Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Mar 05, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.6K មើល

ចំណេះដឹងខ្លះៗ អំពីការធ្វើចិញ្ចើម

ការប៉ាក់ចិញ្ចើម គឺជា semi-permanent makeup វាធ្វើឲ្យចិញ្ចើមរបស់អ្នកស្អាតក្នុងរយៈពេលវែង។ ការប៉ាក់ចិញ្ចើមបច្ចុប្បន្ន គឺជាទីពេញនិយមរបស់ស្ត្រីដែលចូលចិត្តធ្វើការតុបតែងមុខ តែមិនសូវពូកែគូសចិញ្ចើម ឬមិនសូវមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការតុបតែងមុខរៀងរាល់ថ្ងៃ ដូច្នេះ ពួកគាត់ជ្រើសរើសយកការប៉ាក់ចិញ្ចើម ដើម្បីជួយសន្សំពេលវេលារបស់គាត់។ ដើម្បីទទួលបានចិញ្ចើមស្អាត មិនអាចគ្រាន់តែសម្រេចចិត្តថាប៉ាក់ហើយក៏ទៅប៉ាក់បានទេ ត្រូវការឲ្យមិត្តនារីជ្រើសរើសកន្លែងប៉ាក់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវផងដែរ ព្រោះថាការប៉ាក់ចិញ្ចើមនៅកន្លែងដែលមិនមានការសិក្សាច្បាស់លាស់ បច្ចេកទេសនឹងមិនមានលក្ខណៈស្តង់ដា ការប្រើទឹកថ្នាំមិនល្អ ទឹកថ្នាំអាចបែកទៅជាក្រហម ឬខៀវ បើសិនជាទឹកថ្នាំមានលាយជាតិគីមីខ្ពស់ អាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់លោកអ្នក។ រីឯការគូសទម្រង់ និងរាងចិញ្ចើមដែលគ្មានជំនាញ និងធ្វើឲ្យចិញ្ចើមមិនសាកសមជាមួយទម្រង់មុខ ឬទម្រង់ចិញ្ចើមសងខាងមិនដូច ឬស្មើគ្នា។ ការឆូតដែលគ្មានជំនាញច្បាស់លាស់ នឹងនាំលោកអ្នកប្រឈមនឹងការរលាកធ្ងន់ធ្ងរនៅបរិវេណដែលធ្វើរួច អាចទៅជាកើតសំលាក ឬផ្លែសាច់ក្រោយការធ្វើ។ ចំពោះការប៉ាក់ចិញ្ចើមនៅ គ្លីនិកកែសម្ផស្សហ្វេសឡាញ ហៅថា Microblading ។ លក្ខណៈពិសេសទាំងបី ដែលគ្លីនិកយើងមាននោះគឹ ៖ ការប្រើផលិតផលដែលផលិតពីប្រទេស Austria ទឹកថ្នាំដែលផ្សំពីធាតុផ្សំធម្មជាតិមិនប់ះពាល់ដល់សុខភាព និងស្បែក និងមិនងាយប្រែពណ៌ក្លាយទៅជាក្រហម ឬខៀវ បន្ទាប់ពីធ្វើរួច។ យើងធ្វើតាមបច្ចេកវិទ្យាពិសេសរបស់ Phi-brows ដែលល្បីនៅអឺរ៉ុបនិង អាស៊ី។ ឧបករណ៍វាស់ និងគូសរូបរាងចិញ្ចើមដែលល្អជាងគេបំផុត ដែលអាចផ្តល់ឲ្យការគូសចិញ្ចើមសមស្របមួយទៅនឹងទម្រង់មុខ និងលើករាសី។ បច្ចេកទេសនៃការប៉ាក់ចិញ្ចើមឲ្យមើលទៅឃើញដូចជាចិញ្ចើមធម្មជាតិពិតៗ និងមានទម្រង់ស្អាតសាកសមនឹងទម្រង់មុខ។ អនាម័យខ្ពស់ ចៀសវាងបាននូវផលវិបាកក្រោយពេលប៉ាក់ ដូចជាការលាក សំលាក ឬស្នាម ការហើម និងការឈឺចាប់។ យើងមានផ្តល់ជូននូវផលិតផលថែរក្សាក្រោយពេលប៉ាក់រួច ដែលអាចធានានូវលទ្ធផលល្អ និងសុវត្ថិភាពសម្រាប់ស្បែក។ លទ្ធផល៧០%នៃការធ្វើ Microblading គឺអាស្រ័យលើការថែទាំជាមួយនឹងផលិតផលដែលមានគុណភាព និងការថែទាំ។ មិត្តនារីអានអត្ថបទនេះហើយ គួរមានការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការជ្រើសរើសគ្លីនិក ដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូររូបរាងចញ្ចើមរបស់អ្នកនាង...

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Mar 05, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.3K មើល

សញ្ញាបញ្ជាក់ពីជំងឺភ័យខ្លាចក្រោ​​​​​យ​​​​មា​ន​​​គ្រោះ​​​​ថ្នាក់

ជំងឺភ័យខ្លាចក្រោយពេលមានគ្រោះថ្នាក់ ឬ​ Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) គឺជាបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលត្រូវបានបង្កឡើងដោយព្រឹត្តិការណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់មួយដែលអ្នកបានឆ្លងកាត់ ឬបានឃើញហេតុការណ៍ណាមួយដោយផ្ទាល់ ហើយវាហាក់បីដូចជានៅដក់ជាប់ក្នុងខួរក្បាល និងលងបន្លាចអ្នកជានិច្ច។ រោគសញ្ញាដែលអ្នកជំងឺតែងជួបប្រទះមានដូចជាភាពញឹកញាប់នៃការរំឭកហេតុការណ៍នោះឡើងវិញសុបិន្តអាក្រក់ និងការថប់បារម្ភកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ ព្រមទាំងមិនអាចគ្រប់គ្រងការគិតអំពីព្រឹត្តិការណ៍នោះបាន។ ជំងឺភ័យខ្លាចនេះអាចបង្កជាផលវិបាកយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរណាស់ដល់សុខភាពផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយ សមត្ថភាពក្នុងការធ្វើការងារប្រចាំថ្ងៃ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងក្នុងសង្គម ហើយពេលខ្លះអាចឈានដល់ការធ្វើអត្តឃាតទៀតផង ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលានោះទេ។   បើយោងតាមមជ្ឈមណ្ឌលជាតិព្យាបាលជំងឺ PTSD របស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានឲ្យដឹងថា ដើម្បីព្យាបាលជំងឺនេះឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព អ្នកជំងឺត្រូវទទួលការព្យាបាលពីរប្រភេទ គឺការព្យាបាលដោយប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងមិនប្រើប្រាស់ថ្នាំ។ ខណៈពេលដែលការសិក្សាជាច្រើនបានបង្ហាញថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំបានជួយបំបាត់រោគសញ្ញាបានលឿន ចំណែកការព្យាបាលដោយមិនប្រើប្រាស់ថ្នាំក៏អាចជួយសម្រាលអាការៈយ៉ាងសន្សឹមៗ និងមានប្រសិទ្ធភាពផងដែរ។ ម៉្យាងវិញទៀត អ្នកជំងឺត្រូវប្រញាប់ស្វែងរកការព្យាបាលឲ្យបានកាន់តែឆាប់កាន់តែប្រសើរ ដោយហេតុថាការព្យាបាលនៅដំណាក់កាលដំបូងអាចទទួលបានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ហើយងាយក្នុងការព្យាបាល។ ដូច្នេះ ដើម្បីជាជំនួយក្នុងការបញ្ជាក់ថាអ្នកកំពុងមានជំងឺនេះ អ្នកអាចឆ្លើយនឹងសំណួរចំនួន ៨ ខាងក្រោម។ ប្រសិនបើអ្នកឆ្លើយថា “យល់ព្រម” ចាប់ពី ៣ សំណួរឡើងទៅ នោះអ្នកប្រហែលជាអាចមានជំងឺភ័យខ្លាចពិតប្រាកដមែន ហេតុនេះអ្នកចាំបាច់គួរតែទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីពិនិត្យ និងព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ សំណួរទាំងនោះមានដូចតទៅ៖ ១. តើអ្នកធ្លាប់ជួបប្រទះជាមួយព្រឹតិ្តការណ៍ដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ឬការរំលោភបំពានផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តដែរទេ? ២. តើព្រឹតិ្តការណ៍ទាំងនោះបានធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ឬធ្វើឲ្យ អ្នកអស់សង្ឃឹមយ៉ាងខ្លាំងក្នុងជីវិតមែនទេ? ៣.តើអ្នកពិបាកក្នុងការជម្រុះចោលហេតុការណ៍ទាំងនោះចេញពីជីវិតមែនទេ? ៤. តើអ្នកយល់ថា អ្នកងាយភ្ញាក់ផ្អើល មានភាពឆេវឆាវ តានតឹង ឆាប់ខឹងជាងកាលពីមុនដែលអ្នកមិនទាន់ជួបព្រឹត្តិការណ៍នេះមែនទេ? ៥. តើអ្នកតែងព្យាយាមចៀសពីសកម្មភាព ឬមនុស្សម្នាទាំងឡាយដែលធ្វើឲ្យអ្នកអាចគិតដល់ព្រឹតិ្តការណ៍នោះឡើងវិញមែនទេ? ៦. តើបញ្ហាពិបាកគេង ឬពិបាកក្នុងការផ្ចង់អារម្មណ៍របស់អ្នកកាន់តែមានភាពធ្ងន់ធ្ងរជាងពេលដែលអ្នកមិនទាន់ជួបព្រឹតិ្តការណ៍នោះមែនទេ? ៧. តើអាការៈនេះកើតឡើងរយៈពេលលើសពី១ខែហើយមែនទេ? ៨. តើបញ្ហានេះបណ្តាលឲ្យអ្នកពិបាកក្នុងការធ្វើការងារប្រចាំថ្ងៃ និងការងារផ្សេងៗទៀតមែនឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកមានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការស្វែងរកជំនួយ សូមចងចាំក្នុងចិត្តថា  PTSD មិនមែនជាសញ្ញានៃភាពទន់ខ្សោយនោះទេ ហើយវិធីតែមួយគត់ដើម្បីយកឈ្នះវាបានគឺ ហ៊ានប្រឈមមុខនឹងអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះអ្នក ព្រមទាំងរៀនទទួលស្គាល់ថាវាជាផ្នែកមួយនៃអតីតកាលរបស់អ្នកតែប៉ុណ្ណោះ។ គួរបញ្ជាក់ថា ដំណើរការនេះនឹងកាន់តែមានភាពងាយស្រួលនៅពេលដែលអ្នកទទួលបានការណែនាំ និងការគាំទ្រពីអ្នកជំនាញ ឬគ្រូពេទ្យឯកទេស។​ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត
ចែករំលែក
  • Mar 04, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.6K មើល

អាថ៌កំបាំងនៃការឲ្យទារកប៉ះទ្រូងម្តាយភ្លាមក្រោយកើត

ការឲ្យទារកប៉ះស្បែកម្តាយក្រោយពេលកើតភ្លាម ត្រូវបានហៅម៉្យាងទៀតថា “ស្បែកប៉ះស្បែក” ឬ “ការថែរក្សាកូនតាមបែបសត្វកង់ហ្គូរូ”។ វិធីសាស្ត្រនេះត្រូវ បានអនុវត្តទូទាំងពិភពលោក ក្នុងគោលបំណងជួយទារកសម្របខ្លួនទៅនឹងជីវិតនៅខាងក្រៅស្បូន និងជួយម្តាយដើម្បីចាប់ផ្តើមបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយព្រមទាំងដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធរវាងកូន និងម្តាយទៀតផង។ ស្បែកប៉ះស្បែកក៏ជួយដល់ការលូតលាស់ផ្នែករាងកាយ និងចិត្តរបស់កូនផងដែរ។ អ្វីជាស្បែកប៉ះស្បែក? វិធីសាស្ត្រនេះជាទូទៅត្រូវបានសំដៅដល់ការអនុវត្តដែលទារកត្រូវបានជូតឲ្យស្ងួតជាមុន រួចយកទៅដាក់ផ្ទាល់ទៅលើទ្រូងរបស់ម្តាយក្រោយពេលសម្រាលទាំងម្តាយទាំងកូនត្រូវបានគ្របដណ្តប់ដោយភួយដ៏កក់ក្តៅជាមួយគ្នា និងទុកចោលយ៉ាងហោចណាស់មួយម៉ោង ឬរហូតដល់ទារកបានបៅដោះដំបូងរួចរាល់។ គួរបញ្ជាក់ថា ទារកត្រូវស្វែងរកការបៅដោះម្តាយដោយខ្លួនឯង មិនត្រូវមានជំនួយពីម្តាយ ឬក្រុមគ្រូពេទ្យឡើយ។ ការប៉ះស្បែក និងស្បែកក៏អាចកើតមានគ្រប់ពេលដែលទារកត្រូវការការលួងលោម ភាពស្ងប់ស្ងាត់ និងដើម្បីជួយបង្កើនការផ្គត់ផ្គង់ទឹកដោះម្តាយផងដែរ។ ផលប្រយោជន៍ មានភស្តុតាងកាន់តែច្រើនឡើងៗដែលបានអះអាងអំពីសារសំខាន់នៃស្បែកប៉ះស្បែកក្រោយសម្រាលដែលក្នុងនោះមានដូចជា៖  • ជួយដល់ម្តាយ និងទារកអាចសម្រាក សម្រួលអារម្មណ៍ • ជួយគ្រប់គ្រងកម្រិតចង្វាក់បេះដូង និងការដកដង្ហើមរបស់ទារក ហេតុនេះពួកគេអាចសម្របខ្លួនបានល្អជាងមុនពេលនៅខាងក្រៅស្បូន • ជំរុញការរំលាយអាហារ និងបង្កើនចំណង់បៅដោះម្តាយ • ជួយរក្សាសីតុណ្ហភាពរាងកាយបានល្អ • ចម្លងបាក់តេរីល្អដែលមានលើស្បែកម្តាយដល់ទារក ដើម្បីជួយការពារប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគ • ជំរុញការបញ្ចេញអ័រម៉ូនសម្រួលដល់ការបញ្ចេញទឹកដោះ។ ក្រៅពីនេះ ទារកអាចទទួលបានផលប្រយោជន៍ជាច្រើនទៀតដូចជា៖ • ជួយសម្រួលការស្រូបចូលអុកស៊ីសែន • កាត់បន្ថយអ័រម៉ូនស្ត្រេស (cortisol) • លើកទឹកចិត្តដល់ឥរិយាបថមុនពេលបំបៅ • ជួយបង្កើនការលូតលាស់ • កាត់បន្ថយការស្នាក់នៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ • ជួយបង្កើនបរិមាណទឹកដោះ និងបរិមាណអង់ទីករដែលមានក្នុងទឹកដោះដំបូង។ ដើម្បីឲ្យវិធីសាស្ត្រនេះប្រព្រឹត្តដោយភាពជោគជ័យបាន លុះណាតែមានជំនួយពីក្រុមគ្រូពេទ្យ ដោយក្នុងនោះ៖ • ម្តាយទាំងអស់ត្រូវប៉ះស្បែក និងស្បែកជាមួយកូនក្រោយពេលសម្រាល យ៉ាងហោចណាស់រហូតក្រោយការបំបៅដំបូងរួចរាល់ ឬកាន់តែយូរតាមតែទារកចង់បាន • ម្តាយទាំងអស់ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យបំបៅដោះដំបូងខណៈពេលនោះ គឺនៅពេលដែលទារកបង្ហាញសញ្ញាត្រៀមខ្លួនដើម្បីបៅ • ម្តាយ និងទារកដែលមិនមានទំនាក់ទំនងជាមួយការប៉ះស្បែកភ្លាមៗក្រោយពេលសម្រាល ត្រូវបានគេលើកទឹកចិត្តឲ្យចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងនេះឲ្យបានកាន់តែឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន មិនថានៅពេលណា ឬកន្លែងណាក៏ដោយ។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

មាតា និងទារក
ចែករំលែក
  • Mar 02, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.1K មើល

បញ្ឈប់ការផ្សព្វផ្សាយរបស់គណនីឈ្មោះ Narichat Jing

សេចក្តីជូនដំណឹងថ្ងៃទី ២៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៨ ពីក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា សូមជម្រាបជូនដល់សាធារណជនទាំងអស់ឲ្យបានជ្រាបថា៖ យោងតាមការពិនិត្យឃើញលើបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុករៀងរាល់ថ្ងៃមានគណនីមួយឈ្មោះ Narichat Jing កំពុងផ្សព្វផ្សាយផលិតផលឱសថ និងផលិតផលគ្រឿងសម្អាងជាច្រើនមុខ ដោយគ្មានចុះបញ្ជិកា គ្មានការត្រួតពិនិត្យគុណភាព និងគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាតឲ្យផ្សព្វផ្សាយពីក្រសួងសុខាភិបាលដែលមានឈ្មោះដូចខាងក្រោម៖ ១-Super Weight Gain ២-Digestica Tablets ៣-Super Colostrum Chew ៤-Easy Slim ៥-DAFLEXION ៦-ផលិតផលគ្រឿងសម្អាងឈុតបំបាត់មុន ស្នាមមុន និងជាំ ៧-ផលិតផលគ្រឿងសម្អាង ឈុតបំបាត់អាចម៍រុយ ៨-សាប៊ូ និងក្រែមបន្ទន់សក់ ៩-ផលិតផលគ្រឿងសម្អាងឈុតបំបាត់ជាំ និងផ្តល់សំណើម និងផលិតផលឱសថដទៃផ្សេងទៀត។ ដើម្បីចៀសវាងការខាតបង់ប្រាក់កាស និងប៉ះពាល់សុខភាព ឬអាចឈានដល់ការបាត់បង់ជីវិតរបស់អ្នកប្រើប្រាស់មិនត្រឹមត្រូវទៀតនោះ ក្រសួងសុខាភិបាលសូមជូនដំណឹងដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋដែលបានប្រើប្រាស់ផលិតផលឱសថខាងលើនេះត្រូវបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ជាបន្ទាន់។ ក្នុងករណីបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋបានជួបប្រទះឃើញជនណាកំពុងលក់ ចែកចាយ ផលិតផលឱសថគ្មានការអនុញ្ញាតពីក្រសួងសុខាភិបាលខាងលើនេះ សូមបងប្អូនប្រញាប់ផ្តល់ព័ត៌មាន ឬត្រូវការព័ត៌មានបន្ថែមពីនាយកដ្ឋានឱសថ ចំណីអាហារ បរិក្ខារពេទ្យ និងគ្រឿងសម្អាង សូមទំនាក់ទំនងតាមរយៈលេខទូរស័ព្ទ៖ ០១១ ៥៧៤ ៧៨៧ , ០៩២ ៣៥៩ ៣៩៩, ០១២ ៩៨៣ ៣៣៤, ០១៧ ៦០៦ ៦៧០។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន ព្រឹត្តិការណ៍ និងព័ត៌មាន
ចែករំលែក
  • Mar 01, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5.8K មើល

ប្រសិទ្ធភាពនៃថ្នាំគីមីទៅលើជំងឺមហារីក

ការព្យាបាលដោយថ្នាំគីមី ឬភាសាបច្ចេកទេសហៅថា Chemotherapy ជាការព្យាបាលដោយថ្នាំដែលមានប្រសិទ្ធភាពទៅសម្លាប់កោសិកាមហារីកតាមរយៈការបញ្ឈប់ការលូតលាស់ និងការបំបែកខ្លួនរបស់កោសិកាមហារីក។ គោលបំណងចម្បង ៣នៃការព្យាបាលដោយថ្នាំគីមីរួមមាន៖ • ធ្វើឲ្យជំងឺមហារីកជាសះស្បើយ • ទប់មហារីកកុំឲ្យមានការលូតលាស់លឿន និង ពន្យារអាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺ • បន្ថយការឈឺចាប់។ ការព្យាបាលមហារីកដោយថ្នាំគីមីអាចត្រូវបានធ្វើឡើងរួមគ្នាជាមួយការព្យាបាលផ្សេងទៀតអាស្រ័យទៅតាមប្រភេទមហារីកនីមួយៗ៖ • មហារីកមួយចំនួនតម្រូវឲ្យប្រើថ្នាំគីមីមុនពេលធ្វើការវះកាត់ រីឯមហារីកខ្លះទាមទារឲ្យប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីក្រោយការវះកាត់ • មហារីកខ្លះត្រូវប្រើថ្នាំគីមីមុនពេលបញ្ចាំងកាំរស្មី និងខ្លះទៀតត្រូវប្រើថ្នាំគីមីក្នុងអំឡុងពេលបញ្ចាំងកាំរស្មី • មហារីកផ្សេងទៀតអាចតម្រូវឲ្យប្រើថ្នាំគីមីជាមួយនឹងការព្យាបាលបែបជីវសាស្ត្រ ឬImmunotherapy។ ដំណាក់កាលដែលត្រូវព្យាបាលដោយថ្នាំគីមី ដំណាក់កាលនៃការប្រើថ្នាំគីមីប្រែប្រួលតាមប្រភេទមហារីក ឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែងដូចជាមហារីកសុដន់ដែលមានទំហំធំលើសពី ៣សង់ទីម៉ែត្រឡើងទៅអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការព្យាបាលដោយការចាក់ថ្នាំគីមីមុនទើបវះ និងបញ្ចាំងកាំរស្មីតាមក្រោយ។ ផ្ទុយទៅវិញសម្រាប់ដុំមហារីកសុដន់ដដែលតែមានទំហំតូចជាង ៣សង់ទីម៉ែត្រ អ្នកជំងឺនឹងត្រូវវះមុន ទើបបញ្ចាំងកាំរស្មីហើយបើករណីមិនមែនជាដុំមហារីកកាច អ្នកជំងឺនឹងមិនតម្រូវឲ្យចាក់ថ្នាំគីមីនោះទេ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ សម្រាប់ដុំមហារីកមួយចំនួនផ្សេងទៀតភាគច្រើននឹងតម្រូវឲ្យចាក់ថ្នាំគីមីមុនដាច់ខាត។   របៀបនៃការផ្តល់ថ្នាំគីមី និងរយៈពេល ១. ថ្នាំគីមីចាក់តាមសរសៃ • សរសៃវ៉ែន ដែលរួមមានការចាក់ផ្ទាល់ និងការចាក់លាយជាមួយស៊ីរ៉ូម • សរសៃអាទែរ ដោយប្រើបំពង់ទីបតូចវែងហៅថា Catheter ចាក់ចូលរហូតដល់ដុំមហារីក ទើបបាញ់ថ្នាំគីមីបញ្ចូល ២. ថ្នាំគីមីចាក់ចូលស្រោមពោះ ឬស្រោមសួត ៣. ថ្នាំគីមីចាក់សើស្បែក ៤. ថ្នាំគីមីលេប ៥. ថ្នាំគីមីលាបលើស្បែក (ឧ. មហារីកស្បែក)។ គួរបញ្ជាក់ថា ការព្យាបាលជំងឺមហារីកអាចមានរយៈពេលវែង ហើយប្រែប្រួលទៅតាមប្រភេទនៃមហារីកដែលមហារីកខ្លះត្រូវព្យាបាលដោយថ្នាំគីមីរយៈពេល៦ខែ ខ្លះទៀត៨ខែ និងរហូតដល់១២ខែ។ គម្រោងនៃការព្យាបាលម្តងៗហៅថាមួយវគ្គ (Circle) វាប្រែប្រួលតាមប្រភេទប្រូតូកូលនៃការប្រើថ្នាំគីមីប្រូតូកូលខ្លះចាក់មួយថ្ងៃហៅថាមួយវគ្គ ប្រូតូកូលខ្លះចាក់ពីរថ្ងៃហៅថាមួយវគ្គនិងប្រូតូកូលខ្លះចាក់៥ថ្ងៃហៅថាមួយវគ្គដូចគ្នា មានន័យថាអ្នកជំងឺខ្លះចាក់ ៦វគ្គ ៨វគ្គ និងខ្លះទៀត១២វគ្គ។ ដូច្នេះ រាល់ការព្យាបាលជំងឺមហារីកតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺមកជួបគ្រូពេទ្យតាមគម្រោងនៃការព្យាបាលនីមួយៗឲ្យបានទៀងទាត់បំផុត។ បម្រែបម្រួលអារម្មណ៍ក្នុងពេលព្យាបាលដោយហេតុថាថ្នាំគីមីមិនមែនសម្លាប់តែកោសិកាមហារីក វាអាចធ្វើឲ្យពុលដល់សរីរាង្គផ្សេងទៀតដែលមិនមែនមហារីក ធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺចង្អោរ ក្អួត ក្តៅខ្លួនដោយសារគ្រាប់ឈាមសធ្លាក់ចុះ ខ្លះធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺជ្រុះសក់អស់ ដែលវានឹងត្រឡប់មកធម្មតាវិញបន្ទាប់ពីបញ្ឈប់ការព្យាបាល។ ម៉្យាង អំឡុងពេលព្យាបាលអ្នកជំងឺអាចត្រូវបានហាមឃាត់ពីការងារដែលប្រើកម្លាំង រីឯប្រភេទការងារនៅក្នុងការិយាល័យគឺអាស្រ័យលើអារម្មណ៍របស់អ្នកជំងឺផ្ទាល់ថាអាចធ្វើបាន ឬអត់។ ការត្រៀមខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ • អ្នកជំងឺត្រូវរក្សាអនាម័យឲ្យបានល្អ ហូបស្អាត ផឹកស្អាត រស់នៅស្អាត រាល់អាហារត្រូវឆ្អិនជានិច្ច សម្អាតដៃ និងកន្លែងគេងជាប្រចាំដោយសារក្នុងពេលព្យាបាលអ្នកជំងឺងាយប្រឈមនឹងការឆ្លងមេរោគ • របបអាហារត្រូវគ្រប់គ្រាន់ យ៉ាងហោចណាស់១៥០០កាល់ឡូរីក្នុងមួយថ្ងៃ ទាំងសាច់ បន្លែ និងសារធាតុទឹក ព្រមទាំងចៀសវាងការតមអាហារផ្សេងៗ • ក្រុមគ្រួសារត្រូវរក្សាការលើកទឹកចិត្តឲ្យផ្លូវចិត្តអ្នកជំងឺរឹងមាំ ព្រោះថាបើអ្នកជំងឺបាក់ទឹកចិត្តគាត់អាចស្លាប់បាន។ ផលរំខានពីការព្យាបាល • ប៉ះពាល់ដល់ក្រពះ ដូចជាក្អួតចង្អោរ • ប៉ះពាល់ខួរឆ្អឹងដែលធ្វើឲ្យគ្រាប់ឈាមសធ្លាក់ចុះ អ្នកជំងឺងាយប្រឈមនឹងជំងឺឆ្លង • ប្រភេទថ្នាំខ្លះអាចស៊ីគ្រាប់ឈាមក្រហមឲ្យអ្នកជំងឺខ្វះឈាម និងតម្រូវឲ្យមានការបញ្ចូលឈាម • ប្រភេទថ្នាំមួយចំនួនតូចមានផលវិបាកពិសេស អាចប៉ះពាល់ដល់ដំណើរការបេះដូង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មុនពេលអ្នកជំងឺទទួលបានការព្យាបាល គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការពិនិត្យគ្រប់សរីរាង្គទាំងអស់របស់អ្នកជំងឺ និងផ្តល់ឲ្យនូវជម្រើសនៃការព្យាបាលដែលសមស្របបំផុតដល់អ្នកជំងឺ។ បច្ចុប្បន្នជំងឺមហារីកមួយចំនួនត្រូវបានគេព្យាបាលឲ្យជាសះស្បើយដោយថ្នាំគីមី តែតម្រូវឲ្យពួកគាត់មានទាំងកម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្ត តស៊ូជាមួយការព្យាបាល ព្រោះការព្យាបាលត្រូវប្រើរយៈពេលយូរ។ ករណីអ្នកជំងឺជួបផលវិបាកសូមប្រញាប់វិលត្រឡប់មកជួបជាមួយគ្រូពេទ្យវិញឲ្យបានឆាប់កាន់តែប្រសើរ។ សូមកុំរើសអើងអ្នកជំងឺមហារីក សារធាតុគីមីដែលចាក់ចូលមិនអាចឆ្លងដោយការប៉ះពាល់នោះទេ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ សុធា ឯកទេសជំងឺមហារីក ជំងឺឈាម និងវេជ្ជសាស្ត្រជាន់ខ្ពស់នៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
  • Feb 28, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.2K មើល

ការក្រហាយក្រពះ អាចមានបញ្ហាលើសពីអ្វីដែលអ្នកគិតដល់!

ភាពឈឺចាប់ ឬក្រហល់ក្រហាយជាធម្មតាក្នុងពោះបណ្តាលមកពីការរលាកក្រពះតិចតួចអាចនឹងត្រូវបំបាត់បានតាមរយៈការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងការបញ្ចេញជាតិអាស៊ីត (Antacids) យ៉ាងណាមិញចំពោះអាការៈជំងឺដែលកើតមានឡើងមិនធម្មតា ឬថ្មីៗ អ្នកជំងឺគួរស្វែងរកការពិនិត្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ អ្វីគួរដឹង? ជាទូទៅ អាការៈក្រហល់ក្រហាយ ភាគច្រើនជាសញ្ញាដាស់តឿនពាក់ព័ន្ធទៅនឹងបម្រែបម្រួលមុខងារក្រពះពោះវៀន ភ្នាសបំពង់អាហារ ដែលបង្កឡើងពីជំងឺដំបៅភ្នាសក្រពះ ឬច្រាលទឹកអាស៊ីតក្រពះជាដើម។ ដោយឡែក ប្រសិនសញ្ញាឈឺចាប់ណាមួយ ស្តែងឡើងរយៈពេលលើសពី ១០ថ្ងៃ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរបូករួមការថយចុះទម្ងន់ និងលាមកមានពណ៌ខ្មៅ នោះការពិគ្រោះជំងឺជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ឬវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកក្រពះពោះវៀនគួរត្រូវបានណែនាំ។  អ្វីគួរធ្វើ? ប្រសិនស្ថានភាពឈឺចាប់ ឬក្រហាយកើតមានឡើងភ្លាមៗ អ្នកជំងឺអាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់៖ ប្រភេទឱសថរួមបញ្ចូលសារធាតុអាលុយមីញ៉ូមអ៊ីដ្រុកស៊ីត និងអំបិលម៉ាញ៉េស្យូម  ដែលមានសមត្ថភាពទៅបិតលើភ្នាសក្រពះ គ្មានការស្រូបចូល និងត្រូវបញ្ចេញចោលតាមលាមកនៅពេលអស់ប្រសិទ្ធភាព ដូចជា៖ • Maalox (Théraplix) • Phosphalugel (Yamanouchi Pharma)៖ ស្ថិតក្នុងទម្រង់ជាជែល អាចប្រើបាន ២ស្លាបព្រាបាយ ឬ ១កញ្ចប់ បន្ទាប់ពីអាហារ។ ឬអាចប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងការចេញអាស៊ីតពីក្រពះ ប្រភេទ Anti H2 ដែលមាន៖ • Cimétidine៖ អាចមានឈ្មោះ Stomédine 200mg ប៉ុន្តែវាអាចបង្កជាផលរំខានមួយចំនួន និងមានអន្តរកម្មឱសថក្នុងលក្ខខណ្ឌណាមួយ • Famotidine៖ អាចមានឈ្មោះ Pepcidac ដោយអាចប្រើម្តង ១គ្រាប់ នៅពេលឈឺចាប់ភ្លាមៗ ឬនៅមុនពេលគេង តែចៀសវាងប្រើប្រាស់លើសពី ២ គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ (សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ)។ ប្រសិនអាការៈស្តែងចេញជាជំងឺច្រាលទឹកអាស៊ីតក្រពះ អាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទពាសក្រពះ ដែលមានសារធាតុរួមបញ្ចូលនូវម្សៅ Baking Soda និង Alginate ដែលមានឈ្មោះ៖ Gaviscon (Smithkline Beecham)៖ ក្នុងកម្រិត ១កញ្ចប់ ឬ២ស្លាបព្រាកាហ្វេ អំឡុងពេលអាហារ ៣ពេល។ ត្រូវប្រាកដថាអាការៈក្រហល់ក្រហាយដែលកើតមានឡើង មិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទ Corticoïde ឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ (Antalgique) ឬឱសថក្នុងក្រុម Anti-inflammatoire non stéroïdien ដែលក្នុងករណីបែបនេះ   ត្រូវជួបព្យាបាលជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព
ចែករំលែក
  • Feb 27, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 9.2K មើល

គីសក្នុងសុដន់ សុទ្ធតែបង្កជាមហារីក?

នាពេលបច្ចុប្បន្ន ការយល់ដឹងអំពីមហារីកសុដន់ចំពោះស្ត្រីមានការកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាក់ស្តែងស្ត្រីភាគច្រើនបានធ្វើការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង ឬធ្វើការពិនិត្យដោយគ្រូពេទ្យជំនាញ។ ចម្ងល់ និងការព្រួយបារម្ភតែងកើនមានឡើងក្រោយធ្វើការពិនិត្យនេះ ជាពិសេសនៅពេលដែលបានដឹងថាពួកគាត់មានដុំសាច់ក្នុងសុដន់ ដូចករណីខាងក្រោម៖ សំណួរ៖ អ្នកជំងឺអាយុ ២៥ឆ្នាំ មកពីខេត្តកំពង់ចាម បាននិយាយថា “ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការពិនិត្យសុដន់ តាមរយៈម៉ាស៊ីនអ៊ុលត្រាសោន គ្រូពេទ្យបានរកឃើញថា ខ្ញុំមានដុំគីសទំហំ ១សង់ទីម៉ែត្រមានទឹកថ្លាខាងក្នុង និងព័ទ្ធជុំវិញដោយសម្បកខាងក្រៅ។ ខ្ញុំមិនមានការឈឺចាប់ ឬមានអារម្មណ៍ថាមានដុំនេះនោះទេ។ តើដុំគីសជាអ្វី? តើវាអាចបង្កឲ្យគ្រោះថ្នាក់ទេ?” ចម្លើយ៖ ដុំគីសជាប្រភេទដុំសាច់ស្លូតមួយប្រភេទដែលជាញឹកញាប់តែងតែកើតមានឡើងក្នុងសុដន់របស់មនុស្សស្រី។ ផ្នែកខាងក្នុងរបស់វាជាសារធាតុរាវការវិវឌ្ឍនៃដុំគីសនេះអាចបណ្តាលមកពីបម្រែបម្រួលកម្រិតអ័រម៉ូនដែលមានក្នុងសារពាង្គកាយ។  មានភស្តុតាងមួយចំនួនបានបង្ហាញថាការកើនឡើងនូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនលើសលប់អាចជំរុញឲ្យមានការកើតប្រភេទដុំសាច់នេះ។  ដុំគីសក្នុងសុដន់អាចមានវត្តមានក្នុងសុដន់ទាំងសងខាង  ឬតែម្ខាង  ដែលប្រភេទដុំសាច់នេះត្រូវបានបែងចែកជាច្រើនប្រភេទក្នុងនោះមានដូចជា៖ • ប្រភេទធម្មតា (សម្បូរ) និងជាប្រភេទគីសបែប ស្មុគស្មាញ • ប្រភេទដុំទោល (សម្បូរ) និងមានដុំគីសច្រើន • ប្រភេទគីសតូចៗ (ពិបាកស្ទាបរក តែអាចត្រូវបានរកឃើញក្នុងអំឡុងពេលធ្វើអ៊ុល​ត្រាសោន) និងប្រភេទគីសធំៗ (អាចស្ទាបដឹង និងមានទំហំចាប់ពី ២ ទៅ៥ស.ម)។ ទំហំដុំគីសធំអាចដាក់សម្ពាធលើជាលិកាសុដន់ផ្សេងៗទៀតដែលនៅជិត បណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងមានអារម្មណ៍មិនស្រួលនៅតំបន់សុដន់នោះតែម្តង។ ដុំគីសក្នុងសុដន់អាចត្រូវបានគេរកឃើញចំពោះស្ត្រីគ្រប់វ័យទាំងអស់ វាកើតមានជាធម្មតាទៅលើស្ត្រីមុនពេលអស់រដូវ និងស្ត្រីក្រោយអស់រដូវដែលទទួលការព្យាបាលដោយប្រភេទថ្នាំអ័រម៉ូន។ គីសសុដន់អាចកើតឡើងដោយឯកឯង ឬមិនឯកឯងដែលអាចវិវឌ្ឍយ៉ាងលឿន។ ប្រភេទដុំមហារីកកាចដែលនៅជាប់ជញ្ជាំងកោសិកាគីសគឺកម្រកើតមានណាស់។ រោគសញ្ញាជាធម្មតានៃដុំគីសនេះមានលក្ខណៈរលោងមានរាងមូល ឬពងក្រពើបត់បែនបានយ៉ាងងាយស្រួលនៅក្នុងសុដន់ ព្រមទាំងអាចមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងផ្លែទំពាំងបាយជូរ   ឬប៉ោងប៉ោងដែលមានផ្ទុកទឹកក្នុងនោះពេញ ប៉ុន្តែជួនកាលមានសភាពរឹង និងអាចឲ្យមានអារម្មណ៍ឈឺទៀតផង។ ដុំគីសទំហំតូច ដែលមិនបង្កការឈឺចាប់ប្រហែលជាអាចត្រូវបានរកឃើញតែតាមរយៈការពិនិត្យអ៊ុលត្រាសោនប៉ុណ្ណោះ។ ដុំគីសនេះអាចរីកធំ និងកាន់តែឈឺនៅពេលមករដូវ តែប្រែជាបាត់ទៅវិញក្រោយបញ្ចប់ការមករដូវ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ បន្ទាប់ពីការសាកសួរអំពីរោគសញ្ញា និងព័ត៌មានទាក់ទងប្រវត្តិគ្រួសាររបស់អ្នកជំងឺរួចរាល់ ក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការពិនិត្យសុដន់តាមរយៈរូបរាងខាងក្រៅ និងស្នើសុំការថតពិនិត្យតាមបែបរូបភាពវេជ្ជសាស្រ្តបន្ថែមទៀត។គីសក្នុងសុដន់ងាយស្រួលក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណក្នុងអំឡុងពេលពិនិត្យតាមវិធីសាស្ត្រអ៊ុលត្រាសោនក្រោយសង្ស័យថាមានដុំគីស (បន្ទាប់ពីធ្វើការពិនិត្យដោយម៉ាស៊ីនអុលត្រាសោនរួចរាល់) ការប្រើប្រាស់ម្ជុលតូចឆ្មារ (FNA) ដើម្បីបឺតយកទឹកពីក្នុងដុំគីសនឹងត្រូវបានធ្វើបន្ត ដោយដំបូងត្រូវជូតស្បែកខាងលើជាមួយអាល់កុល ព្រមទាំងមានការចាក់ថ្នាំស្ពឹកត្រង់ទីតាំងដែលត្រូវចាក់ម្ជុលបឺតនោះ។ ម្ជុលនេះមានទំហំប្រហែលទំហំម្ជុលបូមឈាមពីសរសៃដៃ។គ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការបូមយកទឹកគីសនេះចេញដោយកាន់ដុំគីសថ្នមៗចន្លោះម្រាមដៃរបស់គាត់ រួចរុញម្ជុលចូលជាច្រើនដងដើម្បីបូមទឹកនោះចូលក្នុងសឺរ៉ាំង។ បន្ទាប់មក ដុំគីសនោះនឹងប្រែជាស្វិតដូចជាប៉ោងប៉ោង ដែលត្រូវបានចាក់ទម្លុះ។ ទឹកគីសនៅក្នុងដបពិសេសនេះនឹងត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពិសោធន៍ពិសេសដើម្បីពិនិត្យមើលតាមរយៈមីក្រូទស្សន៍។ បន្ទាប់ពីធ្វើការបូមទឹកគីសរួច អ្នកជំងឺត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់ក្នុងរយៈពេល១ខែក្រោយ។ ជំងឺមហារីកកម្រវិវឌ្ឍពីដុំគីសណាស់ ហើយសម្រាប់ហេតុផលនេះទឹកគីសដែលបូមមកលាយឡំឈាមតម្រូវឲ្យពិនិត្យតាមរយៈមីក្រូទស្សន៍។ មានតែគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់តែប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចចិត្តបានថាគួរធ្វើការវះកាត់ ឬយ៉ាងណា ពីព្រោះហានិភ័យដែលអាចវិវឌ្ឍដុំគីសដែលមានឈាមឲ្យទៅជាជំងឺមហារីកបានគឺមានតែ ១០% ហើយប្រភេទនៃគីសបែបនេះត្រូវតែវះកាត់ចេញ។ ការព្យាបាល គ្មានការព្យាបាលដែលចាំបាច់សម្រាប់ដុំគីសមានទំហំតូច (តិចជាង ២ស.ម)ទេ ករណីដុំគីសទាំងនោះផ្ទុកទៅដោយសារធាតុរាវ និងមិនបង្កជារោគសញ្ញាអ្វីឡើយ ដែលត្រូវបានធ្វើការបញ្ជាក់ពីអ៊ុលត្រាសោន ឬបន្ទាប់ពីការបូមទឹកគីសរួចរាល់។ ១. ដុំគីសមិនតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលទេ ប្រសិនបើវាមិនបានវិវឌ្ឍកាន់តែធំនិងគ្មានការឈឺចាប់ ឬមានអារម្មណ៍មិនស្រួល តែការបូមទឹកគីសប្រហែលជាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ ការបូមទឹកគីសចេញមកបណ្តាលឲ្យដុំគីសប្រែជាស្វិតដោយវាអាចកាត់បន្ថយសម្ពាធ និងភាពមិនស្រួលដែលបណ្តាលមកពីគីសផ្ទាល់។ ទោះបីជាមានការបូមទឹកនេះចេញក៏ដោយក៏ថង់គីសនេះអាចផលិតជាសារធាតុរាវថ្មីបរិមាណប្រហែល៥០%ទៀតនៅពេលអនាគតផងដែរ។ ដូច្នេះ ការបូមយកទឹកគីសចេញអាចត្រូវបានធ្វើឡើងលើសពីពីរដង។ ការលាប់ឬការកកើតថ្មីនៃដុំគីសតែងកើតឡើងជាធម្មតា។ ២. ការវះកាត់អាចត្រូវបានពិចារណាក្នុងករណីគីសកើតឡើងវិញជារៀងរាល់ខែ ឬប្រសិនបើគីសផ្ទុកទៅដោយឈាម ឬករណីមានសញ្ញាណដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភផ្សេងទៀត។ គីសដែលតែងកកើតទឹកឡើងវិញបន្ទាប់ពីការបឺតទឹកចេញ ២ដង ឬច្រើនជាងនេះប្រហែលជាត្រូវបានវះកាត់ចេញពីព្រោះវាអាចទាក់ទងនឹងជំងឺមហារីក។ ករណីដុំគីសមានសភាពរឹង ការច្រឹបសាច់គឺត្រូវបានធ្វើឡើង។ ៣. ចំពោះស្ត្រីដែលតែងមានគីសជាប់ជានិច្ច ជួនកាលការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រហែលជាអាចជួយមិនឲ្យមានការវិវឌ្ឍដុំគីសបន្តទៀតបាន បើទោះបីជាថ្នាំទាំងនោះមិនមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះដុំគីសដែលមានស្រាប់ក៏ដោយ។ ការផ្តល់ថ្នាំជូនអ្នកជំងឺអាចធ្វើឡើងដោយគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់មានបទពិសោធន៍តែប៉ុណ្ណោះ។ សម្រាប់ស្រ្តីដែលមានដុំគីសធម្មតាអាចធ្វើការតាមដានជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ប្រសិនបើស្ត្រីម្នាក់នៅតែអាចស្ទាបដឹងថាមានដុំសាច់បន្ទាប់ពីការមករដូវបានបញ្ចប់ ឬប្រសិនបើដុំសាច់នោះនៅតែបន្តរីកធំ ឬមានការផ្លាស់ប្តូរ ពួកគាត់ត្រូវតែប្រញាប់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ចំពោះករណីរបស់អ្នកជំងឺខាងលើ គាត់មានដុំគីសតូចធម្មតា ដែលមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះទេ។ គីសនេះជួនកាលអាចបាត់ទៅវិញដោយឯកឯង។ គ្រប់គ្នាត្រូវតែធ្វើការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯងជារៀងរាល់ខែ និងទៅជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសជារៀងរាល់ឆ្នាំសម្រាប់ការពិនិត្យរាងកាយ ព្រមទាំងពិនិត្យតាមវិធីសាស្ត្រអ៊ុលត្រាសោន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសមហារីកចំពោះកុមារ  និងមហារីកទូទៅ ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកជំងឺមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
  • Feb 25, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 12.9K មើល

ក្អកស្ងួតស្តែងឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?

ជាទូទៅ នៅពេលអ្នកទៅជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីព្យាបាលអាការៈក្អក ក្រុមគ្រូពេទ្យតែងសួរអ្នកថាតើជាប្រភេទក្អកស្លេស្ម ឬក្អកស្ងួតដោយហេតុថាមូលហេតុបង្កនិងវិធីសាស្ត្រព្យាបាលផ្សេងៗគ្នា ដែលជួនកាល អ្នកអាចពិបាកញែករវាងការក្អកទាំងពីរនេះណាស់។ ដូច្នេះអត្ថបទខាងក្រោមនឹងបង្ហាញលោកអ្នកឲ្យដឹងថា អ្នកបាន និងកំពុងក្អកស្ងួត ដើម្បីអ្នកអាចធ្វើការបែងចែកខ្លួនឯងបាន។ ក្អកស្ងួតគឺជាប្រភេទក្អកមិនបញ្ចេញស្លេស្ម ដែលវាអាចមានលក្ខណៈរមាស់ ឬដូចមានអ្វីម៉្យាងដែលនៅជាប់បំពង់ក។ ជាញឹកញាប់អាការៈនេះអាចបង្កមកពីមេរោគដូចជា ជំងឺផ្តាសាយ ឬពេលខ្លះក៏អាចបង្កមកពីបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ឬបញ្ហាបំពង់កផងដែរ។ * មូលហេតុនៃក្អកស្ងួត បន្ថែមពីមូលហេតុដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ វាក៏អាចបណ្តាលមកពីបញ្ហាផ្សេងទៀតផងដែរ៖ - ជំងឺហឺត - ជំងឺច្រាលទឹកក្រពះ (Gastro-esophageal reflux) - ការជក់បារី - អាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះដែលបណ្តាលមកពីសារធាតុ ឬវត្ថុដែលអ្នកធ្លាប់អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយ មានដូចជា លម្អងធូលី ឬរោមសត្វជាដើម - ការរលាកបំពង់សំឡេង - ក្អកមាន់ ដែលជាប្រភេទជំងឺបង្កមកពីបាក់តេរី - រោគសញ្ញានៃការស្ទះផ្លូវដង្ហើមអំឡុងពេលគេង (Obstructive sleep apnea) - ទម្លាប់ក្អក ដែលជាទូទៅកើតឡើងតែនៅពេលថ្ងៃ ប៉ុន្តែមិនមែនបង្កមកពីមេរោគ ឬបាក់តេរីនោះទេ ហើយភាគច្រើនកើតឡើងចំពោះក្មេងៗ - ការដកដង្ហើមចូលនូវពពួកសារធាតុចម្លែកផ្សេងទៀតដោយចៃដន្យ ដែលអាចជាអាហារ ឬទឹក - ជំងឺសួតមួយចំនួន - អាចជាផលរំខានរបស់ថ្នាំមួយចំនួនដូចជា ថ្នាំលើសឈាមប្រភេទ ACE inhibitor (Angiotensin Converting Enzyme inhibitors)។ ក្រៅពីហេតុផលដែលតែងកើតឡើងជាញឹកញាប់ខាងលើ អាការៈនេះក៏អាចបង្កមកពីជំងឺបេះដូង ជំងឺស្ទះទងសួត (Pulmonary embolism) ឬជំងឺមហារីកសួតជាដើម។ គួរបញ្ជាក់ថា អាការៈនេះអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលដែល៖ - ការដកដង្ហើមជាមួយខ្យល់ស្ងួត ឬត្រជាក់ខ្លាំង - ខ្យល់កង្វក់ដែលអាចមានជាធូលី ផ្សែង - ស្រូបផ្សែងបារីដោយផ្ទាល់ ឬមិនផ្ទាល់ - ការប្រើប្រាស់សំឡេងច្រើន និងខ្លាំងពេក - ការផ្លាស់ប្តូរសីតុណ្ហភាព។ * វិធីសាស្ត្រព្យាបាល ក្អកស្ងួតដែលបណ្តាលមកពីការឆ្លងមេរោគ ដូចជាជំងឺផ្តាសាយ ជាធម្មតាអាចធូរស្រាលដោយខ្លួនឯងបានក្នុងរយៈពេល១ឬ២ សប្តាហ៍។ ការព្យាបាលបែបធម្មជាតិ រួមជាមួយការប្រើថ្នាំក្អកអាចជួយធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ប្រសើរឡើង ដែលក្នុងនោះអ្នកអាចអនុវត្តតាមវិធីសាស្ត្រខាងក្រោម៖ ការព្យាបាលបែបធម្មជាតិ - ផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន - លាយទឹកឃ្មុំជាមួយក្រូចឆ្មារ ដោយប្រើទឹកក្តៅជាមួយទឹកឃ្មុំ ១ទៅ២ស្លាបព្រានិងបន្ថែមក្រូចឆ្មារបន្តិច - ខ្ពុរមាត់ជាមួយទឹកអំបិល ករណីអ្នកមានបញ្ហាក្អកស្ងួតមកពី ផ្តាសាយ ឬឈឺក។ ការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំ - ប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយការក្អកក្នុងរយៈពេលខ្លី ដែលមានសារធាតុសកម្មដូចជា Pholcodine, Dextromethorphan, Codeine, Dihydrocodeine, និង Pentoxyverine។ ថ្នាំប្រភេទនេះភាគច្រើនអាចរកទិញបាននៅតាមឱសថស្ថានដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជា ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវទទួលការណែនាំពីរបៀបប្រើប្រាស់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវពីឱសថការីជាមុនរាល់ពេលប្រើប្រាស់ - ជួនកាលអ្នកក៏អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំដែលមានការបូកបញ្ចូលគ្នារវាង ថ្នាំផ្តាសាយ អាល្លែកហ្ស៊ី និងថ្នាំក្អក ករណីមូលហេតុបណ្តាលមកពីជំងឺផ្តាសាយ ឬអាល្លែកហ្ស៊ី - ការប្រើប្រាស់ប្រភេទស្រៃ្ពយ៍បាញ់ច្រមុះ ឬមាត់ដែលមានសារធាតុសកម្មដូចជា ទឹកអំបិល (Saline nasal spray ) ឬ ថ្នាំប្រឆាំងរលាក (Corticosteroid nasal spray) - ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយការបញ្ចេញជាតិអាស៊ីតក្រពះ ក៏ត្រូវបានអនុវត្តចំពោះអ្នកមានបញ្ហាច្រាលទឹកក្រពះផងដែរ។ * សញ្ញាណដែលអ្នកគួរជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ - ក្អកមានឈាម - ពិបាកដកដង្ហើម ឬថប់ - ក្អករាល់ពេលយប់ ឬមានលាយឡំក្តៅខ្លួន - ជាអ្នកជក់បារីជាប់ជាប្រចាំ - មានលាយឡំជាមួយការឈឺក្បាល ឈឺត្រចៀក ក្អួត កន្ទួលរមាស់ ស្រកទម្ងន់ ឬឈឺសាច់ដុំពេញខ្លួន - ក្មេងអាយុក្រោម៦ខែ - ក្អកលើសពី ១០ថ្ងៃដោយមិនមានភាពប្រសើរ ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ - ឬអ្នកមានជំងឺលើសឈាម ជំងឺបេះដូង ក្រពះ ពោះវៀន ឬជំងឺផ្លូវដង្ហើម។ គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកគួរប្រាប់គ្រូពេទ្យរបស់អ្នក ករណីអ្នកមានបញ្ហាក្អកធ្ងន់ធ្ងរដែលបណ្តាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំលើសឈាមដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរប្រភេទថ្នាំផ្សេងទៀតដែលអាចសមស្របជាងនេះ។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន
ចែករំលែក
  • Feb 25, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 4.8K មើល

អត្ថប្រយោជន៍គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនៃក្បាច់រាំហ្សូមបា

ដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកដែលចូលចិត្តរាំ និងមានបំណងចង់ហាត់ប្រាណដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ ព្រមទាំងមានរូបរាងកាយសមសួន បានមកដល់ហើយ នោះគឺក្បាច់រាំហាត់ប្រាណដែលមានឈ្មោះថា ហ្សូមបា។ ហ្សូមបា គឺជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណមួយបែប ចម្រុះទៅដោយក្បាច់រាំប្លែកៗរវាងក្បាច់រាំឡាទីន និងអាមេរិក ដែលនាពេលបច្ចុប្បន្នវាបានក្លាយជាលំហាត់ប្រាណដ៏ពេញនិយម និងទាន់សម័យនៅលើពិភពលោកតាមរយៈអត្ថប្រយោជន៍ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលដូចខាងក្រោម៖ ១. អាចធ្វើចលនាបានពេញមួយតួខ្លួន ក្បាច់រាំនេះត្រូវបានបញ្ចូលគ្នារវាងក្បាច់រាំសែលសា(Salsa) និងក្បាច់រាំដែលប្រើប្រាស់ថាមពលច្រើន (Aerobic) ជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកអាចធ្វើចលនាបានគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃរាងកាយ ដោយរាប់បញ្ចូលទាំងម្រាមដៃ ស្មា ដងខ្លួននិងជើង។ ម៉្យាង រាល់ពេលអ្នករាំចង្វាក់នេះ អ្នកមិនចាំបាច់បារម្ភថាអ្នករាំត្រូវ ឬខុសនោះទេ ដរាបណាអ្នកអាចធ្វើចលនាតាមចង្វាក់ភ្លេង នោះមានន័យថា អ្នកបានកំពុងចូលរួមធ្វើលំហាត់ប្រាណហើយ។ ២. ជួយសម្រកទម្ងន់បានល្អ ការសិក្សាមួយនៅឆ្នាំ២០១២ បានបង្ហាញថាការរាំហ្សូមបារយៈពេល៣៩នាទីបានដុតបំផ្លាញថាមពលប្រហែល ៣៦៩កាល់ឡូរី ហើយអាចដុតបំផ្លាញបាន ៩.៥កាល់ឡូរីក្នុងមួយនាទី។ ក្រុមប្រឹក្សាសហរដ្ឋអាមេរិកទាក់ទងនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ បានផ្តល់អនុសាសន៍ថា បុគ្គលម្នាក់ៗគួរដុតបំផ្លាញថាមពលយ៉ាងតិច៣០០កាល់ឡូរី រាល់ពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណដើម្បីជួយក្នុងការសម្រកទម្ងន់ និងរក្សាទម្ងន់។ ដូច្នេះ ក្បាច់រាំហ្សូមបាអាចបំពេញគ្រប់លក្ខខណ្ឌសម្រកទម្ងន់នេះបានយ៉ាងល្អ។ ៣. ពង្រឹងសាច់ដុំរាងកាយទាំងមូល អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាឈឺពេញទាំងខ្លួន ឬអាចឈឺត្រង់តំបន់ដែលអ្នកមិននឹកស្មានទៀតផង ដោយសារក្បាច់រាំហ្សូមបាបានផ្តោតទៅលើការធ្វើលំហាត់ប្រាណសាច់ដុំប្រភេទផ្សេងៗគ្នាគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃរាងកាយ ជាពិសេសសន្លាក់ផងដែរ។ ៤. សម្រួលចង្វាក់បេះដូង និងសរសៃឈាម ដូចដែលបានបញ្ជាក់ខាងលើ ក្បាច់រាំនេះបានរួមបញ្ចូលទាំងការរាំបែបសប្បាយៗ និងក្បាច់ប្រើប្រាស់ថាមពលច្រើន (Aerobic) ដែលជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណជួយដល់ដំណើរការរបស់បេះដូង និងសរសៃឈាមបានល្អ។ ជាក់ស្តែង ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា បន្ទាប់ពីរយៈពេល ១២សប្តាហ៍ក្រោយកម្មវិធីលំហាត់ប្រាណ ហ្សូមបា អត្រាលោតរបស់ចង្វាក់បេះដូង និង សម្ពាធឈាមរបស់អ្នកចូលរួមបានថយចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ៥. បង្កើនភាពរីករាយ និងបន្ថយស្ត្រេស ពីព្រោះ ហ្សូមបា ជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណជាក្រុមដែលមានមូលដ្ឋានគ្រឹះជាការរាំ និងតន្ត្រី ហេតុនេះវាហាក់បីដូចជាភាសាសកលមួយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាងាយស្ដាប់យល់ និងងាយធ្វើត្រាប់តាម។ តាមរយៈការបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកមកកាន់តន្ត្រីហើយបោះចោលនូវភាពតានតឹងទាំងឡាយដែលមានជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាវិធីមួយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជួយបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹងទាំងនោះ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញការធ្វើលំហាត់ប្រាណអាចផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពនឿយហត់ បង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្ននិងមានស្មារតីផ្ចង់អារម្មណ៍ខ្ពស់ ព្រមទាំងជំរុញឲ្យញាណដឹងមានដំណើរបានល្អប្រសើរទៀតផង។ ៦. សមស្របគ្រប់វ័យ និងគ្រប់កម្រិត ហ្សូមបា គឺជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណចំណាយថាមពលច្រើន និងសមស្របសម្រាប់ហ្វឹកហាត់បេះដូង ហេតុនេះមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចសាកល្បងជាមួយក្បាច់រាំប្រភេទនេះបានដោយមិនប្រកាន់អាយុ និងសមត្ថភាពនៃការចេះរាំ ឬមិនចេះរាំនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាសុខភាពប្រចាំកាយអ្នកគួរប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកជាមុនសិន។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 6.2K មើល

កំហុស ៥យ៉ាងក្នុងការរៀនភាសា

នៅក្នុងសម័យសាកលភាវូបនីយកម្ម និស្សិតកាន់តែច្រើនឡើងកំពុងរៀនភាសាដើម្បីបំបែកឧបសគ្គ និងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាយ៉ាងងាយស្រួលទាំងក្នុងជីវភាពរស់នៅ  និងការសិក្សារបស់ពួកគេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើរៀនមិនបានត្រឹមត្រូវ នោះដំណើរការនៃការរៀនសូត្រភាសាថ្មីអាចចំណាយពេលច្រើន និងខ្ជះខ្ជាយប្រាក់។ សំណាងល្អអត្ថបទនេះនឹងលម្អិតអំពីគុណវិបត្តិទាំងនោះ និងរបៀបដែលអ្នកអាចចៀសវាងពីកំហុសទាំងនោះ។   ព្យាយាមចងចាំពាក្យទាំងអស់ វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការរៀន និងស្គាល់ពាក្យទាំងអស់នៃភាសាណាមួយ។សូម្បីតែអ្នកនិយាយភាសាដើមក៏មិនប្រើពាក្យទាំងអស់បានដែរ។ ជាក់ស្តែងមានតែពាក្យពី ២០០០ ទៅ៣០០០  ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានគេប្រើជាប្រចាំ។ដូច្នេះអ្នកអាចជំនួសការព្យាយាមទន្ទេញនិងរៀនពាក្យទាំងអស់នោះនិងផ្តោតអារម្មណ៍ទៅរៀនពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ទំនាក់ទំនងប្រចាំថ្ងៃ ពាក់ព័ន្ធនឹងការសិក្សា ឬវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នក។ ព្យាយាមចងចាំក្បួនវេយ្យាករណ៍ ជាការពិត វេយ្យាករណ៍គឺមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងភាសានីមួយៗ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការចងចាំនូវច្បាប់ទាំងអស់របស់វាអាចមានច្រើនហើយអាចធ្វើឲ្យសិស្សមានភាពលំបាកក្នុងការសិក្សា។ ដូច្នេះកុំបង្ខំខ្លួនឯងក្នុងការចងចាំក្បួនវេយ្យាករណ៍។ អ្នកគួរយល់ឲ្យបានច្បាស់ពីភាសាដែលអ្នកកំពុងរៀន ដោយការយល់ដឹងពីវប្បធម៌របស់ភាសានោះតាមខ្សែភាពយន្ដ បទចម្រៀង ឬហ្គេម។ វិធីនេះអ្នកនឹងអាចរៀនវេយ្យាករណ៍ដោយធម្មជាតិ ។ ភ្លេចអំពីការស្តាប់ យើងចាប់ផ្តើមរៀន ភាសាដោយផ្តោតលើវាក្យសព្ទ និងវេយ្យាករណ៍។ ហើយជារឿយៗយើងហាក់មិនអើពើលើជំនាញស្តាប់នោះទេ។ ការស្តាប់ គឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់ក្នុងការទំនាក់ទំនង និងការយល់ដឹងពីគ្នា។ អ្នកនឹងដឹងថាការនិយាយភាសា និងការយល់ដឹងមានលក្ខណៈមិនដូចគ្នានោះទេ ដូច្នេះដើម្បីអភិវឌ្ឍជំនាញស្តាប់ អ្នកអាចមើលភាពយន្តឬ   កម្មវិធីទូរទស្សន៍ (មានចំណងជើងរង) ឬស្ដាប់តន្ត្រី ឬវិទ្យុផ្សេងៗ។ ស្វែងយល់ពីប្រភពសៀវភៅតែមួយ សៀវភៅសិក្សាគឺជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អមួយប៉ុន្តែពួកវានៅមានកម្រិត។ ការរៀនសូត្រពីសៀវភៅសិក្សាអាចធ្វើឲ្យអ្នកនិយាយឥតខ្ចោះ និងងាយស្រួលក្នុងការស្តាប់ ប៉ុន្តែការនិយាយតាមរយៈសៀវភៅសិក្សាអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់សំនៀងធម្មជាតិ និងដូចជាការបង្ខំទៅវិញ។ វប្បធម៌នៃភាសានីមួយៗមិនអាចរៀនបានទាំងស្រុងពីសៀវភៅសិក្សានោះទេ ដូច្នេះបន្ថែមឲ្យសៀវភៅសិក្សា អ្នកគួរស្វែងយល់ពីការនិយាយភាសាសាមញ្ញផងដែរ។   ពឹងផ្អែកលើគ្រូបង្រៀន ដោយមិនគិតពីជំនាញអ្វីដែលអ្នកព្យាយាមរៀន ការពឹងផ្អែកលើសាលារៀនឬគ្រូបង្រៀនគឺមិនមានផលល្អឡើង។ វាជារឿងល្អដែលត្រូវមានកម្មវិធីសិក្សាដែលត្រូវបានរចនាជាពិសេស និងគ្រូបង្រៀនដើម្បីណែនាំអ្នក ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត វាអាស្រ័យលើអ្នកទាំងស្រុង ដើម្បីស្រូបយកចំណេះដឹងទាំងនោះ។ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាសាលារៀន និងសៀវភៅសិក្សាមិនមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់អ្នកទេ សូមមេត្តារៀនសូត្រពីប្រភពក្រៅ និងវេទិការៀនភាសាដទៃទៀតដែលមាន។   កត់សម្គាល់កំហុសឲ្យបានឆាប់ អាចឲ្យអ្នកកែតម្រូវបានភ្លាមៗ។ ការរៀនភាសាគឺមានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែអ្នកក៏អាចធ្វើវាជាមួយបទពិសោធន៍ដ៏រីករាយផងដែរ ហើយមិនមែនជាភាពតានតឹងទេ ដូច្នេះអ្នកអាចរៀនសូត្រដោយសប្បាយចិត្ត! ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 3.9K មើល

សិទ្ធិទទួលសេវាសុខភាពដោយគ្មានការរើសអើង

មនុស្សគ្រប់រូបកើតមកមានសេរីភាព ភាពស្មើគ្នា និងមានសិទ្ធិក្នុងការទទួលសេវាថែទាំព្យាបាលដោយមិនមានការប្រកាន់អំពីពូជសាសន៍ សញ្ជាតិ ពណ៌សម្បុរ សាសនា ភាសា អាយុ ភេទ ស្ថានភាពគ្រួសារ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចស្ថានភាពសង្គម និងនិន្នាការនយោបាយឡើយ។ ជាក់ស្តែង សិទ្ធិទីមួយរបស់អ្នកជំងឺ ឬអតិថិជនក្នុងចំណោមសិទ្ធិទាំង៧នោះគឺ សិទ្ធិស្មើភាព និងសិទ្ធិមិនរើសអើងគ្រប់បែបយ៉ាង ដែលការអនុវត្តជារួម មានដូចជា៖ • ការផ្តល់សេវាប្រកបដោយគុណភាពទៅតាមស្តង់ដាជាតិដែលបានកំណត់ដល់អតិថិជន  ឬអ្នកជំងឺទាំងអស់ដោយមិនប្រកាន់ពូជសាសន៍ សញ្ជាតិពណ៌សម្បុរ សាសនា ភាសា អាយុ ភេទ ស្ថានភាពគ្រួសារ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចស្ថានភាពសង្គម និងនិន្នាការនយោបាយ។ • សិទ្ធិអ្នកជំងឺស្តីពីភាពស្មើគ្នា និងសិទ្ធិមិនរើសអើងមានចែងក្នុងក្រសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្ត    - អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពមានកាតព្វកិច្ចត្រូវគោរពសិទ្ធិនេះពេញមួយអាជីពរបស់ខ្លួន    - ក្រសួងសុខាភិបាល និងមន្រី្តទទួលបន្ទុកមូលដ្ឋានសុខាភិបាល ត្រូវធ្វើឲ្យអ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពបានយល់ដឹងនិងអនុវត្តក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្ត។ • ស្របតាមគោលនយោបាយវិមជ្ឈការ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ត្រូវតែមានតួនាទីក្នុងការពន្យល់ឲ្យបានច្បាស់លាស់អំពីសិទ្ធិអតិថិជនដល់៖    - ប្រជាជនក្រីក្រ    - ជនងាយរងគ្រោះ    - និងផ្តល់ការគាំទ្រនៅពេលណាដែលពួកគាត់ត្រូវការ។ • ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានបន្ថែមអាចធ្វើឡើងក្រោមរូបភាព៖    - ការទំនាក់ទំនងអន្តរបុគ្គល    - យុទ្ធនាការអប់រំ    - សម្ភារបោះពុម្ព (ចែកខិត្តប័ណ្ណ ឬផ្ទាំងរូបភាព)    - ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយអេឡិចត្រូនិច (វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និងវិបសាយ)។ • អប់រំដល់គ្រូបង្រៀនអាចមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសិទ្ធិអតិថិជនទៅដល់សិស្សានុសិស្ស។ តើការទទួលខុសត្រូវចំពោះសិទ្ធិស្មើភាព  និងសិទ្ធិមិនរើសអើងគ្រប់បែបយ៉ាងមានអ្វីខ្លះ? ការទទួលខុសត្រូវអ្នកជំងឺត្រូវតែសកម្មខ្លួនឯងក្នុងការស្វែងយល់អំពីសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ដែលគាត់អាចរកជំនួយបានតាមរយ៖ • គណៈកម្មការគ្រប់គ្រងមណ្ឌលសុខភាព ឬមន្ទីរពេទ្យ • ក្រុមទ្រទ្រង់សុខភាពភូមិ • បុគ្គលិកសុខភាព និងក្រុមប្រឹក្សាឃុំ/សង្កាត់។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គ្រួសារ​ និងទំនាក់ទំនង
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 6 ឆ្នាំមុន |
  • 5K មើល

ការសម្លាប់កោសិកាមហារីកដោយកាំរស្មី

ការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មី ជាវិធីសាស្រ្តមួយក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយប្រើកម្រិតកាំរស្មីខ្ពស់ (High dose of radiation) ដើម្បីសម្លាប់កោសិកាមហារីក។  កាំរស្មីដែលគេប្រើជាញឹកញាប់ គឺកាំរស្មីអ៊ិច (X-rays) ឬហ្វូតុងអ៊ិច (Photon X) ដែលមានលទ្ធភាពអាចបំផ្លាញ DNA របស់កោសិកាមហារីកបាន ហើយដែលជាលទ្ធផលកោសិកាមហារីកមិនអាចរីកលូតលាស់បាន។ ការព្យាបាលដោយកាំរស្មីគឺមានគោលដៅសម្លាប់ ឬបំផ្លាញកោសិកាមហារីកដោយរក្សានូវការប៉ះពាល់ទៅលើសរីរាង្គជិតខាងឲ្យបានតិចតួចបំផុត។ ប្រភេទនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី យោងតាមបច្ចេកទេស (Technique) នៃការប្រើកាំរស្មី ការព្យាបាលនេះត្រូវបានបែងចែកជា២ធំៗរួមមាន៖ • ការបញ្ចំាងកាំរស្មី (External Beam Radiotherapy)៖ ជាវិធីសាស្រ្ត ដែលប្រភពកាំរស្មីត្រូវបានបញ្ចេញពីម៉ាស៊ីនមានលក្ខណៈជាបាច់ឆ្លងកាត់ស្បែកនិងសរីរាង្គដទៃទៀតរហូតទៅដល់ដុំសាច់ដែលត្រូវព្យាបាល។ • ការស្អំដោយកាំរស្មី (Brachytherapy)៖ ជាការដាក់បញ្ចូលធាតុវិទ្យុសកម្មទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺឲ្យជិត ឬក្នុងដុំសាច់ដែលត្រូវព្យាបាលតែម្តងដោយកាំរស្មីមិនឆ្លងកាត់ស្បែក និងសរីរាង្គផ្សេងៗដូចការបញ្ចំាងកាំរស្មីពីខាងក្រៅនោះទេ។  ករណីយោងតាមគោលដៅវេជ្ជសាស្ត្រ (Radiation therapy intents) ការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មីត្រូវបានបែងចែកជា២ធំៗផងដែរ ដូចជា៖ • ការព្យាបាលក្នុងបំណងឲ្យជា (Curative intent)៖ ជាការព្យាបាលដោយកាំរស្មីច្រើន បូករួមជាមួយនឹងការព្យាបាលដទៃទៀត ទាំងការចាក់ថ្នាំគីមី និងការវះកាត់ (មុន ឬក្រោយការវះកាត់) ដើម្បីឲ្យអត្រានៃការជាខ្ពស់ និងកាត់បន្ថយការលាប់ឡើងវិញ។ • ការព្យាបាលក្នុងបំណងពន្យារ ឬសម្រន់ (Palliative intent)៖ ជាវិធីសម្រាប់ព្យាបាលដើម្បីកាត់បន្ថយនូវការឈឺចាប់ បន្ថយពិការភាព ឬទប់មិនឲ្យមានការហូរឈាមភ្លាមៗ ដែលជាហេតុប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺបន្ទាន់និងគុណភាពជីវិតចុងក្រោយរបស់គាត់។ ជំងឺមហារីកស្ទើរតែទាំងអស់សុទ្ធតែត្រូវការការព្យាបាលដោយកាំរស្មីដែលរួមមាន មហារីកច្រមុះ មាត់និងបំពង់ក មហារីកប្រព័ន្ធរំលាយអាហារមហារីកសួត មហារីកសុដន់ មហារីកមាត់ស្បូន មហារីកក្រពេញប្រូស្តាត និងមហារីកលើសរីរាង្គផ្សេងៗជាច្រើនទៀត។ ដំណើរការនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី ដើម្បីសន្មត់ថាអ្នកជំងឺត្រូវព្យាបាលដោយកាំរស្មីដោយថ្នាំគីមី   ឬការវះកាត់ត្រូវឆ្លងកាត់ការប្រជុំពិភាក្សារវាងក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការព្យាបាលជំងឺមហារីក(MDT=Multidisciplinary Team) ដូចជា គ្រូពេទ្យឯកទេសខាងរូបភាពវេជ្ជសាស្រ្ត គ្រូពេទ្យឯកទេសខាងថ្នាំគីមី គ្រូពេទ្យឯកទេសបញ្ចាំងកាំរស្មី  និងគ្រូពេទ្យឯកទេសវះកាត់មហារីកដើម្បីកំណត់យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការព្យាបាលជាមុនសិន។ នៅពេលអ្នកជំងឺត្រូវបានកំណត់ថាត្រូវព្យាបាលដោយកាំរស្មី ចលនការនៃការព្យាបាលនេះចែកចេញជា ៥ដំណាក់កាលដូចខាងក្រោមនេះ៖ • ការណាត់ជួបអ្នកជំងឺជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មី៖  ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺត្រៀមលក្ខណៈ ទទួលបានព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរការព្យាបាលដោយកាំរស្មីផលវិបាកមួយចំនួនដែលកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាល។ • ការថតប្លង់កាំរស្មី (CT Simulation)៖ ជាការថតស្កែនសម្រាប់ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី រូបភាពដែលទទួលបានប្រើសម្រាប់ធ្វើការសិក្សាប្លង់។ • ការសិក្សាប្លង់ (Dosimetry)៖ ដើម្បីកំណត់ទីតាំង ទិសដៅបញ្ចាំង និងកម្រិតកាំរស្មីដែលត្រូវប្រើ ដោយមានការចូលរួមសម្រេចពីគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មី និងអ្នកឯកទេសខាងរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រ រួចទើបបញ្ជូនទិន្នន័យទាំងនោះទៅកាន់ម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងកាំរស្មី (Linear Accelerator) ដោយប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យាទំនើប។ • ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ ការព្យាបាលធ្វើតាមទិន្នន័យដែលរក្សាទុកក្នុងម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងកាំរស្មីសម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។ • ការតាមដាន៖ ចាប់តាំងពីថ្ងៃដំបូងដែលអ្នកជំងឺទទួលការព្យាបាលដោយកាំរស្មី រហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចប់នៃការព្យាបាល និងក្រោយបញ្ចប់ការព្យាបាលអ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មីជាប្រចាំ។ ការត្រៀមខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ ដំណាក់កាលចំនួន៣ដែលអ្នកជំងឺត្រូវត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ • នៅពេលមុនទទួលការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យជួបជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកកាំរស្មីដើម្បីស្វែងយល់ ឬទទួលព័ត៌មានឲ្យគ្រប់ជ្រុងជ្រោយទាក់ទងនឹងគោលបំណង ដំណើរការ និងផលវិបាកអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាល។ • អំឡុងពេលព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺត្រូវជួបគ្រូពេទ្យយ៉ាងហោចម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងក្នុងករណីមានផលវិបាកដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យជួបគ្រូពេទ្យញឹកញាប់ (លើសពីម្តង ក្នុងមួយសប្តាហ៍) ដើម្បីប្រឹក្សាបន្ថែម និងបន្ថយផលវិបាកទាំងនោះ។ • ក្រោយការបញ្ចាំងកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺត្រូវបន្តការតាមដានជារឿយៗ ជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មីដើម្បីវាយតម្លៃឡើងវិញនូវផលវិបាក និងការវិវឌ្ឍនៃជំងឺ។ ផលវិបាកនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺដែលធ្វើការព្យាបាលដោយវិធីនេះ អាចប្រឈមនឹងផលវិបាកមួយចំនួនដូចជា៖ •ផលវិបាកកើតមានភ្លាមៗក្នុងអំឡុងពេលព្យាបាល (Acute side effects)៖ លេចចេញក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាលដោយកាំរស្មីរយៈពេលច្រើនសប្តាហ៍ ឬបន្លាយក្រោយបញ្ចប់ការព្យាបាល៣ខែទៅតាមទីតាំង និងប្រភេទនៃការព្យាបាល ដែលរួមមានការអស់កម្លាំង ប្តូរពណ៌ស្បែក ជ្រុះសក់ស្ងួតមាត់ពិបាកលេប ទឹកមាត់ខាប់ ក្អួតចង្អោរ ឈឺក ពងបែកមាត់ ក្អក រាក បត់ជើងតូចញឹក និងចុកពោះជាដើម។ • ផលវិបាករយៈពេលយូរ (Long term side effects)៖ លេចឡើងរយៈពេលចាប់ពី ៦ខែក្រោយពីការព្យាបាលដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងផលវិបាកដូចជា សភាពប្រែពណ៌ស្បែក ក្រិន រឹងឡើងសរសៃឈាម ពុកឆ្អឹង និងអាចប៉ះពាល់ដល់សរសៃវិញ្ញាណ។   ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី មិនប៉ះពាលដល់អាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺនោះទេ ផ្ទុយមកវិញវាជួយសម្លាប់កោសិកាមហារីក និងអាចឲ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយ បាន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត  លឹម ឧស្សាហ៍ ឯកទេសព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មីនៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិជំងឺមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
Top