Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ជំងឺលើសសម្ពាធឈាមជាការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ  ផ្អែកលើការវាស់សម្ពាធឈាមយ៉ាងតិចពីរដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ដោយវេជ្ជបណ្ឌិត រកឃើញថាបុគ្គលនោះមានសម្ពាធឈាមខាងលើ (Systolic blood pressure) ធំជាង ឬស្មើ១៤០មីលីម៉ែត្របារ៉ត និងសម្ពាធឈាមខាងក្រោម (Diastolic blood pressure) ធំជាង ឬស្មើ៩០មីលីម៉ែ្រតបារ៉ត។ លើសសម្ពាធឈាម ត្រូវបានចែកចេញជាពីរប្រភេទគឺ Primary ឬ Essential hypertension និង Secondary hypertension ដែលជាការលើសសម្ពាធឈាមបង្កពីជំងឺផ្សេងៗ។ មូលហេតុនិងកត្តាប្រឈម រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មិនទាន់អាចកំណត់បាននូវមូលហេតុច្បាស់លាស់ ដែលបណ្ដាលឲ្យមានជំងឺនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែមានកត្តារួមផ្សំមួយចំនួន អាចជាហានិភ័យខ្ពស់ក្នុងការបង្កឲ្យមានជាជំងឺលើសឈាម ដូចជា ការជក់បារី ការលើសទម្ងន់ មិនសូវធ្វើលំហាត់ប្រាណការទទួលទានអាហារប្រៃ និងគ្រឿងស្រវឹងញឹកញាប់ច្រើនស្ត្រេស មនុស្សចាស់ ឬមានតំណពូជ។ ក្រៅពីនេះ វាអាចកើតឡើងជាជំងឺបន្ទាប់បន្សំពីជំងឺផ្សេងទៀតរួមមាន ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ខ្សោយបេះដូង លើសជាតិខ្លាញ់ ឬខ្សោយតម្រងនោម ជាដើម។ រោគសញ្ញាសង្ស័យនៃជំងឺ ជាទូទៅ អ្នកជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមួយភាគធំក្នុងដំណាក់កាលដំបូង ពុំមានស្ដែងចេញនូវរោគសញ្ញាជាក់លាក់ណាមួយឡើយដែលគេអាចហៅជំងឺនេះថាជា «ឃាតកលាក់មុខ»។ ប៉ុន្តែ ក្នុងនោះក៏មានអ្នកជំងឺមួយចំនួនអាចមានអាការៈផ្សេងៗដូចជាឈឺក្បាល ថប់ទ្រូង រួយកញ្ជឹងក ហ៊ឹងត្រចៀក បែកញើស និងឈាម ច្រមុះជាញឹកញាប់ ដែលអាចឲ្យអ្នកជំងឺចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនមានជំងឺលើសសម្ពាធឈាម។   ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យសមស្រប ជាក់ស្តែង ដោយសារជំងឺលើសសម្ពាធឈាមមិនមាននូវរោគសញ្ញាជាក់លាក់ណាមួយនោះឡើយ ដូចនេះការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យភាគច្រើនប្រទះឃើញនៅពេលដែលអ្នកជំងឺមកធ្វើការពិនិត្យសុខភាពទូទៅ។ គួរបញ្ជាក់ថា ការវាស់សម្ពាធឈាមលើកដំបូងមិនអាចកំណត់នូវរោគវិនិច្ឆ័យបានទេ ព្រោះពេលខ្លះអ្នកជំងឺអាចឡើងសម្ពាធឈាមដោយសារជួបគ្រូពេទ្យ ដែលគេហៅថា «White coathypertension»។ ការកំណត់រោគវិនិច្ឆ័យសមស្របធ្វើឡើងដោយការវាស់សម្ពាធឈាមរបស់អ្នកជំងឺឲ្យបានយ៉ាងតិចពីរដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ឬឲ្យអ្នកជំងឺតាមដានសម្ពាធឈាមនៅផ្ទះដោយខ្លួនឯង ដោយប្រើប្រាស់ឧបករណ៍វាស់សម្ពាធឈាម២៤ម៉ោង ពេលថ្ងៃម៉ាស៊ីនវាស់រៀងរាល់មួយម៉ោងម្ដង និងពេលយប់វាស់រាល់២ម៉ោងម្តង (24h Blood Pressure Monitor) ទើបអាចកំណត់នូវរោគវិនិច្ឆ័យច្បាស់​លាស់បាន។ ការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ អ្នកជំងឺត្រូវបានណែនាំឲ្យទទួលការព្យាបាលតាមដានឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងលេបថ្នាំឲ្យបានទៀងទាត់។ ក្រៅពីនេះ ត្រូវកែតម្រូវនូវរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃ ដូចជា ការតមប្រៃ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាប្រចាំ និងកាត់បន្ថយនូវកត្តាហានិភ័យផ្សេងៗ។ ដោយឡែក សម្រាប់អ្នកដែលស្ថិតក្នុងការប្រឈម ឬត្រៀមនឹងកើតមានជំងឺនេះ ពុំចាំបាច់ប្រើប្រាស់ថ្នាំលើសសម្ពាធឈាមឡើយគ្រាន់តែកែប្រែរបបអាហារ និងហាត់ប្រាណឲ្យបានត្រឹមត្រូ វពេលខ្លះសម្ពាធឈាមរបស់គាត់អាចនឹងត្រឡប់មកសភាពធម្មតាវិញ។ ផលវិបាកទៅអនាគត ក៏ព្រោះតែជំងឺនេះអាចសម្លាប់មនុស្សដោយពុំដឹងខ្លួន ដូចនេះ ប្រសិនបើមិនមានការព្យាបាល ត្រឹមត្រូវ វាអាចស្ដែងចេញជាផលវិបាកធំៗមួយចំនួនដូចជា ជំងឺគាំងបេះដូង  ខ្សោយបេះដូង ដាច់សរសៃឬស្ទះសរសៃឈាមខួរក្បាល ហើយបើមានការលើសសម្ពាធឈាមរយៈពេលយូរ វានឹងបង្កឲ្យមានជំងឺស្ទះសរសៃឈាម ខ្សោយតម្រងនោម និងប៉ះពាល់ដល់ភ្នែកជាដើម។ ការការពារជំងឺលើសសម្ពាធឈាម បុគ្គលគ្រប់រូបគួរគប្បីបញ្ចៀសខ្លួនពីកត្តាប្រឈមដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ ដោយផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់នៃការពិសាអាហារប្រៃ មកសាបបន្តិចវិញបន្ថយ ឬបញ្ឈប់ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង កាត់បន្ថយស្ត្រេស សម្រកទម្ងន់ និងធ្វើលំហាត់ប្រាណ យ៉ាងហោចណាស់៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ និង៥ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍។ អ្នកជំងឺលើសសម្ពាធឈាមទាំងអស់ត្រូវពិនិត្យ និងតាមដានជាប្រចាំតាមការណាត់ជួបរបស់គ្រូពេទ្យឯកទេស ក៏ដូចជាលេបថ្នាំឲ្យបានទៀងទាត់។  បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ច័ន្ទ សុខា ឯកទេសបេះដូង និងសរសៃឈាម នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

អ្វីជាជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត? ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត គឺជាជំងឺដែលកើតឡើងដោយការស្ទះនៃផ្នែកណាមួយ ឬមែកធាងណាមួយរបស់សរសៃឈាមសួតដែលជាសរសៃឈាមមានមុខងារសម្រាប់នាំឈាមខ្មៅចេញពីថតបេះដូងខាងស្ដាំចូលទៅក្នុងសួត ដើម្បីធ្វើបណ្ដូរឧស្ម័ន។ មូលហេតុបង្ក ជាទូទៅ ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត បង្កឡើងដោយមូលហេតុធំៗមួយចំនួន រួមមាន៖ •ផលវិបាកនៃជំងឺរលាកសរសៃឈាមខ្មៅនៅជើង ឬហៅថា Deep venous thrombosis •ផលវិបាកដែលកើតឡើងក្រោយការវះកាត់ ជាពិសេសទៅលើការវះកាត់ជើង ត្រគាក ឬបាក់បែកឆ្អឹង •អ្នកជំងឺរ៉ាំរ៉ៃដែលគេងលើគ្រែ ឬកន្ទេលយូរ(bedridden patient ) បង្កឲ្យកើតមានជាកំណកឈាម រួចកំណកឈាមនោះអណ្ដែតចូលទៅក្នុងសួត •កើតឡើងក្រោយការសម្រាលកូន ទាំងការសម្រាលតាមបែបធម្មជាតិ ឬវះកាត់ •អ្នកដែលមានជំងឺមហារីក •អ្នកជំងឺដែលមានបញ្ហាកំណកឈាមពីកំណើត។ កត្តាប្រឈម មនុស្សមួយចំនួនអាចនឹងប្រឈម ប្រសិនបើគាត់៖ •ជក់បារី •ធាត់លើសទម្ងន់ •អ្នកពុំសូវធ្វើពលកម្ម ឬកីឡា •ទទួលទានសុរាច្រើន •ធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ឬប្រើរយៈពេលអង្គុយយូរលើសពី៤ម៉ោង •មានតំណពូជ នៃជំងឺនេះ។ រោគសញ្ញា អ្នកជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួតអាចនឹងមានរោគសញ្ញាដូចជាហត់ភ្លាមៗ ចុកទ្រូង បេះដូងដើរញាប់ខុសប្រក្រតី អាចមានក្អកធ្លាក់ឈាម និងមានអាការៈដូចជាខ្យល់ចាប់ ងងឹតមុខ ឬឈានដល់ការសន្លប់បាត់ស្មារតីតែម្ដង។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ក្រៅពីរោគសញ្ញាគ្លីនិកខាងលើ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យក៏ត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើតេស្ដអមវេជ្ជសាស្ត្រមួយចំនួនដូចជា ការវាស់អគ្គីសនីបេះដូង (ECG) អេកូបេះដូងដែលបង្ហាញពីការរីកធំ ឬប៉ោងឡើង នៃថតបេះដូងខាងស្ដាំ រួមជាមួយការកើនឡើងនៃសម្ពាធឈាមសួត។ ការធ្វើអេកូសរសៃឈាមដែលអាចឲ្យឃើញពីការរលាក ឬស្ទះសរសៃឈាមខ្មៅជាពិសេសនៅជើង។ ពិនិត្យឈាមមើលទៅលើសម្ពាធខ្យល់ក្នុងសួត (Arterial Blood Gas) និងអង់ស៊ីមម៉្យាងឈ្មោះថា ដេឌីមែរ (D-Dimer enzyme) ដែលការកើនឡើងនៃអង់ស៊ីមនេះនាំឲ្យមានការសង្ស័យខ្ពស់ទៅលើជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត ការថតសួត (Chest X-ray) សំខាន់លើសពីនេះ រូបភាពវេជ្ជសាស្រ្ដ ស៊ីធីស្គេន (CT-scan) គឺជាមធ្យោបាយបញ្ជាក់នូវរោគវិនិច្ឆ័យយ៉ាងជាក់លាក់បំផុត។  ការព្យាបាល ការព្យាបាលតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ ដោយគ្រូពេទ្យនឹងប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទជាថ្នាំចាក់ និងថ្នាំគ្រាប់ពង្រាវឈាម ក៏ដូចជារំលាយកំណកឈាមដែលស្ទះនោះ។ អំឡុងពេលនៃការព្យាបាល អ្នកជំងឺត្រូវបានហាមមិនឲ្យងើប ឈរ ឬ ដើរ រហូតដល់គ្រូពេទ្យបញ្ជាក់ថាឈាមរាវល្អ ទើបអាចធ្វើចលនាបាន។ បន្ទាប់ពីចេញពីមន្ទីរពេទ្យ អ្នកជំងឺត្រូវបន្តប្រើប្រាស់ថ្នាំគ្រាប់ពង្រាវឈាមឲ្យបានទៀងទាត់ជាចាំបាច់គ្រប់រយៈពេល៦ខែ និងត្រឡប់មកតាមដានតាមការណាត់ជួបរបស់គ្រូពេទ្យ។ ប្រសិនបើមានការកើតសារជាថ្មីឡើងវិញ បន្ទាប់ពីការកើតលើកទីមួយអ្នកជំងឺនឹងត្រូវប្រើប្រាស់ថ្នាំមួយជីវិត។ ផលវិបាក ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមសួត ត្រូវបានចែកចេញជាពីរកម្រិត៖ •កម្រិតធ្ងន់ (Massive pulmonary embolism) អ្នកជំងឺមានអត្រាស្លាប់ខ្ពស់ ។ •កម្រិតមធ្យម ឬ តិចតួច ភាពជោគជ័យនៃការព្យាបាល មានច្រើន ប៉ុន្តែ ដោយឡែកក្នុងករណីដែលអ្នកជំងឺមិនបានតាមដាន ឬទទួលការពិនិត្យត្រឹមត្រូវ វាអាចនឹងវិវឌ្ឍទៅរកការស្ទះសរសៃឈាមធ្ងន់ធ្ងរ ឫ ការខ្សោយបេះដូងផ្នែកខាងស្ដាំជាអចិន្ត្រៃយ៍ ឬការស្ទះសរសៃឈាមសួតរ៉ាំរ៉ៃដែលបណ្ដាលឲ្យមានការកើនឡើងសម្ពាធឈាមក្នុងសួតជាអចិន្ត្រៃយ៍ ( post embolic -pulmonary hypertension)។ វិធីបង្ការ វិធីសាស្រ្ដក្នុងការការពារ គឺគួរគប្បីលុបបំបាត់នូវកត្តាប្រឈម តួយ៉ាងដូចជា បញ្ឈប់ការជក់បារី ឬទទួលទានសុរា គ្រប់គ្រងលើតុល្យភាពទម្ងន់ក៏ដូចជាហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ ត្រូវងើបធ្វើចលនារាល់ពីរទៅបួនម៉ោងម្ដង  ក្នុងពេលធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ រីឯអ្នកដែលទើបវះកាត់រួច ឫអ្នកមានជំងឺរុំារ៉ៃគេងនៅកន្ទេល (bedridden patient) គ្រូពេទ្យគួរឲ្យប្រើប្រាស់នូវថ្នាំការពារកំណកឈាម ។   សុខភាព ជារឿងសំខាន់ ដូចនេះ សូមធ្វើការថែរក្សាសុខភាព ដោយធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ កាត់បន្ថយការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង និងងាកមករករបបអាហារសុខភាពវិញ។ បើមានបញ្ហាសុខភាពណាមួយខុសប្រក្រតី គួរប្រញាប់ទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដែលខ្លួនទុកចិត្ត   មុនពេលដែលស្ថានភាពជំងឺវិវឌ្ឍទៅរកសភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត  ពិត សារដ្ឋ ឯកទេសផ្នែកជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាមបម្រើការនៅមជ្ឈមណ្ឌលបេះដូងមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សេវាកម្មសុខាភិបាលនៅកម្ពុជា ត្រូវបានប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនមើលរំលង ពោលគឺអ្នកមធ្យមទៅស្វែងរកការព្យាបាលនៅប្រទេសវៀតណាម ឬប្រទេសថៃ រីឯអ្នកមានជីវភាពធូរធារព្យាបាលនៅសិង្ហបុរី និងប្រទេសជាច្រើនផ្សេងៗទៀត ដោយភាគច្រើនគិតថាសេវាកម្មសុខាភិបាលនៅប្រទេសកម្ពុជានៅមានកម្រិត ទាំងសមត្ថភាពវេជ្ជបណ្ឌិត ទាំងបច្ចេកវិទ្យា ទាំងសេវាកម្ម។ យើងតែងតែលឺការរអ៊ូរទាំនេះនោះទាក់ទងនឹងសេវាកម្មមួយនេះ សំណួរសួរថា «តើស្ថានភាពសេវាកម្មសុខាភិបាលនៅកម្ពុជាដើរដល់កម្រិតណាហើយ? ការអះអាងខាងលើ មានភាពពិតជាក់ស្តែងប៉ុណ្ណាដែរ?» ព័ត៌មានល្អមិនសូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ពេលមានបញ្ហាគ្រប់គ្នានាំគ្នាចែករំលែក បន្ថែមមតិយោបល់មិនចេះចប់ ទាំងនេះបានកើតឡើងស្ទើរតែជាទម្លាប់ទៅហើយ មិនមែនតែចំពោះតែក្នុងវិស័យសុខាភិបាលប៉ុណ្ណោះទេ។ ព្យបាលបានល្អមិនសូវមានអ្នកសរសើរ ពេលមានបញ្ហាម្នាក់ៗនាំគ្នាបន្ទោស ទាំងពេលខ្លះរឿងហេតុនៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់នៅឡើយ។ តើមានប្រជាជនកម្ពុជាប៉ុន្មាននាក់ ដែលដឹងថាសេវាព្យាបាលរបស់គ្រូពេទ្យណា គ្លីនិកណា មន្ទីរពេទ្យណាដែលល្អ សម្រាប់ឯកទេសនីមួយៗ? តើប្រជាជនកម្ពុជាប៉ុន្មាននាក់បានឆ្លងកាត់ការព្យាបាលល្អពីគ្រូពេទ្យទាំងនោះ? តើមានប៉ុន្មាននាក់ដែលធ្លាប់ចែករំលែក លើកទឹកចិត្ត សរសើរសេវាកម្មទាំងនោះ? ជាការពិតណាស់ មនុស្សមានល្អ មានអាក្រក់ ក្នុងវិស័យណាក៏ដោយមិនថាក្នុងប្រទេសឬក្រៅប្រទេស តែងមានល្អ មធ្យម និងខ្សោយ ដូចគ្នានឹងសេវាកម្មសុខាភិបាលនៅកម្ពុជាផងដែរ។ កន្លងមក តើអ្នកប្រើមធ្យោបាយអ្វីខ្លះដើម្បីសម្រេចថាគួរទៅព្យាបាលនៅកន្លែងណាមួយ? តើសេវាកម្មសុខាភិបាលនៅកម្ពុជាពិតជាអន់មែន ឬអ្នកមិនដែលដឹង មិនដែលស្គាល់ មិនដែលព្យាយាមស្វែងយល់ពីព័ត៌មានសុខភាពនានា? ជាទូទៅ ការសួរមិត្តភក្តិ បងប្អូន តែងតែជាជម្រើសទី១ ពេលអ្នកមានអាការៈផ្សេងៗ ហើយក៏ជាជម្រើសទី១ ក្នុងការសម្រេចចិត្តថាគួរទៅណាដើម្បីពិគ្រោះ និងព្យាបាលផងដែរ។ ជារឿយៗ យើងសង្កេតឃើញថា ដោយប្រជាជនខ្មែរមិនសូវស្គាល់ពីសេវាព្យាបាលនៅស្រុកខ្មែរ អមជាមួយនឹងព័ត៌មានទាក់ទងនឹងបញ្ហាពេទ្យនៅស្រុកខ្មែរជាច្រើនដែលបានចែកចាយពាសពេញបណ្តាញសង្គម ធ្វើឲ្យភាគច្រើនណែនាំទៅព្យាបាលនៅបរទេស ហើយបរិបទកាន់តែមានសន្ទុះកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ដែលធ្វើឲ្យប្រជាជនកម្ពុជាប្រាក់ជាច្រើនសម្រាប់ការព្យាបាលនៅបរទេស បើទោះបីជាជំងឺមួយចំនួនធំអាចទទួលការព្យាបាលនៅកម្ពុជាក៏ដោយ។ តើស្ថានការណ៍នឹងវិវឌ្ឍដល់កម្រិតណាទៀត? គ្រូពេទ្យល្អៗ គ្លីនិកល្អៗ មន្ទីរពេទ្យល្អៗ គួរតែទទួលបានការទទួលស្គាល់ ការកោតសរសើរពីប្រជាជនខ្លួន ហើយប្រជាជនខ្មែរគួរតែចូលរួមក្នុងបេសកកម្មមួយនេះ តាមរយៈការចូលរួមដាក់ពិន្ទុ និងចែករំលែកបទពិសោធល្អ អាក្រក់ផ្សេងៗ ដែលទទួលបានពីសេវាព្យាបាលនៅកម្ពុជា ដើម្បីអាចឲ្យប្រជាជនខ្មែរផ្សេងៗទៀតងាយស្រួលក្នុងការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសសេវាព្យាបាលដែលល្អនៅប្រទេសរបស់ខ្លួន។ ម្យ៉ាងទៀត ប្រជាជនខ្មែរក៏គួរតែមានទំនួលខុសត្រូវលើសុខភាពរបស់ខ្លួនអ្នក តាមរយៈការអានចំណេះដឹង ព័ត៌មានសុខភាពជាប្រចាំ ទទួលទានអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវ រក្សាអនាម័យ និងហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់។ ស្របជាមួយការវិវឌ្ឍលើបច្ចេកវិទ្យាពាសពេញសាកលលោក បញ្ហាទាំងអស់ខាងលើត្រូវបានរួមបញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីទូរស័ព្ទមួយដែលមានឈ្មោះថា Healthogo ដែលប្រជាជនកម្ពុជាគ្រប់រូបអាចស្វែងរកសេវាព្យាបាលនានានៅកម្ពុជា តាមឈ្មោះ តាមឯកទេស ដោយមើលលើពិន្ទុនិងមតិយោបល់ផ្សេងៗ ដែលគ្លីនិកនីមួយៗទទួលបានពីអ្នកជំងឺកន្លងមក ហើយលោកអ្នកក៏អាចចូលរួមដាក់ពិន្ទុល្អ ឬអាក្រក់លើគ្លីនិកដែលលោកអ្នកបានទទួលសេវាកម្មផងដែរ។ សម្រាប់ការទាញយកកម្មវិធីទូរស័ព្ទ ៖ -iOS: https://goo.gl/eWcxcu -Android: https://goo.gl/3Aoqmi ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

នរណាក៏ប្រាថ្នាឲ្យស្បែករបស់ខ្លួនមានភាពស្រស់ស្អាត និងភាពទាក់ទាញដែរហើយក៏មនុស្សជាច្រើននាក់បានប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រផ្សេងៗដើម្បីឲ្យស្បែករបស់ខ្លួនមានសុខភាពល្អដូចជាការទទួលទានទឹកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ក្រែមការពារពន្លឺព្រះអាទិត្យ  ឬក្រែមប្រឆាំងភាពជ្រីវជ្រួញជាដើម។ ជឿជាក់ថា លោកអ្នកក៏បាន និងកំពុងខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងហើយ ប៉ុន្តែតើលោកអ្នកបានដឹងឬនៅថា តើធ្វើបែបណាទើបដឹងថាស្បែករបស់អ្នកមានសុខភាពល្អ?តើដឹងឬទេថាតើមានសញ្ញាណអ្វីខ្លះដែលសរបញ្ជាក់ថាស្បែកអ្នកមិនមានបញ្ហាអ្វីនោះ? ខាងក្រោមនេះ ជាសញ្ញាណទាំង៦នៃស្បែកដែលអ្នកគួរចាប់អារម្មណ៍ ដើម្បីប្រាកដចិត្តថាលទ្ធផលនៃការប្រឹងប្រែងទាំងនោះបានដូចចិត្តប្រាថ្នាដែរឬទេ… ១. ស្បែកមានសំណើម៖  ស្បែកដែលមានសុខភាពល្អ គឺជាស្បែកមានសំណើមគ្រប់គ្រាន់ ដែលគ្រាន់តែក្រលេកមើលទៅ ប្រៀបដូចជាមានជីវិត និងដង្ហើមស្រស់បស់ ឬក៏និយាយម្យ៉ាងទៀតថា មើលហើយក៏មិនចង់បែរចេញ និងចង់ប៉ះ ដែលផ្ទុយពីស្បែកស្ងួត មើលទៅប្រៀបបាននឹងរុក្ខជាតិដែលរៀបនឹងបាត់បង់ជីវិតទៅនោះ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិន បើអ្នកមានស្បែកស្ងួត សូមទទួលទានទឹកបន្ថែមឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ (៤ទៅ៨កែវ ឬ១ទៅ២លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ) ព្រោះថាទឹកបានជួយរក្សាស្បែកឲ្យមានសុខភាពល្អ តាមរយៈការផ្តល់សំណើមពីខាងក្នុង ដើម្បីឲ្យស្បែកចៀសផុតពីភាពស្ងួត និងភាពស្តើង។ ២. ស្បែកមិនឡើងក្រហម ឬរលាក៖ គ្រាន់តែមើលពីខាងក្រៅទៅ ក៏អាចនិយាយបានថាស្បែកនេះប្រាកដជាមិនប្រក្រតីមិនខាន ប្រសិនបើស្បែករបស់អ្នកមានសភាពឡើងពណ៌ក្រហមបែបស្រដៀងនឹងការរលាក។ ហើយការស្រាវជ្រាវក៏បានបង្ហាញថា ស្បែកមុខដែលងាយនឹងឡើងក្រហម អាចជារោគសញ្ញានៃការរលាកស្បែក (ការឡើងសរសៃក្រហមតូចៗនៅច្រមុះ ថ្ពាល់...) ហើយស្ថានភាពផ្សេងទៀតនៃការរលាកមានដូចជា ការឡើងកន្ទួលតូចៗលើស្បែកមុខ បូករួមសភាពក្រហមផងដែរ។ ៣. ស្បែកមានភាពតឹងណែន៖  មានកត្តាជាច្រើនដែលបណ្តាលឲ្យស្បែករបស់អ្នកក្លាយជាយឺតឬយារ និងបាត់បង់ភាពតឹងណែន ព្រមទាំងមិនមានសុខភាពល្អ រួមមានដូចជាការឈានចូល វ័យចំណាស់ សារធាតុគីមីដែលមាននៅក្នុងផលិតផលប្រើប្រាស់មួយចំនួន បរិស្ថានជុំវិញ។ល។ដូចនេះហើយ សូមមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការជ្រើសរើសផលិតផលថែរក្សាស្បែកយកមកប្រើប្រាស់ និងពិតជាមិនអាចភ្លេចបាននូវការទទួលទានអាហារដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់  និងត្រឹមត្រូវ  ទៅតាមប្រភេទ  ព្រមទាំងសភាពស្បែករបស់អ្នក។ ៤. ស្បែកគ្មានស្នាមអុជខ្មៅ៖  ការចំណាយពេលច្រើនក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យដោយមិនបានការ-ពារនោះ  ធ្វើឲ្យស្បែករបស់អ្នកប្រឈមការកើតមានស្នាមអុជខ្មៅ នេះជាអ្វីដែលគ្មាននរណាម្នាក់ ប្រាថ្នាចង់កើតមានឡើយ។ ហេតុនេះហើយរាល់ពេលដែលអ្នកចេញទៅក្រៅក្រោមកម្តៅថ្ងៃខ្លាំង និងរយៈពេលយូរ សូមការពារស្បែករបស់អ្នកពីការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ខ្លាំងតាមរយៈការបិទបាំងដោយក្រែមការពារកម្តៅថ្ងៃរៀងរាល់២ទៅ៣ម៉ោងម្តង ឬសម្លៀកបំពាក់វែងៗ និងមួក ជាដើម។ ៥. ស្បែកគ្មានភាពជ្រីវជ្រួញ៖  រឿងជ្រីវជ្រួញ មិនថានរណាៗក៏មិនអាចចៀសផុតដែរ នៅពេលវ័យកាន់តែចាស់។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកប្រព្រឹត្តនូវទង្វើ ឬសកម្មភាពខ្លះដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមាន ដល់ស្បែកនោះ សភាពជ្រីវជ្រួញនឹងឆាប់កើតមានលើអ្នកជាងអ្នកដទៃ ជាក់ស្តែង ប្រសិនបើអ្នកជក់បារីជាប្រចាំ នោះនឹងមានការថយចុះនៃចរន្តឈាមទៅចិញ្ចឹមស្បែក ហើយក៏ជាហេតុបង្កឲ្យស្បែកឆាប់ជ្រួញផងដែរ។ ៦. ស្បែកមិនមានមុន៖  មិនមាននរណាចង់ឲ្យមុនកើតមានលើស្បែក ជាពិសេសនៅលើមុខរបស់ខ្លួនឡើយ ហើយមូលហេតុបង្ករបស់វានោះគឺពេលដែលរន្ធញើសស្ទះដោយវត្តមាននៃខ្លាញ់។ប្រសិនបើចង់ឲ្យស្បែកស្អាត   និងមានសុខភាពល្អជានិច្ចនោះ ពិតជាមិនអាចរំលងនូវការធ្វើឲ្យស្បែកអ្នកមានភាពស្អាតបាត និងអនាម័យល្អនោះទេ។ ករណីដែលស្បែករបស់អ្នកមានបញ្ហាអ្វីមួយ អ្នកក៏មិនគួរមើលរំលងនោះដែរ អ្នកគួរគប្បីជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសស្បែក ដើម្បីព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ នៅពេលស្បែករបស់អ្នកមានសុខភាពល្អស្រាប់ អ្នកនឹងមានភាពរីករាយ ហើយក៏រីករាយជាងការដែលតុបតែងបន្ថែមច្រើន ដើម្បីបិទបាំងការពិតនៃស្បែកដែរ។ កុំភ្លេចមើលថែទាំសុខភាពស្បែករបស់ខ្លួនឲ្យបានល្អ!!! ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

តើលោកអ្នកធ្លាប់មានការឈឺចាប់ និងមានឈាមក្រហមស្រស់បន្តិចបន្តួចនៅពេលបន្ទោបង់ឫទេ ? ប្រជាជនទូទៅតែងតែយល់ថា រាល់រោគសញ្ញាដែលកើតមាននៅតំបន់ទ្វារលាមកសុទ្ធតែជាជំងឺឫសដូងបាត។ ប៉ុន្តែការពិតទៅ មានជំងឺផ្សេងៗទៀតជាច្រើនក្រៅពីជំងឺឫសដូងបាត។ រោគសញ្ញាខាងលើនេះ អាចបណ្ដាលមកពីមូលហេតុជាច្រើនដែលក្នុងចំណោមនោះការដាច់រលាត់ទ្វារលាមកគឺជាមូលហេតុដែលជួបញឹកញាប់ជាងគេ ។ តើការដាច់រលាត់ទ្វារលាមក (Fissure anale) ជាអ្វី? Fissure anale គឺជាការដាច់រលាត់ស្បែកនៃច្រកទ្វារលាមកដែលបង្កឲ្យមានការឈឺចាប់ខ្លាំង និងមានឈាមក្រហមស្រស់បន្តិចបន្តួចនៅពេលបន្ទោបង់។ ជំងឺនេះអាចកើតមានលើមនុស្សប្រុសស្រី គ្រប់វ័យ សូម្បីតែកូនក្មេងតូចៗ ។ មូលហេតុនៃការដាច់រលាត់ទ្វារលាមកមូលហេតុសំខាន់ៗមាន៣គឺ៖  ១- លាមករឹង  ២- រាករូសខ្លាំង  ៣-ស្ត្រីទើបនឹងសម្រាលរួច។ មូលហេតុកម្រផ្សេងៗទៀតមានដូចជា ជំងឺកាមរោគ របេង មហារីកបាត រលាកពោះវៀនរ៉ាំរ៉ៃ (Maladie de Cronh) ។ល។ តើវាជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដែរឫទេ? ភាគច្រើននៃជំងឺនេះ មិនមែនជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ និងអាចព្យាបាលជាសះស្បើយ។ ក៏ប៉ុន្តែអាចកើតមានឡើងវិញ ប្រសិនបើលោកអ្នកមានបញ្ហាក្នុងការបន្ទោបង់ទៀត។ ប្រសិនបើជំងឺនេះទើបតែកើតមាន វាអាចនឹងជាសះស្បើយយ៉ាងងាយ។  ប៉ុន្តែក្នុងករណីដែលលោកអ្នកមានអាការៈបែបនេះជាប់មករហូតចាប់ពីពីរខែឡើងទៅ យើងហៅថាជាការរលាត់ដាច់រ៉ាំរ៉ៃដែលតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដោយសារតែរោគសញ្ញាមានភាពស្រដៀងគ្នារវាងជំងឺផ្សេងៗ នៅនឹងបាត ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យតម្រូវឲ្យមានការសាកសួរយ៉ាងល្អិតល្អន់គួបផ្សំនឹងការពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់។ រោគសញ្ញាសំខាន់ៗរួមមាន៖ •ឈឺចាប់ ឬ ក្រហាយផ្សាពេលកំពុង និងបន្ទាប់ពីបន្ទោបង់ •មានឈាមពណ៌ក្រហមស្រស់បន្តិចបន្តួចតាមបាតពេលបន្ទោបង់ •រមាស់ទ្វារលាមក។ វិធីព្យាបាល ១. ការព្យាបាលដោយថ្នាំ ការព្យាបាលដោយថ្នាំ គឺជាជម្រើសទីមួយសម្រាប់ការរលាត់ដាច់ថ្មីៗក៏ដូចជារ៉ាំរ៉ៃ។ គោលការណ៍ដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតក្នុងការព្យាបាលជំងឺនេះ គឺព្យាបាលមូលហេតុនៃជំងឺ (លាមករឹង រាករូសកាមរោគ របេង ។ល។)។ ហើយក៏មានថ្នាំលាបជួយឲ្យឆាប់សះស្បើយ និងថ្នាំលេបបំបាត់ការឈឺចាប់។ ២. ការវះកាត់ ការព្យាបាលអាចឈានទៅដល់ការវះកាត់ក្នុងករណី៖ •ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមិនជាសះស្បើយ បន្ទាប់ពីការព្យាបាលដោយការប្រើថ្នាំ •ការដាច់រលាត់ដែលបង្ករោគ ឬក្លាយជាបូស •មានរោគសញ្ញាដែលសង្ស័យថាជាជំងឺមហារីកបាត។ វិធីបង្ការកុំឲ្យកើតជំងឺនេះ វិធីការពារ គឺការបរិភោគបន្លែផ្លែឈើទឹកស្អាតឲ្យបានច្រើន និងហាត់ប្រាណ ដើម្បីបង្ការលាមករឹង ឬរាក។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ថាវ ស៊ីដានីន ឯកទេសថ្លើម ក្រពះ ពោះវៀន និងឫសដូងនៃគ្លីនិក អេគីប ដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅប្រទេសបារាំង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

ចុងសប្ដាហ៍ទី២បានឈានមកដល់ ...តោះចង់ដឹងទេថា អត្ថបទណាខ្លះដែលមានចំណាត់ថ្នាក់ល្អជាងគេនោះ ចូលរួមអានទាំងអស់គ្នា …. ស្វែងយល់អំពីក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត (Thyroid gland) យោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចន្ថា តុលា ឯកទេស ក្រពេញអ័រម៉ូន និង ទឹកនោមផ្អែម (មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ) បានឲ្យដឹងថា «ទីរ៉ូអ៊ីត (Thyroid gland) គឺជាឈ្មោះក្រពេញបញ្ចេញមួយដែលមានរូបរាងដូចមេអំបៅ ស្ថិតនៅផ្នែកខាងមុខនៃគល់ករបស់មនុស្សយើង»។ ក្រពេញនេះមានតួនាទីបញ្ចេញនូវអ័រម៉ូនដែលមានតួនាទីសំខាន់នៅក្នុងការធ្វើដំណើរការមេតាបូលីសនៅក្នុងសរីរាង្គយើង។ អ័រម៉ូននេះមានឈ្មោះថាអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត(Thyroid hormone) ទៅតាមឈ្មោះរបស់ក្រពេញ... ភាសាស្នេហាដែលមានតែអ្នកក្នុងវិស័យសុខាភិបាលទើបយល់!!! ស្នេហាជាច្បាប់ធម្មជាតិដែលមិនថាអ្នកនៅក្នុងវិស័យណា ឋានៈណា ប្រទេសណា វ័យណា នោះទេ គឺសុទ្ធតែមិនអាចចៀសវាងបាន គ្រាន់តែមានរសជាតិ និងសាច់រឿងផ្សេងៗពីគ្នា…ក្នុងនោះផងដែរអ្នកនៅក្នុងវិស័យសុខាភិបាលខ្លះក៏តែងតែចូលចិត្តប្រើពាក្យបច្ចេកទេសមកប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្ហាញពីក្តីស្រលាញ់របស់ខ្លួនចំពោះមនុស្សជាទីស្រលាញ់។ តែ…បើនិយាយជាមួយអ្នកនៅក្នុងវិស័យដូចគ្នា មិនអីនោះទេ តែបើអ្នកផ្សេងនោះ កុំភ្លេចបកប្រែ ឬពន្យល់ប្រាប់គេផង មិនអញ្ចឹងទេ ប្រាកដជាស្វីតតែឯងមិនខាន…ថ្ងៃមុន ទំនេរក៏searchលេងៗ ហើយក៏បានដូចចិត្តមែន…ឃ្លាខាងក្រោមនេះ ទម្រាំតែយល់ គឺថា…យកឲ្យបងប្រុស(មោទនភាពក្នុងនាមជាប្អូនរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតមួយរូប XD) តោះ! អ្នកណាខ្លះអានយល់? ធ្លាប់ដែលនិយាយទៅកាន់នរណាអត់ហ្នឹង? អាចអានបានជាការកម្សាន្តជាមួយគ្នា.. កូនដំបូងអាយុទើបតែបាន១ខែកន្លះ ហើយត្រូវទៅធ្វើការទៀត គួរធ្វើបែបណា? នាងខ្ញុំអាយុ ១៨ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តតាកែវ។ នាងខ្ញុំទើបតែមានកូនដំបូងអាយុទើបតែបាន១ខែកន្លះហើយនាងខ្ញុំត្រូវទៅធ្វើការ។ ដូច្នេះ នាងខ្ញុំមិនអាចបំបៅដោះកូនបានដិតដល់ទេ។ តើនាងខ្ញុំអាចឲ្យកូនរបស់ខ្ញុំបៅទឹកដោះគោបានដែរឬទេ?  ហើយវាអាចមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ចំពោះកូនរបស់ខ្ញុំ ប្រសិនបើគាត់ទើបតែមានអាយុតិចបែបនេះ? នេះជាសំនួររបស់ប្រិយមិត្តដែលបានសាកសួរមកកាន់ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចង់ដឹងថាចម្លើយបែបណានោះសូមចុចទៅលើចំណងជើងរបស់អត្ថបទ …. ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

គោលបំណងនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណតែងតែខុសៗពីគ្នាអាស្រ័យលើបុគ្គលម្នាក់ៗ អ្នកខ្លះចង់បានរាងស្អាត ខ្លះក៏ចង់បានសាច់ដុំហាប់ណែន ស្របពេដែលអ្នកខ្លះទៀត ហាត់ប្រាណដើម្បីភាពរឹងមាំ និងធូរស្រាលនៃសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្លួន។ ជាការពិតណាស់ លំហាត់ប្រាណទៀងទាត់មានគុណប្រ-យោជន៍មិនតិចនោះទេ ក្នុងនោះរួមមានដូចជា កាត់បន្ថយស្ត្រេស រំសាយអារម្មណ៍ទុក្ខសោក សម្រួលដល់ដំណេកជាដើម។ ជាទូទៅ ដើម្បីឲ្យទទួលបានផលវិជ្ជមានចំពោះសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ដដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ គឺគួរតែជាលំហាត់ប្រាណបែបអេរ៉ូប៊ិក (aerobic exercise) នៅទីធ្លាខាងក្រៅ ដែលអាចឲ្យអ្នករករាយជាមួយនឹងធម្មជាតិក្នុងពេលជាមួយគ្នាផងដែរនោះ។ ខាងក្រោមនេះ ជាលំហាត់ប្រាណ៤យ៉ាងដែលលោកអ្នកអាចធ្វើបាន ប្រសិនបើអ្នកមានបំណងពង្រឹងទាំងសុខភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់អ្នក… លំហាត់ប្រាណបែបអេរ៉ូប៊ិក លំហាត់ប្រាណប្រភេទអេរ៉ូប៊ិកជាសកម្មភាពទាំងឡាយណាដែលជំរុញក៏ដូចជាបង្កើនចង្វាក់បេះដូង និងដង្ហើមតែមិនខ្លាំងក្លាដល់ថ្នាក់លោកអ្នកមិនអាចបន្តហាត់យូរនោះឡើយ រួមមានដូចជា ការហាត់ប្រាណតាមចង្វាក់ភ្លេង ការជិះកង់ ការរត់ការឡើងភ្នំជាដើម។ តាមការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា  លំហាត់ប្រាណប្រភេទនេះពិតជាមានផលវិជ្ជមានខ្លាំងក្លាចំពោះរាងកាយ។ជាក់ស្តែង នៅពេលដែលចង្វាក់បេះដូងអ្នកកើនឡើង ហើយដំណើរឈាមរត់កើនឡើងផងនោះកម្រិតអង់ដូហ្វីន (Endorphins) របស់អ្នកនឹងកើនឡើងផងដែរ។ អង់ដូហ្វីន នឹងជួយបំបាត់ការឈឺចាប់ និងរំសាយដល់អារម្មណ៍សោកសៅរបស់អ្នក។អ្នកជំនាញបានណែនាំឲ្យអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបនេះឲ្យបានយ៉ាងតិច៣០នាទីម្តង ហើយធ្វើឲ្យបាន២-៣ ដង ក្នុងមួយសប្តាហ៍។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា សកម្មភាពកាន់តែមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំង គុណប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកក៏រឹតតែប្រសើរផងដែរ។ លំហាត់ប្រាណជាមួយធម្មជាតិ លំហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅ ក៏ត្រូវបានអ្នកខ្លះហៅថា «លំហាត់ប្រាណបៃតង ឬធម្មជាតិ» ហើយក៏ត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ថា ជួយកាត់បន្ថយស្ត្រេស និងពង្រឹងភាពជាម្ចាស់ការ ព្រមទាំងការគ្រប់គ្រងលើខ្លួនឯង។ ការហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅជាមួយនឹងខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ និងទេសភាពស្រស់ស្អាតបូករួមនឹងក្លិនក្រអូបបែបធម្មជាតិ ពិតជាល្អចំពោះរាងកាយ និងចិត្តពិតមែន។ប៉ុន្តែត្រូវប្រាកដថា អ្នកហាត់នៅមជ្ឈដ្ឋានដែលមានបរិស្ថានបរិសុទ្ធ នោះទើបសួតរបស់អ្នកអាចស្រូបយកខ្យល់អាកាសស្រស់បស់ និងជួយលាងសម្អាតសារពាង្គកាយរបស់អ្នក។ ស្របពេលជាមួយគ្នាចិត្តរបស់អ្នកនឹងបញ្ចេញចោលនូវការព្រួយបារម្ភផងទាំងពួង ហើយក៏ផ្តោតទៅលើសម្រស់នៃធម្មជាតិដែលនៅជុំវិញខ្លួនអ្នកវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ការជិះកង់តាមដងព្រៃដែលមានទេសភាពស្រស់ស្អាត ការរត់ត្រឹកៗ ហាត់ប្រាណនៅជុំវិញស្ទឹង ឬបឹងជាដើម។ ការហែលទឹក ការហែលទឹកមិនត្រឹមតែជួយសម្រួលដល់សាច់ដុំរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេចលនានៃការហែលទៀតសោតក៏ជួយសម្រួលដល់ផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកផងដែរមិនថាជាការហែលទឹកក្បាច់ណាមួយឡើយព្រោះវាសុទ្ធតែមានគុណប្រយោជន៍ចំពោះសុខភាពផ្លូវចិត្តអ្នកដូចគ្នា។ វានឹងរឹតតែពិសេស ប្រសិនបើអ្នកហែលនៅក្នុងទឹកបែបធម្មជាតិដូចជាសមុទ្រ បឹង ឬអាងហែលទឹកខាងក្រៅ (outdoor pool) ដោយហេតុថាអ្នកនឹងអាចបានរីករាយនឹងការគយគន់នូវទេសភាពដ៏ស្រស់បំព្រងនៅជុំវិញខ្លួន រួមទាំងមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងធម្មជាតិពិតៗទៀតផង។ លំហាត់ប្រាណជាក្រុម ពេលខ្លះ ការធ្វើសកម្មភាពតិចតួចជាមួយនឹងមិត្តសម្លាញ់ ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ក៏អាចជួយសម្រាលអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ និងកាត់បន្ថយការព្រួយបារម្ភផងដែរព្រោះថាការរីករាយនឹងលំហាត់ប្រាណពិតជាជួយរំញោចដល់អារម្មណ៍វិជ្ជមាន និងភាពរីករាយនៅក្នុងចិត្តបានពិតមែន។ការចូលជាសមាជិកនៃក្រុមកីឡាប្រភេទណាមួយក៏ជាជម្រើសល្អផងដែរ។ សមូហភាពក្នុងការលេងជាក្រុម សាមគ្គីភាពចូលរួមការប្រកួតមិត្តភាព និងការជួយគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ជាចំណែកមួយក្នុងការបន្ថយនូវស្ត្រេសពីជីវិតប្រចាំថ្ងៃ តាមរយៈការសហការគ្នាសម្រេចនូវគោលដៅរួម។ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណជាក្រុមនេះ ជួយឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាជីវិតយ៉ាងហោចណាស់ក៏កំពុងមានគោលដៅមួយច្បាស់លាស់ និងមានថាមពលក្នុងការតស៊ូសម្រេចវាឲ្យបានផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើង បញ្ហាផ្លូវចិត្តហាក់ដូចជាមានសញ្ញាណមួយគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាក់ស្តែង គេឃើញមានអ្នកជំងឺជាង៥០០នាក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ រង់ចាំទទួលសេវាផ្លូវចិត្តជាប្រចាំនៅមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត(ពេទ្យរុស្ស៊ី) នេះបើយោងតាមសង្ឃដីការបស់ព្រះភិក្ខុវជិរប្បញ្ញោ គូ សុភាព គង់នៅវត្តគល់ទទឹងនិងជាសាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រកម្ពុជា ក្នុងនោះមានជំងឺផ្លូវចិត្ត២កើតមានច្រើនជាងគេ គឺ«ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត» និង«ថប់បារម្ភ»។ ព្រះតេជគុណបានបញ្ជាក់ផងដែរថា ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តនេះអាចជាជំងឺលាក់មុខ ដែលពីមុនមិនសូវមានការបើកចំហក្នុងការផ្តល់នូវសេវាពិគ្រោះ និងប្រឹក្សាយោបល់ ឬដោយសារតែសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ មនុស្សម្នាក់មានភាពសម្ភារៈនិយម ហើយចេះតែចង់បានខ្លាំង ដល់ពេលមិនបានដូចចិត្តប្រាថ្នាក៏ស្រាប់តែបាក់ទឹកចិត្តតែម្តង ទើបថ្មីៗនេះ ហាក់ដូចជាអ្នកកើតមានបញ្ហានេះច្រើន។ ដើម្បីជាការចែករំលែកអំពីការយល់ឃើញ និងគន្លឹះខ្លះៗអំពីទំនាក់ទំនងរវាង«ផែនការជីវិត» និង«ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត» ព្រះភិក្ខុ គូ សុភាព ក៏បានផ្តល់កិត្តិយសផ្តល់នូវបទសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងក្រុមការងារហេលស៍ថាម ដោយបានបកស្រាយនូវចម្ងល់ជុំវិញបញ្ហានេះដែលរួមមានដូចខាងក្រោម៖ «ការធ្លាក់ទឹកចិត្ត» ប្រៀបបាននឹងអ្វី? វាបង្កមកពីកត្តាអ្វីខ្លះដែរ? មនុស្សដែលធ្លាក់ទឹកចិត្ត ជាមនុស្សដែលរស់នៅក្នុងពេលយប់ដោយមិនមានពន្លឺអ្វីសោះ  មើលអ្វីក៏មិនឃើញ មើលអ្វីក៏មិនយល់ ដែលជាទូទៅបណ្តាលមកពីការបាត់បង់អ្វីដែលជាទីស្រឡាញ់និងក្តីសង្ឃឹមរបស់ខ្លួន ហេតុនេះហើយ «ការធ្លាក់ទឹកចិត្ត» ប្រៀបបាននឹងពេលយប់ងងឹតស្លុប មិនមានភ្លើង ឬពន្លឺបំភ្លឺ ឬប្រៀបបាននឹងដើមឈើ ឬផ្កាដែលខ្វះជាតិទឹកហើយស្វិតស្រពោន  ឬឧបមាដូចមនុស្សដែលសឹងតែបាត់បង់ព្រលឹងវិញ្ញាណរស់នៅមើលឃើញពិភពលោកនេះងងឹតសូន្យឈឹងគ្មានខ្លឹមសារ។ កតា្តបង្កនៃជំងឺផ្លូវចិត្តដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភមួយនេះ រួមមាន៖ •កត្តាបុគ្គល៖ ការបែកបាក់គ្រួសារ ការបាត់បង់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់ ជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ការបាត់ភាពកក់ក្ដៅក្នុងគ្រួសារ ការងារមិនបានដូចបំណងប្រឡងធ្លាក់ រកស៊ីខាត ចាញ់បោកគេ និងជួបបញ្ហាជីវិតបន្តបន្ទាប់គ្នា ការចូលចិត្តស្ដីបន្ទោសខ្លួនឯង។ •កត្តាសង្គម៖ សម្ពាធការងារខ្លាំង បញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ការប្រណាំងប្រជែងគ្នាគ្មានចេះស្កប់ស្កល់ ការគំរាមកំហែងផ្លូវកាយផ្លូវចិត្ត  សេចក្ដីប្រាថ្នាហួសពីសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន សង្គ្រាម ភាពចលាចលផ្នែកនយោបាយជាដើម។ •កត្តាជីវសាស្ត្រ៖ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំព្យាបាលជំងឺមហារីកដែលបង្កឲ្យមានបម្រែបម្រួលកោសិកាក្នុងខួរក្បាល។ តើវាច្រើនកើតមានចំពោះក្រុមមនុស្សបែបណាដែរ?ហេតុអ្វី? តើវាអាចបង្កផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់ការរស់នៅរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ? យុវវ័យ និងមនុស្សវ័យកណ្តាល ព្រោះជាវ័យដែលកំពុងតែចង់មានចង់បាន ចង់មានសេរីភាព មិនចង់នៅក្នុងគំនាបពីគ្រួសារហើយជាញឹកញាប់ចូលចិត្តប្រៀបធៀបខ្លួនឯងនឹងអ្នកដទៃ។លុះដល់ពេលដែលចង់បានខ្លាំង ហើយមិនបានដូចចិត្ត ក៏ចាប់ផ្តើមបាក់ទឹកចិត្ត និយាយរួមទៅគឺជាវ័យដែលចង់បានខ្លាំង ហើយក៏ប្រឹងប្រែងខ្លាំងបំផុត។ ចំពោះបុគ្គល គឺវានឹងធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្រងូតស្រងាត់  លែងចង់ចូលរួមសកម្មភាពសង្គម លែងស្រស់ស្រាយ ហើយក្លាយជាមនុស្សអសកម្ម គឺប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សា ការប្រកបការងារ ឬរបររកស៊ី សុខភាពផ្លូវកាយ និងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើសុខភាពផ្លូវចិត្ត ចូលចិត្តនៅតែម្នាក់ឯង ហើយពេលខ្លះក៏លែងចង់រស់ផងដែរ។ តើ«ផែនការជីវិត» អាចជាមូលហេតុបង្កនៃបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្តរបស់បុគ្គលមួយរូបឬទេ? ប្រាកដណាស់ គឺអាច…ប្រសិនបើអ្នករៀបចំ មិនព្រមទទួលយកការពិត ព្រោះអ្វីៗមិនមែនសុទ្ធតែអាចកើតតាមផែនការទាំងស្រុងនោះទេ។បើបាត់ឱកាសពេលនេះ  ត្រូវតែចេះត្រៀមចិត្តទទួលយកឱកាសពេលក្រោយ កុំកើតទុក្ខនឹងរឿងដែលបានកន្លងហួសទៅហើយបើមិនដូច្នោះទេ គឺដើរមិនបានឆ្ងាយនោះទេ ជាមួយនឹងសម្ពាយទុក្ខព្រោះតែរឿងដែលហួសហើយនោះ។ជាធម្មតាដំណើរនៃជីវិតគឺមានឆ្វេងមានស្តាំមានថ្ងៃមានយប់មានផ្លូវស្មើផ្លូវខូងហើយក៏តែងតែមានឧបសគ្គឬរឿងចៃដន្យកើតឡើងដែលនឹកស្មានមិនដល់ បើទោះបីជាលទ្ធផលបែបណាក៏ដោយ ត្រូវតែហ៊ានទទួលស្គាល់ចំពោះលទ្ធផលដែលយើងបានប្រឹងប្រែង មានសមត្ថភាពប៉ុណ្ណា សប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណឹង ហើយចាំក្នុងចិត្តជានិច្ចថា«អ្វីៗមិនអាចដូចចិត្ត និងការគិតរបស់យើងរហូតនោះទេ»។ តើបុគ្គលម្នាក់គួរធ្វើបែបណាចំពោះផែនការជីវិតរបស់ខ្លួន ដើម្បីចៀសវាងបាននូវបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងការប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ផែនការដែលបានព្រាងទុក? ត្រូវប្រមូលសាងសមត្ថភាព  ដើម្បីសម្រេចគោលដៅមួយហ្នឹង ហើយប្រាកដណាស់ សម្រាប់គោលដៅខ្លះ អ្នកខ្លួនឯងតែម្នាក់ គឺមិនពេញលេញនោះទេ ទាល់តែមានមនុស្សជុំវិញខ្លួនលើកទឹកចិត្ត និងផ្តល់មតិយោបល់បន្ថែម។ ជាក់ស្តែង នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ក៏មានបង្ហាញនូវកត្តា៤សំខាន់ដែលរួមចំណែកធ្វើឲ្យមានភាពជោគជ័យដែរក្នុងជីវិតរួមមាន ៖ •ជ្រើសរើសការងារដែលខ្លួនឯងផ្ទាល់ពេញចិត្តពិតប្រាកដ •តស៊ូព្យាយាមឲ្យអស់លទ្ធភាព មិនថាលំបាកលំបិនយ៉ាងណា •មិនអស់សង្ឃឹមនោះទេ ទោះបីការងារមិនទាន់បានផលភ្លាមក៏ដោយ •មានភាពឆ្លាតវាងវៃក្នុងការមានទំនាក់ទំនងល្អ។ អ្វីដែលសំខាន់ទៀតនោះ គឺប្រសិនបើចង់ធ្វើអ្វីមួយពិតប្រាកដ ឬមានគោលដៅច្បាស់លាស់មួយហើយ  ត្រូវតែមានបំណងដែលមានពេលវេលាកំណត់ផង ទើបអ្នកតស៊ូប្រឹងប្រែងឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពតាមកាលកំណត់នោះ។ ក្នុងករណីដែលផែនការជីវិតមិនបានសម្រេចហើយក៏ធ្លាក់ទឹកចិត្តម្តង តើបុគ្គលនោះគួរធ្វើបែបណាខ្លះ ដើម្បីយកឈ្នះលើបញ្ហាផ្លូវចិត្តមួយនេះបាន? •សូមកុំនៅម្នាក់ឯង កុំបិទបាំងឲ្យសោះ ចូររកមនុស្សដែលអ្នកទុកចិត្តរំសាយនូវទុក្ខសោកដែលមានក្នុងចិត្ត •បន្ថយសម្ពាធការងារប្រចាំថ្ងៃ ដោយសម្រាកឲ្យបានច្រើន •ផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាស តាមរយៈការដើរកម្សាន្តទៅកន្លែងថ្មី ប្លែក •ទទួលការផ្តល់កម្លាំងចិត្តពីក្រុមគ្រួសារ មនុស្សជាទីស្រលាញ់  និងមិត្តភក្តិ •រកអ្នកជំនាញដែលផ្តល់ថ្នាំរំងាប់អារម្មណ៍ឬការប្រឹក្សាផ្សេងៗ តែមិនគួរពឹងផ្អែកលើថ្នាំច្រើននោះទេ •ស្តាប់ធម៌ ធ្វើសមាធិ ធ្វើចិត្តឲ្យនឹងនរ។ រវាងការសម្រេចឲ្យខាងតែបាននូវផែនការជីវិតនិងគុណភាពជីវិត តើមួយណាសំខាន់ជាង? តាមការពិតទៅ គឺសំខាន់ដូចគ្នា។ ជីវិតនីមួយៗ ប្រសិនបើបានទាំង២គឺល្អមែនទែន…តែជាក់ស្តែងក៏មិនអាចបាន១០០%នោះទេ តែត្រូវតែព្រម ទទួលស្គាល់ការពិត ហើយប្រឹងទៅមុខទៀត បើគោលដៅមិនបានដូចចិត្តទាំងស្រុងហើយ យ៉ាងហោចណាស់ក៏ត្រូវរីករាយនឹងគុណភាពជីវិតដែរ។ ជាចុងក្រោយ តើព្រះតេជគុណមានសារអ្វីចែករំលែកជូនដល់មិត្តអ្នកអានជាពិសេសអ្នកមានបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្តដែរឬទេ? «បើថ្ងៃនៅតែរះ ជីវិតនៅតែបន្ត កុំអាលអស់សង្ឃឹមអី»!!! បញ្ហាអ្វីក៏គង់តែអាចដោះស្រាយបានទេ ឲ្យតែអ្នករឹងមាំ ហ៊ានប្រឈមមុខនឹងវា និងហ៊ានរកជំនួយពីអ្នកដទៃ។ បញ្ហាណាដោះស្រាយបាន ក៏ដោះទៅ រឿងណាដោះមិនបាន មានតែព្រមតាមហ្នឹងទៅ… អត្ថបទដោយ៖ ព្រះភិក្ខុ គូ សុភាព ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ទីរ៉ូអ៊ីត (Thyroid gland) គឺជាឈ្មោះក្រពេញបញ្ចេញមួយ​ដែលមានរូបរាងដូចមេអំបៅ ស្ថិតនៅផ្នែកខាងមុខនៃគល់ករបស់មនុស្សយើង។ ក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតមានតួនាទីបញ្ចេញនូវអ័រម៉ូនដែលមានតួនាទីសំខាន់នៅក្នុងការធ្វើដំណើរការមេតាបូលីសនៅក្នុងសរីរាង្គយើង​។ អ័រម៉ូននេះមានឈ្មោះថាអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត(Thyroid hormone) ទៅតាមឈ្មោះរបស់ក្រពេញ។ អ័រម៉ូននេះ មានតួនាទីសំខាន់ៗចូលរួមក្នុងដំណើរការដូចជា ៖ -  ការរក្សាកំដៅក្នុងខ្លួន -  ចង្វាក់បេះដូង -  ប្រព័ន្ធប្រសាទខួរក្បាល និងប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទតាមផ្នែកផ្សេងៗ -  ការកន្ត្រាក់នៃសាច់ដុំ -  កម្រិតជាតិខ្លាញ់ -  ទម្ងន់ខ្លួនមនុស្ស -  រដ្តរដូវ ។ល។ ប្រសិនបើការបញ្ចេញបរិមាណអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីតខុសពីប្រក្រតី វាអាចបណ្តាលឲ្យកម្រិតនៃអ័រម៉ូននេះក្នុងឈាម ខុសប្រក្រតីដែរ ពោលគឺអាច ឡើងខ្ពស់ ឬចុះទាប ។ អាការរោគដែលបណ្តាលមកពីកម្រិតអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីតឡើងខ្ពស់ (Hyperthyroidism) មានដូចជា ៖ -  ភាពថប់បារម្ភ -  ឆាប់ខឹង ឆេវឆាវ មួម៉ៅ -  ស្រកទំងន់ -  ញ័រដើមទ្រូង មានអារម្មណ៍ថាបេះដូងលោតញាប់ ជីពចរដើរញាប់ -  ញ័រចុងដៃ ចុងជើង -  ងាយបែកញើស និងឆាប់ចាញ់កម្តៅ -  ជ្រុះសក់ -  រាគរូសញឹកញាប់ -  វដ្តរដូវមិនទៀង យឺតយ៉ាវ -  លៀនគ្រាប់ភ្នែក   អាការៈរោគដែលបណ្តាលមកពីកម្រិតអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីតចុះទាប (Hypothyroidism) មានដូចជា ៖ - ហេវហត់អស់កម្លាំង - ហើមមុខ ត្របកភ្នែក - ស្បែកស្ងួត សក់ និងក្រចកផុយស្រួយ ជ្រុះសក់ - ឡើងទម្ងន់ - បេះដូងដើរយឺតខុសប្រក្រតី - ទល់លាមក - ពិបាកក្នុងការទទួលទានដំណេក - ឆាប់ចាញ់ត្រជាក់ - ឈឺចាប់តាមសាច់ដុំ និងសន្លាក់ - មានអាការហើមខ្លួន - រដូវមកញឹកញាប់ និងច្រើន អាការៈរោគនៃជំងឺមហារីកក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត មានដូចជា ៖ - មានដុំពកនៅផ្នែកដើមក ផ្នែកខាងមុខ - សម្លេងស្អក - ឡើងកូនកណ្តុរនៅបរិវេណក - ពិបាកក្នុងការលេបអាហារ - ពិបាកក្នុងការដកដង្ហើម - ឈឺចាប់នៅខាងក្នុងបំពង់ក និង​ក - ក្អកជាប់ជាប្រចាំ ដែលមិនមែនកើតឡើងដោយសារផ្តាសាយ ឬបញ្ហាសួតដទៃ   សរុបសេចក្តីមក ក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត និងអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត ពិតជាមានសារសំខាន់បំផុតនៅក្នុងដំណើរការផ្សេងៗរបស់សរីរាង្គមនុស្សយើង។ រាល់បញ្ហាដែលនាំឲ្យមានការប្រែប្រួលកម្រិតអ័រម៉ូននេះក្នុងឈាម ឬមានដុំនៅតំបន់ក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតនេះ គឺពិតជាចាំបាច់នៅក្នុងការពិនិត្យ តាមដាន និងព្យាបាល។ ប្រសិនបើមានបញ្ហាទាក់ទងទៅនឹងក្រពេញ ក៏ដូចជាអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត សូមបងប្អូលប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់ អញ្ជើញស្វែងរកការពិនិត្យនិងប្រឹក្សាជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ដើម្បីទទួលបានការថែទាំដ៏សមស្រប។ បកស្រាយដោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចន្ថា តុលា ឯកទេស ក្រពេញអ័រម៉ូន និង ទឹកនោមផ្អែម (មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ) ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

កន្លែងហាត់ប្រាណ អាចជាកន្លែងមួយដែលងាយមានការប្រឈមនឹងការរងរបួសផ្សេងៗដោយប្រការណាមួយក្នុងអំឡុងពេលហាត់ ហេតុនេះហើយ វាពិតជាមានសារសំខាន់ណាស់ក្នុងការដឹងពីបច្ចេកទេសផ្សេងៗសម្រាប់ការផ្តល់ជំនួយភ្លាមៗ ឬសង្គ្រោះបឋម  ដែលអាចនឹងជាគុណប្រយោជន៍មិនថាសម្រាប់ខ្លួនអ្នក ឬមនុស្សដែលអ្នកស្គាល់នោះទេ។  ខាងក្រោមនេះ គឺវិធីសាស្រ្តមួយចំនួនដែលអ្នកគួរតែយល់ដឹង ដើម្បីយ៉ាងហោចណាស់ អ្នកបានដឹងថាប្រសិនបើមានរបួសបែបណាមួយកើតឡើង តើអ្នកគួរ ឬមិនគួរធ្វើបែបណា ទើបអាចបង្ការបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរបាន? 1. អាការៈរមួលក្រពើ •បញ្ឈប់រាល់សកម្មភាពដែលអ្នកកំពុងធ្វើប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់។  ការឈឺចុកចាប់នៃរាងកាយ ពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណ មានន័យថា«មានអ្វីមួយដែលខុសប្រក្រតី»។ សូមអង្គុយចុះ ដើម្បីឲ្យតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់ពីការរមួលនោះបានសម្រាក •អង្អែលតំបន់រមួលនោះថ្នមៗ ដើម្បីការពារការហើម ហើយពិនិត្យមើលថា តើអាចធ្វើចលនាបានឬទេ នៅកន្លែងដែលរងផលប៉ះពាល់? •ប្រើប្រភេទថង់កម្តៅម៉ាស្សានៅលើកន្លែងរមួលនោះ ដើម្បីកុំឲ្យមានផលរំខានពីការរលាក •ប្រើប្រភេទថង់ទឹកត្រជាក់ ដើម្បីកាត់បន្ថយការហើម ហើយពិនិត្យបន្ថែមទៀត •ប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយការឈឺចាប់ បើអ្នកមិនអាចទ្រាំទ្រជាមួយការឈឺចាប់ពីការហើម និងរមួលសាច់ដុំ •បើអ្នករមួលក្រពើនៅជើង (កំភួនជើង) អ្នកគួរលើកជើងឲ្យបានខ្ពស់បន្តិច ដើម្បីឲ្យមានចរន្តឈាមនៅតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់នោះរត់បានល្អ និងអាចឲ្យមានការថយចុះនៃការរលាកសាច់ដុំ។ បញ្ជាក់ ៖ សូមសម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងជាសះស្បើយល្អ មុននឹងបន្តការធ្វើលំហាត់ប្រាណទៀត។ 2. សង្គ្រោះបឋមសម្រាប់ការរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ •ត្រូវប្រាដកថាជនរងគ្រោះនៅទីមានសុវត្ថិភាពល្អ •ទូរស័ព្ទទៅកាន់អ្នកជំនួយផ្នែកសង្រ្គោះឲ្យបានឆាប់រហ័ស •យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះជនរងគ្រោះជាពិសេសលើផ្លូវដង្ហើម ដោយធ្វើឲ្យផ្លូវដង្ហើមស្រឡះល្អ (គ្មានការកកស្ទះបំពង់ខ្យល់ដោយស្លេស្ម ឬរបស់ផ្សេងៗ) •ក្នុងករណីហូរឈាម អ្នកចាំបាច់ត្រូវទប់ស្កាត់ការហូរឈាមដោយប្រើក្រណាត់ស្អាត (ទប់ស្កាត់ការបាត់បង់ឈាមច្រើន) ហើយដាក់អ្នករបួសឲ្យនៅស្ងៀម និងត្រូវធានាថាមានសុវត្ថិភាពរហូតដល់ជនរងគ្រោះលែងប្រឈមនឹងបញ្ហាណាមួយ •ផ្តល់បច្ចេកទេសនៃការសង្គ្រោះបន្ទាន់ដល់ជនរងគ្រោះ (ប្រសិនបើអ្នកចេះ) ដើម្បីចៀសវាងShock រហូតដល់មានអ្នកជំនួយផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រមកដល់កន្លែងកើតហេតុ។ 3. បច្ចេកទេសសង្គ្រោះជីវិតនៅកន្លែងហាត់ប្រាណ •បើជនរងគ្រោះសន្លប់ សកម្មភាពចម្បងដែលអ្នកគួរធ្វើ គឺរក្សាផ្លូវដង្ហើមឲ្យបានស្រឡះ និងតាមដានលើការដកដង្ហើម •ប្រសិនបើមានដង្ហើមធម្មតា អ្នកត្រូវប្រាកដថាអ្នករបួសនៅទីតាំងសុវត្ថិភាព និងមានដង្ហើមជានិច្ច •ករណីពិបាកដកដង្ហើម អ្នកគួរប្រើបច្ចេកទេសសង្គ្រោះបឋមដោយការសង្កត់ទ្រូង និងផ្តល់ខ្យល់ទៅក្នុងបំពង់ដង្ហើម ព្រោះថាខ្យល់អុកស៊ីសែនដែលបានផ្តល់នោះ ត្រូវបានផ្ទុកក្នុងឈាម ហើយបេះដូងនឹងច្របាច់ឈាមដែលផ្ទុកអុកស៊ីសែនទៅចិញ្ចឹមកោសិកានានាក្នុងសរីរាង្គកាយបានឆាប់រហ័ស។ (សូមកុំអនុវត្ត ប្រសិនបើអ្នកមិនចេះពីវិធីសាស្រ្តត្រឹមត្រូវ)។ មនុស្សគ្រប់រូបគួរតែសិក្សារៀនសូត្រពីវិធីងាយៗតែមានប្រសិទ្ធភាពខ្លះពីអ្នកជំនាញសង្គ្រោះបឋមព្រោះវាពិតជាអាចឲ្យអ្នកជួយជីវិតជនរងគ្រោះពីករណីណាមួយដែលនឹងកើតមានឡើងចំពោះមុខអ្នកបាន។ យ៉ាងណាមិញ សម្រាប់ករណីរបួសឬគ្រោះថ្នាក់នៅកន្លែងហាត់ប្រាណនេះ  អ្នកក៏អាចចៀសវាងបានដោយ ការជ្រើសរើសកន្លែង និងសម្ភារៈហាត់ប្រាណត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេស មានគ្រូបង្វឹកតាមក្បួនខ្នាត អមជាមួយនឹងបរិយាកាសអំណោយផលផងដែរ៕ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ក្មេងតូចៗភាគច្រើនចូលចិត្តមានវត្ថុអ្វីម្យ៉ាងនៅក្បែរខ្លួនរបស់គេជាប្រចាំ ដែល​អាចផ្តល់នូវភាពកក់ក្តៅ និងស្និទ្ធស្នាលដល់ពួកគេ។ យ៉ាងណាមិញ ចំពោះអាយុ​ដែលអ្នកគួរផ្តល់នូវវត្ថុសំណព្វដល់គេ​នោះជាប្រធានបទមួយដែលមានការពិភាក្សាពីអ្នកជំនាញជាច្រើន អ្នកខ្លះណែនាំឲ្យចាំដល់កូនរបស់អ្នកមានអាយុ៦ ឬ៩ខែសិនអ្នកខ្លះក៏គិតថាគួរចាំដល់អាយុ១ឆ្នាំ ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើការសម្រេចចិត្តបាន អាស្រ័យលើសភាពរបស់កូនអ្នកផ្ទាល់ រួមផ្សំនឹង វត្ថុដែលអ្នកផ្តល់ឲ្យគេនោះ ថាតើវាអាច នឹងមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ការក្លាយជាម្ចាស់របស់វត្ថុនោះឬទេ សម្រាប់កូនរបស់ អ្នកក្នុងវ័យណាមួយនោះ? វត្ថុសំណព្វ ទាំងនោះអាចជាភួយ តុក្កតា របស់លេង ជាដើម ដែលសុទ្ធតែអាចផ្តល់នូវកាដូភ្ញាក់ផ្អើលដល់ទៅ៧យ៉ាងដែលអ្នកប្រហែលជាមិនធ្លាប់បាននឹកគិតពីមុនមក…   រៀនពីវិធីលួងលោមខ្លួនឯង ទារកខ្លះចូលចិត្តលួងលោមខ្លួនឯងដោយការបៀមមេដៃ ស្របពេលអ្នកខ្លះទៀតចូលចិត្តលេង ជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វរបស់ខ្លួន។ អ្នកជំនាញ ក៏បានបង្ហាញដែរថា វត្ថុនោះក៏អាចជាតំណាងនៃក្តីស្រឡាញ់ និងចំណងដ៏ជិតស្និទ្ធរវាងឳពុក ម្តាយ និងកូន ព្រោះថាក្មេងនឹងទទួលបានក្តីស្រឡាញ់ និងចំណាប់អារម្មណ៍ពីវត្ថុនោះនៅពេល ដែលប៉ាម៉ាក់របស់គេមិននៅក្បែរខ្លួន។   ឆាប់គេងលក់ ពេលដែលមានវត្ថុសំណព្វនៅក្បែរខ្លួនជាប្រចាំនឹងជួយឲ្យកូនរបស់អ្នកឆាប់គេងលក់។ ជាមួយនឹងវត្ថុដែលគេស្រឡាញ់ និងទុកចិត្តជាងគេនៅ ក្បែរខ្លួន គេអាចនឹងឆាប់គេង បើទោះជាពេលខ្លះមិនមានការលួងលោមពីប៉ាម៉ាក់របស់គេក៏ដោយ។ ពេលខ្លះ វាក៏អាចកាត់បន្ថយការយំពេល ភ្ញាក់ពីគេងមក ហើយមិនឃើញប៉ាម៉ាក់នៅក្បែរខ្លួនដែរ ដរាបណាមានវត្ថុនោះនៅក្បែរខ្លួនគេ។   ចេះយល់ចិត្តអ្នកដទៃ ការដែលមានវត្ថុសំណព្វនៅក្បែរខ្លួន នឹងផ្តល់ផលវិជ្ជមានដល់ផ្លូវប្រាជ្ញាស្មារតី និងសុខភាពផ្លូវចិត្តគឺធ្វើឲ្យក្មេងកាន់តែមានភាពច្នៃប្រឌិត មានការស្រមើស្រមៃខ្ពស់ កាត់បន្ថយស្ត្រេស និងក្តីបារម្ភទាំងឡាយ ហើយថែមទាំងបង្ការពីបញ្ហាថប់បារម្ភទៀតផង។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ តាមរយៈការលួងលោមខ្លួនឯងដោយការប្រើប្រាស់ ឬលេងជាមួយនឹងវត្ថុនោះ គេក៏អាចរៀនយល់ពីចិត្ត និងអារម្មណ៍អ្នកដទៃទៀតផង។ មានទំនួលខុសត្រូវ ភាពជាម្ចាស់នៃវត្ថុសំណព្វរបស់ខ្លួន នឹងធ្វើឲ្យក្មេងមានទំនួសខុសត្រូវតាំងពីវ័យក្មេង ព្រោះគេនឹងព្យាយាមមើលថែទាំ និងរក្សាវាឲ្យនៅក្បែរ ខ្លួនជានិច្ច ដោយមិនចង់បាត់បង់នោះឡើយ។ ប្រាកដណាស់ គេអាចយល់ដឹងពីគុណតម្លៃរបស់ វាចំពោះខ្លួនឯងយ៉ាងច្បាស់ ហើយក៏នឹងធ្វើយ៉ាងណាមិនឲ្យវាខូចខាត ឬបាត់បង់ដោយងាយៗ នោះឡើយ។   មានឯករាជ្យភាព ពេលដែលគេជិតស្និទ្ធទៅនឹងវត្ថុនោះខ្លាំង គេក៏នឹង មានភាពឯករាជ្យដោយមិនមានត្រូវការវត្តមានរបស់អ្នកគ្រប់ពេលវេលានោះទេ ព្រោះថាវាជួយសម្រាលនូវអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច និងថប់បារម្ភផ្សេងៗហើយផ្តល់មកវិញនូវទំនុកចិត្តដល់គេក្នុងការធ្វើអ្វីៗនិងទៅទីណាដោយមិនសូវខ្វល់ថានឹងមានវត្តមានរបស់អ្នកទៅជាមួយឬអត់។ រៀនពីវិធីគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ រឿងល្អមួយទៀតនោះ គឺគេអាចយល់ច្បាស់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯង និងចេះគ្រប់គ្រងវា តាមរយៈការក្លាយជាក្មេងម្នាក់ដែលកាន់តែរឹងមាំ និងមានទំនាក់ទំនងជ្រាលជ្រៅជាមួយនឹងអ្នកដទៃ ដូចទៅនឹងទំនាក់ទំនងដែលគេមានជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វរបស់គេដែរ។   រៀនពីវិធីទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃ កូនរបស់អ្នកប្រហែលជានិយាយ ឬទាក់ទងច្រើនជាមួយនឹងវត្ថុសំណព្វនោះ មិនថានៅក្នុងផ្ទះ ឬចេញក្រៅនោះទេ មិនខុសអ្វីពីមនុស្សធំបច្ចុប្បន្នដែលប្រាស្រ័យទាក់ទងតាមរយៈទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនជាប្រចាំឡើយ។ រាល់ពេលដែលអ្នកនាំគេចេញទៅក្រៅកុំភ្លេចនាំយកវត្ថុនោះទៅផងដើម្បីឲ្យគេមានអារម្មណ៍ថាមានសុវត្ថិភាព និងកក់ក្តៅហើយក៏រីករាយនឹងបើកចិត្តឲ្យទូលាយក្នុងការទាក់ទងជាមួយនឹងអ្នកដទៃបណ្តើរៗដែរ បើទោះបីជាដំបូងៗគេហាក់ដូចជាមិនសូវនិយាយច្រើនក៏ដោយ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ២៥ឆ្នាំ កម្ពស់ ១,៦០- ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៤៥ គីឡូក្រាម ជាបុគ្គលិកធនាគារ។ មួយរយៈក្រោយនេះ ខ្ញុំមានរោគសញ្ញាកណ្តាស់ ហៀរសំបោរ និងតឹងច្រមុះជារៀងរាល់ព្រឹក និងបានធូរស្រាលមកវិញនៅពេលថ្ងៃបន្តិច។ អាការៈនេះចេះកើតមានជារឿយៗ។ នាងខ្ញុំពុំធ្លាប់មានជំងឺ ឬប្រវត្តិអាល្លែកហ្ស៊ីឡើយ ក៏ប៉ុន្តែងាយនឹងកើត ជំងឺផ្តាសាយ ប្រសិនមិនបានយកចិត្តទុកដាក់។ តើវាមានជាប់ទាក់ទងនឹងបញ្ហាណាមួយធ្ងន់ធ្ងរឬទេ? តើអ្នកជំងឺគួរធ្វើយ៉ាងណា? ចម្លើយ ៖ តាមការរៀបរាប់របស់ប្អូនអាច សន្និដ្ឋានបានថាប្អូនមានបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ដោយវាមិនមានភាពធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ តែចាំបាច់ត្រូវធ្វើការព្យាបាល។ គួរបញ្ជាក់ថារបស់ដែលធ្វើឲ្យអាល្លែកហ្ស៊ីមាន២៖ •របស់ក្នុងផ្ទះ៖ ធូលី ស្រមោច កន្លាត ផ្សិតក្នុង បន្ទប់ទឹក សត្វចិញ្ចឹម និងសត្វស្លាបជាដើម ដែលវានឹងអាចធ្វើឲ្យអាល្លែកហ្ស៊ីរហូត។ •របស់ក្រៅផ្ទះ៖ បរិស្ថានមិនស្អាត ឬលម្អងផ្កា អាល្លែកហ្ស៊ីតាមរដូវ ពិសេសរដូវធ្លាក់ខ្យល់។ ក្រៅពីនេះ អាល្លែកហ្ស៊ីក៏មាននូវកត្តាហានិភ័យជាច្រើនផងដែរ ដូចជា៖ •អាកាសធាតុត្រជាក់ពេលព្រឹកព្រលឹម •ប្រវត្តិគ្រួសារធ្លាប់មានអ្នកមានបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី •ក្មេងកើតក្នុងរដូវមិនស្អាត •ភេទ៖ មនុស្សប្រុសច្រើនកើតជាងស្ត្រី •អ្នកធាត់។ ចំពោះការព្យាបាលអាល្លែកហ្ស៊ី ទាមទារឲ្យប្អូនសង្កេតដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយចៀសវាងកត្តា បង្កជាដាច់ខាត ព្រោះថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំគ្រាន់ តែជួយកាត់បន្ថយប៉ុណ្ណោះ។ បើជាការអាល្លែកហ្ស៊ីតាមរដូវវិញ ប្អូនអាចប្រើថ្នាំការពារពី២-៣ អាទិត្យមុន ដើម្បីកាត់បន្ថយប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ផលវិបាកនៃបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីទៅថ្ងៃក្រោយអាចបណ្តាលឲ្យកើតទៅជាជំងឺហឺត និងរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ បើប្អូនមិនការពារ ឬព្យាបាល។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ប្រាក់ ស៊ីថា ឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក មានតួនាទីជាប្រធានផ្នែក និងជាសាស្ត្រាចារ្យជំនួយ ផ្នែកត្រចៀកច្រមុះ-បំពង់ក នៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top