Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Black and white sport cap

$18.15
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout
(096) 7888-017 info@healthtime.tips (096) 7888-017
ភាសាខ្មែរ ភាសាខ្មែរ
English English
ចូលគណនី
Createx Logo
  • Dec 05, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 2.6K មើល

៧ គន្លឹះដើម្បីស្រកទម្ងន់រហ័ស និងមានសុវត្ថិភាព

ការស្រកទម្ងន់ច្រើនពេកក្នុងរយៈពេលខ្លី ក៏មិនប្រាកដថាល្អចំពោះសុខភាពដែរ តែក្នុងករណីខ្លះចាំបាច់ យើងក៏ត្រូវស្រកឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើបាន។ បើសិនជាចង់ដឹងថា សម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់រហ័ស និងមានសុវត្ថិភាពចំពោះសុខភាព គួរតែធ្វើអ្វីខ្លះនោះ សូមបន្តអាននូវចំណុចខាងក្រោមនេះ… ១​. ញ៉ាំអាហារស្រស់ និងអាហារដែលមិនឆ្លងកាត់ការចម្រាញ់ច្រើន ក្នុងអំឡុងពេលដែលអ្នកប្រាថ្នាចង់ឲ្យឆាប់ស្រកទម្ងន់ក្នុងរយៈពេលមិនយូរ អ្នកគួរតែចៀសវាងនូវអាហារដែលឆ្លងកាត់ការចម្រាញ់ច្រើន ហើយទទួលទានអាហារស្រស់ៗឲ្យបានច្រើន ដែលក្នុងនោះ រួមមានបន្លែ ផ្លែឈើ ពពួកសណ្តែក… ដែលធ្វើឲ្យអ្នកឆាប់ឆ្អែត ហើយក៏ងាយស្រួលក្នុងការញ៉ាំផងដែរ។ ២. ញ៉ាំកាបូអុីដ្រាតកម្រិតទាប តែប្រូតេអុីនគ្មានជាតិខ្លាញ់ឲ្យបានច្រើន ការទទួលទានអាហារដែលមានកម្រិតកាបូអុីដ្រាតទាប (មាននៅក្នុងបន្លែបៃតង ត្រី គ្រាប់ធញ្ញជាតិ…) តែក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ ក៏អាចឲ្យអ្នកស្រកគីឡូបានខ្លះដែរតាមរយៈការបន្ថយនូវបរិមាណខ្លាញ់ និងទម្ងន់ទឹកដែលលើស។ ស្របពេលជាមួយគ្នា អ្នកត្រូវបន្ថែមនូវប្រូតេអុីន (ពពួកសណ្តែក ដំឡូង ស៊ុត ត្រីធូណា ត្រីសាល់ម៉ុន…) ទៅក្នុងរបបអាហារឲ្យបានច្រើនដើម្បីឲ្យឆាប់ឆ្អែត និងបង្កើនសកម្មភាពរំលាយអាហារ។ ៣. កាត់បន្ថយបរិមាណកាល់ឡូរី បើអ្នកមិនទទួលទានកាល់ឡូរីតិចទេ ទម្ងន់ និងបរិមាណខ្លាញ់របស់អ្នកក៏មិនថយចុះដែរ។ អ្នកអាចសាកល្បងនូវវិធីទាំងនេះដោយធ្វើការរាប់ ឬកត់ត្រានូវបរិមាណកាល់ឡូរីដែលអ្នកទទួលទាន ញ៉ាំតែអាហារគោលៗ (ចៀសវាងអាហារសម្រន់) កាត់បន្ថយគ្រឿងទេស និងទឹកជ្រលក់ដែលមានកាល់ឡូរីខ្ពស់ ញ៉ាំប្រូតេអុីនមានជាតិខ្លាញ់ទាប (សាច់មាន់ ត្រី…)។ ៤. រៀបចំកាលវិភាគនៃការតមអាហារផ្ទាល់ខ្លួន មានកាលវិភាគ ក៏ដូចជាក្បួនខ្នាតមួយចំនួនដែលអ្នកអាចសាកល្បងបានទៅតាមចំណូលចិត្ត និងការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់អ្នក ក្នុងនោះមានដូចជា ការតមអាហារ ៥ម៉ោងក្រោយអាហារនីមួយៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ការតមអាហារ ២ថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ ដោយញ៉ាំតែក្នុងបរិមាណតិច ឬតែក្នុងអំឡុងពេលម៉ោងក្រោយអាហារនីមួយៗ។ល។ យ៉ាងណាមិញ អ្នកគួរតែកុំតមក្នុងថ្ងៃដូចគ្នានឹងថ្ងៃដែលអ្នកហាត់ប្រាណ ឬហាត់កីឡា។  ៥. ហាត់កីឡាលើកដុំដែក និងលំហាត់ប្រាណបែប High-Intensity Interval ការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា ការហាត់ប្រាណបែប High-Intensity Interval (ដែលភាគច្រើនប្រើប្រាស់ថាមពលខ្លាំង និងបង្កើនចង្វាក់បេះដូងខ្ពស់) មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការសម្រកខ្លាញ់ និងទម្ងន់ដល់ទៅ ៥ដងជាងលំហាត់ប្រាណធម្មតា។ ចំណែកឯការលើកដុំដែក ក៏ជួយកាត់បន្ថយខ្លាញ់មិនល្អ ហើយក៏ជួយពន្លឿនល្បឿននៃការស្រកទម្ងន់តាមរយៈការសម្រួលដល់ចលនារំលាយអាហារ និងអ័រម៉ូនកម្ចាត់ជាតិខ្លាញ់ទៀតផង។ អ្នកគួរធ្វើវាយ៉ាងតិច ៣ទៅ ៤ដងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ៦. កម្ចាត់ចោលនូវបរិមាណជាតិទឹកដែលលើស មានវិធីសាស្ត្រមួយចំនួនដែលអ្នកអាចធ្វើបានដើម្បីសម្រាល ក៏ដូចជាច្រានចោលនូវទម្ងន់នៃបរិមាណទឹកដែលលើស។ ជាក់ស្តែង ការញ៉ាំកាហ្វេ ការញ៉ាំទឹកមានសារធាតុអេឡិចត្រូលីតអាចកាត់បន្ថយបញ្ហាស្ត្រេស ការទទួលទានសារធាតុបំប៉នខ្លះ ក៏ដូចជាអាហារដែលមានសារធាតុចិញ្ចឹមខ្ពស់… សុទ្ធតែអាចជួយអ្នកបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ ៧. មានជីវភាពរស់នៅដែលសកម្ម ការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទម្លាប់រស់នៅប្រចាំថ្ងៃដែលសកម្ម ក៏អាចជាចំណែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការសម្រកទម្ងន់បានរហ័សផងដែរ។ អ្នកគួរតែមានទម្លាប់ងាយៗមួយចំនួនដូចជា ដើរ ឬជិះកង់ទៅទីកន្លែងមួយចំនួន ប្រើជណ្តើរជើងជំនួសឲ្យជណ្តើរយន្ត ឬជណ្តើរប្រអប់ ដើរលេងកម្សាន្តនៅខាងក្រៅ ឈរឲ្យត្រង់ខ្លួនឲ្យបានច្រើន បោសសម្អាតផ្ទះ រៀបចំសួនច្បារ ឬសួនផ្កា។ល។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា អ្នកមិនចាំបាច់អនុវត្តតាមគ្រប់ចំណុចក៏បានដែរ តែបើធ្វើបានកាន់តែច្រើន នឹងរឹតតែប្រសើរ… អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ​ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Dec 04, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 2.6K មើល

ពិបាកដកដង្ហើមនិងស្រែកពេលយប់អាចជាបញ្ហាផ្លូវចិត្តឬ?

សញ្ញានៃការពិបាកដកដង្ហើមអាចជាអាការៈមួយបញ្ជាក់ពីបញ្ហាផ្លូវដង្ហើម តែក្នុងករណីខ្លះអាចរួមផ្សំជាមួយសញ្ញាផ្សេងទៀត ឬពាក់ព័ន្ធនឹងសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ ដូច្នេះដើម្បីបញ្ជាក់ថារោគសញ្ញាទាំងនោះជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាណាមួយឲ្យពិតប្រាកដអ្នកអាចតាមដានករណីរបស់អ្នកអានម្នាក់៖ សំណួរ៖ អ្នកជំងឺមានអាយុ២០ឆ្នាំ ភេទប្រុស ទម្ងន់៦០គីឡូក្រាម កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ៦៥។ មួយរយៈពេលនេះអ្នកជំងឺតែងមានអាការៈ ពិបាកដកដង្ហើម ហើយ ១យប់ស្រែកប្រហែល ១០ដង។ អ្នកជំងឺមានភាពឆេវឆាវ និងពិបាកទទួលយកការពន្យល់ណែនាំពីអ្នកដទៃ មិនមានភាពក្លាហាន និងខ្វះទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ អ្នកជំងឺរៀនបានថ្នាក់ទី១២ ហើយបច្ចុប្បន្ននៅតែផ្ទះ ហើយគាត់ចូលចិត្តតែមើលរឿងតាមទូរស័ព្ទ។ តើនេះជាជំងឺផ្លូវចិត្តដែរឬទេ? តើគួរធ្វើយ៉ាងណាទើបអាចជួយគាត់ឲ្យមានគោលដៅ និងអាចរស់នៅឲ្យល្អប្រសើរ?   ចម្លើយ៖ តាមការរៀបរាប់ខាងលើសូមសួរបន្ថែមថាតើការសិក្សារបស់អ្នកជំងឺយ៉ាងណាដែរ? គាត់រៀនចេះទេ ឬការរៀនរបស់គាត់មានធ្លាក់ចុះឬអត់? យោងតាមរោគសញ្ញាខាងលើ គាត់អាចមានជំងឺផ្លូវចិត្តប្រភេទណាមួយ។ ប្រសិនការសិក្សារបស់គាត់ធ្លាក់ចុះឬគាត់រៀនមិនចេះនោះមានន័យថាគាត់មានជំងឺផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរមួយ។ ដូចនេះ អ្នកជំងឺត្រូវទៅជួបពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងផ្លូវចិត្ត ដើម្បីឲ្យគ្រូពេទ្យធ្វើការវាយតម្លៃទៅលើសភាពផ្លូវចិត្ត ថាតើគាត់មានជំងឺផ្លូវចិត្តនោះប្រភេទណា ធ្ងន់ធ្ងរកម្រិតណា និងមានមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យគាត់ឈឺ។ល។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ហួត លីនណា សមាជិកសមាគមគ្រូពេទ្យផ្លូវចិត្ត និងខួរក្បាលអាមេរិកកាំង ឯកទេសវិកលវិទ្យា ជំនាន់ទី ១ (សាកលវិទ្យាល័យអូស្លូប្រទេសន័រវេស) និង អនុបណ្ឌិតជំងឺផ្លូវចិត្តនិងខួរក្បាល (សាកលវិទ្យាល័យម៉ូណាស់ប្រទេសអូស្ត្រាលី)នៃគ្លីនិកជំនាញផ្លូវចិត្ត និងខួរក្បាល ហួត លីនណា អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Dec 03, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 1.9K មើល

ទម្លាប់គេងទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកចុះខ្សោយ

ដំណេក និងសុខភាពផ្លូវចិត្តពិតជាមានទំនាក់ទំនងគ្នាជិតស្និទ្ធ ដោយកត្តាទាំងពីរសុទ្ធតែអាចក្លាយជាផលរបស់គ្នា ជាក់ស្តែងពេលខ្លះ ការគេងមិនបានត្រឹមត្រូវនឹងអាចប៉ះទង្គិចដល់ផ្លូវចិត្ត ហើយបុគ្គលដែលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ក៏នឹងទទួលផលរំខានដល់ដំណេកផងដែរ។ ហេតុនេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកបារម្ភពីសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកនោះ អ្នកគួរតែចៀសវាងនូវទម្លាប់ទាក់ទិននឹងដំណេកខាងក្រោមនេះឲ្យបាន…   គេងច្រើនពេក បើសិនជាអ្នកមានទម្លាប់បិទម៉ោងរោទិ៍ ឬពន្យារពេលរោទិ៍ជាញឹកញាប់ ហើយចេះតែចង់សម្ងំគេងនៅលើគ្រែឲ្យយូរជាពិសេសថ្ងៃចុងសប្តាហ៍និងជាប្រចាំនោះ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាស្ពឹកស្រពន់ទាំងកាយ និងចិត្ត ហើយក៏ងាយមានអារម្មណ៍មិនល្អ ពិបាកចិត្តតប់ប្រមល់ ថប់បារម្ភ មិនចង់ផ្ចង់អារម្មណ៍ធ្វើការងារនិងគេចវេសពីរឿងរ៉ាវផ្សេងៗ។ គេងតិច ឬចូលគេងយប់ជ្រៅពេក ការគេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ឬចូលគេងយប់ជ្រៅ យូរៗម្តងពេលចាំបាច់ មិនជាបញ្ហាចោទទេ តែបើវាក្លាយជាទម្លាប់វិញនោះ អ្នកគួរតែបញ្ឈប់វា ដោយស្វែងរកដើមហេតុនៃកង្វះដំណេករបស់អ្នក ព្រោះការដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនោះនឹងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងអារម្មណ៍តប់ប្រមល់ ស្ត្រេស បញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងថប់បារម្ភជាដើម។ ព្រងើយកន្តើយចំពោះបញ្ហារំខានដំណេក អ្នកគួរតែជួបប្រឹក្សាជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតជំនាញ ក្នុងករណីដែលជួបប្រទះនឹងបញ្ហារំខានដល់ដំណេកជាប្រចាំ រួមមានការស្រមុក ការស្ពឹកស្រពន់ដៃជើងបញ្ហាគេងមិនលក់។ល។ ញ៉ាំជាតិកាហ្វេអុីនមុនគេង ជាតិកាហ្វេអុីនប្រាកដណាស់ គឺរំខានដល់ការងងុយគេង រយៈពេលគេង និងគុណភាពនៃការគេងរបស់អ្នក។ យ៉ាងណាមិញអ្នកអាចទទួលទានវាបានក្នុងអំឡុងពេល ៦ម៉ោងមុនដំណេក ដើម្បីផ្តល់ពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រាងកាយអ្នក។ ទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងមុនចូលគេង ជាតិអាល់កុលនឹងរំខានដល់ការគេង ដែលជាហេតុបង្កជាបញ្ហាគេងមិនលក់ ហើយក៏អាចប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍ផងដែរ ដូចនេះហើយ សម្រាប់អ្នកដែលពិបាកគេងគួរតែចៀសវាង ដោយធ្វើសកម្មភាពរំងាប់អារម្មណ៍ផ្សេងៗវិញដូចជា ហាត់យោគៈ អានសៀវភៅ ស្តាប់ភ្លេងស្រទន់។ល។ មិនត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការចូលគេង សកម្មភាពដែលអ្នកធ្វើមុនពេលចូលគេងក៏អាចជះឥទ្ធិពលដល់ដំណេកដែរ។ បើអ្នកមានទម្លាប់ដូចជាប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចមុនគេងបើកភ្លើងភ្លឺខ្លាំងៗ ធ្វើការងារនៅក្នុងបន្ទប់គេង… អ្នកគួរតែធ្វើការផ្លាស់ប្តូរវាចេញហើយគួរចំណាយពេលល្ងាចបញ្ចប់កិច្ចការដែលត្រូវគិតគូរនិងរំសាយរាល់ទុក្ខព្រួយក្នុងចិត្តឲ្យហើយ។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Dec 02, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 1.7K មើល

មានអារម្មណ៍ថាឡើងទម្ងន់? អាចមកពីហេតុផលទាំងនេះ…

អ្នកខ្លះឡើងទម្ងន់ ដោយសារតែការញ៉ាំអាហារ និងភេសជ្ជៈដែលមានបរិមាណកាល់ឡូរីច្រើនជាងបរិមាណកាល់ឡូរីដែលពួកគេដុតជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុន្តែមានអ្នកខ្លះទៀតឡើងទម្ងន់ដោយសារតែបញ្ហាសុខភាពមួយចំនួនដែលរួមមានដូចខាងក្រោម៖ បញ្ហាក្រពេញទីរ៉ូអុីត ការផលិតអ័រម៉ូនទីរ៉ូអុីត (អ័រម៉ូនសម្រាប់ដំណើរការរំលាយអាហារ) ដែលមិនសកម្ម អាចជាមូលហេតុមួយនៃការឡើងទម្ងន់។ ដោយសារតែកង្វះអ័រម៉ូនប្រភេទនេះ ទើបធ្វើឲ្យដំណើរការរំលាយអាហារថយចុះ ជាហេតុនាំឲ្យទម្ងន់កើនឡើង។ ថ្វីត្បិតថា វាអាចកើតមានចំពោះមនុស្សគ្រប់វ័យ និងទាំងពីរភេទ តែគេឃើញវាកើតមានច្រើនចំពោះស្ត្រីវ័យចំណាស់។ ការព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជាទូទៅ អ្នកដែលត្រូវការអាំងស៊ុយលីន ដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់ខ្លួនតែងតែឡើងទម្ងន់ដោយហេតុថាអាំងស៊ុយលីនជាអ្នកគ្រប់គ្រងនូវកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ហើយអ្នកជំងឺច្រើនតែទទួលទានអាហារច្រើនជាងតម្រូវការ ដើម្បីចៀសវាងបញ្ហាជាតិស្ករក្នុងឈាមចុះទាប។ ជាលទ្ធផលកាល់ឡូរីដែលចូលទៅក្នុងរាងកាយក៏កើនឡើងច្រើន ហើយទម្ងន់ក៏កើនឡើងដែរ។ ការឈានចូលវ័យចំណាស់ មនុស្សភាគច្រើនចាប់ផ្តើមបាត់បង់សាច់ដុំ នៅពេលដែលគេចាស់ទៅព្រោះតែពួកគេចាប់ផ្តើមលែងសូវសកម្មក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្លួនហើយពេលដែលសាច់ដុំចុះថយ បរិមាណកាល់ឡូរីដែលដុតក៏ថយចុះដែរ។ ជាក់ស្តែងទោះបីអ្នកទទួលទានអាហារ និងភេសជ្ជៈក្នុងបរិមាណដដែលក៏ដោយ តែបើអ្នកលែងសូវសកម្ម (មិនធ្វើលំហាត់ប្រាណ ចូលចិត្តសម្ងំនៅមួយកន្លែង..) ទម្ងន់របស់អ្នកនឹងឡើងជាមិនខាន។ ការព្យាបាលដោយស្តេរ៉ូអុីត វិធីព្យាបាលជំងឺមួយចំនួនដូចជា ជំងឺហឺត ការរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង ដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំស្តេរ៉ូអុីត ច្រើនតែបង្កើនចំណង់អាហារ ដែលជាហេតុនាំឲ្យឡើងទម្ងន់។ការប្រើប្រាស់វាកាន់តែយូរប៉ុណ្ណា អ្នកជំងឺក៏ងាយប្រឈមនឹងការឡើងទម្ងន់ប៉ុណ្ណឹងដែរ ព្រោះតែស្តេរ៉ូអុីតធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថាឃ្លាន។ Cushing's syndrome វាជាករណីកម្រមួយដែលកើតមានចំពោះម្នាក់ ក្នុងចំណោម ៥ម៉ឺននាក់ ដែលមូលហេតុបង្ករបស់វា គឺកម្រិតនៃអ័រម៉ូនក័រទីសូល។ ការឡើងទម្ងន់ ជាពិសេសនៅលើទ្រូង មុខ និងពោះ អាចជាសញ្ញាណមួយនៃករណីនេះ ដោយហេតុថាអ័រម៉ូនក័រទីសូលនឹងនាំខ្លាញ់ទៅស្តុកទុកនៅទីនោះ។ ស្ត្រេស និងអារម្មណ៍មិនល្អ មនុស្សយើងម្នាក់ៗមានប្រតិកម្មផ្សេងៗគ្នាចំពោះបញ្ហាស្ត្រេស ថប់បារម្ភ និងការធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ ក្នុងនោះអ្នកខ្លះក៏ស្រកសាច់ ស្រកទម្ងន់ ចំណែកឯអ្នកខ្លះវិញក៏ឡើងទម្ងន់ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែពួកគេចាត់ទុកការញ៉ាំអាហារ ជាការបញ្ចេញកំហឹង ឬទុក្ខសោករបស់ខ្លួន។ ជួនកាល វាក៏កើតមានជាវដ្ដមួយដែលការឡើងទម្ងន់នៅពេលធ្លាក់ទឹកចិត្ត ក៏ជាហេតុធ្វើឲ្យកាន់តែធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយទម្ងន់ក៏រឹតតែកើនឡើង។ ការនឿយហត់ អ្នកដែលគេងតិចជាង ៧ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ងាយប្រឈមនឹងការលើសទម្ងន់ជាងអ្នកដែលគេងបានគ្រប់គ្រាន់។ នេះអាចមកពីហេតុថា អ្នកដែលគេងមិនគ្រប់នឹងមានកម្រិតទាបនៃលិបទីន (leptin) ដែលជាសារធាតុម្យ៉ាងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាឆ្អែតជាមួយនឹងកម្រិតខ្ពស់នៃក្រេលីន (ghrelin) ដែលជាអ័រម៉ូនភ្ញោចអារម្មណ៍ឃ្លាន។ ម្យ៉ាងទៀត រាល់ពេលដែលអ្នកហត់នឿយ អ្នកក៏នឹងចង់ញ៉ាំនេះញ៉ាំនោះមិនឈប់ ហើយក៏មិនមានកម្លាំងកំហែងក្នុងការធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗ ហើយជាលទ្ធផលបរិមាណកាល់ឡូរីដែលដុតក៏មានតិច។ ការស្តុកទុកជាតិទឹកក្នុងខ្លួន ការស្តុកទុកបែបនេះ អាចជាហេតុនាំឲ្យរាងកាយរបស់អ្នកឡើងហើម ហើយក៏អាចឡើងទម្ងន់។ វាអាចបង្កដោយសារតែការស្តុកទុក និងកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់នៃជាតិទឹកនៅក្នុងសារពាង្គកាយរបស់យើង។ ក្នុងនោះដែរ មានករណីខ្លះមានលក្ខណៈធម្មតា ដូចជាការឈរយូរអាចបណ្តាលឲ្យហើមកជើង ឬមុនពេលមករដូវ។ល។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ករណីធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបង្កជាបញ្ហាពិបាកដកដង្ហើម ឬហើមរយៈពេលយូរនោះអ្នកគួរតែទៅជួបជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេស។ Polycystic ovary syndrome (PCOS) វាជាជំងឺទូទៅមួយ ដែលជះឥទ្ធិពលដល់ការបំពេញមុខងារនៃអូវែរបស់ស្រ្តីដែលរោគសញ្ញារួមមាន ការមករដូវមិនទៀងទាត់ ការលំបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះ ការឡើងទម្ងន់ជាដើម។ យ៉ាងណាមិញ មូលហេតុពិតប្រាកដរបស់វាមិនទាន់ត្រូវបានគេដឹងនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែវាអាចទាក់ទងនឹងបញ្ហាអ័រម៉ូនដូចជាកម្រិតខ្ពស់ពេកនៃអាំងស៊ុយលីន និងតេស្តូស្តេរ៉ូន។ ជាធម្មតា ស្ត្រីដែលមានជំងឺនេះ ឡើងទម្ងន់នៅជុំវិញចង្កេះរបស់គេ ហើយពេលដែលទម្ងន់កើនគេនឹងផលិតអាំងស៊ុយលីនកាន់តែច្រើន ដែលជាហេតុបណ្តាលឲ្យឡើងទម្ងន់បន្ថែមទៀត។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 29, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 3.2K មើល

ឧស្សាហ៍ស្អកកក៏អាចជាសញ្ញាជំងឺពកក

ជំងឺពកក គឺជាការរីកធំជាងធម្មតានៃក្រពេញទីរ៉ូអុីត ស្ថិតនៅកផ្នែកខាងមុខ និងខាងក្រោម។ បច្ចុប្បន្ន ពកកហាក់មានសន្ទុះកើនឡើងខ្លាំង ដោយសង្កេតឃើញអ្នកជំងឺមកទទួលការព្យាបាលជាបន្តបន្ទាប់។ ស្ទើរតែគ្រប់បុគ្គលទាំងអស់សុទ្ធតែអាចប្រឈមនឹងជំងឺពកក ហើយអាចវិវឌ្ឍធ្ងន់ធ្ងរដូច្នេះគ្រប់គ្នាចាំបាច់ត្រូវស្វែងយល់បន្ថែមឲ្យបានកាន់តែច្បាស់។ មូលហេតុចម្បង ប្រមាណ៨០% នៃអ្នកជំងឺពកកបណ្តាលមកពីកង្វះជាតិអុីយ៉ូត ដូចជាមិនសូវទទួលទានអាហារមានជាតិអុីយ៉ូតច្រើន ឬរស់នៅតំបន់មាត់ទន្លេដែលមានទឹកឡើងស្រកញឹកញាប់ តំបន់ភ្នំខ្ពស់ៗ និងតំបន់ទឹកកក ដោយហេតុថាតំបន់ទាំងនេះពុំសូវសម្បូរអាហារដែលមានជាតិអុីយ៉ូតច្រើន។ ក្រៅពីមូលហេតុចម្បងនេះ ពកកអាចកើតមកពីការរំញោចឲ្យមានការបញ្ចេញជាតិអុីយ៉ូតច្រើន (Graves’ disease) ហួសប្រមាណដែលអាចធ្វើឲ្យក្រពេញទីរ៉ូអុីតរីកធំ។ មូលហេតុមួយទៀតគឺ autoimmune ធ្វើឲ្យមានការប៉ះពាល់ខូចខាតក្រពេញទីរ៉ូអុីត និងមានការបញ្ចេញមិនបានគ្រប់គ្រាន់។ ករណីដោយឡែកផ្សេងទៀតជំងឺពកកអាចកើតមានដោយតំណពូជពីម្តាយឪពុកទៅកូនៗជំនាន់ក្រោយ ការទទួលទានឱសថមួយចំនួន ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ ស្ត្រីអស់រដូវ និងអ្នកមានជំងឺមហារីកនៅក្រពេញទីរ៉ូអុីត។ រោគសញ្ញា ជាទូទៅ អាការៈចម្បងដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៃអ្នកជំងឺពកក គឺការលេចឡើងនូវដុំហើមផ្នែកខាងក្រោមនិងខាងមុខនៃក ការមានអារម្មណ៍តឹងណែនក ស្អកក ក្អក ពិបាកលេបអាហារ ពិបាកដកដង្ហើម និងចលនាឡើងចុះនៃដុំពេលប៉ះក្នុងពេលអ្នកជំងឺលេបទឹកមាត់។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដំបូងគ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងពិនិត្យលើដុំនៅកផ្នែកខាងមុខនិងខាងក្រោមដោយដាក់ដៃទៅសង្កត់លើដុំ និងតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺលេបទឹកមាត់បណ្តើរបន្ទាប់មកសង្កេតឃើញដុំធ្វើចលនាឡើងចុះតាមការលេប ដែលអាចបញ្ជាក់ថាអ្នកជំងឺកំពុងប្រឈមនឹងពកក។ ម៉្យាងទៀតអ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឲ្យកាន់តែច្បាស់តាមរយៈការថតអេកូបន្ថែម។ វិធីសាស្ត្រព្យាបាល ការព្យាបាលជំងឺពកកត្រូវបានបែងចែកជា ២ប្រភេទដោយផ្អែកលើលក្ខណៈនៃដុំពក រួមមាន៖ • ដុំពកស្មើសាច់ល្អ ឬក្រពេញទីរ៉ូអុីតរីកធំស្មើសាច់នោះការព្យាបាលសមស្របគឺតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺប្រើថ្នាំ • ដុំពកប្រភេទ nodular ដែលអាចជាដុំសាច់ដុំទឹក ឬដុំសាច់លាយទឹក នោះអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការវះកាត់។ ផលវិបាក ប្រសិនអ្នកជំងឺពុំទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា នោះក្រពេញទីរ៉ូអុីតនឹងកាន់តែរីកធំឡើងៗ បង្កជាដុំបន្តបន្ទាប់ទៀតយូរទៅអាចសង្កត់លើបំពង់អាហារ បំពង់ខ្យល់ ធ្វើឲ្យពិបាកលេប ពិបាកដកដង្ហើម និងបាត់បង់ទម្រង់ក ឬសម្ផស្សខាងក្រៅ។ បើវាជាពកកមានជាតិពុលវិញអ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងអាការៈទន់ដៃ ទន់ជើង ឆាប់ហត់ និងពិបាកក្នុងការប្រកបការងារ។ វិធីសាស្រ្តការពារ ទទួលទានអាហារមានជាតិអុីយ៉ូតគ្រប់គ្រាន់ដូចជាគ្រឿងសមុទ្រ រុក្ខជាតិដុះតាមមាត់សមុទ្រ ធ្វើយ៉ាងណាធានាឲ្យមានជាតិអុីយ៉ូតគ្រប់តាមតម្រូវការដើម្បីកុំឲ្យក្រពេញទីរ៉ូអុីតធ្វើការខ្លាំងពេកដែលជាមូលហេតុបង្កជាជំងឺពកកនិងអាចការពារខ្លួនអ្នក ចៀសផុតពីជំងឺពកកដោយសុវត្ថិភាព។ ប្រសិនអ្នកសង្ស័យ ឬកំពុងមានជំងឺពកក សូមមកទទួលការប្រឹក្សានិងព្យាបាលពីគ្រូពេទ្យឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់កឲ្យបានឆាប់រហ័សដើម្បីបញ្ចៀសនូវហានិភ័យដែលអាចនឹងកើតមាននៅពេលអនាគត។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ប៉ូ រដ្ឋា ឯកទេសត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក សល្យសាស្ត្រក្បាល និងក មានតួនាទីជាប្រធានបច្ចេកទេសនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ជាអនុប្រធានមន្ទីរសំរាកព្យាបាលលុច្ស និងជាប្រធានសមាគមជាតិ ត្រចៀក ច្រមុះបំពង់ ក វះកាត់ ក្បាលនិងក កម្ពុជា អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៤ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 28, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 2.2K មើល

ទង្វើដែលបំផ្លាញផ្ទៃមុខរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃ

បើសិនអ្នកមិនទាន់បានធ្វើល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្ទៃមុខអ្នកទេនោះយ៉ាងហោចណាស់អ្នកគួរចៀសវាងទង្វើដែលផ្តល់សម្ពាធដល់ស្បែកមុខរបស់អ្នកជារៀងរាល់ថ្ងៃនិងទីបំផុតការខូចខាតមួយចំនួនធំលើផ្ទៃមុខគឺមិនអាចកែខៃឲ្យបានដូចដើមឡើយបើទោះបីជាអ្នកធ្វើការថែទាំ និងបំប៉នដិតដល់ឡើងវិញក៏ដោយ។ ស្វែងយល់នូវទង្វើប្រចាំថ្ងៃដែលអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់ស្បែកមុខរបស់អ្នកនៅពេលនេះនិងធ្វើការចៀសវាងដើម្បីកាត់បន្ថយការខូចខាតដែលពិបាកកែខៃនៅពេលក្រោយ៖ ១. មិនលាបក្រែមការពារកម្តៅថ្ងៃ UVA ជាកាំរស្មីគួរឲ្យខ្លាច បើទោះវាមិនធ្វើឲ្យស្បែកប្រែពណ៌ តែអាចផ្តល់ផលយ៉ាងអាក្រក់ដូចជាធ្វើឲ្យជ្រីវជ្រួញ និងបង្កជំងឺមហារីកជាដើម។ UVA មានសមត្ថភាពឆ្លងកាត់កញ្ចក់ និងពពក ដែលមានន័យថា ទោះអ្នកនៅក្នុងម្លប់ ឬក្នុងឡានក៏អ្នកអាចរងឥទ្ធិពលពីកាំរស្មីនេះបានដែរ។ អ្នកពិតជាត្រូវលាបក្រែមការពារកម្តៅ ដែលអាចការពារទាំង UVA និង UVB ព្រមទាំងមានអានុភាពការពារយ៉ាងតិច ៣០ (SPF 30) ជាចាំបាច់។ ជាទូទៅសារធាតុការពារកាំរស្មីត្រូវបានលាយបញ្ចូលក្នុងផលិតផលថែរក្សាស្បែកផ្សេងៗរួចជាស្រេចដែលផ្តល់ភាពងាយស្រួលក្នុងការប្រើប្រាស់។ ២. មិនគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ បើអ្នកអាចលៃពេលគេងបានអ្នកមិនគួរខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារីករាយនៅពេលយប់ ហើយធ្វើបាបខ្លួនឯងនៅពេលព្រឹកនោះទេ ព្រោះវាមិនត្រឹមអាក្រក់ចំពោះសុខភាពទូទៅ ខួរក្បាល និងធ្វើឲ្យធាត់នោះទេ តែវាអាក្រក់បំផុតសម្រាប់ស្បែក។ ពេលអ្នកគេងមិនត្រឹមជាពេលដែលកោសិកាធ្វើការជួសជុលនិងផលិតកោសិកាថ្មីៗ ក៏ដូចជាជម្រុះកោសិកាចាស់ តែក៏ជាពេលដែលស្បែកទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមពីផលិតផលដែលអ្នកប្រើផងដែរ។ ចំណាំ៖ អ្នកត្រូវសម្អាតកន្លែងគេង ពិសេសស្រោមខ្នើយឲ្យបានទៀងទាត់និងបើអាច គួរទម្លាប់គេងផ្ងារជាជាងផ្កាប់មុខ ឬផ្តេកលើខ្នើយបើមុខអ្នកកំពុងកើតមុនឬងាយនឹងកើតមុន។ ៣. នៅមុខពន្លឺនៃឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិច ពន្លឺទាំងនេះមិនត្រឹមជាហេតុផលដែលធ្វើឲ្យអ្នកពិបាកគេង និងបំផ្លាញស្បែកមុខរបស់អ្នកដោយមិនផ្ទាល់តែវាក៏អាចបំផ្លាញស្បែកដោយផ្ទាល់ជាមួយនឹងកាំរស្មី UV ដែលចេញពីឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចផងដែរ។ កាំរស្មីនេះ អាចបំផ្លាញដល់ការស្តុកទុកនៃកូឡាជែនលើផ្ទៃមុខ ដែលជាមូលហេតុសំខាន់មួយធ្វើឲ្យស្បែកមុខចាស់មុនវ័យ។ ដូចនេះ អ្នកគួរតែកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ទាំងនោះ បើសិនមិនចាំបាច់។ ៤. និយាយទូរស័ព្ទច្រើនពេក ក្រៅពីឥទ្ធិពលអាក្រក់នៃពន្លឺចេញពីឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិចដូចដែលរៀបរាប់ខាងលើ ទូរស័ព្ទត្រូវបានដឹងថាជាសម្ភារមិនស្អាត ដែលមានដិតជាប់ជាមួយនឹងមេរោគជាច្រើន ព្រមទាំងនៅជិតអ្នកជាងគេសឹងតែគ្រប់ពេលវេលា។ ប្រសិនបើអ្នកតែងតែត្រូវការនិយាយទូរស័ព្ទច្រើន ការនិយាយដោយផ្អឹបទូរស័ព្ទនឹងត្រចៀកផ្ទាល់គួរតែត្រូវបានកាត់បន្ថយ បើអ្នកមិនចង់កើតមុន ឬបញ្ហាស្បែកផ្សេងៗទៀត។ ៥. ចូលចិត្តយកដៃប៉ះមុខ ត្រូវចាំថា ដៃរបស់អ្នកក៏ជាភ្នាក់ងារនាំយកមេរោគរាប់មិនអស់ មកលើមុខរបស់អ្នកផងដែរ។ ដូចនេះអ្នកគួរកាត់បន្ថយយកដៃប៉ះមុខនិងចៀសវាងអេះ ឬញេចមុនដោយខ្លួនឯង ពិសេសបើមុនមិនទាន់បែកពីព្រោះទោះអ្នកបានលាងដៃស្អាតក៏មិនអាចធានាថាមិននាំឲ្យឆ្លងរោគពេលញេច ដែលធ្វើឲ្យបញ្ហាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនិងបង្កស្នាមដែរ។ ៦. ញ៉ាំមិនត្រឹមត្រូវ អ្នកគួរចៀសវាងទម្លាប់មិនល្អចម្បងៗក្នុងការញ៉ាំមួយចំនួន ដែលអាក្រក់ចំពោះស្បែកមុខរួមមាន៖ • ស្ករ៖ ស្ករអាចបំផ្លាញដល់ស្រទាប់កូឡាជែនដែលនាំឲ្យស្បែកងាយចាស់ ជ្រីវជ្រួញជាងវ័យ។ ក្រៅពីនោះ ស្ករថែមទាំងអាចបង្កការរលាកដែលជាមូលហេតុមួយនៃការកើតមុនផងដែរ។ • អាល់កុល ឬស្រា៖ វាជាមូលហេតុនៃការខ្វះសំណើមរបស់ស្បែក និងបង្កការរលាកដែលនាំឲ្យកើតមុន ព្រមទាំងធ្វើឲ្យជាតិពុលក្នុងខ្លួនកើនឡើង ជាហេតុនាំឲ្យស្បែកស្រអាប់ និងមានបញ្ហាផ្សេងៗផងដែរ។ • បារី៖ បារីមានផ្ទុកជាតិពុលធ្វើឲ្យស្បែករបក និងនាំឲ្យសរសៃឈាមរួមតូចធ្វើឲ្យស្បែកមិនអាចទទួលការចិញ្ចឹមបានល្អ ជាលទ្ធផលបង្កឲ្យមានការលេចឡើងជាភាពជ្រីវជ្រួញ និងយារធ្លាក់។ ៧. លាងសម្អាតមុខមិនបានត្រឹមត្រូវ ការសម្អាតមុខមិនបានត្រឹមត្រូវអាចធ្វើឲ្យខូចខាតដល់ស្បែកមុខតាំងពីជំហានដំបូង ដូចនេះអ្នកត្រូវប្រាកដថា អ្នកធ្វើការសម្អាតមុខជារៀងរាល់ថ្ងៃពិសេសមុនពេលចូលគេង សម្អាតគ្រឿងតុបតែងមុខដោយប្រើផលិតផលសមស្របនឹងស្បែកមុខ មិនប្រើប្រាស់ទឹកក្តៅ ឬត្រជាក់ពេក និងមិនខាត់ស្បែកមុខ ក៏ដូចជាលុបលាងមុខញឹកញាប់ពេកជាដើម។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ​ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 27, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 1.8K មើល

អ្វីខ្លះជាមូលហេតុចម្បងបណ្តាលឲ្យទារករលូត?

ការពន្យល់លម្អិតចំពោះបញ្ហារលូតកូនជាពិសេសនៅត្រីមាសដំបូង គឺមិនទាន់បានជាក់លាក់នៅឡើយ ប៉ុន្តែគេបានសង្កេតឃើញមានកត្តាមួយចំនួនតាមរយៈបទពិសោធន៍កន្លងមក។ ចង់ដឹងថាអាចមានមូលហេតុបែបណាខ្លះដែលបណ្តាលឲ្យការពពោះឈានដល់ការរលូតអ្នកអាចស្វែងយល់តាមរយៈករណីសិក្សាដូចខាងក្រោម៖ សំណួរ៖ ហេតុអ្វីបានជាមានផ្ទៃពោះជិត ៧សប្តាហ៍ហើយ តែអំប្រ៊ីយ៉ុងមិនលូតលាស់? ចម្លើយ៖ ប្រមាណជា ២០ ទៅ ៣០ភាគរយនៃការមានផ្ទៃពោះអាចបញ្ចប់ទៅវិញដោយសារទារកនៅក្រៅស្បូនជាហេតុបណ្តាលឲ្យទារកត្រូវរលូត។ បច្ចុប្បន្នក៏មិនទាន់មានតេស្ត ឬវិធីសាស្រ្តណាមួយច្បាស់លាស់ដែលអាចបង្ហាញអំពីមូលហេតុពិតប្រាកដនៃបញ្ហានេះដែរ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍កន្លងមកភាគច្រើននៃបញ្ហានេះកើតមានឡើងនៅត្រីមាសដំបូងចំណែកមូលហេតុដែលទំនងអាចកើតមានឡើងនោះគឺបណ្តាលមកពីភាពមិនប្រក្រតីនៃក្រូម៉ូសូម។ ភាពមិនប្រក្រតីនៃក្រូម៉ូសូមអាចកើតមានឡើងនៅពេលមេជីវិតរបស់បុរស (Sperm) ដែលបង្កើតបានជាស៊ុត រួចបន្តវិវឌ្ឍជាអំប្រ៊ីយ៉ុងមានចំនួនក្រូម៉ូសូមមិនត្រឹមត្រូវ(ខ្វះឬលើស) ឬអាចមានភាពមិនប្រក្រតីកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលចែកកោសិកា ដែលបណ្តាលឲ្យចំណែកក្រូម៉ូសូមទទួលបានមានចំនួនខ្វះខាត ឬចម្លងមិនបានត្រឹមត្រូវ។ ជាលទ្ធផល អំប្រ៊ីយ៉ុងមិនអាចលូតលាស់បន្ត និងមិនអាចបន្តពពោះទៀតបាន។ ការពន្យល់លម្អិតចំពោះមូលហេតុដែលអាចនឹងកើតឡើង គឺមិនទាន់មានលក្ខណៈច្បាស់លាស់នៅឡើយទេ។ ខណៈពេលដែលការសិក្សាមួយចំនួនបានកំពុងព្យាយាមស្វែងយល់អំពីកត្តាបង្កខាងក្រៅមានដូចជា ការប្រើប្រាស់អាស៊ីតហ្វូលិក ឬការបញ្ចាំងកាំរស្មី ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ក្រូម៉ូសូម ប៉ុន្តែនៅមិនមានភស្តុតាងដែលអាចបញ្ជាក់ពីទំនាក់ទំនងនេះនៅឡើយ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តី Women-Baby’s Center Anna អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម​ ប្រូ លេខ​ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 26, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 2K មើល

ឱសថការីគួរណែនាំបែបណាចំពោះអាការៈរមួលក្រពើនៅពេលយប់?

រមួលក្រពើមិនត្រឹមតែអាចកើតមានឡើងនៅពេលអ្នកហាត់កម្លាំងជើងហួសកម្រិត ឬនៅពេលហែលទឹកប៉ុណ្ណោះទេ អាការៈនេះក៏អាចលេចឡើងនៅពេលអ្នកកំពុងគេងលង់លក់ស្កប់ស្កល់ទៅហើយក៏ថាបាន ដែលទាមទារឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន។ អ្វីគួរដឹង? រមួលក្រពើនៅពេលយប់ ជាការឈឺចាប់មួយដែលអាចបង្កភាពភ័យខ្លាច ព្រោះវាកើតឡើងនៅពេលអ្នកជំងឺកំពុងគេង។ ការកើតឡើងបែបនេះ អាចប៉ះពាល់ដល់គុណភាពរបស់ដំណេក ជាពិសេសចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់តែម្តង។ ការសង្ស័យទៅលើមូលហេតុដូចជា ការបាត់បង់ជាតិទឹក សូដ្យូម កាល់ស្យូមឬបណ្តាលមកពីឱសថណាមួយ នៅមិនទាន់បានជាក់លាក់ និងជោគជ័យនៅឡើយ ដូចនេះទើបអាការៈបែបនេះ អាចចាត់ទុកថាមានភាពពិបាកក្នុងការព្យាបាល។ អ្វីគួរធ្វើ? នៅពីក្រោយអាការៈរមួលក្រពើនៅពេលយប់ អាចបង្កប់នូវមូលហេតុណាមួយ ដែលមានតែការពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតទេទើបជាការប្រសើរ ប៉ុន្តែអំឡុងពេលជាមួយគ្នាអ្នកដែលជាឱសថការីអាចណែនាំដល់ពួកគេរួមមាន៖ • ការបន្ថយសម្ពាធទៅលើចុងជើង ដោយគួរដាក់វត្ថុអ្វីមួយកល់ ដើម្បីកាត់បន្ថយទម្ងន់របស់ភួយមកលើជើងនៅពេលគេង • គួរធ្វើលំហាត់ប្រាណដោយទាញសន្ធឹងភ្លៅ និងកំភួនជើងឲ្យបានជាប្រចាំនៅពេលថ្ងៃ • អាចណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ឱសថ Quinine ក្រោមទម្រង់មានឈ្មោះ Quinine Vitamine C Grand (៤០មិល្លីក្រាមក្នុង ១គ្រាប់) ឬQuinisedine (៨០មិល្លីក្រាមក្នុង ១គ្រាប់) ដែលការប្រើប្រាស់គឺ ៤គ្រាប់នាពេលល្ងាច ឬអាចចែកជាពីរៗគ្រាប់សម្រាប់លេប ២ពេលក្នុងមួយថ្ងៃ។ បម្រុងប្រយ័ត្ន • ឱសថ Quinine អាចមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់អាការៈរមួលក្រពើ ប៉ុន្តែមិនអាចចៀសផុតពីផលរំខាននានា ដូចជាវិលមុខ ឬស្រវាំងភ្នែកនោះទេ • ហាមប្រើប្រាស់ចំពោះអ្នកមានវិបត្តិចង្វាក់បេះដូង • មិនគួរណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់សម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ និងកំពុងបំបៅដោះកូនឡើយ។ ប្រភពយោង៖ Le vademecum de la Médication officinale អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ​ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 25, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 2.5K មើល

គន្លឹះលើកទឹកចិត្តកូនៗនៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍តានតឹង

មនុស្សជាច្រើនរមែងយល់ច្រឡំថាបញ្ហាប្រឈមផ្នែកអារម្មណ៍ដូចជាភាពតានតឹងនិងស្មុគស្មាញកើតមានចំពោះតែមនុស្សពេញវ័យតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែកុំភ្លេចថាកុមារក៏អាចមានបញ្ហាបែបនេះដែរ។ នេះជាបញ្ហាដែលឪពុកម្តាយមិនត្រូវមើលរំលង និងគប្បីយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូនៗដោយហេតុថាការបណ្តោយឲ្យកូនៗមានអារម្មណ៍តានតឹងរយៈពេលយូរអាចបណ្តាលឲ្យមានផលវិបាកជាជំងឺផ្លូវចិត្តនាពេលអនាគត។ អត្ថបទនេះនឹងផ្តល់ជាគន្លឹះសម្រាប់ លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ធ្វើការលើកទឹកចិត្តកូននៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍តានតឹង។ នៅក្នុងដំណាក់កាលនៃការលូតលាស់របស់កុមារ ពួកគេចៀសមិនរួចនឹងប្រឈមមុខជាមួយភាពសោកសៅ អារម្មណ៍មិនល្អ គំនិតអវិជ្ជមានកើតចេញពីមជ្ឈដ្ឋាននានាជុំវិញខ្លួន។ អារម្មណ៍ទាំងនេះជាទូទៅនឹងបាត់ទៅវិញដោយឯកឯង ក្នុងរយៈពេលខ្លីដោយសារកុមារអាចបង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍របស់គេទៅលើរឿងដទៃទៀត។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើលោកអ្នកសង្កេតឃើញថាកូនៗ មានអារម្មណ៍សោកសៅជាច្រើនសប្តាហ៍ជាប់ៗគ្នា មានគំនិតអវិជ្ជមានខ្លាំងខុសពីធម្មតា បាត់បង់នូវចំណង់ក្នុងការធ្វើអ្វីមួយ ផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ ដូចជានៅស្ងៀមស្ងាត់ដាច់ដោយឡែក ឬមិនសូវមានភាពស្វាហាប់ដូចរាល់ដង ដល់ពេលដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគាត់ហើយ។   ជាដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហានេះ វាទាមទារពេលវេលាមួយចំនួន និងការអត់ធ្មត់ព្យាយាមរបស់ឪពុកម្តាយជួយលើកទឹកចិត្តកូនៗ តាមរយៈ៖ • ការអប់រំផ្លូវចិត្ត៖ ឪពុកម្តាយត្រូវចំណាយពេលវេលាពន្យល់កូនៗថាអាការៈនៃភាពតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍ជាបញ្ហាចៀសមិនរួចក្នុងដំណើរជីវិតហើយមនុស្សគ្រប់រូបមានវិធីផ្សេងៗគ្នាក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ ការលើកទឹកចិត្តឲ្យកូនៗនិយាយដោយបើកចំហពីអារម្មណ៍ ការលំបាករបស់គេនឹងបង្ហាញថាលោកអ្នកពិតជាយល់យ៉ាងជាក់ច្បាស់ពីបញ្ហារបស់ពួកគេ។ ការណ៍នេះនឹងធ្វើឲ្យកូនៗរបស់លោកអ្នកមានភាពធូរស្រាល និងមានទំនុកចិត្តឡើងវិញ។ • ការយកចិត្តទុកដាក់៖ ការយកចិត្តទុកដាក់របស់ឪពុកម្តាយជាកត្តាសំខាន់ ដែលលោកអ្នកអាចផ្ដល់បានតាមរយៈការសួរនាំ និងយកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់ពួកគេទាក់ទងនឹងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃនៅសាលារៀន ឬទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជុំវិញខ្លួនជាដើម។ ការធ្វើបែបនេះ អាចធ្វើឲ្យកូនទទួលបានអារម្មណ៍នៃការស្រលាញ់យកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្រាន់ មិនមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងឯកោ។ • ការផ្តល់ជំនួយ៖ ឪពុកម្តាយត្រូវជួយកូនស្វែងរកឫសគល់នៃបញ្ហាតានតឹងក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេហើយផ្តល់ជាយោបល់ ឬជម្រើសនៃដំណោះស្រាយប្រកបដោយភាពយោគយល់ និងទន់ភ្លន់ចំពោះកូន។ លោកអ្នកគួរតែបង្ហាញថាការរីករាយនឹងជួយពួកគេគ្រប់បែបយ៉ាង ចៀសវាងការបង្គាប់បញ្ជាពួកគេឲ្យធ្វើអ្វីៗតាមលោកអ្នក។ • ការលើកទឹកចិត្តឲ្យចូលរួមសកម្មភាពផ្សេង៖ ការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម សកម្មភាពកម្សាន្ត ឬសកម្មភាពផ្សេងៗទៀតអាចជួយកាត់បន្ថយនូវអារម្មណ៍តានតឹងបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ ឪពុកម្តាយគួរណែនាំកូនៗ ឬចូលរួមជាមួយពួកគេអនុវត្តសកម្មភាពងាយៗជាប្រចាំថ្ងៃដូចជាការលេងកីឡា ការជួបជុំគ្នាជាលក្ខណៈគ្រួសារ ដំណើរកម្សាន្តនាចុងសប្តាហ៍ជាដើមដែលសកម្មភាពទាំងនេះអាចជាជំនួយមួយផ្នែកជួយឲ្យកូនៗមានអារម្មណ៍ស្រស់ថ្លាឡើងវិញ។ • ការចៀសវាងអាកប្បកិរិយាអវិជ្ជមាន៖ ឪពុកម្តាយមិនគួរប្រើប្រាស់អាកប្បកិរិយាមួយចំនួនដូចជាការគំហកកំហែង ការគំរាម ការស្តីបន្ទោស ការបង្ខិតបង្ខំ ឬការសួរនាំដដែលៗទៅកាន់ពួកគេ។ ទង្វើបែបនេះមិនត្រឹមតែមិនអាចជួយដល់ពួកគេប៉ុន្តែថែមទាំងបង្កនូវភាពអវិជ្ជមានកាន់តែខ្លាំងឡើង ដោយកូនៗនឹងកាន់តែមានអារម្មណ៍មិនល្អចំពោះឪពុកម្តាយ ក៏ដូចជាចំពោះខ្លួនឯង ហើយពួកគេនឹងអាចប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 22, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 5.6K មើល

ជំងឺភ្នែកឡើងបាយនិងការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ

ជំងឺភ្នែកឡើងបាយ (Cataract) នៅតែដើរតួនាទីលេខមួយនៃមូលហេតុបង្កឲ្យមានភាពពិការភ្នែកនៅលើពិភពលោក នេះបើយោងតាមការសិក្សាមួយឈ្មោះ Global Causes Of Blindness and Distance Vision Impairment 1990-2020: a Systematic review and meta-analysis ដែលធ្វើឡើងដោយចំណាយថវិការបស់វិទ្យាស្ថាន Brien Holden Vision Institute របស់ប្រទេសអូស្រ្តាលី។ តាមរយៈការសិក្សានេះមានប្រជាជនប្រមាណជាង ៣៦លាននាក់មានភាពពិការភ្នែកនៅឆ្នាំ ២០១៥ ដែលក្នុងនោះមាន ១២.៦ លាននាក់ដោយសារជំងឺភ្នែកឡើងបាយ ៧.៤ លាននាក់ដោយសារកំហុសកំណុំ និង ២.៩លាននាក់ដោយសារជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក។ និយមន័យ បាយភ្នែក (Cataract) គឺជាការឡើងស្រអាប់នៃកែវភ្នែកធម្មជាតិរបស់ភ្នែក (Lens) ដែលកែវនេះជាធម្មតាថ្លា។ មូលហេតុបង្ក មានមូលហេតុជាច្រើនដែលបង្កឲ្យមានបាយភ្នែកនេះរួមមាន៖ - កត្តាអាយុ៖ កើនឡើងនៃអាយុអាចជាមូលហេតុសំខាន់មួយនៃជំងឺបាយភ្នែក ហើយក៏ជាមូលហេតុដែលយើងមិនអាចបង្ការបាននិងគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចគេចផុតទេ។ ដូច្នោះ ទោះជាគ្មានមូលហេតុផ្សេងក៏ដោយឲ្យតែអាយុចាស់ (ជាទូទៅលើសពី៥០ឆ្នាំ) សុទ្ធតែអាចមានបាយភ្នែកគ្រប់ៗគ្នា។ ឧទាហរណ៍ ស្រដៀងគ្នាដូចក្នុងករណីសក់ស្កូវអ្នកណាក៏មានសក់ស្កូវដែរគ្រាន់តែអ្នកខ្លះឆាប់មានស្កូវ ហើយអ្នកខ្លះអាយុច្រើនបន្តិចទើបមាន។ - ការប្រើប្រាស់ថ្នាំមួយចំនួន៖  • ក័រទីកូស្តេរ៉យ (Corticosteroids)  • ហ្វេណូត្យាហ្សីន (Phenothiazines)  • ម៉ាយអូទិច (Miotics)  • អាមីញ៉ូដារ៉ូន (Amiodarone)  • ស្តាទីន (Statins)។ - ការប៉ះទង្គិចទៅលើគ្រាប់ភ្នែក ឬប៉ះលើកែវភ្នែកផ្ទាល់៖ ភាគច្រើនកើតអំឡុងពេលធ្វើការងារ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ឬការប៉ះពាល់ជាមួយសារធាតុគីមីដូចជា បាសជាដើម។ ក្នុងករណីកម្រមួយចំនួនអាចបង្កឡើងពេលធ្វើការវះកាត់ផ្នែកផ្សេងនៃគ្រាប់ភ្នែក (វះបាតភ្នែកនិងចាក់ថ្នាំចូលក្នុងភ្នែក)។ - ប្រឈមជាមួយកាំរស្មី៖ ការសិក្សាបង្ហាញថា កាំរស្មីមួយចំនួនអាចបង្កឲ្យឡើងបាយភ្នែកបានដែរដូចជាកាំរស្មីអ៊ុលត្រាវ៉ាយអូឡេត (Ultraviolet radiation) ពីពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ - ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺប្រចាំកាយ៖ ការកើនឡើងជាតិស្ករក្នុងឈាមរុំារ៉ៃអាចបណ្តាលឲ្យអ្នកមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមហើយក៏ជាកត្តាមួយដែលធ្វើឲ្យមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយលឿនជាងអ្នកធម្មតាផងដែរ។ - ឡើងបាយពីកំណើត៖ បាយភ្នែកពីកំណើតគឺជាបាយដែលកើតលើទារកតាំងពីកំណើតតែម្តង។ ច្រើនកើតឡើងមកជាមួយភាពមិនធម្មតាមកពីកំណើតមួយចំនួនដូចជា ជំងឺទ្រីសូមី២១ ម្តាយកើតស្អូចពេលមានផ្ទៃពោះជាដើម។ តែក្នុងករណីខ្លះក៏មិនមានឃើញមានភាពមិនធម្មតាផ្សេងទៀតមកជាមួយ។ - កង្វះអាហារូបត្ថម្ភ៖ កង្វះចំណីអាហារមិនត្រូវបានបង្ហាញថាជាមូលហេតុបង្កឲ្យកើតជំងឺភ្នែកឡើងបាយនោះទេ ប៉ុន្តែការសិក្សាមួយចំនួនបានបង្ហាញថាការបរិភោគសារធាតុ Lutein និង Zeazanthin ដែលមាននៅក្នុងបន្លែ Spinach, Kale និង broccoli អាចកាត់បន្ថយកត្តាប្រឈមនៃការឡើងបាយភ្នែក។ ការញុំាវីតាមីន A, C, E, niacin, B1, B2, Beta carotene មិនមានផលប្រយោជន៍ដល់ជំងឺភ្នែកឡើងបាយទេ។ - សម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកកើនឡើង៖ ការឡើងសម្ពាធទឹកខ្លាំងក្នុងជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកអាចឲ្យមានការងាប់កោសិការបស់កែវភ្នែកដែលធ្វើឲ្យកែវភ្នែកឡើងស្រអាប់។ រោគសញ្ញា រោគសញ្ញាធំៗដែលយើងតែងតែជួបញឹកញាប់ចំពោះអ្នកជំងឺភ្នែកឡើងបាយរួមមាន៖ ថយចុះគំហើញសន្សឹមៗចាញ់ពន្លឺខ្លាំងខុសពីធម្មតាមើលឃើញពណ៌ស្រលេតជាងមុន ភ្នែកក្លាយជាម៉្ញូបខ្លាំង និងអាចមើលឃើញបែកជាពីរពេលមើលភ្នែកតែម្ខាង។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺភ្នែកឡើងបាយគឺធ្វើឡើងដោយវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសភ្នែក ឬគ្រូពេទ្យដែលមានជំនាញទាក់ទងជាមួយភ្នែក តាមរយៈការធ្វើតេស្តគំហើញ ការពិនិត្យជាមួយម៉ាស៊ីន Slit Lamp និងជួនកាលគេអាចរកឃើញដោយចៃដន្យនៅពេលអ្នកជំងឺមកពិនិត្យសរសៃបាតភ្នែក។ ការព្យាបាល ការព្យាបាលដែលមានប្រសិទ្ធភាព និងត្រឹមត្រូវតែមួយគត់គឺការបកបាយភ្នែក (ឬវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយ) ដោយដាក់បញ្ចូលវិញនូវកែវភ្នែកសិប្បនិម្មិត។ ប្រសិនបើបាយភ្នែកនៅកម្រិតដំបូងអាចប្រើវ៉ែនតាជំនួយមុននឹងឈានដល់ការវះកាត់។ ដោយសារតែការបកបាយភ្នែកជាមធ្យោបាយតែមួយក្នុងការព្យាបាលជំងឺនេះ ដូច្នេះសូមមើលការបកស្រាយពីដំណើរការនៃការវះកាត់ និងផលវិបាកផ្សេងៗដែលអាចកើតមានសម្រាប់អ្នកជំងឺគួរតែយល់ដឹង។ - អ្នកជំងឺគួរត្រៀមខ្លួនបែបណាមុនពេលវះកាត់៖ ការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយ (បកបាយភ្នែក) ជាការវះកាត់សាមញ្ញមួយដែលគ្រូពេទ្យភ្នែកធ្វើញឹកញាប់បំផុតហើយចំណាយពេលប្រហែលជា ១៥ ទៅ២០នាទី ឬយូរជាងនេះបន្តិចក្នុងករណីឡើងបាយដែលមានជំងឺភ្នែកផ្សេងៗមកជាមួយ (Pathological Cataracts)។ ដូច្នេះ អ្នកជំងឺត្រូវការសុខភាពផ្លូវកាយល្អ មានសម្ពាធឈាមធម្មតា កម្រិតជាតិស្ករធម្មតា នោះការវះកាត់អាចប្រព្រឹត្តទៅបានដោយរលូន។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ការបកបាយភ្នែកអ្នកជំងឺមិនចាំបាច់បង្អត់អាហារ ឬភេសជ្ជៈមុនពេលវះកាត់នោះទេ ព្រោះការវះកាត់គឺមិនតម្រូវឲ្យដាក់ថ្នាំសណ្តំឲ្យសន្លប់ទេ គ្រូពេទ្យគ្រាន់តែចាក់ថ្នាំស្ពឹកប្រហែល ៥មិល្លីលីត្រនៅខាងក្រោមភ្នែក ឬអាចប្រើជាប្រភេទថ្នាំបន្តក់ ហើយការវះកាត់មិនមានការឈឺចាប់អ្វីទាំងអស់។ - វិធីសាស្រ្តក្នុងការវះកាត់៖ • ការវះកាត់ដោយបើកមុខរបួសធំ៖ ជាការវះកាត់ដែលគេកម្រប្រើណាស់សព្វថ្ងៃ លើកលែងតែក្នុងករណីពិសេសមួយចំនួនដូចជាបាយភ្នែកដែលមានការខូចខាតខ្សែព្យួររបស់ស្រោមកែវ (Zonular dialysis) ជាដើម • ការវះកាត់ដោយបើកមុខរបួសតូច៖ ជាការវះកាត់ដែលងាយស្រួល ប្រើពេលខ្លី ចំណាយថវិកាតិចហើយជាប្រភេទវះកាត់ដែលនៅតែពេញនិយមសព្វថ្ងៃ • ការវះកាត់ដោយបើកមុខរបួសតូចដោយប្រើម៉ាស៊ីន៖ ជាការវះកាត់ដែលកំពុងពេញនិយមប្រើរយៈពេលខ្លី របួសឆាប់សះល្អអ្នកជំងឺឆាប់ទទួលបានគំហើញឡើងវិញ តែទាមទារឲ្យមានម៉ាស៊ីនទំនើប និងមានតម្លៃថ្លៃផងដែរ។ ផលវិបាក យើងដឹងហើយថាគ្រប់ការវះកាត់សុទ្ធសឹងតែអាចមានផលវិបាកគ្រាន់តែតិច ឬច្រើនប៉ុណ្ណោះ។ យ៉ាងណាមិញការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយអាចចាត់ទុកបានថាជាការវះកាត់ដែលមានផលវិបាកតិចតួចបំផុត បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងការវះកាត់ផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាផលវិបាកពីការវះកាត់ក៏មិនអាចចៀសផុតទោះជាការវះកាត់ធ្វើឡើងដោយគ្រូពេទ្យឯកទេសភ្នែកដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនយ៉ាងណាក៏ដោយ។ - ផលវិបាកអំឡុងពេលវះកាត់ • ការរហែកស្រោមកែវភ្នែកផ្នែកខាងក្រោយ (Posterior capsule rupture with or without vitreous loss)៖ ផលវិបាកដែលជួបច្រើនក្នុងដំណើរការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយ តែជាទូទៅគេអាចកែខៃឲ្យមកល្អវិញ និងមិនមានផលប៉ះពាល់លើគំហើញក្រោយការវះកាត់ឡើយ • ដាច់ខ្សែព្យួរស្រោមកែវភ្នែក (Zonular dehiscence)៖ ជាទូទៅផលវិបាកនេះអាចកើតឡើងក្នុងករណីភ្នែកដែលមានខ្សែព្យួរនេះដាច់មុនពេលវះកាត់បណ្តាលមកពីការប៉ះទង្គិច។ ដូច្នេះក្នុងករណីនេះទាមទារឲ្យគ្រូពេទ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ និងជ្រើសរើសវិធីវះកាត់ដែលសមស្របទៅនឹងស្ថានភាពភ្នែក • ធ្លាក់បំណែករបស់បាយចូលផ្នែកខាងក្រោយនៃភ្នែក (Loss of nuclear fragment posteriorly)៖ គេអាចជួបផលវិបាកនេះនៅក្នុងការវះកាត់មុខរបួសតូចដោយប្រើម៉ាស៊ីន។ ដូច្នេះ ទាមទារឲ្យគ្រូពេទ្យមានការស្ទាត់ជំនាញក្នុងការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន។ ករណីនេះ ប្រសិនបើបំណែកនោះតូចអាចទុកនៅក្នុងនោះបានដោយរង់ចាំឲ្យរលាយបាត់ដោយខ្លួនឯងតែបើធំគ្រូពេទ្យត្រូវធ្វើការវះកាត់ជាលើកទីពីរដោយវះកាត់ដល់ផ្នែកខាងក្រោយនៃភ្នែកដើម្បីយកបំណែកនោះចេញ • ការផ្ទុះបែកសរសៃឈាមភ្លាមៗ (Choroidal hemorrhage)៖ ផលវិបាកដែលអាក្រក់បំផុតក្នុងការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយ តែគេកម្រជួបណាស់ ភាគច្រើនគេជួបនៅលើអ្នកជំងឺមានសម្ពាធឈាមខ្ពស់។ ដូច្នេះហើយបានជាការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយតម្រូវឲ្យអ្នកជំងឺមានសម្ពាធឈាមធម្មតា។ - ផលវិបាកក្រោយពេលវះកាត់ • ការចម្លងរោគចូលភ្នែក (Postoperative endophthalmitis)៖ ផលវិបាកដែលធ្ងន់ធ្ងរមួយអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺពិការភ្នែកបាន។ ជាទូទៅច្រើនកើតឡើងនៅថ្ងៃទី៣ ដល់ ២១ បន្ទាប់ពីការវះកាត់ ដែលអ្នកជំងឺមានរោគសញ្ញាដូចជាឈឺចុកចាប់ភ្នែកខ្លាំងថយគំហើញខ្លាំង ភ្នែកឡើងក្រហម ហើមខ្លាំង និងចាញ់ពន្លឺថ្ងៃ។ បើអ្នកជំងឺមានសញ្ញាទាំងអស់នេះត្រូវប្រញាប់មកជួបគ្រូពេទ្យភ្នែកជាបន្ទាន់ដើម្បីពិនិត្យនិងព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា • ហើមកញ្ចក់ភ្នែក (Corneal edema) • ឡើងសម្ពាធក្នុងភ្នែក (Elevated intraocular pressure) • មុខរបួសមិនជិតល្អ (Wound leak)៖ ករណីនេះតម្រូវឲ្យគ្រូពេទ្យធ្វើការដេរមុខរបួសឲ្យបានជិតល្អវិញ បើពុំនោះទេនឹងអាចនាំឲ្យមានការចម្លងរោគចូលក្នុងភ្នែក • ការហើមបាតភ្នែកមានសណ្ឋានជាគីស (Cystoid macular edema)៖ ការហើមនេះអាចបាត់ទៅវិញដោយការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់បំបាត់រលាកជាច្រើនសប្តាហ៍ ឬច្រើនខែ • របើកបាតភ្នែក (Retinal detachment)៖ ផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរមួយដែលអាចឲ្យអ្នកប្រឈមជាងគេគឺអ្នកជំងឺដែលមានភ្នែកម៉្ញូបខ្លាំង (លើសពី៦០០ដឺក្រេ) និងការរេចរឹលរបស់សរសៃបាតភ្នែក (Lattice degeneration) • កញ្ចក់ភ្នែកចុះខ្សោយ (Corneal decompensation)៖ កត្តាដែលប្រឈមឲ្យមានផលវិបាកនេះមានដូចជា ការខូចរូបរាងរបស់កោសិកាស្រទាប់ខាងក្នុងរបស់កញ្ចក់ភ្នែក (endothelial dystrophy) ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ការប៉ះទង្គិចលើកញ្ចក់ភ្នែកស្រទាប់ខាងក្នុងអំឡុងពេលវះកាត់ ការវះកាត់ដែលប្រើរយៈពេលយូរ (Long Phaco time/power or long irrigation time) និងការដាក់កែវសិប្បនិម្មិតនៅបន្ទប់មុខនៃភ្នែក (ACIOL)។ វិធីសាស្រ្តការពារ ថ្វីត្បិតតែភ្នែកឡើងបាយមិនអាចចៀសផុតចំពោះមនុស្សមានវ័យចំណាស់ប៉ុន្តែមានកត្តាមួយចំនួនដែលគួរប្រកាន់ខ្ជាប់ដើម្បីពន្យារការកើតភ្នែកឡើងបាយ និងបញ្ចៀសពីការឡើងបាយដែលមិនមែនបណ្តាលមកពីវ័យដូចជា៖ • ការបរិភោគអាហារដែលមានតុល្យភាព និងមានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ • ចៀសវាងការជក់បារី • ប្រើវ៉ែនតាការពារកម្តៅថ្ងៃជាប្រចាំពេលចេញទៅក្រៅ • ប្រើវ៉ែនតាការពារពេលធ្វើការងារដែលប្រឈមនឹងការប៉ះទង្គិច • ចៀសវាងការប្រើឱសថផ្តេសផ្តាសទោះជាស្ថិតក្នុងទម្រង់លេបក្តី ឬបន្តក់ក្តី • ជួបជាមួយគ្រូពេទ្យឯកទេសភ្នែករាល់ពេលមានបញ្ហាភ្នែក • ព្យាបាលជំងឺទឹកនោមផ្អែមឲ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីឲ្យជាតិស្ករក្នុងឈាមស្ថិតក្នុងកម្រិតធម្មតា។ - ចំណុចគួរចងចាំ • គ្មាននរណាម្នាក់អាចចៀសផុតពីជំងឺភ្នែកឡើងបាយនោះទេ ព្រោះវាជាជំងឺកើតឡើងតាមអាយុ • ការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយជាជម្រើសតែមួយគត់ដែលត្រឹមត្រូវ និងមានប្រសិទ្ធភាព ហើយគ្មានថ្នាំលេបឬបន្តក់ណាអាចព្យាបាលភ្នែកឡើងបាយបានទេ • ការវះកាត់ភ្នែកឡើងបាយគឺប្រើរយៈពេលតិច មានការឈឺចាប់តិចតួចនិងសុវត្ថិភាព • ក្រោយការវះកាត់អ្នកជំងឺអាចមើលឃើញសារឡើងវិញយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ហម ឆេងអុី ឯកទេសចក្ខុរោគនៃគ្លីនិកភ្នែកភ្នំពេញ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៤ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 21, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 1.9K មើល

វិធីសាស្រ្តការពារស្បែកមុខនារដូវធ្លាក់ខ្យល់

ពេលដែលអាកាសធាតុប្រែប្រួល ជាពិសេសក្នុងរដូវធ្លាក់ខ្យល់ សុខភាពស្បែករបស់យើងគ្រប់គ្នា ងាយនឹងប្រែប្រួលទៅតាមហ្នឹងដែរ។ ក្នុងនោះ អ្វីដែលជាទីបារម្ភជាងគេ គឺស្បែកមុខរបស់ខ្លួន ដែលជាចំណុចទាក់ទាញមួយដ៏សំខាន់ក្នុងចំណោមភាពស្រស់ស្អាត ក៏ដូចជាសម្រស់របស់យើងម្នាក់ៗ។ ដើម្បីការពារអំពីផលរំខានផ្សេងៗពីអាកាសធាតុនារដូវធ្លាក់ខ្យល់ មិត្តអ្នកអានអាចធ្វើការសាកល្បងនូវវិធីងាយៗខាងក្រោមនេះ… រក្សាជាតិទឹកក្នុងខ្លួន មិនថានៅក្នុងរដូវណា ឬអាកាសធាតុបែបណានោះទេ សារធាតុទឹកនៅក្នុងខ្លួន ពិតជាសំខាន់ទាំងសម្រាប់សុខភាពក្នុងខ្លួន និងសម្រស់នៃរូបរាងកាយខាងក្រៅ ហើយយើងរឹតតែត្រូវការបន្ថែមទៀត នៅក្នុងរដូវរំហើយដើម្បីការពារបញ្ហាស្បែកស្ងួត ក៏ដូចជាបញ្ហាស្បែកផ្សេងៗទៀត។ ប្រើប្រាស់គ្រីមផ្តល់សំណើមជានិច្ច បន្ថែមពីការទទួលទានទឹក ស្បែកមុខក៏ត្រូវការគ្រីមផ្តល់សំណើមផងដែរដើម្បីកុំឲ្យស្បែកឡើងស្ងួត ឬបែកស្រកា ហើយក៏គួរតែប្រើប្រាស់ឲ្យញឹកញាប់ជាងធម្មតា ជាពិសេសនៅជុំវិញរង្វង់ភ្នែក។ ប្រើប្រាស់គ្រីមការពារកម្តៅថ្ងៃ ថ្វីត្បិតថាអាកាសធាតុប្រែជាត្រជាក់ តែពន្លឺនៃកម្តៅព្រះអាទិត្យនៅតែអាចបំផ្លាញសុខភាពស្បែកមុខយើងបានហេតុនេះហើយ មុនពេលចេញទៅក្រៅម្តងៗ កុំភ្លេចលាបគ្រីមការពារកម្តៅថ្ងៃឲ្យសោះ។ រក្សាអនាម័យស្បែកមុខ ចៀសវាងដាច់ខាតការយកដៃមិនស្អាតទៅប៉ះផ្ទៃមុខ ព្រោះខ្យល់បក់តែងតែនាំមកនូវធូលីដី និងរបស់មិនល្អផ្សេងៗមកជាប់នឹងស្បែកជាពិសេសដៃ និងមុខរបស់អ្នក។ កាត់បន្ថយការប៉ះនឹងខ្យល់ខ្លាំង បើសិនជាអាច រាល់ពេលធ្វើដំណើរចេញក្រៅ អាចពាក់ម៉ាស់ ឬប្រើកន្សែងបិទបាំងផ្នែកខ្លះនៃមុខដើម្បីកាត់បន្ថយការប៉ះផ្ទាល់ទៅនឹងខ្យល់ច្រើន ក៏ដូចជាខ្យល់បក់ខ្លាំងពេក។ កុំប្រើប្រាស់គ្រឿងសម្អាងច្រើនពេក ក្នុងករណីចៀសវាងមិនប្រើមិនបាន អ្នកគួរតែប្រើប្រាស់វាតិចៗបានហើយដោយផាត់តែផ្នែកដែលចាំបាច់ខ្លាំងដើម្បីកុំឲ្យរន្ធស្បែកមានការកកស្ទះខ្លាំងពេក។ ប្រើប្រាស់គ្រីមសម្រាប់ភ្នែក គួរតែប្រើទាំងពេលថ្ងៃ និងពេលយប់ ព្រោះពេលមានខ្យល់ធ្លាក់ច្រើនទោះបីជាអ្នកពាក់វ៉ែនតាការពារកម្តៅក៏ដោយ ក៏ភាគច្រើនអ្នកតែងតែសម្លឹងដោយភ្នែកព្រឹមៗជាញឹកញាប់ ដែលជាហេតុនាំឲ្យភ្នែកកើតមានស្នាមជ្រួញផងដែរ។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
  • Nov 20, 2019 |
  • 4 ឆ្នាំមុន |
  • 1.7K មើល

ការអនុវត្តអនាម័យមាត់ធ្មេញឲ្យបានត្រឹមត្រូវ

ការសម្អាតធ្មេញជាប្រចាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ អាចជួយអ្នកចៀសផុតពីបញ្ហាក្លិនមាត់ និងជួយសម្អាតបាក់តេរីមួយចំនួនទៀតផង។ យ៉ាងណាមិញ តើអ្នកបានសម្អាតធ្មេញបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយហើយឬនៅ? បើគិតថានៅខ្វះខាតករណីខាងក្រោមអាចប្រាប់អ្នកពីចំណុចបន្ថែមទៀតដើម្បីអនាម័យមាត់ធ្មេញឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។ សំណួរ៖ ខ្ញុំមានអាយុ ៤៥ឆ្នាំ ភេទប្រុស រស់នៅខេត្តកែប។ ខ្ញុំបាទមានចម្ងល់ចង់សាកសួរលោកទន្តបណ្ឌិតថា តើមានវិធីប្រសើរអ្វីដើម្បីកុំឲ្យកើតមានបាក់តេរីនៅលើអណ្តាតដែលបណ្តាលឲ្យមានក្លិនមាត់មិនល្អ? តើខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវប្រើប្រភេទច្រាសសម្អាតអណ្តាតពិសេសប្រភេទណាមួយឬទេ? ចម្លើយ៖ ក្លិនមាត់មិនល្អមិនមែនបណ្តាលមកពីបាក់តេរីនៅលើអណ្តាតតែប៉ុណ្ណោះទេ វាអាចបណ្តាលមកពីកង្វះអនាម័យមាត់ធ្មេញផងដែរ។ ដូច្នេះយើងត្រូវធ្វើអនាម័យមាត់ធ្មេញឲ្យបានល្អដោយដុសសម្អាតធ្មេញឲ្យបានត្រឹមត្រូវដោយការប្រើច្រាសដុសអណ្តាត ការប្រើខ្សែទាក់ចន្លោះធ្មេញ និងប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ដែលគ្មានជាតិអាល់កុលដើម្បីសម្លាប់បាក់តេរីដែលមាននៅក្នុងមាត់។ បកស្រាយដោយ៖ ទន្តបណ្ឌិត សុខ ជា អគ្គនាយកមន្ទីរព្យាបាលមាត់ធ្មេញសុខ ជា និងជាសាស្រ្តាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨៥ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top