Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

នាងខ្ញុំឈ្មោះ ស៊ីផុន អាយុ ២៤ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ ជាញឹកញាប់ខ្ញុំតែងតែរមួលក្រពើមិនថាពេលហាត់ប្រាណ ឬពេលកំពុងគេងលក់ហើយក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនមានបញ្ហាសុខភាពអ្វីផ្សេងទៀតទេតែខ្ញុំមានទម្ងន់ជាង៦០គីឡួ។ តើវាអាចជាមូលហេតុដែរឬទេ? តើអាការៈនេះមានទាក់ទងនឹងជំងឺអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរឬទេ? ចម្លើយ ៖ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើការបញ្ជាក់ពីកម្ពស់របស់អុ្នកទៀតវានឹងកាន់តែប្រសើរ។ យោងតាមការរៀបរាប់លើនេះវាមិនបានបញ្ជាក់ពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺនោះទេ។ អ្វីដែលត្រូវគិតដំបូងគេគឺវីតាមីន ដូចជាប្រភេទកាល់ស្យូម វីតាមីនក្រុមបេ ឬ11បេ១២ និងជាតិដែកព្រោះថាកង្វះជាតិណាមួយក៏បណ្តាលឲ្យសាច់ដុំមានការចុកស្រពន់ ឬរមួលក្រពើដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម តាំង ជាសាស្រ្តចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក

ចែករំលែក

ពីទឹកដីកំណើតក្នុងក្រុងតាខ្មៅ ខេត្តកណ្តាល លោក ទូច ខាន់ណារ៉ា  និស្សិតផ្នែកមហារីកវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល មានការយល់ឃើញថា «គ្រួពេទ្យជា អាជីពមួយដែលទទួលការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីសំណាក់មហាជន តែសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ចេះចង់ដឹងបន្តិចបន្តួចពីមុខវិទ្យាវេជ្ជសាស្ត្រ ក្នុងបំណងជួយព្យាបាលសាច់ញាតិតែប៉ុណ្ណោះ និងមនុស្សផងទាំងឡាយរួមទាំងមានឱកាសទទួលបានអាហារូបករណ៍របស់ក្រសួង ខ្ញុំក៏សម្រេចបន្តរៀនមុខវិជ្ជានេះ។ ប៉ុន្តែ មហិច្ឆតាខណៈពេលកំពុងរៀន ណាមួយខ្ញុំចូលចិត្តរបកគំហើញថ្មីៗ ព្រមទាំងយល់ឃើញពីកង្វះខាតគ្រូពេទ្យខាងផ្នែកមហារីកនេះផង និងចង់ចូលរួមក្នុងការអភិវឌ្ឍខាងវិស័យមហារីក ស្របពេលដែលអត្រាអ្នកជំងឺកាន់តែកើនឡើង ទើបខ្ញុំសម្រេចបន្តឯកទេសផ្នែកមហារីកវិទ្យា។» មិនខុសពីសិស្សដទៃទៀតទេ ការសិក្សារមែងមានការលំបាកដូចជា ត្រូវខិតខំរៀនមេរៀនក្នុងសាលា ការស្រាវជ្រាវផ្សេងៗ ការចុះកម្មសិក្សា ឯការប្រលងវាយតម្លៃសិក្សា ក៏ជាចលកររាំងស្ទះការសិក្សាដែរ។ ទោះមានឈ្មោះជាសិស្សអាហារូបករណ៏រយៈពេល៦ឆ្នាំមែន តែក្នុងឆ្នាំសិក្សាដែលខ្ញុំប្រលងយកថ្នាក់ឯកទេសនោះ អាហារូបករណ៏ត្រូវបាត់បង់ ហើយការចំនាយត្រូវធ្លាក់មកលើគ្រួសាររបស់ខ្ញុំទាំងស្រុង។ ចំណេះដឹងទូទៅ គឺមានសារៈសំខាន់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។ ជាអនាគតគ្រូពេទ្យមួយរូបត្រូវស្គាល់ពីអ្នកជំងឺ និងប្រើប្រាស់ភាសាឥរិយាបថទៅតាមលក្ខខណ្ឌរបស់អ្នកជំងឺ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកជំងឺមហារីករមែងទទួលរងការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តជាខ្លាំង ខ្ញុំយល់ឃើញថាការចេះបញ្ចុះបញ្ចូល ការលួងលោមអ្នកជំងឺរឿងមួយសំខាន់ ហេតុនេះ ការអាន និងស្វែងយល់ពីចិត្តសាស្ត្ររបស់មនុស្ស គឺជាផ្នែកមួយសម្រួលដល់ទំនាក់ទំនង។ លើសពីនេះ ភាសាបរទេសបានដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ជួយក្នុងការបង្កើនចំនេះដឹងក្នុងជំនាញនេះ ព្រោះការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបកគំហើញថ្មីៗក្នុងវិស័យមហារីក ប្រាកដណាស់ គឺមិនទាន់អាចប្រព្រឹត្តិទៅបានទេក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ដោយសារបច្ចេកទេសក្នុងប្រទេសកម្ពុជានៅមានកម្រិត ជាហេតុដែលត្រូវការការសិក្សា និងអនុវត្តតាម guideline របស់បរទេស។ បច្ចេកទេសកំព្យូរទ័រក៏ជាអ្វីដែលខ្ញុំមិនអាចខ្វះបានដែរ ព្រោះវាសម្រួលដល់ការសិក្សាមិនថាមហារីកវិទ្យា ឬមុខវិជ្ជាដ៏ទៃនោះទេ។ មនុស្សម្នាក់ៗមិនមាននរណាចេះអស់នោះទេ ដើម្បីបង្កើនចំណេះដឹងការជជែកគ្នាពិភាក្សាជាមួយមិត្តភក្តិ ឬសហភាតរៈក៏ជាផ្នែកមួយដែរ។ គេនិយាយ យើងស្តាប់ យើងចេះយើងតប អ្វីដែលយើងមិនដឹងត្រូវចាំ និងកត់ទុក។ សំណួររដែលចោទសួរពីការបម្រើការនៅតាមខេត្ត ឬទីក្រុងភ្នំពេញវា គឺជាបញ្ហាដោយសារមុខវិជ្ជាមហារីកត្រូវការការចូលរួមពីដៃគូរ(Multidiscip-linary) មានគ្រូពេទ្យវះកាត់ មន្ទីរពិសោធន៏ស្តង់ដារ គ្រូពេទ្យរូបភាពវេជ្ជសាស្ត្រ។ល។ តែផ្នែកមួយចំនួននៅមានភាពរអាក់រអួល និងខ្វះខាតគ្រូពេទ្យនៅឡើយ។ សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ទៅធ្វើការតាមខេត្ តតែខ្ញុំត្រូវការជាសហភាតរៈជាដៃគូជាចាំបាច់។ ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាការយល់ដឹងខាងផ្នែកជំងឺមហារីកពីសំណាក់មហាជន និងគ្រូពេទ្យមួយចំនួនមានភាពល្អប្រសើរ។ មានមនុស្សមួយចំនួនយល់ថា ហេតុអ្វីបានជាមានគ្រូពេទ្យ ឬសិស្សយកមុខវិជ្ជានេះ និងព្យាបាលមហារីក ទោះអ្នកជំងឺស្ថិតក្នុងដំណាក់ចុងក្រោយ? នេះ គឺដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ ធ្វើឲ្យមានភាពប្រសើរនៃការរស់នៅជាមួយជំងឺមហារីក និងភាពមនុស្សធម៌របស់គ្រូពេទ្យ មិនចង់ឃើញអ្នកជំងឺលំបាកវេទនាទើបញ៉ាំងឲ្យមានវត្តមានគ្រូពេទ្យឯកទេសមហារីក(Oncologist, hematologist, radiotherapist)។ មិនតែប៉ណ្ណោះ ជំងឺមហារីកមានលក្ខណៈខុសពីជំងឺដទៃ ទោះមនុស្សពីរនាក់មានមហារីកដូចគ្នា តែការវិវត្តការព្យាករណ៍ គឺខុសគ្នា ព្រោះជំងឺមហារីកមានប្រភពពីហ្សែន(Genes: DNA) ហើយមនុស្សម្នាក់ៗមានហ្សែនខុសគ្នា។  ហេតុដូច្នេះ ខ្ញុំស្នើដល់មិត្តអ្នកអានកុំមានការយល់ច្រលំ និងធ្វើការប្រៀបធៀបជំងឺនេះពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀត ហើយបន្តធ្វើការវាយតម្លៃដល់ការព្យាបាល។ ក្រៅពីនេះ ការព្យាបាលជំងឺមហារីកត្រូវចំណាយថវិកាច្រើន ហេតុនេះ សូមមហាជនមានការយោគយល់ ព្រោះបច្ចុប្បន្នមិនមានការឧបត្ថម្ភពីអង្គការ ឬស្ថាប័នណាមួយ គួបផ្សំ និងតម្លៃថ្នាំអន្តរជាតិមានតម្លៃខ្ពស់។ ជាងនេះទៅទៀត ក្រមសីលធ៌មរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ គឺមានតម្លៃណាស់ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា មហាជននឹងមានភាពឈ្លាសវៃចេះទាញយកព័ត៌មានពិតមកពិចារណាប្រកបដោយសម្បជញ្ញៈ ធ្វើការរិះគន់ដោយចំណេះដឹង និងសីលធម៌។ សម្រាប់សិស្សនិស្សិត ត្រូវខិតខំរៀនសូត្រពង្រីក និងពង្រឹងចំណេះដងឲ្យស្របទៅតាមបរិបទបរទេស ចេះកែប្រែរបស់ចាស់ទទួលយកចំណេះដឹងថ្មីៗ កាន់ឥរិយាបថទន់ភ្លន់ និងមានក្រមសិលធម៌វិជ្ជាជីវៈ។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ស្ត្រីវ័យចំណាស់ ឬស្ត្រីដែលស្ថិតក្នុងវ័យក្រោយពេលអស់រដូវ ជាទូទៅត្រូវប្រឈមមុខនឹងជំងឺ ឬក៏ការប្រែប្រួលជាច្រើន ក្នុងនោះបញ្ហាពុកឆ្អឹង ឬឆ្អឹងស្ពោត ដែលតែងតែកើត មានហើយក៏ជាការ បារម្ភដ៏ធំមួយរបស់ពួកគាត់ ពីព្រោះវាជាមូលហេតុមួយដ៏ចម្បងនៃការវិវឌ្ឍទៅកាន់ ភាពទ្រុឌទ្រោម និងបាក់បែកឆ្អឹង។ មានសំណួរជាច្រើនទាក់ទងនឹង ជំងឺនេះត្រូវបានលើកឡើង ហើយដើម្បី ស្រាយចម្ងល់ទាំងនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឌុក គុណសេណា វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសខាងឆ្អឹងពីប្រទេសបារាំង បម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យ កាល់ម៉ែត ផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់និងជាអនុប្រធានក្រុមប្រឹក្សា ភិបាលសម្ពន្ធគ្រូពេទ្យសហភាពសហព័ន្ធយុវជនកម្ពុជា នឹងធ្វើការបកស្រាយជូនដល់ប្រិយមិត្តដើម្បីយល់ដឹង និងអាចការពារខ្លួនពីជំងឺនេះបានទាន់ពេលវេលានិងប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពដើម្បី ទទួលបានសុខភាពឆ្អឹងល្អរឹងមាំ។ និយមន័យនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជាការថយចុះនៃកំហាប់ជាតិរ៉ែ​របស់ឆ្អឹង ពោលគឺការថយចុះទាំងចំនួន និងបរិមាណនៃសរសៃឆ្អឹង ក៏ដូចជាការថយចុះនៃកម្រាស់សម្បកឆ្អឹង ដែលជាធម្មតាសរសៃឆ្អឹងយើងគឺមាន សភាពក្រាស់ មាំ និងហាប់ណែន តែករណីមានជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ចំនួនសរសៃឆ្អឹងមិនត្រឹមតែថយចុះទេ តែចំនួនដែលនៅសល់ក៏តូចស្តើងផងដែរ។ មូលហេតុនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹង    មូលហេតុបង្កគឺអាស្រ័យនឹងប្រភេទនៃជំងឺស្ពោតឆ្អឹងផ្ទាល់ ដែលមាន២ប្រភេទធំៗ ៖ • Ostéoporose primaire (ជំងឺស្ពោធឆ្អឹង ប្រភេទទីមួយ) ប្រភេទទីមួយនេះទាក់ទងទៅនឹងបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនក្នុងខ្លួនជាពិសេសចំពោះស្រ្តី និងការថយចុះនៃសារធាតុរ៉ែចាំបាច់របស់ឆ្អឹងដែល មាន៣សំខាន់ៗគឺ កាល់ស្យូម(calcium) ម៉ាញេ ស្យូម(magnesium) និងវីតាមីនដេ( vitamin D)។ ជំងឺស្ពោតឆ្អឹងប្រភេទនេះកើតលើស្ត្រីប្រហែល៩៥% និងអាចកើតលើបុរសចំនួន៨០%ផងដែរ ដោយហេតុថាស្ត្រីម្នាក់ៗត្រូវឆ្លងកាត់នូវបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនជាច្រើនដំណាក់កាលចាប់តាំងពីពេលពេញវ័យ មានគ្រួសារ មានគភ៌ បំបៅដោះកូន និងរហូតឈានដល់វ័យអស់រដូវ រួមផ្សំនឹងការ ថយចុះនូវសារធាតុរ៉ែចម្បងនៃឆ្អឹងផងទាំងអស់នេះហើយដែលបង្កឲ្យមានកើតជាជំងឺស្ពោតឆ្អឹង។ •  Ostéoporose Secondaire (ជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ប្រភេទទីពីរ) ប្រភេទទី២នេះមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងពិបាកព្យាបាលជាងប្រភេទទីមួយដោយសារតែអ្នកជំងឺមិនត្រឹមតែមានមូលហេតុបង្កនៅក្នុងប្រភេទទី១ទេថែមទាំងមានកត្តាជំងឺប្រចាំកាយផ្សេងៗឧទាហរណ៍ដូចជា ជំងឺមហារីក (myélome mutiple) ជំងឺតម្រងនោមរ៉ាំរ៉ៃ អ្នកជំងឺដែលប្រើប្រាស់ប្រភេទថ្នាំ corticoide ជាប្រចាំ អ្នកពិសាជាតិអាល់កុល ឬស្រា និងជក់បារីជាដើម។ រោគសញ្ញានៃជំងឺ ពុំមានរោគសញ្ញាច្បាស់លាស់ដែលអាចឲ្យកំណត់បានថាជាជំងឺស្ពោតឆ្អឹងទេ តែជាទូទៅអ្នកជំងឺនេះអាចស្តែងចេញនូវអាការៈឈឺចុកចាប់ រោយតាមឆ្អឹងនិងសន្លាក់ឆ្អឹងដៃជើងម្តងម្កាល ដែល យើងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ឬយកចិត្តទុកដាក់ទេ តែវានឹងស្តែងចេញកាន់តែញឹកញាប់នូវអាការៈរបៀបនេះ រហូតដល់កើតមានជាប្រចាំ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យមានការថយចុះនូវសកម្មភាពប្រចាំ ថ្ងៃគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ព្រមទាំងអាចចំណាំបានផងដែរតាមការសង្កេតឃើញនូវភាពកោងខ្នង និងកម្ពស់ទាបជាងមុនរបស់អ្នកជំងឺ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកជំងឺអាចទទួលរងការខូចខាតយ៉ាងងាយដូចជា ប្រេះឬ បាក់ឆ្អឹង ដោយគ្រាន់តែមានការដួលប៉ះទង្គិចតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺស្ពោតឆ្អឹងអាចផ្អែកលើកត្តាជាច្រើន ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន ដោយសារវិទ្យាសាស្រ្តទំនើបឡើង គេច្រើនប្រើម៉ាស៊ីន DXA scan( Dual X-ray Absorptiometry) សម្រាប់ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដោយវាអាចបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវកំហាប់ជាតិរ៉ែក្នុងឆ្អឹងរបស់យើងម្នាក់ៗ ដែលលទ្ធផលត្រូវបានគិតជា ក្រាមក្នុង១សង់ទីម៉ែត្រការេ ។ ចំពោះលទ្ធផលត្រូវបានបង្ហាញចេញជា T-score ដែលក្នុងនោះ •​    បើ T-score > -1 បញ្ជាក់ថាកំហាប់ជាតិរ៉ែក្នុងឆ្អឹងស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា •  បើនៅចន្លោះពី -1 ដល់ -2,5 ( -1≥T.score > -2.5) មានន័យថា កំហាប់ឆ្អឹងចុះខ្សោយ(osteopenia) • និងបើT.score ≤ -2.5 បញ្ជាក់ថាឆ្អឹងស្ពោតឬពុកហើយ (osteoporosis) ។ ការព្យាបាល ការព្យាបាល គឺចាំបាច់ត្រូវការកែសម្រួលនិងបំពេញនូវកង្វះខាតជាតិរ៉ែរបស់ឆ្អឹងក្រោយពីបានវាស់ដោយម៉ាស៊ីន DXA scan រួច។ តាមការស្រាវជ្រាវបច្ចុប្បន្នបានបង្ហាញថា ស្រ្តីដែលមានអាយុ ក្រោម៥០ឆ្នាំ ត្រូវការសារធាតុកាល់ស្យូម ១០០០មក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃ ម៉ាញេស្យូម ៣១០ទៅ ៣២០មក្រ ក្នុងមួយថ្ងៃ ព្រមទាំងវីតាមីនដេ៣(D³)ចំនួន ៦០០IU ក្នុងមួយថ្ងៃ។ ដោយឡែកចាប់ពីអាយុ ៥០ឆ្នាំឡើងទៅនាំឲ្យមានការកើន-ឡើងនូវតម្រូវការ ដោយកាល់ស្យូមកើនឡើងទៅដល់ ១២០០មក្រក្នុងមួយថ្ងៃ ម៉ាញេស្យូម ៣២០មក្រក្នុងមួយថ្ងៃ និងវីតាមីនដេ៣ ៨០០IUក្នុងមួយថ្ងៃ។ គួររំលឹកថា សារធាតុទាំងនេះមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត ដូចនេះមិនអាចឲ្យខ្វះសារធាតុណាមួយបានឡើយ។ លើសពីនេះយើងអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំដែលជម្រុញឲ្យមានការស្រូបឡើងវិញ នូវសារធាតុរ៉ែដែលចេញពីឆ្អឹងក្រោយពេលអស់រដូវឬពេលវ័យ ចំណាស់ ហៅថាពពួក Antiresorption គឺ bisphosphonate (Alendronate) ផងដែរក្នុងគោលបំណងការពារ កុំឲ្យមានការពុកឆ្អឹង លឿននិងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយប្រើក្នុងកម្រិត ១០មក្រក្នុងមួយថ្ងៃ ឬ៧០មក្រក្នុងមួយអាទិត្យ ឬក៏អាច១៥០មក្រក្នុងមួយខែតែម្តង។ វិធីសាស្ត្រការពារ មានគោលការណ៍៥ចំណុច ដែលគួរអនុវត្តដើម្បីការពារឆ្អឹងពុកដោយមានប្រសិទ្ធភាពគឺ៖ •  ជ្រើសរើសទទួលទានចំណីអាហារដែលសម្បូរជាតិកាល់ស្យូមដូចជា ត្រីសាឌីន សាម៉ុង ទឹកដោះគោ ឬផលិតផលពីទឹកដោះគោ តៅហ៊ូ បន្លែបៃតង • ទទួលទានផងដែរនូវចំណីដែលសម្បូរវីតាមីនដេដូចជា ត្រីធូណា សាម៉ុង ស៊ុតក្រហម ខ្លាញ់ត្រី ថ្លើមសត្វ និងទឹកដោះគោឆៅជាដើម • ការហាលសំដិលខ្លួននឹងពន្លឺថ្ងៃក៏ជាគន្លឹះសំខាន់មួយផងដែរ ដោយសារវាជួយសម្រួលក្នុងការផលិតវីតាមីនដេ៣នៅក្រោមស្បែក។ ដូចនេះ​គួរចំណាយពេលយ៉ាងតិច៥ ទៅ៣០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ និងយ៉ាងតិច២ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដើម្បីសំដិលខ្លួនក្រោមពន្លឺថ្ងៃ។ • ធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឲ្យបានទៀងទាត់ដូចជា ការដើរ រត់យឺតៗ ឬរាំជាដើម និងចៀសវាងការដួលឬប៉ះទង្គិចដដែលៗ ដែលធ្វើអោយឆ្អឹងខ្សោយនិងងាយបាក់។ • ចុងក្រោយ យើងអាចប្រើប្រាស់នូវឱសថបំប៉នឆ្អឹង ករណីអ្នកជំងឺមិនអាចបរិភោគអាហារគ្រប់គ្រាន់បាន ឬមានជំងឺប្រចាំកាយណាមួយ ឬមិនសូវមានទម្លាប់ចេញក្រៅឲ្យត្រូវពន្លឺថ្ងៃជាដើម។ ទាក់ទងនឹងឱសថដែលមានជាតិកាល់ស្យូមលើទីផ្សាសព្វថ្ងៃមាន២ប្រភេទគឺ calcium carbonate និង​calcium citrate​។ ចំពោះcalcium citrate គឺជាម៉ូលេគុលដែល ងាយស្រួលស្រូបតាម ប្រព័ន្ធរំលាយអាហារនិងជាជម្រើសដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកដែលមានបញ្ហាក្រពះពោះវៀន ឬមានការវះកាត់ក្រពះពោះវៀនជាដើម។ ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឌុក គុណសេណាក៏បានឆ្លៀតឱកាសថ្លែងអំណរគុណដល់ទស្សនាវដ្តីហេលស៍ថាម ដែលបានធ្វើបទសម្ភាសន៍ទាក់ទងនឹងប្រធានបទដ៏មានសារៈប្រយោជន៍នេះ និងផ្តាំផ្ញើរផងដែរដល់ប្រជាជនយើង សូមធ្វើការការពារខ្លួនពីជំងឺនេះដោយអនុវត្តតាមគោលការណ៍ខាងលើដែលយើងគួរអនុវត្តវាជាប្រចាំនិងឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីសុខមាលភាពក្នុងគ្រួសារ ក៏ដូចជាក្នុងសង្គមផងដែរ៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

យល់អារម្មណ៍អ្នកពេលនេះ...ក៏ធ្លាប់ឆ្លងកាត់ដូចគ្នា... មានពេលខ្លះ...យើងក៏ហត់នឿយ បាត់បង់ទាំងកម្លាំងចិត្ត ស្របពេលដែលកម្លាំងកាយចុះខ្សោយ មានរឿងរ៉ាវខ្លះមិនចង់ទទួលស្គាល់ក៏មិនអាចដែរ ព្រោះថា...ទេវតាគិតមិនដូចយើងគិតនោះទេ... មិនថាមនុស្សម្នាក់ជានរណា? ធ្វើការងារអ្វី? គឺសុទ្ធតែឆ្លងកាត់ពេលនេះដូចគ្នា គ្រាន់តែ...វិធីប្រឈម និងដោះស្រាយនឹងវា មានខុសៗគ្នា ក៏ដឹងថា...ពេលនេះ មិនចង់ធ្វើអ្វី មិនចង់គិតអ្វី មិនចង់ទៅណា ងាកទៅណាក៏មានអារម្មណ៍ថាងងឹតស្លុប ពន្លឺបន្តិចបន្តួចក៏លែងមើលឃើញ... លក្ខណៈថា...លែងមានរសជាតិជីវិត ហើយផ្លូវដើរក៏ត្រូវបានរាំងស្ទះទៀត ក៏ចង់ចែករំលែកប្រាប់ដល់អ្នកដទៃ តែក៏មិនដឹងប្រាប់នរណា មិនដឹងថាគួរចាប់ផ្តើមពីណាទៅ? គួរប្រាប់ឬទេ? បើប្រាប់ទៅ គេនឹងជួយអ្វីបានអត់? គេគ្រាន់តែស្តាប់? គេនឹងប្រឹក្សា? គេនឹងសើចចំអក? ដល់ពេលគិតដល់ហ្នឹង ក៏រឹតតែវល់វល់ទៀត... ដឹងទេ??? អ្វីដែលអ្នកត្រូវការបំផុត ក្នុងកាលៈទេសៈបែបនេះ??? គឺ...«ពាក្យសម្តីលើកទឹកចិត្ត និងសកម្មភាពរំសាយកង្វល់» មិនមែនជាការអង្គុយស្មុគ ឲ្យគំនាបផ្លូវចិត្តចាប់ទាញអ្នកឲ្យរឹតតែលង់ជ្រៅនោះទេ កុំគិតច្រើនថា...បើធ្វើទៅនឹងប្រសើរឬអត់? សំខាន់...មិនសាកមិនដឹង មិនចាំបាច់មានមនុស្សច្រើន គ្រាន់តែម្នាក់ក៏គ្រប់គ្រាន់ហើយ(ករណីពិបាករកមនុស្សដែលទុកចិត្ត) រឿងក្នុងចិត្តដែលកប់ទុកនឹងមិនផ្តល់ផលវិជ្ជមានអ្វីដល់អ្នកឡើយ តិចតួច ឬច្រើនក្តី ត្រូវចែករំលែកវាប្រាប់គេ កុំសួរថា...«ដើម្បីអ្វី?» គឺ ដើម្បីបន្ធូរសម្ពាធផ្លូវចិត្តហ្នឹងហើយ... តែបើមិនចង់បង្ហាញពីភាពទន់ខ្សោយ ឬវិបត្តិផ្លូវចិត្តហ្នឹងទេ... មានវិធីមួយទៀត...តែអាស្រ័យលើអ្នកទាំងស្រុងហើយ ថាតើ មានឆន្ទៈងើបចេញពីសំណាញ់ងងឹតនៃភាពស្មុគស្មាញនេះខ្លាំងប៉ុណ្ណា បើថាងើបរួច...សួរខ្លួនឯងថា« មានសកម្មភាពអ្វីខ្លះដែលគ្រាន់តែគិតដល់ ក៏ធ្វើឲ្យចង្វាក់បេះដូងលោតញាប់ខុសពីធម្មតា?» អាចជារាំ? ច្រៀង? ហាត់កីឡា? ដើរលេង? ស្រែក? អង្គុយស្តាប់ភ្លេង? ឆ្លើយចេញហើយ...យល់ល្អ កុំទៅតែម្នាក់ឯងអី!! (ខ្លាចលោស្ថានភាពកាន់តែអាក្រក់) បបួលគេឯងទៅជាមួយផងទៅ... មានមនុស្សខ្លះក៏មិនចង់នៅម្នាក់ឯងដែរ ចឹងមនុស្សពីរនាក់មិនចង់ឯកានៅជាមួយគ្នា ក៏បានជាមនុស្សច្រើនគ្នាហើយ... ជាថ្មីម្តងទៀត...ខ្លួនឯង ដើម្បីខ្លួនឯង!!! កុំឲ្យឧបសគ្គជីវិតយកឈ្នះអ្នកបានអី... ស៊ូស៊ូណា៎!!!

ចែករំលែក

តាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយ ក្រោមចំណងជើងថា «ស្វែង សុជាតា លក់ថ្នាំផ្តាច់គ្រឿងញៀនផ្សំ ដោយប្តីក្មេងជាគ្រូឱសថ» ព្រមទាំងបានបញ្ជាក់ថា ឱសថនេះ ផ្សំឡើង ពីឬសឈើ ពីវល្លិ៍ និងប្រទាល ដែលមាននៅតែក្នុងព្រៃភ្នំ មានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំង មិនត្រឹម អាចផ្តាច់គ្រឿងញៀននោះតែម្យ៉ាងនោះទេ គឺមាន ប្រសិទ្ធភាពច្រើនមុខទៀត ជាការផ្សព្វផ្សាយដែលមិនមានមូលដ្ឋាន បច្ចេកទេសវិទ្យាសាស្ត្រ ច្បាស់លាស់ឡើយ ដែលធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋយល់ច្រឡំ ហើយខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះគ្រោះថ្នាក់នៃគ្រឿងញៀន។ ក្រសួងសុខាភិបាលសូមធ្វើការណែនាំដល់ប្រជាពលរដ្ឋឲ្យបានជ្រាបថា «ប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលអ្នកញៀនគ្រឿងញៀន វាអាស្រ័យលើការអប់រំ និងប្តេជ្ញាចិត្តថែទាំរបស់អាណាព្យាបាលដល់អ្នកញៀនគ្រឿងញៀន និងការឧបត្ថម្ភពីសហគមន៍» ហើយសូមអំពាវនាវ ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកុំជឿតាមការឃោសនាបំផ្លើសខុសពីការពិត អំពីប្រសិទ្ធភាពនៃឱសថផ្តាច់គ្រឿងញៀននេះ។ ក្រសួងសុខាភិបាល នឹងចាត់ឲ្យនាយកដ្ឋានជំនាញ ដើម្បីចុះទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយ អ្នកនាង ស្វែង សុជាតា ដើម្បីស្វែងរកការពិត... ប្រភព ៖ ទំព័រហ្វេសប៊ុក ក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា  

ចែករំលែក

វិស្សមកាលរដូវក្តៅនេះ  មិនដូចវិស្សមកាលឆ្នាំមុនៗ ព្រោះអ្នកនឹងរីករាយនឹងវាជាងមុន ចូលចិត្តវាជាងមុន ហើយអ្នកនឹងចំណាយពេលវេលានេះបានល្អជាងមុនមែនទេ? និយាយពីអាកាសធាតុទៀតហើយ វាដូចជាក្តៅបណ្តើរៗ រីឯវិស្សមកាលតូចរបស់សិស្សនិស្សិតក៏ជិតចាប់ផ្តើមហើយដែរ គឺនៅអំឡុងខែមេសាដែលស្របពេលនឹងការឈប់សម្រាកអំឡុងថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីខ្មែរ។ ក្នុងរយៈពេលឈប់សម្រាកដ៏ខ្លី ដែលខ្លះក្រោម១អាទិត្យ(អ្នកធ្វើការ) ឬមិនលើសពីរអាទិត្យ (សិស្សនិស្សិត) តើអ្នកគិតថាអាចចំណាយពេលនេះដោយរបៀបណា? ក្រៅពីគម្រោងការសម្រាប់ធ្វើក្រោយវិស្សមកាល  អ្នកក៏គួរត្រៀមខ្លួនខ្លះសម្រាប់រដូវក្តៅខាងមុខផងដែរបើអ្នកមិនចង់និយាយថារដូវក្តៅឆ្នាំនេះ សូមធីបចោលនោះ! 1.រៀនហែលទឹក មិនដែលថាមានឱកាសបានរៀនឲ្យស្រួលទេ ហើយបើគ្រាន់តែចំណាយពេលម្តង ឬពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ក្នុងអាងហែលទឹកនោះ មិនដឹងថាអ្នកនឹងចេះហែលនៅពេលណាឡើយ ដូចនេះ  នេះជាពេលល្អហើយដែលអ្នកមានពេលសម្រាកយូរគ្រាន់ ល្មមនឹងអាចរៀនចេះ។  ម្យ៉ាងបើនិយាយពីការហាត់កីឡា  ឬសកម្មភាពកំសាន្តនៅរដូវក្តៅ ហែលទឹកជាជម្រើសល្អបំផុត ព្រោះមិនត្រឹមត្រជាក់ស្រួលខ្លួន    អ្នកក៏អាចបញ្ចេញកម្លាំងដោយមិនបាច់បែកញើសជោក និងស្អុះស្អាប់ដោយសារញើសនោះទេ។ 2.រៀនជិះស្គីលើទឹកកក ដូចគ្នានឹងការហែលទឹក ការជិះស្គីទឹកកកក៏ជាសកម្មភាពកំសាន្តសប្បាយ​ និងចាត់ទុកដូចជាការហាត់ប្រាណផងដែរជាពិសេសនៅរដូវក្តៅនេះ ធានាថាអ្នកចង់លេងយូរប៉ុណ្ណាក៏នឹងមិនងាយហត់ និងបែកញើសដែរ។ ការជិះស្គីនេះផងដែរ មិនពិបាក និងត្រូវចំណាយពេលយូរពេកទេក្នុងការរៀនចេះជិះល្មមៗ ដូចនេះឆ្លៀតឱកាសថ្ងៃសម្រាកប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ អ្នកគួររៀនឲ្យចេះ ដើម្បីអាចលេងបានម៉ាសប្បាយនៅរដូវក្តៅ។ 3.រៀនមេកអាប់ខ្លួនឯង ការមេកអាប់នៅរដូវក្តៅពិតជាពិបាកបន្តិចហើយ មិនថាអ្នកធ្វើវាខ្លួនឯងនៅផ្ទះ ឬនៅសាឡន ព្រោះអាកាសធាតុក្តៅពិតជារំខាន។ ហេតុនេះ អ្នកគួររៀនមេកអាប់ឲ្យស្ទាត់ជាងមុនខ្លួនឯង និងប្រើពេលឲ្យខ្លីជាងមុន ព្រមទាំងអាចឆ្លៀតរកតិកនិចណាងាយៗជាងមុន និងស្ទាយខ្លះៗសម្រាប់តុបតែងមុខឲ្យត្រូវនឹងរដូវក្តៅផងដែរ។   ម្យ៉ាងផលិតផលប្រើប្រាស់អាចនឹងមានការផ្លាស់ប្តូរខ្លះដែរ ដូចជាក្រែមផ្តល់សំណើមគួរតែប្រភេទស្រាលជាងរដូវរងា និងម៉ាស្ការ៉ាគួរជាប្រភេទធន់នឹងទឹកជាដើម។ 4.ថែទាំសម្រស់ មិនអាចរំលងបានទេនៅវិស្សមកាលម្តងៗ ព្រោះជាទូទៅអ្នកមុខជាមិនមានពេលវេលាពេញលេញក្នុងការថែទាំខ្លួនឲ្យបានល្អទេ គ្រាន់តែរកពេលបិទម៉ាសក៏ពិបាកដែរ។ ដូចនេះ អំឡុងពេលនេះ អ្នកអាចចាប់ផ្តើមនូវវិធានការថែរក្សាស្បែក និងផ្នែកផ្សេងៗឲ្យស្រស់ស្អាតបាន ជាពិសេសសម្រាប់រដូវក្តៅ     អ្នកក៏ត្រូវគិតត្រៀមក្រែមការពារកម្តៅថ្ងៃដែលស័ក្តិសមឲ្យហើយផងដែរ។ 5.រក្សាទម្ងន់បន្តិច ប្រាកដណាស់ថា អ្នកមិនចង់មានរាងធាត់ទេនៅរដូវក្តៅ ព្រោះវាមិនត្រឹមប៉ះពាល់ដល់ជំនឿចិត្តពេលអ្នកស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ប្រភេទរដូវក្តៅ  ដែលនឹងបង្ហាញរាងរបស់អ្នកច្បាស់ ខុសពីរដូវរងាដែលមានអាវក្រាស់ៗជួយលាក់រាងនោះទេ វាថែមទាំងធ្វើឲ្យអ្នកមិនស្រួលខ្លួនឡើយ ជាពិសេសនៅរដូវក្តៅតែម្តង ព្រោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ហប់ជាង ក្តៅជាង និងបែកញើសស្អុះស្អាប់ជាងអ្នកដែលស្គម។ 6.រៀនរាំ ឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំនឹងមកដល់ឆាប់ៗនោះអី! ឆ្នាំហ្នឹងអ្នកមុខជាមិនចង់នៅអង្គុយយាមកាបូបទេមែនទេ? ហើយក៏នៅមានឱកាសក្រោយៗទៀត ដូចជាជប់លៀងចុងឆ្នាំសិក្សា ជប់លៀងបំណាច់ឆ្នាំជាដើម។ ទាន់វិស្សមកាលនេះមានឱកាស រៀនបណ្តើរៗបាន អ្នកអាចរៀននៅផ្ទះដោយខ្លួនឯង ឬក៏ចុះឈ្មោះរៀននៅថ្នាក់បង្រៀនរាំនៅតាមក្លឹបហាត់ផ្សេងៗ។  វាប្រាកដជាសប្បាយមិនតិចទេសម្រាប់រដូវក្តៅនេះ ក្រឡែងខ្លួនម៉ាអស់ដៃបាន។ ក្រៅពីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់រដូវក្តៅ អ្នកក៏គួរគិតផងដែរក្នុងការចំណាយពេលវេលាក្នុងការធ្វើដំណើរកម្សាន្តរយៈពេលវែង ឬខ្លី បញ្ចប់ការអានសៀវភៅ ចាប់ផ្តើមទម្លាប់ថ្មីល្អៗ រៀបចំគម្រោងអនាគត ធ្វើការងារស្ម័គ្រចិត្ត ឬចូលរួមសកម្មភាពសង្គមនានា ស្គាល់មិត្តថ្មីៗជាដើម ដែលសុទ្ធតែជាសកម្មភាពដែលមានប្រយោជន៍មិនគួរខកខាន។ ពេលវេលាដើរលឿនហួសពីការស្មាន បើអ្នកមិនបានធ្វើអ្វី ដូចនេះ កុំខាតពេលវេលានៃវិស្សមកាលដ៏មានតម្លៃសម្ងំនៅផ្ទះមើលទូរទស្សន៍ លេងហ្វេស-បុកអី  គួរតែចេញមកក្រៅ ធ្វើអ្វីដែលអ្នកគួរធ្វើ និងរៀបចំអ្វីដែលអ្នកត្រូវការ ជាពិសេសត្រៀមស្វាគមន៍អាកាសធាតុក្តៅជាមួយអារម្មណ៍ត្រជាក់ៗផងណា…

ចែករំលែក

Shopping Shopping!!! ជាញឹកញាប់ជាពិសេស គឺនារីៗឮណាត់គ្នាសឹងតែរាល់ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍។ មនុស្សស្រីចូលចិត្តដើរផ្សារទិញឥវ៉ាន់ ហើយបើទោះបីជាត្រូវដើរពេញមួយថ្ងៃក៏មិនមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់ដែរឲ្យតែបានទិញរបស់ដែលខ្លួនស្រលាញ់  នេះហើយជាសមត្ថភាពពិសេសរបស់នារីៗ(និយាយចំៗតិចហើយណា…) សម្រាប់នៅទីក្រុងភ្នំពេញវិញ ផ្សារមានមិនតិចឯណា? តែភាគច្រើនមិនថាយើងមិនថាគេ បើធ្លាប់ទៅណា ទៅតែកន្លែងនោះ ស្របពេលដែលផ្សារនីមួយៗមានភាពសម្បូរបែបមិនដូចគ្នាឡើយ នេះបើយោងតាមអ្នកជំនាញដើរផ្សារ(ដើររាល់អាទិត្យ)បានប្រាប់ហេលស៍ថាម។ ដូច្នេះ អ្នកគួរតែបានដឹងអំពីរឿងនេះ ដើម្បីទៅឲ្យត្រូវគោលដៅ និងបានទំនិញដែលសមបំណង។ ១. ផ្សារទំនើបអីុអន ស្ថិតក្នុងបរិយាកាសមានម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ពោរពេញទៅដោយហាងលក់ទំនិញប្រែ៊នៗ មានទាំងសម្លៀកបំពាក់ កាបូប ស្បែកជើង ផលិតផលគ្រឿងសម្អាង ព្រមទាំងផលិតផលផ្សេងៗជាច្រើនទៀតដែលសុទ្ធសឹងតែនាំចូលពីបរទេស ដូច្នេះវាជាជម្រើសដ៏ល្អសម្រាប់អ្នកចូលចិត្តម៉ាកល្បីៗ។ ក្រោយពី Shopping អ្នកក៏មិនបាច់បារម្ភពីវិធីសាស្ត្របំពេញថាមពលដែរ នៅទីនោះមិនខ្វះទេអាហារឆ្ងាញ់ៗ ប្លែកៗ មិនថាចង់ញុំាអាហារប្រទេសណាក៏មាន ឲ្យតែចង់ញុំា និងមានលុយ។ ២. ផ្សារទំនើបផេនសល សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តផ្លាស់ប្តូរម៉ូតសម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង កាបូបយួរដៃតាមសម័យ និងកាលីបៗស្របពេលចង់ទទួលបាននូវតម្លៃសមរម្យ ផេនសលជាកន្លែងដែលភាគច្រើនមិត្តនារីៗមិនងាយដើររំលង។ ថ្វីត្បិតមានអតិថិជន និងតូបលក់ទំនិញច្រើន តែផ្សារនេះក៏នៅតែមិនមានភាពកកស្ទះឡើយ    អ្នកនៅតែទទួលបានផាសុកភាពក្នុងការដើរទិញទំនិញមិនថាជាចុងសប្តាហ៍ក៏ដោយ។ ក្រៅពីនេះ អ្នកក៏អាចរកមើល គ្រឿងសម្អាង និងទឹកអប់ច្រើនប្រភេទផងដែរ។ ៣. ផ្សារទួលទំពូង និយាយដល់ផ្សារទួលទំពូង មនុស្សភាគច្រើនប្រាកដជាដឹងថា ខោអាវធូរថ្លៃ ថ្មី ម៉ូតទាន់សម័យ និងមានម៉ាកត្រឹមត្រូវ ព្រោះសុទ្ធតែជាខោអាវក្បាលគីបនាំចូលពីខាងរោងចក្រ។ សម្រាប់អ្នកស្វែងរកឈុតហែលទឹកស្អាតៗ ក៏មិនដែលភ្លេចផ្សារនេះផងដែរ។ បន្ថែមពីនេះ យើងក៏សង្កេតឃើញមានជនបរទេសច្រើនណាស់ ព្រោះក្រៅពីសម្លៀកបំពាក់ក៏មានលក់នូវវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ជាតិ និងអន្តរជាតិផងដែរ តួយ៉ាងដូចជាកន្សែងបង់ក ផ្ទាំងគំនូរបុរាណ ចម្លាក់ គ្រឿងអលង្ការប្រាក់ និងស្ពាន់ជាដើម។ ៤. ផ្សារធំថ្មី អ្នកណាក៏ស្គាល់ និងនិយមទៅដែរ ក៏ព្រោះតែគេអាចរកទិញនូវកាបូបល្អៗ មានគុណភាព និងខោអាវប្លែកៗបែបនិយមជនបរទេស មិនតែប៉ុណ្ណោះមិត្តនារីអាចរកទិញគ្រឿងអលង្ការដូចជាខ្សែដៃ នាឡិកា ចិញ្ចៀនជាដើម។ ហើយក្រៅពីនេះក៏មានលក់នូវវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនប្រភេទដែលជាផលិតផលផលិតក្នុងស្រុក   និងធ្វើដោយដៃផ្ទាល់ក៏មាន។ អ្វីកាន់តែពិសេសគឺផ្សារមានលក្ខណៈធំទូលាយ ងាយស្រួលក្នុងការដើរទិញឥវ៉ាន់ រីឯទិដ្ឋភាពនៅក្នុងផ្សារ ព្រមទាំងសំណង់អាគារក៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ផងដែរ។ ៥. ផ្សាររាត្រី ពេលថ្ងៃរវល់គ្មានពេលដើរផ្សារលំហែអារម្មណ៍  ដូច្នេះផ្សាររាត្រីពិតជាអាចឲ្យមិត្តនារីទទួលបានភាពសប្បាយរីករាយ សម្រាប់ចុងសប្តាហ៍របស់ខ្លួន ដោយសារបរិយាកាសអំណោយផល ជាប់មាត់ទន្លេ មានភ្លេងកំដរ និងភ្លើងពណ៌ស្រស់ស្អាតនាពេលរាត្រី។ អ្នកអាចស្វែងរកសម្លៀកបំពាក់ជាច្រើនប្រភេទ មិនថាចំពោះបុរស ឬនារី និងមានលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ដែលមានតម្លៃសមរម្យ បន្ទាប់ពីដើរទិញសម្លៀកបំពាក់ហើយ អ្នកក៏អាចទទួលទានអាហារបែប street food បន្ទាប់បន្សំនៅទីនោះផងដែរ មិនចាំបាច់ពិបាកដើរឆ្ងាយនាំតែហត់។ ខាងលើគ្រាន់តែជាផ្សារចំនួន៥ ក្នុងចំណោមផ្សារជាច្រើនទៀត ទាំងជាផ្សារទំនើប និងផ្សារលក្ខណៈតំបន់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ ដែលសុទ្ធសឹងជាទិសដៅរបស់អ្នកនិយមទិញទំនិញដោយសារតែភាពទាក់ទាញ និងសម្បូរបែបខុសៗគ្នា ដូចនេះអ្នកតែងតែមានជម្រើសជានិច្ចសម្រាប់ថ្ងៃshopping របស់អ្នក។

ចែករំលែក

ត្រូវគិតគូរលើចំណុចអ្វីខ្លះមុនធ្វើអាជីវកម្មមួយ? -គិតទៅលើConcept៖ អ្នកធ្វើអាជីវកម្មត្រូវមើលទៅលើបញ្ហា និងគិតពីវិធីសាស្ត្រដោះស្រាយបញ្ហាទាំង នោះ ហើយត្រូវធ្វើអោយconcept នោះត្រូវមានភាពខុសពីគេ និងប្លែកពីគេ -វិធីសាស្ត្រធ្វើ ៖ ចំណុចនេះអ្នកត្រូវគិតអំពោះរបៀបដែលអ្នកនឹងធ្វើវា មានធនធានអ្វីខ្លះ ស្វែងរកអ្នក ដទៃមកបំពេញចំណុចខ្វះខាត -សាកលភាវូបនីយកម្ម៖ ថាតើអាជីវកម្មរបស់យើងអាចឈានចូលទៅក្នុងកម្រិតអន្តរជាតិបានដែរឬទេ ក្រោយពីមានគំនិតមួយល្អហើយ ដើម្បីឲ្យដំណើរការទទួលបានជោគជ័យតើត្រូវមានកត្តាអ្វីខ្លះទៀតចូលរួម? -ខ្លួនឯង៖ ត្រូវសួរខ្លួនឯងថាតើយើងស្រលាញ់ការងារនេះដែរឬទេ កើតចេញពីចិត្តដែរឬទេ -គ្រួសារ៖ គ្រួសារជាកត្តាលើកទឹកចិត្តដ៏សំខាន់បំផុត ពីព្រោះថាពេលធ្វើការងារអ្វីមួយអាចនឹងមានការ បាក់ទឹកចិត្តដូចនេះកម្លាំងចិត្តអាចធ្វើឲ្យយើងបន្តទៅមុខទៀត -ជំនាញដែលត្រូវការ៖ នេះជាកត្តាសំខាន់ដែលអាជីវករត្រូវដឹង។ ត្រូវស្វែងយល់ពីជំនាញដែលអ្នកខ្វះខាត រួចស្វែងរកមនុស្សមកជួយបំពេញ។​ កត្តាដែលគួរចៀសវាង អ្វីដែលសំខាន់និងត្រូវចៀសវាងគឺ ការកូពីអាជីវកម្មរបស់អ្នកដទៃ ពីព្រោះទោះបីជាយ៉ាងណាក៏យើងមិនអាចធ្វើឲ្យ ដូចគេបេះបិតនោះដែរ។ ធ្វើយ៉ាងនេះ អាជីវកម្មរបស់លោកអ្នកគឺមិនមានភាពខុសគ្នាពីអ្នកដទៃឡើយ។ ចំណុចដ៏ សំខាន់មួយ ទៀតនោះ​គឺចៀសវាងការកេងប្រវ័ញ្ជនៅក្នុងក្រុម។ ក្នុងនាមជាម្ចាស់អាជីវកម្មគួរ កុំផ្តោតសំខាន់ទៅលើ ការចំណេញខ្លាំងពេក ត្រូវបែងចែក ផលប្រយោជន៍ចំពោះក្រុមការងារដែលទទួលបន្ទុកច្រើនដែលធ្វើឲ្យការងារ រីចម្រើន។​ អនុសាសន៍ ក្នុងនាមជាអាជីវករ អ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអតិថិជន និងផ្តោតសំខាន់ទៅលើតម្រូវការរបស់ពួកគាត់។ ស្តាប់ពីការផ្តល់យោបល់ និងការរិះគន់ ពីព្រោះថាពាក្យរិះគន់ជាពាក្យបោះព្រីយ៉ុង។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អាជីវករត្រូវ រកពេលវេលាដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួនឯង ដោយត្រូវដើរច្រើន ស្វែងយល់ពីស្ថានភាពខុសៗគ្នា ជាពិសេសត្រូវចូលរួមសិក្ខា សាលាផ្សេងៗដើម្បីបង្កើនទំនាក់ទំនងសង្គម និងរៀនពីអ្វីថ្មី។

ចែករំលែក

ពួកយើងស្ទើរតែទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ក្នុងការហូរឈាមច្រមុះនៅចំណុចណាមួយនៃជីវិតរបស់យើងប៉ុន្តែបញ្ហានេះភាគច្រើនកើតទៅលើកុមារព្រោះពួកគេងាយនឹងរងរបួសនៅពេលលេង និងរត់។ ក្នុងករណីភាគច្រើនវា មិនមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពទេ ប៉ុន្តែការហូរឈាមច្រមុះអាចជាបទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យខ្លាចដែលមិនមែនចំពោះតែកុមារទេថែមទាំងមនុស្សពេញវ័យផងដែរ។ ការហូរឈាមច្រមុះក៏អាចជារោគសញ្ញានៃជំងឺធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនដែរ។ មើលទ្រឹស្ដីទាំងអស់នេះដើម្បីបញ្ឈប់ការហូរឈាមច្រមុះរបស់អ្នកអោយបានលឿន ទីតាំងនៃរាងកាយរបស់អ្នក។​ បើសិនជាអ្នកគ្មានបញ្ហាអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកហូរឈាមច្រមុះទេអ្នកអាចអនុវត្តវិធីសង្គ្រោះបឋមនៅផ្ទះដើម្បីជួយបញ្ឈប់វា បាន។ ចាប់ផ្ដើមដំបូង យើងត្រូវអង្គុយចុះដែលវាធ្វើឲ្យមានផាសុកភាពជាងឈរ។ ផ្អៀងក្បាលទៅមុខដូច្នេះឈាមនឹងហូរទៅតាមរន្ធច្រមុះ។ អ្នកអាចដាក់កន្សែងនៅក្រោមច្រមុះរបស់អ្នកដើម្បីឲ្យវាប្រមូលឈាមដែលហូរចេញមកហើយមិនត្រូវ គេងចុះទេព្រោះវាអាចឲ្យឈាមហូរចូលបំពង់ករបស់អ្នក។ ច្របាច់ និងសង្កត់ វិធីព្យាបាលដ៏សាមញ្ញបំផុតសម្រាប់ការហូរឈាមច្រមុះគឺវិធីច្របាច់ និងសង្កត់ដែលវាត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយគឺមានប្រសិទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ និងទទួលបានលទ្ធផលល្អគួរសម។ ប្រើប្រាស់មេដៃ និងដៃចង្អុលរបស់អ្នកច្របាច់ទៅលើ ផ្នែកទន់នៃច្រមុះហើយសង្កត់ទៅលើផ្នែកដែលហូរឈាមនៃជញ្ជាំងច្រមុះ និងត្រួតពិនិត្យលំហូរឈាមឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ បន្តសង្កត់វាឲ្យបាន១០នាទីហើយដកដង្ហើមតាមមាត់របស់អ្នក។បន្ធូរកម្លាំងសង្កត់ហើយធ្វើម្ដងទៀតនៅ៥នាទីក្រោយ។ អង្គុយឲ្យត្រង់ក្បាលអោនទៅមុខដើម្បីការពារឈាមកុំឲ្យហូរចូលក្នុងបំពង់ករបស់អ្នក។ ផ្លុំច្រមុះរបស់អ្នកតិចៗដើម្បីសម្អាតកំណកឈាមដែលតោងជាប់នូវសរសៃឈាម របស់អ្នក។ កំប្រេសត្រជាក់ កំប្រេសត្រជាក់មួយដែលប្រើប្រាស់ទឹកកកគឺជាដំណោះស្រាយដែលមានប្រសិទ្ធភាពផ្សេងទៀតដើម្បីបញ្ឈប់ការហូរឈាមច្រមុះចំពោះមនុស្សពេញវ័យ។ សីតុណ្ហភាពត្រជាក់ខ្លាំងនៃទឹកកកអាចធ្វើឲ្យសរសៃឈាមនៃច្រមុះរួមតូចបន្ថយល្បឿន លំហូរឈាម និងការហូរឈាមក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែប៉ុន្មាននាទីប៉ុណ្ណោះ។ វាក៏ជួយកាត់បន្ថយការរលាកក្នុងករណីដែលច្រមុះមានការរងរបួស។ ប៉ុន្តែត្រូវចងចាំថាមិនត្រូវដាក់ទឹកកកដោយផ្ទាល់ទៅលើច្រមុះរបស់អ្នកនោះទេ។ ដាក់ទឹកកក២ ទៅ៣ដុំទៅក្នុងកន្សែងស្ដើងមួយហើយដាក់វាទៅលើខ្ទង់ច្រមុះរបស់អ្នករយៈពេល១០នាទីនៅពេលដែលអ្នកអង្គុយចុះត្រង់ខ្លួន និងងើយក្បាលរបស់អ្នកទៅក្រោយ។ ធ្វើវាម្ដងទៀតបើសិនជាអ្នកត្រូវការ។ ទឹកអំបិល ទឹកអំបិលជាញឹកញាប់គឺប្រើប្រាស់នៅពេលរលាកច្រមុះដើម្បីសម្អាតច្រមុះស្ទះដែលបណ្ដាលមកពីការរលាកប្រហោងឆ្អឹងមុខ ឬប្រតិកម្មដោយសារតែធូលីដី និងលំអងនានា។ ប៉ុន្តែវាក៏មានអត្ថប្រយោជន៍ខ្ពស់ក្នុងការព្យាបាលការហូរឈាម ច្រមុះនៅផ្ទះដោយមានសុវត្ថិភាពខ្ពស់ផងដែរ។ រូបមន្តនេះមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់បើសិនជាការហូរឈាមច្រមុះរបស់អ្នកបណ្ដាលមកពីត្រជាក់ខ្លាំងពេកនិងអាកាសធាតុស្ងួត។ បន្ថែមអំបិលបន្តិចចូលទៅ ក្នុងទឹកកន្លះកែវរួចដាំវាអោយពុះ។ បន្តក់សូលុយស្យុងនេះ ២ ទៅ ៣ ដំណក់ចូលទៅក្នុងរន្ធច្រមុះរបស់អ្នក។ ទោះបីជាការហូរឈាមច្រមុះមិនមែនជាបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរក៏ដោយប៉ុន្តែបើសិនជាអ្នកមានការហូរឈាមច្រមុះជាញឹកញាប់ពួកយើងសូមផ្ដល់យោបល់អ្នកកុំមិនអើពើពីវាឲ្យសោះ។ សូមទៅប្រឹក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យរបស់អ្នក៕  

ចែករំលែក

បើនិយាយពីការងារផ្នែកអ្នកទីផ្សារ ឬអ្នកទំនាក់ទំនងសាធារណៈចៀសមិនផុតពីការសហការផ្ទាល់ជាមួយអតិថិជន ដែលតម្រូវឲ្យពួកគេមានគន្លឹះពិសេសក្នុងការធ្វើឲ្យទំនាក់ទំនងជោគជ័យទៅតាមគម្រោងដែលបានកំណត់។ យល់ច្បាស់ឬនៅ ថាធ្វើដូចម្តេចទើបអាចយកឈ្នះចិត្តរបស់អតិថិជន? បើមិនទាន់ច្បាស់អាចស្វែងយល់អត្ថបទខាងក្រោមដោយ Konexgens បានធ្វើបទសម្ភាសន៍ជាមួយ លោក ង៉ោ ម៉េងហ៊ួង ដែលជាអ្នកគ្រប់គ្រងផ្នែកទំនាក់ទំនងសាធារណៈនៅក្រុមហ៊ុន Hauwei ពីយុទ្ធសាស្រ្តមួយចំនួនពីការទំនាក់ទំនងជាមួយអតិថិជន គួរបញ្ជាក់ផងដែរលោកជាអតីតសិស្សគំរូខាងផ្នែកសារព័ត៌មាននៅដេប៉ាតឺម៉ង់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនិងសារគមនាគមន៍រួមជាមួយបទពិសោធន៍ការងារជាច្រើនឆ្នាំនៅតាមបណ្តា ក្រុមហ៊ុននានាជាច្រើន។ ការរៀបចំមុនពេលការណាត់ជួប •    ជាចម្បងគួរមានការសិក្សាពីព័ត៌មានឬសេវាកម្មរបស់ក្រុមហ៊ុនដែលចង់ណាត់ជួបជាមុនដែលវាជាជំនួយក្នុងការពិភាក្សា។ •    ការរៀបចំខ្លួនក៏ជាចំណុចទាក់ទាញផងដែរ ដូចជាការស្លៀកពាក់ឲ្យបានសមរម្យជាដើម។ •    កំណត់ពីទីតាំងនៃការណាត់ជួប ដែលអាចមានការប្រែប្រួលទៅតាមស្ថានភាព តួយ៉ាង សម្រាប់ការណាត់ជួបជាលក្ខណៈផ្លូវការអាចធ្វើឡើងក្នុងការិយាល័យរបស់ក្រុមហ៊ុន ឬទីតាំងរបស់អតិថិជនផ្ទាល់ចំណែកឯការណាត់ជួបមិនផ្លូវការ សម្រាប់បង្កើនចំណងមិត្តភាពវិញ អាចធ្វើឡើងក្នុងទីតាំងសាធារណៈមួយចំនួនដូចជា ហាងកាហ្វេ ឬការរៀបចំជា អាហារសាមគ្គី។ វិធីសាស្រ្តក្នុងការយកឈ្នះចិត្តអតិថិជន •    ជំនួបដំបូង៖ ផ្លាស់ប្តូរទំនាក់ទំនងចំពោះអ្នក និងអតិថិជនដែលអាចធ្វើឡើងតាមរយៈការដោះដូរនូវប័ណ្ឌសម្គាល់ខ្លួននិងការណែនាំខ្លួនដើម្បីបង្កើននូវភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងគ្នាទៅវិញទៅមកមុននឹងឈានចូលទៅការចចារពីគម្រោងរបស់អ្នក។ •    ការចចារ៖ វាស្តែងចេញឡើងតាមរយៈការរៀបរាប់ពីគោលបំណងរបស់អ្នកចំពោះ អតិថិជន ដោយធ្វើយ៉ាងណានិយាយចាក់ឲ្យចំបេះដូង និងផ្តល់ព័ត៌មានពិតពីសេវាកម្មឬផលិតផលរបស់អ្នកដោយគួរមានជាការរៀបចំឯកសារសម្រាប់ធ្វើ បទបង្ហាញ ឲ្យបានកាន់តែក្បោះក្បាញ និងទាក់ទាញ ចៀសវាងការបង្ហាញនិយាយតែមាត់ដោយគ្មានភ័ស្តុតាងជាក់លាក់។ •    ការបិទបញ្ចប់៖ ការសម្រេចចិត្តទទួលយក ឬយ៉ាងណារបស់អតិថិជនជាចំណុចសខាន់នៃការណាត់ជួប ប៉ុន្តែអ្នកត្រូវមានការគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឲ្យបាននឹងនរចៀសវាងបង្ហាញការមិនពេញចិត្ត ក្នុងករណីអតិថិជនមិនយល់ព្រមពី ព្រោះថាយើងនៅតែមានឱកាសធ្វើការជាមួយគ្នានៅថ្ងៃខាងមុខទៀត។ អ្វីដែលគួរប្រកាន់ខ្ជាប់ និងចៀសវាង អ្វីគួរប្រកាន់ខ្ជាប់៖ •    គោរពពេលវេលាឲ្យបានត្រឹមត្រូវ យកល្អត្រូវរង់ចាំយ៉ាងតិចមួយម៉ោងនៃការណាត់ជួប •    និយាយឲ្យមានប្រយោជន៍ រួមជាមួួយស្នាមញញឹម និងការយកចិត្តទុកដាក់ •    ប្រើវិធីសាស្រ្តពន្យល់ឲ្យបានច្រើន។ អ្វីគួរចៀសវាង៖ •    ចៀសវាងប្រើពាក្យសម្តី និងអាកប្បកិរិយាដែលមិនសមរម្យ •    មិនគួរបញ្ចេញអត្តចរិកគាបសង្កត់ •    មិនត្រូវបង្ហាញអាការៈខឹងនៅពេលមានការរិះគន់។ អនុសាសន៍សម្រាប់អ្នកអាន ជាការពិតពិភពការងារតែងចៀសមិនផុតពីបញ្ហា ការបាក់ទឹកចិត្ត ឬភាពនឿយហត់ ប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាឧបសគ្គមួយគ្រា មិនមែនជាការបរាជ័យមួយជីវិត។ គួរតែបណ្តុះភាពរឹុងបឹុង ជំុរុញខ្លួនឯងទៅមុខឲ្យកាន់តែរីកចម្រើននាពេលខាងមុខ។  

ចែករំលែក

នាងខ្ញុំឈ្មោះ ស៊ីផុន អាយុ ២៤ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ ជាញឹកញាប់ខ្ញុំតែងតែរមួលក្រពើមិនថាពេលហាត់ប្រាណ ឬពេលកំពុងគេងលក់ហើយក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនមានបញ្ហាសុខភាពអ្វីផ្សេងទៀតទេតែខ្ញុំមានទម្ងន់ជាង៦០គីឡួ។ តើវាអាច ជាមូលហេតុដែរឬទេ? តើអាការៈនេះមានទាក់ទងនឹងជំងឺអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរឬទេ? ចម្លើយ៖     ប្រសិនបើអ្នកបានធ្វើការបញ្ជាក់ពីកម្ពស់របស់អុ្នកទៀតវានឹងកាន់តែប្រសើរ។ យោងតាមការរៀបរាប់លើនេះវាមិនបានបញ្ជាក់ពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺនោះទេ។ អ្វីដែលត្រូវគិតដំបូងគេគឺវីតាមីន ដូចជាប្រភេទកាល់ស្យូម វីតាមីនក្រុមបេ ឬ បេ១២ និងជាតិដែកព្រោះថាកង្វះជាតិណាមួយក៏បណ្តាលឲ្យសាច់ដុំមានការចុកស្រពន់ ឬរមួលក្រពើដែរ។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លឹម តាំង ជាសាស្រ្តចារ្យនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក និងជំងឺឆ្អឹង អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត និងជាប្រធានសមាគមវះកាត់ឆ្អឹងបាក់បែក  

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ខ្ញុំបាទឈ្មោះ ភ.ស.ភ អាយុ២៣ឆ្នាំ ទម្ងន់៦៥ឆ្នាំ កម្ពស់១ម៉ែត្រ៧៥ សព្វថ្ងៃជានិស្សិត។ ខ្ញុំធ្លាប់មានបញ្ហាហូរទឹកភ្នែកហើយក៏ធ្លាប់ទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យដែរ។ ក្នុងគ្រួសារខ្ញុំមិនមានអ្នកមានបញ្ហាភ្នែកទេ។ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំមានបញ្ហាស្រវាំង ភ្នែកហើយចេះតែខ្លាំងទៅៗ។ម្យ៉ាងទៀត ភ្នែកឡើងក្តៅហើយឈឺ។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមពិបាកបើកភ្នែកពេលសម្លឹងមើលទូរស័ព្ទឬកុំព្យូទ័របានរយៈពេលមួយម៉ោង។ តើពេលហូរទឹកភ្នែកត្រូវធ្វើដូចម្តេច?ពេលភ្នែកឡើងក្រហម និងស្រវាំងត្រូវធ្វើដូចម្តេច? អាការៈអ្វីខ្លះដែលបញ្ជាក់ថាភ្នែកមានបញ្ហាវិវឌ្ឍទៅរកភាពយ៉ាប់យឺន? តើពេលណាឬក្នុងដំណាក់កាលណាដែលត្រូវប្រើវ៉ែនតា? ចម្លើយ ៖ ការហូរទឹកភ្នែករបស់ប្អូននេះជារោគសញ្ញាមួយទាក់ទងនឹងបញ្ហារលាកភ្នែក។ ភ្នែកស្ងួតអាចបណ្តាលមកពីការប្រឈមនឹងធូលីដីហុយ ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ឬកុំព្យូទ័ររយៈពេលយូរ ឬនៅក្នុងបន្ទប់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់យូរជាដើម។ ចំពោះដំណោះ ស្រាយ ប្អូនគួរប្រើទឹកភ្នែកសិប្បនិម្មិត(Artificial Tear) ប្រភេទដែលល្អព្រោះវាជួយផ្សើមឲ្យមានសំណើមដល់ភ្នែក បើអាចប្រើវ៉ែនតាទៀតនោះកាន់តែល្អវាជួយកាត់បន្ថយនូវអាការៈភ្នែកស្ងួត និងការហូរទឹកភ្នែក ទោះយើងមានម៉្ញូបឬគ្មានក៏ដោយ។ទាក់ទងនឹងភ្នែកស្រវាំងប្អូនត្រូវតែមកជួបជាមួយគ្រូពេទ្យភ្នែកដើម្បីឲ្យដឹងថាប្អូនស្រវាំងកម្រិតណាតិចឬច្រើន ហើយមូលហេតុស្រវាំងបណ្តាលមកពីអ្វី៖ មកពីភ្នែកម៉្ញូបឬក៏មកពីអ្វីផ្សេងទៀត។ រីឯភ្នែកក្រហមរបស់ប្អូនជារោគសញ្ញាមួយដែលជួប ច្រើនក្នុងជំងឺភ្នែកដូចជាការរលាកភ្នែកអាល្លែកហ្ស៊ី ឬភ្នែកស្ងួតខ្លាំង។​ ប្រសិនបើអាការៈរបស់ប្អូនកើតរយៈពេលខ្លីហើយបាត់ទៅវិញនោះ មិនមានអ្វីគួរឲ្យបារម្ភទេហើយក៏មិនបាច់ទៅជួបគ្រូពេទ្យក៏បានដែរ គ្រាន់តែយើងចេះថែរក្សាភ្នែកឧស្សាហ៍ លុបលាងមុខកុំឲ្យសូវត្រូវខ្យល់ថ្ងៃ ផ្សែង ដីហុយ និងចេះសម្រាកភ្នែកខ្លះគឺល្អបំផុត។ ប្រសិនបើអាការៈនេះកើតឡើងញឹកញាប់ដោយចេះតែមានក្រហមហៀរទឹកភ្នែក គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យភ្នែកដើម្បីមើលថាតើភ្នែកប្អូនមានបញ្ហាជំងឺរលាក ឬមានរោមភ្នែកចាក់ភ្នែកឬយ៉ាងណា។ ចំពោះវ៉ែនតាប្អូនគួរប្រើចំពោះពេលប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រច្រើន ឬធ្វើការងារខាងក្រៅច្រើនដែលប្រឈមនឹងធូលីដីផ្សែងជាដើម។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកសាស្រ្តាចារ្យជំនួយ វេជ្ជបណ្ឌិត ម៉ារ  អមរិន្ទ ជាប្រធានផ្នែកនិងអនុប្រធានការិយាល័យបច្ចេកទេសហើយក៏ជាសាស្ត្រាចារ្យបង្រៀនផ្នែកចក្ខុសាស្ត្រដល់និស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រឆ្នាំទី៥ និងនិស្សិតឯកទេសចក្ខុសាស្រ្ត

ចែករំលែក
Top