Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Dec 30, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.5K មើល

[ខ្លឹមៗ] សុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់កុមារ

ចំពោះការថែទាំសុខភាពមាត់ធ្មេញ ត្រូវមានការត្រួតពិនិត្យតាំងពីវ័យកុមារឡើងទៅ។ នៅក្នុងវ័យកុមារនេះ ក្មេងៗមិនអាចធ្វើការថែទាំដោយខ្លួនឯងបានឡើយ ដូច្នេះហើយ ឪពុកម្តាយ​ ឬអាណាព្យាបាលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យចំពោះពួកគាត់ឲ្យបានដិតដល់។ ក្នុងវ័យនេះផងដែរ កុមារងាយរងការខូចខាតធ្មេញជាងគេ គឺតាមរយះចំណីអាហារតែម្តង។ ចាប់ពីចន្លោះអាយុ ៦ខែ ទៅ ៣ឆ្នាំ កុមារចាប់ផ្តើមដុះ ធ្មេញព្រៃ ដែលមានទាំងអស់ ២០ធ្មេញ  ។ រីឯធ្មេញស្រុកវិញ ចាប់ផ្ដើមដុះនៅចន្លោះពី អាយុ ៦ឆ្នាំ ទៅ ១៨ឆ្នាំ ដែលមានទាំងអស់ចំនួន ៣២ធ្មេញ។  តើអនាម័យមាត់ធ្មេញមានអត្ថន័យយ៉ាងណា? ពាក្យថាអនាម័យមាត់ធ្មេញទាក់ទងទៅនឹងប្រការ ៣ យ៉ាងដែលអ្នកគួរធ្វើ ដើម្បីថែទាំធ្មេញរបស់អ្នក៖ - ត្រូវដុសសម្អាតធ្មេញ និងអណ្តាតអោយបានស្អាត និងត្រឹមត្រូវ រៀងរាល់ក្រោយពេលទទួលទានអាហារ និងប្រើអំបោះទាក់សម្អាតតាមចន្លោះធ្មេញ។ - ពេលដុសធ្មេញម្តងៗ ត្រូវការរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់ពីរនាទី។ - ជៀសវាងអាហារ ឬភេសជ្ជៈដែលមានជាតិស្ករច្រើន និងស្អិតខ្លាំង។ - សូមនាំគ្រួសាររបស់អ្នកមកពិនិត្យ និងទទួលការអប់រំ អំពីសុខភាព មាត់ធ្មេញរៀងរាល់  ៦ខែម្តង។ តើឪពុកម្តាយគួរយល់ដឹងអ្វីខ្លះ អំពីសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់កូន? -ចំណុចគួរចងចាំដំបូងគឺ សុខភាពមាត់ធ្មេញល្អ ត្រូវចាប់ផ្តើមពីការថែទាំ តាំងពី ថ្ងៃទី១ដែលក្មេងកើតមក។ សូម្បីធ្មេញមិនទាន់ដុះ ក៏ត្រូវមើលថែទាំអញ្ចាញ ធ្មេញក្មេងដោយការជូតសម្អាត ជាមួយក្រណាត់សើមទន់ ឬប្រើស្បៃក្រោយ បំបៅកូនរួច។ជួយបង្រៀនកូនអោយចេះដុសសម្អាតធ្មេញ ឱ្យបានស្អាត និងត្រឹមត្រូវ បន្ទាប់មកត្រូវគិតពីចំណីអាហារ ដែលផ្តល់នូវសុខភាពរាង្គកាយ និងធ្វើឱ្យ ធ្មេញមានសុខភាពល្អរឹងមាំដូចជា ទឹកឆ្អិន ទឹកដោះគោ បន្លែ ផ្លែឈើ និងកាត់បន្ថយចំណីអាហារ ឬភេសជ្ជៈដែលមានជាតិស្ករច្រើន និងស្អិតខ្លាំង។ការសហការគ្នារវាងឪពុកម្តាយ និងគ្រូពេទ្យធ្មេញដោយផ្តោតលើការពិនិត្យ ឲ្យបានទៀងទាត់ នោះនឹងជួយការពារ បញ្ហាធ្មេញកូនៗ របស់លោកអ្នកកុំឱ្យរីករាលដាលធំ ហើយធានាអោយពួកគាត់មាន សុខភាពមាត់ធ្មេញល្អ ពេញមួយជីវិត។ ជាចុងក្រោយ លោកទន្តបណ្ឌិត មានប្រសាសន៍ថា ធ្មេញមានប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាព និងស្នាមញញឹម។ធ្មេញមានមុខងារសំខាន់ សម្រាប់ទំពារចំណីអាហារ និងជាវត្ថុដ៏មានតម្លៃ សម្រាប់សុខភាព និងសោភ័ណភាពដែលមនុស្សគ្រប់រូបមិនអាចខ្វះបាន៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ របៀបថែទាំធ្មេញដែលឪពុកម្តាយគួរយល់ដឹង បងស្រាយដោយ ៖ ទន្តបណ្ឌិត យូស ចាន់ថូ ឯកទេសធ្មេញកុមារ នៅមន្ទីរពេទ្យទន្តសាស្រ្ត រំចង់ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គន្លឹះសុខភាព ការចិញ្ចឹមកូន សុខភាព​​ មាត់-ធ្មេញ
ចែករំលែក
  • Dec 30, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 11.5K មើល

ស្វែងយល់ពីអនាម័យក្នុងការបំបៅកូនដោយទឹកដោះគោ

ទារកដែលបំបៅទឹកដោះគោគឺទាមទារឲ្យមានអនាម័យខ្ដស់បំផុត។បើជាមិនមានអនាម័យបានល្អនោះទេអាចបណ្តាលឲ្យទារករាក ឬអាចឆ្លងជម្ងឺផ្សេងៗ។ អ្នកម្តាយគ្រប់រូបត្រូវគិតគួរឲ្យបានម៉ត់ចត់ អំពីបញ្ហាអនាម័យចំពោះកូនខ្លួន ព្រោះទារកដែលបំបៅទឹកដោះគោងាយប្រឈមមុខនឹងជម្ងឺផ្សេងៗណាស់។ សូមស្វែងយល់ពីថែរក្សាអនាម័យសម្ភារៈទារក។  មូលហេតុដែលមានម្តាយឲ្យកូនបៅទឹកដោះគោ៖  ក្នុងករណីដែលទារកនៅបំបៅដោះម្តាយទារកមិនត្រូវការជាតិទឹកអ្វីផ្សេងនោះទេព្រោះទឹកដោះម្តាយមានជាតិទឹកគ្រប់គ្រាន់រួចទៅហើយសម្រាប់ឲ្យទារកលូតលាស់នៅក្នុងពេល៦ខែដំបូង។ប៉ុន្តែនៅក្នុងករណីដែលមិនម្តាយមិនអាចបំបៅដោះកូនបាន ទឹកដោះគោក៏ជាជម្រើសបន្ទាប់ពីទឹកដោះម្តាយផងដែរ។ ស្ត្រីមួយចំនួនយល់ថាការឲ្យទារកបៅទឹកដោះគោ អាចជួយឲ្យមា្តយមានពេលវេលាច្រើនសម្រាប់ការងារក្នុងផ្ទះ ក៏ដូចជាការងារក្រៅផ្ទះផងដែរ។ ជាងនេះទៅទៀត មានស្ត្រីមួយចំនួនយល់ថា ការឲ្យទារកបៅដោះធ្វើឲ្យដោះម្តាយខូចទ្រង់ទ្រាយ នេះជាមូលហេតុមួយ ដែលធ្វើឲ្យស្ត្រីធ្វើការសម្រេចចិត្តបំបៅដោះកូនដោយទឹកដោះគោ។ អនាម័យទារកបំបៅទឹកដោះគោ៖  ការអនាម័យទារកដែលបំបៅដោះគោដំបូងបង្អស់ ត្រូវសម្អាតបំពង់ទឹកដោះគោ ក្បាលដោះកៅស៊ូ ដោយការស្ងោរ និងទឹកពុះដើម្បីសម្លាប់មេរោគចោល។ បរិមាណទឹកដោះគោដែលឆុងឲ្យបានត្រឹមត្រូវ តាមក្បួនខ្នាត និងសមស្របទៅតាមអាយុរបស់ទារកក៏ជាប្រការសំខាន់ដែរ។នៅពេលឆុងត្រូវដាក់ទឹកដោះគោចូលក្នុងដបដែលស្ងោរសម្លាប់មេរោគរួចហើយ។ ក្រោយពេលដែលទារកបៅទឹកដោះគោហើយ ត្រូវយកដបទឹកដោះគោលាងឲ្យស្អាត និងត្រូវត្រាំក្បាលដោះនៅក្នុងទឹក បន្ទាប់មកត្រូវស្ងោរនឹងទឹកពុះដើម្បីកុំឲ្យដុះផ្សិត។ ផលប៉ះពាល់ចំពោះទារកដែលបៅទឹកដោះគោ៖  ​ ទារកដែលបៅទឹកដោះគោភាគច្រើនមិនសូវមានប្រពន្ធ័ការពារគ្រប់គ្រាន់ដូចទឹកដោះម្តាយនោះទេដូចនេះធ្វើឲ្យទារកងាយនឹងមានជំងឺឆ្លងនៅពេលដែលលោកអ្នកមិនមានអនាម័យដូចជានៅពេលដែលលោកអ្នកធ្វើការរួចមិនបានសម្អាតដៃរបស់លោកអ្នកឲ្យបានស្អាតហើយក៏ទៅប៉ះពាល់ជាមួយទារក។ចំពោះទារកដែលបៅទឹកដោះគោភាគច្រើនធ្វើឲ្យទារកទល់លាមក ពិបាកបន្ទោរបង់។ទារកបំបៅទឹកដោះគោ ចាំបាច់ត្រូវតាមដានលាមក និងថែទាំទារកមិនឲ្យទល់លាមក ជាពិសេសត្រូវឲ្យទារកទទួលទានអាហារដែលជួយធ្វើឲ្យទារកលូតលាស់បានល្អ ដូចជាបន្លែ និងផ្លែឈើបន្ថែម និងត្រូវរឹតពោះទារកស្រាលៗជាប្រចាំរៀងរាល់ថ្ងៃ។ លោកអ្នកត្រូវធ្វើការសម្អាតដៃឲ្យបានស្អាតមុនប៉ះពាល់ទារក។ មុនលោកអ្នកសម្រេចចិត្តឲ្យទារកបោះទឹកដោះគោ លោកអ្នកត្រូវពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជាមុនសិន ដើម្បីពន្យល់អំពីរបៀបប្រើប្រាស់ទឹកដោះគោ៕ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គន្លឹះសុខភាព មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Dec 29, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 7.6K មើល

ក្រសួងសុខាភិបាលចេញសេចក្តីជូនដំណឹងប្រមូលឱសថ AMLOCOR-5ក្លែងក្លាយ  ពីទីផ្សារ

នាថ្ងៃទី១១ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ កន្លងទៅថ្មីៗនេះក្រសួងសុខាភិបាលបានចេញសេចក្តីជូនដំណឹងលេខ ៩១៤អបស/ឱអបស ស្តីពីការប្រមូលឱសថAMLOCOR-5ក្លែងក្លាយ ដែលមានទម្រង់ស្រដៀងនឹងឱសថAMLOCOR-5 ពិតប្រាកដពីទីផ្សារយោងតាមលិខិតរបស់ក្រុមហ៊ុនរតនៈ រតនា ហ្វាម៉ាស្យូធីខល ចុះថ្ងៃទី១១ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៧ និងដោយពិនិត្យឃើញថា នៅលើទីផ្សារកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នកំពុងចរាចរនូវឱសថក្លែងក្លាយមួយមុខ មានឈ្មោះ AMLOCOR-5 ដែលបានផលិត និងវេចខ្ចប់ដូចគ្នា នឹងឱសថAMLOCOR-5 ផលិតដោយរោងចក្រ TORRENT PHARMACEUTICALS LTD នៅប្រទេស INDIA មានលេខបញ្ជិកាលេខCAMR14228IP-07 ត្រូវបាននាំចូល និងចែកចាយដោយក្រុមហ៊ុនរតនៈ រតនា ហ្វាម៉ាស្យូធីខល (ដូចមានក្នុងរូប)។ដោយអនុលោមតាមច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងឱសថក្រសួងសុខាភិបាលមានផែនការដូចខាងក្រោម៖ 1.គ្រឹះស្ថាននាំចូលឱសថក្នុងស្រុកដែលធ្វើប្រតិបត្តិការនាំចូលឬចែកចាយឱសថខាងលើត្រូវចាត់តាំងការប្រមូលឱសថទាំងនោះ ពីឱសថស្ថានឱសថស្ថានរងនានា ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។ 2. គ្រឹះស្ថានលក់ឱសថទាំងអស់ ត្រូវបញ្ឈប់ការតាំងលក់ឱសថខាងលើ ចាប់ពីថ្ងៃចេញសេចក្តីជូនដំណឹងនេះតទៅ។ 3. គ្រប់មន្ទីរសុខាភិបាលរាជធានីខេត្ត ត្រូវមានវិធានការធ្វើការណែនាំដល់គ្រប់សាខាគ្រឹះស្ថាននាំចូលឱសថ ឱសថស្ថាន ឱសថស្ថានរង ដូចមានក្នុងចំណុចទី១ខាងលើ។ 4.ក្រសួងនឹងមានវិធានការតឹងរឹងតាមផ្លូវច្បាប់ចំពោះឱសថស្ថានឱសថស្ថានរងទាំងឡាយណាដែលនៅតែបន្តការតាំងលក់ឱសថខាងលើនេះ។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Dec 29, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 18.2K មើល

ដោះស្រាយបញ្ហាជ្រុះសក់ជាមួយសាស្ត្រចារ្យ ម៉ី ស៊ីថាច 

បញ្ហាជ្រុះសក់ នាពេលបច្ចុប្បន្ន មានការកើតឡើងច្រើនក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង ហើយវាកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់វ័យទាំងអស់។ សូម្បីទារកអាយុក៣ទៅ៤ខែក៏ជួបបញ្ហានេះដែរ តែមូលហេតុនៃការជ្រុះសក់របស់ពួកគាត់បណ្ដាលមកពីទទួលអ័រម៉ូនពីម្ដាយតាំងពីគាត់នៅក្នុងផ្ទៃ។ យ៉ាងណាមិញ ចំណុចគួរកត់សម្គាល់នោះ គឺមូលហេតុភាគច្រើននៃការជ្រុះសក់របស់មនុស្សធំនាពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយសារតែការប្រើប្រាស់គ្រឿងសម្អាងតុបតែងសក់ និងបញ្ហាស្ត្រេសរបស់ពួកគាត់។  ដើម្បីចង់ដឹងថាអ្នកមានបញ្ហាសក់ជ្រុះដែលត្រូវទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬគ្រាន់តែជាការជ្រុះសក់ធម្មជាតិនោះ ជាដំបូង ត្រូវយល់ដឹងពីវដ្តជីវិតសក់ជាមុនសិន៖  ១. វគ្គ Anagen មានរយៈពេល១ ទៅ៥ឆ្នាំជាដំណាក់កាលដែលសក់លូតលាស់។ ប្រសិនបើអ្នកមានសក់ជ្រុះនៅដំណាក់កាលនេះត្រឹម៥ទៅ១០សរសៃពេលច្បូតសក់ម្ដងនោះ អ្នកត្រូវទៅជូបនឹងគ្រូពេទ្យហើយ ព្រោះការជ្រុះសក់នៅដំណាក់កាលនេះ សក់ពិបាកនិងដុះឡើងវិញប្រសិនបើគ្មានការព្យាបាល។ ២. វគ្គ Catagen មានរយៈពេល៤ ទៅ៦សប្ដាហ៍ជាដំណាក់កាលដែលសក់អ្នកនៅហ្នឹង។  ៣. វគ្គ Telogen ជាដំណាក់កាលដែលសក់ជ្រុះ។ ដំណាក់កាលនេះសក់អ្នកអាចនឹងជ្រុះពី៥០ទៅ១០០សរសៃក្នុងមូយថ្ងៃជារឿងធម្មតា បើអ្នកច្បូតសក់ឃើញសក់របស់អ្នកជ្រុះប្រមាណត្រឹម៧ទៅ៨សរសៃក៏ជាការធម្មតាដែរ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកសង្កេតឃើញថាវាជ្រុះច្រើនជាងនេះអ្នកមានបញ្ហាសក់ជ្រុះដែលត្រូវព្រួយបារម្ភហើយ។ បញ្ហាដែលបណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះមានច្រើន ប៉ុន្តែកត្តាចំបងដែលបណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះមានដូចជា៖ -បញ្ហាស្ត្រេស៖ ទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តដែលជម្រុញឲ្យវដ្តនៃការលូតលាស់នៃសក់មានរយៈខ្លី និងឆាប់ជ្រុះ។ -កត្តាបុរស ឬតំណពូជ៖ បង្កឡើងដោយសារអ័រម៉ូនអង់ដ្រូសែនដែលមានច្រើនពេលមនុស្សពេញវ័យ។ វាបណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះនៅម្ដុំខាងមុខ និងកណ្ដាល។ ចំពោះមនុស្សស្រីវិញអាចជាកត្តាតំណពូជ សក់ជ្រុះពេលអស់រដូវដោយសារការប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យាកំណើត ឬក្រោយពេលសម្រាល។ -ការខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ៖ បញ្ហានេះក៏បណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះដែរ ដូចជាកង្វះវីតាមីន B12 ជាតិដែក ស័ង្កសី និងខ្វះប្រូតេអ៊ីនដោយសារទម្លាប់មិនបរិភាគសាច់ប្រចាំថ្ងៃ។  -ជំងឺក្រពេញ៖  ជំងឺក្រពេញមួយចំនួនក៏អាចឲ្យមានបញ្ហានេះដែរ ដូចជាជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺពកកជាដើម។  -ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖  ថ្នាំព្យាបាលជំងឺឈាមខាប់ដូចជា ​អាស្ពឺរីន(Aspirin) ​អរប៉ារីន(Heparin) និងថ្នាំព្យាបាលជំងឺបេះដូង បេតាប្លុកខឺ( Betabloc​-ker)ក៏ជាមូលហេតុមូយដែរ ការព្យាបាលដោយចាក់គីមី (Chemical therapy) សម្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកក៏អាចឲ្យជ្រុះសក់បានដែរ។  -កត្តាជំងឺ៖ ជំងឺផ្លូវចិត្ត(Trichotillomania)ជាជំងឺដែលតែងកើតលើក្មេងអាយុក៨ទៅ១៣ឬ១៤ឆ្នាំដោយអ្នកជំងឺចូល​ចិត្តបោចសក់ខ្លួនឯង ហើយគេអាចដឹងបានដោយសារសក់របស់គេបាត់នៅដំណាក់កាលផ្សេងៗគ្នា ជំងឺផ្សិតដែលឲ្យសក់ដាច់មួយកំណាត់ជំងឺប្រព័ន្ធភាពសុំាដូចជាជំងឺលុយពីស(lupus)ដែលកើតឡើងដោយសារវត្តមានគោលិកាឈាមសច្រើននៅតាមស្បែកក្បាលដែលនាំឲ្យរលោកគល់រោម ហើយអាចឲ្យដំបៅពិបាកនឹងព្យាបាល និងជំងឺដំពកច្រើននៅដៃស្បូន(Polycystic ovarian)។  -ការតុបតែងសក់៖  ទម្លាប់បែបនោះក៏អាចបណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះដូចជាការចងសក់តឹងពេកជាដើម។  ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យលើសក់ជ្រុះនេះមានច្រើន ដូចជាការពិនិត្យលើស្បែកក្បាលពិនិត្យឈាម ពិនិត្យសក់ ឆ្លុះអេកូ និងថតកាំរស្មី។ ប៉ុន្តែ ករណីសក់ជ្រុះរបស់មនុស្សប្រុសដោយសារតែអ័រម៉ូនមិនចាំបាច់ធ្វើការពិនិត្យទេ។ ចំពោះការពិនិត្យស្បែកក្បាល៖  ១.រកមើលពីវត្តមានអង្គែ -បើអង្គែរាយប៉ាយត្រូវរកមើលរកមើលនៅតាមត្រចៀក និងមុខទៀត នេះជាសញ្ញានៃជំងឺស្ត្រេស និងSeborrehic dermatitis -បើអង្គែនៅជ្ដុំៗគ្នាគេត្រូវរកវត្តមានរបស់ផ្សិតដោយការធ្វើតេស្តរហ័ស និងបណ្តុះផ្សិតនោះដើម្បីរកថា ថ្នាំប្រភេទណាអាចសម្លាប់វាបាន។  -រកមើលដំបៅព្រោះវាអាចជាជំងឺលុយពីស(Lupus) ជំងឺផ្សិតរុំារៃ ឬបូស។  ២. ចំពោះការពិនិត្យសក់ -ធ្វើTricogramaគឺ គ្រូពេទ្យនឹងដកសក់អ្នកប្រមាណ៥០សរសៃទៅពិនិត្យថាតើអ្នកមានសក់ចំនួនប៉ុន្មានខ្លះក្នុងដំណាក់កាលនីមួយៗនៃវដ្តជីវិតរបស់សក់  -ដកសក់យកទៅបណ្តុះរកផ្សិត។ ចំពោះការពិនិត្យរកមើលគ្រាប់ឈាមមានថាតើមានខ្វះឈាមទេរកបរិមាណអ័រម៉ូន ពិសេសអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត រាប់ចំនួនស័ង្កសី ដែក វត្តមាននៃអង់ទីករ និងវត្តមានមេរោគជំងឺស្វាយ។ ៣. ចំពោះការពិនិត្យអេកូ - មនុស្សស្រី ៖ រកមើលពីដុំពកនៃដៃស្បូន (Polycystic ovarian) -មនុស្សប្រុស ៖ រកមើលពីសភាពប្រូស្តាតរបស់អ្នក។ ៤. ចំពោះការពិនិត្យកាំរស្មី គឺរកមើលពីសុខភាពសួតរបស់អ្នកជំងឺ។ ការព្យាបាល បញ្ហាភាគច្រើនត្រូវធ្វើការព្យាបាលមូលហេតុដើមដែលបណ្ដាលឲ្យសក់ជ្រុះនោះដូចជាស្ត្រេស ជំងឺ លុយពីស (Lupus) ជំងឺផ្សិតបញ្ហាខ្វះប្រូតេអ៊ីន ខ្វះវីតាមីនខ្វះគ្រាប់ឈាម ជំងឺក្រពេញដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺពកក។  បញ្ហាជ្រុះសក់របស់មនុស្សប្រុស (Androgenic alopecia) ការព្យាបាលត្រូវការរយៈពេលប្រហែល១ឆ្នាំ ហើយគ្រូពេទ្យណែនាំឲ្យប្រើថ្នាំបាញ់ដូចជា Minoxidil ព្រមទាំងអាចឲ្យប្រើផ្គួបជាមួយថ្នាំលេច Finasteride ហើយក៏អាចមានវិធីផ្សេងៗទៀត ដូចជាការដាំសក់ជាដើម។  បញ្ហាជ្រុះសក់លើស្ត្រី ករណីជ្រុះសក់ដោយសារបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនខុសធម្មតាពីវ័យក្មេងគ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការព្យាបាលអ័រម៉ូនទៅក្នុងកម្រិតធម្មតាវិញ។ ករណីស្ត្រីអស់រដូវគ្រូពេទ្យនឹងព្យាបាលដោយបន្ថែមអ័រម៉ូន​ឲ្យគាត់វិញ។ រីឯស្ត្រីដែលជ្រុះសក់ដោយសារតែការប្រើប្រាស់ថ្នាំពន្យាកំណើតពួកគាត់ត្រូវទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យសម្ភព ដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរថ្នាំប្រើវិញ។ ករណីជ្រុះសក់ក្រោយសម្រាលវាជារឿងធម្មតា និងមិនត្រូវការព្យាបាលទេព្រោះសក់នឹងឈប់ជ្រុះហើយដុះវិញក្នុងរយៈពេល៣ខែក្រោយពេលសម្រាល។  វិធីបង្ការ ការរក្សាអនាម័យខ្លួនប្រាណជាការសំខាន់ក្នុងការការពារពីការឆ្លងពីពពួកមេរោគផ្សិត ជាពិសេសកុមារដែលមិនទាន់ចេះរក្សាអនាម័យខ្លួនឯង។ មួយវិញទៀត ចំពោះអ្នកសម័យថ្មីដែលចូលចិត្តតុបតែងសក់នោះគួរជ្រើសរើសការតុបតែងបែបណាមិនផ្ដល់សម្ពាធដល់សក់ខ្លាំងពេកដូចជាការទាញសក់ជាដើម ឯការសម្ងួតសក់ក៏គួរកាត់បន្ថយខ្លះដែរ ព្រោះវាក៏ជាកត្តាដែលបណ្ដាលឲ្យជ្រុះសក់ផងដែរ។ លើសពីនេះ ការប្ដូរពណ៌សក់បើទោះជាលាបពណ៌សក់ខ្មៅក៏ដោយ អ្នកគួរជ្រើសរើសផលិតផលដែលត្រូវនឹងស្បែកក្បាលរបស់អ្នក ចៀសវាងការប្ដូរម៉ាកផលិតផលតាមគ្នា ព្រោះវាក៏អាចបំផ្លាញសក់អ្នកដែរ។  ជាចុងក្រោយ លោកសាស្ត្រចារ្យសូមផ្ដាំផ្ញើទៅអ្នកដែលមានសក់ជ្រុះទាំងអស់ថា ការព្យាបាលបញ្ហានេះ ត្រូវព្យាបាលពីមូលហេតុខាងដើមជាមុនសិន ដូចនេះ អ្នកជំងឺគួរតែស្វែងរកការព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យជំនាញព្រោះការប្រើប្រាស់ថ្នាំបាញ់តែមួយមុខអាចនឹងមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការព្យាបាលបញ្ហារបស់អ្នក។    បកស្រាយដោយ ៖ លោកសាស្ត្រចារ្យ  ម៉ី ស៊ីថាច  បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈ ជាប្រធានផ្នែកនៃមន្ទីរពេទ្យ និងជាប្រធានផ្នែកជំងឺសើស្បែកនៃសាកលវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល និងទទួលបន្ទុកបណ្តុះបណ្ដាលជំងឺសើស្បែក។  ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ជំងឺផ្សេងៗ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Dec 28, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 11.5K មើល

បាត់បង់ដៃស្តាំមួយនោះ…តែមិនបោះបង់ក្តីសង្ឃឹមក្នុងជីវិត

នេះជារឿងពិតមួយ ដែលពិតជាមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយនៅក្នុងមួយឆាកជីវិតរបស់ខ្ញុំ…ហើយក៏ជឿជាក់ថា មនុស្សដែលស្រលាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់នឹងខ្ញុំ ក៏រឹតតែមិនអាចបំភ្លេចបានទៅទៀត…ពិតជាអរគុណខ្លាំងណាស់ អរគុណដល់គ្រប់គ្នាដែលមិនបោះបង់ខ្ញុំចោល មិនទុកខ្ញុំឲ្យនៅតែម្នាក់ឯង នៅគ្រាមួយនោះ…គ្រាដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់សូម្បីតែនឹកគិតថានឹងជួប… ធ្លាប់តែជាមនុស្សម្នាក់ដែលចូលចិត្តគូររូប ឆ្លាក់អក្សរ និងប្រើភាពច្នៃប្រឌិតរបស់ខ្លួនទៅបង្ហាញជារូបភាពផ្សេងៗ មកជាមនុស្សម្នាក់ដែលមិនអាចសូម្បីតែមានឱកាសកាន់ប៊ិច ជក់ ខ្មៅដៃនៅក្នុងដៃដែលធ្លាប់តែប្រើប្រាស់បានគ្រប់ពេលវេលា…អារម្មណ៍មួយនោះ…អ្នកប្រហែលជាគ្មានថ្ងៃយល់ឡើយ ហើយខ្ញុំក៏មិនចង់ឲ្យអ្នកយល់ដែរ… ខ្ញុំជាអតីតនិស្សិតផ្នែកស្ថាបត្យកម្មមួយរូបនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ ហើយខ្ញុំក៏ពេញចិត្តនឹងមុខជំនាញមួយនេះខ្លាំងដែរ… ក្រោយពីចប់បាក់ឌុប ក៏បានសម្រេចបំណងបន្តសិក្សានូវមុខជំនាញដែលប្រាថ្នានៅទីក្រុងភ្នំពេញជាមួយនឹងពួកម៉ាកវិទ្យាល័យផងដែរ…រៀនផង អនុវត្តបណ្តើរៗផង ពិតជាពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលខ្លូនកំពុងធ្វើណាស់…គ្រប់យ៉ាងដំណើរការយ៉ាងរលូន…រហូតដល់ពេលនោះឯង!!! ជាពេលដែលអ្វីៗក៏ចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់ក្រឡាប់360ដឺក្រតែម្តង… ចេះតែមានអារម្មណ៍ថា«ឈឺ និងហើមត្រង់កដៃខាងស្តាំ» ឈឺជាប់តែម្តង…ដំបូង គិតថាមកពីហាត់ប្រាណ(លើកដុំដែក)ច្រើនពេកមួយរយៈថ្មីនេះ ទើបមិនបានចាប់អារម្មណ៍…ប៉ុន្តែ!!! ចេះតែឈឺមិនបាច់ ទោះបីលេបថ្នាំ និងប្រើថ្នាំរឹតផងអីផង…ទ្រាំមិនបាន ក៏ទៅជួបពេទ្យ…ពេទ្យចេះតែថាមិនអី តែអាការៈនៅតែមិនធូរស្បើយសោះ…អ្នកផ្ទះក៏នាំទៅរកគ្រូខ្មែរផង នាំទៅពិនិត្យព្យាបាលនៅថៃផង…តែមិនបានធូរស្រាលសោះ ដោយចំណាយពេលអស់ជាង១ឆ្នាំ…ឡើងចុះទៅមក ខាតពេលរៀន ខាតពេលធ្វើអ្វីៗទាំងអស់… ថ្ងៃមួយ… ជាថ្ងៃដែលខ្ញុំភ័យខ្លាំងបំផុត…កន្លែងដែលហើមនោះ ក៏ឡើងហើមកាន់តែខ្លាំង ហើយក៏ធ្លាយឈាមហូរចេញមកមិនឈប់ គឺរហូតដល់សន្លប់…ក្រោយពីដឹងខ្លួនមកវិញ គឺដឹងត្រឹមថាលែងមានកម្លាំងក្នុងខ្លួន ហើយក្តៅខ្លួនជាប្រចាំ…រហូតដល់ថ្ងៃមួយទៀតនោះ…កម្តៅឡើងខ្លាំង រហូតខ្ញុំត្រូវបានបញ្ជូនទៅគ្លីនិកខេត្ត និងបន្តទៅមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត។ ដឹងទេ???ពេទ្យនិយាយបែបណា??? ពាក្យពេចន៍ទាំងនោះ ខ្ញុំនៅចាំច្បាស់ណាស់… ដោយសារតែជំងឺមហារីកឆ្អឹង Ewing Sacroma ដៃស្តាំដែលធ្លាប់តែសរសេរ គូររូបដែលខ្ញុំស្រមៃឃើញ និងធ្វើរឿងជាច្រើនទៀតមិនអាចទុកទៀតនោះទេ បើមិនអញ្ចឹងទេ ខ្ញុំអាចប្រឈមនឹងការបាត់បង់ជីវិត។ គ្រាន់តែលឺថា«មហារីក» ខ្ញុំក៏ចង់គាំងបាត់ទៅហើយ!!! ហើយរឹតតែពិបាកទទួលយក…គឺការពិតដែលត្រូវកាត់ដៃចោល ដើម្បីមានសង្ឃឹមរស់… (ស្ងៀមស្ងាត់ តែច្របូកច្របល់) ខ្ញុំស្ងាត់មួយស្របក់ ទើបដាច់ចិត្តសួរពេទ្យវិញថា«តើអាចមានវិធីផ្សេងទៀតឬទេ?» ចម្លើយគឺ មិនមាននោះទេ…ហើយក៏មិនប្រាកដថា វិធីសាស្រ្តមួយនេះមានប្រសិទ្ធភាពឬអត់ដែរ តែវាជាជម្រើសតែមួយ និងចុងក្រោយ ដោយសារតែវារាងយឺតពេលទៅហើយ…ខ្ញុំនឹកគិតដល់ពាក្យថា«បើសិន…» តែក៏មិនអាចធ្វើអ្វីបាន…ក្រៅពីយល់ព្រម… ព្រោះតែជំងឺមួយនេះ…មានរបស់ជាច្រើន ដែលត្រូវបានបាត់បង់ពីក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ…ជាពិសេស គឺ ដៃស្តាំ…ដែលគ្រប់គ្នាប្រហែលជាពិបាកនឹងស្រមៃដល់ណាស់ ថាតើនឹងត្រូវប្រឈមបែបណា នៅពេលដែលលែងមានវា...ការសិក្សាមុខជំនាញដែលខ្លួនស្រលាញ់ក៏មិនអាចបន្តបាន…ចំណែកឯគោលដៅជីវិតមួយផ្នែក៏ត្រូវរលាយសាបសូន្យ…បន្ថែមមកវិញ នូវការរស់នៅជាមួយពិការភាព… ប៉ុន្តែ…បើគិតក្នុងផ្លូវវិជ្ជមានវិញ…ស្របពេលជាមួយគ្នាហ្នឹង ក៏មានរបស់ខ្លះដែលខ្ញុំទទួលបានផងដែរ…ជាពិសេសគឺក្តីស្រលាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ពីលោកអ្នកមានគុណ គ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងមនុស្សជាច្រើននៅជុំវិញខ្លួន… ចាំបានថា ពេលនោះ ខ្ញុំពិតជាចង់លាក់បាំងនូវរូបរាងរបស់ខ្ញុំណាស់…មិនចង់ឲ្យនរណាម្នាក់ឃើញវាឡើយ…ខ្ញុំបានផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ និងមនុស្សស្គាល់គ្នាមួយរយៈធំ ដោយប្តូរលេខទូរស័ព្ទ មិនឆ្លើយតបរាល់សំណួរ និងការសាកសួរសុខទុក្ខផ្សេងៗ…ពិតជាមិនចង់ឲ្យគេដឹងលឺពីខ្ញុំ មិនចង់ឲ្យគេខ្ញុំឃើញបែបនេះនោះទេ…តែពេលនេះ ក៏អាចធ្វើចិត្តបាន!!! ក៏អរគុណខ្លួនឯងមែនទែន…ដែលអាចរឹងមាំដល់ថ្ងៃនេះ… រឹងមាំដោយរបៀបណា? (ប្រហែលជាមានអ្នកឆ្ងល់ច្រើន ព្រោះរាល់ពេលដែលគេឃើញខ្ញុំក្នុងសភាពបែបនេះ ម្នាក់ៗក៏ខ្លោចចិត្តរួចទៅហើយ ចុះទម្រាំខ្ញុំផ្ទាល់នោះ?) គ្រាន់តែគិតថា«ជីវិត»ជាទ្រព្យសម្បត្តិដែលមានតម្លៃជាងអ្វីៗទាំងអស់នៅលើលោកនេះ…ហើយខ្សឹបប្រាប់ខ្លួនឯង«ត្រូវតែបន្តមានក្តីសង្ឃឹមក្នុងការរស់នៅជានិច្ច មិនថាក្រោយពេលបាត់បង់របស់ដែលមានតម្លៃយ៉ាងណាក៏ដោយ» (Live your life even if you losing something precious to you.) ហើយ…បើសួរខ្ញុំថា…ស្តាយក្រោយអត់? ចម្លើយគឺថា…ខ្ញុំមិនសោកស្តាយទេ…សំខាន់ គឺឲ្យតែខ្ញុំបានរស់នៅបន្តទៀតជាមួយមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់!!! ----------------------------------- ទាំងនេះជាអ្វីដែលមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់ខ្ញុំម្នាក់បានឆ្លងកាត់…មិនមានពាក្យអ្វីច្រើននោះទេ…គឺគ្រាន់តែចង់ឲ្យអ្នកគ្រប់គ្នា ជាពិសេសអ្នកដែលត្រូវប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពធ្ងន់ធ្ងរណាមួយនៅក្នុងជីវិត ដែលចៀសមិនបាន គឺប្រាកដជាប៉ះទង្គិចដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកផងនោះ…សូមរឹងមាំឡើង!!! យ៉ាងណា…ក៏វាបានកើតឡើងរួចទៅហើយ…អ្វីដែលសំខាន់ គឺត្រូវផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ផ្លូវកាយរបស់ខ្លួនឯង!!! ស្រលាញ់ខ្លួនឯងឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន… ស៊ូស៊ូឡើងណា៎!!!

សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត
ចែករំលែក
  • Dec 28, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 2.7K មើល

ខ្សោយផ្លូវភេទជាមួយជំងឺទឹកនោមផ្អែម

មុននឹងធ្វើការបកស្រាយខ្ញុំបាទសូមអភ័យទោសចំពោះមិត្តសុភាពនារីទាំងឡាយនូវពាក្យពេចន៍ប្រើប្រាស់ក្នុងអត្ថបទនេះអាចនឹងមិនពិរោះស្ដាប់តែវាជារឿងសំខាន់មួយដែរនៅក្នុងសង្គមគ្រួសារសម្រាប់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមគួរយល់ដឹង។ បញ្ហាផ្លូវភេទជារឿយៗជាប្រធានបទហាមឃាត់ហើយបុរសជាច្រើនមានបញ្ហាក្នុងការនិយាយអំពីពួកគាត់។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការនិយាយ ជាមួយអ្នកជំនាញថែទាំសុខភាពអំពីវា អាចជួយ លោកអ្នកឲ្យដឹងបន្ថែមអំពីជម្រើសនៃការព្យាបាលនិងវិធីបញ្ឈប់ស្ថានភាពដ៏អាក្រក់ដែលកើតឡើង។ជាក់ស្តែងជំងឺទឹកនោមផ្អែមប៉ះពាល់ដល់មុខងារនៃកម្សោយផ្លូវភេទរបស់បុរសពី 50% ទៅ 60%ក្នុងពេលម្តង ឬច្រើនដង នៅពេលដែល ជំងឺវិវឌ្ឍទៅមុខ ហើយវាកើតឡើងមុន10 ទៅ 15 ឆ្នាំជាងបុរសដែលគ្មានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ តើជំងឺទឹកនោមផ្អែមប៉ះពាល់ដល់មុខងារផ្លូវភេទយ៉ាងដូចម្តេច? ជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានច្រើនចំពោះមុខងារផ្លូវភេទរួមមាន: •ប្រព័ន្ធអ័រម៉ូនដែលគ្រប់គ្រងការផលិតតេស្តូស្តេរ៉ូន(Testosterone) គឺជាអ័រម៉ូនចំណង់ផ្លូវភេទដែលអត្រាអាចធ្លាក់ចុះ •ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ(ញាណដឹង)ដែលអាចថយចុះផ្លូវភេទប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានការខូចខាតសរសៃប្រសាទ(Neuropathy) ដែលជាផលវិបាកមួយនៃជំងឺទឹកនោមផ្អែម •ប្រព័ន្ធសរសៃឈាមអាទែរបស់លិង្គ អាច ដំណើរការមិនល្អ ឬស្ទះ •ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដែលបណ្តាលឲ្យបុរសកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែមមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការឆ្លងមេរោគ ដូចជាមេរោគផ្សិតទៅ​លើស្បែកគ្របក្បាលលិង្គ។ ភាពកម្សោយផ្លូវភេទ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមគឺជាមូលហេតុចម្បងនៃជំងឺខ្សោយផ្លូវភេទ(លិង្គ)។ហេតុដូច្នេះបញ្ហាខ្សោយផ្លូវភេទគឺជាបញ្ហាចំណង់សិចដែលជាញឹកញាប់ជួបប្រទះនឹងបុរសដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។​ភាពកម្សោយផ្លូវភេទមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានទៅលើគុណភាពជីវិតរបស់បុរសដោយមិនគិតពីអាយុនិងអាចជាសញ្ញាដំបូងនៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។នោះហើយជាមូលហេតុសំខាន់ក្នុងការពិភាក្សាជាមួយអ្នកជំនាញថែទាំសុខភាព។ កត្តាហានិភ័យ •អាយុ  •រយៈពេលនៃការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម  •ព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមមិនបានល្អ  •ជក់បារី  •លើសសម្ពាធឈាម •លើសជាតិខ្លាញ់ក្នុងឈាម •កង្វះអ័រម៉ូន អង់ដ្រូសែន( Androgen ជាអ័រម៉ូនភេទបុរស)  •ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ មូលហេតុ ដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែមជំរុញឲ្យមានភាពរឹងក្រិននៃសរសៃឈាម (Atherosclerosis) និងលិង្គត្រូវបាន​ចញ្ចឹមដោយសរសៃឈាមតូចៗ ហើយសរសៃឈាមទាំងនេះត្រូវបានប៉ះពាល់។ នៅពេលដែលលំហូរឈាមមិនបានល្អ បញ្ហាខ្សោយផ្លូវភេទអាចលេចឡើង។ លើសពីនេះទៅទៀត ជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលគ្រប់គ្រងមិនបានល្អអាចស្ទះសសៃឈាមអាកទែរបស់លិង្គ និងនាំឲ្យមានផលវិបាកដែលប៉ះពាល់ដល់សរសៃប្រសាទរបស់លិង្គ។ ដូច្នេះ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចធ្វើឲ្យខូចសរសៃឈាមនិងសរសៃប្រសាទដែលរារាំងការឡើងរឹងរបស់លិង្គ។​បើទោះបីជាលោកអ្នកមានអ័រម៉ូនបុរសធម្មតា ហើយមានចំណង់ រួមភេទក៏ដោយ ក៏លោកអ្នកនៅតែមិនអាចទទួលបានលិង្គ ឡើងរឹងដែរ។ ទិដ្ឋភាពផ្លូវចិត្តរបស់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមក៏អាចជះឥទ្ធិពលដល់មុខងារផ្លូវភេទដែរដូចជាភាពតក់ស្លុតនៃការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការព្រួយបារម្ភអំពីជំងឺជាដើម។ ការព្យាបាល ជាការសំខាន់ណាស់ក្នុងការពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យសម្រាប់ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបញ្ហាផ្លូវភេទនិងស្វែងរកការព្យាបាលដ៏សមស្រប។ពេលខ្លះ ថ្នាំSildenafil(Viagra®), Vardenafi(Levitra®),Tadalafil​(Cialis®)នឹងត្រូវចេញវេជ្ជបញ្ជា។មានវិធីជាច្រើនដើម្បីមានជីវិតផ្លូវភេទឲ្យសកម្មធម្មតាទោះបីជាមានបញ្ហាផ្លូវភេទក៏ដោយ។ចិត្តវិទូឬអ្នកឯកទេសខាងសិចអាចជួយលោកអ្នកបាន។ចូរពិភាក្សាអំពីបញ្ហានេះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់លោកអ្នក!!! វិធីការពារ ការណែនាំ ដើម្បីកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ភាពចាស់ជរា​ និងជំងឺទឹកនោមផ្អែមលើសកម្មភាពផ្លូវភេទ និងបង្ការជំងឺប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ មានដូចជា៖ •គ្រប់គ្រងជាតិស្ករ ខ្លាញ់ក្នុងឈាមឲ្យបានល្អ •ទទួលយករបៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អ៖ បញ្ឈប់ការជក់បារីរក្សាទម្ងន់ឲ្យបានល្អធ្វើលំហាត់ប្រាណចៀសវាងការផឹកស្រាច្រើនហួសប្រមាណ ថែរក្សាជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ប្រកបដោយសុខដុមរមនាជាមួយសកម្មភាពផ្លូវភេទ ជាទៀងទាត់ និងរៀនបន្ធូរភាពតានតឹង (Stress)៕ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺទូទៅ នៅមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺទឹកនោមផ្អែម កម្ពុជា-កូរ៉េ នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតនៃគ្លីនិកវេជ្ជបណ្ឌិត នៅ គីមសាន ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

ជំងឺផ្សេងៗ
ចែករំលែក
  • Dec 28, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6.3K មើល

កត្តាដែលអាចនាំភាពបរាជ័យក្នុងការរក្សាលំនឹងរបបអាហារ

ការរក្សាលំនឹងនៃរបបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវជារឿងដែលអ្នកមិនគួរមើលរំលងឡើយប្រសិនបើអ្នកគិតគូរដល់ការថែរក្សាសុខភាពទាំងផ្លូវកាយផ្លូវចិត្តប្រាជ្ញាស្មារតីក៏ដូចជាសម្រស់ផងដែរ។មនុស្សជាច្រើនមកហើយបានយល់អំពីសារសំខាន់នៃការរក្សាលំនឹងរបបអាហារ  ពីព្រោះវាមិនត្រឹមជួយរាងកាយរបស់យើងឲ្យដំណើរការបានល្អ និងមានប្រសិទ្ធភាពប៉ុណ្ណោះទេ   ថែមទាំងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការរក្សាទម្ងន់ប្រកបដោយសុខភាព កាត់បន្ថយខ្លាញ់ក្នុងរាងកាយ ផ្តល់ថាមពល ជួយដល់ការទទួលទានដំណេកលក់ស្រួល និងថែមទាំងផ្តល់នូវអារម្មណ៍នៃភាពស្រស់ស្អាតពីខាងក្នុងឲ្យយើងទៀតផង។ ផ្ទុយទៅវិញ ចន្លោះខ្វះខាតក្នុងការរក្សាលំនឹងនេះ អាចធ្វើឲ្យរាងកាយងាយរងគ្រោះដោយជំងឺ ការឆ្លងរោគ ភាពអស់កម្លាំងមិនអាចបំពេញសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃបានល្អព្រមទាំងអាចក្លាយជាទម្លាប់មិនអាចគ្រប់គ្រងរបបអាហារដែលពិបាកកែទៅថ្ងៃមុខ។  គួររំលឹកថា សារធាតុចិញ្ចឹមត្រូវបានចែកចេញជា ២ ធំៗគឺ ពពួកម៉ាក្រូសារធាតុ (ដូចជា ប្រូតេអ៊ីនកាបូហាយដ្រេត និង ខ្លាញ់) និងមីក្រូសារធាតុ(ដូចជា វីតាមីន និងរ៉ែ)។ ដើម្បីរក្សាលំនឹងរបបអាហារ ក៏ដូចជាសារធាតុចិញ្ចឹមបាន  មិនត្រឹមទាមទារឲ្យអ្នកបញ្ចូលនូវសារធាតុទាំងនេះនៅក្នុងរបបអាហារឡើយតែអ្នកក៏ត្រូវថ្លឹងថ្លែងនូវការទទួលយកបរិមាណនៃសារធាតុនីមួយៗផងដែរ។  ដោយឡែកមានកត្តាសាមញ្ញមួយចំនួនអាចជះឥទ្ធិពលដល់ការរក្សាលំនឹងអាហារប្រចាំថ្ងៃជាលទ្ធផលនាំឲ្យការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងបរាជ័យ និងគ្មានប្រសិទ្ធភាពទៅវិញ ដែលក្នុងនោះរួមមាន៖  ពេលវេលាត្រឹមត្រូវ ក្នុងតារាងរបបអាហារត្រឹមត្រូវគួរតែត្រូវបានបែងចែកអា ហារជា៥ពេលតូចៗដែលចន្លោះអាហារនីមួយៗគួរតែមានរយៈពេល ៣ម៉ោង។ ការទុកចន្លោះពេលច្រើនជាង ៣ម៉ោង អាចបង្កើនអ័រម៉ូនស្ត្រេស (cortisol) ដែលធ្វើឲ្យរាងកាយស្តុក​នូវជាតិខ្លាញ់នៅតំបន់ពោះ។ ការបរិភោគអាហារក្នុងពេលត្រឹមត្រូវក៏អាចជួយក្នុងការរំលាយអាហារបានល្អ សម្រួលដល់ការស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹមបានផងដែរ។  ធ្វើបញ្ជីមុខអាហារសុខភាព អ្នកបានដឹងនូវមុខអាហារជាច្រើនដែលមាននូវសារធាតុចិញ្ចឹមល្អៗផ្សេងៗគ្នាប៉ុន្តែការមិនមានបញ្ជីអំពីប្រភេទអាហារទាំងនោះអាចឲ្យអ្នកមើលរំលងនូវសារធាតុចិញ្ចឹមណាមួយមិនសូវបានផ្លាស់ប្តូរមុខអាហារដើម្បីទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមឲ្យបានសម្បូរបែបឬក៏អាចទទួលទាននូវមុខអាហារដដែលៗជាដើម។ដោយឡែកការធ្វើបញ្ជីនេះក៏អាចជួយធ្វើឲ្យការជ្រើសរើសអាហារប្រចាំថ្ងៃមានការងាយស្រួល ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើការអភិវឌ្ឍបញ្ជីនោះផងដែរ។  ជាតិស្ករ និងអំបិលនៅក្នុងអាហារ ជារឿយៗអ្នកតែងរំលឹកខ្លួនឯងអំពីរបបអាហារសុខភាពដោយមិនដឹងថាជាតិផ្អែមនិងប្រៃដែលអ្នកចូលចិត្តបន្ថែមលើ​​អាហារ ក៏អាចជាបញ្ហារារាំងដល់ការរក្សាសុខភាពរបស់អ្នកផងដែរ។ ជាតិស្ករក្នុងតែ កាហ្វេ ឬអាហាររបស់អ្នក អាចបង្កជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមជំងឺបេះដូងធាត់លើសទម្ងន់និងភាពខុសប្រក្រតីជាច្រើនទៀតករណីដែលអ្នកប្រើប្រាស់លើសកម្រិត។ស្របពេលនេះដែរការចូលចិត្តញ៉ាំប្រៃច្រើនពេកអាចធ្វើឲ្យអ្នកប្រឈមនឹងបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាមដែលអាចប៉ះពាល់ដល់បេះដូង សរសៃឈាម តម្រងនោម និងខួរក្បាលជាដើម។ ផ្ទុយទៅវិញការព្យាយាមបន្ថយជាតិស្ករខ្លាំងពេកអាចធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់នូវលំនឹងតុល្យភាកាបូហាយដ្រេតទៅវិញ។ អ្នកអាចជ្រើសរើសប្រភេទអាហារដូចជា គ្រាបរុក្ខជាតិ បាយ ពោត ផ្លែឈើ និងបន្លែជាដើម សម្រាបកាបូហាយដ្រេតដែលក្រៅពីផ្តល់ថាមពល  ក៏សម្បូរផងដែរនូវជាតិកាកសរសៃដែលធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ឆ្អែតបានយូរ។  គិតអំពីចំនួនកាល់ឡូរីនៃអាហារ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ ដើម្បីទទួលបានតុល្យភាពនៃអាហារ ក្រៅពីត្រូវបរិភោគឲ្យបានគ្រប់សារធាតុចាំបាច់ តែក៏ត្រូវតែគ្រប់ចំនួនផងដែរ។ជាទូទៅយើងត្រូវការប្រហែល២០០០កាល់ឡូរីជារៀងរាល់ថ្ងៃពីអាហារដើម្បីរក្សាដំណើរការប្រក្រតីនៃរាងកាយ។  ទោះយ៉ាងណា បរិមាណកាល់ឡូរីនេះ នឹងមានការប្រែប្រួលទៅតាម អាយុ ភេទ ទម្ងន់ និងសកម្មភាពរបស់យើងប្រចាំថ្ងៃជាដើម។  គួរបញ្ជាក់ថាការវាស់ចំនួនកាល់ឡូរីក្នុងអាហារជាការវាស់កម្រិតថាមពលដែលផ្តល់ដោយអាហារហើយយើងម្នាក់ៗប្រើប្រាស់ថាមពលទាំងនេះ ដើម្បីដើរ គិត ដកដង្ហើម និងមុខងារជាច្រើនទៀតនៃរាងកាយ។  ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

វីតាមីន & អាហារូបត្ថម្ភ
ចែករំលែក
  • Dec 27, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3.5K មើល

កម្មវិធីសន្និសីទជាតិ គិលានុបដ្ឋាក និងឆ្មបរាល់២ឆ្នាំលើកទី៧ ឆ្នាំ២០១៧

នៅឯមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-កូរ៉េ នាថ្ងៃទី ១១-១២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៧ មានការប្រារព្ធឡើងនូវកម្មវិធីសន្និសីទជាតិ គិលានុបដ្ឋាក និងឆ្មបរាល់ ២ឆ្នាំ លើកទី ៧ ក្រោមប្រធានបទ “ការលើកកម្ពស់គុណភាពនៃការថែទាំៈ គិលានុបដ្ឋាក និងឆ្មប ជាអ្នកធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវសុវត្ថិភាព និងលទ្ធផលរបស់អ្នកជំងឺ”។ កម្មវិធីមានការចូលរួមដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ពីសំណាក់ ឯកឧត្តមសាស្រ្តាចារ្យ ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងសុខាភិបាល រួមទាំងមន្រ្តី ឯកឧត្តមសាស្ត្រាចារ្យ និងអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈថែទាំ ដែលសរុបទាំងអស់មានចំនួន ៤៤០នាក់ (គិលានុបដ្ឋាក-យិកា ចំនួន ១៣០នាក់ និងឆ្មបចំនួន ១៣០នាក់) មកពីបណ្តាមន្ទីរពេទ្យ និងស្ថាប័នសុខាភិបាលនានា។  គោលបំណងចម្បងនៃការរៀបចំសន្និសីទនេះ គឺដើម្បីផ្តល់ចំណេះដឹងស្តីអំពីការលើកកម្ពស់គុណភាពនៃសេវាថែទាំទៅដល់អ្នកចូលរួមដែលជាអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវៈថែទាំនៅគ្រឹះស្ថានថែទាំសុខភាព។ ជាពិសេស សន្និសីទនេះនឹងផ្តល់ឱ្យអ្នកចូលរួមនូវឱកាសដើម្បីបង្ហាញ និងបានរៀនសូត្រពីចំណេះដឹង និងការស្រាវជ្រាវថ្មីៗនៅក្នុងវិស័យបណ្តុះបណ្តាល និង វិស័យអនុវត្តការថែទាំនៅមន្ទីរពេទ្យនានា។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសន្និសីទនេះអ្នកចូលរួមនឹងអាច៖ ១. ពិពណ៌នាអំពីគំនិតផ្តួចផ្តើមនៃការអនុវត្តនាពេលបច្ចុប្បន្នរួមមានការអប់រំ និងសេវាកម្មផ្សេង ២. ការស្រាវជ្រាវថ្មីៗទៅលើការងារថែទាំ ៣. ពិភាក្សាពីគំនិតផ្តួចផ្តើមលើការបណ្តុះបណ្តាលដែលអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានរួមជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្ត្រសំខាន់ៗ    សម្រាប់បង្កើនចំណេះដឹង និងជំនាញដល់គិលានុបដ្ឋាកយិកា ឆ្មប និងនិស្សិតទាក់ទងនឹងគុណភាពថែទាំ ៤. ផ្តល់ឱកាសនូវការអភិវឌ្ឍជំនាញ ការអភិវឌ្ឍបណ្តាញការងារ និងលើកកម្ពស់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ព្រឹត្តិការណ៍ផ្សេងៗ ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Dec 27, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 6K មើល

លំហាត់ប្រាណទាំង៦ជួយបន្ថយការឈឺចង្កេះ

អ្នកអាចមានអារម្មណ៍ថាចង់សម្រាកនៅរាល់ពេលអ្នកឈឺខ្នង ឬចង្កេះ ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកធ្វើការ ក្នុងការិយាល័យដែលអង្គុយយូរជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែអ្នកមិនបានដឹងទេថាការនៅតែរក្សាឲ្យរាងកាយមានចលនាគឺពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ សម្រាប់ឆ្អឹងខ្នង និងចង្កេះរបស់អ្នក ទោះបីអ្នកកំពុងឈឺចាប់ក៏ដោយ។ វាស្ថិតនៅត្រង់ថាលំហាត់ប្រាណបែបណា និងកម្រិតណាសមស្របប៉ុណ្ណោះ ដូចដែល ហេលស៍ថាម នឹងណែនាំនូវ ៦ក្បាច់ហាត់ប្រាណ សម្រួលដល់ការឈឺចង្កេះខាងក្រោម៖ Partial Crunches ការកន្ត្រាក់ផ្នែកខ្លះអាចជួយពង្រឹងឆ្អឹងខ្នងនិងសាច់ដុំពោះយ៉ាងមិនគួរឲ្យជឿ។លោកអ្នកអាចចាប់ផ្តើមអនុវត្តដោយគេងបញ្ឈរជង្គង់នៅលើផ្ទៃ រាបស្មើនៃឥដ្ឋ ដាក់ដៃលើដើមទ្រូង ឬដាក់នៅ ពីក្រោមកញ្ចឹងក ពង្រឹងសាច់ដុំផ្នែកពោះ រួចលើកស្មាចេញពីឥដ្ឋឲ្យស្មើនឹងការដកដង្ហើមចេញរបស់អ្នក (សូមបញ្ជាក់ថាកុំព្យាយាមប្រើដៃដើម្បីលើកក៏ឲ្យផុតពីឥដ្ឋ)។អ្នកអាចទប់ ឬរក្សាចលនា នេះពី១ទៅ២វិនាទី​បន្ទាប់មកទម្លាក់ចុះម្តងបន្តិចៗដោយធ្វើវាឲ្យបានពី៨ទៅ១២ដងជាប្រចាំ។ ទម្រង់បែបបទត្រឹមត្រូវ ការពារភាពតានតឹងហួសហេតុ នៅលើខ្នងឲ្យចុះទាប ហើយអ្នកក៏ត្រូវចាំថា ប្រអប់ជើង និងឆ្អឹងខ្នងរបស់អ្នក គួរតែនៅជាប់នឹងក្រណាត់គ្រប់ពេលវេលា។ Wall Sits លំហាត់ប្រាណបែបអង្គុយជាប់នឹងជញ្ជាំងចាប់ផ្តើមដោយឈរ១០ទៅ១២អុីងពីជញ្ជាំងបន្ទាប់មកផ្អែករហូតដល់ខ្នងរបស់អ្នកស្ថិតនៅរាបជាប់នឹងជញ្ជាំង។ ទម្លាក់ខ្លួនយឺតៗរហូតដល់ជង្គង់របស់អ្នកស្ថិតនៅកែងត្រឹមមុំ៩០ដឺក្រេ រក្សាឲ្យចង្កេះនិងខ្នងឲ្យនៅជាប់ជញ្ជាំង រាប់ក្នុងចិត្តឲ្យដល់ត្រឹម១០ទើបងើបឈរវិញយឺតៗ។ ដើម្បីឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព លោកអ្នកគួរអនុវត្តវិធីនេះ ដដែលៗ ពី៨ទៅ១២ដងជាប្រចាំថ្ងៃ។ Knee to Chest គេងលើផ្ទៃរាបស្មើហើយរក្សាឲ្យជង្គង់អ្នកឈរជាមួយនឹងប្រអប់ជើងស្ថិតនៅរាបស្មើលើកម្រាល។ទាញជង្គង់ម្ខាងនៃជើងរបស់អ្នកមកផ្អឹបនឹងដើមទ្រូងឲ្យជិតបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន ដោយរក្សាជើងម្ខាងនៅរាបដដែល។ ក្នុងពេលនោះដែរអ្នកត្រូវធានារក្សាឲ្យចង្កេះនិងខ្នងរបស់អ្នកនៅជាប់នឹងផ្ទៃរាបទប់លំនឹងនេះរយៈពេល១៥ទៅ៣០វិនាទី។បន្ទាប់មកទម្លាក់ចុះវិញនិងអនុវត្តដដែលៗនេះទៅជើងម្ខាងទៀត។ជាការប្រសើរបំផុតបើលោកអ្នកអាចអនុវត្តវាបានពី២ទៅ៤ដងក្នុងជើងម្ខាងៗ។ Bird Dog ដំបូងដាក់បាតដៃ និងជង្គង់ទាំងពីររបស់អ្នកឲ្យ ប៉ះផ្ទាល់នឹងកម្រាលរាបស្មើដូចក្នុងរូប ហើយបន្តឹងសាច់ដុំពោះរបស់អ្នក។ លើកជើងម្ខាងរបស់អ្នកឲ្យស្មើនឹងដងខ្លួនទុករយៈពេលប្រហែល៥នាទីរួចទម្លាក់ចុះហើយលើកជើងម្ខាងទៀត។អនុវត្តដដែលៗ ៨ទៅ១២ដងសម្រាប់ជើងម្ខាង ព្យាយាមរក្សាលំនឹងនេះឲ្យបានយូរបំផុតតាមដែលអាចធ្វើបាន។ បន្ថែមពីនេះ លោកអ្នកក៏អាចលើកក្នុងពេលជាមួយគ្នានូវដៃម្ខាងទៀតដែល ផ្ទុយជាមួយនឹងជើង ដូចមានបង្ហាញក្នុងរូប។ លំហាត់ប្រាណបែបនេះ គឺជាវិធីដ៏អស្ចារ្យក្នុងការរៀន រក្សាលំនឹងចង្កេះខណៈពេលធ្វើចលនាដៃ និង ជើងស្របពេលជាមួយគ្នា។ Pelvic Tilts គេងឲ្យខ្នងរាបស្មើនឹងកម្រាលដោយបញ្ឈរជង្គង់ហើយរក្សាប្រអប់ជើងជាប់នឹងកម្រាលបន្តឹងពោះរបស់អ្នកដោយទាញឲ្យផតហើយខ្នងក្លាយជាកោងដូចក្នុងរូប។ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាខ្នងទុច នឹងឥដ្ឋ ហើយត្រគាក និងឆ្អឹងអាងត្រគាកមានចលនាត្រឡប់មកវិញ។ ​រក្សាឲ្យបាន១០វិនាទីក្នុងខណៈពេលដកដង្ហើមចេញ និងដកដង្ហើម ចូលដោយរលូន។ អនុវត្តដដែលៗ៨ទៅ១២ដង ក្នុងមួយថ្ងៃ។ Bridging គេងនៅលើផ្ទៃរាបស្មើដោយបញ្ឈរជង្គង់ហើយឲ្យត្រឹមកែងជើង​ប៉ុណ្ណោះដែលប៉ះផ្ទាល់នឹងឥដ្ឋការ៉ូ។រុញកែងជើងរបស់អ្នក​លើឥដ្ឋហើយគូទ និងត្រគាកចាប់ផ្តើមងើបចេញពីឥដ្ឋរហូតដល់ផ្នែកស្មា (ដូចក្នុងរូប) ក្នុងលក្ខណៈជាបន្ទាត់ ត្រង់មួយ។ ទប់លំនឹងប្រហែលជា៦វិនាទី រួចទម្លាក់ត្រគាកចុះវិញបន្តិចម្តងៗ ហើយសម្រាក១០វិនាទីទើបអនុវត្តសាជាថ្មី ពី៨ទៅ១២ដង។ លំហាត់ប្រាណមួយចំនួនអាចធ្វើឲ្យអាការៈឈឺខ្នងចង្កេះរបស់អ្នកកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ឬធូរស្រាល អាស្រ័យនឹងមូលហេតុ និងអាំងតង់ស៊ីតេនៃការឈឺចាប់ ដូចនេះលោកអ្នកក៏អាចហាត់សន្សឹមៗ ឬប្រឹក្សាជាមួយអ្នកជំនាញ មុននឹងចាប់ផ្តើមបានផងដែរ។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Dec 27, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 7.2K មើល

ស្វែងយល់អំពីជាតិខ្លាញ់! (ខ្លាញ់ក្នុងសរសៃឈាម? ខ្លាញ់រុំថ្លើម? ខ្លាញ់ល្អ? ខ្លាញ់អាក្រក់?)

កូឡេស្តេរ៉ុល គឺជាសារធាតុខ្លាញ់មួយប្រភេទ  (Lipoprotein) ដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់យើងរាល់គ្នា។ វាជាធាតុផ្សំរវាងខ្លាញ់ (Fat)និងប្រូតេអ៊ីន (Protein)។  និយាយឲ្យងាយយល់គឺសារធាតុខ្លាញ់ (Fat) មិនអាចនៅស្មើសាច់ក្នុងឈាមបានទេបើមិនមានជាតិប្រូតេអ៊ីន (protein)រុំព័ទ្ធពីក្រៅ។វាប្រៀបដូចជាភ្នាក់ងារដឹកជញ្ជូនជាតិខ្លាញ់ទៅកន្លែងនានាក្នុងសារពាង្គកាយខ្លួនយើង។ ខ្លួនប្រាណរបស់យើងអាចផលិតកូឡេស្តេរ៉ុលខ្លួនឯងបានមួយចំនួនដោយមួយចំនួនទៀតត្រូវបានផលិតចេញពីចំណីអាហារដែលយើងបរិភោគ។ ចំណីអាហារទាំងនោះមានដូចជា ពពួកសាច់សត្វទឹកដោះគោ ស៊ុត ខ្លាញ់សត្វ និងប្រេងរុក្ខជាតិ។ នៅក្នុងខ្លួនមនុស្សផងដែរកូឡេស្តេរ៉ុលត្រូវបានដឹកជញ្ជូនទៅប្រើប្រាស់តាមរយៈជាតិប្រូតេអ៊ីនដើម្បីយកទៅប្រើប្រាស់តាមសរីរាង្គនានា។    អ្វីទៅជាកូឡេស្តេរ៉ុលអាក្រក់? កូឡេស្តេរ៉ុលអាក្រក់ ឬពាក្យបច្ចេកទេសហៅថា Low density lipoprote(LDLcholesterol or “bad cholesterol”) គឺជាពពួក​កូឡេស្តេរ៉ុលដែលចល័តនៅក្នុងសរសៃឈាមរបស់យើង។ វាមា​ន​តួនាទីដឹកនាំសារធាតុខ្លាញ់ទៅឲ្យកោសិកាផ្សេងប្រើប្រាស់ក៏ប៉ុន្តែគុណវិបត្តិរបស់វាគឺវាទៅកកជាប់នៅតាមសរសៃ ឈាមដែលជាហេតុបង្កឲ្យសរសៃឈាមទាំងអស់នោះឡើងរឹង(Athe​ro​s​-clerosis)និងកកស្ទះមិនអាចឲ្យចរន្តឈាមរត់បានស្រួល។ការស្ទះសរសៃឈាមជាមូលហេតុចម្បងដែលអាចបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាមចម្បងៗមួយចំនួន ដូចជា៖   •ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង(Coronary artery disease)ដែលអាចបង្កឲ្យមានបញ្ហាគាំងបេះដូង   •ជំងឺសរសៃឈាមខួរក្បាល (Cerebral vascular disease) ដែលបង្កឲ្យមានបញ្ហាកង្វះឈាមចិញ្ចឹមកោសិកាខួរក្បាល (Ischemic stroke) ឬមានការដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល (Hemorrhagic stroke)។ អ្វីទៅជាកូឡេស្តេរ៉ុលល្អ?  កូឡេស្តេរ៉ុលល្អ ឬក៏ភាសាបច្ចេកទេស High density lipoprotein(HDL-cholesterol or “Good cholesterol”)។ កូឡេស្តេរ៉ុលល្អមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការសម្អាតជាតិខ្លាញ់ពីសរសៃឈាមរបស់មនុស្សដោយវាជាអ្នកបោស សម្អាតខ្លាញ់អាក្រក់ដែលវាស្អិតជាប់នឹងសរសៃឈាមជញ្ជូនទៅកាន់ថ្លើមវិញ ដើម្បីផលិតទៅជាសារធាតុខ្លាញ់ដទៃ ដើម្បីប្រើប្រាស់ជាប្រយោជន៍បន្ត។   អ្វីទៅជា ទ្រីគ្លីសេរីដ?  ទ្រីគ្លីសេរីដ(Triglyceride)គឺជាបណ្តុំនៃសារធាតុខ្លាញ់(Fat)សុទ្ធដែលអណ្តែតនៅក្នុងសរសៃឈាមរបស់យើង។ ទ្រីគ្លីសេរីដដែលច្រើនលើសលប់ វានឹងត្រូវបានយកទៅស្តុកទៅក្នុងជាលិកាខ្លាញ់(Adipose tissue)ដែលមាននៅលើរាងកាយរបស់យើង។ ឧទាហរណ៍ ៖ ដូចជាជាលិកាខ្លាញ់នៅតាមដងខ្លួន ដែលមានក្បាលពោះជាដើម  និងប្រសិនបើវាកើនការស្តុកជាតិខ្លាញ់ក្នុងថ្លើមច្រើន បង្កឲ្យមានបញ្ហា Steatosis ដែលប្រជាជនខ្មែរយើងភាគច្រើនស្គាល់ជាខ្លាញ់រុំថ្លើម។ ដូចគ្នាទៅនឹងកូឡេស្តេរ៉ុលអាក្រក់ផងដែរ ការកើនឡើងលើសម្រិតនៃចំនួនទ្រីគ្លីសេរីដវាបង្កឲ្យមានវិបត្តិបញ្ហាសរសៃឈាម និងបេះដូងផងដែរ៕ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ចន្ថា តុលា ឯកទេស ក្រពេញអ័រម៉ូន និងទឹកនោមផ្អែមនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈ និងជាវេជ្ជបណ្ឌិតប្រចាំ-ការនៃ Diabetes Care Center ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គន្លឹះសុខភាព
ចែករំលែក
  • Dec 27, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 3.2K មើល

រីករាយនឹងលំហាត់ប្រាណខាងក្រៅទោះខែរងាក៏ដោយ…

អាកាសធាតុត្រជាក់ ហាក់កាត់បន្ថយចំណង់នៃអ្នកចូលចិត្តហាត់ប្រាណមួយចំនួន ពិសេសអ្នកនិយមហាត់ខាងក្រៅ។ ប៉ុន្តែអ្នកមិនគួរបណ្តោយឲ្យវាក្លាយជាឧបសគ្គរារាំងទម្លាប់នៃការហាត់ប្រាណរបស់អ្នកសោះឡើយ។ដូចនេះវិធីសាស្ត្រខាងក្រោមនឹងធ្វើឲ្យអ្នករឹតតែរីករាយជាមួយការហាត់ក្នុងបរិយាកាសនេះ៖ ដឹងស្ថានភាពសុខភាពជាមុន ការហាត់ប្រាណមានសុវត្ថិភាពស្ទើរតែសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាទោះបីជានៅក្នុងរដូវរងាក៏ដោយ។តែប្រសិនបើអ្នកមានលក្ខខណ្ឌសុខភាពខ្លះៗដូចជា ហឺត ឬបញ្ហាបេះដូង ចាំបាច់ត្រូវ ជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញជាមុនសិន ដើម្បីដឹងពីភាពធ្ងន់ធ្ងរ ឬប្រភេទថ្នាំ។ ធ្វើបែបនេះ ឲ្យអ្នកអាចជឿជាក់ថា អ្នកអាចហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅបានដោយទំនុកចិត្ត និងគ្មានបញ្ហា។ តាមដានការព្យាករអាកាសធាតុ អ្វីដែលសំខាន់មួយទៀតនោះគឺអ្នកគួរពិនិត្យមើលស្ថានភាពអាកាសធាតុមុននឹងអ្នកទៅហាត់ប្រាណខាងក្រៅព្រោះសីតុណ្ហភាពខ្យល់ និងសំណើម រួមជាមួយនឹងរយៈពេលដែលអ្នកនឹងហាត់ខាងក្រៅ គឺជាគន្លឹះចម្បងក្នុងការទទួលបានការហាត់ប្រាណខាងក្រៅប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ម៉្យាងខ្យល់និងភាពត្រជាក់អាចបង្កើតបានជាខ្យល់កន្ត្រាក់ធ្វើឲ្យការហាត់ប្រាណខាងក្រៅរបស់អ្នកគ្មានសុវត្ថិភាព ទោះបីអ្នកស្លៀកពាក់សមស្របក៏ដោយ។ ស្លៀកពាក់សមស្រប ការស្លៀកពាក់កក់ក្តៅឬក្រាស់ពេកគឺជាកំហុសមួយក្នុងពេលហាត់ប្រាណក្នុងបរិយាកាសត្រជាក់។អ្នកគួរប្រើសម្លៀកបំពាក់ជាស្រទាប់ៗងាយនឹងដោះចេញពេលអ្នកចាប់ផ្តើមបែកញើស និងអាចពាក់វិញងាយតាមដែលត្រូវការ។សម្លៀកបំពាក់ស្រទា ប់ខាងក្នុងគួរជាប្រភេទជក់ទឹកដែលអាចឲ្យញើសជ្រាបចេញបាន រីឯស្រទាប់ខាងក្រៅ គួរជាស្រទាប់អ៊ីសូឡង់ ដែលអាចការពារខ្យល់និងទឹកបាន។ បំពេញជាតិទឹកដល់រាងកាយ     វាពិតជាសំខាន់ណាស់ទោះក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយមិនថាខែក្តៅឬខែត្រជាក់អ្នកមិនត្រូវភ្លេចបំពេញជាតិទឹកដល់រាងកា យរបស់អ្នកនោះទេ។ ញ៉ាំទឹក ឬភេសជ្ជៈកីឡា មុនពេល អំឡុងពេល និងក្រោយពេលហាត់ប្រាណ ទោះបីអ្នកមិនមានអារម្មណ៍ថាស្រេកទឹកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ ដោយហេតុថា អ្នកអាចនឹងទៅជាខ្សោះជាតិទឹក តាមរយៈការបែកញើស ការដកដង្ហើមកម្លាំងខ្យល់ស្ងួតនិងការកើនឡើងនូវបរិមាណទឹកនោមពេលហាត់ប្រាណដែលវាអាចនឹងពិបាកក្នុងការសម្គាល់ អំឡុងពេលអាកាសធាតុចុះត្រជាក់។ ត្រូវដឹងពេលមានការថយចុះកម្តៅរាងកាយ ការថយចុះកម្តៅរាងកាយជាអាការៈដែលខ្លួនអ្នកមានសីតុ ណ្ហភាពទាបមិនធម្មតា។ជាការពិតនៅពេលប៉ះជាមួយសីតុណ្ហភាពត្រជាក់រាងកាយអ្នកចាប់ផ្តើមបាត់បង់កម្តៅ លឿនជាងការផលិត។ហាត់ប្រាណក្នុងរដូវរងា និងភ្លៀង បង្កើន ហានិភ័យនៃការថយចុះសីតុណ្ហភាពរាងកាយ ទោះនៅវ័យក្មេង ឬចាស់ក៏ដោយ។ សញ្ញានៃការថយចុះកម្តៅរាងកាយ រួមមាន ញាក់ និយាយរអាក់រអួល បាត់បង់ការសម្របសម្រួលផ្សេងៗនិងអស់កម្លាំងករណីនេះត្រូវស្វែងរកជំនួយសង្គ្រោះបន្ទាន់និងភ្លាមៗ។ ប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផ្នែកចាំបាច់ នៅពេលមានអាកាសធាតុត្រជាក់ លំហូរឈាមត្រូវបានឡើងខាប់ជាងធម្មតា ពិសេសត្រង់ផ្នែកក្បាល ដៃ និងជើង ត្រូវបានរងគ្រោះហើយឆាប់ត្រជាក់ជាងគេ។  ហេតុនេះ អ្នកគួរពាក់ស្រោមដៃមុននឹងវាចាប់ផ្តើមត្រជាក់​ ហើយអាចដោះ  ចេញនៅពេលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាបែកញើស។ អ្នកគួរពិចារ ណាឲ្យបានម៉ត់ចត់ក្នុងការទិញស្បែកជើងកីឡាល្អបំផុត​​ទំហំធំជាង​ពាក់កណ្តាល​ ឬ១លេខបើធៀបនឹងស្បែកជើងអ្នកពាក់ប្រចាំថ្ងៃ ដើម្បីរក្សាកម្តៅនៅស្រោមជើងអ្នក ឲ្យថេរបានយូរ។ ម៉្យាងអ្នកមិនត្រូវភ្លេចពាក់មួកទេព្រោះដើម្បីការពារផ្នែកក្បា លរបស់អ្នកអាចជាមួកដែលមានជាប់នឹងអាវស្រាប់ឬមួកដែ លគ្របការពារត្រចៀកបាន។ករណីអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំងអ្នកក៏អាចពាក់ម៉ាស់ការពារមុខបន្ថែមផងដែរ។ ស្បែក និងបបូរមាត់របស់អ្នក ពិតជាសំខាន់ទោះត្រជាក់ ឬមេឃ ស្រទុំ អ្នកចាំបាត់ត្រូវលាបឡេការពារកម្តៅថ្ងៃ ដែលការពារបានទាំង UVA និងUVB។   ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Dec 27, 2017 |
  • 7 ឆ្នាំមុន |
  • 5.1K មើល

ជម្រើសនៃការព្យាបាលជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ

ការព្យាបាលជំងឺមហារីកពោះវៀនធំនៅតែទាមទារអនុវត្តឡើងតាមវិធីសាស្រ្តផ្សេងៗបើទោះបីភាគរយនៃអត្រាការរស់រាន់មានជីវិត ៥ឆ្នាំពឹងផ្អែកលើដំណាក់កាលនៃជំងឺតួយ៉ាង៖ •ដំណាក់កាលទី I៖ ក្នុងអត្រាច្រើនជាង ៩០% •ដំណាក់កាលទី II៖ ក្នុងអត្រា ៧០% - ៨៥% •ដំណាក់កាលទី III៖ ក្នុងអត្រា ២៤% - ៥៩% •ដំណាក់កាលទី IV៖ ក្នុងអត្រាតិចជាង ៥% វិធីសាស្រ្តនៃការព្យាបាលជំងឺ ការព្យាបាលជំងឺមហារីកពោះវៀនធំពឹងផ្អែកលើទីតាំងនៃមហារីកនិងដំណាក់កាលជំងឺនីមួយៗ។សម្រាប់ដំណាក់កាលដំបូង ការព្យាបាលអាចធ្វើឡើងដោយការកាត់ចេញនូវ​ជាលិ​កាមហារីក និងកែប្រែសុខភាពឡើងវិញ ចំណែកគោលបំណងចម្បងនៃការព្យាបាលចំពោះជំងឺក្នុងដំណាក់កាលធ្ងន់ធ្ងរគឺ​ផ្តោត​សំខាន់ទៅលើការថែទាំ(ដើម្បីបង្កើនគុណភាពជីវិត​​រប​ស់​​អ្នកជំងឺដោយគ្រប់គ្រងការឈឺចាប់ និងភាពគ្មានផា​សុក​ភាព) ជាជាងការព្យាបាល។ ជម្រើសនៃការព្យាបាលនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំអាចធ្វើឡើងតែឯងឬរួមបញ្ចូលគ្នាពីវិធីសាស្រ្តទាំងបួនខាងក្រោមដូចជា៖ 1- ការវះកាត់ (ជាជម្រើសការព្យាបាលដែលពេញនិយម) ក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃជំងឺការកាត់ចេញនៅទីតាំងផ្ទាល់អាចធ្វើឡើងអំឡុងពេលថតឆ្លុពោះវៀន(colonoscopy)ដើម្បីយកចេញនូវដុំ polypឬដុំមហារីកតូចៗ។ប្រសិនដុំមហារីកមានសភាពធំត្រូវទាមទារឲ្យមានការកាត់ផ្នែកខ្លះនៃពោះវៀនធំដែលមានដុំមហារីកតាមរយៈការវះកាត់ដោយចំហ ឬវិធីសាស្រ្តទំនើបដោយប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ជំនួយជាប្រព័ន្ធកាមេរ៉ា និងឧបករណ៍តូចៗសម្រាប់ចាក់បញ្ចូលហៅថា Laparoscopic surgery។ ការវះកាត់បែបនេះ គឺដើម្បីយកចេញនូវជាលិកាដែលមានដុំមហារីក ជាលិកាដែលនៅក្បែរ និងក្រពេញទឹក​រងៃ​ (lymph nodes) បន្ទាប់មកនឹងមានការភ្ជាប់សារជាថ្មីនូវចុងកោសិកាពោះវៀនដែលមានសុខភាពល្អ។ ក្នុងករណីចុងពោះវៀនត្រូវការពេលមួយរយៈសម្រាប់ជាសះស្បើយឬអ្នកជំនាញមិនអាចធ្វើការភ្ជាប់ពោះវៀនធំឡើងវិញ នោះការចោះចុងពោះវៀននឹងត្រូវធ្វើឡើង (Colostomy)។ ដំណើរការនេះជាការបើកចុងពោះវៀនហៅថាstomaនៅលើ ពោះដើម្បីអនុ-ញ្ញាតឲ្យកាកសំណល់ពីពោះវៀនធំអាចស្តុកទុកក្នុងថង់ដែលបានដាក់បញ្ចូល(Colostomy bag)។ ការដាក់បញ្ចូល colostomy bag អាចធ្វើឡើងជាបណ្តោះអាសន្ន ឬជាអចិន្ត្រៃយ៍ ដែលបញ្ហានេះនឹងត្រូវធ្វើការបកស្រាយក្នុងទស្សនា​វដ្តីហេលស៍ថាមនៅលេខក្រោយ។ 2- ការព្យាបាលបែបគីមី (Chemotherapy) ជាការប្រើឱសថប្រឆាំងមហារីកដើម្បីសម្លាប់កោសិកាមហា​រីក។ឱសថធ្វើការជ្រាបចូលទៅក្នុងចរន្តឈាមនិងមានឥទ្ធិ​ពលទៅលើកោសិកាមហារីកពេញរាងកាយ ដោយគេអាចប្រើប្រាស់ក្រោមទម្រង់ជាការលេប ឬចាក់តាមសរសៃវ៉ែន។  3- ការព្យាបាលឲ្យចំគោលដៅ (Targeted Cancer Therapy) សម្រាប់ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំដែលបានរាលដាលគួរទទួលបានការព្យាបាលជាប្រភេទឱសថ ឬសារធាតុដែលទៅបញ្ឈប់​ការលូតលាស់ និងការរីករាលដាលនៃមហារីក ដោយវាមានសកម្មភាពទៅរំខានដល់ម៉ូលេគុលពិសេសសម្រាប់ការលូត លាស់ និងរាលដាលនៃដុំមហារីក។  4- ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី (Radiation therapy) ជាការប្រើប្រាស់កាំរស្មីកម្រិតខ្ពស់ក្នុងការសម្លាប់កោសិកាមហារីកដោយវាមានឥទ្ធិពលតែនៅលើតំបន់ដែលមានកោសិកាមហារីកប៉ុណ្ណោះ។ជាទូទៅការព្យាបាលដោយកាំរស្មីអាចធ្វើឡើងអំឡុងពេលជាមួយគ្នានៃការព្យាបាលបែបគីមីហើយវាអាចអនុវត្តសម្រាប់ការព្យាបាលជំងឺមហារីកចុងពោះវៀនធំផងដែរ។ ការព្យាបាលដោយកាំរស្មីត្រូវបានចែកចេញជាពីរ៖  •ខាងក្រៅ (External)៖ ជាការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនដើម្បីបញ្ចូលកាំរស្មីទៅកាន់តំបន់នៃជំងឺ។ •ខាងក្នុង (Internal)៖ បញ្ចូលសារធាតុកាំរស្មីតាមរយៈការសកបញ្ចូលទៅតំបន់មហារីក ដោយប្រើប្រាស់ ម្ជុល បំពង់ ខ្សែ និងម្ជុល Catheter។  ផលវិបាកនៃជំងឺ ផលវិបាកនានានៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំអាចនឹងកើតឡើងមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងទាមទារការព្យាបាលឲ្យបានទាន់​ពេលវេលា មុនពេលបញ្ហាមួយចំនួនស្តែងចេញដូចជា៖ •ស្ទះពោះវៀន (ផ្នែកខ្លះ ឬទាំងអស់) •ហូរឈាមក្នុងពោះវៀន •ខ្វះឈាម (ថយចុះកម្រិតអេម៉ូក្លូប៊ីន) ដោយសារតែមានការហូរឈាមក្នុងក្រពះ •ដាច់រហែកពោះវៀន (ដាច់រហែកផ្នែកជញ្ជាំងពោះវៀននៅតំបន់មហារីក)។ ការស្វែងរកការពិនិត្យឲ្យបានឆាប់រហ័សពីវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកមហារីកឬគ្រូពេទ្យវះកាត់ខាងពោះវៀនជាវិធីសាស្រ្តដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបញ្ចៀសបញ្ហាដែលអាចនឹងកើតមានឡើងតាមការរៀបរាប់ខាងលើ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេង និងមហារីកទូទៅដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ជំងឺផ្សេងៗ ក្រពះ​ ពោះវៀន​ ថ្លើម ឫសដូងបាត
ចែករំលែក
Top