Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង បានឲ្យដឹងថា «នាពេលថ្មីៗនេះ មានរបាយការណ៍ពីការកើនឡើងនៃជំងឺផ្តាសាយធំ និងម្យ៉ាងវិញទៀត រដូវនេះជារដូវភ្លៀងធ្លាក់ ដែលជារដូវមានឆ្លងជំងឺផ្តាសាយធំក្នុងប្រទេសយើង តែនាយកដ្ឋានពុំទាន់រកឃើញការផ្ទុះជំងឺនេះទំហំធំនៅប្រទេសយើងនៅឡើយទេ តែទោះជាយ៉ាងណា សូមបងប្អូនចូលរួមប្រុងប្រយ័ត្នបង្ការការឆ្លងជំងឺផ្តាសាយធំនេះ» ។  តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់នាយកដ្ឋានបានរកឃើញថា ក្នុងប្រទេសយើង នៅក្នុងរដូវភ្លៀងជារដូវដែលមានឆ្លងជំងឺផ្តាសាយធំច្រើន ដែលបង្កឡើងដោយមេរោគផ្តាសាយ (Seasonal Influenza: H1N1, H3N2, Influenza B & C) ដូច្នេះ សូមបងប្អូនទាំងអស់មានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ ដើម្បីកុំឲ្យចម្លងជំងឺផ្តាសាយធំនេះ។  ក្នុងនោះផងដែរ នាយកដ្ឋានក៏បានបង្ហាញជូននូវចំណុចខ្លឹមខ្លះៗដែលគួរយល់ដឹងពីជំងឺផ្តាសាយផងដែរ រួមមាន៖ រោគសញ្ញា  -គ្រុនក្តៅលើសពី ៣៨.៥អង្សាសេ  -ក្អក ឬឈឺក -ករណីខ្លះអាចវិវឌ្ឍទៅហត់ ។  ការព្យាបាល -ប្រើថ្នាំបញ្ចុះកម្តៅ  -ផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន  -គេងលក់ស្កប់ស្កល់  -កាត់បន្ថយការហាត់ប្រាណ  -ហូបអាហារសំបូរជីវជាតិជាពិសេស វីតាមីនសេ  -ការប្រើថ្នាំផ្សះគ្មានប្រសិទ្ធិភាព សម្លាប់មេរោគនេះទេ ថែមទាំងធ្វើឲ្យសុខភាពទ្រុឌទ្រោម និងមិនងាយជាពីជំងឺផ្តាយទៀតផង ។  ក្នុងករណីដែលការព្យាបាល៣ថ្ងៃមិនធូរស្រាល ឫវិវឌ្ឍទៅជាហត់ខ្លាំង សូមអញ្ជើញទៅពិគ្រោះជំងឺជាមួយគ្រូពេទ្យ ដែលមានឱសថសម្រាប់ព្យាបាលសម្លាប់មេរោគផ្តាសាយធំ ។ ទង្វើគួរធ្វើ ដើម្បីបង្ការការឆ្លង -បើកចំហរបង្អួចឲ្យមានខ្យល់ចេញចូលគ្រប់គ្រាន់ -ឲ្យសមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀតនៅឲ្យឆ្ងាយពីអ្នកជំងឺ ជាពិសេសកុមារ -សម្រាកនៅផ្ទះហើយផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន  -លេបថ្នាំ និងប្រើវិធីផ្សេងៗទៀត ដើម្បីបញ្ចុះកម្ដៅ  -ត្រូវការតែមនុស្សម្នាក់គត់ដើម្បីថែទាំអ្នកជំងឺ ហើយទាំងអ្នកជំងឺនិងអ្នកថែទាំ ត្រូវពាក់ម៉ាស់ការពារដូចគ្នា -លាងសម្អាតដៃរបស់លោកអ្នក និងសម្ភារៈផ្សេងទៀតដែលអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់ឲ្យបានញឹកញាប់ ជាមួយសាប៊ូ ការពារខ្លួនអ្នក ការពារក្រុមគ្រួសារអ្នក។  ខាងក្រោមនេះ ជាវីដេអូស្តីអំពី«ការបង្ការចម្លងជំងឺផ្តាសាយ»ដែលលោកអ្នកអាចទស្សនាបានផងដែរ...  សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម និងរាយការណ៍ពីករណីសង្ស័យ សូមទាក់ទងតាមប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទទាន់ហេតុការណ៍លេខ៖  115  ប្រភព ៖ គេហទំព័រ និងទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្លូវការនៃ នាយកដ្ឋានប្រយុទ្ធនឹងជំងឺឆ្លង ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

តើកត្តាអ្វីដែលក្រុមហ៊ុនទើបធ្វើអាជីវកម្មថ្មីអាចរីកចំរើនទៅនាសម័យ Digital ? ហើយអ្វីជាដើមទុនចំបងក្នុងការធ្វើអាជីវកម្ម? តើយុទ្ធសាស្រ្តអ្វីដែរអនុញ្ញាត​អោយក្រុមហ៊ុនមួយរីកចំ​រើនខ្លាំង​ទៅមុខបាន? តើយុទ្ធសាស្ត្រនិងតិកនិកដែលអនុញ្ញាតអោយក្រុមហ៊ុនមួយជ្រៀតចូលក្នុងទីផ្សារបានរហ័សក្នុងសម័យ Digital?  ក្នុងន័យផ្តល់ជាការចំលែកបទពិសោធន៍​ក៏ដូចជាផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ម្ចាស់អាជីវកម្មថ្មីៗ ក៏ដូចជាម្ចាស់អាជីវកម្មដែលកំពុងដំណើរការ និងត្រូវការពង្រីកអាជីវកម្មនោះ​ជាថ្មីម្តងទៀតក្នុងខែតុលានេះ ផាកកាហ្វេ និងវិទ្យាស្ថានអភិវឌ្ឍន៍វិស័យអប់រំមានកិត្តិយសអញ្ជើញវាគ្មិនដ៏ល្បីល្បាញចំនួន០២រូបមកធ្វើការបកស្រាយពីវិធីសាស្រ្តក្នុងការធ្វើអាជីវកម្ម ក៏ដូចជាចែករំលែកបទពិសោធន៍របស់លោកកន្លងមកក្នុងកម្មវិធីកិច្ចសន្ទនារពាណិជ្ជកម្មដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅក្រោមប្រធានបទ“គន្លឹះជោគជ័យក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មសម័យ Digital?” ។ វាគ្មិនកិត្តិយសកំពូលចំនួនពីររូបដែលនឹងមកចែករំលែកបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃរបស់ពួកគាត់រួមមាន ៖  -MR. KHiM Sok HENG Founder & Chairman Learning for Success Institute -Mr. Chy Sila CEO Sabay Digital Corporation. គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កម្មវិធីនេះនឹងប្រព្រឹត្តទៅនាថ្ងៃទី ២៥ តុលា ចាប់ពីម៉ោង០៥ និង៣០នាទីល្ងាចតទៅ នៅផាកកាហ្វេសាខាផ្លូវបឹងកេងកងត្រសក់ផ្អែម។  Location Map: https://goo.gl/yzJjBX កុំស្ទាក់ស្ទើរ ! បើចង់ចូលរួមសូមចុះឈ្មោះ ទីនេះ ឬទំនាក់ទំនងមកលេខ៖ 012 23 28 23 / 012 23 28 22 សូមកុំភ្លេចចូលរួមទាំងអស់គ្នាជាមួយកម្មវិធីសន្ទនាពាណិជ្ជកម្មប្រចាំខែតុលានេះនៅផាកកាហ្វេបឹងកេងកងត្រសក់ផ្អែម លោកអ្នកនឹងទទួលបានពត័មានក៍ដូចជាយុទ្ធសាស្រ្តថ្មីៗក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មនិងជាពិសេសឱកាសជួបទំនាក់ទំនងផ្លាស់ប្តូរនាមបណ្ណ័ជាមួយម្ចាស់អាជីវកម្មម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនក៍ដូចជាបុគ្គលិកជាន់ខ្ពស់នៃក្រុមហ៊ុននីមួយៗជាពិសេសលោកអ្នកចូលរួមទាំងអស់នឹងមានឱកាសជួបផ្ទាល់ជាមួយម្ចាស់សហគ្រិនដែរបានចូលរួម និងពិភាក្សាគ្នាចែករំលែកបទពិសោធន៍ក៏ដូចជាឱកាសក្នុងការពង្រីកអាជីវកម្មរបស់លោកអ្នក។  ***បញ្ជាក់តម្លៃសំបុត្រនេះមានការរួមបញ្ចូលជាមួយនឹង Cocktail Networking រួចជាស្រាច់។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយ ចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ជាដំណឹងល្អសម្រាប់ប្រជាជនខ្មែរដែលមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយ និងជំងឺភ្នែកដទៃទៀត ជាពិសេសអ្នកដែលមានប័ណ្ណក្រីក្រ និងអ្នកដែលមានប័ណ្ណសមាគមចក្ខុខ្មែរ…  លោកអ្នកអាចអញ្ចើញមកធ្វើការពិនិត្យ និងព្យាបាលឥតគិតថ្លៃដោយសមាគមចក្ខុខ្មែរទីតាំងនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួងបានចាប់ពីថ្ងៃទី ២៦ ដល់ថ្ងៃទី៣០ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧… ដើម្បីធ្វើការចុះឈ្មោះ អ្នកជំងឺអាចផ្ញើឈ្មោះ និងលេខទូរស័ព្ទទៅកាន់ទំព័រហ្វេសប៊ុក Khmer Sight Foundation ឬក៏ធ្វើការហៅទូរស័ព្ទមកកាន់ទូរស័ព្ទលេខ ០៩៦ ៩៧៧ ៤៨៣៨, ០៧០ ៩៣៩ ២៧២, ០៩៩ ៨៧៩ ៩៥៧… 

ចែករំលែក

គោរពជូនសិស្សប្អូនជាទីស្រលាញ់ នឹកគិតត្រលប់ទៅសម័យហ្នឹងវិញ…ចង់សើចបន្តិច ចង់យំបន្តិច!!!  មិនមែនលេងលេងទេ គឺជាការចងចាំដែលមិនអាចបំភ្លេចបានមួយ… សម្រាប់ខ្ញុំ វាមិនមែនជារឿងងាយនោះទេ ក្នុងការក្លាយជានិស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តមួយរូប…ព្រោះថាទម្រាំមានថ្ងៃនេះ ទម្រាំបានក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតមួយរូបដែលអាចគ្រងអាវពេទ្យពណ៌ស និងមានស្តេតូដែលជាគ្រឿងអលង្ការដ៏មានតម្លៃជាងគេនេះបាន គឺមានរឿងរ៉ាវជាច្រើន… គិតៗទៅ កាលហ្នឹង មិនខ្វល់អ្វីច្រើនទេ…ប្រលងបាក់ឌុបហើយ ដឹងតែត្រូវរៀនត្រៀមប្រលងហ្មង។ និយាយទៅ ដើរលេងបានមួយអាទិត្យ ហើយបានប្តេជ្ញាចិត្តប្រឹងប្រែងអស់ពីចិត្តក្នុងការធ្វើលំហាត់ និងទន្ទេញមេរៀន។ សម្ពាធមិនស្រាលទេណា…ឃើញមិត្តភក្តិខ្លះ មិនចាំបាច់រៀនត្រៀម ឬប្រលងអីតឹងតែងផង ក៏អាចចូលរៀនបាន ដល់ឯងនេះ រៀនថ្ងៃមិនគ្រប់រៀនយប់បន្ថែម ធ្វើលំហាត់មិនគ្រប់ ទន្ទេញមេរៀនបន្ថែម…. ដោយសារតែក្តីស្រមៃតាំងពីតូចដែលថាចង់ក្លាយជាគ្រូពេទ្យមួយរូប ហេតុនេះហើយ ហត់ប៉ុណ្ណា ពិបាកប៉ុណ្ណា ក៏មិនរាថយឡើយ ក៏ព្រោះតែបានសន្យានឹងខ្លួនឯងរួចហើយថា នឹងធ្វើឲ្យបាន។ ណាមួយក៏ខ្លាចខ្មាសអ្នកភូមិផងរបងជាមួយផង ព្រោះថាឲ្យតែដឹងថាកូនហ្នឹងចង់រៀនពេទ្យអីចឹង ដឹងតាចាំមើលម៉េចដែរ?ប្រលងជាប់អត់? សម័យហ្នឹង គឺបែបនេះទៀត ថ្ងៃប្រលងចូលសាលាពេទ្យដឹងតែក្រោយគេបង្អស់ហើយ ចឹងហើយលទ្ធផលជាជោគវាសនាកំណត់ថាត្រូវចាំឆ្នាំក្រោយ ឬយ៉ាងណាហើយ។  កាន់តែកៀកថ្ងៃប្រលង កាន់តែភ័យ…ពេលខ្លះ ចង់សម្រាកដើរលេងខ្លះដែរ តែមិនហ៊ានព្រោះថាមិត្តភក្តិដែលប្រលងដែរ គេមើលមេរៀនរហូត ហើយគិតមើលទៅ បេក្ខភាពប្រលងមួយឆ្នាំៗមិនមែនតិចណា លក្ខណៈថាបេក្ខភាព ប្រលងច្រើនមធ្យម ងំត្រង់មើលទៅសុទ្ធតែអ្នកខ្លាំងទៀត អញ្ចឹងហើយមិនអាចព្រលែងដៃនោះទេ។  ពេលមើលមេរៀនជុំគ្នាម្តងៗ ភាគច្រើន គឺ ភ័យខ្លួនពេលឭគេសួរសំណួរគ្នា ចំសំណួរខ្លួនឯងអត់ដែលឭ ឬភ្លេចចម្លើយ ហើយក៏ចេះតែមានអារម្មណ៍ថាសំណួរខ្លះខ្លួនឯងមិនទាន់បានមើល ដែលការពិតមើលច្រើនដងហើយ (មិនដឹងយ៉ាងម៉េចបានចេះតែគិតថា«សំណួរថ្មី»រហូត)។ នរណាៗក៏ដឹងដែរថា ក្នុងចំណោមមុខវិជ្ជាទាំង៣ហ្នឹង ៖ ជីវវិទ្យា និង គីមីវិទ្យា គេធ្វើបានគ្រប់គ្នា ហើយពិបាកជាងគេគឺគណិតវិទ្យា ដែលសម្រាប់ខ្ញុំ គឺគិតថាវាកំណត់ជោគវាសនា ២ គឺ ថាជាប់ ឬធ្លាក់ និងសាលាដែលត្រូវរៀន(អ្វីដែលភ័យនោះ គឺខ្លាចមិនបានចូលរៀនសាលាដែលបានរើសជាអាទិភាពទី១)។ ពេលចេញពីប្រលង ក៏អាចស្មានដឹងខ្លះៗទៅហើយថាលទ្ធផលបែបណា ក្រោយពីផ្ទៀងចម្លើយមើលទៅ តែក៏មិនប្រាកដបាន១០០%ដែរ។ ប្រលងហើយ មិនមែនថាធូរចិត្តទេណា៎!!! នៅមានវគ្គបន្តទៀត…វគ្គឈីងចាំងចាំអ៊ុតលេខឆ្នោត!!! លលេងទេ៎…វគ្គឈីងចាំរង់ចាំមើលលទ្ធផលនុះអី…ហេងណាស់ ជំនាន់ហ្នឹង ចេញលទ្ធផលពេលយប់ជ្រៅ មិនបានចេញទៅមើល ហើយក៏បានពឹងគេឲ្យមើលឲ្យ តែក៏មិនបានសម្រេច ហើយក៏បង្ខំចិត្តគេងនៅផ្ទះបន់ឲ្យតែឆាប់ភ្លឺ… វេលារន្ធត់ញាប់ញ័រ (មិនមែននាទីនិទានរឿងខ្មោចទេ) ក៏ឈានមកដល់…ទៅមើលលទ្ធផលជាមួយប្អូន ពេលហ្នឹង អត់ហ៊ានចូលទៅមើលខ្លួនឯងទៀត ព្រោះមិនចូលចិត្តកន្លែងមនុស្សច្រើន និងបញ្ជ្រៀតគេ ហើយទីបំផុត…អ្នកក៏ដឹងថាបែបណាដែរ គឺជាប់ជាស្ថាពរនៅសាលាជាអាទិភាពទីមួយតែម្តង។ តែដឹងឬអត់? មុនហ្នឹង ធ្លាក់ម្តងហើយកាលពីឆ្នាំមុន…តែខ្ញុំក៏មិនបានបោះបង់ដែរ…នៅតែរឹងមាំ និងតស៊ូជានិច្ច អារម្មណ៍ពេលហ្នឹង ស្ទើរតែហោះទៅហើយ តែក៏ត្រូវទប់អារម្មណ៍។ ពិតជាមានមោទនភាពណាស់!!! ហើយក៏រីករាយខ្លំាងណាស់ដែលមានឱកាសដើរលើវិថីទៅកាន់មុខរបរនៅក្នុងក្តីស្រមៃតាំងពីតូចមួយនេះ  ហើយរឹតតែពិសេសដែលអាចជាប់ក្នុងចំណោមបេក្ខភាពច្រើននាក់… ជូនពរអ្នកដែលប្រលងក្នុងឆ្នាំបន្ទាប់ៗឲ្យមានសំណាងល្អ…អ្វីដែលចង់បា្រប់គឺ«បើស្រលាញ់ពិត សូមប្រឹងប្រែងអស់ពីចិត្ត និងហ៊ានទទួលយកលទ្ធផលពីការខិតខំនោះ…មិនថាមានរឿងអ្វីកើតឡើង សូមជឿជាក់លើខ្លួនឯងជានិច្ច និងត្រូវចាំថា រូបអ្នកជាមនុស្សអស្ចារ្យ និងអាចធ្វើបាន»  បើមិនបានជោគជ័យ ក៏សង្ឃឹមថានឹងនៅតែអាចរឹងមាំ និងឈានជើងទៅមុខទៀតបាន…ស៊ូស៊ូណា៎!!! ពីរៀមច្បងមួយរូបដែលតែងតែស្រលាញ់ និងមានមោទនភាពក្នុងការប្រកបវិជ្ជាជីវៈសុខាភិបាល (បងប្រុសខ្ញុំចូលចិត្តណាស់ សរសេរសំបុត្រនៃពាក្យពេចន៍ក្នុងចិត្តទុកម្នាក់ឯង ហើយខ្ញុំក៏តែងតែជាអ្នកដែលជួយនាំសារដ៏មានន័យទាំងនោះជូនអ្នកដែលគួរអាន…ហើយគាត់ក៏មិនប្រកាន់ដែរ…)

ចែករំលែក

សេង រស្មី និស្សិតថ្នាក់វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រទូទៅ (Internal Medicine) ឆ្នាំទី២ នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល ដើម្បីបានសិក្សាក្នុងវិស័យសុខាភិបាល គឺបេក្ខជនទាំងអស់ត្រូវចូលរួមប្រលងប្រជែងថ្នាក់ជាតិជាមុនសិន។ សំរាប់ការត្រៀមខ្លួនប្រលងវិញ ខ្ញុំបានឡើងមកភ្នំពេញ ហើយចាប់ផ្តើមរៀនត្រៀមចាប់តាំងពីពេលដែលខ្ញុំបានប្រលងបាក់ឌុបចប់ភ្លាម ហើយពេលនោះដែរ ខ្ញុំបានរៀនគួរបន្ថែមនៅឯសាលាជ័យថាវីលើមុខវិជ្ជាចំនួន 3 ស្របតាមការប្រកាសណែនាំរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល គឺ គណិតវិទ្យា គីមីវិទ្យា និងជីវវីទ្យា ដែលវិញ្ញាសាចេញប្រលង គឺ ស្របតាមកម្មវិធីសិក្សាទុតិយភូមិថ្នាក់ទី១២។ ដូច្នេះ ក្រៅពីការរៀនគួរបន្ថែម ខ្ញុំបានចំណាយពេលដែលនៅសល់ខិតខំធ្វើលំហាត់ដែលមាននៅក្នុងសៀវភៅពុម្ព ព្រមទាំងខំទន្ទេញមេរៀនអោយស្ទាត់មាត់។ ដើម្បីទទួលបានការជោគជ័យក្នុងការប្រលងចូលវិញ គឺយើងត្រូវគោរពធ្វើតាមការណែនាំរបស់គណកម្មាធិការប្រលង ចំណាយពេលវេលាផ្តោតសំខាន់តែលើការប្រលង រៀនធ្វើលំហាត់ដែលធ្លាប់ចេញប្រលងពីឆ្នាំមុនៗដើម្បីវាស់សម្ថតភាពរបស់ខ្លួន និងអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺត្រូវជឿជាក់លើសម្ថភាពខ្លួនឯង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត សុខភាពក៏ជាកត្តាសំខាន់ដែរ ដូចនេះ គឺត្រូវសម្រាក និងញុំាឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ ក្នុងពេលប្រលង គឺតាំងចិត្តកុំឲ្យភ័យ អានប្រធានឲ្យយល់ច្បាស់មុននឹងចាប់ផ្ដើមឆ្លើយ មិនត្រូវចំណាយពេលច្រើនលើសំណួរដែលយើងមិនចេះនោះទេ ត្រូវធ្វើសំណួរណាដែលយើងចេះមុន រួចចាំមកបំពេញកន្លែងដែលខ្វះចន្លោះតាមក្រោយ។  លីម ចាន់បូរ៉ាម៉ី  ឱសថការីឧត្តមដែលបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិ IU នៅខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៧ថ្មីៗនេះ នៅពេលរៀនថ្នាក់ទី១១ និង ទី១២ ក្រៅពីការសិក្សាក្រៅម៉ោងសម្រាប់ប្រឡងបាក់ឌុប នាងខ្ញុំបានផ្តោតទៅលើមុខវិជ្ជា គណិតវិទ្យា គីមីវិទ្យា និង ជីវវិទ្យាដែលជាគ្រឹះសំខាន់សម្រាប់ចូលសាលាពេទ្យ។ លើសពីនេះទៀត ខ្ញុំបានយកវិញ្ញាសាប្រឡងមុនៗមកសិក្សាបន្ថែម និង ព្យាយាមធ្វើលំហាត់ក្នុងនោះឲ្យបានច្រើន។ ក្រោយពេលបញ្ចប់ប្រឡងបាក់ឌុប ខ្ញុំក៏បានចូលរៀនថ្នាក់ត្រៀមប្រឡងខ្លះៗដែរ ដើម្បីត្រៀមចូលសាលាពេទ្យ។ សម្រាប់នាងខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថាគួរចាប់ផ្តើមត្រៀមពីថ្នាក់ទី១១ ទៅ ព្រោះពេលនោះ គឺពេលដែលយើងទើបចាប់ផ្តើមរៀនពីខ្លឹមសារដែលជាគ្រឹះសម្រាប់អនាគតពេលចូលរៀនពេទ្យ ដូច្នេះ គួរតែបុកគ្រឹះឲ្យមាំពីពេលនោះមក ដើម្បីទទួលបានការជោគជ័យទៅពេលដែលចូលរៀនមុខវិជ្ជាពេទ្យខាងមុខនេះ។ ការសិក្សាបន្ថែមលើភាសា ក៏ជាកត្តាចាំបាច់សម្រាប់ភាពជោគជ័យក្នុងការរៀនសូត្រមុខវិជ្ជាពេទ្យ ព្រោះមុខវិជ្ជានេះមានការប្រើប្រាស់ពាក្យបច្ចេកទេសជាច្រើនដែលជាភាសាបរទេសដូចអង់គ្លេស ឬ បារាំង។ ការពង្រឹងសមត្ថភាពភាសាបរទេសផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់ពេលដែលត្រូវស្រាវជ្រាវឯកសារទាក់ទងមុខវិជ្ជាពេទ្យដែលយើងកំពុងសិក្សា ។ នាងខ្ញុំជឿថា «Practice makes you perfect» ដូច្នេះ គន្លឹះ គឺធ្វើលំហាត់ឲ្យបានច្រើន មិនថាក្នុងសៀវភៅ ឬ វិញ្ញាសាប្រឡងឆ្នាំមុនៗ ។ ការរៀនជាក្រុមក៏អាចមានផលប្រយោជន៍ជាច្រើនដូចជាមានការចែករំលែកព័ត៌មាន និង លំហាត់ថ្មី ហើយស្វែងរកដំណោះស្រាយជាមួយគ្នា។ ការប្រកួតប្រជែងក្នុងក្រុមអាចជួយជំរុញឲ្យទាំងខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងអស់គ្នា ។ ក្រៅពីការសិក្សា ត្រូវបែងចែកពេលវេលាសម្រាកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាជួបជុំគ្រួសារ ឬ ហាត់កីឡាជាមួយមិត្តភក្តិ ដើម្បីធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ស្រលះក្នុងខួរក្បាល់ហើយបន្តទៅមុខទៀត។ ហេង សុវណ្ណឫទ្ធិ និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រឆ្នាំទី៥ ជំនាន់ទី៤១នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល បើនិយាយពីការរៀនត្រៀមចូលមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រវិញ ចំពោះរូបខ្ញុំផ្ទាល់ បានត្រៀមខ្លួនតាំងពីពេលនៅរៀនវិទ្យាល័យឯណោះ ពោល គឺខិតខំរៀនត្រៀមលើមុខវិជ្ជាដែលសំខាន់សម្រាប់ប្រលងចូលសាលាពេទ្យដែលមានដូចជាមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា គីមីវិទ្យា និងជីវវិទ្យា។ បន្ថែមពីការរៀនគួរត្រៀមពេទ្យ បេក្ខភាពគួរតែរៀនធ្វើលំហាត់ និងទន្ទេញសំណួរ-ចម្លើយដែលមាននៅខាងចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននីមួយៗឲ្យចេះឲ្យចាំស្ទាត់។ រីឯការប្រលងចូលវិញ គន្លឹះសំខាន់ ដើម្បីឲ្យប្រលងជាប់ ឬក៏ធ្លាក់នោះ គឺអាស្រ័យលើមុខវិជ្ជាដ៏សំខាន់មួយ គឺគណិតវិទ្យា ព្រោះថាវាមានលំហាត់ច្រើន និងពិបាក ដូច្នេះ វាទាមទារឲ្យបេក្ខភាពគ្រប់រូបត្រូវសរសេរយ៉ាងណាឲ្យបានលឿនតាមដែលអាចធ្វើបាន ហើយមិនចាំបាច់ស្អាតពេកទេ ឲ្យតែអាចមើលយល់ទៅ គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ បើកាន់តែល្អជាងនេះ អ្នកគួរតែមាននាឡិកាដៃមួយសម្រាប់ផ្ទៀងម៉ោង ហើយចំពោះលំហាត់ដែលយើងមិនទាន់ច្បាស់ ត្រូវទុកធ្វើក្រោយគេ និងធ្វើនូវលំហាត់ណាដែលយើងចេះមុនសិន ដើម្បីចំណេញពេញវេលា។ តាំង រ៉ូស្សាទេវី  អតីតនិស្សិតផ្នែកឱសថសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល (បញ្ចប់ការសិក្សាក្នុងឆ្នាំ២០១៧  ហើយសព្វថ្ងៃនេះកំពុងបម្រើការងារនៅមណ្ឌលវេជ្ជសាស្ត្រសហគមន៍ (Comunity medical center) ដើម្បីត្រៀមប្រលងចូលសាលាពេទ្យឲ្យបានដូចបំណងនោះ អ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវត្រៀមមុខវិជ្ចាដែលពាក់ព័ន្ធនឹង គណិតវិទ្យា គីមីវិទ្យា ជីវៈវិទ្យា តែបើអ្នកទាំងអស់គ្នាចង់បាននិទ្ទេសរួមល្អគួរតែត្រៀមគ្រប់មុខវិជ្ចាទាំងអស់ ទើបជាការគួរ ។ បន្ទាប់ពីការធ្វើការពង្រឹងមូលដ្ឋានគ្រឹះខាងលើរួចមក គួរតែសិក្សាបន្ថែមទៅលើមុខវិទ្យាភាសាដទៃរួមមាន ៖ ភាសាបារាំង អង់គ្លេស។ គន្លឹះសម្រាប់ចែកជូនមុនពេលចូលប្រលងឲ្យទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់រួមមាន៖ -វិញ្ញាសាដែលមានចេញប្រលងថ្នាក់ជាតិ -ត្រូវសរសេរឲ្យបានលឿន -ត្រូវប្រាកដថាចម្លើយដែលយើងឆ្លើយ គឺជាចម្លើយត្រឹមត្រួវ។ លឹម ប៉ោហ្វុង និស្សិតផ្នែកទន្តវទនសាស្រ្តឆ្នាំទី៧ នៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការប្រលងថ្នាក់ជាតិនេះ អ្នកគួរតែចាប់ផ្តើមពីថ្នាក់ទី១២ទៅដែលជាឆ្នាំមួយតម្រូវឲ្យអ្នកជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាសម្រាប់ការសិក្សានាពេលអនាគត ហើយអ្វីដែលសំខាន់នោះ គឺមុខវិជ្ជាដែលត្រូវប្រឡងក៏ពាក់ព័ន្ធនឹងកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់ទី១២ផងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត លទ្ធផលសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យក៏ពាក់ព័ន្ធនឹងជោគវាសនាក្នុងកម្រិតឧត្តមសិក្សារបស់អ្នកផងដែរ ប្រសិនបើលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរ ឱកាសក្នុងការទទួលបានអាហារូបករណ៍ក៏ខ្ពស់តាមហ្នឹងដែរ។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះដែរ ការខំប្រឹងសិក្សាភាសាបរទេសក៏ជាកត្តាចាំបាច់ផងដែរ ជាពិសេសភាសាអង់គ្លេសសម្រាប់ការសិក្សា ទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងនិស្សិតអន្តរជាតិ ក៏ដូចជាចូលរួមក្នុងកម្មវិធីអន្តរជាតិផ្សេងៗផងដែរ។ រីឯមេរៀនភាគច្រើនក៏បង្រៀនជាភាសាអង់គ្លេស ដែលសម្រួលដល់ការយល់នូវមេរៀន និងការស្រាវជ្រាវឯកសារបន្ថែមលើអ៊ីនធើណែត។ ខ្ញុំមិនមានគន្លឹះអ្វីជាពិសេសនោះទេ ក្រៅពីខិតខំប្រឹងរៀន និងយល់នូវមេរៀន ព្រោះថាការយល់នឹងបន្សល់នូវការចងចាំរយៈពេលយូរ ស្របពេលដែលការប្រឹងទន្ទេញនឹងបន្សល់នូវការចងចាំរយៈពេលខ្លីតែប៉ុណ្ណោះ។ សំ សុវត្ថឌី និស្សិតថ្នាក់បរិញ្ញាប័ត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកវះកាត់មាត់-ធ្មេញ (Master of Oral and Maxillofacial Surgery) នៅមហាវិទ្យាល័យទន្តសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យមហិដុល ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ  ដើម្បីចូលរៀនក្នុងវិស័យសុខាភិបាល គឺតម្រូវឲ្យយើងមានគោលដៅច្បាស់លាស់ ដូច្នេះ ការត្រៀមខ្លួនជារឿងចាំបាច់។ សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ គឺគ្មានអ្វីដែលត្រូវត្រៀមច្រើននោះទេ ក្រៅពីត្រូវតាំងចិត្ត នឹងមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯងថាខ្ញុំនឹងអាចទទួលបានជោគជ័យ ហើយដើម្បីទទួលបានជោគជ័យនឹងធើ្វឲ្យខ្លួនឯងមានទំនុកចិត្តនោះ គឺយើងត្រូវតៀមចំពោះមុខវិជ្ជាដែលត្រូវប្រលងចូល ៖ រួមមាន គណិតវិទ្យា ជីវវិទ្យា និងគីមីវិទ្យា ភាពខ្លាំងនៅក្នុងមុខវិជ្ជាទាំង 3 គឺធ្វើឲ្យយើងមានអាទិភាពខ្ពស់ក្នុងការប្រលងជាប់។ ការរៀនមុខវិជ្ជាទាំង3 គួរតែចាប់ផ្តើមតាំងតែពីដើមឆ្នាំនៃឆ្នាំសិក្សាថា្នក់ទី 12។ បន្ថែមពីនេះទៀតការធ្វើលំហាត់ផ្សេងៗ នៅក្នុងសៀវភៅមុខវិជ្ជាទាំង 3 គឺពិតជាជំនួយដល់ប្អូនៗនិស្សិត ពីព្រោះវិញ្ញាសាប្រលង គឺសុទ្ធតែជាលំនាំដែលមាននៅក្នុងមេរៀន និងលំហាត់ដែលមានក្នុងសៀវភៅស្រាប់។ ចំពោះការប្រលង ខ្ញុំក៏មិនមានគន្លឹអ្វីពិសេសទេ ក្រៅពីតាំងចិត្តកុំឲ្យមានការភិតភ័យ ការតាំងអារម្មណ៍ឲ្យមូលក្នុងការប្រលង និងកុំដាក់សម្ពាធលើខ្លួនឯង ប្រសិនបើយើងបានត្រៀមខ្លួនរួចរាល់សសម្រាប់ការប្រលង និងត្រូវជឿជាក់លើខ្លួនឯងថាយើងនឹងអាចធ្វើបាន។ វ៉ាន់ គឹមរួន បព្ចាប់ការសិក្សាផ្នែកឱសថសាស្រ្តនាខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦នៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និងជាឱសថការីបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យជប៉ុនសាន់រាយស៍ (Sunrise Japan Hospital) ត្រូវដឹងពីមុខវិជ្ជាគោល ហើយពង្រឹងសមត្ថភាពទាក់ទងនឹងមុខវិជ្ជា គីមីវិទ្យា ជីវវិទ្យា គណិតវិទ្យា និងមុខវិជ្ជាដទៃទៀត ហើយតែងតែស្តាប់ដំបូន្មានល្អៗរបស់បងបងរបស់នាងខ្ញុំ ក្នុងគោលបំណងទទួលបានអាហារូបករណ៍ ពីព្រោះនៅជំនាន់របស់នាងខ្ញុំអាចដាក់ពាក្យសុំអាហារូបករណ៍បានដោយមិនបាច់ឆ្លងកាតការប្រលងជ្រើសទ្បើយ ដូច្នេះហើយបានត្រៀមខ្លួនតាំងពីនៅវិទ្យាល័យម្ល៉េះ។ បន្ថែមពីការរៀនត្រៀម យើងក៏ត្រូវ ៖ -រៀបចំកាលវិភាគសម្រាប់រំលឹកមេរៀននៅផ្ទះ -បរិភោគ និង សម្រាកឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីប្រលងឲ្យទទួលបានជោគជ័យ យើងត្រូវ ៖ -មើលប្រធានឲ្យបានច្បាស់ មុនចាប់ផ្តើមធ្វើ -ប្រសិនបើជិតដល់ម៉ោងហើយ ធ្វើមិនទាន់ចប់ ត្រូវធ្វើសំណួរណាដែលទទួលបានពិន្ទុច្រើនមុន -បើមានសំណួរណាដែលអត់ចេះ យើងគួរតែរំលងទៅធ្វើសំណួរបន្ទាប់ដោយមិនចាំបាច់អង្គុយរកនឹកឲ្យខាតពេលនោះទេ -បន្ទាប់ពីធ្វើរួចរាល់ហើយ ត្រូវផ្ទៀងផ្ទាត់គ្រប់សំណួរទ្បើងវិញ ដើម្បីជៀសវាងការខុស ឬច្រទ្បំដោយយថាហេតុ -ត្រូវព្យាយាមសរសេរឲ្យបានច្បាស់ និង សរសេរឲ្យមានរបៀបរៀបរយ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សក់ជ្រុះ ជាបញ្ហាមួយដែលគ្រប់គ្នាតែងជួបប្រទះស្ទើរតែរៀងរាល់ថ្ងៃ ក្នុងនោះផងដែរ វាមានច្រើនប្រភេទ និងមានមូលហេតុផ្សេងៗពីគ្នា។ Trichotillomania ជាប្រភេទជំងឺជ្រុះសក់ម៉្យាង ដែលបណ្តាលមកពីការមានទម្លាប់ដកសក់ខ្លួនឯងដោយការញៀន ហើយបន្តការដកសក់នេះជាប្រចាំ។​ ចំណុចមួយទៀត អ្នកដែលមានបញ្ហានេះ អាចដោយសារគាត់មានបញ្ហាចិត្តសាស្ត្រ (mental health problem) ឬ វិបត្តិផ្លូវចិត្ត ហើយភាពតឹងតែងក្នុងអារម្មណ៍ក៏អាចឈានទៅរកការដកសក់ដោយមិនដឹងខ្លួនដែរ។  Trichotillomania មិនមែនជាជំងឺតពូជនោះទេ ហើយក៏មិនមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែរ។ បើយោងតាមទ្រឹស្តីដោយសារគាត់មានអារម្មណ៍តឹងតែងបញ្ហាផ្លូវចិត្តឬការប៉ះពាល់ទៅលើអារម្មណ៍បណ្តាលឲ្យអ្នកជំងឺចេះតែដកសក់និយាយរួមសក់ជ្រុះដោយដកខ្លួនឯងជាលក្ខណៈញៀននិងទម្លាប់របស់គាត់ផ្ទាល់តែម្តង។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ភាគរយនៃ Trichotillomania ដែលគេតែងជួបប្រទះភាគច្រើន គឺទៅលើស្ត្រីជាងបុរស។ ប្រសិនបើគាត់មិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលាទេនោះ  គឺប៉ះពាល់ដល់គុណភាពជីវិតរបស់ពួកគេដូចជាធ្វើឲ្យបុគ្គលនោះមិនអាចចូលរួមនៅក្នុងសង្គមមានភាពខ្មាស់អៀនខ្លួនឯងនិងចូលចិត្តនៅដាច់ពីគេ។មួយវិញទៀតអ្នកជំងឺអាចប្រឈមជាមួយនឹងការជ្រុះសក់អស់ដោយសារសក់គាត់ដុះមិនទាន់ (ទំពែក)។ ជាចុងក្រោយលោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានមានសេចក្តីផ្តាំផ្ញើដល់ប្រជាជនទូទៅ​ពិសេសបុគ្គលដែលចូលចិត្តទម្លាប់ដកសក់គួរបញ្ឈប់សកម្មភាពទាំងនេះនិងអាចជួបគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីទទួលការពិគ្រោះឲ្យបានច្បាស់លាស់ ប្រសិនអ្នកនៅតែមិនអាចបញ្ឈប់សកម្មភាពដកសក់នោះបាន៕ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ជំនាញសើស្បែក ព្រមទាំងជានាយករងមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យសើស្បែកកម្ពុជា  ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ដឹងទេថាទម្លាប់ដកសក់ទាក់ទងនឹងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត? ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ា​ដោយHealthtimeCorporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ក្មេងនៅក្នុងទីក្រុងត្រូវបានគេរកឃើញថាកើតជំងឺម្ញ៉ូបច្រើនជាងក្មេងដែលរស់នៅជនបទ​។ ​ជំងឺម្ញ៉ូបអាចកើតមាននៅលើកុមារតូចៗដែលឪពុកម្តាយអាចដឹងថាកូនរបស់ខ្លួនម្ញ៉ូបបានតាមរយៈការឃើញក្មេងធ្វើព្រិចភ្នែកឲ្យតូចនៅពេលសម្លឹងរបស់នៅឆ្ងាយហើយនៅពេលមើលទូរទស្សន៍ពួកគាត់តែងតែទៅឈរនៅជិតកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងជារឿយៗតែងតែប្រាប់មនុស្សធំថាគាត់មើលរបស់ឆ្ងាយមិនច្បាស់ទេ។ ក្នុងករណីជាមួយគ្នាផងនោះ​ប្រសិនបើកុមារមិនបានទទួលការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនិងការព្យាបាលមួយត្រឹមត្រូវកុមារអាចមានផលវិបាកជាច្រើនក្នុងការរស់នៅ ជាពិសេសការសិក្សារៀនសូត្រ។ផលវិបាកវាអាចនឹងកើតមានឡើងចំពោះកុមារផ្ទាល់ និងមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនរបស់គាត់ដូចជា៖ -វិវឌ្ឍទៅជាភ្នែកខ្ជិល (Lazy eyes)៖  ករណីម្ញ៉ូបនេះកើតឡើងលើកុមារតាំងពីពួកគាត់មានអាយុក្រោម៨ឆ្នាំហើយឪពុកម្តាយមិនបានដឹងថាកូនមានម្ញ៉ូប ឬមិនបានប្រើប្រាស់វ៉ែនតានោះ ពេលដែលគាត់មានអាយុច្រើនជាង៨ឆ្នាំ ភ្នែករបស់គាត់នឹងវិវឌ្ឍទៅជាភ្នែកខ្ជិលពោល គឺទោះបីជាគាត់ពាក់វ៉ែនតានៅពេលធំក៏ដោយក៏គាត់មិនអាចមើលឆ្ងាយច្បាស់ដែរ។ វិវឌ្ឍទៅភ្នែកស្រលៀង -ការសិក្សាថយចុះ៖ ដោយសារតែកុមារមិនអាចមើលឃើញច្បាស់ នោះការចាប់យកមេរៀនរបស់គាត់ក៏មិនបានល្អដែរ។ -គ្រោះថ្នាក់ពេលបើកបរ៖ ការមើលមិនច្បាស់ធ្វើឲ្យអ្នកបើកបរពិបាកក្នុងការពិនិត្យមើលផ្លូវ ឬភ្នែកមិនរហ័ស។ ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត  ចង់ផ្តាំទៅកាន់មាតាបិតាគ្រប់រូបថា គួរយកកូនទៅពិនិត្យភ្នែកមុនពេលពួកគាត់ចូលរៀន ដើម្បីការពារការវិវឌ្ឍទៅរកជំងឺភ្នែកខ្ជិល ឬស្រលៀង ហើយប្រសិនបើពួកគាត់ត្រូវបានរកឃើញថាមានម្ញ៉ូបហើយនោះ ត្រូវឲ្យកូនរបស់លោកអ្នកពាក់វ៉ែនតា ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់អ្នកមើលឃើញច្បាស់ និងការពារការវិវឌ្ឍទៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង និងមិនគួរមានជំនឿថា «ការពាក់វ៉ែនតានេះអាចធ្វើឲ្យម្ញ៉ូបកាន់តែឡើងដឺក្រេ» ។ បកស្រាយដោយ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុន សារិន  អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ម្ញ៉ូបជំងឺត្រូវតាមដានលើកុមារ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ា​ដោយHealthtimeCorporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ច្រមុះដើរតួយ៉ាងសំខាន់ជាអ្នកដឹកនាំខ្យល់អុកស៊ីសែនចូលក្នុងរាងកាយ ដើម្បីជាឥន្ធនៈសម្រាប់ដុតបំលែងថាមពលរបស់មនុស្សយកមកប្រើប្រាស់ក្នុងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែពេលបច្ចុប្បន្ន ច្រមុះអាចមានជំងឺច្រើន បើអ្នកមិនការថែទាំបានដិតដល់ ឧទាហរណ៍៖ ជំងឺអាល្លីហ្ស៊ីច្រមុះ ជំងឺឫសដូងច្រមុះជាដើម។   ឫសដូងច្រមុះ គឺជាដុះសាច់ច្រមុះមួយប្រភេទដែលបណ្តាលមកពីការរលាកសាច់ច្រមុះរ៉ាំរ៉ៃ។ មិនមែនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ ជំងឺដុះសាច់ច្រមុះនេះមានអត្រាការកើតប្រមាណជា២% ទៅ៤%នៃចំនួនប្រជាជន និងមិនប្រកាន់អាយុ ឬភេទនោះទេ ពោលគឺការដុះសាច់ច្រមុះនេះកើតមានលើមនុស្សប្រុស ក៏ដូចជាមនុស្សស្រី។  ឫសដូងច្រមុះ ជាជំងឺមួយប្រភេទដែលមនុស្សមួយចំនួនធ្លាប់ឆ្លងកាត់ ដែលបណ្តាលឲ្យមានការលំបាកក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់គេ។ ចំពោះជំងឺនេះ មានរោគសញ្ញាសំខាន់ដែលមានដូចជា៖ តឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ បាត់បង់ក្លិន។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាក៏មានរោគសញ្ញាបន្ទាប់បន្សំមួយចំនួនទៀតផងដែរដូចជា៖ ធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរសម្លេង (ក្រងួរ) មានការឈឺក្បាល ឈឺបំពង់កជាដើម។ថ្វីបើវាជាច្រមុះមែនតែវាមានលក្ខណៈមួយចំនួនដែលខុសប្លែកបន្តិចបន្តួចពីប្រភេទនៃជំងឺផ្សេងៗទៀត។ ការខុសប្លែកទាំងនោះមានដូចជា៖ បណ្តាលឲ្យមានការតឹងច្រមុះខ្លាំងឡើងៗបន្តិចម្តងៗរហូតដកដង្ហើមតាមច្រមុះលែងបាន។ ទោះបីលក្ខណៈរបស់ជំងឺដុះសាច់ច្រមុះមានការលំបាកសម្រាប់អ្នកជំងឺក៏ដោយប៉ុន្តែជំងឺនេះមិនបណ្តាលឲ្យមានការឆ្លងដល់អ្នកដទៃនោះទេ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតកែវ សុវណ្ណ ឯកទេសជំងឺច្រមុះ​ ត្រចៀក បំពង់ក មានប្រសាសន៍ថា «ដើម្បីបង្ការជំងឺនេះ យើងត្រូវតែឆាប់ទទួលយកសេវាព្យាបាលនៅពេលដែលមានជំងឺផ្តាសាយចៀសវាងការរលាកសាច់ច្រមុះយូររ៉ាំរ៉ៃ»។ ចំពោះអ្នកដែលកើតជំងឺនេះ​គួរប្រញាប់រួសរាន់ធ្វើការព្យាបាល ដើម្បីចៀសចវាងការធ្លាក់ទៅរកភាពធ្ងន់ធ្ងរដែលឈានទៅដល់ការវះកាត់បណ្តាលឲ្យខាតពេលវេលា និងប្រាក់កាក់៕ ស្វែងយល់បន្ថែម៖ ជំងឺឫសដូងច្រមុះក៏អាចមកពីកត្តាគ្រួសារផងដែរ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

លំហាត់ប្រាណបែបជិះកង់មិនថាខាងក្រៅឬក្នុងទីតាំងណាមួយសុទ្ធតែមានអត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាព។តែសព្វថ្ងៃការធាក់កង់នៅមួយកន្លែងតាមទីតាំងផ្សេងៗកំពុងតែមានប្រជាប្រិយភាពជាខ្លាំងសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។ និយាយពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការធាក់កង់មួយកន្លែងប្រហែលជាមិនខុសគ្នាច្រើនពីការជិះកង់ខាងក្រៅនោះទេពីព្រោះកីឡាប្រភេទនេះសុទ្ធតែផ្តល់គុណសម្បត្តិជារួមសម្រាប់សុខភាពរាងកាយរបស់អ្នក។ យ៉ាងណាមិញ ការធាក់កង់មួយកន្លែងអាចនឹងនាំអ្វីដែលល្អផ្សេងទៀតខុសពីការជិះកង់ខាងក្រៅដែលអត្ថបទខាងក្រោមនឹងបកស្រាយនូវហេតុផលមួយចំនួនដែលអ្នកគួរតែចាប់ផ្តើមលំហាត់ប្រាណតាមការធាក់កង់នៅមួយកន្លែងវិញ។ 1.    ស័កិ្តសមសម្រាប់មនុស្សគ្រប់វ័យ មនុស្សគ្រប់វ័យមិនថាក្នុងវ័យប្រភេទណាឬកម្រិតកម្លាំងកាយខុសគ្នាយ៉ាងណាក៏ដោយសុទ្ធតែអាចធ្វើលំហាត់ប្រាណតាមរយៈការជិះកង់ក្នុងក្លឹបលំហាត់ប្រាណបាន។ ដោយសារអត្ថប្រយោជន៍បែបនេះហើយ   ទើបកីឡាប្រភេទនេះត្រូវបានទទួលស្គាល់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩០និងបន្តប្រជាប្រិយភាពសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូបរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ 2.    កាត់បន្ថយហានិភ័យជំងឺបេះដូង ការជិះកង់បែបនេះអាចជួយកាត់បន្ថយនូវអត្រានៃជំងឺបេះដូង។សម្រាប់អ្នកដែលមានបញ្ហានានាដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបេះដូងគួរធ្វើការពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីចាប់យកលំហាត់ប្រាណបែបជិះកង់ក្នុងក្លឹបនេះជាប្រចាំ។ បន្ថែមពីនេះ ការសិក្សាពីសាកលវិទ្យាល័យមួយក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏បានបង្ហាញថាអ្នកដែលធ្វើការជិះកង់ជាលំហាត់ប្រាណទៀងទាត់មានហានិភ័យទាបក្នុងការរងឥទ្ធិពលពីជំងឺគាំងបេះដូង  ជាងអ្នកដែលមិនបានធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ 3.    ដុតបំផ្លាញកាល់ឡូរីបានច្រើន ក្នុងរយៈពេលតែ ៦០នាទី សម្រាប់ការធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបជិះកង់ក្នុងក្លឹបហាត់ប្រាណ អ្នកអាចទទួលបាននូវការដុតបំផ្លាញកាល់ឡូរីបានដល់ទៅ៧០០ ទៅ ៨០០ ដែលសមាមាត្រទៅនឹងការជិះកង់លើដងវិថីពី ១៥ ទៅ ២០ ម៉ែ្រត។ ការដុតបំផ្លាញបានច្រើនបែបនេះ   មានភាពស័កិ្តសមបំផុតសម្រាប់អ្នកដែលចង់សម្រកទម្ងន់ ដើម្បីទទួលបានដងខ្លួនដែលជាទីពេញចិត្ត។ 4.    ធានាប្រសិទ្ធភាពនៃការទទួលទានដំណេក ការជិះកង់នៅមួយកន្លែងបែបនេះជាការព្យាបាលដ៏ប្រសើរសម្រាប់បុគ្គលដែលមានបញ្ហាទាក់ទងនឹងដំណេកដោយការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថាការធាក់កង់ត្រឹមតែ ២០ ទៅ ៣០នាទីជាប្រចាំអាចជួយសម្រួលដល់ការគេងឲ្យបានស្កប់ស្កល់។ 5.    ផ្តល់នូវហានិភ័យទាប សារប្រយោជន៍មួយបែបទៀតសម្រាប់លំហាត់ប្រាណនេះគឺអ្នកអាចចៀសវាងពីគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុដោយសារវាតម្រូវឲ្យអ្នកធាក់កង់តែមួយកន្លែងតែប៉ុណ្ណោះ។ការជិះកង់នៅខាងក្រៅដែលពោរពេញទៅដោយការធ្វើចរាចរណ៍ ម៉ូតូ ឡានច្រើន អាចបង្កជាផលវិបាក និងរារាំងការធ្វើលំហាត់ប្រាណរបស់អ្នក។ 6.    ចំណេញពេលវេលា ការធាក់កង់នៅមួយកន្លែង អាចជារឿងងាយស្រួលមួយដែលអ្នកពុំចាំបាច់ចំណាយពេលវេលាច្រើនក្នុងការរៀបចំខ្លួនចេញទៅខាងក្រៅ ដែលវាអាចទាមទារឲ្យអ្នកចំណាយពេលវេលាច្រើន ជាពិសេសសម្រាប់អ្នកពុំមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់។ គួរចាប់ផ្តើមថ្ងៃនេះដោយហេតុថាមិនត្រឹមតែទទួលបានសុខភាពមាំមួនអ្នកក៏អាចចំណេញពេលវេលានិងមិនបារម្ភពីគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុទៀតផង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

    ក្រួសក្នុងទឹកប្រមាត់ជាជំងឺដែលត្រូវបានជួបប្រទះច្រើនបំផុតមិនថានៅកម្ពុជាផ្ទាល់ឬបណ្តាប្រទេសផ្សេងទៀតជាមួយនឹងអត្រាជាង ១៥% នៃប្រជាជនទូទាំងសកលលោក។ធម្មតាវានឹងមិនបង្កឲ្យជារោគសញ្ញាណាមួយឡើយក៏ប៉ុន្តែវាអាចចេញជារោគសញ្ញាបាននៅពេលក្រួសនោះរំកិលដល់កន្លែងមាត់រន្ធរបស់វា និងធ្វើឲ្យស្ទះច្រកចេញរបស់ទឹកប្រមាត់។  រោគសញ្ញាដែលលេចចេញភាគច្រើនគឺការឈឺចុកចាប់នៅក្នុងពោះផ្នែកខាងក្រោមឆ្អឹងជំនីខាងស្តាំឬក៏ឈឺនៅចុងដង្ហើម។ការឈឺចាប់នេះមានលក្ខណៈពិសេសដែលអាចឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើការកំណត់សម្គាល់បានគឺការឈឺចាប់ខ្លាំងរហូតធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺអត់ដង្ហើមភ្លាមដើម្បីបន្ថយការឈឺនៅពេលយើងប្រាប់អ្នកជំងឺឲ្យដកដង្ហើមចូលជ្រៅដែលធ្វើឲ្យសន្ទះទ្រូងសង្កត់ថ្លើមនិងថង់ទឹកប្រមាត់ធ្លាក់ចុះក្រោមប៉ះជាមួយដៃដែលយើងសង្កត់នៅក្រោមឆ្អឹងជំនីរបស់អ្នកជំងឺ។គួរបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានលេចចេញជារោគសញ្ញាលើសពី ៦ ម៉ោង ត្រូវប្រយ័ត្នព្រោះអ្នកជំងឺលេចចេញជារោគសញ្ញានៃផលវិបាកហើយ។ ក្នុងករណីដែលក្រួសរំកិលចេញពីថង់ទឹកប្រមាត់មកស្ទះនៅផ្លូវទឹកប្រមាត់ផ្នែកខាងក្រោមឬផ្លូវទឹកលំពែងការព្យាបាលតម្រូវឲ្យមានការដកយកគ្រាប់ក្រួសនោះចេញជាបន្ទាន់ទើបអ្នកជំងឺអាចជាសះស្បើយ។គួរបញ្ជាក់ថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិចតែម្យ៉ាងក្នុងករណីនេះមិនអាចព្យាបាលអ្នកជំងឺឲ្យបានជាសះស្បើយបានឡើយ។ជាទូទៅការដកគ្រាប់ក្រួសចេញពីកន្លែងស្ទះអាចធ្វើទៅបានតាមវិធី២យ៉ាងគឺការវះកាត់និងការចាប់យកក្រួសចេញដោយម៉ាស៊ីន Endoscopy ដែលគេឲ្យឈ្មោះថា Endoscopy Retrograde Cholangiopancreatography (ERCP)។ ដោយឡែក នៅកម្ពុជា ERCP ទើបនឹងត្រូវបានយកមកអនុវត្តនៅអំឡុងចុងឆ្នាំ ២០១៤ នេះប៉ុណ្ណោះ ដោយមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត រហូតមកដល់ពេលនេះបច្ចេកទេសនេះត្រូវបានបានអនុត្តយ៉ាងជោគជ័យលើការព្យាបាលអ្នកជំងឺកម្ពុជាជាច្រើនរូបរួចមកហើយផងដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត គី វុត្ថា ប្រធានផ្នែកក្រពះ ពោះវៀន ថ្លើមនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត         ស្វែងយល់បន្ថែម៖ មធ្យោបាយទីមួយក្នុងការព្យាបាល ជំងឺក្រួសស្ទះនៅផ្លូវទឹកប្រមាត់ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការមិនបញ្ចេញរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) រហូតឈានដល់ដំណាក់កាលមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ គឺជាកង្វល់មួយដ៏ចម្បងដែលវាធ្វើឲ្យមានភាពយឺតយ៉ាវក្នុងការចាប់បានពីស្ថានភាពជំងឺ ដូច្នេះហើយទើបជំងឺនេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា “ឃាតករលាក់មុខ”។ អ្វីជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬColorectal Cancer (CRC)? ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) បង្កឡើងពីកោសិកាពោះវៀនធំ ឬ កោសិកា rectum(ប្រវែង២ទៅ៣អុីញចុងក្រោយនៃពោះវៀនធំមុនដល់ទ្វារធំ)។អំឡុងពេលមានជំងឺ កោសិកាធម្មតានៃពោះវៀនធំនិងចុងពោះវៀនធំ ចាប់ផ្តើមមានបម្រែបម្រួលការរាលដាលមានសភាពមិនអាចគ្រប់គ្រងបានហើយមិនងាប់ទៅវិញនោះទេ។ជាទូទៅស្ថានភាពនៃកោសិកាដែលលូតលាស់នោះស្តែងចេញជាដំណាក់កាលដំបូងbenign(មិនទាន់មហារីក)ហៅថាpolypដែលអាចប្រែប្រួលនៅពេលណាមួយបង្កឲ្យក្លាយជាដុំមហារីក។ ករណីមិនមានការព្យាបាលឬធ្វើការកាត់ចេញpolypនោះវាអាចមានអានុភាពខ្ពស់ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតអ្នកជំងឺ។ ភាគច្រើននៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ(CRC) គឺជាប្រភេទ adenocarcinomas ដែលកោសិកាស្ថិតក្នុងសភាពដែលអាចបញ្ចេញទឹករំអិល និងសារធាតុរាវពីកោសិកាពោះវៀនផ្សេងៗទៀត។   ជំងឺ CRC កើតឡើងញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា? មិនថាក្នុងពិភពលោកឬប្រទេសកម្ពុជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ(CRC)ស្ថិតក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកដែលតែងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់មិនថាចំពោះបុរស ឬស្រ្តី។ ផ្អែកតាមរបាយការណ៍ទិន្នន័យនៃGLOBOCAN ក្នុងឆ្នាំ ២០១២ ក៏បានបង្ហាញផងដែរថា៖ • ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) កើតមានឡើងទូទាំងពិភពលោកក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៣ ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់ (អត្រា ៩.៧%)៖ ចំពោះបុរសមានអត្រា ១០.០% ស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៣និងចំពោះស្រ្តីក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ ២ ក្នុងអត្រា៩.២%។ • ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬCRC ស្ថិតក្នុងលេខរៀងទី ៥ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់ (អត្រា ៥.៥%)៖ កើតមានលើបុរសស្ថិតក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៦ (អត្រា ៦.៥%) និងចំពោះស្រ្តីក្នុងអត្រា ៤.៧% ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ទី ៥។មូលហេតុនិងកត្តាប្រឈមនៃជំងឺ CRCមូលហេតុ និងកត្តាប្រឈមដែលបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) រួមបញ្ចូលទាំងកត្តាដែលមិនអាចគ្រប់គ្រង និងអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ ១. មូលហេតុដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ • អាយុ៖ បុគ្គលចាប់ពីវ័យ ៥០ឆ្នាំឡើងទៅមានហានិភ័យខ្ពស់ប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំដោយហេតុថាគេឃើញមានមនុស្ស ៩០% មានជំងឺ CRC តែងកើតលើបុគ្គលក្នុងវ័យ ៥០ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ • ភេទ៖ បុរសមានការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺCRC ជាងស្រ្តី • ជាតិសាសន៍៖ ជនជាតិស្បែកខ្មៅមានអត្រាខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ឬCRC (មិនតពូជ) ហើយជំងឺនេះជាមូលហេតុដ៏ចម្បង នៃអត្រាមរណៈក្នុងចំណោមជនជាតិស្បែកខ្មៅ • ប្រវត្តិគ្រួសារមានជំងឺ CRC៖ ប្រសិនសមាជិកគ្រួសារអ្នកមានប្រវត្តិនៃជំងឺ CRC ឬប្រភេទជំងឺadenomatous polyposis (FAP) អ្នកអាចងាយប្រឈមនឹងជំងឺនេះ ជាពិសេសករណីគ្រួសារអ្នកមានជំងឺមហារីកក្នុងវ័យក្មេងទៀតផង • មានកោសិកាត្រៀមមហារីកប្រភេទ Colorectalpolyps • មានជំងឺរលាកពោះវៀន (Inflammatoryboweldiseases)៖ ជាប្រភេទជំងឺដំបៅរលាកពោះវៀន(ulcerative colitis) ឬជំងឺ Crohn’s ដែលអាចស្តែងចេញជាការរលាកពោះវៀនធំ និងបន្តប្រឈមនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) នៅរយៈពេលយូរណាមួយ • ប្រវតិ្តមានជំងឺមហារីក៖ អ្នកដែលធ្លាប់មានជំងឺCRC អាចនឹងលាប់រើឡើងវិញម្តងទៀត។ ចំណែកស្រ្តីដែលមានប្រវត្តិជំងឺមហារីកក្រពេញអូវែ ស្បូនឬសុដន់ សុទ្ធតែជាមូលហេតុបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) ក្នុងអត្រាខ្ពស់មួយ • ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២៖ បុគ្គលដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ អាចនឹងវិវឌ្ឍទៅរកជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC) ហើយលទ្ធផលនិងការព្យាករណ៍ជំងឺ CRC ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ មានការពិបាក។ ២. មូលហេតុដែលអាចគ្រប់គ្រងបាន៖ • ការជក់បារី៖ អាចបង្កើនការបង្កឲ្យមានកោសិកាត្រៀមមហារីក polyps ក្នុងពោះវៀនធំ ក៏ដូចជាបង្កឲ្យទៅជាជំងឺ CRC ផ្ទាល់តែម្តង។ អ្នកជក់បារីមានអត្រា ១៨% ប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងការវិវឌ្ឍជាជំងឺ CRC។ • កត្តាចំណីអាហារ៖ បរិភោគរបបអាហារជាប្រភេទសាច់ក្រហម ឬកែច្នៃ អាហារមានជាតិខ្លាញ់ខ្ពស់(fast food ឬសាច់មានខ្លាញ់) អាហារមានជាតិសរសៃទាប កង្វះអាហារប្រភេទផ្លែឈើ និងបន្លែសុទ្ធតែជាមូលហេតុនៃជំងឺមហារីក CRC • ជាតិអាល់កុល៖ អ្នកពិសាជាតិអាល់កុលកម្រិតមធ្យមប្រឈមក្នុងអត្រា ២០% នៃជំងឺCRC បើប្រៀបជាមួយអ្នកមិនសេពគ្រឿងស្រវឹង ចំណែកអ្នកពិសាក្នុងកម្រិតខ្លាំងក្លា (៤ដង ឬច្រើនជាងនេះក្នុង១ថ្ងៃ) នឹងស្ថិតក្នុងអត្រា ៥០%ប្រឈមទៅនឹងជំងឺ • ជំងឺធាត់៖ ការឡើងទម្ងន់ក្នុងកម្រិត ១.៥ដង បង្កើនការវិវឌ្ឍឲ្យទៅជាជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ (CRC)សម្រាប់អ្នកមានជំងឺធាត់ បើប្រៀបជាមួយអ្នកមានទម្ងន់ធម្មតា • កង្វះការធ្វើលំហាត់ប្រាណ។ អ្នកណាប្រឈមមុខខ្ពស់នឺងជំងឺ CRC? • អ្នកមានអាយុ ៥០ឆ្នាំ ពិសេសមនុស្សប្រុស • អ្នកមានជំងឺរលាកពោះវៀនរ៉ាំរៃ និងមានកោសិកាត្រៀមមហារីក colorectal polyps • អ្នកមានសមាជិកគ្រួសារដែលមានប្រវត្តិជំងឺ CRC • អ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ ២ • អ្នកមានជីវភាពរស់នៅគ្មានផាសុកភាព (អ្នកជក់បារី សេពគ្រឿងស្រវឹង អ្នកមានជំងឺធាត់ អ្នកគ្មានការធ្វើលំហាត់ប្រាណ  អ្នកអនុវត្តរបបអាហារគ្មានសុខភាព)។ ជារួម ការយល់ដឹងពីកត្តាប្រឈមនៃជំងឺ ក៏ដូចជាការពិភាក្សាពីសំណាក់គ្រូពេទ្យជំនាញ ជាវិធីសាស្ត្រមួយជួយអ្នកឲ្យមានជម្រើសក្នុងការអនុវត្តជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃល្អនិងការថែទាំសុខភាពដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសជំងឺមហារីកចំពោះកូនក្មេងនិងមហារីកទូទៅដែលសព្វថ្ងៃជាប្រធានផ្នែកមហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សុខភាពល្អ មិនមែនត្រឹមតែការអនុវត្តទម្លាប់ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែរបបអាហាររបស់អ្នកក៏ចាំបាច់ ក្នុងនោះប្រូតេអុីនដើរតួយ៉ាងសំខាន់ដូចគ្នា។ តាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោមអ្នកនឹងកានតែច្បាស់ អំពីថាតើហេតុអ្វីអ្នកត្រូវបន្ថែមប្រូតេអុីនក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក៖ ៤ចំណុចដែលជាគុណប្រយោជន៍នៃការទទួលទានពពួកប្រូតេអុីនចំពោះរាងកាយ •វាជាសមាសភាគមួយមាននៅគ្រប់កោសិកានៃរាងកាយរបស់អ្នក ជាការពិត សក់ និងក្រចក គឺត្រូវបានបង្កើតឡើងពីប្រូតេអុីនជាពិសេស។ •រាងកាយរបស់អ្នក ប្រើប្រាស់វាដើម្បីបង្កើតនិងជួសជុលជាលិកា។ •គ្រប់គ្នាត្រូវការប្រូតេអុីនដើម្បីបង្កើតអង់ស៊ីមអ័រម៉ូន និងសារធាតុគីមីចាំបាច់ក្នុងរាងកាយ។ •ប្រូតេអុីនពិតជាចាំបាច់ក្នុងការបង្កើតទម្រង់ឆ្អឹង សាច់ដុំ ឆ្អឹងខ្ចី ស្បែក និងឈាម។ ទម្រង់ និងប្រភពខុសគ្នានៃប្រូតេអុីន ប្រូតេអុីនមានប្រភពផ្សេងៗពីគ្នា រួមមាន សាច់ទឹកដោះគោ ត្រី សណ្តែកសៀង និងស៊ុត ក៏ដូចជាសណ្តែក បន្លែមួយចំនួន និងប៊័រ។ នៅក្នុងពេលដែលប្រូតេអុីនត្រូវបានរំលាយ វានឹងបំលែងជាអាមីណូអាស៊ីតដែលរាងកាយត្រូវការ។ ប្រភពប្រូតេអុីនដែលមានគុណភាពខ្ពស់បំផុត ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងទឹកដោះគោ វាជាប្រូតេអុីនពេញលេញ និងមានផ្ទុកស្ទើរតែគ្រប់អាមីណូអាស៊ីតដែលរាងកាយត្រូវការ។ ជាទូទៅប្រូតេអុីនដែលមានប្រភពពីសត្វ (ឧទាហរណ៍៖ ទឹកដោះគោស៊ុត និងសាច់) គឺជាប្រូតេអុីនពេញលេញមែនប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រាងកាយរបស់អ្នកមានលទ្ធភាពក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រូតេអុីនផ្សេងៗច្រើនប្រភេទទៀតបានផងដែរ។ គុណសម្បត្តិនៃការរួមផ្សំប្រូតេអុីនកម្រិតខ្ពស់អ្វីដែលជាពិសេសពីគុណសម្បត្តិនៃការរួមផ្សំប្រូតេអុីនកម្រិតខ្ពស់ ក្នុងអាហារចំពោះការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក រួមមាន៖ •បង្កើនសន្ទុះឡើងវិញបន្ទាប់ពីធ្វើលំហាត់ប្រាណ •បន្ថយការបាត់បង់សាច់ដុំ •បង្កើតសាច់ដុំដែលគ្មានខ្លាញ់ •ជួយរក្សាទម្ងន់ឲ្យមានស្ថេរភាព •ទប់ស្កាត់ការឃ្លាន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top