលយកការព្យាបាល។ ការថយចុះនៃអាការៈនេះ ត្រូវបានសង្កេតឃើញចំពោះស្ត្រីដែលមានរបបអាហារសម្បូរដោយ Isoflavones ពីសណ្តែកសៀង។ ភស្តុតាងជាច្រើនពីការសិក្សាបានបញ្ជាក់អំពីប្រសិទ្ធភាពរបស់Isoflavonesក្នុងការការពារអាការៈក្តៅក្នុងខ្លួននេះតាំងពីអំឡុងពេលត្រៀមអស់រដូវផងដែរ។ការប្រើប្រាស់ក្នុងកម្រិត ៤០ ទៅ ៨០ មីលីក្រាមនៃ Isoflavones ក្នុងមួយថ្ងៃត្រូវបានចាត់ទុកថាជាកម្រិតសមរម្យ។ 2.ជំងឺពុកឆ្អឹង ជំងឺពុកឆ្អឹង គឺជាមូលហេតុចម្បងគេនៃអាការៈស្ពឹកស្រពន់ និងឈឺចុករួយនៅតាមសន្លាក់ ជាពិសេសគឺជង្គង់ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ ការព្យាបាលជាច្រើនលើបញ្ហានេះរួមទាំងការវះកាត់ផងដែរពុំអាចជំនួសរបបអាហារដែលត្រឹមត្រូវ និងការរក្សាសន្ទស្សន៍ម៉ាស់របស់រាងកាយ (BMI) ឲ្យស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតាបានឡើយ។ ដូចនេះហើយទើប Isoflavones ត្រូវបានចាត់ទុកជាវិធីការពារជំងឺពុកឆ្អឹងដ៏សំខាន់ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ 3.បញ្ហាមេតាបូលិក និងសន្ទស្សន៍ម៉ាស់របស់រាងកាយ (BMI) ភស្តុតាងពីការសិក្សាថ្មីៗបានបង្ហាញថា បញ្ហាលើសទម្ងន់ និងបណ្តុំរោគសញ្ញាមេតាបូលិកដែលអាចកើតមានចំពោះស្ត្រីអស់រដូវរហូតដល់ ៣ដងលើសពីស្ត្រីធម្មតា អាចធ្វើឲ្យមានភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺលើសជាតិខ្លាញ់ក្នុងឈាម ភាពធន់នឹងអាំងស៊ុយលីន លើសសម្ពាធឈាម ទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺបេះដូង។ តាមរយៈការសិក្សា សកម្មភាពនៃ Isoflavones ប្រឆាំងទៅនឹងការរលាកដែលអាចបង្កជាជំងឺបេះដូងត្រូវបានបង្ហាញឡើង។ 4.ជំងឺមហារីក អឺស្ត្រូសែនពីរុក្ខជាតិ ដូចជា Isoflavones នេះត្រូវបានចាត់ទុកថាមានអត្ថប្រយោជន៍ខ្ពស់ចំពោះការការពារជំងឺមហារីក ដោយសារវាជាភ្នាក់ងារដែលអាចមានសកម្មភាពលុះត្រាមានការរីកលូតលាស់នៃកោសិកាមហារីក ការទប់នៃ Tyrosine kinase  សកម្មភាពនៃ DNA topoisomerase  ការទប់ដំណើរការរាតត្បាតនៃសរសៃឈាមចិញ្ចឹមកោសិកាមហារីក ក៏ដូចជាឥទ្ធិពលប្រឆាំងទៅនឹងអុកស៊ីតកម្ម ដែលសុទ្ធតែឆ្លើយតបនឹងកោសិកាមហារីក។ 5.បន្លាស់ប្តូរនៃស្បែក ភាពផ្លាស់ប្តូរនៃស្បែកអាស្រ័យនឹងអាយុរួមមានដូចជាការថយចុះនៃកម្រាស់ស្បែក ភាពស្ងួតនៃស្បែក ភាពជ្រីវជ្រួញ និងការកើននៃការរាតត្បាតនៃដំបៅជាដើម។ កាន់តែអាក្រក់នោះគឺ ភាពអស់រដូវធ្វើឲ្យដំណើរការបន្លាស់ប្តូរនេះកើតមានកាន់តែរហ័សដោយសារកង្វះអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន។Genistein គឺជា Isoflavones នៅក្នុងសណ្តែកសៀងដែលទើបនឹងត្រូវបានដឹងថាជាភ្នាក់ងារធម្មជាតិដែលដើរតួក្នុងការការពារការប្រែប្រួលរបស់ស្បែកក្នុងវ័យអស់រដូវ ក៏ដូចជាចំពោះអ្នកដែលវះកាត់អូវែ ដោយមិននាំមកជាមួយនូវផល-រំខានដូចនឹងអឺស្ត្រូសែនជំនួសឡើយ។ 6.ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ត្រូវបានដឹងថាជាបញ្ហាសុខភាពមួយក្នុងចំណោម១១ ដែលកើតមានច្រើនបំផុតចំពោះស្រ្តីអស់រដូវ ហើយវាជាបញ្ហាចម្បងមួយដែលប៉ះពាល់ដល់គុណភាពនៃការរស់នៅ និងបង្កើនការប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗ ក៏ដូចជាការស្លាប់ ដែលទាក់ទងនឹងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនដូចជា ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង និងជំងឺមហារីកជាដើម។ Isoflavones គឺជាសារធាតុដែលត្រូវបានផ្តោតយ៉ាងខ្លាំងនៅប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ជាមួយនឹងឥទ្ធិពលប្រឆាំងការធ្លាក់ទឹកចិត្តរបស់វាជាពិសេសប្រសិនបើប្រើរួមជាមួយឱសថ Sertraline ឬ Fluoxetine។ 7.ភ្នាសរំអិលនៃទ្វារមាស ភ្នាសនៃទ្វារមាស និងស្បែក នឹងបាត់បង់សំណើមទៅតាមអាយុ ពិសេសនៅវ័យអស់រដូវ ដោយវាប្រែទៅជាស្ងួត ហើយឆាប់ប្រតិកម្មជាមួយនឹងការរលាក និងប្រឈមនឹងការរួមត្បៀតនៃទ្វារមាសផងដែរ។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាបានបង្ហាញថា អាចជួយបង្កើនតុល្យភាពនៃកោសិកា និងសម្រួលដល់បញ្ហារួមនៃទ្វារមាស។ ដោយឡែក ពុំមានការបង្ហាញណាមួយអំពីផលមិនល្អទៅលើការបញ្ចេញអ័រម៉ូនស្ត្រី ឬក៏មុខងារថ្លើម និងក្រលៀនឡើយ។ Isoflavones ពីសណ្តែកសៀងគឺជាសារធាតុចិញ្ចឹមដែលផ្តល់នូវប្រសិទ្ធភាពដ៏ប្រសើរជាងគេក្នុងការប្រើប្រាស់ឆ្លាស់ជាមួយការព្យាបាលដោយឱសថអ័រម៉ូនចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ ស្របជាមួយនឹងការព្យាបាលជំងឺជាក់លាក់មួយចំនួន ការប្រើប្រាស់ Isoflavones ក៏ចាំបាច់ក្នុងការជួយជំរុញគុណភាពជីវិតរបស់ស្ត្រីអស់រដូវផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ    

វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ
ចែករំលែក
  • Jun 29, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 12.5K មើល

ការពុលអាហារអាចធ្វើឲ្យមនុស្សស្លាប់បានទេ?

ការពុលអាហារ ដែលប្រជាជនមួយចំនួននិយមហៅថា ការទាស់ចំណី ឬពុលចំណី គឺជាការទទួលទានអាហារដែលមានប្រឡាក់ដោយមេរោគ មិនស្អាត ហើយបង្កឲ្យទៅជាការក្អួត រាករូស ឬចុកពោះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយ។ ចំពោះបញ្ហានេះ ពុំមានការសិក្សាណាមួយជាក់លាក់អំពីកម្រិតនៃការកើតឡើងនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែក្នុងការអនុវត្តវិជ្ជាជីវៈពេទ្យបច្ចុប្បន្ន ឃើញថាវាប្រឈមជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ជាក់ស្តែងប្រភេទអាហារដែលប្រឈមជាមួយការពុលជាងគេ គឺប្រភេទអាហារតាមដងផ្លូវ ខ្វះនូវអនាម័យ មិនមានការការពារត្រឹមត្រូវពីធូលីដី និងប្រភេទអាហារដែលមិនបានសម្អាតជាដើម។   បុគ្គលងាយប្រឈមជាមួយការពុលអាហារជាងគេ គឺអ្នកដែលរស់នៅប្រមូលផ្តុំគ្នា ពិសេសកម្មករ កម្មការនីរោងចក្រ មនុស្សវ័យចំណាស់ និងក្មេងតូចៗ ដែលប្រព័ន្ធភាពស៊ាំការពារខ្លួនមានកម្រិត។ មួយវិញទៀត គឺអ្នកមានជំងឺប្រចាំកាយមួយចំនួន ដូចជាទឹកនោមផ្អែម ក្រិនថ្លើម ឬអ្នកជំងឺអេដស៍ធ្ងន់ធ្ងរព្រោះប្រព័ន្ធការពារខ្លួនរបស់ពួកគាត់ខ្សោយស្រាប់។   រោគសញ្ញា និងយន្តការនៃការពុលអាហារ ភាគច្រើនរោគសញ្ញាដែលស្តែងឡើងពីការពុលអាហារត្រូវបានបែងចែកជា២ប្រភេទ៖ • Cholera Syndromes ឬ Watery Diarrhea ៖ ជាអាការៈរាកសុទ្ធតែទឹកច្រើនៗតែម្តង • Dysenteric Syndromes ៖ ជាអាការៈរាកតិចៗ តែមានលាយសម្បោរ និងលាយឈាម។   លើសពីនេះ អ្នកជំងឺអាចមានអាការៈចុកពោះ និងក្អួត ចង្អោរ ជាដើម។   នៅពេលអ្នកជំងឺញ៉ាំចំណីអាហារដែលមានប្រឡាក់ដោយមេរោគចូល ដែលមេរោគមួយចំនួនមានសកម្មភាពបញ្ចេញជាតិពុលចូលទៅក្នុងពោះវៀនហើយបណ្តាលឲ្យរាកជាទឹក។ រីឯមេរោគមួយចំនួនទៀត មានសមត្ថភាពឲ្យមានរបួសនៅពោះវៀនជាហេតុបង្កឲ្យទៅជាការរាក មានលាយសម្បោរឬលាយឈាម។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល ជាទូទៅ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃការពុលអាហារ ពឹងផ្អែកទៅលើរោគសញ្ញាដែលអ្នកជំងឺបានរៀបរាប់ខាងលើ និងការសាកសួររបស់គ្រូពេទ្យពីព័ត៌មានទាក់ទងនឹងការទទួលទានអាហារដែលខ្វះអនាម័យ។   ចំពោះការព្យាបាលមិនមានការពិបាកនោះទេ ករណីស្រាល មិនមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកជំងឺអាចត្រឹមសម្រាកនៅផ្ទះ និងប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំ ដែលអាចទិញនៅតាមឱសថស្ថានដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជាដូចជា Spasfon ឬ Smecta និងបន្ថែមការញ៉ាំទឹកឲ្យបានច្រើន ឬញ៉ាំទឹកអូរ៉ាលីត្រ ដើម្បីបង្គ្រប់ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួនតាមការណែនាំរបស់ឱសថការី។ ករណីធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកជំងឺខ្សោះជាតិទឹកខ្លាំងភ្លាមៗ ឬការប្រើប្រាស់ថ្នាំដូចជម្រាបជូនខាងលើពុំមានប្រសិទ្ធភាព ចាំបាច់ត្រូវមកជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ព្រោះអ្នកជំងឺត្រូវការការផ្តល់ជាតិទឹកបន្ថែមដោយការដាក់សេរ៉ូម ឬប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់មេរោគបន្ថែមពីគ្រូពេទ្យ។   ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា នោះអាការៈរាកអាចឲ្យទៅជាការខ្សោះជាតិទឹកធ្ងន់ធ្ងរ រហូតដល់ Shock និងមួយវិញទៀត អាចរហូតដល់មានការបង្ករោគធ្ងន់ធ្ងរនៅពោះវៀន។   វិធីសាស្ត្រការពារខ្លួន ដើម្បីចៀសវាងការពុលអាហារ ត្រូវផ្តោតសំខាន់លើ២ចំណុច៖ • ការធ្វើញ៉ាំខ្លួនឯង និងការធ្វើលក់ឲ្យគេញ៉ាំ៖ រក្សាអនាម័យ លាងសម្អាតដៃជាប្រចាំ ពិសេសត្រូវសម្អាតដៃមុននឹងចម្អិនអាហារជានិច្ច។ ចំពោះសាច់បន្លែ ត្រូវលាងសម្អាតឲ្យស្អាតមុនចម្អិន និងរក្សាម្ហូបអាហារកុំឲ្យមានធូលីដីហុយចូល ឬរុយរោមជាដើម។ • អ្នកញ៉ាំ៖ ត្រូវមានអនាម័យលាងដៃឲ្យស្អាតមុននឹងទទួលទានអាហារ ប្រសិនទទួលទានអាហារនៅខាងក្រៅ ត្រូវមើលថាអាហារនោះត្រូវបានរក្សាទុកក្នុងស្ថានភាពមួយសមរម្យឬអត់ គ្មានធូលីដីហុយចូល និងមានការថែរក្សាបានត្រឹមត្រូវជាដើម។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត សាន់ ចាន់ណា ឯកទេស ក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើម នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

គន្លឹះសុខភាព ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
  • Jun 29, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.1K មើល

តើអ្នកមិនពេញចិត្តធ្មេញរបស់អ្នកត្រង់ណា?

“តើអ្នកមិនពេញចិត្តធ្មេញធម្មជាតិរបស់អ្នកត្រង់ណា ?” ជាសំណួរដំបូងដែលទន្តបណ្ឌិតនឹងសួរទៅកាន់អ្នកដែលចង់ទទួលយកការពត់តម្រង់ធ្មេញ។   ជាមួយនឹងការរីកចម្រើននៃបច្ចេកទេសក្នុងការពត់ធ្មេញនៅកម្ពុជា បច្ចេកទេសនេះបានទទួលការគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសពីសំណាក់យុវវ័យដែលចង់ទទួលបានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង និងបង្កើនគុណភាពក្នុងការរស់នៅតាមរយៈគុណសម្បត្តិនៃបច្ចេកទេសពត់ធ្មេញរួមមាន លើកសម្រស់មាត់ធ្មេញឲ្យស្រស់ស្អាត ការទទួលបានងុាំទំពាល្អ ភាពងាយស្រួលក្នុងការសម្អាត ក៏ដូចជាបង្កើនសុខភាពមាត់ធ្មេញឲ្យបានកាន់តែប្រសើរផងដែរ។តាមរយៈភាពនិយមនេះ មានសំណួរមួយចំនួនអំពីការពត់ធ្មេញ ត្រូវបានចោទសួរឡើងជាពិសេសដោយអ្នកដែលមានបំណងចង់ពត់តម្រង់ធ្មេញដែលបង្ហាញដូចខាងក្រោម។ ១.    តើការពត់តម្រង់ធ្មេញសំដៅទៅលើអ្វី? ទិសដៅរួមនៃការពត់តម្រង់ធ្មេញ គឺធ្វើយ៉ាងណាឲ្យធ្មេញដែលអ្នកជំងឺមិនពេញចិត្តដោយសារវាមិនស្អាត មិនត្រង់ជួរ វៀច ជំពឹស ឬប៉ោងចេញមកក្រៅត្រឡប់មកស្អាត ត្រង់ជួរ មាត់ធ្មេញមានសុខភាពល្អ និងមានងុាំទំពាល្អឡើងវិញទៅតាមបច្ចេកទេសទន្តសាស្ត្រ។ ២.    តើការពត់ធ្មេញមានប៉ុន្មានប្រភេទ និងគួរជ្រើសរើសដូចម្តេច? ការពត់ធ្មេញមានច្រើនប្រភេទ ក្នុងនោះការពត់ធ្មេញដោយដាក់ Brace រួមមានដូចជា ដែកធម្មតា សេរ៉ាមិក ផ្លាស្ទិក ជាដើម។ ការជ្រើសរើសគឺអាស្រ័យទៅតាមការចង់បានរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ សោភ័ណភាព តម្លៃ និងពេលខ្លះគឺអាស្រ័យនឹងករណីរបស់បុគ្គលផ្ទាល់ផងដែរ។ ៣.    តើអ្នកណាខ្លះអាចទទួលយកការពត់ធ្មេញបាន? មនុស្សគ្រប់វ័យសុទ្ធតែអាចទទួលយកការពត់ធ្មេញបាន ទោះជាគាត់អាយុច្រើនរហូតដល់ ៥០ ឬ៦០ ឆ្នាំហើយក៏ដោយ ឲ្យតែគាត់មានសុខភាពមាត់ធ្មេញល្អ តែពុំមានការពេញចិត្តនឹងធ្មេញធម្មជាតិរបស់គាត់ ឬមានការលំបាកណាមួយដោយសារតែបញ្ហាធ្មេញមិនត្រង់ជួររបស់គាត់។ ៤.    តើការពត់ធ្មេញមានប៉ុន្មានដំណាក់កាល? និងចំណាយពេលប៉ុន្មាន? វិធីសាស្ត្រនៃការពត់ធ្មេញចែកចេញជា ៣ ដំណាក់កាល៖ • ទី១ គឺ Levelling & Alignment ៖ ជាដំណាក់កាលដាក់ Braces ដើម្បីធ្វើឲ្យធ្មេញត្រង់ជួរ • ទី២ គឺ Mechanism ៖ ជាដំណាក់កាលធ្វើឲ្យធ្មេញសមស្របតាមទិសដៅដែលចង់បានដូចជា ការទាញធ្មេញឲ្យចូលគ្នា ទាញធ្មេញឲ្យត្រង់តាម Midline ឬទាញធ្មេញដែលប៉ោងឲ្យចូលក្នុងវិញជាដើម។ • ទី៣ គឺ Final ៖ ជាដំណាក់កាលដោះ Braces ចេញ និងដាក់ Retainer ដើម្បីការពារធ្មេញ។ រយៈពេលនៃការពត់ធ្មេញ គឺពិបាកនឹងកំណត់ឲ្យបានច្បាស់លាស់ណាស់ ដោយសារវាអាស្រ័យផងដែរនឹងករណីនីមួយៗ ការថែទាំ ការណាត់ជួបព្រមទាំងការសហការរបស់អ្នកជំងឺ និងទន្តបណ្ឌិតផ្ទាល់តែម្តង ដែលរយៈពេលសរុបអាចប្រែប្រួលពី ៨ខែ ទៅ ២ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ។ ៥.    តើផលលំបាកនៃការពត់ធ្មេញមានអ្វីខ្លះ? ជាទូទៅ ការពត់ធ្មេញមិនផ្តល់ជាផលលំបាកច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះទេ តែយើងអាចសង្កេតឃើញបញ្ហាមួយចំនួនតូចដូចជា  ការមានអារម្មណ៍ឈឺឬមិនស្រួលនៅពេលដាក់ Braces ពិបាកទំពា(១ ទៅ ២ សប្តាហ៍ដំបូង) និងការពិបាកធ្វើអនាម័យមាត់ធ្មេញជាងធម្មតាបន្តិច។ ដោយឡែកជាទូទៅ ដរាបណាអ្នកជំងឺអនុវត្តតាមការណែនាំរបស់ទន្តបណ្ឌិតឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងមានការតាំងចិត្តនោះបញ្ហាខាងលើក៏នឹងមិនចោទជាផលលំបាកខ្លាំងដល់ពួកគេដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកជំងឺទទួលការពត់ធ្មេញមិនបាច់បារម្ភអំពីការបរិភោគឡើយដោយពួកគេអាចបរិភោគបានធម្មតា តែយកល្អគួរទំពាយឺតៗដើម្បីចៀសវាងការរបូត Bracesពត់ធ្មេញ។ ៦.    តើដំណើរការពត់ធ្មេញអាចផ្តល់ផលវិបាកឬទេ? ផលវិបាកអាចកើតមាន ប្រសិនបើអ្នកជំងឺពុំមានការសហការបានល្អ ដោយគាត់មិនថែទាំ សម្អាតមាត់ធ្មេញបានត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំ និងមិនណាត់ជួបជាមួយទន្តបណ្ឌិតបានទៀងទាត់ ដែលវាអាចបង្កជាដង្កូវស៊ីធ្មេញ ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរគឺបញ្ហាអញ្ចាញ ឬដំណើរការកាន់តែចំណាយពេលយូរ។ ក្នុងករណីនេះ ទន្តបណ្ឌិតអាចនឹងធ្វើការបញ្ឈប់ដំណើរការពត់ធ្មេញតែម្តង។ រីឯផលវិបាកទៅថ្ងៃមុខក៏ពុំមានជាបញ្ហាអ្វីកើតឡើងផងដែរ ប្រសិនបើដំណើរការនេះគឺធ្វើឡើងដោយទន្តបណ្ឌិតដែលមានជំនាញត្រឹមត្រូវ និងមានការសហការគ្នាបានល្អជាមួយអ្នកជំងឺទាំងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលពត់ធ្មេញ។ ៧.    តើការថែទាំអំឡុងពេលពត់ធ្មេញមានអ្វីខ្លះ? • ការដុសធ្មេញមួយថ្ងៃ ៣ ទៅ ៤ដង ទៅតាមរបៀបណែនាំដោយទន្តបណ្ឌិត ដោយប្រើប្រាស់ប្រភេទច្រាស់ឲ្យបានសមស្រប • ប្រើប្រាស់ខ្សែទាក់សម្អាតនៅចន្លោះធ្មេញ • ណាត់ជួបជាមួយទន្តបណ្ឌិតរៀងរាល់ ៣ ទៅ៤សប្តាហ៍ម្តង។ ៨.    តើអ្នកជំងឺគួរធ្វើការសហការយ៉ាងដូចម្តេចជាមួយនឹងទន្តពេទ្យក្នុងដំណើរការពត់ធ្មេញ? មុនពេលពត់ធ្មេញ ទន្តពេទ្យនឹងធ្វើការពិភាក្សាជាមួយអ្នកជំងឺជាមុន អំពីទិសដៅនៃការពត់ធ្មេញ (អ្វីដែលអ្នកជំងឺចង់កែតម្រូវលើធ្មេញធម្មជាតិ) ណែនាំដំណាក់កាលនៃការពត់ធ្មេញ  លក្ខខណ្ឌក្នុងការសហការរវាងអ្នកជំងឺ ដូចជាការថែទាំ ការណាត់ជួប និងការអនុញ្ញាតដែលចាំបាច់ផ្សេងៗ(ឧ. ពេលខ្លះតម្រូវឲ្យដកធ្មេញ ១ ឬ២ចេញដើម្បីអាចតម្រង់ធ្មេញ) ព្រមទាំងបង្ហាញពីឧទាហរណ៍នៃលទ្ធផលដែលប្រហែលនឹងករណីរបស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ផងដែរ។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ទទួលបានការពត់ធ្មេញ ការស្វែងរកទន្តបណ្ឌិតដែលមានជំនាញត្រឹមត្រូវ និងមានបទពិសោធន៍ ជាមួយបរិក្ខារសមស្រប គឺពិតជាសំខាន់ ដើម្បីចៀសវាងលទ្ធផលខុសទិសដៅ ឬប៉ះពាល់ដល់អនាគត ពីព្រោះដំណើរការនេះក៏ទាមទារឲ្យមានការសហការគ្នារយៈពេលយូរផងដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត គង់ គាំង ឯកទេសពត់តម្រង់ធ្មេញ និងជាប្រធានបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរព្យាបាលមាត់ធ្មេញ សុខជា ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jun 28, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 11.9K មើល

របបអាហារ ដែលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរជៀសវាង

បើយោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក(WHO)បានពន្យល់ថាជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលកើតឡើងនៅពេលដែលលំពែងមិនផលិតអាំងស៊ុយលីនគ្រប់គ្រាន់ ឬនៅពេលរាងកាយមិនអាចប្រើអាំងស៊ុយលីនដែលលំពែងផលិតបាន។  អាំងស៊ុយលីន គឺជាអ័រម៉ូនមួយដែលមានតួនាទីគ្រប់គ្រងជាតិស្ករនៅក្នុងឈាម(ដោយជាតិស្ករទាំងនោះបានមកតាមរយះនៅពេលសរីរាង្គកាយរំលាយអាហារ វាផ្តល់ជាតិស្ករទៅក្នុងឈាមរបស់យើង)។ ជាតិស្ករនេះត្រូវបានហៅថាគ្លុយកូស ហើយរាងកាយរបស់យើងប្រើប្រាស់វាដើម្បីទាញយកនូវថាមពលដែលយើងត្រូវការ។  អាហារផ្អែមក្លាយទៅជាគ្លុយកូស ប៉ុន្តែអាហារដទៃទៀតក៏ក្លាយទៅជាគ្លុយកូសផងដែរ ជាពិសេសអាហារជាតិម្សៅ ដូចជាបាយ ដំឡូង នំបុ័ង ឬអាហារផ្សេងទៀតដែលធ្វើពីស្រូវសាឡីជាដើម។ ដូចនេះអាហារមួយចំនួនដែលអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរជៀសវាងដែលអាចបង្កហានិភ័យចំពោះអ្នកជំងឺបានដែរ រួមមាន ៖ អាហារមានជាតិស្ករខ្ពស់៖ សូដា បង្អែម និងអាហារដទៃទៀត អាចបង្កើតកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមបានយ៉ាងលឿន។ ទឹកផ្លែឈើ៖ ផ្លែឈើ ដែលមិនសម្បូរជាតិសរសៃត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានជាតិកាបូអ៊ីដ្រាតតិច ហើយបង្កផលប៉ះពាល់ដល់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ប្រសិនបើអ្នកចង់បានភេសជ្ជៈស្រស់ ហើយជួយរក្សាកម្រិតជាតិស្ករឲ្យថេរ នោះគឺក្រូចឆ្មា។ ទឹកដោះគោ៖ ផលិតផលទឹកដោះគោ មួយចំនួន អាចបង្កើនកម្រិតកូលេស្តេរ៉ុលអាក្រក់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក និងបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង។ អាហារសម្បូរខ្លាញ់៖ អាហារ ដែលមានជាតិខ្លាញ់ ដូចជាប្រហិតចៀន និងដំឡូងចៀនជាដើម បង្កហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ព្រោះវា ជួយបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមបានយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ជាចុងក្រោយសង្ឃឹមថាអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែកគាត់នឹងអាចជៀសវាង ឬតមនៅរបបអាហារខាងលើនេះបានដើម្បីរក្សាសុខភាពខ្លួនឯង ដើម្បីក្រុមគ្រួសារ នឹង ដើម្បីប្រទេសជាតិ។ រៀបចំអត្ថបទដោយ៖ សុផល ផលនីវិសិដ្ឋ និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតនៃសាកលវិទ្យាល័យ អន្តរជាតិ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ     

គន្លឹះសុខភាព ទឹកនោមផ្អែម
ចែករំលែក
  • Jun 28, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.4K មើល

សិក្ខាសាលាអំពីសុខភាពផ្លូវចិត្ត «ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងយុវជនក្នុងសតវត្សទី២១»

«ជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត និងយុវជនក្នុងសតវត្សទី២១» ជាសិក្ខាសាលាលើកកម្ពស់បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តមួយ ដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយក្រុមយុវជនស្ម័គ្រចិត្តមួយក្រុមដែលមានឈ្មោះថា «យើងរីកចម្រើនជាមួយគ្នា(We Prosper Together)» កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៧ មិថុនា ២០១៨ នៅឯមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ជប៉ុន (CJCC) ដោយមានការគាំទ្រពីសំណាក់ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡាទៀតផង។ កម្មវិធីសិក្ខាសាលានេះបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងជោគជ័យដោយមានការអញ្ជើញចូលរួមពីសំណាក់សាធារណជនជាពិសេសយុវវ័យប្រមាណជាង៤០០នាក់ ព្រមជាមួយនឹងវត្តមាននៃវាគ្មិនកិត្តិយសចំនួន៤រូប ដែលជាអ្នកធ្លាប់ឆ្លងកាត់នូវការរស់នៅជាមួយនឹងជំងឺផ្លូវចិត្តដែលកើតមានញឹកញាប់មួយនេះ ព្រមទាំងអ្នកជំនាញផ្នែកចិត្តសាស្ត្រផងដែរ។ ក្រៅពីការធ្វើបទបង្ហាញដោយវាគ្មិនគ្រប់រូប ក៏មាននូវកិច្ចពិភាក្សារួមគ្នាលើប្រធានបទនៃកម្មវិធីសិក្ខាសាលាផ្ទាល់ ព្រមទាំងមានកម្មវិធីកម្សាន្តជាការបកស្រាយបទចម្រៀងពីសំណាក់ក្រុមការងារ និងតារាកិត្តិយស ដើម្បីញ៉ាំងកម្មវិធីឲ្យកាន់តែសប្បាយរីករាយផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ប្រាក់ចំណេញអំពីការលក់សំបុត្រចូលរួមកម្មវិធីនេះត្រូវបានក្រុមការងារផ្តល់ជូនទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា ដើម្បីជាការរួមចំណែកមួយក្នុងការគាំទ្រ និងទ្រទ្រង់សុខភាពកុមារ ដែលជាទំពាំងស្នងឫស្សីនៃប្រទេសជាតិយើង។ តំណាងនៃអ្នករៀបចំកម្មវិធី ក៏សូមថ្លែងអំណរគុណដល់អ្នកឧបត្ថម្ភធំរួមមានក្រុមហ៊ុន Manulife (Cambodia) និងHealthogo ដែលបានជួយឲ្យកម្មវិធីមួយនេះប្រព្រឹត្តទៅបានរលូន ព្រមទាំងមានសារមួយខ្លីថា "យើងចង់ឲ្យមនុស្សងាកមកជួយកិច្ចការសង្គមខ្លះ កុំគិតតែរកលុយពេក"។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេងៗ ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Jun 27, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.7K មើល

តើការដាំបង្គោលធ្មេញ ពិតជាបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរខ្លាំងឬ?

មនុស្សមួយចំនួនអាចនឹងយល់ច្រឡំពីផលប៉ះពាល់នៃការដាំបង្គោលធ្មេញ ប៉ុន្តែ វាអាចមិនដូចនឹងអ្វីដែលគ្រប់គ្នាបានគិតនោះទេ ជាក់ស្តែង ក្នុងករណីសិក្សាមួយបានលើកឡើងដូចខាងក្រោម៖ សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំមានអាយុ ២១ឆ្នាំ រស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ នាងខ្ញុំគិតចង់ទទួលការដាំបង្គោលធ្មេញក្នុងឆ្អឹង (Dental Implant) ប៉ុន្តែ នាងខ្ញុំមានការព្រួយបារម្ភ ពីផលប៉ះពាល់ និងបញ្ហាផ្សេងៗ។ នាងខ្ញុំធ្លាប់ឮគេនិយាយថា ការដាំបង្គោលក្នុងឆ្អឹងនេះអាចធ្វើឲ្យ ខូចសរសៃប្រសាទ បាត់បង់ឆ្អឹង (Bone- loss)  និងមានបញ្ហាដទៃទៀតដូចជា ដំបៅក្លាយ និងបែកបាក់ផ្នែកផ្សេងៗនៅក្នុងមាត់។ តើការដាំបង្គោលធ្មេញនេះពិតជាធ្វើឲ្យប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដូច្នេះមែនទេ? ចម្លើយ ៖ ការដាំបង្គោលធ្មេញពុំបណ្តាលឲ្យមានផលវិបាកដូចការរៀបរាប់ខាងលើនោះទេ។ ក្នុងករណីអ្នកបានទៅទទួលសេវាពីទន្តបណ្ឌិតដែលមានជំនាញ និងបទពិសោធន៍ច្បាស់លាស់ពីការដាំបង្គោលនោះ។ ចំណែកបញ្ហាដំបៅក្នុងមាត់ អាចនឹងកើតមានលើអ្នកមានវ័យចំណាស់ដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬប្រៃ ប៉ុន្តែពួកគាត់នៅតែអាចទទួលបានការដាំបង្គោលធ្មេញ គ្រាន់តែពួកគាត់ត្រូវគោរពតាមការណែនាំរបស់ទន្តបណ្ឌិតយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន នោះបញ្ហាមិនអាចចោទឡើងទៀតឡើយ។ បកស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត ស៊ឹម សិលាភាណ ប្រធានបច្ចេកទេស គ្លីនិកធ្មេញ រៀលធីស ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Jun 27, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 4.5K មើល

តើការព្យាបាលធ្មេញ អាចបង្កជាបញ្ហារលាកច្រមុះទេ៎?

ជាការពិត បញ្ហាមាត់ធ្មេញ ពេលខ្លះអាចបន្សល់នូវផលវិបាកមួយចំនួនទៅលើសរីរាង្គផ្សេងទៀតដែលទាក់ទង បើទោះបីជាបានទទួលការព្យាបាលហើយក៏ដោយ។ ក្នុងចំណោមនោះ ការរលាកឆ្អឹងសងខាងច្រមុះ ក៏ជាករណីដែលត្រូវបានរាយការណ៍ឡើងផងដែរ។ សំណួរ៖ ខ្ញុំបាទធ្លាប់មានបញ្ហាធ្មេញជួរខាងលើ និងបានទទួលការព្យាបាលដោយទន្តបណ្ឌិតរួចហើយ។ ប៉ុន្តែក្រោយការព្យាបាលធ្មេញរួចរាល់ហើយ ខ្ញុំបែរជាមានបញ្ហារលាកច្រមុះដែលអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ឆ្អឹងច្រមុះ។ តើបញ្ហានេះអាចទាក់ទងមកពីការព្យាបាលធ្មេញរបស់ខ្ញុំដែរឬទេ? តើខ្ញុំគួរទទួលយកការព្យាបាលរបៀបណាទើបល្អ? ចម្លើយ៖ ជាធម្មតាធ្មេញជួរខាងលើមានការជាប់ទាក់ទងនឹងប្រអប់ស៊ីនុសដែលនៅសងខាងច្រមុះ ដូច្នោះបញ្ហាធ្មេញជួរខាងលើអាចឲ្យមេរោគចម្លងចូលទៅក្នុងស៊ីនុសបង្កើតជាការរលាកក្នុងប្រអប់នេះ និងបញ្ចេញមកក្នុងច្រមុះ។ អ្នកជំងឺគួរតែមកពិនិត្យដោយថតមើលប្រអប់នេះ និងច្រមុះដើម្បីដឹងពីកម្រិតនៃការរលាក។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្រ្តាចារ្យ ប៉ូ រដ្ឋា ប្រធានផ្នែកត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Jun 26, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 9.7K មើល

4 ចំណុចត្រូវដឹងពីស្បែកស្ងួតរបស់អ្នក!  

ស្បែកស្ងួតជាទូទៅមិនមានធ្ងន់ធ្ងរអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែវាអាចទៅជាមិនមានផាសុកភាព មិនច្បាស់លាស់ មើលមិនឃើញ ហើយក៏មិនអាចដឹង។ ជាមួយនឹងអត្ថបទនេះ អ្នកនឹងកាន់តែច្បាស់ពីចំណុចទាំង៤ ពីក្រោយស្បែកស្ងួតរបស់អ្នក៖    ១. តើសញ្ញាណាខ្លះបញ្ជាក់ថាអ្នកកំពុងមានស្បែកស្ងួត? អាការៈមួយចំនួនដែលអាចបញ្ជាក់បានថាស្បែករបស់អ្នកមិនមែនស្ងួតធម្មតា គឺអ្នកសម្គាល់ឃើញថាស្បែកហាក់ដូចជាស្ងួតជាប្រចាំ ទោះអាកាសធាតុក្តៅ ឬត្រជាក់ក៏ដោយ។ ជាក់ស្តែង អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ដឹងដោយញាណថា ស្បែកតឹងជាងធម្មតា ពិសេសបន្ទាប់ពីងូតទឹករួច ស្បែកឡើងក្រហម មានរមាស់ របក ជ្រួញ ហើយរបើកស្បែកងាយនឹងឡើងស្រអាប់ ឬពេលខ្លះប្រេះរហូតដល់ចេញឈាម។   ២. ហេតុអ្វីអ្នកងាយប្រឈមនឹងស្បែកស្ងួតជាងគេ? -កត្តាអាកាសធាតុ ៖ ស្បែកភាគច្រើនមានទំនោរទៅជាស្ងួតនៅរដូវត្រជាក់ នៅពេលដែលសីតុណ្ហភាព និងសំណើមធ្លាក់ចុះ។ ប៉ុន្តែ រដូវអាចប្រហែលមិនមែនជាមូលហេតុនោះទេ នៅតំបន់ក្តៅខ្លាំង មួយចំនួន។ -កត្តាកម្តៅ ៖ ករណីខ្លះ កម្តៅក្តៅខ្លាំង ឬកន្លែងដែលប្រើប្រាស់ភ្លើងធ្វើឲ្យក្តៅ សុទ្ធតែបន្ថយ នូវសំណើម និងធ្វើឲ្យស្បែករបស់អ្នកស្ងួតដូចគ្នា។ -ការងូតទឹកក្តៅជាប្រចាំ ៖ ងូតទឹកក្តៅជាប្រចាំ ហើយរយៈពេលយូរ អាចធ្វើឲ្យស្បែកអ្នកស្ងួតជាប្រចាំដោយមិនដឹងខ្លួន។ -សាប៊ូដុំ ៖  ប្រភេទសាប៊ូដុំភាគច្រើនបំផ្លាញសំណើមពីស្បែករបស់អ្នក ដោយសារវាផលិតពីរូបមន្តដែលមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកម្ចាត់ប្រេងលើស្បែក។ -លក្ខខណ្ឌស្បែកផ្សេងទៀត ៖ ប្រជាជនមានបញ្ហាស្បែក ដោយសារប្រព័ន្ធភាពស៊ាំក្នុងរាងកាយមួយចំនួន ដូចជា Eczema or Psoriasis តែងធ្វើឲ្យស្បែកស្ងួតជានិច្ច។   មនុស្សគ្រប់រូបសុទ្ធតែអាចវិវឌ្ឍទៅស្បែកស្ងួតបានដូចគ្នា ប៉ុន្តែអ្នកប្រហែលងាយកើតជាងអ្នកផ្សេងទៀត ប្រសិនបើអ្នកមានអាយុ៤០ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ ដោយហេតុថាវាកើនឡើងតាមអាយុ ជាក់ស្តែង លើសពី៥០%នៃអ្នកដែលមានអាយុច្រើនគឺមានបញ្ហាស្បែកស្ងួត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យុវវ័យមួយចំនួនដែលនិយមចូលចិត្តការហែលទឹកនៅក្នុងអាងដែលប្រើប្រាស់ក្លរ ដើម្បីសម្លាប់មេរោគ មានភាគរយខ្ពស់ក្នុងការប្រឈមនឹងបញ្ហាស្បែកស្ងួតនេះជាពិសេស។   ៣. ផលរំខានអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកស្បែកស្ងួតងាយប្រឈម? បញ្ហាស្បែកស្ងួត ជាទូទៅងាយប្រឈមបំផុត ប្រសិនបើមិនបានថែរក្សាឲ្យបានដិតដល់ ករណីខ្លះ ភាពស្ងួតកើនឡើង អាចបង្កឲ្យទៅជាជំងឺផ្សេងៗ ដែលស្បែកនឹងឡើងទៅជាក្រហម របក និងរលាកធ្ងន់ធ្ងរ។ ម៉្យាងទៀត អាចឈានដល់ការបង្ករោគលើស្បែកដោយសារបាក់តេរីចូល។   ៤. តើអ្នកគួរដោះស្រាយបញ្ហានេះដោយរបៀបណា? -ផ្តល់សំណើម ៖ ក្រែមផ្តល់សំណើមមានប្រសិទ្ធភាពធ្វើឲ្យស្បែករបស់អ្នករក្សាជាតិទឹកកុំឲ្យចេញ ក្នុងរយៈពេលកំណត់មួយ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវរក្សាការផ្តល់សំណើមជាប្រចាំតាមការណែនាំពិសេសបន្ទាប់ពីអ្នកងូតទឹករួចភ្លាមៗ។ -ប៉ះពាល់ជាមួយទឹកមានកម្រិត ៖ ការងូតទឹកយូរ និងទឹកក្តៅខ្លាំង គឺជាមូលហេតុបំផ្លាញជាតិប្រេងនៅលើស្បែក។ ដូចនេះ អ្នកគួររក្សាការងូតទឹកសម្អាតខ្លួន យ៉ាងហោចណាស់ត្រឹម១០នាទី ឬតិចជាងនេះ និងគួរប្រើប្រាស់ប្រភេទទឹកក្តៅឧណ្ហៗ ឬក្តៅល្មម មិនក្តៅខ្លាំង។ លោកអ្នកត្រូវព្យាយាមងូតទឹកមិនឲ្យលើសពីម្តងក្នុងមួយថ្ងៃបើស្បែកអ្នកស្ងួតខ្លាំង។ -បញ្ឈប់ការប្រើសាប៊ូដុំ ៖ ព្យាយាមប្រើប្រាស់ក្រែមសម្អាតស្បែក ឬសាប៊ូដុសខ្លួន និងមុខ ប្រភេទទឹក ដែលមានមុខងារបន្ថែមសំណើម ដល់ស្បែក។ -ស្លៀកពាក់ឲ្យជិតៗ នៅពេលត្រជាក់ ៖ រដូវរងារ អាចធ្វើឲ្យស្បែកស្ងួត ដូច្នេះហើយ អ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នកបានស្លៀកពាក់ជិតមានស្រោមដៃមានមួកពេលអ្នកចេញក្រៅ។ ម៉្យាងទៀត អ្នកគួរពាក់ស្រោមដៃជាប្រចាំ បើអ្នកប្រើដៃដើម្បីសម្អាត ឬលាងរបស់របរផ្សេងៗ។   ការថែរក្សារបស់អ្នក ត្រូវតែអមជាមួយនឹងការចៀសវាង ទើបលោកអ្នកអាចទទួលបានស្បែក មានសុខភាពល្អដូចក្តីប្រាថ្នា។ តែប្រសិនបើការអនុវត្តរបស់អ្នកមិនទទួលបានជោគជ័យទេនោះ អ្នកអាចត្រូវការ ការប្រឹក្សាបន្ថែមពីឱសថការី ឬគ្រូពេទ្យជំនាញដែលនៅជិតអ្នកបំផុត។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Jun 25, 2018 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 19.3K មើល

 ក្រពះ-ពោះវៀនមិនល្អ ត្រូវចៀសអាហារទាំងនេះ…  

ភាគច្រើនបញ្ហាក្រពះពោះវៀន មិនមែនកើតតែចំពោះមនុស្សចាស់នោះទេ យុវវ័យមួយចំនួនធំក៏កំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហានេះដូចគ្នាដែរ។ ព្រោះតែញ៉ាំអ្វីប្លែកបន្តិចបន្តួចក៏មិនស្រួលពោះ ឬពេលខ្លះនៅសុខៗដូចចេញទឹកក្រពះឈឺមួយរំពេច ដែលហោចណាស់ក៏ត្រូវញ៉ាំថ្នាំទើបបាត់។ អំឡុងពេលនេះ ក៏មានប្រភេទអាហារខ្លះទាមទារឲ្យអ្នកត្រូវតមដោយហេតុផលផ្សេងៗផងដែរ៖   អាល់កុល អាល់កុល ជាអាស៊ីតរាវ ដែលផ្ទុកនូវវត្តមាន អេតាណុល និងអាចចូលរួមបង្កើនការបញ្ចេញអាស៊ីតថែមមួយកម្រិតទៀត។ ម៉្យាងទៀត វាក៏ធ្វើឲ្យរាងកាយបាត់បង់ជាតិទឹកធ្ងន់ធ្ងរ បន្ថយការរំលាយអាហារ និងបង្កើនការក្អែអាស៊ីត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនអ្នកមានអារម្មណ៍ថាចង់ ចង្អោរ ក្អួត រឿងមួយដែលអ្នកត្រូវដឹង និងចៀសឲ្យផុតគឺ ភេសជ្ជៈដែលមានជាតិអាល់កុល ព្រោះវានឹងធ្វើឲ្យអាការៈដែលអ្នកកំពុងមាន វិវឌ្ឍទៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដោយសារអាល់កុល អាចឲ្យ ពុលដល់ក្រពះ និងអាចផ្លាស់ប្តូរការធ្វើមេតាប៉ូលីសថ្លើមបាន។ គួរបញ្ជាក់ថា ប្រជាជនដែលមានបញ្ហាថ្លើមស្រាប់ មិនគួរទទួលទានជាតិអាល់កុលច្រើននោះទេ ហើយបើនរណាម្នាក់ដែល មានបញ្ហាក្រពះ ក៏ត្រូវផ្តល់ដំបូន្មានឲ្យចៀសពីសារធាតុនេះដែរ។   អាហារហឹរ ការទទួលទានអាហារហឹរ គឺមានការប្រែប្រួលទៅតាមបុគ្គលម្នាក់ៗ អ្នកខ្លះគ្មានផលប៉ះពាល់អ្វីនោះទេ ស្របពេលដែលវាអាចជាមូលហេតុនៃការពិបាករំលាយអាហារម្រាប់បុគ្គលផ្សេងទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកមានសញ្ញាដូចជា ចង្អោរ ក្អួត និងរាក អ្នកគួរតែចៀសវាងនូវអាហារមួយចំនួន ដែលមានលទ្ធភាពអាចភ្ញោចប្រព័ន្ធរំលាយអាហារក្នុងនោះអាហារមានរសជាតិហឹរជាមួយក្នុងចំណោមអាហារទាំងនោះ។ ជាពិសេស អ្នកគួរជ្រើសរើសអាហារមានរសជាតិសាបបន្តិចនៅពេលអ្នកមានបញ្ហារំលាយអាហារ ហើយត្រូវប្រាកដថាអ្នក មិនបានញ៉ាំអាហារហឹរ បើអ្នកមានប្រតិកម្មជាមួយវា។ សូមប្រយ័ត្ន ប្រភេទអាហារហឹរដែលចម្អិនជាមួយប្រេង ឬខ្លាញ់ អាចចាត់ចូលជាប្រភេទអាហារដែលមិនល្អដល់អ្នកខ្សោយក្រពះពោះវៀនទ្វេដង។   ផលិតផលទឹកដោះគោ តាមរយៈការស្រាវជ្រាវកន្លងមក គេបានរកឃើញថា ប្រជាជនជាងពាក់កណ្តាលពិភពលោក គឺមានប្រតិកម្មជាមួយនឹងឡាក់តូសក្នុងទឹកដោះគោមានន័យថា ពួកគេគ្មាននូវអង់ស៊ីមចាំបាច់ក្នុងការរំលាយផលិតផលទឹកដោះគោនោះ។ ប៉ុន្តែទោះបីអ្នកមិនមានប្រតិកម្មនឹងឡាក់តូសក៏ដោយ តែការបង្ករោគពីវីរុស ឬបាក់តេរី អាចប៉ះពាល់ដល់ឡាក់តាស ដែលជាអង់ស៊ីមសំខាន់សម្រាប់រំលាយឡាក់តូស និងអាចជាមូលហេតុចម្បងធ្វើឲ្យបាត់បង់សមត្ថភាពក្នុងការរំលាយឡាក់តូសផងដែរ។ ការទទួលទានផលិតផលទឹកដោះគោដូចជាទឹកដោះគោឆៅ និងឈីស ត្រូវបានបង្ហាញថាធ្វើឲ្យមនុស្សមួយចំនួនឆាប់ឈឺក្រពះ។   អាហារចៀន-កែច្នៃ មានផលិតផលខ្លាញ់ដូចជាប្រេងអូលីវ ប័រ និងអាហារប្រភេទចៀនខ្លះមានផ្ទុកនូវប្រភេទខ្លាញ់Trans ក្នុងកម្រិតខ្ពស់ ជាមូលហេតុធ្វើឲ្យពិបាក ដល់ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ព្រោះវាពិបាកបំបែក។ខ្លាញ់ទាំងនេះអាចរក្សាឲ្យអាស៊ីតកើនឡើង ដែលជាមូលហេតុនៅពីក្រោយការក្អែរអាស៊ីត។ សម្រាប់ប្រភេទអាហារកែច្នៃដែលមានអាយុកាល ឬកាលបរិច្ឆេទផុតកំណត់រយៈពេលយូរ ជាទូទៅ គឺមាន ជាតិគីមីច្រើរួមទាំងសារធាតុសម្រាប់ថែរក្សាដែលរំខានដល់សរីរាង្គផ្នែកពោះរបស់អ្នកជាទូទៅ។ កាហ្វេអ៊ីន កាហ្វេអ៊ីនភ្ញោចការកន្ត្រាក់នៃស្រទាប់ពោះវៀនធ្វើឲ្យចលនាក្រពះ ពោះវៀន កើនឡើងឆាប់រហ័សងាយនឹងបង្កជារាក ស្ទើរគ្រប់គ្នា។ ដូច្នេះ ប្រសិនអ្នកមានបញ្ហារាកស្រាប់ នោះកាហ្វេអ៊ីននឹង ធ្វើឲ្យអ្នកកាន់តែរាកធ្ងន់ធ្ងរ។ ត្រូវចាំថាមិនត្រឹម តែកាហ្វេទេ សូដា និងសូកូឡា ជាប្រភពផ្សេងទៀតនៃកាហ្វេអ៊ីន និងដែលអាចបង្កជាការឈឺក្រពះកាន់តែខ្លាំង។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ
ចែករំលែក
Top