Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Feb 28, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 5.4K មើល

ការក្រហាយក្រពះ អាចមានបញ្ហាលើសពីអ្វីដែលអ្នកគិតដល់!

ភាពឈឺចាប់ ឬក្រហល់ក្រហាយជាធម្មតាក្នុងពោះបណ្តាលមកពីការរលាកក្រពះតិចតួចអាចនឹងត្រូវបំបាត់បានតាមរយៈការប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងការបញ្ចេញជាតិអាស៊ីត (Antacids) យ៉ាងណាមិញចំពោះអាការៈជំងឺដែលកើតមានឡើងមិនធម្មតា ឬថ្មីៗ អ្នកជំងឺគួរស្វែងរកការពិនិត្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ អ្វីគួរដឹង? ជាទូទៅ អាការៈក្រហល់ក្រហាយ ភាគច្រើនជាសញ្ញាដាស់តឿនពាក់ព័ន្ធទៅនឹងបម្រែបម្រួលមុខងារក្រពះពោះវៀន ភ្នាសបំពង់អាហារ ដែលបង្កឡើងពីជំងឺដំបៅភ្នាសក្រពះ ឬច្រាលទឹកអាស៊ីតក្រពះជាដើម។ ដោយឡែក ប្រសិនសញ្ញាឈឺចាប់ណាមួយ ស្តែងឡើងរយៈពេលលើសពី ១០ថ្ងៃ មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរបូករួមការថយចុះទម្ងន់ និងលាមកមានពណ៌ខ្មៅ នោះការពិគ្រោះជំងឺជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ឬវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញផ្នែកក្រពះពោះវៀនគួរត្រូវបានណែនាំ។  អ្វីគួរធ្វើ? ប្រសិនស្ថានភាពឈឺចាប់ ឬក្រហាយកើតមានឡើងភ្លាមៗ អ្នកជំងឺអាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់៖ ប្រភេទឱសថរួមបញ្ចូលសារធាតុអាលុយមីញ៉ូមអ៊ីដ្រុកស៊ីត និងអំបិលម៉ាញ៉េស្យូម  ដែលមានសមត្ថភាពទៅបិតលើភ្នាសក្រពះ គ្មានការស្រូបចូល និងត្រូវបញ្ចេញចោលតាមលាមកនៅពេលអស់ប្រសិទ្ធភាព ដូចជា៖ • Maalox (Théraplix) • Phosphalugel (Yamanouchi Pharma)៖ ស្ថិតក្នុងទម្រង់ជាជែល អាចប្រើបាន ២ស្លាបព្រាបាយ ឬ ១កញ្ចប់ បន្ទាប់ពីអាហារ។ ឬអាចប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងការចេញអាស៊ីតពីក្រពះ ប្រភេទ Anti H2 ដែលមាន៖ • Cimétidine៖ អាចមានឈ្មោះ Stomédine 200mg ប៉ុន្តែវាអាចបង្កជាផលរំខានមួយចំនួន និងមានអន្តរកម្មឱសថក្នុងលក្ខខណ្ឌណាមួយ • Famotidine៖ អាចមានឈ្មោះ Pepcidac ដោយអាចប្រើម្តង ១គ្រាប់ នៅពេលឈឺចាប់ភ្លាមៗ ឬនៅមុនពេលគេង តែចៀសវាងប្រើប្រាស់លើសពី ២ គ្រាប់ក្នុងមួយថ្ងៃ (សម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ)។ ប្រសិនអាការៈស្តែងចេញជាជំងឺច្រាលទឹកអាស៊ីតក្រពះ អាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទពាសក្រពះ ដែលមានសារធាតុរួមបញ្ចូលនូវម្សៅ Baking Soda និង Alginate ដែលមានឈ្មោះ៖ Gaviscon (Smithkline Beecham)៖ ក្នុងកម្រិត ១កញ្ចប់ ឬ២ស្លាបព្រាកាហ្វេ អំឡុងពេលអាហារ ៣ពេល។ ត្រូវប្រាកដថាអាការៈក្រហល់ក្រហាយដែលកើតមានឡើង មិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់ឱសថប្រភេទ Corticoïde ឱសថបំបាត់ការឈឺចាប់ (Antalgique) ឬឱសថក្នុងក្រុម Anti-inflammatoire non stéroïdien ដែលក្នុងករណីបែបនេះ   ត្រូវជួបព្យាបាលជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតជាបន្ទាន់។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គន្លឹះសុខភាព គន្លឹះសុខភាព
ចែករំលែក
  • Feb 27, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 8.4K មើល

គីសក្នុងសុដន់ សុទ្ធតែបង្កជាមហារីក?

នាពេលបច្ចុប្បន្ន ការយល់ដឹងអំពីមហារីកសុដន់ចំពោះស្ត្រីមានការកើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ជាក់ស្តែងស្ត្រីភាគច្រើនបានធ្វើការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯង ឬធ្វើការពិនិត្យដោយគ្រូពេទ្យជំនាញ។ ចម្ងល់ និងការព្រួយបារម្ភតែងកើនមានឡើងក្រោយធ្វើការពិនិត្យនេះ ជាពិសេសនៅពេលដែលបានដឹងថាពួកគាត់មានដុំសាច់ក្នុងសុដន់ ដូចករណីខាងក្រោម៖ សំណួរ៖ អ្នកជំងឺអាយុ ២៥ឆ្នាំ មកពីខេត្តកំពង់ចាម បាននិយាយថា “ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការពិនិត្យសុដន់ តាមរយៈម៉ាស៊ីនអ៊ុលត្រាសោន គ្រូពេទ្យបានរកឃើញថា ខ្ញុំមានដុំគីសទំហំ ១សង់ទីម៉ែត្រមានទឹកថ្លាខាងក្នុង និងព័ទ្ធជុំវិញដោយសម្បកខាងក្រៅ។ ខ្ញុំមិនមានការឈឺចាប់ ឬមានអារម្មណ៍ថាមានដុំនេះនោះទេ។ តើដុំគីសជាអ្វី? តើវាអាចបង្កឲ្យគ្រោះថ្នាក់ទេ?” ចម្លើយ៖ ដុំគីសជាប្រភេទដុំសាច់ស្លូតមួយប្រភេទដែលជាញឹកញាប់តែងតែកើតមានឡើងក្នុងសុដន់របស់មនុស្សស្រី។ ផ្នែកខាងក្នុងរបស់វាជាសារធាតុរាវការវិវឌ្ឍនៃដុំគីសនេះអាចបណ្តាលមកពីបម្រែបម្រួលកម្រិតអ័រម៉ូនដែលមានក្នុងសារពាង្គកាយ។  មានភស្តុតាងមួយចំនួនបានបង្ហាញថាការកើនឡើងនូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូហ្សែនលើសលប់អាចជំរុញឲ្យមានការកើតប្រភេទដុំសាច់នេះ។  ដុំគីសក្នុងសុដន់អាចមានវត្តមានក្នុងសុដន់ទាំងសងខាង  ឬតែម្ខាង  ដែលប្រភេទដុំសាច់នេះត្រូវបានបែងចែកជាច្រើនប្រភេទក្នុងនោះមានដូចជា៖ • ប្រភេទធម្មតា (សម្បូរ) និងជាប្រភេទគីសបែប ស្មុគស្មាញ • ប្រភេទដុំទោល (សម្បូរ) និងមានដុំគីសច្រើន • ប្រភេទគីសតូចៗ (ពិបាកស្ទាបរក តែអាចត្រូវបានរកឃើញក្នុងអំឡុងពេលធ្វើអ៊ុល​ត្រាសោន) និងប្រភេទគីសធំៗ (អាចស្ទាបដឹង និងមានទំហំចាប់ពី ២ ទៅ៥ស.ម)។ ទំហំដុំគីសធំអាចដាក់សម្ពាធលើជាលិកាសុដន់ផ្សេងៗទៀតដែលនៅជិត បណ្តាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងមានអារម្មណ៍មិនស្រួលនៅតំបន់សុដន់នោះតែម្តង។ ដុំគីសក្នុងសុដន់អាចត្រូវបានគេរកឃើញចំពោះស្ត្រីគ្រប់វ័យទាំងអស់ វាកើតមានជាធម្មតាទៅលើស្ត្រីមុនពេលអស់រដូវ និងស្ត្រីក្រោយអស់រដូវដែលទទួលការព្យាបាលដោយប្រភេទថ្នាំអ័រម៉ូន។ គីសសុដន់អាចកើតឡើងដោយឯកឯង ឬមិនឯកឯងដែលអាចវិវឌ្ឍយ៉ាងលឿន។ ប្រភេទដុំមហារីកកាចដែលនៅជាប់ជញ្ជាំងកោសិកាគីសគឺកម្រកើតមានណាស់។ រោគសញ្ញាជាធម្មតានៃដុំគីសនេះមានលក្ខណៈរលោងមានរាងមូល ឬពងក្រពើបត់បែនបានយ៉ាងងាយស្រួលនៅក្នុងសុដន់ ព្រមទាំងអាចមានលក្ខណៈស្រដៀងនឹងផ្លែទំពាំងបាយជូរ   ឬប៉ោងប៉ោងដែលមានផ្ទុកទឹកក្នុងនោះពេញ ប៉ុន្តែជួនកាលមានសភាពរឹង និងអាចឲ្យមានអារម្មណ៍ឈឺទៀតផង។ ដុំគីសទំហំតូច ដែលមិនបង្កការឈឺចាប់ប្រហែលជាអាចត្រូវបានរកឃើញតែតាមរយៈការពិនិត្យអ៊ុលត្រាសោនប៉ុណ្ណោះ។ ដុំគីសនេះអាចរីកធំ និងកាន់តែឈឺនៅពេលមករដូវ តែប្រែជាបាត់ទៅវិញក្រោយបញ្ចប់ការមករដូវ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ បន្ទាប់ពីការសាកសួរអំពីរោគសញ្ញា និងព័ត៌មានទាក់ទងប្រវត្តិគ្រួសាររបស់អ្នកជំងឺរួចរាល់ ក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការពិនិត្យសុដន់តាមរយៈរូបរាងខាងក្រៅ និងស្នើសុំការថតពិនិត្យតាមបែបរូបភាពវេជ្ជសាស្រ្តបន្ថែមទៀត។គីសក្នុងសុដន់ងាយស្រួលក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណក្នុងអំឡុងពេលពិនិត្យតាមវិធីសាស្ត្រអ៊ុលត្រាសោនក្រោយសង្ស័យថាមានដុំគីស (បន្ទាប់ពីធ្វើការពិនិត្យដោយម៉ាស៊ីនអុលត្រាសោនរួចរាល់) ការប្រើប្រាស់ម្ជុលតូចឆ្មារ (FNA) ដើម្បីបឺតយកទឹកពីក្នុងដុំគីសនឹងត្រូវបានធ្វើបន្ត ដោយដំបូងត្រូវជូតស្បែកខាងលើជាមួយអាល់កុល ព្រមទាំងមានការចាក់ថ្នាំស្ពឹកត្រង់ទីតាំងដែលត្រូវចាក់ម្ជុលបឺតនោះ។ ម្ជុលនេះមានទំហំប្រហែលទំហំម្ជុលបូមឈាមពីសរសៃដៃ។គ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការបូមយកទឹកគីសនេះចេញដោយកាន់ដុំគីសថ្នមៗចន្លោះម្រាមដៃរបស់គាត់ រួចរុញម្ជុលចូលជាច្រើនដងដើម្បីបូមទឹកនោះចូលក្នុងសឺរ៉ាំង។ បន្ទាប់មក ដុំគីសនោះនឹងប្រែជាស្វិតដូចជាប៉ោងប៉ោង ដែលត្រូវបានចាក់ទម្លុះ។ ទឹកគីសនៅក្នុងដបពិសេសនេះនឹងត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពិសោធន៍ពិសេសដើម្បីពិនិត្យមើលតាមរយៈមីក្រូទស្សន៍។ បន្ទាប់ពីធ្វើការបូមទឹកគីសរួច អ្នកជំងឺត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់ក្នុងរយៈពេល១ខែក្រោយ។ ជំងឺមហារីកកម្រវិវឌ្ឍពីដុំគីសណាស់ ហើយសម្រាប់ហេតុផលនេះទឹកគីសដែលបូមមកលាយឡំឈាមតម្រូវឲ្យពិនិត្យតាមរយៈមីក្រូទស្សន៍។ មានតែគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់តែប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចចិត្តបានថាគួរធ្វើការវះកាត់ ឬយ៉ាងណា ពីព្រោះហានិភ័យដែលអាចវិវឌ្ឍដុំគីសដែលមានឈាមឲ្យទៅជាជំងឺមហារីកបានគឺមានតែ ១០% ហើយប្រភេទនៃគីសបែបនេះត្រូវតែវះកាត់ចេញ។ ការព្យាបាល គ្មានការព្យាបាលដែលចាំបាច់សម្រាប់ដុំគីសមានទំហំតូច (តិចជាង ២ស.ម)ទេ ករណីដុំគីសទាំងនោះផ្ទុកទៅដោយសារធាតុរាវ និងមិនបង្កជារោគសញ្ញាអ្វីឡើយ ដែលត្រូវបានធ្វើការបញ្ជាក់ពីអ៊ុលត្រាសោន ឬបន្ទាប់ពីការបូមទឹកគីសរួចរាល់។ ១. ដុំគីសមិនតម្រូវឲ្យមានការព្យាបាលទេ ប្រសិនបើវាមិនបានវិវឌ្ឍកាន់តែធំនិងគ្មានការឈឺចាប់ ឬមានអារម្មណ៍មិនស្រួល តែការបូមទឹកគីសប្រហែលជាត្រូវបានធ្វើឡើងដោយវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ ការបូមទឹកគីសចេញមកបណ្តាលឲ្យដុំគីសប្រែជាស្វិតដោយវាអាចកាត់បន្ថយសម្ពាធ និងភាពមិនស្រួលដែលបណ្តាលមកពីគីសផ្ទាល់។ ទោះបីជាមានការបូមទឹកនេះចេញក៏ដោយក៏ថង់គីសនេះអាចផលិតជាសារធាតុរាវថ្មីបរិមាណប្រហែល៥០%ទៀតនៅពេលអនាគតផងដែរ។ ដូច្នេះ ការបូមយកទឹកគីសចេញអាចត្រូវបានធ្វើឡើងលើសពីពីរដង។ ការលាប់ឬការកកើតថ្មីនៃដុំគីសតែងកើតឡើងជាធម្មតា។ ២. ការវះកាត់អាចត្រូវបានពិចារណាក្នុងករណីគីសកើតឡើងវិញជារៀងរាល់ខែ ឬប្រសិនបើគីសផ្ទុកទៅដោយឈាម ឬករណីមានសញ្ញាណដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភផ្សេងទៀត។ គីសដែលតែងកកើតទឹកឡើងវិញបន្ទាប់ពីការបឺតទឹកចេញ ២ដង ឬច្រើនជាងនេះប្រហែលជាត្រូវបានវះកាត់ចេញពីព្រោះវាអាចទាក់ទងនឹងជំងឺមហារីក។ ករណីដុំគីសមានសភាពរឹង ការច្រឹបសាច់គឺត្រូវបានធ្វើឡើង។ ៣. ចំពោះស្ត្រីដែលតែងមានគីសជាប់ជានិច្ច ជួនកាលការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រហែលជាអាចជួយមិនឲ្យមានការវិវឌ្ឍដុំគីសបន្តទៀតបាន បើទោះបីជាថ្នាំទាំងនោះមិនមានប្រសិទ្ធភាពចំពោះដុំគីសដែលមានស្រាប់ក៏ដោយ។ ការផ្តល់ថ្នាំជូនអ្នកជំងឺអាចធ្វើឡើងដោយគ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺសុដន់មានបទពិសោធន៍តែប៉ុណ្ណោះ។ សម្រាប់ស្រ្តីដែលមានដុំគីសធម្មតាអាចធ្វើការតាមដានជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ប្រសិនបើស្ត្រីម្នាក់នៅតែអាចស្ទាបដឹងថាមានដុំសាច់បន្ទាប់ពីការមករដូវបានបញ្ចប់ ឬប្រសិនបើដុំសាច់នោះនៅតែបន្តរីកធំ ឬមានការផ្លាស់ប្តូរ ពួកគាត់ត្រូវតែប្រញាប់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ចំពោះករណីរបស់អ្នកជំងឺខាងលើ គាត់មានដុំគីសតូចធម្មតា ដែលមិនបង្កគ្រោះថ្នាក់នោះទេ។ គីសនេះជួនកាលអាចបាត់ទៅវិញដោយឯកឯង។ គ្រប់គ្នាត្រូវតែធ្វើការពិនិត្យសុដន់ដោយខ្លួនឯងជារៀងរាល់ខែ និងទៅជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសជារៀងរាល់ឆ្នាំសម្រាប់ការពិនិត្យរាងកាយ ព្រមទាំងពិនិត្យតាមវិធីសាស្ត្រអ៊ុលត្រាសោន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Turobova Tatiana ឯកទេសមហារីកចំពោះកុមារ  និងមហារីកទូទៅ ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកជំងឺមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យសាកលវិទ្យាល័យអន្តរជាតិសែនសុខ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
  • Feb 25, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 12K មើល

ក្អកស្ងួតស្តែងឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?

ជាទូទៅ នៅពេលអ្នកទៅជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីព្យាបាលអាការៈក្អក ក្រុមគ្រូពេទ្យតែងសួរអ្នកថាតើជាប្រភេទក្អកស្លេស្ម ឬក្អកស្ងួតដោយហេតុថាមូលហេតុបង្កនិងវិធីសាស្ត្រព្យាបាលផ្សេងៗគ្នា ដែលជួនកាល អ្នកអាចពិបាកញែករវាងការក្អកទាំងពីរនេះណាស់។ ដូច្នេះអត្ថបទខាងក្រោមនឹងបង្ហាញលោកអ្នកឲ្យដឹងថា អ្នកបាន និងកំពុងក្អកស្ងួត ដើម្បីអ្នកអាចធ្វើការបែងចែកខ្លួនឯងបាន។ ក្អកស្ងួតគឺជាប្រភេទក្អកមិនបញ្ចេញស្លេស្ម ដែលវាអាចមានលក្ខណៈរមាស់ ឬដូចមានអ្វីម៉្យាងដែលនៅជាប់បំពង់ក។ ជាញឹកញាប់អាការៈនេះអាចបង្កមកពីមេរោគដូចជា ជំងឺផ្តាសាយ ឬពេលខ្លះក៏អាចបង្កមកពីបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ឬបញ្ហាបំពង់កផងដែរ។ * មូលហេតុនៃក្អកស្ងួត បន្ថែមពីមូលហេតុដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ វាក៏អាចបណ្តាលមកពីបញ្ហាផ្សេងទៀតផងដែរ៖ - ជំងឺហឺត - ជំងឺច្រាលទឹកក្រពះ (Gastro-esophageal reflux) - ការជក់បារី - អាល្លែកហ្ស៊ីច្រមុះដែលបណ្តាលមកពីសារធាតុ ឬវត្ថុដែលអ្នកធ្លាប់អាល្លែកហ្ស៊ីជាមួយ មានដូចជា លម្អងធូលី ឬរោមសត្វជាដើម - ការរលាកបំពង់សំឡេង - ក្អកមាន់ ដែលជាប្រភេទជំងឺបង្កមកពីបាក់តេរី - រោគសញ្ញានៃការស្ទះផ្លូវដង្ហើមអំឡុងពេលគេង (Obstructive sleep apnea) - ទម្លាប់ក្អក ដែលជាទូទៅកើតឡើងតែនៅពេលថ្ងៃ ប៉ុន្តែមិនមែនបង្កមកពីមេរោគ ឬបាក់តេរីនោះទេ ហើយភាគច្រើនកើតឡើងចំពោះក្មេងៗ - ការដកដង្ហើមចូលនូវពពួកសារធាតុចម្លែកផ្សេងទៀតដោយចៃដន្យ ដែលអាចជាអាហារ ឬទឹក - ជំងឺសួតមួយចំនួន - អាចជាផលរំខានរបស់ថ្នាំមួយចំនួនដូចជា ថ្នាំលើសឈាមប្រភេទ ACE inhibitor (Angiotensin Converting Enzyme inhibitors)។ ក្រៅពីហេតុផលដែលតែងកើតឡើងជាញឹកញាប់ខាងលើ អាការៈនេះក៏អាចបង្កមកពីជំងឺបេះដូង ជំងឺស្ទះទងសួត (Pulmonary embolism) ឬជំងឺមហារីកសួតជាដើម។ គួរបញ្ជាក់ថា អាការៈនេះអាចកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលដែល៖ - ការដកដង្ហើមជាមួយខ្យល់ស្ងួត ឬត្រជាក់ខ្លាំង - ខ្យល់កង្វក់ដែលអាចមានជាធូលី ផ្សែង - ស្រូបផ្សែងបារីដោយផ្ទាល់ ឬមិនផ្ទាល់ - ការប្រើប្រាស់សំឡេងច្រើន និងខ្លាំងពេក - ការផ្លាស់ប្តូរសីតុណ្ហភាព។ * វិធីសាស្ត្រព្យាបាល ក្អកស្ងួតដែលបណ្តាលមកពីការឆ្លងមេរោគ ដូចជាជំងឺផ្តាសាយ ជាធម្មតាអាចធូរស្រាលដោយខ្លួនឯងបានក្នុងរយៈពេល១ឬ២ សប្តាហ៍។ ការព្យាបាលបែបធម្មជាតិ រួមជាមួយការប្រើថ្នាំក្អកអាចជួយធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ប្រសើរឡើង ដែលក្នុងនោះអ្នកអាចអនុវត្តតាមវិធីសាស្ត្រខាងក្រោម៖ ការព្យាបាលបែបធម្មជាតិ - ផឹកទឹកឲ្យបានច្រើន - លាយទឹកឃ្មុំជាមួយក្រូចឆ្មារ ដោយប្រើទឹកក្តៅជាមួយទឹកឃ្មុំ ១ទៅ២ស្លាបព្រានិងបន្ថែមក្រូចឆ្មារបន្តិច - ខ្ពុរមាត់ជាមួយទឹកអំបិល ករណីអ្នកមានបញ្ហាក្អកស្ងួតមកពី ផ្តាសាយ ឬឈឺក។ ការព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំ - ប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយការក្អកក្នុងរយៈពេលខ្លី ដែលមានសារធាតុសកម្មដូចជា Pholcodine, Dextromethorphan, Codeine, Dihydrocodeine, និង Pentoxyverine។ ថ្នាំប្រភេទនេះភាគច្រើនអាចរកទិញបាននៅតាមឱសថស្ថានដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជា ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវទទួលការណែនាំពីរបៀបប្រើប្រាស់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវពីឱសថការីជាមុនរាល់ពេលប្រើប្រាស់ - ជួនកាលអ្នកក៏អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំដែលមានការបូកបញ្ចូលគ្នារវាង ថ្នាំផ្តាសាយ អាល្លែកហ្ស៊ី និងថ្នាំក្អក ករណីមូលហេតុបណ្តាលមកពីជំងឺផ្តាសាយ ឬអាល្លែកហ្ស៊ី - ការប្រើប្រាស់ប្រភេទស្រៃ្ពយ៍បាញ់ច្រមុះ ឬមាត់ដែលមានសារធាតុសកម្មដូចជា ទឹកអំបិល (Saline nasal spray ) ឬ ថ្នាំប្រឆាំងរលាក (Corticosteroid nasal spray) - ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយការបញ្ចេញជាតិអាស៊ីតក្រពះ ក៏ត្រូវបានអនុវត្តចំពោះអ្នកមានបញ្ហាច្រាលទឹកក្រពះផងដែរ។ * សញ្ញាណដែលអ្នកគួរជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់ - ក្អកមានឈាម - ពិបាកដកដង្ហើម ឬថប់ - ក្អករាល់ពេលយប់ ឬមានលាយឡំក្តៅខ្លួន - ជាអ្នកជក់បារីជាប់ជាប្រចាំ - មានលាយឡំជាមួយការឈឺក្បាល ឈឺត្រចៀក ក្អួត កន្ទួលរមាស់ ស្រកទម្ងន់ ឬឈឺសាច់ដុំពេញខ្លួន - ក្មេងអាយុក្រោម៦ខែ - ក្អកលើសពី ១០ថ្ងៃដោយមិនមានភាពប្រសើរ ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ - ឬអ្នកមានជំងឺលើសឈាម ជំងឺបេះដូង ក្រពះ ពោះវៀន ឬជំងឺផ្លូវដង្ហើម។ គួរបញ្ជាក់ថា អ្នកគួរប្រាប់គ្រូពេទ្យរបស់អ្នក ករណីអ្នកមានបញ្ហាក្អកធ្ងន់ធ្ងរដែលបណ្តាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំលើសឈាមដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរប្រភេទថ្នាំផ្សេងទៀតដែលអាចសមស្របជាងនេះ។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន ក្អក ផ្តាសាយ ក្តៅខ្លួន
ចែករំលែក
  • Feb 25, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 4.4K មើល

អត្ថប្រយោជន៍គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលនៃក្បាច់រាំហ្សូមបា

ដំណឹងល្អសម្រាប់អ្នកដែលចូលចិត្តរាំ និងមានបំណងចង់ហាត់ប្រាណដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អ ព្រមទាំងមានរូបរាងកាយសមសួន បានមកដល់ហើយ នោះគឺក្បាច់រាំហាត់ប្រាណដែលមានឈ្មោះថា ហ្សូមបា។ ហ្សូមបា គឺជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណមួយបែប ចម្រុះទៅដោយក្បាច់រាំប្លែកៗរវាងក្បាច់រាំឡាទីន និងអាមេរិក ដែលនាពេលបច្ចុប្បន្នវាបានក្លាយជាលំហាត់ប្រាណដ៏ពេញនិយម និងទាន់សម័យនៅលើពិភពលោកតាមរយៈអត្ថប្រយោជន៍ដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលដូចខាងក្រោម៖ ១. អាចធ្វើចលនាបានពេញមួយតួខ្លួន ក្បាច់រាំនេះត្រូវបានបញ្ចូលគ្នារវាងក្បាច់រាំសែលសា(Salsa) និងក្បាច់រាំដែលប្រើប្រាស់ថាមពលច្រើន (Aerobic) ជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកអាចធ្វើចលនាបានគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃរាងកាយ ដោយរាប់បញ្ចូលទាំងម្រាមដៃ ស្មា ដងខ្លួននិងជើង។ ម៉្យាង រាល់ពេលអ្នករាំចង្វាក់នេះ អ្នកមិនចាំបាច់បារម្ភថាអ្នករាំត្រូវ ឬខុសនោះទេ ដរាបណាអ្នកអាចធ្វើចលនាតាមចង្វាក់ភ្លេង នោះមានន័យថា អ្នកបានកំពុងចូលរួមធ្វើលំហាត់ប្រាណហើយ។ ២. ជួយសម្រកទម្ងន់បានល្អ ការសិក្សាមួយនៅឆ្នាំ២០១២ បានបង្ហាញថាការរាំហ្សូមបារយៈពេល៣៩នាទីបានដុតបំផ្លាញថាមពលប្រហែល ៣៦៩កាល់ឡូរី ហើយអាចដុតបំផ្លាញបាន ៩.៥កាល់ឡូរីក្នុងមួយនាទី។ ក្រុមប្រឹក្សាសហរដ្ឋអាមេរិកទាក់ទងនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ បានផ្តល់អនុសាសន៍ថា បុគ្គលម្នាក់ៗគួរដុតបំផ្លាញថាមពលយ៉ាងតិច៣០០កាល់ឡូរី រាល់ពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណដើម្បីជួយក្នុងការសម្រកទម្ងន់ និងរក្សាទម្ងន់។ ដូច្នេះ ក្បាច់រាំហ្សូមបាអាចបំពេញគ្រប់លក្ខខណ្ឌសម្រកទម្ងន់នេះបានយ៉ាងល្អ។ ៣. ពង្រឹងសាច់ដុំរាងកាយទាំងមូល អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាឈឺពេញទាំងខ្លួន ឬអាចឈឺត្រង់តំបន់ដែលអ្នកមិននឹកស្មានទៀតផង ដោយសារក្បាច់រាំហ្សូមបាបានផ្តោតទៅលើការធ្វើលំហាត់ប្រាណសាច់ដុំប្រភេទផ្សេងៗគ្នាគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់នៃរាងកាយ ជាពិសេសសន្លាក់ផងដែរ។ ៤. សម្រួលចង្វាក់បេះដូង និងសរសៃឈាម ដូចដែលបានបញ្ជាក់ខាងលើ ក្បាច់រាំនេះបានរួមបញ្ចូលទាំងការរាំបែបសប្បាយៗ និងក្បាច់ប្រើប្រាស់ថាមពលច្រើន (Aerobic) ដែលជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណជួយដល់ដំណើរការរបស់បេះដូង និងសរសៃឈាមបានល្អ។ ជាក់ស្តែង ការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា បន្ទាប់ពីរយៈពេល ១២សប្តាហ៍ក្រោយកម្មវិធីលំហាត់ប្រាណ ហ្សូមបា អត្រាលោតរបស់ចង្វាក់បេះដូង និង សម្ពាធឈាមរបស់អ្នកចូលរួមបានថយចុះគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ៥. បង្កើនភាពរីករាយ និងបន្ថយស្ត្រេស ពីព្រោះ ហ្សូមបា ជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណជាក្រុមដែលមានមូលដ្ឋានគ្រឹះជាការរាំ និងតន្ត្រី ហេតុនេះវាហាក់បីដូចជាភាសាសកលមួយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាងាយស្ដាប់យល់ និងងាយធ្វើត្រាប់តាម។ តាមរយៈការបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នកមកកាន់តន្ត្រីហើយបោះចោលនូវភាពតានតឹងទាំងឡាយដែលមានជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺជាវិធីមួយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជួយបន្ធូរបន្ថយភាពតានតឹងទាំងនោះ។ ការសិក្សាបានបង្ហាញការធ្វើលំហាត់ប្រាណអាចផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពនឿយហត់ បង្កើនការប្រុងប្រយ័ត្ននិងមានស្មារតីផ្ចង់អារម្មណ៍ខ្ពស់ ព្រមទាំងជំរុញឲ្យញាណដឹងមានដំណើរបានល្អប្រសើរទៀតផង។ ៦. សមស្របគ្រប់វ័យ និងគ្រប់កម្រិត ហ្សូមបា គឺជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណចំណាយថាមពលច្រើន និងសមស្របសម្រាប់ហ្វឹកហាត់បេះដូង ហេតុនេះមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចសាកល្បងជាមួយក្បាច់រាំប្រភេទនេះបានដោយមិនប្រកាន់អាយុ និងសមត្ថភាពនៃការចេះរាំ ឬមិនចេះរាំនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហាសុខភាពប្រចាំកាយអ្នកគួរប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់អ្នកជាមុនសិន។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 5.7K មើល

កំហុស ៥យ៉ាងក្នុងការរៀនភាសា

នៅក្នុងសម័យសាកលភាវូបនីយកម្ម និស្សិតកាន់តែច្រើនឡើងកំពុងរៀនភាសាដើម្បីបំបែកឧបសគ្គ និងប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាយ៉ាងងាយស្រួលទាំងក្នុងជីវភាពរស់នៅ  និងការសិក្សារបស់ពួកគេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយប្រសិនបើរៀនមិនបានត្រឹមត្រូវ នោះដំណើរការនៃការរៀនសូត្រភាសាថ្មីអាចចំណាយពេលច្រើន និងខ្ជះខ្ជាយប្រាក់។ សំណាងល្អអត្ថបទនេះនឹងលម្អិតអំពីគុណវិបត្តិទាំងនោះ និងរបៀបដែលអ្នកអាចចៀសវាងពីកំហុសទាំងនោះ។   ព្យាយាមចងចាំពាក្យទាំងអស់ វាមិនអាចទៅរួចទេក្នុងការរៀន និងស្គាល់ពាក្យទាំងអស់នៃភាសាណាមួយ។សូម្បីតែអ្នកនិយាយភាសាដើមក៏មិនប្រើពាក្យទាំងអស់បានដែរ។ ជាក់ស្តែងមានតែពាក្យពី ២០០០ ទៅ៣០០០  ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានគេប្រើជាប្រចាំ។ដូច្នេះអ្នកអាចជំនួសការព្យាយាមទន្ទេញនិងរៀនពាក្យទាំងអស់នោះនិងផ្តោតអារម្មណ៍ទៅរៀនពាក្យដែលប្រើសម្រាប់ទំនាក់ទំនងប្រចាំថ្ងៃ ពាក់ព័ន្ធនឹងការសិក្សា ឬវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នក។ ព្យាយាមចងចាំក្បួនវេយ្យាករណ៍ ជាការពិត វេយ្យាករណ៍គឺមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងភាសានីមួយៗ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការចងចាំនូវច្បាប់ទាំងអស់របស់វាអាចមានច្រើនហើយអាចធ្វើឲ្យសិស្សមានភាពលំបាកក្នុងការសិក្សា។ ដូច្នេះកុំបង្ខំខ្លួនឯងក្នុងការចងចាំក្បួនវេយ្យាករណ៍។ អ្នកគួរយល់ឲ្យបានច្បាស់ពីភាសាដែលអ្នកកំពុងរៀន ដោយការយល់ដឹងពីវប្បធម៌របស់ភាសានោះតាមខ្សែភាពយន្ដ បទចម្រៀង ឬហ្គេម។ វិធីនេះអ្នកនឹងអាចរៀនវេយ្យាករណ៍ដោយធម្មជាតិ ។ ភ្លេចអំពីការស្តាប់ យើងចាប់ផ្តើមរៀន ភាសាដោយផ្តោតលើវាក្យសព្ទ និងវេយ្យាករណ៍។ ហើយជារឿយៗយើងហាក់មិនអើពើលើជំនាញស្តាប់នោះទេ។ ការស្តាប់ គឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់ក្នុងការទំនាក់ទំនង និងការយល់ដឹងពីគ្នា។ អ្នកនឹងដឹងថាការនិយាយភាសា និងការយល់ដឹងមានលក្ខណៈមិនដូចគ្នានោះទេ ដូច្នេះដើម្បីអភិវឌ្ឍជំនាញស្តាប់ អ្នកអាចមើលភាពយន្តឬ   កម្មវិធីទូរទស្សន៍ (មានចំណងជើងរង) ឬស្ដាប់តន្ត្រី ឬវិទ្យុផ្សេងៗ។ ស្វែងយល់ពីប្រភពសៀវភៅតែមួយ សៀវភៅសិក្សាគឺជាការចាប់ផ្តើមដ៏ល្អមួយប៉ុន្តែពួកវានៅមានកម្រិត។ ការរៀនសូត្រពីសៀវភៅសិក្សាអាចធ្វើឲ្យអ្នកនិយាយឥតខ្ចោះ និងងាយស្រួលក្នុងការស្តាប់ ប៉ុន្តែការនិយាយតាមរយៈសៀវភៅសិក្សាអាចធ្វើឲ្យបាត់បង់សំនៀងធម្មជាតិ និងដូចជាការបង្ខំទៅវិញ។ វប្បធម៌នៃភាសានីមួយៗមិនអាចរៀនបានទាំងស្រុងពីសៀវភៅសិក្សានោះទេ ដូច្នេះបន្ថែមឲ្យសៀវភៅសិក្សា អ្នកគួរស្វែងយល់ពីការនិយាយភាសាសាមញ្ញផងដែរ។   ពឹងផ្អែកលើគ្រូបង្រៀន ដោយមិនគិតពីជំនាញអ្វីដែលអ្នកព្យាយាមរៀន ការពឹងផ្អែកលើសាលារៀនឬគ្រូបង្រៀនគឺមិនមានផលល្អឡើង។ វាជារឿងល្អដែលត្រូវមានកម្មវិធីសិក្សាដែលត្រូវបានរចនាជាពិសេស និងគ្រូបង្រៀនដើម្បីណែនាំអ្នក ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត វាអាស្រ័យលើអ្នកទាំងស្រុង ដើម្បីស្រូបយកចំណេះដឹងទាំងនោះ។ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាសាលារៀន និងសៀវភៅសិក្សាមិនមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់អ្នកទេ សូមមេត្តារៀនសូត្រពីប្រភពក្រៅ និងវេទិការៀនភាសាដទៃទៀតដែលមាន។   កត់សម្គាល់កំហុសឲ្យបានឆាប់ អាចឲ្យអ្នកកែតម្រូវបានភ្លាមៗ។ ការរៀនភាសាគឺមានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែអ្នកក៏អាចធ្វើវាជាមួយបទពិសោធន៍ដ៏រីករាយផងដែរ ហើយមិនមែនជាភាពតានតឹងទេ ដូច្នេះអ្នកអាចរៀនសូត្រដោយសប្បាយចិត្ត! ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 3.5K មើល

សិទ្ធិទទួលសេវាសុខភាពដោយគ្មានការរើសអើង

មនុស្សគ្រប់រូបកើតមកមានសេរីភាព ភាពស្មើគ្នា និងមានសិទ្ធិក្នុងការទទួលសេវាថែទាំព្យាបាលដោយមិនមានការប្រកាន់អំពីពូជសាសន៍ សញ្ជាតិ ពណ៌សម្បុរ សាសនា ភាសា អាយុ ភេទ ស្ថានភាពគ្រួសារ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចស្ថានភាពសង្គម និងនិន្នាការនយោបាយឡើយ។ ជាក់ស្តែង សិទ្ធិទីមួយរបស់អ្នកជំងឺ ឬអតិថិជនក្នុងចំណោមសិទ្ធិទាំង៧នោះគឺ សិទ្ធិស្មើភាព និងសិទ្ធិមិនរើសអើងគ្រប់បែបយ៉ាង ដែលការអនុវត្តជារួម មានដូចជា៖ • ការផ្តល់សេវាប្រកបដោយគុណភាពទៅតាមស្តង់ដាជាតិដែលបានកំណត់ដល់អតិថិជន  ឬអ្នកជំងឺទាំងអស់ដោយមិនប្រកាន់ពូជសាសន៍ សញ្ជាតិពណ៌សម្បុរ សាសនា ភាសា អាយុ ភេទ ស្ថានភាពគ្រួសារ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចស្ថានភាពសង្គម និងនិន្នាការនយោបាយ។ • សិទ្ធិអ្នកជំងឺស្តីពីភាពស្មើគ្នា និងសិទ្ធិមិនរើសអើងមានចែងក្នុងក្រសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្ត    - អ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពមានកាតព្វកិច្ចត្រូវគោរពសិទ្ធិនេះពេញមួយអាជីពរបស់ខ្លួន    - ក្រសួងសុខាភិបាល និងមន្រី្តទទួលបន្ទុកមូលដ្ឋានសុខាភិបាល ត្រូវធ្វើឲ្យអ្នកផ្តល់សេវាសុខភាពបានយល់ដឹងនិងអនុវត្តក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈវេជ្ជសាស្រ្ត។ • ស្របតាមគោលនយោបាយវិមជ្ឈការ ក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់ត្រូវតែមានតួនាទីក្នុងការពន្យល់ឲ្យបានច្បាស់លាស់អំពីសិទ្ធិអតិថិជនដល់៖    - ប្រជាជនក្រីក្រ    - ជនងាយរងគ្រោះ    - និងផ្តល់ការគាំទ្រនៅពេលណាដែលពួកគាត់ត្រូវការ។ • ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានបន្ថែមអាចធ្វើឡើងក្រោមរូបភាព៖    - ការទំនាក់ទំនងអន្តរបុគ្គល    - យុទ្ធនាការអប់រំ    - សម្ភារបោះពុម្ព (ចែកខិត្តប័ណ្ណ ឬផ្ទាំងរូបភាព)    - ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយអេឡិចត្រូនិច (វិទ្យុ ទូរទស្សន៍ និងវិបសាយ)។ • អប់រំដល់គ្រូបង្រៀនអាចមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយសិទ្ធិអតិថិជនទៅដល់សិស្សានុសិស្ស។ តើការទទួលខុសត្រូវចំពោះសិទ្ធិស្មើភាព  និងសិទ្ធិមិនរើសអើងគ្រប់បែបយ៉ាងមានអ្វីខ្លះ? ការទទួលខុសត្រូវអ្នកជំងឺត្រូវតែសកម្មខ្លួនឯងក្នុងការស្វែងយល់អំពីសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ដែលគាត់អាចរកជំនួយបានតាមរយ៖ • គណៈកម្មការគ្រប់គ្រងមណ្ឌលសុខភាព ឬមន្ទីរពេទ្យ • ក្រុមទ្រទ្រង់សុខភាពភូមិ • បុគ្គលិកសុខភាព និងក្រុមប្រឹក្សាឃុំ/សង្កាត់។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឡាក់ ឡេង នាយករងនៃមជ្ឈមណ្ឌលជាតិលើកកម្ពស់សុខភាព ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

គ្រួសារ​ និងទំនាក់ទំនង
ចែករំលែក
  • Feb 22, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 4.8K មើល

ការសម្លាប់កោសិកាមហារីកដោយកាំរស្មី

ការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មី ជាវិធីសាស្រ្តមួយក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយប្រើកម្រិតកាំរស្មីខ្ពស់ (High dose of radiation) ដើម្បីសម្លាប់កោសិកាមហារីក។  កាំរស្មីដែលគេប្រើជាញឹកញាប់ គឺកាំរស្មីអ៊ិច (X-rays) ឬហ្វូតុងអ៊ិច (Photon X) ដែលមានលទ្ធភាពអាចបំផ្លាញ DNA របស់កោសិកាមហារីកបាន ហើយដែលជាលទ្ធផលកោសិកាមហារីកមិនអាចរីកលូតលាស់បាន។ ការព្យាបាលដោយកាំរស្មីគឺមានគោលដៅសម្លាប់ ឬបំផ្លាញកោសិកាមហារីកដោយរក្សានូវការប៉ះពាល់ទៅលើសរីរាង្គជិតខាងឲ្យបានតិចតួចបំផុត។ ប្រភេទនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី យោងតាមបច្ចេកទេស (Technique) នៃការប្រើកាំរស្មី ការព្យាបាលនេះត្រូវបានបែងចែកជា២ធំៗរួមមាន៖ • ការបញ្ចំាងកាំរស្មី (External Beam Radiotherapy)៖ ជាវិធីសាស្រ្ត ដែលប្រភពកាំរស្មីត្រូវបានបញ្ចេញពីម៉ាស៊ីនមានលក្ខណៈជាបាច់ឆ្លងកាត់ស្បែកនិងសរីរាង្គដទៃទៀតរហូតទៅដល់ដុំសាច់ដែលត្រូវព្យាបាល។ • ការស្អំដោយកាំរស្មី (Brachytherapy)៖ ជាការដាក់បញ្ចូលធាតុវិទ្យុសកម្មទៅក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺឲ្យជិត ឬក្នុងដុំសាច់ដែលត្រូវព្យាបាលតែម្តងដោយកាំរស្មីមិនឆ្លងកាត់ស្បែក និងសរីរាង្គផ្សេងៗដូចការបញ្ចំាងកាំរស្មីពីខាងក្រៅនោះទេ។  ករណីយោងតាមគោលដៅវេជ្ជសាស្ត្រ (Radiation therapy intents) ការព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មីត្រូវបានបែងចែកជា២ធំៗផងដែរ ដូចជា៖ • ការព្យាបាលក្នុងបំណងឲ្យជា (Curative intent)៖ ជាការព្យាបាលដោយកាំរស្មីច្រើន បូករួមជាមួយនឹងការព្យាបាលដទៃទៀត ទាំងការចាក់ថ្នាំគីមី និងការវះកាត់ (មុន ឬក្រោយការវះកាត់) ដើម្បីឲ្យអត្រានៃការជាខ្ពស់ និងកាត់បន្ថយការលាប់ឡើងវិញ។ • ការព្យាបាលក្នុងបំណងពន្យារ ឬសម្រន់ (Palliative intent)៖ ជាវិធីសម្រាប់ព្យាបាលដើម្បីកាត់បន្ថយនូវការឈឺចាប់ បន្ថយពិការភាព ឬទប់មិនឲ្យមានការហូរឈាមភ្លាមៗ ដែលជាហេតុប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺបន្ទាន់និងគុណភាពជីវិតចុងក្រោយរបស់គាត់។ ជំងឺមហារីកស្ទើរតែទាំងអស់សុទ្ធតែត្រូវការការព្យាបាលដោយកាំរស្មីដែលរួមមាន មហារីកច្រមុះ មាត់និងបំពង់ក មហារីកប្រព័ន្ធរំលាយអាហារមហារីកសួត មហារីកសុដន់ មហារីកមាត់ស្បូន មហារីកក្រពេញប្រូស្តាត និងមហារីកលើសរីរាង្គផ្សេងៗជាច្រើនទៀត។ ដំណើរការនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី ដើម្បីសន្មត់ថាអ្នកជំងឺត្រូវព្យាបាលដោយកាំរស្មីដោយថ្នាំគីមី   ឬការវះកាត់ត្រូវឆ្លងកាត់ការប្រជុំពិភាក្សារវាងក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការព្យាបាលជំងឺមហារីក(MDT=Multidisciplinary Team) ដូចជា គ្រូពេទ្យឯកទេសខាងរូបភាពវេជ្ជសាស្រ្ត គ្រូពេទ្យឯកទេសខាងថ្នាំគីមី គ្រូពេទ្យឯកទេសបញ្ចាំងកាំរស្មី  និងគ្រូពេទ្យឯកទេសវះកាត់មហារីកដើម្បីកំណត់យុទ្ធសាស្រ្តក្នុងការព្យាបាលជាមុនសិន។ នៅពេលអ្នកជំងឺត្រូវបានកំណត់ថាត្រូវព្យាបាលដោយកាំរស្មី ចលនការនៃការព្យាបាលនេះចែកចេញជា ៥ដំណាក់កាលដូចខាងក្រោមនេះ៖ • ការណាត់ជួបអ្នកជំងឺជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មី៖  ដើម្បីឲ្យអ្នកជំងឺត្រៀមលក្ខណៈ ទទួលបានព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរការព្យាបាលដោយកាំរស្មីផលវិបាកមួយចំនួនដែលកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាល។ • ការថតប្លង់កាំរស្មី (CT Simulation)៖ ជាការថតស្កែនសម្រាប់ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី រូបភាពដែលទទួលបានប្រើសម្រាប់ធ្វើការសិក្សាប្លង់។ • ការសិក្សាប្លង់ (Dosimetry)៖ ដើម្បីកំណត់ទីតាំង ទិសដៅបញ្ចាំង និងកម្រិតកាំរស្មីដែលត្រូវប្រើ ដោយមានការចូលរួមសម្រេចពីគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មី និងអ្នកឯកទេសខាងរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រ រួចទើបបញ្ជូនទិន្នន័យទាំងនោះទៅកាន់ម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងកាំរស្មី (Linear Accelerator) ដោយប្រព័ន្ធព័ត៌មានវិទ្យាទំនើប។ • ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ ការព្យាបាលធ្វើតាមទិន្នន័យដែលរក្សាទុកក្នុងម៉ាស៊ីនបញ្ចាំងកាំរស្មីសម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។ • ការតាមដាន៖ ចាប់តាំងពីថ្ងៃដំបូងដែលអ្នកជំងឺទទួលការព្យាបាលដោយកាំរស្មី រហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចប់នៃការព្យាបាល និងក្រោយបញ្ចប់ការព្យាបាលអ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យជួបគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មីជាប្រចាំ។ ការត្រៀមខ្លួនរបស់អ្នកជំងឺ ដំណាក់កាលចំនួន៣ដែលអ្នកជំងឺត្រូវត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ • នៅពេលមុនទទួលការព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យជួបជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសផ្នែកកាំរស្មីដើម្បីស្វែងយល់ ឬទទួលព័ត៌មានឲ្យគ្រប់ជ្រុងជ្រោយទាក់ទងនឹងគោលបំណង ដំណើរការ និងផលវិបាកអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាល។ • អំឡុងពេលព្យាបាលដោយកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺត្រូវជួបគ្រូពេទ្យយ៉ាងហោចម្តងក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងក្នុងករណីមានផលវិបាកដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យជួបគ្រូពេទ្យញឹកញាប់ (លើសពីម្តង ក្នុងមួយសប្តាហ៍) ដើម្បីប្រឹក្សាបន្ថែម និងបន្ថយផលវិបាកទាំងនោះ។ • ក្រោយការបញ្ចាំងកាំរស្មី៖ អ្នកជំងឺត្រូវបន្តការតាមដានជារឿយៗ ជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសកាំរស្មីដើម្បីវាយតម្លៃឡើងវិញនូវផលវិបាក និងការវិវឌ្ឍនៃជំងឺ។ ផលវិបាកនៃការព្យាបាលដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺដែលធ្វើការព្យាបាលដោយវិធីនេះ អាចប្រឈមនឹងផលវិបាកមួយចំនួនដូចជា៖ •ផលវិបាកកើតមានភ្លាមៗក្នុងអំឡុងពេលព្យាបាល (Acute side effects)៖ លេចចេញក្នុងអំឡុងពេល និងក្រោយពេលព្យាបាលដោយកាំរស្មីរយៈពេលច្រើនសប្តាហ៍ ឬបន្លាយក្រោយបញ្ចប់ការព្យាបាល៣ខែទៅតាមទីតាំង និងប្រភេទនៃការព្យាបាល ដែលរួមមានការអស់កម្លាំង ប្តូរពណ៌ស្បែក ជ្រុះសក់ស្ងួតមាត់ពិបាកលេប ទឹកមាត់ខាប់ ក្អួតចង្អោរ ឈឺក ពងបែកមាត់ ក្អក រាក បត់ជើងតូចញឹក និងចុកពោះជាដើម។ • ផលវិបាករយៈពេលយូរ (Long term side effects)៖ លេចឡើងរយៈពេលចាប់ពី ៦ខែក្រោយពីការព្យាបាលដោយកាំរស្មី អ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងផលវិបាកដូចជា សភាពប្រែពណ៌ស្បែក ក្រិន រឹងឡើងសរសៃឈាម ពុកឆ្អឹង និងអាចប៉ះពាល់ដល់សរសៃវិញ្ញាណ។   ការព្យាបាលដោយកាំរស្មី មិនប៉ះពាលដល់អាយុជីវិតរបស់អ្នកជំងឺនោះទេ ផ្ទុយមកវិញវាជួយសម្លាប់កោសិកាមហារីក និងអាចឲ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយ បាន។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត  លឹម ឧស្សាហ៍ ឯកទេសព្យាបាលជំងឺមហារីកដោយកាំរស្មីនៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិជំងឺមហារីកនៃមន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម មហារីក និងជំងឺឈាម
ចែករំលែក
  • Feb 21, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 3.8K មើល

ការវិភាគគីមីឱសថសត្វសមុទ្រ និង ការវិភាគដោយប្រើក្រូម៉ាតូក្រាបភីស្រទាប់ស្តើងទៅលើជាលិកាផ្សេងៗ នៃសត្វប្រឡាំងកាសដែលមានប្រភពនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា

សត្វប្រឡាំងកាសដែលមានឈ្មោះវិទ្យាសាស្ត្រថា “Carcinoscorpius rotundicauda Latreille” គឺជាសត្វសមុទ្រដែលស្ថិតក្នុងគ្រួសារ Limulidae ដែលឈាមរបស់វាមានគុណសម្បត្តិក្នុងការបង្អាក់សកម្មភាពរបស់បាក់តេរីកុំឲ្យបាក់តេរីបង្កការខូចខាតដល់កោសិកា។ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគេនិយមប្រើប្រាស់វាក្នុងគោលបំណងព្យាបាលជំងឺរលាក និងជំងឺដែលឆ្លងដោយបាក់តេរី។ ការស្រាវជ្រាវនេះត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងដើម្បីធ្វើតេស្តរកសមាសធាតុឱសថ និងកំណត់នូវចំនួនឱសថនៅក្នុងជាលិកាផ្សេងៗ នៃសារពាង្គកាយទាំងមូលរបស់សត្វប្រឡាំងកាសស្ងួត។ សារពាង្គកាយទាំងមូលរបស់សត្វប្រឡាំងកាសស្ងួត ត្រូវបានយកមកពីហាងលក់ឱសថបុរាណក្នុងស្រុក ហើយត្រូវបានផ្ទៀងផ្ទាត់ជាមួយនឹងសំណាកសត្វសមុទ្រ (កូដៈ UPFOPMP-120003) ដែលតម្កល់ទុកនៅក្នុង “តិណាល័យសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ” (UP-Herbarium)។ ជាលិកានៃសារពាង្គកាយទាំងមូលរបស់សត្វប្រឡាំងកាសស្ងួតនេះ ត្រូវបានយកបំបែកជា 5 ផ្នែក ដែលមានដូចជា Prosoma, Ophisthosoma, Telson, Appendages និង Eggs។ផ្នែកនីមួយៗត្រូវបានយកមកកិនឲ្យម៉ត់ ហើយធ្វើការចម្រាញ់ជាមួយនឹងអង្គធាតុរំលាយ Ethanol តាមរយៈវិធីសាស្រ្តចម្រាញ់ Ultrasonication-Assisted Extraction (UAE) រូបធាតុចម្រាញ់ដែលទទួលបានត្រូវបានត្រៀមទុកសម្រាប់ធ្វើតេស្តគីមីឱសថ និងធ្វើតេស្តក្រូម៉ាតូក្រាបភីស្រទាប់ស្តើង។ ការធ្វើពិសោធន៍ទាំងអស់ត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងបន្ទប់ពិសោធន៍រូបធាតុឱសថនៃមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រ នៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ។ ក្រោយពេលធ្វើការចម្រាញ់ យើងទទួលបានផលិតផលចម្រាញ់ទៅតាមផ្នែកជាលិកានិមួយៗដូចជា Prosoma ទទួលបាន 3.19%, Ophisthosoma ទទួលបាន 4.86%, Telson ទទួលបាន 2.68%, Appendages ទទួលបាន 5.26% និង Eggs ទទួលបាន 2.84%។ លទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តគីមីឱសថបានឲ្យដឹងថា Ophisthosoma, Appendages និង Eggs មានផ្ទុកសមាសធាតុឱសថ Alkaloids, Coumarins, Saponins និង Resins។ Prosoma មានផ្ទុកសមាសធាតុឱសថ Alkaloids, Coumarins និង Resins។ Telson មានផ្ទុកសមាសធាតុឱសថ Alkaloids និង Coumarins។ ចំណែកឯការវិភាគលើក្រូម៉ាតូក្រាបភីស្រទាប់ស្តើងទៅលើជាលិកាផ្សេងៗរបស់សត្វប្រឡាំងកាសស្ងួត នៅជំហ៊ានរលកចន្លោះពី 254-366 nm និង 10%-H2SO4 នៅក្នុងអង្គធាតុរំលាយ “Mobile Phase” Toluene:Ethanol (9:1) យើងញែកបានឱសថចំនួន 3 អង្គធាតុឱសថ ដែលមានតម្លៃ Rf ដូចតទៅ៖ 0.22, 0.38 និង 0.59 នៅក្នុង Prosoma, Ophisthosoma, Telson និង Appendages។ ដោយឡែកចំពោះ Eggs គឺមានសមាសធាតុឱសថច្រើនជាងគេរហូតដល់ 5 អង្គធាតុឱសថដែលមានតម្លៃ Rf ដូចតទៅ៖ 0.18, 0.22, 0.38, 0.59 និង 0.73។ ព័ត៌មាននៃសមាសធាតុឱសថដែលមាននៅក្នុងជាលិកាផ្សេងៗរបស់សត្វប្រឡាំងកាសស្ងួតនេះ បញ្ជាក់អំពីគុណសម្បត្តិឱសថដែលមាននៅក្នុងសត្វប្រឡាំងកាសរបស់កម្ពុជា។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាគឺជាព័ត៌ មានគ្រឹះសម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដទៃទៀតប្រសិនបើមានបំណងចង់បន្តការស្រាវជ្រាវពាក់ព័ន្ធនឹងការបំបែកសមាសធាតុឱសថចេញពីសត្វប្រឡាំងកាសរបស់កម្ពុជា។ ប្រភពអត្ថបទដោយ និស្សិត និងសាស្ត្រាចារ្យមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រ សាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ៖ កែវ សំអែល, សូលឹម សិរីរឹទ្ធិ, ឡេង សៀវម៉ី, ហុង វិសាល, ភួង ថាក់រក្សា, អ៊ា សុខគីម, អ៊ឹង ហ៊ុយឃីម, នី ច័ន្ទសីហា និង ជា ស៊ីន ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ឱសថ
ចែករំលែក
  • Feb 20, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 13K មើល

ពងបែកតូចៗនៅចន្លោះម្រាមដៃអាចជាអ្វី?

ពងបែក ឬភាសាបច្ចេកទេសហៅថា Vesicle គឺជាការពកឡើងនៃស្បែកដែលមានផ្ទុកសារធាតុរាវនៅខាងក្នុង។ មូលហេតុទូទៅដែលបណ្តាលឲ្យកើតមានពងបែកនេះ គឺមកពីការកកិតរវាងស្បែក និងស្បែកបណ្តាលឲ្យស្រទាប់ស្បែកដាច់ចេញពីគ្នា ហើយបង្កជាទឹកដែលជាញឹកញាប់ផ្តល់ជាផលរំខានការឈឺចាប់ ឬមានអារម្មណ៍មិនស្រួលជាដើម។ សំណួរ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ២៩ ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ ៦៥ ទម្ងន់ ៥៨ គីឡូក្រាម ជាស្ត្រីមេផ្ទះ។ ខ្ញុំតែងតែមានឡើងពងបែកតូចៗ ដែលមានទឹកនៅចន្លោះម្រាមដៃនីមួយៗ មិនឈឺ ឬរមាស់ឡើយ ហើយវាកើតមានជាញឹកញាប់ ប៉ុន្តែច្រើនតែបាត់ទៅវិញនៅរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយដោយខ្លួនឯង។ តើនេះជាជំងឺអ្វី?តើគួរព្យាបាល និងការពារកុំឲ្យកើតឡើងវិញយ៉ាងដូចម្តេច? ចម្លើយ៖ បើតាមបច្ចេកទេស បញ្ហាពងទឹកនៅចន្លោះម្រាមដៃអាចជារោគសញ្ញាដែលទាក់ទងនឹងជំងឺជាច្រើន ដោយក្នុងនោះរួមមានផងដែរនូវជំងឺហឺបភីស (Herpes) ឬជំងឺពងបែក ឬអាចជាការរោលអាល្លែកហ្ស៊ី។ដោយឡែក បញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ីច្រើននាំមកជាមួយនឹងការរមាស់ហេតុនេះក្នុងករណីដែលពុំមានការរមាស់ ហើយបញ្ហាកន្ទួលពងទឹកនេះតែងកើតឡើងម្តងហើយម្តងទៀតជាញឹកញាប់ វាអាចទាក់ទងនឹងជំងឺហឺបភីស ដែលអាចបង្ហាញជារោគសញ្ញាឡើងបាន ដោយមិនចាំបាច់ប៉ះពាល់នឹងអ្វីមួយជាក់លាក់ឡើយ ពីព្រោះវាពាក់ព័ន្ធនឹងភាពខ្សោយនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។ ជំងឺកញ្ចុំពងទឹកនេះផងដែរមិនបង្ហាញជាការរមាស់ឡើយលុះត្រាតែវាលេចចេញនៅទីតាំងផ្សេងទៀតនៃរាងកាយក្រៅពីម្រាមដៃ ពីព្រោះស្បែកនៅដៃមានលក្ខណៈក្រាស់ ដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានអាការៈសង្កៀរ ក្រហាយ ឬការឈឺចាប់នៅតំបន់នោះ។ ប្រសិនបើរោគសញ្ញានេះ ពិតជាជំងឺកញ្ចុំពងទឹក ឬហឺបភីសមែននោះ ការព្យាបាលគឺត្រូវធ្វើឡើងដោយប្រើប្រាស់ឱសថប្រឆាំងនឹងវីរុសរយៈពេលពី ៥ថ្ងៃទៅ ១សប្តាហ៍ ដែលការព្យាបាលនេះនឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនក្រោយពីអ្នកជំងឺទៅជួបនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតសើស្បែកដើម្បីធ្វើការពិនិត្យបានច្បាស់លាស់ជាមុនសិន។ ទាក់ទងនឹងករណីជំងឺនេះដែរអ្នកជំងឺនឹងត្រូវបានណែនាំឲ្យរក្សាប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ខ្លួនឲ្យបានមាំទាំដើម្បីបង្ការការកើតឡើងវិញ។ ម្យ៉ាងទៀត ប្រសិនជំងឺនេះកើតឡើងដដែលៗលើសពី ៥ដងក្នុងមួយឆ្នាំ នោះវីធីបង្ការនឹងតម្រូវឲ្យមានការផ្តល់ថ្នាំបង្ការពីវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ វិចិត្រ ឯកទេសសើស្បែក និងឡេសឺ អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត ប្រធានសមាគមគ្រូពេទ្យសើស្បែក កម្ពុជា ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់ ស្បែក កាមរោគ​ និងសម្រស់
ចែករំលែក
  • Feb 19, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 3.6K មើល

លំហាត់ប្រាណដែលអ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តគួរធ្វើ

សម្រាប់អ្នកដែលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដូចជាបញ្ហាថប់អារម្មណ៍ និងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត វិធីព្យាបាលរបស់ពួកគាត់ គឺការជួបពិគ្រោះជាមួយអ្នកជំនាញ និងប្រើប្រាស់ថ្នាំតាមវេជ្ជបញ្ជា។ បន្ថែមពីលើនេះ ការធ្វើលំហាត់ប្រាណក៏ជាចំណែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការជួយសម្រួលដល់បញ្ហាផ្លូវចិត្ត ជាពិសេសអារម្មណ៍ដែរដោយហេតុថា កាលណាអ្នកធ្វើលំហាត់ប្រាណជាប្រចាំនោះ សុខភាពផ្លូវកាយ និងចិត្តរបស់អ្នកនឹងកាន់តែមានភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយគ្នាដែលនឹងបង្កជាផលវិជ្ជមានដល់ជីវិតរបស់អ្នក។  ជាក់ស្តែង ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយចំនួនបានរកឃើញថា «លំហាត់ប្រាណជាប្រចាំជួយបន្ធូរនូវអារម្មណ៍ក្រៀមក្រំរបស់អ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ» ហើយឥទ្ធិពលរបស់វា គឺមានយូរជាងថ្នាំរម្ងាប់អារម្មណ៍ទៅទៀត។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ដឹងថាមាន លំហាត់ប្រាណបែបណាខ្លះល្អសម្រាប់អ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនោះសូមតាមដានអានជាមួយគ្នា… យោគៈ យោគៈ ជាទូទៅ គឺធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ថាស្រណុកកាយ និងចិត្ត ហើយឥទ្ធិពលរបស់វា មានរយៈពេលវែង។ មានការសិក្សាមួយបានបង្ហាញដែរថា អ្នកដែលចូលរួមក្នុងការហាត់យោគៈជាប្រចាំ ពិតជាមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយអំពីបញ្ហាថប់់អារម្មណ៍ ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត កំហឹង និងបញ្ហាប្រព័ន្ធប្រសាទផ្សេងៗផងដែរ។ ជាក់ស្តែង យោគៈច្រើនតែជាការដកដង្ហើមវែងៗ និងការផ្តោតសំខាន់ទៅលើផ្នែកខាងក្នុងនៃរាងកាយ ដែលពិតជាមានគុណប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត។ ការរត់ មនុស្សភាគច្រើនចាប់ផ្តើមរត់មួយភ្លែត (រត់ម៉ាអស់ជើង) ឬរត់ត្រឹកៗមួយរយៈពេល រាល់ពេលដែលមានអារម្មណ៍ពិបាកចិត្ត។ នេះគឺពិតជាជម្រើសដ៏ល្អ ដោយហេតុថា ការរត់នឹងធ្វើឲ្យអ្នកបញ្ចេញនូវអង់ដូហ្វីន (Endorphins) ដែលជាអ័រម៉ូនជំរុញឲ្យមានអារម្មណ៍ល្អ ហើយមិនខុសពីយោគៈដែរ វាមានឥទ្ធិពលមិនត្រឹមតែក្នុងរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះទេ ក្នុងការសម្រួលដល់អារម្មណ៍នៃការធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ការឡើងភ្នំ មិនត្រឹមតែជាសកម្មភាពដែលជាជំនួយដល់សុខភាពបេះដូងប៉ុណ្ណោះទេ ការឡើងភ្នំក៏បង្កើតនូវឱកាសក្នុងការនៅខាងក្រៅ និងចំណាយពេលច្រើនជាមួយនឹងធម្មជាតិទៀតផងដែលប្រាកដណាស់ គឺផ្តល់នូវផលវិជ្ជមានដល់សុខភាពផ្លូវចិត្ត។ លទ្ធផលស្រាវជ្រាវមួយដោយ Environmental Health and Preventive Medicine បានរកឃើញថា អ្នកដែលបានដើរកម្សាន្ត ឬចំណាយពេលនៅក្នុងតំបន់ព្រៃ គឺមានអ័រម៉ូនស្ត្រេសទាបជាងអ្នកដែលដើរកម្សាន្តនៅក្នុងទីក្រុង ឬទីប្រជុំជន។ ការរាំ មិនថាការរាំចង្វាក់ហ្សូមបា ឬចង្វាក់ដែលមានដៃគូរាំការហាត់ប្រាណតាមចង្វាក់ភ្លេងជាក្រុម ឬការរាំតាមចង្វាក់ភ្លេង (បែប Freestyle) តែម្នាក់ឯងនោះទេ ការរាំ គឺពិតជាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបំបាត់នូវអាការៈស្ត្រេស និងថប់អារម្មណ៍។ ប្រៀបធៀបនឹងថ្នាក់កីឡាធម្មតា ថ្នាក់រាំ គឺមានឥទ្ធិពលលើបញ្ហាផ្លូវចិត្តច្រើនជាងគេ ព្រោះតែការរាំប្រៀបបានជាការបង្ហាញចេញនូវអ្វីពីក្នុងខ្លួន ដែលអាចពង្រឹងដល់ទំនាក់ទំនងរវាងសុខភាពផ្លូវកាយ និងចិត្ត។ ថៃជី នេះប្រហែលជាធ្លាប់បានស្គាល់ហើយថា វាជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណដែលមានដើមកំណើតមកពីប្រទេសចិនដែលជាការលាយឡំគ្នារវាងក្បាច់គុណ និងចលនាសមាធិ។ ជាក់ស្តែងណាស់ វាជាប្រភេទលំហាត់ប្រាណដែលតម្រូវឲ្យមានការផ្តោតអារម្មណ៍ ការរក្សាលំនឹងរាងកាយ ការសម្រាកនៃសាច់ដុំ និងការដកដង្ហើមដោយមិនបង្ខំ ដែលសុទ្ធតែជាសកម្មភាពអំណោយផលដល់ផ្លូវចិត្ត។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត សុខភាពផ្លូវចិត្ត និងកំសាន្ត
ចែករំលែក
  • Feb 18, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 3.7K មើល

ហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅដោយគ្មានឧបករណ៍ក៏មិនជាបញ្ហា

តើអ្នកធ្លាប់គិតដែរទេថា អ្នកក៏អាចហាត់ប្រាណនៅខាងក្រៅ ហើយទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរដែរ បើទោះជាអ្នកមិនមានឧបករណ៍អ្វីសោះក៏ដោយ?មិនមែនត្រឹមជាការរត់ត្រឹកៗ ធម្មតានោះទេ អ្នកអាចអនុវត្តនូវចលនាងាយៗមួយចំនួនខាងក្រោមនេះ ដែលអាចជួយដល់សុខភាពផ្លូវកាយរបស់អ្នកឲ្យកាន់តែរឹងមាំផងដែរ...      ការតោងបង្គោល ឬរបារ ក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួនអ្នក ថាតើមានបង្គោលផ្តេកឬរបារ (អាចជាមែកឈើដែលមាំក៏បាន) ដែលមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងក្បាលរបស់អ្នកឬទេ? ហើយធ្វើ ការហក់លោតដើម្បីតោងចាប់វា ដោយប្រើកម្លាំងដៃទប់ទម្ងន់ខ្លួន ហើយប្រឹងងើបក្បាលឲ្យខ្ពស់ជាងបង្គោល ឬរបារនោះ ហើយទម្លាក់ខ្លួនចុះក្រោមវិញ (ដោយមិនដាក់ជើងដល់ដី) ហើយងើបឡើងលើទៀត។ ធ្វើបែបនេះប្រមាណ ៦០វិនាទី ជាមួយនឹងល្បឿនដែលអ្នកគិតថាល្មមសម្រាប់កម្លាំងរបស់អ្នក។ អាវ៉ង់ (​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​Push-up) អ្វីដែលត្រូវការពេលនេះ គឺកៅអីបង់ ដែលជឿជាក់ថាមិនពិបាកស្វែងរកនោះទេនៅសួនច្បារសាធារណៈនោះ។ អ្នកត្រូវអាវ៉ង់ចំនួន ៣ចលនាខុសៗគ្នាដំបូងអាវ៉ង់ដោយដាក់ជើងទៅលើកៅអីបង់ និងដៃនៅលើដី (ធ្វើឲ្យបាន ១០ដង)។បន្ទាប់មក ផ្លាស់ប្តូរទិសដៅវិញ ដោយដាក់ដៃនៅលើកៅអីបង់ និងជើងនៅលើដីវិញ (ធ្វើឲ្យបាន ១០ដង) រួចសឹមធ្វើការអាវ៉ង់ធម្មតានៅលើដីរាបស្មើវិញចំនួន១០ដងដូចគ្នា។ ការហក់លោតប៉ះទីខ្ពស់ អាចរកដើមឈើ ឬទីតាំងណាមួយដែលមាន​កម្ពស់ខ្ពស់ជាងក្បាលរបស់អ្នកឆ្ងាយ ហើយ​លើកដៃទាំងពីរឡើងលើឲ្យផុតពីក្បាល រួចធ្វើការលោតប៉ះដើមឈើ ឬទីខ្ពស់នោះឲ្យដល់ទីខ្ពស់បំផុតដែលអ្នកអាចធ្វើបានដោយត្រូវប្រាកដថាអ្នកលោត និងឈរដោយប្រមូលផ្តុំកម្លាំងនៅចុងជើង។ ធ្វើបែបនេះប្រមាណ ១នាទីជាការស្រេច។ ការអង្គុយលើអាកាស អង្គុយលើកៅអីបង់ដោយលើកដៃទាំងពីរក្តាប់នៅពីមុខខ្លួនអ្នក (ដាក់នៅកម្ពស់ប្រហែលនឹងករបស់អ្នក) ហើយសាកងើបអង្គុយលើអាកាសឲ្យខ្ពស់តាមដែលអាចធ្វើបាន ហើយអង្គុយចុះផ្ទាល់លើកៅអីវិញពេលដែលមានអារម្មណ៍ថាទ្រទម្ងន់លែងបាន។ អ្នកគួរធ្វើបែបនេះប្រមាណ១នាទីទើបប្រសើរ។ ការរត់នៅមួយកន្លែង ឈរនៅឆ្ងាយពីកៅអីបង់បន្តិច ដោយបែរមុខទៅរកកៅអី ហើយដាក់ដៃទប់លំនឹងខ្លួននៅលើកៅអី ជើងនៅលើដីធម្មតា (ស្រដៀងនឹងពេលអាវ៉ង់ដែរ) រួចធ្វើចលនាជើងរត់ដោយមិនផ្លាស់ទី ដោយប្រឹងធ្វើចលនាជង្គង់អបៗនឹងដើមទ្រូង ប្រៀបដូចជាកំពុងរត់ឡើងភ្នំដែរ។ ធ្វើបែបនេះប្រមាណ ៣០វិនាទីហើយផ្លាស់ប្តូរដោយដាក់ដៃ និងជើងនៅដីផ្ទាល់វិញ ជាមួយនឹងចលនាដូចគ្នាប្រមាណ៣០វិនាទីទៀត។ ការឈរទប់លំនឹងលើកៅអីបង់ ឡើងឈរលើកៅអីដោយដាក់ជើងស្តាំនៅលើកៅអីហើយបោះជំហានឡើងចុះកៅអីជាមួយនឹងជើងឆ្វេង រួចធ្វើការឆ្លាស់ជើងវិញម្តង ដោយដាក់ជើងឆ្វេងលើកៅអី ហើយបោះជើងឆ្វេងឡើងចុះកៅអីដោយធ្វើបែបនេះទៅមកឲ្យបាន២០ដង។ ការបង្វែរខ្លួនទៅទាំងសងខាង បន្ទន់ជង្គង់ និងឱនខ្នងប្រៀបដូចជាពេលដែលអ្នកកំពុងប្រឹងលើកបាវខ្សាច់ ឬស្ពាយអ្វីដែលធ្ងន់នៅលើខ្នង ដោយដាក់ដៃទាំងសងខាងផ្អោបចូលគ្នា ហើយដាក់ព័ទ្ធទៅផ្នែកខាងក្រោយនៃក្បាល ដើម្បីទប់លំនឹងខ្លួន។ បង្វែរខ្លួនទៅ​ឆ្វេងម្តង ទៅស្តាំម្តងដោយរក្សាជំហរដដែល ឲ្យបានប្រមាណ១នាទី។ អ្នកអាចជ្រើសរើសចលនាណាមួយដែលអ្នកគិតថាងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកហើយអនុវត្តឲ្យបានជាប្រចាំ។ វានឹងមានការប្រសើរ ប្រសិនបើអ្នកធ្វើចលនានីមួយៗឲ្យបាន៣ដង ដោយធ្វើការរត់ត្រឹកៗប្រមាណជា៥នាទីរៀងរាល់ពេលបញ្ចប់ចលនាទាំងនោះបានម្តង… ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

លំហាត់​ប្រាណ លំហាត់​ប្រាណ
ចែករំលែក
  • Feb 16, 2019 |
  • 5 ឆ្នាំមុន |
  • 4K មើល

ទម្លាប់ ៥ យ៉ាងដែលសិស្សនិស្សិតគួរចៀសវាង

ការក្លាយជាសិស្សគំរូ គឺមានសារៈសំខាន់ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅសិក្សារបស់អ្នក។ ទម្លាប់ដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាពអាចនាំឱ្យមានលទ្ធផលមិនល្អ ទោះបីជាអ្នកចំណាយពេលវេលាច្រើនយ៉ាងណាក្ដី។ អត្ថបទនេះនឹងបង្ហាញអ្នកនូវមធ្យោបាយមួយចំនួនស្តីពីវិធីចៀសវាងពីទម្លាប់មិនល្អ នៅពេលដែលអ្នកសិក្សា៖ ១. ចាប់ផ្តើមវគ្គសិក្សាដោយគ្មានគ្រោងការ ដំណោះស្រាយ៖ គ្រោងការគឺសំខាន់ណាស់ក្នុងការសិក្សា។ គូសបញ្ជាក់ពីអ្វី ដែលអ្នកចង់បានពីការសិក្សារបស់អ្នក និងកំណត់គោលដៅសម្រាប់ការសិក្សានីមួយៗ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅក្នុងវគ្គសិក្សាមួយលើសម័យប្រវត្តិសាស្រ្តនៃយុគសម័យថ្ម យើងអាចរំពឹងថាសិស្សនឹងទទួលបានការយល់ដឹងជាទូទៅអំពីរយៈពេលនោះ។ ២. រង់ចាំរហូតដល់នាទីចុងក្រោយដើម្បីចាប់ផ្តើមកិច្ចការ ដំណោះស្រាយ៖ ជាថ្មីម្តងទៀត គ្រោងការជាចំណុចចសំខាន់។ ការចាត់ចែងការងារនីមួយៗត្រូវមានមូលដ្ឋានលើកាលបរិច្ឆេទ និងអាទិភាព។ ការពន្យារពេលរហូតដល់ថ្ងៃផុតកំណត់នឹងប៉ះពាល់ដល់គុណភាពនៃការងាររបស់អ្នកដែលនឹងទាញមធ្យមភាគចុះ។ ឧទាហរណ៍ សូម្បីតែកំហុសឆ្គងតូចៗ (ដូចជាវេយ្យាករណ៍ ឬការប្រើប្រាស់ឈ្មោះជាដើម) នឹងត្រូវចាត់ទុកជាកំហុសពេញលេញ។ ៣. ត្រូវបានរំខានដោយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងស្មាតហ្វូន ដំណោះស្រាយ៖ សូម បិទរាល់ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចទាំងអស់ អំឡុងពេលសិក្សា។ ចៀសវាងការប្រើឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកជាសម្ភារសិក្សា ឬជាសម្ភារគាំទ្រ។ ថ្វីបើឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចអាចមានប្រយោជន៍ក៏ដោយ វាអាចរំខានដល់ការសិក្សា ដោយទាក់ទាញអ្នកទៅការកម្សាន្ត ឬប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គមផងដែរ។ វាជាការល្អបំផុតដើម្បីចៀសវាងឧបករណ៍ទាំងអស់នោះនៅអំឡុងពេលសិក្សារបស់អ្នក។ ៤. ខំប្រឹងនៅវិនាទីចុងក្រោយ ដំណោះស្រាយ៖ វាជាវិទ្យាសាស្ត្រ។ អ្នកគួររៀនម្តងបន្តិចៗជាប្រចាំ ជាជាងបង្ខំខ្លួនឯងឲ្យចងចាំគ្រប់យ៉ាងក្នុងរយៈពេលខ្លី ពីព្រោះវាមានប្រសិទ្ធភាពជាងនិងអាចជួយអ្នកចងចាំកាន់តែច្រើន។ ៥. សិក្សាដើម្បីចងចាំមិនត្រូវយល់ ដំណោះស្រាយ៖ ការចងចាំគ្រាន់តែជាការបណ្តោះអាសន្នប៉ុណ្ណោះ។ ការយល់ដឹងគឺជាអចិន្ត្រៃយ៍។ បង្កើតផែនទីគំនិតមួយ ហើយអ្នកនឹងបង្កើតរូបភាពធំជាងមុន។ វិធីនោះអ្នកនឹងយល់វាយ៉ាងងាយស្រួល ហើយចាប់ពីពេលនេះតទៅ អ្នកនឹងចងចាំវាជាអចិន្ត្រៃយ៍។ រាល់មនុស្សម្នាក់ៗមានកង្វះ និងវិធីសាស្រ្តប្លែកៗអំពីការរៀនសូត្រ។ ទាំងបីជាយ៉ាងណាក្ដី  យើងមានគោលដៅដូចគ្នា ពោលគឺ លទ្ធផលសិក្សាជោគជ័យដែលយើងទាំងអស់គ្នាចង់បាន។ ព្យាយាមកែតម្រូវការសិក្សារបស់អ្នកបន្តិចម្តងៗ ហើយអ្នកនឹងឃើញភាពប្រសើរឡើង។ ដូចពាក្យចាស់និយាយថា "ធ្វើការឆ្លាត កុំធ្វើការពិបាក"។ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

អាជីព និងការសិក្សា អាជីព និងការសិក្សា
ចែករំលែក
Top